All language subtitles for Victoria And Albert.(2001).dut

De koningin komt eraan.

Opschieten! Snel!

Jij bent nieuw.

Aan prins Alberts vertrekken
mag niets veranderen.

Goed, Majesteit.

Ik ben vandaag
wat vroeger dan normaal.

Maar het is altijd beter
om ruim op tijd klaar te zijn.

Die mening was ook
prins Albert toegedaan.

Liefste Albert.

65 jaar geleden
kwam hij voor het eerst naar Engeland.

Het staat me nog helder voor de geest
dat ik hem absoluut niet mocht.

Zal ik iets schokkends
over Albert vertellen?

Iets heel schokkends.

Victoria, je neef Albert
is een uitermate correct mens.

Jij mag het zeggen, Ernest.

Mooie bal.

Op het bal op Windsor Castle
liep hij te gapen.

Niet één keer, maar diverse malen.
De hele avond.

Ik blijf niet graag laat op.
Daar maak ik geen geheim van.

Hij heeft maar
aan drie dansen deelgenomen.

Werkelijk ongehoord.
Misdadig gewoon.

Dat is een halsmisdaad.

Het bezoek is een succes.
Victoria heeft haar keuze gemaakt.

Ze heeft weinig keuze, baron Stockmar.
Albert is uw keuze.

Hij is de jongste, en Ernest volgt
z'n vader op als hertog van Coburg.

Maar als zij Ernest verkiest...
-De een of de ander. Geen ruime keuze.

Barones, dat wordt door de familie
beschouwd als gepast..

En zelfs gewenst.

Het geluk van de prinses
is van ondergeschikt belang.

Voor zover ik het kan inschatten,
zullen ze samen heel gelukkig worden.

Tijdens de poëzie-voordracht
is hij zelfs in slaap gevallen.

Bij iets van Byron ook nog.

Wat heb je daar tegenin te brengen?

Ik vind Byron een middelmatig dichter.

Je plaagt maar wat.

Ik heb niets met die man.

Ik vind het ook raar
dat respectabel volk z'n werk leest.

Zeker gezien z'n manier van leven.

M'n beste Albert.

Als boeken werden afgewogen
tegen het privé-leven van de schrijver..

Was de bibliotheek leeg.

'Laat ons dansen.
Onze vreugde kent geen grenzen.'

'Doorgaan tot de ochtend,
waar jeugd en genot...

samen de vroege uren
met plezier verwelkomen.'

Middelmatig?

Het loopt lekker, dat geef ik toe.

Maar ik kan het niet serieus nemen.

Ik vind het prachtig.

Dash moet in bad.

Ik ken de prinses
iets beter dan u, baron.

Ik ben haar gouvernante,
en haar vriendin.

De enige vriendin die ze heeft.
-Vast niet.

U weet niets van haar leven hier.
Ze verveelt zich, ze is opgesloten.

Straks moet ze tegen haar wil trouwen.

Ik zal alles doen om dat te voorkomen.

Als adviseur van de familie Coburg..

Heb ik ook een hand gehad
in uw aanstelling.

Het zou pijnlijk zijn om toe te geven..

Dat ik me in u vergist heb
en dat u moet worden ontslagen.

U kunt dreigen zoveel u wilt, ik geef
alleen om het welzijn van Victoria.

Ik dreig niet, barones.

Ik zeg alleen waar het op staat.

Zuster, ik dank je
voor dit zeer gezellig samenzijn.

Vooral Albert
heeft zich uitstekend vermaakt.

Vooral op het bal op Windsor Castle.

Alles is klaar, Hoogheid.

Laten we Sir John Conroy niet vergeten.
Hij heeft alles geregeld.

Maar natuurlijk. Mijn dank, Sir John.

Slopend,
maar Sir John is onvermoeibaar.

Zonder hem waren we nergens.
Nietwaar, Victoria?

U hebt helemaal gelijk.

Het zijn allebei fijne jongens.

Maar m'n voorkeur gaat uit naar Albert.

Altijd heel attent.
Zeer correct en vriendelijk.

Of u op de thee komt
bij Sir John en Lady Conroy.

Wat een leeg vermaak.

Toen m'n neven hier waren,
gebeurde er nog eens wat.

Mama was iets minder
kwaad en ontevreden.

Nu mag ik op de thee bij Sir John.

Praat eens met je moeder
over wat wij al besproken hebben.

Ze gaat ongetwijfeld moeilijk doen.

Denk eraan..
-Denk eraan wie je bent.

Lieve Lehzen, dat zeg je altijd.

En wat vond je van prins Albert?

Ik vond hem best aardig in het begin.

Maar het is zo'n stijve man.

Zo plechtstatig en serieus.
Hij leest je voortdurend de les.

Hij begon me echt tegen te staan.

Heb je al in je dagboek geschreven?
-Ja, mama.

Mama, wordt het niet eens tijd
dat ik m'n eigen kamer krijg?

Heeft Lehzen je dat aangepraat?

Je luistert alleen naar haar.
-Niet waar.

Je geeft meer om haar
dan om je eigen moeder.

Sinds je geboorte heb ik
alles opgegeven om je te beschermen.

Dacht je dat het makkelijk was?
Zeker niet.

Je vader was dood,
we hadden geen geld.

We hadden geen vrienden,
iedereen wou iets van ons.

Soms zag ik het niet meer zitten,
maar ik had jouw toekomst voor ogen.

En heb je ooit iets van dankbaarheid
getoond? Ik dacht het niet.

Je doet gewoon alsof je me niet kent.

Het is jouw schuld.
Jij hebt haar tegen me opgezet.

Een dochter tegen haar eigen moeder.

Met alle respect, ze heeft een eigen wil.

Je vergeet blijkbaar
dat je hier in dienst bent.

Ik kan je zo ontslaan.

Dat weet ik, Hoogheid.

Maar over een paar weken
is Victoria meerderjarig.

Dan heeft zij het hier voor het zeggen.

Dat zullen we nog weleens zien.

Als je rekening had gehouden
met de gevoelens van de hertogin..

Had je haar
veel leed kunnen besparen.

Ik heb er wel degelijk
Tekening mee gehouden.

Maar het leek me
geen onredelijk verzoek.

Dat je meerderjarig wordt...

betekent niet
dat je nu je zin door kunt drijven.

Ik zou niet durven.

Je zou nu
volwassen genoeg moeten zijn.…

Om te begrijpen
wat je opvoeders hebben doorstaan.

Dat begrijp ik best.
00:11:39,558
Je moeder heeft zich vaak afgevraagd
hoe ze de rekeningen moest betalen.

Ik weet dat het
niet makkelijk is geweest.

Oom Leopold geeft niet..

Een paar duizend pond per jaar.
En van de koning krijg ze niets.

Ik heb mijn landgoederen
in Ierland verkocht..

Om haar reputatie in stand te houden.

Daar heeft niemand me iets van verteld.

Het ging jou ook niets aan.

Ik wil alleen maar duidelijk maken…

Wat wij hebben moeten opgeven
voor jouw toekomst.

Daarvan ben ik me terdege bewust.
-Luister niet naar valse vrienden.

Vergeet niet
dat je moeder je beste vriendin is.

En je beste adviseur.

Duitsland
Saksen-Coburg, 1837

Indrukwekkend.
-Ik heb me ingehouden.

Nou ja, de prijzen liggen in Londen
veel lager dan in Duitsland.

Hebt u zich verder wel vermaakt?

Ik denk niet dat ze me ziet zitten.

Het is ook niets voor mij. Ik hou
van boeken, muziek en het buitenleven.

Ik heb geen verstand van regeren.

Ik ging met uw oom Leopold
naar Engeland.

Ik zette voorzichtig
m'n eerste schreden in de grote wereld.

Voorzichtig?
-En terecht.

Ik ontmoette belangrijke mensen.
Koningen en politici.

Ze keken op me neer.

Een koddige arts uit een plaatsje
dat nauwelijks op de kaart stond.

Wisten zij veel.

Het probleem was meer
dat ze zichzelf nogal hoog hadden.

In iedere generatie
vind je twee of drie echt grote geesten.

De rest vindt zichzelf heel wat.

Maar heeft verder weinig te melden.

Waarom denkt u dat ik anders ben?

Ik ben al vijftien jaar lang
raadsman voor uw familie.

Volgens mij
heb ik het niet slecht gedaan.

Oom Leopold is koning
en Victoria wordt koningin.

Ik moet toegeven
dat u het niet slecht gedaan hebt.

Mag ik u dan m'n mening geven?

U gaat me vast weer
op m'n nummer zetten.

Had ik u klaargestoomd
voor uw toekomstige rol...

als ik u niet geschikt vond?

Zijne Majesteit, de Koning.

Hij is m'n gezworen vijand.

Hij wordt oud.
Ik herkende hem nauwelijks.

Hertogin.
-Majesteit.

Prettig dat u hier uw opwachting maakt.

Bij een dergelijke gelegenheid
voel ik me natuurlijk verplicht.

Victoria, m'n liefste.
-Majesteit.

Het is niet alleen een genoegen om
je hier te ontvangen, het is een genot.

Ik feliciteer u van harte
met uw verjaardag.

Ik hoop dat u
m'n cadeautje hebt ontvangen?

Die schets. Verrukkelijk.

Heel charmant. Erg knap bovendien.

Het stelt weinig voor.

Wat een onzin.

Pure nonsens.

Wat word je al groot.

En al helemaal
volgens de laatste mode gekleed.

Waarom zien we je hier niet vaker?

Kom eens wat vaker langs.

Je zit daar maar te verpieteren
in dat tochtige hol.

Dat is niet gezond voor een jong meisje.

Mevrouw?

Majesteit, degene die het beste weet
wat goed is voor een jong meisje..

Is haar moeder.

Dat zullen we nog weleens zien,
mevrouw.

Stuitend mens.

Hoe durf je je zo te verlagen.

Uwe Hoogheden,
hooggeachte aanwezigen..

De hertog van Wellington.

Ik breng een dronk uit
op de gezondheid van onze Majesteit.

Op de Koning.

Ik dank u.

Op mijn gezondheid, zegt u.

Ik ben inmiddels 71 jaar oud.

En ik denk niet dat ik de 72 haal.

Niet getreurd,
ik heb een mooi leven achter de rug.

Ik heb vele mooie trofeeën
in de wacht kunnen slepen.

Maar ik hoop
dat ik nog één ding mag meemaken.

Ik zou graag deze jongedame
meerderjarig zien worden.

Dan kan ik met een gerust hart..

Mijn koninklijk gezag overdragen…

Aan de enige rechtmatige
troonopvolgster.

Zodat ik het niet over hoef te laten …

Aan een andere persoon,
die hier ook aanwezig is.

Iemand die omgeven is
door kwade raadgevers.

Iemand die volstrekt
ongeschikt zou zijn..

Om een dergelijke functie
te vervullen.

Ik geef graag toe
dat ik me beledigd voel.

Ik ben herhaaldelijk op stuitende wijze
beledigd door deze persoon.

Vooral door de manier
waarop ze heeft voorkomen..

Dat deze jongedame
aan het hof verscheen.

Ik wil deze persoon
er even aan herinneren..

Dat ik de koning ben.

En dat ik erop sta, dat ik zelfs eis...

dat deze jongedame
zich regelmatig aan het hof vertoont.

Zoals het haar,
gezien haar verplichtingen..

Betaamt.

Ik laat m'n koets voorrijden.
Ik blijf hier geen seconde langer.

Dan is het morgen het gesprek
van de dag. Het komt in alle bladen.

Dat heeft de koning dan
aan zichzelf te danken.

Het zal u net zoveel
schade berokkenen als hem.

U wilt uw dochter toch niet
in de roddelpers zien?

Laten we het onder ons houden.
Hier schiet niemand iets mee op.

Dat lijkt me goed advies.
U kunt het maar beter opvolgen.

Ik sta voor schut.
En jij bent het met de koning eens.

Moet ik me dit laten welgevallen?

Uw koets staat voor, Hoogheid.

Ik ben van gedachten veranderd.
We gaan morgen, zoals afgesproken.

Halford.

Dat sekreet kan me wat.
Dan wordt het maar een schandaal.

Luister nu toch naar de hertog.

Ik krijg dat mens er wel onder.

Dat moet u dan niet zo aanpakken.

Nu legt ze de prinses
echt aan de ketting.

Wilt u soms een legermacht sturen
als u haar wilt spreken?

Had ik u iets gevraagd?

K heb in de oorlog gevochten,
en ook als premier dit land verdedigd.

Het laatste was lastiger dan het eerste.

Heibel in de koninklijke familie
schreeuwt om radicale hervormingen.

Jan met de pet zal zeggen:
Als het zo moet, kunnen we ook zonder.

Dat moest ik even kwijt.
Met uw welnemen ga ik nu naar bed.

Hoe durft hij zo
tegen de koning tekeer te gaan?

Hij heeft tegen Napoleon gevochten.
Voor jou is hij echt niet bang.

Wellington of niet,
ik zal hem eens wat laten zien.

Binnen.

Wat is er?
-Lord Chamberlain voor u.

Hij heeft een brief voor de prinses.
Van de koning.

Conyngham.
-Sir John, goedendag.

Ik begrijp dat u een brief
voor de prinses komt brengen?

Ik zal 'm afgeven.
-Ik moet 'm persoonlijk bezorgen.

Ik zal u de moeite besparen.
-De koning drong erop aan.

Ik had gehoopt
dat Sir John het begrepen had.

Ik moet de brief persoonlijk
aan de prinses overhandigen.

Ik kan 'm toch zelf wel
aan m'n eigen dochter geven?

Voor de zekerheid
heeft de koning het op papier gezet.

Wat ben je nu toch aan het doen?

Het is donderdag, mama.

Op donderdag doe ik Dash altijd in bad.

Er is iemand voor je in de salon.

Zorg even dat je toonbaar bent
en schiet op.

Denk eraan wie je bent.

Ik hoop dat u zo tevreden bent.
U hebt vast nog wel iets anders te doen.

Mevrouw.

Koninklijke Hoogheid.

Geef maar.
-M'n oom wil dat i 'm alleen lees.

Onzin, geef hier!

Jij mag 'm straks lezen.
Eerst Sir John en ik.

Laat u hem mij zomaar
op deze manier beledigen?

Zeg er iets van!
-Hij biedt 10.000 per jaar.

En een eigen woning
als ze meerderjarig wordt.

Ik ben nog nooit zo beledigd.

Laat haar toch.
We moeten de brief beantwoorden.

Ze is te jong om op het aanbod
van de koning n te gaan.

Ze wil bij haar moeder blijven.
Ik zal het opstellen.

Ze moet het zelf overschrijven,
en wel nu meteen.

U gaat te snel.
-Ze is bijna meerderjarig.

De koning moet weten
dat we hem door hebben.

Hij wil haar van u losweken,
zodat ze zich tegen u keert.

U moet er nu een eind aan maken,
anders is alles voor niets geweest.

Moet ik dit overschrijven? Woordelijk?

Nu meteen.

Ik kan het niet, mama.
-Juist, ja.

Dit gaat me zeer na aan het hart.

Ik begrijp het.

Je wilt geld en je wilt een eigen huis.

Kortom, je wilt af van je lastige moeder.

Welnee, mama.

Schrijf dan.

Je hebt gezien
hoezeer de koning mij haat.

Wees trouw aan hem of aan mij.
-Daar gaat het niet om.

Goed dan. Maar vergis je niet.

Als je dit doet,
keer je mij definitief de rug toe.

Ze heeft het gedaan.
Woordelijk, in haar handschrift.

Memorandum, 20 mei, 1837.

De brief aan de koning
heb ik onder dwang geschreven.

De woorden zijn afkomstig
van m'n moeder..

En zijn haar ingefluisterd door de man
die het hier voor het zeggen heeft:

Sir John Conroy.

Duitsland
het Thüringer Woud, 1837

Koning William ligt op sterven.
Ik ga naar Londen.

Een troonopvolging
gaat nooit zonder slag of stoot.

Victoria's huwelijk
zou een rol kunnen spelen.

Ik kan dit niet opgeven
voor een leven in Windsor Castle.

Die hele poppenkast
stuit me tegen de borst.

De Britse adel
praat alleen over het weer.

Over drank, over de jacht
en over vrouwen.

Wat is mijn rol? Moet ik haar als een
schoothondje op twee stappen volgen?

En dan Victoria.
-Mag u haar niet?

Ik ken haar helemaal niet.

U kunt ook hier blijven.
Hoe zou u zich dan voelen?

Gelukkig.
-Werkelijk?

Terwijl u uw talenten verkwanselt?

Wat moet i in Engeland
met die talenten?

Dat hebt u geheel in eigen hand.

U bent intelligent,
gedreven en rechtschapen.

Waar komen die eigenschappen
tot hun recht?

In een onbeduidend gehucht
ergens in Duitsland..

Of in het centrum
van de belangrijkste natie op aarde?

U wint altijd alle argumenten.

Het is de kans van uw leven.
-Dat i waar.

En het zou inderdaad zonde zijn
als ik m'n talenten verkwanselde.

Ik begrijp het best.
Dat moet u geloven.

Ik zie m'n vrouw nooit.
M'n kinderen ken ik niet.

Ik ben vaak onderweg,
van stad naar stad.

En ondertussen pijnig ik m'n hersenen..

Om een of ander
politiek dilemma op te lossen.

Dan verlang ik naar huis
en vraag ik me af waarvoor ik het doe.

Waarom doet u het dan?
-Omdat ik...

Ik heb een bescheiden vinger in de pap.
En ik doe iets nuttigs.

Maar u moet er veel voor opgeven.
-Inderdaad.

Is het dat allemaal waard?

Jazeker.

U moet één ding van me aannemen:
Het is het allemaal waard.

Ik wist niet
dat u van muziek hield.

Maar ik weet dat u van muziek houdt.

Verrassend om u
in Londen aan te treffen.

Ik ben zo vaak in Londen.
-Maar nooit zonder reden.

De koning maakt het niet lang meer.

Victoria is net achttien.
Ze kan nog geen staatshoofd worden.

Ze heeft goede raad nodig.

Haar moeder s daartoe
de aangewezen persoon.

En u geeft de moeder wijze raad?

Ik heb de hertogin trouw gediend
en mezelf daarbij weggecijferd...

maatschappelijk en financieel.

Nu wil ik beloond worden.

U windt er geen doekjes om.

Het is uw taak
om het huwelijk te regelen.

Ik zal u helpen, als u mij helpt
om te krijgen wat ik verdiend heb.

Het is mijn taak om de familie Coburg
met raad en daad bij te staan.

Tot die familie
behoren Victoria en de hertogin.

Wat u voor ogen hebi...

zal naar mijn mening noch voor Victoria,
noch voor haar moeder goed uitpakken.

Goedenavond, Sir John.

Zijne Koninklijke Hoogheid is dood.

Wie is daar?
-Doe open.

Het is zes uur 's ochtends.
-Dwaas.

De aartsbisschop van Canterbury
moet dringend de prinses spreken.

De koning is dood. Blijf bij de les.

Ik wil haar nu niet wakker maken.

We moeten haar dringend spreken.
-Er komt niets van in.

We moeten de koningin
dringend spreken.

Excellentie.
Lord Conyngham.

We zijn gekomen om u mede te delen
dat uw oom, de koning..

Vannacht om twaalf over twee
is overleden.

Dientengevolge bent u nu koningin.

Ik zal m'n uiterste best doen
om m'n plicht na te komen.

Ik weet dat ik nog erg jong ben,
maar ik zal me ten volle inzetten.

Majesteit.

Toe nu.

Het klinkt zo raar. Majesteit.

Je bent de eerste die me zo aanspreekt.

Je blijft toch wel bij me?
Zul je altijd bij me blijven?

Altijd. Tot in lengte van dagen.

Burggraaf Melbourne
biedt z'n diensten aan..

En zal zich even voor negenen
bij Hare Majesteit aandienen.

Ik weet niets van die man,
alleen dat hij premier i.

Uw premier, mevrouw.

Daar hebt u gelijk in. Mijn premier.

Wat is het voor man?

Hij is een uitzondering
binnen de Britse adel.

Buitengewoon intelligent.
Bijna een geleerde.

Men zegt dat hij cynisch is geworden
door zijn persoonlijke tegenslagen.

Ik vind van niet.
-Welke tegenslagen?

Vertel het me alstublieft.

Z'n vrouw, Lady Caroline Lamb...

raakte romantisch verwikkeld
met de dichter Byron.

Wat was het gevolg?
-Een schandaal. Ze moesten scheiden.

Maar toen ze op sterven lag,
heeft hij haar opgezocht.

Hij i tot het einde bij haar gebleven.

Lord Melbourne lijkt me
een aardige man.

Ze hadden een zoon..

Lord Melbourne komt zo.

Het lijkt me het beste
als we hem in de salon ontvangen.

Ik wil hem alleen ontvangen, mama.

De koningin ontvangt
de premier altijd alleen.

Wat een onzin. Dat kan toch niet?
-Iets anders zou niet gepast zijn.

Er valt niet aan te tornen.

Wat zou ik toch zonder jou moeten.

Lord Melbourne had dus een zoon.

Hij is onlangs overleden. Het heeft
Lord Melbourne zeer aangegrepen.

Op die manier.

Hare Majesteit zal u nu ontvangen.

Nou, Anson..…

Wens me maar sterkte toe.

Binnen.

Lord Melbourne, mevrouw.

Majesteit.

Allereerst wil ik zeggen..

Allereerst wil ik zeggen dat ik u
en de rest van 't kabinet wil aanhouden.

Het land is bij u n uitstekende handen.

Dank u, mevrouw.

Met uw welnemen wil ik om elf uur
de Geheime Raad bijeenroepen.

Ik ben zo vrij geweest om
een korte toespraak voor u op te stellen.

Ik vind het heel mooi.

Prachtig.

Ik ga me vast verspreken.
Ik weet het zeker.

Als je maar.
-Denkt aan wie je bent.

Denk aan wie je bent.

Ik kan nauwelijks geloven
dat ik ben wie ik ben.

Het is net of ik droom.

De dood van mijn oom, de koning,
heeft onze natie zwaar getroffen.

Ik ben me zeer terdege bewust.….

Van de zware taak
die mij zo onverwacht is opgelegd..

Terwijl ik zelf nog zo jong ben.

Ik heb het grootste vertrouwen
in het parlement.

En in de trouw en de liefde
van mijn volk.

God zegene de Koningin.

Ze heeft een eigenschap die ik
niet ken van de koninklijke familie.

Waardigheid.

God weet hoe ze eraan komt.
Maar ik denk dat ze wel geschikt is.

Er staat nog niets klaar.

Het is donderdag.

Dash moet in bad.

Doe er voorzichtig mee.
Ik wil geen krassen op het schilderwerk.

Kom op, meiden. Een beetje tempo.

Wat heeft dit te betekenen?

Hare Majesteit wil het zo,
koninklijke Hoogheid.

M'n bed wordt verplaatst.
Naar de noordvleugel, begrijp ik.

Dat klopt, mama.
U slaapt voortaan in de noordvleugel.

Goed gedaan.

Wat verwacht u van mij? Ik stap op.
-Hoe dat zo?

Ik heb de slag verloren.

M'n ontslagbrief en eisen.

U kunt me niet in de steek laten.
-Ik geef me over.

Goede vriend,
u kunt geen ontslag nemen.

Ik heb u altijd trouw gediend.
-Zeker.

Laat me dan de eer aan mezelf houden,
voordat me de deur gewezen wordt.

Wat moet ik zonder u?

Mag ik uwe koninklijke Hoogheid
nog één advies geven?

Verzet u.
U bent de koningin-moeder.

Kom op voor uw rechten. Zorg dat u
met respect behandeld wordt.

U moet nu het heft n handen nemen.

Anders vrees ik dat we verloren zijn.

Dit is een memorandum
van Sir John Conroy.

Hij wil in de adelstand
verheven worden.

Verder wil hij 3000 pond per jaar
in ruil voor zijn ontslag.

Schandelijk.

Pardon, ik heb de gewoonte
om nogal eerlijk te zijn.

Niet zo handig voor een politicus.
Ze gaan er vaak aan ten onder.

K hou wel van eerlijkheid.
Ik ben het niet gewend.

Ik weet dat uw moeder
veel vertrouwen heeft in Sir John..

Maar ik vind het eerlijk gezegd
een avonturier zonder enige principes.

Wat moet ik doen?
-Niets. Laat alles maar aan mij over.

Ik zal met Sir John afrekenen.

Wat een geweldige opluchting.

Keur hem geen gedachte meer waardig.

Baron Stockmar...

is altijd mijn grote steun
en toeverlaat geweest.

Ik zou hem graag
als mijn secretaris aanstellen.

Mag ik nog even heel eerlijk zijn?
-Jazeker.

Ik ben er niet voor. De baron is een
van de slimste mannen die ik ken..…

Maar hij is geen Brit,
en het volk zal er aanstoot aan nemen.

Hij heeft onze hele familie
altijd met goede raad bijgestaan.

Dat begrijp ik.

Maar met alle respect,
dat is eigenlijk mijn taak.

Dat is dan geregeld.

Hij zal zeer teleurgesteld zijn.
-Hij komt er wel overheen.

Mevrouw...
-Wilt u soms thee?

Heel graag.
-Gaat u zitten.

Ik heb begrepen
dat uw zoon onlangs is overleden.

Ik vond het heel treurig nieuws.

Hij was altijd al wat ziekelijk,
maar het was...

Het was een lieve jongen.
Ik zal hem vreselijk missen.

Het moet heel eenzaam zijn,
zonder hem.

Vaak is men omgeven door mensen,
en toch eenzaam.

Vergeef me.
Ik wil nogal eens in tranen uitbarsten.

Ook niet verstandig voor een politicus.

Zo beginnen we wel
op de verkeerde voet.

Ik vind het een uitstekend begin.

Er is nog bedenktijd
voor de officiële bekendmaking.

U kunt haar ongetwijfeld ompraten,
maar bij mij gaat dat niet lukken.

Ze heeft behoefte aan iemand
die ze vertrouwt en die haar helpt.

Zeker in het begin.
-Zeker.

Ik heb de juiste kennis en ervaring.

Baron, u hebt meer kennis en ervaring
dan het hele parlement bij elkaar.

Van mij mag u morgen in het kabinet,
maar dat gaat helaas niet.

Ik vraag niet om een plek in het kabinet.
-Het scheelt niet veel.

De sterke man achter de koningin.
Dat zal de oppositie leuk vinden.

Het beroep van premier
is ondankbaar en slopend.

Maar ik laat me niet verdrijven
door opstandige patriotten.

Dat verstoort de spijsvertering.

U moet haar aan mij toevertrouwen.

Zijn we het eens?

Ja. Als u goed voor haar zorgt.

Dat zal ik doen.

Uw persoonlijke hofhouding
moet zo snel mogelijk op orde.

Binnenkort komt u om in het werk.
-Dat wordt een hele opgave.

Ik raad u vooral de tweede
op de lijst aan: Lady Henriëtta Standish.

Ze was de hofdame
van koningin Adelaide.

Ze lijkt me een prima keuze.

Misschien kunnen we haar
samen ontmoeten.

Begin volgende week?

Ik ben zo vrij geweest
om haar vanochtend uit te nodigen.

Is ze hier?

Als uwe Hoogheid
bereid is om haar te ontvangen.

U bent me steeds
een stap voor, Lord Melbourne.

Ze is getrouwd met een collega
van me: Frederick Standish.

Een prominent lid van het parlement.

Lady Henriëtta Standish.

Dash, af.

Het spijt me vreselijk.
-Het geeft niet. Honden zijn dol op me.

Dan kunnen wij het samen
vast ook goed vinden.

Heeft uwe Majesteit al nagedacht
over mijn memorandum?

Ik heb het aan Lord Melbourne gegeven.

Met alle respect, mevrouw.

Daar neem ik geen genoegen mee.
U bent me een antwoord verschuldigd.

De koningin is u niets verschuldigd.

De koningin wil alleen zijn.
Samen met haar moeder.

De koningin zal uw aanwezigheid hier
geen moment langer tolereren.

Nu u, mama.

Wat had u gewild? Nou?

Niets.

Het paleis van koning Leopold
België, Brussel, 1839

Baron Stockmar, Majesteit.
-Stocky, wat fijn om je weer te zien.

Moet je mij zien.
Net de etalage van een pandjeshuis.

Er is vanmiddag weer een parade.
Had je iets dringends?

Dat niet, maar het is wel belangrijk.
Het gaat om Albert en Victoria.

Het huwelijk, bedoel je?
Dat zit er echt niet in.

Zij wil niet,
en hij dringt niet bepaald aan.

Wat denk je, nog een?
-Daar bijvoorbeeld.

Doe jij maar.

Het is uitzichtloos.

Er dienen zich wat problemen aan,
maar die kunnen we het hoofd bieden.

Altijd dat gevoel voor understatement.

Je geeft nooit op, hè?

Kom, je mag uit het raam kijken.

Een dergelijk huwelijk
lijkt me zeer gewenst.

Als Victoria Albert weer zou treffen,
Zou ze direct weer voor hem vallen.

Het is wel een knappe vent geworden.

Ze draaide er altijd omheen
en nu wil ze er niet eens over praten.

Werk aan de winkel
voor de boze oom Leopold.

Ze zal u zeker ontvangen.

Dat weet ik zo net nog niet.
Ze heeft een heel eigen willetje.

Bovendien fluistert Melbourne
haar van alles in.

We kunnen het inkleden
als een officieel staatsiebezoek.

Een staatsiebezoek? Je wilt ze
wel heel graag getrouwd zien.

Het lijkt me essentieel
voor het toekomstige geluk van beiden.

En jij verliest niet graag.

Drie maanden later
Buckingham Palace

Zijne Hoogheid, de Koning der Belgen
en baron Stockmar.

Majesteit.

Liefste Victoria.
-Lieve oom.

Victoire.

Leopold, je ziet er goed uit.
-Jij ook.

Jullie allebei trouwens.

Natuurlijk zal ik Albert en Ernest
te zijner tijd graag ontvangen.

Maar momenteel word ik
door m'n werk in beslag genomen.

Ik begrijp het.

Bovendien zijn m'n ministers
er fel op tegen.

Lord Melbourne, bedoel je.

Ik kan het advies
van m'n ministers niet negeren.

Maar bij persoonlijke aangelegenheden
mag je dat advies kritisch bekijken.

Dat heb ik gedaan.
-Ik geloof het direct.

Maar ik ben verbaasd
en ietwat teleurgesteld..

Dat je niet luistert naar het advies
van baron Stockmar en mijzelf.

Je hebt veel aan hem gehad.

Ik ben nu koningin.

M'n ministers gaan vóór m'n familie.

Toen je vader stierf,
had je moeder geen inkomen.

Toen zijn familie haar liet vallen,
vroeg ze haar eigen familie om hulp.

Ik heb haar een inkomen gegeven,
waarvan jullie konden leven..

In gepaste stijl, tot jouw kroning.
-Dat weet ik.

Daarnaast heb ik alles
in het werk gesteld...

om je positie en je rechten
veilig te stellen.

Je kunt niet ontkennen
welk bloed er door je aderen stroomt.…...

en welke verplichting
daaraan verbonden is.

Heb ik het verkeerd aangepakt?

Helemaal niet.
Dit is het beste voor alle partijen.

Er is niet over een huwelijk gesproken.
Ik zal alleen Albert en Ernest ontvangen.

Niets aan de hand.
-Leopold wil dat ik met Albert trouw.

Ik ben er nooit zo voor geweest.
Neef en nicht, het blijft toch raar.

Dat vormt geen beletsel.

Het is zelfs gebruikelijk
in koninklijke families.

Dat is waar. Ik heb echter
andere bedenkingen.

Het geslacht Coburg
is niet erg geliefd in Europa.

In Rusland worden ze gehaat.

En buitenlanders zijn hier niet welkom.

Persoonlijk ben ik van mening dat
Duitsers geen tafelmanieren hebben.

Dat moet u toch niet zeggen.
-Pardon.

Ik zou het jammer vinden als u instemt
met een gearrangeerd huwelijk.

Het hele idee staat me gruwelijk tegen.

Gaat u zitten.

Ik heb veel voor m'n land over,
maar waar het een huwelijk betreft….

Geeft mijn voorkeur de doorslag.

Zo zie ik dat ook.

Ik zal niet inbinden.
Sterker nog, ik trouw helemaal niet.

Je bent hier welkom.

Je bent erg veranderd.

Het is ook alweer
drie jaar geleden, Majesteit.

Echt waar?

Voor mij?
-Jawel.

Byron?

Ik heb m'n mening bijgesteld.
Ik vind hem erg goed.

Je plaagt maar wat.
-Nee, dat lukt me nog steeds niet.

'Ze gaat in schoonheid, als de
wolkeloze nacht en de sterrenpracht.

Erg mooi.

Kom, vertel me al het nieuws
uit Rosenau.

Heeft je vader die schoorsteen
al laten repareren?

Nee, nog niet.
-Typisch.

Hij rookt alleen bij oostenwind.

Maar zodra er iemand in die kamer is,
draait de wind naar het oosten.

Altijd. Ik weet het nog goed.

Je moeder vermaakt zich kostelijk.

Maar ze had altijd al
een zwak voor Albert.

Ik pak hem even van je af, mama.

Je had beloofd dat we een duet
zouden spelen. Daar hou ik je aan.

Het bezoek is een groot succes.
-Voor sommigen onder ons.

Hebt u m'n broer ooit horen spelen?
-Nog nooit, helaas.

Dan wacht u een verrassing.

Mr Anson kan beamen dat politici
als de dood zijn voor verrassingen.

En drie, en vier..

De koningin wil u spreken.
Hare Majesteit is n de salon.

Veel sterkte.

Ik neem aan dat je wel weet
wat ik ga zeggen.

Ik kan niet zeggen
hoe gelukkig je mij zou maken..

Als je met mij zou willen trouwen.

Ik kan me geen grotere eer indenken.

M'n liefste Albert.

Ik ben je niet waard.

Ik heb je alleen maar uitgenodigd
omdat oom Leopold erop aandrong.

Lady Hetty, ik heb uw advies nodig.

Het gaat om een lastige
en ietwat delicate kwestie.

Nu ik ga trouwen met de prins,
besef ik ineens...

dat ik vrijwel niets afweet...

van de omgang tussen man en vrouw.

Dat kunt u toch beter
aan barones Lehzen vragen?

Die heb ik het ook gevraagd.

Ze zei dat m'n liefde voor de prins
me in alle opzichten de weg zou wijzen.

En meer heeft ze niet gezegd?

Ik heb er vrij weinig aan.

Maar Lehzen is zelf ook
nooit getrouwd geweest.

U bent wel getrouwd.

Heeft uw moeder u advies gegeven
voor de huwelijksnacht?

Kom op, vertel.

Ze zei dat ik de man..

M'n echtgenoot, bedoel ik...

het initiatief moest laten nemen.

Juist, ja.

En was alles...

naar tevredenheid?

Ze was heel lief.

Ik geloof dat ze echt van me houdt.
-Dat lijdt absoluut geen twijfel.

K hou niet van haar.

Ik voel een warme genegenheid...

maar ik hou niet van haar.

Dat beangstigt me.
-Het begin is er. Na verloop van tijd...

Ik wist dat je dat zou zeggen.

Veel meer valt er niet te zeggen.

Ik las vanochtend iets van Byron.
Ik ben hem echt gaan bewonderen.

Twee regels spraken me erg aan.

'Elke tragedie eindigt met de dood.'

'Elke komedie eindigt
met een huwelijk.'

drie maanden later
Windsor Chapel, 1839

Beminde aanwezigen.

Wij zijn hier bijeengekomen
voor God en voor deze congregatie..

Om deze man en deze vrouw
in de echt te verbinden.

Ik moet u iets vragen,
daar op de vreselijke dag des oordeels..

Alle hartsgeheimen onthuld worden.

Als een van u een reden kent
waarom u niet kunt trouwen..

Moet u die kenbaar maken.

Een koppel dat niet uit Gods naam
in de echt verbonden is..

Is niet door God samengebracht.

Zo'n huwelijk wordt niet
door de wet erkend.

Franz August Carl Albert Emanuel...

neemt u deze vrouw
tot uw wettige echtgenote?

Zult u haar liefhebben, bijstaan,
eren en trouw blijven…

N ziekte en gezondheid?

Zult u haar trouw blijven, alle dagen
van uw leven, tot de dood u scheidt?

Dat beloof ik.

Alexandrina Victoria…

Neemt u deze man
tot uw wettige echtgenoot?

Zult u hem gehoorzamen, dienen,
liefhebben en trouw blijven…

In ziekte en gezondheid,
tot de dood u scheidt?

Dat beloof ik.

Hetgeen God heeft samengevoegd,
scheidde de mens niet.

Ik heb vreselijke hoofdpijn.

Dat is zalig.

Is het echt zo boeiend?
-Ja.

Wel voor iemand
die het nooit gezien heeft.

Mag ik het doen?

Ben je gelukkig?

Heel gelukkig.

Wat zullen we vandaag doen?

Ik moet werken.
-Tijdens de wittebroodsweken?

Ik loop echt vreselijk achter.

Maar na het middageten
laat ik de papierwinkel liggen.

Wat moet ik dan vanmorgen doen?
-Watje maar wilt.

Albert, liefste.

We hebben het gehad
over jouw persoonlijke hofhouding.

Mr Anson wordt je privé-secretaris.

Hij is toch Lord Melbourne's secretaris?

Jawel, maar die wil hem laten gaan
om jou een plezier te doen.

Heel aardig van hem.
-Anson is blij dat hij van me af is.

Geregeld.
-Kan ik je even spreken?

Onder vier ogen?
-Nu meteen, graag.

Goed, liefste.

Eén moment, heren.

Ik dacht al dat hij lastig zou doen.

Maak je geen zorgen.
Zij leest hem wel even de les.

Je bent toch niet boos?
-Ik was graag bij de keuze betrokken.

Liefste, het is aan de koningin
en de premier.

Als mij iets was gevraagd, had ik
gezegd dat Anson niet geschikt is.

Niet geschikt? Hij heeft Lord M
vele jaren trouw gediend.

Die heeft het volste vertrouwen in hem.

Hij is Lord Melbourne's rechterhand.
Een lid van de regeringspartij.

Een koningin moet
boven de politiek staan.

Ze mag niet voor één partij kiezen.
En datzelfde geldt voor haar man.

Volgens mij begreep ze er niets van.

Ze weet helemaal niets
van de Britse grondwet.

En nu?
-Hij krijgt de baan, mijn mening telt niet.

Ik volg haar op twee passen
en ik mag ja en amen zeggen.

En natuurlijk weet Lord M alles beter.

Het verandert nooit.
-Jawel.

Hoe dan? Leg eens uit.

Toen ik hier kwam,
had ik ook niets in te brengen.

Jij?
-Jawel.

Maar toen ontdekte ik iets bijzonders.

Een man heeft maar één eigenschap
nodig om gezag te hebben.

Ga door. Wat is dat
voor mysterieuze eigenschap?

Hij moet wachten.

Geduld? Is dat alles?
-Ja, dat is alles.

Maar het is uiterst moeilijk
om dat geduld te bewaren…

Omdat het bij uitstek
tegen onze natuur indruist.

Ik weet het.
-Kan ik iets voor je doen?

Ik moet al deze papieren ondertekenen.

Kun jij de inkt droogmaken?

Ik dacht dat we even
wat zaken konden bespreken.

Nee, dat kan echt niet, liefste.

Engelsen houden er niet van..

Als buitenlanders zich
met de regering bemoeien.

Op die manier.

James, het is hier stervenskoud.
Kun jij even wat brandstof halen?

Excuseer, Hoogheid. Ik maak deel uit
van Lord Chamberlains personeel.

Ik mag het vuur aansteken,
maar ik mag niet de brandstof halen.

Dat is niet mijn taak.

Lord Stewards personeel
haalt de brandstof...

en Lord Chamberlains personeel
maakt het vuur aan.

Dat is toch absurd.
-Absoluut, maar zo gaat dat hier.

Dat zullen we weleens zien.
Wie heeft de leiding?

Barones Lehzen.
-Dan moet ik die spreken.

Neem me niet kwalijk, maar
dat moet ik u ten sterkste ontraden.

Zo gaat dat hier nu eenmaal,
al sinds jaar en dag.

Maar het is allemaal pure verspilling.
Dat begrijpt u toch ook wel?

Er heeft nog nooit iemand geklaagd.

En als het vuur eenmaal brandt,
krijg je door de rook geen lucht meer.

Wanneer zijn de schoorstenen geveegd?

Vergeeft u me Hoogheid,
maar dit gaat u niets aan.

Hier wordt geld verspild.
Dat gaat me wel iets aan.

Nee, dat gaat alleen en uitsluitend
de koningin iets aan.

Dank u, Mr Anson.

U was fel tegen mijn benoeming.

Dat was niet persoonlijk bedoeld.
-Dat weet ik.

Ik verzeker u dat ik u
naar m'n beste vermogen zal dienen.

Wat een huishouden.
-U moest eens weten.

Ik ben erg boos, Albert.

Lehzen zegt dat je je overal mee
bemoeit, en dat je haar beledigd hebt.

Zij heeft de leiding over het huishouden
en ik vertrouw haar volkomen.

Vraag haar dan eens
hoe de ramen worden schoongemaakt.

Hoezo?
-Hoe worden ze schoongemaakt?

De binnenkant wordt gedaan door
personeel van Chamberlain of Steward.

De buitenkant valt onder
Staatsbosbeheer. Volstrekt idioot.

Het gaat jou niets aan.
-Wat is dan mijn taak hier?

Niets zeggen, niets doen
en niets voorstellen?

Je mag je er niet mee bemoeien.
-Dat is toch geen leven?

Wat moet de koningin
met een man die z'n plaats niet kent?

Die z'n plaats niet kent?

Hoe kon ik zo wreed zijn?

Waarom heb ik het niet ingezien?

Al die pijn en al die ellende.

Allemaal het gevolg
van mijn nimmer aflatende trots.

Ik had dit niet moeten toezeggen,
maar het staat al n de Gazette.

Als we je moeder nooit bezoeken
wordt er geroddeld.

We krijgen ruzie. Zo gaat het altijd.

Ik heb al genoeg te verduren.
Ik moest weer overgeven.

Mannen weten totaal niet
wat vrouwen moeten doormaken.

Met drie maanden is het snel over.
-Weet je ook alles van zwanger zijn?

Ik zeg alleen…
-Gezicht op neutraal.

Het komt beter over
als we mama vaker bezoeken.

Het maakt me niet uit
hoe het overkomt.

Jullie moeten weer vrienden worden.
-Dat zijn we nooit geweest.

Achteruit.

Iedereen wegsturen en wegrijden.

Wegrijden.

M'n beste jongen, je bent een held.
-Dat is overdreven.

We zijn al aangedaan.
Victoria was ongedeerd.

We moeten kalm blijven.
-Ik peins er niet over.

Je hebt haar leven gered.

We gaan met de open koets terug.

Een eind om, door het park.
-Je moet een gesloten koets nemen.

De koningin moet zich laten zien
aan het volk.

Ik vertrouw ze.
-Onterecht.

Het is goed dat er vertrouwen is
tussen koningin en volk.

Laat een escorte komen.

Misschien heeft hij handlangers.
-Welnee.

Hoe weet jij dat?
-Ik weet het niet.

Ik ga me niet als een uitheemse vorst
met troepen omringen.

Dat is smakeloos
en het is bovendien te veel moeite.

Tot ziens, mama.

Het spijt me dat de dag
zo'n akelige wending heeft genomen.

M'n beste jongen,
heb je haar gesproken?

Dat zal ik snel doen.

Wat moet de koningin-moeder
n zo'n armetierig huisje?

Dit is niet het moment.
-Ze moet zorgen dat t geregeld wordt.

Victoria en ik
hebben iets vervelends meegemaakt.

U moet me hier
nu niet mee lastig vallen.

Wat wilde ze?

Je kijkt zo boos.

Het lukt haar zelfs
om met jou ruzie te maken.

De dader heet Edward Oxford,
hij is ondervraagd.

Hij is blijkbaar niet goed bij z'n hoofd.
-Dank u wel, Lord Chamberlain.

Is dat alles?
Wat gaat er met hem gebeuren?

Hij gaat waarschijnlijk
naar het gekkenhuis.

Ze moeten hem ophangen.
-In het openbaar.

In de beschaafde wereld gaat
een gestoorde man naar een inrichting.

We hangen hem niet op.
-Misschien zijn we te beschaafd.

Moeten we weer barbaren worden?

Wie haar in koelen bloede
wil vermoorden, moet gedood worden.

Dat is gerechtigheid.

Hij was gek,
dus het was niet in koelen bloede.

Je verdedigt hem.
-Ik verdedig het rechtsprincipe.

Nu hebben we genoeg
over akelige kwesties gesproken.

Ik ben helemaal niet moedig.

Je hebt je moedig gedragen.
-Dat was geen moed.

Dat was wilskracht.

Ik wilde niet laten zien hoe bang ik was.

Zelfs niet aan mij?
-Zelfs niet aan jou.

Al hou ik zo enorm veel van je.

Wat heb ik misdaan
om zo behandeld te worden?

Probeer je hier maar niet uit te redden.

Je weet
dat ik de bewijzen in handen heb.

Maar zul je mijn wijze raad opvolgen
en een man naar mijn keuze huwen?

Als ik geen voorkeur
voor een ander had gehad...

zou ik ook afkerig zijn van uw keuze.

Wat weet jij van voorkeur en afkeer?
Dat past niet bij een jongedame.

Je moet weten
dat ze beiden langzaam verdwijnen.

Dus je kunt het huwelijk
het best ingaan met wat afkeer.

Ik had een hekel aan je oom
voor ik met hem trouwde..

En kijk eens
wat voor echtgenote ik voor hem ben.

Neem me niet kwalijk.

Wat doe jij hier?

Ik ben dol op The Rivals
van Sheridan.

Ga je naar het koninklijke gezelschap?
Ik ga mee.

Dat gaat niet.
-Doe niet zo mal.

Ik val niet op tussen al die mensen.
Je hoeft me niet voor te stellen.

In godsnaam.
-Ik wil haar even zien.

Ik slaap tenslotte af en toe
met haar onder één dak.

Waar ben je mee bezig?
Je kunt hier niet blijven.

In godsnaam.
-Is dat Harry's delletje?

Die boft maar.
-Dat hij haar hier laat komen.

Ik heb Wellington nog nooit ontmoet.
-Dit is waanzin.

Houdt u van het theater, Sir Robert?
-Ik lees eigenlijk liever een boek.

Dan valt er meer te zien en te horen.

Kijk hoe geboeid de prins en Sir Robert
Peel met elkaar staan te praten.

De beste maatjes.

Ik kan dit niet goedkeuren.

Het is de koningin toch niet opgevallen?
-Nee, maar hoe kun je zoiets doen?

Je weet hoe vrouwen zijn.
-Ik weet niets van zulke vrouwen.

Standish. Lady Hetty.

Ik hoop dat u zich vermaakt vanavond?

De premier wordt blijkbaar
nog steeds graag gezien aan het hof.

U ook.
-Dat geluk is mij gegeven.

Geniet ervan zolang het duurt, Standish.

Dank u wel, Sir Robert.

Afschuwelijke man.
Waar doelde hij op, Freddy?

Het kabinet valt,
er komen verkiezingen..

En hoogstwaarschijnlijk
wordt hij dan premier.

Ik ben bang dat het zo is.

Hij zal veranderingen doorvoeren
aan het hof. Dan kun jij vertrekken.

Dat zou de koningin niet toelaten.
-Ze zal wel moeten.

Kun je de sleutels
van de rode koffertjes pakken?

Het spijt me.

Ik stel me aan..

Maar soms raak ik in paniek
als ik die berg papieren zie.

Als er een beetje een systeem n zat,
zou je er niet zo..

Tegenop hoeven zien.

Hoe bedoel je, liefste?

Je behandelt alles altijd direct.
-Wat moet ik dan?

Je kunt alles indelen
aan de hand van het belang.

De rode koffertjes
bevatten geheime documenten.

Dat zijn meestal dringende kwesties,
dus die handel je eerst af.

Maar het lijkt of alles wat ze me sturen,
dringend is.

Die indruk willen ze natuurlijk wekken.

Ik moet me kritischer opstellen.

Ik kan je erbij helpen.

Ik wou dat het kon,
maar dat zou niet correct zijn.

Niet boos worden.

Lord M denkt dat het tot protesten
zou leiden. Ik moet zijn raad opvolgen.

Natuurlijk.

EEN PAAR MAANDEN LATER, 1840

Hoe lang nog, dokter?
-Nog eventjes.

Weten we al wat?
-Nee.

Ga alsjeblieft zitten.

Ik kan niet meer.

Zijne Pedanterik is bij haar gebleven.

Albert is niet van haar zijde geweken.
Een rare Duitse gewoonte.

Als je vrouw op springen staat,
blijf je niet als een idioot rondhangen.

Je gaat naar je club.
-Daar was ik net.

Ik snap het. Het spijt me.

Nu duurt het niet lang meer.

Neem me niet kwalijk.

Een prinses, Uwe Majesteit.

Ik krijg een tientje van je.

Een prinses.

De volgende keer is het een prins.

We moeten een zoon hebben.
-Het kan me niet schelen.

Wat een plaatje.

Wat een stevig knuistje.
-Dan ligt de naam voor de hand.

Victoria.

Je moeder is er.

Die had ik niet uitgenodigd.
-Maar ik wel.

Is dat zo?
-Het leek me gepast.

Ik wil haar nu niet zien, ik ben doodop.
-Ze heeft zich zorgen gemaakt.

Eventjes. Ze zit hiernaast.
Vooruit dan maar.

Heel eventjes.

Liefste.

Lieve meid.

Albert zei dat het tien uur duurde.
Je zult wel doodop zijn.

Mag ik haar vasthouden?
-Natuurlijk.

Wat een schatje.

Ik heb nog nooit zo'n mooi kind gezien.

Veelte mooi om haar moeder
zoveel pijn en moeite te bezorgen.

We hadden gehoopt op een jongen.

Ik vroeger ook...

maar toen het erop aankwam,
waren je lieve vader en ik dolblij.

Je was zo'n sterke en mooie baby.
-Dat kan ik moeilijk geloven.

Ik weet nog wat je vader zei:

Als het lot heeft beschikt,
leggen we ons er bij neer.

Die arme Edward.

Wat zou hij trots geweest zijn.

Kom!

Wat nou weer?

Kom hier!

Uxbridge.
-Wat is er.….

Hou in godsnaam op, Connie.

Hou je koest. Toe.

Hebbes. Kom hier!

Hoe heet je?

Wees maar niet bang.

Jones.

Dat hij zo makkelijk binnenkwam.
-Vooral gezien de aanslag op je leven.

We kunnen natuurlijk
bewakers bij de deuren zetten…

Maar daar was u altijd tegen gekant.

De deuren zijn niet eens op slot.

Deze jongen is hier vaker geweest.

Hij heeft eten gestolen
en aan deuren geluisterd.

Er moet iets veranderen
en dat gaat ook gebeuren.

Hij heeft de prinses
in haar wieg zien liggen.

Hij kon de kinderkamer beschrijven.

Ik heb in ieder geval
m' plicht niet verzaakt.

Mijn enige reden van bestaan is
het beschermen van Uwe Majesteit.

Ik ben bijzonder van streek geraakt
en voel me onwel.

Met uw toestemming trek ik me terug.
-Natuurlijk, Lehzen.

Ik heb te veel van Lehzen gevraagd.
Jij kunt de hofhouding beter leiden.

Dat lijkt me beter.
-Goed.

Lehzen heeft haar handen al vol
aan de kinderkamer.

Er is nog iets.

Een heel vervelende kwestie.
Misschien…

Misschien moeten we niet ingrijpen.

Nu word ik nieuwsgierig.

Nu wil ik het weten ook.

Lord Uxbridge
houdt er een minnares op na.

Hier, in het paleis.
-Dat weet ik.

Daar weet ik alles van.
-Wist je dat?

Maar natuurlijk.

Wat kijk je geschokt.

Ik snap niet
waarom je dan niet hebt ingegrepen.

Ik heb haar niet officieel ontvangen.
Dat zou...

Moet ik haar wegsturen?
-Ja, natuurlijk.

Uxbridge ook.
-Daar kan ik hem niet voor ontslaan.

Wij moeten het voorbeeld geven.
Dat snap je toch wel?

Hij is getrouwd.
-Het huwelijk zegt hem niet zoveel.

Mij wel.
-Typisch Duits.

M'n vader was net zo'n man
als Uxbridge.

Hij bedroog m'n moeder
en daarom moest ze uiteindelijk...

haar trouwgelofte breken.

Dat wist ik niet.
-Dat leek me beter.

Wat is er gebeurd?
-Hij stuurde haar weg.

Hoe oud was jij?
Vijf. Ik weet nog dat ze afscheid nam.

Ze zei dat ze een poosje weg moest.

Ik huilde
en ik huilde nog toen ze al weg was.

Ik vond nergens troost.

Ik wist zeker
dat ik haar nooit meer zou zien.

Klopte dat ook?

Ze stierf kort daarna.
Ze kon de schande niet verdragen.

De publieke vernedering.

Ze kon niet meer bij haar naasten zijn.

Wat moet dat vreselijk zijn geweest
voor jou.

Allemaal omdat er morele principes
niet in acht waren genomen..…

En geloftes die voor God waren gedaan,
zonder nadenken gebroken waren.

Lord Uxbridge is wel de laatste
om wie u zich zorgen moet maken.

Wat bedoel je, Stocky?

Het kabinet Melbourne gaat vallen.
-Weet je dat zeker?

Er komen verkiezingen
en Peel wordt premier.

Die wil hier veranderingen doorvoeren.

Ze haat hem, ik weet niet waarom.
-Hij is Lord M niet.

Ze zal Sir Robert leren waarderen,
want het is een begaafd man.

Ze moet erop gewezen worden dat
ze zich aan de grondwet moet houden.

Hoe lang blijf je weg?

Een paar maanden.

De verkiezingen
stonden toch voor de deur?

Ik moet dringend naar Duitsland.
-Dit lijkt me het belangrijkst.

Juist. Ik moet op eigen benen staan.
-Het is zover.

Ik had het niet zo snel verwacht.
-Ik eerlijk gezegd ook niet.

Weet je het zeker?
-Mijn werk is gedaan..

Maar ik zou hier graag
nog vaak terugkeren.

Als vriend.
-Dat zul je altijd blijven.

Vaarwel.
Vaarwel, Stocky.

Vooralsnog.

God zegene u.

Ik wil je nog één ding vragen.

Victoria en Sir Robert...
Hoe pak ik dat aan?

U moet een conflict zien te voorkomen.
-Koste wat het kost.

Dan zit er maar één ding voor u op:

Stuur er een afgezant op af.

Ik heb een idee, Mr Anson.

Zou de diplomatie iets voor u zijn?

Ik neem aan
dat u het over Sir Robert Peel hebt?

K wist niet dat u lid was, Mr Anson.
-Ik ben recentelijk verkozen.

De beste club, als je van lezen houdt.
-Dat heb ik gehoord.

Een geweldige bibliotheek.

Hier ga ik naartoe om aan
de politieke mallemolen te ontsnappen.

Wat hebt u uitgekozen?

De preken van Fothergill.
-Toe maar.

Een opvallende keuze
voor zo'n vlotte jongeman.

Het was het eerste boek
dat ik zag staan.

U maakt veel kans verkozen te worden.
-Het staat al vast. Ik word verkozen.

Dan kunt u veranderingen
aan het hof doorvoeren.

Prins Albert wil onprettige situaties
graag voorkomen.

Ik mag de prins graag.
Het is een intelligent man…

Maar hij moet weten
dat ik geen tijd heb voor onzin.

Er kunnen alleen problemen ontstaan.

Rond Lady Standish.
-Die moet weg.

De prins denkt dat er nog
een compromis gevonden kan worden.

De koningin is erg aan haar gehecht.

Zij is de lady die vooral wordt
geassocieerd met Melbourne's partij.

Haar man werkt
voor Buitenlandse Zaken.

Hoe zou het overkomen
als zij bij de koningin bleef?

Dan vinden ze me een slappeling.

Er kan geen sprake zijn van
een compromis. Lady Hetty moet weg.

De brutaliteit.

De prins bedoelde het vast goed..

Maar dat hij Anson heimelijk
met Sir Robert laat onderhandelen…

Dat is vragen om problemen.

We weten waar we aan toe zijn.
Dat is tenminste iets.

Zolang uw gezag niet s ondermijnd.
-Jij vindt dat het wel zo is.

Als Lord Melbourne
niet verkozen wordt...

wil ik niet voor problemen zorgen
tussen u en het nieuwe kabinet.

We moeten voet bij stuk houden,
Lady Hetty.

Inderdaad.
We moeten voet bij stuk houden.

Hoe kon je dat
achter m'n rug om regelen?

We hebben je alles verteld.
We doen niks achter je rug om.

Je weet heel goed wat ik bedoel.

Nu weet je tenminste
hoe koppig en halsstarrig Sir Robert is.

Ik kan net zo koppig zijn.

Met uw permissie..
-U blijft hier, Mr Anson.

U komt Sir Robert vast nog eens tegen.

Vertelt u hem dan maar
dat ik me er niet bij neerleg.

Ze is weer n verwachting.
Dan is ze vaak kribbig.

Mijn vrouw ook.

Hoe hou je het vol?
-Ik blijf uit haar buurt.

Je mag blij zijn dat je die kans krijgt.

Hoe lang ben je al getrouwd?
-Zeker al tien jaar.

Dan ben je zeker erg verliefd,
of niet soms?

Het spijt me, dat zijn mijn zaken niet.

Liefde laat zich zo moeilijk definiëren.

Inderdaad. Het lukt zelfs
de grote filosofen niet.

Misschien is dat alleen
voor dichters weggelegd.

Ik was erg krap bij kas.

Mary's familie was rijk
en bevriend met onze familie.

Het leek ons een verstandige oplossing.

Eerst trouwen, dan volgt de liefde
vanzelf, zei m'n vader altijd.

Dit is een weergave van m'n gesprek
met Sir Robert. Kijkt u er even naar?

Zijn jullie verliefd op elkaar geworden?

Je vader zei dat de liefde
vanzelf zou volgen. Was dat zo?

Daar heb ik nooit over nagedacht.
-Een typische Engelsman.

Ik weet niet goed
hoe ik daar antwoord op moet geven.

Ons thuis en de kinderen..

Hebben in ieder geval gezorgd
voor een gevoel van genegenheid.

Kun je dat liefde noemen?

Ik denk het wel.
Het is geen hartstochtelijke passie...

maar iets wat dieper gaat.

Wat langer standhoudt.

Ik had het niet mogen vragen,
maar bedankt.

We zijn in een impasse beland,
wat betreft Sir Robert.

Dat denk ik niet.

De man van Lady Hetty is ambitieus.
Eens kijken of hij toehapt.

Als het me leuk leek,
was ik diplomaat geworden.

Ik weet niet
of Hetty het land uit zou willen.

Ik heb hier 'n mooie toekomst voor me.
-Nou en of.

Aan de andere kant..
Het ambt van ambassadeur.

Is op jouw leeftijd
een grote stap voorwaarts.

Het hangt van de stad af.
-Een Europese hoofdstad.

Welke dan ook?
-Zo ongeveer.

Je zou natuurlijk geridderd worden.

En uiteindelijk.

Word je geadeld.

Kun je dat echt voor me regelen?
-Lord Melbourne stemt ermee in.

Wat zal ik zeggen?

Afgesproken.

Melbourne kan natuurlijk
alsnog verkozen worden.

Ik heb verloren.

Ik moet u adviseren Sir Robert Peel
een kabinet te laten formeren.

Ik mag dit waarschijnlijk niet zeggen.…

Maar ik vind het afschuwelijk.

Het moet zo zijn.
-Ik weet het.

We houden het tot nu toe droog.
-M'n beste Lord M.

Hoe kan ik u ooit bedanken?

Ik ben er niet alleen trots op
dat ik u heb mogen dienen.…

Maar het waren ook
de gelukkigste jaren van m'n leven.

Het is nu voorbij.

Ik zie de toekomst
met vertrouwen tegemoet.

Prins Albert is een man
met opmerkelijke gaven.

Ik ben prins Albert
enorm gaan waarderen.

Ik hoop dat het niet vrijpostig overkomt
als ik zeg..

Dat u met hem aan uw zijde..

Weinig te vrezen hebt.

Je moet naar Wenen gaan.
Ik mag je niet in de weg staan.

Zo'n kans moeten jullie grijpen.

Het afscheid gaat me aan het hart.
-Mij ook.

Je bent een echte vriendin
voor me geweest.

Ik zal je nooit vergeten.
-Ik uw vriendelijke aard ook niet.

Ga nu maar,
voor we onszelf te schande maken.

Uwe Majesteit.

Ambassadeur in Wenen.
Wat een rare en onverwachte wending.

Nou.

Maar het komt wel goed uit.
Vind je?

Werkelijk?

Ja.

Zo af en toe..

Is het totaal onbegrijpelijk
hoe die dingen op ons pad komen.

Nou en of.

Nu je zo geweldig goed kunt opschieten
met Sir Robert...

kun je maar beter bij me zijn
als hij langskomt.

Je spreekt de ministers
altijd in je eentje.

Als de koningin regels kan opstellen…

Mag ze ze ook overtreden.

Sir Robert Peel, Uwe Majesteit.

Gefeliciteerd met uw verkiezingswinst.

Het was een triomf voor uw partij.
-Dat is heel hoffelijk van u.

We moeten het over het hof hebben.
-Daar hebt u gelijk in.

Vooral over de Lady's.
-Daar kunnen we niet omheen.

Ik wil er ook niet omheen, Sir Robert.

U weet waarschijnlijk wel dat ik
Lady Henriëtta Standish graag mag.

Dat weet ik.
-Ik ben erg aan haar gehecht.

Ik wil haar graag bij me houden.

Ik ben bang dat ik u moet vertellen,
dat dat onmogelijk is.

Ik weet het.

Dat vreselijke gedoe in Wenen.

Ik snap niet goed wat u bedoelt.

De man van Lady Hetty
wordt ambassadeur in Wenen.

Dat wist ik niet.

Er is mij verteld dat hij
bijzonder geschikt is voor het ambt.

Hebt u er iets op tegen?
-Nee, niets.

Zo kil en stroef.
Zo formeel en zo weinig op z'n gemak.

Daar heb je gelijk in.

Maar wat vond je van Sir Robert?

Hoe kun je dat zeggen?
-Ik heb veel met hem gemeen.

Helemaal niet.

Ik hou niet van officiële plichtplegingen
en Sir Robert vast ook niet.

Jij vindt hem kil.
Ik denk dat hij verlegen is.

Ik vind het een afschuwelijke man.

Ik vind het vreselijk dat Hetty vertrekt.
Dat moet hij toch begrijpen.

Dat is ook zo.
-Hij hield z'n mond.

Misschien wist hij niet
wat hij moest zeggen.

Politici weten toch altijd
wat ze moeten zeggen?

Een prins, mama.
-Lief kind.

Ik ben dolgelukkig.

Hij heet Albert, naar z'n vader.
-Precies zoals het hoort.

En als u het goedvindt...

Edward...

naar m'n eigen vader.

Daar zou ik heel blij mee zijn…

Al heb ik het niet verdiend.

Met uw welnemen, Majesteit.
-Natuurlijk.

We laten het verleden achter ons.

Van nu af aan zijn we vriendinnen.

Echte vriendinnen.

Prins Albert.

Je krijgt een tientje van me.

Een spoedeisend bericht uit het paleis.

Vicky heeft hoge koorts.

Het doet me veel deugd dat ik de eerste
van vele bomen mag planten..…

Die de schoonheid en aantrekkelijkheid
zullen vergroten..

Van de nieuwe universiteit
die hier gebouwd zal worden.

Een briefje van Lehzen.

Wanneer zijn we thuis?
-Als het donker wordt.

Wat is het hier warm.

De prinses knapt al op.
-O ja?

Wat ziet ze eruit. Wat geeft u haar?
-Kalomel.

Dat mag niet.
-Het moet van Sir James.

Het is verkeerd.
-Hij is de hofarts.

We moeten op Sir James vertrouwen.

Waarom?
-Hou je er toch buiten.

Kijk dan naar haar.
-Ze wordt niet beter van di geruzie.

Juist.

Goed dan.

Je vraagt om het onmogelijke.
-Het is een eenvoudige keuze.

Je moet je zin niet zo doordrijven.

Waarom doe je zo?
-Het moet opgelost worden.

Nu niet.

Ik heb geprobeerd
om je als een gelijke te behandelen…

Maar je houdt maar niet op
en ik ben het zat.

Soms wou ik
dat ik niet met je getrouwd was.

Ik spreek niet als je gelijke.
Ik spreek nu als Vicky's vader.

Wie is daar?

Doe niet zo idioot. Het is de koningin.

Wie is daar?

Wie is daar?

Je echtgenote.

Het spijt me.

Het spijt me zo. Ik bedoelde het niet zo.

Je weet hoeveel ik van je hou.

Ze willen me weg hebben.
-Wat moet ik eraan doen?

Doe niet zo raar.
Jij krijgt alles voor elkaar.

Je moet me steunen.
Snap je niet dat het eind zoek is?

Ze hangt nu zo'n beetje
aan die kerel z'n lippen.

Wat moet er van het hof
en het koningshuis worden…

Als die Duitse pedanterik het
voor het zeggen krijgt?

Dan wordt het flink saai.

Maar het zou veel beter gaan.

Geen schulden en schandalen meer. Het
koningshuis moet zich netjes gedragen.

Hij zorgt misschien
niet voor veel vertier.

Maar als het koningshuis
dankzij hem nog 100 jaar mee kan…

Dan zeg ik: God zegene koning Albert.

Het bureau van de prins hier.
Tegenover het mijne.

Ik snap het niet.
De prinses is weer helemaal beter.

Er is veel meer aan de hand.

Ik heb een paar fouten gemaakt
in het leiden van de hofhouding..

Het besluit is al genomen.

Het lijkt me het beste voor iedereen.

Ik zal in Duitsland langskomen
wanneer ik kan..

En ik zal je elke dag schrijven.

Ik heb m'n leven in dienst gesteld
van m'n werk voor U.

We zijn al zoveel jaren bevriend.
-Ik weet het.

Ik zal het nooit vergeten.

Ik zal er altijd dankbaar voor zijn.
-Ik heb m'n best gedaan….

Maar het was nooit goed genoeg
voor de prins.

Het besluit is genomen, zoals ik al zei.

Ik hoop dat je je erbij neer kunt leggen.

Goed, dan schrijf ik je niet.

Het is een reserve-sleutel.

Voor de rode koffertjes.

TIEN JAAR LATER
WINDSOR CASTLE, 1850

Wat zijn dat voor bomen?
-Die komen uit Duitsland.

Papa laat ze hier elk jaar afleveren.

Ze staan in een groot bos in Thuringia.
-In Thüringen, Bertie.

Wat is dat?
-Daar s papa opgegroeid.

Voordat papa en mama trouwden..

Hadden ze hier met de kerst
geen kerstbomen of versiersels.

Kregen ze ook geen cadeautjes?

Vertel op, prinses betweter.

Natuurlijk kregen ze die.
-Papa had de eerste kerstboom.

Of niet soms?
-Je hebt gelijk.

Hij is er hier mee begonnen.
-Ze komen helemaal uit Thingier, oma.

Een enorm bos.
-Ik weet 't. Ik ben er ooit in verdwaald.

Was u bang?
-Doodsbang.

Bang voor de beren.
-Zijn die daar dan?

Hele grote beren en ze eten je op.

Waar is papa?
-In Londen, maar hij komt snel terug.

Die stomme wereldtentoonstelling.
-Het gaat er prachtig uitzien.

Mag ik ernaartoe?
-Je bent nog maar vier.

Iedereen mag mee.
-Wat is het?

Als je niet eens weet wat het is,
waarom wil je er dan naartoe?

Het is nog nooit eerder vertoond
en papa heeft het allemaal bedacht.

Daar loopt een beer.
-Nonsens.

Ik zag 'm lopen.
-Dat is onmogelijk.

Je weet dat je..

Daar is hij.
-Lieve hemel.

Hij komt je opeten.
-Jagen we hem weg?

Dat lijkt me het beste.
-We gaan op jacht.

Waar is de beer?
-In de studeerkamer. Kom!

Wat is er aan de hand? Jullie stormen
zomaar binnen zonder te kloppen.

Er loopt hier een beer rond.
-Ben je gek geworden?

We hebben 'm zelf gezien.

Hoe moet ik hier werken…

Als er telkens kinderen binnenkomen
met verhalen over beren.

U was het, papa.

Was ik het?

Noem je je vader een beer?

Je weet dat je niet zomaar..

U was het toch.

Ik kon niet slapen.

Je hebt je drankje niet ingenomen.
Al je medicijnen staan er nog.

Ze helpen niet.
-Ik wil dat je weer beter wordt.

Het is hier ijskoud.
-Ik doe het wel.

Het ontwerp voor het gebouw
voor de tentoonstelling wil niet vlotten.

De critici hebben gelijk.

Het is een gedrocht.
-De critici.

Ik moet ze laten ophangen.
-Dan heb je veel touw nodig.

Dit is verkeerd. Er wordt al
geprotesteerd vanwege de bomen.

Als we dit bouwen,
moeten er veel bomen gekapt worden.

Het is een koninklijk park,
dus jij moet je toestemming geven.

Dat heb ik hierbij gedaan.
-Ik wil jou er niet bij betrekken.

Het zijn maar bomen.
-Eeuwenoude iepen.

Het zou doodzonde zijn
als we ze zouden kappen.

Wat ik ook doe, ik ben de pineut.
-Dat i vreselijk.

Je bent ziek van al dat werken
en je wordt alleen maar bekritiseerd.

Ik pik het niet langer.

Ik verklaar in het openbaar
dat de koningin je overal in steunt.

Als ze mij aanvallen,
zullen ze nog wat beleven.

Wat lach je?
-Je bent geweldig.

Ik meen het echt.
-Dat is juist zo geweldig.

Maar het zou me alleen
nog minder populair maken.

Ik zal altijd een buitenlander blijven.
Dat geeft niks.

Het geeft wel.

Kom mee naar bed.
-Goed.

Ik kom zo.

Eerst trouwen,
dan volgt de liefde vanzelf.

Laat maar.

Ik kom er zo aan.

Nu heb je bomen
en een tentoonstelling ineen.

Onder zo'n dak
kan elke boom blijven staan.

Staan de bomen binnenin het gebouw?
-Zoveel u maar wilt.

Er kan een heel bos in.
Een oppervlakte van zes hectare.

Ik vind het prachtig, Mr Paxton,
maar kan het op tijd af zijn?

Wat Joseph Paxton kan suggereren
kan hij implementeren.

Het ijzerwerk wordt in onderdelen
geleverd en dan geplaatst.

Het is bij elkaar meer dan 4500 ton.

Hetzelfde geldt voor het glas. Het zijn
293.655 ruiten. Wat zegt u daarvan?

De koningin is er.
-Goeiedag.

De goot alleen is al 40 kilometer lang.

Het is uniek. Ik bouw haar in drie
maanden en breek haar ook zo weer af.

Nou? Wat vindt u ervan?

Ik zou het maar doen, Albert.

Dank u wel.

DE WERELDTENTOONSTELLING, 1851

We leven in een tijdperk
vol veranderingen.

Wonderen van technische vooruitgang.

De spoorwegen, de telegraaf
en het stoomschip..

Brengen de mensen dichter bij elkaar.

Laten we er allemaal op hopen..

Dat deze toenadering zal leiden
tot een betere verstandhouding..

Tussen alle landen.

Dat is het doel
van deze wereldtentoonstelling.

Maar voordat ik tot de opening overga..

Wil ik respect betonen aan iemand.

Het is een persoonlijk eerbetoon,
dat recht uit het hart komt...

aan de man met de nobele visie..

Vastberadenheid
en onvermoeibare inzet...

die hiervoor heeft gezorgd.

Dan heb ik het natuurlijk...

over mijn geliefde
en gerespecteerde echtgenoot.

Prins Albert.

Je ziet er piekfijn uit.
-Jij ook.

Laten we maar naar beneden gaan.

Wat je vandaag hebt gezegd...

heeft me diep ontroerd.

Ik was bang
dat ik in tranen zou uitbarsten.

Je moet weten..

Hoe enorm veel...

ik van je hou.

Ik heb een leuk moment uitgekozen.

Er zitten beneden 400 gasten
op ons te wachten.

Je hebt niet altijd zoveel
van me gehouden, of wel soms?

Nee.

Bij je tweede bezoek aan Engeland...

wist ik meteen wat ik voor je voelde.

Jij hebt er iets langer over gedaan.

Ietsje langer.

Laten we maar naar beneden gaan.

Wie was die merkwaardige Chinees?

Bij de opening.
-Ik zou het niet weten.

Ik weet
dat het de ambassadeur niet was.

Het schijnt de kapitein van een jonk
geweest te zijn die hier aangemeerd is.

Er is een onderzoek gaande.
-Een jonk.

Kostelijk.

TIEN JAAR LATER, 1861

Lieve meid.

Ik had je vandaag niet verwacht.
-Het is een uur geleden besloten.

Ik heb iets voor u gekocht.

Daar bent u zo dol op.

Straks misschien.

Ik moest eigenlijk de nieuwe Russische
ambassadeur ontvangen.

Gedonder bij Buitenlandse Zaken.

Maar ik kon er even tussenuit glippen.

Heel lief van je.
-Ik hoor elke dag langs te komen.

Dat gaat nu ook gebeuren.

Je mag je plichten niet verzaken.
-Ze kunnen me wat.

Ik heb me zo'n zorgen om u gemaakt.
-Ik kom er weer bovenop.

Ik zal die akelige doktoren
een lesje leren.

M'n besluit staat vast.
-Natuurlijk komt u er weer bovenop.

Hoe gaat het met Albert?
-Hij werkt nog steeds te hard.

En Bertie?

Die voert nog steeds niks uit.

Heeft hij zich weer
in de nesten gewerkt?

Hij kan zich er niet toe zetten
om te gaan studeren.

We maken ons voortdurend zorgen.

Hij is nog zo jong.
-Van mij werd er veel meer verwacht.

Misschien is hij bang.
-Waarvoor?

Als je bang bent voor de toekomst.….

Zeg je soms dingen
en doe je soms dingen…

Waar je later spijt van krijgt.

Wees niet zo streng voor hem...

als ik voor jou ben geweest.

Het was toen..…

Allemaal heel anders.

Dat hadden we toch ook
allang achter ons gelaten?

Ik kan het mezelf niet vergeven.
-Zo mag u niet denken, mama.

Dat mag niet.

De koningin wil het niet hebben.
-Begrepen.

Ik denk dat de koningin
aan het werk moet.

Ik denk dat u gelijk hebt...

maar ik kom morgen weer terug.

Tot ziens, liefste.

Tot ziens, kind.

Binnen.

Hare Majesteit kan u nu ontvangen.
-Okidoki.

Neem me niet kwalijk. Uw sigaar.

We maken ons grote zorgen om je,
Bertie.

Je docenten hebben
weinig bemoedigend nieuws.

Je toont weinig interesse n je werk...

en je gaat om
met luie en losbandige jongemannen.

Keurig nette kerels.

Die alleen maar jagen,
drinken en geld verkwisten.

Zo kan het niet langer.

Ik heb het al zo vaak gezegd:
Je opleiding is van ultiem belang.

Als je terugkeert naar Cambridge,
moet je hard aan de studie.

Heb je dat begrepen?

Ik moet vergaderen.
-Je bent te ziek.

Ik kan het niet afzeggen.
-Jawel.

Stuur een briefje. Zeg dat je onwel bent.
-Ik moet ernaartoe.

Studeren. Je zult zien
dat er niets beter loont dan studeren.

Denk goed na over wat hij heeft gezegd.
-Ja, mama.

Ga nu maar. Ik heb nog veel te doen.

Je hebt zitten roken. Ik ruik het aan je.

Je weet dat ik er een hekel aan heb.

Soms weet ik niet
wat ik met je aan moet.

Je snapt absoluut niet
wat je positie met zich meebrengt.

Je vader maakt zich elke dag zorgen
om je. Je weet dat hij ziek is.

Ik zal m'n best doen.
-Je moet wel.

Voor je eigen bestwil en ook voor ons.

Er staat je een zware taak te wachten.

Ga maar.

Trek een ander jasje aan.

Een geweldig optreden. Fantastisch.

Uwe Koninklijke Hoogheid.

Zeg maar Bertie.

Het staat in alle kranten.
-Hoe kan hij.

Ik ga naar Cambridge. Er moet nu
voor eens en altijd een eind aan komen.

EEN PAAR MAANDEN LATER
UNIVERSITEIT VAN CAMBRIDGE, 1861

Weet je wat je hiermee aanricht?

Twintig jaar werk
In één keer tenietgedaan.

Wat is er, papa?
-Niets.

Kom bij de haard zitten. Toe, papa.

Was het rijtuig niet verwarmd?
-Ga zitten.

Wilt u koffie?
-Ga zitten.

Toen mama de troon besteeg..

Werd de koninklijke familie veracht
door de rechtschapen burgers.

Dat was terecht.

We hebben 20 jaar keihard gewerkt
om onze goede naam terug te winnen.

Jij hebt alles tenietgedaan
met één onnozele misstap.

Ik wist niet...

Dat zo'n vrouw munt zou slaan
uit jullie ontmoeting?

Je denkt alleen aan je eigen pleziertjes.
-Zo moet u niet over me denken.

Ik wil wel studeren,
maar ik kan het gewoon niet.

Ik weet dat ik u teleurstel...

maar u weet niet hoe ik tegen u opkijk.

Hoeveel ik van u hou.

Misschien…

Heb ik te veel van je gevraagd.

U bent ziek.

Het spijt me
dat ik te streng ben geweest.

Het is mijn schuld.

Ik wil alleen
dat mama en u trots op me zijn.

Dat zullen we ook zijn.

Dat weet ik zeker.

Je bent ziek, liefste.
-Het stelt niks voor.

Ik moet naar de voorraadkamer.
-Je moet je omkleden. Nu meteen.

Misschien heb je gelijk.

Hoe laat is het?
-Even na drieën.

Ga maar weer slapen.

Wat i hier aan de hand?
Waar brengen jullie dat bed naartoe?

Naar de blauwe kamer.
-Waarom?

Dat heeft Zijne Hoogheid
ons opgedragen.

Ga uw gang.

Ik hou je 's nachts wakker.

Je weet dat het zo is.

We hebben 20 jaar bij elkaar geslapen.
Ik doe zonder jou geen oog dicht.

Dit is beter. Ich weiss...

dass es so besser ist.

Het lijkt me het beste..

Als je Bertie nu laat komen.

Goed.

Ik laat hem komen.

Ga bij je vader zitten, Alice.

Binnen.

Wat is er, Alice?

De kerstbomen zijn er.

Dank je wel, liefje.

Je komt er weer bovenop.

Het moet. Ik kan dit niet zonder jou.

Je kunt het wel.
-Nee.

Wat een stevig knuistje.

Kom je net binnen?
-Ja.

Heb je mama al gesproken?
-Nee.

Is papa al wat opgeknapt?

Es ist dein kleines Frauchen.

Einen Kuss.

Gutes Frauchen.

M'n liefste schat.

Ik zal alles doen om u te helpen, mama.

Dat weet ik wel.

Lieve jongen.

Jullie helpen me toch allemaal?
Jullie laten me niet in de steek.

Ik moest door met m'n leven.
Dat wist ik...

en het is me gelukt...

zoals m'n lieve Albert het
had voorspeld.

Ik heb veel mooie momenten
meegemaakt...

en plezier gehad in het gedane werk.

Maar ik verlang nog steeds naar hem..

En ik wacht op de verlossende dood
die m'n hart kan lijmen.

Victoria regeerde nog 40 jaar.
Ze overleed op 22 januari 1901.

Ze was toen
bijna 65 jaar koningin geweest.

Ze heeft haar naam
aan een tijdperk gegeven.