All language subtitles for Confessions of a Serial Killer S01E03

Wysoki sądzie,

chciałbym podkreślić,

że jestem niewinny.

Nie dokonałem morderstw,
o które zostałem oskarżony.

Niczego nie udowodniono.

Słyszałem tylko kłamstwa i pomówienia.

Oszukano mieszkańców Bronksu.

Nie popełniłem tych zbrodni.

Dziękuję.

- Witaj.
- Dzień dobry.

Miło cię widzieć. Usiądź, proszę.

Siadaj tutaj. Dziękuję.

NAZWISKO

„SERYJNY MORDERCA Z BRONKSU”

- Mam patrzeć w kamerę czy...
- Tak.

Oto jeden z najbardziej niebezpiecznych
seryjnych morderców Ameryki.

Oskarżono go o trzy morderstwa,
choć podobno popełnił ich więcej.

On jednak twierdzi, że jest niewinny.

Alex Henriquez,
jak setki tysięcy osób, wychował się

w Bronksie.

PROFILER KRYMINALNY

Jednak nie stali się mordercami.

Przede wszystkim on jest psychopatą.

Henriquez przyznaje,
że znał wszystkie ofiary.

Jedna z nich miała ledwie dziesięć lat.

Chciałabym,
żeby moja przyjaciółka tu była.

Nikogo w życiu nie zabiłem.

I pewnie nigdy nie zabiję.

Ale brakowało twardych dowodów.

Pomyślałem, że ujęli niewłaściwą osobę,

bo ten rodzaj zbrodni...

SĘDZIA

...nie pasował do siedzącej
przede mną osoby.

Alejandro Henriquez, seryjny morderca.

Alex Henriquez.

Chciałem go opluć

i rzucić się na niego.
Miałem rozdarte serce.

BRAT OFIARY

Alex Henriquez
przez 30 lat odmawiał wywiadów,

ale teraz jest gotowy,
żeby opowiedzieć swoją wersję historii.

Konfrontuje się z tobą bez kompleksów,

a ty musisz dać mu czas, żeby się wygadał.

DETEKTYW

Bo im więcej mówi,
tym więcej błędów może popełnić.

23 WRZEŚNIA 1989

Jessica Guzman
miała zaledwie dziesięć lat.

Pewnego październikowego popołudnia
1990 roku

szła do lokalnego supermarketu,

ale nie wróciła do domu.

Jessica, najmłodsza z trzech córek,

została zamordowana
w zżytej społeczności Bronksu.

Podejrzenie padło na Aleksa Henriqueza,

który jako ostatni widział Jessicę żywą.

Gdy widziałem ją po raz ostatni,
szła w tamtym kierunku.

Niech spoczywa w pokoju.

O małej Jessice, która zaginęła koło domu,

a tydzień później znaleziono ją uduszoną

nieopodal bulwaru nad rzeką
w Bronksie, stało się głośno.

Na mszy w Bronksie pojawiło się
dwa tysiące żałobników,

wśród nich burmistrz Dinkins
i inni oficjele.

Śmierć dziesięcioletniej dziewczynki

przykuła uwagę w całym kraju.

Na jej trumnie leżała flaga
przesłana przez samego prezydenta.

Seryjny morderca
terroryzował okolicę przez dwa lata.

Policja robiła wszystko, żeby go pojmać.

CHCEMY MORDERCY
ZŁO

Co wiemy o Jessice?

To przeciętna dziesięciolatka.

Gdy znaleźliśmy ją po kilku dniach,

wiedzieliśmy, że doznaliśmy porażki,
zanim nawet zaczęliśmy działać,

bo nie było jej już wśród nas.

Ale przynajmniej jej śmierć
powstrzymała tego maniaka

przed kolejnymi mordami.

Jej śmierć uruchomiła

śledztwo na masową skalę.

W wyniku tego wzięliśmy pod lupę

inne ofiary zabójstw.

Okazało się, że Alex
był wspólnym mianownikiem

wszystkich tych tragicznych morderstw.

Jeśli masz sumienie,
trudno jest z tym żyć.

Jeśli je masz.

On żył długo bez sumienia.

Mam nadzieję, że nigdy nie ośmieli się
lub nie zdoła wyjść

i zrobić tego ponownie.

- Już zaczynamy. Wybacz poślizg.
- Spoko.

- To zajmuje...
- Całe wieki.

Właśnie.

Dowiedziałem się,

że społeczność nie wierzyła,
że mógłby być seryjnym mordercą.

Dorastał w Bronksie,
był żonaty, miał dzieci

i prowadził firmę taksówkową.

Od czasu, gdy osadzono go w więzieniu,
ożenił się ponownie.

Alex, siedzisz już 28 lat

za zbrodnie,
których rzekomo nie popełniłeś.

Kim byłeś, zanim cię skazano?

Byłem ojcem, synem,

bratem, a także mężem.

Czy byłem ideałem? Ależ skąd.

Czy byłem aniołem? Bynajmniej.

Jakie miałeś wady?

Przykro o tym mówić,

ale choć byłem żonaty,
miałem wiele kochanek.

To był mój największy problem.

Myślę, że jako mężczyzna robiłem rzeczy,

których nie powinienem był robić.

Często zmieniałem dziewczyny.

Gdy żyje się tak, jak ja wtedy żyłem,

masz ładny wóz i dobrze się ubierasz,

masz eleganckie ubrania...

To przyciąga kobiety, jest jak magnes.

A nie lubię mężczyzn, tylko kobiety.

A więc w tej sytuacji...

Kobiety uważały, że jesteś atrakcyjny?

Chyba tak. Gdybym...

Nie musiałem nikomu płacić

ani do niczego zmuszać, więc...

Pewnie im się podobałem.

W więzieniach większość morderców dzieci

staje się celem ataków.
Doświadczyłeś tego?

Nie. Słyszę komentarze.

Są tu więksi zbrodniarze.

Jesteś skazany za zabicie

trójki bardzo młodych ludzi.

Mieli dziesięć, 14 i 21 lat.

Co może być gorszego?

Nie ma dla mnie nic gorszego
niż odebranie życia dziecku,

niewinnemu dziecku.

Gdy pokazują w telewizji,
że coś się stało dziecku,

zawsze...

mocno to przeżywam.

Mam mokre oczy i myślę:
„Oni mnie o to oskarżają”.

Nie jest to nic przyjemnego.

Gdy w Bronksie zaginęło dwoje dzieci,

po raz pierwszy usłyszałem
nazwisko Alejandro Henriquez.

Kobiety uważały, że jesteś atrakcyjny?♪

Był ostatnią osobą, którą z nimi widziano.

Krótko później zaginęła kolejna osoba.

Była to Jessica Guzman.

Gdy zaginęła, zastanawialiśmy się,
kto z nią był.

Jeden z detektywów powiedział:

„Był z nią Alejandro Henriquez”.

Mimo że zapewnia o swojej niewinności,

podejrzenia koncentrują się
na Aleksie Henriquezie,

choć na razie brakuje dowodów.

Odnoszę nieodparte wrażenie,

że ludzie, którzy cię znają,
zwłaszcza ci młodzi,

nie żyją długo.

Zatem muszę być jakimś magikiem.

Nie bywam w dwóch miejscach naraz.

Gdy został aresztowany,

byłam przerażona,
że oskarżamy niewłaściwą osobę.

MATKA JESSIKI

Gdy słyszałam,

co robił tym dziewczynkom,

pomyślałam, że to jakiś potwór.

Nie wydawał się taki zły.

Pamiętam, gdy go spotkałam.

Podrzuciłam Jessie do koleżanki,

a on mył auto przed domem.

Jessie powiedziała, że to tata Christiny.

Jesteś zdolny skrzywdzić dziecko?

Czy jestem zdolny?

Nie. Dlaczego miałbym je krzywdzić?

- Sam mam dzieci.
- Ile?

Dwie córki.

Jak na ironię, moja druga córka
ma na imię Jessica.

Nosi to samo imię, co...

dziewczynka, o której morderstwo
mnie oskarżono.

Nie potrafię wyrazić bólu, jaki czuję,

gdy to słyszę.

Pokażę ci pewne zdjęcia,

żeby nasi widzowie wiedzieli,
o czym mówimy.

To są te trzy dziewczynki.

Shamira zginęła pierwsza,
potem Lisa, a na końcu Jessica.

- Zabiłeś je?
- Nie.

Nigdy, podkreślam,

nigdy nie odebrałem nikomu życia.

Nawet zwierzęciu.

Nigdy.

Policja powiedziała mi o tym wywiadzie...

Zapytałem ich, jak to będzie wyglądać.

Jak się potoczy? Bo cię nie znam.

Powiedzieli, że będziesz miał na wszystko
gotową odpowiedź.

Że zalejesz mnie informacjami,

będziesz próbował mną manipulować
i okłamywać,

- a także ze mną pogrywać.
- Tak.

Spróbujesz mnie oszukać, bo jesteś bystry.

- Taka ich robota.
- Tak.

Ich zadanie to przekonać cię,
że jestem mordercą.

Większość psychopatów
ma o sobie bardzo dobre mniemanie.

Spoglądają na odbicie w lustrze

i podoba im się to, co widzą.

Są przekonani, że nie zrobili nic złego,

wyjdą i powiedzą wszystkim,
co chcą usłyszeć,

pod warunkiem, że w dłuższej perspektywie
przyniesie im to korzyść.

Henriquez mówi, że policja
w obliczu publicznych protestów,

pilnie potrzebuje kozła ofiarnego,

którym się stał.

Państwo Rodriguez...

Jesteś chorym zwyrodnialcem!

Nie jestem zły na rodziny
z powodu tego, co mówią,

czy też myślą o mnie,

bo zostali wprowadzeni w błąd

i oszukano ich.

Nie rozumiem... Dlaczego kłamali?

Przyszli tu kłamać... Kłamstwo.

Ona kłamie.

Wszyscy kłamią, tylko nie ty?

Wszyscy, oprócz ciebie.

Nie popełniłem tych zbrodni.

Nie dokonałem tych morderstw.

Nie jestem zły na rodziny.

Istnieją podejrzenia,

które być może sprostujesz,

że doświadczyłeś
jakiejś formy molestowania,

seksualnego lub innego, gdy byłeś młody.

- Czy to prawda?
- Nie.

- Nie było tak?
- Nigdy.

Rodzice się o mnie troszczyli.

Chodziłem do najlepszych szkół.

Miałem wszystko.

Twoi rodzice nie żyją, prawda?

- Tak, zmarli.
- Gdy byłeś w więzieniu.

Ojciec zmarł pierwszy.

Moja ukochana mama zmarła 11 marca...

2017 roku.

Jaką miałeś relację z matką?

Doskonałą.

Pytała cię, czy dokonałeś tych zbrodni?

Nie, nigdy mnie nie pytała.

- Do końca w ciebie wierzyła?
- Zdecydowanie.

Tak.

Czy uznajesz,
że ten, kto zabił te dziewczynki,

jest odrażającą osobą?

Tak jest.

Ktoś, kto porwał
te trzy dziewczynki i je załatwił?

Bez dwóch zdań.

Pozbawił marzeń ich i ich rodziny?

- Jasne.
- W przypadku Lisy

jej rodzice nigdy
nie przestawiali nic w pokoju,

w którym była ostatnio...

30 lat temu.

Czasem sypiają w nim, aby poczuć ulgę.

Ich życie też legło w gruzach.

Jak można podnieść się po takiej tragedii?

To straszna tragedia. Nie można.

To pokój Lisy

niemal w takim stanie,
w jakim go zostawiła.

Czuję się spokojniejsza,
gdy jestem w jej pokoju

i gdy w nim śpię.

Nadal mam ją w sercu

i czuję, że nadal jest tu z nami.

Słyszę, jak mówi:

„Mamo, kocham cię”.

Skonsultowaliśmy się
z nowym lekarzem sądowym.

Podał przyczynę zgonu,

o której nie myśleliśmy.

Niedobór tlenu w organizmie.

Stawiałbym na brak dopływu krwi do mózgu
lub blokadę dróg oddechowych,

ale wygląda na to,

że ściskał je tak mocno,

że nie mogły oddychać.

To bardzo powolna śmierć.

TU ODNALEZIONO CIAŁO LISY RODRIGUEZ

Lisa miała 21 lat

i była najstarszą z ofiar,
które przypisano Henriquezowi.

Lecz policja nie umiała
powiązać go z tym mordem.

Na miejscu zbrodni znaleziono
różowe spodnie od dresu jego żony,

ale pojawił się też istotny świadek,

który widział Aleksa i Lisę razem.

W tamtym czasie
Alex mieszkał tu ze swoją żoną.

WŁAŚCICIELKA DOMU

Tego dnia Alex i Lisa stali przed domem.

Właściwie...

siedzieli albo opierali się o samochód,

który pewnie był do jego.

Przedstawił Lisę jako siostrzenicę.

Rozmawialiśmy chwilę,
a on powiedział, że wezwał jej taksówkę.

Pomyślałam, że to dość dziwne,

bo sam jest kierowcą taksówki.

Tak czy owak, stali tam

i czekali bardzo długo,

a taksówka nigdy się nie pojawiła.

Ona chciała już wracać,

ale on nie zamierzał jej pomóc.

Wyglądała bardzo młodo.

Nie przyszło mi do głowy,
że nie jest jego siostrzenicą.

W przypadku Lisy

twierdzisz, że sypialiście ze sobą.

Zgadza się.

Zrozum, że nie chcę obrazić rodzin ofiar.

To istotna kwestia,

bo dość się już wycierpieli.

Spotykaliśmy się. Ona dzwoniła do mnie,
ja do niej. Umawialiśmy się.

W zasadzie nie była moją dziewczyną,
bo miała chłopaka.

Ile razy uprawialiście seks?

Nie pamiętam.

Nie potrafię powiedzieć.

Nie robiłem notatek.

W tym przypadku
jednym z kluczowych dowodów

było to, że miała na sobie

różowe spodnie od dresu twojej żony.

Jak to wyjaśnisz?

Pamiętam, że gdy przyszliśmy z plaży,

ona miała...

jej ubranie było opiaszczone i tłuste.

Zapytała, czy mam coś na zmianę.

Nic nie pasowało.

Dałem jej spodnie...

- które znalazłem w szufladzie i...
- Twojej żony?

To nieprawda.

Zakładam, że to jej.

Znaleziono ją martwą w tych spodniach.

Dałem jej spodnie. Czy to te spodnie...

Alex, ona je miała na sobie.

- Dlatego...
- Rozumiem.

- Słyszałem.
- Jeżeli przyznajesz,

że dałeś je jej,
a ona została w nich znaleziona,

to oczywiste, że ludzie będą myśleć...

- Co się stało?
- Powiedziałem...

Powiedzmy, że dałem jej te spodnie.

Powiedzmy, że została w nich znaleziona.

Czy to znaczy, że ją zabiłem?

Czy ktoś widział, jak to robiłem?

Znaleźli dowód, który świadczyłby o tym,

że dokonałem tego morderstwa?

To było polowanie na czarownice.

Mamy ten fakt, ten fakt

i tamten fakt.

Składamy to wszystko tak,
żeby zrobić z niego mordercę.

Obrona próbowała przekonywać...

RODZICE LISY

...że człowiek ten
utrzymywał stosunki z Lisą.

- Uwierzyliście w to?
- Nie.

Nic z tych rzeczy.

Nie utrzymywali stosunków.

Powiedziałaby nam.

Wspominałaby o nim, a nie zrobiła tego.

- Byliście świadomi jego istnienia?
- Nie.

Być może dzwoniła do niego,

bo miał firmę taksówkową. Może go znała.

Ale tylko jako taksówkarza.

Nie spotykali się ze sobą.

Ale to, że najwyraźniej dał Lisie

spodnie od dresu,
które należały do jego żony,

wygląda dość podejrzanie.

Zastanawialiście się,
jak to się mogło stać?

Możemy tylko przypuszczać,

że zabił ją i rozebrał,

dlatego była w jego rzeczach.

Inaczej to niemożliwe.

Tak naprawdę nie wiemy,
co myśleć o tym człowieku.

Nie.

Chickie, co czujesz,
gdy myślisz o Aleksie Henriquezie?

Trudno mi wyrazić,
jak bardzo nienawidzę tego...

Odebrał nam córkę.

Rozumiem.

To przejmujące

rozmawiać z wami, patrząc na zdjęcie

i przeżywać to jeszcze raz z wami.

Przykro mi,
że musicie przez to przechodzić.

Lisa jak wszystkie ofiary mordercy

mieszkała trzy kilometry
od domu Henriqueza.

Jego firma taksówkowa
działała w samym sercu tej okolicy.

Często się zdarzało,
że te dzieciaki chodziły po ulicy,

a rodzice mówili im:

„On czasem podwozi dzieci,
gdy mija je na ulicy”.

Nie miały co do niego żadnych podejrzeń.

Policja uważa,
że zabił więcej niż troje dzieci,

ale brak dowodów.

Społeczność straciła
sześcioro młodych ludzi

w ciągu ostatnich czterech lat,

a wielu ludzi sądzi,
że stoi za tym jeden morderca.

Dzieci znikają wszędzie.

Musimy znaleźć sprawcę.

BRAT JESSIKI

Jeśli go nie znajdziecie,
będzie to dalej robił.

Ciała zostają porzucone w naszej okolicy,

a lokalne władze nic nie robią,

żeby to powstrzymać.

Wszystkie ofiary
miały związki z człowiekiem,

który mieszkał i działał
dokładnie w tej okolicy,

gdzie znaleziono ciała.

Wszyscy, którzy tu przychodzą...

MENEDŻERKA AUTO-SERWISU

...i go znali, twierdzą, że to on.

Wszyscy kierowcy go znają.

Ten człowiek jest chory.

STAN NOWY JORK
ZAKŁAD KARNY W SULLIVAN

Policja twierdzi,
że nie było podobnych zgonów

w okolicy Bronksu,
odkąd trafiłeś za kratki.

Tak mówią, ale ja...

Nie porwano i nie uduszono
żadnych dziewczynek.

Ja mam inne dowody.

Nikogo?

Pamiętasz...

Pewnie nie pamiętasz

dziewczyny, którą nazywali...

- Baby Hope?
- Znam tę historię.

Jest bardzo podobna.

Policja mówi,
że nie miała z tym nic wspólnego.

- Wiem...
- Sposób działania był odmienny.

Chcę powiedzieć...

W tych morderstwach
widać sposób działania.

- Niby jaki? Wyjaśnisz?
- Wszystkie trzy

zostały zgarnięte z ulic

w promieniu trzech kilometrów
i zabite w ten sam sposób.

A jak zginęła Baby Hope?

Policja twierdzi,
że okoliczności były inne.

To było uduszenie,

pokrywające się z tym,
co twierdziła policja.

- Była na poboczu...
- Pozwól, że cię o coś zapytam.

Nawet jeśli je zabiłeś,
i tak byś mi nie powiedział, prawda?

Gdybym je zabił, od razu bym się przyznał.

- Naprawdę?
- Tak.

Przyznałbyś się
do potrójnego zabójstwa dzieci?

To by znaczyło, że coś jest
ze mną nie tak i potrzebuję pomocy.

Myślisz, że coś jest nie tak?

Tak, jestem niewinny.

I to od samego początku.

Posłuchaj, jestem tu,

bo, po pierwsze,

- nie płacisz mi...
- Jasne.

...za wywiad.

Nie jestem tu, bo chciałem cię spotkać.

Jestem tu, bo chcę przedstawić dowody.

Ponieważ wracając do faktów,

że knuję, kłamię i oszukuję.
Możesz mnie nazwać, jak chcesz.

To nie ma nic wspólnego
z zabójstwem tej trójki dzieci.

Nie, to oznacza...

Fakt jest taki.

To jest twój problem.

Trudno uwierzyć w cokolwiek, co mówisz.

Chcę, żebyś wierzył.

Nie jestem ekspertem od mowy ciała,

ale gdy tylko zacięcie się bronisz,

krzyżujesz ręce.

To nie ma znaczenia.

Jestem rozluźniony,

a gdy zdrętwieją mi ręce, zakładam je tak.

To skrajnie defensywna postawa.

Tak? Nie znam się na języku ciała.

Tak uważam.

Zauważyłem to, przebywając z tobą.

Przejdźmy dalej.

Musimy zmienić taśmę.

Wyładowała się bateria.

Daj nam chwilę,

dziękuję bardzo.

Przez ostatnie dwie godziny

próbowałem rozgryźć Aleksa Henriqueza.

Mam skrzyżowane ręce,
mimo, że go tu nie ma.

Chce się dowiedzieć, co czai się
za jego opanowaną fasadą.

Na początku gdy go poznałem,

mój partner rzucił mu jakąś uwagę,

aż nagle...

Alex poczuł się obrażony,
stracił nad sobą panowanie

i rzucił się na niego, krzycząc:
„Jesteś kłamcą!”.

Wtedy zobaczyłem...

że gdy tylko poruszy się pewną strunę,
kompletnie traci kontrolę.

Pokazaliśmy mój wywiad
legendzie FBI, Jamesowi Fitzgeraldowi.

Pojmał on niesławnego Unabombera
po 20 latach polowania.

Ted Kaczynski zranił 24 osoby,
a zabił trzy.

Przez dekady był wśród najbardziej
poszukiwanych przestępców w USA.

Jesteś zdolny skrzywdzić dziecko?

Czy jestem zdolny?

Nie. Dlaczego miałbym je krzywdzić?

Większość ludzi odpowiedziałaby:
„Oczywiście, że nie”.

On zawahał się na kilka sekund,

a potem odpowiedział:

„Czy jestem zdolny?”.

Odbił to pytanie Piersowi,
powtarzając wiele słów.

Potem oczywiście zaprzecza

i zaczyna odgrywać cały scenariusz.

Dlaczego nie powiedział:
„Nigdy bym tego nie zrobił”?

U psychopaty wzorce kłamstw
muszą się poustawiać,

aby mieć pewność,

że właściwe kłamstwo
pojawi się we właściwym czasie.

Psychopaci lubią kontrolę.

Nie chcą być kontrolowani,
lecz chcą kontrolować innych.

Z ich perspektywy ma to sens,

bo do tej pory

skutecznie stosowali
tę metodę przetrwania.

Możesz mi zadawać
takie pytania, jakie chcesz,

bo nie mam nic do ukrycia.

Ale istotne jest to,

żebyś dał mi wyjaśnić,
dlaczego jestem niewinny.

Muszę zdecydować, czy jesteś...

Czy jesteś niewinnym człowiekiem,
który trafił do więzienia,

czy patrzę na sprawcę tych czynów?

Byłbyś wtedy jednym
z najgorszych ludzi, jakich spotkałem.

Mogę to zrozumieć,

bo każdy, kto popełniłby
takie odrażające zbrodnie,

w pełni zasługiwałby na to miano.

Irwin, myślisz,
że Alex Henriquez starannie

zaplanował te morderstwa,

czy były to spontaniczne działania?

Myślę, że i jedno, i drugie.

Mówię tak dlatego,
że Alex może ukrywać więcej,

niż zdołałem odkryć lub przypuszczałem.

Mogłem podejrzewać, że tak jest,
ale nie zdołałem tego dowieść.

Zadawał się z ludźmi,

nad którymi miał przewagę,

których mógł oczarować lub oszukać.

To Alejandro ją zabił.

Opowiadał jej o tym,

że ma konia w jednej
ze stadnin na Bronksie.

Tak ją przekonał,

żeby się z nim spotykała.

Uczymy naszych dzieci,
żeby nie brały nic od znajomych,

ale on nie był dla nich kimś obcym,

bo widziały go w sąsiedztwie.

Był przyjazny,

dawał im cukierki.

Krok po kroku zdobywał ich zaufanie.

Mówili, że była w stanie rozkładu...

w czarnym worku na śmieci
opartym o drzewo.

Pochowaliśmy ją w 11. urodziny.

20 października 1990 roku.

Policja nie miała twardych dowodów

łączących Henriqueza
z morderstwem Jessiki.

Ale w trakcie przesłuchania
podobno popełnił poważny błąd.

Podał im szczegół,
o którym mógł wiedzieć tylko morderca.

W przypadku Jessiki opisałeś

szczegółowo motyw kwiatowy na jej...

- Co?
- Motyw kwiatowy

na jej bieliźnie.

Policja nie znała tego szczegółu,
bo nie oczyścili jej bielizny.

Po tym, jak to powiedziałeś,

zajęli się brudną,
rozkładającą się bielizną.

Odkryli na niej ten kwiatowy motyw.
Nie znali tego szczegółu.

Ty im o tym powiedziałeś.

- Nie wiem, czy to prawda.
- Prawda.

Tak ci powiedzieli?

- To prawda.
- A więc jak oni...

Skąd wiem pewne rzeczy...

a to jeden z powodów...

- To oczywiste skąd.
- Znam tylko zdjęcia.

To oczywiste, skąd to wiesz.

- Skąd?
- Wiedziałbyś to, będąc mordercą.

Gdyby pokazali mi zdjęcia...

Zdjęcia? Bielizna nie była wyczyszczona.

Nie pokazali mi zdjęcia bielizny.

Mówili o niej.

- Mówiłeś, że ci je pokazali.
- Tak.

Pokazali ci zdjęcia albo nie.

- Pokazali mi je.
- Pokazali czy nie?

Pokazali mi zdjęcia
miejsca zbrodni, ciała...

Podałeś im pewne informacje.

- Oni mi powiedzieli.
- Przecież nie wiedzieli.

Jak mogli powiedzieć coś,
czego nie wiedzieli?

- Dlatego ci to mówią.
- Nie oczyścili bielizny.

Czyli oni też kłamią?

Naprawdę sądzisz, że mówili prawdę?

Powiem ci coś, co policja powiedziała mi

w pokoju przesłuchań.

„Jesteś zwierzęciem. Spójrz, co zrobiłeś.

Uprawiałeś seks z tą dziewczynką?

W tych kwiecistych majteczkach
i sportowym staniku?

Zerwałeś je? Przeciąłeś?

Czym to zrobiłeś? Nożem? Jakim nożem?

A może użyłeś nożyczek?”

Powiedzą wszystko, żeby tylko cie złamać.

A że nic nie zrobiłem,
nie mogli mnie złamać.

Pamiętam tylko tyle,

że gdy zbadaliśmy ponownie te majtki,
zauważyliśmy

szczegóły dotyczące koloru i ich opis.

Bo w czasie, gdy...

znaleziono ciało,

były one odbarwione.

Tylko osoba zaangażowana w ten czyn,
mogła o tym wiedzieć.

Nie chciałem,
żeby za kratki trafiła niewłaściwa osoba.

Nie chciałem też, żeby na wokandę
trafiła sprawa, która by się sypnęła.

To, że interesował się dziewczynkami
w tym wieku,

może świadczyć o tym, że relacje

i stosunki seksualne z jego rówieśniczkami

nie przebiegały tak,
jak sobie tego życzył.

Szczerze mówiąc, czasem mógł
nie stawać na wysokości zadania.

A więc dochodziło do regresji

psycho-seksualnej

w stronę tych młodych kobiet,
a w zasadzie dzieci,

dzięki czemu zyskiwał nad nimi kontrolę

i zaspokajał swoje potrzeby.

MIEJSCE ODNALEZIENIA ZWŁOK JESSIKI

Skontaktował się z nami człowiek.

Powiedział: „Jechałem tej nocy
aleją nad rzeką w Bronksie.

Widziałem samochód”.

Mówi: „Przy bagażniku stał człowiek”.

Zatrzymałem się
i krzyknąłem do niego po hiszpańsku:

„Pomóc ci?”.

Mówił, że człowiek ten
był bardzo niegrzeczny.

Krzyknął: „Wynoś się.
Nie potrzebuję pomocy”.

Wtedy on odparł: „W porządku”.

Mieliśmy wtedy przygotowany zestaw zdjęć,

który mu pokazaliśmy,

a on wskazał Aleksa.

Powiedział: „To człowiek przy aucie”.

Samochód był zaparkowany

trzy metry od miejsca,
w którym odkryto ciało.

Wróćmy do dowodu. Na co wskazuje?

Ktoś powiedział, że widział mnie
i rozmawiał ze mną na miejscu zbrodni.

Pomówmy o tym.

Nie rozmawiałem z nim.

Ten człowiek widział cię tam nad ranem

zaraz po śmierci Jessiki.

Widział cię tam.

Wierzysz w to?

- Widziałeś...
- Byłeś tam?

Nie było mnie tam.

Gdybym był mordercą,

- który zabił trzy niewinne...
- Jesteś seryjnym zabójcą.

Możesz to nazywać, jak chcesz.

Gdyby ktoś się tam zatrzymał

zaraz po tym, jak kogoś zabiłem,

nie sądzisz, że stałby się
moją kolejną ofiarą?

Proszę się zastanowić.

Może połączyć mnie z miejscem zbrodni.

Może wskazać, że tam byłem.

Nie próbuję oszukać ani ciebie,
ani nikogo innego.

Rozumiem, że masz za zadanie
zdyskredytować mnie.

- Nieprawda.
- Pozwól mi skończyć.

Mam tylko przeprowadzić z tobą wywiad.

- Proszę.
- Chcę też ocenić to,

czy zabiłeś te dziewczynki, czy nie.

Jak chcesz to ocenić,
skoro nie dajesz mi nic powiedzieć?

Bo czuję, że to, jak mnie zwodzisz

w kwestiach dotyczących
twoich powiązań z tymi morderstwami...

To muszą być mistrzowskie uniki,
ale jednak są to uniki.

- Czyli jestem mistrzem?
- Myślę, że jesteś wybitnym kłamcą.

No cóż...

- Sam przyznałeś...
- Dobra, jestem kłamcą.

Czy to czyni ze mnie mordercę?

Oprócz tego, że Henriquez przyznał,
że jest kłamcą,

został też wcześniej skazany
za inną zbrodnię.

Jak zareaguje, gdy zapytam go
o ten szokujący incydent,

przez który trafił za kratki?

Ludzie, którzy spędzili
sporo czasu w więzieniu,

- rozmyślają o...
- O czym?

...o tym, dlaczego tu są...

aż zaczynają wierzyć we własne historie.

Ja tak uważam od samego początku.

Obejrzyj...

nagrania z sądu.

Obstaję przy tym, że nic nie zrobiłem.

Byłeś bardzo wiarygodny.

- Od początku nic nie zrobiłem.
- Widziałem to.

- Oglądałem to nagranie.
- Teraz też tak twierdzę.

Nikt nie może mi wmówić...

Co mówisz rodzinom,
które tak wiele wycierpiały

z powodu śmierci ich bliskich?

Co im mówię?

Szukajcie prawdy.

W trakcie procesu obrona twierdziła,
że wszystkie dowody są poszlakowe.

Oskarżony o seryjne morderstwo

Alejandro Henriquez pozostaje spokojny,

gdy rozpoczyna się trzeci tydzień procesu.

Łączyła je tylko jedna rzecz.

Wszystkie znały Alejandro Henriqueza.

Adwokat twierdzi, że prokurator opiera się

na poszlakowym dowodzie.

Ludzie byli tak wściekli,

że policja musiała coś zrobić.

Dowód w tej sprawie jest słaby

mało wiarygodny i poszlakowy.

Nie popełniłem zbrodni,
o które jestem oskarżany.

Uważam, że nic nie udowodniono.

Było sporo kłamstw i oszustw.

Ciekawe jest to, że Henriquez

w jednej z krytycznych chwil w życiu,

gdy skazywano go za trzy morderstwa,

miał swoje kilka chwil chwały.

Jego zdolności aktorskie

zasługiwałyby na Oscara.

Wiedział, jak przemawiać,

aby sprawiać wrażenie,
że lituje się nad rodziną,

choć wcale tego nie czuł.

Chodzi o to,
by chronić siebie i własny tyłek.

Nie jestem zły na rodziny

z powodu tego, co mówią
czy też myślą o mnie,

bo zostali wprowadzeni w błąd
i oszukano ich.

Pierwszy raz od lat stał na scenie,

wykorzystując w pełni
swoje psychopatyczne zdolności.

Nazywam go dżentelmenem.

Nie wiem dlaczego, ale tak mnie wychowano.

Ale ten śmieć...

zawsze pojawia się tam,
gdzie dzieją się takie rzeczy.

Można twierdzić, że to przypadek.
To się czasami zdarza.

Wszyscy na sali sądowej wiedzą,
że to jego sprawka.

On też to wie.

Nie było innej osoby,

która mogłaby to zrobić, tylko on.

Irwin, masz jakieś wątpliwości,

czy Alex Henriquez jest winny
popełnionych zbrodni?

Żadnych.

Skazali go,

co bardzo mnie cieszy.

Gdyby go nie skazali,

nadal zajmowałbym się tą sprawą.

Na nagraniu z sali sądowej

Henriquez nie wygląda
na seryjnego mordercę

zdolnego udusić trzy dziewczynki,

które go znały i ufały mu.

Ale pewien szokujący wypadek,
który miał miejsce przed morderstwami,

wskazuje niezbicie,

że jest on zdolny
do przemocy wobec dzieci.

Jak wyjaśnisz inną sytuację,
o którą zostałeś oskarżony.

Zostałeś skazany

za poparzenie chłopca,
który był synem twojej żony.

Dotkliwie go poparzyłeś,

za co zostałeś skazany
na dość długą odsiadkę.

Gdy mówisz, że po poparzyłem
i zostałem skazany...

są to kluczowe słowa...

Ale to fakty, czyż nie?

- Nie.
- Nie zostałeś skazany?

- Przyznaję się do...
- Napaści.

...pozostawienia go samego w łazience

- i mniejszego przestępstwa...
- Co to dokładnie było?

Do wykroczenia, napaści...

Nie chcę skłamać.

Nie wiedziałem, że się poparzy,

bo bym go tam nie zostawiał.

Przygotowywałem go,
żeby go zawieźć do ojca.

Myślisz, że specjalnie bym go poparzył,

ubrał go i zawiózł do ojca?

To nie ma żadnego sensu.

W najlepszym wypadku
to poważne zaniedbanie z twojej strony,

bo byłeś za niego odpowiedzialny.

- Właśnie.
- W najlepszym wypadku.

Nie o to zostałeś oskarżony.

Nie zostałeś oskarżony za zaniedbanie,
ale za napaść.

To był ich spisek.

Chcieli mnie oczernić

w oczach opinii publicznej.

Gdy chłopiec w tym wieku

zostaje tak dotkliwie poparzony,

chodzi o twoje naganne zachowanie.

Proszę posłuchać,
nie chodzi o kłamstwa, oszustwa

czy cudzołóstwo.

To nie ma nic do rzeczy.

Chodzi o to, czy zabiłeś te kobiety.

Trzymajmy się dowodów
w sprawie tych kobiet.

Proszę cię o to, bo po to tu jesteśmy.

Jeśli chcesz...

Nazwałeś mnie kłamcą,
twierdzisz, że jestem winny.

Wiem, że kłamiesz.

- Sam to przyznałeś.
- Ale nie jestem mordercą.

- Bo kłamałem...
- Mam ci uwierzyć,

ale ci nie wierzę.

Jak można ci wierzyć?

Żeby rozstrzygnąć,
czy masz rację, czy się mylisz,

jeśli cię to interesuje,

- zdobądź nagranie z miejsca zbrodni.
- Obchodzą mnie dziewczynki...

- Zdobądź je...
- ...i życie, którego nie przeżyły...

- ...i spójrz na zdjęcie.
- ...i rodziny,

których życie legło w gruzach.
To mnie obchodzi.

Moje życie legło w gruzach,
podobnie jak życie mojej rodziny.

Jestem niewinny i siedzę tu. Już 28 lat.

Nie bierzemy pod uwagę dowodu.

Chodzimy po domach

i pytamy ludzi,

czy ci wierzą, czy nie.

Musimy kończyć.

- Miałeś szansę się wypowiedzieć.
- Nieprawda.

Ty mówiłeś, a gdy próbowałem
przedstawić dowody,

by ci pokazać inną perspektywę,

przerywałeś mi, a teraz musimy kończyć.

Dziękuję za poświęcony czas.

- Kończymy.
- Dobrze.

- Koniec?
- Tak.

W porządku.

To frustrujące, rozmawiać z kimś,

kto brnie w swoje kłamstwo

i w swoją wersję wydarzeń.

Byłbyś jednym z niewielu,
który złamał psychopatę

po 28 czy 30 latach.

Ale Piers był zdeterminowany,

a to najlepsza postawa
w takiej konfrontacji.

Henriquez to książkowy przykład
zakłamanego psychopaty,

który nie zna żalu ani empatii.

JESSICA GUZMAN
UKOCHANA CÓRKA I SIOSTRA - 1979 - 1990

Cieszy mnie fakt, że...

Mam nadzieję, że dożyjesz 99 lat.

On był graczem.

Miał wiele osobowości.

Nadal spotykam kogoś, kto go zna,

w zasadzie znał.
Miał wtedy zaledwie 29 lat.

Coś koło tego.

Był młody, jeździł mercedesem.
Zawsze elegancko ubrany.

Potrzebował reakcji ludzi,

żeby czuć się spełniony.

Gdy myślę, że siedzi sam w pudle,
czuję się lepiej.

Przez chwilę wydawało mi się,
że źle go oceniłam.

Ale zdałam sobie sprawę,

że mnie oszukał.

Nie widziałam jego prawdziwego oblicza.

Bardzo dziękuję.

Dziękuję.

Gdy odczytali wyrok,

spojrzałem na matkę Jessiki

i czułem...

że dałem jej to, czego chciała.

Dałem jej to, co chciała usłyszeć.

Sąd przychylił się do bezterminowej kary

w maksymalnym wymiarze,

czyli dożywotniego więzienia...

Sąd podkreśla...

Napisy: Marcin Łakomy