All language subtitles for Maigret (1991) - 01x41 - Maigret Goes to School.DVDRip.Dutch.orig.Addic7ed.com

Ik schrijf u omdat u de enige bent
die me kan helpen.

De oude L�onie is dood.
Vermoord, blijkbaar.

Ze hebben m'n vader
beschuldigd en gearresteerd.

De mensen mogen hem niet, omdat
hij niet naar de caf� en de kerk gaat.

M'n vader heet Gastin. Hij is de
schoolmeester en ik ben z'n zoon.

Hij heeft L�onie niet vermoord,
al deed ze gemeen tegen iedereen.

Net als Mandrake en Guy l'Eclair
bent u m'n held. Daarom schrijf ik u.

Ik weet dat het echt is als u komt,
dus ik zal op u wachten.

Ik heet Jean-Paul Gastin.
Ik woon in het huis naast de school.

Maigret gaat naar school

Bent u die man uit Parijs,
voor de kamer?

Louis Paumelle,
met de P van pils en port.

Alleen vannacht?
- Een paar dagen.

Overbodige vraag.
U bent de enige reservering.

Er was hier ooit een admiraal
die dol was op de vissersvloot.

U hoeft niks in te vullen, commissaris.
- Hoofdinspecteur.

Wat houdt dat in?
- Dat ik overal onderzoek mag doen.

Ook vanwege zo'n oudje als L�onie?
- Of een ander.

Dit zijn Marcellin Rateau, de slager,
Marchandeau, de hoefsmid...

F�licien Cornu, postbode te voet
door z'n ene arm...

Th�o Goumard, wethouder,
verder geen beroep...

en Bermond,
plaatsvervangend schoolmeester.

Kan ik hier wat eten? Hebt u oesters?
- Nee, het is al dagenlang doodtij.

Bij doodtijd en volle maan
moet je geen oesters eten.

Th�r�se, breng jij z'n koffer
naar z'n kamer.

Volle maan brengt ongeluk,
ook aan schelpdieren.

Ik heb vanavond heerlijke ragout.
- Dan neem ik die.

Wat denkt u ervan?
Hebt u Gastin al gezien?

Nog niet.
- Raar gezin.

Noem je dat een gezin?
Ik noem dat een zootje.

Zodra je de Loire over gaat,
kom je rare mensen tegen.

Waar kom jij vandaan, Bermond?
- Uit Pas-de-Calais.

Wat zeg ik?

Ik kom straks wel.
- Tot later, Marchandeau.

Wilt u koffie?

Graag.

Komen uw klanten hier elke avond?
- Het zijn geen kwaaie kerels.

Ze hebben gewoon een grote mond.

Gastin deed geen moeite om het ijs
te breken. En hij kwam uit Parijs.

Niet om u hoor, maar Parijs
valt hier niet in de smaak.

L�onie was hier thuis.
Hij had beter z'n best kunnen doen.

Het was geen lief oudje, maar hij
daagde haar uit. Met de schoolklok.

Elke keer luidde hij de klok veel te
hard en veel te lang. Expres.

Ze werd er gek van.
- En mevrouw Gastin?

Die trekt zich alles aan. Ze doet net
of ze geen verleden heeft.

Maar intussen...
- Ik bemoei me niet met anderen.

Bedankt, Th�r�se.

Yann Valois, de commissaris
van La Rochelle. Mag ik?

U lijkt sprekend op de foto's.
Ik had uw kamer gereserveerd.

Kent u deze streek?
- Ja, ik ben hier jaren terug geweest.

Toen ik aankwam, rook ik de geur van
de zee en van oorlogsherinneringen.

Dat zou eventueel een andere
goede reden zijn om hier te zijn.

Hoe is het zoontje van Gastin?
- Kalm, evenwichtig. Hij kan goed leren.

Hij zit al in groep zeven.
- Z'n brief heeft me geraakt.

En daarom bent u gekomen.
- Waarom niet?

Hier is het dus gebeurd.
- Hoe?

Ze zat altijd voor het raam te schelden
op iedereen. Ook kinderen.

Ze is geraakt door een kogel uit
een buks, met duivelse precisie.

Zo'n buks kan alleen kwaad met lange
kogels. Dat moet de autopsie aantonen.

Wilt u naar binnen?
- Nee, later.

De slagerij zit hiertegenover.
- De rest ook. Dat is het 'm.

De achterdeur komt uit bij de school.

En de voordeur ook.
- Dat geldt omgekeerd ook.

Ik vraag of u even mee mag
naar z'n moeder.

Hoepel op.
- Ik heb haar onderbroek gezien.

Binnen.

Bent u mevrouw Gastin?
- Ja, dat klopt.

Ik ben commissaris Maigret
van de recherche in Parijs.

Parijs? Komt u hier helemaal naartoe
voor m'n man?

Lieve help.
De politie is ook al geweest.

Hoezo? Dit heeft niets
te maken met Parijs.

Iedereen is tegen m'n man.
- Dat hoeft niet.

Het kan ook handig zijn dat ik er ben.
- Pardon, mevrouw.

Schoolmeester Bermond heeft liever
dat Jean-Paul tot vier uur nablijft.

Dat is Gastin.
- Dat dacht ik al.

Hebt u hem al gezien?
- Nog niet.

Wilt u nog iets meegeven?

Ja, z'n wollen vest.
In de gevangenis is het altijd koud.

Zullen ze hem lang vasthouden?
Hij is onschuldig, weet u.

Wij zijn met respect grootgebracht.
Lucien zou nooit iemand doden.

Zelfs niet om mij te beschermen.

Het was hun droom. Ze werden samen
aangesteld op 'n school in Courbevoie.

Het werd een nachtmerrie, door haar.

Ze liet zich verleiden door de
sportleraar, Alain Chevassoux.

Het liep uit op een bloedig handgemeen.

De dames Chevassoux en Gastin
vlogen elkaar aan.

Mevrouw Chevassoux had iets
aan haar wervelkolom.

En mevrouw Gastin
had een verbrijzelde pols.

Mevrouw Gastin werd niet vervolgd.
Chevassoux nam ontslag.

De Gastins kwamen hier,
maar het verhaal lekte uit.

De ontvangst was al koel, maar later
werd het een hel door dat schandaal.

L�onie Birard heeft daar dertig jaar
gewerkt. Ze zat vol wrok.

Heeft zij dat verhaal
over Courbevoie rondverteld?

Dat dacht Gastin. Hij zou wraak hebben
gewild. En z'n verklaring klopte niet.

Hij zei dat hij op school was ten tijde
van de moord, maar hij was even weg.

Hij ging thuis opstellen halen
die hij had nagekeken.

Hij zegt dat hij
op het schoolterrein was.

Als Gastin zegt
dat hij niet weg is geweest...

hoe kan 't dan dat het zoontje van
Sellier hem door het raam...

uit de schuur zag komen
waar z'n buks lag?

Precies op het tijdstip van de moord.
Hoe kan dat dan?

Geen idee. Ik ben blij dat u er bent.

Sellier heeft een loodgietersbedrijf.
Z'n vrouw is de nicht van L�onie.

Krijgt zij de erfenis?
- Nee, ze was onterfd. Familiekwestie.

Had L�onie geld, los van het huis?
- Er is hier een gezegde:

'Een oude heks heeft altijd een
oude schat.' We zoeken het uit.

Meneer Th�o.

Dit is van m'n vader, om te lezen
voor de raadsvergadering.

Zeg maar dat ik iets later kom.
- Dat is hij gewend.

Vooruit, ophoepelen.

Ik zat al vanaf La Rochelle
achter die bus. Ik wilde u spreken.

Dokter Bresselles. Xavier Bresselles.

In de provincie heb je pastoors
en dokters. Ik ben de dorpsarts.

Ik wil graag dat u komt eten.
Vanavond?

M'n zuster is een chagrijn.
Niet te harden, behalve voor God.

Daarom kan ze goddelijk koken.
Wat vindt u van die arme Gastin?

Denkt u dat hij schuldig is?
- Hij is radeloos.

Maar zoiets zie ik hem niet doen.
- Radeloos?

Hij slooft zich uit, maar niemand
die het waardeert. Arme drommel.

Arme drommels moeten er ook zijn.
- U mag ze niet.

Zeg dat wel. Doodvermoeiend.
Zal ik u afzetten bij uw hotel?

Waarom niet.

Vanavond maak ik...
- Geen oesters?

Nog niet.
- Prima, ik eet bij dokter Bresselles.

Die grapjas. Goed voor de stemming,
maar niet als je ziek bent.

Is dat de schoolklok?
- Ja, van half vijf.

Tot straks. Bedankt voor de lunch.
- Ik laat de deur vanavond open.

Is Jean-Paul Gastin er?
- Ja, natuurlijk.

Waar dan?
- Daar. Hij zit altijd te leren.

Hij woont daar.

Ben jij Jean-Paul Gastin?
Ik ben commissaris Maigret.

De echte?
- De enige echte.

Ga zitten.

Je hebt me een brief gestuurd.

'Het recht is voor allen gelijk'.
Moet je dat lezen van de meester?

Ik geloof er niets van.
Het zijn leugens.

Ben jij niet te jong
voor dit soort dingen?

Ik zie dat je teleurgesteld bent.
Je had zeker Guy l'Eclair verwacht.

Ik heb je vader gesproken.
Het gaat goed met hem.

Hebt u over m'n brief verteld?
- Wil je liever dat 't tussen ons blijft?

Weet ik niet.
- Vertel eens, Jean-Paul.

Heb jij geen vriendjes?
- Geen echte. Marcel is een leugenaar.

Hij liegt over papa.
Hij kon hem helemaal niet zien.

En afgezien van Marcel?
- Joseph. Maar die is er nu niet.

Hij is gewond, hij kan niet lopen.
Ze mogen me niet echt.

Ik ben vreemd
en de zoon van de meester.

Als ik lage cijfers heb, ben ik stom.
Goeie cijfers krijg ik 'van m'n vader'.

Louise vind ik het leukst.

Maar zij vindt Marcel het leukst.

Vindt ze je niet aardig?
- Geen idee. Dat weet ik niet zeker.

Ik zie je vaders schuur niet.
Waar staat die?

Dan moet u
naar de andere kant toe lopen.

Ja, nu zie ik 'm.

Je brood is klaar, Jean-Paul.

U moest eens weten
hoezeer ik het mezelf kwalijk neem.

Ik ben hier verantwoordelijk voor,
ik heb hun levens verpest.

Ik weet niet hoe het afloopt.

De rechtbank zal toch geen
onschuldige veroordelen?

Hoe was hij?
- Prima, heel rustig.

Hebben ze u verteld over Courbevoie?
- Alain Chevassoux.

Ik ken Lucien al vanaf m'n vijftiende.
Ik wist meteen we zouden trouwen.

We hebben ons leven opgebouwd, zijn
tegelijk afgestudeerd en toen getrouwd.

Dankzij een invloedrijke neef
werden we aangesteld in Courbevoie.

Wat heeft dat te maken
met deze situatie?

Als dat niet was gebeurd,
waren we hier nooit gekomen.

Dat staat helemaal los
van deze kwestie.

Ik hoopte dat we hier
een nieuw leven konden beginnen.

De mensen waren wantrouwig.
Zo is dat in de provincie.

Toen het verhaal van Courbevoie
uitkwam, sloeg het om in haat.

De kinderen sloten Jean-Paul buiten
en verachtten z'n vader.

Heeft uw man weleens woorden gehad
met L�onie Birard?

Ze zorgde voor narigheid.
Het leek wel of ze daarvoor leefde.

Wist ze van Courbevoie?
- Uiteraard, net als iedereen.

Ze had een gemene inslag,
dat moet ik zeggen.

Ze stak haar tong uit
en schold me uit als ik langsliep.

Ook als ik thuis was. Als ik voor het
raam stond, tilde ze haar rok op.

Mag ik Jean-Paul
nog wat vragen stellen?

Zeg, Jean-Paul...

Heb je allang een buks?
- Ja, sinds kerst, net als de anderen.

Als ��n kind iets wil,
willen de anderen het ook.

Heeft Marcel er een? En Joseph?
- Ja, ook.

Weet jij nog wat je vader dinsdag
tijdens de pauze heeft gedaan?

Dan let hij toch op de kinderen?
- Ja.

Stond hij toen op het schoolplein?
- Af en toe.

En ging hij daarna in de klas
naar het bord?

Ik geloof van wel.
- Wat voor les was het?

Grammatica.
- Heb je je vader niet zien weggaan?

Als de meester de klas uit gaat,
raken de kinderen door het dolle.

Wat is er die dag gebeurd?
- Dat weet ik niet meer.

Is er iemand naar het raam gegaan?
- Marcel, de zoon van de loodgieter.

Mag ik naar boven?

Wilt u ons blijven helpen?
- Ik zal m'n best doen.

Hij heeft pit.
- Hij kropt alles op.

Hij heeft al jaren niet gehuild.

Hebt u het schot niet gehoord?
- Nee, de ramen waren dicht.

U hebt verteld dat de mensen
uw man niet mogen.

Is er iemand die bij uitstek
een hekel aan hem heeft?

Jazeker.

Th�o Goumard, de wethouder.
Onze tuinen grenzen aan elkaar.

Hij begint 's morgens al met drinken
en zit tot 's avonds laat in de kroeg.

Gaat hij niet aan het werk?

Z'n ouders hadden een boerderij.
Hij heeft nog nooit gewerkt.

Op een middag toen m'n man
weg was met Jean-Paul...

drong Goumard hier binnen.
Ik was me boven aan het omkleden.

Ik hoorde zware voetstappen op de
trap. Dat was hij, dronken natuurlijk.

Hij duwde de deur open
en begon te lachen. Die lach...

En meteen daarna,
alsof hij in een bordeel was...

smeet hij me op het bed. Ik vocht
terug en krabde hem in z'n gezicht.

Het bloed stroomde eruit
en hij begon te tieren.

Een vrouw als ik
moest niet zo moeilijk doen.

Ik deed het raam open
en dreigde dat ik om hulp zou roepen.

Ik had een onderjurk aan.

En toen is hij uiteindelijk weggegaan.

Vooral omdat het bloed
over z'n gezicht liep.

Sindsdien zegt hij niets meer tegen me.

En omdat hij de baas is in het dorp...

Wat spoken jullie uit?
- Daar komt hij.

Wat doe je?
- Hou je erbuiten.

Zijn jullie gek geworden?
- Het is toch geen buks?

Dit is L�onie niet, hoor.
- Ik ga naar huis.

Schaamt u zich niet?

Bent u de commissaris uit Parijs?
- Wat dacht u?

En wie bent u?
- Maria, alias 'de Andalusische'.

Hoezo?
- Raad u maar. Ik heet Guardia-Lopez.

Ik zorgde voor mevrouw Birard
en het huis.

Hoe lang al?
- Vijf jaar.

Betaalde ze u regelmatig?
- Een beetje maar.

Moet u nagaan, 25 jaar lang.
- Was zij het hoofd van de post?

Ja, en ze had er de grootste lol in
om brieven achterover te drukken.

Waarom dan?
- Puur uit boze opzet.

Pas op, dat kan stuk.
- Pardon.

En nu is alles van mij.
- Hoe dat zo?

Ik stond in haar testament.
- Erft u het huis?

Ze was me zoveel schuldig.
E�n huis is niet genoeg.

Had ze geld of kostbaarheden,
een 'schat' zogezegd?

Zo ja, dan zal ik 'm wel vinden.

Al met al had u een perfect motief.
- Wat is een motief?

Dat je iemand bijvoorbeeld vermoordt
om sneller te erven.

Waarom had ze u dit allemaal beloofd?
Dat doe je niet zomaar.

Om haar nicht kwaad te maken.
- Ach, mevrouw Sellier.

Mevrouw Birard haatte haar man,
de kleine Marcel, het hele gezin.

Hun hond ook, als ze die hadden gehad.

Ze haatte het hele dorp.
- Precies. Ze schold iedereen uit.

Ze zat altijd thuis voor het raam
en kraamde er van alles uit.

Wat dan zoal?
- Dat wilt u echt niet weten.

Als zij aan iedereen een hekel had,
was dat vast wederzijds.

Wat is wederzijds?
- Uw bazin haatte het hele dorp.

En het hele dorp haatte haar.
- Ja, precies.

En u? Was u op uw bazin gesteld?
- Dat weet ik niet.

Ik heb deze gevonden bij L�onie
Birard. Wat wil dat zeggen?

Ik wist dat er post werd verduisterd.

Bankiers verduisteren vermogens,
notarissen erfenissen...

politici belastinggeld
en postbeambten brieven.

Bravo, proficiat.
- Toen ik pas begon, vond ze 't al leuk.

Toen ik er iets van zei, zei ze:
F�licien, jij bent net als ik.

Wie geen liefdesbrieven krijgt
snuffelt in die van anderen.

Omdat ik bang voor haar was
hield ik m'n mond.

Ik geef ze aan u. Vraag maar
aan uw chef wat u ermee moet.

Bezorgen. Dat wordt nog leuk,
los van de doden.

De levenden krijgen een verrassing.
- Of spijt.

Proost.

Vertel eens Marcel, ik neem aan
dat jij niet vaak jokt.

Nee, niet zo vaak.
- Eens per hoeveel tijd?

Eens per maand,
maar ik biecht het altijd op.

En liegen je vriendjes
minder of meer dan jij?

Evenveel, maar zij biechten niet.

Is de zoon van de meester je vriendje?
- Jean-Paul? Nee, meneer.

Speel je nooit met hem?
- Dat joch speelt met niemand.

Klopt dat? Waarom dan?
- Dat weet ik niet.

Misschien speelt hij niet graag.
Z'n vader is de meester.

Herinner je je dinsdagochtend nog?
- Ja, meneer.

Wat deden jullie
toen de meester weg was?

Ze hebben keet geschopt
en met van alles gegooid.

Jij niet?
- Ik ging naar het raam.

Dan zie je de binnenplaats
en de tuin. Daar sta ik altijd.

Waarom daar?
- Dat raam is het dichtst bij m'n bank.

Ging je er niet toevallig heen
omdat je een knal had gehoord?

Heb jij een buks?
- Die heb ik ingeleverd bij de politie.

Je hebt meneer Gastin buiten gezien.
Dat heb je verklaard.

Ik heb hem gezien.

Ging hij naar z'n schuur?
- Hij kwam ervandaan.

Kwam hij uit de schuur?
- Ja, Joseph heeft het ook gezien.

Wie?
- De zoon van de slager.

Hij woont tegenover mevrouw Birard.
Hij is ziek.

Vanuit z'n bed maakt hij gebaren, en
ik ook. Dat is leuk, dan zien we elkaar.

Ben je blij dat de meester
in de gevangenis zit?

Besef je dat hij gevangen zit
door jouw verklaring?

Als jij niet had gezegd
dat hij uit de schuur kwam...

zat hij nu niet vast en was hij nu vrij.
- Ik heb de waarheid verteld.

Hij heeft al lang met u gepraat.
- Nog twee vraagjes.

Jij mocht L�onie Birard niet graag, h�?
- Nee, meneer.

Waarom niet?
- Ze riep altijd lelijke dingen tegen me.

Tegen iedereen, dat kreng.
- Julien.

En riep ze tegen jou vaker
lelijke dingen dan tegen anderen?

Ja, nou.
- Waarom dan?

Omdat mama met papa is getrouwd.
Het is niet eerlijk van die erfenis.

Basta. Moet jij niet
aan je huiswerk? Vooruit.

Hij zei zomaar wat.
- U hebt een intelligente zoon.

We voeden hem zo goed mogelijk op.
Hij liegt haast nooit.

H� commissaris,
u eet toch bij de dokter?

Zonde van m'n konijn, maar bij de
dokter eet je net zo goed als hier.

U wilt dus blijkbaar
het naadje van de kous weten.

Hij behandelt m'n zoon, maar mij
vraagt hij niet. Ik kom niet uit Parijs.

Hoe is 't met je zoon?
- De dokter zegt dat hij moet lopen.

Makkelijk gezegd.
Als Joseph opstaat, valt hij om.

Hij is aangereden door een motor.
- Vinden jullie dat lollig?

Wat?
- Om dat te vertellen.

We zeggen niks kwaads.
- Moet ik 't over jullie hebben?

Wat dan? We zitten gewoon te praten.
- Heren, ik ga.

De dokter draagt een strikje.
Doet u een andere das om?

Leuk, zeg. Dan hebben we hier
twee van die dandy's.

De kans was klein dat de kogel
haar zou raken, behalve van dichtbij.

Maar formeel gesproken is er
van een afstand geschoten.

Welke afstand?
- Ongeveer tussen de 80 � 100 meter.

Dat vergroot de mogelijkheden
aanzienlijk.

Ik had niet anders verwacht.
Artsen maken alles verwarrend.

De kogel is door de slaap gedrongen
en toen door de oogkas.

Hij heeft de neusbrug verbrijzeld
en is toen door het rechteroor gegaan.

Op dat moment was Birard al dood.
Tast u gerust toe, commissaris.

Het rode vlees ligt links.
Wat gaar is, ligt rechts.

De kogel is niet gevonden.

U behandelt de zoon van Rateau.

Is z'n been gebroken?
- Ja, z'n kuitbeen. Niks moeilijks.

Blijft hij mank?
- Absoluut niet.

Het duurt al een tijdje
en hij loopt nog steeds niet.

Nee, nog niet.
- Was die wegpiraat goed verzekerd?

Ja, daarom loopt dat jochie nog niet.
- Hoe bedoelt u?

Slagerij Rateau loopt niet zo best.

Het ongeluk was voor Marcellin
een godsgeschenk.

Als ik de behandeling van het jongetje
nog wat rek...

heeft z'n vader profijt
van de verzekering.

Weet u commissaris, een arts moet
zich soms weleens misdragen.

In Parijs gebeurt dat ongetwijfeld ook.

Want als ik weiger om af en toe
met dat soort dingen mee te werken...

kan ik m'n boeltje wel inpakken.

Waar is dat ongeluk gebeurd?
- Vlak bij Sellier.

Was Marcel de enige getuige?
- Het was donker, en het was stil.

Misschien heeft iemand anders
het uit het raam gezien.

Bedoelt u L�onie Birard?

Hebben ze op u gemikt?
- Slecht gemikt, maar wel op mij.

Hoe laat zijn uw klanten weggegaan?
- Dat weet ik niet precies.

Th�o ging elders slapen.
Hij heeft een scharrel in Royan.

Hij komt agressief over
maar dat is hij niet.

Hij zou zoiets nooit doen.
Het is een redelijke man.

En die andere zuiplap dan?

Marcellin Rateau had zoveel op,
die kon niet eens iets vasthouden.

Dat geldt zeker ook voor de hoefsmid.

Marchandeau is een lafaard. Hij durft
amper op z'n aambeeld te slaan.

Ze zijn geen van allen in staat
tot zoiets. Het is iemand van buiten.

U staat me in de maling te nemen.

Als ik u moet geloven,
zijn uw stamgasten engeltjes.

Zij drinken en u moedigt ze aan.
Jullie zijn moreel totaal verloederd...

met jullie vuile streken en leugens.

Het leven is voor jullie
��n groot drankgelag.

Een schietterrein waar iedereen
anderen mag raken waar hij wil.

En nu is er een arme vrouw dood.

Iedereen haalt gewoon
z'n schouders op.

Ze maakte iedereen het leven zuur.
- Hou toch op.

Normaal heb ik de verdachten pas
na weken, maar nu heb ik ze meteen.

Jullie zijn samen verantwoordelijk
voor de dood van mevrouw Birard.

Jullie hebben haar uitgestoten.
Net als de familie Gastin.

En jullie kinderen verstoten
hun zoon Jean-Paul.

Straks maken jullie hen ook nog af.

Niet met stenen maar met kogels,
net als L�onie.

Wilt u iets drinken?
- Ja, een glaasje calvados.

De politie heeft ze ingezameld
maar er valt niks te zien.

Kun je overweg met de politie?

We hebben met elkaar gemeen dat
we niet van haast en spoed houden.

Het gaat dus prima.
- Dat zie je zelden.

De oorlog heeft een band geschapen.
Moeten ze ook katapulten inzamelen?

Goed idee. Ben je bij 't hotel geweest?
- Ja, het ruitje is gerepareerd.

Is dit de lijst met buren?

Er staan ook mensen op
die niet in het caf� komen.

En er zitten verhoren
en verklaringen bij.

Ik ken ze bijna allemaal.
- Moet ik ze hier brengen?

Nee, ik ga naar ze toe.
Dan laten ze hopelijk meer los.

Ik ga naar La Rochelle.
Gastin vraagt om boeken.

De gevangenis is ideaal om te lezen.
- Houden kinderen daar ook van?

De ouders van het kind
moesten een dagje weg.

Ze lieten hun kind tot 's avonds
bij het kamermeisje.

We lieten Anette in Parijs
toen we die dag weg waren.

Het kamermeisje Cl�mentine,
die dol op haar was, paste op.

Maar toen we thuiskwamen,
deed Cl�mentine huilend open.

Wat een narigheid, de kleine is ziek.
We weten niet wat er is.

Hemel, wat een narigheid.
We liepen snel naar de baby toe.

Ze lag in bed. Haar gezichtje...

Hij wil 'Het rood en het zwart'
en iets van Sartre. Kan dat?

Ik ga. Mocht er iets zijn,
sta ik voor u klaar.

Komt hij snel vrij?
- Hij is voorlopig beter af in de cel.

Het is wel raar, hoor. De dader
loopt vrij rond en Lucien zit vast.

Als de storm losbarst, zit hij veilig.
Anderen niet.

Hebt u die knal niet gehoord?

Hoe dan? Ik was die dag om 10 uur
bezig met het paard van Pouchet.

Had u als wethouder te maken
met Gastin? Hoe was uw contact?

Ons contact was volstrekt officieel,
niet persoonlijk.

Zij is een aanstelster. Uitdagend,
maar ze houdt zich van de domme.

Hij doet of hij niets ziet.
Stelletje schijnheiligerds.

Echt niet?
- Nee, dank u wel. Niet zo vroeg.

Net als ik, nooit voor tienen.

Maar na tienen: elke dag.

Ik weet heus wel wat ik heb gezien.

Kwam Gastin uit z'n schuur?
- Dat zweer ik.

Met een buks in z'n hand?
- Waarom niet?

Kom mee.

Daar heb je ze.

Help, ridder Marcel.
- Ik kom eraan. Laat de prinses gaan.

Te wapen.
- Help. Laat me los.

Is de school al uit? Wat vroeg.
- Ligt eraan welke dag het is.

Wij kennen elkaar.

Wij ook. Jij bent de dochter
van de burgemeester. En zij?

Zij zijn van de boerderij bij 't kerkhof.
- Mogen jullie 's avonds naar buiten?

Nee, ik niet.
- Ik ook niet.

Weet je dat zeker?

Pas op dat jullie elkaar
geen oog uitsteken.

Ik zoek uw zoon Joseph.

Wat wilt u van hem?
- Ik wil hem wat vragen stellen.

Waarover?
- Over het slachtoffer.

Hij zit boven.
- Ja, daar kan hij alles goed zien.

Vanuit z'n bed zeker,
met z'n been in het gips.

Hij kan zich amper bewegen.
Wat moet hij dan zien?

Joseph.
Ik breng de bestellingen rond.

Laat de sleutel in het slot.
Ik wacht op Marcel.

Marcel is z'n beste vriendje.
Hij komt wat arrogant over, maar ja.

Die van mij is te verlegen.
Dat vult elkaar aan.

Ik voed hem in m'n eentje op.

Dat valt niet altijd mee. Z'n moeder
is drie jaar geleden gestorven.

Het is een goeie knul,
maar u moet hem niet lastigvallen.

Komt u maar een keer terug
als ik er ben.

Wat vindt u hiervan?
Deze is toch goed voor een begrafenis?

Hij is zwart.
- En gescheurd.

Dat zijn al haar jurken.
- Ik wacht nog op antwoord.

Ik kwam hier rond elf uur.
Daar deed ze nooit moeilijk over.

Ik zag haar hand op de grond
met een hoefijzer ernaast.

Alsof ze die had willen pakken.
En toen zag ik haar hoofd. Mijn hemel.

Onze stamgasten praten graag,
maar niet allemaal.

Als het niet over het dorp gaat,
weten ze nergens van.

Dan zijn het net oesters. Een andere
streek zien ze al als het buitenland.

U, de schoolmeester, zelfs ik...

moeten ze praktisch
dwingen om te luisteren.

U ook?
- Ik kom uit Nantes.

Het is niet ver, maar het bevalt me
hier beter. De lucht is hier blauw.

En er zijn aardige mensen.

Voor Jean-Paul praten de mensen
hier ook een vreemde taal.

Hij is zo slim dat z'n vriendjes hem als
marsmannetje zien. Hij geeft me bijles.

Nu maak ik geen fouten meer
in m'n brieven.

Kijkt je vriendje Joseph sinds dat
ongeluk niet meer uit het raam?

Jawel, soms zie ik hem.
We gebaren naar elkaar.

Ik moet weg, neemt u me niet kwalijk.
- Hij woont vlakbij en is altijd te laat.

Gaan ze naar de begrafenis?
- Ze zijn vroeg, die huichelaars.

Waarom kleden ze zich
in de provincie altijd in het zwart?

Om niet op te vallen, en er vast
aan te wennen dat ze verdwijnen?

Gaat u naar de begrafenis?
- Nee.

Ik heb geen zwarte jurk
en wij vreemden zijn niet gewenst.

Waar is de commissaris?
- Hij is al weg.

Niet om te bidden.
Hij heeft vast niet veel met Jezus.

Straks verdenkt hij Hem ook nog.

Ik heb hem niet aan horen komen.
- Ging je op een holletje naar huis?

Heb jij die motor aan horen komen?
- Ja, ik gaf een gil.

Toen bleef ik staan
en botste die motor tegen me op.

Heb je de motor aan zien komen?
- Het was donker en hij reed hard.

Had hij z'n licht aan?
- Dat weet ik niet meer.

Hij stopte niet meteen.
Ik dacht dat hij doorreed.

Je lag te gillen als een speenvarken.
- Van de pijn.

Je kunt niet opstaan
of zien wat er buiten gebeurt.

Wel als ik zo doe.
Dan zie ik m'n vriendjes.

Weet je nog of je dinsdagmorgen
om 10 uur naar buiten hebt gekeken?

Dat weet ik niet meer.

Ze had de schijn tegen, maar ze heeft
haar leven lang gewetensvol gewerkt.

Door die levenskeuze was ze
in zekere zin veeleisend en streng.

Ze maken er een heilige van.
- Zij zijn de apostelen.

De post is de weg
van de hoop en het gevoel.

Je hebt altijd je plicht gedaan,
anderen nader tot elkaar gebracht...

en in dienst van hen gestaan.

We zullen je nu begeleiden
naar je laatste rustplaats.

Is het kerkhof ver?

De pastoor verdient een wijntje.
- Is hij klaar?

Nee, hij prijst haar de hemel in.
Dat duurt even.

Zo kwaad was ze niet,
niet de kwaadste van het dorp.

Jij liep niet vaak langs haar raam.
- Daarom zeg je dat.

En bovendien was ze een van ons,
van oudsher al. En dat telt.

Precies, met z'n hoevelen zijn we nog?

Ze ruste in vrede.

Kan ik u helpen?
- Wat dacht u?

Waarom ren je weg?
- U laat me schrikken.

Dat hoeft toch niet?
Kom eens mee.

Waar zat je naar te kijken?
- Naar de mensen.

Maar vast niet naar iedereen.
Naar wie dan?

Je kunt wel hard rennen.

Waarom was je niet in de kerk?
- M'n vader gaat daar nooit heen.

Maar je vriendjes wel.
- Ja, zij wel.

Is het lastig om anders te zijn?
- Wie zegt dat ik anders ben?

Als ik een zoon had
was hij de zoon van de commissaris.

Dan zouden z'n vriendjes anders doen.
Jij bent de zoon van de meester.

Heb je geprobeerd vrienden te maken?
Vriendjes zijn leuk.

Waarom vraagt u dat?
- Omdat je vader in de cel zit.

Ik weet zeker dat hij L�onie
niet heeft vermoord.

Dat heeft dus iemand anders gedaan.

Marcel beweert dat je vader uit de
schuur kwam. Jij zegt dat hij liegt.

Heb je dat gezegd uit jaloezie?
- Ik ben niet jaloers op Marcel.

Heb je niets gezegd
toen hij je vader beschuldigde?

Ze hadden me toch niet geloofd.

Je dacht wel dat ik je zou geloven.
- U bent Maigret.

Denk je dat ik wonderen kan verrichten?

Heb je met Marcel gepraat?

Hij luistert alleen naar Joseph.
- De slagerszoon.

Wou je vriendjes worden met Joseph?
- Nee, hij is vrienden met Marcel.

Je zegt de hele tijd:
Dat weet ik niet, dat ben ik vergeten.

Als je besluit om je anders
op te stellen, hoor ik het wel.

Kom, we gaan terug naar het dorp.
- Ik ga liever alleen.

Wil jij als eerste weg?
- Zegt u niks tegen de anderen?

Niet tegen Marcel, Joseph
of wie dan ook. Ga maar.

Vooruit, wegwezen.

Wilt u Gastin nog iets doorgeven?
- Zeg maar dat hij snel vrijkomt.

Hebt u nieuwe sporen gevonden?
- Nee, alleen maar een geur.

De waarheid is als de geur van de zee.
Die ruik je voordat je 'm ziet.

Po�tisch, zeg.

Ik neem een woordenboek voor hem
mee, voor z'n puzzels. Tot uw dienst.

Proost, op de ordehandhavers.
- Ga zitten, straks val je om.

Zo snel gaat dat niet.

Terecht dat u laatst kwaad werd.
Hij is elke dag zo.

Voor z'n zoontje is het ook geen pretje,
met hem samen in dat huis.

Kinderen hebben hun eigen wereld.

Die zien bloemen tussen de granaat-
scherven. Dat heb ik niet verzonnen.

De wolf zei: Als je vastzit,
kun je niet overal heen.

Nee, maar dat geeft niet.

Wel. Jouw eten hoef ik niet en zelfs
voor 'n schat is die prijs me te hoog.

Toen vluchtte de wolf weg
en hij rent nu nog.

Bedankt, Louise. Ga maar zitten.

Hoe heb ik het gedaan?
- Perfect.

Dat open raam daar,
dat is toch van Joseph?

Staat hij daarboven dan
gebaren naar je te maken?

Hij woont precies
tegenover L�onie Birard.

Stond z'n raam die dinsdagmorgen
om tien uur open?

Dat weet ik niet meer. Hoezo?
- Stond jij toen gebaren te maken?

Toen niet. Die dinsdag heb ik niet
gekeken, ik kijk niet elke dag.

Heb jij ook een buks?
- Die heeft de politie afgepakt.

Papa doet vaak een middagdutje.
Z'n werk is vermoeiend.

Inderdaad.

U bent snel nuchter.

Om je dood te drinken
moet je een ijzeren gestel hebben.

Wat komt u hier eigenlijk doen?
M'n zoontje ondervragen?

U mocht hem niet lastigvallen
als ik weg was.

U bent er toch?

Ik wilde zeker weten dat hij kan lopen
als dat nodig mocht zijn.

Heeft de verzekering dat gevraagd?
- Wat gevraagd?

We stelen niet. We profiteren 'n beetje
om te zorgen dat hij goed herstelt.

Ze kunnen het makkelijk missen.
- Dat zijn mijn zaken niet.

Ik heb een toetje voor Joseph.
- Zorgt u ook voor meneer Rateau?

Ja, in het andere huis is niets meer
te doen, dus kom ik hier nu helpen.

Wat een rommel.

Hij is open.

Is meneer Maigret er?
Er brandt licht bij L�onie.

Zie je soms spoken?
- Ik waarschuw de commissaris.

Ga jij maar snel naar huis.

U gaat achterom, ik neem de voordeur.

Laat me los, ik heb niks gedaan.
- Laat maar los. Kom jij eens hier.

Wat heb jij gestolen?
- Niks. Die is van mij, van ons.

Van wie?
- Van Joseph en mij.

Wat deed dat hoefijzer hier?

Ze had 'm gepakt
en wou 'm niet teruggeven.

Waren jullie er zo aan gehecht?
- Zo'n ding brengt geluk. Arme L�onie.

Morgen leg jij alles uit.
Brengt u hem maar thuis.

Dit is inbraak.
- Ik heb niks gestolen. Hij is van ons.

Wat vies, die koffie is niet vers.
- Dat geeft niet.

En, hoe staat het ermee?
Hebt u uw spook gezien?

Is hij de dader?
- Nee.

Bent u daar helemaal voor gekomen.
- Zo is het nu eenmaal.

Geen schuldige, geen motief.

Misschien was het wel een ongeluk.

Ja, soms is het een ongeluk,
een stommiteit.

Maar vaak is het moord.
- Wat een akelig woord.

Daar sta ik van te kijken.
Zo is die jongen niet.

Dat weet je niet op die leeftijd.

Iemand wil een waterfilter. Hij heeft
't over het volume, ik snap het niet.

Hoe is hij binnen gekomen?
- Hij heeft een ruit gebroken.

Hij had zich wel kunnen bezeren.

Hij kan geen bloed zien
maar gaat om met de slagerszoon.

En waarom dat hoefijzer?

Ga jij naar Mareyeur?
Hij wil de rekening in drie�n betalen.

Dat mag, maar het is de laatste keer.
Zo rijk zijn we zelf ook niet.

Wat zocht hij daar?
- Dat zei ik net al: een hoefijzer.

Hoezo? Die liggen er zat bij hoefsmid
Marchandeau. Ook bij hem op straat.

En Marcel is niet bijgelovig. Hij staat
echt met beide benen op de grond.

Er gaan geruchten dat mevrouw Birard
haar nicht had onterfd. Uw vrouw.

Klopt dat, of niet?
- Geruchten kloppen niet, dat is bekend.

Maar helaas klopt dit gerucht wel.

Waar liggen
de aluminium koppelstukken?

Had uw tante zo'n hekel aan u
dat ze u had onterfd?

Ze mocht Julien niet.
En ons zoontje had 'een rotkop'.

Sommige dingen zijn onvergeeflijk.
Ik sprak haar niet meer.

Ik wil Marcel nog eens zien,
maar dit keer bij z'n vriendje Joseph.

Als de school vanmiddag uit is.

'Zwaluwen' is niet met dubbel L.
- Ook als het meervoud is.

'Op de telefoondraden
die langs de weg lopen', komma...

'lijken ze allemaal dezelfde kant
op te kijken', punt.

'Naar Afrika. '
Waarom staat hier een kleine letter?

Zonder hoofdletter leek 't dichterbij.
- Slim.

Hoeveel fouten had je in je dictee?
- Drie.

Hoe schrijf jij 'zwaluwen'?
- Met ��n L.

De commissaris is een knappe man.
- Begin je weer? Jij valt op iedereen.

Je overdrijft, ik ben zo trouw als wat.
- Dat zeg jij.

Doe je niet mee, Marcel?
- Vandaag niet.

Eet je niks?
- Ik heb geen trek.

Hoe laat begint u?
- Om twee uur. En u?

Ik ook.
- Typisch een ambtenaar.

Bij een onderzoek betrek ik
de gewoonten van de hoofdpersonen.

En hun werktijden. Als zij gaan eten,
eet ik ook. Als een goede ambtenaar.

L�onie's sleutel ligt niet bij de deur.
- Die heb ik. Gaat u er elke dag heen?

Voor de was. Ze had enorm veel was,
ze kleedde zich dagelijks om.

Ik ga.
- Ik ook.

Strategisch gezien zit u het best.

U kunt de school zien,
het huis van Gastin en de schuur.

En van deze kant het raam van Joseph
en de achterkant van 't huis van L�onie.

Als ik het goed begrijp, is ze gedood
in haar voorkamer. Die kan ik niet zien.

Dat was een voordeel,
want zo kon ze me niet beledigen.

Weet u?
U maakt de mensen hier bang.

Alleen wie iets te verbergen heeft.

Zegt u dat tegen mij?
- En tegen het hele dorp.

Hebt u niets te verbergen,
commissaris?

Ondanks uw rang bent u ook maar
een mens, met z'n behoeften.

Wat verbergt u?

Bij de politie zit je goed
als je schandalen wilt verhullen.

Daar drinken we op.
- Nooit onder diensttijd.

Dat zeggen ze maar.
- Ik hou me eraan.

Een kwestie van wilskracht
en verantwoordelijkheid.

Daar hebt u geen last van,
meneer wethouder.

Joseph kan best opstaan.
Ik zie hem vaak bij het raam.

Is dat oneerlijk? Nee, normaal.
Kinderen zijn bang voor ons.

Hebt u 'm dinsdagmorgen ook gezien?
- Ik kijk niet de hele tijd.

Verzekert u mij dat u uw man
niet bij de schuur hebt gezien?

Hem niet, niemand.
Hij heeft alleen de opstellen gehaald.

Hallo, mevrouw Gastin.
Hallo, commissaris. Er is nieuws.

Het was een lange kogel,
zoals we al dachten...

afgeschoten op manshoogte,
of ze stond net op.

Waarom zou ze?
- Om iemand te zien die boven zat.

'M'n allereerste herinnering
dateert van lang geleden.

Ik was toen twee jaar.'
Marcel, nu is het uit.

Denkt u dat een kind kan doden,
bij wijze van spelletje?

Willen, ja. Kunnen, nee.

Maar misschien om te helpen
of iets recht te zetten.

Loopt u ergens aan te denken?

Aan Joseph?
- Marcel en Jean-Paul zaten in de klas.

Dan moeten we dus Joseph
aan de tand voelen.

Maar hij is aan z'n bed gekluisterd.
- Nou...

Toch zat hij steeds
met z'n neus voor het raam.

Dan moet Marcel hem vanuit 't raam
hebben zien schieten.

Ze zijn een beetje uitgelopen.
- Ja, ze hebben pech.

Ruim je spullen op
en ga zachtjes de klas uit.

Daar heb je ze, Marcel.

Marcel, kom eens even.

Joseph is toch jouw beste vriendje?
- Ja, meneer.

Als hij iets ergs zou hebben gedaan,
iets heel ergs....

zou je dat dan zeggen? Jij jokt nooit.
- Ligt eraan.

Waar ligt dat aan?
- Of ze het me vragen.

En als ik het je vraag?

Ga eens naar dat meisje.

Ga maar zitten.

Hoeveel jaar ben jij?
- Acht.

Mijn dochter is negen.
Ken je Marcel en Joseph goed?

Jullie vinden me vast nieuwsgierig.

Wat deed jullie geliefde hoefijzer
bij L�onie Birard?

Daarom ben ik gewond.
We kwamen van Marcel.

Zij zat ons voor het raam
uit te schelden als een gek.

Toen begonnen we met takken
te gooien, en met grind en steentjes.

Alles wat we vinden konden.
Ze deed het raam dicht.

Het hoefijzer lag het gras.
Ik pakte het op en slingerde het weg.

Ik gooide hem door het raam.
Ze begon te tieren, we schrokken.

Toen renden we naar Joseph.
- En toen werd ik aangereden.

Kortom, omdat jij
een gebroken been had...

en omdat jouw ouders
niets zouden erven...

hebben jullie uit woede
een wraakactie voorbereid.

Op die dinsdag
tussen 10.00 en 10.15 uur...

heb jij niet meneer Gastin gezien,
maar Joseph bij het raam met z'n buks.

Echt niet.
- Jullie wilden haar bang maken.

Dat verzint u. Zo goed kunnen wij
niet schieten, en ik zat op school.

Joseph niet.
- Hij is ziek, hij kan niet lopen.

Dat zullen we nog weleens zien.
Sta op, Joseph.

Loop eens naar het raam.

Doe maar rustig aan.

Vooruit.

Zie je wel? Hij loopt.

Hou op met die komedie.
Loop eens sneller.

Doe maar of dit je buks is.

Zie je het raam van mevrouw Birard?
Doe maar of je die kant op schiet.

Dat heb jij gezien vanuit de klas.
- Nee, echt niet.

Ik ben de meester niet.
Als je ��n keer liegt, lieg je vaker.

Zeg dat het niet waar is
want het is niet waar.

Niet helemaal.

Ik wou haar niet doden. Ik richtte
op een vogel die daar op een tak zat.

Ik weet niet waarom
maar ik zag haar raam openstaan.

Ik zag niet dat ze eraan kwam
en haalde de trekker over.

Begrijp je wel wat je nu zegt?

Zoiets verzin je niet, h� Marcel?
- Moet hij naar de gevangenis?

Geen idee,
maar jullie meester komt vrij.

En daarna?
- Daarna? Dat bepaalt de rechter.

Z'n vader krijgt een lesje.
Die is verantwoordelijk.

M'n vader kan er niets aan doen.
Hij is er 's morgens nooit.

Waar was hij dan?
- Dat weet ik niet.

In het caf�? Je weet best dat hij pas
's middags bestellingen rondbrengt.

's Morgens zit hij in de kroeg.
Dus waar was hij?

Dat weet ik niet. Ik weet alleen
dat hij nooit ver weg is.

Was hij die befaamde dinsdag
ook weg tussen 10.00 en 10.15 uur?

Anders had ik hem wel gehoord.
- Ben je in de war met 'n andere dag?

Dat is Maria. Ze komt nu elke dag.

Meer heb je zeker niet te zeggen.

Jullie blijven hier in de kamer.
Ik ga naar je vader toe.

Wie is er 't beste met de katapult?
- Dat weet ik niet, meneer.

Tuurlijk niet.

Goedendag.
- Wij zeggen om deze tijd 'goedenavond'.

Waar is z'n vader?
- U mag raden.

Louise doet of ze bijdehand is,
maar nee. Net als mijn dochter.

Wat doen we hier?
- Op Rateau wachten.

Die komt kruipend naar huis.
- Ga hem maar halen.

Dan ben ik geruster.
Ik lust wel een glaasje witte wijn.

Waar is Marcellin Rateau?
- In het kamertje. Hij ligt te slapen.

Z'n roes is nu wel over.
Moet ik hem halen?

Eerst iets drinken. Ik heb dorst.
- Hij is eerlijker dan z'n chef.

Hij zegt tenminste dat hij dorst heeft.
- Ga hem maar halen.

Gaat het? Hoeveel vingers zijn dit?
- Ik ben heus wel helder, hoor.

Helder blijf ik in alle omstandigheden.

Ik ben altijd bij de tijd.

Komt u voor m'n zoon?
- Nee.

Ik kom u lastigvallen.

Inspecteur, die buks is toch
op manshoogte afgevuurd?

We gaan echt vooruit.
- Wat uw zoon betreft wel.

Want als dat klopt,
kan hij het niet zijn geweest.

Verdacht u m'n zoontje dan?
Wat is hier eigenlijk aan de hand?

Wat hebt u uit hem gepeuterd?

Joseph.

Wat heb jij allemaal verteld?
Wat weet jij nou? Jij ligt in bed.

Waar bemoei je je mee?

Hij had die dag z'n buks niet eens.

Hij lag in bed, dus ik had 'm bij me
om katten te verjagen.

Dat ouwe rotmens schold je uit
voor niksnut, schooier en zuiplap.

Weet je, ik kan me zelf wel verdedigen.
Hij doet geen vlieg kwaad.

Ja toch?
Ik ben geen goed voorbeeld.

Maar sinds z'n moeder dood is,
doe ik m'n best.

H� knul, we gaan toch
goed met elkaar om?

Ik doe niet altijd leuk tegen hem,
maar hij raakt nooit uit het lood.

Ik wel, maar hij nooit.

Sommige kinderen worden vroeg wijs.
Komt u mee, meneer?

Was u die ochtend al dronken?

Niet echt. Ik was de kroeg uit gezet.
Dat hadden ze niet moeten doen.

Wat doet u naast uw bestellingen
en het caf�?

Dat let ik op m'n jongen. Hij is vaak
alleen, dat is niet goed voor een kind.

Verder had ik die ochtend
zin om te slapen.

En door wie lukte dat niet?

Door L�onie.
- Ze zat trouw op haar vaste plek.

Toen ze me zag, begon ze te kijven
en ze stak haar tong uit.

Ze riep schunnigheden over de
moeder van m'n zoon. Hij kon het horen.

Bent u toen naar Joseph toe gelopen?

Waarom zou ik?
- Om z'n buks te lenen.

Hoe bedoelt u?
- Net toen hij wou gaan schieten.

U bent niet goed wijs.
De buks van m'n zoontje lag bij mij.

Dat is een bekentenis, meneer Rateau.
- Helemaal niet.

Ze had een lesje verdiend.

Een lesje misschien wel,
maar de dood niet.

Het was een ongelukje.
- Een ongeluk, een stommiteit.

Waarom geen moord, meneer Rateau?

Schrikt u soms ook terug
voor dat woord, meneer Rateau?

Pak uw spullen en zeg Joseph gedag.
- Waarom?

Om alles te vertellen aan de rechter,
ook over uw zoon. Hopelijk is hij mild.

Vergeet je calcium niet.

Kunt u vanmiddag op hem passen?
- Ik vrees dat het langer gaat duren.

Ik heb jullie horen praten. Een korte
celstraf zal Rateau goed doen.

Hij moet van de drank af. Weest u
maar gerust, ik zorg wel voor hem.

Ik wacht wel. Als je weet
waarom je wacht, lukt het.

Niet vergeten dat je kunt lopen.

Is daar iemand?

Je vader komt morgen thuis.

Ik denk dat Joseph en Marcel
wel spijt zullen hebben...

over wat ze hebben gezegd en gedaan.

Als ik jou was, zou ik daar
rekening mee houden als ik ze zag.

Is je moeder thuis?
Dan kan ik haar gedag zeggen.

Gaat u weg?
- Ja.

Wilt u echt niet meerijden?
- Ik word opgehaald.

Tot ziens, al denk ik niet
dat we u terugzien.

Als je in Parijs bent,
weet je me te vinden.

Is je huiswerk klaar, Jean-Paul?
- Nee, nog niet.

Meneer Maigret,
u hebt m'n vader gered.

Dat zal ik zeggen als hij thuiskomt.

U hebt gewonnen,
dat zei ik al tegen mama.

Het spijt haar
dat ze u niet zo heeft bedankt.

Ik durfde ook niet, maar ik wou wel.

Ik ben blij dat ik u in 't echt
heb gezien. Zo, nu stop ik.

Jean-Paul Gastin,
Saint-Andr�, Charentes.