All language subtitles for Madame Bovary (2000)

Vertaling en ondertiteling
AV Media Factory bv

Naar moeder-overste. Kom mee.

Je moeder is dood, Emma.

Maar u schreef niet
dat er geen hoop meer was.

Ik wist niet hoe ik het moest zeggen.

Ik heb haar rozenkrans
voor je meegenomen.

Mag ik naar huis voor de begrafenis?

Ze is vanochtend begraven.

Onder de pruimenboom.

Begraaf je mij daar ook als ik sterf?

Mag er ook niemand om mij rouwen?

Emma Rouault?

Er is zoveel pijn.
De last is nauwelijks te dragen.

Je moet alle hartstocht opgeven.

God zal je kracht geven,
maar het offer is onvoorwaardelijk.

We hebben jongedames
als Emma nodig.

De dood van haar moeder heeft
een venster in haar ziel geopend.

Ik heb een schokkende roman
in haar hemdenla gevonden.

Ik noem geen details,
maar hij ging over een gondelier.

Bent u niet overtuigd
van haar roeping?

Vreugde werd ontmoedigd,
verdriet was verboden.

Ze probeerden me te breken.
Als een paard.

Al dat geld...
- U wilde dat ik een opleiding kreeg.

Ik was bang dat je nooit meer
thuis zou komen.

Jezus zou een vervelende
bruidegom zijn geweest.

In Parijs dragen ze dit seizoen
petticoats van Engelse kant.

Schouders worden wit gepoederd.

In Parijs leven vrouwen
voor de liefde.

Mannen sterven ervoor.

O, waarom is de wereld zo ver weg?

Niet tegen me schreeuwen, Emma.

Er is iets met mijn been.
- Snel, snel.

Bent u de dokter?
- Ja.

Ik heb geen dokter nodig.
Nooit nodig gehad.

Ik zei toch, ga Pierre halen.
De beste koeienman aller tijden.

Als hij me niet kan oplappen,
schiet me dan maar dood.

Hij heeft cognac gedronken.

Uw dijbeen is gebroken. Ik vermoed
ook schade aan de quadriceps.

Wat voor taal is dat nou weer?
- Latijn.

Geef die man wat te drinken.

U zult nu de boerderij moeten leiden.

Tot uw vader
weer beter is, in elk geval.

Ik weet veel over muziek en poëzie,
maar bijna niets over mest.

Of oogstopbrengsten.

Waar bent u op school geweest?
- Bij de Ursulinen, in Rouen.

Ik heb in Rouen gestudeerd.

Niet in Parijs?
- Nee.

Wacht u ergens op, dr Bovary?

Mijn zweep.
- Uw zweep?

O, hij is achter de tarwe gevallen.

Wanneer komt u terug?
- Over drie dagen.

Morgen.

Charles, het is al na achten.
Je moet aan de slag.

Moeder.

Wat doe jij hier?
- Mme Hivert heeft een nieuw rijtuig.

Ik ben meegereden tot de kruising.

Ik hoorde dat een nette familie dat
château buiten de stad heeft gekocht.

Ze doen in koffie, kennelijk,
en lijden allemaal aan darmcatarre.

Ga meteen kennis met ze maken.

Ik moet naar de boerderij
van Rouault.

Alweer?

De breuk is gecompliceerder
dan ik dacht.

Hij heeft een dochter, nietwaar?

Ja moeder, dat is zo.

Moet ik je eraan herinneren
dat je pas weduwnaar bent?

Nee, dat hoeft niet.

Dat ding hier is net
een vreselijke aanklacht.

We hadden het met haar moeten
begraven. Het werd net bruin.

Arme Héloise.
- Tja, het was gruwelijke pech.

Ik begeef me naar de keuken,
voor een verse strik.

Vergeet de boerderij van Rouault.
Je hebt deftiger patiënten nodig.

Ik zit nou al 41 dagen in deze stoel.

En die arme Emma moet binnen
blijven om m'n karkas te verzorgen.

Ik kan er wel tegen.

Ik ben doof voor je smeekbeden.
Je mag niet eens proberen te lopen.

Ik dacht dat u misschien
wat van onze honing wilde.

Als u het met een lepel eet,
proeft u de lavendel.

Hoe lang nog?

Nog minstens een week.

Wat zeg je hiervan, schelm?

Jullie zouden me rijp
voor de slacht hebben gemaakt.

Verklaar je me nu weer voor gezond?

Ben ik weer vrij man?

Van Rouault gekregen.
Het geld komt nog, begrijp ik.

Je kunt je geen ruilhandel
veroorloven. Wat is dit?

Een pot honing.
- Hier was je studie te duur voor.

Het was geen betaling, denk ik, maar
een cadeau van juffrouw Rouault.

Is dat zo?

Ik heb dingen gehoord
over die familie. En haar.

Ze zijn niet zo rijk, al is ze
opgepoetst door de Ursulinen.

Een neef van ze
is voor de rechter gesleept.

Het had met schapen te maken.

Maar je werk daar is nu klaar,
de hemel zij dank.

Ik ben bang van niet, moeder.

Uit achting voor jou vind ik
dat ze contant moeten betalen.

Ik ga er persoonlijk naartoe.

Vijfenzeventig.

Ik hoopte op een gunstiger tarief,
omdat ik zo prompt betaal.

Mijn moeder gaat
over de boekhouding.

Je bent je vrouw verloren, hè?
- Ja, tuberculose.

Ik heb in je schoenen gestaan.

Toen ik mijn vrouw begraven had,
lag ik in de boomgaard te huilen.

Appels, pruimen, peren,
fruit, overal fruit.

Zo ver het oog reikte.

En mijn hart was net
een dood stuk hout.

Hoe lang duurde dat gevoel?

Een stukje van de pijn blijft altijd.

Heb jij eetlust?

Toen het op z'n ergst was,
verhongerde ik bijna.

Iedere hap veranderde in roet.

Hij at meestal wel iets,
als het maar lichtverteerbaar was.

Zoals geroosterde gans
en aardbeientaart.

Is jouw hart ook gebroken?

Ik denk het wel. Ik was jonger, toen.

Is het nog steeds gebroken?

Dat weet ik niet echt.

Maar ik ben ook geen dokter.

Ik ben gaan denken dat ik
geen gevoelens meer over heb.

Je was zo jong, toen je haar verloor.
Het moet je uitgehold hebben.

Ik voel me inderdaad leeg.

Dit heb ik met een opstel gewonnen,
in het klooster.

Waar ging het over?
- Het heette 'Wat is passie?'

Ik gaf een vroom antwoord,
dat draaide om de kruisiging.

Heb jij ooit iets gewonnen?

Er was nooit een prijs
die ik echt wilde.

Is dat je zondagse overhemd?
- Nee, het is nieuw.

Ik weet waarvoor je komt,
ik heb je blos gezien.

Ga in die wei staan. Als het meisje
ja zegt, gooi ik de luiken open.

Dat scheelt een hoop gedoe.

Je vindt de taart vast prachtig.

De onderste laag lijkt op
de tempel in Jeruzalem.

Het is net een plaatje
uit een tijdschrift.

Ik wou dat haar moeder
dit kon zien. Die jurk.

Ivoorkleurig gaaswerk en linten.
Ze heeft er nooit meer wat aan.

Dit wou ze. Ik kan haar
niets weigeren.

Dat had ik begrepen.

Ik doe het wel. Je maakt het erger.

Ben je gelukkig?
- Hoe zou ik dat niet kunnen zijn?

Dit is mijn trouwdag.

Ik ben nog niet klaar.

Ik moet een nachtjapon aantrekken.

De laatste keer dat hier vuur brandde
was na het huwelijk van m'n ouders.

Ze zijn op kerstavond getrouwd.

Vind je dat niet romantisch?

Is dit passie, Charles?

Is dit het?
- Dit heb ik nooit gekend.

Is dit passie?
- Dit heb ik nooit gekend.

Is dat het boeket
van de andere bruid?

Doe dit weg.

Hield je van haar, Charles?

Zij hield van mij.

Ik zie mezelf in jouw ogen.

Kun je de veren in je haar zien?

Er zit zeker een gat in het kussen.

Het spijt me.

Ik moet de steenpuist
van Mme Lecoute doorprikken.

Maar ik mis je als je weg bent.

Daar is makkelijk iets aan te doen.

De bijkeuken ligt onder het wasgoed.

Slopen, nachtmutsen, allerlei
niet nader te noemen dingen.

Héloise was niet te trots
om het te sorteren.

Emma hoeft het niet zelf te doen.
Ze is niet erg sterk.

Wat is ze nu aan het doen?
- Schetsen.

Ze is er goed in. Haar tekening
van Medusa heb ik ingelijst.

Handenvol stukken kaars.
Van soms wel tien centimeter.

Het huishouden is nieuw voor haar.
Zuinigheid snapt ze niet.

Gelukkig heb ik een reistas
meegenomen.

Ik ben kennelijk ingedommeld.

Ik wilde net in bad.

Het is tien uur.

Om tien uur gaan we naar bed.

Gewoonten zijn net als beloften
en taartkorsten.

Gemaakt om gebroken te worden.

Ik ga naar beneden,
tot je klaar bent.

Het is midden in de nacht.

Ik heb u gewekt
te midden van de appelbomen.

Dicht bij het huis uwer vaderen.

Sluit uw hart af voor alle liefde
behalve de mijne.

Bemin geen ander, want de liefde
is even hartstochtelijk als de dood.

Je vult je hoofd met onzin.
- Nee, ik lees de bijbel.

Het Hooglied. In het klooster
heb ik het uit mijn hoofd geleerd.

Mijn minnaar stak zijn hand uit
naar de deur.

Zijn vingers geurden
naar olie en mirre.

Ik opende de deur voor mijn minnaar.

Zijn geur deed me beven.

Emma, mijn moeder ligt te slapen.

Ga maar weer naar binnen. Zet je
slaapmuts op en droom van niets.

Je windt je op. Wil je aloëtinctuur?
- Ik wil opgewonden zijn.

Dat moet je niet voorkomen.
- Windt dit je op?

's Nachts ruzie maken
in een feestjurk?

Die zat in mijn bruidsschat.
Een Parijs patroon.

Ik heb hem nooit gedragen.
- Ik ben een plattelandsdokter.

Ik heb het koud.

Ik dacht dat ik iets gedaan had, of
niet gedaan. Dat het mijn taak was.

Om het opwindend te maken.
- We houden van elkaar.

Daar kunnen we niet ons hele leven
door verrast worden.

Mijn god.

Ik ben er nooit door verrast.

Je bent oververmoeid.

Ik dacht dat ik wijzer zou worden
als echtgenote.

Ik dacht dat ik allerlei nieuwe
sensaties zou ontdekken.

Ik dacht dat jij me die
zou laten zien.

Ik heb nog nooit zo'n rust gekend.

Mijn god.

Waarom ben ik met hem getrouwd?

Grote opwinding. Dit is gebracht
door twee lakeien.

De Markies d'Andervilliers
nodigt u uit...

Een diner, en een bal,
en een souper, een ontbijt.

Hij bedankt me voor het verwijderen
van 'n abces en biedt ons logies aan.

Je kunt die mooie roze jurk aan.
- Roze jurk?

Van tarlatan? Wil je me vernederen?
Moet ik er provinciaals uitzien?

Mijn beste.

Mijn beste Madame Bovary, nietwaar?

Doe een arme oude markiezin
een plezier door bij haar te zitten.

Nog nooit zo'n prachtige kat gezien.
- Gekregen van een bewonderaar.

Ze had een diamanten armband
om haar nek.

Hoe heet ze?
- Berthe. Een oude familienaam.

Speelt u kaart?
- Ik ben bang van niet.

Vooruit, ga maar
naar de andere heren.

Ze zeggen dat bridge
een echte kijksport is.

Hij verveelt je.

Hij is je man, enige verveling
is volkomen op z'n plaats.

Heb je een boezemvriendin?

Iemand die je in vertrouwen
kunt nemen.

Ik heb een hondje.
Een Italiaanse windhond.

Wat enig. Die kan zo goed
geheimen bewaren.

Ik heb geen geheimen.
- Nog niet.

Er is niemand zoals jij
op de wereld, nietwaar?

Waarom zegt u dat?
- Omdat je nog geen twintig bent.

Laat me je balboekje eens zien.

Leeg, leeg, leeg.
Dit kan echt niet, hoor.

Kun je walsen?
- Helaas niet.

Wat heerlijk. Heren genieten ervan
om je in te wijden.

De burggraaf.

Zijn vest lijkt wel op zijn borst
geschilderd, vind je niet?

Mme Bovary heeft geen
begeleider voor het souper.

En ze kan de wals niet dansen.

Wil Madame me vereren
met haar vertrouwen?

Hopelijk kookt Nathalie iets gewoons.
Wat een vreselijk eten.

Heb jij hoofdpijn?
- Waarom?

Je hebt champagne gedronken.
- Ik heb er geen last van.

Verdraaid.
- Ik zei al dat die pony niet paste.

Het is een paard, geen pony.

Dit hebben we al besproken.
- En je doet er niets aan.

Stel dat een van de gasten ons ziet.
- Misschien kan die ons helpen.

Wat een vernedering.
Wie weet wie er komt.

De burggraaf misschien.

Het is me echt overkomen.
Ik was daar.

In deze schoenen heb ik gedanst.

Ze applaudisseerden,
ik werd bewonderd.

Ik ben er een keer geweest.

Vertel eens wat uit je tijdschrift.
- Het interesseert je niet.

De hogere kringen
interesseren me wel.

Hertogin Dinges heeft nieuwe pruiken,
Prins Zus-en-Zo drijft tot zelfmoord.

Waarom speel je geen piano meer?

Omdat niemand naar me luistert.

Ik had recitals kunnen geven.
Voor publiek van overal.

Ik luister naar je.
- Er is niets meer over.

Er gebeurt nooit meer iets
in mijn leven.

Ik ben levend begraven,
en ik zie nergens licht.

Hallo, duifje.
- Hallo, vader.

Ik heb een kalkoen voor je.

Had je hem z'n nek
niet kunnen omdraaien?

We hebben de hele weg gelopen.
Daar wordt het vlees lekkerder van.

Waarom draagt ze in vredesnaam
grijze katoenen kousen?

Om zuinig te doen.
Ik dacht dat je blij zou zijn.

Blij? Dat de vrouw van m'n zoon
haar trots kwijtraakt?

Dat haar karakter zo veranderd is?

Ik heb een brief van een kennis, die
in dit dorp woont. Ik noem geen naam.

Emma heeft onlangs al haar zilveren
munten aan een bedelaar gegeven.

Ze is nooit menslievend geweest.

Het is niet passend als haar
verwarde gedrag gezien wordt.

Je moet iets doen.
- Heb ik gedaan.

Van wie zijn die hoed en stok?
- Professoren uit Rouen.

Hij kost honderd franc
en stinkt naar dure sigaren.

Ik hou van haar.
Ik wil alles voor haar doen.

Heeft u een diagnose gesteld?
- Gewoon zenuwen, zenuwen.

Ze heeft andere lucht nodig.

TE HUUR

Yonville? Dat is kilometers ver.

Het grasland daar is een ramp.
Ze maken er vreselijke kaas.

Het is zoals ik gehoopt had.

Hier heb ik niet voor gekozen.

Tien blaadjes gelatine,
voor deze mousse.

En alleen hij en zij komen eten,
alleen deze avond.

Met een schoothond.

Lestiboudois, je bent laat.
- Blij dat ik magen had.

Ik moest afsluiten
na de catechisatie.

Geslachtsrijpe meisjes
voor de priesters.

Als ik premier was, zou ik elke maand
alle geestelijken aderlaten.

Niemand luistert naar u,
Monsieur Homais. Paul.

Is de koperen koffiepot geschuurd?
- Die van koper?

Heilige Moeder Gods, geef me kracht.

Daar is hij.
- Ze zijn er.

Paul, Lestiboudois, naar de deur.
Jij niet, Binet.

Niet te veel gedoe, dan denken ze
dat hier nooit iets gebeurt.

Madame Bovary?
Ik ben Homais, de apotheker.

Uw man had me geschreven.
- Hij zit nog in de koets.

Te slapen.
- Ik ben Lestiboudois.

Waar is de schoothond?
- Die is ontsnapt.

Die maagjes waren verspilling.

Bent u de vrouw van de dokter?

Wie bent u?

Wat mousse, dokter?
- Graag.

Ik studeer rechten in Rouen.
Ik ben klerk op het stadhuis.

Het probleem is dat dit een gezonde
streek is, vanwege de wind.

Tussen hier en La Boissière
heb je al veertien tachtigers.

Ik logeer bij hem boven de apotheek.

Ik eet alleen hier.

Mousse?
- Hoe kan ik die afslaan?

U zei dat hier erg veel
schurft heerste.

Je maag draait om
als je de boeren ziet.

Maar ze blijven krabben, etteren
en alle medische hulp weigeren.

We hebben mooie zonsondergangen.

Je ziet ze het beste
bovenop de heuvel.

's Zondags ga ik kijken,
en naar de nachtegaal luisteren.

Is er een nachtegaal?

Kan ik veel koorts verwachten?
- Hele interessante, na de oogst.

Heeft u wel eens de zon
boven zee zien ondergaan?

Eén keer. Toen ik klein was.

Het eerste wat ik zag
dat oneindig was.

Het was overweldigend.

Net als de componist die naar
de bergen keek, voor inspiratie.

Mendelssohn.
- Ja, Mendelssohn.

Kent u de bergen?
- Mijn neef was in Zwitserland.

Hij heeft een gletsjer aangeraakt.

Hij gaf me een kiezelsteen.

Net zoals hij was toen God
hem uit de hemel wierp.

Tijd voor de melk, liefste.

Wat fijn dat je weer speelt.
De lucht heeft zijn werk al gedaan.

Ben ik nog steeds je enige patiënt?
- De anderen komen wel.

Ik kan nu nog niet dik worden.
Je doet het niet goed.

Neem een dienstmeisje.
- Een korset is niet verstandig.

Homais is erg progressief.
Zijn vrouw draagt nooit een korset.

Het kan niet strakker.
- Niemand mag het weten.

Je bent toch wel blij?
Dat je in verwachting bent?

Ik ben erdoor verbijsterd.

Ik wil erdoor verbijsterd blijven.

Ik heb nog nooit zo'n geheim gehad.

Mijn man is weggeroepen.
Ik wou de nachtegaal horen.

Zou hij het niet goedvinden?
- Avondlucht is slecht voor me.

Hij wil niet dat ik doodga.

Waarom zou u doodgaan?
- We zijn allemaal sterfelijk.

Misschien wil hij in zijn hart de wet
van de liefde volgen, niet de natuur.

Charles heeft geen hart, denk ik.

Alleen een gipsmodel ervan,
op zijn bureau.

In z'n studie zeiden ze dat het hart
een spier was, en hij geloofde het.

Ik wou dat u weer
in de herberg kwam eten.

Ik heb nooit meer
zo'n fijn gesprek gehad.

Je bent heel welbespraakt.

Met u kan ik praten.

Ik kan met jou praten.

Heb je romans gekocht?
- Léon heeft ze me geleend.

En ook dichtbundels.

Absoluut geen strak korset meer,
hoor je me?

Hij schopt.

Voel je hem?
- Denk je dat het een jongen is?

Ik weet het niet. Ik zei 'hij'
zonder erbij na te denken.

Ik heb het leven en de dood gezien,
maar altijd als buitenstaander.

Nu maak ik er deel van uit.

We hebben hier leven in gestopt.

Ik was 15 maanden met
een uitgedroogde weduwe getrouwd.

Ik wist niet dat er
zo veel vreugde bestond.

Het spijt me.

Je bent moe.

Ik ben altijd moe.

Dat komt door je toestand.

Vergeef het me.

U wilde me spreken.

Ik dacht dat we vrienden waren,
dat u niets voor me verborg.

Denk je dat dit makkelijk
te bespreken is?

U ziet er stralend uit.

Ik voel me totaal niet mezelf.

De manufacturier is er.
- De manufacturier is er, Madame.

Ik raad u twee dozijn
lange onderjurken aan...

met een dozijn kielen voor erover.

Heb je die wieg gezien? Italiaans
notenhout. Een boot met twee harpen.

Emma, kom je even mee naar de hal?

We hebben geen geld.
- We redden ons altijd.

Ik gebruik je bruidsschat. Het duurt
even voor ik hier wat verdien.

En we hebben zelfs een dienstmeisje.

Alles is op.

Ik vrees dat u alles moet inpakken.

Moederlijke tederheid en goede smaak
moet je niet tegenwerken.

We kunnen vast wel iets regelen.

Hier heb ik niet voor gekozen.

Dit is niet het leven
dat ik wilde hebben.

Ik hou het niet uit.
Ik hou het niet uit.

Zeg tegen jezelf, ook dit gaat over.

Ik leed helse pijn
toen ik van Charles beviel.

En gedroeg me waardig.
- Ook dit gaat over.

Wanneer? Wanneer?

Nu komt het erop aan, denk ik.

Nog meer hete stenen, en suikerwater.

Geef hier.
- Wegwezen.

Hier, drink op.
- Wegwezen.

Wegwezen, allemaal.

Nu.

Flinke meid.

Flinke meid.
- Dit wordt mijn dood.

We hebben een dochtertje.

Madeleine, misschien?
Dat is in de mode.

Naar een deerne?
- Het is bijbels.

Ik noem haar Berthe.

Die naam heb ik gehoord op een bal
bij de Markies d'Andervilliers.

Hij klonk zo aristocratisch.

Ze was toch bij de min?

Daar haal ik haar weg. Ze wil
steeds meer geld. Ze is zo ordinair.

De babykleertjes
worden nooit gesteven.

Had jij de goudsbloemen neergelegd?
- Hoe wist je dat?

Er lag geen briefje bij.

Niemand anders hier moet
zijn gevoelens voor mij verbergen.

Is je man jaloers?

Zou hij dat moeten zijn?

Madame Bovary,
u moet echt naar huis.

Snel weer naar binnen.
En neem een mosterdpleister.

Toen je bijna beviel was ik
elke avond met je man in de herberg.

Zo kon ik toch dicht bij je zijn.

Ik hoorde nieuws over jou.

Hij is een deel van je.
- Dat is hij niet.

Geef je niets om hem?

Hij is heel erg zachtaardig.

Er zijn dingen die ik zeggen moet.

Moet dat hardop?
Dat is onze gewoonte niet.

Nee, we zeggen niet
wat we werkelijk voelen.

Heb ik gezegd dat mijn hart opspringt
als ik je zie?

Waarom speelt God wrede spelletjes?
Verwart Hij onze harten?

Laat Hij de hemel zien
terwijl de deur dicht is?

Denk je dat ik alleen jou bedoel?

Iemand compromitteert zichzelf.

U ziet er zo pips uit.
Zeg het tegen de dokter.

De dokter kan niets voor me doen.

Ik kende een meisje in Dieppe.
Haar vader was visser.

Ze liep vaak alleen op het strand.
Wit als een doek, haar in de war.

Soms lag ze met haar gezicht
in de kiezels te huilen.

Er zat een soort mist in haar hoofd.
Ze hebben exorcisme geprobeerd.

Het hielp allemaal niks.

Maar nu gaat het weer goed.

Wat heeft ze gedaan?

Hoe is ze genezen?
- Ze is getrouwd.

Ik voel me ellendig, Bovary.

Wat jammer.
- Jou ontbreekt het aan niets.

Zeker niet in je huwelijk.
- Wat een geweldige vrouw.

We zijn allemaal jaloers.
- Weet je waarom ik jaloers ben?

Omdat hij zich niet verveelt.
Daar heeft hij de pit niet voor.

Hij is tevreden om zijn hele leven
in dit godvergeten gat te blijven.

Misschien zet een andere baan
je geest in beweging.

Mijn geest beweegt genoeg.
Hij is uitgeput.

Net een muis in een tredmolen,
een zuiger in een machine.

En waar draait die machine om?
Wat is zijn vaste punt, zijn doel?

Maskerades.
En het lachen van meisjes.

Meisjes in het meervoud?

Ik wil leven als een kunstenaar.
Vrij mijn ziel verkennen.

Daar zie ik geen kwaad in.

Je moet wel gitaarles nemen.

En een baret kopen.

Ik rot hier weg, als de foetussen in
je winkel, Homais. Leven verboden.

Ik zie mezelf in jouw ogen.

Ik zie mezelf in de jouwe.

Grote opwinding in de Gouden Leeuw.

Léon gaat in Parijs wonen.

Dit is het beste. Je kunt tentamen
doen, je moeder zal trots zijn.

Dit is het beste. Je kunt tentamen
doen, je moeder zal trots zijn.

Is de dokter thuis?

Hij is weg.

Naar een patiënt.

De barometer voorspelt regen.

Ik heb een overjas aan.

Emma, ik kan niet weg.
- Het moet.

Door jou voel ik me naakt.

Intiemer dan dit worden we nooit.

Hierna is er alleen nog de kloof.

Ik ben zo deugdzaam geweest.
- Stemde dat je tevreden?

Ik heb geen rust gekend, daardoor.
Maar ik heb niets verkeerds gedaan.

Ik giet mezelf uit in jou, Emma.

En dat moet genoeg zijn.

Wat de Algerijnse sjaals betreft,
wou ik vermelden...

dat ze volgens een brief van Léon
de laatste mode in Parijs zijn.

De gele.

Als u een rekening voor me
zou willen openen?

Ik voel het nu nauwelijks meer.

Ik kan de liefde niet
in leven houden.

Het moet wel afgelopen zijn.

Er zijn verversingen in een tent
bij de kerk, na de dankzegging.

Dit is niet zo maar een oogstfeest,
maar een samenkomst van notabelen.

Borrelen in een tent,
als een stel circusclowns?

Dit hebben we al besproken.
- Wegwezen, ga je kunstje oefenen.

Ik ben op zoek naar een dokter.
- Ik ben apotheker.

Een man in dat rijtuig heeft
een stuip. Aderlaten is nodig.

Worden de aanvallen aangekondigd?

Hij klaagt over speldenprikken,
en er is stank.

Goed gevangen.

Maak zijn strikje los.

Ik weet niet of ik
apotheker wil worden.

Ik mag alleen de winkel aanvegen
van Monsieur Homais.

Dit is genoeg. Zet de schaal
op tafel, Emma.

Hooggeëerde gasten.

Dames en heren.

We spreken wellicht te makkelijk en
onwetend over het goede der natuur.

Het zout der aarde,
de leliën des velds.

Agrarische vruchtbaarheid
is geen geschenk uit de hemel.

Ze is het directe gevolg
van menselijke inspanning...

en de correcte toepassing
van kunstmest.

Ik bewonder u.

Dat verdien ik echt niet.

De meeste vrouwen kunnen
totaal niet tegen bloed.

De wetenschap heeft
zonder twijfel bewezen...

dat de mest van koeien
uit dit administratieve district...

superieur is aan...

Ik duelleerde een keer, en Virginie
viel flauw zodra ze de pistolen zag.

Wie is Virginie?
- Mijn maîtresse.

Ze is actrice, en ik aanbid haar.

...de opslag en het gebruik
van alle vuiligheid.

Hoewel ze wel wat dik wordt.

Ze ligt elke dag langoustines
te eten, haar vingers af te likken.

...van de varkensachtigen of
schaapachtigen. Het elimineren...

Heeft u gewonnen?

Heeft u...

Natuurlijk. Maar ja,
dat doe ik altijd.

Ik zou eigenlijk
niet mee moeten doen.

Het is oneerlijk
tegenover de anderen.

Weet u waarom het vuurwerk triest is?
- Het is maar één keer per jaar.

De brandweer staat daar
met wagens vol emmers water.

Voor het geval er een vonkje ontsnapt
en een vuurtje voor opwinding zorgt.

Je hoort hier niet.

Daar ben ik me van bewust.

Weet je wat je vrouw
goed zou doen? Hard werken.

Ziekenhuizen voor dat soort patiënten
laten ze de akkers bewerken.

Ik zeg haar abonnement
op de uitleenbibliotheek af.

Als ze haar nog één roman uitlenen,
klagen we ze aan wegens fraude.

Ik denk steeds aan je.
Heeft je man daar iets voor?

Bespot me niet.
- Ik ruk liever mijn tong uit.

Wat te doen?
- Waarom moeten we iets doen?

Omdat de engelen het eisen.

We kunnen onmogelijk
samen zijn. Nooit.

Kun je je de pijn voorstellen
als we het niet proberen?

Als we dit vernietigen,
en nooit het licht laten zien?

Die kan ik me heel goed voorstellen.

We worden minnaars.
Dat is onvermijdelijk.

Het kan een half jaar duren, of tien,
maar het gebeurt, Madame Bovary.

Noem me niet zo. Zo heet ik niet.

Kun je paardrijden?

In het klooster mocht het niet, en nu
heeft Charles het enige paard nodig.

Wil je me je slaapkamer laten zien?
Ik blijf op de drempel staan.

Ik kijk naar je lakens en kussens,
en naar de rijen hangende kleren...

als vervanging voor je naaktheid.

Hallo, Boulanger. Is je dienaar
volledig hersteld?

Dank je, ik kom betalen.
En je een ruin te leen aanbieden.

Mme Bovary is niet helemaal gezond,
de lichaamsbeweging doet haar goed.

Zou je dat leuk vinden, schat?

Ziet het er niet vreemd uit?
- Nee, goddelijk.

Gelukkig gaf Lheureux ons krediet.
- Niet de kleren.

Dat ik met hem ga rijden.
Wat zeggen de mensen ervan?

Waarom zou iemand iets zeggen?
Je bent een getrouwde vrouw.

We zijn van het pad af.

Ben je bang in het bos?

Wil je niet dieper naar binnen?

Waarom een blauwe sluier?

Naarling. Dan licht je huid op,
zeggen ze.

Net of je me aankijkt
van op de zeebodem.

Kom eens naar boven, zeemeermin.

Kom de lucht proeven.
Ik leer je wel ademhalen.

Ik hoor de paarden.
- Ze zijn vastgebonden. Bemin me.

Dat doe ik, geloof ik.
- Ik bedoel, bemin me.

Rodolphe, je maakt me bang.

Ik maak je helemaal niet bang.

Ik zou je doodsbang
kunnen maken, als ik wou.

En als ik dat graag wou?

Ik vrees dat ik je wat
heb laten bloeden.

Dat is fijn. Dan is het net
opnieuw de eerste keer.

Heb ik iets vermakelijks gedaan?

Ik heb een minnaar.

Ik heb een minnaar.

Een minnaar.

Wel, wel.
- Wat nou, wel, wel?

Goedenavond, Monsieur Homais.

Zul je me schrijven?

Ik zal jou schrijven.

Je was nog nooit zo mooi als nu.

Het heeft je goedgedaan.

Ik voel geen spijt, lijd niet onder
schuld, ben nergens bang voor.

Je hebt jezelf uitgegoten
in mijn hart.

En de liefde komt eruit stromen.

De hemelen zijn opengescheurd.

Er is hartstocht uitgestort, overal.

Ga je weg? Het is nog vroeg.

Ik moet bijna helemaal naar Rouen.

Voor een flink braakmiddel.

Ik wil je bloed laten zingen
in je aderen...

als een rivier van melk.

Vertaling en ondertiteling
AV Media Factory bv

Wat drijft jou hierheen?
- De duivel.

Iemand heeft ineens zin
gekregen in breien.

Ik maak hemden voor wezen.

Je kunt beter
je kamerjas herstellen.

Ik wil een goede christen zijn.
En een goede echtgenote.

Ik hou van je.
- Zeg dat nog eens.

Ik hou van je.
- Nog eens.

Ik hou van je.

Wat zou je doen als Charles
nu binnenkwam?

Ik zou zeggen dat ik aan
schokkende lendenen leed...

en hem om een recept vragen.
- Wees eens serieus.

Ik kom hier nooit
zonder geladen pistool.

Ik zal ons ermee verdedigen.
- Heb je last van jaloezie?

Ik word erdoor verteerd.
- Echt waar?

Verteerd tot op het bot.

Tot op de bodem van je ziel.

Mag ik een haarlok van je?

Als ik de goedkope zou nemen,
moet ik er een ketting bij kopen.

Deze is zo mooi dat ik hem gewoon
aan een fluwelen lint kan hangen.

Zo spaar ik dus eigenlijk geld uit.

Zet het maar op m'n rekening.
- Natuurlijk.

Uw man hoeft niets te weten
als u zelf zaken met me doet.

Toen ik op de boerderij opgroeide,
waren er bijenkorven in de boomgaard.

Er groeide lavendel onder m'n raam.

Ik lag 's avonds op bed
als het buiten helder was.

En luisterde naar het gegons
en getik tegen de ramen.

Ik was toen zo gelukkig.

Liefste.

We voelen ons
op ons gemak bij elkaar.

Er is een brief van je vader voor je.

Ik hoef zeker niet te zeggen
dat hij een kalkoen heeft gestuurd.

Ik wilde komen,
maar het heeft hard gewaaid.

M'n dak is niet zo stevig
als ik zou willen.

Maar ik vind het spijtig dat ik m'n
kleinkind nog niet heb gezien.

Ik heb een kersenboom
voor haar geplant in de boomgaard...

waar de bijenkorven vroeger stonden.

Als het fruit rijp is,
zal ik jam voor haar maken.

Ik was toen zo gelukkig.

Hij is niet meer zo attent.

Ik ga niet op hem zitten wachten.

Ik ga voor niemand zitten lijden.

Geen excuses, ik voel niets voor je.

En jij niet voor mij,
dus dat is wederzijds.

Ik heb je zoveel gegeven.
- Wat dan?

Betekent tederheid niets
voor je? Of passie?

Hoe ik huilde van vreugde
toen je me streelde?

We hebben een verhouding.
Dat is belangrijk.

Kan het je schelen
dat ik niet meer huil?

Dat je kus me niet
in vervoering brengt?

Ooit voelde ik een grote
hartstocht voor je.

Het bracht me in vervoering
en ik raakte buiten mezelf.

En als we een afspraak maken,
kom je niet opdagen.

We hebben al maandenlang
een verhouding.

We doen het gewoon wat rustiger aan.
- Wil je dat? Daar heb ik niets aan.

Je hebt veel aan mij en dat weet je.

Gevangen in een provinciestadje
met een doktertje als man.

Had je vervoering en passie gekend
zonder mijn avances?

Hoe durf je te denken
dat ik je nodig heb?

Mag ik u even
onder vier ogen spreken?

We leven hier in een provinciestadje.

Het gaat hier anders aan toe
dan in de grote wereld.

Zoals bijvoorbeeld in Parijs.

Ik heb een revolutionair artikel
gelezen...

over de behandeling van catatalipes,
endotalipes en exotalipes.

Horrelvoeten.

Ik wil dat uw man Paul opereert.

Die kreupele van de Gouden Leeuw.

Maar ik heb uw hulp nodig.
- Hoezo?

Dat is goed voor de reputatie
van dr Bovary en z'n inkomen.

Maar het laat hem koud,
tenzij u hem overhaalt.

Ik kan een artikeltje
naar alle goede kranten sturen.

Iedereen die naar de Gouden Leeuw
komt, kan het zien en doorvertellen.

Iedereen zal er baat bij hebben.

Het ziet er zwaar uit.
- Hij weegt maar acht pond.

En je ligt op bed.

Nadat de pees is doorgesneden,
worden de moeren aangepast...

en aangedraaid of losser gemaakt
naar inzicht van de arts.

Het zal je niets kosten.

Het is niet het geld.

Wees niet bang.

Uit onderzoek blijkt
dat er twee misvormingen zijn.

Equinus betekent 'als een paard'.

En varus betekent dat de voet
naar binnen is gebogen.

Ik snij de achillespees door
en breng een rekapparaat aan.

Ik wil erop wijzen dat al
het verbandmateriaal en alle zalf...

door mijn apotheek is geleverd.

Mijn broer heeft
het rekapparaat gemaakt.

Wat ga je doen als we rijk zijn?

En ik beroemd ben?

Dan moet ik een nieuwe
garderobe hebben.

Het zou slecht zijn
voor een genie zoals jij...

als ik in kleren van vorig jaar
moet rondlopen.

Wat zou jij willen?

Respect.

Dat wil ik ook.

Zou 50 meter niet te veel zijn?

De omvang van jurken is toegenomen
met de komst van de hoepelrok.

Ik heb patronenboeken
uit Parijs gekregen.

Misschien wil mevrouw
dit eens inkijken.

Achterin staat een gedeelte over
zaken waarover we niet spreken.

Maar ik kan u aanraden de Duchateau-
sectie te lezen op bladzij 45.

Ik word gek van hem.

Hoe lang is hij al zo?
- Haal dat ding weg.

Haal het weg.

Blauwe plekken en oedeem.

U moet er iets aan doen.
De mensen worden er gek van.

U kunt hem weer omdoen
en wat aandraaien.

Dat kan het proces versnellen.

Ik heb wat vlierbloesemjam
voor je meegebracht.

Wanneer heb je voor het laatst
je haren gekamd?

Ik wil dat je 's ochtends,
's middags en 's avonds bidt.

Mystiek is slecht
voor de gemoedstoestand.

Dat is wetenschappelijk bewezen.

Er zitten maden in.

Help me, dokter.

Gaat hij dood?

Gaat hij dood?

We hebben al het mogelijke gedaan.

Ze moeten z'n doodskist over straat
dragen. Jij moet erachteraan lopen.

De mensen zullen weten
dat je gefaald hebt.

Ik heb een andere dokter laten komen.

Wie heeft dit gedaan?

Ze moesten hem doodschieten.

Jou niet. Wees gerust.

Ik wil verband en een fles cognac.

Ze deden de luiken dicht zodat
niemand naar binnen kon kijken.

Ga alsjeblieft zitten.

Wat heb ik gedaan?

Ik lijk wel gek dat ik
zoveel heb opgeofferd.

Iedereen maakt fouten.

Het is dwaas...

dat ik van een zo middelmatig
persoon heb proberen te houden.

Kus me.

Je kussen?

Je kussen?

Je bent jezelf niet. Het is de
spanning die je zenuwachtig maakt.

Dat is je diagnose, hè?

Als arts.

Soms ben ik weg.
Ik kan niet alles weten.

Dat zou wel zo moeten zijn.

We hadden je komst niet verwacht.

Je voordeur stond open
toen m'n rijtuig stopte.

Ik kon ongemerkt helemaal
naar de keuken lopen.

Zal ik mevrouw vertellen
wat ik daar aantrof, Felicite?

Een man.

Een man. Een man van bijna
veertig met bakkebaarden.

Ze verwaarloosde haar taken.
Het deeg liep weg uit de pannen.

Felicite heeft mannelijk bezoek.

Is dat waar?
- Hij komt alleen voor boodschappen.

Ze is wees. Jij bent verantwoordelijk
voor haar gedrag.

Ga naar de keuken en red het brood.

Felicite?
- Wat is er, mevrouw?

Ik keur bakkebaarden
ten strengste af.

Als je vrouw niet in staat is
het huishouden te leiden...

dan ben ik bang
dat ik moet ingrijpen.

Zal ik je koffer naar
de blauwe kamer brengen?

Is dat alles wat je te zeggen hebt?
- Ik wil de vrede bewaren.

Welke vrede, als zelfs de meid
niet een beetje liefde is gegund?

Vreselijk zoals jij
je huishouden leidt.

Beschaafde mensen maakt het niet
uit hoe hun personeel zich gedraagt.

Als ik niet beter wist, zou ik zeggen
dat je uit een arbeidersmilieu kwam.

Ze kwellen me.

M'n man en z'n moeder.
Ik kan er niet meer tegen.

Ik dacht dat de liefde me sterk
genoeg maakte om alles te verdragen.

Ik word bespottelijk gemaakt.
- Wat wil je dat ik doe?

Ga er met me vandoor.

Je hebt een dochter.

We nemen haar mee.

We zullen vrij zijn.

We zullen op de wolken rijden.

Je lijkt opvallend kalm.
- Ik ben in de kerk geweest.

En heb daar troost gevonden.

Dat zeg je alleen
om me te misleiden.

Monsieur Derozeray stuurde
een man met 300 franc.

Ik zei dat hij bij meneer moest zijn.
- We hoeven hem niet te storen.

Tien franc wisselgeld.

Alle schulden zijn ingelost.

Ik wil een hutkoffer
van marokijnleer.

En een reistas.

En een zwarte fluwelen mantel
met een kap.

Iets wat geschikt is voor reizen.

Ik heb m'n vader
al een hele tijd niet gezien.

Kunt u een paspoort voor me regelen?
Dat kan ik zelf niet doen.

Nog maar zeven dagen,
nog maar zes slapeloze nachten.

Dan is het voorgoed gedaan
met de tirannie van de klok.

Weet je nog hoe ik je voeten kuste?

Die perfecte plek in de holte
van je wreef?

Ik kan je niet weerstaan.

Zal het niet gek zijn als we ons
overdag kunnen vertonen?

Zal het niet gek zijn als we ons
overdag kunnen vertonen?

Zul je onze liefde
van de daken schreeuwen?

In Venetië op het carnaval.
In Sienna in juli.

En in het Alhambra.

We moeten naar Spanje. Je moet me
kussen onder de sinaasappelbomen.

Je bent verdrietig.

Dat mag niet. We hebben
naar de maan gereikt.

Die is nu van ons.
In elk geval morgen.

We gaan in ballingschap.

Ik heb jou.

Wij zullen elkaars familie zijn,
elkaars gezin.

En we nemen Berthe mee.

Waar was het ook alweer?
- Hotel Splendide.

Moet ik het honderd keer zeggen?
- Duizend keer.

Er is geen zee die ik niet
voor je zou bevaren.

Er is geen berg die ik niet op handen
en voeten zou beklimmen.

Zonder jou is de wereld een woestijn.

M'n tranen bevlekken het papier.
Het is onverdraaglijk.

Ik wilde je op een troon zetten,
maar dan zou je bespot worden.

Ik zou een engel de afgrond
in hebben gesleurd.

Vergeef het me en vergeet me.

Maar bedenk altijd hoezeer
ik mezelf heb gekweld...

om jou niet te laten lijden.

We hebben je gezocht.
Het middageten wordt koud.

Monsieur De La Huchette
heeft ze gestuurd van het château.

Er zit geen briefje bij.
- Dat is vreemd.

Hij sluit het huis af en
gaat naar het buitenland.

Het zou me niet verbazen
als er een vrouw in het spel was.

Daar gaat hij. Jammer.

Dit zijn heerlijke abrikozen.

Neem een slok water, lieverd.

Doe iets, moeder.

Ga ik dood?

Niet nu.

M'n vrouw heeft bijzondere
verzorging nodig.

We hebben andere artsen
moeten raadplegen.

M'n moeder moest bij ons blijven.

We hebben veel kosten gemaakt.

Ik hoorde dat u leningen verstrekt.
- Tegen een bepaalde rente.

Ik moet u zeggen dat madame Bovary
me al 420 franc schuldig is.

Voor reisgoed.
- Reisgoed?

Daar weet ik niets van af.

Je moet de vrouwen
hun geheimpjes gunnen.

Ze is al een tijdje in de war.

Ik heb duizend franc nodig.

Wat doet u uit bed?

Ga weer naar bed.

Geef mama haar verrassing maar.

Alsjeblieft, mama.

Kaartjes voor de opera.
Voor de opera in Parijs.

Niet helemaal. Edgar Lagardy komt
in Rouen zingen.

Lucia di Lammermoor.
Homais las het in de krant.

Lucia di Lammermoor?
- Maak je geen zorgen om de kosten.

Ik had een beetje geld gespaard.

De hele wereld is hier
vanavond in Rouen.

Wil je weten of ik 't verhaal ken? Ik
heb het boek met veel moeite gelezen.

Mooi zo. Fransen die een Schots
verhaal in het Italiaans zingen.

Het wordt lastig
om er iets van te begrijpen.

Schiet op, Leon.

Zie ik er zo goed uit?

Bloemen, mevrouw?

Meneer, bloemen
voor de dame misschien?

Heb je je moeder trots gemaakt?

Ik ben hier gekomen
voor m'n laatste twee studiejaren.

Ben je alleen?

Heb je gitaar leren spelen
en een baret gekocht?

Helaas wel. En toen ben ik
volwassen geworden.

Blijf je maar één nacht in Rouen?

Ik kan niet nog een keer
uit je leven verdwijnen.

Ik zal je niet vergeten.
Ik ben je nooit vergeten.

Het lot geeft ons een tweede kans.

Een tweede kans waarvoor?

We vertrekken morgen
om twee uur met de postkoets.

Ik moet je zien voor je vertrekt.
- Charles wordt nog wakker.

Om twaalf uur
in de kathedraal. Ga nu.

Ik wist je adres niet.
Anders was ik niet gekomen.

Ik ben hier te oud voor
en jij te jong.

Je bent getrouwd. Meer niet.
- Ik zit er nu eenmaal aan vast.

We kunnen andere kwellingen
laten varen.

We kunnen zorgen dat ons hart niet
meer klopt, als gekooide vogels...

telkens als we elkaar ontmoeten
of aan elkaar denken.

We kunnen alle schijn
van deugd laten varen.

We kunnen de engelen laten zingen.

Ik probeer je te helpen.
- Daar is het te laat voor.

We hebben al een verhouding.

Ik ben van niemand zo bezeten
geweest als van jou.

Eén middag, dat is alles
wat ik van je vraag.

Zeg tegen de koetsier
dat hij gewoon door moet rijden.

In Parijs doen ze dat ook.

Er staat in dat ik
een echtgenoot heb.

Er staat dat ik niet alleen
met je kan zijn.

Er staat dat onze liefde
tot het verleden behoort.

Is dit het? Ontmoeten onze zielen
elkaar nu?

Ze zijn nooit gescheiden geweest.

Goedenavond, madame Bovary.

Waar zat je in godsnaam?

Je vertrok zomaar. Ik moest
op de Hirondelle wachten.

Er kwam een brief.
Moeders broer is gestorven.

Hij heeft ons een oud huisje op
het land nagelaten. Ze is overstuur.

Haal wat vlugzout.

U had u de moeite kunnen besparen.

Ik kende 'm niet en m'n schoonmoeder
draagt toch altijd zwart.

Neemt u mij niet kwalijk.

Ik wil gele zijde voor deze ramen,
met een slinger bovenin.

Misschien komt uw bezoek
toch wel gelegen.

Als u hier wil tekenen voor de
voortzetting van onze overeenkomst...

voor uw schulden.

Kunt u iets met effen strepen vinden?
Het moet saffraangeel zijn.

Ik heb gehoord dat door tragische
omstandigheden...

uw man een huis
op het land heeft geërfd.

Een huisje op het land.

Misschien wilt u het wel verkopen.
- Waarom zouden we?

Het is niet rendabel
om het te verhuren.

Als u het verkoopt, kunt u
in één klap al uw schulden aflossen.

U houdt dan zelfs nog geld over.
- Al m'n schulden?

Uw man heeft geld van me geleend
toen u ziek was.

Hoor ik dat te weten?
Was het een erg hoog bedrag?

2000 franc.

Ik kan uw schuld doorverkopen
aan iemand met meer geld en geduld.

Maar dat zou een onfatsoenlijke
manier van zakendoen zijn.

Ik heb een nieuw voorstel.

Als Charles tekent, ben ik gemachtigd
om onze financiële zaken te regelen.

Rekeningen, leningen,
hypotheek, alles.

Dr Bovary mag blij zijn
met zo'n bekwame vrouw.

Alleen daar, lieverd.

Al droeg ik koninklijk hermelijn,
onderscheidingen en een aureool...

ik durfde je niet te vragen
of ik mocht ruiken aan je haar.

Toch sta je mij al die vrijheden toe.

Het oplikken van het zweet
van je handpalm.

De oester die zich voor me opent
en de parel onthult.

Ik ben al heel lang niet zo verwend.

M'n spel is erg verwaarloosd.
- Wil je soms weer les nemen?

Dat kost geld.
- Dat vinden we wel ergens.

Je beheert onze financiën zo goed,
dat je wel iets hebt verdiend.

Er zijn geen goede leraren
in Yonville.

Ik zou naar Rouen moeten gaan.

Elke week.

Elke donderdag heb ik pianoles.

Elke donderdag is deze kamer van ons.

De wereld is van ons.

Een volmacht? Ben je gek geworden?

Op advies van een advocaat.
Ik kan je het document laten zien.

Dat moest je misschien maar doen.

Het Turkse tapijt is niet
aan m'n aandacht ontsnapt.

Alsof ze niet genoeg heeft verkwist
aan die stoelen.

Bij ons thuis was vroeger
maar één leunstoel.

Die was voor mensen op leeftijd.

Dit moet direct worden geannuleerd.
- Moeder.

Wat is het dit keer?
Weer een Algerijnse bonbonschaal?

Nog meer blauwe vazen?

Het was niet zo erg als er
geen gaten in Berthe's kousen zaten.

Ik ben jou geen
verantwoording schuldig.

Maar hem wel.

Zodra hij die volmacht weer intrekt.

Mijn zoon erfde toen z'n oom stierf.

Een overspannen vrouw kan
dat niet beheren.

Hoe durf je.

Geef hier.

Verbrand het.

Blijf alsjeblieft.

Je houdt van haar. Meer dan van mij.

En zo hoort het ook te zijn.

Hier is het voorschot
voor het landhuis.

Min alle onkosten
en de makelaarskosten...

komt dat neer op 1800 franc.

Neemt u het geld direct mee?

Of gebruikt u het om uw schuld
aan mij af te betalen?

Hoeveel is dat?
- 4000 franc.

Dat is vast samengestelde
interest en zo.

Misschien hebt u het liever
verdeeld in vier aparte bedragen.

Vier nieuwe aflossingsschema's.

Teken ze maar.

We weten dan allebei waar we staan.

En u kunt zich weer
aan uw muzieklessen wijden.

Wat weet u van m'n muzieklessen af?

Dat ze in het Hotel de Boulogne
plaatsvinden.

De bazin is een nicht van m'n moeder.

Ik ben geen roddelaar.

Hoor je de zee?

Ik hoor de zee altijd
als ik bij je ben.

Daar komt de rekening weer.

Gelukkig dat Lheureux er is.
Hij komt je altijd tegemoet.

Heb je het van Lheureux geleend?

Ik doe zaken met hem. Vraag je je
nooit af waar het geld vandaan komt?

Beloof me dat je hiervoor
altijd geld vindt.

Ik leef voor de donderdagen.

Vrijdagen zijn de ergste
dag van de week.

De zaterdagen, zondagen
en maandagen zijn even erg.

Pas op donderdag kan ik weer ademen.

Je was gisteravond uitgeput.

Berthe vindt het niet leuk
als je direct naar je kamer gaat.

Zijn je muzieklessen vermoeiend?
- Nee, ze zijn niet vermoeiend.

Dacht je dat ik niets anders te doen
had dan pianoles nemen?

Soms bezoek ik Madame Dubreuil.

Volgens collega's woont ze nu
om gezondheidsredenen in Le Crotoy.

Ze is teruggekeerd.
Het gaat veel beter met haar.

Ik moet allerlei zaken regelen
bij de advocaten.

Gaat dat goed? Ik heb alleen geen
rekeningen van muzieklessen gezien.

Moet ik soms documenten
laten rondslingeren?

Ik hoop dat er geen dingen zijn
waar je niet over kan praten.

Ik heb genoeg problemen aan m'n kop
zonder dat wantrouwen van jou.

Het spijt me.

M'n moeder kreeg
een anonieme brief.

Er stond in dat ik mezelf ruïneerde
met een getrouwde vrouw.

En?

Tranen, dreigementen.
De priester werd erbij gehaald.

Ik heb beloofd je niet meer te zien.

Dat was gisteren.

Je moet altijd van me blijven houden.

Ik zweer dat ik je altijd met heel
m'n hart zal blijven aanbidden.

Je bent een man als alle anderen.

Het zal te veel gevraagd zijn.

Ik heb ooit met een graaf gedanst.

Heb ik je dat ooit verteld?

Het was het mooiste moment
van m'n leven.

Ik voel het nauwelijks nog.

Ik moet de liefde in stand houden.

Wat is er?
- Een man in de hal. Hij wil niet weg.

6000 franc?
- Ik heb uw schulden overgenomen.

Ik heb natuurlijk zelf ook
onkosten gemaakt.

Hoeveel tijd heb ik?
- Twee dagen.

Intussen ben ik gerechtigd
uw inboedel te taxeren.

Behalve persoonlijke brieven.

Wat hebt u eraan
als de helft niet is afbetaald?

En de waarde van het huis?
- Er zit een hypotheek op.

U hebt me beloofd dat u m'n schulden
niet zou doorverkopen.

Ik heb alleen gezegd
dat dat onfatsoenlijk zou zijn.

Denkt u dat ik behagen schep in
tafelkleden en damesondergoed?

Denkt u dat ik genoeg heb
aan al die tierelantijntjes?

Ik dacht dat we elkaar begrepen.

Omdat ik aan uw verlangens
tegemoet kwam?

Nee, de wereld heeft
haar eigen begeertes.

Je moet iets aan je ogen laten doen.
Ik ken een goede arts in Yonville.

Ik wil hier 50 franc voor.
Voor minder doe ik het niet.

Neem je me mee
naar het carnavalsfeest?

Ik heb er het geld voor,
zoals altijd.

Ik wil mezelf vergeten.

Ik heb 8000 franc nodig. Anders
raken Charles en ik alles kwijt.

Jij...

Je kunt er wel aan komen.

Je werkt op een advocatenkantoor.
Daar is vast een kluis en 'n sleutel.

Ik heb een inkomen nodig.

Ik moet om m'n reputatie denken.

Je bent niet dronken.

Je vraagt te veel van me.

Monsieur Lheureux heeft u vast
van m'n problemen verteld.

Ik zie u niet graag
zo terneergeslagen.

Ik ben slachtoffer geworden
van de omstandigheden.

Als ik een man met meer
verstand van zaken had gehad...

Meer een echte man.

Ik wil u niet het hele bedrag vragen.

Kwelt u zichzelf niet zo.

Als u me maar 5000 franc
zou willen lenen.

Zodat ik iets heb
om mee door te gaan.

5000 franc is veel geld.

Ik heb ook iets nodig
om mee door te kunnen gaan.

Ik walg van u.

Ik heb medelijden met u.
- Ik ben niet te koop.

Vroeger deed je de deur
nooit op slot.

Toen werd je altijd verwacht.

Kijk me niet zo aan.

Kun je niet aanzien
hoeveel ik van je hou?

Je hebt je charme niet verloren.
- Maar wel al het andere.

Het begon allemaal
toen je ervandoor ging.

Ik moest weg. Anders
had ik je te gronde gericht.

Ik ben toch al geruïneerd.

Tenzij je me 3000 franc leent.

3000?

Ik heb anderen om meer gevraagd.
Die hadden het niet.

Ik ook niet.

Hoe bedoel je?

Ik ben blut.

Maar je woont hier.
Er zijn herten in je park.

Je bediende brengt je
zo champagne.

Ik ben blut. Ik ben een gokker.

Net zoals jij.

Je bent niet zoals ik. Je bent
een man. Je bent rijk geboren.

Ik word belaagd door schuldeisers.

Ik slaap met een pistool.
Ik ben machteloos.

Je hebt me gebruikt.
Je hebt me genomen.

Met hart en ziel op dat bed en in de
bossen. Je zei dat je van me hield.

Ik ben degene die machteloos is.

Ik zal altijd van je houden.
Ik kan niet anders.

Kunnen we onze liefde geen nieuw
leven inblazen? Opnieuw beginnen?

Toen was ik gelukkig.

Het is niet mijn schuld.

Jij bent het slachtoffer?

Ik bied je m'n eeuwige liefde aan en
je wil me niet eens 3000 franc geven.

Ik heb nergens spijt van.

Voel me niet schuldig.

Ben nergens bang voor.

Ik heb last van ongedierte.
Ik hoor ze scharrelen op zolder.

's Nachts, als ik niet kan slapen.

Ik heb twee ons rattengif nodig.

Monsieur Homais slaapt.
De kast zit op slot.

Waar is de sleutel dan?

Waar is hij?

Dat mag ik u niet vertellen.

Zou je alles voor me doen?

Zou je alles doen?

Blijf daarvan af.

Blijf daarvan af.
- Ga weg.

Niet doen. Het is giftig.

Spuug uit.

Spuug het uit.

Je mag het tegen niemand zeggen.
Anders krijg jij de schuld.

Je bent niet thuisgekomen. Berthe
wilde niet naar bed zonder jou.

Ik had niet verwacht
dat het zo snel zou gaan.

Ze hebben me alles verteld.

Echt waar?

Had je het mij niet kunnen zeggen?

Er is niets meer over, hè?

Ze nemen geen doktersspullen af
of brieven.

Het einde.
- Het zijn maar schulden.

Dat is niet het enige.

Ik kan nergens meer voor voelen.

Is er geen tegengif?
Weet je dat zeker?

Is dit het einde? Is het al begonnen?
- Nee, lieverd.

Je moet deze melk opdrinken.

Drink op.

Goed zo.

Moet de priester komen?
- Kan iemand m'n vader halen?

Ik ben tevreden
nu ik haar heb gezien.

Waarom heb je dit gedaan?

Ik moest wel. Ik had
geen andere keus.

Vergeef je het mij?

Vergeef jij het mij?

Omdat ik je ongelukkig heb gemaakt.

Ik had er alles voor overgehad
dat het anders was gelopen.

Je bent een goed mens.

Kan ik haar mee naar huis nemen?

Om haar te begraven
onder de pruimenboom.

Hij wil drie doodskisten.

Een van eiken, een van mahonie
en een van lood.

En een baarkleed van groen fluweel.

Ik begraaf m'n vrouw op een manier
die bij haar schoonheid past...

en haar waarde en de achting
die ik voor haar voelde.

Laat me nu met rust.

De hemelen zijn opengereten.

Hartstocht laaide overal op.

Ik heb ooit met een graaf gedanst.

Het was het mooiste moment
van m'n leven.