All language subtitles for A.Man.Called.God.E20.KOR.100509.HDTV.X264.450p-HAN
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,030 --> 00:00:05,880
ซับโดย HaruHaruSubs และ Thaisubtitle
2
00:00:20,100 --> 00:00:21,730
ตอนที่ 20
3
00:00:27,900 --> 00:00:29,470
ไม่ต้องมาใกล้ฉันนะ
4
00:00:29,590 --> 00:00:31,860
- คังฮี...
- ชอยคังทา
5
00:00:31,980 --> 00:00:35,340
ยังจะคิดว่าฉันเป็นน้องสาวนายจริงๆอีกหรือ
6
00:00:37,040 --> 00:00:38,480
มันก็แค่กับดักที่เราวางไว้
7
00:00:38,600 --> 00:00:40,810
เพื่อล่อนายออกมา
8
00:00:40,930 --> 00:00:41,670
คังฮี...
9
00:00:41,700 --> 00:00:43,900
ยังไม่เข้าใจใช่มั้ย
10
00:00:52,490 --> 00:00:54,560
ลองนึกย้อนไปสมัยที่ยังเด็กๆสิ
11
00:00:55,100 --> 00:00:56,940
นึกดูให้ดีๆ
12
00:00:57,740 --> 00:01:00,000
ก่อนที่จะมาเป็นโซมีซู
13
00:01:00,230 --> 00:01:02,350
พยายามนึกถึงตอนที่ยังเป็นชอยคังฮี
14
00:01:03,940 --> 00:01:06,300
ตอนที่พ่อแม่ของเรายังอยู่
15
00:01:06,690 --> 00:01:09,420
เราเคยไปเล่นที่ชายหาดด้วยกัน...
16
00:01:09,460 --> 00:01:10,850
ตอนที่เธอยังเด็ก
17
00:01:10,970 --> 00:01:12,530
หุบปาก
18
00:01:13,000 --> 00:01:15,000
ฉันไม่มีความทรงจำแบบนั้น
19
00:01:16,500 --> 00:01:19,940
อ๋อ หรือนายคิดจะพูดถึง
20
00:01:28,920 --> 00:01:31,540
ผลตรวจ DNA นี่...
21
00:01:31,730 --> 00:01:33,650
นายอาจจะปลอมมันขึ้นมาได้ไม่ยาก
22
00:01:33,770 --> 00:01:34,400
คังฮี...
23
00:01:34,430 --> 00:01:36,480
ฉันบอกให้หุบปาก!
24
00:01:36,740 --> 00:01:38,490
ฉันชื่อนักสืบโซมีซูแห่งจากกองปราบอาชญากรรม
25
00:01:38,630 --> 00:01:41,400
ลูกสาวของโซซางฮวุน
คนที่ถูกนายฆ่าตาย
26
00:01:42,890 --> 00:01:43,830
พี่ไม่ได้ฆ่าเขา
27
00:01:51,720 --> 00:01:54,190
ถ้าชอยคังทาตายด้วยน้ำมือเรา
28
00:01:54,220 --> 00:01:57,680
พวกลิ่วล้อของมันจะต้องแฉข้อมูล
ที่พวกเราเคยทำให้สาธารณชนรู้แน่ๆ
29
00:01:57,800 --> 00:02:02,070
เราต้องทำให้ดูเหมือนมันถูกน้องสาวตัวเองยิงตาย
30
00:02:05,810 --> 00:02:10,600
ตั้งแต่ตอนที่พี่ 7 ขวบ
เธอพึ่งอายุได้ 4 ขวบเอง
31
00:02:11,250 --> 00:02:13,330
วันนั้นเกิดพายุใหญ่
32
00:02:14,150 --> 00:02:18,180
เราช่วยกันปั้นตุ๊กตาหิมะรอพ่อ
33
00:02:20,270 --> 00:02:21,980
ในวันนั้น
34
00:02:22,700 --> 00:02:27,160
ชายพวกนั้นฆ่าพ่อของพวกเรา
35
00:02:28,200 --> 00:02:32,460
ต่อหน้าต่อหน้าพี่...
36
00:02:33,060 --> 00:02:34,730
พี่เห็นหมดทุกอย่าง
37
00:02:42,290 --> 00:02:44,610
ฉันจะบอกอีกครั้งนะ
38
00:02:44,850 --> 00:02:48,000
ว่าฉันคือโซมีซูลูกสาวของโซซังฮวุน
39
00:02:49,310 --> 00:02:52,200
พ่อคอยบอกพี่ตลอดเวลา...
40
00:02:53,320 --> 00:02:55,460
ว่าหากพ่อไม่อยู่ในโลกนี้
41
00:02:56,650 --> 00:02:58,890
พี่ต้องปกป้องเธอกับแม่
42
00:03:01,280 --> 00:03:04,740
พี่กลับมาเพื่อรักษาสัญญานั้น
43
00:03:10,130 --> 00:03:13,080
ถ้าเธอไม่ยอมเชื่อและไม่อยากเชื่อ...
44
00:03:14,120 --> 00:03:15,760
ก็ยิงเลย
45
00:03:21,870 --> 00:03:24,240
มัวทำอะไรอยู่โซมีซู
46
00:03:24,360 --> 00:03:25,870
รีบๆยิงซะ
47
00:03:25,990 --> 00:03:28,090
เหนี่ยวไกซะนักสืบโซ
48
00:03:32,610 --> 00:03:34,570
ฉันขอจับนาย
49
00:03:34,690 --> 00:03:36,700
ยกมือขึ้น
50
00:03:40,250 --> 00:03:42,170
ยกมือขึ้นสิ
51
00:03:44,090 --> 00:03:45,780
ฮวางวูฮยุน
52
00:03:49,550 --> 00:03:51,910
ฮวางวูฮยุน วางปืนลงซะ
53
00:03:53,650 --> 00:03:54,970
ฮวางวูฮยุน
54
00:03:55,000 --> 00:03:56,500
จะทำอะไรน่ะ
55
00:03:56,540 --> 00:03:58,020
ชอยคังทา
56
00:03:58,140 --> 00:03:59,670
ออกมาเดี๋ยวนี้
57
00:03:59,790 --> 00:04:01,680
ถ้าไม่อยากเห็นน้องสาว...
58
00:04:01,710 --> 00:04:03,510
ฮวางวูฮยุน ปล่อยฉันนะ
59
00:04:03,540 --> 00:04:06,770
รออีกเดี๋ยว ให้ฉันฆ่ามันก่อน
60
00:04:07,100 --> 00:04:08,760
แล้วต่อไปก็ตาเธอ
61
00:04:09,020 --> 00:04:10,440
ฮวางวูฮยุน
62
00:04:10,560 --> 00:04:12,440
ชอยคังทา
63
00:04:12,960 --> 00:04:17,080
ถ้านายเป็นพี่เธอจริง
ก็ต้องช่วยชีวิตเธอสิ
64
00:04:18,370 --> 00:04:20,950
ถ้านายอยากช่วยชีวิตน้องสาว
ก็ยกมือขึ้นแล้วก้าวออกมา
65
00:04:20,990 --> 00:04:22,700
เดี๋ยวนี้
66
00:04:23,250 --> 00:04:28,390
หรือนายอยากให้ฉันเป่ากะโหลกเธอ
67
00:04:28,510 --> 00:04:31,880
ก็ดี ถ้างั้นก็ดูซะให้เต็มตา
68
00:04:54,380 --> 00:04:56,310
เอาอย่างนี้มั้ยนักสืบโซ
69
00:04:57,450 --> 00:04:59,510
มาทำเรื่องส่วนตัวให้มันจบๆไปซะ
70
00:04:59,630 --> 00:05:02,120
ผู้ชายคนนี้มันไม่ควรมีชีวิตอยู่
71
00:05:02,580 --> 00:05:05,220
มันเป็นศัตรูที่ฆ่าพ่อของเธอ
72
00:05:05,620 --> 00:05:07,430
อย่าไปเชื่อสิ่งที่มันพูด
73
00:05:08,830 --> 00:05:11,270
คนที่ฆ่าโซแทจิน...
74
00:05:11,300 --> 00:05:13,210
ไม่ใช่พี่
75
00:05:13,330 --> 00:05:15,500
แต่เป็นฮวางวูฮยุน
76
00:05:21,220 --> 00:05:22,930
นักสืบโซ
77
00:05:23,800 --> 00:05:26,790
เธอคงไม่เชื่อที่มันพูดใช่มั้ย
78
00:05:50,700 --> 00:05:52,470
อย่าขยับ
79
00:05:53,130 --> 00:05:54,570
นักสืบโซ
80
00:05:55,250 --> 00:05:56,900
เธอคิดจะทำอะไร
81
00:05:57,760 --> 00:06:00,040
ฉันให้โอกาสเธอได้แก้แค้นแล้วไง
82
00:06:00,220 --> 00:06:02,330
เธอจะไม่แก้แค้นให้พ่อของเธอหรือ
83
00:06:02,810 --> 00:06:06,000
นาย...คิดจะทำอะไรกันแน่
84
00:06:06,120 --> 00:06:07,830
ฮวางวูฮยุน
85
00:06:07,950 --> 00:06:09,080
เลิกเล่นละครได้แล้ว
86
00:06:09,120 --> 00:06:10,210
เล่นละครงั้นหรือ
87
00:06:13,260 --> 00:06:15,210
คิดว่าฉันหลอกเธอหรือ
88
00:06:18,140 --> 00:06:20,110
ทำตามใจเถอะนักสืบโซ
89
00:06:21,080 --> 00:06:23,200
อยากจับใครก็จับ
90
00:06:27,430 --> 00:06:29,170
คังฮี...
91
00:06:29,870 --> 00:06:31,700
ตั้งสติหน่อยนักสืบโซ
92
00:06:31,820 --> 00:06:34,150
คนๆนี้เป็นฆาตกรที่ฆ่าพ่อเธอ
93
00:06:34,250 --> 00:06:36,030
ยังไม่รู้อีกหรือ
94
00:07:04,930 --> 00:07:07,250
อย่าขยับ
95
00:07:08,280 --> 00:07:09,530
อย่าขยับ
96
00:07:09,560 --> 00:07:12,090
หัวหน้า คุณเป็นอะไรรึเปล่า
97
00:07:15,250 --> 00:07:17,130
เฮ้ย อย่าขยับ
98
00:07:31,450 --> 00:07:33,140
ตามมา
99
00:07:43,660 --> 00:07:45,730
ฮวางวูฮยุน
100
00:07:51,630 --> 00:07:52,810
อะไร
101
00:07:52,840 --> 00:07:54,450
อธิบายมาซิว่าเมื่อกี๊นี้มันอะไรกัน
102
00:07:54,570 --> 00:07:56,210
ไม่เห็นหรือว่ามันจำเป็น...
103
00:07:56,520 --> 00:07:58,210
เพื่อที่จะจับเขา
104
00:07:58,240 --> 00:08:00,300
- ส่งปืนนายมา
- นักสืบโซ
105
00:08:00,420 --> 00:08:01,840
นายรู้จักที่นี่ได้ยังไง
106
00:08:01,960 --> 00:08:04,630
สัญญาณ GPS ของเธอมันเปิดอยู่
107
00:08:05,160 --> 00:08:07,640
ไม่งั้นฉันจะตามมาถูกหรือ
108
00:08:18,290 --> 00:08:19,790
อย่าเล็งปืนใส่คนอื่นชุ่ยๆ
109
00:08:19,910 --> 00:08:22,120
ตอนนี้นายเป็นแค่พลเรือน
110
00:08:35,870 --> 00:08:36,880
เข้าไป
111
00:08:55,300 --> 00:08:57,200
เรารีบมาทันทีที่คุณติดต่อไป
112
00:08:57,390 --> 00:09:01,120
แต่คุณทำยังไงน่ะถึงจับปีเตอร์แพนได้
113
00:09:01,440 --> 00:09:03,530
แหม คุณนี่ช่างโชคดีจริงๆ
114
00:09:03,790 --> 00:09:06,250
แล้วเจ้าฮวางวูฮยุนมันมาวุ่นวายอะไรด้วย
115
00:09:34,010 --> 00:09:35,870
เฮ้ย ปีเตอร์แพน
นายคิดจะทำอะไร
116
00:10:00,360 --> 00:10:02,590
คราวนี้ฉันจะยิงนายให้ตายด้วยมือฉันเอง
117
00:10:43,310 --> 00:10:44,830
บอส คุณเป็นอะไรมั้ย
118
00:10:44,950 --> 00:10:46,690
พาพวกเขาออกไปที
119
00:10:50,230 --> 00:10:51,330
คังฮี...
120
00:10:52,200 --> 00:10:53,610
คังฮี...
121
00:10:59,420 --> 00:11:00,900
อย่าขยับ
122
00:11:13,960 --> 00:11:16,560
จอห์นนี่ โทรเรียก 191 ด่วน
123
00:11:16,680 --> 00:11:18,110
ครับ บอส
124
00:11:25,830 --> 00:11:28,660
ว่าไงนะ มันหนีไปได้
125
00:11:29,010 --> 00:11:33,340
ตำรวจมาถึงที่เกิดเหตุ
ก่อนที่ผมจะได้ลงมือ
126
00:11:36,180 --> 00:11:37,340
ขอโทษครับ พ่อ
127
00:11:37,460 --> 00:11:40,270
กลับมาเดี๋ยวนี้ เราต้องมารวมตัวกัน
128
00:12:25,560 --> 00:12:27,010
หุบปาก
129
00:12:27,270 --> 00:12:29,050
ฉันคือนักสืบโซมีซูแห่งกองปราบอาชญากรรม
130
00:12:29,220 --> 00:12:31,710
ลูกสาวของโซซางฮวุนคนที่ถูกนายฆ่า
131
00:12:41,970 --> 00:12:44,480
ครั้งหนึ่งเธอเคยสนิทกับวูฮยุนไม่ใช่หรือ
132
00:12:44,600 --> 00:12:47,550
ฉันเป็นรุ่นน้องสมัยเรียน
133
00:12:48,360 --> 00:12:50,560
เขาติดตามข่าวเธอเสมอๆ นักข่าวจิน
134
00:12:50,880 --> 00:12:53,980
นักข่าวที่ทั้งสวยและผดุงความยุติธรรม
135
00:12:55,360 --> 00:13:02,550
ฉันมีคำถามเกี่ยวกับคดีที่เกี่ยวกับ
ชอยแฮรยองเมื่อ 25 ปีก่อน
136
00:13:04,750 --> 00:13:06,620
เธออยากรู้อะไรล่ะ
137
00:13:06,740 --> 00:13:11,270
ตอนนั้นคุณเป็นผู้รับผิดชอบในการร่วม
สืบสวนคดีนี้ของกองทัพใช่มั้ยคะ
138
00:13:11,470 --> 00:13:13,310
และรัฐมนตรีลีฮยุงซุบที่ล่วงลับไป...
139
00:13:14,060 --> 00:13:15,940
เคยมีส่วนรับผิดชอบในคดีนี้ด้วยใช่มั้ยคะ
140
00:13:16,400 --> 00:13:17,430
แล้วยังไง
141
00:13:17,430 --> 00:13:20,800
คนที่รายงานเรื่องชอยแฮรยองให้กับสืบสวนภายใน
กล่าวหาว่าเขามีส่วนในการลอบขนยาเสพติด...
142
00:13:20,990 --> 00:13:24,630
ก็คือคุณ ประธานฮวาง ใช่มั้ยคะ
143
00:13:29,020 --> 00:13:34,850
ช่างน่ามหัศจรรย์ใจที่ยังมีคนจำรายละเอียดของคดีนี้ได้
144
00:13:35,610 --> 00:13:36,840
ใช่แล้ว
145
00:13:37,460 --> 00:13:41,330
เพราะฉันพบหลักฐานเรื่องที่ชอยแฮรยองลักลอบขนยา
146
00:13:41,490 --> 00:13:42,920
ฉันจึงต้องแฉ
147
00:13:43,040 --> 00:13:46,790
แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าเขาเกี่ยวข้องกับการทำผิดกฏหมาย
148
00:13:47,920 --> 00:13:51,840
คังแทโฮ ลีฮยุงซุบ แล้วก็คุณ ประธานฮวางดัลซู
149
00:13:53,050 --> 00:13:56,360
เป็นไปได้มั้ยว่าพวกคุณรวมหัวกัน
ใส่ร้ายนักสืบชอยแฮรยอง
150
00:13:57,900 --> 00:14:03,170
ฉันค้นคว้าข้อมูลแล้วพบว่าพวกคุณมีส่วนเกี่ยวข้องในคดีนี้
151
00:14:05,720 --> 00:14:11,760
ยังมีอีกคนที่เธอไม่ได้เอ่ยถึง
ดูเหมือนว่าเธอยังไม่รู้เรื่องเขา
152
00:14:11,980 --> 00:14:13,050
ใครคะ
153
00:14:14,090 --> 00:14:15,780
พ่อของเธอไง
154
00:14:16,750 --> 00:14:17,730
ว่าไงนะ
155
00:14:17,850 --> 00:14:21,370
อีกคนหนึ่งคือพ่อของเธอ
156
00:14:21,490 --> 00:14:22,680
คุณพูดอะไรน่ะ
157
00:14:22,800 --> 00:14:24,830
จะบอกให้นะ นักข่าวจิน...
158
00:14:25,360 --> 00:14:27,440
เธอไม่รู้เรื่องของพ่อเธอเลยใช่มั้ย
159
00:14:27,560 --> 00:14:31,710
เธอไม่รู้ชื่อของเขาหรือเรื่องที่เขาทำ
หรือว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่
160
00:14:32,700 --> 00:14:34,530
คุณหมายความว่าอะไร
161
00:14:34,760 --> 00:14:36,750
ฉันพึ่งจะบอกเรื่องของครอบครัวเธอ
162
00:14:36,870 --> 00:14:38,950
แทนที่จะเข้าข้างปีเตอร์แพน
163
00:14:39,070 --> 00:14:41,650
เธอควรจะเข้าข้างพวกเรามากกว่า
164
00:14:41,860 --> 00:14:44,240
ทำไมน่ะหรือ เพราะพ่อของเธอไง
165
00:14:44,860 --> 00:14:45,980
พ่อของฉัน?
166
00:14:46,100 --> 00:14:49,090
ประธานจางยองแห่งยองบีกรุ๊ป
167
00:14:49,430 --> 00:14:53,430
คือพ่อของเธอ นักข่าวจินโบเบ
168
00:14:55,210 --> 00:14:56,860
คุณพูดอะไรน่ะ
169
00:14:58,270 --> 00:15:02,560
แม่ของเธอ...ชื่อฮันซูรา ใช่รึเปล่า
170
00:15:02,790 --> 00:15:05,580
เราเคยเรียกหล่อนว่ามิสฮัน
171
00:15:06,610 --> 00:15:10,250
หล่อนเคยทำงานเป็นพนักงานต้อนรับที่โรงแรมนี้
172
00:15:10,740 --> 00:15:14,270
จางยองชอบหล่อน
173
00:15:14,390 --> 00:15:16,220
เขาเล่นกับหล่อนชั่วครั้งคราว
174
00:15:16,340 --> 00:15:19,840
แต่แม่ของเธอดันตั้งท้อง
175
00:15:19,960 --> 00:15:23,440
ฉันมั่นใจว่าหล่อนทำไปเพื่อเงิน
176
00:15:24,130 --> 00:15:29,140
แต่ไม่นานมานี้ฮันซูรามาพบกับเขา
177
00:15:29,360 --> 00:15:35,190
อ้างว่าเธอเป็นลูกสาวของเขา
178
00:15:39,620 --> 00:15:41,350
ประธานฮวางดัลซู
179
00:15:41,570 --> 00:15:45,380
คุณต้องรับผิดชอบในคำพูดของคุณเดี๋ยวนี้
180
00:15:45,500 --> 00:15:46,610
รับผิดชอบ?
181
00:15:46,730 --> 00:15:48,860
ถ้าสิ่งที่คุณพูดไม่เป็นความจริง
182
00:15:49,350 --> 00:15:51,360
ฉันจะไม่ยกโทษให้คุณ
183
00:15:57,760 --> 00:15:58,960
พ่อ
184
00:16:00,270 --> 00:16:02,230
ที่พ่อพูดเมื่อกี๊...
185
00:16:02,350 --> 00:16:05,380
- เป็นความจริงหรือ
- ใช่ เป็นความจริง
186
00:16:05,500 --> 00:16:08,370
หล่อนเป็นลูกนอกสมรสของประธานจาง
187
00:16:13,650 --> 00:16:15,530
ไม่ต้องตาม
188
00:16:15,650 --> 00:16:18,710
หล่อนหลงไอ้ปีเตอร์แพน
189
00:16:18,830 --> 00:16:21,290
หล่อนมาเพื่อทำลายพ่อ
190
00:16:21,730 --> 00:16:25,370
ถึงเวลาที่หล่อนต้องรู้ความจริง
191
00:16:34,580 --> 00:16:37,840
ชอยคังทา ออกมาเดี๋ยวนี้
192
00:16:37,960 --> 00:16:40,090
ถ้านายไม่อยากให้น้องสาว...
193
00:16:40,870 --> 00:16:45,290
หรืออยากเห็นฉันเป่ากระโหลกน้องสาวนาย
194
00:16:46,330 --> 00:16:49,580
ดีล่ะ งั้นดูซะให้เต็มตา
195
00:17:02,050 --> 00:17:05,680
พวกคุณ...ภูมิใจที่ได้แผลมั้ย
196
00:17:05,800 --> 00:17:07,520
ภูมิใจ ช่ายยยย....
197
00:17:07,640 --> 00:17:09,450
ได้ยินว่าปีเตอร์แพนถูกจับแล้ว
แต่พวกคุณปล่อยให้มันหนีรอดไปได้อีก
198
00:17:09,490 --> 00:17:11,240
ไม่ใช่การหนีธรรมดานะ
199
00:17:11,360 --> 00:17:14,030
ขนาดเราใส่กุญแจมือแล้วอะไรก็แล้ว
200
00:17:14,070 --> 00:17:16,600
แต่เราดันถูกลูกน้องของมันโจมตี
201
00:17:16,790 --> 00:17:18,030
ฮวางโบ
202
00:17:19,350 --> 00:17:23,450
ไปที่ห้องพิสูจน์หลักฐานเอาเสื้อแจ็คเก็ต
ของปีเตอร์แพนส่งไปให้สำนักงานใหญ่ที
203
00:17:23,670 --> 00:17:27,300
มีบางอย่างที่ฉันส่งไปด้วย
ไปจัดการเดี๋ยวนี้แล้วโทรบอกฉันด้วย
204
00:17:27,420 --> 00:17:28,820
เข้าใจแล้วครับ
205
00:17:39,650 --> 00:17:40,800
ครับ ผมเอง
206
00:17:40,920 --> 00:17:43,370
ตำรวจล้มเหลวในการจับกุมปีเตอร์แพน
207
00:17:43,490 --> 00:17:46,890
พวกลิ่วล้อพาหนีไปได้
208
00:17:47,110 --> 00:17:48,320
ว่าไงนะ
209
00:17:49,250 --> 00:17:51,180
พวกลิ่วล้อ?
210
00:18:20,380 --> 00:18:22,160
อืม ฮวางโบ...ว่ายังไง
211
00:18:22,930 --> 00:18:24,610
ผลการวิเคราะห์ออกมาแล้วครับ
212
00:18:24,730 --> 00:18:27,040
DNA ที่สกัดออกมาจากแจ็คเก็ตของปีเตอร์แพน
213
00:18:27,080 --> 00:18:29,650
ตรงกับ DNA จากเส้นผมของคุณ
214
00:18:38,420 --> 00:18:39,470
ตรงกัน?
215
00:18:39,590 --> 00:18:42,530
ที่แปลกก็คือ...
216
00:18:42,650 --> 00:18:45,550
พวกเขาบอกว่ารายงานนี้เคยถูกส่ง
ไปให้ทีมของเราสักพักแล้ว
217
00:18:45,850 --> 00:18:47,070
หมายความว่ายังไงน่ะ
218
00:18:47,190 --> 00:18:49,380
พวกเขาบอกว่าเคยให้ข้อมูลกับฮวางวูฮยุนไป
219
00:18:49,690 --> 00:18:52,400
ว่าไงนะ ฮวางวูฮยุนรู้ด้วยหรือ
220
00:18:52,520 --> 00:18:54,390
ครับ ก่อนถูกปลด
221
00:19:00,430 --> 00:19:04,260
ฉัน...ฉันคือชอยคังฮี?
222
00:19:06,460 --> 00:19:10,350
ฉันคือชอยคังฮีจริงๆหรือนี่
223
00:19:12,560 --> 00:19:15,520
ปีเตอร์แพนเป็นพี่ชายของฉัน?
224
00:19:16,820 --> 00:19:17,960
เป็นไปได้ยังไง
225
00:19:18,000 --> 00:19:20,720
พ่อเคยบอกพี่อยู่ตลอดเวลา...
226
00:19:21,930 --> 00:19:24,110
ถ้าหากพ่อไม่อยู่ในโลกนี้แล้ว
227
00:19:25,340 --> 00:19:28,000
พี่ต้องปกป้องเธอกับแม่
228
00:19:29,790 --> 00:19:32,260
พี่กลับมาเพื่อรักษาสัญญานั้น
229
00:19:35,490 --> 00:19:37,680
ฮวางวูฮยุน...
230
00:19:38,270 --> 00:19:40,360
นายรู้อยู่แล้ว
231
00:19:41,330 --> 00:19:44,610
นายรู้ว่าจริงๆแล้วฉันคือชอยคังฮี
232
00:19:45,610 --> 00:19:48,150
นายรู้เรื่องนี้
233
00:19:48,710 --> 00:19:53,320
นาย...นายหลอกใช้ฉัน?
234
00:20:00,940 --> 00:20:02,760
ชอยคังทา
235
00:20:06,000 --> 00:20:07,860
ชอยคังทา
236
00:20:18,240 --> 00:20:20,970
กลับบ้านแต่วันเลยนะ
237
00:20:21,520 --> 00:20:23,460
กินอะไรมารึยัง
238
00:20:29,200 --> 00:20:30,350
แม่คะ...
239
00:20:31,840 --> 00:20:35,360
พ่อของหนู เป็นคนแบบไหนคะ
240
00:20:36,390 --> 00:20:38,010
ลูกเป็นอะไรไปน่ะ
241
00:20:38,180 --> 00:20:40,020
จู่ๆก็พูดอะไรแบบนี้ขึ้นมา
242
00:20:40,850 --> 00:20:42,280
ก็แค่...
243
00:20:42,400 --> 00:20:45,520
ทำไม มีอะไรรึเปล่า
244
00:20:45,930 --> 00:20:47,330
แม่คะ
245
00:20:48,290 --> 00:20:50,090
จริงๆแล้วใครคือพ่อของหนู
246
00:20:50,820 --> 00:20:53,030
- ลูก...
- บอกหนูเถอะ
247
00:20:53,670 --> 00:20:55,120
เขาเป็นใครคะ
248
00:20:56,160 --> 00:20:57,930
ทำไมแม่ไม่ยอมบอกหนู
249
00:20:58,470 --> 00:21:00,400
ไม่ใช่คนนั้น ใช่มั้ยคะ
250
00:21:01,110 --> 00:21:02,860
หนูได้ยินมาผิดใช่มั้ย
251
00:21:03,880 --> 00:21:04,950
โบเบ...
252
00:21:04,950 --> 00:21:08,350
ประธานจางยองแห่งยองบีกรุ๊ป
253
00:21:10,230 --> 00:21:14,770
ไม่ใช่เขา...ใช่มั้ยคะ ใช่มั้ยคะ
254
00:21:14,890 --> 00:21:16,940
รีบตอบมาสิคะว่าไม่ใช่เขา
255
00:21:17,590 --> 00:21:20,850
แม่คะ ทำไมไม่ตอบล่ะ
256
00:21:21,470 --> 00:21:22,810
ไม่มีทาง...
257
00:21:23,260 --> 00:21:24,620
ไม่เป็นความจริง...
258
00:21:25,030 --> 00:21:26,360
ใช่มั้ยคะ
259
00:21:27,680 --> 00:21:31,400
แม่คะ บอกหนูสิว่าไม่ใช่เขา
260
00:21:35,840 --> 00:21:37,880
ถ้าอย่างนั้น
261
00:21:38,830 --> 00:21:40,860
มันเป็นความจริง?
262
00:21:42,550 --> 00:21:46,990
คนเลวนั่น...
263
00:21:47,390 --> 00:21:49,300
เป็นพ่อของหนูจริงๆ?
264
00:21:50,050 --> 00:21:52,260
โบเบ...
265
00:21:53,160 --> 00:21:55,000
แม่เสียใจ โบเบ
266
00:21:56,030 --> 00:21:57,900
แม่ผิดเอง
267
00:21:58,700 --> 00:22:02,370
โบเบ โบเบ
268
00:22:02,490 --> 00:22:04,030
อย่าไปนะ
269
00:22:04,680 --> 00:22:06,590
ลูกไปพบเขาไม่ได้นะ
270
00:22:06,830 --> 00:22:10,010
ลูกไปพบเขาไม่ได้นะ ไม่ได้
271
00:22:48,090 --> 00:22:49,560
นักข่าวจิน
272
00:22:49,680 --> 00:22:52,120
เธอมาที่นี่ทำไม
273
00:22:52,240 --> 00:22:53,570
คุณรู้ว่าฉันเป็นใครใช่มั้ย
274
00:22:53,690 --> 00:22:55,490
แน่นอน ฉันรู้ดีหมดทุกอย่าง
275
00:22:56,050 --> 00:22:59,220
เธอเป็นนักข่าวแมกกาซีนรายเดือน ผู้ซึ่ง...
276
00:22:59,340 --> 00:23:02,730
อยากเห็นบริษัทของฉันต้องพังพินาศ
277
00:23:04,180 --> 00:23:08,030
ฮันซูรา คุณจำชื่อนี้ได้มั้ย
278
00:23:08,320 --> 00:23:10,260
เธอต้องล้อเล่นแน่ๆ...
279
00:23:11,210 --> 00:23:12,750
คราวนี้
280
00:23:13,470 --> 00:23:15,910
พวกเธอจะมากล่าวหาฉันว่า
หลอกลวงทั้งแม่ทั้งลูกเลยหรือไง
281
00:23:17,480 --> 00:23:22,630
ดูนะ ฉันไม่รู้ว่าแม่เธอบอกอะไรเธอ...
282
00:23:23,000 --> 00:23:25,170
แต่เธอจงลืมมันซะแล้วเลิกฝันลมๆแล้งๆได้แล้ว
283
00:23:25,390 --> 00:23:28,010
เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันทั้งนั้น
284
00:23:28,380 --> 00:23:34,690
บางทีเธอคิดจะมาเรียกร้องเงินชดเชย...
285
00:23:35,180 --> 00:23:36,930
ฉันจะบอกไว้เดี๋ยวนี้เลย
286
00:23:37,220 --> 00:23:39,450
อย่าได้ฝันไป ไม่มีทาง
287
00:23:40,340 --> 00:23:41,830
อีกอย่างนะ จนถึงตอนนี้
288
00:23:42,050 --> 00:23:44,260
ที่เธอดึงฉันไปเกี่ยวข้องกับเรื่องบ้าๆพวกนี้
289
00:23:44,490 --> 00:23:47,390
มันมากเกินไปแล้ว
ฉันต่างหากที่ตกเป็นเหยื่อ
290
00:23:47,510 --> 00:23:52,120
รู้มั้ยว่ายองบีกรุ๊ปต้องเสียหายเพราะเธอไปมากแค่ไหน
291
00:23:56,490 --> 00:23:58,420
ประธานจางยอง
292
00:24:00,920 --> 00:24:04,780
ฉันดีใจที่ฉันคือจินโบเบไม่ใช่จางโบเบ
293
00:24:05,060 --> 00:24:06,500
ฉันหมายความอย่างนั้นจริงๆ
294
00:24:07,170 --> 00:24:11,350
แล้วก็ แม่ของฉันทำผิดพลาดที่ไปรักคนอย่างคุณ
295
00:24:11,570 --> 00:24:14,040
ฉันมั่นใจว่าเธอเสียใจในเรื่องนั้น
296
00:24:14,260 --> 00:24:16,910
สิ่งสุดท้ายที่ฉันอยากจะพูดก็คือ
297
00:24:17,300 --> 00:24:18,820
ประธานจาง
298
00:24:19,680 --> 00:24:21,990
นับแต่นี้ต่อไปฉันจะเดินหน้า...
299
00:24:22,680 --> 00:24:25,970
ขุดคุ้ยเรื่องคอรัปชั่นของยองบีกรุ๊ป
และคดีของชอยแฮรยอง
300
00:24:26,520 --> 00:24:30,750
จนกว่าคดีนี้จะถูกแก้ไขให้เป็นไปอย่างที่ควรจนถึงที่สุด
301
00:24:32,360 --> 00:24:34,850
ฉันจะทำให้สุดความสามารถ
302
00:24:37,250 --> 00:24:38,450
เฮ้
303
00:24:38,770 --> 00:24:42,520
พูดกันให้รู้เรื่องก่อน
ฉันจะมั่นใจได้ยังไงว่าเธอเป็นลูกของฉัน
304
00:24:42,710 --> 00:24:46,230
หรือลูกของผู้ชายอื่น ฉันจะรู้ได้ยังไง
305
00:24:50,550 --> 00:24:52,240
ฉันสัญญาว่า
306
00:24:52,810 --> 00:24:54,650
จนถึงวันตาย
307
00:24:55,350 --> 00:24:57,310
ตราบเท่าที่ฉันมีชีวิตอยู่
308
00:24:59,230 --> 00:25:01,590
ไม่มีเหตุผลอะไรที่ฉันต้องเรียกคุณว่าพ่อ
309
00:25:01,810 --> 00:25:03,300
...ตลอดไป
310
00:25:04,430 --> 00:25:05,910
รับรองได้
311
00:25:08,510 --> 00:25:11,520
นังเด็กบ้า!
312
00:25:11,920 --> 00:25:17,050
ใช่ เธอไม่ใช่ลูกสาวฉัน ไม่มีทางเป็น
313
00:25:37,140 --> 00:25:38,660
หวัดดี
314
00:25:40,710 --> 00:25:42,330
ไมเคิล
315
00:25:43,250 --> 00:25:45,020
คุณอยู่ไหนคะ
316
00:25:47,780 --> 00:25:49,240
เข้าใจแล้ว
317
00:25:49,660 --> 00:25:51,720
ฉันจะหลอกเขาแล้วไปหาคุณนะ
318
00:26:01,030 --> 00:26:05,990
ฉันจะไปห้องน้ำ
อยู่ตรงนี้แล้วเฝ้ากระเป๋าฉันด้วยนะ
319
00:26:10,510 --> 00:26:12,900
มันแพงมาก
320
00:26:23,420 --> 00:26:25,100
ไมเคิล
321
00:26:27,890 --> 00:26:32,860
ไมเคิล รู้มั้ยฉันรอคุณตั้งนาน
322
00:26:33,440 --> 00:26:35,610
ฉันกลัวว่าคุณจะไม่กลับมาหาฉันแล้ว
323
00:26:35,880 --> 00:26:38,900
รู้มั้ยว่าฉันกังวลขนาดไหน
324
00:26:44,120 --> 00:26:46,030
จางมี
325
00:26:46,460 --> 00:26:50,620
ฉันไม่มีทางปล่อยคุณไปอีกแน่
326
00:27:01,830 --> 00:27:04,650
ฉันหวังว่าเราจะหนีไปอยู่ด้วยกัน...
327
00:27:05,380 --> 00:27:07,280
แค่สองคน
328
00:27:09,160 --> 00:27:10,590
ไมเคิล
329
00:27:11,050 --> 00:27:13,760
หนีไปจากที่นี่ด้วยกันเถอะ
330
00:27:14,020 --> 00:27:16,210
ถ้าคุณเกลียดพ่อฉัน
331
00:27:16,330 --> 00:27:18,670
งั้นเราหนีไปด้วยกันนะ
332
00:27:19,490 --> 00:27:20,590
ผมทำอย่างนั้นไม่ได้
333
00:27:20,710 --> 00:27:22,280
บอกมาสิว่าคุณอยากได้อะไร
334
00:27:22,400 --> 00:27:24,930
ฉันยอมทิ้งทุกอย่าง
335
00:27:25,050 --> 00:27:28,320
ไม่ว่าคุณอยากให้ฉันทำอะไร ฉันก็จะทำ
336
00:27:28,820 --> 00:27:32,320
ไมเคิล ขอแค่คุณอย่าทิ้งฉันไป
337
00:27:34,120 --> 00:27:35,640
กลับกันก่อนเถอะ
338
00:27:35,900 --> 00:27:38,770
ฉันไม่กลับไป
339
00:27:43,800 --> 00:27:47,610
คุณบอกว่าจะทำทุกอย่างที่ผมขอไม่ใช่หรือ
340
00:27:49,420 --> 00:27:51,170
เราค่อยพบกันพรุ่งนี้นะ
341
00:27:51,620 --> 00:27:54,590
จริงนะ? สัญญานะ
342
00:27:57,040 --> 00:27:58,380
ได้ๆ เข้าใจแล้ว
343
00:27:58,500 --> 00:28:01,740
ฉันจะทำทุกอย่างที่คุณขอ
344
00:28:20,620 --> 00:28:22,260
ฉันจะพูดซ้ำอีกครั้งนะ
345
00:28:23,030 --> 00:28:25,610
ฉันคือโซมีซูลูกสาวโซซางฮวุน
346
00:28:28,370 --> 00:28:30,400
นายกำลังคิดเรื่องอะไรนักหนาน่ะ?
347
00:28:36,860 --> 00:28:40,370
นายเคยได้ยินมาก่อนมั้ยว่า
348
00:28:40,630 --> 00:28:43,860
นักข่าวจินเป็นลูกสาวของจางยอง
349
00:28:47,750 --> 00:28:51,200
นักข่าวจินดูเหมือนพึ่งรู้เรื่องวันนี้เอง
350
00:28:51,550 --> 00:28:53,440
เป็นเรื่องที่น่าช็อคสำหรับเธอ
351
00:28:53,730 --> 00:28:57,350
เรื่องนี้คงทำให้เธอยิ่งปวดใจมากขึ้นเพราะมันเกี่ยวกับนาย
352
00:28:57,640 --> 00:29:00,290
เธอคอยจับตาดูเขาแทนนาย
353
00:29:00,760 --> 00:29:03,580
เธอรู้ดีว่าเขาเป็นศัตรูของนาย
354
00:29:04,240 --> 00:29:05,920
เรื่องนี้...
355
00:29:05,950 --> 00:29:08,880
จะทำให้นายเลิกติดต่อกับเธอ
356
00:29:09,000 --> 00:29:10,970
หรือตีตัวออกห่างหรือเปล่า
357
00:29:11,850 --> 00:29:13,390
ไม่ครับ
358
00:29:13,750 --> 00:29:17,160
ผมเชื่อว่าประธานจางกับนักข่าวจิน
ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกัน
359
00:29:17,610 --> 00:29:19,360
ค่อยโล่งใจหน่อย
360
00:29:19,790 --> 00:29:23,940
คิดๆดูแล้วนักข่าวจินก็ไม่ได้ทำอะไรผิด
361
00:29:24,220 --> 00:29:27,360
ลูกๆไม่สามารถเลือกพ่อแม่ของตัวเองได้
362
00:29:28,020 --> 00:29:33,210
โชคชะตาช่างโหดร้ายนัก
363
00:29:42,500 --> 00:29:44,290
ครับ นายพลฮวาง
364
00:29:44,830 --> 00:29:49,590
จินโบเบหรือจะชื่ออะไรก็ช่างเป็นลูกสาวของคุณ
หล่อนคงกำลังไปพบคุณ
365
00:29:49,780 --> 00:29:51,260
ทำไมคุณถึงเป็นไปกับเขาด้วย
366
00:29:51,550 --> 00:29:53,640
หล่อนจะเป็นลูกสาวของผมได้ยังไง
367
00:29:53,910 --> 00:29:56,170
อย่าเพิ่งโมโหสิ ฟังที่ผมพูดก่อน
368
00:29:56,220 --> 00:30:00,100
พูดก็พูดเถอะหล่อนเพิ่งจะออกไปเมื่อกี๊เอง
ผมยังไม่หายช็อคเลยเนี่ย
369
00:30:00,300 --> 00:30:02,760
หล่อนไปเร็วชะมัด
370
00:30:03,080 --> 00:30:06,000
ความใจร้อนแบบนี้...เหมือนคุณไม่มีผิด
371
00:30:06,210 --> 00:30:08,510
ฟังนะ ใครจะรู้ว่าหล่อนเป็นลูกใคร
372
00:30:08,630 --> 00:30:12,520
ของผม ของเขา หรือของใคร ใครรู้บ้าง
373
00:30:13,300 --> 00:30:17,680
คุณคงไม่ได้พูดกับหล่อนไปอย่างนั้นหรอกนะ
374
00:30:18,010 --> 00:30:23,160
ถ้ามันเป็นอย่างที่คุณพูดจริง
ผมคงมีลูกเป็นร้อยๆคนทั่วประเทศแล้ว
375
00:30:23,600 --> 00:30:26,850
ไม่สิ ผมยืนยันให้หล่อนเข้าใจแล้วว่าผมมาจากไหน
376
00:30:28,020 --> 00:30:30,990
ทำไมไม่รู้จักทำอะไรให้มันนุ่มนวลกว่านี้นะ
377
00:30:31,200 --> 00:30:35,340
หล่อนโมโหมากพอแล้ว คุณยังจะ
ทำให้มันแย่ลงด้วยการพูดอย่างนั้นใส่หน้าหล่อนอีก
378
00:30:35,580 --> 00:30:37,510
ว่าไงนะ ทำไมผมจะพูดอย่างที่รู้สึกไม่ได้
379
00:30:37,620 --> 00:30:40,550
คิดดูสิ จินโบเบน่ะเป็นพวกไหน
380
00:30:40,620 --> 00:30:42,020
อะไรนะ
381
00:30:42,640 --> 00:30:45,390
ไอ้เจ้าชอยคังทา
มันสละชีวิตได้เพื่อจินโบเบ
382
00:30:45,530 --> 00:30:48,580
หล่อนเป็นเหมือนประกันชีวิตของคุณ
ทำไมปล่อยหล่อนไปแบบนั้น
383
00:30:48,790 --> 00:30:49,910
โอ้ย ขอร้องล่ะ
384
00:30:50,010 --> 00:30:54,200
ผมไม่ได้ต้องการใช้หล่อนเป็นเกราะกำบัง
เพื่อให้ชอยคังทาไว้ชีวิตหรอกนะ
385
00:30:55,200 --> 00:30:56,830
คุณจะต้องเสียใจภายหลัง
386
00:30:56,930 --> 00:31:00,330
โอ้ พอเถอะ ถ้ามันจะเป็นอย่างที่คุณพูดล่ะก็
ผมจะวางหูแล้วนะ
387
00:31:02,480 --> 00:31:04,020
แล้วนายล่ะ
388
00:31:04,490 --> 00:31:07,000
ความภาคภูมิใจก่อนที่จะมีชีวิตไร้ค่าแบบนั้น
389
00:31:07,250 --> 00:31:12,020
นายยังมีหน้ามาบอกให้ฉันทิ้งศักดิ์ศรีแล้วร้องขอชีวิตงั้นหรือ
390
00:31:12,640 --> 00:31:15,030
หยาบคายจริงๆ
391
00:31:25,170 --> 00:31:27,970
หัวหน้า หัวหน้าครับ
392
00:31:29,090 --> 00:31:30,140
ดูนี่สิครับ
393
00:31:30,290 --> 00:31:30,990
อะไรหรือ
394
00:31:31,130 --> 00:31:33,470
เอกสารเกี่ยวกับการตายของพ่อคุณที่ขอไว้
395
00:31:33,690 --> 00:31:35,830
เป็นรายงานการวิเคราะห์จากฝ่ายกฏหมาย
396
00:31:44,150 --> 00:31:46,600
พ่อคุณถูกยิงแล้วล้มลงตรงจุดนี้
397
00:31:46,960 --> 00:31:50,080
ส่วนปีเตอร์แพนยืนอยู่ตรงนี้ถูกมั้ย
398
00:31:50,270 --> 00:31:52,560
ใช่ ตอนที่ฉันเข้าไปเขายืนอยู่ตรงนั้น
399
00:31:52,770 --> 00:31:56,200
ถ้าอย่างนั้นมุมของกระสุนก็ไม่ตรงน่ะสิ
400
00:31:56,600 --> 00:31:58,890
กระสุนที่อยู่ในหัวของพ่อคุณ...
401
00:31:59,100 --> 00:32:00,170
ตำแหน่งของมันอยู่ด้านหลัง
402
00:32:00,380 --> 00:32:04,490
หมายความว่ามันต้องถูกยิงมาจากทาง
ด้านที่ฮวางวูฮยุนยืนอยู่
403
00:32:14,150 --> 00:32:15,000
ไอ้เลว!
404
00:32:16,610 --> 00:32:17,970
หัวหน้า?
405
00:32:48,050 --> 00:32:50,990
ฉัน...เป็นใคร
406
00:32:52,580 --> 00:32:55,280
ชื่อฉัน...บอกทีซิ ชื่ออะไร
407
00:32:59,370 --> 00:33:00,470
โซมีซู
408
00:33:00,550 --> 00:33:02,400
ไม่ ไม่ใช่ชื่อนั้น
409
00:33:06,400 --> 00:33:10,800
นายรู้อยู่แล้วใช่มั้ยว่าจริงๆแล้ว
ฉันชื่อชอยคังฮี
410
00:33:16,840 --> 00:33:20,710
การวิเคราะห์ DNA ที่นายเคยขอไป
411
00:33:21,950 --> 00:33:24,470
ก็เพื่อยืนยันให้แน่ใจ
412
00:33:24,540 --> 00:33:28,880
ฉันน่ะหรือไม่เคยบอก
413
00:33:30,440 --> 00:33:34,630
ฉันเคยบอกนะว่าเธอคือน้องสาวของชอยคังทา
ชอยคังฮี
414
00:33:36,230 --> 00:33:39,180
นายเคยแต่บอกว่าให้ฉันสวมรอยเป็นชอยคังฮี
415
00:33:42,490 --> 00:33:46,990
เธอเคยหวังให้มันเป็นเรื่องจริงหรือ
416
00:33:48,440 --> 00:33:50,590
นายหลอกใช้ฉัน
417
00:33:51,710 --> 00:33:53,240
แล้วไง
418
00:33:56,410 --> 00:33:58,930
ฉันเคยหวังแค่จะจับปีเตอร์แพน
419
00:33:59,230 --> 00:34:02,630
เธอคงไม่คิดจะเอาเรื่องงานไปปนกับเรื่องส่วนตัว
420
00:34:05,520 --> 00:34:08,790
ตอนนี้เมื่อเธอรู้แล้วว่าเธอเป็นน้องสาวของปีเตอร์แพน
421
00:34:09,860 --> 00:34:11,890
ถึงแม้จะเป็นความจริง - แล้วมันจะมีอะไรเปลี่ยนล่ะ
422
00:34:13,150 --> 00:34:14,500
ฮวางวูฮยุน
423
00:34:16,710 --> 00:34:19,550
ตั้งใจฟังให้ดี
424
00:34:21,130 --> 00:34:23,420
คดีของชอยแฮรยองที่เกิดขึ้นเมื่อ 25 ปีก่อน
425
00:34:23,940 --> 00:34:26,200
กำลังถูกนำมาสืบสวนใหม่ตั้งแต่ต้น
426
00:34:26,420 --> 00:34:30,070
แล้วขุดคุ้ยทุกอย่างที่เกี่ยวกับคังแทโฮ
427
00:34:30,660 --> 00:34:33,690
การตายของลีฮยุงซุบ
428
00:34:37,180 --> 00:34:39,880
และการตายของโซแทจิน...
429
00:34:40,260 --> 00:34:42,910
จะถูกสืบสวนอย่างละเอียดใหม่อีกครั้ง
430
00:34:43,170 --> 00:34:47,710
นายเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีโซแทจิน
431
00:34:47,810 --> 00:34:49,760
เตรียมตัวตอบคำถามไว้ได้เลย
432
00:34:50,400 --> 00:34:52,060
ฮวางวูฮยุน...
433
00:34:52,280 --> 00:34:54,490
แล้วค่อยเจอกัน
434
00:35:40,330 --> 00:35:41,910
อยู่นี่เอง
435
00:35:42,770 --> 00:35:46,710
ฉันคิดจะมาดื่มซักแก้วสองแก้วอยู่แล้วล่ะ
436
00:35:47,530 --> 00:35:48,970
เอ้า
437
00:35:55,310 --> 00:35:59,450
คดีของชอยแฮรยอง
เธอยังสืบอยู่ใช่มั้ย
438
00:36:00,140 --> 00:36:01,440
ถ้าอย่างนั้น...
439
00:36:02,890 --> 00:36:04,510
ได้เรื่องอะไรมาบ้าง
440
00:36:07,350 --> 00:36:09,090
ชอยคังทา
441
00:36:11,430 --> 00:36:13,390
ชอยคังทา...
442
00:36:14,350 --> 00:36:15,930
สำหรับฉันแล้ว เขา...
443
00:36:16,700 --> 00:36:18,820
ฉันเกรงว่าฉันไม่สามารถยอมรับได้ว่าเขาเป็นพี่
444
00:36:19,330 --> 00:36:21,890
DNA ตรงกัน
445
00:36:22,410 --> 00:36:24,500
แต่ไม่มีความหมายอะไร
446
00:36:27,060 --> 00:36:28,930
ครอบครัวของฉัน...
447
00:36:29,650 --> 00:36:32,750
มีแต่พ่อคนเดียวที่เลี้ยงฉันมาจนโต
448
00:36:37,150 --> 00:36:38,740
ยังน่าสนใจกว่าอีก
449
00:36:39,990 --> 00:36:43,090
นักสืบโซที่กำลังคร่ำครวญถึงพ่อที่เลี้ยงเธอมา
450
00:36:43,750 --> 00:36:45,110
แต่ฉัน...
451
00:36:57,500 --> 00:36:59,130
นักสืบโซ
452
00:37:00,520 --> 00:37:02,240
เกี่ยวกับคดีของชอยแฮรยอง
453
00:37:03,660 --> 00:37:05,690
รัฐมนตรีลีฮยุงซุบ
454
00:37:06,100 --> 00:37:07,230
และฮวางดัลซู
455
00:37:07,430 --> 00:37:09,560
เธอรู้ใช่มั้ยว่าพวกเขาก็มีส่วนเกี่ยวข้อง
456
00:37:11,560 --> 00:37:13,780
ยังมีอีกประธานคังแทโอ...
457
00:37:13,890 --> 00:37:16,100
กับประธานจางยอง
458
00:37:16,600 --> 00:37:18,420
พวกเขาก็มีส่วนเกี่ยวข้อง
459
00:37:19,800 --> 00:37:20,720
แล้วไงต่อ
460
00:37:20,790 --> 00:37:23,160
25 ปีก่อน ชอยแฮรยอง...
461
00:37:23,870 --> 00:37:26,180
เรากำลังพูดถึงพ่อแท้ๆของเธอ...
462
00:37:26,870 --> 00:37:29,290
ที่ถูกฆ่าโดยชายสี่คนนั้น
463
00:37:30,670 --> 00:37:33,190
ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ไร้เงื่อนงำถูกเก็บซ่อนไว้
464
00:37:33,950 --> 00:37:35,940
หมายถึงเธอ นักสืบโซ
465
00:37:36,140 --> 00:37:37,650
เธอจำเป็นต้องรับเรื่องนี้ไปทำต่อ
466
00:37:37,820 --> 00:37:39,370
เดี๋ยวก่อน...
467
00:37:39,700 --> 00:37:41,910
เดี๋ยวก่อนนะ...เธอจะบอกว่า...
468
00:37:45,210 --> 00:37:49,680
ประธานคังกับรัฐมนตรีลีไม่ใช่เป็นแค่เหยื่อ
469
00:37:50,010 --> 00:37:51,940
แต่พวกเดียวกับพวกนั้นใช่มั้ย
470
00:37:52,340 --> 00:37:54,440
แล้วประธานจางยองล่ะ
471
00:37:54,670 --> 00:37:58,230
นี่เป็นทั้งหมดที่ฉันรู้
472
00:37:59,190 --> 00:38:02,250
พอฉันขุดคุ้ยลึกลงไป
473
00:38:03,610 --> 00:38:05,560
ก็พบว่ามีทฤษฎีสมคบคิดเรื่องใหญ่ซ่อนอยู่
474
00:38:07,150 --> 00:38:08,870
มันเกี่ยวกับเรื่องอะไรกันแน่
475
00:38:08,970 --> 00:38:10,790
ฉันจะสืบสวนเรื่องนี้จนถึงที่สุด
476
00:38:12,480 --> 00:38:15,320
เชื่อว่ามันจะดีที่สุดที่จะทำให้ไมเคิลได้
477
00:38:17,530 --> 00:38:18,890
นักสืบโซ
478
00:38:19,080 --> 00:38:21,110
ตอนนี้เธอก็รู้แล้วว่าทำไมไมเคิล...
479
00:38:21,350 --> 00:38:23,230
ถึงได้ลับมีดของเขามาตลอด 25 ปีที่ผ่านมา
480
00:38:25,080 --> 00:38:27,530
และเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการแก้แค้น
481
00:38:27,740 --> 00:38:29,570
เธอเข้าใจแล้วใช่มั้ย
482
00:38:29,790 --> 00:38:31,530
ฉันเข้าใจ
483
00:38:33,370 --> 00:38:35,600
ฉันเข้าใจถึงจิตใจเขาได้ดี
484
00:38:37,630 --> 00:38:40,100
เมื่อพ่อของฉันตาย
485
00:38:41,070 --> 00:38:44,890
ฉันเคยสาบานว่าฉันจะฆ่าปีเตอร์แพนด้วยมือของฉันเอง
486
00:38:46,210 --> 00:38:47,770
ยังไงก็ตาม
487
00:38:50,030 --> 00:38:52,150
จิตใจที่อาฆาตของฉัน...
488
00:38:52,460 --> 00:38:55,070
ทำให้ทำแต่เรื่องโง่ๆลงไป
489
00:38:56,850 --> 00:38:59,340
เราไม่สามารถชนะปีศาจด้วยปีศาจได้
490
00:38:59,970 --> 00:39:03,990
ฉันหมายถึงเราไม่สามารถใช้วิธีที่ไร้คุณธรรม
เพื่อทวงความยุติธรรม
491
00:39:04,140 --> 00:39:05,690
ถ้าอย่างนั้น
492
00:39:07,730 --> 00:39:09,190
เธอคิดจะ...
493
00:39:09,400 --> 00:39:11,190
จับเขา
494
00:39:13,680 --> 00:39:16,400
ด้วยตัวเองใช่มั้ย นักสืบโซ
495
00:39:41,000 --> 00:39:42,000
บอสครับ
496
00:39:42,140 --> 00:39:45,270
เราเริ่มเฟสแรกของเรนโบว์โปรเจกต์ไปแล้ว
497
00:39:46,510 --> 00:39:49,120
ฉันกำลังรอดูปฏิกิริยาของฮวางดัลยูอยู่
498
00:39:51,890 --> 00:39:53,480
หวัดดี
499
00:39:53,830 --> 00:39:55,250
นี่ใช่หนังสือพิมพ์โคเรียวหรือเปล่า
500
00:39:55,500 --> 00:39:58,740
วันนี้ที่งานประชุมผู้ลงทุน
ณ ศูนย์ท่องเที่ยวทางทะเลฮวาง-ยองคอมเพล็กซ์
501
00:39:58,950 --> 00:40:02,340
ประธานฮวางดัลซูจะมีประกาศที่สุดแสนพิเศษ
502
00:40:03,240 --> 00:40:04,550
แน่นอนว่าพวกเราต้องประหลาดใจ
503
00:40:04,630 --> 00:40:06,810
กรุณามาให้ได้นะครับ
504
00:40:08,860 --> 00:40:13,120
มีสิ่งที่น่าสนใจเกิดขึ้นตามพิมพ์เขียวของเมืองเอ็กซ์ซิตี้
505
00:40:13,340 --> 00:40:15,500
เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่ายองบีกรุ๊ป...
506
00:40:15,580 --> 00:40:19,130
และฮวางลิมกรุ๊ปจะสามารถ
ทำสิ่งที่น่าสนใจให้เกิดขึ้นได้เช่นเดียวกัน
507
00:40:19,370 --> 00:40:23,890
ผมหวังว่าทุกท่านจะเข้าร่วมมากๆ
เพื่อสนับสนุนรีสอร์ทฮวาง-ยองของเรา
508
00:40:24,160 --> 00:40:25,760
โห พ่อ เจ๋งไปเลยนะ
509
00:40:25,860 --> 00:40:26,840
ใครเขียนน่ะ
510
00:40:26,960 --> 00:40:28,880
เด็กโง่...ก็ต้องพ่อน่ะสิ
511
00:40:28,930 --> 00:40:30,850
ทำดีมาก
512
00:40:34,470 --> 00:40:37,530
เราช้าแล้วนะ ทำไมยังไม่เริ่มกันซะที
513
00:40:42,230 --> 00:40:44,870
ไฟไหม้...ไฟไหม้...
514
00:40:45,040 --> 00:40:46,730
ไฟ? เอ๊ะ เกิดอะไรขึ้นกับไฟ
515
00:40:46,850 --> 00:40:49,200
ไฟไหม้ ทุกคนรีบหนีเร็ว ไฟไหม้
516
00:40:49,290 --> 00:40:51,820
พ่อ ฟ..ฟ..ไฟไหม้
517
00:40:58,590 --> 00:41:03,000
ไฟไหม้ ไฟไหม้
518
00:41:06,710 --> 00:41:07,980
ทางนี้ไม่มีทางสำหรับรถเข็นครับ
519
00:41:08,040 --> 00:41:09,370
ผมพาประธานไปที่ทางออกเอง
520
00:41:09,420 --> 00:41:10,560
พวกคุณช่วยไปออกทางด้านนี้
521
00:41:10,600 --> 00:41:12,450
เร็วๆเข้า
522
00:41:46,170 --> 00:41:47,000
เฮ้ย
523
00:41:47,270 --> 00:41:49,510
เฮ้ย นายอยู่ไหน
524
00:41:50,640 --> 00:41:53,100
มีใครอยู่บ้าง
525
00:41:59,230 --> 00:42:01,500
ตอนนี้เราอยู่ที่โรงแรมยองบี
526
00:42:01,630 --> 00:42:03,770
แขกทุกคนหนีออกมาได้อย่างปลอดภัย
527
00:42:03,970 --> 00:42:06,930
เราเพิ่งได้รับคำยืนยันว่าประธานฮวางดัลซู
แห่งฮวางลิมกรุ๊ปซึ่งเป็นอัมพาต...
528
00:42:07,150 --> 00:42:08,180
ยังติดอยู่ข้างใน
529
00:42:08,330 --> 00:42:09,910
มีคนติดอยู่ข้างใน
530
00:42:09,960 --> 00:42:11,330
ประธานฮวางยังติดอยู่ข้างใน
531
00:42:11,410 --> 00:42:13,850
ยังมีคนติดอยู่ข้างใน
532
00:42:14,190 --> 00:42:16,740
ประธานฮวางดัลซูยังออกมาไม่ได้
เราจะทำยังไงกันดี
533
00:42:16,990 --> 00:42:18,690
ใครก็ได้เข้าไปช่วยเขาที
534
00:42:18,880 --> 00:42:20,860
ประธานฮวางไปไหนไม่ได้ถ้าไม่มีรถเข็น
535
00:42:20,930 --> 00:42:23,840
โอ้ ให้ตาย นี่เรื่องใหญ่แล้ว
536
00:42:24,070 --> 00:42:25,310
ทำยังไงดีครับพ่อ
537
00:42:25,450 --> 00:42:27,600
เกิดอะไรขึ้น
538
00:42:28,910 --> 00:42:30,800
เกิดอะไรขึ้นน่ะ
539
00:42:32,550 --> 00:42:33,330
นั่น
540
00:42:33,440 --> 00:42:34,960
นั่นประธานฮวางนี่นา
541
00:42:35,330 --> 00:42:36,390
ประธานฮวางออกมาแล้ว
542
00:42:36,550 --> 00:42:38,260
ประธานฮวางออกมาแล้ว
543
00:42:38,440 --> 00:42:39,930
เดี๋ยวก่อน...เดี๋ยวๆ
544
00:42:40,060 --> 00:42:42,450
ประธานฮวาง นั่นไง ประธานฮวาง
545
00:42:42,720 --> 00:42:45,320
แต่ว่า...ทำไมประธานฮวางเดินได้แล้วล่ะ
546
00:42:45,600 --> 00:42:47,490
โธ่เอ๊ย นายพลฮวาง
547
00:42:47,660 --> 00:42:50,660
ข...ข...ขาของคุณ ทำไม?
548
00:43:03,720 --> 00:43:08,050
ในปี 1995 นายพลฮวางดัลซูตกเป็นผู้ต้องสงสัย
ว่ายักยอกเงินทุนของกองทัพ
549
00:43:08,180 --> 00:43:12,470
ต่อมาเขาได้ช่วยชีวิตทหารนายหนึ่งจาก
กับระเบิดระหว่างการตรวจตราตามปกติของ DMZ
550
00:43:12,670 --> 00:43:16,100
หลังจากนั้นการดำเนินคดียักยอกก็ถูกยกเลิก
เนื่องจากผลจากการ...
551
00:43:16,320 --> 00:43:17,840
ประดับยศขั้นสูงจากความกล้าหาญของเขา
552
00:43:17,940 --> 00:43:19,710
สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ทำให้เกิดคำถามมากมายเกี่ยวกับ...
553
00:43:19,920 --> 00:43:24,640
ฮีโร่ผู้ถูกกับระเบิดเมื่อ 15 ปีก่อน
และผู้ต้องสงสัยยักยอกเงินของกองทัพ
554
00:43:24,840 --> 00:43:26,760
นายพลฮวางถูกเข้าใจผิดมาโดยตลอดใช่หรือไม่
555
00:43:26,910 --> 00:43:30,100
นายพลฮวางต้องมีคำอธิบายอย่างแน่นอน
556
00:43:30,210 --> 00:43:31,880
ขณะนี้ ทางฮวางลิมกรุ๊ป...
557
00:43:32,010 --> 00:43:34,970
เฮ้อ พูดไม่ออกเลย...
558
00:43:35,110 --> 00:43:36,870
ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว...ไม่มี...
559
00:43:37,260 --> 00:43:39,010
เจ้านั่นมัน...
560
00:43:39,300 --> 00:43:41,350
ขามันใช้การได้ดี
561
00:43:41,640 --> 00:43:44,940
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาได้รับการยกย่อง
อย่างมีเกียรติในฐานะฮีโร่ของประชาชน
562
00:43:45,000 --> 00:43:47,470
เป็นเรื่องน่าช็อคเลยว่ามั้ยครับ พ่อ
563
00:43:47,920 --> 00:43:52,290
คงงั้น...ตลอดเวลา...เขาโกหกเพื่อนที่คบกันมาถึง 40 ปี...
564
00:43:52,490 --> 00:43:54,540
ใครบ้างที่ไม่ถูกเขาหลอก
565
00:43:54,780 --> 00:43:57,210
เฮ้อ แต่นี่มันเรื่องใหญ่นะ
566
00:43:57,800 --> 00:43:59,660
เพราะเรื่องนี้...
567
00:43:59,730 --> 00:44:01,360
พวกเขาจะรื้อคดียักยอกเงินกองทัพเมื่อ 15 ปีก่อน
568
00:44:01,410 --> 00:44:03,800
ทีนี้ทุกอย่างก็จะถูกขุดคุ้ยขึ้นมาสืบสวนใหม่
569
00:44:05,020 --> 00:44:05,840
ประธาน...
570
00:44:05,880 --> 00:44:06,490
ว่าไง
571
00:44:06,510 --> 00:44:08,570
คุณหนูจังมี...หายตัวไปอีกแล้ว
572
00:44:08,630 --> 00:44:09,510
ว่าไงนะ
573
00:44:12,180 --> 00:44:13,940
ไปเลย ไมเคิล
574
00:44:14,400 --> 00:44:15,650
ซิ่งไปที่ภูเขาเลย
575
00:44:15,700 --> 00:44:18,080
เอาให้ถึงยอดเลยนะ
576
00:44:20,820 --> 00:44:22,910
เรื่องขาของประธานฮวางมันยังไงกันแน่ครับ
577
00:44:23,040 --> 00:44:25,420
บางทีคนเราก็มีปฏิกิริยาต่อเหตุร้ายและเหตุฉุกเฉิน
578
00:44:25,670 --> 00:44:28,990
เป็นไปได้ที่จะมีกำลังเหนือมนุษย์เกิดขึ้น
เมื่อเขาปรารถนาที่จะมีความเข้มแข็ง
579
00:44:29,140 --> 00:44:33,180
ตัวอย่างเช่น แม่ที่ยกรถขึ้นทั้งคันได้เพื่อช่วยลูกออกมา
580
00:44:33,290 --> 00:44:34,150
ดังนั้น
581
00:44:34,260 --> 00:44:35,500
ประธานฮวาง...
582
00:44:35,660 --> 00:44:38,020
มีกำลังเหนือมุนษย์?
583
00:44:40,240 --> 00:44:41,850
เดี๋ยวก่อนครับ
584
00:44:42,080 --> 00:44:43,450
ในขณะนี้ ประธานฮวาง...
585
00:44:43,610 --> 00:44:45,800
กำลังจะเข้าร่วมในการฟื้นฟูสมรรถภาพทางกาย
586
00:44:45,940 --> 00:44:50,190
หมายความว่าจริงๆแล้วเขาสามารถเดินได้
แต่นั่งรถเข็นเพราะจุดประสงค์ บางอย่างใช่มั้ยคะ
587
00:44:50,350 --> 00:44:53,310
งั้นก็เป็นความจริงน่ะสิที่คนที่มีสุขภาพสมบูรณ์พร้อม
จะแกล้งทำเป็นคนพิการได้
588
00:44:53,400 --> 00:44:54,980
ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้นนะ
589
00:44:55,120 --> 00:44:58,320
การรักษาที่ประธานฮวางได้รับนั้นค่อนข้าง...
590
00:45:17,480 --> 00:45:18,950
พ่อครับ...
591
00:45:19,090 --> 00:45:21,720
เพราะพวกนักข่าวพวกนั้น
เราต้องเตรียมย้ายไปโรงพยาบาลอื่นแล้ว
592
00:45:22,530 --> 00:45:25,580
ศาสตราจารย์คิมมันไปทำอะไรตอนงานแถลงข่าว
593
00:45:26,500 --> 00:45:30,060
คำอธิบายงี่เง่าปัญญาอ่อนของมัน
มันคิดจะทำอะไรกับฉันกันแน่
594
00:45:30,290 --> 00:45:32,900
ฉันไม่ได้สั่งให้มันไปคุยกับนักข่าวพวกนั้นนะ
595
00:45:35,840 --> 00:45:37,810
เป็นความจริงหรือครับพ่อ
596
00:45:38,390 --> 00:45:40,630
เพื่อหลบเลี่ยงการสืบสวนในคดียักยอกเงินทุนของกองทัพ
597
00:45:40,670 --> 00:45:41,850
พ่อจึงต้องแสดงละคร
598
00:45:41,990 --> 00:45:45,450
ตลอด 15 ปีมานี้...ใช้ชีวิตอย่างคนพิการ
599
00:45:46,150 --> 00:45:47,810
ตอนนั้น
600
00:45:48,130 --> 00:45:50,260
ไม่มีทางเลือกอื่น
601
00:45:51,670 --> 00:45:53,970
ถ้าพ่อต้องไปขึ้นศาลทหาร
602
00:45:54,210 --> 00:45:56,790
ความสูญเสียคงเกินจะจินตนาการ
603
00:45:57,150 --> 00:45:58,620
วูฮยุน...
604
00:46:01,390 --> 00:46:02,950
ยังไงก็ตาม เรายังสามารถ
605
00:46:03,470 --> 00:46:06,000
ที่จะผ่านเรื่องนี้ไปได้
606
00:46:06,500 --> 00:46:08,050
ถ้าไม่งั้น
607
00:46:09,020 --> 00:46:13,110
ที่พ่อทำมาตลอด 60 ปีคงพังหมด
608
00:46:15,380 --> 00:46:18,780
ตอนที่เกิดเหตุได้คนที่ปล่อยพ่อไว้ที่ทางออกฉุกเฺฉิน
609
00:46:19,360 --> 00:46:21,600
มันต้องเป็นลิ่วล้อของไอ้ปีเตอร์แพนแน่ๆ
610
00:46:21,910 --> 00:46:25,550
มันรู้ว่าพ่อรักเกียรติยิ่งกว่าชีวิต
611
00:46:25,790 --> 00:46:29,040
มันเลยพยายามทำให้พ่อต้องตกอยู่ในสภาพอย่างนี้
612
00:46:29,700 --> 00:46:31,060
วูฮยุน
613
00:46:31,700 --> 00:46:34,020
ไม่ว่ายังไงก็ตาม...
614
00:46:34,210 --> 00:46:38,400
ลูกต้องกำจัดปีเตอร์แพนให้ได้
615
00:46:38,940 --> 00:46:40,820
ทุกสิ่งที่พ่อมี
616
00:46:41,180 --> 00:46:43,060
ทุ่มไม่อั้น
617
00:46:43,280 --> 00:46:45,710
กำจัดมันให้ได้
618
00:46:49,770 --> 00:46:50,920
ประธานจาง
619
00:46:51,040 --> 00:46:52,980
หุ้นที่ผมพูดถึงเมื่อวาน
620
00:46:53,320 --> 00:46:54,590
ช่วยมาดูทีครับ
621
00:46:54,720 --> 00:46:57,240
กำไรพุ่งขึ้น 12 เปอร์เซ็นต์
622
00:46:57,860 --> 00:47:00,220
โอ้ แล้วมันเป็นเงินเท่าไรล่ะ
623
00:47:03,580 --> 00:47:06,310
853,270,000 วอนครับ
624
00:47:06,480 --> 00:47:09,570
โห 853,270,000 วอน แค่วันเดียวเนี่ยนะ
625
00:47:11,830 --> 00:47:13,670
พ่อ...พ่อครับ
626
00:47:14,180 --> 00:47:15,190
เอ๊ะ
627
00:47:15,230 --> 00:47:17,650
พ่อครับเราจะทำยังไงกันดี
628
00:47:17,830 --> 00:47:20,470
มีอะไรอีกล่ะ ทำไมชอบมาถามแต่คำว่าควรทำยังไงดี
629
00:47:20,740 --> 00:47:23,510
เฮ้อ...เรื่องอื้อฉาวของประธานฮวางน่ะสิครับ
630
00:47:24,100 --> 00:47:25,200
แล้ว...มันยังไงหรือ
631
00:47:26,110 --> 00:47:27,520
นักลงทุนพวกนั้น...
632
00:47:27,600 --> 00:47:30,140
พากันสงสัยเรื่องที่ประธานฮวางแกล้งทำเป็นนั่งรถเข็น
633
00:47:30,210 --> 00:47:32,100
ตอนนี้พวกเขาพากันถอนตัวและปฏิเสธการร่วมลงทุนกับเรา
634
00:47:32,250 --> 00:47:35,540
พวกเขาต้องการถอนเงินที่เคยลงทุนเอาไว้
คืนทั้งหมดเพราะเรื่องบ้าๆนี่
635
00:47:35,970 --> 00:47:37,280
โอ้ ชีวิต
636
00:47:37,330 --> 00:47:39,330
เพราะเขาทีเดียวที่ทำให้เราต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้
637
00:47:39,500 --> 00:47:44,470
และประธานปาร์คก็มีนักลงทุนมากมาย
มาแย่งกันเข้าร่วมลงทุน
638
00:47:44,670 --> 00:47:46,930
เรายังทำตามเงื่อนไขชุดที่สองไม่สำเร็จเลยด้วยซ้ำ
639
00:47:47,070 --> 00:47:48,310
แล้วเราจะทำยังไงกันดีครับพ่อ
640
00:47:48,430 --> 00:47:51,120
เราไม่ได้เตรียมแผนการตอบโต้อะไรไว้เลย
641
00:47:51,330 --> 00:47:53,180
เรามีปัญหาแล้ว
642
00:47:53,370 --> 00:47:55,520
แผนการตอบโต้ของคุณมีราคาเท่าไรครับ ท่านประธาน
643
00:47:55,750 --> 00:47:56,660
เอ๊ะ
644
00:47:56,770 --> 00:47:58,540
ถ้าทำตามแผนของผม
645
00:47:58,730 --> 00:48:01,220
1 หรือ 2 พันล้านก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
646
00:48:01,400 --> 00:48:03,290
อ่า...ใช่ๆ
647
00:48:03,450 --> 00:48:05,770
เรายังมีผู้จัดการคิมอยู่นี่เนอะ
648
00:48:11,800 --> 00:48:13,760
เฮ้ย ฮวางวูฮยุน ยังจะมีหน้าโทรหาฉันอีกรึ
649
00:48:13,890 --> 00:48:16,930
ไม่รู้หรือไงว่าวิกฤตการณ์ของพวกเราตอนนี้
เป็นเพราะพ่อของนายแท้ๆเลย
650
00:48:17,890 --> 00:48:19,270
เอ๊ะ
651
00:48:19,590 --> 00:48:21,290
ทำไมวิเวียนไปอยู่กับนาย
652
00:48:22,450 --> 00:48:23,920
อ...อะไรนะ
653
00:48:24,030 --> 00:48:25,700
เข้าใจแล้ว จะไปเดี๋ยวนี้
654
00:48:25,810 --> 00:48:27,000
มีอะไร
655
00:48:27,180 --> 00:48:29,430
เอ่อ...ผมต้องไปพบวิเวียน
656
00:48:29,500 --> 00:48:33,150
ไอ้...ไอ้...ลูกบ้า
657
00:48:33,310 --> 00:48:35,000
ไอ้ลูกบ้าคนนี้เสียสติไปแล้ว
658
00:48:35,060 --> 00:48:36,730
เกิดเรื่องขึ้นยังจะมีแก่ใจคิดถึงสาวๆอีก
659
00:48:36,800 --> 00:48:39,540
จริงๆเล๊ยไอ้ลูกคนนี้
660
00:48:41,690 --> 00:48:43,940
หลังจากถูกไล่ออกจาก CIS
661
00:48:44,030 --> 00:48:45,420
คุณคงมีเวลาว่างเยอะล่ะสิ
662
00:48:45,600 --> 00:48:49,780
ฉันคิดว่าวันนี้น่าจะมีอะไรสนุกๆทำสักหน่อย
663
00:48:49,900 --> 00:48:52,900
โอ้ วิเวียนจ๋า มีอะไรกันหรือ
664
00:48:55,590 --> 00:48:58,510
วิเวียนมีอะไรจะบอกนายน่ะสิ
665
00:48:58,690 --> 00:49:00,160
เอ๊ะ
666
00:49:01,780 --> 00:49:03,800
มีอะไรที่ฉันต้องบอกเขาหรือ
667
00:49:04,630 --> 00:49:06,030
จางโฮ
668
00:49:07,040 --> 00:49:11,460
นายจำได้มั้ยว่าประธานคังแทโฮถูกฆ่ายังไงตอนอยู่ที่ฮาวาย
669
00:49:11,600 --> 00:49:13,500
อ๋อ ต้องรู้สิ
670
00:49:13,620 --> 00:49:16,180
ทำไมจู่ๆถึงพูดขึ้นมาล่ะ
671
00:49:16,320 --> 00:49:18,170
หลังจากกลับถึงเกาหลี
672
00:49:18,360 --> 00:49:20,290
เขาก็ฆ่ารัฐมนตรีลีฮยุงซุบ
673
00:49:23,120 --> 00:49:24,080
ใช่ เรื่องนั้นฉันก็รู้
674
00:49:24,270 --> 00:49:28,970
เจ้านั่นบังอาจฆ่ารัฐมนตรีระดับหัวแถวของเกาหลีเลยทีเดียว
675
00:49:29,510 --> 00:49:31,590
นายกำลังจะบอกอะไรหรือ
676
00:49:33,190 --> 00:49:35,470
แม้ว่าเขาคือปีเตอร์แพน
677
00:49:36,410 --> 00:49:38,730
นายคิดหรือว่าเขาจะสามารถทำทุกอย่างได้โดยลำพัง
678
00:49:40,090 --> 00:49:44,860
ลูกน้องทุกคนล้วนแต่ซื่อสัตย์ต่อปีเตอร์แพน
679
00:49:46,040 --> 00:49:47,890
พวกเขาทำกันเป็นทีม
680
00:49:48,030 --> 00:49:49,480
แล้วยังไง
681
00:49:49,620 --> 00:49:51,070
จางโฮ
682
00:49:51,550 --> 00:49:56,310
ใครให้แมลงตรวจการณ์และนาฬิกา GPS กับนาย
683
00:49:56,550 --> 00:50:00,270
เอ๊ะ ทำไมนายพูดเรื่องนี้
684
00:50:00,470 --> 00:50:03,330
นั่นคือวิเวียนตอนที่ยังเกรงกลัวปีเตอร์แพนอยู่
685
00:50:03,450 --> 00:50:05,460
แล้วก็ของขวัญในออฟฟิศของพ่อนาย...
686
00:50:05,720 --> 00:50:08,900
ของขวัญนั่น...ภาพวาดที่มีเครื่องดักฟังซ่อนอยู่ไงล่ะ
687
00:50:10,660 --> 00:50:12,800
เฮ้ยๆ นายเป็นอะไรของนาย
688
00:50:13,020 --> 00:50:14,510
จางโฮ...
689
00:50:16,540 --> 00:50:19,150
เรื่องที่ไมเคิลคิงคือปีเตอร์แพน
690
00:50:19,620 --> 00:50:21,710
นายคิดว่าฉันรู้มาจากไหนล่ะ
691
00:50:26,000 --> 00:50:29,140
ผู้หญิงที่รักปีเตอร์แพนอย่างลึกซึ้งมาเป็นเวลานาน
692
00:50:29,630 --> 00:50:31,620
ได้ทรยศเขา
693
00:50:31,850 --> 00:50:33,940
แม้ว่าหัวใจของหล่อนจะถูกโยนทิ้ง
แต่หล่อนไม่เคยคิดว่ามันสูญเปล่า...
694
00:50:34,200 --> 00:50:36,200
และยังคงรักไมเคิลคิงอย่างลึกซึ้ง
695
00:50:37,030 --> 00:50:39,250
แต่แล้วเขาก็ไปรักคนอื่น
696
00:50:40,170 --> 00:50:41,950
และแล้ว...ด้วยความหึงหวง
697
00:50:43,960 --> 00:50:45,030
หล่อนก็ตัดสินที่จะหักหลังเขา
698
00:50:45,220 --> 00:50:46,920
ฮวางวูฮยุน
699
00:50:47,320 --> 00:50:48,890
กรุณาออกไปเดี๋ยวนี้
700
00:50:49,090 --> 00:50:51,760
ไม่ๆ...วิเวียน
701
00:50:54,150 --> 00:50:55,730
พูดต่อไปสิ
702
00:50:55,830 --> 00:51:00,520
หล่อนบอกว่าถ้าหล่อนไม่ได้เขา
ผู้หญิงคนอื่นก็ต้องไม่ได้
703
00:51:00,690 --> 00:51:02,700
หล่อนสารภาพกับฉัน
704
00:51:03,710 --> 00:51:07,580
แล้วหล่อนก็เปิดโปงตัวจริงของปีเตอร์แพน
705
00:51:13,300 --> 00:51:17,280
เอาล่ะ ขอแนะนำวิเวียนให้นายรู้จักอีกครั้งนะ
706
00:51:18,070 --> 00:51:20,270
นี่คือหุ้นส่วนธุรกิจของไมเคิลคิง
707
00:51:20,410 --> 00:51:22,190
สมุนมือขวาของปีเตอร์แพน
708
00:51:23,090 --> 00:51:25,340
วิเวียน แคสเซิ่ล
709
00:51:27,150 --> 00:51:29,400
วิเวียน เขาพูดเรื่องอะไรน่ะ
710
00:51:31,010 --> 00:51:32,680
ไม่จริงใช่มั้ย
711
00:51:33,910 --> 00:51:37,080
ว...วิเวียน...ทำไมเขาพูดอย่างนั้นล่ะ
712
00:51:37,330 --> 00:51:39,110
วิเวียน
713
00:51:40,460 --> 00:51:43,120
เธอเคยบอกว่าโดนปีเตอร์แพนคุกคามไม่ใช่หรือ
714
00:51:46,510 --> 00:51:48,130
จางโฮ
715
00:51:51,270 --> 00:51:54,190
ใครเชิญประธานคังแทโฮไปที่ฮาวาย
716
00:51:54,460 --> 00:51:56,170
คิดดูสิ
717
00:51:56,330 --> 00:51:59,150
เรื่องมันเริ่มจากตรงนั้น
718
00:52:02,790 --> 00:52:04,530
ใช่แล้ว วิเวียน
719
00:52:05,570 --> 00:52:10,920
ได้ยินว่าคุณยังลืมไมเคิลไม่ลง
เลยดื่มหนักจนหลับไปทุกคืน
720
00:52:22,050 --> 00:52:25,070
ไม่จริงใช่มั้ย...วิเวียน
721
00:52:26,310 --> 00:52:27,700
วิเวียน...
722
00:52:27,830 --> 00:52:29,770
บอกผมสิว่ามันไม่จริง
723
00:52:29,850 --> 00:52:31,330
พูดสิ
724
00:52:33,370 --> 00:52:35,400
วิเวียน...พูดอะไรบ้างสิ
725
00:52:36,700 --> 00:52:39,000
วิเวียน ทำไมคุณไม่พูดอะไรบ้าง
726
00:52:39,200 --> 00:52:40,730
พูดสิว่าไม่จริง...พูดสิ
727
00:52:40,830 --> 00:52:43,430
พูดสิว่าไม่...ทำไม
728
00:52:43,660 --> 00:52:46,800
คุณหลอกผมมาตลอดเวลาเลยงั้นหรือ
729
00:52:46,920 --> 00:52:49,340
เอาล่ะ งั้นผมก็...
730
00:52:49,610 --> 00:52:54,420
เงินของคุณ บริษัทของคุณ ร่างกายของคุณ
ผมขอเอาคืน
731
00:54:30,390 --> 00:54:32,850
ตอนนี้ฉันมีความสุขจังเลยค่ะไมเคิล
732
00:54:44,120 --> 00:54:48,140
ไมเคิล...ฉันปวดหัวจัง
733
00:54:55,720 --> 00:55:01,200
ไมเคิล...อย่าไปไหนนะ
734
00:55:02,940 --> 00:55:11,080
ตอนฉันตื่น คุณต้องอยู่ข้างๆนะ
735
00:55:34,070 --> 00:55:35,180
จางมีอยู่ไหน
736
00:55:35,280 --> 00:55:36,870
ยังไม่กลับเลยครับ
737
00:55:37,000 --> 00:55:38,700
ไอ้โง่เอ๊ย
738
00:55:38,820 --> 00:55:42,030
แล้วนายกลับมาทำไม
ทำไมไม่ออกไปตามหาหล่อน
739
00:55:43,560 --> 00:55:44,920
ปาสคาลอยู่ไหน
740
00:55:44,990 --> 00:55:47,180
ผมส่งเขาออกไปทำงานครับพ่อ
741
00:55:47,300 --> 00:55:48,240
ว่าไงนะ
742
00:55:48,400 --> 00:55:52,120
ออกไปตามหาจางมีเดี๋ยวนี้เลย
ถ้าไม่เจอไม่ต้องเสนอหน้ากลับมา
743
00:55:52,260 --> 00:55:54,050
ครับท่านประธาน
744
00:55:56,820 --> 00:55:59,380
ยัยเด็กบ้า...หายหัวไปไหนนะ...
745
00:56:06,790 --> 00:56:10,980
บอสครับ คุณคงต้องจัดการชาย 3 คนในสวนก่อน
746
00:56:32,800 --> 00:56:34,880
เกิดอะไรขึ้น
747
00:56:40,260 --> 00:56:42,600
อ้าว...ชอยคังทา
748
00:56:45,510 --> 00:56:48,590
ถ้างั้นก็ได้
749
00:56:50,970 --> 00:56:52,330
นาย
750
00:56:53,670 --> 00:56:55,500
เงียบแล้วตามมา
751
00:56:58,600 --> 00:57:00,190
สวัสดี
752
00:57:00,460 --> 00:57:02,130
แกจะบ้าหรือ
753
00:57:02,300 --> 00:57:04,640
อยู่ในบ้านแล้วโทรมาทำไม
754
00:57:06,090 --> 00:57:09,570
ใครหักแขนแกนะ แกอยู่ที่ไหน
755
00:57:10,030 --> 00:57:11,530
ในสวน
756
00:57:14,070 --> 00:57:15,490
จางโฮ
757
00:57:17,080 --> 00:57:19,780
เฮ้อ ไอ้ลูกบ้า
758
00:57:22,940 --> 00:57:24,490
จางโฮ
759
00:57:25,460 --> 00:57:26,620
จางโฮ...
760
00:57:39,800 --> 00:57:42,310
ช...ชอยคังทา
761
00:57:49,980 --> 00:57:51,670
พ่อ...
762
00:57:59,740 --> 00:58:02,740
เฮ้ย ไอ้บ้า ปล่อยนะ
763
00:58:11,860 --> 00:58:14,070
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกแกตายอยู่ในนี้
764
00:58:15,400 --> 00:58:20,890
บางทีคงมีใครสักคนได้กลิ่นซากศพนาย
765
00:58:33,090 --> 00:58:36,090
ขอขอบคุณทีมซับภาษาอังกฤษ
766
00:58:36,490 --> 00:58:38,990
Main Translator: deedee
767
00:58:39,390 --> 00:58:41,890
Spot Translator: celest1al
768
00:58:42,290 --> 00:58:44,790
Timers: sasa7320, starstruck
769
00:58:45,190 --> 00:58:47,690
Editor/QC: Bayard
770
00:58:48,090 --> 00:58:50,590
Coordinators: sayroo, cute girl
771
00:58:51,970 --> 00:58:54,090
นายพลฮวางดัลซู...
772
00:58:54,750 --> 00:58:58,550
กลายเป็นตัวตลกของประเทศไปซะแล้ว
773
00:58:59,090 --> 00:59:01,740
ผมรับรองว่าเขาจะต้องชดใช้เรื่องนี้ครับ พ่อ
774
00:59:01,860 --> 00:59:05,120
ตอนนี้ประธานฮวางตกอยู่ภายใต้เงื้อมมือของเขา
775
00:59:05,300 --> 00:59:07,630
เขาพยายามฆ่าหล่อน
776
00:59:07,690 --> 00:59:09,460
แต่กลับพินาศซะเอง
777
00:59:09,520 --> 00:59:11,260
ออกไปให้พ้นเดี๋ยวนี้ ไป๊
778
00:59:11,320 --> 00:59:13,980
โบเบ ช่วยพ่อด้วย
779
00:59:14,090 --> 00:59:15,840
ตอนนี้คุณจะบอกว่าคุณเป็นพ่อฉันงั้นหรือ
780
00:59:16,160 --> 00:59:18,550
คุณมันน่าสมเพช
781
00:59:18,820 --> 00:59:23,460
คนที่จะหยุดเรื่องนี้ได้คือเธอเท่านั้นนะ นักข่าวจิน
782
00:59:23,690 --> 00:59:25,300
วันที่ 3 มีนาคม เวลาประมาณ 16.00 นาฬิกา
783
00:59:25,360 --> 00:59:28,050
จู่ๆเครื่องตรวจสอบลายนิ้วมือก็หยุดทำงาน
784
00:59:28,400 --> 00:59:31,940
ชัดเจนแล้วว่าเขาคือคนที่ฆ่าพ่อของฉัน
785
00:59:32,540 --> 00:59:35,540
** ซับแจกฟรี ห้ามเอาไปใช้เพื่อการค้า ** ขอบคุณ
786
00:59:39,000 --> 00:59:43,000
www.thaisubtitle.com
787
00:59:47,000 --> 00:59:51,000
บรรยายไทยโดย
cassiopia, nuiy_meaw, pasathai
87922