All language subtitles for Mysterious Lotus Casebook [TH] 36
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,000 --> 00:00:10,000
[รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย]
2
00:01:30,280 --> 00:01:34,970
[หอดอกบัวลายมงคล]
3
00:01:34,990 --> 00:01:37,900
[ตอนที่ 36]
4
00:01:55,190 --> 00:01:57,590
เจ้าสำนักหลี่ ยังคงต้องอยู่ในวังต่อจริง ๆ
5
00:01:59,110 --> 00:02:00,370
ใต้เท้าหยางมาเพื่อโน้มน้าวข้าหรือ
6
00:02:01,710 --> 00:02:03,990
ความคิดของอาจารย์ ข้าไม่อาจควบคุมได้
7
00:02:04,460 --> 00:02:05,410
แต่ว่าข้าเชื่อเจ้าสำนักหลี่
8
00:02:06,000 --> 00:02:07,000
เพียงแต่คำสั่งอาจารย์มิอาจขัดได้
9
00:02:07,260 --> 00:02:08,380
ข้าน้อยคงช่วยเท่าที่ช่วยได้เท่านั้น
10
00:02:08,770 --> 00:02:09,530
ขอบคุณใต้เท้าหยางมาก
11
00:02:10,020 --> 00:02:10,979
แค่นี้ก็เพียงพอมากแล้ว
12
00:02:13,760 --> 00:02:15,920
เจ้าสำนักหลี่รู้วิชาทำนายจริงหรือ
13
00:02:17,170 --> 00:02:18,329
ข้าจะไปรู้มาจากไหนเล่า
14
00:02:19,560 --> 00:02:21,160
แล้วเหตุใดถึงคำนวณเหตุการณ์ฝนตกในอวี่โจวได้
15
00:02:21,780 --> 00:02:22,579
นี่เป็นข่าว
16
00:02:22,850 --> 00:02:24,230
ที่เพิ่งส่งมาจากม้าเร็วอย่างเร่งรีบในวันนี้
17
00:02:25,420 --> 00:02:26,660
ข้าแค่โชดดีเท่านั้น
18
00:02:27,540 --> 00:02:29,820
วันนั้นข้าได้ไปซื้อผักก่อนเข้าวัง
19
00:02:30,570 --> 00:02:31,890
บังเอิญเจอกับคนปลูกผักคนหนึ่ง
20
00:02:32,140 --> 00:02:33,880
บอกกับข้าว่าไอหมอกบนเขาหนามาก
21
00:02:35,370 --> 00:02:36,280
และยังเกิดลมเหนืออีกด้วย
22
00:02:36,540 --> 00:02:38,540
ไอหมอกนี้จะลอยไปที่อวี่โจว
23
00:02:39,180 --> 00:02:40,460
และอากาศในฤดูหนาวเช่นนี้
24
00:02:40,670 --> 00:02:41,790
ฝนจะต้องตกแน่นอนอยู่แล้ว
25
00:02:43,190 --> 00:02:44,300
บุคคลเฉกเช่นเจ้าสำนักหลี่
26
00:02:44,410 --> 00:02:45,460
ไม่น่าเชื่อว่าจะใส่ใจเรื่องพวกนี้ด้วย
27
00:02:45,760 --> 00:02:46,520
ข้าน้อยนับถือ
28
00:02:46,940 --> 00:02:48,220
จะคนแบบไหน
29
00:02:48,560 --> 00:02:51,720
ก็ต้องกินผักกินโจ๊กเหมือนกัน
30
00:02:52,680 --> 00:02:53,490
จริงสิ ใต้เท้าหยาง
31
00:02:53,920 --> 00:02:54,650
ประเดี๋ยว
32
00:02:55,100 --> 00:02:55,950
ท่านต้องช่วยข้าสักเรื่อง
33
00:02:56,710 --> 00:02:57,390
เรื่องอะไรหรือ
34
00:03:03,760 --> 00:03:04,510
หวังกงกง
35
00:03:06,700 --> 00:03:07,100
ราชครู
36
00:03:07,120 --> 00:03:08,680
ที่นี่คือที่ใดหรือ
37
00:03:10,460 --> 00:03:12,540
ก็แค่ที่รกร้างที่ถูกทิ้งมาเป็นร้อยปีเท่านั้น
38
00:03:12,840 --> 00:03:14,010
พวกเราเดินกันต่อเถอะ
39
00:03:14,270 --> 00:03:15,000
ช้าก่อน
40
00:03:15,860 --> 00:03:17,860
ข้าว่าฮวงจุ้ยที่นี่ดีมาก
41
00:03:18,420 --> 00:03:20,500
เหมาะกับการสร้างเจดีย์เสวียนถ่าอย่างมาก
42
00:03:20,530 --> 00:03:22,390
ที่ ที่ตรงนี้
43
00:03:22,700 --> 00:03:24,210
เป็นสถานที่อัปมงคลของพระราชวัง
44
00:03:25,260 --> 00:03:26,780
ราชครู ท่านดูผิดไปหรือเปล่า
45
00:03:27,100 --> 00:03:27,820
ไม่ผิดหรอก
46
00:03:28,579 --> 00:03:31,180
สถานที่แห่งนี้รกร้างไปหน่อยเท่านั้น
47
00:03:31,300 --> 00:03:33,590
แต่ช่องทางลมดียิ่งนัก
48
00:03:34,820 --> 00:03:36,420
นี่ ราชครู
49
00:03:37,030 --> 00:03:38,950
ที่บ่าวพูดล้วนเป็นความจริงทั้งนั้น
50
00:03:39,530 --> 00:03:42,220
ที่แห่งนี้เคยเป็นที่ประทับ
ขององค์ฮองเฮาคังเซียนองค์ก่อน
51
00:03:42,540 --> 00:03:43,860
ต่อมาคนในวังก็มักจะหายสาบสูญ
52
00:03:44,100 --> 00:03:46,380
เมื่อพบก็เหลือแต่กองเนื้อและเลือดเท่านั้น
53
00:03:46,940 --> 00:03:47,980
ยังมีคนเห็น...
54
00:03:49,140 --> 00:03:49,980
เห็นอะไร
55
00:03:50,760 --> 00:03:52,610
เห็นสัตว์ประหลาดที่มีสองหัว
56
00:03:53,050 --> 00:03:55,890
ซึ่งก็คือสัตว์ร้ายสองหัวในตำนาน พยัคฆ์ฟ้าคำราม
57
00:03:56,620 --> 00:03:58,680
เมื่อเวลาผ่านไปที่แห่งนี้จึงถูกทิ้งร้าง
58
00:03:59,130 --> 00:04:01,570
องครักษ์ลาดตระเวณในยามวิกาล
ต่างก็หลีกเลี่ยงสถานที่นี้
59
00:04:01,900 --> 00:04:03,660
เป็นสถานที่อันตรายจริง ๆ
60
00:04:02,590 --> 00:04:03,690
[หลิวเข่อเหอ ผู้ดูแลกรมโยธา]
61
00:04:05,970 --> 00:04:07,390
นี่เจ้าไม่รู้อะไรเสียแล้ว
62
00:04:07,870 --> 00:04:09,100
โหงวเฮ้งผู้มีคุณธรรมจะแปลกไม่เหมือนใคร
63
00:04:09,180 --> 00:04:10,540
สถานที่มงคลก็เหมือนกัน
64
00:04:10,930 --> 00:04:12,740
รอเมื่อสร้างเจดีย์เสวียนถ่าเสร็จแล้ว
65
00:04:12,900 --> 00:04:14,750
ก็จะสามารถเปลี่ยนฮวงจุ้ย
66
00:04:14,840 --> 00:04:17,959
ให้สถานที่แห่งนี้
เป็นสถานที่มงคลที่สุดในพระราชวัง
67
00:04:21,010 --> 00:04:21,820
ฝ่ายกรมโยธาทั้งสี่คน
68
00:04:22,260 --> 00:04:23,300
รีบดูสถานที่นี้
69
00:04:23,850 --> 00:04:26,010
ดูสิว่าผืนดินผืนไหนเหมาะสำหรับสร้างเจดีย์
70
00:04:29,020 --> 00:04:29,650
ขอรับ
71
00:04:39,700 --> 00:04:40,340
ราชครู
72
00:04:40,610 --> 00:04:41,930
นี่ก็เดินมาตั้งนานแล้ว
น่าจะกระหายน้ำแล้วกระมัง
73
00:04:42,140 --> 00:04:42,650
มา
74
00:04:42,900 --> 00:04:43,850
ดื่มน้ำที่ข้าพกมาด้วยสักอึก
75
00:04:56,020 --> 00:04:58,700
หัตถ์บังสวรรค์ของใต้เท้าท่านนี้ไม่ธรรมดายิ่ง
76
00:04:59,070 --> 00:04:59,720
แต่ว่า
77
00:04:59,850 --> 00:05:03,040
ท่านแย่งอาวุธเวทของอาตมาทำไมกันหรือ
78
00:05:05,190 --> 00:05:06,140
ใต้เท้าหยางน่ะ
79
00:05:06,160 --> 00:05:07,640
กลัวว่าน้ำจะเลอะอาวุธเวทของราชครู
80
00:05:07,960 --> 00:05:10,600
ดังนั้น จึงช่วยราชครูถือไว้ให้แน่นสักหน่อย
81
00:05:18,540 --> 00:05:20,710
หมอเทวดาหลี่อย่าได้อวดฉลาดเชียว
82
00:05:21,460 --> 00:05:23,370
ถึงเวลานั้นอย่าใจร้อนจนเผยพิรุธ
83
00:05:23,570 --> 00:05:24,760
และถูกขับไล่ออกจากวังไป
84
00:05:25,250 --> 00:05:26,980
ผลงานก่อนหน้านี้จะสูญเปล่าได้นะ
85
00:05:39,500 --> 00:05:40,210
หมอเทวดาหลี่
86
00:05:40,780 --> 00:05:41,900
ในเมื่อราชครูเหนื่อยแล้ว
87
00:05:42,070 --> 00:05:44,470
ก็ขอเชิญหมอเทวดาหลี่ไปพักผ่อนนอกวัง
88
00:05:44,770 --> 00:05:45,980
พรุ่งนี้ค่อยเข้าวังเถอะ
89
00:05:46,490 --> 00:05:47,130
นอกวัง
90
00:05:49,950 --> 00:05:50,520
เจ้าสำนักหลี่
91
00:05:51,290 --> 00:05:52,130
จะทำอย่างไรต่อไป
92
00:05:53,190 --> 00:05:53,880
ต่อไป
93
00:05:54,700 --> 00:05:55,700
จะหาหนอนตัวลูกมิใช่หรือ
94
00:05:56,090 --> 00:05:57,360
แต่ด้านในอาวุธเวทที่อยู่ในมือของนักพรต
95
00:05:57,390 --> 00:05:58,050
ไม่มีอะไรเลย
96
00:05:58,440 --> 00:05:59,510
พวกเราจะหาอย่างไรต่อไป
97
00:05:59,540 --> 00:06:01,470
หนอนตัวลูกเหล่านั้นตายแต่เนิ่น ๆ แล้ว
98
00:06:01,710 --> 00:06:03,060
ตาย ตายแล้วเหรือ
99
00:06:03,520 --> 00:06:04,710
เมื่อครู่ที่ท่านลงมือนั้น
100
00:06:05,070 --> 00:06:06,550
เขาก็ปกป้องกระดิ่งเวทที่เอวทันที
101
00:06:08,810 --> 00:06:09,540
ข้าเดาว่า
102
00:06:10,590 --> 00:06:11,700
หนอนตัวลูกน่าจะอยู่ตรงนั้น
103
00:06:12,020 --> 00:06:13,260
ตอนนี้ก็น่าจะตายแล้ว
104
00:06:14,370 --> 00:06:15,250
ท่านโรยสิ่งนี้หรือ
105
00:06:15,920 --> 00:06:16,650
นี่คือ
106
00:06:17,580 --> 00:06:18,260
เกลือหิมะหรือ
107
00:06:20,390 --> 00:06:21,510
เกลือหิมะล้ำค่าเพียงนี้
108
00:06:21,920 --> 00:06:22,960
ท่านได้มาอย่างไร
109
00:06:23,980 --> 00:06:26,820
ก็แค่เป็นความบังเอิญ สหายเก่าให้มาน่ะ
110
00:06:27,220 --> 00:06:27,860
ใต้เท้าหยาง
111
00:06:28,400 --> 00:06:29,540
ท่านสังเกตเห็น
112
00:06:30,280 --> 00:06:31,480
ช่างทั้งสี่คนของกรมโยธาหรือไม่
113
00:06:31,990 --> 00:06:33,200
ดูเหมือนใจเสาะเล็กน้อย
114
00:06:33,570 --> 00:06:34,830
ไม่น่าจะมีอะไรพิเศษกระมัง
115
00:06:35,780 --> 00:06:36,350
ถูกต้อง
116
00:06:36,900 --> 00:06:38,100
ช่างทั้งสี่คนของกรมโยธานั่น
117
00:06:38,500 --> 00:06:40,400
[ฟังแต่คำสั่งของนักพรต]
118
00:06:41,280 --> 00:06:42,220
[สวนรกร้างนั่น]
119
00:06:42,490 --> 00:06:44,880
[น่าจะเป็นหนอนตัวลูกช่วยนักพรตหาเจอ]
120
00:06:45,220 --> 00:06:46,980
แปลว่าหนอนตัวแม่นี้อยู่บริเวณใกล้ ๆ
121
00:06:47,140 --> 00:06:47,980
แต่นักพรต
122
00:06:48,340 --> 00:06:50,220
อยากให้ช่างทั้งสี่คนของกรมโยธาไปตามหา
123
00:06:50,820 --> 00:06:51,420
น่าจะ
124
00:06:51,820 --> 00:06:53,220
เพื่อยืนยันทิศทางเท่านั้น
125
00:06:53,700 --> 00:06:54,260
ดังนั้น
126
00:06:54,490 --> 00:06:56,850
ที่เหลือยังต้องอาศัยพวกเราไปตามหา
127
00:06:57,340 --> 00:06:58,140
ท่านหมายความว่า
128
00:06:58,340 --> 00:07:00,400
ช่างทั้งสี่คนนั่นรู้ที่อยู่ของหนอนตัวแม่
129
00:07:00,420 --> 00:07:01,510
ท่านสังเกตเห็นหรือไม่
130
00:07:01,780 --> 00:07:04,690
ช่างทั้งสี่คนนั่น ใบหน้าไม่มีหนวดเลย
131
00:07:08,100 --> 00:07:09,920
มา ๆ ๆ อย่ามัวแต่กินอย่างเดียวสิ
132
00:07:10,160 --> 00:07:11,360
มา ดื่มสักหน่อย
133
00:07:11,410 --> 00:07:12,140
อย่ามัวแต่กิน
134
00:07:12,160 --> 00:07:13,270
ได้ ๆ ๆ มาดื่มกัน
135
00:07:15,620 --> 00:07:16,420
เจ้าเป็นใคร
136
00:07:16,820 --> 00:07:17,750
หมอในยุทธภพ
137
00:07:17,850 --> 00:07:19,290
หมอในยุทธภพ
138
00:07:21,140 --> 00:07:21,540
ดื่มหน่อย
139
00:07:23,700 --> 00:07:24,450
สหาย
140
00:07:24,810 --> 00:07:27,390
ช่างกรมโยธาต่างอยู่ที่นี่กันหรือ
141
00:07:29,250 --> 00:07:30,470
ประเดี๋ยวก็จะเริ่มทำงานกันแล้ว
142
00:07:30,780 --> 00:07:32,210
ก็เลยออกมาดื่มกันให้สำราญอย่างไรเล่า
143
00:07:33,480 --> 00:07:33,840
มา
144
00:07:34,120 --> 00:07:34,570
มา
145
00:07:39,460 --> 00:07:40,340
จัดคนเฝ้าคุกไว้
146
00:07:40,600 --> 00:07:42,240
อย่าให้เกิดความผิดพลาดเชียว
147
00:07:45,440 --> 00:07:46,370
มารบเร้าบีบบังคับทุกวัน
148
00:07:46,620 --> 00:07:48,490
[หวังถง]
149
00:07:46,740 --> 00:07:47,659
นานมากขนาดนี้แล้ว
150
00:07:47,880 --> 00:07:48,970
ยังจะจำได้ที่ไหนกัน
151
00:07:49,280 --> 00:07:50,510
ทันทีที่ข้าเข้าไปในสวนรกร้างนั่น
152
00:07:49,680 --> 00:07:52,050
[หลี่เฟย หลู่ฟาง จ้าวฉื่อ]
153
00:07:50,970 --> 00:07:52,330
ข้าก็นึกถึงตอนนั้นที่พวกเรา...
154
00:07:53,530 --> 00:07:54,170
หรือว่า
155
00:07:54,260 --> 00:07:55,360
พวกเราหาวิธีหนีกันไหม
156
00:07:56,810 --> 00:07:57,780
พูดจาระวังหน่อย
157
00:07:58,909 --> 00:08:00,660
[หอตำราไป๋อวี้]
158
00:08:18,340 --> 00:08:18,900
ใต้เท้าหยาง
159
00:08:19,340 --> 00:08:20,250
เจ้าสำนักหลี่ อย่าบุ่มบ่าม
160
00:08:20,650 --> 00:08:22,170
คนพรรคว่านเซิ่งจับตามองที่นี่ตลอดเวลา
161
00:08:23,060 --> 00:08:24,300
รายละเอียดของสี่คนนั่นข้าสืบมาได้แล้ว
162
00:08:24,640 --> 00:08:25,640
เหมือนอย่างที่เจ้าสำนักคาดไว้ไม่มีผิด
163
00:08:25,820 --> 00:08:27,840
สิบปีก่อนพวกเขาล้วนเป็นขันทีในวัง
164
00:08:28,440 --> 00:08:29,680
ตอนนี้อาศัยอยู่กันคนละที่
165
00:08:29,980 --> 00:08:31,500
พรรคว่านเซิ่งเป็นคนเรียกพวกเขามา
166
00:08:31,890 --> 00:08:33,679
ให้เป็นช่างของกรมโยธา แล้วส่งเข้ามาในวัง
167
00:08:34,940 --> 00:08:36,059
แล้วขันทีในวัง
168
00:08:36,690 --> 00:08:38,059
เหตุใดถูกขับไล่ออกไป
169
00:08:38,539 --> 00:08:39,419
ก่อความผิดฐานลักทรัพย์
170
00:08:41,179 --> 00:08:42,140
ลักทรัพย์
171
00:08:43,380 --> 00:08:44,750
ควรจะถูกตัดหัวมิใช่หรือ
172
00:08:44,920 --> 00:08:45,940
แปลกก็แปลกตรงนี้
173
00:08:46,220 --> 00:08:47,150
ตอนนั้นบนตัวของพวกเขา
174
00:08:47,180 --> 00:08:48,270
ค้นเจอสมบัติเงินทองไม่น้อย
175
00:08:48,690 --> 00:08:49,720
แต่พวกเขากลับยืนยัน
176
00:08:50,020 --> 00:08:52,620
บอกว่าเก็บได้จากศพศพหนึ่งในพงหญ้าที่รกร้าง
177
00:08:53,180 --> 00:08:54,460
[เมื่อหน่วยองครักษ์หลวงไปตรวจสอบนั้น]
178
00:08:54,870 --> 00:08:56,570
[พบว่ามีศพตายอย่างอนาถจริง]
179
00:08:56,820 --> 00:08:58,820
[ทรวงอกหน้าท้องแตกยับ แขนขาขาดวิ่น]
180
00:08:59,300 --> 00:09:00,370
[ไม่ใช่เกิดจากกำลังมนุษย์แน่นอน]
181
00:09:01,060 --> 00:09:02,500
[เหมือนเป็นเสือ เสือดาว หมาป่าฆ่ามากกว่า]
182
00:09:03,100 --> 00:09:04,540
[แต่สวนสัตว์นั้นอยู่นอกวัง]
183
00:09:05,020 --> 00:09:06,660
[จะปล่อยสัตว์ป่าเข้าไปในวังได้อย่างไร]
184
00:09:07,660 --> 00:09:10,090
[ข้างตัวศพก็มีสมบัติล้ำค่าอยู่ไม่น้อยด้วยจริง ๆ]
185
00:09:10,440 --> 00:09:12,920
[ทั้งสี่คนนี้พูดก็เลยยิ่งน่าเชื่อถือ]
186
00:09:13,700 --> 00:09:16,340
คนที่ตายก็เป็นขันทีในวังด้วยหรือ
187
00:09:16,970 --> 00:09:17,480
ถูกต้อง
188
00:09:18,960 --> 00:09:20,210
ถ้าสันนิษฐานแบบนี้ละก็
189
00:09:21,150 --> 00:09:23,400
ข้าคิดว่านี่เหมือนกับห้าคนก่อคดีร่วมกัน
190
00:09:23,890 --> 00:09:25,650
แต่แบ่งของกันไม่ลงตัว จึงสังหารไปหนึ่งคน
191
00:09:26,140 --> 00:09:28,120
ตอนนั้นอาจารย์ก็เคยสงสัยเช่นนี้
192
00:09:28,500 --> 00:09:30,620
แต่สมบัติที่เก็บได้นั้น
ไม่ใช่แบบมาตรฐานของราชวงศ์ปัจจุบัน
193
00:09:31,060 --> 00:09:32,460
แต่เป็นแบบจากเมื่อร้อยปีที่แล้ว
194
00:09:32,860 --> 00:09:34,180
เมื่อมีการตรวจนับทรัพย์สมบัติในวัง
195
00:09:34,200 --> 00:09:35,610
ก็ไม่พบมีอะไรสูญหาย
196
00:09:36,400 --> 00:09:37,330
ภายใต้ไร้ซึ่งหลักฐาน
197
00:09:37,620 --> 00:09:39,860
ทำได้เพียงขับคนทั้งสี่ออกจากวังให้สิ้นเรื่อง
198
00:09:40,100 --> 00:09:41,450
สมบัติร้อยกว่าปีนี้
199
00:09:41,710 --> 00:09:42,900
จู่ ๆ ก็ปรากฏขึ้น
200
00:09:42,940 --> 00:09:44,580
อีกทั้งยังปรากฏอยู่ข้างศพ
201
00:09:44,900 --> 00:09:45,900
ท่านไม่รู้สึกแปลกหรือ
202
00:09:46,350 --> 00:09:47,750
เช่นนั้นท่านรู้ไหมว่าสมบัติล้ำค่านี้
203
00:09:48,050 --> 00:09:49,450
มีแหล่งที่มาคร่าว ๆ จากที่ใด
204
00:09:49,750 --> 00:09:51,740
เครื่องเงินเครื่องทองไม่สามารถตรวจสอบได้
205
00:09:52,490 --> 00:09:55,240
แต่มีรูปปั้นพระพุทธรูปหยกมรกต
เป็นเครื่องบรรณาการ
206
00:09:55,340 --> 00:09:57,070
ที่ฮ่องเต้กวงชิ่งทรงรับไว้
จากแคว้นเพื่อนบ้านเมื่อร้อยปีก่อน
207
00:09:57,370 --> 00:10:00,130
ได้ยินว่าถูกประดิษฐานไว้ในเจดีย์สุขาวดี
208
00:10:03,580 --> 00:10:04,420
เจดีย์สุขาวดี
209
00:10:04,890 --> 00:10:07,740
ข้าได้ยินไทเฮาบอกว่าเจดีย์สุขาวดีนี้
210
00:10:08,180 --> 00:10:10,900
ฮ่องเต้กวงชิ่งสร้างขึ้นเพื่อขอพระโอรส
211
00:10:11,520 --> 00:10:14,580
แต่ฝ่าบาทก็ทรงตรัสว่าไม่เคยมีเรื่องนี้เกิดขึ้น
212
00:10:15,180 --> 00:10:16,150
เป็นแค่เพียงข่าวลือเท่านั้น
213
00:10:16,650 --> 00:10:17,680
เช่นนั้นเจดีย์สุขาวดีที่พวกเขาพูดถึง
214
00:10:18,110 --> 00:10:20,090
เป็นเรื่องจริงหรือเท็จกันแน่
215
00:10:20,730 --> 00:10:22,460
คำเล่าลือจากคนเฒ่าคนแก่ในวัง
216
00:10:22,820 --> 00:10:24,620
ต่างบอกว่าตอนนั้นฮ่องเต้กวงชิ่งมีบุตรยาก
217
00:10:25,240 --> 00:10:27,210
ต่อมามีผู้เชี่ยวชาญได้สร้างเจดีย์สุขาวดีนี้ขึ้น
218
00:10:27,720 --> 00:10:30,670
ไม่นานพระสนมอิ๋งก็ทรงพระครรภ์พระโอรส
และถูกแต่งตั้งให้เป็นฮองเฮา
219
00:10:31,010 --> 00:10:31,850
แต่ไม่รู้เพราะเหตุใด
220
00:10:32,060 --> 00:10:34,730
เพียงชั่วข้ามคืน เจดีย์สุขาวดีก็อันตรธานหายไป
221
00:10:35,270 --> 00:10:36,210
อันตรธานหายไป
222
00:10:36,750 --> 00:10:37,080
ใช่
223
00:10:37,640 --> 00:10:38,480
เพียงชั่วข้ามคืน
224
00:10:39,200 --> 00:10:40,520
[ที่อยู่เดิมของเจดีย์]
225
00:10:40,790 --> 00:10:43,510
[ไม่เหลือแม้แต่เศษกระเบื้อง]
226
00:10:48,460 --> 00:10:49,200
เจดีย์สุขาวดี
227
00:10:49,480 --> 00:10:50,680
เจดีย์สุขาวดีหายไปแล้ว
228
00:10:51,180 --> 00:10:52,790
เจดีย์สุขาวดีหายไปแล้ว
229
00:10:52,820 --> 00:10:55,410
ตั้งแต่นั้นมา ในวังก็ปิดปาก
ไม่อนุญาตให้พูดถึงเรื่องนี้อีก
230
00:10:55,600 --> 00:10:56,710
จึงกลายเป็นเรื่องลึกลับ
231
00:10:57,220 --> 00:10:58,980
ตำนานเล่าว่าเจดีย์องค์นี้คือโชคจากสวรรค์
232
00:10:59,570 --> 00:11:00,960
เมื่อใช้โชคจากสวรรค์แลกกับพระโอรสแล้ว
233
00:11:01,010 --> 00:11:02,490
ก็ถูกตำหนักสวรรค์เก็บคืนกลับไป
234
00:11:02,890 --> 00:11:04,050
แต่ว่าตอนที่สร้างเจดีย์
235
00:11:04,270 --> 00:11:06,190
นั้นอยู่ในวัง ทุกคนต่างรู้
236
00:11:06,570 --> 00:11:08,570
และก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ทิ้งเบาะแสไว้
237
00:11:08,840 --> 00:11:10,590
บันทึกในพระราชวังไม่มีจริง ๆ
238
00:11:11,980 --> 00:11:12,520
แต่ว่า
239
00:11:13,100 --> 00:11:13,930
ตอนนั้นข้า
240
00:11:13,960 --> 00:11:15,720
ค้นเจอแผนผังฉบับร่างของเจดีย์แผ่นหนึ่ง
241
00:11:16,050 --> 00:11:17,330
ในบันทึกของอู๋กงกงที่ปรนนิบัติฮ่องเต้กวงชิ่ง
242
00:11:22,820 --> 00:11:24,570
อู๋กงกงคนนี้รักการแต่งกวี
243
00:11:25,430 --> 00:11:26,710
ภาพนี้ถูกสอดไว้ในนั้น
244
00:11:27,610 --> 00:11:28,180
แต่
245
00:11:28,430 --> 00:11:29,760
ไม่รู้ว่าจะใช่เจดีย์สุขาวดีหรือเปล่า
246
00:12:08,270 --> 00:12:08,790
ท่านดู
247
00:12:09,910 --> 00:12:10,870
เจดีย์สุขาวดี
248
00:12:11,940 --> 00:12:14,450
หนอนตัวแม่นี้ซ่อนอยู่ในเจดีย์สุขาวดีที่หายไป
249
00:12:15,460 --> 00:12:19,320
ซ่านกูเตาทำไมต้องตามหาขันทีสี่คนนี้
250
00:12:19,730 --> 00:12:21,210
นั่นเป็นเพราะว่าขันทีสี่คนนี้
251
00:12:22,140 --> 00:12:23,780
เคยไปที่เจดีย์สุขาวดีแห่งนี้
252
00:12:32,400 --> 00:12:33,400
หนีก็หนีไม่ได้
253
00:12:33,730 --> 00:12:35,820
หรือ หรือว่าพวกเราพูดออกไปเถอะ
254
00:12:36,710 --> 00:12:37,770
เจ้าไม่กลัวตายหรือ
255
00:12:38,700 --> 00:12:40,310
มันจะตามพวกเราได้ตลอดเชียวหรือ
256
00:12:49,450 --> 00:12:50,250
สัตว์ประหลาด
257
00:12:51,000 --> 00:12:52,630
ใครก็ได้ มีสัตว์ประหลาด
258
00:12:52,740 --> 00:12:53,820
มีสัตว์ประหลาด
259
00:12:54,820 --> 00:12:55,460
มีผี
260
00:12:56,520 --> 00:12:57,120
สัตว์ประหลาดอะไร
261
00:12:57,580 --> 00:12:59,760
พยัคฆ์ฟ้าคำราม มัน มันปรากฏตัวอีกแล้ว
262
00:13:01,740 --> 00:13:02,580
อย่าฆ่าข้า
263
00:13:02,710 --> 00:13:03,270
ข้าไม่ได้พูด
264
00:13:03,650 --> 00:13:04,970
ข้าไม่ได้พูด ข้าไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น
265
00:13:05,590 --> 00:13:06,430
พวกเจ้าพูดอะไร
266
00:13:06,730 --> 00:13:07,570
แล้วใครกันที่อยากฆ่าเจ้า
267
00:13:11,080 --> 00:13:12,970
พวกเจ้าบอกว่าพยัคฆ์ฟ้าคำรามมาอีกแล้ว
268
00:13:13,710 --> 00:13:14,640
เช่นนั้นก่อนหน้านี้
269
00:13:15,490 --> 00:13:16,630
พวกเจ้าเคยเห็นสัตว์ประหลาดนี่หรือ
270
00:13:17,260 --> 00:13:18,010
ก่อนหน้านี้พวกข้า...
271
00:13:18,040 --> 00:13:18,530
ก่อนหน้านี้น่ะ
272
00:13:18,650 --> 00:13:19,150
หุบปาก
273
00:13:28,910 --> 00:13:31,580
เจ้าสำนักซ่าน ท่านมาได้เหมาะเจาะพอดีเลยนะ
274
00:13:33,380 --> 00:13:34,020
ศิษย์น้อง
275
00:13:34,590 --> 00:13:36,120
เจ้าพยายามที่จะล้วงข้อมูล
276
00:13:36,260 --> 00:13:37,620
ก็ล้วงข้อมูลอะไรไม่ได้สินะ
277
00:13:38,130 --> 00:13:38,820
เจ้าน่ะ
278
00:13:39,070 --> 00:13:40,850
มักจะทำเรื่องที่เสียแรงเปล่า
279
00:14:04,010 --> 00:14:04,860
ชุดผ้าแพรผืนบางผืนนี้
280
00:14:05,620 --> 00:14:07,220
เป็นรูปแบบของพระราชวังเมื่อร้อยปีที่แล้ว
281
00:14:08,220 --> 00:14:10,810
ตอนนี้ไม่มีคนสวมใส่อีกต่อไปแล้ว
282
00:14:11,780 --> 00:14:12,620
ร้อยปีก่อน
283
00:14:13,530 --> 00:14:14,900
หรือว่าจะเป็นวิญญาณผีจริง ๆ
284
00:14:14,970 --> 00:14:16,050
รูปแบบนี้เป็นแบบเก่า
285
00:14:16,220 --> 00:14:17,260
วัสดุกลับเป็นของใหม่
286
00:14:18,060 --> 00:14:19,100
ด้านในเสื้อผ้าชุดนี้
287
00:14:19,420 --> 00:14:20,940
มีกลิ่นเหม็นคาวกลิ่นหนึ่ง
288
00:14:21,580 --> 00:14:23,210
น่าจะเป็นกลิ่นคาวเลือดของสัตว์ร้าย
289
00:14:23,620 --> 00:14:24,350
เห็นที
290
00:14:25,820 --> 00:14:28,080
น่าจะมีคนเล่นกลตบตาอยู่เบื้องหลัง
291
00:14:28,740 --> 00:14:29,750
คนพรรคว่านเซิ่งอีกแล้วสินะ
292
00:14:31,300 --> 00:14:32,460
ที่ข้าคิดไม่ตกคือ
293
00:14:32,940 --> 00:14:34,620
สี่คนนี้ที่พรรคว่านเซิ่งหามา
294
00:14:34,910 --> 00:14:36,560
ก็เพื่อตามหาเจดีย์สุขาวดี
295
00:14:37,940 --> 00:14:38,940
แล้วทำไมเขา
296
00:14:38,940 --> 00:14:40,060
ถึงต้องทำเอิกเกริกเพียงนี้
297
00:14:40,590 --> 00:14:43,460
ซ่านกูเตาบอกว่าข้าพยายามจะล้วงข้อมูล
298
00:14:44,480 --> 00:14:45,470
เกรงว่าคงคิดว่า
299
00:14:46,040 --> 00:14:48,480
อาภรณ์เลือดกับสัตว์ร้ายนี่เป็นฝีมือของข้า
300
00:14:50,180 --> 00:14:51,620
เห็นทีมีบุคคลที่สามคอยชักใยอยู่เบื้องหลัง
301
00:14:52,600 --> 00:14:53,500
เขาเป็นใครกันแน่
302
00:14:54,080 --> 00:14:55,740
แล้วเหตุใดเขาต้องทำเรื่องแบบนี้ด้วย
303
00:15:04,630 --> 00:15:05,710
เป็นหลี่เหลียนฮวา
304
00:15:06,660 --> 00:15:08,310
ตอนกลางวันเขาแสร้งจงใจสาดน้ำ
305
00:15:08,700 --> 00:15:10,870
ในความเป็นจริงเป็นการใช้เกลือหิมะ
แช่แข็งหนอนจนตาย
306
00:15:11,620 --> 00:15:12,900
ตอนนี้ยังมีอาภรณ์เลือดอีก
307
00:15:13,380 --> 00:15:14,450
คนผู้นี้เอาแต่คอยตามหลอกหลอน
308
00:15:14,470 --> 00:15:15,310
รับมือยากสุด ๆ
309
00:15:15,820 --> 00:15:16,740
หรือไม่ข้าไปฆ่าเขาทิ้งเสีย
310
00:15:16,940 --> 00:15:17,980
- ไม่ได้
- เพื่อไม่ให้เสียการใหญ่
311
00:15:18,810 --> 00:15:19,770
เวลานี้ฆ่ามิได้
312
00:15:20,200 --> 00:15:21,550
เขาเผยหน้าต่อหน้าฮ่องเต้
313
00:15:22,030 --> 00:15:23,150
ฆ่าเขาในเวลานี้
314
00:15:23,290 --> 00:15:24,420
เท่ากับแหวกหญ้าให้งูตื่น
315
00:15:24,820 --> 00:15:25,880
เขาไม่ใช่หลี่เซี่ยงอี๋
316
00:15:25,900 --> 00:15:27,490
ที่ควบคุมยุทธภพในตอนนั้นแล้ว
317
00:15:28,020 --> 00:15:28,770
ไปเอา
318
00:15:29,330 --> 00:15:31,650
เกลือหิมะที่มีค่าเหล่านี้จากไหนกันนะ
319
00:15:32,190 --> 00:15:33,220
หาหนอนตัวแม่ไม่เจอ
320
00:15:33,390 --> 00:15:34,500
หนอนตัวลูกกลับมาตายแล้ว
321
00:15:34,580 --> 00:15:36,260
เจ้าทึ่มสี่คนนั่นไม่กล้าพูด
322
00:15:36,290 --> 00:15:37,360
ทางเข้าในตอนนั้นด้วยซ้ำ
323
00:15:37,530 --> 00:15:38,770
พวกเราจะตามหาเจดีย์สุขาวดีอย่างไร
324
00:15:39,500 --> 00:15:42,140
พรุ่งนี้ใช้วิธีบางอย่างทำให้พวกเขาพูดแล้วกัน
325
00:15:42,900 --> 00:15:43,980
พวกเรารอต่อไปอีกไม่ได้แล้ว
326
00:15:45,710 --> 00:15:46,900
[หอตำราไป๋อวี้]
327
00:15:46,920 --> 00:15:52,510
[โถงทิศตะวันออก]
328
00:16:13,020 --> 00:16:13,690
เป็นอย่างไร
329
00:16:14,900 --> 00:16:17,400
ยังดูไม่ออกว่าแผ่นไหนดีที่สุดอีกหรือ
330
00:16:17,750 --> 00:16:18,270
คือว่า
331
00:16:18,500 --> 00:16:20,180
พวกเรายัง ยังต้องดูอีกหน่อย
332
00:16:20,300 --> 00:16:22,060
จำเป็นต้องตรวจสอบอย่างละเอียดอีกหน่อย
333
00:16:22,500 --> 00:16:23,340
หวังกงกง
334
00:16:24,440 --> 00:16:26,960
เพื่อหลีกเลี่ยงอาถรรพ์จากการทุบพื้นดิน
335
00:16:28,800 --> 00:16:31,950
นำธงวิเศษนี้ไปปักไว้ที่มุมทั้งแปด
ของพระราชวังร้าง
336
00:16:32,700 --> 00:16:33,580
ปัดเป่าสิ่งชั่วร้าย
337
00:16:34,180 --> 00:16:35,220
ดีมากเลยขอรับ
338
00:16:35,610 --> 00:16:36,180
พวกเราไป
339
00:16:43,120 --> 00:16:45,210
ข้าสามารถจับพวกเจ้ามาที่เมืองหลวงได้
340
00:16:45,740 --> 00:16:47,490
เพราะสืบรายละเอียดของพวกเจ้าแต่เนิ่น ๆ แล้ว
341
00:16:49,260 --> 00:16:50,980
หากตอนนี้เป็นต้นไป
342
00:16:51,660 --> 00:16:52,730
หนึ่งวันพวกเจ้าไม่พูด
343
00:16:53,060 --> 00:16:54,100
แต่ละวันที่ผ่านไป
344
00:16:54,100 --> 00:16:55,790
ข้าก็จะฆ่าญาติของพวกเจ้าหนึ่งคน
345
00:16:55,810 --> 00:16:57,210
ท่านปล่อยพวกข้าไปเถอะ
346
00:16:57,940 --> 00:16:59,060
มีสัตว์ประหลาดจริง ๆ
347
00:16:59,400 --> 00:17:01,310
พูดส่งเดชมีคนตายได้นะ
348
00:17:04,010 --> 00:17:05,780
หากว่าเจ้าพูดละก็
349
00:17:06,700 --> 00:17:07,540
เจ้าก็จะต้องตาย
350
00:17:08,660 --> 00:17:10,079
หากว่าเจ้าไม่พูดละก็
351
00:17:11,460 --> 00:17:13,660
เจ้ากับญาติของเจ้าจะต้องตายทั้งหมดนะ
352
00:17:15,550 --> 00:17:16,260
หลู่ฟาง
353
00:17:18,140 --> 00:17:18,710
บ้านเกิดของเจ้า
354
00:17:18,740 --> 00:17:21,270
ยังมีแม่ที่แก่ชราอายุแปดสิบปีรอเจ้าอยู่นะ
355
00:17:21,500 --> 00:17:21,940
ข้า
356
00:17:21,940 --> 00:17:22,910
เจ้าอยากให้นางตายหรือ
357
00:17:23,550 --> 00:17:25,069
เจ้าอยากให้นางตายอย่างไรหรือ
358
00:17:25,260 --> 00:17:25,940
ตัดหัว
359
00:17:26,500 --> 00:17:27,960
ถ่วงลงในแม่น้ำ
360
00:17:28,300 --> 00:17:30,060
หรือว่าถูกคนแยกร่างกัน
361
00:17:30,570 --> 00:17:31,580
เจ้าพูดสิ
362
00:17:32,320 --> 00:17:32,840
อย่าฆ่าข้า
363
00:17:33,460 --> 00:17:34,460
ข้าไม่รู้อะไรทั้งนั้น
364
00:17:34,460 --> 00:17:34,900
ปล่อยข้าไปเถอะ
365
00:17:34,900 --> 00:17:37,140
พยัคฆ์ฟ้าคำรามกินเฉพาะ
คนที่ขโมยสมบัติในเจดีย์สุขาวดี
366
00:17:37,140 --> 00:17:38,090
เจ้ายังคิดจะหนีไปไหนอีก
367
00:17:38,370 --> 00:17:39,810
ข้าตามคนอื่นเข้าไปในเจดีย์สุขาวดี
368
00:17:40,180 --> 00:17:40,900
ไม่ใช่คนก่อเหตุ
369
00:17:41,070 --> 00:17:41,680
อย่าฆ่าข้า
370
00:17:41,850 --> 00:17:43,020
- อย่าฆ่าข้า
- เจดีย์สุขาวดีอยู่ที่ใด
371
00:17:43,900 --> 00:17:44,370
อยู่...
372
00:17:49,100 --> 00:17:50,580
หมอเทวดาหลี่
373
00:17:54,460 --> 00:17:55,210
นี่เกิดอะไรขึ้น
374
00:17:55,970 --> 00:17:56,810
หมอเทวดาหลี่
375
00:17:56,940 --> 00:17:57,840
ท่านไม่สบายอยู่มิใช่หรือ
376
00:17:58,110 --> 00:17:58,960
ทำไมมาอีกแล้วเล่า
377
00:18:00,050 --> 00:18:01,700
ข้าน่ะ จัดยาให้ตัวเองแล้ว
378
00:18:01,980 --> 00:18:03,380
ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว
379
00:18:03,590 --> 00:18:05,680
ขอบคุณราชครูที่ช่วยลาให้ข้า
380
00:18:06,180 --> 00:18:09,250
หมอเทวดาหลี่ไม่รักสุขภาพของตัวเอง
381
00:18:09,830 --> 00:18:11,660
แต่กลับชอบหาเรื่องใส่ตัวเช่นนี้
382
00:18:12,210 --> 00:18:13,130
ทำให้ท่านเป็นห่วงแล้ว
383
00:18:36,560 --> 00:18:37,660
[การต่อสู้นี้ช่างยุ่งยากจริง ๆ]
384
00:18:38,220 --> 00:18:39,260
[มักได้คู่ต่อสู้คนเก่าแก่]
385
00:18:39,280 --> 00:18:40,560
[ที่มีชื่อเสียงเมื่อสิบปีก่อน]
386
00:18:41,460 --> 00:18:43,620
[นักดาบคลั่ง ห้าหมัดสังหาร และทวนแทะกระดูก]
387
00:18:44,660 --> 00:18:45,850
[รับมือยากพอ ๆ กันทุกคน]
388
00:18:46,880 --> 00:18:47,780
คนต่อไปเป็นใคร
389
00:18:48,620 --> 00:18:49,800
ข้าขอคำชี้แนะต่อ
390
00:19:02,370 --> 00:19:03,270
เพลงกระบี่เซี่ยงอี๋
391
00:19:04,710 --> 00:19:06,230
นี่คือกระบี่คู่กายของอาจารย์หลี่เซี่ยงอี๋
392
00:19:13,370 --> 00:19:15,000
นี่จะต้องรับมือกับอาจารย์ของหลี่เซี่ยงอี๋หรือ
393
00:19:15,540 --> 00:19:16,620
นี่คือการต่อสู้ครั้งสุดท้าย
394
00:19:17,490 --> 00:19:18,890
เจ้าไม่มีวันที่จะชนะหรอก
395
00:19:44,540 --> 00:19:45,060
ไม่ได้
396
00:19:45,840 --> 00:19:46,850
ข้าผ่านด่านนี้ไปไม่ได้
397
00:19:47,380 --> 00:19:48,150
ยอมแพ้เถอะ
398
00:19:50,250 --> 00:19:51,650
อย่างไรข้าก็ไม่ใช่หลี่เซี่ยงอี๋
399
00:19:52,520 --> 00:19:53,610
สู้ชีมู่ซานไม่ได้
400
00:19:57,000 --> 00:19:58,410
จะต้องมีตำนานบทใหม่เกิดขึ้นเสมอ
401
00:19:59,900 --> 00:20:00,630
ไม่แน่
402
00:20:02,290 --> 00:20:04,140
เจ้าอาจจะเป็นตำนานคนต่อไป
403
00:20:09,690 --> 00:20:11,700
[เพลงกระบี่เซี่ยงอี๋กับเนิบช้าหยางโจว
ประกอบเข้าด้วยกัน]
404
00:20:12,300 --> 00:20:13,660
[ลมปราณเป็นเพลงวิถีคือกระดูก]
405
00:20:14,220 --> 00:20:15,620
[วิถีดาบเป็นจิตวิญญาณแห่งลมปราณ]
406
00:20:16,830 --> 00:20:18,610
[วรยุทธ์ของหลี่เซี่ยงอี๋คือการรับรู้และเข้าใจ]
407
00:20:18,980 --> 00:20:20,430
[ที่เขาสั่งสมจากการฝึกฝนทุกวันตั้งแต่ยังเด็ก]
408
00:20:20,940 --> 00:20:21,980
[ดังนั้นใจกายรวมเป็นหนึ่งเดียว]
409
00:20:22,300 --> 00:20:23,220
[ตวัดแกว่งอย่างอิสระ]
410
00:20:23,490 --> 00:20:24,700
[ถึงจะเอาชนะอาจารย์ของเขาได้]
411
00:20:27,910 --> 00:20:30,360
[เช่น เช่นนั้น การรับรู้ของข้าล่ะ]
412
00:21:29,500 --> 00:21:30,340
ซ่านกูเตาล่ะ
413
00:21:31,090 --> 00:21:31,690
จับตัวเขาไว้
414
00:21:41,050 --> 00:21:42,930
นี่วรยุทธ์อะไรของเจ้า
415
00:21:45,640 --> 00:21:47,810
กระบี่คุณชายมากทุกข์ที่เพิ่งคิดสด ๆ
416
00:21:48,650 --> 00:21:49,560
ข้าจะขอถามเจ้าอีกครั้ง
417
00:21:50,260 --> 00:21:51,290
ซ่านกูเตาอยู่ที่ไหน
418
00:21:51,900 --> 00:21:52,540
ไม่รู้
419
00:21:57,420 --> 00:21:58,460
ประ ประมุข
420
00:21:58,530 --> 00:21:59,270
ประมุขอยู่ในวัง
421
00:22:01,100 --> 00:22:02,210
[เขาก็ไปที่วังแล้วหรือ]
422
00:22:03,370 --> 00:22:04,310
[เช่นนั้นหลี่เหลียนฮวา]
423
00:22:07,610 --> 00:22:11,480
[ราชวัง]
424
00:22:13,490 --> 00:22:16,470
[หอดอกบัวลายมงคล]
425
00:22:19,090 --> 00:22:22,220
[ลมพัดเย็นสบาย]
426
00:22:25,010 --> 00:22:27,660
[เรือนถือศีลอด]
427
00:22:44,310 --> 00:22:44,870
เจ้าสำนักหลี่
428
00:22:45,620 --> 00:22:46,180
ลำบากแล้ว
429
00:22:47,550 --> 00:22:49,580
คิดไม่ถึงว่าวรยุทธ์ซ่านกูเตาจะสูงส่งเพียงนี้
430
00:22:49,990 --> 00:22:52,190
หากไม่ใช่เพราะเมื่อเช้าตอนที่อยู่ในวัง
เขาชั่งใจเล็กน้อย
431
00:22:52,590 --> 00:22:53,730
เกรงว่าจะต้องถูกเขาตามมาทันแน่
432
00:22:54,310 --> 00:22:54,830
เป็นอย่างไรบ้าง
433
00:22:55,300 --> 00:22:56,220
วันนี้ได้อะไรมาหรือไม่
434
00:22:57,270 --> 00:22:58,450
สี่คนนี่ไม่ได้กลับมาหรือ
435
00:22:58,920 --> 00:23:01,080
พวกเขาไม่ได้ออกจากวังพร้อมกับท่านหรือ
436
00:23:01,200 --> 00:23:04,270
ตอนที่ออกจากวัง
ช่างต้องตามกรมโยธาไปตรวจรายชื่อ
437
00:23:04,390 --> 00:23:05,490
ดังนั้นพวกเขาถูกนำตัวไปแล้ว
438
00:23:05,900 --> 00:23:06,900
เห็นทีซ่านกูเตา
439
00:23:07,850 --> 00:23:09,250
ต้องการจะซ่อนสี่คนนี้
440
00:23:09,780 --> 00:23:10,310
ใต้เท้าหยาง
441
00:23:10,780 --> 00:23:13,630
กรมโยธามีที่พำนักเฉพาะในวังหรือไม่
442
00:23:14,540 --> 00:23:16,020
ในวังเป็นเขตหวงห้าม
443
00:23:16,880 --> 00:23:18,080
จะมีที่พำนักของกรมโยธาได้อย่างไร
444
00:23:19,460 --> 00:23:20,340
แต่ว่ามีสถานที่หนึ่ง
445
00:23:20,390 --> 00:23:21,870
เรือนซ่านอี๋ที่เก็บวัสดุไม้จิปาถะ
446
00:23:22,290 --> 00:23:23,860
แต่ที่นั่นก็ไม่ใช่สถานที่พักของคนนี่
447
00:23:24,220 --> 00:23:26,820
คนเหล่านี้ถูกกรมโยธาจัดแจงมา
448
00:23:27,580 --> 00:23:29,590
เขาจะต้องซ่อนไว้ในเรือนซ่านอี๋นี้แน่นอน
449
00:23:30,040 --> 00:23:32,020
ซ่านกูเตาตอนนี้น่าจะรอไม่ไหวแล้ว
450
00:23:32,520 --> 00:23:34,390
ถึงได้คิดหาวิธีต่าง ๆ
451
00:23:34,420 --> 00:23:35,780
เพื่อตามหาเบาะแสของเจดีย์สุขาวดี
452
00:23:36,690 --> 00:23:38,170
ข้าจะต้องหาเจอให้ได้ก่อน
453
00:23:47,710 --> 00:23:48,380
ผู้มาเป็นใคร
454
00:23:48,410 --> 00:23:49,980
ข้าน้อยขอพบเตี่ยนชิว
หัวหน้าองครักษ์รักษาพระองค์
455
00:23:56,500 --> 00:23:57,660
ข้าคือเตี่ยนชิว
456
00:23:58,020 --> 00:23:58,780
ท่านคือ...
457
00:24:10,460 --> 00:24:12,070
ข้าน้อยทำได้เพียงส่งท่านเข้าไปในวัง
458
00:24:12,260 --> 00:24:14,260
แต่ไม่สามารถคุ้มกันท่าน
ให้เดินอย่างอิสระในวังได้
459
00:24:14,420 --> 00:24:15,530
ในวังมีหน่วยรักษาการณ์ลับ ๆ มากมาย
460
00:24:15,660 --> 00:24:16,420
ต้องระวังตัวให้มาก ๆ
461
00:24:16,450 --> 00:24:16,920
วางใจได้
462
00:24:17,190 --> 00:24:18,000
ต่อให้ถูกจับ
463
00:24:18,590 --> 00:24:20,010
ข้าก็เป็นคนปีนกำแพงเข้ามาเอง
464
00:24:21,810 --> 00:24:22,320
ขอบคุณมาก
465
00:24:53,760 --> 00:24:54,360
สัตว์ประหลาด
466
00:24:54,700 --> 00:24:55,380
พูดเถอะ
467
00:24:55,590 --> 00:24:55,990
สัตว์ประหลาด
468
00:24:56,180 --> 00:24:57,910
เราควรพูดเรื่องนี้แต่แรกแล้ว
469
00:24:58,700 --> 00:25:00,640
ถ้าเราพูดตั้งแต่วันแรกที่จำต้นกุ้ยฮวานั่นได้
470
00:25:00,900 --> 00:25:03,460
บางทีตอนนี้พวกเรา
อาจจะอยู่ระหว่างทางกลับแล้ว
471
00:25:04,300 --> 00:25:05,060
ต่อให้พูดแล้ว
472
00:25:05,780 --> 00:25:07,510
สัตว์ร้ายนั่นจะปล่อยพวกเราหรือ
473
00:25:08,460 --> 00:25:09,300
อย่าลืมนะ
474
00:25:09,700 --> 00:25:11,210
ตอนนั้นพวกเราเห็นเองกับตา
475
00:25:11,210 --> 00:25:13,930
เซวียควานถูกสัตว์ประหลาดนั่นฉีกเป็นชิ้น ๆ
476
00:25:14,150 --> 00:25:15,130
เลิกพูดถึงเซวียควานได้แล้ว
477
00:25:15,500 --> 00:25:16,360
ตอนนั้นเขาเมาเหล้า
478
00:25:16,490 --> 00:25:18,390
และพบเจดีย์สุขาวดีโดยบังเอิญ
479
00:25:19,130 --> 00:25:20,440
เพียงเพราะความโลภสมบัติในนั้น
480
00:25:20,720 --> 00:25:21,790
ยุให้พวกเราช่วยกันขน
481
00:25:21,810 --> 00:25:22,850
พวกเราถึงได้ไป
482
00:25:23,180 --> 00:25:25,010
ใครจะไปรู้เพิ่งขนได้ไม่กี่ชิ้น
483
00:25:25,460 --> 00:25:27,540
ตอนที่ออกตามกันมานั้น
484
00:25:27,940 --> 00:25:28,500
ก็เห็น...
485
00:25:29,260 --> 00:25:31,020
เห็นเขาถูกสัตว์ประหลาดกัดตายแล้ว
486
00:25:31,970 --> 00:25:33,380
[ตอนนั้นด้านหลังสัตว์ประหลาดตัวนั้น]
487
00:25:33,660 --> 00:25:35,190
[มีชุดผ้าแพรบางผืนหนึ่งลอยอยู่]
488
00:25:35,600 --> 00:25:37,870
ยังมีเสียงข่มขู่พวกเราว่า
489
00:25:38,210 --> 00:25:39,970
อย่าเผยความลับของเจดีย์สุขาวดี
490
00:25:40,930 --> 00:25:42,540
พวกเรารักษาคำพูดมานานหลายปีขนาดนี้
491
00:25:43,000 --> 00:25:44,410
ถึงได้ปลอดภัยมาโดยตลอด
492
00:25:45,220 --> 00:25:45,850
พวกเจ้าดู
493
00:25:46,350 --> 00:25:47,450
พวกเราเพิ่งมาถึงที่นี่
494
00:25:47,740 --> 00:25:49,140
สัตว์ประหลาดนั่นก็ปรากฏตัวแล้ว
495
00:25:50,500 --> 00:25:51,630
อย่าพูดถึงเลยดีกว่า
496
00:25:51,740 --> 00:25:52,710
สมบัติในตอนนั้น
497
00:25:53,540 --> 00:25:55,360
ส่วนใหญ่ถูกหน่วยองครักษ์หลวงค้นไปหมดแล้ว
498
00:25:55,960 --> 00:25:58,200
พวกเราแต่ละคนซ่อนแค่ไม่กี่ชิ้นออกมา
499
00:25:58,760 --> 00:26:00,280
กี่ปีแล้วที่ไม่กล้าขายออกไป
500
00:26:00,630 --> 00:26:02,040
นี่แค่ขายไปชิ้นเดียว
501
00:26:02,740 --> 00:26:04,670
ก็ถูกจับตาและนำตัวมาที่นี่
502
00:26:05,420 --> 00:26:07,130
ทำไมมือข้าถึงอยู่ไม่เป็นสุขขนาดนี้นะ
503
00:26:10,700 --> 00:26:11,440
พูดเถอะ
504
00:26:13,280 --> 00:26:14,630
แต่สัตว์ร้ายนั่นจะทำอย่างไรดี
505
00:26:15,020 --> 00:26:16,840
สัตว์ร้ายถึงแม้มันจะน่ากลัว
506
00:26:17,580 --> 00:26:19,260
แต่มันต้องการฆ่าแค่พวกเรา
507
00:26:19,460 --> 00:26:20,970
แต่พรรคว่านเซิ่งนั่น
508
00:26:20,970 --> 00:26:22,780
เขาทำได้ทุกอย่าง
509
00:26:22,930 --> 00:26:24,230
เพื่อความปลอดภัยของครอบครัว
510
00:26:25,260 --> 00:26:26,810
พวกเราก็อย่าเสียดายชีวิตตัวเอง
511
00:26:28,150 --> 00:26:28,690
คุ้มค่าแล้ว
512
00:26:29,570 --> 00:26:30,750
เจ้าพูดเช่นนี้
513
00:26:31,860 --> 00:26:32,850
ข้านึกขึ้นได้แล้ว
514
00:26:33,370 --> 00:26:36,020
ตอนนั้นมีต้นกุ้ยฮวานี้
515
00:26:36,630 --> 00:26:39,060
ห่างจากทางเข้าไม่กี่จั้ง
516
00:26:39,630 --> 00:26:40,360
ตาม
517
00:26:40,780 --> 00:26:42,150
ต้นกุ้ยฮวาเหล่านั้น
518
00:26:42,170 --> 00:26:43,440
ที่พวกเราเห็นเมื่อวันก่อนกับเมื่อวาน
519
00:26:44,120 --> 00:26:46,720
ทางเข้า น่าจะอยู่
520
00:26:48,400 --> 00:26:49,000
ตรงนี้
521
00:27:09,420 --> 00:27:11,700
[ที่แท้ก็มัดชุดผ้าแพรบาง
ติดกับว่าวที่ทาสีดำสนิทนี่เอง]
522
00:27:12,900 --> 00:27:14,660
[มิน่าวิชาตัวเบานี่ถึงประหลาดเช่นนี้]
523
00:27:17,540 --> 00:27:18,060
แย่แล้ว
524
00:27:20,100 --> 00:27:23,810
[เรือนซ่านอี๋]
525
00:27:32,020 --> 00:27:32,780
เกิดอะไรขึ้น
526
00:27:33,820 --> 00:27:34,830
บอกกับพวกเขา
527
00:27:35,550 --> 00:27:36,880
อย่าฆ่าครอบครัวของข้า
528
00:27:37,510 --> 00:27:38,990
ข้า ข้าจะพูดทั้งหมด
529
00:27:39,660 --> 00:27:40,740
เจดีย์สุขาวดีอยู่...
530
00:27:41,220 --> 00:27:41,850
อยู่...
531
00:27:49,310 --> 00:27:50,400
ท่านหัวหน้ามีคำสั่ง
532
00:27:50,870 --> 00:27:52,910
ผู้แอบบุกรุกพระราชวังจะถูกลงโทษทันที
533
00:27:56,350 --> 00:27:58,560
ผู้ร้ายรายนี้ควรจัดการอย่างไรดีขอรับ
534
00:28:04,140 --> 00:28:04,760
เจ้าสำนักหลี่
535
00:28:05,500 --> 00:28:06,780
นี่ท่านจะให้ข้าปกป้องท่านอย่างไร
536
00:28:08,130 --> 00:28:09,770
ใต้เท้าหยางไม่ต้องลำบากใจ
537
00:28:10,230 --> 00:28:11,160
ทำตามหน้าที่
538
00:28:12,000 --> 00:28:14,250
[ศาลต้าหลี่]
539
00:28:18,460 --> 00:28:20,180
การบุกรุกพระราชวังยามวิกาล
เป็นโทษหนักอยู่แล้ว
540
00:28:20,900 --> 00:28:21,900
เจ้าจะดิ้นรนไปไย
541
00:28:22,700 --> 00:28:23,700
ยอมรับสารภาพว่าฆ่าคน
542
00:28:23,960 --> 00:28:25,150
ยังสามารถลดโทษได้ลงหน่อย
543
00:28:25,540 --> 00:28:26,410
และไปอย่างทรมานน้อยกว่า
544
00:28:27,040 --> 00:28:28,480
ชั้นเชิงของศาลต้าหลี่นี่
545
00:28:29,950 --> 00:28:31,630
ห่างชั้นกว่าสำนักไป่ชวนมาก
546
00:28:34,270 --> 00:28:34,790
ใต้เท้า
547
00:28:34,940 --> 00:28:37,080
ใต้เท้าหยางอวิ๋นชุนของหน่วยองครักษ์หลวง
อยากจะเยี่ยมผู้ต้องขังอีกแล้ว
548
00:28:37,220 --> 00:28:37,740
ไม่อนุญาต
549
00:28:38,250 --> 00:28:39,210
คนผู้นี้เป็นผู้ต้องหาสำคัญ
550
00:28:39,580 --> 00:28:40,720
ผู้ใดก็ตามห้ามเยี่ยม
551
00:28:45,410 --> 00:28:46,140
จงออกไปให้หมด
552
00:28:46,660 --> 00:28:47,030
ขอรับ
553
00:28:51,800 --> 00:28:53,000
ไม่รับสารภาพก็ช่างเถอะ
554
00:28:53,500 --> 00:28:55,220
เรื่องมาถึงขั้นนี้ไม่สำคัญแล้ว
555
00:28:55,900 --> 00:28:57,020
ประมุขคิดว่าเจ้าเป็นปัญหามากเกินไป
556
00:28:58,220 --> 00:28:59,790
ข้าก็จะส่งเจ้าไปสู่ที่ชอบ ๆ เดี๋ยวนี้
557
00:29:33,340 --> 00:29:33,920
ลงมือ
558
00:29:34,510 --> 00:29:35,090
หยุด
559
00:29:37,460 --> 00:29:38,450
ฮองไทเฮามีราชโองการ
560
00:29:44,280 --> 00:29:46,930
เรื่องที่หลี่เหลียนฮวาบุกรุก
พระราชวังยามวิกาล มีข้อสงสัยมากมาย
561
00:29:47,220 --> 00:29:48,060
บางทีอาจมีการปรักปรำ
562
00:29:48,460 --> 00:29:50,480
จึงทรงรับสั่งเป็นพิเศษ
ให้ช่วยผู้สืบคดีฟางตัวปิ้งแห่งสำนักไป่ชวน
563
00:29:50,960 --> 00:29:52,670
ทำการสืบคดีนี้ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป
564
00:29:53,020 --> 00:29:53,900
เพื่อทำคุณไถ่โทษ
565
00:29:58,900 --> 00:29:59,820
ยังไม่รีบถอยออกไปอีก
566
00:30:08,560 --> 00:30:09,240
ฟางเสียวเป่า
567
00:30:09,810 --> 00:30:10,420
ขอบคุณนะ
568
00:30:10,760 --> 00:30:13,140
บอกให้เจ้าอยู่ที่สำนักเทียนจี
เพราะอยากให้เจ้ารักษาชีวิต
569
00:30:13,460 --> 00:30:14,780
แต่ปรากฏว่ายังกล้ามาที่พระราชวังอีก
570
00:30:15,110 --> 00:30:16,760
ทันทีที่ข้ามาถึงเมืองหลวงได้ยินว่าเจ้าเกิดเรื่อง
571
00:30:17,090 --> 00:30:18,280
จึงรีบไปหาองค์หญิงจาวหลิง
572
00:30:18,300 --> 00:30:19,300
ขอให้นางไปอ้อนวอนไทเฮา
573
00:30:19,320 --> 00:30:21,080
นี่พูดชักแม่น้ำทั้งห้าถึงได้ราชโองการนี้
574
00:30:21,370 --> 00:30:23,000
เจ้าคิดว่าตัวเองมีเก้าชีวิตหรืออย่างไร
575
00:30:23,200 --> 00:30:24,410
เจ้าก็อย่าตื่นเต้นขนาดนี้
576
00:30:24,900 --> 00:30:26,230
ที่จริงข้ามาที่นี่น่ะ
577
00:30:26,370 --> 00:30:27,420
ยังมีข้อดีอีกหนึ่งข้อ
578
00:30:27,940 --> 00:30:28,740
พอดีเลย
579
00:30:28,910 --> 00:30:29,840
ไม่มีคนรบกวน
580
00:30:30,260 --> 00:30:32,540
ยังสามารถจัดการความคิดของตัวเองด้วย
581
00:30:34,080 --> 00:30:35,090
ข้าคร้านจะโต้เถียงกับเจ้า
582
00:30:36,350 --> 00:30:37,160
เจ้าไม่เป็นไรก็ดีแล้ว
583
00:30:37,660 --> 00:30:38,080
จริงสิ
584
00:30:38,800 --> 00:30:40,480
ข้าได้ยินว่าซ่านกูเตามาที่เมืองหลวงแล้ว
585
00:30:41,230 --> 00:30:42,400
เกรงว่าก็มาเพื่อหนอนตัวแม่สินะ
586
00:30:44,260 --> 00:30:44,900
ข้าน่ะ
587
00:30:45,660 --> 00:30:47,220
เคยประจัญหน้ากับเขาหลายครั้ง
588
00:30:48,330 --> 00:30:49,850
เรื่องในวังข้าได้ถามหยางอวิ๋นชุนแล้ว
589
00:30:50,530 --> 00:30:52,210
เขาคิดว่าเป็นซ่านกูเตา
ที่สร้างสถานการณ์ใส่ร้ายเจ้า
590
00:30:52,570 --> 00:30:53,640
แต่ข้าไม่ได้คิดแบบนี้
591
00:30:53,910 --> 00:30:55,560
ซ่านกูเตาฆ่าคนที่ตัวเองพามา
592
00:30:55,840 --> 00:30:57,160
ทำให้พระราชวังปั่นป่วน
593
00:30:57,800 --> 00:30:59,230
นี่มีแต่จะทำให้การตามหาหนอนตัวแม่เสียเรื่อง
594
00:30:59,700 --> 00:31:01,540
จะต้องมีบุคคลที่สามหนึ่งคนซ่อนอยู่ด้านหลังแน่ ๆ
595
00:31:01,940 --> 00:31:03,180
จุดประสงค์ที่เขาทำทั้งหมดนี้
596
00:31:03,540 --> 00:31:04,260
ก็เพื่อขัดขวางทุกคน
597
00:31:04,260 --> 00:31:05,540
ที่ต้องการตามหาเจดีย์สุขาวดี
598
00:31:05,980 --> 00:31:06,540
ถูกต้อง
599
00:31:06,930 --> 00:31:08,140
สันนิษฐานเหมือนกับข้าเลย
600
00:31:10,090 --> 00:31:11,350
เช่นนั้นเจ้ายังเจอสิ่งอื่นอีกหรือไม่
601
00:31:13,060 --> 00:31:14,250
หลี่เฟยคนนี้ก่อนตาย
602
00:31:15,180 --> 00:31:16,700
ได้วาดวงกลมลงบนโต๊ะ
603
00:31:17,750 --> 00:31:19,940
ข้าอยู่ในคุกครุ่นคิดอยู่นาน ก็ยังคิดไม่ตก
604
00:31:20,370 --> 00:31:21,800
แต่ในที่สุดตอนนี้ข้าก็รู้แล้ว
605
00:31:22,460 --> 00:31:23,980
ว่าวงกลมนี้สื่อถึงอะไร
606
00:31:24,700 --> 00:31:25,280
อะไรหรือ
607
00:31:25,870 --> 00:31:26,370
บ่อน้ำ
608
00:31:28,780 --> 00:31:29,700
ความหมายของเจ้าคือ
609
00:31:30,470 --> 00:31:31,860
ทางเข้าของเจดีย์สุขาวดีนี้
610
00:31:32,180 --> 00:31:33,610
อาจจะเป็นไปได้ว่าอยู่ริมบ่อน้ำแห่งหนึ่ง
611
00:31:34,740 --> 00:31:35,860
แต่เจดีย์ที่ใหญ่ขนาดนี้
612
00:31:35,980 --> 00:31:37,120
หากยังอยู่ในวังจริง ๆ ละก็
613
00:31:37,150 --> 00:31:38,190
เป็นไปไม่ได้ที่คนจะไม่เห็นนะ
614
00:31:38,700 --> 00:31:40,390
เรื่องนี้ข้าเองก็คิดไม่เข้าใจ
615
00:31:41,080 --> 00:31:42,600
แต่ว่าสิ่งเดียวที่พวกข้ารู้คือ
616
00:31:43,040 --> 00:31:44,200
สี่คนนี้ถูกสังหาร
617
00:31:44,840 --> 00:31:47,910
ซ่านกูเตาก็สูญเสียเบาะแสของเจดีย์สุขาวดี
618
00:31:49,070 --> 00:31:50,620
ส่วนบุคคลที่สามที่ชักใยอยู่เบื้องหลัง
619
00:31:51,320 --> 00:31:53,510
ในเมื่อขัดขวางคนรอบข้างตามหาเจดีย์สุขาวดี
620
00:31:54,260 --> 00:31:57,060
คิดว่าเขาจะต้องรู้เบาะแสทั้งหมด
621
00:31:58,060 --> 00:31:58,680
ดังนั้น
622
00:31:59,180 --> 00:32:00,990
เป้าหมายของพวกเราตอนนี้ก็คือ
623
00:32:01,140 --> 00:32:02,220
ตามหาบุคคลที่สามที่อยู่เบื้องหลัง
624
00:32:24,130 --> 00:32:26,050
รอยกรงเล็บนี้เป็นรอยกรงเล็บสัตว์จริง ๆ
625
00:32:26,350 --> 00:32:27,320
ไม่ใช่เป็นการทำขึ้น
626
00:32:27,810 --> 00:32:29,480
ข้าดูรายงานศพของสี่คนนี้แล้ว
627
00:32:29,980 --> 00:32:30,910
ลำคอถูกกัดขาด
628
00:32:31,420 --> 00:32:32,500
ทรวงอกหน้าท้องถูกฉีกออกด้วยกรงเล็บแหลมคม
629
00:32:32,850 --> 00:32:34,180
เป็นสัตว์ร้ายที่สังหารคนจริง ๆ
630
00:32:34,530 --> 00:32:35,210
แต่ว่าเจ้าดู
631
00:32:36,560 --> 00:32:38,340
รอยคราบเลือดบนพื้นนี่ดูเหมือนจะผิดปกตินะ
632
00:32:38,750 --> 00:32:39,590
รอยคราบเลือดนี้
633
00:32:39,940 --> 00:32:41,570
ล้วนกระเซ็นรอบทั่วศพ
634
00:32:42,030 --> 00:32:43,340
และเป็นรอยที่ไม่ได้เช็ดออก
635
00:32:43,860 --> 00:32:46,860
แปลได้ว่าสี่คนนี้ไม่ได้คิดจะอยากหนีสักคน
636
00:32:47,370 --> 00:32:48,520
ทั้งหมดสี่คน
637
00:32:49,040 --> 00:32:51,720
สัตว์ร้ายสังหารได้ครั้งละคน
638
00:32:52,180 --> 00:32:53,310
พวกเขามีโอกาสที่จะหนี
639
00:32:53,360 --> 00:32:54,290
แต่ทำไมถึงไม่หนีเล่า
640
00:32:54,580 --> 00:32:55,860
ยอมให้สัตว์ร้ายกระทำ
641
00:33:10,550 --> 00:33:11,100
ไม่มีพิษ
642
00:33:13,090 --> 00:33:13,730
ไม่มีพิษ
643
00:33:14,250 --> 00:33:15,930
ไม่ได้วางยาพิษนี่ไม่สมเหตุสมผลกระมัง
644
00:33:16,940 --> 00:33:18,520
หรือว่าจะมีพยัคฆ์ฟ้าคำรามจริง ๆ
645
00:33:19,160 --> 00:33:20,300
กดคนไว้ให้ขยับเขยื้อนไม่ได้
646
00:33:21,700 --> 00:33:23,930
หรือว่ายาพิษนี้ไม่ได้ถูกใส่ลงในเหล้ายาอาหาร
647
00:33:25,690 --> 00:33:27,770
ตอนนั้นมีต้นกุ้ยฮวานี้
648
00:33:28,080 --> 00:33:29,720
ห่างจากทางเข้าไม่กี่จั้ง
649
00:33:29,820 --> 00:33:30,950
มองจากต้นกุ้ยฮวา
650
00:33:30,980 --> 00:33:32,700
ที่พวกเราเห็นเมื่อวานกับเมื่อวันก่อน
651
00:33:33,540 --> 00:33:34,220
ทางเข้านั่น
652
00:33:35,060 --> 00:33:35,950
น่าจะอยู่
653
00:33:37,530 --> 00:33:38,620
ตำแหน่งนี้
654
00:33:48,150 --> 00:33:48,860
แผนที่
655
00:33:50,460 --> 00:33:52,080
น่าจะเป็นหลี่เฟยพวกเขาสี่คน
656
00:33:52,570 --> 00:33:53,880
เปิดดูแผนที่นี้
657
00:33:54,420 --> 00:33:55,450
ยาพิษอยู่บนนั้น
658
00:33:55,700 --> 00:33:56,700
หลังเปิดดูแล้ว
659
00:33:56,890 --> 00:33:57,730
ก็ได้รับพิษตัวชา
660
00:33:58,110 --> 00:33:59,220
สูญเสียการรับรู้
661
00:33:59,780 --> 00:34:00,690
แล้วถูกคนฆ่าได้ตามใจ
662
00:34:02,420 --> 00:34:03,660
ตอนนี้แผนที่นี้หายไปแล้ว
663
00:34:04,360 --> 00:34:06,200
จะต้องเป็นเพราะคนร้ายกลัวตามสืบเจอ
664
00:34:06,660 --> 00:34:08,460
การตามหาแผนที่ในพระราชวังขนาดใหญ่เช่นนี้
665
00:34:08,500 --> 00:34:09,260
ไม่ง่ายเลยนะ
666
00:34:09,820 --> 00:34:12,020
ในเมื่อสัตว์ร้ายฆาตกรรมเป็นเรื่องจริง
667
00:34:12,460 --> 00:34:13,620
พยัคฆ์ฟ้าคำรามเป็นเรื่องเท็จ
668
00:34:14,060 --> 00:34:15,500
เช่นนั้นก็ติดตามด้วยกลิ่นนี้
669
00:34:15,520 --> 00:34:16,280
ก็ได้แล้วมิใช่หรือ
670
00:34:16,610 --> 00:34:17,219
กลิ่น
671
00:34:18,179 --> 00:34:21,620
ปีศาจจิ้งจอกนี่ก็ขี้เกียจมานานแล้ว
672
00:34:21,969 --> 00:34:23,250
ถึงเวลาที่มันควรออกโรงแล้ว
673
00:34:24,330 --> 00:34:24,790
มา
674
00:34:28,310 --> 00:34:28,690
ไป
675
00:34:29,770 --> 00:34:33,250
[เรือนซ่านอี๋]
676
00:34:48,330 --> 00:34:49,370
น่าจะเป็นตรงนี้แล้ว
677
00:35:12,060 --> 00:35:12,620
ระวัง
678
00:35:29,140 --> 00:35:29,860
ฟางเสียวเป่า
679
00:35:30,100 --> 00:35:31,320
ช่วงนี้เจ้ามีความก้าวหน้าอย่างมากนะ
680
00:35:32,090 --> 00:35:33,300
ชุดเขียวเปื้อนพิรุณราตรีที่ทำขึ้นเอง
681
00:35:33,470 --> 00:35:33,880
เป็นอย่างไรบ้าง
682
00:35:34,090 --> 00:35:35,640
ทางที่ดีเจ้าอย่าให้ถูกตี๋เฟยเซิงเห็นเข้า
683
00:35:36,180 --> 00:35:37,530
ข้ากลัวว่าเขาจะตอแยเจ้าเพื่อประลองยุทธ์
684
00:35:41,020 --> 00:35:43,140
คิดไม่ถึงว่าพยัคฆ์ฟ้าคำรามสัตว์สองหัวนี่
685
00:35:43,370 --> 00:35:44,980
จะเป็นแมวป่าสองตัวมัดรวมกัน
686
00:35:45,580 --> 00:35:46,580
ถึงได้โหดเหี้ยมเพียงนี้
687
00:35:47,740 --> 00:35:48,620
พวกเราเข้าไปดูกันเถอะ
688
00:36:23,660 --> 00:36:24,560
เห็นแบบนี้
689
00:36:24,780 --> 00:36:25,890
ตอนนี้ก็เข้าใจหมดแล้ว
690
00:36:27,440 --> 00:36:29,200
ในถ้ำมีกระดูกแมวป่ามากมายขนาดนี้
691
00:36:29,790 --> 00:36:31,430
เห็นทีฆาตกรแอบพรางตัวตบตาคน
692
00:36:31,460 --> 00:36:32,330
มาหลายปีแล้ว
693
00:36:32,990 --> 00:36:34,830
หลายปีมานี้บรรดานางกำนัลขันทีที่หายตัวไป
694
00:36:35,210 --> 00:36:36,910
จะต้องเข้าใกล้ทางเข้าเจดีย์สุขาวดี
695
00:36:37,130 --> 00:36:38,290
ถึงได้ถูกฆาตกรฆ่าปิดปาก
696
00:36:39,060 --> 00:36:39,740
เจ้าคิดดู
697
00:36:40,250 --> 00:36:41,880
เขาเพิ่งยืมแมวป่าสังหารคน
698
00:36:42,360 --> 00:36:43,480
เช่นนั้นในช่วงเวลาสั้น ๆ
699
00:36:43,820 --> 00:36:44,960
จะต้องไม่มีทางมาที่นี่แน่
700
00:36:45,180 --> 00:36:46,100
ในเมื่อเป็นเช่นนี้
701
00:36:46,300 --> 00:36:47,820
ตอนนี้พวกเราจะต้องคิดหาวิธี
702
00:36:48,320 --> 00:36:49,370
หาตัวเขาออกมาว่าเป็นใคร
703
00:36:50,270 --> 00:36:51,900
ซากกระดูกของสัตว์เหล่านั้นที่อยู่ในถ้ำ
704
00:36:52,320 --> 00:36:54,030
ใช้ป้อนให้กับแมวป่ากินปกติทุกวัน
705
00:36:54,310 --> 00:36:55,380
ในพระราชวังเข็มงวดมาก
706
00:36:55,610 --> 00:36:57,220
ทุก ๆ สองสามวันก็ส่งเนื้อชุดใหญ่มา
707
00:36:57,410 --> 00:36:58,740
ยากที่จะไม่ดึงดูดความสนใจของคนนะ
708
00:36:58,980 --> 00:36:59,880
เขาเทียมนี้
709
00:37:00,410 --> 00:37:01,760
สร้างอยู่ข้างกำแพงพระราชวังนี้
710
00:37:02,180 --> 00:37:04,660
ประตูเล็กในถ้ำสามารถผ่านทะลุนอกวังได้
711
00:37:05,120 --> 00:37:07,330
ดังนั้นเขาสามารถขออาหารจากด้านนอกได้
712
00:37:07,550 --> 00:37:08,700
แต่ต่อให้จะเป็นรอบนอก
713
00:37:08,970 --> 00:37:11,140
ก็ต้องมีคนคอยดูแลเป็นพิเศษอยู่
714
00:37:11,420 --> 00:37:13,040
วัถดุดิบเข้าออกก็ล้วนมีการบันทึกทั้งนั้น
715
00:37:13,230 --> 00:37:15,340
เขาจะขนหรือขโมยก็ยากที่จะได้มา
716
00:37:15,860 --> 00:37:16,620
ดังนั้นเขาสามารถ
717
00:37:16,640 --> 00:37:18,890
ขโมยอาหารจากปากของหมู่วัตถุที่พูดไม่ได้
718
00:37:19,780 --> 00:37:20,460
ข้ารู้แล้ว
719
00:37:21,720 --> 00:37:22,400
สวนสัตว์
720
00:37:22,860 --> 00:37:23,400
ถูกต้อง
721
00:37:24,340 --> 00:37:24,690
ไป
722
00:37:25,980 --> 00:37:26,610
ลุงเฉียน
723
00:37:27,570 --> 00:37:28,440
ไม่เจอกันตั้งนาน
724
00:37:29,820 --> 00:37:30,730
เจ้าหนูตระกูลฟาง
725
00:37:31,620 --> 00:37:33,410
ไม่เจอตั้งนานโตขนาดนี้แล้วหรือ
726
00:37:34,980 --> 00:37:35,580
เจ้าหนู
727
00:37:35,930 --> 00:37:37,010
เจ้ามาดึกดื่นขนาดนี้
728
00:37:37,580 --> 00:37:39,370
คงไม่ได้อยากจะดูเสืออีกแล้วหรอกนะ
729
00:37:40,310 --> 00:37:41,050
ครั้งหน้า ๆ
730
00:37:41,420 --> 00:37:43,260
ที่ข้ามาวันนี้อยากจะมาสอบถามลุงเฉียนเรื่องหนึ่ง
731
00:37:43,700 --> 00:37:44,300
ลุงเฉียน
732
00:37:44,750 --> 00:37:47,120
เนื้อสำหรับป้อนให้กับสัตว์ป่าในสวนสัตว์
733
00:37:47,300 --> 00:37:48,420
มักจะหายบ่อย ๆ หรือเปล่า
734
00:37:51,590 --> 00:37:52,550
เจ้ารู้ได้อย่างไร
735
00:37:53,870 --> 00:37:54,640
ลุงเฉียนวางใจได้
736
00:37:55,350 --> 00:37:56,540
พวกข้ามาจับขโมย
737
00:38:00,730 --> 00:38:02,180
หากบอกว่าเนื้อหาย
738
00:38:02,930 --> 00:38:04,280
ข้าเองก็บอกได้ไม่แน่ชัด
739
00:38:05,060 --> 00:38:06,940
หลายสิบปีก่อนที่เข้ามาในสวนสัตว์นั้น
740
00:38:07,340 --> 00:38:09,640
ข้าจำได้ว่าในแต่ละวันการบริโภคเนื้อ
741
00:38:09,860 --> 00:38:11,570
ครึ่งหนึ่งก็เพียงพอแล้ว
742
00:38:12,500 --> 00:38:13,580
แต่จู่ ๆ มีวันหนึ่ง
743
00:38:13,920 --> 00:38:15,530
อยู่ ๆ ก็บริโภคเพิ่มสองชั่ง
744
00:38:16,620 --> 00:38:17,730
จากนั้นเป็นต้นมา
745
00:38:18,340 --> 00:38:20,620
แต่ละวันเนื้อก็จะน้อยลงไป
746
00:38:21,140 --> 00:38:22,250
และน้อยลงไปทุกเดือน
747
00:38:22,500 --> 00:38:24,100
จนกระทั่งถึงประมาณสิบชั่ง
748
00:38:25,120 --> 00:38:27,200
และก็น้อยแบบนี้ไปเจ็ดแปดปี
749
00:38:29,250 --> 00:38:30,630
จากนั้นมันก็กลายเป็นสองชั่งอีก
750
00:38:31,530 --> 00:38:32,460
กลับไปกลับมาแบบนี้
751
00:38:33,070 --> 00:38:34,320
ประหลาดมาก
752
00:38:34,890 --> 00:38:36,060
เหมือนกับว่า
753
00:38:37,010 --> 00:38:37,850
เหมือนว่า
754
00:38:38,090 --> 00:38:39,650
มีคนเลี้ยงสัตว์ป่าไว้
755
00:38:40,470 --> 00:38:43,430
เลี้ยงตั้งแต่เล็กจนถึงเจ็ดแปดขวบสัตว์ป่าก็ตาย
756
00:38:43,640 --> 00:38:44,910
และเริ่มต้นการเลี้ยงใหม่
757
00:38:45,300 --> 00:38:45,780
ใช่ไหม
758
00:38:46,140 --> 00:38:46,940
ใช่ ๆ ๆ
759
00:38:47,540 --> 00:38:49,260
ตอนแรกข้าอยากจะสืบเรื่องนี้
760
00:38:49,960 --> 00:38:52,440
คนรอบข้างยังหัวเราะเยาะข้า
บอกว่าคิดมากเกินไป
761
00:38:52,900 --> 00:38:55,230
ไม่มีอะไรมากไปกว่า
ความอยากอาหารของสัตว์พวกนั้น
762
00:38:55,400 --> 00:38:56,840
ที่เดี๋ยวอยากมากเดี๋ยวอยากน้อยก็เท่านั้น
763
00:38:57,140 --> 00:38:57,940
นี่ก็ใช่แล้ว
764
00:38:58,620 --> 00:39:00,380
ขนแมวป่าน้อยเข้าวังนั้นสะดวก
765
00:39:00,980 --> 00:39:02,660
เวลาเจ็ดแปดปีเลี้ยงมันเติบใหญ่
766
00:39:02,910 --> 00:39:04,140
รอเวลามันใกล้ตาย
767
00:39:04,170 --> 00:39:05,220
ค่อยขนอีกสองตัวเข้ามา
768
00:39:05,860 --> 00:39:06,340
นี่...
769
00:39:06,900 --> 00:39:07,740
แมวป่าน้อย
770
00:39:07,820 --> 00:39:09,460
ในสวนสัตว์นี้ไม่เลี้ยงแมวป่านะ
771
00:39:09,490 --> 00:39:10,100
ลุงเฉียน
772
00:39:10,410 --> 00:39:11,730
พวกเราหมายถึงเรื่องคดี
773
00:39:12,140 --> 00:39:12,990
จริงสิลุงเฉียน
774
00:39:13,570 --> 00:39:15,300
เนื้อเหล่านั้นปกติเก็บไว้ที่ไหนหรือ
775
00:39:15,540 --> 00:39:16,420
ขโมยได้ง่ายหรือเปล่า
776
00:39:17,450 --> 00:39:19,710
นี่ก็คือเหตุผลที่ข้าสงสัย
777
00:39:19,830 --> 00:39:21,910
ว่าทำไมถึงไม่ตามสืบแล้ว
778
00:39:22,620 --> 00:39:25,570
เนื้อนี่ปกติจะเก็บและขังไว้ในโกดัง
779
00:39:26,140 --> 00:39:27,010
แต่ว่ากุญแจนี่
780
00:39:27,370 --> 00:39:28,350
นอกจากข้าแล้ว
781
00:39:29,050 --> 00:39:30,660
กรมโยธายังมีสำรองด้วย
782
00:39:31,580 --> 00:39:32,340
เจ้าว่าขโมยคนนี้
783
00:39:32,360 --> 00:39:34,360
หากต้องการขโมยอาหารนี้นาน ๆ
784
00:39:34,940 --> 00:39:36,380
เขาก็ทำไม่ได้นี่
785
00:39:39,980 --> 00:39:41,280
แย่แล้ว รีบไปกัน
786
00:39:41,880 --> 00:39:42,720
เกิดอะไรขึ้น
787
00:39:42,950 --> 00:39:44,830
กรมโยธาน่ะรับผิดชอบซ่อมแซมพระราชวัง
788
00:39:44,980 --> 00:39:47,540
เขาเทียมที่เลี้ยงแมวป่า
จะต้องเป็นฝีมือของกรมโยธา
789
00:39:48,180 --> 00:39:49,620
กุญแจโกดังของสวนสัตว์
790
00:39:49,640 --> 00:39:50,730
กรมโยธามีสำรอง
791
00:39:50,880 --> 00:39:52,520
หลี่เฟยสี่คนเป็นคนของกรมโยธาที่วางไว้
792
00:39:52,730 --> 00:39:54,100
แผนที่พระราชวังที่วางใส่ยาพิษไว้
793
00:39:54,140 --> 00:39:55,110
พวกเขาก็มีด้วย
794
00:39:55,660 --> 00:39:56,300
ดังนั้น
795
00:39:56,460 --> 00:39:57,650
ตอนแรกสี่คนนั่น
796
00:39:58,050 --> 00:39:59,700
ไม่ได้กลับที่พักหลังจากเลือกสถานที่แล้ว
797
00:39:59,770 --> 00:40:01,050
แต่ไปที่เรือนซ่านอี๋
798
00:40:01,590 --> 00:40:02,200
ก่อนหน้านี้
799
00:40:02,220 --> 00:40:03,990
ข้าเข้าใจมาตลอดว่าเป็นฝีมือของซ่านกูเตา
800
00:40:04,260 --> 00:40:06,140
แต่ตอนนี้เห็นทีไม่ใช่แบบนี้
801
00:40:06,390 --> 00:40:07,420
อาจจะเป็นเพราะว่าข้าเดาผิดไป
802
00:40:08,440 --> 00:40:09,340
คนในกรมโยธา
803
00:40:09,370 --> 00:40:10,580
กลัวความลับเจดีย์สุขาวดีถูกเปิดเผย
804
00:40:10,960 --> 00:40:12,190
จึงจงใจให้พวกเขาไปที่เรือนซ่านอี๋
805
00:40:12,520 --> 00:40:13,560
แล้วค่อยให้แมวป่าฆ่าคน
806
00:40:14,160 --> 00:40:15,260
สามารถทำสิ่งเหล่านี้ได้
807
00:40:15,610 --> 00:40:17,040
ไม่เพียงแต่อยู่ทำงานในกรมโยธาหลายปี
808
00:40:17,510 --> 00:40:19,300
อีกทั้งหลายวันนี้ยังต้องติดตามเลือกสถานที่
809
00:40:19,750 --> 00:40:20,720
ถึงจะสามารถสร้างสถานการณ์ได้
810
00:40:20,750 --> 00:40:22,150
ผู้ดูแลกรมโยธา หลิวเข่อเหอ
811
00:40:23,790 --> 00:40:25,560
หากเขาไม่ได้แจ้งซ่านกูเตา
812
00:40:25,730 --> 00:40:26,880
แต่แอบจัดแจงพวกหลี่เฟย
813
00:40:26,900 --> 00:40:27,900
ไปที่เรือนซ่านอี๋ละก็
814
00:40:28,390 --> 00:40:29,300
เช่นนั้นซ่านกูเตาก็น่าจะรู้ว่า
815
00:40:29,300 --> 00:40:30,410
ฆาตกรก็คือหลิวเข่อเหอนะ
816
00:40:31,710 --> 00:40:32,070
ไป
817
00:40:46,580 --> 00:40:47,350
ก็ยังช้าไป
818
00:40:47,650 --> 00:40:49,380
ซ่านกูเตาสูญเสียหลี่เฟยสี่คน
819
00:40:50,010 --> 00:40:51,140
อยากจะตามหาเจดีย์สุขาวดี
820
00:40:51,680 --> 00:40:52,810
เช่นนั้นเบาะแสเดียวของเขา
821
00:40:53,100 --> 00:40:54,460
ก็คือหลิวเข่อเหอคนนี้
822
00:40:54,900 --> 00:40:56,100
ทีนี้จัดการยากแล้ว
823
00:40:56,760 --> 00:40:58,470
เจดีย์สุขาวดีมีความลับอะไรกันแน่
824
00:40:59,340 --> 00:41:00,530
ถึงต้องใช้ชีวิตเขาในการปกป้อง
825
00:41:02,580 --> 00:41:04,470
หรือว่าเขาก็รู้เรื่องหนอนไฟกัลป์แล้ว
826
00:41:07,100 --> 00:41:08,450
หากว่าเขารู้แต่แรกละก็
827
00:41:08,900 --> 00:41:10,100
เช่นนั้นเริ่มแรกเขา
828
00:41:10,770 --> 00:41:12,610
ก็น่าจะสังเกตเห็นนักพรตมารอู๋เจี้ยแล้ว
829
00:41:13,460 --> 00:41:14,010
ดังนั้น
830
00:41:14,980 --> 00:41:16,110
เขาน่าจะมีจุดประสงค์อื่น
831
00:41:19,580 --> 00:41:21,230
ตอนนี้ที่นี่ถูกค้นจนรกไปหมด
832
00:41:21,780 --> 00:41:23,140
ก็ไม่มีเบาะแสที่จะหาเจอได้นี่
833
00:41:24,400 --> 00:41:25,130
เจ้าคิดดู
834
00:41:26,120 --> 00:41:28,530
หลิวเข่อเหอเลือกที่จะฆ่าตัวตาย
835
00:41:29,130 --> 00:41:30,720
เพื่อเก็บความลับของเจดีย์สุขาวดีไว้
836
00:41:31,290 --> 00:41:34,730
คิดว่าก็ย่อมจะไม่ทิ้งเบาะแสใด ๆ ไว้
837
00:41:56,380 --> 00:41:58,550
[เจดีย์สุขาวดีห้ามปรากฏขึ้นอีกครั้งเด็ดขาด ]
838
00:41:57,000 --> 00:42:00,720
[เจดีย์สุขาวดีห้ามปรากฏขึ้นอีกครั้งเด็ดขาด มิเช่นนั้นใต้หล้าจะวุ่นวาย]
839
00:41:58,870 --> 00:42:01,380
[มิเช่นนั้นใต้หล้าจะวุ่นวาย]
840
00:42:04,770 --> 00:42:05,460
หลี่เหลียนฮวา
841
00:42:05,900 --> 00:42:07,260
ข้าจำได้ก่อนหน้านี้เจ้าบอกว่า
842
00:42:07,530 --> 00:42:09,280
พวกหลี่เฟยก่อนตายพูดว่า
843
00:42:09,980 --> 00:42:11,020
พวกเขาเห็นต้นกุ้ยฮวา
844
00:42:11,040 --> 00:42:12,150
จึงสันนิษฐานทางเข้าจากสิ่งนี้
845
00:42:12,630 --> 00:42:13,190
ถูกต้อง
846
00:42:15,760 --> 00:42:17,680
เห็นต้นกุ้ยฮวาถึงจะนึกขึ้นได้
847
00:42:18,820 --> 00:42:20,070
แปลว่าบรรยากาศบริเวณทางเข้า
848
00:42:20,100 --> 00:42:21,560
ไม่ค่อยเหมือนกับสิบปีก่อน
849
00:42:22,550 --> 00:42:24,340
วังร้างมีความเปลี่ยนแปลงไปมากขนาดนี้
850
00:42:24,480 --> 00:42:25,120
หรือนี่บางที
851
00:42:26,590 --> 00:42:27,770
ตัวเองก็อาจจะเป็นเบาะแส
852
00:42:28,540 --> 00:42:30,670
หรือบางทีตอนนั้นพวกเขา
เข้าไปในเจดีย์สุขาวดีโดยบังเอิญแล้ว
853
00:42:31,610 --> 00:42:34,480
หลิวเข่อเหอก็ใช้อำนาจเปลี่ยนแปลงวังร้าง
854
00:42:35,460 --> 00:42:37,030
ที่จริงก็เพื่อซ่อนทางเข้าไว้
855
00:42:38,540 --> 00:42:38,970
เจ้าดู
856
00:42:39,200 --> 00:42:40,180
นี่คือบันทึกการทุบพื้นดินใกล้ ๆ บริเวณวังร้าง
857
00:42:40,470 --> 00:42:42,150
ของกรมโยธาในช่วงสิบปีที่ผ่านมา
858
00:42:42,730 --> 00:42:43,990
ลงมือไปไม่น้อยเลยนี่
859
00:42:46,340 --> 00:42:47,900
ปลูกต้นไม้ห้าสิบสามต้น
860
00:42:48,550 --> 00:42:49,780
เขาเรียบแปดลูก
861
00:42:51,280 --> 00:42:52,370
เติมบ่อห้าหลุม
862
00:42:53,540 --> 00:42:55,420
ซ่อมแซมหกคูน้ำ
863
00:42:56,810 --> 00:42:58,080
ตามเมื่อวันก่อนกับเมื่อวาน
864
00:42:58,170 --> 00:42:59,830
ต้นกุ้ยฮวาต้นนั้นที่พวกเราเห็น
865
00:43:00,650 --> 00:43:01,930
ทางเข้าน่าจะอยู่
866
00:43:05,100 --> 00:43:05,990
ตำแหน่งนี้
867
00:43:06,900 --> 00:43:07,780
เป็นบ่อจริงด้วย
868
00:43:08,730 --> 00:43:09,190
ไป
869
00:43:09,480 --> 00:43:10,610
ตอนนี้พวกเราไปสวนร้างกัน
870
00:43:17,360 --> 00:43:18,030
หลี่เหลียนฮวา
871
00:43:25,600 --> 00:43:26,110
เป็นอะไร
872
00:43:29,050 --> 00:43:30,490
จี้หยกที่ห้อยอยู่ที่เอวนี้
873
00:43:31,080 --> 00:43:32,200
ไม่ก็น่าจะหนักเพียงนี้นี่
874
00:43:36,320 --> 00:43:37,210
[สัญญาแห่งชีวิตและความตาย]
94602