All language subtitles for Royal Doctor_S01E16_Episode 16.Thai (CC)

af Afrikaans
sq Albanian
am Amharic
ar Arabic
hy Armenian
az Azerbaijani
eu Basque
be Belarusian
bn Bengali
bs Bosnian
bg Bulgarian
ca Catalan
ceb Cebuano
ny Chichewa
zh-CN Chinese (Simplified)
zh-TW Chinese (Traditional)
co Corsican
hr Croatian
cs Czech
da Danish
nl Dutch Download
en English
eo Esperanto
et Estonian
tl Filipino
fi Finnish
fr French
fy Frisian
gl Galician
ka Georgian
de German
el Greek
gu Gujarati
ht Haitian Creole
ha Hausa
haw Hawaiian
iw Hebrew
hi Hindi
hmn Hmong
hu Hungarian
is Icelandic
ig Igbo
id Indonesian
ga Irish
it Italian
ja Japanese
jw Javanese
kn Kannada
kk Kazakh
km Khmer
ko Korean
ku Kurdish (Kurmanji)
ky Kyrgyz
lo Lao
la Latin
lv Latvian
lt Lithuanian
lb Luxembourgish
mk Macedonian
mg Malagasy
ms Malay
ml Malayalam
mt Maltese
mi Maori
mr Marathi
mn Mongolian
my Myanmar (Burmese)
ne Nepali
no Norwegian
ps Pashto
fa Persian
pl Polish
pt Portuguese
pa Punjabi
ro Romanian
ru Russian
sm Samoan
gd Scots Gaelic
sr Serbian
st Sesotho
sn Shona
sd Sindhi
si Sinhala
sk Slovak
sl Slovenian
so Somali
es Spanish
su Sundanese
sw Swahili
sv Swedish
tg Tajik
ta Tamil
te Telugu
th Thai
tr Turkish
uk Ukrainian
ur Urdu
uz Uzbek
vi Vietnamese
cy Welsh
xh Xhosa
yi Yiddish
yo Yoruba
zu Zulu
or Odia (Oriya)
rw Kinyarwanda
tk Turkmen
tt Tatar
ug Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:16,040 --> 00:00:18,080 [เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil tan] 2 00:02:05,720 --> 00:02:08,639 [เสียงเจ้าจอมแหวนไอถี่ๆ ] 3 00:02:08,720 --> 00:02:11,400 เจ้าจอมแหวนน่ะ ท่านสิ้นเสียแล้ว 4 00:02:11,880 --> 00:02:13,840 ข้าต้องเข้าเฝ้าเสด็จเจ้ากรมหมอ 5 00:02:13,920 --> 00:02:15,480 [เทียบ] คุณพี่จะมีความผิดหรือเจ้าคะ 6 00:02:16,560 --> 00:02:18,440 ทองแท้ไม่ได้กลับมาด้วยหรือเจ้าคะ 7 00:02:18,520 --> 00:02:19,880 ลูกอิฉันหายไปไหน 8 00:02:20,360 --> 00:02:21,440 [ผู้ชาย] หมอๆ 9 00:02:21,520 --> 00:02:22,680 พี่ข้าต้องไม่เป็นอะไร 10 00:02:22,760 --> 00:02:24,080 เราไปตามหาพี่ทองแท้ด้วยกัน 11 00:02:24,160 --> 00:02:25,720 [ผู้ชาย] มีใครรู้จักชายผู้นี้ไหม 12 00:02:25,800 --> 00:02:27,280 มีคนพบศพเขาสิ้นลม 13 00:02:30,360 --> 00:02:31,400 นี่มันคือกระไรกัน 14 00:02:31,480 --> 00:02:34,320 อาหารนี้ ชื่อว่าส้มตำตรีผลาค่ะ 15 00:02:34,400 --> 00:02:36,600 [บัว] บัวเห็นว่าไม่มีใครยอมกินยา 16 00:02:36,680 --> 00:02:38,920 บัวเลยทำอาหารเป็นยาขึ้นมาแทนค่ะ 17 00:02:39,000 --> 00:02:41,000 มันกำลังกลุ้มใจเรื่องต้องออกเรือน 18 00:02:41,080 --> 00:02:43,080 [น้ำเสียงตกใจ] หา ออกเรือน 19 00:02:45,000 --> 00:02:46,440 [ทองอ้น] คุณพ่อต้องเป็นคนตัดสิน 20 00:02:46,520 --> 00:02:48,640 ว่าจะให้แม่บัวออกเรือนกับบุญรึไม่ 21 00:02:50,320 --> 00:02:52,360 [ดนตรีเศร้า] 22 00:02:58,080 --> 00:02:59,760 แม่บัวจากบ้านมาไกล 23 00:02:59,840 --> 00:03:01,640 วันหนึ่งเอ็งก็ต้องกลับบ้าน 24 00:03:02,600 --> 00:03:04,560 ไม่ควรต้องผูกพันกับใครดอก ที่นี่ 25 00:03:05,600 --> 00:03:06,520 ใช่ค่ะ 26 00:03:07,320 --> 00:03:11,000 บัวมาอยู่ที่นี่ ก็เหมือนขอพักอาศัยอยู่ชั่วคราว 27 00:03:11,080 --> 00:03:13,680 วันหนึ่งบัวก็ต้องหาทางกลับบ้านได้ค่ะ 28 00:03:21,960 --> 00:03:23,360 เอ็งคิดจะกลับบ้านจริงรึ 29 00:03:24,440 --> 00:03:27,160 คิดสิ ใครๆ ก็อยากกลับบ้านทั้งนั้นแหละ 30 00:03:35,440 --> 00:03:36,800 [ดนตรีหยุด] 31 00:03:36,880 --> 00:03:38,360 อาทองอ้น 32 00:03:41,520 --> 00:03:44,280 พี่บัวจะไปจริงๆ เหรอจ๊ะ 33 00:03:44,360 --> 00:03:45,520 ก็ใช่น่ะสิ 34 00:03:46,000 --> 00:03:47,280 เอ็งก็ได้ยินแล้วนี่ 35 00:03:47,360 --> 00:03:49,640 ฉันไม่อยากให้พี่บัวไป 36 00:03:50,720 --> 00:03:53,520 อยากให้อยู่กับพวกเราไปตลอดเลย 37 00:03:53,600 --> 00:03:55,600 จะได้เล่นกันอีกนานๆ 38 00:03:56,880 --> 00:03:57,920 จะไม่ได้ดอก 39 00:03:58,480 --> 00:03:59,680 บ้านเขาอยู่ที่นู่น 40 00:03:59,760 --> 00:04:01,000 ที่นี่ไม่ใช่บ้านเขา 41 00:04:01,640 --> 00:04:03,280 เขาคงไม่อยากอยู่กับพวกเรานักดอก 42 00:04:05,040 --> 00:04:07,600 แล้วเขาจะคิดถึงพวกเราไหมจ๊ะ 43 00:04:10,480 --> 00:04:11,800 คงจะไม่ดอกกระมัง 44 00:04:11,880 --> 00:04:13,400 [ดนตรีเศร้า] 45 00:04:16,399 --> 00:04:18,480 พวกเราไม่มีค่าพอถึงเพียงนั้น 46 00:04:31,880 --> 00:04:34,680 วันนี้คิ้วแม่ผาดสวยมากเลยนะจ๊ะ 47 00:04:35,240 --> 00:04:37,440 - เฮ้ย ไอ้บุญมาแล้ว ไอ้บุญมาแล้ว - [ผาด] เฮ้ย 48 00:04:38,240 --> 00:04:41,400 [เนียง] เอ๊ย มาแล้วเว้ยๆ [เสียงเทิ้มร้องแซว] 49 00:04:41,480 --> 00:04:43,520 พ่อนักรักไวไฟ 50 00:04:43,600 --> 00:04:46,320 - เออ - ไอ้บุญเอ๊ย ไอ้บุญ แหม 51 00:04:46,400 --> 00:04:49,200 เห็นเงียบๆ แบบนี้ ใจกล้าไม่ใช่เล่นเหมือนกันนะมึงเนี่ย 52 00:04:49,280 --> 00:04:50,360 [เสียงเทิ้มกับเนียงหัวเราะ] 53 00:04:50,440 --> 00:04:51,640 [เนียง] โห ใจถึงนะเนี่ย 54 00:04:51,720 --> 00:04:53,680 เลือกใครไม่เลือก ไปเลือกแม่บัว 55 00:04:53,760 --> 00:04:55,480 โอ้โห กล้านะเนี่ย [เสียงร้องชอบใจ] 56 00:04:55,560 --> 00:04:59,520 เฮ้ยๆ ถามจริงๆ เหอะ เอ็งกินอะไรมาวะ ทำไมถึงกล้าขนาดนี้ กูจะได้กินบ้าง 57 00:04:59,600 --> 00:05:00,560 [เสียงเนียงสะใจ] 58 00:05:00,640 --> 00:05:02,720 โอ๊ย หยุดโห่ได้แล้ว 59 00:05:02,800 --> 00:05:05,000 - [เนียง] อ้าว - ไม่เห็นหน้ามันรึ มันไม่เล่นด้วย 60 00:05:05,080 --> 00:05:08,240 เฮ้ย คนอกหัก แซวนิดแซวหน่อยจะเป็นอะไรไป 61 00:05:08,320 --> 00:05:09,840 ใช่ไหม พ่อนักรัก 62 00:05:09,920 --> 00:05:10,880 [เทิ้มทำเสียงแซว] 63 00:05:10,960 --> 00:05:13,840 ถ้าใครยังไม่เงียบนะ เดี๋ยวได้เลือดกบปากแน่ 64 00:05:13,920 --> 00:05:15,360 [เสียงเนียงร้องแหยง] 65 00:05:15,440 --> 00:05:17,160 เฮ้ย จะดันทำไม 66 00:05:17,240 --> 00:05:19,000 เดี๋ยวกูโดนด้วย [เนียงทำเสียงขัดใจ] 67 00:05:20,240 --> 00:05:22,880 พ่อบุญจ๊ะ อย่าฉุนไปเลยจ้ะ 68 00:05:23,360 --> 00:05:26,120 - พวกเขาเนี่ย ชื่นชมเอ็งตากหากเล่า - [เนียง] อือ 69 00:05:26,200 --> 00:05:28,280 ฉันเองก็จะเอาเอ็งเป็นเยี่ยงอย่าง 70 00:05:28,840 --> 00:05:31,880 พรุ่งนี้ ฉันว่าจะให้ผู้ใหญ่เนี่ย 71 00:05:32,800 --> 00:05:34,640 มาสู่ขอแม่ผาดเขาเหมือนกัน 72 00:05:34,720 --> 00:05:36,080 - [เทิ้ม] อุ้ย - ดีไหมจ๊ะ 73 00:05:36,160 --> 00:05:37,640 [เอฟเฟกต์เจื่อน] 74 00:05:38,760 --> 00:05:40,800 เอ็งจะขอข้ารึ 75 00:05:40,880 --> 00:05:42,040 จ้ะ 76 00:05:42,120 --> 00:05:43,280 ถ้าอย่างนั้น 77 00:05:43,760 --> 00:05:46,840 ข้าจะประเคนให้เอ็งถึงเนื้อถึงตัวเลย ดีหรือไม่ 78 00:05:46,920 --> 00:05:48,520 - [เนียงและเทิ้ม] อู้หู - หูย 79 00:05:49,720 --> 00:05:51,640 - [ทรัพย์] โอ๊ย - โอ้โห 80 00:05:51,720 --> 00:05:53,440 ข้าทำอะไรผิดเหรอจ๊ะ 81 00:05:53,520 --> 00:05:56,240 [ทำเสียงรังเกียจ] แค่เกิดมาเป็นเอ็งก็ผิดแล้ว 82 00:05:56,320 --> 00:05:57,440 [เอฟเฟกต์ตลก] 83 00:05:57,920 --> 00:06:02,520 ล้างความคิดที่จะมาสู่ขอ แล้วก็ให้ข้าออกเรือนกับเอ็งเลยนะ 84 00:06:02,600 --> 00:06:04,480 ล้างออกจากกะโหลกของเอ็งไปเลย 85 00:06:05,360 --> 00:06:06,840 คงจะล้างไม่ได้ดอกจ้ะ 86 00:06:07,400 --> 00:06:09,520 เพราะความรักที่ฉันมีให้แม่ผาดนั้นเนี่ย 87 00:06:10,600 --> 00:06:13,160 มันแฝงฝังไปทั่วร่างกายของฉันไปหมดแล้ว 88 00:06:13,720 --> 00:06:15,000 ไม่ว่าจะเป็น… 89 00:06:15,760 --> 00:06:16,960 ตรงนี้ 90 00:06:17,600 --> 00:06:18,640 - ตรงนี้ - [เทิ้ม] ว้าย 91 00:06:19,200 --> 00:06:20,640 - ตรงนี้ - ว้าย 92 00:06:20,720 --> 00:06:23,480 และ ตรงนี้ [เอฟเฟกต์ประกายปิ๊ง] 93 00:06:25,760 --> 00:06:27,520 [เอฟเฟกต์ตลก] เฮ้ยๆ 94 00:06:28,080 --> 00:06:30,160 [ดนตรีเบาสมอง] 95 00:06:32,640 --> 00:06:34,280 ล้างออกรึยังล่ะ 96 00:06:34,880 --> 00:06:36,720 อุ๊ย ฝนตกเหรอจ๊ะ 97 00:06:36,800 --> 00:06:38,960 ไม่เป็นไร ฝนตกให้เก็บผ้า 98 00:06:39,040 --> 00:06:41,800 แต่ถ้าอยู่กับคนไร้ค่า ให้เก็บผ้ามาหาพี่ 99 00:06:41,880 --> 00:06:43,160 - [เนียง] อูย - [เทิ้ม] อูย 100 00:06:43,240 --> 00:06:44,240 [เสียงกะลาเคาะหัว] โอ๊ย 101 00:06:44,320 --> 00:06:45,360 [ผาด] ยังอีก 102 00:06:45,440 --> 00:06:47,280 ยังอีกๆ [เสียงเทิ้มหัวเราะชอบใจ] 103 00:06:47,360 --> 00:06:49,960 เสียงดังฟังชัด ไม่ต้องเบะๆ 104 00:06:50,040 --> 00:06:52,200 โธ่เอ๊ย ไอ้ทรัพย์ 105 00:06:52,280 --> 00:06:55,200 นี่ คนเขาไม่รัก ตื๊อให้ตายเขาก็ไม่รัก 106 00:06:55,800 --> 00:06:58,840 [เนียง] ยิ่งตื๊อน่ะ มีแต่ทำให้เกลียดขี้หน้าขึ้นไปทุกวันๆ 107 00:06:59,400 --> 00:07:01,000 เลิกแหย่แม่ผาดเขาได้แล้ว 108 00:07:01,960 --> 00:07:03,360 [เสียงเนียงแค่นหัวเราะ] 109 00:07:03,440 --> 00:07:04,280 คนเขาไม่รัก 110 00:07:05,160 --> 00:07:06,680 ตื๊อให้ตายเขาก็ไม่รัก 111 00:07:12,760 --> 00:07:13,840 [เสียงก้อนหินกระทบน้ำ] 112 00:07:23,280 --> 00:07:24,680 ดื่มเป็นเพื่อนข้าที 113 00:07:24,760 --> 00:07:26,760 [ดนตรีเศร้า] 114 00:07:36,160 --> 00:07:37,920 [เสียงบุญไอสำลัก] 115 00:07:41,960 --> 00:07:43,640 รสแรงบาดคอเสียเหลือเกิน 116 00:07:45,520 --> 00:07:46,920 [เสียงไอ] บาดแรงอย่างไร 117 00:07:47,560 --> 00:07:49,040 มันก็ไม่เจ็บเท่าหัวใจเอ็งดอก 118 00:07:52,760 --> 00:07:53,960 เรามันหัวอกเดียวกัน 119 00:07:58,840 --> 00:07:59,880 ข้าเข้าใจเอ็ง 120 00:08:02,000 --> 00:08:03,120 หมายความว่าอย่างไร 121 00:08:04,080 --> 00:08:06,320 เจ้าจะมาเข้าใจหัวอกข้าได้อย่างไรกัน 122 00:08:10,560 --> 00:08:11,560 หรือว่า… 123 00:08:13,560 --> 00:08:15,160 เจ้าเองก็หมายปองแม่บัวเหรอ 124 00:08:15,240 --> 00:08:17,640 [ดนตรีหม่นหมอง] 125 00:08:17,720 --> 00:08:19,360 หมายปองใครไม่สำคัญดอก 126 00:08:20,440 --> 00:08:22,280 เพราะข้ารักผู้หญิงคนหนึ่งไม่ได้เช่นกัน 127 00:08:25,200 --> 00:08:26,320 ทำไมถึงไม่ได้ 128 00:08:29,160 --> 00:08:30,280 เพราะเขารักข้า… 129 00:08:31,200 --> 00:08:32,799 เฉกเช่นเพื่อนเท่านั้น 130 00:08:36,480 --> 00:08:37,360 ดื่มเถิด 131 00:08:38,480 --> 00:08:40,320 ดื่มให้กับความไม่สมหวังของเรา 132 00:09:05,920 --> 00:09:08,120 [ดนตรีตึงเครียด] 133 00:09:11,760 --> 00:09:12,760 [เสียงพัดกระแทกพื้น] 134 00:09:14,600 --> 00:09:16,760 กล้ามีปากมีเสียงกับข้า 135 00:09:16,840 --> 00:09:18,440 ไม่ฟังคำสั่งข้า 136 00:09:18,520 --> 00:09:21,520 ก็ไม่ควรจะอยู่เกะกะสายตาข้า 137 00:09:22,720 --> 00:09:25,160 แม่บัวเขาก็เชื่อฟังคำสั่งแล้วนี่เจ้าคะ 138 00:09:25,640 --> 00:09:28,880 ก็คุณพี่ท่านบอกว่า ไม่แต่งก็ไม่แต่ง 139 00:09:28,960 --> 00:09:30,920 แต่ก็อยู่บ้านนี้ต่อไปได้ 140 00:09:32,680 --> 00:09:33,920 ข้าก็ไม่ได้ไล่ 141 00:09:34,560 --> 00:09:36,240 แต่จะอยู่ในฐานะอะไร 142 00:09:36,320 --> 00:09:37,880 [เทียบ] บ่าวไพร่ก็ไม่ใช่ 143 00:09:37,960 --> 00:09:41,440 ถ้าข้าจะเรียกใช้ เดี๋ยวก็จะไปฟ้องคุณพี่ 144 00:09:42,000 --> 00:09:43,840 หนูไม่ใช่คนขี้ฟ้องนะคะ 145 00:09:50,480 --> 00:09:52,920 อีเผือก ทำไป ข้าไม่ทำแล้ว 146 00:09:54,160 --> 00:09:56,920 - อีจำปา ทำไป ข้าไม่ทำแล้ว - [จำปา] หือ 147 00:09:57,720 --> 00:10:01,400 [ทำเสียงหมั่นไส้] นายว่าขี้ข้าพลอยไม่หายเลยจริงจริ๊ง 148 00:10:02,040 --> 00:10:03,400 แม่บัว 149 00:10:03,480 --> 00:10:06,040 อย่าไปถือคำพูดคุณพี่เทียบมาใส่ใจเลยนะ 150 00:10:07,160 --> 00:10:09,800 บัวไม่ถือหรอกค่ะ บัวแค่ระแวงค่ะ 151 00:10:15,760 --> 00:10:18,560 ทองอิน พ่อบอกให้กินเข้าไปไงเล่า 152 00:10:19,040 --> 00:10:21,080 ไม่เอา ฉันไม่กิน 153 00:10:21,160 --> 00:10:23,960 เอ๊ะ ทำไมเอ็งดื้ออย่างนี้ 154 00:10:24,040 --> 00:10:26,200 [ดนตรีผ่อนคลาย] 155 00:10:28,400 --> 00:10:31,040 พี่บัว ช่วยฉันด้วย 156 00:10:31,120 --> 00:10:34,080 พ่อบังคับให้ฉันกินของพวกนี้ 157 00:10:34,160 --> 00:10:35,960 ฉันไม่อยากกิน 158 00:10:36,040 --> 00:10:37,840 [ทองแท้] ก็ถ้าเอ็งไม่ท้องผูก 159 00:10:38,400 --> 00:10:40,200 พ่อจะบังคับให้เอ็งกินไหมเล่า 160 00:10:40,280 --> 00:10:41,440 [เสียงชู่ปาก] 161 00:10:41,920 --> 00:10:44,000 [พูดเบา] พ่อจะบอกพี่บัวทำไมเล่า 162 00:10:44,080 --> 00:10:46,320 ฉันบอกแล้วว่าอย่าบอกใคร 163 00:10:47,720 --> 00:10:49,360 [บัว] ไม่เป็นไรหรอก ทองอิน 164 00:10:49,440 --> 00:10:51,800 เรื่องท้องผูกน่ะ ใครๆ ก็เป็นได้ 165 00:10:51,880 --> 00:10:55,360 ทองอินไปกินเถอะ ผลไม้พวกนี้ไฮไฟเบอร์ทั้งนั้นเลยนะ 166 00:10:56,120 --> 00:10:58,960 ไฮๆ อะไรนะพี่บัว 167 00:11:00,120 --> 00:11:02,080 พี่หมายถึงไฮไฟเบอร์ 168 00:11:02,160 --> 00:11:05,880 หมายความว่ากากใยมันเยอะ ช่วยให้ขับถ่ายคล่องไง 169 00:11:06,440 --> 00:11:08,600 [ทำเสียงรังเกียจ] หนูไม่อยากกิน 170 00:11:08,680 --> 00:11:09,960 เอ้า 171 00:11:10,040 --> 00:11:11,280 ยาก็ไม่กิน 172 00:11:11,760 --> 00:11:13,160 ผลไม้ก็ไม่กิน 173 00:11:13,800 --> 00:11:15,240 [ทองแท้] แล้วเอ็งจะเอายังไง 174 00:11:16,440 --> 00:11:18,480 ก็ปล่อยให้ท้องผูกกันไปแบบนี้นั่นแหละ 175 00:11:18,560 --> 00:11:20,800 [ดนตรีทะเล้น] 176 00:11:30,600 --> 00:11:32,960 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 177 00:12:15,720 --> 00:12:17,000 [บัว] มาแล้ว 178 00:12:17,080 --> 00:12:18,320 ฟรุตตี้สมูทตี้ 179 00:12:18,400 --> 00:12:20,840 เครื่องดื่มหวานเย็น ช่วยให้ระบายด้วย 180 00:12:20,920 --> 00:12:22,400 [ดนตรีหยุด] 181 00:12:22,480 --> 00:12:24,120 [เอฟเฟกต์ตลก] 182 00:12:24,200 --> 00:12:26,520 แน่ใจนะว่านี่ของกิน 183 00:12:27,080 --> 00:12:28,920 [ทำเสียงข้องใจ] ไม่ไว้ใจพี่บัวเหรอ 184 00:12:30,080 --> 00:12:31,800 ลองดูหน่อยน่า 185 00:12:32,360 --> 00:12:33,240 [บัว] มา 186 00:12:34,160 --> 00:12:36,280 มาๆ อ้ำ [ทองอินส่งเสียงปฏิเสธ] 187 00:12:37,120 --> 00:12:38,720 เร็ว อ้ำ ลองชิมหน่อย [ทองอินร้องปฏิเสธ] 188 00:12:38,800 --> 00:12:40,040 [เสียงบัวคะยั้นคะยอ] 189 00:12:40,120 --> 00:12:42,320 [ดนตรีทะเล้น] 190 00:12:46,640 --> 00:12:47,480 เป็นไง 191 00:12:49,600 --> 00:12:51,640 ข้าไม่เคยกินน้ำอร่อยเยี่ยงนี้มาก่อน 192 00:12:52,360 --> 00:12:55,520 แม่บัว ข้าขอทั้งถ้วยเลยได้หรือไม่ 193 00:12:56,480 --> 00:12:57,320 ได้สิ 194 00:13:03,000 --> 00:13:06,280 พี่บัวทำให้ฉันกินนะพ่อ อย่าแย่งฉันสิ 195 00:13:15,520 --> 00:13:16,640 [เอฟเฟกต์ประกายปิ๊ง] 196 00:13:17,920 --> 00:13:19,080 โอ้โห 197 00:13:20,600 --> 00:13:21,800 เก่งมาก 198 00:13:21,880 --> 00:13:24,480 [ดนตรีสนุกผ่อนคลาย] 199 00:13:24,560 --> 00:13:25,680 อร่อยไหม 200 00:13:27,720 --> 00:13:28,800 [บัว] ยกซดเลย 201 00:13:30,920 --> 00:13:32,840 [เสียงบัวหัวเราะ] 202 00:13:38,440 --> 00:13:39,920 [บัวทำเสียงพึงพอใจ] 203 00:13:40,920 --> 00:13:42,240 หอมเย็น 204 00:13:42,320 --> 00:13:44,560 [ดนตรีผ่อนคลาย] 205 00:13:49,720 --> 00:13:50,600 [เสียงพ่นลมครุ่นคิด] 206 00:13:52,560 --> 00:13:55,240 แม่บัว จดอะไรอยู่รึ 207 00:13:55,880 --> 00:13:56,760 อ๋อ 208 00:13:57,600 --> 00:14:00,560 บัวกำลังจดสรรพคุณยาของผักต่างๆ อยู่ค่ะ 209 00:14:00,640 --> 00:14:03,120 ยังคิดสูตรอาหารเป็นยาอยู่อีกรึ 210 00:14:03,680 --> 00:14:04,680 ใช่แล้วค่ะ 211 00:14:05,240 --> 00:14:06,480 บัวคิดแล้วว่า 212 00:14:07,320 --> 00:14:09,480 ถ้าบัวจดตำราเสร็จเมื่อไหร่ 213 00:14:09,560 --> 00:14:12,280 บัวจะไปตีพิมพ์ที่โรงพิมพ์ของหมอบรัดเลย์ 214 00:14:12,360 --> 00:14:15,560 ชื่อของบัวจะต้องถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ 215 00:14:15,640 --> 00:14:17,920 ว่าเป็นสตรีสยามคนแรก 216 00:14:18,000 --> 00:14:19,920 ที่ทำอาหารเป็นยา 217 00:14:20,560 --> 00:14:23,080 ปังปุริเย่ยืนหนึ่งนัมเบอร์วันเลยค่ะ 218 00:14:25,040 --> 00:14:26,240 [เสียงพิกุลขำเบาๆ ] 219 00:14:31,560 --> 00:14:33,400 - [พูดเบาๆ ] คุณนายเจ้าขา - [พิกุล] หือ 220 00:14:33,480 --> 00:14:36,360 บ้านเราก็กินอาหารเป็นยาอยู่แล้วนะเจ้าคะ 221 00:14:37,080 --> 00:14:42,200 ไม่อย่างนั้น จะเลี้ยงลูกเลี้ยงผัว อยู่รอดมาจนถึงวันนี้ได้อย่างไร 222 00:14:42,760 --> 00:14:47,080 เดี๋ยวก็ตัวร้อน เดี๋ยวก็ร้อนใน เดี๋ยวก็คลื่นไส้ หรือถ่ายไม่ออก 223 00:14:47,760 --> 00:14:50,480 มันก็ต้องมีการกินอาหารเป็นยากันทั้งนั้น 224 00:14:50,560 --> 00:14:52,160 เจ้าค่ะ เอ่อ… 225 00:14:52,240 --> 00:14:53,800 ให้บ่าวไปบอกให้ไหมเจ้าคะ 226 00:14:53,880 --> 00:14:55,400 [เสียงจุ๊ปาก] ไม่ได้ 227 00:14:55,480 --> 00:14:57,120 อย่าพูดเชียวนะ 228 00:14:57,600 --> 00:15:00,560 ประเดี๋ยวแม่บัวเขาจะเสียกำลังใจ 229 00:15:01,160 --> 00:15:02,240 [พิกุล] ไม่แน่ 230 00:15:02,840 --> 00:15:04,040 รางที 231 00:15:04,120 --> 00:15:05,560 ตำราของแม่บัว 232 00:15:05,640 --> 00:15:09,000 อาจจะอยู่ยืนยาวไปจนถึงวันข้างหน้าก็เป็นได้ 233 00:15:09,720 --> 00:15:11,280 เจ้าค่ะ 234 00:15:11,360 --> 00:15:13,760 [ดนตรีสดใส] 235 00:15:13,840 --> 00:15:14,880 [เสียงชู่] 236 00:15:23,760 --> 00:15:24,720 [พูดเบาๆ ] ไป 237 00:15:29,680 --> 00:15:30,920 นี่ ไป 238 00:16:07,200 --> 00:16:09,240 [ดนตรีหวานซึ้ง] 239 00:16:14,440 --> 00:16:15,320 [เสียงพิกุลกระแอม] 240 00:16:17,320 --> 00:16:19,200 ทำกระไรอยู่รึ ทองอ้น 241 00:16:20,160 --> 00:16:22,440 จ๊ะแม่ แม่ยังไม่นอนเหรอจ๊ะ 242 00:16:22,520 --> 00:16:23,480 อ้าว 243 00:16:23,560 --> 00:16:25,960 ก็แม่เห็นเอ็งเดินดุ่มๆ เข้าครัวมา 244 00:16:26,040 --> 00:16:27,960 แม่ก็คิดว่าเอ็งคงจะหิว 245 00:16:29,960 --> 00:16:32,400 ฉันนอนไม่หลับน่ะจ้ะ ก็เลยหาอะไรทำจ้ะ 246 00:16:33,880 --> 00:16:38,040 ไม่ใช่ว่าจะมาช่วยแม่บัวเขา จดอาหารเป็นยาดอกรึ 247 00:16:45,280 --> 00:16:49,360 แม่รู้ ว่าลูกของแม่เป็นคนดีมีน้ำใจ 248 00:16:49,440 --> 00:16:51,120 ชอบช่วยเหลือผู้อื่น 249 00:16:53,680 --> 00:16:54,840 แต่กับแม่บัว 250 00:16:55,320 --> 00:16:58,120 มันมากกว่าน้ำใจใช่หรือไม่ 251 00:16:58,200 --> 00:17:00,560 [ดนตรีซึ้ง] 252 00:17:03,600 --> 00:17:04,520 ใช่จ้ะ 253 00:17:06,160 --> 00:17:07,400 แล้วแม่บัว 254 00:17:07,880 --> 00:17:10,040 เขามีใจให้กับลูกไหม 255 00:17:11,160 --> 00:17:12,319 น่าจะไม่จ้ะ 256 00:17:12,400 --> 00:17:16,800 อ้าว ถ้าอย่างนั้น ทำไมเอ็งถึงไม่เอาใจตัวเองออกมา 257 00:17:16,880 --> 00:17:19,359 เอาใจไปอยู่ให้มันเป็นทุกข์ทำไม 258 00:17:20,359 --> 00:17:21,880 ฉันทำเพียงเพราะอยากทำ 259 00:17:22,440 --> 00:17:24,000 ทำแล้วฉันมีความสุขจ้ะแม่ 260 00:17:25,200 --> 00:17:26,880 แล้วลูกไม่กลัวหรอกรึ 261 00:17:27,480 --> 00:17:29,520 ว่าวันหนึ่งถ้าแม่บัวเขาไม่อยู่ 262 00:17:30,400 --> 00:17:32,560 ลูกจะต้องเจ็บปวดและเสียใจ 263 00:17:34,360 --> 00:17:36,440 ฉันเป็นห่วงแม่บัวมากกว่าใจฉันจ้ะ 264 00:17:37,840 --> 00:17:40,400 ถ้าเขาไม่อยู่ ฉันก็คงคิดถึง 265 00:17:41,360 --> 00:17:42,520 แต่ตอนที่เขาอยู่ 266 00:17:43,280 --> 00:17:45,640 ฉันก็อยากทำให้เขาอยู่อย่างมีความสุขจ้ะ 267 00:17:47,320 --> 00:17:49,160 ฉันชอบเห็นรอยยิ้มของแม่บัว 268 00:17:49,960 --> 00:17:51,560 มันคือความสุขของฉันจ้ะ 269 00:17:52,520 --> 00:17:55,800 เหมือนตอนที่ฉัน รักษาผู้ไข้หายอย่างไรอย่างนั้นเลยจ้ะแม่ 270 00:17:57,280 --> 00:17:58,760 มันเป็นมากกว่ารัก 271 00:17:59,440 --> 00:18:01,600 มันเป็นความสุขของการให้ 272 00:18:01,680 --> 00:18:03,920 [ดนตรีซึ้งอบอุ่น] 273 00:18:04,000 --> 00:18:06,800 ลูกได้เลือดพ่อกับพี่มาเต็มๆ เลยนะ 274 00:18:06,880 --> 00:18:10,360 ผู้ชายบ้านนี้ นิสัยเหมือนกันหมดเสียจริง 275 00:18:11,880 --> 00:18:13,400 แม่เข้าใจฉันแล้วนะจ๊ะ 276 00:18:13,880 --> 00:18:16,440 เอ้า ว่าอย่างไรว่าตามกัน 277 00:18:16,520 --> 00:18:20,840 เดี๋ยวพรุ่งนี้ แม่จะสอนแม่บัวเขาทำครัวเอง 278 00:18:22,280 --> 00:18:23,480 ฉันรักแม่จัง 279 00:18:31,560 --> 00:18:32,840 [ดนตรีหยุด] 280 00:18:35,520 --> 00:18:37,320 [พิกุล] อันไหนอ่อน อันไหนแก่ 281 00:18:38,760 --> 00:18:39,840 อันนี้อ่อน 282 00:18:40,400 --> 00:18:43,720 เวลาเลือก ต้องเลือกอ่อนๆ มาทำอาหาร 283 00:18:43,800 --> 00:18:45,240 อันนี้อ่อน อันนี้แก่ 284 00:18:45,320 --> 00:18:47,720 [ดนตรีผ่อนคลาย] 285 00:18:47,800 --> 00:18:49,040 อันนี้แก่ 286 00:18:51,600 --> 00:18:52,680 [บัว] อ๋อ 287 00:18:59,360 --> 00:19:01,040 อันนี้พริกเทศ 288 00:19:01,680 --> 00:19:03,040 พริกอีกอันหนึ่ง 289 00:19:21,720 --> 00:19:23,720 [ดนตรีสงบ] 290 00:19:31,600 --> 00:19:32,920 [เสียงจำปาหัวเราะ] 291 00:19:38,800 --> 00:19:40,880 เอาไปกิน เอาไปปลูก 292 00:19:42,000 --> 00:19:43,320 เอาไปกิน เอาไปปลูก 293 00:19:48,520 --> 00:19:50,600 [เสียงกระทะฉ่า] 294 00:19:51,920 --> 00:19:53,960 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 295 00:20:30,200 --> 00:20:32,000 [เสียงสูดกลิ่นและพ่นลมชื่นใจ] 296 00:20:53,360 --> 00:20:54,600 [เสียงร้องพอใจในลำคอ] 297 00:20:55,360 --> 00:20:58,280 แกงสิงหลถ้วยแรกของบัว 298 00:20:58,360 --> 00:21:02,000 [บัว] ใช้กินกับอาจาดแล้วก็โรตี 299 00:21:02,080 --> 00:21:03,640 ไว้กินตอนเย็น 300 00:21:03,720 --> 00:21:06,520 ช่วยทำให้เลือดลมไหลเวียนดี 301 00:21:06,600 --> 00:21:08,600 [ดนตรีซึ้ง] 302 00:21:18,760 --> 00:21:20,960 อาหารนอกจากมีประโยชน์แล้ว 303 00:21:21,040 --> 00:21:22,440 รสชาติก็ต้องดีด้วย 304 00:21:22,520 --> 00:21:23,840 ไม่อย่างนั้นใครจะกินลง 305 00:21:24,400 --> 00:21:26,040 อ้าว ก็ชิมสิ 306 00:21:26,120 --> 00:21:27,880 ปรุงสุดฝีมือเลยนะเนี่ย 307 00:21:27,960 --> 00:21:30,280 รับรองว่าเชฟทั้งหลายยังต้องอาย 308 00:21:45,800 --> 00:21:46,640 [เอฟเฟกต์เพลงยืดแล้วหยุด] 309 00:21:46,720 --> 00:21:48,640 ฮึ ไม่อร่อยเหรอ 310 00:21:49,240 --> 00:21:51,320 นี่ก็ปรุงครบทุกอย่างแล้วนะ 311 00:21:51,880 --> 00:21:52,920 [บัว] ทำไมล่ะ 312 00:21:53,000 --> 00:21:55,080 [ดนตรีทะเล้น] 313 00:21:58,240 --> 00:21:59,440 รสชาติดีแล้ว 314 00:21:59,920 --> 00:22:00,840 ชื่นใจดี 315 00:22:02,600 --> 00:22:04,880 [ทำเสียงโกรธๆ ] ชอบแกล้งนักนะ 316 00:22:05,960 --> 00:22:08,000 ข้าชอบเห็นหน้าเอ็งเวลาที่เอ็งลุ้น 317 00:22:08,080 --> 00:22:10,160 ตอนที่คิ้วหนาๆ เอ็งมันยู่เข้าหากัน 318 00:22:10,240 --> 00:22:11,640 ดูแล้วมันน่าขบขันดี 319 00:22:13,440 --> 00:22:14,760 งั้นก็ไม่ต้องกินเลย 320 00:22:16,280 --> 00:22:18,800 อ้าว แหย่แค่นี้ก็ไม่ได้รึ 321 00:22:19,400 --> 00:22:21,840 นี่ แตงกวา กินเข้าไปเลย 322 00:22:22,400 --> 00:22:23,720 [บัว] กินเข้าไป 323 00:22:23,800 --> 00:22:25,760 โอย แค่นี้มันไม่อิ่มหรอกแม่บัว 324 00:22:26,360 --> 00:22:28,560 ข้าขอโทษ ข้าขอกินนะ 325 00:22:28,640 --> 00:22:29,840 [บัว] ไม่ 326 00:22:29,920 --> 00:22:31,120 ไม่ 327 00:22:31,200 --> 00:22:33,760 นี่ ปล่อย เดี๋ยวมันหกนะ 328 00:22:33,840 --> 00:22:34,760 - [ทองอ้น] นี่ - ปล่อย 329 00:22:34,840 --> 00:22:36,280 นี่ เอ็งหวงอาหารรึ 330 00:22:36,360 --> 00:22:38,160 [บัว] อ้าว ก็ทำตั้งนาน 331 00:22:38,240 --> 00:22:39,680 ขอข้ากินสักหน่อยเถิด 332 00:22:39,760 --> 00:22:41,240 [บัว] ไม่ เอามานี่ 333 00:22:41,880 --> 00:22:43,040 [ทำเสียงไม่พอใจ] 334 00:22:44,160 --> 00:22:45,480 ชมก่อน 335 00:22:46,600 --> 00:22:47,880 อร่อยจ้ะ 336 00:22:47,960 --> 00:22:49,160 ชมแบบจริงใจด้วย 337 00:22:49,240 --> 00:22:50,600 [เอฟเฟกต์ตลก] 338 00:22:50,680 --> 00:22:52,120 อร่อยมากเลยจ้ะ 339 00:22:52,200 --> 00:22:53,240 จริงใจอีก 340 00:22:53,320 --> 00:22:54,440 [เอฟเฟกต์เจื่อน] 341 00:22:54,520 --> 00:22:56,840 ไม่เคยกินอะไรอร่อยอย่างนี้เลยจ้ะ 342 00:22:56,920 --> 00:22:58,160 [เสียงทองอ้นหัวเราะแห้งๆ ] 343 00:22:59,400 --> 00:23:00,760 อะๆ 344 00:23:00,840 --> 00:23:02,920 [ดนตรีสดใส] 345 00:23:12,080 --> 00:23:12,960 [เสียงทองอ้นร้องชอบใจ] 346 00:23:15,960 --> 00:23:16,880 แซ่บไหม 347 00:23:18,240 --> 00:23:19,640 [ทรัพย์] โอ๊ย 348 00:23:20,320 --> 00:23:21,680 [ผาด] กระไรของเอ็งวะ 349 00:23:21,760 --> 00:23:24,320 ท้องอืดก็ไปหายากินสิ 350 00:23:24,800 --> 00:23:27,360 จะมาหาข้า จะช่วยกระไรได้ 351 00:23:27,920 --> 00:23:31,480 ถึงฉันจะท้องอืด ฉันก็หิวนี่จ๊ะ 352 00:23:31,560 --> 00:23:34,360 ฉันอยากกินกับข้าวฝีมือแม่ผาดน่ะจ้ะ 353 00:23:34,920 --> 00:23:36,440 [ทรัพย์] หูย โอ๊ย [เสียงผาดร้องหงุดหงิด] 354 00:23:36,520 --> 00:23:38,080 [บัว] ไหน ไหนๆ 355 00:23:38,160 --> 00:23:39,960 ใครท้องอืด ใครหิว 356 00:23:40,720 --> 00:23:42,040 ก็ไอ้ทรัพย์นี่แหละ 357 00:23:43,040 --> 00:23:44,360 ประหลาดคน 358 00:23:44,440 --> 00:23:47,360 จะท้องอืดหรือจะว่าหิว เลือกเอาสักอย่าง 359 00:23:48,480 --> 00:23:50,160 [เสียงบัวถอนหายใจ] ทำไมไม่บอกฉันล่ะ 360 00:23:50,240 --> 00:23:54,960 ฉันน่ะ เป็นหญิงสยาม ผู้คิดค้นตำรับอาหารเป็นยานะ ไม่รู้เหรอ 361 00:23:55,040 --> 00:23:55,960 หา 362 00:23:56,040 --> 00:23:58,160 [ดนตรีสนุกสนาน] 363 00:24:06,560 --> 00:24:07,680 [บัว] ทองอ้น 364 00:24:10,600 --> 00:24:11,520 มาช่วยกันหน่อยสิ 365 00:24:12,320 --> 00:24:13,440 ทำอาหารเป็นยา 366 00:24:14,000 --> 00:24:15,240 อือ ใช่ 367 00:24:16,680 --> 00:24:18,240 ยิ้มอยู่ได้ มาเร็ว 368 00:24:18,320 --> 00:24:19,480 [บัว] เร็วๆ 369 00:24:22,720 --> 00:24:24,280 [เสียงตีไข่] 370 00:24:25,280 --> 00:24:27,520 [ดนตรีเพลิดเพลิน] 371 00:24:32,600 --> 00:24:34,160 [เสียงน้ำมันฉ่าเบาๆ ] 372 00:24:57,360 --> 00:24:58,200 ขอปลาหน่อย 373 00:25:10,560 --> 00:25:11,960 น้ำตาล 374 00:25:14,080 --> 00:25:16,160 [ดนตรีผ่อนคลาย] 375 00:25:40,000 --> 00:25:41,120 แม่บัว 376 00:26:03,200 --> 00:26:05,640 [เสียงพ่นลมหายใจ] หอมแล้ว ปลาดุกผัดฉ่า 377 00:26:06,560 --> 00:26:08,720 ชิมให้หน่อยสิ ว่าอร่อยไหม 378 00:26:12,720 --> 00:26:13,720 ระวังร้อนนะ 379 00:26:15,360 --> 00:26:16,240 [ทองอ้น] อื้อหือ 380 00:26:17,640 --> 00:26:18,480 เลิศรส 381 00:26:26,360 --> 00:26:27,840 หูย 382 00:26:28,320 --> 00:26:32,240 ทรัพย์น่ะ ชอบท้องอืด แล้วก็ชอบปวดเมื่อยตามข้อ 383 00:26:32,320 --> 00:26:35,320 ก็ควรกินอาหารที่ป้องกันไม่ให้เกิดอาการ 384 00:26:35,400 --> 00:26:37,080 ไม่ใช่เป็นแล้วค่อยมาแก้ 385 00:26:38,240 --> 00:26:40,480 ปลาน่ะดี ย่อยง่าย 386 00:26:40,560 --> 00:26:41,880 ส่วนไข่เจียวเนี่ย 387 00:26:41,960 --> 00:26:45,440 ใส่ใบโหระพาและใส่ใบกะเพราก็เข้ากันดี 388 00:26:45,520 --> 00:26:46,800 และช่วยขับลมด้วย 389 00:26:47,400 --> 00:26:48,920 - [ทรัพย์] อื้อหือ - [บัว] ส่วนนี่ 390 00:26:49,000 --> 00:26:50,520 สมุนไพรฤทธิ์ร้อน 391 00:26:51,320 --> 00:26:53,000 ช่วยแก้อาการท้องอืด 392 00:26:53,800 --> 00:26:55,040 หูย 393 00:26:55,560 --> 00:26:57,360 ถึงไม่มีสรรพคุณอันใด 394 00:26:57,440 --> 00:26:59,120 ข้าขอกินก่อนก็แล้วกัน 395 00:26:59,200 --> 00:27:00,800 [ทรัพย์] ยั่วน้ำลายเสียเหลือเกิน 396 00:27:01,360 --> 00:27:03,200 ขออนุญาตนะ [ผาดส่งเสียงเอือมระอา] 397 00:27:06,200 --> 00:27:07,160 เอ่อ… 398 00:27:10,080 --> 00:27:11,080 [บัว] อุ๊ย 399 00:27:12,240 --> 00:27:13,320 [ทรัพย์] อื้อหือ 400 00:27:13,880 --> 00:27:15,560 นี่ กินช้าๆ สิ 401 00:27:15,640 --> 00:27:18,080 ค่อยๆ เคี้ยว เดี๋ยวกระเพาะทำงานหนัก 402 00:27:18,160 --> 00:27:20,240 [พูดอู้อี้] อื้อหือ อร่อยมากเลย 403 00:27:20,320 --> 00:27:21,960 - [ทรัพย์] ลองกินไหมจ๊ะ - [ผาด] โอ๊ย อย่าพูด 404 00:27:22,040 --> 00:27:24,160 [ดนตรีทะเล้น] 405 00:27:25,200 --> 00:27:27,880 - [บัว] ค่อยๆ ค่อยๆ จ้ะ - ตายอดตายอยากมาจากไหนวะ 406 00:27:29,160 --> 00:27:30,920 อร่อยเสียเหลือเกิน แม่บัว 407 00:27:31,600 --> 00:27:32,840 [บัว] เคี้ยวให้ละเอียดนะ 408 00:27:33,800 --> 00:27:34,920 เคี้ยวด้วยนะ 409 00:27:35,480 --> 00:27:37,160 - [ทรัพย์] ลองกินไหมจ๊ะ - ว้าย โอ๊ย 410 00:27:37,240 --> 00:27:39,640 โอ๊ย อื้อหือ [เสียงจิ๊ปาก] 411 00:27:40,680 --> 00:27:43,520 [เสียงทรัพย์อืออาพอใจและบัวทำเสียงเจื่อนๆ ] 412 00:27:43,600 --> 00:27:44,720 [เสียงเคี้ยวจ๊วบจ๊าบ] 413 00:27:45,360 --> 00:27:47,600 [ดนตรีอ่อนหวานผ่อนคลาย] 414 00:27:59,560 --> 00:28:00,800 พ่อทองแท้ 415 00:28:00,880 --> 00:28:01,960 อ้าว แม่ 416 00:28:03,160 --> 00:28:05,280 ปรุงยาให้แม่หน่อยสิลูก 417 00:28:12,520 --> 00:28:14,840 แม่เป็นกระไรจ๊ะ ไข้ก็ไม่มี 418 00:28:15,800 --> 00:28:17,680 แม่ไม่ได้มีไข้ดอก 419 00:28:17,760 --> 00:28:19,680 เพียงแต่แม่… 420 00:28:24,680 --> 00:28:25,880 แม่เยี่ยวไม่ออกรึ 421 00:28:25,960 --> 00:28:28,440 - อุ๊ย เสียงดังไป - อ๋อ 422 00:28:28,520 --> 00:28:31,440 มัน มันก็ไม่ถึงกับไม่ออก แต่… 423 00:28:31,520 --> 00:28:35,400 มัน กะปริบกะปรอย ติดๆ ขัดๆ 424 00:28:36,000 --> 00:28:37,920 [เสียงเทียบหัวเราะเจื่อนๆ ] ไม่เป็นไรหรอกจ้ะแม่ 425 00:28:38,000 --> 00:28:39,560 เดี๋ยวฉันปรุงยาให้ 426 00:28:39,640 --> 00:28:40,880 แม่ไม่ต้องเป็นกังวลนะจ๊ะ 427 00:28:40,960 --> 00:28:42,480 จุ๊ๆ นี่ 428 00:28:42,560 --> 00:28:44,320 อย่าบอกใครนะ 429 00:28:44,400 --> 00:28:46,040 แม่ไม่อยากให้ใครรู้ 430 00:28:46,520 --> 00:28:47,760 จ้ะแม่ 431 00:28:49,720 --> 00:28:52,360 [ดนตรีสนุกสนาน] 432 00:29:00,640 --> 00:29:01,880 พี่จุ่น 433 00:29:02,520 --> 00:29:03,440 ขอรับ 434 00:29:03,520 --> 00:29:04,600 หญ้าขัดหมดแล้วรึ 435 00:29:05,080 --> 00:29:06,280 ในห้องยาไม่เห็นมีเลย 436 00:29:06,360 --> 00:29:09,320 หมดแล้วขอรับ หมดตั้งแต่คราวก่อนแล้วขอรับ 437 00:29:09,400 --> 00:29:12,400 อือ ถ้างั้นเอ็งเตรียมหญ้าเอ็นยืดให้ข้าที 438 00:29:12,480 --> 00:29:13,680 ข้าจะไปหาหญ้าขัด 439 00:29:13,760 --> 00:29:15,280 ปรุงยาขับมูตรให้แม่ข้า 440 00:29:15,840 --> 00:29:16,840 ขอรับ 441 00:29:21,720 --> 00:29:23,880 เอ๊ย พี่จุ่นขา 442 00:29:23,960 --> 00:29:25,280 เห็นพี่ทองแท้ไหมคะ 443 00:29:25,360 --> 00:29:28,320 เอ่อ คุณทองแท้ไปหาตัวยาขอรับ 444 00:29:29,240 --> 00:29:31,200 เห็นว่าจะทำยาขับเยี่ยวให้คุณเทียบ 445 00:29:31,280 --> 00:29:33,760 หือ คุณป้าเทียบฉี่ไม่ออกเหรอ 446 00:29:37,120 --> 00:29:38,240 [ทำเสียงคิด] 447 00:29:38,320 --> 00:29:40,400 ทำเมนูอะไรให้กินดีนะ 448 00:29:48,400 --> 00:29:49,800 [พูดเสียงดัง] น้าพิกุลขา 449 00:29:53,280 --> 00:29:54,560 [พิกุลพูดน้ำเสียงจริงจัง] แม่บัว 450 00:29:57,200 --> 00:29:58,840 [น้ำเสียงเรียบร้อย] น้าพิกุลขา 451 00:30:03,320 --> 00:30:05,640 ค่อยสมเป็นกุลสตรีหน่อย 452 00:30:06,320 --> 00:30:07,800 มีกระไรว่ามา 453 00:30:08,600 --> 00:30:10,800 น้ายังไม่ได้เริ่มทำอาหารมื้อเย็นใช่ไหมคะ 454 00:30:11,360 --> 00:30:12,880 [พิกุล] กำลังเตรียมอยู่พอดี 455 00:30:13,520 --> 00:30:16,400 งั้นบัวขออาหารที่ทำมาจากผักบุ้งหนึ่งอย่าง 456 00:30:16,480 --> 00:30:19,080 มะระหนึ่งอย่าง แล้วก็แกนสับปะรดหนึ่งอย่างได้ไหมคะ 457 00:30:20,040 --> 00:30:22,400 ผักทอดยอด มะระ 458 00:30:22,880 --> 00:30:24,080 แกนสับปะรดงั้นรึ 459 00:30:25,120 --> 00:30:26,080 ทำไมกัน 460 00:30:26,840 --> 00:30:29,160 [ดนตรีสนุกผ่อนคลาย] 461 00:30:48,560 --> 00:30:50,160 [พิกุล] ผักทอดยอด 462 00:30:50,800 --> 00:30:52,160 กุ้งแม่น้ำ 463 00:30:52,240 --> 00:30:53,880 มะระผัดไข่เป็ด 464 00:30:53,960 --> 00:30:54,960 แล้วก็… 465 00:30:56,400 --> 00:30:58,920 [พิกุล] แกงจืดแกนสับปะรดเจ้าค่ะ 466 00:31:01,280 --> 00:31:04,440 อ้าว ทำไมวันนี้แม่บัวถึงช่วยยกสำรับขึ้นมาด้วยล่ะ 467 00:31:05,880 --> 00:31:09,160 แม่บัวเป็นคนออกความคิดว่าสำรับวันนี้ 468 00:31:09,240 --> 00:31:14,120 ให้มีทั้งผักทอดยอด มะระ แล้วก็แกนสับปะรดเจ้าค่ะ 469 00:31:14,960 --> 00:31:18,600 ผักทอดยอด มะระ แกนสับปะรด 470 00:31:18,680 --> 00:31:21,960 ทั้งสามสิ่งล้วนมีฤทธิ์เย็น ช่วยขับปัสสาวะทั้งนั้นเลยนี่ 471 00:31:22,040 --> 00:31:23,240 [เอฟเฟกต์ตบมุก] 472 00:31:25,000 --> 00:31:26,000 [บัว] ใช่ค่ะ 473 00:31:26,080 --> 00:31:28,480 บัวตั้งใจทำให้คุณป้าเทียบโดยเฉพาะเลยค่ะ 474 00:31:28,560 --> 00:31:31,960 คุณป้าเทียบคะ ทานเยอะๆ นะคะ จะได้หายไวๆ 475 00:31:33,200 --> 00:31:35,760 แม่เทียบ ปัสสาวะติดขัดงั้นรึ 476 00:31:36,360 --> 00:31:37,360 [เสียงหัวเราะแห้งๆ ] 477 00:31:37,920 --> 00:31:39,640 นิดหน่อยเจ้าค่ะ 478 00:31:41,360 --> 00:31:44,960 นี่ เอ็งสาระแนไปรู้เรื่องนี้มาได้ยังไง หา 479 00:31:45,520 --> 00:31:48,280 อ้าว ใครๆ เขาก็พูดกันนะคะ 480 00:31:48,360 --> 00:31:49,720 เขารู้กันทั่วบ้านเลยค่ะ 481 00:31:49,800 --> 00:31:50,760 หา 482 00:31:51,960 --> 00:31:53,520 รู้กันทั่วเลยเหรอ 483 00:31:54,600 --> 00:31:55,720 ใช่ค่ะ 484 00:31:55,800 --> 00:31:58,280 พวกบ่าว แล้วก็พวกนักดาบก็รู้ด้วยนะคะ 485 00:31:58,360 --> 00:32:00,600 [ดนตรีสดใส] 486 00:32:03,400 --> 00:32:05,040 ฉันไม่ได้พูดนะจ๊ะแม่ 487 00:32:05,120 --> 00:32:06,600 ฉันไม่ได้บอกใครเลย 488 00:32:06,680 --> 00:32:09,760 นอกจากพี่จุ่นที่ช่วยฉันปรุงยาน่ะจ้ะแม่ 489 00:32:11,160 --> 00:32:12,680 [ทองอ้น] ไม่เห็นต้องอายเลยนี่จ๊ะ 490 00:32:12,760 --> 00:32:14,880 เจ็บไข้ได้ป่วยเป็นเรื่องธรรมดาจ้ะ 491 00:32:14,960 --> 00:32:16,680 [เสียงเทียบพ่นลมหายใจหงุดหงิด] 492 00:32:17,480 --> 00:32:20,560 ใช่ๆ วันก่อนฉันขี้ไม่ออก 493 00:32:21,120 --> 00:32:23,560 [ทองอิน] พี่บัวทำน้ำผลไม้มาให้กิน 494 00:32:23,640 --> 00:32:26,320 วันต่อมา ขี้คล่องเลยจ้ะ 495 00:32:26,400 --> 00:32:27,600 [เอฟเฟกต์ตบมุก] 496 00:32:30,360 --> 00:32:32,680 ย่าเทียบกินข้าวมื้อนี้ 497 00:32:32,760 --> 00:32:35,120 พรุ่งนี้เยี่ยวคล่องแน่นอน 498 00:32:35,200 --> 00:32:36,960 [เอฟเฟกต์ตบมุก] นี่ 499 00:32:37,600 --> 00:32:39,360 เวลาจะกินข้าวเนี่ย 500 00:32:39,440 --> 00:32:42,360 มันสมควรพูดไหม ขี้ๆ เยี่ยวๆ เนี่ย 501 00:32:43,320 --> 00:32:45,120 อะๆ พอแล้ว 502 00:32:45,200 --> 00:32:47,120 เลิกคุยเรื่องข้าว แล้วมากินขี้กันได้… 503 00:32:47,760 --> 00:32:49,560 คุณพี่ คุณพี่เจ้าคะ 504 00:32:49,640 --> 00:32:51,760 หยุดพูดเรื่องขี้ แล้วมากินข้าวจ้ะพ่อ 505 00:32:51,840 --> 00:32:53,960 [เอฟเฟกต์ขำขัน] เออ รู้แล้ว 506 00:32:54,040 --> 00:32:55,200 [เสียงพิกุลหัวเราะ] 507 00:32:55,280 --> 00:32:56,960 งั้นกินข้าวนะคะ 508 00:32:57,040 --> 00:32:59,400 - จำปาตักข้าว - [จำปา] เจ้าค่ะ 509 00:32:59,480 --> 00:33:00,560 [บัว] หนูเองค่ะ 510 00:33:08,520 --> 00:33:11,240 เรื่อยเรื่อย มารอนรอน 511 00:33:11,320 --> 00:33:14,080 ทิพากร จะตกต่ำ 512 00:33:14,680 --> 00:33:17,560 เรื่อยเรื่อย มารอนรอน 513 00:33:17,640 --> 00:33:20,600 ทิพากร จะตกต่ำ 514 00:33:21,520 --> 00:33:24,120 สนธยา จะใกล้ค่ำ 515 00:33:24,200 --> 00:33:27,440 คำนึงหน้า เจ้าตราตรู 516 00:33:28,200 --> 00:33:31,280 สนธยา จะใกล้ค่ำ 517 00:33:32,360 --> 00:33:34,200 - คำ นึง หน้า - [ทองแท้] คำนึง 518 00:33:34,280 --> 00:33:36,400 - เจ้า ตรา - [ทองแท้] ตรา 519 00:33:36,960 --> 00:33:38,320 ตราตรู 520 00:33:39,280 --> 00:33:40,880 [แม้น] ตราตรู 521 00:33:42,160 --> 00:33:45,840 เรื่อยเรื่อย มาเรียงเรียง 522 00:33:45,920 --> 00:33:48,840 นกบินเฉียง ไปทั้งหมู่ 523 00:33:49,560 --> 00:33:52,680 เรื่อยเรื่อย มาเรียงเรียง 524 00:33:52,760 --> 00:33:56,160 นกบินเฉียง ไปทั้งหมู่ 525 00:33:56,800 --> 00:34:00,000 [ทองแท้] ตัวเดียว มาพลัดคู่ 526 00:34:00,080 --> 00:34:03,600 เหมือนพี่อยู่ ผู้เดียวดาย 527 00:34:04,080 --> 00:34:07,280 ตัวเดียว มาพลัดคู่ 528 00:34:07,360 --> 00:34:10,920 [แม้น] เหมือนพี่อยู่ ผู้เดียวดาย 529 00:34:11,000 --> 00:34:12,679 [ดนตรีหวานผ่อนคลาย] 530 00:34:12,760 --> 00:34:14,239 ไม่เห็นจะเดียวดายเสียหน่อย 531 00:34:17,360 --> 00:34:19,280 เป็นอย่างไรกันบ้างสองคน 532 00:34:19,360 --> 00:34:20,960 ฝึกฝนกันไปถึงไหนแล้ว 533 00:34:23,159 --> 00:34:24,719 ก้าวหน้าไปมากกระหม่อม 534 00:34:25,800 --> 00:34:28,000 คุณแม้นวาดพูดได้คล่องขึ้นมากทีเดียว 535 00:34:31,280 --> 00:34:32,120 ดี 536 00:34:32,880 --> 00:34:36,040 งั้นวันนี้พอแค่นี้ก่อน ฝึกกันมาตั้งนานแล้ว 537 00:34:37,800 --> 00:34:40,760 แม้น ไปช่วยหม่อมแม่ที่ห้องครัวไป 538 00:34:41,280 --> 00:34:42,360 ท่านเรียกหาอยู่ 539 00:34:43,600 --> 00:34:44,600 เพคะ 540 00:34:45,560 --> 00:34:47,840 [ดนตรีสดใสผ่อนคลาย] 541 00:34:50,199 --> 00:34:52,080 งั้นกระหม่อมขอตัวลา 542 00:34:53,080 --> 00:34:54,159 [พระองค์ชาย] ประเดี๋ยวก่อน 543 00:34:56,760 --> 00:34:58,200 อยู่คุยกับฉันก่อน 544 00:35:02,960 --> 00:35:04,960 หมอทองแท้ว่าแม้นเป็นอย่างไรรึ 545 00:35:05,640 --> 00:35:07,520 มีความอดทนพยายาม 546 00:35:08,080 --> 00:35:10,120 ตั้งใจที่จะฝึกฝนดีกระหม่อม 547 00:35:11,120 --> 00:35:14,640 ฉันหมายถึง ลักษณะนิสัยใจคอ 548 00:35:15,280 --> 00:35:16,440 หมอเห็นว่าอย่างไร 549 00:35:16,520 --> 00:35:17,680 เอ่อ… 550 00:35:18,600 --> 00:35:20,240 เป็นคนสุภาพเรียบร้อย 551 00:35:20,320 --> 00:35:22,600 ออกจะขี้อายกระหม่อม 552 00:35:23,560 --> 00:35:25,200 เก่งการบ้านการเรือนด้วยนะ 553 00:35:25,960 --> 00:35:27,600 อาหารคาวหวาน 554 00:35:27,680 --> 00:35:29,440 งานฝีมือ 555 00:35:29,520 --> 00:35:31,640 ได้รับถ่ายทอดมาจากหม่อมแม่ของฉัน 556 00:35:31,720 --> 00:35:33,400 ไม่ขาดตกบกพร่องทีเดียว 557 00:35:35,160 --> 00:35:36,040 กระหม่อม 558 00:35:53,120 --> 00:35:54,920 เอ็งจำที่ตรงนี้ได้หรือไม่ 559 00:35:57,120 --> 00:35:58,280 จำได้จ้ะ 560 00:35:58,840 --> 00:36:00,160 จำได้ว่าอะไร 561 00:36:00,760 --> 00:36:03,600 เป็นวันแรกที่ลุงยอมสอนวิชาตัวเลขให้ฉันจ้ะ 562 00:36:04,280 --> 00:36:06,320 เอ็งก็เรียนกับข้ามาตั้งนานแล้วนะ 563 00:36:07,320 --> 00:36:08,840 จำได้หมดทั้งป่ารึยังล่ะ 564 00:36:09,720 --> 00:36:10,960 โห ลุง 565 00:36:11,520 --> 00:36:14,200 ใครจะไปจำได้ล่ะจ๊ะ ฉันไม่ใช่เทวดานะจ๊ะ 566 00:36:14,280 --> 00:36:15,800 [ดนตรีตึงเครียด] 567 00:36:15,880 --> 00:36:17,160 [เสียงถอนหายใจ] 568 00:36:26,560 --> 00:36:27,400 เจ็ด 569 00:36:28,360 --> 00:36:29,360 สอง 570 00:36:30,640 --> 00:36:31,640 แปด 571 00:36:32,680 --> 00:36:34,280 ข้าก็ไม่ใช่เทวดา 572 00:36:34,840 --> 00:36:36,000 ทำไมข้าถึงทำได้ล่ะ 573 00:36:37,000 --> 00:36:38,040 โห ลุง 574 00:36:38,520 --> 00:36:40,760 ลุงพูดเยี่ยงนี้ ฉันไปต่อไม่ถูกเลยจ้ะ 575 00:36:42,000 --> 00:36:44,040 ก็ ฉันไม่ได้เก่งเหมือนลุงนี่จ๊ะ 576 00:36:45,560 --> 00:36:47,600 เอ๊ะ หรือว่า… 577 00:36:48,280 --> 00:36:49,960 ลุงจะให้ฉันหัดตั้งยาเองแล้ว 578 00:36:50,880 --> 00:36:51,920 [เสียงทองอ้นพ่นลมดีใจ] 579 00:36:53,320 --> 00:36:55,400 [หมอตาบอด] มานี่ [เสียงทองอ้นร้องลั่น] 580 00:36:55,480 --> 00:36:56,680 - แหม - โอ๊ย 581 00:36:57,160 --> 00:36:59,280 จำยังไม่ได้หมดทั้งป่าเลย 582 00:36:59,920 --> 00:37:02,160 ริอ่านจะตั้งยาเองแล้วเรอะ 583 00:37:03,960 --> 00:37:05,760 เมื่อไหร่ลุงจะสอนฉันสักทีล่ะจ๊ะ 584 00:37:05,840 --> 00:37:08,000 ข้าขี้เกียจสอนคนโง่เว้ย 585 00:37:08,080 --> 00:37:10,240 [ดนตรีทะเล้น] 586 00:37:14,760 --> 00:37:15,880 ลุง 587 00:37:16,440 --> 00:37:18,400 ฉันอาจจะจำได้หมดป่าแล้วก็ได้นะจ๊ะ 588 00:37:18,480 --> 00:37:19,720 [หมอตาบอดส่งเสียงถอนใจ] 589 00:37:23,080 --> 00:37:25,360 [ดนตรีไม่น่าไว้วางใจ] 590 00:37:25,440 --> 00:37:26,960 ทองอ้นเรียนกับใคร 591 00:37:31,560 --> 00:37:32,960 วิชาตัวเลข 592 00:37:37,200 --> 00:37:38,360 วิชาตัวเลข 593 00:37:39,200 --> 00:37:40,200 ใช่จ้ะ 594 00:37:40,760 --> 00:37:43,400 พ่อเคยเล่าให้ฉันฟังเรื่องหมอตัวเลขจับใบไม้ 595 00:37:44,000 --> 00:37:45,080 พ่อจำได้ไหมจ๊ะ 596 00:37:45,160 --> 00:37:47,840 [ดนตรีตึงเครียด] 597 00:37:47,920 --> 00:37:49,640 เพราะการจำเป็นเลข 598 00:37:49,720 --> 00:37:53,320 มันเป็นวิชาตั้งยาที่ละเอียด ลึก แล้วก็แม่นยำที่สุด 599 00:37:54,520 --> 00:37:58,320 สามารถถอดตัวเลขแล้วคำนวณปริมาณยา ได้อย่างพอเหมาะพอดี 600 00:37:59,280 --> 00:38:02,680 บรรดาหมอที่ศึกษาตำรานี้มาก็หลายปี 601 00:38:03,160 --> 00:38:05,960 แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเข้าใจได้อย่างถ่องแท้ 602 00:38:07,680 --> 00:38:09,440 [ทองคำ] น่าเสียดายที่หมอเก่งท่านนั้น 603 00:38:09,520 --> 00:38:11,840 สมัครใจที่จะเป็นหมอบ้านธรรมดา 604 00:38:12,440 --> 00:38:14,960 หลังจากนั้นก็ไม่มีใครได้เจอท่านอีกเลย 605 00:38:21,240 --> 00:38:22,440 เอ็งถามทำไมรึ 606 00:38:24,280 --> 00:38:25,960 ฉันว่าฉันเจอหมอท่านนั้นจ้ะ 607 00:38:27,160 --> 00:38:29,400 เจอที่ไหน เจอได้อย่างไร 608 00:38:32,520 --> 00:38:33,800 [ทองคำ] เป็นอย่างไร ว่ามา 609 00:38:34,840 --> 00:38:36,760 ที่ไหน ไม่มี 610 00:38:36,840 --> 00:38:39,360 ฉันเรียนเสร็จ ฉันก็กลับมาบ้านเลยทันที 611 00:38:39,440 --> 00:38:40,720 ไม่ได้ไปเจอใครทั้งนั้น 612 00:38:40,800 --> 00:38:42,600 ไอ้ทองอ้น เอ็งอย่ามาโกหก 613 00:38:42,680 --> 00:38:45,520 พี่เอ็งเห็นคาตาว่าเอ็งอยู่กับหมอผู้นั้น 614 00:38:46,280 --> 00:38:48,280 พี่ทองแท้ตาฝาดไปแล้ว 615 00:38:48,960 --> 00:38:50,200 ข้าไม่ได้ตาฝาด 616 00:38:50,840 --> 00:38:52,240 ข้าได้ยินชัดเจนด้วย 617 00:38:52,320 --> 00:38:53,320 [เอฟเฟกต์ตลก] 618 00:38:53,400 --> 00:38:55,480 [ดนตรีทะเล้น] 619 00:38:57,080 --> 00:38:58,400 [ขึ้นเสียง] ไอ้ทองอ้น 620 00:38:58,480 --> 00:38:59,320 จ๊ะพ่อ 621 00:38:59,920 --> 00:39:01,680 เอ็งหยุดโกหกได้แล้ว 622 00:39:04,200 --> 00:39:06,760 พี่ทองแท้ พี่บอกพ่อทำไม 623 00:39:06,840 --> 00:39:08,840 เอ๊ะ ไอ้นี่นี่ 624 00:39:08,920 --> 00:39:11,400 เอ็งจะมาสอนให้พี่เอ็งขี้โกหกเหมือนเอ็งเหรอวะ 625 00:39:11,480 --> 00:39:14,760 ปัดโธ่ พ่อ สอนไปพี่เขาก็ไม่เป็นดอก 626 00:39:14,840 --> 00:39:16,600 นี่ก็สงบแทบจะเป็นพระอยู่แล้ว 627 00:39:16,680 --> 00:39:17,760 [เอฟเฟกต์เสียงระฆัง] 628 00:39:17,840 --> 00:39:20,080 เอ็งไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย 629 00:39:20,160 --> 00:39:21,560 เอ็งเรียนมานานรึยัง 630 00:39:22,360 --> 00:39:23,680 ก็… 631 00:39:23,760 --> 00:39:24,960 ไม่นานเท่าไรจ้ะ 632 00:39:27,400 --> 00:39:30,680 ไอ้ทองอ้น ตาเอ็งน่ะกำลังโกหกพ่ออยู่ 633 00:39:31,240 --> 00:39:32,960 [เสียงสูง] ไม่จริง ฉันไม่ได้โกหก 634 00:39:33,040 --> 00:39:34,480 เอ็งกล้าสาบานหรือไม่ 635 00:39:35,080 --> 00:39:36,040 พ่อ 636 00:39:37,840 --> 00:39:40,560 ข้าคร้านที่จะคุยกับเอ็งแล้ว จะไปไหนก็ไป ไป 637 00:39:44,560 --> 00:39:45,560 พ่อจ๊ะ 638 00:39:46,320 --> 00:39:49,360 แล้วพ่อไม่โกรธฉันรึ ที่ฉันไปเรียนกับคนอื่นนอกโรงเรียน 639 00:39:50,280 --> 00:39:51,800 โกรธแล้วเอ็งจะฟังเรอะ 640 00:39:52,760 --> 00:39:55,800 ข้าประสาทเสียเสียเปล่า จะไปไหนก็ไป ไป 641 00:39:56,920 --> 00:39:57,960 งั้นฉันไปนะจ๊ะ 642 00:39:58,040 --> 00:39:59,640 [เอฟเฟกต์เผ่นแน่บ] 643 00:40:03,400 --> 00:40:05,280 ข้าไม่น่าเรียกมันมาถามเลย 644 00:40:05,840 --> 00:40:07,760 ทองแท้ พาพ่อไปที 645 00:40:08,960 --> 00:40:10,280 ประเดี๋ยวนี้เลยเหรอจ๊ะพ่อ 646 00:40:11,560 --> 00:40:12,880 นี่มันจะมืดแล้วนะจ๊ะ 647 00:40:20,000 --> 00:40:24,280 แค่ใช้มือสัมผัสตัวยา ก็บอกออกมาเป็นตัวเลขได้อย่างนั้นรึ 648 00:40:24,840 --> 00:40:28,000 ใช่ขอรับ ลูกชายกระผมเล่ามาอย่างนั้น 649 00:40:29,320 --> 00:40:33,680 พอสัมผัสตัวยาที่มีฤทธิ์ร้อน ก็บอกค่าเตโชสูง อาโปต่ำ 650 00:40:34,360 --> 00:40:39,160 พอสัมผัสตัวยาที่มีฤทธิ์เย็น ก็บอกค่าเตโชต่ำ อาโปสูง 651 00:40:39,720 --> 00:40:43,800 และเพียงแต่สัมผัสใบยา ก็สามารถที่จะถอดเป็นตัวเลขได้ทั้งหมด 652 00:40:44,520 --> 00:40:46,080 [ภาษาเหนือ] กระผมเคยได้ยินขอรับ 653 00:40:47,040 --> 00:40:50,040 [หมอจัน] คนเฒ่าคนแก่เคยเล่าให้ฟัง เมื่อครั้งกระผมยังเล็ก 654 00:40:50,600 --> 00:40:53,120 ทีแรกคิดว่าเป็นเพียงแค่นิทาน 655 00:40:53,200 --> 00:40:54,680 ไม่คิดว่าจะมีอยู่จริง 656 00:40:56,720 --> 00:40:58,920 วิชานี้เป็นวิชาที่มีมาแต่โบราณ 657 00:40:59,400 --> 00:41:02,160 เพียงแต่เป็นวิชาที่ยากที่จะทำความเข้าใจได้ 658 00:41:04,040 --> 00:41:05,840 กระผมเองก็เคยได้อ่าน 659 00:41:05,920 --> 00:41:07,760 แต่จนปัญญาถอดความจริงๆ 660 00:41:10,360 --> 00:41:13,800 เราเคยมีหมอผู้หนึ่งเก่งกาจในเรื่องนี้มาก 661 00:41:13,880 --> 00:41:15,320 นามว่า "หมอแสง" 662 00:41:15,400 --> 00:41:17,440 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 663 00:41:17,520 --> 00:41:20,600 ใช่หมอแสงที่เป็นตำนานเล่าขาน ในหมู่หมอหลวงรึไม่ขอรับ 664 00:41:21,240 --> 00:41:22,520 ใช่แล้ว 665 00:41:23,520 --> 00:41:26,400 และกระผมคิดว่า เราได้เจอตัวเขาแล้วขอรับ 666 00:41:28,240 --> 00:41:30,720 แล้วถ้าเราเชิญเขามาถ่ายทอดความรู้ 667 00:41:31,520 --> 00:41:33,760 ก็คงจะเป็นการดีหาน้อยไม่ 668 00:41:35,040 --> 00:41:39,040 ถ้าอย่างนั้น เราไปเชิญมาสอน นักเรียนของเราเสียเลย ดีหรือไม่ขอรับ 669 00:41:40,280 --> 00:41:41,600 [หมอเปรื่อง] เชื่อถือได้รึ 670 00:41:42,840 --> 00:41:44,760 ถ้าเขาทำกระไรมั่วๆ มา 671 00:41:44,840 --> 00:41:46,360 มันจะเสียหายกันหมด 672 00:41:47,320 --> 00:41:51,080 หมอผู้นี้มีคุณต่อวงการแพทย์มากโข 673 00:41:51,160 --> 00:41:53,480 สมควรแล้วที่เราจะให้ความสำคัญ 674 00:42:02,960 --> 00:42:03,880 ค่อยๆ จ้ะลุง 675 00:42:05,480 --> 00:42:06,480 [เสียงหมอตาบอดกระแอม] 676 00:42:09,800 --> 00:42:11,160 ว่าไงวะ ทองอ้น 677 00:42:12,000 --> 00:42:13,840 วันนี้เอ็งพาใครมาด้วย 678 00:42:13,920 --> 00:42:15,440 [ดนตรีตึงเครียด] 679 00:42:15,520 --> 00:42:17,920 เอ่อ ก็ มีฉัน 680 00:42:18,560 --> 00:42:19,680 พี่ชายฉัน 681 00:42:19,760 --> 00:42:22,240 [ทองอ้น] ครูหมอชิด ครูหมอนพ 682 00:42:23,920 --> 00:42:24,920 พ่อฉัน 683 00:42:26,480 --> 00:42:28,120 ท่านเจ้าคุณบำเรอราชจ้ะ 684 00:42:29,680 --> 00:42:32,040 ท่านพระยาบำเรอราชก็มาด้วยเหรอ 685 00:42:33,920 --> 00:42:34,920 ขอรับ 686 00:42:36,360 --> 00:42:38,920 ไม่ต้องมา "ขอรับขอรอง" อะไรกับข้าดอก 687 00:42:40,600 --> 00:42:43,800 คนใหญ่คนโตยกโขยงกันมาเยี่ยงนี้ 688 00:42:44,880 --> 00:42:46,080 มีธุระอันใด 689 00:42:47,600 --> 00:42:49,840 ขออภัยที่มารบกวนท่านถึงเรือน 690 00:42:51,240 --> 00:42:53,040 แล้วถ้าข้าไม่ให้อภัยล่ะ 691 00:42:53,120 --> 00:42:54,960 [ดนตรีลึกลับ] 692 00:42:56,000 --> 00:42:57,160 ข้าจะทำอะไรได้ 693 00:42:58,160 --> 00:42:59,520 ใช่ไหมท่านหมอหลวง 694 00:43:01,680 --> 00:43:03,600 วิชาจับตัวเลขของท่าน 695 00:43:03,680 --> 00:43:05,480 เป็นวิชาโบราณที่ล้ำลึก 696 00:43:06,880 --> 00:43:09,960 ในแผ่นดินนี้เห็นจะไม่มีใครแตกฉานเท่าท่านแล้ว 697 00:43:10,040 --> 00:43:13,600 ถ้าสูญหายไปก็น่าเสียดายเป็นที่ยิ่ง 698 00:43:16,240 --> 00:43:18,360 ในฐานะที่ข้าเป็นราชแพทย์ 699 00:43:19,000 --> 00:43:23,320 ข้าก็อยากจะให้วิชาสำคัญนี้ ได้สืบสานอยู่ต่อไป 700 00:43:23,400 --> 00:43:27,040 เพราะว่าจะเป็นประโยชน์ แล้วก็ช่วยผู้คนได้มากมาย 701 00:43:28,800 --> 00:43:33,320 ข้าจึงอยากจะขอให้ท่านเนี่ย ได้ถ่ายทอดวิชานี้ออกมา 702 00:43:38,440 --> 00:43:40,440 คนที่พวกเราอยากให้ท่านสอน 703 00:43:40,520 --> 00:43:41,640 คือนักเรียนแพทย์ 704 00:43:42,200 --> 00:43:43,840 [หมอชิด] ล้วนแต่คนหนุ่มหัวไวทั้งนั้น 705 00:43:43,920 --> 00:43:47,840 รับรองว่าวิชาของท่าน จะเกิดประโยชน์สูงสุดอย่างแน่นอนขอรับ 706 00:43:51,160 --> 00:43:52,600 ข้าขอคิดดูก่อน 707 00:43:53,680 --> 00:43:55,560 จะไปคิดทำไมให้มันเสียเวลา 708 00:43:56,720 --> 00:43:58,800 [หมอนพ] อายุก็ชราปูนนี้แล้ว 709 00:43:58,880 --> 00:44:01,360 จะปล่อยให้มันตายไปกับตัวเสียเปล่าทำไม 710 00:44:01,840 --> 00:44:04,040 [เอฟเฟกต์ตึงเครียด] 711 00:44:04,120 --> 00:44:05,720 [ขึ้นเสียง] ข้าขี้คร้านจะสอน 712 00:44:05,800 --> 00:44:08,240 [ดนตรีระทึก] 713 00:44:08,320 --> 00:44:09,960 ปล่อยให้มันตายไปพร้อมกับข้านี่แหละ 714 00:44:11,240 --> 00:44:12,440 [หมอตาบอด] ทองอ้น 715 00:44:13,440 --> 00:44:15,280 เอ็งเอาคนของเอ็งกลับไปได้แล้ว 716 00:44:16,480 --> 00:44:17,480 ลุงจ๊ะ ลุง 717 00:44:18,240 --> 00:44:20,640 ถ้าลุงสืบทอดวิชาลุงต่อให้คนอื่น 718 00:44:21,560 --> 00:44:24,840 มันก็เหมือนลุงได้ต่อลมหายใจของลุง ไม่ให้ตายจากโลกนี้ไปนะจ๊ะ 719 00:44:25,720 --> 00:44:27,960 [ทองอ้น] ไหนๆ ลุงก็ยอมสอนให้ฉันคนหนึ่งแล้ว 720 00:44:28,680 --> 00:44:30,760 สอนเพื่อนฉันอีกหน่อยจะเป็นอะไรไปจ๊ะ 721 00:44:46,120 --> 00:44:48,000 วันนี้มีคนขาดอีกแล้วใช่ไหม 722 00:44:48,840 --> 00:44:50,440 ไอ้อ่ำ ไอ้แก้ว ขาดเรียนขอรับ 723 00:44:51,000 --> 00:44:51,840 ช่างมัน 724 00:44:52,560 --> 00:44:54,000 ใครมาก็เรียน 725 00:44:54,080 --> 00:44:55,600 ใครไม่มาก็ไม่ต้องเรียน 726 00:44:56,400 --> 00:44:58,840 วันนี้เราจะมาเรียนวิชาหัตถการ 727 00:44:58,920 --> 00:45:00,200 พอกยาเย็น 728 00:45:02,520 --> 00:45:04,000 [ดนตรีเบาสมอง] 729 00:45:04,080 --> 00:45:05,720 นั่นมันโคลนกระไรขอรับครู 730 00:45:05,800 --> 00:45:08,720 โคลนดินท้องนา กับดินจอมปลวก 731 00:45:09,360 --> 00:45:12,040 นำมาผสมกับผงฟ้าทะลายโจร 732 00:45:12,120 --> 00:45:14,400 [หมอนพ] บอระเพ็ด และลูกกระดอม 733 00:45:14,480 --> 00:45:17,320 ทั้งหมดมีฤทธิ์เย็น ช่วยขับความร้อนออกจากร่างกาย 734 00:45:17,400 --> 00:45:21,080 เดี๋ยวพวกเอ็งมาเอากันไป ช่วยกันพอกหน้าแก่กันและกัน 735 00:45:21,160 --> 00:45:24,560 แล้วมาบอกข้าว่า รู้สึกอย่างไรกันบ้าง 736 00:45:25,240 --> 00:45:26,560 ไป มาเอามา เร็ว 737 00:45:29,280 --> 00:45:31,200 - [หมอนพ] เร็ว - [เจิด] เดี๋ยวข้าเฝ้าที่ให้เอ็ง 738 00:45:33,560 --> 00:45:35,960 [หมอนพ] จับคู่กันไป จับคู่กัน 739 00:45:39,680 --> 00:45:40,800 [พูดเบาๆ ] เฮ้ย ไอ้ศร 740 00:45:42,440 --> 00:45:43,960 เอ็งจะขำข้าทำไมวะไอ้ศร 741 00:45:44,960 --> 00:45:45,800 [พุ่ม] ทำไมวะ 742 00:45:45,880 --> 00:45:47,800 ถ้าไม่มีคู่ก็พอกคนเดียว 743 00:45:52,640 --> 00:45:54,240 [เจิด] เอาให้หน้าข้าเปล่งเลยนะ 744 00:45:55,800 --> 00:45:57,480 เฮ้ย เอ็งไม่ต้องแลบลิ้น 745 00:45:57,560 --> 00:45:59,480 ใครได้เอ็งเป็นผัวนี่โชคดีแท้ 746 00:46:01,120 --> 00:46:03,480 [เอฟเฟกต์ทะเล้น] 747 00:46:03,560 --> 00:46:04,800 [เจิดทำเสียงพอใจ] 748 00:46:14,840 --> 00:46:16,480 [สุข] ว้าย โคลนหมดพอดีเลย 749 00:46:16,560 --> 00:46:17,800 - [ยอด] โอ้โห - [เจิด] โอ้โห 750 00:46:17,880 --> 00:46:19,480 - ข้าก็อดแล้ว - [เจิด] เอาของข้าไป 751 00:46:19,560 --> 00:46:21,440 - [ยอด] เออ ขอบคุณ - [เจิด] เออ 752 00:46:22,160 --> 00:46:24,280 [ร้องเสียงทะเล้น] 753 00:46:26,960 --> 00:46:28,120 [สุข] หูๆ 754 00:46:28,200 --> 00:46:29,400 ทำให้ดูนะ 755 00:46:35,640 --> 00:46:37,360 เฮ้ย ไอ้อ่ำถูกรุมตี 756 00:46:37,440 --> 00:46:39,040 [ดำ] เฮ้ย ไอ้อ่ำเพื่อนข้า 757 00:46:39,800 --> 00:46:41,320 - [แก้ว] ไปดีกว่า - [ดำ] เร็วๆ สิ 758 00:46:42,120 --> 00:46:43,000 อ้าว เฮ้ย 759 00:46:43,080 --> 00:46:44,640 [เจิด] เอายังไงดีวะ ไอ้ทองอ้น 760 00:46:44,720 --> 00:46:47,600 ต้องไปช่วยสิวะ หมัดมวยก็เรียนมาแล้วนี่ 761 00:46:47,680 --> 00:46:49,640 - ใครจะไปช่วยตามข้ามา - [เจิด] เฮ้ย 762 00:46:49,720 --> 00:46:51,920 [นักเรียน 1] ข้าไปด้วย ข้าไปด้วย 763 00:46:52,000 --> 00:46:53,640 - [นักเรียน 2] ข้าไปช่วย - [นักเรียน 3] ไปเร็ว 764 00:46:53,720 --> 00:46:56,480 อ้าว เฮ้ย ไปไหนกันหมดวะ 765 00:46:58,520 --> 00:46:59,720 หมัดมวยก็เรียนแล้ว 766 00:46:59,800 --> 00:47:00,800 แต่ไม่ถนัด 767 00:47:01,840 --> 00:47:03,040 แต่รักเพื่อนจ้ะ 768 00:47:03,600 --> 00:47:04,960 - [หมอนพ] อ้าว เฮ้ย - [พุ่ม] เฮ้ย 769 00:47:05,040 --> 00:47:07,840 เฮ้ย มันไปกันหมดเลยเว้ย ไอ้พวกนี้ 770 00:47:11,240 --> 00:47:13,320 [เสียงพวกเด็กวัดหัวเราะ] 771 00:47:15,560 --> 00:47:17,000 พวกเอ็งจะทำอะไรเพื่อนข้า 772 00:47:17,880 --> 00:47:20,320 ไอ้ถ่อย ไอ้เคอะ ไอ้ตั่วหัว 773 00:47:20,880 --> 00:47:24,720 ไอ้อ่ำ มึงจะเอาพวกคนเพี้ยนพวกนี้มาตีกับกูรึวะ 774 00:47:24,800 --> 00:47:26,440 [เสียงหัวหน้าเด็กวัดหัวเราะเยาะ] 775 00:47:26,520 --> 00:47:28,360 พวกกูไม่ตีกับคนบ้าเว้ย 776 00:47:28,960 --> 00:47:29,800 [เสียงหัวเราะเยาะ] 777 00:47:29,880 --> 00:47:31,240 มึงว่าใครบ้า 778 00:47:31,320 --> 00:47:33,920 เฮ้ย มึงหยามกู 779 00:47:34,000 --> 00:47:35,320 กูโกรธเพียงหนึ่ง 780 00:47:35,400 --> 00:47:37,160 แต่มึงหยามเพื่อนกู 781 00:47:37,240 --> 00:47:39,240 [ตะโกน] กูโกรธร้อย 782 00:47:39,320 --> 00:47:41,960 [ตะโกน] นี่คือหมอหลวง 783 00:47:42,040 --> 00:47:43,400 [เสียงถีบ] 784 00:47:43,480 --> 00:47:45,520 [ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ] 785 00:47:46,360 --> 00:47:48,760 [เสียงต่อสู้ตะลุมบอน] 786 00:47:50,920 --> 00:47:52,440 [เสียงเจิดร้องเจ็บ] 787 00:47:54,880 --> 00:47:56,920 [เจิด] นี่แน่ะ นี่แน่ะ 788 00:48:00,760 --> 00:48:01,800 เอ็ง มานี่ 789 00:48:06,320 --> 00:48:08,680 [ดนตรีเบาสมอง] 790 00:48:11,120 --> 00:48:12,640 [บัว] คุณป้าคะ 791 00:48:13,800 --> 00:48:15,160 มีกระไรรึ 792 00:48:15,800 --> 00:48:17,480 บัวมาติดตามผลน่ะค่ะ 793 00:48:17,560 --> 00:48:19,880 ว่าอาหารที่กินไปเมื่อวานเป็นยังไงบ้าง 794 00:48:22,040 --> 00:48:22,960 ก็… 795 00:48:23,680 --> 00:48:24,880 คล่องขึ้น 796 00:48:25,600 --> 00:48:26,840 สะดวกขึ้น 797 00:48:27,680 --> 00:48:28,680 [บัว] อือฮึ 798 00:48:29,400 --> 00:48:31,160 แต่จะว่าไป 799 00:48:31,240 --> 00:48:33,800 ก็ไม่ใช่เพราะอาหารของหล่อน อย่างเดียวหรอกนะ 800 00:48:34,880 --> 00:48:38,960 เป็นเพราะว่าข้าเนี่ย ไปกินยาของพ่อทองแท้ด้วยต่างหาก 801 00:48:40,520 --> 00:48:42,680 อ๋อ ค่ะ 802 00:48:42,760 --> 00:48:45,160 งั้น บัวไม่รบกวนแล้วนะคะ 803 00:48:46,200 --> 00:48:48,120 เอ่อๆ ประเดี๋ยว 804 00:48:50,240 --> 00:48:51,120 [เทียบทำเสียงลังเล] 805 00:48:52,120 --> 00:48:54,000 อาหารอย่างที่เอ็งทำน่ะ 806 00:48:54,880 --> 00:48:57,000 ทำให้ข้ากินอีกก็ดีเนอะ 807 00:48:57,080 --> 00:48:59,200 [ดนตรีสดใสผ่อนคลาย] 808 00:48:59,280 --> 00:49:00,880 [เสียงพ่นลมดีใจ] 809 00:49:00,960 --> 00:49:02,400 ได้เลยค่ะ คุณป้า 810 00:49:03,360 --> 00:49:06,160 งั้นบัวจะคิดเมนูให้หลากหลายขึ้น 811 00:49:06,240 --> 00:49:08,160 คุณป้าจะได้ไม่เบื่อ ดีไหมคะ 812 00:49:16,120 --> 00:49:17,120 [พูดเบาๆ ] เผือก 813 00:49:17,200 --> 00:49:18,280 ไอ้… 814 00:49:19,120 --> 00:49:20,320 เม… 815 00:49:21,320 --> 00:49:23,320 เมนูน่ะ อะไรวะ 816 00:49:24,240 --> 00:49:25,120 เอ่อ 817 00:49:25,640 --> 00:49:28,920 เผือก เผือกก็ไม่ทราบเหมือนกันเจ้าค่ะ 818 00:49:29,640 --> 00:49:32,720 เอ่อ อะไร เม มานู 819 00:49:32,800 --> 00:49:34,320 - [เผือก] มานูหรือเจ้าคะ - เออ 820 00:49:34,400 --> 00:49:36,120 [เผือก] ไม่ทราบเจ้าค่ะ 821 00:49:36,200 --> 00:49:37,200 [เทียบส่งเสียงขัดใจ] 822 00:49:38,280 --> 00:49:40,000 อู้หู นี่ เอ็งเป็นตรงนี้ 823 00:49:40,080 --> 00:49:43,000 [สุข] โอ๊ย ไอ้เจิด โอ้โห 824 00:49:43,080 --> 00:49:44,040 นี่ พวกเอ็ง 825 00:49:44,600 --> 00:49:47,680 ยาน้ำมันหุงใบพลู และลูกประคบเย็นเถาเอ็นอ่อน 826 00:49:48,160 --> 00:49:49,520 เอ็งทาแล้วก็ประคบซะ 827 00:49:49,600 --> 00:49:51,600 [ดนตรีสดใส] 828 00:49:52,240 --> 00:49:53,120 ขอบใจ 829 00:49:53,200 --> 00:49:54,160 พวกเอ็ง 830 00:49:55,480 --> 00:49:56,880 [สุข] โอ๊ย เอ็งทาให้ข้าด้วย 831 00:49:59,080 --> 00:49:59,960 ไอ้เจิด 832 00:50:00,520 --> 00:50:01,720 ไอ้สุข 833 00:50:02,720 --> 00:50:04,400 - ทาไปได้เลยไหม - ถูกต้อง 834 00:50:04,480 --> 00:50:05,680 ข้าขอก่อนเลย 835 00:50:10,280 --> 00:50:11,560 - [นักเรียน 1] ข้าช่วย - [นักเรียน 2] เดี๋ยวข้าทาให้ 836 00:50:12,120 --> 00:50:13,280 - ปวด - ขอบใจพวกเอ็งแล้วกัน 837 00:50:14,240 --> 00:50:16,920 เพิ่งรู้นะว่าพวกเอ็งก็เป็นห่วงข้าเหมือนกัน 838 00:50:19,480 --> 00:50:20,600 ไม่ได้ห่วงเท่าใดดอก 839 00:50:21,280 --> 00:50:23,040 [ทองอ้น] ข้ากลัวพวกเอ็งจะโดนตีตาย 840 00:50:23,120 --> 00:50:26,360 แล้วโรงเรียนเราจะเหงาๆ ไม่มีใครคอยมาหาเรื่องพวกข้าต่างหาก 841 00:50:26,440 --> 00:50:28,120 [เสียงหัวเราะหึ] 842 00:50:28,200 --> 00:50:29,200 ก็ยังดี 843 00:50:30,520 --> 00:50:32,240 ยังไงก็ขอบใจพวกเอ็งแล้วกัน 844 00:50:32,840 --> 00:50:34,640 ถ้าครั้งหน้าพวกเอ็งมีเรื่องเมื่อไหร่ 845 00:50:35,760 --> 00:50:37,240 พวกข้าก็จะไปช่วยเหมือนกัน 846 00:50:37,320 --> 00:50:38,560 [ดนตรีเบาสมอง] 847 00:50:38,640 --> 00:50:40,000 เอ็งเป็นห่วงพวกข้ารึ 848 00:50:40,720 --> 00:50:42,320 ก็กลัวว่าพวกเอ็งตาย 849 00:50:43,160 --> 00:50:44,720 แล้วพวกข้าจะเหงาเหมือนกันน่ะสิ 850 00:50:44,800 --> 00:50:46,840 [เสียงทุกคนหัวเราะ] 851 00:50:46,920 --> 00:50:48,040 [สุข] ดีกันแล้ว 852 00:50:48,120 --> 00:50:49,840 [เสียงหัวเราะปนร้องเจ็บ] 853 00:50:50,960 --> 00:50:52,080 โอ้โห 854 00:50:52,160 --> 00:50:54,120 - [เจิด] ไอ้สุข ทำไมตาเอ็งบวมขนาดนี้ - [นักเรียน] ขอยาเพิ่มหน่อย 855 00:50:54,200 --> 00:50:55,520 [ทองอ้น] เอ็งหลบรึ 856 00:50:55,600 --> 00:50:58,480 ไอ้เจิด ไม่ช่วยเพื่อนเลยนะเอ็ง หา 857 00:50:58,560 --> 00:51:01,400 [เสียงเจิดร้องครวญครางและเสียงพูดคุยกัน] 858 00:51:04,640 --> 00:51:06,760 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 859 00:51:13,040 --> 00:51:14,840 ครูฟังพวกกระผมอธิบายก่อนขอรับ 860 00:51:14,920 --> 00:51:16,400 [น้ำเสียงดุ] ไม่ต้องแก้ตัว 861 00:51:16,920 --> 00:51:18,440 ไปนั่งให้เรียบร้อย 862 00:51:26,200 --> 00:51:28,760 พวกเอ็งเรียนกับพวกข้ามาก็นานแล้ว 863 00:51:29,880 --> 00:51:31,880 ถูกอบรมบ่มนิสัยไปก็มาก 864 00:51:32,800 --> 00:51:34,520 [หมอเปรื่อง] แต่ยังทำตัวเป็นเด็กอยู่ร่ำไป 865 00:51:35,120 --> 00:51:38,120 ข้าหวั่นใจเหลือเกินว่า พวกเอ็งจะไปเป็นหมอที่ดีได้อย่างไร 866 00:51:38,200 --> 00:51:39,920 เห็นทีพวกข้า 867 00:51:40,000 --> 00:51:42,000 คงจะสอนพวกเอ็งไม่ได้แล้วกระมัง 868 00:51:42,560 --> 00:51:44,800 โธ่ครู อย่าเพิ่งน้อยใจไปเลยขอรับ 869 00:51:44,880 --> 00:51:47,040 พวกกระผมสัญญาว่าจะปรับปรุงตัวขอรับ 870 00:51:47,600 --> 00:51:49,240 มันสายเกินไปแล้ว 871 00:51:51,600 --> 00:51:54,200 หมายความว่า พวกท่านจะไม่สอนแล้วหรือขอรับ 872 00:51:54,280 --> 00:51:55,840 [น้ำเสียงหนักแน่น] ไม่ สอน 873 00:51:59,320 --> 00:52:00,200 เพราะวันนี้ 874 00:52:01,000 --> 00:52:02,960 จะมีคนอื่นมาสอนแทน 875 00:52:03,040 --> 00:52:04,160 [เสียงไม้เท้าแตะพื้น] 876 00:52:11,160 --> 00:52:12,400 [หมอจัน] ไปทางขวาขอรับ 877 00:52:23,840 --> 00:52:26,440 [ดนตรีหนักแน่นยิ่งใหญ่] 878 00:52:32,640 --> 00:52:33,960 ท่านผู้นี้ 879 00:52:34,040 --> 00:52:36,200 คือครูคนใหม่ของพวกเอ็ง 880 00:52:38,960 --> 00:52:41,520 คนตาบอดเนี่ยนะ จะมาเป็นครูสอนพวกเรา 881 00:52:41,600 --> 00:52:44,320 นั่นสิ ทำไมเอาคนตาบอดมาสอน 882 00:52:46,040 --> 00:52:47,400 อย่าเสียมารยาทสิ 883 00:52:49,440 --> 00:52:50,440 ลุง 884 00:52:52,320 --> 00:52:53,320 ฉันอยู่นี่จ้ะ 885 00:52:53,920 --> 00:52:55,520 ลุงยอมมาสอนแล้วหรือจ๊ะ 886 00:52:59,760 --> 00:53:01,840 ไอ้ทองอ้น เอ็งรู้จักด้วยรึ 887 00:53:02,400 --> 00:53:03,600 รู้จักดีทีเดียวล่ะ 888 00:53:11,920 --> 00:53:13,120 [ดนตรีหยุด] 889 00:53:17,880 --> 00:53:21,120 โอ้โห ปิตตะแรงมากเลย 890 00:53:21,880 --> 00:53:23,320 ธาตุไฟแรงมาก 891 00:53:23,400 --> 00:53:26,040 ช่วงนี้มีอาการร้อนรุ่มหรือว่าวิงเวียนไหมจ๊ะ 892 00:53:26,840 --> 00:53:29,280 โห แม่นมากเลย 893 00:53:29,360 --> 00:53:32,400 ช่วงนี้ข้าร้อนวูบวาบๆ ไปทั้งตัวเลย 894 00:53:32,480 --> 00:53:35,360 ตอนกลางคืนนอนนะ ก็เหงื่อออกด้วยนะเจ้าคะ 895 00:53:35,920 --> 00:53:37,560 อาการเมนโนพอส 896 00:53:38,040 --> 00:53:39,680 เก่งมากเลย ทองอิน 897 00:53:39,760 --> 00:53:41,560 พอส [เสียงบัวหัวเราะ] 898 00:53:41,640 --> 00:53:43,840 เราต้องแก้ด้วยอาหารฤทธิ์เย็น 899 00:53:44,520 --> 00:53:45,440 [บัว] ถูกต้อง 900 00:53:45,520 --> 00:53:48,320 จำพวกฟัก แฟง แตงทั้งหลาย 901 00:53:48,400 --> 00:53:52,120 หรือผักทอดยอด ที่ขึ้นตามริมน้ำน่ะจ้ะ 902 00:53:53,800 --> 00:53:55,760 ฝากพี่บัวดูให้ทีนะจ๊ะ 903 00:53:55,840 --> 00:53:58,360 ได้เลยจ้ะ พ่อหมอใหญ่ 904 00:54:00,880 --> 00:54:03,240 เชิญผู้ไข้รายต่อไปจ้ะ 905 00:54:03,320 --> 00:54:04,760 บ่าวด้วยรึเจ้าคะ 906 00:54:05,520 --> 00:54:07,720 มา มาเลย 907 00:54:07,800 --> 00:54:10,080 [ดนตรีสนุกสนาน] 908 00:54:18,920 --> 00:54:20,040 [เสียงบัวถอนหายใจ] 909 00:54:22,000 --> 00:54:23,040 [บัว] โอ๊ย 910 00:54:23,120 --> 00:54:24,600 อูย 911 00:54:25,080 --> 00:54:26,160 ขอโทษจ้ะป้า 912 00:54:26,240 --> 00:54:27,160 [เอฟเฟกต์ทะเล้น] 913 00:54:27,240 --> 00:54:29,680 ว้าย เด็กอะไรเนี่ย 914 00:54:29,760 --> 00:54:31,240 โธ่เอ๊ย นางบัว 915 00:54:31,320 --> 00:54:33,680 เอ็งเป็นกระไร จะไปดุเด็กมันกระไรเล่า 916 00:54:33,760 --> 00:54:35,600 มันก็ขอโทษแล้ว 917 00:54:35,680 --> 00:54:37,680 ฉันไม่ได้โกรธเรื่องขอโทษ 918 00:54:37,760 --> 00:54:39,840 ฉันโกรธที่เรียกฉันว่าป้าเนี่ย 919 00:54:39,920 --> 00:54:44,400 แม่สอนว่าให้เรียกผู้หญิงมีอายุว่าป้านี่จ๊ะ หรือไม่ก็เรียกว่ายาย 920 00:54:44,480 --> 00:54:46,040 [เสียงบัวร้องเสียงหลง] 921 00:54:46,120 --> 00:54:47,760 พี่ยังสาวอยู่ 922 00:54:47,840 --> 00:54:50,000 เรียกว่าพี่สิ พี่ 923 00:54:50,080 --> 00:54:51,240 [บัว] เรียกพี่ 924 00:54:51,320 --> 00:54:52,640 [เอฟเฟกต์ตลก] 925 00:54:52,720 --> 00:54:53,800 พี่ 926 00:54:54,360 --> 00:54:56,360 แม่สอนว่าไม่ให้พูดโกหก 927 00:54:57,880 --> 00:55:00,600 [เสียงบัวกรี๊ด] 928 00:55:01,600 --> 00:55:02,440 นี่ 929 00:55:03,000 --> 00:55:04,520 - ผาด - [ผาด] กระไร 930 00:55:04,600 --> 00:55:05,480 [เสียงถอนใจ] 931 00:55:05,560 --> 00:55:09,520 ต้องเป็นเพราะว่า ฉันไม่ได้ทาครีมเป็นเวลานานแน่เลย 932 00:55:09,600 --> 00:55:10,720 [เสียงบัวร้อนรน] คิม 933 00:55:11,840 --> 00:55:13,080 - คิม - หา 934 00:55:13,760 --> 00:55:16,320 คิมกระไรของเอ็งวะ หา นางบัว 935 00:55:17,400 --> 00:55:19,480 อ๋อ ครีมไง 936 00:55:19,560 --> 00:55:20,760 [บัว] ครีมน่ะ 937 00:55:20,840 --> 00:55:24,160 ที่เป็นของเหลวๆ ข้นๆ เอาไว้ทาหน้า ให้หน้าเด้งน่ะ 938 00:55:24,240 --> 00:55:26,560 หา หน้าเด้ง 939 00:55:27,320 --> 00:55:28,600 กระไรของเอ็งอีกวะ 940 00:55:29,160 --> 00:55:31,200 ก็ที่ทำให้หน้าอ่อนเยาว์เต่งตึงน่ะ 941 00:55:33,160 --> 00:55:34,600 อ๋อ 942 00:55:34,680 --> 00:55:37,280 เขาเรียกว่าเครื่องประทินโฉม 943 00:55:38,280 --> 00:55:41,720 ถ้าเอ็งอยากรู้เนี่ย เอ็งกลับไปก็ลองถามคุณนายที่บ้านดู 944 00:55:41,800 --> 00:55:43,960 ข้าว่าคงจะมีใช้อยู่ดอก 945 00:55:51,720 --> 00:55:53,760 [ดนตรีผ่อนคลาย] 946 00:56:04,560 --> 00:56:06,320 นี่แม่บัวตัวจริงรึนี่ 947 00:56:06,400 --> 00:56:09,760 ไฉนถึงได้เรียบร้อย ผิดตาอย่างทุกที 948 00:56:10,240 --> 00:56:12,920 วันนี้บัวมีเรื่องอยากจะรบกวนน่ะค่ะ 949 00:56:13,000 --> 00:56:14,600 มิน่าล่ะ 950 00:56:14,680 --> 00:56:16,760 จะมาใช้งานเรานี่เอง 951 00:56:16,840 --> 00:56:19,000 ถึงได้สงบเสงี่ยมเข้ามา 952 00:56:19,840 --> 00:56:20,920 มีกระไรรึ 953 00:56:21,480 --> 00:56:23,800 บัวเห็นว่าคุณป้าและคุณน้าเนี่ย 954 00:56:24,280 --> 00:56:27,080 หน้าตาอ่อนเยาว์เป็นสาวๆ เลยค่ะ 955 00:56:31,000 --> 00:56:35,600 บัวเลยอยากจะมารู้เคล็ดลับน่ะค่ะ ว่าคงความสวยไว้ยังไง 956 00:56:35,680 --> 00:56:37,880 ก็ไม่ได้ทำกระไรมากนักดอก 957 00:56:37,960 --> 00:56:40,440 ก็ทาโน่นทานี่นิดๆ หน่อยๆ 958 00:56:41,000 --> 00:56:42,600 ใช่ไหมเจ้าคะคุณพี่ 959 00:56:42,680 --> 00:56:44,120 จริงจ้ะ แม่พิกุล 960 00:56:44,600 --> 00:56:46,160 นี่ๆ นี่ๆ 961 00:56:46,240 --> 00:56:49,480 ถึงเพลาที่เราต้องประทินโฉมกันแล้วใช่ไหม 962 00:56:49,560 --> 00:56:52,280 จริงด้วยเจ้าค่ะคุณพี่ [เทียบส่งเสียงพอใจ] 963 00:56:52,360 --> 00:56:53,840 จำปา เผือก 964 00:56:53,920 --> 00:56:55,560 รีบไปเตรียมของไป 965 00:56:55,640 --> 00:56:56,840 - เจ้าค่ะ - เจ้าค่ะ 966 00:56:56,920 --> 00:56:58,320 [ดนตรีสงบ] 967 00:56:58,400 --> 00:57:01,120 เอ๊ะ บัวขอประทินโฉมด้วยได้ไหมคะ 968 00:57:01,200 --> 00:57:04,520 บัวอยู่ที่นี่ โดนทั้งแดดโดนทั้งลม 969 00:57:04,600 --> 00:57:05,880 จนหน้าเหี่ยว 970 00:57:05,960 --> 00:57:08,680 จนเด็กทักว่าเป็นป้าแล้วค่ะ 971 00:57:08,760 --> 00:57:10,120 [เทียบ] อื้อหือ 972 00:57:10,200 --> 00:57:11,800 ผาดด้วยนะเจ้าคะ 973 00:57:12,360 --> 00:57:14,840 คือ เรื่องความสวยความงาม 974 00:57:14,920 --> 00:57:17,840 ถ้าเราเผื่อแผ่ให้ผู้อื่นเนี่ย 975 00:57:17,920 --> 00:57:19,360 บุญนักเลยนะเจ้าคะ 976 00:57:22,120 --> 00:57:23,600 ถ้าเช่นนั้น 977 00:57:23,680 --> 00:57:25,640 เอาอย่างไรดีเจ้าคะคุณพี่ 978 00:57:25,720 --> 00:57:29,000 ก็ถือซะว่า เอาบุญก็แล้วกัน 979 00:57:29,080 --> 00:57:30,560 [ดนตรีผ่อนคลาย] 980 00:57:30,640 --> 00:57:34,160 รู้ไหมว่าตำรับประทินโฉมเนี่ย สำคัญมากนะ 981 00:57:34,240 --> 00:57:39,600 หมอแต่ละคนเนี่ย เขาก็จะไปคิด ตำรับประทินโฉมให้เมียตัวเอง 982 00:57:39,680 --> 00:57:42,800 [เทียบ] ถึงเพลาเทศกาลงานบุญ มารวมตัวกัน 983 00:57:42,880 --> 00:57:45,280 เขาก็จะวัดฝีมือกันที่ว่า 984 00:57:45,360 --> 00:57:49,360 เมียหมอบ้านไหน สาวที่สุด สวยที่สุด 985 00:57:49,440 --> 00:57:50,680 [เสียงหัวเราะภูมิใจ] ค่ะ 986 00:57:50,760 --> 00:57:53,520 แล้ว บ้านไหนเหรอเจ้าคะ 987 00:57:53,600 --> 00:57:56,440 ฮึ เอ็งว่าบ้านไหนล่ะ 988 00:57:57,720 --> 00:58:00,400 ต้องบ้านตระกูลทองแน่นอนค่ะ 989 00:58:00,480 --> 00:58:02,080 ถูกต้องจ้ะ 990 00:58:03,320 --> 00:58:04,760 เพราะฉะนั้น 991 00:58:04,840 --> 00:58:08,760 เครื่องประทินโฉมตำรับนี้ เป็นความลับประจำตระกูล 992 00:58:08,840 --> 00:58:12,840 เอ็งสองคนรู้แล้ว ห้ามไปบอกใครเด็ดขาด 993 00:58:12,920 --> 00:58:14,400 - ค่ะ - ค่ะ 994 00:58:14,480 --> 00:58:15,440 เจ้าค่ะ 995 00:58:18,720 --> 00:58:20,880 [พิกุล] ข้าจะบอกวิธีทำล่ะนะ 996 00:58:20,960 --> 00:58:24,000 เอ็งจดจำเอาไว้ให้ดีทีเดียว 997 00:58:24,080 --> 00:58:26,640 ขั้นแรก คั้นน้ำใบบัวบก 998 00:58:27,520 --> 00:58:30,320 เสร็จแล้วเก็บกากเอาไว้ 999 00:58:30,800 --> 00:58:33,200 เอากากใบบัวบกสองส่วน 1000 00:58:33,280 --> 00:58:36,080 ผสมกับกากชาจีนหนึ่งส่วน 1001 00:58:36,160 --> 00:58:37,880 แล้วบดให้ละเอียด 1002 00:58:37,960 --> 00:58:40,320 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 1003 00:58:42,960 --> 00:58:44,560 [เทียบ] ลำดับต่อไป 1004 00:58:44,640 --> 00:58:46,800 ใช้ไข่ขาวไข่เป็ด 1005 00:58:47,640 --> 00:58:50,360 ผสมกับดินสอพองเขละๆ 1006 00:58:50,440 --> 00:58:53,360 ผสมกับน้ำใบบัวบกที่คั้นไว้แล้ว 1007 00:58:53,440 --> 00:58:55,080 คนให้เข้ากัน 1008 00:58:55,160 --> 00:58:57,720 จะได้น้ำกระสายข้นเหนียว 1009 00:58:59,960 --> 00:59:03,880 [พิกุล] เอากากที่บดแล้วผสมกับน้ำกระสาย 1010 00:59:03,960 --> 00:59:06,080 คนให้เข้ากันดี 1011 00:59:06,160 --> 00:59:09,440 แล้วเอามาพอกหน้า ทิ้งไว้จนแห้ง 1012 00:59:09,520 --> 00:59:12,360 แล้วค่อยล้างออกด้วยน้ำสะอาด 1013 00:59:24,920 --> 00:59:26,480 [เทียบ] ขั้นที่สอง 1014 00:59:26,560 --> 00:59:30,520 เอาน้ำมันงาที่แช่ชะเอมเทศทิ้งไว้ชั่วเดือน 1015 00:59:30,600 --> 00:59:32,800 มาทาให้ทั่วใบหน้า 1016 00:59:32,880 --> 00:59:35,400 ค่อยๆ นวดอย่างเบามือ 1017 00:59:37,720 --> 00:59:42,440 [พิกุล] เสร็จแล้วเอาทองคำเปลวปิดลงบนหน้า 1018 00:59:42,520 --> 00:59:44,120 ขยี้เบาๆ 1019 00:59:44,200 --> 00:59:48,560 ให้เนื้อทองค่อยๆ ซึมหายเข้าไปในผิว 1020 01:00:17,680 --> 01:00:21,840 [เทียบ] สุดท้าย ผัดหน้าด้วยแป้งหอมกระแจะจันทร์ 1021 01:00:21,920 --> 01:00:23,880 ตำรับหมอตระกูลทอง 1022 01:00:24,520 --> 01:00:26,440 เป็นอันว่าเสร็จพิธี 1023 01:01:00,360 --> 01:01:02,800 [พิกุล] เพียงเท่านี้ หน้าของเรา 1024 01:01:02,880 --> 01:01:04,720 ก็จะอ่อนเยาว์ 1025 01:01:04,800 --> 01:01:08,240 ไร้สิว ไร้ฝ้า ไร้ริ้วรอย 1026 01:01:08,320 --> 01:01:12,480 ประหนึ่งเด็กสาวแรกแย้ม 1027 01:01:12,560 --> 01:01:14,120 [เอฟเฟกต์ประกายปิ๊ง] 1028 01:01:17,800 --> 01:01:20,040 [ดนตรีตึงเครียด] 1029 01:01:23,720 --> 01:01:24,760 [หมอตาบอด] ฟังนะ 1030 01:01:25,720 --> 01:01:27,720 ห้ามใครเรียกข้าว่าครูเด็ดขาด 1031 01:01:29,560 --> 01:01:31,840 ข้าไม่ต้องการให้ใครมายกย่องนับถือ 1032 01:01:33,920 --> 01:01:36,400 ข้ามาเพื่อบอกวิชากับพวกเอ็งเท่านั้น 1033 01:01:36,480 --> 01:01:39,720 ได้จ้ะ เพราะดูท่าทางลุง ก็ดูไม่เหมือนครูอยู่แล้วจ้ะ 1034 01:01:39,800 --> 01:01:41,360 [เสียงสุขขำ] 1035 01:01:41,440 --> 01:01:44,320 พวกเอ็ง ทำตัวดีๆ หน่อย ลุงเขาอุตส่าห์มาสอน 1036 01:01:45,520 --> 01:01:47,600 ลุงจ๊ะ เริ่มสอนได้เลยจ้ะ 1037 01:01:49,880 --> 01:01:53,000 วิชาข้ามีหลักง่ายๆ ว่า 1038 01:01:54,120 --> 01:01:55,920 ถ้าธาตุใดมากเกินไป 1039 01:01:56,560 --> 01:01:58,120 ก็เอายาเข้าไปลด 1040 01:01:58,200 --> 01:02:00,240 [หมอตาบอด] ถ้าธาตุใดน้อยเกินไป 1041 01:02:01,040 --> 01:02:02,880 ก็เอายาเข้าไปเพิ่ม 1042 01:02:02,960 --> 01:02:04,280 เท่านี้แหละ 1043 01:02:04,360 --> 01:02:06,920 เรื่องแค่นี้ใครก็รู้ ไม่เห็นจะยากตรงไหน 1044 01:02:07,680 --> 01:02:09,240 มันยากตรงที่… 1045 01:02:09,320 --> 01:02:13,280 พวกเอ็งจะต้องรู้ว่า ตัวยาที่เอาไปเพิ่มหรือลดนั่นน่ะ 1046 01:02:14,160 --> 01:02:16,480 มีค่าเลขเป็นเท่าใด 1047 01:02:18,200 --> 01:02:19,720 ด้วยการสัมผัส 1048 01:02:19,800 --> 01:02:22,040 [ดนตรีระทึก] 1049 01:02:43,600 --> 01:02:45,880 เปิดผัสสะของพวกเอ็งให้มาก 1050 01:02:46,840 --> 01:02:51,200 เพื่อให้รับรู้พลังของดิน น้ำ ลม ไฟ 1051 01:02:52,120 --> 01:02:53,400 [หมอตาบอด] ถ้าใจว่าง 1052 01:02:54,360 --> 01:02:56,520 พวกเอ็งก็จะเห็นตัวเลขเอง 1053 01:02:59,800 --> 01:03:00,880 โอ๊ย 1054 01:03:01,560 --> 01:03:03,680 อยู่ๆ มันจะไปนิมิตเห็นเลขได้เยี่ยงไร 1055 01:03:03,760 --> 01:03:05,480 [อ่ำ] ลุงเองก็ตาบอด 1056 01:03:05,560 --> 01:03:07,320 จะมาสอนให้คนตาดีเห็นเลข 1057 01:03:08,560 --> 01:03:09,840 ข้าไม่เชื่อแล้วคนหนึ่ง 1058 01:03:09,920 --> 01:03:11,920 [ดนตรีตึงเครียด] 1059 01:03:28,280 --> 01:03:30,080 เอ็งมีผมหงอกก่อนวัย 1060 01:03:30,760 --> 01:03:33,240 มักท้องผูก ร้อนใน 1061 01:03:34,040 --> 01:03:35,160 หิวบ่อย 1062 01:03:35,680 --> 01:03:37,280 และขี้ร้อนใช่หรือไม่ 1063 01:03:39,600 --> 01:03:40,680 ใคร 1064 01:03:41,480 --> 01:03:42,800 ใครเป็นคนบอกลุง 1065 01:03:44,920 --> 01:03:46,040 เอ็งรึ ไอ้แก้ว 1066 01:03:46,600 --> 01:03:47,560 ข้าไม่ได้บอก 1067 01:03:48,280 --> 01:03:49,600 ไอ้ชม เอ็งรึ 1068 01:03:49,680 --> 01:03:51,240 เปล่าๆ ข้าไม่ได้บอก 1069 01:03:54,720 --> 01:03:56,880 ก็แค่เดาสุ่ม แล้วบังเอิญถูก 1070 01:03:57,640 --> 01:03:59,360 เก่งจริงลุงทายเพื่อนข้าด้วยสิ 1071 01:04:05,200 --> 01:04:06,320 เฮ้ย อะไร 1072 01:04:08,000 --> 01:04:09,160 อ้าว 1073 01:04:09,240 --> 01:04:10,280 ลองจับเลยลุง 1074 01:04:16,520 --> 01:04:18,080 เอ็งเป็นคนใจเย็น 1075 01:04:18,920 --> 01:04:20,680 น้ำเสียงไพเราะกังวาน 1076 01:04:20,760 --> 01:04:22,960 แต่มักจะไอมีเสมหะ 1077 01:04:23,920 --> 01:04:24,760 มีน้ำมูก 1078 01:04:25,800 --> 01:04:26,800 [เสียงสุขกระแอมดัง] 1079 01:04:28,200 --> 01:04:29,960 ถูกทุกประการเลยจ้ะขอรับลุง 1080 01:04:30,040 --> 01:04:32,320 [ดนตรีเครียด] 1081 01:04:35,440 --> 01:04:36,440 [เสียงอ่ำเรียกเพื่อนเบาๆ ] 1082 01:04:37,440 --> 01:04:39,400 [เสียงอ่ำพูดเบาๆ ฟังไม่ได้ศัพท์] 1083 01:04:42,120 --> 01:04:43,880 [เสียงร้องหงุดหงิด] 1084 01:04:43,960 --> 01:04:45,600 ไอ้พุ่ม มาลอง เร็วๆ 1085 01:04:57,480 --> 01:04:59,640 ขี้กลัว ขี้วิตก 1086 01:05:00,360 --> 01:05:01,720 นอนหลับยาก 1087 01:05:01,800 --> 01:05:04,320 เวลาหลับก็ฝันไปต่างๆ นานา 1088 01:05:05,560 --> 01:05:07,440 มักท้องอืดท้องเฟ้อ 1089 01:05:07,960 --> 01:05:09,360 วิงเวียนศีรษะ 1090 01:05:11,400 --> 01:05:12,760 จริงรึ 1091 01:05:12,840 --> 01:05:13,960 จริงหมดเลยจ้ะ 1092 01:05:14,800 --> 01:05:15,800 เฮ้ย 1093 01:05:16,280 --> 01:05:17,880 - [พุ่ม] เฮ้ย - ไอ้อ่ำ 1094 01:05:18,840 --> 01:05:20,600 เอ็งเลิกสงสัยในตัวลุงเขาได้รึยัง 1095 01:05:21,840 --> 01:05:24,200 คนตาดีก็ไม่ได้แปลว่าเห็นไปเสียทุกอย่าง 1096 01:05:24,280 --> 01:05:27,480 คนตาบอด ก็ไม่ได้แปลว่า บอดไปเสียทุกอย่างเหมือนกัน 1097 01:05:27,560 --> 01:05:29,600 [ดนตรีซาบซึ้ง] 1098 01:05:30,200 --> 01:05:31,440 ที่ข้าสงสัย 1099 01:05:32,000 --> 01:05:33,880 ข้าไม่ได้ต้องการจะดูหมิ่นอันใดดอก 1100 01:05:34,960 --> 01:05:37,240 ข้าแค่ต้องการมั่นใจในตัวผู้สอนเท่านั้น 1101 01:05:40,400 --> 01:05:41,680 ลุง 1102 01:05:45,120 --> 01:05:46,680 ขอโทษที่ฉันเสียมารยาท 1103 01:05:47,240 --> 01:05:48,720 ถึงลุงจะไม่ให้เรียกว่าครู 1104 01:05:48,800 --> 01:05:50,640 แต่ฉันขอนับถือลุงเป็นครู 1105 01:05:51,200 --> 01:05:53,000 ลุงถ่ายทอดวิชานี้ให้ฉันเถอะ 1106 01:05:53,080 --> 01:05:54,400 ฉันอยากเก่งแบบลุง 1107 01:06:00,720 --> 01:06:02,920 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 1108 01:06:03,760 --> 01:06:05,000 [พุ่ม] สอนฉันด้วยจ้ะลุง 1109 01:06:05,080 --> 01:06:07,200 - สอนฉันด้วยจ้ะ - ฉันอยากเป็นวิชาแบบลุงจ้ะ 1110 01:06:07,280 --> 01:06:09,160 - [เจิด] ลุงช่วยสอนฉันด้วยนะจ๊ะ - ฉันด้วยจ้ะ 1111 01:06:09,960 --> 01:06:10,960 [เจิด] นะ 1112 01:06:22,440 --> 01:06:25,640 ในที่สุด การเรียนการสอนสุดท้ายก็มาถึง 1113 01:06:26,200 --> 01:06:28,280 ข้าจะได้ตั้งยาและลงมือรักษาเองแล้ว 1114 01:06:28,360 --> 01:06:30,320 เธอจะได้เป็นหมอแล้วจริงๆ เหรอเนี่ย 1115 01:06:30,400 --> 01:06:32,600 [ดนตรีตื่นเต้น] 1116 01:06:34,840 --> 01:06:36,160 [ทองอ้น] ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ 1117 01:06:36,240 --> 01:06:38,240 [ขึ้นเสียง] ถ้ารู้ว่าสังขารตัวเองไม่ดี แล้วมาสอนทำไม 1118 01:06:38,320 --> 01:06:40,480 [พระองค์ชาย] แม้นออกเรือนไป กับหมอทองแท้เถิดนะ 1119 01:06:40,960 --> 01:06:42,320 ฉันจะได้เบาใจ 1120 01:06:44,880 --> 01:06:47,680 [ทองอ้น] ช่วงนี้ชีวิตข้ามีความสุข แม้แต่เอ็งยังอารมณ์ดี 1121 01:06:47,760 --> 01:06:49,560 ข้าเลยอยากกลับมาบ้านทุกวันเลย 1122 01:06:50,360 --> 01:06:53,080 [เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม" โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์] 114929

Can't find what you're looking for?
Get subtitles in any language from opensubtitles.com, and translate them here.