All language subtitles for Royal Doctor_S01E09_Episode 9.Thai (CC)
Afrikaans
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:16,040 --> 00:00:18,160
[เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil Tan]
2
00:02:05,720 --> 00:02:08,520
[ทองอ้น] แล้วไอ้โรคทางจิตใจนี่
เขารักษากันเยี่ยงไรรึ
3
00:02:08,600 --> 00:02:10,880
หมอเขาจะต้องหาต้นตอของปัญหา
4
00:02:10,960 --> 00:02:12,400
[บัว] พอเจอปมแล้ว
5
00:02:12,480 --> 00:02:13,800
ก็ค่อยๆ แก้ไปทีละเปลาะ
6
00:02:13,880 --> 00:02:15,120
[ทองอ้น] บอกฉันมาเถอะ
7
00:02:15,200 --> 00:02:17,160
ว่าแม้นกับพันเขาเป็นใครกันแน่
8
00:02:18,360 --> 00:02:20,960
[อ่ำ] มันขาดเรียนบ่อยเยี่ยงนี้
ไล่มันออกเถิดขอรับ
9
00:02:21,040 --> 00:02:22,920
ถ้าความรู้มันไม่ครบถ้วน
10
00:02:23,000 --> 00:02:24,440
จะไปรักษาคนได้อย่างไร
11
00:02:24,520 --> 00:02:25,800
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
12
00:02:26,720 --> 00:02:28,200
[ทองอ้น] วันนี้ข้าไปเรียนนี่มา
13
00:02:29,800 --> 00:02:31,000
เฮ้ย เฮ้ยบัว
[เสียงบัวกรี๊ดตกใจ]
14
00:02:31,720 --> 00:02:33,120
[พิกุล] ทำอะไรกันอยู่
15
00:02:33,200 --> 00:02:35,160
ขึ้นมาประเดี๋ยวนี้เลยนะ
16
00:02:36,840 --> 00:02:38,880
แม่บัว เอ็งเป็นสาวเป็นแส้
17
00:02:38,960 --> 00:02:41,240
ไปลงเล่นน้ำสองต่อสองกับผู้ชายได้เยี่ยงไร
18
00:02:41,320 --> 00:02:44,560
ประเดี๋ยวใครมาเห็นเข้า
จะเอาไปนินทาเสียๆ หายๆ
19
00:02:45,320 --> 00:02:47,120
แต่บัวไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะคะ
20
00:02:47,200 --> 00:02:48,840
คนที่เอาไปนินทาสิผิด
21
00:02:48,920 --> 00:02:50,680
เอ็งยังจะมาเถียงข้าอีกรึ
22
00:02:52,400 --> 00:02:55,880
ฉันไม่รู้หรอกว่า
ในยุคที่สมัยเอ็งอยู่ เขาทำกันเยี่ยงไร
23
00:02:55,960 --> 00:02:58,600
แต่ที่นี่เอ็งทำเยี่ยงนั้นไม่ได้
24
00:02:58,680 --> 00:03:01,440
แม่จ๊ะ แม่อย่าว่าแม่บัวเลยจ้ะ
25
00:03:01,520 --> 00:03:04,240
ฉันต่างหากเป็นคนเริ่ม แม่ว่าฉันดีกว่าจ้ะ
26
00:03:04,320 --> 00:03:06,360
ทองอ้น เอ็งก็อีกคนนะ
27
00:03:06,440 --> 00:03:08,200
เมื่อไหร่จะโตเป็นผู้ใหญ่เสียที
28
00:03:08,800 --> 00:03:11,520
อายุอานามก็สมควรมีลูกมีเมียได้แล้ว
29
00:03:11,600 --> 00:03:13,640
เอ็งบอกแม่มาตามตรงเลยนะ
30
00:03:13,720 --> 00:03:17,520
ว่าเอ็งไปรักชอบพอ
หมายปองหญิงบ้านใดไว้บ้างหรือไม่
31
00:03:17,600 --> 00:03:19,200
[พิกุล] แม่จะไปสู่ขอมาให้
32
00:03:19,280 --> 00:03:22,360
เผื่อแต่งงานแต่งการแล้ว
จะเป็นผู้เป็นคนกับเขาบ้าง
33
00:03:22,440 --> 00:03:26,040
โอ้โห แม่ ฉันไม่อยากมีลูกมีเมีย
ฉันขี้เกียจเลี้ยงจ้ะ
34
00:03:26,120 --> 00:03:27,840
[เสียงพิกุลถอนหายใจ]
ฉันอยากอยู่กับแม่ไปนานๆ
35
00:03:27,920 --> 00:03:29,800
แม่อย่าเพิ่งผลักไสฉันเลยนะจ๊ะ
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
36
00:03:29,880 --> 00:03:31,800
ทองอ้น เอ็งก็จริงๆ เลยนะ
37
00:03:31,880 --> 00:03:34,520
จะเป็นเด็กโค่งเกาะแม่ไปถึงเมื่อไหร่กัน
38
00:03:35,240 --> 00:03:36,360
[เสียงพิกุลถอนใจ]
39
00:03:37,240 --> 00:03:38,960
แม่บัว
40
00:03:39,040 --> 00:03:40,640
แล้วเอ็งจะเอาเยี่ยงไรต่อ
41
00:03:40,720 --> 00:03:42,440
ในเมื่อกลับบ้านก็ไม่ได้
42
00:03:42,520 --> 00:03:44,560
ก็ต้องเตรียมตัวออกเรือน
43
00:03:44,640 --> 00:03:47,520
เป็นผู้หญิง อยู่ตัวคนเดียวมิได้
44
00:03:47,600 --> 00:03:49,280
[ดนตรีสนุกสนาน]
45
00:03:49,360 --> 00:03:52,760
เอ่อ ค่ะ บัวจะรีบหาค่ะ
46
00:03:53,440 --> 00:03:55,040
[เสียงพิกุลถอนหายใจ]
47
00:04:00,960 --> 00:04:03,600
หา เอ็งพูดเยี่ยงนั้นกับคุณพิกุลรึ
48
00:04:03,680 --> 00:04:05,520
อือ แล้วจะให้ฉันตอบว่าไงเล่า
49
00:04:05,600 --> 00:04:07,040
[เสียงผาดถอนใจ]
เดี๋ยวก็หาว่าเถียงอีก
50
00:04:07,120 --> 00:04:08,720
ฉันก็เลยเออออไป
51
00:04:09,480 --> 00:04:13,000
แล้วอย่างไร เอ็งถึงไม่บอกคุณท่านว่า
52
00:04:13,080 --> 00:04:15,080
เอ็งชอบพ่อทองแท้ล่ะ
53
00:04:15,640 --> 00:04:17,720
หา คุณเขาจะได้ไปคุยให้
54
00:04:17,800 --> 00:04:20,600
ผาด ฉันไม่เคยพูดเลยนะว่าฉันชอบพี่…
55
00:04:21,160 --> 00:04:22,600
ทองแท้
56
00:04:22,680 --> 00:04:24,920
ฉันก็แค่ปลื้มๆ เขาเท่านั้นเอง
57
00:04:25,000 --> 00:04:27,640
[เสียงพ่นลม]
กระไรของเอ็งวะ หา
58
00:04:28,200 --> 00:04:29,560
หรือว่า
59
00:04:29,640 --> 00:04:31,360
เอ็งมีใจให้คนอื่นไปเสียแล้ว
60
00:04:32,520 --> 00:04:33,920
ทองอ้นรึ
61
00:04:34,000 --> 00:04:36,160
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
นี่ อย่ามาพูดมั่วๆ นะ
62
00:04:36,240 --> 00:04:38,760
แล้วก็ไม่ต้องมาแนวจับคู่ให้ด้วย
63
00:04:38,840 --> 00:04:40,280
เดี๋ยวก็ไม่ทำให้เสียเลย
64
00:04:41,200 --> 00:04:42,560
ทำกระไร
65
00:04:42,640 --> 00:04:45,400
ข้าเห็นเอ็งเนี่ย ทำตั้งแต่วันวานแล้ว
66
00:04:46,360 --> 00:04:47,680
ไม้ถูพื้น
67
00:04:47,760 --> 00:04:49,600
โถ นางบัว
68
00:04:49,680 --> 00:04:52,360
ไม้จะไปถูพื้นได้อย่างไร นี่
69
00:04:52,440 --> 00:04:54,440
ถูพื้นมันต้องผ้า
70
00:04:55,000 --> 00:04:55,960
เปิดหัวเข่าซิ
71
00:04:56,040 --> 00:04:57,240
[แค่นเสียง]
72
00:04:58,040 --> 00:05:00,480
เนี่ย ด้านหมดแล้ว น่าเกลียด
73
00:05:00,560 --> 00:05:02,320
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
74
00:05:02,400 --> 00:05:04,080
จะกลัวไปเยี่ยงไร หา
75
00:05:04,160 --> 00:05:06,560
ข้าไม่ได้เปิดหัวเข่าให้ผู้ใดดู
76
00:05:07,760 --> 00:05:09,520
[เสียงถอนใจ]
เสร็จแล้ว
77
00:05:10,960 --> 00:05:11,880
นี่
78
00:05:13,320 --> 00:05:14,760
[บัว] อย่างนี้
79
00:05:15,960 --> 00:05:17,920
[ดนตรีผ่อนคลายสนุกสนาน]
80
00:05:26,520 --> 00:05:27,640
โห
81
00:05:27,720 --> 00:05:29,880
- [บัว] นี่
- แม่บัว
82
00:05:29,960 --> 00:05:31,480
ข้าขอลองบ้าง
83
00:05:31,560 --> 00:05:32,880
ได้สิ
84
00:05:36,440 --> 00:05:38,400
[เสียงผาดหายใจตื่นเต้น]
85
00:05:40,360 --> 00:05:41,960
ง่ายเสียเหลือเกินแม่บัว
86
00:05:42,800 --> 00:05:45,120
แม่บัวนี่ ฉลาดเหลือเกิน
87
00:05:45,640 --> 00:05:46,840
ไม้นี่
88
00:05:47,320 --> 00:05:49,160
ข้าขอเลยได้หรือไม่
89
00:05:49,240 --> 00:05:51,200
[เสียงหัวเราะ]
ตั้งใจทำให้อยู่แล้ว
90
00:05:52,560 --> 00:05:55,080
ต่อไป เอ็งไม่ต้องถูเรือน
91
00:05:55,160 --> 00:05:56,520
ข้าจะเป็นคนถูเอง
92
00:05:57,640 --> 00:05:58,640
ขอบใจนะ
93
00:05:59,360 --> 00:06:00,800
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
94
00:06:00,880 --> 00:06:02,120
[บัว] ใจเย็นๆ นะ
95
00:06:02,920 --> 00:06:04,560
เออ
96
00:06:15,400 --> 00:06:17,960
[เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม"
โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์]
97
00:06:18,040 --> 00:06:19,960
นี่กะจะให้ฉันตกน้ำเหรอเนี่ย
98
00:06:20,520 --> 00:06:21,360
ใช่
99
00:06:25,720 --> 00:06:27,200
แล้วทำไมไม่ตกเองล่ะ
100
00:06:27,960 --> 00:06:29,720
เฮ้ย เฮ้ยบัว
[เสียงบัวกรี๊ดตกใจ]
101
00:06:32,440 --> 00:06:35,440
[เสียงหัวเราะชอบใจ]
102
00:06:36,160 --> 00:06:40,040
คนอะไรตลกเป็นบ้าเลย หาเรื่องแกล้งได้ทุกวัน
103
00:06:41,560 --> 00:06:42,920
ข้าว่ามันกัดข้าแล้ว
104
00:06:43,480 --> 00:06:44,920
นิ่งๆ นิ่งๆ
105
00:06:45,000 --> 00:06:47,040
[บัว] เดี๋ยวเอาออกให้ เฉยๆ นะ
106
00:06:48,360 --> 00:06:50,160
[เสียงทองอ้นร้องเจ็บ]
107
00:06:50,240 --> 00:06:52,480
[เสียงพ่นลมและเสียงหายใจแรง]
108
00:06:53,160 --> 00:06:54,000
แบร่
109
00:06:54,080 --> 00:06:56,120
เฮ้ย ไม่มี
[เสียงบัวหัวเราะ]
110
00:06:56,200 --> 00:06:57,920
[เสียงหัวเราะ]
111
00:06:58,000 --> 00:06:59,640
กล้าแกล้งข้ารึ
112
00:07:00,120 --> 00:07:03,520
[เสียงวักน้ำใส่และเสียงบัวร้อง]
113
00:07:13,560 --> 00:07:15,840
เอ็งยิ้มเพราะคิดถึงข้าหรือเปล่านะบัว
114
00:07:24,120 --> 00:07:27,600
แม่จ๊ะ ฉันเห็นแม่บัวไม่ค่อยมีผ้านุ่งเท่าไร
115
00:07:28,240 --> 00:07:30,880
ฉันฝากแม่เอาผ้าพวกนี้ไปให้แม่บัวทีนะจ๊ะ
116
00:07:31,440 --> 00:07:33,480
แต่แม่ไม่ต้องบอกว่าเป็นของฉันนะจ๊ะ
117
00:07:35,720 --> 00:07:37,800
ฉันเห็นแม่บัวแต่งตัวแปลก
118
00:07:37,880 --> 00:07:39,880
คงเพราะไม่มีผ้าจะนุ่ง
119
00:07:41,480 --> 00:07:44,000
ฉันมีผ้างามๆ ไม่ได้ใช้อยู่มาก
120
00:07:44,080 --> 00:07:45,720
แม่บัวเอาไปนุ่งเถิดจ้ะ
121
00:08:00,840 --> 00:08:02,160
เอาเข้ามาได้
122
00:08:44,520 --> 00:08:45,920
ไข้พิษไข้กาฬ
123
00:08:46,480 --> 00:08:47,600
ไข้รากสาด
124
00:08:47,680 --> 00:08:48,800
ไข้ประดง
125
00:08:49,280 --> 00:08:50,320
ฝีกาฬ
126
00:08:50,400 --> 00:08:51,720
ไข้กระโดง
127
00:08:51,800 --> 00:08:53,240
ไข้คดไข้แหงน
128
00:08:53,320 --> 00:08:55,160
- ไข้หวัด
- ไข้กำเดา
129
00:08:55,240 --> 00:08:56,480
[ชม] ไข้สามฤดู
130
00:08:56,960 --> 00:08:58,960
ยาทาพระเส้น สรรพคุณ ไอ้ยอด
131
00:08:59,040 --> 00:09:01,080
แก้ปวดเมื่อยตามเส้นเอ็นขอรับ
132
00:09:01,160 --> 00:09:03,480
ยาน้ำมันมหาจักร ไอ้ชม
133
00:09:03,560 --> 00:09:06,640
รักษาแผลเรื้อรัง แผลเปื่อย
และแก้ปวดเมื่อยขอรับ
134
00:09:06,720 --> 00:09:09,000
ยาประคบคลายเส้น ไอ้เจิด
135
00:09:09,080 --> 00:09:10,360
[เจิด] ง่ายมากขอรับ
136
00:09:10,440 --> 00:09:12,560
คลายกล้ามเนื้อ แลเส้นเอ็นขอรับ
137
00:09:12,640 --> 00:09:14,040
แล้วมันมาจากที่ใด
138
00:09:14,120 --> 00:09:17,520
ทั้งสามตำรับ
มาจากตำราพระโอสถพระนารายณ์ขอรับ
139
00:09:17,600 --> 00:09:21,640
แล้วยาที่มีสรรพคุณเลื่องชื่อ
ในตำราพระโอสถพระนารายณ์
140
00:09:21,720 --> 00:09:23,200
[หมอนพ] มีอันใดอีก
141
00:09:23,960 --> 00:09:27,080
ยาศุขไสยาศน์เป็นยาขนานที่ 44 แก้ได้สรรพโรค
142
00:09:27,160 --> 00:09:30,080
กินแล้วมีกำลังวังชา
กินข้าวได้ นอนหลับสบายขอรับ
143
00:09:32,120 --> 00:09:34,240
ยาทิพกาศ ขนานที่ 43
144
00:09:34,320 --> 00:09:37,440
แก้นอนไม่หลับ ตกเลือดตกหนอง แก้ลงแดงขอรับ
145
00:09:39,160 --> 00:09:41,240
[ดนตรีตื่นเต้น]
146
00:09:41,320 --> 00:09:43,480
ยามหาจุลทิพย์ แก้เส้นอัณฑพฤกษ์
147
00:09:43,560 --> 00:09:45,440
และช่วยให้ขับถ่ายเป็นปกติขอรับ
148
00:09:47,720 --> 00:09:49,200
เอ้า พอแล้วๆ
149
00:09:49,760 --> 00:09:53,000
พัฒนาการของพวกเอ็งเนี่ย รุดหน้ากันไปมาก
150
00:09:53,080 --> 00:09:56,040
ฉะนั้น วันนี้ จึงมีบททดสอบ
151
00:09:56,120 --> 00:09:57,400
หา
152
00:09:57,880 --> 00:09:58,840
ทดสอบ
153
00:09:59,440 --> 00:10:00,440
ทดสอบอะไรวะ ไอ้ทองอ้น
154
00:10:00,520 --> 00:10:01,840
ข้าก็ไม่รู้ว่ะ ไอ้เจิด
155
00:10:01,920 --> 00:10:04,760
จงแบ่งออกเป็นสี่กลุ่ม เพื่อช่วยกันพินิจพิเคราะห์
156
00:10:04,840 --> 00:10:06,600
- [เจิด] อ้าว
- ประเดี๋ยวข้าจะมีคำถาม
157
00:10:07,160 --> 00:10:08,440
[หมอชิด] เอ้า แบ่งกลุ่มสิ
158
00:10:08,520 --> 00:10:10,600
- เฮ้ย พวกเอ็งเข้ามา
- ข้าอยู่กับเอ็งนะ
159
00:10:10,680 --> 00:10:12,200
- [พุ่ม] โห
- [หมอชิด] ชักช้า
160
00:10:12,280 --> 00:10:13,800
- ไอ้พุ่ม
- ไอ้พุ่ม มานี่ มา
161
00:10:13,880 --> 00:10:14,920
มาเลยพวกเรา
162
00:10:16,040 --> 00:10:16,960
[หมอนพ] เข้ามาได้
163
00:10:23,160 --> 00:10:24,080
[ศร] ตัวยา
164
00:10:24,160 --> 00:10:27,720
ไอ้ศร เดี๋ยวเอ็งจำฝั่งซ้าย
ไอ้ทองอ้น เอ็งจำฝั่งขวา
165
00:10:28,360 --> 00:10:29,280
แล้วเอ็งล่ะ
166
00:10:29,360 --> 00:10:32,160
ข้าความจำไม่ดีเท่าเอ็งสองคนดอก
แต่เดี๋ยวข้าจะช่วย
167
00:10:32,720 --> 00:10:33,640
ทองอ้น
168
00:10:34,280 --> 00:10:35,160
ขอรับ
169
00:10:35,240 --> 00:10:36,640
นำเพื่อนออกมาได้
170
00:10:37,840 --> 00:10:40,000
- กลุ่มแรกเลยเหรอวะ
- ไป
171
00:10:53,760 --> 00:10:54,920
[เสียงกระแอมแรงๆ ]
172
00:10:56,680 --> 00:10:59,040
[ดนตรีตึงเครียดปนระทึก]
173
00:11:05,880 --> 00:11:07,200
ชิมได้เหรอวะ
174
00:11:08,280 --> 00:11:10,000
ครูมิได้ห้ามชิมมิใช่รึ
175
00:11:17,640 --> 00:11:18,960
ชิมได้ด้วยเหรอวะ
176
00:11:19,640 --> 00:11:22,280
นี่ พวกเอ็ง เหลือให้กลุ่มอื่นชิมบ้างนะเว้ย
177
00:11:31,960 --> 00:11:33,360
ประเดี๋ยวข้าตอบเอง
178
00:11:33,440 --> 00:11:35,320
ข้าจำตัวยาได้ทุกตัว
179
00:11:35,400 --> 00:11:36,280
ไปเว้ย
180
00:11:39,720 --> 00:11:41,560
เอ้า ออกไปก่อน
181
00:11:46,920 --> 00:11:48,160
เป็นอย่างไร
182
00:11:48,240 --> 00:11:49,640
เห็นอันใดกันบ้าง
183
00:11:49,720 --> 00:11:52,960
[เสียงแย่งกันตอบชื่อสมุนไพร]
184
00:11:53,920 --> 00:11:55,080
พอ หยุดก่อน
185
00:11:56,080 --> 00:11:57,960
ข้าไม่ได้ถามเรื่องตัวยา
186
00:11:58,720 --> 00:12:02,000
คำถามคือชายผู้ถือกระด้งยาเข้ามา
187
00:12:02,080 --> 00:12:03,440
ป่วยด้วยโรคอันใด
188
00:12:03,520 --> 00:12:05,240
เฮ้ย
[เสียงทุกคนอุทานตกใจ]
189
00:12:06,240 --> 00:12:08,280
ข้าจะไล่ถามทีละกลุ่ม
190
00:12:08,360 --> 00:12:10,360
[ดนตรีตื่นเต้น]
191
00:12:15,240 --> 00:12:16,760
กลุ่มไอ้สุขว่าอย่างไร
192
00:12:23,320 --> 00:12:24,680
พวกเราไม่ทราบน่ะขอรับ
193
00:12:24,760 --> 00:12:26,560
แล้วไม่คิดจะพยายามหน่อยรึ
194
00:12:27,240 --> 00:12:29,600
อย่างไรเสียก็ควรบอกสิ่งที่พวกเอ็งเห็น
195
00:12:33,800 --> 00:12:35,400
กลุ่มไอ้แก้วล่ะ
196
00:12:38,720 --> 00:12:40,120
พอจะเห็นอันใดบ้าง
197
00:12:42,880 --> 00:12:44,200
เห็นแต่ตัวยาขอรับ
198
00:12:44,880 --> 00:12:45,920
[เสียงถอนใจ]
199
00:12:47,880 --> 00:12:49,720
อ่ำกับเพื่อนล่ะ ว่าอย่างไร
200
00:12:50,520 --> 00:12:52,800
พอจะพินิจพิเคราะห์อันใดออกบ้าง
201
00:12:53,560 --> 00:12:55,360
[หมอชิด] ครูเห็นว่าเธอมั่นใจมาก
202
00:12:57,440 --> 00:12:59,440
แล้วทำไมครูไม่ถามพวกเราตรงๆ
203
00:12:59,520 --> 00:13:01,280
ทำไมต้องให้พวกเราเสียเวลาด้วยขอรับ
204
00:13:01,360 --> 00:13:03,120
จิตวิญญาณหมอคืออันใด
205
00:13:05,840 --> 00:13:07,240
รักษาผู้ไข้ขอรับ
206
00:13:08,560 --> 00:13:10,720
แต่เมื่อมีผู้ไข้มายืนตรงหน้าพวกเอ็ง
207
00:13:11,280 --> 00:13:13,480
[หมอชิด] มีพวกเอ็งผู้ใด
ให้ความสนใจบ้างหรือไม่
208
00:13:13,960 --> 00:13:16,320
[ดนตรีตึงเครียด]
209
00:13:17,520 --> 00:13:19,120
[หมอชิด] อย่ามาโทษข้า
210
00:13:19,880 --> 00:13:21,480
โทษตัวพวกเอ็งเถิด
211
00:13:28,920 --> 00:13:30,240
[เจิดพูดเสียงเบา]
เฮ้ยๆ
212
00:13:30,800 --> 00:13:32,360
ครูมาแล้ว อารมณ์เสียด้วย
213
00:13:32,440 --> 00:13:33,440
เอ็งนึกออกหรือยัง ไอ้ทองอ้น
214
00:13:33,520 --> 00:13:35,000
เอ็งอย่าทำข้าเสียสมาธิ
215
00:13:45,120 --> 00:13:46,320
ว่าอย่างไรเจิด
216
00:13:50,360 --> 00:13:52,000
มือผู้ไข้
217
00:13:53,040 --> 00:13:54,480
[เจิด] มือผู้ไข้
218
00:13:57,120 --> 00:13:58,400
มือผู้ไข้
219
00:13:59,000 --> 00:14:01,400
เป็นมือผู้ชายขอรับ
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
220
00:14:02,120 --> 00:14:03,840
[เสียงถอนใจเบาๆ ]
221
00:14:06,960 --> 00:14:08,000
ไอ้ศร
222
00:14:08,080 --> 00:14:10,360
[ดนตรีตื่นเต้นกดดัน]
223
00:14:11,920 --> 00:14:13,320
ขอโทษขอรับ
224
00:14:16,920 --> 00:14:18,280
ทองอ้น
225
00:14:19,600 --> 00:14:21,240
[หมอชิด] เหลือเอ็งเพียงผู้เดียวแล้ว
226
00:14:21,960 --> 00:14:25,120
ช่วยทำให้ข้ามีกำลังใจในการสอนต่อไปเถิด
227
00:14:31,560 --> 00:14:33,000
ว่าอย่างไรทองอ้น
228
00:14:35,280 --> 00:14:37,080
ขอเวลานึกประเดี๋ยวขอรับ
229
00:14:37,160 --> 00:14:39,320
[ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ]
230
00:14:40,560 --> 00:14:42,200
ช้าๆ ไอ้ทองอ้น
231
00:14:59,040 --> 00:15:00,280
เอ็งเห็นอะไรบ้างไหม
232
00:15:08,240 --> 00:15:10,000
ข้าไม่ได้มองหน้าเลย
233
00:15:10,080 --> 00:15:12,080
มองแต่เท้าตอนที่เก็บยาที่หล่น
234
00:15:12,760 --> 00:15:14,080
แล้วเท้าเป็นเยี่ยงไร
235
00:15:18,760 --> 00:15:20,040
ซีดเล็กน้อย
236
00:15:27,080 --> 00:15:28,680
กระผมขอตอบขอรับ
237
00:15:28,760 --> 00:15:29,720
[ศร] เฮ้ย
238
00:15:33,560 --> 00:15:35,040
ไข้รากสาดขอรับ
239
00:15:35,120 --> 00:15:37,440
[ดนตรีตื่นเต้น]
240
00:15:42,280 --> 00:15:43,760
เอ็งแน่ใจแล้วรึ
241
00:15:48,880 --> 00:15:50,400
ยังไม่ค่อยแน่ใจขอรับ
242
00:15:53,600 --> 00:15:54,840
หรืออาจจะเป็น…
243
00:15:55,360 --> 00:15:57,480
สันนิบาตเจรียงพระสมุทรขอรับ
244
00:15:58,400 --> 00:16:00,040
การวินิจฉัยโรค
245
00:16:00,120 --> 00:16:02,880
เอ็งจะไปเอ๊ะๆ อ๊ะๆ
เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาเยี่ยงนี้รึ
246
00:16:02,960 --> 00:16:04,320
[หมอชิด] คิดให้ดี
247
00:16:04,400 --> 00:16:05,960
เอ็งเห็นอันใด
248
00:16:06,560 --> 00:16:08,120
ข้าให้โอกาสอีกรอบ
249
00:16:08,200 --> 00:16:10,320
[ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ]
250
00:16:14,960 --> 00:16:16,640
[ทองอ้นคิดในใจ]
สันนิบาตเจรียงพระสมุทร
251
00:16:16,720 --> 00:16:19,160
ผิวเนื้อขาวซีด ทั้งฝ่ามือฝ่าเท้า
252
00:16:19,240 --> 00:16:22,040
หนักมือเท้าเป็นกำลัง เจ็บทุกชิ้นเนื้อ
253
00:16:22,120 --> 00:16:24,080
แน่นลำคอ แลหน้าอก
254
00:16:24,160 --> 00:16:25,560
ส่วนไข้รากสาด
255
00:16:25,640 --> 00:16:28,160
เท้าเย็นมือเย็น ซีด ปวดหัว
256
00:16:28,240 --> 00:16:32,120
ตัวร้อนเป็นเปลว ไอ
หรือถึงขั้นอาเจียนเป็นโลหิต
257
00:16:32,200 --> 00:16:33,720
รอยโรคคล้ายกัน
258
00:16:33,800 --> 00:16:35,200
ข้าเห็นน้อยไป
259
00:16:42,160 --> 00:16:44,200
กระผมขอตอบขอรับ
[เสียงเพื่อนๆ อุทานตกใจ]
260
00:16:48,120 --> 00:16:49,600
ไข้รากสาดขอรับ
261
00:16:54,560 --> 00:16:56,360
เออ ถูก
262
00:16:56,440 --> 00:16:58,920
[เสียงทุกคนร้องดีใจ]
263
00:16:59,000 --> 00:17:01,720
- เฮ้ย ยอด เฮ้ย โคตรเก่งเลย
- [เจิด] เยี่ยมยอดจริงๆ
264
00:17:02,480 --> 00:17:05,520
เพราะเหตุใดเอ็งถึงมั่นใจตอบว่าไข้รากสาด
265
00:17:07,319 --> 00:17:09,920
ดูจากรอยโรคอย่างเดียวก็ไม่มั่นใจดอกขอรับ
266
00:17:10,000 --> 00:17:12,880
แต่ตัวยาในกระด้งทั้งหมด ถ้ารวมกันแล้ว
267
00:17:12,960 --> 00:17:15,400
จะได้ตำรับยาเขียวหอม และยาห้าราก
268
00:17:15,480 --> 00:17:17,200
ใช้รักษาไข้รากสาดขอรับ
269
00:17:20,359 --> 00:17:21,720
[เสียงหัวเราะในลำคอ]
270
00:17:22,800 --> 00:17:23,960
เอาล่ะ
271
00:17:24,760 --> 00:17:26,400
[หมอชิด] การบ้านของพวกเอ็ง
272
00:17:27,119 --> 00:17:30,200
จงไปทำเครื่องยาเขียวหอม
ให้เกิดสัมพหุลาเหลือง
273
00:17:30,280 --> 00:17:31,320
แล้วเอามาส่งข้า
274
00:17:32,160 --> 00:17:33,880
สัมพหุลาเหลือง
275
00:17:34,360 --> 00:17:35,480
คืออะไรวะไอ้ทองอ้น
276
00:17:36,640 --> 00:17:38,520
มาหยิบหัวเชื้อยากันไป
277
00:17:38,600 --> 00:17:40,440
แล้วจดชื่อตัวยาไปให้ครบ
278
00:17:40,520 --> 00:17:43,240
[ดนตรีผ่อนคลาย]
279
00:17:48,920 --> 00:17:52,600
เรียนกันมาพอสมควรแล้ว
นักเรียนเป็นเช่นไรบ้าง
280
00:17:52,680 --> 00:17:57,080
ทุกคนมีพัฒนาการ
มากบ้าง น้อยบ้างตามสติปัญญา
281
00:17:57,160 --> 00:17:59,360
แต่ก็ขยันขันแข็งกันทุกคนนะขอรับ
282
00:18:00,880 --> 00:18:03,760
ความจำดี ความรู้ดีขอรับ
283
00:18:04,480 --> 00:18:06,760
ขาดแต่จิตวิญญาณที่ยังน้อยกันอยู่
284
00:18:08,000 --> 00:18:10,280
เรื่องนี้ สอนกันยากเหลือเกิน
285
00:18:10,840 --> 00:18:13,240
ของพรรค์นี้นี่มันต้องใช้เวลา
286
00:18:13,320 --> 00:18:16,680
เราน่ะเป็นครูบาอาจารย์ก็มีหน้าที่สอนมิใช่รึ
287
00:18:17,240 --> 00:18:21,400
ส่วนเด็กจะได้ดีหรือไม่ มันก็ขึ้นอยู่กับเรานั่นแหละ
288
00:18:22,240 --> 00:18:23,200
ขอรับ
289
00:18:23,280 --> 00:18:25,720
[ดนตรีให้ความหวัง]
290
00:18:34,480 --> 00:18:36,400
[เสียงถอนหายใจ]
ถ้าอยู่นานกว่านี้
291
00:18:36,480 --> 00:18:38,280
ฉันคงสร้างเรือนไทยได้แล้วล่ะ
292
00:18:42,840 --> 00:18:44,080
อุ๊ย
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
293
00:18:44,160 --> 00:18:45,680
[บัว] ใครปาอะไรมาเนี่ย
294
00:18:45,760 --> 00:18:46,880
[ดนตรีเบาสมอง]
295
00:18:46,960 --> 00:18:48,360
ข้าปาทิ้ง
296
00:18:49,240 --> 00:18:52,120
แล้วทำไมทิ้งเรี่ยราด ไม่ไปทิ้งถังขยะล่ะ
297
00:18:53,360 --> 00:18:54,280
ถังขยะ
298
00:18:55,880 --> 00:18:57,120
ข้าไม่รู้จัก
299
00:18:57,200 --> 00:18:58,480
เอ็งก็เก็บไปสิ
300
00:18:59,040 --> 00:18:59,920
[เสียงเผือกถอนใจ]
301
00:19:01,880 --> 00:19:03,360
นี่จดหมายอะไรน่ะ
302
00:19:03,440 --> 00:19:05,320
ข้าไปตลาดมา
303
00:19:05,400 --> 00:19:07,680
เห็นบาทหลวงที่สอนศาสนาเขาให้ข้ามา
304
00:19:07,760 --> 00:19:09,480
อุ๊ย แต่ข้าไม่สนใจหรอก
305
00:19:13,200 --> 00:19:15,640
[ดนตรีตื่นเต้น]
306
00:19:15,720 --> 00:19:17,360
บาทหลวงบรัดเลย์
307
00:19:18,120 --> 00:19:20,480
แล้ว ตอนนี้เขาอยู่ที่ตลาดไหมคะ
308
00:19:20,560 --> 00:19:23,120
ก็ คงอยู่กระมัง
309
00:19:24,280 --> 00:19:25,480
[เผือก] กระไรของเอ็งเนี่ย
310
00:19:28,280 --> 00:19:29,120
อ้าว
311
00:19:30,520 --> 00:19:31,480
อะไร
312
00:19:36,680 --> 00:19:38,440
- [บัว] เอ๊ย
- แม่บัว
313
00:19:39,200 --> 00:19:40,640
ทองอ้น ไปด้วยกันหน่อยสิ
314
00:19:40,720 --> 00:19:41,760
เอ็งจะไปไหน
315
00:19:42,320 --> 00:19:44,680
ข้าเพิ่งกลับมาจากโรงเรียน หิวข้าวจะแย่แล้ว
316
00:19:44,760 --> 00:19:47,000
โอ๊ย เดี๋ยวค่อยกลับมากินน่า นะๆ
317
00:19:47,080 --> 00:19:47,920
[บัว] นะ ไป
318
00:19:48,000 --> 00:19:49,360
ขอข้าไปกินข้าวก่อน
319
00:19:49,440 --> 00:19:50,320
ไม่ได้ มานี่เร็ว
320
00:19:50,400 --> 00:19:51,280
เอ็งจะไปไหน
321
00:19:51,360 --> 00:19:53,200
[บัว] เร็วๆ
[เสียงทองอ้นถอนใจ]
322
00:19:53,760 --> 00:19:55,360
เร็ว ทองอ้น เร็วๆ
323
00:19:55,440 --> 00:19:57,680
แม่บัว เอ็งเดินให้มันช้าๆ หน่อยได้ไหม
324
00:19:57,760 --> 00:20:00,240
- เร็ว
- เอ็งว่องไวปรู๊ดปร๊าดจนข้าเวียนหัวไปหมดแล้ว
325
00:20:00,320 --> 00:20:01,440
เอ๊ย นั่นไง
326
00:20:01,920 --> 00:20:04,600
[เสียงบัวครางดีใจ]
327
00:20:06,040 --> 00:20:07,720
ยืนตากแดดจนเหงื่อโทรมแล้ว
328
00:20:07,800 --> 00:20:09,360
- [ทองอ้น] กล้วยปิ้งห้าลูกจ้ะ
- เอ้า กินน้ำหน่อยนะจ๊ะ
329
00:20:09,440 --> 00:20:10,640
- [แม่ค้า] รอแป๊บหนึ่งนะ
- จ้ะ
330
00:20:10,720 --> 00:20:11,680
[เสียงพ่นลมดีใจ]
331
00:20:18,000 --> 00:20:19,760
อ้าว ไปแล้ว ทองอ้นเร็วๆ
332
00:20:19,840 --> 00:20:20,760
- เร็วๆ
- บัว
333
00:20:20,840 --> 00:20:21,960
[แม่ค้า] กล้วยปิ้งจ้ะ
334
00:20:22,040 --> 00:20:23,200
- เฮ้ย กล้วยปิ้งข้า
- เดี๋ยวตามไม่ทัน
335
00:20:29,280 --> 00:20:31,280
บัว เอ็งจะทำอะไร
336
00:20:32,120 --> 00:20:33,560
[บัวทำเสียงชู่]
[บัว] เบาๆ สิ
337
00:20:33,640 --> 00:20:34,840
[ทองอ้น] ก็บอกข้ามาก่อนสิ
338
00:20:34,920 --> 00:20:37,120
ข้าหิวข้าวจะแย่แล้ว
แม้แต่กล้วยข้ายังไม่ได้กินเลย
339
00:20:37,200 --> 00:20:38,720
[ส่งเสียงห้าม]
เบาๆ
340
00:20:38,800 --> 00:20:41,600
[ดนตรีเบาสมอง]
341
00:20:41,680 --> 00:20:42,640
สวัสดีค่ะ
342
00:20:43,960 --> 00:20:47,440
[ภาษาอังกฤษ] โอ้ นึกว่าใคร
สาวที่ช่วยผมรักษาเด็กนั่นเอง
343
00:20:48,000 --> 00:20:48,960
ใช่ค่ะ
344
00:20:49,440 --> 00:20:51,040
[ภาษาไทย] มาหาฉันมีอะไร
345
00:20:51,640 --> 00:20:55,160
เอ่อ คือหนู เอ่อ…
346
00:20:55,960 --> 00:20:57,840
สนใจเรื่องศาสนาหรือ
347
00:20:59,720 --> 00:21:00,600
ใช่ค่ะ
348
00:21:01,200 --> 00:21:03,520
มาเลย ผมจะสอนให้
349
00:21:04,560 --> 00:21:06,520
[เสียงร้องดีใจ]
ค่ะ
350
00:21:06,600 --> 00:21:08,120
[บัว] ไปเร็ว
351
00:21:08,200 --> 00:21:10,600
[ดนตรีผ่อนคลาย]
352
00:21:17,360 --> 00:21:19,680
[เสียงทองอ้นท้องร้อง]
353
00:21:21,920 --> 00:21:23,440
[เสียงท้องร้องดังต่อเนื่อง]
354
00:21:26,920 --> 00:21:28,680
เสร็จแล้ว งั้น…
355
00:21:28,760 --> 00:21:30,560
กลับบ้านกินข้าวเลยได้ไหม
356
00:21:31,880 --> 00:21:34,960
ความจริงแล้ว หนูอยากเรียนการแพทย์น่ะค่ะ
357
00:21:35,040 --> 00:21:37,520
หนูขอฝากตัวเป็นนักเรียนแพทย์ด้วยได้ไหมคะ
358
00:21:37,600 --> 00:21:39,440
บัว เอ็งพูดอะไร
359
00:21:41,120 --> 00:21:42,520
[ภาษาอังกฤษ] ที่จริงมันก็ได้นะ
360
00:21:42,600 --> 00:21:45,120
แต่ถ้าคุณสนใจเรื่องการแพทย์
361
00:21:45,200 --> 00:21:47,360
อาจจะยากสำหรับคุณในช่วงแรก
362
00:21:47,440 --> 00:21:49,840
[หมอบรัดเลย์] คุณเลือกเป็นมิชชันนารีก็ได้
363
00:21:49,920 --> 00:21:51,440
อาจจะเป็นแม่ชีก่อน
364
00:21:51,520 --> 00:21:55,520
และหลังจากนั้นค่อยเป็นพยาบาลก็ได้
365
00:21:56,080 --> 00:21:59,800
[พูดเบาๆ ]
ถ้าต้องเป็นแม่ชี เอ่อ…
366
00:22:00,880 --> 00:22:03,360
แล้วถ้าไม่เป็นมิชชันนารี หนูมาเรียนได้ไหมคะ
367
00:22:05,520 --> 00:22:08,040
[ภาษาอังกฤษ] เสียใจด้วยครับ
ที่นี่สอนเฉพาะมิชชันนารีเท่านั้น
368
00:22:09,760 --> 00:22:13,960
งั้น หนูขอมาถามข้อมูลเป็นบางครั้งได้ไหมคะ
369
00:22:14,520 --> 00:22:17,200
[ภาษาอังกฤษ] แน่นอน คุณมาเมื่อไหร่ก็ได้เลย
370
00:22:17,280 --> 00:22:19,240
อยากถามอะไรก็ได้
371
00:22:20,600 --> 00:22:21,800
ขอบคุณค่ะ
372
00:22:21,880 --> 00:22:24,600
[ดนตรีเบาสมอง]
373
00:22:24,680 --> 00:22:27,320
นอกจากเอ็งจะเป็นหญิง
ที่ไม่ควรจะเรียนแพทย์แล้ว
374
00:22:27,400 --> 00:22:30,200
เอ็งยังอยากเรียนแผนฝาหรั่ง
กับหมอปลัดเลเสียอีก
375
00:22:31,600 --> 00:22:32,520
ไม่ได้หรือไง
376
00:22:33,440 --> 00:22:34,840
เป็นเอ็งก็คงได้
377
00:22:34,920 --> 00:22:36,320
ถ้าเป็นหญิงอื่น
378
00:22:36,400 --> 00:22:37,680
คงประหลาดเป็นที่สุด
379
00:22:38,280 --> 00:22:40,840
[เสียงถอนหายใจ]
คงไม่มีใครแปลกเกินฉันแล้วล่ะสิ
380
00:22:42,400 --> 00:22:43,600
ก็นั่นน่ะสิ
381
00:22:45,600 --> 00:22:47,720
นี่ยังดีนะที่เขาไม่ได้รับเอ็งไว้
382
00:22:47,800 --> 00:22:49,680
เอ็งก็อย่าเที่ยวไปพูดให้ใครรู้ก็แล้วกัน
383
00:22:51,160 --> 00:22:52,240
ขนาดนั้นเลยเหรอ
384
00:22:53,200 --> 00:22:54,640
เชื่อข้าเถิด
385
00:22:54,720 --> 00:22:56,480
เก็บเป็นความลับเสียหน่อยก็ดี
386
00:22:58,120 --> 00:22:59,200
มีอีกเรื่อง
387
00:22:59,280 --> 00:23:00,760
อะไรอีก
388
00:23:00,840 --> 00:23:02,720
เวลาเอ็งจะชวนข้าไปไหน
389
00:23:02,800 --> 00:23:04,000
ช่วยบอกกับข้าดีๆ
390
00:23:04,080 --> 00:23:05,720
อย่ามาใช้วิธีลากจูง
391
00:23:05,800 --> 00:23:08,120
วิธีลากจูงเขาใช้กับคนไม่ได้หรอกเอ็งรู้ไหม
392
00:23:08,200 --> 00:23:09,240
ทำไมล่ะ
393
00:23:10,280 --> 00:23:13,400
ก็ข้าไม่ใช่วัวไม่ใช่ควาย
เอ็งจะมาลากจูงข้าไม่ได้
394
00:23:13,480 --> 00:23:15,640
[เอฟเฟกต์ขำขันและเสียงหัวเราะ]
395
00:23:16,920 --> 00:23:18,200
ข้าไม่ขำกับเอ็งหรอกนะ
396
00:23:19,520 --> 00:23:22,120
ชอบลากมือถือแขน ฉุดกระชากปรู๊ดปร๊าดไปทั่ว
397
00:23:22,680 --> 00:23:24,440
[ทองอ้น] มันไม่เหมาะ มันไม่งาม
398
00:23:25,120 --> 00:23:26,320
เข้าใจหรือไม่
399
00:23:26,400 --> 00:23:28,040
เข้าใจแล้วค่ะ
400
00:23:28,120 --> 00:23:30,640
ขอบคุณนะคะ ที่อบรมสั่งสอน
401
00:23:32,360 --> 00:23:33,600
[ทำเสียงไม่พอใจ]
402
00:23:33,680 --> 00:23:34,960
กล้วยฝาดเหมือนกันนะ
403
00:23:35,040 --> 00:23:36,520
[เสียงบัวหัวเราะคิกคัก]
404
00:23:41,160 --> 00:23:43,720
พ่อล่ะกลุ้มใจเรื่องเจ้าทองอ้นเสียจริง
405
00:23:44,320 --> 00:23:46,280
บรรดาครูท่านบอกว่ามันหัวดี
406
00:23:46,360 --> 00:23:48,560
เสียแต่เกเร ขาดเรียน
407
00:23:49,840 --> 00:23:51,720
น้องอาจจะยังไม่ค่อยมีวินัย
408
00:23:52,520 --> 00:23:54,240
พ่อให้เวลามันเสียหน่อย
409
00:23:54,840 --> 00:23:56,560
อีกหน่อยมันต้องดีขึ้นเองจ้ะ
410
00:23:57,800 --> 00:24:00,040
กลัวจะเกเรเสียจนเรียนไม่จบน่ะสิ
411
00:24:01,840 --> 00:24:03,480
ฉันจะคอยเป็นหูเป็นตาให้จ้ะ
412
00:24:04,880 --> 00:24:06,200
ฝากน้องด้วยนะลูก
413
00:24:07,120 --> 00:24:08,280
จ้ะ
414
00:24:13,840 --> 00:24:15,200
[เสียงเปิดตู้]
415
00:24:15,280 --> 00:24:17,280
[ดนตรีตึงเครียด]
416
00:24:17,360 --> 00:24:18,560
ยาหายไปไหน
417
00:24:19,440 --> 00:24:21,320
เอ็งเอาไปรักษาผู้ใดหรือไม่
418
00:24:25,200 --> 00:24:26,680
ฉันไม่ได้เอาไปนะจ๊ะพ่อ
419
00:24:28,120 --> 00:24:29,240
[เสียงถอนหายใจ]
420
00:24:29,320 --> 00:24:30,760
เอ็งไม่ได้เอาไป
421
00:24:31,560 --> 00:24:32,960
ก็เหลือคนเดียว
422
00:24:42,960 --> 00:24:44,960
[ดนตรีไม่ชอบมาพากล]
423
00:24:46,840 --> 00:24:47,920
[เสียงเคาะประตู]
424
00:24:50,640 --> 00:24:51,520
ทองอ้น
425
00:24:52,640 --> 00:24:54,160
เอ็งรีบไปเถิด
426
00:24:54,240 --> 00:24:55,400
พ่อยังไม่ตื่น
427
00:24:56,040 --> 00:24:57,480
ขอบใจมากจ้ะพี่ทองแท้
428
00:25:00,840 --> 00:25:01,800
[พูดเบาๆ ]
ไปๆ
429
00:25:03,960 --> 00:25:05,080
[ทองคำ] ทองอ้น
430
00:25:07,640 --> 00:25:08,520
นี่
431
00:25:08,600 --> 00:25:10,720
พ่อจ๊ะ ฉันตื่นสายจ้ะ เดี๋ยวครูว่า
432
00:25:10,800 --> 00:25:12,520
- ฉันรีบไปเรียนก่อนนะจ๊ะ ลาล่ะจ้ะ
- [ทองคำ] ไอ้…
433
00:25:12,600 --> 00:25:15,200
ไอ้ ไอ้ทองอ้น ไอ้ ไอ้นี่นี่
434
00:25:15,280 --> 00:25:16,640
หนีผิดตลอดเลย
435
00:25:17,320 --> 00:25:20,280
คอยดูนะ กลับมานี่ตีให้หลังลายเลย
436
00:25:20,360 --> 00:25:22,560
[ดนตรีสนุกผ่อนคลาย]
437
00:25:25,240 --> 00:25:26,920
จะรีบไปไหนรึ พ่อทองแท้
438
00:25:27,000 --> 00:25:27,880
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
439
00:25:32,320 --> 00:25:35,440
ฉันมีเตรียมการรักษากับท่านเจ้าคุณบำเรอราชจ้ะ
440
00:25:35,520 --> 00:25:37,040
ดีนะ
441
00:25:37,120 --> 00:25:40,400
มีงานด่วน แต่ยังช่วยน้องหนีพ่อได้
442
00:25:42,680 --> 00:25:43,880
[ดนตรีหยุด]
443
00:25:43,960 --> 00:25:46,120
ฉันถามไอ้ทองอ้นมาแล้วจ้ะ
444
00:25:46,200 --> 00:25:48,920
มีผู้ไข้ต้องการรักษาด่วน ต้องใช้ยา
445
00:25:49,720 --> 00:25:50,680
[ทองแท้] พ่อไม่อยู่
446
00:25:50,760 --> 00:25:52,160
ฉันไม่อยู่
447
00:25:52,240 --> 00:25:54,280
ไอ้ทองอ้นมันเลยหยิบยาไปใช้ก่อนจ้ะ
448
00:25:55,440 --> 00:25:57,440
พ่อเคยบอกเองไม่ใช่เหรอจ๊ะ
449
00:25:57,520 --> 00:25:59,920
ว่าชีวิตผู้ไข้สำคัญมากกว่าสิ่งอื่นใด
450
00:26:00,760 --> 00:26:02,440
อ๋อ นี่แปลว่าที่น้องเนี่ย
451
00:26:02,520 --> 00:26:05,360
มันขโมยยาพ่อไป เพราะคำสอนของพ่อว่างั้นสิ
452
00:26:06,280 --> 00:26:08,200
[ดนตรีฟังสบาย]
453
00:26:08,280 --> 00:26:10,040
ถึงไอ้ทองอ้นมันจะเกเร
454
00:26:10,840 --> 00:26:12,520
แต่พ่อก็รู้นี่จ๊ะ
455
00:26:12,600 --> 00:26:14,880
ว่ามันเมตตาต่อผู้อื่นมากเพียงใด
456
00:26:18,640 --> 00:26:20,080
เข้าใจพูดนะ
457
00:26:21,720 --> 00:26:23,800
พ่อรู้ว่าไอ้ทองอ้นมันจิตใจดี
458
00:26:23,880 --> 00:26:25,440
แต่มันยังเรียนไม่จบ
459
00:26:26,240 --> 00:26:29,920
แล้วมาอวดเก่งเกินตัวแบบนี้
สักวันหนึ่งมันอาจจะพลาดได้
460
00:26:30,520 --> 00:26:32,920
หมอยาอาจจะตายเพราะยาก็ได้นะ
461
00:26:34,160 --> 00:26:35,800
แต่พ่อไม่ต้องเป็นห่วงนะจ๊ะ
462
00:26:36,360 --> 00:26:38,760
ไอ้ทองอ้นมันรับปากกับฉันเป็นมั่นเป็นเหมาะแล้ว
463
00:26:39,360 --> 00:26:41,720
[ทองแท้] ว่ามันจะไม่ทำอะไร
นอกลู่นอกทางแน่นอน
464
00:26:42,400 --> 00:26:43,800
ฉันดูแลให้เองจ้ะ
465
00:26:43,880 --> 00:26:46,120
[ดนตรีตื่นเต้น]
466
00:26:46,840 --> 00:26:48,080
ฉันรีบไปนะจ๊ะ
467
00:26:53,640 --> 00:26:56,560
พ่อกลัวว่ามันจะทำให้เดือดร้อนเข้าสักวันน่ะสิ
468
00:27:03,760 --> 00:27:06,640
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
469
00:27:09,320 --> 00:27:10,960
[หมอชิด] การบ้านของพวกเอ็ง
470
00:27:11,640 --> 00:27:14,760
จงไปทำเครื่องยาเขียวหอม
ให้เกิดสัมพหุลาเหลือง
471
00:27:14,840 --> 00:27:16,320
แล้วเอามาส่งข้า
472
00:27:33,480 --> 00:27:35,960
[เสียงคลุกตัวยา]
473
00:28:24,160 --> 00:28:25,720
อะไรน่ะ
474
00:28:27,680 --> 00:28:28,640
ทำยา
475
00:28:28,720 --> 00:28:30,880
[ดนตรีอ่อนหวาน]
476
00:28:32,040 --> 00:28:34,200
หมอแผนไทยนี่เก่งเนอะ
477
00:28:34,280 --> 00:28:36,240
นอกจากจะเรียนหมอ
478
00:28:36,320 --> 00:28:38,520
ยังต้องเรียนเภสัชปรุงยา
479
00:28:38,600 --> 00:28:41,080
[บัว] พยาบาล เทคนิคการแพทย์
480
00:28:41,160 --> 00:28:43,720
รู้ทุกศาสตร์ในคนคนเดียวกันเลย
481
00:28:43,800 --> 00:28:46,920
ปกติฉันเรียนแค่หมอเนี่ย สมองก็จะระเบิดแล้ว
482
00:28:48,520 --> 00:28:50,240
แล้วนี่เอ็งอ่านตำราไปถึงไหนแล้ว
483
00:28:51,840 --> 00:28:53,960
[เสียงถอนหายใจ]
หนักไปทางไม่รู้เรื่อง
484
00:28:54,040 --> 00:28:56,160
วิชามันแตกต่างมากเลย
485
00:28:56,240 --> 00:28:58,400
ฉันไม่ได้มีครูสอนแบบเธอนี่
486
00:28:59,600 --> 00:29:02,040
ก็ข้าเรียนอะไรมา ก็มาถ่ายทอดให้เอ็งอยู่นี่ไง
487
00:29:03,120 --> 00:29:04,000
ดูนี่
488
00:29:06,040 --> 00:29:07,200
อะไรน่ะ
489
00:29:08,960 --> 00:29:10,640
เรียกว่าการหม่ายา
490
00:29:12,040 --> 00:29:13,360
หม่ายา
491
00:29:14,920 --> 00:29:16,360
คืออะไร
492
00:29:17,120 --> 00:29:20,200
ก็คือการเอาหัวเชื้อยาเก่า
กับยาใหม่มาคลุกผสมกัน
493
00:29:20,280 --> 00:29:22,280
แล้วพรมน้ำให้ชุ่มทิ้งไว้
494
00:29:22,760 --> 00:29:25,600
คือการทำสัมพหุลาเหลือง ให้เป็นเช่นนี้แหละ
495
00:29:25,680 --> 00:29:27,640
[ดนตรีผ่อนคลาย]
496
00:29:27,720 --> 00:29:30,960
หุลาเหลืองอะไรเนี่ย มันคืออะไรนะ
497
00:29:31,520 --> 00:29:32,800
คือการทำให้เกิดเชื้อรา
498
00:29:34,240 --> 00:29:35,680
ทำให้เกิดเชื้อรา
499
00:29:36,320 --> 00:29:37,240
[บัว] แล้ว…
500
00:29:37,320 --> 00:29:40,480
แล้วทำไปทำไม เอายาดีๆ ให้ขึ้นรา
501
00:29:41,040 --> 00:29:42,840
ก็เราจะเอาราไปทำยาต่อไง
502
00:29:43,920 --> 00:29:45,640
เอารามาทำยา
503
00:29:45,720 --> 00:29:47,160
มีอย่างนี้ด้วยเหรอ
504
00:29:49,200 --> 00:29:51,440
หูย น่าทึ่งมาก
505
00:29:52,200 --> 00:29:54,320
พรุ่งนี้ข้าต้องเอาไปส่งให้ครูด้วย
506
00:30:03,480 --> 00:30:05,840
[ดนตรีตื่นเต้น]
507
00:30:15,880 --> 00:30:17,120
ทองอ้น
508
00:30:18,280 --> 00:30:20,600
ทำไมยาของเอ็งสีมันถึงแปลกกว่าชาวบ้านเขา
509
00:30:23,520 --> 00:30:25,200
กระผมหาหัวเปราะหอมไม่ได้
510
00:30:25,280 --> 00:30:27,440
ก็เลยใช้โกฐน้ำเต้าแทนขอรับครู
511
00:30:39,600 --> 00:30:41,520
ใช้โกฐน้ำเต้าแทนอย่างนั้นเหรอ
512
00:30:42,120 --> 00:30:43,000
ขอรับ
513
00:30:43,560 --> 00:30:46,120
พวกข้าต้องไปหาคำตอบกันนานทีเดียว
514
00:30:46,200 --> 00:30:48,160
กว่าจะรู้ว่าใช้ได้หรือไม่
515
00:30:48,800 --> 00:30:49,840
[หมอชิด] อือ
516
00:30:50,520 --> 00:30:52,960
ถึงแม้ว่าผลสุดท้ายจะออกมาดูสำเร็จ
517
00:30:53,520 --> 00:30:56,240
แต่ก็ต้องมีการพิสูจน์อื่นๆ ว่าจะใช้แทนกันได้จริง
518
00:30:58,160 --> 00:31:00,560
ส่วนของไอ้สุข กับไอ้อ่ำ
519
00:31:01,120 --> 00:31:02,840
ถูกต้อง สวยงามมาก
520
00:31:04,160 --> 00:31:05,760
[หมอชิด] ที่เหลือ
521
00:31:06,360 --> 00:31:07,920
ไม่ผ่านสักคน
522
00:31:08,000 --> 00:31:09,680
[ดนตรีเบาสมอง]
523
00:31:10,240 --> 00:31:12,480
งั้นกระผม นำไปประกอบยาต่อเลยนะขอรับ
524
00:31:12,560 --> 00:31:13,560
[หมอชิด] ยัง
525
00:31:14,600 --> 00:31:16,800
ถึงแม้ว่าเอ็งจะทำออกมาได้ดี
526
00:31:16,880 --> 00:31:18,720
ก็ใช่ว่าข้าจะไว้ใจยาของเอ็ง
527
00:31:20,160 --> 00:31:22,200
ข้าส่งผู้ไข้ไปให้หมอเปรื่องรักษาแล้ว
528
00:31:22,280 --> 00:31:23,920
อ้าว แต่…
529
00:31:24,000 --> 00:31:25,720
ถ้าครูไม่ทดลองยาของกระผม
530
00:31:25,800 --> 00:31:29,080
ครูจะรู้ได้อย่างไรว่ายาของกระผม
ใช้ได้ผลหรือไม่ได้ผลล่ะขอรับ
531
00:31:29,160 --> 00:31:30,960
พวกข้าจะใช้ยาของเอ็ง
532
00:31:31,040 --> 00:31:34,080
ก็ต่อเมื่อเห็นขั้นตอนที่เอ็งทำ
533
00:31:34,160 --> 00:31:36,640
แต่กระผมทำตามตำราทุกประการ
534
00:31:36,720 --> 00:31:38,280
[ดนตรีตึงเครียด]
535
00:31:38,360 --> 00:31:40,120
ไม่ได้นอกคอกเหมือนไอ้ทองอ้น
536
00:31:40,200 --> 00:31:41,400
ใช้ยากระผมเถอะขอรับ
537
00:31:41,480 --> 00:31:43,400
ข้ายังไม่ไว้ใจยาใครทั้งนั้น
538
00:31:43,480 --> 00:31:45,360
เพราะพวกเอ็งยังเป็นนักเรียนกันอยู่
539
00:31:52,720 --> 00:31:53,720
[ดนตรีหยุด]
540
00:31:56,040 --> 00:31:58,560
[เสียงพ่อค้าไอ]
541
00:32:02,560 --> 00:32:04,880
[ดนตรีตื่นเต้น]
542
00:32:04,960 --> 00:32:06,080
- บัว
- [บัว] หือ
543
00:32:06,160 --> 00:32:07,600
[เสียงไอ]
เอ็งดูลุงคนนั้น
544
00:32:08,760 --> 00:32:10,040
เอ็งว่าเขาเป็นโรคอะไร
545
00:32:12,360 --> 00:32:15,640
โห แค่มองใครจะไปตอบได้เล่า
546
00:32:15,720 --> 00:32:16,960
มันยากมากเลยนะ
547
00:32:17,720 --> 00:32:19,520
[บัว] ต้องถามอาการให้ละเอียดก่อน
548
00:32:20,440 --> 00:32:21,840
เอ็งดูที่พื้นสิ
549
00:32:24,560 --> 00:32:25,840
ไม่เห็นมีอะไรเลย
550
00:32:26,840 --> 00:32:27,920
นั่นไง
551
00:32:32,480 --> 00:32:33,920
เสมหะปนโลหิต
552
00:32:35,920 --> 00:32:37,240
ลุงคนนี้แหละ
553
00:32:38,560 --> 00:32:39,920
[เสียงไอ]
554
00:32:42,520 --> 00:32:45,040
ลุงจ๊ะ ฉันขอดูหน่อยเถอะจ้ะ
555
00:32:49,920 --> 00:32:51,120
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
556
00:32:51,200 --> 00:32:52,520
ลุงมีอาการมือเย็น
557
00:32:52,600 --> 00:32:54,440
ตีนเย็น แต่ตัวร้อนเป็นเปลวใช่ไหมจ๊ะ
558
00:32:54,520 --> 00:32:57,320
เออ แล้วเอ็งรู้ได้อย่างไร
559
00:32:57,880 --> 00:32:59,720
- ลุงเป็นไข้รากสาดจ้ะ
- [พ่อค้า] หา
560
00:32:59,800 --> 00:33:00,880
ลุงอยากหายไหมจ๊ะ
561
00:33:00,960 --> 00:33:02,040
อยากสิ
562
00:33:04,280 --> 00:33:05,720
เอ๊ย ทองอ้น
563
00:33:06,440 --> 00:33:08,960
เธอจะเอายาของเธอทดลองกับคนไข้เหรอ
564
00:33:09,040 --> 00:33:10,720
แต่ยาเธอยังไม่ผ่านเลยนะ
565
00:33:11,280 --> 00:33:12,440
ไว้ใจข้าเถอะ
566
00:33:12,520 --> 00:33:14,920
ยาข้าผ่านการตรวจสอบจากครูพิเศษแล้ว
567
00:33:15,560 --> 00:33:17,160
ครูพิเศษอะไรของเธอ
568
00:33:18,040 --> 00:33:19,360
ลุงจ๊ะ
569
00:33:19,440 --> 00:33:20,800
ลุงเล่าอาการมาหน่อยเถอะจ้ะ
570
00:33:21,400 --> 00:33:22,960
ข้าก็ปวดหัวเนี่ย
571
00:33:23,040 --> 00:33:24,840
และปวดเมื่อยไปหมดเลยเนี่ย
572
00:33:24,920 --> 00:33:26,720
กินอะไรก็ไม่ค่อยลง
573
00:33:26,800 --> 00:33:28,640
เนี่ย มีผื่นขึ้นเห็นไหม
574
00:33:28,720 --> 00:33:30,560
- จ้ะ
- [พ่อค้า] มีตุ่มด้วยเนี่ยเห็นไหม
575
00:33:32,480 --> 00:33:34,480
[ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ]
576
00:33:38,400 --> 00:33:39,320
[เสียงผ่อนลมหายใจ]
577
00:33:39,400 --> 00:33:41,440
เป็นโรคอะไรฉันไม่กล้าสรุป
578
00:33:41,520 --> 00:33:43,520
ต้องเอาเชื้อไปเพาะในห้องแล็บก่อน
579
00:33:47,360 --> 00:33:48,320
ลุงจ๊ะ
580
00:33:48,400 --> 00:33:50,920
- ลุงเอายาเขียวหอมนี่ไปกินนะจ๊ะ
- [พ่อค้า] อือ
581
00:33:51,000 --> 00:33:52,440
- แล้วฉันจะมาติดตามผลจ้ะ
- [พ่อค้า] อือ
582
00:33:52,520 --> 00:33:53,640
ขอบใจลูก
583
00:33:55,360 --> 00:33:58,320
ยาที่ทำจากเชื้อรารักษาโรค
584
00:33:58,800 --> 00:34:01,280
ที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย
585
00:34:12,760 --> 00:34:14,000
ใช้เชื้อรา
586
00:34:14,560 --> 00:34:16,239
รักษาโรคติดเชื้อ
587
00:34:17,840 --> 00:34:19,239
ไม่เคยได้ยิน
588
00:34:21,320 --> 00:34:23,800
เคยได้ยินยาที่ชื่อว่าเพนิซิลลินไหมคะ
589
00:34:24,600 --> 00:34:25,920
เพนิซิลลิน
590
00:34:27,639 --> 00:34:29,320
ไม่เคยได้ยินมาก่อน
591
00:34:30,760 --> 00:34:34,719
งั้น มียาที่ทำจากเชื้อราบ้างไหมคะ
592
00:34:36,800 --> 00:34:38,120
เอาเชื้อรา
593
00:34:38,600 --> 00:34:39,600
ทำยา
594
00:34:43,280 --> 00:34:44,840
ไม่เคยได้ยินเหมือนกัน
595
00:34:45,400 --> 00:34:47,520
[ดนตรียิ่งใหญ่]
596
00:34:47,600 --> 00:34:52,000
นี่แปลว่าเราใช้เชื้อรา
มาทำยาก่อนฝรั่งอีกเหรอเนี่ย
597
00:34:52,080 --> 00:34:53,800
หนูพูดเรื่องอะไร
598
00:34:53,880 --> 00:34:55,719
ผมไม่เข้าใจ
599
00:34:55,800 --> 00:34:58,200
คุณหมอคะ ในอนาคตเนี่ย
600
00:34:58,280 --> 00:35:01,840
จะมีหมอจากตะวันตกคิดค้นยาที่ทำจากเชื้อรา
601
00:35:01,920 --> 00:35:04,720
ชื่อว่เพนิซิลลิน ฆ่าเชื้อแบคทีเรียค่ะ
602
00:35:05,280 --> 00:35:07,920
หนูบอกอะไร ผมไม่เข้าใจ
603
00:35:10,120 --> 00:35:11,560
อนาคตคืออะไร
604
00:35:12,160 --> 00:35:14,280
เอ่อ อนาคตก็คือฟิวเจอร์
605
00:35:14,360 --> 00:35:16,920
ในวันข้างหน้า ที่ยังไม่มาถึงน่ะค่ะ
606
00:35:17,760 --> 00:35:18,960
[ภาษาอังกฤษ] อนาคตเหรอ
607
00:35:21,120 --> 00:35:24,000
ถ้ามันเกิดขึ้นในอนาคต แล้วหนูรู้ได้ยังไง
608
00:35:24,080 --> 00:35:25,720
[ภาษาอังกฤษ] เพราะว่าหนูมาจากอนาคตค่ะ
609
00:35:26,440 --> 00:35:27,960
[ภาษาอังกฤษ] คุณพระช่วย
610
00:35:28,040 --> 00:35:31,320
นี่หนูพูดเรื่องอะไร หนูทำให้ฉันกลัวนะเนี่ย
611
00:35:32,160 --> 00:35:34,760
[เสียงอึกอัก]
หนูขอโทษค่ะ
612
00:35:45,000 --> 00:35:47,560
[ดนตรีผ่อนคลาย]
613
00:36:09,920 --> 00:36:11,040
ผาด
614
00:36:11,120 --> 00:36:14,440
ช่วงนี้แม่บัวหายไปไหน ไม่เห็นมาฝึกทำอาหาร
615
00:36:14,960 --> 00:36:16,040
นางบัวน่ะเหรอจ๊ะ
616
00:36:16,120 --> 00:36:18,680
โอ๊ย วันหนึ่งมันทำตั้งหลายอย่างจ้ะ
617
00:36:19,240 --> 00:36:21,320
[ผาด] ประเดี๋ยวก็ไปทำไม้ถูพื้น
618
00:36:21,400 --> 00:36:23,160
ประเดี๋ยวก็ไปเขียนตำรา
619
00:36:23,240 --> 00:36:26,200
นี่ยังไม่นับรวมที่มันพูดกับตัวเองด้วยนะจ๊ะ
620
00:36:26,760 --> 00:36:28,280
ทำไม้ถูพื้น
621
00:36:28,880 --> 00:36:30,320
คืออันใดรึ
622
00:36:31,560 --> 00:36:33,360
อยากรู้เหมือนฉันเลย
623
00:36:33,440 --> 00:36:35,440
เดี๋ยวฉันจะไปเอามาให้ดูนะจ๊ะ
624
00:36:35,520 --> 00:36:37,080
แต่ไม่ให้นะจ๊ะ
625
00:36:37,160 --> 00:36:38,320
ฉันหวง
626
00:36:38,400 --> 00:36:40,520
[ดนตรีเบาสมอง]
627
00:36:46,920 --> 00:36:50,440
[พ่อค้า] เอ้า เลือกเลยจ้ะ
เลือกเลยจ้ะ ใหม่ๆ สวยๆ
628
00:36:50,520 --> 00:36:52,640
เลือกเลยจ้ะ เลือกเลยจ้ะ
629
00:36:52,720 --> 00:36:55,240
สวยๆ ทั้งนั้น เลือกเลยๆ
630
00:36:55,320 --> 00:36:57,800
เลือกเลยๆ สวยๆ ทั้งนั้น
631
00:36:57,880 --> 00:37:00,040
- [พ่อค้า] เลือกเลยๆ
- ลุงจ๊ะ
632
00:37:00,760 --> 00:37:01,960
เป็นไงบ้างจ๊ะ
633
00:37:02,040 --> 00:37:05,160
โอย ได้ยินเสียงตะโกนของลุงแล้วนี่ไอ้หนุ่ม
634
00:37:05,240 --> 00:37:07,120
มันหายขาดเลยทีเดียว
635
00:37:07,200 --> 00:37:08,920
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
636
00:37:09,000 --> 00:37:11,160
เธอเก่งมากเลย ทองอ้น
637
00:37:11,240 --> 00:37:13,080
ยาเธอได้ผลจริงๆ ด้วย
638
00:37:15,960 --> 00:37:17,360
ฉันจะบอกอะไรให้นะ
639
00:37:17,440 --> 00:37:19,800
ยาของเธอล้ำมาก รู้เปล่า
640
00:37:19,880 --> 00:37:22,720
ขนาดฝรั่งตอนนี้เขายังไม่มีใช้กันเลย
641
00:37:23,280 --> 00:37:26,840
จริงรึ แต่ยานี้มีบันทึกในตำรา
มาตั้งแต่โบราณแล้วนะ
642
00:37:26,920 --> 00:37:29,600
ข้าเห็นพ่อข้าทำยาตำรับนี้มาตั้งนานแล้ว
643
00:37:30,160 --> 00:37:32,680
ก็นี่ไง ฉันถึงบอกว่ามันล้ำมาก
644
00:37:33,360 --> 00:37:34,360
ล้ำรึ
645
00:37:35,440 --> 00:37:37,880
ล้ำหน้า ล้ำเลิศ
646
00:37:37,960 --> 00:37:39,480
เลิศล้ำอะไรอย่างนี้
647
00:37:39,560 --> 00:37:40,640
อ้อ
648
00:37:40,720 --> 00:37:42,240
แล้วที่เอ็งว่า
649
00:37:42,320 --> 00:37:45,160
จะมียาฝาหรั่งใช้ในอนาคต มันเมื่อไหร่กันรึ
650
00:37:46,160 --> 00:37:48,880
สมัยสงครามโลกครั้งที่สอง
651
00:37:48,960 --> 00:37:52,000
ห่างจากตอนนี้ประมาณ 90 ปีเลยนะทองอ้น
652
00:37:52,080 --> 00:37:55,000
เขาจะใช้รักษาบาดแผลที่ติดเชื้อของทหาร
653
00:37:55,560 --> 00:37:56,600
สงครามโลก
654
00:37:57,640 --> 00:38:00,320
ผู้คนจะบาดเจ็บล้มตายกันมหาศาลเพียงไหนเนี่ย
655
00:38:02,640 --> 00:38:03,720
เธออย่ารู้เลย
656
00:38:03,800 --> 00:38:04,920
เรื่องมันเศร้า
657
00:38:06,000 --> 00:38:06,920
[บัว] เอาเป็นว่า
658
00:38:07,000 --> 00:38:10,760
ถ้าเธอจะไปรักษาคนไข้ที่ไหนอีก พาฉันไปด้วยนะ
659
00:38:10,840 --> 00:38:15,240
ฉันอยากรู้ว่าหมอไทยเนี่ย
มีวิธีการรักษาอะไรที่ล้ำๆ อีกน่ะ
660
00:38:15,320 --> 00:38:16,280
เอ็งอยากรู้รึ
661
00:38:17,320 --> 00:38:18,720
งั้นวันนี้ข้าจะพาเอ็งไปดู
662
00:38:18,800 --> 00:38:21,080
[ดนตรีสนุกสนาน]
663
00:38:21,160 --> 00:38:22,840
เอ๊ะ โดดเรียนอีกแล้วเหรอ
664
00:38:23,640 --> 00:38:24,840
วันนี้วันหยุด
665
00:38:24,920 --> 00:38:26,480
มิเช่นนั้นข้าจะมาอยู่ตรงนี้ได้รึ
666
00:38:27,160 --> 00:38:28,960
อ้อ
[เสียงพ่นลมเล็กน้อย]
667
00:38:29,040 --> 00:38:29,960
ไป
668
00:38:39,760 --> 00:38:41,120
พาฉันมาหาใครเนี่ย
669
00:38:41,200 --> 00:38:42,280
[ทำเสียงชู่และจุ๊ปาก]
670
00:38:42,840 --> 00:38:45,760
ลุงตาบอดคนนั้น ครูพิเศษของข้าเอง
671
00:38:48,240 --> 00:38:49,240
โอ๊ย
672
00:38:51,720 --> 00:38:54,240
เอ็งมีอาการข้อนิ้วบวม
673
00:38:54,320 --> 00:38:55,520
ขาบวม
674
00:38:56,320 --> 00:38:58,320
บ่งว่าปิหกังพิการ
675
00:38:58,400 --> 00:39:01,440
เสมหะไม่เคลื่อน ไปคั่งค้างอยู่
676
00:39:01,520 --> 00:39:03,240
ตัวก็เลยบวม
677
00:39:04,560 --> 00:39:08,320
ต้องทำยาขับเยี่ยว บำรุงไต
678
00:39:09,720 --> 00:39:12,040
เอ้า มาแล้วเหรอทองอ้น
679
00:39:13,000 --> 00:39:14,160
มาแล้วจ้ะ
680
00:39:15,600 --> 00:39:17,160
นั่นเอ็งพาใครมาด้วย
681
00:39:17,240 --> 00:39:19,680
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
682
00:39:20,400 --> 00:39:22,080
ตาบอดจริงไหมเนี่ย
683
00:39:22,160 --> 00:39:23,240
เฮ้ย
684
00:39:23,320 --> 00:39:25,880
ข้าตาบอดแต่หูไม่หนวกนะเว้ย
685
00:39:25,960 --> 00:39:27,080
อุ้ย
686
00:39:27,160 --> 00:39:28,120
[เสียงพ่นลมเจื่อนๆ ]
687
00:39:32,760 --> 00:39:35,280
สวัสดีค่ะ หนูชื่อบัวค่ะ
688
00:39:36,400 --> 00:39:37,640
เพื่อนฉันเองจ้ะ
689
00:39:38,520 --> 00:39:40,920
เอ็งอย่าเที่ยวไปพาใครมามั่วซั่ว
690
00:39:46,600 --> 00:39:47,840
[ดนตรีหยุด]
691
00:39:51,040 --> 00:39:52,640
- ทองอ้น
- [ทองอ้น] หือ
692
00:39:53,120 --> 00:39:55,720
คนป่วยคนนี้ ป่วยเป็นอะไรน่ะ
693
00:39:57,000 --> 00:39:59,160
[ดนตรีตื่นเต้น]
694
00:39:59,720 --> 00:40:01,440
ข้าว่าน่าจะโรคไต
695
00:40:07,720 --> 00:40:08,840
[เสียงบัวพ่นลมหายใจ]
696
00:40:10,800 --> 00:40:13,160
โรคไต บวมขนาดนี้
697
00:40:13,920 --> 00:40:16,160
มีทางเดียวก็คือต้องล้างไตนะ
698
00:40:16,240 --> 00:40:18,760
เขาไม่มีทางรอดแน่ถ้าไม่มีเครื่องล้าง
699
00:40:19,440 --> 00:40:21,520
อาการอย่างนี้จะน็อกเมื่อไหร่ก็ได้
700
00:40:21,600 --> 00:40:22,520
[ทำเสียงชู่]
701
00:40:22,600 --> 00:40:24,800
- [บัว] หือ
- อาจารย์ข้ารักษาได้
702
00:40:24,880 --> 00:40:26,040
[เสียงอุทานตกใจ]
703
00:40:29,240 --> 00:40:32,760
เดี๋ยวข้าจะวางยาลดบวม และยาเข้าไตให้เอ็ง
704
00:40:38,520 --> 00:40:39,480
ทองอ้น
705
00:40:39,560 --> 00:40:40,960
ไปทำให้ข้าที
706
00:40:41,560 --> 00:40:42,560
จ้ะลุง
707
00:40:43,360 --> 00:40:45,400
[ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ]
708
00:41:12,960 --> 00:41:16,480
เดี๋ยวเอ็งช่วยข้า หั่นแกนสับปะรด
และรากหญ้าคาให้หน่อย
709
00:41:17,920 --> 00:41:19,120
หั่นยังไง
710
00:41:19,200 --> 00:41:21,520
หั่นๆ ไปเถอะ ให้เป็นแว่นเล็กๆ
711
00:41:22,760 --> 00:41:24,880
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
712
00:41:42,560 --> 00:41:43,680
นี่จ้ะ
713
00:41:43,760 --> 00:41:45,600
นี่ยาบวรนาภีบำรุงไต
714
00:41:45,680 --> 00:41:48,160
กินคู่กับกระสายบวมน้ำบวมลม
715
00:41:48,240 --> 00:41:50,280
กินช่วงหนึ่งโมงกับหนึ่งทุ่มนะจ๊ะ
716
00:41:54,280 --> 00:41:55,680
นี่ยามหาปัสสาวะพิษ
717
00:41:55,760 --> 00:41:57,960
กินคู่กับกระสายยาขับปัสสาวะ
718
00:41:58,040 --> 00:41:59,720
กินหลังข้าวเช้า เย็น
719
00:41:59,800 --> 00:42:01,760
จะช่วยล้างระบบคูถเสมหะ
720
00:42:01,840 --> 00:42:03,240
หรือว่าขับเยี่ยวนั่นแหละจ้ะ
721
00:42:03,320 --> 00:42:05,280
จะลดอาการบวมของร่างกาย
722
00:42:06,280 --> 00:42:07,240
[ทองอ้น] นี่จ้ะ
723
00:42:08,240 --> 00:42:09,720
กินให้หมดนะจ๊ะ
724
00:42:10,960 --> 00:42:13,880
[ดนตรีลึกลับ]
725
00:42:23,960 --> 00:42:24,960
[เสียงจิ๊ปาก]
726
00:42:28,360 --> 00:42:29,720
[เสียงถอนใจกลัดกลุ้ม]
727
00:42:31,320 --> 00:42:33,720
[เสียงพ่นลมหายใจฮึดฮัด]
728
00:42:36,400 --> 00:42:38,800
โอ๊ย จะได้ผลไหมเนี่ย
729
00:42:38,880 --> 00:42:41,040
เครื่องมือแพทย์อะไรก็ไม่มี
730
00:42:41,960 --> 00:42:43,640
อย่างกับคลินิกเถื่อน
731
00:42:44,560 --> 00:42:46,680
แล้วฉันไปร่วมลงมือด้วย
732
00:42:47,160 --> 00:42:50,120
ตายๆ ตายๆ จะติดคุกไหมเนี่ย
733
00:42:50,600 --> 00:42:51,840
[เสียงบัวถอนหายใจ]
734
00:42:52,760 --> 00:42:55,080
โอ๊ย นางบัว
735
00:42:55,160 --> 00:42:57,440
หยุดพูดคนเดียวแล้วนอนเสีย
736
00:43:00,120 --> 00:43:01,960
จ้ะ นอนจ้ะ
737
00:43:02,040 --> 00:43:04,160
[ดนตรีตึงเครียด]
738
00:43:15,000 --> 00:43:16,040
[ทองอ้น] ลุง
739
00:43:25,400 --> 00:43:26,320
อ้าว
740
00:43:26,800 --> 00:43:28,480
หายไปไหนกันหมดน่ะทองอ้น
741
00:43:28,560 --> 00:43:29,680
ลุงก็ไม่อยู่
742
00:43:31,400 --> 00:43:34,280
เฮ้ย หรือว่า…
743
00:43:34,360 --> 00:43:36,040
ทองอ้น
744
00:43:36,120 --> 00:43:37,920
[เสียงอุทานตกใจ]
745
00:43:38,000 --> 00:43:39,640
ดูซิ ว่ามีรอยฝังหรือเปล่า
746
00:43:40,160 --> 00:43:42,920
เอ็งอย่าเพิ่งเอะอะไป
อาจจะไม่ใช่อย่างที่เอ็งคิดก็ได้
747
00:43:43,000 --> 00:43:44,840
[เสียงบัวหายใจแรงกังวล]
748
00:43:44,920 --> 00:43:48,040
พ่อหนุ่ม แม่หนู ฉันอยู่นี่จ้ะ
749
00:43:48,560 --> 00:43:49,520
น้า
750
00:43:49,600 --> 00:43:51,560
พ่อหมอไปหาตัวยาแล้วจ้ะ
751
00:43:52,120 --> 00:43:55,680
นี่ ฉันตัดกล้วยมาฝากพ่อหมอด้วยจ้ะ
752
00:43:56,240 --> 00:43:57,160
ขอบใจจ้ะ
753
00:43:57,240 --> 00:44:00,080
[ดนตรีผ่อนคลาย]
754
00:44:00,840 --> 00:44:02,440
อาการดีขึ้นแล้วจ้ะ
755
00:44:03,520 --> 00:44:04,640
ท้องยุบ
756
00:44:05,920 --> 00:44:07,320
เท้าหายบวม
757
00:44:08,040 --> 00:44:12,040
กินได้ นอนอิ่ม แล้ววันนี้จะกลับบ้านแล้วจ้ะ
758
00:44:12,120 --> 00:44:13,120
ดีจ้ะ
759
00:44:13,200 --> 00:44:15,400
เอ๊ย จะกราบฉันทำไมจ๊ะ
760
00:44:15,480 --> 00:44:17,280
อย่าจ้ะ เดี๋ยวฉันอายุสั้น
761
00:44:18,240 --> 00:44:20,360
พ่อหนุ่มเป็นคนปรุงยา
762
00:44:20,440 --> 00:44:22,040
ข้าเห็นกับตา
763
00:44:22,760 --> 00:44:25,160
ถือว่าเอ็งก็ช่วยชีวิตข้า
764
00:44:25,240 --> 00:44:26,360
จ้ะ
765
00:44:27,840 --> 00:44:29,120
[บัว] ทองอ้น
766
00:44:29,200 --> 00:44:31,480
ยาเธอรักษาไตได้ยังไง
767
00:44:32,120 --> 00:44:34,120
ยาไม่สามารถฟื้นฟูไตได้
768
00:44:34,200 --> 00:44:35,520
แต่ช่วยขับปัสสาวะได้
769
00:44:35,600 --> 00:44:37,120
ทำให้ผู้ไข้สบายตัว
770
00:44:37,200 --> 00:44:40,320
กินอิ่ม เจริญอาหาร นอนหลับ
771
00:44:40,400 --> 00:44:43,120
ร่างกายจึงดีขึ้น มีชีวิตยืนยาวต่อไปได้
772
00:44:47,840 --> 00:44:49,320
- [ทองอ้น] ฉันขอตรวจหน่อยนะจ๊ะ
- จ้ะ
773
00:44:49,880 --> 00:44:52,080
[ดนตรีซึ้ง]
774
00:44:52,160 --> 00:44:53,360
นี่จ้ะ
775
00:44:57,080 --> 00:44:58,600
โห
776
00:44:59,160 --> 00:45:00,960
ถึงจะเปลี่ยนไตไม่ได้
777
00:45:01,040 --> 00:45:03,040
ล้างไตด้วยเครื่องไม่ได้
778
00:45:03,120 --> 00:45:04,920
แต่ก็มีชีวิตต่อไปได้
779
00:45:05,960 --> 00:45:09,280
นี่คงจะเป็นวิธีการล้างไตของคนสมัยนี้สินะ
780
00:45:09,880 --> 00:45:12,640
ถ้าเป็นยุคเรา อยู่ไกลหมอ
781
00:45:12,720 --> 00:45:15,760
อยู่ไกลโรงพยาบาล ไม่มีเครื่องล้างไต
782
00:45:16,960 --> 00:45:19,240
ยานี้ก็อาจจะเป็นประโยชน์ได้
783
00:45:20,320 --> 00:45:21,600
[เสียงบัวพ่นลมหายใจ]
784
00:45:23,440 --> 00:45:26,400
ทองอ้น ฉันรักเธอจริงๆ
785
00:45:27,400 --> 00:45:30,400
[เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม"
โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์]
786
00:45:52,440 --> 00:45:54,960
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
787
00:46:34,800 --> 00:46:35,960
[ดนตรีหยุด]
788
00:46:38,760 --> 00:46:41,640
เมื่อกี้ตอนตรวจผู้ไข้ เอ็งพูดว่าอะไรนะ
789
00:46:41,720 --> 00:46:43,440
หือ พูดว่าอะไร
790
00:46:44,480 --> 00:46:46,240
ได้ยินแว่วๆ ว่า
791
00:46:46,320 --> 00:46:47,480
เอ็งบอกรักข้า
792
00:46:47,560 --> 00:46:49,360
เฮ้ย มั่วแล้ว
793
00:46:49,440 --> 00:46:51,240
ข้าได้ยิน ไม่ต้องมาเถียง
794
00:46:51,320 --> 00:46:53,360
[ดนตรีเบาสมอง]
795
00:46:53,440 --> 00:46:54,640
อ๋อ
796
00:46:55,160 --> 00:46:58,000
ฉันพูดจริง
แต่ว่าฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นนะ
797
00:46:58,080 --> 00:47:00,600
ฉันหมายความว่าฉันชื่นชมเธอ ที่เธอเก่ง
798
00:47:00,680 --> 00:47:02,600
คิดไปไกลขนาดนั้นได้ยังไงเนี่ย
799
00:47:03,520 --> 00:47:05,200
เอ็งไม่ต้องอายไป
800
00:47:05,280 --> 00:47:07,560
ถึงข้าจะแปลกใจตอนเอ็งบอกรักข้า
801
00:47:08,440 --> 00:47:09,560
แต่ก็เพราะ…
802
00:47:10,200 --> 00:47:12,800
ข้าคงดูรูปงามในช่วงเพลานั้นมากสิท่า
803
00:47:12,880 --> 00:47:14,480
[เอฟเฟกต์ประกายปิ๊ง]
804
00:47:14,560 --> 00:47:17,920
เอ่อ อือ เอาที่สบายใจเลย
805
00:47:18,760 --> 00:47:20,960
วันนี้ข้าสบายใจ
[เอฟเฟกต์ตบมุก]
806
00:47:21,960 --> 00:47:23,760
[ดนตรีครื้นเครง]
807
00:47:23,840 --> 00:47:25,360
[เสียงบัวหัวเราะแห้งๆ ]
จ้ะ
808
00:47:30,720 --> 00:47:32,040
เดี๋ยวข้าเด็ดกระเฉดเสร็จแล้ว
809
00:47:32,120 --> 00:47:34,640
ข้าจะไปเก็บมะเขือมาจิ้มน้ำพริกนะ
810
00:47:34,720 --> 00:47:36,680
อือ เออ
811
00:47:36,760 --> 00:47:39,120
แล้วคนที่มาหาเอ็งบ่อยๆ ไม่มาแล้วรึ
812
00:47:39,200 --> 00:47:41,160
โอ๊ย อย่าพูดถึงมันเชียว
813
00:47:41,240 --> 00:47:43,320
อ้าว
[เสียงผาดพ่นลมและสูดปาก]
814
00:47:43,400 --> 00:47:46,560
ผู้ชายกระไร ใส่น้ำปรุงเยี่ยงสตรี
815
00:47:46,640 --> 00:47:50,240
นี่แค่ข้าพูดถึงนะ กลิ่นก็ลอยมาเตะจมูก
816
00:47:50,320 --> 00:47:52,440
โอ๊ย ขัดใจเสียจริง
817
00:47:53,280 --> 00:47:54,280
เอ๊ย
[เอฟเฟกต์ตลก]
818
00:47:55,920 --> 00:47:58,000
แม่ผาดบ่นถึงใครอยู่เหรอจ๊ะ
819
00:47:58,080 --> 00:48:00,000
ข้าขอนั่งฟังด้วยคนได้ไหม
820
00:48:00,080 --> 00:48:01,240
[เสียงหัวเราะแกนๆ ]
821
00:48:02,040 --> 00:48:03,960
[เน้นเสียง]
ข้าบ่นถึงหมาอยู่น่ะจ้ะ
822
00:48:04,960 --> 00:48:08,280
หมาตัวใดกวนใจเจ้า เดี๋ยวข้าไปช่วยไล่ให้
823
00:48:09,360 --> 00:48:12,080
ไม่ต้องดอกจ้ะ เกรงใจ
824
00:48:12,160 --> 00:48:16,360
แค่เอ็งรีบๆ กลับไป
ก็เป็นพระคุณมากเหลือเกินจ้ะ
825
00:48:17,320 --> 00:48:19,080
ข้าจะไปได้เยี่ยงไร
826
00:48:19,160 --> 00:48:21,840
ในเมื่อใจข้า อยู่ตรงนี้
827
00:48:21,920 --> 00:48:24,080
[ดนตรีเบาสมอง]
828
00:48:24,160 --> 00:48:25,960
ข้าช่วยเด็ดกระเฉดนะ
829
00:48:26,640 --> 00:48:27,720
[เอฟเฟกต์เสียงฉาบ]
830
00:48:27,800 --> 00:48:29,240
ไม่ต้อง
831
00:48:29,320 --> 00:48:31,320
เดี๋ยวกระเฉดจะเฉาหมดน่ะจ้ะ
832
00:48:31,880 --> 00:48:33,240
ไม่ดอกจ้ะ
833
00:48:33,320 --> 00:48:36,320
ข้าอ่อนโยน ข้าทำเบาๆ
834
00:48:36,400 --> 00:48:37,560
[เอฟเฟกต์ประกายปิ๊ง]
835
00:48:39,280 --> 00:48:40,640
ก็บอกว่าไม่ต้อง
836
00:48:40,720 --> 00:48:41,720
ข้าช่วย
837
00:48:42,320 --> 00:48:44,640
- ก็บอกว่าไม่ต้อง
- ข้าช่วย
838
00:48:44,720 --> 00:48:47,120
- ก็บอกว่าไม่ต้อง
- ข้าช่วย
839
00:48:47,200 --> 00:48:48,440
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
840
00:48:48,520 --> 00:48:50,320
ก็ข้าบอกว่าไม่ต้อง
841
00:48:50,400 --> 00:48:51,880
[เสียงทรัพย์แกล้งร้องเจ็บ]
842
00:48:51,960 --> 00:48:53,120
[เสียงออกแรงตีและทรัพย์ร้องเจ็บ]
843
00:48:53,680 --> 00:48:54,680
โธ่
844
00:48:54,760 --> 00:48:56,320
[เสียงพ่นลมหายใจฮึดฮัด]
845
00:48:59,560 --> 00:49:01,000
ผู้หญิงตี
846
00:49:01,720 --> 00:49:03,160
แปลว่าผู้หญิงรัก
847
00:49:03,920 --> 00:49:05,240
ยิ่งตีด้วยผัก
848
00:49:05,760 --> 00:49:08,440
ยิ่งรักทวีคูณ
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
849
00:49:09,280 --> 00:49:10,440
[พูดแผ่วเบา]
แม่ผาด
850
00:49:10,520 --> 00:49:11,960
อาการหนักเว้ย
851
00:49:12,040 --> 00:49:13,400
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
852
00:49:13,480 --> 00:49:15,400
ครานี้พ่อต้องไปหลายวัน
853
00:49:15,480 --> 00:49:17,200
แต่จะเร่งไปเร่งกลับ
854
00:49:17,920 --> 00:49:19,280
พ่อฝากทางนี้ด้วยนะ
855
00:49:20,000 --> 00:49:21,680
พ่อไม่ต้องเป็นห่วงนะจ๊ะ
856
00:49:21,760 --> 00:49:23,360
ฉันจะดูแลทางนี้ให้เองจ้ะ
857
00:49:23,440 --> 00:49:25,280
[ดนตรีซึ้ง]
858
00:49:25,360 --> 00:49:27,800
พ่อรู้ว่าเอ็งดูแลทุกอย่างแทนพ่อได้
859
00:49:29,240 --> 00:49:30,600
[ทองคำ] คนเป็นหมอ
860
00:49:30,680 --> 00:49:32,480
ผู้ไข้สำคัญยิ่ง
861
00:49:33,120 --> 00:49:35,760
แต่ก็ใช่ว่าพ่อจะไม่ห่วงคนที่อยู่ข้างหลัง
862
00:49:36,240 --> 00:49:38,080
ฉันรู้ดีจ้ะ
863
00:49:38,160 --> 00:49:40,160
ว่าพ่อเป็นห่วงครอบครัวมากเพียงใด
864
00:49:40,720 --> 00:49:42,120
[ทองแท้] แต่พ่อไม่ต้องกังวลไปเลยนะจ๊ะ
865
00:49:42,200 --> 00:49:45,240
ฉันจะทำหน้าที่แทนพ่อตรงนี้เองทุกอย่างจ้ะ
866
00:49:51,240 --> 00:49:53,560
[ดนตรีหวานซึ้ง]
867
00:50:02,280 --> 00:50:04,720
เร่งออกเรือเถิด จะได้ทันขึ้นเรือใหญ่
868
00:50:20,200 --> 00:50:21,960
[เสียงตำอย่างแรง]
869
00:50:24,480 --> 00:50:25,480
[บัว] ผาด
870
00:50:26,640 --> 00:50:28,240
มาช่วยน้าพิกุลทำกับข้าวเหรอ
871
00:50:28,320 --> 00:50:30,640
เอ็งนั่นแหละ หายไปไหนมา
872
00:50:30,720 --> 00:50:32,760
จนคุณพิกุลเขาถามหา
873
00:50:32,840 --> 00:50:35,040
[ดนตรีเบาสมอง]
874
00:50:35,120 --> 00:50:37,320
[เสียงตำแรง]
โอ๊ย โอ๊ยๆ เบาๆ สิ
875
00:50:37,400 --> 00:50:39,480
[บัว] เดี๋ยวครกก็ทะลุหรอก
876
00:50:39,560 --> 00:50:40,840
อะไรน่ะ
877
00:50:41,720 --> 00:50:43,400
ก็โมโหไอ้ทรัพย์น่ะสิ
878
00:50:43,480 --> 00:50:46,320
มาได้ทุกวี่ทุกวัน รำคาญเป็นที่สุด
879
00:50:46,400 --> 00:50:48,880
[เสียงตำรัวๆ ดังต่อเนื่อง]
880
00:50:48,960 --> 00:50:50,040
เบาๆ
881
00:50:50,120 --> 00:50:52,920
[บัว] นี่ ทรัพย์เขาก็สุภาพดีออก
882
00:50:53,560 --> 00:50:55,880
หรือว่าชอบแบบเจิดล่ะ
[เสียงร้องดัง]
883
00:50:55,960 --> 00:50:57,000
ไม่ต้องพูด
884
00:50:58,360 --> 00:51:00,640
ไม่เอาทั้งนั้นแหละ ข้าไม่อยากมีผัว
885
00:51:00,720 --> 00:51:02,280
[เสียงตำครก]
886
00:51:02,360 --> 00:51:06,320
ผู้หญิงผู้ชายน่ะ ไม่จำเป็นต้องเป็นชู้สาวกันก็ได้นี่
887
00:51:06,400 --> 00:51:07,880
คบกันแบบเพื่อนก็ได้
888
00:51:08,920 --> 00:51:11,520
หญิงชายน่ะรึ เป็นเพื่อน
889
00:51:11,600 --> 00:51:12,800
ไม่มีดอก
890
00:51:12,880 --> 00:51:15,520
มีสิ ก็ฉันกับทองอ้นไง
891
00:51:15,600 --> 00:51:16,880
คบกันแบบเพื่อน
892
00:51:19,800 --> 00:51:21,880
เออ แล้ว ได้ข่าวว่า
893
00:51:21,960 --> 00:51:23,200
ครูหาญกลับมาแล้ว
894
00:51:23,280 --> 00:51:25,520
ไม่เห็นเจอเลย ไปไหนกันหมด
895
00:51:25,600 --> 00:51:28,080
พ่อครูเตรียมตัว สอนนักเรียนวันพรุ่งน่ะ
896
00:51:28,640 --> 00:51:30,720
หือ นักเรียนที่ไหน
897
00:51:31,680 --> 00:51:32,640
[เสียงถอนใจเบาๆ ]
898
00:51:39,440 --> 00:51:42,600
[เสียงซ้อมฟันดาบ]
899
00:51:42,680 --> 00:51:45,120
[ดนตรีระทึก]
900
00:52:03,320 --> 00:52:06,120
[เสียงปรบมือ]
901
00:52:08,560 --> 00:52:09,800
ครูเปรื่องขอรับ
902
00:52:10,360 --> 00:52:12,000
[พุ่ม] นี่ครูไม่ได้พูดเล่นใช่ไหมขอรับ
903
00:52:12,080 --> 00:52:13,520
นี่ให้พวกเรามาฝึกดาบ
904
00:52:14,120 --> 00:52:15,120
ก็เออสิวะ
905
00:52:15,680 --> 00:52:17,160
งั้นกระผมขอกลับก่อนนะขอรับ
906
00:52:17,240 --> 00:52:18,160
- เฮ้ย
- เฮ้ย
907
00:52:18,240 --> 00:52:20,160
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
908
00:52:20,240 --> 00:52:21,360
- ไม่
- อยู่ก่อน
909
00:52:22,800 --> 00:52:25,960
เรามาเรียนหมอ
ทำไมต้องมาเรียนฟันดาบด้วยล่ะขอรับครู
910
00:52:26,040 --> 00:52:27,240
กระผมไม่เข้าใจ
911
00:52:28,720 --> 00:52:30,080
ข้าขอถาม
912
00:52:31,000 --> 00:52:32,920
เมื่อเพลามีศึกสงคราม
913
00:52:33,960 --> 00:52:36,000
ใครจะเป็นคนรักษาทหารในค่าย
914
00:52:37,720 --> 00:52:39,120
[พร้อมกัน]
หมอขอรับ
915
00:52:39,680 --> 00:52:42,080
แปลว่า หมอจะต้องตามออกไปรบด้วย
916
00:52:42,160 --> 00:52:43,240
ใช่หรือไม่
917
00:52:44,360 --> 00:52:46,240
[พร้อมกัน]
ใช่ขอรับ
918
00:52:46,840 --> 00:52:48,160
[หมอเปรื่อง] เมื่อเพลาจวนตัว
919
00:52:48,680 --> 00:52:49,680
เจอข้าศึก
920
00:52:49,760 --> 00:52:52,520
ถ้าไม่มีวิชาดาบ พวกเอ็งจะทำอย่างไร
921
00:52:53,080 --> 00:52:55,240
[ดนตรีตื่นเต้น]
922
00:52:55,320 --> 00:52:58,040
[หาญ] เอาล่ะ ทุกคน ลุก
923
00:53:07,840 --> 00:53:10,240
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
924
00:53:17,000 --> 00:53:20,160
กระดานน่ะ จะเอาไว้ตีหัวข้าศึกหรือไร
925
00:53:20,240 --> 00:53:21,080
เอาไปเก็บ
926
00:53:22,600 --> 00:53:24,440
[เทิ้ม] เอ้า มาๆ มาๆ
927
00:53:24,520 --> 00:53:27,080
ตั้งๆ หยิบดาบๆ จับดาบ
928
00:53:30,160 --> 00:53:31,320
[เสียงพูดคุย]
929
00:53:37,320 --> 00:53:38,320
ทั้งหมด
930
00:53:38,400 --> 00:53:39,240
คุม
931
00:53:39,320 --> 00:53:40,560
[เสียงตวาดขึงขัง]
932
00:53:40,640 --> 00:53:41,920
[เสียงครางหวาดกลัว]
933
00:53:43,080 --> 00:53:44,360
กลับมา
934
00:53:45,080 --> 00:53:46,600
ตั้งใจให้ดี
935
00:53:46,680 --> 00:53:48,240
[ดนตรีเบาสมอง]
936
00:53:51,440 --> 00:53:53,200
ออกกำลังให้เต็มที่
937
00:53:53,680 --> 00:53:55,680
ฟันหัวบนก่อน
938
00:53:55,760 --> 00:53:57,120
พร้อม
939
00:53:57,200 --> 00:53:58,560
[ดนตรีตึงเครียด]
940
00:53:58,640 --> 00:53:59,480
[หาญ] ฟัน
941
00:53:59,560 --> 00:54:01,200
[เสียงร้องตวาด]
942
00:54:01,280 --> 00:54:04,320
[เสียงร้องกลัวและเสียงทิ้งดาบ]
943
00:54:05,200 --> 00:54:06,200
หยิบดาบ
944
00:54:11,600 --> 00:54:12,960
[หาญ] ตรงหน้า
945
00:54:13,040 --> 00:54:14,680
- คุม
- [พร้อมกัน] คุม
946
00:54:14,760 --> 00:54:16,680
[หาญ] พร้อม
947
00:54:16,760 --> 00:54:17,600
ฟัน
948
00:54:17,680 --> 00:54:20,800
[เสียงตะโกนร้องและเสียงทิ้งดาบ]
949
00:54:21,280 --> 00:54:22,440
[เสียงเจิดร้องกรี๊ด]
950
00:54:22,520 --> 00:54:24,880
[เสียงถอนใจ]
951
00:54:24,960 --> 00:54:26,040
- [ศิษย์] ฟัน
- ฟัน
952
00:54:26,120 --> 00:54:27,440
[เสียงรับดาบและเสียงถีบ]
953
00:54:27,520 --> 00:54:30,320
[เสียงต่อยท้อง]
โอ๊ย แม่
954
00:54:32,680 --> 00:54:33,680
[เสียงร้องตวาด]
955
00:54:34,440 --> 00:54:35,480
[เสียงฟาด]
956
00:54:38,400 --> 00:54:39,920
ฟัน เฮ้ย
957
00:54:40,920 --> 00:54:41,920
[เสียงถอนใจ]
958
00:54:42,000 --> 00:54:43,880
[เสียงร้องตวาดและเสียงตีศอก]
959
00:54:44,920 --> 00:54:47,840
[เสียงฟาดกระแทกดังต่อเนื่อง]
960
00:54:50,520 --> 00:54:52,360
[เสียงหัวเราะเจื่อน]
961
00:54:52,840 --> 00:54:53,960
[หาญ] เอาล่ะ
962
00:54:54,040 --> 00:54:56,080
ในเมื่อฝึกฟันดาบกันไม่ได้
963
00:54:56,680 --> 00:54:58,680
ก็ฝึกหลบดาบก็แล้วกัน
964
00:54:58,760 --> 00:55:00,320
เริ่มจากที่ขาก่อน
965
00:55:00,400 --> 00:55:01,520
[หาญ] พร้อม
966
00:55:01,600 --> 00:55:03,680
[ดนตรีเร้าใจ]
967
00:55:03,760 --> 00:55:05,280
- ฟัน
- [พร้อมกัน] ฟัน
968
00:55:05,360 --> 00:55:07,880
[เสียงฟาดและเสียงร้องลั่น]
969
00:55:08,480 --> 00:55:10,200
ตายๆ ตายๆ ตายๆ
970
00:55:10,280 --> 00:55:12,040
[ศิษย์ครูหาญ] เฮ้ยๆ เฮ้ยๆ
971
00:55:12,120 --> 00:55:13,760
อย่างนี้จะเอาตัวรอดกันได้อย่างไร
972
00:55:13,840 --> 00:55:14,720
[เสียงตะโกนโหวกเหวก]
973
00:55:14,800 --> 00:55:17,720
มิต้องคอยมีทหารคอยดูแลกันทั้งกองร้อยเลยรึ
974
00:55:18,760 --> 00:55:20,240
[หาญ] เอ้า เฮ้ยๆ
975
00:55:22,000 --> 00:55:23,680
[เสียงซ้อมฟันดาบ]
976
00:55:23,760 --> 00:55:25,080
[เสียงอุทาน]
977
00:55:28,040 --> 00:55:29,240
ไม่ธรรมดา
978
00:55:38,080 --> 00:55:39,880
[เสียงถีบและเพื่อนๆ ร้องตกใจ]
979
00:55:43,160 --> 00:55:44,480
ในสนามรบ
980
00:55:44,560 --> 00:55:46,280
ถ้าเอ็งล้มแล้วไม่รีบลุก
981
00:55:46,360 --> 00:55:47,600
เอ็งจะถูกแทงซ้ำ
982
00:55:49,240 --> 00:55:51,240
[ดนตรีตึงเครียด]
983
00:55:51,320 --> 00:55:52,400
แต่ในสนามรบ
984
00:55:52,480 --> 00:55:53,680
ถ้าเอ็งไม่เฉลียว
985
00:55:53,760 --> 00:55:55,120
เอ็งก็ถูกแทงได้เหมือนกัน
986
00:56:01,520 --> 00:56:03,160
เห็นลีลาดาบของเอ็งแล้ว
987
00:56:03,240 --> 00:56:05,080
อยากชวนไปเป็นนักรบด้วยกัน
988
00:56:05,160 --> 00:56:06,960
จะฝึกให้เก่งทีเดียว
989
00:56:07,040 --> 00:56:08,080
สนใจหรือไม่
990
00:56:09,960 --> 00:56:11,600
ขอบใจมากเลยจ้ะครูหาญ
991
00:56:11,680 --> 00:56:14,200
แต่ขอให้ฉันได้ทำหน้าที่หมอของฉันต่อไปเถอะจ้ะ
992
00:56:15,520 --> 00:56:18,000
เสียดาย ฝีมือเอ็งนี่ไม่ธรรมดาเลย
993
00:56:25,040 --> 00:56:26,040
แม่แม้น
994
00:56:28,720 --> 00:56:29,960
นี่ดอกอะไร
995
00:56:31,840 --> 00:56:34,200
ดอก มะลิ
996
00:56:36,400 --> 00:56:39,440
ดอก มะ ลิ
997
00:56:39,520 --> 00:56:41,640
[ดนตรีตื่นเต้นปนลึกลับ]
998
00:56:43,080 --> 00:56:44,480
[แม้นพยายามส่งเสียง]
999
00:56:44,560 --> 00:56:45,720
[เสียงถอนใจ]
1000
00:56:46,640 --> 00:56:48,240
นี่จะไม่พูดจริงๆ รึ
1001
00:56:48,320 --> 00:56:51,280
หมอก็มาดูตั้งหลายครา ไม่เห็นจะคืบหน้า
1002
00:56:53,120 --> 00:56:55,240
ต้องค่อยเป็นค่อยไปสิจ๊ะแม่
1003
00:56:56,360 --> 00:56:59,040
เดี๋ยวนี้ แม้นเขาก็ออกเสียงได้มากขึ้นแล้ว
1004
00:56:59,120 --> 00:57:02,600
อีกหน่อย ก็คงจะพูดเป็นคำเอง ใช่ไหมแม้น
1005
00:57:06,480 --> 00:57:09,280
เอ้อ พี่ผล เดี๋ยวต้มน้ำให้ฉันที
1006
00:57:09,360 --> 00:57:10,600
ฉันอยากสรงน้ำอุ่น
1007
00:57:10,680 --> 00:57:12,160
พระพุทธเจ้าข้า
1008
00:57:15,280 --> 00:57:17,520
เป็นกระไร มีไข้รึ
1009
00:57:18,240 --> 00:57:21,120
มิมีอันใดดอก ฉันแค่ครั่นเนื้อครั่นตัวน่ะจ้ะ
1010
00:57:21,800 --> 00:57:25,600
อือ คืนนี้บรรทม พรุ่งนี้ตื่นมาก็คงจะสบายดี
1011
00:57:25,680 --> 00:57:27,200
ฉันเป็นแบบนี้จนชินแล้วล่ะ
1012
00:57:27,920 --> 00:57:30,000
งั้นก็รีบไปสรงน้ำเถิด
1013
00:57:30,080 --> 00:57:31,440
จ้ะแม่
1014
00:57:31,520 --> 00:57:33,680
[ดนตรีผ่อนคลาย]
1015
00:57:37,600 --> 00:57:38,720
[เสียงพ่นลมหายใจ]
1016
00:57:42,440 --> 00:57:44,680
โอ๊ย พอแล้ว
1017
00:57:44,760 --> 00:57:46,600
ไม่เอาแล้ว โดนไปเยอะแล้วเนี่ย
1018
00:57:46,680 --> 00:57:49,640
[พุ่ม] ระบมไปทั้งตัวเลยเนี่ย
[เสียงครางงอแง]
1019
00:57:50,240 --> 00:57:51,880
ข้าใช้ยาอะไรได้บ้างวะไอ้สุข
1020
00:57:51,960 --> 00:57:54,240
เอ่อ ทาผักคราดดอง
1021
00:57:54,320 --> 00:57:56,680
- ข้าว่าช่วยได้
- โห ไอ้เซ่อ
1022
00:57:56,760 --> 00:57:59,200
ต้องใช้ยาประคบสิ หายไวกว่า
1023
00:57:59,280 --> 00:58:00,680
[แก้ว] จะยุ่งยากทำไม
1024
00:58:00,760 --> 00:58:03,280
ไปเด็ดใบกระดูกไก่ดำมาขยี้ๆ
1025
00:58:03,360 --> 00:58:04,760
แล้วทาก็หายแล้ว
1026
00:58:07,200 --> 00:58:08,600
เอ้า เอาไป
1027
00:58:08,680 --> 00:58:09,760
[ยอด] ข้ามียานวด
1028
00:58:09,840 --> 00:58:11,960
สุริยาจร ข้าทำเองกับมือ
1029
00:58:12,040 --> 00:58:13,280
เอ็งทำได้เหรอวะ
1030
00:58:14,240 --> 00:58:15,640
ครูก็สอนแล้ว
1031
00:58:15,720 --> 00:58:17,360
พวกเอ็งไม่หัดทำกันไว้หรอกรึ
1032
00:58:17,440 --> 00:58:19,760
[ดนตรีเบาสมอง]
1033
00:58:19,840 --> 00:58:21,440
[พุ่ม] ขอบใจจ้ะยอด
1034
00:58:21,920 --> 00:58:24,240
- ไหนดูซิ
- [เจิด] ยอดจริงๆ
1035
00:58:24,320 --> 00:58:25,600
รอบคอบดีจริง
1036
00:58:29,480 --> 00:58:31,000
ไม่ได้ความเนอะ
1037
00:58:37,600 --> 00:58:39,640
[ดนตรีอ่อนหวาน]
1038
00:58:44,680 --> 00:58:45,640
อ้าว
1039
00:58:48,000 --> 00:58:49,240
พี่ทองแท้
1040
00:58:54,760 --> 00:58:56,640
ข้าเพิ่งคัดลอกตำราใหม่เสร็จ
1041
00:58:57,200 --> 00:58:58,480
เผื่อแม่บัวอยากจะอ่าน
1042
00:58:59,400 --> 00:59:00,720
ว้าว
1043
00:59:00,800 --> 00:59:02,280
ขอบคุณมากนะคะ
1044
00:59:02,920 --> 00:59:04,360
[บัว] เดี๋ยวบัวจะดูแลอย่างดีเลยค่ะ
1045
00:59:04,440 --> 00:59:06,680
อ่านเสร็จแล้วจะรีบมาคืนนะคะ
1046
00:59:12,240 --> 00:59:14,640
[ผล] หมอทองคำขอรับ หมอทองคำ
1047
00:59:15,200 --> 00:59:16,680
หมอทองคำอยู่ไหมขอรับ
1048
00:59:16,760 --> 00:59:17,800
[ทองแท้] ว่าอย่างไร
1049
00:59:19,280 --> 00:59:22,080
กระผมมาตามหมอทองคำ หมอท่านอยู่ไหมขอรับ
1050
00:59:22,160 --> 00:59:23,720
พ่อไม่อยู่ดอก
1051
00:59:23,800 --> 00:59:26,480
ไปราชการกับท่านเจ้าคุณหลายวันกว่าจะกลับ
1052
00:59:26,560 --> 00:59:27,680
มีเหตุอันใดรึ
1053
00:59:27,760 --> 00:59:28,960
พระองค์ชายขอรับ
1054
00:59:29,960 --> 00:59:31,440
พระองค์ชายพระอาการแย่แล้ว
1055
00:59:31,520 --> 00:59:33,920
[ดนตรีตึงเครียด]
1056
00:59:50,240 --> 00:59:51,440
พี่ทองแท้
1057
00:59:51,520 --> 00:59:53,920
พี่เป็นอะไรรึ ทำไมมือไม้สั่น
1058
00:59:54,960 --> 00:59:56,320
ข้าหายาไม่เจอ
1059
00:59:57,920 --> 00:59:59,640
เมื่อกี้ฉันได้ยินเสียงมหาดเล็ก
1060
00:59:59,720 --> 01:00:01,080
พระองค์ชายประชวรรึ
1061
01:00:01,960 --> 01:00:04,520
ใช่ ข้ากำลังจะไปเข้าเฝ้า
1062
01:00:05,880 --> 01:00:07,280
พ่อไม่อยู่
1063
01:00:07,360 --> 01:00:08,960
พี่จะไปคนเดียวได้อย่างไร
1064
01:00:09,480 --> 01:00:11,520
พี่ไม่เคยถวายการรักษาคนเดียวนี่
1065
01:00:13,440 --> 01:00:14,560
ไม่ได้ก็ต้องได้
1066
01:00:15,160 --> 01:00:17,000
เขาบอกพระอาการหนักมาก
1067
01:00:17,080 --> 01:00:18,880
รอพ่อกลับมาคงจะไม่ทันการ
1068
01:00:18,960 --> 01:00:21,320
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
1069
01:00:23,800 --> 01:00:26,000
[เสียงหยิบขวดยา]
1070
01:00:26,640 --> 01:00:27,760
พี่ทองแท้
1071
01:00:28,960 --> 01:00:30,240
ฉันจะเข้าวังด้วย
1072
01:00:43,560 --> 01:00:45,280
หมอมาแล้วขอรับหม่อม
1073
01:01:00,360 --> 01:01:01,320
[ดนตรีหยุด]
1074
01:01:01,400 --> 01:01:02,920
หมอทองคำไม่ได้มาด้วยรึ
1075
01:01:03,000 --> 01:01:05,040
คุณพ่อไปราชการขอรับ
1076
01:01:05,120 --> 01:01:07,080
กระผมจึงพาทองอ้น
1077
01:01:07,160 --> 01:01:09,000
น้องชายกระผมมาช่วยขอรับ
1078
01:01:10,880 --> 01:01:12,840
งั้นหมอก็รีบตรวจเข้าเถิด
1079
01:01:12,920 --> 01:01:15,560
[ดนตรีระทึก]
1080
01:01:21,480 --> 01:01:23,320
[หม่อมต่วน] เมื่อตอนเช้ามืด
1081
01:01:23,400 --> 01:01:25,160
พระองค์หนาวสั่นสะท้าน
1082
01:01:25,240 --> 01:01:27,240
แต่พอตอนฟ้าสาง
1083
01:01:27,320 --> 01:01:28,960
องค์ก็ร้อนจี๋
1084
01:01:29,520 --> 01:01:33,280
ฉันก็เอาน้ำผสมกับน้ำส้มสายชูเช็ดองค์จนทั่ว
1085
01:01:33,360 --> 01:01:36,600
ไข้ก็ไม่ลด ไม่รู้จะทำเยี่ยงไรแล้ว
1086
01:01:39,840 --> 01:01:41,760
ทรงรู้สึกอย่างไรบ้างกระหม่อม
1087
01:01:43,520 --> 01:01:45,400
ปวดเมื่อยไปทั้งตัว
1088
01:01:45,480 --> 01:01:47,000
[พระองค์ชาย] ปวดหัว
1089
01:01:48,080 --> 01:01:49,920
แลกระหายน้ำมาก
1090
01:01:54,720 --> 01:01:55,680
นี่
1091
01:02:14,560 --> 01:02:16,560
กระผมตรวจเทพจรแล้ว
1092
01:02:16,640 --> 01:02:18,240
พระปิตตะกำเริบ
1093
01:02:18,320 --> 01:02:20,080
ทรงมีพระปรอทขึ้นสูง
1094
01:02:20,960 --> 01:02:23,360
ต้องทรงเป็นไข้อย่างใดอย่างหนึ่งขอรับ
1095
01:02:25,160 --> 01:02:26,920
ก็แล้วเป็นไข้อะไรเล่าหมอ
1096
01:02:27,000 --> 01:02:28,760
ทำไมจู่ๆ ถึงเป็น
1097
01:02:28,840 --> 01:02:31,240
[ดนตรีระทึก]
1098
01:02:33,400 --> 01:02:35,640
พระองค์ชายเสด็จไปไหนมาบ้างขอรับ
1099
01:02:37,440 --> 01:02:38,880
ก็ไม่ได้ไปไหนเลย
1100
01:02:39,800 --> 01:02:41,480
[หม่อมต่วน] แต่เมื่อเจ็ดวันก่อน
1101
01:02:42,040 --> 01:02:44,480
พระองค์เสด็จประพาสป่ากับเสด็จพ่อ
1102
01:02:44,560 --> 01:02:47,080
เพียงคืนเดียวก็กลับก็ไม่น่าเป็นอะไรนะ
1103
01:02:52,920 --> 01:02:54,840
เจ็ดวันจนถึงวันนี้
1104
01:02:54,920 --> 01:02:57,640
ก็ได้ระยะที่ไข้ป่าจะสำแดงฤทธิ์พอดี
1105
01:02:57,720 --> 01:02:59,640
อาจจะเป็นไข้ป่าก็ได้นะขอรับ
1106
01:03:00,360 --> 01:03:03,200
เพราะอาการไข้ชี้มูลเหตุไปทางไข้ป่าขอรับ
1107
01:03:05,840 --> 01:03:07,000
[ทองแท้] ก็อาจเป็นได้
1108
01:03:07,960 --> 01:03:08,960
ทองอ้น
1109
01:03:09,520 --> 01:03:11,720
ตั้งพิกัดยาเบญจโลกวิเชียร
1110
01:03:11,800 --> 01:03:12,800
จ้ะพี่
1111
01:03:27,920 --> 01:03:30,240
[ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ]
1112
01:03:30,320 --> 01:03:32,440
[ทองอ้น] พิกัดยาเบญจโลกวิเชียร
1113
01:03:32,520 --> 01:03:34,360
หรือยาห้าราก
1114
01:03:34,440 --> 01:03:37,280
คือรากของสมุนไพรฤทธิ์เย็นห้าชนิด
1115
01:03:37,360 --> 01:03:38,640
ได้แก่
1116
01:03:38,720 --> 01:03:39,920
ชิงชี่
1117
01:03:40,000 --> 01:03:41,360
คนทา
1118
01:03:41,440 --> 01:03:42,560
ย่านาง
1119
01:03:42,640 --> 01:03:44,080
ท้าวยายม่อม
1120
01:03:44,160 --> 01:03:45,560
มะเดื่อชุมพร
1121
01:03:45,640 --> 01:03:47,240
สิ่งละเสมอกัน
1122
01:03:47,320 --> 01:03:49,040
สรรพคุณกระทุ้งพิษไข้
1123
01:03:49,120 --> 01:03:51,840
ช่วยให้ร่างกายขับพิษออกมาทางการขับถ่าย
1124
01:03:52,560 --> 01:03:53,760
[เสียงขยับลุกขึ้น]
1125
01:04:01,360 --> 01:04:03,840
[ทองแท้] องค์ชายทรงมีพระปรอทสูง
1126
01:04:03,920 --> 01:04:07,400
ความร้อนทั่วพระองค์ลอยสู่เบื้องบน
ทำให้ทรงปวดพระเศียร
1127
01:04:08,000 --> 01:04:10,800
ต้องเอาพระปรอทลงก่อนด้วยการสระยา
1128
01:04:10,880 --> 01:04:12,320
มีส่วนประกอบคือใบบัวบก
1129
01:04:12,960 --> 01:04:15,720
ใบขี้เหล็ก และใบย่านาง
1130
01:04:37,760 --> 01:04:38,920
ยาขนานที่สอง
1131
01:04:39,520 --> 01:04:42,040
ใช้ผงบอระเพ็ดและผงฟ้าทะลายโจร
1132
01:04:42,600 --> 01:04:44,480
ผสมไข่ขาวของไข่เป็ด
1133
01:04:44,960 --> 01:04:46,880
วางลงบนเปลือกพระเนตร
1134
01:04:46,960 --> 01:04:48,480
เพื่อดึงความร้อนออก
1135
01:04:48,960 --> 01:04:51,080
บรรเทาพระอาการปวดกระบอกพระเนตร
1136
01:04:51,160 --> 01:04:52,800
เนื่องจากพิษไข้
1137
01:05:22,880 --> 01:05:24,120
ทองอ้น
1138
01:05:24,200 --> 01:05:25,320
ยาได้ที่หรือยัง
1139
01:05:25,400 --> 01:05:26,640
ใกล้แล้วจ้ะพี่
1140
01:05:26,720 --> 01:05:27,960
รอน้ำงวดอีกนิด
1141
01:05:29,000 --> 01:05:30,600
พระองค์ชายเป็นเยี่ยงไรบ้าง
1142
01:05:31,440 --> 01:05:33,080
ข้าสระยาให้แล้ว
1143
01:05:33,160 --> 01:05:35,080
ตอนนี้หม่อมต่วนกำลังเช็ดพระองค์อยู่
1144
01:05:35,600 --> 01:05:37,720
พระองค์ชายทรงอ่อนแอผิดจากคนทั่วไป
1145
01:05:37,800 --> 01:05:39,960
เมื่อประชวรเลยมีอาการหนักกว่า
1146
01:05:40,040 --> 01:05:43,160
ฉันเกรงว่า ถ้าตั้งยาตำรับปกติจะเอาไม่อยู่
1147
01:05:43,720 --> 01:05:44,720
นั่นน่ะสิ
1148
01:05:45,520 --> 01:05:47,320
ตอนนี้หมอผู้ใหญ่ก็ไม่มีใครอยู่
1149
01:05:48,800 --> 01:05:50,360
แล้วเราจะทำอย่างไรดี
1150
01:05:52,320 --> 01:05:53,400
[ผล] ท่านหมอขอรับ
1151
01:05:55,360 --> 01:05:56,440
ท่านหมอขอรับ
1152
01:05:56,520 --> 01:05:57,560
แย่แล้วขอรับ
1153
01:05:58,160 --> 01:05:59,600
รีบไปดูอาการพระองค์ชายเถอะขอรับ
1154
01:06:00,440 --> 01:06:01,880
ไป พี่ทองแท้
1155
01:06:02,360 --> 01:06:03,920
[ทองอ้น] ฉันฝากดูยาด้วยนะจ๊ะ
1156
01:06:04,000 --> 01:06:05,520
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
1157
01:06:05,600 --> 01:06:07,160
[เสียงหายใจหืดหอบทรมาน]
1158
01:06:07,240 --> 01:06:09,680
[หม่อมต่วน] หมอ นี่มันเกิดอะไรขึ้น
1159
01:06:09,760 --> 01:06:12,720
ทำไมจู่ๆ อาการหอบถึงได้กำเริบขึ้นมาอีก
1160
01:06:14,480 --> 01:06:16,280
[เสียงพระองค์ชายหายใจลำบาก]
1161
01:06:18,200 --> 01:06:19,400
[หม่อมต่วนตะคอก]
เอ้า
1162
01:06:19,480 --> 01:06:22,280
ทำอะไรก็ทำสักอย่างสิ หันรีหันขวางอยู่นั่น
1163
01:06:22,840 --> 01:06:25,200
เอาของพวกนี้ออกไปให้หมด เร็วเข้า
1164
01:06:26,760 --> 01:06:29,200
โอ๊ย มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย
1165
01:06:29,280 --> 01:06:31,360
หม่อมขอรับ
เอาผ้าชุดน้ำเช็ดยาออกจากพระพักตร์
1166
01:06:31,440 --> 01:06:33,360
และพระเศียรจากพระองค์ชายให้หมดเลยขอรับ
1167
01:06:40,080 --> 01:06:42,240
[เสียงพระองค์ชายหอบปนไอ]
1168
01:06:57,160 --> 01:06:59,160
[บัว] พระองค์ชายเป็นไข้ป่าเหรอ
1169
01:06:59,240 --> 01:07:00,920
งั้นก็เป็นไข้มาลาเรียสิ
1170
01:07:01,000 --> 01:07:02,520
[ทองอ้น] ยาไทยอาจจะได้ผลไม่ทันการ
1171
01:07:02,600 --> 01:07:04,080
- กระผมจึงคิดว่า…
- ไม่ต้องพูดแล้ว
1172
01:07:04,160 --> 01:07:05,600
[หม่อมต่วน] ฉันไม่ไว้ใจฝาหรั่ง
1173
01:07:05,680 --> 01:07:08,280
[ทองอ้น] ข้าไม่มีทางเลือกอื่น ถ้าข้าไม่ทำวิธีนี้
1174
01:07:08,360 --> 01:07:10,640
เสด็จอาจจะต้องสิ้นก่อนที่พ่อจะกลับมาแน่
1175
01:07:11,400 --> 01:07:12,960
[หม่อมต่วน] นี่โอสถตำรับใหม่ใช่ไหม
1176
01:07:13,040 --> 01:07:14,880
ไม่เคยถวายโอสถนี้มาก่อน
1177
01:07:14,960 --> 01:07:16,800
[พระยาบำเรอราช] ขอประทานอนุญาต
ดูหน่อยกระหม่อม
1178
01:07:17,440 --> 01:07:20,280
เอ็งรู้รึไม่ ว่าการหลอกลวงเจ้านาย
1179
01:07:20,360 --> 01:07:21,800
มีโทษทัณฑ์สถานใด
[เสียงทุบที่นั่ง]
1180
01:07:22,360 --> 01:07:25,520
เด็กสองคนนี้กระทำความผิด สมควรได้รับโทษ
1181
01:07:25,600 --> 01:07:28,080
อย่าได้เห็นแก่ความเป็นลูกใคร
หลานใครเลยขอรับ
1182
01:07:28,720 --> 01:07:31,320
[เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม"
โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์]
119286
