All language subtitles for The.Wipers.Times.2013.NL

Sorry voor het wachten.

Het is een gekkenhuis, één grote chaos.

Verschoven deadlines, boze drukkers,
de hel is losgebarsten.

Zo gaat dat in Fleet Street.
-Dat weet ik niet, maar de hel ken ik.

Natuurlijk, de oorlog.

U hebt indrukwekkende referenties...

van Mr. Gilbert Frankau
en Mr. R.C. Sheriff.

Ja, we werkten samen in 10th Avenue.
-In New York?

Nee, in Vlaanderen.
Het was een loopgraaf.

O ja, de oorlog. Ik kon natuurlijk
niet gaan, vanwege mijn ogen.

Wat vervelend.
U hebt heel wat gemist.

Echt waar? Het moet een hel
zijn geweest, heb ik gelezen.

We hebben slechte momenten gehad,
maar ook goede.

Zeker. Misschien kunt u mij
iets over uzelf vertellen, Mr...

Roberts. Fred Roberts.
U hebt toch mijn curriculum vitae?

Ja, maar ik zou graag willen dat u iets
over uzelf vertelt, in uw eigen woorden.

Frederic Roberts.

Van het regiment North Midlands
Nottinghamshire and Derbyshire.

Mijnbouwkundig ingenieur van beroep,
in de diamantmijnen van Zuid-Afrika...

totdat vrolijke Fritz
zijn vuurwerk ontstak.

Juist, dus u hebt
mijnbouwkundige diploma's?

Verdraaid nuttig in een bataljon
dat loopgraven onderhoudt.

Maar minder nuttig bij een krant.

Maar die graaft wel veel vuiligheid op.
-Jawel, Mr. Roberts.

Maar hier hebben we mensen nodig
met relevante ervaring.

Hebt u enige relevante ervaring?

Ieper, 1916

Kom op, jongens. Snel.

Schiet op.

Iedereen in orde?
-Ja, kom op.

Kom op, jongens.

Iedereen in orde?

Goed zo, jongens.

'O, de winter in Vlaanderen beleven. '

Het is april.
-Is dat zo?

Ik vind dat verrekte moeilijk te bepalen.

Het gebruikelijke, sergeant.

Smith, Dodd, Henderson, Barnes,
jullie horen het.

Zoek naar nuttige voorwerpen.
-Het liefst van metaal of hout.

En wees alert, jongens. Fritz stuurt
steeds meer liefdesverklaringen.

4,2, sir.
-Dat is een opluchting, ik dacht 5,9.

Nee, dat was een 5,9.

Wat doe je daar, Dodd?
-Sterf, moffen-ongedierte.

Doe die bajonet weg
voordat er ongelukken gebeuren.

Maar het is een rat.
-Ik ken de diersoort.

Die heb ik vaker gezien in Ypres.
-Ypres?

Zo noemen de Belgen 'Wipers'.
-Juist, sir.

Grappig volk, die Belgen. Het is net als
met die Napu-rum, die altijd op is.

Dat komt van het Franse 'il n'y en a plus,'
ofwel: Er is niet meer.

Waarom zeggen ze dat dan niet gewoon?

Er is hier niets, kapitein.
-Napu spullen, sir.

Erg goed, Dodd.
Jij wordt nog wel eens een sappeur.

Snel.
-Kom op, jongens.

Vind iets voor me, jongens.

Kijk eens wat we hier hebben, dozen papier.

Mooi, daarmee kunnen we
de loopgraaf versterken.

Echt waar, sir?
-Nee, Dodd.

Helaas biedt papier weinig bescherming
tegen bommen en granaten.

Tenzij je een bureaubaantje hebt,
dan zorgt papier dat je niets overkomt.

Je cynisme is vermoeiend, luitenant
Pearson, maar ik hou er wel van.

Hier is een zeildoek.
-Dat kan nuttig zijn.

Verdorie.
-Wat is dat in vredesnaam?

Dat is een Arab, Smith.
-Ik ben niet stom, sergeant.

De Arab is een Engels-Amerikaanse
geldpers, wellicht de beste ter wereld.

Hij heeft een voetpedaal, en werd in
1872 gepatenteerd door Josiah Wade.

Ze worden gemaakt in Halifax en over
de hele wereld verkocht. Een kunstwerk.

Zullen we hem kapotslaan?
-Nee, Dodd. Idioot.

Er zitten zelfs blokken bij, en laden.
Zet daar maar neer.

Hoe weet je dit allemaal, Harris?
-Ik ben drukker.

Mijn hemel, dat heb je stilgehouden.
-Het leek me niet zo relevant, sir.

Nee. Maar nu is dat het misschien wel.

Kun je deze aan de praat krijgen?

Ze is al een tijd niet gebruikt, en er zijn
wat ongewenste bezoekers geweest.

Maar met wat tijd moet het wel lukken.

Hoe werkt hij, sergeant?
-Je doet de inkt op die plaat, daar.

De inktrollen komen op het blok.
Hier gaat het papier in.

Niet aankomen.

Erg interessant, maar wat doen we ermee?

We gaan hem lenen.
-Is dat niet plunderen?

Nee, het is tijdelijk vorderen van civiele
apparatuur voor militaire doeleinden.

Juist, dat klinkt als plunderen.
-Heb jij ooit journalistiek bedreven?

Absoluut niet.
-Mooi, ik ook niet.

Want wat we gaan doen,
is een krant maken. Toch, sergeant?

Als u het zegt.
-Wat, zoals de Daily Mail?

Ik dacht aan iets serieuzer.
-The Times?

The Wipers Times.

Oké, jongens. Opschieten.

We hebben genoeg inkt en papier.
Volgens Harris ontbreekt alleen nog...

kopij.

Wij zijn geen schrijvers of journalisten.
-Hoe moeilijk kan dat zijn?

We moeten proberen om iets als Punch
te maken, maar dan met grappen.

Waar gaan we over schrijven?

Ellendige Fritz, met die rotherrie.
Zet de Bing Boys eens op, Jack.

Behandelen we de vraagstukken
rond de oorlog?

Zeker weten.
-En hoe gaan we dat doen?

Ik zou zeggen, door gewoon
alles te schrijven wat in ons opkomt.

Een proefdruk van een pagina.
Ziet er goed uit, al zeg ik het zelf.

Wie wordt de hoofdredacteur?

Als hoogste in rang
ben ik uiteraard hoofdredacteur.

Maar ik heb een adjunct nodig.
Zijn er vrijwilligers, Jack?

Slechte taal is niet te aanvaarden.

Is onaanvaardbaar.
-Goed, Jack. Jij krijgt de functie.

We hebben gebrek aan Y's en E's.

Gelukkig zitten we niet
in een stad die Ypres heet.

En, heeft u al wat kopij?
-Weet je wat een writer's Block is?

Ja, dat heeft iedereen
als de deadline er aankomt.

Goed Harris, maar ik vind jou vervelend.
-Prima, sir.

Je weet dat hij gelijk heeft, Fred.
-Et tu, Pearson?

Ik ga dit potlood vasthouden,
dan zie ik wel wat er gebeurt.

Er gebeurt vast wel iets.
-Jij bent een onverbeterlijke optimist.

Optimisme. Dat is erg gevaarlijk,
vooral tijdens een oorlog.

Lijdt u aan optimisme?

Mannen, lijden jullie aan optimisme
zonder de symptomen te herkennen?

Dat overkomt velen.
-Is het ernstig, dokter?

Beantwoord een paar simpele vragen.

Denkt u wel eens dat alles
goed gaat met de geallieerden?

Ja, dokter.

Of dat de oorlog
over twaalf maanden voorbij is?

Absoluut, dokter.

Denkt u dat we competente leiders
hebben die zullen zegevieren?

Dat lijkt me wel, dokter.

Nooit zag ik een ernstiger geval
van vrolijkheid.

O, mooi.
-Nee, het is vreselijk.

Maar geen zorgen, binnen twee dagen
genees ik uw optimisme.

Ik zal u er volledig van zuiveren.
-Echt waar, dokter? Hoe dan?

Ik schrijf iets wat afdoende moet zijn.
-Is het een recept, dokter?

Nee, een bevel. Ik stuur u naar het front.
-Dank u, dokter.

Ik weet het niet, dat optimisme-artikel.
-Twijfel jij aan een officier?

Jawel.
-Mooi, en als officier negeer ik je.

Maar serieus, denk je niet
dat dit te ver gaat?

Ga ik te ver als de 24e divisie 9 meter
terreinwinst maakt in een maand?

En dat was zijwaarts.
-We moeten voorzichtig zijn.

Ja, we moeten verantwoordelijk zijn, wat tot
uiting komt in mijn redactioneel artikel.

Dat is er niet.
-Kun jij steno?

Absoluut niet.
-Mooi, ik dicteer.

Redactioneel artikel.
-Uitstekend.

Nu we in het bezit zijn gekomen van
een drukpers, voor een redelijke prijs...

hebben we besloten om een krant
te maken. We willen veel zeggen...

maar de schaduwen
van de censuur die ons omringen...

nopen ons om de oorlog, die zich
naar verluidt in Europa afspeelt...

Voorzichtig.
- omzichtig te behandelen.

Wij verontschuldigen ons voor alle
tekortkomingen, die te wijten zijn aan...

Redactionele onervarenheid?
-Precies.

The Times moet wekelijks verschijnen,
ondanks de attenties van Hun & Co...

Onze rivalen.
-Erg goed.

En we nemen geen verantwoordelijkheid
voor welke opinie dan ook.

We?

Ja, en we distantiëren ons
van meningen in advertenties.

Klopt, er zijn geen advertenties.
-Nee, waarom niet?

Er is een probleem met adverteerders,
zoals theaters, restaurants en winkels.

Wat voor probleem?
-Ze zijn naar de sodemieter geschoten.

Is dat die rivier bij Poperinge?
-Nee.

Dat heb je niet gehoord, hè sergeant?
-Nee, maar het was erg geestig.

Harris, een goede krant
kan niet zonder advertenties, hè?

Nee, daar is de voorpagina voor.

Wat zullen we doen?

Taxi, taxi. Zeg eens even, taxi.

Komt u moeilijk thuis?

Nu niet meer, met ons fraaie wagenpark.
-Maar hoe herken ik uw taxi's?

Dat is makkelijk, aan elke kant
staat een rood kruis geschilderd.

Zit uw vriend in het leger?

Weet u wat hij wil? Nee? Maar wij wel.

Stuur hem ons combi-apparaat
van paraplu en draadschaar.

Geen verkoudheden meer
als hij het draad doorknipt.

Hij zal dolblij zijn met dit stuk
gereedschap, voor slechts 15 franc.

Dat klopt, juffrouw. Zo blijft uw vriend
gezond in het niemandsland.

Aan alle geplaagde onderofficieren.
-Wie, ik?

Ja, u. Is uw leven één grote ellende,
en hebt u de pest aan uw commandant?

Natuurlijk. Koop dan
onze nieuwe wip-vlieg-loopplank.

Maar hoe werkt die dan?
-Zorg dat hij aan één kant gaat staan.

Dan doet de wip-vlieg-loopplank de rest.

Op die manier moeten ze
hem wel naar huis sturen.

Denk eraan: Eenmaal rechtop staand,
geneest hij in een maand.

Bedankt, wip-vlieg-loopplank.

Goed zo, wanneer kun je gaan drukken?
-Als het wat rustiger wordt.

Je bent toch niet bang voor wat regen?
-Nee, het gaat om de bommen.

Fritz komt iets te dichtbij.

Als Herman straks zijn worst eet,
moesten we maar eens gaan drukken.

Alles goed?
-Ja, sergeant.

Ik bedoelde jou niet,
maar de drukvormen. Ga naar binnen.

Zorg dat je hand niet op de plaat komt,
anders word je een cropper.

Dat woord komt van de drukpersen
van H.S. Cropper. Wist je dat?

Erg interessant.

En dan is er onze uitdrukking:
'Let op je p's en q's.'

Zetters haalden
die letters vaak door elkaar.

Dat is nog interessanter.
-En dan 'het verkeerde eind van de stok'.

Als je de zethaak verkeerd aanpakt,
krijg je inkt op je hand.

Dan denk je dat je interessant bent...
-Ja, Henderson?

Erg interessant, sergeant.
-Juist.

Daar gaan we. Pak aan, Smith.
-Alstublieft.

Het resultaat is, al zeg ik het zelf,
van een grote schoonheid.

In tegenstelling tot jullie.

Zeg Bill, die Wipers Times...

daar kun je goed je kont mee afvegen.

Hebt u deze larie gezien, sir?
-Jawel.

Het is insubordinatie.
-Daarom vinden de mannen het leuk.

Ze vinden de dames van de Poperinge
Fancies ook leuk, en ook die zijn funest.

Ja? Heb je die dames wel eens gezien?
-Natuurlijk niet.

Ze doen hun best.
Leuke, welgevormde vrouwen.

Ze kunnen niet zingen of dansen,
maar dat maakt niemand wat uit.

De jongens noemen ze Glycerine
en Vaseline, geen idee waarom.

Daar gaat het niet om. Deze ongepaste
publicatie bevat regelrecht hoogverraad.

Waar dan, precies?
-Hier.

'Vertel ons uw problemen.'
-Gewoon crimineel.

Hier staat dat je je broekspijpen
nooit moet omzomen als je oprukt.

Goed advies. Als je dat doet op
het slagveld, zie je eruit als een idioot...

en de vijand weet meteen
dat je een officier bent.

Nee, dat is niet het bewuste artikel.

Het gaat om het antwoord
op de vraag van een onderofficier.

'Nee, de doodstraf wordt niet uitgevoerd
als u een hogere officier vermoordt...

omdat er altijd sprake zal zijn
van verzachtende omstandigheden.'

Dat is een grap.

Het is opruiing. Hij krijgt de kogel.

Niet als hij jou eerst neerschiet.

Ook dat was een grap.
-De oorlog is niet grappig.

Daar zijn de auteurs zich van bewust,
en wellicht is dat ook de essentie.

Ze doen meer dan de generale staf
belachelijk maken, hoewel...

een groot deel daaraan is gewijd,
maar er zijn ook serieuze stukken.

Zoals?
-'Mensen die we bewonderen.'

'De Fransen in Verdun, de Britse marine
in Jutland en de Canadezen in Ypres.'

Een eerbetoon aan gevallen
kameraden is geen opruiing.

Ze bewonderen ook de kostuumontwerper...

van de Poperinge Fancies.
Het zijn brutale komedianten.

Ze ondermijnen het moreel
met dit onbeschaamde vod.

Is er iets wat leidt tot meer misnoegen
onder de mannen?

Ja, een verbod erop.

Een beetje inzet, Henderson.
-Jawel.

Sergeant, het hout raakt op.

Probeer iets te lenen. Henderson,
Barnes, werk aan de borstwering.

Laag blijven, Barnesy,
anders schieten ze je kop eraf.

Smith, Dodd, naar de steunbalken.
-Moet ik met Dodd werken?

Ja, Dodd heeft pech gehad.
Vooruit, Smith.

Wat is het plan?
-Ik heb een idee, Jack.

Zorg voor nieuwe schrijvers
en minder poëzie.

Wordt die krant geen obsessie?
-Doe niet zo raar.

Ik ben een plichtsgetrouwe
leidinggevende, een echt voorbeeld.

Wat vind jij van poëzie?
-Die is essentieel op het slagveld.

Net als modder.

Was het alleen maar de modder.
-Ja.

Misschien moet het onzegbare
maar ongezegd blijven.

Daarom denk ik liever aan de krant.

Hij is belangrijk omdat hij onbelangrijk is.
-Je wordt aforistisch.

Is dat zo? Neem me niet kwalijk.

Wat doen we?
-Nog een paar nummers maken.

Als ze blijven lopen, verkopen we ze thuis.

Het wordt een obsessie voor je.

Luister eens. Fritz is erg goed bij stem.

Wat zingen ze, een lofzang?
-Ja, het is een lofzang op de haat.

Het betekent ongeveer dit:

'We zullen jullie altijd blijven haten.'

'We zullen onze haat nooit opgeven. '

'Haat op het water, en haat op het land,
haat het hoofd en haat de hand.'

'Haat de hamer, haat de kroon, haat
van 70 miljoen voor de hoerenzoon.'

'We zijn één in liefde, en één in haat.
We hebben één vijand.'

'Engeland.'

Dat is niet aardig.
-Goed gezien, Dodd.

Zulke liederen hebben wij niet, hè?
-Nee, en de onze zouden geestiger zijn.

Een taak voor The Wipers Times, sir.
-Goed idee, Dodd.

We zullen deze redactionele suggestie
van Dodd uitvoeren...

in het volgende nummer.
-Waar dacht je aan?

We houden allemaal van variété, sir.

The wipers Times - saillant nieuws

Dames en heren,
welkom in de Cloth-hal te Ypres.

De best geventileerde zaal in de stad.

Vanavond presenteren wij te uwer vermaak...

wellicht de beste troep artiesten die ooit
op één plek werd bijeengebracht.

Jawel, het zijn Mr. Thomas Atkins en co,
met hun geweldige nieuwe revue:

'The Big Bangs zijn hier.'

Met muziek van de heer A.R. Tillerie.

En Miss Mini-werper, die altijd
een donderend applaus krijgt.

En laten we Dikke Bertha niet vergeten,
die ondanks haar geringe lengte...

het dak eraf kan blazen.

En dan zijn er nog Hind en Burg...

de degenslikkers en nagelbijters.

Ook presenteren we de populairste
komiek ter wereld, Kaiser Bill...

en zijn kleine Willy,
en dan heb ik het over de kroonprins.

Maar ik heb u een lied beloofd,
een patriottische performance...

van onze eigen edele delen, de
gebroeders Atkins, Thomas en Tommy.

Ik hoorde de lokroep van het hoorngeschal

en vond dat ik in dienst moest gaan

nu wou ik dat ik ze had laten schallen
tot ze waren gebarsten

Ja, deze voorstelling loopt geweldig
goed, en blijft ook lopen en lopen.

Dodd, heb je gezwommen?
-Hou op, ik was op patrouille.

Op de plaats rust, Smith.

Geweldig nieuws, Fred. Het schijnt dat
de oorlog binnen een week voorbij is.

Wie zegt dat?
-Hilaire Belloc.

Dat zei hij vorige week toch ook?
-Daar ben ik tamelijk zeker van.

En de week daarvoor.

Je bent jaloers omdat wij niemand
hebben die weet hoe de oorlog verloopt.

Ja, misschien moeten wij onze eigen
Hilary Belloc zien te krijgen.

Wat dacht je van Belary Helloc?
Die is zeer goed op de hoogte.

Echt waar? Wat is de jongste opinie
van Mr. Helloc over de oorlog?

Goedenavond, ik ben Belary Helloc...

en ik zal u vertellen
waarom wij de oorlog gaan winnen.

Alles wijst op een spoedige ondergang
van de vijand. Dit zijn de cijfers:

Er zijn 12 miljoen soldaten in Duitsland.

Hiervan zijn 9 miljoen reeds gedood,
of worden op dit moment gedood.

Daardoor blijven er slechts 3 miljoen over.

Daarvan zijn er 2,5 miljoen zwaarlijvig
wegens overmatige worst-consumptie.

Hierdoor bestaat de gevechtskracht
van de Duitsers uit slechts 500.000 man.

Daarvan lijden er 497.250
aan ongeneeslijke ziektes.

En we weten allemaal welke dat zijn.
Hierdoor blijven er 2750 mannen over.

Daarvan zitten er 2150 aan het oostfront...

en onder de resterende 600 bevinden
zich 584 generaals en andere officieren.

Hiermee komen wij uit
op het geringe aantal van:

16 mannen aan het westelijk front.

Te weinig om een aanval te weerstaan.
Of twee, of drie, of hooguit vier.

En daarom gaan wij de oorlog winnen...

als dat niet reeds is gebeurd,
als u dit hebt gehoord.

Brieven voor u, sir.
-Bedankt, Henderson.

Bedankt.

Nieuws van het thuisfront.

Heeft mijn vrouw geld ingezameld
voor goede doelen...

zoals wolletjes, opdat de Walen
waarachtig warm worden?

Of een bijouterie en een boetiek
voor bonbon etende Belgen.

Touché.

Dat geeft gemengde gevoelens,
een brief van huis.

Een bericht uit een land zonder
gas-alarm, granaten en mijnenwerfers.

Mijn hemel. Mijn vrouw stuurt me
een knipsel uit de Tatler.

We hebben een eervolle vermelding.
-Eindelijk beroemd? Wat zeggen ze?

'Er is een onderhoudend periodiek aan
het front om de troepen te amuseren.'

'Het heet The Wipers Times,
naar de stad Ypres...

waar de ondernemende
makers zijn ingekwartierd.'

'Daarom groeten wij deze anonieme
humoristen van de 6e divisie.'

Wij zijn de 24e divisie,
stelletje druiloren. -O jee.

Toch niet beroemd.

Kunnen die rot-journalisten dan niets?
-Is dat een retorische vraag?

Jawel. De adjudant van luitenant-kolonel
Howfield is aan de lijn.

De kleine Bobbing Bobby.
-Met die opzichtige rode sterren?

Kapitein, wat kan ik voor u doen?

Natuurlijk. Ik verheug me erop, sir.
Bedankt, Smith.

Luitenant-kolonel Howfield
gunt ons het voorrecht...

van een grondige inspectie.
-Wanneer?

Nu. Begin Operatie Paniek.

Ik wil een wip-vlieg-loopplank.

Worden we aangevallen?
-Integendeel, er komt een inspectie.

Zolang zij hier zijn, gebeurt er niets.
-Zelfs onze kanonnen zwijgen.

Henderson, Dodd, leg die dienbladen
onder de boeken.

Barnesy, pak aan.

Het gezegde luidt: Oorlog is verveling,
onderbroken door doodsangst.

Sir.
-Op de plaats rust, Roberts.

Ik hoop dat ik niet stoor.
-Nee, hoor.

Dat zou eigenlijk wel moeten.
De mof houdt jullie kennelijk niet bezig.

Jullie hebben de tijd, Roberts, en dat is
de grootste vijand van elke soldaat.

Nietwaar, Bobby?
-Jawel.

Afgezien van het gas en de vlammen.

Zijn je jongens fit, Roberts?
-Topfit, sir.

Ze moeten fit zijn voor de grote slag.
En jij Roberts, blijf je bezig?

Ik ben een bezige bij.
-Geen afleiding? Genoeg te doen?

Ja, we doen ons best
om de jongens te beschermen...

die onder zware omstandigheden de
laatste resten van België willen redden.

Je hebt dus niet zo veel papierwerk, dus?

Helemaal niet, sir.

Dat is goed, hè Bobby?
-Jawel.

Want het probleem met deze hele
verdomde linie is inactiviteit.

We zitten vast in onze verdediging.
Er is geen beweging naar voren.

Geen uitvallen,
geen verrassingsinvallen, geen mijnen.

U hebt gelijk, het is bijna
alsof we verschanst zijn.

Inderdaad. En de vraag die je jezelf
moet stellen, vooral als commandant, is:

Zoek je wel genoeg de aanval?

Daar ben ik niet zeker van.

Zoeken we genoeg de aanval, Pearson?

Nee, ik denk dat we nog veel meer
de aanval zouden kunnen zoeken.

Goed zo, Pearson. Vanaf nu
gaan jullie veel meer aanvallen.

Horen jullie dat, mannen?

Vanaf nu gaan jullie
zo veel mogelijk de aanval zoeken.

Erg goed, Roberts.
Vind je ook niet, Bobby?

Ik weet het zo net nog niet, sir.

Jullie hebben de kolonel gehoord.
We moeten iets aanvallen.

Wat dacht je van stomme snorren?
-Goed idee, daar zijn er veel te veel van.

Ik wijd het aan Charlie Chaplin.

Deksels, dat was erg onaardig.
Zet de grammofoon even aan, wil je?

Mooie redding. Nee, het is niet genoeg.

Ik moet gaan pianospelen.
-O jee.

Er zijn veel soorten moed en angst,
en veel merken whisky en bier

en soms kan rum ons helpen
als we in nood zitten

maar whisky geeft ons echte moed,
die wij omschrijven als Dutch

er zijn veel soorten moed en angst,
en veel merken whisky en bier

en soms kan rum ons helpen
als we in nood zitten

maar whisky geeft ons echte moed,
die wij omschrijven als Dutch

Slecht nieuws,
we hebben een voltreffer gekregen.

Vuile rotmof. Sorry voor het taalgebruik.
-Excuses aanvaard, sergeant.

Is hier echt niets meer aan te doen?
-Nee, dit is het einde van de krant, sir.

Het was mooi zolang het duurde, Fred.

Ik heb geprobeerd om tijdens de oorlog
mijn gevoel voor humor te bewaren.

Maar nu voel ik me bepaald onplezierig.

Waarom zijn jullie zo vrolijk?

Kapitein Roberts is in topvorm.
-Hoe bedoel je?

De bevelen die hij gaf,
waren niet geheel volgens het boekje.

Ja, hij zei: In het gelid,
stelletje... puntje, puntje, puntje.

'We gaan naar de puntje linie en steken
de mof een bom in zijn overhemd.'

Zei hij echt 'overhemd', Dodd?
-Nee.

Neem het kapitein Roberts niet kwalijk.
Hij is in rouw vanwege de drukpers.

Ze blijft tenminste nuttig.

Een mooi einde van een literair leven,
als dwarsbalk van loopgraaf C4.

Opgepast, aanvalseenheid.

Het leek me al geen delegatie
van de generale staf.

Die vind je niet zo diep in de modder.
Jij moet Roberts zijn.

Ik hoor dat jij de luis in de pels
van de autoriteiten bent. Goed zo.

Vooruit, jongens.
-Veel succes, kolonel.

Wie was dat?
-De commandant van de Royal Scots.

Waarom draagt hij een Franse helm?

Hij is een beetje excentriek. Hij houdt
van hoge officieren aan het front.

Geen blijvertje. Hoe heet hij?

Hij heet Churchill.

Er gaat een gerucht.
-Niets zeggen.

De Kaiser is opgepakt door Hindenburg
en doodgeschoten.

Niet echt. Een vriend
van een vriend zei tegen me...

Hij weet een mooie hand-jigger.
-Nu in normale taal.

Het is een drukpers, met veel letters.
-Onbetaalbaar, sergeant.

Het enige nadeel is de locatie.
-En waar is die?

Hellfire Corner.
-De gevaarlijkste plek van de Saillant.

De heetste plek ter wereld.
-Binnen 60 seconden bezwijk je daar.

Als je het al zo lang volhoudt.

Het zou dwaasheid zijn om levens
te riskeren voor een drukpers.

Een verstandige leider
duldt dat niet. Duidelijk?

Jawel, sir.
-Veel succes, sergeant.

Waarom heet dit Hellfire Corner?
-Wat denk je, Dodd?

Dodd denkt niet.
-Stil, Smith.

Anders komt Fritz.
-Dat ding is loodzwaar.

Als je hem laat vallen, stuur ik je
persoonlijk naar de hel. Lopen.

Dus dat is een hand-jigger.
-Sorry voor mijn taalgebruik.

God zegende deze drukpers
en al haar mislukte grappen.

Voorzichtig met de drukpers.
-En met de champagne.

Verspil niets, het is oorlog.
-Ja? Dat wist ik niet.

We moeten zorgen
dat de Duitsers dit niet krijgen.

Te langzaam.
-Daar gaat hij.

Hoe kom je hier in vredesnaam aan?
-Ik had mazzel...

bij het kaarten met de officieren in
het chateau, met een geweldige kelder.

Op de hand-jigger.

De 'new church' Times, met the wipers Times

Dames en heren, welkom
op deze nieuwe locatie in Vlaanderen.

De 'Neuve Église Hippodrome'
waar de deur altijd openstaat.

Vanavond hebben wij een show
om u dood te lachen.

De grootse nieuwe revue 'Over de top',
de beste show aller tijden.

Met als onbetwist hoogtepunt de
sappeur-nachtegalen Trench en Foot...

met hun verrukkelijke liedje:
Maakt niet uit.

Als de Hun het gas laat stromen:
maakt niet uit

als de Hun massaal aanvalt:
maakt niet uit

als je loopgraaf in puin ligt,
je commandant kwaad is

of je rumfles wordt geraakt
door een granaat: maakt niet uit

als de modder kniehoog
in je loopgraaf staat: maakt niet uit

als je geen hoog punt kunt vinden:
maakt niet uit

als een sluipschutter je in het vizier heeft
en je problemen steeds erger worden:

maakt niet uit

als machinegeweren
zich bij de chaos voegen: maakt niet uit

als je in een plas ligt: maakt niet uit

als je huid wordt doorboord door het
prikkeldraad, komt dat door je zonden

maakt niet uit

Gas, gas.

Ziet er goed uit, Jack. Harris en zijn
maten hebben goed werk geleverd.

Het is niet erg. Volgens de kwakzalver
kan ik zo weer terug naar het front.

Weet je het zeker?
-Bedankt.

Ik hoor bij de mazzelaars, ik ben er nog.

Ja. Fritz heeft nu een stinkbom
ontwikkeld die zo erg is...

dat je je masker af moet zetten
en het chloor je fataal wordt.

Duivels.

Neem me niet kwalijk.

En Henderson?

Dat vind ik heel erg.

Het goede nieuws is dat we
veel nieuwe bijdragen krijgen.

Zeg niet dat het allemaal poëzie is.
-Goed, dat is het niet.

Ik lieg, het is allemaal poëzie.
-Deksels.

Waarschuw de artsen,
er is een poëtitus-epidemie.

Soldaten lopen met een bom in de ene
hand, en een notitieblok in de andere.

Dat komt vast omdat het lente is.

Lammetjes die dartelen
tussen de granaten, wat romantisch.

Genoeg gedichten.
Dokter, ik wil een injectie met proza.

We hebben wel veel brieven aan de redactie.

Iemand wil dat we
meer over de oorlog schrijven.

Dat doen we toch?
-Nee, over de oorlog in zijn geheel.

Dat kan niet, want daar weten we
niets van. Wij vechten alleen.

Er zijn erg goede correspondenten,
zoals William Beach Thomas.

Teach Bomas, die idioot.
Wil je me pesten?

Hij wordt erg gerespecteerd
omdat hij aan het front zit.

Wij hebben hem nog nooit gezien.
-Wat cynisch.

Hij weet waar hij over schrijft,
hij staat in de Daily Mail.

Ik zit in niemandsland,
waar de hel is losgebarsten.

De kogels vliegen in het rond,
maar dat vind ik niet erg.

Nu klim ik via een touw, dat daar
heel toevallig hing, in een ballon.

Ik vlieg boven de slag en kijk
naar de dappere aanval van...

het tig-ste regiment. Ja.

De dappere mannen
van het tig-ste regiment...

vallen de Pruisische elitetroepen aan.

Die geven zich allemaal over. Ze roepen
'Kamerad' en doen hun handen omhoog.

Hetzelfde, graag.

Ik vlieg nu boven de Duitse linies,
en ik kan u verzekeren...

dat de cavalerie bombardeert
en de onderzeeërs het bos ingaan.

Dit was William Teach Bomas.
Nu maak ik deze fles soldaat.

Sorry, ik praat straks met een soldaat.
-Hou op.

Gedraagt u zich, er liggen hier zieke
mannen. Dit is geen variété-theater.

Nee, de vrouwen zijn hier veel knapper.

Voortreffelijk, Harris. Dat is veel beter.
-Dank u, sir.

Wat is er, Barnes?
-Wilt u nog steeds bijdragen, sir?

Ja, als het geen poëzie is. De
hoofdredacteur kan geen rijm meer zien.

De krant kan niet alleen
van gedichten leven.

Wat heb je voor me?

Niets, sir.
-Laat zien.

'Voor mijn maat.' Dat klinkt
verdacht veel als een gedicht, Barnes.

Het gaat over Henderson, sir.

In dat geval kunnen we wel
een uitzondering maken.

'Nooit meer zullen we dezelfde schuur
delen, dezelfde loopgraaf...

of hetzelfde verhaal. We zullen
nooit meer ons vlees uit blik delen...

of onze rum, in het schijnsel
van de granaten.'

'Vaarwel, jongen. We hebben veel
meegemaakt, goede en slechte dingen.

We hebben schuilplaatsen gedeeld,
en bomkraters...

en ons oude kwartier, waar het altijd
lekte. En jij kreeg er één voor je kiezen.'

'Samen doorstonden we twee winters,
en we grijnsden als alles misging.

Samen vochten we en aten we.
Onze harten waren licht, maar nu...

ben jij dood, en ik ben mateloos.'

Mis, wat een pech.
Zit jij toevallig bij de artillerie?

Fijn om je te zien, Fred.
Volledig hersteld?

Klaar voor het front, sir.
-En ook om aan te vallen?

Uitstekend.
Dus nu is het de Kemmel Times?

Ze blijven met ons schuiven,
en nu zijn we infanterie.

De moderne oorlog vraagt flexibiliteit.
De cavalerie gebruikt bijvoorbeeld tanks.

Je zult het vast fijn vinden dat je ergens
anders naartoe gaat, weg uit de Saillant.

Ik zal het missen, maar niet de moffen
die zo een rommeltje hebben gemaakt.

Ik hou niet van hun tuinarchitectuur.
-Je vindt je nieuwe locatie vast beter.

Frère Jacques.
-Bonjour, hoe was je verlof?

Amiens is erg prettig.

Erg fijne kathedraal, die ik helaas
niet kon bezoeken. Hier, fromage.

Merci.
-Fromage blue.

Merci boeket.
-Madame Fifi zegt...

dat het een van de mooiste gotische
kerken van Noord-Frankrijk is.

En Madame Fifi is...
-Erg charmant.

Ze heeft een club en als je champagne
koopt, komen de vrouwen op je af.

Je moet er zeker naartoe.
Iedereen moet er naartoe.

Alle rangen krijgen één dag verlof
in Amiens, en dat is een bevel.

Dat is wel ver.
-Nee, we gaan weer verkassen.

Waar naartoe?

Je zult er blij mee zijn. Het is heel mooi.
-Fijn, hoe heet het?

De Somme.

Nul min drie.

Sorry, Jack. Dit nummer is wat mager,
ik weet niet of we de deadline halen.

We hebben dan ook nog meer te doen.
-Misschien moeten we ermee wachten.

Nee, hoe eerder hoe beter.

Een misantropisch madrigaal,
gespeeld voor doodsbange Duitsers.

Dat is best mooi.
-Die zal ik onthouden, als ik dit overleef.

Rum-rantsoen.

Rum-rantsoen, sergeant.
De jongens mogen een neut.

Dodd is te jong. Ik neem zijn deel.

We willen je niet dronken hebben.
-Hoe zou je dat merken?

Kan ik er nog één krijgen?
-Nee, dat is slecht voor je.

Die varkens. Ze laten je
niet eens meer rustig drinken.

Pardon, maar er gaan wat geruchten.
Wordt dit de grote stoot?

Dat is geheim, Dodd.
Van wie heb je dat?

De Duitsers, dat roepen ze naar ons.

Misschien is het niet het best bewaarde
geheim ooit van het Britse leger.

Nul min één.

Mannen, ik wil even zeggen
dat wat er ook gebeurt...

deze divisie zelf verslag kan uitbrengen.

Zelfs Dodd, sir?
-Vooral Dodd. Ik drink op jullie.

Het spel begint. Laat de bal rollen, en
de enige goede Hun is een dode Hun.

Geen grappen?
-Ik heb er even niet zo veel.

Er was een vrouw bij de Somme...

die zat op een zware bom.

Ze dacht: Dat is boffen,
maar toen ging hij toch nog ontploffen.

Ze ging weg met zeer veel aplomb.

Gesneuvelde officieren en manschappen

Weet u dat het nog steeds doorgaat?
-De oorlog? Ja, kennelijk.

Nee, dat opruiende blaadje.
-Ze stoppen als de oorlog voorbij is.

Luister: Omdat de mannen iets te lachen
moeten hebben, is de staf uitgevonden.

Moet dit grappig zijn?
-Grappiger dan wat ik lees.

Het is een aanval op het opperbevel.
Het gaat verder:

'Laat hen een eenvoudig leven leiden,
ver van ons gezwoeg.'

Ze hebben het over ons.

'Opdat hun dierbaren niet treuren,
krijgen ze veel verlof.'

'Medailles in overvloed,
wat wil je nog meer?'

We kunnen deze vulgaire insubordinatie
niet ongestraft laten.

'Toch gaat helaas het gerucht
dat ze geen gevoel voor humor hebben.'

Onzin.
-Het is niet allemaal grof.

Ze hebben een erg nuttige
woordenlijst van militaire termen.

Echt waar?
-'Blindgangers.'

'Er zijn twee soorten. Een granaat
die niet ontploft, is een blindganger.

Deze zijn helaas minder talrijk
dan de andere soort:

Het soort dat een hoog salaris opstrijkt
en ver achter de frontlijn ontploft. '

Het slagveld is geen plaats voor humor.

Humor onderscheidt de beschaving
van de barbarij...

en ons van de mof.

Terwijl Roberts en zijn mannen
ons belachelijk maken...

is het Duitse literaire equivalent
een lofzang op de haat.

Ken je die?
-Natuurlijk.

Die is zo subtiel
als een aanval van Dikke Bertha.

Het is irrelevant wat ze zingen,
wij moeten de discipline handhaven...

anders glijden we weg in anarchie.
Er moet iets gebeuren met Roberts.

Er is iets gebeurd. Hij heeft het
Military Cross wegens getoonde moed.

Kapitein F.J. Roberts,
12e Sherwood Foresters, 24e divisie.

Wegens getoonde moed in de Slag
aan de Somme, op 12 augustus 1916.

Kapitein Roberts gaf blijk
van groot leiderschap...

en heeft zich zeer moedig gedragen.

Als je wakker wordt,
wek me dan, beste sergeant

want ik ben erg vermoeid
en mijn papieren zijn aangekomen

ik mag een tijdje naar huis,
en mijn zorgen zijn gepakt

dus hou de oorlog maar aan de gang,
totdat ik terug ben

Ober...
Maar wat ik zei, Pearson is geweldig.

Harris is goed met de inkt,
en de bijdragen zijn fantastisch.

De parodieën op Kipling, Sherlock
Holmes en de Rubáiyát of Omar-dinges.

En limericks en grappen.
-Rustig, Fred. Ik zit hier.

Weet je dat de dichter
Gilbert Frankau meedoet?

Hij is beroemd, en werkt nu voor ons.
-Dat heb je al een paar keer gezegd.

Er is een veelbelovende
jonge schrijver, Sheriff.

En een van de mannen
maakt gravures van houtblokken.

Nu zijn we bijna net zoals
de 'Illustrated London News'.

Het klinkt erg leuk.

Dat zou het ook zijn, als we niet steeds
moesten vechten van die ellendige staf.

Sommelier, nog een fles van de 1897, graag.

Schat, kunnen we dat wel betalen?
-Nee, niet van mijn kapiteinssoldij.

Maar er was een generaal op de boot
die ik heb verslagen met bridge.

Hopelijk is zijn strategisch inzicht beter.
-Die goeie ouwe Fred.

Niet helemaal.

Het is de stilte.

Die houdt me wakker.

Hoe is het echt?

Weet je wat de basis
van deze oorlog is? Modder.

En boven de modder uit
steken soms delen van steden.

En dan zijn er de loopgraven.
Eén reeks voor ons, één voor de mof.

Met brede afscheidingen van prikkeldraad.

De tijd verstrijkt zo langzaam.

Als tijdverdrijf probeert één kant iemand
van de andere kant mee te nemen.

En dan staat het die nacht 1 -0.

Dat schiet niet erg op, aangezien
er nog miljoenen anderen zijn.

Het helpt om de tijd te doden,
tot Kerstmis, als de oorlog voorbij is.

Is dat zo?
-Jazeker.

Je weet alleen niet welke Kerstmis.
-Gaan we winnen?

Ik geloof niet dat iemand dat weet.

Ik heb in een slag gevochten...

die van een epische futiliteit was.

Niemand kon zelfs maar vermoeden
wat we met die slag moesten bereiken.

Er was sowieso geen schijn van kans
om wat dan ook te bereiken.

Behalve een vreselijke slachting
onder de bloem der Britse natie.

Dit is niets voor jou, Fred.
-Het spijt me.

De meesten van ons hebben geen
illusies meer over de glorie van oorlog.

Nu kennen we het als de meest
gruwelijke ramp die de mens kan treffen.

Oorlog is niets meer dan rondwentelen
in een smerige greppel.

Ga je terug?

Natuurlijk.

Als je kunt leven van vlees uit blik
en droge koekjes, en ook wat rum.

Je ontwijkt de bommen met een grijns,
en roemt achteloos hun fraaie gezoem.

Als je met natte voeten door
prikkeldraad en bomkraters kruipt.

Richt je hoofd naar je reisdoel.
Bang om te huilen, ga je maar lachen.

Als je met een grijns eindelijk beëindigt
wat zo veelbelovend begon...

en als je een moddersloot een hemelbed
waant, ben je een soldaat, mijn zoon.

Stop.

Geef eens een sigaret, Dodd.

We moeten hier zijn, want dat is daar.

Waar zijn we?

Als ik me niet vergis, terug in Wipers.
-Weet u het zeker?

Ja, hoor.

We zijn flink opgeschoten
in achttien maanden, hè?

Ik denk wel 27 meter.

Ga eens kijken wat Monsieur
daar in vredesnaam doet, Jack.

Monsieur, bonjour.

Sergeant, kijk naar de drukpers,
hij lag op een nogal gammele wagen.

Dit geloof je nooit.
-Dat bepaal ik zelf wel.

Hij is van Michelin. Ze maken
een reisgids voor de slagvelden.

Wordt dit een vakantiebestemming?
-Kennelijk.

We hebben geluk dat we
bij de eerste bezoekers horen.

Dit is al een karikatuur,
zoiets kun je niet verzinnen.

Kom op, mannen. Voorwaarts, mars.

Straks hebben wij geen werk meer.

Zullen we naar de oude redactie gaan?
-Net als vroeger.

Ja, heel vroeger,
toen er nog geen gebouwen waren.

Sergeant, hoeveel e's
zitten er in Wenceslaus?

Zo veel van die schooiers als ik
kan vinden, op dit moment niet één.

Goed dan, ik vond al dat die koning
te veel belast was met e's.

En we hebben niet veel papier.
-Maar er komt een kerstnummer aan.

De lezers begrijpen vast wel dat we
onze normale 20 pagina's niet halen.

We verruilen de pen voor het zwaard
om wat dorpen te bevrijden.

Nee, we hebben onze lezers
20 pagina's beloofd.

Alles goed en wel, sir,
maar er is Napu papier.

Als ik iets grappigs kan verzinnen
over nog een Kerstmis aan het front...

dan weet ik zeker dat jij
in Ypres papier kan vinden, sergeant.

Ik zal mijn best doen.
-Bedankt.

Ik had een goede hand met blufpoker
tegen Bobbing Bobby.

Het is een wonder als dit nummer uitkomt.

Een wonder met Kerstmis.

Dit is het verhaal van een soldaat,
Alfred Higgins...

of: Nummer 249921 soldaat Higgins, A,
zoals hij officieel bekendstond.

Het was de ochtend van Kerstmis
en Alfred hield stand.

Alles was vredig. Het gasalarm
verspreidde zijn blijde boodschap.

Het geblaf van de granaten
en het staccato van de houwitser...

stelden Alfred gerust
dat er vrede op aarde heerste.

Alfred dommelde even weg,
maar toen kwam zijn sergeant.

'Higgins,' zei de sergeant.
'Heb jij rum gedronken? '

'Nee, sergeant, echt niet,' zei Higgins.
-'Neem wat van mij,' zei de sergeant.

Alfred werd behandeld voor een ernstige
shock. Het front zag hij niet meer terug.

Zalig kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar.

En hopelijk is volgende Kerstmis
de hele bliksemse boel weer voorbij.

Bravo, Fred.
Een hartverwarmende geschiedenis.

Mag ik in de pub-business gaan?
-Ik sta het toe. Waar heb je het over?

Bedankt, en morgen nog twee.

Erg goed.

Welkom in de Foresters Arms.
-Erg indrukwekkend.

Er moest iets gebeuren. De ambulances
kunnen het allemaal niet bijbenen.

Dit is een hulp-lazaret.
-Om met wat hulp lazarus te worden.

Die was vreselijk.
-Goed gedaan, jongens.

Daar gaan we. Dat is dan een franc.
-Ik heb geen geld, sir.

Dan beveel ik je om niet te betalen.
-Dank u, sir.

Wat gebeurt hier in vredesnaam?
Je bent militair, geen kroegbaas.

Ja, ik wilde...
-Stop hiermee.

Dat is helaas niet mogelijk.

De Foresters Arms vervult een vitale
taak en na een verzoekschrift...

mag de Forresters Arms doorgaan.

Op gezag van wie?
Generaal Mitford, maarschalk Haig?

Hoger dan dat.

Stelletje verduivelde lijntrekkers,
jullie ondermijnen de hele oorlog.

Ik wil ook even een kleine waarschuwing
laten klinken, Pearson.

Ik hoop dat deze onderneming
niet ten koste gaat van uw taken.

Denk eraan:
U bent in de allereerste plaats...

adjunct-hoofdredacteur
van The Wipers Times.

De generale staf staat onder druk
van de dames van de blauwe knoop.

Waarom?
-Vanuit hun unieke perspectief, thuis...

wijten ze alle tegenslagen op
het slagveld aan de invloed van alcohol.

Ze denken dat de loopgraven
doordrongen zijn van de demon alcohol.

Hoe komen ze daarbij?
-De tol van de rum.

Maar het opperbevel is ze ter wille.

En wij moeten erkennen dat alcohol
een serieus vraagstuk is.

Wat stel je voor?

We moeten uiteraard een bijdrage leveren...

met een gepaste advertentie
in een goede loopgravenkrant.

Hebt u een alcoholverslaving, en u, en u?

Indien nee, dan kan ik u er
in drie dagen eentje bezorgen.

Als u, of een kennis,
niet vaak alcohol drinkt...

lees dan mijn boek:
Bekentenissen van een alcohol-slaaf.

Ik kan iedereen genezen.
Deze man was ooit een wrak.

Ooit was ik een dwangmatige
geheelonthouder...

maar dankzij dokter Zuipop
ga ik nooit meer nuchter naar bed.

Wij zijn discreet. Volg ons programma
en word een bonafide dronkaard.

Schrijf aan mij, dr. Zuipop,
in Neem-er-nog-één in Bedfordshire.

U wilde me spreken?
-Kom binnen, Fred.

Gaat het over de blauwe knoop?
-Nee, hoor.

Maar ik heb wel klachten gehad
dat jouw oorlog...

bestaat uit drank, vrouwen en gezang.
-Ik ga wel eens naar Madame Fifi.

Dat zou ik maar stilhouden, Fred.
Madame Fifi is gesloten.

Napu Madame Fifi? Quel dommage.

Ze moest haar zaak helaas verlaten
voor een afspraak met het vuurpeloton.

Was ze een spion?

Ze kreeg informatie van gretige jonge
officieren, die ze doorgaf aan Berlijn.

Niet van mij. Ik kon niets verraden,
want ik weet niets over de oorlog.

Net als alle Britse officieren
aan het front hoor ik nooit iets.

Ik snap niet dat je na al die tijd
nog grappen kunt maken.

U moet toegeven
dat het enigszins amusant is...

dat we jarenlang ten strijde
trekken door Vlaanderen...

om exact te eindigen op het punt
waar we zijn begonnen.

Dan vind je het nieuws
over je volgende post vast erg grappig.

Ik ben zeer benieuwd.
-De 24e divisie gaat terug naar...

de Somme.

En waarom ook niet?
Het was een groot succes, vorige keer.

We doen het nog eens.
-Zo mag ik het horen.

De oorlog wordt wakker en maakt zich
klaar voor de laatste ronde.

Nul min één.

Jongens, jullie weten hoe het moet.
Wat drink je daar, Barnes?

Water, sir.

Dat is niet om te drinken, maar voor
de radiatoren van de officierswagens.

Doe geen rare dingen.
Vergeet het water, hier is wat whisky.

Klaar, mannen.

Voorwaarts, Foresters.
Maak de Fritzen af.

Stop.

Stop. Staakt het vuren.

Sir?
-Ze zijn al dood.

Het is het gas. Hun eigen gas.

De wind moet zijn gedraaid.

Ik vond al dat ze een beetje passief waren.

Wat bedoel je? Was er weinig verzet?

Niet erg sportief, hè?

Weggaan voordat het begint.
-Zo is de oorlog niet leuk meer.

Er was eens een kleine Hun
die wilde oorlogvoeren.

En zolang de Hun won, vond hij alles prima.

Maar toen de anderen
terugschoten, riep hij:

'Een beetje vrede kan geen kwaad.'

Er was eens een jongen in Avesnes...
-Die in een schaduwrijke laan wandelde.

Hij trapte op een blindganger...
-Die verborgen in de modder lag.

Nu doet hij dat nooit meer.

Deze voldoet prima aan
onze ongelofelijk lage normen.

Sir, ik heb een gerucht gehoord
dat de Duitsers zich overgeven.

Als dat zo is, moet iemand
hun artillerie op de hoogte brengen.

Als Fritz met de witte vlag zwaait,
moet hij wel stoppen met schieten.

U denkt dus niet dat het waar is, sir?

Ik wil alleen maar zeggen
dat de kansen kennelijk zijn gekeerd...

en misschien kunnen we ons
eindelijk verheugen op betere tijden.

'Better Times', dat zou
een goede naam zijn voor een blad.

Ingezonden brief.
-Is hij echt?

Absoluut, ik heb hem echt verzonnen.
'Geachte heer...

ik hoorde dat de mensen
die vroeg dienst namen...

het eerst worden gedemobiliseerd.
Dit is volstrekt oneerlijk.'

'Zij wilden duidelijk liever het leger in
dan degenen die later kwamen.

Wij zouden eerder naar huis moeten
gaan. Hoogachtend, korporaal L. Uilak.'

Een erg overtuigend argument.

Weet je zeker dat je
de naam 'Better Times' wilt?

Het schijnt dat we met nog één
inspanning de Hun kunnen verpletteren.

Jij lijdt kennelijk aan optimisme.
-Nu je erover begint...

Volgens Harris kunnen
we wekelijks verschijnen...

ondanks het bombardement
van de mof op ons kantoor, gisteren.

Waarom niet dagelijks?
-Wie is er nu optimistisch?

Ze verkopen als warme broodjes.

Is dat goed?
Ik weet niet meer hoe die smaken.

We verkopen ze zelfs thuis.

Er is veel meer kopij nodig.

Er zijn toch genoeg grappenmakers,
en meer dan genoeg dichters?

Een boodschap voor u, sir.
-Bedankt, Harris.

Lieve hemel.

Wat is er?

Het is voorbij.

Zomaar?
-Officieel radiobericht, Parijs, 06.01 uur.

11 november, 1918. Maarschalk Foch
aan de opperbevelhebber:

'Aan het hele front worden om 11 .00 uur
alle vijandelijkheden gestaakt.'

Fini la guerre.

Daar lijkt het wel op.

Napu mof.

Ogenschijnlijk.

Het is een wapenstilstand.
-Zonder laatste grote aanval op Berlijn?

Zal ik het de mannen vertellen?

Bedankt, sergeant. En zeg dat ze
hun koppen laag houden tot 11 .00 uur.

Zeg Jack...

onze zwaarden worden omgesmeed
tot ploegscharen.

We krijgen de Orde van de Bolhoed.

We gaan naar huis.

Moeten we dat niet vieren?

Eigenlijk wel.

Jongens, er is een telegram gekomen.

Nu we hebben gewonnen...

hoop ik dat uw Wipers Times-vrienden
ons wat meer respect tonen.

Ja, ze willen meer medailles voor ons.
-Dat wordt tijd.

Ze willen erkenning voor hen die hebben
geleden in hun bureaubaantjes...

en al het plezier
aan het front hebben gemist.

Welkom terug in het Europese theater,
voor onze grote finale.

Helaas kan Kaiser
Bill Hohenzollern niet komen...

omdat hij een afspraak heeft in Nederland.

Ook ontbreken de beroemde
bommen en granaten.

En de kleinere granaatjes.

En al die schitterende blindgangers.

Jawel, de show hoeft niet door te gaan.

U kent de gruwelen van de oorlog,
nu komen die van de vrede.

U was een bezettingsleger, nu zult u
zelf geen bezetting meer hebben.

Dan komt nu, zonder dralen, een
verrukkelijk liedje van Tommy Atkins...

met schitterende, betaalbare kostuums
van de heer D. Mobilisatie.

Leg de mortieren, mijnen en granaten
maar weg

de klus is geklaard, en goed

we hebben het gehad
met modder en ratten en stank

we hopen nooit meer een loopgraaf te zien

Zo kan hij wel weer,
we willen zeker niet te somber eindigen.

Nooit zullen we nog het geratel
van een machinegeweer horen

de lange, verloren jaren
zijn de moeite waard geweest

als we vrede op aarde krijgen

Zo mag ik het horen. Nu wil ik
die demobilisatie-glimlach zien.

Wij zeggen vaarwel, dierbaar Wipers

want er breken betere tijden aan

en als ze ons terugvragen in Vlaanderen

zeggen we: steek het maar in je

Een beetje waardigheid, heren.
Jullie zitten tenslotte niet in het leger.

Vaarwel, Saillant

Het is erg grappig, maar ik betwijfel
of dit journalistiek is.

De hedendaagse journalistiek
is erg hectisch geworden.

Hebt u wel eens drukproeven
gecorrigeerd in een loopgraaf?

Probeer het eens.
-Ik begrijp het.

Maar dat is lang geleden, en uw recente
bezigheden zijn enigszins onduidelijk.

Ik ben weer gaan goud zoeken, in Afrika.
Ik had goede tijden, en slechte tijden.

Thuis wilde ik nog één keer iets
proberen waarvan men vroeger zei...

dat ik er goed in was.

Ik dacht dat als Beach Thomas
werk had, ik het zeker kon proberen.

Dat is Sir William Beach Thomas,
een van onze beste correspondenten.

Natuurlijk, het spijt me. Maar in
de oorlog namen we hem niet serieus.

Ja, maar nu vertellen serieuze schrijvers
de waarheid over de oorlog.

Misschien moet ik dan
een schokkend artikel schrijven...

over hoe het allerminst rustig
was aan het westelijke front.

En hoe de granaten massaal
op ons neerdaalden...

en de kille novemberlucht
vol van razernij was...

toen de adjunct en ik whisky dronken...

en de pater executeerden wegens
lafheid, en toen afscheid namen.

Dat is beter.

Nee, dit was mijn waarheid.

Het spijt me dat ik uw tijd heb verspild.
-Wacht even, niet zo haastig.

Ik mag u wel, Mr. Roberts. Echt waar.

En het is duidelijk dat u goed met
woorden bent, dus heb ik wat voor u.

Wat dacht u ervan om te beginnen met...

de kruiswoordpuzzel?

Wilt u dat ik die samenstel?

Nee, dat u daarmee helpt.
Dan kijken we hoe dat gaat.

We moeten niets overhaasten.

Het is niet echt de frontlijn
van de oplage-oorlog, hè?

Een vent in uw positie
kan niet te veel verwachten, vindt u niet?

Ik denk...

U hebt me geen antwoord gegeven,
Mr. Roberts.

Mr. Roberts, wilt u die baan, of niet?

Mr. Roberts.

Fred Roberts werd mijnbouwkundig
ingenieur in Noord-Amerika.

Hij wilde dienst nemen in WO-ll,
maar men vond hem te oud.

Hij stierf in 1964 in Canada.

Jack Pearson werd spoorwegingenieur en
hotelier in Argentinië. Hij stierf in 1966.

Geen van beiden kreeg
een necrologie in de London Times.

Hun nalatenschap was en is:
The Wipers Times.