All language subtitles for Royal Doctor_S01E19_Episode 19.Thai (CC)
Afrikaans
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:16,040 --> 00:00:18,040
[เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil Tan]
2
00:02:05,720 --> 00:02:08,039
[พิกุล] ถ้าอยากให้แม่บัวเขาอยู่ที่นี่
3
00:02:08,120 --> 00:02:09,720
ลูกต้องทำเยี่ยงไร
4
00:02:09,800 --> 00:02:11,200
[ทองอ้น] โอ๊ย โดนต่อต่อยมา
5
00:02:11,280 --> 00:02:12,920
ยาชื่ออะไร บอกมา
6
00:02:13,000 --> 00:02:14,520
[ทองอ้นเสียงแผ่วเบา]
ว่านทะนง
7
00:02:15,080 --> 00:02:16,560
[ทองอ้น] ข้าซึ้งใจยิ่งนัก
8
00:02:16,640 --> 00:02:18,240
[ทองคำ] กำลังจะเกิดศึกอานาม
9
00:02:18,320 --> 00:02:19,840
เอ็งมีชื่อต้องไปกับพ่อ
10
00:02:19,920 --> 00:02:20,760
[ทองแท้] จ้ะพ่อ
11
00:02:20,840 --> 00:02:21,960
คนเจ็บมีมากเยี่ยงนี้
12
00:02:22,040 --> 00:02:23,320
โรงรักษาไม่พอแน่
13
00:02:23,400 --> 00:02:24,720
พาคนเจ็บเข้าไปข้างในก่อน
14
00:02:24,800 --> 00:02:26,280
[ทองคำ] ใครว่างข้างในออกมาช่วยก่อน
15
00:02:26,760 --> 00:02:28,520
อยากจะไปสงครามอย่างนั้นรึ
16
00:02:28,600 --> 00:02:30,600
[พระยาบำเรอราช] แต่ข้าไม่ใช่คนที่จะอนุญาต
17
00:02:30,680 --> 00:02:32,000
[พระองค์ชาย] ดาวหางดวงนี้
18
00:02:32,080 --> 00:02:34,680
ชะรอยจะนำอาเพศมาสู่สยามเป็นแน่แท้
19
00:02:34,760 --> 00:02:37,160
ทำไมคนไข้เยอะขนาดนี้ เป็นอะไรกันเหรอ
20
00:02:37,240 --> 00:02:38,320
ไข้ป่วง
21
00:02:39,160 --> 00:02:42,680
[ผู้หญิง] หมอๆ มาดูลูกข้าที
22
00:02:43,360 --> 00:02:44,320
หมอ
23
00:02:45,640 --> 00:02:48,560
ลูกข้าหลับไปตั้งแต่เมื่อคืน ปลุกเท่าไรก็ไม่ตื่น
24
00:02:48,640 --> 00:02:50,680
[ดนตรีตื่นเต้น]
25
00:03:00,960 --> 00:03:02,240
ทองอ้น
26
00:03:02,320 --> 00:03:05,760
น้องเขาตัวแข็งหมดแล้ว
น่าจะเสียไปหลายชั่วโมงแล้ว
27
00:03:11,320 --> 00:03:12,680
ลูกชายพี่
28
00:03:13,440 --> 00:03:14,840
เขาไปดีแล้วจ้ะ
29
00:03:14,920 --> 00:03:16,960
[ดนตรีตึงเครียด]
30
00:03:17,040 --> 00:03:18,600
[ผู้หญิง] โธ่ ลูกข้า
31
00:03:18,680 --> 00:03:22,200
ลูกๆ
[เสียงร้องไห้]
32
00:03:22,280 --> 00:03:25,200
[ผู้หญิง] ลูกข้า ลูก
33
00:03:25,280 --> 00:03:28,440
ลูก
[เสียงร้องไห้สะอื้น]
34
00:03:28,520 --> 00:03:31,680
[ผู้หญิง] ลูก ลูกข้า
35
00:03:31,760 --> 00:03:34,920
[เสียงร้องไห้]
36
00:03:35,000 --> 00:03:37,000
[ดนตรีเศร้า]
37
00:03:37,840 --> 00:03:39,760
[เสียงร้องไห้ดังต่อเนื่อง]
38
00:03:48,600 --> 00:03:50,480
[เสียงร้องโอดโอย]
ทนหน่อยนะจ๊ะ
39
00:03:50,560 --> 00:03:53,280
- ทนหน่อยจ้ะ
- [หมอ] เย็บแผลให้เสร็จแล้วนะ
40
00:03:56,000 --> 00:03:57,960
- [ทองแท้] แสบหน่อยนะจ๊ะ
- [บุญ] หมอๆ
41
00:03:58,040 --> 00:03:59,880
ไปดูข้างนอกที ทหารร้องกันใหญ่แล้ว
42
00:03:59,960 --> 00:04:02,160
นี่ ประเดี๋ยวเสร็จจากทางนี้แล้วข้าจะไปดู
43
00:04:02,240 --> 00:04:03,960
ไม่ต้องพ่อ ฉันไปเอง
44
00:04:04,040 --> 00:04:04,960
[ทองแท้] ไปเลยไป
45
00:04:05,040 --> 00:04:07,720
[ดนตรีตื่นเต้น]
46
00:04:08,480 --> 00:04:09,360
มา
47
00:04:21,279 --> 00:04:24,240
[เสียงทหารร้องโอดโอย]
48
00:04:25,440 --> 00:04:26,440
นี่เลยจ้ะ
49
00:04:26,520 --> 00:04:28,520
[ทหาร 1] โอ๊ย ปวดแผลเหลือเกิน
50
00:04:28,600 --> 00:04:30,840
ช่วยฉันทีเถอะ หมอ
51
00:04:30,920 --> 00:04:32,440
[เสียงร้องโอดโอย]
[ทองแท้] ทนก่อนนะ
52
00:04:32,520 --> 00:04:33,760
เดี๋ยวข้าจะไปเอายาลดบวมมาให้
53
00:04:33,840 --> 00:04:35,240
- เดี๋ยวนะ
- [ทหาร 2] หมอๆ
54
00:04:35,320 --> 00:04:36,960
- เอาไว้ตรงไหนดีหมอ
- [ทองแท้] มานี่เลย
55
00:04:38,040 --> 00:04:41,480
[ทหาร 2] ช่วยดูทีเถอะ ไอ้นี่มันเสียเลือดนัก
[เสียงร้องโอดโอย]
56
00:04:41,560 --> 00:04:43,760
รอประเดี๋ยวนะ เดี๋ยวข้าจะมาทำแผลให้
57
00:04:43,840 --> 00:04:45,480
ยาแก้ปวดฉันล่ะหมอ
58
00:04:45,560 --> 00:04:47,160
ได้ๆ รอเดี๋ยวนะ
59
00:04:47,240 --> 00:04:49,040
[ทหาร 3] หมอ ขอข้าด้วย ข้าก็ปวด
60
00:04:49,120 --> 00:04:50,240
ได้ๆ
61
00:04:50,320 --> 00:04:52,600
ทนหน่อยเว้ย
[เสียงคนเจ็บร้องโอดโอย]
62
00:04:54,360 --> 00:04:55,640
ผ้าขาวบางจ้ะ
63
00:04:56,120 --> 00:04:57,040
ขอบใจจ้ะ
64
00:04:57,120 --> 00:04:58,760
[เสียงสะดุดล้ม]
65
00:04:59,320 --> 00:05:01,000
ทองแท้ ระวังหน่อย
66
00:05:01,080 --> 00:05:02,240
จ้ะพ่อ
67
00:05:05,040 --> 00:05:07,560
[เสียงคนเจ็บร้องโอดโอย]
68
00:05:08,760 --> 00:05:11,080
- ข้างนอกยังมีอีกเยอะรึ
- ใช่จ้ะ
69
00:05:29,320 --> 00:05:31,240
ล้างทุกอย่างให้สะอาดนะจ๊ะ
70
00:05:33,040 --> 00:05:35,040
[ทองอ้น] ผู้ไข้มีอาการทั้งลง ทั้งราก
71
00:05:35,120 --> 00:05:36,840
ฉะนั้นพึงเป็นอาหารอ่อน
72
00:05:36,920 --> 00:05:38,320
ให้มีรสเค็มเจือหวาน
73
00:05:38,400 --> 00:05:40,120
ข้าวต้มหุงในน้ำมะพร้าว
74
00:05:40,200 --> 00:05:43,080
ใส่น้ำอ้อย ใส่เกลือ ช่วยได้ดี
75
00:05:43,160 --> 00:05:44,600
ขอน้ำอ้อยหน่อยจ้ะ
76
00:05:44,680 --> 00:05:46,680
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
77
00:05:53,560 --> 00:05:54,760
ขอเกลือด้วยจ้ะ
78
00:06:24,320 --> 00:06:25,760
[บัว] ส่วนของหวาน
79
00:06:25,840 --> 00:06:27,240
ทำต้มลูกเดือย
80
00:06:27,320 --> 00:06:30,520
เผือกหอม ฟักทอง บำรุงร่างกาย
81
00:06:45,520 --> 00:06:46,880
[เสียงผ่อนลมหายใจ]
82
00:06:51,080 --> 00:06:53,440
ข้าวต้มร้อนๆ มาแล้วจ้ะ
83
00:06:53,520 --> 00:06:56,360
มาแล้วจ้ะ เดี๋ยวจะมีให้ครบทุกคนเลยนะจ๊ะ
84
00:07:02,920 --> 00:07:04,760
ทำไมให้กินแต่ข้าวต้มล่ะจ๊ะ
85
00:07:04,840 --> 00:07:06,160
[เสียงระบายลมหายใจ]
86
00:07:06,240 --> 00:07:09,560
ข้าวต้มน้ำมะพร้าว ปลาช่อนแห้งผัดหวาน
87
00:07:09,640 --> 00:07:11,840
แล้วก็ ปลาเค็มทอดกระเทียม
88
00:07:11,920 --> 00:07:13,400
[บัว] อาหารเป็นยาทั้งนั้นเลยนะ
89
00:07:13,480 --> 00:07:15,160
น่ากินแล้วก็อร่อยมากๆ ด้วย
90
00:07:15,240 --> 00:07:18,600
อ๋อ น้ำพริกผักจิ้ม ไม่มีดอกรึ
91
00:07:18,680 --> 00:07:22,000
ช่วงนี้ท้องไม่ค่อยดี ต้องกินอาหารอ่อนๆ ไว้ก่อน
92
00:07:22,080 --> 00:07:24,400
ถ้าเกิดว่าหายดีเมื่อไหร่ อยากกินอะไรก็กินนะ
93
00:07:24,480 --> 00:07:25,880
แล้วไม่แอบไปกินเองล่ะ
94
00:07:25,960 --> 00:07:27,800
ช่วงนี้พวกข้าก็มือเป็นระวิงแล้ว
95
00:07:27,880 --> 00:07:29,520
อย่าเพิ่มภาระให้พวกข้าอีกรู้ไหม
96
00:07:29,600 --> 00:07:30,680
[เสียงเจิดถอนใจ]
97
00:07:32,080 --> 00:07:33,200
อย่าไปดุเขาสิ
98
00:07:33,280 --> 00:07:34,280
[เอฟเฟกต์ตบมุก]
99
00:07:35,280 --> 00:07:37,640
ถ้าเกิดว่าใครกินข้าวต้มหมดนะ
100
00:07:37,720 --> 00:07:40,560
ก็จะได้กินน้ำซุปลูกเดือย เผือกหอม
101
00:07:40,640 --> 00:07:41,760
[บัว] ใส่ฟักทอง
102
00:07:41,840 --> 00:07:45,240
และก็ตามด้วย น้ำต้มขิงแก่ผสมชาจีน
103
00:07:45,320 --> 00:07:47,320
[ดนตรีเบาสมอง]
104
00:07:48,160 --> 00:07:49,360
อะ
105
00:07:54,560 --> 00:07:58,040
ผู้ไข้มีอาการอาเจียน ข้าว่าไข้ป่วงน้ำเป็นแน่
106
00:07:58,880 --> 00:08:00,920
แต่นัยน์ตาของผู้ไข้มีสีแดง
107
00:08:01,440 --> 00:08:03,600
ข้าว่าเป็นไข้ป่วงลมมากกว่า
108
00:08:04,720 --> 00:08:05,760
ไม่น่าใช่
109
00:08:06,720 --> 00:08:08,800
ผู้ไข้มีอาการทั้งลงทั้งราก
110
00:08:08,880 --> 00:08:10,720
เราเรียกสันนิบาตสองคลอง
111
00:08:10,800 --> 00:08:12,640
มันก็เป็นไข้ป่วงเหมือนกันนั่นแหละ
112
00:08:12,720 --> 00:08:17,240
นี่ กว่าจะเถียงกันเสร็จข้าก็ตายก่อนพอดี
113
00:08:17,320 --> 00:08:19,200
สรุปข้าเป็นอะไรกันแน่
114
00:08:19,840 --> 00:08:23,440
เอ็งระวังนะ รักษาผิดโรคน่ะ ตายได้เลยนะ
115
00:08:23,520 --> 00:08:24,920
เมื่อวานก็ตายไปคนหนึ่ง
116
00:08:25,000 --> 00:08:29,320
พวกเอ็งจะเอาอะไรมาก
เด็กพวกนี้ไม่ใช่หมอ เป็นแค่นักเรียน
117
00:08:29,880 --> 00:08:31,360
ก็แล้วแต่เวรแต่กรรมล่ะวะ
118
00:08:31,440 --> 00:08:32,480
เฮ้ย
119
00:08:32,559 --> 00:08:35,600
[แก้ว] ถ้าไม่พอใจรักษา ก็กลับไปตายที่บ้านนู่น
120
00:08:35,679 --> 00:08:37,480
ไม่ต้องมาให้พวกข้าเหนื่อย ออกไปเลย
121
00:08:37,559 --> 00:08:39,280
[ยอด] เฮ้ย ไอ้แก้ว ใจเย็น
122
00:08:39,360 --> 00:08:40,320
ใจเย็นไอ้แก้ว
123
00:08:40,400 --> 00:08:42,640
[ดนตรีตึงเครียด]
124
00:08:48,040 --> 00:08:49,560
ทุกคนฟังทางนี้
125
00:08:51,320 --> 00:08:53,000
พวกข้ายังไม่ใช่หมอก็จริง
126
00:08:53,480 --> 00:08:55,640
แต่ได้ร่ำเรียนวิชามาระดับหนึ่งแล้ว
127
00:08:55,720 --> 00:08:57,040
[ทองอ้น] พวกข้าสัญญาว่า
128
00:08:57,120 --> 00:09:00,080
จะทำการวินิจฉัยโรคอย่างละเอียดรอบคอบ
129
00:09:00,160 --> 00:09:02,400
และจะรักษาอย่างสุดความสามารถ
130
00:09:02,960 --> 00:09:04,480
ขอให้ทุกคนไว้ใจ
131
00:09:05,040 --> 00:09:07,640
และอย่าได้คลางแคลงสงสัยในตัวพวกข้าเลย
132
00:09:09,400 --> 00:09:11,480
ฉันขอยืนยันอีกเสียงค่ะ
133
00:09:11,560 --> 00:09:15,160
ว่านักเรียนหมอที่นี่ทุกคน
รักษาอย่างมีหลักการทุกคนค่ะ
134
00:09:15,240 --> 00:09:16,760
[บัว] ถ้าทุกคนกินยา
135
00:09:16,840 --> 00:09:19,000
และก็ปฏิบัติตามที่หมอสั่งทุกอย่าง
136
00:09:19,080 --> 00:09:21,200
ทุกคนจะต้องหายอย่างแน่นอนค่ะ
137
00:09:21,280 --> 00:09:24,760
ไหน ถ้าใครอยากหาย ขอเสียงปรบมือหน่อยค่ะ
138
00:09:24,840 --> 00:09:26,560
[ดนตรีผ่อนคลาย]
139
00:09:26,640 --> 00:09:27,920
[เสียงบัวปรบมือ]
140
00:09:30,560 --> 00:09:33,000
ขอเสียงปรบมือดังๆ หน่อยค่ะ
141
00:09:33,080 --> 00:09:35,280
[เสียงทุกคนปรบมือ]
142
00:09:40,320 --> 00:09:41,560
นักเรียนหมอ
143
00:09:42,760 --> 00:09:44,200
ใครเป็นนักเรียนหมอบ้าง
144
00:09:46,480 --> 00:09:47,920
พวกฉันเองจ้ะ
145
00:09:48,000 --> 00:09:50,440
มีพระดำรัส จากเสด็จเจ้ากรมหมอ
146
00:09:50,520 --> 00:09:52,800
[เจ้าหน้าที่วัง] ให้นักเรียนหมอทุกคน
ไปช่วยงานที่สนามรบ
147
00:09:53,920 --> 00:09:55,160
เป็นการด่วน
148
00:09:55,720 --> 00:09:56,800
[ยอด] เฮ้ย
149
00:09:56,880 --> 00:09:58,040
เฮ้ย ดีสิ
150
00:09:59,920 --> 00:10:01,120
[เจิด] ไปเลยนะเว้ย
151
00:10:01,760 --> 00:10:03,760
[ดนตรีตึงเครียด]
152
00:10:06,640 --> 00:10:07,640
เราได้ไปรบแล้ว
153
00:10:27,120 --> 00:10:29,240
[ดนตรีอึดอัด]
154
00:10:33,120 --> 00:10:33,960
ทองอ้น
155
00:10:35,000 --> 00:10:36,960
เอ็งบอกเขาไม่ไปไม่ได้รึ
156
00:10:37,040 --> 00:10:41,120
เอ็งก็ยังไม่ได้เป็นหมอเต็มตัว
วิชาความรู้ก็ยังมีไม่เต็มที่
157
00:10:41,200 --> 00:10:44,040
ไปแล้วจะช่วยเขาได้กี่มากน้อยเชียว
158
00:10:44,640 --> 00:10:47,160
จะมากหรือจะน้อย ยังไงก็ได้ช่วย
159
00:10:47,240 --> 00:10:49,400
ถึงกับมีหนังสือรับสั่งมาเรียกตัว
160
00:10:49,480 --> 00:10:51,160
[ทองอ้น] แปลว่าเขาต้องการคนจริงๆ จ้ะ
161
00:10:52,240 --> 00:10:53,960
ฉันก็อยากไปช่วยอยู่แล้วจ้ะแม่
162
00:10:54,040 --> 00:10:55,960
แล้วเอ็งจะรีบเดินทางทำไม
163
00:10:56,040 --> 00:10:58,200
นี่ฟ้าก็ยังมืดอยู่เลย
164
00:10:58,280 --> 00:11:00,480
รอให้ฟ้าสางก่อนไม่ได้รึ
165
00:11:00,560 --> 00:11:02,440
ก็เพราะมันเร่งด่วนไงจ๊ะแม่
166
00:11:02,520 --> 00:11:04,480
ออกพรุ่งนี้เช้าอาจจะไม่ทันการ
167
00:11:04,560 --> 00:11:06,240
[เสียงเทียบถอนหายใจ]
168
00:11:06,320 --> 00:11:08,880
ไปกันหมดบ้านอย่างนี้
169
00:11:08,960 --> 00:11:11,560
ฉันใจคอไม่ดีเลย แม่พิกุล
170
00:11:15,120 --> 00:11:18,480
ทองอิน เอ็งอยู่บ้านอย่าดื้ออย่าซนรู้ไหม
171
00:11:18,560 --> 00:11:20,720
และก็อยู่ดูแลย่าทั้งสองคนด้วย
172
00:11:20,800 --> 00:11:22,760
จ้ะ อาทองอ้นไม่ต้องห่วง
173
00:11:22,840 --> 00:11:25,280
ฉันจะดูแลย่าอย่างดีเลยจ้ะ
174
00:11:26,160 --> 00:11:27,480
เอ็งเก่งมาก
175
00:11:27,560 --> 00:11:29,840
[ดนตรีเศร้า]
176
00:11:35,520 --> 00:11:38,600
[เสียงฟ้าร้อง]
177
00:11:44,560 --> 00:11:45,760
บัว
178
00:11:48,760 --> 00:11:49,960
ทองอ้น
179
00:11:51,280 --> 00:11:52,440
จะไปแล้วเหรอ
180
00:11:55,640 --> 00:11:57,200
พายุกำลังจะมาแล้วนะ
181
00:11:58,560 --> 00:11:59,960
ยังไงข้าก็ต้องไป
182
00:12:02,080 --> 00:12:04,520
ตำราการวินิจฉัยโรคและการปรุงยา
183
00:12:04,600 --> 00:12:06,080
ข้าเตรียมไว้ให้เอ็งหมดแล้ว
184
00:12:06,840 --> 00:12:08,040
[ทองอ้น] และตัวยาทั้งหลาย
185
00:12:08,120 --> 00:12:10,280
ข้าแยกชนิดและก็ติดชื่อไว้ให้
186
00:12:10,360 --> 00:12:11,920
เวลาเอ็งหยิบจับจะได้ง่าย
187
00:12:14,360 --> 00:12:15,920
เหนื่อยหน่อยนะบัว
188
00:12:20,120 --> 00:12:21,440
ไม่ต้องห่วงนะ
189
00:12:21,960 --> 00:12:23,280
ฉันเรียนมาหมดแล้ว
190
00:12:24,800 --> 00:12:26,000
ข้าขอบใจเอ็งมาก
191
00:12:27,120 --> 00:12:28,240
ข้าจะรีบกลับมา
192
00:12:29,400 --> 00:12:30,320
ข้าไปนะ
193
00:12:32,120 --> 00:12:33,000
ทองอ้น
194
00:12:37,960 --> 00:12:39,720
ดูแลตัวเองดีๆ นะ
195
00:12:41,640 --> 00:12:43,760
[เสียงฟ้าร้อง]
196
00:12:44,440 --> 00:12:46,480
ฉันจะรอจนกว่าเธอจะกลับมา
197
00:12:48,440 --> 00:12:50,880
[เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม"
โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์]
198
00:13:18,760 --> 00:13:20,000
ข้าไปนะ
199
00:13:23,880 --> 00:13:25,840
[บัว] กลับมาให้ครบ 32 นะ
200
00:13:26,960 --> 00:13:29,480
[ทองอ้น] 32 มีอะไรบ้าง เอ็งท่องไปนะ
201
00:13:41,920 --> 00:13:43,840
[บัว] ปถวีธาตุ 20
202
00:13:44,320 --> 00:13:46,280
อาโปธาตุ 12
203
00:13:46,360 --> 00:13:47,520
ได้แก่
204
00:13:48,560 --> 00:13:49,920
เกศา
205
00:13:50,000 --> 00:13:51,360
โลมา
206
00:13:51,960 --> 00:13:53,280
นขา
207
00:13:53,360 --> 00:13:54,720
ทันตา
208
00:13:55,560 --> 00:13:56,880
ตะโจ
209
00:13:56,960 --> 00:13:58,560
มังสัง
210
00:13:58,640 --> 00:14:00,120
นหารู
211
00:14:19,920 --> 00:14:21,080
[เพลงหยุด]
212
00:14:23,440 --> 00:14:24,560
มากันแล้ว
213
00:14:32,000 --> 00:14:35,120
กระผมกับทหารอีกสามนาย
เดินทางมารับนักเรียนหมอ
214
00:14:35,760 --> 00:14:38,400
พ่อกับพี่ชายข้า เป็นเยี่ยงไรบ้าง
215
00:14:39,720 --> 00:14:40,880
ปลอดภัยดีขอรับ
216
00:14:40,960 --> 00:14:43,160
[ดนตรีตึงเครียด]
217
00:14:43,240 --> 00:14:44,840
เราคงต้องเร่งเดินทางกันแล้ว
218
00:14:45,360 --> 00:14:46,240
ไปขอรับ
219
00:14:47,400 --> 00:14:48,360
[ทองอ้น] ไปเว้ยพวกเรา
220
00:14:56,560 --> 00:14:57,640
[ดนตรีหยุด]
221
00:14:59,520 --> 00:15:00,520
[เสียงถอนหายใจเบาๆ ]
222
00:15:01,440 --> 00:15:03,080
ตัวก็ไม่ร้อนนะคะ
223
00:15:03,720 --> 00:15:07,320
บัวว่าคุณป้ากินอะไรหน่อยนะคะ จะได้มีแรง
224
00:15:08,520 --> 00:15:11,480
ไม่ ข้าไม่กิน
225
00:15:11,560 --> 00:15:13,640
[ดนตรีตึงเครียด]
226
00:15:15,320 --> 00:15:18,080
ก็เพราะว่าคุณป้าไม่ยอมกินอะไรเลยตั้งแต่เช้า
227
00:15:18,160 --> 00:15:20,240
ก็เลยหน้ามืด อ่อนเพลีย
228
00:15:22,920 --> 00:15:25,520
บัวไปทำอาหารแปลกๆ มาให้กินดีไหมคะ
229
00:15:26,160 --> 00:15:27,280
ไม่
230
00:15:27,880 --> 00:15:30,240
[เทียบ] ข้าบอกไม่กินก็ไม่กิน
231
00:15:30,320 --> 00:15:31,960
ข้าจะรอลูกข้า
232
00:15:32,520 --> 00:15:33,920
คุณพี่เจ้าคะ
233
00:15:34,000 --> 00:15:37,160
การศึกอาจยืดเยื้อจากเดือนเป็นปี
234
00:15:37,240 --> 00:15:39,080
ถ้าคุณพี่ไม่กิน
235
00:15:39,160 --> 00:15:41,120
อาจจะอยู่ไม่ถึงวันนั้นนะเจ้าคะ
236
00:15:45,080 --> 00:15:46,840
อย่าแช่งข้าอีกเลย
237
00:15:46,920 --> 00:15:50,400
[เทียบ] พักนี้ ข้ายิ่งใจคอหวิวๆ
238
00:15:50,480 --> 00:15:51,760
ยิ่งวันนี้
239
00:15:52,560 --> 00:15:55,120
ใจคอไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย
240
00:15:56,720 --> 00:15:58,360
ไม่รู้มันเป็นกระไร
241
00:15:59,240 --> 00:16:01,360
ก็เพราะว่าคุณป้าคิดมากไงคะ
242
00:16:01,440 --> 00:16:04,200
[บัว] ทำใจให้สบาย กินข้าวกินยา
243
00:16:04,280 --> 00:16:05,880
ถ้าคุณป้าไม่ยอมกินอะไร
244
00:16:05,960 --> 00:16:08,840
แล้วพี่ทองแท้กลับมาเห็นอาการไม่ดีขึ้น
245
00:16:08,920 --> 00:16:10,840
พี่ทองแท้จะยิ่งเศร้านะคะ
246
00:16:10,920 --> 00:16:12,920
[ดนตรีเศร้า]
247
00:16:17,080 --> 00:16:18,640
จริงด้วยเจ้าค่ะคุณพี่
248
00:16:18,720 --> 00:16:20,680
รักษาเนื้อรักษาตัวให้ดี
249
00:16:20,760 --> 00:16:23,600
รอถึงวันที่พวกเขากลับมากันดีกว่านะเจ้าคะ
250
00:16:24,360 --> 00:16:28,120
ไปเถอะเจ้าค่ะคุณพี่
อิฉันเตรียมสำรับไว้เรียบร้อยแล้ว
251
00:16:28,200 --> 00:16:30,640
รีบไปกิน ประเดี๋ยวจะชืดเสียหมดเจ้าค่ะ
252
00:16:31,840 --> 00:16:33,000
จ้ะ
253
00:16:48,040 --> 00:16:50,080
ถาดนี้เป็นยาแก้ไข้ป่วงงู
254
00:16:50,160 --> 00:16:51,960
ฉันแยกคนที่เป็นป่วงงูไว้แล้ว
255
00:16:52,040 --> 00:16:54,120
แค่เอาไปส่งให้ตรงกับคนที่เป็นนะ
256
00:16:54,720 --> 00:16:57,640
ส่วนถาดอื่นๆ เนี่ย ก็คือป่วงน้ำ แล้วก็ป่วงลม
257
00:16:57,720 --> 00:17:00,680
แต่ว่าตอนนี้ เอาแค่ป่วงงูก่อน ตามฉันมา
258
00:17:01,440 --> 00:17:04,839
เออ เอ็งจะให้ข้าทำกระไรก็บอกแล้วกัน
259
00:17:04,920 --> 00:17:06,720
ข้าจะทำตามเอ็งทุกอย่าง
260
00:17:08,160 --> 00:17:10,000
ยามาแล้วจ้ะ
261
00:17:10,079 --> 00:17:12,480
มาๆ ลุกขึ้นมาจ้ะ
262
00:17:13,079 --> 00:17:13,960
[เสียงผาดถอนใจ]
263
00:17:14,040 --> 00:17:15,560
[ผาด] นี่ๆ
264
00:17:16,319 --> 00:17:17,480
หยิบเลยจ้ะ
265
00:17:18,319 --> 00:17:20,400
- ไปเอายาทางนู้นนะจ๊ะ
- จ้ะ
266
00:17:21,240 --> 00:17:23,079
นี่จ้ะๆ หยิบเลยจ้ะ
267
00:17:23,640 --> 00:17:25,640
เอ้า กินเลย
268
00:17:25,720 --> 00:17:26,720
[เสียงผาดพ่นลมหายใจ]
269
00:17:28,760 --> 00:17:31,360
ไว้ใจเถอะจ้ะ ยาก็เหมือนเมื่อวานล่ะจ้ะ
270
00:17:32,920 --> 00:17:34,400
พวกเอ็งไม่ใช่หมอ
271
00:17:34,480 --> 00:17:36,680
เอาอะไรมาให้เรากิน เราจะรู้รึ
272
00:17:36,760 --> 00:17:39,280
อือ แต่ยาพวกนี้
273
00:17:39,360 --> 00:17:40,960
หมอเป็นคนสั่ง
274
00:17:41,040 --> 00:17:43,000
พวกข้าไม่ได้ทำขึ้นเองเสียหน่อย
275
00:17:43,560 --> 00:17:45,920
เอ้า จะกินหรือไม่กิน
276
00:17:46,000 --> 00:17:48,320
ไม่กินก็เททิ้งไปซะ
277
00:17:48,400 --> 00:17:49,560
ผาด
278
00:17:49,640 --> 00:17:51,680
[ผาด] ก็มันน่าโมโหไหมล่ะแม่บัว
279
00:17:51,760 --> 00:17:55,520
อุตส่าห์เอามาประเคนให้ถึงที่
ยังจะเรื่องมากกันอีก
280
00:17:55,600 --> 00:17:59,800
ของต้องกินเข้าไปก็ต้องเรื่องมากสิ
กินสุ่มสี่สุ่มห้าได้รึ
281
00:17:59,880 --> 00:18:00,960
ตายไปว่ายังไง
282
00:18:01,040 --> 00:18:03,160
หา กล้าพูด
283
00:18:03,240 --> 00:18:06,600
แล้วที่พวกเอ็งเนี่ย มานอนหยอดยากันที่นี่
284
00:18:06,680 --> 00:18:09,280
ไม่ใช่ว่าพวกเอ็งกินสุ่มสี่สุ่มห้า
285
00:18:09,360 --> 00:18:11,000
จนขี้แตกหรอกรึ
286
00:18:12,360 --> 00:18:15,640
ไม่รู้ล่ะ ถ้ายาไม่ได้มาจากหมอ ข้าไม่กินเด็ดขาด
287
00:18:15,720 --> 00:18:18,000
- [ผู้ชาย 1] ใช่ไหมพวกเรา
- [ผู้ชาย 2] ใช่
288
00:18:20,560 --> 00:18:21,840
[พระองค์ชาย] ถ้าอย่างนั้น
289
00:18:22,840 --> 00:18:25,040
- ก็รีบกินกันเถิดจ้ะ
- องค์…
290
00:18:25,120 --> 00:18:27,120
[ดนตรียิ่งใหญ่]
291
00:18:29,720 --> 00:18:32,600
ฉันคือผู้ที่ทางกรมแพทย์ส่งมาดูแลพวกท่าน
292
00:18:32,680 --> 00:18:35,320
[พระองค์ชาย] ยาที่แม่บัวให้ทุกคนกินอยู่นี้
293
00:18:35,400 --> 00:18:38,000
ฉันยืนยัน ว่ากินได้
294
00:18:38,080 --> 00:18:40,040
ทุกคนวางใจแล้วรีบกินเถิด
295
00:18:41,160 --> 00:18:44,360
คนเยี่ยงนี้สิ สง่าราศีสมกับเป็นหมอ
296
00:18:44,920 --> 00:18:46,080
[ผู้ชาย 2] พวกเรากินยาเถอะ
297
00:18:47,320 --> 00:18:49,560
เอาหมอมายืนยันแต่แรกก็สิ้นเรื่อง
298
00:19:15,440 --> 00:19:16,360
หมอชิดขอรับ
299
00:19:17,560 --> 00:19:19,520
พวกนักเรียนแพทย์จะตามมาสมทบเมื่อใดขอรับ
300
00:19:20,120 --> 00:19:23,400
เห็นว่าจะออกจากพระนครเมื่อวานช่วงค่ำนะ
301
00:19:23,480 --> 00:19:25,080
บ่ายนี้ก็น่าจะถึงกระมัง
302
00:19:25,680 --> 00:19:26,600
ขอรับ
303
00:19:27,120 --> 00:19:28,400
หมอขอรับ
304
00:19:28,480 --> 00:19:30,360
ช่วยไปดูคนเจ็บในป่าทีขอรับ
305
00:19:30,440 --> 00:19:31,600
พวกข้าแบกมาไม่ไหว
306
00:19:31,680 --> 00:19:32,840
[ดนตรีตื่นเต้น]
307
00:19:32,920 --> 00:19:33,920
มีกี่คนรึ
308
00:19:34,000 --> 00:19:35,040
ห้าคนขอรับ
309
00:19:36,200 --> 00:19:38,240
- รีบไปดูกันเถิด
- ขอรับ
310
00:19:38,840 --> 00:19:40,640
[ทองแท้] พี่จุ่น เร่งไปกันเถิด
311
00:19:40,720 --> 00:19:41,640
ได้ขอรับ
312
00:19:44,680 --> 00:19:45,720
[ทหาร] ช้าก่อนหมอ
313
00:19:46,320 --> 00:19:49,000
ประเดี๋ยวข้าจะไปตามครูหาญให้มาอารักขาหมอ
314
00:19:49,080 --> 00:19:50,240
ไม่ต้องดอก
315
00:19:50,320 --> 00:19:52,120
ข้ามีทหารสองนายนี้อยู่กับข้าแล้ว
316
00:19:52,200 --> 00:19:53,920
บอกพวกครูหาญว่าให้คุ้มกันที่นี่เถิด
317
00:19:54,000 --> 00:19:55,000
ขอรับ
318
00:19:55,600 --> 00:19:56,960
- [ทองแท้] เร่งไปกัน
- [หมอชิด] ไป
319
00:20:07,640 --> 00:20:09,960
- จุ่นอยู่ทางนี้
- [ทองแท้] พี่จุ่น
320
00:20:10,040 --> 00:20:11,440
[หมอชิด] ข้าจะห้ามเลือดก่อน
321
00:20:13,080 --> 00:20:14,280
กดแผลไว้
322
00:20:16,160 --> 00:20:17,320
[จุ่น] นี่ขอรับ
323
00:20:19,280 --> 00:20:21,480
ทนหน่อยนะ กดแผลเอาไว้
324
00:20:21,560 --> 00:20:22,520
กดแน่นๆ นะ
325
00:20:25,360 --> 00:20:26,320
[หมอชิด] กดไว้
326
00:20:29,280 --> 00:20:31,280
[ดนตรีเร้าใจ]
327
00:20:35,880 --> 00:20:36,920
[เสียงออกแรงหมุน]
328
00:20:37,880 --> 00:20:39,840
[เสียงออกแรง]
[ทหาร] หมอ
329
00:20:39,920 --> 00:20:41,240
หมอทองแท้ขอรับ
330
00:20:41,960 --> 00:20:44,000
ว่าอย่างไร
[เสียงออกแรง]
331
00:20:44,080 --> 00:20:45,360
[ทหาร] เกิดเรื่องแล้วขอรับ
332
00:20:49,600 --> 00:20:51,840
[ดนตรีระทึกตื่นเต้น]
333
00:20:58,920 --> 00:21:00,160
[เสียงถ้วยตกแตก]
334
00:21:11,920 --> 00:21:13,960
เกิดกระไรขึ้นเหรอเจ้าคะคุณนาย
335
00:21:15,160 --> 00:21:16,760
ยาพ่อทองแท้
336
00:21:17,360 --> 00:21:19,400
ตกแตกหมดเลย
337
00:21:19,480 --> 00:21:21,520
[ดนตรีตื่นเต้น]
338
00:21:21,600 --> 00:21:24,360
ประเดี๋ยวเผือกไปต้มให้ใหม่ก็ได้เจ้าค่ะ
339
00:21:24,440 --> 00:21:26,480
คุณนายอย่าวิตกไปนะเจ้าคะ
340
00:21:27,680 --> 00:21:30,480
มันเป็นลางร้ายน่ะสิ นังเผือก
341
00:21:31,480 --> 00:21:34,240
ลูกข้า ผัวข้า
342
00:21:34,320 --> 00:21:35,920
จะเป็นกระไรไหมนะ
343
00:21:36,520 --> 00:21:40,320
ไม่เป็นกระไรดอกเจ้าค่ะ ทหารมีเป็นกองทัพ
344
00:21:40,400 --> 00:21:43,720
[เผือก] ไม่มีใครทำอะไรคุณทองแท้
กับคุณทองคำได้ดอกเจ้าค่ะ
345
00:21:54,000 --> 00:21:56,360
[เสียงร้องโอยเจ็บปวด]
346
00:21:58,040 --> 00:21:59,920
[ดนตรีตึงเครียด]
347
00:22:02,600 --> 00:22:05,720
[เสียงร้องเจ็บปวดและเสียงขยับดิ้น]
348
00:22:08,520 --> 00:22:10,560
- หมอทองคำ
- ขอรับ
349
00:22:10,640 --> 00:22:11,840
ตรงนี้เรียบร้อยดีหรือไม่
350
00:22:12,400 --> 00:22:13,440
เรียบร้อยดีขอรับ
351
00:22:14,200 --> 00:22:15,960
แต่หากมีคนเจ็บมากกว่านี้
352
00:22:16,040 --> 00:22:18,120
อาจต้องปลูกโรงรักษาเพิ่มขอรับ
353
00:22:18,200 --> 00:22:19,840
ถ้าอยากได้เมื่อไหร่ก็บอก
354
00:22:19,920 --> 00:22:21,280
ข้าจะให้คนมาปลูกให้
355
00:22:21,840 --> 00:22:22,760
ขอบพระคุณขอรับ
356
00:22:26,040 --> 00:22:27,240
ลูกชายท่านล่ะ
357
00:22:28,000 --> 00:22:29,000
[เจ้าคุณทหาร] ไปไหนรึ
358
00:22:29,520 --> 00:22:31,720
ให้ไปดูคนเจ็บที่ริมป่า
359
00:22:31,800 --> 00:22:33,720
ไปนานแล้วยังไม่กลับมาเสียทีขอรับ
360
00:22:34,400 --> 00:22:36,520
[ทหารยาม] ไป เร็ว รีบไปรายงาน
361
00:22:36,600 --> 00:22:38,400
[เสียงทหารครางเจ็บปวด]
362
00:22:40,160 --> 00:22:41,240
เกิดอะไรขึ้น
363
00:22:41,800 --> 00:22:45,600
[เสียงหอบหายใจ]
หมอแลทหาร ถูกข้าศึกจับไปขอรับ
364
00:22:45,680 --> 00:22:48,320
[ดนตรีเร้าใจ]
365
00:23:02,720 --> 00:23:04,720
[เสียงพุ่มร้องตกใจ]
เฮ้ยๆ งู
366
00:23:04,800 --> 00:23:07,120
[เสียงพุ่มร้องและเสียงคนอื่นหัวเราะ]
367
00:23:07,720 --> 00:23:09,240
[ยอด] งูบ้าอะไรเล่า นี่มันเถาวัลย์
368
00:23:09,320 --> 00:23:10,760
[เสียงพุ่มร้องคราง]
369
00:23:10,840 --> 00:23:13,120
[สุข] พวกเรามาปฏิบัติภารกิจ
หาได้มาเที่ยวเล่นไม่
370
00:23:13,200 --> 00:23:14,560
พวกเอ็งอย่ามัวแต่เล่นได้ไหม
371
00:23:15,640 --> 00:23:18,760
[อ่ำ] ยังไม่ถึงฐานทัพเสียหน่อย
เอ็งอย่ามาทำเป็นเคร่งหน่อยเลย
372
00:23:18,840 --> 00:23:20,320
ระวังไว้หน่อยก็ดี
373
00:23:20,400 --> 00:23:22,000
ตรงนี้เข้าเขตสมรภูมิแล้ว
374
00:23:22,960 --> 00:23:26,120
จริงรึ แล้วเขารบกันตรงไหน ชี้ให้ข้าดูหน่อยสิ
375
00:23:31,120 --> 00:23:32,480
[บุญ] เฮ้ย
[ทำเสียงชู่]
376
00:23:33,600 --> 00:23:34,720
มีกระไรรึบุญ
377
00:23:37,040 --> 00:23:39,400
มีเสียงมุ่งหน้ามาทางนี้ อาจจะเป็นข้าศึก
378
00:23:39,480 --> 00:23:40,640
[บุญ] หาที่ซ่อน เร็ว
379
00:23:41,840 --> 00:23:43,760
- [ยอด] ไปไหนวะ
- [บุญ] ทางนี้ มา เร็ว
380
00:23:44,600 --> 00:23:46,080
[แก้ว] เฮ้ย ไปสิ
381
00:23:47,600 --> 00:23:49,760
[ดนตรีระทึก]
382
00:24:16,040 --> 00:24:17,080
พวกมันไปกันแล้ว
383
00:24:19,160 --> 00:24:20,400
มันเป็นพวกไหนหรือบุญ
384
00:24:21,000 --> 00:24:22,160
พวกทหารอานาม
385
00:24:22,720 --> 00:24:24,600
[เสียงเจิดถอนหายใจ]
386
00:24:24,680 --> 00:24:25,920
เกือบไปแล้วไหมล่ะ
387
00:24:26,000 --> 00:24:28,240
ข้าว่าพวกเรารีบไปให้ถึงกองทัพดีกว่า
388
00:24:28,320 --> 00:24:30,160
ข้าเสียวสันหลังเยี่ยงไรก็ไม่รู้
389
00:24:30,800 --> 00:24:32,920
งั้นพวกเอ็งก็เลิกเล่น แล้วรีบเดินเข้า
390
00:24:33,520 --> 00:24:34,360
ไปบุญ
391
00:24:34,440 --> 00:24:35,440
[บุญ] ไป
392
00:24:35,520 --> 00:24:37,800
[ดนตรีตื่นเต้นตึงเครียด]
393
00:24:59,280 --> 00:25:00,120
[เจิด] มาเร็ว
394
00:25:02,080 --> 00:25:02,920
ไป
395
00:25:11,400 --> 00:25:12,560
[ยอด] ดูจากด้านหลัง
396
00:25:14,880 --> 00:25:15,920
ทุกคนหยุดก่อน
397
00:25:16,000 --> 00:25:16,840
[เอฟเฟกต์เสียงระทึก]
398
00:25:20,880 --> 00:25:22,400
[ดนตรีไม่ชอบมาพากล]
399
00:25:23,960 --> 00:25:26,960
พวกที่เพิ่งผ่านไป เป็นพวกข้าศึกหรือไม่
400
00:25:27,040 --> 00:25:29,200
ใช่ มีกระไร
401
00:25:31,600 --> 00:25:33,160
ของสิ่งนี้เป็นของพี่ข้า
402
00:25:34,840 --> 00:25:36,400
เอ็งรู้ได้ไงว่าเป็นของพี่เอ็ง
403
00:25:38,080 --> 00:25:39,840
นอกจากลายมือพี่ข้าแล้ว
404
00:25:40,720 --> 00:25:43,720
วิธีการพับซองเยี่ยงนี้ ก็มีแต่บ้านข้า
405
00:25:45,240 --> 00:25:47,320
แล้วของพี่เอ็งจะมาตกตรงนี้ได้เยี่ยงไร
406
00:25:47,840 --> 00:25:50,160
นั่นก็หมายความว่า พี่เอ็ง…
407
00:25:50,240 --> 00:25:52,240
ถูกข้าศึกจับตัวไปงั้นรึ
408
00:25:52,320 --> 00:25:54,480
[ดนตรีตึงเครียด]
409
00:25:54,560 --> 00:25:56,320
พี่เอ็งอาจจะทำตกก็ได้
410
00:25:57,000 --> 00:25:58,480
ตอนเดินทางมา
411
00:25:58,560 --> 00:25:59,680
[สุข] เออ
412
00:25:59,760 --> 00:26:01,320
พี่ข้ามานานมากแล้ว
413
00:26:02,200 --> 00:26:04,760
ของสิ่งนี้ไม่มีฝุ่นหรือเศษดินเกาะเลยสักนิด
414
00:26:06,040 --> 00:26:07,560
[เจิด] นั่นก็หมายความว่า
415
00:26:08,040 --> 00:26:09,120
พี่เอ็งเพิ่งทำตก
416
00:26:28,320 --> 00:26:29,360
[พุ่ม] ทองอ้น
417
00:26:30,320 --> 00:26:31,880
แต่เมื่อกี้
418
00:26:31,960 --> 00:26:34,520
ข้าเห็นคนใส่ชุดสีขาวอยู่ในกลุ่มนั้น
419
00:26:34,600 --> 00:26:37,680
[เอฟเฟกต์ตึงเครียด]
420
00:26:41,440 --> 00:26:42,640
ข้าต้องไปช่วยพี่ข้า
421
00:26:42,720 --> 00:26:44,760
- [เพื่อนๆ ] เฮ้ย ทองอ้น
- [เจิด] ทองอ้น
422
00:26:44,840 --> 00:26:46,000
- เฮ้ย
- [เจิด] ไอ้ทองอ้น
423
00:26:46,080 --> 00:26:47,360
- ปล่อยข้า
- [ยอด] กลับมา ไอ้ทองอ้น
424
00:26:47,440 --> 00:26:48,640
อย่าวู่วาม ทองอ้น
425
00:26:48,720 --> 00:26:49,720
เอ็งใจเย็นๆ สิวะ
426
00:26:50,280 --> 00:26:51,440
จะเย็นได้เยี่ยงไร
427
00:26:52,160 --> 00:26:53,640
พวกเอ็งพร้อมจะไปกับข้าหรือไม่
428
00:26:56,040 --> 00:26:58,640
เอ็งถามพวกข้าตอนนี้ ข้านึกอะไรไม่ออกหรอก
429
00:27:01,040 --> 00:27:02,320
แต่ข้าไม่มีเวลาแล้ว
430
00:27:04,360 --> 00:27:07,040
ถ้าคลาดกับพวกมัน พี่ข้าอาจจะเป็นอันตราย
431
00:27:12,640 --> 00:27:13,680
อือ
432
00:27:27,120 --> 00:27:28,000
แล้วเอ็งล่ะ
433
00:27:28,720 --> 00:27:30,200
จะไปกับข้าด้วยหรือไม่
434
00:27:31,720 --> 00:27:34,920
มากกว่าหน้าที่ คือคำสั่งของเจ้ากรมทหาร
435
00:27:35,000 --> 00:27:37,000
[บุญ] ให้ข้าพานักเรียนหมอทุกคน
436
00:27:37,080 --> 00:27:39,040
ไปให้ถึงโรงรักษาอย่างปลอดภัย
437
00:27:39,120 --> 00:27:41,320
[ดนตรีตื่นเต้น]
438
00:27:41,400 --> 00:27:42,440
ไอ้บุญ
439
00:27:43,280 --> 00:27:45,120
พี่ข้าเคยมีบุญคุณกับพวกเอ็ง
440
00:27:45,680 --> 00:27:46,680
[ทองอ้น] ครั้งนี้
441
00:27:46,760 --> 00:27:49,160
ข้าขอทวงบุญคุณแทนพี่ข้า
442
00:27:49,240 --> 00:27:50,280
จะได้หรือไม่
443
00:27:57,960 --> 00:28:00,120
[ดนตรีเศร้า]
444
00:28:06,160 --> 00:28:07,880
[เสียงสูดและถอนหายใจ]
445
00:28:11,560 --> 00:28:13,440
ทานอีกนิดนะเจ้าคะคุณนาย
446
00:28:15,040 --> 00:28:16,680
ข้ากินไม่ลง
447
00:28:16,760 --> 00:28:18,200
เอ็งเอาไปเถอะ นังเผือก
448
00:28:19,520 --> 00:28:23,000
แต่ว่า คุณพิกุลกับแม่บัวเป็นห่วงคุณนายนะเจ้าคะ
449
00:28:23,640 --> 00:28:24,800
[เสียงถอนหายใจ]
450
00:28:25,280 --> 00:28:27,880
ถ้าอย่างนั้น เอ็งก็เอาไปเททิ้ง
451
00:28:27,960 --> 00:28:30,600
- อ้าว
- [เทียบ] อย่าให้แม่พิกุลกับแม่บัวเห็น
452
00:28:30,680 --> 00:28:33,800
ข้าไม่อยากให้ใครมาทุกข์ใจเพราะข้า
453
00:28:35,280 --> 00:28:36,760
เข้าใจไหมนังเผือก
454
00:28:37,280 --> 00:28:39,160
[เสียงถอนใจ]
เจ้าค่ะ
455
00:28:41,360 --> 00:28:43,240
ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป
456
00:28:43,320 --> 00:28:45,320
คุณพี่ได้ป่วยจริงๆ แน่
457
00:29:02,360 --> 00:29:04,680
ทำไมพวกเราถึงไม่ได้ไปด้วยวะ
458
00:29:04,760 --> 00:29:08,320
[ชม] นั่นสิ นี่มันเรื่องคอขาดบาดตายเลยนะเว้ย
459
00:29:08,880 --> 00:29:12,400
ที่เขาไม่เอาไป
เพราะพวกเราอ่อนดาบอ่อนมวยที่สุด
460
00:29:15,240 --> 00:29:16,240
[เสียงปืน]
461
00:29:16,320 --> 00:29:18,120
[เสียงร้องสะดุ้งตกใจ]
462
00:29:19,200 --> 00:29:20,760
[เสียงพุ่มครางกลัว]
463
00:29:21,400 --> 00:29:24,160
[เสียงพุ่มพ่นลมหายใจ]
หวังว่าพวกเราจะปลอดภัย
464
00:29:24,240 --> 00:29:26,080
ไม่เป็นภาระเพิ่มไปอีกนะ
465
00:29:26,160 --> 00:29:28,360
[ดนตรีตื่นเต้นตึงเครียด]
466
00:29:33,840 --> 00:29:34,960
พี่จ๊ะ
467
00:29:35,920 --> 00:29:37,240
พี่สู้เก่งไหมจ๊ะ
468
00:29:38,520 --> 00:29:39,800
ก็พอตัวอยู่นะ
469
00:29:41,080 --> 00:29:43,320
แล้ว พี่คนเดียว
470
00:29:43,880 --> 00:29:45,920
ดูแลพวกฉันห้าคนไหวไหมจ๊ะ
471
00:29:47,520 --> 00:29:50,280
กระผมจะขอสู้จนชีวิตจะหาไม่ขอรับ
472
00:29:52,640 --> 00:29:53,800
จ้ะ
473
00:29:56,800 --> 00:29:59,000
งั้นพวกเราต้องอยู่เงียบๆ
474
00:29:59,080 --> 00:30:00,640
อย่าให้พี่เขาเดือดร้อน
475
00:30:00,720 --> 00:30:02,240
เพราะอาวุธเราก็ไม่มี
476
00:30:02,920 --> 00:30:05,560
ฉะนั้นเอ็งน่ะ ก็หยุดพูด
477
00:30:06,160 --> 00:30:07,160
พูดอยู่คนเดียว
478
00:30:07,240 --> 00:30:08,560
[เสียงเพื่อนๆ เออออ]
479
00:30:08,640 --> 00:30:10,120
ข้ากลัวนี่
480
00:30:19,200 --> 00:30:20,800
พี่จ๊ะ ฉันให้
481
00:30:21,880 --> 00:30:22,720
ขอบใจ
482
00:30:31,400 --> 00:30:33,760
[ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ]
483
00:30:36,480 --> 00:30:39,480
[บุญ] เส้นทางแยกจะตีอ้อมมาบรรจบทางเดิม
484
00:30:39,560 --> 00:30:41,640
เราต้องเดินทางให้เร็วที่สุด
485
00:30:41,720 --> 00:30:43,560
ถึงจะไปดักหน้าพวกมันได้
486
00:30:44,560 --> 00:30:45,800
เมื่อมันมาถึง
487
00:30:46,280 --> 00:30:48,640
ข้าและทหารจะบุกเข้าไปยันศัตรูเอาไว้
488
00:30:48,720 --> 00:30:50,360
ส่วนทองอ้นและคนอื่น
489
00:30:50,440 --> 00:30:52,840
จะต้องเข้าไปเอาตัวหมอทองแท้ออกมา
490
00:30:52,920 --> 00:30:54,520
หวังว่าเราจะมาถึงทัน
491
00:30:54,600 --> 00:30:56,440
ก่อนที่มันจะพาพี่ข้าผ่านไป
492
00:31:03,960 --> 00:31:06,280
เฮ้ย นั่น มันมาแล้ว
493
00:31:06,360 --> 00:31:08,120
[ดนตรีตึงเครียด]
494
00:31:10,840 --> 00:31:12,240
ไม่ใช่แค่พี่เอ็ง
495
00:31:12,320 --> 00:31:13,560
มีครูชิดด้วย
496
00:31:14,160 --> 00:31:15,320
พี่จุ่นด้วย
497
00:31:16,360 --> 00:31:17,680
ต้องช่วยถึงสามคน
498
00:31:17,760 --> 00:31:19,880
ไม่มีเวลาแล้ว เอ็งไปช่วยชิงตัวประกัน
499
00:31:19,960 --> 00:31:21,160
ไป
500
00:31:27,920 --> 00:31:28,760
เฮ้ย
501
00:31:28,840 --> 00:31:30,800
[ดนตรีตื่นเต้น]
502
00:31:30,880 --> 00:31:32,840
[เสียงเข้าต่อสู้]
503
00:31:34,720 --> 00:31:35,840
ได้จังหวะแล้ว
504
00:31:35,920 --> 00:31:37,160
ไป
505
00:31:38,280 --> 00:31:40,160
[เสียงทหารร้องตวาด]
506
00:31:41,000 --> 00:31:43,000
- [ทองแท้] ทองอ้น
- [ทองอ้น] พี่ทองแท้ พี่จุ่น
507
00:31:43,080 --> 00:31:45,320
[เสียงต่อสู้]
508
00:31:48,760 --> 00:31:50,840
- [เจิด] ไปช่วยครูเร็ว ดีๆ นะเว้ย
- [สุข] ไปเร็ว
509
00:31:50,920 --> 00:31:53,720
- [เจิด] ไป เร็วๆ ไป
- หยุดก่อนพี่
510
00:31:54,200 --> 00:31:56,560
[เสียงต่อสู้]
511
00:31:59,960 --> 00:32:00,840
เฮ้ย
512
00:32:00,920 --> 00:32:02,880
[เสียงตะโกนออกแรง]
513
00:32:06,040 --> 00:32:08,000
[เสียงฟันดาบและต่อสู้]
514
00:32:24,880 --> 00:32:26,840
[สุข] ระวัง ไอ้ทองอ้น
[เสียงทองอ้นร้องเจ็บ]
515
00:32:26,920 --> 00:32:28,040
[เสียงดาบฟัน]
516
00:32:35,480 --> 00:32:36,640
พี่จุ่น
517
00:32:37,560 --> 00:32:38,680
[เสียงถีบ]
518
00:32:40,280 --> 00:32:41,760
[เสียงหายใจหอบ]
519
00:32:41,840 --> 00:32:42,800
พี่จุ่น
520
00:32:43,320 --> 00:32:44,560
- [ทองแท้] พี่จุ่น
- พี่จุ่น
521
00:32:44,640 --> 00:32:46,120
- [ทองแท้] พี่จุ่น
- [ทองอ้น] พี่จุ่น พี่
522
00:32:47,120 --> 00:32:47,960
[ทองแท้] พี่จุ่น
523
00:32:48,040 --> 00:32:50,040
[ทองอ้น] พี่จุ่นๆ
[เสียงร้องตะโกน]
524
00:32:50,920 --> 00:32:52,160
[ทองแท้] พี่จุ่น
525
00:32:52,240 --> 00:32:54,160
[ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ]
526
00:33:15,200 --> 00:33:16,280
[ดนตรีหยุด]
527
00:33:21,240 --> 00:33:23,200
[ทองอิน] ย่าเทียบจ๋า
528
00:33:23,280 --> 00:33:25,360
[ดนตรีเศร้า]
529
00:33:26,160 --> 00:33:27,360
ทองอิน
530
00:33:35,160 --> 00:33:37,440
ทองอิน หลานย่า
531
00:33:37,520 --> 00:33:41,640
ฉันไม่เห็นย่าเทียบออกไปกินข้าวกับฉันหลายวัน
532
00:33:41,720 --> 00:33:43,720
ฉันขอมากินกับย่าเทียบนะจ๊ะ
533
00:33:44,520 --> 00:33:46,040
ย่ายังไม่หิวลูก
534
00:33:46,680 --> 00:33:48,280
ทองอินกินก่อนเถอะลูก
535
00:33:48,360 --> 00:33:50,960
ถ้าย่าไม่หิว ฉันก็ไม่หิวจ้ะ
536
00:33:52,360 --> 00:33:53,840
[เสียงทองอินท้องร้อง]
537
00:33:53,920 --> 00:33:55,400
นี่ไง
[เสียงทองอินหัวเราะเบาๆ ]
538
00:33:56,800 --> 00:33:58,680
ท้องร้องดังขนาดนี้
539
00:33:58,760 --> 00:34:00,400
จะไม่หิวได้ยังไง
540
00:34:00,920 --> 00:34:04,760
ไม่หิวจ้ะ ถ้าย่าเทียบไม่กิน ฉันก็ไม่กิน
541
00:34:11,159 --> 00:34:13,120
- จำปา
- [จำปา] เจ้าคะ
542
00:34:13,760 --> 00:34:16,560
ช่วยหาบ่าวที่มีลูกอ่อนมาช่วยให้นมลูกข้าด้วย
543
00:34:17,639 --> 00:34:19,320
เอ่อ เจ้าค่ะ
544
00:34:20,800 --> 00:34:21,760
[เทียบ] พ่อทองแท้
545
00:34:21,840 --> 00:34:23,520
[ดนตรีอึดอัด]
546
00:34:23,600 --> 00:34:24,719
เอ็งออกไปก่อน
547
00:34:24,800 --> 00:34:25,920
เจ้าค่ะ
548
00:34:30,280 --> 00:34:32,159
พูดความจริงกับแม่มาเดี๋ยวนี้นะ
549
00:34:32,239 --> 00:34:33,760
[เทียบ] เด็กคนนี้เป็นลูกใคร
550
00:34:33,840 --> 00:34:36,760
แม่ไม่เชื่อว่าคนอย่างลูกจะเหลวไหล
551
00:34:36,840 --> 00:34:38,280
บอกความจริงแม่มา
552
00:34:42,480 --> 00:34:43,960
จะพูดหรือไม่พูด
553
00:34:45,040 --> 00:34:47,280
จะให้แม่อกแตกตายหรืออย่างไร
554
00:34:50,840 --> 00:34:52,199
ลูกผู้ไข้ฉันเองจ้ะ
555
00:34:54,600 --> 00:34:56,520
ฉันช่วยชีวิตเขาเอาไว้ไม่ได้
556
00:34:58,240 --> 00:35:00,760
ฉันเลยรับปากที่จะดูแลเด็กคนนี้แทน
557
00:35:03,640 --> 00:35:05,960
อย่าให้ฉันต้องผิดคำพูดเลยนะจ๊ะแม่
558
00:35:06,040 --> 00:35:08,240
[ดนตรีซึ้ง]
559
00:35:12,120 --> 00:35:13,240
ทองอิน
560
00:35:15,080 --> 00:35:17,960
ฉันไม่อยากให้ย่าป่วย
561
00:35:18,040 --> 00:35:20,760
[ทองอิน] ฉันอยากให้ย่าเทียบกินข้าวเยอะๆ
562
00:35:20,840 --> 00:35:23,360
ย่าเทียบกินข้าวแข่งกับฉันนะจ๊ะ
563
00:35:31,440 --> 00:35:32,920
นี่จ้ะ
564
00:35:33,000 --> 00:35:34,800
เอ้า วันนี้
565
00:35:34,880 --> 00:35:37,480
ย่าจะกินข้าวแข่งกับเอ็ง
566
00:36:09,520 --> 00:36:10,440
เอ้า
567
00:36:16,440 --> 00:36:20,360
จุดอ่อนของป้าเทียบ ไม่ใช่แค่พี่ทองแท้จริงๆ ด้วย
568
00:36:28,440 --> 00:36:29,360
[หม่อมต่วน] เสด็จ
569
00:36:30,320 --> 00:36:31,160
หม่อมแม่
570
00:36:31,240 --> 00:36:33,840
จะเสด็จออกไปไหนอีก พระองค์ชาย
571
00:36:33,920 --> 00:36:36,400
พักนี้เสด็จออกข้างนอกทุกวันเลย
572
00:36:36,480 --> 00:36:38,240
[ดนตรีไม่ชอบมาพากล]
573
00:36:38,320 --> 00:36:41,920
เอ่อ จะไปสนทนากับหลวงวิทยาจ้ะ
574
00:36:42,480 --> 00:36:43,760
[พระองค์ชาย] เรื่องดาราศาสตร์
575
00:36:43,840 --> 00:36:46,120
คุยกันสิบวันสิบคืนก็ไม่จบ
576
00:36:48,120 --> 00:36:49,960
แต่ช่วงนี้ไข้ป่วงระบาด
577
00:36:50,640 --> 00:36:52,920
แม่ว่า อย่าเพิ่งเสด็จเลย
578
00:36:54,640 --> 00:36:56,360
แต่ไข้ป่วงนี่มัน…
579
00:36:57,040 --> 00:36:58,720
ไม่ติดต่อนะจ๊ะแม่
580
00:36:58,800 --> 00:37:01,240
แค่ต้องระวังเรื่องการกินการดื่มเท่านั้น
581
00:37:01,800 --> 00:37:03,880
แต่ประทับอยู่วังก็ดีกว่านี่ลูก
582
00:37:03,960 --> 00:37:06,760
[หม่อมต่วน] สำรับกับข้าว
แม่ก็จะได้เตรียมเอาไว้ให้
583
00:37:06,840 --> 00:37:10,160
ออกไปข้างนอก
ใครเอากระไรมาถวายให้เสวยก็ไม่รู้
584
00:37:12,040 --> 00:37:14,680
แม้นจะดูแลเครื่องเสวยให้อย่างดี
585
00:37:14,760 --> 00:37:16,720
ตามที่หม่อมสอนเจ้าค่ะ
586
00:37:18,960 --> 00:37:21,440
เดี๋ยวกระผมชิมให้ทุกจานเลยก็ได้ขอรับ
587
00:37:22,040 --> 00:37:23,080
ไม่ต้อง
588
00:37:23,640 --> 00:37:25,560
[หม่อมต่วน] เอ็งน่ะต้องดูแลพระองค์ชาย
589
00:37:25,640 --> 00:37:29,560
อย่าให้พระองค์ชายท่านเสี่ยง
จนพระอาการกำเริบอีกก็พอแล้ว
590
00:37:30,120 --> 00:37:31,040
ขอรับ
591
00:37:31,120 --> 00:37:32,480
[ดนตรีตึงเครียด]
592
00:37:32,560 --> 00:37:34,880
สบายใจได้แล้วนะจ๊ะหม่อมแม่
593
00:37:34,960 --> 00:37:35,880
ฉันไปล่ะ
594
00:37:49,720 --> 00:37:50,760
นี่จ้ะ
595
00:37:50,840 --> 00:37:52,960
[ดนตรีผ่อนคลาย]
596
00:37:54,480 --> 00:37:55,440
จ้ะ
597
00:37:59,160 --> 00:38:00,520
อร่อยไหมจ๊ะป้า
598
00:38:00,600 --> 00:38:02,640
มื้ออื่นไม่อร่อย
599
00:38:02,720 --> 00:38:04,680
มาอร่อยตรงหมอป้อนนี่แหละ
600
00:38:04,760 --> 00:38:06,720
[ทำเสียงชอบใจ]
601
00:38:07,520 --> 00:38:09,360
ฉันเป็นแค่ผู้ช่วยหมอจ้ะ
602
00:38:09,440 --> 00:38:12,840
ใครดูแล รักษาพวกข้าจนหาย
603
00:38:12,920 --> 00:38:14,760
ก็เรียกหมอนั่นแหละ
604
00:38:14,840 --> 00:38:16,560
โดยเฉพาะเอ็ง
605
00:38:18,080 --> 00:38:19,280
[เสียงไอกระแอม]
606
00:38:19,840 --> 00:38:20,800
[ผาด] แหม
607
00:38:20,880 --> 00:38:22,200
ป้าจ๊ะ
608
00:38:22,280 --> 00:38:24,320
จะเคี้ยวหญ้าอ่อนเนี่ย
609
00:38:24,400 --> 00:38:26,960
ฟันเหลือกี่ซี่ล่ะจ๊ะ
610
00:38:27,040 --> 00:38:28,080
[เอฟเฟกต์เสียงเด้ง]
[ผาด] นี่
611
00:38:28,160 --> 00:38:31,160
เดี๋ยวข้าป้อนเองดีกว่าจ้ะ
612
00:38:33,480 --> 00:38:34,920
- ผาด
- [ผาด] มาจ้ะๆ
613
00:38:35,000 --> 00:38:36,480
จะไปแย่งงานองค์ช…
614
00:38:36,560 --> 00:38:37,840
เอ่อ
615
00:38:37,920 --> 00:38:39,440
คุณพันเขาทำไมเล่า
616
00:38:39,520 --> 00:38:41,400
ข้าไม่ได้แย่ง
617
00:38:41,480 --> 00:38:45,200
แต่ ข้าไม่อยากให้คุณพันแกเหนื่อยน่ะ
618
00:38:45,280 --> 00:38:48,160
ช่วยกระไรได้ข้าก็อยากช่วยน่ะจ้ะ
619
00:38:48,720 --> 00:38:50,800
[ผาดส่งเสียงเขินๆ ]
620
00:38:51,280 --> 00:38:52,760
เอ่อ แล้ว…
621
00:38:53,240 --> 00:38:55,440
คุณพันมาช่วยงานทุกวันที่นี่
622
00:38:55,520 --> 00:38:57,280
[บัว] แล้วคุณแม่ไม่ว่าเหรอคะ
623
00:38:57,360 --> 00:38:59,280
เห็นทุกทีหวงจะแย่
624
00:39:00,160 --> 00:39:01,640
ไม่ว่าดอก
625
00:39:02,480 --> 00:39:04,760
เพราะว่าฉันไม่ได้บอกให้ท่านรู้
626
00:39:05,440 --> 00:39:06,680
- อ้าว
- [พระองค์ชาย] ถ้ารู้
627
00:39:06,760 --> 00:39:08,440
ก็คงจะว่า
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
628
00:39:08,520 --> 00:39:09,360
อ้าว
629
00:39:09,960 --> 00:39:10,840
แล้ว…
630
00:39:11,760 --> 00:39:15,000
ทั้งคุณแม้น แล้วก็พี่ผลออกมาแบบนี้
631
00:39:15,560 --> 00:39:17,640
น่าจะช่วยกันปิดสุดฤทธิ์เลยนะคะ
632
00:39:19,760 --> 00:39:21,760
ถ้าโดนจับได้
633
00:39:22,320 --> 00:39:24,400
คงโดนเอ็ดหนักทีเดียว
634
00:39:25,560 --> 00:39:27,400
[ผล] และอาจจะถึงขั้น
635
00:39:27,480 --> 00:39:29,640
โดนลงโทษด้วย
636
00:39:30,440 --> 00:39:34,400
เป็นหมอมารักษาคนป่วย
แล้วทำไมต้องโดนลงโทษ
637
00:39:36,440 --> 00:39:37,680
นั่นน่ะสิจ๊ะ
638
00:39:39,680 --> 00:39:41,520
เอ่อ คำ…
639
00:39:41,600 --> 00:39:42,920
[ผาด] ใหญ่ๆ เลย
640
00:39:43,000 --> 00:39:44,560
เคี้ยวจะได้นานๆ
641
00:39:44,640 --> 00:39:46,480
จะได้ไม่ต้องพูดน่ะจ้ะ
642
00:39:47,040 --> 00:39:48,440
[เสียงถ้วยตก]
[ผู้ชาย] อุ๊ย
643
00:39:48,520 --> 00:39:50,560
- ขอโทษนะจ๊ะ
- ไม่เป็นไรจ้ะ ไม่เป็นไรจ้ะ
644
00:39:50,640 --> 00:39:52,840
[ดนตรีผ่อนคลาย]
645
00:39:59,760 --> 00:40:02,080
- ข้าพระพุทธเจ้าเองฝ่าบาท
- [พระองค์ชาย] พี่ผล
646
00:40:02,160 --> 00:40:05,160
ข้าทำเองได้ พี่ไปทำงานของพี่เถิด
647
00:40:07,440 --> 00:40:10,160
แต่ ฝ่าบาทมาทำงานเยี่ยงนี้มันจะไม่ เอ่อ…
648
00:40:10,720 --> 00:40:12,920
พี่กล้าขัดคำสั่งของข้ารึ
649
00:40:22,000 --> 00:40:24,000
[ดนตรีระทึก]
650
00:40:27,560 --> 00:40:28,640
[กระซิบ]
ฝ่าบาท
651
00:40:29,200 --> 00:40:30,080
[ผล] ฝ่าบาท
652
00:40:36,640 --> 00:40:37,840
หม่อมแม่
653
00:40:48,720 --> 00:40:50,320
คุณแม้นวาดมาแล้วขอรับ
654
00:40:53,640 --> 00:40:54,840
[หม่อมต่วน] ไปทำอะไรมารึ
655
00:40:55,400 --> 00:40:57,120
หน้าถึงได้มอมแมมเยี่ยงนั้น
656
00:40:58,120 --> 00:41:00,600
ไปจุดเตาหุงข้าวมาเจ้าค่ะ
657
00:41:01,160 --> 00:41:03,320
[เสียงถอนหายใจ]
ก็ดี
658
00:41:04,440 --> 00:41:06,200
องค์หนึ่งก็เช็ดพื้น
659
00:41:06,720 --> 00:41:08,320
คนหนึ่งก็จุดเตา
660
00:41:09,840 --> 00:41:10,880
[หม่อมต่วน] ลืมไปแล้วรึ
661
00:41:10,960 --> 00:41:12,600
ว่าเราเป็นใคร
662
00:41:12,680 --> 00:41:14,800
ไฉนเลยต้องทรงงานแบบนั้น
663
00:41:16,760 --> 00:41:19,080
ไม่นึกถึงสกุลวงศ์บ้างเลยรึ
664
00:41:19,160 --> 00:41:21,600
เราไม่ใช่สามัญชนทั่วไปนะแม่แม้น
665
00:41:21,680 --> 00:41:23,520
เราเป็นถึงลูกหม่อมเจ้า
666
00:41:24,720 --> 00:41:26,640
มันจะกระไรกันนักหนาหม่อมแม่
667
00:41:27,720 --> 00:41:29,680
ฉันแค่ทำงานอย่างที่ชาวบ้านเขาทำกัน
668
00:41:30,240 --> 00:41:32,640
ก็เพราะลูกไม่ใช่ชาวบ้านอย่างไรเล่า
669
00:41:32,720 --> 00:41:34,920
ลูกถึงทำอะไรแบบนั้นไม่ได้
670
00:41:35,000 --> 00:41:37,240
[ดนตรีเศร้า]
671
00:41:38,200 --> 00:41:41,560
ฉันเกิดมา เจ็บกระเสาะกระแสะตั้งแต่เด็ก
672
00:41:42,120 --> 00:41:44,280
[พระองค์ชาย] ไม่เคยได้หยิบจับสิ่งใดเองเลย
673
00:41:44,360 --> 00:41:47,000
มีแต่คนคอยปรนนิบัติให้ตลอดเวลา
674
00:41:48,800 --> 00:41:51,080
มันทำให้ฉันรู้สึกไร้ค่า
675
00:41:51,160 --> 00:41:52,240
ไร้ประโยชน์
676
00:41:53,920 --> 00:41:56,360
ฉันอึดอัดและรำคาญชีวิตตัวเองเหลือเกิน
677
00:41:57,120 --> 00:41:59,480
ฉันแค่อยากจะทำอะไรเพื่อผู้อื่นกับเขาบ้าง
678
00:42:00,400 --> 00:42:04,600
แต่พระองค์ไม่จำเป็นต้องทรงอะไรแบบนั้นก็ได้
679
00:42:11,040 --> 00:42:12,960
หม่อมแม่เข้าใจผิดแล้ว
680
00:42:14,400 --> 00:42:15,880
คนเป็นเจ้า
681
00:42:16,720 --> 00:42:19,560
เกิดมาพร้อมกับภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่
682
00:42:19,640 --> 00:42:21,920
[พระองค์ชาย] ต้องอุทิศตนแก่บ้านเมือง
683
00:42:22,480 --> 00:42:24,680
ช่วยเหลืออุ้มชูราษฎร
684
00:42:25,600 --> 00:42:28,680
ฉันเอง ก็ฝันว่าสักวัน
685
00:42:29,320 --> 00:42:33,240
ฉันจะได้ทรงกรม
ทรงงานเฉกเช่นเจ้าพระองค์อื่นบ้าง
686
00:42:33,320 --> 00:42:35,560
[ดนตรีซาบซึ้ง]
687
00:42:36,640 --> 00:42:39,400
การที่ฉันได้มาดูแลผู้ไข้ครั้งนี้
688
00:42:40,920 --> 00:42:43,240
ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า
689
00:42:43,800 --> 00:42:46,480
[พระองค์ชาย] ที่ได้ทำประโยชน์เพื่อราษฎร
กับคนอื่นเขาบ้าง
690
00:42:47,040 --> 00:42:48,920
อย่างที่ฉันไม่เคยรู้สึกมาก่อน
691
00:42:53,720 --> 00:42:56,000
อ้าวหมอ อยู่นี่เอง
692
00:42:56,760 --> 00:42:59,440
ลุงจวงนี่ หอบผ้าหอบผ่อนจะไปไหนกันจ๊ะ
693
00:42:59,520 --> 00:43:00,360
หายดีแล้วรึ
694
00:43:00,440 --> 00:43:01,560
หายแล้วจ้ะ
695
00:43:01,640 --> 00:43:03,200
ขอบพระคุณหมอมากนะจ๊ะ
696
00:43:03,280 --> 00:43:05,160
[จวง] ถ้าไม่ได้หมอ ฉันคงตายไปแล้ว
697
00:43:05,240 --> 00:43:07,240
พระคุณครั้งนี้ฉันจะไม่ลืมเลยจ้ะ
698
00:43:08,280 --> 00:43:11,840
หมอเนี่ยดูแลเราดียิ่งกว่าลูกกว่าเต้าอีก
699
00:43:11,920 --> 00:43:13,880
[เมียจวง] ขอบคุณหมอมากนะจ๊ะ
700
00:43:13,960 --> 00:43:17,040
ขอให้เจริญๆ ยิ่งๆ ขึ้นไปนะ
701
00:43:17,640 --> 00:43:19,560
จ้ะ ขอบใจมากนะจ๊ะ
702
00:43:19,640 --> 00:43:20,920
[จวง] จ้ะ
703
00:43:22,040 --> 00:43:23,440
อย่าเจ็บอย่าไข้กันอีกนะจ๊ะ
704
00:43:23,520 --> 00:43:24,920
- [จวง] จ้ะ
- [เมียจวง] จ้ะ
705
00:43:25,600 --> 00:43:27,720
[ดนตรีซึ้งอบอุ่น]
706
00:43:37,400 --> 00:43:39,240
[พระองค์ชาย] หม่อมแม่กลับไปเถิด
707
00:43:39,320 --> 00:43:42,480
ฉันเสร็จงานเมื่อไหร่ ก็จะรีบกลับไปเอง
708
00:43:43,040 --> 00:43:46,520
และฉันก็จะมาที่นี่ จนกว่าไข้ป่วงจะสงบ
709
00:43:55,400 --> 00:43:56,920
[เสียงถอนหายใจ]
710
00:44:05,680 --> 00:44:07,680
- [ยอด] เมื่อไหร่พวกนั้นถึงจะมาวะ
- [พุ่ม] นั่นน่ะสิ
711
00:44:08,440 --> 00:44:10,120
ทำไมพวกนั้นยังไม่กลับมาอีกวะ
712
00:44:10,200 --> 00:44:11,520
[ดนตรีตื่นเต้น]
713
00:44:11,600 --> 00:44:14,320
เฮ้ย หรือว่าพวกศัตรูจะฆ่าเพื่อนเราไปหมดแล้ว
714
00:44:14,400 --> 00:44:16,000
- [แก้ว] ไอ้ปากเสีย
- โอ้โห ไอ้พุ่ม
715
00:44:16,080 --> 00:44:17,840
เอ็งแช่งเพื่อนเยี่ยงนี้ได้รึ
716
00:44:17,920 --> 00:44:20,640
ข้าเชื่อ ว่าพวกมันจะรอดกลับมาได้
717
00:44:22,960 --> 00:44:25,520
[เสียงร้องตกใจและดีใจ]
718
00:44:25,600 --> 00:44:27,720
- [พุ่ม] ทองอ้น ทองอ้น
- [แก้ว] ครู
719
00:44:27,800 --> 00:44:28,800
ครูด้วยหรือจ๊ะ
720
00:44:28,880 --> 00:44:30,240
[เสียงพุ่มดีใจ]
721
00:44:30,320 --> 00:44:33,440
โอ๊ย ข้าดีใจจริงๆ ที่พวกเอ็งกลับมา
ครบทุกคนเลย
722
00:44:33,520 --> 00:44:35,440
[พุ่มพูดกลั้วหัวเราะ]
ทองอ้น โอ๊ย
723
00:44:37,600 --> 00:44:39,520
[ดนตรีสะเทือนอารมณ์]
724
00:44:44,840 --> 00:44:48,440
ยามสงคราม เราก็ทำศพพี่น้องที่ตายเยี่ยงนี้
725
00:44:48,520 --> 00:44:50,280
เผามิได้ มันจะเป็นที่สังเกต
726
00:44:50,920 --> 00:44:52,360
แบกกลับค่ายก็ไม่ได้
727
00:45:01,920 --> 00:45:03,200
พี่จุ่นจ๊ะ
728
00:45:03,880 --> 00:45:07,720
ฉันขอโทษนะจ๊ะ
ที่จัดพิธีศพให้พี่อย่างสมเกียรติไม่ได้
729
00:45:09,120 --> 00:45:10,880
แต่ฉันอยากให้พี่รู้ไว้นะจ๊ะ
730
00:45:11,440 --> 00:45:13,280
ว่าพี่เป็นคนในครอบครัวของฉัน
731
00:45:16,040 --> 00:45:17,720
ขอบใจเอ็งมากนะจุ่น
732
00:45:19,240 --> 00:45:21,520
ที่เอ็งยอมสละชีวิตของตัวเอง
733
00:45:22,120 --> 00:45:23,640
เพื่อช่วยชีวิตข้า
734
00:45:25,920 --> 00:45:29,000
ข้าขอไปชดใช้หนี้ชีวิตนี้ให้เอ็งในชาติหน้านะ
735
00:45:29,080 --> 00:45:31,200
[ดนตรีสะเทือนใจ]
736
00:46:10,440 --> 00:46:12,720
[ดนตรีตึงเครียด]
737
00:46:18,800 --> 00:46:19,640
[ทองอ้น] พ่อ
738
00:46:21,400 --> 00:46:22,480
ฉันมาแล้วจ้ะ
739
00:46:24,160 --> 00:46:25,360
พ่อสบายดีนะจ๊ะ
740
00:46:30,080 --> 00:46:31,400
พ่อผอมไปนะจ๊ะ
741
00:46:32,360 --> 00:46:33,880
ข้าไม่มีอารมณ์จะคุย
742
00:46:33,960 --> 00:46:35,560
[ดนตรีอึดอัด]
743
00:46:35,640 --> 00:46:37,520
พวกเอ็งเอาของไปเก็บ
744
00:46:37,600 --> 00:46:39,160
และดูที่ทางนอนซะ
745
00:46:41,160 --> 00:46:45,040
เช่นนั้น ถ้าเห็นคนคนนี้
พ่อจะอยากคุยขึ้นบ้างไหมจ๊ะ
746
00:46:52,160 --> 00:46:54,320
[ดนตรียิ่งใหญ่]
747
00:47:06,680 --> 00:47:07,800
ทองแท้
748
00:47:07,880 --> 00:47:09,200
เอ็งรอดมาได้
749
00:47:17,000 --> 00:47:19,000
ทองอ้นพาคนไปช่วยฉันไว้จ้ะ
750
00:47:22,920 --> 00:47:24,080
เอ็งเก่งมาก
751
00:47:28,920 --> 00:47:29,760
หมอชิด
752
00:47:33,160 --> 00:47:34,200
ไอ้จุ่นล่ะ
753
00:47:38,240 --> 00:47:39,280
เกิดอะไรขึ้น
754
00:47:42,320 --> 00:47:43,560
พี่จุ่น…
755
00:47:44,560 --> 00:47:45,760
ตายแล้วจ้ะพ่อ
756
00:47:47,120 --> 00:47:49,360
[ดนตรีเศร้า]
757
00:47:59,200 --> 00:48:01,000
เขาตายเพราะช่วยฉันไว้จ้ะ
758
00:48:17,200 --> 00:48:19,640
- เอ้า เอาไปล้างให้สะอาดด้วย
- [หมอ] ขอรับ
759
00:48:25,360 --> 00:48:27,840
หมอทองคำ ครูหาญ
760
00:48:27,920 --> 00:48:29,800
ท่านเจ้าคุณทหารเชิญไปพบขอรับ
761
00:48:29,880 --> 00:48:31,960
[ดนตรีตื่นเต้นตึงเครียด]
762
00:48:35,840 --> 00:48:37,080
ขอฉันไปด้วยจ้ะพ่อ
763
00:48:40,720 --> 00:48:41,840
เชิญขอรับ
764
00:48:58,440 --> 00:49:00,360
นักเรียนแพทย์มากันครบแล้วรึ
765
00:49:00,440 --> 00:49:03,720
ใช่ขอรับ พวกกระผมเพิ่งมาถึง
ประเดี๋ยวนี้เองขอรับ
766
00:49:04,560 --> 00:49:06,720
เอ็งมาก็ดีแล้ว ไอ้ทองอ้น
767
00:49:07,280 --> 00:49:09,560
ข้ากำลังชำระความทหารของข้าอยู่พอดี
768
00:49:10,440 --> 00:49:12,480
พวกเขาทำความผิดอันใดหรือขอรับ
769
00:49:12,560 --> 00:49:15,200
พวกเขาควรจะได้รับความดีความชอบด้วยซ้ำ
770
00:49:15,280 --> 00:49:17,680
ที่ไปช่วยพวกหมอออกจากการถูกจับเป็นเชลยได้
771
00:49:18,160 --> 00:49:20,040
ทองอ้น เอ็งเงียบเสีย
772
00:49:20,120 --> 00:49:21,240
ให้มันพูดไป
773
00:49:22,200 --> 00:49:24,480
เอ็งพูดของเอ็งก็ถูก ไอ้ทองอ้น
774
00:49:25,160 --> 00:49:26,960
[เจ้าคุณทหาร] มันมีความดีความชอบ
775
00:49:27,520 --> 00:49:30,080
[เสียงแข็ง]
แต่มันผิด ที่ขัดคำสั่งข้า
776
00:49:30,720 --> 00:49:32,480
แต่ถ้าไม่ขัดคำสั่ง
777
00:49:32,560 --> 00:49:34,120
พวกพี่กระผมก็คงไม่รอด
778
00:49:34,880 --> 00:49:36,760
เราจักยอมเสียสามคน
779
00:49:36,840 --> 00:49:38,640
หรือเสียทั้งกองทัพล่ะ
780
00:49:39,240 --> 00:49:40,360
[เจ้าคุณทหาร] การศึก
781
00:49:40,440 --> 00:49:41,800
แม้พลาดนิดเดียว
782
00:49:41,880 --> 00:49:43,760
อาจนำมาซึ่งความย่อยยับ
783
00:49:43,840 --> 00:49:45,880
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
784
00:49:51,160 --> 00:49:52,800
แล้วชีวิตพี่กระผม
785
00:49:53,440 --> 00:49:57,080
ไม่มีค่าพอ
สมควรจะได้รับการช่วยเหลือเลยหรือขอรับ
786
00:49:57,160 --> 00:49:58,080
ทองอ้น
787
00:49:59,600 --> 00:50:01,800
เอ็งมิเข้าใจเรื่องการศึก
788
00:50:01,880 --> 00:50:04,280
พูดไป เอ็งก็มิเข้าใจดอก
789
00:50:05,040 --> 00:50:06,760
กระผมไม่มีวันเข้าใจหรอกขอรับ
790
00:50:07,360 --> 00:50:10,240
ที่ท่านจะปล่อยให้คนของเราถูกจับไป
โดยไม่ทำสิ่งใดเลย
791
00:50:10,800 --> 00:50:12,520
[ทองอ้น] คนของเราตายไปหนึ่งคน
792
00:50:12,600 --> 00:50:14,440
แต่ท่านยังจะมาลงโทษทหารเสียอีก
793
00:50:14,520 --> 00:50:16,800
เอ็งรู้ได้เยี่ยงไร ว่าข้ามิได้ทำ
794
00:50:18,120 --> 00:50:21,160
การศึก ย่อมมีผู้เสียสละ
795
00:50:21,240 --> 00:50:23,320
แต่ข้าจักมิยอมให้ใครต้องตายเปล่า
796
00:50:24,840 --> 00:50:25,720
ครูหาญ
797
00:50:26,280 --> 00:50:30,240
ต่อไป เราจักไม่ยอมเสียหมอและผู้ช่วยหมอ
798
00:50:30,320 --> 00:50:33,440
ช่วยกันดูแลหมอ และนักเรียนแพทย์ให้จงดี
799
00:50:34,320 --> 00:50:35,480
ขอรับท่านเจ้าคุณ
800
00:50:36,720 --> 00:50:38,520
ส่วนพวกเอ็งทั้งสี่
801
00:50:38,600 --> 00:50:40,160
จักต้องได้โดนรับโทษ
802
00:50:40,240 --> 00:50:41,760
ถูกขังคนละเจ็ดวัน
803
00:50:43,560 --> 00:50:44,800
ขอบพระคุณขอรับ
804
00:50:45,880 --> 00:50:46,760
หมอทองคำ
805
00:50:47,920 --> 00:50:50,400
หวังว่าท่านคงเข้าใจอะไร
ได้ดีกว่าลูกชายของท่าน
806
00:50:51,560 --> 00:50:52,880
เข้าใจขอรับ
807
00:50:52,960 --> 00:50:54,320
ท่านเป็นแม่ทัพ
808
00:50:54,400 --> 00:50:56,600
ท่านว่าอย่างใดก็ต้องตามนั้นขอรับ
809
00:50:57,400 --> 00:50:59,520
[ดนตรีตื่นเต้น]
810
00:51:21,280 --> 00:51:22,680
[ทหาร] เจ้าคุณทหาร
811
00:51:23,920 --> 00:51:26,440
ท่านส่งทหารฝีมือดีไปช่วยพี่เอ็งแล้ว
812
00:51:28,880 --> 00:51:31,080
แต่พวกข้าศึกมันไหวตัว
813
00:51:31,760 --> 00:51:34,120
จากการที่พวกเอ็งตัดหน้าไปช่วยเสียก่อน
814
00:51:34,200 --> 00:51:37,800
มันจึงขนกันมาตั้งรับ ล้อมกรอบตีเรา
815
00:51:39,040 --> 00:51:41,240
จนทหารเราตายไปหลายคนในครานี้
816
00:51:43,600 --> 00:51:45,520
[ดนตรีตื่นเต้น]
817
00:51:49,760 --> 00:51:51,720
[เสียงเดินลุยน้ำ]
818
00:51:58,440 --> 00:51:59,520
[เสียงข้าศึกร้อง]
819
00:51:59,600 --> 00:52:02,680
[เสียงร้องและเสียงปะทะดาบ]
820
00:52:14,240 --> 00:52:16,360
ขอให้เอ็งเข้าใจไว้เสียด้วย
821
00:52:26,400 --> 00:52:28,480
[ดนตรีอึดอัด]
822
00:52:29,840 --> 00:52:32,520
[พระองค์ชาย] การที่ฉันได้มาดูแลผู้ไข้ครั้งนี้
823
00:52:33,480 --> 00:52:36,160
ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า
824
00:52:36,240 --> 00:52:39,360
ที่ได้ทำประโยชน์เพื่อราษฎรกับคนอื่นเขาบ้าง
825
00:52:39,440 --> 00:52:41,480
อย่างที่ฉันไม่เคยรู้สึกมาก่อน
826
00:52:54,520 --> 00:52:55,960
จะเปิดครัวใหญ่เหรอคะ
827
00:52:56,040 --> 00:52:59,520
จ้ะ ทหารยังทยอยเดินทางไปทัพกันไม่ได้หยุด
828
00:52:59,600 --> 00:53:01,520
จนเสบียงอาจจะไม่เพียงพอ
829
00:53:01,600 --> 00:53:03,600
เขาจึงขอว่า บ้านใด
830
00:53:03,680 --> 00:53:06,400
[พิกุล] อาสาอยากทำอาหารส่งไปช่วย
ให้ลงมือทำได้เลย
831
00:53:06,480 --> 00:53:08,680
แล้วเขาจะส่งทหารมาขนไป
832
00:53:09,560 --> 00:53:11,480
แล้วจะเปิดที่ไหนเหรอคะ
833
00:53:11,560 --> 00:53:13,720
จุดศูนย์รวมก็จะเป็นที่ตลาดหรือวัด
834
00:53:13,800 --> 00:53:16,400
เพราะมีชาวบ้านมาช่วยทำกันเป็นจำนวนมาก
835
00:53:16,480 --> 00:53:18,120
[พิกุล] ก็น่าจะเป็น…
836
00:53:18,200 --> 00:53:19,880
ที่ตลาดข้างวัด
837
00:53:22,360 --> 00:53:24,840
แล้ว ทำอะไรกันบ้างคะ
838
00:53:25,680 --> 00:53:28,920
อาหารในยามศึกสงครามมีไม่มากนักดอก
839
00:53:35,000 --> 00:53:37,160
[ดนตรีผ่อนคลาย]
840
00:53:50,320 --> 00:53:52,200
เอ้า วางนี่เลยจ้ะ
841
00:53:52,720 --> 00:53:54,120
[ผาด] วางเลยจ้ะ
842
00:53:54,200 --> 00:53:55,720
ตรงนี้เลยๆ
843
00:53:56,600 --> 00:53:58,640
ขอบใจจ้ะ ไปเอามาอีกเลยจ้ะ
844
00:54:22,000 --> 00:54:24,920
นี่ก็พริกกับเกลือที่แม่บัวเคยเห็น
845
00:54:25,000 --> 00:54:27,440
แล้วก็นี่น้ำพริกปลาแห้ง
846
00:54:27,520 --> 00:54:29,880
ก็เหมือนปลาแห้งแตงโมนั่นแหละ
847
00:54:29,960 --> 00:54:31,520
- อ๋อ
- [พิกุล] สองอย่างนี้
848
00:54:31,600 --> 00:54:33,480
เป็นอาหารที่เก็บงำไว้ได้นาน
849
00:54:33,560 --> 00:54:36,680
ก็เลยเอาไปคลุกเคล้าเพื่อเพิ่มกับรสชาติอาหาร
850
00:54:36,760 --> 00:54:38,280
[พิกุล] นำไปผสมกับ
851
00:54:38,360 --> 00:54:41,440
ปลากับเนื้ออื่นๆ ผสมกับผัก
852
00:54:41,520 --> 00:54:43,800
กับแกงได้อีกสารพัดเลย
853
00:54:43,880 --> 00:54:45,440
[บัวทำเสียงเข้าใจ]
854
00:54:55,040 --> 00:54:57,600
หือ อร่อยจัง
855
00:55:04,840 --> 00:55:07,840
หือ รสชาติดีจังเลยค่ะ
856
00:55:07,920 --> 00:55:09,360
[เสียงพิกุลหัวเราะเบาๆ ]
[บัว] หือ
857
00:55:09,440 --> 00:55:13,120
ถ้าเอาไปผสมกับอาหารอย่างอื่นเนี่ย
น่าจะอร่อยจริงๆ ด้วย
858
00:55:14,560 --> 00:55:18,680
สองสิ่งนี้คงจะเปรียบเสมือน
ผงชูรสโบราณแน่ๆ เลยค่ะ
859
00:55:18,760 --> 00:55:20,440
ผงชูรส
860
00:55:20,920 --> 00:55:22,800
ชื่อฟังดูแปลกนะ
861
00:55:24,040 --> 00:55:28,720
อ้อ งั้น เรียกว่าเครื่องปรุงรส
น่าจะถูกต้องกว่าใช่ไหมคะ
862
00:55:28,800 --> 00:55:32,360
ใช่จ้ะ ส่วนใหญ่เขาก็มีติดบ้านกันไว้
863
00:55:34,080 --> 00:55:35,320
ขอชิมอีกหน่อยนะคะ
864
00:55:35,400 --> 00:55:36,680
เอ้า เอาสิจ๊ะ
865
00:55:40,800 --> 00:55:42,120
[ผาด] กระไรของเอ็ง
866
00:55:42,200 --> 00:55:43,920
มา ข้าทำเอง
867
00:55:44,560 --> 00:55:45,720
มา
868
00:55:46,520 --> 00:55:47,560
นี่
869
00:55:48,040 --> 00:55:48,920
[เสียงผาดพ่นลมหายใจ]
870
00:55:49,400 --> 00:55:52,120
มันต้องขูดให้หมด ขูดให้เกลี้ยง
871
00:55:53,000 --> 00:55:55,320
ไปเอามาอีกๆ ไปเอามาให้หมด
872
00:55:55,400 --> 00:55:57,400
[ดนตรีครื้นเครง]
873
00:55:58,640 --> 00:56:03,120
ประเดี๋ยว ฉันขอแบ่งอาหาร
ไปให้ผู้ไข้บนศาลาได้ไหมจ๊ะ
874
00:56:03,200 --> 00:56:05,080
เอาสิ แบ่งไปเลย
875
00:56:05,160 --> 00:56:06,960
[เสียงดีใจ]
ขอบใจจ้ะ
876
00:56:10,600 --> 00:56:13,120
ใครมารึนั่น สวยจริงเชียว
877
00:56:15,920 --> 00:56:17,960
[บัว] อ้าว หม่อม
878
00:56:18,520 --> 00:56:19,720
สวัสดีค่ะ
879
00:56:20,520 --> 00:56:21,440
จ้ะ
880
00:56:21,520 --> 00:56:23,280
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
881
00:56:23,360 --> 00:56:25,440
ฉันพาคนมาร่วมช่วยด้วย
882
00:56:26,600 --> 00:56:27,800
เชิญค่ะ
883
00:56:28,600 --> 00:56:30,600
[พิกุล] เอ้า ไปเอาผ้ามาเช็ดพื้นหน่อย
884
00:56:30,680 --> 00:56:32,040
[หม่อมต่วน] โอ๊ย ไม่ต้อง
885
00:56:32,120 --> 00:56:33,920
ไม่ต้องพิธีรีตองดอก
886
00:56:34,000 --> 00:56:35,600
[หม่อมต่วน] ฉันก็เป็นคนธรรมดา
887
00:56:36,160 --> 00:56:39,080
แล้วก็เป็นหญิง ที่ไม่ควรนิ่งเฉย
888
00:56:39,160 --> 00:56:41,280
ควรทำตนให้เป็นประโยชน์เช่นกันน่ะ
889
00:56:48,760 --> 00:56:50,120
วันนี้ทำอะไรกันรึ
890
00:56:52,240 --> 00:56:53,640
หลายอย่างเลยค่ะ
891
00:56:56,120 --> 00:56:58,200
[ดนตรีสงบ]
892
00:57:04,040 --> 00:57:05,240
[เสียงบัวระบายลมหายใจ]
893
00:57:05,800 --> 00:57:08,200
อันนี้มันกินได้จริงๆ เหรอคะ
894
00:57:08,760 --> 00:57:11,040
แค่หยิบขึ้นมาก็เหนียวติดมือแล้วเนี่ย
895
00:57:11,520 --> 00:57:13,080
มันเหมือนดินใช่ไหมล่ะ
896
00:57:14,160 --> 00:57:17,200
เหมือนมากเลยค่ะ ไม่เห็นน่ากินเลยค่ะ
897
00:57:17,280 --> 00:57:19,680
[เสียงหัวเราะเบาๆ ]
ก็เช่นนั้นแหละ
898
00:57:19,760 --> 00:57:21,600
มีเรื่องเล่ากันมาแต่โบราณ
899
00:57:21,680 --> 00:57:25,320
ว่าข้าศึกบอกว่าชาวสยามยากจนลำบากมาก
900
00:57:25,400 --> 00:57:27,400
[พิกุล] ถึงขนาดต้องกินดินกันเลย
901
00:57:28,360 --> 00:57:29,960
ใช่หรือไม่คะหม่อม
902
00:57:30,920 --> 00:57:31,960
ใช่แล้ว
903
00:57:32,040 --> 00:57:33,400
[เสียงหัวเราะเบาๆ ]
904
00:57:33,480 --> 00:57:34,600
จริงเหรอคะ
905
00:57:35,360 --> 00:57:36,240
จ้ะ
906
00:57:36,320 --> 00:57:40,920
บ้านเมืองเราอุดมสมบูรณ์ อาหารก็มีมากมาย
907
00:57:41,000 --> 00:57:44,360
ในน้ำก็มีปลา ในนาก็มีข้าว
908
00:57:45,040 --> 00:57:47,840
โอ้โห แต่ในยุคของพี่บัวนะ
909
00:57:47,920 --> 00:57:51,240
ในน้ำเนี่ยแทบไม่มีปลาเลย มีแต่ปลาซัคเกอร์
910
00:57:51,320 --> 00:57:52,960
[เอฟเฟกต์งุนงง]
911
00:57:53,840 --> 00:57:57,000
เอ๊ย นอกเรื่องแล้ว กลับเข้าเรื่องดีกว่า
912
00:57:57,560 --> 00:58:01,200
แล้ว เราจะทำอาหารแบบนี้
ให้เขาด่าเอาทำไมล่ะคะ
913
00:58:02,000 --> 00:58:04,720
[เสียงพิกุลหัวเราะเบาๆ ]
หม่อมคะ
914
00:58:04,800 --> 00:58:07,000
มันเป็นกุศโลบายน่ะสิ
915
00:58:07,080 --> 00:58:09,920
ยามสงคราม อาหารต้องอิ่มท้อง
916
00:58:10,000 --> 00:58:12,320
พกพาง่าย แล้วก็เก็บงำได้นาน
917
00:58:13,480 --> 00:58:17,160
ต้องปลอดภัยจากข้าศึก
ไม่ให้โดนปล้นเสบียงได้โดยง่าย
918
00:58:17,240 --> 00:58:20,200
อ๋อ บัวเข้าใจแล้วค่ะ
919
00:58:20,280 --> 00:58:22,360
เพราะถ้าใครมาเห็นอาหารนี้
920
00:58:22,440 --> 00:58:24,120
จะได้ไม่รู้ว่ามันคืออาหาร
921
00:58:24,200 --> 00:58:25,520
[บัว] เพราะว่ามองยังไงเนี่ย
922
00:58:25,600 --> 00:58:29,120
ก็เหมือนก้อนหิน ก้อนดิน เละเทะแล้วก็น่าเกลียด
923
00:58:29,200 --> 00:58:31,400
[เสียงหัวเราะคิกคัก]
[พิกุล] ใช่จ้ะ
924
00:58:31,480 --> 00:58:33,120
บ่อยครั้งที่กินเสร็จแล้ว
925
00:58:33,200 --> 00:58:35,560
สีดำก็จะติดร่องฟัน
926
00:58:35,640 --> 00:58:37,600
เป็นที่น่าขบขันยิ่งนัก
927
00:58:37,680 --> 00:58:38,720
[เสียงหัวเราะเล็กน้อย]
928
00:58:38,800 --> 00:58:41,080
เละแบบนี้ใช่ไหมจ๊ะ ย่าพิกุล
929
00:58:41,160 --> 00:58:43,160
[เสียงหัวเราะคิกคัก]
930
00:58:43,240 --> 00:58:45,160
[ดนตรีผ่อนคลาย]
931
00:58:45,240 --> 00:58:46,280
อุ๊ย
932
00:58:46,360 --> 00:58:49,680
บัวลืมเลยค่ะ ว่าต้องไปเฝ้าผู้ไข้กินยา
933
00:58:50,440 --> 00:58:51,560
[บัว] บัวไปก่อนนะคะ
934
00:58:52,480 --> 00:58:54,720
หม่อมคะ ลานะคะ
935
00:58:55,520 --> 00:58:57,120
ผาด เร็ว ไปเร็ว
936
00:58:59,080 --> 00:59:01,280
[พิกุล] แม่บัว อย่าวิ่ง
937
00:59:01,360 --> 00:59:02,880
[เอฟเฟกต์เบรกเอี๊ยด]
938
00:59:07,080 --> 00:59:09,120
[ดนตรีเบาสมอง]
939
00:59:09,880 --> 00:59:12,200
ขอประทานโทษค่ะหม่อม
940
00:59:12,840 --> 00:59:14,240
ไม่เป็นไรจ้ะ
941
00:59:14,320 --> 00:59:16,520
เหมือนฉันสมัยสาวๆ น่ะ
942
00:59:16,600 --> 00:59:19,120
[เสียงหัวเราะเบาๆ ]
943
00:59:22,000 --> 00:59:25,080
[พิกุล] ทองอิน ไม่เล่นของกิน
944
00:59:25,160 --> 00:59:26,880
เอาลงไปวางเดี๋ยวนี้
945
00:59:29,120 --> 00:59:30,840
[พิกุล] มาช่วยย่าปั้น
946
00:59:37,320 --> 00:59:39,680
[บัว] เดี๋ยวจ้ะ รอเดี๋ยว
947
00:59:41,680 --> 00:59:43,280
ขอฝากอันนี้ไปด้วยนะจ๊ะ
948
00:59:46,160 --> 00:59:48,240
[ดนตรีซึ้ง]
949
00:59:59,640 --> 01:00:03,840
ทหารทุกนาย ตั้งใจรับน้ำพระพุทธมนต์
950
01:00:03,920 --> 01:00:07,240
เพื่อเป็นสิริมงคลแก่ตัวเอง และกองทัพนะ
951
01:00:08,760 --> 01:00:12,360
[พระสงฆ์สวดมนต์] ชะยันโต โพธิยา มูเล
952
01:00:12,440 --> 01:00:15,360
สักะยานัง นันทิวัฑฒะโน
953
01:00:15,440 --> 01:00:18,560
เอวัง ตวัง วิชะโย โหหิ
954
01:00:18,640 --> 01:00:20,840
ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล
955
01:00:20,920 --> 01:00:23,200
อะปะราชิตะปัลลังเก
956
01:00:23,280 --> 01:00:26,000
สีเส ปะฐะวิโปกขะเร
957
01:00:26,080 --> 01:00:28,760
อะภิเสเก สัพพะพุทธานัง
958
01:00:28,840 --> 01:00:31,360
อัคคัปปัตโต ปะโมทะติ
959
01:00:31,440 --> 01:00:33,440
สุนักขัตตัง สุมังคะลัง
960
01:00:33,520 --> 01:00:36,240
สุปะภาตัง สุหุฏฐิตัง
961
01:00:36,320 --> 01:00:38,160
สุขะโณ สุมุหุตโต จะ
962
01:00:38,240 --> 01:00:40,080
สุยิฏฐัง พรัหมะจาริสุ
963
01:00:40,160 --> 01:00:41,960
ปะทักขิณัง กายะกัมมัง
964
01:00:42,040 --> 01:00:44,880
วาจากัมมัง ปะทักขิณัง
965
01:00:44,960 --> 01:00:47,040
ปะทักขิณานิ กัตวานะ
966
01:00:47,120 --> 01:00:51,280
ละภันตัตเถ ปะทักขิเณ
967
01:00:51,360 --> 01:00:53,760
ชัยโย ชัยยะ ชัยชนะกลับมา
968
01:00:55,760 --> 01:00:57,760
[ดนตรีฮึกเหิม]
969
01:01:01,880 --> 01:01:03,920
[เสียงร้องคำราม]
970
01:01:04,640 --> 01:01:07,360
[เสียงต่อสู้]
971
01:01:07,440 --> 01:01:09,040
[ทองแท้] ทนหน่อยนะจ๊ะ
972
01:01:09,120 --> 01:01:10,680
- [ทหาร 1] มาอีกคนแล้วจ้ะ
- [ทหาร 2] โอ๊ย
973
01:01:11,240 --> 01:01:13,160
[ทองแท้] ทางนี้จ้ะ ทางนี้
974
01:01:13,240 --> 01:01:14,480
ทางนี้จ้ะ เดี๋ยวหมอช่วย
975
01:01:14,560 --> 01:01:16,560
[เสียงร้องโอดโอยเจ็บปวด]
976
01:01:17,160 --> 01:01:18,000
[ทองแท้] ค่อยๆ
977
01:01:18,080 --> 01:01:19,760
[เสียงร้องและเสียงดาบฟัน]
978
01:01:24,400 --> 01:01:27,360
เฮ้ย กะละมังน้ำได้หรือยังวะ กะละมังน้ำ
979
01:01:27,440 --> 01:01:29,480
- น้ำมาแล้ว
- ขอน้ำหน่อย
980
01:01:29,560 --> 01:01:31,560
- เร็วๆ
- [ทองอ้น] เจ็บหน่อยนะจ๊ะพี่
981
01:01:31,640 --> 01:01:33,800
- กะละมังน้ำมาเร็ว
- [แก้ว] พวกเอ็งกะละมังน้ำหน่อยเร็ว
982
01:01:33,880 --> 01:01:35,360
- กะละมัง
- [ทองอ้น] ทนหน่อยนะจ๊ะ
983
01:01:35,440 --> 01:01:37,680
[เสียงร้องโอดโอย]
984
01:01:38,240 --> 01:01:40,160
- [ทหาร] หมอ
- [ทองคำ] ตรงนี้ๆ ตรงนี้เร็ว
985
01:01:40,240 --> 01:01:42,200
[หมอเปรื่อง] ระวังๆ ระวัง
986
01:01:42,280 --> 01:01:44,200
- มาทางนี้ ทางนี้
- [ทหาร 3] ช่วยคนเจ็บด้วยจ้ะ
987
01:01:44,280 --> 01:01:46,200
[เสียงครวญครางโอดโอย]
988
01:01:46,280 --> 01:01:47,560
[ทหาร 3] เขาถูกฟันมาจ้ะ
989
01:01:47,640 --> 01:01:49,280
[เสียงร้องโอดโอย]
990
01:01:49,360 --> 01:01:51,400
[เสียงร้องเจ็บปวดดังต่อเนื่อง]
991
01:01:52,320 --> 01:01:53,280
[หมอ] ขอน้ำหน่อย
992
01:01:55,120 --> 01:01:56,040
[ทองแท้] ขอยาลมจ้ะ
993
01:01:56,120 --> 01:01:58,240
[เสียงร้องเจ็บปวด]
[ทองแท้] ทนหน่อยนะจ๊ะ
994
01:01:58,320 --> 01:01:59,840
[เสียงร้องเจ็บปวด]
995
01:01:59,920 --> 01:02:01,920
[ดนตรีตื่นเต้น]
996
01:02:06,320 --> 01:02:07,840
[ทองอ้น] ทนเจ็บหน่อยนะจ๊ะ
997
01:02:08,320 --> 01:02:10,560
[เสียงตวาดและเสียงต่อสู้]
998
01:02:14,360 --> 01:02:16,120
[สุข] ทนหน่อยนะจ๊ะ
999
01:02:16,200 --> 01:02:17,920
[พุ่ม] ทางนี้เลยจ้ะ ทางนี้เลยจ้ะ
1000
01:02:18,000 --> 01:02:19,920
ถอยหน่อยจ้ะ ทางนี้จ้ะ
1001
01:02:26,920 --> 01:02:28,240
[เจิด] เอ็งตักน้ำให้ข้าหน่อย
1002
01:02:28,320 --> 01:02:29,800
- ทนหน่อยนะจ๊ะพี่
- พอทนได้นะจ๊ะ
1003
01:02:29,880 --> 01:02:31,960
[เสียงร้องเจ็บปวดดังระงม]
1004
01:02:33,120 --> 01:02:34,440
โอ๊ย
1005
01:02:34,520 --> 01:02:36,560
[เสียงร้องตวาด]
1006
01:02:37,760 --> 01:02:39,240
[เสียงดาบฟัน]
1007
01:02:53,280 --> 01:02:55,040
[บัว] สวัสดีค่ะ
1008
01:02:55,120 --> 01:02:57,040
- สวัสดีค่ะ
- [ผาด] โชคดีนะจ๊ะป้า
1009
01:02:57,120 --> 01:02:59,240
- [ชาวบ้าน] ขอบใจจ้ะ
- เดินทางปลอดภัยนะจ๊ะ
1010
01:02:59,320 --> 01:03:01,920
- กลับแล้วนะจ๊ะ
- บ๊ายบาย
1011
01:03:02,400 --> 01:03:04,520
[ดนตรีผ่อนคลาย]
1012
01:03:05,920 --> 01:03:08,560
- [ผาด] ไป เก็บของ
- เออ เก็บๆ
1013
01:03:10,240 --> 01:03:12,840
- แล้วทำไมไม่ถอดรองเท้าล่ะแม่บัว
- อ้าว
1014
01:03:12,920 --> 01:03:14,480
ลืมๆ
[เสียงผาดถอนใจ]
1015
01:03:14,560 --> 01:03:15,640
[เสียงบัวหัวเราะเล็กน้อย]
1016
01:03:19,920 --> 01:03:21,880
- [พระองค์ชาย] จริงหรือไม่พี่ผล
- [ผล] จริงจ้ะ
1017
01:03:33,360 --> 01:03:36,360
[ดนตรีอึดอัด]
1018
01:03:43,800 --> 01:03:45,160
[ทองอ้น] บุญ
1019
01:04:30,160 --> 01:04:31,360
[ดนตรีหยุด]
1020
01:04:53,560 --> 01:04:55,800
[ดนตรีสะเทือนอารมณ์]
1021
01:05:37,600 --> 01:05:39,680
- [เจิด] มาเร็ว
- [ทองอ้น] เจ็บหน่อยนะจ๊ะพี่
1022
01:05:39,760 --> 01:05:41,920
- กะละมังน้ำมาเร็ว
- [แก้ว] พวกเอ็งกะละมังน้ำหน่อยเร็ว
1023
01:05:42,000 --> 01:05:42,960
- กะละมัง
- [ทองอ้น] ทนหน่อยนะจ๊ะ
1024
01:05:43,560 --> 01:05:45,800
[เสียงร้องโอดโอย]
[ศร] ไอ้เจิด
1025
01:05:45,880 --> 01:05:47,720
[สุข] ทนหน่อยนะจ๊ะ
1026
01:05:47,800 --> 01:05:49,520
[พุ่ม] ทางนี้เลยจ้ะ ทางนี้เลยจ้ะ
1027
01:06:14,880 --> 01:06:16,640
ไม่ใช่จ้ะ เหมือนว่าจะเป็น…
1028
01:06:16,720 --> 01:06:18,280
[ดนตรีตื่นเต้น]
1029
01:06:19,200 --> 01:06:20,240
พี่ติดโรค
1030
01:06:21,840 --> 01:06:23,560
- [สุข] คนนี้เป็นไข้
- [ศร] คนนี้ขึ้นตุ่มแล้ว
1031
01:06:23,640 --> 01:06:25,240
ระบาดแน่เลยว่ะ
1032
01:06:25,320 --> 01:06:26,520
[เจ้าคุณทหาร] พวกเอ็งจงเตรียมตัว
1033
01:06:26,600 --> 01:06:28,160
ข้าจักส่งพวกเอ็งไปพระนคร
1034
01:06:28,240 --> 01:06:29,480
ไปหาแม่
1035
01:06:29,560 --> 01:06:30,760
[ทองแท้] ไปหาทองอิน
1036
01:06:30,840 --> 01:06:35,040
[หมอชิด] โรคภัยบางอย่าง
มันก็เกินกว่าปัญญามนุษย์จะเอาชนะมันได้
1037
01:06:35,120 --> 01:06:36,760
แต่การศึกครานี้
1038
01:06:36,840 --> 01:06:38,960
สยามจะต้องพ่ายแพ้แก่ศัตรู
1039
01:06:39,440 --> 01:06:40,720
เอ็งรอข้าก่อนนะ
1040
01:06:40,800 --> 01:06:42,080
[ทองอ้น] รอข้ากลับมา
1041
01:06:48,560 --> 01:06:51,040
[เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม"
โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์]
106896
