All language subtitles for Rapl.S01E07.Krvavy.revir.1080p.WEBRip.H264-BB

I jak?

Dobry boże!

Nie mam słów.

Jest…

wspaniały.

Ja myślę.

A teraz…

porozmawiajmy o pieniądzach.

Załatwmy to w środku.

- Oby nam się!
- Na zdrowie.

Nalej nam jeszcze po jednym.

Oto pańskie wynagrodzenie.

Uwielbiam gotówkę.

Zdróweczko.

Cholerne…

Pewnie akumulator.

A tę dziczyznę mi załatw, Fando.

- Wezmę, ile przywieziesz.
- Dogadamy się.

Szlag by to…!

Ty skurwysynu! Zatrzymaj się!

Stój!

Stój.

Dalej, zrób coś!

Pomóż mi!

Ratunku!

::PROJECT HAVEN::
::PREZENTUJE::

FURIA

odcinek 7.
Krwawy obwód

tłumaczenie: titi®

Pan jest drugim świadkiem?

Jeśli pan za mnie odprawi mszę.

Idę się przygotować.

Ten kolo odszedł z kapłaństwa.

- No i co?
- Jak „i co”?

Jak to mówią: trudno zostać księdzem,
trudniej przestać nim być.

Specjalnie kupiłeś gajer?

Ja? Przecież to…

Zaraz… kto jest drugim świadkiem?

Vanesa Gregorová?

Panie Steigerwald?

Panie Steigerwald?

Grzeczny piesek.

No już.

Przecież nie zjadłbyś kury.

Miłość słowami boga,
to chcieć dla drugiego jak najlepiej.

Wiedziałam, że będzie pasował.

Miłość nie jest samolubna.

Wolę nie wiedzieć,
jeśli jest po Gregorze.

Jest troskliwa,
taktowna i cierpliwa.

Dlatego niełatwo jest kochać.

Robinie i Lucie,

postanowiliście wejść
na wspólną drogę życia.

Czas na złożenie
ślubów małżeńskich.

Ja, Robin Lupínek,
oddaję się tobie, Lucie,

i biorę sobie ciebie za żonę.

Ślubuję ci miłość,
szacunek i wierność,

że będę z tobą w zdrowiu i w chorobie,
póki śmierć nas nie rozłączy.

Tak mi dopomóż bóg.

Amen.

Ja, Lucie Žáčková,
oddaję się tobie, Robinie,

Ślubuję ci miłość,
szacunek i wierność, i…

że będę z tobą w zdrowiu i w chorobie,
póki śmierć nas nie rozłączy.

Tak mi dopomóż bóg. Amen.

Przed bogiem, kościołem
i tą wspólnotą…

- Powinniśmy chyba świadczyć.
- Kuneš?

…ogłaszam was mężem i żoną.

- Gratulacje. - Dzięki.
- Wszystkiego najlepszego.

Bardzo dziękujemy.

Już jedziemy.

Chyba sobie żartujesz!

No. Żartuję.

W życiu czegoś takiego
nie widziałem.

Chyba to pułapka na mamuty?

Mogło go to zabić, doktorze?

Krwi tu jest jak w rzeźni.

Mógł się rzeczywiście
wykrwawić na śmierć.

- Jeśli została przecięta tętnica.
- Jak to „mógł”?

Albo zwyczajnie zamarzł.

Na pewno mogę powiedzieć jedno:
ten człowiek jest martwy.

Jak długo tu mógł być?

Jak pan wspomniał o tych mamutach,

wie pan,
że w gułagach na Syberii

więźniowie nierzadko
jadali steki z mamuciny?

Mnie interesuje,
jak długo tu jest.

Wie pan, co to jest permafrost?

To wiecznie zamarznięta ziemia.

Albo raczej błoto.

Były tam od tysięcy lat.

- Mówi się, że mięso było pyszne.
- Doktorze!

Słuchaj pan, ten człowiek
jest kompletnie zamarznięty.

To wszystko, co mogę powiedzieć.

Oczywiście, że wezmę go na sekcję.
Wie pan, że nie lubię spekulować.

- Ty go znalazłaś?
- Tak.

Nie byłoby mnie, gdyby nie te pułapki.
Jego pies by mnie pożarł.

Pułapki… Doktorze!

Nie spodobała się im
moja opowieść…

- …o mamutach.
- Ostrożnie, pułapek może być więcej!

Dobrze.

Na pewno ktoś tu strzelał.

Może natknął się na kłusowników.

Albo sam kłusował, złapał się w pułapkę
i strzelał, wzywając pomocy.

Może.

Tyle że nie ma strzelby.

Zabierz się za to, Kuneš.

- Myślałam, że skoro go znalazłam…
- Slepičková.

Mnie czeka randka z Kagiebistą.

- Wciąż Gregor?
- Ano wciąż.

Do kogo należy tutejsza zwierzyna?

Zakopał się pan?

Na to wygląda.

Zamykają tę drogę po pierwszym śniegu.
Przejedzie tylko ciężki sprzęt.

Wcześniej tu był poligon.

Tam stacjonowała kompania.

Niedawno produkowali tu narkotyki.
Był wielki nalot.

Niech pan tu na mnie zaczeka.

Szukam jej od rana.
To postrzałek.

- Pański?
- Kłusowników.

Niedaleko stąd mam zwierzyniec.

Bydlaki pokonują ogrodzenie
i strzelają wszystko, co się rusza.

Steigerwald powinien zrobić
porządek w rewirze.

Już nie zrobi. Nie żyje.

Dogadywał się pan ze Steigerwaldem?

Na piwo z nim nie chodziłem,
a leśniczym też był nędznym.

Czasem kontaktował mnie z Niemcem,
który chciał ustrzelić trofeową sztukę.

Zwierzyniec musi na siebie zarobić.

Robił to bardziej dla siebie;
dostawał prowizję.

- Proszę mi pomóc.
- Już.

Może z nowym leśniczym
się tu poprawi.

Zabójstwo rosyjskiego biznesmena,
zabójstwo alfonsa,

próba zabójstwa policjanta,
nadużycie władzy, przekupstwo,

handel narkotykami,
działanie w zmowie…

stręczycielstwo zapewne też.

Chyba nawet Lucky Lucciano
nie miał tak imponującej listy.

Nikłe szanse na cudowne oczyszczenie
z tego wszystkiego.

Ale przy chęci współpracy
mogę co nieco załatwić.

Nie wierzę panu.

Woli pan liczyć na dozorcę,

który za paczkę szlugów
przeniesie pana do przyjemniejszej celi?

Uszyje panu drelich na miarę,

przeszmugluje flaszkę wódki,
żeby łatwiej było przeżyć noc?

Więzienie to więzienie.

Nic mi pan nie może zaproponować.

Nie docenia pan
litoměřickiego zakładu.

System ochrony więźniów
jest tam wręcz idealny.

Ale można też przenieść pana gdzieś,

gdzie odpowiednia izolacja więźniów
jest niemożliwa.

W sprawie Gregora
jest szereg wątpliwości.

Po co pan mnie wezwał?

Najbardziej mnie zastanawia,

że jego nielegalnej działalności
nie zauważył pan już dawno.

Ma pan wyjątkowo krótką pamięć.

To moi ludzie go rozpracowali.

Podczas gdy pan chciał
koniecznie zamknąć Lupínka.

Zapewniam, że nigdy nie zapominam.

- Przenoszę Gregora do innego więzienia.
- Dokąd?

To rzecz jasna tajne.

Z innej beczki: pańska żona
miała wypadek, prawda?

- Mała stłuczka.
- No, czy mała…

1,9 promila.

O 10 rano.

I jeszcze sama wezwała policję.

Proszę nie robić niczego głupiego.

Wpadł do pułapki kolanem.

Dlatego tak prędko się wykrwawił.

Padły tam strzały,
ale nie znaleźliśmy broni.

Jest wiele możliwości.

Ktoś przechodził
i ukradł strzelbę.

Nadal nie wiemy,
czy doszło do zabójstwa.

Do tego te pułapki.

Widzę tu związek z kłusownictwem.

Mówił pan, że właściciel zwierzyńca…
jak on się nazywa?

- Zajíc.
- Że Zajíc wciąż się z nimi użerał.

Ale przy skuterze leśniczego
były aż trzy pułapki.

Wszystkie skierowane na drogę.

Moim zdaniem ktoś je na niego zastawił,
a kłusownictwo to tylko zasłona.

- Mogę?
- Co jest?

Zgadzam się z Kunešem.

I chcę dostać tę sprawę,
bo ja go znalazłam.

Nie ty go znalazłaś, Slepičková,
ale ten jego kundel.

Może jemu powierzymy sprawę?!

Mácha!

Dobra, co wiemy o leśniczym?

Ja wiem niemało.

Steigerwald był staroświeckim,
wolnym duchem.

Nie miał konta w banku
ani nikogo bliskiego.

To spis broni,
na które miał pozwolenie.

Dwie nadlufki, sztucer,
dubeltówka, śrutówki. Też dwie.

- Arsenał całkiem, całkiem.
- Przecież był leśniczym!

Kto zgłosił
zaginięcie Steigerwalda?

Listonoszka. Bała się psa,
prawie ją pogryzł.

Pytała sąsiadów, bo ostatnio widziano go
w knajpie kilka dni wcześniej.

Coś świętował.
Wydało się jej to podejrzane.

Listonoszka, knajpa, leśniczy –

wioskowy głupek dopełniłby
tej sielskiej atmosfery.

Idiotyzm. Kuneš, jeśli to dla pana
nadal zabójstwo z premedytacją,

to proszę kontynuować.

Ale mnie przynajmniej do jutra
zostawcie w spokoju.

Nawet gdy będą świeże dowody?

Zwłaszcza przy twoich
świeżych dowodach, Mácha.

„Wioskowy głupek
dopełni sielskiej atmosfery”.

Sprawdźcie wszystko, co wiąże się
z kłusownictwem z ostatnich dwóch lat.

A my jedziemy tam, gdzie ostatnio
widziano leśniczego żywego.

Cześć.

Tamto masz na fakturę.

Podpisz.

- A to jest bez faktury.
- Ile? - 800.

Dałem ci od serca.

Kiedy będzie dziczyzna?
Niemcy chcą tylko to.

- Coś zorganizuję.
- Obiecujesz od dwóch tygodni.

Miałem świetną sarnę.
Ale uciekła.

To nie chlej tyle.
Czego?

Porucznik Lupínek.
Możemy porozmawiać?

To ja już będę leciał, Pepíku.
Do widzenia.

Nie miał koron,
więc płacił tymi.

- Ten Anglik tu był pierwszy raz?
- Nie.

Steigerwald w listopadzie
załatwiał mu odstrzał,

a potem mu wypychał trofeum.

Nieźle na tym zarobił.

Tak? Ile?

Osiem tysięcy funtów.

Na nasze jakieś 300 koła.
Drogie trofeum.

Ja tam się nie znam,
ale jeleń był ogromny. Szesnastak.

Ledwo go mieścił na skuterze.

Jeśli ktoś go zabił,
to na pewno dla tej forsy.

Czemu pan sądzi, że go zabito?

Po co inaczej byście przyszli?

No dobra. Muszę wiedzieć,
kto był przy transakcji.

Zaraz… myślicie,
że ktoś z nas by…

Tak.

Na przykład pan.

Co pan robił tego wieczoru?

Jak to co? Tu byłem.

Steigerwald wyszedł koło 21.00,

Anglik jeszcze dopił
i też pojechał.

Autem, choć był najebany.
Jelenia też wziął.

A potem zamknąłem knajpę.

Miał strzelbę?

- Anglik? Gdzie tam.
- Nie, leśniczy.

Przecież był leśniczym.
Nie rozstawał się z nią.

Czyli wskoczył na skuter
i heja do leśniczówki?

Nie. Nie mógł odpalić skutera,
więc szedł z buta.

Ale gdy odprowadzałem Anglika,
skuter zniknął.

Może go jednak odpalił.

Może.

Leśniczy nie miał przy sobie forsy.
Czy miał?

Jakieś dwie stówy.

Osiem tysięcy funtów…

Całkiem wystarczy jako motyw.

Mógł wcześniej skoczyć do domu.

Nie miał konta w banku…

- Będziemy szukać skarbu w sienniku.
- Na to wygląda.

Żeby cię nie chapnął.

Już wiem,
od czego jest ten dziwny klucz.

Sprawdźmy.

Ktoś sobie z nas ciągnie łacha.

Chyba.

Patrz.

Krew.
Nic dziwnego u taksydermisty.

Jeśli ktoś tu myszkował
po zabójstwie leśniczego,

najpierw się nadział na psie kły.

Już wiemy, skąd krew w pracowni.

Wezwij techników. Niech przeszukają dom
od piwnicy po strych.

Cześć. Jesteś w domu?

Cóż za zaskoczenie.

Coś się stało?

Ty mi powiedz.

O tej stłuczce…

- na pewno wszystko mi powiedziałaś?
- Oczywiście.

Jakiś skołowany Wietnamczyk
mnie stuknął i tyle.

Zapomniałaś,
że jestem policjantem.

1,9 promila…

o 10 rano.

Mam dużo roboty.

No właśnie.

Einigkeit, brachu…

Cholera, gdzie to jest?

- Co mówiłeś?
- Einigkeit, czyli jedność.

Wciąż tu są nasze imiona.

- Do czego to się przyda?
- Tego nie wiem.

W urzędzie miasta też nie wiedzieli,
więc kupiłem to za półdarmo.

Inwestycja na przyszłość.

Te tunele są prawie
pół kilometra pod ziemią.

Minipiekło.

Tak że gdybyś kiedyś chciał się
kogoś lub czegoś pozbyć – zadzwoń.

Na przykład żony.

Ruszaj się, stary!

Zjeżdżając na dół,
zawsze wspominam dzieciństwo.

Wuj Houzer
i jego kumpel Fanda, stary kret.

Brachu…

Marta jest alkoholiczką.

Dopiero zauważyłeś?

Już dawno podejrzewałem.

Ale wciąż to wypierałem.

Nie martw się tym.

Zajmę się Martą.
Pozdrów ją ode mnie.

- I nie dziękuj. Cześć.
- Cześć.

Sprawdźcie mi coś.

Tablicę rejestracyjną.

W sprawie Steigerwalda
ważny jest jeden motyw –

pieniądze.

Leśniczy, jak się zdaje,
ładnie dorabiał sobie na boku.

W dniu zabójstwa zarobił 8000 funtów
za wypchanie łba jelenia.

Ale sejf w jego pracowni
był pusty.

Taka suma
za wypchanie łba jelenia?

Bzdura.

To dziesięć razy za dużo.

Wiemy, kto był z nim w knajpie?

Angielski kolekcjoner trofeów,
leśniczy

i rzeźnik Sejk z Nejdku,
jedyny po wyroku.

Nikogo więcej.
Oczywiście, prócz barmana.

To nasi pierwsi podejrzani.

Niekoniecznie.

Ten grat waży ze 20 kilo,
a w lesie byli we trzech?

Bez skutera by się z tym
nie targali do lasu.

A tylko leśniczy miał skuter.

I po co by to tak komplikowali?

Żeby go okraść,
starczyło go walnąć w łeb.

Był nawalony jak czołg,
nawet by się nie spocili.

Chyba znalazłem Anglika.

Co to ma być?

Jeleń na rondzie,
jadący 80 na godzinę pod prąd.

Tego tu jeszcze nie było.

W drogówce myśleli,
że ktoś im zhakował kamery,

ale okazało się,
że to auto z kierownicą po prawej.

Wariactwo.
Zatem Anglik nie wyjechał?

Nie, wciąż tu jest.
Zameldował się w Radonie.

Nie wiem, jak to zrobisz, Kuneš,
ale sprawdź alibi ich obu.

Slepičková i Mácha –
pojedziecie do rzeźni,

a my się napijemy herbatki
z Anglikiem.

- Pańska herbata.
- Dziękuję.

Poniosę wszelkie konsekwencje.

On wciąż myśli,
że chodzi o prowadzenie pod wpływem.

Ile pan za to zapłacił?

Zapłaciłem 8000 funtów,
zgodnie z umową.

Osiem tysięcy?

- Może te 8000 nie było za wypchany łeb?
- A za co innego?

Za odstrzał szesnastaka.

- Spytaj go.
- Sam spytaj. Nieźle ci idzie.

8000 za trofeum? Nie za dużo?

Nie, trofeum było gratis.
Zapłaciłem za polowanie.

Mam oficjalną dokumentację.

Miałeś rację. To było za polowanie,
nie za wypchanie.

15 listopada. W którym okręgu?

- Gdzie pan polował?
- W Wolf Pit.

- Wilcza Jama.
- Wilcza Jama…

Chodźmy ją sobie obejrzeć.

Idziemy, panie Pampalini.

Panie Sejk, porozmawiajmy
o śmierci leśniczego.

Ale o czym? Nic nie wiem.

Wyszedł pan z karczmy przed innymi.
Co pan potem robił?

Poszedłem do domu
i surfowałem po sieci.

Głupszego alibi
jeszcze nie słyszałem.

Nie szukałem alibi, tylko pracy.

Chcę wyjechać.

W Niemczech zarobię pięć razy więcej.
Już tam robiłem.

Pomagał mu pan z trofeum?

A bo to raz? To coś złego?

Głównie ze skórami.
Laik mógłby ją uszkodzić.

Ile panu zapłacił?

Ze Steigerwalda był kutwa
i powiedziałem mu to,

ale kilka razy mi pomógł.

Nie chodziło o pieniądze.

Czyli się kumplowaliście?

Był pan karany, prawda?

Posiadanie broni bez pozwolenia.

Kłusownikowi to ganc egal…
o ile ta broń nie znajdzie się u niego.

Jeśli to wszystko,
muszę wracać do pracy.

Gdzieś musi być raj…

Poznaje to miejsce?

Czy to było tutaj?

Nie jestem pewien,
nie było śniegu.

Nie wie. Nie było śniegu.

Siedział tu, kurwa, trzy godziny,
chyba coś pamięta?

Takich chwil
nie da się zapomnieć.

Mówi, że ujrzał to majestatyczne poroże
i poczuł jedność z jeleniem.

Kpi sobie z nas czy jak?

Jeden strzał z 300 jardów,
prosto w serce.

Dobry boże, co za jełop.

- Pyta, czy już strzelałeś do jelenia.
- Tylko do ludzi.

To było tu czy nie?!

Nie.

Życzę owocnego polowania.
Na przestępców.

Co o tym myślisz?

Że sam się czuję jak jeleń.

Poza tym bez zmian:
to było zabójstwo.

Już prawie koniec.

Jeszcze tylko włosy… i gotowe!

Rudowrzos, strażnik lasu.

Idziemy na górę.

- Bawić się dinozaurami.
- Tak!

Policzyłem.
W tym roku nam wystarczy,

nawet sporo zostanie.

Nie czekajcie z kolacją.

- Nie musisz tam iść.
- Muszę. Nie dam się już okradać.

Boję się o ciebie!

- To jest to?
- Tak.

Chodź tu, Kuro!

To auto z firmy
tego rzeźnika Sejka.

Rzeźnika,
a w czasie wolnym kłusownika.

Trzeba pokazać Kunešowi.

Po co? Sami damy radę.
Sprawdź, czyja to broń.

- Kuro, a ty dokąd?
- Szukać rzeźnika.

Czyli nic pan o nim nie wie?

Miałem go za solidnego.
Pierwszy raz to zrobił.

Znaleźliśmy wrak auta.

Mógł być pijany.

Sejk? Już dawno nie pije.

- Wiedział pan, że kłusuje?
- To nie moja sprawa.

Nie zauważył pan rany na jego nodze?
Jak po ugryzieniu przez psa?

Nie.

Zna pan chociaż jego adres?

Tak.

Nie wrócił na noc.

Nie wiem, co się z nim dzieje,
i boję się o niego.

Poszukamy go.

- Skąd było słychać strzały?
- Nie wiem.

Gdzieś z drugiego końca lasu.

Niech pan pojedzie tym,
inaczej tam nie dotrzemy.

Przyniosę panu kluczyki.

Znów się napychasz?
Ja nawet zjeść nie zdążyłam.

- Jest tu ten rzeźnik?
- Nie. Chyba się bardzo śpieszył.

Gdzieś rok temu Jiří Zajíc
złożył skargę na Sejka i Steigerwalda.

Że kłusowali.

Kręcili razem jakieś lody.
Pewnie kłusowali.

A tutaj…

bilet do Drezna.
Na dzisiaj, na 15.00.

Zwiniemy go na granicy.

- Dzwonię do Rohana.
- Zaczekaj!

Kura!

Niech pan wraca do domu.
Żona się niepokoi.

Czekam tu, może wrócą, gnoje.

Ile zwierząt pan stracił?

Według wnętrzności – dwoje,
ale pewnie będzie ich więcej.

Zgłosi to pan?

Na policję? Szkoda czasu.

Ubezpieczalnia wypłaci i tak
tylko za mięso i ani halerza więcej.

Jak to: tylko za mięso?

Gdy kłusownik odstrzeli piękną sztukę,
strata może być kilkaset tysięcy.

Ubezpieczalnia zwróci za mięso,
ale dla zwierzyńca to katastrofa.

Tracę setki tysięcy.

Miał pan jakieś straty
około 15 listopada?

Piętnastego…

byliśmy na Majorce.

Synowie nigdy nie widzieli morza.
Pierwszy urlop od pięciu lat.

Poznałby go pan.
To był szesnastak.

Na pewno.

Ale takiego miałem ostatnio
dwa lata temu.

- Co się panu stało w rękę?
- Nic takiego.

Kuneš?

Chyba go mamy.
To ten rzeźnik Sejk.

Proszę jechać
na przejście graniczne!

Jedź pan przez Czarny Potok.
Góra dwa kilosy.

Dzięki.

I co, jest?

Jedyne, co przypomina rzeźnika,
to ta kiełbasa.

Czemu mnie nie poinformowaliście?
Słucham!

To śledztwo czy prywatka?!

Przez waszą głupotę
rzeźnik dał nogę!

To miała być skoordynowana akcja!

Wcześniej nie wiedzieliśmy,
że to może być on.

Ma pani głowę?

To proszę jej czasem używać inaczej
niż do noszenia czapki!

Idiota.

Olej go.
Kompletnie mu odbiło.

Mam zły okres.

Żona… miała wypadek.

Wiem.

Dwa promile.

Co mam zrobić?

Rozmawiać z nią.

I co?

Wilcza Jama jest kawałek
od zwierzyńca Zajíca.

Sejk się gdzieś pojawi.
Kwestia czasu.

Właśnie, Sejk.
Nie wydaje się to wam podejrzane?

Dowody, które nagle się
zaczęły pojawiać?

Szukamy kłusownika –
a tu jego auto z zabitymi jeleniami.

Szukamy strzelby leśniczego –
jest w tym aucie.

Mówisz, że…

- Ktoś go wrobił.
- Kto?

15 listopada Anglik
upolował trofeową sztukę

w okolicach Wilczej Jamy,
według zapisu o odstrzale.

Ale według mnie
odstrzelili go w zwierzyńcu Zajíca,

za co leśniczy zarobił 8000 funtów.

Okradł Zajíca,
gdy ten był na urlopie.

A może wciąż okradał.
I nie on jeden.

Tamten nic z tym nie robił,
bo prawo jest dziurawe.

Wreszcie mu pękła żyłka.

I zajął się tym sam?
Jak na Dzikim Zachodzie.

Barman mówił,
że leśniczy wracał pieszo,

bo był zbyt pijany,
żeby odpalić skuter.

Ale według mnie
Zajíc mu przeciął kabel,

wyciągnął świece czy coś,
żeby Steigerwald wracał z buta.

Ty skurwysynu!

Złapał w potrzask
jednego kłusownika, leśniczego,

co ma znaczenie symboliczne.

Świat zobaczył, że to kłusownik.

Potem wziął, co jego.

A te oczy miały nam powiedzieć:

„wiem, kim jesteś – złodziejem”.

Na drugiego, rzeźnika Sejka,
musiał zaczekać.

Miał farta, bo ten kłusował
w jego zwierzyńcu.

Nie świruj!

Zabrał mu furgonetkę i bum!
Im więcej świadków, tym lepiej.

Wiedział, że na krzyżówce
zawsze są patrole,

wystarczy zwrócić ich uwagę…

Po krótkim pościgu
wjechał autem do rowu i zwiał.

Zostawiając nam masę dowodów.

A krew w leśniczówce przy sejfie?

Tylko na niej możemy go złapać.

Jeśli rzeźnik gdzieś nie wypłynie.

Slepičková miała dzwonić
w sprawie wyników analizy.

Gdzie ona jest?

Nie wiem.

Była tu przed chwilą.

Zadzwonię do niej.

Pies leśniczego,
co złapał się w potrzask,

oznaczył już zabójcę.

Zauważyłem bandaż
na nadgarstku Zajíca.

Może mieć z tym związek.

- Kurna. Pojechała do niego.
- Do kogo?

Do Zajíca.
Wpadła na to samo, co my.

Szuka pani czegoś?

Właśnie, znaleźliśmy wezwanie
u tego rzeźnika. Masz.

Rok temu Zajíc doniósł na Sejka,
że ten kłusuje.

Na Steigerwalda również.

W zeszłym tygodniu zamknięto śledztwo
z powodu braku dowodów.

Wiecie,
co mam teraz ochotę zrobić?

Rozerwać was na strzępy.

Kuneš, dodaj gazu, z łaski swojej!

„Rudowrzos
to potężny opiekun Rudaw.

Dzień i noc strzeże ich
przed złodziejami i chciwymi ludźmi.

Potrzebującym pomaga
pokonać trudności.

Tego, kto szkodzi górom
i ich mieszkańcom,

spotka jego sprawiedliwy gniew”…

…„i do końca swego nędznego życia

będzie zamarzał
w mroku niekończącej się zimy”.

Idź się bawić z dziećmi na górę.

Gdyby coś się stało,
zajrzyj do worka z karmą.

Nie rozumiem… co może się stać?

Idźcie już, do cholery!
Będzie dobrze, tylko idź!

W czym mogę pomóc?

Szukamy naszej pracownicy.

Myślimy, że tu ją znajdziemy.

Tu? Skąd by się tu wzięła?

- Nie wkurwiaj mnie!
- Spokój, Kuneš!

- Nie wiem, o czym mówicie.
- Nie? - Nie.

Nie dokończyliśmy rozmowy.
Co się panu stało w rękę?

Kundel leśniczego
pogryzł mnie tydzień temu,

gdy gadaliśmy o odstrzale dla Niemców.
Zachlapałem mu pracownię krwią.

Szefie, w jakiej temperaturze
dojrzewa dziczyzna?

- Minus 15 to chyba za dużo?
- Tyle potrzebują krewetki.

Otwieraj pan.

Nie.

W takim razie otworzymy sami.

Ty Kuro jedno!

Ogromnie mi miło pana widzieć.

- Chodź, Mácha.
- Ciebie wyjątkowo też.

Chodź.

Ja ci, łajzo, pokażę!

O mały włos miałbyś na sumieniu
niewinną kobietę.

Chyba nie pasowała do schematu
twojej sprawiedliwej zemsty?

Odprowadzić!

Pańskie przyznanie
nie ma już większego znaczenia.

Mamy na pana dość,
żeby pan dostał ładnych parę lat.

Owszem, leśniczy był skurwielem,
ale to jednak zabójstwo.

Mam do pana prośbę.

Prośbę?

Muszę szybko zamknąć sprawę,

tak że streszczę to panu,
a pan podpisze przyznanie się do winy.

Na pewno coś sobie wymyślicie,

ale nie wiecie,
o co naprawdę chodziło.

Tak pan sądzi? Sprawdźmy.

Założył pan zwierzyniec
z najczystszych pobudek.

Uczciwy interes,
zabezpieczenie dla rodziny.

Nie wiedział pan,
że leśniczy Steigerwald

za parę koron
sprzedałby własną matkę.

Albo dogadałby się z kłusownikami,
co też się stało.

Wielokrotnie zgłaszał pan
kłusowanie w zwierzyńcu.

Podał pan nawet nazwiska.

Zawsze bezskutecznie.

Odstrzał szesnastaka
przelał czarę goryczy.

Steigerwald wykorzystał moment,
gdy był pan z rodziną na urlopie.

Sam więc pan
wymierzył sprawiedliwość.

Zwabił pan Steigerwalda
do potrzasku na niedźwiedzie,

usunął ślady i próbował
wrobić w to rzeźnika Sejka.

Steigerwald i Sejk grozili mi bronią.
Działałem w samoobronie.

Znałem psychopatę,
który „w samoobronie”

zabił czteroosobową rodzinę.

No cóż,

pozostaje nam wyjaśnić jedno:
zawartość sejfu Steigerwalda.

Co on robi?!

Ostatnio interkom coś się psuje.

No więc?

Był pusty.

- Zupełnie?
- Zupełnie.

Pan napisze, że przyznaje się do winy,
a ja będę udawał, że panu wierzę.

Zabiję go!

Klamka też się psuje.

- Otwieraj, Kuneš!
- Tylko się pan nie pomyl.

Kuneš, co pan zrobił?

Nie chce pan wiedzieć, szefie.

Chodzi o te pieniądze
z sejfu leśniczego?

Sejf był pusty.

Czasami śledztwo
nie wyjdzie w stu procentach.

Ale skończyło się dobrze,
proszę się uśmiechnąć.

- Dajże spokój. Zdrówko.
- Na zdrowie.

Willkommen, mein bruder!

- Cześć.
- Co ty robisz?!

Nie tragizuj.

Frau Spirytus pójdzie na detoks
i za półtora miesiąca wróci jak nowa.

Wiesz, skąd to wiem?
Byłem tam trzy razy.

Trzy razy, słyszysz?

- Marta chce ci coś pokazać.
- Nie, Marta nie chce…

Pokaż mu!

Cześć, nazywam się Marta Rohanová
i jestem alkoholiczką.

Postanowiłam się leczyć
dla siebie, ale…

głównie dla swego męża,
którego kocham.

I chcę odzyskać jego szacunek.

- To woda!
- No, woda.

Wiesz czemu? Bo co jest podstawą
terapii alkoholem?

- Przestać chlać!
- Wariaci.

tłumaczenie: titi®
facebook.com/ProHaven