All language subtitles for Kantara.A.Legend.Chapter.1.2025

Downloaded from
YTS.MX

Official YIFY movies site:
YTS.MX

[ಗಗ್ಗರದ ಗೆಜ್ಜೆಯ ಶಬ್ದ]

♪ ♪

ಅಪ್ಪಯ್ಯ ಇದೇ ಜಾಗದಲ್ಲಿ
ಎಂತಕೆ ಮಾಯ ಆದದ್ದೂ?

ಇದೇ ನಮ್ಮ ಮೂಲ ಮಗಾ.

ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರೆಲ್ಲಾ ಇದ್ದದ್ದು ಇಲ್ಲೇ.

ಅದೊಂದು ದೊಡ್ಡ ದಂತಕಥೆ.

[ಅಧಿಕಾರಿ] ಜಾಗದ ಪಾಲು ಒಂದು
ಕಾಲು ಬೇಗ ಕಳ್ಸಿ ಆಯ್ತಾ.

ಕಮಲ...

ಎಂತ ಅಂತೆ?

ದೂರ ನಿಲ್ಲಾ.

- ಏಯ್ ರಾಂಪ,
- ಬೇವರ್ಸಿ

ಎಂತ ನೋಡುವುದು?

ಅಜ್ಜನ ಗನ್ನು.

ಆಗಾಗ ಫೈಯರ್ ಆಗ್ತಿರ್ತದೆ.

ನೀವು ಕಥೆ ಮುಂದುವರೆಸಿ.

ಇವಳ ಪೆಟ್ಟು ಬಾರೀ ಗಟ್ಟಿವುಂಟು.

ಎಂತ ದಂತಕಥೆ?

ಸುಮಾರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ,
ಈಶ್ವರನ ಗಣಗಳು ನೆಲೆಸಿದ ಜಾಗ ಇದು.

ಗಣಗಳು ಅಂದ್ರೆ?

ನಾವು ನಂಬುವ ದೈವ!

ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ವಿಲೀನವಾದ ಶಕ್ತಿ.

ಯಾವಾಗೆಲ್ಲಾ ಮನುಷ್ಯ ಅಧರ್ಮದ ಕಡೆ ಸಾಗ್ತಾನ,

ಮಾಯಾಲೋಕದಿಂದ ಈಶ್ವರ ದೇವ್ರು,

ಧರ್ಮ ಕಾಪಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಗಣಗಳನ್ನ ಕಳಿಸ್ತಾರಂತೆ.

ಹೀಗೆ ಬಂದವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ,
ನಾವು ನಂಬುವಂತ ಪಂಜುರ್ಲಿ.

ಅಧರ್ಮದ ಕಡೆ ಸಾಗುವವರ ರಕ್ತ
ಕುಡಿಲಿಕ್ಕೇ ಅವನ ಬೆನ್ನಿಗೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಬರ್ತಾನೆ.

ಉಗ್ರರೂಪಿ ಗುಳಿಗ!

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

ಈ ಎಲ್ಲಾ ಗಣಗಳು ಬಂದು ನೆಲೆಸಿದ್ದು,
ಈ ಪುಣ್ಯ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ.

ಇದಕ್ಕೇ ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಇದ್ದ ಮೂಲ ಹೆಸರು…

ಕಾಂತಾರ
ಒಂದು ದಂತಕಥೆ

ಕದಂಬರು ಬನವಾಸಿಯನ್ನ ಆಳುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲ,

ಪಡುವಣದ ಪಾಳೇಗಾರರು ಕದಂಬರ
ಕೆಳಗೆ ಸಾಮಂತರಾಗಿ ಮೆರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು.

ನೆತ್ತರ ಕೋಡಿ ಹರಿಸಿ, ತನ್ನ ಕತ್ತಿಯ

ಬಲದಿಂದಲೇ ಸಾಮಂತರಿಗೆ ಅರಸನಾದವನು,

ಮನುಷ್ಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಒಬ್ಬ ರಾಕ್ಷಸ,

ಬಾಂಗ್ರದ ವಿಜಯೇಂದ್ರ.

ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಪಂಚದ ಅರಿವೇ ಇಲ್ಲದೇ,
ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ಜೀವನ ಸಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರಲ್ಲಿ

ಬೈದಿ ಕನಸು ಗಣ್ಣಿನ ಸಣ್ಣ ಹುಡುಗಿ.

ಜಬ್ಬಣ್ಣ ಇಲ್ಲಿ ನೋಡು.

ಚೆಂದವುಂಟಲ್ಲಾ!

ಕಾರ್ಣಿಕದ ಕಲ್ಲಾ ಅಂತ?

ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನೇ ಆರಾಧಿಸುವ ನಮ್ಮವರು,
ಆ ಕಲ್ಲಲ್ಲಿ ದೈವತ್ವನ್ನು ಕಾಣುವ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ…

ಆ ತಿಳಿ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ನೆತ್ತರು ಹರಿಯಿತು.

ಇದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ದೂರದಿಂದ ಒಬ್ಬ ನೋಡ್ತಾಯಿದ್ದ.

ಮಾಯಕಾರ!

[ಬೈದಿ ಅಳುತ್ತ ಇರುವುದು]

ಜಬ್ಬಣ್ಣಾ… (ಅಳುತ್ತ)

ಗಟ್ಟಿ ರಟ್ಟೆಯ ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರು
ಬಾಂಗ್ರದವರಿಗೆ ಜೀತದಾಳಾದರು.

[ಚಾವಟಿಯ ಸದ್ದು]

[ಸನ್ನೆಕೋಲಿನ ಸದ್ದು]

[ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ನೋವಿನಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಾನೆ]

ಏಯ್.. ಏಯ್… ಏಯ್… ಜಬ್ಬ!

ಅರಸ ಒಂದು ದಿನ ಸಮುದ್ರ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವಾಗ,

ಮಾಯಕಾರ ದೂರದಲ್ಲಿ ಕೂತು ಗಾಳ ಹಾಕ್ತಿದ್ದ.

[ಕತ್ತಿಯ ಶಬ್ಧ]

ಹಮ್ಮ್, ಅವನ ನೆತ್ತರು ನೀರಿಗೆ ತಾಗಬಾರದು!

ಸಾಂಬಾರ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ನೋಡಿ, ಅರಸನ ಕಣ್ಣು ಮಿಂಚುತ್ತದೆ.

ಬೆಳ್ಳಿ ಬಂಗಾರದ ಹಾಗೆ ಹೊಳೆಯದಿದ್ದರೂ
ಅದೇ ಅವರ ವ್ಯಾಪಾರದ ಬುನಾದಿಯಾಗಿತ್ತು.

ಇದು ಎಲ್ಲಿ ದೊರಕಿದ್ದು?

ಈಶ್ವರನ ಹೂದೋಟ.

ಕಾಂತಾರ.

ಅರಸನ ಹತ್ರ ಎಲ್ಲವೂ ಇತ್ತು,

ಕಾಂತಾರ ಒಂದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು.

ದಾರಿ ಸರಿವುಂಟಲ್ಲಾ?

[ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿನ ಶಬ್ದಗಳು]

- ಹೇ! ಈ ಅಜ್ಜ ಎಲ್ಲಿ ಮಾಯಾ ಆದ?
- ಈಗ ಇಲ್ಲೇ ಇದ್ರಲ್ಲ.

ಮಾಯಕಾರನ ಮಾಯಕ್ಕೆ ಅರಸ ಸಿಲುಕ್ಕಿದ್ದ.

[ಭಯಾನಕ ಶಬ್ದ]

[ಕುದುರೆ ಹೆದರಿ ಕಿರುಚುತ್ತದೆ]

ಆ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಣ್ತುಂಬಿಕೊಂಡ.

ಈಶ್ವರನ ಹೂದೋಟ!

ಆದ್ರೆ ಅದು ಬರೀ ಬೆಳಕಲ್ಲ,

[ಕಾಡು ಕೋಣಗಳು ಕೋಪದಿಂದ ಧಾವಿಸುತ್ತವೆ]

[ಮರದ ಕೊಂಬೆಗಳು ಮುರಿದು ಬೀಳುತ್ತವೆ]

ಅಪ್ಪಾ ಅಪ್ಪಾ… ಉರಿ.. ಆ…

ಅಪ್ಪಾ ಉರಿ!

- ಅಪ್ಪ!
- ಇಲ್ಲೇ ಇರು,

[ಭಯಾನಕ ಶಬ್ಧ]

[ಭಯಾನಕ ಶಬ್ಧ]

[ಭಯಾನಕ ಶಬ್ಧ]

[ಭಯಾನಕ ಶಬ್ಧ]

[ಭಯಾನಕ ಶಬ್ಧ]

ಅಪ್ಪಾ!

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

ಅಪ್ಪಾ!

[ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಮರವು ಸುಟ್ಟು ಬೆಳುವುದು]

[ಭಯಾನಕ ಶಬ್ಧ]

ಅದೆಂತ ಮರ?

ಬಾಂಗ್ರದ ಅರಸ (ನಗುತ್ತ)

ಆ?!
[ಎಲ್ಲಾರು ಉಸಿರುಗಟ್ಟುವುದು]

[ದೈವ ಮೈಸೇರುವುದು]

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

ಸ್ವಾಮಿ ಪಂಜುರ್ಲಿ.

ಈ ಕಾರ್ಣಿಕದ ಭೂಮಿಯ ಒಳಗೆ ವಿನಾಶಕಾರಿ
ಆಲೋಚನೆಯೊಂದಿಗೆ ಯಾರೆಲ್ಲ ಕಾಲು ಇಡುತ್ತಾರೋ

ಅವರ ರಕ್ತ ಈ ನೆಲಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದೆ ಶುದ್ಧ.

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

ನನ್ನ ಈ ಸ್ವರ ಎಲ್ಲಿವರೆಗೆ ಮುಟ್ಟುತ್ತದೆಯೋ

ಅಲ್ಲೀ ವರೆಗೆ ಈ ವಿಚಾರ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿ

ಎಲ್ಲರ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಗುನುಗುವಂತಾಗಲಿ

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

ದಿಕ್ಕು, ದೆಸೆ ಇಲ್ಲದೇ ಓಡಿ ಹೋದ
ರಾಜಶೇಖರ ಸೇರಿದ್ದು ಮಾತ್ರ ಕಡಪ ದಿಕ್ಕಿಗೆ.

ಒಂದು ಕಡೆ ಆರಾಧನೆಯಿಂದ ನೆಮ್ಮದಿ ಕಂಡು ಕೊಂಡವರಿದ್ರೆ,

ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ಆವಾಹನೆಯಿಂದ ಶಕ್ತಿ ಸಂಚಯ ಮಾಡುವರಿದ್ರು.

ರಾಜಶೇಖರ ಹೇಳಿದ ಕಾರ್ಣಿಕದ ಕಥೆಯಿಂದ...

ಕಡಪ ದಿಕ್ಕಿನವರಿಗೆ ಕಾಂತಾರದ ಶಕ್ತಿಗಳ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣು ಬಿತ್ತು.

ಕಡಪ ದಿಕ್ಕಿನವರ ಸಹಾಯದಿಂದ
ರಾಜಶೇಖರ ಆಸ್ಥಾನ ಸೇರಿಕೊಳ್ತಾನೆ.

ಅಲ್ಲಿಂದ ಕತ್ತಲು ಮತ್ತು ಕರಾಳತೆ ಒಂದಾಯ್ತು.

ದಶಕಗಳೇ ಉರುಳಿದ್ರು, ಕಾಂತಾರದ ಭಯ
ರಾಜಶೇಖರನ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಗೇ ಉಳಿದಿತ್ತು.

ಧರ್ಮದ ಬೀಡು ಬರುಡಾದಾಗೆಲ್ಲಾ ಉಳ್ಳಾಯ ಮಳೆ ಸುರಿಸ್ತಾನಂತೆ.

ಈ ಮಣ್ಣಲ್ಲಿ ದೈವತ್ವ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ತದೆ.

[ಮಗುವಿನ ಕೂಗು]

ಇಕಾ ಜಬ್ಬಣ್ಣ, ಬಾವಿ ಒಳಗೆ ಒಂದು ಮಗು ಉಂಟಾ.

ಯಾರಿಗೂ ಬೇಡದ ಮಗುವನ್ನು ಬೈದಿ ತನ್ನದಾಗಿಸಿ ಕೊಂಡ್ಳು.

ಮೂಲದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಕ್ಕೆ ಅವನಿಗೆ ಒಂದು ಹೆಸರು ಇಟ್ಳು.

ಬೆರ್ಮೆ.

ಇತ್ತಕಡೆ ರಾಜಶೇಖರ ಎರೆಡು ಮಕ್ಕಳ ತಂದೆ ಆಗ್ತಾನೆ.

[ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಸಂಗೀತ]

ಆದರೆ ಹೆಣ್ಣು ಮಗುವಿಗೆ ಕೈ ಕಾಲ್
ನಲ್ಲಿ ಬಲ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾದಾಗ...

[ಮಗುವಿನ ಕೂಗು]

ಇದನ್ನು ಈಶ್ವರನ ಹೂ ತೋಟ ಅಂತ ಎಂತಕ್ಕೆ ಕರೆಯೋದು?

ನಮ್ಮ ಉಲ್ಲಾಯ ಇಲ್ಲಿ ತಪಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದಾಗ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ

ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಲಿ ಅಂತ ಹೇಳಿ, ಪಾರ್ವತಿ
ದೇವಿಯವರು ಮಾಡಿ ಕೊಟ್ಟ ತೋಟ ಇದು.

ಬೆರ್ಮೆ ಯಾರತ್ರ ಮಾತಾಡ್ತಿರೋದು?

ಎಂತ ಆಗಿದೆ ಅವನಿಗೆ?

ಬಾವಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದ ಮಗುವನ್ನು ತಗೊಂಡು ಬಂದು,
ಈಗ ಯಾರ ಹತ್ರ ಮಾತಾಡುವುದು ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ರೆ..

ನಾನು ಎಂತ ಮಾಡುದು?

ಬಾ ಬಾ ಹೋಗುವಾ..

ಬೆಳಿತಾ ಬೆಳಿತಾ ಇಲ್ಲಿನ
ಕಾರ್ಣಿಕಕ್ಕೆ ಬೆರ್ಮೆ ಬೆರಗಾಗಿದ್ದ,

ಕಾಂತಾರದ ಒಳಗೆ ಯಾವತ್ತು ಹೋಗ್ಬೇಡಿ ಮಕ್ಕಳೇ,

ಯಾಕೆ?

ಅಲ್ಲಿ ಬ್ರಹ್ಮ ರಾಕ್ಷಸ ಇದ್ದಾನೆ.

[ಹುಡುಗ ನಗುತ್ತಾ ಇರುವುದು ]

ಏಯ್ ಯಾಕೋ ನಗುವುದು?

ನಗಬಾರದು.

ಬ್ರಹ್ಮರಾಕ್ಷಸ.

ಕಾಲ ಕಳೆದಂತೆ, ಕಾಡಿನ ಉತ್ಪತ್ತಿಯನ್ನು
ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಂಡು ಜೀವನ ಸಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರು,

ಆ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪಾಲನ್ನು
ದೈವಕ್ಕಿಟ್ಟು, ಇನ್ನೊಂದು ಪಾಲನ್ನು ತಮಗೆ ಉಳಿಸಿ,

ಮೂರನೇ ಪಾಲನ್ನ ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಕೊಂಡೋಗಿ ಇಡ್ತಾಯಿದ್ರು.

ಅದನ್ನು ಬ್ರಹ್ಮರಾಕ್ಷಸ ಬಂದು
ತಗೊಂಡು ಹೋಗ್ತಾನೆ ಅಂತ ನಂಬಿಸಿದ್ರು.

ಕಾಂತಾರ ಮತ್ತು ಬಾಂಗ್ರದ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೆ,
ಬ್ರಹ್ಮ ರಾಕ್ಷಸನ ಭಯವೇ ಒಂದು ಗಡಿಯಾಗಿತ್ತು.

[ಭಯಾನಕ ಶಬ್ದ]

ವಯಸ್ಸು ಆಗ್ತಾಯಿದ್ದ ಹಾಗೇ ರಾಜಶೇಖರ
ತನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕ ಮಾಡ್ತಾನೆ.

[ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸಂಗೀತ]

ರಾಜಾಧಿರಾಜಾ…

ರಾಜ ಮಾರ್ತಾಂಡ,

ಪ್ರಜಾ ಸಾರ್ವಭೌಮ,

ಬಾಂಗ್ರದ ಪುರಾಧೀಶ,

ಶ್ರೀ ರಾಜಶೇಖರ ವಂಶೋದ್ಧಾರಕ,

ಬಾಂಗ್ರ ಸಿಂಹಾಸನದ ನೂತನಾಧಿಪತಿ,

ಶ್ರೀ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀ ಕುಲಶೇಖರ ಅರಸರಿಗೆ

ಬಹುಪರಾಕ್! ಬಹುಪರಾಕ್! ಬಹುಪರಾಕ್!

[ವಿಧಿಪೂರ್ವಕವಾದ ವಾದ್ಯ-ಮೇಳ ನುಡಿಸುತ್ತಿರುವುದು]

ಕನಕವತಿ ಬಾ.

ಕುಲಶೇಖರ ರಾಜಗುರುಗಳಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡು.

ಓಹೋ ಪುರೋಹಿತರೇ,

ನಮಸ್ಕಾರ.

ಆ! ದೇವರ ಆಶೀರ್ವಾದ ಇರಲಿ!

ಯಾವ ದೇವರು?

ನನ್ನ ಆಶೀರ್ವಾದ ನಿಮ್ಮ ಮೇಲಿದ್ರೆ, ಆಯ್ತು.

ಒಳ್ಳೆದಾಗ್ಲಿ ಹೋಗಿ.

ಕದಂಬರಿಂದ ಅರಸರಿಗೊಂದು ಉಡುಗೊರೆ.

ಮಹಾಪ್ರಭು!

- ಇಲ್ಲಿ ಕೊಡು ಒಮ್ಮೆ. ಓಹೋ.
- ಚೆಂದವುಂಟ!

- ಹೊಳಿತಾವುಂಟು ಮಾರಾಯ.
- ಹೇಗುಂಟು ನೋಡಿ.

ನಿಮ್ಮ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯವು ಸುಭೀಕ್ಷವಾಗಿ

ಇರುವಾಗ ಮಗನಿಗೆ ಪಟ್ಟ ಕಟ್ಟುವುದು ಬೇಕಿತ್ತ?

ನಾನು ಪಟ್ಟಕ್ಕೇರುವುದನ್ನ ನನ್ನ ಅಪ್ಪ ನೋಡ್ಲಿಲ್ಲಾ,

ನನ್ನ ಅಪ್ಪನಿಗೋಸ್ಕರ ನಾನು ಮಾಡಬೇಕಾಗಿದ್ದನ್ನ

ನನ್ನ ಮಗನಾದ್ರು ಮಾಡ್ತಾನೆ ಅಂತ ನಂಬಿದ್ದೇನೆ.

ಅವರಿಂದ ಆಗ್ತದಾ?

ಅವನ ಹಿಂದೆ ನಾನು ಇದ್ದೇನಲ್ಲ?

ನೀನು ಒಂದು ರಾಜ ಆಗಿ, ನನ್ನನ್ನೊಂದು
ಮಂತ್ರಿ ಮಾಡಿದ್ದಿದ್ಯಲ್ಲ ಕುಲಶೇಖರ,

ಇದೇ ಖುಷೀಲಿ ಎಂತಾರು ಮಾಡ್ಬೇಕಲ್ಲ ಈಗ.

ಎಂತಾ ಮಾಡೋದು ಮಾರಾಯ?

ಯುದ್ಧ ಎಲ್ಲಾ ನನ್ನ ಅಪ್ಪನ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಮುಗಿದು ಹೋಯ್ತು.

ಆದ್ರು ರಾಜ್ಯಭಾರ ಮಾಡ್ಬೇಕಲ್ಲಾ? (ನಗುತ್ತ)

ಹ್ಞುಂ. ಅದು ಸರಿಯೇ.

ಒಂದು ಭೇಟೆಯಿಂದ ಶುರು ಮಾಡುವ?

ಆ.

ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುವುದು?

ಕಾಂತಾರ.

ಭಯಂಕರ ಕಾಡಲ್ಲ!

ಈ ಕಾಡಲ್ಲಿ ಬ್ರಹ್ಮರಾಕ್ಷಸ ಇದ್ದಾನ?

ನಿನ್ ಅಪ್ಪ ಕಣ್ಣಾರ ನೋಡಿದ್ದಾರಂತಲ್ಲ ಮಾರಾಯ?

ಹ್ನ್! ಇದ್ರು ತೊಂದ್ರೆ ಇಲ್ಲಾಪ್ಪ.

ನಮಗಿಂತ ಮೊದಲು ಅವರೇ ಅಲ್ಲೇನ ಸಿಗೋದು? (ನಗುತ್ತಾ)

[ಭೋಗೇಂದ್ರ ನಗುತ್ತಾನೆ]

ಯಾರು ಸಿಕ್ಕಿದ್ರು ನಾನು ಸಿಗದಿದ್ರೆ ಸಾಕು.

- ಏಯ್ ಭೋಗೇಂದ್ರ,
- ಆ…?

ಸ್ವಲ್ಪ ಮೆಲ್ಲ ಓಡಿಸು ಮಾರಾಯ!

ಕುಡಿದದ್ದೆಲ್ಲಾ ಹೊರಗೆ ಬರುತ್ತಿದೆ.

ಇದಕ್ಕಿಂತ ಮೆಲ್ಲೆ ಹೋಗಲಿಕ್ಕೆ ಆಗೋದಿಲ್ವಾ.

ಬೇಕಿದ್ರೆ ನೀನು ಸೈನಿಕರೊಟ್ಟಿಗೆ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬಾ.

ಹ್ನ್?!

ಇಲ್ಲಿ ರಾಜ ಯಾರು? ಮಂತ್ರಿ ಯಾರು
ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಮಾರಾಯ.

- ಹೇ, ಬಾಣ ಕೊಡು…
- ಇಕ.

- ಹ್ಞುಂ, ಬಿಲ್ಲು ಕೊಡಾ.
- ಓ!

ಬಿಲ್ಲು ತರಲಿಲ್ಲ.

ಇಮ ಯಾರು ಮಾರಾಯ,

ಮಲೆ ಮಂಗ, ಭೇಟೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದಾನೆ, ಬಿಲ್ಲು ತರಲಿಲ್ಲ,

ಇದುನ್ನ ಯಾವುದರಲ್ಲಿ ಬಿಡುವುದು ಈಗ ಬಿಕನಾಸಿ.

ಇಕ್ಕಳಿ, ಇವ್ರೇ?

ಅರಸರಿಗೆ ಹೇಳಿ ಒಂದು ಬೊಬ್ಬೆ ಹಾಕುವುದು ಬೇಡ ಅಂತ,

ಬಿಲ್ಲು ಕೊಡೋ ಬಿಕನಾಸಿ!

ಅಣ್ಣು, ಅಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ಇದ್ದಾರೆ ಮಾತ್ರ

ಆ! ಎಂತ ಆಯ್ತಾ?

ಎಂತದಾ ಆಯ್ತು ಮಾತ್ರ.

ಇವನಿಗೆ ಸ್ಪರ್ಶ ಜ್ಞಾನವೇ ಇಲ್ಲಾ ಮಾರಾಯ.

ಏಯ್ ಆಚೆ ಈಚೆ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ನೋಡಿರಾ…

- ಬುಕ್ಕಾ ಬುಕ್ಕಾ ಬುಕ್ಕಾ..
- ಆ! ಎಲ್ಲಿ?

- ಆಹಾ!
- ಯಬ್ಬಾ.

ಆಹಾ! ಮಧುಕರಾ… ಒಳ್ಳೆ ಪೆಟ್ಟು ಮಾತ್ರ.

- ನಾನೆ ತೋರ್ಸಿದ್ದ.
- ಹೌದ?

- ಹೇ ತನ್ನಿರಾ.
- ಹಾ ಮುಂದೆ ಇದ್ದವ್ರು ಹೋಗಿ.

ಒಳಗೆ ಎಂತಾದ್ರು ಇದ್ರೆ ಒಂದು ಕೂ ಹಾಕಿ ಆಯ್ತಾ.

- ಯಾಕೆ ಒಳಗೆ ಹೋಗ್ತೀಯಾ?
- ಹೋಗ್ಲಿಕ್ಕೆ ಹುಚ್ಚುವುಂಟ? ಓಡ್ತೇನೆ.

- ಸ್ವಾಮಿ.. ಇಲ್ಲಿಲ್ಲ.
- ಆ!

ಏಯ್ ಒಡೆದಿದ್ದು ಹೌದಲ್ಲಾ?

ಹೌದಪ್ಪ, ಒಡೆದಿದ್ದಾನೆ.

ಅರಸರೇ.. ಮುಂದುವರೆಸುವುದು ಬೇಡವಾ ಅಂತ.

- ಹೋಗುವಾ?
- ಆ.. ಹೋಗುವ, ಹೋಗುವಾ…

ಮುಂದೆ ಹೋಗುವಾ!

ಹೇಯ್ ಟುರ್ರಾ…

- ಒಳ್ಳೆ ಕುದುರೆ ಮಾತ್ರ.
ಹೇಳಿದ್ ಮಾತು ಕೇಳ್ತದೆ.

ಇವರಿಗೆ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕ ಮಾಡಿ,
ನಮ್ಮ ಚಟ್ಟಾಭಿಷೇಕ ಆಗ್ತದ ಅಂತ!

ಹೇ ಕಡವೆ!

[ಬಾಣವನ್ನು ಬಿಡುವುದು ಮತ್ತು ತಗಲುವುದು]

ಓಡಿತು, ಓಡಿತು, ಓಡಿತು… ಓಡಿತು..

- ಹೇ ನಿಲ್ಸಿರಾ.
- ಹೇಯ್… ಅರಸರೇ ಎಂತ ಪೆಟ್ಟು,

ಒಳ್ಳೆ ಪೆಟ್ಟು!

ಗೊತ್ತುಂಟು,

ಹೇಯ್ ತಗೊಂಡು ಬನ್ನಿರಾ.

ಅಣ್ಣು ಬಾರಾ, ಬೇಗ ಬಂದು ಮನೇಗ್ ಹೋಗುವಾ!

ಕುಲಶೇಖರ, ನಮ್ಮ ರಥಕ್ಕೆ
ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವ ಆಯ್ತಾ.

ಮತ್ತೆ ಅರಸರು ಖಾಲಿ ಕೈಲಿ
ಬಂದ್ರು ಅಂತ ಆಗಬಾರದು.

ಬ್ರಹ್ಮ ರಾಕ್ಷಸ! (ಭಯದಿಂದ)

[ಅಶುಭ ವಾತಾವರಣ]

ಮಹಾಸ್ವಾಮಿ, ಇನ್ನಾದರು

ಹೋಗುವುದು ಒಳ್ಳೇದ ಅಂತ. ಆ!

[ಕುದುರೆಗಳು ಓಡುವ ಶಬ್ದ]

ಬಿಲ್ಲು ಸಹ ತಗೊಂಡು ಹೋದ್ರು.

ಸೈನಿಕರೇ
[ಭಯದಿಂದ ಸೈನಿಕರು ಉಸಿರುಗಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದಾರೆ]

ದೃತಿಗೆಡಬೇಡಿ, ನಾಲ್ಕು ಸುತ್ತಲು ದೃಷ್ಟಿ ಇರಲಿ…

ಅಣ್ಣು!

ಓಡಿರಾ!

[ಸೈನಿಕ ಮರಕ್ಕೆ ಅಪ್ಪಳಿಸುತ್ತಾನೆ]

ಯಾರ?

ಹೇ ನಾಗೇಂದ್ರ ಸುಮ್ನೆ ಹುಚ್ಚು ಕಟ್ಟಬೇಡ.

ಇವನೊಂದು ಧೈರ್ಯ ಇತ್ತು,
ಇವನು ಸಹ ಹೋದ.

ಎಲ್ಲಾ ಸತ್ತರೆ ಮನೇಗ್ ಯಾರು ವಿಷಯ ಮುಟ್ಟಿಸುವುದು?

ಅಯ್ಯೋ…(ಅಳುತ್ತಾ)

[ಸೈನಿಕರ ಭಯಾನಕ ಕಿರುಚಾಟ]

[ಬಾಣದ ಚುಚ್ಚುವಿಕೆ]

ಆ! ಬ್ರಹ್ಮರಾಕ್ಷಸನ ಉಂಡೆ.

ಮುಗಿಯಿತು. (ಅಳುತ್ತ)

ಎಂತ ನೋಡುವುದಾ? ಎಂತಾದ್ರು ಮಾಡಿರಾ…

ಹೇಳುವುದು ಕೇಳಿಲ್ಲಾ, ಹೋಗಾ…

ಅಯ್ಯಪ್ಪ!

[ಸೈನಿಕರು ಕಾಡಿನ ಜನರೊಟ್ಟಿಗೆ ಕಾದಾಟ]

[ಕೋಪದಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಾನೆ]

ಓ!

ಆ… ಅಬ್ಬಾ ಬದುಕಿದೆ,

ನನಗೆ ಅಂತ ಮೇಲೊಬ್ಬ ಇದ್ದಾನೆ.

[ವೀರ ಸಂಗೀತ]

ಬೆರ್ಮೆ!

ಬಂದದ್ದು ಸ್ವಲ್ಪ ತಡ ಆಯ್ತಾ ಅಂತ ಅಲಾ?

[ಬೆರ್ಮೆ ಹಗ್ಗವನ್ನು ಬಿಡುತ್ತಾನೆ]

♪ ♪

♪ ಕಾಡಿನ ಉಲ್ಲಯಾ ♪

♪ ಈಸರ ದೇಯೆರೆ ಪೂ ಬಿತ್ತ್ ಲ್ ♪

♪ ಬೆಮ್ಮೆರೆ ದಿಟ್ಟಿದ ♪

♪ ದೈವೊಲು ಉಪ್ಪುನ ಸತ್ಯೋದ ಮಣ್ಣ್ ♪

♪ ಕಾಂತಾರ ! ♪

[ಕಾಂತಾರದವರು ಹಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ]

ಓ, ಜಬ್ಬಣ್ಣ ಬಂದಾ.

ನೀವು ಮುಂದುವರೆಸಿ.

ಮಕ್ಕಳು ಎಂತಾ ಮಾಡ್ತಿರೋದ? ಆ?

ಪಂಪಿ...

ಹೇಗಿತ್ತು ನನ್ ಭೇಟೆ?

ಆಗಬಹುದು ಅಲ್ಲಾ?

ಎಂಥ ನಿನ್ನ ಭೇಟೆ?

ಇನ್ನೊಂದು ಸಲ ನಮ್ಮ ಹಿಂದೆ ಬಂದ್ರೆ ಕಲ್ಲಲ್ಲಿ ಹೊಡಿತ್ತೇನೆ.

ಗಡಿಗಡಿ ಎಂತಾ ಹೇಳೋದ ನೀನು? ಆ!

ನೀವು ಹೆದರಿ ಹಾರಿ ಓಡಿದ್ರಲ್ಲಾ?

ನಿಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಇದ್ದದ್ದು ಹುಲಿಯಾ? ಮುಳ್ಳಂದಿ ಮಾರ್ರೆ.

ನಾ ಕಿರುಚಿದ್ದಕ್ಕೆ ಅದು ಹೆದರಿ ಬಿದ್ದದ್ದು.

ಓಯ್ ಅಜ್ಜ, ನೀವು ಕಿರುಚಿದಾಗ ಮುಳ್ಳು ಬಿಚ್ಚಿ ನಿಂತದ್ದು,

ಸತ್ತ ಮೇಲೆ ಸಹ ಹಾಗೇವುಂಟು. ಇಕಾ.

ನನ್ನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಅನುಮಾನ ಬೇಡ.

ಕೊಡು ಇಲ್ಲಿ. ಆ…!

ಆ!

ಎಂತ ಸಹ ಆಗಲಿ,

ನಿನ್ನ ಸಾಮರ್ಥವನ್ನು ನನ್ನ ಮೇಲೆ
ಈ ಪ್ರಾಯದಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಬಾರದಾಗಿತ್ತು.

[ಮಹಿಳೆಯರು ನಗುತ್ತಿರಿವುದು]

ನೊಚ್ಚಿ! ಇಕಾ.

ತಗೋ.

ಒಳ್ಳೆ ಭೇಟೆ. ಆ?

[ಪುರುಷರು ಕೂಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ]

ಏಯ್ ಕೂರಾ… ಎಂತಾ ಕೀಸೂದು ಮಾರಾಯ ಮೂರೋತ್ತು?

ಅಬ್ಬಾ, ಬೇಟೆ ದೊಡ್ಡುದುಂಟು.

[ಅಸ್ಪಷ್ಟ ಮಾತು]

ಹಾ?

[ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಕರೆಗಳು]

ಏಯ್! ಇದಕ್ಕೆ ಉಸಿರುಂಟಾ..!

[ಬೇಟೆಗಾರರು ಕೂಗುತ್ತಾರೆ]

ಓ.. ನಾನು ಸತ್ತು ಸುಮಾರು ಹೊತ್ತು ಆಯ್ತು.

- ಏಯ್!
- ಜಬ್ಬಣ್ಣ ಬಿಡಾ,

ನಮ್ಮನ್ನ ನೋಡಿಯೇ ತಲೆ ತಿರುಗಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾನೆ ಅವ.

ಯಾರ ದರ್ಬೇಸಿ ಕರ್ಕೊಂಡು ಬಂದದ್ದು?

ಅವ್ರೆ ಬಂದದ್ದು.

- ಎಷ್ಟು ಜನ ಇದ್ರು?
- ಸುಮಾರು.

ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದವ್ರುನ್ನೆಲ್ಲಾ ಒಡೆದಿದ್ದೇವೆ.

ಕುದುರೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದವ್ರು ಓಡಿ ಹೋದ್ರು.

ಅರಸ.

ಬಾಂಗ್ರಾದವರು ಗಡಿದಾಟಿ ಆಗಿದೆ,

ಮತ್ತೆ ನಮ್ಮವರನ್ನು ಎಳ್ಕೊಂಡು ಹೋಗಿ, ಚಾಕ್ರಿ ಮಾಡುಸ್ತಾರೆ.

ಯಾವುದಕ್ಕು ತಲೆ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಆಯುಧ ಇಟ್ಕೊಂಡು ಮಲಗಿ.

ಎಂತಾ ಜನ ಮಾರ್ರೇ,

ಅವರು ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡದೇ ಹೆದರಿ ಓಡಿದ್ದಾರೆ.

ಇವರು ಅವರಿಗೆ ಹೆದರಿ ಕೂತಿದ್ದಾರೆ.

ನಾನು ಹೇಳುವುದು.. ಬಾಂಗ್ರಾದವರು ಹೇಗೂ ದಾರೀ ಮಾಡಿ ಕೊಟ್ಟಾಗಿದೆ.

ಅವರು ಮತ್ತೆ ಬರೋದಕ್ಕಿಂತ ಮುಂಚೇ
ನಾವೇ ಗಡಿದಾಟಿ ಹೋಗುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು.

ಧೈರ್ಯಕ್ಕೆ ಜಬ್ಬನ ಹತ್ರ ಒಮ್ಮೆ ಹೇಳುವೇನಾ?

ಹ್ಞುಂ,

ಬರೀ ಕಾಲು ಬೆರಳು ಕಡಿದಿದ್ದಕ್ಕೆ,
ನಮ್ಮವರನ್ನೆಲ್ಲಾ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದಿದ್ದಾನೇ,

ಅವ್ನು ನಮಗಿನ್ನು ಎಷ್ಟು ಧೈರ್ಯ ಕೊಡಬಹುದು?

ನಾನು ನೋಡಿ ಬಂದಿದ್ದಕ್ಕೇ ಹೇಳುವುದು.

ನೋಡಿ ಬಂದದ್ದಲ್ಲಾ ಓಡಿ ಬಂದದ್ದು.

ಅವರು ಎಂತಾ ಅಂತ ನನಿಗ್ ಗೊತ್ತುಂಟು.

ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಗಡಿ ಕಾಯುವವರೆಲ್ಲಾ ಜಾಗ್ರತೆ.

- ಬೆರ್ಮೆ!
- ಓ…?

ಹೆಣಗಳನ್ನ ಕೊಂಡೋಗಿ ಗಡಿ ಆಚೆ ಬಿಸಾಡಿ.

ಇವರನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು
ಮತ್ತಷ್ಟು ಜನ ಒಳಗೆ ಬರುವುದು ಬೇಡಾ.

ಹಾ ಹಾ.

ಅಬ್ಬ, ನೋಡಿ,

ಜಬ್ಬ ಹೇಳುವುದು ಅದೆ. ಗಡಿ ಆಚೆ ಹೋಗಿ ಅಂತ.

ಅಲ್ಲಾ, ಗಡಿ ದಾಟುದ್ರೇ ಬ್ರಹ್ಮ ರಾಕ್ಷಸ?

- ಅದೆಲ್ಲಾ ಬರೀ ಕಟ್ಟುಕತೆಯಾ.
- ಹೌದ?

ಅಲ್ಲಾ ಬೆರ್ಮೆ, ಯಾವ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ
ಹೋಗುವುದು ಅಂತಾದ್ರು ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕಲ್ಲ?

ಅದುಕ್ ನಮ್ ಹತ್ರ ಒಂದು ಪ್ರೇತಾವುಂಟಲ್ಲಾ.

ದೊಡ್ಡ ಕುಂಟಾಣಿ ಕೊಡು.

ಇಷ್ಟು ಮತಿ ತಪ್ಪಿದರೇ ಇನ್ನ ಬದುಕುವುದು ಕಷ್ಟವ ಅಂತ.

- ಕೊಂದು ತೆಗೆಯುವ ಅಲ್ಲಾ.
- ಹ್ಞುಂ.

- ಏಯ್…
- ಹೇ!

ಮತಿವುಂಟು. ಹೇಳಿ.

ಈ ಜಲಪಾತದ ತುತ್ತ ತುದಿಯಲ್ಲಿ
ಕೂತು, ಮಾತನಾಡುವುದು ಬೇಕಿತ್ತ?

ಕಾಲು ನಡುಗ್ತಾವುಂಟು.

ಇದು ಎಂತ ಕಲ್ಲು ಮಾರಾಯಾ, ಇಷ್ಟೋಂದು ಚೂಪುಂಟು?

ಇದು ಕಲ್ಲಲ್ಲ. ಕಬ್ಬಿಣ,

ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಸಂಕಪ್ಪ ಮಾಡಿ ಕೊಡುವುದು.

ಇವರೇ ಕಣ್ಣಿನ ತಿನ್ಬೇಡಿ. ನಾಲಿಗೆ ತುಕ್ಕು ಹಿಡಿತದೆ.

- ಇವರೇ..
- ಓ.?

ಇಲ್ಲಿಂದ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿಗೆ ಎಷ್ಟು ದೂರವುಂಟು?

ಅದು, ಕಾಲು ನಡಿಗೆಯಲ್ಲಿ
ಹೋದ್ರೆ ಒಂದು ದಿವಸ ತಾಕ್ತದೆ ಇವ್ರೆ.

- ನಮ್ಮನ್ನ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತೀರಲ್ಲ.
- ಹೋಗುವಾ, ಅಲ್ಲ,

ನೀವು ಎಂತಕೆ ಬರುವುದು ಅಲ್ಲಿಗೆ?

ನಮಗಿಂತ ನೀವು ಎಷ್ಟು ಬೆಳೆದಿದ್ದೀರ
ಅಂತ ನೋಡುವುದು ಬೇಡ ನಾವು?

ನೋಡಿ?

ನೋಡಿ ಹಿಂದೆ ಬರ್ತೀವಲ್ಲ.

ನಿಮ್ಮನ್ನ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಕರ್ಕೊಂಡು
ಬಂದದ್ದು ನಾನು ಅಂತ ಗೊತ್ತಾದ್ರೆ,

ಮತ್ತೆ ಅಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ಬದುಕುವುದು ಕಷ್ಟವೇ.

ಹೇ,, ನೀವು ನಮ್ಮನ್ನು ಕರ್ಕೊಂಡು
ಹೋಗುವುದು ಅಂತ ಎಂತಕೇ ಎಣಿಸುವುದು?

ನಾವು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಬಿಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಬರುದಲ್ಲಾ.

ಹೌದನ್ನ, ನೀವು ಹೇಳ್ತೀರಿ,

ಅವ್ರಿಗೆ ಅರ್ಥ ಆಗ್ಬೇಕಲ್ಲ.

ದೇವ್ರೇ!

ಬನ್ನಿ. ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡಿ ಹೋಗುವ.

- ಹಾ?
- ಹ್ಞುಂ.

ಮೊದಲಸಲ ಗಡಿ ದಾಟಿ ಹೊರಗೆ ಹೋಗ್ತಾಯಿದ್ದೇವೆ.

ನನ್ನ ದುಂಬುದ ಈತುಲ

ಸ್ವಾಮೀ ಪಂಜುರ್ಲಿ.

- ಎಂತ ಆಗ್ತಾವುಂಟು?
- ಅದು ನಾವು ನಂಬುವ ದೈವ.

ನಿಮ್ಮ ಆಣೆ ಎಂತ ಸಹ ಕಾಣ್ತಾಯಿಲ್ಲ.

ಅದು ಭಕ್ತಿಯಿದ್ರೆ ಮಾತ್ರ ಕಾಣೋದು,

ತೊಂದ್ರೆ ಇಲ್ಲ. ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ನೆನೆಸಿ ಕೈಯ್ಯಿ ಮುಗಿ.

ಆ. ಆ ಈಗ ನಂಗೆ ಸಹ ಕಾಣ್ತಾವುಂಟು.

ಹೇಳುವುದು ಮರೆತೇ,

ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಸೈನಿಕರನ್ನು ಬಿಟ್ಟು,
ಬೇರೆ ಯಾರಿಗೂ ಸಹ ಪ್ರವೇಶ ಇಲ್ಲಾ!

ಈಗ ಒಳಗೆ ಬಿಡ್ತಾರಲ್ಲಾ.
ಒಳ್ಳೆ ವ್ಯವಸ್ಥೇ.

ಓ ಬದುಕಿ ಮಾನ ಉಳಿಯಿತು,

ನನಗೆ ಒಳಗೆ ಕಚ್ಚೆ ಹಾಕುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಸಹ ಇಲ್ಲಾ.

ಇವ್ರೇ.. ಈ ಬ್ರಹ್ಮ ರಾಕ್ಷಸಂದು ಎಂತ ಕಥೆ?

ಅದೆಂತಾ ಇಲ್ಲಪ್ಪ,

- ಒಮ್ಮೆ…
- ಹೇ ಸುಮ್ನೆ ಇರೋ. ನಾನು ಹೇಳ್ತೀನಿ.

ಒಂದು ಊರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಕೆಟ್ಟ ರಾಜ ಇದ್ನಂತೆ.

ಹೇ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಸಹ ಒಬ್ಬ ಇದ್ದಾನೆ.

ಹಾ…! ಅವ್ನೆ.
[ಒಟ್ಟಿಗೆ]

ಅವನಿಗೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಜನ ಸಿಕ್ತಿರ್ಲಿಲ್ವಂತೆ.

ಅದಿಕ್ಕೆ ಅವ್ನು ಒಂದು ಘೋರ ತಪಸ್ಸು ಮಾಡಿ

ಅಲ್ಲ ಅಲ್ಲ, ತಪಸ್ಸು ಯಾಕೆ?
ಸಂಬಳ ಜಾಸ್ತಿ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಆಯ್ತಲ್ಲ.

- ಸುಮ್ಮನೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೇಳಿ ಮಾರ್ರೆ,
- ಆ ತಪ್ಪಾಯ್ತು.

ಋಷಿ ಮುನಿಗಳು, ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಆಗಿ,
ಒಂದು ಜನ ಕೊಟ್ಟು ಹೇಳಿದ್ರಂತೆ…

ಅವನಿಗೆ ಪುರುಸೊತ್ತೇ ಸಿಗದಷ್ಟು
ಕೆಲಸ ಕೊಡ್ಬೇಕು ಅಂತ.

ಅದು ಯಾಕೆ ಹಾಗೆ?

ಪುರುಸೊತ್ತು ಕೊಟ್ರೆ ಮನುಷ್ಯರನ್ನೇ
ತಿಂತಾನಂತೆ ಮಾರಾಯ ಅವಾ.

- ಯಪ್ಪಾ!
- ಹಾ!

ಇನ್ನು ಸಹ ವುಂಟು. ಮುಂದೆ ಹೇಳ್ತೀನಿ ಬನ್ನಿ.

ಇಲ್ಲಿಗೆ ನಿಲ್ಸಿ ತೊಂದ್ರೆ ಇಲ್ಲ,
ನನಗೆ ಅಷ್ಟು ಉಮೇದ್ ಇಲ್ಲ,

ಇಷ್ಟು ಬೇಗ ಉಮೇದು ಕಮ್ಮಿ ಆದ್ರೆ ಹೇಗೆ?

- ಬನ್ನಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೇಳ್ಳಿಕ್ಕೆ ವುಂಟು ಇನ್ನು.
- ಸಾಕ ಅಂತ?

- ನನ್ನ ಎದೆ ಬಡಿತ ಜೋರಾಗಿದೆ.
- ಅದನ್ನ ನಾವು ಪೂರ್ತಿ ನಿಲ್ಲಿಸ್ತೇವಪ್ಪ,

ಇಲ್ಲಿ ಕೇಳಿ.. ಅವ ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದ ಅಲ್ಲ,

ಕೆಲಸ ಮುಗ್ಸಿ ಪುರುಸೊತ್ತು
ಸಿಕ್ಕಿದ್ರೆ ಮನುಷ್ಯರನ್ನೇ ತಿನ್ನುವುದು.

ಒಂದು ಸಲ ರಾಜನನ್ನೇ ತಿನ್ಲಿಕ್ಕೆ ಬಂದದ್ದು ಅಲ್ಲ,

ರಾಣಿ ರಪ್ಪ ಹಿಡಿದು ಒಂದು ಗುಂಗುರು ಕೂದಲು ಕೊಟ್ಟು, ಹೋಗಿ

ಸರ್ತಾ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಾ ಅಂತ ಕಳ್ಸಿದ್ರಂತೆ.

- ಸರ್ತಾ ಆಯ್ತಾ.?
- ಇಲ್ಲಪ್ಪ,

ಈಗ ಸಹ ಕೂದಲು ಸರ್ತಾ ಮಾಡಿಕೊಂಡು
ಇದೇ ಕಾಡಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೋ ಇದ್ದಾನಂತೆ.

ಯಾರು ಮಾರಾಯ ಮಂಗ? (ನಗುತ್ತ)

ಅವನೇ ಬ್ರಹ್ಮ ರಾಕ್ಷಸ.

- ಅವನೇಯಾ?
- ಹ್ಞುಂ

ಓ ದೇವಾ!

ಒಂದು ವೇಳೆ ಕೂದಲು ಸರ್ತಾಗಿ ನನ್ನ ಮುಂದೆ ಬಂದು ನಿಂತಾ.

ನನ್ನ ಗತಿ ಎಂತಾ!

ಹೇಗಾದ್ರು ಮಾಡಿ ಜಯಂತಿಗ್ ಒಂದು ಸಿಕ್ಕಿದ್ರೆ ಸಾಕು.

- ಯಾರದು?
- ಚಂದ ಮಾಮನ ತುಂಡು.

ಆ.

ಎಂತ ಇದು?

ಬಾಂಗ್ರದ ಗಡಿ.

ಇದು ಸಹ ಸಂಕಪ್ಪ ಕಟ್ಟಿದ್ದ?

ಹಾ. ಆ ಅರಸ ರಾಜಶೇಖರ
ಮಾಡಿದ ಮೊದಲ ಕೆಲಸ ಇದು.

ಬಾಗಿಲು ತೆಗಿರೋ!

ನಮ್ಮ ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲೇ ಬಂದಿದ್ರೆ
ಇಲ್ಲೇ ಸಿಕ್ಕಿ ಬೀಳ್ತಿದ್ವಲ್ಲ ಬೆರ್ಮೆ.

ಹೇಯ್ ಹೇಯ್, ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಶಿಸ್ತಲ್ಲಿ ಬನ್ನಿ ಮಾರ್ರೆ.

ಓಯ್ ಚೆನ್ನ, ಅರಸರು ನೆನ್ನೆಯೇ ಬಂದ್ರು,

ನೀವ್ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟು ತಡ?

ಆ… ಕಾಡಿನ ಒಳಗೆ ತುಂಬಾ ನೋಡ್ಲಿಕ್ಕಿತ್ತು.

- ಮತ್ತೆ ಭೇಟೆ ಎಲ್ಲುಂಟು?
- ಇಲ್ಲೇ ವುಂಟಲ್ಲ.

ಎಂತ ಸಾವು ಮಾರ್ರೆ. ಸುಮ್ಮನೆ ಬನ್ನಿ.

ಅರಸರು ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟು ತಡ?

ಅವರು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೇಗ ಎದ್ದು ಸುಮಾರು ಹೊತ್ತು
ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಿ, ದೇವರಿಗೆ ದೀಪ ಇಟ್ಟು ಬರೋದು.

ಹಾಗೇ ಸ್ವಲ್ಪ ತಡ.

ನಿನ್ನದಿದುವೇ ಖುಷಿಯಾಗೋದು ಅರಸ.

ಸಿಂಹಾಸನ ಏರಿದ್ರು,

ನೀನು ಮಾತ್ರ ಬದಲಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ,

ಅದೇ ಹಳೇ ಕುಲಶೇಖರ.

ಭೋಗೇಂದ್ರ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಆಯ್ತು,

ಜನ ಕಾಯ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಬೇಗ ಬನ್ನೀರಾ.

- ಬರುವಾ…
- ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಆಯ್ತಾ?

ಕುಲಶೇಖರಾ!

ಅರಸನಾದ ಮೇಲೆ ಇದು ನಿನ್ನ ಮೊದಲ ಸಭೆ.

ಹ್ಞುಂ, ಹೇಯ್ ಕುಡಿದದ್ದು ಗೊತ್ತಾಗಬಾರದು.

ಛೇ!

ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲಪ್ಪಾ, (ನಗುತ್ತ)

[ಕಿರೀಟ ಕೆಳಗೆ ಉರುಳುತ್ತದೆ]

ಮೆಲ್ಲ ಮೆಲ್ಲ ಏಯ್.

ಗೊತ್ತು ಮಾಡ್ಬೇಡಾ.

ಕುಡಿದದ್ದು ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲಾ ಅಲ್ಲಾ?

ಇಲ್ಲಾಪ್ಪ.

ಸಭೆ ಆರಂಭವಾಗಲಿ..

ಅಯ್ಯೋ! ಎಂತಾ ಮಾರಾಯ ಇದು?

ಒಳ್ಳೆದು ವುಂಟಲ್ಲಾ.

- ಏಯ್!
- ಹಾ?

ಯುವರಾಣಿ ಕನಕವತಿಯವರು ಬಂದಿದ್ದಾರೆ.

ಅವರ ಕಣ್ಣಿಗೊಂದು ಬೀಳಬಾರದು.

ಹೌದ? ಅವರು ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬೀಳ್ತಾರ ನೋಡುವಾ.

- ಏಯ್ ಬನ್ನಿರಾ, ಯಾರೋ ಇದ್ದಾರಂತೆ ಇಲ್ಲಿ.
- ಏಯ್ ನಿಲ್ಲಿ ಮಾರಾಯ್ರೇ, ಇಲ್ಲಿವರೆಗೂ ಅರ್ಧ ಜೀವ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡು

ಬಂದಿದ್ದೀನಿ. ಪೂರ್ತಿ ತಗಿಬೇಡಿ.

ಇಕ್ಕಳಿ, ಇವ್ರೇ,

ಸತ್ಯ. ನಾನು ಹೇಳುವುದು ಕೇಳಿ,

ಎಷ್ಟು ಜನ ಮಾರಾಯ ಇದು!

- ಇಕ್ಕೊಲಿ
- ಎಂತ ಅದು ಉದ್ದದ್ದು?

ಇಕ್ಕಳಿ, ಇವರೇ, ಉದ್ದದ್ದು ಇದು.
ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ ನಾನು.

ಇವರೇ.. ಛೇ,

ಎಲ್ಲಿ ನೋಡುವುದು ಮಾರಾಯ ಸಾವು.

[ಮುಖ್ಯಸ್ತನ ಆದೇಶಗಳು]

ಹ್ಞುಂ, ಎತ್ತಿ!

ಇಳಿಸುವಾಗ ಕೈ ನೀರಿಗೆ ತಾಕಿದ್ರೆ ಕೊಂದಾಕ್ತೀನೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು.

[ಗುಲಾಮರು ನೋವಿನಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಿದ್ದಾರೆ]

ಗೇಂಡಾ!

ಎಂತದ?

- ಊಟ!
- ಹಸಿವಲ್ಲಿ ಜೀವ ಹೋಗಿತ್ತು.

ಇಲ್ಲೇ ನಿಲ್ಲು ಎಲ್ಲು ಸಹ ಹೋಗ್ಬೇಡ.

ಯಾರನ್ನು ಹಿಡಿಯುವುದು? ಯಾರನ್ನು
ಬಿಡುವುದು ಅಂತ ಒಂದು ಸಹ ಗೊತ್ತಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

- ಅಬ್ಬಾ, ಹಸಿವಲ್ಲಿ ಜೀವ ಹೋಗಿತ್ತು.
- ಅಣ್ಣ ಅಣ್ಣ.. ಕೊಡಿ.

ಇವರಿಗೆ ಎಂತಾದ್ರು ತಿನ್ನಿಸಿಯೇ
ಕರ್ಕೊಂಡು ಬರಬೇಕಿತ್ತಾ ಅಂತ ಕರ್ಮ ಕಾಂಡ.

- ಎಂತಾ ಮಾರಾಯ, ಕಾಡ ಮನುಷ್ಯರಾಗೆ ಮಾಡ್ತೀರ ನೀವೆಲ್ಲಾ.
- ಓಯ್ ಚೆನ್ನ.

ಆ!

- ವೀರ ಮಹಾಬಲ ಅಣ್ಣ.
- ಎಷ್ಟು ಸಮಯ ಆಯ್ತು ಮಾರಾಯ, ಕಾಣ್ಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ.

ಅದು ಅರಸರು ನನ್ನ ಗುಪ್ತಚಾರ ವಿಭಾಗಕ್ಕೆ ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ.

ಹಾಗೇ ಯಾರಿಗೂ ಸಹ ಕಾಣ್ಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ.

- ಹೌದ?
- ತುಂಬ ಗುಪ್ತ.

ನೀವು ಊಟ ಮಾಡಿ. ಕೈ ಒಣಗಲಿಕ್ಕೆ ಬಿಡ್ಬೇಡಿ.

ಒಮ್ಮೆ ತಿನ್ನಿ ಮಾರ್ರೇ ಬೇಗಾ!

ಗುರಿಕಾರರೆ!

ಇಲ್ಲಿವರೆಗೂ ಆದ ಕೆಲಸದೊಂದು ಲೆಕ್ಕ ತಗೋಳಿ.

ಇನ್ನೆಂತ ಬೇಕಂತ ಹೇಳಿದ್ರೇ ಅರಸರ ಹತ್ರ

ಅನುಮತಿ ತಗೊಂಡು
ಬೇಗ ಸಿಗುವ ಹಾಗೆ ಮಾಡ್ತೀನೆ.

ಕಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಣಿಕ ಕಾಣ್ತಾವುಂಟು,

ಕೆತ್ತುವುದು ಬೇಕಾ?

ಕದಂಬರು ಇಷ್ಟು ಚೆಂದದ ದೇವಸ್ಥಾನ ಕಟ್ಟಿಸ್ತಾಯಿದ್ದಾರೆ,

ಗರ್ಭ ಗುಡಿಯಲ್ಲಿರುವ ದೇವರು ಚೆಂದ ಕಾಣುವುದು ಬೇಡ್ವ?

- ಆರಂಭಿಸಿ.
- ಆಗಲಿ.

ಕಾಪಾಡಪ್ಪ ದೇವ್ರೇ!

ಸ್ವಲ್ಪ ಅಪಶಕುನ ಆಯ್ತಾ ಅಂತ?

[ಭಯದಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಿದ್ದಾರೆ]

ಏಯ್! ನೀವು ಇದ್ದೀರ, ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಕೂತ್ಕೋಳಿ,

ಇದು ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ಜೇನು ಎಂತ ಸಾವು.

ಏಯ್! ಬಾ ಇಲ್ಲಿ.

- ಎಂತಾ?
- ಸೈನಿಕವ?

ನಿನ್ನನ್ನು ಕಾಪಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಸೈನಿಕರೇ ಆಗಬೇಕ?

ಎಂತದ ನಿಂದು? ನೀ ನನ್ನ ಬೊಜ್ಜದೂಟ
ಮಾಡಿಯೇ ಹೋಗುವುದಾ ಅಂತ.

ಏಯ್ ಅವ್ಳ್ ದೊಡ್ಡು ಜನ ಆದ್ರೆ ಅವ್ಳಿಗೆ ಆಯ್ತಾ,

ಎಂತ ಇಲ್ಲ.

[ಕಾಂತಾರದವರು ಕಿರುಚುತ್ತ ಇರುವವರು]

ಆ! ಎಂತಾ ಮಾರಾಯ ಇದು?!

ಹೇ ಚೀಂಕ್ರಾ, ಬಾಯಿ ವರೆಸು ಮಾರಾಯ, ಇಳಿತಾ ಉಂಟು.

ಇಲ್ಲಿಂದ ನಿಮ್ಮ ದಾರಿ ನಿಮಿಗೆ, ನನ್ನ ದಾರಿ ನನಗೆ.

ಇಲ್ಲಿಗೆ ನಾನು ಕರ್ಕೊಂಡು ಬಂದದ್ದು
ಅಂತ ಯಾರಿಗೂ ಸಹ ಹೇಳ್ಳಿಕ್ಕೆ ಹೋಗ್ಬೇಡಿ.

ಇಲ್ಲಪ್ಪಾ, ಯಾರಾದ್ರು ಕೇಳಿದ್ರೆ ಅಷ್ಟೆ ಹೇಳುವುದು.

ಆ!

ನಾಳೆ ಮಾಂಸದ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ನಂದೆ ಇರ್ತದಾ ಅಂತ.

ಚ್! ಚ್!

ಆ! ಚೆನ್ನಾ!

ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟದ್ದಕ್ಕೆ ಈಗ ಸುಖ ಸಿಕ್ತದೆ.

ಹೇ!

ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿರಾ… ಸಂಕಪ್ಪನ ಜಾಗ ಸಿಕ್ಕಿತಲ್ಲ.

ಎಂತೆಂತೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಮಾರ್ರೇ. ಅಯ್ಯೋ!

- ಎಂತ ಬೇಕಿತ್ತು?
- ಆ…?

ಓ ಅದು ಸ್ವಲ್ಪ ಕೊಡಿ.

- ಹಾ, ಇದು ಸ್ವಲ್ಪ ಕೊಡಿ. ಭೇಟೆಗೆ ಬೇಕಾಗ್ತದೆ.
- ಅಂಗಡಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ ಕೇಳಿದ ಹಾಗೆ...

ಇದೊಂದೆರೆಡು ಕೊಡಿ ಅಲ್ಲ,
..ಕೇಳ್ತಿದ್ದಾನೆ

- ಇದು ಎಂತಕಾ?
- ಭೇಟೆ ಆಡಿದ್ದನ್ನ ಹಿಂದೆ ತರಲಿಕ್ಕಾ.

- ಅರಸರ ಆದೇಶ ಪತ್ರ ಕೊಡಿ?
- ಅದು ಇದ್ರೆ ಮಾತ್ರ ಕೊಡುವುದಾ?

ನೀವು ಎಂತ ನೆನ್ನೆ ಸೈನ್ಯಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ್ದ?

- ಹೇ ಇಲ್ಲಪ್ಪಾ, ಇವತ್ತು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ.
- ಆ?

ಏಯ್!

ಸಮವಸ್ತ್ರ ಮಣ್ಣಾಗಿದೆ?

ಅದು..

ಆ… ಯುದ್ಧ ತರಬೇತಿ
ಮುಗಿಸಿ ಬಂದದ್ದು ಅಲ್ಲಾ?

ಹ್ಞುಂ! ಹ್ಞುಂ!

ಸಂಕಪ್ಪ ಇರ್ತಿದ್ರೇ ರಪ್ಪ ಕೊಟ್ಟು ಕಳುಸ್ತಿದ್ದ,

ನಾನು ಆಗಿದ್ದಕ್ಕೆ ಹಿಡ್ದಿದ್ದು.

- ಇದು, ಸಂಕಪ್ಪ ಎಲ್ಲಿ?
- ಸೆರೆಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ.

ಯಾರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇದಾನೆ ಅಂತೆ?

ಜಯಂತಿ!

ಎಲ್ಲಿದ್ರಿ ನೀವು ಇಷ್ಟು ದಿವಸ?

ಅದು ಬಿಡು.

ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ವಿಷಯ ನಿಮ್ಮ ಹೆಂಡತಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತಾಗಿದೆ.

- ಯಾವ ನಾಯಿ ಹೇಳಿದ್ದು?
- ಆ ವೀರ ಮಹಾಬಲ ಅಣ್ಣ.

ಹ್ಞುಂ, ಇಷ್ಟು ಯುದ್ಧ ಆಯ್ತು,
ಅವ ಸಾಯುದಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲ!

ಅವ್ನ್ ಅಜ್ಜಿ ಕುಡು!

ಮುಚ್ಚುಮರೆ ಎಂತಕ್ಕೆ ಇನ್ನು,

ಬಾ ಮನ ಬಿಚ್ಚಿ ಮಾತಾಡುವ.

ಹ್ನ್! ನೀನು ಆಕಡೆ ನೋಡಿ ಕೊಟ್ಟಾ!

ನಾನು ಈಚೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತಾಡ್ಲಿಕ್ಕುಂಟು.

ಹ್ಞುಂ.

ಇದೆಲ್ಲಾ ನಮ್ಮದೆ ಅಲ್ಲೇನಾ?

ಆಹಾ! ಚಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೇದುಂಟು.

ಇದು ಹೇಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಬಂದದ್ದು?

- ಹೋಗುವಾ ಹೋಗುವಾ….
- ತಗಿಯೋ ಅದುನ್ನ, ತಗಿಯೋ ಅದುನ್ನ..

ಜೀತಾ ಮಾಡಿದ್ರು, ಒಂದು ಮುಷ್ಟಿ
ಅಷ್ಟು ಖರೀದಿ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ ಆಗುವುದಿಲ್ಲಾ.

- ಇದುನ್ ಕದಿತ್ತೀಯಾ?
- ಆ! ಕಾಳು ಮೆಣಸು!. ಎಲ್ಲಾ ನಮ್ಮ ಕಾಡಿದ್ದೆ.

ಏಯ್, ನಿಮ್ಮಂತವ್ರುನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹಿಡಿದು, ನೇಣಿಗೆ ಹಾಕ್ಬೇಕು.

ಏಯ್ ಸೈನಿಕರೇ ಅದುನ್ ಬಿಡಿ, ಇವ್ನುನ್ ಹಿಡಿರಾ…

ಹ್ನ್! ಅವುನ್ನ ನೀವೆ ಹಿಡ್ಕೋಳಿ, ಇದು ನಮ್ಗೆ ಸೇರಿದ್ದು,

ಇದುನ್ ನಾವು ಇಟ್ಕೋಳ್ತೇವೆ.

ಏಯ್, ಯಾರೋ ನೀವೆಲ್ಲಾ?

ಸೈನಿಕರ ಹಾಗೆ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲಾ?

ಇದುನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹಾಕಿಯೂ ಸಹ ಸೈನಿಕರ ಹಾಗೆ
ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಮತ್ತೆ ಎಂತಕೆ ಇದೆಲ್ಲಾ?

- ಏಯ್ ತೆಗಿ ಬೇಡ್ವಾ?
- ಇವ್ರೆಲ್ಲರೂ ಸಹ ಕಳ್ಳರ!

ಸೈನಿಕರೇ ಇಲ್ಲಿ ಬನ್ನಿ.

ಹಿಡಿರಿ ಇವರನ್ನ. ರಪ್ಪ ಬನ್ನಿ!

- ಬಟ್ಟೆ ಒಳಗೆಲ್ಲಾ ಹುಡುಕಿ.
- ಹೇ ತಡಿರಿ ಮಾರಾಯ್ರೇ!

- ನಾವು ಮಾರ್ರೇ?
- ಹೋಗ ಹೋಗ!

- ಎಂತ ಗುರುತಿಸುವುದು ಹೋಗೋ..
- ನಾವು ಮಾರ್ರೇ, ಗುರುತು ಸಿಗಲಿಲ್ವ ನಿಮ್ಗೆ?

[ಕಾಂತಾರದವರು ಕೂಗ್ತಾ ಇರುವುದು]

- ಮತ್ತೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ್ರ?
- ಯಾರು?

ಮಾರಿಗಳು, ಬದಿಗೆ ಬಾ!

ಎಲ್ಲಿ ಅಡಗುವುದು ಮಾರಾಯ?
ದೇವರೇ ದಾರಿ ತೋರಿಸಬೇಕು.

ಹ್ಞುಂ.. ಅಲ್ಲಿ ಹತ್ತಬೇಕಾ?

ರಾಜಬೀದಿ ಇಡೀ ಇವ್ರೇ ಇದ್ದಾರೆ ಹಿಡಿರೋ…

ಹೋಗೋ..

[ಬೆರ್ಮೆ ಕಿರ್ಚುತ್ತ ಇರುವನು]

ಎಂತದೋ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಬಂದೆ, ಇದು
ಹತ್ತುವ ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದ್ರು ಹಡಬೆಗಳು!

ಅಲ್ಲಿ ಮೇಲೆ ಸರಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲಾ.

ಕೆಳಗೆ ಬಾರೀ ಆಯ್ತಲ್ಲ,

ನಿನ್ನುನ್ ಯಾರು ಕರೆದದ್ದು
ಹೋಗು, ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡು.

ಅಯ್ಯೋ!

- ಬೆರ್ಮೆ, ಇಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡೋದು ಒಳ್ಳೇದಾ ಅಂತ?
- ಸುಮ್ಮನೆ ಇರಾ.

[ಈಟಿಯ ಶಬ್ದ]

ಹೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಗಟ್ಟಿ ಹಿಡಿರಿ!

[ರಥ ಚಕ್ರದ ಸದ್ದು]

♪ ♪

ವೊಹೂ!

ವ್ಹೂವ್! ವ್ಹೂವ್ಹೂ ವ್ಹೂ!

ತೇರು ಹೊರಟಿತಾ.?
ಯಾರು ಮಾರಾಯ ದೂಡುದೂ..?

ಸ್ವಾಮೀ!

[ಚೆನ್ನಾ ಕಿರುಚುತ್ತಾ ಇರುವನು]

ನೀನು ಹೇಗೆ ಬಂದಂದ?

ನೀವೆ ಕರ್ಕೊಂಡು ಬಂದದ್ದಲ್ಲಾ?

[ಕಾಂತಾರದವರು ಕಿರುಚುತ್ತ ಇರುವವರು]

[ಅತಿಕ್ರಮಿಸುವ ಕಿರುಚಾಟ]

ಏಯ್ ಬೇವರ್ಸಿಗಳ!

ಕಾಣೋದಿಲ್ವಾ ಇದು ನಾನು ಚೆನ್ನ...

ನಿಮ್ಗೆ ದರ್ಬೇಸಿಗಳ ಅಲ್ಲೇ ಬರ್ತೀನಿ ಇರಿ.

[ಬೆರ್ಮೆ ಕಿರುಚುತ್ತಾ ಇರುವನು]

ಯಾರ್ ಮಾರೆ ಹೆಂಗಸು?

ಏಯ್! ಇಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ ಬನ್ನಿರಾ!

ಏ!

ಈಚೆಯಿಂದ ಬರ್ತೀಯಾ? ಬಾ ನಿನ್ನ!

ದೊಡ್ಡಾ!

ಏಯ್ ಏಯ್ ಏಯ್ ಬ್ಯಾಡವಾ. ಏಯ್. ಎಲ್ಲಿಗ?

ಓ!

- ನಿಮ್ಮದಾ?
- ಏಯ್ ಗಟ್ಟಿ ಹಿಡಿಯಿರಾ,

ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತೇ ನೋಡಿ ಬರ್ತೇನೆ.

ಎಂತಾ ಮಂಗಗಳ ಹಾಗೆ ನಿಂತಿದ್ದೀರಾ?

ಆಚೆ ಹಾರಿರಾ!

ಏಯ್ ಅದು ಎಂತದ ಶಬ್ದ

ದಾರು!

ಹಾ! ಮುಂದೆ ತಿರುವು ಉಂಟು, ಅಯ್ಯೋ…

ಹೋಗಿ ರಥ ನಿಲ್ಸಿ.

ಅಯ್ಯೋ, ಅಲ್ಲಿ ಮುಂದೆ ಪ್ರಪಾತವುಂಟು…

ಈಶ್ವರ ಈಶ್ವರ ಈಶ್ವರ ಈಶ್ವರ
ನನ್ನನೊಂದು ಬದುಕಿಸು ಈಶ್ವರ..

ನಿನಗೆ ಬ್ರಹ್ಮಕಳಸ ಕಾಯಿ ಕೊಡ್ತೇನೆ. ಅಯ್ಯೋ..

[ಪುರುಷರು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕಿರುಚುತ್ತಾರೆ]

ಸ್ವಲ್ಪಾ ಸಮಯ ಕೊಡಿ.

ನಾವೇ ಬರ್ತೇವೆ!

ನಿಮ್ಮನ್ನ ಕಾಪಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಸೈನಿಕರೇ ಬರಬೇಕಾಯ್ತಲ್ಲ.

ಕರ್ಕೊಂಡು ಬನ್ನಿ.

- ಯುವರಾಣಿಯವರೇ!
- ಏಯ್ ಚೆನ್ನ?

ನೀನು ಅವರೊಟ್ಟಿಗೆ ಎಂತಾ ಮಾಡುವುದಾ?

ಹ್ಹೂ… ಜೀವದ ಹಂಗು ಬಿಟ್ಟು ಬಂದಿಸಲಿಕ್ಕೆ ಬಂದದ್ದೂ.

ಜೈ ಬಾಂಗ್ರಾ!

ಜೈ ಬಾಂಗ್ರಾ!

ಎಂತಾ ಇದು?

- ಗಂಗಸರ.
- ನಾವೇ ಮಾಡುದ್ದು.

ಹಾ!

ಭಯಂಕರ ಘಾಟು ಉಂಟು ಮಾರಾಯಾ!

ಹ್ಞುಂ.

ಇದನ್ನು ಒಳಗಿಡಿ.

ನಾವು ಬತ್ತತ್ತೇ.

ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ. ಬತ್ತತ್ತ್.

ಮುಖ್ಯ ಸೈನಿಕರೇ!

ಅರಸರೇ.. ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ
ನಮ್ಮ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಕದಿತಾಯಿದ್ರು.

ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ಗಲಾಟೆ ಮಾಡಿ,
ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ ನಷ್ಟ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.

ಹೆಸರೆಂತಾ.. ನಿಂದು?

ಬೆರ್ಮೆ.

ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದದ್ದೂ?

[ಉದ್ವಿಗ್ನ ಸಂಗೀತ]

ಕಾಂತಾರ.

[ಆಯುಧಗಳನ್ನು ಎಳೆಯುವಾಗ ಆಗುವ ಶಬ್ದ]

ಬ್ರಹ್ಮ ರಾಕ್ಷಸ ಬರ್ಲಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲಾ?

[ಸರಪಳಿಯ ಶಬ್ದ]

[ಚಾವಟಿಯ ಸದ್ದು]

ನನಗೆ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಮಾರಾಯ,

ಎಮ್ಮೆ ಇದಾಂಗ್ ಇದಾನೆ.

ಕಾಂತಾರ?!

[ಚಾವಟಿಯ ಸದ್ದು]

ಬ್ರಹ್ಮರಾಕ್ಷಸ!

[ಚಾವಟಿಯ ಸದ್ದು]

ಹ್ನು. ಭೇಟೆಗೆ ಹೋದ ನನ್ನ ಅಜ್ಜನನ್ನು ಕುತಂತ್ರದಿಂದ ಕೊಂದ

ಕಪಟಿಗಳಾ!

ಅವರಿಗೆಂತಾ ತಾಕುದಿಲ್ಲಾ ಹಾಕಾ!

ಏಯ್ ಭೋಗೇಂದ್ರ, ಇವರ ಪೊಟ್ಟು
ಕಾಡಲ್ಲಿ ಎಂತಾ ಮಣ್ಣು ಸಹ ಇಲ್ಲವಾ,

ಎಲ್ಲಾ ಬರೀ ಕಥೆ.

ನಿನ್ನ ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಹುಟ್ಟಿದವನಾದ್ರೆ ಅಲ್ಲೇ ನಿಲ್ಬೇಕಿತ್ತಾ?!

ಕಥೆ ಸತ್ಯ ಆಗುವುದು ನೋಡ್ತಿದ್ದಿ.

ಕುಟ್ಟಿ ಓಡಿದರೇ ಮಾರಾಯ, ಕುಂಡಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಂಕಿ ಕಾಣ್ತಾಯಿತ್ತು.

[ಪುರುಷರು ಒಟ್ಟಿಗೆ ನಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ]

ಹಾಗೆಲ್ಲಾ ನಗ್ಬೇಡಿ ಮಾರ್ರೇ,
ಸರೀಗ್ ಒಡಿತ್ತಾರೆ!

ಏಯ್ ಎಂತಾ ನೋಡ್ತೀರ ಹೋಗ್ರಾ!

ಹಾಕೋ ಅವನಿಗೆ.

[ನರಳಾಟ]

ಕಟ್ಟಿ ಎಂತಾ ಒಡೆಯುವುದ ದರ್ಬೇಸಿ.

ಕೈ ಬಿಡಿಸಿ ನೋಡಾ.

ಎಂತಾ?!

ದ-ರ-ಬೇಸಿ.

ನಗ್ಬೇಡ ಮಾರಾಯ, ಸರಿಯಾಗಿ ಒಡಿತಾರೇ!

ಕುಲಶೇಖರ!

ಈಚೆ ಬಾರ.

ಬಾರಾ!

ನಾವು ಖಾಲಿ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದದ್ದು ಅಷ್ಟೇ.

ಬಾಂಗ್ರಕ್ಕೆ ಯಾರು ಕರ್ಕೊಂಡು ಬಂದದ್ದು ನಿಮ್ಮನ್ನು?

ನಿಮ್ಮ ಬಾಂಗ್ರ ಎಂತಾ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿವುಂಟಾ?

ನಾಲ್ಕು ಹೆಜ್ಜೆ ಇಟ್ರೆ ಸಿಕ್ತದೆ.

ನಾವೆ ಬಂದದ್ದು.

ಅಯ್ಯೋ ಕಾಪಾಡಿದೆ ದೇವ್ರೇ!

- ಹೇಯ್!
- ಓ ಚೆನ್ನ.

ನಿನ್ನ ಸಮವಸ್ತ್ರ ಎಲ್ಲುಂಟ?

ಅದು ನಂಗೆ ಜ್ವರ.

ಸೇನಾಧಿಪತಿ ಹತ್ರ ರಜಾ ಕೇಳ್ಳಿಕ್ಕೆ ಬಂದದ್ದು.

- ಕೊಟ್ರ?
- ಹಾ!

ಇನ್ನು ಖಾಯಂ ರಜೆ. ಬರುವುದಾ?

ಮತ್ತೆ ಗುಪ್ತಚಾರ ವಿಭಾಗ?

ಅದಕ್ಕೆ ಬೇರೆ ಜನ ಇಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ,

ಹೆಂಡತಿ ಬಿಟ್ರು ಈ ಜನ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ.

ಯಾಕೆ ಬಂದದ್ದು ಇಲ್ಲಿಗೆ?

ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ನೀವು ಬಂದಿದ್ದೀರಿ,

ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ನಾವು ಬರಬಾರ್ದ?

[ಸಂತಾಪದ ಸಂಗೀತ]

ಕಾಂತಾರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ರ?

ಒಳಗೆ ಹೋಗ್ಲಿಲ್ಲ,

ಬದಿ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ಬಂದದ್ದು ಅಷ್ಟೆ.

[ಕಾಂತಾರ ಪುರುಷರು ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ]

ಹಿಂದೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲಾ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ

ಈ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಲಿಟ್ಟಿದ್ದೀರಲ್ಲಾ.?

[ಸಂತಾಪದ ಸಂಗೀತ]

ಹ್ನ್! ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮನ್ನೇ
ಹಿಂದೆ ಹೋಗ್ಲಿಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ,

ಇವತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಜಾಗಕ್ಕೆ ನುಗ್ಗಿ, ನಿಮ್ಮವರಿಗೇ
ಒಡೆದು, ನಿಮ್ಮ ಮುಂದೆ ನಿಂತಿದ್ದೇವೆ.

ಇನ್ನೂ ಸಹ ನಮಗೆ ಹಿಂದೆ ಹೋಗ್ಲಿಕ್ಕೆ
ಆಗುವುದಿಲ್ಲಾ ಅಂತ ಎಣಿಸುವುದಾ ನೀವು?

[ಭಾರೀ ತಾಳವಾದ್ಯ ಸಂಗೀತ]

ಇಲ್ಲಿ ಬಾರಾ.

ಬಾರಾ!

ನೀನು ಉಪ್ಪು ಹಾಕಿದ್ದ? ಇಲ್ಲಾ ಸುರಿದದ್ದ? ಹೇ,

ಹೇಯ್!

ಎಂತ ಇಲ್ಲಾ,

ಉಪ್ಪು ಸರಿವುಂಟ ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ ಅಷ್ಟೆ.

ಅವ್ರು ಕೈ ಬೀಸಿಕೊಂಡು ಜಾತ್ರೆಗೆ ಬಂದ ಹಾಗೇ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ.

ಆ ಕೈಯ್ಯನ್ನು ಈಗಲೇ ಕಡಿಲಿಲ್ಲಾ

ಅವ ಸಾಧಾರಣದವನ ಹಾಗೇ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲಾ,

ಅವನ ನಡೆ ನುಡಿ ಎಲ್ಲಾ ನೋಡುವಾಗ
ಕಾಂತಾರದವರ ನಾಯಕನಾಗಿ ಕಾಣ್ತಾನೆ.

ಅದಿಕ್ಕೇ ಅದಿಕ್ಕೇ ಹೇಳಿದ್ದು.

ಇಂತಾ ಅವಕಾಶ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲಾ

ನಮ್ಮ ವಶದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾನೆ, ಕೊಂದು ತೆಗೆಯುವ.

ಹ್ಮ್ಮ್!

ಸಹವಾಸ ಸರಿ ಇರ್ತಿದ್ರೇ ರಾಜನ ಜವಬ್ದಾರಿ ಗೊತ್ತಾಗ್ತಿತ್ತು.

ಜವಬ್ದಾರಿ ಇಟ್ಕೊಂಡು ನೀವೇ ನೇತಾಡಿ,

ಈಗ ಎಂತಾ ಈಗ?

ಹ್ಞುಂ. ಕಾಂತಾರದವರನ್ನ ಎದುರಾಕ್ಕೋಳ್ಳೋದು ಬೇಡಾ.

ಎಲ್ಲಾ ನಿಮ್ಮದೇ ಅಲ್ಲ, ಅರಸರೇ.

ಹಾಗಿದ್ರೆ ನಾನು ಸಹ ಕೈ ತೊಳಿಬಹುದಾ?

ಏಯ್!

ಏಯ್!

ಬಿಸಿ ನೀರು ಹಾಕ್ತೀಯ ಬಿಕನಾಸಿ,

[ಸೇವಕ ನೋವಿನಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಿದ್ದಾನೆ]

ಹೇ...

ಬಾಲೆ!

ಮಲಗಿದ್ದೀಯ ಮಗು...

ಎದ್ದೇಳು.

ಮಕ್ಕಳು ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿ ಕೆಲವು ದಿನ ಆಯ್ತು.

ಅವರ ಜೀವಕ್ಕೊಂದು ಎಂತಾ ಆಗದ ಹಾಗೇ ನೋಡಿಕೋ.

ಸ್ವಾಮೀ!

ಖೈದಿಗಳನ್ನು ತಂದಿದ್ದೇವೆ,

ಒಳ್ಳೆ ಕ್ರಯಕ್ಕೆ ಅರಬ್ಬಿನವರಿಗೆ ಮಾರಿ.

ಹಾಗೆಲ್ಲಾ ಮಾರ್ಲಿಕ್ಕೆ ಆಗುವುದಿಲ್ಲಾ ಮಾರಾಯ.

ಈಗ ನಿನ್ನನ್ನು ಮಾರ್ಬೇಕಾ? ಮಂಗ
ಮಾಡಿ ಅಂದ್ರೆ ಮಾಡ್ತೇನೆ ನಾನು.

ಎದೆ ಗೂಡು ಕಾಣಿಸುವವರನ್ನು
ಕರ್ಕೊಂಡು ಬಂದು, ಮಾರಿ ಮಾರಿ ಅಂದ್ರೆ

ಕಷ್ಟ ಆಗ್ತದೆ ಭೋಗೇಂದ್ರ.

ಏಯ್, ಹೆಸ್ರೆಲ್ಲಾ ಹಿಡಿದು ಕರೆಯೋದು ಬೇಡಾ ಬೂಬಾ.

- ಈಗ ನಾನು ಮಂತ್ರಿ.
- ಐಸಾ!

ನಾನು ಅರಸರ ಆಪ್ತ ಸೈನಿಕನಾಗಿದ್ದಾಗ ನೀನು
ನಿನ್ನ ಅಪ್ಪನ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ ಮಾರಾಯ.

ಈಗ ನೀನು ನನ್ನನ್ನೂ ಬೂಬಾ?

ಎಲ್ಲಿದಾನೆ ಬೂಬ ?
[ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ]

- ಹೇಯ್, ಸ್ವಲ್ಪ ಕ್ಷಮಿಸಿ...
- ಏನಾಗ್ತಿದೆ ?

ನನ್ನ ದೋಣಿ ಹಾಕ್ಲಿಕ್ಕೆ ಒಂದು ಸರಿಯಾದ ಜಾಗ ಇಲ್ಲ,

ಮತ್ತೆಂತ ಸಾವಿಗ ಈ ಬಂದರು ಇರುದು

- ಎಂತಾ ಹೇಳುವುದು ಅವಾ?
- ಪೋರ್ಚುಗೀಸಿನವ,

ದೋಣಿ ನಿಲ್ಲಲಿಕ್ಕೆ ಜಾಗ ಇಲ್ಲವಂತೆ,

ನಿಮ್ದ್ ಎಂತಾ ಸಾವುದು ಬಂಧರ ಅಂತ ಕೇಳುವುದು.

[ಕಪಾಳಕ್ಕೆ ಹೊಡೆಯುವುದು]

ಹ್ಞುಂ. ದೋಣಿ ನಿಲ್ಲಲಿಕ್ಕೆ ಜಾಗ ಇಲ್ಲಾ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಯ್ತಲ್ಲ,

ಮುಂದಿನ ಸಲ ಬರುವಾಗ ಈಜಿಕೊಂಡು ಬಾ.

ನೀವಳ್ಸಾ…

ವೇಷ್ಯೆಯ ಮಗನೆ

ಹೇಯ್ ಹೇಯ್ ಹೇಯ್.. ಎಂತಾ ಹೇಳುವುದು ಅವಾ?

- ಅವ ನಿಮ್ಮ ಅಮ್ಮನಿಗೆ...
- ಆ, ಏನಿಲ್ಲಾ ಏನಿಲ್ಲಾ,

ನೀವು ಜನ ಸ್ವಲ್ಪ ಉಗ್ರ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದ ಅಷ್ಟೆ.

ಏಯ್,

ಗೊತ್ತಾಯ್ತಲ್ಲಾ,

ವೇಷ್ಯೆಯ ಮಗನೆ

ಮೂರ್ಖ, ನಿನ್ನನ್ನೊಂದಿನ ಸಾಯಿಸ್ತೇನೆ...

- ಮಂತ್ರಿಗಳೇ!
- ಆ?

ನೀವು ವಿದೇಶದವರ ಮೇಲೆ ಕೈ ಎಲ್ಲಾ ಹಾಕಬಾರ್ದು,

ನಮಗೆ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಕಷ್ಟ ಆಗ್ತದೆ.

ಯಾರ್ ಯಾರಿಗೆ ಹೇಗೇಗೆ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಹಾಗೇ ಹೇಳ್ಬೇಕು, ಅಲ್ಲ?

ಈ ಸಲ ಬಂದವ್ರು ಗಟ್ಟಿ ಮುಟ್ಟಾಗಿದ್ದಾರೆ,

ಕೊಂಡೆ ಮುಚ್ಕೊಂಡು ಮಾರಿ.

- ಓಯ್!
- ಊಟ.

ಹೋದಸಲದ ಗಟ್ಟಿಮುಟ್ಟಿನವರನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಿ,

ಎಂತಾ ಇಲ್ಲಾ, ಎಂತಾ ಇಲ್ಲಾ, ಜೀವ ವುಂಟಾ ಅಂತ ನೋಡಿದ್ದು,

ಮಲಗಿ.

ಊಟ ಬಂತು ಅಂತ ಎನೆಸಿದೆ.

ಇವತ್ತು ತಂದವ್ರು ಸಾಮಾನ್ಯದವರಲ್ಲಾ,

ಕದಿಲಿಕ್ಕೆ ಬಂದು ಇಡೀ ರಾಜ ಬೀದಿಯನ್ನ ದ್ವಂಸ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.

ನಮ್ಮ ರಾಜ ಬೀದಿಯನ್ನು?

ಎಷ್ಟು ಸೊಕ್ಕು ಮಾರಾಯ ಅವರಿಗೆ?

ಈ ಕಳ್ಳ ಖದೀಮರಿಗೆ ನನ್ನ ಮಗ ಪೆಪೆಯೇ ಸರಿ.

[ತೀವ್ರವಾದ ಹಿನ್ನಲೆ ಸಂಗೀತ]

ಚಾಟಿ ಕೊಡಾ!

ಸ್ವಾಮೀ ಬಂದ್ರು

[ಲೋಹದ ಕೀಲಿಯ ಶಬ್ದ]

[ಕಬ್ಬಿಣದ ಬಾಗಿಲು ತಗೆಯುವ ಶಬ್ದ]

ಒಳಗಡೆ ಯಾರೇ ಎಷ್ಟೇ ಬೊಬ್ಬೆ
ಹಾಕಿದ್ರು, ಕಿವಿ ಕೇಳದ ಹಾಗೆ ಇರ್ಬೇಕು.

- ಗೊತ್ತಾಯ್ತಲ್ಲಾ?
- ಹ್ಞುಂ.

ಚಿಲಕ ಹಾಕು.

ಸ್ವಾಮಿ?

ಚಿಲ್ಕಾ ಹಾಕು!

ಹ್ಞುಂ.

ನಿಮ್ಗೆ ನೋಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಕಷ್ಟ ಆಗಬಹುದು.

ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿ.

ಸರಿ. ಏಯ್ ಹಾ ಹಾ.

[ಚಾವಟಿಯ ಸದ್ದು]

ನನ್ನ ಉಸ್ತುವಾರಿಯಲ್ಲೇ ಕದಿತ್ತೀರ

ಬೇವರ್ಸಿಗಳ?

ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದದ್ದ?

ಕಾಂತಾರ.

[ಅಶುಭ ಸಂಗೀತ]

ಆ… ಆ.. ಆ..?

ಕಾಂತಾರ…

ಏಯ್ ಏಯ್ ಬೇಗ ತೆಗಿಯೋ ಮಾರಿ…

ಚಿಲ್ಕ ಹಾಕಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದರೇ ಬೀಗವೇ
ಹಾಕಿ ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ ಬೇವರ್ಸಿಗಳು.

ಎಂತಾ ಹೇಳ್ತೀಯ ಛೇ.

ಓಯ್.. ಯಾರಾದ್ರು ಇದ್ರೆ ಒಮ್ಮೆ
ಇಲ್ಲಿ ಬಂದು ಬೀಗ ತಗಿಬಹುದಾ...

- ಯಾರಿದ್ದಾರೆ ಅಲ್ಲಿ?
- ಸ್ವಾಮಿ ಕರಿತಿದ್ದಾರ ಅಂತ?

ಯಾರು ಎಷ್ಟೇ ಬೊಬ್ಬೆ ಒಡೆದರು ಕಿವಿ ಕೇಳದ
ಹಾಗೇ ಇರಬೇಕಂತ ಸ್ವಾಮಿಯೇ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.

ಓ ಮಾರಿಗಳ, ನಾನು ಪೆಪೆ ಕರೆಯುವುದು.

ಹೆದರಬೇಡಿ ಸ್ವಾಮಿ, ನಾವು ಎಂತ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲಾ.

ಏಯ್!

ಬೇವರ್ಸಿಗಳೇ, ಬೇಗ ಬಂದು ಇಲ್ಲಿ ಬಾಗಿಲು

ತೆಗೆಯಿರಿ. ನನ್ನ ಜೀವ ಹೋಗ್ತಾಯಿದೆ ಈಗ.

ದಮ್ಮಯ್ಯ ಮಾರಾಯ್ರೇ, ಓ ಹಲ್ಕಟ್ಗಳ, ನಂಗಿಲ್ಲಿ ಉಸಿರು

ಕಟ್ತಾವುಂಟು, ಬೇಗ ಬನ್ನಿ ಮಾರಾಯ್ರೇ ಓ…

ಏಯ್ ಕುಂತ್ಕೋಳೋ.

ಆಯ್ತಲ್ಲಾ. ಅಪ್ಪಾ ಬಂದ್ರು..

- ಅಬ್ಬಾ ಬಂದ್ರು, ಹೇ ನೀವು ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಇರುವುದು, ನೆರಪಿಂಟುಅಲ್ಲಾ..
- ಸ್ವಾಮಿಗ್ ಎಂತಾ ಆಯ್ತು.

ಬೇಡದಿದ್ದಕ್ಕೆ ತಲೆ ಹಾಕ್ಬೇಡಿ ಅಂದ್ರೆ ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲಾ ನೀವು.

ನೀವು ಎಂತಾ ಸಾವಿನ ಅಂಗರಕ್ಷಕರ ಮಾರಾಯ ಇವ್ರಿಗೆ,

ಎಲ್ಲಿ ಸಾಯ್ಲಿಕ್ಕೆ ಹೋದದ್ದು ನೀವು ಸಾವು.

- ಗದ್ದೆ ಬದಿ ಇದಕ್ಕೆ.
- ಏಯ್, ಅದಿಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲಾ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಹೋಗುವುದಾ?

ಸ್ವಾಮಿ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ, ಎಲ್ಲಿಗೆ
ಹೋದರೂ ಸಹ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇರಬೇಕು ಅಂತ.

ಅದು ನೀವು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇರ್ಲಿಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲ,
ನನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ಇರ್ಬೇಕು ಅಂತ ಹೇಳಿ.

ಹೇ, ಗುರಿ ಇಲ್ಲದ ಕರ್ಮ, ಎಲ್ಲಿಂದ
ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಮಾರಾಯ ನಿಮ್ಗೆ?

ಮಾಡ್ತಿನಿ ನಿನ್ಗೆ.

ದಾರಿ ಬಿಡೋ ದರಬೇಸಿ ಖತ್ತಿ ಕೊಡಾ,

ನೀನು ಎಲ್ಲಿಗಾ…

ನಾಯಿಗಳ ತಲೆ ಬಿಡಿಸಿರಾ…

- ಈಗ ಬೀಗ ಹಾಕು.
- ಹಾ.

ದಂಡಕ್ಕೆ ಕೂಗಿದ್ದು.

ಹತ್ರ ಬರಬೇಡಿ!

ನಾನು ಗರಗಸ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಹಿಡಿಯುವುದು. ಹ್ಹು.

ನಾವು ಎಂತಾ ಮಾಡುದಿಲ್ಲಾ.

ನಾವು ಸಹ ನಿಮ್ಮ ಹಾಗೇ ಮನುಷ್ಯರೇ.

ನಿಮ್ಮನ್ನು ಯಾಕೆ ಇಲ್ಲಿ ಕೂಡಿ ಹಾಕಿದ್ದು?

ಬಾಂಗ್ರಕ್ಕೋಸ್ಕರ ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬ
ಮಾಡಿದ್ದು ಒಂದಾ ಎರೆಡಾ?

ರಾಜ ವಿಜಯೇಂದ್ರ ಅರಮನೆ
ಕಟ್ಟಿ ಕೊಡಿ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ರು,

ಕೊಟ್ಟೆವು.

ಅವರ ಮಗ ಸೆರೆಮನೆ ಕಟ್ಟಿ ಕೊಡಿ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ರು,

ಅದು ಸಹ ಕಟ್ಟಿ ಕೊಟ್ಟೆವು.

ಆದ್ರೆ ಅದೇ ಸೆರಮನೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನುನ್ನೇ

ಕೂಡಿ ಹಾಕ್ತಾರೆ ಅಂತ ಕನಸು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೂ ಎಣಿಸಿರಲಿಲ್ಲಾ.

ಸ ಸ ಸಂಕಪ್ಪಾ!

ಯಾರಪ್ಪ?

ಹ್ಞುಂ.

ಆ ಧರಿದ್ರದವ ನಾನೆ.

ಸಂಕಪ್ಪಾ… ದೇವರೇ…

ನಿಮ್ಮ ಕಾಲು ಮುಟ್ಲಿಕ್ ಸಿಕ್ತದೆ ಅಂತ
ಕನಸು ಮನ್ಸಲ್ಲು ಎಣಿಸಿರಲಿಲ್ಲಾ,

ಬಾಂಗ್ರದವರು ಸಹ ಮೊದಲು ಇದನ್ನೇ ಹೇಳಿದ್ದು.

ಅದು ಇರ್ಲಿ, ನಿಮ್ಮನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ್ದು ಎಂತಕ್ಕೆ?

ಅರಸರು ದೋಣಿ ಮಾಡಿ ಕೊಡಿ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ರು,

- ಮಾಡಿ ಕೊಟ್ರ?
- ಕೊಟ್ಟೆವು.

ಅದನ್ನು ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡ್ಬೇಕು ಅಂತ, ಆಪ್ತ ಸೈನಿಕನನ್ನು
ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ ಕೂರಿಸಿ ನದಿ ಮಧ್ಯಕ್ಕೆ ಕಳಿಸಿದ್ದು.

ನೋಡ್ತಾ ನೋಡ್ತಾ.. ಕಣ್ಣೆದುರೇ ದೋಣಿಯ ಜೊತೆ ಸೈನಿಕ
ಕೂಡ ಗುಳುಂ ಅಂತ ನೀರಿನ ಒಳಗೆ ಹೋದದ್ದು ಮಾರಾಯ್ರೇ…

ಅದು ಹೇಗೆ?

ಮಳೆಯ ನೀರು ಹೊರಗೆ ಹೋಗ್ಲಿ ಅಂತ ದೋಣಿಯ
ಬುಡದಲ್ಲೊಂದು ಸಣ್ಣ ತೂತಿಟ್ಟದ್ದು ಅಷ್ಟೇ..

ಆದ್ರೇ ಅದೇ ತೂತಲ್ಲಿ ನೀರು ಒಳಗೆ ಸಹ
ಬರ್ತದೇ ಅಂತ ಆಗ ನನಗೇ ಅಂದಾಜೇ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲಾ.

ಹೇ!

ಅದಿಕ್ಕೆ ಹೇಳದು, ಕೂಡ್ದು ಕೆಲಸ ಮಾಡಬಾರದು,

ಕೆಲಸ ಆದ್ಮೇಲೆ ಎಷ್ಟು ಬೇಕಾದ್ರು ಕುಡಿರೀ, ತೊಂದ್ರೆಯಿಲ್ಲಾ,

ಅದ್ರಿಂದ ಸೈನಿಕನಿಗೆ ಒಳ್ಳೇದೇ ಆದದ್ದು.

ಆದ್ರೆ ಆ ಬಿಕನಾಸಿಗೆ ನೆನಪು ಬೇಕಲ್ಲ?

ಹೇ,

ಅದು ಎಂತ ಅದು? ನದಿ ಬದಿಗೆ ಒಂದು ಊರು ಉಂಟು ಅಲ್ಲಿ?

ಹ್ಞುಂ. ಸಮುದ್ರ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುವ ಜಾಗ.

ಬಂದರು

[ಹಿನ್ನಲೆ ಸಂಗೀತ]

[ಪೆಪೆ ಒಳಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾನೆ]

ಬಂದ್ರಾ ಅಂತಾ?

[ಬಾಗಿಲು ತೆರೆಯುತ್ತದೆ]

[ಪುರುಷರು ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ]

ಯಾವ ಕಾಲ ಆಯ್ತು ಬೆಳಕು ನೋಡದೇ,

ಈ ಬ್ಯಾವರ್ಸಿ ಇಲ್ಲೇ ಇದ್ದಾನೆ.

ಹಾ… ಬರಬಹುದು..ಗಟ್ಟಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದೇನೆ.

ಓಯ್..

ನೋಡುವುದು ಎಂತಾ ಬಾಗಿಲು ಹಿಡಿರಾ ಬ್ಯಾವರ್ಸಿಗಳ?

ತೊಂದ್ರೆ ಇಲ್ಲ ಅಣ್ಣ. ಒಳಗಿಂದ ಹಿಡಿದ್ದೇವೆ.

ಎಂತದೋ ಮಾತಾಡ್ಲಿಕ್ಕುಂಟು ಅಂತ ಹೇಳಿ ಕಳ್ಸಿದ್ದೀ?

ಎಂತಾ ವಿಷಯ?

ಆ! ಆ! ಆ! ಆ!

ಇಂತದ್ದು ಸುಮಾರು ಉಂಟು ನಮ್ಮತ್ರ,

ಹೊರಗೆ ಬಿಟ್ರೆ ಹೋಗಿ ತರ್ತೇವೆ.

ತಂದಿದ್ದರಲ್ಲಿ ಅರ್ಧ ನಿಮಗೆ ಕೊಟ್ಟು,

ಉಳಿದಿದ್ದರಲ್ಲಿ ನಾವು ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡ್ತೇವೆ.

ಆ? ಎಷ್ಟು ಬೇಗ ವ್ಯಾಪಾರ ಕಲಿತದ್ದು ಮಾರಾಯ ಇವ್ನು?

ಹೇ, ಆಗುದಿಲ್ಲಾ ಮಾರಾಯ.

ಒಂದು ಸಾವಿರ ವರಹಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮನ್ನ ಅರಬ್
ನವರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಮಾರಿ ಆಗಿದೆ.

ಎಂತಾ ಸೇದುವುದು ನೀವು?

ಹೊಗೆ ಸೊಪ್ಪು ವಿದೇಶದ್ದು.

ಕೆಟ್ಟ ವಾಸನೆ.

ನಾನು ಒಂದು ಕೊಡ್ತೇನೆ ಸೇದ್ತೀರ?

ಎಂತಾ?

ನಮ್ಮ ಕಾಡಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸೊಪ್ಪು ಸಿಕ್ತದೆ.

ಸೊಪ್ಪು?!

ಸೇದಿ ನೋಡಿ.

- [ಬೆಂಕಿ ಹೊತ್ತಿಕೊಳ್ಳುವುದು]
- ಗಮ್ಮತ್ತಾಗ್ತದೆ

[ನಶೆಯ ಸಂಗೀತ]

[ಲೋಹದ ಸರಪಳಿಗಳ ಶಬ್ದ]

ಎಂತಾ ಸೊಪ್ಪು ಮಾರಾಯ!

ಸೆರೆಮನೆ ತೆರೆದ ಹಾಗೆ ಕಾಣ್ತಾವುಂಟು.

ಸ್ವಾಮಿ, ಸೆರೆಮನೆ ತೆರೆದೇ ಉಂಟು.

ಅದೇ.

- ಪೆಪೆಯವರೇ,
- ಸಾಕು ಈಚೆ ಕೊಡಾ.

ವ್ಯಾಪಾರಾ…?

ಅಲ್ಲಾ ಮಾರಾಯ,

ಖಾಲಿ ಬಾಯಿ ಮಾತಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಾರ,
ವ್ಯಾಪಾರ ಅಂತ ಹೇಳುದ್ರೆ ಆಗ್ತಾದ?

ವ್ಯಾಪಾರ ಅಂದ್ರೆ ಎಂತಾ ಅಂತ ಗೊತ್ತುಂಟ?

ಸಾಯ್ಲಿ,

ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುವ ಜಾಗ ಹೇಗೆ ವುಂಟಂತಾದರು ನೋಡಿದ್ದೀರ?

ನೋಡಬಹುದಾ?

ಇದರ ಮುಂದೆ ಯಾವುದು ಇಲ್ಲಾ.

ಇದನ್ನು ಕೊಟ್ಟ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮನ ಕೈಗೆ ಮುತ್ತು ಕೊಡಬೇಕು.

ಎಂತಾ ಮಾಡುವುದು?

ಛೇ!

ಕೊಟ್ಟ ಮಾತನ್ನು ಯಾವತ್ತೂ ತಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲಾ ನನ್ನ ಅಪ್ಪಯ್ಯಾ.

ನೋಡಿ ಆಯ್ತಲ್ಲಾ,

ಕತ್ತಲಾಯಿತು ಹೊರಡಿ.

[ಬೂಬ ಜೋರಾಗಿ ಗೊರಕೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾರೆ]

ಮಲಗಿದ್ರಾ?

ನಿನ್ ಅಪ್ಪ ಚಟ್ಟಕ್ಕೆ

[ಲೋಹದ ಚಿಲಕದ ಶಬ್ದ]

ಆಯ್ತಾ?

ಆಯ್ತು.

ನಿಂಗೆ ತೆಗಿಲಿಕ್ಕೆ ಆಗುವುದಿಲ್ಲಾ. ಅಲ್ಲಾ?

ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟರು ತೆಗಿಲಿಕ್ಕೆ ಆಗುದಿಲ್ಲಾ.

ಮಲ್ಕೋ,

ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡುವ.

ಸಂಕಪ್ಪ, ಬನ್ನಿ.

ಹಾ…! ಬರ್ತೇವೆ..

ಮತ್ತೆ ಹೇಳದೇ ಹೋದ ಅಂತ ಆಗುವುದು ಬೇಡ ಅಲ್ಲ.

ಬೂಬಾ ಎದ್ದ ಮೇಲೆ ಅವನಿಗೆ ಸಹ ಹೇಳು ಆಯ್ತಾ?

ಎಂತಾ ಸೊಪ್ಪು ಮಾರ್ರೇ..

ನೀನು ಕಾಂತಾರದವರ ಹಾಗೇ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲಾ.

ಅಲ್ಲಾಪ್ಪ, ನಾನು ಅರಬ್ಬಿ.

ನನ್ನ ಅಪ್ಪ ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು.

ವ್ಯಾಪಾರದ ಮಧ್ಯೆ ಪುರುಸೊತ್ತು ಸಿಕ್ಕಿದ್ ಆಗಬಹುದು!

ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಪಂಚ ನೋಡಿ ಬಂದ ಬೆರ್ಮೆಗೆ,

ತನ್ನವರು ಬೇಳಿಬೇಕು ಆದ್ರೆ, ಒಬ್ಬ
ಮುಂದಾಳು ಬೇಕು ಅಂತ ಅರಿವಾಗಿತ್ತು.

ಬೇಸಾಯ ಮಾಡುವ.

ಹಾಗಂದ್ರೆ ಎಂತ ಮಗಾ?

ಎಂತ ಇಲ್ಲ ಅಬ್ಬ. ನಮಗೆ ಎಂತ ಬೇಕೋ ನಾವು ಬೆಳೆದು ತಿಂತೇವೆ

♪ ಪೊಲಿಯೆ ಪೊಲಿಯೆರೆ ಪೊಲಿ ಪೂವೆ ಪೋಂಡುಲ್ಲಾಯ ♪

♪ ಪೊಸ ಕುರಲ್ ಬುಳೆ ಬುಲೆಯಾ.. ♪

♪ ಬಂಗಾರ್ದ ಮಿರಿಮಿರಿ ಬೆಳಕ ಹನಿ ♪

♪ ಕಾಂತಾರ ಸೇರಿದೆಯ? ♪

♪ ಅಂಗೈಯ ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿ ♪

ಹಮ್ಮ್.

♪ ಕಲಿಯೋ ತಂತ್ರ ಯಂತ್ರ ಸಲೀಸೋ ♪

ಅಬ್ಬ ತಿರುಗಿತು..
♪ ಸಲೀಸೂ.. ♪

♪ ಅಟ್ಟಕ್ಕೆ ಮೆಟ್ಡಿಲೂ ಆಕಾಶಕೇಣಿ.. ♪

♪ ಹಾಕಿ ಕಂಡರೊ ರಂಗು ರಂಗು ಕನಸೂ.. ♪

♪ ಕಣ್ಣಾ ತುಂಬಾ ಹೊಸ ಬೆಳಕು.. ♪

♪ ಆಹಾ ಓಹೋಓಓ.. ♪

ಅಬ್ಬಾ! ಕೆಲಸ ಮುಗಿತಲ್ಲಾ!

♪ ಮಣ್ಣಲ್ಲಿದೆ ಹೊಸ ಸರಕು.. ♪

♪ ನಡಿಗೇಲೀ ಹೊಸ ಹುರುಪು.. ♪

♪ ಆಹಾ ಓಹೋಓಓ ♪

♪ ಕಾಡು ತುಂಬಾ ಹೊಸ ಹೊಳಪು.. ♪

♪ ಆಹಾ ಓಹೋಓಓ.. ♪

♪ ಪೊಲಿಯೆ ಪೊಲಿಯೆರೆ ಪೊಲಿ ♪

♪ ಪೂವೆ ಪೋಂಡುಲ್ಲಾಯ ♪

♪ ಪೊಸ ಕುರಲ್ ಬುಳೆ ಬುಲೆಯಾ.. ♪

ಸ್ವಾಮೀ, ಪಂಜುರ್ಲಿ.

- ಬೆರ್ಮೆ ಗಂಡು ಮಗು.
- ಆಗಬಹುದು.

ಈ ಪ್ರಾಯದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಉಮೀದು ನೋಡುವಾಗ ಖುಷಿ ಆಗ್ತದೆ.

ಏಯ್! (ನಗುವರು)

ಇವ್ನು ಬೆಳೆದು ದೊಡ್ಡವನಾಗುವಾಗ
ಕಾಂತಾರದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಇರ್ತದೆ.

♪ ♪

♪ ಏ ಬಿತ್ತಿ ನೋಡು.. ♪

- ಇಷ್ಟೊಂಡೆಲ್ಲಾ ಎಂತಕೆ ಮಗಾ?
- ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ ಅಬ್ಬಾ.

ಯಾಪಾರ ಅಂದ್ರೆ?

ಇದನ್ನ ಕೊಡುವುದು, ನಮಗೆ ಬೇಕಾದ್ದನ್ನ ತಗೋಳೋದು.

♪ ಏ ಕಾಡುಮೇಡು.. ಏ ನಟ್ಟಿ ಹಾಡು.. ♪

♪ ಏ ಬಿತ್ತಿ ನೋಡು.. ♪

♪ ಏ ದುಡಿಮೆ ಮಾಡು.. ♪

♪ ಏ ಕಾಡುಮೇಡು.. ಏ ನಟ್ಟಿ ಹಾಡು.. ♪

♪ ಕೊಟ್ಟು ಪಡೆವಾ.. ನೀತಿ ಮೇಲು.. ♪

♪ ರಟ್ಟೆ ಬಲವಾ.. ನಂಬಿ ಬಾಳು.. ♪

♪ ಕಣ್ಣಾ ತುಂಬಾ ಹೊಸ ಬೆಳಕು.. ♪

♪ ಆಹಾ ಓಹೋಓಓ.. ♪

♪ ಮಣ್ಣಲ್ಲಿದೆ ಹೊಸ ಸರಕು.. ♪

ಇನ್ಮುಂದೆ ನಾವು ಬೆಳೆದಿದ್ದರಲ್ಲಿ
ಮೂರನೇ ಪಾಲು ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಇಡ್ಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲಾ.

ಕಾಡು ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಗೆ ಹೋದರೆ

ಜೀವ ತಗಿತಾರೆ ಅನ್ನೋ ಭಯದಲ್ಲಿ
ಇನ್ನು ಎಲ್ಲಿ ವರೆಗೆ ಬದುಕುತೀರಿ?

ಬರಿ ಪೊಟ್ಟು ಸೈನಿಕರ ಬಲದಲ್ಲಿ
ಅವ್ರು ಅಷ್ಟು ಮೆರಿಬೇಕಾದ್ರೆ,

ದೈವ ಬಲ ಇರುವ ನಾವು ಅವರ ನಾಡಿಗೆ ಕಾಲ್ ಇಟ್ರೆ...

ಅಪ್ಪಯ್ಯ ಜಾಸ್ತಿ ಕುಡಿ ಬೇಡಿ,

ಪಿತ್ತಕೋಶ ಹೋಗ್ತದೆ.

ಕಾಂತಾರದವರು ತಪ್ಪಿಸಿ ಹೋದ ಮೇಲೆ,

ನನ್ನ ಜೀವವೇ ಹೋಗಿದೆ.

ಇನ್ನು ಪಿತ್ತಕೋಶ ಇಡ್ಕೊಂಡು ಎಂತಾ ಮಾಡುವುದು ಮಗ?

ಅವ್ರು ಸಿಗುವ ಹಾಗೆ ಎಂತಾದ್ರು ಮಾಡ್ಬೇಕಲ್ಲ ಅಪ್ಪಯ್ಯಾ.

ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ.

ಅವರು ಸಿಕ್ಕಿದರೇ ನನ್ನ ಮಗನನ್ನು

ಹದಿನಾಕು ವರ್ಷ ವನವಾಸಕ್ಕೆ ಅದೇ
ಕಾಡಿಗೆ ಕಳಿಸ್ತೇನೆ ಅಂತ ಹರಕೆ ಹೊತ್ತಿದ್ದೇನೆ.

ಅಷ್ಟು ಸಾಲುದಿಲ್ವಾ ಮಗಾ…?

- ಬೂಬಾ…
- ಹಾ?

ಅಪ್ಪನ ಹೆಸರು ಹಿಡಿದು ಕರಿತ್ತೀಯಾ?

ಬೇವರ್ಸಿ!

ನಾನಲ್ಲಾ ಕರೆದದ್ದೂ.

- ಬೂಬಣ್ಣ! [ಎಲ್ಲರೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ]
- ಓ!

- ಬೆರ್ಮೆ?
- ನಮಸ್ಕಾರ.

ನಾನು ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗೋದಿಲ್ಲ ಅಪ್ಪಯ್ಯ.

ಖದೀಮರನ್ನು ಬಂಧಿಸಿರೋ,

- ಹೋಗಿರಾ…
- ಅದೆಲ್ಲಾ ಎಂತಕೆ ಬೂಬಣ್ಣ.?

ನಿಮ್ಮನ್ನು ಅರಬಿನವರಿಗೆ ಮಾರಿದ್ದೇವೆ ಅಂತ ಹೇಳಿ,
ಒಂದು ಸಾವಿರ ವರಾಹ ನಮ್ಮ ಕೈಯಿಂದ ಕೊಟ್ಟದ್ದು.

ನಮ್ಮ ಜೀವಮಾನದ ಸಂಪಾಧನೆ ಅದು, ಆ.

ಅಯ್ಯಾ, ಛೇ ಛೇ ಛೇ ಛೇ…

ಬೂಬಣ್ಣ, ಇಲ್ಲೇ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡಿ ನಿಮ್ಮ ಸಾಲ ತೀರಿಸ್ತೇನೆ.

ಹೌದ? ಹಾ. ಹಾ.

ತೀರಿಸಬೇಕು..

- ನಿಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಆಣೆ.
- ಆ ಹೋಗಿ.

ಒಳ್ಳೆ ಜನ ಮಾತ್ರ.

- ಅಪ್ಪಯ್ಯಾ,
- ಹಾ?

ನೀವು ಅವರಿಗೆ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ
ಅನುಮತಿ ಕೊಟ್ಟದ್ದ?

ಹೌದು ಮಗ.

ನಮ್ಮ ಸಾಲ ತೀರಬೇಕಲ್ಲ.

- ಮತ್ತೆ ಯುವರಾಣಿಯವರ ಅನುಮತಿ?
- ಆ?

ಬ್ಯಾಡಾ…

ಬೂಬಣ್ಣ. ಕೊಟ್ಟ ಮಾತು ನೀವು ಯಾವತ್ತು ತಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲಾ.

ಬರ್ತೇವೆ.

ಓ.. ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಮಾತು
ನಿಲ್ಲಿಸುವುದು ಒಳ್ಳೇದಾ ಅಂತ.

ಹೆಂಗಸರೆಲ್ಲಾ ಬಿಳಿ ಇದ್ದಾರೆ ಮಾರಾಯ!

ನಿಮ್ಮ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಎಲ್ಲಾ ಇಲ್ಲಿ ತೋರಿಸುವುದು ಬೇಡಾ.

- ಹೇ ಸುಮ್ನಿರಾ. !
- ಅದು ಹೌದು, .

ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ, ಕ್ರಯ ಗೊತ್ತುಂಟ ನಿನಗೆ?

ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಪ್ಪ,

ಇವನಿಗೆ ಗೊತ್ತುಂಟಲ್ಲಾ.

ಹ್ಞೂಂ…!

- ಎಂತ ಅದು?
- ಬಟ್ಟೆ ಅಂತ ಕಾಣ್ತದೆ. .

ಬಟ್ಟೆ ಯೆಂತಗೆ?

ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗದ ಹಾಗೇ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡಿ.

ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗದ ಹಾಗೆ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುವುದು ಹೇಗಾ? !

ಹ್ಞುಂ, ಬೊಬ್ಬೆ ಹಾಕಬೇಡಿ,

ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗ್ತದೆ.

ಇವ ಎಂತಾ ಬೂಬಾ ಮಾರಾಯ. !

ಹೇ ಕಾಳುಮೆಣಸು, ಚಕ್ಕೆ, ಅರಿಶಿಣ, ಏಲಕ್ಕಿ, ಏಲಕ್ಕಿ… !

ಬನ್ನಿ, ಬನ್ನಿ, ಬನ್ನಿ. ಬನ್ನಿ… !

ಹೇ ಕಾಳುಮೆಣಸು, ಚಕ್ಕೆ, ಅರಿಶಿಣ, ಏಲಕ್ಕಿ, ಏಲಕ್ಕಿ… !

[ಜನರ ಕೂಗುಗಳು]

ಹೇ, ಅವ್ರ್,

ನೋಡಿ, ನಮ್ಮ ವಸ್ತುಗಳ ಬೆಲೆ ನಮ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲಾ

ಕಾಲ ಅಡಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಜನ ನೆತ್ತಿವರೆಗೂ ಬೆಳೆದದ್ದು ನೋಡಿ,

ಬಾಂಗ್ರದವರಿಗೆ ತಡಿಲಿಕ್ಕೆ ಆಗಲಿಲ್ಲಾ.

ಕಾಂತಾರದವರು ನಮ್ಮ ಬಂದರಿನಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ ಇಳಿದಿದ್ದಾರೆ.

ಈ ವಿಷಯವನ್ನೊಂದು ಅರಸರಿಗೆ ತಿಳಿಸಿ ಹೋಗುವ ಅಂತಾ…

ನಾನು ತಿಳಿಸ್ತೇನೆ. ಹೊರಡಿ. .

ಕಾಂತಾರದವರನ್ನ ಕರ್ಕೊಂಡು ಕಚೇರಿಗೆ ಬನ್ನಿ. .

ಯುವರಾಣಿಯವರೇ.. ?

ಮೆಟ್ಟಿಲು ಹತ್ಲಿಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಷ್ಟ ಆಗ್ತದೆ.

ಮಗನನ್ನು ಕಳುಹಿಸಬಹುದಾ…?

ಹ್ಞುಂ.!

ಸರೆಮನೆಯಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು, ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ ಇಳಿದಿದ್ದೀರಿ?

ನಿಮ್ಮ ಹಾಗೆ ಮನುಷ್ಯರ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುವುದಲ್ಲಾ. .

ನಮ್ಮ ಜಾಗದಲ್ಲೇ ನಿಂತು ಮಾತಾಡ್ತಿದ್ದೀರಿ ಅಂತ ಮರಿಬೇಡಿ. .

ಜಾಗ ನಿಮ್ದಲ್ಲಾ ಕಾಣ್ತದೆ.

ಉಸ್ತುವಾರಿ ಮಾತ್ರ ನಿಮ್ದು.

ಅಲ್ಲಾ ಪೆಪೆಯವರೇ..?

ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ನೋಡಿಯೇ ಉಸ್ತುವಾರಿ ಕೊಟ್ಟಿರೋದು. .

ನಿಮಿಗಿಂತ ಸಮರ್ಥರಿದ್ದಾರೆ ಅಂತ ಕದಂಬರಿಗೆ ಗೊತ್ತಾದ್ರೆ.....

ಗೊತ್ತಾದರೇ?

ಏಯ್ ಏಯ್…

ಹತ್ರ ಹೋಗ್ಬೇಡ ಏಯ್…

ಎಲ್ಲಿ ಮುಂದೆ ಬಗ್ಗುದಾ?

ಕಾಂತಾರದಲ್ಲಿ ಇದ್ದದ್ದನ್ನ ನಿಮಗೂ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ.

ಇಲ್ಲಿವರೆಗೇ ನೀವು ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡಿದ್ದೀರಿ,

ಇನ್ಮುಂದೆ ನಮ್ದುನ್ನ ನಾವೇ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡ್ತೇವೆ.

ಅನುಮತಿ ಕೊಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಕರೆದದ್ದು.

ಆ? ಅನುಮತಿ ಯಾವುದಕ್ಕೆ?

ವ್ಯಾಪರಕ್ಕೆ ಇರಬೇಕು.

ಕಂದಾಯ ಒಂದು ಕಟ್ಬೇಕು.

ಎಷ್ಟು?

ವ್ಯಾಪಾರ ಆದುದ್ದರಲ್ಲಿ ಕಾಲುವಾಸಿ.

ಅದನ್ನೊಂದು ಕಟ್ಟಿ,

ಇನ್ನೂ ಸಾಲ ಮಾಡುವಷ್ಟು ಶಕ್ತಿ ಇಲ್ಲ ನನ್ ಹತ್ರ.

- ನೋಡುವಾ.
- ಎಲ್ಲಾ ಹೇಳಿದೆ ಯುವರಾಣಿ.

ಅನುಮತಿ ಪತ್ರ?

ನೀವು ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ ಅನುಮತಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೀರಿ,

ಆದ್ರೆ ನಾವು ಅನುಮತಿ ತಗೊಂಡು ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ ಅಂತ ಆಗಬಾರದು.

ಬರುವುದಾ…?

ಅವ್ರು ಜನ ಸ್ವಲ್ಪಾ ಹಾಗೇ,

ನಾನು ಅವರ ಸೊಕ್ಕು ಅಡಗಿಸುತ್ತೇನೆ.

ಇವನಿಗೆ ದಾಳಿಂಬೆ ಬೇರೆ ತಗೊಂಡು ಹೋಗ್ತಾನೆ.

[ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳ ಸಂಭಾಷಣೆ]

ದಲಾಲ್ ಎಲ್ಲಿ ?

- ಕೆಳಗಡೆ ಇದ್ದಾರೆ
- ಹಾ.

ಹೋಗುವುದು ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ, ಅಧಿಕ ಪ್ರಸಂಗಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಾ, ಹ್ಞುಂ,

ನೋಡುವಾ.

ಮಗಾ ಜಾಗ್ರತೆ

ಆಯ್ತು ಅಪ್ಪಯ್ಯ.

ಓ… ಇವರಿಗೆ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ವಸ್ತುಗಳು ಇಲ್ಲಿಂದ ಸಿಗುವುದು ಮಾರಾಯ.. !

ದಲ್ಲಾಲ್.. !

ಹೇಯ್! ಪೆಪೆ…

- ಎಲ್ಲಿ ಬೂಬಾ??
- ನಮಸ್ಕಾರ

ಅವರಿಗೆ ಕಾಲು ನೋವಲ್ಲ, ಹೊರಗಿದ್ದಾರೆ.

- ಕೊಡಾ!
- ಆ ತೋರಿಸಿ ತೋರಿಸಿ…

ಎಂತ ತಂದಿದೀರ?

ಎಂತ ಬೇಕು?

ಬಿಲ್ಲು ಬಾಣ.

[ದಲಾಲ್ ಸೀನುತ್ತಾನೆ]

ತಗೋಳೋದಲ್ಲಾ

ಉಪಯೋಗಿಸೋದು ಗೊತ್ತಿರಬೇಕು.

ನಮ್ಮ ಗುರಿ ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ ನಿಮಗೆ.

ಹಾ ಹಾ?

- ಏ ಚಿಂಕರ ಒಮ್ಮೆ ತೋರಿಸು ಬಿಡೋಣ?
- ಹಾ.

ಏಯ್… !

ನನ್ನ ಮಾತು ಕೇಳು ಬೆರ್ಮೆ,!

ಮೇಲೆಲ್ಲ ಕಾಲಿಟ್ರೆ ನಮ್ಮುನ್ನ ಕೊಂದು ತೆಗಿತ್ತಾರೆ.!

ಹಾ!

ಹೇ, ಈಚೆ ಬಿತ್ತಾ?

ಕಾಡಿಂದ ಬಂದ ಮಂಗಗಳ!
[ಅರೇಬಿಕ್ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ]

ಇದರ ಬೆಲೆ ಗೊತ್ತಿದ್ಯ ನಿಮ್ಗೆ ?!

ಕರ್ಮ.

ಎಂತಾ ಇದು?

ಸಾರಾಯಿ. ಹನ್ನೆರೆಡು ವರ್ಷ ಹಳೇದು.

ಹೇ,ಬೇ, ಬೀಸಾಡಿ ಮಾರಾಯ್ರೆ ಇದುನ್ನ,

ಇಷ್ಟು ಹಳೇದಲ್ಲಾ ಯಾರು ಕುಡಿತ್ತಾರೆ. ನಡಿಯೋ..

ಹೇ, ಅದೇ ವಿಶೇಷ ಮಾರಾಯ ವೋ. !

ಏಯ್ ಈ ಜಾಗಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಪ್ರವೇಶ ಇಲ್ಲಾ ಮಾರ್ರೆ,!

ಅದು ಅರಸರಿಗೆ ತಂದ ಕುದುರೇ.

ಎಂತಾ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲಾ ಬೂಬಣ್ಣ.

ಬರೀ ನೋಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಬಂದದ್ದು. .

ಅಯ್… ಎಷ್ಟು ಚೆಂದ ಚೆಂದ ಕುದುರೆಗಳು… !

ಅರಸರಿಗಿಂತ ಕ್ರಯ ನಾವು ಜಾಸ್ತಿ ಕೊಟ್ರೆ. ?

ಹೇಯ್! ಬೆರ್ಮೆ!

ಖತ್ತಿ ಹಿಡಿದದ್ದಲ್ಲಾ,

ಕೈ ಮುಗಿದ್ದದ್ದು..

ದಯವಿಟ್ಟು ಮುಟ್ಬೇಡಿ

ಆಯ್ತು ಮಾರ್ರೆ,!

ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಮುಟ್ಟೋದಿಲ್ಲಾ. ಇದ್ರಲ್ಲಿ ಮುಟ್ತೇನೆ

- ಚಿಂಕ್ರಾ!
- ಬೇವರ್ಸಿ ಗೇಂಡಾ… !

ಅಪ್ಪಯ್ಯಾ ಜಾಗ್ರತೆ.!

ಓ ಬೇಡದ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಕೈ ಹಾಕಿದ್ರೆ ತುಳಿಯದೇ ಕೂತ್ಕೋಳ್ತದ?

ಹಿಡೀರ... ಬಿಡ್ಬೇಡಿ.. !

[ಉದ್ವಿಗ್ನ ಸಂಗೀತ]

- ಈ ಕುದುರೇದು ಸೊಕ್ಕು ಅಡಗಿಸುತ್ತೇನೆ!
- ಸ್ವಾಮಿ, ಕುದುರೇ…

- ಓಡಿ ಸ್ವಾಮಿ..!!
- ಈಚೆ ಇಂದ ಬಂತಾ?

[ಅಂಗಡಿ ಮುಗ್ಗಟ್ಟು ಹೊಡೆದು ಬೀಳುವುದು]

ಈ ಕುದುರೆಗೆ ಉಷ್ಣ ಜಾಸ್ತಿವುಂಟ ಅಂತ?!

ಆ… ಹುಚ್ಚು ಕುದುರೇ…

ಆ!

ಆ! ಕಾಲು ಸರಿ ಆಯ್ತಾ ಅಂತ.

ಯುವರಾಣಿಯವರೇ ಗಂಡು ಕುದುರೆ ಜಾಗ್ರತೆ.!?

[ಗೊಂದಲ ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ]

ಯಾರ ಕುದುರೆ ಮುಟ್ಟಿದ್ದು? ಯಾರಾ?

ನಿನ್ನ ದೆಸೆಯಿಂದ ಅದರ ತಲೆ ಕಡಿಯುವ ಹಾಗೆ ಆಯ್ತು.

ಹೇಯ್.

ನಾನೊಂದ್ ಇಲ್ಲಿ ಕಾಲಿಟ್ಟ ಮೇಲೆ ಸುಮಾರ್ ಜನ್ರುದ್ ಅಲ್ಲಾಡ್ತಾವುಂಟು.

ಹೋಗಿ ನಿಮ್ಮ ಅರಸನಿಗೆ ಜಾಗ್ರತೆ ಹೇಳು. ಹೋಗ.. !

ನಾವು ಮುಟ್ಟಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೀವು ಒಪ್ಪುದಿಲ್ಲಾ
ಅಂತಾದ್ರೆ ಸುಮಾರು ಕೈ ಬಿಡಬೇಕಾಗ್ತದೆ

♪ ♪

ವ್ಯಾಪಾರ ಎಲ್ಲಾ ಬೇಗ ಕಲಿತ್ರಿ.

ಕಲಿಲಿಕ್ಕೆ ಸುಮಾರುವುಂಟು.

ನಾನು ಇದ್ದೇನಲ್ಲಾ?

♪ ಓ ಮದನ ಮನಮೋಹಿನಿ.... ♪

♪ ನೀ ಯಾರಲೇ? ♪

♪ ಕಂಡೆ ಮನಮೋಹಕ ಮಾಯಾಕಳೆ ♪

ಛೆ! ಬಂದರು ಕೈ ತಪ್ತದಾಂತ?

♪ ಭಾವನೆಯ ಬರಸೆಳೆದ ಶೂರ ಶಾಕುಂತಲೆ ♪

♪ ಮೆಲುವಾಗೆ ಅರಳಿದೆ ಮನದಿ ಪ್ರೇಮ ಕಾವ್ಯಂಗಳೆ.... ♪

♪ ಅರೆ ಏನೊ ಬದಲಾದ ಹಾಗಿದೆ ♪

♪ ಮಳೆಬಿಲ್ಲೊಂದು ಮೈಗಂಟಿದೆ ♪

♪ ಸಮರ ಸಲುಗೆಯಾದಂತೆ ♪

♪ ಭ್ರಮರ ಸುಮಕೆ ಸುಳಿದು ಬಂತೆ ♪

♪ ಚರಿತೆ ನಡುವೆ ಮುದ್ದಾದ ಕವಿತೆ ಪುಟವ ತೆರೆದು ಬಂತೆ. ♪

♪ ಓ ಮದನ ಮನಮೋಹಿನಿ.... ♪

♪ ನೀ ಯಾರೆಲೆ ♪

♪ ಕಂಡೆ ಮನಮೋಹಕ ಮಾಯಾಕಳೆ ♪

ಬೆರ್ಮೆ.

♪ ಮಧುರ ಮೆಲ್ಲುಸಿರ ಸವಿನಾದ ♪

♪ ಅದು ಮಿತಿಯ ಮೀರೆ ಅಪರಾಧ ♪

♪ ಎದೆಯ ಒಳಗೆ ಇರೊ ಕಿಡಿಯಿಂದ ಶುರುಮಾಡು ಚಂದ ಬೆಳಕೊಂದ ♪

♪ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತು ಬರೊ ಹಾಗೆಯೆ ♪

♪ ಕಣ್ಣು ಕಣ್ಣಿಗೇನೆ ಮುತ್ತುಗಳ ನೀಡಿದೆ ♪

♪ ಕರಗಳು ಕತ್ತಿಗಳ ಬೀಸದೆ
ಹೊಸ ವರಸೆಯ ಕಥೆಗಳ ಹೇಳಿದೆ ♪

♪ ಅರೆ ಏನೊ ಬದಲಾದ ಹಾಗಿದೆ ♪

♪ ಮಳೆಬಿಲ್ಲೊಂದು ಮೈಗಂಟಿದೆ ♪

♪ ಸಮರ ಸಲುಗೆಯಾದಂತೆ ♪

♪ ಭ್ರಮರ ಸುಮಕೆ ಸುಳಿದು ಬಂತೆ ♪

♪ ಸುಖದ ನದಿಯ ಸುಲಿಯಲೀಗ ♪

♪ ಸಖಿಯ ಹೃದಯ ಮುಲಿಗಿದಂತೆ ♪

ಇದೆಲ್ಲಾ ನಿಮ್ಮವರಿಗೆ ಗೊತ್ತಾದ್ರೆ, ನೀವು
ನಮ್ಮಲ್ಲಿಯೇ ಬಂದು ಇರಬೇಕಾಗ್ತದೆ.

ಅದಿಕ್ಕೆ ಹತ್ರ ಬಂದದ್ದು.

ನನಿಗೂ ನಿಮ್ಮ ಈಶ್ವರನ ಹೂದೋಟ ನೋಡುವ ಆಸೆವುಂಟು.

ಬೆಳಕು ಸಿಕ್ತದೆ ಅಂತ ಮಿಂಚು ಹುಳದ ಹಿಂದೆ ಹೋಗ್ಬೇಡಿ

ದಾರಿ ತಪ್ತೀರಿ.

♪ ♪

- ಅಬ್ಬಾ… ?
- ಆ..?

ನೋಡು, ಹೊರಗೆ ನಮ್ಮ ವಸ್ತುಗಳಿಗೆ
ಎಷ್ಟು ಮರ್ಯಾದೆ ವುಂಟು ಅಂತ.

ಹೇ ಎಂತದ ಇದೆಲ್ಲಾ…!?

- ಬರುವಸಲ ಹೋಗುವಾಗ -ಆ
- ಇನ್ನು ಜಾಸ್ತಿ ಕೊಂಡೋಗಬೇಕು.

ಹೇ,

ನಮ್ಮತ್ರ ಇದ್ದಿದ್ದೆಲ್ಲಾ ಬಾಚಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಆಗಿದೆ.

ಇನ್ನೂ ಸಹ ಬೇಕು ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರೆ ಎಲ್ಲಿಗ್ ಹೋಗುವುದು?

- ಇನ್ನೂ ಒಳಗೆ.
- ಪಂಪಿ,?

ನಿನ್ನ ಬಿಳಿ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ, ಚೂರಣ ತಂದಿದ್ದೇನೆ?

ತಪ್ಪಿಯು ಸಹ ತುಂಬಾ ಒಳಗೆ ಹೋಗಬೇಡಿ ಮಗಾ. ?

ಡಿಬ್ಬಾ, ಹಿಂದೆ ಹೋಗುವ ಮಾತೇ ಇಲ್ಲಾ.

- ಓ… ಹೌದು!
- ಹೇಯ್, ನೀವು ಇದುನ್ನೆಲ್ಲಾ ತಗೊಂಡು ಹಿಂದೆ ಹೋಗಿ.

- ನಾವು ಮುಂದೆ ನೋಡಿ ಬರ್ತೇವೆ..
- ಅಬ್ಬ, ದೇವರಿಗೆ ಕೇಳ್ಸಿತಾ ಅಂತ. !

ಸಂಕಪ್ಪ!
ಎಲ್ಲಿಗೆ?

ನೀವು ನಮ್ಮೊಟ್ಟಿಗೆ ಬನ್ನಿ.?

ಅಲ್ಲಾ, ಬಾಂಗ್ರಾದಲ್ಲಿ ನನಿಗ್ ಒಳ್ಳೆ ಮರ್ಯಾದಿವುಂಟು.

ಇನ್ನು ಕಾಡಲ್ಲಿ ಸೊಪ್ಪು ಕೂಯ್ಲಿಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ, ಸಂಕಪ್ಪ ಸತ್ತ ಅಂತ ಆಗಬಾರ್ದು.

ನಿಮ್ಗೆ ಒಂದು ಹುಲ್ಲು ಕಡ್ಡಿ ತಾಕದ ಹಾಗೆ ನೋಡ್ತೇವೆ.

ನಿಮ್ಮ ಹಿಂದೆ ನಾವು ಇರ್ತೇವೆ. ಬನ್ನಿ.

ಹಾ. ನಿನಗೆ ಹೇಗೂ ಮರ್ಯಾದೆ ಇಲ್ಲಲ್ಲ ಬಾ. !

- ಈ ಕಾಡು ಮನುಷ್ಯರು ಎಂತ ತಿನ್ನೋದೆ ಇಲ್ವಾ ಅಂತ?
- ಕೇಳು, ಕೇಳು.

ಹೇ ಚಿಂಕ್ರಾ, ರಾತ್ರಿ ಊಟಕ್ಕೆ ಎಂತಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆ. ?

ಮುಂದೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದನ್ನ ಹೊಡೆದು ತಿನ್ನೋದು.

ತಪ್ಪಿಯೂ ಸಹ ಅವನ ಮುಂದೆ ಹೋಗುವುದು ಬೇಡ ಆಯ್ತಾ.

[ಪಕ್ಷಿಗಳ ಚಿಲಿಪಿಲಿ]

[ಆಶ್ಚರ್ಯಕರ ಶಬ್ದ]

ಕೋಗಿಲೆಯ ಅಂತಾ? ?

[ಬೆರ್ಮೆ ಶಿಳ್ಳೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾರೆ] ವ್ಹೂ ವ್ಹೂ…. (ಸಿಳ್ಳೆ ಶಬ್ಧ)

[ನಾಟಕೀಯ ಸಂಗೀತ]

[ಹುಲಿಯ ಘರ್ಜನೆ]

ಅಯ್ಯೋ ಹುಲಿ!!

ಹೇ.. ಓಡಿರಾ…ಅದು ಸಹ ಮುಂದೆ
ಸಿಕ್ಕಿದ್ದನ್ನು ಹೊಡೆದು ತಿನ್ನಲ್ಲಿಕ್ಕೆ ಬಂದದ್ದು…

ಹುಲಿಗೆ ಮಾಂಸ ಅರಬ್ಬಿದು ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಯ್ತಾ ಅಂತ.

ಡಿಬ್ಬಾ, ಅದು ನಿನ್ನನ್ನು ಒಂದೇ
ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ನುಂಗ್ತದೆ, ಹಿಂದೆ ಬಾರಾ…

[ಹುಲಿಯ ಘರ್ಜನೆ]

ಹೇಯ್!

[ಕಾಂತಾರದವರು ಕಿರುಚುತ್ತ ಇದ್ದಾರೆ]

[ಹುಲಿಯ ಘರ್ಜನೆ]

[ಉದ್ವಿಗ್ನ ಸಂಗೀತ]

ಕಾರ್ಣಿಕದ ಕಲ್ಲಾ ಅಂತ?

ಅಲ್ಲಾ ಬೆರ್ಮೆ, ಅದೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಬಿಟ್ಟು

ಹೋಗುವಾಗ, ನಾವು ಅದರ ಹಿಂದೆ ಹೋಗುವುದು ಬೇಕಾ?

ಹುಲಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಎಲ್ಲಿಗ್ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗೋದು?

ಅದರ ಮನೆ ಊಟಕ್ಕೆ. ಸುಮ್ಮನಿರಾ.. !

ಏಯ್ ಬನ್ನಿರಾ.

ಎಲ್ಲಿಗ್ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತದೆ ನೋಡುವಾ. !

ಸಂಕಪ್ಪ, ಜಾಗ್ರತೆ ಜಾರ್ತದೆ.

ನಾನು ಕಾಂತಾರಕ್ಕೆ ಕಾಲು ಇಟ್ಟಾಗಲೇ
ಜಾರಿ ಆಗಿದೆ. ಇನ್ನೆಂತ ಜಾರುವುದು? .

ಈ ಕಾಡಲ್ಲಿ ಎಂತದ ಉಂಟು ಮಾತ್ರ. .

- ಹೆದರಿಸಬೇಡಿ ಮಾರ್ರೆ. !
- ನೀವೆಲ್ಲಾ ಇಲ್ಲೇ ಇರಿ,

ನಾನು ನೋಡಿ ಬರ್ತೇನೆ.

ಆ, ಅದು ಒಳ್ಳೇದು.

ದೂರದಲ್ಲಿ ಇಂತದೊಂದು ಭಯಂಕರ
ಕಾಡುವುಂಟು ಅಂತ ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರು ಹೇಳ್ತಾಯಿದ್ರು.

[ಅಶುಭ ಸಂಗೀತ]

ಬೆರ್ಮೆ, ಬೆರ್ಮೆ.

[ವಿಚಿತ್ರ ಶಬ್ದ]

- ಬೆರ್ಮೆ ಬೆಂಕಿ ಹೇಗೆ ಆರಿತು?
- ನೀನು ಈಚಿಂದ ಬಂದದ್ದು ಹೇಗೆ?

- ಒಬ್ನೆ ಎಂತಕೆ ಹೋದದ್ದು? ?
- ಹಿಡ್ಕೋಳೋ. ನೀವಿಬ್ರು ಬನ್ನಿ.

ಈ ಕಾಡಲ್ಲಿ ಎಂತ ವುಂಟು ನೋಡೇ ಬಿಡುವ.

[ಅಶುಭಸೂಚಕ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಗಳು]

[ವಿಚಿತ್ರ ಶಬ್ದ]

ನಿಲ್ಲಬೇಡಿ ಓಡಿರಾ…

ನೀವು ಈಚೆ ಬಂದಿಯಿಂದ ಬರ್ತೀರಿ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿತ್ತು

ನಾ ಹೇಳಿಲ್ಲಾ. ಹ್ಞುಂ. ?

[ಕಾಡುಪಾಪಗಳ ಕಿರುಚಾಟ]

ಬನ್ನಿರಾ.

ನಿಮ್ಮ ಬಂಡು ಧೈರ್ಯಕ್ಕೆ ನಾನು ಬಲಿಯಾಗ್ತೀನ ಅಂತ?

- ನಾನು ಸಹ.
- ಎಂತ ಆಗೋದಿಲ್ಲ ಬನ್ನಿರಾ.

[ಭಯಾನಕ ಸಂಗೀತ]

ಈ ಕಾಡಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದನ್ನು ಕೊಂಡೋಗುವುದನ್ನು ಬಿಡಿ,

ನಮ್ಮ ಹೆಣ ಹಿಂದೆ ಕೊಂಡೋಗಲಿಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ತದ ಅಂತ?

ಇಷ್ಟು ದೂರ ಬಂದಿದ್ದು ಒಳ್ಳೇದು ಆಯ್ತಾ?

ಐಸ್ಸಾ! ಬೆರ್ಮೆ…!

ಸಿಕ್ಕಿತಲ್ಲಾ!

ಈ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ನೀವು ಕಾಣುವುದೇ ಮಿಂಚಿನ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ,

ಇನ್ನು ಯಾರ್ ಯಾರು ಮೆಣಸು
ಕೂಯಿದ್ರೆ ನಾನು ಜವಬ್ದಾರಿ ಅಲ್ಲಾ.

ಮೊದ್ಲೇ ಹೇಳುವುದು. ತಗೋ.

ಊಟಕ್ಕೆ ಎಂತಾದ್ರು ವ್ಯವಸ್ಥೇ ಆಗಬಹುದ ನೋಡುವಾ.

ಹಲಸಿನು ಆಗಬಹುದಾ?

ಅಯ್ಯೋ! ಧಾರಾಳವಾಗಿ.

ಏ ಮಂಗನಂಗೆ ಹತ್ತೋ ದಲ್ಲ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಹತ್ತು ಆಯ್ತಾ

[ಪುರುಷರು ಒಟ್ಟಿಗೆ ನಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ]

ಯಾರ ಮಾರಾಯ ಇವಾ?

[ದೇಬಾ ಕೂಗುವುದು]

ದೆಬಾ?!

[ಉಧ್ವಿಗ್ನತೆಯ ಸಂಗೀತ]

[ಚಾಕುವನ್ನು ತಗೆಯುವ ಶಬ್ದ]

[ಬೆರ್ಮೆ ಶಿಳ್ಳೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾರೆ]

[ಬೆರ್ಮೆ ಕೊಗುವುದು]

[ಪುರುಷರು ಕೂಗುತ್ತಾ ದಾಳಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ]

[ಪುರುಷರ ಕೂಗು]

[ಬೆರ್ಮೆ ಕಿರುಚುತ್ತಾನೆ]

[ಉಲ್ಲಾಸಕರ ಸಂಗೀತ]

[ಬುಡಕಟ್ಟು ಸಂಗೀತ]

[ವಿಚಿತ್ರ ಶಬ್ದ]

[ಪುರುಷರು ನೋವಿನಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಿದ್ದಾರೆ]

[ಹೆಜ್ಜೆಯ ಶಬ್ಧಗಳು ಮತ್ತು ಕಿರುಚಾಟ]

[ಕಾಡುಪಾಪ ಕಿರುಚುತ್ತಿವೆ]

ಬೆರ್ಮೆ!

[ಹುಲಿಯ ಘರ್ಜನೆ]

[ಭಯಾನಕ ಕೂಗಾಟ]

[ಹುಲಿಯ ಘರ್ಜನೆ]

[ಹುಲಿಯ ಘರ್ಜನೆ]

[ಜಾನಪದ ಸಂಗೀತ]

[ಜಾನಪದ ಸಂಗೀತ]

ನಮ್ಮ ಮಗ,

ಸತ್ತೋದ ...

ಏಯ್..

ಹೋಗಿರಾ!

ಹೋಗಿರಾ.. ಹೋಗಿರಾ ಆಚೆಗೆ.

ಜವಬ್ದಾರಿ ಇಲ್ಲದವರಾ…!!

ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿ ಅರ್ಧ ಲಗಾಡಿ ತೆಗ್ದಿದ್ದೀರಿ.

ಈಗ ಆ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಟ್ಟು, ಎಲ್ಲಾ
ಸರ್ವನಾಶ ಮಾಡಿ ಹಾಕಿದ್ದೀರಿ

- ಅಲ್ಲಾ ಜಬ್ಬ, ಎಂತಾ ಗೊತ್ತುಂಟಾ.
- ಏಯ್,

ಏಯ್, ನೀನು ಸ್ವಾಯೀನದ ಮುದುಕಾ,

ಹುಡುಗರ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿ, ಹುಟ್ಟು ಕಟ್ತಾಯಿದ್ಯಾ?

ನಿನ್ನದರಲ್ಲೇ ಬಲ ಇಲ್ಲಾ, ಅವರದರಲ್ಲಿ ನೇತಾಡ್ಲಿಕ್ ಹೋಗಿದ್ದಾನೆ ದರಬೇಸಿ. ?

ನಾವಾಗೇ ಹೋದದ್ದಲ್ಲಾ, ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋದದ್ದು.

ಏಯ್,!
ಯಾರ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋದದ್ದು? ?!

ಹುಲಿ.

ಕಾರ್ಣಿಕದ ಕಲ್ಲಾ ಅಂತ?

ಎನ್ ಉಳ್ಳಾಯ!

ನಾವು ದೈವಗಳನ್ನು ನಂಬಿಕೊಂಡು ಬದುಕುವವರಾದ್ರೆ

ಅವರು ಅದೇ ದೈವಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಹಿಡಿತಕ್ಕೆ
ತಕ್ಕೊಂಡು ಶಕ್ತಿವಂತರಾಗಲಿಕ್ಕೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟವರು

ಕಡಪ ದಿಕ್ಕಿನವರು.

ಒಮ್ಮೆ ಅವರ ಊರೇ ನೆರೆಯಲ್ಲಿ
ಕೊಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಹೋಯ್ತು ಅಂತ, ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿ.

ಈಶ್ವರನ ಹೂ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಇರೋದಿಕ್ಕೆ
ನಮಗೂ ಸಹ ಜಾಗ ಸಿಕ್ಕಬಹುದಾ.? ?

ಕೊಡು.

ಅವರ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಈಶ್ವರ ಹೂ ತೋಟ
ಅಂತ ಬಂದಾಗ್ಲೇ ನಮ್ಗೆ ಗೊತ್ತಾಗ್ಬೇಕಿತ್ತು,

ಯಾರಾ ಇಲ್ಲಿನ ಕಾರ್ಣಿಕದ ಕಥೆ ಅವರಿಗೆ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ ಅಂತ.

ಆದ್ರೆ ಒಂದು ಮಾತ್ರ ಸತ್ಯ...

ಅವರು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದದ್ದು
ತೋಟದಲ್ಲಿರುವ ಹೂವಿನ ಆಸೆ ಇಂದಲ್ಲಾ,

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

ಊಹೆಗು ಮೀರಿದ ಶಕ್ತಿ ಇಲ್ಲಿ ಉಂಟು
ಅಂತ ಅವರಿಗೆ ಯಾವಾಗ ಗೊಯ್ತಾಯ್ತಾ....

ಆ ನೀಚರು ನಮ್ಮ ದೈವ ಶಕ್ತಿಗಳ
ಮೂಲಕ್ಕೆ ಕೈ ಹಾಕಲಿಕ್ಕೆ ಮುಂದಾದರು.

[ಆಶ್ಚರ್ಯಕರ ಸಂಗೀತ]

[ಕಾಡುಪಾಪ ನೋವಿನಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಿದೆ]

ಅದನ್ನ ಬಂಧಿಸಿಲಕ್ಕೆ ಅವರು ಉಪಯೋಗಿಸಿದ್ದು

ಕಾಡು ಪಾಪದ ಕಣ್ಣಿರಿನ ಅಂಜನ.

[ಮುಸಿಯ (ಕೋತಿ) ಕೆಳಗೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ]

ಅವರ ಪ್ರಯೋಗದಿಂದ ಪ್ರಕೃತಿ ಮೇಲೆ ಯಾದ
ಪರಿಣಾಮ ನಮ್ಮೋರಿಗೆ ಕಾಣಿಸಿಲ್ಲಕ್ಕೆ ಶುರುವಾಯಿತು.

[ಜಬ್ಬಾ ಕೋಪದಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಾನೆ]

[ಗಲಾಟೆ ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ]

ಅಂತ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ಮೆಟ್ಟಿ ನಿಲ್ಲಲಿಕ್ಕೆ,
ಪಾರ್ವತಿ ದೇವರು ಒಬ್ಬನನ್ನು ಕಳಿಸ್ತಾರೆ.

ಹುಲಿ ದೈವ!

ಅದು ಬಂದು ಕಾಂತಾರಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡ್ತದೆ.
ಅದರ ಉಳ್ಳಾಯ ಹೇಳಿದ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ.

ಆವತ್ತು ಓಡಿ ಹೋದವ್ರು,

ಇವತ್ತಿಗೂ ಒಂದು ಕಾಡಲ್ಲಿ ಕೂತು
ಶಕ್ತಿವಂತರಾಗಲಿಕ್ಕೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಪಡ್ತಾಯಿದ್ದಾರೆ.

ಬೆರ್ಮೆ, ಈಗ ಆ ಹುಲಿ ದೈವ, ಅದೇ ಕಾಡಿಗೆ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗಿ,

ನಿನ್ನ ಕೈಯ್ಯಿಂದವೇ ದಿಗ್ಭಂದನ ತೆಗೆಸಿದೆ.

[ಲೋಹದ ವಸ್ತುವಿನ ಶಬ್ದ ಹಾಗು ಬೀಳುವ ಶಬ್ದ]

[ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸಂಗೀತ]

ರಾಮದಾಸರೇ ?

ಸ್ವಲ್ಪ ನಿಲ್ಲಿಸಿ.

[ಸಂಗೀತ ನಿಲ್ಲುವುದು]

ಕುಲಶೇಖರ, !

ಇದರ ಒಟ್ಟಿಗೆ ನಿಂದೊಂದು ಕಂಠಸಿರಿ ಸೇರಿದರೆ

ಉಂಟಲ್ಲಾ! ಆಹಾ! ..

- ಗೆಳೆಯಾ..
- ಹಾ?

- ನಿನಗೋಸ್ಕರ.
- ಹಾ, ಬರ್ಲಿ, ಬರ್ಲಿ.

ರಾಮದಾಸರೇ..?

- ಶೃತಿ ಕೊಡಿ.?
- ಹಾ!

ರಪ್ಪ ಕೊಡಿ.

[ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸಂಗೀತ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ]

[ಕರ್ಕಷವಾಗಿ ಹಾಡುತ್ತಾರೆ] ಆ….

ಅರಸರೆ!

ಎಂತ ಆಯ್ತು?

ಎಂತ ಆಯ್ತು?

ಕಿರುಚಿದ್ರಿ?

ಎಂತ ಇಲ್ಲಾ,

ಅರಸರೇ. ಬಂದರಿನ ಭದ್ರತಾ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು
ನಿಮ್ಮನ್ನು ಭೇಟಿ ಆಗ್ಲಿಕ್ಕೆ ಕಾಯ್ತಾಯಿದ್ದಾರೆ.

ಅರಸರೇ, ಕಾಂತಾರದವರು ನಮ್ಮ
ಬಂದರಿನಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ ಇಳಿದಿದ್ದಾರೆ.

ಎಂತಾ ಅಂತ ನೋಡಿ ಬರ್ತೇನೆ.

- ರಾಮದಾಸರೇ.. ?
- ಹಾ.

[ಸಂಗೀತ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ]

ಅವ, ನಮ್ಮ ಯುವರಾಣಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇರುವುದು ನೋಡಿದ್ರೆ,

ನಿಮ್ಮ ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕೂರುವ ಹಾಗೆ ಕಾಣ್ತಾವುಂಟು.

- ಆ?
- ಹ್ಞುಂ. ಹ್ಞುಂ.

[ಕತ್ತಿ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ಬಡಿದಿದೆ]

ಏಯ್ ಭೋಗೇಂದ್ರ,

ಅವುಂದು ಎಂತ ಅಂತ ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಿ ಬನ್ನಿರಾ.

ಜಾಸ್ತಿ ಸಮಯ ಕೊಡ್ಬೇಡಿ. ರಪ್ಪ ತಲೆಕಡೆದು ಬನ್ನಿ.

ಏಯ್,

ನಡೀರಾ…

- ಪ್ರ್ರಿಯೆ!
- ಬಾ

ಹೇ ಅಲ್ಲಿ ನೋಡಿರಾ… !

ಪ್ರಿಯೆ, ಏನು ಬೇಕು ನಿನಗೆ ?
[ಅರೇಬಿಕ್ನಲ್ಲಿ]

ಹುಹ್?

ಎಂತ ಬೇಕು?

ಬದುಕುವ ಆಸೆಯನ್ನು ಕಿತ್ಕೊಂಡು ಹೋದ್ರಲ್ಲಾ?

- ಅದೊಂದು ಹಿಂದೆ ಕೊಡಿ ಸಾಕು..
- ಯಾರು ನೀವು?

ಓ ಚೆನ್ನಾ…

ಬೊಬ್ಬೆ ಒಡಿಬೇಡಿ ಮಾರ್ರೇ.

ನೀವು ಇಲ್ಲಿದ್ದೀರಿ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗಿ, ಕಷ್ಟ
ಪಟ್ಟು ತಲೆ ಮರೆಸಿಕೊಂಡು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದದ್ದು.

ನನ್ನನ್ನು ಸಹ ಕಾಂತಾರಕ್ಕೆ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗಿ.

ಇನ್ನು ಸತ್ತರು, ಬದುಕಿದರೂ ಅಲ್ಲಿಯೇ.

- ಹೆಂಡತಿಯ?
- ಇಲ್ಲಾಪ್ಪ.

ಅದುಚೊರೆ

ಇದು..

ಹೇಗೂ ಹೊಸ ಜೀವನ ಶುರು ಮಾಡುವುದು ಅಲ್ಲಾ.ಇರ್ಲಿ.

ಆ, ನನ್ಗ್ ಇರ್ಲಿ.

ಹೇಯ್, ನಂಗಿರ್ಲಿ.

ಅದು ಹೌದು? ನಾವು ಇಲ್ಲಿ
ಇರುವುದು ನಿಮ್ಗ್ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾದುದ್ದು?

ನಂಗೆ ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲಾ,

ಬಾಂಗ್ರಾ, ಗೀಂಗ್ರಾ, ರಾಜ ಗೀಜಾ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗಿದೆ. ಹ್ಞುಂ.

[ಕಹಳೆ ಉದುವುದು]

- ಗುಣಾನಂದ…?
- ಹಾ?

ರಥ ನಿಂತ ಕೂಡಲೇ ಹೊಗಳಿಕೆ ಶುರು ಆಗ್ಬೇಕು ಆಯ್ತಾ?

ಮನಸಾದ್ರೆ ನೋಡುವಾ.

ನಿಲ್ಲಿಸ್ರಾ

ಹ್ನುಹ್ನ್. ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲಾ.

- ರಾಜಾಧಿರಾಜ,
- ಹೇ!

- ಬಾಂಗ್ರದ ಕುಲತಿಲಕ, !
- ಏಯ್ ಭೋಗೇಂದ್ರ,

- ಅರಸ ಕುಲಶೇಖರನ ಶಕ್ತಿ,
- ಛೇ!

ಮಹಾಮಂತ್ರಿ ಭೋಗೇಂದ್ರ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ.

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಹೇಳುವುದು ಬೇಡ ಇತ್ತಾ ಅಂತ?

ಮಾತೇ ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲಾ. ?

ಬ್ಯಾವರ್ಸಿ.

ಏಯ್ ಮಾಡ್ತೇನೆ ಇವನಿಗೆ.

ಆ ರಾಜದ್ರೋಹಿ ಬೂಬಾ ಎಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ?

- ಮಂತ್ರಿಗಳೇ?
- ಭೋಗೇಂದ್ರ ಈಚೆ.

ಕುತಂತ್ರಿ,

ಬಾಂಗ್ರದ ಬಂದರಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ರಾಜ್ಯಭಾರ ಅಲ್ಲಾ?

[ಚಾವಟಿಯ ಸದ್ದು]

ಎಲ್ರು ನೋಡ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ಮಾತಾಡುವ.

ಆಹಾ, ಇಲ್ಲೇ ಆಗಬೇಕು.

[ಚಾವಟಿಯ ಸದ್ದು]

[ಚಾವಟಿಯ ಸದ್ದು]

ಪ್ರಾಯಕ್ಕಾದ್ರು ಮರ್ಯಾದೆ ಕೊಡು ಭೋಗೇಂದ್ರ. ?

ಮರ್ಯಾದೆ? ಹ್ಞುಂ

ಇಕಾ.

[ವೀರ ಸಂಗೀತ]

ಭೋಗೇಂದ್ರ, ಇನ್ನು ಚಾಟಿ ಬಿಡುವುದು ಒಳ್ಳೇದಾ ಅಂತ. .

- ಬಿಡದಿದ್ರೆ? ?
- ಹೇಯ್. !

- ರಾಮದಾಸರೇ.. ?
- ಹಾ, ಹಾ…

[ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸಂಗೀತ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ]

[ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸಂಗೀತ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ]

[ಚಾವಟಿಯ ಸದ್ದು]

[ಚಾವಟಿಯ ಸದ್ದು]

[ಸಂಗೀತ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ]

ಏಯ್ ಸಮುದ್ರ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಕರೀರಾ…!

ಅದು ಮುಳುಗ್ತಾವುಂಟು ಮಂತ್ರಿಗಳೇ…

ದೋಣಿ ಮಾಡಿದವನಿಗೆ ಮುಳುಗಿಸುವುದು ಗೊತ್ತಿಲ್ವಾ? ಹ್ನು, ?!

ಅಪ್ಪಯ್ಯಾ, ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನಾನು ಕಾಂತಾರದವರೊಟ್ಟಿಗೆ.

ಹೋಗಲೇಬೇಕು ಮಗಾ. ಹರಕೆ ಬೇರೆ ಒತ್ತಿದ್ದೇನೆ.

ಆ?

ನಮ್ಮುನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹೊಡ್ದು, ಸಮುದ್ರ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಮುಳುಗಿಸಿ,
ಬಾಂಗ್ರದ ಬಂದರಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ರಾಜ್ಯಭಾರ ಮಾಡ್ಬೇಕು ಅಂತಿದ್ಯ?

ಹ್ಞುಂ, ಇದು ಅವರ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲಾ.

- ಹೇಳಿ ಕೊಟ್ಟದ್ದು ಒಳ್ಳೇದು ಆಯ್ತು.
- ಭೋಗೇಂದ್ರಾ….?

ಈ ಹೊತ್ತಿನಿಂದ ಬಂಧರು ನಮ್ಮದೇ.

ಇಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಅನುಮತಿ
ಸಹ ಬೇಕಿಲ್ಲಾ. ಕಂದಾಯಾನು ಬೇಕಿಲ್ಲಾ.

ನಾವು ಮುಟ್ಟಿದ್ದನ್ನ ಬಾಂಗ್ರಾದವರು ಒಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲಾ ಅಲ್ಲಾ.

ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಇಡೀ ಜಗತ್ತು ಒಪ್ಪುವ ಹಾಗೆ ಮಾಡ್ತೇವೆ…

[ಕಹಳೆ ಶಂಖಗಳು]

ಶಬ್ಧ ನಿಲ್ಲುವರಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಜಾಗ ಖಾಲಿ ಮಾಡಿ,

ಇಲ್ದಿದ್ರೇ ಮನುಷ್ಯರ ವ್ಯಾಪಾರ
ನಿಮ್ಮಿಂದಾನೇ ಕೊನೆ ಮಾಡ್ಬೇಕಾಗ್ತದೆ.

[ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸಂಗೀತ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ]

ರಥ ಮುಗುಚಿ ಬಿದ್ದದ್ದು. ಹ್ಞುಂ.

ಹ್ಞುಂ.

ಹುಹು ಹುಹು!

ವೇಷ್ಯೆಯ ಮಗನೆ

ಪೋರ್ಚಿನವ ಗೀಸಿದ್ನಾ ಅಂತ.

ಮುಖ ಎಂತಾ ನೋಡೋದಾ ಕುಲಶೇಖರ?

ಅವನ ತಲೆ ಕಡಿಯಾ…

ನೀವೆ ಹೇಳಿದ್ದೀರಲ್ಲಾ,

ಕಡಿಯುವುದಿಲ್ಲಾ.

ಬಾಂಗ್ರದ ಮರಿಯಾದೇ ಹರಾಜು ಹಾಕಿ ಬಂದಿದ್ದಾನೆ ಈ ಬಿಕನಾಸಿ,

ಅವನನ್ನು ಹಾಗೇ ಬಿಡ್ತೀಯಾ?

ನೀವು ಕಾಂತಾರದವರನ್ನೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೀರಿ, ಇವ್ರು ನಮ್ಮವರು.

ನಮ್ಮವರು ಅಂತ ಹೇಳಿ, ಕೈಲಿ ಆಗದವರನ್ನ ಕಳ್ಸಿದ್ದಕ್ಕೇ

ಬಂಧರು ಇವತ್ತು ನಮ್ಮ ಕೈ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದದ್ದು.

ನಿನ್ನನ್ನು ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕೂರ್ಸುದ್ದು, ...

ಆಯ್ತು, ಕೂರ್ಸಿದ್ರಲ್ಲಾ…

ಯಾವ ಕರ್ಮಕ್ಕೆ?

ಹೆಸರಿಗೆ ಒಬ್ಬ ಅರಸ, ಆದರೆ
ಸೈನ್ಯದ ಮೇಲೆ ಹಿಡಿತ ಇಲ್ಲಾ

ಆ ಕಾಂತಾರದವರ ಬೆವರು ಮೂಸಿಕೊಂಡು
ಹೋದವಳಿಗೆ ಖಜಾನೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೀರಿ.

- ಅದೇ ನಾಯಿಗಳದ್ದೇ ಎದೆ ಹಾಲು--
- ಕುಲಶೇಖರ! !

ಮಿತಿ ಮೀರಿ ಮಾತಾಡ್ತಿದ್ದಿ. ...

ಇನ್ನು ನೀವು ಹಾಕಿದ ಮಿತಿಯಲ್ಲಿ
ಇರ್ಲಿಕ್ಕೆ ಆಗುವುದಿಲ್ಲಾ ನನಗೆ.

ಇನ್ನ ಮೇಲೆ ಸೈನ್ಯ, ಖಜಾನೆ
ಎಲ್ಲಾ ನನ್ನ ಅಧೀನದಲ್ಲಿ ಇರ್ತದೆ.

ಯಾವುದೇ ನಿರ್ಧಾರ ತಗೊಳ್ಳಿಕ್ಕಿದ್ರೂ,
ಅದು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕೇಳಿ ಅಲ್ಲಾ.

ನಾನೇ ತಗೋಳೋದು.

ಇದು ನಿಮ್ಮ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಇರಲಿ.

ಎಲ್ಲಾ ನಿನ್ನ ಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟು, ನಾನು ಬೀದಿಗೆ
ಬರಲಿಕ್ಕೆ ನಾನು ತಯಾರಿಲ್ಲಾ ಕುಲಶೇಖರ.

ಇನ್ನು ಮೇಲೆ ಎಂತಾ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕಿದ್ರು, ಅದನ್ನ ನಾನೇ ಮಾಡೊದು

ನೀನು ಮರ್ಯಾದೆ ಇಂದ ಕೂತು ನೋಡು ಸಾಕು.

ಮಾತಾಡ್ಲಿಕ್ ವುಂಟು ಅಂತ ಕರ್ದೀ…

ಎಂತ ವಿಷಯ?

ತುಂಬಿದ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪಾ ಅಂತಾನು ಮರೆತು,
ನೀನು ಅವರನ್ನು ಅವಮಾನ ಮಾಡಬಾರದಿತ್ತು.

ಅದೇ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಅರಸ ಅಂತ ಮರೆತು,
ಅವರು ಸಹ ನನ್ನನ್ನು ಅವಮಾನ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.

ಅರಸನಾಗಿ ಮಾಡಬೇಕಾದದ್ದನ್ನು
ಮಾಡ್ತಾಯಿದ್ರೆ, ನಿನಗೆ ಸಿಗುವ ಮರ್ಯಾದೆ

ಎಲ್ಲಾ ಸಿಗ್ತಾಯಿತ್ತು.!

ಏಯ್, ನಿನ್ನ ರಾಸಲೀಲೆ ಎಲ್ಲಾ ಬಿಡಿಸಿ ಇಡ್ಬೇಕಾ ಈಗ?

ಯಾವ ಜವಬ್ದಾರಿ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದೇ ನೀನು?

ಸುಮ್ಮನೆ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ನಿನ್ನ ಕೆಲಸ ನೋಡು.

ಸಮುದ್ರ ಸೈನ್ಯವನ್ನೇ ಸೋಲಿಸಿ,
ಬಂಧರನ್ನು ವಶಕ್ಕೆ ತಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.

ಕದಂಬರಿಗೆ ವಿಷಯ ಮುಟ್ಟುವ ಮೊದಲೇ ನಾವೇ ಎಂತಾದರು ಮಾಡಬೇಕು.

ಈಗ ಎಂತ ಮಾಡ್ಬೇಕಂತ ಇದ್ದೀರಾ ಅರಸರೆ?

ನಾವೇ ಸಂಧಾನ ಮಾಡುವ.

ಅವರು ಒಪ್ತಾರ?

ಅವರು ಕೇಳಿದ್ದನ್ನ ಕೊಟ್ಟು ಒಪ್ಪಿಸಬೇಕು.

ನಂದು ತಪ್ಪಾಯಿತು.

- ತಪ್ಪಾಯ್ತು ಅಂತ ಖಾಲಿ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಹೇಳೊದ?...
- ಮನಸಾರೇ ಹೇಳಿದ್ದು

ನನ್ನಿಂದ ನಿಮಗೆ ಬಹಳ ಅವಮಾನ ಆಗಿದೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತುಂಟು.

ಇನ್ನೊಂದು ಅವಕಾಶ ಕೊಡಿ, ನಾನೇ ಎಲ್ಲಾ ಸರಿ ಮಾಡ್ತೇನೆ.

ಕೂತ್ಕೋ.

ಹೇಗೆ ಸರಿ ಮಾಡ್ಬೇಕು ಅಂತಿದ್ದೀ?

ಇಲ್ಲಿತನಕ, ನಿಮ್ಮ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ
ಆಗದಿದ್ದನ್ನ ನಾನು ಮಾಡಿ ತೋರುಸ್ತೇನೆ.

ನಿಮ್ ಹತ್ರ ಸೈನ್ಯ ಸಹ ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲಾ.

ಅದು ನೀನು ಒಮ್ಮೆ ಮಾಡಿ ತೋರಿಸಿ ಆಗಿದ್ಯಲ್ಲಾ.

ಮತ್ತೆಂತ ಮಾಡ್ಬೇಕು ಅಂತಿದ್ದಿ?

ದೊಡ್ಡದು ಎಂತಾ ಇಲ್ಲಾ,

ಅವರು ನಮ್ಮ ಬಂಧರು ಮೇಲೆ ಕೈ ಇಟ್ರಲ್ಲಾ,

ನಾನು ಅವರ ಈಶ್ವರನ ಹೂ ತೋಟಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡ್ತೇನೆ.

ರಾಜಲಕ್ಷ್ಮೀ,

ಕನಕವತಿಗೆ ಬೇಗ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಸುವ.

ಇವನ ಮೇಲೆ ನನಗಿನ್ನೂ ನಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲಾ.

ಪಟ್ಟಕ್ಕೆ ಏರಿಸಿದ್ದು ಮಾತ್ರ ನೀವು,
ಕೆಳಗೆ ಇಳಿಯುವುದು ನನಗೆ ಬಿಟ್ಟದ್ದು.

ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕ ಮಾಡಿದ ಈ ಕೈಗಳಿಗೆ...

ಕುತ್ತಿಗೆ ಹಿಡಿದು ಹೊರಗೆ ಬಿಸಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಸಹ ಬರ್ತದೆ.

ಕೈಯ್ಯನ್ನು ಅಷ್ಟು ಉದ್ದಾ ಮಾಡ್ಬೇಡಿ ಅಪ್ಪ.

ನನ್ನ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಖತ್ತಿ ಇದ್ರೆ ಮತ್ತೆ ನಿಮಗೇ ಕಷ್ಟ.

ಏಯ್, ಬಾರಾ…

ಬಾರಾ ನಾಯಿ…

ಯಾವ ಕೈಲಿ ಖತ್ತಿ ವುಂಟು ಅಂತ ತೋರಿಸುವೆ ಬಾರಾ…

ಎಂತಾ ಆಯ್ತು.

ಜಾಗ್ರತೆ.

ಅಯ್ಯೋ,

ಅರಸರೇ…

ಎಂತಾ ಆಯ್ತು? (ನಗುತ್ತ)

ಅಮ್ಮಾ…

ಯೋಚನೆ ಮಾಡಬೇಡಿ ವಿಷ ಹಾಕಲಿಲ್ಲ.

ಒಂದು ಎರೆಡು ದಿವಸ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ
ಯೋಚನೆ ಬಿಟ್ಟು, ನಿದ್ರೆ ಮಾಡ್ಲಿ.

[ಸಂಗೀತ]

ಕುಲಕ್ಕೆ ಅಂಟಿದ ಕಳಂಕವನ್ನು
ಕಾಂತಾರದವರ ರಕ್ತದಿಂದ ತೊಳಿತ್ತೇನೆ.

ಸೈನಿಕರೇ.. ಇದನ್ನೊಂದು ಸೆರೆಮನೆಗೆ ಹಾಕಿ.

ಅದು ಮಲಗಿರುವ ನಿನ್ನ ಅಜ್ಜನನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಿ, ಸುಮ್ಮನೆ
ಬೇಡದನ್ನೆಲ್ಲಾ ತಲೆಗೆ ತುಂಬಿಸ್ತಾನೆ. ಅದಿಕ್ಕೆ.

ಬಾಂಗ್ರಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೇದ್ ಆಗ್ಲಿ ಅಂತ
ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಕಷ್ಟ ಪಡೋವಾಗ,

ಅದುನ್ನ ನಿರ್ವಂಶ ಮಾಡುವ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲೇ ಇದ್ದೀಯಲ್ಲಾ ಅಣ್ಣ?

ಹ್ಞುಂ.

ಕಾಡು ಮನುಷ್ಯ ಗಟ್ಟಿಮುಟ್ಟಾಗಿ ಇದ್ದಾನೆ,

ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬರುವಾ…

ಹೇಗಿದ್ರು ಹಳೆಯಕಟ್ಟು.

ಕುಲಶೇಖರನಿಗೆ ಯೋಗ್ಯತೆ ಇಲ್ಲಾ,

ಅವನನ್ನೂ ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿ, ಬಾಂಗ್ರವನ್ನು

ನೀನೆ ಆಳುವ ಅಂತಾ? ಆಹಾಹಾ…

ಹೋಗು, ಮಲಗಿಸು ಅವರನ್ನು.

ಬೂಬಣ್ಣನ್ನೊಂದು ಕರ್ಕೊಂಡು ಬರಬಹುದಿತ್ತಾ ಅಂತ.

ನಾನು ಮಾಡಿದ ದೋಣಿ ಅಂತ
ಗೊತ್ತಾದ್ರೆ ಅವ್ನು ಸತ್ತರೂ ಕೂರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲಾ.

[ಕುದುರೆಯ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಶಬ್ದ]

ಈಶ್ವರನ ಹೂದೋಟ. (ನಗುತ್ತ)

[ಕುಲಶೇಖರ ನಗುತ್ತ]

ನನ್ನ ಅಜ್ಜ ಕಾಲಿಟ್ಟ ಜಾಗ.

ಚೆಂದವುಂಟು.

ಅವರ ನಂತರ ನಾನೇ ಕಾಲಿಟ್ಟದ್ದು. ಅಲ್ಲಾ?

ಹಾ?

ಹಾ... ಹಾ.

ಈ ಕಾಡು, ಈ ಕತ್ತಲು, ನಿಶಬ್ಧ,

ಎಷ್ಟು ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ಮಲಗಿದ್ದಾರೆ.

ಮಲಗಿರುವರನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವುದು ಮಾತ್ರ ರಾಜಧರ್ಮ ಅಲ್ಲಾ.

ಸೈನಿಕರೇ.. !

[ಡೋಲು ಬಾರಿಸುವ ಶಬ್ದ]

[ಜಬ್ಬಜ್ಜನ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯ ಕೂಗು]
ವ್ಹೂ ವ್ಹೂ ವ್ಹೂ ವ್ಹೂ ವ್ಹೂ….

ಹೊತ್ತಿ ಉರಿಸಿರಾ… !

[ಬಾಣಗಳ ಶಬ್ದ]

ಏಯ್… ಬನ್ನಿರಾ…

ಗೆಳೆಯರೇ… ಇನ್ನು ಕಾಂತಾರ ನಮ್ಮದೇ…

ಗಮ್ಮತ್ತು ಮಾಡಿ.

[ಯೋಧರ ಕೂಗಾಟ]

ಪಾಪ.

ಇಷ್ಟು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಬದುಕ್ತಿದ್ರು,

ಬೆಳಕು ಕೊಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ನಾನೆ ಬರಬೇಕಾಯ್ತು.

ಉಲ್ಲಾಯಾ, ಉಲ್ಲಾಯಾ… ನಾವು
ಎಂತಾ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ ಉಲ್ಲಾಯಾ…

ಹೇಯ್ ಹಾಗೆಲ್ಲಾ ಮುಟ್ಟಬಾರ್ದು ಬದೀಗ್ ಹೋಗಾ…

ಅಯ್ಯೋ ಪಾಪಾ.. ಸತ್ತೇ ಹೋದ.

ಹೇಯ್ ಇಕಾ, ಎಂತಾ ಆಗುವುದಿಲ್ಲಾ. ನೀರು ಕುಡಿ,

ನೀರು ಕುಡಿ.

[ಮಕ್ಕಳು ಗೋಳಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ]

[ಕುಲಶೇಖರ ನಗುತ್ತಾನೆ]

ಏಯ್… ಈಗ ಯಾರ ಕುಂಡೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಂಕಿ ಕಾಣ್ತ ಇದೆಯೋ?!

ಹೇಯ್ ಹೋಗಿ, ಹೋಗಿ…

ಕಾಡು ಕೋಳಿಗಳು!

ಜ್ಞಾನದೇವ.

- ಚೆಂದ ಉಂಟು ಅಲಾ?
- ಏಯ್ ಹ್ಞುಂ.

[ಸೈನಿಕ ನೆಲಕ್ಕೆ ಬೀಳುತ್ತಾನೆ]

[ಮಹಿಳೆಯರು ನೋವಿನಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಿದ್ದಾರೆ]

- ಅಜ್ಜಾ,… ಅಜ್ಜ…
- ಆ!

ಅಜ್ಜ…

ಏಯ್ ನನ್ ಕುದುರೆ ಎಲ್ಲುಂಟಾ?

ಓ.. ನೀರಾವರಿ.

[ಚೀಂಕ್ರನ ಆಯಾಸದ ಧ್ವನಿ]

ಚೀಂಕ್ರ!

ದ-ರ-ಬೇಸಿ. (ನಗುತ್ತ)

ಮದ್ದು ಅರೆದಿಟ್ಟಿದ್ದು ವುಂಟು ಬೇಗ ತನ್ನಿ,

ನೀವು ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ನೀರು ಹಾಕಿರಾ…

ಅಯ್ಯೋ ಮಗು….

ಸ್ವಲ್ಪ ಸ ಹಾ--

[ಕತ್ತಿಯಿಂದ ಕತ್ತನು ಚುಚ್ಚುವ ಶಬ್ದ]

♪ ಕೆಳಗೆ ಭೂಮಿ ಯಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಲು
ಮೇಲಿಂದ ಈಶ್ವರ ದೇವರು ಬಂದರು ♪

♪ ಪಾರ್ವತಿ ಹೂ ಬನ ಕಟ್ಟಿದರು ♪

♪ ದೇವರ ಹೂ ಬನ ಬೆಂಕಿ ಹಾಕಿ ಸುಟ್ಟರು ♪

♪ ದೈವಗಳೇ ಈಗ ಎಲ್ಲಿದ್ದೀರಿ ಮೊಳಗುತ್ತಿದೆ ಧ್ವನಿ ♪

♪ ಈಶ್ವರ ಪಾರ್ವತಿ ಯಾದರೂ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು ♪

♪ ದೈವಗಳೇ ನೀವಾದರೂ ಬರುವುದಿಲ್ಲವಲ್ಲ ♪

[ಹಾಡಿನ ರಾಗ]

♪ ♪

[ಸಂಗೀತ]

ನಿನ್ನ ದೇವರ ಶ್ರೇಷ್ಟ ಜಾಗ ಕೈಲಾಸದಷ್ಟೇ
ಪವಿತ್ರವಾದ ಜಾಗ ಈ ಕಾಂತಾರ.

ಇವತ್ತು ಈ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಪಾಪಿಗಳ ದೃಷ್ಟಿ ಬಿದ್ದಿದೆ.

ಇಲ್ಲಿರುವಂತಹ ಜೀವರಾಶಿಗಳಿಗೆ ಗ್ರಹಣ ಹಿಡಿಯಿತು.

ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಜನನ, ಬೆನ್ನಲ್ಲೇ ಸಾವನ್ನು ಹಿಡಿದು
ಬಂದಂತಹ ನಮಗೆ ಈ ಮಣ್ಣನ್ನು ಉಳಿಸಲಾಗದಂತಹ ಹೊತ್ತು.

ಮಾಣಿಚಿಲ್ ಆ!

ನಾವಿಲ್ಲದೇ ಮಾದೊದಿಲ್ವಲ!

[ನೋವಿನ ಕಿರುಚಾಟ]

ಯಾವ ಕಲ್ಲಲ್ಲಿ ನೀನು ಕೂತಿದ್ಯೋ

ಆ ಕಲ್ಲಲ್ಲೆ ನೀ ಕೂತುಬಿಟ್ಯ.

ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಧರ್ಮ ಸತ್ಯ ಕ್ಕೆ ಸತ್ಯ

♪ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಧರ್ಮ ♪

♪ ಸತ್ಯ ಕ್ಕೆ ಸತ್ಯ ♪

♪ ನಡೆದ ದಾರೀಲಿ ವಿಷವೇ ಒಡೆಯಾ ♪

♪ ಭೂಮಿ ತಾಯಿಯ ಬಗೆದಾರು ♪

♪ ಹೃದಯನೇ ಸೀಳಿ ಬಿಗಿದಾರೊ ♪

♪ ವಿಷನದ ಕೊಡಲಿ ಬಿಸ್ಯಾರೋ ♪

[ಮಾನಿಚಿಲ್ಲ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತಾನೆ]

ಓ! ಇದೆ ನಿಮ್ಮ ದೈವವ
♪ ಅಯ್ಯೋ ದೇವನೇ ಗರ್ಭವ ಬಗೆದು ♪

ಬಿಚ್ಚಾಕಿಕಚ್ಚ್ಹಾಕಿ

- ♪ ಸೀಳಿಯಾರೋ ♪
- ಎಲ್ಲಿ ಕಾಣ್ತ ಇಲ್ಲ?

ಏಯ್…

ಕಲಾವಿದರು.

ನಿನ್ನ ಪಾಪದ ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ಬಂದ
ಕಷ್ಟವನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವುದಿಲ್ಲವ ?

♪ ನಮ್ಮ ಕಾಯುವ ದೈವವೆ ♪

♪ ನೀನೆಲ್ಲಿ ಕಾಣದಾದೆಯೋ ♪

ಇನ್ನು ಯಾರನ್ನು ಕರೆಯುವುದು..?

ನಾನು ಬಂದಾಯ್ತಲ್ಲಾ?

♪ ಸತ್ಯದ ಮಣ್ಣಲ್ಲಿ ವಿಷದೋಕುಳಿ ತುಂಬಿತೇ ♪

♪ ಅಧರ್ಮದ ಅಟ್ಟಹಾಸವೇ ♪

♪ ಓ ದೈವವೇ! ♪

ಸಂತೋಷ ಆಯ್ತು.

ಬಾ ವರ ಕೊಡ್ತೇನೆ.

ಏಯ್ ಕರ್ಕೊಂಡು ಬನ್ನಿರಾ…

ಮರ್ಯಾದೆಯಿಂದ.

ಓ… ಉಲ್ಲಾಯಾ….

ಓ ನನ್ನ ದೈವ!

ಉಲ್ಲಾಯ್. ...

"ಓ ಗಡಿಯನ್ನು ಕಾಯುವಂತಹ ದೈವವೇ !

ಇಲ್ಲಿರುವಂತಹ ಎಲ್ಲ ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಒಂದು ಗೂಡಿಸಿ,

ಆಕಾಶವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಭೂಮಿಗೆ ಕಾಲಿಡು.

ಪಾಪಿಗಳ ಹೆಜ್ಜೆ ಕುರುಹು ಅಳಿಸು

ನೀನು ಇಡುವಂತಹ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ಅವರ ಹೃದಯ ಒಡೆಯಲಿ.

ನಿನ್ನ ಒಂದು ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ
ರಾಕ್ಷಸರ ರಕ್ತದ ಓಕಳಿ ಹರಿಯಲಿ.

ನಿಮ್ಮ ಬ್ರಹ್ಮರಾಕ್ಷಸ ಹೆದರಿ ಓಡಿದ್ನ ಅಂತ? ಅಲ್ಲಾ?

ಏಯ್

ಏಯ್

ನಿಮ್ಮವರನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸಾಯ್ಲಿಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದದ್ದ?

- ಅಬ್ಬೆ?
- ಬೆರ್ಮೇ… (ಅಳುತ್ತ)

ಅಮ್ಮ?

ಒಳ್ಳೆ ಕಂಠ ಮಾತ್ರ.

ಹೇಯ್!

ಅಬ್ಬೇ….

ಇವರ ಸೊಕ್ಕು, ದರ್ಪವನ್ನು ಮುರಿದು
ಧರ್ಮವನ್ನ ಉಳಿಸಿಲಿಕ್ಕೆ ಬಾ ಗುಳಿಗ

ಅಬ್ಬೆ…

[ಬೆರ್ಮೆ ನಡುಗುತ್ತಿರುವುದು]

ಅಬ್ಬೇ…

[ಬೆರ್ಮೆ ಕಿರುಚು]

ಕಂದ..ನನ್ನ ಮಡಿಲಿಗೆ ಬಂದ್ಯ ಕಂದಾ

ಸ್ವಾಮಿ.. ಗುಳಿಗ!

[ಬೆರ್ಮೆ ಮೈಯಲ್ಲಿ ಗುಳಿಗ ಆವರಿಸಿದಾಗ

ಬೈದಿ?

[ಬೆರ್ಮೆ ಮೈಯಲ್ಲಿ ಗುಳಿಗ ಆವರಿಸಿದಾಗ]

ಬಡಿಯಿರಾ (ವಾದ್ಯಗಳನ್ನ)

[ಜೋರಾದ ವಾದ್ಯಗಳ ಶಬ್ದ]

[ಬೆರ್ಮೆ ಮೈಯಲ್ಲಿ ಗುಳಿಗ ಆವರಿಸಿದಾಗ]

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

[ಜೋರಾದ ವಾದ್ಯಗಳ ಶಬ್ದ]

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

ಓಹೋ.. ನೃತ್ಯ ಪ್ರದರ್ಶನ.

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

ಸ್ವಾಮಿ ವರಾಹಮೂರ್ತಿ ಇದ್ದ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಅಪಚಾರ ಮಾಡುವ ಮುಂಚೆ

ಏಯ್!

ದೊಂಬರಾಟ ನೋಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಬಂದದ್ದ ನಾಯಿಗಳ?

ಹಿಡಿರಾ…

ರುದ್ರ ಗುಳಿಗಾ…

ಹೇಯ್!

ಧರ್ಮ ತಪ್ಪಿದವರಿಗೆ ಪೆಟ್ಟು ಕೊಡಲಿಕ್ಕೆ
ಅಂತಾನೆ ಈ ಪುಣ್ಯ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಗಡಿ ಕಾಯುತ್ತಿರುವ

ಕ್ಷೇತ್ರ ಪಾಲನನ್ನು ಮರೆತೆಯ?

ರಾಹು ಗುಳಿಗ!

ತಂತ್ರ ಗುಳಿಗ!

[ದೇಹಗಳು ಬೀಳುತ್ತಿರುವ ಶಬ್ದ]

[ಭಯಾನಕ ಶಬ್ದ]

ಕತ್ತಲೆಕಾಣ ಗುಳಿಗ

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

ಹಾ?

ನೆತ್ತರ ಗುಳಿಗಾ…

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

ಅಗ್ನಿ ಗುಳಿಗ

ನೀನು ಮಾಡಿದ ಕರ್ಮದ ಫಲಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ
ರಕ್ತವನ್ನು ಪುಷ್ಪದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಈ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು

ಧರ್ಮವನ್ನು ಉಳಿಸ್ತೀನಿ, ಓ...

ಸ್ವಾಮಿ ರಾಜ ಗುಳಿಗಾ…

[ಕುಲಶೇಖರ ಜೀವಕ್ಕಾಗಿ ಕಿರುಚುತ್ತಾನೆ]

[ಬೆರ್ಮೆ ಶಾಂತವಾಗುತ್ತಾನೆ]

[ಬೆರ್ಮೆ ಬಿಳುತ್ತಾನೆ]

♪♪

♪ ಕರುಮದ ಕಲ್ಲನು ಎಡವಿದ ಮನುಜನ ♪

♪ ಬೆರಳಿನ ಗಾಯವು ಮಾಯದು ♪

♪ ಧರ್ಮವ ದರ್ಪಕೆ ಬಲಿಕೊಡೊ ದುರುಳರ ♪

♪ ಅಳುವಿಗೆ ದೈವವೂ ಸೋಲದು ♪

♪ ಅಪ್ಪಳಿಸಿ ಧರೆಯನ್ನೇ ನುಂಗೋ ಘೋರ ಸಿಡಿಲು ♪

♪ ಬಿಕ್ಕಳಿಸುತ್ತ ಭೂಮಿತಾಯ ಮಡಿಲ ಕೇಳಿತೇನೋ.. ♪

♪♪

♪♪

♪ ಗರ್ಭದಲ್ಲೇ ಆದ ಗಾಯ ಹಣೆಬರಹ ♪

♪ ಬದುಕಿಡೀ ಮದ್ದು ಹುಡುಕಿ ಅಲೆದಾಡುವೆ ♪

♪ ಯಾರ ಜೊತೆ ಅರಿಯದೇ ನಿನ ಕಲಹ ♪

♪ ನಿನ್ನನ್ನೇ ನೀನು ಹುಡುಕಿ ಕಳೆದೋಗುವೆ.. ♪

♪ ನುಂಗಿಕೊಂಡರೂನು ಮಾಡೋ ಪಾಪನೆಲ್ಲಾ ಗಂಗೆ ♪

♪ ಬಿಟ್ಟುಹೋಗುತಾಳೆ ಪಶ್ಚಾತಾಪ ನಂಗೆ ನಿಂಗೆ ♪

♪ ದರ್ಪದಲಿ ಮೆರೆವಾಗ ತೊಟ್ಟ ಹೂವ ಮಾಲೆ ♪

♪ ನಾಳೇಗೆ ಹೂ ಉದುರಿ ಕುಣಿಕೆ ಆಯಿತೇನೋ.. ♪

♪ ♪

♪ ♪

ಓ!

♪ ಸಾವಿಗಿಂತ ಘೋರ ಶಾಪ ಈ ಬದುಕು ♪

♪ ವ್ಯಥೆಯೆಲ್ಲ ಕಳೆವ ಮದ್ದು ಚಿತೆಯಲ್ಲಿದೆ.. ♪

♪ ಆದಿಯಲ್ಲೇ ಅಂತ್ಯವುಂಟು ಎಲ್ಲದಕೂ ♪

♪ ನೆಡೆವೆ ನೀನಿದರ ಸುಳಿವು ಸಿಗಲಾರದೇ.. ♪

♪ ನೆತ್ತರಾಗಿ ಹೋಯ್ತೆ ಹೆತ್ತ ತಾಯ ಎದೆ ಹಾಲು ♪

♪ ಆದ ಪಾಪದಲ್ಲಿ ಹೇಳು ಯಾರದೆಷ್ಟು ಪಾಲು ♪

♪ ವಿಧಿಯನು ಜಯಿಸೋಕೆ ದಾಟಿ ಹೋದ ಹೊಸಿಲು ♪

♪ ಆ ವಿಧಿಯಾಡೋ ಆಟಕ್ಕೆ ದಾಳವಾಯಿತೇನೋ! ♪

♪♪

♪♪

ಅಯ್ಯೋ ದೇವ್ರೇ?

ಅರಸರೇ, ಗರ್ಭಗುಡಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪನೆ
ಆಗಬೇಕಾಗಿದ್ದ, ಈಶ್ವರನ ಲಿಂಗ, ಬಿರುಕು ಬಿಟ್ಟಿದೆ.

[ಭಾವುಕವಾದ ಸಂಗೀತ]

- ಯಾರದು?
- ಪೆಪೆ, ಬಾಂಗ್ರದ ಬಂದರಿನವರು.

ಅಲ್ಲಿ ಸಹ ಒಳ್ಳೆಯವರು ಇದ್ದಾರೆ ಅಂತ ಆಯ್ತಲ್ಲ

ನೀವು ಈಶ್ವರ ದೇವರ ಗಣಗಳಿಗೆ ಅಪಮಾನ ಮಾಡಿರುವಾಗ,

ಅವ ನೀವು ಕಟ್ಟಿಸಿದ ಗುಡಿ ಒಳಗೆ ಕೂರಲಿಕ್ಕೆ ಒಪ್ತಾನ?

ಇಲ್ಲಿ ಒಡೆದಿರುವುದು ಕಲ್ಲಲ್ಲಾ, ಅವನ ಮನಸ್ಸು.

ಇದುನ್ನ ಹೇಗ್ ಸರಿ ಮಾಡುವುದು?

ಅವನು ಸಂತೃಪ್ತನಾಗುವ ವರೆಗೂ
ಬ್ರಹ್ಮ ಕಳಶ ಆಗಲಿಕ್ಕೆ ಬಿಡೋದಿಲ್ಲಾ.

ಎಂತ ಸಹ ಆಗಲಿ, ಈ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಒಂದು ನೆಮ್ಮದಿ ವುಂಟು.

ಆಚೆಯಿಂದ ಕಟ್ಟು.

ಸರ್ತಾ ಇರ್ಬೇಕು.

ಹೀಗೆ ಊಟ ಬಿಟ್ರೆ ಹೇಗೆ ಜಬ್ಬಣ್ಣ?

ಇಕಾ.

ನನಗೆ ಹೀಗೆಲ್ಲಾ ಬದುಕಲಿಕ್ಕೆ
ಆಗ್ತಿಲ್ಲಾ ಬೆರ್ಮೆ. (ಅಳುತ್ತ)

ಎಂತ ಜಬ್ಬಾ,

ನೀನೆ ಹಿಂಗ್ ಮಾತಾಡುವುದ?

ಮತ್ತೆಂತದ?

ಕಾಡಿನಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ನಾವು ಅವರ ಮನಸ್ಸಿಗೆ
ಬಂದಾಗ ಬಂದು ಭೇಟೆ ಆಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗ್ಲಿಕ್ಕೆ?

ಅವರನ್ನ ಹೆದರಿಸುವ ಯೋಗ್ಯತೆ
ಸಹ ನಮಗೆ ಇಲ್ಲದ ಹಾಗೆ ಆಯ್ತಲ್ಲಾ.

ಹೆದರಿಸುವುದು ಅಲ್ಲಾ.

ಅವರನ್ನ ಮೆಟ್ಟಿ ನಿಲ್ಲೋ ಯೋಗ್ಯತೆ ಉಂಟು ನಮಗೆ.

ಮರ ಎತ್ತರ ಬೆಳಿಬೇಕಾದ್ರೆ ಬೇರು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ
ಇರಬೇಕು ಅಂತ ಯಾವತ್ತು ಹೇಳ್ತಾಯಿದ್ಲು ಅಬ್ಬಾ.

[ನಗಾರಿಯ ಶಬ್ದ]

[ಸೈನಿಕರು ನೋವಿನಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಿದ್ದಾರೆ]

ನಮಗೆ ಹೆಂಗಸರು ಮಕ್ಕಳನ್ನ ಕೊಂದು ಅಭ್ಯಾಸ ಇಲ್ಲಾ,

ಇನ್ನು ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದೆ
ಇಟ್ರೆ, ಅದುನ್ನು ಸಹ ಮಾಡ್ಬೇಕಾಗ್ತದೆ.

ದಯವಿಟ್ಟು ಮಾತಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಒಂದು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿ ಕೊಡಿ.

ಹಾ.

ನಮ್ಮವ್ರು ಮುಟ್ಟಿದ್ರೆ ತಲೆ ಕಡಿತ್ತಾರೆ ಜಬ್ಬಾ.

ನಮ್ಮಿಂದ ನಿಮಗೆ ತುಂಬಾ ನೋವಾಗಿದೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತುಂಟು.

ಆದ್ರೆ ನಾವು ಸಹ ನಿಮ್ಮಷ್ಟೇ ಕಳ್ಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ.

ನಮ್ಮ ಜಾಗಕ್ಕಿಟ್ಟ ಬೆಂಕಿ, ನಿಮ್ಮನ್ನು ಸಹ
ಸುಡ್ತದೆ ಅಂತ ಯೋಚನೆ ಮಾಡ್ಬೇಕಿತ್ತು.

ದುರಾಸೆಯಲ್ಲಿ ಗಡಿ ದಾಟಿ, ನಮ್ಮವರನ್ನ ಕೆಣಕುವ ಮುಂಚೆ,

ನೀವು ಸಹ ಒಮ್ಮೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಬಹುದಿತ್ತು.

ಗಡಿ ಹಾಕಿದವರು ಯಾರು?

ಹೆದರಿ ಓಡಿ ಹೋದವ್ರ? ಬೆದರಿ ಒಳಗೆ ಕೂತವ್ರ?

ನೀವು ದಾಟಿದ್ರೆ ಅಧಿಕಾರ,

ನಾವು ದಾಟಿದ್ರೆ ದುರಾಸೆ. ಅಲ್ಲಾ?

ಇನ್ನು ಯಾವ ಅಧಿಕಾರ?

ಸುತ್ತ ಸಾಮಂತರಲ್ಲೂ ಇದ್ದ ಮರ್ಯಾದೆ, ಬೀದಿಗೆ ಬಂದಿದೆ.

ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಇರಬೇಕಾಗಿದ್ದ ಕಿರೀಟ ನೆಲಕ್ಕೆ ಉರುಳಿದೆ.

ಮೊದಲು ಮಾಡಿದ ಪಾಪಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ ಮಾಡಿ ಹೋಗಿ.

ಅದಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದದ್ದು.

ಯಾವ ಶಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ನಮ್ಮಿಂದ ಅಪಚಾರ ಆಗಿದೆಯಾ,

ಅದಿಕ್ಕೆ ಈಶ್ವರನ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಪೂಜನೀಯ ಸ್ಥಾನ ಕೊಟ್ಟು,
ನಮ್ಮ ಪಾಪಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತಿದ್ದೇವೆ.

ನಮ್ಮ ದೈವಕ್ಕೆ ಜಾಗ ಕೊಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ನೀವು ಯಾರು?

ದೈವ ನಮಗೆ ಕೊಟ್ಟ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ನಾವು ಇರುವುದು.

ಸ್ವಾರ್ಥಿಗಳು ಆಗಬೇಡಿ,

ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಸಮಾನವಾಗಿ ಬದುಕಲಿಕ್ಕೆ
ಇದೊಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಅವಕಾಶ.

ನಮ್ಮವರನ್ನೇ ಜೀತಕ್ಕೆ ಹಾಕಿ,
ಅವರ ರಕ್ತದಿಂದ ರಾಜ್ಯಕಟ್ಟಿ,

ನಮ್ಮ ಕಾಡಿನ ಸಂಪತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಖಜಾನೆ ತುಂಬಿಸಿ,

ಈಗ ಸಮಾನತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡ್ತಿದ್ದೀರ?

ನಮ್ಮೆಲ್ಲಾ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ತಿದ್ದಿ ನೆಡೀಲಿಕ್ಕೆ,
ಉಳಿದಿರೋದು ಇದೊಂದೇ ದಾರೀ,

ದಯವಿಟ್ಟು ಅನುಮತಿ ಕೊಡಿ.

ನಾವು ಒಪ್ಪಿದರು, ನಮ್ಮ ದೈವ
ನಿಮ್ ಹತ್ರ ಬರಲಿಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲಾ.

ಇದು ನೀವೇ ಹೇಳ್ತಿರುವುದಾ?

ಇಲ್ಲಾ ನಿಮ್ಮ ದೈವ ಹೇಳ್ತಿರೋದ?

[ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಜಾನಪದ ಸಂಗೀತ]

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

ನಾನು ಹೆತ್ತ ಮಗು ಅಲ,

ಕಷ್ಟ ಆಗ್ತದೆ, ಯೋಚಿಸ್ಬೇಡ

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

ಅಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಉಲ್ಲಾಯನ ಮನಸ್ಸು ಒಡ್ ದೋಗಿದೆ ಮಕ್ಕಳೆ ,

ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕಾದ ಹಾಗೆ ಶಿರ ಬಗ್ಗಿಸಿ ಉಲ್ಲಾಯನ
ಮನೆಯನ್ನು ಕಾಯುದು ನನ್ನ ಜಬಾದಾರಿ ಅಲ.

ನನ್ನ ಮಾಯದಲಿ ಗೋಚರವಾಗುವಂತ ಕೆಲವು ಸತ್ಯಗಳುಂಟು

ಅದು ನನಿಗೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಉಲ್ಲಾಯನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತಿರ್ಲಿ,

ಇದು ಅವರಲ್ಲ ಕರಿಸಿದ್ದು,

ನನ್ನನ್ನು ನನ್ನ ಉಲ್ಲಾಯ ಕರಿಸ್ತಾ ಇರುದು,

ನಿಮ್ಮೊಳಗೆ ಗೊಂದಲ ಬೇಡ...

ಹೋಗಿ ಒಮ್ಮೆ ನೋಡ್ವ ಅಲ!

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

[ಭಾವನಾತ್ಮಕ ರಾಗ]

♪♪

♪ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಶಿವನೆ ಭಕ್ತಿ ದಾರಿಯೂ.. ♪

♪ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಶಿವನೆ ಭಕ್ತಿ ದಾರಿಯೂ.. ♪

♪ ಗೊತ್ತಿರುವುದೊಂದೆ ದೈವ ಪಾರಿಯೂ ♪

♪ ಗೊತ್ತಿರುವುದೊಂದೆ ದೈವ ಪಾರಿಯೂ ♪

♪ ಉಲ್ಲಾಯ ನಿನ್ನ ನಿಲೆತಡೆಗ್.. ♪

♪ ಪಿದಡೊಂದ ಮಾಯ ಸನ್ನಿಧಿಗ್.. ♪

♪ ಈಯೇ ಕಾಪೂ.. ♪

♪ ಗೊತ್ತಿಜ್ಜಿ ಶಿವನೆ ಭಕ್ತಿ ದಾರಿಯೂ. ♪

- ಯಾರದು?
- ಕದಂಬ ಕಡೆಯವರು.

♪ ♪

♪ ಓಂ ♪

♪ ಗಣನಾಂತ್ವ ಗಣಪತಿಗ್ಂ ಹವಾಮಹೇ ♪

♪ ಕವಿಂ ಕವೀ॒ನಾಂ ಉಪಮಶ್ರವಸ್ತವಮ್ । ♪

♪ ಜ್ಯೇಷ್ಠ॒ರಾಜಂ ಬ್ರಹ್ಮಣಾಂ ಬ್ರಹ್ಮಣಸ್ಪತ॒ ಆ ನಃ ♪

♪ ಶೃ॒ಣ್ವನ್ನೂ॒ತಿಭಿಸ್ಸೀದ ಸಾದನಮ್ ♪

♪ ಮಿಂದು ಮಡಿಯನುಟ್ಟು ♪

♪ ಬಂದು ಕೈಯಾ ಮುಗಿಯುತಾ.. ♪

ಕಾಡಿಂದ ಬಂದವರು ರಥ ಕಟ್ಟುವುದು ಸಂಪ್ರದಾಯ.

- ಇಲ್ಲಿ…
- ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನಾವು ನಡೆಸಿ ಕೊಡ್ತೇವೆ.

♪ ಸರ್ವೇ ಜನಹಿತಂ ♪

♪ ಪ್ರಾಣಂ ಸ್ಥಾಪಿತಾ.. ♪

♪ ಒಂದಾಗಿಸುತಲಿ ಪರಶಿವ ಶಕ್ತಿಯಾ.. ♪

♪ ಮಂತ್ರಘೋಷದಿ ಮೆರೆದು ಭಕ್ತಿಯಾ.. ♪

♪ ದೇಹಶುದ್ಧಿರನೇನ ಭೂಯಾತ್ ♪

♪ ಮನಃಶಾಂತಿರನೇನ ಭೂಯಾತ್ ♪

♪ ದೇಹಾಲವೇ ದೇವಾಲಯವು ♪

♪ ಲೋಕಾನುಗ್ರಹವೇ ದೈವಾನುಗ್ರಹವೂ.. ♪

♪ ಪ್ರಣವ ಸ್ವರೂಪಾ ತೇಜೋಮಯವು.. ♪

♪ ಪುಣ್ಯ ಸಂಚಯವೇ ಪರಮ ಸುಖವೂ.. ♪

♪ ಯತ್ರ ಶೃದ್ಧಾಚ ಭಕ್ತಿಂ ♪

♪ ತತ್ರ ಲಭತೆ ಜಯಂತಂ.. ♪

♪ ದೈವಾ ಚಿತ್ತಂ.. ♪

♪ ಗೊತ್ತಿಜ್ಜಿ ಶಿವನೇ ಭಕ್ತಿ ದಾರಿಯೂ ♪

♪ ♪

[ವೇದ ಮಂತ್ರಗಳು]

♪ ♪

[ನಗಾರೆ, ವಾದ್ಯಗಳ ಶಬ್ದ]

ಪರಶುರಾಮನ ಸೃಷ್ಟಿ ಆದ ಈ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ
ಈಶ್ವರನ ಗುಡಿಯ ಬ್ರಹ್ಮಕಲಶವನ್ನ,

ಸಾಂಗವಾಗಿ ನೆರವೇರಿಸಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೀರಿ,

ದೇವರು ಸಂತೃಪ್ತನಾಗಿ ನಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ಆಯುರ್ ಆರೋಗ್ಯ,
ಐಶ್ವರ್ಯ ಹೆಚ್ಚಿಸಲಿ ಅಂತ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾ,

ಕದಂಬರು, ನೆನಪಿನ ಕಾಣಿಕೆಯಾಗಿ,
ಚಿನ್ನದ ವಿಗ್ರಹವನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.

ಅದನ್ನು ತಾವೆಲ್ಲರೂ, ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಸ್ವೀಕರಿಸಬೇಕು.

ಕೂತ್ಕೋಳಿ.

- ನಾವು ಇದನ್ನ ಮುಟ್ಟಬಹುದ?
- ಹ್ಞುಂ.

ನಮ್ಮ ಮಧ್ಯೆ ಇಷ್ಟೇಲ್ಲಾ ಭಿನ್ನಗಳು
ಇದ್ರು ಸಹ, ಬಾಂಗ್ರಾದವರು

ಕೇಳಿದ್ದನ್ನು ಉತ್ತಮ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದೀರಿ,

ಇದೊಂದು ಐತಿಹಾಸಿಕ ನಿರ್ಧಾರ.

ನಿಮ್ಮ ಈ ನಡೆಯನ್ನು ಎಲ್ಲಾ
ಬಾಂಗ್ರದವರ ಪರವಾಗಿ ಅಭಿನಂದಿಸುತ್ತೇನೆ.

ಒಳ್ಳೆಯದರಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ್ರೆ ನಾವು ಎಲ್ಲಾ ಮಾಡಿ ಕೊಡ್ತೇವೆ.

ಗೊತ್ತುಂಟು.

ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ.

ಗೊತ್ತಿದ್ರೆ ಸಿಂಹಾಸನದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಮಗ ಕೂರ್ತಿದ್ದ.

[ಸಂಗೀತ]

ಹು. ಸರಿ,

ಒಳ್ಳೆಯದರಲ್ಲಿ ಇವತ್ತು ಒಂದು ಕೇಳ್ತೇವೆ.

ಕೊಡ್ತೀರ?

ಹ್ಞುಂ, ನೀವು ಎಂತ ಕೇಳ್ತೀರಿ ಅಂತ ಗೊತ್ತುಂಟು.

ಬಂಧರು ನಮಗೆ ಬೇಕಿದ್ದದ್ದೂ ಬರೀ ವ್ಯಾಪಾರಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ,

ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲ.

ಹಿಂದೆ ಕೊಡ್ತೇವೆ.

ಆದರೇ ನನ್ನದೊಂದು ಷರತ್ತುವುಂಟು.

ಹೇಳಿ.

ಬಲವಂತವಾಗಿ ಜೀತಕ್ಕೆ ಹಾಕಿರುವವರನ್ನ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಬೇಕು.

ಈ ಮಣ್ಣಲ್ಲಿ ದೈವದ ಸ್ಥಾಪನೆಯಾಗಿದೆ.

ಇನ್ನಾದರು ಧರ್ಮದ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿರಿ.

ಇದು ಐತಿಹಾಸಿಕ ನಿರ್ಧಾರ.

ಈ ನಿಮ್ಮ ನಡೆಯನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಕಾಂತಾರದವರ
ಪರವಾಗಿ, ನಾನು ಅಭಿನಂದಿಸುತ್ತೇನೆ.

ಹ್ಞುಂ. ನಿಮ್ ಕೆಲಸ ಆಗಬಹುದು.

ನಿಮ್ಮ ಧೈರ್ಯ ಆಗಬಹುದು.

ನೀ ಎಂತಕೆ ನಿಲ್ಸಿದ?

ಜಾಸ್ತಿ ಬಿಸಿ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಕರಗಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲಲ್ಲಾ ಸಂಕಪ್ಪ.

ಕರಗಲಿಕ್ಕೆ ಎಂತ ನಿನ್ನ ಅಪ್ಪನ ಮ?

ಗಾಳಿ ಹಾಕಾ…

ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನೀನು ನನ್ನ ಸೆರೆಮನೆಯ ಖೈದಿ.

ಕಾಲ ಬದಲಾಗ್ತದೆ ಪೆಪೆಯವರೇ.

- ನಾವು ಬದಲಾಗಬೇಕು ಅಷ್ಟೆ.
- ಗೊತ್ತಾಗ್ತಾವುಂಟು.

ಗಾಳಿ ಹಾಕುವಾಗ್ಲಾ?

[ಹಂದಿ ಶಬ್ದ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ]

ಪಾಪದ ಕೊಡ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುವಾಗ,
ಅರಸನ ಹೆಜ್ಜೆ ಅಧರ್ಮದ ಕಡೆಗೆ,

ನಡೆಯನ್ನು ತಿದ್ದಿ, ಬಾಂಗ್ರದ ನೆಮ್ಮದಿ
ಸುಟ್ಟು, ಭಸ್ಮ ಆಗದ ಹಾಗೆ, ನೀನೆ ತಡಿತ್ತೀಯಾ?

ಅಲಾ, ಗೆಜ್ಜೆ ಸದ್ದಿಗೆ ಕಿವಿ ಕೊಟ್ಟು,
ಕೆಂಡದ ರಾಶಿಗೆ ಕಾಲಿಡ್ತೀಯಾ?

ತೀರ್ಮಾನ ನಿನಗೆ ಬಿಟ್ಟದ್ದು.

ಭಕ್ತಿಯ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಅನಾಚಾರ
ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ, ದೈವ ಬೇಕಲ್ಲಾ ನಿನಗೆ?

ದೈವ ಬೇಕಲ್ಲಾ ನಿನಗೇ…?

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

[ಹಬ್ಬದ ವಾತಾವರಣ]

ಜೀವಮಾನ ಇಡೀ ನರಕ ಅನುಭವಿಸಿ,
ಇವತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿ ಉಸಿರಾಡ್ತಾಯಿದ್ದಾರೆ.

ಅವರ ಖುಷಿ ನೋಡುವಾಗ ಒಂಥರಾ ಸಮಾಧಾನ ಆಗ್ತಾವುಂಟು.

ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೋಡುವುದನ್ನ ಬಿಟ್ಟು,
ಸುಮ್ಮನೆ ಮಲಗಿದ್ಯಲ್ಲಾ ಅಬ್ಬಾ?

ನಾನು ನೋಡ್ತಾಯಿದ್ದೇನೆ.

ನಿಂಗೆ ನೋಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಇನ್ನು ಸುಮಾರು ಉಂಟು.

ಬಾ.

ಬೆರ್ಮೆ!

ದಾರಿ ತಪ್ಪಿದಾಗ ಹಾದಿ ತೋರಿಸಲಿಕ್ಕೆ,
ಯಾರಾದ್ರು ಒಬ್ರು ಬೇಕಲ್ಲ ಮಗ!

ಹಾಗೆ ನಿನ್ನನ ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಿ ಹೋಗುವ ಅಂತ ಬಂದದ್ದು.

ಈಶ್ವರನ ಹೂದೋಟಕ್ಕೆ ಆಸೆ ಪಟ್ಟವರನ್ನು

ಯಾವತ್ತು ನಂಬಲಿಕ್ಕೆ ಹೋಗ್ಬೇಡ ಮಗ.

ಅಬ್ಬಾ?

[ವ್ಯಕ್ತಿ ಅಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ]

[ಅಶುಭ ಸಂಗೀತ]

[ಮಾಯಕಾರ ಅಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ]

[ಪುರುಷರು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರು ಗೋಳಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ]

[ಪುರುಷರು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರು ಗೋಳಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ]

ಬೆರ್ಮೆ!

[ಜನರು ಗೋಳಾಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಾರೆ]

ಸ್ವಾಮಿ ದೇವರೆ, ಮನುಷ್ಯನ ದೃಷ್ಟಿಗೆ
ಗೋಚರವಾಗದಂತಹ ಕಾಯಿಲೆಗಳು

ಇವತ್ತು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಬಂದಿದೆ. ಮಾರಿಯಂತಿರುವ
ಈ ಕಾಯಿಲೆಗಳಿಗೆ ನಮ್ಮ ಸಂತತಿ ಬಲಿಯಾಗುತ್ತಿದೆ.

ಇನ್ನು ಉಳ್ಸಿದ್ರು ನೀನೆ, ಸಾಯಿಸಿದ್ರು ನೀನೆ.

ನೀನು ಆಕಾಶವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಭೂಮಿಗೆ
ಬಂದು, ಈ ವಿಷವನ್ನ ಕೊಂದು ಅಮೃತದಿಂದ

ಈ ಕಾಯಿಲೆಯನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಿಕೊಡು. ಸ್ವಾಮಿ ದೇವರೆ."

ದೈವಗಳನ್ನ ಯಾರೋ ಬಂಧಿಸಿದ್ದಾರೆ.

[ಮಾಂತ್ರಿಕ ಝೇಂಕರಿಸುತಿದ್ದಾನೆ]

ಕಡಪ ದಿಕ್ಕಿನವರು.

ಇದನ್ನು ಹೂ ತೋಟ ಅಂತ ಎಂತಕೆ ಕರೆಯೋದು?

ಈಶ್ವರನ ಹೂದೋಟಕ್ಕೆ ಆಸೆ ಪಟ್ಟವರನ್ನು..

ಈಶ್ವರನ ಹೂದೋಟ!

ಈಶ್ವರನ ಹೂದೋಟ!

[ಬೈದಿ ನೋವಿನಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಾಳೆ]

ನಮ್ಮವರ ಎದೆ ಹಾಲು ಕುಡಿಸಿ..

ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಮಗುವಿನ ಚಾಕ್ರಿ ನಾವು ಮಾಡ್ತೇವೆ.

ಎಲ್ಲಾ ಸರಿ ಹೋಗ್ತದೆ.

ನಮ್ಮ ಮಗ

ಸತ್ತೋದ (ಅಳುತ್ತ)

ಯಾವತ್ತು ನಂಬಲಿಕ್ಕೆ ಹೋಗ್ಬೇಡ ಮಗ.

ಅಣ್ಣ,

ನಿಂಗೆ ಆಗುದಿಲ್ಲಾ ಅಲ್ಲಾ, ಬಿಡು,

ಸುಮ್ನೆ ಕೈ ಸುಟ್ಟಿ ಕೊಳ್ಳೋದು ಬೇಡ.

ದೈವಗಳನ್ನು ಯಾರೋ ಬಂಧಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ನಾವು ಒಪ್ಪಿದರು, ನಮ್ಮ ದೈವ
ನಿಮ್ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಬರಲಿಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲಾ.

ಇದು ನೀವು ಹೇಳ್ತಿರೋದ?

ಇಲ್ಲಾ ನಿಮ್ಮ ದೈವ ಹೇಳ್ತಿರೋದ?

ಈಶ್ವರನ ಹೂದೋಟ.

ಕಾಡಿನ ಶಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಹೆದರಿ, ಇಷ್ಟು
ವರ್ಷಗಳಾದ್ರು ಯುದ್ಧ ಬೇಡ ಅಂತ ಕೂತಿದ್ದೆ.

ಕನಕಾವತಿ!

ಕಾಂತಾರ ನಮ್ಮದಾಗಬೇಕು,

ಅವರ ದೈವದ ಕಲ್ಲು, ನಮ್ಮ
ಅರಮನೆಗೆ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಆಗಬೇಕು.

ಅದು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭ ಅಲ್ಲ,

ಅವರು ಬಂದದ್ದು ಕೇವಲ ದೈವ ಸ್ಥಾಪನೆಗೆ ಅಲ್ಲ.

ಧರ್ಮ ಸ್ಥಾಪನೆಗೆ.

ಹೆದರಬೇಡಿ,

ನಿಮ್ಮ ಆಸೆ ಈಡೇರಿಸಲಿಕ್ಕೆ, ಇನ್ನೊಂದು ಕೆಲಸ ಬಾಕಿವುಂಟು.

[ಅಶುಭ ಸಂಗೀತ]

ಇನ್ನು ಕಾಯುವಷ್ಟು ತಾಳ್ಮೆ ಯಿಲ್ಲಾ ಕನಕವತಿ.

ನನ್ನ ಕತ್ತಿ ರಕ್ತ ಕೇಳ್ತಾವುಂಟು.

ಅವನನ್ನು ಹೆದರಿಸುವ ಶಕ್ತಿ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಿಗಿಲ್ಲಾ.

ಮತ್ಯಾಗಿಗುಂಟು?

ಆವತ್ತು ಕೈ ಕಾಲು ಆಡದ ಮಗು, ಇವತ್ತು
ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕೂತಿದ್ದಾಳೆ ಅಂದ್ರೆ,

ಉದ್ದೇಶ ಇಲ್ಲದೇ ಸಾವನ್ನು ಗೆದ್ದು ಬಂದದ್ದಲ್ಲಾ,

ಬಾಂಗ್ರದ ರಕ್ತ, ಕಡಪದವರ ಎದೆ ಹಾಲು.

ಎರೆಡದಲ್ಲೂ ಇರುವುದು ವಿಷವೇ.

ಬಾಂಗ್ರದ ಅರಸ ಮಗಳನ್ನ ಮುಂದೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿ,

ಯುದ್ಧ ಮಾಡುಸ್ದ ಅಂತ, ಆಗಬಾರದು.

ಶಸ್ತ್ರ ನೀವೆ ಹಿಡಿರಿ,

ಬಲ ನಾನು ಕೊಡ್ತೇನೆ.

ಇವರೆಲ್ಲಾ ಬೆಳೆದು ದೊಡ್ಡವರಾಗುವಾಗ,
ಕಾಂತಾರದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಇರ್ತದೆ ಅಂತ ಆಸೆ ಪಟ್ಟಿದ್ದೆ.

ಇವತ್ತು ಈ ಮಕ್ಕಳನ್ನ ನಮಗೆ ನೋಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಆಗ್ತಿಲ್ಲಾ.

ಇನ್ನು ಇಷ್ಟು ವರ್ಷ ನಮ್ಮನ್ನ ಸಾಕಿ, ಕಾಪಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದಿರೋ

ದೈವಗಳ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೆತ್ತರು ಬರುತ್ತಿರಬಹುದು.

ಅವರ ನಮ್ಮ ನಂಬಿಕೆ ಹಚ್ಚಿರೋ ಕಿಚ್ಚು,

ಕಾಡ್ಗಿಚ್ಚು ಆಗಿ, ಸುಟ್ಟು ಬೂದಿ ಮಾಡಬೇಕು.

- ಅಲ್ಲಾ ಬೆರ್ಮೆ.
- ಇನ್ನು ಸುಮ್ನೆ ಕೂತ್ಕೋಳ್ಳಿಕ್ಕೆ ಆಗುವುದಿಲ್ಲಾ ಜಬ್ಬಾ.

ಇದು ನಮ್ಮ ಸ್ವಾರ್ಥಕ್ಕೋಸ್ಕರ ಮಾಡ್ತಿರೋ ಯುದ್ಧ ಅಲ್ಲಾ.

ಈ ಯುದ್ಧ, ಅವರ ವಶದಲ್ಲಿರುವ ದೈವದ ಕಲ್ಲಿಗೋಸ್ಕರ.

ಅಧರ್ಮನ ಮೆಟ್ಟಿ ನಿಲ್ಲಿಕ್ಕೆ ಉಲ್ಲಾಯ
ಗಣಗಳನ್ನ ಕಳುಸ್ತಾನೆ ಇರ್ತಾನಂತೆ,

ಆದರೇ ಇವತ್ತು, ಈ ಈಶ್ವರನ ಹೂದೋಟದಲ್ಲಿರುವ
ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ, ಈಶ್ವರನ ಗಣಗಳೇ.

[ಕಾಂತಾರದವರು ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧವಾಗುವುದು]

[ಗಂಭೀರವಾದ ಸಂಗೀತ]

[ಹಾರುತ್ತಿರುವ ಹದ್ದಿನ ಶಬ್ದ]

ಎಷ್ಟು ಜನ ಇದ್ದೇವೆ ಅಂತ ನೋಡ್ಕೊಂಡು ಹೋಗ್ಲಿಕ್ಕೆ ಬಂದದ್ದ?

[ಎಲ್ಲರು ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿರುವುದು]

[ಪಾದಗಳ ಶಬ್ದ]

[ಗಂಭೀರವಾದ ಸಂಗೀತ]

[ಸಂತಾಪದ ಸಂಗೀತ]

ಕಾಂತಾರದಲ್ಲಿರುವ ಗಣಗಳಿಗೆ ನಾವು ದಿಗ್ಭಂದನ ಹಾಕಿ ಆಗಿದೆ.

ಅದನ್ನು ಮೀರಿಯೂ ಸಹ ಯಾವುದಾದರು ಶಕ್ತಿಗಳು ಬಂದ್ರೆ,

ನಾನು ನೋಡಿ ಕೊಳ್ತೇನೆ.

ಆದ್ರೆ ಮೂಲಸ್ಥಾನದಿಂದ ಬಂದ ಬೆರ್ಮೆಯ
ಮುಂದೆ ನಿಂತು ಹೊಡೆದಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ…

[ದುಷ್ಟ ಸಂಗೀತ]

ಮೂರು ತಲೆಮಾರಿನ ಶಕ್ತಿ ಒಂದಾಗ್ಬೇಕು.

[ಬೆರ್ಮೆ ಕೋಪದಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಾನೆ]

[ಜಾಗಟೆ ಶಬ್ದ]

[ಬಾಣಗಳ ಶಬ್ದ]

[ಬೆರ್ಮೆ ಕೋಪದಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತ]

[ಯುದ್ಧದ ಕೂಗು]

[ಗುರಾಣಿಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಬಾಣದ ಗುದ್ದಾಟ]

[ಚಕ್ರದ ಸದ್ದು]

[ಸ್ಫೋಟದ ಶಬ್ದ]

ಗುರಾಣಿ ಹಿಡಿರಾ…

ಹಾ! ಹಾ!

ನನಗೆ ಹಿಡಿರಾ ನಾಯಿಗಳ.

[ಶಂಖದ ಶಬ್ದ]

[ಸುಡುತ್ತಿರುವ ಮರದ ತುಂಡುಗಳ ಶಬ್ದ]

[ಬಾಗಿಲು ಒಡೆದಿರುವ, ಭಯದಿಂದ ಪುರುಷರು ಕಿರುಚುತ್ತಿರುವ ಶಬ್ದ]

ಯಾ ಅಲಿ, ಸಂಕಪ್ಪ. ಬಾಂಗ್ರದ ಗಡಿ ಪುಡಿ ಪುಡಿ.

ಗೋಡೆ ಕಟ್ಟಿದವನಿಗೆ ಒಡಿಲಿಕ್ಕೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ವಾ?

ಜೈ ಕಾಂತಾರ…

♪ ಯಾವಾಗ ಬೆಂಕೀನ ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕೋದೋ ♪
♪ ಬೆಂಕೀಲೆ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಎಲ್ಲ ಸಂಕಲೆ ♪

♪ ಯಾವಾಗ ಕಾಂತಾರ ಮುಟ್ಟ ಬಂದದೋ ♪
♪ ನಿರ್ನಾಮ ಊರೆಲ್ಲ ಕಾಡು ಕತ್ತಲೆ ♪

[ಯುದ್ಧದ ಕೂಗು]

[ಭಯಾನಕ ಸಂಗೀತ]

♪ ಆದಿಯಲ್ಲೆ ಇತ್ತು, ಬಾನು, ♪

♪ ಬೆಟ್ಟ , ಭೂಮಿ, ನೀಲಿ ಕಡಲು ♪

♪ ಎಲ್ಲರದ್ದು ಸ್ವತ್ತು, ಯಾರ ♪

♪ ಅಪ್ಪನದ್ದು ಅಲ್ಲ ಕೊಡಲು! ♪

[ಬೆರ್ಮೆ ಕೋಪದಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಾನೇ]

♪♪

[ಕಾಂತಾರದ ಯೋಧರು ಕೋಪದಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಿದಾರೆ]

ಅರಸರಿಗೊಂದು ವಿಷಯ ಮುಟ್ಟಿಸಿ.

♪ ♪

ನೋಡಿದೆಯಾ ನಮ್ಮ ಶಕ್ತಿ ಬಾರಾ?

ಖಾಲಿ ನಮ್ಮದೊಂದು ಭೇಟೆಯಿಂದ ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ
ಯುದ್ಧ ಆಗ್ತದೆ ಅಂತ ಕನಸಲ್ಲೂ ಎಣಿಸಿರಲಿಲ್ಲಾ.

♪ ♪

♪ ಈಶ್ವರ ಪಾರ್ವತಿಯರ ಅಪ್ಪಣೆಯೊಂದಿಗೆ
ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ♪

♪ ಹೇ! ಕೋಟೆ ಕೊತ್ತಲ.. ಕಟ್ಟಿ ಮೆರೆಯೋ ಊರ ದೊರೆ ♪

♪ ಕಾಡು ಹೇಳಿದೆ, ಎಚ್ಚರ! ♪

♪ ಕಾಡ ಬೆಂಕಿಯು.. ಊರ ನೋಡ ಬಂದಿದೆ.. ♪

♪ ತಡೆ ಯಾರದು.. ಜ್ವಾಲೆ ಮುಗಿಲ ಎತ್ತರ ♪

♪ ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗಿ ಹೇಳು ಎಚ್ಚರ!!! ♪

[ಹಾಡಿನ ರಾಗ]

♪ ♪

ಅಯ್ಯೋ,

ವೈಧ್ಯರ ಹತ್ರ ಹೋಗಿ. ವೈಧ್ಯರ ಹತ್ರ ಹೋಗಿ, ಬೇಗ ಬೇಗಾ…

- ಎಲ್ಲಿಗ್ ಓಡುದಾ ನಾಯಿ?
- ಅಯ್ಯೋ!

ಸ್ವಾಮಿ, ನಾವು ನಿಮ್ಮೊಟ್ಟಿಗೆ ಇದ್ದೇವೆ.

♪ ಹೇ! ಕೋಟೆ ಕೊತ್ತಲ.. ಕಟ್ಟಿ ಮೆರೆಯೋ ಊರ ದೊರೆ ♪

♪ ಕಾಡು ಹೇಳಿದೆ, ಎಚ್ಚರ! ♪

♪ ಕಾಡ ಬೆಂಕಿಯು.. ಊರ ನೋಡ ಬಂದಿದೆ.. ♪

♪ ತಡೆ ಯಾರದು.. ಕಾಲು ತೊಳೆದು ಸ್ವಾಗತ ♪

♪ ಮಾಡುವಾಗ ಸಾಗರ♪

ಹೋಗಾ.

ಈ ಧೂಳಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಎಂತ ಹುಡುಕುವುದು?

♪ ಈಶ್ವರ ಪಾರ್ವತಿಯರ ಅಪ್ಪಣೆಯೊಂದಿಗೆ ♪

♪ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ♪

♪ ಕಾಡ ಬೆಂಕಿಯು.. ಊರ ನೋಡ ಬಂದಿದೆ.. ♪

♪ ತಡೆ ಯಾರದು.. ಜ್ವಾಲೆ ಮುಗಿಲ ಎತ್ತರ ♪

♪ ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗಿ ಹೇಳು ಎಚ್ಚರ! ♪

[ಹಾಡಿನ ರಾಗ]

ಅವರು ಗಡಿ ದಾಟಿದ್ರು.

ಸೂರ್ಯ ಮುಳುಗುವ ವರೆಗೂ ಅವರನ್ನ ತಡೆದು ಹಿಡಿರಿ.

[ಯೋಧರು ಯುದ್ಧಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಶಬ್ದ]

[ಜ್ಞಾನದೇವ ಕಿರುಚುತ್ತಾನೆ]

♪ ಈಶ್ವರ ಪಾರ್ವತಿಯರ ಅಪ್ಪಣೆಯೊಂದಿಗೆ
ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ♪

♪ ಹೇ! ಕೋಟೆ ಕೊತ್ತಲ.. ♪

ಹಾ! ಜಯಂತಿ?

- ನೀ!
- ಹ್ಮ್ಮ್.

ನೀನಂತು ಯುದ್ಧ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ
ಬಂದದ್ದ? ಉದ್ದ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಬಂದದ್ದ?

ಹಡಬೆ!

♪ ದರ್ಪಕ್ಕೆ ಧೈರ್ಯ ಆಯುಧ.. ♪

♪ ದ್ವೇಷಕ್ಕೆ ಧರ್ಮ ಔಷಧ.. ♪

♪ ಯಾರಪ್ಪನಾಣೆಗೂನೂ ಬಗ್ಗೋರಲ್ಲಾ.. ♪

♪ ಸೈ ಎನ್ನಿ ನಾವೆದ್ದು ನಿಂತಾಗ! ♪

♪ ಬಾಣದಂತೆ ಕೆಂಡ ಹತ್ತಿ ಇಲ್ಲ ಯಾರ ಸಾರ ಇಂದು ♪

♪ ಕಾಲು ಬೆಚ್ಚ ದೇನೇ ಕೇಳಿ ಆನೆ ಘೀಳು ಇಟ್ಟರೆದ್ದು ♪

ಓ

ಚೆನ್ನ?

ಇಲ್ಲೆಂತ ನೋಡುವುದು? ಮುಂದೆ ನೋಡು ನಿನ್ನ ಸಾವು ಬರ್ತಾವುಂಟು.

[ಸೈನಿಕನ ಕಿರುಚಾಟ ಮತ್ತು ದಾಳಿ]

[ಕತ್ತಿ ಚುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಶಬ್ದ]

ಹಾ? ಇವನಿಗೊಂದು ಸಾವೇ ಇಲ್ಲಲ್ಲ ಮಾರಾಯ್ತಿ? ಬಾ…

♪ ಹೇ! ಕೋಟೆ ಕೊತ್ತಲ.. ಕಟ್ಟಿ ಮೆರೆಯೋ ಊರ ದೊರೆ ♪

♪ ಕಾಡು ಹೇಳಿದೆ, ಎಚ್ಚರ! ♪

♪ ಕಾಡ ಬೆಂಕಿಯು.. ಊರ ನೋಡ ಬಂದಿದೆ.. ♪

♪ ತಡೆ ಯಾರದು ಜ್ವಾಲೆ ಮುಗಿಲ ಎತ್ತರ ♪

♪ ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗಿ ಹೇಳು ಎಚ್ಚರ!!! ♪

[ಯುದ್ಧದ ಕೂಗು]

[ಯುದ್ಧದ ಕೂಗು]

[ಭಯಂಕರ ಸಂಗೀತ]

ರಾಜಶೇಖರನಲ್ಲಿ ವಿಜಯೇಂದ್ರನ ಶಕ್ತಿ ಸಂಚಿರಿಸಿತ್ತದೆ]

ರಾಜಶೇಖರನಲ್ಲಿ ವಿಜಯೇಂದ್ರನ ಶಕ್ತಿ ಸಂಚಿರಿಸಿದಾಗ ಮಾಡುವ ಶಬ್ಧ

ಅರಸರೇ.

ಅಜ್ಜ?

ನೀನು ಆಸೆ ಪಟ್ಟ ಈಶ್ವರನ ಹೂದೋಟ ನನಿಗ್ ಬೇಕು.

[ಬೆಂಕಿ ಉರಿಯುತ್ತಿರುವುದು]

[ಕುದುರೆಗಳು ಓಡುತ್ತಿವೆ; ನೆಲ ಕಂಪಿಸುತ್ತಿದೆ]

[ಕುದುರೆಗಳ ಕೂಗು]

[ಯೋಧರು ಕೋಪದಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಿರುವುದು]

ನೊಚ್ಚಿ!

[ಚೀಂಕ್ರ ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿ ಸಾಯುವುದು]

ಅಜ್ಜ?

ಕಾಂತಾರದ ಕಾವಲುಗಾರ.

[ಹಾಡಿನ ರಾಗ]

ದಿಗ್ಭಂಧನ ತೆಗಿಬೇಕು.

ಎಂತ ಮಾಡುವುದು?

ನೀನು ಬಾವಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದಾಗ, ಯಾರು ಬಿಟ್ಟು ಹೋದದ್ದು?
ಯಾಕ್ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದದ್ದು ಅಂತ ಯಾರಿಗೂ ಸಹ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.

ಇವತ್ತು ನೀನು ಯಾಕ್ ಬಂದದ್ದು
ಅಂತ ತೋರಿಸುವ ಸಮಯ ಬಂದಿದೆ,

ಹೋಗು.

ಗಂಗೆ ದಾರಿ ತೋರುಸ್ತಾಳೆ.

ಬಾಂಗ್ರದ ಅರಸ.

ಹೊರಡು!

ಈಶ್ವರ ದೇವ್ರು ಇಲ್ಲಿಗ್ ಬಂದಿದ್ರ?

ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದದ್ದು ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲ,

ಇಲ್ಲೇ ನೆಲೆಸಿದ್ರು.

ಈಗ ಸಹ ಇದ್ದಾರ?

ಒಳಗೆ ಇದ್ದಾರೆ.

ಹೋಗಿ ನೋಡ್ತೀಯಾ?

[ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಬೆರ್ಮೆ ಬಿಳುತ್ತಾನೆ]

ಇವತ್ತು ನೀನು ಯಾಕ್ ಬಂದದ್ದು
ಅಂತ ತೋರಿಸುವ ಸಮಯ ಬಂದಿದೆ,

ಹೋಗು.

ಗಂಗೆ ದಾರಿ ತೋರುಸ್ತಾಳೆ.

[ಬರ್ಮೆ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಉಸಿರು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ]

[ಗೋಡೆ ಕುಸಿಯುತ್ತಿದೆ]

[ರಾಜಶೇಖರ ಉಸಿರುಗಟ್ಟುತ್ತಾನೆ]

[ಮಾಯಾಕಾರ ಉಸಿರಾಟದ ಸದ್ದು]

ಕಾತಾರದ ಕಾವಲಿಗೆ ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಜನ ಬರ್ತೀರ ಬನ್ನಿ

ನಿಮ್ಮ ದೈವನ ಕಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ ರಕ್ತದ ಹೊಳೆ ಹರಿಸ್ತೀನಿ.

ಉಲ್ಲಾಯ!

[ಉಲ್ಲಾಸಕರ ಸಂಗೀತ]

[ತೀವ್ರವಾದ ಉಸಿರಾಟದ ಶಬ್ದ]

[ಉಸಿರಾಟದ ಶಬ್ದ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ]

[ಉಸಿರಾಟದ ಶಬ್ದ ಹತ್ತಿರವಾಗುತ್ತಿದೆ]

[ಬ್ರಹ್ಮ-ರಾಕ್ಷಸನ ಅಬ್ಬರ]

[ಬೆರ್ಮೆ ನೋವಿನಿಂದ ನರಳುವುದು]

ಏ!

[ಹುರಿದುಂಬಿಸುವ ಸಂಗೀತ]

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

[ಸಮೀಪಿಸಿತ್ತುರುವ ಜ್ವಾಲೆಯ ಶಬ್ದ]

♪♪

[ಹುಲಿಯ ಘರ್ಜನೆ]

ಇದು ನನ್ನ ಭೇಟೆ!

♪ ♪

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

[ಹುಲಿಯ ಘರ್ಜನೆ]

ಮೈ ಎಲ್ಲಾ ಮಸಿ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡು,
ತುಕ್ಕು ಹಿಡಿದ ತ್ರಿಶೂಲ ಹಿಡ್ಕೊಂಡ

ಕೂಡಲೇ ನೀನು ಈಶ್ವರನ ಗಣ ಆಗೋದಿಲ್ಲಾ.

ನಿನ್ನ ಮುಂದೆ ನಿಂತಿರೋದು ಸೃಷ್ಟಿಯ ಮೂಲ,

ಹೆಣ್ಣು.

ಧೈರ್ಯ ಇದ್ರೆ ಮುಟ್ಟಿ ನೋಡು.

ಬಾ.

ಹುಡುಗಿಯ ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ಅಪಚಾರ
ಮಾಡಿರುವ ನಿನ್ನನ್ನು ಮುಟ್ಟುವವ ನಾನಲ್ಲ.

ನಿನ್ನ ಸಂಹಾರಕ್ಕೆ ಬೇಕಾಗಿ,

ದೇವರ ಅನುಮತಿಯೊಂದಿಗೆ ತಾಯಿ
ಸಂಕೆಬಾರೆ, ಗಾಳಿಭದ್ರ ಕುಮಾರನ ಮಗಳು,

ನನ್ನ ಅಕ್ಕ.

ನನ್ನ ಅಕ್ಕ ಬರ್ತಿದ್ದಾಳೆ...

[ಗಗ್ಗರದ ಗೆಜ್ಜೆಯ ಶಬ್ದ ಹತ್ತಿರ ಬರುತ್ತಿರುವುದು]

ಕೇಳಿಸ್ತಾಯಿದ್ಯಾ ?

[ಗೆಜ್ಜೆಯ ಶಬ್ದ ತೀವ್ರವಾಗುತ್ತಿರುವುದು]

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

ನೀ ಹೇಳಿದಂತಹ ಮೂಲದ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತೆ ಚಾವುಂಡಿ
ರೂಪವಾಗಿ ನಿನ್ನ ಎದುರು ಬಂದು ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ.

ನಿನ್ನ ತಲೆಯನ್ನು ಒಡೆದು,

ಒಡೆದಿರುವಂತಹ ಉಳ್ಳಾಯನ
ಮನ್ನಸ್ಸನ್ನು ನಾನು ಒಂದು ಮಾಡ್ತೇನೆ."

ಚಾವುಂಡಿ

[ಕನಕಾವತಿ ಕೋಪದಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಾಳೆ]

ಕೋಳಿಮರಿ.

[ಕುತ್ತಿಗೆ ಮುರಿಯುವುದು]

[ರಾಜಶೇಖರ ದುಃಖದಿಂದ ಕಿರುಚುತ್ತಾನೆ]

ಬೆಳಕು!

ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಇರುವುದೆಲ್ಲಾ ಕಾಣ್ತದೇ..

ಆದ್ರೆ ಇದು ಬೆಳಕಲ್ಲ

ದರ್ಶನ.

ಹಿಂದೆ ನಡೆದದ್ದೂ, ಮುಂದೆ
ನಡೆಯುವುದು… ಎಲ್ಲಾ ತೋರಿಸುವ ಬೆಳಕು.

ಕಾಣ್ತದ?

[ಆದಿಸ್ವರೂಪದ ಕೂಗು]

♪ ♪

♪ ವರಾಹ ರೂಪಂ ದೈವ ವರಿಷ್ಟಂ ♪

♪ ವರಾಹ ರೂಪಂ ದೈವ ವರಿಷ್ಟಂ ♪

♪ ವರಸ್ಮಿತ ವದನಂ. ♪

♪ ವಜ್ರ ದಂತಧರ ♪

♪ ರಕ್ಷಾ ಕವಚಂ. ♪

♪♪

♪ ಶಿವ ಸಂಭೂತ ♪

♪ ಭುವಿ ಸಂಜಾತ ♪

♪ ನಂಬಿದವಗಿಮ್ಬು ಕೊಡುವವನೀತ ♪

♪ ಸಾವಿರ ದೈವದ ಮನ ಸಂಪ್ರೀತ ♪

♪ ಬೇಡುತ ನಿಂದೆವು ಆರಾಧಿಸುತ... ♪

♪♪

- ಅವರು ಸಹ ಇಲ್ಲೇ ಮಾಯ ಆದದ್ದ?
- ಹ್ಞುಂ.

ಮತ್ತೆ ಇಲ್ಲಿದ್ದ ಬಾವಿ ಎಲ್ಲಿ ಹೋಯ್ತು?

ಅದು ಇನ್ನೊಂದು ದಂತಕಥೆ.....