All language subtitles for Curtain.Call.S01E16.KOREAN.WEBRip.x264-ION10 (7)
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:01,000 --> 00:00:03,570
(พลิกบทบาท ทายาทหมื่นล้าน)
2
00:00:28,967 --> 00:00:31,127
(พลิกบทบาท ทายาทหมื่นล้าน)
3
00:00:45,867 --> 00:00:48,767
นี่คือที่สุดท้ายที่ฉันมาเที่ยวกับคุณย่า
4
00:00:50,600 --> 00:00:51,900
คุณย่าบอกฉันว่า…
5
00:00:54,967 --> 00:00:57,797
คุณย่าคิดว่ามีแค่ท่านที่รออยู่ฝ่ายเดียว
6
00:01:01,934 --> 00:01:03,174
แต่พอได้ลองคิดดู
7
00:01:04,533 --> 00:01:05,803
ท่านก็ตระหนักว่า…
8
00:01:06,934 --> 00:01:08,104
นายกับพ่อของนาย
9
00:01:08,967 --> 00:01:10,067
ก็คงรออยู่เหมือนกัน
10
00:01:11,567 --> 00:01:12,767
เฝ้ารอคุณย่า
11
00:01:17,734 --> 00:01:21,674
ท่านบอกว่าในตอนนั้นเองที่ท่านตระหนักได้
12
00:01:28,266 --> 00:01:29,266
คุณย่าน่ะ
13
00:01:31,433 --> 00:01:32,503
ท่านรู้สึกผิด…
14
00:01:33,567 --> 00:01:34,767
มาโดยตลอด
15
00:01:36,767 --> 00:01:37,867
แต่ก็นึกขอบคุณด้วย
16
00:01:39,900 --> 00:01:41,070
ต่อมุนซอง
17
00:01:42,266 --> 00:01:43,326
ต่อนายน่ะ
18
00:01:48,433 --> 00:01:50,003
ฉันหมดเรื่องที่จะพูดแล้ว
19
00:01:51,433 --> 00:01:52,433
แค่นี้แหละ
20
00:01:55,900 --> 00:01:57,100
ไปกันเลยไหม
21
00:02:00,767 --> 00:02:01,867
เดี๋ยวก่อน
22
00:02:05,533 --> 00:02:07,403
ฉันอยากอยู่ต่ออีกหน่อย
23
00:02:17,066 --> 00:02:19,896
ย่าครับ เราจะต้องได้เจอกันอีกครับ
24
00:02:19,967 --> 00:02:23,297
ชื่อของผมคือรีมุนซอง อย่าลืมนะครับ
25
00:02:33,166 --> 00:02:35,066
เด็กคนหนึ่ง
26
00:02:35,133 --> 00:02:38,273
ที่ฉันไม่เคยคิดว่าจะได้เจอเขาก่อนตาย
27
00:02:39,533 --> 00:02:41,433
มาหาฉันค่ะ
28
00:02:42,867 --> 00:02:46,267
เขาอายุรุ่นราวคราวเดียวกับคุณเลย
29
00:02:48,367 --> 00:02:53,597
ฉันดีใจเหลือเกิน
30
00:02:53,667 --> 00:02:55,797
ที่ได้เห็นว่าจิตใจของเขาช่างบริสุทธิ์และซื่อสัตย์
31
00:02:57,734 --> 00:03:01,334
ไม่ว่าจะมุ่งไปยังที่ใดต่อจากตรงนี้
32
00:03:02,467 --> 00:03:04,927
เด็กคนนั้นจะต้องเลือกทางเดินที่ถูกต้องแน่
33
00:03:07,533 --> 00:03:09,773
ตอนนี้ฉันมีศรัทธาในข้อนั้น
34
00:03:39,867 --> 00:03:42,527
(ตอนสุดท้าย)
35
00:03:47,100 --> 00:03:48,400
ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม
36
00:03:51,934 --> 00:03:53,204
อือ
37
00:03:53,834 --> 00:03:55,904
- เขาว่าไง
- เธอก็เห็นเขาแล้วนี่
38
00:03:56,433 --> 00:03:59,133
หมอนั่น ไม่ค่อยพูดอะไรนัก
39
00:03:59,700 --> 00:04:01,400
คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นเหรอ
40
00:04:01,467 --> 00:04:03,867
ไม่รู้สิ ที่ต้องพูด ฉันก็พูดไปหมดแล้ว
41
00:04:04,900 --> 00:04:05,900
ส่วนที่เหลือ…
42
00:04:07,600 --> 00:04:08,600
ก็ขึ้นอยู่กับเขาแล้วละ
43
00:04:09,600 --> 00:04:10,800
ดีแล้วละ
44
00:04:12,166 --> 00:04:15,066
นี่ ทายาทตระกูลเศรษฐี
มานั่งกินรามยอนแบบนี้ทำไม
45
00:04:15,133 --> 00:04:17,503
โธ่เอ๊ย ไอ้ตูด เยาะเย้ยกันหรือไงวะ
46
00:04:18,834 --> 00:04:20,304
แล้วไปไหนมาล่ะ
47
00:04:23,166 --> 00:04:26,766
ไปเจอคุณย่าหรืออะไรทำนองนั้นแหละ
48
00:04:27,467 --> 00:04:30,567
ว่าไงนะ เดี๋ยวนะ เกิดอะไรขึ้น
49
00:04:34,467 --> 00:04:37,597
นี่ จะพูดอะไรก็พูดให้มันจบๆ สิ คนฟังมันอึดอัดนะ
50
00:04:37,667 --> 00:04:39,367
กินๆ ไปเถอะ
51
00:04:42,367 --> 00:04:45,027
ก็ได้ กินก็กิน เจ้านี่นี่
52
00:04:45,533 --> 00:04:46,833
โธ่เอ๊ย
53
00:04:49,433 --> 00:04:50,973
เพราะเป็นน้องชายฉันเหรอ
54
00:04:51,700 --> 00:04:53,270
- เพราะแบบนั้นงั้นเหรอ
- อีกทีนะ
55
00:04:53,333 --> 00:04:56,233
- เธอเป็นผู้จัดการทั่วไป ดุดันกว่านี้อีก
- อ้อ เข้าใจแล้วค่ะ
56
00:04:56,300 --> 00:04:57,430
หนึ่ง สอง
57
00:04:57,500 --> 00:04:59,500
- นายมีสิทธิ์อะไร
- มานี่ มา
58
00:04:59,567 --> 00:05:01,497
คิดว่าเขาเป็นแจฮอนนะ หนึ่ง สอง…
59
00:05:01,567 --> 00:05:05,597
ส่งอารมณ์มาเยอะกว่านี้หน่อย
จริงใจและตรงไปตรงมากว่านี้ เข้าใจนะครับ
60
00:05:05,667 --> 00:05:08,367
เอาละ งั้นวันนี้พอแค่นี้แหละ ทุกคนทำได้ดีมาก
61
00:05:08,433 --> 00:05:10,773
- ขอบคุณค่ะ
- ทำได้ดีมาก
62
00:05:10,834 --> 00:05:13,974
พรุ่งนี้นะ พรุ่งนี้เจอกันนะ
63
00:05:14,033 --> 00:05:16,503
ซ้อมด้วยนะ ตรงไหนยังติดขัดก็ฝึกซ้อมมา
64
00:05:18,533 --> 00:05:20,173
แจฮอน ไว้เจอกันนะ
65
00:05:20,233 --> 00:05:22,133
- อ้าว พี่ กลับบ้านดีๆ นะ
- กลับดีๆ นะคะ
66
00:05:22,200 --> 00:05:24,670
- ฉันไปนะ
- อือ เจอกันพรุ่งนี้นะ
67
00:05:28,500 --> 00:05:29,530
แจฮอน
68
00:05:30,333 --> 00:05:32,133
นายคิดว่าเราจะเปิดการแสดงได้เหรอ
69
00:05:33,567 --> 00:05:36,427
มันเลยกำหนดเปิดแสดงที่วางไว้มานานมากแล้ว
70
00:05:36,500 --> 00:05:39,430
เหลืออีกไม่กี่วันก็จะหมดวัน
ที่เราจองโรงละครนี้ไว้แล้ว
71
00:05:39,500 --> 00:05:42,870
ไม่ต้องห่วงหรอก เดี๋ยวผมไปจ่ายเงินขอเช่าต่อ
72
00:05:42,934 --> 00:05:44,374
ทีมนักแสดงที่ทาบทามมาก็ด้วย
73
00:05:45,133 --> 00:05:46,973
พวกเขาถามว่าจะมีวันได้ขึ้นแสดงหรือเปล่า
74
00:05:47,033 --> 00:05:49,103
บอกว่าสัญญาพวกเขาคงหมดก่อนได้แสดง
75
00:05:49,166 --> 00:05:51,526
ไม่ว่าจะใช้เวลานานแค่ไหน
76
00:05:51,600 --> 00:05:53,630
ถ้ามันเลยกำหนดวันในสัญญา
77
00:05:53,700 --> 00:05:56,300
ผมก็จะจ่ายให้ตามที่ตกลงกันไว้
บอกพวกเขาให้รอไปก่อน
78
00:05:56,367 --> 00:05:58,897
พี่ก็บอกพวกเขาไปสิ บอกพวกเขาให้รอก่อน
79
00:05:59,734 --> 00:06:02,504
- แต่จะให้พูดตามตรง…
- โธ่เอ๊ย เราจะเปิดการแสดง
80
00:06:02,567 --> 00:06:05,427
บอกพวกเขาไปว่าเราจะทำการแสดง
เราจะทำให้ได้
81
00:06:06,066 --> 00:06:07,666
ไม่ว่าต้องใช้เงินเท่าไร ผมก็จะจ่าย
82
00:06:07,734 --> 00:06:09,834
แค่ไปบอกให้พวกเขารอก่อนก็พอ
83
00:06:10,467 --> 00:06:11,697
พี่
84
00:06:18,400 --> 00:06:19,500
ขอโทษครับ
85
00:06:49,967 --> 00:06:52,427
นี่คือสิ่งเดียวที่ผมจะแสดงให้คุณย่าดูได้
86
00:06:54,000 --> 00:06:57,700
คุณย่าจะไปดูใช่ไหมครับ
คุณย่าจะไปให้ได้ใช่ไหมครับ
87
00:07:00,667 --> 00:07:01,997
ย่าจะ…
88
00:07:05,200 --> 00:07:06,900
ต้อง…
89
00:07:09,100 --> 00:07:10,100
คุณย่า
90
00:07:12,133 --> 00:07:13,633
คุณย่าครับ
91
00:07:13,700 --> 00:07:15,470
คุณย่า รอเดี๋ยวครับ คุณย่า
92
00:07:16,600 --> 00:07:17,600
คุณย่า
93
00:07:22,433 --> 00:07:23,773
จะทำยังไงดี คุณย่าครับ
94
00:07:33,734 --> 00:07:34,774
มา
95
00:07:36,900 --> 00:07:39,730
ปกติที่นี่มีเหล้าแหล่มๆ กว่าขวดนี้นะ
96
00:07:39,800 --> 00:07:43,670
แต่บังเอิญวันนี้ดันไม่มีเลย ไม่มีสักขวด
97
00:07:45,967 --> 00:07:50,267
ยังไงซะ นี่ก็เป็นขวดที่แพงที่สุด
ที่พวกเขามีตอนนี้ เพราะงั้นก็ลองดูนะ
98
00:07:53,767 --> 00:07:54,997
เอาละ
99
00:07:55,066 --> 00:07:56,396
ชนแก้วหน่อย
100
00:07:59,533 --> 00:08:00,603
ก็ได้
101
00:08:07,800 --> 00:08:09,870
เป็นไง อร่อยใช่ไหม
102
00:08:10,934 --> 00:08:14,434
- มันสำคัญด้วยเหรอว่าต้องแพง
- แน่นอนสิ
103
00:08:14,500 --> 00:08:16,130
สำคัญมากด้วย
104
00:08:16,900 --> 00:08:17,900
แค่นี้เหรอ
105
00:08:20,100 --> 00:08:21,370
แค่ไหนอะไรเหรอ
106
00:08:24,100 --> 00:08:25,530
คุณต้องการอะไรจากผม
107
00:08:27,200 --> 00:08:29,030
ฉันจะไปต้องการอะไรจากนายได้ล่ะ
108
00:08:29,767 --> 00:08:30,897
หรือไม่จริง
109
00:08:30,967 --> 00:08:32,127
อ๋อ มีอยู่อย่างนึง
110
00:08:33,900 --> 00:08:34,900
ชนแก้ว
111
00:08:39,433 --> 00:08:41,603
โอ้ แต๊งกิ้ว
112
00:08:42,900 --> 00:08:45,200
ดูจะคืนฟอร์มแล้วสินะ
113
00:08:47,133 --> 00:08:48,703
แล้วพ่อหนุ่มคนนี้ใครกันล่ะ
114
00:08:51,200 --> 00:08:55,230
ไอ้ที่ควรโดน ก็โดนไปแล้ว
ยังกล้าหายหัวไม่ติดต่อมาอีกเหรอ
115
00:09:07,433 --> 00:09:08,603
ดื่มให้หมดเลยนะ
116
00:09:11,834 --> 00:09:13,474
- นี่ แกตายแน่
- เดี๋ยวก่อน
117
00:09:13,533 --> 00:09:15,233
มานี่เดี๋ยวนี้
118
00:09:15,300 --> 00:09:17,670
นี่ ปล่อยฉันนะ นี่
119
00:09:17,734 --> 00:09:18,974
นายด้วย มานี่เลย
120
00:09:19,033 --> 00:09:21,873
ฉันบอกให้มานี่ไง เฮ้ย
121
00:09:21,934 --> 00:09:24,874
ปล่อยฉันสิ ไอ้พวกโง่
122
00:09:24,934 --> 00:09:27,134
ปล่อยฉันนะ นี่
123
00:09:33,100 --> 00:09:34,600
นั่นมันเรื่องอะไรกัน
124
00:09:36,734 --> 00:09:38,304
เธอก็เป็นปริศนาของฉันเหมือนกัน
125
00:09:38,367 --> 00:09:40,227
เธอเป็นใคร ฉันก็ไม่รู้
126
00:09:40,300 --> 00:09:41,900
ฉันจำเธอไม่ได้แม้แต่นิดเดียว
127
00:09:41,967 --> 00:09:45,267
ฉันก็อยากรู้ใจจะขาดแต่ฉันจำเธอไม่ได้เลย
128
00:09:45,333 --> 00:09:46,603
ฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร
129
00:09:46,667 --> 00:09:48,797
คุณนี่มันเสือผู้หญิงจริงๆ สินะ
130
00:09:48,867 --> 00:09:50,967
แทนที่จะเรียกว่าเสือผู้หญิง
131
00:09:51,033 --> 00:09:52,803
ขอให้เรียกว่าหนุ่มโรแมนติกดีกว่านะ
132
00:09:54,100 --> 00:09:55,370
โรแมนติกเหรอ
133
00:09:59,433 --> 00:10:00,433
นายล่ะ
134
00:10:01,600 --> 00:10:03,570
นายแต่งงานหรือยัง
135
00:10:05,066 --> 00:10:06,096
เรื่องนั้น…
136
00:10:06,834 --> 00:10:08,904
"เรื่องนั้น…" แค่นั้นน่ะเหรอ
137
00:10:12,000 --> 00:10:13,570
มันเป็นเรื่องเจ็บปวดเหรอ
138
00:10:15,700 --> 00:10:18,200
โอเค ก็ได้
139
00:10:20,667 --> 00:10:23,697
ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกฉันแล้วกัน
140
00:10:24,834 --> 00:10:25,934
ฉันจะช่วยเอง
141
00:10:27,633 --> 00:10:29,403
ไม่เชื่อใจฉันเหรอ
142
00:10:30,000 --> 00:10:31,700
ฉันพูดจริงๆ นะ
143
00:10:33,233 --> 00:10:34,533
ฉันจะช่วยนายเอง
144
00:10:36,600 --> 00:10:38,330
ปกติฉันไม่ทำอะไรแบบนี้นะ แต่…
145
00:10:41,300 --> 00:10:42,630
สัญญากัน
146
00:10:45,500 --> 00:10:47,870
ฉันเสนอแล้วก็รับๆ ไปเถอะ
ฉันไม่ได้ทำแบบนี้บ่อยๆ นะ
147
00:10:47,934 --> 00:10:49,774
สัญญามาเถอะ ฉันอุตส่าห์เสนอแล้ว
148
00:10:50,700 --> 00:10:51,700
สัญญา
149
00:10:53,133 --> 00:10:56,073
นี่ พวกมันหายไปไหนแล้ว
150
00:10:56,133 --> 00:10:57,703
แล้วก็สัญญาเรื่องนี้ด้วยนะ
151
00:10:57,767 --> 00:10:59,267
สัญญานะ ว่าจะปกป้องฉัน
152
00:10:59,333 --> 00:11:01,503
ตกลงไหม สัญญานะ ไปกันเถอะ
153
00:11:04,467 --> 00:11:06,027
ครับ ผมเองครับ
154
00:11:39,300 --> 00:11:40,570
ท่านประธาน
155
00:11:45,767 --> 00:11:47,127
ไปกันเถอะ
156
00:11:51,333 --> 00:11:52,873
คุณย่าฟื้นแล้วเหรอคะ
157
00:11:53,867 --> 00:11:54,867
เซยอน
158
00:11:55,867 --> 00:11:57,467
ท่านประธานกำลังกลับไปที่บ้าน
159
00:11:58,233 --> 00:11:59,933
ฉันจะพาท่านไปที่นั่น
160
00:12:00,066 --> 00:12:02,326
เธอก็แจ้งทุกคนด้วยละ
161
00:12:02,400 --> 00:12:06,370
เพิ่งฟื้นหยกๆ ท่านเคลื่อนไหวได้ทันทีเหรอคะ
162
00:12:06,433 --> 00:12:09,573
ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก แค่รีบกลับมาที่บ้านก็พอ
163
00:12:14,166 --> 00:12:15,526
ซังชอล
164
00:12:17,900 --> 00:12:19,170
ครับ ท่านประธาน
165
00:12:21,400 --> 00:12:25,200
ตลอดหลายปีมานี้ คงเหนื่อยแย่เลยสินะ
166
00:12:27,233 --> 00:12:28,903
พูดอะไรกันครับ…
167
00:12:30,867 --> 00:12:33,597
แกทำได้ดีมากแล้ว
168
00:12:35,367 --> 00:12:37,567
ขอบใจนะ
169
00:12:53,633 --> 00:12:54,733
ขอบคุณอะไรกัน
170
00:13:09,367 --> 00:13:10,697
พี่
171
00:13:15,433 --> 00:13:16,803
ลุยกันเถอะ
172
00:13:16,867 --> 00:13:18,597
- จริงเหรอ
- อือ
173
00:13:22,133 --> 00:13:23,503
เอาละ ทุกคน
174
00:13:24,133 --> 00:13:25,573
ไปกันเถอะ
175
00:13:26,967 --> 00:13:29,467
การแสดงครั้งแรกและครั้งสุดท้าย
การแสดงรอบสุดท้าย
176
00:13:29,533 --> 00:13:31,833
ไม่มีการแสดงซ้ำอีก โอเคไหม
177
00:13:31,900 --> 00:13:33,670
- โอเค
- โอเค
178
00:13:33,734 --> 00:13:36,704
- โอเค ไปกันเลย
- โอเค มาเตรียมตัวกัน
179
00:13:36,767 --> 00:13:37,927
โอเค
180
00:13:39,500 --> 00:13:41,900
โอกาสสุดท้าย การแสดงเพียงคืนเดียว
181
00:13:50,066 --> 00:13:51,826
พี่ครับ วันนี้แหละครับ
182
00:13:54,433 --> 00:13:56,303
โอเค ไปกันเลยๆ
183
00:14:43,233 --> 00:14:46,033
(เราเสียใจที่ต้องแจ้งให้คุณทราบว่ารียองฮุน)
184
00:14:46,100 --> 00:14:48,570
(เสียชีวิตลงแล้วในฮัมฮึง
เมื่อวันที่ 16 มีนาคม 2003)
185
00:14:50,200 --> 00:14:54,270
เมื่อได้อ่านเรื่องของลูกบนกระดาษแผ่นนี้
186
00:14:56,567 --> 00:15:00,667
ลูกคิดว่าแม่รู้สึกยังไง
187
00:15:15,900 --> 00:15:18,000
มุนซองโตมาเป็นคนดีสินะ
188
00:15:21,467 --> 00:15:25,097
ก่อนจะหมดลมหายใจ แม่ได้เจอมุนซอง
189
00:15:27,033 --> 00:15:29,433
ช่างโล่งใจเหลือเกิน
190
00:15:32,500 --> 00:15:33,700
โล่งใจจริงๆ
191
00:15:41,266 --> 00:15:42,526
อีกไม่นาน…
192
00:15:45,433 --> 00:15:46,573
พวกเรา…
193
00:15:47,734 --> 00:15:49,004
มาเจอกันนะ
194
00:15:51,633 --> 00:15:52,773
ยองฮุน
195
00:16:12,367 --> 00:16:14,697
คุณย่าอยู่ข้างในเหรอครับ
196
00:16:15,767 --> 00:16:18,297
อือ ท่านอยู่ข้างใน
197
00:16:19,300 --> 00:16:21,600
ผมขอเข้าไปด้วยคนได้ไหมครับ
198
00:16:23,000 --> 00:16:24,130
ได้อยู่แล้ว
199
00:16:26,100 --> 00:16:27,100
เข้าไปได้เลย
200
00:17:18,834 --> 00:17:21,274
- คุณย่าเป็นยังไงบ้างคะ
- อีกเดี๋ยวท่านคงออกมา
201
00:17:21,333 --> 00:17:26,533
เซยอน ตอนนี้คุณย่าของเธอคุยกับมุนซองอยู่
202
00:17:29,300 --> 00:17:31,700
ให้เวลาท่านอีกนิดเถอะ
203
00:17:37,967 --> 00:17:39,997
อยากพูดอะไรกับย่าก็พูดได้เลย
204
00:17:41,133 --> 00:17:43,433
ย่ารับได้ ไม่เป็นไร
205
00:17:44,600 --> 00:17:46,430
มีอะไรในใจ ก็พูดออกมาได้เลย
206
00:17:47,767 --> 00:17:49,227
ไม่เป็นไร
207
00:17:52,166 --> 00:17:53,196
ที่ผมรู้สึกกับคุณย่า…
208
00:17:56,400 --> 00:17:57,600
คือความแค้นใจครับ
209
00:18:02,967 --> 00:18:04,597
สัญญาของเราที่ว่าจะมาพบกันอีก
210
00:18:06,567 --> 00:18:07,627
ยังจำได้ไหมครับ
211
00:18:14,100 --> 00:18:16,600
การเฝ้ารอคำสัญญาที่ไม่อาจเป็นจริงได้…
212
00:18:23,367 --> 00:18:24,827
มันทรมานเหลือเกินครับ
213
00:18:31,867 --> 00:18:33,767
ผมเลยพูดอะไรเลวร้ายออกไป
214
00:18:36,300 --> 00:18:37,500
ผมขอโทษครับ
215
00:18:44,700 --> 00:18:45,830
จริงๆ แล้ว คุณพ่อ…
216
00:18:50,300 --> 00:18:51,770
คิดถึงคุณย่าครับ
217
00:18:55,000 --> 00:18:56,770
คุณพ่ออยากมาที่นี่
218
00:18:57,800 --> 00:18:59,370
และได้พยายามแล้ว
219
00:19:01,600 --> 00:19:03,030
แต่ก็ทำไม่สำเร็จครับ
220
00:19:07,767 --> 00:19:09,197
นั่นคือความจริงครับ
221
00:19:12,934 --> 00:19:14,404
คุณย่าก็…
222
00:19:16,266 --> 00:19:17,996
อยากพูดอะไรก็พูดมาได้เลยครับ
223
00:19:22,400 --> 00:19:23,830
มุนซอง
224
00:19:25,033 --> 00:19:26,033
สำหรับย่า…
225
00:19:27,266 --> 00:19:30,166
การที่หลานมาหาย่าถึงที่นี่
226
00:19:31,233 --> 00:19:33,073
ย่ารู้สึกขอบคุณเหลือเกิน
227
00:19:35,567 --> 00:19:38,667
ย่าคิดถึงหลานมาก
228
00:19:52,433 --> 00:19:54,033
ไปกันเถอะ
229
00:19:54,100 --> 00:19:55,930
ทุกคนรอเราอยู่
230
00:21:10,300 --> 00:21:13,000
เมื่ออยู่มาจนถึงอายุปูนนี้
231
00:21:14,100 --> 00:21:18,870
เราจะได้เรียนรู้หลายต่อหลายอย่าง
ที่เราไม่ได้อยากรู้
232
00:21:26,033 --> 00:21:28,973
เพราะย่าเหลือเวลาไม่มากแล้ว
233
00:21:31,734 --> 00:21:33,774
จะให้รอต่อไปเรื่อยๆ ก็คงไม่ได้
234
00:21:35,500 --> 00:21:37,000
ฟังให้ดีนะ
235
00:21:41,900 --> 00:21:42,930
เซจุน
236
00:21:47,233 --> 00:21:48,733
ย่ารักหลานนะ
237
00:21:57,834 --> 00:21:59,404
เจ้าเซกยูตัวดี
238
00:22:00,200 --> 00:22:02,470
เวลานี้ ไปอยู่ไหนของมัน
239
00:22:06,333 --> 00:22:08,403
เจ้าเด็กไม่รู้จักโต
240
00:22:12,734 --> 00:22:14,504
แต่ถึงอย่างนั้น เซกยูของย่า…
241
00:22:16,233 --> 00:22:18,273
ย่าก็รักเจ้าเด็กนั่นเหมือนกัน
242
00:22:24,867 --> 00:22:26,167
เซยอน
243
00:22:29,033 --> 00:22:30,173
ค่ะ คุณย่า
244
00:22:32,000 --> 00:22:33,600
ย่ารักหลานนะ
245
00:22:38,333 --> 00:22:40,003
หนูก็รักคุณย่าค่ะ
246
00:22:51,300 --> 00:22:52,300
แม่หนู
247
00:22:53,500 --> 00:22:54,770
ค่ะ
248
00:22:55,533 --> 00:22:57,233
ขอบคุณนะ
249
00:23:03,767 --> 00:23:04,867
จองซุก
250
00:23:06,200 --> 00:23:07,600
ค่ะ ท่านประธาน
251
00:23:08,367 --> 00:23:10,097
ขอบใจนะ
252
00:23:15,867 --> 00:23:19,127
ย่ามีเวลาให้คิดอยู่นาน…
253
00:23:22,633 --> 00:23:24,803
แต่ก็ไม่แน่ใจ…
254
00:23:26,233 --> 00:23:28,733
ว่ายังมีอะไรให้พูดได้อีกไหม
255
00:23:46,967 --> 00:23:51,197
มีที่แห่งหนึ่งที่ย่าต้องไปให้ได้
256
00:23:51,834 --> 00:23:53,874
พวกเราทุกคน
257
00:23:55,233 --> 00:23:57,503
ไปด้วยกันนะ
258
00:25:20,100 --> 00:25:23,170
โกจองแท โกจองแท
แกถูกล้อมไว้หมดแล้ว ยอมแพ้แต่โดยดี
259
00:25:23,233 --> 00:25:26,703
ไม่เช่นนั้น เราจะยิง ขอย้ำอีกครั้ง
260
00:25:27,300 --> 00:25:29,370
โกจองแท แกถูกล้อมไว้หมดแล้ว
261
00:25:30,066 --> 00:25:32,396
- ไอ้คนทรยศ
- ไม่ใช่นะ ผมเปล่า
262
00:25:33,200 --> 00:25:36,570
ผมไม่ได้เป็นคนแจ้งทางการ
263
00:25:36,633 --> 00:25:38,673
ถ้าไม่ใช่เอ็ง แล้วหมาตัวไหนล่ะ
264
00:25:43,300 --> 00:25:45,670
ก็คุณบอกว่าเขามาจากฝั่งเหนือ ฉันเลย…
265
00:25:48,367 --> 00:25:52,967
- สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลี
- ไม่นะ
266
00:25:53,033 --> 00:25:54,673
หลีกไป
267
00:26:10,200 --> 00:26:13,030
ไอ้พวกสารเลว
268
00:26:34,834 --> 00:26:36,574
หวังว่าที่โลกหลังความตาย…
269
00:26:38,533 --> 00:26:40,573
จะไม่มีเส้นแบ่งเขตแดน
270
00:26:44,233 --> 00:26:45,233
เมื่อเรา…
271
00:26:46,800 --> 00:26:48,730
ได้เจอกันในอีกฝั่ง
272
00:26:50,433 --> 00:26:51,433
เราต้อง…
273
00:26:53,667 --> 00:26:55,467
มาดื่มด้วยกันให้ได้นะ
274
00:27:12,467 --> 00:27:13,467
ขอโทษครับ
275
00:27:14,700 --> 00:27:16,170
มีใครอยู่ไหมครับ
276
00:27:16,233 --> 00:27:17,233
สวัสดีครับ
277
00:27:18,500 --> 00:27:19,500
ครับ
278
00:27:19,567 --> 00:27:22,127
ละครของคุณสนุกมากครับ
279
00:27:22,200 --> 00:27:25,130
สำเนียงเกาหลีเหนือของคุณก็ดีมากด้วย
280
00:27:26,066 --> 00:27:28,426
อ้อ ครับ ขอบคุณครับ
281
00:27:41,033 --> 00:27:42,933
"จองซังชอล"
282
00:27:44,834 --> 00:27:47,404
สนใจร่วมแสดงละครด้วยกันไหมครับ
283
00:27:48,000 --> 00:27:52,670
คุณสามารถเปลี่ยนชีวิตตัวเองได้
บนเวทีที่ยิ่งใหญ่และงดงาม
284
00:27:53,800 --> 00:27:55,300
คุณผู้ช่วยครับ คุณผู้ช่วย
285
00:27:58,266 --> 00:28:01,566
นี่ครับ นักแสดงที่ผมเคยพูดถึงไงครับ
286
00:28:01,633 --> 00:28:03,533
มารับบทภรรยาของรีมุนซอง
287
00:28:04,200 --> 00:28:05,770
ฉันจางจินซุกค่ะ
288
00:28:06,433 --> 00:28:08,873
แม่หนูคนนี้จะมารับบทเป็นภรรยานายเหรอ
289
00:28:08,934 --> 00:28:09,974
ใช่แล้วครับ
290
00:28:10,934 --> 00:28:12,204
ฟังให้ดีนะ
291
00:28:12,967 --> 00:28:16,427
คาแรกเตอร์พื้นฐานของแต่ละคนเป็นยังไง
พวกเธอต้องเรียนรู้เอาไว้ก่อน
292
00:28:17,834 --> 00:28:19,104
คนแรก
293
00:28:20,300 --> 00:28:22,500
หลานชายคนโต พัคเซจุน
294
00:28:23,467 --> 00:28:26,597
ถ้าจะมีใครสักคนในบ้านนี้ที่สงสัยนายกับแม่หนูนี่
295
00:28:26,667 --> 00:28:28,797
คนนี้แหละจะสงสัยเป็นคนแรก
296
00:28:30,633 --> 00:28:31,973
ไอ้ตัวอันตราย
297
00:28:32,667 --> 00:28:35,197
ต่อมาหลานชายคนที่สอง
298
00:28:36,200 --> 00:28:37,270
พัคเซกยู
299
00:28:37,333 --> 00:28:39,173
เขาเป็นคนคาดเดาไม่ได้
300
00:28:39,233 --> 00:28:42,003
ฉันแน่ใจว่าเขาไม่พอใจที่จู่ๆ นายกับเธอก็โผล่มา
301
00:28:42,900 --> 00:28:45,030
สไตล์ลูกเศรษฐีคนรองที่เอาแต่ใจ
302
00:28:46,200 --> 00:28:47,570
เจ้าคนประหลาด
303
00:28:48,133 --> 00:28:51,703
และคุณหนูผู้เป็นหลานคนเล็ก พัคเซยอน
304
00:28:52,467 --> 00:28:57,597
ภายนอกอาจจะดูเหมือนผู้หญิงเก่งจอมเย่อหยิ่ง
แต่ภายในเป็นคนอบอุ่นและเห็นอกเห็นใจผู้อื่น
305
00:28:59,633 --> 00:29:00,703
เจ้าคนดี
306
00:29:03,333 --> 00:29:06,133
ไม่สิ พี่สาวใจดี
307
00:29:10,133 --> 00:29:12,603
ผมพูดแบบนี้เพราะคุณย่าไม่อยู่ที่นี่ด้วย
308
00:29:14,233 --> 00:29:18,203
ถ้าไม่รู้สถานการณ์ของคุณย่า
ผมก็คงไม่มาที่นี่หรอกครับ
309
00:29:19,133 --> 00:29:24,133
ครอบครัวจะเป็นคนครอบครัวได้ก็ขึ้นอยู่กับว่า
เราใช้เวลาร่วมกันแค่ไหน จริงไหมครับ
310
00:29:24,834 --> 00:29:29,474
แต่ครอบครัวเดียวที่ผมเหลืออยู่คือคุณย่า
311
00:29:29,533 --> 00:29:34,373
ผมแค่อยากทำหน้าที่ของหลานชาย
อย่างน้อยก็ก่อนที่ท่านจะจากโลกนี้ไปครับ
312
00:29:41,433 --> 00:29:43,403
คุณย่า มันอร่อยมากเลยครับ
313
00:29:43,467 --> 00:29:44,767
งั้นเหรอ
314
00:29:45,567 --> 00:29:47,067
หลานชอบเหรอ
315
00:29:47,133 --> 00:29:48,133
คุณย่าครับ…
316
00:29:48,633 --> 00:29:53,073
ชอบมากๆ เลยครับ
หรือจะเป็นเพราะน้ำในเกาหลีใต้นะ
317
00:29:55,266 --> 00:29:58,926
ย่าสร้างโรงแรมมาได้ก็เพราะขายกุกบับนี่แหละ
318
00:30:01,300 --> 00:30:02,300
ทำได้ดีมาก
319
00:30:02,367 --> 00:30:05,727
แสดงได้ดีมาก ตั้งใจทำให้ดีต่อไปนะ
320
00:30:06,700 --> 00:30:07,700
เยี่ยมยอด
321
00:30:09,700 --> 00:30:11,970
- แต่คุณลุงหลุดนะคะ
- ใช่ไหมล่ะ
322
00:30:12,767 --> 00:30:15,267
- ฉันหลุดอะไร
- หลุดบท หลุดบทไงครับ
323
00:30:15,333 --> 00:30:16,673
หลุดคาแรกเตอร์ของตัวละคร
324
00:30:17,367 --> 00:30:18,967
พูดเรื่องอะไรกัน
325
00:30:19,033 --> 00:30:22,503
พูดสำเนียงเกาหลีเหนือต่อไป
ฉันจ้างให้มาทำแบบนั้นไม่ใช่เหรอ
326
00:30:24,166 --> 00:30:25,996
ขอโทษครับ เราจะตั้งใจทำให้ดีครับ
327
00:30:32,734 --> 00:30:37,874
คุณย่าน่าจะขี่หลังผมตั้งนานแล้วว่าไหมครับ
328
00:30:39,300 --> 00:30:42,500
ปู่ของหลานบอกย่าไว้
329
00:30:42,567 --> 00:30:46,667
ว่าเขาจะข้ามน้ำมาแล้วมาเจอกับย่าตรงนั้น
330
00:30:47,700 --> 00:30:51,830
เมื่อมองสุดขอบฟ้าไกลอย่างเลื่อนลอย
331
00:30:51,900 --> 00:30:54,270
ย่ารู้สึกเหมือนว่าปู่…
332
00:30:54,800 --> 00:30:58,600
และพ่อของหลาน
อาจจะข้ามน้ำข้ามทะเลมาโดยเรือสักลำ
333
00:31:00,767 --> 00:31:04,497
ย่าจินตนาการเห็นภาพพวกเขายืนเคียงคู่กัน
334
00:31:04,567 --> 00:31:06,797
อยู่ที่หัวเรือลำที่นั่งมา
335
00:31:07,367 --> 00:31:10,227
ยามที่พระอาทิตย์ตกดินไปอย่างรวดเร็ว
336
00:31:14,133 --> 00:31:15,703
เราหนีกันดีไหม
337
00:31:16,600 --> 00:31:18,700
แค่ต้องเดินออกจากประตูบานนั้นไปเอง
338
00:31:18,767 --> 00:31:22,867
พี่จะได้กลับไปเป็นยูแจฮอน
ฉันก็จะกลับไปเป็นซอยุนฮี
339
00:31:23,533 --> 00:31:24,533
ไม่หรอก
340
00:31:26,367 --> 00:31:27,367
ฉัน…
341
00:31:28,667 --> 00:31:30,827
อยากทำให้ดีที่สุดไปจนนาทีสุดท้าย
342
00:31:31,600 --> 00:31:33,070
ฉันอยากเห็นคุณย่า…
343
00:31:34,633 --> 00:31:38,473
จากโลกนี้ไปพร้อมกับความทรงจำทั้งหมดนี้
ที่เราได้สร้างร่วมกัน
344
00:32:27,467 --> 00:32:29,627
คุณย่าครับ ไปขึ้นเวทีกันครับ
345
00:32:51,767 --> 00:32:52,767
ท่านประธาน…
346
00:34:17,300 --> 00:34:18,600
ลำบากมากเลยสินะ
347
00:35:08,133 --> 00:35:12,573
ตอนนี้ผมจะเริ่มอ่านพินัยกรรม
ของท่านประธานจากึมซุนเลยนะครับ
348
00:35:13,266 --> 00:35:15,266
"ทรัพย์สินทั้งหมดสิบเปอร์เซ็นต์ของข้าพเจ้า
349
00:35:16,033 --> 00:35:18,473
ข้าพเจ้าขอมอบให้จองซังชอลและยุนจองซุก
350
00:35:20,233 --> 00:35:23,503
ส่วนที่เหลือให้แบ่งให้กับทายาททุกคน
โดยเท่าเทียมกัน ตามรายชื่อดังนี้…
351
00:35:24,266 --> 00:35:27,466
พัคเซจุน พัคเซกยู พัคเซยอน
352
00:35:28,667 --> 00:35:29,827
รีมุนซอง"
353
00:35:31,166 --> 00:35:35,396
เนื้อหาของพินัยกรรมนั้นเรียบง่ายแบบนี้
แต่มีเงื่อนไขพิเศษหนึ่งข้อครับ
354
00:35:39,233 --> 00:35:42,103
"จนกว่ารีมุนซองจะได้
เป็นพลเมืองของสาธารณรัฐเกาหลี
355
00:35:42,166 --> 00:35:44,426
ทรัพย์สมบัติในส่วนของรีมุนซอง
356
00:35:44,500 --> 00:35:47,100
จะอยู่ในการดูแลของจองซังชอล"
357
00:35:48,467 --> 00:35:51,927
ภาระผูกพันที่ตั้งตามพินัยกรรม
ระหว่างผู้เกี่ยวข้องสองฝ่ายได้เกิดขึ้นแล้ว
358
00:35:52,000 --> 00:35:56,600
ประธานจากึมซุน ผู้มีอำนาจ
และผู้ช่วยจองซังชอล ผู้จัดการมรดก
359
00:35:57,567 --> 00:35:59,127
ขอให้ทุกคนระลึกถึงข้อนี้ไว้ด้วยครับ
360
00:36:00,500 --> 00:36:03,970
มันมีศัพท์ยากๆ เยอะเกิน
คุณทนายพูดเรื่องอะไรเหรอครับ
361
00:36:04,734 --> 00:36:06,204
อย่างที่คุณทนายได้บอกไปแล้ว
362
00:36:06,734 --> 00:36:08,574
ฉัน ในฐานะผู้จัดการมรดก
363
00:36:08,633 --> 00:36:11,303
จะเป็นผู้ดูแลทรัพย์สินของรีมุนซอง
364
00:36:12,100 --> 00:36:15,870
และจนกว่ารีมุนซองจะเปลี่ยนสัญชาติ
เป็นพลเมืองของสาธารณรัฐเกาหลี
365
00:36:16,467 --> 00:36:18,297
เขาจะยังไม่อาจรับมรดกส่วนของเขาได้
366
00:36:19,166 --> 00:36:21,966
แต่ฉันก็ไม่สามารถแตะต้อง
ทรัพย์สินของเขาได้เช่นกัน
367
00:36:22,033 --> 00:36:24,203
หุ้นของโรงแรมจะยังไม่มีการนำออกขาย
368
00:36:24,266 --> 00:36:28,196
ทุกคนแค่ได้รับมรดกในส่วนของแต่ละคน
ฉันกำลังแจ้งให้ทราบล่วงหน้า
369
00:36:30,867 --> 00:36:32,427
ทีนี้ผมเข้าใจแจ่มแจ้งเลยครับ
370
00:36:35,266 --> 00:36:39,896
งั้นผมก็จะยังได้เป็น
หลานชายคนรองของโรงแรมนักวอนต่อไปสินะ
371
00:36:43,633 --> 00:36:44,633
ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น
372
00:37:54,333 --> 00:37:58,273
ย่ารู้ว่าทำไมเซจุนถึงจงเกลียดจงชังนักวอน
373
00:37:58,333 --> 00:38:01,303
ย่าก็เลยเลือกที่จะไม่เข้าไปขวาง
374
00:38:02,533 --> 00:38:05,403
เท่ากับที่หลานรักนักวอน
375
00:38:06,100 --> 00:38:08,970
เซจุนก็เกลียดนักวอนมากเท่านั้น
376
00:38:09,900 --> 00:38:12,800
การรักอะไรและเกลียดอะไร
377
00:38:13,533 --> 00:38:15,973
เหมือนกับคนที่ก้าวเข้าสู่โลกหลังความตาย
378
00:38:16,600 --> 00:38:19,630
มันห่างกันแค่เพียงก้าวเดียว
379
00:38:22,867 --> 00:38:26,367
ใครก็ตามที่ตั้งใจจริงกว่า…
380
00:38:28,400 --> 00:38:30,170
จะเป็นตัวกำหนดผลลัพธ์
381
00:38:38,667 --> 00:38:39,767
คุณย่า
382
00:38:56,567 --> 00:38:57,697
อาหารได้แล้วครับ
383
00:38:59,667 --> 00:39:00,797
ครับ
384
00:39:20,767 --> 00:39:21,867
เอาละ
385
00:39:21,934 --> 00:39:26,674
วันนี้พี่เซกยู น้องใหม่ของเราจะเป็นเจ้ามือ
386
00:39:37,166 --> 00:39:39,166
เอาเลยๆ กินกันเถอะ กินเลยๆ
387
00:39:43,266 --> 00:39:46,166
พี่ครับ เป็นอะไรครับ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า
388
00:39:46,233 --> 00:39:49,503
แค่มันต่างจากที่ฉันคิดไว้เลย ก็แค่นั้นแหละ
389
00:39:49,567 --> 00:39:53,667
พี่ เทียบกับสมัยผมเป็นน้องใหม่แล้ว
อย่างพี่น่ะ สบายสุดแล้วนะ
390
00:39:53,734 --> 00:39:55,234
เออ รู้แล้วน่า
391
00:39:55,300 --> 00:39:58,700
แต่มันมีแค่ซ้อมบท บ้าน ซ้อมบท บ้าน
392
00:39:58,767 --> 00:40:00,367
มันเครียดนะ
393
00:40:00,433 --> 00:40:02,273
ขอฉันถามหน่อยนะ เพราะฉันไม่รู้
394
00:40:02,900 --> 00:40:06,430
ปกติคณะละครมีผู้ชายเยอะแบบนี้เลยเหรอ
395
00:40:08,100 --> 00:40:09,670
ฉันแค่พูดเฉยๆ น่ะ
396
00:40:21,133 --> 00:40:24,273
ซอยุนฮี แม่อาจไปส่งที่สนามบินไม่ได้นะ
397
00:40:26,567 --> 00:40:28,927
พูดอะไรกันคะ ทำอย่างกับแม่เคยไปส่งงั้นแหละ
398
00:40:30,200 --> 00:40:31,570
แม่เคยไปส่งครั้งนึงไม่ใช่เหรอ
399
00:40:31,633 --> 00:40:34,833
ช่างเถอะค่ะ หนูไปเองได้
400
00:40:34,900 --> 00:40:37,270
ใช่แล้ว ลูกสาวแม่ต้องอย่างนี้แหละ
401
00:40:39,567 --> 00:40:42,227
มีเคสใหม่เหรอคะ แล้วเคสก่อนหน้านี้ล่ะ
402
00:40:42,300 --> 00:40:43,400
อย่าถามเชียว
403
00:40:43,900 --> 00:40:47,770
การขายโรงแรมนักวอนล่ม
เพราะปัญหาเรื่องการแบ่งมรดก
404
00:40:48,834 --> 00:40:51,434
แล้วเป็นเคสใหญ่ซะด้วยนะ
405
00:40:52,300 --> 00:40:53,830
โอ๊ย น่าโมโหจริงๆ
406
00:41:02,700 --> 00:41:04,170
พี่คะ ป้าคะ
407
00:41:04,233 --> 00:41:05,703
- โอ้
- โอ้ ยุนฮี
408
00:41:09,667 --> 00:41:12,427
- ได้ยินว่าจะไปอเมริกาแล้ว
- สบายดีไหม
409
00:41:12,500 --> 00:41:14,430
เราต้องเม้าท์มอยกันหน่อยแล้ว
410
00:41:14,500 --> 00:41:16,800
นั่นน่ะสิ ที่นี่เหรอคะ
411
00:41:16,867 --> 00:41:21,067
ของหวานของที่นี่อร่อยมากเลยนะ
ได้รีวิว 4.9 แน่ะ
412
00:41:21,133 --> 00:41:22,933
คุณป้าคะ
413
00:41:23,000 --> 00:41:24,800
ฉันเกษียณแล้วนี่นา
414
00:41:24,867 --> 00:41:27,897
ฉันเซฟร้านดังๆ ไว้ในโทรศัพท์
แล้วไปตระเวนชิมมาทุกร้านเลย
415
00:41:28,500 --> 00:41:30,500
- เข้าไปข้างในกันเถอะ
- ค่ะ
416
00:41:37,400 --> 00:41:38,930
ดีใจจังที่พวกเธอชอบ
417
00:41:42,467 --> 00:41:43,997
อยากรินให้ฉันสักแก้วไหม
418
00:42:00,200 --> 00:42:02,830
ครั้งแรกที่ได้ยินว่ามีน้องชาย…
419
00:42:05,166 --> 00:42:07,126
นายไม่รู้หรอกว่าฉันดีใจแค่ไหน
420
00:42:08,066 --> 00:42:10,026
ฉันเคยเป็นน้องเล็กมาตลอดนี่นา
421
00:42:12,066 --> 00:42:14,696
อยู่กับพี่ชายมาทั้งชีวิต
422
00:42:19,066 --> 00:42:22,226
ฉันอยากให้นายอยู่ที่นี่ต่อไปนะ
423
00:42:25,133 --> 00:42:27,403
จากทุกเหตุการณ์ที่ผ่านมา ฉันก็ได้ตระหนักถึงสิ่งนี้
424
00:42:28,633 --> 00:42:30,373
เวลาที่เราใช้ร่วมกัน…
425
00:42:33,333 --> 00:42:35,203
นั่นต่างหากคือสิ่งสำคัญ
426
00:42:39,266 --> 00:42:41,766
เพราะการที่เราเป็นครอบครัวเดียวกัน
มันเปลี่ยนแปลงไม่ได้
427
00:42:42,734 --> 00:42:44,404
เพราะสายเลือดเดียวกัน
428
00:42:46,000 --> 00:42:47,700
ไม่มีวันตัดขาดกันได้
429
00:42:55,433 --> 00:42:56,633
มุนซอง
430
00:42:59,834 --> 00:43:01,534
มาใช้เวลาด้วยกันให้มากขึ้นนะ
431
00:43:22,967 --> 00:43:24,667
นั่งลง นี่ รีบนั่งลงสิ
432
00:43:25,233 --> 00:43:26,973
พี่ครับ พวกเรามากันครบแล้วครับ
433
00:43:29,400 --> 00:43:30,600
อ้อ มากันแล้วเหรอ
434
00:43:31,467 --> 00:43:32,467
ครับ
435
00:43:33,100 --> 00:43:34,100
เอาละ
436
00:43:34,166 --> 00:43:38,096
ผมขอให้ทุกคนมารวมตัวกันที่นี่
437
00:43:38,767 --> 00:43:41,867
เพราะอยากบอกทุกคนว่า
ที่นี่จะเป็นบ้านใหม่ของทุกคน
438
00:43:41,934 --> 00:43:43,304
ที่ที่พวกคุณจะใช้ซ้อมบท
439
00:43:43,367 --> 00:43:46,797
และจัดการแสดงกันที่นี่ต่อไป
440
00:43:48,100 --> 00:43:51,130
แล้วเช่าที่นี่ไว้กี่วันเหรอครับ
441
00:43:51,200 --> 00:43:52,470
"เช่า" อะไรเหรอ
442
00:43:52,533 --> 00:43:54,003
- โรงละ…
- อ๋อ โอเค
443
00:43:54,500 --> 00:43:57,970
เจ้าของประกาศขายโรงละครนี้อยู่
เพราะกิจการไม่ดีเท่าไร
444
00:43:58,033 --> 00:43:59,433
ฉันเลยซื้อต่อไว้เอง
445
00:44:02,734 --> 00:44:04,004
จริงเหรอครับ
446
00:44:04,066 --> 00:44:05,166
เดี๋ยวๆ
447
00:44:05,834 --> 00:44:08,974
พี่ครับ แล้วเราจะได้ทำการแสดงอะไรกันเหรอ
448
00:44:09,033 --> 00:44:11,973
เรื่องนั้นฉันยัง… ว่าแต่คราวก่อนพวกนาย
เปิดการแสดงเรื่องอะไรนะ
449
00:44:12,033 --> 00:44:14,173
- คราวก่อนเหรอครับ
- เวทีแห่งมิตรภาพครับ
450
00:44:14,233 --> 00:44:16,603
- ฉันชอบเนื้อเรื่องมาก มันดีงาม
- ครับ
451
00:44:16,667 --> 00:44:20,967
แต่มันดันเปิดแสดงในที่ที่เล็กเกินไป
แล้วก็แบบ "นี่ ฉันจะฆ่าแก"
452
00:44:21,033 --> 00:44:23,103
ใครจะมาดูล่ะ
453
00:44:23,166 --> 00:44:24,496
เรามาเปิดโลกทัศน์ให้กว้างกัน
454
00:44:24,567 --> 00:44:28,897
เรามาทำการแสดงเรื่องสงครามเกาหลี
แบบถูกต้องเหมาะสมกันไปเลย
455
00:44:28,967 --> 00:44:30,167
ตามนี้นะ
456
00:44:33,266 --> 00:44:34,826
ผู้อำนวยการ
457
00:44:34,900 --> 00:44:37,300
ผู้อำนวยการ ผู้อำนวยการ
458
00:44:40,367 --> 00:44:41,597
พี่ครับ
459
00:44:42,667 --> 00:44:44,297
พี่น่าจะมาไวๆ หน่อยสิ
460
00:44:45,400 --> 00:44:48,170
พี่ ผมได้ยินว่าพี่เครียด
461
00:44:48,834 --> 00:44:50,504
เลยจองร้านดีๆ ไว้ให้
462
00:44:51,433 --> 00:44:55,103
ฉันชอบบรรยากาศที่นี่นะ เซยอนก็ชอบร้านแบบนี้
463
00:44:56,667 --> 00:44:58,127
น่าจะพาเธอมาด้วย
464
00:44:59,633 --> 00:45:02,773
พี่เซยอนเป็นยังไงบ้างเหรอครับ สบายดีใช่ไหม
465
00:45:03,667 --> 00:45:05,567
- ไม่รู้สิ
- พี่ครับ
466
00:45:05,633 --> 00:45:08,003
ผมนี่เสียมารยาทจริงๆ ผมขอแนะนำตัวนะครับ
467
00:45:08,066 --> 00:45:09,996
ผมเป็นเพื่อนซี้ของแจฮอนครับ
468
00:45:10,066 --> 00:45:12,526
ชายผู้ขายความไว้ใจไม่ใช่ขายรถใดๆ
พัคโนฮังครับ
469
00:45:12,600 --> 00:45:14,570
- พอเลย
- อ๋อ นายขายความไว้ใจสินะ
470
00:45:15,200 --> 00:45:18,530
ว้าว น่าประทับใจนะเนี่ย
แล้วรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร
471
00:45:18,600 --> 00:45:21,630
แน่นอนสิครับ แจฮอนเล่าเรื่องพี่ให้ผมฟังหมดแล้ว
472
00:45:21,700 --> 00:45:23,700
- เอาเรื่องฉันมาพูดเหรอ
- นิดเดียวครับ
473
00:45:24,367 --> 00:45:27,827
คราวหน้าถ้ามีอะไรเกี่ยวกับรถ
โทรหาผมได้เลยนะครับ ผมยินดีให้บริการ
474
00:45:27,900 --> 00:45:30,430
- แต่ฉันก็มีรถเยอะแล้วนะ
- นี่ๆ
475
00:45:30,500 --> 00:45:33,330
เลิกขายของพี่เขาได้แล้ว หยุดเลย
พี่ครับ นั่งก่อนครับ
476
00:45:33,400 --> 00:45:36,770
เรื่องรถมีหลายอย่างต้องอธิบาย
ซึ่งผมจะเอาไว้อธิบายคราวหน้า
477
00:45:36,834 --> 00:45:38,734
- ได้สิ
- ว่าแต่รถพี่ เป็นรถอะไรเหรอครับ
478
00:45:38,800 --> 00:45:40,900
- รถก็แค่รถนั่นแหละ
- ครับ ยานพาหนะ
479
00:45:40,967 --> 00:45:43,097
มันมีกลอนอยู่นะครับ "รถ
480
00:45:43,166 --> 00:45:45,426
พี่มีรถอยู่กี่คัน รถ…"
481
00:45:49,900 --> 00:45:51,900
(พิธีมงคลสมรส)
482
00:46:04,166 --> 00:46:05,266
โอ้
483
00:46:10,000 --> 00:46:11,470
เฮ้อ
484
00:46:11,533 --> 00:46:13,203
หัวฉันวิ้งไปหมดเลย
485
00:46:14,367 --> 00:46:15,967
มันแปลกมากเลยนะ
486
00:46:16,533 --> 00:46:19,903
ฉันไม่ได้ดื่มเหล้ามานาน
ความคอแข็งหดหายไปหมดเลย
487
00:46:19,967 --> 00:46:22,667
มาทำอะไรที่นี่เนี่ย นึกว่าซ้อมอยู่ซะอีก
488
00:46:22,734 --> 00:46:24,874
มัวแต่ออกไปเที่ยวเล่นเหรอ
489
00:46:24,934 --> 00:46:27,204
ฉันซ้อมอยู่ทุกวี่ทุกวันนะ
490
00:46:27,266 --> 00:46:30,166
สัปดาห์นี้ฉันเพิ่งได้ดื่มนี่แหละ ฉันน่ะ พัคเซกยูน่ะ
491
00:46:32,233 --> 00:46:33,233
สนุกไหม
492
00:46:34,166 --> 00:46:37,326
ก็นะ คนในคณะก็ว่าฉันเล่นเก่งแหละ
493
00:46:38,734 --> 00:46:40,504
- ใครบอกเหรอ
- แจฮอนไง
494
00:46:45,467 --> 00:46:46,467
นี่
495
00:46:47,133 --> 00:46:48,303
แจฮอนน่ะ
496
00:46:52,300 --> 00:46:53,330
ช่างเถอะ
497
00:46:56,000 --> 00:46:58,270
โธ่เอ๊ย อะไรเนี่ย
498
00:46:58,333 --> 00:47:01,833
ไว้ฉันจะบอกคราวหน้า ตอนนี้ฉันปวดหัว
499
00:47:03,467 --> 00:47:05,897
- แล้วเธอทำอะไรอยู่เหรอ
- การ์ดเชิญงานแต่ง
500
00:47:05,967 --> 00:47:07,197
ไม่ใช่อะไรนะ
501
00:47:07,900 --> 00:47:10,730
เพราะลุงซังชอล
เธอเลยยังรักษาโรงแรมนี้ไว้ได้
502
00:47:11,367 --> 00:47:15,367
เธอเลยไม่จำเป็นต้องใช้หุ้นของดงเจ
ก็ไม่จำเป็นต้องแต่งกันแล้วหรือเปล่า
503
00:47:17,133 --> 00:47:18,233
ใช่แล้ว
504
00:47:18,300 --> 00:47:20,130
แล้วเธอยังลังเลอะไรอยู่อีกล่ะ
505
00:47:21,433 --> 00:47:22,733
จะแต่งกับเขาเหรอ
506
00:47:24,300 --> 00:47:26,400
- เปล่านะ
- แล้วยังไง
507
00:47:29,266 --> 00:47:31,026
ฉันอยากให้ดงเจรู้
508
00:47:31,800 --> 00:47:34,200
คงเพราะฉันยังไม่สร่างดีเลยตามไม่ทันสินะ
509
00:47:35,734 --> 00:47:38,304
พวกเธอนี่เป็นคนที่ซับซ้อนกันจริงๆ
510
00:47:49,567 --> 00:47:52,197
พี่ครับ วันนี้มีธุระปะปังอะไร
511
00:47:52,266 --> 00:47:55,526
ถึงได้เรียกเรามากันพร้อมหน้าแบบนี้เหรอ
512
00:48:09,633 --> 00:48:10,773
รีมุนซอง
513
00:48:13,033 --> 00:48:14,433
นายกลับจีนไปซะ
514
00:48:15,333 --> 00:48:16,603
พูดอะไรของพี่น่ะ
515
00:48:17,300 --> 00:48:21,700
หลังจากสะสางเรื่องของนายเสร็จค่อยกลับมา
516
00:48:21,767 --> 00:48:25,397
แล้วฉันถึงจะช่วยนายให้มาอยู่ที่เกาหลีใต้
ผ่านระเบียบขั้นตอนที่ถูกต้อง
517
00:48:25,467 --> 00:48:26,867
เดี๋ยวนะ
518
00:48:26,934 --> 00:48:28,274
แทจู
519
00:48:28,333 --> 00:48:32,233
นายช่วยพามุนซองกลับจีนด้วยนะ
520
00:48:32,300 --> 00:48:33,470
ว่าไงนะครับ
521
00:48:33,533 --> 00:48:36,573
กว่าจะไปพาหมอนี่มาฝั่งนี้ได้
พี่รู้ไหมว่าผมต้องเจออะไรมาบ้าง
522
00:48:36,633 --> 00:48:39,603
แล้วถ้าเขากลับมาไม่ได้ล่ะ
ผมต้องกลับไปพาเขามาอีกงั้นเหรอ
523
00:48:39,667 --> 00:48:40,697
โธ่เอ๊ย
524
00:48:44,200 --> 00:48:45,930
ที่เคยติดค้างนายไว้ ฉันจะจ่ายให้
525
00:48:46,000 --> 00:48:49,270
แต่แหม… เรื่องนี้พี่แน่ใจเหรอครับ
526
00:48:49,333 --> 00:48:53,103
โธ่เอ๊ย แต่หมอนั่นมันคาดเดาได้ที่ไหน
527
00:48:54,700 --> 00:48:55,930
ผมจะไปครับ
528
00:49:06,734 --> 00:49:08,004
ขอบคุณล่วงหน้านะครับ
529
00:49:23,900 --> 00:49:25,430
คราวหน้าเมื่อนายกลับมา
530
00:49:26,367 --> 00:49:28,027
ฉันจะไปรอต้อนรับนายนะ
531
00:49:29,400 --> 00:49:30,670
ขอบคุณครับ
532
00:49:35,467 --> 00:49:37,097
ไก่เพิ่มพิเศษมาแล้วครับ
533
00:49:37,166 --> 00:49:39,196
ขอไก่เผ็ดหนึ่งที่ครับ
534
00:49:39,266 --> 00:49:40,366
ครับ ไก่เผ็ด…
535
00:49:46,433 --> 00:49:48,273
เธอจะกลับอเมริกาเหรอ
536
00:49:48,934 --> 00:49:49,934
อือ
537
00:49:50,533 --> 00:49:52,003
คุณย่าของเรา…
538
00:49:52,734 --> 00:49:54,434
คงไปสู่สุคติแล้วใช่ไหมนะ
539
00:49:55,834 --> 00:49:57,374
ถามอะไรอย่างนั้น แน่นอนอยู่แล้วสิ
540
00:50:01,934 --> 00:50:03,974
แล้วได้เจอพี่เซยอนบ้างไหม
541
00:50:05,066 --> 00:50:06,226
ปุบปับถามอะไรน่ะ
542
00:50:07,533 --> 00:50:08,673
ก็ไม่หรอก…
543
00:50:09,433 --> 00:50:10,433
ยังเลย
544
00:50:11,100 --> 00:50:12,670
จะไม่ไปเจอหน่อยเหรอ
545
00:50:13,900 --> 00:50:15,500
ก็น่าจะต้องเจอแหละ
546
00:50:16,500 --> 00:50:18,170
แต่พี่ชอบพี่เซยอนนี่นา
547
00:50:22,500 --> 00:50:23,770
พูดอะไรของเธอ
548
00:50:27,800 --> 00:50:29,130
เธอรู้ได้ไง
549
00:50:30,700 --> 00:50:32,630
แล้วจะชอบพี่เขาไปเรื่อยๆ เหรอ
550
00:50:36,000 --> 00:50:37,070
อือ
551
00:50:37,667 --> 00:50:38,867
คงไม่ง่ายหรอกนะ
552
00:50:40,066 --> 00:50:42,626
ฉันว่าพี่เซยอนเห็นพี่เป็นแค่น้องชายนะ
553
00:50:43,533 --> 00:50:46,673
ยัยเปี๊ยกนี่ ฉันก็ต้องเข้าหาพี่เซยอน
ในฐานะผู้ชายคนหนึ่งสิ
554
00:50:46,734 --> 00:50:48,574
ถึงงั้นก็ยังไม่ง่ายอยู่ดี
555
00:50:49,967 --> 00:50:53,997
- เธอจะไปรู้อะไร
- รู้ดีเลยละ เพราะฉันก็ชอบพี่เหมือนกัน
556
00:51:05,734 --> 00:51:06,874
ฉันก็ด้วย
557
00:51:06,934 --> 00:51:10,104
ฉันก็ชอบผู้ร่วมแสดงยุนเหมือนกัน
558
00:51:11,033 --> 00:51:13,373
ใช่แล้ว เหมือนน้องสาวคนสำคัญ
559
00:51:13,433 --> 00:51:16,903
แน่นอนสิ เธอเป็นน้องสาวคนสำคัญ
สำคัญสุดๆ เลย
560
00:51:22,133 --> 00:51:24,903
- ผู้ร่วมแสดงยุน…
- ฉันถึงบอกว่าฉันรู้ไง
561
00:51:26,467 --> 00:51:29,597
ฉันเข้าในสถานการณ์ของพี่ในตอนนี้อย่างดี
562
00:51:31,300 --> 00:51:32,300
ยุนฮี…
563
00:51:32,367 --> 00:51:33,997
แต่พี่พูดเองนี่นา
564
00:51:34,066 --> 00:51:36,026
พี่ยังยืนยันจะเดินหน้าต่อไป
565
00:51:37,767 --> 00:51:40,327
ฉันก็เหมือนกัน พี่จะไม่ห้ามฉันใช่ไหม
566
00:51:42,433 --> 00:51:44,103
- อือ
- คอยดูเถอะ
567
00:51:44,800 --> 00:51:47,530
ไม่นานพี่ก็จะต้องโดนเฉดหัวส่ง
568
00:51:47,600 --> 00:51:50,430
แล้วจะเริ่มคิดถึงและรอฉันแค่คนเดียว
569
00:51:51,000 --> 00:51:55,430
ถึงไม่โดนเฉดหัว ฉันก็จะคิดถึง
และเฝ้ารอให้เธอกลับมานะ
570
00:51:55,500 --> 00:51:58,830
โธ่เอ๊ย พี่นี่เห็นฉันเป็นน้องจริงๆ นะเนี่ย
571
00:51:58,900 --> 00:52:01,370
ฉันละเกลียดสายตาอย่างนั้นจริงๆ น่าโมโหชะมัด
572
00:52:09,367 --> 00:52:10,367
นี่
573
00:52:42,467 --> 00:52:44,667
คุณเสียใจเหรอ ที่ขายโรงแรมไม่สำเร็จ
574
00:52:45,800 --> 00:52:48,000
- แน่นอนสิ
- นึกเสียดายไหม
575
00:52:48,734 --> 00:52:50,574
คนที่เข้าใจคุณย่าจริงๆ
576
00:52:51,367 --> 00:52:52,697
คือเซยอนนี่นา
577
00:52:54,300 --> 00:52:57,000
สุดท้ายเลยรักษาโรงแรมไว้ได้ น้องผมชนะแล้ว
578
00:52:58,867 --> 00:53:00,667
ผมสู้แล้ว แต่พ่ายแพ้
579
00:53:02,433 --> 00:53:04,003
เป็นโจทย์ที่ง่ายสำหรับผม
580
00:53:06,033 --> 00:53:08,173
ฉันชอบคุณมากๆ ก็ตรงนี้แหละ
581
00:53:08,233 --> 00:53:11,303
ฉันรักที่คุณยืดอกยอมรับผลลัพธ์ที่ออกมา
โดยไม่ผูกใจเจ็บอะไร
582
00:53:13,400 --> 00:53:16,400
งั้นพวกเราไปเที่ยวกันดีไหม
583
00:53:17,166 --> 00:53:19,366
- ไปเที่ยวเหรอ
- ไปยุโรปกันดีไหม
584
00:53:19,967 --> 00:53:22,397
สวิสไหม สวิตเซอร์แลนด์น่ะ ที่รัก
585
00:53:26,266 --> 00:53:27,966
- ไปสิ
- โอ๊ะ จริงเหรอ
586
00:53:28,033 --> 00:53:32,433
- ผมก็อยากพักเหมือนกัน
- โอ๊ย ที่รัก ขอบคุณนะ
587
00:53:34,734 --> 00:53:36,334
โอ๊ย สุดหล่อของฉัน
588
00:53:37,800 --> 00:53:39,170
ขอบคุณมากนะ
589
00:53:39,233 --> 00:53:41,573
เดี๋ยวนะ ฉันเตรียมอะไรก่อนดีนะ
590
00:53:41,633 --> 00:53:43,803
ที่รัก รอเดี๋ยวนะ
591
00:53:46,400 --> 00:53:48,830
ต่อไปคือเรื่องการอัปเกรด
เครื่องใช้อำนวยความสะดวกค่ะ
592
00:53:50,600 --> 00:53:54,070
สิ่งสำคัญที่สุดคือผลิตภัณฑ์ต้องเหมาะสมกับ…
593
00:53:54,133 --> 00:53:56,403
ความภูมิฐานและภาพลักษณ์ของโรงแรม
594
00:53:56,467 --> 00:53:59,627
ผลิตภัณฑ์เหล่านี้ตรงตามเงื่อนไข
ที่กล่าวไว้ทุกข้อเลยค่ะ
595
00:53:59,700 --> 00:54:01,230
ทุกอย่างผ่านการทดสอบแล้วด้วยค่ะ
596
00:54:01,300 --> 00:54:04,970
ถึงเราจะร้องขออะไรจุกจิกแค่ไหน
ทางผู้ผลิตก็ยืนยันแล้วว่า…
597
00:54:05,033 --> 00:54:06,533
มีผลิตภัณฑ์พร้อมให้กับเราค่ะ
598
00:54:06,600 --> 00:54:09,300
เป็นวัตถุดิบและบรรจุภัณฑ์
ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมครับ
599
00:54:09,367 --> 00:54:12,727
ผลิตภัณฑ์พวกนี้เชื่อมโยง
กับอัตลักษณ์ของโรงแรมเราได้เป็นอย่างดีครับ
600
00:54:12,800 --> 00:54:16,200
ผมเชื่อว่ามันจะช่วยพัฒนาภาพลักษณ์
และบริการของโรงแรมเราได้ครับ
601
00:54:17,367 --> 00:54:18,527
ดีนะคะ
602
00:54:22,500 --> 00:54:25,330
วันนี้มีงานอะไรไหม ถ้าไม่ยุ่งอะไร
มาคุยกันหน่อยสิ
603
00:54:28,934 --> 00:54:30,874
ถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็เอาตามนี้เลย
604
00:54:32,100 --> 00:54:33,270
ไอ้นี่น่ะ
605
00:54:34,867 --> 00:54:36,067
มีปัญหาเยอะเกินไป
606
00:54:44,000 --> 00:54:45,300
ทำอะไรของนายน่ะ
607
00:54:45,900 --> 00:54:47,200
เราเคยยกเลิกมาแล้ว
608
00:54:48,300 --> 00:54:49,770
ทำอีกสักทีคงไม่ยากอะไร
609
00:54:51,100 --> 00:54:53,970
เรื่องหุ้นของฉัน เธอไม่ต้องกังวล
ฉันจะยกให้เธอทั้งหมด
610
00:54:54,033 --> 00:54:58,373
แต่เพราะฉันไม่ชอบเป็นฝ่ายแพ้
ไม่มีการเจรจาอะไรทั้งนั้นนะ
611
00:54:59,467 --> 00:55:01,097
จู่ๆ เป็นอะไรของนายขึ้นมา
612
00:55:07,333 --> 00:55:08,603
ใครบางคนบอกฉันมา
613
00:55:09,200 --> 00:55:12,300
ว่าสิ่งที่ฉันต้องทำคือแก้ไขอดีตที่ผิดพลั้งไป
614
00:55:15,133 --> 00:55:17,633
ฉันคงไม่อยากยอมรับว่าตัวเองพลาดผิดไป
615
00:55:20,233 --> 00:55:21,833
ถึงได้พยายามฝืนอะไรต่างๆ
616
00:55:30,166 --> 00:55:31,426
ขอโทษนะ
617
00:55:32,200 --> 00:55:33,200
เรื่องอะไร
618
00:55:33,266 --> 00:55:37,166
ที่ตอนนั้นฉันปกป้องเธอกับครอบครัวของเธอ
จากครอบครัวของฉันไม่ได้
619
00:55:39,700 --> 00:55:42,930
ฉันรู้ว่าครอบครัวฉันไม่ให้เกียรติครอบครัวเธอ
แต่ฉันกลับไม่แก้ไขอะไรสักอย่าง
620
00:55:44,400 --> 00:55:46,500
ตอนนั้นฉันกลัวครอบครัวตัวเอง
621
00:55:48,367 --> 00:55:49,697
ฉันขี้ขลาด
622
00:55:51,066 --> 00:55:52,096
ฉันขอโทษ
623
00:55:57,600 --> 00:56:00,200
ในที่สุดก็รู้สักทีสินะ แพดงเจ
624
00:56:02,266 --> 00:56:05,066
นานแล้วนะที่ไม่ได้เห็น
สีหน้าแบบนั้นของพัคเซยอน
625
00:56:08,000 --> 00:56:09,570
ฉันจะเริ่มต้นใหม่นะ
626
00:56:10,934 --> 00:56:12,534
เข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหม
627
00:56:15,767 --> 00:56:16,997
ไว้เจอกันนะ
628
00:56:32,133 --> 00:56:34,173
ได้ยินว่านายยกเลิกงานแต่งกับเซยอนแล้ว
629
00:56:34,900 --> 00:56:36,070
อ๋อ เรื่องนั้นเหรอ
630
00:56:37,667 --> 00:56:40,227
ผมคงเสพติดความคิดที่จะแต่งงานกับพัคเซยอนมั้ง
631
00:56:41,266 --> 00:56:43,526
- พูดเรื่องอะไรของนายน่ะ
- ผมจะเริ่มต้นใหม่ครับ
632
00:56:44,533 --> 00:56:47,333
- คราวนี้ผมจะทำให้ถูกต้อง
- แล้วเรื่องหุ้นล่ะ
633
00:56:48,600 --> 00:56:50,230
ผมยกให้เซยอนหมดแล้วน่ะสิ
634
00:56:56,867 --> 00:56:58,327
รู้สึกถึงรอยบาดไหม
635
00:56:59,400 --> 00:57:01,470
ผมเคยบอกแล้วไงว่าให้ระวัง
636
00:57:03,467 --> 00:57:05,967
ผมเคยคิดว่าพี่จับที่ด้ามดาบ
637
00:57:06,734 --> 00:57:08,734
แต่พี่คงไปจับที่คมดาบแทนสินะ
638
00:57:13,700 --> 00:57:14,700
พี่ครับ
639
00:57:17,000 --> 00:57:19,070
มีเหตุผลอะไรที่พี่ต้องขายโรงแรมให้ได้ไหม
640
00:57:21,633 --> 00:57:23,633
ตอนแรกพี่อาจเคยมีเหตุผล
641
00:57:24,533 --> 00:57:26,203
แต่หลังจากที่วิ่งมานาน
642
00:57:26,900 --> 00:57:30,430
ผมว่าพี่คงเริ่มหมกมุ่นกับการวิ่ง
แต่ไม่ได้สนใจเหตุผล
643
00:57:30,500 --> 00:57:31,830
ไม่ใช่แบบนั้นเหรอ
644
00:57:35,033 --> 00:57:36,273
พูดมาเถอะครับ
645
00:57:38,433 --> 00:57:42,133
ทั้งพี่ ทั้งผม ดูเหมือนเราจะตกที่นั่งเดียวกันนะ
646
00:58:05,066 --> 00:58:06,326
ฉันไปนะ
647
00:58:08,467 --> 00:58:11,597
เมื่อฉันกลับมา
หวังว่าพี่จะได้เป็นสตาร์นะ ยูสตาร์
648
00:58:16,567 --> 00:58:17,627
ไปเถอะ
649
00:58:18,800 --> 00:58:22,470
เมื่อเธอกลับมา
หวังว่าฉันจะเรียกเธอว่าทนายได้นะ
650
00:58:24,300 --> 00:58:27,330
"โอ้โฮ ทนายซอของเรา"
651
00:58:28,533 --> 00:58:29,803
หวังว่าฉันจะได้พูดคำนั้นนะ
652
00:58:31,734 --> 00:58:33,004
ฉันไปนะ
653
00:59:24,900 --> 00:59:26,000
นี่ ตัวปลอม
654
00:59:26,800 --> 00:59:28,400
ทำไมยังมาเตร็ดเตร่อยู่แถวนี้อีก
655
00:59:35,100 --> 00:59:37,570
- ทำอะไรน่ะ
- นี่คือการบอกลาครั้งสุดท้ายครับ
656
00:59:37,633 --> 00:59:39,803
งั้นเหรอ งั้นขอฟังคำลาสุดท้ายของนายหน่อย
657
00:59:42,533 --> 00:59:44,073
นั่นแหละครับ คำลาสุดท้าย
658
00:59:47,100 --> 00:59:50,300
นี่ เจ้าตัวปลอม นายชื่อจริงว่าอะไรนะ
659
00:59:51,633 --> 00:59:52,703
ยูแจฮอนครับ
660
00:59:52,767 --> 00:59:54,427
ยูแจฮยอนหรือแจฮอนนะ
661
00:59:55,734 --> 00:59:57,874
ยูแจฮอน ฮอนครับ
662
00:59:58,500 --> 01:00:02,530
ก็รู้หรอกนะ ว่านายตั้งใจกับการแสดงละคร
แต่ถ้าอยากหางานพิเศษทำ ก็โทรมาแล้วกัน
663
01:00:06,700 --> 01:00:08,400
อ๋อ ครับ
664
01:00:08,467 --> 01:00:09,697
แล้วเจอกันนะ
665
01:00:10,867 --> 01:00:12,297
เรื่องนั้นผมไม่แน่ใจนะครับ
666
01:00:13,734 --> 01:00:15,204
นายนี่ไม่เปลี่ยนไปเลยจริงๆ
667
01:00:15,266 --> 01:00:16,626
คุณก็ไม่ต่างกับผมนะ
668
01:00:18,900 --> 01:00:20,100
ฉันไปละ
669
01:00:50,900 --> 01:00:53,400
- จะไปที่ไหนเหรอคะ
- ไปสำนักงานใหญ่กันครับ
670
01:01:03,333 --> 01:01:07,333
(โรงแรมนักวอน)
671
01:01:09,500 --> 01:01:10,500
พี่ครับ
672
01:01:19,367 --> 01:01:20,997
อ้อ มาที่นี่ได้ยังไงเหรอ
673
01:01:23,066 --> 01:01:24,396
ยุ่งไหมครับ
674
01:01:25,467 --> 01:01:26,697
อือ ก็นิดนึง
675
01:01:29,734 --> 01:01:30,774
ผมอยาก…
676
01:01:32,333 --> 01:01:34,033
ถามอะไรพี่หน่อยครับ
677
01:01:35,433 --> 01:01:36,703
อะไรเหรอ
678
01:01:38,600 --> 01:01:40,030
สำหรับพี่ ผมคือใครเหรอครับ
679
01:01:42,900 --> 01:01:43,900
ยูแจฮอน
680
01:01:50,133 --> 01:01:51,703
ทำไมเหรอ
681
01:01:52,834 --> 01:01:53,834
ครับ
682
01:01:54,400 --> 01:01:55,570
ยูแจฮอน
683
01:01:59,333 --> 01:02:00,773
ถ้าอย่างนั้น…
684
01:02:03,967 --> 01:02:05,997
อยากไปกินมื้อค่ำกับผมไหมครับ
685
01:02:19,867 --> 01:02:21,567
ว้าว ฉันชอบร้านนี้จัง
686
01:02:24,133 --> 01:02:25,133
พี่ครับ
687
01:02:31,300 --> 01:02:32,300
พี่ครับ
688
01:02:33,767 --> 01:02:35,067
ร้านนี้น่ะ
689
01:02:36,400 --> 01:02:39,170
เป็นร้านหรูประจำตัวยูแจฮอนเลยนะครับ
690
01:02:40,500 --> 01:02:41,700
โอ้ น่ารักจัง
691
01:02:42,567 --> 01:02:44,297
นายรู้จักร้านแบบนี้ได้ยังไงเหรอ
692
01:02:45,133 --> 01:02:46,133
ชนกันครับ
693
01:02:46,600 --> 01:02:47,670
ดื่ม
694
01:02:53,567 --> 01:02:54,567
อร่อยจริงๆ นะเนี่ย
695
01:02:54,633 --> 01:02:57,203
- นี่ดีกว่าไวน์อีก จริงไหมครับ
- อือ รสชาติดีมากเลย
696
01:02:57,834 --> 01:02:59,174
ต้องอย่างนี้สิ
697
01:02:59,233 --> 01:03:00,973
นึกแล้วว่าพี่ต้องชอบ
698
01:03:05,567 --> 01:03:10,097
ว่ากันว่าคนเราจะคบกันจริงจังได้
ต้องเริ่มจากการออกเดตกินมื้อค่ำกัน
699
01:03:11,133 --> 01:03:12,273
ใครพูดเหรอ
700
01:03:14,033 --> 01:03:15,573
ก็แค่ฟังๆ มาน่ะครับ
701
01:03:16,400 --> 01:03:18,070
คงไม่ใช่พี่เซกยูหรอกใช่ไหม
702
01:03:21,900 --> 01:03:25,030
ด้วยหัวใจแห่งความโหยหาและความรักมาทั้งชีวิต
703
01:03:25,100 --> 01:03:27,070
คุณย่าถึงอดทนฟันฝ่าชีวิตของท่านมาได้
704
01:03:27,700 --> 01:03:30,130
ตอนนี้ท่านออกไปปิกนิกยังที่ไกลแสนไกล
705
01:03:30,200 --> 01:03:31,700
การแสดงของท่านจึงปิดม่านแล้ว
706
01:03:34,066 --> 01:03:35,626
บรรดาผู้ชมที่เคยนั่งในโรงละคร…
707
01:03:36,734 --> 01:03:38,504
จารึกการแสดงไว้ในความทรงจำ
708
01:03:38,967 --> 01:03:41,227
และออกเดินทางตามหาความสุขของตัวเอง
709
01:03:42,467 --> 01:03:46,197
หลังจากถอดหน้ากากของตัวละคร
ผมก็อยากเจอท่านผู้ชมคนหนึ่ง
710
01:03:46,266 --> 01:03:48,296
ด้วยโฉมหน้าจริงๆ ของผมครับ
711
01:03:51,033 --> 01:03:52,833
เพราะผมมีเรื่องราว
712
01:03:52,900 --> 01:03:56,530
ที่ผมอยากเล่าด้วยเสียงของยูแจฮอน
ไม่ใช่เสียงของรีมุนซอง
713
01:03:58,834 --> 01:04:00,474
ไม่ใช่เพื่อให้พี่สาวฟัง
714
01:04:01,467 --> 01:04:02,697
แต่เป็นพัคเซยอน
715
01:04:03,667 --> 01:04:04,767
เพื่อให้คุณได้ฟังครับ
80200