All language subtitles for Royal Doctor_S01E16_Episode 16.Thai (CC)
Afrikaans
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:16,040 --> 00:00:18,080
[เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil tan]
2
00:02:05,720 --> 00:02:08,639
[เสียงเจ้าจอมแหวนไอถี่ๆ ]
3
00:02:08,720 --> 00:02:11,400
เจ้าจอมแหวนน่ะ ท่านสิ้นเสียแล้ว
4
00:02:11,880 --> 00:02:13,840
ข้าต้องเข้าเฝ้าเสด็จเจ้ากรมหมอ
5
00:02:13,920 --> 00:02:15,480
[เทียบ] คุณพี่จะมีความผิดหรือเจ้าคะ
6
00:02:16,560 --> 00:02:18,440
ทองแท้ไม่ได้กลับมาด้วยหรือเจ้าคะ
7
00:02:18,520 --> 00:02:19,880
ลูกอิฉันหายไปไหน
8
00:02:20,360 --> 00:02:21,440
[ผู้ชาย] หมอๆ
9
00:02:21,520 --> 00:02:22,680
พี่ข้าต้องไม่เป็นอะไร
10
00:02:22,760 --> 00:02:24,080
เราไปตามหาพี่ทองแท้ด้วยกัน
11
00:02:24,160 --> 00:02:25,720
[ผู้ชาย] มีใครรู้จักชายผู้นี้ไหม
12
00:02:25,800 --> 00:02:27,280
มีคนพบศพเขาสิ้นลม
13
00:02:30,360 --> 00:02:31,400
นี่มันคือกระไรกัน
14
00:02:31,480 --> 00:02:34,320
อาหารนี้ ชื่อว่าส้มตำตรีผลาค่ะ
15
00:02:34,400 --> 00:02:36,600
[บัว] บัวเห็นว่าไม่มีใครยอมกินยา
16
00:02:36,680 --> 00:02:38,920
บัวเลยทำอาหารเป็นยาขึ้นมาแทนค่ะ
17
00:02:39,000 --> 00:02:41,000
มันกำลังกลุ้มใจเรื่องต้องออกเรือน
18
00:02:41,080 --> 00:02:43,080
[น้ำเสียงตกใจ]
หา ออกเรือน
19
00:02:45,000 --> 00:02:46,440
[ทองอ้น] คุณพ่อต้องเป็นคนตัดสิน
20
00:02:46,520 --> 00:02:48,640
ว่าจะให้แม่บัวออกเรือนกับบุญรึไม่
21
00:02:50,320 --> 00:02:52,360
[ดนตรีเศร้า]
22
00:02:58,080 --> 00:02:59,760
แม่บัวจากบ้านมาไกล
23
00:02:59,840 --> 00:03:01,640
วันหนึ่งเอ็งก็ต้องกลับบ้าน
24
00:03:02,600 --> 00:03:04,560
ไม่ควรต้องผูกพันกับใครดอก ที่นี่
25
00:03:05,600 --> 00:03:06,520
ใช่ค่ะ
26
00:03:07,320 --> 00:03:11,000
บัวมาอยู่ที่นี่ ก็เหมือนขอพักอาศัยอยู่ชั่วคราว
27
00:03:11,080 --> 00:03:13,680
วันหนึ่งบัวก็ต้องหาทางกลับบ้านได้ค่ะ
28
00:03:21,960 --> 00:03:23,360
เอ็งคิดจะกลับบ้านจริงรึ
29
00:03:24,440 --> 00:03:27,160
คิดสิ ใครๆ ก็อยากกลับบ้านทั้งนั้นแหละ
30
00:03:35,440 --> 00:03:36,800
[ดนตรีหยุด]
31
00:03:36,880 --> 00:03:38,360
อาทองอ้น
32
00:03:41,520 --> 00:03:44,280
พี่บัวจะไปจริงๆ เหรอจ๊ะ
33
00:03:44,360 --> 00:03:45,520
ก็ใช่น่ะสิ
34
00:03:46,000 --> 00:03:47,280
เอ็งก็ได้ยินแล้วนี่
35
00:03:47,360 --> 00:03:49,640
ฉันไม่อยากให้พี่บัวไป
36
00:03:50,720 --> 00:03:53,520
อยากให้อยู่กับพวกเราไปตลอดเลย
37
00:03:53,600 --> 00:03:55,600
จะได้เล่นกันอีกนานๆ
38
00:03:56,880 --> 00:03:57,920
จะไม่ได้ดอก
39
00:03:58,480 --> 00:03:59,680
บ้านเขาอยู่ที่นู่น
40
00:03:59,760 --> 00:04:01,000
ที่นี่ไม่ใช่บ้านเขา
41
00:04:01,640 --> 00:04:03,280
เขาคงไม่อยากอยู่กับพวกเรานักดอก
42
00:04:05,040 --> 00:04:07,600
แล้วเขาจะคิดถึงพวกเราไหมจ๊ะ
43
00:04:10,480 --> 00:04:11,800
คงจะไม่ดอกกระมัง
44
00:04:11,880 --> 00:04:13,400
[ดนตรีเศร้า]
45
00:04:16,399 --> 00:04:18,480
พวกเราไม่มีค่าพอถึงเพียงนั้น
46
00:04:31,880 --> 00:04:34,680
วันนี้คิ้วแม่ผาดสวยมากเลยนะจ๊ะ
47
00:04:35,240 --> 00:04:37,440
- เฮ้ย ไอ้บุญมาแล้ว ไอ้บุญมาแล้ว
- [ผาด] เฮ้ย
48
00:04:38,240 --> 00:04:41,400
[เนียง] เอ๊ย มาแล้วเว้ยๆ
[เสียงเทิ้มร้องแซว]
49
00:04:41,480 --> 00:04:43,520
พ่อนักรักไวไฟ
50
00:04:43,600 --> 00:04:46,320
- เออ
- ไอ้บุญเอ๊ย ไอ้บุญ แหม
51
00:04:46,400 --> 00:04:49,200
เห็นเงียบๆ แบบนี้
ใจกล้าไม่ใช่เล่นเหมือนกันนะมึงเนี่ย
52
00:04:49,280 --> 00:04:50,360
[เสียงเทิ้มกับเนียงหัวเราะ]
53
00:04:50,440 --> 00:04:51,640
[เนียง] โห ใจถึงนะเนี่ย
54
00:04:51,720 --> 00:04:53,680
เลือกใครไม่เลือก ไปเลือกแม่บัว
55
00:04:53,760 --> 00:04:55,480
โอ้โห กล้านะเนี่ย
[เสียงร้องชอบใจ]
56
00:04:55,560 --> 00:04:59,520
เฮ้ยๆ ถามจริงๆ เหอะ เอ็งกินอะไรมาวะ
ทำไมถึงกล้าขนาดนี้ กูจะได้กินบ้าง
57
00:04:59,600 --> 00:05:00,560
[เสียงเนียงสะใจ]
58
00:05:00,640 --> 00:05:02,720
โอ๊ย หยุดโห่ได้แล้ว
59
00:05:02,800 --> 00:05:05,000
- [เนียง] อ้าว
- ไม่เห็นหน้ามันรึ มันไม่เล่นด้วย
60
00:05:05,080 --> 00:05:08,240
เฮ้ย คนอกหัก แซวนิดแซวหน่อยจะเป็นอะไรไป
61
00:05:08,320 --> 00:05:09,840
ใช่ไหม พ่อนักรัก
62
00:05:09,920 --> 00:05:10,880
[เทิ้มทำเสียงแซว]
63
00:05:10,960 --> 00:05:13,840
ถ้าใครยังไม่เงียบนะ เดี๋ยวได้เลือดกบปากแน่
64
00:05:13,920 --> 00:05:15,360
[เสียงเนียงร้องแหยง]
65
00:05:15,440 --> 00:05:17,160
เฮ้ย จะดันทำไม
66
00:05:17,240 --> 00:05:19,000
เดี๋ยวกูโดนด้วย
[เนียงทำเสียงขัดใจ]
67
00:05:20,240 --> 00:05:22,880
พ่อบุญจ๊ะ อย่าฉุนไปเลยจ้ะ
68
00:05:23,360 --> 00:05:26,120
- พวกเขาเนี่ย ชื่นชมเอ็งตากหากเล่า
- [เนียง] อือ
69
00:05:26,200 --> 00:05:28,280
ฉันเองก็จะเอาเอ็งเป็นเยี่ยงอย่าง
70
00:05:28,840 --> 00:05:31,880
พรุ่งนี้ ฉันว่าจะให้ผู้ใหญ่เนี่ย
71
00:05:32,800 --> 00:05:34,640
มาสู่ขอแม่ผาดเขาเหมือนกัน
72
00:05:34,720 --> 00:05:36,080
- [เทิ้ม] อุ้ย
- ดีไหมจ๊ะ
73
00:05:36,160 --> 00:05:37,640
[เอฟเฟกต์เจื่อน]
74
00:05:38,760 --> 00:05:40,800
เอ็งจะขอข้ารึ
75
00:05:40,880 --> 00:05:42,040
จ้ะ
76
00:05:42,120 --> 00:05:43,280
ถ้าอย่างนั้น
77
00:05:43,760 --> 00:05:46,840
ข้าจะประเคนให้เอ็งถึงเนื้อถึงตัวเลย ดีหรือไม่
78
00:05:46,920 --> 00:05:48,520
- [เนียงและเทิ้ม] อู้หู
- หูย
79
00:05:49,720 --> 00:05:51,640
- [ทรัพย์] โอ๊ย
- โอ้โห
80
00:05:51,720 --> 00:05:53,440
ข้าทำอะไรผิดเหรอจ๊ะ
81
00:05:53,520 --> 00:05:56,240
[ทำเสียงรังเกียจ]
แค่เกิดมาเป็นเอ็งก็ผิดแล้ว
82
00:05:56,320 --> 00:05:57,440
[เอฟเฟกต์ตลก]
83
00:05:57,920 --> 00:06:02,520
ล้างความคิดที่จะมาสู่ขอ
แล้วก็ให้ข้าออกเรือนกับเอ็งเลยนะ
84
00:06:02,600 --> 00:06:04,480
ล้างออกจากกะโหลกของเอ็งไปเลย
85
00:06:05,360 --> 00:06:06,840
คงจะล้างไม่ได้ดอกจ้ะ
86
00:06:07,400 --> 00:06:09,520
เพราะความรักที่ฉันมีให้แม่ผาดนั้นเนี่ย
87
00:06:10,600 --> 00:06:13,160
มันแฝงฝังไปทั่วร่างกายของฉันไปหมดแล้ว
88
00:06:13,720 --> 00:06:15,000
ไม่ว่าจะเป็น…
89
00:06:15,760 --> 00:06:16,960
ตรงนี้
90
00:06:17,600 --> 00:06:18,640
- ตรงนี้
- [เทิ้ม] ว้าย
91
00:06:19,200 --> 00:06:20,640
- ตรงนี้
- ว้าย
92
00:06:20,720 --> 00:06:23,480
และ ตรงนี้
[เอฟเฟกต์ประกายปิ๊ง]
93
00:06:25,760 --> 00:06:27,520
[เอฟเฟกต์ตลก]
เฮ้ยๆ
94
00:06:28,080 --> 00:06:30,160
[ดนตรีเบาสมอง]
95
00:06:32,640 --> 00:06:34,280
ล้างออกรึยังล่ะ
96
00:06:34,880 --> 00:06:36,720
อุ๊ย ฝนตกเหรอจ๊ะ
97
00:06:36,800 --> 00:06:38,960
ไม่เป็นไร ฝนตกให้เก็บผ้า
98
00:06:39,040 --> 00:06:41,800
แต่ถ้าอยู่กับคนไร้ค่า ให้เก็บผ้ามาหาพี่
99
00:06:41,880 --> 00:06:43,160
- [เนียง] อูย
- [เทิ้ม] อูย
100
00:06:43,240 --> 00:06:44,240
[เสียงกะลาเคาะหัว]
โอ๊ย
101
00:06:44,320 --> 00:06:45,360
[ผาด] ยังอีก
102
00:06:45,440 --> 00:06:47,280
ยังอีกๆ
[เสียงเทิ้มหัวเราะชอบใจ]
103
00:06:47,360 --> 00:06:49,960
เสียงดังฟังชัด ไม่ต้องเบะๆ
104
00:06:50,040 --> 00:06:52,200
โธ่เอ๊ย ไอ้ทรัพย์
105
00:06:52,280 --> 00:06:55,200
นี่ คนเขาไม่รัก ตื๊อให้ตายเขาก็ไม่รัก
106
00:06:55,800 --> 00:06:58,840
[เนียง] ยิ่งตื๊อน่ะ
มีแต่ทำให้เกลียดขี้หน้าขึ้นไปทุกวันๆ
107
00:06:59,400 --> 00:07:01,000
เลิกแหย่แม่ผาดเขาได้แล้ว
108
00:07:01,960 --> 00:07:03,360
[เสียงเนียงแค่นหัวเราะ]
109
00:07:03,440 --> 00:07:04,280
คนเขาไม่รัก
110
00:07:05,160 --> 00:07:06,680
ตื๊อให้ตายเขาก็ไม่รัก
111
00:07:12,760 --> 00:07:13,840
[เสียงก้อนหินกระทบน้ำ]
112
00:07:23,280 --> 00:07:24,680
ดื่มเป็นเพื่อนข้าที
113
00:07:24,760 --> 00:07:26,760
[ดนตรีเศร้า]
114
00:07:36,160 --> 00:07:37,920
[เสียงบุญไอสำลัก]
115
00:07:41,960 --> 00:07:43,640
รสแรงบาดคอเสียเหลือเกิน
116
00:07:45,520 --> 00:07:46,920
[เสียงไอ]
บาดแรงอย่างไร
117
00:07:47,560 --> 00:07:49,040
มันก็ไม่เจ็บเท่าหัวใจเอ็งดอก
118
00:07:52,760 --> 00:07:53,960
เรามันหัวอกเดียวกัน
119
00:07:58,840 --> 00:07:59,880
ข้าเข้าใจเอ็ง
120
00:08:02,000 --> 00:08:03,120
หมายความว่าอย่างไร
121
00:08:04,080 --> 00:08:06,320
เจ้าจะมาเข้าใจหัวอกข้าได้อย่างไรกัน
122
00:08:10,560 --> 00:08:11,560
หรือว่า…
123
00:08:13,560 --> 00:08:15,160
เจ้าเองก็หมายปองแม่บัวเหรอ
124
00:08:15,240 --> 00:08:17,640
[ดนตรีหม่นหมอง]
125
00:08:17,720 --> 00:08:19,360
หมายปองใครไม่สำคัญดอก
126
00:08:20,440 --> 00:08:22,280
เพราะข้ารักผู้หญิงคนหนึ่งไม่ได้เช่นกัน
127
00:08:25,200 --> 00:08:26,320
ทำไมถึงไม่ได้
128
00:08:29,160 --> 00:08:30,280
เพราะเขารักข้า…
129
00:08:31,200 --> 00:08:32,799
เฉกเช่นเพื่อนเท่านั้น
130
00:08:36,480 --> 00:08:37,360
ดื่มเถิด
131
00:08:38,480 --> 00:08:40,320
ดื่มให้กับความไม่สมหวังของเรา
132
00:09:05,920 --> 00:09:08,120
[ดนตรีตึงเครียด]
133
00:09:11,760 --> 00:09:12,760
[เสียงพัดกระแทกพื้น]
134
00:09:14,600 --> 00:09:16,760
กล้ามีปากมีเสียงกับข้า
135
00:09:16,840 --> 00:09:18,440
ไม่ฟังคำสั่งข้า
136
00:09:18,520 --> 00:09:21,520
ก็ไม่ควรจะอยู่เกะกะสายตาข้า
137
00:09:22,720 --> 00:09:25,160
แม่บัวเขาก็เชื่อฟังคำสั่งแล้วนี่เจ้าคะ
138
00:09:25,640 --> 00:09:28,880
ก็คุณพี่ท่านบอกว่า ไม่แต่งก็ไม่แต่ง
139
00:09:28,960 --> 00:09:30,920
แต่ก็อยู่บ้านนี้ต่อไปได้
140
00:09:32,680 --> 00:09:33,920
ข้าก็ไม่ได้ไล่
141
00:09:34,560 --> 00:09:36,240
แต่จะอยู่ในฐานะอะไร
142
00:09:36,320 --> 00:09:37,880
[เทียบ] บ่าวไพร่ก็ไม่ใช่
143
00:09:37,960 --> 00:09:41,440
ถ้าข้าจะเรียกใช้ เดี๋ยวก็จะไปฟ้องคุณพี่
144
00:09:42,000 --> 00:09:43,840
หนูไม่ใช่คนขี้ฟ้องนะคะ
145
00:09:50,480 --> 00:09:52,920
อีเผือก ทำไป ข้าไม่ทำแล้ว
146
00:09:54,160 --> 00:09:56,920
- อีจำปา ทำไป ข้าไม่ทำแล้ว
- [จำปา] หือ
147
00:09:57,720 --> 00:10:01,400
[ทำเสียงหมั่นไส้]
นายว่าขี้ข้าพลอยไม่หายเลยจริงจริ๊ง
148
00:10:02,040 --> 00:10:03,400
แม่บัว
149
00:10:03,480 --> 00:10:06,040
อย่าไปถือคำพูดคุณพี่เทียบมาใส่ใจเลยนะ
150
00:10:07,160 --> 00:10:09,800
บัวไม่ถือหรอกค่ะ บัวแค่ระแวงค่ะ
151
00:10:15,760 --> 00:10:18,560
ทองอิน พ่อบอกให้กินเข้าไปไงเล่า
152
00:10:19,040 --> 00:10:21,080
ไม่เอา ฉันไม่กิน
153
00:10:21,160 --> 00:10:23,960
เอ๊ะ ทำไมเอ็งดื้ออย่างนี้
154
00:10:24,040 --> 00:10:26,200
[ดนตรีผ่อนคลาย]
155
00:10:28,400 --> 00:10:31,040
พี่บัว ช่วยฉันด้วย
156
00:10:31,120 --> 00:10:34,080
พ่อบังคับให้ฉันกินของพวกนี้
157
00:10:34,160 --> 00:10:35,960
ฉันไม่อยากกิน
158
00:10:36,040 --> 00:10:37,840
[ทองแท้] ก็ถ้าเอ็งไม่ท้องผูก
159
00:10:38,400 --> 00:10:40,200
พ่อจะบังคับให้เอ็งกินไหมเล่า
160
00:10:40,280 --> 00:10:41,440
[เสียงชู่ปาก]
161
00:10:41,920 --> 00:10:44,000
[พูดเบา]
พ่อจะบอกพี่บัวทำไมเล่า
162
00:10:44,080 --> 00:10:46,320
ฉันบอกแล้วว่าอย่าบอกใคร
163
00:10:47,720 --> 00:10:49,360
[บัว] ไม่เป็นไรหรอก ทองอิน
164
00:10:49,440 --> 00:10:51,800
เรื่องท้องผูกน่ะ ใครๆ ก็เป็นได้
165
00:10:51,880 --> 00:10:55,360
ทองอินไปกินเถอะ
ผลไม้พวกนี้ไฮไฟเบอร์ทั้งนั้นเลยนะ
166
00:10:56,120 --> 00:10:58,960
ไฮๆ อะไรนะพี่บัว
167
00:11:00,120 --> 00:11:02,080
พี่หมายถึงไฮไฟเบอร์
168
00:11:02,160 --> 00:11:05,880
หมายความว่ากากใยมันเยอะ
ช่วยให้ขับถ่ายคล่องไง
169
00:11:06,440 --> 00:11:08,600
[ทำเสียงรังเกียจ]
หนูไม่อยากกิน
170
00:11:08,680 --> 00:11:09,960
เอ้า
171
00:11:10,040 --> 00:11:11,280
ยาก็ไม่กิน
172
00:11:11,760 --> 00:11:13,160
ผลไม้ก็ไม่กิน
173
00:11:13,800 --> 00:11:15,240
[ทองแท้] แล้วเอ็งจะเอายังไง
174
00:11:16,440 --> 00:11:18,480
ก็ปล่อยให้ท้องผูกกันไปแบบนี้นั่นแหละ
175
00:11:18,560 --> 00:11:20,800
[ดนตรีทะเล้น]
176
00:11:30,600 --> 00:11:32,960
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
177
00:12:15,720 --> 00:12:17,000
[บัว] มาแล้ว
178
00:12:17,080 --> 00:12:18,320
ฟรุตตี้สมูทตี้
179
00:12:18,400 --> 00:12:20,840
เครื่องดื่มหวานเย็น ช่วยให้ระบายด้วย
180
00:12:20,920 --> 00:12:22,400
[ดนตรีหยุด]
181
00:12:22,480 --> 00:12:24,120
[เอฟเฟกต์ตลก]
182
00:12:24,200 --> 00:12:26,520
แน่ใจนะว่านี่ของกิน
183
00:12:27,080 --> 00:12:28,920
[ทำเสียงข้องใจ]
ไม่ไว้ใจพี่บัวเหรอ
184
00:12:30,080 --> 00:12:31,800
ลองดูหน่อยน่า
185
00:12:32,360 --> 00:12:33,240
[บัว] มา
186
00:12:34,160 --> 00:12:36,280
มาๆ อ้ำ
[ทองอินส่งเสียงปฏิเสธ]
187
00:12:37,120 --> 00:12:38,720
เร็ว อ้ำ ลองชิมหน่อย
[ทองอินร้องปฏิเสธ]
188
00:12:38,800 --> 00:12:40,040
[เสียงบัวคะยั้นคะยอ]
189
00:12:40,120 --> 00:12:42,320
[ดนตรีทะเล้น]
190
00:12:46,640 --> 00:12:47,480
เป็นไง
191
00:12:49,600 --> 00:12:51,640
ข้าไม่เคยกินน้ำอร่อยเยี่ยงนี้มาก่อน
192
00:12:52,360 --> 00:12:55,520
แม่บัว ข้าขอทั้งถ้วยเลยได้หรือไม่
193
00:12:56,480 --> 00:12:57,320
ได้สิ
194
00:13:03,000 --> 00:13:06,280
พี่บัวทำให้ฉันกินนะพ่อ อย่าแย่งฉันสิ
195
00:13:15,520 --> 00:13:16,640
[เอฟเฟกต์ประกายปิ๊ง]
196
00:13:17,920 --> 00:13:19,080
โอ้โห
197
00:13:20,600 --> 00:13:21,800
เก่งมาก
198
00:13:21,880 --> 00:13:24,480
[ดนตรีสนุกผ่อนคลาย]
199
00:13:24,560 --> 00:13:25,680
อร่อยไหม
200
00:13:27,720 --> 00:13:28,800
[บัว] ยกซดเลย
201
00:13:30,920 --> 00:13:32,840
[เสียงบัวหัวเราะ]
202
00:13:38,440 --> 00:13:39,920
[บัวทำเสียงพึงพอใจ]
203
00:13:40,920 --> 00:13:42,240
หอมเย็น
204
00:13:42,320 --> 00:13:44,560
[ดนตรีผ่อนคลาย]
205
00:13:49,720 --> 00:13:50,600
[เสียงพ่นลมครุ่นคิด]
206
00:13:52,560 --> 00:13:55,240
แม่บัว จดอะไรอยู่รึ
207
00:13:55,880 --> 00:13:56,760
อ๋อ
208
00:13:57,600 --> 00:14:00,560
บัวกำลังจดสรรพคุณยาของผักต่างๆ อยู่ค่ะ
209
00:14:00,640 --> 00:14:03,120
ยังคิดสูตรอาหารเป็นยาอยู่อีกรึ
210
00:14:03,680 --> 00:14:04,680
ใช่แล้วค่ะ
211
00:14:05,240 --> 00:14:06,480
บัวคิดแล้วว่า
212
00:14:07,320 --> 00:14:09,480
ถ้าบัวจดตำราเสร็จเมื่อไหร่
213
00:14:09,560 --> 00:14:12,280
บัวจะไปตีพิมพ์ที่โรงพิมพ์ของหมอบรัดเลย์
214
00:14:12,360 --> 00:14:15,560
ชื่อของบัวจะต้องถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์
215
00:14:15,640 --> 00:14:17,920
ว่าเป็นสตรีสยามคนแรก
216
00:14:18,000 --> 00:14:19,920
ที่ทำอาหารเป็นยา
217
00:14:20,560 --> 00:14:23,080
ปังปุริเย่ยืนหนึ่งนัมเบอร์วันเลยค่ะ
218
00:14:25,040 --> 00:14:26,240
[เสียงพิกุลขำเบาๆ ]
219
00:14:31,560 --> 00:14:33,400
- [พูดเบาๆ ] คุณนายเจ้าขา
- [พิกุล] หือ
220
00:14:33,480 --> 00:14:36,360
บ้านเราก็กินอาหารเป็นยาอยู่แล้วนะเจ้าคะ
221
00:14:37,080 --> 00:14:42,200
ไม่อย่างนั้น จะเลี้ยงลูกเลี้ยงผัว
อยู่รอดมาจนถึงวันนี้ได้อย่างไร
222
00:14:42,760 --> 00:14:47,080
เดี๋ยวก็ตัวร้อน เดี๋ยวก็ร้อนใน
เดี๋ยวก็คลื่นไส้ หรือถ่ายไม่ออก
223
00:14:47,760 --> 00:14:50,480
มันก็ต้องมีการกินอาหารเป็นยากันทั้งนั้น
224
00:14:50,560 --> 00:14:52,160
เจ้าค่ะ เอ่อ…
225
00:14:52,240 --> 00:14:53,800
ให้บ่าวไปบอกให้ไหมเจ้าคะ
226
00:14:53,880 --> 00:14:55,400
[เสียงจุ๊ปาก]
ไม่ได้
227
00:14:55,480 --> 00:14:57,120
อย่าพูดเชียวนะ
228
00:14:57,600 --> 00:15:00,560
ประเดี๋ยวแม่บัวเขาจะเสียกำลังใจ
229
00:15:01,160 --> 00:15:02,240
[พิกุล] ไม่แน่
230
00:15:02,840 --> 00:15:04,040
รางที
231
00:15:04,120 --> 00:15:05,560
ตำราของแม่บัว
232
00:15:05,640 --> 00:15:09,000
อาจจะอยู่ยืนยาวไปจนถึงวันข้างหน้าก็เป็นได้
233
00:15:09,720 --> 00:15:11,280
เจ้าค่ะ
234
00:15:11,360 --> 00:15:13,760
[ดนตรีสดใส]
235
00:15:13,840 --> 00:15:14,880
[เสียงชู่]
236
00:15:23,760 --> 00:15:24,720
[พูดเบาๆ ]
ไป
237
00:15:29,680 --> 00:15:30,920
นี่ ไป
238
00:16:07,200 --> 00:16:09,240
[ดนตรีหวานซึ้ง]
239
00:16:14,440 --> 00:16:15,320
[เสียงพิกุลกระแอม]
240
00:16:17,320 --> 00:16:19,200
ทำกระไรอยู่รึ ทองอ้น
241
00:16:20,160 --> 00:16:22,440
จ๊ะแม่ แม่ยังไม่นอนเหรอจ๊ะ
242
00:16:22,520 --> 00:16:23,480
อ้าว
243
00:16:23,560 --> 00:16:25,960
ก็แม่เห็นเอ็งเดินดุ่มๆ เข้าครัวมา
244
00:16:26,040 --> 00:16:27,960
แม่ก็คิดว่าเอ็งคงจะหิว
245
00:16:29,960 --> 00:16:32,400
ฉันนอนไม่หลับน่ะจ้ะ ก็เลยหาอะไรทำจ้ะ
246
00:16:33,880 --> 00:16:38,040
ไม่ใช่ว่าจะมาช่วยแม่บัวเขา
จดอาหารเป็นยาดอกรึ
247
00:16:45,280 --> 00:16:49,360
แม่รู้ ว่าลูกของแม่เป็นคนดีมีน้ำใจ
248
00:16:49,440 --> 00:16:51,120
ชอบช่วยเหลือผู้อื่น
249
00:16:53,680 --> 00:16:54,840
แต่กับแม่บัว
250
00:16:55,320 --> 00:16:58,120
มันมากกว่าน้ำใจใช่หรือไม่
251
00:16:58,200 --> 00:17:00,560
[ดนตรีซึ้ง]
252
00:17:03,600 --> 00:17:04,520
ใช่จ้ะ
253
00:17:06,160 --> 00:17:07,400
แล้วแม่บัว
254
00:17:07,880 --> 00:17:10,040
เขามีใจให้กับลูกไหม
255
00:17:11,160 --> 00:17:12,319
น่าจะไม่จ้ะ
256
00:17:12,400 --> 00:17:16,800
อ้าว ถ้าอย่างนั้น
ทำไมเอ็งถึงไม่เอาใจตัวเองออกมา
257
00:17:16,880 --> 00:17:19,359
เอาใจไปอยู่ให้มันเป็นทุกข์ทำไม
258
00:17:20,359 --> 00:17:21,880
ฉันทำเพียงเพราะอยากทำ
259
00:17:22,440 --> 00:17:24,000
ทำแล้วฉันมีความสุขจ้ะแม่
260
00:17:25,200 --> 00:17:26,880
แล้วลูกไม่กลัวหรอกรึ
261
00:17:27,480 --> 00:17:29,520
ว่าวันหนึ่งถ้าแม่บัวเขาไม่อยู่
262
00:17:30,400 --> 00:17:32,560
ลูกจะต้องเจ็บปวดและเสียใจ
263
00:17:34,360 --> 00:17:36,440
ฉันเป็นห่วงแม่บัวมากกว่าใจฉันจ้ะ
264
00:17:37,840 --> 00:17:40,400
ถ้าเขาไม่อยู่ ฉันก็คงคิดถึง
265
00:17:41,360 --> 00:17:42,520
แต่ตอนที่เขาอยู่
266
00:17:43,280 --> 00:17:45,640
ฉันก็อยากทำให้เขาอยู่อย่างมีความสุขจ้ะ
267
00:17:47,320 --> 00:17:49,160
ฉันชอบเห็นรอยยิ้มของแม่บัว
268
00:17:49,960 --> 00:17:51,560
มันคือความสุขของฉันจ้ะ
269
00:17:52,520 --> 00:17:55,800
เหมือนตอนที่ฉัน
รักษาผู้ไข้หายอย่างไรอย่างนั้นเลยจ้ะแม่
270
00:17:57,280 --> 00:17:58,760
มันเป็นมากกว่ารัก
271
00:17:59,440 --> 00:18:01,600
มันเป็นความสุขของการให้
272
00:18:01,680 --> 00:18:03,920
[ดนตรีซึ้งอบอุ่น]
273
00:18:04,000 --> 00:18:06,800
ลูกได้เลือดพ่อกับพี่มาเต็มๆ เลยนะ
274
00:18:06,880 --> 00:18:10,360
ผู้ชายบ้านนี้ นิสัยเหมือนกันหมดเสียจริง
275
00:18:11,880 --> 00:18:13,400
แม่เข้าใจฉันแล้วนะจ๊ะ
276
00:18:13,880 --> 00:18:16,440
เอ้า ว่าอย่างไรว่าตามกัน
277
00:18:16,520 --> 00:18:20,840
เดี๋ยวพรุ่งนี้ แม่จะสอนแม่บัวเขาทำครัวเอง
278
00:18:22,280 --> 00:18:23,480
ฉันรักแม่จัง
279
00:18:31,560 --> 00:18:32,840
[ดนตรีหยุด]
280
00:18:35,520 --> 00:18:37,320
[พิกุล] อันไหนอ่อน อันไหนแก่
281
00:18:38,760 --> 00:18:39,840
อันนี้อ่อน
282
00:18:40,400 --> 00:18:43,720
เวลาเลือก ต้องเลือกอ่อนๆ มาทำอาหาร
283
00:18:43,800 --> 00:18:45,240
อันนี้อ่อน อันนี้แก่
284
00:18:45,320 --> 00:18:47,720
[ดนตรีผ่อนคลาย]
285
00:18:47,800 --> 00:18:49,040
อันนี้แก่
286
00:18:51,600 --> 00:18:52,680
[บัว] อ๋อ
287
00:18:59,360 --> 00:19:01,040
อันนี้พริกเทศ
288
00:19:01,680 --> 00:19:03,040
พริกอีกอันหนึ่ง
289
00:19:21,720 --> 00:19:23,720
[ดนตรีสงบ]
290
00:19:31,600 --> 00:19:32,920
[เสียงจำปาหัวเราะ]
291
00:19:38,800 --> 00:19:40,880
เอาไปกิน เอาไปปลูก
292
00:19:42,000 --> 00:19:43,320
เอาไปกิน เอาไปปลูก
293
00:19:48,520 --> 00:19:50,600
[เสียงกระทะฉ่า]
294
00:19:51,920 --> 00:19:53,960
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
295
00:20:30,200 --> 00:20:32,000
[เสียงสูดกลิ่นและพ่นลมชื่นใจ]
296
00:20:53,360 --> 00:20:54,600
[เสียงร้องพอใจในลำคอ]
297
00:20:55,360 --> 00:20:58,280
แกงสิงหลถ้วยแรกของบัว
298
00:20:58,360 --> 00:21:02,000
[บัว] ใช้กินกับอาจาดแล้วก็โรตี
299
00:21:02,080 --> 00:21:03,640
ไว้กินตอนเย็น
300
00:21:03,720 --> 00:21:06,520
ช่วยทำให้เลือดลมไหลเวียนดี
301
00:21:06,600 --> 00:21:08,600
[ดนตรีซึ้ง]
302
00:21:18,760 --> 00:21:20,960
อาหารนอกจากมีประโยชน์แล้ว
303
00:21:21,040 --> 00:21:22,440
รสชาติก็ต้องดีด้วย
304
00:21:22,520 --> 00:21:23,840
ไม่อย่างนั้นใครจะกินลง
305
00:21:24,400 --> 00:21:26,040
อ้าว ก็ชิมสิ
306
00:21:26,120 --> 00:21:27,880
ปรุงสุดฝีมือเลยนะเนี่ย
307
00:21:27,960 --> 00:21:30,280
รับรองว่าเชฟทั้งหลายยังต้องอาย
308
00:21:45,800 --> 00:21:46,640
[เอฟเฟกต์เพลงยืดแล้วหยุด]
309
00:21:46,720 --> 00:21:48,640
ฮึ ไม่อร่อยเหรอ
310
00:21:49,240 --> 00:21:51,320
นี่ก็ปรุงครบทุกอย่างแล้วนะ
311
00:21:51,880 --> 00:21:52,920
[บัว] ทำไมล่ะ
312
00:21:53,000 --> 00:21:55,080
[ดนตรีทะเล้น]
313
00:21:58,240 --> 00:21:59,440
รสชาติดีแล้ว
314
00:21:59,920 --> 00:22:00,840
ชื่นใจดี
315
00:22:02,600 --> 00:22:04,880
[ทำเสียงโกรธๆ ]
ชอบแกล้งนักนะ
316
00:22:05,960 --> 00:22:08,000
ข้าชอบเห็นหน้าเอ็งเวลาที่เอ็งลุ้น
317
00:22:08,080 --> 00:22:10,160
ตอนที่คิ้วหนาๆ เอ็งมันยู่เข้าหากัน
318
00:22:10,240 --> 00:22:11,640
ดูแล้วมันน่าขบขันดี
319
00:22:13,440 --> 00:22:14,760
งั้นก็ไม่ต้องกินเลย
320
00:22:16,280 --> 00:22:18,800
อ้าว แหย่แค่นี้ก็ไม่ได้รึ
321
00:22:19,400 --> 00:22:21,840
นี่ แตงกวา กินเข้าไปเลย
322
00:22:22,400 --> 00:22:23,720
[บัว] กินเข้าไป
323
00:22:23,800 --> 00:22:25,760
โอย แค่นี้มันไม่อิ่มหรอกแม่บัว
324
00:22:26,360 --> 00:22:28,560
ข้าขอโทษ ข้าขอกินนะ
325
00:22:28,640 --> 00:22:29,840
[บัว] ไม่
326
00:22:29,920 --> 00:22:31,120
ไม่
327
00:22:31,200 --> 00:22:33,760
นี่ ปล่อย เดี๋ยวมันหกนะ
328
00:22:33,840 --> 00:22:34,760
- [ทองอ้น] นี่
- ปล่อย
329
00:22:34,840 --> 00:22:36,280
นี่ เอ็งหวงอาหารรึ
330
00:22:36,360 --> 00:22:38,160
[บัว] อ้าว ก็ทำตั้งนาน
331
00:22:38,240 --> 00:22:39,680
ขอข้ากินสักหน่อยเถิด
332
00:22:39,760 --> 00:22:41,240
[บัว] ไม่ เอามานี่
333
00:22:41,880 --> 00:22:43,040
[ทำเสียงไม่พอใจ]
334
00:22:44,160 --> 00:22:45,480
ชมก่อน
335
00:22:46,600 --> 00:22:47,880
อร่อยจ้ะ
336
00:22:47,960 --> 00:22:49,160
ชมแบบจริงใจด้วย
337
00:22:49,240 --> 00:22:50,600
[เอฟเฟกต์ตลก]
338
00:22:50,680 --> 00:22:52,120
อร่อยมากเลยจ้ะ
339
00:22:52,200 --> 00:22:53,240
จริงใจอีก
340
00:22:53,320 --> 00:22:54,440
[เอฟเฟกต์เจื่อน]
341
00:22:54,520 --> 00:22:56,840
ไม่เคยกินอะไรอร่อยอย่างนี้เลยจ้ะ
342
00:22:56,920 --> 00:22:58,160
[เสียงทองอ้นหัวเราะแห้งๆ ]
343
00:22:59,400 --> 00:23:00,760
อะๆ
344
00:23:00,840 --> 00:23:02,920
[ดนตรีสดใส]
345
00:23:12,080 --> 00:23:12,960
[เสียงทองอ้นร้องชอบใจ]
346
00:23:15,960 --> 00:23:16,880
แซ่บไหม
347
00:23:18,240 --> 00:23:19,640
[ทรัพย์] โอ๊ย
348
00:23:20,320 --> 00:23:21,680
[ผาด] กระไรของเอ็งวะ
349
00:23:21,760 --> 00:23:24,320
ท้องอืดก็ไปหายากินสิ
350
00:23:24,800 --> 00:23:27,360
จะมาหาข้า จะช่วยกระไรได้
351
00:23:27,920 --> 00:23:31,480
ถึงฉันจะท้องอืด ฉันก็หิวนี่จ๊ะ
352
00:23:31,560 --> 00:23:34,360
ฉันอยากกินกับข้าวฝีมือแม่ผาดน่ะจ้ะ
353
00:23:34,920 --> 00:23:36,440
[ทรัพย์] หูย โอ๊ย
[เสียงผาดร้องหงุดหงิด]
354
00:23:36,520 --> 00:23:38,080
[บัว] ไหน ไหนๆ
355
00:23:38,160 --> 00:23:39,960
ใครท้องอืด ใครหิว
356
00:23:40,720 --> 00:23:42,040
ก็ไอ้ทรัพย์นี่แหละ
357
00:23:43,040 --> 00:23:44,360
ประหลาดคน
358
00:23:44,440 --> 00:23:47,360
จะท้องอืดหรือจะว่าหิว เลือกเอาสักอย่าง
359
00:23:48,480 --> 00:23:50,160
[เสียงบัวถอนหายใจ]
ทำไมไม่บอกฉันล่ะ
360
00:23:50,240 --> 00:23:54,960
ฉันน่ะ เป็นหญิงสยาม
ผู้คิดค้นตำรับอาหารเป็นยานะ ไม่รู้เหรอ
361
00:23:55,040 --> 00:23:55,960
หา
362
00:23:56,040 --> 00:23:58,160
[ดนตรีสนุกสนาน]
363
00:24:06,560 --> 00:24:07,680
[บัว] ทองอ้น
364
00:24:10,600 --> 00:24:11,520
มาช่วยกันหน่อยสิ
365
00:24:12,320 --> 00:24:13,440
ทำอาหารเป็นยา
366
00:24:14,000 --> 00:24:15,240
อือ ใช่
367
00:24:16,680 --> 00:24:18,240
ยิ้มอยู่ได้ มาเร็ว
368
00:24:18,320 --> 00:24:19,480
[บัว] เร็วๆ
369
00:24:22,720 --> 00:24:24,280
[เสียงตีไข่]
370
00:24:25,280 --> 00:24:27,520
[ดนตรีเพลิดเพลิน]
371
00:24:32,600 --> 00:24:34,160
[เสียงน้ำมันฉ่าเบาๆ ]
372
00:24:57,360 --> 00:24:58,200
ขอปลาหน่อย
373
00:25:10,560 --> 00:25:11,960
น้ำตาล
374
00:25:14,080 --> 00:25:16,160
[ดนตรีผ่อนคลาย]
375
00:25:40,000 --> 00:25:41,120
แม่บัว
376
00:26:03,200 --> 00:26:05,640
[เสียงพ่นลมหายใจ]
หอมแล้ว ปลาดุกผัดฉ่า
377
00:26:06,560 --> 00:26:08,720
ชิมให้หน่อยสิ ว่าอร่อยไหม
378
00:26:12,720 --> 00:26:13,720
ระวังร้อนนะ
379
00:26:15,360 --> 00:26:16,240
[ทองอ้น] อื้อหือ
380
00:26:17,640 --> 00:26:18,480
เลิศรส
381
00:26:26,360 --> 00:26:27,840
หูย
382
00:26:28,320 --> 00:26:32,240
ทรัพย์น่ะ ชอบท้องอืด แล้วก็ชอบปวดเมื่อยตามข้อ
383
00:26:32,320 --> 00:26:35,320
ก็ควรกินอาหารที่ป้องกันไม่ให้เกิดอาการ
384
00:26:35,400 --> 00:26:37,080
ไม่ใช่เป็นแล้วค่อยมาแก้
385
00:26:38,240 --> 00:26:40,480
ปลาน่ะดี ย่อยง่าย
386
00:26:40,560 --> 00:26:41,880
ส่วนไข่เจียวเนี่ย
387
00:26:41,960 --> 00:26:45,440
ใส่ใบโหระพาและใส่ใบกะเพราก็เข้ากันดี
388
00:26:45,520 --> 00:26:46,800
และช่วยขับลมด้วย
389
00:26:47,400 --> 00:26:48,920
- [ทรัพย์] อื้อหือ
- [บัว] ส่วนนี่
390
00:26:49,000 --> 00:26:50,520
สมุนไพรฤทธิ์ร้อน
391
00:26:51,320 --> 00:26:53,000
ช่วยแก้อาการท้องอืด
392
00:26:53,800 --> 00:26:55,040
หูย
393
00:26:55,560 --> 00:26:57,360
ถึงไม่มีสรรพคุณอันใด
394
00:26:57,440 --> 00:26:59,120
ข้าขอกินก่อนก็แล้วกัน
395
00:26:59,200 --> 00:27:00,800
[ทรัพย์] ยั่วน้ำลายเสียเหลือเกิน
396
00:27:01,360 --> 00:27:03,200
ขออนุญาตนะ
[ผาดส่งเสียงเอือมระอา]
397
00:27:06,200 --> 00:27:07,160
เอ่อ…
398
00:27:10,080 --> 00:27:11,080
[บัว] อุ๊ย
399
00:27:12,240 --> 00:27:13,320
[ทรัพย์] อื้อหือ
400
00:27:13,880 --> 00:27:15,560
นี่ กินช้าๆ สิ
401
00:27:15,640 --> 00:27:18,080
ค่อยๆ เคี้ยว เดี๋ยวกระเพาะทำงานหนัก
402
00:27:18,160 --> 00:27:20,240
[พูดอู้อี้]
อื้อหือ อร่อยมากเลย
403
00:27:20,320 --> 00:27:21,960
- [ทรัพย์] ลองกินไหมจ๊ะ
- [ผาด] โอ๊ย อย่าพูด
404
00:27:22,040 --> 00:27:24,160
[ดนตรีทะเล้น]
405
00:27:25,200 --> 00:27:27,880
- [บัว] ค่อยๆ ค่อยๆ จ้ะ
- ตายอดตายอยากมาจากไหนวะ
406
00:27:29,160 --> 00:27:30,920
อร่อยเสียเหลือเกิน แม่บัว
407
00:27:31,600 --> 00:27:32,840
[บัว] เคี้ยวให้ละเอียดนะ
408
00:27:33,800 --> 00:27:34,920
เคี้ยวด้วยนะ
409
00:27:35,480 --> 00:27:37,160
- [ทรัพย์] ลองกินไหมจ๊ะ
- ว้าย โอ๊ย
410
00:27:37,240 --> 00:27:39,640
โอ๊ย อื้อหือ
[เสียงจิ๊ปาก]
411
00:27:40,680 --> 00:27:43,520
[เสียงทรัพย์อืออาพอใจและบัวทำเสียงเจื่อนๆ ]
412
00:27:43,600 --> 00:27:44,720
[เสียงเคี้ยวจ๊วบจ๊าบ]
413
00:27:45,360 --> 00:27:47,600
[ดนตรีอ่อนหวานผ่อนคลาย]
414
00:27:59,560 --> 00:28:00,800
พ่อทองแท้
415
00:28:00,880 --> 00:28:01,960
อ้าว แม่
416
00:28:03,160 --> 00:28:05,280
ปรุงยาให้แม่หน่อยสิลูก
417
00:28:12,520 --> 00:28:14,840
แม่เป็นกระไรจ๊ะ ไข้ก็ไม่มี
418
00:28:15,800 --> 00:28:17,680
แม่ไม่ได้มีไข้ดอก
419
00:28:17,760 --> 00:28:19,680
เพียงแต่แม่…
420
00:28:24,680 --> 00:28:25,880
แม่เยี่ยวไม่ออกรึ
421
00:28:25,960 --> 00:28:28,440
- อุ๊ย เสียงดังไป
- อ๋อ
422
00:28:28,520 --> 00:28:31,440
มัน มันก็ไม่ถึงกับไม่ออก แต่…
423
00:28:31,520 --> 00:28:35,400
มัน กะปริบกะปรอย ติดๆ ขัดๆ
424
00:28:36,000 --> 00:28:37,920
[เสียงเทียบหัวเราะเจื่อนๆ ]
ไม่เป็นไรหรอกจ้ะแม่
425
00:28:38,000 --> 00:28:39,560
เดี๋ยวฉันปรุงยาให้
426
00:28:39,640 --> 00:28:40,880
แม่ไม่ต้องเป็นกังวลนะจ๊ะ
427
00:28:40,960 --> 00:28:42,480
จุ๊ๆ นี่
428
00:28:42,560 --> 00:28:44,320
อย่าบอกใครนะ
429
00:28:44,400 --> 00:28:46,040
แม่ไม่อยากให้ใครรู้
430
00:28:46,520 --> 00:28:47,760
จ้ะแม่
431
00:28:49,720 --> 00:28:52,360
[ดนตรีสนุกสนาน]
432
00:29:00,640 --> 00:29:01,880
พี่จุ่น
433
00:29:02,520 --> 00:29:03,440
ขอรับ
434
00:29:03,520 --> 00:29:04,600
หญ้าขัดหมดแล้วรึ
435
00:29:05,080 --> 00:29:06,280
ในห้องยาไม่เห็นมีเลย
436
00:29:06,360 --> 00:29:09,320
หมดแล้วขอรับ หมดตั้งแต่คราวก่อนแล้วขอรับ
437
00:29:09,400 --> 00:29:12,400
อือ ถ้างั้นเอ็งเตรียมหญ้าเอ็นยืดให้ข้าที
438
00:29:12,480 --> 00:29:13,680
ข้าจะไปหาหญ้าขัด
439
00:29:13,760 --> 00:29:15,280
ปรุงยาขับมูตรให้แม่ข้า
440
00:29:15,840 --> 00:29:16,840
ขอรับ
441
00:29:21,720 --> 00:29:23,880
เอ๊ย พี่จุ่นขา
442
00:29:23,960 --> 00:29:25,280
เห็นพี่ทองแท้ไหมคะ
443
00:29:25,360 --> 00:29:28,320
เอ่อ คุณทองแท้ไปหาตัวยาขอรับ
444
00:29:29,240 --> 00:29:31,200
เห็นว่าจะทำยาขับเยี่ยวให้คุณเทียบ
445
00:29:31,280 --> 00:29:33,760
หือ คุณป้าเทียบฉี่ไม่ออกเหรอ
446
00:29:37,120 --> 00:29:38,240
[ทำเสียงคิด]
447
00:29:38,320 --> 00:29:40,400
ทำเมนูอะไรให้กินดีนะ
448
00:29:48,400 --> 00:29:49,800
[พูดเสียงดัง]
น้าพิกุลขา
449
00:29:53,280 --> 00:29:54,560
[พิกุลพูดน้ำเสียงจริงจัง]
แม่บัว
450
00:29:57,200 --> 00:29:58,840
[น้ำเสียงเรียบร้อย]
น้าพิกุลขา
451
00:30:03,320 --> 00:30:05,640
ค่อยสมเป็นกุลสตรีหน่อย
452
00:30:06,320 --> 00:30:07,800
มีกระไรว่ามา
453
00:30:08,600 --> 00:30:10,800
น้ายังไม่ได้เริ่มทำอาหารมื้อเย็นใช่ไหมคะ
454
00:30:11,360 --> 00:30:12,880
[พิกุล] กำลังเตรียมอยู่พอดี
455
00:30:13,520 --> 00:30:16,400
งั้นบัวขออาหารที่ทำมาจากผักบุ้งหนึ่งอย่าง
456
00:30:16,480 --> 00:30:19,080
มะระหนึ่งอย่าง
แล้วก็แกนสับปะรดหนึ่งอย่างได้ไหมคะ
457
00:30:20,040 --> 00:30:22,400
ผักทอดยอด มะระ
458
00:30:22,880 --> 00:30:24,080
แกนสับปะรดงั้นรึ
459
00:30:25,120 --> 00:30:26,080
ทำไมกัน
460
00:30:26,840 --> 00:30:29,160
[ดนตรีสนุกผ่อนคลาย]
461
00:30:48,560 --> 00:30:50,160
[พิกุล] ผักทอดยอด
462
00:30:50,800 --> 00:30:52,160
กุ้งแม่น้ำ
463
00:30:52,240 --> 00:30:53,880
มะระผัดไข่เป็ด
464
00:30:53,960 --> 00:30:54,960
แล้วก็…
465
00:30:56,400 --> 00:30:58,920
[พิกุล] แกงจืดแกนสับปะรดเจ้าค่ะ
466
00:31:01,280 --> 00:31:04,440
อ้าว ทำไมวันนี้แม่บัวถึงช่วยยกสำรับขึ้นมาด้วยล่ะ
467
00:31:05,880 --> 00:31:09,160
แม่บัวเป็นคนออกความคิดว่าสำรับวันนี้
468
00:31:09,240 --> 00:31:14,120
ให้มีทั้งผักทอดยอด มะระ
แล้วก็แกนสับปะรดเจ้าค่ะ
469
00:31:14,960 --> 00:31:18,600
ผักทอดยอด มะระ แกนสับปะรด
470
00:31:18,680 --> 00:31:21,960
ทั้งสามสิ่งล้วนมีฤทธิ์เย็น
ช่วยขับปัสสาวะทั้งนั้นเลยนี่
471
00:31:22,040 --> 00:31:23,240
[เอฟเฟกต์ตบมุก]
472
00:31:25,000 --> 00:31:26,000
[บัว] ใช่ค่ะ
473
00:31:26,080 --> 00:31:28,480
บัวตั้งใจทำให้คุณป้าเทียบโดยเฉพาะเลยค่ะ
474
00:31:28,560 --> 00:31:31,960
คุณป้าเทียบคะ ทานเยอะๆ นะคะ จะได้หายไวๆ
475
00:31:33,200 --> 00:31:35,760
แม่เทียบ ปัสสาวะติดขัดงั้นรึ
476
00:31:36,360 --> 00:31:37,360
[เสียงหัวเราะแห้งๆ ]
477
00:31:37,920 --> 00:31:39,640
นิดหน่อยเจ้าค่ะ
478
00:31:41,360 --> 00:31:44,960
นี่ เอ็งสาระแนไปรู้เรื่องนี้มาได้ยังไง หา
479
00:31:45,520 --> 00:31:48,280
อ้าว ใครๆ เขาก็พูดกันนะคะ
480
00:31:48,360 --> 00:31:49,720
เขารู้กันทั่วบ้านเลยค่ะ
481
00:31:49,800 --> 00:31:50,760
หา
482
00:31:51,960 --> 00:31:53,520
รู้กันทั่วเลยเหรอ
483
00:31:54,600 --> 00:31:55,720
ใช่ค่ะ
484
00:31:55,800 --> 00:31:58,280
พวกบ่าว แล้วก็พวกนักดาบก็รู้ด้วยนะคะ
485
00:31:58,360 --> 00:32:00,600
[ดนตรีสดใส]
486
00:32:03,400 --> 00:32:05,040
ฉันไม่ได้พูดนะจ๊ะแม่
487
00:32:05,120 --> 00:32:06,600
ฉันไม่ได้บอกใครเลย
488
00:32:06,680 --> 00:32:09,760
นอกจากพี่จุ่นที่ช่วยฉันปรุงยาน่ะจ้ะแม่
489
00:32:11,160 --> 00:32:12,680
[ทองอ้น] ไม่เห็นต้องอายเลยนี่จ๊ะ
490
00:32:12,760 --> 00:32:14,880
เจ็บไข้ได้ป่วยเป็นเรื่องธรรมดาจ้ะ
491
00:32:14,960 --> 00:32:16,680
[เสียงเทียบพ่นลมหายใจหงุดหงิด]
492
00:32:17,480 --> 00:32:20,560
ใช่ๆ วันก่อนฉันขี้ไม่ออก
493
00:32:21,120 --> 00:32:23,560
[ทองอิน] พี่บัวทำน้ำผลไม้มาให้กิน
494
00:32:23,640 --> 00:32:26,320
วันต่อมา ขี้คล่องเลยจ้ะ
495
00:32:26,400 --> 00:32:27,600
[เอฟเฟกต์ตบมุก]
496
00:32:30,360 --> 00:32:32,680
ย่าเทียบกินข้าวมื้อนี้
497
00:32:32,760 --> 00:32:35,120
พรุ่งนี้เยี่ยวคล่องแน่นอน
498
00:32:35,200 --> 00:32:36,960
[เอฟเฟกต์ตบมุก]
นี่
499
00:32:37,600 --> 00:32:39,360
เวลาจะกินข้าวเนี่ย
500
00:32:39,440 --> 00:32:42,360
มันสมควรพูดไหม ขี้ๆ เยี่ยวๆ เนี่ย
501
00:32:43,320 --> 00:32:45,120
อะๆ พอแล้ว
502
00:32:45,200 --> 00:32:47,120
เลิกคุยเรื่องข้าว แล้วมากินขี้กันได้…
503
00:32:47,760 --> 00:32:49,560
คุณพี่ คุณพี่เจ้าคะ
504
00:32:49,640 --> 00:32:51,760
หยุดพูดเรื่องขี้ แล้วมากินข้าวจ้ะพ่อ
505
00:32:51,840 --> 00:32:53,960
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
เออ รู้แล้ว
506
00:32:54,040 --> 00:32:55,200
[เสียงพิกุลหัวเราะ]
507
00:32:55,280 --> 00:32:56,960
งั้นกินข้าวนะคะ
508
00:32:57,040 --> 00:32:59,400
- จำปาตักข้าว
- [จำปา] เจ้าค่ะ
509
00:32:59,480 --> 00:33:00,560
[บัว] หนูเองค่ะ
510
00:33:08,520 --> 00:33:11,240
เรื่อยเรื่อย มารอนรอน
511
00:33:11,320 --> 00:33:14,080
ทิพากร จะตกต่ำ
512
00:33:14,680 --> 00:33:17,560
เรื่อยเรื่อย มารอนรอน
513
00:33:17,640 --> 00:33:20,600
ทิพากร จะตกต่ำ
514
00:33:21,520 --> 00:33:24,120
สนธยา จะใกล้ค่ำ
515
00:33:24,200 --> 00:33:27,440
คำนึงหน้า เจ้าตราตรู
516
00:33:28,200 --> 00:33:31,280
สนธยา จะใกล้ค่ำ
517
00:33:32,360 --> 00:33:34,200
- คำ นึง หน้า
- [ทองแท้] คำนึง
518
00:33:34,280 --> 00:33:36,400
- เจ้า ตรา
- [ทองแท้] ตรา
519
00:33:36,960 --> 00:33:38,320
ตราตรู
520
00:33:39,280 --> 00:33:40,880
[แม้น] ตราตรู
521
00:33:42,160 --> 00:33:45,840
เรื่อยเรื่อย มาเรียงเรียง
522
00:33:45,920 --> 00:33:48,840
นกบินเฉียง ไปทั้งหมู่
523
00:33:49,560 --> 00:33:52,680
เรื่อยเรื่อย มาเรียงเรียง
524
00:33:52,760 --> 00:33:56,160
นกบินเฉียง ไปทั้งหมู่
525
00:33:56,800 --> 00:34:00,000
[ทองแท้] ตัวเดียว มาพลัดคู่
526
00:34:00,080 --> 00:34:03,600
เหมือนพี่อยู่ ผู้เดียวดาย
527
00:34:04,080 --> 00:34:07,280
ตัวเดียว มาพลัดคู่
528
00:34:07,360 --> 00:34:10,920
[แม้น] เหมือนพี่อยู่ ผู้เดียวดาย
529
00:34:11,000 --> 00:34:12,679
[ดนตรีหวานผ่อนคลาย]
530
00:34:12,760 --> 00:34:14,239
ไม่เห็นจะเดียวดายเสียหน่อย
531
00:34:17,360 --> 00:34:19,280
เป็นอย่างไรกันบ้างสองคน
532
00:34:19,360 --> 00:34:20,960
ฝึกฝนกันไปถึงไหนแล้ว
533
00:34:23,159 --> 00:34:24,719
ก้าวหน้าไปมากกระหม่อม
534
00:34:25,800 --> 00:34:28,000
คุณแม้นวาดพูดได้คล่องขึ้นมากทีเดียว
535
00:34:31,280 --> 00:34:32,120
ดี
536
00:34:32,880 --> 00:34:36,040
งั้นวันนี้พอแค่นี้ก่อน ฝึกกันมาตั้งนานแล้ว
537
00:34:37,800 --> 00:34:40,760
แม้น ไปช่วยหม่อมแม่ที่ห้องครัวไป
538
00:34:41,280 --> 00:34:42,360
ท่านเรียกหาอยู่
539
00:34:43,600 --> 00:34:44,600
เพคะ
540
00:34:45,560 --> 00:34:47,840
[ดนตรีสดใสผ่อนคลาย]
541
00:34:50,199 --> 00:34:52,080
งั้นกระหม่อมขอตัวลา
542
00:34:53,080 --> 00:34:54,159
[พระองค์ชาย] ประเดี๋ยวก่อน
543
00:34:56,760 --> 00:34:58,200
อยู่คุยกับฉันก่อน
544
00:35:02,960 --> 00:35:04,960
หมอทองแท้ว่าแม้นเป็นอย่างไรรึ
545
00:35:05,640 --> 00:35:07,520
มีความอดทนพยายาม
546
00:35:08,080 --> 00:35:10,120
ตั้งใจที่จะฝึกฝนดีกระหม่อม
547
00:35:11,120 --> 00:35:14,640
ฉันหมายถึง ลักษณะนิสัยใจคอ
548
00:35:15,280 --> 00:35:16,440
หมอเห็นว่าอย่างไร
549
00:35:16,520 --> 00:35:17,680
เอ่อ…
550
00:35:18,600 --> 00:35:20,240
เป็นคนสุภาพเรียบร้อย
551
00:35:20,320 --> 00:35:22,600
ออกจะขี้อายกระหม่อม
552
00:35:23,560 --> 00:35:25,200
เก่งการบ้านการเรือนด้วยนะ
553
00:35:25,960 --> 00:35:27,600
อาหารคาวหวาน
554
00:35:27,680 --> 00:35:29,440
งานฝีมือ
555
00:35:29,520 --> 00:35:31,640
ได้รับถ่ายทอดมาจากหม่อมแม่ของฉัน
556
00:35:31,720 --> 00:35:33,400
ไม่ขาดตกบกพร่องทีเดียว
557
00:35:35,160 --> 00:35:36,040
กระหม่อม
558
00:35:53,120 --> 00:35:54,920
เอ็งจำที่ตรงนี้ได้หรือไม่
559
00:35:57,120 --> 00:35:58,280
จำได้จ้ะ
560
00:35:58,840 --> 00:36:00,160
จำได้ว่าอะไร
561
00:36:00,760 --> 00:36:03,600
เป็นวันแรกที่ลุงยอมสอนวิชาตัวเลขให้ฉันจ้ะ
562
00:36:04,280 --> 00:36:06,320
เอ็งก็เรียนกับข้ามาตั้งนานแล้วนะ
563
00:36:07,320 --> 00:36:08,840
จำได้หมดทั้งป่ารึยังล่ะ
564
00:36:09,720 --> 00:36:10,960
โห ลุง
565
00:36:11,520 --> 00:36:14,200
ใครจะไปจำได้ล่ะจ๊ะ ฉันไม่ใช่เทวดานะจ๊ะ
566
00:36:14,280 --> 00:36:15,800
[ดนตรีตึงเครียด]
567
00:36:15,880 --> 00:36:17,160
[เสียงถอนหายใจ]
568
00:36:26,560 --> 00:36:27,400
เจ็ด
569
00:36:28,360 --> 00:36:29,360
สอง
570
00:36:30,640 --> 00:36:31,640
แปด
571
00:36:32,680 --> 00:36:34,280
ข้าก็ไม่ใช่เทวดา
572
00:36:34,840 --> 00:36:36,000
ทำไมข้าถึงทำได้ล่ะ
573
00:36:37,000 --> 00:36:38,040
โห ลุง
574
00:36:38,520 --> 00:36:40,760
ลุงพูดเยี่ยงนี้ ฉันไปต่อไม่ถูกเลยจ้ะ
575
00:36:42,000 --> 00:36:44,040
ก็ ฉันไม่ได้เก่งเหมือนลุงนี่จ๊ะ
576
00:36:45,560 --> 00:36:47,600
เอ๊ะ หรือว่า…
577
00:36:48,280 --> 00:36:49,960
ลุงจะให้ฉันหัดตั้งยาเองแล้ว
578
00:36:50,880 --> 00:36:51,920
[เสียงทองอ้นพ่นลมดีใจ]
579
00:36:53,320 --> 00:36:55,400
[หมอตาบอด] มานี่
[เสียงทองอ้นร้องลั่น]
580
00:36:55,480 --> 00:36:56,680
- แหม
- โอ๊ย
581
00:36:57,160 --> 00:36:59,280
จำยังไม่ได้หมดทั้งป่าเลย
582
00:36:59,920 --> 00:37:02,160
ริอ่านจะตั้งยาเองแล้วเรอะ
583
00:37:03,960 --> 00:37:05,760
เมื่อไหร่ลุงจะสอนฉันสักทีล่ะจ๊ะ
584
00:37:05,840 --> 00:37:08,000
ข้าขี้เกียจสอนคนโง่เว้ย
585
00:37:08,080 --> 00:37:10,240
[ดนตรีทะเล้น]
586
00:37:14,760 --> 00:37:15,880
ลุง
587
00:37:16,440 --> 00:37:18,400
ฉันอาจจะจำได้หมดป่าแล้วก็ได้นะจ๊ะ
588
00:37:18,480 --> 00:37:19,720
[หมอตาบอดส่งเสียงถอนใจ]
589
00:37:23,080 --> 00:37:25,360
[ดนตรีไม่น่าไว้วางใจ]
590
00:37:25,440 --> 00:37:26,960
ทองอ้นเรียนกับใคร
591
00:37:31,560 --> 00:37:32,960
วิชาตัวเลข
592
00:37:37,200 --> 00:37:38,360
วิชาตัวเลข
593
00:37:39,200 --> 00:37:40,200
ใช่จ้ะ
594
00:37:40,760 --> 00:37:43,400
พ่อเคยเล่าให้ฉันฟังเรื่องหมอตัวเลขจับใบไม้
595
00:37:44,000 --> 00:37:45,080
พ่อจำได้ไหมจ๊ะ
596
00:37:45,160 --> 00:37:47,840
[ดนตรีตึงเครียด]
597
00:37:47,920 --> 00:37:49,640
เพราะการจำเป็นเลข
598
00:37:49,720 --> 00:37:53,320
มันเป็นวิชาตั้งยาที่ละเอียด ลึก แล้วก็แม่นยำที่สุด
599
00:37:54,520 --> 00:37:58,320
สามารถถอดตัวเลขแล้วคำนวณปริมาณยา
ได้อย่างพอเหมาะพอดี
600
00:37:59,280 --> 00:38:02,680
บรรดาหมอที่ศึกษาตำรานี้มาก็หลายปี
601
00:38:03,160 --> 00:38:05,960
แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเข้าใจได้อย่างถ่องแท้
602
00:38:07,680 --> 00:38:09,440
[ทองคำ] น่าเสียดายที่หมอเก่งท่านนั้น
603
00:38:09,520 --> 00:38:11,840
สมัครใจที่จะเป็นหมอบ้านธรรมดา
604
00:38:12,440 --> 00:38:14,960
หลังจากนั้นก็ไม่มีใครได้เจอท่านอีกเลย
605
00:38:21,240 --> 00:38:22,440
เอ็งถามทำไมรึ
606
00:38:24,280 --> 00:38:25,960
ฉันว่าฉันเจอหมอท่านนั้นจ้ะ
607
00:38:27,160 --> 00:38:29,400
เจอที่ไหน เจอได้อย่างไร
608
00:38:32,520 --> 00:38:33,800
[ทองคำ] เป็นอย่างไร ว่ามา
609
00:38:34,840 --> 00:38:36,760
ที่ไหน ไม่มี
610
00:38:36,840 --> 00:38:39,360
ฉันเรียนเสร็จ ฉันก็กลับมาบ้านเลยทันที
611
00:38:39,440 --> 00:38:40,720
ไม่ได้ไปเจอใครทั้งนั้น
612
00:38:40,800 --> 00:38:42,600
ไอ้ทองอ้น เอ็งอย่ามาโกหก
613
00:38:42,680 --> 00:38:45,520
พี่เอ็งเห็นคาตาว่าเอ็งอยู่กับหมอผู้นั้น
614
00:38:46,280 --> 00:38:48,280
พี่ทองแท้ตาฝาดไปแล้ว
615
00:38:48,960 --> 00:38:50,200
ข้าไม่ได้ตาฝาด
616
00:38:50,840 --> 00:38:52,240
ข้าได้ยินชัดเจนด้วย
617
00:38:52,320 --> 00:38:53,320
[เอฟเฟกต์ตลก]
618
00:38:53,400 --> 00:38:55,480
[ดนตรีทะเล้น]
619
00:38:57,080 --> 00:38:58,400
[ขึ้นเสียง]
ไอ้ทองอ้น
620
00:38:58,480 --> 00:38:59,320
จ๊ะพ่อ
621
00:38:59,920 --> 00:39:01,680
เอ็งหยุดโกหกได้แล้ว
622
00:39:04,200 --> 00:39:06,760
พี่ทองแท้ พี่บอกพ่อทำไม
623
00:39:06,840 --> 00:39:08,840
เอ๊ะ ไอ้นี่นี่
624
00:39:08,920 --> 00:39:11,400
เอ็งจะมาสอนให้พี่เอ็งขี้โกหกเหมือนเอ็งเหรอวะ
625
00:39:11,480 --> 00:39:14,760
ปัดโธ่ พ่อ สอนไปพี่เขาก็ไม่เป็นดอก
626
00:39:14,840 --> 00:39:16,600
นี่ก็สงบแทบจะเป็นพระอยู่แล้ว
627
00:39:16,680 --> 00:39:17,760
[เอฟเฟกต์เสียงระฆัง]
628
00:39:17,840 --> 00:39:20,080
เอ็งไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย
629
00:39:20,160 --> 00:39:21,560
เอ็งเรียนมานานรึยัง
630
00:39:22,360 --> 00:39:23,680
ก็…
631
00:39:23,760 --> 00:39:24,960
ไม่นานเท่าไรจ้ะ
632
00:39:27,400 --> 00:39:30,680
ไอ้ทองอ้น ตาเอ็งน่ะกำลังโกหกพ่ออยู่
633
00:39:31,240 --> 00:39:32,960
[เสียงสูง]
ไม่จริง ฉันไม่ได้โกหก
634
00:39:33,040 --> 00:39:34,480
เอ็งกล้าสาบานหรือไม่
635
00:39:35,080 --> 00:39:36,040
พ่อ
636
00:39:37,840 --> 00:39:40,560
ข้าคร้านที่จะคุยกับเอ็งแล้ว จะไปไหนก็ไป ไป
637
00:39:44,560 --> 00:39:45,560
พ่อจ๊ะ
638
00:39:46,320 --> 00:39:49,360
แล้วพ่อไม่โกรธฉันรึ
ที่ฉันไปเรียนกับคนอื่นนอกโรงเรียน
639
00:39:50,280 --> 00:39:51,800
โกรธแล้วเอ็งจะฟังเรอะ
640
00:39:52,760 --> 00:39:55,800
ข้าประสาทเสียเสียเปล่า จะไปไหนก็ไป ไป
641
00:39:56,920 --> 00:39:57,960
งั้นฉันไปนะจ๊ะ
642
00:39:58,040 --> 00:39:59,640
[เอฟเฟกต์เผ่นแน่บ]
643
00:40:03,400 --> 00:40:05,280
ข้าไม่น่าเรียกมันมาถามเลย
644
00:40:05,840 --> 00:40:07,760
ทองแท้ พาพ่อไปที
645
00:40:08,960 --> 00:40:10,280
ประเดี๋ยวนี้เลยเหรอจ๊ะพ่อ
646
00:40:11,560 --> 00:40:12,880
นี่มันจะมืดแล้วนะจ๊ะ
647
00:40:20,000 --> 00:40:24,280
แค่ใช้มือสัมผัสตัวยา
ก็บอกออกมาเป็นตัวเลขได้อย่างนั้นรึ
648
00:40:24,840 --> 00:40:28,000
ใช่ขอรับ ลูกชายกระผมเล่ามาอย่างนั้น
649
00:40:29,320 --> 00:40:33,680
พอสัมผัสตัวยาที่มีฤทธิ์ร้อน
ก็บอกค่าเตโชสูง อาโปต่ำ
650
00:40:34,360 --> 00:40:39,160
พอสัมผัสตัวยาที่มีฤทธิ์เย็น
ก็บอกค่าเตโชต่ำ อาโปสูง
651
00:40:39,720 --> 00:40:43,800
และเพียงแต่สัมผัสใบยา
ก็สามารถที่จะถอดเป็นตัวเลขได้ทั้งหมด
652
00:40:44,520 --> 00:40:46,080
[ภาษาเหนือ] กระผมเคยได้ยินขอรับ
653
00:40:47,040 --> 00:40:50,040
[หมอจัน] คนเฒ่าคนแก่เคยเล่าให้ฟัง
เมื่อครั้งกระผมยังเล็ก
654
00:40:50,600 --> 00:40:53,120
ทีแรกคิดว่าเป็นเพียงแค่นิทาน
655
00:40:53,200 --> 00:40:54,680
ไม่คิดว่าจะมีอยู่จริง
656
00:40:56,720 --> 00:40:58,920
วิชานี้เป็นวิชาที่มีมาแต่โบราณ
657
00:40:59,400 --> 00:41:02,160
เพียงแต่เป็นวิชาที่ยากที่จะทำความเข้าใจได้
658
00:41:04,040 --> 00:41:05,840
กระผมเองก็เคยได้อ่าน
659
00:41:05,920 --> 00:41:07,760
แต่จนปัญญาถอดความจริงๆ
660
00:41:10,360 --> 00:41:13,800
เราเคยมีหมอผู้หนึ่งเก่งกาจในเรื่องนี้มาก
661
00:41:13,880 --> 00:41:15,320
นามว่า "หมอแสง"
662
00:41:15,400 --> 00:41:17,440
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
663
00:41:17,520 --> 00:41:20,600
ใช่หมอแสงที่เป็นตำนานเล่าขาน
ในหมู่หมอหลวงรึไม่ขอรับ
664
00:41:21,240 --> 00:41:22,520
ใช่แล้ว
665
00:41:23,520 --> 00:41:26,400
และกระผมคิดว่า เราได้เจอตัวเขาแล้วขอรับ
666
00:41:28,240 --> 00:41:30,720
แล้วถ้าเราเชิญเขามาถ่ายทอดความรู้
667
00:41:31,520 --> 00:41:33,760
ก็คงจะเป็นการดีหาน้อยไม่
668
00:41:35,040 --> 00:41:39,040
ถ้าอย่างนั้น เราไปเชิญมาสอน
นักเรียนของเราเสียเลย ดีหรือไม่ขอรับ
669
00:41:40,280 --> 00:41:41,600
[หมอเปรื่อง] เชื่อถือได้รึ
670
00:41:42,840 --> 00:41:44,760
ถ้าเขาทำกระไรมั่วๆ มา
671
00:41:44,840 --> 00:41:46,360
มันจะเสียหายกันหมด
672
00:41:47,320 --> 00:41:51,080
หมอผู้นี้มีคุณต่อวงการแพทย์มากโข
673
00:41:51,160 --> 00:41:53,480
สมควรแล้วที่เราจะให้ความสำคัญ
674
00:42:02,960 --> 00:42:03,880
ค่อยๆ จ้ะลุง
675
00:42:05,480 --> 00:42:06,480
[เสียงหมอตาบอดกระแอม]
676
00:42:09,800 --> 00:42:11,160
ว่าไงวะ ทองอ้น
677
00:42:12,000 --> 00:42:13,840
วันนี้เอ็งพาใครมาด้วย
678
00:42:13,920 --> 00:42:15,440
[ดนตรีตึงเครียด]
679
00:42:15,520 --> 00:42:17,920
เอ่อ ก็ มีฉัน
680
00:42:18,560 --> 00:42:19,680
พี่ชายฉัน
681
00:42:19,760 --> 00:42:22,240
[ทองอ้น] ครูหมอชิด ครูหมอนพ
682
00:42:23,920 --> 00:42:24,920
พ่อฉัน
683
00:42:26,480 --> 00:42:28,120
ท่านเจ้าคุณบำเรอราชจ้ะ
684
00:42:29,680 --> 00:42:32,040
ท่านพระยาบำเรอราชก็มาด้วยเหรอ
685
00:42:33,920 --> 00:42:34,920
ขอรับ
686
00:42:36,360 --> 00:42:38,920
ไม่ต้องมา "ขอรับขอรอง" อะไรกับข้าดอก
687
00:42:40,600 --> 00:42:43,800
คนใหญ่คนโตยกโขยงกันมาเยี่ยงนี้
688
00:42:44,880 --> 00:42:46,080
มีธุระอันใด
689
00:42:47,600 --> 00:42:49,840
ขออภัยที่มารบกวนท่านถึงเรือน
690
00:42:51,240 --> 00:42:53,040
แล้วถ้าข้าไม่ให้อภัยล่ะ
691
00:42:53,120 --> 00:42:54,960
[ดนตรีลึกลับ]
692
00:42:56,000 --> 00:42:57,160
ข้าจะทำอะไรได้
693
00:42:58,160 --> 00:42:59,520
ใช่ไหมท่านหมอหลวง
694
00:43:01,680 --> 00:43:03,600
วิชาจับตัวเลขของท่าน
695
00:43:03,680 --> 00:43:05,480
เป็นวิชาโบราณที่ล้ำลึก
696
00:43:06,880 --> 00:43:09,960
ในแผ่นดินนี้เห็นจะไม่มีใครแตกฉานเท่าท่านแล้ว
697
00:43:10,040 --> 00:43:13,600
ถ้าสูญหายไปก็น่าเสียดายเป็นที่ยิ่ง
698
00:43:16,240 --> 00:43:18,360
ในฐานะที่ข้าเป็นราชแพทย์
699
00:43:19,000 --> 00:43:23,320
ข้าก็อยากจะให้วิชาสำคัญนี้ ได้สืบสานอยู่ต่อไป
700
00:43:23,400 --> 00:43:27,040
เพราะว่าจะเป็นประโยชน์
แล้วก็ช่วยผู้คนได้มากมาย
701
00:43:28,800 --> 00:43:33,320
ข้าจึงอยากจะขอให้ท่านเนี่ย
ได้ถ่ายทอดวิชานี้ออกมา
702
00:43:38,440 --> 00:43:40,440
คนที่พวกเราอยากให้ท่านสอน
703
00:43:40,520 --> 00:43:41,640
คือนักเรียนแพทย์
704
00:43:42,200 --> 00:43:43,840
[หมอชิด] ล้วนแต่คนหนุ่มหัวไวทั้งนั้น
705
00:43:43,920 --> 00:43:47,840
รับรองว่าวิชาของท่าน
จะเกิดประโยชน์สูงสุดอย่างแน่นอนขอรับ
706
00:43:51,160 --> 00:43:52,600
ข้าขอคิดดูก่อน
707
00:43:53,680 --> 00:43:55,560
จะไปคิดทำไมให้มันเสียเวลา
708
00:43:56,720 --> 00:43:58,800
[หมอนพ] อายุก็ชราปูนนี้แล้ว
709
00:43:58,880 --> 00:44:01,360
จะปล่อยให้มันตายไปกับตัวเสียเปล่าทำไม
710
00:44:01,840 --> 00:44:04,040
[เอฟเฟกต์ตึงเครียด]
711
00:44:04,120 --> 00:44:05,720
[ขึ้นเสียง]
ข้าขี้คร้านจะสอน
712
00:44:05,800 --> 00:44:08,240
[ดนตรีระทึก]
713
00:44:08,320 --> 00:44:09,960
ปล่อยให้มันตายไปพร้อมกับข้านี่แหละ
714
00:44:11,240 --> 00:44:12,440
[หมอตาบอด] ทองอ้น
715
00:44:13,440 --> 00:44:15,280
เอ็งเอาคนของเอ็งกลับไปได้แล้ว
716
00:44:16,480 --> 00:44:17,480
ลุงจ๊ะ ลุง
717
00:44:18,240 --> 00:44:20,640
ถ้าลุงสืบทอดวิชาลุงต่อให้คนอื่น
718
00:44:21,560 --> 00:44:24,840
มันก็เหมือนลุงได้ต่อลมหายใจของลุง
ไม่ให้ตายจากโลกนี้ไปนะจ๊ะ
719
00:44:25,720 --> 00:44:27,960
[ทองอ้น] ไหนๆ ลุงก็ยอมสอนให้ฉันคนหนึ่งแล้ว
720
00:44:28,680 --> 00:44:30,760
สอนเพื่อนฉันอีกหน่อยจะเป็นอะไรไปจ๊ะ
721
00:44:46,120 --> 00:44:48,000
วันนี้มีคนขาดอีกแล้วใช่ไหม
722
00:44:48,840 --> 00:44:50,440
ไอ้อ่ำ ไอ้แก้ว ขาดเรียนขอรับ
723
00:44:51,000 --> 00:44:51,840
ช่างมัน
724
00:44:52,560 --> 00:44:54,000
ใครมาก็เรียน
725
00:44:54,080 --> 00:44:55,600
ใครไม่มาก็ไม่ต้องเรียน
726
00:44:56,400 --> 00:44:58,840
วันนี้เราจะมาเรียนวิชาหัตถการ
727
00:44:58,920 --> 00:45:00,200
พอกยาเย็น
728
00:45:02,520 --> 00:45:04,000
[ดนตรีเบาสมอง]
729
00:45:04,080 --> 00:45:05,720
นั่นมันโคลนกระไรขอรับครู
730
00:45:05,800 --> 00:45:08,720
โคลนดินท้องนา กับดินจอมปลวก
731
00:45:09,360 --> 00:45:12,040
นำมาผสมกับผงฟ้าทะลายโจร
732
00:45:12,120 --> 00:45:14,400
[หมอนพ] บอระเพ็ด และลูกกระดอม
733
00:45:14,480 --> 00:45:17,320
ทั้งหมดมีฤทธิ์เย็น
ช่วยขับความร้อนออกจากร่างกาย
734
00:45:17,400 --> 00:45:21,080
เดี๋ยวพวกเอ็งมาเอากันไป
ช่วยกันพอกหน้าแก่กันและกัน
735
00:45:21,160 --> 00:45:24,560
แล้วมาบอกข้าว่า รู้สึกอย่างไรกันบ้าง
736
00:45:25,240 --> 00:45:26,560
ไป มาเอามา เร็ว
737
00:45:29,280 --> 00:45:31,200
- [หมอนพ] เร็ว
- [เจิด] เดี๋ยวข้าเฝ้าที่ให้เอ็ง
738
00:45:33,560 --> 00:45:35,960
[หมอนพ] จับคู่กันไป จับคู่กัน
739
00:45:39,680 --> 00:45:40,800
[พูดเบาๆ ]
เฮ้ย ไอ้ศร
740
00:45:42,440 --> 00:45:43,960
เอ็งจะขำข้าทำไมวะไอ้ศร
741
00:45:44,960 --> 00:45:45,800
[พุ่ม] ทำไมวะ
742
00:45:45,880 --> 00:45:47,800
ถ้าไม่มีคู่ก็พอกคนเดียว
743
00:45:52,640 --> 00:45:54,240
[เจิด] เอาให้หน้าข้าเปล่งเลยนะ
744
00:45:55,800 --> 00:45:57,480
เฮ้ย เอ็งไม่ต้องแลบลิ้น
745
00:45:57,560 --> 00:45:59,480
ใครได้เอ็งเป็นผัวนี่โชคดีแท้
746
00:46:01,120 --> 00:46:03,480
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
747
00:46:03,560 --> 00:46:04,800
[เจิดทำเสียงพอใจ]
748
00:46:14,840 --> 00:46:16,480
[สุข] ว้าย โคลนหมดพอดีเลย
749
00:46:16,560 --> 00:46:17,800
- [ยอด] โอ้โห
- [เจิด] โอ้โห
750
00:46:17,880 --> 00:46:19,480
- ข้าก็อดแล้ว
- [เจิด] เอาของข้าไป
751
00:46:19,560 --> 00:46:21,440
- [ยอด] เออ ขอบคุณ
- [เจิด] เออ
752
00:46:22,160 --> 00:46:24,280
[ร้องเสียงทะเล้น]
753
00:46:26,960 --> 00:46:28,120
[สุข] หูๆ
754
00:46:28,200 --> 00:46:29,400
ทำให้ดูนะ
755
00:46:35,640 --> 00:46:37,360
เฮ้ย ไอ้อ่ำถูกรุมตี
756
00:46:37,440 --> 00:46:39,040
[ดำ] เฮ้ย ไอ้อ่ำเพื่อนข้า
757
00:46:39,800 --> 00:46:41,320
- [แก้ว] ไปดีกว่า
- [ดำ] เร็วๆ สิ
758
00:46:42,120 --> 00:46:43,000
อ้าว เฮ้ย
759
00:46:43,080 --> 00:46:44,640
[เจิด] เอายังไงดีวะ ไอ้ทองอ้น
760
00:46:44,720 --> 00:46:47,600
ต้องไปช่วยสิวะ หมัดมวยก็เรียนมาแล้วนี่
761
00:46:47,680 --> 00:46:49,640
- ใครจะไปช่วยตามข้ามา
- [เจิด] เฮ้ย
762
00:46:49,720 --> 00:46:51,920
[นักเรียน 1] ข้าไปด้วย ข้าไปด้วย
763
00:46:52,000 --> 00:46:53,640
- [นักเรียน 2] ข้าไปช่วย
- [นักเรียน 3] ไปเร็ว
764
00:46:53,720 --> 00:46:56,480
อ้าว เฮ้ย ไปไหนกันหมดวะ
765
00:46:58,520 --> 00:46:59,720
หมัดมวยก็เรียนแล้ว
766
00:46:59,800 --> 00:47:00,800
แต่ไม่ถนัด
767
00:47:01,840 --> 00:47:03,040
แต่รักเพื่อนจ้ะ
768
00:47:03,600 --> 00:47:04,960
- [หมอนพ] อ้าว เฮ้ย
- [พุ่ม] เฮ้ย
769
00:47:05,040 --> 00:47:07,840
เฮ้ย มันไปกันหมดเลยเว้ย ไอ้พวกนี้
770
00:47:11,240 --> 00:47:13,320
[เสียงพวกเด็กวัดหัวเราะ]
771
00:47:15,560 --> 00:47:17,000
พวกเอ็งจะทำอะไรเพื่อนข้า
772
00:47:17,880 --> 00:47:20,320
ไอ้ถ่อย ไอ้เคอะ ไอ้ตั่วหัว
773
00:47:20,880 --> 00:47:24,720
ไอ้อ่ำ มึงจะเอาพวกคนเพี้ยนพวกนี้มาตีกับกูรึวะ
774
00:47:24,800 --> 00:47:26,440
[เสียงหัวหน้าเด็กวัดหัวเราะเยาะ]
775
00:47:26,520 --> 00:47:28,360
พวกกูไม่ตีกับคนบ้าเว้ย
776
00:47:28,960 --> 00:47:29,800
[เสียงหัวเราะเยาะ]
777
00:47:29,880 --> 00:47:31,240
มึงว่าใครบ้า
778
00:47:31,320 --> 00:47:33,920
เฮ้ย มึงหยามกู
779
00:47:34,000 --> 00:47:35,320
กูโกรธเพียงหนึ่ง
780
00:47:35,400 --> 00:47:37,160
แต่มึงหยามเพื่อนกู
781
00:47:37,240 --> 00:47:39,240
[ตะโกน]
กูโกรธร้อย
782
00:47:39,320 --> 00:47:41,960
[ตะโกน]
นี่คือหมอหลวง
783
00:47:42,040 --> 00:47:43,400
[เสียงถีบ]
784
00:47:43,480 --> 00:47:45,520
[ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ]
785
00:47:46,360 --> 00:47:48,760
[เสียงต่อสู้ตะลุมบอน]
786
00:47:50,920 --> 00:47:52,440
[เสียงเจิดร้องเจ็บ]
787
00:47:54,880 --> 00:47:56,920
[เจิด] นี่แน่ะ นี่แน่ะ
788
00:48:00,760 --> 00:48:01,800
เอ็ง มานี่
789
00:48:06,320 --> 00:48:08,680
[ดนตรีเบาสมอง]
790
00:48:11,120 --> 00:48:12,640
[บัว] คุณป้าคะ
791
00:48:13,800 --> 00:48:15,160
มีกระไรรึ
792
00:48:15,800 --> 00:48:17,480
บัวมาติดตามผลน่ะค่ะ
793
00:48:17,560 --> 00:48:19,880
ว่าอาหารที่กินไปเมื่อวานเป็นยังไงบ้าง
794
00:48:22,040 --> 00:48:22,960
ก็…
795
00:48:23,680 --> 00:48:24,880
คล่องขึ้น
796
00:48:25,600 --> 00:48:26,840
สะดวกขึ้น
797
00:48:27,680 --> 00:48:28,680
[บัว] อือฮึ
798
00:48:29,400 --> 00:48:31,160
แต่จะว่าไป
799
00:48:31,240 --> 00:48:33,800
ก็ไม่ใช่เพราะอาหารของหล่อน
อย่างเดียวหรอกนะ
800
00:48:34,880 --> 00:48:38,960
เป็นเพราะว่าข้าเนี่ย
ไปกินยาของพ่อทองแท้ด้วยต่างหาก
801
00:48:40,520 --> 00:48:42,680
อ๋อ ค่ะ
802
00:48:42,760 --> 00:48:45,160
งั้น บัวไม่รบกวนแล้วนะคะ
803
00:48:46,200 --> 00:48:48,120
เอ่อๆ ประเดี๋ยว
804
00:48:50,240 --> 00:48:51,120
[เทียบทำเสียงลังเล]
805
00:48:52,120 --> 00:48:54,000
อาหารอย่างที่เอ็งทำน่ะ
806
00:48:54,880 --> 00:48:57,000
ทำให้ข้ากินอีกก็ดีเนอะ
807
00:48:57,080 --> 00:48:59,200
[ดนตรีสดใสผ่อนคลาย]
808
00:48:59,280 --> 00:49:00,880
[เสียงพ่นลมดีใจ]
809
00:49:00,960 --> 00:49:02,400
ได้เลยค่ะ คุณป้า
810
00:49:03,360 --> 00:49:06,160
งั้นบัวจะคิดเมนูให้หลากหลายขึ้น
811
00:49:06,240 --> 00:49:08,160
คุณป้าจะได้ไม่เบื่อ ดีไหมคะ
812
00:49:16,120 --> 00:49:17,120
[พูดเบาๆ ]
เผือก
813
00:49:17,200 --> 00:49:18,280
ไอ้…
814
00:49:19,120 --> 00:49:20,320
เม…
815
00:49:21,320 --> 00:49:23,320
เมนูน่ะ อะไรวะ
816
00:49:24,240 --> 00:49:25,120
เอ่อ
817
00:49:25,640 --> 00:49:28,920
เผือก เผือกก็ไม่ทราบเหมือนกันเจ้าค่ะ
818
00:49:29,640 --> 00:49:32,720
เอ่อ อะไร เม มานู
819
00:49:32,800 --> 00:49:34,320
- [เผือก] มานูหรือเจ้าคะ
- เออ
820
00:49:34,400 --> 00:49:36,120
[เผือก] ไม่ทราบเจ้าค่ะ
821
00:49:36,200 --> 00:49:37,200
[เทียบส่งเสียงขัดใจ]
822
00:49:38,280 --> 00:49:40,000
อู้หู นี่ เอ็งเป็นตรงนี้
823
00:49:40,080 --> 00:49:43,000
[สุข] โอ๊ย ไอ้เจิด โอ้โห
824
00:49:43,080 --> 00:49:44,040
นี่ พวกเอ็ง
825
00:49:44,600 --> 00:49:47,680
ยาน้ำมันหุงใบพลู และลูกประคบเย็นเถาเอ็นอ่อน
826
00:49:48,160 --> 00:49:49,520
เอ็งทาแล้วก็ประคบซะ
827
00:49:49,600 --> 00:49:51,600
[ดนตรีสดใส]
828
00:49:52,240 --> 00:49:53,120
ขอบใจ
829
00:49:53,200 --> 00:49:54,160
พวกเอ็ง
830
00:49:55,480 --> 00:49:56,880
[สุข] โอ๊ย เอ็งทาให้ข้าด้วย
831
00:49:59,080 --> 00:49:59,960
ไอ้เจิด
832
00:50:00,520 --> 00:50:01,720
ไอ้สุข
833
00:50:02,720 --> 00:50:04,400
- ทาไปได้เลยไหม
- ถูกต้อง
834
00:50:04,480 --> 00:50:05,680
ข้าขอก่อนเลย
835
00:50:10,280 --> 00:50:11,560
- [นักเรียน 1] ข้าช่วย
- [นักเรียน 2] เดี๋ยวข้าทาให้
836
00:50:12,120 --> 00:50:13,280
- ปวด
- ขอบใจพวกเอ็งแล้วกัน
837
00:50:14,240 --> 00:50:16,920
เพิ่งรู้นะว่าพวกเอ็งก็เป็นห่วงข้าเหมือนกัน
838
00:50:19,480 --> 00:50:20,600
ไม่ได้ห่วงเท่าใดดอก
839
00:50:21,280 --> 00:50:23,040
[ทองอ้น] ข้ากลัวพวกเอ็งจะโดนตีตาย
840
00:50:23,120 --> 00:50:26,360
แล้วโรงเรียนเราจะเหงาๆ
ไม่มีใครคอยมาหาเรื่องพวกข้าต่างหาก
841
00:50:26,440 --> 00:50:28,120
[เสียงหัวเราะหึ]
842
00:50:28,200 --> 00:50:29,200
ก็ยังดี
843
00:50:30,520 --> 00:50:32,240
ยังไงก็ขอบใจพวกเอ็งแล้วกัน
844
00:50:32,840 --> 00:50:34,640
ถ้าครั้งหน้าพวกเอ็งมีเรื่องเมื่อไหร่
845
00:50:35,760 --> 00:50:37,240
พวกข้าก็จะไปช่วยเหมือนกัน
846
00:50:37,320 --> 00:50:38,560
[ดนตรีเบาสมอง]
847
00:50:38,640 --> 00:50:40,000
เอ็งเป็นห่วงพวกข้ารึ
848
00:50:40,720 --> 00:50:42,320
ก็กลัวว่าพวกเอ็งตาย
849
00:50:43,160 --> 00:50:44,720
แล้วพวกข้าจะเหงาเหมือนกันน่ะสิ
850
00:50:44,800 --> 00:50:46,840
[เสียงทุกคนหัวเราะ]
851
00:50:46,920 --> 00:50:48,040
[สุข] ดีกันแล้ว
852
00:50:48,120 --> 00:50:49,840
[เสียงหัวเราะปนร้องเจ็บ]
853
00:50:50,960 --> 00:50:52,080
โอ้โห
854
00:50:52,160 --> 00:50:54,120
- [เจิด] ไอ้สุข ทำไมตาเอ็งบวมขนาดนี้
- [นักเรียน] ขอยาเพิ่มหน่อย
855
00:50:54,200 --> 00:50:55,520
[ทองอ้น] เอ็งหลบรึ
856
00:50:55,600 --> 00:50:58,480
ไอ้เจิด ไม่ช่วยเพื่อนเลยนะเอ็ง หา
857
00:50:58,560 --> 00:51:01,400
[เสียงเจิดร้องครวญครางและเสียงพูดคุยกัน]
858
00:51:04,640 --> 00:51:06,760
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
859
00:51:13,040 --> 00:51:14,840
ครูฟังพวกกระผมอธิบายก่อนขอรับ
860
00:51:14,920 --> 00:51:16,400
[น้ำเสียงดุ]
ไม่ต้องแก้ตัว
861
00:51:16,920 --> 00:51:18,440
ไปนั่งให้เรียบร้อย
862
00:51:26,200 --> 00:51:28,760
พวกเอ็งเรียนกับพวกข้ามาก็นานแล้ว
863
00:51:29,880 --> 00:51:31,880
ถูกอบรมบ่มนิสัยไปก็มาก
864
00:51:32,800 --> 00:51:34,520
[หมอเปรื่อง] แต่ยังทำตัวเป็นเด็กอยู่ร่ำไป
865
00:51:35,120 --> 00:51:38,120
ข้าหวั่นใจเหลือเกินว่า
พวกเอ็งจะไปเป็นหมอที่ดีได้อย่างไร
866
00:51:38,200 --> 00:51:39,920
เห็นทีพวกข้า
867
00:51:40,000 --> 00:51:42,000
คงจะสอนพวกเอ็งไม่ได้แล้วกระมัง
868
00:51:42,560 --> 00:51:44,800
โธ่ครู อย่าเพิ่งน้อยใจไปเลยขอรับ
869
00:51:44,880 --> 00:51:47,040
พวกกระผมสัญญาว่าจะปรับปรุงตัวขอรับ
870
00:51:47,600 --> 00:51:49,240
มันสายเกินไปแล้ว
871
00:51:51,600 --> 00:51:54,200
หมายความว่า พวกท่านจะไม่สอนแล้วหรือขอรับ
872
00:51:54,280 --> 00:51:55,840
[น้ำเสียงหนักแน่น]
ไม่ สอน
873
00:51:59,320 --> 00:52:00,200
เพราะวันนี้
874
00:52:01,000 --> 00:52:02,960
จะมีคนอื่นมาสอนแทน
875
00:52:03,040 --> 00:52:04,160
[เสียงไม้เท้าแตะพื้น]
876
00:52:11,160 --> 00:52:12,400
[หมอจัน] ไปทางขวาขอรับ
877
00:52:23,840 --> 00:52:26,440
[ดนตรีหนักแน่นยิ่งใหญ่]
878
00:52:32,640 --> 00:52:33,960
ท่านผู้นี้
879
00:52:34,040 --> 00:52:36,200
คือครูคนใหม่ของพวกเอ็ง
880
00:52:38,960 --> 00:52:41,520
คนตาบอดเนี่ยนะ จะมาเป็นครูสอนพวกเรา
881
00:52:41,600 --> 00:52:44,320
นั่นสิ ทำไมเอาคนตาบอดมาสอน
882
00:52:46,040 --> 00:52:47,400
อย่าเสียมารยาทสิ
883
00:52:49,440 --> 00:52:50,440
ลุง
884
00:52:52,320 --> 00:52:53,320
ฉันอยู่นี่จ้ะ
885
00:52:53,920 --> 00:52:55,520
ลุงยอมมาสอนแล้วหรือจ๊ะ
886
00:52:59,760 --> 00:53:01,840
ไอ้ทองอ้น เอ็งรู้จักด้วยรึ
887
00:53:02,400 --> 00:53:03,600
รู้จักดีทีเดียวล่ะ
888
00:53:11,920 --> 00:53:13,120
[ดนตรีหยุด]
889
00:53:17,880 --> 00:53:21,120
โอ้โห ปิตตะแรงมากเลย
890
00:53:21,880 --> 00:53:23,320
ธาตุไฟแรงมาก
891
00:53:23,400 --> 00:53:26,040
ช่วงนี้มีอาการร้อนรุ่มหรือว่าวิงเวียนไหมจ๊ะ
892
00:53:26,840 --> 00:53:29,280
โห แม่นมากเลย
893
00:53:29,360 --> 00:53:32,400
ช่วงนี้ข้าร้อนวูบวาบๆ ไปทั้งตัวเลย
894
00:53:32,480 --> 00:53:35,360
ตอนกลางคืนนอนนะ ก็เหงื่อออกด้วยนะเจ้าคะ
895
00:53:35,920 --> 00:53:37,560
อาการเมนโนพอส
896
00:53:38,040 --> 00:53:39,680
เก่งมากเลย ทองอิน
897
00:53:39,760 --> 00:53:41,560
พอส
[เสียงบัวหัวเราะ]
898
00:53:41,640 --> 00:53:43,840
เราต้องแก้ด้วยอาหารฤทธิ์เย็น
899
00:53:44,520 --> 00:53:45,440
[บัว] ถูกต้อง
900
00:53:45,520 --> 00:53:48,320
จำพวกฟัก แฟง แตงทั้งหลาย
901
00:53:48,400 --> 00:53:52,120
หรือผักทอดยอด ที่ขึ้นตามริมน้ำน่ะจ้ะ
902
00:53:53,800 --> 00:53:55,760
ฝากพี่บัวดูให้ทีนะจ๊ะ
903
00:53:55,840 --> 00:53:58,360
ได้เลยจ้ะ พ่อหมอใหญ่
904
00:54:00,880 --> 00:54:03,240
เชิญผู้ไข้รายต่อไปจ้ะ
905
00:54:03,320 --> 00:54:04,760
บ่าวด้วยรึเจ้าคะ
906
00:54:05,520 --> 00:54:07,720
มา มาเลย
907
00:54:07,800 --> 00:54:10,080
[ดนตรีสนุกสนาน]
908
00:54:18,920 --> 00:54:20,040
[เสียงบัวถอนหายใจ]
909
00:54:22,000 --> 00:54:23,040
[บัว] โอ๊ย
910
00:54:23,120 --> 00:54:24,600
อูย
911
00:54:25,080 --> 00:54:26,160
ขอโทษจ้ะป้า
912
00:54:26,240 --> 00:54:27,160
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
913
00:54:27,240 --> 00:54:29,680
ว้าย เด็กอะไรเนี่ย
914
00:54:29,760 --> 00:54:31,240
โธ่เอ๊ย นางบัว
915
00:54:31,320 --> 00:54:33,680
เอ็งเป็นกระไร จะไปดุเด็กมันกระไรเล่า
916
00:54:33,760 --> 00:54:35,600
มันก็ขอโทษแล้ว
917
00:54:35,680 --> 00:54:37,680
ฉันไม่ได้โกรธเรื่องขอโทษ
918
00:54:37,760 --> 00:54:39,840
ฉันโกรธที่เรียกฉันว่าป้าเนี่ย
919
00:54:39,920 --> 00:54:44,400
แม่สอนว่าให้เรียกผู้หญิงมีอายุว่าป้านี่จ๊ะ
หรือไม่ก็เรียกว่ายาย
920
00:54:44,480 --> 00:54:46,040
[เสียงบัวร้องเสียงหลง]
921
00:54:46,120 --> 00:54:47,760
พี่ยังสาวอยู่
922
00:54:47,840 --> 00:54:50,000
เรียกว่าพี่สิ พี่
923
00:54:50,080 --> 00:54:51,240
[บัว] เรียกพี่
924
00:54:51,320 --> 00:54:52,640
[เอฟเฟกต์ตลก]
925
00:54:52,720 --> 00:54:53,800
พี่
926
00:54:54,360 --> 00:54:56,360
แม่สอนว่าไม่ให้พูดโกหก
927
00:54:57,880 --> 00:55:00,600
[เสียงบัวกรี๊ด]
928
00:55:01,600 --> 00:55:02,440
นี่
929
00:55:03,000 --> 00:55:04,520
- ผาด
- [ผาด] กระไร
930
00:55:04,600 --> 00:55:05,480
[เสียงถอนใจ]
931
00:55:05,560 --> 00:55:09,520
ต้องเป็นเพราะว่า
ฉันไม่ได้ทาครีมเป็นเวลานานแน่เลย
932
00:55:09,600 --> 00:55:10,720
[เสียงบัวร้อนรน]
คิม
933
00:55:11,840 --> 00:55:13,080
- คิม
- หา
934
00:55:13,760 --> 00:55:16,320
คิมกระไรของเอ็งวะ หา นางบัว
935
00:55:17,400 --> 00:55:19,480
อ๋อ ครีมไง
936
00:55:19,560 --> 00:55:20,760
[บัว] ครีมน่ะ
937
00:55:20,840 --> 00:55:24,160
ที่เป็นของเหลวๆ ข้นๆ
เอาไว้ทาหน้า ให้หน้าเด้งน่ะ
938
00:55:24,240 --> 00:55:26,560
หา หน้าเด้ง
939
00:55:27,320 --> 00:55:28,600
กระไรของเอ็งอีกวะ
940
00:55:29,160 --> 00:55:31,200
ก็ที่ทำให้หน้าอ่อนเยาว์เต่งตึงน่ะ
941
00:55:33,160 --> 00:55:34,600
อ๋อ
942
00:55:34,680 --> 00:55:37,280
เขาเรียกว่าเครื่องประทินโฉม
943
00:55:38,280 --> 00:55:41,720
ถ้าเอ็งอยากรู้เนี่ย
เอ็งกลับไปก็ลองถามคุณนายที่บ้านดู
944
00:55:41,800 --> 00:55:43,960
ข้าว่าคงจะมีใช้อยู่ดอก
945
00:55:51,720 --> 00:55:53,760
[ดนตรีผ่อนคลาย]
946
00:56:04,560 --> 00:56:06,320
นี่แม่บัวตัวจริงรึนี่
947
00:56:06,400 --> 00:56:09,760
ไฉนถึงได้เรียบร้อย ผิดตาอย่างทุกที
948
00:56:10,240 --> 00:56:12,920
วันนี้บัวมีเรื่องอยากจะรบกวนน่ะค่ะ
949
00:56:13,000 --> 00:56:14,600
มิน่าล่ะ
950
00:56:14,680 --> 00:56:16,760
จะมาใช้งานเรานี่เอง
951
00:56:16,840 --> 00:56:19,000
ถึงได้สงบเสงี่ยมเข้ามา
952
00:56:19,840 --> 00:56:20,920
มีกระไรรึ
953
00:56:21,480 --> 00:56:23,800
บัวเห็นว่าคุณป้าและคุณน้าเนี่ย
954
00:56:24,280 --> 00:56:27,080
หน้าตาอ่อนเยาว์เป็นสาวๆ เลยค่ะ
955
00:56:31,000 --> 00:56:35,600
บัวเลยอยากจะมารู้เคล็ดลับน่ะค่ะ
ว่าคงความสวยไว้ยังไง
956
00:56:35,680 --> 00:56:37,880
ก็ไม่ได้ทำกระไรมากนักดอก
957
00:56:37,960 --> 00:56:40,440
ก็ทาโน่นทานี่นิดๆ หน่อยๆ
958
00:56:41,000 --> 00:56:42,600
ใช่ไหมเจ้าคะคุณพี่
959
00:56:42,680 --> 00:56:44,120
จริงจ้ะ แม่พิกุล
960
00:56:44,600 --> 00:56:46,160
นี่ๆ นี่ๆ
961
00:56:46,240 --> 00:56:49,480
ถึงเพลาที่เราต้องประทินโฉมกันแล้วใช่ไหม
962
00:56:49,560 --> 00:56:52,280
จริงด้วยเจ้าค่ะคุณพี่
[เทียบส่งเสียงพอใจ]
963
00:56:52,360 --> 00:56:53,840
จำปา เผือก
964
00:56:53,920 --> 00:56:55,560
รีบไปเตรียมของไป
965
00:56:55,640 --> 00:56:56,840
- เจ้าค่ะ
- เจ้าค่ะ
966
00:56:56,920 --> 00:56:58,320
[ดนตรีสงบ]
967
00:56:58,400 --> 00:57:01,120
เอ๊ะ บัวขอประทินโฉมด้วยได้ไหมคะ
968
00:57:01,200 --> 00:57:04,520
บัวอยู่ที่นี่ โดนทั้งแดดโดนทั้งลม
969
00:57:04,600 --> 00:57:05,880
จนหน้าเหี่ยว
970
00:57:05,960 --> 00:57:08,680
จนเด็กทักว่าเป็นป้าแล้วค่ะ
971
00:57:08,760 --> 00:57:10,120
[เทียบ] อื้อหือ
972
00:57:10,200 --> 00:57:11,800
ผาดด้วยนะเจ้าคะ
973
00:57:12,360 --> 00:57:14,840
คือ เรื่องความสวยความงาม
974
00:57:14,920 --> 00:57:17,840
ถ้าเราเผื่อแผ่ให้ผู้อื่นเนี่ย
975
00:57:17,920 --> 00:57:19,360
บุญนักเลยนะเจ้าคะ
976
00:57:22,120 --> 00:57:23,600
ถ้าเช่นนั้น
977
00:57:23,680 --> 00:57:25,640
เอาอย่างไรดีเจ้าคะคุณพี่
978
00:57:25,720 --> 00:57:29,000
ก็ถือซะว่า เอาบุญก็แล้วกัน
979
00:57:29,080 --> 00:57:30,560
[ดนตรีผ่อนคลาย]
980
00:57:30,640 --> 00:57:34,160
รู้ไหมว่าตำรับประทินโฉมเนี่ย สำคัญมากนะ
981
00:57:34,240 --> 00:57:39,600
หมอแต่ละคนเนี่ย เขาก็จะไปคิด
ตำรับประทินโฉมให้เมียตัวเอง
982
00:57:39,680 --> 00:57:42,800
[เทียบ] ถึงเพลาเทศกาลงานบุญ มารวมตัวกัน
983
00:57:42,880 --> 00:57:45,280
เขาก็จะวัดฝีมือกันที่ว่า
984
00:57:45,360 --> 00:57:49,360
เมียหมอบ้านไหน สาวที่สุด สวยที่สุด
985
00:57:49,440 --> 00:57:50,680
[เสียงหัวเราะภูมิใจ]
ค่ะ
986
00:57:50,760 --> 00:57:53,520
แล้ว บ้านไหนเหรอเจ้าคะ
987
00:57:53,600 --> 00:57:56,440
ฮึ เอ็งว่าบ้านไหนล่ะ
988
00:57:57,720 --> 00:58:00,400
ต้องบ้านตระกูลทองแน่นอนค่ะ
989
00:58:00,480 --> 00:58:02,080
ถูกต้องจ้ะ
990
00:58:03,320 --> 00:58:04,760
เพราะฉะนั้น
991
00:58:04,840 --> 00:58:08,760
เครื่องประทินโฉมตำรับนี้
เป็นความลับประจำตระกูล
992
00:58:08,840 --> 00:58:12,840
เอ็งสองคนรู้แล้ว ห้ามไปบอกใครเด็ดขาด
993
00:58:12,920 --> 00:58:14,400
- ค่ะ
- ค่ะ
994
00:58:14,480 --> 00:58:15,440
เจ้าค่ะ
995
00:58:18,720 --> 00:58:20,880
[พิกุล] ข้าจะบอกวิธีทำล่ะนะ
996
00:58:20,960 --> 00:58:24,000
เอ็งจดจำเอาไว้ให้ดีทีเดียว
997
00:58:24,080 --> 00:58:26,640
ขั้นแรก คั้นน้ำใบบัวบก
998
00:58:27,520 --> 00:58:30,320
เสร็จแล้วเก็บกากเอาไว้
999
00:58:30,800 --> 00:58:33,200
เอากากใบบัวบกสองส่วน
1000
00:58:33,280 --> 00:58:36,080
ผสมกับกากชาจีนหนึ่งส่วน
1001
00:58:36,160 --> 00:58:37,880
แล้วบดให้ละเอียด
1002
00:58:37,960 --> 00:58:40,320
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
1003
00:58:42,960 --> 00:58:44,560
[เทียบ] ลำดับต่อไป
1004
00:58:44,640 --> 00:58:46,800
ใช้ไข่ขาวไข่เป็ด
1005
00:58:47,640 --> 00:58:50,360
ผสมกับดินสอพองเขละๆ
1006
00:58:50,440 --> 00:58:53,360
ผสมกับน้ำใบบัวบกที่คั้นไว้แล้ว
1007
00:58:53,440 --> 00:58:55,080
คนให้เข้ากัน
1008
00:58:55,160 --> 00:58:57,720
จะได้น้ำกระสายข้นเหนียว
1009
00:58:59,960 --> 00:59:03,880
[พิกุล] เอากากที่บดแล้วผสมกับน้ำกระสาย
1010
00:59:03,960 --> 00:59:06,080
คนให้เข้ากันดี
1011
00:59:06,160 --> 00:59:09,440
แล้วเอามาพอกหน้า ทิ้งไว้จนแห้ง
1012
00:59:09,520 --> 00:59:12,360
แล้วค่อยล้างออกด้วยน้ำสะอาด
1013
00:59:24,920 --> 00:59:26,480
[เทียบ] ขั้นที่สอง
1014
00:59:26,560 --> 00:59:30,520
เอาน้ำมันงาที่แช่ชะเอมเทศทิ้งไว้ชั่วเดือน
1015
00:59:30,600 --> 00:59:32,800
มาทาให้ทั่วใบหน้า
1016
00:59:32,880 --> 00:59:35,400
ค่อยๆ นวดอย่างเบามือ
1017
00:59:37,720 --> 00:59:42,440
[พิกุล] เสร็จแล้วเอาทองคำเปลวปิดลงบนหน้า
1018
00:59:42,520 --> 00:59:44,120
ขยี้เบาๆ
1019
00:59:44,200 --> 00:59:48,560
ให้เนื้อทองค่อยๆ ซึมหายเข้าไปในผิว
1020
01:00:17,680 --> 01:00:21,840
[เทียบ] สุดท้าย
ผัดหน้าด้วยแป้งหอมกระแจะจันทร์
1021
01:00:21,920 --> 01:00:23,880
ตำรับหมอตระกูลทอง
1022
01:00:24,520 --> 01:00:26,440
เป็นอันว่าเสร็จพิธี
1023
01:01:00,360 --> 01:01:02,800
[พิกุล] เพียงเท่านี้ หน้าของเรา
1024
01:01:02,880 --> 01:01:04,720
ก็จะอ่อนเยาว์
1025
01:01:04,800 --> 01:01:08,240
ไร้สิว ไร้ฝ้า ไร้ริ้วรอย
1026
01:01:08,320 --> 01:01:12,480
ประหนึ่งเด็กสาวแรกแย้ม
1027
01:01:12,560 --> 01:01:14,120
[เอฟเฟกต์ประกายปิ๊ง]
1028
01:01:17,800 --> 01:01:20,040
[ดนตรีตึงเครียด]
1029
01:01:23,720 --> 01:01:24,760
[หมอตาบอด] ฟังนะ
1030
01:01:25,720 --> 01:01:27,720
ห้ามใครเรียกข้าว่าครูเด็ดขาด
1031
01:01:29,560 --> 01:01:31,840
ข้าไม่ต้องการให้ใครมายกย่องนับถือ
1032
01:01:33,920 --> 01:01:36,400
ข้ามาเพื่อบอกวิชากับพวกเอ็งเท่านั้น
1033
01:01:36,480 --> 01:01:39,720
ได้จ้ะ เพราะดูท่าทางลุง
ก็ดูไม่เหมือนครูอยู่แล้วจ้ะ
1034
01:01:39,800 --> 01:01:41,360
[เสียงสุขขำ]
1035
01:01:41,440 --> 01:01:44,320
พวกเอ็ง ทำตัวดีๆ หน่อย ลุงเขาอุตส่าห์มาสอน
1036
01:01:45,520 --> 01:01:47,600
ลุงจ๊ะ เริ่มสอนได้เลยจ้ะ
1037
01:01:49,880 --> 01:01:53,000
วิชาข้ามีหลักง่ายๆ ว่า
1038
01:01:54,120 --> 01:01:55,920
ถ้าธาตุใดมากเกินไป
1039
01:01:56,560 --> 01:01:58,120
ก็เอายาเข้าไปลด
1040
01:01:58,200 --> 01:02:00,240
[หมอตาบอด] ถ้าธาตุใดน้อยเกินไป
1041
01:02:01,040 --> 01:02:02,880
ก็เอายาเข้าไปเพิ่ม
1042
01:02:02,960 --> 01:02:04,280
เท่านี้แหละ
1043
01:02:04,360 --> 01:02:06,920
เรื่องแค่นี้ใครก็รู้ ไม่เห็นจะยากตรงไหน
1044
01:02:07,680 --> 01:02:09,240
มันยากตรงที่…
1045
01:02:09,320 --> 01:02:13,280
พวกเอ็งจะต้องรู้ว่า
ตัวยาที่เอาไปเพิ่มหรือลดนั่นน่ะ
1046
01:02:14,160 --> 01:02:16,480
มีค่าเลขเป็นเท่าใด
1047
01:02:18,200 --> 01:02:19,720
ด้วยการสัมผัส
1048
01:02:19,800 --> 01:02:22,040
[ดนตรีระทึก]
1049
01:02:43,600 --> 01:02:45,880
เปิดผัสสะของพวกเอ็งให้มาก
1050
01:02:46,840 --> 01:02:51,200
เพื่อให้รับรู้พลังของดิน น้ำ ลม ไฟ
1051
01:02:52,120 --> 01:02:53,400
[หมอตาบอด] ถ้าใจว่าง
1052
01:02:54,360 --> 01:02:56,520
พวกเอ็งก็จะเห็นตัวเลขเอง
1053
01:02:59,800 --> 01:03:00,880
โอ๊ย
1054
01:03:01,560 --> 01:03:03,680
อยู่ๆ มันจะไปนิมิตเห็นเลขได้เยี่ยงไร
1055
01:03:03,760 --> 01:03:05,480
[อ่ำ] ลุงเองก็ตาบอด
1056
01:03:05,560 --> 01:03:07,320
จะมาสอนให้คนตาดีเห็นเลข
1057
01:03:08,560 --> 01:03:09,840
ข้าไม่เชื่อแล้วคนหนึ่ง
1058
01:03:09,920 --> 01:03:11,920
[ดนตรีตึงเครียด]
1059
01:03:28,280 --> 01:03:30,080
เอ็งมีผมหงอกก่อนวัย
1060
01:03:30,760 --> 01:03:33,240
มักท้องผูก ร้อนใน
1061
01:03:34,040 --> 01:03:35,160
หิวบ่อย
1062
01:03:35,680 --> 01:03:37,280
และขี้ร้อนใช่หรือไม่
1063
01:03:39,600 --> 01:03:40,680
ใคร
1064
01:03:41,480 --> 01:03:42,800
ใครเป็นคนบอกลุง
1065
01:03:44,920 --> 01:03:46,040
เอ็งรึ ไอ้แก้ว
1066
01:03:46,600 --> 01:03:47,560
ข้าไม่ได้บอก
1067
01:03:48,280 --> 01:03:49,600
ไอ้ชม เอ็งรึ
1068
01:03:49,680 --> 01:03:51,240
เปล่าๆ ข้าไม่ได้บอก
1069
01:03:54,720 --> 01:03:56,880
ก็แค่เดาสุ่ม แล้วบังเอิญถูก
1070
01:03:57,640 --> 01:03:59,360
เก่งจริงลุงทายเพื่อนข้าด้วยสิ
1071
01:04:05,200 --> 01:04:06,320
เฮ้ย อะไร
1072
01:04:08,000 --> 01:04:09,160
อ้าว
1073
01:04:09,240 --> 01:04:10,280
ลองจับเลยลุง
1074
01:04:16,520 --> 01:04:18,080
เอ็งเป็นคนใจเย็น
1075
01:04:18,920 --> 01:04:20,680
น้ำเสียงไพเราะกังวาน
1076
01:04:20,760 --> 01:04:22,960
แต่มักจะไอมีเสมหะ
1077
01:04:23,920 --> 01:04:24,760
มีน้ำมูก
1078
01:04:25,800 --> 01:04:26,800
[เสียงสุขกระแอมดัง]
1079
01:04:28,200 --> 01:04:29,960
ถูกทุกประการเลยจ้ะขอรับลุง
1080
01:04:30,040 --> 01:04:32,320
[ดนตรีเครียด]
1081
01:04:35,440 --> 01:04:36,440
[เสียงอ่ำเรียกเพื่อนเบาๆ ]
1082
01:04:37,440 --> 01:04:39,400
[เสียงอ่ำพูดเบาๆ ฟังไม่ได้ศัพท์]
1083
01:04:42,120 --> 01:04:43,880
[เสียงร้องหงุดหงิด]
1084
01:04:43,960 --> 01:04:45,600
ไอ้พุ่ม มาลอง เร็วๆ
1085
01:04:57,480 --> 01:04:59,640
ขี้กลัว ขี้วิตก
1086
01:05:00,360 --> 01:05:01,720
นอนหลับยาก
1087
01:05:01,800 --> 01:05:04,320
เวลาหลับก็ฝันไปต่างๆ นานา
1088
01:05:05,560 --> 01:05:07,440
มักท้องอืดท้องเฟ้อ
1089
01:05:07,960 --> 01:05:09,360
วิงเวียนศีรษะ
1090
01:05:11,400 --> 01:05:12,760
จริงรึ
1091
01:05:12,840 --> 01:05:13,960
จริงหมดเลยจ้ะ
1092
01:05:14,800 --> 01:05:15,800
เฮ้ย
1093
01:05:16,280 --> 01:05:17,880
- [พุ่ม] เฮ้ย
- ไอ้อ่ำ
1094
01:05:18,840 --> 01:05:20,600
เอ็งเลิกสงสัยในตัวลุงเขาได้รึยัง
1095
01:05:21,840 --> 01:05:24,200
คนตาดีก็ไม่ได้แปลว่าเห็นไปเสียทุกอย่าง
1096
01:05:24,280 --> 01:05:27,480
คนตาบอด ก็ไม่ได้แปลว่า
บอดไปเสียทุกอย่างเหมือนกัน
1097
01:05:27,560 --> 01:05:29,600
[ดนตรีซาบซึ้ง]
1098
01:05:30,200 --> 01:05:31,440
ที่ข้าสงสัย
1099
01:05:32,000 --> 01:05:33,880
ข้าไม่ได้ต้องการจะดูหมิ่นอันใดดอก
1100
01:05:34,960 --> 01:05:37,240
ข้าแค่ต้องการมั่นใจในตัวผู้สอนเท่านั้น
1101
01:05:40,400 --> 01:05:41,680
ลุง
1102
01:05:45,120 --> 01:05:46,680
ขอโทษที่ฉันเสียมารยาท
1103
01:05:47,240 --> 01:05:48,720
ถึงลุงจะไม่ให้เรียกว่าครู
1104
01:05:48,800 --> 01:05:50,640
แต่ฉันขอนับถือลุงเป็นครู
1105
01:05:51,200 --> 01:05:53,000
ลุงถ่ายทอดวิชานี้ให้ฉันเถอะ
1106
01:05:53,080 --> 01:05:54,400
ฉันอยากเก่งแบบลุง
1107
01:06:00,720 --> 01:06:02,920
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
1108
01:06:03,760 --> 01:06:05,000
[พุ่ม] สอนฉันด้วยจ้ะลุง
1109
01:06:05,080 --> 01:06:07,200
- สอนฉันด้วยจ้ะ
- ฉันอยากเป็นวิชาแบบลุงจ้ะ
1110
01:06:07,280 --> 01:06:09,160
- [เจิด] ลุงช่วยสอนฉันด้วยนะจ๊ะ
- ฉันด้วยจ้ะ
1111
01:06:09,960 --> 01:06:10,960
[เจิด] นะ
1112
01:06:22,440 --> 01:06:25,640
ในที่สุด การเรียนการสอนสุดท้ายก็มาถึง
1113
01:06:26,200 --> 01:06:28,280
ข้าจะได้ตั้งยาและลงมือรักษาเองแล้ว
1114
01:06:28,360 --> 01:06:30,320
เธอจะได้เป็นหมอแล้วจริงๆ เหรอเนี่ย
1115
01:06:30,400 --> 01:06:32,600
[ดนตรีตื่นเต้น]
1116
01:06:34,840 --> 01:06:36,160
[ทองอ้น] ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ
1117
01:06:36,240 --> 01:06:38,240
[ขึ้นเสียง] ถ้ารู้ว่าสังขารตัวเองไม่ดี
แล้วมาสอนทำไม
1118
01:06:38,320 --> 01:06:40,480
[พระองค์ชาย] แม้นออกเรือนไป
กับหมอทองแท้เถิดนะ
1119
01:06:40,960 --> 01:06:42,320
ฉันจะได้เบาใจ
1120
01:06:44,880 --> 01:06:47,680
[ทองอ้น] ช่วงนี้ชีวิตข้ามีความสุข
แม้แต่เอ็งยังอารมณ์ดี
1121
01:06:47,760 --> 01:06:49,560
ข้าเลยอยากกลับมาบ้านทุกวันเลย
1122
01:06:50,360 --> 01:06:53,080
[เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม"
โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์]
114929