subtitlecat.com

All language subtitles for The Miracle of Teddy Bear_S01E08_Episode 8.Thai (CC)

Afrikaans

Albanian

Amharic

Arabic

Armenian

Azerbaijani

Basque

Belarusian

Bengali

Bosnian

Bulgarian

Catalan

Cebuano

Chichewa

Chinese (Simplified)

Chinese (Traditional)

Corsican

Croatian

Czech

Danish

Dutch Download

English

Esperanto

Estonian

Filipino

Finnish

French

Frisian

Galician

Georgian

German

Greek

Gujarati

Haitian Creole

Hausa

Hawaiian

Hebrew

Hindi

Hmong

Hungarian

Icelandic

Igbo

Indonesian

Irish

Italian

Japanese

Javanese

Kannada

Kazakh

Khmer

Korean

Kurdish (Kurmanji)

Kyrgyz

Lao

Latin

Latvian

Lithuanian

Luxembourgish

Macedonian

Malagasy

Malay

Malayalam

Maltese

Maori

Marathi

Mongolian

Myanmar (Burmese)

Nepali

Norwegian

Pashto

Persian

Polish

Portuguese

Punjabi

Romanian

Russian

Samoan

Scots Gaelic

Serbian

Sesotho

Shona

Sindhi

Sinhala

Slovak

Slovenian

Somali

Spanish

Sundanese

Swahili

Swedish

Tajik

Tamil

Telugu

Thai

Turkish

Ukrainian

Urdu

Uzbek

Vietnamese

Welsh

Xhosa

Yiddish

Yoruba

Zulu

Odia (Oriya)

Kinyarwanda

Turkmen

Tatar

Uyghur

Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:03,400 --> 00:00:06,360 [เพลง "แล้วเราจะพบกัน" โดย ดับเบิลเค] 2 00:02:06,240 --> 00:02:07,640 [เสียงชกและเสียงเต้าหู้ร้อง] 3 00:02:09,039 --> 00:02:11,240 กูไม่คิดเลยนะว่ามึงจะตอแหลได้ขนาดนี้ 4 00:02:12,640 --> 00:02:14,640 ที่ผ่านมากูเชื่ออะไรมึงได้บ้าง 5 00:02:14,720 --> 00:02:16,360 ถ้ามึงหาคำตอบไม่ได้ 6 00:02:17,040 --> 00:02:19,880 มึงจะมัวสงสัยกับ คำถามที่มันไม่มีคำตอบไปทำไมวะ 7 00:02:19,960 --> 00:02:22,480 [เกณฑ์] มึงสนใจคำถามที่มึงตอบได้แน่ๆ ดีกว่า 8 00:02:23,440 --> 00:02:25,600 ว่ามึงยังอยากมีไอ้เต้าหู้อยู่ในชีวิตไหม 9 00:02:25,680 --> 00:02:29,440 ผมสัญญากับพี่ณัฐไว้ฮะ ว่าผมจะดูแลคุณป้า 10 00:02:31,400 --> 00:02:35,640 ต่อให้พี่ณัฐยังโกรธผมอยู่น่ะ แต่ผมต้องรักษาสัญญาฮะ 11 00:02:36,520 --> 00:02:38,280 [เสียงถอนหายใจ] เหม็นความรัก 12 00:02:38,960 --> 00:02:43,640 ถึงแม้ว่าตัวตนของผม มันอาจจะดูไม่ค่อยน่าไว้ใจสักเท่าไรน่ะ 13 00:02:45,560 --> 00:02:47,560 แต่ทุกอย่างที่ผมทำให้พี่ณัฐ 14 00:02:48,440 --> 00:02:50,960 ผมทำให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจจริงๆ นะฮะ 15 00:02:51,960 --> 00:02:54,760 [ดนตรีผ่อนคลาย] 16 00:03:01,200 --> 00:03:02,720 [มทนา] ขึ้นฉ่าย 17 00:03:03,520 --> 00:03:04,760 [เสียงถอนหายใจ] 18 00:03:13,000 --> 00:03:14,320 อรุณสวัสดิ์ฮะคุณป้า 19 00:03:16,440 --> 00:03:17,800 ผมกลับมาแล้วฮะ 20 00:03:21,640 --> 00:03:23,440 เต้าหู้จริงๆ ใช่ไหมน่ะ 21 00:03:26,720 --> 00:03:30,800 เต้าหู้ไม่ไปไหนแล้วใช่ไหม อยู่บ้านเราไปตลอดเลยนะ 22 00:03:37,880 --> 00:03:39,480 ถ้าพี่ณัฐยังต้องการผม 23 00:03:41,720 --> 00:03:43,240 ผมก็จะไม่ไปไหนแล้วฮะ 24 00:03:44,240 --> 00:03:46,960 เออ กูไม่ไล่มึงไปไหนแล้ว 25 00:03:47,760 --> 00:03:49,440 อยากจะอยู่ก็อยู่จนตายไปเลย 26 00:03:50,680 --> 00:03:51,720 จริงเหรอฮะ 27 00:03:52,320 --> 00:03:53,480 [เสียงเข้ม] เออ 28 00:03:54,320 --> 00:03:55,240 ณัฐไปแล้วนะแม่ 29 00:03:56,440 --> 00:03:57,680 จ้ะ 30 00:03:57,760 --> 00:04:00,840 [ดนตรีสดใส] 31 00:04:08,960 --> 00:04:10,160 พี่ณัฐ 32 00:04:19,920 --> 00:04:21,040 [เต้าหู้] พี่ณัฐฮะ 33 00:04:24,840 --> 00:04:26,240 พี่ณัฐลืมปิ่นโตฮะ 34 00:04:38,800 --> 00:04:39,800 ขอบใจนะ 35 00:04:48,120 --> 00:04:49,360 ทานให้อร่อยนะฮะ 36 00:05:00,240 --> 00:05:04,160 นี่แกไปเชียงใหม่หรือว่าเข้าป่าวะ ไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริงดิ 37 00:05:04,240 --> 00:05:05,280 พลาดมาก 38 00:05:06,120 --> 00:05:08,600 ก็พริบมัวแต่ยุ่งเรื่องพี่ธารน่ะ 39 00:05:09,320 --> 00:05:13,080 พริบเพิ่งเห็นในเฟส เต้าหู้บอกคิดถึงพี่ณัฐ 40 00:05:16,000 --> 00:05:20,800 [เสียงเอื่อย] พี่เกณฑ์ สรุปแล้วพี่ณัฐกับเต้าหู้… 41 00:05:21,680 --> 00:05:22,880 [เสียงพริบถอนหายใจ] 42 00:05:22,960 --> 00:05:26,160 [ดนตรีผ่อนคลาย] 43 00:05:29,360 --> 00:05:32,960 [เกณฑ์] พริบ แกดูนั่นสิ คำตอบอยู่ที่หน้ามันแล้ว 44 00:05:34,520 --> 00:05:38,320 ไอ้ที่แกบอกว่าจะกลับมาทวงของแกคืนน่ะ ฉันว่าไม่ทันแล้วว่ะ 45 00:05:38,400 --> 00:05:39,240 ทำใจเหอะ 46 00:05:40,640 --> 00:05:44,720 นี่พริบคิดผิดใช่ไหมเนี่ย ที่กลับไปตั้งหลักก่อนน่ะ 47 00:05:48,880 --> 00:05:53,200 [เสียงล้อเลียน] ไอ้ณัฐ มานี่ๆ อู๊ย 48 00:05:53,280 --> 00:05:55,520 - อะไร - ยิ้มมาเลยนะมึงน่ะ 49 00:05:55,600 --> 00:05:56,960 เอ้อ ทำไม 50 00:05:58,360 --> 00:06:02,800 วันก่อนนี่ เห็นมึงจะเป็นจะตาย แต่วันนี้นะ ยิ้มอย่างกับคนบ้า 51 00:06:03,960 --> 00:06:08,920 ถ้าให้กูเดานะ กูว่า มึงเคลียร์กับเต้าหู้เรียบร้อยแล้ว 52 00:06:10,200 --> 00:06:12,600 เออ คุยกันแล้ว 53 00:06:13,160 --> 00:06:14,200 เข้าใจกันแล้ว 54 00:06:14,880 --> 00:06:16,000 [ณัฐ] เออ 55 00:06:17,040 --> 00:06:18,400 รับที่บ้านสองแล้ว 56 00:06:20,240 --> 00:06:22,400 มึงรู้ได้ไงว่ากูไปรับที่บ้านไอ้สอง 57 00:06:23,960 --> 00:06:25,160 [เสียงณัฐหัวเราะ] 58 00:06:25,840 --> 00:06:28,400 ตากูแล้วไอ้เกณฑ์ ยังไง 59 00:06:29,120 --> 00:06:30,560 [ณัฐ] คุยกันบ่อยเลยใช่เปล่า 60 00:06:32,000 --> 00:06:33,720 ไม่บ่อยๆ 61 00:06:33,800 --> 00:06:34,760 แค่ทุกคืน 62 00:06:36,200 --> 00:06:37,360 [เสียงณัฐกับเกณฑ์หัวเราะ] 63 00:06:37,440 --> 00:06:40,560 อะไรของมึงวะเนี่ย กูยังถามมึงไม่ทันจบเลย 64 00:06:40,640 --> 00:06:42,440 มึงอย่าเพิ่งเนียนเปลี่ยนเรื่องนะเว้ย 65 00:06:42,520 --> 00:06:43,760 ร้ายนะมึงไอ้เกณฑ์ 66 00:06:43,840 --> 00:06:45,800 ไอ้ณัฐ ไอ้ณัฐมึงกลับมาคุยกับกูก่อน 67 00:06:45,880 --> 00:06:49,040 [เกณฑ์] เอาเรื่องของมึงก่อนดีกว่าไอ้ณัฐ มึงกลับมาก่อนไอ้ณัฐ 68 00:06:49,520 --> 00:06:52,520 [ดนตรีเหงา] 69 00:06:53,960 --> 00:06:55,280 [เสียงเกณฑ์หัวเราะ] 70 00:07:28,840 --> 00:07:32,560 ทุกคนเป็นยังไงบ้างฮะ ผมคิดถึงทุกคนมากๆ เลยนะฮะ 71 00:07:32,640 --> 00:07:37,400 [พูดไทยปนอังกฤษ] เฮลโหล ยูจากบ้านไปแค่คืนเดียวเองนะ เจ้าหมี 72 00:07:37,480 --> 00:07:38,760 อย่าเว่อร์ 73 00:07:39,280 --> 00:07:42,520 แค่ไม่ได้ยินเสียงด่าสองภาษา ของคุณโซฟาวันเดียวเนี่ย 74 00:07:42,600 --> 00:07:44,720 ผมก็เหงาจะแย่อยู่แล้วนะฮะ 75 00:07:44,800 --> 00:07:47,000 [โทรศัพท์] ฮ่า ฮ่า ฮ่า 76 00:07:47,080 --> 00:07:49,440 [เก้าอี้โยก] ฮื่อ อย่าเยาะเย้ยกันสิ 77 00:07:49,520 --> 00:07:52,360 รักกันไว้ดีกว่า เต้าหู้เพิ่งกลับมา 78 00:07:52,440 --> 00:07:54,200 แต่จิ๋วน้อยของฉันหายไป 79 00:07:54,800 --> 00:07:56,640 แกทำให้จิ๋วน้อยของฉันหายไป 80 00:07:56,720 --> 00:07:59,560 [รองเท้าขวา] ยังมีหน้ามาทำตัวแบบนี้อีกเหรอ 81 00:07:59,640 --> 00:08:04,400 สมแล้วที่เป็นมนุษย์ประเทศนี้ ดีแต่ซุกปัญหาไว้ใต้พรม 82 00:08:04,480 --> 00:08:08,080 [โซฟา] ว้าว ขนาดโกรธเรื่องแฟน ก็ยังไม่ละทิ้งอุดมการณ์ 83 00:08:08,160 --> 00:08:10,360 ไอล่ะนับถือยูจริงจริ๊ง 84 00:08:10,440 --> 00:08:15,680 สิ่งของที่มีไว้เพื่อแสดงฐานันดร ของชนชั้นกลางอย่างเธอน่ะ 85 00:08:15,760 --> 00:08:18,960 คงไม่รู้ว่าอุดมการณ์มันขับเคลื่อนด้วยความโกรธ 86 00:08:19,040 --> 00:08:20,720 [โซฟา][ภาษาอังกฤษ] หยุดเถอะ 87 00:08:20,800 --> 00:08:24,520 ไอเบื่อจะฟังยูพล่ามเรื่อง ชนชั้นความเหลื่อมล้ำอะไรนี่อีกแล้ว 88 00:08:24,600 --> 00:08:28,720 แทนที่จะมาประชดฉันน่ะ เอาเวลาไปเพิ่มความรู้ให้ตัวเองดีกว่านะ 89 00:08:28,800 --> 00:08:31,280 [รองเท้าขวา] บ้านนี้ก็แค่กะลาใบหนึ่ง 90 00:08:31,760 --> 00:08:35,200 เธอคงเคยชินกับการถูกกดทับจนไม่กล้าตั้งคำถาม 91 00:08:35,280 --> 00:08:37,120 ไม่กล้าแสดงความคิดเห็น 92 00:08:37,200 --> 00:08:42,000 เอาแต่ทำตัวเฟียร์ซๆ พ่นไทยคำอังกฤษคำ กลบความกลัวไปวันๆ 93 00:08:42,080 --> 00:08:43,640 [ภาษาอังกฤษ] หุบปากไปเลย 94 00:08:45,600 --> 00:08:49,560 ทุกคนใจเย็นๆ ก่อนนะฮะ เป็นความผิดของผมเองฮะ 95 00:08:50,640 --> 00:08:51,960 ผมขอโทษนะฮะ 96 00:08:53,360 --> 00:08:58,240 แล้วผมก็ขอสัญญานะฮะ ผมจะพาคุณรองเท้าแตะข้างซ้ายกลับมาให้ได้ฮะ 97 00:08:58,320 --> 00:08:59,840 [รองเท้าขวา] สัญญาก็แค่ลมปาก 98 00:08:59,920 --> 00:09:03,240 [พูดกระแทก] สันดานพวกชนชั้นนำก็แค่หลอกใช้แล้วก็ทอดทิ้ง 99 00:09:03,320 --> 00:09:06,200 [โซฟาตะคอก] แล้วจะเอายังไงวะ เต้าหู้ก็พยายามเต็มที่แล้ว 100 00:09:06,280 --> 00:09:07,880 แกก็รู้ว่ามันเป็นเหตุสุดวิสัย 101 00:09:07,960 --> 00:09:10,680 แฟนแกก็เสนอตัวช่วยเอง ก็เท่ากับยอมรับความเสี่ยง 102 00:09:10,760 --> 00:09:13,800 แกจะเอาแต่โทษมัน แล้วบังคับออกคำสั่งให้มันทำตามใจ 103 00:09:13,880 --> 00:09:15,840 เหมือนที่แกทำกับแฟนแกไม่ได้ 104 00:09:15,920 --> 00:09:17,760 ฉันไปบังคับจิ๋วน้อยตอนไหน 105 00:09:17,840 --> 00:09:21,880 แค่มันชอบดูละคร แกยังไปเปลี่ยนช่อง บังคับให้มันดูสารคดีกับแกเลย 106 00:09:21,960 --> 00:09:24,160 เคยถามมันสักคำไหมว่าอยากดูกับแกหรือเปล่า 107 00:09:24,720 --> 00:09:26,400 ทำมาบอกว่าตัวเองเป็นประชาธิปไตย 108 00:09:26,480 --> 00:09:28,880 ประชาธิปไตยอะไรวะ ไม่ฟังความเห็นต่าง 109 00:09:28,960 --> 00:09:31,360 [โทรศัพท์] ปิตาธิปไตย 110 00:09:31,440 --> 00:09:33,600 สังคมชายเป็นใหญ่ 111 00:09:35,400 --> 00:09:38,320 [เสียงเรียกเข้ามือถือ] 112 00:09:40,400 --> 00:09:41,640 พี่พริบ 113 00:09:42,760 --> 00:09:45,560 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 114 00:09:54,240 --> 00:09:58,240 เต้าหู้เป็นคนทำหมูทอดใส่กล่องข้าวหมี ให้พี่ณัฐใช่เปล่า 115 00:10:00,120 --> 00:10:02,320 ใช่ฮะ ฝีมือผมเองฮะ 116 00:10:03,800 --> 00:10:08,520 ว่าแล้ว ปกติพี่ณัฐไม่กินปิ่นโตคุณป้า 117 00:10:10,160 --> 00:10:12,680 ถ้าไม่ใช่ของเต้าหู้แล้วจะเป็นของใคร 118 00:10:16,000 --> 00:10:18,160 งั้นพี่ขอถามอีกครั้งนะ 119 00:10:21,320 --> 00:10:23,480 ตกลงเต้าหู้ชอบพี่ณัฐหรือเปล่า 120 00:10:26,200 --> 00:10:30,160 ชอบฮะ ชอบแบบ อยากได้มากกว่าเป็นแฟนอีกฮะ 121 00:10:31,600 --> 00:10:33,080 อยากให้เป็นเจ้าของ 122 00:10:34,080 --> 00:10:35,560 [เต้าหู้] เป็นเจ้านาย 123 00:10:36,400 --> 00:10:39,960 เป็นคนในครอบครัว เป็นทุกอย่างเลยฮะ 124 00:10:40,040 --> 00:10:41,200 พอๆ 125 00:10:42,960 --> 00:10:44,280 พี่เข้าใจแล้ว 126 00:10:46,520 --> 00:10:48,880 งั้นพี่ขอถามอีกคำถามเดียวนะ 127 00:10:51,840 --> 00:10:55,920 เต้าหู้รู้ไหม ว่าพี่ณัฐอยากได้อะไร เป็นของขวัญวันเกิด 128 00:11:01,360 --> 00:11:04,240 [เต้าหู้] ผมเคยแอบอ่าน หนังสือเจ้าชายน้อยของคุณป้าฮะ 129 00:11:05,200 --> 00:11:09,880 จำได้ว่ามีตอนหนึ่ง ที่สุนัขจิ้งจอกบอกกับเจ้าชายน้อยว่า 130 00:11:10,560 --> 00:11:15,240 ทุกวันพฤหัส พวกนายพรานจะไปเต้นรำกับสาวๆ ในหมู่บ้าน 131 00:11:16,360 --> 00:11:18,960 [เต้าหู้] สุนัขจิ้งจอกเลยไปเดินเล่นที่ไร่องุ่นได้ 132 00:11:20,120 --> 00:11:23,160 วันพฤหัส เลยเป็นวันพิเศษ 133 00:11:23,880 --> 00:11:26,560 แต่ถ้าพวกนายพรานคิดจะเต้นรำวันไหนก็ได้ 134 00:11:27,480 --> 00:11:29,600 ทุกวันพฤหัสก็จะเหมือนกันหมด 135 00:11:30,440 --> 00:11:35,360 ผมเข้าใจแล้วฮะ ว่าทำไมมนุษย์ถึงให้ความสำคัญกับวันพิเศษ 136 00:11:35,440 --> 00:11:38,160 เพราะโลกนี้ ไม่มีอะไรแน่นอน 137 00:11:38,800 --> 00:11:41,080 ความสัมพันธ์เปลี่ยนแปลงได้ทุกวัน 138 00:11:41,160 --> 00:11:47,120 วันพิเศษของเรา ก็ควรจะมีความสุขที่พิเศษกว่าวันอื่นๆ 139 00:11:47,200 --> 00:11:48,600 จริงไหมล่ะฮะ 140 00:11:49,240 --> 00:11:52,240 [ดนตรีหดหู่] 141 00:12:22,800 --> 00:12:24,760 คุณส่งคนไปสะกดรอยตามผม 142 00:12:24,840 --> 00:12:27,040 [เอฟเฟกต์สะพรึง] 143 00:12:30,320 --> 00:12:33,200 คุณพูดอะไรน่ะ ฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย 144 00:12:33,280 --> 00:12:37,320 ไม่ต้องมาตีหน้าซื่อเลย นายชัชเขาสารภาพกับผมหมดแล้ว 145 00:12:37,400 --> 00:12:39,480 [เอฟเฟกต์ตกใจ] 146 00:12:46,920 --> 00:12:49,520 [ดนตรีตึงเครียดปนระทึก] 147 00:12:53,520 --> 00:12:56,280 คุณส่งคนไปคอยตามผมตั้งแต่เราแยกกันอยู่ 148 00:12:56,880 --> 00:12:59,560 คุณเป็นโรคจิตเหรอ ทำแบบนี้ทำไมน่ะ 149 00:13:00,080 --> 00:13:02,320 [ตะคอก] ก็เพราะฉันเป็นเมียคุณไง 150 00:13:02,400 --> 00:13:05,200 เมียที่คุณไม่ยอมอยู่ด้วย ไม่ยอมเล่าอะไรให้ฟัง 151 00:13:05,280 --> 00:13:08,600 ถ้าฉันไม่ให้คนคอยตามคุณแบบนี้ ฉันจะรู้เรื่องของคุณเหรอ 152 00:13:08,680 --> 00:13:12,240 ฉันไม่ได้โรคจิต ที่ฉันทำไปเพราะว่าฉันเป็นห่วงคุณ 153 00:13:12,320 --> 00:13:16,240 [ตะคอก] ห่วงผมเนี่ยนะ คุณห่วงตัวคุณเองมากกว่า 154 00:13:16,320 --> 00:13:18,720 คุณน่ะกลัวเสียหน้า กลัวเสียชื่อไง 155 00:13:19,400 --> 00:13:21,800 [แสน] กลัวว่าผมจะกลับไปติดต่อคุณนาอีกเหรอ 156 00:13:21,880 --> 00:13:24,520 กลัวถึงขนาดว่าต้องซื้อบ้านอยู่ติดๆ กับเขาน่ะ 157 00:13:24,600 --> 00:13:28,440 ทั้งๆ ที่ผมก็ยืนยันอยู่ตลอดว่า ผมกับคุณนา เราเลิกกันแล้ว 158 00:13:28,520 --> 00:13:30,080 คุณก็ยังไม่เลิกระแวงสักที 159 00:13:30,160 --> 00:13:33,440 ฉันจะเลิกได้ยังไง ในเมื่อในใจคุณมีแต่มันน่ะ 160 00:13:34,520 --> 00:13:36,560 คุณแต่งงานกับฉัน คุณก็รักมัน 161 00:13:37,120 --> 00:13:39,520 คุณอยู่กับฉัน คุณก็คิดถึงมัน 162 00:13:39,600 --> 00:13:42,240 คุณไม่อยู่กับฉัน คุณก็ไปหามันน่ะ 163 00:13:43,600 --> 00:13:48,320 ฉันไม่ได้โรคจิต ที่ฉันทำไป ก็เพราะว่าฉันรักคุณ 164 00:13:48,400 --> 00:13:51,200 [ตะคอก] ได้ยินไหมว่าฉันรักคุณน่ะ ฉันรักคุณ 165 00:13:54,240 --> 00:13:55,760 แต่ผมไม่รักคุณไง 166 00:13:55,840 --> 00:13:57,920 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 167 00:13:58,000 --> 00:14:00,720 ที่ผมแต่งงานกับคุณ เพราะพ่อคุณน่ะกดดัน 168 00:14:01,520 --> 00:14:03,800 แล้วคุณเป็นผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ข้างๆ ผม 169 00:14:05,400 --> 00:14:07,680 ถ้าผมรู้นะว่าทุกอย่างมันเป็นแผน 170 00:14:07,760 --> 00:14:10,080 ถ้าผมยอมใจดำกับคุณมากกว่าตอนนั้นน่ะ 171 00:14:10,160 --> 00:14:13,240 ป่านนี้ผมคงไม่ต้อง อยู่กับผู้หญิงที่ผมไม่รักแบบนี้หรอก 172 00:14:13,320 --> 00:14:15,080 [เอฟเฟกต์ตึงเครียด] 173 00:14:15,840 --> 00:14:18,040 ฉันรู้อยู่แล้วว่าคุณไม่ได้รักฉัน 174 00:14:19,360 --> 00:14:23,400 คุณอยากจะไปหามัน แต่ฉันไม่มีวันยอม ไม่มีวันหย่า 175 00:14:23,480 --> 00:14:26,400 ถ้าฉันไม่มีความสุข ไม่มีใครต้องมีความสุขทั้งนั้นแหละ 176 00:14:27,320 --> 00:14:29,400 - นี่ จะไปไหน จะทำอะไร - โอ๊ย 177 00:14:29,480 --> 00:14:31,840 ปล่อยนะ ปล่อยสิ ปล่อย 178 00:14:31,920 --> 00:14:33,080 [เสียงร้องโวยวาย] 179 00:14:42,160 --> 00:14:46,320 [มทนา] บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ให้ปีนโต๊ะกินข้าว ไม่รู้เรื่องหรือไง 180 00:14:46,400 --> 00:14:47,880 [เสียงขึ้นฉ่ายคราง] 181 00:14:51,080 --> 00:14:53,160 แล้วนี่แม่ให้ไปแล้วเหรอ 182 00:14:54,280 --> 00:14:55,480 [เสียงฝีเท้า] 183 00:14:55,560 --> 00:14:56,840 [จัน] นังนา 184 00:14:56,920 --> 00:14:59,360 [ดนตรีระทึก] 185 00:14:59,440 --> 00:15:00,560 [มทนา] มีอะไรคะคุณจัน 186 00:15:00,640 --> 00:15:03,280 [ตะคอก] เปิดดูสิ เปิด 187 00:15:13,920 --> 00:15:16,040 เปิดดู เปิด [เสียงมทนาร้อง] 188 00:15:17,320 --> 00:15:20,880 เปิดดู เปิดแล้วก็จำใส่สมองทึบๆ ของแกด้วย 189 00:15:20,960 --> 00:15:24,480 ว่าคนที่แกพร่ำเพ้อเรียกเขาว่าพ่อ เขาเป็นผัวฉัน 190 00:15:24,560 --> 00:15:26,400 ได้ยินไหมว่าเขาเป็นผัวฉัน 191 00:15:26,480 --> 00:15:28,880 - คุณจัน คุณจันๆ - ดูสิ นี่ๆ 192 00:15:28,960 --> 00:15:32,120 [เสียงขึ้นฉ่ายเห่า] ดูสิ มันงานแต่งงานของฉัน 193 00:15:32,200 --> 00:15:33,600 คุณแสนเขาเป็นผัวฉัน 194 00:15:33,680 --> 00:15:36,560 [ตะคอก] ส่วนผัวแกคือไอ้สิบหมื่น มันตายไปแล้ว 195 00:15:37,120 --> 00:15:39,480 มันทิ้งแกให้อยู่กับครอบครัวบิดๆ เบี้ยวๆ 196 00:15:39,560 --> 00:15:41,760 แม่ก็เป็นบ้า ลูกก็เป็นเกย์ 197 00:15:41,840 --> 00:15:43,320 - [แสน] คุณจัน - [เต้าหู้] คุณป้า 198 00:15:43,800 --> 00:15:46,840 นี่ เอาแต่ทำตัวน่าสงสาร ทุกข์ทรมานจนเป็นบ้า 199 00:15:48,000 --> 00:15:51,240 แล้วแกก็ใช้ความเจ็บปวดเป็นข้ออ้าง ให้คนเขาเห็นใจ 200 00:15:51,320 --> 00:15:53,040 ทั้งๆ ที่แกเป็นคนเลือกพลาดเอง 201 00:15:53,120 --> 00:15:56,600 แกไปแต่งงานกับเขาเอง แกเป็นคนทิ้งคุณแสนก่อนเองนะ 202 00:15:56,680 --> 00:16:00,080 [จัน] ได้ยินไหมว่าแกเป็นคนทิ้งคุณแสน ฮะ ได้ยินไหม 203 00:16:00,160 --> 00:16:01,120 [แสน] คุณจัน 204 00:16:01,200 --> 00:16:06,200 สุดท้ายผู้หญิงแสนดีของใครต่อใคร ก็รักแต่ตัวเอง 205 00:16:06,960 --> 00:16:11,600 แกก็เลือกผู้ชายที่ให้ความมั่นคง มากกว่าผู้ชายที่เขาทุ่มเทให้แกมาตลอด 206 00:16:11,680 --> 00:16:14,280 แกมันก็เห็นแก่ตัวไม่ต่างกับฉันนั่นแหละ 207 00:16:14,360 --> 00:16:15,200 [จัน] ปล่อย 208 00:16:15,280 --> 00:16:17,560 [เสียงร้องขัดขืนและเสียงขึ้นฉ่ายเห่า] 209 00:16:17,640 --> 00:16:18,800 [เต้าหู้] ปล่อยคุณป้านะฮะ 210 00:16:18,880 --> 00:16:21,640 [ตะคอก] เลิกหลอกตัวเอง แล้วก็ยอมรับความจริงสักที 211 00:16:21,720 --> 00:16:24,080 ได้ยินไหม เลิกหลอกตัวเองได้แล้ว 212 00:16:24,160 --> 00:16:26,840 - เขาเป็นผัวฉัน เขาเป็นผัวฉัน - [แสน] คุณจัน 213 00:16:26,920 --> 00:16:29,320 - ได้ยินไหม ฮะ - [เต้าหู้] คุณป้าฮะ 214 00:16:29,400 --> 00:16:31,040 [เสียงอาเจียน] 215 00:16:32,200 --> 00:16:35,040 [ดนตรีเศร้า] 216 00:17:25,760 --> 00:17:27,079 ผมอยากรู้น่ะครับ 217 00:17:28,880 --> 00:17:31,040 ว่าทำไมคุณลุงกับคุณแม่ถึงไม่แต่งงานกัน 218 00:17:36,480 --> 00:17:37,520 งั้นเดี๋ยวผม… 219 00:17:39,120 --> 00:17:42,000 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 220 00:17:52,480 --> 00:17:56,800 ณัฐคงจะพอรู้นะ ว่าลุงกับแม่ของณัฐน่ะเคยชอบกัน 221 00:17:58,560 --> 00:18:02,680 แต่ความสัมพันธ์ของเราก็เริ่มเปลี่ยนไป ตอนที่คุณจันเขาเข้ามา 222 00:18:04,120 --> 00:18:05,760 คุณอยากจะกู้เงินป๊าเหรอคะ 223 00:18:07,600 --> 00:18:08,680 ใช่ครับ 224 00:18:10,120 --> 00:18:12,520 พอดีว่าคุณยายของคุณนาท่านป่วยหนักน่ะครับ 225 00:18:13,200 --> 00:18:15,960 แล้วค่ารักษาก็ต้องใช้เงินเป็นจำนวนมากน่ะครับ 226 00:18:16,040 --> 00:18:18,000 ผม เลยอยากจะหาทางช่วย 227 00:18:19,560 --> 00:18:21,680 ฉันอิจฉาคุณนาจริงๆ เลยค่ะ 228 00:18:21,760 --> 00:18:24,800 คุณนาโชคดีที่มีผู้ชายที่รักเธอมากขนาดนั้นน่ะ 229 00:18:28,080 --> 00:18:32,720 เห็นแก่ที่คุณช่วยสอนงานฉันมาตลอด ฉันจะช่วยพูดกับป๊าให้ก็ได้ค่ะ 230 00:18:33,360 --> 00:18:34,400 จริงเหรอครับ 231 00:18:35,000 --> 00:18:36,120 ขอบคุณมากเลยนะครับ 232 00:18:36,680 --> 00:18:37,600 ค่ะ 233 00:18:49,960 --> 00:18:51,400 ผมรู้ว่าคุณนาต้องใช้เงินน่ะ 234 00:18:58,520 --> 00:19:00,080 [เสียงไอ] 235 00:19:00,160 --> 00:19:01,680 [เสียงหายใจหอบ] 236 00:19:05,960 --> 00:19:06,960 แต่ว่ามันเยอะนะ 237 00:19:07,040 --> 00:19:08,760 ผมไม่ได้ลำบากอะไรเลย 238 00:19:09,800 --> 00:19:12,360 คุณนารับไว้เถอะครับ ผมอยากช่วยจริงๆ 239 00:19:13,640 --> 00:19:16,600 [ดนตรีซึ้ง] 240 00:19:19,760 --> 00:19:20,880 น้ำค่ะ 241 00:19:23,200 --> 00:19:24,200 [แสน] ขอบคุณครับ 242 00:19:46,720 --> 00:19:47,960 ฝากลองเปิดหน่อยนะครับ 243 00:19:50,480 --> 00:19:51,920 [เสียงเปิดสวิตช์ไฟ] 244 00:19:52,920 --> 00:19:54,240 [เสียงหัวเราะเบาๆ ] 245 00:19:54,840 --> 00:19:55,880 [เสียงปิดสวิตช์ไฟ] 246 00:20:20,920 --> 00:20:24,280 [แสน] แรกๆ คุณจันเขาก็เป็นแค่เจ้านาย เป็นเพื่อนร่วมงาน 247 00:20:24,360 --> 00:20:29,360 แต่พอเปลี่ยนสถานะไปเป็นเจ้าหนี้ ทุกอย่างมันก็ค่อยๆ แย่ลง 248 00:20:31,440 --> 00:20:33,480 [แสน] เสาร์อาทิตย์นี้ ผมไม่ได้กลับกรุงเทพฯ นะครับคุณนา 249 00:20:33,560 --> 00:20:37,080 อีกแล้วเหรอคะ แต่วันเสาร์นี้วันเกิดนานะคะ 250 00:20:37,160 --> 00:20:38,080 [เสียงตัดสาย] 251 00:20:38,160 --> 00:20:39,480 คุณแสนคะ 252 00:20:40,720 --> 00:20:43,520 คุณแสน ฮัลโหล 253 00:20:51,320 --> 00:20:53,120 [เสียงสัญญาณรอสาย] 254 00:20:56,680 --> 00:20:58,320 เมื่อกี้สายหลุดเหรอคะ 255 00:20:59,400 --> 00:21:02,000 ค่ะ คุณแสนไปประชุมน่ะค่ะ 256 00:21:02,080 --> 00:21:04,160 [จัน] มีธุระอะไรจะฝากไว้ไหมคะ 257 00:21:04,240 --> 00:21:06,640 แต่รบกวนเป็นแค่เรื่องงานเท่านั้นนะคะ 258 00:21:06,720 --> 00:21:08,760 เพราะว่าตอนนี้เป็นเวลางานน่ะค่ะ 259 00:21:08,840 --> 00:21:12,600 ค่ะ ขอโทษนะคะ เอาไว้จะโทรไปใหม่แล้วกันค่ะ 260 00:21:13,200 --> 00:21:16,160 [ดนตรีเหงา] 261 00:21:28,680 --> 00:21:31,480 เอ่อ คุณขวัญบอกว่าจะมาช้าหน่อยนะคะ 262 00:21:31,560 --> 00:21:33,440 ให้เราสั่งอาหารทานได้เลยค่ะ 263 00:21:33,520 --> 00:21:36,280 อ้าว ทำไมไม่บอกก่อนล่ะครับ จะได้ไม่ต้องมารอ 264 00:21:36,360 --> 00:21:40,160 ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่คะ ไหนๆ ก็จะต้องออกมาอยู่แล้ว 265 00:21:40,240 --> 00:21:42,000 เราจะได้ทานอาหารกันก่อนน่ะค่ะ 266 00:21:42,080 --> 00:21:46,440 [จัน] อื้อ สั่งเลยนะคะ อาหารที่นี่อร่อยมากค่ะ 267 00:21:46,520 --> 00:21:48,600 [เสียงครางในลำคอ] ลองดูสิคะ 268 00:21:49,280 --> 00:21:51,760 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 269 00:21:53,440 --> 00:21:56,880 นี่ เมนูนี้นะคะ อร่อยมากเลยนะคะ 270 00:22:10,560 --> 00:22:13,360 เอ๊ะ นั่นคุณนากับคุณสิบนี่คะ 271 00:22:14,040 --> 00:22:15,640 [จัน] ดูสนิทสนมกันจัง 272 00:22:16,440 --> 00:22:22,040 เอ่อ แต่ก็ไม่แปลกนะคะ เพราะว่าเขาเป็นน้องชายฝาแฝดของคุณ 273 00:22:22,120 --> 00:22:24,480 ก็คงจะช่วยดูแลแฟนพี่ชาย 274 00:22:24,560 --> 00:22:26,960 แทนพี่ชายที่กำลังยุ่งหัวหมุนอยู่ 275 00:22:27,560 --> 00:22:28,960 น่ารักจังเลยค่ะ 276 00:22:35,560 --> 00:22:39,040 ลุงกับแม่ของณัฐน่ะ เกือบจะได้แต่งงานกันอยู่แล้ว 277 00:22:41,280 --> 00:22:42,640 นาคืนให้คุณค่ะ 278 00:22:44,240 --> 00:22:45,920 นี่แค่เงินก้อนแรกนะคะ 279 00:22:48,240 --> 00:22:52,520 ทุกบาทที่คุณกู้มาให้นา นาจะหามาคืนคุณให้หมด 280 00:22:53,080 --> 00:22:56,720 ไม่ แต่เงินนี่ผมตั้งใจจะให้คุณนะ ผมไม่ได้คิดจะเอาคืนน่ะ 281 00:22:57,240 --> 00:22:58,520 แต่นาต้องคืนค่ะ 282 00:23:03,960 --> 00:23:05,240 ขอบคุณนะคะ 283 00:23:07,400 --> 00:23:09,000 [เสียงเครือ] ที่ลำบากเพื่อนา 284 00:23:10,640 --> 00:23:12,720 คุณแสนคงเหนื่อยกับนามามาก 285 00:23:14,240 --> 00:23:16,680 ต่อไปนี้คุณแสนไม่ต้องลำบากเพื่อนาอีกแล้วนะ 286 00:23:21,520 --> 00:23:22,680 นาคืนคุณค่ะ 287 00:23:24,280 --> 00:23:26,760 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 288 00:23:26,840 --> 00:23:28,040 หมายความว่าไงน่ะ 289 00:23:34,320 --> 00:23:35,680 เพราะไอ้สิบใช่ไหม 290 00:23:38,920 --> 00:23:43,240 คุณสิบไม่เกี่ยวค่ะ เรื่องนี้นาเป็นคนตัดสินใจเอง 291 00:23:46,520 --> 00:23:49,280 คืนก่อนคุณยายทรุดมาก 292 00:23:51,600 --> 00:23:54,440 คุณสิบเขาก็เลยรับปากยายว่าจะดูแลนา 293 00:23:56,360 --> 00:23:58,560 แล้วนาก็เห็นว่ามันควรจะเป็นแบบนั้น 294 00:23:59,640 --> 00:24:02,200 เราก็เลยจะแต่งงานกัน คุณยายจะได้ไม่เป็นห่วง 295 00:24:12,280 --> 00:24:13,720 คุณสิบมาพอดี 296 00:24:17,800 --> 00:24:19,160 นาขอตัวนะคะ 297 00:24:19,720 --> 00:24:20,920 [แสน] แต่… 298 00:24:33,280 --> 00:24:35,800 [แสน] ลุงไม่อยากจะยอมแพ้ให้กับพ่อของณัฐ 299 00:24:36,640 --> 00:24:39,320 ลุงก็เลยขอโอกาสจากคุณนาอีกครั้งหนึ่ง 300 00:24:44,960 --> 00:24:46,360 [เสียงเบรกและเสียงแสนร้อง] 301 00:24:46,440 --> 00:24:49,160 [ดนตรีระทึก] 302 00:24:53,280 --> 00:24:54,440 คุณจัน 303 00:24:54,520 --> 00:24:55,640 [เสียงจันร้องเจ็บ] 304 00:24:56,920 --> 00:24:57,960 เป็นไงบ้างครับ 305 00:25:05,480 --> 00:25:06,760 [แสน] ไปโรงพยาบาลนะครับ 306 00:25:09,320 --> 00:25:11,200 [แสน] แต่โชคชะตาก็ไม่เข้าข้างลุง 307 00:25:11,280 --> 00:25:13,680 [ดนตรีเศร้า] 308 00:25:25,360 --> 00:25:27,680 [เสียงแขกร้องไชโย] 309 00:25:27,760 --> 00:25:31,160 [แสน] หลังจากที่คุณนา เขาแต่งงานกับสิบไปได้สามปี 310 00:25:32,200 --> 00:25:34,040 ลุงก็แต่งงานกับคุณจัน 311 00:25:38,480 --> 00:25:41,880 มันเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดที่สุด ในชีวิตของลุงแล้ว 312 00:26:12,920 --> 00:26:14,160 [เสียงสะอื้น] 313 00:26:35,400 --> 00:26:36,960 [ดนตรีเศร้า] 314 00:26:37,040 --> 00:26:38,360 พี่ณัฐเป็นอะไรหรือเปล่าฮะ 315 00:26:41,120 --> 00:26:45,120 แค่ไม่เข้าใจแม่ ทำไมแม่ถึงตัดสินใจแบบนั้น 316 00:26:47,680 --> 00:26:50,440 ผมว่าอาจจะมีอะไร มากกว่าที่ลุงแสนเล่าก็ได้นะฮะ 317 00:26:51,960 --> 00:26:53,560 [เต้าหู้] ทุกคนมีเหตุผลของตัวเอง 318 00:26:54,720 --> 00:26:58,680 ถ้าเลือกได้ คงไม่มีใคร เลือกทางที่ตัวเองต้องเสียใจหรอกฮะ 319 00:27:02,640 --> 00:27:06,960 ความจริง เรื่องที่คุณป้าเข้าโรงพยาบาล 320 00:27:08,600 --> 00:27:10,320 มันก็มีอะไรมากกว่านั้นฮะ 321 00:27:14,960 --> 00:27:18,000 คือ ผมเห็นคุณป้าแอบเอายาไปทิ้ง 322 00:27:19,720 --> 00:27:20,920 ผมก็เลย… 323 00:27:23,440 --> 00:27:25,960 เอายาผสมในน้ำแอปเปิ้ลให้คุณป้าดื่มน่ะฮะ 324 00:27:29,520 --> 00:27:32,760 ผมคิดว่า คุณป้าคงจำอะไรได้มากขึ้น 325 00:27:33,560 --> 00:27:36,640 บวกกับที่น้าจัน พยายามทำให้คุณป้าจำเรื่องในอดีตได้ 326 00:27:37,720 --> 00:27:41,560 พอคุณป้าเริ่มจำได้ ก็คงรับไม่ไหว 327 00:27:43,160 --> 00:27:44,720 อาการเลยเป็นแบบนี้น่ะฮะ 328 00:27:47,120 --> 00:27:52,040 ผมขอโทษนะฮะ ถ้าพี่ณัฐโกรธผม พี่ณัฐจะตีผมก็ได้นะฮะ 329 00:27:53,960 --> 00:27:55,200 ผมยอม 330 00:27:55,280 --> 00:27:57,600 [เพลง "ปลดล็อก" โดย สาริน รณเกียรติ และธัชพล กู้วงศ์บัณฑิต] 331 00:28:05,200 --> 00:28:06,720 กูจะตีมึงได้ยังไง 332 00:28:09,040 --> 00:28:10,480 ที่มึงทำทุกอย่าง 333 00:28:12,240 --> 00:28:13,960 เพราะว่ามึงหวังดีกับกู 334 00:28:15,880 --> 00:28:17,280 กับแม่กูจริงๆ 335 00:28:22,160 --> 00:28:26,920 ขอบคุณนะ ที่อยู่ข้างๆ กูในเวลาแบบนี้ 336 00:28:30,640 --> 00:28:32,160 กูดีใจนะที่มีมึง 337 00:28:34,360 --> 00:28:35,800 ผมก็ดีใจฮะ 338 00:28:37,320 --> 00:28:38,680 ที่ได้อยู่ข้างพี่ณัฐ 339 00:29:18,760 --> 00:29:22,120 กลับบ้านดีๆ นะ ล็อกบ้านด้วยล่ะ 340 00:29:22,200 --> 00:29:23,800 แล้วก็ให้อาหารขึ้นฉ่ายด้วย 341 00:29:25,240 --> 00:29:26,120 ได้ฮะ 342 00:29:36,040 --> 00:29:39,880 [เต้าหู้] ผมเคยบอกใช่ไหมฮะ ว่าเป็นคนไม่เห็นจะดีเลย 343 00:29:40,960 --> 00:29:42,640 ผมขอถอนคำพูดนะ 344 00:29:43,800 --> 00:29:48,240 เป็นคนที่กอดพี่ณัฐได้ จับมือพี่ณัฐได้แบบนี้ 345 00:29:49,080 --> 00:29:50,880 มันดีที่สุดเลยฮะ 346 00:30:01,080 --> 00:30:04,040 [ดนตรีเศร้า] 347 00:30:25,120 --> 00:30:27,720 ผมขอโทษที่ผมแอบผสมยาให้คุณป้ากินนะฮะ 348 00:30:29,440 --> 00:30:31,320 ยามันคงทำให้คุณป้าทุกข์ใจ 349 00:30:32,440 --> 00:30:36,520 แต่ที่ผมทำ ผมอยากให้คุณป้าหายดีนะฮะ 350 00:30:38,960 --> 00:30:41,240 ผมอยากเห็นคุณป้ากับพี่ณัฐมีความสุขอีก 351 00:30:48,640 --> 00:30:52,640 ป้าต่างหาก ที่ต้องขอโทษที่ทำให้ทุกคนเป็นห่วง 352 00:30:56,040 --> 00:30:57,320 เต้าหู้พูดถูกนะ 353 00:30:58,800 --> 00:31:01,680 ความสุขมันอาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของฝันร้าย 354 00:31:03,560 --> 00:31:05,280 [มทนา] แต่สุดท้ายเราก็ต้องตื่น 355 00:31:06,920 --> 00:31:08,840 เราอาจจะคิดถึงคนไกลได้ 356 00:31:13,120 --> 00:31:15,720 แต่เราก็ไม่ควรมองข้ามคนที่อยู่ใกล้ๆ 357 00:31:15,800 --> 00:31:18,800 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 358 00:31:20,400 --> 00:31:21,720 ที่ผ่านมา 359 00:31:24,560 --> 00:31:26,280 ป้าเอาแต่หนีความจริง 360 00:31:29,040 --> 00:31:30,400 ป้าเห็นแก่ตัว 361 00:31:36,080 --> 00:31:37,400 จนเมื่อวาน… 362 00:31:41,360 --> 00:31:42,720 ป้าถึงคิดได้ว่า… 363 00:31:45,000 --> 00:31:47,840 ความสุขของคนในครอบครัว สำคัญกว่าอะไรทั้งหมด 364 00:31:51,760 --> 00:31:54,520 ความทรงจำแย่ๆ มันอาจจะทำให้เราทรมาน 365 00:31:57,640 --> 00:31:59,960 แต่มันก็ทำให้เรารู้ว่าเรามีชีวิตอยู่ 366 00:32:02,320 --> 00:32:04,880 แล้วป้าเองก็อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป 367 00:32:08,920 --> 00:32:10,280 ป้าคิดว่า… 368 00:32:11,800 --> 00:32:16,800 ป้าควรจะตื่นจากฝัน เพื่อคนที่ป้ารักสักที 369 00:32:16,880 --> 00:32:19,640 [ดนตรีซึ้ง] 370 00:32:38,400 --> 00:32:42,240 ณัฐจ่ายค่าห้องแล้วนะแม่ กลับบ้านกันเถอะ 371 00:32:43,640 --> 00:32:45,120 แม่อยากไปที่หนึ่ง 372 00:32:47,320 --> 00:32:48,960 ณัฐพาแม่ไปหน่อยนะ 373 00:33:38,720 --> 00:33:40,200 อย่าห่วงคุณป้าไปเลยฮะ 374 00:33:44,200 --> 00:33:47,360 ตอนนี้คุณป้าเข้มแข็งพอจะยอมรับความจริงได้แล้ว 375 00:33:48,800 --> 00:33:53,880 ต่อให้มันจะยากแล้วก็น่ากลัวไปสักหน่อย แต่มันก็ถึงเวลาแล้วฮะ 376 00:33:54,920 --> 00:33:57,560 [ดนตรีอบอุ่น] 377 00:35:14,440 --> 00:35:16,880 [ปริตร] ถ้านายังต้องเป็นฝ่ายรออยู่แบบนี้ 378 00:35:17,640 --> 00:35:20,600 ชาตินี้จะหาความสุขได้ยังไงล่ะคะคุณยาย 379 00:35:40,560 --> 00:35:42,440 [เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์] 380 00:35:43,720 --> 00:35:44,880 สวัสดีค่ะ 381 00:35:46,160 --> 00:35:47,360 [แสน] ผมแสนนะครับ 382 00:35:48,320 --> 00:35:51,520 พรุ่งนี้ผมจะไปรับคุณนาที่บ้าน เวลาเดิมนะครับ 383 00:35:52,600 --> 00:35:55,120 ได้ค่ะ เจอกันนะคะ 384 00:36:00,560 --> 00:36:03,360 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 385 00:36:18,520 --> 00:36:19,760 [เสียงปริตรถอนหายใจ] 386 00:36:30,280 --> 00:36:32,160 ฉันทายว่าเขาไม่มา 387 00:36:32,720 --> 00:36:34,880 เขาไม่เคยทำอะไรได้อย่างที่พูดเลย 388 00:36:36,120 --> 00:36:37,640 เขาติดงานมั้งคะ 389 00:36:38,200 --> 00:36:40,440 ติดงานหรือว่าติดอะไรล่ะ 390 00:36:44,360 --> 00:36:45,760 [เสียงถอนหายใจ] 391 00:36:50,400 --> 00:36:51,840 นาคงยังไม่รู้ใช่ไหม 392 00:36:53,080 --> 00:36:56,680 ว่าเงินที่คุณแสนเขาเอามาช่วยยาย ค่ารักษาพยาบาลน่ะ 393 00:36:56,760 --> 00:36:58,920 เขากู้มาจากผู้หญิงที่ชื่อจัน 394 00:36:59,000 --> 00:37:00,200 [เอฟเฟกต์ระทึก] 395 00:37:00,280 --> 00:37:01,440 อะไรนะคะ 396 00:37:01,520 --> 00:37:04,760 เขาไปกู้เงินมาทั้งๆ ที่นาไม่ได้ขอร้องด้วยซ้ำ 397 00:37:05,480 --> 00:37:09,120 ถ้าจะมองว่าเขาทำไป เพราะว่ารักนาเป็นห่วงนาก็ได้นะ 398 00:37:09,200 --> 00:37:11,080 แต่ลองคิดดูใหม่ไหม 399 00:37:11,600 --> 00:37:14,080 ว่าเขาต้องสนิทสนมกันขนาดไหนเหรอ 400 00:37:14,160 --> 00:37:17,200 ผู้หญิงคนนั้นถึงกล้าให้คุณแสน ยืมเงินตั้งเยอะตั้งแยะ 401 00:37:20,360 --> 00:37:23,680 นาตัดสินใจใหม่ตอนนี้ยังไม่สายเลยนะ 402 00:37:24,240 --> 00:37:27,480 ยังมีคนที่รักนาไม่ได้น้อยไปกว่าคุณแสนเลย 403 00:37:28,680 --> 00:37:32,960 [ปริตร] คุณสิบเนี่ยเขาคอยอยู่เคียงข้างนาเสมอ 404 00:37:33,040 --> 00:37:36,560 หน้าที่การงานของเขาก็มั่นคง ก้าวหน้าไปเรื่อยๆ 405 00:37:37,480 --> 00:37:42,840 แก่ตัวเกษียณอายุออกมาก็ยังมีบำเหน็จบำนาญ เลี้ยงดูเราไปได้ตลอดชีวิต 406 00:37:43,600 --> 00:37:48,400 นาน่ะแต่งงานกับคุณสิบเนี่ยนะ นาจะไม่มีทางเสียใจเลย 407 00:37:48,480 --> 00:37:50,840 [ดนตรีเศร้า] 408 00:37:52,600 --> 00:37:53,840 [เสียงมทนาหายใจแรง] 409 00:37:54,320 --> 00:37:56,320 ยายไม่ต้องเป็นห่วงนานะ 410 00:37:58,800 --> 00:38:01,560 นาสัญญาว่านาจะดูแลตัวเองดีๆ 411 00:38:06,680 --> 00:38:10,840 นา นาเป็นลูกผู้หญิงนะลูก 412 00:38:11,760 --> 00:38:14,240 ถึงยังไงหนูก็ต้องแต่งงาน 413 00:38:14,960 --> 00:38:17,600 ชีวิตของหนูจะได้สุขสมบูรณ์ลูก 414 00:38:19,120 --> 00:38:21,480 หนูจะอยู่คนเดียวไม่ได้ 415 00:38:23,440 --> 00:38:26,120 จะมีใครคอยคุ้มครองหนูล่ะลูก 416 00:38:27,360 --> 00:38:32,480 [ยายมทนา] แม้แต่คนอื่น เขาก็ยังจะนินทาเอาได้ 417 00:38:33,160 --> 00:38:38,320 ว่าหนูน่ะจะหาผัวดีๆ ไม่ได้สักคนแล้วใช่ไหม 418 00:38:41,040 --> 00:38:43,680 ยายอยากเห็นหนูมีความสุขลูก 419 00:38:43,760 --> 00:38:47,040 [เสียงร้องไห้] 420 00:38:48,560 --> 00:38:52,240 รักคนที่เขารักเราดีกว่าเถอะนะลูกนะ 421 00:38:53,000 --> 00:38:55,000 เชื่อยายเถอะลูก 422 00:38:55,080 --> 00:38:57,920 [ดนตรีหดหู่] 423 00:39:28,480 --> 00:39:29,920 ขอบคุณนะคะ 424 00:39:32,240 --> 00:39:33,800 ที่ลำบากเพื่อนา 425 00:39:35,440 --> 00:39:38,920 ทั้งค่าบ้าน ค่ารักษายาย 426 00:39:40,440 --> 00:39:42,600 คุณแสนคงเหนื่อยกับนามามาก 427 00:39:44,120 --> 00:39:46,480 ต่อไปนี้คุณแสนไม่ต้องลำบากเพื่อนาอีกแล้วนะ 428 00:39:51,240 --> 00:39:52,480 นาคืนคุณค่ะ 429 00:40:14,040 --> 00:40:16,600 [จัน] ที่ฉันทำไป ก็เพราะว่าฉันรักคุณ 430 00:40:16,680 --> 00:40:19,360 ได้ยินไหมว่าฉันรักคุณน่ะ ฉันรักคุณ 431 00:40:20,640 --> 00:40:23,320 ที่ผมแต่งงานกับคุณเพราะพ่อคุณน่ะกดดัน 432 00:40:24,160 --> 00:40:26,400 แล้วคุณเป็นผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ข้างๆ ผม 433 00:40:28,000 --> 00:40:30,040 ถ้าผมรู้นะว่าทุกอย่างมันเป็นแผน 434 00:40:30,560 --> 00:40:32,720 ถ้าผมยอมใจดำกับคุณมากกว่าตอนนั้นน่ะ 435 00:40:32,800 --> 00:40:35,560 ป่านนี้ผมคงไม่ต้อง อยู่กับผู้หญิงที่ผมไม่รักแบบนี้หรอก 436 00:40:36,040 --> 00:40:38,160 [ดนตรีระทึก] 437 00:40:58,080 --> 00:40:59,520 [จัน] ขอบคุณมากนะคะ 438 00:41:00,280 --> 00:41:04,280 นึกไม่ถึงจริงๆ ว่า คุณจะเป็นห่วงฉันจนยอมผิดนัดสำคัญ 439 00:41:05,640 --> 00:41:06,600 คุณรู้ 440 00:41:08,280 --> 00:41:11,960 ค่ะ ฉันรู้ ฉันถึงได้ทำแบบนี้ไงคะ 441 00:41:12,760 --> 00:41:13,720 คุณจัน 442 00:41:13,800 --> 00:41:16,680 คุณนากับคุณสิบเขาก็มีความสุขกันดีอยู่แล้ว 443 00:41:16,760 --> 00:41:19,520 ยอมรับเถอะค่ะว่าคุณทำให้คุณนามีความสุขไม่ได้ 444 00:41:21,720 --> 00:41:23,640 คุณเป็นคนยอมลำบากเองนะคะ คุณแสน 445 00:41:24,400 --> 00:41:27,920 คุณสิบเขาอ่านคุณขาดจริงๆ สมกับเป็นฝาแฝดกัน 446 00:41:28,920 --> 00:41:32,600 ตั้งแต่เมื่อไหร่ คุณร่วมมือกับไอ้สิบตั้งแต่เมื่อไหร่ 447 00:41:33,160 --> 00:41:36,200 จะตั้งแต่เมื่อไหร่ มันก็จบเหมือนกันนี่แหละค่ะ 448 00:41:37,600 --> 00:41:39,080 คุณทำแบบนี้ทำไมน่ะฮะ 449 00:41:39,960 --> 00:41:43,200 ฉันก็แค่ยื่นโอกาสให้ แต่ว่าคุณเป็นคนตัดสินใจเลือกเอง 450 00:41:43,800 --> 00:41:46,480 [จัน] คุณอยากจะเอาชนะน้องชายมาก จนยอมเป็นหนี้ 451 00:41:46,560 --> 00:41:49,400 คุณเป็นคนเปิดโอกาสให้คุณสิบเอาชนะใจคุณนา 452 00:41:50,240 --> 00:41:53,920 คุณคงคิดว่า คุณทำแบบนี้แล้ว คุณจะเอาชนะใจคุณนาได้ 453 00:41:54,000 --> 00:41:58,200 แต่คุณคงจะลืมไป ว่าบุญคุณมันแลกกับความรักไม่ได้หรอกค่ะ 454 00:41:58,280 --> 00:41:59,640 [เอฟเฟกต์สะพรึง] 455 00:42:03,880 --> 00:42:05,080 คุณพูดถูกนะ 456 00:42:06,120 --> 00:42:08,960 เพราะบุญคุณของคุณ ก็แลกกับความรักของผมไม่ได้เหมือนกัน 457 00:42:10,280 --> 00:42:12,640 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 458 00:42:55,600 --> 00:42:58,920 [สิบหมื่น] ถึงผมจะไม่ได้ทำงานตำแหน่งใหญ่โต จนสามารถที่จะกู้เงิน 459 00:42:59,000 --> 00:43:00,920 มาช่วยคุณนาได้มากมายเหมือนแสนนะ 460 00:43:01,600 --> 00:43:06,480 แต่ทหารอย่างผมก็มั่นคงพอที่จะ ดูแลให้คุณสุขสบายไปได้ทั้งชีวิต 461 00:43:09,120 --> 00:43:10,640 ผมรักคุณนะคุณนา 462 00:43:12,320 --> 00:43:14,240 ผมจะไม่มีวันทำให้คุณเสียใจ 463 00:43:16,680 --> 00:43:19,720 ให้โอกาสผมได้ดูแลคุณไปตลอดทั้งชีวิตได้ไหม 464 00:43:57,600 --> 00:43:58,960 [เสียงปลดกลอนประตู] 465 00:44:38,440 --> 00:44:41,760 [ดนตรีอบอุ่น] 466 00:44:49,440 --> 00:44:50,360 [กระซิบ] พร้อมแล้ว 467 00:44:52,600 --> 00:44:53,960 [เสียงเขย่าขวดนม] 468 00:45:00,720 --> 00:45:01,960 [กระซิบ] ว่าไง 469 00:45:04,080 --> 00:45:06,360 [เสียงสิบหมื่นหัวเราะเบาๆ ] 470 00:45:06,440 --> 00:45:09,040 [สิบหมื่น] มาๆ โอเค 471 00:45:10,440 --> 00:45:11,440 โอ๊ย 472 00:45:16,880 --> 00:45:18,800 [ดนตรีระทึก] 473 00:45:18,880 --> 00:45:21,040 [เสียงมทนาร้องไห้] [สิบหมื่น] แกคิดว่าจะหนีฉันได้หรือไงฮะ 474 00:45:21,120 --> 00:45:23,320 [เสียงมทนาร้องไห้คร่ำครวญ] 475 00:45:24,360 --> 00:45:25,600 [มทนา] ณัฐ 476 00:45:28,560 --> 00:45:29,520 [เสียงทุบประตู] 477 00:45:29,600 --> 00:45:31,720 [ตะคอก] ไอ้ณัฐ ไอ้ณัฐเปิด 478 00:45:31,800 --> 00:45:35,640 [สิบหมื่น] เปิดสิวะ ไอ้ณัฐ เปิด 479 00:45:35,720 --> 00:45:39,400 มึงกล้าด่ากูเหรอ มึงกล้าด่าพ่อมึงเหรอ 480 00:45:39,960 --> 00:45:41,000 [เสียงมทนาร้องไห้] ไอ้ณัฐ 481 00:45:41,080 --> 00:45:43,880 [สิบหมื่น] วิปริตอย่างมึงเนี่ย ไม่มีทางเจริญหรอก 482 00:45:43,960 --> 00:45:45,960 [ดนตรีเศร้า] 483 00:45:54,720 --> 00:45:56,440 [เสียงฝีเท้า] 484 00:46:20,160 --> 00:46:21,360 [เสียงมทนาสะอื้น] 485 00:46:27,600 --> 00:46:28,960 เพราะป้าเอง 486 00:46:30,800 --> 00:46:32,520 ถ้าป้าไม่โลเล 487 00:46:34,160 --> 00:46:35,720 ถ้าป้าหนักแน่น 488 00:46:36,880 --> 00:46:38,840 [เสียงเครือ] ไม่เอาแต่ฟังคนอื่น 489 00:46:40,640 --> 00:46:41,880 [เสียงสะอื้น] 490 00:46:41,960 --> 00:46:44,280 ป้าก็คงไม่เลือกผิดแบบนี้ 491 00:46:46,720 --> 00:46:48,560 [มทนา] ถ้าป้าคิดดีกว่านี้ 492 00:46:49,760 --> 00:46:52,120 มันก็คงจะดีกว่านี้ 493 00:46:52,680 --> 00:46:55,680 [ดนตรีหดหู่] 494 00:47:17,560 --> 00:47:18,920 [เต้าหู้] ระวังนะฮะ 495 00:47:32,960 --> 00:47:34,080 ไปฮะ 496 00:47:38,960 --> 00:47:41,640 [เต้าหู้] พี่ณัฐฮะ พี่ณัฐ 497 00:47:45,080 --> 00:47:46,320 พี่ณัฐเป็นไรหรือเปล่าฮะ 498 00:47:47,800 --> 00:47:48,880 กูแค่เหนื่อย 499 00:47:56,800 --> 00:47:59,040 ตอนนี้คุณป้าก็เริ่มจำอะไรได้มากขึ้นแล้ว 500 00:47:59,960 --> 00:48:01,760 อีกหน่อยอะไรต้องดีกว่านี้แน่ๆ นะฮะ 501 00:48:08,160 --> 00:48:09,360 อะไรมันจะไปดีขึ้นวะ 502 00:48:09,440 --> 00:48:11,880 [ดนตรีเศร้า] 503 00:48:11,960 --> 00:48:15,480 ผมว่า คุณป้าก็ต้อง รักคุณลุงสิบหมื่นอยู่เหมือนกันนะฮะ 504 00:48:15,560 --> 00:48:17,720 [เต้าหู้] ไม่อย่างงั้นคง ไม่เลือกแต่งงานกับคุณลุงฮะ 505 00:48:18,960 --> 00:48:23,200 ตอนที่คุณลุงจากไป คุณป้าคงเสียใจแย่เลยฮะ 506 00:48:25,160 --> 00:48:29,200 ถ้าคุณลุงยังมีชีวิตอยู่ คุณป้าต้องมีความสุขมากกว่านี้แน่ฮะ 507 00:48:30,320 --> 00:48:31,680 มึงมันไม่รู้อะไร 508 00:48:32,840 --> 00:48:36,680 ถ้าเขาเสียใจจริงๆ เขาจะมโนถึงลุงแสนทำไม 509 00:48:37,160 --> 00:48:38,960 เขาต้องคิดถึงพ่อสิวะ 510 00:48:44,960 --> 00:48:45,880 พี่ณัฐ 511 00:48:46,880 --> 00:48:51,240 เขาเลือกที่จะทำตามกรอบที่ทำตามกันมา ที่ใครๆ เห็นว่าดี 512 00:48:53,120 --> 00:48:54,680 ดีหรือเอาตัวรอดวะ 513 00:48:57,840 --> 00:49:02,520 แม่เลือกพ่อ เพราะแม่เห็นพ่อเป็นตัวแทนของลุงแสน 514 00:49:03,360 --> 00:49:04,920 [ณัฐ] แม่ไม่ได้รักพ่อจริง 515 00:49:06,640 --> 00:49:09,200 กูมันก็แค่ลูกที่เกิดมาจาก ความผิดพลาดของเขานั่นแหละ 516 00:49:09,800 --> 00:49:12,240 [ดนตรีหดหู่] 517 00:49:16,320 --> 00:49:17,440 [เสียงปิดประตูห้อง] 518 00:50:02,520 --> 00:50:04,640 ความรักควรทำให้คนเรามีความสุข 519 00:50:06,840 --> 00:50:09,240 แต่ทำไมถึงแต่คนมานั่งเสียใจล่ะฮะ 520 00:50:11,840 --> 00:50:16,280 ไม่ว่าจะเลือกทางไหน ก็ต้องมีคนใดคนหนึ่งเสียใจ 521 00:50:19,160 --> 00:50:20,960 ถ้าต้องเสียใจ 522 00:50:23,440 --> 00:50:25,760 ทำไมคนเราถึงอยากจะมีความรัก 523 00:50:27,040 --> 00:50:29,920 เพราะเต้าหู้ยังไม่รู้จักคนดีพอน่ะสิ 524 00:50:30,000 --> 00:50:34,880 เต้าหู้เรียนรู้เรื่องคนแค่ในห้อง ในบ้านหลังนี้ 525 00:50:34,960 --> 00:50:37,360 เต้าหู้ยังต้องเรียนรู้อีกมาก 526 00:50:37,440 --> 00:50:40,480 [เก้าอี้โยก] ทั้งเรื่องคน แล้วก็ความรัก 527 00:50:41,520 --> 00:50:45,800 [โทรศัพท์] ความรักของคนมันก็ซับซ้อนเหมือนคน 528 00:50:47,720 --> 00:50:51,280 คนยังซับซ้อนกว่านี้ ไม่ใช่แค่ความรัก 529 00:50:51,360 --> 00:50:53,680 ยังมีอีกหลายเรื่องที่นึกไม่ถึง 530 00:50:54,240 --> 00:50:58,160 [เก้าอี้โยก] บางคนดูน่าสงสาร แต่จริงๆ น่ากลัว 531 00:50:58,240 --> 00:51:03,880 บางคนเห็นว่าดี แต่บางทีอาจไม่ใช่คนดีเสมอไป 532 00:51:04,960 --> 00:51:07,840 [ดนตรีหดหู่] 533 00:51:23,400 --> 00:51:26,120 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 534 00:51:59,040 --> 00:52:00,480 ไม่คิดจะช่วยกันหน่อยเหรอ 535 00:52:01,040 --> 00:52:04,880 ทำไมต้องช่วยด้วยล่ะ เวลาเทเหล้าเข้าปากไม่เห็นต้องให้ช่วยเลย 536 00:52:05,440 --> 00:52:08,320 ถ้าจะมาด่ากันก็กลับไปเลยไป ไป 537 00:52:13,920 --> 00:52:16,120 ผมอยากรู้เรื่องที่คุณให้คนตามผม 538 00:52:18,960 --> 00:52:20,600 คุณให้มันตามผมมานานแล้ว 539 00:52:22,200 --> 00:52:23,960 คุณก็รู้เรื่องวันนั้นเหมือนกันใช่ไหม 540 00:52:24,040 --> 00:52:26,000 [เอฟเฟกต์ระทึก] 541 00:52:26,080 --> 00:52:27,280 [เสียงหัวเราะในลำคอ] 542 00:52:29,000 --> 00:52:32,360 ยอมรับแล้วเหรอ ว่าวันนั้นคุณก็ไปที่นั่นเหมือนกัน 543 00:52:34,720 --> 00:52:37,920 คุณก็อยากให้มันหายไปจากโลกนี้ ไม่ต่างกับฉันหรอก 544 00:52:38,000 --> 00:52:40,800 [ดนตรีตึงเครียด] 545 00:52:54,800 --> 00:52:56,400 เราก็เหมือนลงเรือลำเดียวกันแล้ว 546 00:53:02,000 --> 00:53:04,280 คุณยังคิดจะทิ้งฉันไปจากชีวิตอีกเหรอ 547 00:53:06,160 --> 00:53:09,800 เลิกยุ่งกับเรื่องนี้ซะ แล้วบอกให้คนของคุณเลิกตามผมด้วย 548 00:53:17,800 --> 00:53:18,960 [เอฟเฟกต์ระทึก] 549 00:53:22,680 --> 00:53:25,760 [จัน] คุณก็อยากให้มันหายไปจากโลกนี้ ไม่ต่างกับฉันหรอก 550 00:53:26,920 --> 00:53:29,880 [แสน] เห็นแก่อาเหอะ อาไม่อยากเห็นธารเป็นอะไรนะ 551 00:53:31,200 --> 00:53:32,720 นี่อาขู่ผมเหรอครับ 552 00:53:32,800 --> 00:53:34,560 อาแค่เตือน 553 00:53:34,640 --> 00:53:38,160 เลิกเสียเวลาเตือนอะไรซ้ำๆ เถอะครับ ยังไงผมก็ไม่ถอนตัว 554 00:53:38,240 --> 00:53:40,160 แล้วมันจะได้อะไรขึ้นมาล่ะธาร 555 00:53:40,720 --> 00:53:42,680 ธารก็รู้ว่าเสียงแค่นี้มันดังไม่พอ 556 00:53:42,760 --> 00:53:44,600 มันเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ทั้งนั้นน่ะ 557 00:53:45,600 --> 00:53:49,160 ถึงวันนี้มันจะเปลี่ยนไม่ได้ แต่อนาคตมันต้องเปลี่ยนได้ 558 00:53:49,720 --> 00:53:51,400 เวลามันอยู่ข้างพวกเรา 559 00:53:51,480 --> 00:53:54,600 เรามีเวลาชนะได้ มีเวลาสู้ได้ มีเวลาแพ้ได้ 560 00:53:54,680 --> 00:53:56,400 จนกว่าเราจะชนะ 561 00:53:56,480 --> 00:53:59,000 ถึงมันจะนานหน่อย แต่มันจะมีวันนั้น 562 00:53:59,080 --> 00:54:01,720 นี่ แต่อำนาจมันอยู่ข้างพวกเขา 563 00:54:01,800 --> 00:54:04,440 เราต้องทำให้อำนาจมาอยู่ข้างพวกเราไงครับ 564 00:54:04,520 --> 00:54:07,920 ประชาชนต้องมีอำนาจตัดสินใจ ปัญหามันจะได้ถูกแก้ 565 00:54:09,680 --> 00:54:13,080 อาจะให้ผมยอมแพ้ ทำตัวเป็นคนขี้ขลาดแบบอาน่ะเหรอ 566 00:54:13,760 --> 00:54:17,160 ยอมก้มหัวให้กับอำนาจ ยอมทิ้งความเป็นคน 567 00:54:17,240 --> 00:54:19,800 ทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องแบบที่อาทำน่ะเหรอครับ 568 00:54:19,880 --> 00:54:21,280 - ผมทำไม่ได้ - ไอ้ธาร 569 00:54:21,360 --> 00:54:23,880 [ดนตรีตึงเครียด] 570 00:54:54,760 --> 00:54:56,160 [เสียงเรียกเข้ามือถือ] 571 00:55:02,920 --> 00:55:04,280 เป็นไงบ้างหมวดก้อง 572 00:55:05,600 --> 00:55:08,120 ผมค้นในบ้านแล้วก็พื้นที่แถวนั้นแล้วนะครับ 573 00:55:08,720 --> 00:55:10,640 ไม่พบอาวุธที่คนร้ายใช้เลยครับ 574 00:55:12,040 --> 00:55:16,560 แล้วก็ไปตรวจสอบในรถอีกทีก็ ไม่พบคราบเลือดหรือรอยนิ้วมือของคนร้ายเลย 575 00:55:17,320 --> 00:55:18,520 [ก้อง] เท่ากับว่า 576 00:55:19,320 --> 00:55:21,800 ตอนนี้เรายังไม่มีผู้ต้องสงสัยคนอื่นเลยนะครับ 577 00:55:22,600 --> 00:55:26,120 แล้วหลักฐานทั้งหมดที่เรามีเนี่ย ก็พุ่งไปที่คุณแสนเป็นคนก่อเหตุ 578 00:55:27,360 --> 00:55:32,160 ส่วนภรรยา อาจจะวานจ้างให้ คนเอาร่างคุณตาธารมาอำพรางครับ 579 00:55:32,960 --> 00:55:34,320 [ดนตรีอึดอัด] 580 00:55:34,400 --> 00:55:35,760 โอเค 581 00:55:40,680 --> 00:55:43,400 [ดนตรีเหงา] 582 00:55:59,640 --> 00:56:01,080 [มทนา] เพราะป้าเอง 583 00:56:01,600 --> 00:56:05,440 ถ้าป้าไม่โลเล ถ้าป้าหนักแน่น 584 00:56:06,080 --> 00:56:07,920 ไม่เอาแต่ฟังคนอื่น… 585 00:56:11,600 --> 00:56:13,320 ป้าก็คงเลือกไม่ผิด 586 00:56:15,200 --> 00:56:17,120 ถ้าป้าคิดดีกว่านี้ 587 00:56:18,680 --> 00:56:20,520 มันก็คงดีกว่านี้ 588 00:56:22,640 --> 00:56:25,960 [ณัฐ] แม่เลือกพ่อ เพราะแม่เห็นพ่อเป็นตัวแทนของลุงแสน 589 00:56:27,200 --> 00:56:28,640 แม่ไม่ได้รักพ่อจริง 590 00:56:30,320 --> 00:56:32,960 กูมันก็แค่ลูกที่เกิดมาจาก ความผิดพลาดของเขานั่นแหละ 591 00:56:33,040 --> 00:56:34,680 [เสียงเปิดประตู] 592 00:56:44,400 --> 00:56:46,000 พี่ณัฐฮะ 593 00:56:46,080 --> 00:56:47,160 อุ้ย 594 00:56:50,360 --> 00:56:53,800 อะไร เข้ามาทำไม 595 00:56:55,960 --> 00:56:57,760 ผมเอากาแฟมาให้ฮะ 596 00:56:57,840 --> 00:56:59,440 [ดนตรีอบอุ่น] 597 00:57:04,120 --> 00:57:05,960 พี่ณัฐซ่อมมือถือแล้วเหรอฮะ 598 00:57:08,080 --> 00:57:09,000 เออ 599 00:57:16,920 --> 00:57:17,800 คิดอะไรอยู่ฮะ 600 00:57:19,600 --> 00:57:21,000 ทำงานไง 601 00:57:23,160 --> 00:57:25,800 ทำงานหรือว่าหลับฮะ เหม่อขนาดนี้ 602 00:57:26,880 --> 00:57:28,160 ก็กูคิดไม่ออก 603 00:57:30,400 --> 00:57:33,280 ผมนวดให้ไหมฮะ เผื่อจะคิดอะไรออก 604 00:57:37,880 --> 00:57:40,320 นี่ นวดแล้วมันเกี่ยวอะไรวะ 605 00:57:40,920 --> 00:57:42,760 ยิ่งนวดกูยิ่งคิดไม่ออก 606 00:57:48,240 --> 00:57:49,720 งั้นเดี๋ยวผมช่วยดูฮะ 607 00:58:14,880 --> 00:58:16,200 พี่ณัฐอย่าเหม่อสิฮะ 608 00:58:23,240 --> 00:58:27,120 ก็มึงมาอยู่ใกล้กู กูยิ่งไม่มีสมาธิ 609 00:58:31,520 --> 00:58:35,200 ขอโทษฮะ งั้นผมไปก็ได้ฮะ 610 00:58:39,920 --> 00:58:42,480 มึงไป กูก็คิดไม่ออกอยู่ดี 611 00:58:44,000 --> 00:58:45,480 ผมต้องทำยังไงฮะ 612 00:58:48,640 --> 00:58:50,280 มึงทำกูว่อกแว่ก 613 00:58:51,960 --> 00:58:53,280 งั้นมึงต้องรับผิดชอบ 614 00:58:56,560 --> 00:58:57,840 ได้ฮะ 615 00:58:59,080 --> 00:59:00,320 ผมรู้แล้วต้องทำยังไง 616 00:59:00,800 --> 00:59:03,760 [เพลง "รอเธอรู้ใจ" โดย ธนพล จารุจิตรานนท์] 617 00:59:13,800 --> 00:59:15,280 - [เต้าหู้] มาเร็วฮะ - [ณัฐ] โอ๊ย 618 00:59:15,920 --> 00:59:17,760 เนี่ยนะวิธีรับผิดชอบของมึง 619 00:59:17,840 --> 00:59:20,760 ก็เขาบอกว่าหมาเนี่ยวิ่งเยอะๆ ดีนะฮะ 620 00:59:20,840 --> 00:59:22,600 แต่กูไม่ใช่หมา 621 00:59:22,680 --> 00:59:24,120 - มาเถอะฮะ - อู๊ย 622 00:59:24,200 --> 00:59:25,720 คนก็เหมือนกันนะฮะ 623 00:59:25,800 --> 00:59:29,520 พี่ณัฐเอาแต่ทำงานน่ะ นั่งอยู่ในห้องจะมีแรงได้ยังไงฮะ 624 00:59:29,600 --> 00:59:32,840 ออกไปวิ่งสักรอบสองรอบ รับรองสมองแล่นฉิวเลย 625 00:59:33,600 --> 00:59:35,280 [พูดเน้นคำ] แต่กูไม่ว่าง 626 00:59:36,720 --> 00:59:39,680 อือ แต่พี่ณัฐเริ่มอ้วนแล้วนะฮะ 627 00:59:41,040 --> 00:59:42,240 ตูดก็ใหญ่ 628 00:59:43,360 --> 00:59:44,200 ขาก็ใหญ่ 629 00:59:45,320 --> 00:59:46,640 มีพุงด้วยล่ะ 630 00:59:47,720 --> 00:59:49,120 ไปฮะ อย่างอแง 631 00:59:49,200 --> 00:59:51,280 [เสียงเรียกเข้ามือถือ] 632 00:59:54,000 --> 00:59:55,120 แป๊บหนึ่งนะฮะ 633 00:59:55,880 --> 00:59:58,760 นั่นไง มึงไม่ว่างแล้ว 634 01:00:01,640 --> 01:00:05,200 ผมไม่ว่างฮะคุณสอง ผมกำลังดูแลหัวใจพี่ณัฐอยู่ 635 01:00:05,280 --> 01:00:08,920 [สอง] โห พูดขนาดนี้ ไม่ว่างก็ไม่ว่าง 636 01:00:09,000 --> 01:00:10,120 แล้วเจอกันใหม่นะ 637 01:00:11,880 --> 01:00:13,520 ใครไม่ว่างเหรอไอ้ลูกหมา 638 01:00:15,800 --> 01:00:17,080 อ้าวพ่อ 639 01:00:17,160 --> 01:00:19,120 [เสียงหัวเราะในลำคอ] 640 01:00:19,200 --> 01:00:22,200 [ณัฐ] โอ๊ย ต้องวิ่งจริงเหรอเนี่ย 641 01:00:22,280 --> 01:00:23,800 [เต้าหู้] สองรอบพอฮะ 642 01:00:23,880 --> 01:00:25,120 [ณัฐ] กูให้รอบเดียว 643 01:00:25,760 --> 01:00:27,200 สามรอบครึ่งฮะ 644 01:00:27,280 --> 01:00:28,440 [เสียงณัฐพ่นลมหายใจ] 645 01:00:29,760 --> 01:00:30,960 [เต้าหู้] มาเร็วฮะ 646 01:00:33,800 --> 01:00:35,240 เร็วๆ พี่ณัฐ 647 01:00:35,320 --> 01:00:36,480 [ณัฐ] กูเหนื่อยแล้วเนี่ย 648 01:00:36,560 --> 01:00:37,920 [เต้าหู้] ยังไม่เริ่มเลยฮะ 649 01:00:44,280 --> 01:00:45,640 [ณัฐ] กูแซงแล้ว 650 01:00:45,720 --> 01:00:47,000 [เต้าหู้] เร็วสิพี่ณัฐ 651 01:00:47,080 --> 01:00:48,280 [เสียงณัฐหอบเหนื่อย] 652 01:00:49,560 --> 01:00:51,040 [ณัฐ] ทำไมมึงฟิตจังวะ 653 01:00:51,120 --> 01:00:54,240 [เต้าหู้] แน่นอนสิฮะ ตั้งแต่เป็นคนมาน่ะ ผมวิ่งตลอดเลยฮะ 654 01:00:54,320 --> 01:00:55,360 ฮะ 655 01:00:56,040 --> 01:00:59,880 ผมหมายถึงว่า เอ่อ ตั้งแต่รู้จักกันมาไงฮะ 656 01:00:59,960 --> 01:01:02,640 ก็จำไม่ได้เหรอฮะว่า เราวิ่งไล่กันตั้งแต่วันแรกเลยน่ะ 657 01:01:03,400 --> 01:01:05,400 นี่มึงชวนกูมาย้อนความหลังหรือไงฮะ 658 01:01:06,000 --> 01:01:09,600 ผมให้มาแก้ตัวต่างหาก วันนี้จะแพ้อีกหรือเปล่าน้า 659 01:01:09,680 --> 01:01:11,640 วันนี้กูไม่ยอมแพ้มึงหรอกเว้ย 660 01:01:11,720 --> 01:01:13,240 [เสียงณัฐออกแรง] 661 01:01:17,840 --> 01:01:21,160 [เต้าหู้] ผมขอโทษนะฮะคุณสอง ผมไม่ว่างจริงๆ 662 01:01:21,840 --> 01:01:24,280 หัวใจคนใกล้คือสิ่งสำคัญที่ต้องดูแล 663 01:01:25,880 --> 01:01:30,720 ผมว่าตอนนี้ พี่ณัฐต้องการคนดูแลอย่างผมที่สุดฮะ 664 01:01:30,800 --> 01:01:31,880 ขึ้นฉ่าย 665 01:01:33,240 --> 01:01:34,640 ซ้อมบาสเพื่ออะไรวะ 666 01:01:34,720 --> 01:01:37,280 วีคหน้าสองจะมีถ่ายซีนบาสน่ะพ่อ 667 01:01:37,360 --> 01:01:39,800 ก็เลยชวนเต้าหู้มาซ้อมเป็นเพื่อน แต่เขาไม่ว่างน่ะ 668 01:01:40,360 --> 01:01:43,280 เออ วันนั้นเนี่ย ยังไม่ค่อยได้คุยกันเลย 669 01:01:43,360 --> 01:01:45,760 ณัฐก็มารับกลับ โธ่ เสียดายว่ะ 670 01:01:45,840 --> 01:01:48,520 [ดนตรีเศร้า] 671 01:01:48,600 --> 01:01:52,240 เขาก็ต้องกลับบ้านสิพ่อ ทำไม ยังคิดถึงเขาอยู่เหรอ 672 01:01:52,840 --> 01:01:53,840 [เสียงหัวเราะในลำคอ] 673 01:01:54,800 --> 01:01:57,680 สรุปแล้วเต้าหู้กับสอง พ่อคิดถึงใครมากกว่ากันเนี่ย 674 01:01:57,760 --> 01:01:59,760 เอ้า ก็ต้องแกสิ 675 01:02:00,240 --> 01:02:03,680 แหม เดี๋ยวนี้หัดน้อยใจ หัดงอนนะไอ้ลูกหมา 676 01:02:04,240 --> 01:02:09,160 ไม่รู้ล่ะ เห็นพ่อสนใจคนอื่น จำเรื่องคนอื่นได้ดีกว่าสองอีก 677 01:02:09,240 --> 01:02:12,440 หือ เรื่องไหนของแกวะที่พ่อจำไม่ได้ 678 01:02:13,040 --> 01:02:16,400 หลายเรื่องเหอะ ชอบกินอะไรก็จำไม่ได้ 679 01:02:16,480 --> 01:02:19,000 ขนาดวันเกิดสอง พ่อยังจำไม่ได้เลย 680 01:02:19,080 --> 01:02:22,240 อ้าว ก็พ่อไม่ได้คลอดแกมานี่หว่า 681 01:02:22,320 --> 01:02:24,240 [ดนตรีเศร้า] 682 01:02:28,480 --> 01:02:30,760 แต่พ่อจำวันเกิดพี่หนึ่งได้ทุกปีเลยนะ 683 01:02:30,840 --> 01:02:32,160 [เอฟเฟกต์ตึงเครียด] 684 01:02:32,640 --> 01:02:36,240 ขนาดพี่หนึ่งตายไปแล้ว พ่อยังจำได้เลย 685 01:02:42,200 --> 01:02:44,840 ขอบคุณนะพ่อ ที่จะมาซ้อมเป็นเพื่อนน่ะ 686 01:02:44,920 --> 01:02:48,800 แต่สองลืมไปเลยว่านัดเพื่อนกินข้าวไว้ ไปก่อนนะพ่อ 687 01:02:48,880 --> 01:02:50,040 [เสียงสองถอนใจ] 688 01:03:12,920 --> 01:03:14,200 [เสียงลูกบาสกระทบแป้น] 689 01:03:15,320 --> 01:03:16,320 [เสียงสองออกแรง] 690 01:03:18,400 --> 01:03:22,240 [เกณฑ์] มึงเป็นไรของมึงเนี่ย ตอนโทรไปทำเสียงอย่างกับหมาหงอย 691 01:03:22,320 --> 01:03:23,760 หลอกกูมาดูมึงซ้อมบาสใช่ไหม 692 01:03:25,040 --> 01:03:25,960 [เสียงลูกบาสกระทบแป้น] 693 01:03:28,520 --> 01:03:29,520 ไวเหมือนกันนี่ลุง 694 01:03:30,800 --> 01:03:32,080 [เสียงพ่นลมหายใจ] 695 01:03:38,960 --> 01:03:42,600 ไม่ได้ให้มาช่วยดูเฉยๆ นะ ให้มาช่วยซ้อมบทด้วย 696 01:03:43,200 --> 01:03:44,280 บทไร 697 01:03:46,000 --> 01:03:47,880 [ดนตรีโรแมนติก] 698 01:03:47,960 --> 01:03:49,320 สารภาพรัก 699 01:03:50,080 --> 01:03:52,640 แบบ ชู้ตบาสไปด้วย 700 01:03:53,280 --> 01:03:55,080 บอกรักไปด้วย อะไรแบบนี้ครับ 701 01:03:56,760 --> 01:04:00,200 เอางี้ไหม ถ้าผมชู้ตลง ลุงต้องเป็นแฟนผม 702 01:04:12,400 --> 01:04:13,560 [เกณฑ์] กูไม่ซ้อมเว้ย 703 01:04:14,080 --> 01:04:16,920 มึงอย่ามาเนียนนะเว้ย กูรู้ กูอ่านมา 704 01:04:17,000 --> 01:04:18,120 ไอ้ณัฐไม่ได้เขียนสักฉาก 705 01:04:21,840 --> 01:04:24,960 งั้นถ้าลุงชู้ตไม่ลง ลุงต้องเป็นแฟนผม 706 01:04:28,280 --> 01:04:30,760 ได้ มึงท้ากูเองนะ 707 01:04:49,880 --> 01:04:50,960 เป็นไง 708 01:04:53,120 --> 01:04:54,000 จบเปล่า 709 01:04:54,080 --> 01:04:55,680 [เสียงอึกอัก] 710 01:04:55,760 --> 01:04:57,400 ทีงี้ทำไมแม่นวะ 711 01:04:59,600 --> 01:05:00,800 [เสียงพ่นลมหายใจ] 712 01:05:03,120 --> 01:05:04,480 มึงเป็นไรเปล่าเนี่ย 713 01:05:05,840 --> 01:05:08,400 [ดนตรีโรแมนติก] 714 01:05:27,760 --> 01:05:29,680 ไอ้สอง อะ 715 01:05:32,800 --> 01:05:34,000 ขอบคุณครับ 716 01:05:50,960 --> 01:05:54,720 นี่ลุงจะไม่ถามอะไรหน่อยเหรอ เป็นห่วงผมจริงเปล่าเนี่ย 717 01:05:56,640 --> 01:05:59,400 มึงอยากเล่ามึงก็เล่า ไม่อยากเล่ามึงก็เงียบ 718 01:05:59,480 --> 01:06:02,360 กูนั่งเงียบๆ ตรงนี้ได้ โอเคเปล่า 719 01:06:10,800 --> 01:06:12,280 มันก็เหนื่อยเหมือนกันเนอะ 720 01:06:12,920 --> 01:06:15,280 เวลาที่เราตั้งใจทำอะไรให้ใครสักคน 721 01:06:15,960 --> 01:06:17,200 แล้วเขาไม่เห็นมันน่ะ 722 01:06:19,880 --> 01:06:21,440 มึงก็เลยมานั่งน้อยใจ 723 01:06:24,160 --> 01:06:28,760 มึงนี่นะ เหมือนจะโต แต่มึงก็ไม่โต 724 01:06:29,320 --> 01:06:33,040 อะไรล่ะลุง ผมโตแล้ว ไม่เด็กแล้วด้วย 725 01:06:33,120 --> 01:06:34,760 แถมยังหาตังค์เก่งมากๆ 726 01:06:36,680 --> 01:06:40,560 เออ กูรู้ ว่าที่มึงขยันเหมือนมีหนี้เป็นล้านเนี่ย 727 01:06:40,640 --> 01:06:43,120 เพราะมึงอยากให้ใครสักคนของมึงภูมิใจใช่ไหม 728 01:06:44,640 --> 01:06:46,840 [ดนตรีซึ้ง] 729 01:06:47,480 --> 01:06:49,600 เขาอาจจะมองไม่เห็นเพราะอะไรก็แล้วแต่ 730 01:06:50,440 --> 01:06:54,200 แต่ถ้ามึงอยากให้เขาเห็น มึงก็แค่บอกไปตรงๆ สิวะ 731 01:06:55,200 --> 01:06:57,480 แค่พูด มันไม่ยากหรอกเว้ย 732 01:07:05,440 --> 01:07:06,800 อะไรของมึงเนี่ย 733 01:07:08,080 --> 01:07:12,720 น่าลุง ขอชาร์จแบตหน่อยนะ สักห้านาที 734 01:07:16,320 --> 01:07:20,120 เออ เกินห้า กูคิดเงินนะเว้ย 735 01:07:21,720 --> 01:07:24,080 โหยลุง ขี้งกอะเราน่ะ 736 01:07:27,640 --> 01:07:29,400 ไม่เป็นไร ยอมจ่ายเว้ย 737 01:07:29,480 --> 01:07:32,200 [ดนตรีโรแมนติก] 738 01:07:41,240 --> 01:07:44,600 กูจำไม่ได้แล้ว ว่ามาวิ่งที่นี่ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ 739 01:07:47,480 --> 01:07:49,080 ไว้เรามาด้วยกันอีกนะฮะ 740 01:07:51,680 --> 01:07:53,000 ไว้รอกูว่างก่อนนะ 741 01:07:54,400 --> 01:07:55,600 [เสียงถอนหายใจ] 742 01:07:55,680 --> 01:07:57,480 [เสียงพ่นลมขำ] 743 01:07:58,360 --> 01:08:01,360 [ดนตรีอบอุ่น] 744 01:08:11,640 --> 01:08:12,840 ขึ้นฉ่ายล่ะฮะ 745 01:08:20,800 --> 01:08:23,160 - ขึ้นฉ่าย - [ณัฐ] ขึ้นฉ่าย 746 01:08:26,359 --> 01:08:27,479 [ณัฐ] ขึ้นฉ่าย 747 01:08:28,319 --> 01:08:29,800 [เสียงผู้หญิงหัวเราะ] [ณัฐ] ขึ้นฉ่าย 748 01:08:31,439 --> 01:08:33,800 ขอโทษนะครับ ผมดูแลหมาไม่ดีเองน่ะ 749 01:08:36,120 --> 01:08:37,880 มานี่เลยขึ้นฉ่าย ไป 750 01:08:37,960 --> 01:08:39,640 - [ณัฐ] มานี่ - ชื่อขึ้นฉ่ายเหรอคะ 751 01:08:41,040 --> 01:08:44,439 [ผู้หญิง] อย่าไปดุขึ้นฉ่ายเขาเลยค่ะ ขึ้นฉ่ายก็แค่มาเล่นด้วยเฉยๆ 752 01:08:45,479 --> 01:08:49,319 พอดีว่าวันนี้เป็นวันเกิดลูกสาวน่ะค่ะ ก็เลยทำเค้กมาให้แก 753 01:08:49,399 --> 01:08:52,279 [ผู้หญิง] แต่ว่าแกเห็นว่าขึ้นฉ่ายน่ารัก ก็เลยแบ่งเค้กให้ 754 01:08:52,359 --> 01:08:54,680 แต่ว่าดันทำตกซะเอง ใช่ไหม 755 01:08:55,479 --> 01:08:56,920 ขอบคุณนะฮะ 756 01:08:59,000 --> 01:09:01,600 [ดนตรีเหงา] 757 01:09:09,760 --> 01:09:12,040 วันเกิดปีนี้ณัฐอยากได้เค้กรูปอะไรครับ 758 01:09:14,359 --> 01:09:16,319 ณัฐอยากได้รูปรุ้งกินน้ำ 759 01:09:18,120 --> 01:09:20,240 เอาสีหวานๆ แบบนี้ได้ไหมแม่ 760 01:09:20,920 --> 01:09:22,200 [มทนา] หือ 761 01:09:38,680 --> 01:09:40,720 [เต้าหู้] อีกไม่กี่วันก็วันเกิดพี่ณัฐแล้ว 762 01:09:40,800 --> 01:09:43,600 พี่ณัฐอยากได้อะไรฮะ ผมจะหามาเซอร์ไพรส์ 763 01:09:44,640 --> 01:09:48,040 มึงเนี่ยนะ มาถามกูแบบนี้ มันจะเซอร์ไพรส์ตรงไหนเนี่ย 764 01:09:48,960 --> 01:09:51,120 ก็ผมอยากให้ของขวัญที่มันพิเศษนี่ฮะ 765 01:09:51,680 --> 01:09:53,319 วันเกิดเป็นวันพิเศษน่ะ 766 01:09:54,200 --> 01:09:56,240 ใครๆ เขาก็ฉลองกันไม่ใช่เหรอฮะ 767 01:09:57,200 --> 01:09:59,200 วันเกิดกูมันก็แค่วันธรรมดาวันหนึ่ง 768 01:10:00,200 --> 01:10:01,720 มันก็ไม่เคยพิเศษอะไรน่ะ 769 01:10:03,040 --> 01:10:05,160 จริงๆ ทุกปีกูก็ไม่เคยอยากได้อะไรนะ 770 01:10:07,480 --> 01:10:08,760 แต่ว่าปีนี้… 771 01:10:08,840 --> 01:10:11,720 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 772 01:10:11,800 --> 01:10:13,040 ยังไงฮะ 773 01:10:14,360 --> 01:10:16,160 - ช่างมันเถอะ - อ้าว 774 01:10:17,120 --> 01:10:20,040 พี่ณัฐ อยากได้อะไรฮะ 775 01:10:21,680 --> 01:10:23,080 บอกกันก่อนสิฮะ 776 01:10:27,480 --> 01:10:29,160 ไม่รู้เว้ย 777 01:10:29,760 --> 01:10:33,480 นี่ ยัยพริบ แกให้ฉันทนกินหมูไหม้ๆ ของแก 778 01:10:33,560 --> 01:10:36,360 แล้วแกยังจะให้ฉันคิดหาของขวัญให้ไอ้ณัฐอีกเหรอ 779 01:10:36,920 --> 01:10:39,680 แกเป็นหลานที่ใจไม้ไส้ระกำที่สุด 780 01:10:39,760 --> 01:10:42,000 ใจดำยิ่งกว่าหมูทอดของแกอีก 781 01:10:42,560 --> 01:10:45,640 น้าเจือนั่นแหละ ตัวก็ดำ ใจก็ดำ 782 01:10:45,720 --> 01:10:47,520 เป็นน้ายังไงไม่ช่วยหลาน 783 01:10:47,600 --> 01:10:50,840 ทำงานกับพี่ณัฐมาตั้งนาน ทำไมไม่รู้ใจอะไรพี่ณัฐสักอย่าง 784 01:10:51,640 --> 01:10:55,400 น้าเป็นน้าที่ไร้ประโยชน์ เป็นเจ้านายก็ไม่ได้เรื่อง 785 01:10:56,120 --> 01:11:00,400 นี่ ยัยพริบ ฉันกับไอ้ณัฐเนี่ย ที่ทำงานกันก็รู้ใจกันเพราะงาน 786 01:11:01,160 --> 01:11:05,560 แล้วอีกอย่าง ฉันไม่ได้เป็นพ่อมัน ที่จะรู้ใจมันไปทุกเรื่องนะเว้ย 787 01:11:05,640 --> 01:11:07,160 [พูดเน้นคำ] เสียเวลา 788 01:11:07,240 --> 01:11:08,920 แกนั่นแหละจะเสียเวลา 789 01:11:10,880 --> 01:11:13,120 - พริบยอมเสียเวลาดีกว่าเสียใจ - [เจือ] หึ 790 01:11:13,680 --> 01:11:15,080 แกน่ะเสียใจแน่ๆ 791 01:11:15,760 --> 01:11:18,960 เพราะไม่ว่าแกจะหาของขวัญอะไรที่มีค่า หรือสำคัญอะไรต่างๆ 792 01:11:19,040 --> 01:11:21,200 หรือจะแพงเว่อร์ๆ 793 01:11:21,280 --> 01:11:24,160 ไอ้ณัฐน่ะ ก็ไม่มีวันที่จะรับรักแกหรอก 794 01:11:24,240 --> 01:11:27,200 [ดนตรีมีเลศนัย] 795 01:11:32,800 --> 01:11:34,240 [เสียงเบา] ของสำคัญ 796 01:11:34,800 --> 01:11:35,840 [เสียงเจือหัวเราะในลำคอ] 797 01:11:36,840 --> 01:11:38,320 - น้าเจือ - อะไร 798 01:11:38,400 --> 01:11:41,080 - ขอบคุณค่ะ น้าเป็นน้าที่น่ารักที่สุดเลย - หยุด ยัย นี่ 799 01:11:41,160 --> 01:11:44,520 - [เจือ] ฉันเตือนแกเอาไว้แล้วนะ ไอ้หลานนี่ - [พริบ] โอ๊ย 800 01:11:45,880 --> 01:11:47,120 [เสียงเจือร้องหงุดหงิด] [พริบ] โธ่ 801 01:11:54,280 --> 01:11:56,480 [พริบ] คอย ขอมือหน่อย 802 01:11:57,400 --> 01:12:00,120 ข้างนู้น เก่งมาก 803 01:12:00,960 --> 01:12:02,080 อะ 804 01:12:03,800 --> 01:12:04,880 น้ำได้แล้วฮะ 805 01:12:06,640 --> 01:12:07,960 ขอบคุณจ้ะ 806 01:12:09,920 --> 01:12:11,440 พี่พริบมีอะไรหรือเปล่าฮะ 807 01:12:12,480 --> 01:12:14,640 พี่มีอะไรให้เต้าหู้ช่วยหน่อยน่ะ 808 01:12:15,520 --> 01:12:19,080 พี่นึกออกแล้ว ว่าพี่จะให้อะไรเป็นของขวัญวันเกิดพี่ณัฐ 809 01:12:19,160 --> 01:12:21,600 [ดนตรีทะเล้น] 810 01:12:28,320 --> 01:12:30,320 - ฮะ บอกเขาไปแล้วเหรอ - ฮะ บอกเขาไปแล้วเหรอ 811 01:12:30,400 --> 01:12:33,200 - ว่าตุ๊กตาหมีเต้าหู้หน้าตาเป็นยังไง - ว่าตุ๊กตาหมีเต้าหู้หน้าตาเป็นยังไง 812 01:12:34,520 --> 01:12:35,600 - ฮะ - [เก้าอี้] จะ… 813 01:12:36,280 --> 01:12:38,520 จะดีเหรอเต้าหู้ 814 01:12:38,600 --> 01:12:41,520 เกิดเขาตามหาตุ๊กตาที่เหมือนเต้าหู้เจอ 815 01:12:41,600 --> 01:12:43,960 แล้วณัฐเอามาแทนเต้าหู้ล่ะ 816 01:12:46,280 --> 01:12:49,040 ถึงจะเจอก็แค่คล้ายฮะ ไม่มีทางเหมือนผม 817 01:12:50,760 --> 01:12:53,160 ไม่มีอะไรมาแทนผมได้อยู่แล้ว ใช่ไหมฮะ 818 01:12:53,240 --> 01:12:56,320 [โต๊ะ] อือ คิดบวกไว้มันก็ไม่ทำร้ายใครล่ะเนอะ 819 01:13:00,120 --> 01:13:01,640 ผมรู้ว่าพี่พริบชอบพี่ณัฐ 820 01:13:02,840 --> 01:13:04,640 พี่พริบต้องอยากให้พี่ณัฐมีความสุข 821 01:13:05,680 --> 01:13:09,520 ถ้าของขวัญของพี่พริบทำให้พี่ณัฐมีความสุข ผมก็แฮปปี้ฮะ 822 01:13:09,600 --> 01:13:14,160 อี๋ ไอ้หมีทุ่งลาเวนเดอร์ ตอนนี้แกกับณัฐดีกันแล้วนี่ 823 01:13:14,240 --> 01:13:17,040 ช่วงนี้ยิ่งดีกันยิ่งกว่าเดิม 824 01:13:18,800 --> 01:13:20,640 ยิ่งพี่ณัฐทำดีกับผม 825 01:13:22,240 --> 01:13:24,360 ผมก็อยากทำดีกับพี่ณัฐมากกว่าเดิมอีกฮะ 826 01:13:25,840 --> 01:13:26,800 แต่… 827 01:13:28,560 --> 01:13:30,560 ผมยังคิดของขวัญพี่ณัฐไม่ออกเลยน่ะฮะ 828 01:13:31,520 --> 01:13:33,960 ถามพี่ณัฐ พี่ณัฐก็ไม่ยอมบอก 829 01:13:35,680 --> 01:13:37,840 หรือซื้อหมอนข้างใหม่ให้พี่ณัฐดีฮะ 830 01:13:37,920 --> 01:13:40,120 ไอ้เต้าหู้ ไอ้หมีร้ายกาจ 831 01:13:40,200 --> 01:13:43,720 เต้าหู้สนิทกับณัฐขนาดนี้ ต้องรู้ใจณัฐอยู่แล้ว 832 01:13:43,800 --> 01:13:45,400 เดาใจไม่ยากหรอกมั้ง 833 01:13:46,240 --> 01:13:49,240 [ดนตรีผ่อนคลาย] 834 01:14:12,520 --> 01:14:14,480 ตอนเด็กๆ พี่ณัฐน่ารักเหมือนกันนะฮะ 835 01:14:15,760 --> 01:14:20,600 จ้ะ ตอนเด็กๆ ณัฐเป็นเด็กน่ารัก 836 01:14:20,680 --> 01:14:23,520 ร่าเริง ยิ้มเก่ง 837 01:14:25,880 --> 01:14:28,560 แต่หลังๆ นี้แทบจะไม่เห็นณัฐยิ้มเลย 838 01:14:30,000 --> 01:14:31,480 คงเป็นเพราะป้า 839 01:14:34,200 --> 01:14:36,000 พี่ณัฐคงมีเรื่องเครียดเยอะมั้งฮะ 840 01:14:36,480 --> 01:14:38,960 ไหนจะเรื่องงาน เรื่องเรียน 841 01:14:39,760 --> 01:14:43,640 แถมเป็นคนจริงจังซะทุกเรื่องเลย ก็เลยเผลอหน้าดุไปนิดนึง 842 01:14:44,160 --> 01:14:46,400 [ดนตรีหม่นหมอง] 843 01:15:11,040 --> 01:15:12,240 สายรุ้งเหรอฮะ 844 01:15:14,120 --> 01:15:18,760 ตอนเด็กๆ ณัฐเขาอยากได้ เค้กวันเกิดเป็นรูปรุ้งกินน้ำน่ะจ้ะ 845 01:15:20,360 --> 01:15:22,000 เขาเคยขอให้ป้าทำให้ 846 01:15:24,920 --> 01:15:27,360 ปีนั้นเขามีความสุขน่าดูเลยใช่ไหมฮะ 847 01:15:37,160 --> 01:15:38,280 ไม่หรอก 848 01:15:41,040 --> 01:15:42,480 ป้าไม่ได้ทำให้เขา 849 01:15:47,320 --> 01:15:50,240 แล้วหลังจากนั้น เราก็ไม่เคยทำเค้กวันเกิดด้วยกันอีกเลย 850 01:16:24,720 --> 01:16:29,120 งั้น วันเกิดพี่ณัฐปีนี้ เรามาทำเค้กกันไหมฮะ 851 01:16:45,720 --> 01:16:47,120 [เสียงนาฬิกาปลุก] 852 01:16:49,000 --> 01:16:51,520 [ดนตรีสดใส] 853 01:16:53,040 --> 01:16:54,760 [เสียงนาฬิกาปลุก] 854 01:18:10,800 --> 01:18:14,840 [เต้าหู้] พี่ณัฐฮะ พี่ณัฐตื่นยังฮะ จะสายแล้วนะฮะ 855 01:18:15,600 --> 01:18:17,160 เออ กูรู้แล้ว 856 01:18:34,400 --> 01:18:37,360 [ดนตรีซึ้ง] 857 01:19:25,360 --> 01:19:26,600 แฮปปี้เบิร์ทเดย์นะฮะ 858 01:19:41,160 --> 01:19:42,440 พี่ณัฐเอาไปทำอะไรฮะ 859 01:19:42,520 --> 01:19:44,600 [ดนตรีหยุด] 860 01:19:48,120 --> 01:19:50,640 [ดนตรีขำขัน] 861 01:19:51,960 --> 01:19:53,160 เฮ้ย 862 01:19:55,520 --> 01:19:56,640 มึงเอาไปเลยไป 863 01:20:00,720 --> 01:20:02,040 เสร็จพอดีเลยลูก 864 01:20:06,600 --> 01:20:08,080 ณัฐไปแล้วนะแม่ 865 01:20:16,560 --> 01:20:18,480 ผมเปิดประตูรั้วไว้ให้แล้วฮะ 866 01:20:29,360 --> 01:20:31,360 [เสียงพ่นลมขำ] 867 01:20:34,000 --> 01:20:35,320 [เสียงเรียกเข้ามือถือ] 868 01:20:38,520 --> 01:20:39,960 ฮัลโหล 869 01:20:41,280 --> 01:20:42,640 คุณสองจะถึงแล้วเหรอฮะ 870 01:20:44,400 --> 01:20:45,600 [เต้าหู้] ได้ฮะ 871 01:20:57,800 --> 01:20:59,040 คุณสองฮะ 872 01:21:01,120 --> 01:21:03,080 อือ ครบทุกอย่างครับ 873 01:21:03,960 --> 01:21:04,920 ขอบคุณนะฮะ 874 01:21:05,000 --> 01:21:06,320 อือ ไปนะ 875 01:21:07,200 --> 01:21:08,320 โชคดีฮะ 876 01:21:16,280 --> 01:21:19,240 [ดนตรีอบอุ่น] 877 01:21:29,360 --> 01:21:30,480 อะ ยัยพริบ 878 01:21:31,040 --> 01:21:32,320 ขอบคุณค่ะพี่ณัฐ 879 01:22:03,240 --> 01:22:08,000 (พริบ_พีพี) 880 01:22:08,080 --> 01:22:11,080 [ดนตรีสดใส] 881 01:22:52,880 --> 01:22:55,880 [ดนตรีเหงา] 882 01:23:13,200 --> 01:23:15,080 [เสียงกดคีย์บอร์ด] 883 01:23:17,640 --> 01:23:20,640 [ดนตรีสนุกสนาน] 884 01:24:30,440 --> 01:24:32,440 [ดนตรีสนุกสนานดังต่อเนื่อง] 885 01:25:08,280 --> 01:25:10,120 - [ผู้ชาย] เฮ้ย ไปแล้วนะเว้ย - [เกณฑ์] เออ เจอกัน 886 01:25:16,320 --> 01:25:17,480 นี่ยังไม่เสร็จอีกเหรอ 887 01:25:18,760 --> 01:25:21,880 ไม่เป็นไร กูหาคนถ่วงเวลาไว้ให้มึงแล้ว 888 01:25:21,960 --> 01:25:23,840 [เสียงพลิกกระดาษ] 889 01:25:23,920 --> 01:25:25,080 [เจือ] หือ 890 01:25:29,480 --> 01:25:33,000 - พี่ ผมแก้อันนี้มาเป็นชั่วโมงแล้วนะ - [เจือ] หือ 891 01:25:33,080 --> 01:25:34,720 - อือ - มันดีแล้วพี่ 892 01:25:34,800 --> 01:25:36,320 มึงว่าดี 893 01:25:37,280 --> 01:25:40,440 กูว่า ยังไม่ดี อีกนิดดิ๊ นะ 894 01:25:42,360 --> 01:25:43,560 อีกนิดก็อีกนิดวะ 895 01:25:43,640 --> 01:25:45,840 อ้าว ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วยเนี่ย 896 01:25:46,800 --> 01:25:48,160 [ดนตรีทะเล้น] 897 01:25:50,200 --> 01:25:51,400 [เสียงแจ้งเตือนไลน์] 898 01:25:58,840 --> 01:26:01,680 [เกณฑ์] โอเคแล้วพี่ ปล่อยมันกลับบ้านได้แล้ว 899 01:26:01,760 --> 01:26:03,640 อะ ไหนดูซิ 900 01:26:07,360 --> 01:26:10,240 ก็โอเคนี่ ประโยคนี้ อยู่ตรงนี้ดีแล้ว 901 01:26:10,840 --> 01:26:12,280 [เอฟเฟกต์หันขวับ] 902 01:26:12,360 --> 01:26:17,000 ฮะ ไอ้ประโยคนี้ผมพิมพ์ตั้งแต่ร่างแรกแล้วนะพี่ 903 01:26:17,080 --> 01:26:20,920 ก็นี่ไง มันอยู่ถูกที่ถูกทางแล้วไอ้ประโยคนี้ มันต้องอยู่ตรงนี้ 904 01:26:21,760 --> 01:26:23,520 [เจือ] ไปๆ กลับบ้านไป 905 01:26:24,120 --> 01:26:25,000 [เจือส่งเสียงในลำคอ] 906 01:26:25,080 --> 01:26:26,080 ไปแล้วพี่ 907 01:26:26,160 --> 01:26:27,400 เดี๋ยวก่อน 908 01:26:29,360 --> 01:26:31,040 อะไรอีกครับพี่เจือ 909 01:26:31,760 --> 01:26:32,840 แฮปปี้เบิร์ทเดย์ 910 01:26:35,400 --> 01:26:36,520 พี่จำได้ด้วยเหรอ 911 01:26:36,600 --> 01:26:40,600 ไอ้ณัฐ มึงทำงานกับกูมากี่ปีแล้ว ทำไมกูจะจำไม่ได้ 912 01:26:42,000 --> 01:26:43,280 - [เจือ] ฮึ - ขอบคุณนะพี่ 913 01:26:43,360 --> 01:26:44,400 [เจือ] อือ 914 01:26:44,480 --> 01:26:45,760 พี่ก็เหมือนพ่อผมคนหนึ่ง 915 01:26:45,840 --> 01:26:47,240 แต่กูหล่อกว่าพ่อมึง 916 01:26:49,440 --> 01:26:50,480 [เสียงพ่นลมขำ] 917 01:26:50,560 --> 01:26:53,880 ล้อเล่น มึงอะอย่าดับความหวังกูสิ อือ 918 01:26:54,440 --> 01:26:55,800 กูก็อยากหล่อบ้าง 919 01:26:56,360 --> 01:26:57,520 ขอบคุณนะพี่ 920 01:26:58,400 --> 01:27:00,240 ถึงพี่จะไม่ได้ทำให้ผมเกิดมา 921 01:27:00,920 --> 01:27:03,520 แต่พี่ทำให้ผมเกิดในวงการนี้นะพี่ 922 01:27:03,600 --> 01:27:06,800 อือ ซึ้งฉิบหายเลยมึง 923 01:27:07,360 --> 01:27:10,800 [เจือ] ถ้ามึงไม่มีความสามารถนะ กูก็ช่วยอะไรมึงไม่ได้ 924 01:27:11,440 --> 01:27:15,600 ปีที่แล้วอะไรที่ไม่ดีๆ เนี่ย ก็ขอให้มันผ่านไปนะ 925 01:27:16,720 --> 01:27:19,280 [เจือ] กูว่า ปีนี้เป็นปีของมึง 926 01:27:20,440 --> 01:27:24,480 เพราะว่า ซีรีส์มึงจะดัง ปังๆ ปังๆ 927 01:27:24,960 --> 01:27:26,360 อวยพรหวังผลเปล่าเนี่ย 928 01:27:26,440 --> 01:27:29,560 วินๆ ทั้งสองฝ่าย ฮึ ไป กลับบ้าน 929 01:27:30,200 --> 01:27:31,800 - ขอบคุณนะพี่ - เออ 930 01:27:32,600 --> 01:27:33,920 [เจือ] ขับรถดีๆ ล่ะ 931 01:27:34,480 --> 01:27:37,440 [ดนตรีสดใส] 932 01:27:49,120 --> 01:27:50,040 ไอ้… 933 01:27:52,560 --> 01:27:53,680 ไอ้เกณฑ์ 934 01:27:54,760 --> 01:27:58,920 เออ กูไง จะใครล่ะจ๊ะ กิ๊วๆ [ทำเสียงหยอก] 935 01:27:59,000 --> 01:28:01,840 แฮปปี้เบิร์ทเดย์นะมึง มีความสุขมากๆ นะจ๊ะ 936 01:28:03,440 --> 01:28:06,840 กูเห็นว่ามึงชอบซื้อเค้กมากินเองทุกปี กูก็เลยซื้อมาให้ 937 01:28:06,920 --> 01:28:10,600 แต่ว่าปีนี้เนี่ย มึงอาจจะไม่อยากกินแล้วก็ได้นะเว้ย 938 01:28:11,440 --> 01:28:14,560 เออ ขอบใจนะ ไปล่ะ 939 01:28:16,920 --> 01:28:18,960 [เกณฑ์] ฮึ่ย ไอ้ณัฐเอ๊ย 940 01:28:19,040 --> 01:28:21,640 [ดนตรีทะเล้น] 941 01:28:37,320 --> 01:28:39,280 [เสียงครางมันเขี้ยว] [เกณฑ์] อุ๊ยเชี่ย 942 01:28:40,280 --> 01:28:42,080 ลุงให้ของขวัญวันเกิดเพื่อนแค่เนี้ย 943 01:28:43,440 --> 01:28:46,360 แล้วกูต้องให้อะไรมันเยอะแยะล่ะ ให้บ้านให้รถมันเหรอ 944 01:28:47,560 --> 01:28:49,480 ไอ้ณัฐมันก็ไม่ได้อยากได้อะไรอยู่แล้ว 945 01:28:49,560 --> 01:28:51,720 ทุกปีกูก็มีแค่คำอวยพร 946 01:28:51,800 --> 01:28:53,920 แล้วก็ คอยอยู่ข้างๆ มันเท่านั้นแหละ 947 01:28:55,960 --> 01:28:58,160 ลุงนี่ โคตรน่ารักเลยอะ 948 01:29:01,080 --> 01:29:06,400 ผมอยากจะมีลุงอยู่ข้างๆ แบบนี้มั่งจัง 949 01:29:06,480 --> 01:29:07,680 [ดนตรีโรแมนติก] 950 01:29:07,760 --> 01:29:12,000 เฮ้ย เอ่อ มึงก็ไปหาเพื่อนดีๆ แบบกูสิ 951 01:29:13,880 --> 01:29:15,840 เพื่อนผมอะ มีเยอะแล้ว 952 01:29:16,840 --> 01:29:19,840 แต่ตอนนี้ ผมอยากมีลุงน่ะ 953 01:29:26,120 --> 01:29:27,320 ค่าเค้ก 954 01:29:29,120 --> 01:29:32,480 ขอบใจนะเว้ย ที่ซื้อเค้กมาให้น่ะ 955 01:29:37,080 --> 01:29:38,400 ถ้างั้นเดี๋ยวกู… 956 01:29:41,120 --> 01:29:42,400 เดี๋ยวกูไปก่อนนะ 957 01:29:44,240 --> 01:29:47,080 เค้กแบบนี้แถวออฟฟิศลุงก็มีขายเยอะแยะนะ 958 01:29:48,440 --> 01:29:50,600 อยากเห็นหน้าผมก็พูดมาตรงๆ เหอะ 959 01:29:55,960 --> 01:29:57,640 มึงอยู่ข้างๆ กูแล้วน่ะ 960 01:29:57,720 --> 01:30:00,680 [เพลง "รอเธอรู้ใจ" โดย ธนพล จารุจิตรานนท์] 961 01:30:00,760 --> 01:30:02,160 อย่าทิ้งกูไปไหนนะ 962 01:30:04,160 --> 01:30:09,080 คุณป้าเคยบอกผมว่า ความรักไม่ใช่แค่การทำอะไรให้ 963 01:30:10,720 --> 01:30:13,160 แต่มันคือการทำให้ด้วยความใส่ใจ 964 01:30:13,240 --> 01:30:16,920 เรื่องของพี่ณัฐกับคุณป้า มันเกี่ยวกับน้าจันยังไงเหรอฮะ 965 01:30:17,000 --> 01:30:18,800 [เต้าหู้] ที่น้าจันชอบยุ่งกับบ้านเรา 966 01:30:18,880 --> 01:30:21,000 เพราะว่าอิจฉาคุณป้าใช่ไหมฮะ 967 01:30:21,680 --> 01:30:23,040 ฉันจะอิจฉาคนบ้าทำไม 968 01:30:23,120 --> 01:30:27,400 ก็ ใครๆ ก็รักคุณป้านี่ฮะ รวมถึงลุงแสนด้วย 969 01:30:27,480 --> 01:30:29,480 [เอฟเฟกต์ตึงเครียด] 970 01:30:29,560 --> 01:30:34,960 แล้วลุงเคยได้ยินคำว่า ความสมเพชเวทนา เป็นบ่อเกิดของความรักไหม 971 01:30:36,520 --> 01:30:39,280 ไม่เคยเว้ย เคยได้ยินแต่ความสงสาร 972 01:30:41,560 --> 01:30:42,840 [เสียงหัวเราะ] 973 01:30:42,920 --> 01:30:44,440 [ดนตรีเศร้า] 974 01:30:46,280 --> 01:30:49,240 [เพลง "ปลดล็อก" โดย สาริน รณเกียรติ และธัชพล กู้วงศ์บัณฑิต] 975 01:31:41,280 --> 01:31:46,280 คำบรรยายโดย: ปรียาภรณ์ เอี่ยมอำนวยวงศ์ 115112