All language subtitles for Maigret - Bruno Cremer - 49 - Maigret et lombre chinoise.NED

- Heb ik u aan de lijn gehad?
- Ja.

Daar is de dokter.
Hij had er al 'n uur moeten zijn.

Hoe bedoelt u?

Mme de Saint-Marc bevalt
van haar eerste kind.

Het ging toch om 'n moord?

Om 18.00 uur vertrok het personeel
bij Boyer.

- Bij Boyer? Wat bedoelt u?
- De zaak op de benedenverdieping.

Ze verkopen er de serums
van Dr Rivière.

- Die kent u toch?
- En toen?

Op het einde van de maand blijft
Mr Boyer gewoonlijk na sluitingstijd.

Toen ik m'n vuilnisbakken ging legen,
zag ik hem door het raam.

- Hij zat te schrijven.
- Hoe laat was het toen?

- Het uur van de vuilnisbakken.
- En hoe laat is dat?

19.00 uur. Daarna ben ik boven
naar Mme de Saint-Marc gaan kijken.

Op weg naar beneden zag ik Mr Boyer
daar zo zitten. Ik dacht dat hij sliep.

- Maar een kwartier later...
- Zat hij daar nog altijd zo.

- En toen?
- Dat was alles.

Ik wou vragen of alles goed was
en ben op de deur gaan kloppen.

Hij gaf geen antwoord,
dus ging ik naar binnen.

Hij is dood. Er ligt overal bloed.

Was de deur open?

Tijdens de kantooruren kun je zo
naar binnen.

Mr de Saint-Marc.
Het is zijn vrouw die bevalt.

Ik ga liever niet met u mee.

MAIGRET EN DE CHINESE SCHIM

- En?
- U hebt gelijk, hij is dood.

Hebt u dat gehoord?
De baby is geboren.

Die grammofoon boven mag nu wel 's uit.

Is u niets vreemds opgevallen
na 18.00 uur?

Nee. De meeste huurders zijn
hun vuilnisbak komen legen...

...in deze drie zinken bakken hier.

- En is er niemand binnengekomen?
- Hoe moet ik dat weten?

Hier wonen zo'n twintig huurders.
Het is hier een komen en gaan.

- Niets voor mij?
- Niets, Mr Martin.

- Wie is dat?
- Een belastingambtenaar.

Hij en z'n vrouw wonen op de tweede
verdieping.

- Is het een jongen, dokter?
- Een meisje.

Rustig maar, ik ben van de politie.

U kunt... U kunt me vertrouwen.

- Hoe heet u?
- Nine. Nine Moinard.

- Kende u hem al lang?
- Zes maanden ongeveer.

- Werkt u?
- Ik ben danseres.

- Ik werkte vroeger in de Narcisse.
- En nu?

Ik heb een relatie met hem.

Hij had met me afgesproken
in de Royal vanavond.

We zouden naar het theater gaan.

Toen hij niet opdaagde,
werd u ongerust.

Ik heb een paar keer gebeld,
maar de lijn was telkens bezet.

Alsof de hoorn van de haak lag.

Woonde u samen met hem?

Niet echt. Hij was getrouwd, maar ik...

- Waar woont u dan?
- In het hotel Moderne, in Pigalle.

- Goedenavond.
- Goedenavond, dokter.

Goedenavond, commissaris.

- Sorry dat het zo lang duurde.
- Neem jij de juffrouw maar mee.

We moeten de familie op de hoogte brengen.

Stel een lijst op van de huurders
en zijn medewerkers.

De kogel heeft de aorta geraakt.
Kaliber 6.35.

De dader stond op 2 à 3 meter afstand.

Nu moeten we het wapen nog
terugvinden.

Blijven die heren nog lang?
Ze zetten alles op z'n kop.

Kijk, er brandt geen licht meer bij Mme
de Saint-Marc. Ze slaapt vast.

Dat is Mme Martin, de vrouw van
die belastingambtenaar van daarnet.

Ruziën ze vaak?

Zij schreeuwt altijd en hij zegt nooit iets terug.

Dat is de gekkin. Ze raakt in paniek
als haar zus haar alleen laat.

Daar is ze.
Mathilde sluipt weer langs de deuren.

Ik heb nooit iemand gekend
die zo goed was als hij.

Hij deed alles om me te plezieren.
Hij was voor iedereen aardig.

Hij gaf altijd te veel fooi,
en dat zei ik hem ook.

Maar het kon hem niet deren als ze hem
daarom 'n sul vonden.

Was hij gelukkig?

Best wel,
maar diep vanbinnen toch weer niet.

Het is moeilijk om uit te leggen.

Hij moest voortdurend
ergens mee bezig zijn.

Als hij niets deed,
sloeg zijn stemming om.

- Waar woonde hij?
- Als hij niet bij mij was?

In een herenhuis in Neuilly.

Commissaris Maigret,
dit is Mr de Saint-Marc.

U hebt het vast gehoord
van mijn vrouw.

Ik heb liever niet dat ze in haar toestand
hoort wat hier gebeurd is.

Ik waardeer het zeer.

- Ik moet u iets bekennen.
- Ik luister.

U zult me vast 'n profiteur vinden.
Ik heb u verteld dat Pierre erg gul was.

Hij gaf me alles wat ik wou,
begrijpt u?

Ik vroeg nooit wat. Ik ging er altijd
van uit dat hij er wel aan dacht.

Hij was trouwens altijd bij me.
Ik had niets nodig.

- U hebt geen geld?
- Ik ben zo stom geweest.

Er zat nog wat geld in m'n handtas.

Ik had nooit gedacht dat Pierre niet zou komen.

Ik heb in de Royal iets gedronken
en oesters gegeten.

Ik heb gebeld,
en toen ik hier aankwam...

...zag ik dat ik alleen nog geld
voor een taxi had.

- En bij u thuis?
- Ik woon in het hotel.

- Ik vroeg me af of u wat spaargeld had.
- Nee.

Waarom zou ik? Ik kon niet weten
dat dit zou gebeuren.

En zelfs al had ik het geweten...

- Ik laat een taxi voor u komen.
- Ik vind er wel een op het kruispunt.

- Wat gaat u nu doen?
- Ik heb geen flauw idee.

Commissaris, ik heb het net gehoord.
Wat vreselijk.

Ik ben Luc Vignal,
de rechterhand van Mr Boyer.

Ik luister.

U weet vast dat de serums van
Dr Rivière wereldwijd verkocht worden.

Heeft Boyer ze gelanceerd?

Dr Rivière was arm.
Mr Boyer was z'n financier.

Is Dr Rivière nog actief betrokken?

Hij is vijf jaar geleden omgekomen
in een auto-ongeluk.

- En u leidt de zaak met Boyer?
- Ik hou me bezig met de verkoop.

De laboratoria zijn sinds enkele maanden
ergens anders.

Hij kwam hier niet vaak. Hij moest nu
zoals elke maand naar de bank...

...om het geld voor de lonen te halen.
Ongeveer drie miljoen.

- Ik moest hier om 17.00 uur al vertrekken.
- U hebt hem dus niet gezien?

Ik moest naar mijn moeder
in het ziekenhuis.

Voor ik vertrok, legde ik
mijn dagrapport op z'n bureau.

Dat is dit document?

Die drie miljoen lag dus in de kluis.

Mr Boyer moet de kluis opengemaakt hebben.

Alleen hij en ik hebben de sleutel
en kennen de code.

Als Boyer het geld erin gelegd had,
dan is er dus drie miljoen gestolen.

Plus de 600.000
die ik vanmiddag geïnd heb...

...en die ik zelf in de kluis gelegd heb,
met een elastiekje eromheen.

Aardig bedrag. En een motief.

Weet u of hij vijanden had?

Als je zo snel zo'n fortuin vergaart,
zijn er altijd wel mensen jaloers.

Maar ik geloof niet dat hij vijanden had.

Uw kantoor is boven?

Ja, de typistes en bedienden
zitten daar ook.

Ook al kwam Mr Boyer niet zo vaak meer
naar deze plek...

...hij was er nog altijd erg aan gehecht.

Hier is hij ooit van nul begonnen. Hier
herinnerde hij zich de magere jaren.

Waarom kwam hij steeds minder vaak,
denkt u?

Hij was een workaholic, maar aan een
bureau zitten, dat was niets voor hem.

Na de dood van Dr Rivière begon hij
andere onderzoeken te financieren.

Hij wou voortdurend nieuwe projecten
lanceren. Dat was z'n passie.

- Goedenavond.
- Commissaris.

- We moeten zijn alibi controleren.
- Ik heb de lijst van de huurders.

Dat is Mr Martin.
Hij heeft een handschoen verloren.

Hij gaat nooit weg zonder.

Hij doet ze zelfs aan als hij
wat verderop om brood gaat.

- Liggen uw kinderen al in bed?
- Ja, maar ze slapen niet.

- Ze zijn onrustig.
- Kinderen voelen dingen aan.

U denkt toch niet dat het iemand
van hier was?

- Wat is uw naam?
- Mme Bourcier.

- Goedenavond, Mme Bourcier.
- Goedenavond, commissaris.

Mme Bourcier hoort van alles,
maar schoten, die hoort ze niet.

Met een vrouw die bevalt, een gekkin
die schreeuwt en 'n stel dat ruziet...

...is dat wel te begrijpen.

Zal ik u naar huis brengen, baas?

- Waarom? Ben je gehaast?
- Nee, ik dacht gewoon...

We gaan eerst nog een bezoekje afleggen.

Commissaris Maigret?
We verwachtten u.

Ik ben kolonel Dormoy, de oom
van Mme Boyer. Wilt u me volgen?

- Ik wil u enkele vragen stellen.
- Goed.

Innige deelneming.

- Mijn man heeft toch niet geleden?
- Nee, hij was op slag dood.

Terwijl ik hier bezoek ontving,
was hij alleen in zijn kantoor.

- Wanneer zag u hem voor het laatst?
- Vanmorgen. Hier.

Ik zei dat hij ons diner van vanavond
niet mocht vergeten.

Rond 16.00 uur belde hij om te zeggen
dat hij niet kon komen.

Ik moest het zeggen
tegen onze gasten.

- Liet hij u wel vaker zitten?
- Ik zal er niet omheen draaien.

- Hij deed niets anders.
- Slechte manieren.

U had dus geen reden om ongerust
te zijn?

Weet u met wie hij vandaag
afgesproken had...

...en vanwaar hij u gebeld heeft?

Ik vroeg mijn man nooit wat hij allemaal deed.

Gezien de omstandigheden
moet ik u vragen...

...of u of een van uw kennissen
weg was tussen 19.00 en 20.00 uur.

- U verdenkt ons toch niet?
- Ik verdenk helemaal niemand.

Ik probeer gewoon na te gaan
waar iedereen was vandaag.

Mijn broer Henri is rond 18.00 uur
aangekomen.

Hij is advocaat.
We moesten zaken bespreken.

Mijn moeder was in haar kamer,
en ik had het te druk om weg te gaan.

Leek uw man de laatste tijd
ergens over te piekeren?

Als hem iets dwarszat, zou hij me
dat toch nooit verteld hebben.

Voor m'n man moest alles altijd snel gaan,
alsof zijn dagen al geteld waren.

Ik was bang dat hij een hartaanval zou
krijgen. Hij had al 's een infarct gehad.

Maar dit had ik nooit gedacht.

Met Madeleine kreeg Boyer
er de hele familie Dormoy bij.

En volgens Angèle was de sfeer
er gespannen.

- Het huishoudstertje.
- Je noemt haar dus al Angèle?

Boyer heeft hen financieel uit de nood
geholpen, en dat stak.

Niet verwonderlijk dat hij z'n heil elders zocht.

Heeft Angèle iemand zien weggaan rond
het tijdstip van de moord?

Achteraan is er een dienstingang.

Ik ben gaan kijken. Je kunt daar
makkelijk ongemerkt verdwijnen.

Iedereen kon vlug even
naar het kantoor gaan...

...en zich daarna weer bij de gasten
voegen.

Goed, tot morgen.
Doe Angèle de groeten van me.

Welterusten, commissaris.

Als u voor een kamer komt,
het hotel is vol.

Commissaris Maigret.
Ik kom voor Nine Moinard.

Kamer 3.
Ze zit toch niet in de problemen?

- Zo'n rustig meisje.
- Krijgt ze veel bezoek?

- Alleen van haar vriend.
- Is dat altijd dezelfde?

Ik zei toch dat het 'n rustig meisje is?

We hebben elkaar vannacht gezien,
op uw binnenplaats.

- U bent de commissaris.
- Hoe kent u Nine Moinard?

- Ik ken niemand die zo heet.
- Wat komt u hier dan doen?

- Ik kwam met Daniel Boyer praten.
- Daniel Boyer?

Is dat een familielid
van het slachtoffer?

- Het is zijn zoon.
- En hebt u al lang contact met hem?

- Ik? Al sinds ik getrouwd ben.
- Ik kan het niet meer volgen.

- Daniel is de zoon van mijn vrouw.
- En van Pierre Boyer?

Ja, mijn vrouw was zijn eerste echtgenote.
Daniel is hun zoon.

Na haar scheiding zijn we getrouwd.

- Waar is de kamer van Daniel Boyer?
- Op de tweede etage, nummer 27.

Ik kwam Daniel vertellen...
Het is een nerveuze, gevoelige jongen.

Mijn vrouw vond dat hij het beter
van ons kon horen.

Dat begrijp ik. Ik heb u gisteren nog 's
zien weggaan. Wat bent u gaan doen?

Ik ben gaan wandelen.
Ik had hoofdpijn.

Gaat u 's avonds geregeld weg
zonder uw vrouw?

Dat gebeurt soms.

Wat doe jij hier? Je weet dat ik
's ochtends niet graag bezoek krijg.

Stuurt mijn moeder je?

Je kunt misschien beter even gaan zitten.

Je vader is gisteren vermoord
in zijn kantoor.

Ik ben de bevoegde commissaris
toevallig tegengekomen in de gang.

- Hoe laat is het nu?
- 09.00 uur.

- Dat is ether. Iets op tegen?
- Kunt u zo werken?

- Zag u uw vader geregeld?
- Af en toe.

- Waar?
- Dat hing ervan af.

En wanneer zag u hem
voor het laatst?

Dat weet ik niet meer.
Twee of drie weken geleden.

- Leefde u op zijn kosten?
- Hij was er rijk genoeg voor.

Zo'n levensstijl moet een moeder
toch zorgen baren?

- Hoe bedoelt u?
- Hou u niet van den domme.

Uw vrouw weet toch dat haar zoon
z'n dagen hier vult met ether snuiven?

Ik heb alles geprobeerd om hem
aan het werk te krijgen.

Ik ben nog altijd niet aangekleed,
dus als het niet erg is...

U hebt uw handschoen gevonden.
Die zocht u vannacht, bij het afval.

Hij lag thuis. Ik ben daarnet
vertrokken met één handschoen aan...

...en ik heb het niet eens gemerkt.

- Moest u niet op kantoor zijn?
- Ik heb vrij genomen.

Ik wou mijn vrouw liever niet
alleen laten nu.

Ga dan maar vlug naar haar toe.

Het zal je moeder plezier doen als je even
langskomt. Tot kijk, Daniel.

Waar was u gisteravond
tussen 19.00 en 20.00 uur?

- In de Royal.
- En wat deed u daar?

Ik wachtte er op mijn vader.

U had geld nodig.

U wist dat uw vader naar de Royal
zou komen?

Hij kwam daar vaak. De kans was groot
dat ik hem daar zou aantreffen.

Wou u niet naar zijn kantoor gaan
toen u hem niet zag?

Kent u Nine Moinard?

Al van voor ze iets met mijn vader had.

- Wist uw vader dat?
- Helemaal niet.

Ik hield altijd afstand als ze samen waren.

Mag ik?

U hebt uw vader gisteren niet meer
gezien, dus dan zit u nu zonder geld?

- Goed opgemerkt.
- Wat gaat u nu doen?

Maakt u zich over mij maar
geen zorgen.

Is er nog iets wat u me moet vertellen?

Want als er nog iets is,
kunt u het beter nu zeggen.

Ik heb u niets te zeggen.

Of misschien toch één ding.

U vergist zich schromelijk in me.

Neem me niet kwalijk.

Ik dacht dat u bij Nine was.
Ik heb haar wakker gemaakt.

Ik heb het alibi van Vignal onderzocht.
Hij was maar even bij z'n moeder.

Hij was uitgenodigd bij de Boyers.

Hij vertrok daar pas toen hij het nieuws
vernam en kwam meteen naar u.

Heel goed.

Hallo.

- Ik zie je op het bureau.
- Goed, baas.

Neemt u me niet kwalijk,
ik ben zo klaar.

Sorry dat ik u gisteren geld afgetroggeld
heb.

- Ik ga mijn juwelen verkopen.
- Hebt u die veel?

- Ze liggen in de asbak.
- Daar zult u niet ver mee komen.

Met wat geluk krijg ik er 5000 francs voor.
En daarna zoek ik werk.

Ik ben danseres, weet u.

Wat een toestand.

Ik hoop voor zijn vrouw dat ze niets over
mij schrijven in de kranten.

- Praatte hij over haar?
- Nooit.

Ik zag wel dat zijn familie hem dwarszat.

Maar als ik er iets van zei,
lachte hij het vlug weg.

- Zegt dit gezicht u iets?
- Natuurlijk. Dat is Daniel.

Ik leerde hem kennen toen ik pas
in de Narcisse werkte.

Hij hing altijd rond in de coulissen. Hij
had iets met een van de danseressen.

Daniel is de zoon van Boyer
en z'n eerste vrouw.

Ik wist niet dat hij Boyer heette.
Hoe kon ik dat ook weten?

Is het toeval dat Daniel ook in dit hotel logeert?

We zijn elkaar na lange tijd een paar
weken geleden weer tegengekomen.

Hij zag er niet goed uit. Z'n vriendin
had hem net op straat gezet.

Ik heb hem toen verteld dat hier
een kamer vrij was.

U moet me geloven.

Zoals ik al zei,
Pierre was er één uit duizend. En nu...

Commissaris, er wacht al een uur
een vrouw op u. Ze is in de rouw.

- Madeleine Boyer?
- Nee, zo heet ze niet.

Mme Martin.

- Commissaris Maigret?
- Komt u mee?

Bedankt.

U vraagt zich vast af waarom ik hierheen
gekomen ben.

U had uw man gevraagd Daniel
op de hoogte te brengen. Ga zitten.

Hoe weet u dat?
We worden toch niet gevolgd?

Nee, ik ben Mr Martin vanmorgen
toevallig tegen het lijf gelopen.

Ik wou hoe dan ook niet dat u het
van de conciërge hoorde.

- U zou toch te weten komen...
- Dat u Boyer z'n eerste vrouw was.

Precies.

Het is een complexe situatie.

Zelfs mijn man snapt niet dat ik
rouwkleding wou dragen.

Ik hou het wel onopvallend.
Ik draag geen sluier of rouwband.

Maar het is niet omdat we gescheiden
zijn, dat ik niet mag...

Vooral in zo'n groot gebouw wordt wat
afgeroddeld.

- Wanneer vernam u het nieuws?
- We hoorden het vanmorgen.

De conciërge vertelde het me
en zei dat u de zaak onderzocht.

Is uw zoon gisteravond langsgekomen?

Ik heb hem al drie weken niet gezien.
Vraag het maar aan de conciërge.

U moet nog erg jong geweest zijn
toen u met Boyer trouwde.

Ik was pas twintig.

Mijn vader was banketbakker.
Ik had het goed als kind.

Ik heb nooit in de winkel hoeven te staan.

Pierre hield mijn ouders voor dat hij
een goede partij voor me was.

Maar hij heeft me heel veel leed
berokkend.

Hij speculeerde met z'n loon.
We zaten constant op zwart zaad.

Van een echtgenoot verwacht je toch enig
plichtsgevoel.

Hebt u de scheiding aangevraagd?

Martin woonde in hetzelfde gebouw
als wij...

...en hij had een mooie functie bij de
overheid. Het is heel correct gegaan.

We zijn in wederzijdse overeenstemming
gescheiden...

...en ik ben pas een jaar later
met Martin getrouwd.

- Gaf Boyer u alimentatie voor uw zoon?
- Als hij kon.

Het is erg als je tweede man
moet zorgen...

...voor een kind dat niet van hem is.

Daniel was heel anders dan zijn vader.
Hij was gevoelig en aanhankelijk.

Hij was goed opgevoed...

...maar toen hij 17 was, begon
zijn vader hem ineens te verpesten.

- Hij gaf hem geld.
- Ja, en veel.

Ik moest wel altijd m'n kleren zelf maken
en m'n hoed afdragen.

En Boyer gaf uw zoon alles wat hij wou?

Ja. Hij was rijk geworden
met zijn serums.

Ineens had hij een chauffeur
en een nieuwe vrouw.

Ik bespiedde haar om te zien
hoe ze eruitzag.

Maar ondanks al dat bont en die juwelen
stelde ze niet veel voor.

Ach, ik praat er liever niet over.

Ze heeft hem niet gekend in de tijd
dat hij steun nodig had.

Ik was erbij toen hij het zwaar had.

Maar ik neem hem niets kwalijk,
de stakker.

Misschien heeft hij het goedgemaakt
door u in zijn testament te zetten.

Ik zou zijn geld niet eens willen.
Martin is niet rijk of ambitieus...

...maar ik ga nog liever uit werken
dan dat ik 'n cent van Pierre aanvaard.

Ik weet niet wat u van mij denkt, maar...

Ik heb naar eer en geweten gehandeld.

Dat kan niet van iedereen
gezegd worden.

Bedankt voor uw komst.

Ik deed gewoon m'n plicht.
Dag, Mr Maigret.

U wou me spreken?

Mme Martin heeft haar paraplu laten
liggen.

De bank bevestigt dat Boyer
drie miljoen francs had opgevraagd...

...in ongebruikte biljetten. Denkt u
dat de dief hem gedood heeft?

Ik weet het niet.

Misschien is de dief
de moordenaar niet.

Heb je Boyer z'n zoon nagetrokken?

Hij gokt en wordt verdacht van dealen.

Ik heb ook het dossier van Mathilde
Cormier gevonden, een ex-prostituee.

De vrouw die aan de deuren luistert...

Daniel, mijn stiefzoon,
stond vanmorgen voor de deur.

- Kwam hij hier vaak?
- Hij zag zijn vader altijd in de stad.

Uw man stopte hem zakgeld toe.
Keek hij voor de rest naar hem om?

Ja, natuurlijk. Hij heeft hem 'n paar keer
aan werk geholpen...

...maar het liep keer op keer verkeerd af...

...en dan moest mijn man zijn gedrag
telkens vergoelijken.

- Waarom was hij hier dan vandaag?
- Voor het testament.

Hij vroeg me het adres van de notaris,
voor de formaliteiten.

Dat is zijn goed recht,
maar op een dag als deze...

Er was een zeker leeftijdsverschil
tussen uw man en u.

Dat heeft me nooit gestoord.
Mijn man blaakte van levenslust.

Hij had veel afwisseling nodig
in zijn leven.

- Hij leidde zijn leven, en u het uwe.
- Ik heb het hem nooit kwalijk genomen.

- Vond u het dan niet erg?
- In het begin wel.

Maar ik was het al vlug gewend.

Ik denk dat hij op zijn manier
wel van me hield.

En zijn medewerker?

Wie bedoelt u daarmee? Luc Vignal?

Hij was hier uitgenodigd op de avond
van de moord.

Luc is de oudste medewerker
van mijn man.

- Hij komt soms bridgen met m'n oom.
- Uw man had dus geen vijanden?

Iedereen mocht hem graag. Hij was
veel te goed, op het belachelijke af.

Hebt u zijn eerste vrouw gekend?

Sorry dat ik dat vraag, maar gezien
de omstandigheden kan ik niet anders.

Hij vond het vreselijk dat hij haar
elke dag tegenkwam.

Ze liet zich constant zien,
zonder een woord te zeggen.

Daarom ging hij steeds minder
naar kantoor.

Was hij boos op haar?

Vooral vanwege zijn zoon.
Om wat er van hem geworden was.

Maar tegelijk had hij ook medelijden
met haar.

Waarom?

Omdat ze nooit tevreden was.

Ik wou u nog iets vragen.

Het gaat over de affaires van mijn man.
Ik wil liever geen schandalen.

- Ik wil graag weten of het nodig is om...
- Om wat?

- Om een vergoeding te betalen.
- Dat is misschien wat voorbarig.

Commissaris? Ik ben Jeanne, de zus
van Pierre. Ik ben net aangekomen.

U hebt Madeleine vast een paar tranen
zien laten...

...maar ik denk niet
dat ze om mijn broer rouwt.

Zonder hem had de familie Dormoy
dit huis moeten verkopen...

...en dit luxeleven vaarwel
moeten zeggen. Dat is de waarheid.

U bent niet erg op ze gesteld.

Hun glimlach verhult hun minachting
voor mensen zoals Pierre en ik.

Hij had z'n fortuin zelf vergaard.
Het zijn twee verschillende werelden.

Dat neemt niet weg dat hij getrouwd is
uit liefde.

Uit eigenliefde, zult u bedoelen.

Ik had Pierre gewaarschuwd. Maar hij
liet zich weer meeslepen, zoals altijd.

Na al die jaren van armoede kon hij
ineens bij 'n burgerlijke familie horen...

- ...met een advocaat, een kolonel...
- En met schulden.

En of ze schulden hadden. Door
slechte beleggingen, heb ik begrepen.

Vader Dormoy was dood,
dus heeft mijn broer ze geholpen.

Hij had het niet getroffen
met z'n vrouwen.

Gelukkig had hij Nine.
Zij deed tenminste niet alsof.

Pierre wou 'n flat voor haar kopen.

Dan kon haar zoontje weer bij haar
wonen. Hij is voorlopig geplaatst.

Een zoontje?

Heeft uw broer u dat verteld?

Jazeker,
in al zijn brieven had hij het over hem.

Met Madeleine had hij geen kinderen.

Dat wou hij compenseren met de zoon
van Nine. Hij was meteen gek op hem.

Daniel had hem alleen maar
teleurgesteld.

- Kent u deze man?
- Dat is ook toevallig.

Hij is hier 'n kwartier geleden vertrokken.
Hij zat aan die tafel.

Hij zei dat hij hetzelfde wou
als gisteren.

En wat was dat dan?

Ik herinnerde me hem niet. Hoe kon ik
dan weten wat hij gedronken had?

Toen zei hij:
Toe nou. Een gin-fizz, natuurlijk.

Toen was ik echt de kluts kwijt...

...want ik weet zeker dat ik gisteren
geen gin-fizz heb geserveerd.

- Is hij hier lang gebleven?
- Enkele minuten maar.

Komt u hier vaak?

Pierre kwam hier altijd voor zaken.
Maar met mij wisselde hij graag af.

We gingen telkens ergens anders
naartoe.

Niet alleen naar brasserieën,
maar ook naar luxe restaurants.

Ik wil u graag een glas aanbieden.
Pierre was dol op de cognac hier.

Had u gisteren hier met Boyer
afgesproken?

Weet u nog of u Daniel toen gezien hebt?

Ik zag hem zitten toen ik binnenkwam.
Hij dronk iets aan de bar.

Bent u daar zeker van?

U weet toch dat een valse getuigenis
strafbaar is?

- Had u iets gewenst?
- Tweemaal cognac.

Hebt u werk gevonden in de Narcisse?

Ik vervang er een geblesseerde danseres
vanavond.

Misschien houden ze me wel.

Geef me uw hand,
dan geef ik u uw 1000 francs terug.

De ober kijkt naar ons.
Ik wil u niet in verlegenheid brengen.

Als danseres zult u het moeilijk hebben
om uw zoon terug te krijgen.

- U kunt beter open kaart spelen.
- Maar ik verberg helemaal niets.

Ik ben alles kwijt door deze geschiedenis:

Een lieve man, de hoop om m'n zoon
te zien opgroeien...

Als Daniel het geld gestolen heeft,
liggen de kaarten anders.

Naar alle waarschijnlijkheid
krijgt hij ook nog een erfenis.

En dan hebt u in één klap ook
een jongere minnaar.

Ik wist wel dat u zoiets zou denken.
Ik hield oprecht van Pierre.

- Is dat zo moeilijk te geloven?
- U kunt beter stoppen met liegen.

Pierre vertelde me pas twee weken
geleden dat Daniel zijn zoon was.

Hij had hem gezien in de gang.
Het zinde hem niet.

- Wou hij daarom 'n flat voor u zoeken?
- Dat was hij al lang van plan.

Hij wou graag dat ik m'n eigen meubels
had.

Ik weet zeker dat hij mijn zoon wou
adopteren.

- Daniel en ik hebben nooit iets gehad.
- Waarom geeft u hem dan een alibi?

Commissaris, goed dat ik u zie.
Loop 's niet in de weg.

Ik heb alle huurders op de hoogte
gebracht. Dat zoiets hier gebeurt...

- Martin woont op de tweede etage?
- Ja, rechts.

Hebt u gisteravond de zoon van Boyer
niet gezien?

- Denk goed na.
- Hij komt hier niet zo vaak.

Jeanne, Georges, wat heb ik gezegd?
Scheer jullie weg.

- Wie is daar?
- Maigret.

Ik kom uw paraplu terugbrengen.

Ik dacht dat ik hem in de bus
achtergelaten had. Kom toch binnen.

- Ik wou u niet storen.
- U stoort helemaal niet.

Martin,
laat de commissaris daar zitten.

- Wilt u iets drinken?
- Nee, dank u.

Een klein glaasje maar. Martin,
schenk jij ons een aperitief uit?

Vooruit.

Woont u hier al lang?

Hij woonde vroeger al met zijn ouders
in dit appartement.

- Hebt u nooit overwogen te verhuizen?
- Dat hadden ze hier wel gewild.

Pierre sprak Martin erover aan en wou
zelfs financieel helpen.

Hij dacht dat alles met geld te koop
was. In z'n dromen, ja.

Hij moest maar vertrekken
als we hem stoorden.

Van hieruit kun je recht in het kantoor
kijken.

Als u gisteravond gekeken had,
was mijn onderzoek al afgerond.

Breng je ons iets te drinken?

Dat is de gekkin weer.

De vrouw die schreeuwt als haar zus
haar alleen laat?

Mathilde staat vast weer
te luistervinken, die oude heks.

Ze geneert zich niet eens.

Twee oude vrijsters die samenhokken,
dat kan niet anders dan fout gaan.

- Ik moet gaan.
- Wacht, u zult het wel zien.

Goedenavond, Mathilde.

Goedenavond, Mr Maigret.

Ik heb de indruk dat de kolonel
Vignal uithoorde over Boyer.

Die familie klit samen. Ze zullen ons
nooit zeggen wie er weggegaan is.

- Niemand heeft een sluitend alibi.
- En al zeker de zoon van Boyer niet.

U hebt twee fouten gemaakt.
Eerst met die gin-fizz in de Royal...

...en daarna met de valse getuigenis
van Nine.

Denk toch eens na.
De geldkraan stond al jaren wijd open.

- Waarom zou ik dat vergooien?
- Gaf u uw moeder geld?

Natuurlijk, al weet ik zeker dat ze alles
gewoon opzij heeft gelegd.

- Voor het geval dat.
- Had uw vader dat niet door?

Nee, totaal niet.

Een dosis nodig?

En uw relatie met Nine?

Een mooi meisje, zeker.
Maar veel te emotioneel voor mij.

- U woont wel in hetzelfde hotel.
- Ik heb nooit iets met haar gehad.

Maar toen ik ontdekte dat ze
de minnares van m'n vader was...

...heb ik ze wel in de gaten gehouden.

Wat zegt u nu?
Wat wou u daarmee bereiken?

Geen idee. Maar ik zou Nine
nooit iets in de weg hebben gelegd.

Het is een braaf meisje.
En ze heeft een kind.

- Hoe weet u dat ze 'n kind heeft?
- Ze maakt er geen geheim van.

Boyer ontdekte dat u ook in het hotel
logeerde.

Hij dacht zelfs dat mijn moeder me
gestuurd had om hem te bespieden.

Niet dat ze er niet toe in staat was.

Mijn vader zocht al lang een flat
voor Nine...

- ...maar nu wou hij er werk van maken.
- Wist uw moeder daarvan?

Ze wist zelfs dat Nine een kind had...

...maar dat leek me eerder het probleem
van zijn vrouw, en niet van haar.

Commissaris,
bent u op weg naar de Martins?

Ze is vannacht ziek geworden.
Haar man is helemaal van slag.

Ik blijf niet lang.
Ik kwam eens horen hoe het gaat.

Ze slaapt eindelijk.
Heeft de conciërge het u verteld?

Sorry dat ik er zo bij loop.
Ik ben de hele nacht opgebleven.

- Koffie?
- Graag.

Mijn vrouw is erg nerveus.
Die crises zijn vreselijk.

- Heeft ze geregeld zo'n crisis?
- Ja, maar nooit zo erg.

Naar het schijnt waren
haar jeugdjaren het ergste.

Ik ontzie haar zo veel mogelijk.
Als ik haar tegenspreek, ontploft ze.

Is er gisteravond iets gebeurd?

Is er niemand langsgekomen?
Daniel, bijvoorbeeld.

Toen u weg was, hebben we gegeten.

- En toen?
- Daarna is er niets speciaals gebeurd.

Het kwam ineens op.

Ze heeft al zoveel tegenslag gehad.

- Wat is uw mening over de misdaad?
- Ik heb helemaal geen mening.

Ik verzeker u dat...

Ik weet het allemaal niet meer.

Als ze naar me geluisterd had,
woonden we hier allang niet meer.

- U bent een eerlijke man, Mr Martin.
- 32 jaar dienst.

Als u iets wist, zou u er een erezaak van
maken om het me te zeggen, hè?

Natuurlijk. Ik wil ook graag weten
wat er gebeurd is.

Dit is geen leven meer.

- En wat vindt u van uw stiefzoon?
- Daniel?

- Hij is...
- Een delinquent, nietwaar?

Het is echt geen slechte jongen, hoor.

Het is allemaal de schuld van
zijn vader. Hij heeft hem verpest.

Daar heeft mijn vrouw gelijk in.

Boyer deed het niet uit liefde voor zijn
zoon, maar om z'n geweten te sussen.

Z'n geweten?

Hij heeft Germaine tekortgedaan.
Ze was niets meer dan zijn huissloof.

Nochtans was zij degene
die hem steunde als hij het zwaar had.

- En later...
- Gaf hij haar ook geen cent.

Ze was hertrouwd. Met u.

Hebt u dat ook gehoord?

- Is de commissaris er?
- Ja.

- Wat vertel je hem allemaal?
- Hij kwam horen hoe het met je ging.

Vraag hem of hij binnen wil komen.
Wacht even.

- Geef me de spiegel en de borstel.
- Je kunt je beter niet opwinden.

Hou de spiegel omhoog.

Hou hem recht.

Wacht, laat hem maar los.
Je kunt niet eens...

Mannen.

Let u alstublieft niet op de rommel.

Het komt door m'n crisis.
Ik heb altijd zwakke zenuwen gehad.

Het lijkt al beter te gaan.

Kwam u echt informeren
hoe het met me ging?

Ik moet beter zijn bij de begrafenis
morgen.

- De dokter zegt dat je moet drinken.
- De pot op met de dokter.

- Hebt u iets ontdekt?
- We boeken vooruitgang.

Blijft u maar bij haar.
Ik laat mezelf wel uit.

Wat wilt u van me?

Ik vroeg me af of u me niets
te vertellen had.

- U woont hier al lang, hè.
- Al meer dan 30 jaar.

- Dan kent u iedereen hier.
- Ik praat met niemand.

U hebt misschien iets gezien
of gehoord.

Zeg liever tegen de eigenaar dat hij
me gas moet geven.

Alleen ik heb hier geen gas, omdat
hij m'n huur niet mag verhogen.

Hij wil me hier graag weg, maar
daar kan hij nog lang op wachten.

Weet u dat u bekend bent
bij de zedenpolitie?

En dan? U denkt toch niet
dat ik er weer mee begin?

Mr de Saint-Marc.
Sorry, mag ik u even iets vragen?

Op de avond van de moord hebt u
op de binnenplaats lopen ijsberen.

Dat klopt.

Hebt u toen niets ongewoons
opgemerkt?

Niet echt. Alleen iets stoms.
Het heeft er vast niets mee te maken.

Zeg het toch maar.

Ik hoorde ineens iets
bij de vuilnisbakken.

Het was 'n huurder van de tweede etage.

Mme Martin?

Ja, een nerveuze vrouw,
altijd gehaast.

Ze zei dat ze per ongeluk een zilveren
lepel had weggegooid.

- Heeft ze hem gevonden?
- Ik herinner het me alleen...

...omdat m'n vrouw ooit zelf zo
een ring heeft verloren.

Een voddenraper vond de ring terug
toen hij het afval doorzocht.

Weet u nog hoe laat het was
toen u Mme Martin zag?

Niet precies, nee. Even denken...

De vroedvrouw was er al even,
maar de dokter liet op zich wachten.

Ik heb hem gebeld en ben beneden gaan
kijken waar hij bleef.

- Rond 19.30 uur?
- Zoiets moet het geweest zijn.

- Bedankt.
- Graag gedaan.

Mme Bourcier. Zet u elke ochtend
de vuilnisbakken op de stoep?

Sinds ik weduwe ben,
gaat dat niet meer.

Die bakken zijn te zwaar voor me.
De vuilnismannen zijn aardig.

Ik bied ze geregeld iets aan.
In ruil komen ze ze zelf halen.

Zo kunnen de voddenrapers er niet bij.

Ze laten zich er niet door tegenhouden.

Soms staan ze hier met z'n vieren tegelijk
rommel te maken.

De kolonel wou u absoluut spreken,
dus heb ik hem meegebracht.

- Zoek de voddenrapers op.
- Is er iemand iets kwijt?

De Martins zochten op de avond van
de moord 'n handschoen en een lepel.

U wou me spreken, kolonel?

Ik heb vanmorgen een testament
gevonden.

De inhoud is ongehoord. Gelukkig
weet mijn nicht nog van niets.

- Bent u hier al eerder geweest?
- Eén of twee keer, met Madeleine.

Het is raar om hier in deze
omstandigheden terug te komen.

Boyer zat hier.
De kluis stond half open, achter hem.

Hebt u het testament bij u?

Ik heb het zo gevonden.
Het zat niet eens in een envelop.

Hij heeft het haastig neergekrabbeld,
op briefpapier van het Grand Hôtel.

'Dit is mijn testament.'
Waar had Boyer het gelegd?

In zijn kamer. Madeleine moest
een leverancier betalen.

Ze gaf liever geen cheque...

...daarom ging ik in Boyer
z'n bureau op zoek naar geld.

Hij laat alles na aan zijn vrouw
Madeleine...

...Germaine Martin, zijn eerste vrouw,
en Nine Moinard.

Dat testament houdt geen steek.
Het kan zo nietig verklaard worden.

Na de uitvaart vechten we het aan.

Boyer dacht niet na.
Hij noemt zijn zoon niet eens.

- Ik wou u dringend spreken omdat...
- Kent u Daniel?

- Alleen van gezicht.
- En Nine Moinard?

Waarom zou ik die persoon moeten
kennen?

Waar was ik nu gebleven?

Hebt u de datum
op het testament gezien?

Boyer is tien dagen later overleden.

Stel nu eens dat een van die twee
vrouwen weet had van dat testament.

- En aangezien ze niet rijk zijn...
- Volgens u hadden ze 'n motief.

- Uw nicht had er evengoed een.
- Hoe bedoelt u?

Boyer noemt drie vrouwen. De drie
vrouwen van zijn leven, in zekere zin.

- Als u voor Daniel komt, hij is er niet.
- Is hij al weg?

Hij is nog niet terug. Ik kom vlug
wat opruimen en de kamer luchten.

Die etherlucht kruipt overal in.

- Heeft hij u verteld dat hij weggaat?
- Dat is de koffer van Nine.

Ze laat hem hier tot ze iets anders
gevonden heeft.

Arme meid. Nu haar vriend dood is,
kan ze haar kamer niet meer betalen.

Ik zou niet in haar schoenen willen staan.

- Hebt u een ogenblikje?
- Ja.

Ik kom u vertellen dat het testament
van Boyer opgedoken is.

Hij laat alles na aan zijn drie vrouwen:

Germaine Martin, zijn eerste vrouw,
die hertrouwd is.

Madeleine, zijn wettige echtgenote,
en u bent de derde.

Pierre had gezegd dat hij voor ons
zou zorgen als het ergste gebeurde.

- Maar dit had ik nooit verwacht.
- Wat bedoelde hij daarmee?

Hij had een hartziekte.

Hij moest het eigenlijk rustig aan doen,
maar hij kon niet stilzitten.

Ze zullen het testament aanvechten.
Het kan lang aanslepen.

Wat telt,
is dat Pierre aan me gedacht heeft.

En voor de rest zal ik vechten voor m'n
zoon. Dat zou hij ook hebben gewild.

Ik heb uw koffer in Daniels kamer
zien staan.

- Hij is gisteravond niet thuisgekomen.
- Denkt u dat hij ervandoor is?

Dan moet hij zichzelf iets te verwijten
hebben.

Mijn oom heeft het testament hier
gevonden. De lade was niet op slot.

- Ik weet niet eens of er een sleutel is.
- De kolonel heeft goed gehandeld.

Als hij het verbrand had,
had niemand het geweten.

U denkt toch niet dat dat document...
De rechtbank lost het wel op.

Hij onterft zijn eigen zoon. Dat volstaat
om het nietig te laten verklaren.

Uw man wou hem op die manier
misschien tegen zichzelf beschermen.

Voor geld moet hij eerst
langs z'n moeder.

- Dat is absurd. En dan dat meisje...
- Nine Moinard, bedoelt u?

Haar naam interesseert me niet.

Zij heeft mijn man het hoofd op hol
gebracht.

Ik had nooit gedacht dat hij me zo zou
verraden.

Wist u dat uw man in de stad
een flat wou kopen...

...voor dat meisje en haar zoontje?
Was u daarvan op de hoogte?

Ik heb altijd mijn ogen gesloten
voor zijn verhoudingen.

Met Nine had hij niet zomaar
een verhouding.

Hij had echt gevoelens voor haar.

Boyer was een man die al eens
gescheiden was.

De kans was groot dat hij u
voor haar verliet.

Is uw vrouw nog niet beter?

Daarnet begon ze te ijlen. De dokter
moest komen. Ze heeft hoge koorts.

Ik heb nieuws voor u. Ik heb
het testament van Boyer gelezen.

Hij laat uw vrouw een derde
van zijn fortuin na.

- Laat hij ons...
- Er staat nog niets vast.

Zijn vrouw wil het aanvechten.

U lijkt er niet echt blij mee.

Haar medicijn kost 2000 francs,
wat we dus niet hebben.

Ik heb andere dingen aan m'n hoofd.

Door uw bezoekjes kijken de huurders
me scheef aan.

Ik wed dat ze denken dat ik Boyer
vermoord heb.

Misschien verdenkt u me zelfs ook.

Ze pikken er altijd de zwaksten uit.
Een man die zich niet kan verdedigen.

En mijn vrouw is ziek op de koop toe.

- Laat m'n zus erbuiten. Ze weet niets.
- Maar u wel.

Ze doen niets anders dan ruziën.
Zij begint altijd.

Ze laat hem geen moment met rust.
Soms gooit ze met borden.

- Ik snap niet hoe hij het uithoudt.
- Wat verwijt ze hem dan?

Moet ik dat echt zeggen?

Ze is razend omdat hij maar
een ambtenaar is, terwijl Boyer rijk is.

Ze neemt het Martin kwalijk.
Ze vindt hem slap.

- Komt haar zoon soms op bezoek?
- Af en toe.

- En snauwt ze hem ook af?
- Ze geeft hem eerder raad.

- In welke zin?
- Het gaat altijd over hetzelfde.

Ze is bang dat haar zoon niets
van z'n erfenis zal zien.

Ze zegt dat hij z'n vader geld moet
aftroggelen wanneer hij kan.

En ze zegt er elke keer bij
dat zij het wel zal bijhouden voor hem.

En hoe reageert Daniel daarop?

Hij laat haar maar praten.
Hij blijft nooit lang.

- Was hij hier die avond ook?
- Ik loop niet constant in de gangen.

En is hij sindsdien nog op bezoek geweest?

- Hebt u hem gezien?
- Het gaat me niets aan.

- Wat weet u nog meer?
- Ik weet waarom ze ziek is.

Heb je iets nodig?

Mijn zus schreeuwt alleen maar als ze bang is.

Waarom is Mme Martin ziek?

Omdat hij het geld niet meegebracht had.

Het geld? Welk geld?

- De Martins komen niet.
- En Daniel?

Al die mensen zijn zo anders dan hij.

Gaat u met ze mee naar de kerk?

Ik ga straks wel naar het kerkhof,
als de dienst erop zit.

Ik heb veel nagedacht, weet u.
En ik denk dat Pierre iets vermoedde.

Het leek alsof hij wist
dat hij niet lang meer te leven had.

Waarom zegt u dat?

Hij zei bepaalde dingen die ik niet
uit m'n hoofd kan zetten.

Was hij bang?

- Nee, integendeel zelfs.
- Zat zijn familie hem dwars?

Hij had het nooit over iemand
in het bijzonder.

Hij zei dat mensen rare wezens waren.

Hij zou niet gewild hebben dat ik huil.

- U durft wel, zomaar binnenvallen.
- Waar hebt u gezeten?

Wat dacht u?
Dat ik op de loop was gegaan?

Ik was bij haar.

- Wie is die man?
- Een vriend.

Vond u het niet nodig om naar
de begrafenis van uw vader te gaan?

- Het testament is opgedoken.
- Ach zo. En?

Het is een document waar de advocaten
goed aan zullen verdienen.

Uw vader laat zijn drie vrouwen
zijn hele fortuin na.

- Drie?
- Uw moeder, zijn wettige echtgenote...

- ...en Nine.
- Om je dood te lachen.

- Het lijkt u niet echt te deren.
- Ach, weet u...

- Hebt u genoeg geld?
- Dat kan me geen barst schelen.

- U verdient evenwel niets.
- Nee, geen cent.

- Hebt u geld opzijgelegd?
- Kijk gerust rond.

- Gaat u uw rechten laten gelden?
- Waarom?

Na de moord haastte u zich
naar Madeleine...

...om het testament in handen
te krijgen.

En nu moet ik geloven dat de erfenis
u niet interesseert?

Is die 3,5 miljoen misschien genoeg?

Dit bewijst dat ik niets te winnen had
bij zijn dood.

U vergist zich al vanaf het begin
over me.

Voor de rest geen nieuws?

Ik kom naar het bureau. Tot zo.

Mathilde zei dat hij het geld niet
meegebracht had.

Daniel heeft het geld dus gestolen
en voor zichzelf gehouden.

Ik weet niet goed wat ik van Boyer
z'n zoon moet denken.

- Eigenlijk verdenk ik Mr Martin.
- Hij heeft er het lef niet voor.

Misschien was hij de verwijten
over z'n middelmatigheid beu.

- En daarom sloeg hij aan het moorden?
- Nee, ergens klopt er iets niet.

Als hij het geld gestolen heeft, waarom
gaf hij het dan niet aan Mme Martin?

Hebben de voddenrapers iets gevonden?

- Nog niet. Ik ga nog 's terug.
- Ga dan maar snel.

Ik weet zeker dat ze
op het moordwapen zullen stuiten.

En ga daarna naar het gebouw
van de Martins.

Weet u niets leukers?

Hij is uit het raam gesprongen.

Getuigen hebben hem geïdentificeerd.
Zijn naam is Daniel Boyer.

Hij was op slag dood. Zijn ruggengraat
is op twee plaatsen gebroken.

Nine was bij hem. Zij heeft gevraagd
of ze u wilden bellen.

Wat is er precies gebeurd?

Na de repetitie kwam ik hier
mijn koffer halen en me omkleden.

Hoe gedroeg Daniel zich?

Hij was goedgeluimd. Hij maakte zelfs
grappen over mijn benen.

Alleen danseressen hebben
zulke mooie stelten, zei hij.

Hij noemde me Ninette.
Dat deed zijn vader ook altijd.

Terwijl ik in m'n koffer stond
te wroeten, deed hij het raam open.

En toen?

Niets.
Ik hoorde ineens helemaal niets meer.

Ik was helemaal alleen.
De kamer was leeg.

Hij was niet via de deur weggegaan.

Ik had niets gezien.
Ik had niets in de gaten.

Dat is nog het ergste.
Hij zag er zo sereen uit.

Het kwam door de ether.
U hebt uzelf niets te verwijten.

- Niemand had zoiets kunnen voorzien.
- Dit betekent niet dat hij schuldig is.

Als u iets weet, moet u het zeggen.

Dag, baas. Is het echt nodig om hier
de wacht te houden?

Ja, zeker nu.
Daniel heeft zelfmoord gepleegd.

Allemachtig.

Zijn zoon is uit het raam gesprongen.
Het is om gek van te worden.

Dat is trouwens precies wat er gebeurt.

Mijn vrouw slaat nu al door. Als dit zo
doorgaat, worden we allemaal gek.

Hoe moet ik het haar vertellen?
Ze zal er kapot aan gaan.

M'n hele leven. 32 jaar lang.
Alle dagen om 09.00 uur aanwezig.

Nooit op mijn vingers getikt.
En dat allemaal voor...

Bedaar een beetje.
Straks hoort uw vrouw u nog.

- Vergeet niet dat ze ziek is.
- En ik? Denkt u dat ik niet ziek ben?

Denkt u dat ik dit nog lang
kan volhouden?

Waarom heeft hij zelfmoord gepleegd?

Dit loopt helemaal verkeerd.
Er zijn al twee doden.

Ik denk dat ik beter...

- Wat?
- Niets aan te doen.

Het moet nu eenmaal.

Wat dan?

- Wat zegt u?
- U wou net iets zeggen.

- Ik?
- Ja.

Ik ben het vergeten.

Neem het me niet kwalijk.
Ik ben erg van streek.

Ik denk dat ik u wel kan helpen,
Mr Martin.

U hebt de 3,5 miljoen gestolen.

Toen ik u over de erfenis vertelde,
snapte ik uw ontzetting niet.

U had blij moeten zijn
met al die miljoenen.

Maar u besefte dat u al dat geld
voor niets had gestolen.

U hebt het gedaan...

...om de bittere verwijten van Mme Martin
niet meer te hoeven horen.

Alleen bent u een eerlijke ambtenaar,
Mr Martin.

U hebt het zelf gezegd:
U doet al 32 jaar voorbeeldig uw werk.

U hebt geen bewijzen.

U bent die avond niet gaan wandelen
omdat u hoofdpijn had.

U had wroeging.
U wou van het geld af.

En tijdens uw wandeling
hebt u er zich van ontdaan.

Blijft u maar gerust zitten.

U en Mme Martin moeten uiteraard
ter beschikking blijven van justitie.

Uw bagage, alstublieft.

Excuseer me.
Waar begint België precies?

Fransman?
Uw identiteitskaart, alstublieft.

- Volg me.
- Waarheen?

- Neem uw koffer mee.
- Maar de bus...

Haast u, de chauffeur gaat vertrekken.

Dag, Mr Martin.

Ik heb het gedaan.

Ik heb hem gedood.

Ik wou de grens oversteken. Denkt u
dat het lang zal duren? Vast niet.

Ik geef alles tenslotte toe.

Ik zou willen dat het snel
achter de rug is, begrijpt u?

Ik zal het tegen m'n advocaat zeggen.
Geen gedoe. Ik beken de feiten.

U had gelijk over de diefstal.

Boyer verraste me.
Daarom heb ik geschoten.

Hij zakte voor m'n ogen in elkaar.

Ik had het u meteen moeten vertellen,
maar ik durfde niet.

Het is allemaal mijn schuld.

Als ik alles opgebiecht had,
zou Daniel nog leven.

- Brengt u me naar de gevangenis?
- Rij naar Rue de Turenne 7.

Mr Martin, iemand van uw werk is komen
vragen of u ziek was. U zou...

Dit was nergens voor nodig.

Ze heeft er niets mee te maken.

Ik ben het, en de commissaris.

Sorry voor het storen, maar ik breng u
uw verwarde man terug.

- Het lijkt beter met u te gaan.
- Ja, een beetje.

Ze hebben me bij de grens opgepakt.
Nog één minuut, en ik was er.

- Kwam de dokter niet vanmorgen?
- Nee, ik ben hier alleen.

Alleen als een stervend dier.

- Laat me los, of ik ga gillen.
- Geef op.

- Laat je hem zomaar begaan?
- Commissaris...

Gemene bruut. Een vrouw pijn doen.

'Aangezien een wettige zoon nooit
van zijn erfdeel beroofd kan worden...'

'...kunt u aanspraak maken op de helft
van het vermogen van Pierre Boyer...'

'...uw eerste echtgenoot.'

U ligt niet meer in bed omdat u
naar uw advocaat moest.

- Huilt u om uw zoon?
- U durft wel.

Of bent u boos omdat u op heterdaad
betrapt bent?

Hoeveel denkt u dat u zult krijgen?

En dan heb ik het niet over geld,
maar over het aantal jaren celstraf.

Diefstal. Moord. Misschien oordelen ze
dat het met voorbedachten rade was.

Hoeveel, denkt u?

U krijgt geen vrijspraak,
want het was geen crime passionnel.

Het ging u alleen maar om het geld.
Tien jaar? Twintig jaar?

Ik kan niet voorspellen hoe de jury
zal oordelen...

...maar ik ben bang dat uw kop zal rollen.

Intussen is Mme Martin wel rijk.

Tenzij dit raam roet in het eten gooit.

Ze zullen zeggen dat u vanuit dit raam
alles kon zien.

En dat is ernstig,
want dan bent u medeplichtig.

Volgens de strafwet kan
een moordenaar...

...niet van zijn slachtoffer erven,
zelfs niet na z'n vrijlating.

Ook de medeplichtigen hebben
geen recht op hun erfdeel.

Ziet u nu in hoe belangrijk
dit raam ineens is?

Wat hebt u met de revolver gedaan,
Martin?

Waar is de revolver?

Ik heb hem in de Seine gegooid,
samen met de biljetten.

Ik heb hem teruggevonden
in een vuilnisbak.

Ben je nu tevreden?
Waarom kon je je mond niet houden?

Doe je het expres of zo?
Jij hebt het geld gestolen.

Jij hebt die 360 biljetten weggegooid,
maar je gaat toch de gevangenis in.

Als je 'n diefstal pleegt, laat je
je handschoen toch niet liggen?

Ze wees al maanden door het raam
naar de kluis.

Toen Boyer naar het toilet was,
ben ik erheen gegaan.

Had u haar dat verteld?

Nee, maar ze wist het maar al te goed.
Ze stond bij het raam.

En toen zag u dat hij zijn handschoen
had laten liggen.

Alsof het zijn visitekaartje was.

U hebt uw revolver genomen
en bent naar beneden gegaan.

Toen Boyer binnenkwam,
dacht hij dat u hem bestolen had.

Nee, ik heb het niet gedaan.
Pierre, je denkt toch niet...

Je gelooft toch niet dat ik de dief ben?

Hij wou me laten arresteren.
Hij is dankzij mij wel rijk geworden.

Wie zorgde voor hem toen hij
zijn brood amper verdiende?

Wie troostte en steunde hem?

Zoiets zou ik nooit doen.
Je gaat de politie toch niet bellen, hè?

Zeg dan toch iets.

Hij stond op het punt de politie
te bellen.

Ik heb m'n jeugd opgeofferd voor hem.

Doe het niet.
Leg de hoorn weer op de haak.

Ik zweer je dat ik schiet.
Leg de telefoon neer.

U bent naar de vuilnisbakken gelopen.

U deed alsof u een lepel zocht, maar u
verstopte de revolver onder het afval.

- Wie zag u toen u daarmee bezig was?
- Die idioot van de eerste etage.

Niemand anders? Volgens mij kwam
uw zoon toen langs.

- Hij had geld nodig.
- En wat dan nog?

Hij kwam niet voor u,
maar voor zijn vader.

Maar u kon hem niet naar het kantoor
laten gaan.

- Hoe hebt u hem weg kunnen krijgen?
- Ik had wat geld bij me.

Als ik geweten had dat 't de laatste keer
was dat ik hem zou zien...

De laatste keer.

U vertelt er die avond niets over
tegen uw man.

Die arme goedzak van een man.

Die arme goedzak van een man?
En ik dan? Ik ben m'n kind kwijt.

Martin weet niet wie hem gedood heeft.

De volgende dag zegt u nog altijd niets.

De volgende avond zoekt u het geld
overal. U vraagt uw man waar het is.

En dan slaat u door.
U slaat door van woede.

- Hij heeft het geld niet.
- Die idioot had alles weggegooid.

U hebt Boyer voor niets gedood
en een fortuin in het water gegooid.

U wordt er ziek van.

Uw zoon had door wat er gebeurd was.

Hij weet dat ik hem verdenk, en hij
denkt dat hij opgepakt zal worden.

Alleen weet hij dat hij zich niet kan
verdedigen...

...zonder u te beschuldigen.
Zijn eigen moeder.

Daarom besluit hij er een einde
aan te maken.

Eergisteren was u zo van streek
door Daniels dood...

...dat u de diefstal bijna bekende.

Maar toen zag u uw vrouw
in haar bed liggen.

Zij maakt duidelijk dat u moet zwijgen.

En dan begrijpt u het eindelijk.
Zij heeft hem gedood.

Ze zegt dat u naar het buitenland
moet vluchten.

Zo zouden we zeker geloven
dat u de dader was.

De politie zou zich koest houden,
en na een tijdje zou ze ook komen...

- ...met de miljoenen.
- Zwijg toch, zwijg toch.

Ik heb het niet gedaan.

- Ik heb het niet gedaan.
- Ik ben bang dat ze...

Jullie willen allemaal geld van me.

Maar ik zal tegen de notaris zeggen
dat hij jullie niets mag geven.

- Neem het haar niet kwalijk.
- Ik heb het niet gedaan.

Niet meer dan vijf francs tegelijk, oké?
Want ik heb er genoeg voor geleden.

Ik heb er genoeg voor geleden.
Jullie krijgen niets.

Helemaal niets. Nog geen rooie duit.

Nog geen cent. Jullie krijgen niets.

- Wat doen we met hem?
- Met Martin?

Niets. Hij heeft al geboet.