All language subtitles for Royal Doctor_S01E04_Episode 4.Thai (CC)

af Afrikaans
ak Akan
sq Albanian
am Amharic
ar Arabic
hy Armenian
az Azerbaijani
eu Basque
be Belarusian
bem Bemba
bn Bengali
bh Bihari
bs Bosnian
br Breton
bg Bulgarian
km Cambodian
ca Catalan
ceb Cebuano
chr Cherokee
ny Chichewa
zh-CN Chinese (Simplified)
zh-TW Chinese (Traditional)
co Corsican
hr Croatian
cs Czech
da Danish
nl Dutch Download
en English
eo Esperanto
et Estonian
ee Ewe
fo Faroese
tl Filipino
fi Finnish
fr French
fy Frisian
gaa Ga
gl Galician
ka Georgian
de German
el Greek
gn Guarani
gu Gujarati
ht Haitian Creole
ha Hausa
haw Hawaiian
iw Hebrew
hi Hindi
hmn Hmong
hu Hungarian
is Icelandic
ig Igbo
id Indonesian
ia Interlingua
ga Irish
it Italian
ja Japanese
jw Javanese
kn Kannada
kk Kazakh
rw Kinyarwanda
rn Kirundi
kg Kongo
ko Korean
kri Krio (Sierra Leone)
ku Kurdish
ckb Kurdish (Soranî)
ky Kyrgyz
lo Laothian
la Latin
lv Latvian
ln Lingala
lt Lithuanian
loz Lozi
lg Luganda
ach Luo
lb Luxembourgish
mk Macedonian
mg Malagasy
ms Malay
ml Malayalam
mt Maltese
mi Maori
mr Marathi
mfe Mauritian Creole
mo Moldavian
mn Mongolian
my Myanmar (Burmese)
sr-ME Montenegrin
ne Nepali
pcm Nigerian Pidgin
nso Northern Sotho
no Norwegian
nn Norwegian (Nynorsk)
oc Occitan
or Oriya
om Oromo
ps Pashto
fa Persian
pl Polish
pt-BR Portuguese (Brazil)
pt Portuguese (Portugal)
pa Punjabi
qu Quechua
ro Romanian
rm Romansh
nyn Runyakitara
ru Russian
sm Samoan
gd Scots Gaelic
sr Serbian
sh Serbo-Croatian
st Sesotho
tn Setswana
crs Seychellois Creole
sn Shona
sd Sindhi
si Sinhalese
sk Slovak
sl Slovenian
so Somali
es Spanish
es-419 Spanish (Latin American)
su Sundanese
sw Swahili
sv Swedish
tg Tajik
ta Tamil
tt Tatar
te Telugu
th Thai
ti Tigrinya
to Tonga
lua Tshiluba
tum Tumbuka
tr Turkish
tk Turkmen
tw Twi
ug Uighur
uk Ukrainian
ur Urdu
uz Uzbek
vi Vietnamese
cy Welsh
wo Wolof
xh Xhosa
yi Yiddish
yo Yoruba
zu Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:16,040 --> 00:00:18,040 [เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil tan] 2 00:02:05,720 --> 00:02:06,840 [พิกุล] ทองอ้นตื่นได้แล้ว 3 00:02:06,920 --> 00:02:08,440 วันนี้มีสอบไม่ใช่รึ 4 00:02:08,520 --> 00:02:09,440 [น้ำเสียงตกใจ] สอบ 5 00:02:09,520 --> 00:02:11,360 มาแล้วจ้ะ ฉันมาทันเวลาใช่หรือไม่ 6 00:02:11,440 --> 00:02:12,600 [เสียงแข็ง] ไม่ทัน 7 00:02:12,680 --> 00:02:13,920 [อ่ำ] น่าจะมีคนชวด 8 00:02:14,000 --> 00:02:14,880 ไม่ได้เป็นหมอแล้วว่ะ 9 00:02:14,960 --> 00:02:15,920 ประกาศผลได้ 10 00:02:16,480 --> 00:02:18,880 การสอบอาจจะดูง่ายเพื่อให้ทุกคนมีโอกาส 11 00:02:18,960 --> 00:02:21,400 แต่ใช่ว่าได้เรียนแล้วทุกคนจะเรียนจบ 12 00:02:21,480 --> 00:02:23,240 หมอฝาหรั่งท่านนี้ขึ้นชื่อว่าเก่ง 13 00:02:23,320 --> 00:02:25,560 [ทองอ้น] ท่านเป็นที่โจษจันไปทั่ว ใครๆ ก็รู้จักท่าน 14 00:02:25,640 --> 00:02:26,920 - บัว - ดอกเตอร์แบรดลีย์ 15 00:02:27,000 --> 00:02:28,320 [ภาษาอังกฤษ] ครับ 16 00:02:28,400 --> 00:02:29,720 หรือว่าพี่ทองแท้จะชอบเอ็ง 17 00:02:29,800 --> 00:02:30,960 ไม่ใช่หรอกมั้ง 18 00:02:31,040 --> 00:02:32,440 [ทองอ้น] หรือว่าเอ็งชอบพี่ทองแท้ 19 00:02:32,520 --> 00:02:34,600 ช่างเหมือนปลากระดี่ได้น้ำ 20 00:02:35,520 --> 00:02:38,280 อะไรๆ มายืนเก๊กอะไรแถวนี้เนี่ย 21 00:02:38,360 --> 00:02:40,040 [บัว] เพิ่งจะเห็นหล่อก็วันนี้แหละ 22 00:02:44,200 --> 00:02:46,960 [ดนตรีผ่อนคลาย] 23 00:02:49,040 --> 00:02:50,200 [เสียงบ่าวหัวเราะ] จำปา 24 00:02:50,280 --> 00:02:51,960 - เจ้าคะ - มัวทำอะไรอยู่ 25 00:02:52,040 --> 00:02:54,760 - เอ่อ เอ่อ… - กลับหมูด้วย 26 00:02:54,840 --> 00:02:57,840 คุมไฟอย่าให้แรงนัก ประเดี๋ยวจะไหม้หมดเสียก่อน 27 00:02:57,920 --> 00:02:59,880 - นั่น ไหม้แล้ว - อู๊ย เจ้าค่ะ 28 00:03:00,840 --> 00:03:02,160 [เสียงพิกุลถอนใจ] 29 00:03:06,480 --> 00:03:09,040 อ้าว แม่บัว มีอะไรรึ 30 00:03:11,440 --> 00:03:14,400 เผอิญว่า บัวเดินผ่านมาพอดีค่ะ 31 00:03:14,480 --> 00:03:16,320 ได้กลิ่นห้อมหอม 32 00:03:16,400 --> 00:03:18,120 ก็เลยแวะเข้ามาดูค่ะ 33 00:03:18,680 --> 00:03:20,040 [เสียงจิ๊ปาก] หิวล่ะสิท่า 34 00:03:20,120 --> 00:03:22,840 หือ เอ่อ เปล่าค่ะ ไม่ได้หิว 35 00:03:23,320 --> 00:03:25,120 แค่เข้ามาดูเฉยๆ 36 00:03:25,200 --> 00:03:26,320 [เสียงหัวเราะเล็กน้อย] 37 00:03:27,960 --> 00:03:31,600 แต่ถ้าเกิดว่าได้ชิมสักนิดหนึ่งก็คงจะดีค่ะ [เอฟเฟกต์เสียงเด้ง] 38 00:03:32,240 --> 00:03:33,320 เอาสิ 39 00:03:33,400 --> 00:03:35,560 ช่วยชิมน้ำพริกให้ข้าที 40 00:03:35,640 --> 00:03:38,160 ว่าข้าปรุงได้ออกรสแล้วหรือยัง 41 00:03:38,240 --> 00:03:39,600 ได้ค่ะ 42 00:03:41,360 --> 00:03:42,960 โอ๊ย ขอบคุณค่ะ 43 00:03:50,920 --> 00:03:52,200 [บัวทำเสียงตื่นเต้น] 44 00:03:54,480 --> 00:03:55,560 แซ่บเว่อร์ 45 00:03:55,640 --> 00:03:56,760 [เอฟเฟกต์เสียงรับมุก] 46 00:03:56,840 --> 00:03:58,560 [บัวทำเสียงพึงพอใจ] แซ่บเว่อ 47 00:03:59,360 --> 00:04:01,640 คืออร่อย หรือไม่อร่อย 48 00:04:02,240 --> 00:04:04,840 อร่อยค่ะ อร่อยมากค่ะ [เสียงพิกุลหัวเราะเล็กน้อย] 49 00:04:05,400 --> 00:04:07,280 อู๊ย แซ่บ [เสียงจิ๊ปาก] 50 00:04:07,360 --> 00:04:09,480 [ดนตรีผ่อนคลาย] 51 00:04:10,160 --> 00:04:12,520 เอ็งว่าวันนี้ไอ้ทองอ้นมันจะมาสายไหมวะ 52 00:04:13,360 --> 00:04:14,760 [พุ่ม] ไม่แน่ใจเหมือนกันนะ 53 00:04:14,840 --> 00:04:16,240 ข้าว่ามันต้องมาสายแน่ 54 00:04:18,000 --> 00:04:20,560 ฮัลโหล มายเฟรนด์ กู๊ดสม้านิ่ง 55 00:04:20,640 --> 00:04:22,600 [เสียงพ่นลมเยาะ] วันนี้มาตรงเวลานะเอ็งน่ะ 56 00:04:22,680 --> 00:04:23,960 เอ็งว่าใครเป็นม้า 57 00:04:24,720 --> 00:04:28,040 ไม่ใช่ ภาษาฝาหรั่งยังไงเล่า 58 00:04:28,120 --> 00:04:29,920 [เจิด] ภาษาอังสะริดน่ะ 59 00:04:30,000 --> 00:04:30,920 อังสะริด 60 00:04:31,400 --> 00:04:33,960 อังสะริดเขาต้องออกเสียงว่า กู๊ดสมอนิ่ง 61 00:04:34,040 --> 00:04:35,680 มอโว้ย ไม่ใช่ม้า 62 00:04:35,760 --> 00:04:37,280 [เอฟเฟกต์เสียงแป่ว] มอ กู๊ดสมอ 63 00:04:37,360 --> 00:04:38,840 พวกขี้ข้าฝาหรั่ง 64 00:04:38,920 --> 00:04:41,400 เอ็งว่าใครขี้ข้า ฮะ ไอ้ศร 65 00:04:41,480 --> 00:04:42,960 - [ขึ้นเสียง] เอ็งว่าใครขี้ข้า ปล่อยข้า - เฮ้ย ไอ้เจิด 66 00:04:43,040 --> 00:04:45,480 - เจิดๆ - [สุข] เฮ้ย พอเถอะ 67 00:04:45,560 --> 00:04:46,960 วันนี้เป็นวันเรียนวันแรก 68 00:04:47,480 --> 00:04:49,240 เรามาคุยเรื่องที่เป็นมงคลกันดีกว่า 69 00:04:49,800 --> 00:04:51,560 พวกเอ็งดูไม่เดือดร้อนอะไรกันเลยเหรอ 70 00:04:52,040 --> 00:04:53,080 ไม่เหมือนข้า 71 00:04:53,160 --> 00:04:55,920 ทั้งกินไม่ได้นอนไม่หลับ กระส่ายกระสับตับพิการอาหารไม่ย่อย 72 00:04:56,000 --> 00:04:57,480 [สุข] เป็นกรดในกระเพาะ เรอออกมาก็เหม็นเปรี้ยว 73 00:04:57,560 --> 00:04:59,000 ขนาดเคี้ยวข้าวข้ายังไม่อร่อย 74 00:04:59,080 --> 00:05:00,480 พวกเอ็งไม่เป็นไรกันเลยเหรอ 75 00:05:01,080 --> 00:05:02,160 เป็นอะไรนักหนาวะ 76 00:05:02,720 --> 00:05:05,920 นั่นสิ ไม่รู้ว่าครูบาอาจารย์ท่านจะสอนเรื่องใด 77 00:05:06,000 --> 00:05:08,880 ข้าว่าวันนี้นะ พวกเรานี่อาจจะได้เรียนเรื่อง… 78 00:05:09,520 --> 00:05:10,880 [เจิด] กายของพวกเราเอง 79 00:05:10,960 --> 00:05:12,800 ว่าจี้ตรงไหนแล้ว 80 00:05:12,880 --> 00:05:14,920 - มัน จั๊กเดียม - โอ๊ย 81 00:05:15,000 --> 00:05:16,520 จั๊กเดียม จั๊กเดียม [เสียงพุ่มร้องจั๊กจี้] 82 00:05:16,600 --> 00:05:19,000 อกอีแป้นแล่นลึกเข้าตึกแขก โอ๊ยๆ [เสียงเจิดแกล้งเย้า] 83 00:05:19,080 --> 00:05:21,080 [เจิด] ตรงไหนอีก ตรงไหนอีก ตรงไหนอีก [เสียงพุ่มร้องจั๊กจี้] 84 00:05:21,160 --> 00:05:22,960 มาๆ ข้าไม่แกล้งเอ็งแล้ว มาเร็ว 85 00:05:24,640 --> 00:05:27,000 ได้เวลาเข้าพิธีมอบตัวเป็นศิษย์แล้ว 86 00:05:27,080 --> 00:05:29,360 [ดนตรีสนุกผ่อนคลาย] 87 00:05:35,280 --> 00:05:37,600 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 88 00:06:15,800 --> 00:06:17,200 ขอมือครู… 89 00:06:18,160 --> 00:06:20,000 [พระยาบำเรอราช] จงกลับเป็นมือของเธอ 90 00:06:21,440 --> 00:06:23,320 ขอปัญญาของครู 91 00:06:25,000 --> 00:06:27,320 [พระยาบำเรอราช] จงกลับเป็นปัญญาของเธอ 92 00:06:43,240 --> 00:06:47,320 ขอปัญญาของครู จงกลับเป็นปัญญาของเธอ 93 00:06:59,360 --> 00:07:01,520 [หมอเปรื่อง] พวกเอ็งพร้อมจะเรียนกันหรือยัง 94 00:07:01,600 --> 00:07:03,400 [นักเรียนทุกคน] พร้อมแล้วขอรับ 95 00:07:03,960 --> 00:07:05,600 [หมอเปรื่อง] การจะเป็นหมอรักษาคนนั้น 96 00:07:05,680 --> 00:07:07,440 สิ่งแรกที่ต้องจำ 97 00:07:07,520 --> 00:07:09,520 คือธาตุต่างๆ ในร่างกาย 98 00:07:10,080 --> 00:07:11,520 อันได้แก่ 99 00:07:11,600 --> 00:07:15,200 ดิน น้ำ ลม ไฟ 100 00:07:15,680 --> 00:07:17,600 มีทั้งหมด 42 ประการ 101 00:07:18,160 --> 00:07:20,360 [หมอเปรื่อง] ข้าจะพูดให้ฟังเพียงครั้งเดียว 102 00:07:20,440 --> 00:07:22,000 ทุกคนเตรียมจดให้ดี 103 00:07:22,080 --> 00:07:24,320 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 104 00:07:25,560 --> 00:07:28,800 เกศา โลมา นขา ทันตา 105 00:07:28,880 --> 00:07:31,480 ตะโจ มังสัง นหารู 106 00:07:31,560 --> 00:07:34,040 [หมอเปรื่อง] อัฏฐิ อัฏฐิมิญชัง วักกัง 107 00:07:34,120 --> 00:07:36,480 หทยัง ยกนัง ปิหกัง 108 00:07:36,560 --> 00:07:38,520 กิโลมกัง ปัปผาสัง 109 00:07:38,600 --> 00:07:40,120 อันตัง อันตคุนัง 110 00:07:40,200 --> 00:07:42,480 [หมอเปรื่อง] สันตัปปัคคี ปริณามัคคี 111 00:07:42,560 --> 00:07:45,440 ชิรณัคคี ปริทัยหัคคี 112 00:07:45,520 --> 00:07:47,840 [หมอเปรื่อง] ข้าจะให้เวลาจำเพียงหนึ่งก้านธูป 113 00:07:47,920 --> 00:07:49,560 ธูปมอดหมดก้านเมื่อใด 114 00:07:50,520 --> 00:07:52,920 ทุกคนจะต้องจำให้ได้ ให้หมด 115 00:07:56,240 --> 00:07:58,360 [ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ] 116 00:08:14,440 --> 00:08:15,920 [หมอเปรื่อง] ธูปมอดหมดก้านเมื่อใด 117 00:08:16,000 --> 00:08:18,320 ข้าจะกลับมาสอบพวกเอ็งทีละคน 118 00:08:18,400 --> 00:08:19,720 จดไม่ทันขอรับ 119 00:08:19,800 --> 00:08:21,080 ขออีกเที่ยวได้ไหมขอรับ 120 00:08:21,160 --> 00:08:22,360 [น้ำเสียงอ้อนวอน] ขอใหม่นะขอรับ 121 00:08:22,440 --> 00:08:25,040 ถ้าเรื่องแค่นี้จำไม่ได้ จดไม่ทัน 122 00:08:25,120 --> 00:08:26,720 ก็กลับบ้านไปเสีย 123 00:08:33,440 --> 00:08:35,080 ข้าตายแน่ ทองอ้น 124 00:08:35,159 --> 00:08:36,840 สงบใจไว้ไอ้พุ่ม 125 00:08:36,919 --> 00:08:38,919 [เจิด] นี่ ไอ้สุข เอ็งจำได้บ้างไหม 126 00:08:39,000 --> 00:08:40,240 ขำจำได้แค่เกสร 127 00:08:40,320 --> 00:08:42,159 เกสร เอาไปให้แม่แกหรือยังไง [เอฟเฟกต์เสียงเด้ง] 128 00:08:42,240 --> 00:08:43,280 มีแต่เกศา 129 00:08:43,360 --> 00:08:45,160 โอ๊ย แค่นี้ยังจำไม่ได้เลย 130 00:08:45,760 --> 00:08:47,720 ธาตุ 42 ประการแค่นี้ 131 00:08:48,600 --> 00:08:50,240 ไม่เห็นต้องโอดครวญ 132 00:08:50,920 --> 00:08:53,120 พ่อข้าสอนข้าท่องเล่นตั้งแต่เจ็ดขวบแล้ว 133 00:08:54,640 --> 00:08:57,280 เอ็งรู้เอ็งก็ว่ามา พวกข้าจะได้จดตาม 134 00:08:57,840 --> 00:08:59,440 ทำไมข้าต้องบอกพวกเอ็งด้วย 135 00:08:59,520 --> 00:09:02,480 งั้นเอ็งต้องการอัฐเท่าใด ข้าจะจ่ายให้ 136 00:09:02,560 --> 00:09:03,960 อัฐน่ะข้าก็มี 137 00:09:04,040 --> 00:09:05,240 ข้าไม่อยากได้อัฐ 138 00:09:05,800 --> 00:09:07,000 แล้วเอ็งอยากได้อะไร 139 00:09:07,960 --> 00:09:09,760 ก็อยากให้พวกเอ็งท่องไม่ได้น่ะสิวะ 140 00:09:09,840 --> 00:09:11,920 ไอ้แก้ว ไอ้ชม มานั่งตรงนี้ 141 00:09:12,000 --> 00:09:13,120 ไอ้ดำ 142 00:09:13,880 --> 00:09:16,280 ข้าจะบอกให้พวกเอ็งสามคนจดตาม 143 00:09:16,840 --> 00:09:18,160 ส่วนคนที่เหลือ 144 00:09:18,240 --> 00:09:19,520 [อ่ำ] ปล่อยมันโง่ต่อไป 145 00:09:22,120 --> 00:09:23,720 [ทองอ้น] เกศา 146 00:09:24,320 --> 00:09:25,360 โลมา 147 00:09:25,920 --> 00:09:27,160 [ทองอ้น] นขา 148 00:09:27,240 --> 00:09:28,240 ทันตา 149 00:09:29,280 --> 00:09:30,480 ตะโจ 150 00:09:30,560 --> 00:09:32,800 [ดนตรีตึงเครียด] 151 00:09:33,560 --> 00:09:34,400 [เสียงเจิดพ่นลมดีใจ] 152 00:09:34,480 --> 00:09:35,520 [น้ำเสียงตื่นเต้น] เอ็งท่องได้ 153 00:09:35,600 --> 00:09:36,960 เอ็งท่องได้ 154 00:09:37,960 --> 00:09:40,360 จริงด้วย พ่อเอ็งเป็นถึงหมอทองคำ 155 00:09:40,440 --> 00:09:42,840 พ่อต้องสอนเอ็ง เอ็งจึงท่องได้ 156 00:09:45,280 --> 00:09:46,200 [เสียงตบบ่า] 157 00:09:46,280 --> 00:09:47,760 นับแต่นี้เป็นต้นไป 158 00:09:47,840 --> 00:09:50,640 เอ็งกับข้า คือเพื่อนรักกัน 159 00:09:50,720 --> 00:09:52,080 [ภาษาอังกฤษ] เพื่อนรักข้า 160 00:09:52,680 --> 00:09:55,600 ถ้าเอ็งไม่อยากเสียเวลา เอ็งเตรียมตัวจดเสียเถิด 161 00:09:55,680 --> 00:09:56,560 [เจิด] โอเค 162 00:09:58,800 --> 00:10:00,480 พวกเอ็งเตรียมตัวจดตามข้า 163 00:10:00,560 --> 00:10:02,160 ข้าจะว่าไปอย่างช้าๆ 164 00:10:03,160 --> 00:10:05,640 ไอ้ยอด เอ็งเอาของข้าไปก่อน 165 00:10:06,760 --> 00:10:07,840 ขอบใจจ้ะ 166 00:10:07,920 --> 00:10:09,040 เกศา 167 00:10:09,680 --> 00:10:11,080 โลมา 168 00:10:12,320 --> 00:10:13,640 [ทองอ้น] นขา 169 00:10:14,280 --> 00:10:15,480 ทันตา 170 00:10:16,760 --> 00:10:18,000 ตะโจ 171 00:10:21,000 --> 00:10:22,160 [ทองอ้น] มังสัง 172 00:10:23,400 --> 00:10:24,920 นหารู 173 00:10:28,360 --> 00:10:29,400 - จำปา - เจ้าขา 174 00:10:29,480 --> 00:10:31,480 เร่งเดินเข้า นี่จะเที่ยงแล้ว 175 00:10:31,560 --> 00:10:34,200 - เจ้าค่ะ - ป่านนี้ทองอ้นคงหิวไส้กิ่วแล้วกระมัง 176 00:10:34,280 --> 00:10:35,160 เจ้าค่ะ 177 00:10:36,840 --> 00:10:38,320 - เดี๋ยวค่ะ - [จำปา] หือ 178 00:10:38,400 --> 00:10:39,560 มีอะไรรึแม่บัว 179 00:10:40,120 --> 00:10:41,960 จะเอาข้าวกลางวันไปให้ทองอ้นใช่ไหมคะ 180 00:10:42,040 --> 00:10:42,920 [พิกุล] ใช่จ้ะ 181 00:10:43,000 --> 00:10:45,680 ทีแรกก็ว่าจะทำให้แต่เช้าและเอาติดตัวไปด้วย 182 00:10:45,760 --> 00:10:46,960 แต่คิดไปคิดมา 183 00:10:47,040 --> 00:10:48,960 [พิกุล] ของชืดๆ กินไม่อร่อย 184 00:10:49,040 --> 00:10:50,880 ทำให้ใหม่ๆ แล้วเอาไปส่งดีกว่า 185 00:10:50,960 --> 00:10:52,040 [บัว] งั้น… 186 00:10:52,120 --> 00:10:54,040 บัวขอเอาไปให้ได้ไหมคะ 187 00:10:54,120 --> 00:10:56,440 พอดีว่านั่งเฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ 188 00:10:57,080 --> 00:10:58,120 [เสียงจำปาอุทาน] ไปนะคะ 189 00:10:58,200 --> 00:10:59,920 - อ้าว อ้าว แม่บัว - [จำปา] โอ๊ะ 190 00:11:00,480 --> 00:11:03,720 ค่อยๆ เดินดีๆ ระวังหกคะล้ม 191 00:11:04,760 --> 00:11:05,960 ชิรณัคคี 192 00:11:07,760 --> 00:11:09,080 และคำสุดท้าย 193 00:11:09,720 --> 00:11:11,080 ปริทัยหัคคี 194 00:11:11,160 --> 00:11:13,040 [ดนตรีสดใส] 195 00:11:13,120 --> 00:11:14,360 [เสียงนักเรียนถอนใจ] 196 00:11:14,440 --> 00:11:17,960 โอ้โหย กว่าจะจดเสร็จ ธูปก็หมดไปครึ่งดอกแล้ว 197 00:11:18,040 --> 00:11:19,440 ไหนจะต้องจำอีก 198 00:11:19,520 --> 00:11:20,960 ภาษาก็พิลึกเหลือเกิน 199 00:11:21,040 --> 00:11:22,920 ข้าว่าไม่ทันเวลาเป็นแน่ 200 00:11:23,480 --> 00:11:26,720 ถ้าเอ็งไม่เอาแต่บ่น เริ่มท่องเสียเดี๋ยวนี้ ข้าว่าเอ็งจะจำได้ทัน 201 00:11:26,800 --> 00:11:29,040 [น้ำเสียงงอแง] ไม่อะ ข้าว่าข้าทำไม่ได้แน่ 202 00:11:29,120 --> 00:11:31,400 ข้ายอมโดนครูไล่กลับบ้านดีกว่า 203 00:11:31,480 --> 00:11:32,480 เกศา 204 00:11:32,560 --> 00:11:33,760 โลมา 205 00:11:33,840 --> 00:11:37,080 นขา ทันตา ตะโจ 206 00:11:37,160 --> 00:11:40,400 [สุข] มังสัง นหารู อัฏฐิ 207 00:11:40,480 --> 00:11:41,800 อัฏฐิมิญชัง 208 00:11:41,880 --> 00:11:43,240 วักกัง 209 00:11:44,120 --> 00:11:45,160 หทยัง 210 00:11:45,680 --> 00:11:47,120 ยกนัง 211 00:11:47,200 --> 00:11:48,360 กิโลมกัง 212 00:11:49,160 --> 00:11:50,080 [สุข] ปัป… 213 00:11:50,160 --> 00:11:53,520 เฮ้ย ปัป ปะหะ เฮ้อ ปะ… 214 00:11:55,160 --> 00:11:56,680 [สุข] ปิหกัง 215 00:11:57,440 --> 00:11:58,840 ปัปผาสัง 216 00:11:58,920 --> 00:11:59,960 [เอฟเฟกต์เสียงวิ้ว] 217 00:12:00,040 --> 00:12:01,280 เฮ้ย 218 00:12:01,360 --> 00:12:03,520 - ไอ้สุข เอ็งท่องได้แล้วรึ - [สุข] อุ๊ย อะไรเนี่ย 219 00:12:04,120 --> 00:12:05,880 ข้าท่องได้หนึ่งส่วนสามแล้ว [เสียงพ่นลมดีใจ] 220 00:12:05,960 --> 00:12:06,920 [ทองอ้น] เห็นไหมเล่า 221 00:12:07,000 --> 00:12:10,320 ถ้าไม่มัวแต่ทดท้อใจ รีบๆ ท่องเข้า ประเดี๋ยวก็ได้เอง 222 00:12:12,240 --> 00:12:14,200 [สุข] เฮ้ย ทำได้ๆ 223 00:12:15,920 --> 00:12:16,920 [เอฟเฟกต์เจ้าเล่ห์] 224 00:12:18,280 --> 00:12:20,800 [ดนตรีเบาสมองผ่อนคลาย] 225 00:12:20,880 --> 00:12:22,040 [เอฟเฟกต์เสียงขบขัน] 226 00:12:30,680 --> 00:12:33,440 เวลาหยุดแล้ว ท่องได้ตามสบาย 227 00:12:33,520 --> 00:12:35,400 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 228 00:13:14,440 --> 00:13:15,600 [ดนตรีหยุด] 229 00:13:18,320 --> 00:13:19,240 [ขึ้นเสียง] ไอ้ทองอ้น 230 00:13:19,800 --> 00:13:21,720 [เอฟเฟกต์งุนงง] 231 00:13:22,240 --> 00:13:24,240 [ดนตรีเบาสมอง] 232 00:13:25,560 --> 00:13:26,640 [เสียงดัง] ครูหมอเปรื่อง 233 00:13:29,080 --> 00:13:31,080 [เสียงดังลากยาว] ครูหมอเปรื่องมาแล้วหรือขอรับ 234 00:13:31,560 --> 00:13:34,160 [เสียงนักเรียนขยับตัวเตรียมพร้อม] [สุข] ไอ้เจิดๆ 235 00:13:34,760 --> 00:13:36,800 - ไอ้เจิด - ฉิบหายแล้ว ฉิบหายแล้ว 236 00:13:36,880 --> 00:13:38,400 เอ็งท่องได้แล้วรึ 237 00:13:38,480 --> 00:13:40,160 ถึงได้มาแอบงีบหลับอยู่ตรงนี้ 238 00:13:41,120 --> 00:13:42,320 ได้แล้วขอรับ 239 00:13:42,400 --> 00:13:45,320 ไอ้พวกนั้นมันท่องกันเสียงหนวกหู กระผมเลยมานอนอยู่นี่ 240 00:13:45,400 --> 00:13:47,120 [ดนตรีสนุกชวนลุ้น] 241 00:13:48,960 --> 00:13:50,040 ไวๆ ไอ้เจิด 242 00:13:50,120 --> 00:13:51,680 [กระหืดกระหอบ] กูรีบอยู่ 243 00:13:51,760 --> 00:13:54,080 [เสียงครางคล้ายจะร้องไห้] [พุ่ม] ซวยแล้ว 244 00:13:54,160 --> 00:13:55,840 - ได้กลับบ้านกันหมดแน่เลย - ติดสิวะ 245 00:13:55,920 --> 00:13:56,840 หมอเปรื่อง 246 00:13:57,760 --> 00:14:00,400 - [พุ่ม] ไวๆ ไอ้เจิดเร็ว - เพื่อนข้าๆ แป๊บหนึ่งเพื่อนข้า 247 00:14:00,480 --> 00:14:02,560 [เสียงครางร้อนรน] 248 00:14:03,320 --> 00:14:05,200 [หมอเปรื่อง] พวกเอ็งพร้อมสอบกันหรือยัง 249 00:14:05,680 --> 00:14:07,560 [นักเรียนทุกคน] ยังขอรับ 250 00:14:08,360 --> 00:14:11,120 อย่างนั้น ใครที่รู้ตัวว่ายังท่องไม่ได้ 251 00:14:11,640 --> 00:14:13,320 ให้กลับบ้านไปเสียเดี๋ยวนี้ 252 00:14:13,400 --> 00:14:16,600 แต่ เวลายังเหลืออีกตั้งเยอะเลยนะขอรับครู 253 00:14:17,680 --> 00:14:19,000 [เอฟเฟกต์งงงวย] 254 00:14:20,240 --> 00:14:21,240 เฮ้ย 255 00:14:21,320 --> 00:14:23,600 [ดนตรีสนุกผ่อนคลาย] 256 00:14:23,680 --> 00:14:25,520 ทำไมธูปมันลดไปเท่านี้เองวะ 257 00:14:26,240 --> 00:14:28,240 ก็ ปกติดีนี่ขอรับ 258 00:14:29,440 --> 00:14:31,560 กระผมว่าครูหมอเปรื่องกลับไปพักต่อดีกว่า 259 00:14:31,640 --> 00:14:33,120 อีกสักพักค่อยกลับมาใหม่ 260 00:14:43,960 --> 00:14:45,360 [เสียงนักเรียนถอนหายใจโล่งและสูดปาก] 261 00:14:54,480 --> 00:14:56,560 [ดนตรีผ่อนคลายจังหวะสนุก] 262 00:15:10,560 --> 00:15:11,920 - โดดเรียนเหรอ - [ทองอ้น] เฮ้ย 263 00:15:12,000 --> 00:15:13,040 บัว 264 00:15:13,120 --> 00:15:14,240 เอ็งมาได้ไงเนี่ย 265 00:15:15,120 --> 00:15:17,440 แม่เธอให้ฉันเอาอาหารกลางวันมาให้ 266 00:15:17,520 --> 00:15:20,760 ดีนะเนี่ย เลยได้มาเห็นเลย ว่าเธอกำลังโดดเรียน 267 00:15:20,840 --> 00:15:22,080 ฉันจะเอาไปฟ้อง 268 00:15:22,640 --> 00:15:23,880 โดดเรียน 269 00:15:23,960 --> 00:15:25,240 เอ็งพูดอะไรของเอ็ง 270 00:15:26,200 --> 00:15:27,920 ก็ โดดเรียนน่ะ 271 00:15:28,000 --> 00:15:30,840 หนีเรียน ไม่เข้าเรียน ไม่ยอมไปเรียน 272 00:15:31,680 --> 00:15:33,640 อ้อ [เสียงแค่นหัวเราะ] 273 00:15:33,720 --> 00:15:34,920 ใครว่า 274 00:15:36,040 --> 00:15:37,120 [ทองอ้น] เอ่อ… 275 00:15:37,200 --> 00:15:39,600 - เอ็งอย่ารู้เลย ช่างข้าเถอะ - [บัว] หือ 276 00:15:40,160 --> 00:15:41,400 เอาข้าวมา กลับไปเสีย 277 00:15:42,400 --> 00:15:43,680 เอามาสิ 278 00:15:43,760 --> 00:15:45,000 [เสียงทองอ้นจิ๊ปาก] 279 00:15:45,760 --> 00:15:47,520 [บัว] มาถึงก็จะไล่ให้กลับเลยเหรอ 280 00:15:47,600 --> 00:15:49,560 นี่ ให้อยู่ดูหน่อยไม่ได้เหรอ 281 00:15:49,640 --> 00:15:51,480 ว่าคนสมัยนี้เขาเรียนกันยังไงอะ 282 00:15:51,560 --> 00:15:53,200 ก็ข้าบอกแล้วไง ว่าเอ็ง… 283 00:15:53,280 --> 00:15:56,000 รู้แล้วน่า ว่าผู้หญิงอะเขาไม่ให้เรียนหมอ 284 00:15:56,080 --> 00:15:58,240 แต่ฉันไม่ได้มาเรียน ฉันแค่มาดูเฉยๆ 285 00:15:58,320 --> 00:16:00,760 แค่ดูก็ไม่ได้ เอ็งกลับไปเสีย 286 00:16:00,840 --> 00:16:03,520 [เจิด] เกศา โลมา ไอ้ยอดเอ็งท่องได้หรือยัง 287 00:16:03,600 --> 00:16:05,200 [ดนตรีตื่นเต้น] 288 00:16:05,280 --> 00:16:06,920 [เสียงเจิดพูดคุย] 289 00:16:09,680 --> 00:16:12,800 อุ๊ย นั่นใครอะ อาจารย์เหรอ 290 00:16:12,880 --> 00:16:14,640 เฮ้ย ฉิบหายแล้ว 291 00:16:14,720 --> 00:16:16,920 อ้าว แล้ว อาหารล่ะ 292 00:16:17,960 --> 00:16:19,400 ใครเป็นคนดับธูป 293 00:16:19,480 --> 00:16:21,040 [เสียงนักเรียนขยับตัวพร้อมกัน] 294 00:16:23,400 --> 00:16:25,040 ไม่มีใครดับขอรับ 295 00:16:25,120 --> 00:16:26,360 มันดับของมันเอง 296 00:16:26,440 --> 00:16:29,560 เอ็งจะไปรู้ได้เยี่ยงไร เอ็งมันอยู่นอกศาลา 297 00:16:29,640 --> 00:16:32,040 [ดนตรีตึงเครียด] 298 00:16:33,680 --> 00:16:34,720 อ๋อ 299 00:16:35,360 --> 00:16:37,640 เอ็งคงจะเป็นคนดูต้นทางล่ะสิท่า 300 00:16:37,720 --> 00:16:39,440 [หมอเปรื่อง] พอเห็นว่าข้ามา 301 00:16:39,520 --> 00:16:41,920 ก็ตะโกนส่งสัญญาณให้ไอ้พวกนี้มันติดไฟ 302 00:16:46,920 --> 00:16:49,680 พวกเอ็งทุกคน เข้ามาใกล้ๆ ข้า 303 00:16:49,760 --> 00:16:52,680 ครู แต่ข้าไม่รู้ไม่เห็น 304 00:16:52,760 --> 00:16:54,160 ต้องโดนทำโทษด้วยรึครู 305 00:16:54,240 --> 00:16:56,040 จะว่าไม่รู้ไม่เห็นได้เยี่ยงไร 306 00:16:56,120 --> 00:16:58,160 พวกเอ็งมันก็นั่งอยู่ด้วยกันตรงนี้ 307 00:16:58,240 --> 00:16:59,920 แล้วเอ็งมันก็ได้ผลประโยชน์ด้วย 308 00:17:01,200 --> 00:17:02,640 อย่ามัวอิดออด 309 00:17:03,600 --> 00:17:04,880 เข้ามาหาข้า 310 00:17:05,440 --> 00:17:08,040 [หมอเปรื่อง] หรือจะให้ข้าไปฟ้อง ท่านเจ้าคุณบำเรอราช 311 00:17:09,079 --> 00:17:10,079 [เสียงอุทานตกใจเบาๆ ] 312 00:17:10,160 --> 00:17:12,040 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 313 00:17:12,119 --> 00:17:13,040 [ขึ้นเสียง] ออกมา 314 00:17:14,119 --> 00:17:15,160 [เสียงพ่นลมขำ] 315 00:17:15,640 --> 00:17:16,800 [ขึ้นเสียง] ยังอีก 316 00:17:20,800 --> 00:17:22,160 [หมอเปรื่อง] เข้ามาทีละคู่ 317 00:17:23,000 --> 00:17:24,400 - โอ๊ย - โอ๊ย 318 00:17:25,960 --> 00:17:27,640 ครูทำร้ายร่างกายลูกศิษย์ 319 00:17:27,720 --> 00:17:29,120 ถ้าเป็นยุคเราอะนะ 320 00:17:29,200 --> 00:17:31,560 เรื่องนี้ถึงพี่หนุ่ม กรรชัยแน่ 321 00:17:32,520 --> 00:17:34,080 - โอย - โอ๊ย 322 00:17:34,160 --> 00:17:35,120 อุ้ย 323 00:17:38,800 --> 00:17:39,840 โอ๊ย 324 00:17:42,080 --> 00:17:44,320 [ดนตรีผ่อนคลาย] 325 00:17:46,040 --> 00:17:47,000 ไอ้ทองอ้น 326 00:17:48,240 --> 00:17:49,240 เอ็งด้วย 327 00:17:49,720 --> 00:17:51,480 ตัวดี [เสียงทองอ้นร้องเจ็บ] 328 00:17:54,640 --> 00:17:55,520 [เสียงขำเบาๆ ] 329 00:18:00,000 --> 00:18:01,560 [หมอเปรื่องพูดเสียงแข็ง] พวกเอ็งจำไว้ 330 00:18:01,640 --> 00:18:03,560 ทีหน้าทีหลัง อย่าหลอกข้าอีก 331 00:18:04,640 --> 00:18:06,120 ข้าเป็นครูพวกเอ็ง 332 00:18:06,720 --> 00:18:07,920 ไม่ใช่เพื่อนเล่น 333 00:18:08,000 --> 00:18:09,360 [หมอเปรื่อง] นี่ก็เที่ยงแล้ว 334 00:18:10,160 --> 00:18:11,920 ไปกินข้าวกินปลาเสีย 335 00:18:12,000 --> 00:18:13,440 แล้วกลับมาสอบกับข้า 336 00:18:14,080 --> 00:18:15,000 ทีละคน 337 00:18:16,480 --> 00:18:17,720 เข้าใจรึไม่ 338 00:18:18,280 --> 00:18:19,880 [นักเรียนทุกคน] เข้าใจขอรับ 339 00:18:19,960 --> 00:18:21,800 [ดนตรีตึงเครียดปนระทึก] 340 00:18:29,240 --> 00:18:30,400 [เสียงกระโดดฟันดาบ] 341 00:18:30,480 --> 00:18:33,000 [เสียงซ้อมต่อสู้] 342 00:18:57,720 --> 00:18:58,600 [เสียงถอนใจโล่ง] 343 00:18:58,680 --> 00:19:00,120 - [เนียง] อือ - หา 344 00:19:01,080 --> 00:19:02,040 [เสียงพ่นลมเจื่อนๆ ] 345 00:19:02,680 --> 00:19:04,800 กินข้าวได้แล้วจ้า 346 00:19:04,880 --> 00:19:06,520 [ดนตรีสนุกผ่อนคลาย] 347 00:19:06,600 --> 00:19:08,440 [เนียง] มาๆ โอ้โห 348 00:19:08,520 --> 00:19:09,800 [ผาด] นี่ 349 00:19:10,560 --> 00:19:12,000 - [เทิ้ม] มาจ้ะ - [ผาด] จ้ะ 350 00:19:12,080 --> 00:19:14,280 - นี่จ้ะพ่อครู - [หาญ] อื้อหือ 351 00:19:14,360 --> 00:19:16,080 น่ากินทั้งนั้นเลย 352 00:19:20,840 --> 00:19:22,240 [ทองแท้] พ่อครูนี่แรงดีจริงๆ 353 00:19:22,320 --> 00:19:24,040 คนหนุ่มอย่างฉันสู้ไม่ได้เลย 354 00:19:24,120 --> 00:19:27,320 ก็เพราะได้ยากำลังช้างสารของหมอทองแท้น่ะสิ 355 00:19:27,400 --> 00:19:31,400 ไม่อย่างนั้นน่ะ กำลังวังชาไม่ฟื้นคืนมาเร็วเยี่ยงนี้ดอก 356 00:19:31,960 --> 00:19:34,280 [เสียงหาญหัวเราะ] ไม่ใช่กำลังฟื้นอย่างเดียวนะ 357 00:19:34,360 --> 00:19:36,160 - อะไร - [เทิ้ม] อย่างอื่นก็ขึ้นด้วย 358 00:19:36,240 --> 00:19:37,160 [เสียงเทิ้มหัวเราะ] 359 00:19:37,240 --> 00:19:38,320 อะไรน้าเทิ้ม 360 00:19:38,400 --> 00:19:41,600 [เสียงจิ๊ปาก] ก็ไอ้ที่มันขึ้นตอนเช้าๆ ไง 361 00:19:41,680 --> 00:19:44,320 - [ทองแท้] อ๋อ - แต่พอมันปึ๋งปั๋ง ปึ๋งปั๋ง 362 00:19:44,400 --> 00:19:46,240 [เทิ้ม] แข็งแรงปึ๊งปั๊ง 363 00:19:46,320 --> 00:19:49,200 อ้า กุ๊กๆ กุ๊กๆ [เสียงหัวเราะร่า] 364 00:19:49,280 --> 00:19:50,680 [ผาด] โอ๊ย 365 00:19:50,760 --> 00:19:52,680 พูดจาอะไรเกรงใจข้าบ้าง 366 00:19:53,240 --> 00:19:56,800 นี่ มีผู้หญิงนั่งอยู่ตรงนี้หนึ่งคนนะจ๊ะ 367 00:19:56,880 --> 00:19:58,040 [เทิ้ม] อือ 368 00:19:59,080 --> 00:20:01,080 เออ หมอทองแท้ 369 00:20:01,160 --> 00:20:04,560 พวกข้าหายดี มีกำลังฟื้นกลับมากันทุกคนแล้ว 370 00:20:05,800 --> 00:20:07,680 ใกล้ได้เวลาที่พวกข้าจะต้องไปแล้ว 371 00:20:08,360 --> 00:20:09,720 [หาญ] ข้าให้ไอ้บุญ 372 00:20:09,800 --> 00:20:11,880 ไปสืบข่าวเรื่องศัตรู 373 00:20:11,960 --> 00:20:14,400 แล้วก็รวบรวมพวกเราที่กระจัดกระจายไป 374 00:20:15,280 --> 00:20:16,560 [หาญ] เมื่อรวบรวมได้ 375 00:20:16,640 --> 00:20:18,280 ข้าก็จะกลับไป 376 00:20:18,360 --> 00:20:20,600 เพื่อสะสางภารกิจของพวกข้า 377 00:20:21,160 --> 00:20:22,520 [ดนตรีตื่นเต้น] 378 00:20:22,600 --> 00:20:24,600 สะสางภารกิจอะไรรึพ่อครู 379 00:20:27,240 --> 00:20:29,560 กลับไปปราบปรามพวกตั้วเหี่ย 380 00:20:37,920 --> 00:20:38,920 [พุ่ม] เจิด 381 00:20:39,000 --> 00:20:41,240 [ดนตรีเบาสมอง] 382 00:20:49,480 --> 00:20:50,480 [บัว] กินน้ำก่อน 383 00:20:55,880 --> 00:20:58,360 บัว ข้าขอบใจเอ็งมากนะ 384 00:20:58,840 --> 00:21:00,000 เอ็งกลับบ้านไปได้แล้ว 385 00:21:00,080 --> 00:21:01,280 ฉันยังกลับไม่ได้ 386 00:21:01,360 --> 00:21:02,600 [บัว] ฉันต้องรอให้เธอกินให้เสร็จ 387 00:21:02,680 --> 00:21:05,280 และก็เอาปิ่นโตกลับไป น้าพิกุลสั่งมา 388 00:21:05,960 --> 00:21:07,720 ของแค่นี้ข้าเอากลับเองได้ 389 00:21:09,080 --> 00:21:10,080 เอ็งกลับไปเถอะ 390 00:21:13,080 --> 00:21:14,160 ทำไมล่ะ 391 00:21:14,720 --> 00:21:17,120 มีคนคอยปรนนิบัติ ไม่ดีเหรอ 392 00:21:17,200 --> 00:21:19,560 ฉันอาศัยอยู่บ้านเธอเนี่ย 393 00:21:19,640 --> 00:21:21,880 ฉันก็อยากตอบแทนเธอบ้างอะ 394 00:21:21,960 --> 00:21:23,520 [บัว] อ้ำ 395 00:21:24,040 --> 00:21:25,880 อุ๊ย จะหกแล้วนะ จะหกแล้วนะ เอ๊ย 396 00:21:25,960 --> 00:21:27,400 [เอฟเฟกต์เสียงขบขัน] 397 00:21:27,480 --> 00:21:28,520 [เสียงหัวเราะคิกคัก] 398 00:21:29,840 --> 00:21:30,840 วู้ 399 00:21:30,920 --> 00:21:33,400 อิจฉาคนมีเมียมาป้อนข้าวเว้ย 400 00:21:33,960 --> 00:21:36,080 เฮ้ย นี่ไม่ใช่เมียข้า 401 00:21:36,640 --> 00:21:39,240 ไม่ใช่เมียแล้วใคร ทำไมต้องป้อนกันด้วย 402 00:21:39,840 --> 00:21:41,000 [ทองอ้น] เอ่อ… 403 00:21:41,760 --> 00:21:43,160 นี่บ่าวบ้านข้าเอง 404 00:21:43,720 --> 00:21:45,240 แม่ข้าใช้ให้มาส่งข้าว 405 00:21:45,320 --> 00:21:46,360 ประเดี๋ยวก็กลับแล้ว 406 00:21:46,440 --> 00:21:48,240 [ศร] โอ้โห บ่าวรึ 407 00:21:48,320 --> 00:21:50,480 บ่าวบ้านเอ็งงามเยี่ยงนี้เลยรึ 408 00:21:50,560 --> 00:21:52,760 [ดนตรีเบาสมอง] 409 00:21:54,240 --> 00:21:55,240 [เสียงเจิดปัดมือ] 410 00:21:55,960 --> 00:21:58,440 [เสียงเจิดกระแอม] 411 00:21:59,360 --> 00:22:00,440 [เสียงกระแอม] 412 00:22:01,840 --> 00:22:03,240 แม่สาวคนงาม 413 00:22:03,800 --> 00:22:05,120 แม่ชื่ออะไรจ๊ะ 414 00:22:06,440 --> 00:22:07,560 ฉันชื่อบัว 415 00:22:08,120 --> 00:22:09,040 บัว 416 00:22:10,760 --> 00:22:12,560 ผมหนาเยี่ยงนี้ 417 00:22:13,160 --> 00:22:14,480 ตาคมเยี่ยงนี้ 418 00:22:14,960 --> 00:22:16,840 [เจิด] จมูกโด่งเยี่ยงนี้ 419 00:22:17,320 --> 00:22:19,000 งามเยี่ยงนี้ 420 00:22:19,080 --> 00:22:20,400 ไม่ใช่งามธรรมดา 421 00:22:20,480 --> 00:22:24,280 [ลากเสียงยาว] ง้าม งาม 422 00:22:24,880 --> 00:22:27,200 มาจากพม่ารามัญใช่หรือไม่จ๊ะ 423 00:22:27,720 --> 00:22:30,680 [ศร] นั่นน่ะสิ ข้าเคยตามพ่อไปที่มะละแหม่ง 424 00:22:30,760 --> 00:22:33,360 เคยเห็นสาวสวยเยี่ยงเจ้ามาก่อน 425 00:22:35,520 --> 00:22:36,480 [บัว] เปล่า 426 00:22:36,560 --> 00:22:38,080 ฉันไม่ได้มาจากพม่า 427 00:22:38,160 --> 00:22:39,560 - [ศร] หือ - ฉันมาจากดาวอังคาร 428 00:22:39,640 --> 00:22:40,680 [เอฟเฟกต์ทะเล้น] 429 00:22:40,760 --> 00:22:42,080 [เจิด] ดาวอังคาร 430 00:22:42,560 --> 00:22:46,640 นั่นแน่ แม่ช่างมีอารมณ์ขันจริงๆ เชียว 431 00:22:46,720 --> 00:22:49,960 [เสียงพ่นลมหายใจ] ข้าชักอยากจะผูกไมตรีกับแม่เสียเหลือเกิน 432 00:22:50,040 --> 00:22:51,040 ได้ไหมจ๊ะ 433 00:22:51,120 --> 00:22:52,720 ข้าก็อยากผูกไมตรีเหมือนกัน 434 00:22:52,800 --> 00:22:54,640 [ศร] ค่าไถ่ตัวแม่เท่าใด 435 00:22:54,720 --> 00:22:58,200 ข้าจะไถ่ตัวจากบ้านไอ้ทองอ้น มาอยู่บ้านข้าเสียวันนี้พรุ่งนี้เลย 436 00:22:58,280 --> 00:22:59,520 - ข้าให้สองเท่า - ข้าให้สามเท่า 437 00:22:59,600 --> 00:23:01,480 - ข้าให้สี่เท่า - [ขึ้นเสียง] นี่ 438 00:23:01,560 --> 00:23:05,320 ฉันคือคนนะ ไม่ใช่หมาไม่ใช่แมว จะมาซื้อขายกันได้ยังไง 439 00:23:05,400 --> 00:23:06,480 อ้าว 440 00:23:06,560 --> 00:23:09,080 ก็เจ้าเป็นทาสบ้านมัน ทำไมข้าจะซื้อไม่ได้ 441 00:23:09,160 --> 00:23:10,800 [เจิด] หรือว่าเจ้าคิดว่าข้าไม่มีอัฐ 442 00:23:10,880 --> 00:23:12,680 ค่าตัวเจ้าเท่าใด ว่ามาซิ 443 00:23:13,640 --> 00:23:16,360 พวกเอ็ง ไม่ต้องมายุ่งกับคนของบ้านข้า 444 00:23:16,440 --> 00:23:18,480 [ทองอ้น] นี่แม่บัว เป็นคนของบ้านข้า 445 00:23:18,560 --> 00:23:19,600 ข้าไม่ให้ใครเด็ดขาด 446 00:23:19,680 --> 00:23:21,280 [ดนตรีอึดอัด] 447 00:23:21,360 --> 00:23:22,320 ไปบัว 448 00:23:24,480 --> 00:23:26,400 [เจิด] แม่บัวๆ 449 00:23:27,360 --> 00:23:28,360 ไม่ใช่บ่าว 450 00:23:31,600 --> 00:23:33,440 บัว เอ็งกลับไปประเดี๋ยวนี้ 451 00:23:33,520 --> 00:23:34,680 - [เสียงบัวจิ๊ปาก] เดี๋ยว - เฮ้ย 452 00:23:34,760 --> 00:23:36,520 ขอกลับไปตบกะโหลกพวกนั้นก่อนได้ไหม 453 00:23:36,600 --> 00:23:38,200 สงบใจไว้ อย่าวู่วาม 454 00:23:38,280 --> 00:23:39,560 [เสียงจิ๊ปากหงุดหงิด] 455 00:23:39,640 --> 00:23:41,000 เธอก็เหมือนกันน่ะ 456 00:23:41,080 --> 00:23:43,520 พูดมาได้ยังไง ว่าฉันเป็นคนใช้ เป็นบ่าวอะ 457 00:23:44,160 --> 00:23:46,200 ก็ข้าไม่รู้ว่าจะโกหกอะไรให้เอ็ง 458 00:23:47,560 --> 00:23:49,360 ก็บอกว่าเป็นเพื่อนไม่ได้เหรอ 459 00:23:49,920 --> 00:23:51,080 ถ้าข้าบอกว่าเป็นเพื่อน 460 00:23:51,160 --> 00:23:53,960 เขาก็ต้องซักถามอีก ว่าเอ็งเป็นลูกเต้าเหล่าใคร มาจากไหน 461 00:23:54,040 --> 00:23:55,400 [ทองอ้น] แล้วมาที่นี่ได้อย่างไร 462 00:23:55,480 --> 00:23:58,400 ตัวข้าเองยังไม่รู้ และข้าจะอธิบายแทนเอ็งได้รึ 463 00:23:59,520 --> 00:24:00,960 เอ็งกลับไปบ้านเสียเถอะ 464 00:24:01,040 --> 00:24:03,240 [ดนตรีเศร้า] 465 00:24:06,080 --> 00:24:07,600 กลับบ้านเหรอ 466 00:24:31,120 --> 00:24:32,560 สันตัปปัคคี 467 00:24:33,240 --> 00:24:34,720 ปริณามัคคี 468 00:24:35,240 --> 00:24:37,040 ชิรณัคคี 469 00:24:37,560 --> 00:24:39,000 แล้วก็… 470 00:24:39,560 --> 00:24:40,640 แล้วก็… 471 00:24:41,120 --> 00:24:44,160 - แล้วก็อะไร - เฮ้ย แล้วๆ แล้วๆ แล้วก็… 472 00:24:44,720 --> 00:24:47,440 ไวๆ หน่อยสิวะ คนอื่นเขาผ่านหมดแล้วไม่เห็นรึ 473 00:24:48,000 --> 00:24:49,400 [ทองอ้น] อย่าเป็นตัวถ่วงสิวะ 474 00:24:49,960 --> 00:24:51,520 หรือว่าเพื่อนเอ็งสอนมาไม่ดี 475 00:24:51,600 --> 00:24:52,600 [หมอเปรื่อง] เงียบ 476 00:24:52,680 --> 00:24:54,640 [ดนตรีระทึก] 477 00:24:54,720 --> 00:24:55,880 ว่าไงไอ้ชม 478 00:24:55,960 --> 00:24:58,000 [เสียงชมครางถอนใจ] ประการสุดท้ายคืออะไร 479 00:24:58,080 --> 00:25:00,120 [พูดไม่ออกเสียง] ปะ ปริ ปริทัยหัคคี 480 00:25:01,240 --> 00:25:02,360 ปริทัยหัคคีขอรับ 481 00:25:03,720 --> 00:25:05,160 ก็เท่านั้นเอง 482 00:25:05,240 --> 00:25:06,320 [เสียงชมครางในลำคอ] 483 00:25:08,440 --> 00:25:09,640 ท่องกันครบหมดแล้ว 484 00:25:09,720 --> 00:25:11,120 อย่างนั้นกลับบ้านได้แล้วใช่ไหมขอรับ 485 00:25:11,200 --> 00:25:12,240 [เสียงแข็ง] ยัง 486 00:25:12,320 --> 00:25:13,640 [เอฟเฟกต์เสียงแป่ว] 487 00:25:13,720 --> 00:25:17,240 ไอ้ที่ท่องๆ กันมาเนี่ย พวกเอ็งรู้หรือไม่ ว่ามันแปลว่าอะไร 488 00:25:17,320 --> 00:25:19,240 คือชื่อเรียกธาตุทั้งสี่ 489 00:25:19,320 --> 00:25:22,240 ก็คือดินน้ำลมไฟ ที่อยู่ในร่างกายคนเราขอรับ 490 00:25:22,320 --> 00:25:24,320 แล้วพวกเอ็งเคยเห็นของจริงๆ ไหม 491 00:25:24,880 --> 00:25:26,080 ว่ามันเป็นอย่างไร 492 00:25:27,360 --> 00:25:28,600 ก็นี่ไงขอรับ 493 00:25:29,080 --> 00:25:31,800 เกศาผม โลมาขน 494 00:25:31,880 --> 00:25:33,040 นขาเล็บ 495 00:25:33,120 --> 00:25:34,840 [ทองอ้น] ทันตาฟัน 496 00:25:34,920 --> 00:25:36,240 ตะโจหนัง 497 00:25:36,320 --> 00:25:38,920 มังสาเนื้อ นหารูเอ็น 498 00:25:39,880 --> 00:25:42,040 แต่เนื้อกับเส้นเอ็นมันอยู่ข้างในนี่ขอรับ 499 00:25:42,120 --> 00:25:44,240 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 500 00:25:50,040 --> 00:25:51,240 [เจิด] มิเข้าใจโว้ย 501 00:25:51,320 --> 00:25:53,720 จะผม ขน เล็บ ฟัน หนัง 502 00:25:53,800 --> 00:25:56,200 ทำไมจะต้องท่องภาษาโบราณด้วยวะ 503 00:25:56,280 --> 00:25:57,280 [ศร] เห็นด้วย 504 00:25:57,360 --> 00:26:00,000 ข้าก็ไม่ค่อยคุ้นชินกับภาษาโบราณเอาเสียเลย 505 00:26:00,080 --> 00:26:01,480 [เสียงเจิดพ่นลมหายใจ] นี่ 506 00:26:01,960 --> 00:26:03,200 ไอ้ทองอ้น 507 00:26:03,280 --> 00:26:04,800 เอ็งจงบอกข้ามาซิว่า 508 00:26:04,880 --> 00:26:07,240 ทำไมมันถึงต้องยุ่งยากขนาดนี้ 509 00:26:07,320 --> 00:26:09,160 ถ้าเป็นภาษาอิงสะริดล่ะก็ 510 00:26:09,240 --> 00:26:11,360 ข้าจะไม่พร่ำบ่นเลย ฮึ 511 00:26:13,600 --> 00:26:15,240 [อ่ำ] พวกเอ็งไม่รู้ 512 00:26:16,640 --> 00:26:18,120 แต่ว่าข้ารู้ 513 00:26:18,920 --> 00:26:20,320 เอ็งรู้ก็จงว่ามา 514 00:26:22,040 --> 00:26:23,520 เพราะว่ามันสมควรยาก 515 00:26:23,600 --> 00:26:26,000 [อ่ำ] คนทั่วไปจึงไม่ได้เรียนได้โดยง่าย 516 00:26:26,080 --> 00:26:28,280 เอาไว้สำหรับวงศ์ตระกูลหมอเท่านั้น 517 00:26:28,840 --> 00:26:31,360 อือ ก็จริงของเอ็ง 518 00:26:32,240 --> 00:26:34,320 คงจะหวงวิชาล่ะสิท่า 519 00:26:34,920 --> 00:26:36,000 มิใช่ดอก 520 00:26:36,560 --> 00:26:37,400 ข้าว่าใช่ 521 00:26:37,480 --> 00:26:38,480 มิใช่ 522 00:26:39,040 --> 00:26:40,000 ไม่ใช่ได้อย่างไร 523 00:26:40,560 --> 00:26:43,560 เอ็งรู้หรือไม่ ว่าตำรายามีมาตั้งแต่โบร่ำโบราณ 524 00:26:43,640 --> 00:26:45,040 [ทองอ้น] หลายร้อยหลายพันปี 525 00:26:45,120 --> 00:26:46,440 ถ้าเอ็งไม่ท่องภาษาโบราณ 526 00:26:46,520 --> 00:26:48,120 เอ็งจะแปลตำรายาได้อย่างไร 527 00:26:48,200 --> 00:26:50,440 [ทองอ้น] หรือบางอย่างจารึกบนศิลาเอาไว้ 528 00:26:50,520 --> 00:26:53,880 เอ็งมิต้องทุบทิ้ง และคัดลอกภาษาปัจจุบันใหม่หรอกรึ 529 00:26:53,960 --> 00:26:56,600 หรือเอ็งไปเจอตำรายาโบราณ แล้วเอ็งอ่านไม่ออก 530 00:26:56,680 --> 00:26:58,600 วิชาความรู้ไม่สูญหายไปหมดรึ 531 00:26:59,160 --> 00:27:00,160 [พุ่ม] เออ 532 00:27:00,240 --> 00:27:01,640 เป็นเช่นนั้นเอง 533 00:27:02,440 --> 00:27:04,440 [เสียงทองอ้นถอนหายใจ] ข้านั่งฟังอาจารย์นาน 534 00:27:04,520 --> 00:27:06,160 นหารูข้ายึดไปหมดแล้ว 535 00:27:06,240 --> 00:27:09,680 เฮ้ย เดี๋ยวก่อนนะ นหารูข้ารู้ นหารูแปลว่า… 536 00:27:09,760 --> 00:27:12,360 แปลว่า แปลว่า… 537 00:27:12,440 --> 00:27:14,680 - [นักเรียนทุกคน] เส้นเอ็น - เส้นเอ็น นี่ไง ข้ารู้ 538 00:27:14,760 --> 00:27:15,960 ถูกแล้วไอ้เจิด 539 00:27:16,040 --> 00:27:18,160 [เจิด] เป็นไง ข้าเก่งไหมไอ้พุ่ม 540 00:27:18,240 --> 00:27:19,120 [พุ่ม] เฉยๆ 541 00:27:20,800 --> 00:27:21,760 - ไง ไอ้ยอด - ไป 542 00:27:21,840 --> 00:27:22,920 - ไปไหน - กลับบ้าน 543 00:27:23,000 --> 00:27:24,680 อือ ไป ไปเว้ยไอ้สุข 544 00:27:28,600 --> 00:27:30,920 [บุญ] พวกตั้วเหี่ยเริ่มซ่องสุมกำลังกันอีกแล้ว 545 00:27:31,440 --> 00:27:33,200 บ่อนก็เริ่มกลับมาเปิดอีกครั้ง 546 00:27:34,320 --> 00:27:37,080 ฝิ่นก็เอามาสูบมาขาย ไม่เกรงกลัวผู้ใด 547 00:27:37,560 --> 00:27:39,480 กรรมการเมืองจะรวมพลกันไปจัดการ 548 00:27:40,120 --> 00:27:42,240 แต่ก็ยังรวมพลกันได้ไม่มากพอจ้ะพ่อ 549 00:27:42,320 --> 00:27:44,320 ไอ้พวกนี้มันเหิมเกริมยิ่งนัก 550 00:27:45,520 --> 00:27:48,000 ถ้าหากว่าทางการขาดกำลังคน 551 00:27:48,080 --> 00:27:50,640 ไอ้เทิ้มนี่ล่ะวะ จะจัดการมันเอง 552 00:27:51,560 --> 00:27:53,560 - ข้าด้วย - ข้าด้วย 553 00:27:53,640 --> 00:27:55,160 เฮ้ย นางผาด 554 00:27:55,240 --> 00:27:58,040 เอ็งเป็นหญิง เอ็งจะไปตีรันฟันแทงเขาได้ยังไง 555 00:27:58,120 --> 00:28:00,240 ถึงข้าจะไม่ได้ไปรบ 556 00:28:00,320 --> 00:28:03,040 แต่ให้ข้าไปช่วยทำกับข้าวกับปลาก็ยังดี 557 00:28:03,120 --> 00:28:04,440 ฮะ เออว่ะ 558 00:28:05,480 --> 00:28:06,960 ผาดต้องไปกับเขาด้วยเหรอ 559 00:28:07,040 --> 00:28:10,320 [เสียงจิ๊ปาก] อ้าว เอ็งนี่ก็ถามพิลึก ก็ต้องไปสิวะ 560 00:28:11,880 --> 00:28:15,440 ข้าดีใจนะ ที่พวกเอ็งไม่นิ่งเฉยต่อความทุจริต 561 00:28:16,000 --> 00:28:17,040 [หาญ] แต่อย่าลืมว่า 562 00:28:17,120 --> 00:28:19,640 การปราบปรามหนนี้มันอันตรายนัก 563 00:28:19,720 --> 00:28:21,840 ถ้าประมาท อาจถึงตาย 564 00:28:21,920 --> 00:28:23,280 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 565 00:28:23,360 --> 00:28:25,280 แผลของครูหายดีแล้วเหรอคะ 566 00:28:25,360 --> 00:28:27,520 แผลพวกข้าใกล้จะหายดีแล้วจ้ะ 567 00:28:28,920 --> 00:28:29,840 [หาญ] บัว 568 00:28:29,920 --> 00:28:31,400 ข้าพาเอ็งไปด้วยไม่ได้หรอกนะ 569 00:28:32,800 --> 00:28:35,760 พวกข้าต้องไปรบ และต้องฝากเอ็งไว้ที่นี่ 570 00:28:35,840 --> 00:28:38,200 ขืนพาไป จะเป็นภาระเสียเปล่าๆ 571 00:28:38,760 --> 00:28:41,760 เอ่อ ไม่ได้อยากไปด้วยอยู่แล้วล่ะจ้ะ 572 00:28:41,840 --> 00:28:43,360 [เอฟเฟกต์เสียงรับมุก] 573 00:28:43,440 --> 00:28:46,960 ข้าต้องพาพวกเราไปฝากกับทัพท่านเจ้าคุณทหาร 574 00:28:47,040 --> 00:28:50,400 ฉะนั้น จงเร่งฝึกดาบ เพื่อเอากำลังวังชากลับมาเถิด 575 00:28:50,960 --> 00:28:52,200 - จ้ะ - [กลุ่มลูกศิษย์ชาย] จ้ะครู 576 00:28:53,080 --> 00:28:54,080 [หาญ] ไป 577 00:28:54,160 --> 00:28:56,160 [ดนตรีตึงเครียด] 578 00:29:00,840 --> 00:29:02,640 ดูครูเป็นกังวลนะคะ 579 00:29:04,240 --> 00:29:05,800 สีหน้าข้าออกเชียวรึ 580 00:29:07,640 --> 00:29:08,840 [บัว] แต่ว่า… 581 00:29:08,920 --> 00:29:10,440 ครูไม่ต้องกังวลนะคะ 582 00:29:10,520 --> 00:29:13,480 เพราะว่ารบครั้งนี้ ครูต้องชนะแน่นอนค่ะ 583 00:29:14,720 --> 00:29:18,520 บัวไม่เคยได้ยิน ชื่อตั้วเหี่ยอะไรนั่นเลยอะ 584 00:29:18,600 --> 00:29:21,760 ถ้าเกิดว่าพวกมันชนะ พวกมันต้องดังแน่ๆ แหละ 585 00:29:23,480 --> 00:29:25,280 [เสียงถอนใจ] ขอบใจ 586 00:29:25,360 --> 00:29:27,040 ถึงเอ็งจะเสียจริต 587 00:29:27,120 --> 00:29:29,360 แต่ก็ยังอุตส่าห์พูดจาปลอบใจข้า 588 00:29:35,800 --> 00:29:39,560 อุตส่าห์ให้กำลังใจ ยังจะมาหาว่าเสียจริตอีก [เอฟเฟกต์เสียงเด้งดึ๋ง] 589 00:29:40,120 --> 00:29:42,520 [ดนตรีผ่อนคลาย] 590 00:29:59,280 --> 00:30:02,320 วันนี้พระพักตร์ดูหมองหมาง ไม่สู้แจ่มใส 591 00:30:02,880 --> 00:30:04,480 เพราะเหตุอันใดหรือกระหม่อม 592 00:30:05,920 --> 00:30:08,480 พอดี มีเรื่องคาใจอยู่น่ะ 593 00:30:09,960 --> 00:30:13,640 หากมีเรื่องอันใดที่กระหม่อม พอจะช่วยให้คลายพระทัยลงได้ 594 00:30:14,200 --> 00:30:15,880 [ทองคำ] ขอให้กระหม่อมได้ช่วยเถิด 595 00:30:16,520 --> 00:30:19,440 มิเช่นนั้น ความขุ่นข้องหมองพระทัยนี้ 596 00:30:19,520 --> 00:30:22,240 อาจจะมีผลต่อพระวรกายได้ 597 00:30:25,440 --> 00:30:27,920 มิใช่เรื่องสลักสำคัญอันใดดอก 598 00:30:28,960 --> 00:30:31,800 ฉันเพียงแค่อยากจะพบหญิงผู้หนึ่งอีกสักครั้ง 599 00:30:31,880 --> 00:30:34,080 [ดนตรีอ่อนหวาน] 600 00:30:35,040 --> 00:30:38,840 ฝ่าพระบาท ทรงอยากจะให้ตามมาพบหรือไม่ 601 00:30:40,640 --> 00:30:41,960 ตามมาพบ 602 00:30:45,840 --> 00:30:47,120 ใครกันรึกระหม่อม 603 00:30:47,200 --> 00:30:49,640 ที่ทำให้ทรงติดพระทัยถึงเพียงนี้ 604 00:30:54,200 --> 00:30:56,200 นางเป็นหญิงครึ่งชาติ 605 00:30:56,680 --> 00:30:58,960 พูดจาฝาหรั่งได้อย่างแตกฉาน 606 00:30:59,040 --> 00:31:01,960 แต่ก็พูดภาษาเราได้อย่างชัดเจนเช่นกัน 607 00:31:02,520 --> 00:31:03,840 ต่างจากพวกมิชชันนารี 608 00:31:10,240 --> 00:31:11,520 [กระซิบกับตัวเอง] ไม่ใช่ดอกกระมัง 609 00:31:13,280 --> 00:31:14,320 หมอว่าอย่างไรนะ 610 00:31:16,120 --> 00:31:17,280 มิมีอันใดกระหม่อม 611 00:31:18,560 --> 00:31:19,640 [พระองค์ชาย] อือ 612 00:31:19,720 --> 00:31:20,720 พี่ผล 613 00:31:21,440 --> 00:31:24,480 ต่อไปนี้ เวลาพี่เข้าเมืองไป 614 00:31:24,560 --> 00:31:28,120 ช่วยดูที ว่าพี่เจอหญิงครึ่งชาติคนไหนหรือเปล่า 615 00:31:28,680 --> 00:31:31,200 นาง ผมยาวประมาณนี้ 616 00:31:31,280 --> 00:31:33,720 ตาโต จมูกโด่ง ตัวสูง 617 00:31:34,200 --> 00:31:37,960 ถ้าพี่ได้เจอนาง พี่ก็จะรู้ทันทีว่าข้าหมายถึงใคร 618 00:31:38,760 --> 00:31:40,920 แล้วถ้าพี่พานางมาพบข้าได้ 619 00:31:41,000 --> 00:31:42,640 ข้าจะตกรางวัลให้ 620 00:31:43,200 --> 00:31:45,200 [ผล] เป็นพระกรุณาพระพุทธเจ้าข้า 621 00:31:46,800 --> 00:31:48,800 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 622 00:31:51,440 --> 00:31:52,720 ขอบใจนะหมอ 623 00:31:53,200 --> 00:31:54,440 สำหรับคำแนะนำ 624 00:31:55,560 --> 00:31:56,760 กระหม่อม 625 00:31:57,280 --> 00:31:58,520 ครานี้ 626 00:31:58,600 --> 00:32:00,040 เมื่อฉันได้เจอนาง 627 00:32:00,520 --> 00:32:02,320 ฉันจะได้หายข้องใจเสียที 628 00:32:04,040 --> 00:32:04,920 กระหม่อม 629 00:32:14,440 --> 00:32:16,000 พวกเอ็งประสงค์สิ่งใด 630 00:32:19,720 --> 00:32:21,880 ข้าครูดาบกับลูกศิษย์ 631 00:32:21,960 --> 00:32:24,800 มาขออาสาเป็นกำลังปราบกบฏด้วยขอรับ 632 00:32:24,880 --> 00:32:27,280 [ดนตรีตื่นเต้นตึงเครียด] 633 00:32:27,360 --> 00:32:29,640 ไอ้พวกนี้มิได้ปราบง่ายๆ อย่างหมูหมา 634 00:32:29,720 --> 00:32:31,360 พวกเอ็งทำอะไรได้บ้าง 635 00:32:32,800 --> 00:32:34,280 พวกข้าเป็นดาบขอรับ 636 00:32:36,920 --> 00:32:38,720 ขอให้พวกข้าเข้าร่วมเถอะ 637 00:32:39,200 --> 00:32:40,960 พวกมันลอบกัดพวกข้า 638 00:32:41,040 --> 00:32:43,640 จนบาดเจ็บล้มตาย เกือบสิ้นสำนัก 639 00:32:44,760 --> 00:32:46,160 ขอให้ข้าได้แก้แค้น 640 00:32:46,240 --> 00:32:47,760 แทนพี่น้องข้าด้วยเถิด 641 00:32:49,080 --> 00:32:50,440 [ผาด] ส่วนข้า 642 00:32:50,520 --> 00:32:52,520 เกือบถูกพวกมันข่มเหง 643 00:32:52,600 --> 00:32:53,960 แค้นใจยิ่งนัก 644 00:32:54,040 --> 00:32:55,480 ถึงข้าจะเป็นหญิง 645 00:32:56,040 --> 00:32:57,840 แต่ข้าก็ไม่หวาดหวั่น 646 00:32:58,440 --> 00:33:02,800 ให้ข้าติดสอยห้อยตาม ไปดูแลเรื่องเสบียงด้วยเถิดนะเจ้าคะ 647 00:33:04,440 --> 00:33:05,480 เอาล่ะ 648 00:33:05,560 --> 00:33:06,960 ข้าเห็นใจพวกเอ็ง 649 00:33:07,520 --> 00:33:09,640 ไอ้พวกนี้มันเหิมเกริมใหญ่ 650 00:33:09,720 --> 00:33:12,120 ซ้ำยังจับคุณหญิงเจ้าเมืองแปดริ้วไปจองจำ 651 00:33:12,640 --> 00:33:14,200 เพื่อแลกสิทธิ์ค้าฝิ่น 652 00:33:14,280 --> 00:33:15,840 [ดนตรีตึงเครียด] 653 00:33:15,920 --> 00:33:18,520 ไอ้สารเลว สุดจะทน 654 00:33:21,080 --> 00:33:22,440 ใต้เท้า 655 00:33:23,040 --> 00:33:25,160 ขอข้าได้ร่วมทัพท่านด้วยเถิด 656 00:33:27,640 --> 00:33:29,480 ข้าอยากเห็นฝีมือดาบของพวกเอ็ง 657 00:33:30,320 --> 00:33:31,800 [เจ้าคุณทหาร] หากสู้รบปรบมือได้ 658 00:33:32,360 --> 00:33:34,440 ข้าจักรับพวกเอ็งเป็นอาสาร่วมรบ 659 00:33:42,560 --> 00:33:44,560 เอาสวยๆ นะลูก 660 00:33:44,640 --> 00:33:45,720 [พิกุล] นั่นแหละ 661 00:33:45,800 --> 00:33:47,320 - จำปาจ๊ะ - [จำปา] เจ้าขา 662 00:33:47,400 --> 00:33:50,200 ฉันขอน้ำเย็นๆ จากคนโท มากินให้ชื่นใจหน่อยเถอะจ้ะ 663 00:33:50,280 --> 00:33:51,240 เจ้าค่ะ มาเจ้าค่ะ 664 00:33:51,320 --> 00:33:53,920 นี่ เอาขนมต้มมาให้ลูกข้าด้วย 665 00:33:54,000 --> 00:33:55,200 [จำปา] เจ้าค่ะ 666 00:33:55,280 --> 00:33:57,800 [ดนตรีผ่อนคลาย] 667 00:34:05,120 --> 00:34:07,360 [เสียงระบายลมหายใจ] ค่อยชื่นใจหน่อย 668 00:34:08,400 --> 00:34:10,480 ไปเรียนมาเป็นอย่างไรบ้าง 669 00:34:10,560 --> 00:34:12,520 รักษาโรคใดได้แล้วบ้าง 670 00:34:13,320 --> 00:34:15,719 ทองอิน นี่ คนละอัน 671 00:34:20,520 --> 00:34:21,719 ว่าไง 672 00:34:21,800 --> 00:34:23,600 [เสียงทองอ้นครางเอร็ดอร่อย] 673 00:34:23,679 --> 00:34:25,400 [ดนตรีเบาสมอง] 674 00:34:25,480 --> 00:34:26,440 [เสียงเคี้ยว] 675 00:34:29,280 --> 00:34:30,440 ว่าไง 676 00:34:31,400 --> 00:34:32,560 อร่อยมากจ้ะแม่ 677 00:34:33,639 --> 00:34:37,400 ถามแล้วแถไปแถมาเช่นนี้ ต้องมีสิ่งผิดวิสัยแน่ 678 00:34:38,000 --> 00:34:42,159 บอกแม่มาตามตรงซิ เอ็งไปก่อเรื่องเดือดร้อนมาอีกหรือไม่ 679 00:34:42,719 --> 00:34:44,960 ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยจ้ะแม่ เป็นความสัตย์ 680 00:34:45,440 --> 00:34:47,679 [ดนตรีอึดอัด] 681 00:34:48,239 --> 00:34:49,480 อะไรกัน 682 00:34:49,560 --> 00:34:51,400 เพิ่งไปเรียนมาวันแรก 683 00:34:51,480 --> 00:34:53,679 กลับมาก็มาอ้อนแม่เสียแล้ว 684 00:34:53,760 --> 00:34:54,840 [เทียบ] อย่างนี้ 685 00:34:54,920 --> 00:34:57,760 [น้ำเสียงเย้ยหยัน] เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อเสียละมั้ง 686 00:34:58,480 --> 00:35:00,120 [เทียบ] นี่ ทองอิน 687 00:35:00,200 --> 00:35:01,680 ดูไว้นะ 688 00:35:01,760 --> 00:35:05,000 โตขึ้นน่ะ ก็อย่าเป็นเยี่ยงนี้เด็ดขาด 689 00:35:05,080 --> 00:35:08,720 นั่นน่ะสิ ฉันคงเป็นพวกเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อจริงๆ 690 00:35:08,800 --> 00:35:12,560 เพราะฉันฉลาดพอจะไม่เดินไปเหยียบขี้ไก่ เสียตั้งแต่แรกไงจ๊ะ ป้าเทียบ 691 00:35:12,640 --> 00:35:13,680 [เอฟเฟกต์งงงวย] 692 00:35:14,160 --> 00:35:16,520 [เสียงหัวเราะชอบใจ] 693 00:35:17,960 --> 00:35:18,840 ทองอิน 694 00:35:19,880 --> 00:35:21,400 ขุนพลอยพยักหรือเรา 695 00:35:21,480 --> 00:35:23,360 เดี๋ยวๆ เดี๋ยว เดี๋ยวจะโดนตี 696 00:35:23,440 --> 00:35:26,320 ไม่เอาๆ ย่าพิกุลช่วยด้วย 697 00:35:26,400 --> 00:35:28,200 [เสียงเทียบหงุดหงิด] ทองอิน 698 00:35:28,280 --> 00:35:31,080 งั้นวันนี้นะไม่ต้องกินเลยฟักเชื่อมเนี่ย 699 00:35:31,160 --> 00:35:32,280 [เสียงพ่นลมฮึดฮัด] 700 00:35:36,760 --> 00:35:38,040 อาทองอ้น 701 00:35:38,120 --> 00:35:41,160 วันนี้ทำอะไรบ้าง สนุกหรือไม่ 702 00:35:41,240 --> 00:35:44,320 ไม่สนุกเลย อยู่จับปลากับเอ็งสนุกกว่าเยอะ 703 00:35:44,400 --> 00:35:46,880 งั้นพรุ่งนี้เราไปจับปลากันนะ 704 00:35:47,640 --> 00:35:49,880 ไม่ได้หรอกจ้ะ พ่อทองอิน 705 00:35:49,960 --> 00:35:52,120 อาทองอ้นเขาต้องเรียนหนังสือ 706 00:35:52,200 --> 00:35:53,880 [พิกุล] หากขาดเรียนไปสักวัน 707 00:35:53,960 --> 00:35:55,640 จะเป็นหมอขี้เกียจ 708 00:35:55,720 --> 00:35:59,000 ใครจะอยากรักษากับหมอขี้เกียจล่ะ จริงไหมจ๊ะ 709 00:35:59,080 --> 00:36:02,120 งั้นเอ็งก็ไปเป็นหมอผีเสียสิ น่าสนุกกว่า 710 00:36:02,760 --> 00:36:05,000 ไม่เอาหรอก น่ากลัวจะแย่ 711 00:36:05,080 --> 00:36:06,200 [ทำเสียงครางหลอก] 712 00:36:06,280 --> 00:36:07,600 [เสียงทองอินร้องกลัว] 713 00:36:07,680 --> 00:36:09,560 [ดนตรีผ่อนคลาย] 714 00:36:09,640 --> 00:36:11,680 [เสียงหัวเราะเอ็นดูเบาๆ ] 715 00:36:11,760 --> 00:36:14,000 แม่ งั้นฉันไปพักก่อนนะจ๊ะ 716 00:36:14,080 --> 00:36:15,040 จ้ะ 717 00:36:15,640 --> 00:36:18,600 แม่ต้มโคล้งปลาเนื้ออ่อนไว้รอท่าแล้ว 718 00:36:18,680 --> 00:36:19,720 จ้ะ 719 00:36:22,280 --> 00:36:23,520 [เสียงพิกุลถอนใจ] 720 00:36:24,760 --> 00:36:27,280 จะไหวไหมนี่ลูกข้า 721 00:36:36,280 --> 00:36:39,040 [เสียงระบายลมและเสียงถอนหายใจ] 722 00:36:40,600 --> 00:36:41,600 [เสียงพ่นลมหายใจยาว] 723 00:36:42,080 --> 00:36:43,320 น่าเบื่อเสียจริง 724 00:36:44,120 --> 00:36:45,600 เพิ่งวันแรกเองทองอ้นเอ๊ย 725 00:36:45,680 --> 00:36:47,680 [ดนตรีสงบผ่อนคลาย] 726 00:37:11,080 --> 00:37:12,720 บุญคุณต้องทดแทน 727 00:37:13,440 --> 00:37:14,680 ถ้าไม่ตายเสียก่อน 728 00:37:15,440 --> 00:37:18,280 วันหนึ่ง คงมีโอกาสได้ตอบแทนขอรับ 729 00:37:19,400 --> 00:37:21,600 ไม่ต้องกังวลไป ครูหาญ 730 00:37:21,680 --> 00:37:23,160 ข้าไม่ได้หวังสิ่งใด 731 00:37:24,760 --> 00:37:26,120 ขอบพระคุณขอรับ 732 00:37:27,440 --> 00:37:28,800 อีกเรื่องที่ห่วง 733 00:37:29,680 --> 00:37:30,760 [หาญ] คือ… 734 00:37:30,840 --> 00:37:32,240 กระผมฝากบัวมันด้วย 735 00:37:33,760 --> 00:37:35,040 ไม่ต้องเป็นห่วง 736 00:37:36,440 --> 00:37:37,840 ฉันจะดูแลบัวให้เอง 737 00:37:37,920 --> 00:37:39,920 [ดนตรีซาบซึ้ง] 738 00:37:40,920 --> 00:37:43,160 เดี๋ยวพวกกระผมจะกลับมารับมัน 739 00:37:55,080 --> 00:37:57,120 พรุ่งนี้เราต้องเดินทางกันแล้ว 740 00:37:57,720 --> 00:38:00,320 ข้ารู้สึกหวั่นใจอย่างไรบอกไม่ถูก 741 00:38:00,400 --> 00:38:02,680 [ดนตรีซึ้งปนเศร้า] 742 00:38:02,760 --> 00:38:04,200 เธอต้องไปด้วยเหรอแพท 743 00:38:04,760 --> 00:38:06,360 เอ่อ ผาด 744 00:38:07,520 --> 00:38:08,640 ถามอีกแล้วนะ 745 00:38:09,240 --> 00:38:10,520 เอ็งคิดว่า 746 00:38:11,160 --> 00:38:12,640 ข้าจะอยู่หรือไม่ 747 00:38:13,640 --> 00:38:14,600 ไม่ 748 00:38:15,200 --> 00:38:17,400 แล้วจะถามข้าเพื่ออะไร 749 00:38:17,480 --> 00:38:19,280 เพื่อให้เป็นลางไม่ดีรึอย่างไร 750 00:38:19,840 --> 00:38:22,680 ไม่ใช่นะ ก็แค่ไม่อยากให้ไปอะ 751 00:38:23,760 --> 00:38:24,920 [เสียงถอนหายใจ] 752 00:38:25,720 --> 00:38:28,240 [เสียงผาดจิ๊ปาก] [เทิ้ม] นี่ ไอ้เนียง 753 00:38:28,320 --> 00:38:29,800 นางผาดมันหวั่นใจว่ะ 754 00:38:30,360 --> 00:38:33,040 ข้าว่านะ เรามาเล่นอะไร ให้มันสบายใจหน่อยดีไหม 755 00:38:33,960 --> 00:38:35,720 - ได้สิ - เอาเลย 756 00:38:35,800 --> 00:38:36,640 [เสียงกระแอม] 757 00:38:36,720 --> 00:38:41,200 ♪ พอกินข้าวเสร็จสรรพ อ้าปากขยับร้องเล่น ♪ 758 00:38:41,280 --> 00:38:44,000 - [ทุกคน] ฮุ่ย - ♪ ใครอยากสนุกก็ลุกขึ้นเต้น ♪ 759 00:38:44,080 --> 00:38:46,240 ♪ ใครอยากจะเว้นก็นอน ♪ 760 00:38:46,320 --> 00:38:48,920 - [ทุกคน] ฮุ่ย - ♪ ฟันดาบมันเหนื่อยอยากจะพักผ่อน ♪ 761 00:38:49,000 --> 00:38:51,000 - ♪ เอ๊ยเถิดเอย ♪ - [เทิ้ม] ♪ เอ๊ยเถิดเอย ♪ 762 00:38:51,080 --> 00:38:53,600 ♪ ฟันดาบมันเหนื่อยอยากจะพักผ่อน ♪ 763 00:38:53,680 --> 00:38:56,520 - ♪ ช้าชา ฉ่าชาเอชา ♪ - [เทิ้ม] ♪ ช้าชา ฉ่าชาเอชา ♪ 764 00:38:56,600 --> 00:38:57,560 [ทุกคน] ฮุ่ย 765 00:38:57,640 --> 00:39:00,040 [เทิ้ม] ♪ ดาบข้าใหญ่เสียดายมันบิ่น ♪ 766 00:39:00,120 --> 00:39:02,560 - ♪ ต้องลับด้วยหินเกลี้ยงๆ ♪ - [ทุกคน] ฮุ่ย 767 00:39:02,640 --> 00:39:05,080 [เทิ้ม] ♪ หินสากๆ ไม่อยากจะเสี่ยง ♪ 768 00:39:05,160 --> 00:39:07,600 - ♪ กลัวดาบมันเอียงมันสึก ♪ - [ทุกคน] ฮุ่ย 769 00:39:07,680 --> 00:39:10,160 ♪ ดาบคมๆ มันแทงได้ลึก ♪ 770 00:39:10,240 --> 00:39:12,600 - ♪ เอ๊ยเถิดเอย ♪ - [เนียง] ♪ เอย ♪ 771 00:39:12,680 --> 00:39:14,840 - [เทิ้ม] ♪ ดาบคมๆ มันแทงได้ลึก ♪ - ♪ ดาบคมๆ มันแทงได้ลึก ♪ 772 00:39:14,920 --> 00:39:17,960 - ♪ ช้าชา ฉ่าชาเอชา ♪ - ♪ ช้าชา ฉ่าชาเอชา ♪ 773 00:39:18,040 --> 00:39:19,240 อุ้ย 774 00:39:19,320 --> 00:39:20,840 เตรียมตัวให้พร้อมเถิด 775 00:39:21,760 --> 00:39:23,640 ข้าไม่รู้ว่ากระไรจะเกิดขึ้น 776 00:39:23,720 --> 00:39:25,720 [ดนตรีตึงเครียดหม่นหมอง] 777 00:39:25,800 --> 00:39:27,760 พวกเอ็งก็อย่ามัวแต่ร้องรำทำเพลง 778 00:39:28,640 --> 00:39:30,320 ไปนอนพักให้อิ่มเสีย 779 00:39:31,320 --> 00:39:33,480 ไม่รู้จะได้นอนเต็มตาอีกเมื่อไหร่ 780 00:39:35,720 --> 00:39:37,960 ขอโทษนะคะทุกคน 781 00:39:38,040 --> 00:39:40,040 ที่บัวทำอะไรไม่เป็นเลยอะ 782 00:39:40,600 --> 00:39:42,440 จะไปสู้ด้วยก็ไม่ได้ 783 00:39:43,120 --> 00:39:44,040 แต่ว่า… 784 00:39:44,600 --> 00:39:46,160 สู้ๆ นะทุกคน [เสียงผาดขำ] 785 00:39:46,240 --> 00:39:47,840 บัวเป็นกำลังใจให้ 786 00:39:47,920 --> 00:39:49,000 [เสียงหัวเราะ] 787 00:39:49,080 --> 00:39:51,720 เอ้อ ภาษามันแปลกๆ ว่ะเฮ้ย เอ้อ 788 00:39:51,800 --> 00:39:55,440 แต่ก็ยังดีนะ ก็ขอบใจเอ็งด้วยแล้วกัน 789 00:39:55,520 --> 00:39:57,480 [เทิ้ม] ที่ให้กำลังใจพวกข้านะ 790 00:39:57,560 --> 00:39:59,360 นี่เอ็งนี่น่าจะไปเล่นจำอวดนะเนี่ย 791 00:39:59,440 --> 00:40:00,960 [เสียงเทิ้มหัวเราะ] [เนียง] เอ๊ย 792 00:40:01,040 --> 00:40:01,920 [เทิ้ม] เนอะ 793 00:40:02,000 --> 00:40:04,440 [เสียงบัวถอนใจ] [บัว] เห็นเราเป็นตัวตลกอีกแล้ว 794 00:40:04,520 --> 00:40:05,720 [ทุกคน] อุ้ย 795 00:40:05,800 --> 00:40:07,760 เนี่ยๆ [เสียงหัวเราะ] 796 00:40:07,840 --> 00:40:08,840 [ผาด] นี่ 797 00:40:08,920 --> 00:40:10,400 ตอนข้าไม่อยู่ 798 00:40:10,480 --> 00:40:14,280 เอ็งต้องหมั่นปัดกวาดเช็ดถู แล้วก็หัดทำกับข้าวด้วย 799 00:40:14,840 --> 00:40:16,360 เอ็งนี่ก็มีประโยชน์เหมือนกันนะ 800 00:40:16,440 --> 00:40:18,400 ชอบทำให้พวกเราหัวเราะอยู่เรื่อย 801 00:40:18,480 --> 00:40:19,520 [เสียงเทิ้มขำ] 802 00:40:20,640 --> 00:40:22,320 [หาญ] ฝากดูแลเรือนด้วยล่ะ 803 00:40:22,400 --> 00:40:24,400 เรามาอาศัยเขาอยู่ก็ต้องช่วยเขา 804 00:40:24,960 --> 00:40:26,240 ค่ะ 805 00:40:26,320 --> 00:40:28,920 ครูก็อย่าลืมดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ 806 00:40:30,480 --> 00:40:31,880 เอ็งไม่ต้องห่วงหรอก 807 00:40:42,880 --> 00:40:44,640 [เสียงผาดถอนใจและจิ๊ปาก] 808 00:40:44,720 --> 00:40:46,760 อากาศร้อนอบอ้าวเหลือเกิน 809 00:40:46,840 --> 00:40:49,560 ไม่รู้ว่าคืนนี้จะมีพายุเข้าหรือไม่ 810 00:40:50,200 --> 00:40:51,440 [เสียงถอนหายใจ] 811 00:40:51,520 --> 00:40:52,600 ผาด 812 00:40:54,040 --> 00:40:56,080 ผาดต้องดูแลตัวเองดีๆ นะ 813 00:40:56,160 --> 00:40:58,440 [บัว] แผลก็ยังไม่หายดีอะ 814 00:40:58,520 --> 00:41:00,320 อย่าเอามาเพิ่มอีกนะ 815 00:41:00,960 --> 00:41:02,280 [ผาด] อือ 816 00:41:02,360 --> 00:41:04,640 ขอบใจเอ็งมากนะที่เป็นห่วงข้า 817 00:41:05,120 --> 00:41:07,120 [ดนตรีซึ้ง] 818 00:41:15,320 --> 00:41:17,160 [เอฟเฟกต์งุนงง] 819 00:41:17,240 --> 00:41:18,960 [ดนตรีเบาสมอง] 820 00:41:19,040 --> 00:41:20,440 [เสียงผาดร้องคราง] 821 00:41:20,520 --> 00:41:22,320 เอ็งเป็นกระไรของเอ็ง 822 00:41:22,400 --> 00:41:25,080 นี่ ถึงได้รัดข้าเยี่ยงนี้ 823 00:41:26,360 --> 00:41:28,960 นี่คือการแสดงความรักต่างหากล่ะ 824 00:41:30,000 --> 00:41:32,280 ถ้าเรารักแล้วก็เป็นห่วงเพื่อน 825 00:41:32,360 --> 00:41:34,360 เราก็จะกอดกันแบบนี้แหละ 826 00:41:34,440 --> 00:41:36,440 [ดนตรีหวานซึ้ง] 827 00:41:41,560 --> 00:41:43,840 ผาดต้องรอดกลับมาให้ได้นะ 828 00:41:47,840 --> 00:41:48,960 [ผาด] อือ 829 00:41:51,200 --> 00:41:52,720 เข้าใจแล้ว 830 00:41:53,280 --> 00:41:55,000 ข้าเข้าใจแล้ว 831 00:41:55,080 --> 00:41:56,920 อือ ข้าเข้าใจแล้ว 832 00:42:03,840 --> 00:42:05,040 [เสียงถอนใจ] 833 00:42:08,520 --> 00:42:10,520 [เสียงฟ้าร้อง] 834 00:42:10,600 --> 00:42:12,240 เข้าใจที่ข้าสั่งหรือไม่ 835 00:42:12,800 --> 00:42:15,320 [เสียงจิ๊ปาก] อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย 836 00:42:15,400 --> 00:42:16,520 [เนียง] เมินหญิงมองชาย 837 00:42:16,600 --> 00:42:18,160 แล้วก็ประแป้งเล่น เฮ้ย [เสียงเอฟเฟกต์รับมุก] 838 00:42:18,240 --> 00:42:20,840 เฮ้ย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น 839 00:42:22,160 --> 00:42:23,920 กวาดบ้านถูบ้านทุกวัน 840 00:42:24,000 --> 00:42:26,760 แล้วก็หมั่นรดน้ำพรวนดิน อย่าปล่อยให้ผักหญ้ามันตาย 841 00:42:26,840 --> 00:42:27,800 เข้าใจหรือไม่ 842 00:42:28,560 --> 00:42:29,720 จ้ะ 843 00:42:31,720 --> 00:42:33,880 [เสียงลมพัดแรง] 844 00:42:36,200 --> 00:42:38,520 พ่อรีบไปกันเถอะ พายุกำลังจะมา 845 00:42:39,720 --> 00:42:41,360 - ไปกันได้แล้ว - อือ ไป 846 00:42:41,440 --> 00:42:42,840 ข้าไปแล้วนะแม่บัว 847 00:42:43,920 --> 00:42:45,640 ไม่นานแล้วจะกลับมาเจอกันใหม่นะ 848 00:42:46,200 --> 00:42:47,080 - ค่ะ - [เทิ้ม] อือ 849 00:42:47,160 --> 00:42:48,080 [บัว] ค่ะ 850 00:42:48,160 --> 00:42:49,240 [เสียงผาดกระแอม] 851 00:42:49,880 --> 00:42:50,760 [เสียงผาดกระแอม] 852 00:42:52,880 --> 00:42:53,880 [เสียงเทิ้มตกใจ] 853 00:42:54,400 --> 00:42:56,880 [เสียงเทิ้มกับเนียงครางตกใจ] 854 00:42:57,440 --> 00:42:58,720 ข้าทำถูกต้องหรือไม่ 855 00:42:58,800 --> 00:43:00,440 ถูกต้องแล้ว 856 00:43:04,240 --> 00:43:05,160 ไปๆ 857 00:43:05,240 --> 00:43:07,160 [เทิ้ม] มา ไม่ต้อง 858 00:43:09,160 --> 00:43:10,960 บ๊ายบายนะทุกคน 859 00:43:11,040 --> 00:43:12,640 บ๊ายบาย 860 00:43:13,320 --> 00:43:15,480 [เสียงฟ้าร้อง] 861 00:43:15,560 --> 00:43:18,560 [ดนตรีระทึก] 862 00:43:19,920 --> 00:43:21,920 ไปตอนพายุจะมาอีก 863 00:43:25,160 --> 00:43:26,520 พายุ 864 00:43:30,920 --> 00:43:32,440 [น้ำเสียงตื่นเต้น] พายุจะมา 865 00:43:34,440 --> 00:43:35,520 [เสียงดัง] พายุ 866 00:43:36,960 --> 00:43:40,040 [เสียงฟ้าร้อง] 867 00:43:40,960 --> 00:43:43,320 [เสียงบัวกระหืดกระหอบ] ทองอ้น 868 00:43:44,160 --> 00:43:46,200 - ทองอ้น นี่ - [ทองอ้น] อ้าว แม่บัว 869 00:43:46,280 --> 00:43:49,000 มาดูให้เห็นกับตาเลย ว่าฉันทะลุมิติมาได้ยังไง 870 00:43:49,080 --> 00:43:51,480 - [บัว] ไป - เป็นอะไรของเอ็งเนี่ย อาการกำเริบอีกแล้วสิ 871 00:43:51,560 --> 00:43:53,240 พายุ เราต้องไปหาพายุ เร็ว 872 00:43:53,320 --> 00:43:54,600 พายุอะไรของเอ็ง ข้าต้องไปเรียน 873 00:43:54,680 --> 00:43:56,640 - ปล่อยข้า - [บัว] ไป ไปเร็วเดี๋ยวไม่ทัน 874 00:43:56,720 --> 00:43:57,960 แม่บัว 875 00:43:58,040 --> 00:43:59,600 [เสียงทองอ้นถอนใจ] เร็วเข้า 876 00:44:00,120 --> 00:44:01,200 [ทองอ้น] เอ็งจะไปไหนของเอ็ง 877 00:44:01,280 --> 00:44:03,800 มาทางนี้เร็ว ก่อนที่พายุจะหาย 878 00:44:03,880 --> 00:44:05,520 [บัว] เธอนี่ชักช้าจริงๆ เลย ไปเร็ว 879 00:44:05,600 --> 00:44:08,080 - [ทองอ้น] ทำไมแรงเอ็งเยอะนักวะเนี่ย - [บัว] เฮ้ย หลบหน่อยค่ะๆ 880 00:44:08,160 --> 00:44:09,320 - [ทองอ้น] เอ็งนั่นแหละหลบมา - [บัว] ฮะ 881 00:44:09,400 --> 00:44:11,200 เขากำลังจะเอาคนไปเผา 882 00:44:11,280 --> 00:44:14,440 [เสียงบัวกรีดร้อง] เฮ้ย อะไรอีกเนี่ย 883 00:44:14,520 --> 00:44:15,480 ประสาทจะเสีย 884 00:44:15,560 --> 00:44:17,200 [พูดตะกุกตะกัก] มือ 885 00:44:17,280 --> 00:44:18,400 [เสียงบัวหายใจหอบ] มือใคร 886 00:44:18,480 --> 00:44:20,240 มะ มือเขาแตะฉันน่ะ 887 00:44:20,320 --> 00:44:22,440 [ทองอ้น] มือเขาจะไปแตะเอ็งได้ยังไง เขาตายไปแล้ว 888 00:44:22,520 --> 00:44:24,400 แต่ แต่ว่าฉันรู้สึกจริงๆ นะ 889 00:44:24,480 --> 00:44:27,400 [ดนตรีตื่นเต้น] 890 00:44:28,960 --> 00:44:30,040 ไปดูกัน 891 00:44:31,320 --> 00:44:32,840 [ทองอ้นตะโกน] เดี๋ยวก่อนจ้ะ 892 00:44:32,920 --> 00:44:33,960 หยุดก่อน 893 00:44:34,560 --> 00:44:35,440 หยุดก่อนจ้ะ 894 00:44:39,280 --> 00:44:40,640 วางเขาลงก่อนเถอะจ้ะ 895 00:44:43,120 --> 00:44:46,640 อะไรของเอ็งเนี่ย มาห้ามขบวนแบบนี้ได้อย่างไร 896 00:44:46,720 --> 00:44:47,880 หลบไปเลย 897 00:44:47,960 --> 00:44:50,640 เดี๋ยวศพเนี่ยไม่ได้ไปเผา ไม่ต้องไปผุดไปเกิดกันพอดี 898 00:44:50,720 --> 00:44:52,880 ไปเผายังไม่ได้หรอกจ้ะ เขายังไม่ตาย 899 00:44:53,560 --> 00:44:54,960 ไอ้นี่ท่าจะบ้า 900 00:44:55,040 --> 00:44:56,800 ก็เห็นๆ อยู่ว่ามันตายไปแล้วเนี่ย 901 00:44:56,880 --> 00:44:59,120 ยังค่ะ ในทางการแพทย์แล้ว 902 00:44:59,200 --> 00:45:01,840 คนไข้จะต้องหยุดหายใจ หัวใจต้องหยุดเต้น 903 00:45:01,920 --> 00:45:03,360 และสมองต้องหยุดทำงาน 904 00:45:03,440 --> 00:45:06,280 แต่คนคนนี้ ยังมีการตอบสนองอยู่ค่ะ 905 00:45:06,840 --> 00:45:09,480 ใช่ คนตายแล้วต้องตัวเย็นแข็ง 906 00:45:09,560 --> 00:45:11,040 ลักษณะแบบนี้ยังไม่ใช่ 907 00:45:11,600 --> 00:45:12,600 [ชาวบ้าน 1] เอ็งรู้ได้อย่างไร 908 00:45:13,760 --> 00:45:15,120 ตรวจดู ประเดี๋ยวก็รู้ 909 00:45:15,200 --> 00:45:17,240 [ดนตรีตื่นเต้นตึงเครียด] 910 00:45:17,320 --> 00:45:18,440 เอ็งเป็นหมอกับเขารึ 911 00:45:18,520 --> 00:45:21,040 เขาจะช่วยชีวิตญาติคุณ เสียเวลาไม่ได้แล้วค่ะ 912 00:45:21,960 --> 00:45:24,120 ถ้าตรวจชีพจรไม่เจอ ก็ค่อยไปส่งวัด 913 00:45:25,880 --> 00:45:27,560 ข้าพอจะมีความรู้อยู่บ้างจ้ะ 914 00:45:27,640 --> 00:45:28,960 [ชาวบ้าน 2] เอ็งจะดูอย่างไร 915 00:45:34,680 --> 00:45:36,520 [ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ] 916 00:45:55,160 --> 00:45:56,200 เป็นยังไงบ้าง 917 00:45:58,040 --> 00:46:00,760 เอ้า ว่าอย่างไร ตายหรือไม่ตาย 918 00:46:00,840 --> 00:46:03,360 [ดนตรีตื่นเต้น] 919 00:46:13,960 --> 00:46:16,040 เตโชธาตุสี่ขาดไปสาม 920 00:46:16,120 --> 00:46:17,360 แต่สันตัปปัคคียังอยู่ 921 00:46:17,920 --> 00:46:18,920 หมายความว่าไง 922 00:46:19,000 --> 00:46:21,840 ตัวยังไม่เย็น ยังเหลืออีกตำแหน่งที่ข้ายังไม่ตรวจ 923 00:46:28,800 --> 00:46:30,080 พวกเอ็งหันไปก่อนเถอะจ้ะ 924 00:46:35,040 --> 00:46:36,760 [กระซิบ] ทองอ้น ทำอะไรอะ 925 00:46:37,400 --> 00:46:38,680 ข้าจะตรวจไฟอุ่นกาย 926 00:46:39,320 --> 00:46:42,080 ธาตุไฟในกายจะดับตำแหน่งสุดท้าย คือตำแหน่งทวาร 927 00:46:42,160 --> 00:46:44,200 ถ้ายังอุ่นอยู่ แปลว่าเขายังไม่ตาย 928 00:46:45,680 --> 00:46:47,320 มันพูดจริงเหรอวะ 929 00:46:47,880 --> 00:46:49,520 เอ็งจะห้ามมันไหมล่ะ 930 00:46:50,120 --> 00:46:51,200 หันไปก่อนเถอะจ้ะ 931 00:46:51,720 --> 00:46:52,720 ฉันขอร้องล่ะจ้ะ 932 00:46:56,040 --> 00:46:58,920 [ดนตรีระทึกตื่นเต้น] 933 00:47:11,040 --> 00:47:12,440 เฮ้ย มันทำอุจาดศพ 934 00:47:12,520 --> 00:47:13,800 - อ้าว - จับมันไว้ 935 00:47:13,880 --> 00:47:14,760 เดี๋ยวก่อนจ้ะ 936 00:47:15,880 --> 00:47:16,920 เขายังไม่ตาย 937 00:47:17,000 --> 00:47:18,440 [เสียงครางตกใจ] 938 00:47:18,520 --> 00:47:20,000 [เสียงหายใจแรง] 939 00:47:27,160 --> 00:47:28,120 [บัว] เจอแล้ว 940 00:47:28,200 --> 00:47:29,600 เจอชีพจรแล้ว 941 00:47:30,520 --> 00:47:33,960 [กรีดร้อง] หา ไอ้แดง ไอ้แดงลูกของแม่ 942 00:47:34,040 --> 00:47:35,440 [แม่แดง] ไอ้แดงยังไม่ตาย 943 00:47:35,520 --> 00:47:37,520 ช่วยลูกฉันด้วยนะจ๊ะ ช่วยลูกฉันด้วยนะ 944 00:47:37,600 --> 00:47:39,720 - [แม่แดง] ช่วยด้วยนะ - จ้ะ ต้องรีบพาเขาไปหาหมอจ้ะ 945 00:47:39,800 --> 00:47:40,760 [ทองอ้น] รีบไปเถอะจ้ะ 946 00:47:40,840 --> 00:47:42,280 - ไอ้แดงลูกแม่ - ไปเร็วพวกเรา ไป 947 00:47:42,360 --> 00:47:44,440 - [ทองอ้น] ไปเร็วจ้ะ - [ร้องไห้] ไอ้แดง 948 00:47:44,520 --> 00:47:46,760 [เสียงแม่แดงร้องไห้สะอื้น] 949 00:47:46,840 --> 00:47:48,640 - [ชาวบ้าน] ไปเร็วๆ - [ทองอ้น] รีบแบกไปเลยจ้ะ 950 00:47:53,720 --> 00:47:54,720 บัว 951 00:47:57,200 --> 00:47:58,080 บัว 952 00:47:58,160 --> 00:48:00,600 [ดนตรีอ่อนหวาน] 953 00:48:05,640 --> 00:48:06,760 แม่บัว 954 00:48:10,320 --> 00:48:12,080 [หาญ] อีกเรื่องที่ห่วง 955 00:48:12,160 --> 00:48:14,400 กระผมฝากบัวมันด้วย 956 00:48:15,520 --> 00:48:16,840 ไม่ต้องเป็นห่วง 957 00:48:18,120 --> 00:48:19,720 ฉันจะดูแลบัวให้เอง 958 00:48:24,160 --> 00:48:25,840 อ้าว ไอ้จุก 959 00:48:27,480 --> 00:48:28,640 ขอรับ 960 00:48:29,320 --> 00:48:30,720 เอ็งเห็นแม่บัวหรือไม่ 961 00:48:31,440 --> 00:48:33,200 [จุก] พอพวกพ่อครูดาบออกเดินทาง 962 00:48:33,280 --> 00:48:35,480 ก็เห็นมันวิ่งกระหืดกระหอบออกไปเลยขอรับ 963 00:48:35,560 --> 00:48:38,160 [ดนตรีตื่นเต้น] 964 00:48:38,240 --> 00:48:39,320 ตายแล้ว 965 00:48:46,640 --> 00:48:48,880 [เทียบ] เฮ้ยๆ เฮ้ย อะไรกันเนี่ย 966 00:48:48,960 --> 00:48:52,840 อะไร เอ็งพาใครมาเต็มบ้านไปหมดเนี่ย หา 967 00:48:52,920 --> 00:48:55,640 ว้าย เอ็ง เอ็งเอาศพเข้ามาทำไม 968 00:48:55,720 --> 00:48:57,040 [พิกุล] นี่ ทองอ้น 969 00:48:57,120 --> 00:48:59,880 เอ็งมาทำอะไรที่นี่ ทำไมไม่ไปเรียนหนังสือ 970 00:48:59,960 --> 00:49:02,240 ไว้ก่อนเถอะแม่ รีบตามพ่อมาเร็ว 971 00:49:02,320 --> 00:49:03,840 พ่อหมอเพิ่งออกไปเจ้าค่ะ 972 00:49:04,400 --> 00:49:06,000 ทองอิน รีบไปตามปู่มา 973 00:49:06,080 --> 00:49:07,200 ได้จ้ะอา 974 00:49:07,280 --> 00:49:09,200 [เทียบ] เฮ้ย เดี๋ยวๆ ทองอิน 975 00:49:09,760 --> 00:49:12,920 [เสียงเทียบหงุดหงิด] มาถึงก็สั่งฉอดๆ เชียวนะเอ็ง 976 00:49:13,000 --> 00:49:16,920 หึ เดี๋ยวก่อน รอให้พ่อหมอมาก่อน เดี๋ยวได้รู้เรื่อง เดี๋ยวเหอะ 977 00:49:19,880 --> 00:49:22,240 ก่อนหน้านี้คนไข้มีอาการยังไงบ้างคะ 978 00:49:22,320 --> 00:49:24,480 มันก็บ่นๆ ว่าปวดหัวแทบแตกจ้ะ 979 00:49:24,560 --> 00:49:26,160 จนหลังๆ มาก็นอนทั้งวัน 980 00:49:26,240 --> 00:49:28,520 แล้วก็นิ่งจนขยับไม่ได้เนี่ยจ้ะ 981 00:49:28,600 --> 00:49:32,240 แล้วได้หกล้ม หรือว่าสมอง ได้รับความกระทบกระเทือนอะไรหรือเปล่า 982 00:49:32,320 --> 00:49:34,240 มันไปปีนต้นมะม่วงแล้วก็ตกลงมา 983 00:49:34,320 --> 00:49:36,200 [แม่แดง] ข้าก็เห็นแค่ว่ามันหัวปูดเท่านั้นน่ะ 984 00:49:36,280 --> 00:49:38,160 แต่ไม่นึกว่ามันจะหนักขนาดนี้อะจ้ะ 985 00:49:39,920 --> 00:49:41,240 ผู้ไข้เป็นเยี่ยงไรบ้าง 986 00:49:41,800 --> 00:49:42,920 ขอฉันดูหน่อยนะ 987 00:49:47,160 --> 00:49:49,080 [ดนตรีตื่นเต้นตึงเครียด] 988 00:49:50,320 --> 00:49:52,760 ศีรษะได้รับความกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง 989 00:49:52,840 --> 00:49:54,640 อาจจะเป็นเลือดคั่งในสมอง 990 00:49:55,600 --> 00:49:58,920 [บัว] ทำให้เซลล์ในสมองบริเวณนั้น ได้รับความเสียหาย 991 00:49:59,000 --> 00:50:02,160 นำไปสู่ภาวะสมองบวม จนเป็นอัมพาต 992 00:50:03,480 --> 00:50:06,600 ทำซีทีสแกนไม่ได้ ก็เช็กไม่ได้ด้วยสิ 993 00:50:07,560 --> 00:50:09,160 โรคสมองงั้นรึ 994 00:50:12,160 --> 00:50:14,960 [แม่แดง] ไอ้แดงเอ๊ย ไอ้แดงลูกแม่ อย่าเป็นอะไรเลยนะ 995 00:50:15,040 --> 00:50:17,280 - ไอ้แดง - อย่าจับผู้ไข้จ้ะ ให้เขานอนอยู่นิ่งๆ 996 00:50:17,360 --> 00:50:20,080 [เสียงชักดิ้น] [แม่แดงกรีดร้อง] ไอ้แดง 997 00:50:20,160 --> 00:50:22,720 - ช่วยจับด้วย พลิกตัวคนไข้ - จ้ะ 998 00:50:22,800 --> 00:50:23,920 [บัว] พลิกเลย 999 00:50:24,000 --> 00:50:25,240 [ชาวบ้าน] เอ็งทำอะไร 1000 00:50:25,320 --> 00:50:28,320 ทำถูกแล้วจ้ะ ช่วยกันสำลักเศษอาหาร หรือน้ำลายได้ 1001 00:50:28,400 --> 00:50:30,280 ทำให้ผู้ไข้หายใจสะดวกขึ้นด้วยจ้ะ 1002 00:50:30,360 --> 00:50:32,120 [ดนตรีระทึก] 1003 00:50:34,640 --> 00:50:35,880 [พิกุล] คุณพี่เจ้าคะ 1004 00:50:37,600 --> 00:50:40,320 นี่ ไอ้ทองอ้น เอ็งกำลังทำอะไร 1005 00:50:40,400 --> 00:50:41,800 [ทองคำ] เป็นนักเรียนได้แค่วันเดียว 1006 00:50:41,880 --> 00:50:43,120 วันนี้ก็ขาดเรียน 1007 00:50:43,200 --> 00:50:45,280 ยังจะอุตริมารักษาผู้ไข้อีกรึ 1008 00:50:45,360 --> 00:50:46,640 [ทองคำ] เอ็งนี่มันจริงๆ เลย 1009 00:50:46,720 --> 00:50:49,880 [บัว] คุณหมอคะ ผู้ชายคนนี้ถูกเข้าใจว่าตายไปแล้วค่ะ 1010 00:50:49,960 --> 00:50:51,480 และกำลังจะถูกเผาค่ะ 1011 00:50:51,560 --> 00:50:55,320 แต่ว่าทองอ้น จับสัญญาณชีพได้ ก็เลยช่วยเอาไว้ 1012 00:50:55,400 --> 00:50:57,120 [บัว] ถ้าไม่ได้ทองอ้นช่วยไว้นะคะ 1013 00:50:57,200 --> 00:50:59,240 คนนี้ก็จะถูกเผาทั้งเป็นนะคะ 1014 00:50:59,320 --> 00:51:02,680 หือ นังนี่ กล้าพูดกับหมอหลวงอย่างนี้เชียวเหรอ 1015 00:51:02,760 --> 00:51:05,080 พ่อจ๊ะ ช่วยเขาหน่อยเถอะจ้ะ 1016 00:51:05,640 --> 00:51:07,240 [แม่แดงพูดปนร้องไห้] ช่วยลูกฉันด้วยเถอะนะจ๊ะหมอ 1017 00:51:07,320 --> 00:51:08,360 ช่วยลูกฉันด้วยเถอะนะ 1018 00:51:08,440 --> 00:51:12,000 ช่วยด้วย ช่วยลูกฉันด้วย 1019 00:51:12,080 --> 00:51:14,360 [ดนตรีตื่นเต้น] 1020 00:51:17,760 --> 00:51:18,920 [ทองคำ] ผู้ไข้เป็นอะไรมา 1021 00:51:19,000 --> 00:51:20,360 บาดเจ็บที่หัว 1022 00:51:20,440 --> 00:51:21,720 [บัว] หลังจากนั้นก็นิ่งไป 1023 00:51:21,800 --> 00:51:23,920 คาดว่าน่าจะเป็นเลือดคั่งในสมอง 1024 00:51:24,000 --> 00:51:25,040 ข้าถามผู้ไข้ 1025 00:51:27,520 --> 00:51:28,760 [เสียงทองคำตบมือเรียก] 1026 00:51:28,840 --> 00:51:29,680 ได้ยินหรือไม่ 1027 00:51:30,320 --> 00:51:31,320 [เสียงทองคำตบมือเรียก] 1028 00:51:33,640 --> 00:51:34,960 [ทองคำ] เห็นหมอหรือไม่ 1029 00:51:40,760 --> 00:51:42,040 ได้กลิ่นหรือไม่ 1030 00:51:44,520 --> 00:51:45,560 พูดไหวหรือไม่ 1031 00:51:54,920 --> 00:51:57,000 อายตนะทั้งหกไม่สมบูรณ์แล้ว 1032 00:51:57,080 --> 00:51:59,840 เมื่อครู่ ผู้ไข้มีอาการชักร่วมด้วยขอรับพ่อ 1033 00:52:03,120 --> 00:52:05,160 อาการมัตถเกมัตถลุงคัง 1034 00:52:07,920 --> 00:52:10,040 ไม่ได้การแล้ว ทองอ้น ไปหยิบ… 1035 00:52:10,120 --> 00:52:11,240 จ้ะพ่อ 1036 00:52:11,320 --> 00:52:13,760 [ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ] 1037 00:52:14,440 --> 00:52:15,280 แม่บัว 1038 00:52:15,360 --> 00:52:16,560 ไปต้มน้ำร้อนมา 1039 00:52:16,640 --> 00:52:17,480 ค่ะ 1040 00:52:20,000 --> 00:52:21,240 ฉันต้มไม่เป็นค่ะ 1041 00:52:21,840 --> 00:52:22,720 [พิกุล] งั้นฉันไปช่วย 1042 00:52:22,800 --> 00:52:26,760 ไม่ต้องเจ้าค่ะ บ่าวเองเจ้าค่ะ ไป แม่บัว ไปๆ 1043 00:52:28,960 --> 00:52:30,480 [แม่แดง] อย่าเป็นไรนะลูก 1044 00:52:38,560 --> 00:52:40,840 กระสายยา บวมน้ำบวมลม 1045 00:52:40,920 --> 00:52:43,160 [ดนตรีตื่นเต้นยิ่งใหญ่] 1046 00:53:09,320 --> 00:53:12,320 [ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ] 1047 00:53:47,600 --> 00:53:48,760 [ดนตรีหยุด] 1048 00:53:54,200 --> 00:53:57,200 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 1049 00:54:28,960 --> 00:54:30,400 ไอ้แดง 1050 00:54:30,480 --> 00:54:33,080 [ดนตรีสงบ] 1051 00:54:33,160 --> 00:54:35,840 ลูกฉันหายกลับมาปกติแล้วใช่ไหมจ๊ะหมอ 1052 00:54:37,920 --> 00:54:40,360 ข้าจะรับตัวไว้รักษาที่เรือนผู้ไข้ 1053 00:54:41,120 --> 00:54:43,640 แต่ไม่รับปาก ว่าจะช่วยให้หายได้ 1054 00:54:44,760 --> 00:54:46,960 แค่นี้ก็เป็นพระคุณมากแล้วจ้ะหมอ 1055 00:54:48,000 --> 00:54:51,000 [แม่แดงพูดปนสะอื้น] ไอ้แดง ไอ้แดงลูก 1056 00:54:51,640 --> 00:54:53,040 ไอ้แดง 1057 00:54:53,120 --> 00:54:55,560 [ดนตรีผ่อนคลาย] 1058 00:55:19,040 --> 00:55:20,640 อาทองอ้น 1059 00:55:20,720 --> 00:55:23,120 อาทองอ้น ไปจับปลากัน 1060 00:55:24,080 --> 00:55:25,840 ข้าไม่อยากไปจับปลาวันนี้ 1061 00:55:25,920 --> 00:55:28,320 นะๆ ไปกับฉันเถอะ 1062 00:55:28,400 --> 00:55:29,680 [เสียงทองแท้หัวเราะ] 1063 00:55:29,760 --> 00:55:31,480 ไปชวนจำปาเถิดทองอิน 1064 00:55:32,840 --> 00:55:35,440 แต่จำปาจับปลาไม่เก่งนี่นา 1065 00:55:35,520 --> 00:55:36,920 เอาน่า 1066 00:55:37,000 --> 00:55:39,120 ก็อาทองอ้นเขาไม่อยากไปนี่ 1067 00:55:39,720 --> 00:55:40,720 ไป 1068 00:55:41,280 --> 00:55:43,640 ไปจับปลามาได้แล้วเอามาอวดพ่อด้วยนะ 1069 00:55:43,720 --> 00:55:45,400 - ได้จ้ะพ่อ - [ทองแท้] อือ 1070 00:55:45,480 --> 00:55:47,360 [ดนตรีหวานอบอุ่น] 1071 00:55:55,800 --> 00:55:57,680 ข้าได้ยินเรื่องทั้งหมดแล้วนะ 1072 00:55:59,280 --> 00:56:01,440 เรื่องที่เอ็งพาผู้ไข้มารักษาที่บ้าน 1073 00:56:02,200 --> 00:56:03,240 รักษาอะไรล่ะ 1074 00:56:03,760 --> 00:56:05,360 ฉันไม่ได้รักษาเสียหน่อย 1075 00:56:06,920 --> 00:56:09,280 อย่างน้อยเอ็งก็ดูออกว่าเขายังไม่ตาย 1076 00:56:09,960 --> 00:56:12,120 และมีใจรักษาจนถึงที่สุด 1077 00:56:13,840 --> 00:56:16,280 เอ็งมีความเป็นหมออยู่เต็มเปี่ยมเลยล่ะ 1078 00:56:18,200 --> 00:56:19,640 ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย 1079 00:56:20,120 --> 00:56:22,200 พ่อต่างหากเป็นคนช่วยรักษาให้ 1080 00:56:22,960 --> 00:56:24,600 อย่ามีทิฐินักเลย 1081 00:56:25,400 --> 00:56:27,280 นี่ข้ากำลังชมเอ็งอยู่นะ 1082 00:56:28,640 --> 00:56:30,640 และข้าก็เชื่อมากด้วย 1083 00:56:31,760 --> 00:56:33,920 ว่าพ่อต้องปลื้มใจในตัวเอ็ง 1084 00:56:38,080 --> 00:56:42,160 และวันนี้ข้าก็ยังได้ยินมาอีกด้วย ว่าแม่บัวต่อปากต่อคำกับพ่อ 1085 00:56:42,640 --> 00:56:44,480 จนพ่อพูดไม่ออกไปเลยงั้นรึ 1086 00:56:44,560 --> 00:56:47,840 ใช่ ฉันยังตกใจเลยว่าแม่นั่นบังอาจเสียจริง 1087 00:56:48,400 --> 00:56:50,520 แต่เขาก็วินิจฉัยโรคได้คล่องทีเดียวนะ 1088 00:56:50,600 --> 00:56:53,080 อือ แม่บัวนี่ 1089 00:56:53,160 --> 00:56:56,760 ข้าไม่แน่ใจว่าแท้จริงแล้วหล่อนเสียจริต หรือว่าฉลาดกันแน่ 1090 00:56:56,840 --> 00:56:59,040 [ดนตรีสนุกสดใส] 1091 00:57:00,760 --> 00:57:01,920 ว่าแต่เขาไปไหนเสียล่ะ 1092 00:57:03,320 --> 00:57:04,800 ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน 1093 00:57:04,880 --> 00:57:06,240 ประเดี๋ยวฉันไปดูให้เอง 1094 00:57:07,160 --> 00:57:08,200 ทองอ้น 1095 00:57:14,480 --> 00:57:16,640 [ดนตรีตึงเครียด] 1096 00:57:17,520 --> 00:57:20,440 [บัว] บาดเจ็บที่หัว หลังจากนั้นก็นิ่งไป 1097 00:57:20,520 --> 00:57:22,720 คาดว่าน่าจะเป็นเลือดคั่งในสมอง 1098 00:57:22,800 --> 00:57:25,560 เมื่อครู่ ผู้ไข้มีอาการชักร่วมด้วยขอรับพ่อ 1099 00:57:27,720 --> 00:57:29,400 อาการมัตถเกมัตถลุงคัง 1100 00:57:39,120 --> 00:57:41,320 ยาหอมบำรุงประสาท 1101 00:57:43,040 --> 00:57:46,040 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 1102 00:57:55,760 --> 00:57:57,920 มัตถเกมัตถลุงคังโอสถ 1103 00:58:12,520 --> 00:58:14,240 ยาบำรุงประสาท 1104 00:58:15,720 --> 00:58:18,720 [ดนตรีตื่นเต้นยิ่งใหญ่] 1105 00:58:36,480 --> 00:58:37,600 [เสียงถอนหายใจ] 1106 00:58:38,080 --> 00:58:39,920 พายุก็หายไปแล้ว 1107 00:58:40,840 --> 00:58:42,840 จะกลับบ้านได้ไหมเนี่ยเรา 1108 00:58:47,520 --> 00:58:48,960 [ทองอ้น] มาอยู่นี่เอง 1109 00:58:50,400 --> 00:58:51,800 ตามหาเสียทั่ว 1110 00:58:52,920 --> 00:58:56,400 [เสียงถอนหายใจ] จะอยู่คนเดียวเงียบๆ ก็ไม่ได้ 1111 00:58:56,480 --> 00:58:58,440 ต้องมีคนมาวุ่นด้วยตลอด 1112 00:58:59,200 --> 00:59:01,400 อุตส่าห์ตามมาดูว่าทุกข์สุขอย่างไรบ้าง 1113 00:59:01,480 --> 00:59:02,880 ยังมีหน้ามาต่อว่า 1114 00:59:02,960 --> 00:59:05,000 [ดนตรีผ่อนคลาย] 1115 00:59:05,080 --> 00:59:07,160 เอ็งมานั่งเหม่อคิดอะไรอยู่คนเดียวรึ 1116 00:59:08,640 --> 00:59:10,440 ก็มีเรื่องให้คิดนิดหน่อย 1117 00:59:11,080 --> 00:59:12,440 คิดเรื่องอันใด 1118 00:59:13,120 --> 00:59:16,840 ก็คิดเรื่องตัวเอง แล้วก็คิดเรื่องผู้ป่วย 1119 00:59:19,040 --> 00:59:21,440 เอ็งห่วงว่าพ่อข้าจะรักษาไม่ได้รึ 1120 00:59:22,040 --> 00:59:24,160 ถ้ามีเครื่องมือแพทย์ผ่าตัด 1121 00:59:24,640 --> 00:59:26,680 ก็คงไม่ยากที่จะรักษา 1122 00:59:26,760 --> 00:59:28,240 [บัว] แต่ในยุคนี้ 1123 00:59:28,320 --> 00:59:30,600 คงยังไม่มีการผ่าตัดมั้ง 1124 00:59:31,840 --> 00:59:33,800 [เสียงถอนใจ] ก็คงจะยากหน่อย 1125 00:59:35,160 --> 00:59:36,760 เครื่องมือแพทย์ผ่าตัด 1126 00:59:40,120 --> 00:59:43,120 และฉันก็ยังไม่ได้เรียนเฉพาะทางนี้ด้วยสิ 1127 00:59:43,760 --> 00:59:45,600 [เสียงถอนหายใจ] หมดปัญญาจริงๆ 1128 00:59:46,840 --> 00:59:48,160 เอ็งอย่าห่วงไปเลย 1129 00:59:48,840 --> 00:59:50,240 เขาอาจจะหายก็ได้ 1130 00:59:50,320 --> 00:59:53,280 พ่อข้าให้กินยาแก้ อาการสมองบวมน้ำบวมลมไปแล้ว 1131 00:59:53,840 --> 00:59:55,680 และยังมีให้กลับไปกินต่ออีกหลายขนาน 1132 00:59:55,760 --> 00:59:56,960 ถ้าเขายังไหว 1133 00:59:57,040 --> 00:59:59,360 [ดนตรีซึ้ง] 1134 01:00:00,120 --> 01:00:02,080 แต่มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นนะ 1135 01:00:03,680 --> 01:00:05,840 [บัว] ฉันเองก็ช่วยเขาไม่ได้ด้วยอะ 1136 01:00:07,520 --> 01:00:10,200 [พูดเสียงเครือ] และตอนนี้พายุก็หายไปแล้วอะ 1137 01:00:10,720 --> 01:00:12,960 ฉันจะกลับบ้านก็กลับไม่ได้ 1138 01:00:14,680 --> 01:00:16,120 เอ็งอย่าเสียใจไป 1139 01:00:17,240 --> 01:00:18,840 [ทองอ้น] เอ็งไม่ต้องร้องไห้หรอก 1140 01:00:18,920 --> 01:00:20,360 ข้าจะช่วยเอ็งเอง 1141 01:00:21,320 --> 01:00:23,120 [เสียงสะอื้น] 1142 01:00:23,200 --> 01:00:25,720 ข้าจะช่วยเอ็งกลับบ้านเอง บ้านเอ็งอยู่ที่ใด 1143 01:00:38,320 --> 01:00:39,720 ล้างมือหรือยังอะ 1144 01:00:40,840 --> 01:00:41,920 ล้างมือ 1145 01:00:42,000 --> 01:00:44,000 [ดนตรีเบาสมอง] 1146 01:00:44,760 --> 01:00:46,640 มือที่ตรวจคนไข้อะ 1147 01:00:47,320 --> 01:00:48,640 ใช้มือข้างไหน 1148 01:00:52,120 --> 01:00:54,640 [เอฟเฟกต์เสียงขบขัน] 1149 01:00:55,800 --> 01:00:58,240 [น้ำเสียงโวยวาย] เอ๊ย มันสกปรก 1150 01:00:58,800 --> 01:01:00,200 [เสียงถอนใจและครางงอแง] 1151 01:01:00,800 --> 01:01:03,360 โอ๊ย ข้าล้างมือตั้งแต่ปีมะโว้แล้ว 1152 01:01:03,440 --> 01:01:05,400 หมอที่ไหนจะปล่อยให้มือโสโครกอยู่ได้ 1153 01:01:06,080 --> 01:01:08,400 อ้าว นี่แกล้งอีกแล้วนะ 1154 01:01:09,160 --> 01:01:10,600 ครั้งนี้ขอเอาคืนบ้างเหอะ 1155 01:01:10,680 --> 01:01:12,440 - เฮ้ย - นี่ 1156 01:01:12,520 --> 01:01:13,480 บัว 1157 01:01:13,560 --> 01:01:14,720 - [บัว] นี่ - บัว 1158 01:01:14,800 --> 01:01:17,760 นี่ ถ้าข้าเป็นอะไรไป ใครจะส่งเอ็งกลับบ้าน 1159 01:01:17,840 --> 01:01:21,000 เรื่องนั้นเอาไว้ทีหลัง ขอจัดการคนหลอกลวงก่อนนะ 1160 01:01:21,080 --> 01:01:22,640 - [บัว] นี่แน่ะ - โอ๊ย 1161 01:01:22,720 --> 01:01:24,840 - บัว โอ๊ย บัว - นี่ 1162 01:01:24,920 --> 01:01:26,760 [เสียงบัวหัวเราะคิกคัก] 1163 01:01:27,360 --> 01:01:28,640 เอ็งอารมณ์ดีขึ้นแล้วใช่ไหม 1164 01:01:29,200 --> 01:01:30,360 [บัว] อือ 1165 01:01:31,320 --> 01:01:32,480 ไปเดินเล่นตลาดกันไหม 1166 01:01:35,480 --> 01:01:36,680 เธอไม่ต้องไปเรียนเหรอ 1167 01:01:37,240 --> 01:01:40,240 ยังมาห่วงอะไรเพลานี้ ไปเรียนก็ไม่ทันแล้ว 1168 01:01:40,320 --> 01:01:41,480 เขาเรียก… 1169 01:01:41,560 --> 01:01:42,800 โดดเรียนใช่หรือไม่ 1170 01:01:42,880 --> 01:01:44,840 [เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil tan] 1171 01:01:44,920 --> 01:01:45,840 ใช่ 1172 01:01:46,840 --> 01:01:47,680 ไป 1173 01:01:48,240 --> 01:01:49,120 ไป 1174 01:02:01,360 --> 01:02:03,560 [ดนตรีผ่อนคลาย] 1175 01:02:06,520 --> 01:02:08,520 อ้าว แม้น 1176 01:02:09,360 --> 01:02:10,520 ตกใจหมด 1177 01:02:11,360 --> 01:02:14,400 หลีกทางไปหน่อยนะ ฉันว่าจะไปดูอะไรฟากนู้นเสียหน่อย 1178 01:02:17,960 --> 01:02:19,680 แม้นจะไปกับฉันหรือไม่ไป 1179 01:02:24,840 --> 01:02:26,680 ฉันอยากออกไปเที่ยวนอกวังดูบ้าง 1180 01:02:27,400 --> 01:02:29,520 ตอนนี้แม่ก็ไม่อยู่ 1181 01:02:29,600 --> 01:02:31,520 [พระองค์ชาย] ฉันคิดว่าทางจะสะดวกแล้วเชียว 1182 01:02:32,040 --> 01:02:34,120 ยังต้องมาเจอนายด่านกั้นทางอีกหรือนี่ 1183 01:02:40,960 --> 01:02:41,800 อ๋อ 1184 01:02:42,600 --> 01:02:44,440 วันนั้นที่ออกไปซื้อปิ่น 1185 01:02:45,880 --> 01:02:47,640 ฉันออกไปแค่ครู่เดียวเอง 1186 01:02:47,720 --> 01:02:49,640 ยังไม่ค่อยได้เห็นชาวบ้านสักเท่าไร 1187 01:02:49,720 --> 01:02:52,280 [ดนตรีสนุกผ่อนคลาย] 1188 01:02:55,560 --> 01:02:57,120 [เสียงถอนหายใจ] 1189 01:02:58,160 --> 01:03:00,040 ฉันเบื่อที่จะนอนแล้ว 1190 01:03:00,120 --> 01:03:01,360 [พระองค์ชาย] ไม่รู้ล่ะ 1191 01:03:01,440 --> 01:03:04,080 ฉันจะออกไปข้างนอกให้ได้ ฉันหายดีแล้ว 1192 01:03:06,360 --> 01:03:07,760 เอาอย่างนี้ไหมล่ะ 1193 01:03:08,640 --> 01:03:09,920 แม้นไปกับฉันไหม 1194 01:03:13,720 --> 01:03:15,040 ถ้าไม่ไปก็ถอย 1195 01:03:15,560 --> 01:03:18,080 ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันจะเขกหัวให้ 1196 01:03:18,160 --> 01:03:19,120 [เสียงแม้นครางกลัว] 1197 01:03:22,280 --> 01:03:24,520 [ดนตรีโรแมนติก] 1198 01:03:30,080 --> 01:03:32,760 [เสียงทั้งคู่หัวเราะ] 1199 01:03:43,520 --> 01:03:45,080 แม้นไปกับฉันเถอะนะ 1200 01:03:47,680 --> 01:03:50,840 ถ้าต้องให้พูดซ้ำแล้ว ยังไม่ยอมอีก 1201 01:03:53,320 --> 01:03:54,760 งั้น… 1202 01:03:54,840 --> 01:03:55,880 ฉันหนีล่ะนะ 1203 01:03:56,600 --> 01:03:58,600 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 1204 01:04:20,920 --> 01:04:22,440 ไปขึ้นท่านั้นเลย 1205 01:04:34,960 --> 01:04:37,040 ว้าว 1206 01:04:41,080 --> 01:04:43,640 [บัว] มาตลาดแต่ละที ทึ่งทุกทีเลยอะ 1207 01:04:44,280 --> 01:04:48,040 ไม่นึกเลยว่าบ้านเมืองในยุคสมัยนี้ จะเจริญขนาดนี้ 1208 01:04:48,600 --> 01:04:49,680 เจริญสิ 1209 01:04:49,760 --> 01:04:53,160 สยามเราทำการค้ากับต่างประเทศ โดยมีกรมเจ้าท่าดูแล 1210 01:04:53,240 --> 01:04:55,000 เลยมีของให้เลือกละลานตาไปหมด 1211 01:04:55,560 --> 01:04:56,720 เหรอ 1212 01:04:56,800 --> 01:04:58,680 แล้วเราส่งออกขายอะไรบ้างอะ 1213 01:04:58,760 --> 01:05:01,120 [ทองอ้น] ก็มีน้ำตาล ฝ้าย 1214 01:05:01,200 --> 01:05:04,240 ไม้หอม ดีบุก ข้าว 1215 01:05:04,320 --> 01:05:06,080 ปลาเค็ม ปลาแห้ง 1216 01:05:06,160 --> 01:05:09,120 ครั่ง ขี้ผึ้ง แล้วก็พริก 1217 01:05:09,200 --> 01:05:11,560 พริก แบบพริกขี้หนูอะเหรอ 1218 01:05:12,400 --> 01:05:14,080 พริกขี้หนูข้าไม่รู้จัก 1219 01:05:14,560 --> 01:05:17,320 พริกของเราเป็นพวงๆ เป็นเม็ดกลมๆ เล็กๆ น่ะ 1220 01:05:18,120 --> 01:05:20,440 อ๋อ พริกไทย 1221 01:05:21,000 --> 01:05:22,400 - เอ็งเรียกพริกไทยรึ - [บัว] อือ 1222 01:05:22,480 --> 01:05:24,280 เราเรียกกันแต่พริกก็รู้เรื่องแล้ว 1223 01:05:24,840 --> 01:05:28,040 อ้าว งงอะ แล้วพริกเขียวๆ แดงๆ ล่ะ 1224 01:05:29,400 --> 01:05:31,720 เอ็งหมายถึงพริกเทศจากต่างแดนน่ะรึ 1225 01:05:33,360 --> 01:05:35,280 พริกมาจากต่างแดนเหรอ 1226 01:05:35,360 --> 01:05:36,400 เพิ่งรู้ 1227 01:05:37,000 --> 01:05:39,320 ใช่ พริกทั้งหมดมาจากต่างแดน 1228 01:05:39,400 --> 01:05:42,120 แม้กระทั่งพริกไทยที่เอ็งเรียก ก็มาจากต่างแดนเช่นกัน 1229 01:05:42,200 --> 01:05:43,600 [ทองอ้น] แต่เข้ามานานมากแล้ว 1230 01:05:44,080 --> 01:05:47,040 และทุกวันนี้ก็ยังมียาจีน และยาฝาหรั่งเข้ามาขายอีกด้วย 1231 01:05:48,120 --> 01:05:49,160 [เสียงพ่นลมหายใจทึ่ง] 1232 01:05:49,240 --> 01:05:50,960 ความรู้เยอะจริงๆ 1233 01:05:51,520 --> 01:05:52,760 ใครๆ เขาก็รู้ 1234 01:05:52,840 --> 01:05:54,160 นอกเสียจากเอ็ง 1235 01:05:54,240 --> 01:05:56,240 [ดนตรีผ่อนคลาย] 1236 01:06:05,040 --> 01:06:06,920 - [บัว] ไปกันเถอะ - [ทองอ้น] ไป 1237 01:06:14,240 --> 01:06:17,120 [บัว] อุ๊ย ทองอ้น เราไปดูทางนู้นกัน 1238 01:06:17,200 --> 01:06:18,040 ไปสิ 1239 01:06:19,960 --> 01:06:22,160 [ดนตรีระทึก] 1240 01:06:25,640 --> 01:06:27,000 อุ๊ย 1241 01:06:27,080 --> 01:06:30,840 พระองค์ เอ่อ เหตุใดถึงมาอยู่ที่นี่ได้ขอรับ 1242 01:06:31,440 --> 01:06:33,680 [เสียงถอนหายใจ] เจอจนได้ 1243 01:06:33,760 --> 01:06:38,400 เอ่อ เมื่อกี้กระผมว่ากระผมเห็นหญิงครึ่งชาติ ที่ท่านตามหาแล้วนะขอรับ 1244 01:06:39,440 --> 01:06:40,400 หล่อนอยู่ไหน 1245 01:06:40,480 --> 01:06:41,640 เพิ่งเดินไปน่ะขอรับ 1246 01:06:42,520 --> 01:06:43,760 ก็รีบตามไปสิ 1247 01:06:43,840 --> 01:06:45,080 ขอรับ 1248 01:06:46,840 --> 01:06:47,960 ไปแม้น 1249 01:06:50,200 --> 01:06:52,280 ว่าอย่างไร พี่ผล ได้ความไหม 1250 01:06:52,360 --> 01:06:54,240 กระผมตามไปทันขอรับ 1251 01:06:54,320 --> 01:06:55,920 แต่แล้วก็ไม่ทันขอรับ 1252 01:06:56,480 --> 01:06:57,960 แล้ว มันอย่างไรกัน 1253 01:06:58,040 --> 01:06:59,560 ก็หล่อนเดินเร็วเสียเหลือเกิน 1254 01:06:59,640 --> 01:07:01,680 หลบผู้คนซ้ายที ขวาที 1255 01:07:01,760 --> 01:07:04,040 กระผมเวียนหัวไปหมดแล้วขอรับ [เอฟเฟกต์เสียงเด้งดึ๋ง] 1256 01:07:04,120 --> 01:07:06,680 - ลองแยกกันตามหาอีกสักที - ขอรับ 1257 01:07:07,320 --> 01:07:09,320 [ดนตรีลุ้นระทึก] 1258 01:07:16,240 --> 01:07:20,000 โหย ถ้ามีโทรศัพท์นะ จะถ่ายเก็บไว้ให้หมดเลย 1259 01:07:20,760 --> 01:07:22,400 โทรศัพท์ 1260 01:07:22,480 --> 01:07:23,760 - ถ่าย - [บัว] อื้อ 1261 01:07:23,840 --> 01:07:25,040 อย่างไรกัน 1262 01:07:25,120 --> 01:07:26,880 เอ็งจะวาดรูปตลาดเก็บเอาไว้รึ 1263 01:07:28,320 --> 01:07:32,360 ไม่ใช่ ฉันหมายถึงเครื่องมือสื่อสารน่ะ ที่แบบว่า… 1264 01:07:32,440 --> 01:07:34,320 - โอ๊ย จะอธิบายยังไงเนี่ย - [พระองค์ชาย] เจอสักที 1265 01:07:34,400 --> 01:07:36,000 แม่หญิงครึ่งชาติ 1266 01:07:36,080 --> 01:07:37,960 [ดนตรีตื่นเต้น] 1267 01:07:38,040 --> 01:07:38,960 ค่ะ 1268 01:07:41,560 --> 01:07:43,120 [ภาษาอังกฤษ] วันนี้เอ็งเป็นเยี่ยงไร 1269 01:07:43,960 --> 01:07:45,040 [ภาษาอังกฤษ] ฉันสบายดี 1270 01:07:46,400 --> 01:07:50,360 แม้น แม่หญิงครึ่งชาติคนนี้อย่างไรเล่า ที่ฉันเล่าให้ฟัง 1271 01:07:51,880 --> 01:07:54,840 นี่ แม้นวาด น้องสาวของข้า 1272 01:07:55,640 --> 01:07:56,800 สวัสดีค่ะ 1273 01:07:58,520 --> 01:08:01,000 สวยหล่อ ออร่าจับทั้งคู่เลยนะคะ 1274 01:08:01,560 --> 01:08:04,320 ภาษาไทยของเอ็ง ฟังแล้วแปลกดี 1275 01:08:05,520 --> 01:08:09,240 เอ่อ จะว่าไปแล้ว ข้ายังไม่มีโอกาสได้แนะนำตัวเอง 1276 01:08:09,840 --> 01:08:10,960 [พระองค์ชาย] ข้าชื่อพัน 1277 01:08:11,040 --> 01:08:12,320 เอ็งล่ะชื่ออะไร 1278 01:08:13,040 --> 01:08:14,280 ชื่อบัวค่ะ 1279 01:08:14,360 --> 01:08:16,040 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 1280 01:08:16,120 --> 01:08:17,680 แล้ว ชายผู้นี้ล่ะ 1281 01:08:19,760 --> 01:08:22,640 อ๋อ นี่ทองอ้น เพื่อนของฉันเอง 1282 01:08:23,200 --> 01:08:25,200 อ๋อ อย่างนี้นี่เอง 1283 01:08:26,200 --> 01:08:29,359 ข้ามีเรื่องที่อยากจะสนทนากับเอ็ง อีกหลายประการ 1284 01:08:29,439 --> 01:08:31,200 เอ็งจะพอ… [เสียงหายใจหอบ] 1285 01:08:33,760 --> 01:08:34,960 - [ทองอ้น] เฮ้ย - เฮ้ย 1286 01:08:35,040 --> 01:08:36,920 [เสียงล้มกระแทก] คุณ 1287 01:08:37,399 --> 01:08:38,640 คุณ 1288 01:08:39,880 --> 01:08:42,080 [ดนตรีตื่นเต้นตึงเครียด] 1289 01:08:48,000 --> 01:08:49,000 แม่บัวหรือนี่ 1290 01:08:49,080 --> 01:08:51,279 [ทองคำ] หายไข้แล้วดูแจ่มใสดีทีเดียว 1291 01:08:51,359 --> 01:08:52,600 ที่เขาแต่งให้เอ็งเยี่ยงนี้ 1292 01:08:52,680 --> 01:08:54,600 เพราะเขาอยากให้เอ็งได้กับลูกชายเขาเป็นแน่ 1293 01:08:54,680 --> 01:08:55,960 พี่สะใภ้ 1294 01:08:56,880 --> 01:08:59,279 [เสียงระเบิดและเสียงฝูงชนกรีดร้อง] 1295 01:08:59,359 --> 01:09:00,439 [บัว] โอ๊ย 1296 01:09:00,520 --> 01:09:01,359 [เสียงร้องตกใจ] 1297 01:09:01,439 --> 01:09:03,160 [ทองอ้น] ปืนใหญ่ต้องระเบิดเป็นแน่แท้ 1298 01:09:03,240 --> 01:09:05,040 พวกเอ็งดูซิ ว่าแขนขายังอยู่ครบไหม 1299 01:09:05,120 --> 01:09:06,120 [เสียงครางตกใจกลัว] 1300 01:09:06,200 --> 01:09:07,080 หมอปลัดเล 1301 01:09:08,240 --> 01:09:09,279 แขนกระดูก… 1302 01:09:09,359 --> 01:09:10,520 [หมอบรัดเลย์] แตกหมด 1303 01:09:10,600 --> 01:09:12,000 ต้องตัดออก 1304 01:09:13,920 --> 01:09:17,680 เธอได้เห็นการผ่าตัดแรก ของประเทศไทยเลยเหรอเนี่ย 1305 01:09:17,760 --> 01:09:18,960 เอ็งว่าอะไรนะ 1306 01:09:19,760 --> 01:09:22,240 [เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม" โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์] 136111

Can't find what you're looking for?
Get subtitles in any language from opensubtitles.com, and translate them here.