All language subtitles for Facing.The.Giants.2006.Polish

Zack! Gramy Byka na drodze!

Byk na drodze.

Ustawcie się.

Orły muszą wygrać czwartą kolejkę.

Zostały im 42 sekundy meczu.

Jeśli im się uda,

będzie to pierwszy zwycięski
sezon Shiloh i trenera Granta.

Zack Avery podaje do Jacoba Halla.

Jacob chce podać dalej.

Jerry Johnson biegnie naprzód.

Tygrysy naciskają.

Jacob biegnie przed siebie,
ale na 40. jardzie

powala go Lewis Slaughter.

Jerry czekał po drugiej stronie.

Gdyby Jacob miał czas na podanie,

mecz skończyłby się inaczej.

Tygrysy wygrały
i przechodzą dalej.

To koniec marzeń trenera Taylora
o pierwszej wygranej od sześciu lat.

Musi czekać do następnego meczu.

Jeśli pozostanie na stanowisku.

Liceum Chrześcijańskie Shiloh
Rozpoczęcie roku szkolnego

Bierz się za nich.

Szybko do klas.

Co jest?

To jakiś żart?

- Żartujecie?
- Nie.

Mandy powiedziała,
że zabrał papiery.

Nie może przejść do innej drużyny.

- Musiałby się wyprowadzić.
- Przeniósł się do ojca.

Nie wierzę! To już trzeci!

Spędziłem z nimi trzy lata
i jak mi odpłacają?

Dlaczego przechodzą do innej drużyny?

Trudno być dumnym
z zajęcia szóstego miejsca.

Sam pytałeś.

Też się nie dziwię.

To prawda, że Darren
przeszedł do Tucker?

- To prawda?
- Pomówimy o tym.

Zaraz! Zbiórka!

Darren gra w Tygrysach?

Doszły mnie słuchy, że to prawda.

I po sezonie.

Jeszcze się nie zaczął.
Damy radę.

Kto go zastąpi? W zeszłym roku
zdobył trzy punkty!

Zajmę się tym. Nie zaczynajmy
nastawieni na porażkę.

- Każdego można zastąpić.
- Nie Darrena.

Jego też! Drużyna
to nie jeden skrzydłowy.

Musicie się bardziej przyłożyć.

Zapomnijcie o Darrenie.

Zaczynajmy trening.
W piątek mecz.

Dlaczego tam zaparkowałeś?

Znów wysiadł.

Kupmy nowy akumulator.

Jutro zadzwonię do Brady'ego.
Dziś nie chcę o tym myśleć.

- Mam się tym zająć?
- Przestań.

Rany!

Nie wiem, co tak śmierdzi.
Wszystko umyłam.

- Cuchnie tu.
- Nic nie poradzę. Zalatuje i już.

Nie wiem skąd.

Nawet w domu coś się psuje.

- O co ci chodzi?
- Darren przeszedł do Tucker.

Co? Niemożliwe!

Dzisiaj zabrał papiery.
Nawet się nie pożegnał.

- Dlaczego?
- A jak myślisz?

U nas nie ma szans na wygraną.

Ale tam wcale nie będzie mu lżej.

- Chłopcy się wkurzyli?
- I to jak.

Miałam to wyrzucić.

Myślisz, że jesteś w ciąży?

Nie wiem.
Chyba za bardzo tego chcę

i ponosi mnie wyobraźnia.

Staramy się od czterech lat.

Może pójdę do specjalisty?

- Nie.
- Jestem ciekawa, co powie.

Miało być spaghetti.

Kuchenka się zepsuła.

Żartujesz?

Śmierdzi w całym domu
suszarka nie działa,

pada nam samochód
i zepsuła się kuchenka?

No tak.

Nic dziwnego, że łysieję.

Kocham cię.

Zapraszamy na przegląd sportowy.

Giganci z Richmond zaczęli
powakacyjne treningi.

Drużyna broni tytułu
trzykrotnego mistrza.

Są gotowi walczyć o czwarty.

. Jest ze mną trener Gigantów,
Bobby Lee Duke.

Ma pan jakieś rokowania
na ten sezon?

Spodobał nam się tytuł mistrza.

i nie zamierzamy go oddawać.

Moi najlepsi chłopcy wracają do gry,
mam też paru nowych.

Powiem tylko jedno:

Z drogi śledzie, bo król jedzie.

Mam nadzieję,

że dalej pójdzie wam lepiej.

- Mógł sobie odpuścić.
- Daj spokój.

Nie cierpię tego grata.

Poproś, niech nas popchną
i wracajmy.

Przegraliśmy pierwszy mecz,
a teraz jeszcze to.

Zdarza się.

- Wcale się nie wstydziłam.
- To po co się chowałaś?

Ale smród.

Przyzwyczaisz się.

Trzeba coś zrobić z wozem.

Wciąż nawala.

Racja.

Nie lepiej kupić nowy, mniejszy?

- Nie stać nas.
- Jak inni to robią?

Zarabiają więcej,
niż 24 tysiące rocznie.

Z twoimi sześcioma jest 30.

To wystarcza na naprawy,

ale nie na nowy samochód.

Są inne wydatki.

- Jakie?
- Na przykład pani doktor.

Byłaś u niej?

- Co mówiła?
- Nic mi nie jest.

Wszystko w normie.
Nic niepokojącego.

To dobrze.

To nie znaczy, że chodzi o ciebie.

A co?

- Może jeszcze za wcześnie.
- Po czterech latach?

Wciąż chcesz mieć dziecko?

- Wiesz, że tak.
- Ja też.

Coraz częściej o tym myślę.

Nie chcesz wiedzieć,
co stoi na przeszkodzie?

Boisz się sprawdzić?

Tak.

Grant...

Ciągle mam nadzieję,
że będziemy mieli dzieci.

Wyobrażam sobie, jak biegają po domu.

Słyszę, jak bawią się w ogródku

albo uciekają przed deszczem.

Marzę, że czytam im bajki

i uczę piosenek.

Wciąż o tym myślę.

Jak może mi brakować kogoś,
kogo nigdy nie znałam?

Zbadam się.

Stanley!

Powiesz, co robisz na moim biurku?

Nie.

Wiesz, jak się tam znalazłeś?

Nie.

Natychmiast zejdź.

Powiecie trenerowi,
że spóźniliście się na trening,

bo siedzieliście w kozie.

To był kawał!

Zacznę się śmiać,

gdy wy zaczniecie się uczyć.

55?

Jeśli chcesz podać wynik
całej klasie,

proszę bardzo.

57.

Nie będzie lekko.

Jesteśmy najsłabsi.

Przynajmniej w piątek
gramy z Dewey.

Łatwe zwycięstwo.

- Obawiam się, że jedyne.
- Wygramy trzy, cztery mecze.

Kolejny średni sezon.

Mam dość średnich sezonów.

- Muszę iść.
- Dokąd?

- Do lekarza.
- Po co?

- Idę do lekarza.
- Po co?

Daj mu spokój.
Nie musi ci mówić.

Co jest?

Niedługo wrócę.

I co zrobiłeś? Wkurzyłeś go.

Ja? To twoja wina.

Nie moja.
Poza tym wiem, dokąd idzie.

- Dokąd?
- Do lekarza od włosów.

Facet łysieje.

Widziałeś, jak mu prześwieca?

Przyganiał kocioł garnkowi.

Łysy czarnuch nadal jest przystojny.

Jak Michael Jordan, Gorge
Foreman i Samuel L. Jackson.

Wyglądają super.
A wy kogo macie? Kojaka?

Trener zrobi sobie przeszczep.

- W życiu
- Nie śmiej się. Potem twoja kolej.

Idzie ci coraz lepiej, synu.

I co z tego? W Shiloh nie ma
drużyny piłkarskiej. Grają w futbol.

Zapisz się do nich.

Mają już kopacza.

Drugi nie zawadzi.

Jestem za niski. I nie chcę zginąć.

Nie interesuje cię to,

czy boisz się spróbować?

A jak mnie nie przyjmą?

Teraz też nie należysz do drużyny.

Nie zmienisz tego nie próbując.

- No dobra.
- Nie bój się porażki.

Wszystkim się zdarzają.

Czyli mam się zapisać?

Drużyny piłkarskiej
się nie doczekasz.

- Ma pan chwilkę?
- Jasne.

Krążą różne plotki.

Chcemy wygrać w mistrzostwach,

pan pewnie też.

Ale z trenerem Taylorem
nic z tego nie będzie.

Wracamy do formy.

To dobry człowiek,
ale od sześciu lat

nie ma osiągnięć.

Pan byłby lepszym trenerem.

Prosiliśmy pana Rykera o spotkanie.

Jeśli pan się zgodzi,

pójdzie nam o wiele lepiej.

Sam nie wiem.

Nie chcemy go skrzywdzić.

Robimy to dla szkoły.

Proszę się zastanowić.

Powoli, Percy.

- O co chodziło?
- Słucham?

- Widziałem Alvina Pervisa.
- Tylko rozmawialiśmy.

Wszystko w porządku?

- Tak.
- Panie Taylor?

Tak?

Jestem Larry Childers.
To mój syn, David. Jest nowy.

Miło pana poznać.
Czym mogę służyć?

Chciałem się przedstawić,
a David chętnie wstąpiłby do drużyny.

- Grasz w futbol?
- Zawsze grałem w piłkę.

- Chyba mogę być kopaczem.
- Mam już kopacza,

ale możesz spróbować.
Jonathan, podejdź!

To Jonathan, zastępuje
naszego kopacza, Josha.

To David Childers,
chce zostać kopaczem.

Chodźcie potrenować.

Dziękuję.

Jeśli nie ma pan nic przeciwko,
chętnie zostanę popatrzeć.

Nie ma sprawy.

Jesteś nowy?

Tak, z Aten. Ojciec
dostał posadę nauczyciela.

Super.

Przywykłem do innej piłki,
ale spróbuję.

Josh to niezły kopacz,
ale jest też skrzydłowym.

I chyba to by wolał.
Zaczynajmy.

Przepraszam.

Wybacz.

Przepraszam.

Matt, chodź.

Wpadnę na chwilę do Brocka.

- Nie dzisiaj. Chodźmy do domu.
- Po co?

- Nie dyskutuj. Idziemy!
- Wrócę później.

Ten facet ciągle
modli się w korytarzu?

To pan Bridges. Modli się
za uczniów przy ich szafkach.

Od dawna to robi?

Był tu jeszcze przede mną.

Bóg wie, że go potrzebujemy.

Panuje tu straszna apatia.

Właśnie.

Weź Childersa do drużyny.

- Myślisz, że się nada?
- Grał w piłkę nożną.

Nieźle się zapowiada.

Dobra.

Dlaczego przegraliśmy
z Dewey 21 do siedmiu?

21 do siedmiu!

Nie wygrali z nami od przedszkola!

Nie wiem, co to było, ale nie futbol!

Dziewięć niecelnych podań.
Cztery upadki. Trzy przejęcia.

Ich obrona zdobyła większość punktów!

Oddaliście mecz!

Nie wygracie,
jeśli nie będziecie współdziałać!

Nie wygracie myśląc o tym,

co zrobicie po meczu!

I nie nauczycie się grać
siedząc w kozie!

Mam dość tej apatii.

Skoro nie chcecie
wygrywać, to po co grać?

- Zgadzasz się z nim?
- Nie wiem.

Chyba tak.
Tylko kilku naprawdę zależy.

Będziesz grał?

Nie wiem. Mają Joshuę.

Umie wykopać piłkę na 45 jardów.

Jestem pewien, że ty też.

Nie dolatuje nawet do 35.

Nie żałuję, że nie zagrałem.

Nie nawaliłem.

- Boisz się.
- Nie chcę zawieść drużyny.

Jeszcze jak byłeś mały,
prosiłem Boga,

by pokazał, jak wielką ma moc.

By ludzie dzięki tobie
ujrzeli Jego dobroć.

To dlaczego stworzył mnie
tak małym i słabym?

By pokazać, jaki jest wielki.

Zaraz podam obiad.
Skończymy później.

Dobra.

Tato!

Nic mi nie jest.

- Co robiłeś?
- Ominąłeś kawałek.

Chciałem go zamalować.

Byłem zbyt ambitny.
Chciałem spróbować.

Co to znaczy?

Można to leczyć?
Jakie są możliwości?

Zrozum...

To powszechne wśród mężczyzn.

Tysiące par nie mogą mieć dzieci.

Są sposoby.

Możemy spróbować
zapłodnienia in vitro

ale szansa powodzenia
wynosi dziesięć procent.

Nie stać nas.

Pozostaje adopcja.

Ale to też kosztuje.

Mogę cię skontaktować z agencją.

Wiem, że nie jest ci lekko.
Ale teraz możecie wreszcie

coś postanowić.
Wiesz, na czym stoisz.

Nie wiedziałem,
że ktoś jeszcze tu jest.

- Cześć, Steve.
- Jeszcze pan zostanie?

Chyba tak. Pozamykam.

Dzięki.

Chodzi o chłopców.

Nie chcę go zwalniać.

Ale jeśli możemy mieć
lepszego trenera,

powinniśmy skorzystać.

Niech odejdzie z honorami.

- To dobry człowiek.
- Może.

Ale kiepski trener.

Dan, sam wiesz.
Wyniki mówią same za siebie.

- Potrzebny jest ktoś nowy.
- Potrzebuje czasu.

Miał sześć lat.

Nie radzi sobie i nic tego nie zmieni.

Grant Taylor nie umie wygrywać.

Nie jest do tego zdolny.

Syn musi trenować.

Może dostać stypendium,

jeśli zajmie się nim dobry trener.

Za rok kończy szkołę.

Nie może zmarnować szansy.

Tak trzeba.

Brady, co o tym sądzisz?

Sam nie wiem.

Czasami myślę, że Grant
mógłby się bardziej postarać,

a innym razem,
że stara się jak każdy.

Ty byłbyś lepszym trenerem.

Potrzebujemy zmian.

Tracimy poparcie i kibiców.

Wygląda na to, że już
przegraliśmy ten sezon.

Słabo nam idzie,
bo mamy słabego trenera.

To zbędny balast. Trzeba go odciąć.

Byłeś w szkole?

Tak.

Dzwoniłam godzinę temu.
Wszystko w porządku?

Co się stało?

Nie wiem, od czego zacząć.

Co się dzieje?

Zamykałem szkołę na noc

i usłyszałem Dana i kilku ojców.

Nie wiedzieli, że tam byłem.

Chcą, żeby mnie zwolnił.

Neil Prater, Alvin Pervis
i Luke Rae.

Uważają, że nie umiem wygrywać.

Nazwali mnie balastem.

Nie zwolnią cię. Masz poparcie.

Idź do niego jutro z JT i Bradym.

Brady tam był.

Nie wierzą we mnie.

Byłem tak pewien zwycięstwa,

ale jest coraz gorzej.

Tak bardzo się starałem.

Dlaczego nie mogę wygrać?

Możesz. Przestań się obwiniać.

Nie stać mnie na dom

ani na samochód,

jestem marnym trenerem.

A do tego nie mogę dać ci dziecka.

Słucham?

To ja.

Znowu wszystko przeze mnie.

Nie możemy mieć dzieci.

Co się dzieje?

Dlaczego jest tak ciężko?

Będzie dobrze.

"Panie, ostojo moja i twierdzo,

mój wybawicielu,

Boże mój, skało moja,
na którą się chronię,

tarczo moja, mocy
zbawienia mego i moja obrono.

Wzywam Pana, godnego chwały,

i jestem wolny
od moich nieprzyjaciół."

Jezu, pomóż mi.

Potrzebuję cię.

Straszne olbrzymy

patrzą na mnie z góry

i nie wiem, jak je pokonać.

Nie chcę się już bać.

Jeśli mam coś zrobić,
powiedz, co.

Jeśli mam być bezdzietny, dobrze.

Ale jesteś moim Panem.

Panem na tronie.

Weź moje nadzieje i marzenia,

ale daj mi coś w zamian.

Proszę.

Będziesz nadal kochała Boga,
jeśli nie da nam dzieci?

Joshua, dajmy spróbować Davidowi.
David! Chodź!

Masz okazję zdobyć punkt.

To nic. W końcu ci się uda.

Dlaczego przyjęli mnie do drużyny?

Starałeś się?

Wiedziałem, że nie trafię,
zanim ją kopnąłem.

Czyny są odbiciem przekonania.

Nawet nie umiem trafić!

A ja nie chodzę.
Mam siedzieć w domu i narzekać?

Jeśli pogodzisz się
z porażką, przegrasz.

I jak, Brady?

Kolejny przykład cudownych
zdolności naszego trenera.

Chłopcy i kibice
zasługują na coś lepszego.

Jeszcze nie masz go dość?

Co ci zależy?

Masz szansę przejąć zespół

i wygrać.

Nie nudzi cię to?

Masz okazję.

Ryker chce wyników.

To on do mnie przyszedł.

Brak zdecydowania nic nie da.

Wybierz którąś ze stron
i trzymaj się tego.

Słucham?

Trzeci rozdział Księgi
Objawienia mówi

że służymy Bogu, który otwiera drzwi,
których nie można zamknąć

i zamyka te, których
nie można otworzyć.

"Oto postawiłem przed tobą
drzwi otwarte,

których nikt nie może zamknąć,

bo ty chociaż moc masz znikomą,

zachowałeś moje słowo
i nie zaparłeś się mojego imienia."

Trenerze, Bóg pana nie opuścił.

Wciąż stoją przed panem
otwarte drzwi.

Póki Ojciec pana nie popchnie,

musi pan stać w miejscu.

Sądziłem,
że przyda się panu ta lekcja.

Panie Bridges...

Bóg chciał,
żeby pan mi to powiedział?

Tak.

Starałem się.

I modliłem.

Ale nie dał mi znaku.

Słyszałem o dwóch rolnikach,

którzy potrzebowali deszczu.

Obaj się o niego modlili,

ale tylko jeden przygotował pole.

Który naprawdę czekał
na jego nadejście?

Ten, który przygotował pole.

Który z nich to pan?

Przyjdzie czas, gdy Bóg ześle deszcz.

Proszę się przygotować.

PO CO ISTNIEJE DRUŻYNA?

To twoja nowa filozofia?

Co o tym sądzisz?

Odnosi się do życia,
nie tylko futbolu.

I o to chodzi.

Dycha dla tego, kto wie,
kto 10 lat temu wygrał mistrzostwa.

- Walker Jennings.
- Nie.

- North Metro.
- Przestańcie.

Wiecie, czy nie?

A pięć lat temu?

Richland?

To było trzy lata temu.
Nie pamiętacie?

Mam kilka pytań.

- Po co istnieje drużyna?
- Żeby wygrywać?

- I co potem?
- Wszyscy o niej mówią.

Przez jakiś czas. Co dalej?

Nie wiem. Ja dostaję stypendium,

gram w college'u, trenuję dzieciaki.

Do czego zmierzasz?
Sądzisz, że marnujemy czas?

Jeśli chcemy tylko wygrywać, to tak.

- Nie mamy wygrywać?
- Nie.

Nie, jeśli tylko na tym nam zależy.

To zbyt trywialny cel.

Kocham piłkę, jak każdy.

Ale nawet o nagrodach
kiedyś wszyscy zapomną.

Do tej pory chodziło tylko o nas.

Jak grać i jak zdobyć sławę.

Im dłużej ją czytam,
tym lepiej rozumiem,

że życie nie kręci się wokół nas.

Nie mamy tylko zarabiać,
być sławni i umrzeć.

Według Biblii
jesteśmy tutaj dla Niego.

Mamy Go szanować.

Jezus powiedział, że najważniejsze

to kochać Pana i wszystkich
innych jak siebie samego.

Jeśli wygramy każdy mecz, ale
o tym zapomnimy, nic nie osiągniemy

Piłka nic nie znaczy.

Chcę wam przedstawić
nową filozofię gry.

Według mnie piłka to jeden
ze sposobów na miłowanie Boga.

Czyli zależy mu na niej?

Zależy mu na waszej wierze

i tym, co macie w sercu. Jeśli żyjecie
grą i spełniacie się na boisku,

to zależy mu też na piłce,
bo zależy mu na was.

Zesłał Jezusa, by zginął za nas
i byśmy mogli dla Niego żyć.

Dlatego tu jesteśmy.

Ale nie chodzi tylko o grę.

Musimy Go kochać
współżyjąc z innymi,

szanując autorytety,

w szkole, surfując po Internecie.

Chcę, by Pan pomógł tej drużynie,
żeby zaczęto o tym mówić.

Musimy dać z siebie wszystko

Jeśli wygramy, to na Jego chwałę.
Jeśli przegramy - też.

W każdym razie
okażemy Mu szacunek.

Po co żyjecie?

Postanowiłem czcić Boga
wszystkim, co robię.

Potem niech sam zdecyduje.

Dołączycie do mnie?

Postawa oddaje to, co w sercu.

Zniechęcenie oznacza,
że coś jest nie tak.

Wzięło go na przemowy.

- Jak się czujesz, Brock?
- Dobrze.

Czyli możesz się czołgać
z obciążeniem?

Obrona na linię! Weźcie partnerów!

Dziesięć jardów!

Nie dotykajcie kolanami ziemi!

Tak jest! Pokażcie, co potraficie!

Teraz z powrotem!

Bardzo śmieszne!

Ci z Westview są dobrzy?

Lepsi od nas.

Spisałeś piątkowy mecz na straty?

Myślałem, że ich pokonamy.

Wstań. Jeremy, ty też.

- Mam kłopoty?
- Jeszcze nie.

Przeczołgacie się drugi raz.
Ale teraz dajcie z siebie wszystko.

Mamy przejść 30 jardów?

Nie, 50.

Dojdę, ale sam.

Pójdziesz z Jeremym. Ale obiecaj,
że dasz z siebie wszystko.

- Dobra.
- Postarasz się?

Dasz z siebie wszystko?

- Postaram się.
- Dobra. Jeszcze jedno.

- Przejdziesz z zasłoniętymi oczami.
- Dlaczego?

Żebyś się nie zatrzymał,
jeśli zdołasz iść dalej.

Jeremy, właź na niego.

Dobrze się trzymaj.

Kolana do góry.
Tylko dłonie i stopy.

Dobrze.

Świetnie.

Dobrze zacząłeś. Trochę na lewo.

Nieźle.

Wolne żarty.

- Tylko tak dalej.
- Jestem już przy 20?

Nieważne. Idź przed siebie.

Nie zatrzymuj się!

Chciałem odpocząć.

Musisz iść dalej!
Nie stawaj, póki nie musisz!

Kolana do góry!

Idź dalej! Daj z siebie wszystko!

Postaraj się!

Tak jest! Nie poddawaj się!

Właśnie tak! Pokaż, co potrafisz!

- To boli!
- Nie łam się! Idź dalej!

- Jest ciężki!
- Wiem.

- Nie mam siły!
- Jeszcze trochę.

Nie poddawaj się. Idź przed siebie!

Nie przystawaj! Idź dalej. Staraj się!

- Już nie mogę!
- Wiem! Ale poradzisz sobie!

Ręce mi mdleją!

Idź dalej.

Obiecałeś dać z siebie
wszystko! Obiecałeś!

Ciężko mi!

Dalej!

Jeszcze 20 kroków!

Nie poddawaj się!

- Idź dalej, Brocku Kelly!
- Burns!

Zostało 10 kroków! Jeszcze tylko 10!

- Nie mogę!
- Możesz!

Jeszcze dwa! Ostatni!

Już nie mogę.

Spójrz, Brock.
Jesteś na drugim końcu.

Jesteś najlepszy w drużynie.

Jeśli pogodzisz się z porażką,
oni też.

Nie mów, że nie stać cię na to,
co właśnie pokazałeś.

Przeniosłeś ważącego 70 kilo kolegę.

Potrzebuję cię.

Bóg dał ci przywództwo.
Nie zmarnuj go.

- Trenerze?
- Mogę na ciebie liczyć?

Tak.

Trenerze?

O co chodzi?

Nie ważę 70 kilo.

Kto następny?

Dobrze wam poszło.
Do zobaczenia jutro.

Po raz pierwszy nie boję się
piątkowego meczu.

- Dlaczego?
- Już rozumiem, o co ci chodzi.

Jeśli się przyłożą,
to zmieni ich życie.

Wchodzę w to.

Ja też.

- Tak?
- Tak.

Jestem ci winien przeprosiny.

Chciałem ci powiedzieć,
że jestem z tobą.

- Dzięki.
- Do jutra.

- Podwieźć cię?
- Nie, ojciec po mnie przyjedzie.

Oby.

Możemy pogadać?

- Pewnie.
- Jesteś mu coś winien. Szanuj go.

- Dlaczego?
- To twój ojciec.

- Nie zna go pan tak, jak ja.
- Nie muszę.

Ale powinieneś go szanować.

On pana nie lubi.

Sądzi, że szkoła potrzebuje
nowego trenera.

Nie o to chodzi.
Pismo każe ci szanować rodziców.

Ciągle się rządzi.

Nie rozumie mnie.

Nie możesz oceniać ojca po jego
czynach, a siebie po intencjach.

To nie tak.
Nie jesteś odpowiedzialny za niego,

tylko za siebie.
Szanuj autorytet jego i Boga.

Naprawdę wierzy pan
w oddawanie czci Bogu i Jezusowi?

Tak.

Bez urazy, ale nie wszyscy tacy są.

Religia pomaga niektórym.

Ja siedzę tu tylko dlatego,
że wyleciałem z Westview.

Do niczego cię nie zmuszam.

Każdy sam decyduje, czy chce
podążyć za Jezusem.

Możesz tego nie chcieć.

On zmieni twoje życie.
Nie będzie już takie samo.

Mam nadzieję, że pewnego dnia
zrozumiesz, jak cię kocha.

Do zobaczenia.

Daj worek na śmieci.

- Nie dotknę tego!
- Spokojnie.

Zaraz to zabiorę.

- Ale smród.
- Nie wierzę, że miałam to w domu.

- Upewnij się, że nie żyje.
- Jest martwy od tygodni.

Zabieraj to stąd!

Nie bój się. Spójrz na niego.

Wygląda jak duży chomik.

Podejdź. Staw czoło strachowi.
Ma śliczny mały ogonek.

Tylko strasznie śmierdzi.
To jego oczka. Spójrz na zęby.

Wygląda na złego.

Jesteś okropny!
Jak mogłeś mnie tak wystraszyć?

Dobra, David. W sam środek.

- Przykro mi.
- Posłuchaj mnie.

Zachowujesz się, jakbyś wiedział,
że spudłujesz, zanim kopniesz piłkę.

Musimy zmienić twoje podejście.

Wykopujesz ją na prawo albo na lewo.

Nie o to chodzi.

Musi przelecieć środkiem.

- Wiem.
- Nie wiesz.

Co mówi Pismo?

"Szerokie są wrota,

jak i droga do zniszczenia

i wielu będzie nią kroczyć."

To prawa i lewa strona.

"Ale wąska jest droga do światła

i niewielu ją odnajdzie."

Każdy może wykopać
na prawo albo na lewo.

Nawet moja matka.

Ale nie o to chodzi.

Nie musi być pięknie ani sprawnie.

Może ci wyjść tragicznie,

byle piłka trafiła w środek.

Streszczaj się!

Musisz obrać wąską ścieżkę.

Tylko tak możesz liczyć na nagrodę.

A teraz wykop tę piłkę!
Jonathan, powtórz mu to!

Ciekawe podejście,

ale ma rację.

Kop.

Właśnie o to chodziło!

Grant?
Wiesz, co się dzieje na boisku?

- Co takiego?
- Lepiej sam zobacz.

Mitch poprowadził
lekcję religii na zewnątrz.

Kiedy zaczęli, Matt Prater wstał
i powiedział, że chce iść za Jezusem.

Zaczął się spowiadać
i prosił innych uczniów

o przebaczenie.

Potem Bob Duke zrobił to samo.

Dzieciaki podzieliły się na grupy,

zaczęły ze sobą gadać,
razem się spowiadają.

Siedzą tak od trzech godzin.

Nie wiedziałeś?

Trenerze?

- Jestem z ciebie dumny.
- Muszę pogadać z ojcem.

Chcę do niego iść.

Zawiozę cię.

Zyskaliśmy cztery działki
po przeniesieniu

zbiornika retencyjnego.

- Można przeprowadzić tędy drogę.
- Nie, tak mi się podoba.

Ktoś do pana.

- Mam spotkanie.
- To pana syn.

- Mam wyjść?
- Nie trzeba.

Wpuść go.

- Wszystko w porządku?
- Przepraszam.

- Nie wiedziałem, że masz spotkanie.
- O co chodzi?

Chciałem cię przeprosić.

Za moje zachowanie.

Pogodziłem się dziś z Bogiem

i powiem tylko, że od tej pory

będę cię szanować.

Zrobię, co każesz.

To wszystko.

Mogę wrócić jutro, jeśli chcesz.

Nie, nie trzeba.

Przepraszam.

Oddałbym rękę,

żeby mój syn powiedział mi
coś takiego.

Stoję dzisiaj przed inną drużyną.

To nowy dzień i nowy mecz.

Pokażcie teraz, czego
nauczyliście się przez ten tydzień.

Nie traćcie pewności siebie.

Brock, zaczynaj.

Panie, wiem, że w życiu
nie chodzi tylko o piłkę.

Dziękuję,
że pozwoliłeś nam dziś grać.

Damy z siebie wszystko.

Będziemy Cię czcić
bez względu na wynik.

Zawsze będziemy Cię szanować.

Pomóż nam. Amen.

Dobra, słuchajcie.

Grajcie i bawcie się dobrze.

Zwycięstwo nad Westview

W Starym Testamencie Nehemiasz

musiał zbudować mur wokół miasta.

Nie miał ludzi, materiałów ani czasu.

Ale udało im się, bo każdy pracował
nad odcinkiem muru

przed swoim domem.
Wy też tak musicie.

Jeśli żaden z was nic nie przeoczy,

drużyna nic nie przeoczy.

To proste, jak budowa fortecy.

Kolejne zwycięstwo Orłów

Biegiem!

Tak trzymaj!

Przyłóż się!

Mocniej! Dalej!

Dalej! Pokaż,
że nadajesz się do obrony!

Musisz uderzyć mocniej!

Nacieraj! Daj z siebie wszystko!

3 porażki - 3 zwycięstwa

Dwóch miotaczy, rozgrywający,
nawet jakiś 26-latek!

- Sami świetni zawodnicy!
- Zatrudnimy ich.

To lista sław.

Obiecuję, że ich przyjmę.

Zawsze mi to obiecujesz.

I nigdy nic nie robisz.

Gdzie mój wóz?

- Gdzie go zostawiłeś?
- Tutaj!

Jesteś pewien? Nie ukradliby go.

Nawet za dopłatą.

- Chłopcy go przestawili?
- Nie wiem.

Tu jest jakaś kartka.

Co napisali?

"Trenerze Taylor, nie wie pan,

jak bardzo zmienił pan szkołę.

Bóg pomógł nam w potrzebie,

teraz my pomożemy panu.

Przekazujemy panu ten samochód.

Proszę go przyjąć jako
nasze podziękowanie."

Ktoś dał ci furę?

Z dedykacją.

To jakiś żart.

Grant, ktoś sprezentował ci
nowy wóz.

To dla mnie?

To dlatego, że jesteś trenerem?

Pomagam ci.

Też mi się coś należy.

Boże, dałeś mi samochód!

Jest twój. Jedź.

Ani słowa nikomu.

Jasne.

Nigdy więcej kabli!

Brock!

Brock, obserwuj go!

Shiloh wygrywa z Ivey Grove 14 do 10

Orły przechodzą do eliminacji!

Czym mogę służyć?

Chciałbym kupić bukiet dla żony.

Rozumiem. Miło z pana strony.

Chcę ją gdzieś dziś zabrać.

Czyli potrzebny jest bilecik.

Nie trzeba.

Dam je jej osobiście
w naszej ulubionej restauracji

Ach tak? Ucieszy się.

Na pewno. Proszę o najładniejsze
kwiaty, jakie macie.

Pieniądze nie grają roli.
Dostałem podwyżkę.

- Sześć tysięcy.
- Poważnie?

Moja żona zareagowałaby tak samo.

- Świetnie!
- Bardzo miła obsługa.

Tu Lane Lavarre i Dale Hansen.

Jesteśmy dziś na stadionie
szkoły Princeton, gdzie odbędzie się

pierwszy mecz eliminacyjny
młodzieżowej ligi futbolowej.

Po raz pierwszy od 10. lat

zagrają Orły Shiloh.

Trener Grant Taylor będzie miał
sporo roboty, jeśli chce pokonać

gospodarzy, którzy nie przegrali
w tym sezonie żadnego meczu.

Słuchajcie! Skupcie się i uważajcie.
Grajcie i czcijcie Boga.

Orły!

Kończy się dobra passa Orłów,

które przegrywają w pierwszej
rundzie eliminacji.

Końcowy wynik to 21 do 10.
Pantery Princeton górą.

Wiedziałem, że oberwiemy.

Staraliście się.
Nie mamy się czego wstydzić.

Graliście dobrze.

To był nasz najlepszy sezon od lat.

Bóg był łaskaw.

Trener ma rację.

Czcimy Boga bez względu na wynik.

Uklęknijmy.

Liczyłem, że jakimś cudem wygramy.

Zbyt ciężko pracowali, by teraz
odejść ze spuszczonymi głowami.

Chciałbym, by Bóg dał nam
choć raz wygrać w rozgrywkach.

Zasłużyli na to.

Gdybyś dwa miesiące temu powiedział,
że zagramy w eliminacjach

z Panterami, nie uwierzyłbym.

Ja też nie wierzyłem
w powrót do formy.

- Ale nie było tak źle.
- Masz wszystkie stroje?

Tak. Nie chcę ich odkładać.
Liczyłem na drugą rundę.

Ja też. Może nawet
na mistrzostwa stanu.

- Poważnie?
- A czemu nie? Ciężko pracowali.

Może i tak, ale
w awansie do stanowych

- musiałby nam pomóc sam Bóg.
- Czy już nie pomógł?

Wiesz, kto będzie czekał na tego,
kto dostanie się do stanowych?

- Giganci z Richland.
- Zgadza się.

Bobby Lee Duke skopie
do nieprzytomności

każdego, kto przebrnie do dogrywek.

- Nie boję się.
- Wiem.

Bo nie ty oberwiesz.

Ktoś cię szukał.

- Kto?
- Jakiś Stan Shultz.

Stan Schulz?

- To nie ten rysownik?
- Tamten to Charles Shultz.

Myślałem, że on przeleciał
nad oceanem

Spirit of St. Andrew.

Charles Lindbergh
i Spirit of St. Louis.

- Lindbergh to ser!
- Limburger to ser,

a Lindbergh to facet!

Lindberg to gość,
który wysadził masę ludzi.

Hindenburg!

W Hindenburg jeżdżą na nartach.

Gatlinburg!

Mówisz o tym zespole country?
Gatlinburg Brothers?

Poszaleliście.

Słucham? Pan Shultz!
Podobno mnie pan szukał.

Tak.

Czy siedzę? Czemu pan pyta?

Trenerze? Co się dzieje?

- Szef zaraz wszystko wyjaśni.
- Dobra.

Zbiórka!

Służę Bogu.
Może robić, co tylko zechce.

Otworzy, co zechce
i zamknie, co zechce.

A drużyna grająca w Jego
imieniu zyska błogosławieństwo.

Nie tak, jak ci, którzy oszukują.
Jak Princeton w ostatnim meczu.

Wystawili dwóch 19-latków.

Zdyskwalifikowali ich.
Awansujemy do kolejnej rundy.

Zaczynamy trening. W następny piątek
walczymy ze szkołą Tucker.

Witamy wszystkich w ćwierćfinałach.

Kto by pomyślał, że Orły z Shiloh
zmierzą się dziś

z Tygrysami z Tucker?

Drużyna Princeton
została zdyskwalifikowana.

To przedwczesny
prezent gwiazdkowy dla Shiloh.

Obrona ma zbudować kamienny mur!
Ruszajcie!

To twoja piłka. Wykop ją.

Koniec. Tygrysy z Tucker

liżą rany i odpadają z gry.

Przed Orłami jeszcze długa droga.

Co ci jest?

Nie wiem.
Wczoraj i dziś rano miałam mdłości.

- Potem mi przeszło.
- Nie jadłaś nic dziwnego?

Owoce i płatki są dziwne?

Idź do lekarza.

Byłam już trzy razy w tym roku.
Wstydzę się.

Lepiej się zbadać.
Możesz wziąć mój wóz.

Zostało pięć sekund meczu!

Drużyna z Oakhaven
nadal prowadzi trzema punktami.

Grant Taylor wybiera Zacha Avery,

który zbiera drużynę
do kolejnego ataku.

Jeśli chcą przejść dalej,
muszą zdobyć punkt. Tłum szaleje!

Ustawiają się.
To dla Orłów ostatnia szansa.

Zack podaje Jacobowi Hall...
Nie, to zwód!

Nathan Markle czeka w rogu!
Piłka leci! Złapał ją!

Przyłożenie dla Orłów!

Zach Avery zmylił obronę i dzięki
niemu drużyna wygrywa 20 do 17!

Dacie wiarę? Orły z Shiloh
awansują do stanowych mistrzostw!

Drużyna licząca 32 graczy wygrywa!

Zbliżają się mistrzostwa stanu,

a Giganci z Richmond szykują się
do obrony tytułu mistrzowskiego.

Nic dziwnego, że wrócili do gry.

Dziwne jest to, z kim się zmierzą.

Orły z Shiloh,
które zaczęły samymi porażkami,

pną się w górę i będą walczyć

z trzy razy liczniejszą drużyną.

Spałeś dziś?

Denerwujesz się?

Nigdy tego nie czułem.

Myślę, że oberwiemy,

a jednocześnie liczę na cud.

Strach ściera się z wiarą.

Mniej więcej.

Kiedy wychodzisz?

Pojadę wcześniej, jeśli pozwolisz.

Nie martw się o mnie.
Zobaczymy się na meczu.

W końcu to stanowe mistrzostwa.

Znowu przyszła Brooke Taylor.

Może teraz jest w ciąży.

Mam nadzieję.

- Gotów, synu?
- Nie mogę znaleźć ochraniaczy!

Stoją przy drzwiach.

Dzięki.

Zdajesz sobie sprawę,
że grasz w mistrzostwach?

Niepotrzebnie się denerwuję.
I tak nie zagram.

- Jestem z ciebie dumny.
- Jasne.

Nie wątp w to.

Zagrasz, czy nie,
ja i tak będę się modlił.

Dzięki.

Chodźmy włoić tym Gigantom.

Są wyniki B. Taylor.

Pokaż.

- Negatywny?
- Tak.

Nadal Cię kocham, Boże.

Ciągle Cię kocham.

Zaczęło się, Boże.

Cokolwiek się stanie,
będę Cię wielbił.

Co tu robisz?

A jak myślisz?
Grasz w mistrzostwach!

Przychodzę na wszystkie mecze
moich byłych graczy.

- Coś takiego.
- Jak się czujesz?

Denerwuję się. To mistrzostwa.
Nie mogę uwierzyć.

Nieważne, co mówi trener.

Każdy dziwnie się czuje,
gdy awansuje do mistrzostw.

Jestem z was dumny.

Sporo czytałem
o dokonaniach drużyny.

Podziwiam to, co osiągnęliście
i że nauczyliście się wygrywać.

- Jeszcze nie wygraliśmy.
- Tak, gdy przyjęliście Jezusa.

Jesteś dla nich trenerem i duchownym.

To wspaniałe.

Dzięki. Poradzą sobie.

Wygracie, czy nie,
i tak jesteście mistrzami.

Dziękuję.

Ale skoro już tu jesteście,
lepiej wygrajcie.

Postaramy się.
Walczymy z wielką, silną drużyną.

Nie chcę, by się przestraszyli.

Bóg 365 razy do roku mówi,
byś się nie obawiał.

Skoro wciąż to powtarza,
mówi poważnie.

Tak mi się zdaje.
Potrzebowałem tego.

Załatwicie ich. Należy się wam.

- Idę pogadać z chłopcami.
- Dzięki.

Niech wam Bóg błogosławi.

Za pięć minut rozgrzewka.

Powiem dwie rzeczy.

Kocham was i jestem z was dumny.

Na nic nie zamieniłbym tego sezonu.

Po drugie: to największa drużyna,
z jaką się zmierzycie.

Są silni, szybcy i niepokonani.

Jak dotąd.

Pamiętajcie, co dał nam Bóg.

Pamiętajcie, jak ciężko pracowaliście.

Nie mieliśmy wygrać, ale udało się.

Nie mieliśmy przejść rozgrywek.

Nie powinno nas tu być.
Ale jesteśmy.

Jeśli ktoś uważa, że nie mamy
szans, niech odejdzie.

Póki tu stoję i póki wierzę w Boga,

nic nie jest niemożliwe.

Nic.

Dajcie z siebie wszystko.
Poświęćcie wszystko Bogu.

Wygramy, czy nie,

będziemy Go chwalić.

Kto idzie walczyć z Gigantami?

Rozniosą nas.

Sędzia rzucił monetą
i zaraz zacznie mecz.

Za chwilę początek finału.

Jestem zaskoczony, że drużyna
z Shiloh dotarła tak daleko.

Nie mają żadnej przewagi.

Zgadza się.

Richmond ma 85 zawodników,

a Shiloh tylko 32.

Nawet, jeśli Orły mają talent,
nie będą się zmieniać, jak Giganci.

Spuchną w drugiej połowie.

Zaczynamy!

Orły wykopują... I zaczęło się!

Jerod House przejął piłkę.

Przebija się przez blokady.

Matt Prater goni go
i przewraca na 50. jardzie.

Daje to Gigantom
doskonałą pozycję do ataku.

To finał.

Pokażcie im!

U Gigantów rozgrywa Wes Porter.
Robi zwód i podaje do tyłu.

Damien Fuller biegnie
wzdłuż bocznej linii.

Przejmuje piłkę i zdobywa przyłożenie.

Pierwsze punkty dla Gigantów.

Witamy w stanowych!

To inna liga.

Atakują skrzydłami,
więc musimy się cofnąć.

Orły zaczynają na 19. jardzie.

Zack Avery podaje do Nathana
Markle'a,

ale Giganci przechwytują piłkę.

Tak jest!

Avery podaje do Halla,
.

ale obrońcy go blokują.

Próbuje podać, ale Giganci
dopadają go na 29. jardzie.

Orły będą się musiały
postarać w ostatniej kwarcie.

Zmiażdżyli go!

Jerod House przejmuje piłkę

i przebija się przez obrońców!

Przerwa!

Po przejściu kolejnych ośmiu jardów

Orły znów muszą się cofnąć.

Na razie Richland jest górą.

- Nie powinienem tego robić.
- Obleźli nas. Nikt się nie wystawił.

- Przywalą nam. Są mocni.
- I zbyt pewni siebie.

Obrona, przejdźcie do ataku.
Nie pozwólmy im się rządzić.

Musimy wybić ich z rytmu.

Do końca pierwszej połowy
zostało kilka sekund.

Giganci spodziewali się,
że zdobędą trzecie przyłożenie,

ale po akcji Orłów
prowadzą 14 do 7.

Nasze zagrywki się nie sprawdzają.
Obrońcy nas wykończą.

Nie prześcigniemy ich
ani nie przepchniemy.

Musimy być sprytniejsi.

Zwody?

Niech zgadują. Nie ma wyjścia.

Nie możemy przesadzić.
Poznają się i będzie po nas.

Jeśli nic nie zrobimy też przegramy.

Trzeba przetrwać tę połowę.
Mają pełno rezerwowych.

Ciągle gramy.
Obrońcy świetnie się spisali.

Myśleli, że łatwo ulegniemy.
Ale zaskoczymy ich.

Są silni i szybcy,

ale także przewidywalni.

Trzymajmy się razem.

Nie prześcigniemy ich,
ale możemy przechytrzyć.

Giganci prowadzą 14 do 7.

Zaczynamy drugą połowę meczu.

Jeśli Orłom nie uda się
pokonać Richland,

Giganci zdobędą czwarty tytuł
z rzędu.

Przyłóż się!

Orłom udało się
przechytrzyć przeciwnika!

Zaraz zremisują!

Pożałuje tego!

Faul!

Webster schodzi z boiska.

Podobno ma złamany obojczyk.

Oberwał niedługo po tym,
jak Orły doprowadziły do remisu.

Bzdura! Wpadł na niego później!

David, chodź!
Teraz ty kopiesz.

Daj z siebie wszystko.

Po długiej walce Giganci
zdobywają przyłożenie,

ale Orły nie pozwalają im
zgarnąć pełnej puli punktów.

Co to za wynik?
Co oni tu w ogóle robią?

Zapamiętacie ten dzień!

Pamiętajcie, że się nie cofaliście!

straciliście serca,
nie poddaliście się i walczyliście!

Są jak szczeniaki,
które gryzą was po piętach!

Rozdepczcie ich!

O to chodzi! To moja obrona!

Będzie rzucał!

Zostało siedem minut.
Orły walczą za dwóch.

Giganci chcą wykopać piłkę
z 35 jardów, by zwiększyć przewagę.

To ostatni raz.

Trzeba zdobywać przyłożenia!

Ustawcie mur.

Co robicie?

Dobra nasza!

Trenerze, już nie mogę.

Musisz zostać.
Jesteś potrzebny!

David Childers wchodzi za Joshuę.

To jego pierwszy sezon.
Nie radzi sobie najlepiej.

Nie potrafi daleko kopać.

Dalej, David! Poradzisz sobie!

Przerwa!

Ktoś musi mnie zastąpić.

Teraz liczysz się najbardziej!
Wiem, jesteś zmęczony!

Łatwiej grać, gdy ma się siły!
Ale właśnie teraz ich prowadzisz!

Daj mi jeszcze cztery
wznowienia! Tylko cztery!

- Cztery.
- Chodźcie!

To nasza chwila!
Musicie ich dobić!

Spójrzcie na mnie! Nie walczyliśmy
tak długo, by teraz się poddać!

Musicie grać dalej!

Nie mogą wygrać!

Wytrzymajcie cztery wznowienia!
Kto jest ze mną?

Dokończcie to!

Do końca zostały dwie minuty.
Giganci są o krok

od zdobycia czwartego tytułu.

Zmęczone Orły ustawiają się,
by znów stawić im czoło.

Kamienny mur!

Tak jest!

Giganci ruszają do akcji.

To wznowienie zadecyduje o wyniku.

Zatrzymali go!

Orły wciąż mają zapał!

Pokażcie im!

Trzymajcie się. Wiem, że jest ciężko.
Ale musi się udać.

Orły przegrywają jednym punktem.

Mistrzostwo jest w zasięgu ręki.

Wszyscy na widowni wstali z miejsc.

Atak Gigantów
znów został zatrzymany!

To moja drużyna!

Przyłożenie!

Zaczynamy jeszcze raz.
Znów chcą spróbować.

Wes Porter chce podać w róg,

ale Orzeł łapie piłkę!
Tłum szaleje!

Giganci są spychani w tył!

Bobby Lee Duke będzie musiał
podjąć trudną decyzję.

- Musimy wykopać!
- Nie!

Nie kopią!
Brock! Jeszcze raz!

Czwarte wznowienie,
Orły szykują się do przyłożenia.

Widownia szaleje.

Drużyny ustawiają się na linii.

Zaczynają! Przewrócił się!

Orzeł biegnie przed siebie!

Dotarł do 50. jarda!

Jest na drugiej połowie!
Do końca zostały dwie sekundy!

O wygranej Orłów
zdecyduje jedno kopnięcie!

- Mamy czas na zdrowaśkę.
- Mają za mocną obronę.

Musimy! To jedyna możliwość!

Trzeba kopać.

Musisz kopnąć z 50 jardów.

- Nie doleci.
- Przechwytują nasze podania.

- Tylko ty mi zostałeś.
- Najdalej kopnąłem na 39.

Nie uda mi się do 51!

Wierzę w ciebie.
Postaraj się i zdaj się na Boga.

Na boisko.

Ustawić się!

Musimy podać. Nie wykopie!

- Wcale nie.
- Co ty robisz?

Szykuję się na deszcz.

Nic nie rozumiem.
Do końca zostały dwie sekundy,

a trener Grant Taylor oddaje wszystko
w ręce drobnego rezerwowego kopacza.

To złe posunięcie.
Do tego będzie kopał pod wiatr.

Nie jest gotowy. Nie uda mu się.

Nie mogę zrobić przerwy.
Bobby Lee, zrób przerwę!

- Nie kopnie tak daleko.
- Zrób przerwę!

Przerwa. Potem ich załatwimy.

David, podejdź!
Wmawiasz sobie, że nie trafisz?

To za daleko!

Wierzysz, że Bóg pomoże ci
to zrobić? Wierzysz w to?

Jeśli zechce...

Ja chcę. Daj z siebie wszystko
i pozwól Mu decydować.

Zrób to dla mnie.

Uda ci się, czy nie,
będziemy Go chwalić.

Ale nie opuszczaj boiska, jeśli
nie zrobiłeś wszystkiego, co mogłeś.

- Mogę panu pomóc?
- Proszę mnie nie dotykać.

Wstałem dla syna.

Boże, dopomóż.

Podaj do tyłu!

Piłka leci! Doleci!

Czy to dzieje się naprawdę?
Tak! Orły wygrywają!

Dzięki Ci, Boże!

Oczom nie wierzę!

Dokonał się cud.

Orły z Shiloh
zwyciężają 24 do 23!

Pierwszy raz w historii
zdobywają mistrzostwo!

To niemożliwe!

Jesteś mistrzem!

Jesteśmy mistrzami!

Chciałbym coś powiedzieć.

Davidzie Childers!

Nie pozwól sobie wmówić,
że jesteś od kogoś gorszy,

słabszy i niższy.

Widziałem, jak Bóg dokonał cudu.

Widziałem boisko pełne
85-ciu przegranych Gigantów.

Powiedz, czy z Bogiem
jest coś niemożliwego?

Nie.

Zach, widziałem,
jak dokonaliście niemożliwego.

- Czy są rzeczy niemożliwe?
- Nie ma.

I jak, Brock? Zbudowałeś wielki,
kamienny mur. I wytrzymał.

- Istnieją rzeczy niemożliwe?
- Nie.

- Scott, jest coś niemożliwego?
- Nie.

Jesteś pewien? Giganci byli wielcy!
I było ich trzykrotnie więcej!

Nie ma rzeczy niemożliwych?

Nie ma.

- Nathan, są?
- Nie.

- Jonathan?
- Nie.

- Jesteś pewien?
- Tak.

Ja też.

Bóg pozwoli nam zrobić wszystko.
Bo tego chce.

Decyduje się wam pomóc,

bo was kocha.

Pan będzie wam pomagał
w całym życiu,

jeśli Mu zaufacie.

Podziękujmy Mu.

Patrzcie, kto przyszedł.

Czy to Grant Taylor, mistrz stanu?

Nie powinien tu mieszkać.

Raczej szukać pracy.

Bóg to zrobił.

Udało się.

Dał mi tę pracę.

Pomógł nam w potrzebie

i przełamał strach.

Pozwolił nam wygrać, bo mógł.

To najlepszy dzień w moim życiu.

Jeszcze się nie skończył.

Słucham?

Chciałam ci tylko powiedzieć,
że założyłeś nową drużynę.

Jaką?

Będziesz tatusiem.

Będziemy mieli dziecko?

Tak.

Powiedz, trenerze,

czy jest coś niemożliwego,
gdy pomaga ci Bóg?

To dla mnie za wiele.

Dwa lata później

Z Bogiem wszystko jest możliwe.

BOGU CHWAŁA NA WIEKI!

Tekst polski:
Piotr Kacprzak