All language subtitles for Subtitle 1-el

Τώρα, όπως σας είπα το κύριο όργανο μου στο γυμνάσιο

ήταν κλασική κιθάρα.

Η κιθάρα εξακολουθεί να είναι ένα μεγάλο πάθος για μένα

αλλά δεν ήταν κάτι που θα ήθελα να μελετήσω και να εργαστώ
στο τέλος.

Ένας από τους στόχους του κ. Χριστόφη (δάσκαλος κιθάρας), ήταν να

εξηγήστε μου πώς λειτουργεί ένα κομμάτι, πώς αντιδρά, πώς είναι
δομημένος

για να καταλάβω τι παίζω.

Είναι επίσης συνθέτης,

οπότε έδινε μεγάλη προσοχή στα:

γιατί το κάνει αυτό, αντί για αυτό.

Και σιγά-σιγά κατάλαβα ότι ήμουν περισσότερο
ενθουσιώδης για το πώς ένα

το κομμάτι είναι δομημένο αντί για το πώς εκτελείται,

Κατάλαβα ότι είμαι δημιουργός αντί για ερμηνευτή.

Τώρα, λίγο-πολύ άρχισα να γράφω μουσική,

με λίγη γνώση που είχα για το πώς να γράψω
ΜΟΥΣΙΚΗ,

και με τη διαίσθησή μου

μπροστά από το πιάνο, ένα κομμάτι χαρτί και αργότερα επίσης το
υπολογιστή.

Δεν ήμουν πολύ καλός σε αυτό, αλλά μου άρεσε πολύ.

Περνούσα πολύ χρόνο μπροστά στο πιάνο,

από τα διαλείμματα μου στο σχολείο μέχρι τη 1 το πρωί.

Και στο 3ο έτος του γυμνασίου, πήρα την απόφαση
να αρχίσει,

αν και αργά, σύγχρονα μαθήματα σύνθεσης με τον Τάσο
(ο δάσκαλός μου).

Και παρά το γεγονός ότι δεν είχα γνώση
σύγχρονη μουσική,

Θυμάμαι ότι από το πρώτο μάθημα μου άρεσε πολύ.

Άνοιξε τα μάτια και τα αυτιά μου σε αυτό που πραγματικά σημαίνει να είμαι
συνθέτης και να γράψει μουσική.

Δεν είναι μόνο ένας ρομαντικός άντρας, παίρνοντας το καπέλο του, πηγαίνει στο
πιάνο, γράψε πράγματα,

και αυτό είναι, όποτε έχει έμπνευση.

Μου εξήγησε ποιες είναι οι ικανότητές μου και τι μου
ευθύνες ως συνθέτης.

Μέχρι τώρα έγραψα από πιάνο σόλο σε πιάνο τρίο,

και ηλεκτροακουστικό για άνοιγμα και γραφικά κομμάτια.

Αλλά, αν θα έλεγα λίγα λόγια για το τι είδους κομμάτια εγώ
γράφετε πιο συχνά, αλλά όχι πάντα,

είναι προγραμματισμένη ακουστική μουσική και σύγχρονη
ηλεκτροακουστική μουσική.

Τώρα, όποιος κατάλαβε αυτό που είπα, σηκώστε τα χέρια σας.

Θα μπορούσε κάποιος να μου πει ποια είναι η διαφορά μεταξύ
προγραμματική και απόλυτη μουσική;

Παρεμπιπτόντως, θα μπορούσαμε να το κάνουμε;

Η μουσική μέσω προγραμματισμού ενδυναμώνεται έχοντας στο μυαλό σας ένα
εξωτερική ιδέα.

Κάτι που δεν αφορά τη μουσική, όπως το τοπίο, α
ιστορία, μια εικόνα, κάτι που είδατε.

(Είναι καλύτερο αν χρησιμοποιείτε το μικρόφωνο)

Και το υλικό, τα εργαλεία που χρησιμοποιείτε για να δημιουργήσετε το δικό σας
μουσική, ελάτε απευθείας από αυτήν την εξωτερική ιδέα.

Τώρα η απόλυτη μουσική είναι ακριβώς το αντίθετο. Είναι η μουσική
που είναι γραμμένο μόνο για τη μουσική.

Πώς έγραψες τη μουσική και τι λες με αυτήν
δεν χρειάζεται να έχετε εξωτερική σύνδεση.

Οι άνθρωποι με ρώτησαν: «Τι γίνεται αν γράφεις με συγκίνηση;»

Αλλά αυτό είναι κάτι που υπάρχει μέσω προγραμματισμού και
απόλυτη μουσική, δεν μπορείτε να την ξεφύγετε.

Απλώς, στη μουσική μέσω προγραμματισμού,

θα ακούσετε μια ιστορία και θα δοκιμάσετε με τη μουσική σας
φανταστείτε αυτήν την ιστορία αλλά με σημειώσεις αντί για λέξεις.

Τώρα, θα μπορούσατε να μου πείτε ποια είναι η διαφορά μεταξύ του τρόπου,
ατονική και τονική μουσική;

(πες τους στα ελληνικά και ίσως να καταλάβουν)

Συχνά, οι μουσικοί πιστεύουν ότι η μουσική είναι η μουσική
ακολουθεί τους τρόπους εκκλησίας,

και ότι η ατομική μουσική είναι μουσική που έχει μόνο τυχαίες νότες,

αυτό δεν έχει κανένα νόημα, και αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος, αλλά
Πρώτα,

Η τονική μουσική είναι μουσική που ακολουθεί ένα τονωτικό κέντρο.

Έχει μια σημείωση ότι γύρω του υπάρχουν αρμονικές λειτουργίες
και αρμονικός μαγνητισμός.

Από αυτό το σημείωμα, διαμορφώνονται οι εξελίξεις της χορδής
σερβίρισμα

ο κόκορας, ο πρώτος. Ξέρεις πάντα το

IV - V - Ι. Ξέρεις πάντα πού είσαι.

Στην τροπική μουσική, το σημαντικό δεν είναι αυτό το ένα σημείωμα,

αλλά η απόσταση των διαστημάτων μεταξύ των σημειώσεων.

Μπορείτε ακόμα να έχετε μια σημαντική σημείωση, για παράδειγμα το
«μεσο»

αλλά δεν έχετε αρμονικές λειτουργίες, δεν έχετε
IV - V - Ι.

Είναι κάτι που χρησιμοποιώ πολύ, για παράδειγμα θα μπορούσα να γράψω
οι δικές μου λειτουργίες,

και όχι μόνο οι τρόποι της εκκλησίας.

Τώρα, αν κάνω οποιαδήποτε κλίμακα,

θα μου πεις για μεγάλα ή δευτερεύοντα, που είναι επίσης
τρόποι,

είναι μια κλίμακα που δημιούργησα και θα ακολουθήσω.

Τώρα, στην ατονική μουσική, όλες οι νότες, όλες οι χορδές έχουν τις ίδιες
βάρος, την ίδια τιμή.

Στην πραγματικότητα, σε ένα ατομικό κομμάτι θα μπορούσατε να έχετε ένα σημείωμα ή ένα
χορδή που είναι πιο σημαντική από άλλες,

αλλά δεν είναι σαν λειτουργική αρμονία, δεν έχει τονωτικό
μαγνητισμός,

μια χορδή ή μία νότα δεν μπορεί να σας τραβήξει. Θα μπορούσε να σε τραβήξει
μουσικά, αλλά επειδή το κάνει η αρμονία.

Και συνήθως οι ατονικοί συνθέτες προσπαθούν να απορρίψουν και
ξεφύγετε από τον τονωτικό μαγνητισμό, έτσι ώστε να μην σας τραβάει καμία νότα
οπουδήποτε

Μία ακόμη σύγχυση είναι ότι η ασυνεπής μουσική είναι η ατομική μουσική,
αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος.

Στην αρχή έχουμε διατονική μουσική, δηλαδή τονική μουσική
αυτό σημαίνει

ότι το κομμάτι θα ξεκινήσει με τονικότητα και θα τελειώσει στο
ίδια τονικότητα χωρίς να πηγαίνεις πουθενά αλλού,

για παράδειγμα αν είναι D major θα τελειώσει σε D major.

Σιγά-σιγά οι συνθέτες άρχισαν να χρησιμοποιούν «λάθος» νότες,

κάνοντας τη μουσική τους «χρωματική», και στο άκρο που έχουμε
χρωματική μουσική που είναι γεμάτη

με «λάθος» σημειώσεις, και είναι

η γραμμή μεταξύ της ατονικής και της τονικής μουσικής.

Έτσι, για παράδειγμα, εάν η χρωματική μουσική καταφέρει να φτάσει σε ένα
τονωτικό κέντρο, σε ένα τονωτικό "σπίτι"

είναι η τονική μουσική. Εάν όχι, είναι ατομικό.

Για παράδειγμα, έχουμε πολυτονική μουσική που χρησιμοποιεί δύο ή
περισσότερα τονωτικά κέντρα ταυτόχρονα.

Τώρα αυτό το είδος μουσικής μπορεί να είναι πολύ σύμφωνο ή πολύ
ασυμφωνία ανάλογα με το τι είδους τονικότητες θα θέλετε
επιλέγω.

Μερικά άλλα παραδείγματα, έτσι ώστε να μην σας βαρεθώ, είναι σειριακά
ΜΟΥΣΙΚΗ

ότι η κανονική είναι ατομική μουσική, και πώς λειτουργεί είναι αυτό

έχετε μια σειρά σημειώσεων και σημειώστε μόνο από κάτω προς τα πάνω
σαν ζυγαριές, που ακολουθείτε ξανά και ξανά στο κομμάτι σας.

Τώρα αυτό το είδος μουσικής μπορεί να είναι πολύ ασυνεπές ή όχι. Αλλο
παράδειγμα που υποθέτω ότι γνωρίζετε ότι είναι μικροτονική μουσική.

Σε αυτό το είδος μουσικής το μικρότερο διάστημα δεν είναι το
ημιτόνη, για παράδειγμα από C έως C
διαστήματα μέσα σε αυτό,

και αυτό το σύστημα ακολουθείται πολύ στα ανατολικά της Τουρκίας
για παράδειγμα.

Αλλά τώρα ας πάμε στα βασικά.

Τι είναι η σύνθεση; Πώς ξεκινάτε ένα κομμάτι από την αρχή
για να τελειώσει, και το πιο σημαντικό είναι το νόημα, ποιο είναι το δικό σας
στόχο ως συνθέτης;

Για μένα ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία που χρησιμοποιώ στο
αρχή και καθ 'όλη τη διαδικασία μου είναι αυτοσχεδιασμός.

Για αυτό, θα ήθελα να κάνω ένα πείραμα για εσάς
αυτοσχεδίαση,

για να σας δείξω τι είναι κατά τη γνώμη μου το μεγαλύτερο isue
ότι η σύνθεση και ο αυτοσχεδιασμός έχουν κοινό.

Θα χρειαστώ πέντε εθελοντές.

Εντάξει θα επιλέξω, 1 2 3 4 5.

Κάντε ένα ημικύκλιο για να σας δουν όλοι.

Τώρα, ο στόχος μας ως ομάδα είναι να μετράμε από το ένα έως το δέκα και
πίσω,

αλλά μόνο ένας μπορεί να πει έναν αριθμό τη φορά, για παράδειγμα αν εσείς
πείτε ένα, λέτε δύο αλλά λέμε τρία, πρέπει να ξεκινήσουμε από
η αρχη.

Ο σκοπός αυτής της άσκησης είναι να γίνει από πέντε
μεμονωμένοι ερμηνευτές σε ένα σύνολο.

Το πρώτο ζήτημα που θα δείτε σε μια ομάδα αυτοσχεδιασμού είναι
όχι ότι δεν ξέρουν τη σκαπάνη για να παίξουν, αλλά ότι δεν το κάνουν
ξέρω πώς να είσαι ομάδα.

Προσπαθήστε να συγκεντρωθείτε στο άτομο δίπλα σας, ακούστε πώς
αναπνέουν, πότε θέλει να μιλήσει, τι θέλει
να κάνω

Θα ξεκινήσω με το ένα και μετά μαζί.

Ελπίζω να ένιωσες την ενέργεια ανάμεσα σου, σωστά;

Τώρα, φανταστείτε ότι ο καθένας σας αντιπροσωπεύει μια νότα, μία χορδή,
μια μουσική ιδέα, κάτι.

Όπως παρατηρήσατε, όπως συμβαίνει στη σύνθεση και
αυτοσχεδιασμός, με τον ίδιο τρόπο,

κάθε μουσική ιδέα, κάθε άτομο δεν θα μιλήσει πρώτα.

Το ένστικτο που έχει ο καθένας μας είναι πότε να μιλήσουμε, πότε
πείτε τον αριθμό αντί για πότε να σταματήσετε και αναπνέετε.

Αυτή είναι μια από τις πιο δύσκολες ικανότητες ενός συνθέτη
και μουσικός για να κερδίσει.

Πότε να αναπνέετε και να ακούτε.

Η πρώτη μου συμβουλή για εσάς είναι,

μάθετε πότε και πώς να ακούσετε όσο για να μάθετε πώς να
παίξτε, γιατί το ένα δεν μπορεί να είναι χωρίς το άλλο.

Για παράδειγμα τώρα που σας παρακολουθούσα, ήσασταν:

Και επειδή δεν μιλούσα με κοίταζες,

και όταν σταμάτησα να το λέω, κοίταζες τη Μαρία.

Έτσι, αντί να περιμένετε ή κάποιον που πρέπει να εργαστείτε ως πέντε
μαζί.

Τώρα ας πούμε ότι πήρατε το όργανο σας, αρχίσατε
αυτοσχεδιάστε, για να γράψετε μουσική, γιατί έχετε έμπνευση,
γιατί σας άρεσε μια μουσική ιδέα, για κάποιο λόγο.

Αλλά επειδή τρέξατε, όπως η άσκηση, και γράψατε
τα πάντα κάτω, τώρα η μουσική σας ακούγεται λίγο ωμή, λίγο
σπρώχτηκε, λίγο άψητο

το ακούς και σκέφτεσαι: "Στο μυαλό μου ήταν
ακούγεται καλό αλλά τώρα όχι ».

Ή / και, χτυπήσατε έναν τοίχο. Πάντα χτυπήσατε έναν τοίχο. Υπάρχει
πάντα ένα σημείο σε ένα κομμάτι που,

παρά το χρονικό διάστημα που γράφεις μουσική,
ότι πανικοβάλλεστε και νομίζετε ότι δεν μπορείτε να γράψετε μουσική.

Η γνώμη μου είναι ότι, η έμπνευση είναι ένας μικρός μύθος.

Υπάρχει έμπνευση, αλλά είναι επίσης εκπαιδευμένη.

Το εξασκείτε καθημερινά, καθημερινά πρέπει να γράφετε,

και πρέπει να ξέρετε πώς να βγείτε από τον τοίχο.

Για αυτόν τον λόγο, υπάρχουν πολλά εργαλεία που εγώ και πολλά
άλλων συνθετών χρησιμοποιούν για να σπάσουν το τείχος που βλέπετε
μπροστά σου.

Μερικά από αυτά είναι:

Βελτίωση ή μείωση. Με βελτίωση και μείωση,

κάνετε μεγαλύτερη ή μικρότερη την ιδέα σας με την παράμετρο του
χρόνο, ή με το κόψιμο και την προσθήκη κομματιών στην ιδέα σας,

και για παράδειγμα από μια μικρή μελωδία, μπορείτε να έχετε μια μεγαλύτερη
μέρος.

Για παράδειγμα, αυτή η μελωδία:

Μπορείτε να διπλασιάσετε ακριβώς τον ρυθμό, να κόψετε ή να διαφημίσετε τμήματα
στην ιδέα σας

και αυτόματα, από δύο μπάρες θα μπορούσε να ακούγεται έτσι:

Ζητώ συγνώμη για τον ήχο που υπάρχει στο midi

και σχεδόν όλα τα παραδείγματα σήμερα είναι από τα δικά μου κομμάτια,
και τα περισσότερα από αυτά θα ηχογραφηθούν σύντομα.

Αυτό είναι το παράδειγμα όταν κόβετε και προσθέτετε εξαρτήματα. θα
σας δείξω τώρα αυτό

τεντώνουμε τη μουσική. Για παράδειγμα, αυτές οι δύο χορδές:

Τι πρόκειται να συμβεί αν το σπάσουμε εντελώς
οριζόντια στο χρόνο:

Και τι πρόκειται να συμβεί αν όχι οριζόντια
τεντώστε το κάθετα:

Τώρα, για τον φίλο μου εδώ, θα σας δώσω ένα παράδειγμα
επίσης από την ηλεκτροακουστική μουσική.

Αυτή τη στιγμή, η μουσική μου ιδέα ήταν αυτή: η ηχογράφηση του
μπουκάλι μέλι όταν είναι άδειο,

και μου άρεσε πολύ ο ήχος, τον ηχογράφησα και ακούγεται
σαν αυτό:

Τώρα, όποιος από εσάς δεν γράφει ηλεκτροακουστική
η μουσική θα το άκουγε και θα έλεγε «τι θα μπορούσα να κάνω
Αυτό?''

αλλά για μένα αυτό είναι καταπληκτικό.

Αυτό είναι το απλούστερο παράδειγμα από το κομμάτι μου.

Στην πραγματικότητα, αυτή η ηχογράφηση χρησιμοποιήθηκε σε ολόκληρο το κομμάτι με
διαφορετικούς τρόπους, αλλά αυτός είναι ο απλούστερος και ακούγεται σαν
Αυτό:

Όλα αυτά τα κομμάτια μπορείτε να τα βρείτε ολόκληρα στο youtube μου
κανάλι ή τον ιστότοπό μου, αν τους βρείτε ενδιαφέροντες.

Ένα άλλο εργαλείο, όπως το έλεγα, είναι η τεχνική του
''σημαία''.

Η τεχνική της σημαίας είναι όταν έχετε ένα χαρακτηριστικό
θέμα, όπως αυτό:

Και το χρησιμοποιείτε σε διαφορετικά και στρατηγικά σημεία στο δικό σας
κομμάτι, συνδυάζοντας τα διάφορα μέρη του κομματιού μαζί

Αυτή είναι μια τεχνική που χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται από
συνθέτες που έγραφαν ή που γράφουν
προγραμματική μουσική,

και ακαδημαϊκά ονομάζεται "idee fixe" ή "leitmotif"

ότι είμαι σίγουρος ότι το έχετε αυτό στο παρελθόν στη μουσική ιστορία.

Σημαίνει ότι παίρνεις αυτή τη μουσική ιδέα, αυτό το θέμα,

και του δίνεις ένα εξωτερικό σημείο.

ή απλά το χρησιμοποιείτε ξανά και ξανά στο κομμάτι σας, λέγοντας
το κοινό σας: '' Εδώ είναι ''.

Κάθε φορά που το ακούνε, κρατάτε την προσοχή τους.

Τώρα, αν του δώσετε ένα εξωτερικό σημείο, μπορείτε να το πείτε αυτό
συμβολίζει ένα τοπίο, μια εικόνα, την ιστορία του κύριου σας
χαρακτήρας.

Αυτή η συγκεκριμένη μελωδία είναι από το κομμάτι μου "The Last Laugh",

και συμβολίζει την ιδέα του πολέμου, στο μυαλό των τριών
διαφορετικοί στρατιώτες του πρώτου παγκόσμιου πολέμου.

και είναι γραμμένο από το ποίημα του Wilfred Owen "The Last
Γέλιο''.

Στο ποίημα έχουμε τρεις διαφορετικούς στρατιώτες,

και οι τρεις έχουν τρία διαφορετικά σύνολα
χαρακτηριστικά, τρεις διαφορετικούς χαρακτήρες.

Ο στόχος μου λοιπόν με το θέμα, με την προσωπογραφία του πολέμου
στο μυαλό τους είναι να διαμορφώσουν

και να δουλεύεις το θέμα με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά που ένας στρατιώτης
μιλάει, για να δείξω

τα χαρακτηριστικά τους, για να δείξουν πώς αισθάνεται ο καθένας τους
πόλεμος.

Έτσι κάθε φορά που ακούμε το θέμα, είναι διαφορετικό,

και γράφει μουσική μέσω προγραμματισμού.

Ένα άλλο παράδειγμα από το σόλο κομμάτι τσέλο μου, «Myst», το
το θέμα είναι έτσι:

Αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι, συνοδεύεται από μια γεμάτη μαγεία.

Ένα άλλο διάσημο κομμάτι που συμβαίνει αυτό είναι επίσης το κομμάτι
"Symphonie Fantastique" από τον Berlioz.

Όταν παίρνετε το σκορ, υπάρχει μια πλήρης ιστορία που αντιπροσωπεύει
κάθε μπάρα στο κομμάτι.

Η ιστορία για αυτό το κομμάτι είναι ότι δύο αδέλφια μπαίνουν μέσα
το δάσος,

βρίσκουν ένα σπίτι μπροστά τους, μπαίνουν μέσα στο σπίτι
ανήκει σε ξωτικό

και το ξωτικό προσπαθεί να κλέψει με μαγεία και βία το
μικρός αδερφός από τον παλαιότερο.

Τώρα είναι η πρώτη φορά που ακούμε το θέμα στο κομμάτι,

και αν ακούσετε το κομμάτι θα καταλάβετε. Τι είναι
συμβαίνει:

Στην πρώτη μπάρα, ο μεγαλύτερος αδελφός μιλάει στο
νεότερος,

και το δεύτερο μπαρ είναι ο μικρότερος αδελφός που μιλάει στο
παλαιότερο,

του λέγοντας ότι δεν θέλει να φύγει από το σπίτι,
γιατί είναι υπό την επίδραση της μαγείας.

Αυτή είναι η τελευταία φορά που αναφερόμαστε στο θέμα:

Ίσως δεν καταλαβαίνετε πολλά γιατί δεν έχετε
πλαίσιο του τι συμβαίνει πριν και τι πρόκειται να συμβεί
το κομμάτι,

αλλά μπορείτε να καταλάβετε τη διαφορά, μπορείτε να καταλάβετε
ότι είναι πιο βαρύ.

Αυτό που συμβαίνει εδώ στην ιστορία είναι ότι ο μεγαλύτερος αδελφός
κλαίει και θρηνεί για τον μικρότερο αδερφό γιατί το ξωτικό
τον σκότωσε εκεί προσπαθώντας να φύγει από το σπίτι.

Στην πραγματικότητα, οι δύο εκδόσεις που σας έδειξα τώρα είναι
σχεδόν το ίδιο,

αλλά η τεχνική της σημαίας και του idee fixe, δεν είναι μόνο
πώς γράφεις τη μουσική,

και τι αρμονίες και σημειώσεις πρόκειται να βάλετε,

αλλά επίσης πώς θα τοποθετήσετε το κομμάτι σας στο χαρτί.
Ο τρόπος με τον οποίο γράφετε το κομμάτι σας στο χαρτί έχει μεγάλο ρόλο,

και πώς θα μιλήσετε στον ερμηνευτή.

Τι πρόκειται να του πείτε, πώς θα το κάνετε
εξηγήστε την ιστορία,

και επίσης, εάν η ιστορία είναι πολύ συγκεκριμένη και πολύ συνδεδεμένη
με το κομμάτι σου,

όπως αυτή η συγκεκριμένη γραμμή για παράδειγμα,

αυτόματα το permormer θα παίξει ακριβώς με τον τρόπο
η ιστορία πηγαίνει.

Ένα άλλο εργαλείο, και πολύ υποτιμημένο, είναι το εργαλείο
''Μετατόπιση''.

Κατά τη μετεγκατάσταση, αλλάζετε κυριολεκτικά τη θέση σας
μουσικές ιδέες μέσα στο κομμάτι σας,

δημιουργώντας πολλές άλλες διαστάσεις και συνδυασμούς

στο κομμάτι σας που δεν θα μπορούσατε να σκεφτείτε ή θα
να είναι πολύ δύσκολο, με ψυχρό μυαλό.

Τώρα, γιατί υποτιμάται; Επειδή πολλοί συνθέτες
νομίζω ότι είναι ένα φτηνό εργαλείο,

'' Πού είναι η μουσική σου; '', '' Έτσι γράφεις, με
μαθηματικά?'',

κάτι που είναι ηλίθιο, γιατί

δεν σημαίνει ότι αν αλλάξω τη σειρά των σελίδων
μέσα στο κομμάτι

ότι δεν ξέρω ακριβώς τι συμβαίνει.

Η μουσικότητά σας δεν χάνεται γιατί ξέρετε ακριβώς
πώς θα ακούγεται, ξέρετε ακριβώς τι κάνετε,

έχετε έναν λόγο για αυτό που κάνετε, όχι μόνο
ρίξτε τις σελίδες στο έδαφος και ό, τι συμβαίνει.

Ή αν πρόκειται να το κάνετε, θα το ακούσετε
στο κεφάλι σου και θα καταλάβεις

"Αυτό είναι αυτό που θέλω;", αν όχι, κάνετε κάτι
διαφορετικά.

Αυτό το εργαλείο χρησιμοποιήθηκε από συνθέτες όπως ο Edgard Varese και ο Igor
Στράβινσκι

ότι αν δεν γνωρίζετε τη μουσική τους, παρακαλώ, μετά από αυτό
εργαστήριο πηγαίνετε και ακούστε μερικούς,

και θα καταλάβετε ότι η μουσική δεν παίρνει
έχασε καθόλου.

Το προσωπικό μου αγαπημένο εργαλείο, είναι το εργαλείο εναρμόνισης.

Με την εναρμόνιση μιας μελωδίας για παράδειγμα, μπορείτε να δείξετε
η διαδικασία αυτής της μελωδίας στο κομμάτι σας, με μια διαφορετική
τρόπος κάθε φορά,

δίνοντάς του ένα διαφορετικό σημείο, στυλ, διάθεση, συναίσθημα,
θερμοκρασία, βάρος, ενέργεια,

μπορείτε να κάνετε ό, τι μπορείτε να φανταστείτε.

Για παράδειγμα αυτή τη μελωδία από το κομμάτι τριών πιάνων μου:

Με ένα αρμονικό φίλτρο, θα ακούγεται έτσι:

Με ένα διαφορετικό αρμονικό φίλτρο, θα ακούγεται έτσι:

Μπορείτε να δώσετε αυτό το διάγραμμα, κάτι πολύ διαφορετικό:

Μία μελωδία, τρία διαφορετικά συναισθήματα, τρία διαφορετικά
διαστάσεις κάθε φορά.

Αυτά τα παραδείγματα θα μπορούσαν επίσης να είναι στην τεχνική του
''σημαία''.

Ένα θέμα, τρία διαφορετικά μέρη του κομματιού, με ένα
διαφορετικό τρόπο κάθε φορά.

Σε αυτά τα παραδείγματα, η οργάνωση διαδραματίζει επίσης μεγάλο ρόλο,

αλλά είναι ένα ολόκληρο άλλο εργαστήριο, οπότε δεν μπορούμε να το συζητήσουμε
σήμερα.

Τέλος, θα ήθελα να σας μιλήσω για την τεχνική του
'' Φάση ''.

Η φάση είναι όταν ο συνθέτης χρησιμοποιεί μια μουσική ιδέα σε δύο
ή περισσότερους διαφορετικούς πόλους, ακριβώς το ίδιο,

και σιγά σιγά κάποιος αρχίζει να κινείται στο χρόνο, ρυθμό,
τόνος ή εγγραφή,

δημιουργώντας διαφορετικούς συνδυασμούς κάθε φορά.

Το πιο απλό παράδειγμα, είναι το κομμάτι "Clapping Music" του
Steve Reich, όπως μπορείτε να δείτε,

είναι μια ρυθμική δομή ακριβώς η ίδια σε δύο
ερμηνευτές, αλλά ένας από αυτούς αρχίζει να κινείται

σιγά σιγά στο ρυθμό μια όγδοη νότα κάθε φορά,
δημιουργώντας δώδεκα διαφορετικές μπάρες

διαφορετικό το ένα από το άλλο, και στην πραγματικότητα είναι πολύ
απλή ιδέα,

αλλά ακούγεται πολύ καλό, και επειδή είναι ο Steve Reich και
«το έκανε πρώτα», κανείς δεν μπορεί ποτέ να το κάνει ξανά.

Αυτό είναι ένα παράδειγμα για το κομμάτι μου για ντουέτο κιθάρας, αυτό
πάλι χρησιμοποιώ φάση,

αλλά αυτό που κάνω είναι ότι δεν χρησιμοποιώ ακριβώς το ίδιο
ιδέα και στους δύο κιθαρίστες,

ξεκινούν μαζί σε ένα συγκεκριμένο ρυθμό,

και χωρίς αλλαγή του ρυθμού, χρησιμοποιώντας σταδιακά, λίγο
ένας μικρός κιθαρίστας ξεκινά

πιο αργή ή γρηγορότερη στο χρόνο, χρησιμοποιώντας σταδιακά και θα το κάνετε
καταλάβετε τι εννοώ τώρα:

Είδαμε την ενέργεια, είδαμε τα εργαλεία, τώρα ποιο είναι το νόημα;
Γιατί γράφουμε μουσική; Τι σε κάνει συνθέτη;

Και είναι μια απάντηση που είναι πάντα διαφορετική, όπως και κάποιος
θέλεις να μου πεις;

Γράφεις μουσική;

Ποιος μου είπε ότι γράφει μουσική;

Θέλετε να μελετήσετε τη σύνθεση;

Για να θεραπεύσει αυτή τη σύγχυση,

δεν πηγαίνετε για σπουδές για το δίπλωμα, πηγαίνετε γιατί είναι
ένα πολύ ωραίο συμπαγές μέρος όπου μπορείτε να μάθετε
που χρειάζεστε για να γράφετε μουσική.

Λοιπόν, γράφεις μουσική; Γιατί γράφεις μουσική;

(Γράφω γιατί βασικά μου αρέσει να εκφράζω τα συναισθήματά μου

και μου αρέσει όταν κάποιος ξεχωρίζει από αυτό που έχω
λένε)

Για μένα, γιατί γράφω; Επειδή το χρειάζομαι, γιατί δεν μπορώ
σταματήστε να γράφετε.

Επειδή πρέπει να σερβίρετε το «μούσα».

Έχετε την ανάγκη να εκφραστείτε, να ακούσετε, να
μερίδιο.

Το λέω εδώ και αρκετό καιρό τώρα,

που μοιάζουν με τους προσομοιωτές για παιχνίδια, όπως και το
προσομοιωτές για πιλότους μαθητών,

έτσι, η μουσική είναι ο προσομοιωτής των συναισθημάτων.

Μπορείτε να κάνετε όποιον να αισθανθεί οτιδήποτε. Ό, τι σας αισθάνεται
είδα, άκουσα, αισθάνθηκες, θες να νιώσεις ή δεν θέλεις
αφή.

Το μεγαλύτερο λάθος που κάνω εγώ και πολλοί άλλοι συνθέτες,

Αυτό είναι, με τη γνώση και την εφαρμογή πολλών και διαφορετικών εργαλείων
και τεχνικές στα κομμάτια σας, σας κάνει αυτόματα a
συνθέτης?

Λανθασμένος. Όπως μου είπε η πρώτη μου σύνθεση:

Τα εργαλεία είναι μόνο εργαλεία, δεν γράφουν τη μουσική αλλά εσείς
κάνω''

Το πιάνο, η κιθάρα, οι μουσικές ιδέες, ο υπολογιστής, είναι μόνο
εργαλεία

Ο συνθέτης μέσα σας βρίσκεται ανάμεσα στα αυτιά σας
και την ψυχή σου.

Και δεν είναι πραγματικά πόση γνώση έχετε.

Έτσι, για μένα, συνθέτης είσαι όταν εκπαιδεύεις το εσωτερικό σου και
εξωτερικό αυτί,

όταν είστε ο κύριος της δημιουργίας σας, όταν είστε
ειλικρινής με αυτό που θέλετε να πείτε και με αυτό που σας ενδιαφέρει
θέλω να το πω,

όταν χρησιμοποιείτε εργαλεία για να λατρεύετε τη μουσική σας και όχι όταν είστε
γράψτε μουσική για να λατρέψετε τα εργαλεία, όπως κάνουν πολλοί άνθρωποι.

Τότε είναι που έχετε καταφέρει εντελώς ως συνθέτης,
τότε είναι που ένα κομμάτι ξεχωρίζει μεταξύ άλλων.

Και αν είχα τρεις λέξεις για να σας εξηγήσω τι είναι
σύνθεση για μένα, είναι:

'' Ακούστε, νιώστε, γράψτε! ''

Ευχαριστώ πολύ.