All language subtitles for Laplae the Hidden Town_S01E17_Episode 17.th.closedcaptions
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:07,840 --> 00:00:08,760
- [ร้องเจ็บ]
- อ้าว
2
00:00:09,400 --> 00:00:11,600
- [บงกช] อัญชัน
- [อัญชันสาวโอดโอย]
3
00:00:11,680 --> 00:00:13,400
[บงกช] อันชัญเขาเสียเลือดมาก
4
00:00:13,480 --> 00:00:14,320
[ดนตรีชวนลุ้น]
5
00:00:14,400 --> 00:00:17,240
[บงกช] ตอนคลอด เขาก็เลยตาย
6
00:00:17,320 --> 00:00:18,720
ร่างของนางอยู่ในสุสาน
7
00:00:18,800 --> 00:00:20,600
ในสุสานมีเพียงขอนไม้
8
00:00:20,680 --> 00:00:23,280
[หอบ] แม่บงกชกับสูเจ้า
9
00:00:23,360 --> 00:00:24,440
ปิดบังความจริงอะไร
10
00:00:25,160 --> 00:00:28,280
แม่สร้อยพอจะรู้วิธีเข้าไปในหมอกไหม
11
00:00:29,720 --> 00:00:32,400
[เสียงอสูรครางต่ำ]
12
00:00:35,160 --> 00:00:37,400
ฉันต้องการพบหัวหน้าของพวกหล่อน
13
00:00:37,480 --> 00:00:39,680
[ดนตรีสะพรึง]
14
00:00:44,880 --> 00:00:46,440
[มิตรไพรี] เขาชื่อแชน
15
00:00:47,680 --> 00:00:48,960
ลูกของเรา
16
00:00:49,600 --> 00:00:50,680
[ซอมพอ] ผู้มารแชน
17
00:00:50,760 --> 00:00:52,600
คือพ่อของลูกข้าเจ้าใช่ไหม
18
00:00:54,800 --> 00:00:56,920
แม่แท้ๆ ของกระผม
19
00:00:57,960 --> 00:00:59,680
[แชน] คือใครกันแน่
20
00:01:00,560 --> 00:01:01,920
[ซอมพอ] ตำรายาแม่หมอ
21
00:01:02,000 --> 00:01:04,000
มาอยู่กับข้าเจ้าได้อย่างใด
22
00:01:17,400 --> 00:01:19,680
- แม่หมอเขาไม่ได้มาที่โรงยาหรือ
- [หายใจเฮือก]
23
00:01:22,040 --> 00:01:23,240
[เอื้องผึ้ง] แม่หมอเขาตายแล้ว
24
00:01:23,320 --> 00:01:25,200
[เอฟเฟกต์สะพรึง]
25
00:01:29,520 --> 00:01:31,280
- แม่หมอตายได้ยังไง
- [ดนตรีเศร้า]
26
00:01:33,040 --> 00:01:34,280
เกิดอะไรขึ้น
27
00:01:36,920 --> 00:01:38,480
ทำไมข้าเจ้าไม่รู้
28
00:01:40,480 --> 00:01:41,680
ความจริง
29
00:01:42,800 --> 00:01:44,400
สูเจ้ารู้ทุกอย่างแล้ว
30
00:01:49,440 --> 00:01:51,000
น้าหมายความว่าอย่างไร
31
00:01:54,120 --> 00:01:56,320
[เพลง “ลับแล”]
32
00:01:56,400 --> 00:02:02,320
♪ งามเฮืองปานเมืองฟ้า ♪
33
00:02:02,400 --> 00:02:07,400
♪ งามในหล้าสุดป่าเขา ♪
34
00:02:07,480 --> 00:02:12,560
♪ แม่โสมฮักษาให้คุ้มเหย้า ♪
35
00:02:13,200 --> 00:02:19,680
♪ หมู่เฮาลูกสาวลับแล ♪
36
00:02:19,760 --> 00:02:24,640
♪ ยกมือวันทา ♪
37
00:02:24,720 --> 00:02:30,440
♪ บูชาแม่โสมแม่เจ้า ♪
38
00:02:30,520 --> 00:02:36,320
♪ ปกป้องฮักษาและปัดเป่า ♪
39
00:02:36,400 --> 00:02:42,200
♪ หมู่เฮาลูกสาวลับแลอยู่เย็น ♪
40
00:02:44,120 --> 00:02:48,960
[เสียงนกร้อง]
41
00:02:51,920 --> 00:02:54,080
เรื่องมันมาถึงจุดนี้แล้วนะขอรับคุณพ่อ
42
00:02:55,200 --> 00:02:57,520
จุดที่เราจะตายวันตายพรุ่งก็ยังไม่รู้
43
00:02:58,840 --> 00:03:00,000
[แชน] อย่างน้อย
44
00:03:00,920 --> 00:03:02,000
[ดนตรีเศร้า]
45
00:03:02,080 --> 00:03:04,600
[แชน] คุณพ่อช่วยเล่าความจริง
ให้กระผมฟังหน่อยได้ไหมครับ
46
00:03:07,640 --> 00:03:09,280
เจ้าเมืองคนนั้น
47
00:03:12,160 --> 00:03:13,200
คือใคร
48
00:03:31,720 --> 00:03:33,240
สิบกว่าปีก่อน
49
00:03:34,880 --> 00:03:36,680
ฉันยังเป็นทหารลาดตระเวน
50
00:03:37,200 --> 00:03:39,400
[ดนตรีสดใส]
51
00:03:39,480 --> 00:03:41,320
ทางการให้ปักหลัก
52
00:03:41,840 --> 00:03:43,960
ประจำการอยู่ที่หมู่บ้านแถวนี้
53
00:03:46,800 --> 00:03:49,160
แล้ววันนั้นก็เป็นวันที่ฉันได้
54
00:03:51,760 --> 00:03:52,760
เจอแม่แก
55
00:03:55,760 --> 00:04:01,720
[เอฟเฟกต์วิ้ง]
56
00:04:40,200 --> 00:04:41,760
[มิตรไพรี] แม่แกเป็นหญิงงาม
57
00:04:45,720 --> 00:04:49,760
งามในแบบที่ฉันไม่เคยพบเจอที่พระนครหรือที่ใด
58
00:05:37,880 --> 00:05:39,600
[มิตรไพรี] ความรักสุกงอม
59
00:05:40,440 --> 00:05:43,080
เราใช้ชีวิตอยู่ในกระท่อมหลังน้อยๆ
60
00:05:45,720 --> 00:05:47,440
จนแม่แกตั้งท้อง
61
00:05:49,360 --> 00:05:50,960
[พูดเสียงเบา]
62
00:05:51,040 --> 00:05:52,240
[มิตรไพรี] ฉันดีใจมาก
63
00:05:52,320 --> 00:05:55,080
- ว่าไหม
- ค่ะ
64
00:05:55,160 --> 00:05:57,560
[มิตรไพรี] ฉันเฝ้ารอวันจะเห็นหน้าลูก
65
00:06:00,760 --> 00:06:01,920
แต่แล้ววันหนึ่ง
66
00:06:03,440 --> 00:06:04,880
ฉันก็บังเอิญ
67
00:06:06,600 --> 00:06:08,960
ได้เห็นแม่แกกำลังทะเลาะกับเพื่อน
68
00:06:09,040 --> 00:06:10,360
[ดนตรีระทึก]
69
00:06:11,280 --> 00:06:12,840
เพื่อนแม่แกคนนั้น
70
00:06:12,920 --> 00:06:15,560
พูดอะไรกับแม่แกสักอย่าง
71
00:06:15,640 --> 00:06:17,000
แต่ฉันไม่ได้ยิน
72
00:06:18,800 --> 00:06:21,560
[มิตรไพรี] คืนนั้นแม่แกก็ดูปกติดีทุกอย่าง
73
00:06:23,920 --> 00:06:26,000
[ดนตรีชวนลุ้น]
74
00:06:29,080 --> 00:06:30,720
[บัวสาว] สูเจ้าดื่มชาก่อนนะจ๊ะ
75
00:06:39,800 --> 00:06:43,560
[เสียงจิบชา]
76
00:06:50,480 --> 00:06:51,400
[เอฟเฟกต์มึน]
77
00:06:51,480 --> 00:06:53,640
[มิตรไพรี] ถ้าฉันย้อนเวลากลับไปได้
78
00:06:53,720 --> 00:06:55,440
ฉันจะถามแม่แกทุกสิ่ง
79
00:06:56,760 --> 00:06:59,000
ที่สำคัญคือฉันจะไม่เผลอหลับเหมือนตอนนั้น
80
00:07:04,480 --> 00:07:05,440
[ดนตรีจบ]
81
00:07:07,880 --> 00:07:09,040
[มิตรไพรี] เพราะเมื่อฉันตื่นขึ้นมา
82
00:07:10,440 --> 00:07:11,800
แม่แกก็หายไปแล้ว
83
00:07:11,880 --> 00:07:12,960
- บัว
- [ดนตรีเศร้า]
84
00:07:16,240 --> 00:07:17,080
บัว
85
00:07:17,160 --> 00:07:18,800
[มิตรไพรี] ฉันไม่กลับพระนครเลย
86
00:07:20,720 --> 00:07:22,080
บัวอยู่ไหน
87
00:07:36,040 --> 00:07:37,400
[มิตรไพรี] แล้วตอนนั้นเอง
88
00:07:38,000 --> 00:07:41,360
ฉันก็ได้ยินคนเลี้ยงวัวพูดถึงเมืองลึกลับ
89
00:07:46,880 --> 00:07:48,160
ฉันตัดสินใจ
90
00:07:48,240 --> 00:07:50,920
เข้าไปในป่าเพื่อตามหาหมอกที่ชาวบ้านว่า
91
00:07:51,560 --> 00:07:53,480
ใช้เวลาอยู่นมนานนะ
92
00:07:54,600 --> 00:07:56,840
- [มิตรไพรี] กว่าจะเจอไอ้หมอกหนา
- [เสียงขู่ต่ำ]
93
00:07:57,440 --> 00:08:00,480
[มิตรไพรี] เป็นทางยาว น่าประหลาดนัก
94
00:08:00,560 --> 00:08:02,360
- [เสียงอสูรคำราม]
- [เสียงปืน]
95
00:08:02,440 --> 00:08:04,560
[มิตรไพรี] แต่มันมีเสียงพิลึกอยู่ในนั้น
96
00:08:05,080 --> 00:08:06,280
[เสียงอสูรคำราม]
97
00:08:06,360 --> 00:08:09,120
- [เสียงปืน เสียงขึ้นลำ]
- [มิตรไพรี] ซึ่งตอนนั้นฉันก็ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร
98
00:08:13,040 --> 00:08:15,800
- [เสียงอสูรคำราม]
- [ร้องตกใจ]
99
00:08:16,920 --> 00:08:20,600
ฉันได้รับบาดเจ็บหนัก รักษาตัวอยู่แรมเดือน
100
00:08:20,680 --> 00:08:22,720
- [สูดปาก]
- [ดนตรีสะพรึง]
101
00:08:23,800 --> 00:08:25,480
แต่ก็ไม่ลดละที่จะพยายาม
102
00:08:25,560 --> 00:08:27,320
เข้าเมืองในหมอกนั่นอีกนะ
103
00:08:27,400 --> 00:08:31,360
[ดนตรีลุ้นระทึก]
104
00:08:37,440 --> 00:08:38,600
[เสียงใบไม้ไหว]
105
00:08:40,600 --> 00:08:41,440
[มิตรไพรี] แต่ครั้งนี้
106
00:08:44,360 --> 00:08:45,320
ครั้งนี้
107
00:08:46,960 --> 00:08:51,280
- [ดนตรีจบ]
- [เอฟเฟกต์สะพรึง]
108
00:08:53,800 --> 00:08:55,080
[มิตรไพรี] ฉันได้เจอแม่ของแก
109
00:08:56,440 --> 00:08:58,040
อุ้มแกออกมาจากหมอกนั่น
110
00:08:59,800 --> 00:09:02,440
[ดนตรีซึ้ง]
111
00:09:02,520 --> 00:09:03,720
[เสียงเด็กร้อง]
112
00:09:03,800 --> 00:09:07,240
[มิตรไพรี] แม่แกคลอดแก
ออกมาได้แข็งแรง สมบูรณ์
113
00:09:07,320 --> 00:09:08,480
แล้วฉันดีใจมาก
114
00:09:08,560 --> 00:09:10,880
[มิตรไพรีหัวเราะ]
115
00:09:11,720 --> 00:09:13,880
[มิตรไพรีพ่นลมหายใจ]
ฉันคิดว่าเราจะได้กลับพระนคร
116
00:09:13,960 --> 00:09:16,040
ไปใช้ชีวิตด้วยกันสักทีหนึ่ง
117
00:09:17,440 --> 00:09:20,280
[เสียงเด็กอ้อแอ้]
118
00:09:20,360 --> 00:09:23,840
ให้เขาได้เติบโตมาเป็นอย่างสูเจ้า
119
00:09:28,200 --> 00:09:31,400
เดี๋ยวบัว แล้วหล่อนจะไปไหน
120
00:09:34,280 --> 00:09:35,960
จงลืมข้าเจ้าเทอญ
121
00:09:36,880 --> 00:09:38,920
ถ้าอยากให้เด็กคนนี้ปลอดภัย
122
00:09:40,600 --> 00:09:42,320
อย่าตามหาข้าเจ้าอีก
123
00:09:43,560 --> 00:09:46,040
- หล่อนหมายความว่ากะไร บัว
- [เสียงเด็กร้องต่อเนื่อง]
124
00:09:46,120 --> 00:09:50,040
[มิตรไพรีหนุ่ม] บัว
หล่อนหมายความว่ากะไร บัว
125
00:09:50,720 --> 00:09:53,640
วันนั้นเป็นวันสุดท้ายที่ฉันเจอแม่ของแก
126
00:09:56,960 --> 00:09:58,880
ใจจริงฉันอยากจะฝ่าความตาย
127
00:09:58,960 --> 00:10:01,240
กลับเข้าไปในหมอกนั่นเพื่อหาแม่แกอีก
128
00:10:02,640 --> 00:10:04,160
แต่ว่าแกยังเล็กอยู่นะ
129
00:10:04,960 --> 00:10:06,520
แกยังเล็กเกินไป
130
00:10:09,760 --> 00:10:11,840
ถ้าฉันตายแล้วใครจะดูแลแกเนอะ
131
00:10:16,160 --> 00:10:19,040
อีกอย่างหนึ่ง ฉันฝืนคำสั่งทางการไม่ได้
132
00:10:20,880 --> 00:10:22,680
ฉันจึงต้องกลับ
133
00:10:24,800 --> 00:10:26,520
ยอมทิ้งอดีตไว้ข้างหลังนั่น
134
00:10:28,680 --> 00:10:33,120
[ดนตรีปลุกใจ]
135
00:10:34,000 --> 00:10:35,360
เจ้าเมืองนั้น
136
00:10:37,960 --> 00:10:39,520
คือแม่ของกระผม
137
00:10:43,440 --> 00:10:44,280
ใช่
138
00:11:02,080 --> 00:11:04,200
[เสียงฝีเท้า]
139
00:11:15,400 --> 00:11:16,320
[เสียงฝีเท้า]
140
00:11:16,400 --> 00:11:20,040
[เสียงนกร้อง]
141
00:11:23,080 --> 00:11:26,400
[ซอมพอสะอื้น]
142
00:11:27,360 --> 00:11:28,280
น้า
143
00:11:32,480 --> 00:11:35,120
แล้วใครคือแม่แท้ๆ ของข้าเจ้า
144
00:11:35,760 --> 00:11:36,960
[ดนตรีสะพรึง]
145
00:11:37,040 --> 00:11:38,720
[ซอมพอร้องไห้]
146
00:11:38,800 --> 00:11:40,640
ในเมื่อแม่เมืองบัว
147
00:11:40,720 --> 00:11:42,880
ไม่ได้ออกไปล่าผู้มารอีก
148
00:11:42,960 --> 00:11:45,320
[สูดลมหายใจ]
149
00:11:45,400 --> 00:11:48,040
ทำไมข้าเจ้ามาเป็นลูกสาวแม่เมืองบัวได้
150
00:11:51,960 --> 00:11:56,520
[สูดจมูก สะอื้น]
151
00:11:56,600 --> 00:11:57,920
ข้าเจ้าว่า
152
00:11:58,800 --> 00:12:00,840
พวกเราต้องรอพึ่งพาอัญชัน
153
00:12:03,240 --> 00:12:05,200
ความทรงจำของอัญชัน
154
00:12:05,280 --> 00:12:07,520
จะเป็นสิ่งที่เปิดเผยทุกอย่าง
155
00:12:09,360 --> 00:12:10,960
- สูเจ้าคือคนเดียว
- [ซอมพอสะอื้น]
156
00:12:11,040 --> 00:12:14,720
ที่จะผสมยาฟื้นความทรงจำตามตำราของแม่หมอได้
157
00:12:15,640 --> 00:12:18,640
จงไปรักษาอัญชันที่ถ้ำกบฏเถิด
158
00:12:18,720 --> 00:12:21,920
[สะอื้น]
159
00:12:22,000 --> 00:12:24,000
คืนนี้ขอให้ออกมาเจอกัน
160
00:12:24,080 --> 00:12:25,320
[ซอมพอสูดจมูก]
161
00:12:25,400 --> 00:12:26,920
เดี๋ยวน้าจะพาไป
162
00:12:27,000 --> 00:12:28,200
[สะอื้น]
163
00:12:29,680 --> 00:12:33,080
- [สะอื้น]
- [ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ]
164
00:12:36,800 --> 00:12:39,880
[ดนตรีพิศวง]
165
00:13:14,800 --> 00:13:19,000
[ดนตรีลุ้นระทึก]
166
00:13:46,360 --> 00:13:47,680
นั่นแกจะทำอะไร
167
00:13:48,320 --> 00:13:50,640
ผมไม่มีทางอยู่ที่นี่ไปจนตาย
168
00:13:52,160 --> 00:13:53,760
จะออกไปหาซอมพอ
169
00:13:53,840 --> 00:13:55,640
และพาหล่อนออกจากเมืองนี้ให้ได้
170
00:14:29,160 --> 00:14:31,120
[ดนตรีเร่งจังหวะ]
171
00:14:31,200 --> 00:14:32,800
[เสียงระเบิด]
172
00:14:34,200 --> 00:14:37,040
- [แชนถอนหายใจ หอบ]
- [มิตรไพรี] เฮ้ย เออ
173
00:14:37,640 --> 00:14:38,680
- [มิตรไพรี] แชน
- [ดนตรีระทึก]
174
00:14:40,240 --> 00:14:41,600
เดี๋ยวผมกลับมา
175
00:14:57,680 --> 00:15:00,480
[ดนตรีลุ้นระทึก]
176
00:15:06,880 --> 00:15:10,840
[เอื้องผึ้ง] ซอมพอๆ ทางนี้
177
00:15:11,640 --> 00:15:12,600
[กระซิบ] ไป เร็ว
178
00:15:15,920 --> 00:15:16,760
ซอมพอ
179
00:15:18,160 --> 00:15:19,560
[แชน] กำลังจะทำอะไรกัน
180
00:15:19,640 --> 00:15:22,800
เดี๋ยว จะไปไหน ฉันไปด้วย
181
00:15:23,600 --> 00:15:24,960
ไปไม่ได้ หลีกไป
182
00:15:25,040 --> 00:15:26,040
- เดี๋ยวๆ
- [เอื้องผึ้งถอนหายใจ]
183
00:15:26,840 --> 00:15:29,360
ให้ฉันไปด้วยเถิด ไม่ว่าจะไปไหน
184
00:15:29,440 --> 00:15:32,160
ไม่ว่าจะทำอะไร ฉันจะช่วยซอมพอทุกอย่าง
185
00:15:33,400 --> 00:15:36,400
ขนาดแหกคุก ฉันยังแหกออกมาได้เลย
186
00:15:36,480 --> 00:15:39,200
[ดนตรีลุ้นระทึก]
187
00:15:39,920 --> 00:15:44,280
- [ผู้คุม] ผู้มารแหกคุก ช่วยกันตามจับหน่อยเร็ว
- [เสียงเคาะไม้ต่อเนื่อง]
188
00:15:44,360 --> 00:15:45,560
เวรแล้ว
189
00:15:45,640 --> 00:15:47,920
จะไปก็รีบไป เดี๋ยวถูกจับกันหมดนี่
190
00:15:48,000 --> 00:15:49,160
ไป เร็ว [หอบ]
191
00:15:53,400 --> 00:15:55,080
[ดนตรียะเยือก]
192
00:15:55,160 --> 00:15:57,000
ข้าเจ้าส่งคนไปตามจับแล้วค่ะ
193
00:15:57,800 --> 00:15:59,360
มันคงหนีไปไม่ได้ไกล
194
00:15:59,960 --> 00:16:01,360
มันไม่รู้จักเมืองของเรา
195
00:16:02,520 --> 00:16:03,640
[ยี่หุบ] แม่เมือง
196
00:16:03,720 --> 00:16:06,560
เรื่องใหญ่แล้วค่ะ อัญชัน
น้องสาวอังกาบ เขายังมีชีวิตอยู่
197
00:16:07,200 --> 00:16:10,040
ตอนนี้เขาอยู่ในเมือง อยู่กับพวกกบฏค่ะ
198
00:16:10,120 --> 00:16:13,480
[ดนตรีระทึก]
199
00:16:13,560 --> 00:16:14,800
[มิตรไพรี] อัญชัน
200
00:16:17,960 --> 00:16:19,760
ฉันเป็นคนพาเขาเข้ามาเองแหละ
201
00:16:35,360 --> 00:16:37,840
- [ดนตรีจบ]
- [กาหลาถอนหายใจ]
202
00:16:39,200 --> 00:16:41,440
ไป พวกเรารีบไปกัน
203
00:16:42,800 --> 00:16:43,640
[ถอนหายใจ]
204
00:16:45,040 --> 00:16:46,680
[มิน] เฮ้ย ไอ้แชน
205
00:16:46,760 --> 00:16:48,920
เฮ้ย มิน สูเจ้าจะทำอะไร
206
00:16:49,000 --> 00:16:50,600
[ดนตรีชวนลุ้น]
207
00:16:50,680 --> 00:16:52,920
มึงมากับทหารพ่อมึงใช่ไหม
208
00:16:54,080 --> 00:16:56,240
กูไม่ยอมโดนจับง่ายๆ หรอก
209
00:16:56,320 --> 00:16:57,840
สั่งให้พวกสยามถอยไปเสีย
210
00:16:57,920 --> 00:16:59,840
ฉันไม่ได้มาจับใคร
211
00:16:59,920 --> 00:17:01,360
ฉันก็เพิ่งหนีออกมาจากคุกของเมืองนี้
212
00:17:01,440 --> 00:17:03,520
เขาแหกคุกหนีออกมาคนเดียว
213
00:17:11,880 --> 00:17:13,079
เอ็งเข้ามาได้ยังไงกัน
214
00:17:13,160 --> 00:17:15,000
น้าเอื้องผึ้งพามา
215
00:17:17,200 --> 00:17:19,040
นี่คือตำรายาของแม่หมอ
216
00:17:19,640 --> 00:17:21,839
ข้าเจ้าจะทำยาฟื้นความจำให้น้าอัญชัน
217
00:17:25,200 --> 00:17:28,200
โอ๊ย [ถอนหายใจ] ข้าตกใจหมดเลย ปัดโธ่เอ๊ย
218
00:17:32,440 --> 00:17:36,800
[ดนตรีลุ้นระทึก]
219
00:17:39,120 --> 00:17:42,320
สูเจ้าจงนำเอาอาวุธปืนเหล่านี้ไปประจำตัวซะ
220
00:17:42,400 --> 00:17:44,840
ทำความคุ้นเคยกับมันให้ไว
221
00:17:44,920 --> 00:17:47,280
แล้วก็เตรียมกำลังพลให้พร้อม
222
00:17:47,360 --> 00:17:49,800
สูเจ้าต้องไปบุกเอาตัวอัญชันมาให้ได้
223
00:17:53,760 --> 00:17:56,240
แต่ก่อน เกรงว่าถ้าต่อสู้แล้วมีคนตาย
224
00:17:56,320 --> 00:17:58,360
จะไม่เป็นที่ยอมรับของชาวเมือง
225
00:17:58,440 --> 00:17:59,560
แต่ทำไมคราวนี้…
226
00:17:59,640 --> 00:18:01,200
เอาตัวอัญชันมาให้ได้
227
00:18:01,880 --> 00:18:05,040
ไม่ว่าจับเป็นหรือจับตาย
228
00:18:16,360 --> 00:18:18,360
สูเจ้าจงหาวิธีการใช้ให้ได้
229
00:18:19,280 --> 00:18:22,120
แม่เมือง อาวุธเหล่านี้มีอานุภาพมาก
230
00:18:22,200 --> 00:18:23,920
ข้าเจ้าเชื่อว่าจะช่วยจับกบฏได้
231
00:18:24,000 --> 00:18:26,280
แต่พวกข้าเจ้าเคยใช้แต่มีด หอก
232
00:18:26,360 --> 00:18:29,080
หรือว่าหน้าไม้ ไม่เคยมีใครใช้อาวุธพวกนี้
233
00:18:29,160 --> 00:18:30,880
[เอฟเฟกต์สะพรึง]
234
00:18:35,680 --> 00:18:37,240
[เอื้องผึ้ง] ยามที่ข้าเจ้า
ออกไปตามหาน้องซอมพอ
235
00:18:37,320 --> 00:18:40,280
ข้าเจ้าเคยเห็นพวกผู้มารใช้อาวุธพวกนี้อยู่บ้าง
236
00:18:41,000 --> 00:18:42,320
ข้าเจ้าพอจะสอนได้
237
00:18:43,120 --> 00:18:45,280
ดี ถ้างั้น
238
00:18:45,360 --> 00:18:47,120
สูเจ้าจงเร่งสอนแม่ตรวจ
239
00:18:47,200 --> 00:18:49,120
ให้ใช้อาวุธนี้ให้ได้โดยเร็วด้วยเถิด
240
00:18:50,000 --> 00:18:50,840
ค่ะ
241
00:19:10,080 --> 00:19:11,760
เมื่อใส่กระสุนปืนแล้ว
242
00:19:13,080 --> 00:19:15,520
ก็เล็งเป้าหมายดั่งเล็งหน้าไม้
243
00:19:16,960 --> 00:19:17,840
แต่เมื่อจะยิง
244
00:19:18,840 --> 00:19:20,920
[เอื้องผึ้ง] เพียงแค่ใช้นิ้วแตะที่นี่
245
00:19:23,760 --> 00:19:24,760
[เสียงปืน]
246
00:19:29,720 --> 00:19:31,160
[เอื้องผึ้ง] สูเจ้าลองดูเถิด
247
00:19:33,040 --> 00:19:35,480
ถ้ายิงออกไปแล้ว ต้องทำอย่างใดต่อ
248
00:19:37,320 --> 00:19:39,160
สูเจ้าลองดูข้าเจ้าแล้วทำตาม
249
00:19:40,000 --> 00:19:41,800
ดึงเข้าหาตัว
250
00:19:41,880 --> 00:19:44,160
ดึงกลับ เล็ง และ
251
00:19:44,240 --> 00:19:45,800
- ยิง
- [เสียงปืน]
252
00:19:54,000 --> 00:19:55,760
สูเจ้าดูคล่องแคล่วเสียจริง
253
00:19:56,560 --> 00:19:58,720
ถ้าอาวุธนี้จะช่วยปราบกบฏให้สิ้น
254
00:19:59,360 --> 00:20:00,880
ข้าเจ้าต้องเรียนรู้ให้ไว
255
00:20:01,520 --> 00:20:02,720
[แค่นหัวเราะ]
256
00:20:02,800 --> 00:20:03,680
ไม่ยากอย่างที่คิด
257
00:20:05,200 --> 00:20:06,920
จงใช้อาวุธนี้ให้คล่อง
258
00:20:08,200 --> 00:20:10,400
เราจะใช้อาวุธนี้
259
00:20:10,480 --> 00:20:11,960
ปราบกบฏให้สิ้น
260
00:20:17,600 --> 00:20:18,600
[บัว] ซอมพอ
261
00:20:21,760 --> 00:20:23,000
ซอมพออยู่ไหน
262
00:20:24,600 --> 00:20:26,640
ซอมพอๆ
263
00:20:26,720 --> 00:20:30,520
[ดนตรีลุ้นระทึก]
264
00:20:31,440 --> 00:20:33,200
น้องซอมพอหายไปตั้งแต่เมื่อคืนเจ้าค่ะ
265
00:20:33,280 --> 00:20:35,200
ข้าเจ้าไม่รู้ว่าไปไหน
266
00:20:35,800 --> 00:20:36,920
[ดนตรีระทึก]
267
00:20:37,000 --> 00:20:40,040
ออกไป แม่หญิงคนเดียวยังดูแลไม่ได้
268
00:20:40,120 --> 00:20:41,240
ไม่ต้องมาให้ข้าเจ้าเห็นหน้าอีก
269
00:20:41,320 --> 00:20:43,560
[ยี่หุบหายใจหอบถี่]
270
00:20:43,640 --> 00:20:45,960
แม่บัว แม่บัวใจเย็นๆ ก่อนนะ
271
00:20:46,040 --> 00:20:48,440
น้องซอมพอยังจำอะไรไม่ได้
272
00:20:48,520 --> 00:20:50,200
ถ้าหนีไปอยู่กับพวกกบฏ
273
00:20:50,760 --> 00:20:52,040
ก็ไม่เป็นภัยกับพวกเราหรอกค่ะ
274
00:20:53,960 --> 00:20:55,320
สูเจ้าจงไปที่ถ้ำกบฏ
275
00:20:56,680 --> 00:20:59,680
ถ้าพบตัวซอมพอ จงพานางกลับมา
276
00:21:00,280 --> 00:21:02,240
[หายใจหอบ] แม่เมือง
277
00:21:02,320 --> 00:21:05,080
ข้าเจ้ากลับไปที่ถ้ำกบฏไม่ได้แล้วค่ะ
278
00:21:07,080 --> 00:21:10,360
พวกมันรู้แล้วว่าข้าเจ้าเป็นสายให้แม่เมืองค่ะ
279
00:21:11,800 --> 00:21:12,640
อียี่หุบ
280
00:21:12,720 --> 00:21:15,480
[ดนตรีระทึก]
281
00:21:15,560 --> 00:21:17,880
ออกไป กูไม่อยากเห็นหน้ามึงอีก
282
00:21:31,120 --> 00:21:34,720
สมุนไพรพวกนี้ ข้าเจ้าดูไม่ออกหรอก
283
00:21:34,800 --> 00:21:36,080
ว่าตัวไหนเอาไว้ทำยาอะไร
284
00:21:36,800 --> 00:21:38,240
ซอมพอมั่นใจนะ
285
00:21:39,440 --> 00:21:41,200
ว่าจะรักษาอัญชันได้
286
00:21:41,280 --> 00:21:42,440
[ดนตรีชวนลุ้น]
287
00:21:42,520 --> 00:21:44,440
[ซอมพอ] ตำรายาของแม่หมอบุนนาคนี้
288
00:21:45,520 --> 00:21:47,120
มียาที่ข้าเจ้าไม่เคยเห็นมาก่อน
289
00:21:50,880 --> 00:21:53,440
[ซอมพอ] หน้านี้คือยาลบมลทิน
290
00:21:55,480 --> 00:21:57,840
นี่ ต้องเป็นยาฟื้นความจำแน่
291
00:22:05,040 --> 00:22:07,640
[มินในลำคอ] อ๋อ [เดาะลิ้น]
292
00:22:07,720 --> 00:22:09,320
ผักหญ้าพวกนี้เนี่ยนะ
293
00:22:09,920 --> 00:22:12,160
ข้าว่าข้าเคยเห็นอยู่แถวป่าแถวนี้นะ
294
00:22:14,480 --> 00:22:15,760
แล้วนั่นขมิ้นเหรอน่ะ
295
00:22:18,440 --> 00:22:20,120
ข้าเจ้ามีอยู่หัวหนึ่ง
296
00:22:22,520 --> 00:22:25,320
ขมิ้นเดิมเป็นทอง เอ่อ ข้าเจ้า
297
00:22:25,400 --> 00:22:28,480
- [อัญชัน] มีติดตัวมาตั้งแต่ก่อนเข้าเมืองลับแล
- [สูดจมูก]
298
00:22:29,280 --> 00:22:30,560
[หัวเราะเบาๆ]
299
00:22:31,920 --> 00:22:34,160
ถ้าอย่างนั้น มิน กาหลา
300
00:22:34,760 --> 00:22:35,600
ผู้มารคนนั้น
301
00:22:37,160 --> 00:22:39,200
ไปหาสมุนไพรกับข้า ซอมพออยู่ที่นี่
302
00:22:39,840 --> 00:22:41,280
[อังกาบ] ทำยารักษาอัญชัน
303
00:22:42,240 --> 00:22:44,640
ดูแลซอมพอให้ทำยาให้สำเร็จ
304
00:22:45,440 --> 00:22:49,200
ค่ะ และถ้านางคิดไม่ซื่อ ข้าเจ้าจะจัดการเอง
305
00:22:51,600 --> 00:22:52,920
[แชน] ถ้าเป็นเช่นนั้น
306
00:22:53,000 --> 00:22:54,640
ฉันขออยู่ที่นี่
307
00:22:55,440 --> 00:22:59,200
[ดนตรีซึ้ง]
308
00:22:59,880 --> 00:23:03,120
เพื่อให้มั่นใจว่าซอมพอจะไม่เป็นอันตราย
309
00:23:25,680 --> 00:23:29,720
[เสียงจั๊กจั่น]
310
00:23:32,760 --> 00:23:35,080
- [กาหลาหายใจเฮือก กระซิบ] มิน
- [มิน] ฮะ
311
00:23:35,160 --> 00:23:37,200
[กาหลา] ไหนสูเจ้าบอกว่าอยู่แถวๆ นี้ไง
312
00:23:37,280 --> 00:23:39,200
ข้าเจ้าหาตั้งนานก็ยังไม่เจอเลย
313
00:23:39,960 --> 00:23:41,160
[กาหลาพ่นลมหายใจ]
314
00:23:46,320 --> 00:23:47,160
[กาหลาถอนหายใจ]
315
00:23:48,080 --> 00:23:49,880
[อังกาบ] ผักหนอกกับใบแว่นแก้ว
316
00:23:50,960 --> 00:23:54,600
มองดูคล้ายกัน ถ้าเอามาผิด ใช้ไม่ได้
317
00:23:57,560 --> 00:23:58,480
[ถอนหายใจ]
318
00:23:59,200 --> 00:24:00,800
หรือเราจะมาหากันพรุ่งนี้ตอนกลางวันไหมล่ะ
319
00:24:00,880 --> 00:24:04,080
ไม่ได้ ภารกิจนี้สำคัญมาก
320
00:24:04,160 --> 00:24:06,280
แม่ต้องฟื้นความจำให้ให้กับอัญชัน
321
00:24:06,920 --> 00:24:09,240
- [อังกาบ] ลูก เร่งมือหน่อย
- จ้ะแม่
322
00:24:19,800 --> 00:24:21,920
น้าหั่นขมิ้นมาให้จ้ะ
323
00:24:22,000 --> 00:24:23,720
ไหว้สาค่ะ
324
00:24:29,040 --> 00:24:30,680
น้าอัญชันทำแบบนี้
325
00:24:30,760 --> 00:24:32,520
ข้าเจ้าก็บดเป็นยาง่ายขึ้น
326
00:24:38,960 --> 00:24:42,120
ไม่น่าเชื่อ ขมิ้นทองที่เห็นนอกลับแลนั้น
327
00:24:42,200 --> 00:24:44,520
กลายเป็นเพียงขมิ้นธรรมดาๆ เช่นนี้เอง
328
00:24:44,600 --> 00:24:45,520
[หัวเราะเบาๆ]
329
00:24:45,600 --> 00:24:48,480
แล้วอย่างนี้ เราต้องทำอย่างไรกันต่อหรือ
330
00:24:49,760 --> 00:24:52,200
[ดนตรีซึ้งปนเศร้า]
331
00:24:58,560 --> 00:25:01,840
[แชน] เอามาบดแบบนี้นี่เอง มา ให้ฉันช่วยนะ
332
00:25:05,800 --> 00:25:07,040
ผู้มารแชน
333
00:25:07,720 --> 00:25:10,840
สูเจ้าไม่ต้องช่วยหรอก ไปนั่งตรงนู้น
334
00:25:13,040 --> 00:25:13,880
[สูดลมหายใจ]
335
00:25:13,960 --> 00:25:17,600
ฉันก็แค่อยากจะช่วยเท่านั้นเอง
336
00:25:17,680 --> 00:25:21,320
ตอนที่ฉันป่วย แม่ซอมพอคอยต้มยาให้ฉัน
337
00:25:21,400 --> 00:25:23,080
ดูแลฉันอย่างไม่ห่าง
338
00:25:23,160 --> 00:25:25,000
ฉันก็เพียงแค่
339
00:25:25,080 --> 00:25:26,920
อยากตอบแทนแม่ซอมพอเท่านั้นเอง
340
00:25:27,000 --> 00:25:29,440
สูเจ้าพูดอะไร ข้าเจ้าจำไม่ได้หรอก
341
00:25:29,520 --> 00:25:31,560
เรื่องมันผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป
342
00:25:32,280 --> 00:25:36,240
ยามนี้ เรื่องสำคัญ
คือต้องเร่งช่วยฟื้นความจำให้น้าอัญชัน
343
00:25:37,120 --> 00:25:38,600
ถ้าสูเจ้าอยากเป็นประโยชน์
344
00:25:39,280 --> 00:25:41,040
ก็ไปช่วยกาหลาหาสมุนไพรเทอญ
345
00:25:45,960 --> 00:25:46,800
ก็ได้
346
00:25:48,200 --> 00:25:49,160
งั้นเดี๋ยว
347
00:25:49,800 --> 00:25:51,120
ฉันไปหาสมุนไพรแล้วกัน
348
00:26:02,040 --> 00:26:02,920
[อัญชัน] อือ
349
00:26:04,600 --> 00:26:06,920
น้าว่าคุณแชน [สูดลมหายใจ]
350
00:26:07,000 --> 00:26:09,960
ทั้งรักและก็เป็นห่วงซอมพอมาก
351
00:26:14,280 --> 00:26:16,920
ข้าเจ้าจำเรื่องเกี่ยวกับผู้มารแชนไม่ได้เลย
352
00:26:18,160 --> 00:26:20,680
ถ้าทำยาฟื้นความจำสำเร็จ
353
00:26:20,760 --> 00:26:22,200
ซอมพอก็ทานกับน้าสิ
354
00:26:23,120 --> 00:26:24,760
จะได้จำคุณแชนได้
355
00:26:28,600 --> 00:26:30,120
แม่หญิงลับแล
356
00:26:31,120 --> 00:26:34,960
หลังจากล่าผู้มารแล้วก็ต้องกินยาลบความจำ
357
00:26:36,600 --> 00:26:38,000
ข้าเจ้า
358
00:26:39,760 --> 00:26:41,920
ไม่รู้ว่าจะฟื้นความจำไปเพื่ออะไร
359
00:26:43,200 --> 00:26:44,320
เสียดายนะ
360
00:26:44,920 --> 00:26:46,960
มีความรักดีๆ แต่ต้องลืมมันไปน่ะ
361
00:26:52,960 --> 00:26:54,080
[เบาๆ] อือ
362
00:26:54,160 --> 00:26:57,680
- [เสียงจั๊กจั่น]
- [ดนตรีลุ้นระทึก]
363
00:27:05,760 --> 00:27:08,440
[ดนตรีระทึก]
364
00:27:10,160 --> 00:27:11,000
[กาหลากระซิบ] แม่
365
00:27:12,160 --> 00:27:13,000
ข้าเจ้าเจอแล้ว
366
00:27:13,080 --> 00:27:14,440
[เอฟเฟกต์ตะลึง]
367
00:27:14,520 --> 00:27:17,080
[กาหลา] ใบหนอก หน้าตาเหมือนในตำราเลยแม่
368
00:27:18,400 --> 00:27:19,560
[หัวเราะเบาๆ]
369
00:27:19,640 --> 00:27:22,560
- ใช่แล้ว ผักหนอก เก่งมากลูก เร็ว
- [ถอนหายใจ]
370
00:27:22,640 --> 00:27:24,480
[อังกาบหอบ]
371
00:27:24,560 --> 00:27:25,880
มาๆ ใส่ตระกร้ามา
372
00:27:43,560 --> 00:27:45,320
[พุดซ้อน] เสียงอะไร ไปดูเร็ว
373
00:27:46,120 --> 00:27:46,960
[พุดซ้อน] หยุด
374
00:27:48,360 --> 00:27:50,000
- [อังกาบ] ฮึ
- [พุดซ้อน] อย่าคิดสู้
375
00:27:50,600 --> 00:27:51,440
[ดนตรีลุ้นระทึก]
376
00:27:51,520 --> 00:27:52,960
พวกสูเจ้าถูกจับแล้ว
377
00:27:55,400 --> 00:27:57,840
- [อังกาบกระซิบ] กาหลา ไม่เอาลูก
- [กาหลาฟึดฟัด]
378
00:28:04,240 --> 00:28:06,040
จับพวกมันไปให้แม่เมือง
379
00:28:11,640 --> 00:28:14,240
[แม่ตรวจ 1] เฮ้ย
380
00:28:15,000 --> 00:28:19,200
[ดนตรีชวนลุ้น]
381
00:28:26,720 --> 00:28:28,720
แค่ปืนกระบอกเดียวและมีด
382
00:28:30,680 --> 00:28:34,360
[พุดซ้อน] สูเจ้าสู้ปืนของพวกเราไม่ได้หรอก
383
00:28:42,040 --> 00:28:45,160
[เสียงจั๊กจั่น]
384
00:28:47,680 --> 00:28:48,640
[ถอนหายใจ]
385
00:28:51,240 --> 00:28:53,160
[ซอมพอ] สูเจ้าพูดอะไร ข้าเจ้าจำไม่ได้หรอก
386
00:28:53,240 --> 00:28:55,520
เรื่องมันผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป
387
00:28:55,600 --> 00:29:00,360
[ดนตรีเศร้า]
388
00:29:03,360 --> 00:29:07,560
[ดนตรีลุ้นระทึก]
389
00:29:14,200 --> 00:29:16,600
[พุดซ้อน] พวกสูเจ้าจะไปกับข้าเจ้าดีๆ
390
00:29:16,680 --> 00:29:18,400
หรือจะตายที่นี่
391
00:29:20,000 --> 00:29:20,840
[ถอนหายใจ]
392
00:29:26,200 --> 00:29:27,960
[ถอนหายใจ] เอาวะ
393
00:29:28,800 --> 00:29:30,080
[แชนผิวปาก]
394
00:29:30,880 --> 00:29:31,880
ใคร
395
00:29:32,560 --> 00:29:34,000
[เสียงฝีเท้า]
396
00:29:35,120 --> 00:29:36,240
ยิงมัน
397
00:29:36,320 --> 00:29:40,720
[เสียงปืนต่อเนื่อง]
398
00:29:43,920 --> 00:29:45,360
เอากระสุนมา
399
00:29:45,440 --> 00:29:46,560
[มิน] ตอนมันกำลังเปลี่ยนกระสุน
400
00:29:46,640 --> 00:29:48,640
เรารีบเอาไปให้ซอมพอเร็ว เร็ว
401
00:29:50,080 --> 00:29:51,480
[พุดซ้อนหายใจหอบถี่]
402
00:29:52,760 --> 00:29:53,880
[พุดซ้อน] หิน
403
00:29:55,680 --> 00:29:56,800
[เสียงปืน]
404
00:29:58,160 --> 00:30:01,360
สูเจ้าจับให้มั่น เล็งเหมือนหน้าไม้
405
00:30:22,280 --> 00:30:23,560
พุดซ้อน
406
00:30:24,840 --> 00:30:26,000
- [เสียงขึ้นไกปืน]
- [เอื้องผึ้ง] กระสุน
407
00:30:26,720 --> 00:30:27,600
[ถอนหายใจ]
408
00:30:27,680 --> 00:30:30,120
- ขอบใจสูเจ้า
- จ้ะ
409
00:30:30,760 --> 00:30:33,040
[พุดซ้อนหายใจเฮือก หอบ]
410
00:30:34,800 --> 00:30:38,920
อีเอื้องผึ้ง [หายใจหอบถี่] มึงคิดไม่ซื่อ
411
00:30:39,000 --> 00:30:41,560
- [หายใจหอบถี่]
- [ดนตรีจบ]
412
00:30:46,680 --> 00:30:48,640
[ดนตรีลุ้นระทึก]
413
00:30:49,920 --> 00:30:52,400
[กาหลา] ได้มาแล้ว ข้าเจ้าได้ผักหนอกมาแล้ว
414
00:30:52,480 --> 00:30:53,720
- ส่งมาให้ข้าเจ้า
- [กาหลาถอนหายใจ]
415
00:30:59,960 --> 00:31:01,120
- แล้วคนอื่นล่ะ
- [กาหลาหอบ]
416
00:31:01,200 --> 00:31:03,000
เฝ้ารออยู่ข้างหน้าถ้ำ
417
00:31:03,080 --> 00:31:05,120
คอยดูลาดเลา ไม่ให้เหล่าแม่ตรวจตามมา
418
00:31:06,040 --> 00:31:07,960
[กาหลา] พวกเราเกือบพลาดท่าให้พุดซ้อน
419
00:31:08,040 --> 00:31:11,000
แต่โชคดีที่ผู้มารแชนทำแผนล่อ
420
00:31:11,080 --> 00:31:13,120
ให้ข้าเจ้าเอายามาให้สูเจ้าก่อน
421
00:31:16,240 --> 00:31:18,720
[กาหลา] ซอมพอ ข้าเจ้าฝากด้วย
422
00:31:22,280 --> 00:31:26,360
กาหลา [ถอนหายใจ]
ยามนี้สูเจ้าต้องไปตามแม่หญิง
423
00:31:26,440 --> 00:31:28,360
ไปเอาขิงมาให้อำพรางทางเข้าของถ้ำ
424
00:31:28,440 --> 00:31:29,640
ค่ะ [หอบ]
425
00:31:29,720 --> 00:31:32,120
[ฮึบ] เดี๋ยว ข้าเจ้าไปด้วย
426
00:31:32,200 --> 00:31:34,760
อัญชัน สูเจ้าต้องอยู่ที่นี่
427
00:31:34,840 --> 00:31:37,640
ถ้ายาเสร็จแล้ว สูเจ้าต้องกิน
428
00:31:38,360 --> 00:31:40,440
อัญชันเป็นความหวังสุดท้ายของพวกเรา
429
00:31:43,880 --> 00:31:47,280
[อังกาบถอนหายใจ] ผู้มารแชน ตามข้าเจ้ามา
430
00:31:47,360 --> 00:31:49,520
[อังกาบ] พวกเราจะต้องรีบปิดบังถ้ำ
431
00:31:49,600 --> 00:31:51,480
- [อังกาบหอบ]
- [เสียงฝีเท้า]
432
00:31:56,960 --> 00:31:59,720
[ดนตรีซึ้ง]
433
00:32:27,400 --> 00:32:28,600
น้าอัญชัน
434
00:32:29,280 --> 00:32:31,000
ข้าเจ้าทำยาเสร็จแล้วค่ะ
435
00:32:32,520 --> 00:32:34,920
ข้าเจ้ากินเลยได้ไหม
436
00:32:35,000 --> 00:32:36,160
กินได้เลยค่ะ
437
00:32:39,160 --> 00:32:41,440
- ข้าเจ้าจะได้รู้ความจริงสักที
- [ดนตรีปลุกใจ]
438
00:32:59,480 --> 00:33:00,320
[ซอมพอ] น้าอัญชัน
439
00:33:00,400 --> 00:33:01,720
[ซอมพอหายใจเฮือก]
440
00:33:01,800 --> 00:33:04,720
[ซอมพอ] น้าอัญชันๆ
441
00:33:04,800 --> 00:33:07,840
[ดนตรีระทึก]
442
00:33:10,920 --> 00:33:13,960
[ซอมพอ] น้าตื่นสิน้า น้าอัญชัน
443
00:33:15,720 --> 00:33:16,640
น้า
444
00:33:18,880 --> 00:33:22,960
[เสียงนกร้อง]
445
00:33:28,680 --> 00:33:30,320
[ดนตรีชวนลุ้น]
446
00:33:31,360 --> 00:33:33,200
ไหว้สาแม่เมืองบัว
447
00:33:35,000 --> 00:33:36,600
อีอัญชันอยู่ไหน
448
00:33:38,280 --> 00:33:40,960
ข้าเจ้าพลาด
449
00:33:41,960 --> 00:33:43,400
พวกกบฏมันหนีไปได้ค่ะ
450
00:33:47,000 --> 00:33:48,400
สูเจ้ามีโอกาสอีกครั้ง
451
00:33:49,800 --> 00:33:52,080
[บัว] รวบรวมแม่ตรวจให้มากที่สุด
452
00:33:53,080 --> 00:33:54,040
คืนนี้
453
00:33:55,000 --> 00:33:57,360
ข้าเจ้าจะนำกำลังไปปราบพวกกบฏ
454
00:33:57,960 --> 00:33:58,840
ค่ะ
455
00:33:58,920 --> 00:34:03,200
[ดนตรีระทึก]
456
00:34:14,679 --> 00:34:16,800
[ดนตรีจบ]
457
00:34:17,760 --> 00:34:21,480
[ดนตรีชวนลุ้น]
458
00:34:21,560 --> 00:34:25,880
[กาหลา] จนถึงป่านนี้แล้ว
น้าอัญชันก็ยังไม่รู้สึกตัวขึ้นมาอีก
459
00:34:27,800 --> 00:34:29,440
ข้าเจ้าก็ไม่รู้ได้
460
00:34:30,679 --> 00:34:32,719
ซอมพอ เอ็งแน่ใจแล้วนะ
461
00:34:32,800 --> 00:34:35,400
ว่าเอ็งปรุงยาถูกต้องตามตำราน่ะ
462
00:34:37,760 --> 00:34:40,800
แกพูดอย่างนี้
คิดว่าซอมพอเล่นเล่ห์กับน้าอัญชันหรือไง
463
00:34:41,400 --> 00:34:45,480
หยุด พวกผู้มารอย่ามาตีกันในนี้
464
00:34:46,400 --> 00:34:48,520
ผู้มารมินพูดมาก็มีเหตุผล
465
00:34:48,600 --> 00:34:51,560
พวกเราจะรู้ได้อย่างใด
ว่าซอมพอปรุงยาด้วยใจสัตย์
466
00:34:54,320 --> 00:34:55,760
พี่กอหญ้า
467
00:34:56,800 --> 00:34:58,320
ซอมพอไม่มีทางทำร้ายพวกเราหรอก
468
00:34:59,200 --> 00:35:02,120
[กาหลา] ซอมพอน่ะ
อยากเป็นแม่หมอ ชอบช่วยเหลือผู้คน
469
00:35:04,040 --> 00:35:06,520
ไม่มีทางมีใจคดคิดทำร้ายผู้ใดได้
470
00:35:13,920 --> 00:35:14,840
น้าอังกาบ
471
00:35:14,920 --> 00:35:18,280
ข้าเจ้าปรุงยาตามตำราที่ได้มาไม่มีผิดเพี้ยน
472
00:35:22,280 --> 00:35:23,920
พวกเราไปเตรียมอาวุธให้ดี
473
00:35:24,000 --> 00:35:24,840
[สูดลมหายใจ]
474
00:35:24,920 --> 00:35:27,800
อีกไม่นาน คงปะทะกับอีบัวมันแน่
475
00:35:28,520 --> 00:35:30,360
ข้าเจ้าจะเฝ้าซอมพอไว้
476
00:35:30,440 --> 00:35:32,440
ถ้าคืนนี้น้าอัญชันยังไม่ตื่น
477
00:35:32,520 --> 00:35:35,720
ข้าเจ้าว่าเอานางเป็นตัวประกัน
ไปต่อรองกับแม่เมืองบัวดีกว่า
478
00:35:35,800 --> 00:35:37,680
นี่ถ้าซอมพอคิดร้าย
479
00:35:37,760 --> 00:35:40,280
จะทำยาหรือเฝ้าคุณน้าอัญชันทำไม
480
00:35:43,040 --> 00:35:43,920
[มินถอนหายใจ]
481
00:35:45,200 --> 00:35:47,680
ผู้มารแชน สูเจ้าตามข้าเจ้ามาเตรียมอาวุธเทอญ
482
00:35:47,760 --> 00:35:50,400
ซอมพอ ข้าเจ้าฝากด้วย
483
00:36:06,520 --> 00:36:08,440
[ดนตรีชวนลุ้น]
484
00:36:22,600 --> 00:36:24,280
นำข้าไปยังถ้ำของกบฏ
485
00:36:24,920 --> 00:36:26,960
แล้วให้คนไปบอกแม่ตรวจพุดซ้อน
486
00:36:27,640 --> 00:36:29,680
ให้นำกำลังตามไปโดยเร็ว
487
00:36:30,280 --> 00:36:31,160
ค่ะ
488
00:36:41,520 --> 00:36:44,600
[ดนตรีลุ้นระทึก]
489
00:36:47,560 --> 00:36:51,160
ตรงข้างหน้านั่น ที่มีไฟนั่น คือถ้ำของพวกกบฏค่ะ
490
00:36:51,240 --> 00:36:53,400
ไม่ต้องให้ถึงถ้ำ
491
00:36:53,480 --> 00:36:57,080
แต่ให้ใกล้พอที่จะเห็นพวกมันย่อยยับไปกับตา
492
00:36:57,800 --> 00:36:58,640
ค่ะ
493
00:37:07,200 --> 00:37:09,840
จนค่ำแล้วน้าอัญชันก็ยังไม่ตื่น
494
00:37:09,920 --> 00:37:11,920
สูเจ้าโดนแม่อังกาบลงโทษแน่
495
00:37:12,000 --> 00:37:14,440
ข้าเจ้าก็สุดปัญญาแล้ว
496
00:37:14,520 --> 00:37:16,280
ข้าเจ้าทำทุกอย่างตามตำรา
497
00:37:17,080 --> 00:37:18,440
ไม่รู้จะทำยังไงต่อ
498
00:37:22,600 --> 00:37:26,240
- [แผ่ว] บัว [หอบ] อังกาบ
- [ดนตรีสะพรึง]
499
00:37:26,320 --> 00:37:27,360
น้าอัญชัน
500
00:37:27,440 --> 00:37:30,400
[อัญชันพึมพำ] บัว ต้องกลับแล้ว
501
00:37:30,480 --> 00:37:33,400
[พึมพำ] เจ้ายังต้องกลับลับแล [หายใจเฮือก]
502
00:37:33,480 --> 00:37:36,080
- [หายใจหอบ คราง]
- น้าอัญชันรู้สึกตัวแล้ว
503
00:37:36,840 --> 00:37:37,880
- [คราง]
- [ซอมพอ] น้า
504
00:37:39,520 --> 00:37:40,360
- น้า
- บัว
505
00:37:40,440 --> 00:37:42,280
น้าเป็นยังไงบ้าง
506
00:37:44,000 --> 00:37:45,680
[กอหญ้า] มาเร็วๆ
507
00:37:45,760 --> 00:37:47,040
[หายใจเฮือก]
508
00:37:47,920 --> 00:37:49,360
[คราง] อังกาบ
509
00:37:49,440 --> 00:37:52,360
อัญชัน สูเจ้าฟื้นแล้วเหรอ
510
00:37:53,280 --> 00:37:54,760
[ร้องไห้] อังกาบ
511
00:37:55,360 --> 00:37:57,120
[ถอนหายใจ]
512
00:37:57,200 --> 00:37:59,120
- [สะอื้น]
- [อังกาบ] สูเจ้ากลับมาแล้ว
513
00:38:02,320 --> 00:38:06,080
- [อังกาบและอัญชันร้องไห้]
- [ดนตรีซึ้ง]
514
00:38:20,080 --> 00:38:25,000
[เสียงขลุ่ย]
515
00:38:25,080 --> 00:38:26,120
เสียงขลุ่ย
516
00:38:27,720 --> 00:38:32,600
[เสียงขลุ่ยต่อเนื่อง]
517
00:38:32,680 --> 00:38:34,800
น้าเอื้องผึ้งบอกว่าเสียงขลุ่ยนี้
518
00:38:34,880 --> 00:38:36,280
แม่บัวใช้เรียกอสูรหมอก
519
00:38:38,480 --> 00:38:39,320
[ซอมพอ] แย่แล้ว
520
00:38:40,480 --> 00:38:42,040
- อสูรหมอก
- [เอฟเฟกต์สะพรึง]
521
00:38:42,120 --> 00:38:43,440
[ซอมพอ] แม่บัวเรียกอสูรหมอกมาที่นี่
522
00:38:43,520 --> 00:38:46,240
[หายใจเฮือก] กอหญ้า
523
00:38:46,320 --> 00:38:47,680
สั่งทุกคนให้ออกจากถ้ำเดี๋ยวนี้
524
00:38:48,320 --> 00:38:50,280
[ดนตรีลุ้นระทึก]
525
00:38:50,360 --> 00:38:52,520
[กอหญ้า] เตรียมอาวุธ รีบออกจาก้ำเดี๋ยวนี้
526
00:38:52,600 --> 00:38:54,920
[อังกาบ] กาหลา พาน้าอัญชันหนีไปก่อน
527
00:38:58,240 --> 00:38:59,800
[กาหลาหอบ]
528
00:39:00,520 --> 00:39:01,560
มิน
529
00:39:02,120 --> 00:39:04,320
[กาหลา] ข้าเจ้าฝากน้าอัญชัน
ซอมพอและผู้มารแชนด้วย
530
00:39:04,400 --> 00:39:06,960
ให้หนีไปก่อน ข้าเจ้าจะไปช่วยแม่
531
00:39:07,040 --> 00:39:10,360
เดี๋ยว กาหลา เอ็งหมายความว่ายังไงกัน
532
00:39:10,440 --> 00:39:11,600
[มิน] กาหลาเดี๋ยว
533
00:39:12,520 --> 00:39:13,880
ไม่ได้นะ
534
00:39:14,400 --> 00:39:16,320
เอ็งไม่ได้ยินที่แม่เอ็งสั่งหรือยังไง
535
00:39:16,400 --> 00:39:17,840
เอ็งต้องเป็นคนพาไป
536
00:39:17,920 --> 00:39:20,200
ตอนนี้ชีวิตน้าอัญชันสำคัญที่สุด
537
00:39:20,920 --> 00:39:22,280
แล้วชีวิตเอ็งล่ะ
538
00:39:22,360 --> 00:39:24,600
แล้วชีวิตลูกในท้องของเอ็งล่ะ
เอ็งไม่เห็นบ้างเหรอ
539
00:39:24,680 --> 00:39:26,040
[มิน] เอ็งจะทำอย่างนี้ไม่ได้นะกาหลา
540
00:39:28,840 --> 00:39:31,280
ข้าเจ้าไว้ใจสูเจ้าเพียงผู้เดียว
541
00:39:33,080 --> 00:39:35,480
ฝากสูเจ้าคุ้มครองน้าอัญชัน
542
00:39:36,800 --> 00:39:37,960
ฝากด้วย
543
00:39:40,040 --> 00:39:41,080
- กาหลา
- [ดนตรีเศร้า]
544
00:39:41,920 --> 00:39:44,280
กาหลา เอ็งเห็นแก่ลูกในท้องของเอ็งหน่อยนะ
545
00:39:44,360 --> 00:39:45,760
[มิน] เอ็งเห็นแก่ข้าหน่อย
546
00:39:45,840 --> 00:39:49,200
อย่าทำแบบนี้เลย กาหลาอย่าทำ…
[สะอื้น] อย่าทำแบบนี้เลย
547
00:39:51,440 --> 00:39:54,000
[ร้องไห้] อย่าทิ้งข้า
548
00:40:04,520 --> 00:40:05,400
[สูดจมูก]
549
00:40:09,720 --> 00:40:10,560
มิน
550
00:40:12,280 --> 00:40:14,800
สูเจ้าเชื่อใจข้าเจ้านะ
551
00:40:22,920 --> 00:40:23,800
ชิ
552
00:40:35,320 --> 00:40:37,080
[สะอื้น] ถ้างั้นก็ดูแลตัวเองดีๆ
553
00:40:40,520 --> 00:40:41,800
ไปซะ
554
00:40:50,120 --> 00:40:51,080
[มิน] พวกเอ็ง
555
00:40:55,160 --> 00:40:56,080
ตามข้ามา
556
00:40:57,680 --> 00:40:58,560
- [ในลำคอ] อือ
- [อัญชันหอบ]
557
00:40:59,560 --> 00:41:02,000
- [กระซิบ] ไป
- [แชนกระซิบ] ค่อยๆ
558
00:41:02,080 --> 00:41:04,160
[อัญชันหอบ]
559
00:41:04,240 --> 00:41:06,080
- ระวังนะ
- ค่อยๆ เดินนะ
560
00:41:06,160 --> 00:41:07,960
[อัญชันหอบ]
561
00:41:12,360 --> 00:41:17,360
- [เสียงขลุ่ย]
- [เสียงอสูรขู่ต่ำ]
562
00:41:17,440 --> 00:41:23,080
- [ดนตรีเร้าใจ]
- [เสียงอสูรขู่ต่อเนื่อง]
563
00:41:29,640 --> 00:41:31,920
[ดนตรีจบ]
564
00:41:32,000 --> 00:41:33,160
[เสียงขลุ่ย]
565
00:41:33,240 --> 00:41:35,960
- [เสียงร้องโอดโอย โวยวาย]
- [เสียงอสูรคำราม]
566
00:41:36,040 --> 00:41:38,720
- [เสียงกัดเนื้อ]
- [เสียงอสูรครางต่ำ]
567
00:41:38,800 --> 00:41:41,240
น้าเป็นแฝดน้องของอังกาบ
568
00:41:41,840 --> 00:41:43,920
และเคยเป็นเพื่อนรักของบัว
569
00:41:44,000 --> 00:41:44,840
[บัว] อัญชัน
570
00:41:44,920 --> 00:41:46,960
ข้าเจ้าคิดถึงสูเจ้าเหลือเกิน
571
00:41:48,200 --> 00:41:49,240
ข้าเจ้าอยู่นี่
572
00:41:51,840 --> 00:41:52,960
[เสียงชนวนปะทุไฟ]
573
00:41:53,040 --> 00:41:54,000
[เสียงอสูรคำราม]
574
00:41:54,600 --> 00:41:56,000
ข้าเจ้าเสียใจจริง
575
00:41:56,640 --> 00:41:58,600
ที่เชื้อสายของสูเจ้า
576
00:41:58,680 --> 00:42:00,920
จะต้องจบสิ้นลง ณ วันนี้
577
00:42:02,480 --> 00:42:07,840
♪ เฮาคือพลังแห่งผองชน ♪
578
00:42:08,480 --> 00:42:15,320
♪ ผู้คนต้องอยู่เหนือสิ่งใด ♪
579
00:42:38,440 --> 00:42:44,160
♪ งามเฮืองปานเมืองฟ้า ♪
580
00:42:44,240 --> 00:42:49,240
♪ งามในหล้าสุดป่าเขา ♪
581
00:42:49,320 --> 00:42:54,960
♪ บ่มีเทพใดที่คุ้มเหย้า ♪
582
00:42:55,040 --> 00:43:01,520
♪ มีเพียงเฮา ชาวลับแล ♪
583
00:43:01,600 --> 00:43:06,520
♪ ทิ้งคำสืบมา ♪
584
00:43:06,600 --> 00:43:12,400
♪ ศรัทธาคุณค่าแห่งตน ♪
585
00:43:12,480 --> 00:43:18,160
♪ เฮาคือพลังแห่งผองชน ♪
586
00:43:18,240 --> 00:43:24,840
♪ ผู้คนต้องอยู่เหนือสิ่งใด ♪
587
00:43:25,360 --> 00:43:30,800
♪ คนชี้นำชะตา ♪
588
00:43:30,880 --> 00:43:37,680
♪ มีเพียงตนชี้นำชะตา ♪
589
00:43:37,760 --> 00:43:39,640
[เพลงจบ]
60190
