All language subtitles for Royal Doctor_S01E17_Episode 17.Thai (CC)
Afrikaans
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:16,040 --> 00:00:18,120
[เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil Tan]
2
00:02:05,720 --> 00:02:08,479
แกงสิงหลถ้วยแรกของบัว
3
00:02:10,000 --> 00:02:12,080
รู้ไหมว่าตำรับประทินโฉมเนี่ย
4
00:02:12,160 --> 00:02:13,520
[เทียบ] สำคัญมากนะ
5
00:02:13,600 --> 00:02:17,360
เอ็งสองคนรู้แล้ว ห้ามไปบอกใครเด็ดขาด
6
00:02:17,440 --> 00:02:19,480
[เสียงถีบและเสียงโห่ร้อง]
7
00:02:19,560 --> 00:02:20,920
[หมอนพ] เห็นทีพวกข้า
8
00:02:21,000 --> 00:02:22,880
คงจะสอนพวกเอ็งไม่ได้แล้วกระมัง
9
00:02:22,960 --> 00:02:24,160
โธ่ครู
10
00:02:24,240 --> 00:02:25,680
เอ็งจำที่ตรงนี้ได้หรือไม่
11
00:02:25,760 --> 00:02:28,200
เป็นวันแรกที่ลุงยอมสอนวิชาตัวเลขให้ฉันจ้ะ
12
00:02:28,280 --> 00:02:29,760
วิชาตัวเลข
13
00:02:30,240 --> 00:02:31,320
วิชาตัวเลข
14
00:02:31,400 --> 00:02:34,600
เราเคยมีหมอผู้หนึ่ง เก่งกาจในเรื่องนี้มาก
15
00:02:34,680 --> 00:02:37,240
และกระผมคิดว่าเราได้เจอตัวเขาแล้วขอรับ
16
00:02:39,080 --> 00:02:40,120
ลุงถ่ายทอดวิชานี้ให้ฉันเถอะ
17
00:02:40,200 --> 00:02:41,320
[อ่ำ] ฉันอยากเก่งแบบลุง
18
00:02:44,000 --> 00:02:47,920
[หมอเปรื่อง] ตามที่พวกกระผม
ไปเฝ้าดูการเรียนการสอนของหมอแสงมา
19
00:02:48,520 --> 00:02:50,440
ถือว่าเป็นไปได้ด้วยดีขอรับ
20
00:02:50,520 --> 00:02:51,960
ไม่น่าเชื่อนะ
21
00:02:52,040 --> 00:02:54,960
ไม่คิดว่ามันจะสะดวกราบรื่นเยี่ยงนี้
22
00:02:55,040 --> 00:02:56,640
[ดนตรีไม่ชอบมาพากล]
23
00:02:56,720 --> 00:03:00,280
ในทีแรก พวกเด็กๆ ก็พยศอยู่เหมือนกันขอรับ
24
00:03:00,360 --> 00:03:02,560
แต่พอท่านหมอสำแดงปาฏิหาริย์
25
00:03:02,640 --> 00:03:04,320
ทำนายนิสัยใจคอ
26
00:03:04,400 --> 00:03:07,240
[หมอชิด] และอาการบกพร่องต่างๆ
ของแต่ละคนได้แม่นยำ
27
00:03:07,320 --> 00:03:10,280
พวกเด็กๆ ก็ยอมศิโรราบแต่โดยดีขอรับ
28
00:03:10,360 --> 00:03:12,720
[เสียงหัวเราะ]
ให้มันได้อย่างนั้นสิ
29
00:03:12,800 --> 00:03:15,440
[เสียงพระยาบำเรอราชหัวเราะพึงพอใจ]
30
00:03:15,520 --> 00:03:16,760
[พระยาบำเรอราช] อือ
31
00:03:16,840 --> 00:03:20,600
[หมอตาบอด] ปถวี อาโป วาโย เตโช
32
00:03:21,120 --> 00:03:24,440
ในร่างกายของคนเรา
มีองค์ประกอบเหล่านี้อยู่เท่าใด
33
00:03:25,320 --> 00:03:28,400
ยี่สิบ สิบสอง หก สี่ เรียงตามลำดับขอรับ
34
00:03:28,480 --> 00:03:29,920
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
35
00:03:30,000 --> 00:03:31,920
ถ้าเกิดเจ็บป่วยขึ้นมา
36
00:03:32,480 --> 00:03:34,240
ตัวเลขเหล่านี้จะเป็นเท่าใด
37
00:03:39,960 --> 00:03:42,480
ตัวเลขเหล่านี้ก็จะแปรปรวนอย่างไรล่ะ
38
00:03:44,240 --> 00:03:45,920
[หมอตาบอด] ที่คนเราเจ็บป่วย
39
00:03:46,000 --> 00:03:48,280
ก็เพราะว่ามีธาตุใดธาตุหนึ่ง
40
00:03:48,360 --> 00:03:49,720
หรือหลายธาตุ
41
00:03:50,920 --> 00:03:54,160
เกิดการกำเริบ หย่อน หรือพิการ
42
00:03:54,760 --> 00:03:57,880
[หมอตาบอด] แล้วถ้าจะทำให้
กลับมาสบายดีดังเดิม
43
00:03:58,440 --> 00:03:59,880
ต้องทำเยี่ยงไร
44
00:04:01,600 --> 00:04:03,280
ต้องหายามาแก้
45
00:04:03,360 --> 00:04:06,160
ให้ตัวเลขที่ผิดเพี้ยน กลับมาดังเดิมขอรับ
46
00:04:07,440 --> 00:04:08,440
ถูกต้อง
47
00:04:10,040 --> 00:04:13,960
เราจะต้องหายาที่มีค่าตัวเลขพอดี
48
00:04:14,680 --> 00:04:16,560
เช่น ผู้ที่มีปถวีหย่อน
49
00:04:16,640 --> 00:04:18,600
จาก 20 เป็น 15
50
00:04:18,680 --> 00:04:21,480
[หมอตาบอด] จะต้องหายาที่มีค่าปถวีห้า
51
00:04:21,560 --> 00:04:24,720
มาเติมให้เป็น 20 ดังเดิม
52
00:04:25,840 --> 00:04:28,600
แล้วถ้า เป็นไข้ตัวร้อนล่ะขอรับ
53
00:04:29,320 --> 00:04:31,040
ก็เตโชกำเริบ
54
00:04:31,120 --> 00:04:33,200
จากสี่ เป็นห้าหรือหก
55
00:04:33,280 --> 00:04:36,960
และเตโชลดลงได้ด้วยอาโป
56
00:04:38,360 --> 00:04:40,000
ไฟลดด้วยน้ำ
57
00:04:42,480 --> 00:04:46,240
จะต้องเพิ่มอาโป จาก 12 เป็น 14
58
00:04:47,200 --> 00:04:51,080
เพื่อให้ที่เกินมาสองไปลดเตโชลง
59
00:04:51,160 --> 00:04:53,320
เตโชจะกลับเป็นสี่ดังเดิม
60
00:04:54,480 --> 00:04:56,480
[ดนตรีสงบ]
61
00:04:57,960 --> 00:04:59,080
ลุงจ๊ะ
62
00:04:59,160 --> 00:05:02,800
แล้วเราจะรู้ได้เยี่ยงไร
ว่าตัวยามีค่าเลขเท่าใดจ๊ะ
63
00:05:04,840 --> 00:05:06,280
ก็นั่นแหละ
64
00:05:07,080 --> 00:05:08,840
ต้องสัมผัสเอา
65
00:05:20,040 --> 00:05:23,120
เอ็ง ตรงนั้นน่ะ มานี่ซิ
66
00:05:24,240 --> 00:05:25,360
เอ็งนั่นแหละ
67
00:05:38,320 --> 00:05:39,760
ยานี้
68
00:05:39,840 --> 00:05:41,800
มีค่าตัวเลขเป็นเท่าใด
69
00:05:44,640 --> 00:05:46,320
กระผมไม่เห็นจะมีตัวเลขเลยขอรับ
70
00:05:48,040 --> 00:05:49,560
ฝึกต่อไป
71
00:05:50,240 --> 00:05:52,640
เดี๋ยวเอ็งก็จะเห็นไปทีละตัวสองตัว
72
00:05:54,880 --> 00:05:56,440
ลองชิมดูซิ
73
00:06:00,840 --> 00:06:01,840
ฝาดขอรับ
74
00:06:02,880 --> 00:06:04,160
เลขแปด
75
00:06:05,880 --> 00:06:07,080
[พึมพำ]
ค่าตัวยา
76
00:06:07,640 --> 00:06:09,120
อ๋อ เฮ้ย ไอ้ทองอ้น
77
00:06:09,200 --> 00:06:12,000
ถ้าจะต้องจำค่าตัวยาทั้งหมดเนี่ย มันมีกี่ตัววะ
78
00:06:12,560 --> 00:06:15,400
ก็มีพืชวัตถุ สัตว์วัตถุ ธาตุวัตถุ
79
00:06:15,960 --> 00:06:18,400
ถ้าหมดป่าก็ประมาณหมื่นกว่าตัวทีเดียวล่ะ
80
00:06:18,480 --> 00:06:19,880
อ๋อ ก็แค่หมื่นกว่าตัว
81
00:06:19,960 --> 00:06:21,280
[เสียงสะบัดริมฝีปาก]
หา
82
00:06:21,840 --> 00:06:23,080
[เจิด] หมื่นกว่าตัว
83
00:06:23,160 --> 00:06:25,560
โห ทำไมมันเยอะอย่างนั้นวะ
84
00:06:25,640 --> 00:06:26,720
เยอะอยู่ว่ะ
85
00:06:27,280 --> 00:06:28,320
[เสียงโอดครวญ]
86
00:06:28,920 --> 00:06:31,560
ใครจะไปจำหมดวะ หมื่นกว่าตัว
87
00:06:35,160 --> 00:06:37,400
เขียนเสร็จหมดทุกคนแล้วใช่ไหม
88
00:06:38,320 --> 00:06:39,520
เสร็จแล้วขอรับ
89
00:06:39,600 --> 00:06:41,320
ข้าจะเฉลยแล้วนะ
90
00:06:41,400 --> 00:06:43,680
[ดนตรีตื่นเต้น]
91
00:06:48,280 --> 00:06:49,880
เลขตัวแรก
92
00:06:49,960 --> 00:06:52,920
ของพืชวัตถุชนิดนี้ก็คือ…
93
00:06:54,240 --> 00:06:55,280
เลขเจ็ด
94
00:06:55,360 --> 00:06:57,320
[เสียงครางดีใจ]
95
00:06:59,800 --> 00:07:01,560
- เจิด ข้าถูก
- ข้าผิดไง
96
00:07:01,640 --> 00:07:02,920
- อ๋อ
- [ยอด] ข้าก็ผิด
97
00:07:03,960 --> 00:07:05,160
ใกล้เคียงแล้วไอ้เจิด
98
00:07:06,000 --> 00:07:08,520
ถ้าใครได้ตัวเลขใกล้เคียง
99
00:07:08,600 --> 00:07:11,280
[หมอตาบอด] เช่น หก หรือแปด
100
00:07:11,840 --> 00:07:15,520
คราวหน้า ต้องมีสมาธิให้มากกว่านี้
101
00:07:17,120 --> 00:07:19,480
[หมอตาบอด] เปิดผัสสะให้มากกว่านี้
102
00:07:20,560 --> 00:07:22,800
และเชื่อมั่นให้มากกว่านี้ เข้าใจไหม
103
00:07:24,000 --> 00:07:25,440
[พร้อมกัน]
เข้าใจขอรับ
104
00:07:25,520 --> 00:07:26,960
[อ่ำ] แต่กระผมไม่เข้าใจขอรับ
105
00:07:27,440 --> 00:07:29,840
ทำไมไม่ใช้อายตนะให้ครบทั้งหก
106
00:07:29,920 --> 00:07:31,520
แต่ใช้จิตเพียงอย่างเดียว
107
00:07:31,600 --> 00:07:33,880
ตา หู จมูก ลิ้น กาย ทำไมไม่ใช้ขอรับ
108
00:07:34,440 --> 00:07:35,520
จริงด้วยขอรับ
109
00:07:36,800 --> 00:07:37,960
ดี
110
00:07:38,760 --> 00:07:40,520
เป็นคำถามที่ดี
111
00:07:43,160 --> 00:07:44,160
ไอ้ทองอ้น
112
00:07:44,920 --> 00:07:45,800
ตอบที
113
00:07:47,440 --> 00:07:48,800
เพราะถ้าเราใช้รวมทั้งหก
114
00:07:48,880 --> 00:07:50,840
เราก็จะไม่ได้ฝึกแต่ละอย่างอย่างเข้มข้น
115
00:07:50,920 --> 00:07:52,640
ทำให้เกิดการผิดพลาดได้
116
00:07:52,720 --> 00:07:56,120
เช่น ตัวยารสเดียวกัน กลิ่นเดียวกัน
แต่มีรสรองที่ต่างกัน
117
00:07:56,200 --> 00:07:58,080
[ทองอ้น] สรรพคุณก็จะแตกต่างกัน
118
00:07:58,160 --> 00:08:01,480
ถ้าวันใดที่ลิ้นเราพลาด
เราก็คงยังมีสัมผัสที่แม่นยำ
119
00:08:02,520 --> 00:08:04,600
[เสียงครางแสดงความเข้าใจ]
ข้าเข้าใจแล้ว
120
00:08:04,680 --> 00:08:08,000
ถ้าเยี่ยงนั้น พวกเราต้องฝึกให้หนักขึ้น
ใช่ไหมขอรับครู
121
00:08:08,080 --> 00:08:09,400
ไอ้นี่
[เสียงกระแทกไม้เท้า]
122
00:08:09,480 --> 00:08:10,720
[ดนตรีหยุด]
123
00:08:11,280 --> 00:08:12,880
ข้าบอกอย่าเรียกข้าว่าครู
124
00:08:16,160 --> 00:08:17,160
[เสียงกระแทกไม้เท้า]
125
00:08:21,160 --> 00:08:23,120
[อ่ำ] เฮ้ย ครู
[เสียงนักเรียนอุทานตกใจ]
126
00:08:23,640 --> 00:08:24,600
- ลุง
- [อ่ำ] เอ๊ย
127
00:08:24,680 --> 00:08:26,320
[ทองอ้น] ลุง
[เสียงครางผ่อนหายใจ]
128
00:08:26,400 --> 00:08:27,840
ลุง
[เสียงถอนใจ]
129
00:08:27,920 --> 00:08:29,120
เป็นอะไรไหมจ๊ะ
130
00:08:29,200 --> 00:08:30,640
ไม่เป็นไรๆ
131
00:08:31,440 --> 00:08:32,520
เสียหลักนิดหน่อย
132
00:08:34,360 --> 00:08:36,640
ถ้าอย่างนั้น วันนี้พอแค่นี้ก่อนดีกว่าจ้ะ
133
00:08:36,720 --> 00:08:38,320
ลุงสอนมาทั้งวันแล้ว
134
00:08:38,400 --> 00:08:40,280
ไปจ้ะ ฉันพาไปส่งบ้าน
135
00:08:42,080 --> 00:08:43,120
- ข้าไปด้วย
- เฮ้ยๆ
136
00:08:43,200 --> 00:08:44,080
- ข้าไปด้วย
- ข้าไปด้วย
137
00:08:44,159 --> 00:08:45,560
- ไปด้วยๆ ข้าไปด้วย
- ข้าด้วยๆ
138
00:08:48,240 --> 00:08:49,160
[ทองอ้นพูดเบาๆ ]
ไปจ้ะ
139
00:08:54,640 --> 00:08:57,720
แหม นางบัว เวลาที่หน้าเราผ่องเนี่ย
140
00:08:57,800 --> 00:09:00,960
เดินไปไหนมาไหน มันก็เชิดหน้าเชิดตาดีเนอะ
141
00:09:01,040 --> 00:09:03,880
ดีกว่าตอนที่หน้าโทรมๆ เซาๆ เนอะแม่บัวเนอะ
142
00:09:04,480 --> 00:09:05,440
จริง
143
00:09:05,520 --> 00:09:08,960
นี่ ผาด ลองดูซิว่าเด็กคนนั้นยังอยู่แถวนี้ไหม
144
00:09:09,040 --> 00:09:11,040
[ดนตรีสดใส]
145
00:09:11,120 --> 00:09:13,440
เฮ้ย นั่นไงแม่บัว อยู่นั่น
146
00:09:14,000 --> 00:09:15,320
[เสียงบัวพ่นลมหายใจหยันๆ ]
147
00:09:18,480 --> 00:09:20,760
[บัว] น้อง คุยกับพี่หน่อยสิจ๊ะ
148
00:09:22,600 --> 00:09:25,400
อ้าว พี่สาว ไปทำอะไรมาเหรอจ๊ะ
149
00:09:25,480 --> 00:09:26,880
สวยขึ้นเป็นกองเชียว
150
00:09:26,960 --> 00:09:28,640
[เอฟเฟกต์เสียงวิ้ง]
151
00:09:28,720 --> 00:09:31,120
ทีอย่างนี้มาเรียกพี่สาวนะ
152
00:09:31,200 --> 00:09:32,560
ไม่มีอะไรหรอก
153
00:09:32,640 --> 00:09:35,440
พี่แค่อยากให้น้องเห็นหนังหน้าของพี่ชัดๆ
154
00:09:35,520 --> 00:09:37,760
ว่าหน้าพี่ยังเป๊ะอยู่
155
00:09:38,320 --> 00:09:40,640
ทีหลังน่ะอย่ามาเรียกป้านะ รู้หรือเปล่า
156
00:09:41,160 --> 00:09:42,480
จ้ะ พี่
157
00:09:42,560 --> 00:09:44,560
[เอฟเฟกต์เสียงวิ้งและเสียงตบมือพอใจ]
158
00:09:46,520 --> 00:09:48,320
[เสียงอุทานตกใจ]
[ทองอ้น] ระวังจ้ะลุง
159
00:09:48,400 --> 00:09:50,520
นางบัว ดูนู่นสิ
160
00:09:51,920 --> 00:09:53,800
ลุงคนนั้นเขาเป็นใคร
161
00:09:53,880 --> 00:09:58,160
ทำไมนักเรียนหมอ
ถึงได้เดินล้อมหน้าล้อมหลังเยี่ยงนั้นล่ะ
162
00:09:59,160 --> 00:10:00,360
[บัวทำเสียงเข้าใจ]
163
00:10:00,440 --> 00:10:03,320
คุณลุงคนนั้นน่ะ เป็นหมอที่เก่งมากเลยนะ
164
00:10:03,400 --> 00:10:07,040
เขามีวิชาแปลกๆ
ที่ไม่ได้อยู่ในตำราอีกเยอะมากเลย
165
00:10:07,720 --> 00:10:10,120
นี่เขาคงยอมสอนพวกนักเรียนหมอแล้วแหละ
166
00:10:10,880 --> 00:10:12,880
- [ผาด] อือ
- [บัว] ดูสิ
167
00:10:12,960 --> 00:10:15,880
พวกนักเรียนหมอ ดูรักครูของเขาดีเนอะ
168
00:10:15,960 --> 00:10:17,960
หือ น่ารักเชียวแหละ
169
00:10:18,040 --> 00:10:22,400
ไม่คิดเลยว่าพวกทโมนพวกนี้
จะมีมุมอ่อนโยนเยี่ยงนี้
170
00:10:22,480 --> 00:10:24,160
[ดนตรีผ่อนคลาย]
171
00:10:24,240 --> 00:10:26,240
อ้าว บัว ผาด
172
00:10:27,520 --> 00:10:29,760
ทองอ้น จะไปส่งลุงเหรอ
173
00:10:29,840 --> 00:10:30,920
ใช่
174
00:10:31,640 --> 00:10:33,800
มาเดินด้วยกันไหมจ๊ะ แม่บัว
175
00:10:34,640 --> 00:10:37,520
ไม่ล่ะจ้ะ ตามสบายเลยพ่อ
176
00:10:38,920 --> 00:10:40,520
มาเถิดจ้ะแม่
177
00:10:41,040 --> 00:10:42,200
ฉันเหงา
178
00:10:42,760 --> 00:10:44,200
ฉันเดียวดายน่ะ
179
00:10:44,280 --> 00:10:45,600
[เอฟเฟกต์เสียงเบรก]
180
00:10:45,680 --> 00:10:49,160
เหงาห่าอะไรวะ เพื่อนตั้งโขยง มานี่
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
181
00:10:50,160 --> 00:10:51,560
[เสียงพูดคุยกันเบาๆ ]
182
00:10:52,920 --> 00:10:54,040
ระวังจ้ะ
183
00:10:55,360 --> 00:10:56,640
[เสียงบัวหัวเราะเล็กน้อย]
184
00:10:56,720 --> 00:10:58,240
มองทางสิ
185
00:11:09,840 --> 00:11:11,240
[เสียงหม่อมต่วนหัวเราะแผ่วเบา]
186
00:11:15,840 --> 00:11:17,520
ยาประทินโฉมขอรับ
187
00:11:18,120 --> 00:11:19,320
ไว้ใช้พอกหน้า
188
00:11:19,400 --> 00:11:21,440
[ทองแท้] วันนี้แม่ๆ ของกระผมทำไว้
189
00:11:21,520 --> 00:11:22,880
จึงเอามาฝากขอรับ
190
00:11:23,440 --> 00:11:24,880
ขอบใจหมอมากนะ
191
00:11:26,360 --> 00:11:28,760
เรื่องสังขารเนี่ย ฉันปลงแล้วล่ะ
192
00:11:29,920 --> 00:11:31,680
ยกให้สาวๆ เขาดีกว่า
193
00:11:32,480 --> 00:11:33,760
เอ้า แม่แม้น
194
00:11:34,240 --> 00:11:35,360
[หม่อมต่วน] ฉันให้
195
00:11:35,440 --> 00:11:37,480
[ดนตรีซึ้ง]
196
00:11:42,720 --> 00:11:44,680
อือ หมอทองแท้
197
00:11:44,760 --> 00:11:47,760
ไหนๆ ก็ทำให้แม้นเขาด้วยเลยเป็นไร
198
00:11:47,840 --> 00:11:49,840
ยายแม้นเขาไม่เคยทำมาก่อน
199
00:11:49,920 --> 00:11:51,800
ประเดี๋ยวจะทำผิดๆ ถูกๆ
200
00:11:52,840 --> 00:11:56,160
จากสวย จะกลายเป็นไม่สวยไป
201
00:12:00,440 --> 00:12:01,560
กระหม่อม
202
00:12:03,640 --> 00:12:05,800
[ดนตรีหวานผ่อนคลาย]
203
00:12:45,160 --> 00:12:46,160
แม่
204
00:12:47,960 --> 00:12:50,520
แม่คิดว่าหมอทองแท้เป็นคนอย่างไรรึ
205
00:12:51,960 --> 00:12:53,520
หมอทองแท้รึ
206
00:12:53,600 --> 00:12:55,080
[ดนตรีซึ้ง]
207
00:12:55,160 --> 00:12:56,600
ก็ดูสุขุม
208
00:12:57,320 --> 00:12:59,560
[หม่อมต่วน] ดูมีความรู้มีความสามารถ
209
00:13:00,120 --> 00:13:02,280
หน้าตาก็สะอาดหมดจด
210
00:13:02,360 --> 00:13:05,400
ใครได้ไปเป็นลูกเป็นหลานก็น่าภาคภูมิใจ
211
00:13:05,960 --> 00:13:07,640
ลูกตรัสถามทำไมรึ
212
00:13:09,640 --> 00:13:11,480
ลูกกำลังหมายตาไว้
213
00:13:12,080 --> 00:13:14,520
ว่าถ้าได้หมอทองแท้มาดูแลแม้น
214
00:13:15,080 --> 00:13:17,120
เราก็คงจะหมดห่วงไปได้
215
00:13:18,240 --> 00:13:21,280
หมอทองแท้ก็ดูแลแม่แม้นอยู่แล้วนี่
216
00:13:21,360 --> 00:13:23,840
เจ็บป่วยอันใด เรียกเมื่อไหร่ก็มา
217
00:13:28,000 --> 00:13:29,800
ลูกหมายถึง…
218
00:13:30,760 --> 00:13:32,120
ดูแลไปทั้งชีวิต
219
00:13:33,520 --> 00:13:34,360
[หม่อมต่วน] หือ
220
00:13:35,680 --> 00:13:38,480
[ดนตรีตื่นเต้น]
221
00:13:49,280 --> 00:13:51,520
[ดนตรีผ่อนคลาย]
222
00:13:55,240 --> 00:13:56,440
ดึกแล้ว
223
00:13:57,280 --> 00:13:58,720
เอ็งยังไม่ง่วงรึ
224
00:13:59,800 --> 00:14:02,960
นานๆ พ่อจะได้กลับมานอนข้างๆ ฉัน
225
00:14:03,040 --> 00:14:04,720
ฉันไม่อยากหลับเลยจ้ะ
226
00:14:06,440 --> 00:14:08,120
เอ็งโกรธพ่อหรือไม่
227
00:14:08,600 --> 00:14:10,480
ที่พ่อไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับเอ็ง
228
00:14:11,000 --> 00:14:12,200
ไม่เลยจ้ะ
229
00:14:12,280 --> 00:14:16,280
ฉันรู้ว่าพ่อต้องออกไปทำประโยชน์เพื่อคนอื่น
230
00:14:18,640 --> 00:14:20,360
ขอบใจเอ็งมากนะ
231
00:14:20,440 --> 00:14:22,680
[ดนตรีซึ้ง]
232
00:14:23,400 --> 00:14:26,760
ฉันมีพี่บัวเป็นเพื่อนเล่น ไม่เหงาเลยจ้ะ
233
00:14:27,920 --> 00:14:29,880
ไหนเอ็งเล่าให้พ่อฟังซิ
234
00:14:29,960 --> 00:14:31,640
ว่าเอ็งเล่นอะไรกับพี่บัวบ้าง
235
00:14:31,720 --> 00:14:33,960
เล่นเป็นหมอกับแม่ครัวจ้ะ
236
00:14:34,480 --> 00:14:35,840
หมอกับแม่ครัว
237
00:14:36,480 --> 00:14:38,520
ฉันเล่นเป็นหมอถามอาการ
238
00:14:38,600 --> 00:14:41,480
ส่วนพี่บัวเล่นเป็นแม่ครัวทำอาหารจ้ะ
239
00:14:41,560 --> 00:14:43,480
[เสียงพ่นลมขำ]
240
00:14:43,560 --> 00:14:44,560
[ทองแท้] อือ
241
00:14:48,040 --> 00:14:50,040
[ดนตรีไม่ชอบมาพากล]
242
00:14:55,120 --> 00:14:57,120
[เสียงไอ]
243
00:14:57,200 --> 00:15:00,440
[เสียงไอหนักขึ้น]
244
00:15:07,400 --> 00:15:10,760
ให้ข้าพระพุทธเจ้า
ไปตามคุณแม้นวาดไหมพระพุทธเจ้าข้า
245
00:15:16,240 --> 00:15:17,440
อย่าให้แม้นรู้
246
00:15:18,640 --> 00:15:22,240
แต่ฝ่าพระบาททรงพระกรรสะ
ทุกคืนเลยนะพระพุทธเจ้าข้า
247
00:15:22,320 --> 00:15:24,160
[เสียงไอและเสียงตบที่นอน]
248
00:15:24,240 --> 00:15:27,240
[เสียงสูดหายใจเหนื่อยหอบ]
249
00:15:33,040 --> 00:15:35,040
[ดนตรีหม่นหมอง]
250
00:16:05,040 --> 00:16:06,080
[ดนตรีหยุด]
251
00:16:12,320 --> 00:16:13,440
ยิ้มอะไร
252
00:16:13,520 --> 00:16:15,920
[ดนตรีอ่อนหวาน]
253
00:16:16,000 --> 00:16:17,240
ข้ามีความสุข
254
00:16:17,800 --> 00:16:19,520
เอ็งจะไม่ให้ข้ายิ้มได้อย่างไร
255
00:16:21,280 --> 00:16:23,440
ยิ้มแก้มปริเลยนะ
256
00:16:23,960 --> 00:16:26,040
สงสัยจะสุขมากเลยนะเนี่ย
257
00:16:27,480 --> 00:16:29,440
ช่วงนี้ชีวิตข้ามีความสุข
258
00:16:29,520 --> 00:16:31,920
ลุงก็ยอมมาสอนหนังสือให้เพื่อนข้า
259
00:16:32,520 --> 00:16:34,800
แม่ข้ากับป้าเทียบก็รักใคร่กันดี
260
00:16:36,440 --> 00:16:38,160
แม้แต่เอ็งยังอารมณ์ดี
261
00:16:39,000 --> 00:16:41,080
ข้าเลยอยากกลับมาบ้านทุกวันเลย
262
00:16:45,760 --> 00:16:47,120
น่าอิจฉาจัง
263
00:16:47,720 --> 00:16:48,960
อิจฉาทำไม
264
00:16:50,360 --> 00:16:52,680
ก็เธอมีครอบครัวรออยู่ที่บ้านไง
265
00:16:54,520 --> 00:16:56,680
จริงสิ เอ็งไม่มี
266
00:16:58,120 --> 00:17:00,040
ข้าไม่น่าพูดให้เอ็งคิดมากเลย
267
00:17:01,920 --> 00:17:03,720
คิดมากทำไมเล่า
268
00:17:03,800 --> 00:17:06,000
ฉันเลิกคิดตั้งแต่โตมาแล้ว
269
00:17:15,839 --> 00:17:17,839
เอ็งยังอยากกลับไปที่โลกของเอ็งไหม
270
00:17:20,240 --> 00:17:21,400
อยากสิ
271
00:17:22,440 --> 00:17:24,359
เอ็งอยากกลับไปเจอใครรึ
272
00:17:24,440 --> 00:17:26,480
[ดนตรีโรแมนติก]
273
00:17:33,760 --> 00:17:35,640
ทำไมเอ็งไม่คิดอยู่ที่นี่ต่อไปล่ะ
274
00:17:40,760 --> 00:17:42,920
เอ็งก็คิดเสียว่าข้าคือครอบครัว
275
00:17:43,640 --> 00:17:45,240
เอ็งก็อยู่กับข้าที่นี่แหละ
276
00:17:49,440 --> 00:17:50,920
ข้าอยากให้เอ็งอยู่
277
00:17:58,160 --> 00:17:59,880
ข้าแค่อยากบอกให้เอ็งรู้
278
00:18:16,120 --> 00:18:17,600
พระจันทร์สวยจัง
279
00:18:36,320 --> 00:18:37,560
[ดำ] ไอ้อ่ำ
280
00:18:37,640 --> 00:18:39,760
เอ็งว่าสยามเราจะมีสงครามไหมวะ
281
00:18:40,600 --> 00:18:42,880
บ้านเราก็มีอยู่เนืองๆ ไม่เห็นแปลก
282
00:18:43,520 --> 00:18:45,120
นั่นมันแค่ปราบโจรกบฏ
283
00:18:45,200 --> 00:18:46,880
แต่นี่ข้าหมายถึงสงคราม
284
00:18:48,240 --> 00:18:49,680
เอ็งจะถามทำไม
285
00:18:49,760 --> 00:18:51,360
อยู่แบบสงบไม่ชอบรึ
286
00:18:53,600 --> 00:18:56,040
พวกเอ็งเงียบๆ หน่อยสิวะ เสียสมาธิหมด
287
00:18:56,120 --> 00:18:57,720
[ดนตรีตึงเครียด]
288
00:18:57,800 --> 00:18:59,240
โอ๊ย ไอ้พวกบ้านหมอ
289
00:18:59,320 --> 00:19:01,800
คุยกันอยู่ได้ เลขเลิกหายหมดแล้ว
290
00:19:02,640 --> 00:19:05,600
ลุง ไอ้พวกนี้มันคุยกัน รบกวนสมาธิคนอื่น
291
00:19:10,360 --> 00:19:11,400
ลุงจ๊ะ
292
00:19:12,240 --> 00:19:13,360
[เจิด] ลุง
293
00:19:14,200 --> 00:19:15,240
หรือว่าจะหลับวะ
294
00:19:15,720 --> 00:19:17,760
ลุงจ๊ะลุง ตื่นได้แล้วจ้ะ
295
00:19:18,240 --> 00:19:19,360
[เจิด] ลุง
296
00:19:20,320 --> 00:19:21,520
ลุงจ๋า
297
00:19:22,560 --> 00:19:23,960
- ไอ้ยอด
- จ๊ะ
298
00:19:24,040 --> 00:19:25,480
เอ็งไปปลุกลุงเขาทีซิ
299
00:19:31,080 --> 00:19:33,040
[ยอด] ลุงๆ
300
00:19:33,120 --> 00:19:35,360
ลุงจ๊ะ ลุง
301
00:19:35,440 --> 00:19:37,640
[เอฟเฟกต์ไม่ชอบมาพากล]
302
00:19:40,520 --> 00:19:42,120
[เอฟเฟกต์ระทึก]
303
00:19:42,200 --> 00:19:43,640
- เฮ้ยๆ
- ลุง
304
00:19:43,720 --> 00:19:44,560
เฮ้ย
305
00:19:44,640 --> 00:19:45,760
ลุง
306
00:19:46,480 --> 00:19:47,600
ลุง
307
00:19:47,680 --> 00:19:49,120
ลุงตื่นจ้ะ
308
00:19:49,760 --> 00:19:50,680
ลุงจ๊ะ
309
00:19:54,680 --> 00:19:56,480
[ดนตรีระทึก]
310
00:20:05,760 --> 00:20:08,040
ใครมาช่วยจับชีพจรลุงเขาที
311
00:20:08,120 --> 00:20:09,320
ข้าหาไม่เจอ
312
00:20:28,080 --> 00:20:29,120
ไม่มี
313
00:20:29,760 --> 00:20:31,360
ไม่มีชีพจรเต้นเลย
314
00:20:32,280 --> 00:20:33,720
ลุงตายแล้ว
315
00:20:33,800 --> 00:20:36,040
[เสียงร้องตกใจ]
316
00:20:36,120 --> 00:20:38,120
[ดนตรีตื่นเต้น]
317
00:21:02,680 --> 00:21:03,800
พอแล้ว ไอ้ทองอ้น
318
00:21:04,840 --> 00:21:06,400
ลุงแกไปสบายแล้ว
319
00:21:07,560 --> 00:21:09,560
[ดนตรีสะเทือนอารมณ์]
320
00:21:26,600 --> 00:21:27,680
[เสียงสูดจมูก]
321
00:21:32,520 --> 00:21:33,760
[เสียงสะอื้น]
322
00:21:38,240 --> 00:21:41,320
[ทองอ้น] ฉันไม่กล้าหรอกจ้ะ ลูกตาคนเชียวนะ
323
00:21:41,400 --> 00:21:43,560
ข้าจะสอนเอ็งอยู่นี่ไง
324
00:21:44,840 --> 00:21:46,280
แต่ลุงตาไม่ดี
325
00:21:46,920 --> 00:21:49,920
ไม่เอา ขืนฉันไปทำตาเขาบอดล่ะแย่เลย
326
00:21:51,840 --> 00:21:53,520
ข้าดูคนผิด
327
00:21:54,320 --> 00:21:56,480
ข้านึกว่าเอ็งจะใจกล้ากว่านี้
328
00:21:57,040 --> 00:21:59,680
อ่อนเช่นนี้หรือ จะมาเรียนกับข้า
329
00:22:00,560 --> 00:22:01,760
กลับไปเถอะ
330
00:22:02,320 --> 00:22:05,600
กลับไปกินเหล้าเมายาเช่นดังเดิมเถอะ
331
00:22:06,160 --> 00:22:08,320
[ดนตรีเศร้า]
332
00:22:10,520 --> 00:22:12,560
เอ็งก็เรียนกับข้ามาตั้งนานแล้วนะ
333
00:22:13,400 --> 00:22:14,960
จำได้หมดทั้งป่าหรือยังล่ะ
334
00:22:15,720 --> 00:22:17,480
โห ลุง
335
00:22:17,560 --> 00:22:20,800
ใครจะไปจำได้จ๊ะ ฉันไม่ใช่เทวดานะจ๊ะ
336
00:22:21,360 --> 00:22:22,960
ข้าก็ไม่ใช่เทวดา
337
00:22:23,040 --> 00:22:24,920
ทำไมข้าถึงทำได้ล่ะ
338
00:22:31,960 --> 00:22:34,440
[ทองอ้น] ถ้าลุงสืบทอดวิชาลุงต่อให้คนอื่น
339
00:22:35,320 --> 00:22:38,760
มันก็เหมือนลุงได้ต่อลมหายใจของลุง
ไม่ให้ตายจากโลกนี้ไปนะจ๊ะ
340
00:22:40,440 --> 00:22:42,760
[ทองอ้น] ไหนๆ ลุงก็ยอมสอนให้ฉันคนหนึ่งแล้ว
341
00:22:43,400 --> 00:22:45,560
สอนเพื่อนฉันอีกหน่อยจะเป็นอะไรไปจ๊ะ
342
00:23:11,440 --> 00:23:13,240
ใครก็ได้ไปตามครูมาที
343
00:23:14,160 --> 00:23:15,560
ว่าพวกเราต้องทำอย่างไรต่อ
344
00:23:16,120 --> 00:23:17,200
ข้าไปเอง
345
00:23:25,240 --> 00:23:26,760
[ตะคอก]
ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ
346
00:23:27,840 --> 00:23:29,960
ลุงยังสอนวิชาพวกฉันไม่จบเลย
347
00:23:30,040 --> 00:23:31,920
ลุงจะมาตายจากไปแบบนี้ไม่ได้
348
00:23:32,520 --> 00:23:35,120
[เสียงสูดจมูก]
ทำไมลุงเห็นแก่ตัวแบบนี้ล่ะ
349
00:23:36,120 --> 00:23:38,160
ลุงเก่งทุกอย่าง รักษาทุกคนได้
350
00:23:38,240 --> 00:23:39,840
ทำไมตัวเองถึงเอาไม่รอด
351
00:23:39,920 --> 00:23:41,440
[ดนตรีระทึก]
352
00:23:41,520 --> 00:23:43,720
ถ้ารู้ว่าสังขารตัวเองไม่ดีแล้วมาสอนทำไม
353
00:23:43,800 --> 00:23:46,040
ไอ้ทองอ้น เอ็งพูดอะไรของเอ็งเนี่ย
354
00:23:46,120 --> 00:23:47,400
[สุข] เอ็งเป็นบ้าอะไรวะ ไอ้ทองอ้น
355
00:23:49,000 --> 00:23:51,760
พวกมึงอย่าไปว่ามันสิวะ
ไม่เห็นเหรอมันเสียใจอยู่
356
00:23:55,400 --> 00:23:57,640
[ดนตรีเศร้า]
357
00:24:08,840 --> 00:24:10,720
[เสียงทองอ้นสะอื้น]
358
00:24:13,640 --> 00:24:14,640
[เสียงสะอื้น]
359
00:24:19,320 --> 00:24:22,240
[เสียงทองอ้นสะอื้นร้องไห้]
360
00:24:35,080 --> 00:24:36,200
ลุงจ๊ะ
361
00:24:37,280 --> 00:24:39,480
พวกฉันคงทำบุญมาน้อยเกินไป
362
00:24:39,560 --> 00:24:42,480
จึงได้เป็นครูเป็นศิษย์กันในช่วงเวลาสั้นๆ
363
00:24:42,560 --> 00:24:44,480
[เจิด] เกิดชาติหน้าฉันใด
364
00:24:45,360 --> 00:24:48,240
ฉันจะขอตามไปเรียนวิชาจับเลขกับลุง
365
00:24:48,320 --> 00:24:49,920
ให้สำเร็จให้จงได้นะจ๊ะ
366
00:24:50,480 --> 00:24:52,480
ฉันขอโทษนะจ๊ะลุง
367
00:24:52,560 --> 00:24:54,120
ที่ฉันโง่เกินไป
368
00:24:54,680 --> 00:24:57,080
เรียนวิชาจากลุงยังไม่ทันจะสำเร็จ
369
00:24:57,160 --> 00:24:59,160
สืบทอดวิชาจากลุงก็ไม่ได้
370
00:25:01,160 --> 00:25:02,600
พวกเราอย่าเพิ่งหมดหวังกันสิ
371
00:25:03,720 --> 00:25:05,480
ถึงลุงจะจากไปแล้ว
372
00:25:05,560 --> 00:25:08,160
เราก็ต้องเอาวิชาของลุงไปฝึกกันเองต่อ
373
00:25:10,240 --> 00:25:11,520
[อ่ำ] มันต้องสำเร็จสิวะ
374
00:25:13,720 --> 00:25:16,800
ขนาดมีลุง พวกเรายังทำกันไม่ได้เลย
375
00:25:17,560 --> 00:25:19,240
แล้วนี่ลุงไม่อยู่แล้ว
376
00:25:19,760 --> 00:25:21,200
พวกเราจะทำกันได้รึ
377
00:25:29,040 --> 00:25:31,160
เอ็งไปลาลุงเสียสิ ทองอ้น
378
00:25:32,760 --> 00:25:34,960
[ดนตรีเร้าอารมณ์]
379
00:25:38,280 --> 00:25:41,160
ไอ้ทองอ้นมันคงพูดไม่ออกบอกไม่ถูกน่ะ
380
00:25:41,240 --> 00:25:43,160
ที่ลุงด่วนจากไปแบบนี้
381
00:25:43,240 --> 00:25:46,160
ขนาดลุง ทองอ้นยังเป็นเยี่ยงนี้
382
00:25:47,200 --> 00:25:50,200
ถ้าใกล้ตัวกว่านี้ ทองอ้นจะเป็นเยี่ยงไร
383
00:25:53,720 --> 00:25:55,200
ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะ
384
00:25:57,400 --> 00:26:00,920
ทองอ้น ข้าขอโทษ ข้าไม่ได้ตั้งใจ
385
00:26:05,640 --> 00:26:06,920
พวกเราออกไปกันเถอะ
386
00:26:08,560 --> 00:26:10,200
ให้ทองอ้นมันได้ร่ำลาครู
387
00:26:10,280 --> 00:26:12,400
[ดนตรีเศร้า]
388
00:26:14,440 --> 00:26:15,360
ไป
389
00:26:47,400 --> 00:26:48,480
ฉันขอโทษ
390
00:26:49,040 --> 00:26:50,920
ฉันไม่ได้ตั้งใจต่อว่าลุง
391
00:26:51,920 --> 00:26:53,960
ฉันแค่ไม่อยากให้ลุงจากไป
392
00:26:59,480 --> 00:27:02,120
ลุงต้องเข้าใจ เชื่อฉันสิ
393
00:27:04,640 --> 00:27:07,160
วิชาความรู้ที่ลุงสั่งสอนฉันมา
394
00:27:07,720 --> 00:27:10,080
ฉันจะนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์อย่างสูงสุด
395
00:27:12,960 --> 00:27:15,000
ถึงฉันจะทำไม่ได้เท่าลุง
396
00:27:15,960 --> 00:27:18,280
ฉันก็จำคำสอนของลุงได้
397
00:27:20,120 --> 00:27:21,720
ฉันจะหมั่นฝึกฝน
398
00:27:22,520 --> 00:27:23,960
พัฒนาตัวเอง
399
00:27:24,040 --> 00:27:26,840
ให้สมกับที่ลุงมุ่งมั่นสั่งสอนฉันมา
400
00:27:31,440 --> 00:27:33,120
ฉันรักลุงนะจ๊ะ
401
00:27:40,680 --> 00:27:41,760
[เสียงสูดสะอื้น]
402
00:27:45,240 --> 00:27:47,360
[ดนตรีสะเทือนอารมณ์]
403
00:28:49,520 --> 00:28:50,560
บัว
404
00:28:51,400 --> 00:28:52,960
ในวันเวลาของเอ็ง
405
00:28:53,440 --> 00:28:55,840
มีวิธีการรักษาแบบจับเลขหรือไม่
406
00:28:59,600 --> 00:29:01,000
ไม่น่ามีนะ
407
00:29:04,360 --> 00:29:06,000
นี่เราทำไม่สำเร็จหรือนี่
408
00:29:06,960 --> 00:29:09,720
สืบทอดวิชาของลุงต่อไปในอนาคตไม่ได้
409
00:29:12,440 --> 00:29:14,280
อย่าเพิ่งท้อสิ
410
00:29:14,360 --> 00:29:16,960
อาจจะมีก็ได้แต่ว่าฉันไม่รู้
411
00:29:17,040 --> 00:29:19,040
เธอก็ต้องเรียนต่อไปสิ
412
00:29:20,240 --> 00:29:22,440
แต่ถ้าสติปัญญาเราไม่ถึงจริงๆ
413
00:29:22,520 --> 00:29:24,320
เราก็ไม่ควรเสียเวลาเปล่า
414
00:29:24,840 --> 00:29:27,200
ควรจะเอาเวลาไปเรียนในสิ่งที่เราทำได้
415
00:29:27,280 --> 00:29:29,360
[ดนตรีตึงเครียด]
416
00:29:32,240 --> 00:29:34,880
เธอจะไม่สืบต่อวิชาของลุงแล้วเหรอ
417
00:29:46,520 --> 00:29:48,120
ข้าจะยอมเสียเวลา
418
00:29:50,760 --> 00:29:52,800
ถึงสติปัญญาข้าจะถึงหรือไม่
419
00:29:53,680 --> 00:29:55,920
ข้าจะเอาวิชาของลุงกลับมาให้จงได้
420
00:30:17,360 --> 00:30:19,080
เป็นกำลังใจให้ข้าด้วย
421
00:30:38,560 --> 00:30:42,600
ในที่สุด การเรียนการสอนสุดท้ายก็มาถึง
422
00:30:42,680 --> 00:30:44,000
[เสียงแปลกใจ]
423
00:30:44,080 --> 00:30:46,440
การเรียนการสอนสุดท้าย คืออะไรขอรับ
424
00:30:47,320 --> 00:30:50,400
ตั้งแต่วันนี้ พวกเอ็งก็จะได้รู้
425
00:30:50,480 --> 00:30:52,640
[ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ]
426
00:30:58,200 --> 00:30:59,520
[ผู้หญิง] คันนี้เท่าไรจ๊ะ
427
00:31:12,200 --> 00:31:14,240
บ้านไหนมีคนเจ็บป่วยบ้าง
428
00:31:15,360 --> 00:31:16,480
บ้านฉันจ้ะ
429
00:31:17,040 --> 00:31:18,040
อ้อ
430
00:31:18,120 --> 00:31:19,400
หมอมาแล้ว
431
00:31:19,480 --> 00:31:21,000
ช่วยพาไปหาผู้ไข้เถอะ
432
00:31:21,080 --> 00:31:23,560
อ้าว ทำไมหมอมาเยอะอย่างนั้นล่ะจ๊ะ
433
00:31:23,640 --> 00:31:25,720
[ภาษาเหนือ] เราพานักเรียนมาเรียนรู้ด้วยกัน
434
00:31:26,400 --> 00:31:28,720
อ๋อ จ้ะ เชิญทางนี้จ้ะ
435
00:31:29,560 --> 00:31:31,320
- [หมอชิด] ตามมา
- [หมอจัน][ภาษาเหนือ] ไป พวกเรา
436
00:31:37,000 --> 00:31:38,640
[เสียงฟันดาบ]
437
00:31:38,720 --> 00:31:41,200
ประดาบกันให้สุดแรง อย่าได้ออมมือ
438
00:31:41,280 --> 00:31:42,680
[หาญ] กำลังจะได้อยู่ตัว
439
00:31:44,240 --> 00:31:47,560
ไอ้บุญ เอ็งฟันแรงหน่อยสิวะ
เดี๋ยวพ่อครูจะด่าเอา
440
00:31:47,640 --> 00:31:49,800
[เสียงออกแรงฟันดาบ]
441
00:31:52,840 --> 00:31:54,520
ไปไหนกัน นางผาด นางบัว
442
00:31:54,600 --> 00:31:56,760
[เสียงเตะและเสียงล้ม]
เฮ้ย
443
00:31:57,560 --> 00:31:59,280
- ไอ้บุญ
- เฮ้ย
444
00:31:59,360 --> 00:32:00,560
- ไอ้บุญ
- ไอ้บุญ
445
00:32:00,640 --> 00:32:02,200
- บุญ
- ไอ้บุญ
446
00:32:02,920 --> 00:32:05,480
- โอ้โห พลาดไปโดนแผลเก่ามันล่ะสิท่า
- เฮ้ย
447
00:32:06,880 --> 00:32:07,840
เฮ้ย
448
00:32:09,160 --> 00:32:12,320
โห หน้าซีดเป็นหยวกกล้วยเลยว่ะ
449
00:32:13,480 --> 00:32:16,240
ทุกคนถอยไปค่ะ ถอยไปค่ะ อย่ามุงๆ
450
00:32:16,320 --> 00:32:17,520
ขอดูหน่อยนะคะ
451
00:32:18,640 --> 00:32:20,720
[ดนตรีตื่นเต้นตึงเครียด]
452
00:32:24,080 --> 00:32:24,960
[เสียงบัวถอนใจ]
453
00:32:25,480 --> 00:32:27,640
บุญๆ
454
00:32:28,200 --> 00:32:30,840
- น่าเสียดายแทนไอ้บุญมันเนอะ
- [เทิ้ม] อือ
455
00:32:30,920 --> 00:32:32,160
ก็นั่นน่ะสิ
456
00:32:32,680 --> 00:32:35,560
พอนางบัวแตะตัวหน่อยเนี่ย เป็นลมเสียได้
457
00:32:36,920 --> 00:32:37,960
บุญ
458
00:32:38,480 --> 00:32:39,480
บุญ
459
00:32:42,760 --> 00:32:44,960
[ดนตรีระทึก]
460
00:32:51,200 --> 00:32:53,760
ผิวใต้เปลือกตาสีซีดมากเลยนะคะ
461
00:32:55,000 --> 00:32:56,360
ตัวก็ซีดเหลือง
462
00:32:56,920 --> 00:32:58,080
เหมือนเลือดจาง
463
00:32:59,600 --> 00:33:00,960
เลือดจางหรือขอรับ
464
00:33:01,040 --> 00:33:02,880
[เสียงตบเข่าฉาด]
นั่นปะไร
465
00:33:03,760 --> 00:33:05,040
เข่าตัวเองก็มี
466
00:33:05,120 --> 00:33:07,360
ดูแล้วไอ้สองสามวันที่แล้วเนี่ย
467
00:33:07,440 --> 00:33:09,000
หน้าตามันซีดๆ
468
00:33:09,080 --> 00:33:11,200
เดี๋ยวปวดหัว เดี๋ยวปวดไส้ มันยังไงชอบกล
469
00:33:11,280 --> 00:33:13,320
[เนียง] นี่ไง คนมันตรอมใจ
470
00:33:13,400 --> 00:33:16,120
ไม่กินไม่นอน อาการมันก็จะเป็นเยี่ยงนี้แหละ
471
00:33:16,200 --> 00:33:17,440
- [เทิ้ม] งั้นเชียวรึ
- [เนียง] อือ
472
00:33:17,520 --> 00:33:18,840
ไอ้เนียง
473
00:33:20,040 --> 00:33:22,200
ฉันจะจัดหาโลหิตาธิคุณ
474
00:33:22,280 --> 00:33:23,760
และยาศุขไสยาศน์ให้กิน
475
00:33:24,440 --> 00:33:27,400
เป็นยาบำรุงธาตุ จะได้มีแรง กินอิ่มนอนหลับ
476
00:33:28,480 --> 00:33:29,320
จ้ะ
477
00:33:29,400 --> 00:33:32,520
งั้น เดี๋ยวบัวไปทำอาหารบำรุงเลือดมาให้นะคะ
478
00:33:33,800 --> 00:33:36,040
อาหารบำรุงเลือดที่แม่บัวว่า
479
00:33:36,600 --> 00:33:38,240
แม่บัวคิดอ่านจะทำการใดรึ
480
00:33:38,800 --> 00:33:41,320
อือ ก็ ธาตุเหล็กเสริมภูมิน่ะค่ะ
481
00:33:41,400 --> 00:33:44,200
ตับ ไข่แดง แล้วก็ผักใบเขียว
482
00:33:44,280 --> 00:33:46,080
[เอฟเฟกต์อึ้งงุนงง]
483
00:33:46,160 --> 00:33:48,640
แม่บัวนี่เรียนรู้เรื่องอาหารได้รวดเร็วแท้
484
00:33:49,160 --> 00:33:50,120
น่าชื่นชม
485
00:33:50,200 --> 00:33:52,200
[ดนตรีสนุกสดใส]
486
00:34:05,480 --> 00:34:06,840
[ทองอ้น] แม่จ๋า
487
00:34:06,920 --> 00:34:08,400
อ้าว บัว
488
00:34:08,480 --> 00:34:10,040
อยู่กันพร้อมหน้าเลย
489
00:34:10,120 --> 00:34:11,880
- ฉันมีเรื่อง…
- เรื่องอะไรอีกล่ะ
490
00:34:11,960 --> 00:34:15,080
เอ็งไปก่อเรื่องอะไรมาอีก ไหนเล่ามาซิทองอ้น
491
00:34:15,159 --> 00:34:17,880
- โห แม่ ไม่ใช่อย่างนั้นจ้ะ
- [บัว] เอ่อๆ
492
00:34:18,440 --> 00:34:20,840
เราอย่าเพิ่งคุยเรื่องนี้กันดีกว่านะคะ
493
00:34:21,360 --> 00:34:24,880
ทองอ้น พาฉันไปเก็บดอกไม้กวาดหน่อยสิ
ฉันจะเอามาผัดกับตับน่ะ
494
00:34:24,960 --> 00:34:26,719
- ดอกไม้กวาด
- [บัว] อือ
495
00:34:26,800 --> 00:34:29,920
ใครจะกินเข้าไปลง พานจะมาโรคมาลงท้องไส้
496
00:34:30,000 --> 00:34:31,120
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
497
00:34:31,199 --> 00:34:33,560
ไม่ใช่ดอกไม้กวาดที่เอาไว้กวาดบ้านสิ
498
00:34:33,639 --> 00:34:34,920
[บัว] ดอกไม้กวาดน่ะ
499
00:34:35,000 --> 00:34:36,639
ที่ใบกลมๆ เหมือนใบต้นหอม
500
00:34:36,719 --> 00:34:38,760
แล้วตรงปลายมีดอกไม้สีขาวๆ น่ะ
501
00:34:38,840 --> 00:34:42,400
อ๋อ ที่เป็นผักมีใบสีเขียวๆ
502
00:34:42,480 --> 00:34:45,120
แล้วก็มีหัวเป็นสีขาวๆ
503
00:34:45,199 --> 00:34:47,880
เหมือนที่ผักจีนเขาเรียกว่า
504
00:34:47,960 --> 00:34:50,480
กูช่าย กระไรนี่ ใช่ไหม
505
00:34:50,560 --> 00:34:52,800
ใช่ค่ะ ดอกกุยช่ายค่ะ
506
00:34:52,880 --> 00:34:55,120
มีธาตุเหล็กแล้วก็บำรุงเลือดดีมากเลยค่ะ
507
00:34:56,600 --> 00:34:58,600
ระดูเอ็งมาหนักรึ ถึงต้องบำรุง
508
00:34:58,680 --> 00:35:00,320
หือ ไม่ใช่ฉัน
509
00:35:00,400 --> 00:35:02,840
แต่ว่าบุญน่ะ เขาซ้อมดาบจนเป็นลม
510
00:35:02,920 --> 00:35:04,440
พี่ทองแท้เลยบอกว่าเลือดจาง
511
00:35:04,520 --> 00:35:06,800
ฉันก็เลยจะทำอาหารเป็นยาไปช่วยเสริม
512
00:35:07,440 --> 00:35:10,240
อ๋อ เป็นห่วงคู่หมายเก่านี่เอง
513
00:35:10,320 --> 00:35:12,320
[ดนตรีเบาสมอง]
514
00:35:12,920 --> 00:35:14,320
คู่หมายอะไรเล่า
515
00:35:14,400 --> 00:35:15,840
เลอะเทอะนะเราน่ะ
516
00:35:15,920 --> 00:35:17,200
- ไป ไปช่วยฉันเก็บหน่อย
- [จำปา] เอ่อ
517
00:35:17,280 --> 00:35:18,600
เดี๋ยวจ้ะแม่บัว
518
00:35:18,680 --> 00:35:20,680
ในสวนน่ะ ไม่มีผักจีน
519
00:35:20,760 --> 00:35:22,120
[จำปา] เอ่อ เอาอย่างนี้ไหมเจ้าคะ
520
00:35:22,200 --> 00:35:24,720
เดี๋ยวพรุ่งนี้บ่าวจะไปหาซื้อในตลาดให้เจ้าค่ะ
521
00:35:24,800 --> 00:35:26,880
เอ่อ อะไรก็ได้จ้ะ
522
00:35:28,080 --> 00:35:30,840
ที่ ที่ใบสีเขียวๆ น่ะ ไปช่วยฉันเก็บหน่อยนะ ไปๆ
523
00:35:31,600 --> 00:35:33,600
[ดนตรีชวนสงสัย]
524
00:35:40,960 --> 00:35:43,160
[บัว] อุ๊ย นี่ไง ใบชะพลู
525
00:35:43,240 --> 00:35:44,400
ใช้ได้ไหม
526
00:35:45,760 --> 00:35:47,240
คู่หมายเก่าของเอ็ง
527
00:35:47,320 --> 00:35:48,920
เอ็งก็หาทางรักษาเองสิ
528
00:35:49,600 --> 00:35:51,040
[เสียงจิ๊ปาก]
เยอะนะเราเนี่ย
529
00:35:51,120 --> 00:35:53,040
ก็รู้อยู่แล้วว่ามันไม่มีอะไร
530
00:35:53,720 --> 00:35:56,960
ฉันอุตส่าห์ช่วยไม่ให้เธอโดนแม่ด่านะ
ยังจะมาเหวี่ยงใส่ฉันอีก
531
00:35:57,040 --> 00:35:58,720
[ดนตรีเบาสมอง]
532
00:35:58,800 --> 00:36:00,240
ทำไมแม่ต้องด่าด้วย
533
00:36:00,920 --> 00:36:03,280
อ้าว ก็เธอไปก่อเรื่องอะไรไว้อีกล่ะ
534
00:36:03,360 --> 00:36:05,440
ไม่เห็นเหรอว่าน้าพิกุลเขาเครียดแล้วน่ะ
535
00:36:06,000 --> 00:36:07,600
ข้าไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย
536
00:36:07,680 --> 00:36:09,320
ข้าแค่จะมาบอกว่า
537
00:36:09,400 --> 00:36:11,680
ข้าจะได้ตั้งยา และลงมือรักษาเองแล้ว
538
00:36:11,760 --> 00:36:13,800
[ดนตรีตื่นเต้น]
539
00:36:13,880 --> 00:36:15,800
หา จริงเหรอ
540
00:36:15,880 --> 00:36:18,520
แต่ มันยังไง ไหน ไหนเล่าซิ
541
00:36:25,240 --> 00:36:27,200
ครูจะให้พวกเราเดินทางไปไหนเหรอจ๊ะ
542
00:36:27,840 --> 00:36:31,320
ถึงเวลาที่พวกเอ็ง
จะต้องลงมือรักษาผู้ไข้กันจริงๆ แล้ว
543
00:36:32,280 --> 00:36:33,680
ครูว่าเยี่ยงไรนะขอรับ
544
00:36:33,760 --> 00:36:36,280
พวกเอ็งจะต้องเดินทางออกไปหาผู้ไข้
545
00:36:36,360 --> 00:36:37,680
[หมอชิด] เมื่อเจอแล้ว
546
00:36:37,760 --> 00:36:39,600
ก็ให้พินิจพิเคราะห์โรค
547
00:36:39,680 --> 00:36:42,080
หายามารักษาจนกระทั่งหาย
548
00:36:42,160 --> 00:36:44,680
พร้อมทั้งจดบันทึกขั้นตอนต่างๆ มาส่งพวกข้า
549
00:36:46,000 --> 00:36:46,960
เฮ้ย
550
00:36:47,040 --> 00:36:49,040
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
551
00:36:52,040 --> 00:36:55,160
นี่แปลว่า เธอจะได้เป็นหมอแล้วจริงๆ เหรอเนี่ย
552
00:36:56,560 --> 00:36:58,200
[เสียงดีใจ]
หูย ทองอ้น
553
00:36:58,280 --> 00:36:59,880
เธอเก่งมากเลย
554
00:36:59,960 --> 00:37:02,680
ฉันดีใจด้วยจริงๆ นะ สุดยอดไปเลย
555
00:37:02,760 --> 00:37:04,240
[เสียงบัวหัวเราะแผ่วเบา]
556
00:37:05,640 --> 00:37:07,640
[ดนตรีโรแมนติก]
557
00:37:16,960 --> 00:37:18,800
เธอ เธอเก่งมากเลย
558
00:37:21,360 --> 00:37:22,320
จ้ะบัว
559
00:37:33,160 --> 00:37:35,000
[พิกุล] ทองอ้น
[เสียงกระหืดกระหอบ]
560
00:37:35,080 --> 00:37:36,560
- ทองอ้น
- จ้ะแม่
561
00:37:36,640 --> 00:37:38,080
[พิกุล] ทองอ้นลูก
562
00:37:38,560 --> 00:37:41,680
ทองอ้น ลูกจะได้รักษาผู้ไข้แล้วรึ
563
00:37:41,760 --> 00:37:43,240
ใช่จ้ะ
564
00:37:43,320 --> 00:37:44,520
ใครบอกแม่รึ
565
00:37:44,600 --> 00:37:45,480
แม่บัว
566
00:37:45,560 --> 00:37:47,480
ทำไมเอ็งถึงไม่รีบบอกแม่
567
00:37:47,560 --> 00:37:50,840
ไม่รู้ดอกหรือว่า แม่รอฟังคำนี้มานานเพียงใด
568
00:37:51,520 --> 00:37:53,920
ฉันเห็นแม่ยุ่งอยู่จ้ะ ฉันเลยไม่อยากกวน
569
00:37:54,000 --> 00:37:55,560
กวนเสียที่ไหนเล่า
570
00:37:56,120 --> 00:37:57,160
[พิกุล] ทองอ้น
571
00:37:57,720 --> 00:37:59,840
แม่ปลื้มใจเหลือเกินลูก
572
00:37:59,920 --> 00:38:01,760
[ดนตรีอบอุ่น]
573
00:38:01,840 --> 00:38:04,800
แม่จ๊ะ วันพรุ่งฉันต้องออกหาผู้ไข้
574
00:38:04,880 --> 00:38:06,360
แม่ให้พรฉันหน่อยสิจ๊ะ
575
00:38:07,440 --> 00:38:08,320
จ้ะ
576
00:38:11,360 --> 00:38:13,280
ขอให้ลูกของแม่
577
00:38:13,360 --> 00:38:17,560
ไปดีมาดี มีโชคมีชัย
578
00:38:18,120 --> 00:38:20,040
[พิกุล] ปลอดโรคปลอดภัย
579
00:38:20,120 --> 00:38:23,560
แคล้วคลาดในที่ทุกสถานในกาลทุกเมื่อ
580
00:38:23,640 --> 00:38:27,240
ขอให้คุณเจ้าป่าเจ้าเขา เจ้าท่าเจ้าเถื่อน
581
00:38:27,320 --> 00:38:29,240
จงปกปักรักษา
582
00:38:29,320 --> 00:38:33,280
คุ้มครองลูกของแม่ ให้ปลอดภัยด้วยเถิด
583
00:38:33,360 --> 00:38:34,760
จ้ะ
584
00:38:35,240 --> 00:38:37,440
[เสียงสูง]
เจ้าประคุณ
585
00:38:39,680 --> 00:38:40,960
[เสียงสะอื้น]
586
00:38:47,160 --> 00:38:49,480
ยาบำรุงธาตุสำหรับพระองค์ชายกระหม่อม
587
00:38:49,560 --> 00:38:51,880
[ดนตรีผ่อนคลาย]
588
00:38:55,320 --> 00:38:57,640
ยาบำรุงสตรีสำหรับหม่อมขอรับ
589
00:39:01,920 --> 00:39:04,480
หนังสือไตรภูมิพระร่วง ไว้ฝึกอ่านออกเสียง
590
00:39:04,560 --> 00:39:07,280
เล่มนี้คำจะยากขึ้นกว่าเล่มเดิมนะขอรับ
591
00:39:09,800 --> 00:39:11,560
ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
592
00:39:14,800 --> 00:39:17,120
มีหมอทองแท้คนเดียว
593
00:39:17,200 --> 00:39:19,120
อุ่นใจได้ทั้งวังเชียว
594
00:39:22,160 --> 00:39:24,200
ลูกทรงมีดำริไม่ผิดแล้ว
595
00:39:25,920 --> 00:39:28,160
แม่ว่ารับสั่งตอนนี้ไปเลย
596
00:39:28,240 --> 00:39:29,400
โอกาสเหมาะ
597
00:39:39,320 --> 00:39:40,400
หมอทองแท้
598
00:39:41,800 --> 00:39:43,360
หมอเป็นคนดี
599
00:39:43,440 --> 00:39:45,520
มีความรู้ความสามารถ
600
00:39:47,640 --> 00:39:50,560
ฉันขอฝากฝังคนคนหนึ่งให้หมอดูแลจะได้ไหม
601
00:39:51,320 --> 00:39:53,200
สุดแล้วแต่จะทรงโปรดกระหม่อม
602
00:39:55,560 --> 00:39:56,440
แม้น
603
00:39:58,560 --> 00:40:01,760
แม้นถึงอายุที่จะต้องออกเหย้าออกเรือนแล้ว
604
00:40:02,280 --> 00:40:04,840
จะอยู่กับฉันตลอดไปก็คงจะไม่ได้
605
00:40:04,920 --> 00:40:06,920
[ดนตรีตึงเครียด]
606
00:40:08,880 --> 00:40:11,840
แม้นออกเรือนไปกับหมอทองแท้เถอะนะ
607
00:40:11,920 --> 00:40:13,360
ฉันจะได้เบาใจ
608
00:40:38,960 --> 00:40:41,960
[เสียงสะอื้น]
609
00:40:43,400 --> 00:40:45,520
[ดนตรีเศร้า]
610
00:40:49,360 --> 00:40:52,160
[เสียงร้องไห้]
611
00:41:01,600 --> 00:41:02,640
แม้น
612
00:41:05,040 --> 00:41:06,840
แม้นอย่าร้องไห้เลย
613
00:41:09,520 --> 00:41:11,280
ไปอยู่กับหมอทองแท้
614
00:41:13,040 --> 00:41:14,880
ดีกว่าอยู่กับฉันเป็นไหนๆ
615
00:41:20,960 --> 00:41:22,080
เพคะ
616
00:41:26,120 --> 00:41:28,280
ฉันรู้ว่าแม้นใจหาย
617
00:41:29,200 --> 00:41:30,960
แม้นโตมาที่นี่
618
00:41:32,560 --> 00:41:35,280
แม้นอยู่กับฉันมาเป็นตั้งสิบกว่าปี
619
00:41:35,840 --> 00:41:37,120
[พระองค์ชาย] ถ้าจากกัน
620
00:41:37,720 --> 00:41:39,880
ก็ต้องเศร้าเป็นเรื่องธรรมดา
621
00:41:43,160 --> 00:41:46,560
ฉันเอง ก็รู้สึกไม่ต่างไปจากแม้นดอกหนา
622
00:41:50,920 --> 00:41:53,440
ฉันไม่ได้จะให้แม้นไปปุบปับเสียเมื่อไหร่
623
00:41:55,640 --> 00:41:57,320
แม้นพร้อมเมื่อไร
624
00:41:58,920 --> 00:41:59,960
ก็เมื่อนั้น
625
00:42:00,040 --> 00:42:02,200
[ดนตรีเศร้า]
626
00:42:04,760 --> 00:42:06,280
หรือว่า…
627
00:42:06,360 --> 00:42:08,440
แม้นขัดข้องประการใดรึ
628
00:42:10,160 --> 00:42:11,400
บอกฉันได้นะ
629
00:42:19,240 --> 00:42:20,720
ไม่มีเพคะ
630
00:42:22,240 --> 00:42:23,360
[เสียงแม้นสะอื้น]
631
00:42:40,040 --> 00:42:43,000
ไชโย จะมีแม่กับเขาแล้ว
632
00:42:43,080 --> 00:42:44,680
เอ่อ ทองอิน
633
00:42:44,760 --> 00:42:46,360
เอ็งไปเล่นข้างนอกไป
634
00:42:46,440 --> 00:42:48,560
ผู้ใหญ่จะคุยกัน ไป
635
00:42:49,280 --> 00:42:51,640
[ทองอิน] ไชโย มีแม่ใหม่แล้ว มีแม่ใหม่
636
00:42:51,720 --> 00:42:53,240
[เสียงเทียบหัวเราะ]
มีแม่ใหม่แล้ว
637
00:42:53,320 --> 00:42:55,600
นี่ ดีสิลูก
638
00:42:55,680 --> 00:42:58,120
เป็นพระกรุณาของพระองค์ชาย
639
00:42:58,200 --> 00:43:00,760
[เทียบ] ที่ประทานคุณแม้นวาดให้เป็นเมียลูก
640
00:43:01,240 --> 00:43:04,200
ผู้หญิงดีๆ แบบนี้จะไปหาได้ที่ไหน
641
00:43:04,920 --> 00:43:07,480
ถึงจะดีถึงเพียงใด แต่…
642
00:43:08,320 --> 00:43:09,920
ฉันก็ไม่อยากแต่งจริงๆ จ้ะ
643
00:43:10,000 --> 00:43:11,040
อ้าว
644
00:43:11,760 --> 00:43:13,160
แม่เจ็บป่วยออกบ่อย
645
00:43:13,760 --> 00:43:15,520
ใครจะอยู่คอยดูแลแม่ล่ะ
646
00:43:16,080 --> 00:43:18,080
คนดูออกเต็มบ้าน
647
00:43:18,160 --> 00:43:19,760
ห่วงอะไรเรื่องแค่นี้
648
00:43:22,320 --> 00:43:23,520
แต่งเถอะนะลูก
649
00:43:24,160 --> 00:43:28,200
แม่จะได้ชื่นใจที่เห็นลูกเป็นฝั่งเป็นฝากับผู้หญิงดีๆ
650
00:43:28,280 --> 00:43:29,960
[ดนตรีเศร้า]
651
00:43:30,040 --> 00:43:32,560
ครานี้ แม่จะได้นอนตายตาหลับแล้ว
652
00:43:32,640 --> 00:43:35,080
ว่าลูกจะมีคนดูแลยามแก่เฒ่า
653
00:43:37,640 --> 00:43:39,240
แต่งเถิดนะ
654
00:43:39,320 --> 00:43:41,360
ถือว่าแต่งให้แม่
655
00:43:47,040 --> 00:43:48,240
จ้ะแม่
656
00:43:50,280 --> 00:43:51,400
[เสียงพ่นลมดีใจ]
657
00:44:01,440 --> 00:44:04,120
นี่แม่แม้นยังไม่ยอมพูดยอมจาอีกรึ
658
00:44:04,200 --> 00:44:05,360
ใช่จ้ะแม่
659
00:44:05,960 --> 00:44:07,640
นี่ฉันทำกระไรผิดรึ
660
00:44:07,720 --> 00:44:09,520
หรือว่าแม้นจะโกรธฉันไปเสียแล้ว
661
00:44:09,600 --> 00:44:11,720
[ดนตรีอึดอัด]
662
00:44:14,240 --> 00:44:15,960
คันปากเป็นอะไรรึนายผล
663
00:44:16,640 --> 00:44:19,680
เอ่อ ปะ กินเงาะแล้วแพ้ขอรับ
664
00:44:22,400 --> 00:44:23,440
[เสียงหม่อมต่วนถอนหายใจ]
665
00:44:25,320 --> 00:44:26,160
[เสียงถอนหายใจ]
666
00:44:26,920 --> 00:44:28,040
[เสียงผลสูดปาก]
667
00:44:31,600 --> 00:44:34,720
มีเรื่องอันใดรึพี่ผล ถึงพูดตรงนั้นไม่ได้
668
00:44:35,320 --> 00:44:37,320
มีเรื่องอึดอัดใจพระพุทธเจ้าข้า
669
00:44:37,880 --> 00:44:39,280
[ผล] ทีแรกว่าจะไม่ทูล
670
00:44:39,360 --> 00:44:42,520
แต่คิดไปคิดมา ก็คงต้องทูลพระพุทธเจ้าข้า
671
00:44:43,840 --> 00:44:45,480
เช่นนั้นก็ว่ามา
672
00:44:46,120 --> 00:44:48,560
ที่คุณแม้นเธอร้องไห้แล้วไม่ยอมพูดน่ะ
673
00:44:48,640 --> 00:44:51,040
[ผล] ไม่ใช่เพราะว่าเธอกลัวที่จะต้องออกเรือน
674
00:44:51,120 --> 00:44:54,040
แต่เป็นเพราะว่า
เธอมีคนที่รักอยู่แล้วพระพุทธเจ้าข้า
675
00:44:54,120 --> 00:44:56,120
[ดนตรีซึ้ง]
676
00:44:57,640 --> 00:44:59,400
[ผล] ยามที่ฝ่าบาทประชวร
677
00:44:59,480 --> 00:45:02,360
ใครเป็นเฝ้าอยู่ตลอดคืนพระพุทธเจ้าข้า
678
00:45:04,840 --> 00:45:05,920
ก็พี่ผลไง
679
00:45:06,960 --> 00:45:09,280
ข้าพระพุทธเจ้าน่ะ เฝ้าอยู่แค่ค่อนคืน
680
00:45:09,360 --> 00:45:10,800
[ผล] พอง่วงก็ไปนอน
681
00:45:11,440 --> 00:45:14,480
แต่คุณแม้นวาดน่ะเธอเฝ้าตลอดคืนยันรุ่งเช้าเลย
682
00:45:15,120 --> 00:45:18,560
เธอเป็นคนที่เป็นห่วงพระองค์
มากที่สุดนะพระพุทธเจ้าข้า
683
00:45:31,520 --> 00:45:33,160
[ดนตรีผ่อนคลาย]
684
00:45:38,120 --> 00:45:40,200
[เสียงบัวบ่นพึมพำ]
685
00:45:41,160 --> 00:45:42,200
บัว
686
00:45:43,040 --> 00:45:44,680
เอ็งอย่ามัวแต่นั่งจดตำราเลย
687
00:45:44,760 --> 00:45:46,760
ไปดูข้ารักษาผู้ไข้ของจริงดีกว่า
688
00:45:47,360 --> 00:45:49,320
หา ไปได้ด้วยเหรอ
689
00:45:49,880 --> 00:45:50,720
ได้สิ
690
00:45:50,800 --> 00:45:53,320
ดีจังเลยอะ แล้วไปที่ไหนอะ
691
00:45:54,040 --> 00:45:55,000
ตามข้ามาสิ
692
00:45:55,560 --> 00:45:56,400
ไป
693
00:46:01,720 --> 00:46:03,880
[ทองอ้น] แถวนี้มีใครเจ็บป่วยบ้างไหมจ๊ะ
694
00:46:03,960 --> 00:46:06,040
- ฉันมาช่วยรักษาจ้ะ
- [ผู้หญิง 1] เอ่อ จ้ะๆ
695
00:46:06,120 --> 00:46:08,160
- มีจ้ะ ฉันเองจ้ะ ฉันเองจ้ะ
- [ทองอ้น] จ้ะ
696
00:46:09,360 --> 00:46:10,800
[ผู้หญิง 2] ฉันด้วยจ้ะ
697
00:46:11,280 --> 00:46:12,120
[ทองอ้น] จ้ะ
698
00:46:12,200 --> 00:46:13,560
ฉันก็ด้วยจ้ะ
699
00:46:14,920 --> 00:46:15,960
ได้จ้ะ
700
00:46:17,840 --> 00:46:19,800
[ดนตรีผ่อนคลาย]
701
00:46:20,560 --> 00:46:22,840
ฉันมีระดู กะปริบกะปรอย
702
00:46:22,920 --> 00:46:25,760
ปวดท้อง ปวดหลัง ทรมานมากเลยจ้ะ
703
00:46:25,840 --> 00:46:26,800
ได้จ้ะ
704
00:46:26,880 --> 00:46:28,640
- ขอฉันตรวจดูหน่อยนะจ๊ะ
- [ผู้หญิง 1] จ้ะๆ
705
00:46:29,160 --> 00:46:30,960
- ยังไงจ๊ะ
- หันหลังมาเลยจ้ะ
706
00:46:33,520 --> 00:46:34,760
พิงฉันเลยจ้ะ
707
00:46:34,840 --> 00:46:37,280
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
708
00:46:39,160 --> 00:46:40,360
โอ๊ย
709
00:46:41,560 --> 00:46:42,560
โอ๊ย
710
00:46:47,840 --> 00:46:49,640
- ขอฉันตรวจหลังหน่อยนะจ๊ะ
- จ้ะ
711
00:46:50,200 --> 00:46:51,120
โอ๊ย
712
00:46:53,360 --> 00:46:54,840
[ผู้หญิง 1] โอ๊ย ตรงนั้นแหละจ้ะ
713
00:46:56,880 --> 00:46:58,880
- ได้แล้วจ้ะ ฉันรู้แล้วจ้ะ
- จ้ะ
714
00:46:58,960 --> 00:46:59,960
[ผู้หญิง 1] จ้ะๆ
715
00:47:02,640 --> 00:47:05,920
ส่วนฉันน่ะ ไอ มีเสมหะ
716
00:47:06,000 --> 00:47:09,440
เจ็บคอ เสียงแหบแห้งไปหมดเลยจ้ะ
717
00:47:10,960 --> 00:47:12,080
ฉันตรวจหน่อยนะจ๊ะ
718
00:47:13,120 --> 00:47:14,520
อ้าปากหน่อยจ้ะ
719
00:47:17,760 --> 00:47:19,040
ได้แล้วจ้ะ
720
00:47:19,960 --> 00:47:21,160
ขอบใจจ้ะ
721
00:47:22,520 --> 00:47:23,400
เอ่อ
722
00:47:23,920 --> 00:47:26,800
ของฉันเนี่ย เส้นสายมันชอบยึด
723
00:47:26,880 --> 00:47:30,160
ปวดเส้น ปวดตัว ปวดไปหมดเลย
724
00:47:30,240 --> 00:47:33,640
มือเท้าก็รู้สึกชา แล้วก็อ่อนแรงจ้ะ
725
00:47:34,520 --> 00:47:36,000
ปวดไปหมดทั้งตัวเลยเหรอจ๊ะ
726
00:47:36,080 --> 00:47:37,080
จ้ะ
727
00:47:37,880 --> 00:47:38,760
จ้ะ
728
00:47:39,280 --> 00:47:40,880
ลองนอนลงมาก่อนนะจ๊ะ
729
00:47:43,040 --> 00:47:44,320
เจ็บไหมจ๊ะ
730
00:47:44,400 --> 00:47:46,680
ไม่รู้สึกเลยจ้ะ มันตึงไปหมด
731
00:47:52,240 --> 00:47:54,160
ลุกขึ้นนั่งอีกทีนะจ๊ะ
[เสียงออกแรงลุก]
732
00:47:57,760 --> 00:47:58,640
เจ็บไหมจ๊ะ
733
00:47:58,720 --> 00:48:00,160
ไม่เจ็บเลยจ้ะ
734
00:48:03,120 --> 00:48:04,320
ได้แล้วจ้ะ
735
00:48:05,120 --> 00:48:08,800
ของพี่ฉันจะจ่ายยากำลังราชสีห์
และยาไฟประลัยกัลป์ให้นะจ๊ะ
736
00:48:08,880 --> 00:48:11,720
จะช่วยบำรุงโลหิต ให้โลหิตพี่ไหลเวียนดีขึ้น
737
00:48:11,800 --> 00:48:13,120
[ทองอ้น] อาการพี่จะดีขึ้น
738
00:48:13,200 --> 00:48:16,200
- ฝ้าฟางบนหน้าพี่ก็จะลดลงด้วยจ้ะ
- อ๋อ จ้ะๆ
739
00:48:17,520 --> 00:48:19,200
- นี่จ้ะ
- จ้ะ
740
00:48:19,880 --> 00:48:22,400
ของพี่ฉันจะให้ยาประสะมะแว้งนะจ๊ะ
741
00:48:22,480 --> 00:48:23,920
จะช่วยให้อาการพี่ลดลง
742
00:48:24,000 --> 00:48:26,120
อาการไอและเสมหะพี่ก็จะลดลงด้วยจ้ะ
743
00:48:26,200 --> 00:48:27,280
[ผู้หญิง 2] จ้ะ
744
00:48:27,960 --> 00:48:29,600
- นี่จ้ะ
- [ผู้หญิง 2] ขอบใจจ้ะ
745
00:48:32,960 --> 00:48:35,480
ของพี่ฉันจะให้น้ำมันนวดแก้ลมแก้เส้นให้นะจ๊ะ
746
00:48:35,560 --> 00:48:37,600
ช่วยให้เลือดลมของพี่ไหลเวียนดีขึ้น
747
00:48:38,920 --> 00:48:40,560
ชื่อน้ำมันสนั่นไตรภพจ้ะ
748
00:48:42,680 --> 00:48:44,600
กินยาแล้วก็ทายากันให้ครบนะจ๊ะ
749
00:48:44,680 --> 00:48:46,320
ฉันจะมาติดตามอาการใหม่จ้ะ
750
00:48:46,400 --> 00:48:48,520
จ้ะ ขอบใจจ้ะพ่อหนุ่ม
751
00:48:49,840 --> 00:48:51,120
เรียกหมอก็ได้จ้ะ
752
00:48:51,200 --> 00:48:53,680
[เสียงหัวเราะเล็กน้อย]
ขอบใจมากจ้ะ พ่อหมอหนุ่ม
753
00:48:53,760 --> 00:48:55,040
เอ่อ จ้ะ
754
00:48:55,120 --> 00:48:56,280
[เสียงบัวหัวเราะ]
755
00:49:01,320 --> 00:49:04,160
ข้าได้อ่านบันทึกการรักษาของพวกเอ็งทุกคนแล้ว
756
00:49:04,920 --> 00:49:09,160
[หมอเปรื่อง] พวกเอ็งรักษาตามตำรับ
ใช้ยาตามตำรากันได้ดีมากๆ
757
00:49:12,040 --> 00:49:13,320
แต่หลังจากนี้
758
00:49:14,280 --> 00:49:16,600
จะเป็นการฝึกที่ไม่มีอยู่ในตำรา
759
00:49:16,680 --> 00:49:18,480
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
760
00:49:19,840 --> 00:49:21,480
ฝึกอะไรขอรับครู
761
00:49:21,560 --> 00:49:23,400
พวกเอ็งจะได้ฝึกการตั้งยา
762
00:49:23,960 --> 00:49:25,520
[เสียงครางตื่นเต้น]
763
00:49:25,600 --> 00:49:26,480
[เจิด] ทองอ้น
764
00:49:26,560 --> 00:49:28,640
- เราจะได้ตั้งยากันแล้วเว้ย
- ได้ตั้งแล้วเว้ย
765
00:49:28,720 --> 00:49:30,160
- [สุข] ดีใจว่ะ
- ข้าก็ดีใจ
766
00:49:30,240 --> 00:49:32,640
[เสียงหัวเราะและเสียงครางดีใจ]
767
00:49:32,720 --> 00:49:34,080
[หมอชิด] เอ้า เงียบแล้วฟัง
768
00:49:35,320 --> 00:49:37,600
การตั้งยาตำรับใหม่
769
00:49:37,680 --> 00:49:39,840
[หมอชิด] ถือเป็นสิ่งสำคัญยิ่งสำหรับหมอ
770
00:49:39,920 --> 00:49:42,200
ที่จะฝากคุณความดีไว้ให้กับแผ่นดิน
771
00:49:42,280 --> 00:49:45,200
พวกเอ็งจะต้องตั้งยารักษาโรคใดก็ได้
772
00:49:46,160 --> 00:49:49,760
ซึ่งยานี้ จะต้องไม่มีปรากฏในคัมภีร์ใดมาก่อน
773
00:49:49,840 --> 00:49:52,520
- หา
- [หมอชิด] และห้ามไปลอกมาจากที่ไหน
774
00:49:53,520 --> 00:49:56,680
พวกเอ็งต้องคิดค้นขึ้นเองล้วนๆ
775
00:49:56,760 --> 00:49:58,320
- โอ้โห
- อู้หู
776
00:49:58,400 --> 00:49:59,560
ข้าจะทำได้เหรอวะ
777
00:49:59,640 --> 00:50:00,640
[สุข] ข้าเริ่มไม่ดีใจแล้ว
778
00:50:00,720 --> 00:50:01,840
- ยากนะเว้ย
- [สุข] เออ
779
00:50:01,920 --> 00:50:02,920
[หมอจัน][ภาษาเหนือ] ข้ารู้
780
00:50:03,600 --> 00:50:07,800
ว่าการตั้งยา
เป็นสิ่งที่ยากที่สุดสำหรับการเป็นหมอ
781
00:50:07,880 --> 00:50:09,800
[หมอจัน] ข้าจะให้เวลาพวกเอ็ง
782
00:50:09,880 --> 00:50:13,280
ในการคิดค้นยาตำรับใหม่ เป็นเวลา…
783
00:50:14,320 --> 00:50:15,160
สิบวัน
784
00:50:15,240 --> 00:50:16,520
- หา
- โอ้โหย
785
00:50:16,600 --> 00:50:18,360
สิบวัน
[เสียงพุ่มครางกังวล]
786
00:50:18,440 --> 00:50:20,280
[เจิด] สิบวันจะไปทันอะไรวะ
[เสียงสุขถอนใจ]
787
00:50:20,360 --> 00:50:22,200
[ภาษาเหนือ] สิบวัน ใครจะตั้งได้
788
00:50:22,680 --> 00:50:24,760
[ภาษาเหนือ] ขอโทษขอรับ
สิบห้าวันได้หรือเปล่า
789
00:50:25,360 --> 00:50:26,920
[ภาษาเหนือ] เอ็งน่ะ ห้าวันได้
790
00:50:27,000 --> 00:50:29,040
หา ฮะ ห้าวัน
791
00:50:33,160 --> 00:50:34,840
โรคก็มีตั้งมากมาย
792
00:50:36,400 --> 00:50:38,520
ยาก็มีตั้งมากมายไม่ต่างกัน
793
00:50:39,840 --> 00:50:41,480
ข้าจะตั้งยาอะไรดีวะ
794
00:50:44,640 --> 00:50:46,200
ยาที่เปลี่ยนใจคน
795
00:50:47,520 --> 00:50:48,720
เอ็งทำได้หรือไม่
796
00:50:49,840 --> 00:50:51,880
[ดนตรีอึดอัด]
797
00:50:52,760 --> 00:50:55,120
ข้าจะเอายาไปถวายพระองค์ชาย
798
00:50:56,160 --> 00:50:58,720
ให้เลิกรับสั่งให้ข้าแต่งงานกับคุณแม้นวาด
799
00:51:00,520 --> 00:51:02,800
พี่ พี่พูดเป็นเล่นรึ
800
00:51:03,320 --> 00:51:05,040
ยาแบบนั้นใครจะไปทำได้เล่า
801
00:51:06,960 --> 00:51:09,120
อย่างนั้นก็ถือว่าเอ็งยังไม่เก่งจริง
802
00:51:13,440 --> 00:51:14,960
แล้วพี่จะหายาอะไรรึ
803
00:51:16,760 --> 00:51:18,280
ยาแก้ปวดหัว
804
00:51:18,360 --> 00:51:20,560
[ดนตรีตึงเครียด]
805
00:51:31,240 --> 00:51:32,280
พี่
806
00:51:33,040 --> 00:51:34,320
พี่ลองตำรับนี้ดูสิ
807
00:51:45,920 --> 00:51:47,200
ขอบใจเอ็งมาก
808
00:51:49,400 --> 00:51:51,880
[เสียงสูดลมและถอนหายใจ]
809
00:52:02,320 --> 00:52:04,320
[ดนตรีเศร้า]
810
00:52:24,600 --> 00:52:27,520
[พระองค์ชาย] แม้นถึงอายุ
ที่จะต้องออกเหย้าออกเรือนแล้ว
811
00:52:28,200 --> 00:52:30,760
จะอยู่กับฉันตลอดไปก็คงจะไม่ได้
812
00:52:33,040 --> 00:52:36,000
แม้นออกเรือนไปกับหมอทองแท้เถอะนะ
813
00:52:36,080 --> 00:52:37,720
ฉันจะได้เบาใจ
814
00:52:38,720 --> 00:52:41,040
[ดนตรีเศร้า]
815
00:52:58,640 --> 00:53:00,640
[ดนตรีซึ้งปนเศร้า]
816
00:53:30,320 --> 00:53:32,280
แม้นหายไปตั้งครึ่งค่อนวัน
817
00:53:32,880 --> 00:53:34,440
ไปทำอะไรอยู่รึ
818
00:53:36,240 --> 00:53:37,880
เก็บผ้าเพคะ
819
00:53:38,360 --> 00:53:40,720
[แม้น] ดูว่าผืนไหนเอาไป
820
00:53:40,800 --> 00:53:42,880
ผืนไหนจะทิ้งไว้เพคะ
821
00:53:46,560 --> 00:53:48,360
แม้นยอมออกเรือนรึ
822
00:53:59,040 --> 00:54:00,800
พระประสงค์ของพระองค์
823
00:54:04,480 --> 00:54:06,760
หม่อมฉันไม่ขัดข้องเพคะ
824
00:54:09,240 --> 00:54:12,480
หม่อมฉันรู้ว่ามันคือความหวังดีของพระองค์
825
00:54:12,560 --> 00:54:14,560
[ดนตรีเศร้า]
826
00:54:20,080 --> 00:54:20,960
ใช่
827
00:54:21,960 --> 00:54:23,680
ฉันหวังดีกับแม้น
828
00:54:25,480 --> 00:54:28,160
ฉันอยากให้แม้นได้อยู่กับผู้ชาย…
829
00:54:28,240 --> 00:54:30,240
ที่จะดูแลแม้นได้
830
00:54:32,080 --> 00:54:34,120
ไม่ใช่ผู้ชายที่ไม่เอาไหน
831
00:54:35,240 --> 00:54:36,960
และขี้โรคอย่างฉัน
832
00:54:44,120 --> 00:54:45,320
ฉันรู้
833
00:54:45,960 --> 00:54:48,040
ว่าถ้าฉันยิ่งชราลง
834
00:54:48,840 --> 00:54:51,360
โรคภัยไข้เจ็บก็จะยิ่งรุมเร้า
835
00:54:52,200 --> 00:54:54,360
แม้นดูแลฉันมาตลอดชีวิต
836
00:54:55,440 --> 00:54:57,360
[พระองค์ชาย] เหนื่อยมามากพอแล้ว
837
00:54:58,240 --> 00:55:01,080
ฉันไม่อยากให้แม้น
ต้องเหนื่อยเพราะฉันอีกต่อไปแล้ว
838
00:55:05,000 --> 00:55:06,640
ไม่เลยเพคะ
839
00:55:07,840 --> 00:55:10,400
หม่อมฉันเต็มใจดูแลพระองค์
840
00:55:12,520 --> 00:55:15,920
ไม่เคยรู้สึกเหนื่อย แม้เพียงน้อย
841
00:55:18,400 --> 00:55:20,760
การได้อยู่ดูแลพระองค์ชาย
842
00:55:21,440 --> 00:55:22,960
ได้อยู่ใกล้
843
00:55:25,080 --> 00:55:27,760
คือความสุขของหม่อมฉันเพคะ
844
00:55:31,840 --> 00:55:34,360
ถ้าพระองค์ทรงเปลี่ยนพระทัย
845
00:55:35,240 --> 00:55:38,400
หม่อมฉันยินดีรับใช้พระองค์ต่อไปเพคะ
846
00:55:41,640 --> 00:55:43,040
ไม่ดีหรอกแม้น
847
00:55:45,240 --> 00:55:47,840
ฉันไม่อยากเป็นภาระให้กับคนที่ฉันรัก
848
00:55:49,520 --> 00:55:51,760
[ดนตรีโรแมนติก]
849
00:55:51,840 --> 00:55:53,440
พระองค์ชาย
850
00:55:54,720 --> 00:55:57,200
ทรงรักหม่อมฉันหรือเพคะ
851
00:55:58,720 --> 00:55:59,760
ใช่
852
00:56:02,720 --> 00:56:04,080
ฉันรักแม้น
853
00:56:04,640 --> 00:56:06,400
เหมือนที่แม้นรักฉัน
854
00:56:09,040 --> 00:56:10,480
อันที่จริงแล้ว
855
00:56:11,400 --> 00:56:14,480
ฉันก็อยากจะอยู่กับแม้นไปตลอดชีวิตของฉัน
856
00:56:16,760 --> 00:56:20,080
แต่นั่นก็จะทำให้แม้น
ต้องลำบากไปตลอดชีวิตด้วยเหมือนกัน
857
00:56:21,960 --> 00:56:24,040
ฉันไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัว
858
00:56:24,880 --> 00:56:27,280
จึงอยากให้แม้นไปมีชีวิตที่ดีกว่า
859
00:56:31,160 --> 00:56:32,760
ไม่เลยเพคะ
860
00:56:35,920 --> 00:56:37,920
การได้อยู่กับพระองค์ชาย
861
00:56:38,600 --> 00:56:40,360
แม้เพียงชั่วยาม
862
00:56:42,040 --> 00:56:44,720
คือความสุขชั่วชีวิตของหม่อมฉัน
863
00:56:47,840 --> 00:56:51,080
พระองค์อย่าทรงไล่หม่อมฉันไปไหนเลยเพคะ
864
00:56:51,160 --> 00:56:53,720
[เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม"
โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์]
865
00:57:04,920 --> 00:57:05,800
[เสียงสะอื้น]
866
00:57:55,000 --> 00:57:57,760
ต้องให้มีใครคนหนึ่งพูดออกมา
867
00:57:57,840 --> 00:57:59,840
ถึงจะรู้ความจริง
868
00:58:03,600 --> 00:58:06,920
[เสียงถอนใจ]
สงสารก็แต่หมอทองแท้
869
00:58:27,920 --> 00:58:29,080
[เพลงหยุด]
870
00:58:29,160 --> 00:58:31,040
[บัว] ตั้งยาตำรับใหม่เหรอ
871
00:58:31,120 --> 00:58:33,640
ใช่ ภายในสิบวัน
872
00:58:34,240 --> 00:58:36,480
โห เวลาน้อยมาก
873
00:58:38,120 --> 00:58:39,360
ก็ต้องทำให้ได้
874
00:58:41,040 --> 00:58:44,080
ข้ายังคิดไม่ออกเลย ว่าจะตั้งยาตำรับใดดี
875
00:58:55,880 --> 00:58:57,680
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
876
00:59:02,200 --> 00:59:03,760
ข้าคิดออกแล้ว
877
00:59:03,840 --> 00:59:05,760
ว่าจะตั้งยาตำรับใหม่อันใดดี
878
00:59:07,920 --> 00:59:09,080
ขอบใจเอ็งมากนะบัว
879
00:59:09,160 --> 00:59:10,240
[เสียงอุทานแปลกใจ]
880
00:59:10,320 --> 00:59:12,320
ฉันยังไม่ได้พูด ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ
881
00:59:22,040 --> 00:59:23,280
หมอทองแท้
882
00:59:23,840 --> 00:59:25,960
วันนี้ที่ฉันตามหมอมา
883
00:59:26,040 --> 00:59:27,720
ก็เพื่อที่จะขอโทษหมอ
884
00:59:28,280 --> 00:59:31,880
ที่วันก่อน บุ่มบ่ามจับคู่ให้
885
00:59:31,960 --> 00:59:34,000
[ดนตรีผ่อนคลาย]
886
00:59:35,760 --> 00:59:39,720
กระหม่อมรู้ว่าพระองค์
ตัดสินพระทัยเพราะความหวังดี
887
00:59:42,720 --> 00:59:44,600
เป็นความผิดของฉันเอง
888
00:59:45,280 --> 00:59:47,920
ที่ฉันไม่ได้ถามความสมัครใจของแม้นก่อน
889
00:59:50,200 --> 00:59:54,520
แล้ว ยิ่งพอได้รู้ว่า
แม้นยังไม่อยากออกเรือนไปไหน
890
00:59:55,120 --> 00:59:56,720
ฉันก็ยิ่งรู้สึกผิด
891
00:59:59,200 --> 01:00:01,360
เป็นพระกรุณาธิคุณกระหม่อม
892
01:00:03,520 --> 01:00:06,360
เอ่อ นี่หมายความว่า…
893
01:00:06,440 --> 01:00:08,360
หมอก็ยังไม่อยากแต่งดอกรึ
894
01:00:12,960 --> 01:00:14,080
[ทองแท้] เอ่อ…
895
01:00:16,360 --> 01:00:17,720
มิอยากกระหม่อม
896
01:00:17,800 --> 01:00:19,840
[ดนตรีซาบซึ้ง]
897
01:00:22,640 --> 01:00:23,520
[พระองค์ชาย] อือ
898
01:00:24,160 --> 01:00:25,720
ได้ยินเยี่ยงนี้
899
01:00:25,800 --> 01:00:27,840
ฉันก็ยิ่งสบายใจ
900
01:00:27,920 --> 01:00:29,080
เช่นนั้น
901
01:00:29,160 --> 01:00:31,600
เอาเป็นว่า ฉันยกเลิกเรื่องนี้ไปนะ
902
01:00:33,080 --> 01:00:34,080
กระหม่อม
903
01:00:37,440 --> 01:00:39,480
สบายใจด้วยกันทุกฝ่าย
904
01:00:39,560 --> 01:00:41,080
ช่างดีเสียจริง
905
01:00:57,120 --> 01:00:59,160
เอ็งจะตั้งยารักษาอาการหอบ
906
01:00:59,760 --> 01:01:00,840
จ้ะพ่อ
907
01:01:01,640 --> 01:01:03,720
อาการหอบเป็นโบราณโรค
908
01:01:03,800 --> 01:01:05,800
รักษาให้หายขาดยาก
909
01:01:06,560 --> 01:01:08,400
ตั้งยาตำรับอื่นไม่ดีกว่าหรือ
910
01:01:08,960 --> 01:01:10,720
ฉันอยากตั้งตำรับนี้จ้ะพ่อ
911
01:01:10,800 --> 01:01:13,040
[ดนตรีตื่นเต้น]
912
01:01:13,120 --> 01:01:15,080
งั้นก็ตามใจ
913
01:01:15,160 --> 01:01:17,120
ถือว่าข้าเตือนเอ็งแล้ว
914
01:01:29,400 --> 01:01:31,680
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
915
01:01:35,040 --> 01:01:37,240
[พูดเบาๆ ]
จำปา เอาสำรับวางไว้ตรงนั้น
916
01:01:39,040 --> 01:01:40,920
[พิกุล] แม่บัว ทองอ้น
917
01:01:41,480 --> 01:01:44,200
แม่เอาสำรับกับข้าวมาวางไว้ให้ตรงนี้นะ
918
01:01:44,280 --> 01:01:45,920
ถ้าหิวก็กินเสียนะ
919
01:01:46,000 --> 01:01:48,160
- จ้ะแม่
- ขอบคุณนะคะ
920
01:01:48,240 --> 01:01:49,080
จ้ะ
921
01:01:53,680 --> 01:01:54,880
ข้าจดไว้ก่อน
922
01:02:11,520 --> 01:02:13,120
[บัว] นี่ไงๆ ทองอ้น
923
01:02:13,200 --> 01:02:14,680
ใช่อันนี้หรือเปล่า
924
01:02:15,160 --> 01:02:16,160
ใช่ไหม
925
01:02:17,320 --> 01:02:19,520
- ใช่ ใบมะตูม
- [บัว] ใช่หรือเปล่า
926
01:02:19,600 --> 01:02:20,640
[ทองอ้น] ใช่ๆ
927
01:02:32,880 --> 01:02:34,880
[ดนตรีตึงเครียด]
928
01:03:31,280 --> 01:03:33,360
[ดนตรียิ่งใหญ่]
929
01:03:52,720 --> 01:03:54,720
[ดนตรีลึกลับ]
930
01:04:06,640 --> 01:04:07,680
ข้าเจอแล้ว
931
01:04:07,760 --> 01:04:09,120
เจอแล้วเหรอ
932
01:04:10,920 --> 01:04:12,920
แล้ว มันคือต้นอะไรน่ะ
933
01:04:13,000 --> 01:04:14,080
ต้นเนียมหอม
934
01:04:15,600 --> 01:04:16,560
[เสียงครางดีใจ]
935
01:04:17,160 --> 01:04:18,720
เธอเก่งจังเลย ทองอ้น
936
01:04:19,600 --> 01:04:21,680
ช่วยกันเก็บเร็ว เอาแต่ใบใหญ่ๆ นะ
937
01:04:22,240 --> 01:04:24,240
[ดนตรีตื่นเต้น]
938
01:04:42,600 --> 01:04:43,680
[ดนตรีหยุด]
939
01:04:49,760 --> 01:04:50,840
[ผู้หญิง 1] พ่อหนุ่มๆ
940
01:04:51,560 --> 01:04:53,680
เอ็งสองคน เป็นหมอใช่ไหมจ๊ะ
941
01:04:53,760 --> 01:04:54,960
ใช่จ้ะ
942
01:04:55,440 --> 01:04:58,080
[ผู้หญิง 2] อ้าว ฉันจำได้ นี่พ่อหมอหนุ่ม
943
01:04:58,760 --> 01:05:00,160
หนูๆ มานี่ซิ
944
01:05:01,520 --> 01:05:04,840
เนี่ย นางหนูเนี่ย
มันมาตามหาพ่อหมอมาสองวันแล้ว
945
01:05:04,920 --> 01:05:06,600
จะให้พาไปรักษาพ่อมัน
946
01:05:06,680 --> 01:05:08,760
[ผู้หญิง 2] แต่ยังไม่เจอหมอเลยจ้ะ
947
01:05:09,880 --> 01:05:12,560
แล้วพ่อเอ็งอยู่ที่ใดจ๊ะ พาฉันไปที
948
01:05:12,640 --> 01:05:13,920
- อ้าว
- อ้าว
949
01:05:14,000 --> 01:05:15,800
- [บัว] เฮ้ย
- [ทองอ้น] อีหนู
950
01:05:15,880 --> 01:05:18,360
- รอด้วยสิจ๊ะ
- ไปซะแล้ว
951
01:05:18,440 --> 01:05:19,840
เอาไงดีล่ะ ทองอ้น
952
01:05:20,360 --> 01:05:21,400
ก็ต้องตามไปสิ
953
01:05:21,480 --> 01:05:22,840
[บัว] เอ้า ไป
954
01:05:24,920 --> 01:05:26,920
[ดนตรีตื่นเต้นตึงเครียด]
955
01:05:42,880 --> 01:05:46,480
เสด็จเจ้ากรมหมอ ทรงมีรับสั่งให้หมอหลวง
956
01:05:47,080 --> 01:05:49,920
ไปเรียนผ่าตัดเย็บแผลกับหมอปลัดเล
957
01:05:50,000 --> 01:05:52,160
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
958
01:05:57,160 --> 01:05:58,800
จะเป็นไปได้เยี่ยงไรกัน
959
01:06:00,240 --> 01:06:01,640
เป็นไปได้สิ
960
01:06:02,760 --> 01:06:04,760
หมอปลัดเลก็ตอบรับมาแล้วด้วย
961
01:06:08,560 --> 01:06:10,720
แต่ เจ้านายหลายพระองค์
962
01:06:10,800 --> 01:06:13,320
ไม่โปรดการรักษาแผนฝาหรั่งนี่ขอรับ
963
01:06:14,240 --> 01:06:16,960
แต่ก็มีอีกหลายพระองค์ที่ทรงโปรดมิใช่รึ
964
01:06:19,560 --> 01:06:23,480
เหตุใดเสด็จเจ้ากรมหมอ
จึงตัดสินพระทัยเยี่ยงนั้นขอรับ
965
01:06:25,600 --> 01:06:26,480
นั่นสิ
966
01:06:27,160 --> 01:06:28,680
กระผมไม่เห็นด้วยเลย
967
01:06:31,640 --> 01:06:34,640
เสด็จเจ้ากรมหมอไม่เคยปิดกั้นความรู้
968
01:06:34,720 --> 01:06:37,520
ทรงศึกษาทั้งแผนไทยและแผนฝาหรั่ง
969
01:06:38,320 --> 01:06:40,720
[พระยาบำเรอราช] เพื่อประโยชน์สูงสุดแก่ผู้ไข้
970
01:06:41,320 --> 01:06:43,760
ทรงตัดสินพระทัยถูกต้องแล้ว
971
01:06:44,800 --> 01:06:46,440
ขอพวกท่านทุกคน
972
01:06:46,520 --> 01:06:48,320
จงมั่นใจเถิด
973
01:06:50,400 --> 01:06:52,040
กระผมเชื่อว่า
974
01:06:52,760 --> 01:06:54,960
ทรงมีเหตุผล
975
01:06:55,040 --> 01:06:56,960
จึงมีรับสั่งเยี่ยงนี้
976
01:06:57,040 --> 01:06:59,120
[ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ]
977
01:07:15,680 --> 01:07:17,760
[ดนตรีระทึก]
978
01:07:17,840 --> 01:07:19,160
เธอต้องมียา
979
01:07:19,240 --> 01:07:20,360
[บัว] ยาอยู่ไหนน่ะ
980
01:07:20,840 --> 01:07:21,920
ทองอ้น
981
01:07:22,920 --> 01:07:24,200
[บัว] ช่วยหนูด้วย
982
01:07:24,280 --> 01:07:25,720
โอ๊ย โอ๊ย
[เสียงสะดุดล้ม]
983
01:07:26,640 --> 01:07:28,400
[ทองคำ] กำลังจะเกิดศึกอานาม
984
01:07:28,480 --> 01:07:31,080
ทองแท้ เอ็งมีชื่อต้องไปกับพ่อ
985
01:07:31,160 --> 01:07:33,280
[เจ้าคุณทหาร] หมอทุกท่าน
ทัพของเรามีทหารหลายพันนาย
986
01:07:33,360 --> 01:07:34,600
ให้พวกท่านต้องดูแล
987
01:07:34,680 --> 01:07:36,120
ข้ารบกวนพวกท่านด้วย
988
01:07:36,200 --> 01:07:37,480
[ซินแส] การศึกครั้งนี้
989
01:07:37,560 --> 01:07:38,960
คนบ้านนี้
[เสียงเทเหรียญ]
990
01:07:39,040 --> 01:07:40,640
จะตายสองคน
991
01:07:40,720 --> 01:07:41,920
- แดกตีนกูไปก่อนแล้วกัน
- ว้าย ทองอ้น
992
01:07:42,000 --> 01:07:43,320
คุณนายๆ
993
01:07:43,400 --> 01:07:47,400
[พระองค์ชาย] ดาวหางดวงนี้
ชะรอยจะนำอาเพศมาสู่สยามเป็นแน่แท้
994
01:07:47,480 --> 01:07:48,640
[ทองแท้] ดูซิ
[เสียงร้องครวญคราง]
995
01:07:48,720 --> 01:07:50,600
[หมอจัน][ภาษาเหนือ] ใครว่างมาดูคนเจ็บกัน
996
01:07:50,680 --> 01:07:51,800
อยากจะไปสงครามอย่างนั้นรึ
997
01:07:52,360 --> 01:07:53,600
ขอรับ
998
01:07:53,680 --> 01:07:56,120
[เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม"
โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์]
101793
