subtitlecat.com

All language subtitles for Blondie in an Ancient Time_S01E17_Episode 17.Thai (CC)

Afrikaans

Akan

Albanian

Amharic

Arabic

Armenian

Azerbaijani

Basque

Belarusian

Bemba

Bengali

Bihari

Bosnian

Breton

Bulgarian

Cambodian

Catalan

Cebuano

Cherokee

Chichewa

Chinese (Simplified)

Chinese (Traditional)

Corsican

Croatian

Czech

Danish

Dutch Download

English

Esperanto

Estonian

Ewe

Faroese

Filipino

Finnish

French

Frisian

Galician

Georgian

German

Greek

Guarani

Gujarati

Haitian Creole

Hausa

Hawaiian

Hebrew

Hindi

Hmong

Hungarian

Icelandic

Igbo

Indonesian

Interlingua

Irish

Italian

Japanese

Javanese

Kannada

Kazakh

Kinyarwanda

Kirundi

Kongo

Korean

Krio (Sierra Leone)

Kurdish

Kurdish (Soranî)

Kyrgyz

Laothian

Latin

Latvian

Lingala

Lithuanian

Lozi

Luganda

Luo

Luxembourgish

Macedonian

Malagasy

Malay

Malayalam

Maltese

Maori

Marathi

Mauritian Creole

Moldavian

Mongolian

Myanmar (Burmese)

Montenegrin

Nepali

Nigerian Pidgin

Northern Sotho

Norwegian

Norwegian (Nynorsk)

Occitan

Oriya

Oromo

Pashto

Persian

Polish

Portuguese (Brazil)

Portuguese (Portugal)

Punjabi

Quechua

Romanian

Romansh

Runyakitara

Russian

Samoan

Scots Gaelic

Serbian

Serbo-Croatian

Sesotho

Setswana

Seychellois Creole

Shona

Sindhi

Sinhalese

Slovak

Slovenian

Somali

Spanish

Spanish (Latin American)

Sundanese

Swahili

Swedish

Tajik

Tamil

Tatar

Telugu

Thai

Tigrinya

Tonga

Tshiluba

Tumbuka

Turkish

Turkmen

Twi

Uighur

Ukrainian

Urdu

Uzbek

Vietnamese

Welsh

Wolof

Xhosa

Yiddish

Yoruba

Zulu

Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:00,800 --> 00:00:03,520 - ข้าต้องการใช้เรือขนข้าวสารสิบลำ - [ดนตรีระทึก] 2 00:00:03,600 --> 00:00:06,600 พี่พอจะรู้จักใครที่มีเรือว่าจ้างบ้างหรือไม่จ๊ะ 3 00:00:07,400 --> 00:00:09,440 เรื่องขนข้าวสาร 3,400 หาบ 4 00:00:09,520 --> 00:00:11,560 ภายในมะรืนเนี่ยเรื่องเล็ก 5 00:00:11,640 --> 00:00:13,480 [ถม] เรื่องขี้ผง ไม่ต้องเป็นห่วง 6 00:00:16,160 --> 00:00:18,280 ขุนเอก 7 00:00:18,360 --> 00:00:21,320 - [ถมอ้อแอ้] ฮะ - [แพร] นี่คิดจะเล่นสกปรกกันแบบนี้เลยเหรอ 8 00:00:22,120 --> 00:00:26,040 [ชด] ท่านขุนขอรับ ในที่สุด มันก็หาเรือไปส่งข้าวได้ขอรับ 9 00:00:27,080 --> 00:00:28,080 - [ดนตรีจบ] - โธ่เว้ย 10 00:00:28,160 --> 00:00:29,800 - [ลิ้นจี่] โธ่เอ๊ย นางแพร - [ดนตรีเศร้า] 11 00:00:30,760 --> 00:00:32,520 [ลิ้นจี่] ตัวชอบเขา 12 00:00:32,600 --> 00:00:34,440 แต่ไปช่วยให้เขาแต่งงานกับผู้หญิงอื่น 13 00:00:34,520 --> 00:00:35,840 [ดนตรีเศร้า] 14 00:00:35,920 --> 00:00:41,320 - [แพรร้องไห้] ลิ้นจี่ - [ดนตรีจบ] 15 00:00:44,400 --> 00:00:48,320 ตอนนี้พวกเราได้เงินมาทั้งหมด 240 ชั่ง 16 00:00:48,400 --> 00:00:50,600 เราต้องหาเงินให้ได้สี่พันชั่ง 17 00:00:50,680 --> 00:00:52,400 กับทองอีกหนึ่งร้อยบาท 18 00:00:52,480 --> 00:00:56,200 โอ้โฮ ยังต้องหาเงินกันอีกมากโข 19 00:00:56,280 --> 00:00:58,040 - [แค่นเสียง] - [ดนตรีสดใส] 20 00:00:58,120 --> 00:01:00,120 มองโลกในแง่ดีหน่อยสิ 21 00:01:00,200 --> 00:01:03,000 พวกเราน่ะมีเวลากันอีกตั้งสองปีกว่า 22 00:01:03,080 --> 00:01:05,680 [แพร] แบบนี้ถือว่าเริ่มต้นได้ดีเลยนะ 23 00:01:05,760 --> 00:01:09,000 ส่วนเนี่ยเป็นเงินส่วนแบ่งของพวกเรา 24 00:01:09,080 --> 00:01:10,520 เชิญเอาไปถลุงกันได้เต็มที่เลย 25 00:01:10,600 --> 00:01:12,680 [ลิ้นจี่กับตุ่นหัวเราะ] 26 00:01:12,760 --> 00:01:14,080 [แพร] แต่ 27 00:01:14,160 --> 00:01:16,800 อย่าใช้กันจนหมดนะ เก็บไว้บ้าง โอเคไหม 28 00:01:16,880 --> 00:01:19,520 - [ลิ้นจี่หัวเราะ] - [ตุ่นหัวเราะ] 29 00:01:20,240 --> 00:01:24,120 เกิดมาข้าเพิ่งเคยจับเงินเยอะแบบนี้เป็นครั้งแรก 30 00:01:24,200 --> 00:01:27,680 [ลิ้นจี่หัวเราะ] ข้าจะเอาไปซื้ออะไรก่อนดี 31 00:01:27,760 --> 00:01:29,280 โอ๊ย กลุ้มอกกลุ้มใจ 32 00:01:29,360 --> 00:01:31,560 [ลิ้นจี่หัวเราะ] 33 00:01:34,200 --> 00:01:35,200 [ลิ้นจี่] พี่ตุ่น 34 00:01:35,280 --> 00:01:37,720 - [ลิ้นจี่] ไปกันเถอะจ้ะ เดี๋ยวข้ามานะ - จ้ะ 35 00:01:38,960 --> 00:01:42,240 - [เอฟเฟกต์วิบวับ] - [ดนตรีจบ] 36 00:01:42,320 --> 00:01:43,680 [ลิ้นจี่] พี่ตุ่น 37 00:01:45,200 --> 00:01:46,680 [ดนตรีซุกซน] 38 00:01:46,760 --> 00:01:47,680 เป็นไงจ๊ะ 39 00:01:48,480 --> 00:01:50,120 ช่างงามนักงามแท้ 40 00:01:50,200 --> 00:01:53,680 [หัวเราะ] ข้าเอาหมดนี่เลยจ้ะ 41 00:01:53,760 --> 00:01:56,360 [ลิ้นจี่] อยากมีเสื้อลูกไม้สวยๆ มานานแล้ว 42 00:01:58,840 --> 00:02:02,040 ข้าเนี่ยนะหวังว่าจะมีทองเก็บมานานแล้ว 43 00:02:02,120 --> 00:02:05,640 ต่อแต่นี้ไป ทุกคนจะต้องเรียกข้าว่าท่านเศรษฐีตุ่น 44 00:02:05,720 --> 00:02:07,720 [หัวเราะ] 45 00:02:07,800 --> 00:02:09,960 เอาหมดเลยใช่ไหมจ๊ะ 46 00:02:11,080 --> 00:02:14,320 - เอาเส้นเดียวจ้ะ - เอาเส้นเดียว 47 00:02:14,400 --> 00:02:17,120 - เอ่อ ลิ้นจี่ ถอดคืนมาจ้ะ - รีบๆ ถอด ถอดมาก่อน 48 00:02:17,200 --> 00:02:18,720 - [หัวเราะ] นี่จ้ะ - [หัวเราะแห้งๆ] 49 00:02:18,800 --> 00:02:20,480 [ดนตรีจบ] 50 00:02:20,560 --> 00:02:23,720 [เสียงนกร้อง] 51 00:02:31,160 --> 00:02:34,880 [ดนตรีไทยเศร้า] 52 00:02:41,440 --> 00:02:43,080 แม่จ๋า 53 00:02:45,080 --> 00:02:47,640 อยู่ตรงนั้นเป็นอย่างไรบ้างจ๊ะ 54 00:02:52,560 --> 00:02:54,040 ยามนี้ 55 00:02:56,600 --> 00:02:58,960 ข้าได้เป็นไทแก่ตัวแล้ว 56 00:03:02,480 --> 00:03:04,160 อยากให้แม่ 57 00:03:05,840 --> 00:03:07,520 ได้มาเห็นยิ่งนัก 58 00:03:20,440 --> 00:03:25,600 [เพลง “เธอ”] 59 00:03:27,520 --> 00:03:30,760 ♪ เธอคนนี้ ♪ 60 00:03:30,840 --> 00:03:36,200 ♪ ที่รอมาแสนนาน ♪ 61 00:03:38,440 --> 00:03:42,200 ♪ เธอคนนี้ ♪ 62 00:03:42,280 --> 00:03:47,760 ♪ ที่ฉันตามหา ♪ 63 00:03:49,480 --> 00:03:53,280 ♪ เธอคนนี้ ♪ 64 00:03:53,360 --> 00:03:56,040 ♪ เท่านั้น ♪ 65 00:03:56,120 --> 00:04:01,560 ♪ ทำให้ชีวิตของฉันนั้นมีค่า ♪ 66 00:04:01,640 --> 00:04:07,320 ♪ และเธอคือรักสุดท้าย ♪ 67 00:04:07,400 --> 00:04:12,360 ♪ และจะรอจนกว่าฉัน ♪ 68 00:04:12,440 --> 00:04:17,839 ♪ จะหมดลมหายใจ ♪ 69 00:04:20,440 --> 00:04:22,600 [เพลงจบ] 70 00:04:25,520 --> 00:04:29,840 [เสียงเปิดประตู] 71 00:04:30,720 --> 00:04:32,360 [แพรถอนหายใจ] 72 00:04:33,840 --> 00:04:36,120 - [ชาย] ประทานโทษขอรับ - จ๊ะ 73 00:04:37,360 --> 00:04:40,240 กระผมมาตามที่อยู่ที่นายฝรั่งแจ้งมาขอรับ 74 00:04:41,200 --> 00:04:43,920 หัวทองเช่นนี้ คุณแพรไม่ผิดแน่ 75 00:04:44,000 --> 00:04:45,160 [หัวเราะเบาๆ] 76 00:04:45,240 --> 00:04:49,840 นายฝรั่งวิลเลียม นายของกระผมมีความฝากมาขอรับ 77 00:04:49,920 --> 00:04:51,360 - [แพร] ขอบใจจ้ะ - [เอฟเฟกต์ลุ้นระทึก] 78 00:04:54,320 --> 00:04:58,800 [เสียงกลองรัวชวนลุ้น] 79 00:05:03,800 --> 00:05:06,240 [หายใจเฮือก] [ภาษาอังกฤษ] พระเจ้า 80 00:05:06,320 --> 00:05:08,040 [แพร] จริงปะเนี่ย 81 00:05:08,880 --> 00:05:10,040 - มีอะไรหรือ - [ดนตรีลุ้นระทึก] 82 00:05:11,200 --> 00:05:13,120 คุณวิลเลียมสั่งข้าวล็อตใหม่ 83 00:05:13,200 --> 00:05:14,560 ห้าร้อยตัน 84 00:05:14,640 --> 00:05:17,400 [ค่อยๆ เรียงกันพูด] ฮะ 85 00:05:22,160 --> 00:05:23,960 นี่มากกว่าคราวก่อนสองเท่าเชียวนะ 86 00:05:24,800 --> 00:05:27,120 แล้วนายฝรั่งวิลเลียมจะให้เงินเราก่อนหรือ 87 00:05:27,720 --> 00:05:30,680 ไม่ เราต้องระดมทุนไปซื้อข้าวเอง 88 00:05:30,760 --> 00:05:32,000 [ในลำคอ] อือ 89 00:05:32,080 --> 00:05:36,480 เห็นพวกเอ็งนี่ขยันขันแข็ง ค้าขายจนได้ผลดี 90 00:05:36,560 --> 00:05:39,680 นี่เดี๋ยวข้าจะไปชักชวนคน มาร่วมลงทุนกับพวกเอ็งเพิ่ม 91 00:05:39,760 --> 00:05:42,280 [หัวเราะ] ขอบคุณนะจ๊ะ 92 00:05:42,960 --> 00:05:45,840 ฉันเองก็จะไปแจ้งมิตรสหายที่มีกำลังทรัพย์ 93 00:05:45,920 --> 00:05:47,720 เชื่อว่ามีหลายคนสนใจ 94 00:05:48,480 --> 00:05:50,560 ขอบใจมากนะจ๊ะน้องทับทิม 95 00:05:50,640 --> 00:05:51,720 [ตุ่น] หือ [หายใจเฮือก] 96 00:05:51,800 --> 00:05:53,320 [ประสานเสียง] น้องทับทิม 97 00:05:58,200 --> 00:06:01,960 - แหม เดี๋ยวนี้คลั่งรักนะ - [ดนตรีซึ้ง] 98 00:06:02,040 --> 00:06:05,640 ก้าวหน้าเปลี่ยนเป็นแบบ คุณทับทิมเป็นน้องทับทิมเฉย 99 00:06:05,720 --> 00:06:07,880 จะเป็นไรไปเล่าแม่แพร 100 00:06:07,960 --> 00:06:11,440 เวลานี้พี่กล้าไม่ได้เป็นทาสใครแล้วนะจ๊ะ 101 00:06:12,800 --> 00:06:14,200 จ้ะ น้องทับทิม 102 00:06:14,280 --> 00:06:16,080 [หัวเราะเบาๆ] 103 00:06:18,160 --> 00:06:21,560 [หัวเราะแห้งๆ] 104 00:06:21,640 --> 00:06:24,840 - [เสียงจั๊กจั่น] - [ลิ้นจี่ถอนหายใจ] 105 00:06:32,520 --> 00:06:35,120 ขอบใจมากนะจ๊ะน้องทับทิม 106 00:06:42,880 --> 00:06:46,680 [ถอนหายใจ เดาะลิ้น พ่นลมหายใจ] 107 00:06:46,760 --> 00:06:49,240 เราเป็นนางเอกนะเว้ย ไม่ใช่ตัวอิจฉา 108 00:06:49,320 --> 00:06:51,800 เราจะต้องมานั่งทนเห็นนายกล้ากับคุณทับทิม 109 00:06:51,880 --> 00:06:53,880 รักกันแบบนี้ไปอีกสองปีกว่า 110 00:06:53,960 --> 00:06:57,440 โอ๊ย [เดาะลิ้น] ไม่ไหวแล้วเว้ย [ถอนหายใจ] 111 00:06:57,520 --> 00:06:59,280 โว้ย นางแพร 112 00:06:59,360 --> 00:07:03,040 เอ็งเป็นบ้าอะไรของเอ็ง คนจะหลับจะนอน 113 00:07:03,120 --> 00:07:05,880 โทษทีลิ้นจี่ นอนต่อเหอะ 114 00:07:05,960 --> 00:07:07,240 [ถอนหายใจ] 115 00:07:09,000 --> 00:07:11,000 [ดนตรีเศร้า] 116 00:07:11,080 --> 00:07:12,920 เราต้องจบเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด 117 00:07:16,760 --> 00:07:19,440 [เสียงนกร้อง] 118 00:07:20,840 --> 00:07:23,000 - [แพรหอบ] - [ดนตรีจบ] 119 00:07:23,640 --> 00:07:25,040 เฮ้ย นายกล้าๆ 120 00:07:26,000 --> 00:07:27,240 [แพร] รีบอาบน้ำแต่งตัวหล่อๆ 121 00:07:27,320 --> 00:07:28,880 ไปเจริญกรุงกับฉัน 122 00:07:30,080 --> 00:07:31,280 เอ็งจะไปที่นั่นทำไมหรือ 123 00:07:31,360 --> 00:07:34,240 เออ เดี๋ยวก็รู้ เร็วๆ 124 00:07:34,320 --> 00:07:36,400 [ดนตรีสนุกสนาน] 125 00:07:36,480 --> 00:07:39,160 [เสียงประตู] 126 00:07:39,920 --> 00:07:41,240 - คุณแพร คุณกล้า - [ดนตรีจบ] 127 00:07:41,320 --> 00:07:45,600 คุณได้จดหมายจากฉัน เรื่องต้องการข้าว 500 ตันแล้วใช่หรือไม่ 128 00:07:46,280 --> 00:07:47,440 ใช่ค่ะ 129 00:07:47,520 --> 00:07:51,160 เห็นว่านายฝรั่งวิลเลียม ต้องการข้าวจำนวน 500 ตัน 130 00:07:51,240 --> 00:07:53,080 ค่อนข้างมากโขอยู่นะขอรับ 131 00:07:53,160 --> 00:07:54,840 กระผมเกรงว่า… 132 00:07:54,920 --> 00:07:56,640 ถ้าฉันหาข้าวให้คุณได้หนึ่งพันตัน 133 00:07:56,720 --> 00:07:58,600 [เอฟเฟกต์ใจเต้น] 134 00:07:58,680 --> 00:08:00,160 คุณสนใจไหมคะ 135 00:08:00,240 --> 00:08:04,080 [ดนตรีไทยลุ้นระทึก] 136 00:08:05,840 --> 00:08:07,440 ถ้าอย่างนั้นก็เยี่ยมไปเลยสิคุณ 137 00:08:08,640 --> 00:08:11,520 - [วิลเลียม] ตกลงตามนี้ - [แพรพูดภาษาอังกฤษ] ตกลงค่ะ 138 00:08:13,880 --> 00:08:17,840 [ดนตรีสะพรึง] 139 00:08:21,280 --> 00:08:24,200 - [ดนตรีจบ] - [กล้า] แค่ข้าว 500 ตัน ข้ายังจนปัญญา 140 00:08:24,280 --> 00:08:28,240 นี่เอ็งไพล่ไปรับอาสาว่า จะหาข้าวมาขายให้นายฝรั่งถึงหนึ่งพันตัน 141 00:08:28,320 --> 00:08:30,760 - ไยเอ็งจึงกล้าบ้าบิ่นยิ่งนัก - [เดาะลิ้น] 142 00:08:30,840 --> 00:08:33,960 นี่ เราเริ่มมาจากเกวียนเดียว 143 00:08:34,039 --> 00:08:35,320 ยังหามาได้ 200 ตันเลย 144 00:08:35,400 --> 00:08:38,080 [แพร] เราจะเพิ่ม เป็นหนึ่งพันตันก็คงไม่ยากอะไรหรอก 145 00:08:39,159 --> 00:08:41,360 นายก็ช่วยๆ กันนะ 146 00:08:41,440 --> 00:08:43,559 นายจะได้ชนะขุนเอกเร็วๆ ด้วยไง 147 00:08:43,640 --> 00:08:46,920 [ดนตรีบรรเลงช้าๆ] 148 00:08:48,560 --> 00:08:50,040 [สูดลมหายใจ] 149 00:08:51,040 --> 00:08:52,840 ขอบใจเอ็งมากนะนางแพร 150 00:08:55,120 --> 00:08:59,720 แต่เมื่อเอ็งมาเหยียบเรือนคุณหลวง ตั้งแต่วันแรกจนถึงบัดนี้ 151 00:09:01,000 --> 00:09:02,760 เอ็งดีกับข้ายิ่งกว่าใคร 152 00:09:04,600 --> 00:09:06,360 เอ็งทำให้ทาสอย่างข้า 153 00:09:07,000 --> 00:09:10,120 เจริญก้าวหน้าอย่างที่ไม่เคยได้นึกฝัน 154 00:09:11,160 --> 00:09:14,240 [กล้า] เอ็งสู้เป็นธุระคอยลำบากแทนข้า 155 00:09:15,760 --> 00:09:18,080 แม้ข้าได้ออกเรือนกับคุณทับทิมเมื่อไหร่ 156 00:09:19,280 --> 00:09:21,160 ข้าจะไม่ลืมพระคุณเอ็งเลย 157 00:09:21,240 --> 00:09:25,480 [ดนตรีซึ้ง] 158 00:09:28,480 --> 00:09:30,520 [ถอนหายใจ] 159 00:09:36,680 --> 00:09:41,240 [ดนตรีจบ] 160 00:09:53,480 --> 00:09:54,560 นางแพร 161 00:09:54,640 --> 00:09:57,280 - [ในลำคอ] หือ - [ลิ้นจี่] นี่เอ็งทนไม่ไหวแล้วใช่หรือไม่ 162 00:09:58,040 --> 00:10:01,520 - เรื่อง - ก็ที่เอ็งอยากขายข้าวฝรั่งให้ได้มากๆ 163 00:10:01,600 --> 00:10:03,840 ไปขอเขาเพิ่มจาก 500 ตันเป็นพันตันน่ะ 164 00:10:07,520 --> 00:10:08,400 ฉันก็ 165 00:10:09,560 --> 00:10:11,880 แค่อยากให้นายกล้าชนะขุนเอกให้ได้สักที 166 00:10:12,960 --> 00:10:16,240 แล้วก็ทำตามสัญญาที่เคยสัญญากันไว้ 167 00:10:16,320 --> 00:10:18,880 ฉันจะได้หายห่วง แค่นั้นแหละ 168 00:10:21,160 --> 00:10:25,320 แม้นพี่กล้าได้แต่งงาน กับคุณทับทิมแล้ว เอ็งจะไปไหน 169 00:10:26,520 --> 00:10:30,200 [ดนตรีเศร้า] 170 00:10:30,280 --> 00:10:34,680 - ถ้าตอนนี้โทรศัพท์ไม่เจ๊งก็คงได้กลับบ้าน - ฮะ 171 00:10:37,000 --> 00:10:39,800 ถึงตอนนั้นจะไปไหนก็ได้แล้ว 172 00:10:39,880 --> 00:10:41,720 มีเงินแล้วไม่อดตายหรอก 173 00:10:54,280 --> 00:10:58,560 นี่แม่แพรจะชวนให้พวกฉัน ลงทุนเพิ่มมากมายถึงเพียงนั้นเชียวหรือ 174 00:10:59,200 --> 00:11:01,560 ถึงพวกฉันจะมีกินมีใช้อย่างไม่ลำบาก 175 00:11:01,640 --> 00:11:04,600 แต่เงินมากเพียงนี้นั้น พวกฉันก็ต้องคิดหนักอยู่นะ 176 00:11:04,680 --> 00:11:06,880 - กล้าๆ กันหน่อยสิคะ - [ดนตรีปลุกใจ] 177 00:11:06,960 --> 00:11:09,760 ตอนนี้การค้ากำลังไปได้ดีมากๆ 178 00:11:10,520 --> 00:11:13,520 แล้วถ้าพวกคุณใจถึงแล้วล่ะก็ รับรองค่ะ 179 00:11:13,600 --> 00:11:15,440 ว่ามีแต่ได้กับได้ 180 00:11:15,520 --> 00:11:17,920 [ดนตรีระทึก] 181 00:11:18,000 --> 00:11:19,840 ขอพวกฉันหารือกันก่อนเถิด 182 00:11:25,720 --> 00:11:28,320 เหล่าเพื่อนๆ ของน้องทับทิมยังไม่ตบปากรับคำ 183 00:11:29,000 --> 00:11:32,880 แล้วเราจะไปหาเงินจากไหนไปซื้อข้าว มาขายให้นายวิลเลียมได้เล่านางแพร 184 00:11:34,320 --> 00:11:36,120 [ถอนหายใจ] 185 00:11:36,200 --> 00:11:40,400 [กลองรัวชวนลุ้น] 186 00:11:41,920 --> 00:11:43,240 [พ่นลมหายใจ] 187 00:11:43,320 --> 00:11:45,840 ได้เวลาระดมทุนแล้ว 188 00:11:45,920 --> 00:11:48,480 ใครที่ลงทุนซื้อข้าวสารกับเราคราวนี้ 189 00:11:49,080 --> 00:11:52,840 [กล้า] จะได้ส่วนแบ่งผลกำไร เพิ่มมากกว่าคราวที่แล้วถึงสองเท่า 190 00:11:52,920 --> 00:11:54,080 - [ชาวบ้านฮือฮา] - [ก้อน] เป็นไง 191 00:11:54,160 --> 00:11:55,120 - [ชาวบ้านจอแจ] - [แพร] แล้วฉันรับรอง 192 00:11:55,200 --> 00:11:59,040 - ว่ามีแต่รวย รวย รวย [ลากเสียง] - [ชาวบ้านฮือฮา] 193 00:11:59,120 --> 00:12:01,240 [ชาวบ้านพูดคุยจอแจ] 194 00:12:01,320 --> 00:12:04,360 - [ดนตรีเร้าใจ] - โฮ 195 00:12:04,440 --> 00:12:07,360 ข้าไปป่าวประกาศ ตามที่เอ็งบอกว่าจะให้ส่วนแบ่งเพิ่ม 196 00:12:07,440 --> 00:12:09,760 ทั้งคนที่เคยลงทุนกับเราเมื่อคราวที่แล้ว 197 00:12:09,840 --> 00:12:12,480 กับคนที่ไปชักชวนเพื่อนมาจนมากถึงเพียงนี้ 198 00:12:12,560 --> 00:12:16,040 พลังปากต่อปากนี่ไวรัลไม่แพ้โซเชียลเลยนะเนี่ย 199 00:12:16,120 --> 00:12:19,880 [ตุ่น] อ้าว ใครที่จะร่วมลงทุน เข้าแถวเลยจ้ะ 200 00:12:19,960 --> 00:12:22,520 - [ตุ่น] มาจ้ะ เร็วๆ - [ชาวบ้านจอแจ] 201 00:12:22,600 --> 00:12:24,560 - สวัสดีจ้ะ - [ชาวบ้านชาย 1] จ้ะ 202 00:12:24,640 --> 00:12:26,880 [แพร] พี่ชายเขียนลงวันนี้แล้วก็… 203 00:12:28,400 --> 00:12:32,040 [ดนตรีเร้าใจ] 204 00:12:34,560 --> 00:12:37,480 - [ดนตรีจบ] - [แพร] ตอนนี้เรามีเงินระดมทุนมากพอแล้ว 205 00:12:37,560 --> 00:12:40,520 แต่ปัญหามันติดอยู่ที่ข้าว 206 00:12:40,600 --> 00:12:42,920 เฉพาะที่บางซื่อนี้คงไม่พอ 207 00:12:43,840 --> 00:12:45,800 [แพร] เราจะต้องหาแหล่งข้าวเพิ่ม 208 00:12:45,880 --> 00:12:49,800 ให้ครบหนึ่งพันตัน ซึ่งมากกว่าเดิมห้าเท่าจากคราวที่แล้ว 209 00:12:50,560 --> 00:12:52,280 [ทุกคน] โอ้โฮ 210 00:12:53,000 --> 00:12:56,360 [ก้อน] อยากจะได้ข้าวมากๆ ก็ไปที่แปดริ้วสิ 211 00:12:57,120 --> 00:13:00,520 - แปดริ้ว ฉะเชิงเทราเหรอคะ - [ก้อน] อือ 212 00:13:00,600 --> 00:13:01,960 เออ 213 00:13:02,040 --> 00:13:04,760 [ดนตรีระทึก] 214 00:13:08,440 --> 00:13:10,240 [ดนตรีจบ] 215 00:13:10,320 --> 00:13:11,600 [เสียงเกวียน] 216 00:13:11,680 --> 00:13:13,640 - [ก้อน] ที่แปดริ้วนี่นะ - [ดนตรีสนุกสนาน] 217 00:13:13,720 --> 00:13:17,280 [ก้อน] มีโรงสีมากกว่าบางซื่อหลายเท่าตัวนัก 218 00:13:17,360 --> 00:13:21,000 แล้วก็ยังเป็นแหล่งผลิตข้าวที่ใหญ่ที่สุดในแถบนี้ด้วย 219 00:13:21,080 --> 00:13:23,720 - ถ้าอย่างนั้นข้าวพันตันก็คงเป็นเรื่องเล็ก - เออ 220 00:13:23,800 --> 00:13:28,680 ลุงก้อนคงรู้จักเจ้าของโรงสีแถบนี้ เกือบทุกโรง ถึงได้พามาที่นี่ใช่หรือไม่ขอรับ 221 00:13:28,760 --> 00:13:31,920 - ฮึ ไม่รู้จักใครเลยสักคน - อ้าว 222 00:13:32,000 --> 00:13:34,120 แล้วอย่างนี้จะเจรจาซื้อข้าวได้หรือ 223 00:13:34,200 --> 00:13:37,040 อ้าว ไม่ต้องห่วงไอ้ตุ่น 224 00:13:37,120 --> 00:13:41,480 ข้ารู้จักคนที่จะพาพวกเอ็งเนี่ย ไปเจรจากับเจ้าของโรงสีได้ 225 00:13:41,560 --> 00:13:43,560 - [แพร] โอ้โฮ - [ก้อนแค่นเสียง] เป็นไง 226 00:13:43,640 --> 00:13:46,600 กว้างขวางในบางซื่อเนี่ย ฉันว่าเจ๋งแล้ว 227 00:13:46,680 --> 00:13:48,720 นี่กว้างมาถึงแปดริ้ว 228 00:13:48,800 --> 00:13:50,120 สุดยอดเลยลุงก้อน 229 00:13:50,200 --> 00:13:52,600 - ก้อนเองๆ [แค่นเสียง] - [แพรหัวเราะ] 230 00:13:52,680 --> 00:13:53,600 - [ลิ้นจี่สำรอก] - [กล้า] จับนิดหนึ่ง 231 00:13:53,680 --> 00:13:56,080 - เฮ้ย พี่ไม้ๆ หยุดเกวียนก่อนจ้ะ - ลิ้นจี่ 232 00:13:56,160 --> 00:13:58,560 - [ลิ้นจี่สำรอก] - [ตุ่น] พี่ไม้ หยุดเกวียนก่อนจ้ะ 233 00:13:59,400 --> 00:14:01,440 - [ลิ้นจี่อาเจียน ไอ] - [ตุ่น] โอ๊ย 234 00:14:01,520 --> 00:14:02,960 ไหวไหมจ๊ะลิ้นจี่ 235 00:14:03,040 --> 00:14:05,360 [ก้อน] ไอ้ตุ่น ฉันว่าพาไปนั่งหลบตรงนั้นดีกว่ามั้ง 236 00:14:05,440 --> 00:14:07,160 ค่อยๆ เดิน ค่อยๆ เดิน 237 00:14:07,240 --> 00:14:10,120 - [ตุ่น] เอ้า - [ลิ้นจี่ถอนหายใจ] 238 00:14:11,040 --> 00:14:13,360 - [ตุ่น] อือ ค่อยๆ นั่งนะจ๊ะ - [ลิ้นจี่] จ้ะ จ้ะ 239 00:14:13,440 --> 00:14:15,400 - [แพรถอนหายใจ] - [ตุ่นถอนหายใจ] 240 00:14:16,040 --> 00:14:19,520 [ลิ้นจี่ถอนหายใจ หายใจถี่รัว] 241 00:14:20,320 --> 00:14:22,480 - เป็นไง ดีขึ้นไหม - [ลิ้นจี่ถอนหายใจ] 242 00:14:22,560 --> 00:14:25,120 ข้าดีขึ้นแล้ว [หอบ] 243 00:14:25,760 --> 00:14:26,600 ไปกันต่อเถอะจ้ะ 244 00:14:26,680 --> 00:14:27,880 - ไปจ้ะ - แน่ใจนะ 245 00:14:27,960 --> 00:14:29,440 - เอ้า มา - [โจร] ไปไหนกัน 246 00:14:29,520 --> 00:14:31,480 - [ก้อน] อ้าว - [แพร] เอ๊ะ 247 00:14:31,560 --> 00:14:35,720 [ดนตรีชวนลุ้น] 248 00:14:35,800 --> 00:14:37,920 หัวทองเช่นนี้ พี่ไม่เคยเห็น 249 00:14:38,680 --> 00:14:40,600 - [โจร] มาจากต่างถิ่นหรือ - จ้ะ 250 00:14:40,680 --> 00:14:42,040 มาทำอะไรกันหรือ 251 00:14:42,120 --> 00:14:45,120 พวกข้าจะมาหาซื้อข้าวจ้ะ 252 00:14:45,800 --> 00:14:47,680 ซื้อข้าวก็คงมีเงินมาโข 253 00:14:49,280 --> 00:14:51,080 - เอามาแบ่งกันบ้างจะเป็นไร - [ลิ้นจี่กรี๊ด] 254 00:14:51,160 --> 00:14:53,120 - [ดนตรีลุ้นระทึก] - [ลิ้นจี่คราง] 255 00:14:53,200 --> 00:14:55,200 - [กล้าฮึบ] - ไอ้กล้าระวัง 256 00:14:55,280 --> 00:14:56,600 - [โจรฮึบ] - [ลิ้นจี่หวีดเสียง] 257 00:14:56,680 --> 00:14:58,560 [ตุ่น] อุ๊ยๆ [ฮึบ] 258 00:14:58,640 --> 00:15:01,080 - [ลิ้นจี่ร้องคราง] - [กล้า] โอ๊ย 259 00:15:01,160 --> 00:15:02,760 - [แพร] นายกล้า - [ลิ้นจี่กรี๊ด] 260 00:15:02,840 --> 00:15:07,880 [ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ] 261 00:15:09,840 --> 00:15:11,160 [โจร] เฮ้ย ถอยเว้ย 262 00:15:11,240 --> 00:15:12,480 [ลิ้นจี่ร้องคราง] 263 00:15:12,560 --> 00:15:16,880 [ดนตรีชวนลุ้น] 264 00:15:16,960 --> 00:15:19,880 [กล้าหอบ] 265 00:15:20,760 --> 00:15:22,360 พ่อพัฒน์ 266 00:15:22,440 --> 00:15:26,800 [ดนตรีชวนลุ้น] 267 00:15:32,480 --> 00:15:33,400 [ก้อน] เออ ขอบใจนะ 268 00:15:33,480 --> 00:15:36,520 [ก้อน] อือ 269 00:15:36,600 --> 00:15:39,080 โจรผู้ร้ายเที่ยวปล้นเงินชาวบ้านไปทั่ว 270 00:15:40,320 --> 00:15:41,720 เสียชื่อคนแปดริ้วหมด 271 00:15:44,360 --> 00:15:47,120 - แล้วนี่ลุงก้อนไปอย่างไร มาอย่างไรจ๊ะ - [ดนตรีจบ] 272 00:15:47,200 --> 00:15:48,480 [หัวเราะในลำคอ] 273 00:15:48,560 --> 00:15:52,320 ก็คือว่าพวกแม่แพรเนี่ยเขาต้องการจะซื้อข้าว 274 00:15:53,440 --> 00:15:56,440 [ก้อน] ฉันก็เลยจะมาขอพึ่งบารมีจากพ่อพัฒน์ 275 00:15:56,520 --> 00:15:59,240 - [ดนตรีสดใส] - เอ้า พวกเรา รู้จักพ่อพัฒน์ 276 00:15:59,320 --> 00:16:02,080 [ก้อน] ลูกเจ้าของที่นาเกือบทั้งหมดในแปดริ้ว 277 00:16:02,160 --> 00:16:04,080 เชี่ยวชาญทางด้านพันธุ์ข้าว 278 00:16:04,160 --> 00:16:07,640 นี่ฉันมารู้จักนี่ตอนที่มาราชการกับคุณพระ 279 00:16:08,800 --> 00:16:12,400 ฉันได้เจอแฟนพันธุ์แท้เรื่องข้าวไทยเลยเหรอเนี่ย 280 00:16:12,480 --> 00:16:14,880 พ่อพัฒน์ นี่พี่ตุ่น 281 00:16:14,960 --> 00:16:16,840 ลิ้นจี่ ส่วนฉันกล้า 282 00:16:16,920 --> 00:16:19,960 - นี่ก็… - ฉันแพร มาหาซื้อข้าวที่แปดริ้วนี่แหละ 283 00:16:20,040 --> 00:16:22,080 [แพร] แต่ว่าพวกเราน่ะไม่รู้จักใครเลย 284 00:16:22,840 --> 00:16:25,360 สงสัยต้องขอความช่วยเหลือจากพ่อพัฒน์แล้วแหละ 285 00:16:27,200 --> 00:16:30,480 ผมแม่แพรช่างแปลกตาน่าชมยิ่งนัก 286 00:16:31,480 --> 00:16:35,200 นอกจากฝรั่ง ข้าไม่เคยเห็นใครมีผมสีนี้มาก่อน 287 00:16:35,280 --> 00:16:36,920 [ดนตรีซึ้ง] 288 00:16:37,000 --> 00:16:39,400 [ก้อน] ไม่ใช่แค่สีหัวนะที่แปลก 289 00:16:39,480 --> 00:16:43,040 พ่อพัฒน์ ความคิดยิ่งแปลกเข้าไปใหญ่ 290 00:16:44,200 --> 00:16:47,000 แปลกมากจนได้ทำการค้ากับชาวฝรั่ง 291 00:16:49,600 --> 00:16:53,720 ผู้หญิงน้อยคนนัก ที่จะเจรจากับฝรั่งจนค้าขายด้วยได้ 292 00:16:54,600 --> 00:16:57,280 แม่แพรช่างเก่งเหลือเกิน 293 00:17:04,520 --> 00:17:06,680 ข้าจะช่วยหาข้าวให้อย่างเต็มกำลังเลยจ้ะ 294 00:17:06,760 --> 00:17:08,599 [หัวเราะเบาๆ] 295 00:17:08,680 --> 00:17:10,240 ขอบใจนะ 296 00:17:10,319 --> 00:17:11,960 [ก้อน] อือ 297 00:17:15,920 --> 00:17:19,160 [ดนตรีจบ] 298 00:17:21,440 --> 00:17:25,680 [เสียงนกร้อง] 299 00:17:25,760 --> 00:17:26,920 [ถอนหายใจ] 300 00:17:29,840 --> 00:17:31,120 [ถอนหายใจ] 301 00:17:33,040 --> 00:17:34,640 [ทับทิม] คุณพ่อคะ 302 00:17:36,280 --> 00:17:40,920 ลูกมัวดูแลแต่โรงหมอ วันนี้สบโอกาสอยู่กันพร้อมหน้า 303 00:17:41,000 --> 00:17:44,240 จึงอยากลงครัวทำขนมให้คุณพ่อกินค่ะ 304 00:17:47,720 --> 00:17:48,800 [ถอนหายใจ] 305 00:17:48,880 --> 00:17:50,800 [ดนตรีซึ้ง] 306 00:17:50,880 --> 00:17:54,040 แม้วันหน้าเจ้าออกเรือนไป 307 00:17:54,120 --> 00:17:57,760 หากพ่ออยากกินขนมฝีมือของเจ้าอีกเนี่ย 308 00:17:57,840 --> 00:17:59,640 ก็คงจะลำบากสินะ 309 00:17:59,720 --> 00:18:01,760 [หัวเราะ] 310 00:18:01,840 --> 00:18:04,960 ลูกจะอยู่ดูแลคุณพ่อไปอีกนานเลยเจ้าค่ะ 311 00:18:05,040 --> 00:18:08,240 [แค่นเสียง] จะได้อย่างไรเล่า 312 00:18:08,320 --> 00:18:13,440 เจ้ารู้ไหมว่าทุกวันนี้ ใจพ่อคิดแต่เรื่องไอ้กล้าและขุนเอก 313 00:18:13,520 --> 00:18:16,240 ว่าจะฝากฝังใครให้ดูแลเจ้าดี 314 00:18:16,320 --> 00:18:17,160 [เอี่ยวถอนหายใจ] 315 00:18:19,240 --> 00:18:22,520 ทับทิม เจ้ายังอยากให้ไอ้กล้า 316 00:18:22,600 --> 00:18:24,640 ชนะอยู่ใช่หรือไม่ 317 00:18:24,720 --> 00:18:26,680 - [หัวเราะ] - [ในลำคอ] หือ 318 00:18:26,760 --> 00:18:29,320 - เอ่อ - ว่าไง 319 00:18:29,400 --> 00:18:31,080 - [ดนตรีจบ] - [ทับทิมหัวเราะเขินๆ] 320 00:18:32,120 --> 00:18:33,640 [ดนตรีสะพรึง] 321 00:18:33,720 --> 00:18:35,000 - คุณพ่อ - [แฟง] คุณพระ 322 00:18:35,080 --> 00:18:36,680 - [เอี่ยวโอย] - [แฟง] คุณพระเจ้าคะ 323 00:18:36,760 --> 00:18:40,200 - คุณพ่อ คุณพ่อเป็นอะไรไปคะ - [แฟง] คุณพระ อุ๊ย คุณพระ 324 00:18:40,280 --> 00:18:43,120 - คุณพ่อ - [แฟง] คุณพระเจ้าขา 325 00:18:43,760 --> 00:18:48,520 [ดนตรีระทึก] 326 00:18:48,600 --> 00:18:50,960 [ดนตรีจบ] 327 00:19:06,800 --> 00:19:11,720 [ดนตรีเศร้า] 328 00:19:13,400 --> 00:19:15,280 พี่แฟงมาแล้วหรือจ๊ะ 329 00:19:16,800 --> 00:19:18,440 อ้าว พี่เอก 330 00:19:19,440 --> 00:19:21,040 คุณพระเป็นอย่างไรบ้าง 331 00:19:21,120 --> 00:19:22,760 [ถอนหายใจ] 332 00:19:22,840 --> 00:19:26,200 ท่านหมอว่าคุณพ่อหัวใจเต้นผิดจังหวะค่ะ 333 00:19:26,280 --> 00:19:27,840 [เอกถอนหายใจ] 334 00:19:27,920 --> 00:19:31,920 โรคเกี่ยวกับหัวใจเห็นว่ารักษายากนัก 335 00:19:32,000 --> 00:19:34,560 แลอาการของคุณพระคราวนี้ พอจะมีทางรักษาหรือไม่ 336 00:19:34,640 --> 00:19:36,000 [ถอนหายใจ] 337 00:19:36,080 --> 00:19:38,600 มียาฝรั่งที่พอรักษาได้ค่ะ 338 00:19:38,680 --> 00:19:42,040 แต่ต้องใช้เวลาสักหน่อยอาการจึงจะทุเลา 339 00:19:42,120 --> 00:19:44,120 จึงต้องอยู่รักษาตัวที่นี่ก่อน 340 00:19:44,200 --> 00:19:46,120 [ทับทิมถอนหายใจ] 341 00:19:53,720 --> 00:19:55,040 - น้องทับทิม - [ดนตรีจบ] 342 00:19:56,120 --> 00:19:59,280 กินข้าวก่อนเถิด ประเดี๋ยวจะเจ็บไข้ไปอีกคน 343 00:20:03,400 --> 00:20:06,480 - [ดนตรีซึ้ง] - [เอกถอนหายใจ] 344 00:20:10,840 --> 00:20:12,360 ขอบคุณค่ะ 345 00:20:27,280 --> 00:20:30,920 - [เสียงจั๊กจั่น] - [ดนตรีจบ] 346 00:20:31,000 --> 00:20:34,080 นี่ลุงก้อนก็ไปนอนกับพ่อพัฒน์ เหลือเราแค่สี่คน 347 00:20:34,160 --> 00:20:35,400 ก็นอนรวมกันเลยเนอะ 348 00:20:38,880 --> 00:20:41,560 - [ตุ่น] นี่นางแพร เอ็งรู้ตัวหรือไม่ - หือ 349 00:20:41,640 --> 00:20:44,360 พ่อพัฒน์น่ะมองเอ็งด้วยสายตาแปลกๆ 350 00:20:44,440 --> 00:20:46,360 - [แพร] เหรอ - [ตุ่น] อือ 351 00:20:46,440 --> 00:20:51,080 ใช่ ข้าก็เห็น มองคล้ายกับว่ามีใจให้ 352 00:20:51,160 --> 00:20:53,840 บ้า เจอกันแค่ครั้งเดียว 353 00:20:53,920 --> 00:20:55,880 ฉันก็ไม่ได้ดูฮอตอะไรขนาดนั้นปะ 354 00:20:55,960 --> 00:20:57,360 [ดนตรีสนุกสนาน] 355 00:20:58,000 --> 00:21:00,920 แต่ถ้าเกิดว่าพ่อพัฒน์ชอบฉันขึ้นมาก็ 356 00:21:01,000 --> 00:21:02,560 ไม่แย่นะ 357 00:21:03,200 --> 00:21:06,240 ยังไม่ทันรู้จักนิสัยใจคอ ก็อยากให้เขามาชอบพอซะแล้ว 358 00:21:06,920 --> 00:21:08,640 อ้าว ไม่ดีหรือไง 359 00:21:08,720 --> 00:21:11,240 เจรจาอะไรก็จะได้ง่ายขึ้น 360 00:21:12,080 --> 00:21:14,000 แม้นพ่อพัฒน์ชอบเอ็งขึ้นมาจริงๆ 361 00:21:14,800 --> 00:21:17,200 เอ็งก็จะหลอกใช้งานเขาอย่างนั้นหรือ 362 00:21:17,280 --> 00:21:18,840 ใจดำยิ่งนักนางแพร 363 00:21:18,920 --> 00:21:22,080 ฉันไม่ได้หมายความอย่างงั้น ไม่ได้จะหลอก 364 00:21:23,160 --> 00:21:25,560 [แพร] ก็… ถ้าเกิดว่า ใครจะไปรู้ล่ะ 365 00:21:25,640 --> 00:21:28,400 ถ้าพ่อพัฒน์ดีกับฉันแล้วไปๆ มาๆ ฉัน 366 00:21:28,480 --> 00:21:30,760 อาจจะชอบเขาขึ้นมาก็ได้ 367 00:21:31,360 --> 00:21:32,720 คิดเพ้อเจ้อไปถึงนู่น 368 00:21:32,800 --> 00:21:35,480 - นายกล้า - [ลิ้นจี่] โอ๊ย 369 00:21:35,560 --> 00:21:37,520 จะทะเลาะกันอีกนานหรือไม่ 370 00:21:37,600 --> 00:21:39,920 ข้าเพลียจะแย่แล้ว 371 00:21:54,920 --> 00:21:59,360 [ดนตรีจบ] 372 00:22:07,000 --> 00:22:09,680 [สูดลมหายใจ คราง] 373 00:22:13,080 --> 00:22:17,360 - [ดนตรีซึ้ง] - เฮ้ย 374 00:22:22,080 --> 00:22:24,840 [สูดปาก ถอนหายใจ] 375 00:22:30,840 --> 00:22:34,680 [ดนตรีจบ] 376 00:22:35,600 --> 00:22:38,200 นี่ นายกล้า 377 00:22:39,800 --> 00:22:41,160 - นาย นายกล้า - [ดนตรีบรรเลงเบาๆ] 378 00:22:42,680 --> 00:22:44,800 [กล้างัวเงีย] อย่าเพิ่งมาเร่งน่า 379 00:22:46,360 --> 00:22:49,320 นางแพร 380 00:22:49,400 --> 00:22:51,560 นางแพร 381 00:22:51,640 --> 00:22:55,360 [ถอนหายใจ] 382 00:22:55,440 --> 00:22:58,560 นายจะมานอนละเมอเรียกชื่อฉันแบบนี้ไม่ได้นะ 383 00:23:01,000 --> 00:23:03,320 นายกำลังจะแต่งงานกับคุณทับทิม 384 00:23:05,960 --> 00:23:09,440 - [กล้าถอนหายใจ] - ฮึ่ย 385 00:23:22,600 --> 00:23:25,600 - [ถอนหายใจ] - [ดนตรีจบ] 386 00:23:29,200 --> 00:23:33,520 [แค่นเสียง หายใจหอบ] 387 00:23:34,560 --> 00:23:40,480 ♪ เธอคนนี้ที่รอ ♪ 388 00:23:40,560 --> 00:23:45,640 ♪ มาแสนนาน ♪ 389 00:23:45,720 --> 00:23:51,640 ♪ เธอคนนี้ที่ฉัน ♪ 390 00:23:51,720 --> 00:23:55,840 ♪ ตามหา ♪ 391 00:23:56,720 --> 00:24:01,360 - [ดนตรีจบ] - [เสียงนกร้อง] 392 00:24:02,640 --> 00:24:04,280 [กลั้วหัวเราะ] โอ้โฮ 393 00:24:06,720 --> 00:24:10,440 [ก้อน] ตื่นทำงานแต่เช้าตรู่ ขยันจริงๆ เลยนะพ่อพัฒน์ 394 00:24:10,520 --> 00:24:13,480 - อยู่นิ่งแล้วอึดอัดน่ะลุง - [ก้อน] อ๋อ 395 00:24:13,560 --> 00:24:15,680 [ดนตรีสดใส] 396 00:24:15,760 --> 00:24:18,960 - ลุง ข้าขอถามอะไรสักหน่อยเถิด - [ก้อน] หือ 397 00:24:19,040 --> 00:24:19,960 [ก้อน] อะไรล่ะ 398 00:24:20,040 --> 00:24:22,320 [พัฒน์] ไอ้กล้าเป็นผัวแม่แพรหรือ 399 00:24:22,400 --> 00:24:23,600 [ก้อน] เฮ้ย [หัวเราะ] 400 00:24:24,320 --> 00:24:27,880 ไอ้กล้าเนี่ยมันเป็นคู่หมาย ลูกของคุณพระ นายของข้า 401 00:24:31,400 --> 00:24:34,960 เอ๊ะ ถามเช่นนี้ สนใจใช่ไหมล่ะ 402 00:24:35,040 --> 00:24:38,000 เอางี้ไหม ให้ข้าเป็นพ่อสื่อให้เอาไหม 403 00:24:38,080 --> 00:24:41,080 [ก้อน] หือ อือ [หัวเราะ] 404 00:24:41,160 --> 00:24:43,360 - [พัฒน์] หลับสบายดีหรือไม่ - [ตุ่นหัวเราะ] 405 00:24:43,440 --> 00:24:45,480 - ราวกับตายเลยจ้ะ - [ก้อน] อือ 406 00:24:46,440 --> 00:24:48,760 - [หาว] - [สำรอก] 407 00:24:48,840 --> 00:24:52,720 - [ก้อน] อ้าวๆ เฮ้ย - [ตุ่นกับแพร] ลิ้นจี่ 408 00:24:52,800 --> 00:24:55,000 - ทำไมยังคลื่นไส้อาเจียนอยู่อีกอะ - [ลิ้นจี่อาเจียน] 409 00:24:55,080 --> 00:24:56,440 ข้าว่าเดี๋ยวข้าไป… 410 00:24:56,520 --> 00:24:59,120 [พัฒน์แทรก] เดี๋ยวข้าจะให้ คนไปตามหมอมาดูอาการแม่ลิ้นจี่ 411 00:24:59,200 --> 00:25:01,280 [พัฒน์] หากได้กินยาอาการน่าจะดีขึ้น 412 00:25:01,360 --> 00:25:02,480 [ถอนหายใจ] 413 00:25:04,920 --> 00:25:06,800 ขอบใจมากนะพ่อพัฒน์ 414 00:25:06,880 --> 00:25:10,320 สมแล้วที่ลุงก้อนบอกว่าใครๆ ก็รักพ่อพัฒน์ 415 00:25:10,400 --> 00:25:14,040 [ดนตรีซึ้ง] 416 00:25:22,400 --> 00:25:23,760 [ถอนหายใจ] 417 00:25:23,840 --> 00:25:26,040 จะพาไปโรงสีไม่ใช่หรือ 418 00:25:26,120 --> 00:25:30,640 รีบไปเถิด เสร็จธุระแล้วจะได้กลับบางซื่อเสียที 419 00:25:30,720 --> 00:25:34,320 [ดนตรีสดใส] 420 00:25:42,080 --> 00:25:43,960 [แพรถอนหายใจ] 421 00:25:44,040 --> 00:25:46,800 เจอเจ้าพ่อวงการข้าวทั้งที 422 00:25:46,880 --> 00:25:49,040 [แค่นเสียง] นี่ เออ พ่อพัฒน์ 423 00:25:49,120 --> 00:25:51,120 ช่วยสอนนางแพรมันหน่อยเถอะ 424 00:25:52,480 --> 00:25:54,320 - ลุงก้อนก็รู้ใจ - [ก้อน] อือ 425 00:25:54,400 --> 00:25:57,280 ฉันกำลังคิดว่าจะปรึกษาพ่อพัฒน์อยู่พอดีเลย 426 00:25:57,360 --> 00:25:58,800 เอ็งอยากรู้เรื่องใดหรือ 427 00:25:58,880 --> 00:26:00,200 [เดาะลิ้น สูดปาก] 428 00:26:00,280 --> 00:26:04,640 อะไรก็ได้ที่จะทำให้ฉันยืนหนึ่งอยู่ในวงการนี้ได้ 429 00:26:06,440 --> 00:26:09,240 จะขายข้าว ต้องใส่ใจในหลายส่วน 430 00:26:10,720 --> 00:26:15,640 ข้าวพันธุ์เดียวกัน แต่หากต่างความชื้น รสชาติก็แตกต่างกันลิบลับ 431 00:26:17,000 --> 00:26:19,640 ฉันว่าข้าวก็หน้าตาเหมือนกันหมด 432 00:26:21,160 --> 00:26:23,240 - แล้วแบบนี้พ่อพัฒน์แยกออกได้ยังไง - [ดนตรีจบ] 433 00:26:23,320 --> 00:26:26,120 [เสียงนกร้อง] 434 00:26:26,200 --> 00:26:28,880 ข้ามองข้าวเหมือนมองผู้หญิง 435 00:26:29,520 --> 00:26:31,800 [พัฒน์] ทุกคนมีความงามเป็นของตัวเอง 436 00:26:33,320 --> 00:26:36,000 สีหน้า แววตา 437 00:26:36,080 --> 00:26:37,480 วาจา 438 00:26:38,360 --> 00:26:39,920 ก็เปรียบเสมือน 439 00:26:40,760 --> 00:26:45,680 สี ขนาด หรือความใสของเมล็ดข้าว 440 00:26:48,320 --> 00:26:50,200 ค่อยๆ พิจไปเรื่อยๆ 441 00:26:50,280 --> 00:26:51,640 [ดนตรีซึ้ง] 442 00:26:51,720 --> 00:26:53,800 เราก็จะได้รู้ว่า 443 00:26:53,880 --> 00:26:56,160 อันไหนคือของดีที่เราต้องการ 444 00:26:58,240 --> 00:27:00,040 [กล้า] ผู้หญิงมีชีวิต 445 00:27:00,120 --> 00:27:02,920 มีความคิดเป็นของตัวเอง ไม่ใช่ข้าวของ 446 00:27:03,720 --> 00:27:07,880 เอ็งไปเปรียบผู้หญิงเป็นข้าวของแบบนั้น แล้วก็เลือกไปตามต้องการอย่างนั้นหรือ 447 00:27:09,560 --> 00:27:13,080 [ก้อน] เฮ้ย กล้า 448 00:27:13,160 --> 00:27:14,840 เอ็งเห็นเหมือนที่ข้าเห็นไหม 449 00:27:14,920 --> 00:27:17,560 ว่าสองคนเนี่ยเขาช่างเหมาะสมกันดีนัก 450 00:27:17,640 --> 00:27:20,120 งั้นหรือ ข้าว่าไม่ใช่นะลุง 451 00:27:20,200 --> 00:27:22,200 นี่ แบบนี้นะ 452 00:27:22,280 --> 00:27:24,800 อีกไม่นาน [หัวเราะ] คงได้กัน 453 00:27:24,880 --> 00:27:26,680 ข้าเห็นมานักต่อนักแล้ว 454 00:27:26,760 --> 00:27:29,280 - ลุง - [ก้อน] จริง เออ 455 00:27:30,400 --> 00:27:31,560 ไป แม่แพร 456 00:27:31,640 --> 00:27:34,080 [ก้อน] เอ็งเชื่อข้าสิ [คิกคัก] 457 00:27:34,160 --> 00:27:38,840 [ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ] 458 00:27:42,200 --> 00:27:44,920 ฮะ หนึ่งพันตันเชียวหรือ 459 00:27:45,000 --> 00:27:46,040 [ดนตรีระทึก] 460 00:27:46,120 --> 00:27:47,920 ไอ้หยา 461 00:27:48,000 --> 00:27:51,840 [สำเนียงจีน] ทุกวันนี้แค่จะส่ง ให้เจ้าประจำก็แทบจะไม่พออยู่แล้ว 462 00:27:51,920 --> 00:27:54,800 พวกอั๊วคงขายพวกลื้อไม่ได้หรอก 463 00:27:56,800 --> 00:27:58,800 [พ่นลมหายใจ] ช่วยหน่อยเถอะขอรับ 464 00:28:00,200 --> 00:28:03,080 พวกอั๊วเกรงใจลื้อนะ 465 00:28:03,160 --> 00:28:06,400 แต่ให้พวกอั๊วเนี่ยช่วยเรื่องอื่นเถอะ 466 00:28:07,480 --> 00:28:08,840 [พ่อค้าจีน] นะๆ 467 00:28:15,280 --> 00:28:20,160 - [ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ] - [ถอนหายใจ] 468 00:28:21,520 --> 00:28:22,640 วุ้ย [เดาะลิ้น] 469 00:28:22,720 --> 00:28:24,760 อุตส่าห์มาแหล่งที่ใหญ่ที่สุดแล้วก็ยังไม่ได้ 470 00:28:26,000 --> 00:28:29,160 [แพร] แล้วแบบนี้เราจะ เอาข้าวที่ไหนไปส่งให้คุณวิลเลียมอะ 471 00:28:31,360 --> 00:28:36,040 แปดริ้วมีข้าวมากนัก หรือเรา จะลองไปหาความช่วยเหลือจากทางอื่นดู 472 00:28:36,120 --> 00:28:39,920 เฮ้ย ไม่มีใครกว้างขวางเกินพ่อพัฒน์อยู่แล้วล่ะ 473 00:28:40,760 --> 00:28:42,000 เออ พ่อพัฒน์ 474 00:28:42,080 --> 00:28:44,480 พอจะมีทางอื่นอีกหรือไม่ 475 00:28:44,560 --> 00:28:50,040 [เสียงกลองชวนลุ้น] 476 00:28:52,120 --> 00:28:54,720 - แม่แพร เตรียมเงินไปจ่ายค่าข้าวกันเถิด - [ดนตรีเร้าใจ] 477 00:28:54,800 --> 00:28:56,640 [ก้อน] อ้าว นึกออกแล้วเหรอ 478 00:28:57,320 --> 00:28:58,440 [ก้อน] อือ 479 00:28:59,280 --> 00:29:04,000 แต่หากครั้งนี้สำเร็จ มีสิ่งหนึ่งที่ข้าอยากจะขอแม่แพรเป็นการตอบแทน 480 00:29:04,080 --> 00:29:05,120 ฮะ 481 00:29:14,280 --> 00:29:17,560 - [ดนตรีจบ] - ถ้าหากฉันจะขอให้ทางโรงสีทั้งหลาย 482 00:29:17,640 --> 00:29:20,840 ช่วยกันรวบรวมข้าวขายให้แม่แพรไปก่อน 483 00:29:20,920 --> 00:29:24,720 แล้วฉันจะจัดหาข้าวเปลือก มาทดแทนให้ตามจำนวนที่ขายไป 484 00:29:25,520 --> 00:29:29,720 เพื่อให้ทางโรงสีส่งข้าว ให้กับลูกค้าประจำได้ทันเวลา 485 00:29:30,680 --> 00:29:33,720 [พัฒน์] ถ้าเป็นอย่างนี้ จะพอช่วยเหลือกันได้หรือไม่ 486 00:29:33,800 --> 00:29:37,040 ทำเช่นนั้นโกลาหลวุ่นวายนะพ่อพัฒน์ 487 00:29:38,720 --> 00:29:40,680 แล้วหากถึงเวลานัดหมาย 488 00:29:40,760 --> 00:29:43,480 ข้าวไม่มาส่ง อั๊วจะทำยังไง 489 00:29:46,440 --> 00:29:49,800 เราค้าขายกันมาตั้งแต่ปู่ย่าตายาย 490 00:29:49,880 --> 00:29:52,120 ฉันจะไม่ยอมเสียชื่อด้วยเรื่องหนนี้เป็นแน่ 491 00:29:54,680 --> 00:29:58,600 [ดนตรีชวนลุ้น] 492 00:30:00,040 --> 00:30:04,800 เอาอย่างนี้ ฉันจะขอเอา ที่นาทั้งหมดของบ้านฉันเป็นประกัน 493 00:30:04,880 --> 00:30:09,640 [ดนตรีระทึก] 494 00:30:09,720 --> 00:30:12,400 [ไม่มีเสียงพูด] 495 00:30:20,720 --> 00:30:22,240 [ถอนหายใจ] 496 00:30:22,960 --> 00:30:24,600 เห็นแก่พ่อพัฒน์ 497 00:30:25,680 --> 00:30:27,280 - ก็ตกลงตามที่ต้องการ - [ดนตรีจบ] 498 00:30:29,480 --> 00:30:32,080 แต่ต้องวางเงินเต็มจำนวนทั้งหมด 499 00:30:32,160 --> 00:30:34,320 เราจึงยอมให้ขนข้าวไปได้ 500 00:30:34,400 --> 00:30:35,480 เฮ้ย 501 00:30:36,960 --> 00:30:40,360 - เอาไงดีอะ เราไม่ได้เอาเงินมามากขนาดนั้น - [ดนตรีชวนลุ้น] 502 00:30:40,440 --> 00:30:42,680 ฉันกะว่าแค่มาจ่ายมัดจำก่อน 503 00:30:42,760 --> 00:30:44,640 แล้วพอไปขายให้คุณวิลเลียมได้ 504 00:30:44,720 --> 00:30:46,800 [แพร] ได้เงินมา แล้วก็ค่อยมาจ่ายส่วนที่เหลือ 505 00:30:46,880 --> 00:30:49,480 เราเร่งกลับไปเอาเงินมาก่อนได้หรือไม่ 506 00:30:50,160 --> 00:30:51,240 [ก้อน] ฮึ 507 00:30:51,320 --> 00:30:54,480 กว่าจะไปกว่าจะกลับ มันใช้เวลาหลายวัน 508 00:30:54,560 --> 00:30:56,320 มันจะไม่ทันการเอานะ 509 00:30:59,640 --> 00:31:03,960 แม้นขาดเงินเท่าไรในครานี้ ข้าจะออกให้ก่อน ไม่ต้องเป็นกังวล 510 00:31:04,040 --> 00:31:07,840 [พ่นลมหายใจ] นี่ฉันต้องพูดขอบคุณพ่อพัฒน์ อีกกี่พันรอบถึงจะพอเนี่ย 511 00:31:07,920 --> 00:31:12,120 แค่ที่แม่แพรยอมตกลง กับข้าเรื่องคืนนี้ก็พอมากโขแล้ว 512 00:31:12,200 --> 00:31:14,440 [ดนตรีซุกซน] 513 00:31:18,880 --> 00:31:21,080 ไปตกลงอะไรไว้กับพ่อพัฒน์ 514 00:31:22,520 --> 00:31:25,560 [ร้องเพลง] ♪ ไม่ใช่ความลับแต่ยังบอกไม่ได้ ♪ 515 00:31:25,640 --> 00:31:27,800 - [ก้อนแค่นเสียง] - อย่ามาเล่นลิ้นน่า 516 00:31:27,880 --> 00:31:29,800 บอกข้ามาเสียทีเถิด 517 00:31:29,880 --> 00:31:34,960 [สูดลมหายใจ] คือเขาแค่ให้ฉันน่ะ ไปลอยกระทงเป็นเพื่อนเขาเฉยๆ 518 00:31:36,360 --> 00:31:38,840 - ลอยกระทง แค่นี้เองหรือ - อือ 519 00:31:38,920 --> 00:31:40,240 แค่นี้แหละ 520 00:31:40,320 --> 00:31:41,840 ข้าไม่เชื่อหรอก 521 00:31:42,440 --> 00:31:46,120 ไม่เชื่อก็ไม่ต้องเชื่อ พักนี้นายเป็นอะไรของนายเนี่ยฮะ 522 00:31:46,200 --> 00:31:48,000 ทำตัวน่ารำคาญขึ้นทุกวัน 523 00:31:48,080 --> 00:31:52,680 [ดนตรีสนุกสนาน] 524 00:31:52,760 --> 00:31:54,280 - [ดนตรีจบ] - [แพรหัวเราะเบาๆ] 525 00:31:57,240 --> 00:31:58,800 ฉันขอบคุณมากนะพ่อพัฒน์ 526 00:31:58,880 --> 00:32:02,920 ที่ช่วยเจรจาจนเจ้าของโรงสี ยอมขายข้าวให้พวกฉันน่ะ 527 00:32:03,000 --> 00:32:05,920 [ดนตรีสดใส] 528 00:32:06,000 --> 00:32:06,880 แม่แพร 529 00:32:08,040 --> 00:32:11,280 ขอบคุณแม่แพรนะที่ยอมไปลอยกระทงกับข้าคืนนี้ 530 00:32:12,760 --> 00:32:15,600 [ก้อน] ธรรมเนียมลอยกระทง นี่ชาววังเขาทำกันไม่ใช่หรือ 531 00:32:15,680 --> 00:32:18,320 เดี๋ยวนี้นอกวังแถวๆ นี้ก็เริ่มทำกันแล้วจ้ะ 532 00:32:18,400 --> 00:32:22,000 - [ก้อน] อ๋อๆ อือ - เพื่อขอขมา ขอพรจากพระแม่คงคา 533 00:32:23,560 --> 00:32:27,280 แถวบ้านข้าเชื่อกันว่าหากใครที่เป็นเนื้อคู่กัน 534 00:32:28,400 --> 00:32:32,080 [พัฒน์] กระทงจะลอยคู่กันไป ไม่แยกจากกันเลย 535 00:32:32,160 --> 00:32:35,360 [ดนตรีจบ] 536 00:32:35,440 --> 00:32:36,360 [เสียงนกร้อง] 537 00:32:36,440 --> 00:32:39,040 [ตุ่น] ระวังๆ [แค่นเสียง] 538 00:32:39,120 --> 00:32:41,120 นี่หมอมาตรวจหรือยังจ๊ะแม่ลิ้นจี่ 539 00:32:41,200 --> 00:32:43,040 เรียบร้อยแล้วจ้ะ 540 00:32:43,120 --> 00:32:47,000 แล้วหมอว่าเอ็งเจ็บไข้หรือป่วยเป็นโรคอันใดหรือ 541 00:32:47,920 --> 00:32:50,400 ข้าไม่ได้ป่วยหรอก ข้า… 542 00:32:50,480 --> 00:32:52,960 - [ลิ้นจี่คิกคัก] - ข้า… 543 00:32:54,680 --> 00:32:55,600 ข้าท้อง 544 00:32:55,680 --> 00:32:57,720 - [ทุกคนร้องตกใจ] - ท้อง 545 00:32:57,800 --> 00:33:00,000 เอ็งมีเวลาไปหาผู้ชายที่ไหนวะเนี่ย 546 00:33:00,080 --> 00:33:00,920 [ดนตรีสดใส] 547 00:33:01,000 --> 00:33:02,960 - ใคร ใครทำเอ็งท้อง - [แพร] เออ 548 00:33:04,080 --> 00:33:06,480 - ข้าเองจ้ะ - น่าน ไอ้ตุ่น กูว่าแล้ว 549 00:33:06,560 --> 00:33:08,440 ต้องโทษเอ็งกับพี่กล้า 550 00:33:08,520 --> 00:33:11,840 ชอบปล่อยให้อยู่กันตามลำพัง ข้าก็เลยใจอ่อนน่ะสิ 551 00:33:11,920 --> 00:33:13,760 [แค่นเสียง] โทษคนอื่น 552 00:33:13,840 --> 00:33:15,360 - ข้าจะมีหลานแล้ว - [ก้อน] อือ 553 00:33:16,520 --> 00:33:18,000 - ดีใจด้วยนะลิ้นจี่ - [หัวเราะ] 554 00:33:18,080 --> 00:33:19,400 [แพรคราง] 555 00:33:19,480 --> 00:33:21,360 - [แพร] ร้ายนะพี่ตุ่น - [แค่นเสียง] 556 00:33:21,440 --> 00:33:23,200 [แพรเดาะลิ้น] 557 00:33:23,280 --> 00:33:26,760 - [แพร] เชียร์ตั้งนาน - ทุกคน 558 00:33:26,840 --> 00:33:31,440 [กล้า] ข้าว่าวันนี้เป็นวันดี แล้วก็เป็นวันลอยกระทงด้วย 559 00:33:31,520 --> 00:33:35,000 - แล้วอีกอย่าง พวกเราก็ไม่เคยลอย - [ดนตรีจบ] 560 00:33:35,720 --> 00:33:37,560 เพราะฉะนั้น 561 00:33:37,640 --> 00:33:38,920 [ดนตรีไทยสนุกสนาน] 562 00:33:39,000 --> 00:33:41,960 พวกเรามาฉลองพร้อมกันเลยดีกว่าไหม 563 00:33:42,040 --> 00:33:44,480 [ก้อน] เออ ดีๆ ดีๆ 564 00:33:44,560 --> 00:33:46,200 - ลิ้นจี่ - [ลิ้นจี่] จ๊ะ 565 00:33:46,280 --> 00:33:48,240 เอ็งพอจะทำกระทงแบบนั้นได้หรือไม่ 566 00:33:51,640 --> 00:33:54,040 ง่ายยิ่งกว่าปอกกล้วยเข้าปากอีกจ้ะ 567 00:34:06,680 --> 00:34:11,719 [แพรร้องเพลง] ♪ วันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำก็นองเต็มตลิ่ง ♪ 568 00:34:11,800 --> 00:34:17,320 ♪ เราทั้งหลายชายหญิง สนุกกันจริง วันลอยกระทง ♪ 569 00:34:17,400 --> 00:34:19,920 ♪ ลอย ลอยกระทง ♪ 570 00:34:20,000 --> 00:34:21,600 - [แพร] หือ ว่า - แม่แพร 571 00:34:21,679 --> 00:34:23,920 - เอ็งร้องอะไรเนี่ย - [ก้อน] อือ 572 00:34:24,000 --> 00:34:25,239 ยังไม่มีเพลงนี้เหรอ 573 00:34:26,360 --> 00:34:29,080 ไม่เป็นไร พวกเรามาลอยกระทงกันเถอะ 574 00:34:31,600 --> 00:34:34,840 [พัฒน์] นึกถึงพระแม่คงคาแล้วอธิษฐาน 575 00:34:34,920 --> 00:34:38,520 ค่อยๆ ลอย อย่าให้กระทงคว่ำเด็ดขาด 576 00:34:38,600 --> 00:34:40,760 ไม่อย่างนั้นคำอธิษฐานจะไม่เป็นจริง 577 00:34:47,960 --> 00:34:49,960 - [ดนตรีซึ้ง] - [ลิ้นจี่] จ้ะ 578 00:34:51,159 --> 00:34:52,360 [กล้าพ่นจมูก] 579 00:34:54,960 --> 00:34:58,800 - [เอฟเฟกต์ตลก] - เดี๋ยวๆๆ มานี่ๆ เขาจะลอยกันสองคน 580 00:34:58,880 --> 00:35:01,160 - เอ็งจะมานั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋อเบียดเขาทำไมล่ะ - [ดนตรีเฮฮา] 581 00:35:01,240 --> 00:35:04,000 [ก้อน] นี่ มาลอยกับข้านี่ นี่ 582 00:35:04,080 --> 00:35:05,440 - มาๆ มา - [ดนตรีจบ] 583 00:35:09,840 --> 00:35:14,960 [ดนตรีซึ้ง] 584 00:36:01,440 --> 00:36:03,680 - [ก้อน] โอ้โฮ กระทงพ่อพัฒน์ - [ดนตรีจบ] 585 00:36:03,760 --> 00:36:07,040 ลอยคู่กับแม่แพร ติดๆๆ เลยนะ 586 00:36:07,120 --> 00:36:10,360 [ก้อนร้องเพลง] ♪ เอ้า ชะรอยคงเป็นเนื้อคู่ ♪ 587 00:36:12,560 --> 00:36:14,560 - [ก้อนหัวเราะ] - [ติดอ่าง] ไอ้กล้า 588 00:36:15,160 --> 00:36:17,000 ทำไมกระทงเอ็งหัวทิ่มแบบนั้นวะ 589 00:36:17,080 --> 00:36:19,000 [ก้อน] อ้าว [หัวเราะ] 590 00:36:20,040 --> 00:36:21,240 โอ๊ย 591 00:36:22,560 --> 00:36:26,440 [ดนตรีสนุกสนาน] 592 00:36:30,480 --> 00:36:32,800 - [ดนตรีจบ] - [ก้อน] ไอ้กล้า ของข้าด้วย [แค่นเสียง] 593 00:36:32,880 --> 00:36:34,800 - [กล้า] โอ้โฮ ลุงก้อน ขนอะไรมาเนี่ย - [ก้อน] เออ 594 00:36:35,800 --> 00:36:37,200 - [ฮึบ] - อย่ารู้เลยน่า 595 00:36:38,720 --> 00:36:41,280 จริงสิ ข้าลืมไปเลย 596 00:36:41,360 --> 00:36:44,240 ข้าวพันตันที่ซื้อจากแปดริ้วนี่ 597 00:36:44,320 --> 00:36:47,280 ก่อนจะเอาไปส่งให้คุณวิลเลียม จะเอาไปเก็บไว้ที่ไหนกัน 598 00:36:47,360 --> 00:36:48,760 - [ก้อน] เออ - เออ 599 00:36:48,840 --> 00:36:50,080 จริงด้วย 600 00:36:50,880 --> 00:36:53,760 ข้ามีโรงเก็บข้าวอยู่ใกล้บางซื่อพอดี 601 00:36:53,840 --> 00:36:58,280 หากพ่อกล้า แม่แพรชอบ ก็ย่อมได้ ข้าจะให้ราคาพิเศษด้วยคุ้นเคยกัน 602 00:36:59,360 --> 00:37:03,120 [แพร] โอ้โฮ คนอะไรมีครบจบในคนเดียว 603 00:37:03,880 --> 00:37:07,160 [หายใจเฮือก] ต้องขอบคุณฟ้า ที่ส่งพ่อพัฒน์มาช่วยฉัน 604 00:37:08,000 --> 00:37:12,240 - [แพรหัวเราะ] - ข้าต่างหากที่ต้องขอบคุณฟ้าที่ส่งแม่แพรมา 605 00:37:12,320 --> 00:37:16,640 [ดนตรีซึ้ง] 606 00:37:21,400 --> 00:37:22,800 ขอพระแม่โพสพ 607 00:37:23,520 --> 00:37:26,480 [พัฒน์] คุ้มครองเอ็งให้เดินทางปลอดภัย 608 00:37:27,480 --> 00:37:29,320 และมีแต่ความโชคดีนะ 609 00:37:31,760 --> 00:37:33,080 ขอบคุณนะ 610 00:37:35,280 --> 00:37:38,680 [เพลง “คำรัก”] 611 00:37:39,320 --> 00:37:41,360 - [ตุ่น] ค่อยๆ ค่อยๆ ก้าวนะจ๊ะ - [ก้อนแค่นเสียง] 612 00:37:41,440 --> 00:37:44,320 หวานยิ่งกว่าน้ำตาลก็คือความรักนี่แหละ 613 00:37:44,400 --> 00:37:46,520 - [ก้อนหัวเราะ] ฮะ - ความรงความรักอะไรลุงก้อน 614 00:37:46,600 --> 00:37:48,120 แหม พูดไปเรื่อย 615 00:37:48,200 --> 00:37:50,960 [ก้อนแค่นเสียง] ไม่จริงเหรอ 616 00:37:54,960 --> 00:37:58,800 ไอ้กล้า เหตุใดหน้าเอ็งถึงบอกบุญไม่รับเช่นนี้ 617 00:38:02,000 --> 00:38:05,680 - ข้าใจร้อน อยากรีบกลับบางซื่อเร็วๆ - [เพลงจบ] 618 00:38:08,600 --> 00:38:11,600 [ดนตรีชวนลุ้น] 619 00:38:18,360 --> 00:38:21,640 ไอ้กล้า เอ็งตรองดูให้ดี 620 00:38:22,520 --> 00:38:24,480 เอ็งมาที่นี่เพื่อใคร 621 00:38:24,560 --> 00:38:27,120 [ดนตรีจบ] 622 00:38:27,200 --> 00:38:31,280 [ดนตรีซึ้ง] 623 00:38:47,800 --> 00:38:49,640 [เสียงนกร้อง] 624 00:39:18,640 --> 00:39:19,880 เป็นเช่นไร 625 00:39:20,680 --> 00:39:21,840 เจ้าเอก 626 00:39:22,960 --> 00:39:24,200 [หัวเราะในลำคอ] 627 00:39:24,280 --> 00:39:27,400 นี่ ลูกรู้ไหม 628 00:39:27,480 --> 00:39:31,600 ไอ้โรงเหล้าของพ่อเนี่ยมันทำกำไรอยู่มากโข 629 00:39:31,680 --> 00:39:34,120 [ก่ำหัวเราะ] 630 00:39:34,200 --> 00:39:36,400 โรงไฟฟ้าของเจ้าเป็นยังไง 631 00:39:38,960 --> 00:39:40,920 เดือนที่ผ่านมาลูกค้าลดลงขอรับ 632 00:39:41,680 --> 00:39:44,200 คนที่ติดไปบ้างแล้วก็ว่าค่าไฟแพง 633 00:39:44,280 --> 00:39:46,880 แต่ลูกกำลังหาวิธีเพิ่มลูกค้าอยู่นะขอรับ 634 00:39:48,480 --> 00:39:53,200 [ครางในลำคอ] เห็นทีว่าโรงไฟฟ้า ของเจ้าคงไม่ทำกำไรอย่างที่คิด 635 00:39:53,280 --> 00:39:54,760 [ดนตรียะเยือก] 636 00:39:54,840 --> 00:39:57,080 ไม่ใช่ว่าไฟฟ้าไม่ดีนะ 637 00:39:57,160 --> 00:40:00,800 แต่พ่อว่าคนของบ้านเรามันยังไม่พร้อมที่จะใช้ 638 00:40:03,640 --> 00:40:04,760 [ก่ำ] นี่ [กระแอม] 639 00:40:05,360 --> 00:40:06,240 ดู 640 00:40:06,320 --> 00:40:08,680 [ชดหอบ] คุณพระขอรับ 641 00:40:09,680 --> 00:40:12,360 [ชด] เห็นพวกคนเรือมันคุยกันว่าพวกอีแพรน่ะ 642 00:40:12,440 --> 00:40:16,000 ได้ข้าวจากแปดริ้วครบพันตัน ตามที่ตกลงกับฝรั่งแล้วขอรับ 643 00:40:16,080 --> 00:40:17,360 ว่าไงนะ 644 00:40:17,440 --> 00:40:21,520 [ดนตรีเร้าใจ] 645 00:40:33,440 --> 00:40:35,640 - [ดนตรีจบ] - แม่แพรก็ไม่มีใคร 646 00:40:35,720 --> 00:40:38,120 - [ดนตรีเศร้า] - [ทับทิม] หากทั้งสองรักใคร่กันจริงก็คงดีนะ 647 00:40:38,200 --> 00:40:40,080 [ทับทิม] แม่แพรจะได้มีเพื่อนคู่คิด 648 00:40:40,160 --> 00:40:41,200 [กล้า] พี่ขอตัวก่อนนะ 649 00:40:41,760 --> 00:40:43,720 - [ชาวบ้านโวยวาย] - [แพร] ใจเย็นๆ 650 00:40:43,800 --> 00:40:45,480 [แพร] ใจเย็นๆ คือฉันไม่ได้โกง 651 00:40:45,560 --> 00:40:46,720 [กล้า] หยุด 652 00:40:46,800 --> 00:40:47,680 [ชาวบ้านร้องตกใจ] 653 00:40:48,560 --> 00:40:50,280 [กล้า] พวกเอ็งมาเอาชีวิตข้าไปได้เลย 654 00:40:50,360 --> 00:40:52,480 ข้าจะรับผิดชอบแทนนางแพรทุกอย่าง 655 00:40:53,280 --> 00:40:57,480 นี่ถ้าเอ็งกลับไปไม่ได้จริงๆ เอ็งอยากจะอยู่ที่นี่กับข้าหรือไม่ 656 00:40:58,520 --> 00:41:01,920 [เพลง “คำรัก”] 657 00:41:10,480 --> 00:41:14,920 ♪ ฉันเคยเอ่ยคำรัก ♪ 658 00:41:15,000 --> 00:41:21,200 ♪ เมื่อนานเนิ่นนัก ได้เรียนรู้รักครั้งแรกจากเธอ ♪ 659 00:41:21,280 --> 00:41:25,920 ♪ เริ่มจากวันนั้น ในวันที่เราพบเจอ ♪ 660 00:41:26,000 --> 00:41:29,400 ♪ กาลผ่านไปหัวใจล้นเอ่อ ♪ 661 00:41:29,480 --> 00:41:34,520 ♪ เปี่ยมด้วยรักเธอ จึงบอกออกไป ♪ 662 00:41:34,600 --> 00:41:37,640 ♪ เพราะรักจึงย้ำว่ารัก ♪ 663 00:41:37,720 --> 00:41:41,000 ♪ เพราะรักจึงพร่ำบอกไป ♪ 664 00:41:41,080 --> 00:41:47,440 ♪ นับร้อยพันครั้ง เธอฟังอยู่ไหม เธอหน่ายหรือยัง ♪ 665 00:41:47,520 --> 00:41:50,680 ♪ เพราะรักมันท่วมมันท้น ♪ 666 00:41:50,760 --> 00:41:54,720 ♪ ย้ำซ้ำได้จนเป็นหมื่นล้านครั้ง ♪ 667 00:41:54,800 --> 00:41:58,400 ♪ ฉันขอเพียงเธออยู่ฟังนานๆ ♪ 668 00:41:58,480 --> 00:42:01,600 ♪ ได้ไหม ♪ 669 00:42:02,440 --> 00:42:06,120 ♪ ฉันจะเอ่ยคำรัก ♪ 670 00:42:07,000 --> 00:42:13,320 ♪ แด่เธอที่รัก ตราบนานเท่านานถึงวันสิ้นใจ ♪ 671 00:42:13,400 --> 00:42:17,400 ♪ จะบอกทุกครั้ง หากตัวฉันยังพูดได้ ♪ 672 00:42:17,480 --> 00:42:21,120 ♪ คำที่มันสำคัญยิ่งใหญ่ ♪ 673 00:42:21,200 --> 00:42:23,600 ♪ สุขเต็มหัวใจ ♪ 674 00:42:23,680 --> 00:42:29,960 ♪ เมื่อบอกรักเธอ ♪ 675 00:42:30,040 --> 00:42:33,960 [เพลงจบ] 76904