All language subtitles for Royal Doctor_S01E03_Episode 3.Thai (CC)

af Afrikaans
sq Albanian
am Amharic
ar Arabic
hy Armenian
az Azerbaijani
eu Basque
be Belarusian
bn Bengali
bs Bosnian
bg Bulgarian
ca Catalan
ceb Cebuano
ny Chichewa
zh-CN Chinese (Simplified)
zh-TW Chinese (Traditional)
co Corsican
hr Croatian
cs Czech
da Danish
nl Dutch Download
en English
eo Esperanto
et Estonian
tl Filipino
fi Finnish
fr French
fy Frisian
gl Galician
ka Georgian
de German
el Greek
gu Gujarati
ht Haitian Creole
ha Hausa
haw Hawaiian
iw Hebrew
hi Hindi
hmn Hmong
hu Hungarian
is Icelandic
ig Igbo
id Indonesian
ga Irish
it Italian
ja Japanese
jw Javanese
kn Kannada
kk Kazakh
km Khmer
ko Korean
ku Kurdish (Kurmanji)
ky Kyrgyz
lo Lao
la Latin
lv Latvian
lt Lithuanian
lb Luxembourgish
mk Macedonian
mg Malagasy
ms Malay
ml Malayalam
mt Maltese
mi Maori
mr Marathi
mn Mongolian
my Myanmar (Burmese)
ne Nepali
no Norwegian
ps Pashto
fa Persian
pl Polish
pt Portuguese
pa Punjabi
ro Romanian
ru Russian
sm Samoan
gd Scots Gaelic
sr Serbian
st Sesotho
sn Shona
sd Sindhi
si Sinhala
sk Slovak
sl Slovenian
so Somali
es Spanish
su Sundanese
sw Swahili
sv Swedish
tg Tajik
ta Tamil
te Telugu
th Thai
tr Turkish
uk Ukrainian
ur Urdu
uz Uzbek
vi Vietnamese
cy Welsh
xh Xhosa
yi Yiddish
yo Yoruba
zu Zulu
or Odia (Oriya)
rw Kinyarwanda
tk Turkmen
tt Tatar
ug Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:16,040 --> 00:00:18,040 [เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil Tan] 2 00:02:05,720 --> 00:02:06,680 [ทองคำ] นางผู้นี้เป็นผู้ใด 3 00:02:06,760 --> 00:02:08,000 ไม่ได้มากับเรือเมื่อคืนนี่ 4 00:02:09,039 --> 00:02:09,960 [เสียงร้องตกใจ] 5 00:02:10,039 --> 00:02:13,760 [บัว] เวลานอนนานๆ ไม่ได้ออกกำลังกาย กล้ามเนื้อก็จะฝ่อลงแบบนี้แหละ 6 00:02:13,840 --> 00:02:15,800 ต้องทำกายภาพบำบัดถึงจะหาย 7 00:02:15,880 --> 00:02:18,720 เขาบอกว่าลูกหลานคนไหน สนใจอยากจะเรียนหมอ 8 00:02:18,800 --> 00:02:19,960 ให้มาสมัครได้นะ 9 00:02:20,040 --> 00:02:21,080 โรงเรียนหมอหลวง 10 00:02:21,160 --> 00:02:22,880 [บัว] เขาจะเรียนกันยังไงนะ 11 00:02:22,960 --> 00:02:25,000 กระไรนะ พ่อจะให้ฉันเรียนหมอหลวง 12 00:02:25,080 --> 00:02:27,360 เขาลือกันให้แซ่ด ว่าสันดานมันชั่วช้า 13 00:02:27,440 --> 00:02:28,760 [เสียงถีบ] [พระยาบำเรอราช] อ้าวเฮ้ย หยุด หยุด 14 00:02:28,840 --> 00:02:30,280 แยกกัน แยกกันเลย 15 00:02:30,360 --> 00:02:33,720 ทำไมเอ็งถึงหมั่นทำให้พ่อแม่ร้อนใจนักหนา 16 00:02:33,800 --> 00:02:36,320 นี่คือแผ่นดินรัชกาลที่สาม แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ 17 00:02:36,400 --> 00:02:37,760 รัชกาลที่สาม 18 00:02:37,840 --> 00:02:40,120 [บัว] เรามาจากปี 2022 19 00:02:40,200 --> 00:02:42,800 นี่เราหลุดมา 182 ปีเลยเหรอเนี่ย 20 00:02:44,080 --> 00:02:45,800 [ทองอ้น] ถึงสติเอ็งจะไม่ค่อยอยู่กับร่องกับรอย 21 00:02:45,880 --> 00:02:47,120 เอ็งอย่าคิดสั้นเลย 22 00:02:47,200 --> 00:02:49,200 ฉันก็แค่อยากจะหาทางกลับบ้านน่ะ 23 00:02:49,280 --> 00:02:50,920 [บัว] ถ้าไม่อยากช่วยก็ไม่ต้องมาช่วย 24 00:02:53,680 --> 00:02:56,400 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 25 00:02:59,120 --> 00:03:01,520 นานๆ จะเห็นมันเอาจริงเอาจังเสียที 26 00:03:03,560 --> 00:03:05,960 ตอนเด็กๆ ทองอ้นมันก็เป็นเยี่ยงนี้นะพ่อ 27 00:03:08,640 --> 00:03:12,200 แต่ทำไมโตขึ้นมา มันถึงได้เหลวไหลเสียได้ 28 00:03:28,120 --> 00:03:29,120 [อ่ำ] เดินเร็วๆ สิวะ 29 00:03:29,200 --> 00:03:31,560 - เดี๋ยวไปขึ้นเรือไม่ทัน - ข้าก็รีบอยู่เนี่ย 30 00:03:34,360 --> 00:03:35,680 [เสียงอุทานตกใจ] 31 00:03:35,760 --> 00:03:38,000 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 32 00:03:38,080 --> 00:03:39,800 นี่เอ็งมองไม่เห็นคนเดินอยู่รึ 33 00:03:40,920 --> 00:03:42,160 มาเสียเร็ว 34 00:03:42,240 --> 00:03:43,360 ทำเอาข้าเกือบล้ม 35 00:03:44,360 --> 00:03:46,280 ข้าไม่ได้เป็นคนยกนี่ 36 00:03:46,360 --> 00:03:47,800 ถ้าอยากจะเอาเรื่อง 37 00:03:47,880 --> 00:03:49,440 ก็ตามไปเอาเรื่องกับคนยกนู่น 38 00:03:51,360 --> 00:03:52,800 นิสัยไม่น่าคบ 39 00:03:56,240 --> 00:03:58,240 แล้วใครเขาอยากจะคบกับเอ็ง 40 00:03:58,320 --> 00:04:00,200 เป็นลูกไพร่ลูกทาสที่ไหนหลงมารึ 41 00:04:00,280 --> 00:04:01,120 [เสียงพ่นลมเยาะ] 42 00:04:05,160 --> 00:04:07,520 สันดานอย่างนี้รึ จะเรียนหมอ 43 00:04:07,600 --> 00:04:08,840 อย่างไหน 44 00:04:09,520 --> 00:04:12,160 อย่างข้าที่มีเจ้าคุณพ่อเป็นเจ้าเมืองชั้นเอก 45 00:04:12,240 --> 00:04:14,280 [ศร] ลุงของข้าก็เป็นหมอหลวงโรงใน 46 00:04:14,360 --> 00:04:16,440 สังกัดในกรมหมอโรงพระโอสถ 47 00:04:16,519 --> 00:04:18,920 ลุงถ่ายทอดความรู้เรื่องยาให้ข้าตั้งมากมาย 48 00:04:19,000 --> 00:04:21,360 แล้วทำไมคนอย่างข้าจะเรียนหมอไม่ได้ 49 00:04:23,120 --> 00:04:26,440 ข้านี่แหละ จะเป็นหมอหลวงก่อนพวกเอ็งทุกคน 50 00:04:34,760 --> 00:04:35,760 โห 51 00:04:36,240 --> 00:04:37,840 มีต้นทุนดี 52 00:04:37,920 --> 00:04:39,600 มันโชคดีแบบนี้นี่เอง 53 00:04:40,800 --> 00:04:42,760 [เสียงถอนใจและจิ๊ปากเซ็งๆ ] 54 00:04:42,840 --> 00:04:46,040 วาไรตี้ อย่างกับซีรีส์เกาหลีแน่ะ 55 00:04:46,120 --> 00:04:48,080 [ดนตรีเบาสมอง] 56 00:04:55,960 --> 00:04:57,160 - อุ๊ย - อุ๊ย 57 00:04:57,720 --> 00:04:59,080 ขอโทษจ้ะ 58 00:05:02,160 --> 00:05:04,160 [แม่พุ่ม] ไป เจ้าพุ่ม [เสียงพุ่มครางอิดออด] 59 00:05:04,240 --> 00:05:06,960 - มานี่เร็ว - โอ๊ย แม่ เบาๆ 60 00:05:07,040 --> 00:05:08,600 ข้าไม่อยากมาสอบ 61 00:05:08,680 --> 00:05:09,840 แต่เอ็งต้องสอบ 62 00:05:09,920 --> 00:05:12,360 [แม่พุ่ม] เอ็งเป็นลูกคนโต แล้วก็เป็นลูกชายคนเดียว 63 00:05:12,440 --> 00:05:15,840 เอ็งจะต้องเป็นหน้าเป็นตา ให้สมกับเป็นลูกหลานข้าราชการ 64 00:05:15,920 --> 00:05:17,880 - ไปกับแม่ - [พุ่ม] อู๊ย แม่ 65 00:05:17,960 --> 00:05:19,600 แต่ความรู้เรื่องยาข้าแค่หางอึ่ง 66 00:05:19,680 --> 00:05:21,440 ข้าจะไปสอบสู้ใครได้ 67 00:05:21,520 --> 00:05:23,400 [แม่พุ่ม] ไหนเอ็งบอกว่าอยากเก่ง 68 00:05:23,480 --> 00:05:25,560 อยากเป็นหมอรักษาน้องไง 69 00:05:25,640 --> 00:05:27,320 [ดนตรีซึ้ง] 70 00:05:28,880 --> 00:05:31,600 เอ้า เอาข้าวกลางวันไปกินด้วย 71 00:05:31,680 --> 00:05:33,360 [แม่พุ่ม] อย่าให้แม่ต้องเป็นห่วง 72 00:05:35,520 --> 00:05:36,760 จ้ะ 73 00:05:37,920 --> 00:05:39,320 [พุ่ม] ไปก่อนนะจ๊ะ 74 00:05:39,400 --> 00:05:40,840 - ลูกแหง่เนอะ มีแม่มาส่งด้วย - อุ๊ย 75 00:05:41,720 --> 00:05:43,480 [เจิด] เฮ้ย ผู้หญิงนี่ 76 00:05:43,560 --> 00:05:44,720 [เสียงกระแอม] 77 00:05:44,800 --> 00:05:47,240 [ทำเสียงห้าว] ผู้หญิงที่ไหนล่ะ ผู้ชายทั้งแท่งเลย 78 00:05:47,840 --> 00:05:49,760 [เสียงผาดถอนใจ] [ผาด] นางบัว 79 00:05:49,840 --> 00:05:51,000 [เสียงพ่นลมหงุดหงิด] 80 00:05:51,080 --> 00:05:53,000 เอ็งมาทำกระไรตรงนี้ หา 81 00:05:53,080 --> 00:05:54,880 เอ็งสองคนเป็นผู้หญิงรึ 82 00:05:54,960 --> 00:05:56,560 [เจิด] มาสมัครเรียนใช่ไหม [แค่นเสียง] 83 00:05:56,640 --> 00:05:58,920 ดีเลย ข้ากำลังหาเพื่อนพอดี มานั่งกับข้าสิ 84 00:05:59,000 --> 00:06:00,160 ไม่ 85 00:06:00,240 --> 00:06:03,000 พวกข้ามีเพื่อนเยอะแล้ว [เอฟเฟกต์ตลก] 86 00:06:03,080 --> 00:06:04,240 [ผาด] มานี่เลย นางบัว 87 00:06:04,320 --> 00:06:05,360 มานี่ 88 00:06:05,960 --> 00:06:08,160 [ผาด] ไปทางนู้นสิ มาอะไรตรงนี้ล่ะ 89 00:06:10,640 --> 00:06:11,840 [เสียงหัวเราะในลำคอ] 90 00:06:11,920 --> 00:06:14,040 [ดนตรีผ่อนคลาย] 91 00:06:14,120 --> 00:06:15,960 ไหนๆ ก็อยู่วัดแล้ว 92 00:06:16,040 --> 00:06:19,360 ข้าว่า เอ็งทำบุญปัดจัญไรเสียบ้างนะ 93 00:06:19,440 --> 00:06:21,120 จะพาข้าซวยไปด้วย 94 00:06:21,760 --> 00:06:23,520 พูดอย่างกับฉันเป็นตัวซวยงั้นแหละ 95 00:06:23,600 --> 00:06:24,640 รึไม่จริง 96 00:06:24,720 --> 00:06:26,400 ตั้งแต่เอ็งโผล่มาเนี่ย 97 00:06:26,480 --> 00:06:28,440 ไอ้พวกตั้วเหี่ยมันก็บุกเข้ามา 98 00:06:28,520 --> 00:06:30,840 ทั้งเอ็งทั้งข้าก็พลอยเจ็บตัว 99 00:06:30,920 --> 00:06:32,280 อยู่ๆ ไป 100 00:06:32,360 --> 00:06:35,960 เอ็งก็ดู ป้ำๆ เป๋อๆ ขึ้นทุกวัน 101 00:06:36,040 --> 00:06:38,000 นี่ เดี๋ยวประเดี๋ยวนี่นะ 102 00:06:38,080 --> 00:06:40,760 ข้าจะนิมนต์หลวงพ่อเป่าน้ำมนต์ให้ 103 00:06:43,240 --> 00:06:45,040 นิมนต์เจ้าค่ะเณร 104 00:06:45,120 --> 00:06:46,600 เจริญพร 105 00:06:47,160 --> 00:06:49,720 โยมมาหาหลวงพ่อกันรึ 106 00:06:49,800 --> 00:06:52,600 ใช่เจ้าค่ะ ว่าจะมาทำบุญเสียหน่อย 107 00:06:52,680 --> 00:06:55,680 ช่วงนี้ เจ็บเนื้อเจ็บตัวบ่อยเหลือเกินเจ้าค่ะ 108 00:06:55,760 --> 00:06:58,960 เจ็บเนื้อเจ็บตัวก็นอนพักอยู่บ้าน 109 00:06:59,040 --> 00:07:02,080 [เอฟเฟกต์ทะเล้น] [เณร] ตั้งจิตภาวนาเอาก็ได้นี่โยม 110 00:07:02,160 --> 00:07:03,560 การทำบุญ 111 00:07:03,640 --> 00:07:07,840 เริ่มได้ที่ใจ มิว่าที่ไหนก็ทำได้ 112 00:07:07,920 --> 00:07:09,320 - สา… - ใช่เลย 113 00:07:09,400 --> 00:07:10,840 เณรพูดถูก 114 00:07:12,040 --> 00:07:14,280 [ผาด] สาธุ สาธุ 115 00:07:14,360 --> 00:07:15,440 เณรจ๊ะ 116 00:07:15,520 --> 00:07:16,680 [ทองแท้] หลวงพ่อไม่อยู่ใช่ไหมจ๊ะ 117 00:07:16,760 --> 00:07:19,200 พ่อข้าให้เอายาสมุนไพรมาถวายจ้ะ 118 00:07:19,760 --> 00:07:22,920 อ้าว วันนี้โยมทองอ้นไม่มารึ 119 00:07:23,520 --> 00:07:26,440 ทองอ้นไปสอบตั้งแต่เช้าจ้ะ วันนี้ข้าเลยมาแทน 120 00:07:28,040 --> 00:07:30,040 [ดนตรีผ่อนคลาย] 121 00:07:33,640 --> 00:07:35,440 เจริญพร 122 00:07:41,720 --> 00:07:43,640 แล้วพวกเอ็งสองคนมาทำอะไรกันรึ 123 00:07:44,120 --> 00:07:46,320 - เอ่อ… - ก็นางบัวน่ะสิ หายมา… 124 00:07:48,240 --> 00:07:49,880 ผาดพาฉันมาทำบุญน่ะ 125 00:07:50,760 --> 00:07:52,000 ดีเหมือนกัน 126 00:07:52,080 --> 00:07:53,640 มาถึงวัดทั้งที 127 00:07:53,720 --> 00:07:56,240 ข้าก็อยากไปกราบพระที่โบสถ์อยู่พอดี 128 00:07:56,320 --> 00:07:58,040 [ทองแท้] งั้นเดี๋ยวเราไปที่โบสถ์กัน 129 00:07:58,960 --> 00:08:01,080 [ดนตรีสงบผ่อนคลาย] 130 00:08:08,320 --> 00:08:10,560 [เสียงสะอื้น] 131 00:08:14,840 --> 00:08:16,560 เป็นกระไรรึนางบัว 132 00:08:18,880 --> 00:08:21,000 [เสียงสั่นเครือ] ฉันอยากกลับบ้านน่ะ 133 00:08:22,920 --> 00:08:24,640 บ้านแม่บัวอยู่ที่ใดรึ 134 00:08:25,400 --> 00:08:27,160 ฉันจะจ้างเรือไปส่งให้ 135 00:08:30,720 --> 00:08:32,600 [เสียงบัวสะอื้นและเสียงผาดถอนหายใจ] 136 00:08:33,440 --> 00:08:35,760 ก็ ถ้าเอ็งอยากจะกลับบ้านเนี่ย 137 00:08:35,840 --> 00:08:37,840 เอ็งก็ตั้งจิตพิษฐาน 138 00:08:38,679 --> 00:08:41,400 พิษฐานต่อหน้าหลวงพ่อพระประธานนี่แหละ 139 00:08:44,480 --> 00:08:45,880 พิษฐานทำไงอะ 140 00:08:45,960 --> 00:08:47,640 รู้จักแต่อธิษฐาน 141 00:08:47,720 --> 00:08:49,400 [เอฟเฟกต์ฉงน] 142 00:08:49,480 --> 00:08:51,120 บ้านแม่บัวเรียกเยี่ยงนั้นรึ 143 00:08:52,240 --> 00:08:53,320 ฟังดูแปลกหู 144 00:08:54,120 --> 00:08:56,280 นี่ จะขอก็รีบขอ 145 00:08:56,760 --> 00:08:59,600 จะมัวมาพินิจสงสัยกระไรกันล่ะ 146 00:08:59,680 --> 00:09:01,720 [ดนตรีเศร้า] 147 00:09:07,680 --> 00:09:08,840 [เสียงบัวสะอื้น] 148 00:09:32,120 --> 00:09:33,520 [เสียงกรน] 149 00:09:33,600 --> 00:09:35,240 [เอฟเฟกต์งุนงง] 150 00:09:37,440 --> 00:09:38,640 [พิกุลตะโกนตกใจ] ทองอ้น 151 00:09:38,720 --> 00:09:40,280 ทองอ้นยังไม่ตื่นอีกรึ 152 00:09:40,360 --> 00:09:42,080 [เสียงกรน] [พิกุล] ทองอ้นลูก 153 00:09:42,160 --> 00:09:45,240 [เสียงเอาพัดตี] ทองอ้นตื่นได้แล้ว วันนี้มีสอบไม่ใช่รึ 154 00:09:45,320 --> 00:09:46,520 [เสียงพัดตีรัวๆ ] [พิกุล] ทองอ้น 155 00:09:46,600 --> 00:09:48,120 [เอฟเฟกต์ตลก] สอบ 156 00:09:49,160 --> 00:09:50,920 ทำไมแม่ไม่บอกฉันเร็วกว่านี้ล่ะจ๊ะ 157 00:09:51,000 --> 00:09:53,120 แม่ก็นึกว่าเอ็งออกไปตั้งนานแล้ว 158 00:09:53,200 --> 00:09:54,360 - โหย แม่ - อ้าว 159 00:09:55,840 --> 00:09:56,960 อ้าว เดี๋ยว 160 00:09:57,560 --> 00:09:59,440 ใจเย็นๆ นะ ทองอ้น 161 00:09:59,520 --> 00:10:02,200 - [ทองอ้น] ไปแล้วแม่ - เดี๋ยวก็ล้มหัวคะมำหรอก 162 00:10:02,280 --> 00:10:03,960 [ดนตรีขำขัน] 163 00:10:04,040 --> 00:10:05,320 [เสียงทองอ้นอุทาน] [เทียบ] ว้าย 164 00:10:05,400 --> 00:10:06,560 [เสียงอุทานตกใจและถาดหล่นพื้น] 165 00:10:07,280 --> 00:10:08,400 - โอ๊ย - นี่ 166 00:10:08,480 --> 00:10:09,520 [เสียงเทียบฮึดฮัด] ไอ้… 167 00:10:09,600 --> 00:10:12,920 ไอ้กิริยาไพร่ ไอ้ลูกแม่ไม่สั่งสอน 168 00:10:13,000 --> 00:10:15,160 [เสียงเทียบถอนใจ] ขอประทานโทษเจ้าค่ะคุณพี่ 169 00:10:15,240 --> 00:10:17,120 ทองอ้นมันเร่งไปสอบเจ้าค่ะ 170 00:10:17,200 --> 00:10:19,600 [ทำเสียงหมั่นไส้] กระดางลางเป็นลิงค่างอย่างนั้นน่ะ 171 00:10:19,680 --> 00:10:21,320 ใครจะเอามันเป็นหมอ 172 00:10:22,400 --> 00:10:23,440 [เสียงถอนหายใจ] 173 00:10:23,520 --> 00:10:26,560 [ดนตรีตึงเครียด] 174 00:10:41,480 --> 00:10:42,920 [ดนตรีหยุด] 175 00:10:47,600 --> 00:10:49,040 พ่อทองแท้ 176 00:10:49,800 --> 00:10:50,760 จ้ะแม่ 177 00:10:50,840 --> 00:10:52,000 มานี่หน่อยลูก 178 00:10:52,080 --> 00:10:53,040 [ทองแท้] จ้ะ 179 00:10:54,040 --> 00:10:55,440 [เทียบ] พักนี้นะ 180 00:10:55,520 --> 00:10:57,760 แม่น่ะนอนหลับไม่ค่อยจะเต็มอิ่ม 181 00:10:57,840 --> 00:11:00,720 คอยผวาตื่นตอนเช้ามืดอยู่เรื่อยเลย 182 00:11:00,800 --> 00:11:04,520 พ่อมียากระไร ที่ทำให้แม่เนี่ยหลับสนิทถึงเช้าบ้างไหม 183 00:11:05,320 --> 00:11:06,160 มีจ้ะ 184 00:11:07,120 --> 00:11:08,600 [ทองแท้] ยาหอมกล่อมอารมณ์ 185 00:11:08,680 --> 00:11:10,160 ช่วยให้นอนหลับสบาย 186 00:11:10,240 --> 00:11:12,280 - [เทียบ] อ๋อ - เดี๋ยวฉันไปจัดมาให้นะจ๊ะ 187 00:11:12,360 --> 00:11:13,680 จ้ะลูก 188 00:11:13,760 --> 00:11:15,760 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 189 00:11:17,000 --> 00:11:18,160 นี่ นางเผือก 190 00:11:18,240 --> 00:11:20,280 ประเดี๋ยวลูกข้าเอายามานะ 191 00:11:20,360 --> 00:11:23,680 เอ็งก็ออกไปอบกระแจะ มันจะได้ฤทธิ์แรงขึ้น 192 00:11:23,760 --> 00:11:26,160 แล้วก็เอาแอบไปให้ไอ้ทองอ้นมันกิน 193 00:11:26,240 --> 00:11:29,120 มันจะได้หลับสนิทตื่นไปไม่ทันสอบ 194 00:11:29,200 --> 00:11:30,800 เจ้าค่ะ 195 00:11:42,280 --> 00:11:43,840 ข้าไม่เห็นไอ้ทองอ้นเลย 196 00:11:44,520 --> 00:11:46,280 ไม่รู้มันไปอยู่ข้างไหนเสีย 197 00:11:46,360 --> 00:11:48,320 [อ่ำ] นี่ก็จวนเวลาจะสอบอยู่แล้ว 198 00:11:48,400 --> 00:11:49,440 [แก้ว] นั่นน่ะสิ 199 00:11:50,000 --> 00:11:53,160 หรือว่า มันจะถอดใจไม่มาเสียแล้ว 200 00:11:53,240 --> 00:11:54,480 [ชม] ไม่มาสิดี 201 00:11:54,560 --> 00:11:56,320 จะได้ไม่ต้องมีคนมาแย่งที่ 202 00:11:56,400 --> 00:11:58,360 [ดนตรีตึงเครียด] 203 00:12:23,640 --> 00:12:24,560 [พึมพำ] ทองอ้น 204 00:12:24,640 --> 00:12:26,800 ทองอ้น ทองอ้น ทองอ้น [เสียงทองอ้นกระหืดกระหอบ] 205 00:12:27,360 --> 00:12:28,360 อะไรพี่ 206 00:12:28,440 --> 00:12:30,400 พี่อย่าเพิ่งกวนฉันน่า ฉันไม่มีเวลาแล้ว 207 00:12:30,480 --> 00:12:32,920 นี่ เอ็งจะไปสอบสายรึนี่ 208 00:12:33,480 --> 00:12:35,840 ยังไม่สาย แต่มัวคุยอยู่นี่จะสายจริง 209 00:12:35,920 --> 00:12:37,160 พี่ ปล่อยฉัน 210 00:12:37,240 --> 00:12:39,560 [ดนตรีตึงเครียด] 211 00:12:39,640 --> 00:12:40,960 ทองอ้นเอ๊ย 212 00:12:41,040 --> 00:12:42,520 เอ็งโดนพ่อเอาเรื่องแน่ 213 00:13:11,640 --> 00:13:13,040 อีกไม่กี่อึดใจ 214 00:13:13,560 --> 00:13:15,160 จะถึงช่วงเวลาการสอบแล้ว 215 00:13:15,920 --> 00:13:17,960 ท่านจะให้ข้าประกาศเรียกเลยหรือไม่ 216 00:13:21,120 --> 00:13:23,240 [ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ] 217 00:13:24,040 --> 00:13:26,960 เมื่อถึงเวลาสองโมง ก็ประกาศได้เลย 218 00:13:51,240 --> 00:13:52,280 [เสียงตีฆ้อง] 219 00:14:01,120 --> 00:14:02,280 [เสียงตีฆ้อง] 220 00:14:10,120 --> 00:14:11,280 สองโมงแล้ว 221 00:14:11,920 --> 00:14:13,760 ให้ผู้เข้าสอบทุกคน 222 00:14:13,840 --> 00:14:15,600 มารวมตัวกันทางด้านนี้ 223 00:14:16,880 --> 00:14:18,680 แต่ยังขาดอีกคนหนึ่งนะขอรับ 224 00:14:18,760 --> 00:14:20,360 [ดนตรีอึดอัด] 225 00:14:20,440 --> 00:14:22,240 เหลวไหลไปเสียทุกเรื่องเลย 226 00:14:22,320 --> 00:14:23,640 นับแต่นี้ไป 227 00:14:24,240 --> 00:14:26,000 มันผู้ใดที่ยังมาไม่ถึง 228 00:14:26,560 --> 00:14:28,480 - ข้าจะถือว่ามันผู้นั้น… - [ทองอ้นตะโกน] มาแล้วจ้ะ 229 00:14:28,560 --> 00:14:30,320 [เสียงวิ่ง] 230 00:14:30,400 --> 00:14:31,760 มาแล้วจ้ะ 231 00:14:34,000 --> 00:14:34,880 มาแล้วจ้ะ 232 00:14:35,400 --> 00:14:36,840 ฉันมาทันเวลาใช่หรือไม่ 233 00:14:37,920 --> 00:14:40,640 มาเสียจวนเจียนเอาเส้นยาแดงผ่าแปด 234 00:14:41,160 --> 00:14:42,160 แต่ก็ยังถือว่า… 235 00:14:42,240 --> 00:14:43,480 ไม่ทัน 236 00:14:43,560 --> 00:14:45,680 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 237 00:14:47,240 --> 00:14:48,920 [หมอชิด] ยังไงกฎก็ต้องเป็นกฎ 238 00:14:49,920 --> 00:14:53,440 ข้าจำเป็นต้องธำรงไว้ซึ่งกฎ เพื่อให้คงความศักดิ์สิทธิ์ 239 00:14:58,120 --> 00:15:00,040 แต่เรายังไม่ได้เริ่มการสอบนะขอรับ 240 00:15:01,760 --> 00:15:03,800 ให้โอกาสเด็กมันอีกสักครั้ง 241 00:15:03,880 --> 00:15:05,760 [หมอนพ] ก็จะเป็นการดี 242 00:15:05,840 --> 00:15:07,040 อีกอย่างหนึ่ง 243 00:15:07,720 --> 00:15:10,240 ทองอ้นมันก็สอบผ่านรอบแรกแล้ว 244 00:15:18,400 --> 00:15:19,680 ไปรวมกันได้ 245 00:15:19,760 --> 00:15:20,920 [เสียงพ่นลมดีใจ] 246 00:15:21,560 --> 00:15:22,760 [เสียงพ่นลมโล่งใจ] 247 00:15:22,840 --> 00:15:25,120 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 248 00:15:26,240 --> 00:15:27,640 เกือบไม่ทันเสียแล้วมึง 249 00:15:28,280 --> 00:15:29,800 ข้าใส่ตีนหมาโกยแน่บมาเลย 250 00:15:29,880 --> 00:15:31,040 [เสียงพ่นลมเยาะหยัน] 251 00:15:31,120 --> 00:15:33,440 มาทันก็ไม่ได้แปลว่าจะสอบได้ 252 00:15:41,600 --> 00:15:42,520 [ดนตรีหยุด] 253 00:15:45,720 --> 00:15:49,240 มีผู้คนมาสมัคร มากหน้าหลายตาเลยขอรับ 254 00:15:49,320 --> 00:15:51,760 [เสียงหัวเราะ] ถูกใจข้ายิ่งนัก 255 00:15:51,840 --> 00:15:54,240 จักได้มีโอกาสเรียนกันโดยถ้วนหน้า 256 00:15:54,320 --> 00:15:56,400 [พระยาบำเรอราช] ผลการสอบเป็นเยี่ยงไรเนี่ย 257 00:15:56,480 --> 00:15:58,360 ช่วยกลับมารายงานข้าด้วย 258 00:15:58,440 --> 00:15:59,720 ขอรับ 259 00:16:00,200 --> 00:16:02,120 [ดนตรีตื่นเต้น] 260 00:16:06,520 --> 00:16:07,680 ข้าชื่อเจิด 261 00:16:08,400 --> 00:16:09,440 อะไรของเอ็ง 262 00:16:10,360 --> 00:16:13,720 อ้าว ก็จับมือแบบฝาหรั่งยังไงเล่าเพื่อน 263 00:16:14,440 --> 00:16:15,400 เพื่อน 264 00:16:16,840 --> 00:16:18,040 [ภาษาอังกฤษ] ใช่แล้วเพื่อน 265 00:16:18,640 --> 00:16:20,640 มิสเตอร์ทองอ้น 266 00:16:20,720 --> 00:16:21,840 [เอฟเฟกต์งุนงง] 267 00:16:21,920 --> 00:16:23,160 เอ็งรู้จักข้าด้วยรึ 268 00:16:24,560 --> 00:16:26,720 [เสียงศรพ่นลมเยาะหยัน] เดาะพูดฝาหรั่ง 269 00:16:29,680 --> 00:16:31,040 ซอรี่ มายเฟรนด์ 270 00:16:31,600 --> 00:16:34,160 ข้าต้องขอโทษที่ทำให้เอ็งต้องขุ่นเคืองใจ 271 00:16:34,760 --> 00:16:37,320 พอดีว่าพ่อข้าเนี่ย เป็นทูต 272 00:16:37,400 --> 00:16:39,880 ต้องติดต่อสื่อสารกับมิชชันนารีบ่อยๆ 273 00:16:41,480 --> 00:16:44,280 ข้าก็เลยมีโอกาสได้พูดภาษาฝาหรั่งบ่อยๆ 274 00:16:44,360 --> 00:16:46,320 แถวนี้ข้ารู้จักหมดทุกคนแหละ 275 00:16:46,400 --> 00:16:47,400 ยกเว้น… 276 00:16:47,480 --> 00:16:49,360 [ดนตรีระทึก] 277 00:16:49,440 --> 00:16:50,560 ไอ้สองคนนี่ 278 00:16:51,160 --> 00:16:52,360 [เอฟเฟกต์ขำขัน] ข้า 279 00:16:54,840 --> 00:16:56,080 ส่วนเอ็ง 280 00:16:56,160 --> 00:16:58,720 ข้าก็รู้ว่าพ่อเอ็งเนี่ย คือหมอ… 281 00:16:58,800 --> 00:16:59,640 [ทำเสียงชู่] 282 00:16:59,720 --> 00:17:01,520 [ดนตรีเบาสมอง] 283 00:17:03,320 --> 00:17:05,560 เอ้า จับมือสิเพื่อน 284 00:17:05,640 --> 00:17:07,839 [เอฟเฟกต์ขำขัน] ฮัลโหล ข้าชื่อศร 285 00:17:13,280 --> 00:17:14,839 [ภาษาอังกฤษ] ยินดีที่ได้รู้จักนะเพื่อน 286 00:17:15,839 --> 00:17:16,720 เจิด 287 00:17:17,200 --> 00:17:18,599 - ทองอ้น - [เจิด] อ้น 288 00:17:18,680 --> 00:17:21,160 [หมอชิด] เอาล่ะ เงียบแล้วหยุดคุยกันได้แล้ว 289 00:17:21,240 --> 00:17:23,160 ข้าจะประกาศเริ่มต้นสอบ 290 00:17:23,240 --> 00:17:24,440 ณ บัดนี้ 291 00:17:25,400 --> 00:17:26,440 เชิญขอรับท่าน 292 00:17:26,520 --> 00:17:28,760 [ดนตรีตื่นเต้นปนตึงเครียด] 293 00:17:29,920 --> 00:17:32,840 ข้าได้ฝากของชิ้นสำคัญไว้กับคนคนหนึ่ง 294 00:17:33,560 --> 00:17:36,080 [ทองคำ] พวกเอ็งจะไม่รู้ว่าของสิ่งนั้นคืออะไร 295 00:17:36,160 --> 00:17:37,920 หรือว่าอยู่ที่ผู้ใด 296 00:17:38,000 --> 00:17:40,720 หน้าที่ของพวกเอ็งก็คือตามหาอ้ายผู้นั้น 297 00:17:40,800 --> 00:17:42,720 และของสิ่งนั้นเอามาให้ข้า 298 00:17:42,800 --> 00:17:44,880 ภายในเวลาสิบบาท 299 00:17:44,960 --> 00:17:47,760 [ทองคำ] เมื่อหมดเวลา จะมีเสียงฆ้องให้สัญญาณ 300 00:17:48,640 --> 00:17:50,040 หากผู้ใดหาเจอ 301 00:17:50,560 --> 00:17:52,360 ให้ถือว่าสอบผ่านได้เลย 302 00:17:53,120 --> 00:17:55,040 แต่ระหว่างที่พวกเอ็งหา 303 00:17:55,560 --> 00:17:56,920 [หมอนพ] จงระวังให้ดี 304 00:17:57,520 --> 00:18:01,360 อย่าให้โดนลูกมะยม ที่พวกข้าปาใส่โดยเด็ดขาด 305 00:18:02,680 --> 00:18:03,920 [หมอนพ] รู้ใช่ไหม 306 00:18:04,000 --> 00:18:05,720 ว่ามันจะเป็นเช่นไร 307 00:18:05,800 --> 00:18:08,360 การหาของเกี่ยวกับการสอบหมออย่างไร 308 00:18:08,440 --> 00:18:09,640 [ยอด] ข้าไม่เข้าใจ 309 00:18:09,720 --> 00:18:11,760 การทดสอบครั้งนี้ 310 00:18:11,840 --> 00:18:13,720 พวกข้าคิดมาดีแล้ว 311 00:18:14,320 --> 00:18:15,520 ย่อมมีเหตุผล 312 00:18:16,920 --> 00:18:18,120 [หมอชิด] หากพร้อมแล้ว 313 00:18:18,800 --> 00:18:21,000 [ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ] 314 00:18:21,080 --> 00:18:22,520 [เสียงตีฆ้อง] 315 00:18:23,560 --> 00:18:24,960 [เสียงตีฆ้องซ้ำ] 316 00:18:28,240 --> 00:18:29,560 ไอ้ทองอ้น 317 00:18:29,640 --> 00:18:31,360 เอ็งเป็นลูกของหมอทองคำ 318 00:18:31,440 --> 00:18:33,240 [เจิด] หมอทองคำต้องฝากของไว้กับเอ็งแน่ๆ 319 00:18:33,320 --> 00:18:34,800 ทุกคน อยู่กับมัน 320 00:18:38,000 --> 00:18:39,920 - [เจิด] เฮ้ย - [ทองอ้น] มะยม 321 00:18:41,240 --> 00:18:42,800 เฮ้ย มะยม เฮ้ยๆ มะยม [เสียงร้องโหวกเหวก] 322 00:18:42,880 --> 00:18:44,440 [เสียงร้องชุลมุน] 323 00:18:44,520 --> 00:18:46,880 [เจิด] เอ็งจะเบียดข้าทำไมเล่า โอ๊ยๆ 324 00:18:46,960 --> 00:18:48,480 โอ๊ย เดี๋ยวโดนฉันจ้ะ 325 00:18:50,480 --> 00:18:51,520 [ดนตรีหยุด] 326 00:18:51,600 --> 00:18:53,800 - อ้าว หมอ เชิญๆ - อ้าว 327 00:18:53,880 --> 00:18:55,880 [ดนตรีผ่อนคลาย] 328 00:18:57,240 --> 00:18:58,960 นั่งก่อนๆ [เสียงหัวเราะเบาๆ ] 329 00:18:59,040 --> 00:19:01,400 พวกครูดูมีแรงขึ้นมากโขเลยทีเดียว 330 00:19:01,480 --> 00:19:03,800 [เสียงหัวเราะเบาๆ ] ขอบน้ำใจจ้ะ 331 00:19:03,880 --> 00:19:05,480 ข้าดีขึ้น 332 00:19:05,560 --> 00:19:08,040 - ไอ้เนียง ไอ้เทิ้มเองก็ดีขึ้น - [เนียง] อือ 333 00:19:08,120 --> 00:19:12,440 ช่วงนี้ ก็ค่อยๆ ซ้อมดาบกันทีละเล็กละน้อย 334 00:19:12,520 --> 00:19:14,040 แต่อย่าหักโหมมากนะครู 335 00:19:14,720 --> 00:19:15,760 [เสียงหัวเราะเล็กน้อย] 336 00:19:16,400 --> 00:19:18,200 รับน้ำหน่อยไหมจ๊ะ 337 00:19:18,280 --> 00:19:19,440 ขอบใจจ้ะผาด 338 00:19:20,320 --> 00:19:22,640 [หาญ] วันนี้ได้ยินข่าวว่ามีการสอบเป็นหมอกัน 339 00:19:22,720 --> 00:19:25,200 น้องชายหมอก็เข้าทดสอบด้วยใช่หรือไม่ 340 00:19:25,280 --> 00:19:26,440 ถูกแล้ว 341 00:19:26,520 --> 00:19:28,360 แต่ข้าไม่รู้ว่าไปทันหรือไม่นะ 342 00:19:29,840 --> 00:19:31,640 ให้ฉันไปเรียนเสียยังดีกว่า 343 00:19:31,720 --> 00:19:33,920 อย่างน้อยฉันก็เคยสอบติดมาแล้ว 344 00:19:34,000 --> 00:19:35,160 [เสียงเนียงและเทิ้มอุทานอ่อนใจ] 345 00:19:35,240 --> 00:19:36,600 เอาอีกแล้ว [เสียงเทิ้มถอนหายใจ] 346 00:19:36,680 --> 00:19:39,040 นี่เพ้อว่าตัวเองเป็นหมออีกแล้ว เป็นอะไรมากไหมนั่น 347 00:19:39,560 --> 00:19:40,720 ก็ฉันพูดจริงๆ นี่ 348 00:19:40,800 --> 00:19:43,920 อย่างน้อยฉันก็กำลังเรียนอยู่ แล้วก็จะได้เป็นหมอในอนาคต 349 00:19:44,000 --> 00:19:47,360 โอ้โห เอาอีกแล้ว เอ้า แล้วแต่เอ็งก็แล้วกัน 350 00:19:48,160 --> 00:19:49,440 เอาอย่างนี้ 351 00:19:49,520 --> 00:19:51,080 ถ้าเอ็งว่าเอ็งเป็นหมอจริง 352 00:19:51,160 --> 00:19:53,480 เอ็งก็ต้องรู้จักตัวยาต่างๆ 353 00:19:54,440 --> 00:19:55,480 [บัว] อือ 354 00:19:58,240 --> 00:19:59,240 [ทองแท้] นี่ 355 00:20:05,600 --> 00:20:06,920 ฟ้าทะลายโจร 356 00:20:07,560 --> 00:20:08,800 เอ็งรู้จักหรือไม่ 357 00:20:09,600 --> 00:20:11,960 รู้จักสิ ง่ายๆ แค่นี้ 358 00:20:12,040 --> 00:20:14,200 แก้ไอ แก้เจ็บคอใช่ไหมล่ะ 359 00:20:14,280 --> 00:20:15,440 [เสียงเนียงประหลาดใจ] 360 00:20:15,520 --> 00:20:16,960 เคยใช้ที่เป็นแคปซูล 361 00:20:17,040 --> 00:20:18,040 [เนียง] หา 362 00:20:18,120 --> 00:20:20,160 [ดนตรีทะเล้น] 363 00:20:20,240 --> 00:20:21,120 แคป 364 00:20:22,240 --> 00:20:23,880 แคป แคปกระไรนะ 365 00:20:23,960 --> 00:20:26,200 อ๋อ ฉันหมายถึง… 366 00:20:26,760 --> 00:20:29,280 เอาฟ้าทะลายโจร มาทำเป็นผงๆ 367 00:20:29,360 --> 00:20:31,400 แล้วก็ใส่เม็ดที่เป็นแคปซูลอะ 368 00:20:32,000 --> 00:20:33,640 เอ็งหมายถึง 369 00:20:33,720 --> 00:20:35,560 เอามาปั้นเป็นลูกกลอนงั้นรึ 370 00:20:35,640 --> 00:20:37,120 [บัวทำเสียงลังเล] ที่นี่ก็มีทำกัน 371 00:20:37,680 --> 00:20:39,880 ไม่ใช่ลูกกลอน เป็นแคปซูล 372 00:20:39,960 --> 00:20:41,920 - หา - ดูปากนะ 373 00:20:42,000 --> 00:20:43,360 แคปซูล 374 00:20:45,160 --> 00:20:46,120 แคป 375 00:20:46,760 --> 00:20:48,240 ซะ ซู 376 00:20:48,920 --> 00:20:49,800 อ๋อ 377 00:20:50,640 --> 00:20:53,920 ขะ ขะ แคป ซู่ 378 00:20:54,000 --> 00:20:55,320 เฮ้ย 379 00:20:55,400 --> 00:20:56,840 - แคบ - แขบ 380 00:20:56,920 --> 00:20:58,200 แทบ ทู้น 381 00:20:58,280 --> 00:20:59,280 [เสียงเนียงถอนใจ] 382 00:20:59,360 --> 00:21:00,840 [เทิ้ม] แถบ ทู้น 383 00:21:00,920 --> 00:21:02,240 อ๋า 384 00:21:02,320 --> 00:21:03,360 [บัว] หือ 385 00:21:03,880 --> 00:21:05,360 แคป ซลูล 386 00:21:05,440 --> 00:21:06,520 โอ้โห [เสียงตบมือ] 387 00:21:06,600 --> 00:21:07,680 ลิ้นไม่ต้อง 388 00:21:07,760 --> 00:21:08,960 [เอฟเฟกต์เสียงรับมุก] 389 00:21:09,480 --> 00:21:10,520 [ผาดทำเสียงหมั่นไส้] 390 00:21:10,600 --> 00:21:12,480 เอ็งเนี่ย วิปลาสเสียจริง 391 00:21:17,960 --> 00:21:18,960 [เสียงถอนหายใจ] 392 00:21:19,040 --> 00:21:20,960 ก็ถ้าฉันยังกลับบ้านไม่ได้ 393 00:21:21,440 --> 00:21:23,360 ฉันก็ต้องอยู่ให้มีความสุข 394 00:21:23,920 --> 00:21:25,960 และก็มีประโยชน์ให้มากที่สุด 395 00:21:26,560 --> 00:21:28,680 [ดนตรีสนุกผ่อนคลาย] 396 00:21:30,120 --> 00:21:32,400 ช่วยสอนสมุนไพรให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ 397 00:21:32,920 --> 00:21:35,720 ฉันคิดว่า ฉันจะเอาไปทำเป็นประโยชน์ได้จริงๆ นะ 398 00:21:35,800 --> 00:21:37,920 ให้เล่าเรื่องสมุนไพรน่ะพอได้ 399 00:21:38,520 --> 00:21:41,280 แต่ถ้าจะให้ข้าสอนเรื่องการแพทย์น่ะ คงมิได้ดอก 400 00:21:41,920 --> 00:21:43,280 [ทองแท้] เอ็งเป็นผู้หญิง 401 00:21:43,840 --> 00:21:46,120 มีหน้าที่อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน 402 00:21:46,200 --> 00:21:47,400 ก็ทำไปเถิด 403 00:21:48,120 --> 00:21:50,480 โอ๊ย ประโยคนี้อีกแล้วอะ 404 00:21:51,240 --> 00:21:52,640 [เสียงถอนหายใจและจิ๊ปาก] 405 00:21:54,400 --> 00:21:57,160 เดี๋ยวๆ บัว จะไปไหนเอ็งน่ะ 406 00:21:57,240 --> 00:21:59,800 [บัวพูดน้ำเสียงไม่พอใจ] ก็ไปอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือนไง 407 00:21:59,880 --> 00:22:01,240 [เอฟเฟกต์เสียงแป่ว] 408 00:22:03,640 --> 00:22:06,160 สงสัย จะง่วงน่ะจ้ะ 409 00:22:06,240 --> 00:22:07,240 [เสียงผาดหัวเราะเจื่อนเบาๆ ] 410 00:22:09,480 --> 00:22:10,720 [เสียงร้องชุลมุน] 411 00:22:11,240 --> 00:22:13,400 [ดนตรีระทึกตื่นเต้น] 412 00:22:20,000 --> 00:22:21,840 หากพวกเอ็งคิดว่าเป็นข้า 413 00:22:21,920 --> 00:22:25,080 พวกเอ็งก็มาพิสูจน์ได้เลย ว่าข้ามีข้าวของอะไรติดมาไหม 414 00:22:26,720 --> 00:22:27,600 [แค่นเสียงหึ] 415 00:22:30,840 --> 00:22:31,800 ได้ 416 00:22:35,200 --> 00:22:36,440 แตะดีๆ นะเว้ย 417 00:22:36,520 --> 00:22:37,920 ประเดี๋ยวได้เจอของดี 418 00:22:38,480 --> 00:22:39,560 [แค่นเสียงหึ] 419 00:22:39,640 --> 00:22:40,840 [ดนตรีหยุด] 420 00:22:47,040 --> 00:22:48,000 ไม่มีว่ะ 421 00:22:49,880 --> 00:22:51,640 เอ็งต้องเอาไปซ่อนที่อื่นเป็นแน่ 422 00:22:52,560 --> 00:22:55,480 ถ้าเอ็งคิดว่าข้าเอาไปซ่อน เอ็งก็ไปหาเอาเองก็แล้วกัน 423 00:22:59,000 --> 00:23:00,680 ตกลงเป็นอ้ายนี่รึ 424 00:23:01,440 --> 00:23:03,640 ข้าก็ไม่รู้สิ เห็นว่ามันไม่มีของ 425 00:23:04,520 --> 00:23:05,840 พวกเอ็งไม่คิดบ้างรึ 426 00:23:06,440 --> 00:23:08,320 ว่าคนที่มากล่าวหาข้า 427 00:23:08,840 --> 00:23:11,960 อาจจะเป็นคนที่รับฝากของ และแสร้งกุเรื่องเองก็เป็นได้ 428 00:23:12,040 --> 00:23:14,200 [ดนตรีเร้าใจ] 429 00:23:15,560 --> 00:23:16,560 ไม่ใช่นะ 430 00:23:17,120 --> 00:23:19,360 ข้ามาถึง ก็มาหาพวกเอ็งที่นี่เลย 431 00:23:19,440 --> 00:23:21,120 จะเอาเวลาที่ไหนไปรับของ 432 00:23:22,160 --> 00:23:23,160 ไม่เหมือนเอ็งนี่ 433 00:23:24,040 --> 00:23:27,040 กลับกัน นั่นยิ่งเป็นข้อพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่า 434 00:23:27,120 --> 00:23:28,760 ข้ามาสายจนแทบสอบตก 435 00:23:28,840 --> 00:23:30,760 ไม่มีเวลาไปรับของก่อนหน้าแน่นอน 436 00:23:36,080 --> 00:23:37,720 [เสียงแค่นหัวเราะ] เออ 437 00:23:37,800 --> 00:23:39,640 [เสียงหัวเราะหยัน] ก็จริงของเอ็ง 438 00:23:39,720 --> 00:23:42,680 ถ้าหมอทองคำฝากของไว้กับลูกตัวเอง 439 00:23:42,760 --> 00:23:44,640 มันคงจะง่ายไปหน่อยกระมัง 440 00:23:44,720 --> 00:23:45,840 [เสียงเจิดกระหยิ่ม] 441 00:23:47,120 --> 00:23:49,640 อู๊ย ข้ามึนหัวไปหมดแล้ว 442 00:23:49,720 --> 00:23:53,000 ไอ้การหาของกับผู้รับฝากของนี่ มันเกี่ยวกับหมออย่างไร 443 00:23:53,080 --> 00:23:56,720 นั่นสิ เห็นว่าต้องหาของให้ได้ ภายในเวลาที่กำหนดอีกด้วย 444 00:23:57,280 --> 00:23:58,960 มัวแต่พูดกันอยู่ได้ 445 00:23:59,040 --> 00:24:00,720 ประเดี๋ยวจะหมดเวลาเสียก่อน 446 00:24:00,800 --> 00:24:02,560 ถ้าเอ็งคิดว่าไม่ใช่ไอ้ทองอ้น 447 00:24:03,160 --> 00:24:05,160 แล้วเราจะหาไอ้ผู้รับฝากของกันได้อย่างไร 448 00:24:07,720 --> 00:24:09,160 จะทำอย่างไรได้ล่ะ 449 00:24:09,240 --> 00:24:10,840 เห็นทีเราต้องซัก 450 00:24:11,400 --> 00:24:12,400 [พร้อมกัน] ซัก 451 00:24:12,480 --> 00:24:14,920 [ดนตรีตื่นเต้น] 452 00:24:32,160 --> 00:24:33,840 [เจิด] เฮ้ยๆ เฮ้ย มะยม มะยมมา 453 00:24:33,920 --> 00:24:35,720 - [ทองอ้น] เฮ้ย มะยมๆ - [เจิด] มะยมมา 454 00:24:35,800 --> 00:24:38,040 [เสียงร้องโวยวาย] 455 00:24:38,120 --> 00:24:39,440 โอ๊ย ข้าโดนมะยม 456 00:24:42,400 --> 00:24:44,480 [เจิด] พวกเอ็ง [เสียงฝีเท้าวิ่ง] 457 00:24:44,560 --> 00:24:47,800 [เสียงร้องโวยวาย] มะยม มะยม 458 00:24:47,880 --> 00:24:48,840 มะ มะ… 459 00:24:50,120 --> 00:24:51,120 ไม่ใช่มะยมนี่หว่า 460 00:24:51,200 --> 00:24:52,280 [เสียงถอนใจเซ็ง] 461 00:24:52,360 --> 00:24:53,680 มีใครโดนมะยมอีกไหม 462 00:24:53,760 --> 00:24:54,720 ข้าไม่โดน 463 00:24:54,800 --> 00:24:56,960 - ข้าไม่โดน - ข้าก็ไม่โดน 464 00:24:57,040 --> 00:24:58,920 นี่จวนจะหมดเวลาเต็มทีแล้วเนี่ย 465 00:24:59,400 --> 00:25:01,760 [เสียงถอนใจและจิ๊ปาก] แต่ข้าไปซักไอ้ยอดแล้วนะ 466 00:25:01,840 --> 00:25:03,520 [เจิด] มันเนี่ย น่าสงสัยที่สุดเลย 467 00:25:03,600 --> 00:25:07,680 มิหนำซ้ำนะ มันยังพกถุงติดตัวมา ไม่ยอมให้ข้าดูอีกต่างหาก 468 00:25:07,760 --> 00:25:09,080 [สุข] ข้าว่าไม่ใช่ดอก 469 00:25:09,160 --> 00:25:10,880 ข้าไปซักพระแถวนี้มา 470 00:25:10,960 --> 00:25:12,240 พระท่านบอกเห็นไอ้ยอด 471 00:25:12,320 --> 00:25:14,640 [สุข] ถุงนั่นน่ะ มันคือถุงเนื้อตากแห้ง 472 00:25:14,720 --> 00:25:16,640 ที่แม่ไอ้ยอดให้ไว้ก่อนไป 473 00:25:16,720 --> 00:25:17,840 มันคงจะหวง 474 00:25:17,920 --> 00:25:20,680 แล้วก็ ไม่อยากให้คนนิสัยไม่ดีอย่างเอ็งดูน่ะ 475 00:25:20,760 --> 00:25:21,720 บ๊ะ [เสียงร้องตกใจ] 476 00:25:21,800 --> 00:25:24,400 ซักยันพระ เอ็งนี่ ละเอียดรอบคอบดีมาก 477 00:25:24,480 --> 00:25:26,480 โอ๊ย ขอบคุณจ้ะ 478 00:25:26,560 --> 00:25:27,560 [พุ่ม] แล้วไอ้แก้วล่ะ 479 00:25:27,640 --> 00:25:29,240 ข้าว่ามันพูดจาเลอะเลือน 480 00:25:29,320 --> 00:25:30,600 [พุ่ม] ประเดี๋ยวว่ามาพร้อมไอ้ทิด 481 00:25:30,680 --> 00:25:32,360 ประเดี๋ยวว่ามาพร้อมไอ้เล็ก 482 00:25:32,440 --> 00:25:35,480 ไอ้นั่นมันจำชื่อใครไม่ได้ มันเลยพูดผิดๆ ถูกๆ 483 00:25:35,560 --> 00:25:37,120 แล้วพวกเอ็งคิดว่าใครล่ะ 484 00:25:37,200 --> 00:25:39,960 ข้าก็เห็นแต่ไอ้ทองอ้นนี่แหละ ที่น่าสงสัยที่สุด 485 00:25:40,440 --> 00:25:42,440 ถ้าเอ็งสงสัยนัก ก็ซักข้าสิ 486 00:25:42,520 --> 00:25:44,080 ไม่เห็นมีใครถามข้าสักคำ 487 00:25:47,080 --> 00:25:49,920 ข้าว่ารีบไปกันต่อดีกว่า เวลาเหลือไม่มากแล้ว 488 00:25:50,000 --> 00:25:50,920 เดี๋ยว 489 00:25:51,480 --> 00:25:53,800 ข้าว่ายังมีอีกกลุ่มที่พวกเรายังไม่ได้ซัก 490 00:25:54,880 --> 00:25:57,760 ขนาดพระก็ซักแล้ว ไม่น่าจะเหลือใครแล้วนะ 491 00:25:58,360 --> 00:25:59,440 เหลือสิ 492 00:26:00,120 --> 00:26:01,880 ก็พวกหมอหลวงที่คุมสอบเรายังไงล่ะ 493 00:26:01,960 --> 00:26:04,160 [ดนตรีตึงเครียด] 494 00:26:04,240 --> 00:26:07,320 อือ ไม่ใช่ดอก นั่นเป็นผู้คุมสอบเราเลยนะ 495 00:26:07,840 --> 00:26:08,840 เอ็งอย่าลืมสิ 496 00:26:08,920 --> 00:26:11,200 หมอทองคำบอกว่าฝากของไว้กับใครคนหนึ่ง 497 00:26:11,280 --> 00:26:12,800 ไม่ใช่กับผู้สมัครคนหนึ่ง 498 00:26:17,040 --> 00:26:19,960 หมอหลอกให้เรามองข้าม เสียเวลาซักกันเอง 499 00:26:21,440 --> 00:26:23,160 ก็จริงอย่างที่เอ็งว่า 500 00:26:23,240 --> 00:26:25,200 เพราะจากที่ข้าซักมาหมดแล้วเนี่ยนะ 501 00:26:25,280 --> 00:26:28,680 แต่ละคน มีข้อแก้ต่าง และพยานรู้เห็นทั้งสิ้น 502 00:26:28,760 --> 00:26:30,360 แต่ถ้าเอ็งคิดผิด 503 00:26:30,440 --> 00:26:32,080 แปลว่าเอ็งจะสอบไม่ผ่าน 504 00:26:32,800 --> 00:26:34,240 ถ้าเอ็งคิดว่าข้าคิดผิด 505 00:26:34,320 --> 00:26:36,440 เอ็งก็ไม่ต้องมาเกาะกลุ่มตอบรวมกับข้าสิ 506 00:26:36,520 --> 00:26:38,640 [ดนตรีฮึกเหิม] 507 00:26:40,120 --> 00:26:42,720 [เสียงตีฆ้องสองครั้ง] 508 00:26:44,240 --> 00:26:45,280 ยุติได้ 509 00:26:46,080 --> 00:26:47,440 [หมอชิด] และไปรวมตัวกัน 510 00:26:48,040 --> 00:26:49,320 ที่เดิม 511 00:26:49,400 --> 00:26:51,320 - [พุ่ม] ยังหาคนไม่ได้สักคน - ยังหาอยู่เลย 512 00:26:57,040 --> 00:26:58,520 [ดนตรีหยุด] 513 00:27:08,760 --> 00:27:10,600 [ทองแท้] มีเรื่องเร่ง… [เสียงร้องตกใจ] 514 00:27:10,680 --> 00:27:12,280 มีเรื่องเร่งร้อนอันใดรึ 515 00:27:12,360 --> 00:27:13,960 โอ๊ย เอ่อ 516 00:27:14,040 --> 00:27:15,080 ฉัน… 517 00:27:16,160 --> 00:27:18,000 ทำลับๆ ล่อๆ 518 00:27:18,080 --> 00:27:19,720 หรือว่าริอ่านจะเป็นโจร 519 00:27:19,800 --> 00:27:20,880 [ดนตรีเบาสมอง] 520 00:27:20,960 --> 00:27:23,840 เปล่านะคะ ฉันแค่มาหาหนังสืออ่านค่ะ 521 00:27:24,320 --> 00:27:25,520 หนังสือ 522 00:27:25,600 --> 00:27:27,040 หนังสืออันใด 523 00:27:27,120 --> 00:27:28,040 เอาไปให้ใคร 524 00:27:29,040 --> 00:27:30,760 ไม่ได้เอาไปให้ใครค่ะ 525 00:27:31,360 --> 00:27:33,120 แค่อยากอ่านไปเรื่อยค่ะ 526 00:27:33,800 --> 00:27:34,960 [เสียงหัวเราะเบาๆ ] 527 00:27:35,040 --> 00:27:36,400 แล้วเอ็งอ่านออกรึ 528 00:27:37,760 --> 00:27:40,200 อ่านออกค่ะ เขียนก็ได้ด้วย 529 00:27:41,840 --> 00:27:43,920 ถ้าอย่างนั้นเอ็งควรจะบอกข้าก่อนนะ 530 00:27:44,000 --> 00:27:45,480 [ทองแท้] ข้าจะได้เตรียมไว้ให้ 531 00:27:46,560 --> 00:27:47,920 เอ็งอยากอ่านอันใดล่ะ 532 00:27:48,520 --> 00:27:49,960 อยากอ่าน… 533 00:27:51,160 --> 00:27:52,360 อยากอ่านอะไรก็ได้ 534 00:27:52,440 --> 00:27:53,840 อะไรก็ได้ 535 00:27:53,920 --> 00:27:55,880 [ดนตรีผ่อนคลาย] 536 00:27:55,960 --> 00:27:57,120 อยากอ่าน… 537 00:27:58,560 --> 00:28:01,560 ตำรายา หรือการรักษาก็ได้ 538 00:28:04,320 --> 00:28:07,080 เอาล่ะ หากเอ็งอยากอ่านจริงๆ 539 00:28:07,160 --> 00:28:08,560 ก็ตามข้ามา 540 00:28:28,520 --> 00:28:29,920 เอ็งเอานี่ไปอ่านนะ 541 00:28:30,680 --> 00:28:32,240 โห 542 00:28:33,160 --> 00:28:35,080 คัมภีร์โบราณ 543 00:28:35,160 --> 00:28:36,200 ใครว่า 544 00:28:36,880 --> 00:28:39,000 ข้าเพิ่งคัดเสร็จเมื่อไม่ถึงปีเอง 545 00:28:39,920 --> 00:28:40,960 อุ๊ย 546 00:28:41,760 --> 00:28:44,000 เอ่อ นี่ คุณเขียนเองเลยเหรอคะ 547 00:28:44,680 --> 00:28:46,000 อย่าเรียกว่าเขียนเองเลย 548 00:28:46,600 --> 00:28:48,360 เรียกว่าเขียนตามที่พ่อบอกดีกว่า 549 00:28:50,160 --> 00:28:51,360 [ทองแท้] เอ็งเอาไปอ่านนะ 550 00:28:51,440 --> 00:28:52,960 และอย่าทำเสียหายล่ะ 551 00:28:53,520 --> 00:28:54,840 [เสียงถอนใจเบาๆ ] 552 00:28:54,920 --> 00:28:57,080 ถ้าไม่ไว้ใจก็ ไม่เอาก็ได้ค่ะ 553 00:28:57,720 --> 00:28:59,520 [เสียงพ่นลมหายใจ] เอ็งเอาไปเถอะ 554 00:29:01,280 --> 00:29:03,360 [ดนตรีโรแมนติก] 555 00:29:09,800 --> 00:29:11,160 เห็นว่าอยากรู้ไม่ใช่เหรอ 556 00:29:13,320 --> 00:29:14,320 ก็ได้ค่ะ 557 00:29:17,400 --> 00:29:19,480 แล้วเอ็งหายปวดแผลที่หลังแล้วรึ 558 00:29:20,040 --> 00:29:21,080 แผล 559 00:29:22,120 --> 00:29:24,840 อ๋อ ดีขึ้นแล้วค่ะ 560 00:29:27,480 --> 00:29:28,600 ขอบคุณนะคะ 561 00:29:29,400 --> 00:29:30,360 ไปนะคะ 562 00:29:31,320 --> 00:29:32,480 ประเดี๋ยว 563 00:29:49,160 --> 00:29:50,200 นี่ 564 00:29:50,840 --> 00:29:52,800 ขมิ้นชันหุงกับน้ำมันมะพร้าว 565 00:29:53,760 --> 00:29:54,960 [ทองแท้] ทาคลายปวด 566 00:29:55,040 --> 00:29:56,600 ลดอาการบวมของแผล 567 00:29:57,800 --> 00:29:59,480 เอาไปให้ผาดใช้ด้วยล่ะ 568 00:30:01,280 --> 00:30:02,360 ค่ะ 569 00:30:02,440 --> 00:30:04,360 ส่วนนี่เป็นยาอีกขนานหนึ่ง 570 00:30:04,840 --> 00:30:06,520 ช่วยทำให้แผลจางลง 571 00:30:07,080 --> 00:30:08,680 ลดการเป็นแผลนูนได้ 572 00:30:09,880 --> 00:30:13,040 ว้าว ลดคีลอยด์ได้ด้วยเหรอ 573 00:30:13,840 --> 00:30:15,080 ขี้ลอย 574 00:30:15,160 --> 00:30:17,040 [เสียงหัวเราะ] 575 00:30:18,760 --> 00:30:21,240 แล้ว มีส่วนผสมอะไรบ้างคะ 576 00:30:21,800 --> 00:30:23,960 เป็นยาทาภายนอก 577 00:30:24,040 --> 00:30:26,760 [ทองแท้] มีจุนสี ใบระงับ 578 00:30:26,840 --> 00:30:29,520 ใบรัก ใบกัญชา 579 00:30:29,600 --> 00:30:30,960 และน้ำมันงา 580 00:30:31,040 --> 00:30:33,040 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 581 00:30:36,240 --> 00:30:38,200 [ทองแท้] นำใบสดตำรวมกัน 582 00:30:38,720 --> 00:30:40,760 คั้นแต่น้ำผสมน้ำมันดิบ 583 00:30:40,840 --> 00:30:42,120 ใส่กระทะ 584 00:30:42,640 --> 00:30:43,720 เคี่ยวเอาน้ำมัน 585 00:30:58,480 --> 00:30:59,560 [บัว] ว้าว 586 00:30:59,640 --> 00:31:01,520 ขอบคุณนะคะ คุณทองแท้ 587 00:31:01,600 --> 00:31:04,400 [เสียงหัวเราะเล็กน้อย] อย่าเรียกข้าว่าคุณเลย 588 00:31:05,280 --> 00:31:08,560 อ้าว แล้วจะให้เรียกยังไงดีล่ะ 589 00:31:09,640 --> 00:31:10,960 [บัวทำเสียงคิด] 590 00:31:11,040 --> 00:31:13,680 งั้น ขออนุญาตเรียกพี่แล้วกันนะคะ 591 00:31:14,240 --> 00:31:16,520 [เสียงหัวเราะเล็กน้อย] แล้วแต่เอ็งเถิด 592 00:31:16,600 --> 00:31:18,000 [ดนตรีหวานอบอุ่น] 593 00:31:18,080 --> 00:31:19,840 นี่ พี่ทองแท้รู้ไหมคะ 594 00:31:19,920 --> 00:31:22,160 [บัว] ว่าถ้าพี่ไปเปิดคลินิกความงาม 595 00:31:22,240 --> 00:31:23,640 ในยุคของบัวนะ 596 00:31:23,720 --> 00:31:26,240 ลูกค้าต้องจองคิวแน่นแน่ๆ เลยค่ะ 597 00:31:26,320 --> 00:31:27,360 [บัว] เพราะว่าตอนนี้ 598 00:31:27,440 --> 00:31:31,280 เขากำลังนิยมครีมที่ทำมาจาก สมุนไพรออร์แกนิกด้วยนะคะ 599 00:31:31,360 --> 00:31:32,640 [บัว] และที่สำคัญ 600 00:31:32,720 --> 00:31:36,560 พี่ทองแท้เนี่ย ต้องได้ลงเพจ "หมอหล่อบอกต่อด้วย" 601 00:31:38,840 --> 00:31:42,240 เวลาเอ็งพูดเพ้อเจ้อนี่ข้าไม่เข้าใจดอก ว่าเอ็งหมายถึงอะไร 602 00:31:43,640 --> 00:31:45,960 แต่ก็ฟังเพลิน แปลกหูดี 603 00:31:48,360 --> 00:31:51,040 บัวก็อยากให้ทุกคนเข้าใจบัวได้เหมือนกันนะ 604 00:31:51,120 --> 00:31:53,000 แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงค่ะ 605 00:31:53,680 --> 00:31:54,840 ไม่ต้องดอก 606 00:31:55,440 --> 00:31:56,960 เอ็งพูดแบบนี้น่ะดีแล้ว 607 00:31:57,040 --> 00:31:58,840 [ทองแท้] ฟังดูเป็นปริศนา 608 00:31:58,920 --> 00:32:00,880 ไม่รู้ที่มาที่ไป 609 00:32:00,960 --> 00:32:02,360 น่าค้นหาดี 610 00:32:02,440 --> 00:32:03,520 [เสียงหัวเราะแห้งๆ ] 611 00:32:11,720 --> 00:32:13,280 เอ็งเอากลับไปอ่านที่ห้องเถิด 612 00:32:13,920 --> 00:32:16,520 [ทองแท้] เดี๋ยวใครมาเห็น ว่าเราสองคนอยู่กันสองต่อสอง 613 00:32:16,600 --> 00:32:18,040 มันจะไม่งาม 614 00:32:18,600 --> 00:32:19,560 อ๋อ 615 00:32:20,120 --> 00:32:21,080 ได้ค่ะ 616 00:32:22,240 --> 00:32:23,200 ขอบคุณนะคะ 617 00:32:32,400 --> 00:32:33,520 [ดนตรีหยุด] 618 00:32:34,320 --> 00:32:35,640 ขอนั่งด้วยคนนะ 619 00:32:36,320 --> 00:32:39,960 แม่บัว ข้าขอฝาก คุณทองอินสักประเดี๋ยว ข้าจะไปทุ่ง 620 00:32:40,520 --> 00:32:42,080 อ้อ จ้ะ 621 00:32:44,440 --> 00:32:45,440 ไปทุ่ง 622 00:32:46,520 --> 00:32:47,760 ไปทุ่งคืออะไรอะ 623 00:32:47,840 --> 00:32:49,560 ไปขี้จ้ะ [เอฟเฟกต์ทะเล้น] 624 00:32:49,640 --> 00:32:50,800 เอ่อ 625 00:32:50,880 --> 00:32:52,120 อ๋อ 626 00:32:52,200 --> 00:32:54,200 [ดนตรีผ่อนคลาย] 627 00:32:56,800 --> 00:32:57,960 อือ ทองอิน 628 00:32:59,240 --> 00:33:00,800 พี่บัวอยู่มาสักพักแล้ว 629 00:33:00,880 --> 00:33:03,200 ยังไม่เคยเห็นแม่ของทองอินเลย 630 00:33:03,280 --> 00:33:04,560 แม่ทองอินไปไหนเหรอ 631 00:33:04,640 --> 00:33:06,400 จะเจอได้อย่างไร 632 00:33:06,480 --> 00:33:08,520 หนูมีแม่เป็นปลาบู่ 633 00:33:09,200 --> 00:33:10,320 ปลาบู่ 634 00:33:10,400 --> 00:33:12,040 [เสียงหัวเราะ] หนูหยอกเล่น 635 00:33:12,120 --> 00:33:15,120 แม่หนูตายตอนหนูเกิด เหลือแต่พ่อจ้ะ 636 00:33:15,200 --> 00:33:16,400 [ดนตรีซึ้ง] 637 00:33:16,480 --> 00:33:18,640 อุ๊ย พี่เสียใจด้วยนะ 638 00:33:19,320 --> 00:33:22,280 หนูมีย่าเทียบและย่าพิกุลเลี้ยงมา 639 00:33:22,360 --> 00:33:25,640 ก็เปรียบเสมือนแม่แหละจ้ะ มีตั้งสองคน 640 00:33:26,280 --> 00:33:27,760 [เสียงหัวเราะเบาๆ ] 641 00:33:28,320 --> 00:33:30,640 หนูนี่มีความคิดที่ดีจังเลยนะ 642 00:33:32,080 --> 00:33:33,080 [เสียงบัวถอนหายใจ] 643 00:33:33,720 --> 00:33:35,480 ถ้าพี่บัวได้กลับบ้าน 644 00:33:35,560 --> 00:33:37,560 ได้กลับไปเรียนต่อจนจบ 645 00:33:37,640 --> 00:33:39,880 พี่บัวว่าจะไปเรียนเฉพาะทาง 646 00:33:39,960 --> 00:33:41,560 [บัว] เป็นหมอรักษาเด็ก 647 00:33:41,640 --> 00:33:42,880 ดีไหม ทองอิน 648 00:33:42,960 --> 00:33:45,960 ไม่ดีหรอกจ้ะ เพราะหนูจองไว้แล้ว 649 00:33:46,880 --> 00:33:48,680 หนูจะเป็นหมอรักษาเด็กเอง 650 00:33:48,760 --> 00:33:50,560 หือ เพิ่งจะห้าขวบ 651 00:33:50,640 --> 00:33:53,280 คิดการณ์ไกล คิดการใหญ่เลยนะเราน่ะ 652 00:33:53,360 --> 00:33:54,520 ใช่จ้ะ 653 00:33:55,360 --> 00:33:56,720 หนูคิดการใหญ่ 654 00:33:56,800 --> 00:33:58,120 ต่อไป 655 00:33:58,200 --> 00:34:01,520 หนูจะเป็นหมอที่ยิ่งใหญ่ในแผ่นดินสยาม 656 00:34:01,600 --> 00:34:02,720 โอ้ 657 00:34:02,800 --> 00:34:04,080 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 658 00:34:04,160 --> 00:34:05,200 จ้ะ 659 00:34:06,760 --> 00:34:07,960 เอ้า กินต่อ 660 00:34:10,639 --> 00:34:12,719 พวกเอ็งคิดว่าผู้ใดเป็นผู้รับฝาก 661 00:34:13,480 --> 00:34:15,360 [อ่ำ] ข้าคิดว่าผู้ที่รับฝากของ 662 00:34:15,440 --> 00:34:16,840 คือลูกชายของท่าน 663 00:34:17,800 --> 00:34:19,199 ไอ้ทองอ้นขอรับ 664 00:34:19,280 --> 00:34:21,520 [ดนตรีตื่นเต้น] 665 00:34:22,080 --> 00:34:24,159 ผู้ใดคิดว่าทองอ้นเป็นผู้รับฝาก 666 00:34:24,800 --> 00:34:26,120 มายืนฝั่งนี้ 667 00:34:33,600 --> 00:34:35,920 เหตุใดพวกเอ็งถึงคิดว่าเป็นทองอ้น 668 00:34:36,840 --> 00:34:37,920 [แก้ว] ก็มัน… 669 00:34:38,639 --> 00:34:40,159 มีสายสัมพันธ์กับท่าน 670 00:34:40,239 --> 00:34:42,000 [แก้ว] ท่านย่อมจะเอาให้มันเมื่อใดก็ได้ 671 00:34:42,080 --> 00:34:43,880 มันมีพิรุธ ตรงที่มันมาสาย 672 00:34:43,960 --> 00:34:47,400 ทองอ้นน่าสงสัย เพราะไม่มีพยานหลักฐาน 673 00:34:48,639 --> 00:34:49,760 [ทองคำ] แล้วพวกเอ็งล่ะ 674 00:34:49,840 --> 00:34:51,960 คิดว่าข้าฝากของไว้กับผู้ใด 675 00:34:55,440 --> 00:34:56,480 ฉันว่า 676 00:34:56,560 --> 00:34:59,160 ผู้รับฝาก คือหนึ่งในพวกท่านนี่แหละ 677 00:34:59,240 --> 00:35:00,480 [เอฟเฟกต์ระทึก] 678 00:35:00,560 --> 00:35:01,840 [เสียงหัวเราะคิกคัก] 679 00:35:01,920 --> 00:35:03,480 มันจะเป็นไปได้อย่างไร 680 00:35:03,560 --> 00:35:05,440 [เสียงอ่ำหัวเราะ] [อ่ำ] น่าจะมีคนชวด 681 00:35:05,520 --> 00:35:06,680 ไม่ได้เป็นหมอแล้วว่ะ 682 00:35:06,760 --> 00:35:08,520 [เสียงหัวเราะ] นั่นสิ 683 00:35:08,600 --> 00:35:09,800 [เสียงเคาะ] 684 00:35:13,520 --> 00:35:16,120 เหตุใดพวกเอ็งถึงคิดว่าพวกข้าเป็นผู้รับฝาก 685 00:35:16,200 --> 00:35:17,800 ท่านบอกเพียงว่า 686 00:35:17,880 --> 00:35:19,760 ท่านฝากของไว้กับผู้ใดผู้หนึ่ง 687 00:35:20,440 --> 00:35:22,680 [ทองอ้น] พวกฉันลองซักเหล่าผู้สมัครทุกคนแล้ว 688 00:35:22,760 --> 00:35:24,240 ก็ไม่มีใครน่าสงสัย 689 00:35:24,320 --> 00:35:25,760 เลยนึกขึ้นมาได้ว่า 690 00:35:25,840 --> 00:35:28,600 ก็มีแต่พวกท่านนี่แหละ ที่พวกฉันยังไม่ได้ซัก 691 00:35:28,680 --> 00:35:31,120 [ดนตรีตื่นเต้นเร้าใจ] 692 00:35:36,840 --> 00:35:37,840 เอาล่ะ 693 00:35:39,040 --> 00:35:40,440 ประกาศผลได้ 694 00:35:57,200 --> 00:35:58,400 [ดนตรีหยุด] 695 00:35:59,680 --> 00:36:01,680 [หม่อมต่วน] เดินพอแล้วไหมพระองค์ชาย 696 00:36:02,280 --> 00:36:03,960 [พระองค์ชาย] ยังจ้ะ หม่อมแม่ 697 00:36:04,040 --> 00:36:05,640 ฉันอยากเดินต่ออีกหน่อย 698 00:36:05,720 --> 00:36:07,680 วันนี้รู้สึกแข็งแรงดี 699 00:36:07,760 --> 00:36:09,760 ก็อยากจะเดินมันทั้งวันให้หายอยาก 700 00:36:09,840 --> 00:36:11,840 [ดนตรีผ่อนคลาย] 701 00:36:19,800 --> 00:36:22,720 หน็อย ยายแม้น นี่ท้าฉันเดินแข่งรึ 702 00:36:23,920 --> 00:36:26,640 ปล่อยฉัน ท่านราชแพทย์ ฉันจะไปเขกหัวยายแม้น 703 00:36:26,720 --> 00:36:27,640 กระหม่อม 704 00:36:31,720 --> 00:36:32,600 [เสียงอุทาน] 705 00:36:32,680 --> 00:36:34,200 [หม่อมต่วน] โอ๊ย พระองค์ชาย 706 00:36:34,280 --> 00:36:36,200 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 707 00:36:38,640 --> 00:36:40,440 [หม่อมต่วน] นี่ แม่แม้นวาด 708 00:36:40,520 --> 00:36:41,680 หล่อนนี่นะ 709 00:36:41,760 --> 00:36:44,360 เห็นพระองค์ชายเป็นเพื่อนเล่น เหมือนตอนเด็กๆ หรือยังไง 710 00:36:45,040 --> 00:36:48,000 จะหยอกอะไรก็ดูเสียบ้าง ว่าท่านยังเจ็บอยู่ 711 00:36:49,080 --> 00:36:51,200 อย่าดุแม้นเลยจ้ะ หม่อมแม่ 712 00:36:51,880 --> 00:36:53,480 ฉันก็มีแม้นนี่แหละ 713 00:36:53,560 --> 00:36:55,640 ที่เป็นเพื่อนคุยเพื่อนขำกัน 714 00:36:56,280 --> 00:36:59,520 ฉันป่วยอยู่เรื่อย แม้นคงจะเหงาแย่ 715 00:37:02,040 --> 00:37:04,120 แล้วก็คุยกันรู้เรื่องเสียด้วยนะ 716 00:37:05,280 --> 00:37:06,360 ดีแล้วขอรับ 717 00:37:07,440 --> 00:37:09,920 คนไม่ปกติสองคนมาเจอกัน 718 00:37:10,000 --> 00:37:11,760 ก็ย่อมเข้าใจกันดี 719 00:37:12,480 --> 00:37:14,560 แม่มิได้หมายความว่าอย่างนั้น 720 00:37:16,000 --> 00:37:17,480 เออ ท่านราชแพทย์ 721 00:37:17,560 --> 00:37:20,560 วันนี้มีการคัดเลือกคนที่จะเข้ามาเรียนหมอมิใช่รึ 722 00:37:20,640 --> 00:37:21,560 กระหม่อม 723 00:37:22,440 --> 00:37:25,600 กระหม่อมให้หมอทองคำ กับหมอหลวงอีกสองท่าน 724 00:37:25,680 --> 00:37:27,160 [พระยาบำเรอราช] เป็นผู้นำการสอบ 725 00:37:27,640 --> 00:37:30,080 เห็นว่ามีคนสนใจพอควร 726 00:37:31,160 --> 00:37:32,800 ถ้าฉันแข็งแรงกว่านี้ 727 00:37:32,880 --> 00:37:34,880 คงได้ไปสอบกับเขาบ้างแล้ว 728 00:37:35,360 --> 00:37:37,480 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 729 00:37:40,960 --> 00:37:43,280 อย่ามองฉันด้วยสายตาเช่นนั้นนะแม้น 730 00:37:53,360 --> 00:37:54,520 โอ้โห 731 00:37:55,160 --> 00:37:58,720 กับข้าววันนี้มีแต่ของโปรดคุณทองอ้น ทั้งนั้นเลยนี่เจ้าคะ 732 00:37:59,400 --> 00:38:01,400 ทองอ้นเขายอมไปสอบทั้งที 733 00:38:01,480 --> 00:38:03,280 ต้องเอาใจเขาเสียหน่อย 734 00:38:03,360 --> 00:38:04,360 [ทำเสียงอิดออด] 735 00:38:04,440 --> 00:38:08,000 หวั่นแต่จะไปสอบไม่ทันน่ะสิเจ้าคะ ตื่นสายออกป่านนั้น 736 00:38:08,080 --> 00:38:09,480 [เสียงถอนหายใจ] 737 00:38:09,560 --> 00:38:10,920 ก็ถ้าไม่ทัน 738 00:38:11,000 --> 00:38:14,320 ก็ถือว่าเป็นมื้อปลอบใจแล้วกัน [เสียงจำปาหัวเราะแห้ง] 739 00:38:14,400 --> 00:38:16,080 - แม่จ๊ะ - [จำปา] หือ 740 00:38:17,160 --> 00:38:18,480 ฉันกลับมาแล้วจ้ะ 741 00:38:21,000 --> 00:38:22,040 - จำปา - [จำปา] เจ้าคะ 742 00:38:22,120 --> 00:38:24,840 เร่งคดข้าวให้ข้ากินที ข้าหิวเหลือทน 743 00:38:24,920 --> 00:38:28,280 ทองอ้น ไปล้างหน้าล้างตาก่อนเถอะไป 744 00:38:28,360 --> 00:38:29,840 [พิกุล] พ่อทองแท้ก็อยู่บ้าน 745 00:38:29,920 --> 00:38:32,240 เดี๋ยวแม่จะจัดสำรับไปให้กินพร้อมๆ กัน 746 00:38:32,920 --> 00:38:33,960 จ้ะแม่ 747 00:38:34,560 --> 00:38:36,240 [ดนตรีเศร้า] 748 00:38:36,320 --> 00:38:38,200 [จำปา] โอ๊ย ไหวไหมเจ้าคะ 749 00:38:40,520 --> 00:38:42,400 - จำปาเอ๊ย - [จำปา] เจ้าขา 750 00:38:42,480 --> 00:38:43,880 เห็นที 751 00:38:43,960 --> 00:38:46,920 จะได้เป็นมื้อปลอบใจเสียแล้วล่ะ 752 00:38:48,160 --> 00:38:49,640 นั่นน่ะสิเจ้าคะ 753 00:38:49,720 --> 00:38:52,760 ดูเงียบๆ เหงาๆ ผิดหูผิดตาเลยเจ้าค่ะ 754 00:38:52,840 --> 00:38:54,520 [จำปา] นี่ถ้าลองสอบได้นะเจ้าคะ 755 00:38:54,600 --> 00:38:56,720 ตะโกนมาตั้งแต่ท่าน้ำนู่นแล้วเจ้าค่ะ 756 00:38:57,720 --> 00:38:59,040 ก็นั่นน่ะสิ 757 00:38:59,960 --> 00:39:01,520 [เสียงถอนใจ] 758 00:39:02,920 --> 00:39:04,800 พ่อทองอ้นเอ๊ย 759 00:39:09,640 --> 00:39:11,440 น่ารับประทานเสียจริงครับ น้าพิกุล 760 00:39:11,520 --> 00:39:12,920 [เสียงพิกุลหัวเราะเบาๆ และเทียบแค่นเสียง] 761 00:39:13,600 --> 00:39:15,440 มีแต่ของมันๆ 762 00:39:15,520 --> 00:39:16,840 เห็นแล้วเลี่ยน 763 00:39:17,440 --> 00:39:19,560 ฉันทำแกงเลียงไว้ให้คุณพี่แล้วเจ้าค่ะ 764 00:39:23,040 --> 00:39:24,440 แกงเลียงอะไร 765 00:39:24,520 --> 00:39:26,120 กลิ่นเหมือนยาต้ม 766 00:39:27,240 --> 00:39:28,480 ฉันกินเองก็ได้จ้ะ 767 00:39:28,560 --> 00:39:30,920 [ดนตรีเบาสมอง] 768 00:39:31,000 --> 00:39:31,840 [เสียงซดแกง] 769 00:39:32,800 --> 00:39:33,960 อร่อยจริงๆ จ้ะแม่ 770 00:39:35,200 --> 00:39:38,440 ถือเสียว่าเป็นการปลอบใจที่ไปสอบไม่ทันนะลูก 771 00:39:38,520 --> 00:39:40,680 นี่เอ็งไปสอบไม่ทันจนได้รึ ทองอ้น 772 00:39:42,280 --> 00:39:44,360 นึกแล้วทีเดียว 773 00:39:44,440 --> 00:39:45,400 [เสียงเยาะในลำคอ] 774 00:39:45,880 --> 00:39:47,480 [ทองอ้น] ประเดี๋ยวก่อน 775 00:39:47,560 --> 00:39:49,400 ใครบอกว่าฉันไปสอบไม่ทัน 776 00:39:49,480 --> 00:39:51,520 ฉันน่ะไปทันจนสอบเสร็จกลับมานี่ 777 00:39:52,280 --> 00:39:54,440 อ้าว แม่เห็นเอ็งหน้าหมองๆ 778 00:39:54,520 --> 00:39:55,960 นึกว่าไม่ทันเสียแล้ว 779 00:39:56,040 --> 00:39:58,000 โอ๊ย แม่ ฉันแค่หิวโซ 780 00:39:58,080 --> 00:39:59,480 มัวแต่สอบไม่เป็นอันกิน 781 00:40:00,040 --> 00:40:01,160 แล้วผลเป็นอย่างไร 782 00:40:01,240 --> 00:40:03,440 [เทียบ] ก็นั่งๆ นอนๆ เล่นบ่อนเบี้ย 783 00:40:03,520 --> 00:40:05,600 จะเอาวิชาอะไรไปสอบกับเขาล่ะ 784 00:40:06,920 --> 00:40:09,600 คนมีปัญญาดี ไม่ต้องทำอะไรมากหรอกจ้ะ 785 00:40:09,680 --> 00:40:12,640 แค่นั่งๆ นอนๆ ก็เข้าเรียนโรงเรียนหมอหลวงได้เสียแล้ว 786 00:40:12,720 --> 00:40:13,760 นี่ 787 00:40:13,840 --> 00:40:15,960 นี่เอ็งเข้าโรงเรียนหมอหลวงได้แล้วรึ 788 00:40:16,040 --> 00:40:17,320 จ้ะแม่ [เสียงพิกุลหัวเราะดีใจ] 789 00:40:17,400 --> 00:40:18,760 จริงหรือนี่ 790 00:40:19,320 --> 00:40:21,120 แม่ดีใจเหลือเกิน 791 00:40:21,200 --> 00:40:23,800 - ปลื้มใจมากนะลูก - จ้ะ 792 00:40:23,880 --> 00:40:25,800 นี่ๆ นี่เวลากินนะ 793 00:40:25,880 --> 00:40:28,320 ไม่ใช่เวลาปลื้มอกปลื้มใจ 794 00:40:28,400 --> 00:40:29,880 ช่างเถิดแม่ 795 00:40:30,360 --> 00:40:32,160 ฉันเองก็พลอยดีใจไปด้วย 796 00:40:32,240 --> 00:40:34,200 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 797 00:40:34,280 --> 00:40:35,600 [ทองแท้] ทองอ้น 798 00:40:35,680 --> 00:40:38,480 ไหนเอ็งเล่าให้ข้าฟังทีรึว่าเขาสอบกันอย่างไร 799 00:40:39,120 --> 00:40:41,840 โอ้ย มีแต่เรื่องลำบากยากเข็ญ 800 00:40:42,520 --> 00:40:44,680 ฉันนึกว่าฉันจะไม่รอดเสียแล้ว พี่ทองแท้ 801 00:40:45,720 --> 00:40:47,880 ข้อสงสัยที่พวกเอ็งบางคน 802 00:40:47,960 --> 00:40:50,240 หาว่าพวกข้าเป็นผู้รับฝากของนั้น… 803 00:40:52,440 --> 00:40:54,520 เราหามีของนั้นอยู่กับตัวไม่ 804 00:40:54,600 --> 00:40:56,320 [ดนตรีระทึก] 805 00:40:56,400 --> 00:40:59,200 [เสียงหัวเราะพร้อมกัน] 806 00:40:59,280 --> 00:41:00,240 ไอ้ทองอ้น 807 00:41:00,880 --> 00:41:01,880 [พุ่ม] ไอ้เจิด 808 00:41:01,960 --> 00:41:03,760 เอ็งจะไปว่าทองอ้นอย่างเดียวก็ไม่ได้ 809 00:41:03,840 --> 00:41:05,720 [พุ่ม] พวกเราก็เป็นคนเชื่อไอ้ทองอ้นเอง 810 00:41:05,800 --> 00:41:07,960 อื้อหือ มันแกล้งหลอกพวกเรา 811 00:41:08,040 --> 00:41:10,280 ทั้งที่มีของอยู่กับตัว ไอ้คนสับปลับ 812 00:41:10,360 --> 00:41:11,320 [เจิด] ไอ้เวร 813 00:41:11,400 --> 00:41:13,000 [เสียงร้องห้าม] [ทองคำ] หยุด 814 00:41:13,080 --> 00:41:14,360 หยุด 815 00:41:15,160 --> 00:41:18,080 ข้ายังไม่ได้บอกเลยว่าข้าฝากของไว้กับไอ้ทองอ้น 816 00:41:18,160 --> 00:41:20,240 - อ้าว - แล้วอย่างนั้นมันอยู่ที่ใคร 817 00:41:20,760 --> 00:41:21,640 [พุ่ม] นั่นสิ 818 00:41:21,720 --> 00:41:23,760 - เอ็งหรือเปล่า - เฮ้ย ไม่ใช่ 819 00:41:23,840 --> 00:41:25,000 ไอ้ยอด เอ็งหรือเปล่า 820 00:41:25,080 --> 00:41:26,360 ไม่ใช่ข้า เอ็งหรือเปล่า 821 00:41:26,440 --> 00:41:28,360 [เล็ก] ข้าจะไปมีได้เยี่ยงไร เอ็งนั่นแหละ 822 00:41:28,440 --> 00:41:29,400 ข้าก็ไม่มี 823 00:41:29,480 --> 00:41:31,040 ไม่ต้องโทษกันไปมา 824 00:41:31,640 --> 00:41:33,080 [ทองคำ] หาอย่างไรก็หาไม่เจอดอก 825 00:41:33,160 --> 00:41:36,080 เพราะข้าไม่ได้ฝากของอะไรไว้กับผู้ใดทั้งสิ้น 826 00:41:36,640 --> 00:41:37,760 หา 827 00:41:38,360 --> 00:41:39,280 - อ้าว - อ้าว 828 00:41:39,840 --> 00:41:41,080 หมายความว่าอย่างไรขอรับ 829 00:41:42,240 --> 00:41:44,840 ถ้าเช่นนั้น ท่านจะให้พวกเราหาไปเพื่ออะไร 830 00:41:45,400 --> 00:41:47,360 ข้อสำคัญของการเป็นแพทย์ 831 00:41:47,920 --> 00:41:49,360 คือต้องรู้จักสังเกต 832 00:41:49,440 --> 00:41:51,000 [ทองคำ] แล้วหาคำตอบ 833 00:41:51,560 --> 00:41:54,160 เพราะถึงแม้ว่าโรคบางโรค เราอาจจะไม่รู้จัก 834 00:41:54,680 --> 00:41:58,080 แต่เราก็สามารถที่จะหาทางรักษาได้ ด้วยการสังเกต 835 00:41:58,760 --> 00:42:01,000 แต่พวกฉันไม่มีใครตอบถูกสักคน 836 00:42:01,080 --> 00:42:02,640 นั่นหมายความว่า 837 00:42:02,720 --> 00:42:04,640 พวกเราทุกคนสอบตกใช่หรือไม่ 838 00:42:05,400 --> 00:42:06,880 [ทองคำ] ถึงจะตอบไม่ถูก 839 00:42:06,960 --> 00:42:10,680 แต่พวกเอ็งก็รู้จัก ที่จะขวนขวายหาคำตอบโดยการซักถาม 840 00:42:10,760 --> 00:42:12,680 และหาข้อสงสัยต่างๆ 841 00:42:13,360 --> 00:42:14,440 นับว่าดีมาก 842 00:42:15,440 --> 00:42:18,480 โดยเฉพาะไอ้พวกที่ไม่ลืมตั้งข้อสงสัยกับพวกข้า 843 00:42:19,080 --> 00:42:20,720 ไอ้นี่สำคัญนัก 844 00:42:20,800 --> 00:42:21,920 [เสียงชิดหัวเราะ] 845 00:42:22,480 --> 00:42:24,640 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 846 00:42:25,240 --> 00:42:27,240 ห้ามลืมเลยทีเดียว 847 00:42:27,320 --> 00:42:29,600 [ทองคำ] ว่าเวลาหาทางรักษาผู้ไข้ 848 00:42:29,680 --> 00:42:31,320 เราต้องคิดให้ถี่ถ้วน 849 00:42:31,400 --> 00:42:33,160 มองให้เห็นทุกสิ่ง 850 00:42:33,240 --> 00:42:35,880 และอย่าย่อท้อจนกว่าจะพบวิธีรักษา 851 00:42:35,960 --> 00:42:37,560 อย่างเช่นพวกเอ็งเนี่ย 852 00:42:38,520 --> 00:42:39,920 ทำไมไม่หาต่อ 853 00:42:40,000 --> 00:42:41,640 ก็พวกฉันโดนมะยม 854 00:42:42,160 --> 00:42:44,240 ใช่ พวกฉันน่ะโดนมะยมท่าน 855 00:42:44,320 --> 00:42:46,240 พวกข้าบอกเพียงแต่ว่า 856 00:42:46,320 --> 00:42:47,920 ให้พวกเอ็งระวัง 857 00:42:48,000 --> 00:42:50,240 อย่าให้โดนเม็ดมะยมที่พวกข้าปาใส่ 858 00:42:50,320 --> 00:42:53,160 มีตรงไหนที่บอกว่าโดนแล้วจะสอบตก หา 859 00:42:55,520 --> 00:42:57,560 แค่นี้ก็ย่อท้อแล้ว 860 00:42:58,560 --> 00:42:59,760 [หมอชิด] พวกเอ็งนี่ 861 00:42:59,840 --> 00:43:02,480 ออกจะขาดเชาวน์ปัญญาไปโขอยู่ 862 00:43:05,040 --> 00:43:08,440 เรื่องนั้นครูบาอาจารย์ จะเป็นผู้ขัดเกลาให้พวกเอ็งเอง 863 00:43:10,000 --> 00:43:12,480 ถ้าเช่นนั้น หมายความว่า… 864 00:43:13,280 --> 00:43:14,760 พวกเอ็งทุกคน… 865 00:43:14,840 --> 00:43:18,600 [เอฟเฟกต์เร้าใจ] 866 00:43:19,440 --> 00:43:20,680 ผ่านการทดสอบ 867 00:43:20,760 --> 00:43:23,680 [เสียงเฮดีใจ] 868 00:43:25,520 --> 00:43:26,600 [ภาษาอังกฤษ] เก่งมากเพื่อน 869 00:43:26,680 --> 00:43:28,960 - อ่า อ๋อ เพื่อน - ใช่ 870 00:43:31,640 --> 00:43:33,920 เอวังด้วยดี สาธุ 871 00:43:34,480 --> 00:43:38,040 หือ สอบได้ทุกคนดีแท้ 872 00:43:38,120 --> 00:43:39,040 [เสียงหัวเราะดีใจ] 873 00:43:39,600 --> 00:43:42,840 อุตส่าห์ไขรหัสของพ่อได้คือตั้งข้อซักถาม 874 00:43:42,920 --> 00:43:45,120 กลับโดนพ่อตลบหลังกลับเสียฉิบ 875 00:43:45,680 --> 00:43:49,280 โธ่ถัง นึกว่าเก่งกาจมาจากไหน 876 00:43:49,360 --> 00:43:50,520 ที่แท้ 877 00:43:51,080 --> 00:43:52,840 ก็ได้เข้าเหมาเข่ง 878 00:43:52,920 --> 00:43:55,640 [เทียบ] ขำเสียจริงๆ [เสียงเทียบหัวเราะคิก] 879 00:43:55,720 --> 00:43:58,000 จะสอบเข้าได้กี่คนก็ช่างเถิดจ้ะแม่ 880 00:43:59,040 --> 00:44:00,360 ได้เข้าเรียนก็ดีแล้ว 881 00:44:00,440 --> 00:44:01,440 จ้ะ 882 00:44:01,520 --> 00:44:03,200 [ดนตรีผ่อนคลาย] 883 00:44:05,600 --> 00:44:08,360 คุณพี่ กลับมาพอดีเจ้าค่ะ 884 00:44:08,440 --> 00:44:11,520 เรากำลังฉลองให้ทองอ้น ที่ได้เข้าเรียนเจ้าค่ะ 885 00:44:18,040 --> 00:44:20,840 ทองอ้นเล่าให้ฟังเรื่องการทดสอบ 886 00:44:20,920 --> 00:44:23,120 น่าสนุกดีนะเจ้าคะคุณพี่ 887 00:44:24,720 --> 00:44:26,280 วันนี้ทำได้ดีนะ 888 00:44:28,000 --> 00:44:29,640 ของมันแน่อยู่แล้วจ้ะพ่อ 889 00:44:30,200 --> 00:44:31,920 อย่าได้ชะล่าใจไป 890 00:44:32,000 --> 00:44:34,720 [ทองคำ] การสอบอาจจะดูง่าย เพื่อให้ทุกคนมีโอกาส 891 00:44:34,800 --> 00:44:37,560 แต่ใช่ว่าได้เรียนแล้วทุกคนจะเรียนจบ 892 00:44:38,240 --> 00:44:40,040 หมั่นทบทวนตำรา 893 00:44:40,120 --> 00:44:42,640 เพราะหลังจากนี้คือการฝึกที่แท้จริง 894 00:44:42,720 --> 00:44:44,600 ไม่มีสิ่งใดง่าย 895 00:44:46,720 --> 00:44:48,600 อย่ามัวแต่เกียจคร้านล่ะ 896 00:44:48,680 --> 00:44:51,160 อาจจะโดนไล่ออกกลางคันก็ได้ 897 00:44:51,840 --> 00:44:54,040 คุณแม่ใหญ่กรุณาแช่งผมเสียแต่แรก 898 00:44:54,120 --> 00:44:55,520 เป็นบุญยิ่งนัก 899 00:44:56,240 --> 00:44:57,520 [เอฟเฟกต์ทะเล้น] 900 00:44:57,600 --> 00:45:00,000 คุณพี่ ดูนะ ดูๆ ดูมัน… 901 00:45:00,080 --> 00:45:01,000 พอเถอะ 902 00:45:02,000 --> 00:45:03,560 ฉันจะกินข้าว 903 00:45:03,640 --> 00:45:05,640 ทองอ้น หยิบโถข้าวให้แม่ซิ 904 00:45:05,720 --> 00:45:06,560 จ้ะ 905 00:45:07,920 --> 00:45:09,160 [พิกุล] คุณพี่เจ้าคะ 906 00:45:10,240 --> 00:45:12,240 [ดนตรีสดใส] 907 00:45:15,720 --> 00:45:16,840 [เสียงถอนหายใจ] 908 00:45:24,280 --> 00:45:26,520 [เพลง "เป็นมากกว่ารัก" โดย Lil Tan] 909 00:45:47,520 --> 00:45:49,520 [เพลงหยุด] 910 00:45:49,600 --> 00:45:52,360 [ดนตรีตึงเครียด] 911 00:46:05,640 --> 00:46:07,040 เอ่อ ขอรับ 912 00:46:09,280 --> 00:46:11,440 เอ่อ กระไรนะครับคุณแม้น 913 00:46:14,360 --> 00:46:15,680 [เสียงไอแผ่วเบา] 914 00:46:17,480 --> 00:46:20,240 คือ กระผมไม่เข้าใจจริงๆ ขอรับ 915 00:46:24,640 --> 00:46:25,720 [ดนตรีหยุด] 916 00:46:26,360 --> 00:46:27,640 [เสียงจิ๊ปาก] [ผาด] แหม 917 00:46:27,720 --> 00:46:30,040 คนบ้านนี้ใจดีเสียเหลือเกิน 918 00:46:30,520 --> 00:46:32,280 ให้ที่อยู่อาศัย 919 00:46:32,360 --> 00:46:34,360 และยังจะให้ โอ๊ย 920 00:46:34,440 --> 00:46:36,800 ที่นอนนุ่มๆ ให้เราอีก แม่บัว 921 00:46:36,880 --> 00:46:38,840 [ดนตรีเบาสมอง] 922 00:46:38,920 --> 00:46:39,960 แม่บัว 923 00:46:40,040 --> 00:46:40,960 [บัว] หือ 924 00:46:41,040 --> 00:46:42,720 [ผาด] เอ็งอ่านอะไรนักหนาหา 925 00:46:42,800 --> 00:46:45,280 ข้าเห็นเอ็งอ่านตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว 926 00:46:45,840 --> 00:46:49,040 กำลังอ่านตำราที่เกี่ยวกับพืชวัตถุที่ใช้ทำยาอะ 927 00:46:49,720 --> 00:46:52,320 โห น่าทึ่งมากเลยนะผาด 928 00:46:52,400 --> 00:46:54,600 นี่มันวิชาพฤกษศาสตร์ชัดๆ เลยอะ 929 00:46:54,680 --> 00:46:55,560 [เอฟเฟกต์เสียงแป่ว] 930 00:46:55,640 --> 00:46:57,360 [เสียงถอนหายใจและจิ๊ปาก] นี่ นางบัว 931 00:46:57,440 --> 00:47:00,800 บางทีข้าก็คิดนะ ว่าเอ็งน่ะเป็นบ้า 932 00:47:00,880 --> 00:47:02,760 [เอฟเฟกต์ขำขัน] [ผาด] แต่บางทีข้าก็คิดว่า 933 00:47:02,840 --> 00:47:04,680 เอ็งน่ะสติดีแต่เลอะเลือน 934 00:47:05,320 --> 00:47:06,480 [ผาด] แต่ก็เอาเถอะ 935 00:47:06,560 --> 00:47:10,400 เอ็งช่วยพูดอะไรที่ข้าเข้าใจหน่อยได้หรือไม่ 936 00:47:10,480 --> 00:47:11,600 [เสียงหัวเราะเบาๆ ] 937 00:47:11,680 --> 00:47:14,560 อยากจะเอาไปฝากอาจารย์ที่สอนเภสัชมากเลย 938 00:47:14,640 --> 00:47:16,600 [บัว] เขาคงแบบว้าวมากอะ 939 00:47:17,280 --> 00:47:19,120 [เอฟเฟกต์งุนงง] 940 00:47:21,120 --> 00:47:23,320 อยู่นี่เอง ข้าหาเป็นนาน 941 00:47:24,600 --> 00:47:25,720 เฮ้ย 942 00:47:25,800 --> 00:47:27,200 [ทองอ้น] เอาไปโดยไม่ได้รับอนุญาต 943 00:47:27,280 --> 00:47:28,560 เขาเรียกขโมยนะรู้ไหม 944 00:47:28,640 --> 00:47:32,000 งั้นฉันก็คงไม่ใช่ขโมย เพราะว่าฉันได้รับอนุญาตแล้ว 945 00:47:32,080 --> 00:47:33,000 เอาคืนมา 946 00:47:33,520 --> 00:47:34,520 ใครอนุญาตเอ็ง 947 00:47:35,080 --> 00:47:38,160 พี่ทองแท้ เขาให้ฉันเองกับมือเลย ไม่เชื่อก็ไปถามเขาสิ 948 00:47:38,240 --> 00:47:40,320 [ดนตรีเบาสมอง] 949 00:47:43,040 --> 00:47:45,440 พี่ทองแท้อนุญาต แต่ข้าไม่อนุญาต 950 00:47:45,520 --> 00:47:48,000 อ้าว มีสิทธิ์อะไรไม่อนุญาตล่ะ 951 00:47:48,080 --> 00:47:49,840 ก็นี่มันตำรายาบ้านข้า 952 00:47:50,400 --> 00:47:51,680 อย่ามางกนะ 953 00:47:51,760 --> 00:47:53,160 เอาคืนมา 954 00:47:53,240 --> 00:47:55,000 - ทองอ้น - นางบัว หยุด 955 00:47:56,200 --> 00:47:57,720 เขาหวงของเขา 956 00:47:57,800 --> 00:47:59,800 เอ็งจะเอาของเขามาทำกระไร 957 00:47:59,880 --> 00:48:02,040 ก็ ฉันยังอ่านไม่จบเลย 958 00:48:02,120 --> 00:48:03,840 นี่ นางบัวฟังข้านะ 959 00:48:03,920 --> 00:48:07,560 เรามาอยู่อาศัยบ้านเขาเนี่ย เราอย่าไปแผลงฤทธิ์กับเขา เข้า… 960 00:48:08,120 --> 00:48:09,720 [ผาด] ใจไหม [เอฟเฟกต์ขำขัน] 961 00:48:09,800 --> 00:48:11,400 [เสียงถอนใจ] ไปเสียแล้ว 962 00:48:11,480 --> 00:48:13,720 [บัว] ทองอ้น หยุดเดี๋ยวนี้นะ 963 00:48:14,320 --> 00:48:15,680 หยุดก่อน 964 00:48:15,760 --> 00:48:17,600 ทองอ้น นี่ 965 00:48:18,120 --> 00:48:20,000 หยุด จะหนีไปไหนหา 966 00:48:20,960 --> 00:48:22,760 แตะเนื้อต้องตัวข้าอีกแล้วรึ 967 00:48:23,400 --> 00:48:24,800 [เอฟเฟกต์ทะเล้น] 968 00:48:24,880 --> 00:48:25,960 อยากแตะนักนี่ 969 00:48:27,000 --> 00:48:29,200 ถึงตำรานี้จะเป็นของบ้านเธอก็จริง 970 00:48:29,280 --> 00:48:32,200 แต่ฉันกำลังอ่านอยู่ เธอก็ควรจะมีมารยาทเสียบ้างนะ 971 00:48:33,200 --> 00:48:36,040 แต่ที่นี่บ้านข้า ข้าไม่เคร่งเรื่องมารยาท 972 00:48:36,720 --> 00:48:39,360 และข้าก็อยากรู้ ว่าเอ็งจะอ่านไปทำไมก้น 973 00:48:39,440 --> 00:48:41,640 อ่านแล้วก็ไม่ได้ใช้เอาไปทำประโยชน์อันใด 974 00:48:43,400 --> 00:48:45,280 ข้าดูจากหน้าตาเอ็งแล้ว 975 00:48:45,920 --> 00:48:47,840 น่าจะเป็นพวกสมองขี้เท่อ 976 00:48:50,600 --> 00:48:52,720 ชนะเลิศ มงลง 977 00:48:52,800 --> 00:48:54,640 ทำลายสถิติยับเยิน 978 00:48:54,720 --> 00:48:56,640 [รุ่นพี่] เกือบร้อยรุ่นที่ผ่านมา 979 00:48:56,720 --> 00:48:59,040 ไม่เคยมีใครทำให้อาจารย์นิวัฒน์ 980 00:48:59,120 --> 00:49:00,280 อึ้งขนาดนี้มาก่อน 981 00:49:01,760 --> 00:49:03,280 [ดนตรีเศร้า] 982 00:49:03,360 --> 00:49:04,520 ก็จริง 983 00:49:05,400 --> 00:49:06,960 ฉันมันไม่เอาไหน 984 00:49:07,720 --> 00:49:09,400 อ่านไปก็เท่านั้น 985 00:49:09,480 --> 00:49:11,320 ทำประโยชน์อะไรไม่ได้ 986 00:49:12,280 --> 00:49:14,280 ขี้น้อยใจเสียจริง 987 00:49:14,360 --> 00:49:15,720 พูดแค่นี้ 988 00:49:16,360 --> 00:49:17,880 คงโดนด่ามาเยอะสิท่า 989 00:49:19,480 --> 00:49:20,880 ก็ใช่สิ 990 00:49:20,960 --> 00:49:22,920 โดนด่าแบบที่เธอด่านี่แหละ 991 00:49:23,800 --> 00:49:24,640 จริงรึ 992 00:49:26,400 --> 00:49:27,720 งั้นเราก็หัวอกเดียวกัน 993 00:49:28,440 --> 00:49:30,640 ข้าเองก็โดนด่าว่าไม่มีประโยชน์อยู่บ่อยๆ 994 00:49:33,520 --> 00:49:36,320 แต่เธอยังดี ที่ตอนนี้ได้ไปเรียน 995 00:49:36,400 --> 00:49:38,080 [บัว] แต่ฉันเนี่ยสิ 996 00:49:38,160 --> 00:49:41,800 เจอใคร ใครก็บอกให้อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน 997 00:49:41,880 --> 00:49:44,760 ไม่รู้ว่าจะกลัวเรือนหายไปถึงไหน ให้เฝ้าอยู่ได้ 998 00:49:47,120 --> 00:49:50,600 ก็แค่อยากจะหาอะไรอ่านแก้เบื่อก็เท่านั้นเอง 999 00:49:51,520 --> 00:49:53,160 โถ น่าสงสาร 1000 00:49:53,920 --> 00:49:55,240 [ทองอ้น] ไม่ต้องมาบีบน้ำตาหรอก 1001 00:49:55,800 --> 00:49:57,000 ตามข้ามานี่ 1002 00:49:57,640 --> 00:49:58,560 ไปไหนล่ะ 1003 00:49:59,840 --> 00:50:01,520 ก็เอ็งบอกว่าเบื่อไม่ใช่รึ 1004 00:50:02,160 --> 00:50:03,000 มา 1005 00:50:03,080 --> 00:50:05,360 [ดนตรีผ่อนคลายสนุกสนาน] 1006 00:50:13,360 --> 00:50:15,320 ข้าไม่ได้มาตลาดเสียนาน 1007 00:50:15,840 --> 00:50:17,360 ดูคึกคักดีทีเดียว 1008 00:50:18,200 --> 00:50:20,800 แต่ไม่ควรจะประทับนานนักนะพระพุทธเจ้าข้า 1009 00:50:20,880 --> 00:50:23,040 ฝ่าบาทเพิ่งหายจากพระอาการประชวร 1010 00:50:24,400 --> 00:50:26,280 นี่เป็นห่วงข้า 1011 00:50:26,360 --> 00:50:27,800 หรือว่ากลัวความผิด 1012 00:50:27,880 --> 00:50:29,760 เอ่อ ข้าพระพุทธเจ้า… 1013 00:50:31,960 --> 00:50:33,040 อย่าหวั่นไปเลย 1014 00:50:33,760 --> 00:50:35,600 ข้าไม่ทำให้พี่เดือดร้อนดอก 1015 00:50:49,400 --> 00:50:50,680 [เด็กชาย] ช่วยด้วย 1016 00:50:52,160 --> 00:50:53,520 [เสียงวิ่งมาชน] [ผล] เฮ้ยๆ 1017 00:50:53,600 --> 00:50:55,760 เฮ้ย ลูกเต้าเหล่าใครวะเนี่ย 1018 00:50:55,840 --> 00:50:58,440 ทำไมมาชนพระ เอ่อ ชนผู้ใหญ่แล้วจะหนีอย่างนี้ 1019 00:50:58,520 --> 00:51:00,840 [เด็กชาย] ปล่อย หนียักษ์มา ปล่อย 1020 00:51:00,920 --> 00:51:02,040 ยักษ์ไหนวะ 1021 00:51:02,120 --> 00:51:03,040 [พระองค์ชาย] หนียักษ์มารึ 1022 00:51:04,120 --> 00:51:06,160 [ผู้ชาย] มาเลย ขอบใจนะที่ช่วยจับ 1023 00:51:07,360 --> 00:51:08,520 [เด็กชาย] ปล่อย 1024 00:51:09,040 --> 00:51:11,360 หนียักษ์มา ปล่อย 1025 00:51:11,440 --> 00:51:12,560 [ผล] ยักษ์ 1026 00:51:13,160 --> 00:51:14,080 นี่… 1027 00:51:14,160 --> 00:51:16,120 ผู้ใหญ่รังแกเด็กหรืออย่างไร 1028 00:51:16,920 --> 00:51:18,080 ตามไปดูทีรึ 1029 00:51:18,160 --> 00:51:20,160 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 1030 00:51:21,360 --> 00:51:23,080 [บัว] โห 1031 00:51:23,840 --> 00:51:26,280 ผู้คนเยอะแยะไปหมดเลย 1032 00:51:27,400 --> 00:51:29,320 แต่ทำไมมีต่างชาติด้วย 1033 00:51:29,800 --> 00:51:32,080 นึกว่าในยุคนี้จะมีแต่คนไทยเสียอีก 1034 00:51:32,640 --> 00:51:35,360 [ทองอ้น] นี่เอ็งไม่รู้รึ ว่าสยามเราเจริญเพียงใด 1035 00:51:35,440 --> 00:51:37,400 เรามีคนไทยกว่าสองล้านคน 1036 00:51:37,480 --> 00:51:39,880 และมีคนจีนที่มาตั้งรกรากอีกล้านกว่าคน 1037 00:51:40,720 --> 00:51:41,720 จริงเหรอ 1038 00:51:42,640 --> 00:51:45,600 ยังมีลาว เขมร มลายู และมอญด้วย 1039 00:51:45,680 --> 00:51:47,840 รวมแล้วมีคนประมาณหกล้านคน 1040 00:51:48,920 --> 00:51:51,320 รู้ได้ไงอะ ใครเป็นคนนับไว้ 1041 00:51:51,400 --> 00:51:53,440 พระปาเลอกัวซ์ท่านนับเอาไว้ 1042 00:51:54,160 --> 00:51:56,240 ใครอะ ไม่เห็นรู้จักเลย 1043 00:51:56,320 --> 00:51:58,200 ท่านเป็นพระชาวฝรั่งเศส 1044 00:51:58,280 --> 00:52:01,800 ท่านเป็นคนนำความรู้สมัยใหม่หลายด้าน มาเผยแพร่ในสยามนี่แหละ 1045 00:52:01,880 --> 00:52:03,360 [ดนตรีผ่อนคลาย] 1046 00:52:03,440 --> 00:52:04,400 จริงสิ 1047 00:52:05,360 --> 00:52:06,520 ข้าโกหกกระมัง 1048 00:52:07,080 --> 00:52:08,760 อ้าว นี่โกหกเหรอ 1049 00:52:09,400 --> 00:52:10,720 ข้าพูดจริง 1050 00:52:10,800 --> 00:52:12,280 - [บัว] อ้าว - กระไรของเอ็งนี่ 1051 00:52:12,360 --> 00:52:13,400 [เอฟเฟกต์ขำขัน] 1052 00:52:13,480 --> 00:52:14,520 [เสียงบัวร้องหงุดหงิด] 1053 00:52:15,280 --> 00:52:18,720 เห็นเกเรแบบนี้ ความรู้เยอะเหมือนกันนะเราน่ะ 1054 00:52:22,520 --> 00:52:24,280 โห 1055 00:52:28,520 --> 00:52:30,680 ของโบราณทั้งนั้นเลย 1056 00:52:32,400 --> 00:52:35,520 อย่างกับตลาดนัดขายของเก่าที่จตุจักรแน่ะ 1057 00:52:36,320 --> 00:52:39,480 นี่ถ้าซื้อติดไม้ติดมือไปสักชิ้นสองชิ้น แล้วเอาไปขาย 1058 00:52:39,560 --> 00:52:41,040 คงรวยเละเลย 1059 00:52:41,120 --> 00:52:43,280 หือ บ้าอีกแล้ว 1060 00:52:43,360 --> 00:52:45,280 ที่ข้าพาเอ็งออกมาเดินเล่น 1061 00:52:45,360 --> 00:52:47,320 เพื่อให้หายเบื่อจะได้เลิกฟุ้งซ่าน 1062 00:52:47,880 --> 00:52:50,200 แล้วยังทำให้อาการเพ้อพกเอ็งกำเริบอีก 1063 00:52:50,280 --> 00:52:51,680 เพ้อพกอะไรเล่า 1064 00:52:51,760 --> 00:52:54,120 นี่รู้ไหมว่าของพวกนี้แพงมากเลยนะ 1065 00:52:54,200 --> 00:52:55,840 เศรษฐีเขาสะสมกัน 1066 00:52:56,360 --> 00:52:58,320 - พวกนี้น่ะรึ - [บัว] อือ 1067 00:52:59,200 --> 00:53:00,360 นี่แหละ 1068 00:53:00,440 --> 00:53:01,880 [เด็กชาย] ช่วยด้วย 1069 00:53:01,960 --> 00:53:03,840 ยักษ์จะจับกิน ช่วยด้วย 1070 00:53:04,960 --> 00:53:08,160 - มานี่เลย จะไปไหน - ช่วยด้วย ยักษ์จะจับกิน ช่วยด้วย 1071 00:53:08,240 --> 00:53:10,200 - ช่วยด้วย - ทองอ้น 1072 00:53:10,280 --> 00:53:12,720 แถวนี้มียักษ์ด้วยเหรอ ไปดูกันหน่อยไหม 1073 00:53:12,800 --> 00:53:15,480 นั่นน่ะสิ ข้าก็อยากรู้เหมือนกันว่ายักษ์อะไร 1074 00:53:18,880 --> 00:53:21,280 [ดนตรีตื่นเต้น] 1075 00:53:47,080 --> 00:53:48,120 ปัดโธ่ 1076 00:53:48,680 --> 00:53:49,800 ข้าก็นึกว่ายักษ์ที่ไหน 1077 00:53:49,880 --> 00:53:51,320 ที่แท้ก็หมอปลัดเล 1078 00:53:51,800 --> 00:53:54,080 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 1079 00:53:54,640 --> 00:53:55,800 หมอบรัดเลย์ 1080 00:53:56,760 --> 00:53:58,000 นี่หมายความว่า 1081 00:53:58,680 --> 00:54:00,640 ดอกเตอร์ แดน บีช แบรดลีย์เหรอ 1082 00:54:01,200 --> 00:54:03,200 นี่ เอ็งรู้จักกับเขาด้วยรึ 1083 00:54:04,040 --> 00:54:05,560 แต่ก็ไม่แปลกดอก 1084 00:54:05,640 --> 00:54:07,440 หมอฝาหรั่งท่านนี้ขึ้นชื่อว่าเก่ง 1085 00:54:08,040 --> 00:54:10,600 ท่านเป็นที่โจษจันไปทั่ว ใครๆ ก็รู้จักท่าน 1086 00:54:15,320 --> 00:54:16,760 - บัว - ดอกเตอร์แบรดลีย์ 1087 00:54:16,840 --> 00:54:18,000 [ภาษาอังกฤษ] ครับ 1088 00:54:18,080 --> 00:54:19,760 [ภาษาอังกฤษ] ฉันดีใจที่ได้เจอคุณค่ะ 1089 00:54:19,840 --> 00:54:22,000 ฉันได้ยินเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับคุณ 1090 00:54:22,080 --> 00:54:24,000 ไม่เคยคิดเลยว่าจะได้พบกับคุณ 1091 00:54:24,800 --> 00:54:26,000 [ภาษาอังกฤษ] แล้วคุณคือ 1092 00:54:26,760 --> 00:54:28,880 [ภาษาอังกฤษ] ขอโทษที สวัสดีค่ะ 1093 00:54:28,960 --> 00:54:29,840 [บัว] สวัสดีค่ะ 1094 00:54:30,720 --> 00:54:32,080 ฉันชื่อบัว 1095 00:54:33,160 --> 00:54:35,480 [ภาษาอังกฤษ] ยินดีที่ได้รู้จักคุณเช่นกัน บัว 1096 00:54:35,560 --> 00:54:38,200 คุณพูดอังกฤษได้ดีมากเลย คุณมาจากไหนครับ 1097 00:54:38,280 --> 00:54:40,320 [ภาษาอังกฤษ] อ้อ ฉันเป็นคนที่นี่ค่ะ ไม่ใช่ต่างชาติ 1098 00:54:40,400 --> 00:54:42,560 [ภาษาไทย] อ้าว คนไทยหรอกหรือ 1099 00:54:42,640 --> 00:54:43,920 ค่ะ 1100 00:54:44,000 --> 00:54:45,680 ช่วยผมได้ไหม ให้… 1101 00:54:45,760 --> 00:54:47,320 พูดกับเด็กๆ 1102 00:54:47,400 --> 00:54:50,480 ฉันเป็นคุณหมอ ไม่ใช่ยักษ์ 1103 00:54:50,560 --> 00:54:51,640 แล้วก็ 1104 00:54:51,720 --> 00:54:54,640 อันนี้หูฟัง ไม่ใช่อาวุธ 1105 00:54:55,520 --> 00:54:57,760 - เอ้า - อ้อ ได้ค่ะ 1106 00:54:57,840 --> 00:54:59,440 ขอยืมหน่อยนะคะ 1107 00:55:00,440 --> 00:55:02,200 ไม่ต้องกลัวนะ 1108 00:55:03,440 --> 00:55:05,680 เด็กๆ จ๋า อันนี้ 1109 00:55:05,760 --> 00:55:08,040 ไม่อันตรายเลย เห็นไหม 1110 00:55:08,120 --> 00:55:09,920 [บัว] จับได้ ลองจับดูสิ 1111 00:55:10,560 --> 00:55:13,080 เห็นไหม ไม่น่ากลัวเลย 1112 00:55:13,160 --> 00:55:16,240 [บัว] ไหนดูซิ ว่าข้างในนี้ 1113 00:55:16,320 --> 00:55:18,840 มีเสียงอะไรน้า 1114 00:55:19,800 --> 00:55:22,680 อู๊ย เสียงอะไรน่ะ 1115 00:55:22,760 --> 00:55:24,200 ตุบๆ ตุบๆ 1116 00:55:24,760 --> 00:55:26,280 [บัว] อยากลองฟังไหม 1117 00:55:26,360 --> 00:55:27,360 เอ้า 1118 00:55:29,640 --> 00:55:30,680 ได้ยินไหม 1119 00:55:32,320 --> 00:55:34,360 [บัว] เอ้า ทีนี้สลับกัน 1120 00:55:40,320 --> 00:55:42,240 เก่งมาก 1121 00:55:42,320 --> 00:55:45,040 เห็นไหม ไม่น่ากลัวเลย 1122 00:55:46,760 --> 00:55:47,760 [ดนตรีหยุด] 1123 00:55:47,840 --> 00:55:50,400 ทำไมเณรไม่หัดทำยากับฉันล่ะ 1124 00:55:50,480 --> 00:55:52,640 ฉันชอบธรรมะมากกว่า 1125 00:55:53,200 --> 00:55:56,320 แต่พระที่โตๆ ท่านก็เป็นเรื่องยากันนะ 1126 00:55:56,400 --> 00:55:58,200 เณรน่าจะหัดทำสิ 1127 00:55:58,280 --> 00:56:00,320 [เสียงถอนหายใจ] ทองอินนั่นแหละ 1128 00:56:00,400 --> 00:56:02,800 ไม่ศึกษาธรรมะไว้บ้างรึ 1129 00:56:02,880 --> 00:56:05,720 ดีนะ จะได้มีสมาธิขึ้น 1130 00:56:05,800 --> 00:56:08,160 โธ่ ชวนทำยา 1131 00:56:08,240 --> 00:56:11,120 ดันมาชวนฉันเรียนธรรมะเสียนี่ 1132 00:56:12,240 --> 00:56:14,480 เปลี่ยนเป็นจับปลากันดีกว่าเอาไหม 1133 00:56:15,800 --> 00:56:17,560 จับปลามันเป็นบาป 1134 00:56:17,640 --> 00:56:21,160 ทุกชีวิตล้วนกลัวตาย ไม่ควรสร้างเวรต่อกัน 1135 00:56:21,240 --> 00:56:22,880 [เอฟเฟกต์เสียงระฆัง] สาธุ 1136 00:56:24,760 --> 00:56:26,160 [เสียงซ้อมดาบ] 1137 00:56:26,960 --> 00:56:29,520 [เสียงต่อสู้] 1138 00:56:39,840 --> 00:56:41,160 [เสียงหัวเราะ] 1139 00:56:42,640 --> 00:56:43,600 ขอโทษนะขอรับ 1140 00:56:43,680 --> 00:56:44,760 เป็นอะไรไหมขอรับ 1141 00:56:44,840 --> 00:56:47,000 ไม่เป็นไร พี่เนียงว่องไวจริงๆ 1142 00:56:47,080 --> 00:56:48,640 ข้ารับมือไม่ทันเลย 1143 00:56:48,720 --> 00:56:50,200 คุณทองแท้ก็ใช่ย่อยนะครับ 1144 00:56:50,280 --> 00:56:52,440 เป็นหมอ แต่รู้วิชาดาบเสียด้วย 1145 00:56:52,520 --> 00:56:54,640 ข้าเคยหัดเล่นๆ เมื่อตอนเด็ก 1146 00:56:54,720 --> 00:56:55,960 โตมาออกจะลืมไปบ้าง 1147 00:56:56,040 --> 00:56:57,160 ไม่ได้จับดาบเสียนาน 1148 00:56:57,240 --> 00:56:58,880 [เสียงหาญหัวเราะ] 1149 00:56:58,960 --> 00:57:01,440 คุณอยากจะเคาะสนิมไหมเล่า ข้าจะเคาะให้ 1150 00:57:01,520 --> 00:57:04,440 แล้วก็จะฝึกให้เก่งกว่าพวกนี้เสียอีกด้วย 1151 00:57:04,520 --> 00:57:05,560 ดีเลย พ่อครู 1152 00:57:05,640 --> 00:57:07,760 ข้าอยากรื้อฟื้นวิชาดาบมานานแล้ว 1153 00:57:07,840 --> 00:57:09,280 เอาไว้ใช้ป้องกันตัวได้บ้าง 1154 00:57:09,840 --> 00:57:11,800 เทิ้ม ไอ้เทิ้ม 1155 00:57:11,880 --> 00:57:13,840 - [เทิ้ม] จ๋าจ้ะ - มา 1156 00:57:13,920 --> 00:57:16,040 เอ็งไปเป็นเป้าล่อดาบให้คุณเขาทีสิ 1157 00:57:16,560 --> 00:57:18,520 ว้าย ว้ายๆ [เอฟเฟกต์เบรกเอี๊ยด] 1158 00:57:18,600 --> 00:57:20,640 [เทิ้ม] ไอ้เนียงเป็นน่ะมันดีอยู่แล้ว 1159 00:57:20,720 --> 00:57:23,080 หือ ไอ้เนียงน่ะมันไวไป 1160 00:57:23,160 --> 00:57:24,680 คุณเขาเพิ่งจะเริ่มฝึก 1161 00:57:24,760 --> 00:57:26,400 เอ็งน่ะดีแล้ว เฉื่อยลงมาหน่อย 1162 00:57:26,480 --> 00:57:27,800 [เทิ้ม] แหม โห 1163 00:57:27,880 --> 00:57:29,000 จ้ะๆ 1164 00:57:30,040 --> 00:57:31,280 นี่ๆ เอ้า 1165 00:57:31,360 --> 00:57:32,760 เอานะขอรับ 1166 00:57:34,080 --> 00:57:35,600 [เอฟเฟกต์เสียงวืด] ซ้าย ขวา 1167 00:57:35,680 --> 00:57:38,280 [เสียงเหวี่ยงดาบและเสียงร้องตาม] 1168 00:57:38,360 --> 00:57:39,880 [เอฟเฟกต์ขำขัน] [ทองแท้] อ้าว 1169 00:57:39,960 --> 00:57:41,280 - อ้าวลุง - [เนียง] เอ๊ย 1170 00:57:41,360 --> 00:57:43,280 - หมดแรงหรือยังน้า - โอ๊ย ยัง 1171 00:57:43,360 --> 00:57:45,320 - ยังไม่หมดแรงเหรอ - ยังไม่หามกูอีก 1172 00:57:45,400 --> 00:57:46,680 อ้าว โธ่ 1173 00:57:46,760 --> 00:57:49,040 [เสียงเทิ้มครวญคราง] โห โอ๊ย ปากซีดเลย 1174 00:57:50,040 --> 00:57:51,840 [เสียงโอดโอย] ก็ข้าบอกแล้ว 1175 00:57:51,920 --> 00:57:54,320 ให้ไปเป็นเป้าล่อดาบ ไม่ได้ไปจับดาบ 1176 00:57:54,400 --> 00:57:56,320 [เสียงเทิ้มหอบคราง] [หาญ] เอ็งนี่ 1177 00:57:56,400 --> 00:57:57,880 - [ทองอ้น] นี่ เอ็ง - [บัว] หือ 1178 00:57:57,960 --> 00:58:00,160 [ทองอ้น] สอนภาษาฝาหรั่งให้ข้าทีสิ 1179 00:58:01,360 --> 00:58:02,680 [บัว] เรื่องอะไรจะต้องสอน 1180 00:58:03,160 --> 00:58:05,000 นี่เอ็งหวงความรู้รึ 1181 00:58:05,080 --> 00:58:08,400 ใช่ ก็เหมือนที่เธอไม่ยอมให้ฉันอ่านตำราเนี่ย 1182 00:58:09,160 --> 00:58:10,880 ยอกย้อนนักนะ 1183 00:58:10,960 --> 00:58:12,920 ถ้าข้าเอาตำราให้เอ็งอ่าน 1184 00:58:13,000 --> 00:58:14,720 เอ็งจะยอมสอนข้างั้นรึ 1185 00:58:14,800 --> 00:58:15,760 [บัว] อือ 1186 00:58:15,840 --> 00:58:17,240 [ดนตรีผ่อนคลาย] 1187 00:58:17,320 --> 00:58:18,640 งั้นเอ็งเริ่มสอนได้เลย 1188 00:58:18,720 --> 00:58:20,520 กลับถึงบ้านข้าจะเอาตำราให้เอ็งอ่าน 1189 00:58:21,000 --> 00:58:21,840 จริงนะ 1190 00:58:21,920 --> 00:58:23,400 ข้าไม่ปดเอ็งดอก 1191 00:58:24,360 --> 00:58:26,040 งั้น เอาตำรามาก่อน 1192 00:58:32,440 --> 00:58:33,680 ฮัลโหล 1193 00:58:34,960 --> 00:58:35,920 กระไรของเอ็ง 1194 00:58:37,000 --> 00:58:40,080 ฮัลโหลแปลว่าสวัสดี เอาไว้ทักทายกัน 1195 00:58:40,160 --> 00:58:41,640 ฮัลโหลทองอ้น 1196 00:58:42,520 --> 00:58:44,000 ฮัลโหลบัว 1197 00:58:44,080 --> 00:58:46,280 อือ ฮาว อาร์ ยู ทูเดย์ 1198 00:58:46,840 --> 00:58:50,240 หา หา ง่วง เอ็งง่วงรึ 1199 00:58:51,000 --> 00:58:54,400 "ฮาวอาร์ยูทูเดย์" แปลว่าวันนี้เป็นไงบ้าง 1200 00:58:54,480 --> 00:58:55,560 อ้อ 1201 00:58:55,640 --> 00:58:58,120 หาว หาว หาวอายูทูเด๋ 1202 00:58:58,760 --> 00:59:00,080 อามไฟน์ 1203 00:59:00,160 --> 00:59:02,000 หา นี่เอ็งด่าข้ารึ 1204 00:59:02,080 --> 00:59:03,640 ด่าอะไรล่ะ 1205 00:59:03,720 --> 00:59:05,200 เอ็งด่าข้าไอ้ฟาย ไอ้ฟาย 1206 00:59:05,280 --> 00:59:07,200 อามไฟน์ 1207 00:59:07,280 --> 00:59:10,240 - อาม ไฟน์ - อามไฟน์ 1208 00:59:10,320 --> 00:59:12,040 อาม ฟายน์ 1209 00:59:12,520 --> 00:59:14,160 อาม ไฟน์ 1210 00:59:14,240 --> 00:59:17,920 [ภาษาอังกฤษ] สวัสดี วันนี้คุณเป็นไงบ้าง 1211 00:59:18,880 --> 00:59:21,760 [ภาษาอังกฤษ] ฉันสบายดี ขอบคุณ แล้วคุณล่ะ 1212 00:59:21,840 --> 00:59:24,080 [ภาษาอังกฤษ] สบายดี ขอบคุณ 1213 00:59:24,680 --> 00:59:25,800 [เสียงหัวเราะ] 1214 00:59:25,880 --> 00:59:27,800 เก่งมาก หัวไวนะเนี่ย 1215 00:59:28,360 --> 00:59:30,360 แต๊งกิ้ว ขอบใจที่ชม 1216 00:59:30,440 --> 00:59:31,560 [เสียงหัวเราะ] 1217 00:59:33,600 --> 00:59:34,520 นี่ 1218 00:59:35,320 --> 00:59:36,800 ตำราธาตุเจ้าเรือน 1219 00:59:36,880 --> 00:59:39,280 เป็นความรู้ขั้นพื้นฐานที่เอ็งต้องรู้ก่อน 1220 00:59:39,360 --> 00:59:40,520 [ทองอ้น] ข้าให้ 1221 00:59:41,040 --> 00:59:42,440 ว้าว 1222 00:59:42,520 --> 00:59:44,280 แต๊งกิ้ว โซ มัช 1223 00:59:44,360 --> 00:59:45,440 ขอบคุณมากๆ 1224 00:59:51,520 --> 00:59:53,480 นี่ รับไปสิ 1225 00:59:54,160 --> 00:59:55,880 ยาทาเวลาปวดแผล 1226 00:59:59,960 --> 01:00:01,560 ใช่ยาขมิ้นชันหรือเปล่า 1227 01:00:02,520 --> 01:00:05,680 ใช่ ขมิ้นชันหุงน้ำมันมะพร้าว 1228 01:00:05,760 --> 01:00:06,840 เอ็งรู้ได้อย่างไร 1229 01:00:09,160 --> 01:00:10,440 ฉันก็มี 1230 01:00:11,040 --> 01:00:12,360 พี่ทองแท้ให้มา 1231 01:00:12,440 --> 01:00:15,160 แล้วก็มียาทาให้แผลจางด้วยนะ 1232 01:00:15,240 --> 01:00:17,360 [ดนตรีเบาสมอง] 1233 01:00:18,160 --> 01:00:19,720 หรือว่าพี่ทองแท้จะชอบเอ็ง 1234 01:00:19,800 --> 01:00:22,320 หือ ไม่ใช่หรอกมั้ง 1235 01:00:22,960 --> 01:00:24,360 หรือว่าเอ็งชอบพี่ทองแท้ 1236 01:00:24,440 --> 01:00:27,560 เอ๊ย ไม่ใช่ ไม่ได้ชอบ 1237 01:00:31,200 --> 01:00:32,840 งั้นเอายานั่นมา เอายาข้าไป 1238 01:00:33,840 --> 01:00:34,760 ไม่เอา 1239 01:00:35,760 --> 01:00:37,280 - ทำไม - ก็… 1240 01:00:37,360 --> 01:00:40,280 ฉันไว้ใจยาของพี่ทองแท้มากกว่ายาของเธอ 1241 01:00:42,600 --> 01:00:43,720 ก็ดีแล้ว 1242 01:00:44,440 --> 01:00:47,480 ใช้ยาของพี่ทองแท้ก็ดีอยู่แล้ว ดีกว่าหมอเถื่อนๆ อย่างข้า 1243 01:00:47,560 --> 01:00:48,880 [เอฟเฟกต์ทะเล้น] 1244 01:00:50,120 --> 01:00:51,520 [บัว] โห 1245 01:00:51,600 --> 01:00:53,760 แซวนิดเดียวทำเป็นงอน 1246 01:00:55,760 --> 01:00:58,120 อะๆ มา แลกกัน 1247 01:00:59,920 --> 01:01:00,840 [ทองแท้] แม่บัว 1248 01:01:00,920 --> 01:01:01,920 ทองอ้น 1249 01:01:02,000 --> 01:01:03,320 [เสียงบัวหัวเราะเจื่อน] 1250 01:01:03,400 --> 01:01:04,560 มาอยู่นี่เอง 1251 01:01:05,080 --> 01:01:06,360 ทำกระไรกันอยู่รึ 1252 01:01:07,920 --> 01:01:09,240 พี่ทองแท้ 1253 01:01:09,760 --> 01:01:12,240 เอ่อ ตำราที่พี่ทองแท้ให้มา 1254 01:01:12,320 --> 01:01:13,640 [บัว] มันเป็นภาษาโบราณ 1255 01:01:13,720 --> 01:01:15,360 อ่านยากมากเลยค่ะ 1256 01:01:15,440 --> 01:01:17,320 พี่ทองแท้ช่วยแปลให้หน่อยได้ไหมคะ 1257 01:01:17,840 --> 01:01:18,800 ได้สิ 1258 01:01:19,520 --> 01:01:20,960 ไม่เข้าใจตรงไหนกันล่ะ 1259 01:01:21,520 --> 01:01:23,120 อ๋อ บัวเอาไปเก็บแล้วค่ะ 1260 01:01:23,680 --> 01:01:24,840 ไปหยิบตำรากันค่ะ 1261 01:01:24,920 --> 01:01:26,480 - [บัว] ไปค่ะ - [ทองแท้] อือ 1262 01:01:26,560 --> 01:01:29,160 [ดนตรีสนุกสนาน] 1263 01:01:30,200 --> 01:01:31,720 [เสียงหัวเราะเล็กน้อย] 1264 01:01:36,640 --> 01:01:38,800 ช่างเหมือนปลากระดี่ได้น้ำ 1265 01:01:50,480 --> 01:01:52,520 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 1266 01:01:52,600 --> 01:01:53,840 - บัว - ดอกเตอร์แบรดลีย์ 1267 01:01:53,920 --> 01:01:55,080 [เสียงพ่นลมดีใจ] 1268 01:01:55,160 --> 01:01:56,920 [ภาษาอังกฤษ] ฉันดีใจที่ได้เจอคุณค่ะ 1269 01:01:57,000 --> 01:01:58,960 ฉันได้ยินเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับคุณ 1270 01:01:59,040 --> 01:02:01,080 ไม่เคยคิดเลยว่าจะได้พบกับคุณ 1271 01:02:01,880 --> 01:02:03,080 [ภาษาอังกฤษ] แล้วคุณคือ 1272 01:02:04,000 --> 01:02:06,640 [ภาษาอังกฤษ] ขอโทษที สวัสดีค่ะ สวัสดีค่ะ 1273 01:02:07,800 --> 01:02:09,200 ฉันชื่อบัว 1274 01:02:11,640 --> 01:02:13,920 [ดนตรีอ่อนหวาน] 1275 01:02:29,920 --> 01:02:31,160 ว่าอย่างไรรึแม้น 1276 01:02:36,800 --> 01:02:38,040 อ้อ 1277 01:02:38,120 --> 01:02:39,680 เมื่อเช้า 1278 01:02:39,760 --> 01:02:41,360 ฉันไปตลาดมาน่ะ 1279 01:02:41,880 --> 01:02:42,800 แก้เบื่อ 1280 01:02:45,480 --> 01:02:46,960 เอาเถอะ 1281 01:02:47,040 --> 01:02:48,800 คราหน้าฉันจะให้แม้นไปด้วย 1282 01:02:48,880 --> 01:02:50,480 [ดนตรีซึ้ง] 1283 01:02:58,160 --> 01:03:00,320 อือ ฉันซื้อมาฝาก 1284 01:03:22,520 --> 01:03:24,600 เออ จริงสิ 1285 01:03:24,680 --> 01:03:26,120 [พระองค์ชาย] วันนี้ที่ตลาด 1286 01:03:26,200 --> 01:03:29,840 ฉันเจอหญิงไทยผู้หนึ่ง พูดภาษาฝาหรั่งได้คล่องปร๋อเลยเชียว 1287 01:03:29,920 --> 01:03:31,560 [พระองค์ชาย] แต่น่าเสียดาย 1288 01:03:31,640 --> 01:03:34,160 ยังไม่ทันได้ไต่ถามกระไรก็คลาดกันเสียก่อน 1289 01:03:34,960 --> 01:03:36,160 [พระองค์ชาย] ถ้าไม่อย่างนั้น 1290 01:03:36,240 --> 01:03:39,480 ฉันอาจจะได้คนมาช่วย สอนภาษาฝาหรั่งให้แม้นแล้วก็ได้ 1291 01:03:39,560 --> 01:03:41,520 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 1292 01:03:41,600 --> 01:03:43,160 อยากรู้จริงเชียว 1293 01:03:43,680 --> 01:03:46,120 ว่าไปร่ำไปเรียนมาจากครูคนไหน 1294 01:03:48,760 --> 01:03:49,720 ดีล่ะ 1295 01:03:50,280 --> 01:03:52,480 ฉันจะตามหาหล่อนให้เจอจงได้ 1296 01:04:02,840 --> 01:04:04,760 [ดนตรีหยุด] 1297 01:04:08,760 --> 01:04:10,360 เร่งเข้าเถิดพ่อทองอ้น 1298 01:04:10,440 --> 01:04:13,440 ไปเรียนวันแรกอย่าได้ชักช้า จะเสียฤกษ์ 1299 01:04:13,520 --> 01:04:15,040 [ทองอ้น] เสร็จแล้วจ้ะแม่ 1300 01:04:16,000 --> 01:04:18,120 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 1301 01:04:20,440 --> 01:04:22,000 [พิกุล] โห ดูๆ 1302 01:04:22,080 --> 01:04:23,840 มัวแต่ผจงแต่งตัว 1303 01:04:23,920 --> 01:04:26,120 ป้อเป็นไก่ชนทีเดียว 1304 01:04:28,320 --> 01:04:32,440 อาทองอ้น แต่งตัวงามฟ้อ จะไปเที่ยวที่ไหนหรือจ๊ะ 1305 01:04:32,520 --> 01:04:35,320 ข้าไม่ได้ไปเที่ยว ข้าจะไปโรงเรียนหมอหลวง 1306 01:04:35,400 --> 01:04:38,400 ฉันอยากเห็น ขอฉันไปด้วยได้ไหมจ๊ะ 1307 01:04:39,760 --> 01:04:41,920 อาทองอ้นเขาจะไปเรียนหนังสือ 1308 01:04:42,480 --> 01:04:44,080 เอาไว้อีกหน่อยเอ็งโตขึ้น 1309 01:04:44,160 --> 01:04:46,800 เอ็งก็จะได้ไปบ้าง นะ 1310 01:04:46,880 --> 01:04:48,840 ไว้รอให้เอ็งฉลาดเท่าข้าเสียก่อนนะ 1311 01:04:48,920 --> 01:04:49,760 เจ้าทองอิน 1312 01:04:49,840 --> 01:04:51,560 ฉลาดเท่าอา 1313 01:04:52,160 --> 01:04:54,200 ไม่เห็นจะต้องรอเลยนี่ 1314 01:04:54,280 --> 01:04:56,280 [เสียงทองแท้หัวเราะ] หน็อย 1315 01:04:56,360 --> 01:04:59,720 ปากคอเราะราย หนักข้อขึ้นทุกทีนะเอ็งเนี่ยหา ไอ้ทองอิน 1316 01:04:59,800 --> 01:05:02,200 หา ดื้ออย่างนี้ หา [เสียงทองอินหัวเราะ] 1317 01:05:02,280 --> 01:05:03,600 [ทองคำ] เอ้าๆ 1318 01:05:04,480 --> 01:05:06,040 มัวเล่นหัวกันอยู่นั่น 1319 01:05:07,240 --> 01:05:10,000 ครั้งก่อนข้ายังไม่ได้จัดการ เรื่องที่เอ็งไปช้าเลยนะ 1320 01:05:10,480 --> 01:05:12,240 อย่าทำให้ข้าขายหน้าอีก 1321 01:05:12,960 --> 01:05:14,200 ไปประเดี๋ยวนี้แหละจ้ะ 1322 01:05:15,240 --> 01:05:16,720 หมั่นเรียนเข้า 1323 01:05:17,440 --> 01:05:18,840 อย่าทำเป็นเรื่องเล่น 1324 01:05:20,280 --> 01:05:21,240 จ้ะพ่อ 1325 01:05:21,320 --> 01:05:23,880 [ดนตรีอบอุ่น] 1326 01:05:27,520 --> 01:05:28,560 ฉันไปนะจ๊ะแม่ 1327 01:05:29,840 --> 01:05:31,440 หมั่นเรียนนะลูก 1328 01:05:31,520 --> 01:05:32,480 จ้ะ 1329 01:05:33,960 --> 01:05:35,560 [ทำเสียงหยอก] 1330 01:05:52,200 --> 01:05:54,400 [เอฟเฟกต์เสียงฉาบและเสียงบัวหัวเราะ] 1331 01:05:54,480 --> 01:05:57,000 [ดนตรีเบาสมอง] 1332 01:05:57,080 --> 01:05:59,840 อะไรๆ มายืนเก๊กอะไรแถวนี้เนี่ย 1333 01:06:00,520 --> 01:06:02,080 [บัว] โอ้โห 1334 01:06:02,160 --> 01:06:04,840 ชุดก็เท่ ผมก็เซต 1335 01:06:05,560 --> 01:06:07,320 เพิ่งจะเห็นหล่อก็วันนี้แหละ 1336 01:06:09,680 --> 01:06:11,200 ครานี้ข้ายอมให้ก่อน 1337 01:06:11,760 --> 01:06:15,600 แต่ต่อไป จะมาเล่นหัว กับพ่อหมอทองอ้นไม่ได้แล้วนะ 1338 01:06:15,680 --> 01:06:17,240 [เสียงหัวเราะ] 1339 01:06:17,320 --> 01:06:19,440 ไม่ทันไรก็ห้าวเสียแล้ว 1340 01:06:19,520 --> 01:06:21,440 จะไว้ใจได้ไหมเนี่ย หมอคนนี้ 1341 01:06:22,040 --> 01:06:24,120 ไว้ใจได้หรือไม่ไม่รู้ 1342 01:06:24,200 --> 01:06:25,560 แต่เท่าที่รู้ 1343 01:06:25,640 --> 01:06:27,480 รักษาคนหายมาแล้วก็แล้วกัน 1344 01:06:27,560 --> 01:06:29,960 [เอฟเฟกต์เสียงวิ้ง] [บัว] อื้อหือ 1345 01:06:30,520 --> 01:06:32,440 โม้เก่ง 1346 01:06:33,560 --> 01:06:35,560 [ดนตรีสร้างแรงบันดาลใจ] 1347 01:06:54,480 --> 01:06:56,880 [บัว] รบครั้งนี้ ครูต้องชนะแน่นอนค่ะ 1348 01:06:56,960 --> 01:07:00,200 บัวไม่เคยได้ยินชื่อตั้วเหี่ยอะไรนั่นเลย 1349 01:07:00,280 --> 01:07:01,920 บ๊ายบายนะทุกคน 1350 01:07:02,000 --> 01:07:03,360 พายุจะมา 1351 01:07:03,440 --> 01:07:05,360 [ดนตรีระทึก] 1352 01:07:05,440 --> 01:07:06,800 [เสียงบัวกรีดร้อง] 1353 01:07:06,880 --> 01:07:08,320 มือเขาแตะฉันน่ะ 1354 01:07:08,400 --> 01:07:10,520 [ทองอ้น] มือเขาจะไปแตะเอ็งได้ยังไง เขาตายไปแล้ว 1355 01:07:10,600 --> 01:07:11,680 หยุดก่อนจ้ะ 1356 01:07:11,760 --> 01:07:13,840 [ชาวบ้าน] ว่าอย่างไร ตายหรือไม่ตาย 1357 01:07:13,920 --> 01:07:15,720 [บัว] บาดเจ็บที่หัว หลังจากนั้นก็นิ่งไป 1358 01:07:15,800 --> 01:07:18,280 คาดว่าน่าจะเป็นเลือดคั่งในสมอง 1359 01:07:18,360 --> 01:07:20,200 [ทองแท้] แม่บัวนี่ ข้าไม่แน่ใจว่า 1360 01:07:20,280 --> 01:07:22,440 แท้จริงแล้วหล่อนเสียจริต หรือว่าฉลาดกันแน่ 1361 01:07:23,360 --> 01:07:25,960 แต่ผมเห็นหญิงครึ่งชาติที่ท่านตามหาแล้วนะขอรับ 1362 01:07:26,800 --> 01:07:27,800 - [ทองอ้น] เฮ้ย - เฮ้ย 1363 01:07:28,600 --> 01:07:29,640 คุณ 1364 01:07:29,720 --> 01:07:32,400 [เพลง "ไม่ฝันไปใช่ไหม" โดย กลม อรวี Feat. หนึ่ง ณรงค์วิทย์] 138566

Can't find what you're looking for?
Get subtitles in any language from opensubtitles.com, and translate them here.