subtitlecat.com

All language subtitles for Royal Doctor_S01E18_Episode 18.Thai (CC)

Afrikaans

Akan

Albanian

Amharic

Arabic

Armenian

Azerbaijani

Basque

Belarusian

Bemba

Bengali

Bihari

Bosnian

Breton

Bulgarian

Cambodian

Catalan

Cebuano

Cherokee

Chichewa

Chinese (Simplified)

Chinese (Traditional)

Corsican

Croatian

Czech

Danish

Dutch Download

English

Esperanto

Estonian

Ewe

Faroese

Filipino

Finnish

French

Frisian

Galician

Georgian

German

Greek

Guarani

Gujarati

Haitian Creole

Hausa

Hawaiian

Hebrew

Hindi

Hmong

Hungarian

Icelandic

Igbo

Indonesian

Interlingua

Irish

Italian

Japanese

Javanese

Kannada

Kazakh

Kinyarwanda

Kirundi

Kongo

Korean

Krio (Sierra Leone)

Kurdish

Kurdish (Soranî)

Kyrgyz

Laothian

Latin

Latvian

Lingala

Lithuanian

Lozi

Luganda

Luo

Luxembourgish

Macedonian

Malagasy

Malay

Malayalam

Maltese

Maori

Marathi

Mauritian Creole

Moldavian

Mongolian

Myanmar (Burmese)

Montenegrin

Nepali

Nigerian Pidgin

Northern Sotho

Norwegian

Norwegian (Nynorsk)

Occitan

Oriya

Oromo

Pashto

Persian

Polish

Portuguese (Brazil)

Portuguese (Portugal)

Punjabi

Quechua

Romanian

Romansh

Runyakitara

Russian

Samoan

Scots Gaelic

Serbian

Serbo-Croatian

Sesotho

Setswana

Seychellois Creole

Shona

Sindhi

Sinhalese

Slovak

Slovenian

Somali

Spanish

Spanish (Latin American)

Sundanese

Swahili

Swedish

Tajik

Tamil

Tatar

Telugu

Thai

Tigrinya

Tonga

Tshiluba

Tumbuka

Turkish

Turkmen

Twi

Uighur

Ukrainian

Urdu

Uzbek

Vietnamese

Welsh

Wolof

Xhosa

Yiddish

Yoruba

Zulu

Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:16,040 --> 00:00:18,160 [เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil tan] 2 00:02:05,720 --> 00:02:08,759 [ดนตรีระทึก] 3 00:02:08,840 --> 00:02:10,160 [ทองอ้น] ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ 4 00:02:10,240 --> 00:02:12,360 ถ้ารู้ว่าสังขารตัวเองไม่ดีแล้วมาสอนทำไม 5 00:02:13,160 --> 00:02:16,360 ในที่สุด การเรียนการสอนสุดท้ายก็มาถึง 6 00:02:16,920 --> 00:02:19,000 ข้าจะได้ตั้งยา แล้วลงมือรักษาเองแล้ว 7 00:02:19,080 --> 00:02:21,040 เธอจะได้เป็นหมอแล้วจริงๆ เหรอเนี่ย 8 00:02:22,440 --> 00:02:25,240 [ทองอ้น] ช่วงนี้ชีวิตข้ามีความสุข แม้แต่เอ็งยังอารมณ์ดี 9 00:02:25,320 --> 00:02:27,120 ข้าเลยอยากกลับมาบ้านทุกวันเลย 10 00:02:27,920 --> 00:02:30,000 [พระองค์ชาย] แม้นออกเรือนไปกับหมอทองแท้เถอะนะ 11 00:02:30,080 --> 00:02:31,480 ฉันจะได้เบาใจ 12 00:02:32,560 --> 00:02:34,640 ข้าจะเอายาไปถวายพระองค์ชาย 13 00:02:34,720 --> 00:02:36,880 ให้เลิกรับสั่งให้ข้าแต่งงานกันคุณแม้นวาด 14 00:02:38,000 --> 00:02:41,800 มันมาตามหาพ่อหมอมาสองวันแล้ว จะให้พาไปรักษาพ่อมัน 15 00:02:42,440 --> 00:02:43,800 [บัว] เอาไงดีล่ะ ทองอ้น 16 00:02:43,880 --> 00:02:44,960 ก็ต้องตามไปสิ 17 00:02:51,080 --> 00:02:52,440 บ้านเอ็งไปทางนี้เรอะ 18 00:02:54,400 --> 00:02:55,400 [ทองอ้น] อ้าว 19 00:02:55,480 --> 00:02:58,000 [ดนตรีตื่นเต้น] 20 00:02:58,080 --> 00:02:59,000 [ทองอ้น] ไป 21 00:03:00,800 --> 00:03:03,560 ไอ้หนู เดินช้าๆ ก็ได้จ้ะ ไม่ต้องรีบ 22 00:03:03,640 --> 00:03:06,040 [บัว] รอก่อนสิ เดี๋ยวก็หลงกันพอดี 23 00:03:06,520 --> 00:03:07,640 แล้วนี่จะถึงหรือยัง 24 00:03:09,280 --> 00:03:10,280 - อ้าว - อ้าว 25 00:03:10,360 --> 00:03:12,120 [เสียงบัวหายใจหอบ] 26 00:03:20,040 --> 00:03:21,040 [ทองอ้น] ไป บัว 27 00:03:27,720 --> 00:03:29,080 [บัว] โอ๊ย 28 00:03:32,960 --> 00:03:34,040 โอ๊ย 29 00:03:34,120 --> 00:03:36,400 เข้าป่าลึกแล้วนะเนี่ยทองอ้น 30 00:03:36,480 --> 00:03:38,920 นั่นน่ะสิ เจ้าหนูก็เดินไวเหลือเกิน 31 00:03:39,520 --> 00:03:40,400 [ตะโกน] เจ้าหนู 32 00:03:40,960 --> 00:03:42,040 พักก่อนจ้ะ 33 00:03:42,120 --> 00:03:44,600 โอ๊ย ขอพักก่อนนะ 34 00:03:44,680 --> 00:03:45,960 ไม่ไหวแล้ว 35 00:03:47,960 --> 00:03:49,360 หิวน้ำมากเลย 36 00:03:50,280 --> 00:03:51,840 ข้าก็ไม่มีติดมาด้วยสิ 37 00:03:53,000 --> 00:03:55,240 เจ้าหนู บ้านเอ็งอีกไกลไหม 38 00:03:56,360 --> 00:03:57,440 ไกลแค่ไหน 39 00:03:59,800 --> 00:04:01,320 ต้องเดินอีกไกลไหม 40 00:04:04,160 --> 00:04:06,040 [ดนตรีระทึก] 41 00:04:07,200 --> 00:04:08,920 แล้วจะถึงบ้านเอ็งก่อนมืดหรือเปล่า 42 00:04:14,280 --> 00:04:15,680 เอาไงดีล่ะ ทองอ้น 43 00:04:17,560 --> 00:04:18,760 พ่อเอ็งเจ็บเยอะไหม 44 00:04:21,279 --> 00:04:22,320 ไป 45 00:04:22,400 --> 00:04:24,360 ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว รีบไปเถิด 46 00:04:25,920 --> 00:04:26,960 ไป บัว 47 00:04:30,600 --> 00:04:32,800 ทำไมป่านนี้ ทองอ้นยังไม่กลับ 48 00:04:32,880 --> 00:04:34,600 ไหนว่าจะไปประเดี๋ยวเดียว 49 00:04:34,680 --> 00:04:36,760 แม่บัวก็ไปด้วยนะเจ้าคะ 50 00:04:36,840 --> 00:04:39,640 ก็นั่นน่ะสิ ฉันถึงได้ห่วง 51 00:04:39,720 --> 00:04:41,920 [ดนตรีตึงเครียด] 52 00:04:47,800 --> 00:04:50,400 ปวดหลัง ร้าวลงขาจนเดินไม่ไหว 53 00:04:50,960 --> 00:04:51,960 ใช่จ้ะ 54 00:04:53,680 --> 00:04:55,160 แล้วปวดช่วงไหนจ๊ะ 55 00:04:58,400 --> 00:04:59,440 ได้จ้ะ 56 00:05:00,840 --> 00:05:02,960 โอ๊ย แถวนั้นล่ะจ้ะ 57 00:05:05,240 --> 00:05:07,120 ลมเสียดตะโพกลงล่าง 58 00:05:07,200 --> 00:05:08,440 เส้นปัตตะฆาต 59 00:05:09,480 --> 00:05:11,440 หมอนรองกระดูกอักเสบ 60 00:05:11,520 --> 00:05:13,240 หรืออาจจะกดทับเส้นประสาท 61 00:05:13,840 --> 00:05:16,240 หรืออาจจะโพรงกระดูกสันหลังตีบแคบ 62 00:05:18,040 --> 00:05:20,480 ต้องนอนพักผ่อนจนกว่าจะดีขึ้นนะจ๊ะ 63 00:05:20,560 --> 00:05:23,400 แล้วก็ห้ามยกของหนักไปตลอดชีวิตเลยนะจ๊ะ 64 00:05:23,480 --> 00:05:27,240 นอนมานานแล้วก็ยังไม่ดีขึ้นเลย แล้วจะไปยกอะไรไหว 65 00:05:27,320 --> 00:05:29,160 ตอนนี้ก็ปวดจนไม่ไหวแล้วจ้ะ 66 00:05:31,040 --> 00:05:33,760 - ฉันขอตรวจเส้นปัตตะฆาตหน่อยนะจ๊ะ - [พ่อเด็ก] ได้จ้ะ 67 00:05:34,720 --> 00:05:35,920 นอนคว่ำหน่อยจ้ะ 68 00:05:40,840 --> 00:05:43,640 ฉันจะตรวจนะจ๊ะ ว่าเส้นปัตตะฆาตลงหรือยัง 69 00:05:44,440 --> 00:05:45,600 [เสียงพ่อเด็กร้องเจ็บเบาๆ ] 70 00:05:52,160 --> 00:05:54,040 เส้นปัตตะฆาตนอกแข็งมากเลยจ้ะ 71 00:05:59,600 --> 00:06:01,560 เส้นปัตตะฆาตในก็แข็งมากเหมือนกัน 72 00:06:07,360 --> 00:06:08,760 รอฉันประเดี๋ยวนะจ๊ะ 73 00:06:08,840 --> 00:06:09,840 [พ่อเด็ก] ได้จ้ะ 74 00:06:09,920 --> 00:06:11,640 บัว เอ็งไปช่วยข้า 75 00:06:21,560 --> 00:06:23,200 น่าสงสารเขาจังเลยนะ 76 00:06:23,280 --> 00:06:25,680 เขาคงปวดมากจนเดินไม่ได้เลย 77 00:06:26,280 --> 00:06:27,880 ต้องรักษายังไงเหรอ 78 00:06:28,440 --> 00:06:29,960 ข้าต้องวางยาสามขนาน 79 00:06:30,960 --> 00:06:32,040 มีอะไรบ้าง 80 00:06:32,120 --> 00:06:34,760 ขนานแรก ยาทำลายพระสุเมรุ 81 00:06:34,840 --> 00:06:37,120 ขนานสอง ยามหาสันนิบาต 82 00:06:37,200 --> 00:06:40,040 ขนานสาม ยาเหลืองปัตตะฆาต 83 00:06:40,120 --> 00:06:42,200 [ดนตรีตื่นเต้น] 84 00:06:42,280 --> 00:06:43,840 แล้วจะหายเลยเหรอ 85 00:06:44,600 --> 00:06:46,360 ต้องทำหัตถการร่วมด้วย 86 00:06:46,920 --> 00:06:48,160 หัตถการอะไร 87 00:06:48,240 --> 00:06:49,680 กักน้ำมันยา 88 00:06:51,240 --> 00:06:52,360 [เสียงบัวถอนหายใจเบาๆ ] 89 00:06:56,400 --> 00:06:57,360 เอ็งเป็นอะไร 90 00:06:58,760 --> 00:07:01,680 ก็สมุนไพรที่จะเอามาทำยาไง จะหาจากไหน 91 00:07:01,760 --> 00:07:03,640 นี่เราอยู่กลางป่านะทองอ้น 92 00:07:03,720 --> 00:07:06,600 กว่าจะตามหาตัวยา ต้องใช้เวลากี่วัน 93 00:07:06,680 --> 00:07:09,320 ข้ามียาทั้งสามขนานติดตัวมา [เอฟเฟกต์ตบมุก] 94 00:07:09,400 --> 00:07:11,640 อ้าว นี่ เอายามาด้วยเหรอ 95 00:07:12,520 --> 00:07:14,440 ช่วงนี้ชาวบ้านเป็นโรคนี้กันเยอะ 96 00:07:14,520 --> 00:07:16,040 ข้าจึงต้องมียาติดตัวมาด้วย 97 00:07:16,120 --> 00:07:17,880 [ดนตรีสนุกสนาน] 98 00:07:17,960 --> 00:07:19,040 [เสียงถอนหายใจแรง] 99 00:07:19,120 --> 00:07:20,200 ดีจัง 100 00:07:20,280 --> 00:07:23,280 นึกว่าต้องเดินตามหาตัวยากลางป่าซะแล้ว 101 00:07:28,560 --> 00:07:29,600 [บัว] อะไรเหรอ 102 00:07:30,160 --> 00:07:32,360 ตอนนี้เอ็งเร่งหาหม้อใบเล็ก 103 00:07:32,920 --> 00:07:34,560 ผ้า แล้วก็ถ่าน 104 00:07:35,040 --> 00:07:36,320 เพื่อมาทำหัตถการก่อนเถิด 105 00:07:40,440 --> 00:07:43,720 นั่นแน่ แอบฟังพอดีเลยนะ 106 00:07:43,800 --> 00:07:44,960 มีครบหรือเปล่า 107 00:07:53,520 --> 00:07:55,520 นี่ยาทำลายพระสุเมรุจ้ะ 108 00:07:55,600 --> 00:07:57,920 จะช่วยให้ลมที่ติดขัดลงล่างจ้ะ 109 00:07:58,840 --> 00:08:01,400 [ดนตรียิ่งใหญ่] 110 00:08:12,640 --> 00:08:14,240 นี่ยามหาสันนิบาตจ้ะ 111 00:08:15,320 --> 00:08:18,080 จะช่วยทำให้เส้นเอ็นที่ตึงหย่อนตัวลงจ้ะ 112 00:08:20,440 --> 00:08:22,200 นี่ยาเหลืองปัตตะฆาตจ้ะ 113 00:08:22,280 --> 00:08:25,840 จะช่วยทำให้ลมในเส้นปัตตะฆาต ทั้งนอกและใน เคลื่อนตัวได้ดี 114 00:08:33,120 --> 00:08:35,919 เดี๋ยวฉันจะทำหัตถการกักน้ำมันยาต่อให้ด้วยนะจ๊ะ 115 00:08:36,000 --> 00:08:36,880 ได้จ้ะ 116 00:08:44,520 --> 00:08:46,520 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 117 00:09:13,600 --> 00:09:14,600 [ทองอ้น] ร้อนไหมจ๊ะ 118 00:09:15,720 --> 00:09:16,840 [พ่อเด็ก] นิดหนึ่งจ้ะ 119 00:09:18,560 --> 00:09:19,800 ทนหน่อยนะจ๊ะ 120 00:09:22,280 --> 00:09:24,440 มันคือน้ำมันอะไรเหรอทองอ้น 121 00:09:25,120 --> 00:09:26,440 น้ำมันชันตะเคียน 122 00:09:40,040 --> 00:09:41,080 เสร็จแล้วจ้ะ 123 00:09:48,680 --> 00:09:51,280 พ่อหมอหนุ่มเอ๊ย เอ็งช่างเก่งจริงๆ 124 00:09:51,360 --> 00:09:53,120 ข้าอาการดีขึ้นทันตาทีเดียว 125 00:09:53,680 --> 00:09:56,560 แต่ต้องกินยาต่อไปนะจ๊ะ แล้วอาการมันจะดีขึ้นได้อีก 126 00:09:56,640 --> 00:09:57,920 - จ้ะ - [ทองอ้น] ฉันกลับก่อนนะจ๊ะ 127 00:09:58,000 --> 00:10:00,720 ไว้โอกาสหน้า ฉันจะมาคอยดูอาการให้อีกจ้ะ 128 00:10:01,280 --> 00:10:02,640 นอนพักสักคืนหนึ่งเถิด 129 00:10:02,720 --> 00:10:05,120 นอนพักไม่ได้หรอกจ้ะ ต้องรีบไปจ้ะ 130 00:10:05,200 --> 00:10:06,560 - [ทองอ้น] ไหว้จ้ะ - [บัว] ไหว้จ้ะ 131 00:10:06,640 --> 00:10:09,000 - [พ่อเด็ก] งั้นก็เดินทางปลอดภัยนะ - จ้ะ 132 00:10:09,080 --> 00:10:11,400 [ดนตรีผ่อนคลาย] 133 00:10:15,600 --> 00:10:16,600 อุ๊ย 134 00:10:18,360 --> 00:10:19,480 มืดแล้ว 135 00:10:20,120 --> 00:10:22,400 เราจะกลับกันยังไงดีล่ะ ทองอ้น 136 00:10:22,480 --> 00:10:23,480 นั่นน่ะสิ 137 00:10:24,200 --> 00:10:25,960 ข้าวปลาข้าก็ยังมิได้กิน 138 00:10:26,480 --> 00:10:27,560 ข้าหิวมาก 139 00:10:28,360 --> 00:10:29,560 ฉันก็หิว 140 00:10:30,280 --> 00:10:31,520 ข้าก็หิว 141 00:10:31,600 --> 00:10:33,360 [เอฟเฟกต์ตลก] 142 00:10:33,440 --> 00:10:35,920 [ดนตรีเบาสมอง] 143 00:11:08,520 --> 00:11:09,840 [เอฟเฟกต์ตลก] 144 00:11:22,840 --> 00:11:25,880 ข้ารู้ว่าเอ็งไม่ชอบกินเผ็ด ข้าเลยทำไข่เจียวมาให้ 145 00:11:27,560 --> 00:11:29,640 ไข่เจียวน่ากินจัง 146 00:11:32,400 --> 00:11:34,720 [ดนตรีผ่อนคลาย] 147 00:11:50,200 --> 00:11:51,360 กินเลย แม่บัว 148 00:12:21,840 --> 00:12:23,080 ขอบคุณนะ 149 00:12:37,320 --> 00:12:38,360 [เสียงบัวถอนหายใจ] 150 00:12:38,440 --> 00:12:39,680 - [บัว] มา - ข้าเช็ดให้ 151 00:12:39,760 --> 00:12:41,000 [บัว] หือ 152 00:12:41,080 --> 00:12:43,520 [เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม" โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์] 153 00:13:03,600 --> 00:13:05,000 มา เดี๋ยวฉันทำเอง 154 00:13:05,720 --> 00:13:06,760 ข้าทำเอง 155 00:13:44,400 --> 00:13:45,560 ตรงนี้ด้วย แม่บัว 156 00:13:57,600 --> 00:14:00,280 [พิกุล] ความสุขของการให้มันก็ดีนะลูก 157 00:14:00,360 --> 00:14:05,000 แต่มันจะดียิ่งกว่า ถ้าอีกฝ่ายหนึ่งเขารับรู้ รับไมตรี 158 00:14:06,440 --> 00:14:07,920 อย่างไรจ๊ะแม่ 159 00:14:08,000 --> 00:14:10,320 [เสียงพิกุลหัวเราะเบาๆ ] 160 00:14:10,400 --> 00:14:11,720 ลูกรู้ไหม 161 00:14:12,400 --> 00:14:14,800 ตอนที่แม่ต้องจากบ้านมา 162 00:14:14,880 --> 00:14:16,720 [พิกุล] เพื่อมาดูแลพ่อที่นี่ 163 00:14:17,200 --> 00:14:19,200 แม่คิดถึงบ้าน 164 00:14:19,280 --> 00:14:20,760 อยากกลับบ้าน 165 00:14:22,080 --> 00:14:23,600 [พิกุล] แต่มีสิ่งหนึ่ง 166 00:14:23,680 --> 00:14:25,960 ที่ทำให้แม่อยู่ที่นี่ได้ 167 00:14:26,560 --> 00:14:28,160 ลูกรู้ไหมเพราะอะไร 168 00:14:29,600 --> 00:14:30,920 ไม่รู้จ้ะ 169 00:14:31,000 --> 00:14:32,000 [เสียงพิกุลขำเบาๆ ] 170 00:14:32,560 --> 00:14:33,840 เพราะความรักไง 171 00:14:34,640 --> 00:14:38,200 ความรัก ทำให้แม่อยู่ที่นี่ได้อย่างมีความสุข 172 00:14:38,280 --> 00:14:40,480 [ดนตรีหวานซึ้ง] 173 00:14:41,640 --> 00:14:42,480 [เสียงพิกุลขำเบาๆ ] 174 00:14:42,560 --> 00:14:43,920 [พิกุล] นี่ ทองอ้น 175 00:14:44,760 --> 00:14:46,320 ลูกรู้แล้วใช่ไหม 176 00:14:46,880 --> 00:14:50,280 ถ้าอยากให้แม่บัวเขาอยู่ที่นี่ 177 00:14:50,360 --> 00:14:51,840 ลูกต้องทำเยี่ยงไร 178 00:14:53,320 --> 00:14:54,560 ทำให้เขารัก 179 00:14:55,040 --> 00:14:56,680 [เสียงพิกุลขำเอ็นดู] 180 00:15:08,480 --> 00:15:09,960 ข้าพาเอ็งมาลำบาก 181 00:15:11,120 --> 00:15:12,360 [บัวทำเสียงแปลกใจ] 182 00:15:12,440 --> 00:15:14,920 ไม่เห็นลำบากเลย สนุกดีออก 183 00:15:20,000 --> 00:15:22,320 เอ็งยังมีความสุขกับที่นี่รึไม่ 184 00:15:23,280 --> 00:15:24,880 ในป่าเนี่ยเหรอ 185 00:15:25,440 --> 00:15:27,680 ก็ อากาศก็ดี 186 00:15:27,760 --> 00:15:29,320 บรรยากาศก็ดีนะ 187 00:15:31,520 --> 00:15:33,560 ข้าหมายถึงในยุคของข้า 188 00:15:33,640 --> 00:15:35,760 [ดนตรีซึ้ง] 189 00:15:41,520 --> 00:15:42,640 ก็มีนะ 190 00:15:44,040 --> 00:15:46,160 งั้นเอ็งก็คงไม่คิดที่จะกลับบ้านแล้วใช่ไหม 191 00:15:50,440 --> 00:15:51,960 คิดจนเลิกคิดแล้วแหละ 192 00:15:52,640 --> 00:15:56,080 เพราะพยายามแค่ไหน ก็ไม่สำเร็จอยู่ดี 193 00:15:59,120 --> 00:16:00,920 เอ็งยังพยายามอยากจะกลับอยู่อีกรึ 194 00:16:02,240 --> 00:16:04,680 อือ ก็พยายามตลอดนะ 195 00:16:04,760 --> 00:16:06,160 แต่ไม่ได้บอกใคร 196 00:16:09,000 --> 00:16:10,240 เอ็งทำยังไง 197 00:16:12,320 --> 00:16:13,320 ก็… 198 00:16:13,920 --> 00:16:16,360 ทุกครั้งที่มีฝนหรือพายุ 199 00:16:16,440 --> 00:16:18,000 [ดนตรีระทึก] 200 00:16:18,080 --> 00:16:19,800 [เสียงฝนตกฟ้าร้อง] 201 00:16:21,440 --> 00:16:25,400 [ตะโกน] ลมพายุ พาฉันกลับไปที 202 00:16:27,320 --> 00:16:31,280 [ตะโกนดังขึ้น] ลมพายุ พาฉันกลับไปที 203 00:16:31,840 --> 00:16:34,840 ช่วยพาฉันกลับไปที 204 00:16:34,920 --> 00:16:36,680 [เสียงฟ้าร้อง] 205 00:16:40,600 --> 00:16:44,080 [ตะโกนลากเสียง] หนูอยากกลับบ้าน 206 00:16:46,120 --> 00:16:47,040 [เสียงบัวถอนหายใจ] 207 00:16:47,120 --> 00:16:49,960 เมื่อไหร่จะได้กลับบ้าน 208 00:16:50,760 --> 00:16:52,520 เมื่อไหร่ 209 00:16:52,600 --> 00:16:55,960 [เสียงบัวร้องไห้] 210 00:17:06,319 --> 00:17:08,480 ฉันพยายามทำทุกอย่างแล้วจริงๆ 211 00:17:08,560 --> 00:17:09,800 แต่มันก็ไม่สำเร็จ 212 00:17:11,000 --> 00:17:13,000 นี่เอ็งอยากกลับบ้านขนาดนั้นเชียวรึ 213 00:17:13,599 --> 00:17:15,359 ข้าไม่เคยรู้มาก่อนเลย 214 00:17:17,520 --> 00:17:19,880 เมื่อถึงเวลา ฉันก็คงได้กลับเองแหละ 215 00:17:20,960 --> 00:17:21,960 ช่างมันเถอะ 216 00:17:22,640 --> 00:17:24,040 เปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่า 217 00:17:24,680 --> 00:17:25,640 [บัว] นี่ 218 00:17:25,720 --> 00:17:27,240 [เอฟเฟกต์ตลก] 219 00:17:27,319 --> 00:17:29,280 เธอว่าอันนี้มันใช่สิวไหม 220 00:17:30,040 --> 00:17:30,960 ไหน 221 00:17:31,040 --> 00:17:32,160 ตรงนี้ 222 00:17:32,240 --> 00:17:33,360 มันเจ็บๆ 223 00:17:33,440 --> 00:17:35,840 [ดนตรีเบาสมอง] 224 00:17:35,920 --> 00:17:37,800 - [บัว] หือ - เหมือนจะใช่ 225 00:17:38,920 --> 00:17:40,520 แล้วมียาทาไหม 226 00:17:41,240 --> 00:17:42,720 เม็ดสักกระจิ๊ดเดียว 227 00:17:42,800 --> 00:17:45,640 ไว้พรุ่งนี้ตอนเดินทางกลับ ข้าจะหาอะไรมาทาให้ 228 00:17:45,720 --> 00:17:47,200 เอ็งจะได้กลับมางามเหมือนเดิม 229 00:17:47,280 --> 00:17:48,800 [เอฟเฟกต์ตลก] 230 00:17:48,880 --> 00:17:53,200 บ้า ชมผู้หญิงสวยต่อหน้าเนี่ย เขินแย่เลย 231 00:17:54,160 --> 00:17:55,600 ก็เอ็งงามจริงๆ นี่ 232 00:18:00,240 --> 00:18:03,560 ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนงามจับใจข้าเท่าเอ็งมาก่อน 233 00:18:03,640 --> 00:18:06,000 [เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม" โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์] 234 00:18:49,400 --> 00:18:50,520 แม่บัว 235 00:18:51,520 --> 00:18:52,880 ว้าว 236 00:18:53,440 --> 00:18:55,200 คืนนี้ดาวสวยอีกแล้ว 237 00:19:06,840 --> 00:19:07,840 สวย 238 00:19:09,200 --> 00:19:10,200 เนอะ 239 00:19:39,800 --> 00:19:40,800 [เพลงหยุด] 240 00:19:40,880 --> 00:19:42,400 [ทองอ้น] จะใช้อะไรดีนะ 241 00:19:51,960 --> 00:19:53,480 [ดนตรีสนุกสนาน] 242 00:19:53,560 --> 00:19:54,560 [เสียงต่อบิน] 243 00:19:54,640 --> 00:19:57,160 [เสียงทองอ้นร้องเจ็บปวด] 244 00:19:57,240 --> 00:19:59,040 ตัวอะไรต่อยกบาลข้า 245 00:19:59,120 --> 00:20:01,360 [เสียงต่อบิน] 246 00:20:01,440 --> 00:20:02,520 [ทองอ้น] เสียงอะไร 247 00:20:06,120 --> 00:20:07,360 ตายห่าแล้ว 248 00:20:08,120 --> 00:20:10,400 พี่ต่อจ๊ะ ต่างคนต่างอยู่เถอะจ้ะ 249 00:20:11,080 --> 00:20:13,360 [เสียงทองอ้นร้องเจ็บปวด] 250 00:20:15,880 --> 00:20:17,440 ทำไมไปนานนักล่ะ 251 00:20:18,080 --> 00:20:19,280 แล้วได้ยามาไหม 252 00:20:22,120 --> 00:20:23,240 [บัว] ให้กินเหรอ 253 00:20:24,240 --> 00:20:26,080 ข้าจะเอาเปลือกมันมาทำยาให้เอ็ง 254 00:20:26,560 --> 00:20:27,840 อ๋อ 255 00:20:30,720 --> 00:20:31,920 [เอฟเฟกต์สะพรึง] 256 00:20:32,880 --> 00:20:34,280 ไปโดนอะไรมาน่ะ 257 00:20:35,440 --> 00:20:36,720 โดนต่อต่อยมา 258 00:20:37,280 --> 00:20:39,880 หา ไปโดนมาได้ยังไง 259 00:20:40,720 --> 00:20:42,200 ตอนไปหายาให้เอ็งนั่นแหละ 260 00:20:42,880 --> 00:20:45,080 ไม่ทันเห็นว่ารังต่อมันตกมาแถวนั้น 261 00:20:45,640 --> 00:20:47,640 หูย ไม่ระวังตัวเลย 262 00:20:47,720 --> 00:20:49,960 รู้ไหมว่าต่อต่อยน่ะ อันตรายมาก 263 00:20:50,960 --> 00:20:52,960 ข้าเป็นหมอ ทำไมข้าจะไม่รู้ 264 00:20:53,800 --> 00:20:55,920 จ้า พ่อหมอคนเก่ง 265 00:20:57,040 --> 00:20:58,360 ไหน ขอดูหน่อย 266 00:21:02,080 --> 00:21:04,520 [ดนตรีโรแมนติก] 267 00:21:07,600 --> 00:21:09,800 แล้ว ทายาอะไรหรือยัง 268 00:21:10,600 --> 00:21:11,840 ข้าทาขี้ผึ้งไปแล้ว 269 00:21:13,680 --> 00:21:15,240 ดีนะที่ไม่แพ้ 270 00:21:15,320 --> 00:21:17,240 เพราะถ้าแพ้อาจถึงตายได้เลย 271 00:21:18,240 --> 00:21:19,360 แช่งเสียจริง 272 00:21:21,960 --> 00:21:24,840 เออ เมื่อกี้ผ่านมา ฉันเห็นใบพลู 273 00:21:24,920 --> 00:21:26,760 ถ้าเอามาทา อาจจะดีขึ้นก็ได้นะ 274 00:21:27,680 --> 00:21:29,320 นี่เอ็งเป็นหมอได้แล้วนะเนี่ย 275 00:21:29,400 --> 00:21:31,240 จำสรรพคุณของสมุนไพรได้แล้ว 276 00:21:31,320 --> 00:21:34,360 [เสียงหัวเราะเบาๆ ] ก็คนมันเก่ง กดไม่ลงจริงๆ 277 00:21:35,760 --> 00:21:36,960 งั้นเดี๋ยวฉันไปเก็บมาให้นะ 278 00:21:37,040 --> 00:21:38,800 รออยู่ตรงนี้ ห้ามซน 279 00:21:38,880 --> 00:21:40,800 แล้วก็ห้ามหาอะไรมากัดเพิ่มล่ะ 280 00:21:40,880 --> 00:21:42,720 ขอรับ แม่บัว 281 00:21:44,200 --> 00:21:46,440 [ดนตรีสดใสผ่อนคลาย] 282 00:21:49,600 --> 00:21:50,640 [บัว] นิ่งๆ นะ 283 00:21:52,240 --> 00:21:54,000 [เสียงทองอ้นหายใจอึดอัด] 284 00:21:57,240 --> 00:21:58,360 [เสียงทองอ้นร้องโอยเบาๆ ] 285 00:21:58,840 --> 00:21:59,960 [เอฟเฟกต์สะพรึง] 286 00:22:03,280 --> 00:22:05,320 [ดนตรีระทึก] 287 00:22:09,160 --> 00:22:10,760 [เสียงทองอ้นหายใจอึดอัด] 288 00:22:19,400 --> 00:22:20,960 ข้าไม่มียามารึนี่ 289 00:22:34,800 --> 00:22:35,800 [เสียงอุทานดีใจเบาๆ ] 290 00:22:35,880 --> 00:22:37,520 [ดนตรีตื่นเต้น] 291 00:22:56,960 --> 00:22:59,480 นี่ ได้มาแล้วนะ ทองอ้น 292 00:23:02,680 --> 00:23:03,760 [น้ำเสียงตกใจ] ทองอ้น 293 00:23:03,840 --> 00:23:05,600 [บัว] นี่ เธอแพ้เหรอ 294 00:23:06,160 --> 00:23:07,200 ทองอ้น 295 00:23:07,280 --> 00:23:08,960 นี่ ได้ยินฉันไหม 296 00:23:09,040 --> 00:23:10,760 ทองอ้น เป็นยังไงบ้าง 297 00:23:10,840 --> 00:23:12,680 [เสียงบัวหายใจถี่ร้อนรน] 298 00:23:12,760 --> 00:23:15,360 ยา ยา เธอต้องมียา 299 00:23:16,280 --> 00:23:18,080 [บัว] ทองอ้น ยาอยู่ไหน 300 00:23:19,080 --> 00:23:20,120 ทองอ้น 301 00:23:20,200 --> 00:23:21,640 [เสียงร้อนรนกังวล] 302 00:23:21,720 --> 00:23:23,120 นี่เธอกินไปแล้วเหรอ 303 00:23:24,480 --> 00:23:26,000 เธอต้องมียาติดมาสิ 304 00:23:26,080 --> 00:23:27,920 [ดนตรีระทึก] 305 00:23:28,000 --> 00:23:29,240 ทองอ้น 306 00:23:29,320 --> 00:23:31,720 ฉันจะทำยังไงดี ทำไงดี 307 00:23:32,920 --> 00:23:34,000 [บัว] ต้องมียา 308 00:23:34,560 --> 00:23:36,320 ทองอ้น ต้องใช้ยาอะไรบ้าง 309 00:23:36,400 --> 00:23:37,920 ยาชื่ออะไร บอกมา 310 00:23:38,000 --> 00:23:39,040 [น้ำเสียงอ่อนแรง] ว่าน… 311 00:23:39,120 --> 00:23:40,000 ว่าน 312 00:23:40,480 --> 00:23:42,440 ว่าน ทะนง แดง 313 00:23:42,520 --> 00:23:44,760 [เสียงบัวตกใจ] ว่าน… 314 00:23:44,840 --> 00:23:46,360 ทองอ้น อดทนไว้นะ 315 00:23:46,840 --> 00:23:49,600 ฉันจะรีบกลับมา ทองอ้น อดทนไว้ 316 00:23:49,680 --> 00:23:52,280 [ดนตรีระทึก] 317 00:23:53,640 --> 00:23:56,520 [เสียงทองอ้นหายใจหอบ] 318 00:23:57,960 --> 00:24:00,160 [ดนตรีตึงเครียดตื่นเต้น] 319 00:24:05,320 --> 00:24:07,200 มีใครอยู่แถวนี้ไหม 320 00:24:07,760 --> 00:24:09,400 มีใครอยู่ที่นี่บ้าง 321 00:24:10,320 --> 00:24:11,840 ช่วยหนูด้วย 322 00:24:12,600 --> 00:24:14,160 ช่วยหนูด้วย 323 00:24:14,720 --> 00:24:16,680 [ดนตรีระทึก] 324 00:24:25,720 --> 00:24:27,160 [เสียงอุทานร้องเจ็บ] 325 00:24:27,720 --> 00:24:28,840 [บัว] โอ๊ย 326 00:24:29,640 --> 00:24:32,000 [เสียงร้องเจ็บปวด] 327 00:24:34,240 --> 00:24:35,680 [เสียงหายใจแรง] 328 00:24:37,240 --> 00:24:39,440 ทองอ้น อดทนไว้นะ 329 00:24:51,600 --> 00:24:52,680 [บัว] ลุง 330 00:24:52,760 --> 00:24:55,280 ลุงคะ ลุงช่วยหนูด้วย 331 00:24:55,360 --> 00:24:57,720 ลุง ลุงรู้จักต้นนงแดงไหมคะ 332 00:24:57,800 --> 00:24:58,800 [ทำเสียงแปลกใจ] 333 00:24:59,760 --> 00:25:00,600 ไม่รู้จัก 334 00:25:01,160 --> 00:25:03,880 [ตะกุกตะกัก] แล้วรู้จักใครที่รู้จักไหมคะ 335 00:25:05,680 --> 00:25:07,920 [ดนตรีกดดัน] 336 00:25:11,440 --> 00:25:12,560 [เสียงครางหงุดหงิด] 337 00:25:24,240 --> 00:25:25,240 [เสียงสูดสะอื้น] 338 00:25:29,640 --> 00:25:30,840 [เสียงสะอื้น] 339 00:25:38,480 --> 00:25:39,480 [เสียงสะอื้นหนัก] 340 00:25:44,480 --> 00:25:47,440 [เสียงบัวร้องไห้ดังขึ้น] 341 00:25:47,920 --> 00:25:48,880 [ผู้ชาย] อือ 342 00:25:53,600 --> 00:25:55,880 หนูหมายถึงต้นโลดทะนงแดงใช่ไหม 343 00:25:55,960 --> 00:25:57,760 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 344 00:25:59,120 --> 00:26:00,480 น่าจะใช่ค่ะ 345 00:26:00,560 --> 00:26:02,280 เพื่อนหนูโดนต่อต่อยค่ะ 346 00:26:02,840 --> 00:26:04,160 เช่นนั้นก็ใช่แล้วแหละ 347 00:26:05,440 --> 00:26:08,760 แล้ว แล้วมันขึ้นตรงไหนคะ พาหนูไปทีค่ะ 348 00:26:09,880 --> 00:26:11,520 ป่าแถวนี้มันไม่มีดอก 349 00:26:17,200 --> 00:26:18,480 [ผู้ชาย] เอาไปเถอะ 350 00:26:18,560 --> 00:26:20,760 [ดนตรียิ่งใหญ่] 351 00:26:22,560 --> 00:26:23,920 ขอบคุณนะคะ 352 00:26:29,560 --> 00:26:31,000 อันนี้เหล้านะ 353 00:26:35,840 --> 00:26:37,640 จำวิธีทำได้ใช่ไหม 354 00:26:38,680 --> 00:26:40,160 จำได้ค่ะ 355 00:26:40,240 --> 00:26:41,640 ขอบคุณอีกครั้งนะคะ 356 00:26:41,720 --> 00:26:43,080 อือ ไป 357 00:26:46,960 --> 00:26:48,480 [เสียงบัวหายใจหอบ] 358 00:26:48,560 --> 00:26:49,600 [บัว] ทองอ้น 359 00:26:51,440 --> 00:26:53,800 ฉันได้ยามาแล้ว อดทนไว้นะ 360 00:26:58,360 --> 00:27:00,440 [ดนตรีกดดัน] 361 00:27:35,880 --> 00:27:37,120 [บัว] อ้าปากหน่อย 362 00:28:46,520 --> 00:28:47,520 [เสียงบัวสูดจมูก] 363 00:28:47,600 --> 00:28:50,480 [น้ำเสียงสั่นเครือ] ทองอ้น เธออย่าเป็นอะไรนะ 364 00:28:51,320 --> 00:28:52,800 เธอต้องไม่เป็นอะไรนะ 365 00:28:53,960 --> 00:28:56,440 [ดนตรียิ่งใหญ่] 366 00:29:43,880 --> 00:29:45,160 [ดนตรีหยุด] 367 00:29:47,560 --> 00:29:49,080 [เสียงบัวร้องคราง] 368 00:29:50,280 --> 00:29:53,040 [เสียงบัวสะอื้น] 369 00:29:53,120 --> 00:29:54,480 [เสียงครางร้องไห้] 370 00:29:56,080 --> 00:29:58,920 [ดนตรีโรแมนติก] 371 00:29:59,000 --> 00:30:01,120 [เสียงร้องไห้ดัง] 372 00:30:01,200 --> 00:30:02,680 เอ็งจะร้องทำไมอีก 373 00:30:02,760 --> 00:30:03,800 ข้ายังไม่ตาย 374 00:30:10,600 --> 00:30:12,080 ฉันกลัว 375 00:30:12,160 --> 00:30:14,440 กลัวว่าทองอ้นจะตาย 376 00:30:16,120 --> 00:30:18,040 เอ็งเป็นห่วงข้าถึงเพียงนี้รึ 377 00:30:18,120 --> 00:30:19,320 [เสียงสูดสะอื้น] 378 00:30:21,960 --> 00:30:25,680 [เสียงบัวสะอื้นหนัก] 379 00:30:25,760 --> 00:30:27,040 เอ็งปล่อยข้าเถิด 380 00:30:27,600 --> 00:30:29,320 เอ็งไม่ควรกอดข้าเยี่ยงนี้ 381 00:30:34,400 --> 00:30:35,720 แม่บัว 382 00:30:36,560 --> 00:30:38,680 [เสียงสะอื้น] 383 00:30:44,120 --> 00:30:45,840 เธอต้องกอดฉันตอบ 384 00:30:48,760 --> 00:30:49,920 กอดเอ็งรึ 385 00:30:52,800 --> 00:30:54,120 ฉันกอดเธอ 386 00:30:54,800 --> 00:30:56,840 เธอก็ต้องกอดฉันตอบ 387 00:30:56,920 --> 00:30:58,880 เพื่อเป็นการปลอบใจ 388 00:30:58,960 --> 00:31:00,800 ว่าเธอไม่เป็นอะไรแล้ว 389 00:31:07,960 --> 00:31:09,240 ข้าไม่เป็นอันใดแล้ว 390 00:31:10,640 --> 00:31:11,760 เอ็งอย่ากังวล 391 00:31:14,040 --> 00:31:15,680 [เสียงบัวสะอื้น] 392 00:31:15,760 --> 00:31:17,320 [ดนตรีซึ้ง] 393 00:31:17,400 --> 00:31:19,520 [เสียงบัวสะอื้น] 394 00:31:20,160 --> 00:31:21,360 เดี๋ยวข้ามานะ 395 00:31:56,520 --> 00:31:57,840 เอ็งมานั่งอยู่นี่เอง 396 00:32:08,760 --> 00:32:10,000 เอ็งจับไว้หน่อยนะ 397 00:32:16,480 --> 00:32:18,640 [ดนตรีผ่อนคลาย] 398 00:32:24,960 --> 00:32:26,520 เอ็งคงเจ็บมากสินะ 399 00:32:31,160 --> 00:32:32,280 ไม่เจ็บ 400 00:32:32,360 --> 00:32:33,960 เอ็งอย่าปดข้าเลย 401 00:32:35,280 --> 00:32:37,040 ข้ารู้ว่ามันต้องเจ็บมาก 402 00:32:48,000 --> 00:32:51,000 กลับถึงบ้าน ข้าจะทายาให้อีกนะ 403 00:33:03,680 --> 00:33:05,480 ตอนนั้นฉันกลัวมาก 404 00:33:06,880 --> 00:33:08,680 กลัวจนลืมเจ็บไปเลย 405 00:33:11,120 --> 00:33:13,120 เอ็งอดทนเพื่อข้าถึงเพียงนี้ 406 00:33:19,240 --> 00:33:21,720 แผลแค่นี้กับชีวิตของเธอ 407 00:33:23,160 --> 00:33:25,240 ต่อให้เจ็บมากกว่านี้ 408 00:33:25,320 --> 00:33:26,640 ฉันก็จะทำ 409 00:33:29,720 --> 00:33:31,120 ข้าซึ้งใจยิ่งนัก 410 00:33:31,760 --> 00:33:34,400 บัว เอ็งช่วยชีวิตข้าเอาไว้ 411 00:33:35,240 --> 00:33:37,440 ข้าจะไม่มีวันลืมเรื่องวันนี้เลย 412 00:33:38,240 --> 00:33:40,640 [เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม" โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์] 413 00:33:42,280 --> 00:33:43,920 เรื่องร้ายๆ แบบนี้ 414 00:33:44,480 --> 00:33:45,880 จะจำไปทำไม 415 00:33:47,320 --> 00:33:49,560 ไม่เห็นมีอะไรน่าจดจำเลย 416 00:33:54,800 --> 00:33:56,440 เอ็งคงยังเสียขวัญอยู่ 417 00:34:03,920 --> 00:34:05,680 ข้าจะปลอบขวัญให้เอ็ง 418 00:34:10,560 --> 00:34:11,920 ขวัญเอ๊ย 419 00:34:13,159 --> 00:34:16,520 ขวัญจงมาอยู่กับเนื้อกับตัวนะ แม่บัว 420 00:34:18,679 --> 00:34:19,679 [เสียงสะอื้น] 421 00:34:21,080 --> 00:34:22,760 [เสียงสะอื้นต่อเนื่อง] 422 00:34:43,159 --> 00:34:44,639 เอ็งเก่งมากนะ 423 00:35:00,200 --> 00:35:01,200 [ทองแท้] ทองอ้น 424 00:35:02,880 --> 00:35:04,360 นี่เอ็งหายไปไหนมาทั้งคืน 425 00:35:05,520 --> 00:35:07,400 พ่อกับแม่เป็นห่วงเอ็งมากนะ รู้รึไม่ 426 00:35:08,760 --> 00:35:09,840 เอ็งโตแล้ว 427 00:35:10,560 --> 00:35:12,920 เอ็งจะมาทำตัวเป็นเด็ก เหมือนเมื่อก่อนไม่ได้นะ ทองอ้น 428 00:35:14,840 --> 00:35:18,200 นี่ฉันโดนพ่อกับแม่ดุยังไม่พอ ฉันต้องโดนพี่ดุด้วยเหรอจ๊ะ 429 00:35:19,040 --> 00:35:20,240 [ทองอ้น] อย่าดุฉันนักเลย 430 00:35:20,800 --> 00:35:22,560 นี่ฉันเพิ่งผ่านความตายมาเชียวนะ 431 00:35:24,080 --> 00:35:25,200 เอ็งมีเรื่องอันใด 432 00:35:25,280 --> 00:35:26,920 [ดนตรีตึงเครียด] 433 00:35:27,000 --> 00:35:27,880 เอ่อ… 434 00:35:29,320 --> 00:35:30,680 ฉันโดนแมลงต่อยน่ะจ้ะ 435 00:35:30,760 --> 00:35:31,840 แต่ตอนนี้หายแล้ว 436 00:35:32,760 --> 00:35:33,920 [เสียงถอนหายใจยาว] 437 00:35:36,200 --> 00:35:37,680 ฉันขึ้นเรือนก่อนนะจ๊ะ 438 00:35:52,680 --> 00:35:54,640 กระผมนำยามาส่งขอรับ 439 00:35:54,720 --> 00:35:57,240 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 440 00:36:03,920 --> 00:36:05,640 [หมอชิด] นี่ยังไม่ครบสิบวันเลย 441 00:36:05,720 --> 00:36:08,200 ทำไมถึงรีบส่งนักล่ะ ทองอ้น ฮึ 442 00:36:08,280 --> 00:36:10,240 กระผมทำสำเร็จแล้วขอรับ 443 00:36:11,720 --> 00:36:13,960 เรียกว่าเอ็งทำเสร็จน่าจะดีกว่า 444 00:36:14,040 --> 00:36:15,960 [หมอชิด] แต่ว่าสำเร็จหรือไม่นั้น 445 00:36:16,040 --> 00:36:18,240 ต้องให้พวกข้าเป็นคนตอบ 446 00:36:18,320 --> 00:36:20,560 แล้วเมื่อไหร่กระผมจะได้คำตอบหรือขอรับ 447 00:36:21,200 --> 00:36:23,440 เอ็งตั้งยารักษาโรคใดขึ้นมา 448 00:36:24,000 --> 00:36:25,160 โรคหอบขอรับ 449 00:36:25,240 --> 00:36:27,960 [ดนตรีตื่นเต้น] 450 00:36:29,320 --> 00:36:32,240 มันมีมาก่อนหน้านี้หลายตำรับแล้วมิใช่รึ 451 00:36:32,720 --> 00:36:35,160 แล้วเหตุใดเอ็งจะต้องคิดค้นขึ้นมาใหม่ 452 00:36:35,800 --> 00:36:38,560 ตำรับที่มีอยู่ก่อน เป็นเพียงการบรรเทาอาการ 453 00:36:38,640 --> 00:36:42,640 แต่หามีตำรับใด ที่สามารถรักษาให้หายขาดได้ขอรับ 454 00:36:45,080 --> 00:36:46,440 [พระยาบำเรอราช] ฟังดูเข้าที 455 00:36:47,080 --> 00:36:49,280 ไหน เอ็งลองว่ามาซิ 456 00:36:49,360 --> 00:36:53,160 ว่ายาของเอ็งเนี่ย มีส่วนประกอบและวิธีทำเยี่ยงไร 457 00:36:54,400 --> 00:36:56,800 บัวทั้งห้า พิกัดเบญจโกฐ 458 00:36:56,880 --> 00:36:59,240 ว่านนางคำ ว่านร่อนทอง 459 00:36:59,320 --> 00:37:02,480 [ทองอ้น] ขี้เหล็กเทศ ดีปลี ชะมดต้น 460 00:37:02,560 --> 00:37:06,280 ใบยาตั้งผสมใบเนียม กวนด้วยน้ำปูนแดงขอรับ 461 00:37:07,440 --> 00:37:09,640 [ดนตรียิ่งใหญ่] 462 00:37:36,880 --> 00:37:38,040 [ทองอ้น] วิธีทำ 463 00:37:38,520 --> 00:37:42,280 นำมาบดให้ละเอียด แยกออกเป็นสองกองเท่าๆ กัน 464 00:37:48,320 --> 00:37:52,480 กองหนึ่งนำมาหม่าด้วยเหล้าขาวห้าวัน แล้วตากแห้ง 465 00:38:00,560 --> 00:38:02,080 บดอีกครั้ง 466 00:38:02,160 --> 00:38:04,200 จึงเอามาผสมกับอีกกอง 467 00:38:04,280 --> 00:38:07,120 จากนั้นหม่ารวมกัน ด้วยพิกัดตรีผลา 468 00:38:07,200 --> 00:38:10,840 อีกห้าวัน จึงเอามาตากจนแห้ง 469 00:38:18,280 --> 00:38:19,600 แล้วบดอีกครั้ง 470 00:38:19,680 --> 00:38:21,960 ปั้นเป็นลูกกลอน เข้ากระสายน้ำผึ้ง 471 00:38:24,120 --> 00:38:25,360 ว้าว 472 00:38:31,920 --> 00:38:35,160 อือ ฟังดูน่าสนใจดีนะ 473 00:38:35,960 --> 00:38:38,360 ทำไมวิธีการทำมันถึงได้วุ่นวายนัก 474 00:38:38,920 --> 00:38:40,720 กระผมคำนวณด้วยวิชาตัวเลข 475 00:38:40,800 --> 00:38:43,720 กว่าจะลงตัว เลยต้องใช้หลายขั้นตอนขอรับ 476 00:38:43,800 --> 00:38:46,080 [ดนตรียิ่งใหญ่] 477 00:38:48,840 --> 00:38:51,240 เอ็งได้วิชาตัวเลขจากหมอแสงมาด้วยรึ 478 00:38:52,640 --> 00:38:54,000 ได้มาบ้างขอรับ 479 00:38:54,080 --> 00:38:56,640 แล้วเอ็งตั้งชื่อว่ากระไรล่ะ 480 00:39:05,800 --> 00:39:07,440 ยาปทุมนภาขอรับ 481 00:39:11,600 --> 00:39:13,120 ช่างไพเราะนัก 482 00:39:15,480 --> 00:39:17,200 แต่สุดท้ายแล้ว 483 00:39:17,280 --> 00:39:20,400 ก็จะต้องลองวางยากับผู้ไข้จำนวนมากเสียก่อน 484 00:39:21,160 --> 00:39:22,720 หากว่าได้ผลดี 485 00:39:23,480 --> 00:39:25,000 ข้าถึงจะให้ผ่าน 486 00:39:25,680 --> 00:39:27,640 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 487 00:39:33,760 --> 00:39:34,840 [ดนตรีหยุด] 488 00:39:36,200 --> 00:39:38,880 ไอ้อ่ำ สยามเรามีสงครามแน่ 489 00:39:38,960 --> 00:39:40,840 โห ไอ้ชม เอ็งเอาอะไรมาพูด 490 00:39:42,120 --> 00:39:44,600 มันพูดจริง ลุงข้าก็บอก 491 00:39:44,680 --> 00:39:48,400 ถ้ามีจริง พ่อข้าก็ต้องไปอยู่ที่โรงรักษา 492 00:39:49,680 --> 00:39:51,360 [เสียงจิ๊ปาก] [เจิด] มันจะมีเหรอ 493 00:39:51,440 --> 00:39:53,840 [ดนตรีตึงเครียด] 494 00:39:59,920 --> 00:40:03,240 เสด็จเจ้ากรมหมอ มีหนังสือมาว่าอย่างไรบ้างเจ้าคะ 495 00:40:03,320 --> 00:40:06,160 ทำไมคุณพี่อ่านแล้วถึงนิ่งอั้นไปเยี่ยงนั้น 496 00:40:09,480 --> 00:40:11,120 กำลังจะเกิดศึกอานาม 497 00:40:12,400 --> 00:40:15,840 มีรับสั่งให้ตามหมอไปประจำที่โรงรักษา 498 00:40:16,400 --> 00:40:18,600 เกิดศึกอีกแล้วหรือคะคุณพี่ 499 00:40:21,600 --> 00:40:22,880 ทองแท้ 500 00:40:23,360 --> 00:40:24,920 เอ็งมีชื่อต้องไปกับพ่อ 501 00:40:25,920 --> 00:40:26,960 จ้ะพ่อ 502 00:40:28,280 --> 00:40:29,640 ฉันไปด้วยนะจ๊ะ 503 00:40:30,960 --> 00:40:32,640 เอ็งตั้งใจเรียนให้มันดี 504 00:40:33,600 --> 00:40:35,440 วิชาเรียนไปถึงไหนแล้วตอนนี้ 505 00:40:35,520 --> 00:40:37,680 [ดนตรีระทึกตื่นเต้น] 506 00:40:37,760 --> 00:40:41,640 ฉันไม่ต้องเรียน อย่างนั้นฉันก็ไปด้วยได้ใช่ไหมจ๊ะปู่ 507 00:40:42,800 --> 00:40:44,440 เขาไปรบทัพจับศึกกัน 508 00:40:44,920 --> 00:40:46,400 มิได้ไปเที่ยวเล่น 509 00:40:47,280 --> 00:40:49,440 เอ็งอยู่บ้านอย่าดื้อกับย่าเขาล่ะ 510 00:40:54,880 --> 00:40:56,000 คุณพี่เจ้าคะ 511 00:40:56,680 --> 00:40:58,520 ลูกไม่ไปไม่ได้หรือเจ้าคะ 512 00:40:59,080 --> 00:41:00,680 หมออื่นมีตั้งเยอะแยะ 513 00:41:01,200 --> 00:41:03,360 [ดนตรีเศร้า] 514 00:41:09,200 --> 00:41:12,440 อิฉันรู้ ว่าคงขอคุณพี่ไม่สำเร็จ 515 00:41:13,920 --> 00:41:15,600 คงได้แต่ฝากคุณพี่ 516 00:41:18,000 --> 00:41:20,160 อย่าให้ลูกต้องเสี่ยงภัยนะเจ้าคะ 517 00:41:21,240 --> 00:41:23,080 [เทียบ] รวมถึงตัวคุณพี่ด้วย 518 00:41:24,880 --> 00:41:27,400 ขอให้เดินทางกลับมาด้วยความปลอดภัย 519 00:41:29,640 --> 00:41:31,560 รับปากอิฉันนะเจ้าคะ 520 00:41:36,960 --> 00:41:38,080 ข้ารับปาก 521 00:42:05,200 --> 00:42:07,880 [เจ้าคุณทหาร] ในการศึก นอกจากกองทัพแล้ว 522 00:42:08,720 --> 00:42:11,080 หมอและโรงยาก็มีส่วนสำคัญไม่แพ้กัน 523 00:42:11,160 --> 00:42:13,480 [ดนตรีตื่นเต้น] 524 00:42:13,560 --> 00:42:18,200 ข้าขอมอบหน้าที่คุ้มครองหมอ และโรงยาให้กับครูหาญ 525 00:42:20,320 --> 00:42:22,520 [เจ้าคุณทหาร] และศิษย์สำนักดาบแปดริ้วช่วยดูแล 526 00:42:23,800 --> 00:42:24,880 จักได้หรือไม่ 527 00:42:25,440 --> 00:42:26,360 ได้ขอรับ 528 00:42:28,160 --> 00:42:29,600 หมอทุกท่าน 529 00:42:29,680 --> 00:42:32,600 ทัพของเรามีทหารหลายพันนาย ให้พวกท่านต้องดูแล 530 00:42:32,680 --> 00:42:34,280 ข้ารบกวนพวกท่านด้วย 531 00:42:35,160 --> 00:42:36,960 เหนื่อยหน่อยนะ ครานี้ 532 00:42:37,040 --> 00:42:38,520 - ขอรับ - ขอรับ 533 00:42:39,840 --> 00:42:42,240 พวกกระผมไม่ปรารถนาที่จะเหนื่อยเลยขอรับ 534 00:42:42,800 --> 00:42:44,200 มิใช่เพราะเกียจคร้าน 535 00:42:44,280 --> 00:42:46,400 แต่การที่หมอไม่มีงานให้เหนื่อย 536 00:42:46,480 --> 00:42:48,360 แปลว่าผู้คนต่างปลอดภัย 537 00:42:50,920 --> 00:42:52,320 จริงแท้แน่นอน 538 00:42:53,120 --> 00:42:54,840 ข้าขอให้ทุกคนมิต้องเหนื่อย 539 00:42:55,440 --> 00:42:56,560 ฝากทุกคนด้วย 540 00:42:56,640 --> 00:42:58,120 - ขอรับ - ขอรับ 541 00:42:58,840 --> 00:43:00,880 [ดนตรีตื่นเต้นฮึกเหิม] 542 00:43:06,960 --> 00:43:07,880 หมอทองคำ 543 00:43:08,960 --> 00:43:12,120 เชิญพวกท่านจัดธุระภายในโรงรักษาให้เต็มที่ 544 00:43:12,200 --> 00:43:13,560 [หาญ] ไม่ต้องเป็นกังวล 545 00:43:13,640 --> 00:43:17,880 พวกกระผมสัญญาว่า จะป้องกันภยันตรายไม่ให้กล้ำกรายเข้าไป 546 00:43:18,760 --> 00:43:20,200 ขอบใจมาก ครูหาญ 547 00:43:23,560 --> 00:43:26,600 พวกเรา ไปจัดเตรียมหยูกยากันได้แล้ว 548 00:43:27,400 --> 00:43:28,400 ขอรับ 549 00:43:42,120 --> 00:43:43,240 ไป พวกเอ็ง 550 00:43:43,800 --> 00:43:45,880 [หาญ] แยกย้ายกันออกไปสำรวจรอบๆ 551 00:43:46,440 --> 00:43:49,080 ดูทางหนีทีไล่ให้ดี แล้วกลับมารายงานข้า 552 00:43:49,160 --> 00:43:50,520 - จ้ะครู - จ้ะครู 553 00:43:50,600 --> 00:43:53,160 [ดนตรีระทึก] 554 00:43:53,720 --> 00:43:55,360 แยกย้ายกัน เอ็งน่ะไปนู่น 555 00:44:15,320 --> 00:44:17,440 นิ่งเสียอย่างนี้ ข้าใจคอไม่ดี 556 00:44:18,040 --> 00:44:21,360 นี่ ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว เก็บของกลับไปเสียเลย ซินแส 557 00:44:22,240 --> 00:44:23,320 คุณพี่ 558 00:44:24,920 --> 00:44:28,800 ชะตาชีวิตคน มันถูกลิขิตเอาไว้แล้ว 559 00:44:28,880 --> 00:44:30,480 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 560 00:44:30,560 --> 00:44:33,480 อั๊วจะพูด หรือไม่พูด 561 00:44:33,560 --> 00:44:35,560 มันก็ต้องเป็นไปอย่างนั้นอยู่ดี 562 00:44:36,440 --> 00:44:39,480 ซินแส ถ้าเช่นนั้นมีอะไรก็พูดมาเถอะจ้ะ 563 00:44:39,560 --> 00:44:41,160 ฉันยอมรับได้ทุกอย่าง 564 00:44:41,720 --> 00:44:44,840 คุณพี่เจ้าคะ แข็งใจฟังสักนิดเถิดนะเจ้าคะ 565 00:44:44,920 --> 00:44:46,600 ลูกผัวไปออกศึก 566 00:44:46,680 --> 00:44:50,200 รู้กระไรบ้างล่วงหน้า ก็ยังดีกว่าไม่รู้อะไรเลย 567 00:44:51,240 --> 00:44:52,240 [เสียงเทียบถอนหายใจแรง] 568 00:44:52,320 --> 00:44:54,360 ถ้าอย่างนั้นมีกระไรก็รีบๆ พูดมา 569 00:44:55,040 --> 00:44:56,400 [ซินแสครางในลำคอ] 570 00:44:56,480 --> 00:44:59,560 การณ์ครั้งนี้ มันไม่ปลอดภัย 571 00:45:00,120 --> 00:45:01,120 หา 572 00:45:02,360 --> 00:45:03,960 ไม่ปลอดภัยยังไง 573 00:45:04,440 --> 00:45:08,040 ใครจะเป็นอะไร อันตรายร้ายแรงแค่ไหน บอกข้ามาให้หมด 574 00:45:08,800 --> 00:45:09,840 [เสียงซินแสถอนหายใจ] 575 00:45:09,920 --> 00:45:13,440 อาคุณนาย อั๊วไม่ได้มาพูดให้ลื้อเนี่ยตกใจนะ 576 00:45:14,000 --> 00:45:16,640 แต่อั๊วจะมาพูดให้ลื้อเนี่ย เตรียมใจ 577 00:45:18,000 --> 00:45:23,000 ลื้อฟังให้ดีๆ พวกเขาน่ะ จะต้องเจอกับเหตุการณ์ที่ร้ายแรง 578 00:45:23,760 --> 00:45:25,600 [ซินแส] มีทั้งร้ายแรงมาก 579 00:45:26,360 --> 00:45:28,160 และร้ายแรงน้อย 580 00:45:28,920 --> 00:45:29,920 [เสียงเทียบถอนหายใจแรง] 581 00:45:30,560 --> 00:45:31,680 [เสียงกระโถนตกพื้นและเทียบร้องตกใจ] 582 00:45:31,760 --> 00:45:32,600 [พิกุลอุทานตกใจ] 583 00:45:34,640 --> 00:45:36,040 ไอ้ซินแสเพ้อเจ้อ 584 00:45:36,120 --> 00:45:38,040 มาพูดจาอัปมงคลในบ้านข้า 585 00:45:38,120 --> 00:45:40,280 ไสหัวลงเรือนไปประเดี๋ยวนี้ [พิกุลส่งเสียงห้าม] 586 00:45:41,000 --> 00:45:44,400 กระดองเต่านี่นะ รู้ฟ้ารู้ดิน 587 00:45:44,480 --> 00:45:47,040 เอ้า เอ้าๆ ไปๆ 588 00:45:48,120 --> 00:45:51,400 เหตุการณ์ทั้งหมดเนี่ย มันจะเกิดขึ้นจริงๆ 589 00:45:52,160 --> 00:45:53,640 ดูดวงแม่นนักใช่ไหม 590 00:45:53,720 --> 00:45:55,880 แล้วดูดวงตัวเองหรือยัง ว่าวันนี้จะโดนเตะ 591 00:45:55,960 --> 00:45:57,840 - ทองอ้น ไม่เอาน่าลูก ทองอ้น - หา 592 00:45:58,920 --> 00:46:00,120 [จำปา] โอ๊ะ คุณนาย 593 00:46:00,200 --> 00:46:03,480 จริงๆ แล้ว อั๊วยังพูดไม่หมด 594 00:46:04,240 --> 00:46:07,080 ว่าแต่ลื้อน่ะ ยังอยากจะฟังต่ออีกไหม 595 00:46:07,640 --> 00:46:09,360 มีกระไรก็รีบๆ พูดมา 596 00:46:10,120 --> 00:46:11,960 การศึกครั้งนี้ 597 00:46:12,440 --> 00:46:14,160 คนบ้านนี้ 598 00:46:14,240 --> 00:46:16,080 จะตายสองคน 599 00:46:16,720 --> 00:46:18,600 วันนี้มึงแดกตีนกูไปก่อนแล้วกัน 600 00:46:18,680 --> 00:46:19,880 - ทองอ้น ไม่เอาน่าลูก - ว้าย อย่า 601 00:46:19,960 --> 00:46:21,400 - ไอ้ซินแสเพ้อเจ้อเอ๊ย - คุณนาย 602 00:46:21,480 --> 00:46:22,800 คุณนาย คุณนาย 603 00:46:22,880 --> 00:46:24,640 - คุณพี่เทียบ - [เผือก] คุณนายเป็นลมเจ้าค่ะ 604 00:46:24,720 --> 00:46:26,680 ล้มแล้วเจ้าค่ะ โอ๊ย คุณนาย 605 00:46:26,760 --> 00:46:28,600 - ดูคุณพี่เทียบหน่อยเร็ว - คุณนาย 606 00:46:29,240 --> 00:46:31,680 จำปา ไปเอายาดมมา ยาดม 607 00:46:31,760 --> 00:46:33,800 [จำปาพูดตะกุกตะกัก] ยาดมเจ้าค่ะ ยาดมเจ้าค่ะ 608 00:46:33,880 --> 00:46:35,120 คุณนาย คุณนายเจ้าขา 609 00:46:37,440 --> 00:46:39,720 [ดนตรีสงบ] 610 00:46:50,800 --> 00:46:52,040 คุณพี่เจ้าคะ 611 00:46:52,600 --> 00:46:54,760 ทำบุญให้เจ้ากรรมนายเวรแล้ว 612 00:46:54,840 --> 00:46:57,840 คงช่วยผ่อนหนักให้เป็นเบาลงไปได้บ้างเจ้าค่ะ 613 00:47:00,000 --> 00:47:02,040 ผ่อนให้หมดเลยไม่ได้รึ 614 00:47:02,680 --> 00:47:06,200 ต่อให้เบาแค่ไหน ฉันก็ไม่อยากให้คนในบ้านเป็นอะไร 615 00:47:08,840 --> 00:47:10,520 ไม่มีใครเป็นอะไรทั้งนั้นแหละจ้ะ 616 00:47:13,240 --> 00:47:15,600 ซินแสมันก็แค่อยากขายของสะเดาะเคราะห์น่ะสิ 617 00:47:17,360 --> 00:47:21,160 ทองอ้น ฟังหูไว้หูบ้างก็ไม่เสียหลายดอก 618 00:47:21,240 --> 00:47:22,480 ฟังแล้วได้อะไร 619 00:47:22,560 --> 00:47:24,040 รู้แล้วทำอะไรได้ 620 00:47:24,120 --> 00:47:26,120 เอาพ่อกับพี่กลับมาบ้านได้รึไม่ 621 00:47:28,120 --> 00:47:30,040 ไม่ว่าโชคชะตาจะเป็นเช่นไร 622 00:47:30,560 --> 00:47:32,800 พวกเขาก็ต้องทำหน้าที่อยู่กลางสนามรบ 623 00:47:33,560 --> 00:47:35,640 [ทองอ้น] แม่กับป้าเทียบทำใจให้สบายเถิด 624 00:47:36,240 --> 00:47:37,360 ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น 625 00:47:37,840 --> 00:47:40,000 ก็อย่าได้เสียใจหรือกังวลไปก่อนเลย 626 00:47:41,920 --> 00:47:45,160 ย่าจ๊ะ พ่อกับปู่เป็นอะไรหรือจ๊ะ 627 00:47:45,720 --> 00:47:47,080 [ทองอ้น] จะเป็นอะไรล่ะ 628 00:47:47,640 --> 00:47:48,800 ก็เป็นหมอน่ะสิ 629 00:47:56,040 --> 00:47:57,840 รอด้วย อาทองอ้น 630 00:48:16,600 --> 00:48:18,440 พ่อข้าเพิ่งเดินทางไปเมื่อเช้า 631 00:48:19,880 --> 00:48:22,760 แล้วพี่กับพ่อเอ็งล่ะ ไอ้ทองอ้น ไปหรือยัง 632 00:48:24,040 --> 00:48:25,400 ไปแล้วว่ะ 633 00:48:25,480 --> 00:48:27,360 แล้วทำไมพวกเขาไม่เอาพวกเราไปด้วยวะ 634 00:48:27,920 --> 00:48:29,320 พวกเราก็รักษาได้แล้ว 635 00:48:30,920 --> 00:48:32,520 ข้าก็อยากไปช่วยพ่อข้าเหมือนกัน 636 00:48:33,200 --> 00:48:35,880 ถ้าพวกเอ็งอยากไป เอ็งก็ไปขอครูสิวะ 637 00:48:36,560 --> 00:48:38,920 ขอครูที่ไหน ครูไปกันหมดแล้ว 638 00:48:39,000 --> 00:48:41,440 [ดนตรีระทึก] 639 00:48:48,960 --> 00:48:50,720 [เสียงสู้รบเอะอะโวยวาย] 640 00:48:50,800 --> 00:48:52,080 [เสียงระเบิด] 641 00:48:55,320 --> 00:48:57,560 [เสียงระเบิดและเสียงสู้รบต่อเนื่อง] 642 00:49:05,240 --> 00:49:06,440 [ทหาร] หมอ 643 00:49:06,520 --> 00:49:08,400 คนเจ็บโดนปืนมาขอรับ 644 00:49:09,080 --> 00:49:10,760 - [ทหาร] หมอ - มาทางนี้ 645 00:49:10,840 --> 00:49:13,360 [เสียงทหารบาดเจ็บร้องโอดโอย] 646 00:49:13,440 --> 00:49:15,880 [ดนตรีตื่นเต้น] 647 00:49:15,960 --> 00:49:18,800 - ทองแท้ เอามีดมาให้พ่อ - จ้ะ 648 00:49:19,400 --> 00:49:21,400 ข้าจะไปเตรียมยาชาผักคราดหัวแหวน 649 00:49:22,400 --> 00:49:24,520 - ขอผ้าพันแผลด้วย - [หมอจัน] กระผมเตรียมไว้แล้ว 650 00:49:25,240 --> 00:49:28,160 [เสียงร้องโอดโอยต่อเนื่อง] 651 00:49:28,960 --> 00:49:31,040 [ทหาร] เจ็บ โอ๊ย 652 00:49:31,520 --> 00:49:33,560 ทนไว้นะไอ้หนุ่ม [เสียงโอดโอย] 653 00:49:35,160 --> 00:49:36,160 โทษนะจ๊ะ 654 00:49:37,160 --> 00:49:38,160 นี่จ้ะพ่อ 655 00:49:40,280 --> 00:49:41,360 [หมอจัน] ทนไว้นะ 656 00:49:44,320 --> 00:49:47,920 [เสียงร้องเจ็บปวดดังขึ้น] 657 00:49:49,120 --> 00:49:50,320 อีกนิดหนึ่ง 658 00:49:53,200 --> 00:49:55,000 อยากจะไปสงครามอย่างนั้นรึ 659 00:49:55,960 --> 00:49:59,080 ขอรับ ถ้าท่านพระยาบำเรอราชจะอนุญาต 660 00:49:59,160 --> 00:50:01,200 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 661 00:50:01,280 --> 00:50:03,360 เอ็งยังเรียนไม่จบมิใช่รึ 662 00:50:04,120 --> 00:50:05,800 เหลือเพียงแค่การสอบขอรับ 663 00:50:07,640 --> 00:50:09,040 [เสียงถอนหายใจเบาๆ ] 664 00:50:09,120 --> 00:50:10,240 สงคราม… 665 00:50:11,240 --> 00:50:13,120 มิใช่ที่สำหรับนักเรียน 666 00:50:14,880 --> 00:50:16,960 เอ็งเอาเวลาไปเตรียมสอบให้ดีเถิด 667 00:50:17,960 --> 00:50:20,800 แต่ครูไม่อยู่ ก็ไม่รู้จะสอบกับใคร 668 00:50:20,880 --> 00:50:22,680 - แทนที่จะ… - สอบกับข้านี่ไง 669 00:50:23,520 --> 00:50:25,520 ข้ายังอยู่เป็นหลักให้กับพวกเอ็งอยู่ 670 00:50:30,040 --> 00:50:31,920 [ดนตรีอึดอัด] 671 00:50:41,680 --> 00:50:42,760 มีธุระอันใดกัน 672 00:50:44,200 --> 00:50:48,600 พวกกระผมมาขอไปรักษาทหาร ในการศึกสงครามขอรับ 673 00:50:49,360 --> 00:50:51,680 [ดนตรียิ่งใหญ่] 674 00:50:58,680 --> 00:50:59,800 ข้ารู้นะ 675 00:51:00,360 --> 00:51:02,120 ว่าพวกเอ็งเป็นห่วงพ่อ 676 00:51:02,680 --> 00:51:04,360 เป็นห่วงญาติของพวกเอ็ง 677 00:51:05,760 --> 00:51:07,680 [พระยาบำเรอราช] แต่ข้าไม่ใช่คนที่จะอนุญาต 678 00:51:08,520 --> 00:51:12,160 พวกเอ็งกลับไปอ่านตำรับตำรา 679 00:51:12,240 --> 00:51:14,040 เร่งเตรียมสอบให้ดีเถิด 680 00:51:14,120 --> 00:51:16,320 [ดนตรีตื่นเต้น] 681 00:51:24,280 --> 00:51:25,320 [ทองแท้] ขอผ้าด้วย 682 00:51:26,640 --> 00:51:27,880 [เสียงทหารหลายคนร้องเจ็บปวด] 683 00:51:27,960 --> 00:51:30,160 - หมอ - หมอ 684 00:51:30,240 --> 00:51:32,120 - ไปทางนู้น - ไปทางนู้น 685 00:51:32,200 --> 00:51:34,080 [หมอชิด] ค่อยๆ นอนลง [เสียงร้องเจ็บ] 686 00:51:34,680 --> 00:51:35,680 ดูซิ 687 00:51:36,600 --> 00:51:38,600 [เสียงทหารบาดเจ็บร้องต่อเนื่อง] 688 00:51:38,680 --> 00:51:41,160 เราต้องเย็บปิดแผล มิเช่นนั้นไม่รอดแน่ 689 00:51:41,240 --> 00:51:42,600 ขออุปกรณ์เย็บแผล 690 00:51:42,680 --> 00:51:43,920 ยังมีอีกนะขอรับ 691 00:51:44,000 --> 00:51:45,160 มาใหม่กี่คนรึ 692 00:51:45,240 --> 00:51:46,120 หลายคนขอรับ 693 00:51:47,600 --> 00:51:49,520 - เร่งไปดูกัน - ทางนี้ขอรับ 694 00:51:49,600 --> 00:51:51,360 [หมอจัน][ภาษาเหนือ] ใครว่างมาดูคนเจ็บกัน 695 00:51:52,040 --> 00:51:53,080 กดไว้ก่อน 696 00:51:55,120 --> 00:51:56,320 ด้านนี้ขอรับ 697 00:52:00,840 --> 00:52:03,320 [เสียงทหารหลายคนร้องเจ็บปวด] 698 00:52:03,880 --> 00:52:06,600 พ่อ คนเจ็บมีมากเยี่ยงนี้ 699 00:52:06,680 --> 00:52:09,280 โรงรักษาไม่พอแน่ หมอก็ไม่พอด้วย 700 00:52:11,960 --> 00:52:13,560 พาคนเจ็บเข้าไปข้างในก่อน 701 00:52:14,880 --> 00:52:17,120 [ตะโกน] ใครว่างข้างในออกมาช่วยก่อน เร็ว 702 00:52:21,240 --> 00:52:23,560 [หมอจัน][ภาษาเหนือ] ใครว่างมาช่วยกันดูคนเจ็บกัน 703 00:52:24,880 --> 00:52:25,960 เร็ว 704 00:52:28,280 --> 00:52:29,280 ค่อยๆ ลุก 705 00:52:30,520 --> 00:52:32,200 ทนหน่อยจ้ะ พาเขาไปหน่อยจ้ะ 706 00:52:32,280 --> 00:52:34,200 - ไปเถอะขอรับ - [หมอจัน][ภาษาเหนือ] ทนเจ็บนิดหนึ่งนะ ไป 707 00:52:35,440 --> 00:52:36,520 [ทองแท้] ค่อยๆ ลุกจ้ะ 708 00:52:38,280 --> 00:52:39,480 ทนหน่อยนะจ๊ะ 709 00:52:39,560 --> 00:52:40,760 [เสียงร้องโอดโอย] 710 00:52:41,520 --> 00:52:42,840 [ทองคำ] ไปๆ 711 00:52:42,920 --> 00:52:44,240 [หมอจัน] รอเดี๋ยวนะ 712 00:52:45,400 --> 00:52:46,840 [เสียงถอนหายใจ] 713 00:52:46,920 --> 00:52:49,640 นี่ ข้าใจร้อนหรืออย่างไรเนี่ย 714 00:52:50,200 --> 00:52:52,840 ทำไมอากาศมันถึงร้อนได้เพียงนี้ 715 00:52:54,080 --> 00:52:55,520 นั่นน่ะสิเจ้าคะคุณพี่ 716 00:52:55,600 --> 00:52:58,640 หรือว่าเราคิดกันมากไปเองหรือเปล่าเจ้าคะ 717 00:52:59,680 --> 00:53:01,480 บ่าวก็ร้อนมากนะเจ้าคะ 718 00:53:02,080 --> 00:53:03,680 ร้อนผิดวิสัยเจ้าค่ะ 719 00:53:03,760 --> 00:53:05,960 คนในตลาดก็บ่นกันทั่วเจ้าค่ะ 720 00:53:06,800 --> 00:53:09,040 นี่มันเกิดอาเพศหรืออย่างไร 721 00:53:09,120 --> 00:53:10,800 นี่มันฤดูอะไรเนี่ย 722 00:53:10,880 --> 00:53:12,120 [เผือก] ฤดูหนาวเจ้าค่ะ 723 00:53:12,200 --> 00:53:14,320 เออ ข้ารู้แล้ว 724 00:53:14,400 --> 00:53:15,640 [เอฟเฟกต์ตลก] 725 00:53:15,720 --> 00:53:17,720 [ดนตรีเบาสมอง] 726 00:53:22,840 --> 00:53:24,920 บัวไปทำอะไรดับร้อนให้กินนะคะ 727 00:53:26,680 --> 00:53:28,760 ฉันขอไปช่วยพี่บัวด้วย 728 00:53:31,160 --> 00:53:32,160 ไป 729 00:53:40,200 --> 00:53:42,320 [ดนตรีสนุกสนาน] 730 00:55:27,320 --> 00:55:29,520 [ดนตรีซึ้ง] 731 00:55:44,080 --> 00:55:45,480 ขนมส้มฉุน 732 00:55:49,080 --> 00:55:50,320 ทำให้ข้ารึ 733 00:55:54,520 --> 00:55:56,080 คิดเรื่องอะไรอยู่เหรอ 734 00:55:57,560 --> 00:56:00,920 ข้าแค่ยืนอยู่เฉยๆ หาได้คิดเรื่องอันใดไม่ 735 00:56:02,680 --> 00:56:05,680 ดูก็รู้ ว่ากำลังเป็นห่วงใครอยู่ 736 00:56:08,480 --> 00:56:09,480 ใช่ 737 00:56:10,000 --> 00:56:11,720 ข้าเป็นห่วงพ่อกับพี่ข้า 738 00:56:12,200 --> 00:56:14,040 ข้าอยากไปช่วยพวกเขาที่การศึก 739 00:56:15,400 --> 00:56:16,560 ฉันเข้าใจนะ 740 00:56:16,640 --> 00:56:18,760 แต่ฉันว่าเธออยู่บ้านน่ะดีแล้ว 741 00:56:18,840 --> 00:56:20,480 จะได้อยู่ดูแลแม่ๆ 742 00:56:21,040 --> 00:56:22,400 [บัว] ถ้าเธอไปอีกคนน่ะ 743 00:56:22,480 --> 00:56:24,840 พวกเขาต้องทุกข์ใจมากแน่ 744 00:56:25,640 --> 00:56:29,200 แต่ให้ข้ารออยู่เฉยๆ ข้าก็ประสาทจะกินเช่นกัน 745 00:56:30,240 --> 00:56:31,880 งั้นรีบกินซะ 746 00:56:31,960 --> 00:56:34,120 [ดนตรีอ่อนหวาน] 747 00:56:39,400 --> 00:56:41,440 ลิ้นจี่ มีครุ่นครุ่น 748 00:56:42,240 --> 00:56:44,520 เรียกส้มฉุน ใช้นามกร 749 00:56:45,640 --> 00:56:47,960 [บัว] หวนถวิล ลิ้นลมงอน 750 00:56:48,040 --> 00:56:50,600 ชะอ้อนถ้อย ร้อยกระบวน 751 00:56:52,360 --> 00:56:54,200 อร่อย ชื่นใจ 752 00:57:08,920 --> 00:57:10,920 อุ๊ย ดาวหาง 753 00:57:14,120 --> 00:57:16,560 [ดนตรีเศร้า] 754 00:57:21,120 --> 00:57:22,120 เอ็งทำกระไร 755 00:57:24,320 --> 00:57:25,760 ขอพรไง 756 00:57:25,840 --> 00:57:27,440 สิ่งที่ขอจะได้เป็นจริง 757 00:57:28,400 --> 00:57:29,880 นี่เอ็งไปเอามาจากไหน 758 00:57:29,960 --> 00:57:32,680 ข้าเคยได้ยินแต่เห็นผีพุ่งไต้จะเกิดเหตุร้าย 759 00:57:34,760 --> 00:57:36,680 เธอเชื่ออย่าง ฉันเชื่ออย่าง 760 00:57:36,760 --> 00:57:38,800 งั้นเราต่างคนต่างเชื่อแล้วกันนะ 761 00:57:42,040 --> 00:57:44,120 แล้วเอ็งขอพรว่ากระไรรึ 762 00:57:47,480 --> 00:57:49,840 ขอให้คนที่ไปรบปลอดภัย 763 00:57:51,520 --> 00:57:54,040 คุณลุงกับพี่ทองแท้จะต้องปลอดภัย 764 00:57:55,440 --> 00:57:57,520 [ดนตรีซึ้ง] 765 00:58:20,680 --> 00:58:22,800 ดาวหางพาดผ่านฟ้า 766 00:58:24,040 --> 00:58:26,040 เม็ดดาวอยู่ทางทิศหรดี 767 00:58:26,760 --> 00:58:28,960 หางดาวไปทางทิศทักษิณ 768 00:58:29,840 --> 00:58:32,240 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 769 00:58:32,320 --> 00:58:34,560 แม้น ขอกระดาษกับปากกาที 770 00:58:35,160 --> 00:58:39,000 ฉันจะต้องเขียนรายงานทูลเกล้าฯ ถวาย ให้สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงทราบ 771 00:58:51,480 --> 00:58:52,560 ปีขาล 772 00:58:53,600 --> 00:58:54,680 [พระองค์ชาย] เดือนสิบ 773 00:58:56,600 --> 00:58:59,280 ทำไมต้องทูลเกล้าฯ ให้ทรงทราบด้วยเพคะ 774 00:59:02,560 --> 00:59:03,920 ดาวหางนี้ 775 00:59:04,960 --> 00:59:06,760 ฝาหรั่งเรียกว่าดาวไฟ 776 00:59:07,320 --> 00:59:08,600 [พระองค์ชาย] เกิดขึ้นเมื่อใด 777 00:59:09,200 --> 00:59:10,720 มักจะมีฝนแล้ง 778 00:59:11,360 --> 00:59:14,600 ข้าวยากหมากแพง ภัยพิบัตินานา 779 00:59:15,680 --> 00:59:18,920 ต้องกราบทูลให้ทรงทราบ เผื่อจะได้รับมือทัน 780 00:59:19,000 --> 00:59:20,920 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 781 00:59:21,760 --> 00:59:23,240 [เสียงฟ้าผ่า] 782 00:59:24,600 --> 00:59:25,920 [เสียงแม้นร้องครางเบาๆ ] 783 00:59:30,080 --> 00:59:31,080 [เสียงฟ้าผ่าและแม้นสะดุ้ง] 784 00:59:32,040 --> 00:59:34,280 [ดนตรีซึ้งอบอุ่น] 785 00:59:40,520 --> 00:59:41,520 [เสียงแม้นสะอื้น] 786 00:59:55,000 --> 00:59:56,400 ไม่เป็นไรนะแม้น 787 00:59:57,200 --> 00:59:58,400 ไม่มีอะไร 788 00:59:59,480 --> 01:00:00,760 แค่ฟ้าผ่าน่ะ 789 01:00:18,640 --> 01:00:20,200 นั่นเปลวไฟอะไร 790 01:00:23,280 --> 01:00:24,440 ตรงนั้นมัน… 791 01:00:25,000 --> 01:00:26,280 เกิดอะไรขึ้นเพคะ 792 01:00:27,240 --> 01:00:29,160 ฟ้าผ่าลงตรงหน้ามุขห้องเครื่อง 793 01:00:32,560 --> 01:00:33,960 ดาวหางดวงนี้ 794 01:00:34,760 --> 01:00:37,400 ชะรอยจะนำอาเพศมาสู่สยามเป็นแน่แท้ 795 01:00:37,880 --> 01:00:39,960 [ดนตรีตึงเครียด] 796 01:00:43,400 --> 01:00:44,680 ฉันไปดูก่อนนะแม้น 797 01:00:53,320 --> 01:00:55,200 [เสียงพวกบ่าวร้องตกใจ] 798 01:00:56,920 --> 01:00:59,120 ผีพุ่งไต้อะไรวะคาอยู่บนฟ้า 799 01:00:59,960 --> 01:01:01,200 นั่นสิวะ 800 01:01:01,280 --> 01:01:04,800 เกิดจากท้องพ่อท้องแม่ ข้าก็เพิ่งเคยเห็นนี่แหละ 801 01:01:04,880 --> 01:01:08,480 น่ากลัว ข้าไม่เอาแล้ว ข้าไปนอนดีกว่า 802 01:01:09,240 --> 01:01:11,480 อีผุด รอข้าก่อน 803 01:01:11,560 --> 01:01:12,960 - [โผล่] อีผุด - [จำปา] ข้าไปด้วยเว้ย 804 01:01:13,560 --> 01:01:14,720 [เสียงร้องกลัว] 805 01:01:15,840 --> 01:01:17,000 อ้าว 806 01:01:17,080 --> 01:01:20,400 แล้วกูอยู่คนเดียวทำไมล่ะ รอกูด้วยสิเฮ้ย 807 01:01:20,960 --> 01:01:21,960 เฮ้ย 808 01:01:22,680 --> 01:01:25,000 [เสียงอาเจียน] 809 01:01:25,080 --> 01:01:27,120 [ดนตรีระทึก] 810 01:01:27,200 --> 01:01:28,800 [เสียงอาเจียนต่อเนื่อง] 811 01:01:33,720 --> 01:01:36,280 [เสียงร้องอึดอัด] 812 01:01:49,240 --> 01:01:52,320 ครูๆ ไปสนามรบ คิดว่าจะได้หยุดเรียน 813 01:01:52,400 --> 01:01:55,560 ที่ไหนได้ ต้องมานั่งคัดหนังสือเป็นพะเรอเกวียน 814 01:01:57,600 --> 01:01:59,080 เฮ้อ เบื่อว่ะ 815 01:01:59,560 --> 01:02:01,520 พวกเรา ไปเที่ยวเล่นกันดีกว่า 816 01:02:02,400 --> 01:02:03,760 - ไป - เออ 817 01:02:03,840 --> 01:02:06,160 ดีเหมือนกันไอ้สุข ข้าไปด้วย 818 01:02:07,160 --> 01:02:08,800 ปล่อยให้ไอ้ทองอ้นมันขยันไปคนเดียว 819 01:02:10,240 --> 01:02:11,840 หรือเอ็งจะไปด้วย 820 01:02:11,920 --> 01:02:13,840 [ดนตรีเบาสมอง] 821 01:02:13,920 --> 01:02:15,600 - [เจิด] หึ - หึ ไม่ยอมไปด้วย 822 01:02:15,680 --> 01:02:17,640 [หลวงพ่อ] เอ้า เร็ว มาช่วยกันหน่อยเร็ว 823 01:02:17,720 --> 01:02:19,480 [ดนตรีระทึก] 824 01:02:19,560 --> 01:02:21,280 [หลวงพ่อ] แบกเข้ามา แบกเข้ามาเลย 825 01:02:22,640 --> 01:02:23,800 เกิดอะไรขึ้นวะ 826 01:02:27,840 --> 01:02:29,760 [ชาวบ้าน] มาจ้ะๆ ทางนี้เลยจ้ะ 827 01:02:29,840 --> 01:02:31,280 มาจ้ะพี่ ฉันช่วยจ้ะ 828 01:02:33,320 --> 01:02:35,520 เอ้า เอาวางตรงนี้เลย 829 01:02:39,760 --> 01:02:41,280 เป็นอะไรกันมาหรือจ๊ะ หลวงพ่อ 830 01:02:41,360 --> 01:02:42,480 ไม่รู้น่ะสิ 831 01:02:43,440 --> 01:02:47,080 ป่วยมาอาการเดียวกันหมดเลย ทั้งลง ทั้งรากเนี่ย 832 01:02:49,160 --> 01:02:51,040 ได้มีอะไรทำแก้เบื่อแล้วทีนี้ 833 01:02:52,680 --> 01:02:54,480 - ขอฉันตรวจดูหน่อยนะจ๊ะ - [หลวงพ่อ] เอ้า 834 01:02:54,560 --> 01:02:56,560 [ดนตรีตึงเครียด] 835 01:03:05,320 --> 01:03:06,640 เสมหะกำเริบ 836 01:03:06,720 --> 01:03:08,720 ปิตตะหย่อน วาตะหย่อน 837 01:03:09,280 --> 01:03:12,160 อาการเช่นนี้ ข้าคิดว่าไข้ป่วงเป็นแน่ 838 01:03:16,800 --> 01:03:18,280 เร่งไปหายากันเร็วเข้า 839 01:03:18,840 --> 01:03:20,240 - [สุข] อือ - [เจิด] ไปเว้ย 840 01:03:20,960 --> 01:03:21,960 ไป 841 01:03:28,920 --> 01:03:31,200 [น้ำเสียงอ่อนแรง] เฮ้อ แม่บัว 842 01:03:31,840 --> 01:03:33,080 โอ๊ย 843 01:03:33,160 --> 01:03:35,720 - เฮ้ย - [ผาด] แม่บัวช่วยข้าด้วย 844 01:03:35,800 --> 01:03:38,640 เฮ้ย นั่งๆ [เสียงผาดคราง] 845 01:03:39,440 --> 01:03:40,840 โอ๊ย 846 01:03:41,600 --> 01:03:44,640 ข้าไปทุ่งมาสามสี่รอบแล้วเนี่ย แม่บัว 847 01:03:45,320 --> 01:03:49,160 ไหนบอกมาซิว่าไปกินอะไรมา ถึงได้จู๊ดๆ สามสี่รอบแบบนี้ 848 01:03:49,720 --> 01:03:51,640 [เสียงผาดหายใจหอบ] 849 01:03:51,720 --> 01:03:55,400 เห็นว่าน่าจะเป็นแกงเขียวหวานค้างคืนน่ะ 850 01:03:55,960 --> 01:03:58,800 ก็ ข้าไม่รู้นี่ว่ามันเสีย 851 01:03:59,360 --> 01:04:00,200 นั่นไง 852 01:04:00,280 --> 01:04:03,400 ทีหลังจะกินของค้างคืนเนี่ย ก็ต้องหัดอุ่นซะก่อน 853 01:04:03,480 --> 01:04:05,920 [บัว] ถ้าเห็นท่าไม่ดี สีเปลี่ยน กลิ่นเปลี่ยน 854 01:04:06,000 --> 01:04:07,080 หรือว่าเหนียวหนืดน่ะ 855 01:04:07,160 --> 01:04:09,600 ก็โยนทิ้งไปเลย ไม่ต้องไปเสียดาย เข้าใจไหม 856 01:04:10,720 --> 01:04:11,880 อย่าเพิ่งบ่น 857 01:04:11,960 --> 01:04:15,200 ช่วยข้าก่อน แม่บัว ข้าไม่มีแรงแล้วเนี่ย 858 01:04:15,280 --> 01:04:18,520 โอ๊ย จะช่วยยังไงเล่า ไม่มีหมออยู่เลยสักคน 859 01:04:19,520 --> 01:04:21,640 [เสียงอุทาน] อุ๊ย 860 01:04:22,200 --> 01:04:25,320 แม่บัว ข้าศึกบุก อุ๊ย 861 01:04:25,400 --> 01:04:27,800 ข้าไม่มีแรงไปแล้ว 862 01:04:27,880 --> 01:04:30,280 - เออ รอฉันก่อนนะ - [ผาด] แม่บัว 863 01:04:30,840 --> 01:04:32,960 แม่บัว ปากข้าซีดแล้ว 864 01:04:33,040 --> 01:04:34,120 อู๊ย 865 01:04:37,000 --> 01:04:40,480 ท้องไส้ไม่ดีก็ต้องกินข้าวต้มโรยเกลือนิดหน่อย 866 01:04:40,560 --> 01:04:43,200 แม่บัวทำเยี่ยงนี้ถูกต้องแล้ว 867 01:04:43,280 --> 01:04:46,440 อาหารที่รสชาติจัดๆ ก็ให้งดไปก่อน 868 01:04:47,000 --> 01:04:49,040 [ดนตรีผ่อนคลาย] 869 01:04:50,040 --> 01:04:51,920 น้ำมะพร้าวได้แล้วจ้ะ แม่บัว 870 01:04:52,400 --> 01:04:55,120 [พิกุล] น้ำมะพร้าวก็กินดี ช่วยให้มีแรง 871 01:04:55,200 --> 01:04:57,360 แม่บัวเก่งขึ้นมากนะ 872 01:04:57,440 --> 01:05:00,640 ถ้าดูแลเยี่ยงนี้ได้ ก็แทบไม่ต้องหาหมอกินยาเลย 873 01:05:00,720 --> 01:05:02,880 [เสียงหัวเราะเบาๆ ] ก็ได้มาจากคุณน้านี่ล่ะค่ะ 874 01:05:03,680 --> 01:05:07,280 อยู่บ้านคนเยอะ เดี๋ยวก็มีคนป่วย 875 01:05:07,360 --> 01:05:10,600 อะไรทำกันเองได้ แก้ไขได้ ก็ทำกันไปก่อน 876 01:05:10,680 --> 01:05:12,240 แต่ถ้าเป็นหนักๆ 877 01:05:12,320 --> 01:05:14,120 ต้องพึ่งหมอนะ 878 01:05:14,840 --> 01:05:17,440 ค่ะ งั้นเดี๋ยวบัวเอาไปให้ผาดก่อนนะคะ 879 01:05:17,520 --> 01:05:18,880 - จ้ะ - [จำปา] ระวังๆ 880 01:05:20,360 --> 01:05:21,360 ค่อยๆ 881 01:05:26,240 --> 01:05:27,840 - ได้ยายังจ๊ะ - [ยอด] ยาจ้ะ 882 01:05:28,440 --> 01:05:31,120 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 883 01:05:42,760 --> 01:05:44,000 ทองอ้น 884 01:05:44,520 --> 01:05:47,320 บัว เอ็งมาทำอะไร 885 01:05:47,400 --> 01:05:49,720 ฉันจะมาบอกว่าผาดอาหารเป็นพิษ 886 01:05:49,800 --> 01:05:50,800 อยากได้ยา 887 01:05:51,480 --> 01:05:54,760 แล้วทำไมคนไข้เยอะขนาดนี้ เป็นอะไรกันเหรอ 888 01:05:54,840 --> 01:05:56,120 ไข้ป่วง 889 01:05:56,200 --> 01:05:58,760 ก็คงเป็นโรคเดียวกับที่เอ็งเรียกว่า อาหารเป็นพิษกระมัง 890 01:05:59,320 --> 01:06:01,960 หูย เป็นเยอะขนาดนี้เลยเหรอ 891 01:06:02,040 --> 01:06:05,320 ใช่ ข้ายังไม่รู้เลยว่าจะให้ผู้ไข้กินอาหารอะไร 892 01:06:05,400 --> 01:06:07,120 เพราะต้องระวังเรื่องการกินให้มาก 893 01:06:11,000 --> 01:06:12,520 งั้นเอาอย่างนี้ดีไหม 894 01:06:12,600 --> 01:06:14,600 เดี๋ยวฉันช่วยทำอาหารเลี้ยงคนไข้ที่นี่ 895 01:06:14,680 --> 01:06:17,280 จะได้สะอาด ปลอดภัย แล้วก็ถูกหลักอนามัยด้วย 896 01:06:19,160 --> 01:06:22,760 [ผู้หญิง] หมอๆ มาดูลูกข้าที 897 01:06:23,440 --> 01:06:24,520 หมอ 898 01:06:25,720 --> 01:06:28,640 ลูกข้าหลับไปตั้งแต่เมื่อคืน ปลุกเท่าไรก็ไม่ตื่น 899 01:06:28,720 --> 01:06:30,920 [ดนตรีเร้าใจ] 900 01:06:41,200 --> 01:06:43,960 ทองอ้น น้องเขาตัวแข็งหมดแล้ว 901 01:06:44,040 --> 01:06:45,840 น่าจะเสียไปหลายชั่วโมงแล้ว 902 01:06:57,880 --> 01:06:58,960 ทุกคนฟังทางนี้ 903 01:06:59,040 --> 01:07:02,880 ขอให้ทุกคนไว้ใจ และอย่าได้คลางแคลงสงสัยในตัวพวกข้าเลย 904 01:07:02,960 --> 01:07:04,600 [เสียงร้องตะโกนต่อสู้] 905 01:07:05,360 --> 01:07:06,480 [เสียงดาบเฉือนเนื้อ] 906 01:07:06,560 --> 01:07:08,920 ยามสงคราม อาหารต้องอิ่มท้อง 907 01:07:09,000 --> 01:07:11,600 [หม่อมต่วน] พกพาง่าย แล้วก็เก็บงำได้นาน 908 01:07:11,680 --> 01:07:14,800 [เจ้าหน้าที่วัง] ให้นักเรียนหมอทุกคน ไปช่วยงานที่สนามรบเป็นการด่วน 909 01:07:14,880 --> 01:07:16,840 ข้าจะรีบกลับมา ข้าไปนะ 910 01:07:16,920 --> 01:07:18,800 ฉันจะรอจนกว่าเธอจะกลับมา 911 01:07:19,280 --> 01:07:21,960 [ทหาร] หมอแลทหาร ถูกข้าศึกจับไปขอรับ 912 01:07:22,040 --> 01:07:23,520 [ดนตรีระทึก] 913 01:07:24,880 --> 01:07:26,000 ข้าต้องไปช่วยพี่ข้า 914 01:07:26,080 --> 01:07:28,000 [เพื่อนนักเรียน] เฮ้ย ทองอ้น 915 01:07:28,080 --> 01:07:30,560 [เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม" โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์] 92033