All language subtitles for Royal Doctor_S01E12_Episode 12.Thai (CC)

af Afrikaans
ak Akan
sq Albanian
am Amharic
ar Arabic
hy Armenian
az Azerbaijani
eu Basque
be Belarusian
bem Bemba
bn Bengali
bh Bihari
bs Bosnian
br Breton
bg Bulgarian
km Cambodian
ca Catalan
ceb Cebuano
chr Cherokee
ny Chichewa
zh-CN Chinese (Simplified)
zh-TW Chinese (Traditional)
co Corsican
hr Croatian
cs Czech
da Danish
nl Dutch Download
en English
eo Esperanto
et Estonian
ee Ewe
fo Faroese
tl Filipino
fi Finnish
fr French
fy Frisian
gaa Ga
gl Galician
ka Georgian
de German
el Greek
gn Guarani
gu Gujarati
ht Haitian Creole
ha Hausa
haw Hawaiian
iw Hebrew
hi Hindi
hmn Hmong
hu Hungarian
is Icelandic
ig Igbo
id Indonesian
ia Interlingua
ga Irish
it Italian
ja Japanese
jw Javanese
kn Kannada
kk Kazakh
rw Kinyarwanda
rn Kirundi
kg Kongo
ko Korean
kri Krio (Sierra Leone)
ku Kurdish
ckb Kurdish (Soranî)
ky Kyrgyz
lo Laothian
la Latin
lv Latvian
ln Lingala
lt Lithuanian
loz Lozi
lg Luganda
ach Luo
lb Luxembourgish
mk Macedonian
mg Malagasy
ms Malay
ml Malayalam
mt Maltese
mi Maori
mr Marathi
mfe Mauritian Creole
mo Moldavian
mn Mongolian
my Myanmar (Burmese)
sr-ME Montenegrin
ne Nepali
pcm Nigerian Pidgin
nso Northern Sotho
no Norwegian
nn Norwegian (Nynorsk)
oc Occitan
or Oriya
om Oromo
ps Pashto
fa Persian
pl Polish
pt-BR Portuguese (Brazil)
pt Portuguese (Portugal)
pa Punjabi
qu Quechua
ro Romanian
rm Romansh
nyn Runyakitara
ru Russian
sm Samoan
gd Scots Gaelic
sr Serbian
sh Serbo-Croatian
st Sesotho
tn Setswana
crs Seychellois Creole
sn Shona
sd Sindhi
si Sinhalese
sk Slovak
sl Slovenian
so Somali
es Spanish
es-419 Spanish (Latin American)
su Sundanese
sw Swahili
sv Swedish
tg Tajik
ta Tamil
tt Tatar
te Telugu
th Thai
ti Tigrinya
to Tonga
lua Tshiluba
tum Tumbuka
tr Turkish
tk Turkmen
tw Twi
ug Uighur
uk Ukrainian
ur Urdu
uz Uzbek
vi Vietnamese
cy Welsh
wo Wolof
xh Xhosa
yi Yiddish
yo Yoruba
zu Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:16,120 --> 00:00:18,160 [เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil tan] 2 00:02:05,760 --> 00:02:08,600 ข้าจะพาเอ็งมากราบพระ ที่เราเอ่ยถึงท่านเมื่อวาน 3 00:02:08,680 --> 00:02:09,680 [เสียงบัวสูดหายใจดัง] 4 00:02:09,759 --> 00:02:11,280 ท่านสุนทรภู่เหรอ 5 00:02:12,760 --> 00:02:16,400 เชือกถักไว้ผูกข้อมือ ข้าตั้งใจถักให้เอ็งอยู่ดึกดื่นค่อนคืน 6 00:02:17,480 --> 00:02:18,800 [ทองแท้] แม่บัวเอานี่ไปห่มนะ 7 00:02:19,800 --> 00:02:20,880 เป็นอย่างไร 8 00:02:21,560 --> 00:02:22,400 ชอบไหม 9 00:02:22,480 --> 00:02:23,480 ชอบค่ะ 10 00:02:24,000 --> 00:02:25,000 [บัว] ขอบคุณนะคะ 11 00:02:25,080 --> 00:02:27,960 มันมีความหมายลึกซึ้งทั้งสองอย่างเลยเหรอ 12 00:02:28,040 --> 00:02:30,600 เราก็แค่บังเอิญมาเจอกันเท่านั้นเอง 13 00:02:30,680 --> 00:02:31,760 บัวเอาผ้ามาคืนค่ะ 14 00:02:31,840 --> 00:02:36,160 บัวรับไว้โดยที่ไม่รู้ว่า มันเป็นของที่สื่อความหมายแบบลึกซึ้งน่ะค่ะ 15 00:02:37,440 --> 00:02:39,600 บัวคงรับความรู้สึกของพี่ไม่ได้จริงๆ ค่ะ 16 00:02:40,080 --> 00:02:41,680 บัวขอโทษนะคะ 17 00:02:41,760 --> 00:02:44,360 [ดนตรีเศร้า] 18 00:02:45,080 --> 00:02:47,080 [เสียงบัวหายใจไม่ทั่วท้อง] 19 00:02:53,160 --> 00:02:54,640 [เสียงหัวเราะเบาๆ ] 20 00:02:56,560 --> 00:02:58,280 แม่บัวคงเข้าใจผิดแล้วล่ะ 21 00:03:00,360 --> 00:03:01,480 คะ 22 00:03:02,040 --> 00:03:04,040 ข้ามิได้ให้แม่บัวคนเดียวเสียเมื่อไหร่ 23 00:03:05,400 --> 00:03:08,640 ข้าซื้อฝากแม่ๆ แลบ่าวไพร่แทบทุกคนด้วย 24 00:03:08,720 --> 00:03:10,760 [เอฟเฟกต์ตัดอารมณ์] 25 00:03:10,840 --> 00:03:12,080 [ดนตรีหยุดกะทันหัน] 26 00:03:12,160 --> 00:03:13,080 อะ อ้าว 27 00:03:13,960 --> 00:03:14,800 [เสียงบัวอึกอัก] 28 00:03:14,880 --> 00:03:16,640 ข้าออกจากเรือนเป็นประจำน่ะ 29 00:03:16,720 --> 00:03:19,240 เวลาข้าเห็นสิ่งใดเหมาะกับใคร 30 00:03:19,720 --> 00:03:21,160 ข้าก็จะซื้อกลับมาฝาก 31 00:03:21,240 --> 00:03:24,040 [ดนตรีผ่อนคลาย] 32 00:03:24,720 --> 00:03:25,800 นั่นอย่างไร 33 00:03:29,600 --> 00:03:30,440 จำปา 34 00:03:30,520 --> 00:03:31,640 เจ้าคะ 35 00:03:32,920 --> 00:03:34,120 ผ้าใหม่เป็นอย่างไร 36 00:03:34,840 --> 00:03:37,040 เอ่อ ใส่สบายดีเจ้าค่ะ 37 00:03:37,760 --> 00:03:39,080 ขอบคุณนะเจ้าคะ 38 00:03:39,160 --> 00:03:40,200 [เสียงพ่นลมหายใจ] 39 00:03:42,480 --> 00:03:44,520 [พูดเบาๆ ] โอ๊ย ตายแล้ว 40 00:03:44,600 --> 00:03:46,160 อายจัง 41 00:03:48,520 --> 00:03:49,960 ทำไงดี 42 00:03:52,920 --> 00:03:54,160 บัวขอโทษนะคะ 43 00:04:06,280 --> 00:04:09,800 คาถาขุนแผนแสนเสน่ห์กระไรของเอ็ง ข้าว่าตามไม่เห็นจะได้ผล 44 00:04:10,520 --> 00:04:12,440 แล้วเอ็งไปเสกให้ใครใส่เล่า 45 00:04:12,520 --> 00:04:13,880 ข้าก็เสกให้… 46 00:04:14,720 --> 00:04:16,560 แม่ส้มลิ้ม ขายปลากริมท้ายตลาด 47 00:04:17,120 --> 00:04:18,399 แม่จัน บ้านฟั่นเทียน 48 00:04:19,360 --> 00:04:20,680 แม่เมียน บ้านตาฉุ่ย 49 00:04:21,360 --> 00:04:23,080 แล้วก็ เอ่อ… 50 00:04:23,160 --> 00:04:24,760 แม่มุ้ย บ้านญวน 51 00:04:24,840 --> 00:04:26,000 และสุดท้าย 52 00:04:26,560 --> 00:04:27,480 แม่ต่วน ข้างวัดระฆัง 53 00:04:27,560 --> 00:04:28,600 [เสียงเจิดหัวเราะ] 54 00:04:28,680 --> 00:04:30,640 นี่เอ็งเล่นหว่านไปทั่วเมืองเลยนี่หว่า 55 00:04:30,720 --> 00:04:33,080 อ้าว ข้าก็ต้องเผื่อเหลือเผื่อขาดสิวะ 56 00:04:33,720 --> 00:04:36,720 แต่ว่าจนป่านนี้ ก็ยังไม่มีวี่แววสักคน 57 00:04:37,680 --> 00:04:38,800 [เสียงเจิดถอนหายใจ] 58 00:04:38,880 --> 00:04:40,440 แล้วเอ็งล่ะ เป็นเยี่ยงใด 59 00:04:41,520 --> 00:04:42,960 ตอนแรกๆ ก็เหมือนจะดี 60 00:04:43,480 --> 00:04:46,160 แต่ เมื่อคืนนี้… 61 00:04:46,240 --> 00:04:47,520 - เมื่อคืน - เมื่อคืน 62 00:04:48,000 --> 00:04:48,880 ไหมล่ะ 63 00:04:48,960 --> 00:04:51,360 คาถาขุนแผนแสนเสน่ห์ ได้ฟาดไปกี่ยก 64 00:04:52,000 --> 00:04:53,720 ฟาดยิบไม่ยั้ง นับไม่ทันเลยล่ะ 65 00:04:53,800 --> 00:04:55,640 - อู้หูย - อู้หูย 66 00:04:55,720 --> 00:04:57,560 - [เจิด] ไม่ทันเลยเหรอวะ - ฟาดยิบด้วย 67 00:04:57,640 --> 00:05:00,840 ถึงว่า วันนี้เนี่ยเอ็งถึงได้ดูอีบัดอีโรยเยี่ยงนี้ 68 00:05:00,920 --> 00:05:03,640 แหม ไอ้เกลอเอ๋ย ข้าน่ะอิจฉาเอ็งจริงๆ 69 00:05:03,720 --> 00:05:05,320 เอ็งจะอิจฉาข้าทำไม 70 00:05:05,400 --> 00:05:07,640 เอ็งอยากโดนไม้ฟาดกะโหลกแทบแตกอย่างข้ารึ 71 00:05:07,720 --> 00:05:08,840 อ้าว [เอฟเฟกต์ขำขัน] 72 00:05:09,400 --> 00:05:12,840 [เสียงหัวเราะสะใจ] 73 00:05:14,240 --> 00:05:16,640 ไอ้อ่ำ เอ็งเป็นคนหรือเป็นผีปอบวะ 74 00:05:16,720 --> 00:05:18,800 ถึงได้ผลุบๆ โผล่ๆ แอบฟังชาวบ้านเยี่ยงนี้ 75 00:05:18,880 --> 00:05:20,160 ทำไมข้าต้องแอบฟัง 76 00:05:20,640 --> 00:05:22,400 เรื่องของพวกเอ็งน่าแอบฟังตรงไหน 77 00:05:22,480 --> 00:05:25,120 [อ่ำ] ข้าก็แค่เดินผ่านมา ได้ยินเรื่องไม่เป็นเรื่อง 78 00:05:25,680 --> 00:05:27,120 ขุนแผนมหาเสน่ห์ 79 00:05:27,680 --> 00:05:29,920 ที่แท้ก็แค่ไก่อ่อนสอนขันนี่หว่า 80 00:05:30,000 --> 00:05:31,000 สักทีเถอะวะ 81 00:05:31,080 --> 00:05:32,960 ทองอ้น พวกเราเป็นหมอ [เสียงเพื่อนๆ ร้องห้าม] 82 00:05:33,040 --> 00:05:34,400 ต้องไม่ก่อวิวาทกับหมา 83 00:05:34,480 --> 00:05:37,120 [ดนตรีทะเล้น] 84 00:05:37,200 --> 00:05:38,200 [เสียงอ่ำขำ] 85 00:05:38,280 --> 00:05:39,760 [อ่ำ] ขุนแผนมหาเสน่ห์ 86 00:05:40,440 --> 00:05:42,400 เฮ้ย หรือว่าข้าจะเป็นขุนแผนมหาเสน่ห์ 87 00:05:42,480 --> 00:05:44,160 ขุนแผนแสนเสน่ห์เว้ย 88 00:05:44,240 --> 00:05:45,240 พูดก็ไม่ถูก 89 00:05:48,880 --> 00:05:50,080 [เสียงหัวเราะ] 90 00:05:50,160 --> 00:05:52,440 มาแล้วรึ ขุนแผนแสนเสน่ห์ 91 00:05:52,520 --> 00:05:54,160 [เสียงหัวเราะเยาะ] 92 00:05:54,800 --> 00:05:56,880 [ดนตรีตึงเครียด] 93 00:05:56,960 --> 00:05:58,280 [เสียงขยับลุก] 94 00:06:04,760 --> 00:06:05,880 [เสียงอ่ำระบายลมหายใจ] 95 00:06:12,720 --> 00:06:15,120 [เสียงถอนใจกังวล] จะหน้าแหกอีกไหมเนี่ย 96 00:06:16,920 --> 00:06:19,360 โอ๊ย ทำไงดีล่ะ 97 00:06:22,120 --> 00:06:24,720 [บัว] ไม่ได้ ยังไงก็ต้องคืน 98 00:06:24,800 --> 00:06:26,120 ปล่อยไว้นานไม่ดี 99 00:06:26,200 --> 00:06:27,400 [เสียงพ่นลมอย่างมุ่งมั่น] 100 00:06:30,120 --> 00:06:31,240 [เสียงเป่าปาก] 101 00:06:31,320 --> 00:06:32,600 - บัว - ว้าย 102 00:06:32,680 --> 00:06:33,840 ฉันยังไม่พร้อม 103 00:06:34,720 --> 00:06:36,120 [เสียงหัวเราะเบาๆ ] 104 00:06:37,320 --> 00:06:38,400 [เสียงบัวหายใจหอบ] 105 00:06:38,480 --> 00:06:39,600 ตกใจล่ะสิ 106 00:06:39,680 --> 00:06:41,680 [ดนตรีเบาสมอง] 107 00:06:43,880 --> 00:06:45,440 [บัวส่งเสียงหงุดหงิด] 108 00:06:48,400 --> 00:06:49,520 เอ็งเป็นอะไรของเอ็ง 109 00:06:49,600 --> 00:06:51,240 [เสียงบัวครางกลุ้มใจ] บัว 110 00:06:51,320 --> 00:06:52,840 [เสียงถอนหายใจ] 111 00:06:52,920 --> 00:06:54,400 [พึมพำ] พูดดี ไม่พูดดี 112 00:06:54,480 --> 00:06:55,640 พูดดี ไม่พูดดี 113 00:06:57,480 --> 00:07:00,400 วันนี้ข้าเรียนอะไรมา เอ็งอยากรู้หรือไม่ 114 00:07:01,120 --> 00:07:02,000 ไม่ 115 00:07:03,440 --> 00:07:04,440 เอ็งเป็นอะไร 116 00:07:06,120 --> 00:07:07,440 ไม่ได้เป็น 117 00:07:07,520 --> 00:07:08,440 เอ็งเป็น 118 00:07:10,680 --> 00:07:11,960 ไม่ได้เป็น 119 00:07:12,760 --> 00:07:14,600 เอ็งเป็นอะไร ก็บอกข้ามาสิ 120 00:07:14,680 --> 00:07:16,040 เอ็งโกรธอะไรข้า 121 00:07:16,120 --> 00:07:17,760 หรือข้าไปทำอะไรให้เอ็งไม่พอใจ 122 00:07:19,160 --> 00:07:21,360 [ดนตรีขำขัน] 123 00:07:28,080 --> 00:07:29,000 [เสียงถอนหายใจ] 124 00:07:31,280 --> 00:07:33,000 ฉันไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น 125 00:07:33,080 --> 00:07:33,920 ไปก่อนนะ 126 00:07:34,920 --> 00:07:35,920 อ้าว 127 00:07:37,200 --> 00:07:38,680 อะไรของเขาวะ 128 00:07:38,760 --> 00:07:41,200 [ดนตรีซึ้ง] 129 00:07:44,760 --> 00:07:45,640 ทองแท้ 130 00:07:46,920 --> 00:07:50,080 วันนี้พิเคราะห์ยาแก้โรคหืดไปได้กี่ขนานแล้ว 131 00:07:51,120 --> 00:07:53,000 ฉันพิเคราะห์ไปได้กว่าครึ่งแล้วจ้ะพ่อ 132 00:07:53,560 --> 00:07:54,840 อือ ดีแล้ว 133 00:07:55,320 --> 00:07:57,960 หมั่นคิดหมั่นค้นหาอย่าได้อยู่นิ่งนะ 134 00:07:58,040 --> 00:07:59,040 จ้ะ 135 00:08:00,560 --> 00:08:01,480 ทองอ้น 136 00:08:01,960 --> 00:08:04,040 [ทองคำ] เอ็งอยากจะไปดูพี่เขาทำหรือไม่ 137 00:08:04,120 --> 00:08:06,400 จะได้จดจำยาได้ขึ้นใจ 138 00:08:09,960 --> 00:08:11,000 ทองอ้น 139 00:08:11,080 --> 00:08:13,080 - จ๊ะ - [พิกุล] พ่อเขาถาม 140 00:08:13,160 --> 00:08:14,480 [เทียบส่งเสียงเยาะ] 141 00:08:14,560 --> 00:08:18,000 ถ้าไม่ใส่ใจเนี่ย ก็อย่าเข้าไปรบกวนพ่อทองแท้ 142 00:08:18,080 --> 00:08:19,560 จะเกะกะเปล่าๆ 143 00:08:38,640 --> 00:08:41,280 [พิกุล] วันนี้แม่บัวเขาเป็นคนทำขนมหวาน 144 00:08:41,360 --> 00:08:43,880 ที่เป็นยาในตัวเจ้าค่ะคุณพี่ 145 00:08:43,960 --> 00:08:47,400 อี๋ ขนมเป็นยา จะกินได้หรือจ๊ะ 146 00:08:50,200 --> 00:08:52,880 กินได้สิจ๊ะ น่าอร่อยทีเดียว 147 00:08:52,960 --> 00:08:57,200 แม่บัวเขาใส่เต้าหู้ ใส่ถั่วงา สารพัดข้าว 148 00:08:57,280 --> 00:08:59,600 [ดนตรีผ่อนคลาย] 149 00:09:02,880 --> 00:09:04,560 เต้าฮวยธัญพืชค่ะ 150 00:09:05,600 --> 00:09:07,040 เข้าใจตั้งชื่อ 151 00:09:07,600 --> 00:09:09,680 ท่าทางจะเลิศรสใช่น้อย 152 00:09:22,360 --> 00:09:24,080 อร่อยไหมจ๊ะปู่ 153 00:09:25,080 --> 00:09:26,880 [เอฟเฟกต์ตลก] 154 00:09:27,440 --> 00:09:29,480 [ดนตรีเบาสมอง] 155 00:09:39,080 --> 00:09:41,600 อ๊าย ไม่เห็นมีรสอันใดเลย 156 00:09:43,880 --> 00:09:45,560 [ทำเสียงไม่พอใจ] นี่ 157 00:09:46,280 --> 00:09:48,880 เอ็งดูแคลนคนบ้านข้าว่าลิ้นจะเข้หรือไง 158 00:09:48,960 --> 00:09:51,160 ถึงทำอาหารไม่มีรสกระไรเลย 159 00:09:51,240 --> 00:09:52,320 [เสียงพ่นลมตกใจเบาๆ ] 160 00:09:52,840 --> 00:09:54,440 บัวลืมใส่น้ำผึ้งค่ะ 161 00:09:54,520 --> 00:09:56,160 แป๊บหนึ่งนะคะ 162 00:09:57,000 --> 00:09:57,840 [เทียบ] ไม่ต้อง 163 00:09:58,320 --> 00:09:59,600 ไม่กงไม่กินแล้ว 164 00:10:00,160 --> 00:10:03,600 ถ้าจะทำอะไรไม่ใส่ใจ คราวหลังก็ไม่ต้องทำนะ อาหารเนี่ย 165 00:10:03,680 --> 00:10:05,720 ลืมกันบ้างเป็นธรรมดาจ้ะแม่ 166 00:10:06,920 --> 00:10:09,840 ถ้าใส่น้ำผึ้ง รสคงดีขึ้นเป็นแน่ 167 00:10:10,680 --> 00:10:12,040 ใส่เถิดจ้ะแม่บัว 168 00:10:12,120 --> 00:10:14,640 [ดนตรีโรแมนติก] 169 00:10:16,280 --> 00:10:17,280 มา 170 00:10:42,480 --> 00:10:43,960 เอ็งเป็นอะไรของเอ็งนะบัว 171 00:10:45,280 --> 00:10:46,560 หรือว่าข้าจะทำอะไรผิด 172 00:10:47,640 --> 00:10:48,760 ทำอะไรวะ 173 00:10:50,360 --> 00:10:51,520 ตอนไหนวะ 174 00:10:53,160 --> 00:10:54,280 คิดสิ คิด 175 00:10:54,920 --> 00:10:56,040 [เสียงถอนหายใจ] 176 00:10:57,640 --> 00:10:58,960 [เสียงถอนใจกลัดกลุ้ม] 177 00:11:10,880 --> 00:11:12,320 [เสียงพ่นลมหายใจ] 178 00:11:15,800 --> 00:11:17,480 นอนเว้ย นอน ไอ้ทองอ้น 179 00:11:19,360 --> 00:11:20,560 [ทองอ้น] วันพรุ่งต้องเรียน 180 00:11:20,640 --> 00:11:22,720 [ดนตรีสงบผ่อนคลาย] 181 00:11:26,560 --> 00:11:28,360 [เสียงไก่ขัน] 182 00:11:31,680 --> 00:11:34,360 [เอฟเฟกต์เสียงเทปยานและดนตรีหยุด] 183 00:11:37,280 --> 00:11:39,520 [ดนตรีสนุกสนาน] 184 00:11:41,320 --> 00:11:43,120 [หมอนพ] กระดูกควายเผือกหนึ่ง 185 00:11:43,640 --> 00:11:45,760 เปลือกต้นทองหลางใบมนหนึ่ง 186 00:11:46,480 --> 00:11:47,640 ใบด่างหนึ่ง 187 00:11:52,600 --> 00:11:55,200 ไอ้พุ่ม ไอ้เจิดไม่มารึวะ 188 00:11:56,280 --> 00:11:58,040 ข้าไม่เห็นแต่เช้าแล้ว 189 00:11:58,120 --> 00:11:59,720 นู่น ไอ้ขาวก็ไม่มา 190 00:12:02,680 --> 00:12:03,920 มันหายไปไหนของมันวะ 191 00:12:04,000 --> 00:12:05,720 ข้ามีเรื่องอยากปรึกษามันว่ะ 192 00:12:07,120 --> 00:12:08,960 [ศร] เมื่อเช้าข้าปะกับมัน 193 00:12:09,040 --> 00:12:10,520 เห็นว่าจะไปวัดระฆัง 194 00:12:11,120 --> 00:12:12,280 วัดระฆังรึ 195 00:12:12,360 --> 00:12:13,800 [เสียงตีกระดิ่ง] เอ๊ย 196 00:12:13,880 --> 00:12:15,280 วัดระฆังเหรอ 197 00:12:15,360 --> 00:12:17,320 ทองอ้นมันถามฉันจ้ะครู 198 00:12:17,400 --> 00:12:19,160 [ดนตรีผ่อนคลาย] 199 00:12:21,080 --> 00:12:22,680 [เสียงลั่นกระดิ่งและทองอ้นตกใจ] [หมอนพ] ช่างถามนัก 200 00:12:23,160 --> 00:12:25,040 ฉันเป็นห่วงไอ้เจิดมันจ้ะครู 201 00:12:25,680 --> 00:12:28,640 หน้าที่ของเอ็งน่ะคือเรียน อย่าสู่รู้ 202 00:12:29,320 --> 00:12:30,320 จ้ะ 203 00:12:33,280 --> 00:12:34,280 [เสียงลั่นกระดิ่ง] 204 00:12:34,760 --> 00:12:37,280 นึกจะรอดหูรอดตาฉันไปได้รึไง หา 205 00:12:37,360 --> 00:12:39,200 หูดับเลยจ้ะครู 206 00:12:39,280 --> 00:12:41,760 คืนนี้เยี่ยวรดที่นอนเป็นแน่ 207 00:12:41,840 --> 00:12:43,520 [เสียงพุ่มร้องฮือ] 208 00:12:51,080 --> 00:12:55,120 [สุข] ไม่น่าเชื่อ ว่าคนอย่างไอ้ทองอ้น จะหมดปัญญาง้อผู้หญิงนะขอรับ 209 00:12:55,200 --> 00:12:56,320 [เสียงหัวเราะ] 210 00:12:56,920 --> 00:12:58,320 ตั้งแต่เกิดมา 211 00:12:58,400 --> 00:13:00,840 ข้าไม่เคยง้อใครเลยว่ะ บอกตามตรง 212 00:13:00,920 --> 00:13:02,400 [สุข] อื้อหือ 213 00:13:02,480 --> 00:13:05,880 เช่นนั้น คนนี้เอ็งท่าจะรักจริงเสียแล้ว ทองอ้น 214 00:13:05,960 --> 00:13:07,720 [เสียงทุกคนหัวเราะแซว] [สุข] ต้องใช่แน่ๆ 215 00:13:08,200 --> 00:13:10,440 ก็แค่ ไม่อยากให้เขาโกรธเว้ย 216 00:13:11,000 --> 00:13:13,680 ง้อผู้หญิง แสนจะง่ายเหมือนปอกกล้วย 217 00:13:13,760 --> 00:13:15,680 แค่หาแก้วแหวนเงินทองให้ก็พอ 218 00:13:15,760 --> 00:13:17,880 [เอฟเฟกต์ตลก] 219 00:13:17,960 --> 00:13:19,920 ถ้าเกิดนางไม่ชอบแก้วแหวนเงินทองล่ะ 220 00:13:20,760 --> 00:13:22,640 ก็ใช้คารมสิ ไอ้ทองอ้น 221 00:13:22,720 --> 00:13:24,640 เรื่องแค่นี้ คนอย่างเอ็งไม่รู้ได้อย่างไร 222 00:13:25,200 --> 00:13:28,000 [พุ่ม] พูดจาเข้าไป เอาอกเอาใจอย่าหยุด 223 00:13:28,080 --> 00:13:29,640 ประเดี๋ยวก็ใจอ่อนเอง 224 00:13:29,720 --> 00:13:31,280 [สุข] เออ ใช่ 225 00:13:31,360 --> 00:13:32,920 [ยอด] ข้าเห็นด้วย 226 00:13:33,000 --> 00:13:35,120 [ดนตรีผ่อนคลาย] 227 00:13:35,760 --> 00:13:37,080 [เสียงพูดคุย] 228 00:13:37,160 --> 00:13:39,160 [เสียงทุกคนหัวเราะเบาๆ ] 229 00:13:41,240 --> 00:13:42,840 - [ทองอ้น] แม่ผาด - [ผาด] หือ 230 00:13:42,920 --> 00:13:45,600 อ้าว ทองอ้น มีอันใดรึ 231 00:13:45,680 --> 00:13:48,240 แม่บัวเพื่อนเอ็งเป็นกระไร เอ็งรู้หรือไม่ 232 00:13:49,720 --> 00:13:50,880 มีกระไรรึเปล่า 233 00:13:51,880 --> 00:13:53,320 เขาดูอารมณ์ไม่ค่อยดี 234 00:13:53,400 --> 00:13:54,960 ไม่รู้โกรธใคร เรื่องอันใด 235 00:13:56,720 --> 00:13:58,200 [พูดเบาๆ ] อ๋อ 236 00:13:58,800 --> 00:14:01,520 นี่ เอ็งได้เชือกถักคืนแล้วหรือไม่ 237 00:14:02,080 --> 00:14:03,120 เชือกถักรึ 238 00:14:03,200 --> 00:14:04,480 [เสียงพ่นลมหายใจ] 239 00:14:04,560 --> 00:14:06,440 ไม่ต้องเศร้าไปหรอกน่า 240 00:14:06,520 --> 00:14:08,440 นางบัวมันไม่อยากรักใคร 241 00:14:08,520 --> 00:14:10,920 [ดนตรีอึดอัด] 242 00:14:16,240 --> 00:14:18,000 แม่บัวพูดกับเอ็งเรื่องนี้รึ 243 00:14:19,400 --> 00:14:22,120 เอ่อ ข้าได้ยินมันบ่นๆ น่ะ 244 00:14:22,720 --> 00:14:23,680 ข้าไปก่อนนะ 245 00:14:38,800 --> 00:14:39,880 [เสียงถอนหายใจแรง] 246 00:14:39,960 --> 00:14:42,880 เอาล่ะ ยังไงวันนี้ก็ต้องคืนให้ได้ 247 00:14:43,640 --> 00:14:44,880 เรื่องจะได้จบๆ 248 00:14:50,960 --> 00:14:52,440 [เสียงถอนหายใจ] 249 00:14:54,320 --> 00:14:57,000 [ดนตรีตึงเครียด] 250 00:15:03,840 --> 00:15:06,080 [ผาด] เอ็งได้เชือกถักคืนแล้วหรือไม่ 251 00:15:06,160 --> 00:15:07,480 เชือกถักรึ 252 00:15:07,560 --> 00:15:08,840 [เสียงพ่นลมหายใจ] 253 00:15:08,920 --> 00:15:10,840 ไม่ต้องเศร้าไปหรอกน่า 254 00:15:10,920 --> 00:15:13,080 นางบัวมันไม่อยากรักใคร 255 00:15:18,080 --> 00:15:19,040 ทองอ้น 256 00:15:20,360 --> 00:15:22,040 เอ่อ ทองอ้น 257 00:15:22,120 --> 00:15:23,600 ฉันขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม 258 00:15:23,680 --> 00:15:25,880 ข้าไม่มีเวลา ต้องท่องตำรากองพะเนิน 259 00:15:26,600 --> 00:15:29,000 ทองอ้น แป๊บเดียวเอง ทองอ้น 260 00:15:29,080 --> 00:15:30,320 ทองอ้น 261 00:15:32,520 --> 00:15:34,320 [เสียงถอนหายใจแรง] 262 00:15:34,400 --> 00:15:35,480 อะไรเนี่ย 263 00:15:35,960 --> 00:15:38,560 พอจะกล้าพูด ก็ไม่คุยด้วย 264 00:15:40,280 --> 00:15:43,280 ถ้าเขาชอบเรา เขาก็ต้องอยากคุยกับเราสิ 265 00:15:44,080 --> 00:15:45,120 [เสียงถอนหายใจ] 266 00:15:45,800 --> 00:15:47,800 นี่เราโดนเทสองวันเลยเหรอเนี่ย 267 00:15:48,840 --> 00:15:51,920 [เสียงถอนหายใจ] สรุปว่า ไม่มีใครชอบเราทั้งนั้น 268 00:15:52,560 --> 00:15:54,640 เรามโนไปเองทั้งหมดเลยเหรอเนี่ย 269 00:15:55,920 --> 00:15:57,160 [เสียงพ่นลมหายใจหงอยๆ ] 270 00:15:57,240 --> 00:15:58,600 แต่ก็ดีเหมือนกัน 271 00:15:59,560 --> 00:16:00,560 จะได้จบๆ 272 00:16:10,840 --> 00:16:12,440 อันนี้อะไรเหรอจ๊ะ 273 00:16:12,520 --> 00:16:15,080 [ดนตรีสดใสผ่อนคลาย] 274 00:16:22,000 --> 00:16:23,520 อันนี้เรียกสะค้าน 275 00:16:23,600 --> 00:16:25,280 สะค้าน 276 00:16:26,400 --> 00:16:28,040 [ทองอิน] อันนี้อะไรเหรอจ๊ะ 277 00:16:35,720 --> 00:16:36,960 เอ็งลองเดาซิ 278 00:16:37,680 --> 00:16:39,600 รู้หรือไม่ว่าอันนี้คืออะไร 279 00:16:39,680 --> 00:16:41,680 - ต่อไส้จ้ะ - [ทองแท้] ฮึ 280 00:16:42,240 --> 00:16:43,360 เอ็งก็รู้นี่ 281 00:16:43,440 --> 00:16:44,680 [เสียงทองแท้หัวเราะเบาๆ ] 282 00:16:44,760 --> 00:16:46,200 ไม่ธรรมดา 283 00:16:50,400 --> 00:16:52,760 หากโตไปเอ็งอยากเป็นหมอที่ดี 284 00:16:53,880 --> 00:16:56,120 [ทองแท้] สิ่งที่สำคัญมากกว่าความรู้ 285 00:16:56,600 --> 00:17:00,040 คือเอ็งต้องรู้จักเห็นอกเห็นใจผู้อื่นมากกว่าตนเอง 286 00:17:00,600 --> 00:17:01,840 [ทองแท้] เป็นคนดี 287 00:17:02,400 --> 00:17:03,680 มีเมตตา 288 00:17:04,680 --> 00:17:08,319 ฉันเห็นใจเพื่อน ฉันเป็นคนดี 289 00:17:08,400 --> 00:17:10,760 ฉันมีเมตตามากจ้ะพ่อ 290 00:17:10,839 --> 00:17:12,000 [เสียงขำ] 291 00:17:12,079 --> 00:17:13,680 เอ็งรู้ได้อย่างไร หือ 292 00:17:13,760 --> 00:17:16,079 ฉันไม่ดื้อไม่ซน 293 00:17:16,160 --> 00:17:18,400 ฉันห่วงเพื่อนจ้ะพ่อ 294 00:17:18,480 --> 00:17:20,480 [เสียงหัวเราะเอ็นดู] 295 00:17:21,160 --> 00:17:22,560 เอ็งนี่ฉลาดเสียจริง 296 00:17:23,400 --> 00:17:24,720 ข้าเชื่อนะ 297 00:17:25,359 --> 00:17:28,119 ว่าโตไปเอ็งต้องเป็นหมอที่ดีได้แน่ 298 00:17:28,200 --> 00:17:30,800 ฉันจะเป็นหมอที่เก่งเหมือนพ่อจ้ะ 299 00:17:30,880 --> 00:17:32,000 [เสียงหัวเราะเบาๆ ] 300 00:17:32,960 --> 00:17:33,840 ดีมากจ้ะ 301 00:17:33,920 --> 00:17:36,240 [ดนตรีสงบ] 302 00:17:37,960 --> 00:17:39,800 - ยาขวา - [ทองแท้] อือ 303 00:17:40,280 --> 00:17:41,360 ขาว 304 00:17:42,320 --> 00:17:44,120 - ยาขาว - ขาว 305 00:17:53,440 --> 00:17:55,000 เมื่อวานจะบอกอะไรข้ารึ 306 00:17:57,400 --> 00:17:58,400 อ๋อ 307 00:17:59,160 --> 00:18:01,720 ไม่มีอะไรสำคัญหรอก ช่างมันเถอะ 308 00:18:03,520 --> 00:18:05,120 ข้าแค่จะรีบไปท่องหนังสือ 309 00:18:07,440 --> 00:18:08,560 ก็ไปสิ 310 00:18:09,760 --> 00:18:12,160 [ดนตรีโรแมนติก] 311 00:18:12,240 --> 00:18:13,760 ข้าอยากจะบอกว่า… 312 00:18:21,280 --> 00:18:24,520 ขนมที่เอ็งทำเมื่อวาน พอเติมน้ำผึ้งแล้วรสดีทีเดียว 313 00:18:29,160 --> 00:18:30,160 เท่านั้นใช่ไหม 314 00:18:31,560 --> 00:18:33,120 กินแล้วสบายท้องดีด้วย 315 00:18:35,560 --> 00:18:36,440 ก็ดี 316 00:18:38,520 --> 00:18:40,520 [ดนตรีหม่นหมอง] 317 00:18:56,320 --> 00:18:57,680 อ้าว แม่บัว 318 00:18:58,960 --> 00:19:01,120 มานั่งถอนหายใจทิ้งอยู่ไย 319 00:19:01,200 --> 00:19:02,640 เหตุใดไม่ไปนอน 320 00:19:03,600 --> 00:19:06,080 ฉันยังไม่ง่วงน่ะ ผาดไปนอนก่อนเถอะ 321 00:19:07,680 --> 00:19:09,040 เอ็งอยู่คนเดียวได้รึ 322 00:19:09,760 --> 00:19:11,000 ได้สิ 323 00:19:11,080 --> 00:19:13,320 คืนนี้อากาศดี สดชื่นจัง 324 00:19:13,880 --> 00:19:15,280 งั้นข้าไปนอนก่อนนะ 325 00:19:15,360 --> 00:19:18,880 อือ งั้นฉันขอไปเดินเล่น รับลมเย็นๆ เดี๋ยวมา 326 00:19:18,960 --> 00:19:20,480 เอ้อ เดี๋ยวๆ 327 00:19:20,560 --> 00:19:23,560 ค่ำๆ มืดๆ แบบนี้ เอ็งพกไม้ไปด้วยนะ 328 00:19:23,640 --> 00:19:25,720 เผื่อเจองูเงี้ยวเขี้ยวขอ 329 00:19:26,880 --> 00:19:28,600 อือ ได้ 330 00:19:28,680 --> 00:19:31,160 ไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอก ฉันดูแลตัวเองได้ 331 00:19:31,240 --> 00:19:33,640 หือ ข้าไม่ได้เป็นห่วงเอ็ง 332 00:19:33,720 --> 00:19:36,200 ข้าเป็นห่วงไอ้พวกงูเงี้ยวเขี้ยวขอ 333 00:19:36,280 --> 00:19:38,080 กลัวว่าจะโดนเอ็งฟาดอีกต่างหาก 334 00:19:38,160 --> 00:19:40,720 [ดนตรีผ่อนคลาย] 335 00:19:41,360 --> 00:19:42,240 ไปนอนแล้วนะ 336 00:19:42,320 --> 00:19:43,600 [บัว] อือ 337 00:19:55,200 --> 00:19:57,040 บรรยากาศเหงาจัง 338 00:20:33,240 --> 00:20:35,320 [ดนตรีเศร้า] 339 00:20:53,960 --> 00:20:55,880 เอ็งมีอะไรอยากจะคุยกับข้ารึเปล่า 340 00:20:57,480 --> 00:20:59,120 ข้าพร้อมที่จะฟังเอ็งแล้ว 341 00:21:06,840 --> 00:21:08,280 เอ็งโกรธอะไรข้ารึไม่ 342 00:21:12,840 --> 00:21:14,320 ฉันไม่ได้โกรธ 343 00:21:16,240 --> 00:21:17,320 ถ้าไม่ได้โกรธ 344 00:21:18,440 --> 00:21:20,160 ทำไมเอ็งถึงเมินเฉยกับข้า 345 00:21:25,000 --> 00:21:26,000 [บัว] ก็… 346 00:21:28,640 --> 00:21:31,040 ก็เธอเป็นผู้ชาย ฉันเป็นผู้หญิง 347 00:21:31,680 --> 00:21:33,800 เราสนิทกันมากมันก็ไม่ดี 348 00:21:33,880 --> 00:21:35,840 เดี๋ยวคนอื่นเขาจะนินทาเอา 349 00:21:39,200 --> 00:21:40,320 เอ็งป่วยรึ 350 00:21:43,560 --> 00:21:45,920 ใครป่วย ฉันไม่ได้ป่วย 351 00:21:47,200 --> 00:21:48,720 เอ็งพูดจาผิดไปจากเดิม 352 00:21:50,200 --> 00:21:52,840 ก่อนหน้านี้ข้าคอยเตือนเอ็ง ให้วางตัวเป็นหญิง 353 00:21:52,920 --> 00:21:54,280 เอ็งก็หาได้สนใจไม่ 354 00:21:54,960 --> 00:21:56,840 [ทองอ้น] คอยลากจูงข้าไปนู่นมานี่ 355 00:21:57,520 --> 00:21:58,640 แต่พอมาครานี้ 356 00:21:59,400 --> 00:22:01,920 เอ็งกลับมาบอกว่าไม่อยากให้ข้าสนิทชิดเชื้อด้วย 357 00:22:02,560 --> 00:22:04,480 เอ็งทำข้าหัวปั่นไปหมดแล้ว 358 00:22:04,560 --> 00:22:06,760 [ดนตรีเศร้า] 359 00:22:18,080 --> 00:22:19,120 ทองอ้น 360 00:22:22,280 --> 00:22:24,200 เธอคงไม่ได้ชอบฉันใช่ไหม 361 00:22:29,160 --> 00:22:30,240 [บัว] เอ่อ 362 00:22:31,120 --> 00:22:32,040 [เสียงพ่นลมเจื่อนๆ ] 363 00:22:32,120 --> 00:22:34,560 อย่าถือสาสิ่งที่ฉันพูดเลยนะ 364 00:22:36,640 --> 00:22:40,080 ฉันรู้ว่าเธอเห็นว่าฉันเป็นเพื่อนใช่ไหม 365 00:22:41,360 --> 00:22:44,200 [บัว] แล้วก็ เอ่อ เชือกถักอันนี้ 366 00:22:44,280 --> 00:22:46,440 เธอก็ให้ฉันในฐานะเพื่อน 367 00:22:46,960 --> 00:22:47,960 ใช่ไหมล่ะ 368 00:22:50,440 --> 00:22:51,440 ข้ารู้แล้ว 369 00:22:52,160 --> 00:22:55,040 เอ็งอึดอัด เพราะกลัวว่าข้าจะชอบเอ็ง 370 00:22:57,840 --> 00:23:00,840 เปล่า ฉัน ฉันไม่ได้คิดอย่างนั้น 371 00:23:01,680 --> 00:23:02,840 ต้องใช่แน่ๆ 372 00:23:04,080 --> 00:23:06,080 ก็บอกว่าไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิ 373 00:23:10,040 --> 00:23:12,880 ฉันแค่ไม่รู้ว่าจะอยู่ที่นี่อีกนานแค่ไหน 374 00:23:14,920 --> 00:23:16,840 ฉันไม่อยากให้ใครมาเสียเวลา 375 00:23:21,880 --> 00:23:22,880 [ทองอ้น] บัว 376 00:23:30,840 --> 00:23:33,560 [เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม" โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์] 377 00:23:46,080 --> 00:23:47,240 [ภาษาอังกฤษ] เพื่อนกัน 378 00:23:52,880 --> 00:23:54,440 จับมือแบบฝาหรั่งสิ 379 00:23:55,240 --> 00:23:56,880 ก็เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่รึ 380 00:24:44,040 --> 00:24:45,360 ไหนๆ เอ็งก็ยังไม่นอน 381 00:24:46,240 --> 00:24:48,560 ข้าเลยอยากชวนเพื่อนข้า ไปดูอะไรอย่างหนึ่ง เอาไหม 382 00:24:50,760 --> 00:24:51,800 ดูอะไรเหรอ 383 00:24:55,840 --> 00:24:58,800 [ดนตรีหวานซึ้ง] 384 00:25:53,200 --> 00:25:54,200 ว้าว 385 00:25:55,880 --> 00:25:57,280 สวยจัง 386 00:26:01,080 --> 00:26:02,920 นี่ฉันไม่ได้ฝันอยู่ใช่ไหม 387 00:26:04,200 --> 00:26:05,200 ไม่หรอก 388 00:26:05,880 --> 00:26:06,960 ถ้าเอ็งชอบ 389 00:26:07,680 --> 00:26:09,680 เราจะมาที่นี่ทุกวันเลยก็ยังได้ 390 00:26:14,080 --> 00:26:16,040 [ดนตรีหยุด] 391 00:26:16,120 --> 00:26:17,400 นึกไม่ถึงเลย 392 00:26:18,400 --> 00:26:21,240 ว่าฉันจะได้เห็นอะไรที่สวยงามแบบนี้ 393 00:26:25,560 --> 00:26:27,160 ขอบคุณธรรมชาติ 394 00:26:28,480 --> 00:26:31,560 ที่ทำให้ฉันได้มีโอกาสได้เห็นภาพแบบนี้ 395 00:26:37,440 --> 00:26:41,640 นี่เป็นภาพที่สวยที่สุด ตั้งแต่ฉันเคยเจอมาเลย 396 00:26:43,160 --> 00:26:45,400 ฉันจะจดจำไปจนวันตายเลยล่ะ 397 00:26:46,720 --> 00:26:49,600 [ดนตรีโรแมนติก] 398 00:26:54,560 --> 00:26:56,600 ขอบคุณนะที่พามา 399 00:26:58,760 --> 00:26:59,800 ข้าดีใจ 400 00:27:00,320 --> 00:27:01,480 ที่เอ็งชอบ 401 00:27:15,600 --> 00:27:17,480 เอ็งกะพริบตาบ้างก็ได้นะ 402 00:27:20,080 --> 00:27:21,560 ไม่อยากกะพริบเลย 403 00:27:22,440 --> 00:27:24,240 กลัวภาพนี้มันหายไป 404 00:27:25,920 --> 00:27:26,920 ไม่หรอก 405 00:27:27,760 --> 00:27:29,760 ภาพนี้จะอยู่ในใจเราตลอดไป 406 00:27:33,480 --> 00:27:35,800 เหมือนที่เอ็งบอกว่าจะจดจำไปจนวันตาย 407 00:27:39,040 --> 00:27:40,360 ข้าเองก็เช่นกัน 408 00:27:43,000 --> 00:27:45,760 [เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม" โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์] 409 00:27:55,280 --> 00:27:56,320 ทองอ้น 410 00:27:59,040 --> 00:28:00,760 ถ้าวันหนึ่งฉันต้องกลับบ้าน 411 00:28:03,080 --> 00:28:04,800 เธอจะคิดถึงฉันบ้างไหม 412 00:28:06,080 --> 00:28:07,080 ทุกวัน 413 00:28:08,240 --> 00:28:09,400 ไม่มีลืม 414 00:28:22,560 --> 00:28:23,480 บัว 415 00:28:27,280 --> 00:28:28,600 เก็บมันเอาไว้นะ 416 00:28:34,040 --> 00:28:35,280 เอาไว้ระลึกถึงข้า 417 00:28:36,160 --> 00:28:38,200 เมื่อถึงเวลาที่เอ็งต้องไปแล้วจริงๆ 418 00:30:23,480 --> 00:30:26,960 วันนี้พ่อทองแท้จะไปรักษาผู้ไข้ที่ใดกันจ๊ะ 419 00:30:27,880 --> 00:30:31,040 วันนี้ฉันมีอยู่เวรประจำวันพระที่วัดราชโอรสจ้ะ 420 00:30:31,120 --> 00:30:34,040 จะได้ถือโอกาสไปคัดลอก ตำรายาจารึกมาเพิ่มเติม 421 00:30:35,000 --> 00:30:38,280 พ่อทองแท้ช่างพากเพียร น่าชื่นใจ 422 00:30:38,360 --> 00:30:41,080 [ดนตรีสงบผ่อนคลาย] 423 00:30:41,160 --> 00:30:44,560 [เสียงถอนใจ] จริงสินะ วันนี้วันพระ 424 00:30:44,640 --> 00:30:48,280 พ่อทองอ้นก็คงจะตื่นสายโด่งตามเคย 425 00:30:50,040 --> 00:30:51,520 ไปแล้วเจ้าค่ะ 426 00:30:53,200 --> 00:30:54,680 ไปที่ใดกัน 427 00:30:54,760 --> 00:30:57,000 วันนี้โรงเรียนไม่เปิดสักหน่อย 428 00:30:57,080 --> 00:31:01,560 เห็นว่าจะพาแม่บัวไปเที่ยวชมละแวกท่าช้าง ท่าเตียน แล้วก็ช่องกุดเจ้าค่ะ 429 00:31:04,400 --> 00:31:05,720 พาแม่บัวไปด้วยรึ 430 00:31:05,800 --> 00:31:06,800 [จำปา] เจ้าค่ะ 431 00:31:09,080 --> 00:31:14,120 ก็คงจะพากันไปซื้อกับข้าวกับปลา ฝีมือชาววังน่ะจ้ะ 432 00:31:31,440 --> 00:31:32,720 - บัว - [บัว] หือ 433 00:31:32,800 --> 00:31:36,280 องค์พระบรมมหาราชวังในยุคของเอ็งน่ะ ยังเหมือนเดิมหรือไม่ 434 00:31:37,680 --> 00:31:39,080 ถ้าดูจากข้างนอก 435 00:31:39,160 --> 00:31:42,840 ในสมัยของฉันน่ะ มีการขยายเพิ่มเติมอีกเยอะเลย 436 00:31:43,720 --> 00:31:44,800 [ทองอ้น] ขยายขึ้น 437 00:31:45,560 --> 00:31:48,760 หมายความว่าไม่มีข้าศึกมาโจมตี เหมือนครั้งกรุงเก่าอีกแล้วใช่ไหม 438 00:31:49,360 --> 00:31:50,600 ไม่มีนะ 439 00:31:51,680 --> 00:31:53,080 แต่ก็เกือบไปเหมือนกันน่ะ 440 00:31:54,080 --> 00:31:55,760 - เกือบรึ - [บัว] อือ 441 00:31:55,840 --> 00:31:56,880 เกือบอย่างไร 442 00:31:56,960 --> 00:31:59,320 [ดนตรีผ่อนคลาย] 443 00:32:02,360 --> 00:32:03,840 ไปหาที่เงียบๆ คุยกันดีกว่า 444 00:32:10,560 --> 00:32:13,400 [บัว] คือถัดไปจากเนี่ย ไปอีกสองรัชกาล 445 00:32:13,480 --> 00:32:15,080 สมัยรัชกาลที่ห้า 446 00:32:15,160 --> 00:32:18,640 จะมีประเทศจากตะวันตก จ้องจะเอาเราไปเป็นเมืองขึ้น 447 00:32:19,440 --> 00:32:20,520 พวกฝาหรั่งรึ 448 00:32:21,080 --> 00:32:23,320 ใช่ สมัยนั้นน่ะ 449 00:32:23,400 --> 00:32:25,120 ประเทศรอบๆ บ้านเราน่ะ 450 00:32:25,200 --> 00:32:28,120 ถูกไปเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษ แล้วก็ฝรั่งเศสหมดแล้ว 451 00:32:28,200 --> 00:32:30,200 [บัว] เหลือแค่ประเทศเราประเทศเดียว 452 00:32:31,840 --> 00:32:34,000 พระเจ้าอยู่หัวเคยมีพระราชดำรัสว่า 453 00:32:34,080 --> 00:32:37,160 การศึกสงครามข้างเพื่อนบ้านก็ไม่เห็นจะมีแล้ว 454 00:32:37,720 --> 00:32:39,560 จะมีอยู่ก็แต่ข้างพวกฝาหรั่ง 455 00:32:39,640 --> 00:32:42,200 ที่เราต้องระวังให้ดี อย่าเสียท่าแก่เขาได้ 456 00:32:42,280 --> 00:32:45,680 ทองอ้นรู้ไหม ว่าทรงเห็นการณ์ไกลถูกหมดเลยนะ 457 00:32:45,760 --> 00:32:49,400 เงินพระคลังข้างที่ ที่ทรงได้จากการค้าขายน่ะ… 458 00:32:49,480 --> 00:32:50,880 ทรงใส่ไว้ในถุงสีแดง 459 00:32:51,560 --> 00:32:52,480 ใช่ 460 00:32:52,560 --> 00:32:55,200 แล้วเงินถุงสีแดงของพระองค์นั่นแหละ 461 00:32:55,280 --> 00:32:56,960 ในสมัยรัชกาลที่ห้า 462 00:32:57,040 --> 00:33:00,600 ทรงนำไปใช้ไถ่ถอนประเทศ ไม่ให้ตกไปเป็นเมืองขึ้น 463 00:33:01,760 --> 00:33:04,520 [ดนตรียิ่งใหญ่] 464 00:33:20,520 --> 00:33:22,160 - ทองอ้น - [ทองอ้น] จ้ะพ่อ 465 00:33:22,680 --> 00:33:25,440 ไปล้างไม้ล้างมือ แล้วมาช่วยพ่อบดยาที 466 00:33:26,720 --> 00:33:27,800 ให้ฉันช่วยเหรอจ๊ะ 467 00:33:28,840 --> 00:33:29,680 ใช่ 468 00:33:30,280 --> 00:33:32,840 เอ็งเรียนแล้ว สมควรได้เพิ่มพูนความรู้ 469 00:33:34,960 --> 00:33:35,960 จ้ะพ่อ 470 00:33:36,040 --> 00:33:38,600 [ดนตรีสนุกสนาน] 471 00:33:52,520 --> 00:33:54,240 น้ำหนักมือสม่ำเสมอดี 472 00:33:56,440 --> 00:33:58,000 พักเสียก่อนก็ได้นะ 473 00:33:59,680 --> 00:34:02,040 ไม่เป็นไรจ้ะพ่อ ฉันยังไม่เหนื่อยเลยสักนิด 474 00:34:05,360 --> 00:34:06,360 อะ 475 00:34:07,160 --> 00:34:08,679 เช่นนั้นก็… 476 00:34:08,760 --> 00:34:10,520 บดตัวยาแก้โรคลมไว้ 477 00:34:11,719 --> 00:34:14,440 บดให้ละเอียด แล้วเอาไปยีให้เป็นจุณ 478 00:34:15,000 --> 00:34:15,960 จ้ะพ่อ 479 00:34:22,280 --> 00:34:23,239 [ทองอ้น] พ่อรู้ไหมจ๊ะ 480 00:34:23,320 --> 00:34:27,360 ว่าเจ้าฟ้าพระอนุชาพระองค์ใด ทรงรู้เรื่องดาราศาสตร์ดีที่สุด 481 00:34:28,719 --> 00:34:29,760 ดาราศาสตร์ 482 00:34:30,560 --> 00:34:32,000 ก็โปรดหลายพระองค์อยู่นะ 483 00:34:32,560 --> 00:34:34,920 แต่เป็นองค์ที่ทรงผนวชอยู่หลายพรรษาแล้ว 484 00:34:36,320 --> 00:34:39,880 เช่นนั้นก็ เห็นจะมีแต่เจ้าฟ้ามงกุฎ 485 00:34:39,960 --> 00:34:43,000 ที่มีความรู้หลายด้าน โดยเฉพาะด้านดาราศาสตร์ 486 00:34:43,800 --> 00:34:47,080 ได้ยินมาว่าทรงรู้ภาษาฝาหรั่ง อย่างแตกฉานเลยนะจ๊ะพ่อ 487 00:34:48,679 --> 00:34:51,280 พ่อเคยเข้าเฝ้าตอนที่ท่านเสด็จไปที่วัดโพธิ์ 488 00:34:51,360 --> 00:34:52,840 กับบาทหลวงปาเลอกัวซ์ 489 00:34:53,639 --> 00:34:57,840 บาทหลวงท่านนี้เนี่ย เป็นสังฆราชของชาวคริสต์ในบ้านเราเลยทีเดียว 490 00:34:58,600 --> 00:35:00,280 ทรงเป็นพระอยู่ 491 00:35:00,360 --> 00:35:02,640 แล้วทรงคบหากับบาทหลวงได้ด้วยเหรอจ๊ะ 492 00:35:03,200 --> 00:35:04,480 ได้สิ 493 00:35:04,560 --> 00:35:05,880 ไม่ผิดศีลข้อใด 494 00:35:06,720 --> 00:35:11,080 ทั้งพระองค์ แล้วก็สังฆราชปาเลอกัวซ์ ต่างก็แลกเปลี่ยนความรู้ซึ่งกันและกัน 495 00:35:12,640 --> 00:35:16,040 เจ้านายพระองค์นี้ทรงมีพระปรีชาสามารถ หลายสิ่งเลยนะจ๊ะพ่อ 496 00:35:16,880 --> 00:35:19,920 ในวันข้างหน้า พระองค์จะทรงรู้แม้กระทั่งว่า 497 00:35:20,000 --> 00:35:22,160 พระราหูจะอมดวงอาทิตย์วันใด 498 00:35:22,240 --> 00:35:24,640 จนฝาหรั่งมังค่ายอมรับกันเลยทีเดียวพ่อ 499 00:35:24,720 --> 00:35:27,040 [ดนตรีระทึก] 500 00:35:27,120 --> 00:35:28,560 เอ็งรู้ได้ยังไง ไอ้ทองอ้น 501 00:35:33,240 --> 00:35:34,240 [น้ำเสียงแข็ง] บอกมา 502 00:35:34,760 --> 00:35:36,240 เอ็งไปฟังเรื่องนี้มาจากที่ไหน 503 00:35:39,320 --> 00:35:41,640 แม่บัวเล่าเรื่องวันข้างหน้าให้ฉันฟังน่ะจ้ะ 504 00:35:44,400 --> 00:35:45,720 เรื่องใหญ่แล้ว 505 00:35:45,800 --> 00:35:47,360 เอ็งไปตามแม่บัวมาพบข้า 506 00:35:48,640 --> 00:35:49,800 พ่อจ๊ะ 507 00:35:49,880 --> 00:35:52,800 ถ้าพ่อจะลงโทษแม่บัว พ่อลงโทษฉันเถอะจ้ะ 508 00:35:52,880 --> 00:35:55,160 ฉันเป็นคนขอร้องให้แม่บัวเล่าให้ฉันฟังเองจ้ะ 509 00:35:55,640 --> 00:35:57,240 [น้ำเสียงร้อนใจ] อย่ามัวช้า 510 00:35:57,320 --> 00:35:59,240 ไปตามแม่บัวมาพบข้าประเดี๋ยวนี้ 511 00:36:02,360 --> 00:36:05,040 เอ็งเที่ยวพูดอวดอุตริเช่นนี้ออกไปได้เยี่ยงไร 512 00:36:05,840 --> 00:36:08,280 สิ่งที่หนูพูดมันเป็นความจริงทั้งหมดนะคะ 513 00:36:08,840 --> 00:36:12,280 เอ็งจะให้ข้าเชื่อว่า เอ็งมาจากโลกอีกร้อยกว่าปีจริงๆ รึ 514 00:36:12,840 --> 00:36:13,960 ใช่ค่ะ 515 00:36:14,040 --> 00:36:15,680 ก็มันเป็นเรื่องจริงนี่คะ 516 00:36:16,240 --> 00:36:18,400 แล้วเอ็งรู้เรื่องเงินพระคลังข้างที่มาจากไหน 517 00:36:19,040 --> 00:36:20,800 [ทองคำ] ใครเป็นคนเล่าเรื่องในวังให้เอ็งฟัง 518 00:36:20,880 --> 00:36:21,800 พ่อทองแท้รึ 519 00:36:22,360 --> 00:36:24,560 พี่ทองแท้พูดกับหนูไม่กี่คำค่ะ 520 00:36:24,640 --> 00:36:27,040 แล้วก็ไม่เคยเล่าเรื่องในวังให้หนูฟังด้วยค่ะ 521 00:36:27,120 --> 00:36:29,080 หนูรู้มาจากประวัติศาสตร์จริงๆ ค่ะ 522 00:36:29,800 --> 00:36:31,120 [ทองอ้น] พี่ทองแท้ไม่พูดหรอกจ้ะ 523 00:36:31,200 --> 00:36:32,480 ฉันก็ไม่ได้พูด 524 00:36:36,520 --> 00:36:38,880 เช่นนั้น เอ็งจงพิสูจน์ต่อหน้าข้า 525 00:36:38,960 --> 00:36:40,560 ทำให้ข้าเชื่อ 526 00:36:40,640 --> 00:36:42,560 มิเช่นนั้น ข้าจะมองว่าเอ็งเป็นภัย 527 00:36:42,640 --> 00:36:44,120 [ดนตรีตึงเครียด] 528 00:36:44,200 --> 00:36:46,720 [พูดพึมพำ] เอ่อ จะเอาเรื่องไหนดีล่ะ 529 00:36:46,800 --> 00:36:48,120 จะคิดออกไหมเนี่ย 530 00:36:51,680 --> 00:36:53,200 ปีนี้ยังไม่มีปฏิทิน 531 00:36:53,280 --> 00:36:58,000 แต่ในยุคนี้แหละค่ะ หมอบรัดเลย์จะเป็นคนตีพิมพ์ปฏิทินขึ้นมาค่ะ 532 00:36:58,080 --> 00:36:59,360 คงอีกไม่นานน่ะค่ะ 533 00:36:59,920 --> 00:37:01,120 ปฏิทิน 534 00:37:02,040 --> 00:37:03,480 [บัว] อ้อ แล้วก็อีกเรื่องค่ะ 535 00:37:03,560 --> 00:37:06,880 ในยุคนี้ ยังมีไข้ทรพิษระบาดอยู่ใช่ไหมคะ 536 00:37:08,960 --> 00:37:11,360 เอ่อ หมายถึงฝีดาษน่ะค่ะ 537 00:37:12,520 --> 00:37:13,480 ใช่ 538 00:37:13,560 --> 00:37:17,600 ต่อไป หมอบรัดเลย์จะเป็นผู้ริเริ่มการปลูกฝี 539 00:37:17,680 --> 00:37:21,240 ด้วยการใช้เชื้อหนองฝีจากวัว นำเข้าจากอเมริกา 540 00:37:22,440 --> 00:37:23,560 ฝรั่งน่ะค่ะ 541 00:37:24,960 --> 00:37:27,880 แล้วก็จะสอนให้หมอหลวงปลูกฝีด้วยนะคะ 542 00:37:31,000 --> 00:37:34,800 เพื่อไประดมปลูกฝีให้กับประชาชน แล้วก็ชาวบ้านค่ะ 543 00:37:34,880 --> 00:37:37,240 มีแต่เรื่องหมอปลัดเล เอ็งรู้ได้อย่างไร 544 00:37:37,800 --> 00:37:39,400 แม่บัวเป็นนักเรียนแพทย์จ้ะ 545 00:37:40,560 --> 00:37:41,440 [บัว] ใช่ค่ะ 546 00:37:41,520 --> 00:37:44,040 หมอบรัดเลย์ดังไปถึงยุคของบัวเลยนะคะ 547 00:37:44,120 --> 00:37:47,600 แล้วก็นักศึกษาแพทย์ทุกคนน่ะ นับถือท่านมากๆ เลยค่ะ 548 00:37:48,280 --> 00:37:50,000 บ้านเอ็งผู้หญิงเป็นหมอได้เหรอ 549 00:37:50,080 --> 00:37:52,640 ใช่ค่ะ ผู้หญิงทำได้ทุกอาชีพเลยค่ะ 550 00:37:55,160 --> 00:37:57,200 แล้วเขารักษาโรคระบาดกันอย่างไร 551 00:37:57,960 --> 00:37:59,800 ด้วยการฉีดวัคซีนป้องกันค่ะ 552 00:38:00,360 --> 00:38:01,760 [บัว] อย่างเช่นไข้ทรพิษ 553 00:38:01,840 --> 00:38:05,640 หายไปจากโลก ก่อนที่บัวจะเกิดหลายสิบปีเลยล่ะค่ะ 554 00:38:06,720 --> 00:38:08,000 หายไปได้เหรอ 555 00:38:08,080 --> 00:38:10,480 เมื่อทุกคนปลูกฝีป้องกันตั้งแต่เล็กๆ 556 00:38:10,560 --> 00:38:12,240 [บัว] โรคจึงหายไปค่ะ 557 00:38:12,320 --> 00:38:15,880 การแพทย์ในยุคของบัว เจริญก้าวไกลไปมากๆ แล้วค่ะ 558 00:38:18,200 --> 00:38:20,440 ข้าอยากเดินทางไปสมัยเอ็งดู 559 00:38:20,520 --> 00:38:21,960 ว่าเอ็งพูดจริงหรือไม่ 560 00:38:23,240 --> 00:38:25,000 พ่อพอจะเชื่อแม่บัวแล้วใช่ไหมจ๊ะ 561 00:38:25,080 --> 00:38:26,600 ใช่ว่าข้าจะเชื่อ 562 00:38:32,080 --> 00:38:35,400 ถ้าบัวพาไปได้ บัวก็คงกลับไปเองแล้วล่ะค่ะ 563 00:38:38,360 --> 00:38:39,760 เอาเป็นว่าต่อไปน่ะ 564 00:38:40,320 --> 00:38:42,800 [ทองคำ] เอ็งอย่าเที่ยวไปพูด เรื่องอันใดให้ใครฟังอีก 565 00:38:42,880 --> 00:38:45,560 ถ้าผู้ไม่หวังดีมาได้ยินเข้า เอ็งจะมีโทษหนัก 566 00:38:46,040 --> 00:38:47,680 หรือไม่ก็พากันเดือดร้อนไปหมด 567 00:38:47,760 --> 00:38:50,280 [ดนตรีตึงเครียด] 568 00:38:50,360 --> 00:38:53,600 ค่ะ ต่อไปบัวจะไม่พูดอีกค่ะ 569 00:38:56,160 --> 00:38:57,360 แล้วก็อีกเรื่องหนึ่ง 570 00:38:58,080 --> 00:39:01,480 ข้าไม่อยากให้เอ็งผิดแผก ไปจากผู้หญิงชาวสยามเกินไป 571 00:39:02,680 --> 00:39:05,160 ข้าจะให้แม่พิกุลจัดเครื่องนุ่งให้เอ็งเสียใหม่ 572 00:39:05,640 --> 00:39:06,600 จะได้หรือไม่ 573 00:39:10,480 --> 00:39:11,400 ได้ค่ะ 574 00:39:14,200 --> 00:39:15,200 เอาล่ะ 575 00:39:16,240 --> 00:39:17,920 ข้าต้องไปรักษาผู้ไข้ต่อ 576 00:39:18,440 --> 00:39:20,080 มีเวลาคุยกับเอ็งแต่เพียงเท่านี้ 577 00:39:27,480 --> 00:39:29,760 [ดนตรีไม่น่าไว้วางใจ] 578 00:39:49,520 --> 00:39:50,880 เสือกเรื่องอะไรอีกล่ะ นังเผือก 579 00:39:50,960 --> 00:39:52,400 ไม่ได้เสือกเจ้าค่ะ 580 00:39:52,480 --> 00:39:54,640 อุ๊ย โอ๊ย 581 00:39:54,720 --> 00:39:57,440 อื้อหือ แล้วเอ็งมาแส่อะไรด้วยนังจำปา หือ 582 00:39:57,520 --> 00:40:00,000 ข้าจะฟ้องพ่อหมอว่าแกมาแอบฟัง 583 00:40:00,560 --> 00:40:01,560 [เสียงหัวเราะเบาๆ ] 584 00:40:01,640 --> 00:40:03,880 ไกลตั้งโยชน์ จะไปได้ยินยังไง 585 00:40:03,960 --> 00:40:05,200 [เผือก] หึ อยากจะฟ้องนะ 586 00:40:05,280 --> 00:40:08,080 เชิญขี่ม้าสามศอกไปฟ้องเอาเลย 587 00:40:08,160 --> 00:40:10,000 เชอะๆ เชอะ อีนางขี้ฟ้อง 588 00:40:10,080 --> 00:40:11,200 [เสียงแลบลิ้นดังแบร่] 589 00:40:11,280 --> 00:40:12,440 จิ้มตาแหกเลย อีนี่ 590 00:40:12,520 --> 00:40:13,680 [ส่งเสียงหมั่นไส้] 591 00:40:13,760 --> 00:40:14,960 สาระแนนัก 592 00:40:15,480 --> 00:40:16,640 [เสียงพ่นลมฮึดฮัด] 593 00:40:18,880 --> 00:40:22,440 ข้าขอโทษเอ็งด้วยนะ ข้าบอกพ่อโดยที่ไม่ได้ถามเอ็งก่อน 594 00:40:24,200 --> 00:40:25,480 ไม่เป็นไรหรอก 595 00:40:25,560 --> 00:40:29,080 ฉันก็ควรจะคิดได้เอง ว่าเรื่องแบบนี้ไม่ควรพูด 596 00:40:29,640 --> 00:40:31,080 เอ็งพูดเสียที่ไหนล่ะ 597 00:40:31,160 --> 00:40:32,880 ข้าต่างหากเป็นคนถามเอ็งก่อน 598 00:40:32,960 --> 00:40:35,720 [ดนตรีหวานซึ้ง] 599 00:40:37,080 --> 00:40:38,160 ทองอ้น 600 00:40:40,040 --> 00:40:41,640 เชื่อในสิ่งที่ฉันเล่าไหม 601 00:40:43,160 --> 00:40:44,160 ข้าเชื่อ 602 00:40:48,440 --> 00:40:49,360 ขอบใจนะ 603 00:40:54,520 --> 00:40:55,400 [เสียงบัวกระแอม] 604 00:40:55,880 --> 00:40:57,760 คราวหน้าก็ระวังหน่อยนะ 605 00:40:57,840 --> 00:41:00,000 อย่าถามในสิ่งที่ฉันไม่ควรพูดอีกล่ะ 606 00:41:00,560 --> 00:41:01,720 ข้าจะไม่ถามอีกแล้ว 607 00:41:02,240 --> 00:41:03,960 เพื่อเป็นการขอโทษเอ็ง 608 00:41:04,040 --> 00:41:05,720 ข้าจะยอมเป็นลูกมือช่วยเอ็งทำอาหาร 609 00:41:06,480 --> 00:41:07,560 เอ็งจะทำอะไรล่ะ 610 00:41:10,040 --> 00:41:11,680 มีลูกมือแบบนี้ 611 00:41:11,760 --> 00:41:13,400 ต้องทำให้ยากที่สุดเลย 612 00:41:14,080 --> 00:41:16,840 [ดนตรีสนุกสนาน] 613 00:41:35,880 --> 00:41:36,840 [จำปาทำเสียงหมั่นไส้] 614 00:41:36,920 --> 00:41:40,360 แอบฟังท่าน แล้วยังมีหน้า มากินของท่านอีกเหรอเอ็งน่ะ หา อีนังเผือก 615 00:41:41,320 --> 00:41:44,440 เรื่องของข้า ปากม้าอย่ายุ่ง 616 00:41:44,520 --> 00:41:45,920 แกว่าใครปากม้า 617 00:41:46,000 --> 00:41:47,000 ทำไม 618 00:41:47,480 --> 00:41:49,160 เรียกปากม้าไม่ชอบ 619 00:41:49,240 --> 00:41:51,440 อยากให้เปลี่ยนเป็นปากอันใด 620 00:41:52,160 --> 00:41:53,440 ปากหมาดีไหม 621 00:41:53,520 --> 00:41:54,920 [เสียงโมโห] อีนังเผือก 622 00:41:55,000 --> 00:41:56,360 นี่ ปากดีไปเหอะเอ็ง 623 00:41:56,440 --> 00:41:57,760 เดี๋ยวข้าจะฟ้องพ่อหมอแล้วนะ 624 00:41:57,840 --> 00:41:59,320 [เสียงหัวเราะสบายใจ] 625 00:41:59,400 --> 00:42:01,440 ตอหลดตอแหล 626 00:42:01,520 --> 00:42:05,120 ข้าเนี่ยเห็นนะว่าพ่อหมอเนี่ยออกไปเสียนานแล้ว 627 00:42:05,200 --> 00:42:07,400 [เผือกทำเสียงเยาะเย้ยและจำปาฮึดฮัด] อีฉุยอีแฉก 628 00:42:07,480 --> 00:42:08,880 อีแดกแห้ง 629 00:42:08,960 --> 00:42:10,240 อื้อหือ อีมด 630 00:42:10,320 --> 00:42:12,080 เชอะ อีท้าว 631 00:42:12,160 --> 00:42:14,960 [เสียงร้องโมโห] [พูดตะกุกตะกัก] อี อีเคอะ 632 00:42:15,520 --> 00:42:16,520 อีกาก 633 00:42:16,600 --> 00:42:17,880 [เสียงเผือกหัวเราะสะใจ] [จำปา] อู๊ย อีกาก นังนี่ 634 00:42:17,960 --> 00:42:19,040 อีกากเหรอ [เสียงเผือกร้อง] 635 00:42:19,120 --> 00:42:19,960 [เสียงจำปาฮึดฮัด] 636 00:42:20,520 --> 00:42:22,280 - [เผือก] นี่ - [จำปา] อู้หูย 637 00:42:22,360 --> 00:42:24,280 - [เผือก] เอาอย่างนี้ใช่ไหม - มึง มึงมา 638 00:42:24,360 --> 00:42:25,600 [จำปา] เอาอย่างนี้ใช่ไหม 639 00:42:25,680 --> 00:42:27,280 - [เผือก] มึงมา มา - มา 640 00:42:27,840 --> 00:42:29,240 กูก็ไม่ยอม 641 00:42:29,320 --> 00:42:31,160 - มึง โดนแน่ๆ - ว้าย 642 00:42:31,640 --> 00:42:33,080 [เสียงร้องตกใจ] 643 00:42:33,160 --> 00:42:35,320 [นำเสียงลนลาน] คุณนายเจ้าขา บ่าวขอโทษเจ้าค่ะ 644 00:42:35,880 --> 00:42:37,520 - นังจำปา - [จำปา] เจ้าคะ 645 00:42:37,600 --> 00:42:40,040 นี่ กล้าขว้างข้าเหรอ หา 646 00:42:40,120 --> 00:42:42,400 โอ๊ะ ไม่ๆ เจ้าค่ะ บ่าวขอโทษเจ้าค่ะ 647 00:42:42,480 --> 00:42:43,520 [จำปา] บ่าวไม่ได้ทำเจ้าค่ะ 648 00:42:43,600 --> 00:42:45,960 [ตะโกน] แม่พิกุล แม่พิกุล 649 00:42:47,040 --> 00:42:48,680 มีอะไรกันรึเจ้าคะคุณพี่ 650 00:42:48,760 --> 00:42:51,080 คนของหล่อนเนี่ย สอนกันมาอย่างไร 651 00:42:51,160 --> 00:42:52,760 กิริยาชั่วช้า 652 00:42:53,840 --> 00:42:54,920 [จำปา] ไม่นะเจ้าคะ 653 00:42:55,000 --> 00:42:57,640 บ่าว บ่าวไม่ได้จะขว้างคุณนายนะเจ้าคะ 654 00:42:57,720 --> 00:42:59,440 บ่าวจะขว้างอีนังเผือกนี่เจ้าค่ะ 655 00:42:59,520 --> 00:43:02,880 เห็นไหม มันจงใจรังแกคนของฉัน 656 00:43:03,840 --> 00:43:06,480 มันน่ะหาเรื่องบ่าวตั้งหลายครั้งแล้วนะเจ้าคะ 657 00:43:06,560 --> 00:43:08,080 แต่บ่าวน่ะสู้อดทน 658 00:43:08,160 --> 00:43:10,680 [น้ำเสียงเสแสร้ง] บ่าวไม่อยากจะมีเรื่องน่ะเจ้าค่ะ 659 00:43:10,760 --> 00:43:12,400 [จำปาทำเสียงโกรธ] [จำปา] ไม่จริงนะเจ้าคะ 660 00:43:12,480 --> 00:43:15,840 อีนังเผือกน่ะ มันแอบฟังพ่อหมอคุยกับแม่บัว 661 00:43:15,920 --> 00:43:17,640 บ่าวห้ามมันก็ไม่ฟังเจ้าค่ะ 662 00:43:17,720 --> 00:43:18,760 หา 663 00:43:18,840 --> 00:43:20,920 - พ่อหมอคุยกับแม่บัว - [เผือกพูดเบาๆ ] เจ้าค่ะ 664 00:43:21,480 --> 00:43:22,400 คุยเรื่องอะไร 665 00:43:22,480 --> 00:43:24,000 [เอฟเฟกต์ตลก] 666 00:43:24,760 --> 00:43:26,120 บ่าวไม่ได้ยินเจ้าค่ะ 667 00:43:26,200 --> 00:43:29,480 [เสียงไม่พอใจ] อีโง่ เลี้ยงเสียข้าวสุก 668 00:43:29,560 --> 00:43:31,080 ไปตามนางบัวมา 669 00:43:31,160 --> 00:43:32,960 [ดนตรีตื่นเต้น] 670 00:43:33,040 --> 00:43:37,000 คุณพี่เจ้าคะ ยังถามไม่รู้ความ อย่าเพิ่งด่วนตัดสินเลยเจ้าค่ะ 671 00:43:37,600 --> 00:43:39,080 ด่วนตัดสินกระไร 672 00:43:39,160 --> 00:43:41,240 ไม่เห็นรึว่านางจะเป็นนางเทครัวน่ะ 673 00:43:41,320 --> 00:43:44,360 ทั้งผัวและลูกของหล่อน แล้วก็ลูกของข้าเนี่ย 674 00:43:44,440 --> 00:43:47,080 นางจะกินรวบตลอดหัวหาง 675 00:43:47,160 --> 00:43:48,600 [เทียบแค่นเสียงเยาะหยัน] 676 00:43:50,000 --> 00:43:51,600 คุณป้าเข้าใจผิดแล้วค่ะ 677 00:43:51,680 --> 00:43:54,040 [บัว] บัวไม่ได้คิดแบบที่คุณป้าพูดเลยนะคะ 678 00:43:54,120 --> 00:43:57,080 [เทียบ] ไม่ต้องมาแก้ตัวเลยนะ ฉันรู้ดี 679 00:43:57,160 --> 00:44:01,720 หล่อนเนี่ยหวังจะได้ลูกชาย ไม่ได้ของเมียหลวง ก็จะเอาเมียรอง 680 00:44:01,800 --> 00:44:04,240 ไม่ได้ทั้งสอง ก็หวังจะได้พ่อ 681 00:44:04,320 --> 00:44:05,360 [เอฟเฟกต์น่าตกใจ] 682 00:44:05,440 --> 00:44:07,200 คุณพี่ พอเถอะเจ้าค่ะ 683 00:44:07,280 --> 00:44:08,320 ไม่ 684 00:44:08,400 --> 00:44:11,720 ถ้าหล่อนอยากจะให้ลูกของหล่อนน่ะ ได้กับแม่คนนี้ ก็เชิญ 685 00:44:11,800 --> 00:44:12,920 แต่ฉันไม่ยอมเด็ดขาด 686 00:44:13,000 --> 00:44:14,200 คุณป้าอาจจะไม่ยอม 687 00:44:14,280 --> 00:44:16,480 แต่ว่าลูกชายของคุณป้าอาจจะยอมก็ได้นะคะ 688 00:44:17,040 --> 00:44:17,880 บัว 689 00:44:17,960 --> 00:44:19,240 [เสียงพ่นลมตกใจ] 690 00:44:19,320 --> 00:44:21,120 นัง นัง… 691 00:44:21,200 --> 00:44:23,600 นัง นัง นังบัว 692 00:44:23,680 --> 00:44:25,520 [เสียงเทียบหายใจหอบ] 693 00:44:26,080 --> 00:44:27,880 - [เผือก] ว้าย คุณนาย - [พิกุล] คุณพี่เจ้าคะ 694 00:44:27,960 --> 00:44:30,120 - คุณนายขา ทูนหัวของบ่าว - [พิกุล] คุณพี่ 695 00:44:30,200 --> 00:44:31,560 - อย่าเพิ่งตายนะเจ้าคะ - ไปนั่งก่อน 696 00:44:31,640 --> 00:44:33,520 - โอ๊ย อย่าเพิ่งตายเจ้าค่ะคุณนาย - นั่งๆ 697 00:44:33,600 --> 00:44:35,920 [เสียงเผือกร้องเสียงหลง] [พิกุล] คุณพี่เจ้าคะ คุณพี่ 698 00:44:36,000 --> 00:44:37,160 [เผือก] โอ๊ะๆ 699 00:44:37,240 --> 00:44:39,640 [ร้องเสียงหลง] คุณนาย คุณนาย 700 00:44:39,720 --> 00:44:42,040 - [จำปา] คุณนาย คุณนายเจ้าคะ - [เผือก] คุณนาย 701 00:44:42,120 --> 00:44:44,040 [เสียงเผือกและจำปาลนลาน] 702 00:44:44,720 --> 00:44:47,040 [ดนตรีตื่นเต้นตึงเครียด] 703 00:44:54,840 --> 00:44:56,120 โอย 704 00:44:56,200 --> 00:44:59,240 คุณนาย คุณนาย คุณนายเจ้าขา คุณนาย 705 00:44:59,320 --> 00:45:00,680 [เผือก] คุณนาย 706 00:45:01,320 --> 00:45:02,960 [น้ำเสียงเพลีย] เฮ้ย 707 00:45:03,040 --> 00:45:05,120 เอ็งจะร้องหาปะไร 708 00:45:05,200 --> 00:45:06,680 พ่อเอ็งตายรึไง 709 00:45:07,240 --> 00:45:09,960 คุณนาย คุณนายฟื้นแล้ว ทูนหัวของบ่าว 710 00:45:10,040 --> 00:45:11,720 [เผือก] คุณนายฟื้นแล้ว คุณนายเจ้าขา 711 00:45:11,800 --> 00:45:13,920 - อย่าเพิ่งเข้ามา - เจ้าค่ะ 712 00:45:14,800 --> 00:45:15,920 ไอ้ทองอ้น 713 00:45:16,000 --> 00:45:18,440 อย่าเพิ่งขยับตัว ประเดี๋ยวจะหน้ามืด 714 00:45:19,520 --> 00:45:21,360 นี่ อย่ามายุ่งกับข้านะ 715 00:45:21,440 --> 00:45:23,960 [ตะโกน] คุณพี่ คุณพี่เจ้าขา 716 00:45:24,040 --> 00:45:26,440 ไอ้ทองอ้นมันจะฆ่าอิฉัน คุณพี่ 717 00:45:26,520 --> 00:45:28,120 ไม่ใช่เจ้าค่ะคุณพี่ 718 00:45:28,200 --> 00:45:31,240 ทองอ้นช่วยแก้ไขจนคุณพี่ฟื้นต่างหากล่ะเจ้าคะ 719 00:45:31,320 --> 00:45:34,600 ความรู้แค่หางอึ่ง จะมาช่วยอะไรข้าได้ 720 00:45:35,160 --> 00:45:36,000 [เทียบพ่นลมไม่พอใจ] 721 00:45:36,080 --> 00:45:38,000 คุณพี่ คุณพี่เจ้าขา 722 00:45:38,080 --> 00:45:39,840 คุณ… [เสียงครางโอดโอย] 723 00:45:39,920 --> 00:45:42,360 [น้ำเสียงแข็ง] พ่อไปเยี่ยมไข้ พี่ทองแท้ก็ไม่อยู่ 724 00:45:42,440 --> 00:45:44,120 [ทองอ้น] แม่ใหญ่จะเอายังไงก็ว่ามา 725 00:45:44,200 --> 00:45:46,720 จะให้ฉันรักษาต่อ หรือจะปล่อยไปตามบุญตามกรรม 726 00:45:47,360 --> 00:45:48,640 [เสียงฮึดฮัดเบาๆ ] 727 00:45:48,720 --> 00:45:49,560 อย่า… 728 00:45:51,200 --> 00:45:52,760 อย่ามายุ่งกับข้า 729 00:45:52,840 --> 00:45:53,960 [เสียงเทียบร้องเหนื่อยๆ ] 730 00:45:54,640 --> 00:45:55,800 ไม่ยุ่งก็ไม่ยุ่ง 731 00:45:56,360 --> 00:45:57,560 ทองอ้น 732 00:46:00,760 --> 00:46:02,840 [ดนตรีตึงเครียด] 733 00:46:04,240 --> 00:46:07,600 ดูสิ แม่ใหญ่อาการไม่เข้าทีเสียแล้ว 734 00:46:14,720 --> 00:46:15,840 [เสียงครางเจ็บปวด] 735 00:46:15,920 --> 00:46:16,960 นี่… 736 00:46:17,680 --> 00:46:19,720 คุณป้า ชาแขนเหรอคะ 737 00:46:19,800 --> 00:46:21,560 [ดนตรีระทึก] 738 00:46:21,640 --> 00:46:24,560 แล้ว ขาข้างนี้ชาด้วยไหมคะ 739 00:46:25,080 --> 00:46:27,160 [เสียงเทียบพ่นลมเบาๆ แบบอึดอัด] 740 00:46:29,320 --> 00:46:30,920 เสี่ยงจะเป็นสโตรกนะทองอ้น 741 00:46:31,600 --> 00:46:32,760 มันเป็นอย่างไรรึ 742 00:46:33,600 --> 00:46:35,240 เส้นเลือดในสมองตีบตัน 743 00:46:45,120 --> 00:46:45,960 [เสียงร้องเจ็บ] 744 00:46:49,520 --> 00:46:51,080 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 745 00:47:00,400 --> 00:47:01,960 [ทองอ้น] เป็นอย่างที่เอ็งว่าจริงๆ 746 00:47:04,280 --> 00:47:05,280 [บัว] ทองอ้น 747 00:47:07,360 --> 00:47:08,480 [พิกุล] คุณพี่ 748 00:47:09,600 --> 00:47:10,960 - จำปา - เจ้าค่ะ 749 00:47:11,040 --> 00:47:14,720 เร่งให้บ่าวชายไปตามพ่อหมอทองคำ กับพ่อทองแท้ กลับเรือนโดยไว 750 00:47:14,800 --> 00:47:16,840 เจ้าค่ะ นังเผือก ไปช่วยกัน 751 00:47:16,920 --> 00:47:19,640 - เร็ว - เจ้าค่ะ เอ่อ ค่ะ เออ 752 00:47:22,760 --> 00:47:23,920 [พิกุล] คุณพี่เจ้าคะ 753 00:47:25,240 --> 00:47:26,360 อิฉันนวดให้เจ้าค่ะ 754 00:47:28,440 --> 00:47:29,960 [พิกุล] ไม่รู้สึกเลยหรือเจ้าคะ 755 00:47:30,040 --> 00:47:32,320 [เสียงครางกลัวเบาๆ ] 756 00:47:32,400 --> 00:47:33,520 แม่พิกุล 757 00:47:39,640 --> 00:47:40,600 [พิกุล] ทองอ้น 758 00:47:41,080 --> 00:47:43,560 [ดนตรีตื่นเต้น] 759 00:47:43,640 --> 00:47:45,160 [บัว] ยาทำลายพระสุเมรุ 760 00:47:46,120 --> 00:47:47,840 [ทองอ้น] มีเถาวัลย์เปรียง เถาเอ็นอ่อน 761 00:47:47,920 --> 00:47:49,600 รากแจง ดอกดีปลี 762 00:47:50,440 --> 00:47:51,360 ช่วยอะไร 763 00:47:51,960 --> 00:47:54,640 ช่วยเปิดทางเดินเลือดลม ให้ไหลเวียนปกติ 764 00:47:57,360 --> 00:47:58,720 แล้วขนานนี้ล่ะ 765 00:47:58,800 --> 00:48:00,400 ยามหาสันนิบาต 766 00:48:00,480 --> 00:48:03,560 มีโกฐทั้งห้า เทียนทั้งห้า สมุลแว้ง 767 00:48:03,640 --> 00:48:05,960 ช่วยทำให้เส้นเอ็นที่ตึงรั้งหย่อนลง 768 00:48:06,920 --> 00:48:10,960 ส่วนยาเหลืองปัตตะฆาต มีมหาหิงคุ์ หัวอุตพิด และว่านน้ำ 769 00:48:11,040 --> 00:48:13,320 ช่วยทำให้เส้นปัตตะฆาตทำงานปกติ 770 00:48:14,240 --> 00:48:15,880 แล้วจะได้ผลจริงๆ เหรอ 771 00:48:15,960 --> 00:48:16,960 ก็ต้องลองดู 772 00:48:23,000 --> 00:48:25,080 ฉันจะกดจุดคว่ำหงายให้นะจ๊ะ 773 00:48:29,640 --> 00:48:31,760 [ดนตรีตึงเครียด] 774 00:48:54,120 --> 00:48:55,600 [ร้องเสียงหลง] 775 00:48:55,680 --> 00:48:58,520 อื้อหือ ไอ้ทองอ้น 776 00:48:58,600 --> 00:49:00,240 มึงจะฆ่ากูเหรอ 777 00:49:00,320 --> 00:49:01,440 ไอ้เวรตะไล 778 00:49:02,400 --> 00:49:04,960 ป้าเทียบ อยู่นิ่งๆ ได้รึไม่ 779 00:49:05,040 --> 00:49:06,040 ฤทธิ์มากเสียจริง 780 00:49:09,000 --> 00:49:12,120 ทองอ้น แน่ใจเหรอว่าทำแบบนี้จะได้ผลน่ะ 781 00:49:13,440 --> 00:49:15,200 ข้าไม่เหลือหนทางอื่นแล้ว 782 00:49:19,520 --> 00:49:20,680 [ผาดร้องเสียงหลง] คุณนาย 783 00:49:21,320 --> 00:49:23,160 คุณนายสิ้นลมแล้วรึ 784 00:49:23,240 --> 00:49:25,920 คุณนาย คุณนายสิ้นลมแล้วรึ 785 00:49:26,000 --> 00:49:27,800 - [เสียงลนลาน] ทำอย่างไร - [ทองแท้] แม่ 786 00:49:28,280 --> 00:49:29,440 แม่ 787 00:49:29,520 --> 00:49:31,720 - แม่ แม่ - [เผือก] คุณนาย คุณนายเจ้าขา 788 00:49:31,800 --> 00:49:33,440 [เสียงผาดครางกลัว] [เผือก] คุณนายเจ้าขา 789 00:49:34,200 --> 00:49:35,280 - คุณนาย - แม่ 790 00:49:35,360 --> 00:49:38,080 [ทองอิน] ย่า อย่าเป็นอะไรนะจ๊ะ 791 00:49:38,160 --> 00:49:40,120 [เสียงทองอินร้องดัง] [เผือก] คุณนายเจ้าขา 792 00:49:40,200 --> 00:49:43,000 คุณย่าไม่ได้เป็นอะไร แค่หลับเฉยๆ 793 00:49:43,080 --> 00:49:44,200 - [ผาด] หา - [เผือก] หา 794 00:49:44,280 --> 00:49:46,800 เอ่อ หลับรึ 795 00:49:46,880 --> 00:49:47,920 เอ่อ… 796 00:49:48,520 --> 00:49:50,840 [น้ำเสียงตะกุกตะกัก] ข้า ข้าไม่รู้ 797 00:49:50,920 --> 00:49:51,960 [เอฟเฟกต์ขำขัน] 798 00:49:56,000 --> 00:49:57,080 ทองอ้น 799 00:49:57,800 --> 00:49:59,320 [น้ำเสียงดุ] เอ็งบังอาจตั้งยาเองเชียวรึ 800 00:50:00,240 --> 00:50:02,000 ทำไมเอ็งไม่รอพ่อหรือว่ารอข้าก่อน 801 00:50:03,560 --> 00:50:06,560 ฉันผิดเอง ที่รักษาทั้งที่ไม่รู้อะไรมาก่อน 802 00:50:07,400 --> 00:50:08,720 ฉันมันแส่หาเรื่องเอง 803 00:50:08,800 --> 00:50:10,840 [ดนตรีระทึก] 804 00:50:15,920 --> 00:50:17,560 แม่จ๋า แม่ 805 00:50:19,240 --> 00:50:20,400 [ทองแท้] แม่จ๋า 806 00:50:22,360 --> 00:50:24,560 [ดนตรีหม่นหมอง] 807 00:50:27,200 --> 00:50:28,840 [ทองแท้] เอ็งบังอาจตั้งยาเองเชียวรึ 808 00:50:29,840 --> 00:50:31,600 ทำไมเอ็งไม่รอพ่อหรือว่ารอข้าก่อน 809 00:50:56,840 --> 00:50:58,360 อาการคุณป้าเทียบ 810 00:50:59,160 --> 00:51:00,480 ค่อยยังชั่วแล้วนะ 811 00:51:03,960 --> 00:51:06,280 ที่เธอนวดให้ แล้วก็ให้ยา 812 00:51:07,000 --> 00:51:09,560 มันได้ผลจริงๆ ด้วย ไม่น่าเชื่อเลย 813 00:51:09,640 --> 00:51:11,480 ข้าไม่ได้ทำอะไรหรอก 814 00:51:11,560 --> 00:51:12,840 ทำเป็นเสียที่ไหน 815 00:51:14,360 --> 00:51:17,040 แหม พูดเหมือนน้อยใจนะเนี่ย 816 00:51:17,840 --> 00:51:20,200 ผู้ชายสมัยนี้เขางอนกันเป็นด้วยเหรอ 817 00:51:21,720 --> 00:51:24,240 เอ็งพูดอะไร ข้าฟังไม่รู้เรื่อง 818 00:51:24,800 --> 00:51:27,160 อย่ามา ฉันรู้ว่าเธอรู้ 819 00:51:27,240 --> 00:51:29,440 [ดนตรีซึ้งปนเศร้า] 820 00:51:30,640 --> 00:51:33,560 ข้าไปก่อนล่ะ รำคาญ ยุงกัด 821 00:51:35,200 --> 00:51:36,280 เดี๋ยว 822 00:51:38,760 --> 00:51:40,640 เลิกดูถูกตัวเองสักทีได้ไหม 823 00:51:41,360 --> 00:51:43,360 ข้าก็แค่พูดไปตามที่คนเขาว่ากัน 824 00:51:44,160 --> 00:51:45,600 ข้ามันแค่ไก่รองบ่อน 825 00:51:46,080 --> 00:51:48,320 ไม่มีฝีไม้ฝีมืออะไรไปเทียบเขาได้หรอก 826 00:51:52,560 --> 00:51:55,480 ฉันไม่รู้หรอกนะ ว่าทำไมเธอถึงคิดแบบนี้ 827 00:51:56,200 --> 00:51:58,720 แต่เท่าที่ฉันเห็นและเรียนมาเนี่ย 828 00:51:59,200 --> 00:52:01,280 เธอดูรู้เรื่องจนน่าทึ่งเลยล่ะ 829 00:52:01,800 --> 00:52:03,880 [ดนตรีหวานซึ้ง] 830 00:52:03,960 --> 00:52:05,960 ข้าก็แค่ครูพักลักจำเท่านั้นแหละ 831 00:52:06,840 --> 00:52:08,280 ข้าไปนอนก่อนนะ 832 00:52:08,880 --> 00:52:10,120 น้ำค้างแรงแล้ว 833 00:52:11,560 --> 00:52:14,320 เอ็งก็รีบขึ้นเรือนซะ ประเดี๋ยวจะจับไข้ 834 00:52:38,440 --> 00:52:40,880 [ดนตรีอบอุ่นผ่อนคลาย] 835 00:52:42,800 --> 00:52:46,040 คุณพี่ น้ำเย็นไปหรือเปล่าเจ้าคะ 836 00:52:46,120 --> 00:52:49,240 เดี๋ยวอิฉันไปเติมน้ำอุ่นให้ดีกว่าเจ้าค่ะ 837 00:52:50,040 --> 00:52:51,080 ไม่ต้องหรอก 838 00:52:52,800 --> 00:52:55,720 เนี่ย ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเห็น 839 00:52:56,680 --> 00:52:59,520 หล่อนก็ไม่ต้องแสร้งทำดีกับฉันก็ได้นะ 840 00:53:00,680 --> 00:53:02,320 คุณพี่เจ้าคะ 841 00:53:02,400 --> 00:53:04,120 อย่าระแวงไปเลยเจ้าค่ะ 842 00:53:04,680 --> 00:53:07,000 ที่ผ่านมาจะดีชั่วอย่างไร 843 00:53:07,080 --> 00:53:10,760 [พิกุล] สุดท้ายก็เหลือเพียงเราผู้หญิงสองคน 844 00:53:10,840 --> 00:53:12,920 ที่ได้พึ่งพากันนะเจ้าคะ 845 00:53:19,600 --> 00:53:20,600 [พิกุล] อ้าว 846 00:53:21,160 --> 00:53:22,280 คุณพี่ 847 00:53:22,360 --> 00:53:24,640 แม่บัวยกสำรับมาแล้ว 848 00:53:24,720 --> 00:53:26,600 คุณพี่กินหน่อยนะเจ้าคะ 849 00:53:29,040 --> 00:53:31,120 อาหารเพื่อสุขภาพค่ะ 850 00:53:31,200 --> 00:53:33,080 [ดนตรีผ่อนคลาย] 851 00:53:35,040 --> 00:53:37,560 อาหารสุขภาพอะไรของหล่อน 852 00:53:37,640 --> 00:53:39,440 ข้าวเช้าค่ะ 853 00:53:39,520 --> 00:53:41,280 กินแล้วจะได้ไม่เป็นอย่างวันก่อน 854 00:53:45,920 --> 00:53:47,800 นี่หล่อนประชดฉันหรืออย่างไรเนี่ย 855 00:53:47,880 --> 00:53:50,120 หาว่าฉันเป็นวัวเป็นควายหรือไง 856 00:53:50,200 --> 00:53:52,280 จัดมาแต่ผักแต่หญ้าอย่างนี้ 857 00:53:52,360 --> 00:53:53,800 ใครจะไปกินลง 858 00:53:55,360 --> 00:53:57,240 คุณป้าเพิ่งหายป่วยนะคะ 859 00:53:57,320 --> 00:53:59,480 รู้ไหมคะว่าที่ป่วยเป็นเพราะอะไร 860 00:54:00,680 --> 00:54:04,640 [แค่นเสียงหึ] ก็เลือดจะไปลมจะมา เป็นธรรมดา 861 00:54:05,320 --> 00:54:06,440 ไม่ใช่ค่ะ 862 00:54:07,400 --> 00:54:11,360 คุณป้าแขนขาชา เป็นเพราะว่าเส้นเลือดอุดตันค่ะ 863 00:54:11,920 --> 00:54:14,520 [บัว] ต่อไปนี้ ต้องระวังเรื่องอาหาร 864 00:54:14,600 --> 00:54:18,560 ห้ามกินของมัน ห้ามกินของหวานมากเกินไปนะคะ 865 00:54:18,640 --> 00:54:20,240 สู่รู้มาจากไหน 866 00:54:20,320 --> 00:54:21,680 อ้าว 867 00:54:21,760 --> 00:54:24,920 ก็เพราะว่าบัวเคยเห็น คนที่เป็นแบบคุณป้าเลยนะคะ 868 00:54:25,000 --> 00:54:28,800 เป็นหนักมากๆ ถึงขั้นพิการเดินไม่ได้เลยนะคะ 869 00:54:29,960 --> 00:54:33,560 นี่คุณป้าโชคดีมากเลยนะคะ ที่ได้ทองอ้นมาช่วยไว้น่ะ 870 00:54:33,640 --> 00:54:37,240 ไม่อย่างนั้นป่านนี้เป็นอัมพาต นอนเป็นท่อนไม้ไปแล้วนะคะ 871 00:54:39,120 --> 00:54:41,440 ถ้าไม่ระวังเรื่องอาหารการกินเนี่ย 872 00:54:41,520 --> 00:54:43,320 มันกลับมาอีกแน่นอนค่ะ 873 00:54:44,920 --> 00:54:47,240 [เสียงถอนหายใจเบาๆ ] 874 00:54:50,800 --> 00:54:53,280 หึ อย่ามาขู่นะ 875 00:54:53,360 --> 00:54:55,560 ฉันน่ะ ไม่หลงกลหล่อนหรอก 876 00:54:58,400 --> 00:55:00,720 [ดนตรีทะเล้น] 877 00:55:14,640 --> 00:55:16,520 [เผือก] มาแล้วเจ้าค่ะ 878 00:55:18,080 --> 00:55:20,040 ของโปรดคุณนายเจ้าค่ะ 879 00:55:22,320 --> 00:55:24,920 มีแกงหมูเทโพ ฉู่ฉี่ปลาทู 880 00:55:25,000 --> 00:55:27,240 ส่วนเครื่องหวานก็เป็นบัวลอยเจ้าค่ะ 881 00:55:28,640 --> 00:55:29,720 [บัว] โห 882 00:55:30,280 --> 00:55:31,920 ของมันๆ ทั้งนั้นเลย 883 00:55:32,000 --> 00:55:33,640 ถ้ากินวันนี้ 884 00:55:33,720 --> 00:55:36,240 พรุ่งนี้ใครป้อนอะไรก็ไม่รู้เรื่องแล้วนะคะ 885 00:55:37,240 --> 00:55:39,280 นี่ นังเผือก 886 00:55:39,360 --> 00:55:42,520 เอ็งน่ะ แกล้งจะให้ข้าตายไวๆ ใช่ไหม 887 00:55:43,080 --> 00:55:45,520 โอ๊ะ บ่าวเปล่านะเจ้าคะ 888 00:55:45,600 --> 00:55:47,960 ก็คุณนายสั่งเอง บอกว่าอยากกินไงเจ้าคะ 889 00:55:49,960 --> 00:55:51,880 เอาออกไปเลยนะ ไป 890 00:55:51,960 --> 00:55:53,880 โอ๊ย เจ้าค่ะๆ 891 00:55:53,960 --> 00:55:56,200 [ดนตรีผ่อนคลาย] 892 00:56:14,280 --> 00:56:15,560 [ดนตรีหยุด] 893 00:56:18,880 --> 00:56:19,800 อ้าว แม่ 894 00:56:23,360 --> 00:56:24,360 [ทองแท้] แม่ 895 00:56:25,000 --> 00:56:26,160 แม่ออกมาได้เยี่ยงไร 896 00:56:26,760 --> 00:56:28,440 เดี๋ยวแม่ออกมาเดิน แม่ก็หกล้มดอก 897 00:56:28,520 --> 00:56:31,000 อือ ไม่ล้มหรอก 898 00:56:31,080 --> 00:56:33,240 ให้ออกมายืดเส้นยืดสายบ้าง 899 00:56:33,320 --> 00:56:35,680 ไม่งั้นก็จะนอนเป็นท่อนไม้ 900 00:56:35,760 --> 00:56:37,360 [ดนตรีสนุกสนาน] 901 00:56:37,440 --> 00:56:40,440 งั้นแม่ไปนั่งก่อนจ้ะ แม่อย่าหักโหมมากนะ 902 00:56:42,200 --> 00:56:46,120 ได้ยืดเส้นยืดสาย ออกมารับแดดรับลมบ้าง นับว่าดี 903 00:56:47,160 --> 00:56:50,400 คุณพี่เจ้าคะ กินข้าวต้มพร้อมกันเลยดีไหมเจ้าคะ 904 00:56:50,480 --> 00:56:51,560 ไม่ล่ะ 905 00:56:51,640 --> 00:56:55,400 ฉันน่ะโดนบังคับให้กินผักกินหญ้ามาแล้ว 906 00:56:56,640 --> 00:56:58,440 กับข้าวที่แม่บัวทำน่ะ 907 00:56:58,960 --> 00:57:01,600 กินแล้วท้องไส้สบาย เลือดลมดี 908 00:57:01,680 --> 00:57:03,400 จึงเดินเหินได้แคล่วคล่อง 909 00:57:04,600 --> 00:57:08,240 ที่เดินเหินได้แคล่วคล่องน่ะ เพราะยาพ่อทองแท้ต่างหากจ้ะ 910 00:57:09,680 --> 00:57:13,920 โชคดีที่ทองแท้ตั้งยา รักษาแม่เทียบได้ทันเวลา จึงฟื้นไข้เร็ว 911 00:57:15,880 --> 00:57:16,880 พ่อจ๊ะ 912 00:57:18,240 --> 00:57:20,200 แท้จริงแล้วฉันไม่ใช่เป็นคนตั้งยาหรอกจ้ะ 913 00:57:21,280 --> 00:57:23,080 - [พิกุล] อ้าว ทองอ้น - ทองอ้นมัน… 914 00:57:23,640 --> 00:57:25,160 มากินข้าวด้วยกันสิลูก 915 00:57:25,720 --> 00:57:27,800 ฉันกะจะไปหากินแถวหน้าวัดเอาน่ะจ้ะ 916 00:57:28,480 --> 00:57:30,680 ดีแล้ว รีบไปให้ทัน 917 00:57:31,320 --> 00:57:33,560 [ทองคำ] แล้วก็หมั่นเรียนให้หนักขึ้นล่ะ 918 00:57:33,640 --> 00:57:36,520 เมื่อวานหมอเปรื่องเขาฟ้องว่าเอ็งน่ะเหม่อลอย 919 00:57:36,600 --> 00:57:38,200 เหมือนคนไม่มีกะจิตกะใจ 920 00:57:39,320 --> 00:57:42,040 จะเป็นหมอต้องหมั่นเพียร ตั้งใจจริง 921 00:57:42,120 --> 00:57:44,080 ไม่ใช่คิดแต่จะเที่ยวเล่นอย่างเดียว 922 00:57:45,520 --> 00:57:47,440 สันดานฉันมันก็เป็นอย่างนี้แหละจ้ะ 923 00:57:47,520 --> 00:57:49,000 คงเอาดีอย่างใครเขาไม่ได้ 924 00:57:49,560 --> 00:57:52,000 ทองอ้น พูดอะไรไปเรื่อยเปื่อย 925 00:57:52,080 --> 00:57:53,920 ไป จะไปเรียนก็เร่งไปเถิด 926 00:57:54,000 --> 00:57:55,560 [ทองคำพูดน้ำเสียงดุ] ไม่ต้องไปแล้ว 927 00:57:56,120 --> 00:57:58,760 ถ้าไม่ตั้งใจจริงน่ะ เรียนไปก็เสียเวลาเปล่า 928 00:57:59,320 --> 00:58:02,080 พาลจะเสียชื่อมาถึงพ่อ ถึงพี่ชายเอ็งด้วย 929 00:58:03,640 --> 00:58:06,160 ถ้าพ่อกลัวอย่างนั้น ฉันไม่ไปเรียนก็ได้จ้ะ 930 00:58:06,240 --> 00:58:08,400 ไปเข้าบ่อนสูบฝิ่นให้เพลินใจเลยดีกว่า 931 00:58:09,000 --> 00:58:10,040 ปากดีนัก 932 00:58:10,120 --> 00:58:11,000 [เสียงพิกุลร้องเรียก] 933 00:58:11,080 --> 00:58:12,880 - [พิกุล] คุณพี่เจ้าคะ คุณพี่ - ไอ้ลูกไม่รักดี 934 00:58:12,960 --> 00:58:15,800 - [ทองอิน] ปู่ อย่าตีอาทองอ้น - [พิกุล] คุณพี่ คุณพี่อย่าเจ้าค่ะ 935 00:58:15,880 --> 00:58:17,080 - คุณพี่ - [บัว] พี่ทองแท้ 936 00:58:17,160 --> 00:58:18,520 อย่าค่ะ หยุดค่ะ 937 00:58:19,240 --> 00:58:20,640 พี่ทองแท้ไปช่วยสิคะ 938 00:58:20,720 --> 00:58:22,920 พ่อ พ่อๆ 939 00:58:23,640 --> 00:58:24,640 พอได้แล้วพ่อ 940 00:58:24,720 --> 00:58:27,400 ที่น้องมันพูดแบบนั้น เพราะมันกำลังเสียใจ 941 00:58:27,480 --> 00:58:28,680 เสียใจเรื่องอะไร 942 00:58:29,160 --> 00:58:31,200 ข้าสิต้องเสียใจที่มีลูกอย่างมันเนี่ย 943 00:58:31,760 --> 00:58:32,720 พ่อจ๊ะ 944 00:58:34,720 --> 00:58:37,560 คนที่เป็นคนรักษาแม่เทียบ จนรอดจากอาการหนักได้ 945 00:58:38,480 --> 00:58:39,760 แท้จริงแล้วไม่ใช่ฉันหรอกจ้ะ 946 00:58:39,840 --> 00:58:42,120 [ดนตรีหม่นหมอง] 947 00:58:43,440 --> 00:58:45,080 ทองอ้นมันเป็นคนคลายเส้น 948 00:58:45,160 --> 00:58:46,840 และตั้งยาทุกอย่างจนเสร็จสรรพ 949 00:58:48,600 --> 00:58:49,600 พี่ทองแท้ 950 00:58:50,520 --> 00:58:51,920 ไม่ต้องเข้าข้างฉันหรอกจ้ะ 951 00:58:52,000 --> 00:58:53,560 ข้ากำลังพูดความจริง 952 00:58:55,880 --> 00:58:56,880 พ่อจ๊ะ 953 00:58:58,720 --> 00:59:00,640 ต่อไปทองอ้นมันต้องเป็นหมอชั้นยอด 954 00:59:02,640 --> 00:59:04,440 มันเคยเห็นพ่อตั้งยาเพียงไม่กี่ครั้ง 955 00:59:05,320 --> 00:59:07,640 มันก็จดจำและทำตามได้อย่างทุกอย่าง 956 00:59:08,200 --> 00:59:09,240 ไม่มีผิดเพี้ยน 957 00:59:09,800 --> 00:59:11,400 [ทองแท้] ฉันเองก็เคยเข้าใจมันผิด 958 00:59:11,480 --> 00:59:13,120 แทนที่จะขอบใจน้อง 959 00:59:14,040 --> 00:59:15,720 กลับต่อว่าน้องไปตั้งหลายครั้ง 960 00:59:18,400 --> 00:59:20,480 [ดนตรีเศร้า] 961 00:59:25,680 --> 00:59:26,800 แม่เทียบ 962 00:59:27,680 --> 00:59:30,000 ทองอ้นมันเป็นคนรักษาแม่เทียบรึ 963 00:59:33,320 --> 00:59:34,480 [เสียงดุ] ว่าอย่างไร แม่เทียบ 964 00:59:37,840 --> 00:59:39,120 จริงเจ้าค่ะ 965 00:59:47,240 --> 00:59:48,440 มานี่ 966 00:59:52,080 --> 00:59:53,040 ไหนมาดูซิ 967 00:59:53,760 --> 00:59:54,800 เจ็บตรงไหน 968 01:00:12,000 --> 01:00:14,080 เดี๋ยวพ่อทายาขี้ผึ้งไพลให้ 969 01:00:26,280 --> 01:00:30,760 เออ นางบัว แต่งตัวเยี่ยงนี้ ค่อยเหมือนชาวบ้านชาวช่องเขาเสียหน่อย 970 01:00:31,280 --> 01:00:33,880 เอาใหม่ๆ แต่งตัวเยี่ยงนี้ 971 01:00:34,400 --> 01:00:37,040 สวยมาก พูดซิ 972 01:00:37,120 --> 01:00:38,640 ซวยมาก 973 01:00:38,720 --> 01:00:40,160 สวยมาก 974 01:00:40,240 --> 01:00:41,480 ซวยมาก 975 01:00:42,040 --> 01:00:43,200 สวย… 976 01:00:43,680 --> 01:00:44,600 ไปเล่นตรงนู้นกันไป 977 01:00:44,680 --> 01:00:45,640 ตรงไหนรึ 978 01:00:45,720 --> 01:00:47,800 [ชาวบ้าน 1] ช่วยด้วยจ้าๆ คนเป็นลม 979 01:00:47,880 --> 01:00:49,800 [ชาวบ้าน 2] คนเป็นลม ช่วยด้วย คนเป็นลม 980 01:00:51,120 --> 01:00:53,400 - [บัว] ผาด ไปช่วยเขาหน่อยเร็ว - โอ๊ย 981 01:00:53,480 --> 01:00:56,080 จะช่วยได้เยี่ยงไรเล่า ข้าใช่หมอ 982 01:00:56,760 --> 01:00:57,920 ไปดูหน่อยเถอะน่า 983 01:00:58,000 --> 01:01:00,080 [ดนตรีตื่นเต้น] 984 01:01:07,640 --> 01:01:09,720 [บัว] เฮ้ย ผาด 985 01:01:09,800 --> 01:01:11,920 นี่ เธอเห็นเหมือนที่ฉันเห็นใช่ไหม 986 01:01:12,000 --> 01:01:14,960 เขาแค่ดึงมือ คนเป็นลมก็ฟื้นเลย 987 01:01:17,240 --> 01:01:19,600 พ่อหมอ พ่อหมอ 988 01:01:20,720 --> 01:01:22,520 หมออะไร หมอไหน 989 01:01:22,600 --> 01:01:25,520 พ่อหมอลึกลับ ที่ข้าเล่าให้เอ็งฟังไง 990 01:01:25,600 --> 01:01:30,000 ที่ พ่อหมอเนี่ย เขาช่วยข้าจากไอ้พวกตั้วเหี่ยไงเล่า 991 01:01:30,560 --> 01:01:33,880 เอ่อ ตาม ตามไปดีกว่า ข้าอยากขอบคุณ 992 01:01:33,960 --> 01:01:34,960 ไปเร็ว นางบัว 993 01:01:35,040 --> 01:01:37,120 [เสียงวิ่งกระหืดกระหอบ] 994 01:01:37,880 --> 01:01:40,200 เฮ้ย หายไปไหนเสียแล้ว 995 01:01:40,280 --> 01:01:42,760 เมื่อกี้ข้ายังเห็นอยู่ตรงนี้อยู่เลย 996 01:01:42,840 --> 01:01:44,120 หายไปไหนได้ล่ะ 997 01:01:47,480 --> 01:01:48,400 - เฮ้ย - เฮ้ย 998 01:01:50,440 --> 01:01:52,440 คือ ข้าอยากจะ… 999 01:01:52,520 --> 01:01:54,960 อยากจะขอบคุณพ่อหมอที่ช่วยข้าในครั้งนั้น 1000 01:01:55,040 --> 01:01:57,240 แต่ข้ายังไม่ทันได้ตอบแทนคุณ 1001 01:01:57,320 --> 01:01:59,080 พ่อหมอก็หายไปเสียแล้วน่ะจ้ะ 1002 01:01:59,640 --> 01:02:00,600 [เสียงหัวเราะหึ] 1003 01:02:00,680 --> 01:02:02,760 [หมอทัด] คำขอบใจหรือว่าการตอบแทนคุณ 1004 01:02:03,480 --> 01:02:05,400 มันไม่ใช่สิ่งจำเป็นสำหรับข้าหรอก 1005 01:02:06,600 --> 01:02:08,960 แค่ข้าสามารถพิชิตความเจ็บไข้ได้ 1006 01:02:09,520 --> 01:02:12,240 หมอพเนจรอย่างข้าก็พอใจแล้ว 1007 01:02:13,560 --> 01:02:14,640 จ้ะ 1008 01:02:14,720 --> 01:02:17,840 ข้า ข้าขอถามอะไรพ่อหมอหน่อยนะจ๊ะ 1009 01:02:18,400 --> 01:02:22,920 คือ ทำไมพ่อหมอถึงต้อง เอาผ้ามาปิดหน้าปิดตาด้วยล่ะจ๊ะ 1010 01:02:23,000 --> 01:02:25,240 [เสียงหัวเราะหึ] [หมอทัด] เอ็งคงไม่อยากรู้ดอก 1011 01:02:25,320 --> 01:02:26,560 ข้าอยากรู้ 1012 01:02:26,640 --> 01:02:27,960 ข้าขอเดา 1013 01:02:28,760 --> 01:02:32,400 ข้าว่าพ่อหมอ คงจะรูปงามมากๆ 1014 01:02:35,760 --> 01:02:37,120 หรือไม่ก็… 1015 01:02:37,800 --> 01:02:39,920 กลัวสาวๆ หลงใช่ไหมล่ะคะ 1016 01:02:40,480 --> 01:02:41,440 [หมอทัดหัวเราะหึ] 1017 01:02:46,840 --> 01:02:49,360 [ดนตรีน่าหวาดระแวง] 1018 01:02:57,560 --> 01:02:58,520 [เสียงผาดสูดหายใจตกใจ] 1019 01:03:03,560 --> 01:03:04,680 [เสียงอึกอัก] 1020 01:03:04,760 --> 01:03:06,280 พ่อหมอเป็นอะไรหรือจ๊ะ 1021 01:03:07,440 --> 01:03:08,280 ฝีดาษ 1022 01:03:08,360 --> 01:03:10,240 หา ฝีดาษ 1023 01:03:13,320 --> 01:03:16,200 แต่ว่า ท่านหายแล้วใช่ไหมคะ 1024 01:03:16,280 --> 01:03:18,680 ที่เห็นเนี่ย มันเป็นรอยแผลเป็น 1025 01:03:19,320 --> 01:03:20,640 ถูกต้อง 1026 01:03:20,720 --> 01:03:22,400 นี่แม่หนูดูออกด้วยรึ 1027 01:03:23,120 --> 01:03:24,440 พอดูออกค่ะ 1028 01:03:24,520 --> 01:03:27,600 เคยได้ยินว่าโรคฝีดาษเนี่ย เป็นโรคที่ร้ายแรงมาก 1029 01:03:27,680 --> 01:03:29,480 คนที่เป็นเนี่ย มักจะตาย 1030 01:03:30,120 --> 01:03:33,320 เอ่อ แล้ว ท่านหายได้ยังไงคะ 1031 01:03:33,880 --> 01:03:34,800 [เสียงหัวเราะ] 1032 01:03:35,480 --> 01:03:37,520 ข้าก็รักษาตัวเองจนหายน่ะสิ 1033 01:03:37,600 --> 01:03:39,280 [ดนตรีระทึก] 1034 01:03:39,360 --> 01:03:41,200 นี่ถ้าเกิดปล่อยให้หมออื่นรักษา 1035 01:03:41,280 --> 01:03:43,200 ป่านนี้ข้าคงตายไปแล้วล่ะ 1036 01:03:43,280 --> 01:03:44,560 [เสียงหัวเราะในลำคอ] 1037 01:03:44,640 --> 01:03:45,680 [เสียงอุทานเบาๆ ] 1038 01:03:46,320 --> 01:03:49,640 ท่านเป็นหมอพเนจร แต่ว่ามีความสามารถมาก 1039 01:03:49,720 --> 01:03:50,680 [หมอทัด] อือ 1040 01:03:50,760 --> 01:03:53,800 ถ้าได้แลกเปลี่ยนความรู้กับทองอ้นก็คงจะดีค่ะ 1041 01:03:53,880 --> 01:03:57,680 เฮ้ย เดี๋ยวพ่อหมอทองคำน่ะ ก็ว่าเอาดอก 1042 01:03:57,760 --> 01:03:58,880 [เสียงแปลกใจ] 1043 01:03:59,920 --> 01:04:00,880 หมอทองคำ 1044 01:04:02,120 --> 01:04:03,240 ใช่จ้ะ 1045 01:04:03,320 --> 01:04:07,240 พวกเราสองคน พักอาศัยอยู่ที่บ้านของพ่อหมอทองคำน่ะจ้ะ 1046 01:04:07,320 --> 01:04:08,760 [ผาด] หมอหลวงน่ะจ้ะ 1047 01:04:11,880 --> 01:04:14,080 [ดนตรีระทึก] 1048 01:04:27,400 --> 01:04:29,720 มีอะไรเหรอผาด เขาคุยอะไรกับผาดน่ะ 1049 01:04:30,280 --> 01:04:32,480 ไม่มีกระไรดอก กลับกันเถอะ 1050 01:04:32,560 --> 01:04:34,040 หือ ไม่มีอะไรได้ยังไง 1051 01:04:34,120 --> 01:04:35,840 ก็เขาขอคุยกับผาดสองคน 1052 01:04:35,920 --> 01:04:38,360 ก็ข้าบอกไม่มีกระไร ก็คือไม่มีกระไร 1053 01:04:38,440 --> 01:04:40,920 อย่าถามให้มากเรื่อง กลับกันเถอะ 1054 01:04:41,000 --> 01:04:43,000 - อ้าว แต่ว่าเรายังซื้อของไม่ครบเลยนะ - [ผาด] มานี่ 1055 01:04:43,080 --> 01:04:43,920 ผาด 1056 01:04:44,000 --> 01:04:46,040 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 1057 01:04:56,880 --> 01:04:58,520 [หมอทัด] ข้าเปลี่ยนใจแล้ว 1058 01:04:58,600 --> 01:05:00,760 ข้าจะให้เอ็งตอบแทนบุญคุณข้า 1059 01:05:01,360 --> 01:05:02,720 เรื่องอันใดเหรอจ๊ะ 1060 01:05:03,840 --> 01:05:05,320 เรื่องไอ้หมอทองคำ 1061 01:05:06,240 --> 01:05:07,240 หา 1062 01:05:07,320 --> 01:05:09,360 [ดนตรีระทึก] 1063 01:05:10,120 --> 01:05:11,200 [เสียงถอนหายใจแรง] 1064 01:05:12,280 --> 01:05:13,760 ทางนู้นก็มีบุญคุณ 1065 01:05:14,480 --> 01:05:15,880 ทางนี้ก็ช่วยชีวิต 1066 01:05:16,960 --> 01:05:18,680 ข้าจักทำเยี่ยงไรดี 1067 01:05:19,960 --> 01:05:20,960 โอ๊ย 1068 01:05:25,520 --> 01:05:27,760 [เสียงคนครางเบาๆ ] 1069 01:05:30,320 --> 01:05:32,400 [เสียงคราง] 1070 01:05:34,720 --> 01:05:36,320 ทำไมถึงมีผู้ไข้มาอยู่ที่นี่ 1071 01:05:36,400 --> 01:05:38,360 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 1072 01:05:39,400 --> 01:05:40,560 เอ็งเป็นอะไร 1073 01:05:41,120 --> 01:05:42,840 ข้าป่วยอยู่บ้าน 1074 01:05:43,600 --> 01:05:47,280 แต่มีคนพาข้ามาอยู่ตรงนี้ 1075 01:05:48,760 --> 01:05:49,760 ประหลาดจริง 1076 01:05:50,680 --> 01:05:52,360 ใครกันเอาผู้ไข้มาทิ้งไว้ที่นี่ 1077 01:05:54,800 --> 01:05:55,840 ไม่ต้องสนใจแล้ว 1078 01:05:55,920 --> 01:05:58,200 - รีบลงมือตรวจเสีย - จ้ะพ่อ 1079 01:05:58,280 --> 01:05:59,760 เอ็งมีอาการยังไงบ้าง 1080 01:06:00,640 --> 01:06:02,640 ข้าปวดท้องมาก 1081 01:06:12,720 --> 01:06:14,720 [เสียงกระอัก] 1082 01:06:14,800 --> 01:06:17,040 [ดนตรีระทึก] 1083 01:06:25,360 --> 01:06:27,560 [บัว] เขาเป็นรอยแผลเป็นจากโรคฝีดาษ 1084 01:06:27,640 --> 01:06:29,600 เขารักษาตัวเองจนหายด้วยนะ 1085 01:06:29,680 --> 01:06:30,760 จริงรึ 1086 01:06:30,840 --> 01:06:32,640 เอ็งต้องมาพิสูจน์ฝีมือกับข้า 1087 01:06:32,720 --> 01:06:34,480 เขาเคยเป็นหมอหลวงพร้อมพ่อดอกรึ 1088 01:06:34,560 --> 01:06:37,360 ก็มียาอยู่ตัวหนึ่งนะ ที่รักษาได้หลายโรค 1089 01:06:37,440 --> 01:06:40,640 [บัว] แต่ว่าก็เกิดอันตรายได้ ถ้าใช้เป็นปริมาณมาก 1090 01:06:40,720 --> 01:06:42,160 - [หมอทัด] เฮ้ย - [ทองอ้น] เฮ้ย 1091 01:06:42,240 --> 01:06:43,360 เอ็งทำอะไรน่ะ 1092 01:06:43,440 --> 01:06:46,480 เข็มข้าอาบยาพิษมา ไอ้นี่ไม่รอดแน่ 1093 01:06:46,560 --> 01:06:48,400 เฮ้ย พี่ทองแท้ [เสียงทองแท้เจ็บปวด] 1094 01:06:48,480 --> 01:06:49,800 ข้าจะสู้กับเอ็ง 1095 01:06:50,360 --> 01:06:52,080 [หมอทัด] ด้วยอาการปวดเมื่อยของเพื่อนเอ็ง 1096 01:06:52,560 --> 01:06:54,440 [เสียงผาดและบัวร้องโอดโอย] เฮ้ย 1097 01:06:54,520 --> 01:06:55,720 [ผาด] ปวด 1098 01:06:56,840 --> 01:06:57,840 อูย 1099 01:07:01,040 --> 01:07:02,280 พี่ทองแท้ 1100 01:07:02,360 --> 01:07:04,920 [เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม" โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์] 114803

Can't find what you're looking for?
Get subtitles in any language from opensubtitles.com, and translate them here.