All language subtitles for Blondie in an Ancient Time_S01E14_Episode 14.Thai (CC)
Afrikaans
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:01,480 --> 00:00:02,960
- [ดนตรียะเยือก]
- ทุกคนไม่สงสัยกันหรือไง
2
00:00:03,040 --> 00:00:05,320
[แพร] ว่าป้าแว่นน่ะแกตายเพราะอะไรกันแน่
3
00:00:05,400 --> 00:00:07,440
[ทับทิม] หนังสือรับรองจากท่านหมอค่ะ
4
00:00:07,520 --> 00:00:08,840
ท่านตรวจศพแม่แว่นแล้ว
5
00:00:08,920 --> 00:00:11,600
แม่แว่นโดนทำร้ายจนตกบันไดตาย
6
00:00:11,680 --> 00:00:15,440
ไม่ได้เป็นลมแล้วตกลงมาตาย
อย่างที่คุณหลวงอ้างค่ะ
7
00:00:15,520 --> 00:00:18,960
[กล้า] นี่เป็นใบคำร้องยื่นฟ้องคุณเฟื้องขอรับ
8
00:00:19,040 --> 00:00:21,520
[ดนตรีชวนลุ้น]
9
00:00:21,600 --> 00:00:25,080
[แพร] ฉันเห็นขุนเอก
เอาเงินไปติดสินบนลูกขุน แต่ถึงจะไม่สำเร็จ
10
00:00:25,160 --> 00:00:26,680
ขุนเอกก็ขู่ว่าจะเปลี่ยนตัวลูกขุน
11
00:00:26,760 --> 00:00:28,720
ข้าไม่มีทางเลือกอะไรเลยใช่หรือไม่
12
00:00:29,320 --> 00:00:30,240
มีสิ
13
00:00:30,320 --> 00:00:33,840
[แพร] ถ้าท่านขุนน่ะ
ไม่อยากให้แม่ของท่านขุนติดคุก
14
00:00:33,920 --> 00:00:36,760
คุณหลวงจะต้องปล่อยให้นายกล้าเป็นไท
15
00:00:36,840 --> 00:00:38,720
โดยไม่ต้องไถ่ตัวแม้แต่แดงเดียว
16
00:00:38,800 --> 00:00:40,720
- มึงว่าอะไรนะ
- พี่ตุ่นด้วยอีกคนหนึ่ง
17
00:00:43,240 --> 00:00:44,760
กระผมขอถอนฟ้องขอรับ
18
00:00:44,840 --> 00:00:45,960
[ชาวบ้านฮือฮา]
19
00:00:46,040 --> 00:00:49,440
[กล้า] กระผมไม่ติดใจเอาความใดๆ
คุณเฟื้องกับคุณหลวงอีกแล้วขอรับ
20
00:00:49,520 --> 00:00:51,080
- [ก้อน] เฮ้ย
- [ชาวบ้านจอแจ]
21
00:00:51,160 --> 00:00:56,520
[ดนตรีจบ]
22
00:00:56,600 --> 00:00:58,640
แด่อิสรภาพ
23
00:00:58,720 --> 00:01:00,920
[ทุกคน] เย่
24
00:01:01,600 --> 00:01:03,160
[ลิ้นจี่คิกคัก]
25
00:01:03,760 --> 00:01:04,599
- [เสียงดูดน้ำ]
- [ลิ้นจี่แค่นเสียง]
26
00:01:04,680 --> 00:01:07,760
เสียดาย นายช่างไปทำธุระที่พระนครเสียหลายวัน
27
00:01:07,840 --> 00:01:11,240
- ไม่อย่างนั้นคงได้ฉลองกันที่เรือนด้วยเหล้าฝรั่ง
- [ดนตรีสดใส]
28
00:01:11,320 --> 00:01:12,600
- [สูดปาก]
- [แพร] ใช่ไหม
29
00:01:12,680 --> 00:01:15,040
ไม่เป็นไร พอนายช่างกลับมา
30
00:01:15,120 --> 00:01:18,560
เราก็จัดเลี้ยงฉลองใหม่อีกครั้ง ตั้งแต่เกิดมา
31
00:01:18,640 --> 00:01:20,840
ข้ายังไม่เคยลองเหล้าฝรั่งเสียที [หัวเราะ]
32
00:01:21,560 --> 00:01:23,160
[ตุ่นหัวเราะ]
33
00:01:25,400 --> 00:01:28,080
เออ นางแพร เอ็งพาพวกเราออกมาเป็นไท
34
00:01:28,160 --> 00:01:31,280
[ตุ่น] จากทาสมาเป็นไพร่ แล้วต่อไป
35
00:01:31,360 --> 00:01:34,400
พวกเราจะเป็นไพร่สมในสังกัดมูลนายคนใดหรือ
36
00:01:35,000 --> 00:01:38,600
หรือจะให้พวกเราไปเป็นไพร่หลวง
37
00:01:38,680 --> 00:01:42,560
เข้าเวรเดือนหนึ่งออกเวรสามเดือน
สลับกันไปมาอย่างนั้นหรือนางแพร
38
00:01:42,640 --> 00:01:44,400
ฮึ ไม่ต้องห่วงหรอก
39
00:01:44,480 --> 00:01:46,640
เพราะว่าฉันน่ะหาข้อมูลเรื่องนี้มาแล้ว
40
00:01:46,720 --> 00:01:49,040
พวกเราต้องทำงานหาเงินไปจ่ายส่วย
41
00:01:49,120 --> 00:01:51,240
แล้วพวกเราน่ะก็เป็นไพร่หลวงส่วย
42
00:01:51,320 --> 00:01:53,400
[แพร] ก็คือไม่ต้องเข้าเวรไปทำงานให้หลวง
43
00:01:55,800 --> 00:01:58,760
ส่วนพี่กับนายกล้าน่ะต้องช่วยฉันทำงานขายของนะ
44
00:01:58,840 --> 00:02:00,880
[แพร] เพราะว่าฉันจะเปิดร้านทุกอย่างหนึ่งอัฐ
45
00:02:00,960 --> 00:02:02,760
- อีกสาขาหนึ่ง
- [แค่นเสียง]
46
00:02:02,840 --> 00:02:04,880
ขอบพระคุณขอรับคุณนาย
47
00:02:04,960 --> 00:02:08,400
[ตุ่น] กระผมยินดีรับใช้คุณนายทุกอย่าง
48
00:02:08,479 --> 00:02:11,520
เพื่อเป็นการตอบแทน
ที่คุณนายช่วยกระผมออกมาขอรับ
49
00:02:11,600 --> 00:02:12,720
- [ตุ่นหัวเราะ]
- เป็นเกียรติมากค่ะคุณตุ่น [หัวเราะ]
50
00:02:13,320 --> 00:02:16,320
ข้าจะตั้งใจทำงานให้สมกับที่เอ็งช่วยเหลือข้า
51
00:02:16,400 --> 00:02:20,120
[ดนตรีสดใส]
52
00:02:29,400 --> 00:02:33,240
- [ดนตรีจบ]
- [เสียงชาวบ้านจอแจ]
53
00:02:37,080 --> 00:02:39,960
- [ดนตรีระทึก]
- [แพรเดาะลิ้น]
54
00:02:40,040 --> 00:02:41,560
- นี่
- [ดนตรีจบ]
55
00:02:42,880 --> 00:02:47,240
[ดนตรีเร้าใจ]
56
00:02:54,360 --> 00:02:59,880
[เดาะลิ้น] นี่นายกล้า
นายอะเป็นไทแล้วนะ อย่าลืมตัวสิ
57
00:03:00,840 --> 00:03:02,080
เชิดไว้
58
00:03:08,120 --> 00:03:10,960
[ไม่มีเสียงพูด]
59
00:03:15,200 --> 00:03:18,080
- [ในลำคอ] อือ นี่ ถอยไป
- [ดนตรีจบ]
60
00:03:18,760 --> 00:03:21,760
- [แพร] น่ะ ถอยไปไกลๆ เลย เอาแนบหู
- ไป เอ็งถอยไปสิ
61
00:03:23,840 --> 00:03:25,520
เดี๋ยวฉันใช้ให้ดูนะ
62
00:03:26,240 --> 00:03:27,840
- [แพร] ฮัลโหล
- [กล้า] เฮ้ย
63
00:03:27,920 --> 00:03:29,040
- [แพร] เป็นไง
- [ลิ้นจี่] เอ้า
64
00:03:30,600 --> 00:03:32,960
- [อู้อี้] ฮัลโหล
- เฮ้ย
65
00:03:33,040 --> 00:03:36,080
เสียงชัดเหมือนเอ็งมาพูดอยู่ข้างหูข้าเลย
66
00:03:36,160 --> 00:03:37,360
- [หายใจเฮือก]
- [แพร] นี่ๆ ลองดู
67
00:03:37,440 --> 00:03:39,400
[ดนตรีสนุกสนาน]
68
00:03:40,040 --> 00:03:43,920
เอ็งว่าข้าแต่งตัวแบบนี้ ดูหล่อเหลาขึ้นไหม
69
00:03:45,200 --> 00:03:46,800
[ลากเสียง] มาก
70
00:03:47,720 --> 00:03:49,640
หล่อขึ้นมาก
71
00:03:49,720 --> 00:03:53,280
เหมือนเดิมมาก ไม่ได้ดูดีขึ้นเลย
72
00:03:53,360 --> 00:03:56,200
[แพรหัวเราะ]
73
00:03:56,280 --> 00:03:58,320
- [ทุกคนหัวเราะ]
- [แพร] นั่น
74
00:03:58,400 --> 00:04:00,080
- สวัสดีค่ะคุณลูกค้า วัน…
- [โจรฮึบ]
75
00:04:00,160 --> 00:04:02,160
[ดนตรีสะพรึง]
76
00:04:02,760 --> 00:04:04,240
- เฮ้ย
- [กรี๊ด]
77
00:04:04,320 --> 00:04:06,560
- [แพร] โอ๊ย
- [ลิ้นจี่กรี๊ด]
78
00:04:06,640 --> 00:04:08,320
[ทุกคนโวยวาย]
79
00:04:08,400 --> 00:04:09,760
[ลิ้นจี่กรี๊ดรัวๆ]
80
00:04:09,840 --> 00:04:12,720
[โจรฮึบ]
81
00:04:12,800 --> 00:04:14,720
[โอย]
82
00:04:14,800 --> 00:04:16,440
- [โจร] ไป
- [ลิ้นจี่หวีด]
83
00:04:16,519 --> 00:04:17,680
- [แพรโอย]
- [ลิ้นจี่] นางแพร
84
00:04:17,760 --> 00:04:18,720
[กล้า] นางแพร
85
00:04:19,560 --> 00:04:21,920
- [ลิ้นจี่] นางแพร เลือด
- [กล้า] นางแพร
86
00:04:22,000 --> 00:04:24,040
- [แพรคราง]
- [ลิ้นจี่] เลือด [คราง] นางแพร
87
00:04:24,120 --> 00:04:25,400
นางแพร
88
00:04:25,480 --> 00:04:28,000
[เสียงกลองรัวลุ้นระทึก]
89
00:04:33,920 --> 00:04:37,800
[เพลง “เธอ” ]
90
00:04:39,640 --> 00:04:42,960
♪ เธอคนนี้ ♪
91
00:04:43,040 --> 00:04:48,400
♪ ที่รอมาแสนนาน ♪
92
00:04:50,680 --> 00:04:54,400
♪ เธอคนนี้ ♪
93
00:04:54,480 --> 00:04:59,960
♪ ที่ฉันตามหา ♪
94
00:05:01,680 --> 00:05:05,480
♪ เธอคนนี้ ♪
95
00:05:05,560 --> 00:05:08,240
♪ เท่านั้น ♪
96
00:05:08,320 --> 00:05:13,760
♪ ทำให้ชีวิตของฉันนั้นมีค่า ♪
97
00:05:14,400 --> 00:05:19,520
♪ และเธอคือรักสุดท้าย ♪
98
00:05:19,600 --> 00:05:24,600
♪ และจะรอจนกว่าฉัน ♪
99
00:05:24,680 --> 00:05:30,040
♪ จะหมดลมหายใจ ♪
100
00:05:33,480 --> 00:05:36,280
[เพลงจบ]
101
00:05:39,640 --> 00:05:41,880
[ดนตรีลุ้นระทึก]
102
00:05:41,960 --> 00:05:44,440
[กล้า] เป็นอย่างไรบ้างขอรับท่านหมอ
103
00:05:44,520 --> 00:05:49,160
โชคดีนะที่ตอนถูกแทง มือของโจรมันน่าจะสะบัด
104
00:05:50,200 --> 00:05:52,960
มีดมันก็เลยแฉลบ แผลเลยไม่ลึก
105
00:05:54,000 --> 00:05:57,960
[หมอบุญลือ] แต่ยังไงเสีย
คืนนี้ก็ให้นอนพักซะที่นี่ก่อนนะ
106
00:06:08,080 --> 00:06:09,720
พวกเอ็งอยู่กันตั้งหลายคน
107
00:06:10,400 --> 00:06:14,000
[แฟง] พวกมันก็ปรี่มาทำร้ายนางแพรแค่คนเดียว
108
00:06:14,080 --> 00:06:18,640
แบบนี้ ไอ้พวกโจรมันตั้งใจทำร้ายนางแพรแน่ๆ
109
00:06:20,160 --> 00:06:22,440
[แฟง] อยากรู้นักว่าใคร
110
00:06:23,880 --> 00:06:28,440
ตอนนี้ ผู้ที่มีความแค้นกับนางแพรมากที่สุด
111
00:06:29,720 --> 00:06:31,200
มีเพียงผู้เดียว
112
00:06:36,000 --> 00:06:40,000
[แค่นหัวเราะ] มันเกือบ
จะทำให้พ่อกับแม่ต้องเข้าตาราง
113
00:06:40,080 --> 00:06:42,640
- [ดนตรีจบ]
- ไม่สั่งสอนมันเสียบ้าง มันจะเหลิง
114
00:06:43,560 --> 00:06:44,560
[เฟื้อง] ยังเป็นบุญ
115
00:06:44,640 --> 00:06:46,960
ที่คุณพี่น่ะเพียงแค่สั่งสอน
116
00:06:47,040 --> 00:06:49,880
หากแก้แค้นมันจริงๆ นะ พวกมันคงได้ตายกันหมด
117
00:06:50,840 --> 00:06:52,760
ลูกเองก็โกรธเกลียดพวกมัน
118
00:06:53,480 --> 00:06:55,480
แต่อย่าถึงขั้นต้องเอาชีวิตกันเลยขอรับ
119
00:06:57,400 --> 00:06:59,400
แล้วมันตายไหมเล่า
120
00:07:00,440 --> 00:07:02,080
- [ดนตรีชวนลุ้น]
- ก็เป็นเช่นนี้พ่อเอก
121
00:07:02,800 --> 00:07:04,560
ไอ้กล้ามันถึงได้เหิมเกริม
122
00:07:05,480 --> 00:07:07,000
[ก่ำ] เลิกใจอ่อนได้แล้ว
123
00:07:07,080 --> 00:07:11,000
[ดนตรีระทึก]
124
00:07:12,120 --> 00:07:13,760
[เสียงนกร้อง]
125
00:07:14,640 --> 00:07:16,720
- [ดนตรีจบ]
- ส่งคนมาทำร้ายนางแพรหรือ
126
00:07:16,800 --> 00:07:20,880
ค่ะคุณพ่อ โชคดีที่บาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้น
127
00:07:21,480 --> 00:07:25,520
[ก้อน] เอ่อๆ มีหลักฐานแน่ชัด
หรือขอรับว่าเป็นฝีมือคุณหลวง
128
00:07:25,600 --> 00:07:26,720
[ถอนหายใจ]
129
00:07:26,800 --> 00:07:30,240
แม่แพรเป็นตัวตั้งตัวตีให้กล้าไปฟ้องร้องคุณเฟื้อง
130
00:07:31,240 --> 00:07:32,720
เหตุจูงใจชัดเจนจ้ะ
131
00:07:32,800 --> 00:07:34,400
[สูดลมหายใจ]
132
00:07:34,480 --> 00:07:38,000
คดีก็สิ้นสุดไปแล้ว แทนที่จะจบ กลับเล่นตลบหลัง
133
00:07:38,080 --> 00:07:40,800
คุณหลวงเนี่ยเชื่อใจไม่ได้จริงๆ นะเจ้าคะ
134
00:07:41,480 --> 00:07:43,880
[ก้อน] เป็นเช่นนี้แล้ว คุณพระยังจะให้คุณหนูเนี่ย
135
00:07:43,960 --> 00:07:48,280
ไปดองกับตระกูลที่
คดในข้องอในกระดูกเช่นนี้อีกเหรอขอรับ
136
00:07:48,360 --> 00:07:51,720
[ดนตรีสะพรึง]
137
00:07:59,360 --> 00:08:01,840
[เสียงนกร้อง]
138
00:08:01,920 --> 00:08:04,440
[เสียงจอแจ]
139
00:08:04,520 --> 00:08:06,440
[ดนตรีจบ]
140
00:08:06,520 --> 00:08:10,400
[คราง] นางแพร เอ็งเป็นอย่างไรบ้าง
141
00:08:10,480 --> 00:08:14,480
โอ๊ย หลบทางให้พากันเข้าไปนั่งก่อน
142
00:08:14,560 --> 00:08:17,400
- อ๋อ จ้ะ จ้ะๆ ทางนี้จ้ะ
- ช้าๆ นะจ๊ะ
143
00:08:18,320 --> 00:08:19,800
[แพร] ขอบใจนะ
144
00:08:19,880 --> 00:08:21,200
[แพรถอนหายใจ]
145
00:08:21,280 --> 00:08:22,840
[แพรพ่นลมหายใจ]
146
00:08:22,920 --> 00:08:26,320
แม่แพรอาการดีขึ้นแล้ว
ท่านหมอเลยให้กลับมาพักที่เรือนจ้ะ
147
00:08:26,920 --> 00:08:31,120
[ร้องไห้] ข้าน่ะนึกว่าเอ็งตายแล้วซะอีก
148
00:08:31,200 --> 00:08:33,000
เลือดเอ็งเต็มเลย
149
00:08:33,080 --> 00:08:36,200
ลิ้นจี่ ฉันหนังเหนียวจะตาย
ไม่ตายง่ายๆ หรอกน่า
150
00:08:36,280 --> 00:08:37,720
[ครางในลำคอ]
151
00:08:37,799 --> 00:08:40,039
ท่านหมอบอกว่านางแพรมันดวงดี
152
00:08:40,120 --> 00:08:42,960
เลยโดนแทงเฉี่ยวๆ
ไม่เป็นอะไรมาก ไม่สาหัสมาก
153
00:08:43,760 --> 00:08:48,040
เออ แล้วนี่เอ็ง
จะแจ้งความเอาเรื่องหลวงก่ำหรือไม่
154
00:08:48,120 --> 00:08:51,360
เฮอะ ครั้งที่แล้วมีหลักฐานตั้งเยอะ
155
00:08:51,440 --> 00:08:54,360
ยังทำอะไรหลวงก่ำไม่ได้เลย แจ้งไปก็เสียเวลาจ้ะ
156
00:08:54,440 --> 00:08:55,520
- [แฟงในลำคอ] อือ
- [แพรถอนหายใจ]
157
00:08:56,600 --> 00:08:58,680
- [ดนตรีเศร้า]
- [แฟงถอนหายใจ]
158
00:08:58,760 --> 00:09:01,680
ฉันว่าแม่แพรไปกินยาแล้วนอนพักในห้องก่อนเถอะ
159
00:09:02,320 --> 00:09:04,560
[ลิ้นจี่] เออ ไปๆ เดี๋ยวข้าพาไป
160
00:09:04,640 --> 00:09:07,200
- มา
- [แฟง] เอ้า ระวังๆ
161
00:09:07,280 --> 00:09:08,440
- ไหวไหม
- [แฟง] ค่อยๆ นะ
162
00:09:08,520 --> 00:09:10,200
ขอบคุณนะคะคุณทับทิม
163
00:09:10,280 --> 00:09:11,200
- [พ่นลมหายใจ]
- [ลิ้นจี่หัวเราะแห้งๆ]
164
00:09:11,280 --> 00:09:14,640
- [แฟง] เอ้านี่ยาจ้ะ
- อ๋อจ้ะ ขอบใจจ้ะ มา
165
00:09:16,480 --> 00:09:19,400
- [ลิ้นจี่] ค่อยๆ นะ
- [แพร] ลิ้นจี่ ไม่เป็นไรเลย
166
00:09:20,400 --> 00:09:22,760
เรื่องทั้งหมดเป็นเพราะข้าเลย
167
00:09:28,240 --> 00:09:32,000
[ลิ้นจี่ถอนหายใจ] มา ค่อยๆ นะ
168
00:09:32,080 --> 00:09:33,280
[ลิ้นจี่] อือ
169
00:09:35,640 --> 00:09:37,080
[ลิ้นจี่หัวเราะเบาๆ]
170
00:09:39,000 --> 00:09:41,920
เอ็งพักเสียหน่อยเถิด อยากได้อะไรก็เรียกข้า
171
00:09:43,000 --> 00:09:44,320
- [ดนตรีจบ]
- ขอบใจนะ
172
00:09:48,800 --> 00:09:49,760
[ถอนหายใจ]
173
00:09:50,440 --> 00:09:53,520
[แพร] อุ๊ย [เดาะลิ้น สูดปาก พ่นลมหายใจ]
174
00:09:53,600 --> 00:09:57,840
เจ้าพ่อนะเจ้าพ่อ
แค่ส่งหนูมาผิดยุค กลัวหนูทุกข์ไม่พอหรือไง
175
00:09:57,920 --> 00:09:59,600
เลยทำให้มีแต่เรื่องเนี่ย [แค่นเสียง]
176
00:09:59,680 --> 00:10:01,880
โกรธแค้นจนพาลถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์เลยหรือ
177
00:10:03,560 --> 00:10:05,400
[กล้า] ถ้าท่านไม่เมตตาเอ็ง
178
00:10:06,000 --> 00:10:08,600
คงไม่ส่งของวิเศษนี้มาช่วยชีวิตเอ็งไว้หรอก
179
00:10:10,320 --> 00:10:12,920
เฮ้ย มันไปอยู่กับนายได้ไงอะ
180
00:10:14,720 --> 00:10:18,000
- [เสียงคนโวยวาย]
- [ลิ้นจี่กรี๊ดรัวๆ]
181
00:10:18,080 --> 00:10:20,560
- [ดนตรีลุ้นระทึก]
- [แพรหอบ]
182
00:10:20,640 --> 00:10:22,440
[กล้า] มีดโดนของวิเศษนี้เสียก่อน
183
00:10:22,520 --> 00:10:25,560
ไม่อย่างงั้นเอ็งได้กลายเป็นผีไปเสียแล้ว
184
00:10:25,640 --> 00:10:28,520
- [ดนตรีจบ]
- [หอบ]
185
00:10:28,600 --> 00:10:30,640
[เสียงเปิดโทรศัพท์]
186
00:10:30,720 --> 00:10:32,840
[ถอนหายใจ เดาะลิ้น] โชคดีที่ยังไม่พัง
187
00:10:32,920 --> 00:10:34,120
[แพรถอนหายใจ]
188
00:10:34,200 --> 00:10:37,600
เฮ้ย นายกล้า
แล้วมีใครเห็นมือถือฉันหรือเปล่าอะ
189
00:10:38,200 --> 00:10:40,880
ตอนนั้นทุกคนกำลังเป็นห่วงเอ็ง ไม่มีใครเห็นหรอก
190
00:10:41,800 --> 00:10:45,000
[ถอนหายใจ เดาะลิ้น สูดปาก]
191
00:10:45,080 --> 00:10:45,920
ขอบใจนะ
192
00:10:50,160 --> 00:10:51,840
[กล้าถอนหายใจ]
193
00:10:53,040 --> 00:10:57,920
เป็นเพราะข้า เอ็งจึงเกือบตายเช่นนี้
194
00:11:01,040 --> 00:11:02,680
[กล้า] ข้ายอมแล้ว
195
00:11:04,000 --> 00:11:07,560
ข้าจะยอมทำทุกทางเพื่อให้เอ็งได้กลับบ้าน
196
00:11:07,640 --> 00:11:10,560
[ดนตรีเร้าใจ]
197
00:11:10,640 --> 00:11:13,440
นี่นายจะสู้เรื่องคุณทับทิมแล้วใช่ไหม
198
00:11:13,520 --> 00:11:17,440
[ดนตรีเปลี่ยนเป็นดนตรีซึ้ง]
199
00:11:18,640 --> 00:11:19,920
ให้มันได้งี้ดิ
200
00:11:20,800 --> 00:11:22,480
งั้นไปกัน
201
00:11:23,240 --> 00:11:25,120
- เฮ้ย
- [แพร] โอ๊ย
202
00:11:25,200 --> 00:11:26,240
นางแพร
203
00:11:26,840 --> 00:11:29,960
แผลเอ็งยังไม่หายดี อย่าลุกพรวดพราดแบบนี้สิ
204
00:11:33,280 --> 00:11:37,160
[พอล] เสร็จหรือยังมิ่ง
ฉันอยากจะไปหาแพรแล้ว
205
00:11:37,240 --> 00:11:39,080
[มิ่ง] รอสักประเดี๋ยวขอรับนายช่าง
206
00:11:42,160 --> 00:11:43,760
ไม่ต้องไปหรอกค่ะบอส
207
00:11:44,440 --> 00:11:48,640
- แพร บาดเจ็บอยู่ไม่ใช่เหรอ มาทำไม
- [แพรหัวเราะเบาๆ]
208
00:11:48,720 --> 00:11:51,080
- [ดนตรีจบ]
- เจ็บขนาดนี้ก็ไม่ต้องมาทำงานก็ได้
209
00:11:51,840 --> 00:11:54,600
ฉันไม่ได้ตั้งใจจะมาทำงานหรอกค่ะ
210
00:11:54,680 --> 00:11:59,760
คือฉันมีเรื่องจะอยากขอให้นายช่างช่วยหน่อยค่ะ
211
00:11:59,840 --> 00:12:04,240
[ดนตรีระทึก]
212
00:12:12,320 --> 00:12:15,600
- [ดนตรีจบ]
- กระผมเกรงว่าเรื่องของเจ้าเอกกับหนูทับทิม
213
00:12:15,680 --> 00:12:18,480
[ก่ำ] มันจะล่าช้าเสียเวลากันไปเสียเปล่า
214
00:12:18,560 --> 00:12:22,480
ก็เลยคิดกันว่าเราอยากจะเจรจา
215
00:12:22,560 --> 00:12:24,760
เป็นเรื่องเป็นราวกันสักทีน่ะขอรับ
216
00:12:25,960 --> 00:12:29,160
[ก้อน] เอ่อ ขอประทานโทษที่ขัดจังหวะนะขอรับ
217
00:12:29,240 --> 00:12:33,360
นายช่างฝรั่งมาขอพบคุณพระ
บอกมีเรื่องธุระด่วนขอรับ
218
00:12:33,440 --> 00:12:34,360
อือ
219
00:12:35,200 --> 00:12:38,040
นายช่างพอลไม่เคยมาขอพบฉันเลย
220
00:12:38,120 --> 00:12:41,160
แสดงว่าเป็นธุระสำคัญจริงๆ
221
00:12:42,360 --> 00:12:44,480
[เอี่ยว] อ้าว หลวงก่ำ
222
00:12:44,560 --> 00:12:50,120
ฉันคงต้องเสียมารยาท เชิญให้
นายช่างพอลมาคุยธุระพร้อมๆ กับคุณหลวงเลย
223
00:12:50,200 --> 00:12:51,760
คงจะไม่เป็นไรนะ
224
00:12:53,200 --> 00:12:56,080
ก็สุดแท้แต่ความสะดวกของคุณพระเถอะขอรับ
225
00:12:56,160 --> 00:12:58,160
อือ ขอบใจ
226
00:12:59,280 --> 00:13:01,040
ไปตามนายช่างพอลมาเลยไป
227
00:13:01,120 --> 00:13:02,320
- ขอรับ
- [ดนตรีไทยลุ้นระทึก]
228
00:13:05,080 --> 00:13:06,360
[ก้อน] เชิญขอรับ
229
00:13:09,200 --> 00:13:10,600
[เอี่ยว] โอ้
230
00:13:15,120 --> 00:13:19,960
[ดนตรีระทึก]
231
00:13:21,240 --> 00:13:22,160
[เอกพ่นลมหายใจ]
232
00:13:35,920 --> 00:13:39,800
- นางแพร ได้ข่าวว่าเอ็งถูกทำร้าย
- [แพร] เจ้าค่ะ
233
00:13:39,880 --> 00:13:42,600
[เอี่ยว] เอ็งมาพบข้าด้วยเรื่องนี้หรือ
234
00:13:42,680 --> 00:13:45,760
[ดนตรียะเยือก]
235
00:13:46,720 --> 00:13:47,640
ไม่ใช่เจ้าค่ะ
236
00:13:47,720 --> 00:13:49,000
[เอี่ยว] อือ
237
00:13:50,000 --> 00:13:51,280
งั้นก็แล้วไป
238
00:13:51,360 --> 00:13:52,840
[ถอนหายใจ]
239
00:13:52,920 --> 00:13:54,120
แล้วนายช่างพอลล่ะ
240
00:13:54,200 --> 00:13:57,240
- [ดนตรีจบ]
- มีธุระสำคัญอะไรที่จะมาคุยกับฉันวันนี้
241
00:13:58,480 --> 00:14:01,520
กระผมในฐานะเถ้าแก่ฝ่ายชาย
242
00:14:01,600 --> 00:14:04,880
กระผมจะมาสู่ขอคุณทับทิมให้กล้า
243
00:14:04,960 --> 00:14:06,200
[เอี่ยว] ฮะ
244
00:14:06,800 --> 00:14:10,000
[ดนตรีชวนลุ้น]
245
00:14:11,480 --> 00:14:12,760
ไอ้กล้า
246
00:14:14,880 --> 00:14:17,120
นี่เอ็งริจะเทียบชั้นกับข้าเชียวหรือ
247
00:14:17,200 --> 00:14:18,760
มิได้ขอรับ
248
00:14:19,880 --> 00:14:23,480
กระผมเพียงต้องการ
แสดงความจริงใจที่มีต่อคุณทับทิม
249
00:14:23,560 --> 00:14:26,160
จึงให้ผู้ใหญ่มาเจรจากับคุณพระ
250
00:14:27,280 --> 00:14:29,200
[กล้า] เพื่อให้เป็นไปตามธรรมเนียมขอรับ
251
00:14:29,280 --> 00:14:32,320
ไอ้ทาส เป็นไทได้ไม่กี่วัน
252
00:14:32,920 --> 00:14:35,200
[แค่นหัวเราะ] ริอ่านใฝ่สูง
253
00:14:35,800 --> 00:14:37,400
[ก่ำ] คิดจะปองรักลูกสาวคุณพระงั้นหรือ
254
00:14:38,600 --> 00:14:40,800
เอ็งนี่ไม่เจียมกะลาหัวเลยนะ
255
00:14:40,880 --> 00:14:42,640
[ดนตรีระทึก]
256
00:14:42,720 --> 00:14:44,720
[ก่ำ] ความคิดผิดเพี้ยนเช่นนี้
257
00:14:45,760 --> 00:14:46,760
คงมาจากเอ็งสินะ
258
00:14:48,160 --> 00:14:50,560
ตอนนี้นายกล้ากำลังตั้งใจทำงาน
259
00:14:50,640 --> 00:14:54,520
[แพร] สร้างเนื้อสร้างตัว
เพื่อให้ได้คู่ควรกับคุณทับทิมอยู่เจ้าค่ะ
260
00:14:54,600 --> 00:14:57,080
[แค่นเสียง]
261
00:14:57,160 --> 00:14:59,000
- คู่ควรอย่างงั้นหรือ
- [ดนตรีจบ]
262
00:14:59,920 --> 00:15:04,400
ข้าไม่เคยเห็นทาสคนไหนที่จะได้ครองคู่
กับลูกสาวขุนน้ำขุนนางเลยจนคนเดียว
263
00:15:04,480 --> 00:15:08,080
[ดนตรียะเยือก]
264
00:15:08,160 --> 00:15:10,760
คนที่จะคู่ควรและก็เหมาะสม
265
00:15:10,840 --> 00:15:12,800
ก็มีเพียงแค่ลูกเอกเท่านั้นนะเจ้าคะ
266
00:15:13,640 --> 00:15:18,000
[เฟื้อง] งั้นเรารีบมากำหนดวันแต่งงาน
ของหนูทับทิมกับพ่อเอกกันเลยดีกว่าไหมคะ
267
00:15:19,280 --> 00:15:22,200
- [ดนตรีระทึก]
- เรื่องนั้นไว้ปรึกษาหารือกันครั้งหน้าเถิด
268
00:15:22,280 --> 00:15:24,120
ครั้งนี้ฉันขอตัวก่อน
269
00:15:24,800 --> 00:15:26,680
[ก่ำอึกอัก] คุณๆ… คุณพระ
270
00:15:32,720 --> 00:15:34,600
[เสียงกระแทกไม้ตะพด]
271
00:15:34,680 --> 00:15:36,920
เป็นเพราะพวกเอ็งแท้ๆ
272
00:15:41,760 --> 00:15:43,320
บัดซบ
273
00:15:49,200 --> 00:15:54,040
[ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ]
274
00:15:54,120 --> 00:15:55,920
พวกเอ็งคงเห็นแล้ว
275
00:15:57,000 --> 00:15:59,040
ว่าคุณพระท่านมีความคิดเช่นใด
276
00:15:59,120 --> 00:16:01,800
[เสียงนกร้อง]
277
00:16:03,080 --> 00:16:04,960
ทีหน้าทีหลัง
278
00:16:06,320 --> 00:16:08,640
อย่าทำอะไรหน้าด้านแบบนี้อีก
279
00:16:08,720 --> 00:16:12,800
[ดนตรีเร้าใจ]
280
00:16:23,080 --> 00:16:25,080
[แพรถอนหายใจ]
281
00:16:25,160 --> 00:16:26,760
- [ดนตรีจบ]
- [เสียงฝีเท้า]
282
00:16:26,840 --> 00:16:29,160
[ถอนหายใจ]
283
00:16:29,240 --> 00:16:33,160
คุณพระไม่เกรงใจช่างพอล ต่อไปเอาใครดีเนี่ย
284
00:16:33,240 --> 00:16:36,320
- [แพรถอนหายใจ เดาะลิ้น]
- คุณพระโกรธขนาดนี้
285
00:16:36,400 --> 00:16:38,200
เอ็งยังกล้าไปสู้หน้าท่านอีกหรือ
286
00:16:38,280 --> 00:16:40,800
[แค่นเสียง] นี่
287
00:16:40,880 --> 00:16:44,080
[เดาะลิ้น] นายจะให้ฉันถอดใจ
จนไม่ได้กลับบ้านเลยหรือไง
288
00:16:44,680 --> 00:16:47,760
ยังไงฉันก็จะทำให้คุณพระยกคุณทับทิมให้นายให้ได้
289
00:16:48,360 --> 00:16:52,640
[แพร] นายกล้า นี่ถ้านายไม่คิดจะช่วยคิดนะ
ไปช่วยพี่ตุ่นกับลิ้นจี่ขายของเลยไป
290
00:16:52,720 --> 00:16:54,840
ไปเลย [ถอนหายใจ เดาะลิ้น]
291
00:16:54,920 --> 00:16:57,640
- [เอฟเฟกต์ตลก]
- [เสียงกรน]
292
00:16:58,320 --> 00:17:00,680
ช่วยอะไร มีคนที่ไหน
293
00:17:01,400 --> 00:17:02,840
[แพรถอนหายใจ]
294
00:17:02,920 --> 00:17:05,240
ยอดขายตกลงมาเยอะเลย
295
00:17:06,480 --> 00:17:10,640
เราต้องพักเรื่องคุณพระ
แล้วมาคิดหาวิธีเรียกลูกค้าก่อนที่ร้านจะเจ๊งดีกว่า
296
00:17:10,720 --> 00:17:13,319
[ดนตรีปริศนา]
297
00:17:15,119 --> 00:17:17,560
[หายใจเฮือก] ถึงเวลาโปรโมชั่น
298
00:17:17,640 --> 00:17:22,240
- [ดนตรีจบ]
- [เพลงกลองยาวสนุกสนาน]
299
00:17:22,319 --> 00:17:25,640
[เสียงปรบมือตามจังหวะ]
300
00:17:28,359 --> 00:17:30,720
เร่เข้ามาจ้ะ เร่เข้ามา
301
00:17:30,800 --> 00:17:34,200
วันนี้วันพิเศษ แม่ค้าอารมณ์ดีมากอยากขายของ
302
00:17:34,280 --> 00:17:37,920
ซื้อไปเลย ซื้อหนึ่งแถมอีกหนึ่งไปเลยจ้ะ
303
00:17:38,000 --> 00:17:40,080
- [ลิ้นจี้เป่าปาก]
- [เสียงเครื่องดนตรี]
304
00:17:40,160 --> 00:17:42,560
[ชาวบ้านชาย] โอ้โฮ ซื้อหนึ่งแถมหนึ่งเลยหรือ
305
00:17:42,640 --> 00:17:45,400
ใช่แล้วจ้ะ บอกเลยว่าสินค้ามีจำนวนจำกัด
306
00:17:45,480 --> 00:17:47,920
หมดแล้วหมดเลยนะคะคุณลูกค้า
307
00:17:48,000 --> 00:17:51,240
- [แพร] ไปค่ะลุย เข้าไปดูข้างในได้เลยนะจ๊ะ
- [ตุ่นกับลิ้นจี่ตะโกนเชียร์]
308
00:17:51,320 --> 00:17:53,760
[เสียงเพลงกลองยาวสนุกสนาน]
309
00:17:53,840 --> 00:17:57,360
[กล้า] ช้าหมด ของก็หมดเหมือนกันจ้ะ
310
00:17:57,440 --> 00:18:00,000
- [ลิ้นจี่หัวเราะ]
- [กล้า] เร่เข้ามา
311
00:18:00,080 --> 00:18:01,440
- [แพร] เข้ามาดูได้นะจ๊ะ
- ไอ้ก้อน
312
00:18:02,120 --> 00:18:05,000
- [ก้อน] ครับ ใช่แล้วขอรับ
- [เอี่ยว] นี่มันไอ้กล้านี่ใช่ไหม
313
00:18:05,080 --> 00:18:07,440
[ก้อน] ปกติมันขี้อายมากนะขอรับ
314
00:18:07,520 --> 00:18:11,840
แต่วันนี้มันยอมเต้นแร้งเต้นกาเนี่ยเพื่อเงิน
315
00:18:11,920 --> 00:18:12,760
[เสียงจอแจที่ร้านลอยมา]
316
00:18:12,840 --> 00:18:16,640
นี่แสดงว่ามันตั้งใจทำเพื่อคุณหนูจริงๆ นะขอรับ
317
00:18:17,560 --> 00:18:21,520
- [ลิ้นจี่] ค่ะ
- [แพรตามจังหวะกลอง] ซื้อหนึ่งแถมอีกหนึ่งๆ
318
00:18:21,600 --> 00:18:23,800
- [แพรร้องเพลง] แถมอีกหนึ่ง
- [กล้า] ช้าหมด…
319
00:18:23,880 --> 00:18:25,240
ขอรับ [หัวเราะเขินๆ]
320
00:18:25,320 --> 00:18:28,040
[เสียงแพรกับกล้าลอยมา]
321
00:18:28,120 --> 00:18:32,080
[ดนตรีซึ้ง]
322
00:18:32,920 --> 00:18:34,960
- อ้าว คุณพระเอี่ยว
- [เอี่ยว] อ้าว ท่านหมอ
323
00:18:35,040 --> 00:18:37,320
- [ดนตรีจบ]
- วันนี้คุณทับทิมไม่ได้มาที่โรงหมอหรอกขอรับ
324
00:18:37,400 --> 00:18:40,600
อ๋อ ฉันไม่ได้มาตามหาลูกสาวฉันหรอก
325
00:18:41,280 --> 00:18:43,520
เพียงแค่แวะเวียนมาดูที่นี่
326
00:18:43,600 --> 00:18:47,160
แล้วก็มีธุระจะมาปรึกษาหารือ
ท่านหมอเล็กน้อยเท่านั้นแหละ
327
00:18:47,240 --> 00:18:50,440
อ๋อ ถ้าอย่างนั้น
เรียนเชิญคุณพระด้านในดีกว่านะครับ
328
00:18:51,320 --> 00:18:54,840
[ชาวบ้านชาย 2] อ้าว
ไอ้กล้า ขยันจริงนะเอ็งเนี่ย
329
00:18:56,160 --> 00:18:59,120
[ดนตรีซึ้ง]
330
00:19:04,840 --> 00:19:06,520
เอ๊ะๆ ท่านหมอ
331
00:19:07,160 --> 00:19:09,880
[เอี่ยว] นั่นมันไอ้กล้าใช่หรือไม่
332
00:19:09,960 --> 00:19:11,000
ใช่ขอรับ
333
00:19:11,080 --> 00:19:14,800
[หมอบุญลือ] มันเอาเมล็ดข้าวแฟ่มาส่ง
นั่นก็ร้านนางแพรมัน
334
00:19:14,880 --> 00:19:19,360
ทีแรกก็ตั้งใจว่า
จะเปิดช่วยกระผมชักชวนคนไข้มารักษา
335
00:19:19,440 --> 00:19:22,040
แต่ทำไปทำมากลับเป็นที่นิยมน่ะขอรับ
336
00:19:22,120 --> 00:19:24,040
นอกจากนั้นนะขอรับ
337
00:19:24,640 --> 00:19:27,000
ตั้งแต่ได้พวกไอ้กล้ามาช่วย
338
00:19:27,080 --> 00:19:30,400
และกระผมได้ยินว่า
มันไปเปิดเพิ่มที่อื่นอีกด้วยนะขอรับ
339
00:19:30,480 --> 00:19:34,400
[ดนตรีซึ้ง]
340
00:19:34,480 --> 00:19:36,320
- ไอ้ก้อน
- ขอรับ
341
00:19:36,400 --> 00:19:40,360
พรุ่งนี้ไปเรียกขุนเอกกับไอ้กล้าไปพบฉันที่วัด
342
00:19:41,240 --> 00:19:44,320
[เสียงเอฟเฟกต์วิ๊งๆ]
343
00:19:44,400 --> 00:19:46,720
[เสียงนกร้อง]
344
00:19:47,920 --> 00:19:51,600
เอ่ยชื่อตนเองเสร็จแล้วกล่าวตามข้า
345
00:19:51,680 --> 00:19:54,760
[ดนตรีปลุกใจ]
346
00:19:57,200 --> 00:20:00,480
ข้าพเจ้าขุนผดุงกิจประชา
347
00:20:05,960 --> 00:20:10,760
กระผม ไอ้กล้าลูกชายแม่แว่น
348
00:20:11,720 --> 00:20:13,800
ขอสาบานว่า
349
00:20:13,880 --> 00:20:15,320
[กล้ากับเอก] ขอสาบานว่า
350
00:20:15,400 --> 00:20:18,760
หากได้ครองเรือนกับแม่ทับทิมแล้ว
351
00:20:19,560 --> 00:20:21,880
[กล้ากับเอก] หากได้ครองเรือนกับแม่ทับทิมแล้ว
352
00:20:21,960 --> 00:20:24,400
จะดูแลแม่ทับทิมด้วยชีวิต
353
00:20:25,000 --> 00:20:27,200
[กล้ากับเอก] จะดูแลแม่ทับทิมด้วยชีวิต
354
00:20:27,280 --> 00:20:30,280
หากผิดคำสาบานยามใด
355
00:20:30,360 --> 00:20:33,480
จะขอยอมตายด้วยคมหอกคมดาบ
356
00:20:33,560 --> 00:20:36,000
ภายในสามวันเจ็ดวัน
357
00:20:36,080 --> 00:20:38,720
[กล้ากับเอก] หากผิดคำสาบานยามใด
358
00:20:38,800 --> 00:20:42,800
ขอให้ตายด้วยคมหอกคมดาบภายในสามวันเจ็ดวัน
359
00:20:42,880 --> 00:20:46,600
[ดนตรีเร้าใจ]
360
00:20:52,560 --> 00:20:54,480
- [ดนตรีจบ]
- ให้มาสาบานต่อหน้าพระ
361
00:20:55,280 --> 00:20:58,120
หรือว่าคุณพระจะให้โอกาสนายกล้า
362
00:20:59,000 --> 00:21:03,000
[ดนตรีเร้าใจ]
363
00:21:12,480 --> 00:21:14,680
- [ดนตรีจบ]
- [เสียงนกร้อง]
364
00:21:15,400 --> 00:21:17,560
ทั้งขุนเอกและไอ้กล้า
365
00:21:18,200 --> 00:21:22,640
ได้แสดงความจริงใจ
ที่มีต่อทับทิมจนฉันได้ประจักษ์แล้ว
366
00:21:23,920 --> 00:21:28,840
ทั้งสองคนรักแล้วก็จริงใจ
กับแม่ทับทิมลูกสาวฉันทั้งคู่
367
00:21:28,920 --> 00:21:31,680
[เอฟเฟกต์เร้าใจ]
368
00:21:32,320 --> 00:21:33,160
[สูดลมหายใจ]
369
00:21:33,240 --> 00:21:36,320
แต่ว่ามีอยู่ฝ่ายหนึ่งที่ได้เปรียบ
370
00:21:36,920 --> 00:21:38,520
เพราะว่าเป็นลูกของคุณหลวง
371
00:21:39,320 --> 00:21:41,240
- [ดนตรีชวนลุ้น]
- [เอี่ยว] ส่วนอีกฝ่ายหนึ่งเสียเปรียบ
372
00:21:41,320 --> 00:21:44,240
[เอี่ยว] ด้วยเหตุที่เพิ่งพ้นจากการเป็นทาส
373
00:21:44,800 --> 00:21:49,320
ฉันต้องการให้ทั้งสองฝ่าย
ได้ต่อสู้และแข่งขันกันอย่างยุติธรรม
374
00:21:49,400 --> 00:21:52,040
จึงอยากจะให้โอกาสกับไอ้กล้า
375
00:21:55,840 --> 00:21:57,240
[เอี่ยว] ขุนเอก
376
00:21:57,960 --> 00:22:00,680
ตอนนี้มีทรัพย์ส่วนตัวอยู่ที่เท่าใด
377
00:22:05,560 --> 00:22:08,160
มีเงินอยู่ 90 ชั่งขอรับ
378
00:22:08,240 --> 00:22:11,040
ส่วนทองคำก็ราวๆ 60 บาทขอรับ
379
00:22:13,640 --> 00:22:15,320
[เอี่ยว] เอ้า
380
00:22:16,080 --> 00:22:17,960
ถ้าภายในสามปี
381
00:22:18,040 --> 00:22:23,280
ไอ้กล้าสามารถหาทรัพย์
ได้เท่ากับที่ขุนเอกมีอยู่ตอนนี้
382
00:22:23,360 --> 00:22:25,360
ฉันจะยกแม่ทับทิมให้
383
00:22:26,360 --> 00:22:29,280
[เอี่ยว] แต่ถ้าหากว่าไม่ได้ แม่ทับทิม
384
00:22:29,360 --> 00:22:32,960
ก็จะต้องแต่งงานกับขุนเอกตามเดิม
385
00:22:33,040 --> 00:22:36,080
[ดนตรีระทึก]
386
00:22:39,840 --> 00:22:41,240
[ถอนหายใจ]
387
00:22:41,320 --> 00:22:44,160
- เรื่องนี้มันเงื่อนไขอะไรกัน [แค่นหัวเราะ]
- [ดนตรีจบ]
388
00:22:44,240 --> 00:22:45,920
เราต้องรอตั้งสามปี
389
00:22:46,000 --> 00:22:47,160
[แค่นหัวเราะ]
390
00:22:47,240 --> 00:22:49,920
แล้วทำไมกระผมต้องรับเงื่อนไขนี่ด้วยขอรับ
391
00:22:51,200 --> 00:22:53,240
กระผมยอมรับเงื่อนไขขอรับ
392
00:22:53,840 --> 00:22:54,800
- [ดนตรีลุ้นระทึก]
- เอก
393
00:22:56,000 --> 00:22:56,920
ดี
394
00:22:58,920 --> 00:23:03,240
ไอ้กล้าล่ะ แล้วเอ็งคิดว่าจะทำได้หรือไม่
395
00:23:03,320 --> 00:23:05,960
- [สูดลมหายใจ] ทำได้แน่นอนเจ้าค่ะ
- [ดนตรีจบ]
396
00:23:08,440 --> 00:23:09,840
ว่ายังไง
397
00:23:09,920 --> 00:23:13,520
[เสียงนกร้อง]
398
00:23:14,080 --> 00:23:15,480
[พ่นลมหายใจ]
399
00:23:16,440 --> 00:23:17,920
ทำได้ขอรับ
400
00:23:18,000 --> 00:23:21,960
[ดนตรีไทยเร้าใจ]
401
00:23:28,920 --> 00:23:32,240
[ดนตรีจบ]
402
00:23:32,320 --> 00:23:34,240
[เสียงนกร้อง]
403
00:23:43,000 --> 00:23:44,200
[หายใจเฮือก]
404
00:23:44,880 --> 00:23:47,760
ขุนเอกมีเงินทั้งหมด 8,250 บาท
405
00:23:47,840 --> 00:23:51,000
[เอฟเฟกต์สะพรึง]
406
00:23:52,200 --> 00:23:54,960
โอ้โฮ นี่ถ้าเป็นยุคฉันนะ
407
00:23:55,040 --> 00:23:57,040
มีมากกว่า 16 ล้านอีก
408
00:23:57,680 --> 00:23:59,040
ยุคของพี่งั้นหรือ
409
00:24:00,000 --> 00:24:01,840
หมายถึงแถวบ้านฉันน่ะ
410
00:24:03,000 --> 00:24:04,600
- [ดนตรีปลุกใจ]
- รายได้จากการขายของ
411
00:24:05,160 --> 00:24:07,200
รวมรายได้จากการขายข้าวแฟ่
412
00:24:07,280 --> 00:24:09,240
คูณ 36 เดือน
413
00:24:10,000 --> 00:24:12,000
ถ้าขยายข้าวแฟ่ไปอีกห้าสาขา
414
00:24:13,000 --> 00:24:15,120
[ครางในลำคอ] ก็น่าจะพอสู้ได้อยู่นะ
415
00:24:15,200 --> 00:24:17,640
[เสียงเครื่องคิดเงินรัวๆ]
416
00:24:18,400 --> 00:24:19,760
[ทำเสียงครุ่นคิด]
417
00:24:20,640 --> 00:24:24,080
จากนี้ไปงานของคุณคงหนักขึ้นมาก
418
00:24:26,440 --> 00:24:28,080
[พอล] ไม่ต้องมาทำงานให้ผม
419
00:24:28,160 --> 00:24:31,080
- แล้วทำภารกิจนี้ให้สำเร็จให้ได้
- [ดนตรีจบ]
420
00:24:32,240 --> 00:24:33,560
งานทางนี้ไม่ต้องห่วง
421
00:24:34,600 --> 00:24:37,160
ขอบคุณที่เข้าใจนะคะบอส [เดาะลิ้น]
422
00:24:37,240 --> 00:24:38,240
[ภาษาอังกฤษ] ตีมือ
423
00:24:41,400 --> 00:24:42,880
[ถอนหายใจ]
424
00:24:42,960 --> 00:24:45,440
ในเมื่อคุณพระไม่เห็นหัวเราเช่นนี้
425
00:24:46,080 --> 00:24:48,080
ตั้งกฎกติกาบ้าๆ ขึ้นมา
426
00:24:48,160 --> 00:24:51,120
เราก็ไม่จำเป็นจะให้
เจ้าเอกไปแข่งขันไอ้พวกทาสนั่น
427
00:24:52,320 --> 00:24:55,120
[ก่ำ] มีหญิงอื่นอีกมากมาย
พร้อมจะออกเรือนกับเจ้านะ
428
00:24:55,840 --> 00:24:57,640
ตัดใจจากหนูทับทิมซะ
429
00:24:58,720 --> 00:25:00,640
แต่ลูกรักน้องทับทิมเพียงคนเดียวขอรับ
430
00:25:00,720 --> 00:25:01,840
- เจ้าเอก
- [เสียงเคาะไม้ตะพด]
431
00:25:01,920 --> 00:25:03,200
พอเถอะเจ้าค่ะ
432
00:25:04,080 --> 00:25:07,360
- เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดต้องโทษคุณพี่นั่นแหละค่ะ
- อ้าว
433
00:25:07,440 --> 00:25:09,000
จะโทษพี่เช่นไรเล่า
434
00:25:09,680 --> 00:25:13,600
ก็ถ้าคุณพี่หาช่องทาง
ให้ตัวเองมีบรรดาศักดิ์ใหญ่โตกว่านี้ได้
435
00:25:14,280 --> 00:25:17,480
เราก็ไม่ต้องเป็นเบี้ยล่างยอมทำตามคุณพระเช่นนี้
436
00:25:21,080 --> 00:25:23,960
- [ดนตรีไทยชวนลุ้น]
- อย่าหวั่นใจไปเลยลูกเอก
437
00:25:24,040 --> 00:25:26,760
ว่ามีแพรมันจะหาเงินมาชนะลูกได้
438
00:25:26,840 --> 00:25:28,720
แม่นี่แหละจะช่วยลูกเอง
439
00:25:33,640 --> 00:25:36,360
[เอก] หนังสือแสดงทรัพย์สินของกระผมขอรับ
440
00:25:37,000 --> 00:25:40,640
- [ดนตรีจบ]
- อ้าว แต่ว่าขุนเอกเคยแจ้งฉันแล้วนะ
441
00:25:40,720 --> 00:25:43,040
ว่ามีทรัพย์สินส่วนตัวอยู่ที่เท่าใด
442
00:25:43,120 --> 00:25:46,760
แล้วทำไมถึงต้องทำหนังสือชี้แจงมาอีกล่ะ
443
00:25:47,880 --> 00:25:50,840
คุณแม่กระผมท่านยกทรัพย์สินเพิ่มให้กระผมขอรับ
444
00:25:52,040 --> 00:25:54,720
- [ดนตรีไทยชวนลุ้น]
- [เอก] กระผมจึงมีทรัพย์เพิ่มขึ้น
445
00:25:55,320 --> 00:25:58,160
เกรงว่าไอ้กล้าจะหาเงินมาสู้ได้
446
00:25:58,240 --> 00:26:01,440
[ก้อน] จนถึงขั้นยกมรดกให้กันเชียวหรือขอรับ
447
00:26:01,520 --> 00:26:05,760
[อึกอัก ครางในลำคอ]
448
00:26:05,840 --> 00:26:09,520
กระผมไม่ได้ทำผิดกฎไม่ใช่หรือขอรับ
449
00:26:13,920 --> 00:26:15,760
ได้ทรัพย์สินมาเพิ่ม
450
00:26:15,840 --> 00:26:17,800
[แพรหายใจเฮือก] นี่ถ้าเทียบกับแถวบ้านฉันนะ
451
00:26:17,880 --> 00:26:21,440
- [ดนตรีจบ]
- ขุนเอกก็จะมีเงินประมาณ 30 ล้าน
452
00:26:21,520 --> 00:26:22,720
จ้ะ
453
00:26:22,800 --> 00:26:24,480
[เอฟเฟกต์สะพรึง]
454
00:26:24,560 --> 00:26:27,680
แล้วแม่แพรคิดอย่างไรบ้าง พอจะสู้เขาได้ไหม
455
00:26:27,760 --> 00:26:30,560
คุณทับทิมคะ คุณทับทิมดูร้านสิ
456
00:26:30,640 --> 00:26:33,440
เงียบฉี่เป็นป่าช้าขนาดนี้
457
00:26:33,520 --> 00:26:35,200
อย่าว่าแต่ไปสู้กับเขาเลยค่ะ
458
00:26:35,280 --> 00:26:37,520
เอาตัวเองให้รอดเนี่ยยังยากเลย
459
00:26:37,600 --> 00:26:39,080
- [แพรถอนหายใจ]
- [ดนตรีสนุกสนาน]
460
00:26:39,160 --> 00:26:42,320
[แพร] คือบางซื่อน่ะเป็นแค่อำเภอเล็กๆ
ดีมานด์มันน้อยกว่าซัพพลาย
461
00:26:42,400 --> 00:26:43,680
ฉันลืมคิดเรื่องนี้ไป
462
00:26:43,760 --> 00:26:47,280
ไอ้มานๆ พลายๆ ที่เอ็งว่ามันคืออะไรหรือ
463
00:26:48,600 --> 00:26:51,640
- [ดนตรีจบ]
- อ๋อ คือฉันหมายถึงว่า
464
00:26:51,720 --> 00:26:54,040
สินค้าน่ะมันมีมากกว่าคนซื้อจ้ะ
465
00:26:54,120 --> 00:26:56,280
- อ๋อ
- [เอฟเฟกต์ตลก]
466
00:26:56,360 --> 00:26:59,640
ถ้าอย่างนั้น
เราเร่งขยายสาขาร้านข้าวแฟ่กันเถิด
467
00:27:01,120 --> 00:27:04,080
- [แพร] คือตอนนี้ ขุนเอกรวยมาก
- [ดนตรีไทยบรรเลง]
468
00:27:04,160 --> 00:27:07,560
ถึงเราขยายข้าวแฟ่ไปอีกกว่าสิบสาขานะ
ก็ยังทำเงินด้วยไม่ทันเลย
469
00:27:08,760 --> 00:27:09,720
[แพรถอนหายใจ]
470
00:27:10,400 --> 00:27:15,040
ฉันว่าตอนนี้นะ
พวกเราต้องวางแผนเปลี่ยนมาทำอย่างอื่นแทน
471
00:27:15,760 --> 00:27:18,280
- แล้วแม่แพรคิดจะทำกิจการใดหรือ
- [ดนตรีสนุกสนาน]
472
00:27:19,840 --> 00:27:21,320
ยังคิดไม่ออกเลยค่ะ
473
00:27:21,880 --> 00:27:25,240
ฉันขอไปตั้งสติค่อยๆ คิดก่อน
474
00:27:28,360 --> 00:27:29,360
เฮ้ย
475
00:27:29,440 --> 00:27:33,360
หรือว่าเปิดร้านขายไอติม
476
00:27:33,440 --> 00:27:35,920
[พึมพำ] ไข่…
477
00:27:36,000 --> 00:27:39,080
เออ อย่าว่าแต่ขายไอติมเลย
478
00:27:39,160 --> 00:27:41,680
ขนาดน้ำแข็งในยุคนี้ยังหายากเลย
479
00:27:41,760 --> 00:27:43,280
[ถอนหายใจ]
480
00:27:44,840 --> 00:27:47,480
[ชาวบ้านหญิง] เอ้าเร็ว
จะบนบานอะไรก็ให้ไวๆ เลยนะ
481
00:27:47,560 --> 00:27:49,760
ข้าต้องรีบกลับไปทำกับข้าวให้ไอ้แก้วมันอีก
482
00:27:49,840 --> 00:27:51,880
- [ดนตรีจบ]
- [แค่นเสียง] ตลาดก็ไกลซะเหลือเกิน
483
00:27:51,960 --> 00:27:54,080
กว่าจะไปจะกลับแต่ละที ปาไปครึ่งค่อนวัน
484
00:27:54,880 --> 00:27:57,560
[ถอนหายใจ] ถ้ามีคน
ไปขายของแถวบ้านก็คงจะดี
485
00:27:57,640 --> 00:28:01,480
- [เอฟเฟกต์ตบมุก]
- [ดนตรีไทยบรรเลง]
486
00:28:01,560 --> 00:28:03,040
มีคนไปขายของแถวบ้าน
487
00:28:03,120 --> 00:28:04,360
[หายใจเฮือก]
488
00:28:04,440 --> 00:28:06,600
ย้ายตลาดไปอยู่หน้าบ้าน
489
00:28:06,680 --> 00:28:08,760
[สูดลมหายใจ]
490
00:28:08,840 --> 00:28:10,520
ขอบคุณนะคะเจ้าพ่อ
491
00:28:11,920 --> 00:28:13,480
- สวัสดีค่ะคุณลูกค้า
- [ดนตรีจบ]
492
00:28:14,360 --> 00:28:17,320
- [ไม่ออกเสียงพูด]
- [แพรแค่นเสียง ถอนหายใจ]
493
00:28:17,400 --> 00:28:20,360
[ดนตรีครึกครื้น]
494
00:28:20,440 --> 00:28:23,280
- [กล้า] กับข้าวจ้ะ กับข้าว
- [เสียงกระดิ่ง]
495
00:28:24,560 --> 00:28:29,280
[กล้า] กับข้าวจ้ะ
กับข้าวจากตลาดมาถึงบ้านแล้วจ้ะ
496
00:28:30,600 --> 00:28:33,480
กับข้าวจากตลาดมาถึงบ้านแล้วจ้ะ
497
00:28:33,560 --> 00:28:36,440
เฮ้ย มีของจากตลาดมาขายถึงบ้านเราเลยเว้ย
498
00:28:36,520 --> 00:28:38,120
เรียกว่าเกวียนพุ่มพวงจ้ะ
499
00:28:38,200 --> 00:28:40,560
พุ่มพวง ทำไมต้องพุ่มพวงหรือ
500
00:28:40,640 --> 00:28:43,720
[กล้า] ก็เอาข้าวของ
มาแขวนเป็นพุ่มเป็นพวงไงจ๊ะ
501
00:28:43,800 --> 00:28:45,640
เชิญเลือกซื้อได้ตามสบายเลยจ้ะพี่
502
00:28:45,720 --> 00:28:47,560
[ชาวบ้านหญิง 2] อ๋อ เออ ดีๆ
503
00:28:47,640 --> 00:28:51,160
ไอ้ทิว เอ็งไปเรียกแม่เอ็งมาดูซิ
ว่าอยากได้อะไรหรือไม่
504
00:28:51,240 --> 00:28:54,920
- [ทิว] จ้ะ
- [ตุ่น] กับข้าวจ้ะกับข้าว
505
00:28:55,000 --> 00:28:57,480
กับข้าวมาแล้วจ้ะ
506
00:29:02,440 --> 00:29:03,320
นี่จ้ะ
507
00:29:04,320 --> 00:29:05,600
ขอบใจนะจ๊ะ
508
00:29:05,680 --> 00:29:09,400
[ไม่มีเสียงพูด]
509
00:29:09,480 --> 00:29:12,920
- [กล้า] มาแล้วจ้ะ กับข้าวจ้ะ
- [เสียงกระดิ่ง]
510
00:29:13,520 --> 00:29:17,480
กับข้าวจากตลาดมาถึงหน้าบ้านเลยนะจ๊ะ
511
00:29:17,560 --> 00:29:18,720
[เสียงกระดิ่งรัว]
512
00:29:18,800 --> 00:29:22,320
- นี่จ้ะ หยิบใส่ถุงเลยนะจ๊ะ หนึ่งอัฐจ้ะ
- [ชาวบ้านจอแจ]
513
00:29:22,400 --> 00:29:25,680
หยิบไปแล้วเอาอัฐมาจ้ะ
514
00:29:25,760 --> 00:29:27,200
- [ชาวบ้านหญิง 3] เท่าไรจ๊ะ
- [กล้า] สองอัฐจ้ะ
515
00:29:28,040 --> 00:29:29,440
- [ชาวบ้านหญิง 3] ขอบใจจ้ะ
- ขอบใจนะจ๊ะ
516
00:29:30,360 --> 00:29:31,720
สามอัฐจ้ะ
517
00:29:32,880 --> 00:29:34,320
ขอบใจจ้ะ
518
00:29:42,680 --> 00:29:44,760
ของข้าขายได้หมดเกวียนเลย
519
00:29:44,840 --> 00:29:45,960
[เสียงเทเงิน]
520
00:29:46,040 --> 00:29:47,960
ของข้าก็เช่นกัน
521
00:29:48,040 --> 00:29:50,640
[แค่นเสียง]
522
00:29:50,720 --> 00:29:53,640
- นางแพร แบบนี้เราก็สู้ขุนเอกได้แล้วสิวะ
- [ดนตรีจบ]
523
00:29:53,720 --> 00:29:54,480
ยังหรอก
524
00:29:55,200 --> 00:29:56,880
[แพร] ขุนเอกอะรวยมาก
525
00:29:56,960 --> 00:29:59,360
แค่กำไรพวกนี้ยังเอาชนะขุนเอกไม่ได้หรอก
526
00:29:59,440 --> 00:30:02,360
อ้าว สู้ไม่ได้แล้วให้ไปขายทำไม
527
00:30:02,960 --> 00:30:06,320
ก็หนทางมันยังอีกยาวไกล
528
00:30:06,400 --> 00:30:10,520
เราก็ทำไปก่อนแล้วค่อยๆ
มานั่งคิดว่าเราจะทำอะไรเพิ่มกันต่อ
529
00:30:10,600 --> 00:30:12,840
เอ็งเป็นคนเฉลียวฉลาด เดี๋ยวเอ็งก็คิดได้
530
00:30:12,920 --> 00:30:14,640
[หัวเราะเบาๆ]
531
00:30:14,720 --> 00:30:18,760
พอเอ็งได้เป็นเขยคุณพระ อย่าลืมข้านะเว้ยเฮ้ย
532
00:30:18,840 --> 00:30:20,400
[กล้าหัวเราะเขินๆ] พี่
533
00:30:20,480 --> 00:30:24,400
[ดนตรีเศร้า]
534
00:30:29,160 --> 00:30:31,880
เอ่อ พี่กล้าพี่ตุ่นจ๊ะ
535
00:30:31,960 --> 00:30:35,880
ไปอาบน้ำเถอะจ้ะ
ประเดี๋ยวข้าทำกับข้าวกับปลาให้กิน
536
00:30:35,960 --> 00:30:37,640
แล้วเอ็งไม่ไปถูหลังให้ข้าหรือ
537
00:30:37,720 --> 00:30:40,720
- [ลิ้นจี่แค่นเสียง]
- [ตุ่น] ชะอุ๊ย อุ๊ย [หัวเราะ]
538
00:30:40,800 --> 00:30:44,600
[ดนตรีจบ]
539
00:30:45,440 --> 00:30:48,600
นี่ ข้าถามจริงๆ เถอะ
540
00:30:48,680 --> 00:30:51,160
ทำไมเอ็งต้องทำเพื่อพี่กล้าขนาดนี้ด้วยวะ
541
00:30:54,480 --> 00:30:56,720
ฉันก็แค่อยากช่วย
542
00:30:56,800 --> 00:30:58,640
- เหรอ
- [แพร] อือ
543
00:30:58,720 --> 00:31:00,560
ข้าว่าไม่ใช่หรอก
544
00:31:00,640 --> 00:31:02,440
เอ็งตอบข้ามาตามตรง
545
00:31:03,200 --> 00:31:05,240
เอ็งชอบพี่กล้าใช่ไหม
546
00:31:09,120 --> 00:31:10,960
ใช่ไหม
547
00:31:11,040 --> 00:31:13,360
[เพลงซึ้ง]
548
00:31:13,440 --> 00:31:15,400
[กล้า] ข้าจะกินยานี้
549
00:31:16,240 --> 00:31:17,760
ไม่ให้ขาดสักมื้อ สักวันเลย
550
00:31:17,840 --> 00:31:20,480
ทีพอเป็นคุณทับทิมนี่เชื่อฟังจังเลยนะ
551
00:31:22,360 --> 00:31:26,640
พูดความจริง เอ็งจะพื้นเสียไปไยเล่า
552
00:31:27,480 --> 00:31:30,920
[แพร] อาการรู้สึกหงุดหงิดง่าย
553
00:31:33,360 --> 00:31:37,080
บางทีก็เผลอไปคิดถึง
554
00:31:51,240 --> 00:31:55,640
[แพร] ยิ้มแบบไม่มีเหตุผล
555
00:31:57,800 --> 00:32:02,400
- [ดนตรีจบ]
- เอ๊ย รักเริกบ้าอะไรคะ
556
00:32:06,200 --> 00:32:07,320
[ลิ้นจี่] ใช่ไหม
557
00:32:09,880 --> 00:32:12,240
ฮึ่ย มาชงมาชอบอะไรล่ะ
558
00:32:13,320 --> 00:32:15,120
ถ้าฉันชอบนายกล้านะ
559
00:32:15,200 --> 00:32:18,760
ฉันจะไปช่วยให้เขาแต่งงานกับคุณทับทิมทำไมล่ะ
560
00:32:18,840 --> 00:32:20,800
[แค่นเสียง] สาบาน
561
00:32:23,400 --> 00:32:25,000
บ้า มาสาบงสาบานอะไร
562
00:32:25,080 --> 00:32:28,280
[แค่นเสียง พึมพำ] พูดจาอะไรก็ไม่รู้
563
00:32:29,120 --> 00:32:31,240
[แพรพึมพำ] ประสาท
564
00:32:31,320 --> 00:32:34,040
[ดนตรีไทยซึ้ง]
565
00:32:37,720 --> 00:32:39,280
[แพร] อ้าว
566
00:32:39,360 --> 00:32:41,120
[กล้าพ่นลมหายใจ] มีอะไรกินบ้าง
567
00:32:41,200 --> 00:32:45,320
วันนี้กับข้าวมีปลา มีน้ำพริก แล้วเดี๋ยวรอลิ้นจี่ทำ
568
00:32:45,400 --> 00:32:47,600
[แพร] อ้าว คุณทับทิม
569
00:32:47,680 --> 00:32:49,280
[กล้า] คุณทับทิม
570
00:32:49,360 --> 00:32:50,880
[ทับทิมหัวเราะเบาๆ]
571
00:32:50,960 --> 00:32:53,600
คุณทับทิมกินข้าวด้วยกันสิคะ
572
00:32:54,240 --> 00:32:55,880
ไม่เป็นไรจ้ะ
573
00:32:55,960 --> 00:32:59,120
- ฉันเห็นกล้าทำงานหนักเลยแวะเอายาบำรุงมาให้
- [ดนตรีจบ]
574
00:33:00,560 --> 00:33:01,960
นี่เจ้าค่ะ
575
00:33:03,320 --> 00:33:05,840
[ทับทิมหัวเราะเขินๆ] นี่จ้ะ
576
00:33:07,160 --> 00:33:08,760
[กล้า] ขอบพระคุณขอรับ
577
00:33:08,840 --> 00:33:10,520
[ทับทิมหัวเราะเขินๆ]
578
00:33:10,600 --> 00:33:13,880
[ดนตรีเศร้า]
579
00:33:17,280 --> 00:33:22,760
ส่วนนี่ฉันตั้งใจทำมาให้ ไว้ให้กล้าซับเหงื่อ
580
00:33:31,640 --> 00:33:33,040
งามเหลือเกินขอรับ
581
00:33:33,840 --> 00:33:35,520
แต่ว่า
582
00:33:35,600 --> 00:33:37,600
[กล้า] ตรงนี้อ่านว่าอะไรหรือขอรับ
583
00:33:37,680 --> 00:33:39,600
[หัวเราะเบาๆ]
584
00:33:39,680 --> 00:33:41,200
ชื่อฉันเองน่ะ
585
00:33:42,480 --> 00:33:44,200
[ทับทิม] ทับทิม
586
00:33:45,320 --> 00:33:49,920
[ตุ่น] โอ้โฮ [แค่นเสียง] นี่นางแพร
เอ็งต้องสอนไอ้กล้ามันเขียนหนังสือ
587
00:33:50,520 --> 00:33:53,640
มันจะได้เขียนถึงคุณทับทิม โดยเฉพาะคำว่าคิดถึง
588
00:33:53,720 --> 00:33:55,160
[ตุ่นหัวเราะ]
589
00:33:58,880 --> 00:34:00,120
- [ตุ่นหัวเราะ]
- พี่ตุ่น
590
00:34:00,200 --> 00:34:03,760
มัวแต่ปากแจ๋วอยู่นั่นแหละ
ไปเอากับข้าวมาได้แล้ว หิว
591
00:34:03,840 --> 00:34:05,680
- เออจ้ะ
- ไป
592
00:34:09,199 --> 00:34:12,679
ฉันมาด้วยธุระเท่านี้ ฉันกลับก่อนนะ
593
00:34:14,239 --> 00:34:16,960
- ให้กระผมเดินไปส่งได้หรือไม่ขอรับ
- [ทับทิมพ่นลมหายใจ]
594
00:34:17,040 --> 00:34:20,080
[ทับทิม] ไม่เป็นไร กล้าทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน
595
00:34:20,679 --> 00:34:22,360
กินข้าวแล้วก็พักเถิด
596
00:34:27,080 --> 00:34:29,239
[ทับทิม] อย่างนั้น ไว้เจอกันนะ
597
00:34:29,960 --> 00:34:32,120
- ขอรับ
- [ทับทิมหัวเราะเบาๆ]
598
00:34:34,440 --> 00:34:36,800
- แม่แพร
- คะ
599
00:34:37,920 --> 00:34:39,360
[ทับทิม] ฉันไปก่อนนะ
600
00:34:40,000 --> 00:34:41,639
ค่ะ [หัวเราะแห้งๆ]
601
00:34:41,719 --> 00:34:43,880
[ดนตรีจบ]
602
00:34:49,880 --> 00:34:53,639
[ดนตรีซึ้ง]
603
00:35:06,640 --> 00:35:07,960
ทับทิม
604
00:35:10,720 --> 00:35:11,960
สวยดีนะ
605
00:35:20,440 --> 00:35:25,000
[ดนตรีจบ]
606
00:35:30,000 --> 00:35:33,920
นานเหลือเกินแล้วที่ไม่ได้เห็นคุณหนูมีรอยยิ้มเช่นนี้
607
00:35:34,000 --> 00:35:37,480
ถ้าไอ้กล้าทำคุณหนูของแฟงเสียน้ำตา
608
00:35:37,560 --> 00:35:39,240
แฟงจะเอาให้ตายเลยเชียว
609
00:35:40,120 --> 00:35:42,120
ดูพูดเข้าสิ พี่แฟงเนี่ย
610
00:35:42,200 --> 00:35:43,400
[แฟงหัวเราะ]
611
00:35:43,480 --> 00:35:45,080
[เอก] น้องทับทิม
612
00:35:49,080 --> 00:35:50,800
พี่ไปพระนครมา
613
00:35:52,120 --> 00:35:53,480
จึงซื้อผ้ามาฝาก
614
00:35:56,000 --> 00:36:00,000
น้องไม่อยากได้ของฝาก
หากอยากได้คำขอโทษมากกว่า
615
00:36:00,800 --> 00:36:02,120
ขอโทษ
616
00:36:02,920 --> 00:36:04,360
น้องจะให้พี่ขอโทษเรื่องอะไรหรือ
617
00:36:05,120 --> 00:36:09,080
ก็ที่เรือนของท่านขุน
ส่งคนไปทำร้ายนางแพรไงเจ้าคะ
618
00:36:09,160 --> 00:36:12,080
[ดนตรีลุ้นระทึก]
619
00:36:12,160 --> 00:36:14,520
เลิกใส่ความครอบครัวข้าเสียที
620
00:36:15,200 --> 00:36:16,880
[เอก] นางแพรมันมีเรื่องไปทั่ว
621
00:36:17,600 --> 00:36:19,120
อาจจะเป็นคนอื่นที่ต้องการแก้แค้นก็ได้
622
00:36:22,760 --> 00:36:24,320
[เอก] น้องทับทิม
623
00:36:24,400 --> 00:36:27,520
คุณพ่อพี่ไม่ได้ทำร้ายนางแพรจริงๆ นะจ๊ะ
624
00:36:37,040 --> 00:36:38,640
น้องรับของจากพี่เถิด
625
00:36:39,960 --> 00:36:42,000
อย่าให้พี่ต้องเสียน้ำใจเลย
626
00:36:43,600 --> 00:36:47,280
ถึงขั้นนี้แล้ว น้องขอพูดด้วยใจ
627
00:36:48,200 --> 00:36:50,640
น้องไม่เคยคิดเกินเลยกับพี่เอกเลยค่ะ
628
00:36:50,720 --> 00:36:55,600
[ดนตรีเร่งจังหวะ]
629
00:37:04,000 --> 00:37:05,880
งั้นพี่ขอถามจากใจจริง
630
00:37:08,360 --> 00:37:10,200
พี่ทำอะไรผิดอย่างงั้นหรือ
631
00:37:12,000 --> 00:37:13,800
พี่เอกไม่ได้ทำอะไรผิด
632
00:37:15,480 --> 00:37:17,520
เพียงแค่น้องชอบคนมีความสามารถ
633
00:37:18,920 --> 00:37:21,400
ชอบคนที่ยืนได้ด้วยขาของตนเอง
634
00:37:36,080 --> 00:37:39,040
- [ดนตรีจบ]
- [เสียงนกร้อง]
635
00:37:46,200 --> 00:37:49,280
[ดนตรีไทยชวนลุ้น]
636
00:37:49,360 --> 00:37:51,840
[เฟื้อง] เจ้าคุณพ่อมาเยือนถึงเรือนลูก
637
00:37:53,480 --> 00:37:56,560
เอ่อ เชิญคุณพ่อด้านในก่อนเจ้าค่ะ
638
00:37:56,640 --> 00:37:57,840
ขอบใจ
639
00:37:59,000 --> 00:38:01,800
[ดนตรีชวนสงสัย]
640
00:38:09,840 --> 00:38:11,960
หลานต้องขอประทานโทษนะขอรับเจ้าคุณตา
641
00:38:12,640 --> 00:38:16,440
ที่การงานยุ่งเหยิง
จนไม่มีเวลาไปเยี่ยมเจ้าคุณตาเลย
642
00:38:16,520 --> 00:38:19,480
[หัวเราะเบาๆ] ไม่เป็นไร
643
00:38:20,080 --> 00:38:24,560
ได้ข่าวว่าดึงดันจะแต่งกับ
ลูกพระเอี่ยวให้ได้กระงั้นหรือ หือ
644
00:38:26,280 --> 00:38:28,760
หลานตัดใจจากน้องทับทิมไม่ได้จริงๆ ขอรับ
645
00:38:29,440 --> 00:38:31,040
[หัวเราะเบาๆ]
646
00:38:31,800 --> 00:38:33,040
ตาเข้าใจ
647
00:38:37,240 --> 00:38:39,960
ที่ส่งจดหมายเชิญฉันมาเยี่ยมหลาน
648
00:38:41,440 --> 00:38:44,560
[สมบัติบริรักษ์] หรือมีการอื่นให้ฉันช่วยกันแน่ หือ
649
00:38:44,640 --> 00:38:46,240
[หัวเราะเบาๆ]
650
00:38:47,680 --> 00:38:52,200
ท่านช่างรู้เท่าทันกระผมซะทุกเรื่องนะขอรับ
651
00:38:53,040 --> 00:38:57,520
นี่คุณพี่ส่งจดหมายเชิญเจ้าคุณพ่อ
โดยที่ไม่บอกให้อิฉันทราบเลยหรือเจ้าคะ
652
00:38:57,600 --> 00:39:00,360
[หัวเราะในลำคอ] บอกหรือไม่บอก แม่เฟื้อง
653
00:39:00,440 --> 00:39:03,440
แม่เฟื้องก็เห็นดีเห็นงามกับพี่ทุกเรื่องนั่นแหละ
654
00:39:03,520 --> 00:39:05,440
- [ก่ำหัวเราะ]
- [ดนตรีจบ]
655
00:39:07,840 --> 00:39:12,040
ไม่ทราบว่าเจ้าคุณพ่อจะพอมีหนทางให้กระผม
656
00:39:12,920 --> 00:39:14,800
ได้เลื่อนยศถาบรรดาศักดิ์
657
00:39:15,480 --> 00:39:18,560
ข้ามหัวคุณพระเอี่ยวไปได้บ้างหรือไม่ขอรับ
658
00:39:18,640 --> 00:39:21,560
[ดนตรีระทึก]
659
00:39:21,640 --> 00:39:23,720
[หัวเราะ]
660
00:39:23,800 --> 00:39:25,760
นึกว่าเรื่องอะไร
661
00:39:34,280 --> 00:39:36,880
- [กล้า] กับข้าวจ้ะ กับข้าว
- [เสียงกระดิ่ง]
662
00:39:38,000 --> 00:39:40,040
- [ดนตรีจบ]
- [กล้า] กับข้าวมาแล้วจ้ะ
663
00:39:40,120 --> 00:39:42,720
[เสียงกระดิ่ง]
664
00:39:42,800 --> 00:39:44,520
- [พ่อค้า] เอ้า หยิบได้เลยจ้ะ
- [ชาวบ้านชาย 3] มะขามเปียกๆ
665
00:39:44,600 --> 00:39:46,640
- [ชาวบ้านหญิง 4] จ้ะ
- [พ่อค้า] เอ้าจ้ะ มะขามเปียกนะจ๊ะ
666
00:39:46,720 --> 00:39:47,880
[ดนตรีชวนลุ้น]
667
00:39:47,960 --> 00:39:49,920
[พ่อค้า] เอ้า อัฐเดียวจ้ะ อัฐเดียว จ้ะ
668
00:39:50,000 --> 00:39:51,200
- [พ่อค้า] หยิบได้เลยนะ
- เฮ้ย มาแล้วนู่น
669
00:39:54,720 --> 00:39:57,240
[ชาวบ้านหญิง 2] ไอ้กล้า เสียแรงที่อุดหนุน
670
00:39:57,320 --> 00:40:01,200
หากเจ้านี้ไม่มา
พวกข้าก็ไม่รู้ว่าเอ็งขายโก่งราคาเกินจริง
671
00:40:01,280 --> 00:40:03,520
เจ้านี่เขาขายถูกกว่าเอ็งตั้งเยอะเลย
672
00:40:05,480 --> 00:40:07,640
แต่ข้าขายราคาเท่าตลาดเลยนะ
673
00:40:07,720 --> 00:40:10,600
ถ้าอย่างนั้นน่ะก็แสดงว่าเอ็งขายแพงตั้งแต่แรก
674
00:40:10,680 --> 00:40:12,840
เพราะเจ้านี้เขาขายถูกกว่าเอ็งเยอะ
675
00:40:12,920 --> 00:40:14,880
เอ็งจะไปขายที่ไหนก็ไปขายเลยไป
676
00:40:14,960 --> 00:40:17,280
[ชาวบ้านหญิง 2] ไปเลย
ออกไปจากหมู่บ้านนี้เลย
677
00:40:17,360 --> 00:40:18,840
- [ชาวบ้านชาย 3] ไป
- [ชาวบ้านหญิง 2] ไป ซื้อของต่อ
678
00:40:18,920 --> 00:40:21,440
[ดนตรีลุ้นระทึก]
679
00:40:21,520 --> 00:40:23,520
นี่คุณเฟื้องจะให้ย้ายร้านไปขายที่อื่นเหรอ
680
00:40:23,600 --> 00:40:25,520
ก็ใช่น่ะสิจ๊ะ
681
00:40:25,600 --> 00:40:27,880
ไม่อย่างนั้นจะขึ้นค่าเช่าโรงหมอ
682
00:40:27,960 --> 00:40:29,360
เป็นห้าเท่า
683
00:40:29,440 --> 00:40:31,520
[ถอนหายใจ] แบบนี้
684
00:40:31,600 --> 00:40:33,120
บีบให้เลิกกิจการชัดๆ
685
00:40:34,760 --> 00:40:37,240
เลิกก็เลิก ไม่ต้องขายแล้ว
686
00:40:38,040 --> 00:40:40,600
พี่จะขาดรายได้ไปโขเลยนะ
687
00:40:40,680 --> 00:40:44,040
ทำไงได้ล่ะ ไม่งั้นท่านหมอก็ต้องเดือดร้อนไปด้วย
688
00:40:45,520 --> 00:40:47,680
เลิกขายก็เลิกขายอะ
689
00:40:47,760 --> 00:40:51,040
[พ่นลมหายใจ] ตัดแขนตัดขาทุกทาง
690
00:40:51,120 --> 00:40:53,240
คนบ้านนี้มันเลวยันเล็บจริงๆ
691
00:40:53,320 --> 00:40:54,240
[ถอนหายใจ]
692
00:40:54,320 --> 00:40:57,440
ทั้งส่งคนไปขายแข่ง
693
00:40:57,520 --> 00:40:59,520
ทั้งบีบให้ย้ายร้านข้าวแฟ่
694
00:40:59,600 --> 00:41:02,800
[ช้อยแค่นเสียง] คุณเฟื้องนี่
หลักแหลมจริงๆ เจ้าค่ะ
695
00:41:02,880 --> 00:41:04,880
- [คิกคัก]
- แหมเอ็ง
696
00:41:04,960 --> 00:41:07,560
ลืมไปแล้วหรือว่าตระกูลของข้าน่ะเป็นใคร
697
00:41:07,640 --> 00:41:09,520
[แค่นเสียง] สมแล้วเจ้าค่ะ
698
00:41:09,600 --> 00:41:13,720
ที่ตระกูลคุณเฟื้องทำการค้า
จนเป็นมหาเศรษฐีพรรค์นี้
699
00:41:13,800 --> 00:41:16,400
[ช้อยกับเฟื้องหัวเราะ]
700
00:41:16,480 --> 00:41:19,480
น้องจะไม่ให้ลูกพ่ายแพ้เด็ดขาดเจ้าค่ะ
701
00:41:20,800 --> 00:41:24,200
แม่เฟื้องจะช่วยพ่อเอกอย่างไรก็ช่วยไปเถิด
702
00:41:24,280 --> 00:41:27,800
ส่วนพี่เนี่ยจะทำตามคำสั่งของเจ้าคุณพ่อ
703
00:41:27,880 --> 00:41:30,040
อย่างเคร่งครัด
704
00:41:40,680 --> 00:41:44,680
[ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ]
705
00:41:45,400 --> 00:41:46,520
[เอี่ยว] แต่งตั้งหลวงก่ำ
706
00:41:46,600 --> 00:41:49,240
- [เอี่ยว] ขึ้นเป็นคุณพระบำรุงประชาราษฏร์
- [ดนตรีระทึก]
707
00:41:49,320 --> 00:41:50,200
[เอี่ยว] ต่อไป
708
00:41:51,000 --> 00:41:55,200
หลวงก่ำจะมีอำนาจเทียบเท่ากับฉันทุกประการ
709
00:41:55,280 --> 00:41:56,520
- [ลิ้นจี่กรี๊ด]
- [โจร] เฮ้ย
710
00:41:56,600 --> 00:41:58,880
- โอ๊ย
- [กล้า] เฮ้ย ไฟไหม้
711
00:41:58,960 --> 00:42:00,040
[กล้าฮึบ]
712
00:42:01,000 --> 00:42:02,880
เอ็งอาจจะต้องตัดใจเรื่องกลับบ้าน
713
00:42:02,960 --> 00:42:04,720
แล้วก็ทำใจยอมรับให้ได้
714
00:42:05,320 --> 00:42:07,440
ว่าจะต้องอยู่ที่นี่ตลอดไป
715
00:42:08,080 --> 00:42:09,680
- นางแพร
- [ดนตรีจบ]
716
00:42:09,760 --> 00:42:13,160
[เพลง “คำรัก”]
717
00:42:21,800 --> 00:42:26,280
♪ ฉันเคยเอ่ยคำรัก ♪
718
00:42:26,360 --> 00:42:32,440
♪ เมื่อนานเนิ่นนัก
ได้เรียนรู้รักครั้งแรกจากเธอ ♪
719
00:42:32,520 --> 00:42:37,200
♪ เริ่มจากวันนั้น ในวันที่เราพบเจอ ♪
720
00:42:37,280 --> 00:42:40,640
♪ กาลผ่านไปหัวใจล้นเอ่อ ♪
721
00:42:40,720 --> 00:42:45,760
♪ เปี่ยมด้วยรักเธอ จึงบอกออกไป ♪
722
00:42:45,840 --> 00:42:49,000
♪ เพราะรักจึงย้ำว่ารัก ♪
723
00:42:49,080 --> 00:42:52,200
♪ เพราะรักจึงพร่ำบอกไป ♪
724
00:42:52,280 --> 00:42:58,680
♪ นับร้อยพันครั้ง
เธอฟังอยู่ไหม เธอหน่ายหรือยัง ♪
725
00:42:58,760 --> 00:43:01,960
♪ เพราะรักมันท่วมมันท้น ♪
726
00:43:02,040 --> 00:43:05,960
♪ ย้ำซ้ำได้จนเป็นหมื่นล้านครั้ง ♪
727
00:43:06,040 --> 00:43:09,600
♪ ฉันขอเพียงเธออยู่ฟังนานๆ ♪
728
00:43:09,680 --> 00:43:12,840
♪ ได้ไหม ♪
729
00:43:13,640 --> 00:43:17,360
♪ ฉันจะเอ่ยคำรัก ♪
730
00:43:18,200 --> 00:43:24,560
♪ แด่เธอที่รัก ตราบนานเท่านานถึงวันสิ้นใจ ♪
731
00:43:24,640 --> 00:43:28,640
♪ จะบอกทุกครั้ง หากตัวฉันยังพูดได้ ♪
732
00:43:28,720 --> 00:43:32,320
♪ คำที่มันสำคัญยิ่งใหญ่ ♪
733
00:43:32,400 --> 00:43:34,840
♪ สุขเต็มหัวใจ ♪
734
00:43:34,920 --> 00:43:41,200
♪ เมื่อบอกรักเธอ ♪
735
00:43:41,280 --> 00:43:43,800
[เพลงจบ]
85788
