All language subtitles for Royal Doctor_S01E08_Episode 8.Thai (CC)
Afrikaans
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:16,040 --> 00:00:18,040
[เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil tan]
2
00:02:05,720 --> 00:02:08,919
ทองอ้น แม่หญิงคนงามคนนี้คือใครกันเล่า
3
00:02:10,400 --> 00:02:12,480
[ทองอ้น] ไอ้เจิด ไอ้เจิดเพื่อนข้า
4
00:02:12,560 --> 00:02:14,800
- เอ็งมีวิธีอะไรอีกไหม
- [บัว] ต้องใช้เครื่องเออีดี
5
00:02:14,880 --> 00:02:16,640
มีแต่ในโลกของฉันน่ะ ที่นี่ไม่มี
6
00:02:16,720 --> 00:02:17,800
โธ่เว้ย
7
00:02:17,880 --> 00:02:21,480
[บัว] ในยุคสมัยของฉัน
เวลาใครไม่สบายหรือประสบอุบัติเหตุ
8
00:02:21,560 --> 00:02:25,120
เขาจะไปโรงพยาบาล
ที่นั่นจะมีหมอคอยรักษาคนไข้
9
00:02:25,200 --> 00:02:26,840
[เสียงไฟลุก]
10
00:02:27,560 --> 00:02:28,880
โอ๊ย
11
00:02:28,960 --> 00:02:30,080
[ทุกคน] เฮ้ยๆ
12
00:02:30,160 --> 00:02:32,040
- [อ่ำ] ไอ้ทองอ้น
- [ทองอ้น] ทำไม
13
00:02:32,120 --> 00:02:33,440
[เสียงทุกคนห้าม]
[หมอจัน] อย่าๆ เฮ้ย
14
00:02:33,520 --> 00:02:34,640
[ทองแท้] เฮ้ย
15
00:02:34,720 --> 00:02:36,200
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
16
00:02:37,040 --> 00:02:39,160
[เจ้าคุณทหาร] นี่ท่านมีใจฝักใฝ่พวกกบฏรึ
17
00:02:39,240 --> 00:02:40,680
ความผิดมหันต์เยี่ยงนี้
18
00:02:40,760 --> 00:02:42,200
มีโทษตายสถานเดียว
19
00:02:44,240 --> 00:02:46,760
[ดนตรีระทึก]
20
00:02:47,560 --> 00:02:49,400
ถ้าการที่กระผมต้องช่วยชีวิตคน
21
00:02:51,200 --> 00:02:52,880
และมันจะนำมาซึ่งความตาย
22
00:02:54,920 --> 00:02:56,440
ก็ไม่มีอันใดต้องกลัวเลย
23
00:03:10,320 --> 00:03:11,560
[ดนตรีหยุด]
24
00:03:11,640 --> 00:03:12,880
[เจ้าคุณทหาร] ท่านเป็นหมอ
25
00:03:13,360 --> 00:03:15,560
หน้าที่ของท่านคือรับผิดชอบชีวิตคน
26
00:03:16,680 --> 00:03:18,880
ถือว่าท่านทำหน้าที่ของท่านได้อย่างสมบูรณ์แล้ว
27
00:03:21,080 --> 00:03:23,120
[น้ำเสียงขึงขัง]
ส่วนข้า เป็นนักรบ
28
00:03:23,640 --> 00:03:26,360
หน้าที่ของข้าคือ กำจัดศัตรู
29
00:03:28,440 --> 00:03:29,520
[เสียงฟันดาบ]
30
00:03:32,440 --> 00:03:33,440
เฮ้ย
31
00:03:33,520 --> 00:03:35,800
[ดนตรีสะเทือนอารมณ์]
32
00:03:43,720 --> 00:03:46,680
ถือว่าข้าทำหน้าที่ของข้า
ได้อย่างสมบูรณ์แล้วเช่นกัน
33
00:04:00,400 --> 00:04:01,720
[ดนตรีหยุด]
34
00:04:02,400 --> 00:04:04,120
[เสียงสูดดมยา]
35
00:04:06,640 --> 00:04:08,640
[ดนตรีผ่อนคลาย]
36
00:04:08,720 --> 00:04:10,400
ทรงเป็นเยี่ยงไรบ้างกระหม่อม
37
00:04:12,320 --> 00:04:15,520
ยาหอมภูลประสิทธิ์ของหมอทองคำทำให้โล่งดี
38
00:04:16,079 --> 00:04:18,760
และนี่ ฉันก็ไม่ได้ออกไปไหน
39
00:04:18,839 --> 00:04:20,320
อาการก็ไม่ได้กำเริบ
40
00:04:21,920 --> 00:04:23,640
แต่น่าเบื่อเสียเหลือเกิน
41
00:04:24,120 --> 00:04:26,120
หนังสือหนังหาที่คนเอามาให้
42
00:04:26,200 --> 00:04:27,920
ฉันก็อ่านจนหมดสิ้นเสียแล้ว
43
00:04:30,680 --> 00:04:32,080
อย่างนั้นวันพรุ่ง
44
00:04:32,160 --> 00:04:35,960
กระหม่อมจะนำเอาตำรายามาถวาย
จะดีหรือไม่กระหม่อม
45
00:04:36,600 --> 00:04:37,800
ตำรายารึ
46
00:04:40,160 --> 00:04:42,640
หมอเอาตำรายามาให้ฉันอ่านก็เท่านั้น
47
00:04:43,920 --> 00:04:46,040
ให้ฉันไปร่วมเรียนหมอด้วยดีกว่า
48
00:04:49,720 --> 00:04:51,640
เรียนเพื่อที่จะได้รู้
49
00:04:51,720 --> 00:04:52,880
อย่างน้อย
50
00:04:54,200 --> 00:04:56,200
เพื่อที่ฉันจะได้รักษาตนเอง
51
00:04:56,280 --> 00:04:58,680
[ดนตรีฟังสบาย]
52
00:04:58,760 --> 00:05:01,120
การเรียนหมอตรากตรำหาน้อยไม่
53
00:05:01,640 --> 00:05:04,560
กระหม่อมเกรงว่าหากพระองค์ทรงหักโหม
54
00:05:04,640 --> 00:05:06,760
พระวรกายจะยิ่งทรุดนะกระหม่อม
55
00:05:10,400 --> 00:05:12,800
งั้น ฉันไม่ไปเรียนเองก็ได้
56
00:05:13,720 --> 00:05:17,120
ฉันไปให้พี่ทองอ้นเล่าให้ฉันฟังก็ยังดี
57
00:05:22,160 --> 00:05:25,040
พระองค์จะเสด็จบ้านกระหม่อมอีกแล้วรึกระหม่อม
58
00:05:25,600 --> 00:05:26,600
ใช่แล้ว
59
00:05:27,800 --> 00:05:29,920
[ดนตรีสดใส]
60
00:05:35,200 --> 00:05:38,320
โอ้โห นี่ทำเลี้ยงพระขึ้นบ้านใหม่เหรอจ๊ะ
61
00:05:38,400 --> 00:05:40,480
ทำไมต้องวิจิตรพิสดารขนาดนี้ด้วยแม่
62
00:05:40,560 --> 00:05:43,040
ก็แหม เพื่อนลูกมาบ้านทั้งที
63
00:05:43,120 --> 00:05:47,640
ก็ต้องจัดอะไรที่มันสวยงาม
เอาไว้ต้อนรับหน่อยนะ พะ…
64
00:05:48,960 --> 00:05:50,080
นะลูก
65
00:05:54,880 --> 00:05:56,120
ทองอ้น
66
00:05:56,840 --> 00:05:58,760
ดูแลพะ ดูแลเพื่อนดีๆ ล่ะ
67
00:06:00,600 --> 00:06:03,440
ถ้าอยากได้อะไรก็ให้บ่าวไพร่มันวิ่งไปบอก
68
00:06:04,240 --> 00:06:06,320
แล้วก็อย่าทะลึ่งตึงตังให้มากนักล่ะ
69
00:06:07,720 --> 00:06:08,600
จ้ะพ่อ
70
00:06:08,680 --> 00:06:10,360
[เอฟเฟกต์งุนงง]
71
00:06:11,680 --> 00:06:14,400
- ขอบคุณคุณลุงคุณป้ามากนะจ๊ะ
- [ตะกุกตะกัก] ไม่ต้อง ไม่ต้องไหว้จ้ะ
72
00:06:14,480 --> 00:06:16,240
ที่ต้อนรับพวกเราอย่างดี
73
00:06:16,320 --> 00:06:18,640
[ดนตรีทะเล้น]
74
00:06:24,840 --> 00:06:26,520
อ้าว ไปกันหมด
75
00:06:26,600 --> 00:06:28,680
วันนี้พ่อกับแม่ดูแปลกๆ ยังไงพิกล
76
00:06:30,960 --> 00:06:32,520
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
77
00:06:34,040 --> 00:06:35,680
เอ็งสบายดีขึ้นแล้วใช่ไหม
78
00:06:36,280 --> 00:06:39,560
หน้าตาเอ็งดูแช่มชื่นขึ้นมากโข
กว่าที่ข้าเจอครั้งก่อน
79
00:06:40,120 --> 00:06:41,440
ดีขึ้นมากแล้วจ้ะ
80
00:06:41,520 --> 00:06:43,360
คงเป็นเพราะได้นอนมานาน
81
00:06:43,440 --> 00:06:46,560
แต่ถ้าต้องนอนมากกว่านี้ ฉันคงถึงพิการเป็นแน่
82
00:06:46,640 --> 00:06:47,640
[เสียงบัวถอนหายใจ]
83
00:06:51,600 --> 00:06:53,400
[ดนตรีสนุกเบาสมอง]
84
00:06:53,480 --> 00:06:54,440
[บัว] โห
85
00:06:54,520 --> 00:06:58,000
นั่นสิ สงสัยจะนอนนานเกินไปจริงๆ ด้วย
86
00:06:58,080 --> 00:06:59,880
[บัว] กล้ามเนื้อหายหมดเลย
87
00:06:59,960 --> 00:07:02,160
นี่ คุณต้องออกกำลังกายบ้างนะ
88
00:07:03,560 --> 00:07:04,760
ออกกำลังกาย
89
00:07:04,840 --> 00:07:05,680
[บัว] อือ
90
00:07:05,760 --> 00:07:06,960
ออกเยี่ยงไรรึ
91
00:07:07,520 --> 00:07:10,160
อ้าว ก็เล่นกีฬา ไม่ก็ไปฟิตเนสไง
92
00:07:10,240 --> 00:07:12,240
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
93
00:07:13,360 --> 00:07:14,680
โอย นี่ๆ นี่ๆ
94
00:07:15,280 --> 00:07:16,800
[ผาด] มานี่เลย นางบัว มานี่เลย
95
00:07:17,360 --> 00:07:19,760
เอ็งนี่พูดจาเพ้อเจ้ออีกแล้ว
96
00:07:19,840 --> 00:07:23,120
ไอ้ ฟิตโหนด ฟิตเหนดอะไรของเอ็งเนี่ย หา
97
00:07:24,400 --> 00:07:25,400
[เสียงถอนหายใจแรง]
98
00:07:27,640 --> 00:07:29,160
โอเค ทุกคน
99
00:07:29,240 --> 00:07:30,880
ต่อไปนี้นะ
100
00:07:32,720 --> 00:07:34,840
จะเป็นการพาเยี่ยมชมอนาคต
101
00:07:34,920 --> 00:07:37,680
โดยบัวบานการทัวร์
102
00:07:38,440 --> 00:07:40,320
[บัว] วันนี้จะพาไปชม
103
00:07:40,400 --> 00:07:41,720
ฟิตเนสเซนเตอร์
104
00:07:44,880 --> 00:07:46,080
ทุกคนพร้อมหรือยังคะ
105
00:07:46,160 --> 00:07:47,720
ถ้าพร้อมแล้ว
106
00:07:48,280 --> 00:07:49,760
หลับตาค่ะ
107
00:08:04,560 --> 00:08:06,680
[ดนตรีสนุกสนาน]
108
00:08:09,480 --> 00:08:10,800
[เอฟเฟกต์เสียงว้าว]
โอ้
109
00:08:15,600 --> 00:08:18,480
และนี่ก็คือชุดที่เขาใส่ออกกำลังกายกัน
110
00:08:18,560 --> 00:08:21,240
เพื่อความสะดวกและให้เห็นส่วนเกินที่ชัดเจน
111
00:08:21,320 --> 00:08:23,080
จะได้กำจัดมันออกไป
112
00:08:23,160 --> 00:08:25,080
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
113
00:08:29,600 --> 00:08:30,840
[เอฟเฟกต์กระทุ้งศอก]
โอ๊ย
114
00:08:31,400 --> 00:08:32,600
มีใครอยากเปลี่ยนชุดไหม
115
00:08:32,679 --> 00:08:33,640
[ทองอ้น] หึ
[เสียงเจิดครางปฏิเสธ]
116
00:08:34,919 --> 00:08:37,400
ข้าว่า เอ็งกลับไปเปลี่ยนเป็นชุดเดิมเถิด
117
00:08:37,960 --> 00:08:38,799
ทำไมล่ะ
118
00:08:38,880 --> 00:08:41,159
[ดนตรีทะเล้น]
119
00:08:42,440 --> 00:08:43,360
สตรี
120
00:08:43,840 --> 00:08:45,640
ควรแต่งตัวเยี่ยงสตรี
121
00:08:46,200 --> 00:08:48,000
ไม่ควรใส่กางเกง
122
00:08:48,560 --> 00:08:49,640
รัดรูปให้…
123
00:08:57,120 --> 00:08:59,920
โอ๊ย แค่เล่าจินตนาการยังไม่ได้เลยเหรอเนี่ย
124
00:09:01,280 --> 00:09:02,240
[บัว] เอาเป็นว่า
[เสียงตบมือ]
125
00:09:02,320 --> 00:09:06,040
ที่นี่แหละ คือที่ที่ทำให้ร่างกายแข็งแรง
126
00:09:06,120 --> 00:09:08,600
แล้วก็อายุยืนของคนสมัยใหม่
127
00:09:08,680 --> 00:09:10,760
[ดนตรีสนุกสนาน]
128
00:09:12,360 --> 00:09:13,440
เอ่อ…
129
00:09:13,920 --> 00:09:15,720
ไอ้เครื่องนี้มันทำงานเยี่ยงไรรึ
130
00:09:17,360 --> 00:09:20,080
เสียบให้ไฟฟ้าวิ่งมาเข้าเครื่อง นู่น
131
00:09:20,560 --> 00:09:22,840
- [พระองค์ชาย] อู้หู
- เอ็งนี่ไม่รู้เรื่องอะไรเล้ย
132
00:09:22,920 --> 00:09:23,960
[เอฟเฟกต์เสียงแป่ว]
133
00:09:31,600 --> 00:09:32,840
ลองยกดูสิ
134
00:09:33,400 --> 00:09:34,400
โหย
135
00:09:34,880 --> 00:09:37,240
บัว ข้าล่ะแปลกใจเสียจริง
136
00:09:37,320 --> 00:09:40,680
ที่คนในยุคสมัยของเอ็ง
อยู่ๆ ก็หาเรื่องให้ตัวเองเหนื่อย
137
00:09:40,760 --> 00:09:42,240
เอาเหล็กหนักๆ มายก
138
00:09:42,960 --> 00:09:45,920
แล้วที่ประหลาดที่สุดก็คือ ต้องมาวิ่งอยู่บนแผ่น
139
00:09:46,600 --> 00:09:47,840
สายพาน
140
00:09:48,400 --> 00:09:49,600
เออ นั่นแหละ
141
00:09:50,320 --> 00:09:51,680
ข้าพอจะเข้าใจแล้ว
142
00:09:52,160 --> 00:09:54,360
คนที่อยู่เฉยๆ อย่างข้าทั้งวัน
143
00:09:54,840 --> 00:09:58,160
บางครั้ง ก็อยากจะลุกขึ้นมา
ยกแข้งยกขากับเขาบ้าง
144
00:09:58,720 --> 00:10:00,800
แล้วเครื่องออกกำลังกายแต่ละอย่าง
145
00:10:00,880 --> 00:10:03,680
ก็ช่วยออกกำลังกายแต่ละส่วนให้ร่างกายแข็งแรง
146
00:10:04,240 --> 00:10:06,720
[พูดพร้อมหัวเราะชอบใจ]
ใช่ ถูกต้องเลยค่ะ
147
00:10:06,800 --> 00:10:11,160
นี่ คือ ถ้าอยากจะออกกำกายอะไรเนี่ย
148
00:10:11,240 --> 00:10:13,280
ทำไมถึงไม่ไปฝึกดาบ
149
00:10:13,360 --> 00:10:16,280
หรือปลูกผัก หาบน้ำ
150
00:10:16,360 --> 00:10:19,160
เยี่ยงนั้นเนี่ย จะมีประโยชน์เสียมากกว่า
151
00:10:19,720 --> 00:10:21,720
ข้าก็ว่าเยี่ยงนั้น จริงของเอ็ง
152
00:10:22,280 --> 00:10:25,480
นี่ จะให้เล่าต่อไหม หรือว่าพอแค่นี้
153
00:10:26,160 --> 00:10:27,320
- [พระองค์ชาย] อือ
- อือ เล่าต่อ
154
00:10:27,400 --> 00:10:28,360
[เจิด] อือ
155
00:10:28,440 --> 00:10:30,680
มา เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า
156
00:10:31,240 --> 00:10:33,360
[บัว] อะ ลองขึ้นมายืนเลย
157
00:10:33,440 --> 00:10:34,640
เดินช้าๆ นะ
158
00:10:38,440 --> 00:10:40,640
[ดนตรีกระฉับกระเฉง]
159
00:10:40,720 --> 00:10:41,960
[บัว] ค่อยๆ นะ
160
00:10:42,520 --> 00:10:43,600
ก้าว
161
00:10:44,480 --> 00:10:45,480
ค่อยๆ ก้าว
162
00:10:45,960 --> 00:10:47,000
- อือ
- [เจิด] หือ
163
00:10:49,160 --> 00:10:50,400
[บัว] ทองอ้น มาทางนี้
164
00:10:52,040 --> 00:10:53,640
นี่ๆ นี่ เครื่องนี้ดีกว่า
165
00:11:05,680 --> 00:11:06,680
โอ๊ยๆ
166
00:11:06,760 --> 00:11:08,040
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
167
00:11:08,120 --> 00:11:09,640
ทองอ้น ไม่ใช่อย่างนี้
168
00:11:09,720 --> 00:11:10,960
เอาขาข้างนี้ไว้นี่
169
00:11:11,440 --> 00:11:13,400
- เอ็งไม่บอกข้าเล่า
- แล้วก็ยืน
170
00:11:13,480 --> 00:11:17,080
อย่าแอ่นก้น อย่าแอ่นก้น ยืนตรง ตรงๆ
171
00:11:17,160 --> 00:11:18,200
อะ
172
00:11:18,880 --> 00:11:21,200
- ปั่นไปข้างหน้านะ
- เออ
173
00:11:21,280 --> 00:11:23,480
เทน้ำหนักไปทั้งสองข้างเลย
174
00:11:34,400 --> 00:11:36,440
- เฮ้ย ระวัง
- โอ๊ยๆ
175
00:11:36,520 --> 00:11:38,840
โอ้โฮ แม่บัว นี่
176
00:11:39,400 --> 00:11:40,320
ข้าชนอะไรเนี่ย
177
00:11:41,760 --> 00:11:43,160
เขาเรียกว่ากระจก
178
00:11:43,720 --> 00:11:44,880
กระจก
179
00:11:44,960 --> 00:11:46,920
[บัว] เอ่อ คือ…
180
00:11:47,000 --> 00:11:48,600
เหมือนฝาบ้านน่ะ
181
00:11:48,680 --> 00:11:51,520
แต่ว่าใสๆ แล้วก็มองทะลุไปได้
182
00:11:52,240 --> 00:11:53,480
[เสียงอุทานทึ่ง]
183
00:11:53,560 --> 00:11:54,840
มหัศจรรย์ยิ่งนัก
184
00:11:54,920 --> 00:11:57,600
นี่ มันสร้างมาจากเวทมนตร์รึเยี่ยงไร ทำไม…
185
00:11:58,080 --> 00:11:59,400
ทำไมข้าถึงผ่านมันไม่ได้
186
00:11:59,480 --> 00:12:01,240
[ผาด] เป็นกระไรมากนัก
187
00:12:01,320 --> 00:12:04,560
แม่บัวเนี่ย เขาให้สนใจไอ้ตัวประหลาดพวกนี้
188
00:12:04,640 --> 00:12:06,720
แล้วเอ็งจะมาสนใจกระไรกับไอ้นี่
189
00:12:07,280 --> 00:12:08,400
[ผาด] โธ่
190
00:12:08,480 --> 00:12:10,080
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
191
00:12:10,160 --> 00:12:11,600
นี่รึฝาบ้าน
192
00:12:12,080 --> 00:12:14,320
- แม่บัว ช่วยข้าด้วย
- [บัว] หา
193
00:12:14,400 --> 00:12:16,560
- เฮ้ย ทองอ้น
- มันหยุดเยี่ยงไรรึ
194
00:12:17,040 --> 00:12:19,920
- ทองอ้น ก็หยุดสิ หยุด ทองอ้น
- แม่บัว ข้ากลัว
195
00:12:20,000 --> 00:12:21,680
- [ทองอ้น] แม่บัว
- ช้าลงสิ
196
00:12:21,760 --> 00:12:22,840
มันหยุดไม่ได้
197
00:12:23,680 --> 00:12:24,560
แม่บัว
198
00:12:24,640 --> 00:12:27,920
กระโดดลงมาเลย กระโดดลงมาเลย
กระโดดลงมาเลย
199
00:12:28,720 --> 00:12:30,000
[เสียงบัวร้องผวา]
200
00:12:30,080 --> 00:12:31,240
อู้ย
201
00:12:31,840 --> 00:12:34,640
[ผล] พอเถิดพระพุทธเจ้าข้า
เดี๋ยวจะทรงเป็นอะไรไปอีก
202
00:12:34,720 --> 00:12:36,960
ก็เพราะไม่อยากเป็นไง ถึงต้องวิ่ง
203
00:12:37,040 --> 00:12:40,480
พี่บัวบอกว่าถ้าร่างกายแข็งแรง
ก็จะไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ
204
00:12:40,560 --> 00:12:43,480
แล้วเมื่อวานข้าเหวยเยอะ
วันนี้ก็ต้องเอาออกด้วยการวิ่ง
205
00:12:44,040 --> 00:12:45,440
วิ่งแล้วจะไม่เหนื่อย
206
00:12:45,520 --> 00:12:47,560
วิ่งแล้วจะไม่ประชวรรึพระพุทธเจ้าข้า
207
00:12:47,640 --> 00:12:50,600
แต่ทำไมเพลานี้
ข้าพระพุทธเจ้าเหนื่อยเหลือเกินพระพุทธเจ้าข้า
208
00:12:50,680 --> 00:12:53,720
ก็มัวแต่วิ่งแล้วก็พูด จะไม่เหนื่อยได้อย่างไร
209
00:12:54,360 --> 00:12:55,880
รอด้วยพระพุทธเจ้าข้า
210
00:13:02,640 --> 00:13:04,920
[ดนตรีไม่น่าไว้วางใจ]
211
00:13:08,720 --> 00:13:11,160
[เสียงหายใจกระสับกระส่าย]
212
00:13:15,440 --> 00:13:16,520
ไม่
213
00:13:20,320 --> 00:13:23,240
[เสียงหายใจแรง]
214
00:13:37,360 --> 00:13:38,680
มาแล้วๆ
215
00:13:40,160 --> 00:13:42,960
ทองแท้ลูกแม่ กลับมาแล้วหรือ
216
00:13:43,040 --> 00:13:45,720
นี่ นังเผือก มาช่วยลูกข้าถือของ
217
00:13:45,800 --> 00:13:47,760
- เจ้าค่ะ มาๆ เจ้าค่ะ
- มา มาลูกมา
218
00:13:48,280 --> 00:13:49,640
- เออ
- เจ้าค่ะ
219
00:13:50,800 --> 00:13:52,320
[เสียงหัวเราะเอ็นดู]
220
00:13:52,400 --> 00:13:54,400
[เทียบ] เป็นอย่างไรบ้างลูก หือ
221
00:13:54,480 --> 00:13:56,280
[ดนตรีซาบซึ้งใจ]
222
00:13:56,360 --> 00:13:58,520
โห คุณพระคุ้มครองนะลูกนะ
223
00:13:58,600 --> 00:13:59,720
[เสียงถอนใจ]
224
00:13:59,800 --> 00:14:01,800
มีใครทำอะไรลูกแม่ไหมเนี่ย
225
00:14:02,640 --> 00:14:03,720
ไม่มีจ้ะ
226
00:14:03,800 --> 00:14:04,640
[เทียบ] ดีแล้วลูก
227
00:14:04,720 --> 00:14:07,600
ฝ่ายเราปราบกบฏสำเร็จ ทุกอย่างเรียบร้อยดีจ้ะ
228
00:14:07,680 --> 00:14:10,080
หูย คุณพระคุ้มครองลูก
229
00:14:10,160 --> 00:14:11,400
[เทียบ] ดีแล้วจ้ะ
230
00:14:12,360 --> 00:14:13,360
อ้าว
231
00:14:14,080 --> 00:14:16,160
แล้ว ปราบสำเร็จแล้ว
232
00:14:16,240 --> 00:14:20,080
แล้วเอ็งสองคนนั่นน่ะ
ทำไมไม่กลับเรือนไปล่ะ มาทำไม
233
00:14:20,160 --> 00:14:23,640
อ้อ ครูหาญให้เราสองคน
คุ้มกันคุณทองแท้กลับมาจ้ะ
234
00:14:23,720 --> 00:14:24,920
แล้วให้เรารออยู่ที่นี่จ้ะ
235
00:14:27,200 --> 00:14:29,400
[ดนตรีสนุกสนาน]
236
00:14:30,960 --> 00:14:33,760
[น้ำเสียงประชดประชัน]
ขอบใจ ที่ดูแลลูกข้า
237
00:14:35,960 --> 00:14:38,240
ไปเถอะลูก ขึ้นเรือนไปพักผ่อนกันดีกว่า
238
00:14:38,320 --> 00:14:40,240
[เทียบ] ท่าทางจะเหนื่อยนะลูกนะ
239
00:14:40,320 --> 00:14:41,680
ไปๆ ไปๆ
240
00:14:41,760 --> 00:14:43,240
มา นังเผือก
241
00:14:44,280 --> 00:14:46,680
หูย ใจหายใจคว่ำหมด
242
00:14:46,760 --> 00:14:48,480
คิดว่าแกจะไม่ให้พวกเราอยู่เสียแล้ว
243
00:14:48,560 --> 00:14:50,000
ข้าก็ลุ้นด้วยเหมือนกัน
244
00:14:50,080 --> 00:14:52,200
อื้อหือ ไปเรือนแล้วหาอะไรกินกันดีกว่า
245
00:14:52,280 --> 00:14:54,800
- เดินทางมาทั้งวัน ฮิ้วหิว
- ไปจ้ะ
246
00:14:54,880 --> 00:14:55,920
โอ๊ย
247
00:14:56,000 --> 00:14:57,400
- [บุญ] ไหวไหมพี่
- [เนียง] ได้ๆ
248
00:14:57,880 --> 00:15:00,360
เออ นั่นแหละ ตรงนั้นแหละ แม่บัว
249
00:15:00,440 --> 00:15:01,520
[ผาด] เออ แรงๆ
250
00:15:04,360 --> 00:15:05,360
เฮ้ย
251
00:15:05,920 --> 00:15:07,120
[น้ำเสียงตื่นเต้น]
กลับกันมาแล้วรึ
252
00:15:07,200 --> 00:15:10,040
[เสียงพ่นลมหายใจ]
เป็นอย่างไรบ้าง ชนะหรือไม่
253
00:15:10,800 --> 00:15:12,440
โอ้โห โหย
254
00:15:12,520 --> 00:15:14,960
ฝีมือระดับไอ้เนียง มีหรือจะไม่ชนะ
255
00:15:15,040 --> 00:15:16,160
[เสียงเนียงหัวเราะอวดๆ ]
256
00:15:16,240 --> 00:15:19,040
พวกโจรกบฏโดนปราบเรียบ ไม่มีเหลือ
257
00:15:19,120 --> 00:15:22,480
เอ็งโดนฟันกลับมาก่อนศึกจะจบไม่ใช่รึ ไอ้เนียง
258
00:15:22,560 --> 00:15:24,880
หือ ให้ข้าโม้สักหน่อยไม่ได้รึไง
259
00:15:24,960 --> 00:15:27,480
เฮ้ย เสียดาย ข้าไม่ได้เห็นกับตา
260
00:15:28,040 --> 00:15:28,920
[ผาด] ว่าแต่
261
00:15:29,000 --> 00:15:31,720
ทำไมเอ็งถึงกลับกันมาแค่สองคน
262
00:15:31,800 --> 00:15:35,320
แล้ว พ่อครู น้าเทิ้ม แล้วพวกของเรา
หายไปไหนกันหมด
263
00:15:36,120 --> 00:15:39,800
เจ้าคุณทหารท่านขอให้พ่อหาญ
ช่วยถ่ายทอดวิชาดาบให้กับกองทัพ
264
00:15:40,360 --> 00:15:42,880
แล้วให้ข้ากับไอ้เนียงเนี่ย กลับมารออยู่ที่นี่ก่อน
[เสียงถอนใจโล่ง]
265
00:15:42,960 --> 00:15:45,120
[เสียงพ่นลมหายใจ]
โล่งอกไปที
266
00:15:45,200 --> 00:15:48,320
ข้านึกว่าพ่อครูเป็นกระไรไปเสียแล้ว
267
00:15:48,400 --> 00:15:52,360
โอ้โห ฝีมือระดับพ่อครู ใครจะทำกระไรได้ อือ
268
00:15:52,440 --> 00:15:53,440
[บุญ] ใช่
269
00:15:53,520 --> 00:15:55,840
[ดนตรีเบาสมอง]
270
00:15:56,680 --> 00:15:57,880
แม่บัวสบายดีนะจ๊ะ
271
00:15:57,960 --> 00:15:59,400
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
272
00:15:59,480 --> 00:16:00,760
สบายดีจ้ะ
273
00:16:00,840 --> 00:16:02,000
อุ๊ย
274
00:16:02,080 --> 00:16:05,320
ข้าว่าเอ็งสองคนเนี่ย ไปอาบน้ำอาบท่า
275
00:16:05,400 --> 00:16:07,360
เดี๋ยวข้าจะเตรียมสำรับชุดใหญ่ไว้ให้
276
00:16:07,440 --> 00:16:10,400
อื้อฮือ ดีเลย หิวจนตาลายหมดแล้วเนี่ย
277
00:16:10,960 --> 00:16:12,320
- เจ็บด้วย
- [บุญ] อือ
278
00:16:12,400 --> 00:16:14,800
[ผาด] ไป แม่บัว ไปช่วยข้าทำกับข้าว
279
00:16:14,880 --> 00:16:15,840
[บัว] อือ
280
00:16:21,520 --> 00:16:22,400
[ดนตรีหยุด]
281
00:16:28,240 --> 00:16:29,840
การรักษาเป็นเยี่ยงไรบ้าง
282
00:16:31,080 --> 00:16:32,920
ทุกอย่างเรียบร้อยดีรึ ทองแท้
283
00:16:34,240 --> 00:16:35,600
[น้ำเสียงเฉยชา]
เรียบร้อยดีจ้ะ
284
00:16:36,480 --> 00:16:39,280
แล้วคนของเราล่ะ เจ็บกันแยะหรือไม่
285
00:16:40,520 --> 00:16:41,560
ไม่จ้ะ
286
00:16:41,640 --> 00:16:43,400
[ดนตรีน่าอึดอัด]
287
00:16:43,480 --> 00:16:44,520
[เสียงพ่นลมหายใจ]
288
00:16:45,200 --> 00:16:47,720
ลองชิมแกงเผ็ดแม่หน่อยสิจ๊ะ
289
00:16:48,400 --> 00:16:51,840
พอลูกกลับมา
แม่ก็เข้าครัวตำเครื่องแกงเองเลยนะ
290
00:16:55,840 --> 00:16:57,560
วันนี้ฉันไม่ค่อยหิวจ้ะแม่
291
00:17:00,720 --> 00:17:02,440
ฉันขอตัวไปพักก่อนนะจ๊ะ
292
00:17:09,800 --> 00:17:11,400
เป็นอะไรของเขานะ
293
00:17:12,160 --> 00:17:15,040
ตั้งแต่กลับมาเนี่ย ก็ดูซึมๆ ไป
294
00:17:15,880 --> 00:17:19,440
เมื่อกี้ฉันทวงขนม พ่อก็เอ็ดเอาด้วยจ้ะ
295
00:17:19,520 --> 00:17:20,560
[เทียบ] อือ
296
00:17:22,760 --> 00:17:24,839
คนเพิ่งกลับจากศึกสงคราม
297
00:17:25,400 --> 00:17:28,240
ได้ไปพบไปเห็นภาพที่โหดร้ายสยดสยอง
298
00:17:28,319 --> 00:17:31,040
ก็ย่อมต้องมีผลกระทบต่อจิตใจ
299
00:17:32,560 --> 00:17:34,160
อีกสักพักคงจะหายดี
300
00:17:35,400 --> 00:17:37,000
อาการทางใจ
301
00:17:37,080 --> 00:17:39,360
ต้องแก้ด้วยตัวยารสหอมเย็นใช่ไหมจ๊ะพ่อ
302
00:17:40,520 --> 00:17:41,920
ก็ส่วนหนึ่ง
303
00:17:42,760 --> 00:17:45,960
ป่วยทางใจ รักษายากกว่าป่วยทางกายนัก
304
00:17:46,040 --> 00:17:48,160
[ดนตรีเศร้า]
305
00:17:49,000 --> 00:17:50,400
ป่วยทางใจ
306
00:17:52,440 --> 00:17:53,600
คุณพี่เจ้าคะ
307
00:17:54,200 --> 00:17:55,680
อิฉันพอมีวิธี
308
00:17:55,760 --> 00:17:59,120
ที่จะทำให้พ่อทองแท้กลับมาร่าเริงไวๆ เจ้าค่ะ
309
00:17:59,200 --> 00:18:01,640
[ดนตรีสบายๆ ]
310
00:18:08,960 --> 00:18:11,200
อุ๊ย นี่มันใบ…
311
00:18:11,280 --> 00:18:12,920
[พิกุล] ใบกัญชาจ้ะ
312
00:18:13,000 --> 00:18:16,480
ฉันจะเอาใส่ในขนม ผสมให้พ่อทองแท้กิน
313
00:18:16,560 --> 00:18:18,160
จะได้อารมณ์ดีขึ้น
314
00:18:18,800 --> 00:18:21,480
ว้าว ทันสมัยมากเลยค่ะ
315
00:18:21,560 --> 00:18:23,840
ในยุคของบัวเนี่ย เขาเพิ่งปลดล็อกค่ะ
316
00:18:23,920 --> 00:18:26,000
ตอนนี้คนไทยกำลังเห่อเลยค่ะ
317
00:18:26,080 --> 00:18:27,280
[เอฟเฟกต์งุนงง]
318
00:18:27,360 --> 00:18:28,800
ปลด ล็อก
319
00:18:29,560 --> 00:18:32,840
เอ่อ ก่อนหน้านี้ กัญชาผิดกฎหมายค่ะ
320
00:18:33,400 --> 00:18:36,080
หือ ทำไมจะต้องผิดกฎหมายด้วยล่ะ
321
00:18:36,160 --> 00:18:37,760
เขาก็ปลูกกันทั่วไป
322
00:18:37,840 --> 00:18:40,640
เอามาทำอาหารก็ได้ ทำยาก็ดี
323
00:18:40,720 --> 00:18:41,880
[เสียงหัวเราะเจื่อน]
324
00:18:41,960 --> 00:18:44,720
แม่บัว มาช่วยฉันทำขนมดีกว่า
325
00:18:45,200 --> 00:18:47,320
- ค่ะ
- [พิกุล] ไพร ไปเอาโถมา
326
00:18:47,400 --> 00:18:50,680
จะได้ให้แม่บัวเขาฝึกผสมแป้ง
327
00:18:50,760 --> 00:18:51,960
[ไพร] เจ้าค่ะ
328
00:18:55,520 --> 00:18:57,280
- [พิกุล] ไหนดูซิ
- [จำปา] พอไหมเจ้าคะ
329
00:18:57,360 --> 00:19:00,800
[พิกุล] อ้า ดีๆ เอ้า ใส่ในนี้เลย
330
00:19:03,240 --> 00:19:04,280
[ดนตรีตึงเครียด]
331
00:19:04,360 --> 00:19:05,920
[เจ้าคุณทหาร] ท่านเป็นหมอ
332
00:19:06,000 --> 00:19:08,080
หน้าที่ของท่านคือรับผิดชอบชีวิตคน
333
00:19:08,560 --> 00:19:10,720
[น้ำเสียงขึงขัง]
ส่วนข้า เป็นนักรบ
334
00:19:10,800 --> 00:19:13,480
[เจ้าคุณทหาร] หน้าที่ของข้าคือ กำจัดศัตรู
335
00:19:30,960 --> 00:19:33,440
ไปหลงสาวเมืองแปดริ้วมาสิท่า
336
00:19:33,520 --> 00:19:34,960
กลับมาถึงได้เหม่อเยี่ยงนี้
337
00:19:36,680 --> 00:19:38,120
เอ็งอย่ามากวนโทสะข้า
338
00:19:39,480 --> 00:19:41,120
ข้าไม่มีอารมณ์จะเล่นด้วย
339
00:19:42,560 --> 00:19:45,560
อารมณ์บูดเช่นนี้
คงไม่ใช่เรื่องสาวเสียแล้วกระมัง
340
00:19:47,280 --> 00:19:50,160
พี่มีเรื่องอัดอั้นใจอันใด ก็เล่าให้ฉันฟังบ้างสิ
341
00:19:50,640 --> 00:19:52,240
ถึงฉันจะช่วยพี่ไม่ได้
342
00:19:52,320 --> 00:19:53,400
แต่อย่างน้อย
343
00:19:53,480 --> 00:19:56,040
พี่ได้เล่ามาบ้าง ก็ยังดีกว่านะจ๊ะ
344
00:19:56,600 --> 00:19:58,760
[ดนตรีน่าอึดอัด]
345
00:20:02,360 --> 00:20:03,360
ทองอ้น
346
00:20:05,440 --> 00:20:07,920
เอ็งเคยต้องตัดสินใจเรื่องอะไรสักอย่าง
347
00:20:09,080 --> 00:20:10,680
ที่เป็นเรื่องยากๆ บ้างหรือไม่
348
00:20:11,360 --> 00:20:12,480
ออกบ่อยไปพี่
349
00:20:12,560 --> 00:20:16,280
อย่างทุกเช้าเนี่ย ฉันก็ต้องเลือกว่า
ฉันจะตื่นไปเรียน หรือว่าฉันจะนอนต่อ
350
00:20:16,360 --> 00:20:20,680
บางวันฉันก็ต้องเลือกว่า
ฉันจะกินเหล้าสองขวด หรือว่าฉันจะพอที่ขวดแรก
351
00:20:21,320 --> 00:20:23,520
ดูสิพี่ เลือกยากๆ ทั้งนั้นเลย
352
00:20:24,960 --> 00:20:27,800
แล้วถ้าสิ่งที่เอ็งต้องเลือก
มันเกี่ยวข้องกับชีวิตคนล่ะ
353
00:20:30,280 --> 00:20:32,080
เลือกให้เขาจะอยู่หรือเขาจะตาย
354
00:20:34,040 --> 00:20:35,440
ก็ไม่เห็นยากนี่พี่
355
00:20:35,520 --> 00:20:38,600
เราเป็นหมอ เราก็ต้องเลือกให้ผู้ไข้มีชีวิตอยู่ต่อ
356
00:20:38,680 --> 00:20:40,000
เลือกเป็นอย่างอื่นมิได้
357
00:20:41,960 --> 00:20:43,680
ข้าเจอกบฏได้รับบาดเจ็บ
358
00:20:45,680 --> 00:20:48,000
ข้าแอบช่วยรักษาบาดแผลเขาเอาไว้
359
00:20:51,520 --> 00:20:53,600
อีกไม่กี่วันต่อมา เขาถูกจับได้
360
00:20:56,880 --> 00:20:58,840
แต่ถูกประหารชีวิตต่อหน้าข้า
361
00:21:02,280 --> 00:21:04,960
ข้าเห็นคนที่ข้าช่วยชีวิตเอาไว้ต้องมาตาย
362
00:21:07,360 --> 00:21:08,880
ไม่ใช่ความผิดพี่เสียหน่อย
363
00:21:09,360 --> 00:21:10,680
พี่จะคิดมากไปไย
364
00:21:11,440 --> 00:21:13,880
[ดนตรีเศร้า]
365
00:21:13,960 --> 00:21:15,960
เกิดเป็นเอ็งนี่ก็ดีเหมือนกันนะ ไอ้ทองอ้น
366
00:21:16,960 --> 00:21:18,040
[เสียงพ่นลมหัวเราะเบาๆ ]
367
00:21:18,120 --> 00:21:19,400
ไม่ต้องคิดมาก
368
00:21:20,240 --> 00:21:21,880
ไม่ต้องรับผิดชอบอันใด
369
00:21:23,960 --> 00:21:25,560
เล่นสนุกไปวันๆ
370
00:21:28,040 --> 00:21:29,160
ก็ไม่ดีรึพี่
371
00:21:29,760 --> 00:21:31,200
พี่ก็คิดให้ได้อย่างฉันสิ
372
00:21:34,960 --> 00:21:36,040
ข้าจะพยายาม
373
00:21:46,280 --> 00:21:48,120
มาอยู่ตรงนี้นี่เอง
374
00:21:50,720 --> 00:21:52,240
[บัว] ขนมชั้นค่ะ
375
00:21:54,920 --> 00:21:56,160
นี่เอ็งทำเองเลยรึ
376
00:21:57,200 --> 00:21:58,840
เป็นลูกมือคุณน้าค่ะ
377
00:21:58,920 --> 00:22:01,160
[ดนตรีผ่อนคลาย]
378
00:22:07,680 --> 00:22:09,600
อื้อ อร่อย
379
00:22:10,240 --> 00:22:11,520
อร่อยกว่าทุกที
380
00:22:12,080 --> 00:22:13,840
เพราะแม่บัวเป็นคนทำให้ล่ะสิ
381
00:22:15,600 --> 00:22:20,280
เพราะว่าวันนี้ตั้งใจทำสูตรพิเศษ
ให้พี่ทองแท้โดยเฉพาะเลยค่ะ
382
00:22:21,160 --> 00:22:22,160
[บัว] กินอีกสิคะ
383
00:22:24,120 --> 00:22:26,120
เอ็งไม่คิดจะให้ข้าชิมบ้างเลยรึ
384
00:22:26,680 --> 00:22:29,200
ก็บอกแล้วไง ว่าทำให้พี่ทองแท้
385
00:22:29,960 --> 00:22:31,960
[เสียงหัวเราะเบาๆ ]
กินด้วยกันนี่แหละ
386
00:22:32,040 --> 00:22:33,600
ข้ากินคนเดียวไม่หมดดอก
387
00:22:42,440 --> 00:22:43,920
เอ็งก็กินด้วยสิบัว
388
00:22:45,160 --> 00:22:47,440
[ดนตรีสนุกสนาน]
389
00:22:56,480 --> 00:22:59,480
[เสียงหัวเราะร่าเริง]
390
00:22:59,560 --> 00:23:00,920
[น้ำเสียงร่าเริง]
ชิ้นสุดท้าย
391
00:23:03,280 --> 00:23:05,240
ใครจะกินดีนะ
392
00:23:07,200 --> 00:23:08,560
[เสียงหัวเราะ]
393
00:23:10,960 --> 00:23:12,920
ตึ๋งหนืด ตึ๋งหนืด
394
00:23:13,480 --> 00:23:16,080
[บัวพูดไปขำไป]
ยาวยืดเลย
395
00:23:17,520 --> 00:23:19,320
[เสียงหัวเราะ]
396
00:23:21,120 --> 00:23:22,280
จะดีรึ
397
00:23:22,360 --> 00:23:24,280
[เสียงบัวหัวเราะชอบใจ]
ข้ากินเอง
398
00:23:26,640 --> 00:23:27,760
[เสียงหัวเราะ]
399
00:23:30,720 --> 00:23:31,600
[ทองอ้นทำเสียงพอใจ]
400
00:23:32,280 --> 00:23:33,480
ไม่ไหวแล้ว
401
00:23:34,680 --> 00:23:36,920
[เสียงหัวเราะ]
402
00:23:38,080 --> 00:23:40,160
[ดนตรีผ่อนคลาย]
403
00:24:07,720 --> 00:24:09,760
ง่วงแล้วก็ไปนอนเถอะแม้น
404
00:24:09,840 --> 00:24:11,840
[ดนตรีสนุกผ่อนคลาย]
405
00:24:15,200 --> 00:24:17,240
ตาปรือออกเสียปานนั้น
406
00:24:17,320 --> 00:24:18,960
ยังจะบอกว่าไม่ง่วง
407
00:24:25,680 --> 00:24:26,960
ฉันยังไม่ง่วง
408
00:24:47,560 --> 00:24:50,440
ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่แม้นพูด
409
00:24:53,760 --> 00:24:55,040
[เสียงพ่นลมขำ]
410
00:24:56,800 --> 00:24:58,120
ยอมก็ได้
411
00:24:59,280 --> 00:25:02,320
แม้นจะบอกว่า ฉันป่วย
412
00:25:02,400 --> 00:25:04,440
เพราะดึกแล้วไม่ยอมนอนใช่หรือไม่
413
00:25:13,080 --> 00:25:14,400
กลางคืน
414
00:25:14,880 --> 00:25:16,520
เป็นเวลาที่เงียบสงบ
415
00:25:17,880 --> 00:25:21,680
ที่ฉันจะได้อ่านตำรับตำราในสิ่งที่ฉันสนใจใฝ่รู้
416
00:25:22,960 --> 00:25:24,280
เผื่อวันหนึ่ง
417
00:25:24,840 --> 00:25:26,920
จะได้มีโอกาสช่วยงานเมืองได้บ้าง
418
00:25:27,000 --> 00:25:29,240
[ดนตรีซึ้งอบอุ่น]
419
00:25:30,200 --> 00:25:31,600
แม้นเข้าใจฉันนะ
420
00:25:38,520 --> 00:25:40,280
เคยบอกแล้วไง
421
00:25:40,360 --> 00:25:42,320
ว่าอย่าทำหน้าสงสารฉัน
422
00:26:15,440 --> 00:26:16,520
ท่านพ่อ
423
00:26:17,360 --> 00:26:18,440
ท่านแม่
424
00:26:18,520 --> 00:26:20,720
[ดนตรีตึงเครียดลึกลับ]
425
00:26:22,560 --> 00:26:23,640
แม้น
426
00:26:24,440 --> 00:26:25,840
นั่นแม้นพูดรึ
427
00:26:25,920 --> 00:26:27,560
[เสียงครางสะอื้น]
428
00:26:28,080 --> 00:26:29,280
ท่านพ่อ
429
00:26:30,240 --> 00:26:31,160
ท่านแม่
430
00:26:36,520 --> 00:26:39,720
[พระองค์ชาย] แม้น แม้น ประเดี๋ยวสิแม้น
431
00:26:40,320 --> 00:26:41,240
แม้น
432
00:26:41,840 --> 00:26:43,320
[พระองค์ชาย] ฉันขอสั่งให้แม้นหยุด
433
00:26:45,520 --> 00:26:46,520
แม้น
434
00:26:47,080 --> 00:26:50,360
แม้นดูปากฉันชัดๆ แล้วพูดตาม
435
00:26:51,640 --> 00:26:53,280
แม้นวาด
436
00:26:54,320 --> 00:26:55,840
[พระองค์ชาย] ฉันชื่อแม้นวาด
437
00:26:57,920 --> 00:26:58,920
แม้น
438
00:26:59,000 --> 00:27:00,080
[เสียงแม้นสะอื้น]
439
00:27:00,560 --> 00:27:03,400
ถ้าแม้นมัวแต่หนี
แล้วเมื่อไหร่แม้นจะกลับมาพูดได้สักที
440
00:27:05,240 --> 00:27:06,920
แม้นว่าตามฉันเดี๋ยวนี้
441
00:27:07,760 --> 00:27:09,000
[พระองค์ชาย] แม้นวาด
442
00:27:09,080 --> 00:27:11,280
[ดนตรีระทึก]
443
00:27:11,360 --> 00:27:12,400
แม้น
444
00:27:13,280 --> 00:27:15,080
มีเรื่องอะไรกันรึองค์ชาย
445
00:27:15,160 --> 00:27:17,040
ทะเลาะกันเสียงดังลั่นเชียว
446
00:27:17,120 --> 00:27:19,120
ก็แม้นน่ะสิหม่อมแม่
447
00:27:19,200 --> 00:27:21,800
ฉันจะสอนให้แม้นพูด แม้นก็เอาแต่หนีท่าเดียว
448
00:27:22,360 --> 00:27:24,120
ก็แม้นเขาพูดไม่ได้
449
00:27:24,200 --> 00:27:25,800
จู่ๆ จะมาบังคับให้พูด
450
00:27:26,760 --> 00:27:28,800
ปล่อยไปเถอะลูก อย่าหาเรื่องให้เหนื่อยเลย
451
00:27:28,880 --> 00:27:30,640
แม้นเขาพูดได้จ้ะหม่อมแม่
452
00:27:32,280 --> 00:27:33,440
จริงรึ
453
00:27:45,320 --> 00:27:47,440
[ดนตรีหม่นหมองกลัดกลุ้ม]
454
00:28:02,800 --> 00:28:04,560
หมอทองคำไม่ได้มาด้วยรึ
455
00:28:05,400 --> 00:28:08,240
หมอทองคำเดินทางไปหาตัวยาพระพุทธเจ้าข้า
456
00:28:22,040 --> 00:28:23,240
[ดนตรีหยุด]
457
00:28:23,320 --> 00:28:25,240
[ผล] หมอมาแล้วพระพุทธเจ้าข้า
458
00:28:26,760 --> 00:28:29,480
หมอคงรู้แล้ว ว่าฉันตามหมอมาด้วยเหตุใด
459
00:28:30,400 --> 00:28:32,720
หมอจงรีบเร่งรักษาแม้นให้ทีเถิด
460
00:28:33,280 --> 00:28:34,560
ขอรับกระหม่อม
461
00:28:34,640 --> 00:28:37,120
[ดนตรีตื่นเต้น]
462
00:28:48,960 --> 00:28:51,360
จากตำราที่กระผมเคยศึกษามา
463
00:28:52,480 --> 00:28:54,920
เอ่ยถึงแต่อาการพูดไม่ได้เพราะปากเบี้ยว
464
00:28:55,600 --> 00:28:57,360
แก้ไขได้ด้วยการกดจุด
465
00:28:58,680 --> 00:28:59,920
[ทองแท้] แต่คุณแม้นวาด
466
00:29:01,880 --> 00:29:04,120
เส้นเอ็นบนใบหน้าก็ยังปกติดี
467
00:29:04,840 --> 00:29:06,960
ภายในช่องปากก็สมบูรณ์ทุกประการ
468
00:29:08,800 --> 00:29:10,560
น่าจะต้องใช้การฝึกพูดกระหม่อม
469
00:29:12,080 --> 00:29:13,280
[พระองค์ชาย] อือ
470
00:29:13,360 --> 00:29:16,440
วิธีไหนที่หมอเห็นว่าดี ก็ลองทำดูเถิด
471
00:29:17,440 --> 00:29:18,600
ขอรับกระหม่อม
472
00:29:20,400 --> 00:29:21,920
ทำให้พูดได้ด้วยรึ
473
00:29:23,000 --> 00:29:24,840
ถ้าแม่แม้นพูดได้ก็ดี
474
00:29:24,920 --> 00:29:26,800
จะได้คุยกันรู้เรื่องหน่อย
475
00:29:26,880 --> 00:29:29,360
จะได้หายใบ้ หายพิการเสียที
476
00:29:30,880 --> 00:29:31,960
แม่
477
00:29:33,880 --> 00:29:36,280
เราไปกันเถอะจ้ะแม่ ให้แม้นได้อยู่กับหมอ
478
00:29:37,760 --> 00:29:38,640
[แม้น] อ๊ะ
479
00:29:40,920 --> 00:29:43,840
เอาน่าแม้น ไม่มีอะไรน่ากลัวดอก
480
00:29:44,360 --> 00:29:45,960
ฉันจะรออยู่ห้องข้างๆ นี่
481
00:29:53,360 --> 00:29:54,720
คุณแม้นวาดขอรับ
482
00:29:57,120 --> 00:29:58,920
ลองพูดชื่อตัวเองนะขอรับ
483
00:30:00,800 --> 00:30:02,560
คุณชื่ออะไรขอรับ
484
00:30:02,640 --> 00:30:04,840
[ดนตรีตื่นเต้นยิ่งใหญ่]
485
00:30:12,880 --> 00:30:15,000
ลองออกเสียงตามกระผมนะขอรับ
486
00:30:17,280 --> 00:30:18,840
แม้น
487
00:30:20,760 --> 00:30:21,880
วาด
488
00:30:31,520 --> 00:30:34,520
[เสียงติดอยู่ในลำคอ]
489
00:30:36,920 --> 00:30:38,640
ลองพยายามหน่อยนะขอรับ
490
00:30:41,320 --> 00:30:42,640
แม้น
491
00:30:44,720 --> 00:30:46,080
วาด
492
00:30:53,840 --> 00:30:55,160
[เสียงร้อง]
493
00:30:58,800 --> 00:30:59,960
คุณแม้นวาดขอรับ
494
00:31:00,040 --> 00:31:02,320
[ดนตรีตึงเครียด]
495
00:31:04,480 --> 00:31:06,240
[ผล] อย่าคิดมากไปเลยท่านหมอ
496
00:31:06,320 --> 00:31:08,040
ก่อนที่จะมาถึงท่านเนี่ย
497
00:31:08,120 --> 00:31:10,720
พระองค์ชายก็ทรงตามหมอใหญ่มาแล้วตั้งหลายคน
498
00:31:10,800 --> 00:31:12,760
แต่ก็จนปัญญากันหมด
499
00:31:13,360 --> 00:31:16,320
นี่ถึงขั้นพาไปหาหมอปลัดเลด้วยนะขอรับ
500
00:31:18,360 --> 00:31:19,720
แล้วหมอปลัดเลว่าเยี่ยงไร
501
00:31:20,400 --> 00:31:22,200
ก็ได้แต่ส่ายหน้าเช่นกัน
502
00:31:22,280 --> 00:31:26,400
ท่านว่าท่านไม่ใช่หมอไซคี ไซคี
ภาษาฝาหรั่งอะไรสักอย่าง
503
00:31:26,480 --> 00:31:27,760
[ผล] ก็เลยรักษาไม่ได้
504
00:31:27,840 --> 00:31:30,880
กระผมว่า ก็เหลือแต่หมอเทวดานั่นแหละขอรับ
505
00:31:31,440 --> 00:31:33,400
[ผล] นี่ถ้าท่านหมอทองแท้รักษาสำเร็จนะ
506
00:31:33,480 --> 00:31:36,040
ฮ่า ชื่อเสียงได้ระบือไกลเป็นแน่
507
00:31:37,360 --> 00:31:38,680
กระผมส่งตรงนี้นะขอรับ
508
00:31:38,760 --> 00:31:41,320
[ดนตรีระทึก]
509
00:31:52,560 --> 00:31:55,040
[ดนตรีสนุกผ่อนคลาย]
510
00:31:59,880 --> 00:32:00,720
อะไรน่ะ
511
00:32:01,280 --> 00:32:04,080
สมุนไพรบำรุงสตรีโดยเฉพาะ เอ็งลองชิมดู
512
00:32:05,160 --> 00:32:06,360
จริงเหรอ
513
00:32:09,040 --> 00:32:10,800
มันมีชื่อว่าสาวร้อยผัว
514
00:32:10,880 --> 00:32:12,440
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
515
00:32:12,520 --> 00:32:14,160
[เสียงพ่นลมขำ]
ทำไมชื่ออย่างนั้นล่ะ
516
00:32:15,600 --> 00:32:17,360
ใช้บำรุงกำหนัดของสตรีไง
517
00:32:17,920 --> 00:32:20,280
เอ็งกินเข้าไปแล้ว รู้สึกร้อนรุ่มขึ้นบ้างไหม
518
00:32:20,960 --> 00:32:23,400
อื้อฮือ โอ๊ย บ้าเหรอ
519
00:32:23,480 --> 00:32:25,440
นี่ แล้วเอามาให้ฉันกินทำไม
520
00:32:25,520 --> 00:32:28,080
ก็ข้าอยากรู้ว่ามันออกฤทธิ์แบบนั้นจริงรึเปล่า
521
00:32:28,160 --> 00:32:29,920
[ทองอ้น] ถ้าข้าเป็นหญิง ข้าก็กินเองไปแล้ว
522
00:32:30,000 --> 00:32:32,360
เห็นเอ็งอยากเรียนยา ก็เลยให้เอ็งลองดู
523
00:32:32,440 --> 00:32:33,280
[เสียงพ่นลมโกรธๆ ]
524
00:32:33,360 --> 00:32:36,400
แล้วเอาของแบบนี้มาให้ฉันกิน
โดยที่ไม่บอกเนี่ยนะ
525
00:32:37,200 --> 00:32:39,360
แค่ยอดอ่อน ข้าล้อเล่นน่ะ
526
00:32:39,440 --> 00:32:41,400
มันไม่มีฤทธิ์แรงดอก แค่ผักแนมน้ำพริก
527
00:32:41,480 --> 00:32:42,840
[ทำเสียงโกรธ]
528
00:32:43,400 --> 00:32:46,520
- [บัว] ได้ๆ ชอบล้อเล่นนักใช่ไหม
- [ทองอ้น] อะไรของเอ็ง เฮ้ยๆ
529
00:32:46,600 --> 00:32:47,920
- เฮ้ย
- หา ไอ้โรคจิต
530
00:32:48,480 --> 00:32:50,800
- บัว ข้าล้อเล่น
- ไอ้ไซโคแพธ
531
00:32:50,880 --> 00:32:51,960
- [ทองแท้] แม่บัว
- นี่แน่ะ
532
00:32:55,160 --> 00:32:57,000
ช่วยพูดคำนั้นให้ข้าฟังอีกที
533
00:32:57,080 --> 00:32:58,960
[ดนตรีลุ้นตื่นเต้น]
534
00:33:03,600 --> 00:33:05,440
โรคทางจิตใจจนทำให้ไม่พูด
535
00:33:06,160 --> 00:33:07,240
ใช่
536
00:33:07,320 --> 00:33:09,160
คนรอบตัวคิดกันเยี่ยงนั้น
537
00:33:09,240 --> 00:33:11,480
แต่ข้าลองไปค้นดูทุกตำราแล้ว
538
00:33:11,960 --> 00:33:14,040
ไม่มีตำราเล่มไหนกล่าวถึงสิ่งนั้นเลย
539
00:33:14,680 --> 00:33:16,280
ฉันก็ไม่เคยได้ยินเหมือนกัน
540
00:33:19,800 --> 00:33:23,440
แต่ที่แม่บัวพูดถึง ไซ ไซคี
541
00:33:23,520 --> 00:33:24,800
มันคืออันใด
542
00:33:25,880 --> 00:33:29,040
โรคป่วยทางใจ เขาเรียกว่า "ไซโคแพธี"
543
00:33:29,120 --> 00:33:31,160
ต้องรักษาด้วยหมอเฉพาะทาง
544
00:33:31,240 --> 00:33:33,160
ที่เรียกว่า "ไซไคอาทริส"
545
00:33:33,720 --> 00:33:34,560
ใช่
546
00:33:35,040 --> 00:33:38,280
นายผลก็บอกว่าหมอปลัดเลพูดถึงไซไค้
547
00:33:38,360 --> 00:33:40,880
ไซ ไซไค้ อะไรนี่เหมือนกัน
548
00:33:40,960 --> 00:33:43,600
ไซไคอาทริส แปลว่าจิตแพทย์
549
00:33:43,680 --> 00:33:45,520
ต้องเรียนสายนี้โดยเฉพาะ
550
00:33:45,600 --> 00:33:46,960
บัวเองก็ไม่ได้เรียนด้วยค่ะ
551
00:33:47,680 --> 00:33:50,800
แล้วไอ้โรคทางจิตใจนี่ เขารักษากันเยี่ยงไรรึ
552
00:33:50,880 --> 00:33:53,040
ต้องควักหัวใจออกมารักษากันหรือไม่
553
00:33:53,120 --> 00:33:55,560
บ้าเหรอ ใครจะควักหัวใจออกมารักษา
554
00:33:56,720 --> 00:33:58,960
หมอเขาจะต้องหาต้นตอของปัญหา
555
00:33:59,040 --> 00:34:01,880
พอเจอปมแล้ว แล้วก็ค่อยๆ แก้ไปทีละเปลาะ
556
00:34:01,960 --> 00:34:05,120
ก็แค่นั้นแหละ ข้าแค่อยากให้เอ็งพูดถึงวิธีรักษา
557
00:34:06,160 --> 00:34:07,160
[เสียงจิ๊ปาก]
558
00:34:07,240 --> 00:34:09,719
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
559
00:34:09,800 --> 00:34:11,400
ต้นตอของปัญหา
560
00:34:18,920 --> 00:34:21,520
- ประวัติของแม่แม้นรึ
- ขอรับ
561
00:34:23,239 --> 00:34:25,440
มาอยู่ด้วยก็หลายขวบแล้ว
562
00:34:25,960 --> 00:34:28,000
ก็พูดไม่ได้ตั้งแต่ตอนนั้นนะ
563
00:34:28,080 --> 00:34:30,560
[ดนตรีระทึก]
564
00:34:30,639 --> 00:34:32,040
สิ่งที่แม้นกลัวรึ
565
00:34:33,000 --> 00:34:34,360
ขอรับกระหม่อม
566
00:34:34,440 --> 00:34:35,679
มีอันใดบ้าง
567
00:34:35,760 --> 00:34:37,800
ทั่วๆ ไปอย่างที่คนเขากลัวกันนั่นแหละ
568
00:34:37,880 --> 00:34:39,159
[พระองค์ชาย] อย่างงู
569
00:34:39,239 --> 00:34:41,280
แต่ก็กลัวเสียงฟ้าผ่าอยู่มากทีเดียว
570
00:34:44,600 --> 00:34:46,320
[ดนตรีหยุด]
571
00:34:52,000 --> 00:34:54,239
[ดนตรีตื่นเต้น]
572
00:35:15,320 --> 00:35:16,440
คุณแม้นวาดขอรับ
573
00:35:30,720 --> 00:35:32,520
ข้าว่าคงจะหมดหนทางแล้ว
574
00:35:33,080 --> 00:35:34,560
หากคุณแม้นวาดไม่ยอมพูด
575
00:35:35,400 --> 00:35:37,120
เราก็คงรักษาไม่ได้
576
00:35:38,520 --> 00:35:40,560
เขาชื่อคุณแม้นวาดเหรอ
577
00:35:41,640 --> 00:35:44,400
นั่นสิ ชื่อแม้นเหมือนเพื่อนของพัน
578
00:35:45,040 --> 00:35:46,480
แล้วยังเป็นใบ้เหมือนกันด้วย
579
00:35:47,680 --> 00:35:50,240
[บัว] เออ ตกลงว่า
580
00:35:50,320 --> 00:35:53,400
บ้านคนสูงศักดิ์ที่พี่ทองแท้ไปรักษาเนี่ย
581
00:35:53,480 --> 00:35:56,280
คือบ้านของพันและแม้นเหรอ
582
00:35:56,360 --> 00:35:58,920
อ้าว แล้วทำไมต้องปิดบังกันด้วยล่ะคะ
583
00:35:59,000 --> 00:36:01,280
[ดนตรีเบาสมอง]
584
00:36:01,960 --> 00:36:02,960
คือ…
585
00:36:04,760 --> 00:36:07,000
ข้าอยากเก็บเรื่องของผู้ไข้เป็นความลับน่ะ
586
00:36:08,080 --> 00:36:09,240
[ทองอ้น] ตรงนั้นไม่เท่าไรดอก
587
00:36:09,320 --> 00:36:11,000
แต่ที่ข้าสงสัยก็คือ
588
00:36:12,160 --> 00:36:13,720
ทำไมต้องเรียกแม้นว่าคุณ
589
00:36:14,920 --> 00:36:17,080
คำนี้ไว้ใช้เรียกผู้สูงศักดิ์มิใช่รึ
590
00:36:17,160 --> 00:36:19,080
[เอฟเฟกต์เจื่อน]
591
00:36:20,120 --> 00:36:21,960
อ้อ รึ
592
00:36:22,560 --> 00:36:23,680
[บัว] อือ
593
00:36:24,440 --> 00:36:27,760
พี่ทองแท้คะ อย่าพยายามปกปิดเลยค่ะ
594
00:36:27,840 --> 00:36:31,120
อาการพี่ตอนนี้ มันเลิ่กลั่กมากเลยนะคะ
595
00:36:32,600 --> 00:36:33,720
บอกฉันมาเถอะ
596
00:36:34,560 --> 00:36:36,560
ว่าแม้นกับพันเขาเป็นใครกันแน่
597
00:36:36,640 --> 00:36:37,800
[บัว] อือ
598
00:36:39,560 --> 00:36:41,360
หรือพี่ทองแท้จะให้ฉันไปถามเอง
599
00:36:45,720 --> 00:36:46,840
เออ
600
00:36:48,040 --> 00:36:49,080
บอกก็ได้
601
00:36:50,240 --> 00:36:52,360
แต่พวกเอ็งห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกใครล่ะ
602
00:36:53,600 --> 00:36:54,480
จ้ะ
603
00:36:54,560 --> 00:36:56,240
มันเป็นพระประสงค์ของพระองค์ท่าน
604
00:36:58,280 --> 00:37:01,560
พระประสงค์ ของพระองค์ท่าน
605
00:37:01,640 --> 00:37:04,040
[ดนตรีซาบซึ้ง]
606
00:37:15,960 --> 00:37:18,960
[เสียงสะอื้น]
607
00:37:39,280 --> 00:37:40,680
แม้นรู้ไหม
608
00:37:42,000 --> 00:37:43,920
เมื่อสิบกว่าปีก่อน
609
00:37:45,160 --> 00:37:48,600
ตอนที่ฉันรู้ว่าจะมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งย้ายมาอยู่ด้วย
610
00:37:50,560 --> 00:37:52,720
ฉันดีใจมากทีเดียว
611
00:37:54,120 --> 00:37:56,680
[พระองค์ชาย] ดีใจที่จะได้มีเพื่อน
612
00:37:58,320 --> 00:37:59,680
แล้วพอแม้นมา
613
00:38:01,160 --> 00:38:03,800
แม้นก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
614
00:38:04,840 --> 00:38:06,200
แล้วฉันก็รู้
615
00:38:07,240 --> 00:38:10,120
ว่าฉันเองก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุด
ของแม้นด้วยเหมือนกัน
616
00:38:11,880 --> 00:38:13,120
จริงหรือไม่
617
00:38:13,600 --> 00:38:15,920
[ดนตรีหวานซึ้ง]
618
00:38:19,160 --> 00:38:20,240
เห็นไหม
619
00:38:21,680 --> 00:38:23,600
แม้นไม่จำเป็นต้องพูด
620
00:38:24,360 --> 00:38:26,240
ฉันก็ได้ยินเสียงแม้น
621
00:38:29,760 --> 00:38:31,160
ฉันรู้
622
00:38:31,760 --> 00:38:33,720
ว่าแม้นชอบกินชมพู่
623
00:38:34,680 --> 00:38:35,960
[พระองค์ชาย] แต่ไม่ชอบน้อยหน่า
624
00:38:36,440 --> 00:38:37,680
เพราะเม็ดมันแยะ
625
00:38:38,640 --> 00:38:39,920
และฉันก็รู้
626
00:38:40,480 --> 00:38:43,400
ว่าแม้นชอบฟังนกกระจิบมากกว่านกกระจอก
627
00:38:43,480 --> 00:38:45,240
เพราะเสียงมันน่ารำคาญ
628
00:38:49,960 --> 00:38:51,880
แม้นไม่จำเป็นต้องพูดได้ดอก
629
00:38:53,920 --> 00:38:56,920
ถึงแม้จะไม่มีใครเข้าใจแม้นก็ไม่เป็นอะไร
630
00:38:58,680 --> 00:39:00,840
มีฉันเข้าใจแม้นเพียงคนเดียว
631
00:39:01,720 --> 00:39:02,760
ก็พอแล้ว
632
00:39:03,520 --> 00:39:05,560
[ดนตรีโรแมนติก]
633
00:39:09,360 --> 00:39:10,560
[พระองค์ชาย] เอาเป็นว่า
634
00:39:11,120 --> 00:39:14,240
ฉันล้มเลิกความตั้งใจที่จะให้แม้นพูดได้แล้วล่ะ
635
00:39:15,280 --> 00:39:16,680
แม้นสบายใจเถิด
636
00:39:18,120 --> 00:39:21,120
[เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม"
โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์]
637
00:39:53,400 --> 00:39:54,760
[เพลงหยุด]
638
00:39:57,760 --> 00:39:59,160
[เสียงถอนใจแรง]
639
00:39:59,240 --> 00:40:01,480
เป็นพระองค์ชายเลยเหรอ
640
00:40:01,560 --> 00:40:03,840
[ดนตรีเบาสมอง]
641
00:40:04,960 --> 00:40:06,160
บ่นกระไรของเอ็ง
642
00:40:07,040 --> 00:40:08,040
[ผาด] หา
643
00:40:08,120 --> 00:40:10,960
เอ่อ เปล่า ไม่ได้บ่นอะไรเลย
644
00:40:17,560 --> 00:40:18,880
[เสียงผาดหาว]
645
00:40:25,000 --> 00:40:27,000
[ดนตรีสนุกสนาน]
646
00:40:29,840 --> 00:40:33,400
คุณแม้นวาด กับพระองค์ชายพันพิชากร
647
00:40:37,000 --> 00:40:38,600
ซวยแล้วไอ้ทองอ้นเอ๊ย
648
00:40:41,520 --> 00:40:43,480
ทำไมคุณแม้นวาดถึงไม่ยอมพูด
649
00:40:47,640 --> 00:40:48,760
[ดนตรีหยุด]
650
00:41:02,440 --> 00:41:04,440
[ดนตรีสงบผ่อนคลาย]
651
00:41:06,880 --> 00:41:08,360
กินยาเสียหน่อยเถอะจ้ะ
652
00:41:14,960 --> 00:41:16,400
ยาครอบไข้
653
00:41:17,320 --> 00:41:18,880
ข้าก็ต้มเองได้
654
00:41:19,520 --> 00:41:21,480
ทำไมเอ็งยังไม่ไปโรงเรียน
655
00:41:25,800 --> 00:41:27,200
ฉันเป็นห่วงนี่จ๊ะ
656
00:41:27,280 --> 00:41:29,280
ขืนปล่อยให้ลุงต้มยาเอง
657
00:41:29,360 --> 00:41:31,960
น้ำร้อนลวกไม้ลวกมือขึ้นมาจะทำอย่างไรล่ะจ๊ะ
658
00:41:33,120 --> 00:41:35,960
ข้าต้มยาเองตั้งแต่เอ็งยังไม่เกิด
659
00:41:36,880 --> 00:41:40,000
ไม่ต้องทำมาประจบประแจงเอาใจข้าดอก
660
00:41:40,600 --> 00:41:43,360
แหม เห็นทะลุไปถึงใจฉันเลยนะจ๊ะ
661
00:41:45,400 --> 00:41:46,440
[ชาวบ้าน] หมอ
662
00:41:47,360 --> 00:41:49,000
หมอ ช่วยหน่อยจ้ะหมอ
663
00:41:49,080 --> 00:41:52,480
รักษาตาให้ฉันที มันฝ้าฟางไปหมดแล้ว
664
00:41:53,040 --> 00:41:56,240
กลับไปเถอะจ้ะ
หมอไม่สบาย รักษาใครไม่ได้ดอก
665
00:41:56,320 --> 00:41:59,120
อีกอย่างหมอตาบอด จะไปรักษาตาให้ผู้ใดได้
666
00:41:59,680 --> 00:42:03,040
อ้าว เห็นใครๆ บอกว่า
หมอตาบอดรักษาได้ทุกโรค
667
00:42:03,120 --> 00:42:04,920
รักษาโรคตาไม่ได้ดอกรึ
668
00:42:05,440 --> 00:42:06,480
โธ่
669
00:42:08,360 --> 00:42:09,680
[ชาวบ้าน] โอ๊ย
[เสียงล้มคะมำ]
670
00:42:09,760 --> 00:42:10,880
ระวังจ้ะ
671
00:42:15,640 --> 00:42:16,680
เป็นอะไรมากไหมจ๊ะ
672
00:42:16,760 --> 00:42:18,400
[ทองอ้น] ประเดี๋ยวจะหัวร้างข้างแตกเอา
673
00:42:18,480 --> 00:42:20,760
[เสียงไอและถอนหายใจ]
674
00:42:20,840 --> 00:42:23,440
สงสารผู้ไข้นะ ทองอ้น
675
00:42:23,520 --> 00:42:25,160
[ดนตรีระทึก]
676
00:42:25,240 --> 00:42:26,800
สงสารตัวเองก่อนเถอะจ้ะ
677
00:42:26,880 --> 00:42:29,240
เจ็บออดๆ แอดๆ ตาก็ไม่ค่อยดี
678
00:42:29,720 --> 00:42:30,720
[เสียงแค่นหัวเราะ]
679
00:42:31,880 --> 00:42:33,080
จริงของเอ็ง
680
00:42:33,160 --> 00:42:36,880
สังขารข้าเยี่ยงนี้ จะไปรักษาใครเขาได้
681
00:42:37,840 --> 00:42:38,840
ก็นั่นสิจ๊ะ
682
00:42:43,120 --> 00:42:45,280
แต่เอ็งน่ะ ทำได้
683
00:42:51,800 --> 00:42:54,000
โอ๊ย ฉันไม่กล้าหรอกจ้ะ
684
00:42:54,080 --> 00:42:55,520
ลูกตาคนเชียวนะ
685
00:42:56,280 --> 00:42:58,240
ก็ข้าจะสอนเอ็งอยู่นี่ไง
686
00:43:00,000 --> 00:43:01,360
แต่ลุงตาไม่ดี
687
00:43:01,920 --> 00:43:05,000
ไม่เอาล่ะ ขืนฉันทำตาเขาบอดล่ะแย่เลย
688
00:43:07,080 --> 00:43:08,440
ข้าดูคนผิด
689
00:43:09,480 --> 00:43:11,560
ข้านึกว่าเอ็งจะใจกล้ากว่านี้
690
00:43:12,120 --> 00:43:14,640
อ่อนเช่นนี้น่ะหรือ จะมาเรียนกับข้า
691
00:43:15,720 --> 00:43:16,840
กลับไปเถอะ
692
00:43:17,560 --> 00:43:20,560
กลับไปกินเหล้าเมายาเช่นดังเดิมเถอะ
693
00:43:21,280 --> 00:43:23,240
[ดนตรีระทึกเร้าใจ]
694
00:43:37,320 --> 00:43:40,400
ประเดี๋ยวฉันต้องไปเรียน นี่ฉันก็สายมากแล้วจ้ะ
695
00:43:41,280 --> 00:43:43,320
เอ็งจะไปเรียนเยอะๆ ทำไม
696
00:43:44,280 --> 00:43:46,560
ถ้าเรียนแล้วไม่คิดจะรักษาใคร
697
00:43:47,640 --> 00:43:49,120
ฉันขาดบ่อยมากแล้วจ้ะ
698
00:43:49,200 --> 00:43:51,280
ขืนพ่อรู้ล่ะพ่อเอาฉันตายเลย
699
00:43:53,360 --> 00:43:55,680
ข้าดูคนผิดไปจริงๆ
700
00:43:56,920 --> 00:43:59,160
ข้านึกว่าเอ็งจะมีน้ำใจ
701
00:43:59,760 --> 00:44:02,200
[ดนตรีเศร้า]
702
00:44:07,080 --> 00:44:08,360
ถ้าเอ็งทำได้
703
00:44:08,440 --> 00:44:09,960
[ชาวบ้าน] รักษาให้ข้าหน่อยนะ
704
00:44:10,040 --> 00:44:13,160
ตอนนี้ตาข้ามองเห็นหน้าเอ็งมัวไปหมดแล้ว
705
00:44:15,440 --> 00:44:16,720
เอ็งเชื่อใจข้ารึ
706
00:44:17,840 --> 00:44:20,920
ก็หมอพูดว่าเอ็งทำได้ ข้าเชื่อใจเอ็ง
707
00:44:31,880 --> 00:44:34,520
[ดนตรีตื่นเต้น]
708
00:44:34,600 --> 00:44:35,880
อ้าว ไปไหน
709
00:44:36,360 --> 00:44:38,440
จะบ่งต้อ ก็ต้องใช้หนามหวาย
710
00:44:50,000 --> 00:44:52,120
[ภาษาเหนือ] ไอ้ทองอ้นไม่มาเรียนอีกแล้วรึ
711
00:44:52,680 --> 00:44:56,600
ครู มันขาดเรียนบ่อยเยี่ยงนี้
ไล่มันออกเถอะขอรับ
712
00:44:57,160 --> 00:44:59,120
ถ้าความรู้มันไม่ครบถ้วน
713
00:44:59,200 --> 00:45:00,840
จะไปรักษาคนได้อย่างไร
714
00:45:04,240 --> 00:45:05,400
[เสียงถอนใจ]
715
00:45:17,880 --> 00:45:18,800
หันหลังจ้ะ
716
00:45:19,360 --> 00:45:20,840
[ชาวบ้าน] ไม่รักษาที่ตาดอกรึ
717
00:45:20,920 --> 00:45:22,440
ทำไมรักษาที่หลัง
718
00:45:22,520 --> 00:45:24,760
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
719
00:45:25,720 --> 00:45:27,520
เพราะพลังงานตรีธาตุ
720
00:45:27,600 --> 00:45:30,280
ปิตตะ วาตะ เสมหะ
721
00:45:30,360 --> 00:45:32,480
[หมอตาบอด] จะเดินทางผ่านเส้นทางลม
722
00:45:32,960 --> 00:45:36,320
ที่เส้นสหัสรังสี และทวารี
723
00:45:36,800 --> 00:45:39,400
ผ่านไปที่หลัง ไปถึงดวงตา
724
00:45:39,960 --> 00:45:42,320
ถ้าสองเส้นนี้ถูกขัดขวาง
725
00:45:43,240 --> 00:45:46,000
พลังงานตรีธาตุจะเดินทางไม่สะดวก
726
00:45:46,080 --> 00:45:47,600
เกิดเป็นต้อ
727
00:45:48,240 --> 00:45:50,720
[หมอตาบอด] จุดดำๆ ที่อยู่ที่หลังเอ็งนั่นแหละ
728
00:45:50,800 --> 00:45:54,320
เป็นจุดที่ขัดขวางพลังงานตรีธาตุเอาไว้
729
00:45:55,560 --> 00:45:56,920
ต้องบ่งออก
730
00:46:05,040 --> 00:46:08,160
[ภาษาเหนือ] ดวงตา เป็นอวัยวะที่สำคัญ
731
00:46:08,680 --> 00:46:11,960
เพราะฉะนั้นการจะบ่งต้อด้วยหนามหวาย
732
00:46:12,040 --> 00:46:15,880
จะต้องเรียนรู้และฝึกฝน
การใช้หนามจนชำนาญเสียก่อน
733
00:46:16,680 --> 00:46:18,520
[หมอจัน] ที่จะไปรักษาคนจริงๆ
734
00:46:19,480 --> 00:46:22,760
ใครอย่าได้ริไปบ่งให้ใครก่อน
โดยไม่ได้รับอนุญาต
735
00:46:22,840 --> 00:46:24,040
เข้าใจหรือไม่
736
00:46:24,120 --> 00:46:25,840
- เข้าใจขอรับ
- เข้าใจขอรับ
737
00:46:36,960 --> 00:46:39,760
เดี๋ยวพอหนามหวายลงหลัง
อาจจะเจ็บหน่อยนะจ๊ะ
738
00:47:06,360 --> 00:47:08,600
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
739
00:47:52,280 --> 00:47:54,600
[ดนตรีซึ้ง]
740
00:48:13,360 --> 00:48:14,640
เอ็งเขียนอันใดอยู่รึ
741
00:48:16,240 --> 00:48:18,120
ฉันกำลังบันทึกเรื่องราว
742
00:48:18,200 --> 00:48:21,680
เรื่องการรักษาแล้วก็เรื่องการใช้ยาของยุคนี้
743
00:48:23,120 --> 00:48:26,080
เผื่อว่าวันหนึ่ง ฉันกลับไปในยุคของฉัน
744
00:48:26,160 --> 00:48:27,640
ก็อาจจะเป็นประโยชน์ได้
745
00:48:34,400 --> 00:48:36,840
หือ แล้วทำไมกลับมาเร็วจัง
746
00:48:37,880 --> 00:48:40,520
หรือว่า โดดเรียนอีกแล้วเหรอ
747
00:48:41,240 --> 00:48:42,320
ทำมาพูด
748
00:48:42,880 --> 00:48:44,480
ข้าโดดเรียนบ่อยก็เพราะเอ็งเลยล่ะ
749
00:48:44,960 --> 00:48:48,200
อ้าว นี่อย่ามาพาลโทษกันสิ
750
00:48:48,280 --> 00:48:50,320
วันนี้ฉันไปเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย หา
751
00:48:52,040 --> 00:48:54,760
วันนี้ข้าไปรักษาต้อให้คนมา
752
00:48:56,720 --> 00:48:58,400
ต้อในตาคนน่ะเหรอ
753
00:48:58,960 --> 00:48:59,800
[ทองอ้น] อือ
754
00:49:00,440 --> 00:49:01,880
รักษาได้ด้วยเหรอ
755
00:49:01,960 --> 00:49:03,160
[ทองอ้น] อือ
756
00:49:03,240 --> 00:49:05,320
[ดนตรีเบาสมอง]
757
00:49:09,960 --> 00:49:11,560
[บัว] อื้อฮือ
758
00:49:12,720 --> 00:49:14,920
วิธีการรักษาแปลกจังเลย
759
00:49:15,000 --> 00:49:17,640
ทำได้ยังไง เหมือนเล่นกล
760
00:49:18,280 --> 00:49:20,520
บ้านเอ็งเขามิได้รักษาเช่นนี้ดอกรึ
761
00:49:20,600 --> 00:49:21,600
[บัวทำเสียงปฏิเสธ]
762
00:49:22,120 --> 00:49:23,440
ถ้าเป็นต้อกระจก
763
00:49:23,520 --> 00:49:26,240
เขาใช้วิธีผ่าตัดเปลี่ยนเลนส์ตา
764
00:49:27,160 --> 00:49:30,440
หรือลอกกระจกตา แล้วก็ใส่เลนส์แก้วตาเทียม
765
00:49:31,000 --> 00:49:33,280
แต่ถ้าโบราณหน่อย ไม่มีเลนส์เทียม
766
00:49:33,360 --> 00:49:34,960
เขาก็ใช้เลนส์ตาจากศพ
767
00:49:35,760 --> 00:49:38,000
ทำไมมันฟังดูช่างน่ากลัวนัก
768
00:49:38,080 --> 00:49:39,480
ไม่น่ากลัวหรอก
769
00:49:39,560 --> 00:49:41,720
เรามีเครื่องมือล้ำสมัยเพียบ
770
00:49:43,400 --> 00:49:45,840
อธิบายให้ละเอียดที ข้าอยากรู้
771
00:49:46,400 --> 00:49:48,040
หึ ถามเก่ง
772
00:49:49,200 --> 00:49:51,240
แล้ววันนี้มีอะไรมาแลกล่ะ
773
00:49:54,840 --> 00:49:57,920
วันนี้ข้าจะสอนวิธีการรักษา
ที่ข้าเรียนมาให้อย่างหนึ่ง
774
00:49:58,840 --> 00:50:00,840
หา อะไรล่ะ
775
00:50:01,360 --> 00:50:02,240
ย่ำขาง
776
00:50:02,320 --> 00:50:03,960
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
หู
777
00:50:05,360 --> 00:50:06,320
งั้นมา
778
00:50:06,400 --> 00:50:09,240
[บัว] เข้ามานั่งใกล้ๆ เลยค่ะ คุณลูกศิษย์ขา
779
00:50:09,320 --> 00:50:12,520
เดี๋ยวจะอธิบายให้ฟังอย่างละเอียดเลย
780
00:50:12,600 --> 00:50:14,000
ได้ขอรับอาจารย์
781
00:50:14,080 --> 00:50:14,960
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
782
00:50:15,040 --> 00:50:17,720
[ดนตรีผ่อนคลาย]
783
00:50:18,880 --> 00:50:19,920
คืออย่างนี้นะ
784
00:50:20,000 --> 00:50:23,120
เวลาที่เราไปที่คลินิกหมอนะ
785
00:50:23,200 --> 00:50:27,680
เขาก็จะเดินเข้าไป วัดสายตาด้วยการ
เอาหน้าเข้าไปวางอย่างนี้
786
00:50:27,760 --> 00:50:29,280
แล้วก็เอาตาเราไปโผล่ตรงนี้
787
00:50:29,360 --> 00:50:31,360
แล้วเขาก็จะมีการวัดความดันใช่ไหม
788
00:50:31,440 --> 00:50:33,360
ก็จะ ฟื้ด เข้าไปในตา
789
00:50:33,440 --> 00:50:36,640
[บัว] พอฟื้ดเข้าไปในตา
แล้วก็ห้ามกะพริบตาเลยนะ
790
00:50:39,760 --> 00:50:43,480
ไอ้ทองอ้น ลูกหมอทองคำ มันเกียจคร้าน
791
00:50:43,560 --> 00:50:45,280
หนีเรียนมาหลายครา
792
00:50:45,360 --> 00:50:47,240
ครั้งนี้จะปล่อยเอาไว้ไม่ได้
793
00:50:48,160 --> 00:50:50,280
ข้าจะต้องรายงานท่านเจ้าคุณอาจารย์
794
00:50:50,960 --> 00:50:53,480
[ภาษาเหนือ] อย่าให้เรื่อง
ถึงพระยาบำเรอราชเลยขอรับ
795
00:50:54,800 --> 00:50:59,000
ทองอ้นอาจมีเหตุสำคัญหรือจำเป็นก็เป็นได้
796
00:50:59,080 --> 00:51:02,320
ข้าคิดว่าแค่อบรมก็เพียงพอ
797
00:51:03,440 --> 00:51:06,600
แต่เรื่องเวลาและความใส่ใจ
ความรับผิดชอบก็เป็นสิ่งสำคัญ
798
00:51:07,160 --> 00:51:10,760
หากขาดคุณสมบัตินี้
ก็ไม่สมควรจะได้เป็นหมอหลวง
799
00:51:11,320 --> 00:51:12,960
หากทองอ้นเกียจคร้าน
800
00:51:13,520 --> 00:51:15,280
และไม่มีเหตุผลเพียงพอ
801
00:51:15,360 --> 00:51:18,160
เราก็ควรทำให้เป็นเยี่ยงอย่างแก่นักเรียนคนอื่น
802
00:51:18,240 --> 00:51:19,480
ข้าจะลงโทษให้หนัก
803
00:51:20,240 --> 00:51:21,800
ไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น
804
00:51:21,880 --> 00:51:24,160
[ดนตรีเร้าใจ]
805
00:51:28,800 --> 00:51:30,400
[ดนตรีหยุด]
806
00:51:36,520 --> 00:51:38,840
[ดนตรีระทึกตึงเครียด]
807
00:51:41,880 --> 00:51:43,000
เฮ้ย
808
00:51:43,080 --> 00:51:44,880
[อ่ำ] เอ็งหาบให้มันเร็วๆ หน่อยได้ไหมวะ
809
00:51:44,960 --> 00:51:46,480
เมื่อไหร่จะเต็มตุ่มเสียที
810
00:51:46,560 --> 00:51:48,280
ข้าไม่อยากไปเรียนสายนะเว้ย
811
00:51:50,280 --> 00:51:52,080
อยากให้ไวก็มาช่วยหาบสิวะ
812
00:51:52,880 --> 00:51:53,960
เรื่องอะไร
813
00:51:54,040 --> 00:51:55,960
ข้าไม่ใช่คนที่โดนทำโทษนี่หว่า
814
00:51:56,040 --> 00:51:58,320
ครูให้หน้าที่ข้ามาแค่เฝ้าเอ็ง
815
00:51:58,880 --> 00:52:01,280
เอ็งก็ไม่ต้องมาเสือกพูดมาก ข้ารำคาญ
816
00:52:01,360 --> 00:52:02,840
ปากดีซะด้วย
817
00:52:03,440 --> 00:52:05,360
ตีนก็ดี อยากลองไหมล่ะ
818
00:52:11,040 --> 00:52:12,640
[หมอคม] กระผมใจหายหมด
819
00:52:12,720 --> 00:52:15,560
นึกว่าท่านจะลงโทษมากกว่านี้เสียอีก
820
00:52:16,480 --> 00:52:17,920
ห้าสิบหาบ
821
00:52:18,000 --> 00:52:20,280
ไม่ตายก็เกือบตายล่ะท่าน
822
00:52:20,360 --> 00:52:22,600
ดูซิว่ามันจะเข็ดไหม
823
00:52:22,680 --> 00:52:24,440
[หมอเปรื่อง] สมน้ำหน้ามัน
824
00:52:24,520 --> 00:52:25,880
[เสียงพวกหมอหัวเราะ]
825
00:52:25,960 --> 00:52:27,800
สมน้ำหน้าใครกันรึ หมอเปรื่อง
826
00:52:27,880 --> 00:52:30,120
[ดนตรีเบาสมอง]
827
00:52:31,400 --> 00:52:32,880
มิมีอันใดนี่
828
00:52:35,040 --> 00:52:35,920
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
829
00:52:40,880 --> 00:52:42,400
ทำไมทุกท่านดูแปลกๆ
830
00:52:43,560 --> 00:52:44,640
[ภาษาเหนือ] แปลกรึ
831
00:52:45,720 --> 00:52:46,760
ไม่แปลกนี่
832
00:52:48,240 --> 00:52:49,320
นั่นสิ
833
00:52:53,840 --> 00:52:55,080
ไม่แปลกก็ไม่แปลก
834
00:52:58,080 --> 00:53:00,320
ว่าแต่ไอ้ทองอ้น ลูกชายของกระผม
835
00:53:00,800 --> 00:53:02,160
[ทองคำ] การเรียนเป็นเช่นไร
836
00:53:02,720 --> 00:53:05,120
สร้างความหนักใจให้ครูท่านใดบ้างหรือไม่
837
00:53:05,200 --> 00:53:06,440
[ดนตรีสนุกสนาน]
838
00:53:06,520 --> 00:53:07,440
ก็…
839
00:53:08,280 --> 00:53:10,480
ไม่มีอันใดนี่
[เสียงพวกหมอหัวเราะเจื่อนๆ ]
840
00:53:10,560 --> 00:53:12,240
- ไม่มี
- [ภาษาเหนือ] ไม่มีอันใด
841
00:53:12,320 --> 00:53:13,880
[เสียงพวกหมอหัวเราะ]
842
00:53:14,960 --> 00:53:16,200
ไม่มีอันใดนี่
843
00:53:16,920 --> 00:53:18,760
ขยันหาบ
[เอฟเฟกต์ตบมุก]
844
00:53:18,840 --> 00:53:21,080
เอ๊ย ขยันเรียนน่ะ ใช่ไหม
845
00:53:21,160 --> 00:53:22,560
ขยันเรียนมากเลยเนอะ
846
00:53:22,640 --> 00:53:23,720
- ใช่
- นั่นสิ
847
00:53:23,800 --> 00:53:25,440
- [หมอจัน][ภาษาเหนือ] ใช่ๆ
- ขยัน
848
00:53:25,520 --> 00:53:27,000
[ภาษาเหนือ] ขยันมาก
[เสียงหัวเราะเจื่อน]
849
00:53:27,080 --> 00:53:28,200
[เสียงถอนหายใจ]
850
00:53:32,080 --> 00:53:33,960
- [หมอจัน] สุข
- มาขอรับ
851
00:53:34,040 --> 00:53:36,080
- [หมอจัน] พุ่ม
- มาขอรับ
852
00:53:36,640 --> 00:53:37,640
ยอด
853
00:53:39,640 --> 00:53:41,480
[ดนตรีไม่ชอบมาพากล]
854
00:53:41,560 --> 00:53:43,360
[ภาษาเหนือ] เพื่อนพวกเอ็งหายไปคนหนึ่ง
855
00:53:44,960 --> 00:53:46,480
ไอ้ยอดหายไปขอรับ
856
00:53:46,560 --> 00:53:48,920
[ภาษาเหนือ] รู้แล้ว
[เสียงร้องหงุดหงิด]
857
00:53:49,480 --> 00:53:53,800
[ภาษาเหนือ] เกเรกันจริง
อยากโดนทำโทษอย่างไอ้ทองอ้นรึ
858
00:53:56,160 --> 00:53:58,880
ไอ้ยอดมิได้เป็นคนเกเรหรอกขอรับ
859
00:53:59,760 --> 00:54:01,440
มันฝากมาบอกว่า
860
00:54:01,520 --> 00:54:04,360
พ่อของมันปวดหัวมากเป็นกำลัง
861
00:54:05,120 --> 00:54:08,800
[พูดตะกุกตะกัก]
มันเลยต้องอยู่ดูแลพ่อน่ะขอรับ
862
00:54:09,760 --> 00:54:11,360
[ภาษาเหนือ] ไอ้ยอดที่เป็นชาวนาน่ะรึ
863
00:54:12,080 --> 00:54:13,120
[สุข] ใช่ขอรับ
864
00:54:13,200 --> 00:54:16,240
เห็นว่าพ่ออาการหนักอยู่เลยทีเดียวขอรับ
865
00:54:17,400 --> 00:54:19,440
- สุข
- ขอรับ
866
00:54:19,920 --> 00:54:22,080
[ภาษาเหนือ] เอ็งไปตามไอ้ทองอ้นกับไอ้อ่ำมาที
867
00:54:22,640 --> 00:54:24,000
บอกมันว่าพอได้แล้ว
868
00:54:24,560 --> 00:54:28,360
เพราะวันนี้ เราจะไปเยี่ยมพ่อไอ้ยอดกัน
869
00:54:30,040 --> 00:54:31,240
[เสียงถอนใจ]
870
00:54:31,320 --> 00:54:32,320
ขอรับ
871
00:54:32,840 --> 00:54:33,800
[หมอจัน] อือ
872
00:54:35,160 --> 00:54:36,280
- [สุข] ครู
- [หมอจัน] หือ
873
00:54:36,360 --> 00:54:37,400
ไอ้ยอด
874
00:54:37,480 --> 00:54:38,960
- ไอ้ยอด
- [ทองอ้น] เฮ้ย
875
00:54:39,560 --> 00:54:41,120
- [สุข] ไอ้ยอด
- [เจิด] เฮ้ย
876
00:54:41,200 --> 00:54:43,000
[ทุกคน] ไอ้ยอด ยอด
877
00:54:43,080 --> 00:54:44,920
- ไอ้ยอด
- ไอ้ยอดโว้ย
878
00:54:45,000 --> 00:54:45,840
ไอ้ยอด
879
00:54:47,760 --> 00:54:50,200
[ภาษาเหนือ] พวกเอ็งรออยู่นี่ เดี๋ยวครูมา
880
00:54:51,640 --> 00:54:52,640
[สุข] ขอรับ
881
00:54:55,880 --> 00:54:56,880
[หมอจัน] ยอด
882
00:54:58,440 --> 00:54:59,640
[ยอด] ไหว้ขอรับครู
883
00:55:00,600 --> 00:55:02,480
ยกโขยงมาหากระผมทำไมขอรับ
884
00:55:02,560 --> 00:55:03,960
ไม่น่าลำบากเลย
885
00:55:04,040 --> 00:55:06,560
[ภาษาเหนือ] ได้ยินว่าพ่อเอ็งปวดหัวมากรึ
886
00:55:08,120 --> 00:55:11,080
ใช่ขอรับ ตอนนี้นอนซมอยู่
887
00:55:11,920 --> 00:55:15,400
กระผมกำลังจับปูจับปลา
ไปทำกับข้าวให้แกกินขอรับ
888
00:55:15,480 --> 00:55:18,800
[ภาษาเหนือ] ถ้าอย่างนั้น
เล่าอาการพ่อเอ็งมาให้ข้าฟังที
889
00:55:19,520 --> 00:55:21,960
พ่อผมปวดหัวตุ้บๆ ข้างเดียว
890
00:55:22,040 --> 00:55:23,640
แล้วก็หนักคอด้วยขอรับ
891
00:55:24,400 --> 00:55:27,960
ลางทีพะอืดพะอม แล้วก็จะอาเจียนด้วยขอรับ
892
00:55:28,040 --> 00:55:29,120
[หมอจัน] อือ
893
00:55:29,600 --> 00:55:32,200
[ภาษาเหนือ] งั้นเอ็งรีบทำกับข้าวให้พ่อกินซะ
894
00:55:32,280 --> 00:55:34,520
อิ่มแล้วก็พาพ่อมาที่เถียงนานี่
895
00:55:34,600 --> 00:55:35,720
ครูจะรักษาให้
896
00:55:36,200 --> 00:55:37,680
ขอบพระคุณขอรับครู
897
00:55:37,760 --> 00:55:40,160
[ดนตรีเร้าใจ]
898
00:55:43,440 --> 00:55:46,120
ครูขอรับ ทำไมเราต้อง
มารักษากลางทุ่งเยี่ยงนี้ด้วย
899
00:55:46,200 --> 00:55:47,800
ไปโรงรักษาไม่ดีกว่ารึครู
900
00:55:48,400 --> 00:55:50,200
[ภาษาเหนือ] ทีแรกก็ว่าจะพาไป
901
00:55:51,400 --> 00:55:54,120
แต่ว่าที่นี่มีของที่จะใช้รักษาน่ะสิ
902
00:55:54,200 --> 00:55:55,440
[เสียงนักเรียนร้องสงสัย]
903
00:55:55,520 --> 00:55:58,280
[ภาษาเหนือ] พวกเอ็ง ฟังข้าให้ดี
904
00:55:58,360 --> 00:56:00,600
ให้ทุกคนลงไปในคูนา
905
00:56:00,680 --> 00:56:02,440
จับปลิงมาคนละสามตัว
906
00:56:03,000 --> 00:56:04,240
- หา
- หา
907
00:56:04,320 --> 00:56:06,440
[ภาษาเหนือ] จับปลิง คนละสามตัว
908
00:56:06,520 --> 00:56:07,960
[ภาษาเหนือ] ใช่ จับปลิง
909
00:56:08,040 --> 00:56:09,600
[ภาษาเหนือ] ปลิงมันจะไว้ใจได้รึ
910
00:56:09,680 --> 00:56:12,160
- [ภาษาเหนือ] ไอ้ห่านี่ เดี๋ยวเตะปากแตก
- หยอกจ้ะครู
911
00:56:12,240 --> 00:56:13,480
[ภาษาเหนือ] ล้อเลียนครู
912
00:56:13,560 --> 00:56:14,920
- ประทานโทษนะขอรับ
- [หมอจัน] หือ
913
00:56:15,000 --> 00:56:16,520
จะให้จับปลิงมาทำอะไรขอรับ
914
00:56:16,600 --> 00:56:18,320
อย่าบอกนะขอรับว่านำมาทำยา
915
00:56:18,400 --> 00:56:20,360
[ภาษาเหนือ] ไม่ได้เอามาทำยา
916
00:56:20,440 --> 00:56:23,160
พวกเอ็งลงไปจับมาเถอะน่า เดี๋ยวข้าค่อยบอก
917
00:56:23,800 --> 00:56:24,800
ลงไปจับมาเถิด
918
00:56:24,880 --> 00:56:26,320
[หมอจัน] ไป
[เสียงพูดคุย]
919
00:56:26,400 --> 00:56:27,320
- ไปเว้ย
- ไป
920
00:56:28,320 --> 00:56:29,920
[เสียงพูดคุยดังแว่ว]
921
00:56:31,040 --> 00:56:32,160
[หมอจัน] ไวๆ
922
00:56:33,120 --> 00:56:34,840
- เฮ้ย
- [เจิด] มันเป็นยังไงวะ
923
00:56:34,920 --> 00:56:37,440
[เสียงนักเรียนร้องอี๋]
924
00:56:37,520 --> 00:56:38,440
[เอฟเฟกต์ขำขัน]
925
00:56:38,520 --> 00:56:40,160
[เสียงนักเรียนร้องตกใจ]
926
00:56:40,240 --> 00:56:42,040
- [เจิด] ครู
- [หมอจัน] จับ
927
00:56:42,120 --> 00:56:43,520
ฉันยังไม่พร้อมเลยจ้า
928
00:56:43,600 --> 00:56:45,600
[หมอจัน] ก็เนี่ย ลงไปแล้วก็จับเลย
[เสียงโวยวาย]
929
00:56:47,080 --> 00:56:48,320
[เจิด] พวกเอ็งได้บ้างไหมวะ
930
00:56:49,120 --> 00:56:50,960
ฝั่งนู้นได้บ้างไหมวะ เฮ้ย
931
00:56:51,440 --> 00:56:52,520
[เสียงร้องโอดโอย]
932
00:56:52,600 --> 00:56:54,480
- [เจิด] กลับไปทางนู้นซิ ไอ้ศร
- [สุข] ลื่นจริงๆ
933
00:56:55,200 --> 00:56:56,920
[หมอจัน][ภาษาเหนือ] ฝั่งนี้เขาได้เยอะแล้วนะ
934
00:56:57,000 --> 00:56:58,680
- [ทองอ้น] ไอ้เจิด ได้แล้วเว้ย
- เฮ้ย
935
00:56:58,760 --> 00:57:00,360
- เฮ้ย ไอ้ทองอ้น
- โอ้โห ทองอ้น
936
00:57:00,440 --> 00:57:01,840
- [สุข] สุดยอดเลย
- กี่ตัววะ
937
00:57:01,920 --> 00:57:03,960
[เสียงพูดคุยกัน]
938
00:57:04,040 --> 00:57:04,960
[เสียงร้องตื่นเต้น]
939
00:57:05,040 --> 00:57:07,840
[เจิดตะโกน] มาแล้ว มาแล้ว
[เสียงร้องโวยวาย]
940
00:57:07,920 --> 00:57:09,520
ครู หยิบให้หน่อย หยิบให้หน่อย ครู
941
00:57:09,600 --> 00:57:11,800
หยิบให้หน่อย หยิบให้หน่อย
[เสียงร้องกลัว]
942
00:57:11,880 --> 00:57:14,200
[ทองอ้น] ครู ครูช่วยมันหน่อย ช่วยมันหน่อย ครู
943
00:57:14,280 --> 00:57:16,160
เอ็งกลัวรึ
[ศรร้องตกใจ]
944
00:57:16,240 --> 00:57:18,200
เฮ้ย ใส่ๆ
945
00:57:20,240 --> 00:57:23,280
[หมอจัน][ภาษาเหนือ] ปลิง
ดูดกินเลือดสัตว์อื่นเป็นอาหาร
946
00:57:23,360 --> 00:57:24,800
แต่ไม่มีพิษ
947
00:57:24,880 --> 00:57:28,680
พวกเอ็งอย่าได้รังเกียจว่า
มันเป็นสัตว์น่าขยะแขยง
948
00:57:28,760 --> 00:57:32,000
เพราะมันดูดโรคจากตัวคนแล้วรับไว้แทน
949
00:57:32,080 --> 00:57:35,320
ช่วยลดความหนืดของโลหิตให้ไหลเวียนดี
950
00:57:35,400 --> 00:57:37,040
รวมถึงดูดฝีหนอง
951
00:57:37,840 --> 00:57:39,520
การใช้ปลิงรักษาโรค
952
00:57:39,600 --> 00:57:42,080
ปรากฏอยู่ในตำราอภัยสันตา
953
00:57:42,680 --> 00:57:44,200
แลตำราชวดาร
954
00:57:44,280 --> 00:57:47,120
ซึ่งยกย่องให้ปลิงเปรียบดั่งหมอน้อย
955
00:57:47,960 --> 00:57:49,680
ข้าขอให้พวกเอ็ง
956
00:57:49,760 --> 00:57:53,040
ให้ความเคารพมันดั่งหมอผู้หนึ่ง
957
00:57:54,080 --> 00:57:55,160
[หมอจัน] อือ
958
00:57:56,480 --> 00:57:58,840
[ภาษาเหนือ] ถูกต้องแล้ว โรคลมปะกัง
959
00:58:02,040 --> 00:58:02,960
ให้เอาเชือก
960
00:58:03,600 --> 00:58:05,280
มาวัดรอบหูผู้ไข้
961
00:58:10,480 --> 00:58:11,600
[หมอจัน][ภาษาเหนือ] เสร็จแล้ว
962
00:58:14,120 --> 00:58:15,720
เอาไปทาบจากตีนผม
963
00:58:16,640 --> 00:58:18,960
[หมอจัน][ภาษาเหนือ]
ลงมาตามแนวกระดูกสันหลัง
964
00:58:20,240 --> 00:58:22,760
[ดนตรีตื่นเต้น]
965
00:58:23,920 --> 00:58:26,520
[หมอจัน][ภาษาเหนือ]
อือ นี่คือจุดที่เราจะใช้วางปลิง
966
00:58:27,360 --> 00:58:28,400
แล้ว…
967
00:58:28,880 --> 00:58:29,920
ขูด
968
00:58:31,960 --> 00:58:33,760
ให้เลือดขึ้นมาตรงจุดนี้
969
00:58:36,760 --> 00:58:37,960
แดงแล้ว เห็นไหม
970
00:58:40,280 --> 00:58:41,160
[เสียงตกใจเบาๆ ]
971
00:58:48,600 --> 00:58:49,520
[หมอจัน] มาแล้ว
972
00:58:52,160 --> 00:58:54,440
[ภาษาเหนือ] ปลิงที่ว่ายน้ำมาที่มือ
973
00:58:55,120 --> 00:58:57,800
[หมอจัน] คือปลิงที่หิว พร้อมใช้รักษา
974
00:59:00,120 --> 00:59:01,840
แล้วครูไปแกล้งมันทำไมขอรับ
975
00:59:02,400 --> 00:59:05,520
[ภาษาเหนือ] ข้าไม่ได้แกล้ง แค่ทำให้ปลิงเมา
976
00:59:06,120 --> 00:59:08,280
มิเช่นนั้นปลิงมันจะเคลื่อนหนี
977
00:59:08,360 --> 00:59:09,840
วางที่จุดวางมิได้
978
00:59:14,440 --> 00:59:16,360
[หมอจัน] อือ เห็นไหม
979
00:59:16,840 --> 00:59:18,240
เริ่มนิ่งแล้ว
980
00:59:18,800 --> 00:59:20,720
แบบนี้คือใช้ได้แล้ว
981
00:59:22,520 --> 00:59:24,200
จากนั้นเราก็วางปลิง
982
00:59:24,280 --> 00:59:27,000
[หมอจัน] นี่คือตำแหน่งที่เราขูดไว้
983
00:59:27,080 --> 00:59:29,120
[ดนตรีตื่นเต้นระทึก]
984
00:59:30,360 --> 00:59:32,360
[หมอจัน] อือ แล้วเราก็ช่วยเขี่ยปาก
985
00:59:32,440 --> 00:59:34,320
ให้ตรงกับจุดที่เราขูดไว้
986
00:59:35,400 --> 00:59:36,560
[หมอจัน] มันเกาะแล้ว
987
00:59:36,640 --> 00:59:39,560
ปลิงจะเกาะด้วยปากที่หนึ่ง
988
00:59:39,640 --> 00:59:41,640
สักพักหนึ่ง ปากที่สองของปลิง
989
00:59:42,200 --> 00:59:44,120
จะเป็นดั่งคมมีดกรีดเนื้อ
990
00:59:44,680 --> 00:59:46,760
เอ็งจะรู้สึกเจ็บเล็กน้อย
991
00:59:47,680 --> 00:59:49,760
[หมอจัน] จากนั้นปากที่สามของปลิง
992
00:59:49,840 --> 00:59:52,640
ที่เป็นฟันเล็กๆ เหมือนตะขอ
993
00:59:52,720 --> 00:59:55,680
มันจะยึดเกาะแน่น แล้วเริ่มดูดเลือด
994
00:59:56,520 --> 00:59:57,440
[หมอจัน] อือ
995
00:59:58,120 --> 00:59:59,400
[พุ่ม] มันมีสามปากเลยรึวะ
996
01:00:00,040 --> 01:00:01,840
ข้าขนลุกไปหมดแล้วเนี่ย
997
01:00:01,920 --> 01:00:04,560
ไอ้ทองอ้น เอ็งไม่กลัวเหรอวะ
998
01:00:04,640 --> 01:00:05,760
อย่างไรก็ต้องทำ
999
01:00:06,880 --> 01:00:09,920
แล้วปลิงจะช่วยให้พ่อไอ้ยอด
หายปวดหัวได้จริงรึขอรับ
1000
01:00:10,480 --> 01:00:15,280
[ภาษาเหนือ] ปลิงจะช่วยให้โลหิตและลม
ไหลเวียนไปเลี้ยงที่หัวได้ดี
1001
01:00:15,360 --> 01:00:17,080
ทำให้หายปวดหัวได้
1002
01:00:20,000 --> 01:00:21,280
[หมอจัน] นี่
1003
01:00:21,360 --> 01:00:23,840
[ภาษาเหนือ] โก่งคอแล้ว มันเริ่มดูดแล้ว
1004
01:00:24,600 --> 01:00:26,440
[หมอจัน] ปล่อยทิ้งไว้ชั่วยาม
1005
01:00:27,240 --> 01:00:29,440
[ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ]
1006
01:00:37,680 --> 01:00:39,360
[ภาษาเหนือ] เอาล่ะ เสร็จแล้ว
1007
01:00:41,160 --> 01:00:42,160
[หมอจัน] ทีนี้
1008
01:00:42,800 --> 01:00:44,240
เราก็เอายาเส้น
1009
01:00:44,760 --> 01:00:46,560
ผสมกับใบสาบเสือ
1010
01:00:46,640 --> 01:00:48,120
ยีให้แหลกก่อน
1011
01:00:49,440 --> 01:00:50,480
ผสมกัน
1012
01:00:53,600 --> 01:00:56,280
แล้ว เอาไปหยอด
1013
01:00:57,920 --> 01:00:59,440
เพื่อให้มันปล่อยปาก
1014
01:00:59,520 --> 01:01:01,480
อือ
[เสียงนักเรียนร้องกลัว]
1015
01:01:01,560 --> 01:01:03,640
มันปล่อยแล้ว เห็นไหม
[เสียงร้องขยะแขยง]
1016
01:01:13,640 --> 01:01:15,040
[หมอจัน][ภาษาเหนือ] แล้วก็ห้ามเลือด
1017
01:01:15,120 --> 01:01:16,480
ด้วยใบสาบเสือ
1018
01:01:18,640 --> 01:01:19,640
อื้อ
1019
01:01:20,320 --> 01:01:22,080
รอจนกว่าเลือดจะหยุด
1020
01:01:22,640 --> 01:01:23,840
[หมอจัน] ก็เป็นอันเสร็จ
1021
01:01:28,560 --> 01:01:30,920
[ภาษาเหนือ] เป็นยังไงบ้าง ดีขึ้นไหม
1022
01:01:33,080 --> 01:01:35,480
ค่อยๆ ค่อยๆ ขยับได้ไหม
1023
01:01:38,160 --> 01:01:39,280
ดีขึ้นมากเลย
1024
01:01:39,840 --> 01:01:41,120
- เฮ้ย
- เฮ้ย
1025
01:01:41,200 --> 01:01:42,840
[เสียงหมอจันหัวเราะ]
1026
01:01:42,920 --> 01:01:43,960
เอ้า
1027
01:01:44,040 --> 01:01:48,160
[ภาษาเหนือ] พ่อไอ้ยอดหายแล้ว
เอาล่ะ ไหนๆ พวกเอ็งก็มากันแล้ว
1028
01:01:48,720 --> 01:01:50,000
ลงมือทำกันเลย
1029
01:01:50,080 --> 01:01:52,080
[เสียงนักเรียนร้องรังเกียจ]
1030
01:01:52,160 --> 01:01:53,920
[เสียงร้องโวยวาย]
1031
01:01:56,960 --> 01:01:59,400
[หมอจัน][ภาษาเหนือ]
อือ ผู้ไข้เอียงหัว เอียงหัวสักหน่อย
1032
01:01:59,480 --> 01:02:01,560
[ดนตรีผ่อนคลาย]
1033
01:02:05,040 --> 01:02:05,920
เออ
1034
01:02:06,720 --> 01:02:09,480
[ภาษาเหนือ] เอ้าๆ กลิ้งไปกลิ้งมา ทำๆ ไป
1035
01:02:09,560 --> 01:02:10,760
นั่นล่ะๆ
1036
01:02:14,840 --> 01:02:18,080
- [พุ่ม] ข้าไม่กล้าจับ ไอ้เจิด
- ข้าไม่เอาตัวหิวให้เอ็งหรอก
1037
01:02:18,160 --> 01:02:20,160
- มาแล้ว
- [ภาษาเหนือ] เอาน้ำให้มันสักหน่อย
1038
01:02:21,640 --> 01:02:22,840
ไป
1039
01:02:34,800 --> 01:02:36,960
[หมอจัน][ภาษาเหนือ] ค่อยๆ ทำ จับเขาเบาๆ
1040
01:02:37,040 --> 01:02:39,600
เขาเป็นหมอน้อย ทำกับเขาเบาๆ
1041
01:02:42,680 --> 01:02:43,800
- [ทองอ้น] ครู
- [หมอจัน] หือ
1042
01:02:43,880 --> 01:02:45,640
[ทองอ้น] มันเจาะแล้วขอรับ
1043
01:02:47,320 --> 01:02:49,560
[ภาษาเหนือ] เออ ดีแล้ว ปล่อยมันไว้
1044
01:02:50,200 --> 01:02:51,600
[เสียงหัวเราะแหยงๆ ]
1045
01:02:55,640 --> 01:02:58,840
[หมอจัน][ภาษาเหนือ] ถ้ามันไม่ออก
ก็เอามือช่วยๆ เขี่ยสักหน่อยหนึ่ง
1046
01:02:58,920 --> 01:03:01,120
- ตรงไหน
- เขี่ย อ่า
1047
01:03:02,840 --> 01:03:04,120
เอาใส่นี่
1048
01:03:04,200 --> 01:03:05,960
นี่ ปลิงที่ดูดเลือดแล้ว เอาใส่นี่
1049
01:03:36,640 --> 01:03:39,280
[หมอจัน][ภาษาเหนือ]
ถ้าเราเอาปลิงไปดูดฝีดูดหนอง
1050
01:03:39,360 --> 01:03:41,840
จะต้องเอาปลิงไปสำรอกเลือดออกมาด้วยนะ
1051
01:03:41,920 --> 01:03:44,080
มิเช่นนั้นปลิงจะตายในเวลาอันสั้น
1052
01:03:44,160 --> 01:03:45,800
เพราะปลิงดูดพิษเข้าไป
1053
01:04:00,120 --> 01:04:01,640
- บัว
- [บัว] หือ
1054
01:04:04,600 --> 01:04:06,120
วันนี้ข้าไปเรียนนี่มา
1055
01:04:06,720 --> 01:04:07,760
[เอฟเฟกต์ทะเล้น]
1056
01:04:09,440 --> 01:04:11,120
[ดนตรีเบาสมอง]
1057
01:04:11,200 --> 01:04:13,480
นี่อายุเท่าไรแล้วเนี่ย เล่นเป็นเด็กๆ ไปได้
1058
01:04:14,040 --> 01:04:16,520
อ้าว นี่เอ็งไม่กลัวเลยรึ
1059
01:04:16,600 --> 01:04:18,880
หึ เฉยๆ
1060
01:04:21,240 --> 01:04:22,760
[เสียงทองอ้นถอนหายใจ]
1061
01:04:22,840 --> 01:04:24,760
กะจะหลอกให้ตกน้ำเสียหน่อย
1062
01:04:26,680 --> 01:04:28,160
อ๋อ
1063
01:04:28,240 --> 01:04:30,120
นี่กะจะให้ฉันตกน้ำเหรอเนี่ย
1064
01:04:30,760 --> 01:04:32,000
ใช่
1065
01:04:35,880 --> 01:04:37,360
แล้วทำไมไม่ตกเองล่ะ
1066
01:04:37,440 --> 01:04:38,520
- [บัว] อ๊ะ
- [ทองอ้น] เฮ้ย
1067
01:04:38,600 --> 01:04:40,000
เฮ้ย บัว
[เสียงบัวร้องตกใจ]
1068
01:04:45,840 --> 01:04:47,240
[ทองอ้น] โอ้โฮ บัว
[เสียงบัวกรี๊ด]
1069
01:04:47,960 --> 01:04:50,320
[บัว] นี่ โอ๊ย
1070
01:04:50,400 --> 01:04:52,040
[เสียงร้องหงุดหงิด]
1071
01:04:53,560 --> 01:04:55,040
แม่บัว
[เสียงบัวถอนใจแรง]
1072
01:04:57,080 --> 01:04:58,880
ดึงฉันลงมาทำไมเนี่ย หา
1073
01:04:58,960 --> 01:05:00,240
ก็เอ็งผลักข้าลงมาก่อน
1074
01:05:00,320 --> 01:05:01,800
ก็เธอแกล้งฉันก่อน
1075
01:05:01,880 --> 01:05:03,080
[ทองอ้นทำเสียงหมั่นไส้]
1076
01:05:04,600 --> 01:05:06,120
[เสียงออกแรงสาดน้ำ]
1077
01:05:08,240 --> 01:05:10,520
เฮ้ย บัว หยุดก่อนๆ
1078
01:05:11,400 --> 01:05:12,280
อะไร
1079
01:05:12,360 --> 01:05:13,880
- ปลิงข้า
- [บัว] หา
1080
01:05:14,440 --> 01:05:15,400
ปลิงข้าหายไปไหน
1081
01:05:16,280 --> 01:05:19,480
อ้าว จะหายไปได้ยังไง
เมื่อกี้ยังอยู่ในมือเธออยู่เลย
1082
01:05:19,560 --> 01:05:22,000
เมื่อกี้อยู่ในมือข้า แต่ตอนนี้มันไม่อยู่แล้ว
1083
01:05:22,800 --> 01:05:23,640
[เสียงหายใจแรงร้อนใจ]
1084
01:05:23,720 --> 01:05:25,280
ช่วยข้าหาที บัว
1085
01:05:25,360 --> 01:05:27,560
[ดนตรีสนุกสนาน]
1086
01:05:28,240 --> 01:05:29,160
[เสียงร้องตกใจ]
1087
01:05:29,240 --> 01:05:30,400
- ทองอ้น
- หา
1088
01:05:30,880 --> 01:05:32,360
[บัว] มันติดอยู่ที่คอเธอ
1089
01:05:32,440 --> 01:05:33,920
หา
[เสียงตกใจ]
1090
01:05:34,000 --> 01:05:36,320
เอาออกที เอาออกที ข้าไม่ชอบ
[บัวทำเสียงรังเกียจ]
1091
01:05:36,400 --> 01:05:37,400
บัว
1092
01:05:37,480 --> 01:05:39,320
[เสียงบัวร้องกลัว]
เอาออกให้ข้าที
1093
01:05:39,400 --> 01:05:42,560
[ทองอ้น] บัว เร็ว ข้าว่ามันกัดข้าแล้ว
1094
01:05:43,120 --> 01:05:44,560
นิ่งๆ นิ่งๆ
1095
01:05:44,640 --> 01:05:46,680
[บัว] เดี๋ยวเอาออกให้ เฉยๆ นะ
1096
01:05:48,080 --> 01:05:49,800
[เสียงทองอ้นร้องเจ็บ]
1097
01:05:49,880 --> 01:05:51,720
[เสียงถอนหายใจ]
1098
01:05:53,080 --> 01:05:54,280
- แบร่
- เฮ้ย
1099
01:05:54,360 --> 01:05:55,800
[เสียงบัวหัวเราะ]
ไม่มี
1100
01:05:55,880 --> 01:05:57,560
[เสียงหัวเราะสะใจ]
1101
01:05:57,640 --> 01:05:59,280
เอ็งกล้าแกล้งข้ารึ
1102
01:05:59,760 --> 01:06:01,280
โอ๊ย
[เสียงบัวกรี๊ด]
1103
01:06:01,360 --> 01:06:02,840
- [ทองอ้น] อื้อหือ
- นี่ ทองอ้น
1104
01:06:02,920 --> 01:06:04,680
- มานี่เลย
- หยุด หยุด
1105
01:06:04,760 --> 01:06:06,680
- มานี่เลย
- ดึงฉันลงไปอีกทำไมเล่า
1106
01:06:06,760 --> 01:06:08,120
แกล้งข้ารึ
[เสียงบัวร้อง]
1107
01:06:08,200 --> 01:06:09,320
[ทองอ้น] แม่บัว
1108
01:06:09,880 --> 01:06:11,480
โอ๊ย โอ๊ย
1109
01:06:11,560 --> 01:06:13,920
[ตะโกน]
นี่ ทั้งสองคน
1110
01:06:14,000 --> 01:06:15,280
ทำอะไรกันอยู่
1111
01:06:17,640 --> 01:06:19,520
ขึ้นมาประเดี๋ยวนี้เลยนะ
1112
01:06:26,280 --> 01:06:27,760
ก็เราจะเอาราไปทำยาต่อไง
1113
01:06:27,840 --> 01:06:29,200
เอารามาทำยา
1114
01:06:29,280 --> 01:06:31,120
[บัว] มีอย่างนี้ด้วยเหรอ
1115
01:06:31,200 --> 01:06:32,560
น่าทึ่งมาก
1116
01:06:32,640 --> 01:06:36,120
ล้างไตด้วยเครื่องไม่ได้ แต่ก็มีชีวิตต่อไปได้
1117
01:06:36,200 --> 01:06:38,920
[บัว] นี่คงจะเป็นวิธีการล้างไตของคนสมัยนี้สินะ
1118
01:06:39,000 --> 01:06:41,440
ทองอ้น ฉันรักเธอจริงๆ
1119
01:06:41,520 --> 01:06:44,200
หมอทองคำขอรับ พระองค์ชายพระอาการแย่แล้ว
1120
01:06:44,880 --> 01:06:46,440
รอพ่อกลับมาคงจะไม่ทันการ
1121
01:06:46,960 --> 01:06:50,800
นี่มันเกิดอะไรขึ้น
ทำไมจู่ๆ อาการหอบถึงได้กำเริบขึ้นมาอีก
1122
01:06:50,880 --> 01:06:52,600
[ดนตรีระทึก]
1123
01:06:52,680 --> 01:06:55,200
[เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม"
โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์]
117753
