subtitlecat.com

All language subtitles for The Miracle of Teddy Bear_S01E02_Episode 2.Thai (CC)

Afrikaans

Albanian

Amharic

Arabic

Armenian

Azerbaijani

Basque

Belarusian

Bengali

Bosnian

Bulgarian

Catalan

Cebuano

Chichewa

Chinese (Simplified)

Chinese (Traditional)

Corsican

Croatian

Czech

Danish

Dutch Download

English

Esperanto

Estonian

Filipino

Finnish

French

Frisian

Galician

Georgian

German

Greek

Gujarati

Haitian Creole

Hausa

Hawaiian

Hebrew

Hindi

Hmong

Hungarian

Icelandic

Igbo

Indonesian

Irish

Italian

Japanese

Javanese

Kannada

Kazakh

Khmer

Korean

Kurdish (Kurmanji)

Kyrgyz

Lao

Latin

Latvian

Lithuanian

Luxembourgish

Macedonian

Malagasy

Malay

Malayalam

Maltese

Maori

Marathi

Mongolian

Myanmar (Burmese)

Nepali

Norwegian

Pashto

Persian

Polish

Portuguese

Punjabi

Romanian

Russian

Samoan

Scots Gaelic

Serbian

Sesotho

Shona

Sindhi

Sinhala

Slovak

Slovenian

Somali

Spanish

Sundanese

Swahili

Swedish

Tajik

Tamil

Telugu

Thai

Turkish

Ukrainian

Urdu

Uzbek

Vietnamese

Welsh

Xhosa

Yiddish

Yoruba

Zulu

Odia (Oriya)

Kinyarwanda

Turkmen

Tatar

Uyghur

Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:03,440 --> 00:00:05,720 [เพลง "แล้วเราจะพบกัน" โดย ดับเบิลเค] 2 00:02:06,200 --> 00:02:07,400 [ดนตรีตื่นเต้น] 3 00:02:07,480 --> 00:02:09,160 [เต้าหู้] อยู่ดีๆ ผมก็กลายเป็นคนฮะ 4 00:02:09,240 --> 00:02:11,840 [เสียงเห่าต่อเนื่อง] 5 00:02:15,160 --> 00:02:16,240 มึงเป็นใคร 6 00:02:17,120 --> 00:02:18,320 มึงบอกกูมา มึงจะเอาอะไร 7 00:02:18,400 --> 00:02:19,880 กูจะช่วยให้ความจำมึงกลับมาเอง 8 00:02:20,560 --> 00:02:22,720 เพราะกูก็อยากรู้เหมือนกัน ว่ามึงเป็นใครกันแน่ 9 00:02:23,800 --> 00:02:25,600 แม่ แม่เห็นเต้าหู้ไหม 10 00:02:26,320 --> 00:02:27,160 รอด้วย 11 00:02:27,240 --> 00:02:29,080 [เสียงร้องตกใจและเสียงแตรรถ] 12 00:02:29,920 --> 00:02:32,320 น้อง เป็นอะไรมากหรือเปล่า 13 00:02:33,000 --> 00:02:34,200 - [เกณฑ์] โอ๊ย - หล่อ 14 00:02:35,240 --> 00:02:36,560 พี่หนึ่ง 15 00:02:36,640 --> 00:02:37,880 [เต้าหู้] พี่ณัฐฮะ 16 00:02:38,360 --> 00:02:41,320 [ดนตรีสนุก] 17 00:02:42,360 --> 00:02:43,640 เฮ้ย 18 00:02:43,720 --> 00:02:45,600 [เสียงถีบ] [เต้าหู้] พี่ณัฐ 19 00:02:46,200 --> 00:02:47,760 [ณัฐ] ทำไมมึงไม่ใส่เสื้อผ้า 20 00:02:48,720 --> 00:02:49,800 พี่ณัฐยังไม่ใส่เลยฮะ 21 00:02:53,240 --> 00:02:56,240 [มทนา] พ่อจ๋า หยิบช้อนให้แม่หน่อย 22 00:02:58,320 --> 00:02:59,240 ขอบคุณค่ะ 23 00:03:00,240 --> 00:03:03,240 [ดนตรีผ่อนคลาย] 24 00:03:05,200 --> 00:03:06,560 โอ๊ย เจ้าชายน้อย 25 00:03:06,640 --> 00:03:08,280 มันไม่ได้หั่นแบบนี้ลูก 26 00:03:09,240 --> 00:03:11,480 มันต้องเอาอันนี้ออกลูก 27 00:03:11,560 --> 00:03:14,120 [เสียงหั่นซอย] 28 00:03:15,360 --> 00:03:16,280 พ่อ 29 00:03:16,360 --> 00:03:18,600 [มทนา] เดี๋ยวเราไปกินข้าว ในสวนกันเหมือนเดิมนะ 30 00:03:18,680 --> 00:03:19,960 ชวนเจ้าชายน้อยไปด้วย 31 00:03:21,120 --> 00:03:23,120 ไปกินกันสามคนเลย นะ 32 00:03:24,080 --> 00:03:25,040 ฮะ 33 00:03:31,480 --> 00:03:33,000 ณัฐไปแล้วนะแม่ 34 00:03:33,560 --> 00:03:35,480 เดี๋ยวณัฐกินข้าวด้วยกันก่อนสิลูก จะเสร็จแล้ว 35 00:03:35,560 --> 00:03:37,080 ไม่อะแม่ ณัฐรีบ 36 00:03:39,880 --> 00:03:41,520 งั้นเอาปิ่นโตไปด้วย 37 00:03:42,520 --> 00:03:45,200 พ่อกับแม่ช่วยกันทำ ของชอบณัฐทั้งนั้นเลย 38 00:03:45,280 --> 00:03:47,640 [ดนตรีตึงเครียด] 39 00:03:47,720 --> 00:03:49,560 แม่เลิกพูดถึงพ่อสักทีได้หรือเปล่า 40 00:03:51,640 --> 00:03:53,160 ณัฐไปทำงานแล้ว 41 00:03:58,200 --> 00:03:59,840 [มทนา] ณัฐก็เป็นแบบนี้แหละพ่อ 42 00:04:02,120 --> 00:04:03,080 พ่ออย่าโกรธลูกเลยนะ 43 00:04:05,040 --> 00:04:07,920 [มทนา] ไม่เอาพ่อ อย่าทำเอง มันร้อน 44 00:04:08,000 --> 00:04:10,040 งั้นเดี๋ยวผมไปเปิดประตูให้พี่ณัฐก่อนนะฮะ 45 00:04:10,120 --> 00:04:10,960 [มทนา] จ้ะ 46 00:04:13,600 --> 00:04:15,200 [มทนา] เจ้าชายน้อย 47 00:04:15,720 --> 00:04:17,839 เดี๋ยวป้ากับลุงไปรอในสวนนะจ๊ะ 48 00:04:17,920 --> 00:04:19,160 ฮะ 49 00:04:34,800 --> 00:04:36,080 [เสียงจันหัวเราะเจื่อนๆ ] 50 00:04:36,160 --> 00:04:39,440 ไม่ต้องตกใจนะจ๊ะ พวกเราเป็นเพื่อนบ้านคุณนา 51 00:04:39,520 --> 00:04:42,560 น้าเห็นเราแวบๆ อยู่บ้านหลังนี้เหรอจ๊ะ 52 00:04:42,640 --> 00:04:44,800 แล้วเราเป็นใคร ชื่ออะไร มาจากไหนจ๊ะ 53 00:04:44,880 --> 00:04:46,520 จะค้างชั่วคราวหรือจะอยู่ถาวรล่ะ 54 00:04:47,320 --> 00:04:48,760 ตอบไม่ได้ [เสียงโหน่งตกใจ] 55 00:04:48,840 --> 00:04:50,200 ความลับเหรอ 56 00:04:50,280 --> 00:04:53,360 ไม่ใช่ความลับหรอกฮะ ผมแค่ไม่รู้ว่าจะตอบตอนไหน 57 00:04:53,440 --> 00:04:57,080 [เต้าหู้] ตอบใครก่อนดีฮะ [เสียงหัวเราะสะใจและสะอึก] 58 00:04:57,160 --> 00:05:00,200 [เสียงหัวเราะกลบเกลื่อน] มุกเยอะนะเราเนี่ย 59 00:05:00,280 --> 00:05:02,800 - นี่ พวกเราไม่ได้อยากจะซอกแซกหรอกนะ - เออ 60 00:05:02,880 --> 00:05:06,080 เห็นเป็นเพื่อนบ้านกัน ก็แค่อยากจะรู้จักกันไว้เท่านั้นน่ะ 61 00:05:06,160 --> 00:05:08,120 ใช่จ้ะ น้าชื่อจัน 62 00:05:08,200 --> 00:05:10,560 - น้าชื่อโหน่ง - ลุงชื่อชู 63 00:05:10,640 --> 00:05:13,360 มากับโหน่งแล้วก็มากับจัน [เสียงหัวเราะ] 64 00:05:13,440 --> 00:05:15,040 ผมชื่อเต้าหู้ฮะ 65 00:05:15,120 --> 00:05:17,040 [เต้าหู้] เพิ่งย้ายมาอยู่บ้านพี่ณัฐเองฮะ 66 00:05:17,120 --> 00:05:18,520 พี่ณัฐให้มาช่วยดูแลคุณป้าฮะ 67 00:05:18,600 --> 00:05:21,480 โห เต้าหู้ชื่อน่ากินจังเลยนะ [เสียงชูหัวเราะ] 68 00:05:21,560 --> 00:05:24,000 มีอะไรก็บอกได้นะ ลุงช่วยได้เสมอนะ [เสียงโหน่งกระแอม] 69 00:05:24,080 --> 00:05:24,960 [เต้าหู้] ได้เลยฮะ 70 00:05:25,040 --> 00:05:26,720 - ขอบคุณนะฮะ - เออ 71 00:05:26,800 --> 00:05:27,720 [มทนา] เจ้าชายน้อย 72 00:05:27,800 --> 00:05:29,360 เจ้าชายน้อยมากินข้าวได้แล้วลูก 73 00:05:29,440 --> 00:05:32,520 สงสัยคุณป้าจะเรียกผมแล้ว ผมไปก่อนนะฮะ 74 00:05:33,080 --> 00:05:34,320 เอ้าๆ 75 00:05:34,400 --> 00:05:35,720 [ดนตรีเบาสมอง] 76 00:05:43,240 --> 00:05:46,360 แปลกนะ คุณนาอยู่คนเดียวมาตั้งหลายปี 77 00:05:46,440 --> 00:05:48,200 ไม่เห็นมีใครมาดูแลเลย 78 00:05:48,280 --> 00:05:50,800 ทำไมน้องณัฐจู่ๆ ถึงจ้างคนมาดูแล 79 00:05:50,880 --> 00:05:54,320 หือ ก็ไม่ใช่แค่คนดูแลน่ะสิคะ 80 00:05:55,480 --> 00:05:56,520 [ชู] หือ 81 00:05:56,600 --> 00:06:00,560 [ผู้ประกาศข่าว] หลายคนเนี่ยพยายาม จะแหงนมอง ไบร์ทคือหนึ่งในนั้น มองไม่เห็น 82 00:06:00,640 --> 00:06:03,760 เมฆเยอะ แต่นี่เป็นภาพจากอำเภอแม่ริม 83 00:06:03,840 --> 00:06:06,120 จังหวัดเชียงใหม่ เมื่อคืนนี้ [เสียงขึ้นฉ่ายเห่า] 84 00:06:08,000 --> 00:06:09,320 [เสียงกระแทกและเสียงตกใจ] 85 00:06:10,720 --> 00:06:12,400 [ดนตรีตื่นเต้นปนลึกลับ] 86 00:06:16,080 --> 00:06:17,360 เจ้าชายน้อย 87 00:06:18,400 --> 00:06:19,400 [มทนา] เจ้าชายน้อย 88 00:06:34,920 --> 00:06:36,160 - หา - หา 89 00:06:36,240 --> 00:06:37,920 - เฮ้ย - ไม่ใช่เสื้อผ้า 90 00:06:38,000 --> 00:06:39,720 ตกมาจากระเบียงคุณณัฐเลยเหรอครับ 91 00:06:40,280 --> 00:06:41,960 บันเทิงไหมล่ะคะบ้านนี้ 92 00:06:42,040 --> 00:06:44,600 ไม่รู้ว่าดูแลถึงซอก ถึงมุมไหน 93 00:06:44,680 --> 00:06:46,680 - [จัน] ถึงกับต้องแก้ผ้าดูแลอะค่ะ - [ชู] อื้อฮือ 94 00:06:46,760 --> 00:06:49,880 แล้วคุณนานะคะ ก็เรียก "เจ้าชายน้อย เจ้าชายน้อย" อีก 95 00:06:49,960 --> 00:06:52,160 ไม่ป่วยจริงทำไม่ได้นะคะเนี่ย 96 00:06:52,240 --> 00:06:54,240 คิดมากไปหรือเปล่าน่ะคุณจัน 97 00:06:54,320 --> 00:06:56,880 มันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างนั้นก็ได้นะผมว่า 98 00:06:56,960 --> 00:06:58,720 ไม่อย่างนั้นแล้วมันยังไงคะ 99 00:06:58,800 --> 00:06:59,640 หือ 100 00:07:01,120 --> 00:07:02,160 ก็ 101 00:07:02,920 --> 00:07:05,400 [โหน่ง] เขาก็อาจจะอาบน้ำอยู่นะ 102 00:07:06,600 --> 00:07:09,600 [ดนตรีผ่อนคลาย] 103 00:07:18,440 --> 00:07:20,920 [โหน่ง] แล้วก็ลืมว่าตากผ้าเช็ดตัวไว้ที่ระเบียง 104 00:07:24,320 --> 00:07:26,360 แล้วก็เดินออกมาเอา [เสียงลมพัด] 105 00:07:26,840 --> 00:07:30,080 [โหน่ง] บังเอิญโชคร้ายมาก ร่วงลงมาจากระเบียง 106 00:07:31,000 --> 00:07:32,240 ไม่ใช่อะ 107 00:07:32,320 --> 00:07:34,880 ตอนที่เด็กคนนั้นตกลงมา ตัวไม่ได้เปียก 108 00:07:35,440 --> 00:07:37,480 แล้วก็ไม่มีผ้าตกลงมาด้วยสักชิ้นค่ะ 109 00:07:37,560 --> 00:07:39,920 เขาอาจจะมาล้างระเบียงจริงๆ ก็ได้ 110 00:07:40,000 --> 00:07:43,160 โดยที่เขากลัวเสื้อผ้าจะเปื้อน ก็เลยถอดเสื้อผ้าออก 111 00:07:43,240 --> 00:07:46,960 แล้วทีนี้ก็ขัดไปขัดมามันลื่น อาจจะตกลงมานะครับ 112 00:07:47,040 --> 00:07:51,520 โอ๊ย ที่บ้านปลูกลาเวนเดอร์หรือเปล่าคะเนี่ย [เสียงชูถอนใจ] 113 00:07:52,200 --> 00:07:53,720 เลิกโลกสวยได้แล้วค่ะ 114 00:07:53,800 --> 00:07:56,600 เด็กสมัยนี้เขาไปถึงไหนต่อไหนกันแล้วค่ะ 115 00:07:56,680 --> 00:07:59,280 ไอ้ถึงไหนต่อไหนของคุณจันน่ะไปถึงไหนล่ะครับ 116 00:07:59,360 --> 00:08:02,360 ก็เมื่อคืนนะคะ ฉันเห็นเด็กคนนั้น 117 00:08:02,440 --> 00:08:04,240 [จัน] ปีนเข้าระเบียงห้องณัฐค่ะ 118 00:08:04,320 --> 00:08:07,320 [ดนตรีเบาสมอง] 119 00:08:09,880 --> 00:08:13,680 [จัน] กลางค่ำกลางคืน ยังลับๆ ล่อๆ ย่องเข้าห้องแบบนั้น 120 00:08:13,760 --> 00:08:16,280 เช้าวันนั้น ก็คงไม่ต่างกันหรอกค่ะ 121 00:08:22,240 --> 00:08:23,760 [เสียงถอนหายใจอย่างหงุดหงิด] 122 00:08:32,360 --> 00:08:33,880 [เสียงจันถอนใจตกใจ] 123 00:08:33,960 --> 00:08:38,120 [จัน] สุดท้าย ก็ไม่พ้น จบลงที่เตียง 124 00:08:38,200 --> 00:08:39,200 [เสียงจันหัวเราะคิกคัก] 125 00:08:41,440 --> 00:08:43,520 ไม่รู้ว่าคุณนาจะรู้หรือเปล่า 126 00:08:43,600 --> 00:08:47,760 ว่าลูกชายกับคนดูแลนี่ ไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว 127 00:08:47,840 --> 00:08:49,080 วุ้ย 128 00:08:49,160 --> 00:08:53,080 ถ้าเกิดว่ารู้เนี่ย คงจะต้องอกแตกตายอีกแน่ๆ 129 00:08:53,160 --> 00:08:55,080 [เสียงหัวเราะ] โอ้โฮ 130 00:08:55,160 --> 00:08:56,360 [เสียงเห่าและเสียงโหน่งร้อง] 131 00:08:56,440 --> 00:08:57,400 อุ๊ย ว้าย ผู้หญิง 132 00:08:58,200 --> 00:08:59,560 หมาบ้า 133 00:08:59,640 --> 00:09:00,640 [ดนตรีเบาสมอง] 134 00:09:00,720 --> 00:09:03,080 [เสียงจันถอนใจและเสียงขึ้นฉ่ายคราง] 135 00:09:05,080 --> 00:09:06,880 - ใครบ้า - จันน่ะ 136 00:09:07,600 --> 00:09:10,600 [ดนตรีอบอุ่น] 137 00:09:11,240 --> 00:09:12,400 [มทนา] น่าทานไหม 138 00:09:14,280 --> 00:09:15,720 เจ้าชายน้อยมาพอดีเลย 139 00:09:22,920 --> 00:09:24,240 ขอบใจจ้ะ 140 00:09:24,320 --> 00:09:25,920 ลุงแสนชอบน้ำส้ม 141 00:09:31,520 --> 00:09:32,600 นี่ไงจ๊ะลุงแสน 142 00:09:35,280 --> 00:09:37,720 [มทนา] เดี๋ยวเราอ่านเจ้าชายน้อยกันต่อนะ 143 00:09:38,280 --> 00:09:41,480 วันนั้นขำมากเลย แม่อ่านเจ้าชายน้อยอยู่ดีๆ 144 00:09:41,560 --> 00:09:43,920 เจ้าชายน้อยก็ตกลงมาจากฟ้าจริงๆ 145 00:09:44,000 --> 00:09:45,960 แม่นะหัวใจจะวาย 146 00:09:46,040 --> 00:09:49,600 ดีนะที่พ่อบอก ว่าพ่อเป็นคนส่งเจ้าชายน้อยมา 147 00:09:49,680 --> 00:09:52,520 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 148 00:09:55,640 --> 00:09:58,640 [ดนตรีสดใส] 149 00:10:16,680 --> 00:10:17,640 นี่มึงแก้งานแล้วเหรอวะ 150 00:10:18,520 --> 00:10:19,680 เออ 151 00:10:19,760 --> 00:10:21,520 กูเติมมาเอาใจพี่เจือสุดๆ เลย 152 00:10:21,600 --> 00:10:24,080 ถ้ารอบนี้ไม่ผ่านนะ ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว 153 00:10:24,640 --> 00:10:26,480 ดูมึงอยากทำเรื่องนี้จังวะ 154 00:10:27,440 --> 00:10:29,640 มีอะไรในใจหรือเปล่า 155 00:10:30,200 --> 00:10:32,760 [ดนตรีอบอุ่น] 156 00:10:32,840 --> 00:10:34,400 [เกณฑ์] "เฟิสต์เลิฟ" 157 00:10:35,360 --> 00:10:36,640 หรือว่า… 158 00:10:37,960 --> 00:10:38,960 หรือว่าอะไรของมึง 159 00:10:40,560 --> 00:10:42,240 ก็โอกาสมันมาพอดี 160 00:10:42,320 --> 00:10:44,080 กูเคยอยากทำเรื่องนี้นานแล้ว 161 00:10:44,560 --> 00:10:46,320 กูว่ามันก็ถึงเวลาแล้วล่ะ 162 00:10:50,360 --> 00:10:51,760 เวลาอะไรของมึงวะ 163 00:10:53,040 --> 00:10:54,520 เวลาประชุมไง 164 00:10:54,600 --> 00:10:56,560 ไปตามไอ้พริบมาซิ อยู่ไหนเนี่ย 165 00:10:56,640 --> 00:10:57,720 มันลาจ้ะ 166 00:10:58,600 --> 00:11:01,160 มิน่า สมาธิกูมาแต่เช้าเลย 167 00:11:02,320 --> 00:11:03,680 [เสียงดัง] ลา 168 00:11:03,760 --> 00:11:04,880 ไปไหนวะ 169 00:11:05,440 --> 00:11:07,840 ไม่รู้ว่ะ เห็นมันบอกว่ามีธุระด่วน 170 00:11:08,880 --> 00:11:10,120 ได้เหรอวะ 171 00:11:10,200 --> 00:11:11,960 วันนี้มีประชุมพี่เจือนะเว้ย 172 00:11:12,040 --> 00:11:16,200 ก็นี่ไง มันถึงได้ฝากงานมาให้มึง พรีเซนต์แทนกับพี่เจือ 173 00:11:19,760 --> 00:11:21,600 ส่วนนี่เนี่ย กูขอนะ 174 00:11:22,840 --> 00:11:24,120 ไปล่ะ 175 00:11:24,200 --> 00:11:25,760 [ดนตรีผ่อนคลาย] 176 00:11:26,320 --> 00:11:28,000 [เสียงระบายลมหายใจ] อะไรวะ 177 00:11:33,000 --> 00:11:35,200 [ดนตรีตึงเครียด] 178 00:11:39,600 --> 00:11:42,600 [เสียงเครื่องวัดสัญญาณชีพ] 179 00:11:43,480 --> 00:11:45,440 [แสน] หลานผมอาการเป็นยังไงบ้างครับคุณหมอ 180 00:11:47,520 --> 00:11:49,840 [หมอ] คนไข้มีแผลแตกที่กะโหลกศีรษะนะครับ 181 00:11:49,920 --> 00:11:51,640 กะโหลกยุบตัวลงไปในโพรงกะโหลก 182 00:11:51,720 --> 00:11:53,720 แต่ว่าตอนนี้หมอผ่าตัดให้เรียบร้อยแล้วครับ 183 00:11:53,800 --> 00:11:56,040 แล้ว เมื่อไหร่เขาถึงจะฟื้นล่ะครับ 184 00:11:56,920 --> 00:11:59,560 คงต้องรอประเมินระดับความรู้สึกตัวก่อนน่ะครับ 185 00:11:59,640 --> 00:12:02,520 [หมอ] เพราะว่าในตอนที่ผ่าเนี่ย คนไข้มีภาวะหัวใจหยุดเต้น 186 00:12:02,600 --> 00:12:05,880 แต่หมอกู้ชีพให้หัวใจ กลับมาเต้นเป็นปกติแล้วนะครับ 187 00:12:05,960 --> 00:12:10,280 ตอนนี้ก็คงต้องรอดูว่า หลังจากผ่าตัด คนไข้จะฟื้นตัวได้เร็วมากน้อยแค่ไหนครับ 188 00:12:11,240 --> 00:12:13,440 แล้วต้องรอดูอาการนานเท่าไรครับ 189 00:12:14,440 --> 00:12:17,360 [หมอ] หมอก็ยังตอบไม่ได้นะครับ ขึ้นอยู่กับตัวคนไข้ด้วย 190 00:12:18,080 --> 00:12:21,120 แต่ในเคสที่แย่ที่สุด ถ้าคนไข้ยังไม่รู้สึกตัว 191 00:12:22,240 --> 00:12:24,640 ก็อาจจะต้องนอนอยู่ในสภาพนี้ไปตลอดชีวิตนะครับ 192 00:12:25,120 --> 00:12:28,120 [ดนตรีสะเทือนใจ] 193 00:12:32,960 --> 00:12:34,080 เอ่อ 194 00:12:34,840 --> 00:12:38,160 สวัสดีค่ะคุณอา พริบเป็นเพื่อนรุ่นน้องพี่ธารค่ะ 195 00:12:38,800 --> 00:12:40,360 เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ 196 00:12:40,960 --> 00:12:42,320 [อนิก] ผมก็อยากรู้เหมือนกันครับ 197 00:12:50,040 --> 00:12:53,480 นี่เป็นที่มีคนเจอคุณตาธารถูกทำร้าย 198 00:12:55,200 --> 00:12:56,840 [เอฟเฟกต์ตึงเครียด] 199 00:12:57,520 --> 00:13:00,800 [อนิก] เช้ามืดวันนั้น มีชาวบ้านผ่านมาพอดี 200 00:13:01,280 --> 00:13:02,440 [เอฟเฟกต์ระทึก] 201 00:13:03,960 --> 00:13:05,800 [ชาวบ้าน 1] เฮ้ยพี่ นั่นคนหรือเปล่านั่นน่ะ 202 00:13:06,480 --> 00:13:09,280 [ดนตรีตื่นเต้น] 203 00:13:09,360 --> 00:13:10,800 [ชาวบ้าน 1] คุณครับ 204 00:13:10,880 --> 00:13:12,520 [เสียงหวูดรถไฟ] 205 00:13:12,600 --> 00:13:14,320 [ชาวบ้าน 2] รถไฟมา เอาเขาออกก่อนเร็ว 206 00:13:15,240 --> 00:13:17,200 [เสียงหวูดรถไฟ] 207 00:13:29,400 --> 00:13:33,360 [อนิก] โชคดีครับ ที่ชาวบ้านช่วยกันพาคุณตาธาร ออกจากรางรถไฟได้ทัน 208 00:13:33,440 --> 00:13:35,480 ไม่อย่างนั้นเนี่ย คงโดนรถไฟทับแน่ 209 00:13:35,560 --> 00:13:37,680 แล้วธารเขามานอนอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับ 210 00:13:38,240 --> 00:13:41,120 แถวนี้เป็นที่เปลี่ยว แล้วก็ไม่มีกล้องวงจรปิด 211 00:13:41,200 --> 00:13:44,200 เราก็ไม่รู้ว่าคุณตาธาร มาอยู่ตรงนี้ได้ยังไงครับ 212 00:13:44,680 --> 00:13:47,840 แต่เป็นไปได้ว่า เขาอาจจะถูกดักปล้น 213 00:13:47,920 --> 00:13:49,440 - ปล้น - ครับ 214 00:13:49,520 --> 00:13:53,480 ตำรวจท้องที่ค้นหาหลักฐานจนทั่วแล้ว แต่ว่าไม่พบอะไรเลย 215 00:13:54,920 --> 00:13:58,440 เจอแต่รถคุณตาธาร จอดห่างจากจุดตรงนี้ไปประมาณกิโลหนึ่ง 216 00:13:58,520 --> 00:14:01,040 ตอนแรกเนี่ย ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใคร 217 00:14:01,120 --> 00:14:03,680 [อนิก] จนมีคนที่โรงพยาบาล จำได้ว่าเป็นคุณตาธาร 218 00:14:03,760 --> 00:14:07,800 เราติดต่อค่ายมือถือ เพื่อเช็กบันทึก การโทรเข้าออกของคุณตาธาร 219 00:14:07,880 --> 00:14:10,920 เลยรู้ว่าคุณสองคน โทรเข้าไปเป็นสองเบอร์สุดท้าย 220 00:14:12,880 --> 00:14:15,520 ผมถึงเชิญพวกคุณสองคนมาสอบปากคำ 221 00:14:15,600 --> 00:14:18,560 [ดนตรีอึดอัด] 222 00:14:26,920 --> 00:14:28,920 พริบเคยรู้จักพี่ธารค่ะ 223 00:14:29,000 --> 00:14:32,080 เราสนิทกันเพราะเคยเรียนม.เดียวกันที่ญี่ปุ่น 224 00:14:32,160 --> 00:14:34,640 ผมกับธารก็ไปมาหาสู่กันบ้างนะครับ 225 00:14:34,720 --> 00:14:36,120 [แสน] แต่ก็ไม่บ่อยครับ 226 00:14:36,960 --> 00:14:39,840 ที่โทรหาก็ คุยกันตามประสาญาติครับ 227 00:14:39,920 --> 00:14:41,280 คุณเป็นญาติเขา 228 00:14:41,360 --> 00:14:42,800 ผมเป็นอาเขย 229 00:14:42,880 --> 00:14:44,080 แล้วหนูพริบล่ะ 230 00:14:44,160 --> 00:14:45,520 เป็นอะไรกับคุณตาธาร 231 00:14:46,080 --> 00:14:48,720 สถานะชัดๆ เลยก็คือเพื่อนค่ะ 232 00:14:49,520 --> 00:14:52,520 แต่จริงๆ แล้วพริบเคยอยากเป็นมากกว่านั้น 233 00:14:52,600 --> 00:14:54,760 [ดนตรีตึงเครียด] 234 00:14:55,480 --> 00:14:57,400 พ่อแม่ของธารเขาเสียหมดแล้วครับ 235 00:14:57,480 --> 00:14:58,720 [แสน] ธารเขาเป็นลูกคนเดียว 236 00:14:58,800 --> 00:15:01,880 ญาติที่เหลือก็ อยู่ที่กรุงเทพฯ 237 00:15:01,960 --> 00:15:03,400 [แสน] ไม่ค่อยได้ติดต่อกันแล้วครับ 238 00:15:03,480 --> 00:15:06,160 ผมเห็นว่าธารเขาอยู่ที่นี่คนเดียว 239 00:15:06,240 --> 00:15:08,200 ก็เลยแวะเข้าไปดูแลเขาบ้าง 240 00:15:08,280 --> 00:15:09,600 แต่ก็ไม่บ่อยนะครับ 241 00:15:10,160 --> 00:15:11,960 ธารเขามีโลกส่วนตัวสูง 242 00:15:12,880 --> 00:15:14,520 พวกศิลปินก็เป็นแบบนี้ล่ะครับ 243 00:15:14,600 --> 00:15:19,080 ใช่ค่ะ พี่ธารเป็นศิลปิน และก็เป็นนักโฆษณามือรางวัล 244 00:15:19,160 --> 00:15:21,560 แต่หลังๆ ก็หันไปเปิดสตูดิโอนะคะ 245 00:15:21,640 --> 00:15:26,880 ว่างๆ ก็ไปเดินป่า ไม่ก็ไปรวมกับกลุ่มองค์กร นักศึกษาทำงานเพื่อสังคมค่ะ 246 00:15:26,960 --> 00:15:29,680 แล้ววันนั้น คุณโทรหาตาธารเรื่องอะไร 247 00:15:29,760 --> 00:15:32,120 ก็แค่นัดว่าจะไปหาที่บ้านน่ะครับ 248 00:15:32,600 --> 00:15:36,640 พอไปถึงที่บ้านก็พูดคุยถามไถ่ สารทุกข์สุกดิบกันบ้าง 249 00:15:36,720 --> 00:15:39,160 ไม่นานน่ะครับ ธารเขาก็ต้องออกไปทำธุระ 250 00:15:39,640 --> 00:15:40,960 ธุระอะไร 251 00:15:41,040 --> 00:15:43,000 ธารเขาไม่ได้บอกผมครับ 252 00:15:43,080 --> 00:15:44,320 แล้วต่อจากนั้นล่ะครับ 253 00:15:44,400 --> 00:15:46,960 ต่อจากนั้นเราก็ออกจากบ้านพร้อมกันครับ 254 00:15:47,040 --> 00:15:49,280 ผมขับรถตามหลังตาธาร 255 00:15:49,360 --> 00:15:53,920 แล้วเราก็คลาดกันตอนที่ผมขับรถไปเฉี่ยวคน แล้วก็พาไปส่งที่โรงพยาบาลน่ะครับ 256 00:15:54,000 --> 00:15:56,200 เสร็จจากตรงนั้น ผมก็ตรงกลับบ้านเลย 257 00:15:56,760 --> 00:15:59,640 ก่อนหน้านั้น พริบส่งเมลคุยกับพี่ธารเรื่องงานค่ะ 258 00:15:59,720 --> 00:16:01,120 [พริบ] แต่ว่าเขาไม่ตอบ 259 00:16:01,200 --> 00:16:04,480 พริบก็เลยโทรหาเขา แต่พี่ธารก็ไม่รับสาย 260 00:16:04,560 --> 00:16:08,080 พริบคิดว่าเขาคงยุ่งอยู่ ก็เลยไม่ได้ติดต่อไปอีกค่ะ 261 00:16:08,560 --> 00:16:11,640 จนเห็นข่าวประท้วง แล้วก็ยังไม่เห็นพี่ธารเลย 262 00:16:11,720 --> 00:16:15,280 กำลังจะโทรหาเขา แต่ว่าท่านรองก็โทรมาก่อน 263 00:16:15,360 --> 00:16:18,920 แล้วคุณพอจะรู้ไหมว่าคุณตาธารมีปัญหากับใครบ้าง 264 00:16:19,000 --> 00:16:20,200 [เอฟเฟกต์ตึงเครียด] 265 00:16:20,920 --> 00:16:22,080 ไม่มีนะครับ 266 00:16:22,680 --> 00:16:24,400 ธารเขาเป็นเด็กดีนะ 267 00:16:24,480 --> 00:16:28,600 ใช่ค่ะ พี่ธารเป็นคนดี แล้วก็เป็นคนมีอุดมการณ์มากๆ 268 00:16:28,680 --> 00:16:30,120 เป็นคนเอาจริงเอาจังกับงาน 269 00:16:30,200 --> 00:16:31,760 แบบกัดไม่ปล่อยเลยค่ะ 270 00:16:31,840 --> 00:16:36,000 งั้นหนูพริบคิดไหมว่า อาจจะมีคนจงใจทำร้ายคุณตาธาร 271 00:16:36,080 --> 00:16:37,560 [อนิก] โดยไม่หวังทรัพย์สิน 272 00:16:37,640 --> 00:16:40,000 พริบก็ไม่มั่นใจเหมือนกันนะคะ 273 00:16:40,080 --> 00:16:44,240 แต่พริบคิดว่าถ้าจะมีคนคิดร้ายกับพี่ธารจริงๆ เนี่ย 274 00:16:44,320 --> 00:16:46,400 ก็น่าจะเป็น… 275 00:16:48,440 --> 00:16:51,080 บริษัทที่พี่ธารประท้วงอยู่นั่นแหละค่ะ 276 00:16:51,560 --> 00:16:54,520 [ดนตรีอึดอัดปนตึงเครียด] 277 00:16:56,960 --> 00:16:57,960 มัน… [เสียงจิ๊ปาก] 278 00:16:58,040 --> 00:17:00,600 คือมันเครียดไปน่ะ หา ณัฐ 279 00:17:01,520 --> 00:17:03,440 มัน มันเครียดยังไงพี่ 280 00:17:03,520 --> 00:17:05,760 ไหนพี่บอกว่าช่องต้องการวายแนวนี้ไม่ใช่เหรอ 281 00:17:05,839 --> 00:17:08,440 ก็ใช่ ช่องต้องการวายแนวนี้ 282 00:17:09,160 --> 00:17:13,920 แต่เป็นวายที่สดใสวัยรักแรกรุ่น ปิ๊งปั๊งๆ ปิ๊งปั๊งๆ น่ะ หา 283 00:17:15,280 --> 00:17:19,000 [เสียงกระแทกเอกสาร] เนี่ย ถ้าอย่างนี้ ใครจะไปดู เครียดฉิบหาย 284 00:17:19,720 --> 00:17:23,079 พี่กลัวคนไม่ดู หรือว่าโฆษณาไม่เข้ากันแน่พี่ 285 00:17:23,160 --> 00:17:26,400 โอ้โฮ ณัฐ มึงยังไม่เข้าใจอะไรอีกวะ 286 00:17:26,480 --> 00:17:30,120 ช่องขายสปอนเซอร์ไม่ได้ 287 00:17:30,200 --> 00:17:33,720 อะไรมันจะเกิดขึ้นตามมา เป็นช็อตๆ ฉากๆ 288 00:17:35,160 --> 00:17:37,200 สปอนเซอร์ไม่จ่ายเงินช่อง 289 00:17:37,280 --> 00:17:38,760 ช่องไม่จ่ายเงินเรา 290 00:17:38,840 --> 00:17:41,160 และเงินลงทุนที่พี่ลงไปล่ะ 291 00:17:41,240 --> 00:17:44,600 ฮะ หายหมด ไม่มีเงินจ่ายพวกแกไง 292 00:17:45,560 --> 00:17:47,600 [เจือพูดน้ำเสียงหงุดหงิด] ฮะ คิดบ้างสิ 293 00:17:47,680 --> 00:17:48,960 กลับไปทำมา 294 00:17:49,840 --> 00:17:50,880 [เจือ] แก้มาให้ด้วย 295 00:17:53,160 --> 00:17:54,520 [เสียงฟาดเอกสาร] 296 00:17:54,600 --> 00:17:57,120 [ดนตรีอึดอัด] 297 00:17:58,080 --> 00:17:59,520 [เสียงพ่นลมแบบกระอักกระอ่วน] 298 00:18:01,080 --> 00:18:02,280 ไอ้ณัฐ 299 00:18:02,960 --> 00:18:06,360 [เกณฑ์] กูเข้าใจทั้งมึง แล้วก็เข้าใจทั้งพี่เจือนะเว้ย 300 00:18:07,240 --> 00:18:11,120 เอาน่า มึงอุตส่าห์ได้โอกาสลองทำแล้วอะ 301 00:18:11,680 --> 00:18:14,440 มึงก็ ลองทำอีกสักทีสิวะ 302 00:18:15,760 --> 00:18:17,760 ยังไงพี่เจือเขาก็ไว้ใจมึงนะเว้ย 303 00:18:20,000 --> 00:18:22,400 อะ กาแฟแก้เครียด 304 00:18:29,440 --> 00:18:30,960 ไม่เอาก็ได้ โอเค 305 00:18:31,680 --> 00:18:34,320 งั้น เมาไหม ไปเมากัน 306 00:18:34,800 --> 00:18:36,280 ไปเมาให้หัวแล่นเลย 307 00:18:36,360 --> 00:18:38,640 วันนี้นะ ยัยไฟกะพริบไม่อยู่เนี่ย ต้องรีบจัด 308 00:18:38,720 --> 00:18:40,160 ถ้ามันอยู่นะ 309 00:18:40,240 --> 00:18:42,680 [เสียงจิ๊ปาก] [เกณฑ์] มันตามมึงแน่นอนเลยเพื่อน 310 00:18:46,280 --> 00:18:47,200 เต้าหู้ 311 00:18:48,320 --> 00:18:49,880 เอากล่องนี่ไปแช่ให้ป้าหน่อยไป 312 00:18:50,480 --> 00:18:51,480 ได้ฮะ 313 00:18:52,320 --> 00:18:55,320 [ดนตรีผ่อนคลาย] 314 00:19:03,680 --> 00:19:06,000 [เต้าหู้] พี่ณัฐกับคุณป้าชอบทานแอปเปิ้ลเหรอฮะ 315 00:19:06,080 --> 00:19:07,480 มีอยู่เต็มตู้เย็นเลย 316 00:19:08,040 --> 00:19:10,320 ณัฐไม่ชอบหรอกจ้ะ แต่ป้าชอบ 317 00:19:10,400 --> 00:19:11,920 ณัฐก็เลยซื้อมาให้ป้า 318 00:19:14,800 --> 00:19:17,320 ลูกรู้ว่าแม่ชอบเหมือนที่พ่อรู้แหละ 319 00:19:22,400 --> 00:19:23,560 ตอนแรกจำได้ไหม 320 00:19:24,880 --> 00:19:29,880 [มทนา] พอพ่อรู้ว่าแม่ชอบกินแอปเปิ้ล พ่อก็เลยซื้อมาให้แม่ทุกวันเลย 321 00:19:29,960 --> 00:19:31,080 พ่อจำได้หรือเปล่า 322 00:19:32,600 --> 00:19:34,160 [ณัฐ] ณัฐบอกแม่แล้วไม่ใช่เหรอ 323 00:19:34,240 --> 00:19:36,120 ว่าให้หยุดพูดถึงพ่อ 324 00:19:36,200 --> 00:19:37,520 ทำไมอะลูก 325 00:19:38,880 --> 00:19:41,240 แม่ก็แค่คุยกับพ่อเขาเรื่องเก่าๆ 326 00:19:41,320 --> 00:19:43,520 สมัยที่เรายังไม่มีณัฐ ก็แค่นั้นเอง 327 00:19:47,480 --> 00:19:50,520 แม่รู้ไหม ว่าณัฐทนมานานขนาดไหนแล้ว 328 00:19:50,600 --> 00:19:51,880 ที่แม่เป็นแบบนี้ 329 00:19:54,400 --> 00:19:55,440 พี่ณัฐฮะ 330 00:19:57,760 --> 00:19:59,160 แล้วไอ้แอปเปิ้ลบ้าๆ เนี่ย 331 00:19:59,240 --> 00:20:01,440 [ณัฐ] ณัฐก็คิดว่าแม่อยากกินจริงๆ 332 00:20:01,520 --> 00:20:03,720 แต่แม่แค่เอามันมาเป็นตัวแทนพ่อ 333 00:20:03,800 --> 00:20:05,840 งั้นก็ไม่ต้องกินมันแล้ว 334 00:20:05,920 --> 00:20:07,240 [เสียงปัดของตกกระจาย] 335 00:20:07,320 --> 00:20:10,320 [ดนตรีตึงเครียด] 336 00:20:13,840 --> 00:20:16,120 [ดนตรีเศร้า] 337 00:20:16,200 --> 00:20:18,040 [เสียงดัง] ทำไมณัฐทำแบบนี้ 338 00:20:18,120 --> 00:20:21,760 [เสียงดัง] ถ้าณัฐไม่ทำแบบนี้ แม่จะหยุดพูดถึงพ่อไหม 339 00:20:21,840 --> 00:20:23,720 พ่อเขาไม่อยู่แล้วนะแม่ 340 00:20:26,040 --> 00:20:27,520 ณัฐโกหก 341 00:20:28,720 --> 00:20:30,720 พ่อเขาก็อยู่กับแม่ตลอดเวลา 342 00:20:30,800 --> 00:20:32,600 เวลาณัฐไปทำงาน 343 00:20:33,120 --> 00:20:34,640 เราก็ไปกินข้าวด้วยกันในสวน 344 00:20:36,000 --> 00:20:37,960 [มทนา] เมื่อเช้าเรายังไปกินด้วยกันอยู่เลย 345 00:20:38,040 --> 00:20:40,040 แม่ก็ยังชวนเต้าหู้ไปกินด้วย 346 00:20:41,080 --> 00:20:43,320 แล้วณัฐจะมาบอกว่าไม่อยู่กับแม่ได้ยังไง 347 00:20:43,400 --> 00:20:45,520 [ตะโกน] แม่เลิกหลอกตัวเองสักทีได้ไหม 348 00:20:46,400 --> 00:20:48,280 พ่อเขาไม่อยู่แล้วไงแม่ 349 00:20:49,440 --> 00:20:51,240 [พูดเน้นเสียง] พ่อตายแล้ว 350 00:20:51,320 --> 00:20:52,800 [เอฟเฟกต์เสียงตึงเครียด] 351 00:20:59,400 --> 00:21:01,760 [เอฟเฟกต์กรอเทป] 352 00:21:10,400 --> 00:21:13,240 [มทนา] พ่อจ๋า หยิบช้อนให้แม่หน่อย 353 00:21:13,320 --> 00:21:15,000 ขอบใจจ้ะ 354 00:21:17,560 --> 00:21:20,560 โอ๊ย เจ้าชายน้อย มันไม่ได้หั่นแบบนี้ 355 00:21:22,040 --> 00:21:25,720 พ่อจ๋า เดี๋ยวเราไปกินข้าว ในสวนกันเหมือนเดิมเนอะ 356 00:21:26,600 --> 00:21:28,600 นะ แล้วชวนเจ้าชายน้อยไปด้วย 357 00:21:29,280 --> 00:21:30,680 เดี๋ยวไปกินกันสามคนเลย 358 00:21:31,800 --> 00:21:33,360 ณัฐไปแล้วนะแม่ 359 00:21:35,120 --> 00:21:36,640 ถ้างั้นเอาปิ่นโตไปด้วย 360 00:21:39,360 --> 00:21:40,920 พ่อกับแม่ช่วยกันทำ 361 00:21:42,080 --> 00:21:43,760 ของโปรดณัฐทั้งนั้นเลย 362 00:21:45,600 --> 00:21:47,680 แม่เลิกพูดถึงพ่อสักทีได้หรือเปล่า 363 00:21:48,800 --> 00:21:50,200 ณัฐไปทำงานแล้ว 364 00:21:53,040 --> 00:21:54,800 [มทนา] ณัฐก็เป็นแบบนี้แหละพ่อ 365 00:21:55,280 --> 00:21:56,720 พ่ออย่าโกรธลูกเลยนะ 366 00:21:56,800 --> 00:21:59,400 ไม่เอาพ่อ มันร้อน 367 00:22:00,520 --> 00:22:02,960 - งั้นเดี๋ยวผมไปเปิดประตูให้พี่ณัฐก่อนนะฮะ - จ้ะ 368 00:22:03,920 --> 00:22:05,280 [มทนา] เจ้าชายน้อย 369 00:22:05,760 --> 00:22:07,880 เดี๋ยวป้ากับลุงไปรอในสวนนะจ๊ะ 370 00:22:07,960 --> 00:22:09,520 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 371 00:22:16,320 --> 00:22:17,320 ขอบใจจ้ะ 372 00:22:18,960 --> 00:22:21,520 ลุงแสนน่ะ ชอบน้ำส้ม 373 00:22:21,600 --> 00:22:22,600 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 374 00:22:26,760 --> 00:22:28,600 นี่ไงจ๊ะลุงแสน 375 00:22:28,680 --> 00:22:30,960 [ดนตรีไม่ชอบมาพากลปนลึกลับ] 376 00:22:31,040 --> 00:22:32,480 พ่อจ๋า 377 00:22:32,560 --> 00:22:36,160 เดี๋ยวพอเรากินเสร็จเนี่ย อ่านเจ้าชายน้อยกันต่อนะ 378 00:22:37,080 --> 00:22:39,600 วันนั้นแม่ขำมากเลย แม่อ่านอยู่ดีๆ 379 00:22:39,680 --> 00:22:41,760 เจ้าชายน้อยก็ตกลงมาจากฟ้าจริงๆ 380 00:22:42,240 --> 00:22:44,120 แม่นะหัวใจจะวาย 381 00:22:44,200 --> 00:22:48,560 แต่ดีนะที่พ่อเป็นคนเฉลยว่า พ่อเป็นคนพาเจ้าชายน้อยมาเอง 382 00:22:58,080 --> 00:22:59,600 [เสียงตบโต๊ะ] แม่ได้ยินณัฐไหม 383 00:23:00,400 --> 00:23:02,320 [เสียงดัง] พ่อตายแล้วแม่ 384 00:23:02,400 --> 00:23:04,320 [เอฟเฟกต์ตึงเครียด] 385 00:23:04,400 --> 00:23:05,360 [เสียงสะอื้น] 386 00:23:05,440 --> 00:23:08,560 พ่อจะไปไหน พ่อ พ่อจะไปไหน 387 00:23:08,640 --> 00:23:11,640 [ดนตรีเศร้า] 388 00:23:13,120 --> 00:23:16,880 ณัฐจะโกรธจะเกลียดพ่อยังไง แม่ห้ามณัฐไม่ได้นะ 389 00:23:16,960 --> 00:23:21,000 แต่ณัฐอย่าพูดแบบนี้อีก พ่อเขาไม่ได้ไปไหน พ่อเขาก็อยู่กับแม่ 390 00:23:21,080 --> 00:23:23,920 - แล้วเขาก็เป็นคนพาเต้าหู้มาที่นี่ด้วย - แม่ 391 00:23:24,640 --> 00:23:26,320 - พอได้แล้ว พอได้แล้วแม่ - [ตะโกน] ไม่ 392 00:23:26,400 --> 00:23:28,000 ณัฐขอแม่พอได้ไหม 393 00:23:28,080 --> 00:23:29,800 แม่พอได้ไหม 394 00:23:29,880 --> 00:23:31,600 [พูดพลางร้องไห้] ก็แม่ไม่เชื่อ 395 00:23:31,680 --> 00:23:33,760 พ่อเขาก็อยู่กับแม่ 396 00:23:35,120 --> 00:23:37,480 พ่อเขาก็อยู่กับแม่ตรงนี้แหละ 397 00:23:38,600 --> 00:23:41,880 แล้วณัฐจะมาบอกว่าไม่อยู่กับแม่ได้ยังไงล่ะ 398 00:23:42,840 --> 00:23:44,920 เขาก็ไม่ได้ไปไหนนี่ 399 00:23:46,760 --> 00:23:48,880 [ตะโกน] แม่เลิกบ้าสักทีได้ไหม 400 00:23:50,280 --> 00:23:51,680 ณัฐอายเขาแม่ 401 00:23:51,760 --> 00:23:54,440 [เสียงสะอื้นขัดใจ] ได้ยินไหมเนี่ย ณัฐอายเขา 402 00:23:54,520 --> 00:23:56,160 ไม่จริงอะ 403 00:23:57,000 --> 00:23:59,680 [มทนาพูดพลางร้องไห้] พ่อเขาก็อยู่กับแม่อะ 404 00:23:59,760 --> 00:24:02,680 [ดนตรีหดหู่] 405 00:24:05,720 --> 00:24:08,440 [พูดพลางร้องไห้] พ่อเขาก็อยู่กับแม่อะ 406 00:24:08,520 --> 00:24:12,240 [มทนา] พ่ออยู่กับแม่อะ [เสียงร้องไห้] 407 00:24:44,920 --> 00:24:47,880 [ดนตรีเศร้า] 408 00:25:18,200 --> 00:25:20,400 [เต้าหู้] ตอนผมนั่งเก้าอี้ข้างหน้าต่าง 409 00:25:21,320 --> 00:25:24,040 ผมเคยได้ยินคุณป้าเรียกคุณลุงเวลาอยู่ในสวน 410 00:25:25,120 --> 00:25:27,920 แต่ก็ไม่เคยเห็นคุณลุงตามคุณป้าออกมาเลยสักครั้ง 411 00:25:29,400 --> 00:25:32,840 มิน่า คุณป้าพูดถึงคุณลุงทีไร 412 00:25:33,640 --> 00:25:35,400 พี่ณัฐถึงโมโหทุกที 413 00:25:36,640 --> 00:25:39,200 [เสียงณัฐร้องไห้สะอื้น] 414 00:25:41,840 --> 00:25:44,800 [ดนตรีเศร้า] 415 00:26:01,960 --> 00:26:03,760 [เต้าหู้] ตอนเป็นตุ๊กตาหมี 416 00:26:04,400 --> 00:26:05,800 ผมได้อยู่ข้างๆ พี่ณัฐ 417 00:26:06,360 --> 00:26:09,360 [เสียงร้องไห้] [เต้าหู้] คอยให้พี่ณัฐกอดทุกครั้งที่พี่ณัฐร้องไห้ 418 00:26:10,160 --> 00:26:11,400 แต่ตอนนี้ 419 00:26:11,960 --> 00:26:14,680 ผมเป็นคนมีมือสองมือ 420 00:26:14,760 --> 00:26:16,480 ไม่ต้องคอยให้พี่ณัฐมากอด 421 00:26:17,560 --> 00:26:19,520 แต่ผมกลับทำอะไรไม่ได้เลยฮะ 422 00:26:21,080 --> 00:26:22,720 มันแย่มากๆ เลยนะฮะ 423 00:26:36,200 --> 00:26:38,160 [เสียงนกร้อง] 424 00:26:39,400 --> 00:26:42,400 [ดนตรีซึ้ง] 425 00:26:52,000 --> 00:26:53,400 [เสียงกระแทกประตูเบาๆ ] 426 00:26:56,440 --> 00:26:58,240 [เสียงประตูเปิดกระแทก และเสียงเต้าหู้ร้องตกใจ] 427 00:27:00,880 --> 00:27:02,040 มึงมานั่งอะไรตรงนี้เนี่ย 428 00:27:03,080 --> 00:27:05,120 ที่กูสั่งไม่เคยเข้าหัวมึงเลยใช่หรือเปล่า 429 00:27:07,120 --> 00:27:08,680 ผมรู้ฮะ 430 00:27:08,760 --> 00:27:10,320 แต่เมื่อคืนพี่ณัฐร้องไห้ 431 00:27:10,400 --> 00:27:11,880 [เต้าหู้] ผมเป็นห่วงพี่ณัฐนี่ฮะ 432 00:27:12,880 --> 00:27:16,440 แต่ผมเข้าห้องไม่ได้ ผมก็เลยมานอนอยู่ตรงนี้ 433 00:27:20,800 --> 00:27:23,000 มึงไปได้แล้วไป กูจะไปทำงาน 434 00:27:35,800 --> 00:27:37,080 ณัฐไปนะแม่ 435 00:27:39,520 --> 00:27:41,520 [เอฟเฟกต์ตึงเครียด] 436 00:27:45,760 --> 00:27:47,960 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 437 00:27:55,840 --> 00:27:57,640 [ณัฐ] ขึ้นฉ่าย [เสียงครางตอบรับ] 438 00:27:57,720 --> 00:27:58,920 แม่อะ 439 00:28:00,040 --> 00:28:01,160 [เสียงครางแผ่วเบา] 440 00:28:02,320 --> 00:28:05,280 [ดนตรีตึงเครียด] 441 00:28:07,720 --> 00:28:09,040 ขึ้นฉ่าย 442 00:28:24,880 --> 00:28:26,040 [เต้าหู้] พี่ณัฐฮะ 443 00:28:26,120 --> 00:28:27,120 พี่ณัฐ 444 00:28:28,200 --> 00:28:29,560 [เต้าหู้] ผมยังไม่เห็นคุณป้าเลยฮะ 445 00:28:30,040 --> 00:28:31,360 คุณป้าหายไปไหนเหรอฮะ 446 00:28:36,520 --> 00:28:39,520 [ดนตรีหดหู่] 447 00:29:23,240 --> 00:29:24,480 นั่นมันคุณนานี่ 448 00:29:24,560 --> 00:29:26,480 เอ้า จอดๆ จอดๆ จอดๆ จอด 449 00:29:26,560 --> 00:29:29,200 - [ชู] เฮ้ย อะไร เกิดอะไรขึ้นล่ะโหน่ง - [โหน่ง] ผมเห็นคุณนานะครับ 450 00:29:29,280 --> 00:29:31,520 - มายืนทำอะไรแถวนั้นก็ไม่รู้ - ไหน 451 00:29:31,600 --> 00:29:33,760 - ทางโน้นน่ะครับ เอ้าลงก่อน ลงก่อน - เออ 452 00:29:34,440 --> 00:29:36,480 [ดนตรีระทึก] 453 00:29:36,560 --> 00:29:37,880 - [ชู] อุ๊ย - โอ๊ะ ระวังครับ 454 00:29:37,960 --> 00:29:40,000 - ไหนล่ะ ไหนๆ - อ้าว หายไปไหนของเขาล่ะ 455 00:29:40,080 --> 00:29:42,240 - เมื่อกี้ยังอยู่แถวนี้เลยครับ - แถวไหน 456 00:29:42,920 --> 00:29:44,640 เอ่อ มีหรือเปล่า 457 00:29:44,720 --> 00:29:46,800 [เสียงน้ำกระจาย] [ผู้หญิง] เฮ้ย คนตกน้ำ 458 00:29:46,880 --> 00:29:48,320 - ช่วยด้วย - [ผู้ชาย] ช่วยด้วยครับ 459 00:29:48,400 --> 00:29:50,280 - หรือว่า… - คุณนา 460 00:29:51,840 --> 00:29:54,520 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 461 00:29:55,160 --> 00:29:57,800 [เสียงโทรศัพท์เรียกเข้า] 462 00:29:57,880 --> 00:29:59,000 ครับน้าโหน่ง 463 00:30:00,720 --> 00:30:02,080 เดี๋ยวผมรีบไปเดี๋ยวนี้แหละครับ 464 00:30:03,040 --> 00:30:06,480 มึงดูแลแม่กูประสาอะไรเนี่ย ถ้าแม่กูเป็นอะไรไปนะ กูไม่เอามึงไว้แน่ 465 00:30:11,480 --> 00:30:13,120 [เต้าหู้] พี่ณัฐ ผมไปด้วยฮะ 466 00:30:13,200 --> 00:30:15,120 พี่ณัฐฮะ พี่ณัฐๆ [เสียงล้ม] 467 00:30:23,920 --> 00:30:25,160 เต้าหู้ 468 00:30:26,200 --> 00:30:27,360 เจ็บมากไหมจ๊ะ 469 00:30:28,080 --> 00:30:29,960 [เสียงพ่นลมหายใจ] นิดหน่อยฮะ 470 00:30:30,520 --> 00:30:32,040 น้าจันเห็นคุณป้าบ้างไหมฮะ 471 00:30:32,120 --> 00:30:33,480 ไม่เห็นจ้ะ 472 00:30:33,560 --> 00:30:35,160 น้าเพิ่งตื่นเมื่อกี้นี้เอง 473 00:30:35,840 --> 00:30:37,880 [เสียงจิ๊ปาก] ณัฐนี่ ไม่ได้เรื่องเลย 474 00:30:37,960 --> 00:30:39,160 วู่วามไม่เข้าท่า 475 00:30:40,200 --> 00:30:42,760 ตามน้ามาจ้ะ เดี๋ยวน้าจะล้างแผลใส่ยาให้ ไป 476 00:30:44,120 --> 00:30:45,200 ขอบคุณนะฮะ 477 00:30:45,280 --> 00:30:47,520 แต่เดี๋ยวผมไปรอคุณป้าในบ้านก่อนดีกว่าฮะ 478 00:30:48,480 --> 00:30:49,400 จ้ะ 479 00:30:50,000 --> 00:30:51,600 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 480 00:30:57,920 --> 00:31:00,160 สร้างปัญหาตั้งแต่สาวยันแก่ 481 00:31:00,680 --> 00:31:02,600 [ผู้หญิง] ไปสิ เร็ว [เสียงชูถอนใจ] 482 00:31:04,080 --> 00:31:06,640 - [ผู้ชาย] เฮ้ยหยุดหายใจแล้ว ตายไหมเนี่ย - [ผู้หญิง] รีบปั๊มหัวใจสิ 483 00:31:09,040 --> 00:31:12,120 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 484 00:31:17,040 --> 00:31:19,360 [ณัฐ] ขอทางหน่อยครับ แม่ผมครับ 485 00:31:20,040 --> 00:31:21,360 แม่ 486 00:31:21,440 --> 00:31:22,640 [เสียงสำลัก] 487 00:31:24,680 --> 00:31:27,400 บอกแล้วว่าอย่าเพิ่งวู่วาม อย่าเพิ่งวู่วาม 488 00:31:30,760 --> 00:31:31,880 ณัฐ 489 00:31:31,960 --> 00:31:34,840 น้าขอโทษ น้าเข้าใจผิดน่ะ 490 00:31:34,920 --> 00:31:38,160 แต่ แต่โทรหาณัฐหลายครั้งแล้ว ณัฐไม่รับสายอะ 491 00:31:38,240 --> 00:31:42,240 แต่ แต่ลุงก็เห็นนะว่า คุณนาน่ะ เดินอยู่แถวๆ นี้แหละ 492 00:31:42,320 --> 00:31:44,160 [ชู] เห็นจริงๆ ไม่ได้… 493 00:31:44,240 --> 00:31:45,560 อ้าว 494 00:31:45,640 --> 00:31:47,760 หา เอาแล้วแก เห็นไหมเล่า 495 00:31:49,960 --> 00:31:51,160 [เสียงถอนหายใจ] 496 00:31:53,880 --> 00:31:56,880 [ดนตรีเศร้า] 497 00:32:06,360 --> 00:32:07,600 [เสียงถอนหายใจ] 498 00:32:10,640 --> 00:32:12,120 คุณรองเท้าแตะ 499 00:32:12,200 --> 00:32:14,680 ยังไม่เจอคุณนาอีกเหรอเต้าหู้ 500 00:32:19,080 --> 00:32:21,640 แต่ผมว่าคุณป้าต้องตั้งใจไปไหนสักที่นะฮะ 501 00:32:21,720 --> 00:32:23,520 ไม่อย่างนั้นคงไม่เปลี่ยนรองเท้า 502 00:32:23,600 --> 00:32:25,600 แถมยังถอดไว้เรียบร้อยด้วยนะฮะ 503 00:32:25,680 --> 00:32:29,440 [โทรศัพท์] คุณนาหนีออกจากบ้านแน่เลย 504 00:32:29,520 --> 00:32:34,920 ถึงได้จงใจทิ้งฉันไว้ ไม่ให้ใครตามเจอ 505 00:32:37,440 --> 00:32:40,440 [ดนตรีอึดอัด] 506 00:32:41,000 --> 00:32:42,240 ไม่หรอก 507 00:32:42,920 --> 00:32:44,960 [เก้าอี้โยก] คุณมทนาคงลืมน่ะ 508 00:32:45,760 --> 00:32:49,720 และถ้าหนีออกจากบ้านจริง ก็น่าจะเอากระเป๋าเสื้อผ้าไปด้วย 509 00:32:51,520 --> 00:32:52,960 แบบในหนังไง 510 00:32:53,640 --> 00:32:56,520 มีใครเห็นคุณป้าทำอะไรแปลกๆ ก่อนออกจากบ้านไหมฮะ 511 00:32:57,560 --> 00:32:59,000 [รองเท้าซ้าย] อือ 512 00:32:59,080 --> 00:33:01,760 ก็ไม่เห็นมีอะไรแปลกเลยนะ 513 00:33:01,840 --> 00:33:05,240 จิ๋วน้อย มีเซลล์สมองแปดหมื่นเซลล์ใช่ไหมเนี่ย 514 00:33:05,320 --> 00:33:07,920 ถึงจำไม่ได้ว่าพอคุณป้าแต่งตัวลงมาจากชั้นบนน่ะ… 515 00:33:28,480 --> 00:33:29,720 [เสียงหยิบกุญแจ] 516 00:33:56,920 --> 00:33:58,720 พวงกุญแจเก่าๆ 517 00:34:02,520 --> 00:34:03,640 หรือว่า… 518 00:34:04,360 --> 00:34:07,480 หา อะไรนะ แม่หาย 519 00:34:07,560 --> 00:34:08,920 แล้วตอนนี้มึงอยู่ไหนเนี่ย 520 00:34:09,000 --> 00:34:10,880 [เสียงแตรรถ] [เกณฑ์] เหี้ย 521 00:34:12,239 --> 00:34:13,440 ไอ้เกณฑ์ขึ้นมาเร็ว 522 00:34:14,320 --> 00:34:15,280 ไป 523 00:34:15,360 --> 00:34:18,239 พี่เกณฑ์ พี่ณัฐ ไปไหน พริบไปด้วย 524 00:34:18,320 --> 00:34:20,199 พริบไปด้วย 525 00:34:20,280 --> 00:34:22,880 โอ๊ย ไปไหนอะ โอ๊ย 526 00:34:27,800 --> 00:34:30,480 ว่าแล้ว ใครจะทิ้งพริบลง 527 00:34:32,679 --> 00:34:33,520 [เกณฑ์] นี่ 528 00:34:33,600 --> 00:34:37,280 แล้วฝากบอกพี่เจือด้วยนะ ว่าขอเลื่อนประชุมไปก่อน แม่ไอ้ณัฐหายตัวไป 529 00:34:37,360 --> 00:34:38,639 - รีบไป - เฮ้ยไปด้วยสิ 530 00:34:38,719 --> 00:34:40,440 [พริบ] ไปด้วย 531 00:34:40,520 --> 00:34:41,600 โอ๊ย 532 00:34:42,800 --> 00:34:45,400 [เสียงตกใจ] หา แม่ไอ้ณัฐหาย 533 00:34:45,480 --> 00:34:47,400 - อือ - แย่อะสิ 534 00:34:47,480 --> 00:34:49,760 ใช่สิ พี่ณัฐแย่แน่ๆ เลยอะ 535 00:34:49,840 --> 00:34:51,280 ฉันน่ะสิแย่ 536 00:34:51,360 --> 00:34:53,480 จะประชุมยังไง ไม่มีมันเนี่ยหา 537 00:34:53,560 --> 00:34:56,400 [ขึ้นเสียง] น้าเจือ ก็เลื่อนประชุมไปสิคะ 538 00:34:56,480 --> 00:34:58,560 แม่หายทั้งคน ใครเขาจะมีแก่ใจมาประชุม 539 00:34:58,640 --> 00:35:01,680 โอ๊ย ลูกน้องฉันแต่ละคน 540 00:35:01,760 --> 00:35:04,000 เอาแต่ใจตัวเองทั้งนั้นเลย 541 00:35:04,080 --> 00:35:07,400 นี่ ฉันยังไม่ได้เฉ่งแกเลยนะวันนั้น ที่แกยังไม่ส่งงานฉันน่ะ 542 00:35:07,480 --> 00:35:08,960 หนีไปเชียงใหม่ทำไม 543 00:35:09,040 --> 00:35:11,840 ไปหาไอ้ผู้ชายที่เทแกนั่นน่ะเหรอ หา 544 00:35:11,920 --> 00:35:14,240 น้าเจือ แล้วจะรื้อฟื้นทำไมล่ะ 545 00:35:14,320 --> 00:35:16,840 ทุกคนที่เขาลาเขาก็มีเหตุจำเป็นกันทั้งนั้นแหละ 546 00:35:16,920 --> 00:35:20,240 เป็นถึงผู้บริหารน่ะ หัดเข้าใจจิตใจพนักงานบ้าง 547 00:35:20,320 --> 00:35:22,040 เดี๋ยวไม่มีใครช่วยแล้วจะหาว่าไม่เตือน 548 00:35:22,120 --> 00:35:23,120 เตือนตัวเองเหอะ 549 00:35:23,200 --> 00:35:25,440 นี่ ถ้าไอ้ณัฐมา บอกฉันด้วย 550 00:35:25,520 --> 00:35:26,560 จะมีข่าวดีบอกมัน 551 00:35:26,640 --> 00:35:28,520 หา ข่าวดีอะไรน่ะ 552 00:35:30,080 --> 00:35:32,160 ลองใช้แอปหาก่อนดีกว่าไหมวะ 553 00:35:32,240 --> 00:35:34,240 แม่กูลืมมือถือไว้ที่บ้าน 554 00:35:34,320 --> 00:35:35,520 [เสียงถอนหายใจและจิ๊ปาก] 555 00:35:36,000 --> 00:35:38,920 ถ้างั้นก็ ลองวนหาที่ที่แม่มึงชอบไปดู 556 00:35:39,520 --> 00:35:41,720 กูวนดูทั่วตลาดสองสามรอบแล้ว 557 00:35:41,800 --> 00:35:43,240 หรือว่าแม่ไปหาหมอ 558 00:35:43,320 --> 00:35:44,840 หมอนัดอีกทีสองเดือนโน่น 559 00:35:44,920 --> 00:35:46,400 [เสียงครางและเสียงจิ๊ปาก] 560 00:35:46,480 --> 00:35:47,760 แจ้งความเหอะว่ะ 561 00:35:48,400 --> 00:35:49,600 [เสียงถอนหายใจ] 562 00:35:50,920 --> 00:35:52,640 [เสียงโทรศัพท์เรียกเข้า] 563 00:35:52,720 --> 00:35:54,000 เฮ้ย 564 00:35:54,920 --> 00:35:56,680 - แม่ - [เต้าหู้] พี่ณัฐ 565 00:35:58,720 --> 00:36:00,360 ผมรู้แล้วฮะคุณป้าหายไปไหน 566 00:36:01,560 --> 00:36:03,280 [เต้าหู้] คุณป้าน่าจะหายไปบ้านหลังเก่า 567 00:36:03,760 --> 00:36:05,240 หลังก่อนที่เราย้ายมาที่นี่ฮะ 568 00:36:05,320 --> 00:36:06,840 แล้วมึงรู้ได้ไง 569 00:36:07,800 --> 00:36:09,000 ผม… 570 00:36:09,800 --> 00:36:11,240 ผมแค่สงสัยน่ะฮะ 571 00:36:11,320 --> 00:36:13,480 [เต้าหู้] เห็นคุณป้าชอบพูดถึงบ้านหลังเก่าบ่อยๆ 572 00:36:13,560 --> 00:36:15,320 แกน่าจะคิดถึงที่นั่นน่ะฮะ 573 00:36:16,360 --> 00:36:18,440 เดี๋ยวพี่ณัฐมารับผมแล้วเราไปพร้อมกันนะฮะ 574 00:36:19,560 --> 00:36:20,440 [เสียงกดตัดสาย] 575 00:36:20,520 --> 00:36:22,440 [เสียงสายตัด] ฮัลโหล 576 00:36:22,960 --> 00:36:24,240 พี่ณัฐ 577 00:36:24,320 --> 00:36:25,640 [ดนตรีตึงเครียด] 578 00:36:26,680 --> 00:36:27,560 พี่ณัฐ 579 00:36:27,640 --> 00:36:31,040 [โทรศัพท์] น้องณัฐวางสายไปแล้ว 580 00:36:31,120 --> 00:36:33,520 ไอว่าณัฐคงไม่เชื่อยูนะ 581 00:36:34,000 --> 00:36:36,360 [เก้าอี้โยก] อือ ถ้าน้องณัฐไม่เชื่อ 582 00:36:36,440 --> 00:36:38,960 เต้าหู้ก็ไปตามหาคุณมทนาเองสิ 583 00:36:39,040 --> 00:36:41,400 ผมรู้แค่ว่าบ้านอยู่ในซอยผีเสื้อ 584 00:36:41,480 --> 00:36:43,640 แต่ผมไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหนอะฮะ 585 00:36:43,720 --> 00:36:45,920 [รองเท้าขวา] แล้วทำไมไม่หาจากในมือถือล่ะ 586 00:36:46,000 --> 00:36:47,960 ณัฐเขาทำประจำไม่ใช่เหรอ 587 00:36:48,520 --> 00:36:49,800 [โทรศัพท์] เดี๋ยว เดี๋ยว 588 00:36:49,880 --> 00:36:53,360 คุณมทนาไม่เคยอัปเดตฉันเลยนะ 589 00:36:53,440 --> 00:36:56,560 ไม่รู้จะใช้ได้หรือเปล่า 590 00:36:56,640 --> 00:36:59,640 [ดนตรีตื่นเต้น] 591 00:37:01,520 --> 00:37:03,320 เจอซอยผีเสื้อไหม 592 00:37:06,880 --> 00:37:08,520 เครื่องค้างไปเลยฮะ 593 00:37:10,480 --> 00:37:11,920 หรือผมเรียกแท็กซี่ไปดีฮะ 594 00:37:14,640 --> 00:37:17,280 [เสียงกริ่งหน้าบ้าน] 595 00:37:19,320 --> 00:37:20,440 คุณนากลับมาหรือยัง 596 00:37:21,000 --> 00:37:22,000 ยังเลยฮะ 597 00:37:22,080 --> 00:37:23,920 แต่ผมรู้แล้วคุณป้าหายไปไหน 598 00:37:24,000 --> 00:37:25,080 ไปไหนอะ 599 00:37:25,160 --> 00:37:27,400 ไปบ้านเก่าในซอยผีเสื้อฮะ 600 00:37:27,960 --> 00:37:29,840 ลุงชูกับน้าโหน่งพาผมไปทีได้ไหมฮะ 601 00:37:30,800 --> 00:37:32,640 บ้านในซอยผีเสื้อเหรอ 602 00:37:33,360 --> 00:37:35,280 เอ้อ โหน่งรู้จักไหม 603 00:37:35,360 --> 00:37:38,320 ไม่รู้จักครับ อะ ไม่เป็นไร เดี๋ยวโหน่งโทรถามเพื่อนให้ 604 00:37:38,400 --> 00:37:41,000 - [ชู] เร็วๆ - น้ารู้จัก เดี๋ยวน้าพาไปเองจ้ะ 605 00:37:41,080 --> 00:37:41,920 [ชู] อุ๊ย 606 00:37:48,280 --> 00:37:51,040 [ดนตรีเศร้าสะเทือนใจ] 607 00:39:07,000 --> 00:39:08,800 ไม่น่าใช่หลังนี้นะฮะ 608 00:39:08,880 --> 00:39:10,320 รถมันเข้าได้แค่นี้ 609 00:39:10,400 --> 00:39:11,920 [จัน] เราคงต้องเดินเข้าไปต่อแล้วล่ะ 610 00:39:12,440 --> 00:39:13,360 เฮ้ย 611 00:39:14,160 --> 00:39:15,600 เต้าหู้ 612 00:39:15,680 --> 00:39:16,840 เดี๋ยวก่อน เต้าหู้ 613 00:39:18,800 --> 00:39:21,080 [จัน] นี่ จะไปไหน 614 00:39:21,160 --> 00:39:23,400 รู้เหรอว่าบ้านหลังไหนหา เต้าหู้ 615 00:39:23,480 --> 00:39:25,360 - [จัน] เต้าหู้ - [ผู้ชาย] คุณๆ 616 00:39:25,440 --> 00:39:28,280 จอดรถอย่างนี้ได้ยังไง ถอยหลังไปหน่อย ผมจะออก 617 00:39:28,360 --> 00:39:29,440 เอ่อ แป๊บ… 618 00:39:30,840 --> 00:39:32,320 โอ๊ย ค่ะ 619 00:39:50,800 --> 00:39:52,720 [เต้าหู้] ทำไมผมจะไม่รู้ล่ะฮะ 620 00:39:52,800 --> 00:39:54,600 ก็ผมเคยอยู่ที่นี่มาก่อน 621 00:39:57,880 --> 00:40:00,840 [ดนตรียิ่งใหญ่] 622 00:40:15,920 --> 00:40:17,600 [ดนตรีอบอุ่น] 623 00:40:18,360 --> 00:40:20,240 [เต้าหู้] ผมจำได้ว่าตอนนั้น 624 00:40:20,320 --> 00:40:23,280 มีพี่ณัฐ คุณป้า แล้วก็คุณลุง 625 00:40:23,800 --> 00:40:26,240 นานๆ คุณป้าจะเอาผมออกไปซักตากสักที 626 00:40:27,080 --> 00:40:29,120 ผมเลยได้เห็นโลกภายนอกบ้าง 627 00:40:29,640 --> 00:40:31,920 แต่ก็ยังไม่เคยเห็นหน้าคุณลุงอยู่ดี 628 00:40:36,600 --> 00:40:38,400 สำหรับคุณป้าและพี่ณัฐ 629 00:40:39,400 --> 00:40:41,960 คงมีความทรงจำมากมายเกิดขึ้นที่นี่ 630 00:40:42,520 --> 00:40:44,160 ก่อนที่ผมจะตื่นขึ้นมา 631 00:41:19,960 --> 00:41:22,080 [เสียงร้องไห้] 632 00:41:25,280 --> 00:41:27,640 [เสียงสะอื้นและร้องไห้] 633 00:41:31,400 --> 00:41:33,280 [เสียงสะอื้น] 634 00:41:33,360 --> 00:41:35,600 [ดนตรีเศร้า] 635 00:42:01,120 --> 00:42:02,280 [เต้าหู้] คุณป้า 636 00:42:04,920 --> 00:42:06,040 คุณป้าฮะ 637 00:42:15,080 --> 00:42:16,720 [ดนตรีลึกลับ] 638 00:42:17,240 --> 00:42:19,880 [เสียงประตูแง้มเปิด] 639 00:42:50,080 --> 00:42:51,240 [เต้าหู้] ผม 640 00:42:52,120 --> 00:42:53,680 ตื่นที่ห้องนี้ 641 00:42:54,240 --> 00:42:55,320 บนเตียงนั้น 642 00:43:19,400 --> 00:43:22,360 [ดนตรีลึกลับปนเศร้า] 643 00:43:47,680 --> 00:43:50,280 [เสียงชิงช้าขยับ] 644 00:43:54,960 --> 00:43:57,000 [เสียงชิงช้าขยับดังต่อเนื่อง] 645 00:43:57,080 --> 00:43:58,560 [เสียงถอนหายใจ] 646 00:44:06,240 --> 00:44:07,880 [เสียงจันร้องหงุดหงิด] 647 00:44:10,760 --> 00:44:12,560 โอ๊ย โอ๊ย 648 00:44:18,520 --> 00:44:19,560 [ณัฐ] น้าจัน 649 00:44:19,640 --> 00:44:20,520 [เอฟเฟกต์ตึงเครียด] 650 00:44:21,680 --> 00:44:23,200 [จัน] เอ่อ… 651 00:44:23,680 --> 00:44:25,440 น้ามาส่งเต้าหู้อะจ้ะ 652 00:44:27,960 --> 00:44:29,040 ขอบคุณนะครับ 653 00:44:29,560 --> 00:44:31,720 ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าคุณนาจะอยู่ที่นี่จริงๆ 654 00:44:31,800 --> 00:44:33,920 คงจะจมอยู่กับอดีตจนเป็นบ้า 655 00:44:34,000 --> 00:44:36,720 น่าสงสารจัง [เสียงหัวเราะในลำคอ] 656 00:44:37,880 --> 00:44:39,200 [เอฟเฟกต์ตึงเครียด] 657 00:44:41,080 --> 00:44:43,640 คนที่จมอยู่กับอดีต ไม่จำเป็นต้องเป็นบ้าหรอกนะครับ 658 00:44:45,000 --> 00:44:47,160 แต่คนที่เห็นคนอื่นมีความสุขกว่าไม่ได้ 659 00:44:47,720 --> 00:44:50,040 [ณัฐ] หรือคิดร้ายกับคนอื่น จนไม่เป็นอันกินอันนอน 660 00:44:50,720 --> 00:44:53,640 ผมว่าคนแบบนั้นต่างหากล่ะครับ ที่จะเป็นบ้า 661 00:44:53,720 --> 00:44:54,760 [ดนตรีตึงเครียด] 662 00:44:54,840 --> 00:44:58,000 อ้อ ถ้าน้าจันพอที่จะรู้จักคนแบบนั้น 663 00:44:58,080 --> 00:44:59,800 ผมว่ารีบพาเขาไปหาหมอดีกว่านะครับ 664 00:44:59,880 --> 00:45:01,480 ก่อนที่มันจะสายเกินไป 665 00:45:01,560 --> 00:45:02,800 นี่… 666 00:45:02,880 --> 00:45:04,440 [จัน] นี่ [เสียงหงุดหงิด] 667 00:45:04,520 --> 00:45:06,480 นี่ อะไรเนี่ย 668 00:45:06,560 --> 00:45:07,800 [เสียงพ่นลมหงุดหงิด] 669 00:45:08,560 --> 00:45:09,960 เผื่อจะยังไม่เข้าใจ 670 00:45:10,040 --> 00:45:12,080 ณัฐบอกว่าเชิญกลับครับ 671 00:45:12,160 --> 00:45:13,480 ชะนี 672 00:45:14,360 --> 00:45:15,200 [เสียงครางหงุดหงิด] 673 00:45:17,880 --> 00:45:19,480 เชิญ กลับ 674 00:45:19,560 --> 00:45:20,640 [เสียงพ่นลมหายใจ] 675 00:45:29,280 --> 00:45:30,720 คุณป้าฮะ 676 00:45:31,280 --> 00:45:33,840 เจ้าชายน้อยรู้ได้ยังไงว่าป้าอยู่ที่นี่ 677 00:45:37,960 --> 00:45:39,320 คุณลุงบอกใช่ไหม 678 00:45:41,400 --> 00:45:42,640 [มทนา] มานั่งนี่มา 679 00:45:48,920 --> 00:45:50,480 คุณป้าดูอะไรอยู่เหรอฮะ 680 00:45:55,320 --> 00:45:56,840 นี่เป็นรูปคู่ 681 00:45:58,880 --> 00:46:01,400 รูปแรกที่ป้ากับคุณลุงถ่ายด้วยกัน 682 00:46:03,960 --> 00:46:08,200 เราสองคนรู้จักกันตอนที่ป้าอยู่บ้านหลังนี้ กับคุณยายของป้า 683 00:46:08,840 --> 00:46:11,080 [ดนตรีซึ้ง] 684 00:46:12,600 --> 00:46:15,200 ป้ายังจำวันแรกที่เราเจอกันได้เลย 685 00:46:18,720 --> 00:46:21,040 เหมือนมันเพิ่งผ่านไปเมื่อวานนี้เอง 686 00:46:23,880 --> 00:46:26,480 [มทนา] วันนั้นเป็นช่วงปลายฝนต้นหนาว [เสียงครางด้วยความหนาวสั่น] 687 00:46:27,360 --> 00:46:29,680 ป้าออกไปสอนพิเศษ 688 00:46:29,760 --> 00:46:31,840 คุณยายไข้สูงมาก 689 00:46:32,800 --> 00:46:36,360 คุณยายก็เลยโทรไปหาป้า ที่บ้านลูกศิษย์ที่ป้าให้เบอร์ไว้ 690 00:46:37,720 --> 00:46:38,800 สวัสดีครับ 691 00:46:38,880 --> 00:46:40,400 - [มทนา] แต่คุณยายโทรผิด - คุณ… 692 00:46:40,480 --> 00:46:44,960 [เสียงสั่น] คุณกรุณา ตามคุณครูมทนา 693 00:46:45,040 --> 00:46:48,360 ให้ ให้กับดิฉันหน่อยเถอะค่ะ 694 00:46:48,440 --> 00:46:50,320 [มทนา] ไปติดที่บ้านคุณลุง 695 00:46:50,400 --> 00:46:53,080 ขอโทษนะครับ คุณยายโทรผิดหรือเปล่าครับ 696 00:46:55,880 --> 00:46:57,280 คุณยายเป็นอะไรหรือเปล่าครับ 697 00:47:01,480 --> 00:47:03,240 - คุณมทนาใช่ไหมครับ - ค่ะ 698 00:47:03,320 --> 00:47:05,200 คุณยายของคุณอยู่ที่โรงพยาบาลน่ะครับ 699 00:47:06,320 --> 00:47:08,160 [มทนา] ทั้งๆ ที่ไม่รู้จักกัน 700 00:47:08,240 --> 00:47:11,560 แต่คุณลุงก็ขับรถมาบ้านป้าตามทางที่คุณยายบอก 701 00:47:11,640 --> 00:47:14,000 แล้วก็ช่วยพายายไปหาหมอ 702 00:47:15,920 --> 00:47:18,440 แล้วก็พาป้ามาหาคุณยายที่โรงพยาบาล 703 00:47:19,240 --> 00:47:22,240 [ดนตรีซึ้ง] 704 00:47:23,600 --> 00:47:26,400 ต้องขอบคุณอีกครั้งนะคะ ที่พาคุณยายมาส่ง 705 00:47:26,480 --> 00:47:27,960 ไม่เป็นไรครับ 706 00:47:33,480 --> 00:47:34,360 [แสน] สวัสดีครับคุณยาย 707 00:47:34,440 --> 00:47:36,560 อ๋อ สวัสดีลูก สวัสดีลูก 708 00:47:36,640 --> 00:47:37,840 [เสียงยายมทนาครางเบาๆ ] 709 00:47:37,920 --> 00:47:39,120 สวัสดีครับคุณนา 710 00:47:39,680 --> 00:47:41,200 สวัสดีค่ะคุณแสน 711 00:47:42,480 --> 00:47:43,680 ผมซื้อมาฝากครับ 712 00:47:44,520 --> 00:47:46,960 ขอบคุณนะคะ แต่ 713 00:47:47,040 --> 00:47:50,000 แอปเปิ้ลที่คุณแสนซื้อมาให้เมื่อวาน ยังไม่หมดเลยค่ะ 714 00:47:51,120 --> 00:47:52,800 [มทนา] คุณยายทานไม่ค่อยไหวอะค่ะ 715 00:47:52,880 --> 00:47:54,120 เคี้ยวไม่ค่อยได้ 716 00:47:54,200 --> 00:47:56,840 [เสียงมทนาหัวเราะ] หือ ยัยนา 717 00:47:56,920 --> 00:48:00,640 คุณแสนน่ะ เขาซื้อมาฝากยายที่ไหนกันเล่า 718 00:48:01,120 --> 00:48:04,120 [ดนตรีโรแมนติก] 719 00:48:16,680 --> 00:48:18,920 เจ้าชายน้อยเชื่อเรื่องปาฏิหาริย์หรือเปล่าจ๊ะ 720 00:48:21,880 --> 00:48:23,000 เชื่อฮะ 721 00:48:24,640 --> 00:48:26,000 งั้นป้าเล่าอะไรให้ฟัง 722 00:48:28,360 --> 00:48:31,880 วันที่คุณยายไม่สบาย แล้วโทรผิดไปติดที่บ้านคุณลุงน่ะ 723 00:48:31,960 --> 00:48:35,160 [มทนา] เป็นวันแรกในรอบปีที่คุณลุงอยู่บ้าน 724 00:48:36,160 --> 00:48:38,800 แล้วก็เป็นครั้งแรกในรอบสองปี 725 00:48:38,880 --> 00:48:40,720 ที่คุณลุงรับโทรศัพท์เอง 726 00:48:42,360 --> 00:48:44,120 เจ้าชายน้อยว่ามันใช่ปาฏิหาริย์หรือเปล่า 727 00:48:44,920 --> 00:48:46,000 ใช่ฮะ 728 00:48:50,200 --> 00:48:51,960 คุณป้าเคยเล่าเรื่องนี้ให้พี่ณัฐฟังไหมฮะ 729 00:48:55,440 --> 00:48:57,200 ณัฐเขาไม่อยากฟังหรอก 730 00:48:59,720 --> 00:49:02,880 เต้าหู้ก็เห็นว่าเวลาป้าเล่าเรื่องคุณลุงทีไร 731 00:49:04,280 --> 00:49:06,520 ณัฐเขาก็จะโมโหทุกที 732 00:49:09,120 --> 00:49:11,120 บางทีป้าก็สงสัย 733 00:49:14,360 --> 00:49:17,960 ว่าที่ณัฐเขาโมโหนี่เป็นเพราะว่าเขาไม่เชื่อป้า 734 00:49:19,400 --> 00:49:22,600 หรือว่า เป็นเพราะเขาไม่ชอบป้า 735 00:49:26,680 --> 00:49:29,080 ป้าทำอะไรก็ผิดไปหมดเลย 736 00:49:30,400 --> 00:49:32,160 ไม่ใช่อย่างนั้นนะฮะ 737 00:49:32,240 --> 00:49:34,320 พี่ณัฐรักคุณป้ามาก 738 00:49:35,280 --> 00:49:38,400 [เต้าหู้] ผมเห็นพี่ณัฐเกือบจะร้องไห้ด้วยซ้ำ ตอนที่คุณป้าหายไป 739 00:49:38,880 --> 00:49:41,040 แล้วก็รีบออกไปตามหาคุณป้าใหญ่เลยนะฮะ 740 00:49:43,120 --> 00:49:44,320 จริงเหรอ 741 00:49:45,200 --> 00:49:46,240 ใช่ฮะ 742 00:49:52,960 --> 00:49:54,960 ป้าก็แค่อยากมา 743 00:49:58,280 --> 00:50:00,320 อยู่ในที่สงบๆ 744 00:50:02,320 --> 00:50:04,400 ที่ที่ป้าสบายใจ 745 00:50:05,280 --> 00:50:07,240 [ดนตรีเศร้า] 746 00:50:07,320 --> 00:50:09,000 ป้าคิดว่า 747 00:50:09,880 --> 00:50:12,200 ถ้าณัฐไม่เห็นป้าสักพัก 748 00:50:13,480 --> 00:50:15,880 ณัฐเขาก็คงสบายใจขึ้น 749 00:50:20,280 --> 00:50:22,560 นี่ป้าทำให้ 750 00:50:23,480 --> 00:50:26,480 ลูกป้าเดือดร้อนอีกแล้วใช่ไหม 751 00:50:28,760 --> 00:50:32,560 [เสียงสั่น] ป้าเป็นแม่ที่ แย่มาก 752 00:50:32,640 --> 00:50:35,160 [เสียงสะอื้น] 753 00:50:35,240 --> 00:50:37,640 แย่มาตลอด 754 00:50:40,960 --> 00:50:42,160 คุณป้า 755 00:50:48,200 --> 00:50:49,040 แม่ 756 00:50:49,120 --> 00:50:51,840 [ดนตรีซึ้ง] 757 00:51:05,160 --> 00:51:06,800 กลับบ้านกันเถอะนะ 758 00:51:24,840 --> 00:51:27,400 โอ๊ย เรื่องมันเป็นอย่างนี้นี่เองน่ะหา 759 00:51:27,480 --> 00:51:30,960 เมื่อตอนบ่ายนะ น้าเห็นคุณจันกลับมาคนเดียว ก็รีบเข้าไปถามข่าว 760 00:51:31,040 --> 00:51:33,560 - โดนเขาตะเพิดให้กลับมาถามเต้าหู้แทนน่ะ - [ชู] เออ 761 00:51:34,360 --> 00:51:38,280 สงสัยน้าจันน่าจะโกรธผมแน่เลยฮะ ที่ผมลืมแกไว้บนรถน่ะ 762 00:51:38,360 --> 00:51:40,680 เฮ้ย เรื่องแค่นี้ไม่น่าจะโกรธเลยนะ 763 00:51:40,760 --> 00:51:42,240 [ชู] ไอ้ความจริงแล้วเนี่ย 764 00:51:42,720 --> 00:51:45,280 ที่เต้าหู้เป็นห่วงความปลอดภัยของคุณนาน่ะ ถูกต้องแล้วนะ 765 00:51:45,360 --> 00:51:47,560 เอาน่ะ อย่าคิดอะไรมากเลย นะ 766 00:51:47,640 --> 00:51:49,800 คุณจันแกคิดได้ว่าไม่ใช่ความผิดของเต้าหู้ 767 00:51:49,880 --> 00:51:51,680 แกคงจะหายโกรธเองแหละ 768 00:51:51,760 --> 00:51:53,400 [เสียงชูหัวเราะ] [ชู] นะ 769 00:51:53,960 --> 00:51:55,760 นะ อย่าคิดมาก 770 00:51:57,760 --> 00:52:00,680 [ดนตรีผ่อนคลาย] 771 00:52:05,200 --> 00:52:06,960 [เสียงหมาเห่า] 772 00:52:08,040 --> 00:52:10,320 - ผมกลับบ้านก่อนนะฮะ - [ชู] เออ 773 00:52:13,280 --> 00:52:14,760 - นี่ครับ - [ณัฐ] ครับ 774 00:52:21,320 --> 00:52:22,640 เอาไปใส่จาน 775 00:52:27,040 --> 00:52:28,880 - [สอง] ขอบคุณมากนะครับ - ขอบคุณครับ 776 00:52:49,400 --> 00:52:50,360 [ณัฐ] มีอะไร 777 00:52:52,080 --> 00:52:55,440 ผมว่าจะไปขอบคุณ แล้วก็ขอโทษน้าจันด้วยฮะ 778 00:52:57,560 --> 00:52:58,920 ขอโทษทำไมวะ 779 00:52:59,000 --> 00:53:01,320 ก็น้าจันอุตส่าห์พาผมไปหาคุณป้า 780 00:53:01,400 --> 00:53:03,040 แต่ผมดันลืมน้าจันไว้บนรถ 781 00:53:03,720 --> 00:53:06,400 น้าโหน่งบอกว่าตอนแกกลับมา แกโมโหใหญ่เลยนะฮะ 782 00:53:07,000 --> 00:53:08,680 น่าจะโกรธผมมากๆ เลยอะ 783 00:53:08,760 --> 00:53:09,960 เขาไม่ได้โกรธมึงหรอก 784 00:53:11,080 --> 00:53:12,360 พี่ณัฐรู้ได้ไงฮะ 785 00:53:13,160 --> 00:53:14,480 กูรู้แล้วกัน 786 00:53:15,560 --> 00:53:18,480 นี่ กูขอเตือนมึงไว้ก่อนเลยนะ 787 00:53:18,560 --> 00:53:20,400 ถ้ามึงยังอยากอยู่บ้านหลังนี้ 788 00:53:20,480 --> 00:53:21,640 [ณัฐ] กูไม่… 789 00:53:21,720 --> 00:53:24,640 [ดนตรีหวานซึ้ง] 790 00:53:25,760 --> 00:53:27,160 จริงเหรอฮะ 791 00:53:27,240 --> 00:53:28,800 ผมได้อยู่บ้านนี้ต่อจริงๆ เหรอฮะ 792 00:53:30,360 --> 00:53:31,320 เต้าหู้ 793 00:53:31,880 --> 00:53:33,280 มึงฟังกูก่อนสิ 794 00:53:34,320 --> 00:53:35,880 ข้อแรกนะ 795 00:53:35,960 --> 00:53:37,560 มึงห้ามไปยุ่งกับน้าจัน 796 00:53:37,640 --> 00:53:39,200 [ณัฐ] ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ 797 00:53:42,080 --> 00:53:42,960 เข้าใจใช่หรือเปล่า 798 00:53:44,280 --> 00:53:45,560 ข้อสอง 799 00:53:45,640 --> 00:53:48,000 ถ้ามึงสร้างปัญหา ขัดคำสั่ง 800 00:53:48,080 --> 00:53:49,880 [ณัฐ] และทำตัวไม่น่าไว้ใจนะ 801 00:53:50,360 --> 00:53:51,600 มึงไสหัวไปเลย 802 00:53:58,920 --> 00:54:02,520 ดีใจจังเลยนะฮะ วันนี้ได้กินข้าว พร้อมหน้าพร้อมตากันด้วย 803 00:54:06,840 --> 00:54:09,800 เสียดายป้าไม่ได้เป็นคนทำกับข้าวให้กิน 804 00:54:15,000 --> 00:54:16,400 ไว้พรุ่งนี้ก็ได้ฮะ 805 00:54:16,880 --> 00:54:18,320 พี่ณัฐอยากกินอะไรฮะ 806 00:54:18,400 --> 00:54:20,560 ผมจะช่วยทำสุดความสามารถเลยนะฮะ 807 00:54:24,920 --> 00:54:26,080 ณัฐอิ่มแล้ว 808 00:54:26,640 --> 00:54:28,080 จะรีบไปทำงานต่อ 809 00:54:28,160 --> 00:54:29,600 เอาผลไม้ไหมลูก 810 00:54:33,040 --> 00:54:34,400 เดี๋ยวแม่ปอกแอปเปิ้ลให้ 811 00:54:34,880 --> 00:54:35,760 ผมไปช่วยนะฮะ 812 00:54:35,840 --> 00:54:37,440 [เสียงแข็ง] ณัฐไม่กิน 813 00:54:38,720 --> 00:54:41,240 [ดนตรีเศร้า] 814 00:54:44,320 --> 00:54:45,600 ไอ้เต้าหู้ 815 00:54:46,160 --> 00:54:47,760 เดี๋ยวมึงกินเสร็จแล้วขึ้นไปหากูบนห้องด้วย 816 00:55:26,840 --> 00:55:28,120 มึงไม่เจ็บเหรอวะ 817 00:55:29,200 --> 00:55:30,440 ไม่เจ็บฮะ 818 00:55:30,520 --> 00:55:32,800 [เสียงพ่นลมหายใจ] ตอนนั้นมึงคงโกรธกูมากเลยสิ 819 00:55:33,280 --> 00:55:34,440 ไม่โกรธนะฮะ 820 00:55:36,960 --> 00:55:38,120 มึงไม่กล้าบอกว่าโกรธ 821 00:55:39,000 --> 00:55:40,560 เพราะกลัวกูไล่ออกจากบ้านใช่ไหม 822 00:55:41,880 --> 00:55:43,360 ผมไม่โกรธจริงๆ ฮะ 823 00:55:44,120 --> 00:55:45,160 ผมเข้าใจ 824 00:55:46,120 --> 00:55:47,240 เข้าใจว่าอะไร 825 00:55:47,960 --> 00:55:50,120 เข้าใจว่าพี่ณัฐเป็นห่วงคุณป้า 826 00:55:51,040 --> 00:55:52,720 แล้วก็ไม่ได้ตั้งใจชนผม 827 00:55:52,800 --> 00:55:55,520 [ดนตรีซึ้ง] 828 00:56:04,280 --> 00:56:05,760 ไปได้แล้วไป เสร็จแล้ว 829 00:56:13,400 --> 00:56:14,400 [เต้าหู้] ขอบคุณนะฮะ 830 00:56:15,760 --> 00:56:17,200 ผมสัญญา 831 00:56:17,280 --> 00:56:19,800 ผมจะดูแลพี่ณัฐกับคุณป้าให้ดีที่สุดเลยฮะ 832 00:56:20,480 --> 00:56:22,280 มึงอย่ามาสัญญาอะไรมั่วซั่ว 833 00:56:22,840 --> 00:56:24,440 [ณัฐ] เดี๋ยวความจำมึงกลับมา 834 00:56:24,520 --> 00:56:25,640 มึงก็ต้องไปอยู่ดี 835 00:56:26,400 --> 00:56:28,440 เผลอๆ มึงคงจำกูไม่ได้ด้วยซ้ำ 836 00:56:29,000 --> 00:56:31,200 เพราะกูไม่ได้สำคัญกับมึงขนาดนั้น 837 00:56:34,880 --> 00:56:36,600 แต่พี่ณัฐคือคนสำคัญของผม 838 00:56:37,080 --> 00:56:40,040 [ดนตรีโรแมนติก] 839 00:56:42,200 --> 00:56:43,160 มึงพูดว่าอะไรนะ 840 00:56:50,240 --> 00:56:51,560 ผมบอกว่า 841 00:56:53,040 --> 00:56:54,520 พี่ณัฐเป็น… 842 00:56:54,600 --> 00:56:55,720 เป็นอะไร 843 00:56:58,040 --> 00:56:59,800 เป็นคนสำคัญของผมฮะ 844 00:57:00,560 --> 00:57:02,920 [เพลง "รอเธอรู้ใจ" โดย ธนพล จารุจิตรานนท์] 845 00:57:06,520 --> 00:57:08,240 มึงไปได้แล้วไป 846 00:57:08,320 --> 00:57:11,760 นอกจากมึงความจำเสื่อมแล้ว กูว่ามึงเป็นบ้าด้วย 847 00:57:11,840 --> 00:57:13,640 - พี่ณัฐ - [ณัฐ] เสร็จแล้วก็ไป 848 00:57:13,720 --> 00:57:14,840 [เสียงประตูปิด] 849 00:57:18,240 --> 00:57:19,920 ผมรู้ฮะ 850 00:57:20,000 --> 00:57:22,040 พี่ณัฐไม่อยากให้ผมอยู่ที่นี่ 851 00:57:22,120 --> 00:57:24,160 ในฐานะเต้าหู้คนความจำเสื่อม 852 00:57:25,320 --> 00:57:28,960 แต่สักวันหนึ่ง ผมจะหาทางกลับไปเป็นตุ๊กตาหมี 853 00:57:29,040 --> 00:57:31,640 คนสำคัญของพี่ณัฐให้ได้ฮะ 854 00:57:42,160 --> 00:57:44,400 [ดนตรีผ่อนคลาย] 855 00:57:54,120 --> 00:57:55,440 [เต้าหู้] โอ๊ย 856 00:57:57,480 --> 00:58:00,680 [มทนา] อู๊ย ทำไมมันไหม้อย่างนี้ล่ะลูก 857 00:58:01,240 --> 00:58:02,560 ไป เดี๋ยวป้าทำเอง 858 00:58:03,640 --> 00:58:04,680 เอ่อ 859 00:58:05,760 --> 00:58:06,760 เป็นไร 860 00:58:07,520 --> 00:58:08,640 ร้อนเหรอ 861 00:58:08,720 --> 00:58:09,960 ฮะ 862 00:58:10,040 --> 00:58:11,640 เอามือจับติ่งหูซิ 863 00:58:11,720 --> 00:58:13,080 [ดนตรีเบาสมอง] 864 00:58:14,520 --> 00:58:15,680 ไม่ใช่ 865 00:58:15,760 --> 00:58:17,080 จับของตัวเอง 866 00:58:17,160 --> 00:58:18,600 จับแล้วจะหายร้อนเหรอฮะ 867 00:58:18,680 --> 00:58:21,160 ป้าก็ไม่รู้ ป้าเคยเห็นในละครเขาทำกัน 868 00:58:21,640 --> 00:58:22,680 แล้วมันหายไหม 869 00:58:24,600 --> 00:58:26,160 ก็ดีขึ้นหน่อยๆ นะฮะ 870 00:58:29,000 --> 00:58:31,120 ทีหลังอะ ถ้าหนูจะกินน่ะ 871 00:58:31,200 --> 00:58:34,120 ก็เอาส้อมจิ้มแล้วก็เอามาเป่าก่อน 872 00:58:34,200 --> 00:58:36,240 - [มทนา] จะได้ไม่ร้อน - ฮะ 873 00:58:36,320 --> 00:58:38,960 ส่วนไอ้ที่มันตกเนี่ยก็เอาทิชชูหยิบ 874 00:58:39,040 --> 00:58:41,480 แล้วค่อยเอาไปทิ้ง นะ มันจะได้ไม่ลวกมือ 875 00:58:43,840 --> 00:58:46,560 [ดนตรีระทึก] 876 00:58:46,640 --> 00:58:49,600 [เสียงหายใจถี่เร็วและเสียงคราง] 877 00:58:57,240 --> 00:58:59,400 ขนาดหมายังฉลาดกว่าผมเลยนะฮะ 878 00:58:59,880 --> 00:59:03,240 ถ้าการเป็นคนมันเป็นง่าย เหมือนช่วงชิงสิทธิเสรีภาพของประชาชนนะ 879 00:59:03,720 --> 00:59:04,640 ใครๆ ก็เป็นกันหมดแล้วสิ 880 00:59:04,720 --> 00:59:06,640 แกต้องเรียนรู้อีกเยอะเจ้าหมี 881 00:59:06,720 --> 00:59:11,760 เราจะคุยกันแบบไม่โยงการเมืองบ้าง ได้ไหมพี่ชาย 882 00:59:13,120 --> 00:59:15,480 การเมืองเป็นเรื่องของทุกคน 883 00:59:15,560 --> 00:59:19,000 พี่มีสิทธิเสรีภาพที่จะพูดในสิ่งที่พี่คิด 884 00:59:19,080 --> 00:59:20,840 ปล่อยเขาไปเถอะเต้าหู้ 885 00:59:20,920 --> 00:59:24,320 เอาเป็นว่า จิ๋วน้อยคิดว่าการได้เป็นคน 886 00:59:24,400 --> 00:59:26,200 ได้มีความรู้สึก 887 00:59:26,280 --> 00:59:29,680 ได้ไปไหน ได้ทำอะไรอย่างอิสระ 888 00:59:29,760 --> 00:59:31,960 ถึงจะยาก แต่ก็คุ้มนะ 889 00:59:32,040 --> 00:59:34,080 [รองเท้าขวา] ฮึ โลกสวย 890 00:59:37,480 --> 00:59:38,560 ณัฐไปนะแม่ 891 00:59:47,800 --> 00:59:49,040 [เสียงจัดของเบาๆ ] 892 00:59:49,600 --> 00:59:50,520 แม่ 893 00:59:51,800 --> 00:59:54,800 [ดนตรีซึ้ง] 894 00:59:57,160 --> 00:59:59,000 [เสียงคราง] 895 00:59:59,080 --> 01:00:00,400 [มทนา] เสร็จพอดีเลยลูก 896 01:00:01,760 --> 01:00:03,640 แม่กับเจ้าชายน้อยช่วยกันทำ 897 01:00:05,840 --> 01:00:06,840 ขอบคุณครับ 898 01:00:22,440 --> 01:00:24,200 [ดนตรีสดใส] 899 01:00:24,280 --> 01:00:25,960 [พริบ] อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ณัฐ 900 01:00:30,480 --> 01:00:33,120 เฮ้ย อะไร [เสียงออกแรง] 901 01:00:33,200 --> 01:00:36,040 พี่ณัฐจะได้ไม่ต้องลำบากเอาไปให้พริบที่โต๊ะไง 902 01:00:51,800 --> 01:00:53,480 อุ๊ย 903 01:00:53,560 --> 01:00:56,240 [เสียงร่าเริง] คุณแม่น่ารักอะ 904 01:00:56,320 --> 01:00:59,400 [พริบ] คุณแม่มุ้งมิ้งจังเลยอะ 905 01:00:59,480 --> 01:01:01,640 [เสียงฮือฮาในออฟฟิศ] 906 01:01:02,200 --> 01:01:03,480 [พริบ] อุ๊ยๆ อุ๊ย 907 01:01:03,560 --> 01:01:08,520 มีใครแอบอยากบอกอะไรพริบหรือเปล่าน้า 908 01:01:08,600 --> 01:01:10,960 แหม บอกกันซึ่งหน้าก็ได้ไหม 909 01:01:15,000 --> 01:01:17,560 หยุดมโน แล้วไปทำงาน 910 01:01:21,040 --> 01:01:22,000 [เกณฑ์] อะไอ้ณัฐ 911 01:01:25,640 --> 01:01:26,480 ไป 912 01:01:26,560 --> 01:01:28,880 [เกณฑ์] จะกินข้าวหรือทำงานก็ทำไป 913 01:01:34,920 --> 01:01:37,520 [มทนา] ขอโทษนะที่เมื่อวานแม่ทำให้ณัฐวุ่นวาย 914 01:01:38,360 --> 01:01:40,880 ต่อไปแม่จะพยายามไม่สร้างปัญหา 915 01:01:42,120 --> 01:01:45,080 [ดนตรีซึ้ง] 916 01:01:48,880 --> 01:01:50,040 ณัฐไปนะแม่ 917 01:01:53,400 --> 01:01:54,320 แม่ 918 01:01:57,880 --> 01:01:59,160 เสร็จพอดีเลยลูก 919 01:01:59,720 --> 01:02:01,680 แม่กับเจ้าชายน้อยช่วยกันทำ 920 01:02:03,760 --> 01:02:04,800 ขอบคุณครับ 921 01:02:04,880 --> 01:02:07,040 [มทนา] แม่จะเป็นแม่ที่ดีที่สุด 922 01:02:08,400 --> 01:02:10,080 จะดูแลณัฐให้เต็มที่ 923 01:02:11,040 --> 01:02:12,960 เท่าที่แม่คนนี้จะทำได้ 924 01:02:15,240 --> 01:02:19,560 [มทนา] รักและเป็นห่วงลูกเสมอ แม่ 925 01:02:20,360 --> 01:02:22,800 [เต้าหู้] กินให้อร่อยนะฮะ เต้าหู้ 926 01:02:24,120 --> 01:02:25,080 [เสียงพ่นลม] 927 01:02:25,600 --> 01:02:27,400 ลายมืออย่างกับเด็กอนุบาล 928 01:02:33,960 --> 01:02:34,880 ยัยพริบ 929 01:02:35,920 --> 01:02:37,360 [เสียงพ่นลมหายใจ] นังพริบ 930 01:02:37,440 --> 01:02:38,760 นั่นมันข้าวกลางวันไม่ใช่เหรอ 931 01:02:39,320 --> 01:02:40,520 ก็พริบหิวนี่ 932 01:02:40,600 --> 01:02:42,360 [พริบ] และมันก็น่ากินซะขนาดนี้ 933 01:02:42,440 --> 01:02:44,280 พริบอดใจไม่ไหวจริงๆ อะ 934 01:02:44,760 --> 01:02:45,920 [เสียงถอนหายใจ] 935 01:02:46,440 --> 01:02:49,040 [ดนตรีเบาสมอง] 936 01:02:50,720 --> 01:02:51,920 [เสียงถอนหายใจ] 937 01:02:52,680 --> 01:02:55,680 แล้วไหนล่ะ ของฝากจากเชียงใหม่ ที่แกบอกว่าจะให้ฉันน่ะ 938 01:02:55,760 --> 01:02:57,880 อุ๊ย จริงด้วย 939 01:02:59,640 --> 01:03:00,760 [พริบ] นี่ 940 01:03:02,120 --> 01:03:03,240 แค่นี้นะ 941 01:03:03,320 --> 01:03:05,160 [เจือ] แค่นี้มันก็บุญหัวแล้ว 942 01:03:05,240 --> 01:03:06,320 เกณฑ์ 943 01:03:06,400 --> 01:03:08,040 น้ามันได้อะไรรู้หรือเปล่า 944 01:03:08,120 --> 01:03:09,160 [ทำเสียงเล็ก] แค่นี้ 945 01:03:09,960 --> 01:03:11,360 โห ไอ้ขี้งก 946 01:03:11,440 --> 01:03:12,520 ไม่ได้งก 947 01:03:12,600 --> 01:03:14,840 - เขาเรียกว่าให้ด้วยจิตเสน่หา - เสน่หา 948 01:03:14,920 --> 01:03:16,720 เสน่หาแค่ไหนก็เอาไปแค่นั้นแหละ 949 01:03:17,320 --> 01:03:18,360 [เจือ] หือ 950 01:03:18,440 --> 01:03:19,440 นั่นอะไร 951 01:03:19,520 --> 01:03:21,000 นี่ ของพี่ณัฐ [เสียงเจือตกใจ] 952 01:03:22,800 --> 01:03:23,760 [เจือ] ไส้อั่ว 953 01:03:24,320 --> 01:03:25,440 น้ำพริกหนุ่ม 954 01:03:25,520 --> 01:03:26,560 [เจือ] เสื้อ 955 01:03:26,640 --> 01:03:27,800 แคบหมู 956 01:03:27,880 --> 01:03:29,480 [เจือ] แล้วนี่อะไรเนี่ย หา 957 01:03:30,040 --> 01:03:31,320 พายมะพร้าว 958 01:03:31,400 --> 01:03:34,640 [เจือ] เฮอะ ถ่อไปถึงเชียงใหม่ ปากซอยก็มีขาย 959 01:03:34,720 --> 01:03:36,840 แต่ร้านที่พริบซื้อน่ะเป็นร้านดัง 960 01:03:36,920 --> 01:03:39,920 แล้วการที่พริบหอบหิ้วมาเจ็ดร้อยกว่าโลเนี่ย 961 01:03:40,000 --> 01:03:42,280 ก็แปลว่ารักมาก 962 01:03:44,360 --> 01:03:46,680 [เสียงเจือครางหงุดหงิด] [เกณฑ์] พริบ 963 01:03:48,880 --> 01:03:50,520 [เจือ] เอ้า ดูงบซิ 964 01:03:51,520 --> 01:03:53,280 [เสียงณัฐถอนหายใจ] เนี่ย ห้องส้วมทำไมเนี่ย 965 01:03:53,360 --> 01:03:55,800 - [พริบ] พี่ณัฐ - [เจือ] ทำไมมันสิบล้าน 966 01:03:56,800 --> 01:03:58,280 เออนี่ๆ พริบ 967 01:03:58,880 --> 01:04:01,040 แล้วตกลงนี่แกไปทำอะไรที่เชียงใหม่วะ 968 01:04:01,120 --> 01:04:05,680 ก็พี่ที่พริบรู้จักที่ญี่ปุ่น ถูกทำร้ายจนเกิดอาการโคม่าน่ะสิ 969 01:04:06,160 --> 01:04:08,560 แล้วเขาไปทำอะไร ถึงได้ถูกทำร้าย 970 01:04:08,640 --> 01:04:09,880 โดนปล้น 971 01:04:09,960 --> 01:04:12,440 [พริบ] แต่พริบตามทวิตเตอร์ พวกนักเคลื่อนไหวเนี่ย 972 01:04:12,520 --> 01:04:14,360 เขาบอกว่าเป็นการพยายามอุ้มฆ่า 973 01:04:14,440 --> 01:04:16,160 [พริบ] แต่ไม่มีข่าวออกสักช่องเลยอะ 974 01:04:16,240 --> 01:04:19,280 โห ถ้าเป็นเรื่องจริงเนี่ย แสดงว่าปิดข่าว 975 01:04:19,360 --> 01:04:20,720 แบบนี้มันไม่ถูกต้องนะเนี่ย 976 01:04:20,800 --> 01:04:22,080 [เจือ] ถ้ามันจะถูกจริงๆ เนี่ย 977 01:04:22,160 --> 01:04:24,600 ก็คือพวกแกต้องตั้งใจทำงานมากกว่านี้ 978 01:04:24,680 --> 01:04:25,720 [เจือ] หา เข้าใจไหม 979 01:04:25,800 --> 01:04:26,960 ไป 980 01:04:27,040 --> 01:04:28,040 [พริบ] ไป ไปทำงานกัน 981 01:04:28,120 --> 01:04:29,600 ก็ได้ครับ [เสียงหัวเราะกร่อย] 982 01:04:29,680 --> 01:04:31,480 [เจือ] รีบไป ไปทำ 983 01:04:31,560 --> 01:04:33,600 ถูกครับ เยี่ยมครับ 984 01:04:33,680 --> 01:04:34,640 [เสียงถ่ายรูป] 985 01:04:34,720 --> 01:04:37,800 ที่ฉันมาวันนี้ ก็เพราะอยากจะมาให้กำลังใจทีมแพทย์ 986 01:04:37,880 --> 01:04:40,320 ที่รักษาคุณตาธารเป็นการส่วนตัว 987 01:04:40,960 --> 01:04:41,880 แต่ก็ 988 01:04:42,520 --> 01:04:45,520 ไม่ทราบว่าข้อมูลหลุดไปถึงพี่ๆ นักข่าวได้ยังไง 989 01:04:45,600 --> 01:04:49,240 แต่ไหนๆ ก็ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ ที่ให้ความสนใจ 990 01:04:49,320 --> 01:04:52,720 [แก้วชิงดวง] ความจริงแล้ว ดิฉันได้ติดต่อกับท่านผอ. 991 01:04:52,800 --> 01:04:56,120 แล้วก็ครอบครัวของคุณตาธารตั้งแต่วันแรกที่รู้ข่าว 992 01:04:56,200 --> 01:04:58,640 ว่าให้รักษาคุณตาธารอย่างเต็มที่ 993 01:04:58,720 --> 01:05:01,560 ทางทีอาร์ดีจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมด 994 01:05:01,640 --> 01:05:06,080 [แก้วชิงดวง] ไม่ใช่เพราะว่าเราต้องการที่จะ สร้างภาพเพื่อกลบข่าวอย่างที่ใครๆ คิดนะคะ 995 01:05:06,160 --> 01:05:10,080 แต่เป็นเพราะว่า เราเป็นห่วงเขา อย่างบริสุทธิ์ใจจริงๆ 996 01:05:11,200 --> 01:05:13,040 ในฐานะเพื่อนมนุษย์คนหนึ่งน่ะค่ะ 997 01:05:13,120 --> 01:05:14,120 [เสียงชัตเตอร์] 998 01:05:14,200 --> 01:05:15,280 ญาติคนไข้มาครับ 999 01:05:15,360 --> 01:05:18,120 [ดนตรีอึดอัด] 1000 01:05:19,200 --> 01:05:20,720 เรารู้จักกันค่ะ 1001 01:05:20,800 --> 01:05:22,480 คุณแสนเชิญทางนี้ค่ะ 1002 01:05:23,280 --> 01:05:24,800 [เสียงชัตเตอร์] 1003 01:05:31,680 --> 01:05:35,240 นี่คุณแสน เป็นผู้จัดการบริษัทในเครือทีอาร์ดีค่ะ 1004 01:05:35,320 --> 01:05:37,560 [เสียงชัตเตอร์ดังต่อเนื่อง] 1005 01:05:38,400 --> 01:05:40,080 ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ 1006 01:05:40,160 --> 01:05:43,040 คุณตาธารเป็นญาติของคุณ ก็เหมือนเป็นคนของเรา 1007 01:05:43,600 --> 01:05:45,360 บริษัทจะไม่ทิ้งเขาแน่นอนค่ะ 1008 01:05:46,360 --> 01:05:47,520 ขอบคุณครับ 1009 01:05:47,600 --> 01:05:49,800 [อนิก] สวัสดีครับคุณแสน คุณแก้วชิงดวง 1010 01:05:52,040 --> 01:05:55,160 ผมไม่คิดว่าจะเจอพวกคุณพร้อมกันที่นี่ 1011 01:05:57,680 --> 01:05:59,440 ผมมาเยี่ยมธารน่ะครับ 1012 01:06:00,480 --> 01:06:02,520 ฉันมาให้กำลังใจทีมแพทย์ค่ะ 1013 01:06:02,600 --> 01:06:04,840 ไม่คิดว่าจะเจอคุณแสนที่นี่เหมือนกัน 1014 01:06:07,920 --> 01:06:10,200 คุณล่ะคะ มาที่นี่ทำไม 1015 01:06:10,280 --> 01:06:13,440 ผมมาที่นี่ ตั้งใจมาพบคุณครับ 1016 01:06:14,800 --> 01:06:16,840 ไม่ทราบว่าคุณได้รับหมายเรียกหรือยัง 1017 01:06:18,360 --> 01:06:19,440 ค่ะ 1018 01:06:19,520 --> 01:06:22,360 ฉันเสร็จธุระแล้วก็ว่าจะไปที่โรงพัก 1019 01:06:22,440 --> 01:06:23,760 ไปด้วยกันไหมคะ 1020 01:06:23,840 --> 01:06:24,960 [ดนตรีอึดอัด] 1021 01:06:25,040 --> 01:06:28,440 หรือว่า คุณอยากจะคุยกับญาติผู้บาดเจ็บก่อน 1022 01:06:30,080 --> 01:06:31,520 ถ้ามีอะไรคืบหน้า 1023 01:06:32,360 --> 01:06:34,040 ผมจะเชิญคุณมาสอบเพิ่ม 1024 01:06:35,560 --> 01:06:36,400 ครับ 1025 01:06:38,800 --> 01:06:41,320 คือ ผมขอตัวไปเยี่ยมธารก่อนครับ 1026 01:06:52,480 --> 01:06:55,520 [เสียงเครื่องวัดสัญญาณชีพดังเป็นระยะ] 1027 01:06:59,320 --> 01:07:01,120 ธาร 1028 01:07:02,840 --> 01:07:06,680 อาไม่คิดจริงๆ ว่าเรื่องมันจะลงเอยแบบนี้ 1029 01:07:15,920 --> 01:07:17,680 - คุณป้าฮะ - [มทนา] จ๋า 1030 01:07:17,760 --> 01:07:20,560 มีคนมาส่งของหน้าบ้าน เขาบอกว่าต้องเซ็นรับด้วยฮะ 1031 01:07:22,440 --> 01:07:25,080 ถ้างั้นเจ้าชายน้อยเอาเสื้อใส่ตู้ให้ป้าทีนะ 1032 01:07:25,720 --> 01:07:28,640 แล้วก็กดปุ่มเหมือนที่ป้าสอนเมื่อเช้าอะจ้ะ 1033 01:07:29,200 --> 01:07:31,000 [ดนตรีตึงเครียด] 1034 01:07:31,080 --> 01:07:32,720 เอ่อ 1035 01:07:35,600 --> 01:07:36,880 เป็นอะไรหรือเปล่า 1036 01:07:41,360 --> 01:07:42,440 ไม่เป็นไรฮะ 1037 01:07:56,320 --> 01:07:58,440 ตอนนี้ผมเป็นคนตัวตั้งใหญ่ 1038 01:07:58,520 --> 01:08:01,640 ไอ้เจ้าอุโมงค์นรกเนี่ย ทำอะไรผมไม่ได้หรอกฮะ 1039 01:08:07,480 --> 01:08:10,480 [ดนตรีเบาสมอง] 1040 01:08:16,720 --> 01:08:18,040 ผมทำได้แล้วฮะ 1041 01:08:18,920 --> 01:08:20,160 [เสียงเปิดเครื่อง] 1042 01:08:20,240 --> 01:08:21,200 [เสียงกดปุ่ม] 1043 01:08:29,840 --> 01:08:32,800 [เสียงเครื่องซักผ้าปั่นหมุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ] 1044 01:08:33,640 --> 01:08:36,399 [เสียงปั่นความเร็วสูง] 1045 01:08:38,520 --> 01:08:40,080 [เสียงล้มตึง] 1046 01:08:40,880 --> 01:08:42,640 [เต้าหู้] ทำไมบ้านหมุนล่ะฮะ 1047 01:08:44,080 --> 01:08:46,600 หรือว่าผมกำลังจะกลับไปเป็นตุ๊กตาหมี 1048 01:08:47,359 --> 01:08:49,840 [ดนตรีเศร้า] 1049 01:08:54,800 --> 01:08:55,920 [เอฟเฟกต์เสียงปิ๊ง] 1050 01:08:56,840 --> 01:08:58,880 [เต้าหู้] ทำไมผมเห็นวันนั้นอีกแล้วล่ะ 1051 01:08:58,960 --> 01:09:00,600 วันที่ผมตื่นขึ้นมา [เสียงสะอื้น] 1052 01:09:01,840 --> 01:09:04,080 หรือว่าผมกลับมาเป็นตุ๊กตาหมีอีกแล้ว 1053 01:09:08,279 --> 01:09:10,520 [เต้าหู้] เหมือนผมจะได้ยินเสียง คุณลุงกับคุณป้าทะเลาะกัน 1054 01:09:11,560 --> 01:09:12,880 คุณป้าร้องไห้ 1055 01:09:13,920 --> 01:09:15,960 พี่ณัฐก็ร้องไห้ [เสียงสะอื้น] 1056 01:09:16,040 --> 01:09:17,720 [เต้าหู้] คุณลุงก็คงร้องไห้เหมือนกัน 1057 01:09:19,760 --> 01:09:21,760 [เสียงร้องไห้] 1058 01:09:25,160 --> 01:09:28,439 [เต้าหู้] ทำไมผมถึงตื่นขึ้นมา ในวันที่ทุกคนเศร้าขนาดนี้นะ 1059 01:09:29,200 --> 01:09:30,680 [ดนตรีระทึก] 1060 01:09:35,080 --> 01:09:36,680 [เสียงเครื่องวัดสัญญาณชีพ] 1061 01:09:38,439 --> 01:09:39,560 ธาร 1062 01:09:39,640 --> 01:09:40,560 [ดนตรีตื่นเต้น] 1063 01:09:40,640 --> 01:09:42,880 คุณหมอครับ คนไข้ฟื้นครับ 1064 01:09:42,960 --> 01:09:44,319 คุณหมอ 1065 01:09:44,800 --> 01:09:45,720 [แสน] คนไข้ฟื้น 1066 01:09:45,800 --> 01:09:47,600 [พยาบาล] รบกวนญาติคนไข้รอด้านนอกนะคะ 1067 01:09:47,680 --> 01:09:50,479 [ดนตรีตื่นเต้น] 1068 01:10:02,160 --> 01:10:03,600 [มทนา] เจ้าชายน้อย 1069 01:10:05,960 --> 01:10:07,240 เจ้าชายน้อย 1070 01:10:10,240 --> 01:10:11,560 เจ้าชายน้อย 1071 01:10:14,480 --> 01:10:17,480 [ดนตรีซึ้ง] 1072 01:10:25,440 --> 01:10:26,880 ไม่ใช่มือหมี 1073 01:10:28,240 --> 01:10:30,080 นี่ผมยังเป็นคนอยู่ใช่ไหมฮะ 1074 01:10:32,800 --> 01:10:34,080 [เสียงมทนาออกแรงเบาๆ ] 1075 01:10:34,160 --> 01:10:36,200 เจ้าชายน้อยก็เป็นคนอยู่แล้วนี่จ๊ะ 1076 01:10:36,960 --> 01:10:39,800 สงสัยเมื่อกี้ฝันร้าย ว่าตัวเองกลายเป็นหมีแน่ๆ เลย 1077 01:10:41,400 --> 01:10:43,840 [เต้าหู้] ผมเป็นหมีที่กลายเป็นคนต่างหากล่ะฮะ 1078 01:10:46,920 --> 01:10:48,080 [เสียงขยับตัวลุกขึ้น] 1079 01:10:49,600 --> 01:10:52,120 [เต้าหู้] การเป็นลมอะ มันเป็นแบบนี้นี่เอง 1080 01:10:52,640 --> 01:10:55,400 คุณรองเท้าแตะข้างขวาพูดไว้ไม่มีผิดเลยฮะ 1081 01:10:56,120 --> 01:10:58,880 ผมยังต้องเรียนรู้การเป็นคนอีกเยอะเลย 1082 01:11:12,120 --> 01:11:14,000 คนไข้ดีขึ้นใช่ไหมครับ 1083 01:11:14,080 --> 01:11:16,160 เท่าที่หมอตรวจดูก็ยังเหมือนเดิมนะครับ 1084 01:11:16,920 --> 01:11:19,200 แล้ว ที่คนไข้ลืมตาล่ะครับ 1085 01:11:19,280 --> 01:11:21,120 หมอก็ยังไม่ทราบแน่ชัดนะครับ 1086 01:11:21,200 --> 01:11:22,680 แต่ก็น่าแปลก 1087 01:11:22,760 --> 01:11:25,880 [หมอ] เพราะหมอเองก็ไม่อยากจะเชื่อด้วยซ้ำ ว่าคนไข้จะลืมตาได้ 1088 01:11:26,400 --> 01:11:28,600 แต่ยังไงเดี๋ยวหมอจะลองเช็กอาการอีกทีนะครับ 1089 01:11:29,160 --> 01:11:30,320 ขอตัวนะครับ 1090 01:11:30,400 --> 01:11:31,800 - ขอบคุณครับ - ครับ 1091 01:11:34,360 --> 01:11:37,360 [ดนตรีเศร้า] 1092 01:11:40,520 --> 01:11:42,920 [อนิก] คุณรับเป็นเจ้าของไข้คุณตาธาร 1093 01:11:43,000 --> 01:11:46,200 ทั้งที่เขาประท้วงจนโครงการของทีอาร์ดี 1094 01:11:46,280 --> 01:11:48,040 แทบไม่คืบหน้าเนี่ยนะ 1095 01:11:50,040 --> 01:11:50,960 ค่ะ 1096 01:11:51,520 --> 01:11:53,640 ก็เหมือนกับที่ฉันบอกนักข่าวไปแล้วว่า 1097 01:11:53,720 --> 01:11:56,800 เราต้องการแสดงความบริสุทธิ์ใจ ว่าเราไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง 1098 01:11:56,880 --> 01:11:59,080 ตามที่พวกประท้วงเพ่งเล็งมาที่เรา 1099 01:11:59,760 --> 01:12:03,440 ความจริงแล้ว คุณรู้สึกยังไงกับคุณตาธาร 1100 01:12:03,520 --> 01:12:05,280 [อนิก] ถ้าเขาตายไปเลย 1101 01:12:05,760 --> 01:12:07,800 น่าจะดีกับคุณมากกว่า 1102 01:12:10,240 --> 01:12:12,680 ถ้าเราได้ไปทำความเข้าใจกับชาวบ้าน 1103 01:12:12,760 --> 01:12:16,560 โดยที่ไม่มีคนต่างถิ่นมาแทรกแซง มันก็ต้องดีกว่าอยู่แล้วล่ะค่ะ 1104 01:12:16,640 --> 01:12:17,880 [แก้วชิงดวง] แต่… 1105 01:12:18,840 --> 01:12:20,800 ฉันก็เข้าใจองค์กรพวกนี้นะคะ 1106 01:12:20,880 --> 01:12:23,480 ถ้าเขาไม่ประท้วง ไม่สร้างภาพ 1107 01:12:23,560 --> 01:12:25,480 เขาก็คงไม่ได้รับเงินบริจาค 1108 01:12:25,560 --> 01:12:27,800 ต่างชาติก็ไม่ให้ทุนสนับสนุน 1109 01:12:29,080 --> 01:12:30,840 ฉันขอยืนยันนะคะ 1110 01:12:30,920 --> 01:12:34,280 ว่าเราไม่ได้โกรธแค้นคุณตาธารเป็นการส่วนตัว 1111 01:12:34,840 --> 01:12:37,480 เพราะคุณตาธารก็เป็นแค่แกนนำการประท้วง 1112 01:12:37,560 --> 01:12:41,520 ถ้าเกิดเรากำจัดเขาไปได้ ก็ไม่ได้หมายความว่า การประท้วงมันจะหมดลงนี่คะ 1113 01:12:41,600 --> 01:12:44,480 แต่ก็ขาดตัวตั้งตัวตีกับมันสมองนะครับ 1114 01:12:45,440 --> 01:12:46,520 ถูกค่ะ 1115 01:12:47,600 --> 01:12:50,360 แต่ต่อให้มีกลุ่มประท้วงขึ้นมาใหม่อีก 1116 01:12:50,440 --> 01:12:52,080 ทีอาร์ดีเราก็ไม่กลัว 1117 01:12:52,160 --> 01:12:56,040 เพราะว่าการก่อสร้างของเรา ทำทุกอย่างอย่างถูกต้อง 1118 01:12:57,040 --> 01:13:00,120 เราไม่จำเป็นต้องทำร้ายใคร เพื่อหยุดการก่อสร้างค่ะ 1119 01:13:02,080 --> 01:13:03,280 [ดนตรีอึดอัด] 1120 01:13:09,760 --> 01:13:12,400 ขอบคุณนะครับ ที่ให้ความร่วมมือกับเราเป็นอย่างดี 1121 01:13:13,080 --> 01:13:15,000 ทีอาร์ดีร่วมมือกับทุกฝ่ายอยู่แล้วค่ะ 1122 01:13:15,960 --> 01:13:17,120 ขอโทษนะครับ 1123 01:13:17,920 --> 01:13:19,000 ผมขอถามอีกเรื่อง 1124 01:13:19,920 --> 01:13:21,520 คุณรู้จักกับคุณแสนมานานหรือยังครับ 1125 01:13:23,120 --> 01:13:24,960 หลังจากที่เกิดเรื่อง 1126 01:13:25,040 --> 01:13:28,400 ก็มีคนเห็นข่าวแล้วก็โทรมาบอกฉัน ว่าเขาเป็นญาติกับคุณตาธาร 1127 01:13:29,120 --> 01:13:31,040 ฉันยังนึกเสียใจอยู่เลยนะคะ 1128 01:13:31,120 --> 01:13:32,800 ถ้าฉันรู้เร็วกว่านี้ 1129 01:13:32,880 --> 01:13:36,200 ฉันคงจะทำความเข้าใจกับคุณตาธาร ก่อนที่จะเกิดเรื่อง 1130 01:13:40,080 --> 01:13:41,280 ขอบคุณครับ 1131 01:13:41,840 --> 01:13:44,320 ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวนะคะ 1132 01:13:44,400 --> 01:13:45,560 เชิญครับ 1133 01:13:53,560 --> 01:13:55,040 ผมได้ข้อมูลมาเพิ่มครับ 1134 01:13:55,120 --> 01:13:57,040 วันที่คุณตาธารถูกทำร้าย 1135 01:13:57,720 --> 01:14:01,640 คุณแก้วชิงดวงเนี่ย เธอมีพยานเห็นว่า เธออยู่ในงานสัมมนาที่กรุงเทพฯ 1136 01:14:01,720 --> 01:14:04,520 ส่วนคุณพริบพรี ตอนนั้นเธออยู่ที่ออฟฟิศครับ 1137 01:14:05,040 --> 01:14:06,480 ส่วนคุณแสนเนี่ย 1138 01:14:06,560 --> 01:14:09,640 กล้องบนถนนจับภาพได้ว่า ขับตามรถคุณตาธารไป 1139 01:14:09,720 --> 01:14:12,400 [ก้อง] ก่อนที่จะเกิดอุบัติเหตุ แถววัดสารภีครับ 1140 01:14:13,200 --> 01:14:14,040 ดี 1141 01:14:14,520 --> 01:14:16,280 ไล่เช็กเบอร์โทรขึ้นไปอีก 1142 01:14:16,360 --> 01:14:17,720 ดูว่ามีใครโทรมาบ้าง 1143 01:14:18,280 --> 01:14:19,280 [อนิก] แล้วก็ 1144 01:14:19,360 --> 01:14:22,440 ไล่ดูกล้องทุกตัว ละแวกบ้านนายตาธารให้หมด 1145 01:14:22,520 --> 01:14:23,440 ได้ครับ 1146 01:14:23,520 --> 01:14:27,000 แล้วอย่าลืม เร่งขอใบชันสูตรจากแพทย์ด้วย 1147 01:14:27,080 --> 01:14:28,120 ครับ 1148 01:14:32,760 --> 01:14:34,000 สุดยอด 1149 01:14:35,200 --> 01:14:38,240 ตอนเปิดเรื่องเนี่ย มันตื่นเต้นจนแบบ 1150 01:14:38,320 --> 01:14:40,080 [เจือ] น่าติดตามไปหมดเลยณัฐ 1151 01:14:40,160 --> 01:14:42,360 ที่แกเพิ่มมาเนี่ย มันสนุก 1152 01:14:42,920 --> 01:14:44,400 [เจือ] มันแปลกใหม่ 1153 01:14:44,480 --> 01:14:47,560 ยิ่งไอ้พวกที่เป็นปมปริศนา 1154 01:14:47,640 --> 01:14:50,400 ไขไปไขมา หรือวกไปวกมาเนี่ย 1155 01:14:50,480 --> 01:14:53,320 จนพี่แบบ โอ้โฮ คิดไม่ถึงอะณัฐ 1156 01:14:53,920 --> 01:14:57,360 นี่เป็นซีรีส์วายเรื่องแรกของแกอะนะ 1157 01:14:57,440 --> 01:14:58,800 แกยังทำได้ขนาดนี้ 1158 01:14:58,880 --> 01:14:59,920 เก่งว่ะ 1159 01:15:00,000 --> 01:15:02,640 - ซีรีส์วายมันก็เรื่องรักแหละพี่ - ใช่ 1160 01:15:02,720 --> 01:15:04,280 มันก็แค่เปลี่ยนจากชายหญิง 1161 01:15:04,360 --> 01:15:06,080 - มาเป็นชายชาย - โอเค 1162 01:15:06,160 --> 01:15:08,120 - ผมก็เขียนเรื่องรักมาตลอดอยู่แล้ว - [เจือ] อือ 1163 01:15:08,200 --> 01:15:09,400 มันก็ไม่ได้แตกต่างมากครับ 1164 01:15:09,480 --> 01:15:11,480 [เสียงหัวเราะในลำคอเบาๆ ] แต่ 1165 01:15:12,600 --> 01:15:13,640 มันเครียดว่ะ 1166 01:15:14,680 --> 01:15:15,800 ไม่ฟินด้วย 1167 01:15:15,880 --> 01:15:17,720 [ดนตรีตึงเครียด] 1168 01:15:17,800 --> 01:15:19,840 แล้วพี่อยากจะได้ฟินอะไรนักหนาเนี่ย 1169 01:15:19,920 --> 01:15:21,560 ผมก็เพิ่มมาให้แล้วนะ 1170 01:15:21,640 --> 01:15:23,360 พี่ไม่ว่าอะไรหรอก 1171 01:15:23,440 --> 01:15:24,880 [เจือ] แต่ทางช่องอะ 1172 01:15:25,360 --> 01:15:29,120 เขาต้องการรักใสๆ วัยมัธยมกุ๊กกิ๊กๆ อะ 1173 01:15:31,320 --> 01:15:34,040 แล้วพี่คิดว่ารักมัธยมมันมีแต่ด้านใสๆ เหรอพี่ [เสียงตบโต๊ะ] 1174 01:15:34,560 --> 01:15:36,280 พี่ก็น่าจะรู้จากเรื่องย่อผมแล้วนะ 1175 01:15:36,360 --> 01:15:38,240 - เออ - ว่าผมไม่ได้อยากทำแค่เรื่องรัก 1176 01:15:39,120 --> 01:15:41,360 ผมอยากแทรกสิ่งที่ผมอยากจะสื่อเข้าไปด้วย 1177 01:15:41,920 --> 01:15:45,440 มันจะได้เข้มข้น จริงจัง เหมือนที่พี่ด่าผมไง 1178 01:15:46,120 --> 01:15:47,120 กูขอโทษ 1179 01:15:48,000 --> 01:15:50,800 นี่มึง มึงอินมากไปหรือเปล่าเนี่ย หา 1180 01:15:50,880 --> 01:15:53,360 มึงเอาความเครียดของมึง เขียนไปในบทหรือเปล่าเนี่ย 1181 01:15:53,440 --> 01:15:54,960 นี่ชีวิตจริงมึงเหรอ 1182 01:15:55,040 --> 01:15:58,920 พี่ ไม่ว่างานไหนๆ มันก็มีคนเขียนอยู่ในนั้นทั้งนั้นแหละ 1183 01:15:59,000 --> 01:16:00,160 เออ 1184 01:16:01,160 --> 01:16:03,080 แต่ถ้าพี่ยังยืนยันว่าอยากได้ความฟินเพิ่มอะนะ 1185 01:16:03,600 --> 01:16:05,320 ผมก็จะทำให้เท่าที่ทำได้แล้วกัน 1186 01:16:06,200 --> 01:16:08,120 ถ้าพี่ไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวนะครับ 1187 01:16:13,080 --> 01:16:14,640 โอ๊ย 1188 01:16:15,160 --> 01:16:17,520 ถ้ามันเขียนมาจากชีวิตจริง 1189 01:16:17,600 --> 01:16:19,600 ยัยพริบพรีจะเป็นยังไงวะเนี่ย 1190 01:16:22,200 --> 01:16:23,640 พี่ณัฐซื้ออะไรมาเยอะแยะฮะ 1191 01:16:23,720 --> 01:16:26,040 ไม่ได้ซื้อเอง มีคนซื้อมาให้ 1192 01:16:26,600 --> 01:16:28,080 ใครไปเชียงใหม่มาเหรอลูก 1193 01:16:28,720 --> 01:16:30,160 ยัยพริบน่ะแม่ 1194 01:16:31,280 --> 01:16:32,200 [เต้าหู้] โอ้โฮ 1195 01:16:32,680 --> 01:16:33,840 มีเสื้อด้วยอะ 1196 01:16:33,920 --> 01:16:35,240 พี่พริบใจดีจังเลยฮะ 1197 01:16:35,800 --> 01:16:37,680 [ดนตรีผ่อนคลายปนซึ้ง] 1198 01:16:51,840 --> 01:16:52,920 [เสียงครางหงิงๆ ] 1199 01:17:00,560 --> 01:17:01,880 [เสียงแป้นพิมพ์] 1200 01:17:02,600 --> 01:17:03,920 [เจือ] อินมากไปหรือเปล่าเนี่ย 1201 01:17:04,000 --> 01:17:06,440 มึงเอาความเครียดของมึง เขียนไปในบทหรือเปล่าเนี่ย 1202 01:17:06,920 --> 01:17:08,160 นี่ชีวิตจริงมึงเหรอ 1203 01:17:15,160 --> 01:17:17,160 (อนนต์ ธนากุล) 1204 01:17:19,640 --> 01:17:22,960 ผ่านไปสิบปี ยังใช้รูปเดิมอยู่เลยเหรอ 1205 01:17:24,800 --> 01:17:25,920 [เสียงเคาะประตู] 1206 01:17:26,000 --> 01:17:29,040 [เต้าหู้] พี่ณัฐฮะ ขอเข้าไปนะฮะ 1207 01:17:33,360 --> 01:17:34,640 ใครอนุญาตให้มึงเข้ามาเนี่ย 1208 01:17:35,840 --> 01:17:37,800 ผมขอแล้วไม่มีใครตอบนี่ฮะ 1209 01:17:42,760 --> 01:17:43,760 อะไรเนี่ย 1210 01:17:44,320 --> 01:17:45,800 เผื่อทำงานดึกๆ จะหิวอะฮะ 1211 01:17:46,280 --> 01:17:47,560 แม่ใช้ให้มึงเอามาเหรอ 1212 01:17:48,440 --> 01:17:51,960 เปล่าฮะ ผมเอามาจากละครที่ดูกับคุณป้าฮะ 1213 01:17:52,520 --> 01:17:54,480 ทำงานดึกๆ อาจจะเป็นลมได้นะฮะ 1214 01:17:54,560 --> 01:17:56,120 วันนี้ผมก็เป็นลม 1215 01:17:56,200 --> 01:17:58,600 บ้านหมุน แล้วก็ฝันร้ายด้วยนะฮะ 1216 01:17:59,560 --> 01:18:01,120 มึงนี่พูดมากจังเลยเนอะ 1217 01:18:01,840 --> 01:18:03,280 [ดนตรีซึ้ง] 1218 01:18:03,840 --> 01:18:05,200 ขอโทษฮะ 1219 01:18:07,120 --> 01:18:09,520 ไปได้แล้วไป ไป 1220 01:18:20,200 --> 01:18:23,760 พี่ณัฐก็รู้นี่ฮะว่า ผมไม่มีที่ไป 1221 01:18:25,040 --> 01:18:26,560 เออ กูรู้ 1222 01:18:27,520 --> 01:18:29,920 กูก็หาทางให้มึงได้กลับบ้านอยู่นี่ไง 1223 01:18:35,360 --> 01:18:36,960 [เสียงดีดหูและเต้าหู้ร้องเจ็บ] 1224 01:18:37,040 --> 01:18:38,120 [ขึ้นเสียง] ไป 1225 01:18:42,840 --> 01:18:43,880 [ขึ้นเสียง] ไป 1226 01:18:57,400 --> 01:18:59,040 [ณัฐพูดเสียงดัง] ยังอีก 1227 01:18:59,120 --> 01:19:00,040 หา 1228 01:19:04,200 --> 01:19:05,400 ไปจริงๆ แล้วนะฮะ 1229 01:19:15,040 --> 01:19:16,160 ไอ้เต้าหู้ 1230 01:19:17,440 --> 01:19:18,840 มึงคิดว่ากูโง่เหรอ 1231 01:19:20,480 --> 01:19:21,480 [เสียงดัง] ไป 1232 01:19:22,800 --> 01:19:23,960 [เต้าหู้] ฮะพี่ณัฐ 1233 01:19:28,000 --> 01:19:31,000 [ดนตรีเศร้า] 1234 01:19:52,600 --> 01:19:54,840 เฮ้ย นี่ นี่ถึงแล้วเหรอวะ 1235 01:19:55,560 --> 01:19:56,720 นี่บ้านใครวะเนี่ย 1236 01:19:58,560 --> 01:20:00,720 บ้านของคนที่น่าจะบอกได้ว่าไอ้เต้าหู้เป็นใคร 1237 01:20:00,800 --> 01:20:03,080 [ดนตรีเบาสมอง] 1238 01:20:04,600 --> 01:20:06,400 มึงจะเอาหน้ามาใกล้ทำไมเนี่ยเต้าหู้ 1239 01:20:07,920 --> 01:20:09,040 มึงรออยู่นี่แหละ 1240 01:20:10,000 --> 01:20:11,120 เดี๋ยวกูลงไปดูให้แน่ใจก่อน 1241 01:20:11,200 --> 01:20:12,080 ไปไอ้เกณฑ์ 1242 01:20:12,160 --> 01:20:13,080 ไป 1243 01:20:18,800 --> 01:20:20,680 - นี่หรือเปล่า - หลังโน้น 1244 01:20:58,760 --> 01:21:01,760 [ดนตรีเศร้า] 1245 01:21:08,320 --> 01:21:09,240 [หนึ่ง] ใครอะ 1246 01:21:15,440 --> 01:21:16,320 น้องนี่เอง 1247 01:21:17,840 --> 01:21:18,760 ชื่ออะไรนะเราอะ 1248 01:21:22,120 --> 01:21:23,440 [เสียงเขินอาย] ชื่อณัฐครับ 1249 01:21:24,360 --> 01:21:25,960 รู้จักบ้านพี่ได้ยังไง 1250 01:21:28,720 --> 01:21:31,560 อ๋อ พี่ที่ชมรมบอกมาครับ 1251 01:21:38,480 --> 01:21:41,480 [ดนตรีซึ้ง] 1252 01:21:48,240 --> 01:21:49,800 ของที่พี่ฝากซื้อครับ 1253 01:21:51,080 --> 01:21:52,240 เรื่องแค่นี้ 1254 01:21:53,480 --> 01:21:56,240 วันจันทร์ไปเอาที่ชมรมก็ได้ ขอบใจนะ 1255 01:21:57,560 --> 01:21:58,680 ครับ 1256 01:21:59,560 --> 01:22:01,720 [อนิก] หนึ่ง อยู่ไหนลูก 1257 01:22:01,800 --> 01:22:03,240 มาช่วยพ่อขนของที 1258 01:22:03,800 --> 01:22:04,960 ครับพ่อ 1259 01:22:05,040 --> 01:22:06,240 พี่หนึ่งครับ 1260 01:22:11,960 --> 01:22:12,880 สวัสดีนะครับ 1261 01:22:34,560 --> 01:22:35,720 [เสียงถอนหายใจ] 1262 01:22:42,800 --> 01:22:44,120 [ดนตรีหยุดลง] 1263 01:22:47,520 --> 01:22:48,760 - เฮ้ย - เฮ้ย 1264 01:22:48,840 --> 01:22:50,680 [ดนตรีสดใส] 1265 01:22:50,760 --> 01:22:51,880 [สอง] ลุง 1266 01:22:51,960 --> 01:22:54,280 นี่ ลุงมาทำอะไรที่นี่ หา 1267 01:22:54,360 --> 01:22:55,840 กูจำเป็นต้องบอกไหม 1268 01:23:00,840 --> 01:23:02,120 เจอลุงที่นี่ก็ดีเลย 1269 01:23:02,680 --> 01:23:03,960 ผมจะได้คืนตังค์ให้ 1270 01:23:04,440 --> 01:23:05,720 [สอง] อะ 1271 01:23:07,320 --> 01:23:08,520 อือ 1272 01:23:08,600 --> 01:23:09,880 [เสียงเกณฑ์ถอนหายใจ] 1273 01:23:11,080 --> 01:23:12,160 [เกณฑ์] ไม่ต้อง 1274 01:23:12,240 --> 01:23:14,560 บอกแล้วว่าให้ ไม่ได้ให้ยืม 1275 01:23:15,400 --> 01:23:16,240 เอาไป 1276 01:23:16,760 --> 01:23:18,120 พูดแล้วนะ 1277 01:23:19,400 --> 01:23:23,560 สาธุ ขอบคุณนะลุง ขอให้ลุงเจริญๆ นะเพี้ยง 1278 01:23:23,640 --> 01:23:24,960 [เสียงเป่าลม] 1279 01:23:26,400 --> 01:23:28,120 [เกณฑ์] เรียกกูว่าลุงอีกคำเดียว 1280 01:23:28,200 --> 01:23:30,040 กูตบม้ามมึงแตกเลยนะ 1281 01:23:31,160 --> 01:23:33,360 ตามมาตรา 295 1282 01:23:33,440 --> 01:23:35,600 ผู้ใด ทำร้ายผู้อื่น 1283 01:23:35,680 --> 01:23:38,880 จนเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่ร่างกายหรือจิตใจ 1284 01:23:38,960 --> 01:23:41,640 ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสองปี 1285 01:23:41,720 --> 01:23:44,280 หรือปรับไม่เกินสี่พันบาท 1286 01:23:44,360 --> 01:23:47,400 หรือทั้งจำ ทั้งปรับ 1287 01:23:48,000 --> 01:23:49,480 [เกณฑ์] พ่อมึงเป็นตำรวจหรือไงเนี่ย 1288 01:23:49,560 --> 01:23:52,040 การล้อพ่อ ถือว่าเป็นการกลั่นแกล้งอย่างหนึ่งนะลุง 1289 01:23:52,560 --> 01:23:53,680 มึงจะเอาใช่ไหม 1290 01:23:53,760 --> 01:23:55,840 - ไอ้เด็กแว้น - [ณัฐ] น้อง 1291 01:23:55,920 --> 01:23:56,960 น้อง 1292 01:23:57,520 --> 01:23:59,280 พี่มาหาเจ้าของบ้านหลังนี้ 1293 01:23:59,360 --> 01:24:00,560 เจ้าของบ้าน 1294 01:24:01,240 --> 01:24:02,280 เออ 1295 01:24:02,360 --> 01:24:04,960 ส่งของเสร็จแล้วก็รีบกลับ เกะกะ 1296 01:24:05,040 --> 01:24:06,360 ผมไม่ได้มาส่งของนะลุง 1297 01:24:06,440 --> 01:24:07,800 ที่นี่บ้านผม 1298 01:24:07,880 --> 01:24:10,440 [ดนตรีเบาสมอง] 1299 01:24:17,320 --> 01:24:19,960 เออ น้องครับ ถอยรถให้พี่หน่อยได้ไหมครับ 1300 01:24:22,760 --> 01:24:23,720 [เสียงผ่อนลมหายใจ] 1301 01:24:27,840 --> 01:24:29,840 เลิกกวนประสาทสักทีได้ไหมไอ้เด็กแว้น 1302 01:24:29,920 --> 01:24:31,120 ไอ้เกณฑ์ 1303 01:24:31,200 --> 01:24:34,320 ใจเย็นก่อนสิวะ ฟังน้องเขาพูดก่อน 1304 01:24:35,640 --> 01:24:39,280 ผมจะพูดยังไงให้พวกพี่เชื่อเนี่ย ว่าผมอยู่บ้านนี้จริงๆ 1305 01:24:39,840 --> 01:24:41,680 และบ้านนี้ก็อยู่กันแค่สองคน 1306 01:24:41,760 --> 01:24:43,320 - คือผมกับ… - [เต้าหู้] พี่ณัฐฮะ 1307 01:24:45,080 --> 01:24:46,240 คือ… 1308 01:24:46,800 --> 01:24:47,720 พี่หนึ่ง 1309 01:24:47,800 --> 01:24:50,560 [ดนตรีสนุกสนาน] 1310 01:25:01,680 --> 01:25:02,960 เชิญตามสบายนะครับ 1311 01:25:38,840 --> 01:25:40,040 [เสียงตกใจ] 1312 01:25:40,120 --> 01:25:41,720 เฮ้ย ไอ้ณัฐ ไอ้ณัฐ 1313 01:25:44,080 --> 01:25:45,640 หน้าเหมือนไอ้เต้าหู้จริงด้วยว่ะ 1314 01:25:48,960 --> 01:25:50,280 คนนี้คือพี่หนึ่งเหรอฮะ 1315 01:25:51,720 --> 01:25:54,640 เขาจะบอกผมได้ใช่ไหมฮะ ว่าผมเป็นใคร 1316 01:25:56,200 --> 01:25:59,600 [เสียงพ่นลมหายใจ] บางที พี่หนึ่งกับไอ้เด็กเมื่อกี้เนี่ย 1317 01:25:59,680 --> 01:26:01,320 [เกณฑ์] อาจจะเป็นญาติมึงก็ได้นะเว้ย 1318 01:26:01,400 --> 01:26:03,240 [ดนตรีเศร้า] 1319 01:26:03,320 --> 01:26:05,080 [เต้าหู้] ผมจะมีญาติได้ยังไงล่ะฮะ 1320 01:26:05,160 --> 01:26:06,800 ในเมื่อผมเป็นตุ๊กตา 1321 01:26:07,560 --> 01:26:11,520 แต่ไม่แน่นะฮะ ผมอาจจะเกี่ยวข้องอะไรกับพี่หนึ่งก็ได้ 1322 01:26:11,600 --> 01:26:13,480 หน้าผมเหมือนเขาอย่างกับฝาแฝด 1323 01:26:15,200 --> 01:26:17,200 ถ้าได้คุยกับพี่หนึ่ง 1324 01:26:17,280 --> 01:26:21,040 เขาอาจจะตอบได้ก็ได้ ว่าทำไมผมถึงกลายเป็นคน 1325 01:26:27,400 --> 01:26:30,760 ทีนี้เชื่อกันหรือยัง ว่าผมอะอยู่บ้านนี้จริงๆ 1326 01:26:33,120 --> 01:26:34,080 [ณัฐ] น้อง 1327 01:26:34,760 --> 01:26:37,160 เมื่อกี้น้องบอกว่าอยู่บ้านนี้กันสองคนใช่ไหม 1328 01:26:37,240 --> 01:26:38,280 ใช่ครับ 1329 01:26:38,360 --> 01:26:41,120 บ้านนี้ก็มีผม กับพ่อ 1330 01:26:41,960 --> 01:26:43,120 พ่อเหรอ 1331 01:26:43,200 --> 01:26:44,200 ครับ 1332 01:26:44,280 --> 01:26:45,800 [สอง] มีอะไรกันหรือเปล่าครับ 1333 01:26:45,880 --> 01:26:47,160 แล้วพี่หนึ่งล่ะ 1334 01:26:48,560 --> 01:26:50,000 พี่หนึ่งไม่ได้อยู่ที่นี่เหรอ 1335 01:26:51,440 --> 01:26:52,920 พี่หนึ่งไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วครับ 1336 01:26:56,640 --> 01:26:57,800 แล้วเขาไปไหนล่ะ 1337 01:27:08,560 --> 01:27:10,640 [เกณฑ์] เราก็ไม่รู้อยู่ดีว่าไอ้เต้าหู้เป็นใคร 1338 01:27:10,720 --> 01:27:12,120 แต่ที่รู้แน่ๆ เนี่ย 1339 01:27:12,880 --> 01:27:14,600 มันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับพี่หนึ่งเลย 1340 01:27:14,680 --> 01:27:16,720 [เกณฑ์] ทั้งๆ ที่หน้าตามันเหมือนกันขนาดนั้น 1341 01:27:18,240 --> 01:27:19,360 [เสียงเบรกและเสียงร้อง] 1342 01:27:19,440 --> 01:27:22,040 [ดนตรีตื่นเต้น] 1343 01:27:22,120 --> 01:27:23,840 สนุกอย่างกับในหนังเลยพี่ 1344 01:27:23,920 --> 01:27:24,880 [พริบ] อุ๊ย 1345 01:27:24,960 --> 01:27:26,240 [ณัฐ] ไอ้เต้าหู้ 1346 01:27:26,320 --> 01:27:27,760 ทำไมมึงไม่ใส่กางเกงในวะ 1347 01:27:27,840 --> 01:27:29,040 อ้าปาก 1348 01:27:29,640 --> 01:27:30,720 เฮ้ย อย่ากัด 1349 01:27:30,800 --> 01:27:32,120 [เสียงถ่ายรูป] 1350 01:27:33,720 --> 01:27:34,560 เอาไปเลย 1351 01:27:34,640 --> 01:27:36,880 [เสียงร้องตกใจ] 1352 01:27:38,960 --> 01:27:40,600 [เสียงกรีดร้อง] 1353 01:27:41,320 --> 01:27:42,520 [เสียงกระจกแตก] 1354 01:27:42,600 --> 01:27:44,080 คนไหนคือลุงแสนตัวจริง 1355 01:27:44,160 --> 01:27:45,800 คนไหนคือพ่อของพี่ณัฐฮะ [เสียงต่อย] 1356 01:27:46,800 --> 01:27:48,640 พ่อกูมีคนเดียว 1357 01:27:48,720 --> 01:27:50,960 มึงจำไว้ว่าพ่อกูมีคนเดียวโว้ย 1358 01:27:51,040 --> 01:27:52,480 [ดนตรีตึงเครียด] 1359 01:27:52,560 --> 01:27:55,560 [เพลง "ปลดล็อก" โดย สาริน รณเกียรติ และธัชพล กู้วงศ์บัณฑิต] 1360 01:28:47,240 --> 01:28:52,240 คำบรรยายโดย: ธีรพล มณีสาตร์ 147319