All language subtitles for Blondie in an Ancient Time_S01E13_Episode 13.Thai (CC)
Afrikaans
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,800 --> 00:00:03,560
- ตอนนี้ป้าแว่นกำลังถูกคุณเฟื้องทรมานอย่างหนัก
- [ดนตรีชวนลุ้น]
2
00:00:03,640 --> 00:00:06,320
[ลิ้นจี่] เอ็งไถ่ตัวป้าแว่นแล้วค่อยไถ่ตัวข้าเถิด
3
00:00:06,920 --> 00:00:09,120
[แพร] พวกเรือนใหญ่อยากจะแก้แค้นนายกล้า
4
00:00:09,200 --> 00:00:11,320
ไม่ยอมให้ไถ่ตัวป้าแว่นง่ายๆ หรอก
5
00:00:11,400 --> 00:00:12,400
ไอ้กล้า
6
00:00:13,000 --> 00:00:14,480
เกิดอะไรขึ้นพี่
7
00:00:14,560 --> 00:00:16,440
[เสียงสั่น] แม่เอ็งตายแล้วไอ้กล้า
8
00:00:17,360 --> 00:00:18,640
แม่
9
00:00:18,720 --> 00:00:20,960
[สะอื้น] แม่
10
00:00:21,040 --> 00:00:22,480
[สะอื้น]
11
00:00:22,560 --> 00:00:25,360
แม่ข้าถูกขังอยู่บนเรือนไม่ใช่หรือ [สะอื้น]
12
00:00:26,480 --> 00:00:28,720
[กล้า] เหตุใดจึงมาตายตรงนี้เล่า
13
00:00:30,120 --> 00:00:31,040
[กล้าสูดจมูก]
14
00:00:42,720 --> 00:00:45,760
[ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ]
15
00:00:45,840 --> 00:00:50,760
- [เสียงจั๊กจั่น]
- [เสียงพระสวดลอยมาไกลๆ]
16
00:00:50,840 --> 00:00:55,720
[พระสวดต่อเนื่อง]
17
00:01:21,000 --> 00:01:23,360
สิ่งใดที่ได้ล่วงเกินต่อกัน
18
00:01:24,920 --> 00:01:27,080
ขออโหสิกรรมให้ฉันด้วยนะ
19
00:01:38,920 --> 00:01:40,080
[ก่ำ] ไป
20
00:01:42,120 --> 00:01:43,400
[แพร] แสดงเก่ง
21
00:01:44,040 --> 00:01:47,960
[ดนตรีเร้าใจ]
22
00:02:03,920 --> 00:02:05,240
แล้วพี่จะแวะไปหานะ
23
00:02:06,560 --> 00:02:07,560
ค่ะ
24
00:02:08,199 --> 00:02:12,760
[ดนตรีระทึก]
25
00:02:18,080 --> 00:02:21,040
- มิ่ง พี่ตุ่น ลิ้นจี่ พี่แฟง
- [ดนตรียะเยือก]
26
00:02:21,640 --> 00:02:25,200
[แพร] ทุกคนน่ะไปเฝ้าระวังรอบๆ ศาลา
อย่าให้ใครเข้ามาได้นะ
27
00:02:26,880 --> 00:02:28,600
- เอ็งจะกระทำการเยี่ยงไรหรือ
- [ดนตรีจบ]
28
00:02:32,120 --> 00:02:33,280
ฉันจะเปิดโลงป้าแว่น
29
00:02:33,360 --> 00:02:34,600
- [ตุ่นหายใจเฮือก]
- [ลิ้นจี่กับแฟง] เฮ้ย
30
00:02:34,680 --> 00:02:36,040
เอ็งจะทำอะไรพิลึกลั่นอีก
31
00:02:36,640 --> 00:02:40,440
ทุกคนไม่สงสัยกันหรือไง
ว่าป้าแว่นน่ะแกตายเพราะอะไรกันแน่
32
00:02:40,520 --> 00:02:42,280
[ดนตรีชวนลุ้น]
33
00:02:42,360 --> 00:02:43,320
นี่เอ็งสงสัยว่า
34
00:02:45,040 --> 00:02:46,920
แม่ข้าไม่ได้ตายเพราะเป็นลมหรือ
35
00:02:47,720 --> 00:02:48,760
เออดิ
36
00:02:49,440 --> 00:02:53,600
แม่แพรบอกฉันว่าร่างของแม่แว่นมีแผลผิดสังเกต
37
00:02:54,240 --> 00:02:57,760
[หมอบุญลือ] คุณทับทิมเลยให้ฉันมาตรวจดู
38
00:02:57,840 --> 00:02:59,680
จะได้รู้ข้อเท็จจริงกันไปเลย
39
00:03:01,560 --> 00:03:03,480
ถ้าไม่ได้ตายเพราะเจ็บป่วย
40
00:03:05,080 --> 00:03:07,080
แต่มีคนจงใจฆ่าแม่ข้างั้นหรือ
41
00:03:07,160 --> 00:03:11,040
[ดนตรีระทึก]
42
00:03:15,600 --> 00:03:19,520
[เพลง “เธอ”]
43
00:03:21,440 --> 00:03:24,680
♪ เธอคนนี้ ♪
44
00:03:24,760 --> 00:03:30,120
♪ ที่รอมาแสนนาน ♪
45
00:03:32,440 --> 00:03:35,480
♪ เธอคนนี้ ♪
46
00:03:36,240 --> 00:03:41,680
♪ ที่ฉันตามหา ♪
47
00:03:44,000 --> 00:03:49,960
♪ เธอคนนี้เท่านั้น ♪
48
00:03:50,040 --> 00:03:55,480
♪ ทำให้ชีวิตของฉันนั้นมีค่า ♪
49
00:03:56,080 --> 00:04:01,240
♪ และเธอคือรักสุดท้าย ♪
50
00:04:01,320 --> 00:04:06,280
♪ และจะรอจนกว่าฉัน ♪
51
00:04:06,360 --> 00:04:11,760
♪ จะหมดลมหายใจ ♪
52
00:04:14,920 --> 00:04:17,399
[เพลงจบ]
53
00:04:19,320 --> 00:04:22,680
[เสียงจั๊กจั่น]
54
00:04:31,000 --> 00:04:35,440
[ดนตรีเศร้า]
55
00:04:37,000 --> 00:04:38,680
[สะอื้น]
56
00:04:49,440 --> 00:04:51,360
[สูดจมูก ]
57
00:04:53,840 --> 00:04:56,280
[กล้าร้องไห้]
58
00:04:56,360 --> 00:04:57,960
- เอ้า ช่วยกัน
- [ดนตรีจบ]
59
00:05:00,200 --> 00:05:01,160
[สะอื้น]
60
00:05:13,120 --> 00:05:16,640
[หมอบุญลือ] รอยช้ำนี่
เกิดจากการถูกฟาดอย่างแรง
61
00:05:17,600 --> 00:05:20,200
น่าจะถูกของมีคม
62
00:05:20,280 --> 00:05:24,680
แสดงว่าป้าแว่นถูกทำร้ายก่อนตายใช่ไหมคะ
63
00:05:24,760 --> 00:05:27,200
[ดนตรีชวนลุ้น]
64
00:05:27,280 --> 00:05:29,160
รอยแผลมันบ่งชี้อย่างนั้น
65
00:05:31,600 --> 00:05:35,040
[เสียงสั่น] ถ้าแม่ข้าถูกทำร้ายจนตาย
66
00:05:35,720 --> 00:05:38,240
ต้องเป็นฝีมือคุณเฟื้องแน่ๆ [สูดจมูก]
67
00:05:38,320 --> 00:05:40,960
เพราะคุณเฟื้องเกลียดแม่ข้ายิ่งนัก
68
00:05:41,040 --> 00:05:42,880
[สูดจมูก]
69
00:05:43,680 --> 00:05:47,640
ความจริงแล้ว แผลแค่นี้ไม่ส่งถึงชีวิต
70
00:05:48,240 --> 00:05:51,800
สาเหตุการตายของแม่แว่น
น่าจะมาจากหัวกระแทกรุนแรง
71
00:05:51,880 --> 00:05:54,080
- [ดนตรีเปลี่ยนเป็นเยือกเย็น]
- [ทับทิมถอนหายใจ]
72
00:05:54,160 --> 00:05:56,880
[ทับทิม] หากมีหลักฐานว่าแม่แว่นโดนทำร้าย
73
00:05:56,960 --> 00:06:00,560
กล้าก็ยื่นฎีกาเอาผิดคนทำได้
74
00:06:01,160 --> 00:06:03,320
ถ้าคุณเฟื้องเป็นคนทำจริงๆ
75
00:06:05,240 --> 00:06:06,760
ทาสฟ้องนายได้หรือขอรับ
76
00:06:08,800 --> 00:06:11,040
- [ดนตรีระทึก]
- มีกฎหมายระบุไว้ว่า
77
00:06:11,120 --> 00:06:15,040
หากนายฆ่าหรือทารุณทาส
โดยที่ทาสไม่ได้มีความผิด
78
00:06:15,640 --> 00:06:17,480
[ทับทิม] ทาสมีสิทธิ์ฟ้องร้องนายได้
79
00:06:18,080 --> 00:06:19,600
และหากแม่เฟื้องผิดจริง
80
00:06:21,960 --> 00:06:23,360
ก็จะติดคุก
81
00:06:23,440 --> 00:06:28,760
[ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ]
82
00:06:31,920 --> 00:06:37,360
[ดนตรีเศร้า]
83
00:06:48,800 --> 00:06:53,120
[เสียงกลองรัวเร้าใจ]
84
00:06:56,120 --> 00:06:57,720
- [ดนตรีจบ]
- [แพรสูดลมหายใจ]
85
00:06:57,800 --> 00:07:00,600
วิธีสืบคดี
86
00:07:01,320 --> 00:07:03,160
ของเชอร์ล็อคโฮล์มส์
87
00:07:04,160 --> 00:07:05,040
[เสียงข้อมูลเด้ง]
88
00:07:06,920 --> 00:07:09,000
[ถอนหายใจ]
89
00:07:09,080 --> 00:07:13,320
ถ้าถัดจากหมอพรทิพย์ก็ต้องเป็นเชอร์ล็อค โฮล์มส์
90
00:07:13,400 --> 00:07:14,720
ไม่ก็โคนัน
91
00:07:14,800 --> 00:07:18,240
- [ดนตรีชวนลุ้น]
- [พ่นลมหายใจ]
92
00:07:19,600 --> 00:07:20,960
นี่
93
00:07:21,040 --> 00:07:22,680
เรามาอยู่จุดนี้ได้ไงวะเนี่ย
94
00:07:26,000 --> 00:07:30,400
[เสียงจั๊กจั่น]
95
00:07:32,200 --> 00:07:36,280
[ดนตรีเศร้า]
96
00:07:51,240 --> 00:07:52,240
นายกล้า
97
00:08:05,040 --> 00:08:07,720
[ดนตรีจบ]
98
00:08:08,880 --> 00:08:12,760
[เสียงสั่น] นี่คนยุคเอ็ง
เขากอดกันหน้าตาเฉยแบบนี้หรือ [สูดจมูก]
99
00:08:12,840 --> 00:08:13,880
- [ถอนหายใจ]
- [ดนตรีซึ้ง]
100
00:08:13,960 --> 00:08:15,160
ก็…
101
00:08:16,000 --> 00:08:20,680
ถ้าเป็นการปลอบกัน หรือว่าให้กำลังใจกันน่ะ
102
00:08:21,920 --> 00:08:24,640
มันก็ได้นะ
103
00:08:24,720 --> 00:08:26,440
[สูดปาก]
104
00:08:28,320 --> 00:08:29,640
การกอดน่ะ
105
00:08:30,840 --> 00:08:33,159
มันจะช่วยให้นายรู้สึกดีขึ้น
106
00:08:41,120 --> 00:08:45,840
[กล้าร้องไห้]
107
00:08:47,440 --> 00:08:49,240
- นายปล่อยออกมาให้หมดเลยนะ
- [ดนตรีเบาลง]
108
00:08:49,960 --> 00:08:51,840
อย่าเก็บไว้คนเดียว
109
00:08:51,920 --> 00:08:55,440
[ร้องไห้]
110
00:08:55,520 --> 00:08:57,960
[ฟูมฟาย]
111
00:08:59,000 --> 00:09:05,040
[ดนตรีซึ้ง]
112
00:09:10,520 --> 00:09:14,040
[สะอื้น] ข้าเจ็บใจเหลือเกิน
113
00:09:16,120 --> 00:09:19,040
[ปนสะอื้น] เกิดมาเป็นลูกผู้ชาย
114
00:09:19,120 --> 00:09:22,920
มีสองมือสองตีน [สะอื้น]
115
00:09:23,680 --> 00:09:26,840
แต่ต้องยอมทนอยู่ใต้ตีนเขา
116
00:09:27,720 --> 00:09:30,040
จนแม่ต้องมาตายไป
117
00:09:30,120 --> 00:09:34,640
แต่ข้าช่วยอะไรแม่ไม่ได้เลย [สะอื้น]
118
00:09:34,720 --> 00:09:38,840
[กล้าร้องไห้]
119
00:09:39,640 --> 00:09:40,520
[สะอื้น]
120
00:09:40,600 --> 00:09:42,040
นายก็ลุกขึ้นสู้สิ
121
00:09:43,480 --> 00:09:45,760
อย่าไปยอมให้เขาทำนายอยู่ฝ่ายเดียว
122
00:09:47,320 --> 00:09:51,680
[กล้าหายใจหอบ สูดจมูก]
123
00:10:05,000 --> 00:10:06,800
- [เสียงเทน้ำ]
- [ดนตรีจบ]
124
00:10:09,040 --> 00:10:10,400
[กล้าถอนหายใจ]
125
00:10:13,400 --> 00:10:16,560
เป็นไง ดีขึ้นบ้างไหม
126
00:10:19,040 --> 00:10:20,960
นี่เอ็งตั้งใจมาปลอบข้าหรือ
127
00:10:21,800 --> 00:10:25,080
- เปล่า ฉันตั้งใจว่าจะมาหาหลักฐาน
- [ดนตรีซึ้ง]
128
00:10:25,160 --> 00:10:27,960
แต่เผอิญเห็นนายพอดีก็เลยเดินมาหา
129
00:10:28,040 --> 00:10:31,760
แล้วเอ็งรู้ได้อย่างไรว่าสิ่งไหนคือหลักฐาน
130
00:10:32,360 --> 00:10:34,960
ที่เกิดเหตุอยู่ที่ไหน หลักฐานอยู่ที่นั่นนั่นแหละ
131
00:10:35,040 --> 00:10:36,320
เอ็งจะขึ้นไปเรือนใหญ่หรือ
132
00:10:37,360 --> 00:10:39,640
- เดี๋ยวข้าไปด้วย
- เฮ้ย นายกล้าไม่ต้อง
133
00:10:40,200 --> 00:10:42,280
ให้ฉันเสี่ยงคนเดียวก็พอ
134
00:10:42,360 --> 00:10:45,960
นายอย่าลืมสิ ตอนนี้นะ
ฉันไม่ใช่ทาสของที่นี่อีกต่อไปแล้ว
135
00:10:46,600 --> 00:10:48,320
[แพร] ถ้าเกิดว่าเกิดอะไรกับฉันขึ้นมานะ
136
00:10:48,400 --> 00:10:50,120
เดี๋ยวช่างพอลก็มาช่วยฉันเองแหละ
137
00:10:51,200 --> 00:10:52,240
ไปนะ
138
00:10:52,320 --> 00:10:54,360
- [ดนตรีจบ]
- [ถอนหายใจ เดาะลิ้น]
139
00:10:54,440 --> 00:10:55,560
นางแพร
140
00:10:59,240 --> 00:11:01,240
ขอบใจเอ็งอีกครั้งนะ
141
00:11:02,160 --> 00:11:03,160
[ในลำคอ] อือ
142
00:11:04,760 --> 00:11:09,920
[ดนตรีซึ้ง]
143
00:11:19,560 --> 00:11:22,160
[ดนตรีลุ้นระทึก]
144
00:11:22,240 --> 00:11:23,840
- [เสียงประตูลั่นเอี๊ยด]
- [ถอนหายใจ]
145
00:11:23,920 --> 00:11:25,480
[พ่นลมหายใจ สูดปาก]
146
00:11:25,560 --> 00:11:26,920
[แพรหายใจหอบ]
147
00:11:27,000 --> 00:11:31,880
[พูดไม่ออกเสียง ถอนหายใจ]
148
00:11:31,960 --> 00:11:35,880
[ดนตรีลุ้นระทึก]
149
00:11:35,960 --> 00:11:38,440
[ถอนหายใจ]
150
00:11:41,600 --> 00:11:43,520
- [เสียงประตู]
- [แผ่ว] โอ๊ะๆ
151
00:11:44,400 --> 00:11:45,600
- [เอก] ใคร
- [ดนตรีจบ]
152
00:11:46,640 --> 00:11:49,840
[ดนตรีชวนลุ้น]
153
00:11:50,440 --> 00:11:51,400
[เอฟเฟกต์เสียงวูบ]
154
00:11:56,120 --> 00:11:57,120
[แพรหายใจหอบถี่]
155
00:12:00,480 --> 00:12:04,080
[ดนตรีลุ้นระทึก]
156
00:12:10,400 --> 00:12:12,800
[ถอนหายใจยาว เดาะลิ้น]
157
00:12:12,880 --> 00:12:15,720
[ดนตรีจบ]
158
00:12:15,800 --> 00:12:21,040
[หอบ]
159
00:12:26,560 --> 00:12:30,440
[ดนตรีชวนลุ้น]
160
00:12:36,520 --> 00:12:40,320
- [ช้อย] ไป ปูผ้าเสร็จแล้วตามข้ามา
- [ทาสหญิง] จ้ะพี่
161
00:12:40,400 --> 00:12:41,280
- [ทาสหญิงหอบ]
- [ช้อยไอ]
162
00:12:41,360 --> 00:12:43,000
[เสียงโต๊ะโยก]
163
00:12:43,520 --> 00:12:44,680
- [แพรหอบ]
- [เสียงวางของโครม]
164
00:12:44,760 --> 00:12:48,160
[ดนตรีชวนลุ้น]
165
00:12:52,320 --> 00:12:55,920
- [ดนตรีจบ]
- ใช่ มันเคยมีแจกันอยู่ตรงนี้นี่
166
00:12:56,960 --> 00:12:58,120
- [ดนตรีระทึก]
- เฮ้ย
167
00:13:00,200 --> 00:13:04,840
[ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ]
168
00:13:04,920 --> 00:13:08,760
[เสียงชาวบ้านจอแจ]
169
00:13:08,840 --> 00:13:13,280
[เสียงแม่ค้าพ่อค้าจอแจ]
170
00:13:15,360 --> 00:13:18,600
[ดนตรีชวนลุ้น]
171
00:13:22,080 --> 00:13:23,560
ถ้าแจกันนั่นเป็นอาวุธ
172
00:13:24,200 --> 00:13:25,840
ก็แปลว่าป้าแว่นถูกแจกันบาด
173
00:13:26,800 --> 00:13:28,800
แต่ถ้าจะบาดได้ก็ต้องแตก
174
00:13:30,000 --> 00:13:33,680
แล้วใครที่จะเป็นคนเก็บเศษแตกพวกนั้น
175
00:13:33,760 --> 00:13:39,120
[ดนตรีลุ้นระทึก]
176
00:13:45,080 --> 00:13:46,120
[ถอนหายใจ]
177
00:13:46,200 --> 00:13:47,960
[กรี๊ด โวยวายไม่ได้ศัพท์]
178
00:13:48,040 --> 00:13:51,680
[ช้อยร้องคราง]
179
00:13:51,760 --> 00:13:54,360
[แผ่ว] บ้าเอ๊ย [หอบ]
180
00:13:54,440 --> 00:13:58,640
[แพรในลำคอ] โอ้โฮ เดินก็ไม่ดูทาง
ใจลอยไปไหนเหรอคะพี่ช้อย
181
00:13:58,720 --> 00:14:00,360
- [ดนตรีจบ]
- ใจลอยอะไรของเอ็ง
182
00:14:01,080 --> 00:14:04,080
แค่เดินสะดุด
ไม่ได้แปลว่าใจลอยเสียหน่อย [หอบ]
183
00:14:04,920 --> 00:14:06,320
- [แพร] เป็นไรอะ
- [เอฟเฟกต์สะพรึง]
184
00:14:06,400 --> 00:14:08,360
- เรื่องของข้า [หอบ]
- [เอฟเฟกต์ตลก]
185
00:14:08,440 --> 00:14:11,240
- [แพร] อือ พี่ช้อย ถึงฉันจะออกมาแล้วอะ
- [เอฟเฟกต์ตลก]
186
00:14:11,320 --> 00:14:13,800
[แพร] ฉันก็ยังมีความเป็นห่วงเป็นใยพี่
187
00:14:14,440 --> 00:14:16,040
- [ดนตรีสนุกสนาน]
- ให้ท่านหมอดูแผลก่อนดีกว่าจ้ะ
188
00:14:16,120 --> 00:14:17,440
[พ่นลมหายใจ] ข้าใส่ยาแล้ว
189
00:14:17,520 --> 00:14:20,560
[ในลำคอ] อือหือ พี่ช้อยจำตอนนายมิ่งไม่ได้เหรอ
190
00:14:20,640 --> 00:14:23,480
นายมิ่งก็เป็นแผลแบบนี้แหละ แล้วก็ดื้อแบบพี่เลย
191
00:14:23,560 --> 00:14:27,360
[แพร] แล้วเป็นไงล่ะ
แผลระบม ไข้ขึ้น เกือบตาย
192
00:14:27,440 --> 00:14:28,760
พี่อยากเป็นแบบนายมิ่งเหรอ
193
00:14:30,080 --> 00:14:31,320
ตัดมือทิ้งเลยนะ
194
00:14:31,400 --> 00:14:33,760
- [หายใจเฮือก หอบ]
- [ในลำคอ] เออ
195
00:14:37,040 --> 00:14:40,280
[ดนตรีจบ]
196
00:14:40,360 --> 00:14:43,480
[เสียงคนจอแจ]
197
00:14:43,560 --> 00:14:44,600
[เสียงวางของ]
198
00:14:44,680 --> 00:14:47,400
[ช้อยถอนหายใจ]
199
00:14:47,480 --> 00:14:49,000
นี่เอ็งไปโดนอะไรมาหรือ
200
00:14:49,080 --> 00:14:51,520
[แผ่ว] เอ่อ มีดบาดเจ้าค่ะ
201
00:14:51,600 --> 00:14:53,080
[ดนตรีชวนสงสัย]
202
00:14:53,160 --> 00:14:54,120
[หมอบุญลือ] อือ
203
00:14:54,200 --> 00:14:56,920
โชคดีนะที่ไม่ลึก
204
00:14:57,000 --> 00:15:01,280
เป็นแค่แผลถลอกด้านข้าง มีดมันคงจะไม่คม
205
00:15:01,960 --> 00:15:05,560
ถ้าดูจากแผลแล้วอะ
อาวุธอะไรที่ทำร้ายป้าแว่นจนตาย
206
00:15:05,640 --> 00:15:07,760
หมอพอรู้ไหมคะ
207
00:15:07,840 --> 00:15:09,760
- [ดนตรีชวนลุ้น]
- บอกได้แค่ว่า
208
00:15:09,840 --> 00:15:13,960
เป็นของมีคมที่มีคมไม่มาก แผลจึงไม่ลึก
209
00:15:14,040 --> 00:15:16,040
แล้วมีรอยถลอกด้านข้าง
210
00:15:17,080 --> 00:15:19,320
ไม่ใช่มีดหรือดาบแน่ๆ
211
00:15:20,240 --> 00:15:23,200
[ดนตรีลุ้นระทึก]
212
00:15:23,280 --> 00:15:25,720
[หมอบุญลือ] ไม่กี่วันก็คงหาย
เดี๋ยวข้าจะพันแผลให้
213
00:15:25,800 --> 00:15:27,000
[ช้อย] เจ้าค่ะ
214
00:15:27,640 --> 00:15:29,320
- [แพรโวยวาย] เฮ้ยนั่น
- [ร้องตกใจ คราง]
215
00:15:29,400 --> 00:15:30,920
- [ดนตรีจบ]
- อะไรของแกอีแพร
216
00:15:31,000 --> 00:15:32,320
- วิญญาณ
- [ช้อยคราง]
217
00:15:32,400 --> 00:15:35,280
- อย่าแกล้งกันสิแม่แพร
- [แพร] ฉันพูดจริงนะคะ
218
00:15:35,360 --> 00:15:38,040
- พี่ช้อยน่ะ มีวิญญาณผีตามติด
- [ช้อยหายใจเฮือก]
219
00:15:38,120 --> 00:15:39,920
- [ดนตรีสยองขวัญ]
- ก็เลยเลือกตกยางออกเป็นแบบนี้
220
00:15:40,000 --> 00:15:44,520
[เสียงสั่น คราง]
221
00:15:44,600 --> 00:15:46,920
[ช้อยคราง] นางแพร
222
00:15:47,000 --> 00:15:48,240
- ฮะ
- [ช้อย] ถ้าเอ็งเห็นจริงๆ อะ
223
00:15:48,320 --> 00:15:50,240
ถามมันสิว่ามันต้องการอะไร
224
00:15:50,320 --> 00:15:52,480
เออ ต้องการอะไรอะ
225
00:15:53,240 --> 00:15:55,040
- [ช้อยหอบ]
- [แพร] ฮะ
226
00:15:55,120 --> 00:15:56,560
[ช้อยหายใจหอบถี่]
227
00:15:56,640 --> 00:15:57,800
อะไรนะ
228
00:15:57,880 --> 00:16:00,320
- [ช้อยหอบ]
- ฮะ
229
00:16:00,400 --> 00:16:01,560
- วิญญาณบอกว่า
- [ดนตรีจบ]
230
00:16:02,360 --> 00:16:04,160
- แจกัน
- ฮะ แจกัน
231
00:16:04,240 --> 00:16:05,640
- เออ
- แจกันบ้าอะไร
232
00:16:05,720 --> 00:16:08,480
นี่ ข้าไม่รู้เรื่องนะ
แจกันอะไร ข้าไม่รู้เรื่อง [คราง]
233
00:16:08,560 --> 00:16:09,960
- ข้าไปก่อนแล้ว ข้าไปก่อนแล้ว
- เฮ้ยๆ
234
00:16:10,040 --> 00:16:12,160
- เดี๋ยว ยังทำแผลไม่เสร็จเลย
- [แพร] พี่ช้อย อ้าว
235
00:16:12,240 --> 00:16:16,760
[ดนตรีเร้าใจ]
236
00:16:17,480 --> 00:16:18,920
นี่มันเรื่องอะไรกันหรือ
237
00:16:19,000 --> 00:16:22,720
ฉันว่านะคะ พี่ช้อยนี่แหละคือกุญแจสำคัญ
238
00:16:22,800 --> 00:16:24,280
ในการหาหลักฐานของพวกเราค่ะ
239
00:16:37,040 --> 00:16:41,280
- [ดนตรีจบ]
- [ช้อยสูดปาก โอดโอย]
240
00:16:43,000 --> 00:16:44,840
- [เสียงกระเบื้องกระทบกัน]
- [ช้อยฮึบ สูดปาก]
241
00:16:45,800 --> 00:16:48,480
ใครมาเห็นเข้า แย่แน่ [ถอนหายใจ]
242
00:16:48,560 --> 00:16:50,080
[โอย สูดปาก]
243
00:16:50,880 --> 00:16:52,640
[ดนตรีระทึก]
244
00:16:52,720 --> 00:16:54,600
[พ่นลมหายใจ] ท่านขุน
245
00:17:00,720 --> 00:17:04,880
[ดนตรียะเยือก]
246
00:17:04,960 --> 00:17:08,599
[ถอนหายใจ]
247
00:17:13,240 --> 00:17:16,839
แจกันนี่หรือที่เป็นเหตุให้แม่แว่นตาย
248
00:17:19,319 --> 00:17:20,800
[ช้อยร้องตกใจ]
249
00:17:20,880 --> 00:17:23,480
ไอ้อีตัวไหนเป็นคนบอกลูก
250
00:17:24,079 --> 00:17:26,839
ลูกสงสัยตั้งแต่ที่คุณพ่อคุณแม่เถียงกันแล้วขอรับ
251
00:17:29,760 --> 00:17:33,360
ทั้งที่รู้ว่าอิฉันเกลียดอีแว่นเข้ากระดูกดำ
252
00:17:33,440 --> 00:17:35,760
คุณพี่ก็ยังจัดงานศพให้มันอีก
253
00:17:36,640 --> 00:17:38,480
อย่างไรเสีย อิฉันก็ไม่ไปเป็นแน่
254
00:17:40,360 --> 00:17:42,520
[ดนตรีลุ้นระทึก]
255
00:17:42,600 --> 00:17:44,200
เรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ
256
00:17:44,280 --> 00:17:47,000
[ก่ำถอนหายใจ]
257
00:17:47,680 --> 00:17:50,720
[ช้อย] กินยาหอม
สักหน่อยนะเจ้าคะ จะได้ชื่นใจเจ้าค่ะ
258
00:17:53,880 --> 00:17:55,680
- พี่ช้อย
- เจ้าคะ
259
00:17:56,480 --> 00:17:57,640
มือไปโดนอะไรมาหรือ
260
00:17:57,720 --> 00:17:59,800
[ดนตรีชวนลุ้น]
261
00:17:59,880 --> 00:18:01,280
[ช้อย] เอ่อ…
262
00:18:04,600 --> 00:18:06,960
[ตะกุกตะกัก] อิฉันโดนมีดบาดน่ะเจ้าค่ะ
263
00:18:07,040 --> 00:18:10,240
[ดนตรีลุ้นระทึก]
264
00:18:27,840 --> 00:18:30,160
- [ดนตรีจบ]
- คุณพ่อคุณแม่มีอะไรจะบอกลูกหรือไม่ขอรับ
265
00:18:30,240 --> 00:18:33,760
[ถอนหายใจ]
266
00:18:35,120 --> 00:18:36,440
แม่ไม่ได้ตั้งใจนะลูกเอก
267
00:18:36,520 --> 00:18:38,440
[ดนตรีระทึก]
268
00:18:38,520 --> 00:18:40,200
แม่ไม่ได้อยากทำให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้นะลูก
269
00:18:41,760 --> 00:18:45,600
นี่… นี่… นี่คุณแม่
เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้จริงๆ หรือขอรับ
270
00:18:47,880 --> 00:18:52,040
[ดนตรียะเยือก]
271
00:18:52,960 --> 00:18:55,640
[ถอนหายใจ แผ่ว] คุณพี่
272
00:18:55,720 --> 00:19:01,280
แม่ของลูกถึงแม้จะเป็นคนโทสะมากไปสักหน่อย
273
00:19:01,360 --> 00:19:03,120
แต่ก็ไม่เคยคิดจะฆ่าจะแกงใคร
274
00:19:04,320 --> 00:19:05,480
[ก่ำ] ไอ้ที่มันเกิดเรื่องร้ายเนี่ย
275
00:19:06,360 --> 00:19:09,440
มันก็เป็นเหตุพลั้งมือเท่านั้น
276
00:19:09,520 --> 00:19:11,560
[หายใจหอบสั่น]
277
00:19:12,480 --> 00:19:17,080
ลูกทราบขอรับ
แต่หากมีคนสงสัยเรื่องนี้เหมือนกับลูก
278
00:19:17,160 --> 00:19:21,240
อาจจะชิงเอาหลักฐานนี้
ไปฟ้องร้องก็ได้ นี่ยังดีที่ลูกไปพบเสียก่อน
279
00:19:21,320 --> 00:19:22,640
[เดาะลิ้น]
280
00:19:22,720 --> 00:19:24,640
- [แค่นเสียง] ฮึ่ย
- [ร้องเสียงอ่อย]
281
00:19:24,720 --> 00:19:28,760
อีช้อย [แค่นเสียง]
ข้าเกือบซวยแล้วปะไร ลงหวายซะดีไหม ฮึ
282
00:19:28,840 --> 00:19:30,760
- [เอก] คุณแม่ใจเย็นๆ ขอรับ
- บ่าวขอโทษเจ้าค่ะ
283
00:19:30,840 --> 00:19:32,880
- [ร้องไห้] อย่าทำอะไรบ่าวเลยนะเจ้าคะ
- [เฟื้องแค่นเสียง]
284
00:19:32,960 --> 00:19:34,760
- กระผมจะเข้มงวด
- [ก่ำจุปาก]
285
00:19:34,840 --> 00:19:36,680
ไม่ให้มันทำพิรุธให้ใครจับได้ขอรับ
286
00:19:37,920 --> 00:19:39,560
ใจเย็นนะขอรับคุณแม่
287
00:19:40,960 --> 00:19:42,440
เพื่อความปลอดภัย
288
00:19:43,360 --> 00:19:45,560
ลูกจะเก็บหลักฐานสำคัญนี้ไว้กับตัว
289
00:19:47,440 --> 00:19:52,160
และคืนนี้ปลอดคน ลูกจะเอา
หลักฐานนี้ไปทิ้งลงน้ำด้วยมือของลูกเอง
290
00:19:52,240 --> 00:19:54,080
[ดนตรีลุ้นระทึก]
291
00:19:54,160 --> 00:19:55,760
[หายใจเฮือก]
292
00:19:58,120 --> 00:19:59,560
ไม่เป็นไรขอรับ
293
00:20:01,360 --> 00:20:04,680
ฉันแค่แกล้งพูดถึงแจกัน
พี่ช้อยแกก็ดูมีพิรุธขึ้นมาทันที
294
00:20:05,320 --> 00:20:07,680
[แพร] แล้วฉันจำได้นะว่ามันมีแจกันอยู่ใบหนึ่ง
295
00:20:07,760 --> 00:20:09,720
มันหายไปจากที่ที่มันควรจะอยู่
296
00:20:09,800 --> 00:20:12,000
เอ็งพอจะจำลักษณะแจกันใบนั้นได้หรือไม่
297
00:20:12,080 --> 00:20:14,920
[กล้า] ข้าจะไปตามหา
หลักฐานมาเอาผิดคุณเฟื้อง
298
00:20:15,000 --> 00:20:18,280
ป่านนี้ พวกนั้นคงทำลายหลักฐานทิ้งหมดแล้ว
299
00:20:18,360 --> 00:20:23,480
มันต้องมีวิธีสิ ฉันไม่ยอมให้ป้าแว่นน่ะตายฟรีหรอก
300
00:20:23,560 --> 00:20:25,320
[แพรถอนหายใจ]
301
00:20:25,400 --> 00:20:29,880
[เสียงจั๊กจั่น]
302
00:20:31,320 --> 00:20:34,120
[ดนตรีลุ้นระทึก]
303
00:20:39,520 --> 00:20:44,040
[ดนตรีระทึก]
304
00:20:44,120 --> 00:20:47,920
- [เสียงกรอบแกรบ]
- [ดนตรียะเยือก]
305
00:20:51,720 --> 00:20:53,000
- ใครน่ะ
- [ดนตรีระทึก]
306
00:20:54,920 --> 00:20:57,560
[เสียงกรอบแกรบ]
307
00:20:57,640 --> 00:20:59,520
กูถามว่าใคร
308
00:20:59,600 --> 00:21:02,560
[ดนตรีเบาลง]
309
00:21:04,440 --> 00:21:05,480
[เสียงคนวิ่ง]
310
00:21:05,560 --> 00:21:07,520
เฮ้ย หยุดนะเว้ย
311
00:21:07,600 --> 00:21:10,320
[ดนตรีระทึก]
312
00:21:11,080 --> 00:21:11,920
กูบอกให้หยุด
313
00:21:12,000 --> 00:21:14,720
[ดนตรีจบ]
314
00:21:18,560 --> 00:21:19,560
แจกัน
315
00:21:19,640 --> 00:21:21,920
[ดนตรีชวนลุ้น]
316
00:21:22,000 --> 00:21:24,400
[หอบ] เฮ้ย
317
00:21:27,560 --> 00:21:31,240
[ดนตรีระทึก]
318
00:21:35,920 --> 00:21:36,880
เจอไหม
319
00:21:36,960 --> 00:21:39,640
- [ทาสชาย] ไม่เจอเลยจ้ะพี่
- ไม่เจอจ้ะ
320
00:21:39,720 --> 00:21:41,360
งั้นพวกเอ็งสองคนออกไปก่อน
321
00:21:42,960 --> 00:21:44,200
- [ชดเดาะลิ้น]
- [ดนตรีจบ]
322
00:21:47,160 --> 00:21:48,400
หาอะไรขอรับท่านขุน
323
00:21:49,640 --> 00:21:51,960
- [เอฟเฟกต์สะพรึง]
- [ดนตรียะเยือก]
324
00:21:52,040 --> 00:21:53,840
ไอ้กล้ามันรู้อยู่แก่ใจ
325
00:21:56,320 --> 00:21:59,720
เอ็งคิดการใดอยู่ จงล้มเลิกเสีย
326
00:22:00,600 --> 00:22:02,880
ไม่อย่างนั้นข้าไม่เอาเอ็งไว้แน่
327
00:22:02,960 --> 00:22:04,840
[ดนตรีลุ้นระทึก]
328
00:22:04,920 --> 00:22:09,800
นอกจากเรื่องแม่
กระผมไม่มีการใดในหัวเลยขอรับ
329
00:22:13,120 --> 00:22:15,040
ข้ากับเอ็งนี่ใจตรงกันอยู่เรื่อย
330
00:22:16,920 --> 00:22:19,120
ตอนนี้นอกจากเรื่องของคุณแม่
331
00:22:20,400 --> 00:22:23,200
ข้าก็ไม่มีการใดในหัวเช่นกัน
332
00:22:25,800 --> 00:22:27,280
[พ่นลมหายใจ]
333
00:22:27,360 --> 00:22:32,640
ครานี้ คงเป็นเวลาพิสูจน์
ความกตัญญูของพวกเราสองคน
334
00:22:34,240 --> 00:22:36,360
- ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นลูก
- [ดนตรีจบ]
335
00:22:40,640 --> 00:22:41,800
งั้นก็ลองวัดกันดู
336
00:22:43,440 --> 00:22:47,080
ว่าระหว่างความกตัญญูของทาสกับนาย
337
00:22:48,440 --> 00:22:50,320
ของใครมันจะแรงกว่ากัน
338
00:22:51,560 --> 00:22:54,200
[ดนตรีลุ้นระทึก]
339
00:23:04,600 --> 00:23:07,960
[ดนตรีจบ]
340
00:23:08,040 --> 00:23:11,840
[ลิ้นจี่] คิดถึงวันพรุ่ง
ใจข้าก็เต้นไม่เป็นส่ำ [หัวเราะ]
341
00:23:11,920 --> 00:23:15,040
- คุณเฟื้องน่ะเจอหายนะแน่
- [หัวเราะฮึๆ]
342
00:23:15,760 --> 00:23:16,600
[เสียงเคาะประตู]
343
00:23:16,680 --> 00:23:19,280
- [ลิ้นจี่ร้องตกใจ]
- [ชด] อีหัวทอง เปิดประตู
344
00:23:19,360 --> 00:23:20,680
[ดนตรีชวนลุ้น]
345
00:23:20,760 --> 00:23:22,320
[ชด] ได้ยินไหม บอกให้เปิดประตู
346
00:23:22,400 --> 00:23:24,240
[หายใจเฮือก] อุ๊ย พี่ชด พี่ชดน่ะ
347
00:23:24,320 --> 00:23:26,120
- [ชดตะโกน] เปิด
- [แพร] นิ่งไว้ๆ
348
00:23:26,200 --> 00:23:27,720
ให้ฉันพูดคนเดียวพอ
349
00:23:28,560 --> 00:23:30,640
[แพร] เปิดแล้วจ้ะๆ
350
00:23:30,720 --> 00:23:32,200
[เสียงถอดกลอน]
351
00:23:33,720 --> 00:23:35,840
[ตะกุกตะกัก] มาทำอะไรกันดึกๆ ดื่นๆ เหรอจ๊ะ
352
00:23:36,560 --> 00:23:40,920
ข้ามาตามจับขโมย
มีคนแจ้งมาว่ามันมาซ่อนตัวอยู่ที่นี่
353
00:23:42,400 --> 00:23:46,040
ไม่มีนะจ๊ะ ฉันปิดร้านตั้งแต่เย็น
แล้วยังไม่มีใครผ่านมาแถวนี้เลย
354
00:23:47,320 --> 00:23:50,800
ข้าก็ต้องทำตามหน้าที่ ตามที่มีคนแจ้งมา
355
00:23:50,880 --> 00:23:52,520
[ดนตรีชวนลุ้น]
356
00:23:52,600 --> 00:23:54,640
- พี่ชด
- ขอรับ
357
00:24:00,640 --> 00:24:04,600
[เสียงกระแทกข้าวของ]
358
00:24:13,800 --> 00:24:14,920
[เสียงวางตะกร้า]
359
00:24:17,960 --> 00:24:19,520
[ดนตรีลุ้นระทึก]
360
00:24:19,600 --> 00:24:24,120
ห่อผ้านี้คล้ายกับห่อผ้าที่มีคนแจ้งมาว่าถูกขโมย
361
00:24:30,680 --> 00:24:35,200
[ดนตรีจบ]
362
00:24:38,720 --> 00:24:41,400
ฉันเห็นว่าท่านขุนทำงานดึกๆ ดื่นๆ
363
00:24:41,480 --> 00:24:43,560
ลองดมยาดมให้ชื่นใจก่อนสิคะ
364
00:24:43,640 --> 00:24:45,840
จะได้มีแรงไปจับโจรต่อ
365
00:24:46,520 --> 00:24:48,360
- [พ่นลมหายใจ]
- [แพรถอนหายใจ]
366
00:24:48,440 --> 00:24:51,880
[เดาะลิ้น] อันนี้ฉันให้ ฟรีไม่คิดตังค์
367
00:24:51,960 --> 00:24:55,880
[ดนตรีชวนลุ้น]
368
00:25:05,680 --> 00:25:09,200
[พ่นลมหายใจ]
369
00:25:17,880 --> 00:25:20,080
- [ดนตรีจบ]
- [เสียงนกร้อง]
370
00:25:22,800 --> 00:25:26,400
นี่เป็นหลักฐานที่แม่แว่นโดนทำร้ายก่อนตายค่ะ
371
00:25:26,480 --> 00:25:27,720
[กระซิบ] นี่เจ้าค่ะ
372
00:25:30,080 --> 00:25:32,360
หนังสือรับรองจากท่านหมอค่ะ
373
00:25:33,360 --> 00:25:35,080
[ทับทิม] ท่านตรวจศพแม่แว่นแล้ว
374
00:25:35,160 --> 00:25:38,200
แม่แว่นโดนทำร้ายจนตกบันไดตาย
375
00:25:38,280 --> 00:25:41,680
ไม่ได้เป็นลมแล้วตกลงมาตาย
อย่างที่คุณหลวงอ้างค่ะ
376
00:25:44,560 --> 00:25:46,280
[พ่นลมหายใจ]
377
00:25:46,360 --> 00:25:48,720
ท่านคือที่พึ่งสุดท้ายของนายกล้า
378
00:25:48,800 --> 00:25:52,040
ช่วยทวงความยุติธรรม
ให้กับนายกล้าด้วยนะเจ้าคะ
379
00:25:54,400 --> 00:25:57,240
กระผมไปยื่นฎีกาที่ที่ทำการ
380
00:25:58,360 --> 00:26:03,480
แต่เสมียนปฏิเสธ
คงเป็นด้วยเกรงอำนาจของคุณหลวง
381
00:26:03,560 --> 00:26:05,560
[สูดลมหายใจ]
382
00:26:06,400 --> 00:26:09,360
กระผมจึงมาขอความเมตตาจากคุณพระขอรับ
383
00:26:15,280 --> 00:26:19,800
นี่เป็นใบคำร้องยื่นฟ้องคุณเฟื้องขอรับ
384
00:26:19,880 --> 00:26:22,920
เรื่องที่ทาสฟ้องร้องเจ้านายเนี่ย
385
00:26:23,000 --> 00:26:24,880
ถือเป็นเรื่องใหญ่โตมาก
386
00:26:25,520 --> 00:26:28,880
[เอี่ยว] และถ้าหากสอบสวน
แล้วแม่เฟื้องไม่มีความผิด
387
00:26:30,120 --> 00:26:34,080
ไอ้กล้า เอ็งน่ะแหละจะเดือดร้อนหนัก
388
00:26:34,160 --> 00:26:38,560
[ดนตรีระทึก]
389
00:26:46,440 --> 00:26:49,280
- [เสียงไก่ขัน]
- [ดนตรีจบ]
390
00:26:49,360 --> 00:26:54,800
[ดนตรีปลุกใจ]
391
00:27:24,400 --> 00:27:25,880
- [ดนตรีจบ]
- คุณหลวงก่ำ
392
00:27:26,600 --> 00:27:28,520
[เอี่ยว] ไอ้กล้า ทาสในเรือนของคุณหลวง
393
00:27:29,360 --> 00:27:33,480
มันมาร้องว่าแม่เฟื้อง ภรรยาของคุณหลวง
394
00:27:33,560 --> 00:27:35,040
- [ดนตรีระทึก]
- [เอี่ยว] ได้ประทุษร้าย
395
00:27:35,120 --> 00:27:38,840
[เอี่ยว] นางแว่น ทาสในเรือนจนตกบันไดตาย
396
00:27:38,920 --> 00:27:41,440
นี่เป็นอาญาแผ่นดิน
397
00:27:42,560 --> 00:27:46,280
ขอคุณหลวงก่ำตอบมาตามจริง
398
00:27:46,360 --> 00:27:47,960
ขอรับใต้เท้า
399
00:27:50,280 --> 00:27:54,280
ไม่ทราบว่าใต้เท้าได้
ข้อมูลหลักฐานเหล่านี้มาจากที่ใด
400
00:27:54,360 --> 00:27:56,520
แต่กระผมขอยืนยันว่า
401
00:27:57,760 --> 00:27:59,360
มันไม่จริงทั้งเพ
402
00:28:02,360 --> 00:28:05,760
วันเกิดเหตุ อิฉันได้ยินเสียงเอะอะ
403
00:28:06,920 --> 00:28:09,800
พอเข้าไปดูก็เห็นว่า
อีแว่นมันพลัดตกบันไดไปแล้วเจ้าค่ะ
404
00:28:09,880 --> 00:28:11,720
- [ดนตรีระทึก]
- [ไม่มีเสียงพูด]
405
00:28:11,800 --> 00:28:12,880
- ขออนุญาตค่ะ
- [ดนตรีจบ]
406
00:28:16,280 --> 00:28:17,520
เอกสารของป้าแว่นเจ้าค่ะ
407
00:28:20,280 --> 00:28:22,880
[ดนตรีชวนลุ้น]
408
00:28:23,560 --> 00:28:26,560
[แพร] วันนี้ดิฉันมาในฐานะตัวแทนของโจทก์
409
00:28:27,160 --> 00:28:29,880
จากการที่ท่านหมอได้ตรวจศพป้าแว่น
410
00:28:29,960 --> 00:28:32,760
แล้วระบุว่ามีรอยฟกช้ำ
411
00:28:32,840 --> 00:28:34,840
และรอยแผลจากการถูกทำร้าย
412
00:28:35,920 --> 00:28:37,960
- ใช่ไหมคะท่านหมอ
- ใช่
413
00:28:38,600 --> 00:28:41,800
[แพร] แล้วแบบนี้คุณเฟื้องว่าไงคะ
414
00:28:42,760 --> 00:28:45,200
ก็อีแว่นมันทำงานไม่ถูกใจจึงมีสั่งสอน
415
00:28:45,280 --> 00:28:47,240
เหมือนนายสั่งสอนบ่าวทั่วไป
416
00:28:47,320 --> 00:28:49,160
ไม่ได้มีเหตุรุนแรงอันใดเลย
417
00:28:49,240 --> 00:28:53,000
[ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ]
418
00:28:53,880 --> 00:28:55,120
ไม่รุนแรง
419
00:28:58,720 --> 00:29:00,760
[เอฟเฟกต์สะพรึง]
420
00:29:00,840 --> 00:29:04,080
นี่คือหลักฐานค่ะ ขออนุญาตค่ะ
421
00:29:04,160 --> 00:29:08,240
[ดนตรีลุ้นระทึก]
422
00:29:16,320 --> 00:29:19,280
[แพร] เอาแจกันฟาดป้าแว่นจนแจกันแตก
423
00:29:20,400 --> 00:29:21,680
นี่หรือคะไม่รุนแรง
424
00:29:24,280 --> 00:29:27,880
- [ดนตรีจบ]
- [ก่ำ] แจกันใบนี้มันแตกไปอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว
425
00:29:28,680 --> 00:29:30,400
กระผมซุ่มซ่ามเองขอรับ
426
00:29:31,080 --> 00:29:33,120
[ก่ำ] ที่เตะมันแตก
427
00:29:34,680 --> 00:29:37,680
แล้วก็ไม่มีหลักฐานใดๆ ยืนยันว่า
428
00:29:37,760 --> 00:29:41,360
แจกันใบนี้มันแตกวันที่นางแว่นมันตายขอรับ
429
00:29:41,440 --> 00:29:46,840
[ดนตรีชวนลุ้น]
430
00:29:49,200 --> 00:29:52,760
งั้นขออนุญาตเบิกตัวพี่ช้อยค่ะ
431
00:29:52,840 --> 00:29:54,800
- [เอฟเฟกต์สะพรึง]
- [ชดกระซิบ] ไป
432
00:29:54,880 --> 00:29:59,800
[ดนตรีลุ้นระทึก]
433
00:30:01,640 --> 00:30:04,640
ขออนุญาตเบิกตัวท่านหมอมาดูแผลที่มือพี่ช้อยค่ะ
434
00:30:12,960 --> 00:30:17,040
เป็นรอยแผลแบบเดียวกันกับป้าแว่นใช่หรือไม่
435
00:30:17,120 --> 00:30:18,240
ใช่
436
00:30:19,440 --> 00:30:23,480
[แพร] ลักษณะว่าถูกสิ่งของ
ชนิดเดียวกันบาดเอาใช่หรือไม่
437
00:30:24,400 --> 00:30:25,480
ใช่
438
00:30:26,960 --> 00:30:29,040
[แพร] ขอบคุณค่ะท่านหมอ
439
00:30:30,880 --> 00:30:32,920
ขอบคุณค่ะพี่ช้อย
440
00:30:33,000 --> 00:30:34,280
[พ่นลมหายใจ]
441
00:30:38,120 --> 00:30:39,880
จากคำยืนยันของท่านหมอ
442
00:30:40,480 --> 00:30:42,360
- จึงเชื่อมโยงเหตุการณ์ได้ว่า
- [ดนตรีจบ]
443
00:30:43,120 --> 00:30:45,200
มิเป็นไรเจ้าค่ะคุณหลวง
444
00:30:45,280 --> 00:30:46,920
- คุณพี่
- [ก่ำ] แม่เฟื้อง
445
00:30:47,880 --> 00:30:49,640
- [แว่น] โอ๊ยๆ คุณเฟื้อง
- [ก่ำ] มันไม่ใช่แบบนั้นนะแม่เฟื้อง
446
00:30:49,720 --> 00:30:51,800
- คุณเฟื้องเจ้าคะ
- [เฟื้อง] มานี่
447
00:30:51,880 --> 00:30:53,200
- [โอย]
- [แค่นเสียง]
448
00:30:53,280 --> 00:30:54,720
- บ่าวไม่ได้ทำ
- [เฟื้อง] เหนื่อยมากนักใช่ไหม [แค่นเสียง]
449
00:30:54,800 --> 00:30:56,440
- [แว่น] โอ๊ย [คราง]
- [เฟื้องฟึดฟัด]
450
00:30:56,520 --> 00:30:58,320
- [เฟื้อง] มานี่อีแว่น [ฮึบ]
- คุณเฟื้องเจ้าขา
451
00:30:58,400 --> 00:30:59,440
- ใจเย็นๆ โอ๊ย
- [ชด] โอ๊ะๆ
452
00:30:59,520 --> 00:31:00,520
- [ก่ำ] แม่เฟื้อง
- [เฟื้อง] อีแว่น
453
00:31:00,600 --> 00:31:02,480
[หอบ] อย่าอยู่เลย
454
00:31:02,560 --> 00:31:04,040
- [เฟื้องตะโกน]
- รีบหนีไปสิ
455
00:31:04,120 --> 00:31:05,520
- [ดนตรีระทึก]
- [ก่ำ] แม่เฟื้อง
456
00:31:05,600 --> 00:31:07,240
[เฟื้อง] อีแว่น [แค่นเสียง]
457
00:31:07,320 --> 00:31:10,320
[ดนตรียะเยือก]
458
00:31:11,160 --> 00:31:13,680
[เสียงตกบันได]
459
00:31:16,680 --> 00:31:19,720
ป้าแว่นถูกแจกันฟาดจนแตก
460
00:31:19,800 --> 00:31:23,040
[แพร] แล้วจึงตกบันไดลงไปเสียชีวิต
461
00:31:24,040 --> 00:31:26,280
[เอฟเฟกต์สะพรึง]
462
00:31:27,000 --> 00:31:30,000
[แพร] พี่ช้อยก็จำเป็นที่จะต้องเก็บเศษแจกัน
463
00:31:30,840 --> 00:31:33,800
- แล้วก็บังเอิญพลาดโดนบาด
- [ช้อยหอบ]
464
00:31:33,880 --> 00:31:36,120
- [ช้อย] โอ๊ะ [โอย]
- [เอฟเฟกต์สะพรึง]
465
00:31:41,440 --> 00:31:44,720
[ดนตรีชวนลุ้น]
466
00:31:44,800 --> 00:31:47,200
ขอคณะลูกขุนพิจารณาด้วยค่ะ
467
00:31:59,880 --> 00:32:03,840
พวกฉันขอเวลาปรึกษาความกันสักครู่
468
00:32:05,280 --> 00:32:08,440
ขอทุกคนพักผ่อนกันได้เลย
469
00:32:19,400 --> 00:32:22,240
- [ดนตรียะเยือก]
- งานนี้ คุณพระคงจะหนักใจน่าดู
470
00:32:22,840 --> 00:32:27,080
คุณเฟื้องที่เป็นแม่
ของว่าที่เจ้าบ่าวเนี่ยดันมาต้องคดี
471
00:32:29,640 --> 00:32:33,040
- อ้าว ขุนเอก
- [หัวเราะเบาๆ] ขอรับ
472
00:32:33,120 --> 00:32:34,680
มีธุระอะไรหรือ
473
00:32:36,000 --> 00:32:37,600
[พ่นลมหายใจ]
474
00:32:39,560 --> 00:32:44,200
สิ่งนี้พอจะช่วยให้แม่กระผมพ้นผิดได้หรือไม่ขอรับ
475
00:32:44,280 --> 00:32:47,120
[ดนตรีระทึก]
476
00:32:49,640 --> 00:32:55,200
โอ้โฮ เงินมากมายเพียงนี้
ปลูกเรือนได้เป็นหลังเลยทีเดียว
477
00:32:55,280 --> 00:32:58,320
[แพร] นั่นไง ติดสินบนลูกขุน
478
00:32:58,400 --> 00:33:01,080
[ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ]
479
00:33:03,360 --> 00:33:08,520
เอาไว้หาซื้อของกินใช้ไปให้
คุณหลวงกับแม่เฟื้องตอนที่อยู่ในคุกเถอะ
480
00:33:08,600 --> 00:33:11,080
[ดนตรีสะพรึง]
481
00:33:11,160 --> 00:33:13,240
[ลูกขุน] หากพวกข้าเป็นคนใจคด
482
00:33:13,320 --> 00:33:16,560
คุณพระคงไม่วางใจให้พวกข้ามาเป็นลูกขุนหรอก
483
00:33:17,800 --> 00:33:20,360
และหากข้านำเรื่องนี้ไปเรียนคุณพระเอี่ยว
484
00:33:20,440 --> 00:33:22,520
ท่านจะว่าเยี่ยงไร
485
00:33:22,600 --> 00:33:26,400
- [กระแอม]
- [ดนตรีจบ]
486
00:33:26,480 --> 00:33:28,000
[เสียงถุงเงิน]
487
00:33:28,080 --> 00:33:29,200
[ถอนหายใจ]
488
00:33:30,720 --> 00:33:32,120
ถ้าเช่นนั้น
489
00:33:33,640 --> 00:33:35,560
กระผมคงทำอันใดมิได้
490
00:33:36,960 --> 00:33:40,480
นอกจากต้องจัดการ
ให้พิจารณาเปลี่ยนตัวลูกขุนใหม่
491
00:33:40,560 --> 00:33:43,760
- [ดนตรีลุ้นระทึก]
- [ไม่มีเสียงพูด]
492
00:33:43,840 --> 00:33:45,640
[แพรหายใจเฮือก] เอากับเขาสิ
493
00:33:45,720 --> 00:33:47,800
แบบนี้ก็มีแต่แพ้ลูกเดียวอะดิ
494
00:33:48,760 --> 00:33:50,120
เอาไงดีวะ
495
00:33:53,440 --> 00:33:58,040
[ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ]
496
00:34:08,040 --> 00:34:11,560
[ดนตรีชวนลุ้น]
497
00:34:16,520 --> 00:34:19,639
ฉันจะอ่านคำตัดสินประเดี๋ยวนี้
498
00:34:24,880 --> 00:34:26,400
[เอี่ยว] ด้วยหลักฐานทั้งหมด
499
00:34:27,880 --> 00:34:30,199
ลูกขุนได้ปรึกษากันแล้ว
500
00:34:30,800 --> 00:34:32,719
เห็นว่าอำแดงเฟื้อง…
501
00:34:32,800 --> 00:34:34,520
ขออนุญาตค่ะ
502
00:34:34,600 --> 00:34:37,880
- [เอฟเฟกต์ตะลึง]
- [ดนตรีจบ]
503
00:34:39,239 --> 00:34:41,000
โจทก์ขอถอนฟ้องค่ะ
504
00:34:41,800 --> 00:34:43,040
แม่แพร
505
00:34:44,120 --> 00:34:47,320
- แม่แพร
- ไยถึงถอนฟ้องล่ะ
506
00:34:47,400 --> 00:34:51,360
- [ผู้คนฮือฮา พูดคุยจอแจ]
- [ดนตรีลุ้นระทึก]
507
00:34:51,440 --> 00:34:54,040
[ชาวบ้านคุยกันจอแจ]
508
00:34:54,120 --> 00:34:55,760
[กล้า] นี่เอ็งเป็นบ้าหรือนางแพร
509
00:34:55,840 --> 00:34:59,600
เมื่อแรก เอ็งเป็นตัวตั้งตัวตี
ให้ข้าฟ้องร้องคุณหลวงกับคุณเฟื้อง
510
00:34:59,680 --> 00:35:02,880
- แล้วมาเปลี่ยนใจขอให้ข้ายอมแพ้อย่างนี้หรือ
- [ดนตรียะเยือก]
511
00:35:02,960 --> 00:35:04,880
ฟังนะนายกล้า
512
00:35:04,960 --> 00:35:08,480
คือฉันเห็นขุนเอกน่ะเอาเงินไปติดสินบนลูกขุน
513
00:35:08,560 --> 00:35:12,200
แต่ถึงจะไม่สำเร็จอะ ขุนเอกก็ขู่
ว่าจะเปลี่ยนตัวลูกขุนให้เป็นพวกเขาทั้งหมด
514
00:35:12,960 --> 00:35:14,920
ซึ่งก็ต้องเข้าข้างคุณเฟื้องแน่ๆ
515
00:35:16,560 --> 00:35:19,000
นี่ข้าไม่มีทางเลือกอะไรเลยใช่หรือไม่
516
00:35:20,040 --> 00:35:21,520
มีสิ
517
00:35:22,520 --> 00:35:25,680
[แพร] แต่มันอยู่ที่ว่านายจะเอาด้วยหรือเปล่า
518
00:35:26,720 --> 00:35:29,400
- เพราะวิธีการมันไม่ค่อยสง่างามเท่าไร
- [กล้าถอนหายใจ]
519
00:35:30,680 --> 00:35:32,480
นี่เอ็งมีแผนอะไรของเอ็งอีก
520
00:35:33,920 --> 00:35:36,320
ถ้าเรายอมแลกการตายของป้าแว่น
521
00:35:37,880 --> 00:35:42,400
กับอิสรภาพของทุกคนน่ะ
มันก็ดีกว่าเราสู้กันไปแบบตายเปล่านะ
522
00:35:42,480 --> 00:35:45,160
[เสียงผู้คนจอแจ]
523
00:35:45,240 --> 00:35:48,400
[ชาวบ้านจอแจต่อเนื่อง]
524
00:35:48,480 --> 00:35:54,640
- [ชาวบ้านชาย] อย่ายอม แม่เอ็งนะเว้ย
- [ชาวบ้านหญิง] ยอมได้ยังไง หลักฐานก็มี
525
00:35:55,760 --> 00:35:59,800
[ดนตรียะเยือก]
526
00:36:01,400 --> 00:36:03,320
- [ถอนหายใจ]
- ไอ้พวกโง่
527
00:36:03,960 --> 00:36:06,000
เงินทองตั้งมากมาย มันกล้าปฏิเสธด้วยหรือ
528
00:36:06,080 --> 00:36:08,280
- [ดนตรีจบ]
- เรื่องนี้ไม่ต้องกังวลนะขอรับ
529
00:36:08,360 --> 00:36:11,560
กว่าจะจบคดี ต้องมีการพิจารณาอีกหลายหน
530
00:36:11,640 --> 00:36:13,520
[เอก] กระผมจะรีบหาวิธีจัดการเรื่องนี้
531
00:36:13,600 --> 00:36:15,680
- [แพร] นี่คุณหลวงกับท่านขุน
- [ดนตรียะเยือก]
532
00:36:15,760 --> 00:36:20,040
หมดทางสู้คดีถึงขนาดที่ว่า
ต้องติดสินบนลูกขุนเลยเหรอคะ
533
00:36:21,360 --> 00:36:25,440
กูไม่ได้สิ้นไร้ไม้ตอกเหมือนทาสอย่างพวกมึง
534
00:36:25,520 --> 00:36:28,600
[ในลำคอ] ฮึ พูดผิดพูดใหม่ได้นะคะ
535
00:36:28,680 --> 00:36:31,600
ฉันเนี่ยไม่ใช่ทาสของคุณหลวงอีกต่อไปแล้ว
536
00:36:35,120 --> 00:36:40,760
ส่วนท่านขุน ถ้าท่านขุนน่ะ
ไม่อยากให้แม่ของท่านขุนติดคุก
537
00:36:41,880 --> 00:36:45,480
มันก็พอมีทางอยู่นะคะ
538
00:36:45,560 --> 00:36:48,640
[ดนตรีสะพรึง]
539
00:36:48,720 --> 00:36:52,240
คุณหลวงจะต้องปล่อยให้นายกล้าเป็นไท
540
00:36:53,000 --> 00:36:54,960
โดยไม่ต้องไถ่ตัวแม้แต่แดงเดียว
541
00:36:55,040 --> 00:36:56,880
- มึงว่าอะไรนะ
- พี่ตุ่นด้วยอีกคน
542
00:36:57,520 --> 00:37:00,240
- มันจะมากไปแล้วนะ
- มันไม่มากไปหรอกค่ะ
543
00:37:01,040 --> 00:37:04,000
ถ้าเทียบกับการที่แม่ของท่านขุนต้องติดคุก
544
00:37:04,680 --> 00:37:09,640
[เอฟเฟกต์ลุ้นระทึก]
545
00:37:13,200 --> 00:37:14,920
- ทุกอย่างเป็นเรื่องเข้าใจผิด
- [ดนตรียะเยือก]
546
00:37:18,920 --> 00:37:21,480
[ถอนหายใจ]
547
00:37:21,560 --> 00:37:23,080
กระผมขอถอนฟ้องขอรับ
548
00:37:25,000 --> 00:37:28,920
กระผมไม่ติดใจเอาความใดๆ
คุณเฟื้องกับคุณหลวงอีกแล้วขอรับ
549
00:37:29,000 --> 00:37:31,280
- เฮ้ย
- [ผู้คนฮือฮา]
550
00:37:31,360 --> 00:37:33,600
- [ดนตรีระทึก]
- [ชาวบ้านคุยกันจอแจ]
551
00:37:33,680 --> 00:37:35,720
[ชาวบ้าน จอแจโวยวายต่อเนื่อง]
552
00:37:42,880 --> 00:37:44,880
- [เอี่ยว] เอ้าๆ เอ้าๆ ทุกคนเงียบ
- [ชาวบ้านหยุดคุย]
553
00:37:46,640 --> 00:37:50,320
ในเมื่อเจ้ากล้าไม่เอาความแล้ว
554
00:37:51,960 --> 00:37:53,880
ก็ต้องแล้วแต่เจ้ากล้าเท่านั้น
555
00:37:55,320 --> 00:37:57,680
จบการพิจารณาคดี
556
00:38:00,360 --> 00:38:05,440
- [ดนตรีจบ]
- [ชาวบ้านซุบซิบ]
557
00:38:06,640 --> 00:38:10,880
[ดนตรีสะเทือนใจ]
558
00:38:40,480 --> 00:38:42,920
[ดนตรีจบ]
559
00:38:43,000 --> 00:38:44,720
[เสียงนกร้อง]
560
00:38:47,120 --> 00:38:48,440
[เสียงเคาะประตู]
561
00:38:51,880 --> 00:38:57,160
[ดนตรีซึ้ง]
562
00:38:57,240 --> 00:39:02,400
ยินดีต้อนรับสู่วันแรก
ของการตื่นมาแล้วไม่ต้องเป็นทาสอีกต่อไป
563
00:39:06,080 --> 00:39:12,200
[อึกอัก] นี่นายเพิ่งตื่นหรือว่าไม่ได้นอนเลยอะ
564
00:39:12,840 --> 00:39:14,440
ข้าหลับไม่ลงหรอก
565
00:39:15,920 --> 00:39:20,680
ข้ายังไม่แน่ใจเลยว่าการตัดสินใจเชื่อเอ็งครั้งนี้
566
00:39:21,680 --> 00:39:25,360
ข้าคิดถูกหรือข้าคิดผิด
567
00:39:27,040 --> 00:39:28,400
ว่าไป
568
00:39:30,000 --> 00:39:31,840
ข้าก็เหมือนลูกอกตัญญู
569
00:39:32,800 --> 00:39:36,960
ที่ใช้ศพแม่แลกกับการเป็นไทของตัวเอง
570
00:39:37,800 --> 00:39:41,800
เชื่อฉันเถอะนายกล้า เราตัดสินใจถูกแล้ว
571
00:39:42,720 --> 00:39:47,480
ป้าแว่นน่ะเขาคง
อยากเห็นนายมีความสุข ได้อยู่แบบอิสระ
572
00:39:53,680 --> 00:39:57,560
ขอบใจเอ็งมากนะที่คอยอยู่เคียงข้างข้า
573
00:39:58,560 --> 00:40:00,920
[เพลง “เธอ”]
574
00:40:01,000 --> 00:40:06,000
♪ เธอคนนี้ที่รอ ♪
575
00:40:06,080 --> 00:40:10,760
♪ มาแสนนาน ♪
576
00:40:12,080 --> 00:40:17,560
♪ เธอคนนี้ที่ฉัน ♪
577
00:40:17,640 --> 00:40:20,760
♪ ตามหา ♪
578
00:40:23,280 --> 00:40:29,360
♪ เธอคนนี้เท่านั้น ♪
579
00:40:29,440 --> 00:40:35,440
♪ ทำให้ชีวิตของฉันนั้นมีค่า ♪
580
00:40:35,520 --> 00:40:40,000
♪ และเธอคือรักสุดท้าย ♪
581
00:40:41,200 --> 00:40:45,560
♪ และจะรอจนกว่าฉัน ♪
582
00:40:45,640 --> 00:40:51,160
♪ จะหมดลมหายใจ ♪
583
00:40:51,240 --> 00:40:56,440
[เพลงจบ]
584
00:40:58,080 --> 00:41:00,880
- [ดนตรีไทยบรรเลง]
- [แพร] ฉันอยากขอให้นายช่างช่วยเป็นเถ้าแก่
585
00:41:00,960 --> 00:41:03,800
[แพร] สู่ขอคุณทับทิมให้กับนายกล้าหน่อยอะค่ะ
586
00:41:03,880 --> 00:41:06,640
- [ก่ำ] เป็นไทได้ไม่กี่วัน ริอ่านใฝ่สูง
- [ดนตรีลุ้นระทึก]
587
00:41:06,720 --> 00:41:09,520
[ก่ำ] คิดจะครองคู่กับลูกสาวคุณพระงั้นหรือ
588
00:41:09,600 --> 00:41:11,560
[เอี่ยว] ถ้าภายในสามปี
589
00:41:11,640 --> 00:41:15,920
ไอ้กล้าสามารถหาทรัพย์
ได้เท่ากับที่ขุนเอกมีอยู่ตอนนี้
590
00:41:16,560 --> 00:41:18,560
ฉันจะยกแม่ทับทิมให้
591
00:41:18,640 --> 00:41:21,960
[แพร] ก็เท่ากับว่าตอนนี้ขุนเอกมีเงิน 30 ล้าน
592
00:41:23,080 --> 00:41:26,480
[เพลง “คำรัก”]
593
00:41:35,040 --> 00:41:39,240
♪ ฉันเคยเอ่ยคำรัก ♪
594
00:41:39,320 --> 00:41:45,760
♪ เมื่อนานเนิ่นนัก
ได้เรียนรู้รักครั้งแรกจากเธอ ♪
595
00:41:45,840 --> 00:41:50,520
♪ เริ่มจากวันนั้น ในวันที่เราพบเจอ ♪
596
00:41:50,600 --> 00:41:53,960
♪ กาลผ่านไปหัวใจล้นเอ่อ ♪
597
00:41:54,040 --> 00:41:58,840
♪ เปี่ยมด้วยรักเธอ จึงบอกออกไป ♪
598
00:41:58,920 --> 00:42:02,160
♪ เพราะรักจึงย้ำว่ารัก ♪
599
00:42:02,240 --> 00:42:05,520
♪ เพราะรักจึงพร่ำบอกไป ♪
600
00:42:05,600 --> 00:42:12,000
♪ นับร้อยพันครั้ง
เธอฟังอยู่ไหม เธอหน่ายหรือยัง ♪
601
00:42:12,080 --> 00:42:15,240
♪ เพราะรักมันท่วมมันท้น ♪
602
00:42:15,320 --> 00:42:19,200
♪ ย้ำซ้ำได้จนเป็นหมื่นล้านครั้ง ♪
603
00:42:19,280 --> 00:42:22,880
♪ ฉันขอเพียงเธออยู่ฟังนานๆ ♪
604
00:42:22,960 --> 00:42:26,160
♪ ได้ไหม ♪
605
00:42:26,240 --> 00:42:30,680
♪ ฉันจะเอ่ยคำรัก ♪
606
00:42:31,520 --> 00:42:37,920
♪ แด่เธอที่รัก ตราบนานเท่านานถึงวันสิ้นใจ ♪
607
00:42:38,000 --> 00:42:41,960
♪ จะบอกทุกครั้ง หากตัวฉันยังพูดได้ ♪
608
00:42:42,040 --> 00:42:45,720
♪ คำที่มันสำคัญยิ่งใหญ่ ♪
609
00:42:45,800 --> 00:42:48,160
♪ สุขเต็มหัวใจ ♪
610
00:42:48,240 --> 00:42:53,680
♪ เมื่อบอกรักเธอ ♪
611
00:42:53,760 --> 00:42:56,360
[เพลงจบ]
67963
