All language subtitles for The.Blue.Max.1966.1080p.BluRay.HEVC.EAC3-SARTRE_dut

HET WESTELIJK FRONT

FRANKRIJK ACHTER DE DUITSE LINIES

Die fles zat vol, luitenant.

Dat was Willi von Klugermann.

- Je had al van 'm gehoord.
- Dat klopt.

- Ben jij...
- Zo breken de vleugels.

Laat 'm toch, Ziegel. Want hij schiet ze neer.

Zorg jij maar dat hij in de lucht blijft.

Jij bent vast de nieuwe officier. Stachel.

Bruno Stachel. Bent u de adjudant?

Ik vlieg niet meer.

Luchtafvveergeschut.

Maar ietsje hoger was erger geweest, niet?

Ik zeg tegen de hoofdofficier datje er bent.

Knoop alvast die jas maar dicht.

- Wanneer kunnen we weer de lucht in?
- Dat hangt ervan af hoeveel er geraakt zijn.

- Ik was de enige niet.
- Ik kan geen wonderen blijven verrichten.

Je hebt weinig keus.

- We zijn nog met z'n elven.
- Mueller is neergestort.

Dat heeft niet lang geduurd.

Fabian, hoe is het gebeurd?

Hij weigerde m'n instructies te volgen,
Herr Hauptmann.

Hij was te enthousiast.

De vervanger van Scholte is er.

Luitenant Bruno Stachel van vliegschool 104.

Uw bevelvoerder, Hauptmann Heidemann.

Kom mee, Stachel.

Stachel?

Twee jaar infanterie. Had je een rang?

- Korporaal, Herr Hauptmann.
- Wat doe je bij de luchtmacht?

Ik wil graag vliegen.

- Ben je een goed piloot?
- Ik voel me op m'n gemak als ik vlieg.

Echt? Interessant.

Willi?

Je bent een waaghals.

Hou daarmee op. Het leven is al kort genoeg.

- M'n excuses.
- Je komt uit Wiesbaden.

Ik ben er ooit wezen jagen.

- Wat is je afkomst?
- Pardon?

Vertel me eens wat over jezelf. Wat doet je vader?

Hij werkt in 'n pensionnetje.

Met vijf slaapkamers.

Korporaal, zorg dat z'n bagage
naar de mess gebracht wordt.

Kom mee naar m'n kantoor.

Deur dicht.

Het spijt me dat je je schaamt over je vader.

Ik schaam me niet.

Waarom reageerde je dan zo?

Je bent nu een officier.
Je afkomst gaat ons niks aan.

Kom eens kijken.

We opereren tussen Arras en St-Quentin.

De Britten zitten er ook.

Zoals je nog zult merken.

Waarin heb je leren vliegen?

Een oude Pfalz, zoals gewoonlijk.

Daar zul je hier ook mee vliegen.

- Op de vliegschool zeiden ze...
- Ach, de vliegschool.

Daar maken ze je maar wat wijs.

Onze nieuwe vliegtuigen zijn voor ervaren piloten.

Daar zijn er heel weinig van.

- Het leven is hard.
- Ja, Herr Hauptmann.

Welkom bij het eskader.
De vrachtwagen brengt je naar de mess.

Stachel?

Hopelijk mag je ons op den duur.

Misschien zei hij maar wat.

- Z'n vader is vast ober.
- We hebben er weer een snob bij.

Ik moet je iets vertellen.
M'n oom werkt in een hotel.

Hij is weliswaar baron en er zijn 500 slaapkamers.

Maar toch valt 't me erg zwaar, moet je weten.

- Rook je?
- Bedankt.

Je hebt er 18, nietwaar?

Eerste regel van het eskader:

Een heer schept nooit op
over z'n militaire heldendaden.

Mag een heer wel zeggen
hoe lang hij erover heeft gedaan?

Dat valt in feite onder dezelfde regel.

Nee, hoon

Hoeveel regels zijn er?

Geen idee. Ze staan niet op papier.

Je hebt de kamer naast mij,
die van Scholte was kamer elf.

Scholte?

Je voorganger. De stakker
heeft het niet lang uitgehouden.

Hij vergat achterom te kijken. Onthou dat goed.

Ze komen opeens van achter de zon vandaan.

Bedankt

Wat vind je van 'm?

Kom je wat drinken?

Z'n naam hangt nog op de deur. Wat tactloos.

We verkleden ons niet voor het eten.

Von Richthofen. Je held?

Hij heeft alles bereikt.
Nog twee en dan krijg jij er ook zo een.

De blauwe Max is 'n prachtig ding.

- Dat wekt tenminste ontzag.
- Voor de medaille of de drager?

Doe zoals gewoonlijk, Fabian.
Je weet hoe ze zijn de eerste keer.

Hou hem in het oog.

Wat leuk om weer vogels te horen zingen.

Moetje horen.

Ze zullen gauw weg zijn.

Zodra we aanvallen...

Succes.

Is er iets?

Vlieg links van Fabian, blijf achter 'm.

Let op z'n tekens.

Maak rechtsomkeert zodra je de ballon
hebt geraakt. Het zal er heet zijn.

Starten.

Observatiepost? Met de adjudant van eskader 11.

Onze piloot zegt dat hij in sector vijf 'n SE5
heeft neergehaald. Kunt u dat bevestigen?

Rond zeven uur.

- Heeft Fabian dan 'n noodlanding gemaakt?
- Weet ik niet.

Sector vijf, aan onze kant van de linie.

O ja? Prima.

Ga verder.

In volle vlucht?

- Is het jouwe ontploft?
- Nee.

Ja, er is een piloot vermist.

- Ik vrees dat hij het is.
- Vraag het dan.

Bedankt

Het was Fabian. Geen spoor van een SE5.

Iemand moet m'n SE5 hebben zien neerstorten.

Niet noodzakelijk.

Dat gebeurt wel vaker.

We moeten bevestiging krijgen. Dat is de regel.

Ik heb er echt een neergeschoten.

Dan heb je de diepe voldoening
datje je vaderland gediend hebt.

Hij is aan onze kant neergestort.
Kan het leger hem niet opzoeken?

- Die zijn daar niet voor.
- Iemand moet 't gezien hebben.

Misschien Fabian wel.

Korporaal Rupp, we gaan sector vijf doorzoeken.

- Maar...
- Over vijf minuten in de mess.

Tot uw dienst.

- Terug naar de mess?
- Ik ga dat stuk doorzoeken.

Daar bent u al geweest.

Daar hebt u al 'n uur geleden gezocht.

We gaan er weer doorheen.

Wat is er? Ben je bang voor mitrailleurs?

- Bedankt, korporaal.
- Graag gedaan, luitenant.

Ben je klaar met je wanhopige zoektocht?

- Jawel.
- Niets gevonden?

Als iedere piloot Frankrijk doortrok
op zoek naar 'n onbevestigd vliegtuig,

hadden we geen luchtmacht meer.

En Rupp heeft belangrijkere dingen te doen.

- Begrepen?
- Jawel.

Als het leger het niet bevestigt, blijft dat ook zo.

Dag, Stachel.

Stachel.

Kom erbij.

- Cognac, graag.
- Nee, champagne.

Willi heeft er nu 20. Hij krijgt de blauwe Max.

Jij bent door en door nat.

En dat alles om 'n onbevestigd vliegtuig.

Hoe ongewoon. Je hebt zeker haast.

Op je blauwe Max.

Bij jou is dat zeker nooit voorgekomen?

O, jawel. Drie keer zelfs.

Heb je er dan 23 neergeschoten?

Nee. 20.

De mensen hier hebben trouwens de indruk gekregen

dat je 't onbevestigde vliegtuig
erger vindt dan de dood van Fabian.

Ik ben vast te afgestompt.

In de loopgraven konden we de doden niet begraven.

Er waren er te veel.

Ik heb nooit onder 't genot van
'n glas champagne over ze kunnen praten.

Laat maar zitten.

Op je onbevestigde overwinning.

Zorg voortaan voor getuigen.

Goedenavond, heren. Wie vliegt met wie volgende week?

- Zeg 't maar.
- Ik en Becker.

Heller en Braun.

- Von Klinger en ik gaan bombarderen.
- Gruber en ik vliegen samen.

Mooi. Wie vliegt er met Stachel?

Ik vlieg wel met Stachel.

Hij laat hem landen.

Die is dood, luitenant.

- Voorzichtig.
- Haal snel een brancard.

Wat is er gebeurd?

De waarnemer wou 't vuur openen.

Dan moeten we aannemen dat hij
ofwel heel dapper ofwel heel stom was.

Bevestigd.

Het leven is hard. Dat hebt u zelf gezegd.

Dragers, halt.

Ik heb je rapport gelezen. Wat is er echt gebeurd?

Zoals ik al zei: De waarnemer greep

naar z'n wapen en Stachel schoot hem dood.

Ik kan 't waarderen
datje je kameraad niet wilt afvallen.

In mijn rapport staat wat ik heb gezien.

Duitse officiers voeren eervol oorlog.

- Dat weetje net zo goed als ik.
- Natuurlijk.

Die waarnemer was blind. Wist je dat wel?

Misschien gebeurde dat toen Stachel op ze schoot.

- Is dat zo?
- Geen idee.

Je hebt z'n reactie gezien toen
z'n eerste vliegtuig niet bevestigd werd.

Als hij 'n hulpeloze vijand
in koelen bloede heeft gedood,

zal ik dat niet tolereren in mijn eskader.

Ik geef toe dat er aan getwijfeld kan worden.

Maar ik verander mijn rapport niet.

Dan is het incident officieel gezien gesloten.

Is iedereen er?

Op luitenant Stachel na.

Laat hem weten dat er een parade is.
Ik beveel hem aanwezig te zijn.

We gaan je doden begraven.

Dat zie ik.

Kom je niet?

Het is een bevel.

- Waarom?
- Dat heeft onze commandant besloten.

Hij gelooft in ridderlijkheid.

Wat nu?

Eerst breng je iemand om en dan bewijs je hem eer?

Wat hypocriet.

Als ik sneuvel, wil ik geen eerbetoon.

Dat zal ook wel niet gebeuren.

Goed dan.

Dan moet het maar.

Stachel.

Dank je.

Je hebt iets van 'n cobra in je.

Ik moetje in de gaten houden.

Luitenant von Klugermann.

Parade, op de plaats rust.

Heb je hier met andere piloten over gepraat?

Ja, ik ben dit incident grondig aan het onderzoeken.

Mooi. Wijs me de man in kwestie straks maar even aan.

Het eskader staat klaar.

We hadden 't over die piloot.

Het hoofdkwartier is erg te spreken over hem.

Hoe heet hij ook alweer?

Luitenant Stachel.

Is hij 'n goed piloot?

Ja.

Dat is fijn. We zullen m'n neef en zeker
m'n vrouw maar niet langer laten wachten.

Het spijt me datje moest wachten. Heb je je verveeld?

Met al die mannen om me heen?

Wees mooi voor de manschappen, Kaeti.

Kijk Willi 's.

Ziet hij er niet prachtig uit? De blauwe
Max staat vast geweldig bij z'n ogen.

Ja, hij is nogal ijdel. Hij houdt
hem vast op in bed de eerste dagen.

Wat onhandig voor de bedgenote.

Pardon.

De tweede links, in de eerste rij. Dat is Stachel.

"Aan luitenant Wilhelm von Klugermann,

wegens zijn buitengewone moed
tegen de vijanden van het Duitse rijk,

en vanwege uitzonderlijke dienst aan zijn vaderland

bij het eigenhandig vernietigen
van 20 vijandelijke vliegtuigen,

wordt de orde Pourle Mérite
bij keizerlijk besluit uitgereikt."

"Keizer Wilhelm."

Het is eigenlijk maar een kleine medaille.

Maar wel de belangrijkste van Duitsland.

Dank u, oom.

Otto, die piloot van je, Stachel.

Van eenvoudige afkomst, bevorderd tot officier.

- Twee jaar in de frontlinie.
- Dat klopt.

Hij heeft de genadeklap
boven zijn eigen luchtveld gegeven.

- Dat was schitterend, niet waar?
- Vind je?

Als die jongeman lang genoeg leeft, kan hij
nog voor heel goede propaganda zorgen.

Het gewone volk is oorlogsmoe.
Ze hebben een held uit hun midden nodig.

Von Richthofen en Willi komen uit onze klasse.

Die Stachel is heel gewoontjes.
Net zoals zij. Begrijp je dat?

Dat begrijp ik wel.

Maar 'n hulpeloos man doden, dat keur ik af.

We leven in 1918. De tijden zijn veranderd.

Ze bombarderen burgers en gebruiken gifgas.

Vraag maar aan Elfi, je vrouw,

hoeveel slachtoffers het mosterdgas maakt.

Keurt u dat soort meedogenloosheid goed?

We vechten om te winnen.

Maar natuurlijk.

Excuseert u me.

Mag ik u luitenant Stachel voorstellen?

Ik heb het vliegtuig gezien.

Wat 'n boeiende heldendaad.

Onze jongemannen zijn dus nog moedig

en levenskrachtig en willen bovenal winnen.

Jawel, generaal. Dank u.

We zullen nog veel van je horen.

Kaeti, je kent onze luitenant Stachel nog niet.

Stachel, dit is de gravin von Klugermann.

M'n tante. Aangetrouwd.

Mijn oom heeft je opgemerkt.

Aandacht van hogerhand is altijd welkom.

Wilt u iets drinken, gravin?

Goed. Champagne.

Roze champagne.

- Roze?
- Ja.

Jawel, gravin.

Twee glazen roze champagne, graag.

Die champagne wordt warm.

Nog niet.

Stilte, alstublieft.

Heren.

Over een paar uur

wordt de horizon verlicht door
de flitsen van 7000 kanonnen. De onze.

Ze luiden het grootste offensief in
dat er ooit geweest is.

Dankzij onze overwinning in Rusland
komt er 'n miljoen man hierheen.

Ik hoef u niet te vertellen

dat als we het Britse en Franse leger verslaan

voordat de Amerikanen wezenlijk kunnen ingrijpen,

we de oorlog gewonnen hebben.

God zij met ons.

Willi, lieveling.

Het spijt me dat ik zo laat ben.

Het spijt me.

Mij niet. Als je je neef zoekt, die zit hiernaast.

Dat besef ik.

Nu je er toch bent, kan ik je dat drankje geven.

Prima.

De champagne is helaas op.

- Wat heb je dan wel?
- Schnapps.

Vreselijk.

Maar wel stimulerend.

Dus jij bent de cobra.

- Wat zeg je?
- Zo noemt Willi je.

Heeft ie over me gepraat?

Op mijn verzoek.

Hij zegt datje dodelijk bent.

Maar op een teruggetrokken manier.

Hij is een romanticus.

En jij niet?

Vannacht blijft het binnen de familie.

- Ben je geschokt?
- Nee.

Mijn man is heel beschaafd.

En we zijn dikke vrienden.

- Fijn als 'n vriend je zo goed begrijpt.
- Inderdaad.

Willi wordt vast ongeduldig.

Zal ik laten weten datje eraan komt?

Graag.

Dank je wel.

Vuur.

Vuur.

Vooruit, jongens. Ertegenaan.

Kom mee.

De oliedruk is nog steeds te laag.

Meer krijg je er niet uit. Het is een oud beestje.

O, ligt het daaraan?

Over een paar dagen gaat 't wel weer.

We hebben Bapaume ingenomen.

Dan zitten we dichter bij Parijs.

- Bedankt.
- Ik breng u naar 't eskader.

Achterin.

- Waar drinken we op?
- Datje nog leeft, natuurlijk.

En op je tiende vliegtuig.

- Je schiet al goed op.
- Doe ik 't te snel?

Doet 't pijn?

Ja.

Dan trek ik de fles wel open.

Ik heb 't zelf nooit meegemaakt.

Hoe voelt 't om neergeschoten te worden?

Ik heb liever datje dat zelf meemaakt.

Ik was wel in m'n sas
toen ik hoorde datje vermist werd.

Dank je.

Plotseling leek de oorlog 'n beetje vrediger.

En toen bekroop me vreemd genoeg
een gevoel van verlies.

Wat ontroerend.

Nee, echt. Alles is me altijd in de schoot
geworpen. Daar word je lui van.

Ik heb 'n uitdaging nodig.
Iemand die niet zo makkelijk te verslaan is.

Jij vervult die functie.

Hoe gaat 't met de gravin?

Je aangetrouwde tante. Gaat 't goed met haar?

Ik neem aan van wel.

Ben je niet op de hoogte?

Ze zei dat ze die keer jouw kamer binnenliep.

Dat moest natuurlijk ter sprake komen.

De gravin.

Dat is pas 'n boeiend onderwerp.

Wil je haar soms beter leren kennen?
Zet dat maar uitje hoofd.

Dat zal ik proberen.

Maar mocht 't ondenkbare toch gebeuren,
dan Koop ik 'n fles champagne voor jou.

O ja?

Hij is van 1903.

Daar kom je niet zomaar aan.

1903?

Dat zal ik onthouden.

Bedankt voor de champagne.

- Die idioot kostte me bijna 't leven.
- Dat is 'n vriend van me.

Bespreek het maar met hem.

Blijft u de volgende keer langer?

Mag ik je de baron von Richthofen voorstellen?

- Het is me 'n eer, Herr Rittmeister.
- En ik ben je heel dankbaar.

1903 weer.

Jij verandert ook nooit.

Ik zou graag wat champagne van Willi met je

drinken, maar ik moet terug naar m'n eskader.

Ik ben blij datje geen al te hoge prijs
voor mijn leven hebt betaald.

Ik heb alleen een oude Pfalz verloren.

Misschien krijg ik nu 'n beter vliegtuig.

O, ja zeker.

Mijn eskader krijgt de nieuwe eendekker
die Berlijn al zo lang beloofd heeft.

Ik begrijp 't niet.

De baron wil datje bij zijn eskader komt.

Daar heb ik niets op tegen.

Wat vind je ervan?

Ik voel me ontzettend gevleid. Dank u wel.

Maar ik bewijs mezelf liever hier.

Juist.

Ik waardeer trouw.

Prijs jezelf maar gelukkig met hem.

Propeller aan.

Dank u.

Holbach, haal dat rapport van Von Richthofen nog 's.

Tot uw dienst.

Je beslaat geen paard.

Ga weg.

Laat hem onmiddellijk naar Berlijn vertrekken.

- Jawel.
- Heb je iets op je hart?

Ik weet niet wat u van plan bent,
maar met het offensief op z'n hoogtepunt

hebt u 'n goede reden nodig om hem weg te sturen.

Hij is toch gewond?

Jawel.

Een noemenswaardige wond?

- In z'n arm.
- Mooi.

De mensen houden van zulke wonden.
Laat Stachel in Berlijn opnemen.

Zorg dat alle kranten deze galante
gebeurtenis uitvoerig verslaan.

Foto's. Alles.

Tot uw dienst.

Met 'n beetje geluk kan ik de veldmaarschalk

overtuigen van mijn gelijk.

Je bedoelt in feite dat dit vliegtuig onstabiel is.

Precies. We moeten er nog
minstens drie maanden aan werken.

Dan is 't misschien al te laat.

Franz, wat heb je verder nog
te zeggen tegen de deskundigen?

Als u mij toestaat, breng ik graag
m'n eigen deskundige binnen.

Stachel.

We willen graag gebruik maken van je ervaring.

U hebt vast 't nieuws over Von Richthofen gelezen.

Dit is de piloot in kwestie, luitenant Bruno Stachel.

Kom mee.

De nieuwe eendekker.

- Is hij echt zo snel?
- Sneller nog.

En z'n manoeuvreerbaarheid?
Kan hij de druk aan met maar één vleugel?

Hij is beweeglijker dan alle
vliegtuigen van de geallieerden.

Hij kan zelfs de luchtoorlog voor ons winnen.

Dan moeten we 'm hebben.

Deze heren hier menen

dat 't gevaarlijk is om de productie
nu al van start te laten gaan.

Daar zijn we aan gewend.
Een gevaar meer of minder maakt niet uit.

Luitenant Stachel.

Denkt u dat uw kameraden
dezelfde mening zijn toegedaan?

Dat weet ik wel zeker.

Laat me 't nog een keer zien.

Zuster, kom snel.

Kom maar, luitenant.

Mevrouw Heidemann. Luitenant Stachel.

Ik ken u nog wel. Ik moet direct weer terug zijn.

Het duurt niet lang.

Uw jasje uit, graag. En uw hemd.

Mevrouw Heidemann, mag ik die bloemen?

Dank u wel.

Dank u wel.

Ga zitten, luitenant.

Momentje.

Schitterend.

Ik zag hoe druk u 't had op de gang.

- Ja.
- Het spijt me.

Kom binnen, heren. Gaat u daar maar staan.

Mevrouw Heidemann, wilt u als volgt poseren?

Wat zetje eronder?

"Gewonde held verzorgd
door vrouw van eskadercommandant"?

Ga UW 93719-

Prima.

Een klein beetje dichterbij.

Mooi zo.

Niet bewegen.

- Is 't toneelstukje voorbij?
- Jawel. We zijn klaar.

Elfi. Wat geweldig datje ons hebt kunnen helpen.

- Het was 'n bevel, generaal. Nietwaar?
- Ja zeker.

Het was 'n heel belangrijk toneelstukje.

Juist.

Bruno Stachel. Morgenochtend
ben je beroemd. Wat vind je daarvan?

Dat ik geluk heb.

Morgen ga je weer terug naar je eskader.

Vanavond ben je uitgenodigd door m'n vrouw.

Dat is heel aardig van haar.

Helemaal niet. Ze heeft graag helden.

Om acht uur.

- Ik geloof er niets van, kolonel.
- Bent u jaloers op de vogels?

- U kijkt er vast van op...
- Wilt u daarom vliegen?

...dat ik behoorlijk wat afweet
van militaire strategie.

- Nee barones, daar kijk ik niet van op.
- Jaloers op vogels? Jawel.

Luitenant, over die vogels...

Dank je.

Tot ziens.

Tot ziens. Wat 'n fantastische avond.

Een heerlijke avond.

Hans.

- Wat is dat?
- Het lijkt wel 'n trommel.

Goedenavond.

Ik kan nu eindelijk iets tegen je zeggen,
daarom zeg ik 't nog een keer.

Goedenavond. En jij ook, brave trouwe bediende.

Goedemorgen.

Ik ben vast onder je toespraak in slaap gevallen.

Wijn voor de muzikant.

Witte.

Ik kan 't net zo goed zeggen.

Wat dan?

Je bent heel knap.

Jij ook.

En waar is de generaal, je man?

- Die maakt zich geen zorgen om me.
- O nee?

Dat is niet zo slim.

Hij zit bij de gravin von Hoehlen.

Die rechts van me zat.

Ze spelen samen oorlogsspelletjes.

Duren die spelletjes tot de ochtend?

Soms wel.

Mijn man gaat er helemaal in op.

Het valt niet mee om generaal te zijn.

Dat hangt ervan af hoe goed je tactiek is.

Luitenant

Uw wijn, luitenant.

Dank u wel.

Daar was ik wel aan toe.

Ga tegen de vrouw des huizes zeggen
dat ik denk te weten wat ze wil.

- Nu?
- Jawel.

Binnen.

Ik wist datje zou komen. Lieveling...

Tactiek.

Malloot.

U hebt vanuit heel Duitsland brieven ontvangen.

Zitten er geparfumeerde tussen?

Jawel. Een uit Stuttgart.

Op het eind schrijft ze...

Luitenant

Hallo, Cobra. Hoe was 'tin Berlijn?

Hectisch.

Ik heb iets voor je.

Een souvenir.

Wat aardig van je.

We hebben vast niet dezelfde smaak.

O, jawel hoor.

Glazen?

Dank je.

Voortreffelijk.

Welk jaar is dat?

1903.

We hebben je verdragen omdat we wel moesten.

Vandaag of morgen, Stachel...

of moet ik Bruno tegen je zeggen?

Vandaag of morgen zal ik jou
een enorm pak slaag geven.

Maar met alle plezier.

Ik verheug me erop.

Ik vraag me af of je zo goed bent als je denkt.

In bed en erbuiten.

Duizenden vrachtwagens vol troepen.

Ik zag 'n colonne van wel drie kilometer.

Het houdt niet op, net als 't luchtafvveergeschut.

De nieuwe vervangers zijn net aangekomen.

Ze zijn maar half getraind.

Iedereen moet vliegen morgen, ook de vervangers.

Ons offensief is tot stilstand gekomen.
Er komt een massale tegenaanval aan.

Amerika levert duizenden manschappen.

Ons leger staat onder zware druk.

We zijn in de minderheid in de lucht,

en de waarnemers worden neergeschoten
voor ze iets kunnen mededelen.

Het opperbevel heeft dringend informatie nodig.

Ik leid het eskader
om de Britse patrouille af te leiden.

Een verkenningsvliegtuig probeert het gebied

rond Amiens fotografisch te verkennen.

Twee piloten moeten hem begeleiden.

Mooi.

We komen om acht uur boven sector drie tezamen.

Jullie nemen de twee driedekkers. Wees voorzichtig.

We krijgen er waarschijnlijk geen meer.

Nog vragen?

Goed, heren.

Heb je m'n vrouw gezien in het ziekenhuis?

Jawel.

Ging alles goed met haar?

Jawel, ze is in orde.

Bedankt. Succes.

Waar is Willi?

Die is dood.

Hij vloog te laag en raakte de bomen.

- Wat gebeurde er?
- Hij raakte de bomen.

Ik kon niets meer voor hem doen.

Hij was meer waard dan jij.

Ja, maar hij is dood.

- Is dat wat telt voor jou?
- Ja.

Zo redeneerde hij ook.

Wat bedoel je?

Er liggen twee Britse vliegtuigen in sector negen.

Willi is niet voor niets gestorven.

Daar ben ik blij om.

Dat kunnen we z'n familie vertellen.

Ze zullen trots op hem zijn.

Waarom denkt u dat ze van hem zijn?

Heb jij ze dan neergeschoten?

- Waarom denkt u van niet?
- Hoe ligt 't dan?

Willi wou me de grond invliegen
en is er zelf aangegaan.

Zijn die twee vliegtuigen van jou of van hem?

Ik heb 't gedaan. Ze zijn van mij.

In het rapport staat datje mitrailleurs
vastzaten. Je hebt maar 40 keer geschoten.

Maar 40 keer?

Twee salvo's van drie seconden.

Ben je zo'n goede schutter?

Ik bevestig deze twee zeges niet.

Maar ik rapporteer wel wat voor
verbluffende scherpschutter je bent.

Vuurpeloton, draai naar rechts.

Vuurpeloton, halt.

Linksomkeert.

Presenteer geweer.

De generaal laat weten dat hij 't rapport
aan het hoofdkwartier heeft gezien.

Bevestig de twee zeges die Stachel opeist.

De generaal meent datje bevooroordeeld
bent tegen deze officier.

Vuurpeloton, laden.

Presenteer.

Vuur.

Herladen.

Ik hoop dat de eigenaar
zo discreet is als hij eruitziet.

Ik heb hem er genoeg voor betaald.

Wat is er?

Niets.

Ben je er zo erg aan toe?

Je moet een van de twee kiezen: Dit of vrouwen.

Waarom niet allebei?

Je bent kletsnat.

Je moet beter voor jezelf zorgen.

Maakt dat jou wat uit?

Ja.

- Geloofje dat niet?
- Zeker wel.

Maar dat gold ook voor Willi.

Zeg 's...

wat voelde je op de begrafenis?

Ik was nooit een gelijke voor hem.

In bed of erbuiten.

Wat ben je toch heerlijk lomp.

Je bent vermakelijk.

- Ik?
- En jouw slag mensen.

De graaf. Willi.

Vermakelijk, of shockerend?

Vermakelijk, zei ik.

Ik ben verzot op je onschuld.

Je vindt datje superieuren
zich ook superieur moeten gedragen.

Doe niet zo neerbuigend.

Ik wil je niet beledigen.

Lieveling, wat ik voel voor jou heeft
niets met de dood van Willi te maken.

Jij en ik zijn gelijken, Bruno.

Je bent goed voor me.

Willi was 'n idioot.

Hij is niet in de strijd gesneuveld.

Maar toen hij wou bewijzen dat ie beter vloog dan ik.

- Wat zeg je?
- We speelden 'n spel.

Tussen de bomen door. Hij verloor.

Maar ik ben nog stommer geweest.

Ik heb twee zeges van hem opgeëist.

Dat had ik niet moeten doen.

Ik heb niemand nodig om op 20 vliegtuigen te komen.

Dat spel, of wat 't ook was, ging zeker om mij?

- Ja, ook.
- Dat vind ik spannend.

Ben jij ook bereid om voor mij te sterven?

Nee.

Weet je dat zeker?

Het was 'n aanval van laagvliegende Sopwiths.

Ze hebben de opslag geraakt. We worden opgeblazen.

- De opslag is er niet meer.
- Vooruit Ziegel, we ruimen 'top.

Morgen moeten we weer kunnen vliegen.

Alle eskaders moeten zich nu
op de sector Marmont richten.

De vijand is net doorgebroken.
12 divisies rukken op naar Marmont.

Dat is ons doelwit. We houden geen luchtgevecht.

Geen luchtgevecht. Begrepen?

Ons leger trekt zich terug, dus wij ook.
Begrepen, Herr Hauptmann.

Je persoonlijke ambities
moeten wijken voor de oorlog.

Snel, ze komen op ons af.

Vuur.

Vijf... zes...

zeven.

Kom mee, allemaal.

Ben je in orde?

Je hebt zowat het eskader gehalveerd.

We hebben zeven vliegtuigen neergeschoten.

Ik heb er drie neergehaald.

Nu heb je er 22.

We weten allebei dat 20 niet genoeg voor je was.

De blauwe Max is geen medaille
voor je, maar 'n teken.

Om te laten zien datje net zo goed bent als Willi.

Niet alleen maar Willi.

Ik zorg wel datje die medaille niet krijgt.

Je hebt m'n bevelen genegeerd.

Ik zal je voor de Krijgsraad brengen. Kettering.

Begeleid de luitenant naar z'n kamer.

Je kunt het niet meer aan.

Doe toch wat je vrouw wil.

- Zoek 'n kantoorbaan in Berlijn.
- Kom mee.

Je moet naar Berlijn.

Daar is hij.

Tot ziens.

Miljoenen zijn omgekomen.

Waarvoor? Voor niets.

Weg met de keizer en z'n generaals.

Het is tijd voor 'n revolutie.

Lang leve de revolutie.

Kijk uit.

Mijn beste Otto.

- Ga zitten.
- Dank u.

- Heb je 'n goede reis gehad?
- Jawel.

Ga toch zitten.

Morgen krijgt luitenant Stachel de blauwe Max.

Dus u accepteert m'n rapport niet?

Hij is jong en doortastend.
De geboren leider die we nu nodig hebben.

Stachel moet berecht worden
voor goede militaire redenen.

Dat is soms niet genoeg.

Voor mij wel.

Onze trouw geldt niet slechts
de reglementen, maar Duitsland zelf.

- Wij zijn Duitsland.
- Precies.

Kijk 's naar buiten.

Zie je dat?

De revolutie kan elk moment uitbreken.

En dan verliezen we alles waar we voor staan.

Tenzij het Duitse officierenkorps
als 'n rots overeind blijft staan, intact

en, wat belangrijker is, onbezoedeld.

Ik heb van Stachel 'n volksheld gemaakt
om goede militaire redenen.

Als ik hem laat berechten, verliest
het hele officierenkorps z'n integriteit.

Generaal,

ik zie nu in dat m'n idee van eer uit de tijd is.

Dat is niet zo.

Maar opgeslagen met zorg...

en liefde...

voor betere tijden.

Hier is je rapport.

Trek 't alsjeblieft in.

- Dat doe ik niet.
- Dat weet ik.

Als u erop staat dat ik 't intrek,
moet ik m'n functie neerleggen.

Ik sta erop.

Dan wil ik graag aangesteld worden
bij de staf hier in Berlijn.

Dat verzoek wordt ingewilligd.

Ik heb de kroonprins overgehaald
de medaille zelf uit te reiken.

Daarna maakt Stachel 'n proefvlucht
met de nieuwe eendekker.

Dat kun je maar beter bijwonen.

Begrepen.

De sleutel voor luitenant Stachel.

Je zult alles wel naar wens vinden.

Dit is veel meer dan ik verwacht had.

De persreceptie ging behoorlijk goed.

Als jij dat zegt.

Daar is de badkamer.

Wat vind je van je slaapkamer?

Als je iets wilt,

wat dan ook, bel je de receptie.

- Begrijp je wel?
- Ik denk 't wel.

Mooi.

Ik kom je morgenochtend ophalen.

Slaap maar lekker.

De receptie, graag.

Receptie? Met luitenant Bruno Stachel.

Ik heb helemaal niets nodig.

- Ben ik in de juiste kamer deze keer?
- Ja.

- Gravin.
- Luitenant.

- Mag ik m'n gelukwensen aanbieden?
- Natuurlijk.

- Wil je iets drinken?
- Graag.

Ik hoop datje erbij kunt zijn morgen.

Natuurlijk. Ik Wil...

Nee, ik wil...

Toe nou. Ik wil met je praten.

- Praten?
- Ja.

Goed.

Praat maar.

Ik ga morgen weg.

Waarheen?

- Naar Zwitserland.
- Waarom?

Het is gedaan met Duitsland. De oorlog
is bijna voorbij en dan wil ik er niet bij zijn.

Gaat de generaal mee?

Nee.

- Ik wil datjij met me meekomt.
- Ik?

Je krijgt je blauwe Max morgen,
maar we gaan daarna pas weg.

Juist.

- Ga door.
- Je krijgt nog steeds je medaille.

Dat stuk metaal is vijf mark waard.

Je hoeft 't niet te verpanden.
Ik heb genoeg geld in Zürich.

Begrijp je niet wat dit voor mij betekent?

Over 'n paar maanden wil je
niets meer van 'n uniform weten.

Je bent heel koppig, Bruno. Maar als je
de oorlog tot het eind wilt meemaken,

laat ik je naar de Zwitserse grens overplaatsen.

Veldmaarschalk von Lenndorf is 'n vriend.

Wat kijk je dramatisch.

Kun jij me laten overplaatsen?

Denk je nou echt dat ik nu
met jou naar Zwitserland ga?

Je hebt je leven gewaagd voor mij, met Willi.

Dat ging om onze vliegkunst, niet om jou.

In Zwitserland een schoothondje van je worden?

Ik wil nergens van weglopen.

Niet eens van mezelf.

Toe, wees nou niet boos.

Waar is dat aristocratische
voorkomen waar ik van hou?

Hoe durfje zo tegen me te spreken?

Vooruit gravin, ik geefje te drinken.

Geef maar aan iemand anders.

Het vaderland is je dankbaar, luitenant.

Dank u wel, Uwe Hoogheid.

Wat heeft de veldmaarschalk gezegd?

Ik kan 't nu niet meer tegenhouden.

Goed, maar waar is de veldmaarschalk?

Laat hem onmiddellijk opbellen.

Breng Stachel ergens naartoe,
waar dan ook. Hou hem uit 't zicht.

En, Holbach.

- Stuur Heidemann langs.
- Tot uw dienst.

Jij maakt de vlucht met de eendekker.

En Stachel dan?

Eerst moet er een misverstand opgehelderd worden.

Zonder Krijgsraad, hoop ik?

Bestuur je het vliegtuig?

- Is dat een bevel?
- Jawel.

Tot uw dienst, generaal.

Sigaret?

Dank je.

Iemand anders gaat ermee vliegen.

- Je zei dat er 'n technisch probleem was.
- Er is iets anders aan de hand.

De generaal wou 't publiek
natuurlijk niet teleurstellen.

Wat is er aan de hand?

Dat weet ik niet.

- Wie is de piloot?
- Heidemann.

Mevrouw Heidemann, hoe maakt u 't?

Wat is er aan de hand? U zou de vlucht toch maken?

Dat dacht ik ook.

Ik wou voorkomen dat hij ooit nog vloog.

Ik wacht wel.

Je bent laat.

Ja, veldmaarschalk.

Mag ik u vragen hoe u dat te weten bent gekomen?

Waarom heb je de veldmaarschalk verteld dat

Stachel twee zeges van Willi heeft opgeëist?

Nou?

Hoe weet je dat?

Dat heeft hij me zelf verteld.

Het is 'n parvenu die me heeft beledigd.

Deze keer heb je 'n stommiteit begaan.

De veldmaarschalk laat 't onderzoeken.

Een officier met de hoogst mogelijke
onderscheiding gaat z'n eer verliezen.

Alleen vanwege jouw kinderachtige woede.
Begrijp je dat?

Nou?

Zo verliest het hele Duitse officierenkorps z'n eer.

Wat is er?

Dat vliegtuig is levensgevaarlijk.

De stijlen zijn te zwak om de druk
op de vleugels te dragen.

Ik mag blij zijn dat ik nog leef.

Dank je wel.

Vliegafdeling, graag.

Holbach, geef me Stachel.

Stachel, alles is in orde.
Je kunt er de lucht mee in.

En laat 'n mooi staaltje vliegen zien.

Ga zitten.

Ga zitten.

Beheers je.

Propeller aan.

Geef dit aan de veldmaarschalk.

Het is het persoonsdossier van 'n Duitse officier

en een held.

Jawel.

Sta op, Kaeti.

We komen nog te laat.

Ondertiteling Visiontext: Marc de Jongh