All language subtitles for Royal Doctor_S01E15_Episode 15.Thai (CC)
Albanian
Amharic
Arabic
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:16,040 --> 00:00:18,040
[เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil Tan]
2
00:02:05,720 --> 00:02:07,120
เอ็งต้องการอะไร ไอ้ทัด
3
00:02:07,200 --> 00:02:08,720
ข้าจะมาทวงตำแหน่งของข้าคืน
4
00:02:08,800 --> 00:02:10,639
ข้าจะต้องกลับได้เข้าไปเป็นหมอหลวง
5
00:02:12,000 --> 00:02:12,840
ในข้าวมียาพิษ
6
00:02:12,920 --> 00:02:14,040
[หมอนพ] มันจะฆ่านักเรียนหมอให้หมด
7
00:02:14,120 --> 00:02:16,160
จะได้ไม่มีหมอรุ่นต่อไป
8
00:02:16,240 --> 00:02:19,280
ปีนี้ไข้หัวลมมีความรุนแรงมากนัก
9
00:02:19,360 --> 00:02:21,760
[ข้าราชการ] ขอให้ทุกคนระวังตัวกันให้จงดี
10
00:02:21,840 --> 00:02:24,000
[ทองอ้น] ตำราบอกว่ามันคือหวัดกินปอด
11
00:02:24,080 --> 00:02:25,800
ทำให้ไอเรื้อรังรุนแรง
12
00:02:25,880 --> 00:02:28,320
[บัว] สงสัยจะเป็นโคโรนาไวรัสจริงๆ ด้วย
13
00:02:29,040 --> 00:02:30,840
[ทองอ้น] ข้าว่าพาผู้ไข้ไปรักษาเถอะ
14
00:02:30,920 --> 00:02:33,400
ช่วยไปดูพวกนั้นที เป็นไข้กันหมดทุกคนเลยจ้ะ
15
00:02:33,480 --> 00:02:34,640
[เสียงไอดังแว่ว]
16
00:02:34,720 --> 00:02:36,560
[เสียงไอและเสียงหายใจไม่สะดวก]
17
00:02:39,720 --> 00:02:42,040
[ดนตรีผ่อนคลาย]
18
00:02:45,840 --> 00:02:46,960
[บุญ] เหนื่อยไหมจ๊ะแม่บัว
19
00:02:48,320 --> 00:02:51,960
ไม่เลย งานเบาๆ ช่วยทองอ้นก็สนุกดี
20
00:03:02,200 --> 00:03:03,720
[เสียงร้องตกใจและเสียงทองอินหัวเราะ]
21
00:03:06,600 --> 00:03:07,560
ไอ้ทองอิน
22
00:03:08,360 --> 00:03:09,600
เอ็งมาตั้งแต่เมื่อใด
23
00:03:09,680 --> 00:03:11,720
ฉันเข้ามาตั้งนานแล้ว
24
00:03:11,800 --> 00:03:14,520
อาทองอ้นนั่นแหละ นอนเหม่อกระไร
25
00:03:15,520 --> 00:03:16,640
ข้าไม่ได้เหม่อ
26
00:03:18,280 --> 00:03:19,600
เอ็งนั่นแหละทำไมยังไม่นอน
27
00:03:20,200 --> 00:03:22,720
พ่อยังไม่กลับ ฉันนอนไม่หลับ
28
00:03:22,800 --> 00:03:26,120
ย่าเทียบรอจนหลับไปแล้ว ฉันเลยมาหาอา
29
00:03:26,200 --> 00:03:28,200
นอนไม่หลับเลยคิดถึงข้า
30
00:03:28,280 --> 00:03:30,840
แต่ตอนเอ็งอยู่กับย่าเทียบ เอ็งเถียงข้าฉอดๆ
31
00:03:30,920 --> 00:03:32,040
อ้าว
32
00:03:32,640 --> 00:03:34,840
ฉันกลัวอาเหงาน่ะสิ
33
00:03:34,920 --> 00:03:36,960
ถ้าฉันไม่เถียงสักวัน
34
00:03:37,040 --> 00:03:38,560
อาจะนอนหลับรึ
35
00:03:38,640 --> 00:03:40,360
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
36
00:03:40,440 --> 00:03:41,640
ได้
37
00:03:41,720 --> 00:03:43,080
ข้าจะเล่านิทานให้เอ็งฟัง
38
00:03:43,160 --> 00:03:44,400
มานี่
39
00:03:44,480 --> 00:03:45,560
[เสียงออกแรงอุ้ม]
40
00:03:46,440 --> 00:03:47,640
แต่ก่อนจะเล่า
41
00:03:47,720 --> 00:03:49,320
เช็ดหน้าเอ็งก่อน
42
00:03:50,800 --> 00:03:52,480
ใครทาหน้าให้เอ็งเนี่ยหา
43
00:03:54,120 --> 00:03:56,360
อือ นอน
44
00:03:56,440 --> 00:03:57,640
[เสียงออกแรง]
45
00:04:02,920 --> 00:04:04,720
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
46
00:04:05,280 --> 00:04:08,800
มีครอบครัวครอบครัวหนึ่ง ชื่อว่าศรีธนญชัย
47
00:04:09,480 --> 00:04:12,280
ชื่อเหมือนในชีวิตจริงหรือเปล่า
48
00:04:12,360 --> 00:04:13,920
ก็ชื่อเหมือนเอ็งนั่นแหละ
49
00:04:14,400 --> 00:04:18,000
วันหนึ่ง พ่อแม่ของศรีธนญชัยจะไปที่ตลาด
50
00:04:18,079 --> 00:04:20,040
ซื้อกับข้าวปลามาให้กิน
51
00:04:20,120 --> 00:04:22,840
ก็เลยฝากฝังไว้กับศรีธนญชัยว่า
52
00:04:27,160 --> 00:04:29,160
[ดนตรีตึงเครียด]
53
00:04:34,520 --> 00:04:36,200
ยาห้ารากขอรับ
54
00:04:48,440 --> 00:04:50,240
ยาเขียวหอมขอรับ
55
00:05:05,680 --> 00:05:07,600
ยาจันทลีลาขอรับ
56
00:05:37,200 --> 00:05:38,400
ยาขอรับ
57
00:05:38,480 --> 00:05:40,560
[เสียงไอสำลัก]
58
00:05:40,640 --> 00:05:43,200
[เสียงไอดังต่อเนื่อง]
59
00:05:43,280 --> 00:05:45,560
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
60
00:06:09,960 --> 00:06:11,040
[ดนตรีหยุด]
61
00:06:12,840 --> 00:06:13,800
ทองแท้
62
00:06:15,280 --> 00:06:16,600
กลับไปพักที่เรือน
63
00:06:16,680 --> 00:06:19,440
อดนอนมาสองวันแล้ว ประเดี๋ยวจะล้มป่วยเอา
64
00:06:19,520 --> 00:06:21,640
ฉันไม่เป็นอันใดจ้ะพ่อ
65
00:06:21,720 --> 00:06:23,080
ให้ฉันอยู่ช่วยพ่อเถิด
66
00:06:23,160 --> 00:06:24,560
กลับไปบอกแม่
67
00:06:25,040 --> 00:06:27,400
ว่าพ่อคงต้องอยู่ดูแลเจ้าจอมอีกหลายวัน
68
00:06:27,480 --> 00:06:28,920
แม่จะได้ไม่เป็นห่วง
69
00:06:29,520 --> 00:06:31,560
[ดนตรีตึงเครียด]
70
00:06:32,520 --> 00:06:33,560
จ้ะพ่อ
71
00:06:48,720 --> 00:06:51,320
[ผู้หญิง] ช่วยด้วย ช่วยด้วยจ้ะ
72
00:06:51,400 --> 00:06:53,160
แถวนี้มีหมอหรือไม่
73
00:06:54,200 --> 00:06:55,600
ช่วยด้วยจ้ะ
74
00:06:56,720 --> 00:06:57,960
ช่วยด้วยจ้ะ
75
00:06:58,040 --> 00:06:59,920
ข้าเองจ้ะ ข้าเองจ้ะ
76
00:07:00,000 --> 00:07:01,160
ข้าเป็นหมอ
77
00:07:01,760 --> 00:07:03,000
มีใครเป็นอันใดรึ
78
00:07:03,080 --> 00:07:04,280
เจ้าเป็นหมอรึ
79
00:07:04,360 --> 00:07:05,440
ใช่จ้ะ
80
00:07:05,520 --> 00:07:07,400
ช่วยไปดูคนที่หมู่บ้านฉันทีจ้ะ
81
00:07:08,240 --> 00:07:09,440
เร่งนำไป
82
00:07:10,000 --> 00:07:10,920
มาจ้ะ
83
00:07:11,000 --> 00:07:13,680
[ดนตรีตื่นเต้น]
84
00:07:13,760 --> 00:07:17,360
[ผู้ชาย] ลูกเอ๊ย
[เสียงหลายคนไอพร้อมกัน]
85
00:07:17,440 --> 00:07:20,160
[เสียงไอปนเสียงสำรอก]
[ผู้ชาย] ใจเย็นลูก ใจเย็นลูก
86
00:07:20,240 --> 00:07:22,320
[เสียงไอดังต่อเนื่อง]
87
00:07:23,680 --> 00:07:24,720
[ผู้ชาย] ลูกต้องหาย
88
00:07:35,800 --> 00:07:37,840
[ดนตรีระทึก]
89
00:07:39,200 --> 00:07:41,320
อ้าปากจ้ะ แลบลิ้น
90
00:07:44,440 --> 00:07:46,520
[เสียงไอสำลักดังต่อเนื่อง]
91
00:08:05,160 --> 00:08:06,280
[เสียงพูดคุย]
92
00:08:29,320 --> 00:08:31,360
[ดนตรียิ่งใหญ่]
93
00:08:44,080 --> 00:08:45,280
กำลังร้อนเลยจ้ะ
94
00:08:54,920 --> 00:08:56,440
คุณพระคุณเจ้า
95
00:08:56,520 --> 00:08:59,160
ขอให้ช่วยคุ้มครองครอบครัวของอิฉัน
96
00:08:59,240 --> 00:09:01,680
พ่อหมอทองคำ พ่อทองแท้
97
00:09:01,760 --> 00:09:03,040
และพ่อทองอิน
98
00:09:03,120 --> 00:09:04,920
ให้ปราศจากโรคภัย
99
00:09:05,000 --> 00:09:07,920
โรคร้ายใดๆ ไม่มากล้ำกรายด้วยเถิดเจ้าค่ะ
100
00:09:08,000 --> 00:09:09,560
สาธุ
101
00:09:09,640 --> 00:09:11,800
ขอให้ทุกคนในครอบครัว
102
00:09:11,880 --> 00:09:14,480
รวมถึงชาวบ้านชาวเมืองทุกคน
103
00:09:14,560 --> 00:09:16,920
ปลอดภัยจากโรคด้วยเถิดเจ้าค่ะ
104
00:09:18,040 --> 00:09:19,320
แม่พิกุล
105
00:09:20,400 --> 00:09:23,520
ทำไมเอ็งต้องมาพิษฐานเหนือข้าด้วย
106
00:09:24,080 --> 00:09:25,680
เปล่านะเจ้าคะคุณพี่
107
00:09:25,760 --> 00:09:27,560
ก็แค่พิษฐานตามที่ใจคิด
108
00:09:27,640 --> 00:09:29,480
ไม่ได้จะให้เหนือใครเสียหน่อย
109
00:09:29,560 --> 00:09:31,160
ก็เห็นอยู่ชัดๆ
110
00:09:31,240 --> 00:09:33,120
ข้าเนี่ยพิษฐานเพื่อครอบครัว
111
00:09:33,200 --> 00:09:37,080
เอ็งนี่พิษฐานยาว ขอไปถึงชาวบ้านชาวเมือง
112
00:09:37,160 --> 00:09:38,960
อย่างนี้มันข่มกันนะ
113
00:09:40,160 --> 00:09:41,520
คุณพี่เจ้าคะ
114
00:09:42,160 --> 00:09:44,280
ต่อหน้าพระนะเจ้าคะ
[เอฟเฟกต์เสียงระฆัง]
115
00:09:44,360 --> 00:09:46,760
[ดนตรีเบาสมอง]
116
00:09:53,280 --> 00:09:55,520
- ขอบใจมากนะจ๊ะหมอ
- ขอบใจนะจ๊ะหมอ
117
00:09:56,200 --> 00:10:00,160
ถ้าเราไม่ได้เจอหมอเนี่ย
พวกเราคงอาการหนักกระมัง
118
00:10:00,960 --> 00:10:03,320
[ผู้ชาย 1] พวกเรานี่
เป็นหนี้บุญคุณหมอจริงๆ นะจ๊ะ
119
00:10:03,880 --> 00:10:06,640
พวกเราน่ะ ต้องขอบใจหมอจริงๆ จ้ะ
120
00:10:06,720 --> 00:10:08,760
[ดนตรีซึ้งอบอุ่น]
121
00:10:08,840 --> 00:10:11,040
[ผู้ชาย 2] ถ้าไม่ได้หมอนี่พวกเราแย่แน่
122
00:10:11,120 --> 00:10:12,360
ไม่เป็นไรจ้ะ
123
00:10:12,920 --> 00:10:15,080
ข้าจะกลับบ้านไปเอาตัวยามาเพิ่ม
124
00:10:15,160 --> 00:10:16,800
วันพรุ่งข้าจะกลับมาใหม่
125
00:10:16,880 --> 00:10:17,960
[ชาวบ้านทำเสียงพอใจ]
126
00:10:30,800 --> 00:10:32,840
[ดนตรีไม่ชอบมาพากล]
127
00:10:38,360 --> 00:10:39,360
[เสียงล้มกระแทก]
128
00:10:39,440 --> 00:10:41,200
- หมอ
- หมอๆ
129
00:10:42,080 --> 00:10:43,640
[ชาวบ้าน] หมอๆ
130
00:10:43,720 --> 00:10:45,240
- หมอ
- [ผู้ชาย 1] หมอเป็นอะไรหรือเปล่า
131
00:10:45,320 --> 00:10:47,160
- [ผู้หญิง] เฮ้ย หมอเป็นอะไร
- [ผู้ชาย 2] หมอตายแล้วทำไงล่ะ
132
00:10:47,240 --> 00:10:49,200
หมอ หมอจ๊ะหมอ
133
00:10:49,280 --> 00:10:50,320
- หมอ
- ฟื้นเร็ว
134
00:10:55,760 --> 00:10:57,080
หมอทองคำ
135
00:10:58,960 --> 00:11:00,480
ท่านเจ้ากรมหมอหลวง
136
00:11:00,560 --> 00:11:03,760
มีรับสั่งให้เข้าเฝ้าประเดี๋ยวนี้
137
00:11:04,520 --> 00:11:06,560
มีเรื่องร้อนอันใดแจ้งหรือไม่ขอรับ
138
00:11:06,640 --> 00:11:09,160
[ดนตรีตึงเครียด]
139
00:11:31,000 --> 00:11:32,080
คุณพี่
140
00:11:32,160 --> 00:11:33,640
กลับมาแล้ว
141
00:11:34,280 --> 00:11:35,840
เหนื่อยไหมเจ้าคะ
142
00:11:38,720 --> 00:11:40,600
มีเรื่องอันใดรึพ่อ
143
00:11:40,680 --> 00:11:42,840
[ดนตรีหม่นหมอง]
144
00:11:58,360 --> 00:12:00,440
มีเรื่องร้อนอันใดแจ้งหรือไม่ขอรับ
145
00:12:01,960 --> 00:12:04,840
เจ้าจอมแหวนน่ะ ท่านสิ้นเสียแล้ว
146
00:12:18,800 --> 00:12:20,360
[ดนตรีหยุด]
147
00:12:21,440 --> 00:12:22,560
ปู่จ๊ะ
148
00:12:25,320 --> 00:12:27,520
ปู่เหนื่อยมากใช่ไหมจ๊ะ
149
00:12:28,400 --> 00:12:30,840
เดี๋ยวฉันจะนวดให้
150
00:12:32,240 --> 00:12:35,000
หรือปู่อยากให้ฉันทำอันใด
151
00:12:41,320 --> 00:12:42,920
กอดปู่หน่อยได้ไหมลูก
152
00:12:43,000 --> 00:12:45,040
[ดนตรีเศร้า]
153
00:13:08,160 --> 00:13:09,400
พ่อทองแท้ล่ะ
154
00:13:12,120 --> 00:13:14,440
ทองแท้ไม่ได้กลับมาด้วยเหรอเจ้าคะ
155
00:13:16,080 --> 00:13:18,280
ทองแท้กลับมาเมื่อสองวันที่แล้ว
156
00:13:19,160 --> 00:13:20,960
ลูกอิฉันหายไปไหน
157
00:13:21,440 --> 00:13:23,240
[ดนตรีตื่นเต้น]
158
00:13:30,320 --> 00:13:32,920
พี่ทองแท้หายไป หายไปไหน
159
00:13:33,000 --> 00:13:34,120
ข้าก็ไม่รู้
160
00:13:34,680 --> 00:13:36,800
ไม่รู้แล้วจะไปตามหาที่ไหนล่ะ
161
00:13:37,360 --> 00:13:39,520
พี่ข้ากลับจากวังที่ไปรักษาเจ้าจอม
162
00:13:39,600 --> 00:13:41,360
ข้าจะไปตามทางที่พี่เขากลับ
163
00:13:41,920 --> 00:13:44,640
เอ่อ หรือว่าจะเกิดอุบัติเหตุเหรอ
164
00:13:44,720 --> 00:13:45,920
ไม่
165
00:13:46,000 --> 00:13:47,480
พี่ข้าต้องไม่เป็นอะไร
166
00:13:49,480 --> 00:13:50,440
เดี๋ยว
167
00:13:50,520 --> 00:13:51,840
ฉันไปด้วย
168
00:13:51,920 --> 00:13:53,760
เราไปตามหาพี่ทองแท้ด้วยกัน
169
00:14:05,240 --> 00:14:07,360
[เทียบ] คุณพี่ คุณพี่เจ้าคะ
170
00:14:07,440 --> 00:14:09,160
นี่คุณพี่ยังจะไปอีกหรือเจ้าคะ
171
00:14:09,240 --> 00:14:11,320
พ่อทองแท้ก็ยังไม่ได้กลับมานะ
172
00:14:12,440 --> 00:14:14,160
เจ้าทองอ้นไปตามหาแล้ว
173
00:14:15,160 --> 00:14:17,120
แต่คุณพี่เพิ่งจะกลับมานะเจ้าคะ
174
00:14:18,720 --> 00:14:21,000
ข้ากลับมาเพื่อที่จะมาแจ้งข่าว
175
00:14:21,080 --> 00:14:23,600
ว่าข้าต้องเข้าเฝ้าเสด็จเจ้ากรมหมอ
176
00:14:25,280 --> 00:14:27,160
คุณพี่จะมีความผิดหรือเจ้าคะ
177
00:14:27,240 --> 00:14:29,520
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
178
00:14:54,560 --> 00:14:57,360
กระผมพร้อมแล้วขอรับ ท่านเจ้าคุณอาจารย์
179
00:14:59,240 --> 00:15:00,920
ท่านจงเร่งไปเข้าเฝ้าเถอะ
180
00:15:01,400 --> 00:15:03,280
ข้าจะรอฟังข่าวอยู่ทางนี้
181
00:15:03,360 --> 00:15:05,560
[ดนตรีตื่นเต้น]
182
00:15:47,560 --> 00:15:48,920
ใต้ฝ่าพระบาท
183
00:15:50,040 --> 00:15:51,400
เกล้ากระหม่อม
184
00:15:51,480 --> 00:15:55,440
พร้อมรับโทษทัณฑ์ในความผิดครั้งนี้แล้ว
พระพุทธเจ้าข้า
185
00:15:57,960 --> 00:16:01,320
หมอทองคำ ทำผิดด้วยเรื่องอันใด
186
00:16:03,840 --> 00:16:08,960
เกล้ากระหม่อมไม่สามารถ
รักษาชีวิตเจ้าจอมเอาไว้ได้ ใต้ฝ่าพระบาท
187
00:16:10,720 --> 00:16:11,840
[เสียงถอนหายใจ]
188
00:16:13,400 --> 00:16:14,800
โรคห่า
189
00:16:15,440 --> 00:16:17,680
เป็นสิ่งที่ควบคุมได้ยาก
190
00:16:18,800 --> 00:16:20,240
[เจ้ากรมหมอหลวง] เราเป็นหมอ
191
00:16:20,320 --> 00:16:23,640
ทำได้แค่ยับยั้งการระบาดให้ดีที่สุด
192
00:16:23,720 --> 00:16:25,600
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
193
00:16:25,680 --> 00:16:27,640
แต่เราต้องรู้
194
00:16:27,720 --> 00:16:31,560
สิ่งที่เราสู้อยู่ ไม่ใช่อำนาจในมือคน
195
00:16:32,160 --> 00:16:34,520
[เจ้ากรมหมอหลวง] แต่มันคือ
อำนาจของธรรมชาติ
196
00:16:35,240 --> 00:16:40,120
อย่าเอาความผิดหวัง
ความเสียใจ มาทำร้ายตัวเอง
197
00:16:40,680 --> 00:16:42,360
[เจ้ากรมหมอหลวง] จงเข้มแข็ง
198
00:16:42,440 --> 00:16:45,960
และยึดมั่นในสิ่งที่กระทำเถิด
199
00:16:49,160 --> 00:16:53,240
เป็นพระกรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดมิได้
พระพุทธเจ้าข้า
200
00:17:12,079 --> 00:17:13,200
[ดนตรีหยุด]
201
00:17:20,040 --> 00:17:23,160
พี่ เห็นหมอหนุ่ม สูงๆ ประมาณนี้ไหมจ๊ะ
202
00:17:26,599 --> 00:17:27,640
ขอบใจจ้ะ
203
00:17:27,720 --> 00:17:29,920
[ดนตรีไม่ชอบมาพากล]
204
00:17:33,840 --> 00:17:35,520
เอ๊ย ป้าจ๊ะ
205
00:17:36,120 --> 00:17:39,320
เห็นผู้ชายผิวขาวๆ หน้าตาละมุนๆ ไหมจ๊ะ
206
00:17:40,160 --> 00:17:41,320
ไม่เห็นจ้ะ
207
00:17:44,040 --> 00:17:45,160
ไปทางนู้นบัว
208
00:18:00,680 --> 00:18:02,720
นี่ก็หาจนทั่วแล้ว
209
00:18:02,800 --> 00:18:04,800
ไม่มีใครเจอพี่ทองแท้เลย
210
00:18:04,880 --> 00:18:06,600
เราจะหาที่ไหนอีกล่ะเนี่ย
211
00:18:09,960 --> 00:18:11,640
[ผู้ชาย] มีใครรู้จักชายผู้นี้ไหม
212
00:18:12,760 --> 00:18:15,600
มีคนพบศพเขาสิ้นลม อยู่ที่ท้ายหมู่บ้าน
213
00:18:16,240 --> 00:18:17,720
มีใครรู้จักไหม
214
00:18:20,040 --> 00:18:20,880
ทองอ้น
215
00:18:20,960 --> 00:18:22,960
[ดนตรีระทึก]
216
00:18:29,000 --> 00:18:30,160
[ผู้ชาย] เอ็งรู้จักเขารึ
217
00:18:50,440 --> 00:18:51,720
[เสียงบัวถอนหายใจ]
218
00:18:52,200 --> 00:18:53,280
ไม่ใช่พี่ข้า
219
00:18:54,560 --> 00:18:56,120
ไม่ใช่พี่ทองแท้
220
00:19:02,720 --> 00:19:05,920
ถ้าพี่ทองแท้เป็นอะไรไป ข้าจะทำเยี่ยงไร
221
00:19:06,000 --> 00:19:08,200
[ดนตรีหม่นหมอง]
222
00:19:11,040 --> 00:19:12,440
ไหนเธอบอกว่า
223
00:19:13,400 --> 00:19:15,240
พี่ทองแท้ต้องไม่เป็นอะไร
224
00:19:15,320 --> 00:19:17,200
ทำไมถึงคิดลบอย่างนี้ล่ะ
225
00:19:17,920 --> 00:19:20,560
ปกติพี่ข้าไม่ใช่คนที่จะหายไปเยี่ยงนี้
226
00:19:21,440 --> 00:19:24,360
พี่ทองแท้อาจจะแวะหาเพื่อนก็ได้นะ
227
00:19:27,640 --> 00:19:31,520
พี่ข้าไม่เคยทำอันใด ที่ทำให้คนอื่นต้องเป็นกังวล
228
00:19:32,280 --> 00:19:34,680
ต้องเกิดอะไรขึ้นกับพี่ข้าแน่ๆ
229
00:19:39,080 --> 00:19:41,240
[ทองแท้] ทองอ้น แม่บัว
230
00:19:46,880 --> 00:19:48,080
พี่ทองแท้
231
00:19:49,040 --> 00:19:51,680
พี่ทองแท้ พี่หายไปไหนมา
232
00:19:52,320 --> 00:19:54,800
ข้าตามหาพี่เสียทั่ว กลัวว่าพี่จะเป็นอะไร
233
00:19:54,880 --> 00:19:57,120
พี่ไม่เป็นไรใช่ไหม บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า
234
00:19:57,200 --> 00:19:58,680
- เจ็บไข้หรือเปล่าพี่
- ทองอ้น
235
00:19:58,760 --> 00:19:59,680
- ทองอ้น
- [ทองอ้น] หา
236
00:19:59,760 --> 00:20:02,000
[ดนตรีซึ้ง]
237
00:20:02,720 --> 00:20:04,240
นี่เอ็งร้องไห้รึ
238
00:20:09,000 --> 00:20:10,120
[เสียงสูดจมูก]
239
00:20:11,160 --> 00:20:12,880
อายุตั้งเท่าไรแล้ว
240
00:20:13,440 --> 00:20:15,080
ร้องไห้เป็นเด็กไปได้
241
00:20:28,080 --> 00:20:30,840
ทองอ้นเป็นห่วงพี่ทองแท้มากเลยนะคะ
242
00:20:31,920 --> 00:20:33,640
ข้าไม่เป็นอะไรมากดอก
243
00:20:34,200 --> 00:20:36,760
แล้วพี่หายไปไหนมา ทำไมพี่ถึงไม่กลับบ้าน
244
00:20:36,840 --> 00:20:37,840
[บัว] อือ
245
00:20:41,520 --> 00:20:43,400
[เสียงชาวบ้านพึมพำ]
246
00:20:43,480 --> 00:20:45,400
- หมอเป็นยังไงบ้าง
- เออใช่
247
00:20:45,480 --> 00:20:46,680
- เอาไงดีเนี่ย
- ทำไงดีล่ะ
248
00:20:49,520 --> 00:20:50,560
[ผู้หญิง 1] ลืมตาแล้ว
249
00:20:50,640 --> 00:20:53,720
หมอฟื้นแล้ว
[เสียงชาวบ้านหัวเราะโล่งอก]
250
00:20:53,800 --> 00:20:55,480
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
251
00:20:56,840 --> 00:20:58,280
[ผู้หญิง 1] เอ้า เร็ว
252
00:20:58,360 --> 00:21:01,240
- ช่วย ช่วยหมอด้วย
- [ผู้ชาย 1] นี่จ้ะหมอ ค่อยๆ จ้ะหมอ
253
00:21:02,360 --> 00:21:03,720
ค่อยๆ ลุกนะจ๊ะหมอ
254
00:21:05,360 --> 00:21:07,560
นี่จ้ะหมอ ยาที่หมอให้ข้า
255
00:21:07,640 --> 00:21:08,960
หมอกินเร็ว
256
00:21:09,040 --> 00:21:10,440
[ผู้ชาย 2] กินยาของข้าด้วยหมอ
257
00:21:10,520 --> 00:21:12,320
ข้ามียาแก้วิงเวียน
258
00:21:12,400 --> 00:21:13,760
ของข้ายาแก้ไข้
259
00:21:13,840 --> 00:21:16,480
เฮ้ย ให้กินเยอะขนาดนี้ได้เหรอวะ
260
00:21:16,560 --> 00:21:17,920
ข้าไม่รู้
261
00:21:18,000 --> 00:21:20,520
แต่ต้องช่วยหมอ หมอจะตายไม่ได้
262
00:21:20,600 --> 00:21:21,760
[ผู้หญิง 2] ใช่ๆ
263
00:21:21,840 --> 00:21:24,080
หมอดีขึ้นไหมจ๊ะ หมอหิวข้าวไหม
264
00:21:27,240 --> 00:21:29,320
ข้าว่าดีขึ้นแล้ว ดีแล้วๆ
265
00:21:29,400 --> 00:21:32,600
- พัดเร็ว พัดๆ ช่วยพัดให้หมอหน่อย
- [ผู้หญิง 3] จ้ะๆ
266
00:21:32,680 --> 00:21:34,680
[ดนตรีซาบซึ้ง]
267
00:21:36,240 --> 00:21:37,680
ยังจะมายิ้มได้อีก
268
00:21:41,080 --> 00:21:44,440
ข้าไม่คิดเลยว่าเป็นหมอ
จะต้องมานอนให้ผู้ไข้รักษาเนี่ย
269
00:21:47,040 --> 00:21:49,840
แค่น้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ที่ข้าได้รับจากพวกเขา
270
00:21:50,960 --> 00:21:53,080
ก็ทำให้ข้ามีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
271
00:21:53,880 --> 00:21:56,120
[ดนตรีสดใส]
272
00:21:57,320 --> 00:21:59,800
ก็เพราะว่าพี่ทองแท้ช่วยเหลือทุกคน
273
00:21:59,880 --> 00:22:01,560
พี่ก็ควรได้รับสิ่งนั้นแล้วค่ะ
274
00:22:03,760 --> 00:22:05,160
แล้วพี่ป่วยเป็นอะไรรึ
275
00:22:05,240 --> 00:22:06,240
[บัว] อือ
276
00:22:07,080 --> 00:22:10,240
ข้าแค่เป็นลมหน้ามืด ข้าพักผ่อนน้อย
277
00:22:11,360 --> 00:22:12,960
ถ้างั้นพี่เร่งกลับบ้านเถิด
278
00:22:13,040 --> 00:22:15,080
ป่านนี้แม่พี่ก็คงเป็นลมอยู่เช่นกัน
279
00:22:18,520 --> 00:22:20,200
ไป ไปเร็วพี่
280
00:22:21,920 --> 00:22:24,160
[ดนตรีหยุด]
281
00:22:26,560 --> 00:22:28,400
เจ้าจอมแหวนสิ้นลมแล้วรึ
282
00:22:28,480 --> 00:22:30,560
[ดนตรีเศร้า]
283
00:22:33,160 --> 00:22:35,160
ไข้ครานี้รุนแรงนัก
284
00:22:35,960 --> 00:22:38,720
ชาวบ้านล้มเจ็บล้มตายกันไม่หยุด
285
00:22:44,240 --> 00:22:45,640
ความตาย
286
00:22:47,360 --> 00:22:49,400
ไม่มีใครรู้ว่าจะมาเมื่อใด
287
00:22:50,920 --> 00:22:53,640
มันเกิดขึ้นได้ทุกที่ ทุกเพลา
288
00:22:54,640 --> 00:22:56,280
[พระองค์ชาย] มาไม่ทันตั้งตัว
289
00:22:56,760 --> 00:22:59,120
ลูกถือว่าลูกโชคดีแล้ว
290
00:23:00,560 --> 00:23:03,480
ที่มีเวลาเตรียมใจกับเรื่องนี้อยู่บ่อยครั้ง
291
00:23:08,440 --> 00:23:10,400
[หม่อมต่วน] ทำไมลูกตรัสเยี่ยงนี้
292
00:23:11,600 --> 00:23:13,640
พระองค์ต้องไม่เป็นอะไร
293
00:23:18,160 --> 00:23:20,160
ลูกอยากให้แม่เข้าใจ
294
00:23:20,720 --> 00:23:23,240
ว่าการพลัดพรากจากลา
295
00:23:23,320 --> 00:23:25,000
มิใช่เรื่องไกลตัวเลย
296
00:23:27,360 --> 00:23:29,440
ถ้าวันหนึ่งมันเกิดขึ้น
297
00:23:30,560 --> 00:23:32,000
คนที่อยู่
298
00:23:32,680 --> 00:23:36,080
ก็จะต้องทำใจ รับเรื่องราวเหล่านี้ให้ได้
299
00:23:37,880 --> 00:23:41,440
ให้เข้าใจ ว่ามันเป็นสัจธรรมของโลก
300
00:23:42,120 --> 00:23:44,320
และดำเนินชีวิตต่อไป
301
00:23:44,400 --> 00:23:46,720
[ดนตรีหม่นหมอง]
302
00:23:48,520 --> 00:23:49,640
[เสียงสูดสะอื้น]
303
00:23:52,240 --> 00:23:54,800
แม่ไม่อยากให้ลูกตรัสคำเหล่านี้อีก
304
00:24:04,440 --> 00:24:05,440
แม่
305
00:24:07,520 --> 00:24:09,440
ลูกก็เหมือนกับเจ้าจอม
306
00:24:10,480 --> 00:24:12,280
ที่เกิดมา
307
00:24:12,360 --> 00:24:14,000
ก็ต้องตายเหมือนกัน
308
00:24:17,480 --> 00:24:19,240
และลูกก็อยากให้แม่เข้าใจ
309
00:24:20,440 --> 00:24:22,440
ว่าความทุกข์ของเรานั้น
310
00:24:23,160 --> 00:24:25,360
ไม่ต่างจากราษฎร
311
00:24:25,840 --> 00:24:28,120
หรือคนธรรมดาสามัญเลย
312
00:24:33,240 --> 00:24:37,680
ทำไมพระองค์ทรงคิดบั่นทอนองค์เองเยี่ยงนี้
313
00:24:39,800 --> 00:24:41,400
ไม่เลย หม่อมแม่
314
00:24:42,960 --> 00:24:45,960
การที่ลูกนึกถึงความตายอยู่ทุกชั่วขณะ
315
00:24:47,480 --> 00:24:49,480
มันทำให้ลูกรู้ว่า
316
00:24:50,120 --> 00:24:52,240
ลูกเกิดขึ้นมาเพื่อทำสิ่งใด
317
00:24:54,040 --> 00:24:57,320
ยิ่งในขณะที่บ้านเมืองเรากำลังมีโรคภัย
318
00:24:58,520 --> 00:25:00,600
เราจะนึกถึงแต่ตนเองไม่ได้
319
00:25:00,680 --> 00:25:02,800
[ดนตรีสะเทือนอารมณ์]
320
00:25:03,720 --> 00:25:05,920
ถ้าการสูญเสียครานี้
321
00:25:06,840 --> 00:25:09,280
เกิดขึ้นกับคนอ่อนแออย่างลูก
322
00:25:09,360 --> 00:25:12,200
ลูกก็ได้แต่เพียงคิดเสียดายว่า
323
00:25:13,040 --> 00:25:15,520
ลูกยังไม่ได้ทำประโยชน์อันใดเลย
324
00:25:16,640 --> 00:25:18,240
พระองค์…
325
00:25:18,320 --> 00:25:20,240
ทรงกำลังคิดทำสิ่งใด
326
00:25:24,520 --> 00:25:27,040
ลูกอยากทำประโยชน์ให้แผ่นดิน
327
00:25:28,240 --> 00:25:30,640
ก่อนที่ลูกจะไม่มีโอกาสจะได้ทำ
328
00:25:30,720 --> 00:25:32,960
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
329
00:25:37,480 --> 00:25:39,360
[ดนตรีผ่อนคลาย]
330
00:25:39,440 --> 00:25:41,040
[พิกุล] ข้าวต้มรากบัว
331
00:25:41,120 --> 00:25:43,720
แนมกับสายบัวผัด แล้วก็…
332
00:25:43,800 --> 00:25:45,560
ไข่ตุ๋นเมล็ดบัว
333
00:25:46,120 --> 00:25:49,000
ช่วยแก้อ่อนเพลียจากการพักผ่อนน้อย
334
00:25:56,320 --> 00:25:57,760
กินเยอะๆ นะลูก
335
00:25:58,240 --> 00:25:59,280
จ้ะแม่
336
00:26:09,640 --> 00:26:11,240
[เสียงตีมือ]
[เทียบ] ไอ้ทองอ้น
337
00:26:11,320 --> 00:26:12,960
พอสักที เดี๋ยวลูกข้าไม่พอกิน
338
00:26:13,040 --> 00:26:13,920
แม่
339
00:26:14,000 --> 00:26:15,840
แต่แม่ฉันเป็นคนทำนะจ๊ะ
340
00:26:15,920 --> 00:26:17,920
ก็แม่เอ็งทำให้ลูกข้ากิน
341
00:26:18,000 --> 00:26:20,080
[ดนตรีเบาสมอง]
342
00:26:22,520 --> 00:26:24,560
ป้าเทียบเห็นความดีแม่ฉันหรือยังจ๊ะ
343
00:26:25,120 --> 00:26:27,240
[ทำเสียงหมั่นไส้]
พอที
344
00:26:27,320 --> 00:26:29,640
หยุดพูดเสียที ข้าจะดูลูกข้ากิน
345
00:26:30,880 --> 00:26:32,560
ฉันอยากกินจริงๆ นี่จ๊ะ
346
00:26:32,640 --> 00:26:34,920
ไม่มีอันใดแอบแฝงเลยนะจ๊ะป้าเทียบ
347
00:26:35,480 --> 00:26:36,480
[เสียงถอนหายใจ]
348
00:26:36,560 --> 00:26:38,080
[เทียบทำเสียงไม่พอใจ]
349
00:26:38,160 --> 00:26:41,360
อาทองอ้นก็ชอบทำให้ย่าเทียบโมโห
350
00:26:41,440 --> 00:26:43,840
เออ จริงด้วยทองอิน
351
00:26:43,920 --> 00:26:44,880
[เทียบทำเสียงรำคาญใจ]
352
00:26:45,760 --> 00:26:48,880
เอาน่า ทองอ้น เดี๋ยวแม่ทำให้กินใหม่
353
00:26:48,960 --> 00:26:51,080
ฉันอยากกินเดี๋ยวนี้จ้ะ ขี้เกียจรอ
354
00:26:51,160 --> 00:26:52,320
[พิกุลส่งเสียงท้วง]
355
00:26:53,120 --> 00:26:54,960
อือ เอ้าๆ
356
00:26:55,040 --> 00:26:57,720
รำคาญนัก กินก็กิน
357
00:26:58,360 --> 00:27:01,400
โอ้โห วันนี้ฉันโชคดีเสียจริง
358
00:27:01,480 --> 00:27:03,840
ป้าเทียบยอมแบ่งของกินของพี่ทองแท้ให้ฉัน
359
00:27:03,920 --> 00:27:04,920
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
360
00:27:09,920 --> 00:27:11,760
[พิกุล] อือ ทองอ้น
361
00:27:12,440 --> 00:27:14,720
อย่าทำให้พ่อเขารำคาญใจสิ
362
00:27:20,880 --> 00:27:22,480
เป็นครั้งแรก
363
00:27:22,560 --> 00:27:25,160
ที่ข้าเห็นคนในบ้านโต้เถียงกัน
364
00:27:25,240 --> 00:27:26,440
แล้วข้ามีความสุข
365
00:27:26,520 --> 00:27:28,960
[ดนตรีซึ้งอบอุ่น]
366
00:27:30,720 --> 00:27:34,600
เพราะพวกเราทุกคน ยังอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา
367
00:27:40,160 --> 00:27:41,360
คุณพี่เจ้าคะ
368
00:27:42,080 --> 00:27:46,560
หมดทุกข์หมดโศก
หมดเรื่องกังวลใจเสียทีนะเจ้าคะ
369
00:28:08,280 --> 00:28:11,360
โอ๊ย หมอทองแท้ก็ไม่ใช่เด็กแล้ว
370
00:28:11,440 --> 00:28:14,880
แค่ไม่ได้กลับบ้านแค่นี้
ตื่นเต้นตกใจไปได้ นางผาด
371
00:28:14,960 --> 00:28:16,320
จริง
[เอฟเฟกต์เสียงฆ้อง]
372
00:28:16,920 --> 00:28:18,840
จากวังกลับมาเรือนก็ไม่ได้ไกล
373
00:28:18,920 --> 00:28:21,160
จะหลงทางหรือ ก็คงไม่ใช่
374
00:28:21,240 --> 00:28:22,240
จริง
375
00:28:22,320 --> 00:28:24,760
เอ๊ะ หรือว่าอาจจะติดสาวอยู่ก็เป็นได้
376
00:28:24,840 --> 00:28:25,680
จริง
377
00:28:25,760 --> 00:28:28,920
[เสียงผาดฮึดฮัด]
ไอ้เนียง น้าเทิ้ม ไอ้บุญ
378
00:28:29,400 --> 00:28:31,440
ก็เห็นๆ อยู่ว่าห่าลงเมือง
379
00:28:31,520 --> 00:28:34,720
คนหายไปทั้งคน จักไม่ให้ข้าเป็นห่วงได้อย่างไร
380
00:28:35,280 --> 00:28:37,160
ใครมันจะบ้าผู้หญิงเหมือนพวกเอ็งฮะ
381
00:28:37,240 --> 00:28:38,480
จริง
[เสียงเนียงร้องรับมุก]
382
00:28:38,560 --> 00:28:39,600
ไม่ใช่
383
00:28:39,680 --> 00:28:41,640
รีบกินยาแล้วก็รีบๆ หายเลย
384
00:28:41,720 --> 00:28:44,120
ถ้าข้าไม่ติดต้องดูแลพวกเอ็งเนี่ย
385
00:28:44,200 --> 00:28:45,920
ข้าออกไปช่วยพวกเขาตามหาแล้ว
386
00:28:46,000 --> 00:28:48,560
[จำปา] นี่ ไม่ต้องไปตามแล้วจ้ะ
387
00:28:48,640 --> 00:28:51,240
หมอทองแท้กลับมาโดยปลอดภัยแล้วจ้ะ
388
00:28:51,320 --> 00:28:53,880
- จริงเหรอจ๊ะ พี่จำปา
- [จำปา] จริงสิจ๊ะ
389
00:28:53,960 --> 00:28:57,040
โอ๊ย บุญรักษาแท้ๆ สาธุ
390
00:28:57,120 --> 00:28:59,040
อูย แบบนี้มันต้องฉลอง
391
00:28:59,120 --> 00:29:00,080
กินยา
392
00:29:00,160 --> 00:29:01,640
[เสียงร้องตกใจ]
จ้ะ
393
00:29:02,200 --> 00:29:04,040
- ยังอีก
- กินแล้วค่อยฉลองนะ
394
00:29:05,280 --> 00:29:06,520
[เนียงส่งเสียงใจลำคอ]
ขอบใจจ้ะ
395
00:29:09,480 --> 00:29:10,720
[เสียงครางขม]
396
00:29:10,800 --> 00:29:12,000
[เสียงสั่นปาก]
397
00:29:16,280 --> 00:29:18,760
[ดนตรีผ่อนคลาย]
398
00:29:39,880 --> 00:29:41,760
หล่อนจะมาสวดมนต์ไม่ใช่รึ
399
00:29:41,840 --> 00:29:43,000
เอ่อ
400
00:29:43,640 --> 00:29:45,120
คุณพี่…
401
00:29:45,640 --> 00:29:47,240
นั่งสวดมนต์อยู่
402
00:29:47,320 --> 00:29:49,240
[พิกุล] สวดให้เสร็จก่อนเถอะเจ้าค่ะ
403
00:29:49,320 --> 00:29:51,520
เดี๋ยวอิฉันค่อยมาสวดทีหลัง
404
00:29:51,600 --> 00:29:53,400
เชิญตามสบายเจ้าค่ะ
405
00:29:55,240 --> 00:29:56,760
ก็สวดเสียด้วยกัน
406
00:29:56,840 --> 00:29:59,240
ห้องออกจะกว้างขวาง
407
00:29:59,320 --> 00:30:01,560
[ดนตรีซึ้งอบอุ่น]
408
00:30:04,360 --> 00:30:06,160
ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
409
00:30:19,640 --> 00:30:21,960
[น้ำเสียงเมา]
เฮ้ย คืนนี้ยาวไป
410
00:30:22,040 --> 00:30:25,400
ไม่เช้าไม่กลับ ไม่หลับอยู่นี่
411
00:30:25,480 --> 00:30:27,240
[เสียงครางรับพร้อมกัน]
412
00:30:27,320 --> 00:30:28,440
[เสียงเนียงหัวเราะ]
413
00:30:28,520 --> 00:30:31,920
คนอย่างไอ้ทองอ้นไม่มีเมา หมดจอกไม่เคยล้ม
414
00:30:32,000 --> 00:30:33,240
[เนียง] อู้หู
415
00:30:33,320 --> 00:30:35,520
[ดนตรีเบาสมอง]
416
00:30:35,600 --> 00:30:37,560
ลูกหล่อนนี่มันจริงๆ นะ
417
00:30:37,640 --> 00:30:40,200
ไม่ต้องสวดมงสวดมนต์กันแล้ว
418
00:30:42,400 --> 00:30:43,600
- พี่ทองแท้
- [ทองแท้] หือ
419
00:30:43,680 --> 00:30:45,800
วันนี้พี่ต้องอยู่ถึงเช้านะพี่
420
00:30:46,640 --> 00:30:49,160
นี่ลูกหล่อนบังคับลูกฉันรึ
421
00:30:52,960 --> 00:30:55,480
ได้ ไม่หมดจอก
422
00:30:55,560 --> 00:30:57,600
ไม่ขึ้นเรือน
423
00:30:57,680 --> 00:30:58,800
[เสียงเฮพร้อมกัน]
424
00:30:58,880 --> 00:31:00,960
[เสียงหัวเราะดังแว่ว]
425
00:31:01,040 --> 00:31:02,720
[เทิ้ม] ชนสิ
[เสียงเนียงหัวเราะ]
426
00:31:03,200 --> 00:31:05,680
พ่อทองแท้
[เสียงถอนหายใจ]
427
00:31:05,760 --> 00:31:07,400
[เสียงชนจอกและเสียงหัวเราะ]
428
00:31:07,480 --> 00:31:08,920
[เสียงสูดหายใจ]
429
00:31:09,000 --> 00:31:12,040
คุณพี่เจ้าคะ สวดมนต์กันต่อเถอะเจ้าค่ะ
430
00:31:12,120 --> 00:31:16,240
พอดีพวกสำนักดาบ คงจะหายป่วยไข้กันหมดแล้ว
431
00:31:16,320 --> 00:31:19,880
ปล่อยให้ลูกๆ ของเรา
เขาได้คลายทุกข์กันบ้างก็ดีเจ้าค่ะ
432
00:31:19,960 --> 00:31:22,720
[ดนตรีผ่อนคลาย]
433
00:31:22,800 --> 00:31:23,960
[เสียงหัวเราะแห้ง]
434
00:31:25,160 --> 00:31:26,040
[เสียงหัวเราะเจื่อนๆ ]
435
00:31:26,120 --> 00:31:28,120
อิติปิโส ภะคะวา
436
00:31:28,200 --> 00:31:30,560
[พร้อมกัน] อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ
437
00:31:30,640 --> 00:31:33,840
วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต…
438
00:31:33,920 --> 00:31:35,000
โห
439
00:31:35,960 --> 00:31:37,160
[เสียงบัวพ่นลมหายใจ]
440
00:31:37,240 --> 00:31:39,840
หายป่วยก็ซ่ากันทั้งสำนักเลย
441
00:31:40,560 --> 00:31:41,640
ก็ยังดี
442
00:31:41,720 --> 00:31:43,760
ที่เว้นระยะห่างไว้
443
00:31:50,280 --> 00:31:52,280
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
444
00:31:54,720 --> 00:31:56,560
โห สภาพ
445
00:31:57,120 --> 00:31:59,520
ดูไม่ออกเลยว่าเป็นลูกหมอ
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
446
00:31:59,600 --> 00:32:01,320
[ดนตรีทะเล้น]
447
00:32:04,760 --> 00:32:06,080
โห
448
00:32:06,160 --> 00:32:07,800
พ่อหนุ่มรูปงาม
449
00:32:08,280 --> 00:32:10,320
ขนาดเมาก็ยังงาม
450
00:32:11,480 --> 00:32:13,360
เห็นด้วยไหม นางบัว
451
00:32:17,560 --> 00:32:19,200
เฮ้ยๆ ทำอะไรน่ะผาด
452
00:32:20,040 --> 00:32:23,920
อือ ข้าก็จะพาคุณเขา ขึ้นไปนอนบนห้องน่ะสิ
453
00:32:24,000 --> 00:32:25,640
[เอฟเฟกต์ชวนฉงน]
นอน
454
00:32:25,720 --> 00:32:26,800
[เสียงผาดออกแรง]
455
00:32:26,880 --> 00:32:28,600
- จะบ้าเหรอผาด
- โห นี่
456
00:32:28,680 --> 00:32:31,520
เธอเป็นผู้หญิงนะ จะมาชิงสุกก่อนห่ามไม่ได้
457
00:32:31,600 --> 00:32:34,520
ถึงเธอจะชอบพี่ทองแท้ แต่เธอทำแบบนี้ไม่ได้นะ
458
00:32:34,600 --> 00:32:37,440
กระไรของเอ็งวะ กระไรชิงสุกก่อนห่าม
459
00:32:37,520 --> 00:32:40,120
ข้าจะพาคุณเขา ไปนู่น
460
00:32:40,200 --> 00:32:41,440
นอนบนเรือนเขานู่น
461
00:32:41,520 --> 00:32:45,560
หรือว่าเอ็งเนี่ย
จะให้คุณเขานอนตากน้ำค้างแบบนี้ทั้งคืน
462
00:32:45,640 --> 00:32:46,920
จับไข้กันพอดี
463
00:32:47,000 --> 00:32:48,120
[เอฟเฟกต์แป่ว]
อ้าว
464
00:32:49,000 --> 00:32:51,480
คือ ขอโทษ ฉันคิดลึกไปหน่อย
465
00:32:52,160 --> 00:32:53,680
ก็ เมื่อกี้ฉันเห็นสายตา…
466
00:32:53,760 --> 00:32:55,920
ไม่ต้องพูด มาช่วยข้าเร็ว
467
00:32:56,000 --> 00:32:59,240
นี่ กว่าจะครบคนเนี่ย ฟ้าสางกันพอดี
468
00:32:59,320 --> 00:33:01,120
ไปข้างนู้นสิ
469
00:33:01,200 --> 00:33:02,240
เอ้าๆ
470
00:33:02,840 --> 00:33:03,680
[เสียงออกแรง]
471
00:33:04,240 --> 00:33:06,960
[เสียงผาดออกแรงยก]
472
00:33:07,040 --> 00:33:08,440
[เสียงบัวหอบหายใจ]
473
00:33:09,000 --> 00:33:11,960
เออ แม่ชมจ๋า
474
00:33:12,040 --> 00:33:14,720
อย่าทิ้งข้าไปนะ
[เสียงครางอ้อน]
475
00:33:15,280 --> 00:33:19,560
ผู้หญิงทั้งบาง ข้ารักนางคนเดียว
[ทำเสียงจุ๊บ]
476
00:33:19,640 --> 00:33:21,600
[เสียงละเมอน่ารัก]
477
00:33:21,680 --> 00:33:23,840
[เสียงกรน]
478
00:34:03,360 --> 00:34:04,440
[บุญ] แม่บัว
479
00:34:05,080 --> 00:34:06,120
แม่บัวจ๊ะ
480
00:34:12,760 --> 00:34:13,679
เอ่อ…
481
00:34:15,080 --> 00:34:16,159
นี่ผ้าห่มเอ็งหรือ
482
00:34:16,960 --> 00:34:19,760
ใช่ เมื่อคืนฉันจะห่มผ้าให้บุญน่ะ
483
00:34:19,840 --> 00:34:22,880
แต่ว่าหาผ้าห่มของบุญไม่เจอ
ก็เลยเอาของฉันไปให้
484
00:34:22,960 --> 00:34:25,159
[ดนตรีซึ้ง]
485
00:34:25,239 --> 00:34:27,400
ขอบใจเอ็งมากนะ ที่เป็นห่วงข้า
486
00:34:28,440 --> 00:34:29,760
ข้าคืน
487
00:34:29,840 --> 00:34:30,880
ไม่เป็นไรหรอก
488
00:34:30,960 --> 00:34:32,360
ฉันมีหลายผืนน่ะ
489
00:34:32,440 --> 00:34:34,440
เย็บไว้เพียบเลย บุญเอาไปเถอะ
490
00:34:36,239 --> 00:34:37,480
เอ็งให้ผ้าห่มข้าหรือ
491
00:34:38,320 --> 00:34:41,239
ใช่ อันนี้ผืนใหม่เลยนะ ยังไม่ได้ใช้เลย
492
00:34:42,560 --> 00:34:44,719
เดี๋ยว เอ็งจะไปไหน
493
00:34:44,800 --> 00:34:45,760
ให้ข้าไปด้วยไหม
494
00:34:46,320 --> 00:34:48,440
ฉันมีธุระ ไม่ต้องไปหรอก
495
00:34:48,520 --> 00:34:49,440
พักผ่อนเถอะ
496
00:34:50,080 --> 00:34:51,040
[บัว] อ้อ
497
00:34:51,920 --> 00:34:52,760
นี่
498
00:34:53,239 --> 00:34:54,360
ยาสร่างเมา
499
00:34:54,920 --> 00:34:56,800
เอาไปแบ่งคนอื่นด้วยนะ จะได้ไม่ปวดหัว
500
00:34:56,880 --> 00:34:57,920
จ้ะ
501
00:34:58,000 --> 00:34:59,640
[ดนตรีสดใส]
502
00:35:05,440 --> 00:35:07,360
เอ็งเป็นห่วงข้าถึงเพียงนี้
503
00:35:16,600 --> 00:35:20,320
เป็นหมอเมาเอง ก็เลยสร่างเองได้ทันใจ
504
00:35:21,120 --> 00:35:22,960
หมอเมาไม่รู้เรื่องรู้ราว
505
00:35:23,040 --> 00:35:24,680
จะรักษาผู้ไข้ได้เยี่ยงไร
506
00:35:24,760 --> 00:35:27,040
[กลั้วหัวเราะ]
โห จริงเหรอ
507
00:35:27,120 --> 00:35:30,200
แต่ว่าเมื่อคืนเมาจนพูดไม่รู้เรื่องเลยนะ
ทำเป็นคุย
508
00:35:30,840 --> 00:35:32,000
[เสียงทองอ้นแปลกใจ]
509
00:35:32,080 --> 00:35:34,520
[ดนตรีเจ้าเล่ห์]
510
00:35:38,840 --> 00:35:39,920
[บัว] ทองอ้น
511
00:35:42,280 --> 00:35:43,360
ทองอ้น
512
00:35:45,680 --> 00:35:48,920
ใครเอาดอกไม้ มาใกล้จมูกข้า
513
00:35:49,000 --> 00:35:51,160
[ดนตรีโรแมนติก]
514
00:35:51,240 --> 00:35:52,640
หอมเหรอ
515
00:35:53,640 --> 00:35:54,600
หอม
516
00:35:55,280 --> 00:35:57,000
เหมือนกลิ่นตัวแม่บัวเลย
517
00:35:57,560 --> 00:35:59,520
[เสียงหัวเราะเบาๆ ]
518
00:36:00,240 --> 00:36:02,480
จำกลิ่นตัวฉันได้ด้วย
519
00:36:02,560 --> 00:36:04,120
จมูกดีนะเนี่ย
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
520
00:36:16,360 --> 00:36:18,440
[บัว] เอ่อ ทองอ้น
521
00:36:18,520 --> 00:36:20,760
ออกแรงนิดหนึ่ง ไป
522
00:36:20,840 --> 00:36:22,200
[เสียงออกแรงพยุง]
523
00:36:26,680 --> 00:36:28,760
[เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil Tan]
524
00:36:28,840 --> 00:36:29,760
โอเค
525
00:36:29,840 --> 00:36:32,080
เก่งมาก มา
526
00:36:32,160 --> 00:36:35,280
อุ๊ยๆ อุ๊ย โอ๊ยๆ
[เสียงทองอ้นคราง]
527
00:36:43,560 --> 00:36:44,520
[บัว] ไป
528
00:36:49,040 --> 00:36:51,720
[เสียงหัวเราะ]
529
00:36:54,560 --> 00:36:56,520
เป็นหมอสมัยนี้ก็ดีเหมือนกันนะ
530
00:36:56,600 --> 00:36:59,360
จะหาตัวยาก็หาได้ตามทุ่งนา
531
00:37:00,080 --> 00:37:01,840
แล้ว วันนี้จะเอาอะไรบ้างล่ะ
532
00:37:03,000 --> 00:37:06,400
หญ้าดอกขาว หญ้าใต้ใบ หญ้าปากควาย
533
00:37:06,960 --> 00:37:08,040
ช่วยกันหา
534
00:37:09,760 --> 00:37:11,520
ขอหน่อยนะ
535
00:37:11,600 --> 00:37:14,160
[บัว] ขอหน่อย มาทางนี้หน่อย ขอหน่อยนิดหนึ่ง
536
00:37:14,880 --> 00:37:16,920
อู๊ย เก่งมากเลย
537
00:37:17,000 --> 00:37:18,480
[ดนตรีเบาสมอง]
538
00:37:18,560 --> 00:37:19,640
ขออีกนิดหนึ่งน่า
539
00:37:19,720 --> 00:37:22,200
[บัว] คนเก่ง น้องคนเก่งนะ
540
00:37:22,280 --> 00:37:23,800
ขออีกหน่อยนะ
541
00:37:23,880 --> 00:37:24,720
[ทองอ้น] บัว
542
00:37:24,800 --> 00:37:26,880
- [บัว] หือ
- เอ็งทำอะไรของเอ็ง
543
00:37:27,440 --> 00:37:28,920
ก็เอาหญ้าไปทำยาไง
544
00:37:29,440 --> 00:37:30,360
[บัว] มาๆ
545
00:37:30,440 --> 00:37:32,560
แล้วทำไมต้องเอาหญ้าที่ควายมันเคี้ยวอยู่ด้วยล่ะ
546
00:37:33,120 --> 00:37:36,840
อ้าว ก็เธอบอกให้เอาหญ้าปากควาย
ฉันก็กำลังเอาอยู่นี่ไง
547
00:37:37,400 --> 00:37:39,760
ปัดโธ่เอ๊ย นี่เอ็งแกล้งหรือกระไร
548
00:37:39,840 --> 00:37:42,080
หญ้าปากควายมันเป็นเยี่ยงนี้
[เอฟเฟกต์ตบมุก]
549
00:37:42,160 --> 00:37:43,720
[ทองอ้น] ไม่ใช่ไปเอาหญ้าจากปากควาย
550
00:37:44,280 --> 00:37:45,200
อ้าว
551
00:37:45,280 --> 00:37:47,840
ก็ ใครจะไปรู้เล่า
552
00:37:47,920 --> 00:37:49,960
[บัว] ก็เห็นว่าชอบมียาแปลกๆ
553
00:37:50,040 --> 00:37:53,360
ก็นึกว่าน้ำลายของควาย
จะมีปฏิกิริยาเคมีอะไรกับหญ้า
554
00:37:53,440 --> 00:37:55,120
แล้วเอามาทำยาได้
555
00:37:56,320 --> 00:37:57,600
เพ้อพกอะไรของเอ็ง
556
00:37:57,680 --> 00:38:00,280
นี่ เอ็งมาแถวนี้ ขึ้นเต็มเลย
557
00:38:00,360 --> 00:38:01,480
อ้าว
558
00:38:04,640 --> 00:38:06,520
หญ้าปากควายมันเป็นเยี่ยงนี้
559
00:38:06,600 --> 00:38:08,480
- ไม่บอกเล่า
- [ทองอ้น] เอ้า
560
00:38:08,560 --> 00:38:10,280
เอ้า เอ้า
561
00:38:11,840 --> 00:38:14,640
อ๋อ หญ้าปากควาย
562
00:38:15,400 --> 00:38:18,320
เอ้อ แล้วไปเอาจากปากควายอะไรของเอ็ง
563
00:38:18,400 --> 00:38:19,560
ไม่ให้ดูตั้งแต่แรกเล่า
564
00:38:19,640 --> 00:38:21,240
[ทำเสียงปฏิเสธ]
ไม่ใช่
565
00:38:21,320 --> 00:38:22,480
ไหน
566
00:38:22,560 --> 00:38:23,640
ไม่ใช่
567
00:38:26,440 --> 00:38:28,320
[ทองอ้น] อือ ตาข้าฝาดหรือเปล่า
568
00:38:30,840 --> 00:38:32,520
นี่เรียกว่าหญ้าดอกขาว
569
00:38:33,120 --> 00:38:36,240
เวลามันแก่ๆ ดอกมันจะมีขนสีขาวๆ ออกมา
570
00:38:36,920 --> 00:38:37,920
[บัวทำเสียงเข้าใจเบาๆ ]
571
00:38:38,000 --> 00:38:39,680
[ดนตรีหวานซึ้ง]
572
00:38:39,760 --> 00:38:41,560
ส่วนนี่เรียกหญ้าใต้ใบ
573
00:38:42,840 --> 00:38:44,880
มันจะมีขนเล็กๆ อยู่ใต้ใบนี่
574
00:38:44,960 --> 00:38:46,200
[ทองอ้น] เห็นไหม
575
00:38:46,280 --> 00:38:47,840
อ๋อ
576
00:38:50,640 --> 00:38:52,960
ส่วนนี่ เรียกว่าหญ้าปากควาย
577
00:38:53,040 --> 00:38:54,760
ดอกมันเป็นแฉกเหมือนปากควาย
578
00:38:55,600 --> 00:38:58,360
- อ๋อ
- แถวบ้านเอ็งไม่มีรึ ถึงไม่รู้จัก
579
00:38:59,280 --> 00:39:02,440
ก็ คุ้นๆ อยู่เหมือนกันน่ะ แต่มันเป็นแค่หญ้าไง
580
00:39:02,520 --> 00:39:04,520
ก็เลยไม่ได้สนใจว่ามันเรียกว่าอะไร
581
00:39:04,600 --> 00:39:07,240
เพิ่งรู้ตอนที่เธอบอกนี่แหละ ว่ามันเป็นยาได้
582
00:39:07,800 --> 00:39:08,720
[เสียงทองอ้นพ่นลมหายใจ]
583
00:39:09,600 --> 00:39:10,880
ก็ใช่น่ะสิ
584
00:39:12,480 --> 00:39:14,240
เอ็งมียาฝาหรั่งกินแล้ว
585
00:39:14,800 --> 00:39:16,840
[ทองอ้น] จะมาสนใจใบไม้ใบหญ้าทำไม
586
00:39:16,920 --> 00:39:19,280
[เสียงหัวเราะคิกคัก]
587
00:39:19,880 --> 00:39:22,600
เพิ่งเคยเห็นคนน้อยใจแทนต้นหญ้า
588
00:39:22,680 --> 00:39:23,840
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
589
00:39:23,920 --> 00:39:26,000
[ดนตรีอ่อนหวาน]
590
00:39:26,760 --> 00:39:28,000
เอ็งมานั่งใกล้ๆ ซิ
591
00:39:28,560 --> 00:39:30,440
หือ ก็ร้อนน่ะสิ
592
00:39:31,000 --> 00:39:32,200
เชื่อข้าเถอะน่า
593
00:39:40,600 --> 00:39:42,040
เอ็งนั่งใกล้ๆ หม้อหน่อยซิ
594
00:39:49,920 --> 00:39:51,320
แล้วเอ็งก็สูดหายใจเข้าลึกๆ
595
00:39:52,760 --> 00:39:54,480
ช่วยให้หายใจคล่อง
596
00:39:54,560 --> 00:39:55,880
- เหรอ
- [ทองอ้น] อือ
597
00:40:00,520 --> 00:40:03,440
อือ กลิ่นแปลกๆ เนอะ
598
00:40:04,880 --> 00:40:06,920
พอคลายร้อน เอ็งก็เอามาดื่ม
599
00:40:07,720 --> 00:40:11,040
หือ แล้วมันมีผสมอะไรบ้างน่ะ
600
00:40:13,560 --> 00:40:14,840
ตัวยาหลัก
601
00:40:14,920 --> 00:40:16,160
ก็มีหญ้าทั้งสาม
602
00:40:16,680 --> 00:40:17,640
ตัวยารอง
603
00:40:18,120 --> 00:40:20,200
ก็มีขิง ข่า ตะไคร้ กระชาย
604
00:40:20,280 --> 00:40:23,200
ตัวยาช่วย มีมะขามเปียกกับมะนาว
605
00:40:23,280 --> 00:40:24,760
[บัวทำเสียงเข้าใจ]
606
00:40:30,440 --> 00:40:31,280
[บัว] หือ
607
00:40:33,760 --> 00:40:35,240
คลุมทำไม
608
00:40:35,840 --> 00:40:37,360
เอ็งจะได้ไม่ร้อนผิว
609
00:40:44,320 --> 00:40:45,400
เอ็งดมต่อสิ
610
00:40:49,520 --> 00:40:52,120
[เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม"
โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์]
611
00:41:26,080 --> 00:41:27,120
ดมอีกเถอะ
612
00:41:47,640 --> 00:41:48,640
ดื่มซะ
613
00:41:48,720 --> 00:41:51,400
หือ ต้องดื่มด้วยเหรอ
614
00:41:51,480 --> 00:41:53,200
วางยาอะไรฉันหรือเปล่าเนี่ย
615
00:41:54,960 --> 00:41:56,440
วางได้ก็อยากทำอยู่
616
00:41:56,520 --> 00:41:57,640
หา
617
00:41:58,760 --> 00:42:00,880
ช่วยป้องกันไข้หัวลมได้
618
00:42:01,840 --> 00:42:03,280
ใช้ได้ทั้งดมทั้งกินเลย
619
00:42:09,280 --> 00:42:11,440
ใช้งานได้หลายแบบซะด้วย
620
00:42:11,520 --> 00:42:13,720
[ดนตรีสนุกสนาน]
621
00:42:20,840 --> 00:42:21,960
[บัวทำเสียงพอใจ]
622
00:42:22,480 --> 00:42:23,920
อีกสักถ้วยไหม
623
00:42:41,360 --> 00:42:42,760
ยาจ้ะ
624
00:42:42,840 --> 00:42:45,240
ยามหาพิกัดตรีผลาจ้ะ
625
00:42:45,320 --> 00:42:48,160
บำรุงธาตุ กินแล้วไม่เจ็บไม่ป่วยจ้ะ
626
00:42:49,920 --> 00:42:51,400
- ยาจ้ะ
- รับยาจ้ะ
627
00:42:51,480 --> 00:42:53,520
พี่จ๊ะ วันนี้กินยาหรือยังจ๊ะ
628
00:42:54,960 --> 00:42:56,040
[ทองแท้] ยาไหมจ๊ะ
629
00:42:57,440 --> 00:42:58,400
รับไหมจ๊ะ
630
00:42:58,880 --> 00:43:00,960
[ดนตรีไม่ชอบมาพากล]
631
00:43:02,480 --> 00:43:03,800
นิ่งเลย
632
00:43:03,880 --> 00:43:06,000
คนรับยาน้อยลงทุกวัน
633
00:43:06,080 --> 00:43:07,520
ไม่รู้ว่าเป็นอะไร
634
00:43:08,400 --> 00:43:10,240
หรือว่าจะคิดกันว่าห่าซาลงแล้ว
635
00:43:10,840 --> 00:43:13,960
นั่นน่ะสิพี่ เห็นพวกเราทำหน้าอย่างกับเห็นผี
636
00:43:14,040 --> 00:43:14,920
[บัว] เออ
637
00:43:17,240 --> 00:43:18,960
- [ทองแท้] ยาจ้ะ
- [ทองอ้น] ยาจ้ะ
638
00:43:19,040 --> 00:43:20,160
เดี๋ยวน้อง
639
00:43:20,240 --> 00:43:22,280
วันนี้ไม่เห็นมารับยาเลย
640
00:43:26,800 --> 00:43:28,160
เดี๋ยว
641
00:43:28,240 --> 00:43:30,880
บอกพี่มาก่อน ว่าทำไมวันนี้ไม่ยอมกินยา
642
00:43:30,960 --> 00:43:34,120
ก็ยามันทั้งฝาด ทั้งเฝื่อน ใครมันจะไปกินลง
643
00:43:34,200 --> 00:43:36,680
ต่อให้ข้ากินแล้วเหาะได้ ข้ายังไม่อยากจะกินเลย
644
00:43:37,560 --> 00:43:38,520
อ้าว
645
00:43:38,600 --> 00:43:40,320
[ดนตรีระทึกไม่น่าไว้ใจ]
646
00:43:40,400 --> 00:43:41,280
[เสียงบัวถอนหายใจ]
647
00:43:48,720 --> 00:43:50,520
พ่อ ยาจ้ะพ่อ
648
00:43:52,000 --> 00:43:53,040
ยาจ้ะ
649
00:43:53,920 --> 00:43:55,160
[ทองแท้] ยาไหมจ๊ะ
650
00:43:55,240 --> 00:43:56,440
ยาจ้ะ
651
00:43:56,520 --> 00:43:58,320
[ทองอ้น] ห่ามันยังไม่ซานะจ๊ะ
652
00:44:00,880 --> 00:44:02,560
[เสียงถอนหายใจ]
653
00:44:02,640 --> 00:44:04,840
ขึ้นชื่อว่ายาจะเอาที่ไหนมาอร่อย
654
00:44:05,760 --> 00:44:07,880
ไม่งั้นเขาจะเรียกหวานเป็นลมขมเป็นยาดอกรึ
655
00:44:09,320 --> 00:44:11,360
ถ้าปล่อยให้เป็นเยี่ยงนี้ต่อไป
656
00:44:11,920 --> 00:44:13,880
ห่าอาจจะกลับมาลงเมืองอีกก็เป็นได้
657
00:44:15,040 --> 00:44:17,360
แล้วเราทำยาให้อร่อยไม่ได้เหรอ
658
00:44:19,880 --> 00:44:23,080
คุณน้าเคยสอนให้ทำอาหารให้เป็นยานี่
659
00:44:24,160 --> 00:44:27,000
สมอไทย สมอพิเภก มะขามป้อม
660
00:44:27,080 --> 00:44:28,960
เอามาทำอาหารให้อร่อยไม่ได้ดอก
661
00:44:31,160 --> 00:44:33,160
งั้นต้องใช้อะไรที่ออกฤทธิ์เหมือนกัน
662
00:44:34,360 --> 00:44:35,560
ขอคิดก่อนนะ
663
00:44:37,120 --> 00:44:38,280
ก็ต้องมีสิ
664
00:44:38,360 --> 00:44:40,320
[ดนตรีเร้าอารมณ์]
665
00:44:48,680 --> 00:44:49,720
[พูดเบาๆ ]
เฮ้ย
666
00:44:54,520 --> 00:44:57,040
เร่เข้ามาจ้ะ เร่เข้ามา
667
00:44:57,120 --> 00:44:59,800
[ทองอิน] เร่เข้ามาจ้ะ
668
00:44:59,880 --> 00:45:02,000
เห็นหน้าพวกเราแล้ว อย่าเพิ่งเดินหนีนะจ๊ะ
669
00:45:02,080 --> 00:45:03,880
วันนี้เราไม่มีแล้วจ้ะ ยาขมๆ
670
00:45:03,960 --> 00:45:06,240
เรามีแต่อาหารเลิศรสมาให้ทุกคนได้กินกัน
671
00:45:06,320 --> 00:45:08,160
เร่เข้ามาจ้ะ เร่เข้ามา
672
00:45:08,240 --> 00:45:10,360
[ทองอิน] เร่เข้ามาจ้ะ เร่เข้ามา
673
00:45:10,440 --> 00:45:11,520
[ทองแท้] ทองอ้น
674
00:45:12,080 --> 00:45:14,640
พี่ทองแท้ ไม่ต้องอายไป เดี๋ยวฉันพูดเอง
675
00:45:15,320 --> 00:45:17,200
แจกอาหารยังไม่พอนะจ๊ะ
676
00:45:17,280 --> 00:45:19,120
วันนี้เราจะสอนวิธีการทำ
677
00:45:19,200 --> 00:45:21,360
ให้ทุกคนได้กลับไปทำกินเองที่บ้านด้วยจ้ะ
678
00:45:21,440 --> 00:45:23,520
[ทองอ้น] เตรียมจดเตรียมจำกันไว้ให้ดีนะจ๊ะ
679
00:45:23,600 --> 00:45:25,160
ถ้าทุกคนพร้อมแล้ว
680
00:45:25,240 --> 00:45:29,040
เชิญแม่ครัวออกมาสาธิตได้ บัดเดี๋ยวนี้
681
00:45:29,120 --> 00:45:33,080
[บัวและจำปา]
♪ ต่อไปนี้จะเล่าถึงอาหารอร่อย ♪
682
00:45:33,160 --> 00:45:35,440
♪ คือส้มตำกินบ่อยๆ ♪
683
00:45:35,520 --> 00:45:37,560
♪ รสชาติแซ่บดี ♪
684
00:45:37,640 --> 00:45:39,760
♪ วิธีทำก็ง่าย ♪
685
00:45:39,840 --> 00:45:42,120
♪ จะบอกได้ต่อไปนี้ ♪
686
00:45:42,200 --> 00:45:46,160
♪ มันเป็นวิธีพิเศษเหลือหลาย ♪
687
00:45:46,240 --> 00:45:50,040
♪ ไปซื้อมะละกอลูกพอเหมาะๆ ♪
688
00:45:50,120 --> 00:45:54,080
♪ สับๆ เฉาะๆ แต่ไม่ต้องมากมาย ♪
689
00:45:54,160 --> 00:45:57,800
♪ ตำพริกกับกระเทียม ยอดเยี่ยมกลิ่นอาย ♪
690
00:45:57,880 --> 00:46:02,280
♪ มะนาว น้ำปลา น้ำตาลทราย
น้ำตาลปี๊บถ้ามี ♪
691
00:46:02,360 --> 00:46:04,960
♪ เออ เอ๊อ เอย เอ๊อ เอย ♪
692
00:46:05,040 --> 00:46:07,600
[ทองอ้น] ♪ เอิ๊ง เอย ♪
693
00:46:08,160 --> 00:46:11,840
♪ ปรุงรสให้แซ่บหนอ ใส่มะละกอลงไป ♪
694
00:46:11,920 --> 00:46:15,400
♪ อ๋อ อย่าลืมใส่กุ้งแห้งป่นของดี ♪
695
00:46:15,480 --> 00:46:19,640
[จำปา]
♪ มะเขือเทศเร็วเข้า เอาถั่วฝักยาวใส่เร็วรี่ ♪
696
00:46:19,720 --> 00:46:23,600
♪ เสร็จสรรพแล้วซีก็ยกออกจากครัว ♪
697
00:46:23,680 --> 00:46:25,120
♪ เอ่อ เออ เอ๊อ เอย ♪
698
00:46:25,200 --> 00:46:28,560
[พร้อมกัน]
♪ เอ๊อ เออ เอ๊อ เออ เออ เอ่ย ♪
699
00:46:29,120 --> 00:46:30,360
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
700
00:46:30,440 --> 00:46:33,600
กินเสร็จ กินน้ำมหาพิกัดตรีผลาผสมน้ำผึ้งมะนาว
701
00:46:33,680 --> 00:46:35,400
ล้างปากแก้เผ็ดกันด้วยนะจ๊ะ
702
00:46:35,960 --> 00:46:38,920
รับรองว่าเข้ากันดีเหมือนปี่เหมือนขลุ่ยเลยจ้ะ
703
00:46:39,000 --> 00:46:40,480
หยิบเลยจ้ะ หยิบเลยจ้ะ
704
00:46:40,560 --> 00:46:42,360
[เสียงทองอินร้องเพลงสนุกสนาน]
705
00:46:42,920 --> 00:46:44,760
- [บัว] กินยาจ้ะ
- [ทองอ้น] มหาพิกัดตรีผลาจ้ะ
706
00:46:44,840 --> 00:46:46,240
ผสมน้ำผึ้งมะนาวจ้ะ
707
00:46:46,840 --> 00:46:48,040
เข้ากันไหมจ๊ะ
708
00:46:48,120 --> 00:46:49,720
[เสียงบัวหัวเราะ]
709
00:47:05,360 --> 00:47:07,400
[ดนตรีตึงเครียด]
710
00:47:11,840 --> 00:47:12,840
หมอทองคำ
711
00:47:14,600 --> 00:47:17,120
ข้าให้ท่านทำมหาพิกัดตรีผลา
712
00:47:17,200 --> 00:47:19,000
แจกจ่ายชาวบ้านเพื่อป้องกันโรค
713
00:47:20,720 --> 00:47:23,480
แต่นี่ท่านกลับให้คนของท่านเนี่ย
714
00:47:23,560 --> 00:47:26,200
ทำอาหารประหลาดแจกจ่ายชาวบ้านอย่างนั้นรึ
715
00:47:28,520 --> 00:47:30,480
กระผม ขอประทานโทษขอรับ
716
00:47:31,040 --> 00:47:33,360
กระผมสั่งคนของกระผมไม่ดีเองขอรับ
717
00:47:34,960 --> 00:47:37,000
นี่ไม่ใช่อาหารประหลาดนะคะ
718
00:47:37,080 --> 00:47:38,000
[ทองคำ] นางบัว
719
00:47:38,920 --> 00:47:40,080
ใครสั่งให้เอ็งพูด
720
00:47:41,880 --> 00:47:43,160
ให้มันพูดไป
721
00:47:44,560 --> 00:47:46,000
ไหนเอ็งว่ามาซิ
722
00:47:46,640 --> 00:47:48,160
ว่านี่มันคือกระไรกัน
723
00:47:48,240 --> 00:47:50,120
[ดนตรีหนักแน่น]
724
00:47:50,200 --> 00:47:53,200
อาหารนี่ ชื่อว่าส้มตำตรีผลาค่ะ
725
00:47:53,280 --> 00:47:55,280
[บัว] บัวเห็นว่าไม่มีใครยอมกินยา
726
00:47:55,360 --> 00:47:57,640
บัวเลยทำอาหารเป็นยาขึ้นมาแทนค่ะ
727
00:47:57,720 --> 00:48:00,000
ทั้งอร่อยแล้วก็มีประโยชน์ด้วยนะคะ
728
00:48:01,480 --> 00:48:03,120
มียากินตบท้ายด้วยขอรับ
729
00:48:05,040 --> 00:48:06,120
แล้ว…
730
00:48:06,200 --> 00:48:07,760
อาหารเนี่ย
731
00:48:07,840 --> 00:48:09,880
มันมีสรรพคุณเหมือนกับ…
732
00:48:10,480 --> 00:48:12,240
มหาพิกัดตรีผลาอย่างนั้นรึ
733
00:48:13,760 --> 00:48:17,080
อาจจะไม่เท่าค่ะ ก็เลยต้องดื่มตบท้ายด้วยค่ะ
734
00:48:17,960 --> 00:48:20,200
ให้ชาวบ้านกินอะไรมั่วๆ
735
00:48:23,840 --> 00:48:25,160
ข้า…
736
00:48:25,240 --> 00:48:26,680
รู้จักแต่ตำส้ม
737
00:48:27,640 --> 00:48:28,720
เอ่อ
738
00:48:29,200 --> 00:48:31,280
ตำส้มกับส้มตำก็เหมือนกันแหละค่ะ
739
00:48:31,360 --> 00:48:32,880
มีประโยชน์มากเลยนะคะ
740
00:48:37,160 --> 00:48:38,600
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
741
00:48:38,680 --> 00:48:41,360
แล้วนี่ผลไม้จากมะละกาอย่างนั้นรึ
742
00:48:43,000 --> 00:48:45,080
ไม่เห็นจะมีรสชาติเลย
743
00:48:45,160 --> 00:48:48,120
ไหนเอ็งลองว่ามาซิว่ามันมีสรรพคุณเยี่ยงไร
744
00:48:49,240 --> 00:48:50,960
มาจากไหนบัวไม่ทราบค่ะ
745
00:48:51,040 --> 00:48:52,680
แต่ชื่อว่ามะละกอค่ะ
746
00:48:52,760 --> 00:48:55,840
[บัว] เป็นแหล่งรวมของวิตามินเอ
และเบต้าแคโรทีนค่ะ
747
00:48:55,920 --> 00:48:57,840
ช่วยให้เยื่อบุทางเดินหายใจ
748
00:48:57,920 --> 00:49:00,240
และเยื่อบุทางเดินอาหารแข็งแรงค่ะ
749
00:49:00,320 --> 00:49:02,600
กระเทียม มีสารอัลลิซิน
750
00:49:03,160 --> 00:49:05,720
ช่วยยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย
751
00:49:05,800 --> 00:49:09,560
ทั้งสามสมออุดมไปด้วยวิตามินซี
ช่วยป้องกันไข้หวัดค่ะ
752
00:49:16,000 --> 00:49:17,880
ฟังจากที่นางพล่ามมาทั้งหมด
753
00:49:18,360 --> 00:49:19,840
ชัดเจนว่า
754
00:49:21,080 --> 00:49:22,600
นางวิกลจริตขอรับ
755
00:49:25,000 --> 00:49:27,480
แต่ไอ้การที่เราไม่เข้าใจภาษาของนาง
756
00:49:27,560 --> 00:49:31,120
ไม่ได้แปลว่า สิ่งที่นางพูดจะไร้สาระนะขอรับ
757
00:49:31,200 --> 00:49:33,560
[ดนตรีตื่นเต้น]
758
00:49:34,400 --> 00:49:35,880
ทองอ้น ทองแท้
759
00:49:37,120 --> 00:49:39,360
เอ็งสองคนเป็นคนช่วยแม่นี่แจกอาหาร
760
00:49:40,840 --> 00:49:42,880
แล้วได้สังเกตหรือไม่ว่า
761
00:49:42,960 --> 00:49:45,120
ชาวบ้านมีอาการเยี่ยงไร
762
00:49:47,120 --> 00:49:49,360
เอ่อ คือ…
763
00:49:50,320 --> 00:49:52,080
เอร็ดอร่อยเลยขอรับ
764
00:49:52,160 --> 00:49:54,120
มีคนมาขอเพิ่มหลายคนทีเดียว
765
00:49:54,200 --> 00:49:55,920
กระผมเองก็กินไปหลายกระทงขอรับ
766
00:49:57,360 --> 00:49:59,800
ข้าหมายถึงอาการทางร่างกาย
767
00:49:59,880 --> 00:50:00,960
อ้อ
768
00:50:01,640 --> 00:50:04,600
น้ำลายสอปาก กินข้าวได้ทีละมากๆ
769
00:50:04,680 --> 00:50:06,480
และเหงื่อออกเป็นส่วนใหญ่ขอรับ
770
00:50:07,360 --> 00:50:10,360
และหลังจากนี้ ผลเสียกระไรจะเกิดขึ้นบ้าง
771
00:50:10,440 --> 00:50:11,400
ก็ไม่รู้ได้
772
00:50:14,760 --> 00:50:16,280
[เสียงพ่นลมหายใจ]
773
00:50:20,240 --> 00:50:21,720
เช่นนั้นก็ต้องพิสูจน์กัน
774
00:50:23,600 --> 00:50:25,480
[พระยาบำเรอราช] หมอเปรื่อง หมอชิด
775
00:50:25,560 --> 00:50:26,760
หมอจัน
776
00:50:27,240 --> 00:50:29,720
พวกเอ็งนี่ยังหนุ่มยังแน่นนะ
777
00:50:30,320 --> 00:50:31,920
ถ้าเกิดอะไรขึ้น
778
00:50:32,000 --> 00:50:35,480
อาการก็คงจะไม่รุนแรงเท่าคนแก่อย่างพวกข้า
779
00:50:38,920 --> 00:50:40,600
พวกเอ็งลองลองก่อนซิ
780
00:50:44,320 --> 00:50:45,480
เอาน่า
781
00:50:45,560 --> 00:50:48,000
ดูจากส่วนประสมแล้วเนี่ย
782
00:50:48,080 --> 00:50:50,560
ก็ ไม่น่าจะถึงตายหรอก
783
00:50:50,640 --> 00:50:52,400
[เอฟเฟกต์เจื่อน]
784
00:50:53,280 --> 00:50:56,160
เอาสิ ท่านพระยาบำเรอสั่งแล้ว
785
00:50:56,240 --> 00:50:57,920
ก็เร่งทำเข้าสิ กิน
786
00:50:58,480 --> 00:51:00,000
เร็วสิ กิน
787
00:51:00,080 --> 00:51:01,880
[ดนตรีเลิ่กลั่ก]
788
00:51:02,440 --> 00:51:04,440
- [พระยาบำเรอราช] ลองซิ
- ขอรับ
789
00:51:15,120 --> 00:51:17,120
[เสียงเคี้ยวอาหาร]
790
00:51:17,880 --> 00:51:19,840
[ดนตรีเบาสมอง]
791
00:51:20,640 --> 00:51:22,040
[เสียงสูดและเป่าปาก]
792
00:51:23,880 --> 00:51:25,800
ขอ ขออีกสักคำขอรับ
793
00:51:25,880 --> 00:51:27,040
กระผมด้วยขอรับ
794
00:51:27,120 --> 00:51:28,240
[ภาษาเหนือ] กระผมด้วยนะขอรับ
795
00:51:29,480 --> 00:51:30,320
[เสียงร้องเอร็ดอร่อย]
796
00:51:30,920 --> 00:51:32,320
กินกันอยู่นั่นแล้ว
797
00:51:33,120 --> 00:51:34,480
เป็นอย่างไรไม่ว่ามาเล่า
798
00:51:34,560 --> 00:51:35,840
[เสียงสูดปาก]
799
00:51:37,040 --> 00:51:38,080
[เสียงร้องพึงพอใจ]
800
00:51:43,240 --> 00:51:44,240
[เสียงพระยาบำเรอราชถอนใจ]
801
00:51:47,840 --> 00:51:48,720
[เสียงครางเอร็ดอร่อย]
802
00:51:56,320 --> 00:51:57,600
[เสียงพึงพอใจ]
803
00:52:00,600 --> 00:52:01,800
[เสียงสูดปาก]
804
00:52:02,800 --> 00:52:05,120
[ดนตรีสดใส]
805
00:52:06,680 --> 00:52:08,520
[เสียงครางพึงพอใจ]
806
00:52:09,720 --> 00:52:11,040
เอาเพิ่มไหมจ๊ะครู
807
00:52:11,120 --> 00:52:13,120
- อือๆ เอามา มีอีกไหม
- [ทองอ้น] มีอีกจ้ะ
808
00:52:13,200 --> 00:52:15,680
- เอามา เอามาๆ
- ขออีกคนละกระทงนะ
809
00:52:15,760 --> 00:52:18,320
[หมอจัน][ภาษาเหนือ] รสชาติมันดี
มันเหมาะมากเลยขอรับ
810
00:52:18,400 --> 00:52:19,280
[พระยาบำเรอราช] อือ
811
00:52:20,080 --> 00:52:21,240
[หมอชิด] เหงื่อแตกเหมือนเอ็งว่าเลย
812
00:52:21,320 --> 00:52:23,280
[เสียงหมอจันครางอร่อย]
813
00:52:23,360 --> 00:52:24,840
- [หมอชิด] คนละกระทงไหม
- [หมอจัน] เอามา
814
00:52:24,920 --> 00:52:26,280
[พระยาบำเรอราช] หมอทองคำว่ายังไง
815
00:52:26,360 --> 00:52:27,520
เอาเลยไหม
816
00:52:27,600 --> 00:52:28,640
[ทองคำ] อร่อยขอรับ
817
00:52:32,280 --> 00:52:35,200
[บัว] คุณน้าคะ คุณน้า
818
00:52:36,720 --> 00:52:38,000
คุณน้าคะ
819
00:52:38,080 --> 00:52:39,560
แม่บัว
820
00:52:39,640 --> 00:52:43,240
เป็นผู้หญิงจะวิ่งกระโดกกระเดก
โหวกเหวกเยี่ยงนี้ไม่ได้
821
00:52:43,320 --> 00:52:46,440
เอ่อ ขอโทษค่ะ ลืมตัวไปหน่อยค่ะ
822
00:52:46,520 --> 00:52:48,000
มีกระไรรึ
823
00:52:48,640 --> 00:52:52,080
บัวรู้แล้วค่ะ ว่าจะอยู่บ้านหลังนี้ให้มีคุณค่ายังไง
824
00:52:52,160 --> 00:52:53,600
ไม่ให้ป้าเทียบว่าเอาได้
825
00:52:53,680 --> 00:52:57,000
โดยบัวจะช่วยงานคุณลุงหมอค่ะ
826
00:52:57,080 --> 00:52:59,680
ให้สมกับการอาศัยอยู่บ้านหมอ ดีไหมคะ
827
00:53:00,320 --> 00:53:01,280
หา
828
00:53:02,640 --> 00:53:04,480
เราควรจะกินอาหารเป็นยา
829
00:53:04,560 --> 00:53:06,280
ไม่ใช่กินยาเป็นอาหาร
830
00:53:07,360 --> 00:53:08,840
บัวขอไปจดสูตรต่อนะคะ
831
00:53:09,880 --> 00:53:11,840
- อ้าว
- โอ๊ยๆ
832
00:53:11,920 --> 00:53:12,960
[เสียงพิกุลถอนหายใจ]
833
00:53:13,480 --> 00:53:16,160
ดูสิ แม่บัวนี่จริงๆ นะ
834
00:53:16,240 --> 00:53:18,520
เป็นลิงเป็นค่างก็ไม่ปาน
835
00:53:21,960 --> 00:53:23,680
[เสียงเทียบถอนใจ]
836
00:53:23,760 --> 00:53:25,560
ได้ไปวัดทำบุญ
837
00:53:25,640 --> 00:53:28,520
สะเดาะเคราะห์ ปัดเสนียดจัญไรเนี่ย
838
00:53:28,600 --> 00:53:30,720
รู้สึกสดชื่นขึ้นเนอะ แม่พิกุล
839
00:53:30,800 --> 00:53:32,520
เจ้าค่ะคุณพี่
840
00:53:34,240 --> 00:53:35,160
[จำปา] อุ้ย
841
00:53:36,200 --> 00:53:37,360
[เทียบ] นี่
[เสียงเผือกอุทาน]
842
00:53:37,440 --> 00:53:38,440
อีเผือก
843
00:53:38,520 --> 00:53:40,720
มาเดินกระเซาะกระแซะอยู่ได้
844
00:53:40,800 --> 00:53:41,960
ข้าบอกให้อยู่ห่างๆ
845
00:53:42,480 --> 00:53:43,680
ไป ไปอยู่ห่างๆ
846
00:53:43,760 --> 00:53:45,560
[พูดสั่นตะกุกตะกัก]
ก็บ่าวกลัวนี่เจ้าคะ
847
00:53:45,640 --> 00:53:47,040
แถวนี้เปลี่ยวก็เปลี่ยว
848
00:53:47,120 --> 00:53:49,160
ถึงมันจะเป็นกลางวันมันก็ดูหวิวๆ
849
00:53:49,240 --> 00:53:51,120
- แปลกๆ นะเจ้าคะ
- [เทียบ] อื้อหือ
850
00:53:51,200 --> 00:53:53,560
นี่ถ้าติดโรค เอ็งได้หวิวกว่านี้แน่ๆ
851
00:53:53,640 --> 00:53:55,040
โอ๊ย ไม่เจ้าค่ะ
852
00:53:55,120 --> 00:53:57,720
คุณพี่เจ้าคะ เรารีบเดินกันดีกว่าเจ้าค่ะ
853
00:53:57,800 --> 00:53:58,640
[เทียบ] อือ
854
00:54:01,040 --> 00:54:02,920
[เสียงโจรไอปนสำลัก]
[ทุกคน] ว้าย
855
00:54:03,000 --> 00:54:05,040
- คุณนาย
- [พิกุล] คุณพี่
856
00:54:05,120 --> 00:54:06,040
ไม่ต้องกลัว
857
00:54:06,120 --> 00:54:08,800
[เสียงไอหนัก]
[โจร] ข้าไม่ทำกระไรพวกเอ็งดอก
858
00:54:08,880 --> 00:54:10,360
ส่งของมีค่ามา
859
00:54:10,440 --> 00:54:11,840
อย่าเข้ามานะ
860
00:54:11,920 --> 00:54:13,320
[เสียงเทียบร้องตกใจ]
861
00:54:13,400 --> 00:54:14,760
[โจร] ส่งสร้อยแหวนมา
862
00:54:14,840 --> 00:54:16,040
[ทุกคนร้องกลัว]
863
00:54:16,120 --> 00:54:18,480
คุณพี่
[เสียงร้องตกใจกลัว]
864
00:54:18,560 --> 00:54:19,520
- ว้าย
- ว้าย
865
00:54:19,600 --> 00:54:22,000
อยากตายกันรึ
[เสียงร้องตกใจ]
866
00:54:22,080 --> 00:54:25,160
[ตะกุกตะกัก]
คุณพระคุณเจ้าช่วยลูกด้วย
867
00:54:25,720 --> 00:54:28,320
คุณพี่เจ้าคะ เราจะติดห่าตาย
868
00:54:28,400 --> 00:54:30,520
หรือว่าเราจะโดนแทงตายกันดีเจ้าคะ
869
00:54:30,600 --> 00:54:31,640
หา
870
00:54:31,720 --> 00:54:33,880
มึงคุยกระไรกัน ส่งของมา
871
00:54:33,960 --> 00:54:35,840
[เสียงไอหนัก]
872
00:54:35,920 --> 00:54:38,920
อย่าพูดสิ หน้ากากก็ไม่ได้เอามา
873
00:54:40,000 --> 00:54:43,280
คุณนายเจ้าขา เอาของมีค่าให้พวกมัน
ก็จบเรื่องแล้วเจ้าค่ะ
874
00:54:43,360 --> 00:54:46,200
- ก็จริง จะวิ่งหนีทำไมให้เหนื่อยวะ
- [เผือก] เจ้าค่ะ
875
00:54:46,840 --> 00:54:47,800
จริงเจ้าค่ะ
876
00:54:48,320 --> 00:54:50,480
[เสียงโจรไอ]
หยุด
877
00:54:50,560 --> 00:54:53,640
[เสียงอ้ำอึ้ง]
หยุดๆ ไม่ๆ ไม่ต้องเดินเข้ามา
878
00:54:53,720 --> 00:54:57,040
ประเดี๋ยวพวกข้า
จะถอดเครื่องประดับ ของมีค่า
879
00:54:57,120 --> 00:54:59,120
เอาไว้ให้พวกเอ็งทั้งสองตรงนี้
880
00:54:59,200 --> 00:55:00,760
ไม่ต้องเดินเข้ามา
881
00:55:00,840 --> 00:55:01,720
ข้าไม่เชื่อ
882
00:55:02,640 --> 00:55:04,560
ประเดี๋ยวพวกเอ็งก็เล่นแง่
[เสียงครางกลัว]
883
00:55:04,640 --> 00:55:05,800
ข้าจะเอาเองกับมือ
884
00:55:05,880 --> 00:55:08,120
- นี่ๆ อย่าเพิ่งเข้ามา นี่ไง ถอดอยู่
- แกะแล้ว
885
00:55:08,200 --> 00:55:09,160
- ถอด แกะ แกะอยู่
- เร็วๆ เจ้าค่ะ
886
00:55:09,240 --> 00:55:10,400
[เสียงถีบและเสียงพิกุลร้องตกใจ]
887
00:55:11,480 --> 00:55:13,760
ทางนี้ขอรับ
[เสียงร้องอลเวง]
888
00:55:13,840 --> 00:55:15,920
- [จำปา] คุณนาย
- แก
889
00:55:16,000 --> 00:55:18,120
[เสียงเหวี่ยงดาบพลาด]
890
00:55:18,200 --> 00:55:20,080
[เสียงเตะ]
891
00:55:21,360 --> 00:55:22,920
[เสียงต่อสู้]
892
00:55:28,560 --> 00:55:29,800
[เสียงโจรหอบหายใจ]
893
00:55:34,200 --> 00:55:35,680
[เสียงปัดดาบและพวกผู้หญิงร้องตกใจ]
894
00:55:36,600 --> 00:55:37,880
[เสียงออกแรง]
895
00:55:37,960 --> 00:55:38,920
[โจร] เฮ้ย ไปเว้ย
896
00:55:39,920 --> 00:55:41,560
[เสียงโจรไอหอบ]
897
00:55:41,640 --> 00:55:42,560
[จำปา] สมน้ำหน้า
898
00:55:42,640 --> 00:55:44,840
[เทียบ] ไอ้บุญ ไอ้บุญ
[เสียงหายใจหอบ]
899
00:55:44,920 --> 00:55:47,120
- [จำปา] คุณนายเจ้าคะ
- ไอ้บุญ
900
00:55:48,000 --> 00:55:49,400
ขอบใจเอ็งมากนะไอ้บุญ
901
00:55:49,480 --> 00:55:50,520
ขอรับ
902
00:55:50,600 --> 00:55:52,760
ขอบใจเอ็งมากๆ เลยนะ
903
00:55:53,840 --> 00:55:55,040
คุณพี่
904
00:55:55,120 --> 00:55:57,360
[ดนตรีอบอุ่นผ่อนคลาย]
905
00:55:59,720 --> 00:56:03,000
เอ็งต้องการอัฐเท่าไร บอกข้ามานะ
906
00:56:03,560 --> 00:56:05,880
ข้าอยากจะตอบแทนเอ็งเหลือเกิน
907
00:56:07,760 --> 00:56:09,360
กระผมไม่ต้องการอะไรขอรับ
908
00:56:10,880 --> 00:56:12,160
เอ็งบอกมาเถิด
909
00:56:12,240 --> 00:56:15,160
การช่วยชีวิตครั้งนี้ ถือเป็นบุญคุณมากนัก
910
00:56:15,240 --> 00:56:18,040
- [เทียบ] อือ
- เราอยากจะตอบแทนจริงๆ
911
00:56:19,080 --> 00:56:20,160
[เทียบ] ใช่
912
00:56:20,240 --> 00:56:21,920
เอ็งบอกข้ามาเถอะ
913
00:56:22,000 --> 00:56:25,400
เอ็งขออะไรนะ ข้าจะให้ทุกอย่าง
914
00:56:38,120 --> 00:56:40,240
คุณป้าเรียกบัวมีอะไรเหรอคะ
915
00:56:40,920 --> 00:56:42,920
จะเรียกมาถามกระไรเสียหน่อย
916
00:56:43,800 --> 00:56:44,800
ค่ะ
917
00:56:45,800 --> 00:56:47,440
ที่เอ็งเคยบอกข้าว่า
918
00:56:47,520 --> 00:56:50,400
เอ็งจะไปหาผัว เอ็งหาได้หรือยัง
919
00:56:51,080 --> 00:56:53,760
เอ่อ ก็ มองๆ อยู่เหมือนกันน่ะค่ะ
920
00:56:53,840 --> 00:56:56,600
แต่ว่าผู้ชายดีๆ เนี่ย หาง่ายซะที่ไหนล่ะคะ
921
00:56:57,720 --> 00:57:00,520
ก็คือ ยังหาไม่ได้ใช่ไหม
922
00:57:01,920 --> 00:57:03,360
เอ่อ ค่ะ
923
00:57:03,440 --> 00:57:05,360
[เสียงสูดหายใจ]
งั้นดีเลย
924
00:57:05,440 --> 00:57:08,560
ข้า หาผู้ชายมาเป็นผัวให้เอ็งแล้ว
925
00:57:08,640 --> 00:57:09,760
[บัวทำเสียงแปลกใจ]
926
00:57:10,640 --> 00:57:12,800
มานี่ มาๆ มา เข้ามาเลย มา
927
00:57:12,880 --> 00:57:15,320
[ดนตรีสนุกสนาน]
928
00:57:16,400 --> 00:57:17,880
[บัว] เอ่อ…
929
00:57:18,440 --> 00:57:20,320
นี่มันอะไรกันคะ บัวไม่เก็ต
930
00:57:20,400 --> 00:57:23,120
โอ๊ย ไม่ต้องเก็ตเกิ๊ตอะไรแล้วล่ะ
931
00:57:23,200 --> 00:57:25,600
หล่อนนี่เป็นคนสติไม่อยู่กับร่องกับรอย
932
00:57:26,160 --> 00:57:28,960
ควรแล้วที่จะต้องมีผัวมาดูแล
933
00:57:29,920 --> 00:57:33,040
แล้วเจ้าบุญเนี่ยก็เป็นคนดีมีฝีมือ
934
00:57:33,120 --> 00:57:35,160
เหมาะสมที่จะดูแลเอ็ง
935
00:57:35,240 --> 00:57:36,280
[เทียบ] นี่
936
00:57:36,760 --> 00:57:38,680
ทำตามที่ข้าบอกนี่แหละ
937
00:57:38,760 --> 00:57:41,160
[เสียงบัวสูดหายใจ]
ข้า จับคู่ให้เอ็งแล้ว
938
00:57:41,840 --> 00:57:44,160
[เสียงอึกอัก]
เดี๋ยวค่ะ ใจเย็นค่ะ
939
00:57:44,240 --> 00:57:47,240
อยู่ๆ จะให้บัวมาแต่งงานง่ายๆ
อย่างนี้ได้ยังไงล่ะคะ
940
00:57:47,880 --> 00:57:50,480
[เสียงเทียบถอนใจ]
ง่ายก็ดีแล้วนี่ ทำไมต้องยาก
941
00:57:51,040 --> 00:57:53,120
เดี๋ยวพอเรื่องของพิธีเนี่ย
942
00:57:53,200 --> 00:57:56,600
หมดห่าเมื่อไหร่ พวกข้าจะจัดการให้เอง
943
00:57:56,680 --> 00:57:59,000
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
944
00:57:59,080 --> 00:58:00,200
[เสียงบัวถอนหายใจ]
945
00:58:00,280 --> 00:58:03,120
คุณป้าเทียบคะ ลืมอะไรไปอย่างหนึ่งหรือเปล่าคะ
946
00:58:03,200 --> 00:58:04,360
[บัว] เรื่องอย่างนี้
947
00:58:04,440 --> 00:58:07,400
อันดับแรกเลย
ต้องถามความสมัครใจของหนูก่อนนะคะ
948
00:58:07,480 --> 00:58:08,760
ว่าอยากแต่งหรือเปล่า
949
00:58:08,840 --> 00:58:10,640
[บัว] นี่เล่นไม่ถามอะไรเลยนะคะ
950
00:58:10,720 --> 00:58:12,320
แล้วอยู่ๆ มาให้แต่งงานเนี่ยนะ
951
00:58:12,400 --> 00:58:13,640
มันไม่ได้นะคะ
952
00:58:13,720 --> 00:58:16,720
นี่ นังนี่ ทำไมจะไม่ได้
953
00:58:16,800 --> 00:58:18,840
เอ็งเนี่ยนะ อาศัยบนเรือนข้า
954
00:58:18,920 --> 00:58:20,440
กินนอนบนเรือนข้า
955
00:58:20,520 --> 00:58:22,680
[เทียบ] ข้าก็ถือว่าเอ็งเป็นคนของข้า
956
00:58:22,760 --> 00:58:26,640
เพราะฉะนั้น
ข้าจะจัดการให้เอ็งออกเรือนกับใคร
957
00:58:26,720 --> 00:58:28,760
ก็ต้องตามคำสั่งข้า
958
00:58:28,840 --> 00:58:31,080
[ดนตรีสะเทือนอารมณ์]
959
00:58:32,200 --> 00:58:33,080
คุณนายขอรับ
960
00:58:35,960 --> 00:58:37,560
ถ้าแม่บัวเขาไม่สมัครใจ
961
00:58:38,440 --> 00:58:39,960
กระผมก็ไม่อยากบังคับขอรับ
962
00:58:40,040 --> 00:58:41,640
หยุดพูดเลยนะ
963
00:58:41,720 --> 00:58:44,480
ก็เอ็งนี่แหละเป็นคนขอแม่บัวกับข้า
964
00:58:48,200 --> 00:58:49,760
ข้ายกให้เอ็งแล้ว
965
00:58:50,760 --> 00:58:52,920
ว่าตามอย่างที่ข้าว่านั่นแหละ
966
00:59:07,360 --> 00:59:08,680
[เสียงร้องตกใจ]
967
00:59:08,760 --> 00:59:10,200
เบาๆ หน่อยแม่บัว
968
00:59:10,280 --> 00:59:12,640
กระแทกอย่างนั้นน่ะ ก้นพังหมด
969
00:59:12,720 --> 00:59:13,960
[เสียงถอนหายใจ]
[ผาด] แล้ว…
970
00:59:14,040 --> 00:59:16,000
คุณท่านเรียกเอ็งไปทำกระไร
971
00:59:16,520 --> 00:59:18,320
ทำไมถึงได้หน้าบูดเชียว
972
00:59:20,000 --> 00:59:22,120
คุณป้าจะให้ฉันแต่งงานกับบุญ
973
00:59:22,200 --> 00:59:23,160
หา
974
00:59:23,240 --> 00:59:24,720
เกิดกระไรขึ้น
975
00:59:24,800 --> 00:59:26,800
จู่ๆ ทำไมทำเยี่ยงนั้น
976
00:59:28,080 --> 00:59:30,080
ก็บุญไปช่วยคุณป้าไล่โจร
977
00:59:30,160 --> 00:59:32,520
คุณป้าก็เลยถามว่าขออะไรก็ได้
978
00:59:32,600 --> 00:59:34,520
บุญก็เลยบอกว่าขอแต่งงานกับฉัน
979
00:59:35,080 --> 00:59:36,480
หา
980
00:59:36,560 --> 00:59:37,800
ไอ้บุญ
981
00:59:37,880 --> 00:59:40,320
เห็นเงียบๆ ร้ายเหมือนกันนะเนี่ย
982
00:59:40,400 --> 00:59:44,360
นี่ แต่ฉันไม่ใช่ข้าวของของใครนะ
ที่จะยกให้ใครก็ได้น่ะ
983
00:59:44,920 --> 00:59:48,160
แต่เอ็งอยู่บ้านท่าน เอ็งก็คือคนของท่านนั่นแหละ
984
00:59:48,960 --> 00:59:52,640
ดีแล้วที่คุณท่านน่ะ ยกเอ็งให้กับไอ้บุญ
985
00:59:52,720 --> 00:59:54,440
ดีกว่ายกให้กับผู้อื่น
986
00:59:54,520 --> 00:59:57,240
นี่ ฉันรับกับวิธีความคิดแบบนี้ไม่ได้นะ
987
00:59:57,320 --> 00:59:59,160
และฉันก็ไม่อยากแต่งงานกับบุญ
988
00:59:59,240 --> 01:00:00,680
แต่เอ็งแก่แล้ว
989
01:00:00,760 --> 01:00:04,400
อ๊าย นี่ ฉันยังไม่แก่ พูดอย่างนี้ได้ยังไง
990
01:00:04,480 --> 01:00:06,360
[เสียงจิ๊ปาก]
จะไม่แก่ได้อย่างไร
991
01:00:06,440 --> 01:00:09,880
หญิงไทยอายุไม่เกิน 20
ก็ต้องออกเรือนไปหมดแล้ว
992
01:00:09,960 --> 01:00:11,520
เอ้อ แล้วเธอล่ะ
993
01:00:12,400 --> 01:00:14,240
ก็ข้าไม่อยากมีผัว
994
01:00:14,320 --> 01:00:15,760
ข้าอยากครองตัวเป็นโสด
995
01:00:15,840 --> 01:00:17,640
ฉันก็ไม่อยากแต่งงาน
996
01:00:18,200 --> 01:00:20,160
ทางเดียวที่เอ็งจะไม่ต้องแต่งงาน
997
01:00:20,240 --> 01:00:22,480
คือเอ็งต้องมีผัวอยู่ก่อนแล้ว
998
01:00:22,560 --> 01:00:24,440
ซึ่งเอ็ง ไม่มี
999
01:00:24,520 --> 01:00:26,720
[ดนตรีเบาสมอง]
1000
01:00:27,680 --> 01:00:30,520
[เสียงบัวถอนใจเซ็ง]
1001
01:00:30,600 --> 01:00:32,000
ไงจ๊ะแม่บัว
1002
01:00:32,080 --> 01:00:33,640
เย็บผ้าจนหน้ายับเลยรึ
1003
01:00:34,200 --> 01:00:35,200
เอาเตารีดหน่อยไหม
1004
01:00:35,280 --> 01:00:37,280
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
เฮ้ย พี่ทองอ้น
1005
01:00:37,840 --> 01:00:39,760
อย่าเพิ่งไปยั่วโทสะมัน
1006
01:00:39,840 --> 01:00:42,120
มันกำลังกลุ้มใจเรื่องต้องออกเรือน
1007
01:00:42,680 --> 01:00:44,760
หา ออกเรือน
1008
01:00:45,320 --> 01:00:47,440
[ดนตรีตื่นเต้น]
1009
01:00:54,000 --> 01:00:56,960
ฉันไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย แต่ต้องมาซวย
1010
01:00:58,120 --> 01:00:59,760
แล้วเอ็งจะทำเช่นไรต่อ
1011
01:01:01,840 --> 01:01:03,840
ก็ถ้าบังคับให้ฉันแต่งจริงๆ
1012
01:01:03,920 --> 01:01:05,440
ฉันก็จะหนีออกจากบ้านไปเลย
1013
01:01:06,000 --> 01:01:07,120
- อย่านะ
- [บุญ] อย่านะ
1014
01:01:12,920 --> 01:01:15,240
แม่บัว ข้าขอโทษ
1015
01:01:16,960 --> 01:01:18,400
ข้าไม่คิดว่าเอ็ง
1016
01:01:20,040 --> 01:01:21,560
จะรังเกียจข้าถึงเพียงนี้
1017
01:01:22,280 --> 01:01:24,000
ฉันไม่ได้รังเกียจเธอ
1018
01:01:24,080 --> 01:01:25,720
แต่ฉันไม่อยากแต่งงานกับเธอ
1019
01:01:25,800 --> 01:01:27,160
เราเป็นเพื่อนกันได้
1020
01:01:27,240 --> 01:01:29,760
ผิดที่เธอทำอะไรไม่บอกฉันก่อน
1021
01:01:33,560 --> 01:01:35,440
ข้าจะไปบอกคุณท่านทั้งสองคน
1022
01:01:35,520 --> 01:01:36,960
ว่าข้าไม่อยากแต่งงานแล้ว
1023
01:01:37,920 --> 01:01:38,840
[บุญ] ถ้าไม่ยอม
1024
01:01:39,400 --> 01:01:41,920
ข้าก็จะคุกเข่าขอร้อง จนกว่าเขาจะยอม
1025
01:01:42,640 --> 01:01:43,760
[พ่นลมแค่นเสียง]
1026
01:01:43,840 --> 01:01:45,680
ต่อให้เอ็งคุกเข่าจนแผ่นดินทรุด
1027
01:01:45,760 --> 01:01:47,960
[ทองอ้น] ป้าเทียบก็ไม่มีวันทำตามที่เอ็งพูดดอก
1028
01:01:48,560 --> 01:01:49,960
ป้าเขาเป็นคนหัวแข็ง
1029
01:01:50,040 --> 01:01:52,800
ยิ่งไปขัดคำสั่ง ก็เหมือนไปหักหน้าเขา
1030
01:01:52,880 --> 01:01:55,120
[ดนตรีอึดอัด]
1031
01:01:56,960 --> 01:01:58,520
แล้วเราจะทำเยี่ยงไรดี
1032
01:01:59,920 --> 01:02:02,040
เอ็งจะทำกระไรทำไมเอ็งไม่คิดให้ดี
1033
01:02:02,120 --> 01:02:03,680
ชีวิตคนทั้งคน
1034
01:02:03,760 --> 01:02:05,640
เอ็งไม่คิดถึงจิตใจเขาบ้างเลยรึ
1035
01:02:06,200 --> 01:02:07,480
พอแล้ว ทองอ้น
1036
01:02:09,680 --> 01:02:11,840
ไม่ต้องคิดให้ปวดหัวกันแล้ว
1037
01:02:11,920 --> 01:02:14,640
ฉันแค่เก็บข้าวของแล้วก็ออกจากบ้าน เรื่องก็จบ
1038
01:02:15,200 --> 01:02:16,240
[บัว] ไม่ต้องเป็นห่วงฉันนะ
1039
01:02:16,320 --> 01:02:18,600
คนอย่างฉันน่ะเอาตัวรอดอยู่แล้ว
1040
01:02:18,680 --> 01:02:21,560
ฉันไปบวชเป็นมิชชันนารี
ไปอยู่กับหมอบรัดเลย์ก็ได้
1041
01:02:22,240 --> 01:02:23,240
ไม่ต้องไป
1042
01:02:23,320 --> 01:02:25,320
[ดนตรีเร้าใจ]
1043
01:02:30,800 --> 01:02:32,160
[ทองแท้] กระไรนะแม่
1044
01:02:32,680 --> 01:02:35,480
[เสียงเทียบถอนใจ]
จะตกใจกระไรขนาดนั้น
1045
01:02:35,560 --> 01:02:37,920
มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เรื่องโต
1046
01:02:38,400 --> 01:02:40,040
เรื่องใหญ่เรื่องโตทีเดียวล่ะ
1047
01:02:45,640 --> 01:02:46,960
[ทองอ้น] คุณพ่อขอรับ
1048
01:02:47,560 --> 01:02:50,880
คุณพ่อต้องเป็นคนตัดสิน
ว่าจะให้แม่บัวออกเรือนกับบุญหรือไม่
1049
01:02:51,520 --> 01:02:55,600
นี่ ก็ข้าจัดการไปแล้ว
ทำไมจะต้องให้พ่อตัดสินอีกล่ะ
1050
01:02:56,160 --> 01:02:57,360
ที่นี่เป็นบ้านพ่อ
1051
01:02:57,440 --> 01:02:59,040
ก็ถือแม่บัวเป็นคนของพ่อ
1052
01:02:59,640 --> 01:03:02,920
ถ้าแม่บัวจะออกเรือน
ก็ถือเป็นอำนาจของพ่อ ไม่ใช่ป้า
1053
01:03:03,000 --> 01:03:05,160
[ดนตรีตึงเครียด]
1054
01:03:06,480 --> 01:03:07,800
ข้าก็ไม่ได้ว่ากระไร
1055
01:03:08,360 --> 01:03:10,680
ใครอยากแต่งกับใครก็แต่งไปเถิด
1056
01:03:12,640 --> 01:03:14,360
แต่แม่บัวไม่ได้อยากแต่งขอรับ
1057
01:03:14,920 --> 01:03:15,840
กระไรนะ
1058
01:03:16,800 --> 01:03:19,280
แม่บัว เอ็งไม่อยากแต่งรึ
1059
01:03:21,240 --> 01:03:22,920
ไม่อยากแต่งค่ะ
1060
01:03:23,000 --> 01:03:24,920
บัวไม่ได้รักบุญค่ะ
1061
01:03:25,000 --> 01:03:27,160
[ดนตรีหม่นหมอง]
1062
01:03:33,880 --> 01:03:35,960
ถ้าไม่ได้รักชอบกัน
1063
01:03:36,040 --> 01:03:38,120
ข้าก็ไม่อยากบังคับใจใครดอก
1064
01:03:42,720 --> 01:03:45,800
แต่อิฉันรับปากกับพ่อบุญไปแล้ว
1065
01:03:45,880 --> 01:03:47,720
[เทียบ] ถ้าจะคืนคำเนี่ย
1066
01:03:47,800 --> 01:03:50,480
เราจะเสียผู้ใหญ่นะเจ้าคะ
1067
01:03:51,840 --> 01:03:53,760
แต่วันหนึ่งบัวก็ต้องกลับบ้าน
1068
01:03:53,840 --> 01:03:56,120
ถึงแต่งกันไปก็อยู่กันไม่ยืดหรอกค่ะ
1069
01:03:58,360 --> 01:03:59,360
[ทองคำ] จริงสิ
1070
01:03:59,840 --> 01:04:02,040
แม่บัวจากบ้านมาไกล
1071
01:04:02,120 --> 01:04:03,920
วันหนึ่งเอ็งก็ต้องกลับบ้าน
1072
01:04:04,880 --> 01:04:06,920
ไม่ควรต้องผูกพันกับใครดอกที่นี่
1073
01:04:07,000 --> 01:04:09,360
[ดนตรีเศร้า]
1074
01:04:09,440 --> 01:04:10,560
ใช่ค่ะ
1075
01:04:11,240 --> 01:04:14,880
บัวมาอยู่ที่นี่ ก็เหมือนขอพักอาศัยอยู่ชั่วคราว
1076
01:04:14,960 --> 01:04:17,560
วันหนึ่งบัวก็ต้องหาทางกลับบ้านได้ค่ะ
1077
01:04:24,640 --> 01:04:25,960
เอาล่ะ แม่บัว
1078
01:04:27,280 --> 01:04:28,840
เอ็งสบายใจได้
1079
01:04:29,480 --> 01:04:31,400
เอ็งไม่ต้องแต่งงานกับใครทั้งนั้น
1080
01:04:33,360 --> 01:04:35,720
และเอ็งก็สามารถที่จะอยู่บ้านนี้ได้
1081
01:04:35,800 --> 01:04:37,960
ตราบจนกว่าเอ็งอยากจะกลับบ้าน
1082
01:04:41,480 --> 01:04:42,840
ขอบคุณนะคะคุณลุง
1083
01:04:52,440 --> 01:04:53,480
[บัว] ทองอ้น
1084
01:04:53,560 --> 01:04:56,520
ขอบใจมากนะ ที่ช่วยพูดให้
1085
01:04:57,240 --> 01:04:58,920
[ทองอ้น] เอ็งสบายใจได้แล้วสิ
1086
01:04:59,520 --> 01:05:01,040
ใช่
[เสียงหัวเราะเบาๆ ]
1087
01:05:03,320 --> 01:05:04,840
ทำไมหน้าหงอยๆ ล่ะ
1088
01:05:05,880 --> 01:05:08,640
ข้าแค่ไม่อยากเห็นเอ็งถูกบังคับจิตใจ
1089
01:05:10,400 --> 01:05:11,920
เป็นคนดีจัง
1090
01:05:12,000 --> 01:05:14,000
[ดนตรีเศร้า]
1091
01:05:14,080 --> 01:05:16,320
แต่ว่าฉันน่ะไม่ต้องแต่งงานแล้ว
1092
01:05:16,400 --> 01:05:18,480
ก็ดีใจกับฉันด้วยก็ได้นะ
1093
01:05:20,560 --> 01:05:22,120
เอ็งคิดจะกลับบ้านจริงรึ
1094
01:05:23,040 --> 01:05:24,240
คิดสิ
1095
01:05:24,320 --> 01:05:26,040
ใครๆ ก็อยากกลับบ้านทั้งนั้นแหละ
1096
01:05:27,320 --> 01:05:28,720
แล้วเอ็งจะกลับเมื่อไหร่
1097
01:05:30,280 --> 01:05:32,000
[เสียงถอนหายใจ]
ไม่รู้เหมือนกันน่ะ
1098
01:05:32,680 --> 01:05:34,800
ถ้ามีลมพายุลูกใหญ่ๆ
1099
01:05:34,880 --> 01:05:36,160
ก็คงกลับเมื่อนั้นแหละ
1100
01:05:36,760 --> 01:05:39,040
ทำไมเหรอ มีอะไรหรือเปล่า
1101
01:05:41,040 --> 01:05:41,960
ไม่มี
1102
01:05:44,400 --> 01:05:45,560
เอ็งขึ้นเรือนไปสิ
1103
01:05:50,920 --> 01:05:51,760
ไปสิ
1104
01:05:54,880 --> 01:05:55,960
งั้นฉันไปนะ
1105
01:05:56,040 --> 01:05:58,040
[ดนตรีสะเทือนอารมณ์]
1106
01:06:24,000 --> 01:06:26,760
แกงสิงหลถ้วยแรกของบัว
1107
01:06:28,280 --> 01:06:29,520
แม่เยี่ยวไม่ออกรึ
1108
01:06:29,600 --> 01:06:31,000
อย่าบอกใครนะ
1109
01:06:31,080 --> 01:06:32,680
แม่ไม่อยากให้ใครรู้
1110
01:06:32,760 --> 01:06:35,080
ทำเมนูอะไรให้กินดีนะ
1111
01:06:35,160 --> 01:06:38,680
รู้ไหมว่าตำรับประทินโฉมเนี่ย สำคัญมากนะ
1112
01:06:38,760 --> 01:06:42,520
เอ็งสองคนรู้แล้ว ห้ามไปบอกใครเด็ดขาด
1113
01:06:42,600 --> 01:06:44,640
[เสียงถีบและเสียงโห่ร้อง]
1114
01:06:44,720 --> 01:06:48,040
เห็นทีพวกข้า
คงจะสอนพวกเอ็งไม่ได้แล้วกระมัง
1115
01:06:48,120 --> 01:06:49,320
โธ่ครู
1116
01:06:49,400 --> 01:06:50,840
เอ็งจำที่ตรงนี้ได้หรือไม่
1117
01:06:50,920 --> 01:06:53,360
เป็นวันแรกที่ลุงยอมสอนวิชาตัวเลขให้ฉันจ้ะ
1118
01:06:53,440 --> 01:06:54,920
วิชาตัวเลข
1119
01:06:55,400 --> 01:06:56,480
วิชาตัวเลข
1120
01:06:56,560 --> 01:06:59,760
เราเคยมีหมอผู้หนึ่ง เก่งกาจในเรื่องนี้มาก
1121
01:06:59,840 --> 01:07:02,400
และกระผมคิดว่า เราได้เจอตัวเขาแล้วขอรับ
1122
01:07:04,240 --> 01:07:06,760
[เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม"
โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์]
115336
