All language subtitles for Royal Doctor_S01E14_Episode 14.Thai (CC)
Afrikaans
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:16,040 --> 00:00:18,080
[เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil Tan]
2
00:02:05,720 --> 00:02:07,920
[บัว] เขาเป็นรอยแผลเป็นจากโรคฝีดาษ
3
00:02:08,000 --> 00:02:09,960
เขารักษาตัวเองจนหายด้วยนะ
4
00:02:10,039 --> 00:02:11,120
จริงรึ
5
00:02:11,200 --> 00:02:12,440
เอ็งต้องมาพิสูจน์ฝีมือกับข้า
6
00:02:12,520 --> 00:02:14,840
เขาเคยเป็นหมอหลวงพร้อมพ่อดอกรึ
7
00:02:14,920 --> 00:02:17,720
ก็มียาอยู่ตัวหนึ่งนะ ที่รักษาได้หลายโรค
8
00:02:17,800 --> 00:02:21,000
[บัว] แต่ว่าก็เกิดอันตรายได้
ถ้าใช้เป็นปริมาณมาก
9
00:02:21,080 --> 00:02:22,440
[เสียงคว้าตัว]
[ทองอ้น] เฮ้ย
10
00:02:22,520 --> 00:02:23,720
จะทำอะไรน่ะ
11
00:02:23,800 --> 00:02:25,400
เข็มข้าอาบยาพิษมา
12
00:02:25,480 --> 00:02:26,840
[หมอทัด] ไอ้นี่ไม่รอดแน่
13
00:02:26,920 --> 00:02:28,760
เฮ้ย พี่ทองแท้
[เสียงทองแท้ร้องคราง]
14
00:02:28,840 --> 00:02:30,160
ข้าจะสู้กับเอ็ง
15
00:02:30,720 --> 00:02:32,520
[หมอทัด] ด้วยอาการปวดเมื่อยของเพื่อนเอ็ง
16
00:02:32,600 --> 00:02:34,800
[เสียงกระแทกและเสียงบัวกับผาดร้องเจ็บปวด]
17
00:02:34,880 --> 00:02:36,080
[ผาด] ปวด
18
00:02:36,160 --> 00:02:38,080
คือ อู๊ย
19
00:02:38,160 --> 00:02:40,520
[ดนตรีระทึก]
20
00:02:43,320 --> 00:02:44,800
[พิกุล] พ่อทองอิน
21
00:02:44,880 --> 00:02:46,840
กินไว้เหลือพ่อทองแท้บ้าง
22
00:02:46,920 --> 00:02:49,440
พ่อกลับมา จะได้กินให้ชื่นใจ
23
00:02:49,520 --> 00:02:51,640
ฉันต้องกินตุนไว้ก่อนจ้ะ
24
00:02:51,720 --> 00:02:54,120
เพราะถ้าอาทองอ้นกลับมาแล้ว
25
00:02:54,200 --> 00:02:56,160
ฉันจะแย่งกินไม่ทัน
26
00:02:56,240 --> 00:02:58,720
โถๆ โถ
[เสียงกลั้วหัวเราะ]
27
00:02:59,200 --> 00:03:01,720
เดี๋ยวย่าทำให้ใหม่ก็ได้
28
00:03:01,800 --> 00:03:03,840
[ดนตรีผ่อนคลาย]
29
00:03:03,920 --> 00:03:05,600
[บ่าว] มีคนมาหาเจ้าค่ะ
30
00:03:06,160 --> 00:03:07,080
ใครล่ะ
31
00:03:13,800 --> 00:03:15,040
ไหว้จ้ะ
32
00:03:15,120 --> 00:03:18,800
ข้าคือคนที่หมอทองแท้กับทองอ้น
ไปรักษาเมื่อวันก่อน
33
00:03:18,880 --> 00:03:22,280
วันนี้ข้าก็เลยเอาของเล็กๆ น้อยๆ มาตอบแทนจ้ะ
34
00:03:22,360 --> 00:03:23,600
อ้าว
35
00:03:23,680 --> 00:03:26,680
ก็วันนี้เขาก็ออกไปรักษาเหมือนกันนี่
36
00:03:26,760 --> 00:03:28,280
ไม่ได้ไปหาเอ็งหรอกรึ
37
00:03:28,360 --> 00:03:29,800
ไม่เห็นนี่
38
00:03:29,880 --> 00:03:31,880
ที่ตลาดก็ไม่เห็นไป
39
00:03:31,960 --> 00:03:33,680
เขาไปกันที่ไหนรึ
40
00:03:33,760 --> 00:03:35,840
[ดนตรีตึงเครียด]
41
00:03:41,400 --> 00:03:42,240
[หมอทัด] นี่
42
00:03:43,080 --> 00:03:45,360
น้ำมะตูมผลแก่ที่ยังไม่สุก
43
00:03:45,440 --> 00:03:46,720
ดื่มซะ มิตายดอก
44
00:03:47,720 --> 00:03:48,680
จ้ะ
45
00:03:51,360 --> 00:03:53,120
[เสียงหมอทัดหัวเราะหึ
และผาดระบายลมหายใจ]
46
00:03:53,200 --> 00:03:54,120
เป็นอย่างไร
47
00:03:55,400 --> 00:03:57,800
อาการปวดเมื่อยของเอ็ง
หายเป็นปลิดทิ้งเลยใช่ไหม
48
00:03:57,880 --> 00:03:59,640
หายเลยจ้ะพ่อหมอ
49
00:03:59,720 --> 00:04:02,360
ตอนนี้ ข้าหายปวดเมื่อยแล้วจ้ะ
50
00:04:02,440 --> 00:04:04,160
[เสียงหัวเราะชอบใจ]
51
00:04:04,240 --> 00:04:06,360
[หมอทัด] ตำรับการย่างยาของข้า
52
00:04:06,440 --> 00:04:08,640
ไม่มีใครที่จะไม่ได้ผล
53
00:04:08,720 --> 00:04:11,040
ต่อไปนี้เอ็งจะขยับร่างกายทำการอันใด
54
00:04:11,120 --> 00:04:12,680
เอ็งจะคล่องแคล่วกว่าเดิมอีก
55
00:04:13,680 --> 00:04:15,280
ข้าจะรอดูฝั่งนู้นเสียหน่อย
56
00:04:15,360 --> 00:04:17,279
[หมอทัด] ป่านนี้เป็นยังไงก็ไม่รู้
57
00:04:17,880 --> 00:04:20,839
[ดนตรีตื่นเต้น]
58
00:04:29,920 --> 00:04:31,200
บัว
59
00:04:31,280 --> 00:04:32,800
ดื่มน้ำใบเตยหอมนี่สิ
60
00:04:35,520 --> 00:04:36,720
ขอบคุณค่ะ
61
00:04:40,200 --> 00:04:42,440
อาการปวดเมื่อยเป็นอย่างไรบ้าง
62
00:04:42,520 --> 00:04:43,600
ดีขึ้นบ้างไหม
63
00:04:44,720 --> 00:04:46,080
ดีขึ้นแล้วค่ะ
64
00:04:46,160 --> 00:04:47,880
หายปวดหมดทั้งตัวแล้ว
65
00:04:47,960 --> 00:04:50,160
[ดนตรีตื่นเต้น]
66
00:04:50,760 --> 00:04:53,560
เรารีบไปบอกหมอทัดดีกว่า ให้หยุดการแข่งขัน
67
00:04:54,280 --> 00:04:55,880
ฉันเป็นห่วงพี่ทองแท้
68
00:04:57,440 --> 00:04:59,480
เรารักษาเสร็จเรียบร้อยทั้งสองฝ่ายแล้ว
69
00:04:59,560 --> 00:05:01,520
จะตัดสินเยี่ยงไรก็ว่ามาเถิด
70
00:05:02,120 --> 00:05:03,560
ง่ายนิดเดียว
71
00:05:03,640 --> 00:05:07,360
ถ้าผู้ไข้ของใครยังมีอาการปวดเมื่อย
หลงเหลืออยู่เพียงเล็กน้อย
72
00:05:07,440 --> 00:05:08,760
ก็คือฝ่ายแพ้
73
00:05:09,800 --> 00:05:12,280
แม่หนู เอ็งบอกไปซิ
74
00:05:12,360 --> 00:05:14,800
ว่าอาการปวดเมื่อยของเอ็ง
เป็นอย่างไรบ้างตอนนี้
75
00:05:17,160 --> 00:05:19,080
เอ็งเป็นพวกเดียวกัน
76
00:05:19,160 --> 00:05:21,040
คงจะไม่โกหกกันดอกนะ
77
00:05:21,960 --> 00:05:23,160
บอกมาเถอะผาด
78
00:05:23,240 --> 00:05:24,600
พูดความจริงออกมา
79
00:05:24,680 --> 00:05:26,280
เรายอมรับผลทุกอย่าง
80
00:05:27,320 --> 00:05:28,360
[ดนตรีหยุด]
81
00:05:28,440 --> 00:05:29,440
คือ…
82
00:05:30,000 --> 00:05:33,080
ตอนนี้ ข้าหายปวดเมื่อยหมดแล้ว
83
00:05:33,160 --> 00:05:36,280
อาการของข้าดีกว่าตอนรักษา
84
00:05:36,360 --> 00:05:38,080
อย่างกับฟ้ากับเหวแน่ะ
85
00:05:40,000 --> 00:05:41,760
ฉันก็หายแล้วเหมือนกัน
86
00:05:41,840 --> 00:05:44,840
[บัว] ไม่มีความปวดเมื่อย
หลงเหลืออยู่เลยแม้แต่นิดเดียว
87
00:05:45,400 --> 00:05:48,080
งั้นเป็นอันว่า การแข่งขันรอบนี้
88
00:05:48,160 --> 00:05:49,960
เสมอกัน จบนะคะ
89
00:05:50,040 --> 00:05:51,400
[เสียงหัวเราะหึ]
ยัง
90
00:05:52,000 --> 00:05:53,400
อะไรอีกล่ะลุง
91
00:05:54,480 --> 00:05:56,800
ต้องให้ข้าตรวจร่างกายเอ็งดูก่อน
92
00:05:56,880 --> 00:05:59,120
[ดนตรีตึงเครียด]
93
00:06:10,160 --> 00:06:11,640
[เสียงหัวเราะในลำคอ]
94
00:06:13,000 --> 00:06:14,280
เอ็งแพ้ข้าแล้ว
95
00:06:14,360 --> 00:06:15,440
[บัว] หา
96
00:06:15,520 --> 00:06:16,880
หมายความว่าเยี่ยงไร
97
00:06:16,960 --> 00:06:18,640
เอ็งก็ลองกดดูสิ
98
00:06:18,720 --> 00:06:21,280
ยังมีก้อนลมเท่าปลายนิ้วก้อยอั้นอยู่
99
00:06:21,360 --> 00:06:22,960
เอ็งยังไล่ลมไม่หมด
100
00:06:23,720 --> 00:06:25,000
เอ็งจะยอมรับไหม
101
00:06:25,080 --> 00:06:26,880
[ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ]
102
00:06:36,400 --> 00:06:38,200
พวกข้าเองก็รักในความยุติธรรม
103
00:06:38,280 --> 00:06:40,080
[ทองแท้] แพ้ก็ถือว่าแพ้
104
00:06:40,160 --> 00:06:42,320
การรักษาครั้งนี้ท่านเป็นผู้ชนะ
105
00:06:42,400 --> 00:06:44,680
[เสียงหัวเราะเสียงดัง]
106
00:06:44,760 --> 00:06:47,680
ในที่สุด หมอตระกูลทองก็แพ้ข้าทุกคน
107
00:06:47,760 --> 00:06:50,720
[หมอทัด] ต่อไปนี้ถ้าเกิดเอ็งมีลูกมีหลาน
แล้วเป็นหมอ
108
00:06:50,800 --> 00:06:52,360
ข้าก็จะมาประลองใหม่
109
00:06:52,440 --> 00:06:54,200
[เสียงหัวเราะสะใจ]
110
00:06:54,280 --> 00:06:55,160
เดี๋ยว
111
00:06:57,640 --> 00:06:59,280
และยารักษาพี่ข้าล่ะ
112
00:07:00,600 --> 00:07:01,560
[เสียงครางในลำคอ]
113
00:07:02,320 --> 00:07:04,000
พิษที่เอ็งโดน
114
00:07:04,080 --> 00:07:05,520
มันไม่ถึงกับตายนี่
115
00:07:08,200 --> 00:07:10,200
และตอนนี้เอ็งเป็นยังไงเล่า
116
00:07:12,280 --> 00:07:15,320
[เสียงหมอทัดหัวเราะ]
117
00:07:18,640 --> 00:07:20,920
พี่ทองแท้ พี่รู้สึกยังไงบ้าง
118
00:07:21,480 --> 00:07:23,000
ข้ารู้สึกมีกำลัง
119
00:07:23,920 --> 00:07:25,440
ที่เคยหนาวก็ไม่รู้สึกแล้ว
120
00:07:26,720 --> 00:07:28,720
ผิดกับตอนเช้าที่อาการแย่กว่านี้
121
00:07:35,120 --> 00:07:36,200
ปกติดีแล้ว
122
00:07:37,680 --> 00:07:39,360
เลือดฝาดที่หน้าก็กลับมาแล้ว
123
00:07:40,840 --> 00:07:41,720
[เสียงบัวตกใจ]
124
00:07:42,280 --> 00:07:44,640
นี่ นี่เราโดนหลอกเหรอเนี่ย
125
00:07:45,200 --> 00:07:47,480
โห เสียทั้งเวลา
126
00:07:47,560 --> 00:07:49,960
เสียทั้งอารมณ์ ต้องมาแข่งอะไรก็ไม่รู้เนี่ย
127
00:07:50,040 --> 00:07:52,880
รู้อย่างนี้ เบี้ยวนัดตั้งแต่แรกก็ดี
[เสียงจิ๊ปาก]
128
00:07:52,960 --> 00:07:54,760
ใจเย็นๆ ก่อนสินางบัว
129
00:07:54,840 --> 00:07:56,880
- นี่ ข้าว่าก็ดีนะ
- [บัว] ฮะ
130
00:07:56,960 --> 00:07:59,800
อาการปวดเมื่อยของข้าเนี่ย
หายเป็นปลิดทิ้งเชียวนะ
131
00:07:59,880 --> 00:08:01,600
[ผาด] อุ๊ย ตัวข้าเบาหวิวเนี่ย
132
00:08:01,680 --> 00:08:03,320
อย่างกับจะลอยได้เชียว
133
00:08:03,400 --> 00:08:05,480
หา จริงเหรอ
134
00:08:06,720 --> 00:08:08,920
[ดนตรีตึงเครียด]
135
00:08:09,720 --> 00:08:11,960
[ทองอ้น] ใบพลับพลึง ใบหนาดเลือด
136
00:08:12,040 --> 00:08:14,040
ใบปล้องใหญ่ ใบมะขาม
137
00:08:14,760 --> 00:08:17,520
ขมิ้นชัน ตะไคร้ ไพล ผิวมะกรูด
138
00:08:17,600 --> 00:08:19,360
[ทองอ้น] ใบมะขาม ใบส้มป่อย
139
00:08:19,440 --> 00:08:21,640
ใบมะเฟือง เกลือขมิ้น
140
00:08:21,720 --> 00:08:22,960
น่าจะมีแค่นี้
141
00:08:34,760 --> 00:08:35,960
ใช้กิ่งมะขามทำฟืน
142
00:08:36,039 --> 00:08:38,120
ควันที่เกิดขึ้นจะทำให้ไม่สำลัก
143
00:08:39,280 --> 00:08:40,720
[เสียงผาดพ่นลมหายใจ]
[ผาด] แล้ว…
144
00:08:40,799 --> 00:08:42,080
แล้วพอทำเสร็จ
145
00:08:42,159 --> 00:08:44,880
พ่อหมอก็ให้ข้าดื่มน้ำมะตูมด้วยนะ
146
00:08:46,280 --> 00:08:49,520
น้ำมะตูมผลแก่ช่วยบำรุงธาตุไฟอย่างพอเหมาะ
147
00:08:49,600 --> 00:08:51,240
ทำให้เลือดลมไหลเวียนดี
148
00:08:51,720 --> 00:08:53,920
นอกใช้ร้อน ในใช้อุ่น
149
00:08:55,760 --> 00:08:57,840
เหมือนที่เราให้แม่บัวดื่มน้ำใบเตย
150
00:09:00,040 --> 00:09:01,320
มีความเย็นแต่น้อย
151
00:09:01,400 --> 00:09:03,480
แต่ผ่อนความร้อนภายในให้สมดุล
152
00:09:04,080 --> 00:09:05,680
ถ้าจะอธิบายทางวิทยาศาสตร์
153
00:09:05,760 --> 00:09:09,560
ความร้อน ทำให้อุณหภูมิของผิว
และกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้น
154
00:09:09,640 --> 00:09:12,480
เส้นเลือดต่างๆ ก็จะขยายตัวมากขึ้น
155
00:09:12,560 --> 00:09:15,000
[บัว] ทำให้เลือดเนี่ยไหลเวียนได้ดีขึ้น
156
00:09:15,080 --> 00:09:18,640
การขับถ่ายของเสีย หรือเซลล์ที่เสียหาย
ก็จะฟื้นตัวได้เร็วขึ้น
157
00:09:18,720 --> 00:09:22,640
โอ๊ย พวกเอ็งพูดกระไรกันเนี่ย
ข้าไม่เห็นจะเข้าใจ
158
00:09:22,720 --> 00:09:23,920
แต่ที่แน่ๆ
159
00:09:24,000 --> 00:09:26,880
ข้าจะจำเอาวิธีพวกนี้ไปทำเองบ้าง
160
00:09:26,960 --> 00:09:28,840
เพราะข้ารู้สึกว่า
161
00:09:28,920 --> 00:09:32,360
ผิวข้า มันดูมีน้ำมีนวล
162
00:09:32,440 --> 00:09:34,960
มันดู ดูสิ มันดูมีเลือดฝาดไหม
163
00:09:35,040 --> 00:09:36,360
[ผาด] แม่บัวดูสิ
164
00:09:37,000 --> 00:09:38,760
อุ๊ย นุ่มอะ
[เอฟเฟกต์ประกายปิ๊ง]
165
00:09:38,840 --> 00:09:41,560
- [บัว] อุ๊ย เดี๋ยวๆ จริงด้วย ลื่นมาก
- เฮ้ย เดี๋ยวๆ
166
00:09:41,640 --> 00:09:42,840
[ผาดอุทานตกใจ]
167
00:09:42,920 --> 00:09:45,040
[เสียงตบแขนดังรัว]
[ผาด] ผิวแม่บัวเองก็นุ่มขึ้น
168
00:09:45,120 --> 00:09:46,200
- [บัว] เหรอ
- จับสิ นี่
169
00:09:46,280 --> 00:09:48,760
โห แล้วมีเลือดฝาดด้วย
170
00:09:48,840 --> 00:09:51,440
เหรอ จริงเหรอ แก้มชมพูเลยเหรอ
171
00:09:51,520 --> 00:09:53,600
ใช่ ดูสิๆ ดูสิ
172
00:09:53,680 --> 00:09:56,720
[เสียงผาดและบัวร้องดีใจ]
173
00:10:06,320 --> 00:10:07,560
[เสียงกระแทกไม้เท้าและเสียงอุทานตกใจ]
174
00:10:09,160 --> 00:10:11,520
พวกเอ็งสองคนหายไปไหนกันมาทั้งวัน
175
00:10:12,680 --> 00:10:14,160
ก็ไปรักษาผู้ไข้ไงจ๊ะ
176
00:10:14,240 --> 00:10:15,840
เอายาไปเปลี่ยนให้พวกเขา
177
00:10:16,520 --> 00:10:18,520
[ขึ้นเสียง]
ข้าให้โอกาสตอบอีกครั้งหนึ่ง
178
00:10:18,600 --> 00:10:20,440
พวกเอ็งสองคนหายไปไหนกันมา
179
00:10:20,520 --> 00:10:22,720
[ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ]
180
00:10:25,960 --> 00:10:27,320
ทองแท้
181
00:10:27,400 --> 00:10:30,640
ก็บอกความจริงไปสิ ว่าไอ้ทองอ้นมันชวนไปเกเร
182
00:10:32,320 --> 00:10:33,360
[พิกุล] คุณพี่
183
00:10:33,440 --> 00:10:36,120
ฟังคำตอบจากลูกก่อนเถิดเจ้าค่ะ
184
00:10:36,720 --> 00:10:38,040
ว่าอย่างไร
185
00:10:38,120 --> 00:10:41,280
พ่อทองแท้ ทองอ้น ไปไหนกันมา ตอบมาเถิด
186
00:10:41,360 --> 00:10:43,440
พ่อแม่รอฟังอยู่
187
00:10:45,320 --> 00:10:46,480
[ตวาด]
ตอบ
188
00:10:48,040 --> 00:10:49,920
- ฉันกับน้อง…
- พี่ทองแท้
189
00:10:51,320 --> 00:10:53,800
ฉันเป็นคนออกความคิดว่าจะทำเรื่องนี้เอง
190
00:10:53,880 --> 00:10:55,360
ฉันจะเป็นคนตอบเองจ้ะ
191
00:10:57,800 --> 00:10:58,960
ว่ามา ไอ้ทองอ้น
192
00:11:00,640 --> 00:11:02,080
ฉันกับพี่ทองแท้
193
00:11:03,120 --> 00:11:05,040
เราไปตามหาหมอทัดกันมาจ้ะ
194
00:11:06,280 --> 00:11:08,480
[ดนตรีตึงเครียด]
195
00:11:08,560 --> 00:11:11,960
ฉันอยากรู้ว่า
ยาวิเศษของหมอทัดเขาปรุงอย่างไร
196
00:11:12,040 --> 00:11:13,920
ฉันเลยชวนพี่ทองแท้ไปด้วยจ้ะ
197
00:11:14,520 --> 00:11:17,160
ตามหากันอยู่ทั้งวัน ก็ไม่พบ
198
00:11:18,480 --> 00:11:20,040
ฉันขอโทษนะจ๊ะ
199
00:11:28,960 --> 00:11:30,320
ฉันก็ขอโทษจ้ะ
200
00:11:30,920 --> 00:11:34,880
โธ่ เรื่องแค่นี้เอง ไม่เห็นต้องโกหกกันเลย
201
00:11:34,960 --> 00:11:37,480
ทีหลังบอกมาดีๆ ก็ได้
202
00:11:38,200 --> 00:11:39,960
ฉันกลัวว่าพ่อจะว่าน่ะสิ
203
00:11:40,480 --> 00:11:43,240
พ่อเคยสั่งห้ามไว้แล้ว
ไม่ให้ไปยุ่งเกี่ยวกับหมอทัดน่ะจ้ะ
204
00:11:43,320 --> 00:11:45,360
[ดนตรีตึงเครียด]
205
00:11:47,120 --> 00:11:48,120
คุณพี่
206
00:11:48,200 --> 00:11:50,880
ในเมื่อไอ้ทองอ้นมันเป็นคนต้นคิด
207
00:11:50,960 --> 00:11:52,840
ก็ทำโทษมันคนเดียวเลยเจ้าค่ะ
208
00:11:54,280 --> 00:11:57,120
คุณพี่เจ้าคะ ความผิดครั้งนี้
209
00:11:57,200 --> 00:11:58,680
ก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไร
210
00:11:58,760 --> 00:12:02,440
อีกอย่าง ลูกทั้งสองคนก็ไม่ได้เจอหมอทัดด้วย
211
00:12:02,520 --> 00:12:07,160
อิฉันคิดว่า คุณพี่ยกโทษให้ลูกๆ เถิดเจ้าค่ะ
212
00:12:10,040 --> 00:12:12,520
โทษฐานที่พวกเอ็งกล้าขัดคำสั่งของข้า
213
00:12:13,160 --> 00:12:15,280
ข้าจะลงโทษให้พวกเอ็ง
214
00:12:15,360 --> 00:12:17,400
ไปผ่าฟืนกันคนละกุรุส
215
00:12:28,360 --> 00:12:31,400
[เสียงผ่าฟืน]
216
00:12:33,040 --> 00:12:34,360
เกือบไปแล้วเชียว
217
00:12:34,440 --> 00:12:36,120
ดีนะที่ฉันหัวไว
218
00:12:36,200 --> 00:12:37,440
[เสียงถอนหายใจ]
219
00:12:38,320 --> 00:12:39,720
ข้าไม่สบายใจเลย
220
00:12:41,160 --> 00:12:42,520
เอ็งว่าความจะแตกหรือไม่
221
00:12:43,080 --> 00:12:45,320
ถ้าพี่ไม่บอกพ่อ ฉันไม่บอกพ่อ
222
00:12:45,400 --> 00:12:46,880
แล้วพ่อจะไปรู้ได้เยี่ยงไร
223
00:12:46,960 --> 00:12:50,000
พี่อย่าคิดมากไปเลย
เราไม่ได้ทำอะไรเสียหายสักหน่อย
224
00:12:50,080 --> 00:12:52,200
[ดนตรีผ่อนคลาย]
225
00:12:56,960 --> 00:12:58,720
[เสียงผ่าฟืน]
โอ้โห
226
00:12:59,640 --> 00:13:03,200
มาผ่าฟืนอยู่นี่นี่เอง สนุกหรือเปล่า
227
00:13:04,040 --> 00:13:05,440
เอ็งไม่ต้องมาพูดมาก
228
00:13:05,520 --> 00:13:07,280
พวกข้ากำลังโดนทำโทษอยู่
229
00:13:07,360 --> 00:13:09,680
ถ้าเอ็งว่างมากนัก ก็มาช่วยเสียหน่อยสิ
230
00:13:10,440 --> 00:13:12,840
ฉันจะไปมีเรี่ยวแรงอะไรไปช่วยเล่า
231
00:13:12,920 --> 00:13:16,920
เอาเป็นว่าถ้าเสร็จเมื่อไหร่
เดี๋ยวฉันนวดคืนให้ก็แล้วกันนะ
232
00:13:17,720 --> 00:13:21,000
จะย่างยาหรือว่าอบสมุนไพรอะไรก็ว่ามาเลย
233
00:13:23,760 --> 00:13:27,080
ถ้าพี่ทองแท้เมื่อย เดี๋ยวบัวนวดให้ด้วยก็ได้นะคะ
234
00:13:27,920 --> 00:13:29,240
ไม่เป็นไรดอก
235
00:13:29,320 --> 00:13:30,440
พี่ไม่เมื่อย
236
00:13:31,320 --> 00:13:32,400
[ทองอ้น] ข้ารู้
237
00:13:32,480 --> 00:13:34,720
เอ็งอยากนวดให้พี่ทองแท้มากกว่าข้าล่ะสิ
238
00:13:34,800 --> 00:13:36,320
[ดนตรีเบาสมอง]
239
00:13:36,400 --> 00:13:37,680
ทองอ้น
240
00:13:37,760 --> 00:13:38,960
เอ็งพูดอะไรของเอ็ง
241
00:13:39,840 --> 00:13:42,320
เปล่าจ้ะพี่ ฉันก็พูดไปงั้นๆ แหละ
242
00:13:46,520 --> 00:13:49,520
[เสียงผ่าฟืน]
243
00:13:52,000 --> 00:13:53,520
นี่ไอ้ทัดมันยังไม่ตายอีกรึ
244
00:13:53,600 --> 00:13:55,200
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
245
00:13:55,280 --> 00:13:57,680
เห็นมันเที่ยวคิดค้นตำรับยาบ้าๆ
246
00:13:57,760 --> 00:13:59,560
แล้วก็ทดลองกับตัวเอง
247
00:14:00,040 --> 00:14:03,200
ธาตุมันน่าจะแปรปรวน ตายโหงไปเสียแล้ว
248
00:14:04,520 --> 00:14:06,320
ไม่แน่นะขอรับท่านเจ้าคุณ
249
00:14:06,400 --> 00:14:08,160
ยาทั้งหลายที่มันทดลอง
250
00:14:08,240 --> 00:14:10,840
อาจจะทำให้มันแข็งแรงกว่าคนธรรมดาก็เป็นได้
251
00:14:10,920 --> 00:14:13,880
หรืออาจจะทำให้อ่อนแอกว่าคนธรรมดา
252
00:14:13,960 --> 00:14:15,160
ก็ได้เช่นกันนะ
253
00:14:18,320 --> 00:14:20,320
ที่กระผมกังวลตอนนี้ก็คือ
254
00:14:20,400 --> 00:14:22,960
[ทองคำ] ไม่รู้จุดประสงค์แน่ชัด
ที่มันกลับมาพระนคร
255
00:14:23,040 --> 00:14:25,680
คงไม่ใช่เพียงมาเที่ยวรักษาชาวบ้านเป็นแน่
256
00:14:28,560 --> 00:14:30,000
[หมอทัด] ออกมาสิเว้ย
257
00:14:30,960 --> 00:14:32,520
แน่จริงก็ออกมา
258
00:14:32,600 --> 00:14:33,960
ทำไมไม่ออกมาวะ
259
00:14:34,800 --> 00:14:36,120
เฮ้ย
260
00:14:36,200 --> 00:14:37,480
[เสียงหมอทัดพ่นลมหายใจหยัน]
261
00:14:37,560 --> 00:14:40,280
กลัวหรือไง ออกมาสิวะ
262
00:14:45,760 --> 00:14:47,960
ออกมาแล้วรึ ท่านพระยาบำเรอราช
263
00:14:48,920 --> 00:14:50,600
[หมอทัด] ช่วยบอกให้ทหารยามของท่านเนี่ย
264
00:14:50,680 --> 00:14:52,200
หลีกทางให้ข้าเข้าไปที
265
00:14:52,280 --> 00:14:53,520
มันมาขวางทางข้า
266
00:14:54,840 --> 00:14:56,480
เอ็งต้องการอะไร ไอ้ทัด
267
00:14:56,560 --> 00:14:58,560
คนไม่เจอกันตั้งนาน
268
00:14:58,640 --> 00:15:00,520
ทักทายกันเยี่ยงนี้เลยเหรอท่าน
269
00:15:01,320 --> 00:15:03,000
[หมอทัด] จะไม่ชวนข้าเข้าไปข้างใน
270
00:15:03,080 --> 00:15:06,440
ไปดื่มน้ำดื่มท่า เอาหมากพลูบุหรี่มาต้อนรับหน่อยรึ
271
00:15:06,520 --> 00:15:09,880
เดี๋ยวใครรู้เข้า จะเอาไปนินทาได้นะ
272
00:15:09,960 --> 00:15:12,040
ว่าท่านเนี่ยเสียมารยาทกับแขก
273
00:15:12,120 --> 00:15:14,080
เอ็งไม่ใช่แขกของข้า
274
00:15:14,160 --> 00:15:15,960
เอ็งมันเป็นไอ้พวกนอกลู่
275
00:15:17,040 --> 00:15:20,080
เอ็งกำลังทำลายชื่อเสียงของวงการหมอหลวง
276
00:15:20,160 --> 00:15:22,880
เอ็งกลับไปซะ ที่นี่ไม่ต้อนรับเอ็ง
277
00:15:22,960 --> 00:15:25,040
ข้าน่ะรึที่ทำเสื่อมเสีย
278
00:15:25,920 --> 00:15:27,520
ข้าตั้งยาไว้ตั้งหลายตำรับ
279
00:15:27,600 --> 00:15:28,960
[หมอทัด] ไอ้ชิด ไอ้เปรื่อง
280
00:15:29,040 --> 00:15:31,320
เมื่อก่อนยังถือล่วมยาตามข้าต๊อกๆ
281
00:15:32,560 --> 00:15:35,160
จนข้าก็ปั้นพวกมันจนเดี๋ยวนี้ขึ้นไปเป็นหมอหลวง
282
00:15:37,240 --> 00:15:40,480
ข้าว่าข้าน่ะ มีประโยชน์กว่าคนแถวนี้เสียด้วยซ้ำ
283
00:15:42,280 --> 00:15:44,240
ความดีก็ส่วนของความดี
284
00:15:44,320 --> 00:15:46,360
แต่ความผิดของเอ็งใหญ่หลวงนัก
285
00:15:47,760 --> 00:15:50,560
เอ็งตั้งโอสถตำรับใหม่ถวายเจ้านาย
โดยไม่ปรึกษากันก่อน
286
00:15:50,640 --> 00:15:52,200
จนเกือบจะเกิดเรื่อง
287
00:15:52,280 --> 00:15:55,080
และไม่ใช่ครั้งเดียว เอ็งยังทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า
288
00:15:55,160 --> 00:15:57,480
ก็เอ็งมันกลัวข้าเก่งกว่าเอ็งไงล่ะ ไอ้ทองคำ
289
00:15:58,880 --> 00:16:00,560
เอ็งด้วย ไอ้นพ ไอ้คม
290
00:16:01,960 --> 00:16:04,720
เอ็งสองคนนี่มันกระจอกตั้งแต่หนุ่มยันแก่เลยนะ
291
00:16:05,560 --> 00:16:07,640
[หมอทัด] เพราะพวกเอ็งรู้ว่าถ้าเกิดข้ายังอยู่
292
00:16:07,720 --> 00:16:10,000
พวกเอ็งก็จะดูโง่ไปตลอดกาลยังไงเล่า
293
00:16:10,080 --> 00:16:12,520
[ดนตรีตึงเครียดท้าทาย]
294
00:16:14,200 --> 00:16:16,360
และที่ข้ากลับมาในวันนี้
295
00:16:16,440 --> 00:16:19,000
ข้าจะมาทวงตำแหน่งของข้าคืน
296
00:16:19,080 --> 00:16:21,160
ข้าจะต้องกลับได้เข้าไปเป็นหมอหลวง
297
00:16:21,240 --> 00:16:23,360
เอ็งหยุดเพ้อเจ้อแล้วก็ออกไปได้แล้ว
298
00:16:24,800 --> 00:16:27,400
ข้าจะให้เอ็งเนี่ย เดินกลับออกไปดีๆ
299
00:16:27,920 --> 00:16:31,240
หรือว่าเอ็งอยากจะถูกจับโยนเหมือน 20 ปีก่อน
300
00:16:33,440 --> 00:16:35,640
ทหารยาม โยนมันออกไป
301
00:16:36,360 --> 00:16:37,520
[ตวาด]
ไม่ต้อง
302
00:16:39,800 --> 00:16:42,240
ถ้าราชสำนักสยามไม่มีหมอทัด
303
00:16:42,320 --> 00:16:43,560
พวกเอ็งก็จะรู้สึก
304
00:16:43,640 --> 00:16:45,600
[ดนตรีตึงเครียด]
305
00:16:46,760 --> 00:16:48,760
และที่พวกเอ็งทำกับข้าเยี่ยงนี้
306
00:16:51,280 --> 00:16:53,440
ต่อไปก็อย่าได้มีหมอหลวงอีกเลย
307
00:16:55,040 --> 00:16:55,920
ไอ้ทองคำ
308
00:16:57,080 --> 00:16:59,120
ถึงข้าจะไม่ได้เป็นหมอหลวงอย่างเอ็ง
309
00:17:00,120 --> 00:17:03,640
แต่วิชาของข้า มันก็เหนือกว่าเอ็งหลายขุมนัก
310
00:17:05,640 --> 00:17:08,319
และก็ยังเหนือกว่าลูกของเอ็งทั้งสองคนด้วย
311
00:17:08,960 --> 00:17:11,480
[ดนตรีระทึกเร้าใจ]
312
00:17:25,240 --> 00:17:26,480
[เสียงฟาด]
313
00:17:26,560 --> 00:17:29,960
ถ้าไอ้ทัดมันไม่พูดเนี่ย ข้าก็คงจะโง่ต่อไป
314
00:17:30,560 --> 00:17:33,440
[ทองคำ] เอ็งคิดว่าเอ็งฉลาดนักหรือไง
ที่หลอกข้าได้น่ะ หา
315
00:17:35,800 --> 00:17:36,840
พอเถอะพ่อ
316
00:17:38,640 --> 00:17:39,760
ฉันเป็นต้นเหตุเอง
317
00:17:41,640 --> 00:17:43,120
ที่ทองอ้นมันรับคำท้า
318
00:17:43,920 --> 00:17:45,440
ก็เพื่อจะช่วยชีวิตฉัน
319
00:17:46,960 --> 00:17:48,440
พ่อตีฉันเองเถอะจ้ะ
320
00:17:48,520 --> 00:17:50,360
ไม่ได้นะ นี่
321
00:17:50,440 --> 00:17:52,760
ลูก ลูกไม่ควรจะได้รับโทษนะ
322
00:17:52,840 --> 00:17:54,960
เพราะไอ้คนอยากประลองมันคือไอ้ทองอ้น
323
00:17:55,040 --> 00:17:57,320
[เทียบ] ลูกน่ะ ตกกระไดพลอยโจน
324
00:17:57,400 --> 00:17:59,800
คุณพี่จะตีทองแท้ไม่ได้นะเจ้าคะ
325
00:18:01,400 --> 00:18:03,480
แม่พิกุล เอาไม้มา
326
00:18:03,560 --> 00:18:05,760
[ดนตรีตึงเครียด]
327
00:18:05,840 --> 00:18:07,560
[เสียงดัง]
บอกให้เอาไม้มาไง
328
00:18:13,480 --> 00:18:14,920
ทองแท้ ตาเอ็ง
329
00:18:15,000 --> 00:18:17,160
ไม่นะ คุณพี่เจ้าขา
330
00:18:17,240 --> 00:18:19,280
[เทียบ] เว้นทองแท้ไว้หน่อยเถอะเจ้าค่ะ
331
00:18:19,360 --> 00:18:22,000
ลูกเนี่ย เพิ่งโดนพิษมานะเจ้าคะ
332
00:18:22,080 --> 00:18:23,720
[เทียบ] เว้นไว้ก่อนเถอะเจ้าค่ะ
333
00:18:23,800 --> 00:18:26,840
เอาไว้ถ้าหายแล้วจะฟาดกี่ทีอิฉันจะไม่ว่าเลย
334
00:18:27,360 --> 00:18:29,160
ฉันปกติดีแล้วจ้ะแม่
335
00:18:32,920 --> 00:18:34,680
[ดนตรีเศร้า]
336
00:18:39,160 --> 00:18:41,080
[เสียงเทียบสะอื้น]
337
00:18:46,960 --> 00:18:48,120
[เสียงฟาด]
338
00:18:57,040 --> 00:18:58,640
พอเถอะค่ะ คุณลุง
339
00:18:59,200 --> 00:19:00,720
เอ็งเกี่ยวอะไรด้วย นางบัว
340
00:19:01,880 --> 00:19:04,360
การใช้ความรุนแรงไม่ได้ช่วยอะไรเลยนะคะ
341
00:19:04,440 --> 00:19:06,840
มีแต่จะทำให้เจ็บตัวแล้วก็เจ็บใจกันเปล่าๆ
342
00:19:07,480 --> 00:19:09,280
มันเป็นลูกข้า
343
00:19:09,360 --> 00:19:11,400
ข้าตีมันด้วยความรักความหวังดี
344
00:19:11,480 --> 00:19:14,760
ถ้ารักและหวังดี ก็คุยกันดีๆ ก็ได้นี่คะ
345
00:19:15,360 --> 00:19:17,760
พี่ทองแท้กับทองอ้นก็คุยกันรู้เรื่อง
346
00:19:17,840 --> 00:19:20,440
ใช้เหตุและผลคุยกัน ดีกว่าการตีนะคะ
347
00:19:20,520 --> 00:19:22,240
[ตวาด]
เหิมเกริม
348
00:19:22,320 --> 00:19:24,440
เอ็งคิดว่าเอ็งเป็นใคร กล้ามาสอนข้า
349
00:19:24,520 --> 00:19:26,200
[ตะกุกตะกัก]
เอ่อ คุณพี่เจ้าคะ
350
00:19:26,280 --> 00:19:28,680
อิฉันขอโทษแทนนางบัวมันด้วยเจ้าค่ะ
351
00:19:28,760 --> 00:19:32,040
มันยังเด็ก ไม่รู้เรื่องรู้ราวนะเจ้าคะ
352
00:19:32,120 --> 00:19:33,720
ขอโทษเจ้าค่ะ
353
00:19:33,800 --> 00:19:35,920
[ดนตรีตึงเครียด]
354
00:19:38,800 --> 00:19:40,440
[เสียงฟาด]
355
00:19:40,520 --> 00:19:41,760
พ่อ
356
00:19:43,200 --> 00:19:44,440
ฉันขอถามหน่อย
357
00:19:44,920 --> 00:19:48,000
ถ้าพ่อไม่ตี พ่อจะสั่งสอนพวกฉันไม่ได้เลยรึ
358
00:19:49,160 --> 00:19:51,480
[ดนตรีเศร้า]
359
00:20:02,760 --> 00:20:04,480
[เสียงบัวสะอื้น]
360
00:20:07,760 --> 00:20:09,760
[เสียงร้องไห้]
361
00:20:22,200 --> 00:20:25,360
ไม่นึกว่าคนที่กล้าหาญ
ถึงขั้นกล้าเถียงพ่อข้าอย่างเอ็ง
362
00:20:25,440 --> 00:20:26,920
จะมานั่งร้องไห้อยู่คนเดียว
363
00:20:31,240 --> 00:20:35,800
ก็ฉันเจ็บใจนี่ ที่ช่วยเธอกับพี่ทองแท้ไม่ได้
364
00:20:37,560 --> 00:20:39,200
เอ็งไม่ต้องไปคิดมากดอก
365
00:20:39,960 --> 00:20:42,160
ข้าถูกฟาดจนก้นด้านตั้งแต่เด็กแล้ว
366
00:20:43,320 --> 00:20:44,360
[ทองอ้น] ว่าแต่เอ็งเถอะ
367
00:20:44,920 --> 00:20:46,840
คิดอย่างไรถึงไปเถียงพ่อข้าเยี่ยงนั้น
368
00:20:46,920 --> 00:20:48,480
[ดนตรีเศร้า]
369
00:20:48,560 --> 00:20:50,120
ฉันไม่ได้เถียง
370
00:20:50,200 --> 00:20:52,640
[เสียงกระแอม]
แค่พูดคุยกันดีๆ
371
00:20:54,160 --> 00:20:57,360
จะเด็กหรือผู้ใหญ่ หรือผู้หญิงผู้ชาย
372
00:20:57,440 --> 00:20:59,400
มันก็ควรจะคุยกันได้นะ
373
00:21:01,600 --> 00:21:03,920
นี่คงเป็นความคิดความอ่านของคนในยุคเอ็ง
374
00:21:05,160 --> 00:21:06,240
ใช่
375
00:21:07,760 --> 00:21:09,000
ทองอ้น
376
00:21:09,760 --> 00:21:11,120
มานั่งได้ไหม
377
00:21:12,760 --> 00:21:15,320
เธอยืนคุยแล้วมันเมื่อยคอ
[เอฟเฟกต์ตบมุก]
378
00:21:15,920 --> 00:21:17,920
[ทองอ้น] ข้าไม่นั่ง ข้าชอบยืนมากกว่า
379
00:21:18,640 --> 00:21:20,160
[ดนตรีเบาสมอง]
380
00:21:20,240 --> 00:21:21,640
นั่งเถอะ
381
00:21:22,640 --> 00:21:24,080
ไม่เอา ข้าไม่นั่ง
382
00:21:24,160 --> 00:21:25,920
นั่งลง
383
00:21:26,000 --> 00:21:27,640
ข้าไม่นั่ง ข้าชอบยืน
384
00:21:27,720 --> 00:21:29,120
[เสียงจิ๊ปาก]
นั่งลง
385
00:21:29,200 --> 00:21:30,200
ไม่นั่ง
386
00:21:30,280 --> 00:21:31,520
ทำไมล่ะ
387
00:21:31,600 --> 00:21:33,760
ข้าเจ็บก้น
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
388
00:21:33,840 --> 00:21:34,920
อุ๊ย
389
00:21:35,000 --> 00:21:36,440
[เสียงอุทานเจื่อนๆ ]
390
00:21:36,520 --> 00:21:38,080
เออ ลืมไป
391
00:21:38,800 --> 00:21:41,760
- งั้นฉันยืนคุยก็ได้
- ไม่ต้องดอก
392
00:21:47,640 --> 00:21:48,600
[เสียงทองอ้นร้องเจ็บ]
393
00:21:49,640 --> 00:21:51,520
[เสียงทองอ้นครางโอดโอย]
394
00:21:55,160 --> 00:21:56,200
เยี่ยงนี้เป็นไง
395
00:21:59,040 --> 00:22:00,240
ค่อยยังชั่ว
396
00:22:02,240 --> 00:22:03,120
แม่บัว
397
00:22:04,560 --> 00:22:06,960
เอ็งเล่าเรื่องบ้านเอ็งให้ข้าฟังทีซิ
398
00:22:07,520 --> 00:22:08,520
ข้าอยากรู้
399
00:22:09,440 --> 00:22:11,600
อือ เอาเรื่องอะไรล่ะ
400
00:22:13,840 --> 00:22:16,680
เวลา ผู้ชายกับผู้หญิงเขาเกี้ยวกัน
401
00:22:16,760 --> 00:22:18,240
เขาทำเยี่ยงไรรึ
402
00:22:18,880 --> 00:22:21,680
[ดนตรีโรแมนติก]
403
00:22:21,760 --> 00:22:23,880
[บัว] เขาก็จะทักไอจี
404
00:22:23,960 --> 00:22:26,080
แล้วก็ส่งข้อความส่วนตัวไปหา
405
00:22:26,160 --> 00:22:29,840
หรือไม่ก็ถ้าเจอกัน ก็แลกเบอร์โทรคุยกัน
406
00:22:32,040 --> 00:22:33,560
โทรคุยกันรึ
407
00:22:33,640 --> 00:22:34,560
[บัว] อือ
408
00:22:35,920 --> 00:22:37,240
มันเป็นเยี่ยงไรรึ
409
00:22:39,320 --> 00:22:41,960
ถ้าให้ฉันอธิบายเรื่องแอปฯ ต่างๆ เนี่ยนะ
410
00:22:42,040 --> 00:22:43,560
ก็คุยกันถึงเช้าอีกแน่
411
00:22:44,240 --> 00:22:45,400
อะไรแอบ
412
00:22:45,480 --> 00:22:46,560
แอป
413
00:22:46,640 --> 00:22:47,800
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
แอป
414
00:22:47,880 --> 00:22:50,520
อือ แอปพลิเคชั่น
415
00:22:50,600 --> 00:22:52,560
[เอฟเฟกต์งุนงง]
แอปพิเคคั่น
416
00:22:56,120 --> 00:22:57,560
[เจิด] เอ็งแย่งข้าไปทำไมนะ
417
00:22:57,640 --> 00:22:59,840
[ดนตรีผ่อนคลาย]
418
00:23:11,880 --> 00:23:14,880
ข้าหิวจนไส้จะขาดอยู่แล้วเนี่ย
โอ๊ย เอ็งเร็วๆ ได้ไหมเนี่ย
419
00:23:16,640 --> 00:23:18,000
เอาล่ะ
420
00:23:18,080 --> 00:23:19,280
หมดเวลาแล้ว
421
00:23:19,360 --> 00:23:21,120
ยกหม้อยาออกจากเตา
422
00:23:21,200 --> 00:23:22,400
แล้วไปกินข้าวได้
423
00:23:22,480 --> 00:23:24,280
[เสียงซุบซิบ]
424
00:23:24,360 --> 00:23:26,120
[เสียงเจิดครางในลำคอ]
425
00:23:33,600 --> 00:23:34,720
- [เจิด] ไปทองอ้น ไป
- [ทองอ้น] ไป
426
00:23:39,000 --> 00:23:40,040
[เสียงแปลกใจ]
427
00:23:40,600 --> 00:23:41,600
[เสียงแปลกใจ]
428
00:23:42,160 --> 00:23:43,720
[เสียงพ่นอาหารทิ้ง]
429
00:23:44,720 --> 00:23:45,760
ในข้าวมียาพิษ
430
00:23:46,520 --> 00:23:48,320
จริงด้วย ของข้าก็มี
431
00:23:48,400 --> 00:23:49,880
[สุข] ใช่ ของข้าก็มี
432
00:23:49,960 --> 00:23:51,520
รสชาติเหมือนตอนที่ครูให้ลองยาเลย
433
00:23:51,600 --> 00:23:54,400
[เสียงอาเจียน]
434
00:23:54,480 --> 00:23:56,440
[ดนตรีตื่นเต้นตึงเครียด]
435
00:23:57,920 --> 00:23:58,800
ไอ้เจิด
436
00:23:59,920 --> 00:24:01,280
[เจิด] ยาพิษอะไรของพวกเอ็ง
437
00:24:01,360 --> 00:24:02,920
ของข้าไม่เห็นจะมีเลย
438
00:24:05,440 --> 00:24:06,840
เฮ้ย เอ็งแย่งข้าทำไมเนี่ย
439
00:24:08,720 --> 00:24:09,960
[เสียงพ่นอาหาร]
ของเอ็งก็มียา
440
00:24:10,440 --> 00:24:11,640
เอ็งจะบ้าเหรอ
441
00:24:11,720 --> 00:24:13,720
ข้าวข้า คนยิ่งเหนื่อยๆ อยู่
442
00:24:13,800 --> 00:24:16,040
[ศร] ไอ้เจิด เอ็งไม่ได้รับรสพิษหรอกรึ
443
00:24:16,120 --> 00:24:17,720
เหมือนตอนที่ครูให้ลองยาพิษน่ะ
444
00:24:17,800 --> 00:24:19,360
ข้าไม่รู้หรอก ข้าเหนื่อย
445
00:24:19,440 --> 00:24:20,920
ข้ารับรสอะไรไม่ได้ทั้งนั้นแหละ
446
00:24:21,000 --> 00:24:22,520
ของเอ็งมียาพิษจริงๆ นะเว้ย
447
00:24:23,880 --> 00:24:26,960
จริงรึ แต่ข้ากลืนไปตั้งคำโต จะทำเยี่ยงไร
448
00:24:27,040 --> 00:24:28,280
ก็คายออกมาสิวะ
449
00:24:28,360 --> 00:24:30,160
[เสียงลนลานอาเจียน]
450
00:24:30,240 --> 00:24:31,400
[หมอชิด] เกิดอะไรขึ้น
451
00:24:31,480 --> 00:24:33,280
ทำไมไม่กินข้าวกันดีๆ
452
00:24:33,360 --> 00:24:34,320
[พุ่ม] ครูขอรับ
453
00:24:34,400 --> 00:24:36,960
มีคนวางยาพิษในข้าวพวกเราขอรับ
ทุกคนเลยขอรับ
454
00:24:37,040 --> 00:24:38,320
กระไรนะ
455
00:24:38,400 --> 00:24:39,600
แล้วมีใครกินเข้าไปแล้วบ้าง
456
00:24:39,680 --> 00:24:41,360
ไม่มีขอรับ พอข้าวเข้าปาก
457
00:24:41,440 --> 00:24:44,160
[ยอด] ก็มีรสเมาเบื่อ เหมือนที่ครูให้ลองพิษ
458
00:24:44,240 --> 00:24:45,360
เลยบ้วนทิ้งกันทันขอรับ
459
00:24:45,440 --> 00:24:46,960
[เสียงเจิดอาเจียน]
460
00:24:47,040 --> 00:24:49,160
[เสียงอาเจียนและไอสำลัก]
461
00:24:50,520 --> 00:24:52,040
แต่กระผม
462
00:24:52,120 --> 00:24:53,760
บ้วนไม่ทันขอรับ
463
00:24:53,840 --> 00:24:55,760
- [เจิด] โอ๊ย
- ไอ้เจิด
464
00:24:56,360 --> 00:24:57,560
[เจิด] โอ๊ย
465
00:24:58,680 --> 00:24:59,560
ปรุงยาขับพิษ
466
00:24:59,640 --> 00:25:00,800
รางจืดทั้งต้น
467
00:25:00,880 --> 00:25:02,840
- ฟักข้าวทั้งต้น
- ตรีผลา
468
00:25:03,400 --> 00:25:04,400
พวกเราไปต้มยากัน
469
00:25:05,800 --> 00:25:08,480
รางจืดสองส่วน ฟักข้าวหนึ่งส่วน
ตรีผลาหนึ่งส่วน
470
00:25:08,560 --> 00:25:09,560
อย่าให้พลาด
471
00:25:09,640 --> 00:25:11,000
[หมอชิด] ประคองมันไว้
472
00:25:13,360 --> 00:25:14,360
[เสียงเจิดร้องคราง]
473
00:25:14,440 --> 00:25:15,880
[ดนตรีตื่นเต้น]
474
00:25:15,960 --> 00:25:17,880
- [เจิด] โอ๊ย
- ให้ไว
475
00:25:17,960 --> 00:25:19,960
[เสียงครางพะอืดพะอม]
[หมอชิด] จับเอาไว้ก่อน
476
00:25:20,040 --> 00:25:21,080
[อ่ำ] ตรีผลา
477
00:25:22,840 --> 00:25:23,760
รางจืด
478
00:25:25,200 --> 00:25:26,440
[ศร] รากฟักข้าว
479
00:25:28,200 --> 00:25:29,280
ใบเตยหอม
480
00:25:35,600 --> 00:25:37,680
ได้แล้ว
[เสียงเจิดครางทรมาน]
481
00:25:38,480 --> 00:25:39,880
กลืนยา กลืน
482
00:25:41,120 --> 00:25:42,240
กลืนเข้าไป
483
00:25:42,760 --> 00:25:44,200
[เสียงเจิดครางอึกอัก]
484
00:25:44,280 --> 00:25:45,160
กลืนลงไปอีก
485
00:25:45,240 --> 00:25:46,240
เร็ว
486
00:25:48,120 --> 00:25:49,560
[เสียงเจิดครางอึกอัก]
487
00:25:52,960 --> 00:25:55,280
[เสียงพะอืดพะอม]
488
00:25:55,840 --> 00:25:58,240
[เสียงอาเจียนและเสียงไอสำลัก]
489
00:25:58,320 --> 00:26:00,560
[เสียงไอขย้อน]
490
00:26:02,200 --> 00:26:03,720
[เสียงเจิดอาเจียน]
491
00:26:03,800 --> 00:26:06,160
จะมีใครอีกล่ะ ถ้าไม่ใช่ไอ้ทัด
492
00:26:06,240 --> 00:26:08,800
กระผมก็เห็นว่าเป็นเช่นนั้นขอรับ
493
00:26:08,880 --> 00:26:11,040
มันคงจะแค้นที่ถูกไล่ตะเพิด
494
00:26:11,120 --> 00:26:12,880
มันเลยหาทางที่จะแก้แค้น
495
00:26:12,960 --> 00:26:14,680
[หมอนพ] ต้องใช่มันแน่ๆ
496
00:26:14,760 --> 00:26:16,960
เพราะก่อนที่ไอ้ทัดจะออกไป
497
00:26:17,040 --> 00:26:18,480
มันพูดทิ้งท้ายไว้ว่า
498
00:26:18,560 --> 00:26:21,120
ต่อจากนี้ไป จะต้องไม่มีหมอหลวงอีก
499
00:26:21,200 --> 00:26:22,760
[ดนตรีตื่นเต้น]
500
00:26:22,840 --> 00:26:24,960
[หมอนพ] นั่นก็หมายความว่า
501
00:26:25,040 --> 00:26:26,680
มันจะฆ่านักเรียนหมอให้หมด
502
00:26:26,760 --> 00:26:28,880
จะได้ไม่มีหมอรุ่นต่อไป
503
00:26:28,960 --> 00:26:31,600
ปล่อยไว้อย่างนี้ไม่ได้
504
00:26:31,680 --> 00:26:34,360
มันจะเป็นอันตรายต่อไปในภายภาคหน้า
505
00:26:34,840 --> 00:26:37,840
กระผมได้แจ้งให้พลตระเวนตามจับตัวแล้วขอรับ
506
00:26:38,440 --> 00:26:42,440
[ทองคำ] พอสอบถามจากชาวบ้าน
พวกเขาก็บอกว่าเห็นลงเรือที่ท่าพระอาทิตย์
507
00:26:42,520 --> 00:26:45,640
แต่เดินทางไปทิศทางใด ก็ไม่อาจรู้ได้ขอรับ
508
00:26:46,200 --> 00:26:48,440
[ดนตรีเร้าใจ]
509
00:26:48,520 --> 00:26:50,600
เช่นนั้นก็หมายความว่า
510
00:26:51,160 --> 00:26:53,880
มันอาจจะย้อนกลับมาอีกเมื่อใดก็ได้
511
00:26:53,960 --> 00:26:56,280
พวกเราต้องระวังให้จงดี
512
00:27:01,880 --> 00:27:03,000
[ดนตรีหยุด]
513
00:27:09,960 --> 00:27:10,880
[เสียงถอนใจ]
514
00:27:11,600 --> 00:27:13,360
เป็นอะไรกันสองคนน่ะ
515
00:27:13,440 --> 00:27:15,200
ทำหน้าเหมือนมีใครตายเลย
516
00:27:16,960 --> 00:27:17,960
ไอ้เจิด
517
00:27:18,520 --> 00:27:19,520
[ผาด] หือ
518
00:27:19,600 --> 00:27:21,440
ไอ้เจิดน้องข้า
519
00:27:22,000 --> 00:27:22,960
หา
520
00:27:23,920 --> 00:27:24,920
ไอ้เจิด
521
00:27:25,720 --> 00:27:28,360
ไอ้เจิดแฝดเอ็งน่ะรึ เป็นกระไร
522
00:27:29,120 --> 00:27:30,680
ไอ้เจิดมันโดนยาพิษเข้า
523
00:27:31,800 --> 00:27:34,800
เฮ้ย แล้ว แล้วเป็นยังไงบ้าง
524
00:27:34,880 --> 00:27:37,000
[ดนตรีเศร้า]
525
00:27:40,600 --> 00:27:41,640
ไอ้ทรัพย์
526
00:27:42,600 --> 00:27:44,240
ข้าเข้าใจเอ็งนะ
527
00:27:45,440 --> 00:27:47,200
[ผาด] แต่เอ็งก็ต้องเข้าใจด้วย
528
00:27:47,280 --> 00:27:50,880
ว่าการพลัดพรากเนี่ย มันเกิดขึ้นได้
529
00:27:50,960 --> 00:27:52,760
[ผาด] ไม่วันใดก็วันหนึ่ง
530
00:27:53,760 --> 00:27:55,160
ดูอย่างข้าสิ
531
00:27:55,240 --> 00:27:57,320
ต้องออกทัพจับดาบ
532
00:27:57,800 --> 00:27:59,800
เห็นพี่น้องตายต่อหน้า
533
00:28:00,920 --> 00:28:02,680
ข้าเข้าใจความรู้สึกเอ็งนะ
534
00:28:04,640 --> 00:28:06,240
[ผาด] ต่อไปนี้
535
00:28:06,320 --> 00:28:08,640
ข้าจะคุยกับเอ็งดีๆ นะไอ้ทรัพย์
536
00:28:10,720 --> 00:28:11,640
จ้ะ
537
00:28:11,720 --> 00:28:15,440
งั้น พรุ่งนี้เราไปใส่บาตรให้เจิดกันดีกว่านะ
538
00:28:15,520 --> 00:28:18,200
[ดนตรีหยุดกะทันหันและเอฟเฟกต์ทะเล้น]
539
00:28:18,280 --> 00:28:19,440
[ผาด] แล้ว…
540
00:28:19,920 --> 00:28:22,320
แล้วเอ็งสองคนมานั่งทำกระไรกัน
541
00:28:22,840 --> 00:28:24,640
ทำไมไม่ไปจัดงานศพ
542
00:28:24,720 --> 00:28:26,720
[ดนตรีเบาสมอง]
543
00:28:27,680 --> 00:28:28,800
คือ…
544
00:28:29,360 --> 00:28:30,800
[ทรัพย์] คือ…
545
00:28:31,920 --> 00:28:33,360
ไอ้เจิดมันยังไม่ตาย
546
00:28:33,440 --> 00:28:34,760
- หา
- อ้าว
547
00:28:36,840 --> 00:28:39,160
[ตะกุกตะกัก]
ข้าแค่อยากลองใจแม่ผาด
548
00:28:39,240 --> 00:28:41,480
ว่าแม่ผาดจะสงสารข้าหรือเปล่า
549
00:28:41,560 --> 00:28:43,680
[เสียงพ่นลมหายใจฮึดฮัด]
550
00:28:43,760 --> 00:28:45,920
ความในใจของข้า
551
00:28:46,000 --> 00:28:48,760
คือข้าเกลียดคนขี้ปดเป็นที่สุด
552
00:28:50,080 --> 00:28:52,160
[ผาด] ถึงน้องเอ็งจะไม่ตายวันนี้
553
00:28:52,720 --> 00:28:54,520
[ตะโกน]
แต่เอ็งต้องตายวันนี้
554
00:28:55,080 --> 00:28:56,680
[เสียงออกแรง]
เฮ้ย
555
00:28:57,160 --> 00:28:58,160
[เสียงผาดออกแรง]
[ทรัพย์] เฮ้ย
556
00:28:58,240 --> 00:29:00,360
[เสียงร้องหงุดหงิด]
แม่ผาด
557
00:29:00,440 --> 00:29:02,840
ไหนบอกว่าจะพูดดีๆ กับข้าเยี่ยงไร
[เสียงผาดหายใจแรง]
558
00:29:03,400 --> 00:29:04,960
[เสียงดัง]
คุยกับดาบข้าก็แล้วกัน
559
00:29:05,600 --> 00:29:07,040
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
560
00:29:08,160 --> 00:29:09,200
[ผาด] ไอ้…
561
00:29:09,280 --> 00:29:11,240
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
562
00:29:11,720 --> 00:29:12,600
ทรัพย์
563
00:29:12,680 --> 00:29:14,440
- [ตะโกน] เอ็งตาย
- โดนจับได้
564
00:29:14,520 --> 00:29:15,720
ข้าไปดีกว่า
565
00:29:15,800 --> 00:29:17,360
- [ตวาด] มานี่
- [ทรัพย์] ไปนะทองอ้น
566
00:29:17,440 --> 00:29:19,920
ไปแล้วนะทองอ้น
[เสียงผาดร้องตะโกน]
567
00:29:20,000 --> 00:29:22,240
ไอ้ทรัพย์ โอ๊ย
[เสียงทรัพย์ร้องเจ็บ]
568
00:29:22,320 --> 00:29:23,560
แทงเลย
569
00:29:23,640 --> 00:29:25,760
[เสียงทรัพย์ร้องเจ็บทะเล้น]
แม่ผาดเบา
570
00:29:25,840 --> 00:29:28,520
- แม่ผาด
- [ทรัพย์] โอ๊ย
571
00:29:28,600 --> 00:29:30,440
[เสียงถอนใจหงุดหงิด]
น่ารังเกียจสิ้นดี
572
00:29:30,520 --> 00:29:33,760
ไอ้สองคนนี้ มันเหมือนกันก็ตรงนี้นี่แหละ
573
00:29:33,840 --> 00:29:36,640
[เสียงหัวเราะเล็กน้อย]
ไม่ชอบขนาดนั้นเลยเหรอ
574
00:29:36,720 --> 00:29:38,840
ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ
575
00:29:38,920 --> 00:29:40,360
ไม่ถูกชะตาน่ะ
576
00:29:40,920 --> 00:29:42,120
[ผาด] นี่ คราวหลังเนี่ย
577
00:29:42,200 --> 00:29:43,440
ถ้าพวกมันมา
578
00:29:43,520 --> 00:29:45,760
เอ็งไม่ต้องเรียกข้าเข้าไปเกี่ยวข้องเลยนะ
579
00:29:45,840 --> 00:29:47,120
ไม่อย่างนั้นล่ะก็
580
00:29:47,200 --> 00:29:49,680
ข้าเนี่ย จะเอาตำแยยัดปากพวกมัน
581
00:29:49,760 --> 00:29:51,560
ให้พวกมันไม่ต้องพูดอะไรอีกเลย
582
00:29:52,160 --> 00:29:53,120
[เสียงผาดพ่นลมหงุดหงิด]
583
00:29:59,840 --> 00:30:02,480
พวกท่านรู้สึกถึงลมเย็นเหมือนข้าหรือไม่
584
00:30:02,560 --> 00:30:03,920
รู้สึกขอรับ
585
00:30:04,880 --> 00:30:06,000
ปีนี้เนี่ย
586
00:30:06,600 --> 00:30:08,720
ลมเย็นมาเร็วกว่าทุกปีนะ
587
00:30:09,200 --> 00:30:12,320
เป็นสัญญาณเตือนว่า ไข้จะระบาดหนัก
588
00:30:14,040 --> 00:30:15,200
พวกท่านให้คนเนี่ย
589
00:30:15,280 --> 00:30:17,880
ไปเตือนชาวบ้าน แล้วก็เตรียมหยูกยาให้ที
590
00:30:17,960 --> 00:30:18,920
ขอรับ
591
00:30:21,080 --> 00:30:23,160
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
592
00:30:30,040 --> 00:30:31,000
นี่จ้ะพี่
593
00:30:50,320 --> 00:30:51,760
ต้มอะไรกันอยู่เหรอคะ
594
00:30:54,080 --> 00:30:55,640
ยาป้องกันไข้หัวลม
595
00:30:56,120 --> 00:30:57,960
ที่มักจะมาพร้อมลมหนาว
596
00:30:58,040 --> 00:30:59,920
ช่วงปลายฝนต้นหนาวเช่นนี้แหละ
597
00:31:05,160 --> 00:31:06,440
[บัวพูดเบาๆ ]
โอ้โห
598
00:31:07,520 --> 00:31:09,440
มีต้มยาป้องกันด้วย
599
00:31:09,920 --> 00:31:13,680
แล้วในยุคนี้ มีโรคระบาดบ่อยไหมคะ
600
00:31:14,440 --> 00:31:16,080
ก็มีเป็นระยะ
601
00:31:16,160 --> 00:31:18,560
แล้วครั้งนี้อาจจะเป็นโรคระบาดใหญ่ก็ได้
602
00:31:18,640 --> 00:31:20,760
[ดนตรีชวนฉงน]
603
00:31:23,120 --> 00:31:25,360
แล้วไม่มีใครตื่นเต้นกันเลยเหรอคะ
604
00:31:25,440 --> 00:31:27,880
[เอฟเฟกต์งุนงง]
605
00:31:27,960 --> 00:31:30,000
มันก็มาเยี่ยงนี้เรื่อยๆ นั่นแหละ
606
00:31:30,080 --> 00:31:31,920
หนักบ้าง เบาบ้าง
607
00:31:32,000 --> 00:31:34,040
ข้าถึงกำลังได้ตั้งยาอยู่นี่ไง
608
00:31:35,960 --> 00:31:37,240
[เสียงบัวถอนหายใจ]
609
00:31:38,280 --> 00:31:39,440
ยาอะไรน่ะ
610
00:31:40,960 --> 00:31:42,640
มหาพิกัดตรีผลา
611
00:31:42,720 --> 00:31:44,120
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
612
00:31:44,200 --> 00:31:47,320
อ๋อ มหาพิกัดตรีผลา
613
00:31:47,400 --> 00:31:49,520
[เสียงพ่นลมหายใจ]
กินเพื่ออะไรคะ
614
00:31:49,600 --> 00:31:51,160
กินเพื่อให้ธาตุอุดม
615
00:31:52,760 --> 00:31:53,880
จะได้ไม่เป็นหวัด
616
00:31:54,440 --> 00:31:56,120
ถึงเป็นแล้วก็จะไม่เป็นหนัก
617
00:31:57,360 --> 00:32:01,400
อ๋อ กินเพื่อเสริมภูมิต้านทานนี่เอง
618
00:32:03,680 --> 00:32:05,680
เอ็งจะเรียกภูมิเภิมกระไรข้าไม่รู้หรอก
619
00:32:05,760 --> 00:32:07,400
แต่เราเรียกธาตุอุดม
620
00:32:07,480 --> 00:32:09,360
ถ้าธาตุอุดมก็จะไม่เจ็บไม่ป่วย
621
00:32:10,600 --> 00:32:13,440
งั้น ฉันขอทดสอบยาเป็นคนแรกเลยได้ไหม
622
00:32:26,040 --> 00:32:27,720
[ชาวบ้าน] พวกท่านเป็นหมอใช่ไหม
623
00:32:28,480 --> 00:32:29,320
ใช่
624
00:32:29,400 --> 00:32:31,080
ช่วยดูเมียฉันทีจ้ะ
625
00:32:31,160 --> 00:32:33,840
ไข้จับหนักทีเดียว กินยาแล้วไม่หายเลย
626
00:32:34,880 --> 00:32:36,280
ตอนนี้ผู้ไข้อยู่ที่ไหน
627
00:32:36,360 --> 00:32:37,760
[ชาวบ้าน] อยู่ทางนี้จ้ะ
628
00:32:37,840 --> 00:32:40,160
[ดนตรีตึงเครียด]
629
00:32:59,000 --> 00:33:00,440
[เสียงไอเล็กน้อย]
630
00:33:10,280 --> 00:33:12,360
[ชาวบ้าน] เมียฉันเป็นยังไงบ้างจ๊ะพ่อหมอ
631
00:33:12,440 --> 00:33:13,960
เป็นมานานเท่าไรแล้ว
632
00:33:14,040 --> 00:33:15,520
เจ็ดวันจะได้จ้ะ
633
00:33:15,600 --> 00:33:17,800
ฉันก็หาหยูกหายา กินไปเรื่อย
634
00:33:17,880 --> 00:33:19,320
แต่ทุกครามันหาย
635
00:33:20,120 --> 00:33:22,920
แต่ครานี้ท่าจะหนัก ยังไม่หายเสียทีจ้ะ
636
00:33:23,000 --> 00:33:24,960
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
637
00:33:25,600 --> 00:33:27,080
เป็นหมอกันหรือจ๊ะ
638
00:33:27,160 --> 00:33:30,800
ไปดูพ่อฉันที่บ้านให้ที
ล้มป่วยมาหลายวันแล้วเหมือนกัน
639
00:33:31,720 --> 00:33:32,840
อาการเป็นอย่างไรหรือ
640
00:33:32,920 --> 00:33:35,120
มีไข้ ไอมาก หอบจับจ้ะ
641
00:33:37,320 --> 00:33:40,200
เห็นที หวัดจะระบาดอีกแล้วกระมังขอรับ
642
00:33:40,280 --> 00:33:44,760
ระบาดแน่แล้วล่ะจ้ะ
อีกสองบ้านถัดไปก็เพิ่งตายไปเมื่อเช้านี้เอง
643
00:33:44,840 --> 00:33:47,080
[ดนตรีตึงเครียดน่ากลัว]
644
00:33:47,160 --> 00:33:49,000
เมียฉันจะตายไหมหมอ
645
00:33:50,960 --> 00:33:52,240
ประการแรก
646
00:33:52,320 --> 00:33:55,240
แยกตัวเองกับลูก ออกจากผู้ไข้เสียก่อน
647
00:33:55,320 --> 00:33:58,240
ส่วนเรื่องหยูกยา ข้าจะรีบจัดหามาให้
648
00:33:58,320 --> 00:34:00,280
จ้ะ ขอบคุณจ้ะ
649
00:34:00,360 --> 00:34:03,640
มาดูที่บ้านฉันด้วยนะหมอ พ่อฉันก็ร่อแร่เหมือนกัน
650
00:34:04,600 --> 00:34:05,920
ประเดี๋ยวจะตามไป
651
00:34:06,000 --> 00:34:07,720
[เสียงไอเล็กน้อย]
652
00:34:11,600 --> 00:34:13,480
[ดนตรีกดดัน]
653
00:34:20,159 --> 00:34:22,040
มันจะกระไรกันนักหนา
654
00:34:22,120 --> 00:34:24,000
ก็แค่ไข้หวัดธรรมดา
655
00:34:24,560 --> 00:34:27,280
แต่หวัดปีนี้ไม่ธรรมดาแล้วล่ะแม่เทียบ
656
00:34:27,360 --> 00:34:29,239
มีคนตายไปสามคนแล้ว
657
00:34:29,320 --> 00:34:30,800
คุณพระ
658
00:34:31,320 --> 00:34:32,960
ถึงตายเลยหรือเจ้าคะ
659
00:34:33,040 --> 00:34:34,239
[เสียงพิกุลถอนหายใจ]
660
00:34:34,320 --> 00:34:36,159
ไข้หวัดถึงตาย
661
00:34:36,239 --> 00:34:39,679
เคยได้ยินแต่ผู้เฒ่าผู้แก่เล่า แต่ไม่เคยพบเห็น
662
00:34:39,760 --> 00:34:42,639
นี่มันถึงกลียุคแล้วหรือเจ้าคะคุณพี่
663
00:34:51,360 --> 00:34:52,199
แม่บัว
664
00:34:53,199 --> 00:34:54,760
เอ็งก็ระวังตัวให้ดีด้วย
665
00:34:55,800 --> 00:34:59,560
ค่ะ บัวจะระวังให้ดีที่สุดของที่สุดเลยค่ะ
666
00:34:59,640 --> 00:35:01,080
บัวเคยเจอมาแล้วค่ะ
667
00:35:05,960 --> 00:35:09,040
เฮ้ย ทองอิน ล้างมือหรือยัง
668
00:35:09,520 --> 00:35:10,600
ล้างแล้วจ้ะ
669
00:35:10,680 --> 00:35:12,520
แล้วล้างมือถูกวิธีหรือเปล่า
670
00:35:12,600 --> 00:35:15,560
เพราะถ้าล้างมือไม่สะอาดเนี่ย
เชื้อโรคก็ยังติดมืออยู่นะ
671
00:35:16,720 --> 00:35:19,120
เชื้อโรคที่เอ็งว่า หมายถึงกระไรรึ
672
00:35:20,320 --> 00:35:23,000
เชื้อโรค ก็คือสิ่งที่ทำให้เราป่วยนั่นล่ะค่ะ
673
00:35:23,880 --> 00:35:25,840
มันอยู่ในสารคัดหลั่งของเรา
674
00:35:25,920 --> 00:35:28,120
แพร่ได้จากการไอการจาม
675
00:35:28,200 --> 00:35:31,760
เราจึงต้องหมั่นล้างมือให้บ่อยๆ
เชื้อจะได้ไม่ติดมือ
676
00:35:31,840 --> 00:35:33,800
[ดนตรีตื่นเต้น]
677
00:35:34,400 --> 00:35:36,440
อายพิศม์ที่จะติดมือเหรอ
678
00:35:37,680 --> 00:35:39,120
อายพิศม์คืออะไรคะ
679
00:35:40,360 --> 00:35:43,160
อายพิศม์คือโรคที่จะแพร่สู่ผู้อื่นได้
680
00:35:44,440 --> 00:35:45,480
นั่นล่ะค่ะ
681
00:35:45,560 --> 00:35:47,000
[ทำเสียงไอ]
682
00:35:47,080 --> 00:35:49,480
เฮ้ย แม่ แม่บัว
683
00:35:50,240 --> 00:35:51,520
หล่อนติดโรครึ
684
00:35:51,600 --> 00:35:54,600
เอ่อ เปล่าค่ะ บัวทำให้ดูเฉยๆ ค่ะ
685
00:35:54,680 --> 00:35:56,640
ว่าถ้าบัวไอใส่มือเนี่ย
686
00:35:56,720 --> 00:35:58,400
เชื้อโรคก็จะติดอยู่ที่มือ
687
00:35:58,480 --> 00:36:02,760
เมื่อบัวไปจับโน่นจับนี่
เชื้อโรคก็จะติดอยู่ตามตรงนั้นค่ะ
688
00:36:02,840 --> 00:36:07,480
และเมื่อมีคนอื่นมาจับต่อ
เชื้อโรคก็ติดต่อๆ กันไปเรื่อยๆ ค่ะ
689
00:36:08,880 --> 00:36:10,720
[เสียงถอนหายใจ]
ตายจริง
690
00:36:10,800 --> 00:36:13,360
ถ้าอย่างนั้น เราก็ไม่รู้ได้เลยสิว่า
691
00:36:13,440 --> 00:36:17,040
มือเราไปจับเอาเชื้อโรคมาตั้งแต่เมื่อใด
692
00:36:22,040 --> 00:36:25,960
เอาล่ะ ต่อไปนี้บัวจะสอนวิธีการล้างมือที่ถูกต้อง
693
00:36:26,040 --> 00:36:27,440
เพื่อกำจัดเชื้อโรคค่ะ
694
00:36:27,520 --> 00:36:29,640
[แค่นเสียงรำคาญ]
ทำไมต้องสอนด้วย
695
00:36:29,720 --> 00:36:32,440
ข้าก็ล้างมือเองมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
696
00:36:32,520 --> 00:36:33,920
มันจะกระไรกันนักหนา
697
00:36:34,520 --> 00:36:37,040
แต่ว่ามันอาจจะมีการล้างผิดล้างถูกไงคะ
698
00:36:37,120 --> 00:36:39,160
บัวเลยอยากให้ทุกคนเข้าใจตรงกันค่ะ
699
00:36:39,240 --> 00:36:40,960
เพราะถ้าเกิดว่าล้างมือไม่สะอาดเนี่ย
700
00:36:41,040 --> 00:36:43,520
เราก็อาจจะติดเชื้อโรคหรือไวรัสได้ค่ะ
701
00:36:44,160 --> 00:36:46,280
[เสียงถอนหายใจ]
คุณพี่
702
00:36:46,360 --> 00:36:48,520
อิฉันฟังแม่คนนี้พูดไม่รู้เรื่อง
703
00:36:48,600 --> 00:36:49,920
คุณพี่รู้เรื่องเหรอเจ้าคะ
704
00:36:50,000 --> 00:36:51,080
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
705
00:36:51,160 --> 00:36:53,960
เอ็งจะทำอย่างไรก็ว่ามาเถอะ พ่อข้ารออยู่
706
00:36:54,040 --> 00:36:57,920
อ๋อ ทุกคน เอามือจุ่มลงไปในอ่างเลยค่ะ
707
00:36:59,240 --> 00:37:01,200
[บัว] ความจริงแล้วต้องใช้สบู่ค่ะ
708
00:37:01,280 --> 00:37:04,200
แต่ว่าที่นี่ไม่มี ก็เลยใช้อย่างอื่นแทนนะคะ
709
00:37:04,280 --> 00:37:05,480
จุ่มเลยค่ะ
710
00:37:05,560 --> 00:37:07,520
[ดนตรีผ่อนคลาย]
711
00:37:07,600 --> 00:37:08,560
[เทียบ] อือ
712
00:37:09,160 --> 00:37:10,120
เนี่ย
713
00:37:10,840 --> 00:37:12,440
ก็ไม่เห็นจะมีกระไรเลย
714
00:37:14,160 --> 00:37:15,640
[เสียงพ่นลมหายใจ]
ยังค่ะ
715
00:37:15,720 --> 00:37:17,280
ต้องถูให้ทั่วค่ะ
716
00:37:17,360 --> 00:37:20,960
ถูซอกนิ้วแล้วก็ซอกเล็บ ไม่ต่ำกว่ายี่สิบวินาทีค่ะ
717
00:37:21,040 --> 00:37:22,360
ยี่สิบ
718
00:37:22,920 --> 00:37:24,400
วินาที
719
00:37:24,480 --> 00:37:26,120
[เอฟเฟกต์งุนงง]
720
00:37:27,360 --> 00:37:29,560
เอ่อ ครึ่งนาทีค่ะ
721
00:37:29,640 --> 00:37:30,800
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
[เทียบ] หา
722
00:37:31,680 --> 00:37:33,640
ยังไม่รู้จักอีกเหรอคะ
723
00:37:33,720 --> 00:37:36,280
แล้ว ที่นี่เขานับเวลากันยังไง
724
00:37:36,360 --> 00:37:38,880
ก็นับเป็นบาทอย่างไรล่ะ เอ็งไม่รู้รึ
725
00:37:38,960 --> 00:37:41,080
เป็นบาท เงินบาทน่ะเหรอ
726
00:37:41,640 --> 00:37:43,080
เงินบาทอะไรของเอ็ง
727
00:37:44,160 --> 00:37:46,520
โอ๊ย แล้วจะคุยกันรู้เรื่องไหมเนี่ย
728
00:37:47,080 --> 00:37:48,040
ข้าว่าข้าไปดีกว่า
729
00:37:48,120 --> 00:37:49,800
เอ่อ เดี๋ยวค่ะคุณลุง
730
00:37:51,160 --> 00:37:52,600
บัวนึกออกแล้วค่ะ
731
00:37:52,680 --> 00:37:54,600
ว่าจะทำยังไงให้รู้เรื่อง
732
00:37:56,600 --> 00:37:59,360
[พร้อมกัน]
♪ ช้าง ช้าง ช้าง ♪
733
00:37:59,440 --> 00:38:03,200
♪ น้องเคยเห็นช้างหรือเปล่า ♪
734
00:38:03,280 --> 00:38:08,040
♪ ช้างมันตัวโตไม่เบา ♪
735
00:38:09,040 --> 00:38:11,800
♪ จมูกยาว ยาว ♪
736
00:38:12,440 --> 00:38:15,400
♪ เรียกว่างวง ♪
737
00:38:15,480 --> 00:38:18,560
- ♪ มีเคียว ♪
- มีเขี้ยว
738
00:38:18,640 --> 00:38:20,800
♪ ใต้งวง ♪
739
00:38:20,880 --> 00:38:23,880
♪ เรียกว่างา ♪
740
00:38:26,960 --> 00:38:28,040
นี่ นางบัว
741
00:38:28,120 --> 00:38:30,280
เอ็งจะมาซื้อกระไรที่ตลาดหือ
[เสียงแม่ค้าจาม]
742
00:38:31,360 --> 00:38:34,320
[บัว] ป้า คราวหลังจะจามน่ะ
743
00:38:34,400 --> 00:38:36,120
เอามือทาบไหล่อย่างนี้นะ
744
00:38:36,200 --> 00:38:38,040
แล้วก็จามใส่ข้อพับแบบนี้
745
00:38:38,120 --> 00:38:39,960
น้ำลายจะได้ไม่ฟุ้งกระจายนะ
746
00:38:40,040 --> 00:38:41,120
จ้ะ
747
00:38:41,200 --> 00:38:42,640
[เสียงชาวบ้านไอและบัวร้องตกใจ]
748
00:38:42,720 --> 00:38:45,560
พี่ ไอใส่คนอื่นอย่างนี้ได้ยังไง
749
00:38:45,640 --> 00:38:48,720
แล้วผ้าขาวม้าตัวเองก็มี ใช้ปิดปากสิ
750
00:38:49,800 --> 00:38:50,800
[เสียงไอดังต่อเนื่อง]
751
00:38:50,880 --> 00:38:52,600
ทำไมไม่มีใครฟังเลย
752
00:38:52,680 --> 00:38:54,360
นี่ นางบัว
[เสียงชาวบ้านไอ]
753
00:38:54,440 --> 00:38:56,080
เอ็งจะกลัวกระไรนักหนา
754
00:38:56,160 --> 00:38:59,040
นี่ ถ้าเอ็งกลัวก็มาเดินห่างๆ นี่ มาๆ มาๆ
755
00:38:59,120 --> 00:39:00,560
[เสียงชาวบ้านไอดังแว่ว]
756
00:39:02,560 --> 00:39:03,400
[บัว] เฮ้ย
757
00:39:03,480 --> 00:39:04,600
[ดนตรีระทึก]
758
00:39:04,680 --> 00:39:07,240
[เสียงชาวบ้านไอเยอะขึ้น]
759
00:39:09,480 --> 00:39:11,160
[บัว] ท่าจะไม่ดีแล้วผาด
760
00:39:11,240 --> 00:39:12,120
[ผาด] หือ
761
00:39:12,600 --> 00:39:14,040
กระไรของเอ็ง
762
00:39:15,120 --> 00:39:17,600
[เสียงตีฆ้องดังรัว]
763
00:39:17,680 --> 00:39:19,000
มีเรื่องอันใดน่ะ
764
00:39:22,240 --> 00:39:25,320
[เสียงตีกลอง]
765
00:39:25,920 --> 00:39:28,920
[เสียงตีกลองดังรัว]
766
00:39:30,560 --> 00:39:32,360
[เสียงตีฆ้อง]
767
00:39:32,440 --> 00:39:33,920
ทุกคนฟังทางนี้
768
00:39:36,040 --> 00:39:37,680
[ข้าราชการ] ข้ามีเรื่องจะมาแจ้ง
769
00:39:37,760 --> 00:39:40,520
ปีนี้ไข้หัวลมมีความรุนแรงมากนัก
770
00:39:40,600 --> 00:39:43,240
ขอให้ทุกคนระวังตัวกันให้จงดี
771
00:39:43,320 --> 00:39:45,360
[ดนตรีตึงเครียด]
772
00:39:47,480 --> 00:39:49,760
[เสียงชาวบ้านไอ]
773
00:39:50,640 --> 00:39:51,800
[เสียงไอดังต่อเนื่อง]
774
00:39:57,240 --> 00:40:00,200
[ภาษาอังกฤษ] มีคนไข้หลายคนมาด้วยโรคนี้
775
00:40:00,280 --> 00:40:02,000
ทุกคนมีอาการเหมือนกัน
776
00:40:02,880 --> 00:40:05,640
ปอดมีปัญหา และหายใจติดขัด
777
00:40:07,560 --> 00:40:09,560
นี่มันโควิดชัดๆ เลย
778
00:40:09,640 --> 00:40:10,520
หา
779
00:40:11,280 --> 00:40:13,040
โคขวิดแล้วป่วยเลยรึ
780
00:40:13,880 --> 00:40:14,720
ไม่ใช่
781
00:40:14,800 --> 00:40:16,560
[ดนตรีตึงเครียดตื่นเต้น]
782
00:40:17,120 --> 00:40:18,920
[ภาษาอังกฤษ] เชื้อโคโรนาไวรัส
783
00:40:19,000 --> 00:40:21,320
[ภาษาไทย] หมอรู้จักไวรัสตัวนี้หรือเปล่าคะ
784
00:40:22,160 --> 00:40:23,640
ไม่เคยได้ยิน
785
00:40:25,720 --> 00:40:28,280
เป็นโรคที่เกิดในปี 2019 ค่ะ
786
00:40:28,360 --> 00:40:31,840
มีชื่อไวรัสว่า ซารส์ โค วีทู
787
00:40:32,640 --> 00:40:36,120
เป็นโคโรนาไวรัส ลำดับที่เจ็ดที่ติดในมนุษย์ค่ะ
788
00:40:38,560 --> 00:40:41,680
[ภาษาอังกฤษ] แต่คุณบอกว่า
ไวรัสตัวนี้มาจากปี 2019
789
00:40:42,760 --> 00:40:45,080
แล้ววันนี้ล่ะ
790
00:40:45,160 --> 00:40:46,440
มันมาได้ยังไง
791
00:40:46,920 --> 00:40:50,320
อาจจะเป็นตัวใดตัวหนึ่ง
ในลำดับที่หนึ่งถึงสี่ก็ได้ค่ะ
792
00:40:51,840 --> 00:40:54,640
[ภาษาอังกฤษ] ขอโทษนะ
แต่มันยากที่จะเชื่อจริงๆ
793
00:40:56,800 --> 00:40:58,080
[เสียงบัวถอนหายใจ]
794
00:40:59,080 --> 00:41:01,040
[เสียงชาวบ้านไอ]
795
00:41:01,120 --> 00:41:03,080
- เอ็งพูดกระไรกัน
- [ผู้ช่วย] มีคนไข้มาอีกแล้วค่ะ
796
00:41:03,160 --> 00:41:04,600
[ผาด] ข้าไม่เข้าใจ
797
00:41:04,680 --> 00:41:07,440
เอ็งเล่าให้ข้าฟังหน่อยสิ หา นางบัว
[เสียงไอดังต่อเนื่อง]
798
00:41:07,520 --> 00:41:09,880
นี่ ข้าโง่หรือเปล่าวะเนี่ย
799
00:41:09,960 --> 00:41:11,640
[ผาด] ข้าไม่เข้าใจเลย
800
00:41:12,120 --> 00:41:13,520
- หา นางบัว
- [บัว] ผาดๆ
801
00:41:13,600 --> 00:41:16,200
- เรา เรารีบไปกันดีกว่า เร็วๆ
- [ผาด] กระไร ประเดี๋ยว
802
00:41:16,280 --> 00:41:18,960
นี่ แล้วเอ็งพูดกระไรกันเล่า
803
00:41:22,000 --> 00:41:24,240
[ดนตรีระทึกกดดัน]
804
00:41:35,640 --> 00:41:37,200
[ข้าราชการ] ข้ามีเรื่องจะมาแจ้ง
805
00:41:37,680 --> 00:41:40,520
ปีนี้ไข้หัวลมมีความรุนแรงมากนัก
806
00:41:40,600 --> 00:41:43,000
ขอให้ทุกคนระวังตัวกันให้จงดี
807
00:41:48,960 --> 00:41:50,080
แม่บัวจ๊ะ
808
00:41:50,640 --> 00:41:51,520
นี่จ้ะ
809
00:41:52,000 --> 00:41:53,840
ผ้าสำลีอย่างดี
810
00:41:53,920 --> 00:41:57,160
ว่าแต่ แม่บัวจะนำไปทำกระไรหรือจ๊ะ
811
00:41:58,240 --> 00:41:59,640
ทำแบบนี้ไง
812
00:42:00,400 --> 00:42:02,200
[ดนตรีผ่อนคลาย]
813
00:42:12,920 --> 00:42:15,920
ใช้เยี่ยงนี้นี่เอง
ไว้กันน้ำลายกระเด็นไปโดนคนอื่นใช่ไหม
814
00:42:16,000 --> 00:42:16,920
ถูกต้อง
815
00:42:17,000 --> 00:42:19,280
เราจะป้องกันที่จะส่งต่อเชื้อโรค
816
00:42:19,360 --> 00:42:21,240
แล้วก็ป้องกันที่จะรับเชื้อโรคด้วย
817
00:42:31,120 --> 00:42:32,840
แล้วถ้าเกิดว่า
818
00:42:32,920 --> 00:42:34,960
ข้าอยากจะส่งความรักดีๆ
819
00:42:35,040 --> 00:42:37,080
[ทรัพย์] ให้กับใครสักคนหนึ่ง
820
00:42:37,160 --> 00:42:39,760
แล้วได้ความรักนั้นกลับมา
821
00:42:39,840 --> 00:42:42,200
ข้าต้องทำเยี่ยงไรหรือจ๊ะแม่ผาด
822
00:42:42,280 --> 00:42:44,560
[ดนตรีอ่อนหวาน]
823
00:42:47,560 --> 00:42:48,520
[เสียงกระแอม]
824
00:42:50,920 --> 00:42:52,600
ไปเกิดใหม่สิจ๊ะ
825
00:42:52,680 --> 00:42:53,840
[เอฟเฟกต์ตบมุก]
แหม
826
00:42:53,920 --> 00:42:55,480
[ดนตรีเบาสมอง]
827
00:42:58,320 --> 00:43:00,280
[ทรัพย์] คุ้นๆ นะจ๊ะ
[เสียงหัวเราะเจื่อนๆ ]
828
00:43:01,920 --> 00:43:02,880
[เสียงพ่นลมหงุดหงิด]
829
00:43:03,560 --> 00:43:07,560
จะต้องใส่ไอ้ผ้าบ้าๆ เนี่ย
เวลาออกไปข้างนอกเหรอ
830
00:43:08,200 --> 00:43:10,720
ไม่ แม่ไม่ใส่เด็ดขาด
831
00:43:11,280 --> 00:43:13,000
[เสียงเทียบถอนใจ]
[ทองแท้] แม่
832
00:43:13,560 --> 00:43:15,600
แม่ก็ได้ยินแล้วไม่ใช่หรือจ๊ะ
833
00:43:15,680 --> 00:43:17,480
ว่ามีคนตายหลายคนแล้ว
834
00:43:18,040 --> 00:43:21,000
แต่มันพิลึกพิลั่นน่ะ แม่ไม่ชอบ
835
00:43:21,080 --> 00:43:22,240
แม่ไม่ใส่หรอก
836
00:43:23,120 --> 00:43:25,000
แต่เวลาคนป่วยใกล้ตาย
837
00:43:25,080 --> 00:43:26,840
สภาพจะน่าเกลียดกว่านี้อีกนะจ๊ะ
838
00:43:26,920 --> 00:43:28,240
[ทองอ้น] หน้าจะซีด
839
00:43:28,320 --> 00:43:30,840
ปากจะแตก เบ้าตาโบ๋ลึก
840
00:43:30,920 --> 00:43:32,040
[เอฟเฟกต์เหวอ]
841
00:43:32,120 --> 00:43:34,160
[ทองอ้น] คนหายใจไม่ออกทุรนทุราย
842
00:43:34,240 --> 00:43:35,640
ไอออกมาเป็นเลือด
843
00:43:35,720 --> 00:43:38,760
นี่ถ้าคนตายมากๆ วัดเผากันจนเมรุแตกนะจ๊ะ
844
00:43:38,840 --> 00:43:42,000
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
ศพป้าเทียบก็คงต้องเอาไปให้อีกามันกินแทน
845
00:43:42,560 --> 00:43:43,840
ไอ้ทองอ้น
846
00:43:43,920 --> 00:43:45,720
ทองอ้นเขาพูดถูกนะจ๊ะแม่
847
00:43:46,800 --> 00:43:49,760
ฉันไม่อยากให้ย่าเทียบตาย
848
00:43:49,840 --> 00:43:51,840
[ดนตรีฟังสบาย]
849
00:43:51,920 --> 00:43:54,280
เอาไงดีจ๊ะ จะใส่หรือไม่ใส่
850
00:43:55,560 --> 00:43:56,720
[เสียงถอนหายใจ]
851
00:43:57,200 --> 00:43:58,800
แล้วเขาใส่กันยังไง
852
00:44:04,120 --> 00:44:05,000
[บัว] เอ่อ
853
00:44:05,640 --> 00:44:06,880
ผิดฝั่งค่ะ
854
00:44:08,240 --> 00:44:09,560
[เทียบ] แม่ใส่ผิดรึ
855
00:44:12,800 --> 00:44:14,000
[ทองแท้] ต้องเป็นด้านนี้จ้ะ
856
00:44:14,080 --> 00:44:16,520
[เทียบ] หือ อือๆ
857
00:44:16,600 --> 00:44:18,040
ได้แล้วเนาะ
858
00:44:18,120 --> 00:44:20,040
นี่ นังจำปา นังเผือก
859
00:44:20,120 --> 00:44:23,080
เอ็งรีบไปปิดประตูลงกลอน ลงสลักให้ดีเลยนะ
860
00:44:23,160 --> 00:44:24,800
อย่าให้อะไรเข้ามาได้
861
00:44:24,880 --> 00:44:26,240
- เร็ว
- [จำปาและเผือก] เจ้าค่ะ
862
00:44:26,320 --> 00:44:27,360
[บัว] เอ่อ คุณป้าคะ
863
00:44:27,440 --> 00:44:29,920
เชื้อโรคมันไม่เข้ามาทางประตูบ้านหรอกค่ะ
864
00:44:30,000 --> 00:44:32,000
[เอฟเฟกต์เสียงแป่ว]
[เทียบ] ก็ ก็กันไว้ก่อนไง
865
00:44:32,080 --> 00:44:33,080
[เสียงเทียบถอนใจ]
866
00:44:34,280 --> 00:44:36,120
[เทียบ] และจะต้องป้องกันอย่างไรอีก
867
00:44:36,200 --> 00:44:37,800
บอกมาให้หมดเชียว
868
00:44:37,880 --> 00:44:40,800
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
869
00:44:47,360 --> 00:44:48,360
[บัว] นี่ค่ะ
870
00:44:49,360 --> 00:44:51,240
นี่กระไรรึ พี่บัว
871
00:44:51,320 --> 00:44:53,680
[ดนตรีผ่อนคลาย]
872
00:44:53,760 --> 00:44:56,840
พระพักตร์กากอนามัย มาถวายพระองค์ชายค่ะ
873
00:44:57,400 --> 00:44:59,520
พระพักตร์กากอนามัย
874
00:44:59,600 --> 00:45:00,840
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
875
00:45:00,920 --> 00:45:03,400
อ้อ นึกชื่อออกแล้วค่ะ
876
00:45:03,480 --> 00:45:05,720
ฉลองพระพักตร์อนามัยค่ะ
877
00:45:07,520 --> 00:45:08,680
ยิ่งไปกันใหญ่
878
00:45:08,760 --> 00:45:10,800
เอ็งเรียกอย่างที่ชาวบ้านเขาเรียกก็ได้
879
00:45:10,880 --> 00:45:12,080
[เอฟเฟกต์เสียงเด้งดึ๋ง]
880
00:45:12,560 --> 00:45:14,200
มันคือหน้ากากอนามัยขอรับ
881
00:45:14,280 --> 00:45:15,760
ไว้ใส่กันโรค
882
00:45:15,840 --> 00:45:18,240
ช่วงนี้ไข้หัวลมกำลังระบาดขอรับ
883
00:45:19,920 --> 00:45:22,800
เอามาให้คุณแม้นนะคะ แล้วก็คนอื่นๆ ด้วย
884
00:45:22,880 --> 00:45:24,000
[บัว] นี่ค่ะ
885
00:45:25,320 --> 00:45:26,440
ขอบใจจ้ะ
886
00:45:29,560 --> 00:45:32,920
คุณแม้น พูดชัดถ้อยชัดคำขึ้นเยอะเลยนะคะ
887
00:45:35,320 --> 00:45:37,320
อย่างนี้ต้องพูดบ่อยๆ แล้วล่ะค่ะ
888
00:45:37,400 --> 00:45:38,480
จะได้พูดคล่อง
889
00:45:39,040 --> 00:45:41,400
พี่บัวก็มาเยี่ยมหาบ่อยๆ สิคะ
890
00:45:42,520 --> 00:45:43,760
เห็นด้วยขอรับ
891
00:45:44,360 --> 00:45:47,320
ฝึกกับแม่บัว คุณแม้นต้องเก่งเร็วเป็นแน่
892
00:45:47,400 --> 00:45:48,360
[บัว] นี่
893
00:45:50,240 --> 00:45:52,480
ว่าฉัน พูดมากเหรอ
894
00:45:52,560 --> 00:45:53,520
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
895
00:45:55,560 --> 00:45:56,880
[บัวทำเสียงเคืองและแม้นหัวเราะเบาๆ ]
896
00:45:56,960 --> 00:45:59,200
คุยกับพี่บัว สนุกดี
897
00:46:02,320 --> 00:46:05,840
ถ้าธาตุเราอุดม เราก็จะติดโรคได้ยากกระหม่อม
898
00:46:06,960 --> 00:46:08,960
ธาตุเราจะอุดมได้
899
00:46:09,040 --> 00:46:11,520
นอกจากยาแล้ว ก็มีอาหารการกินใช่หรือไม่
900
00:46:12,120 --> 00:46:13,360
ใช่แล้วกระหม่อม
901
00:46:13,440 --> 00:46:15,520
[ดนตรีทำนองผ่อนคลาย]
902
00:46:16,400 --> 00:46:17,760
มาแล้วจ้ะ
903
00:46:17,840 --> 00:46:20,760
[บัว] อาหารช่วยให้ธาตุอุดม มาแล้วเพคะ
904
00:46:20,840 --> 00:46:21,960
[เสียงบัวหัวเราะเบาๆ ]
905
00:46:22,760 --> 00:46:25,480
กระไรกันนี่ น่าเหวยจริงเชียว
906
00:46:26,520 --> 00:46:28,720
เมี่ยงกลีบบัวเพคะ
907
00:46:29,760 --> 00:46:32,440
แล้วที่ว่าทำให้ธาตุอุดม
908
00:46:32,520 --> 00:46:33,760
มันคืออย่างไรรึ
909
00:46:34,440 --> 00:46:37,480
มะนาวติดเปลือก และก็หอมแดงสด
910
00:46:37,560 --> 00:46:39,960
มีสารเฮสเพอริดิน แล้วก็สารรูติน
911
00:46:40,040 --> 00:46:41,480
และก็มีวิตามินซี
912
00:46:41,560 --> 00:46:44,440
ช่วยลดโอกาสการติดเชื้อในอวัยวะต่างๆ เพคะ
913
00:46:44,520 --> 00:46:47,160
[เสียงพ่นลมขำ]
ศัพท์แสงฟังยากจริงเชียว
914
00:46:47,720 --> 00:46:50,600
เอาเป็นว่า มันดีต่อร่างกายใช่หรือไม่
915
00:46:51,160 --> 00:46:52,000
เพคะ
916
00:46:52,080 --> 00:46:53,600
ขอลองชิมหน่อยแล้วกัน
917
00:46:54,520 --> 00:46:57,600
หม่อมฉันทำถวายเพคะ
918
00:46:59,320 --> 00:47:01,600
[ดนตรีโรแมนติก]
919
00:47:48,800 --> 00:47:50,040
เอ็งเป็นอะไร
920
00:47:50,120 --> 00:47:52,160
เห็นยิ้มไม่หุบตั้งแต่ออกจากวังแล้ว
921
00:47:52,760 --> 00:47:54,160
ไม่รู้สิ
922
00:47:54,240 --> 00:47:56,440
เห็นคุณแม้นวาดดูแลองค์ชาย
923
00:47:56,520 --> 00:47:57,840
และมีความสุข
924
00:47:57,920 --> 00:48:00,080
เหมือนได้เห็นคู่รักเขาดูแลกันเลย
925
00:48:00,160 --> 00:48:02,440
[เสียงบัวหัวเราะเบาๆ ]
เอ็งไม่อยากมีความรู้สึกแบบนั้นบ้างรึ
926
00:48:02,520 --> 00:48:03,800
อยากสิ
927
00:48:05,520 --> 00:48:08,240
วันหนึ่ง ฉันก็ต้องเจอคนนั้นแหละ
928
00:48:10,480 --> 00:48:12,640
ในโลกของฉัน จริงไหม
929
00:48:15,440 --> 00:48:17,200
ข้าก็ขอให้เอ็งเจอ
930
00:48:17,280 --> 00:48:18,760
ข้าอยากเห็นเอ็งมีความสุข
931
00:48:18,840 --> 00:48:21,240
[ดนตรีเศร้า]
932
00:48:32,160 --> 00:48:34,760
ลุง มารักษาคนอยู่ที่นี่เอง
933
00:48:35,440 --> 00:48:37,000
อ้าว ทองอ้นเหรอ
934
00:48:37,080 --> 00:48:38,360
จ้ะ
935
00:48:38,440 --> 00:48:39,360
เออ
936
00:48:39,960 --> 00:48:41,960
บัวก็มาด้วยจ้ะ
[เสียงผู้ไข้ไอ]
937
00:48:42,040 --> 00:48:43,360
[เสียงไอ]
938
00:48:43,440 --> 00:48:45,480
เฮ้ยๆ อย่าเข้ามาใกล้มาก
939
00:48:45,560 --> 00:48:47,480
- [บัว] หือ
- [หมอตาบอด] ไปไกลๆ หน่อย
940
00:48:47,560 --> 00:48:50,800
เขาเป็นไข้หัวลม ลงไปที่ปัปผาสัง
941
00:48:50,880 --> 00:48:52,840
จนเป็นไข้หวัดมองคร่อ
942
00:48:52,920 --> 00:48:55,040
[ดนตรีตื่นเต้น]
943
00:48:55,120 --> 00:48:56,840
ไข้หวัดมองคร่อ
944
00:48:56,920 --> 00:48:58,520
ที่ทองอ้นเคยเล่าให้ฟัง
945
00:48:59,080 --> 00:49:00,120
[บัว] เอ๊ย
946
00:49:02,760 --> 00:49:04,080
[ทองอ้น] ใช่
947
00:49:04,160 --> 00:49:07,160
ตำราบอกว่า มันคือหวัดกินปอด
948
00:49:07,240 --> 00:49:08,960
ทำให้ไอเรื้อรังรุนแรง
949
00:49:09,880 --> 00:49:10,840
[บัวทำเสียงเข้าใจ]
950
00:49:11,440 --> 00:49:12,920
[บัว] เชื้อลงปอด
951
00:49:13,000 --> 00:49:15,480
สงสัยจะเป็นโคโรนาไวรัสจริงๆ ด้วย
952
00:49:16,040 --> 00:49:18,000
ทองอ้น เอาแมสก์มา
953
00:49:20,400 --> 00:49:21,400
หน้ากากน่ะ
954
00:49:22,840 --> 00:49:24,560
จ้ะ ลุงจ๊ะ
955
00:49:25,120 --> 00:49:27,320
ใส่นี่ไว้นะจ๊ะ นี่ๆ จ้ะ
956
00:49:28,160 --> 00:49:31,840
พี่จ๊ะ ใส่ไอ้นี่ไว้นะจ๊ะ จะได้ไม่แพร่เชื้อ
957
00:49:33,920 --> 00:49:36,920
อ้าว แล้วไอ้นี่มันใส่ยังไงล่ะ
958
00:49:37,000 --> 00:49:38,840
นึกว่าข้าตาดีหรือยังไง
[เอฟเฟกต์ตบมุก]
959
00:49:38,920 --> 00:49:40,640
[ทองอ้น] เดี๋ยวฉันใส่ให้จ้ะ
960
00:49:41,440 --> 00:49:43,440
[ดนตรีตื่นเต้น]
961
00:49:45,480 --> 00:49:48,120
หมอ ฉันจะหายหรือฉันจะตายจ๊ะหมอ
962
00:49:49,600 --> 00:49:51,520
[หมอตาบอด] รอดสิ รอด
963
00:49:52,080 --> 00:49:53,720
รักษาไปตามลำดับขั้น
964
00:49:54,480 --> 00:49:55,720
เอ้า ทองอ้น
965
00:49:55,800 --> 00:49:58,200
ไปเอายาห้ารากมากระทุ้งไข้หน่อยเร็ว
966
00:49:58,280 --> 00:49:59,440
[ทองอ้น] จ้ะลุง
967
00:50:05,280 --> 00:50:06,360
[เสียงถอนหายใจ]
968
00:50:07,240 --> 00:50:08,840
ไม่นึกเลยนะ
969
00:50:08,920 --> 00:50:11,160
ว่าจะเป็นไข้หวัดรุนแรงถึงเพียงนี้
970
00:50:11,240 --> 00:50:13,240
มันคือไข้หวัดอันใดหรือขอรับ
971
00:50:13,800 --> 00:50:15,400
ไข้หวัดมองคร่อ
972
00:50:15,960 --> 00:50:17,560
อยู่ในตำราตักศิลา
973
00:50:18,160 --> 00:50:19,160
ใช่แล้ว
974
00:50:21,480 --> 00:50:23,960
ไข้หวัดมองคร่อเป็นไข้พิษที่รุนแรง
975
00:50:24,040 --> 00:50:25,640
มันจะลงไปที่ปอด
976
00:50:25,720 --> 00:50:27,360
เป็นแล้วสาหัสนัก
977
00:50:28,400 --> 00:50:31,440
[ภาษาเหนือ] แล้วเราจะต้องใช้ยาตำรับใด
ในการรักษาบ้างขอรับ
978
00:50:32,000 --> 00:50:33,360
ยาห้าราก
979
00:50:33,440 --> 00:50:34,800
ยาเขียวหอม
980
00:50:35,360 --> 00:50:36,920
ยาจันทลีลา
981
00:50:37,840 --> 00:50:40,640
และข้าจะตั้งยาใหม่อีกสองตำรับ
982
00:50:40,720 --> 00:50:42,880
ตั้งยาใหม่เลยหรือขอรับ
983
00:50:43,440 --> 00:50:44,440
ใช่แล้ว
984
00:50:45,000 --> 00:50:47,040
ข้าจะตั้งยาประสะเปราะใหญ่
985
00:50:47,120 --> 00:50:49,120
และยาสิงฆานิกา
986
00:50:49,680 --> 00:50:51,440
[หมอชิด] ประสะเปราะใหญ่
987
00:50:51,520 --> 00:50:53,360
กระผมพอจะเข้าใจสรรพคุณ
988
00:50:53,840 --> 00:50:56,040
แต่ยาสิงฆานิกา
989
00:50:56,120 --> 00:50:57,600
คือยาอันใดขอรับ
990
00:50:58,720 --> 00:51:00,560
เมื่อหวัดกินปอดแล้ว
991
00:51:00,640 --> 00:51:02,520
ก็ต้องตั้งยาเข้าปอด
992
00:51:02,600 --> 00:51:03,840
ใช่
993
00:51:03,920 --> 00:51:07,000
สิงฆานิกานี่จะเป็นอีกหนึ่งตำรับที่ช่วยได้ดี
994
00:51:07,080 --> 00:51:08,800
ใช้ร่วมกับยาขาว
995
00:51:11,760 --> 00:51:12,680
[เสียงพระยาบำเรอราชถอนหายใจ]
996
00:51:13,200 --> 00:51:15,560
พวกท่านจงเร่งให้โรงปรุงยา
997
00:51:15,640 --> 00:51:17,760
ทำยาแจกจ่ายชาวบ้านโดยทั่วกัน
998
00:51:18,440 --> 00:51:22,880
ส่วนข้า จะเร่งตั้งยาตำรับใหม่กับหมอทองคำ
999
00:51:22,960 --> 00:51:24,520
เพื่อจะได้ช่วยอีกแรงหนึ่ง
1000
00:51:25,400 --> 00:51:29,080
ไข้หวัดมองคร่อ อาการโรคสำแดงฤทธิ์รุนแรง
1001
00:51:29,680 --> 00:51:33,800
หากกินยาหลายตำรับเกินไป
อาจเกิดอันตรายได้นะขอรับ ท่านเจ้าคุณอาจารย์
1002
00:51:34,360 --> 00:51:36,320
หมอทองคำพูดถูกนะ
1003
00:51:36,400 --> 00:51:38,680
ต้องจำกัดให้อยู่เพียงไม่กี่ขนาน
1004
00:51:38,760 --> 00:51:40,840
มิเช่นนั้นแล้วยาจักเป็นโทษได้
1005
00:51:42,280 --> 00:51:44,760
ต้องจ่ายยาให้ต้องกับโรคของแต่ละคนเท่านั้น
1006
00:51:45,360 --> 00:51:46,560
หากจับไข้
1007
00:51:47,120 --> 00:51:50,560
[พระยาบำเรอราช] ให้ใช้ยาจันทลีลา
และยาเขียวหอม
1008
00:51:51,120 --> 00:51:53,000
ถ้ามีอาการไอร่วม
1009
00:51:53,600 --> 00:51:55,600
ให้ใช้ฟ้าทะลายโจร
1010
00:51:55,680 --> 00:51:57,440
หากว่าไข้ไม่ลง
1011
00:51:57,520 --> 00:51:59,560
ให้กระทุ้งด้วยยาห้าราก
1012
00:51:59,640 --> 00:52:03,040
ถ้าจับปอด จึงใช้ประสะเปราะใหญ่
1013
00:52:03,520 --> 00:52:06,920
และยาสิงฆานิกา ร่วมกับยาขาว
1014
00:52:10,160 --> 00:52:11,760
วันนี้ข้ามีข่าวดีมาบอก
1015
00:52:13,240 --> 00:52:15,800
เราจะงดเว้นการเรียนการสอนกันสักพัก
1016
00:52:15,880 --> 00:52:18,160
- เฮ้ย
- [ศร] เฮ้ย
1017
00:52:18,240 --> 00:52:19,960
[เสียงเฮดีใจ]
1018
00:52:20,040 --> 00:52:22,400
เฮ้ย ฟังก่อน
[เสียงพูดคุยดีใจ]
1019
00:52:24,840 --> 00:52:29,640
แต่เราจะช่วยกันปรุงยาแก้ไข้หวัดมองคร่อ
ที่กำลังระบาดอยู่ในขณะนี้
1020
00:52:29,720 --> 00:52:32,000
แล้วนำไปแจกจ่ายให้กับชาวบ้านในตลาด
1021
00:52:32,080 --> 00:52:34,080
[เสียงครางหวาดกลัว]
1022
00:52:34,160 --> 00:52:36,320
[ยอด] ครู ถ้าเราเอายาไปแจกจ่าย
1023
00:52:36,400 --> 00:52:39,040
เราก็ต้องไปในที่คนเยอะๆ ใกล้ชิดผู้ไข้
1024
00:52:39,120 --> 00:52:40,520
แล้วเราจะไม่เสี่ยงติดโรครึ
1025
00:52:40,600 --> 00:52:42,040
[พุ่ม] นั่นสิครู
1026
00:52:42,120 --> 00:52:44,560
ข้าได้ข่าวว่าโรคนี้เป็นแล้วตายด้วยครู
1027
00:52:44,640 --> 00:52:46,960
- ข้ายังไม่อยากตาย
- [หมอชิด] ไอ้พุ่ม ไอ้ยอด
1028
00:52:47,440 --> 00:52:49,520
นี่เอ็งไม่รู้มาก่อนดอกรึ
1029
00:52:49,600 --> 00:52:51,520
ว่าเป็นหมอแล้วต้องเสี่ยง
1030
00:52:51,600 --> 00:52:53,720
[ดนตรีหม่นหมอง]
1031
00:52:55,360 --> 00:52:56,560
- รู้ขอรับ
- รู้ขอรับ
1032
00:52:57,360 --> 00:52:58,560
รู้
1033
00:53:00,000 --> 00:53:02,320
แล้วถ้ากลัวแล้วพวกเอ็งจะสมัครมาทำไม
1034
00:53:03,760 --> 00:53:06,600
ทุกคนรู้ดีอยู่แล้วว่าเป็นหมอต้องเสียสละ
1035
00:53:06,680 --> 00:53:08,680
ต้องเสี่ยงกับโรคภัยไข้เจ็บ
1036
00:53:09,320 --> 00:53:11,400
ถ้าหมอไม่ทำหน้าที่นี้แล้วใครจะทำ
1037
00:53:14,600 --> 00:53:16,440
ถ้าใครไม่พร้อมที่จะเสียสละ
1038
00:53:17,240 --> 00:53:19,000
ให้เดินออกไปประเดี๋ยวนี้เลย
1039
00:53:24,160 --> 00:53:27,960
เป็นอันว่าทุกคนเต็มใจที่จะเสียสละทำหน้าที่นี้นะ
1040
00:53:29,360 --> 00:53:30,960
พวกข้าขอบใจทุกคนมาก
1041
00:53:31,520 --> 00:53:32,720
หา
1042
00:53:32,800 --> 00:53:34,800
[ดนตรีมุ่งมั่น]
1043
00:53:40,920 --> 00:53:42,920
[ดนตรียิ่งใหญ่]
1044
00:53:44,080 --> 00:53:46,360
[เสียงตำยา]
1045
00:54:23,560 --> 00:54:25,240
[เสียงตำ]
1046
00:54:27,080 --> 00:54:28,880
[เสียงตำดังต่อเนื่อง]
1047
00:54:35,120 --> 00:54:37,840
[เสียงตำยา]
1048
00:54:53,320 --> 00:54:54,880
[ทองอ้น] น้ามีอาการเยี่ยงไรบ้างจ๊ะ
1049
00:54:54,960 --> 00:54:56,960
ปวดท้อง มีไข้ตาม
1050
00:54:57,040 --> 00:54:58,360
[ทองอ้น] มีตัวรุมๆ ไหมจ๊ะ
1051
00:54:59,040 --> 00:55:01,280
- [ศร] แสบคอไหม
- [ทองอ้น] เอายาขนานนี้ไปกินก่อนนะจ๊ะ
1052
00:55:01,360 --> 00:55:02,360
[ศร] หายใจเป็นยังไงจ๊ะ
1053
00:55:02,440 --> 00:55:03,360
[ทองอ้น] จ้ะ
1054
00:55:03,440 --> 00:55:04,800
[ผู้ไข้] ขอบใจนะจ๊ะ
1055
00:55:07,240 --> 00:55:08,400
[หมอจัน][ภาษาเหนือ] พวกเรา
1056
00:55:08,480 --> 00:55:11,560
ดูแลผู้ไข้ให้ดี แจกจ่ายยาให้ทั่วถึงนะ
1057
00:55:11,640 --> 00:55:12,680
[สุข] อาการเป็นยังไง
1058
00:55:13,400 --> 00:55:15,680
- [เจิด] ลุกไหวไหมจ๊ะ
- [ทองอ้น] ไอ้เจิด
1059
00:55:15,760 --> 00:55:17,640
ข้าว่าพาผู้ไข้ไปรักษาเถอะ
1060
00:55:17,720 --> 00:55:19,920
- [เจิด] ได้
- [หมอชิด] ผู้ไข้เป็นอะไรรึทองอ้น
1061
00:55:20,000 --> 00:55:21,640
[ทองอ้น] อาการไม่ดีเลยขอรับอาจารย์
1062
00:55:21,720 --> 00:55:23,040
- [หมอจัน] พาผู้ไข้มาเร็ว
- [หมอชิด] เอ้า ไป
1063
00:55:23,120 --> 00:55:24,160
[หมอจัน][ภาษาเหนือ] เร็วๆ ระวังนะ
1064
00:55:24,240 --> 00:55:25,520
- [เจิด] ฉันดูเองจ้ะ
- [สุข] ขอโทษนะขอรับ
1065
00:55:25,600 --> 00:55:27,440
- [หมอจัน][ภาษาเหนือ] ระวังนะ
- [สุข] ขอโทษนะขอรับ
1066
00:55:28,320 --> 00:55:29,960
[ทองอ้น] แข็งใจนะลุง
1067
00:55:30,600 --> 00:55:32,880
[ดนตรีตื่นเต้น]
1068
00:55:32,960 --> 00:55:34,600
- [ยอด] รักษาตัวนะป้า
- [หมอจัน] เอ้า ไปๆ
1069
00:55:35,560 --> 00:55:37,440
[เสียงฟันดาบ]
[หาญ] เอ้า แข็งขันกันหน่อยทุกคน
1070
00:55:37,520 --> 00:55:39,000
เออ
1071
00:55:39,080 --> 00:55:41,080
[เสียงเทิ้มหัวเราะ]
[หาญ] ไอ้คู่นี้
1072
00:55:41,160 --> 00:55:43,360
[เสียงซ้อมฟันดาบ]
1073
00:55:43,440 --> 00:55:44,560
[เสียงเนียงครางหยอกล้อ]
1074
00:55:44,640 --> 00:55:45,920
[หาญ] อื้อหือ ดูมัน
1075
00:55:46,440 --> 00:55:48,520
[เสียงเนียงหัวเราะ]
อย่ามัวเล่นอยู่สิเว้ย
1076
00:55:49,320 --> 00:55:50,560
[หาญ] เออ
1077
00:55:52,880 --> 00:55:54,640
[บัว] หยุด
1078
00:55:54,720 --> 00:55:55,960
หยุดๆ หยุดทุกคน
1079
00:55:56,040 --> 00:55:59,120
บอกให้อยู่ห่างๆ กันไง ทำไมถึงใกล้ชิดกันแบบนี้
1080
00:55:59,200 --> 00:56:02,680
โอ้ย ข้าลองอยู่ห่างกันวาหนึ่งแล้ว มันซ้อมไม่ได้
1081
00:56:02,760 --> 00:56:04,200
อ้าว
1082
00:56:04,280 --> 00:56:05,480
เนียง เทิ้ม
1083
00:56:05,560 --> 00:56:08,240
เอ็งไปทำให้เขาดูทีรึ ว่ามันฟันกันยังไง
1084
00:56:08,320 --> 00:56:10,000
- [เนียง] เอาจริงเหรอครู
- [หาญ] ลองดู
1085
00:56:10,080 --> 00:56:11,040
- ไป
- [เนียง] เอ้า
1086
00:56:11,120 --> 00:56:12,360
[หาญ] เนี่ย ดูนะ
1087
00:56:12,440 --> 00:56:13,560
[เนียง] เอ้า วาหนึ่ง
1088
00:56:13,640 --> 00:56:15,920
[เสียงร้องออกแรงฟัน]
1089
00:56:17,520 --> 00:56:18,880
โอ๊ย
1090
00:56:18,960 --> 00:56:20,760
[ดนตรีเบาสมอง]
1091
00:56:20,840 --> 00:56:22,240
[เสียงผาดถอนใจ]
1092
00:56:22,320 --> 00:56:24,760
เห็นใช่ไหม ว่ามันฟันกันไม่ได้
[เสียงบัวถอนหายใจ]
1093
00:56:25,320 --> 00:56:27,640
ถ้าอย่างนั้น ต้องใส่หน้ากากอนามัยค่ะ
1094
00:56:27,720 --> 00:56:29,680
หา
[เสียงเทิ้มหัวเราะ]
1095
00:56:29,760 --> 00:56:31,000
โห ขนาดนี้ก็หอบแล้วเนี่ย
1096
00:56:31,080 --> 00:56:32,720
ให้ใส่หน้ากากก็หายใจไม่ออกกันพอดี
1097
00:56:32,800 --> 00:56:33,640
[เนียง] อือ
1098
00:56:33,720 --> 00:56:35,360
โอ๊ย
1099
00:56:36,640 --> 00:56:39,880
ถ้าอย่างนั้น พักนี้ทุกคนอยู่ที่นี่ใช่ไหมคะ
1100
00:56:39,960 --> 00:56:41,480
ไม่มีใครไปตลาดเลยใช่ไหมคะ
1101
00:56:41,560 --> 00:56:44,760
[ทำเสียงปฏิเสธ]
พวกมันเพิ่งยกโขยงไปตลาดเมื่อวานนี้เองจ้ะ
1102
00:56:45,440 --> 00:56:47,480
โอ๊ย
1103
00:56:48,640 --> 00:56:51,560
นี่ นางบัว ไม่เป็นกระไรดอก
1104
00:56:52,120 --> 00:56:53,480
เอ็งบอกเองไม่ใช่รึ
1105
00:56:53,560 --> 00:56:56,760
ว่าไอ้ ไอ้การออกกำกายอะไรของเอ็งทุกวันเนี่ย
1106
00:56:56,840 --> 00:57:00,120
มันจะทำให้ร่างกายแข็งแรง
แล้วก็ไม่เจ็บไม่ป่วยไง
1107
00:57:00,680 --> 00:57:01,880
[เสียงถอนหายใจ]
1108
00:57:05,440 --> 00:57:08,800
- [หาญ] อีกสักรอบไหม
- [เทิ้ม] ออกกำกาย กำกาย ไป
1109
00:57:15,920 --> 00:57:16,920
[เสียงเคาะประตู]
[บุญ] แม่บัว
1110
00:57:17,000 --> 00:57:19,240
แม่บัว ตื่นทีเถิดแม่บัว
1111
00:57:19,320 --> 00:57:20,960
- แม่บัว
- เดี๋ยวนะ
1112
00:57:25,320 --> 00:57:27,160
มีอะไรเหรอ มาเรียกแต่เช้าเลย
1113
00:57:27,240 --> 00:57:29,760
ช่วยไปดูพวกนั้นที เป็นไข้กันหมดทุกคนเลยจ้ะ
1114
00:57:29,840 --> 00:57:32,040
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
1115
00:57:37,400 --> 00:57:38,480
นั่นเจ้าจะไปไหน
1116
00:57:39,040 --> 00:57:40,440
[บัว] ไปตามทองอ้น
1117
00:57:45,200 --> 00:57:48,040
[เสียงหอบหายใจและเสียงไอ]
1118
00:57:50,840 --> 00:57:53,160
[เสียงไอและเสียงหอบ]
1119
00:57:55,000 --> 00:57:57,400
[เสียงถอนหายใจ]
ตอนนี้ทุกคนรู้สึกยังไงบ้างคะ
1120
00:57:58,240 --> 00:58:00,120
[เนียง] มีไข้ตัวร้อนกันทุกคนเลยจ้ะ
1121
00:58:00,200 --> 00:58:02,120
[เสียงไอ]
[เนียง] บางคนก็ไอ
1122
00:58:02,200 --> 00:58:03,560
บางคนก็ไม่ไอ
1123
00:58:03,640 --> 00:58:05,400
มีอาการแตกต่างกันไปจ้ะ
1124
00:58:05,960 --> 00:58:07,960
[เสียงไอ]
1125
00:58:09,400 --> 00:58:10,760
[บุญ] มีอะไรให้ข้าช่วยบ้าง
1126
00:58:13,040 --> 00:58:16,520
[บัว] แยกคนเป็นมากเป็นน้อยออกจากกัน
อย่าให้อยู่ปะปนกันนะ
1127
00:58:17,280 --> 00:58:21,080
ส่วนเธอก็ต้องกักตัวด้วย ถ้ามีอาการต้องกินยา
1128
00:58:21,760 --> 00:58:22,680
[บุญ] จ้ะ
1129
00:58:23,600 --> 00:58:24,920
[ทองอ้น] เดี๋ยวข้าจะไปเอายามาให้
1130
00:58:25,480 --> 00:58:27,320
ไปบัว ไปช่วยกัน
1131
00:58:29,120 --> 00:58:31,440
[เสียงไอต่อเนื่อง]
1132
00:58:32,280 --> 00:58:34,080
[ดนตรีเร้าใจ]
1133
00:58:36,360 --> 00:58:39,480
[เสียงทรัพย์ไอ]
[ทรัพย์] พ่อทองอ้น
1134
00:58:40,240 --> 00:58:41,600
พ่อทองอ้น
1135
00:58:41,680 --> 00:58:43,040
[เสียงทรัพย์ไอ]
1136
00:58:43,120 --> 00:58:45,400
ฉันรู้สึกไม่สบายเยี่ยงไรก็ไม่รู้
1137
00:58:45,480 --> 00:58:46,800
[เสียงไอ]
[ทองอ้น] เอ็งอย่าเข้ามา
1138
00:58:46,880 --> 00:58:48,080
ถอยออกไป
1139
00:58:49,400 --> 00:58:50,360
หา
1140
00:58:50,440 --> 00:58:51,600
[ดนตรีเบาสมอง]
1141
00:58:51,680 --> 00:58:53,680
พ่อทองอ้น แม่บัว
1142
00:58:53,760 --> 00:58:55,680
นี่ พวกเจ้ารังเกียจข้ารึ
1143
00:58:56,320 --> 00:59:00,040
[ทองอ้น] ข้าไม่ได้รังเกียจ
แต่ตอนนี้เราต้องโซเชียน ดิสแทนชิ่ง
1144
00:59:01,000 --> 00:59:02,480
เอ็งพูดกระไรของเอ็ง
1145
00:59:02,560 --> 00:59:04,080
ชิ่งๆ
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
1146
00:59:05,560 --> 00:59:07,280
[บัว] ทรัพย์ ถ้าเธอรู้สึกไม่สบาย
1147
00:59:07,360 --> 00:59:09,600
ไปให้ลุงหมอตรวจหน่อยก็ดีนะ จะได้กินยา
1148
00:59:09,680 --> 00:59:12,840
ตอนนี้ ทั้งสำนักดาบน่ะ เขาติดกันหมดแล้วนะ
1149
00:59:13,400 --> 00:59:15,640
หา แล้วแม่ผาดล่ะ
1150
00:59:15,720 --> 00:59:18,480
แม่ผาดเป็นเยี่ยงไร ติดกับเขาหรือไม่
1151
00:59:18,560 --> 00:59:21,360
[ทองอ้น] แม่ผาดไม่ติด
แต่ต้องคอยดูแลพวกนั้นอยู่
1152
00:59:21,440 --> 00:59:22,760
ทั้งเรื่องอาหาร เรื่องยา
1153
00:59:22,840 --> 00:59:23,800
จริงรึ
1154
00:59:25,760 --> 00:59:27,480
น่าอิจฉาพวกนั้นเสียจริง
1155
00:59:27,560 --> 00:59:29,600
มีแม่ผาดคอยดูแลใกล้ๆ
1156
00:59:29,680 --> 00:59:31,040
[ทองอ้น] เดี๋ยวข้าจะตรวจให้เอ็งเอง
1157
00:59:31,120 --> 00:59:32,960
[ดนตรีเจ้าเล่ห์]
1158
00:59:33,040 --> 00:59:34,120
[ทองอ้น] อ้าว
1159
00:59:34,680 --> 00:59:36,120
- หายไปไหนแล้ววะ
- [บัว] อ้าว
1160
00:59:36,840 --> 00:59:39,720
[ผาด] น้าเทิ้ม ไอ้เนียง ลุกขึ้นมากิน…
1161
00:59:40,720 --> 00:59:41,720
ไอ้ทรัพย์
1162
00:59:42,200 --> 00:59:45,160
นี่ เอ็งมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรฮะ
1163
00:59:45,240 --> 00:59:46,440
[ผาด] แล้ว…
1164
00:59:46,520 --> 00:59:47,960
ออกไปเดี๋ยวนี้เลย
1165
00:59:48,040 --> 00:59:51,000
นี่มันที่พักผู้ไข้ เอ็งมาอยู่ได้อย่างไร ออกไป
1166
00:59:51,080 --> 00:59:53,640
- [ทรัพย์] ข้าก็ไม่สบายเหมือนกันจ้ะ
- [ผาด] หือ
1167
00:59:53,720 --> 00:59:56,280
[ทรัพย์] แม่ผาดให้ยาข้าทีนะจ๊ะ
1168
00:59:57,320 --> 00:59:59,440
[ผาด] แล้วเอ็งไม่สบายตั้งแต่เมื่อไหร่
1169
00:59:59,520 --> 01:00:01,800
ทำไมเอ็งถึงไม่กลับบ้าน
1170
01:00:01,880 --> 01:00:04,040
ไปให้คนที่บ้านเอ็งดูแลสิ
1171
01:00:04,120 --> 01:00:06,520
[ทรัพย์] ที่บ้านข้าก็รังเกียจข้า
1172
01:00:06,600 --> 01:00:08,760
ข้าจึงมาอยู่ที่นี่เยี่ยงไรจ๊ะ
1173
01:00:08,840 --> 01:00:10,160
[เนียง] โกหก
1174
01:00:10,240 --> 01:00:12,040
เอ็งขึ้นมานอนบนนี้
1175
01:00:12,120 --> 01:00:14,440
เพราะเอ็งอยากใกล้ชิดนางผาดมัน
1176
01:00:14,520 --> 01:00:15,880
เอ็งบอกข้าเอง
1177
01:00:15,960 --> 01:00:17,000
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
1178
01:00:17,720 --> 01:00:20,600
[ทรัพย์] ถ้าเอ็งพูดจาดีๆ ข้าให้ไพหนึ่ง
1179
01:00:21,160 --> 01:00:23,920
[เนียงพูดเสียงเศร้า]
ผาด ช่วยมันด้วยนะ
1180
01:00:24,000 --> 01:00:26,640
มันป่วย มันไม่รู้จะไปพึ่งใครแล้ว
1181
01:00:26,720 --> 01:00:27,680
[เทิ้ม] ไอ้โกหก
1182
01:00:27,760 --> 01:00:30,240
ไอ้นี่ มันติดสินบนไอ้เนียง
1183
01:00:31,160 --> 01:00:33,600
[ทรัพย์] ถ้าน้าช่วยข้า ข้าให้ไพหนึ่ง
1184
01:00:33,680 --> 01:00:36,960
[เทิ้ม] อู้หู น่าสงสาร หือ
1185
01:00:37,040 --> 01:00:39,760
เนี่ย ถ้าหากว่าแม่ผาดไม่ดูแลมันนะ
1186
01:00:39,840 --> 01:00:41,840
มันต้องตายแน่ๆ เลย
1187
01:00:41,920 --> 01:00:44,760
ถือว่าเอาบุญเถอะนะ แม่ผาดจ๋า
1188
01:00:44,840 --> 01:00:47,080
[เสียงทรัพย์ไอ]
[เทิ้ม] นั่น มันไอใหญ่แล้ว
1189
01:00:47,160 --> 01:00:49,200
เดี๋ยวมันตาย หูย
[เสียงทรัพย์ไอต่อเนื่อง]
1190
01:00:49,280 --> 01:00:50,240
[ผาด] เอ้าๆ
1191
01:00:51,320 --> 01:00:53,080
งั้นรออยู่นี่
1192
01:00:53,160 --> 01:00:54,800
เดี๋ยวข้าไปเอายามาให้
1193
01:00:54,880 --> 01:00:56,680
[เอฟเฟกต์ประกายปิ๊ง]
สดชื่น
1194
01:00:59,160 --> 01:01:01,560
[เสียงไอ]
โอ๊ย
1195
01:01:02,120 --> 01:01:04,320
[ดนตรีผ่อนคลาย]
1196
01:01:17,680 --> 01:01:19,320
ทำกระไรอยู่หรือแม้น
1197
01:01:19,920 --> 01:01:21,800
เห็นนั่งทำอยู่ตั้งนานแล้ว
1198
01:01:27,280 --> 01:01:28,280
[พระองค์ชาย] อือ
1199
01:01:29,440 --> 01:01:30,760
สวยจริง
1200
01:01:30,840 --> 01:01:32,880
ฝีมือประณีตขึ้นทุกวัน
1201
01:01:32,960 --> 01:01:34,600
[ดนตรีอ่อนหวาน]
1202
01:01:34,680 --> 01:01:37,040
ถวายพระองค์ชายเพคะ
1203
01:01:46,040 --> 01:01:47,360
ขอบใจนะ
1204
01:01:49,400 --> 01:01:51,760
ใส่ไปไหนคนคงเหลียวมองเป็นแน่
1205
01:01:54,840 --> 01:01:55,920
แล้วของแม้นล่ะ
1206
01:01:59,720 --> 01:02:01,120
นี่เพคะ
1207
01:02:02,720 --> 01:02:04,640
ลายเดียวกันเลย
1208
01:02:04,720 --> 01:02:06,080
ไม่ทำลายอื่นล่ะ
1209
01:02:10,960 --> 01:02:13,200
เวลาที่หนุ่มสาวเขาเป็นแฟนกัน
1210
01:02:13,280 --> 01:02:15,600
หมายถึง คนที่เขารักกันน่ะ
1211
01:02:15,680 --> 01:02:17,960
เขาก็มักจะทำอะไรที่มันเหมือนๆ กัน
1212
01:02:18,040 --> 01:02:20,320
อย่างเช่น ใส่เสื้อเหมือนกัน
1213
01:02:20,400 --> 01:02:22,320
เขาก็จะเรียกว่า เสื้อคู่
1214
01:02:23,440 --> 01:02:26,960
หรือบางทีก็อาจจะใส่หมวกคู่ สร้อยคู่
1215
01:02:27,040 --> 01:02:28,840
หรือว่าแหวนคู่อะไรอย่างนี้
1216
01:02:28,920 --> 01:02:31,880
ให้คนเขาได้รู้กัน ว่าเราน่ะรักกัน
1217
01:02:33,000 --> 01:02:34,200
[บัว] น่ารักดีเนอะ
1218
01:02:38,760 --> 01:02:40,520
หม่อมฉัน…
1219
01:02:40,600 --> 01:02:43,000
ปักอย่างอื่นไม่เป็นเพคะ
1220
01:02:45,920 --> 01:02:47,120
ไม่เป็นไร
1221
01:02:47,720 --> 01:02:49,280
ใส่เหมือนกัน
1222
01:02:49,360 --> 01:02:50,760
เป็นคู่กัน
1223
01:02:50,840 --> 01:02:52,120
ก็น่ารักดี
1224
01:02:52,200 --> 01:02:54,000
[ดนตรีโรแมนติก]
1225
01:03:04,480 --> 01:03:06,360
[เสียงทั้งคู่หัวเราะคิกคัก]
1226
01:03:09,520 --> 01:03:10,880
[เทียบ] คุณพี่
1227
01:03:11,600 --> 01:03:13,120
คุณพี่เจ้าคะ
1228
01:03:14,840 --> 01:03:16,040
คุณพี่
1229
01:03:16,120 --> 01:03:17,680
คุณพี่รู้หรือยังเจ้าคะ
1230
01:03:17,760 --> 01:03:20,720
ว่าพวกนักดาบเนี่ย ติดไข้กันยกสำนักเลย
1231
01:03:20,800 --> 01:03:21,760
รู้แล้ว
1232
01:03:22,360 --> 01:03:25,480
รู้แล้ว แล้วทำไมยังทำเป็นนิ่งเฉย
1233
01:03:25,560 --> 01:03:27,680
ทำเป็นทองไม่รู้ร้อนอยู่หรือเจ้าคะ
1234
01:03:27,760 --> 01:03:29,360
เฉยเสียที่ไหน
1235
01:03:29,440 --> 01:03:32,240
ข้าก็ให้คนจัดหยูกยาให้พวกเขาแล้ว
1236
01:03:32,320 --> 01:03:34,320
แม่เทียบจะให้ข้าทำกระไรอีก
1237
01:03:35,320 --> 01:03:38,040
หือ ก็บ้านเราน่ะ มีเด็กเล็ก
1238
01:03:38,120 --> 01:03:40,040
ถ้าติดขึ้นมาก็เป็นเรื่องนะเจ้าคะ
1239
01:03:40,720 --> 01:03:43,200
ก็แค่อย่าไปสุงสิงกับพวกเขา ก็ไม่ติดแล้ว
1240
01:03:44,200 --> 01:03:46,440
แม่เทียบอย่าเป็นกังวลจนเกินเหตุ
[เสียงเทียบถอนหายใจ]
1241
01:03:46,520 --> 01:03:49,040
ประเดี๋ยวจะเป็นโรคประสาทก่อนเป็นโรคอื่น
1242
01:03:49,120 --> 01:03:50,880
[ดนตรีเบาสมอง]
1243
01:03:50,960 --> 01:03:53,040
- ไป พ่อทองแท้
- จ้ะพ่อ
1244
01:03:55,840 --> 01:03:56,800
[เสียงถอนใจ]
1245
01:03:59,240 --> 01:04:01,760
- นี่ นังเผือก
- เอ่อ เจ้าคะ
1246
01:04:01,840 --> 01:04:04,800
ข้าเนี่ย เหมือนคนเป็นโรคประสาทรึ
1247
01:04:04,880 --> 01:04:06,640
[เอฟเฟกต์เจื่อน]
อ๋อ
1248
01:04:06,720 --> 01:04:09,120
เอ่อ จะให้ตอบจริงๆ เหรอเจ้าคะ
1249
01:04:09,200 --> 01:04:11,920
อ้าว ก็จริงน่ะสิ ตอบมาดีๆ นะ
1250
01:04:12,000 --> 01:04:15,280
ว่าข้าเนี่ย เหมือนคนเป็นโรคประสาทหรือไม่
1251
01:04:15,840 --> 01:04:16,960
เอ่อ…
1252
01:04:18,440 --> 01:04:21,040
อ่อ เหมือน…
[ทำเสียงคิด]
1253
01:04:21,120 --> 01:04:22,960
[อ้ำอึ้ง]
ไม่เหมือนน่ะเจ้าค่ะ
1254
01:04:23,040 --> 01:04:25,040
เออ แล้วไป
1255
01:04:25,120 --> 01:04:26,400
เจ้าค่ะ
1256
01:04:32,320 --> 01:04:34,520
[ดนตรีผ่อนคลาย]
1257
01:04:47,360 --> 01:04:48,560
บัว
1258
01:04:48,640 --> 01:04:50,800
เอ็งไปเอาถาดยา กับแก่นจันทน์ขาว
1259
01:04:50,880 --> 01:04:52,560
บนกระด้งแรกมาให้ข้าที
1260
01:04:53,080 --> 01:04:54,040
อือ โอเค
1261
01:05:01,520 --> 01:05:02,600
[บุญ] แม่บัว
1262
01:05:02,680 --> 01:05:04,200
- [บัว] หือ
- ข้ามาเอายา
1263
01:05:04,840 --> 01:05:06,800
รอแป๊บหนึ่งนะ ใกล้เสร็จแล้ว
1264
01:05:06,880 --> 01:05:08,600
- นั่งรอไปก่อน
- [บุญ] จ้ะ
1265
01:05:08,680 --> 01:05:10,280
อุ้ย มาจ้ะ ข้าช่วย
1266
01:05:10,360 --> 01:05:11,280
ไม่เป็นไรๆ
1267
01:05:11,360 --> 01:05:12,720
[บัว] นั่งเถอะ
1268
01:05:12,800 --> 01:05:15,160
อย่าลืมนะ ว่าเธอเป็นคนต้องเฝ้าระวัง
1269
01:05:15,800 --> 01:05:17,960
[บุญ] อ๋อ ขอโทษทีจ้ะ
1270
01:05:18,040 --> 01:05:20,080
[ดนตรีเบาสมอง]
1271
01:05:21,120 --> 01:05:22,280
เอ้า มาแล้ว
1272
01:05:32,440 --> 01:05:33,640
[บุญ] เหนื่อยไหมจ๊ะ แม่บัว
1273
01:05:34,840 --> 01:05:35,960
ไม่เลย
1274
01:05:36,040 --> 01:05:38,520
งานเบาๆ ช่วยทองอ้นก็สนุกดี
1275
01:05:40,560 --> 01:05:41,880
นี่เอ็ง
1276
01:05:41,960 --> 01:05:44,680
แล้วพวกเอ็งเป็นอย่างไรบ้าง
อาการดีขึ้นบ้างไหม
1277
01:05:46,080 --> 01:05:47,320
[บุญ] ดีขึ้น
1278
01:05:47,400 --> 01:05:49,080
บางคนก็ไม่มีอาการแล้ว
1279
01:05:49,800 --> 01:05:51,600
ขอบใจเจ้าที่ช่วยพวกเราไว้
1280
01:05:52,160 --> 01:05:55,000
จะขอบใจทำไม คนอยู่บ้านเดียวกันแท้ๆ
1281
01:05:55,080 --> 01:05:56,840
[เสียงพัดเตา]
1282
01:05:59,520 --> 01:06:01,120
[บุญ] ขอบใจนะจ๊ะ แม่บัว
1283
01:06:01,200 --> 01:06:02,720
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
1284
01:06:04,000 --> 01:06:07,160
จ้ะ ฉันก็ดีใจที่ไม่มีใครเป็นอะไรมาก
1285
01:06:13,520 --> 01:06:14,600
มา ฉันช่วย
1286
01:06:21,600 --> 01:06:23,800
เราไปที่โรงพระโอสถเลยใช่ไหมจ๊ะพ่อ
1287
01:06:23,880 --> 01:06:24,760
ใช่
1288
01:06:25,560 --> 01:06:27,720
[ข้าหลวง] หมอๆ
1289
01:06:28,200 --> 01:06:30,000
เร่งไปดูอาการเจ้านายข้าที
1290
01:06:30,080 --> 01:06:33,680
เจ้าจอมแหวน เจ้าจอมแหวนมีไข้
อาการหนักเลยทีเดียว
1291
01:06:33,760 --> 01:06:35,840
[ดนตรีระทึกตื่นเต้น]
1292
01:06:40,760 --> 01:06:42,400
[เสียงไอสำลัก]
1293
01:06:42,480 --> 01:06:43,680
[เสียงไอต่อเนื่อง]
1294
01:06:43,760 --> 01:06:46,440
เจ้าจอมแหวนน่ะ ท่านสิ้นเสียแล้ว
1295
01:06:46,920 --> 01:06:48,880
ข้าต้องเข้าเฝ้าเสด็จเจ้ากรมหมอ
1296
01:06:48,960 --> 01:06:50,520
[เทียบ] คุณพี่จะมีความผิดหรือเจ้าคะ
1297
01:06:51,480 --> 01:06:53,480
ทองแท้ไม่ได้กลับมาด้วยเหรอเจ้าคะ
1298
01:06:53,560 --> 01:06:54,920
ลูกอิฉันหายไปไหน
1299
01:06:55,000 --> 01:06:56,480
[ชาวบ้าน] หมอๆ
1300
01:06:56,560 --> 01:06:57,720
พี่ข้าต้องไม่เป็นอะไร
1301
01:06:57,800 --> 01:06:59,080
เราไปตามหาพี่ทองแท้ด้วยกัน
1302
01:06:59,160 --> 01:07:00,760
[ผู้ชาย] มีใครรู้จักชายผู้นี้ไหม
1303
01:07:00,840 --> 01:07:02,720
มีคนพบศพเขาสิ้นลม
1304
01:07:06,840 --> 01:07:09,280
[เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม"
โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์]
136593