All language subtitles for Urababa On Philipina

Tekur hver vor tryggð
við annan,

við sig og sinn erfingja,
alinn og óborinn,

getinn og ógetinn,
nefndan og ónefndan

en ber í mót tryggðir
og ævin tryggðir,

mætar tryggðir
og megin tryggðir,

þær er æ skulu endast
á meðan moldir og menn lifa.

Við Njörð, Frey
og hinn almáttka ás.

Ég á ekkert skylt við hann.

Það gæti orðið mér ærinn vandi
að hefna ykkar tveggja

þó ég færi ekki
að taka að mér hefndir

eftir mér alls óskylda menn.

Svo munum vér þá fleiri gera.

Ég fer ekki að binda mér
vanda við mann

sem ekki vill við Véstein.

Nei, þessi á ekki
að fara þarna. -Nú?

Nei, það er ekki
fyrr en seinna.

Oh, ég læri þetta aldrei.
-Hvaða vitleysa.

Þetta er næstum því alveg eins
og gert er venulega.

Þú gerir allt svo
miklu betur en ég.

Viltu ekki sníða fyrir mig
skyrtu handa Þorkatli?

Á ég nú að fara að sníða skyrtu
handa manninum þínum?

Æ, mér ferst það alltaf svo
óhönduglega.

Manninum er beinlínis vorkunn

að þurfa að ganga í því
sem ég sauma á hann.

Samt er hann sí og æ
að biðja um ný föt.

Þú værir ekki að biðja mig
ef þú ættir að sníða skyrtu

á hann Véstein, bróður minn?

Nei, á hann mundi ég með glöðu
geði sníða hvað sem er.

Ég þóttist svo sem vita
að þennan hug

bærirðu til bróður míns.

Og svo mun vera enn um stund.

Það er víst best að vera ekki
að fjölyrða um þetta.

Ég hef ekkert á móti því
að á mig sé borið

að mér þyki Vésteinn góður.

Það teljast víst lítil tíðindi.

Svona, nú er nóg komið.

Hitt var mér sagt, að þið
Þorgrímur hefðuð ósjaldan hist

áður en þú varst gefin Gísla.

Því fylgdu engir mannlestir.

Því ég tók engan mann
undir Gísla.

Nei, því fylgdu engir
mannlestir, en um okkur Véstein.

Oft stendur illt af
kvennahjali.

Hallvarður, sjáðu.
Við höfum farið framhjá þeim.

Og úlfskló og arnarnefi.

Blóðgum vængjum
og brúar sporði.

Vésteinn!

Á gleri og á gulli
og á gumna heillum.

Þetta sendir Gísli þér.

Hann leggur þunga áherslu á
að þú komir ekki að sinni.

Það er hætta á ferðum.

Í hverju felst hún?

Ég mundi hafa horfið aftur
ef þið hefðuð hitt mig fyrr.

En nú falla öll vötn
til Dýrafjarðar.

Á nornar nagli og nefi uglu.

Allar voru af skafnar,
þær eru voru áristnar

og hverfðar við hinn helga mjöð
og sendar á víða vega.

Þær eru með ásum,
þær eru með álfum,

sumar með vísum vönum,
sumar hafa mennskir menn.

Hann er kominn.

Já, ekki ber á öðru.
Hann er kominn.

Hvað ber til?

Nú eitthvað ættirðu
að vita um það sjálfur.

Mér hefur ævinlega verið
vel til Þorkels.

Og til konu hans?
-Hennar líka.

Hvað áttu við?

Betra að spyrja Gísla,
hann segir betur frá en ég.

Hann er farinn.
-Já, ekki ber á öðru.

Hann er farinn.

Þetta er hann.

Hann er fyrr á ferðinni
en ég átti von á.

Er þá eftir nokkru að bíða?
-Engu.

Nema ef vera kynni
veðrabrigðum.

Þetta hafði ég ætlað ykkur
þremur, ykkur og Þorkatli.

Þetta eru höfðinglegar gjafir.

En úr því Þorkell
virðist ekki líklegur

til að vilja þiggja
eitt eða neitt af mér,

þá tel ég best að þið
eigið það tvö.

Það er nú ekki vitað um
hug bróður míns.

Ég er ekki viss um að ég kæri
mig um að kanna hug hans nánar.

Ég þekki bróður minn. Hann kann
vel að meta góða gripi.

Má vera að honum snúist hugur.

Gerðu það fyrir mín orð,
bróðir sæll,

að bjóða honum þessar gjafir
og minn hlut með ef þú vilt.

Hér munt þú ekki hvíla í nótt.
-Nú?

Né heldur framvegis.
-Hvað ber til?

Bæði vitum við orsökina
til þess

þó þú hafi lengi haldið henni
leyndri fyrir mér. -Jæja.

Þinn hróður verður ekki meiri
þó ég tali skýrar.

Þú verður sjálfur að ráða
þínum hugrenningum,

hverjar svo sem þær eru.

Ég ætla ekki að þæfast við þig
um hvíluna.

Nú áttu um tvo kosti að velja.

Annar er sá að þú takir við mér
og látir sem ekkert hafi gerst.

Hinn er að ég nefni mér votta
og segi skilið við þig.

Og muntu ekki framar hafa
hvíluþröng af mér eftir það.

Hafðu það eins og þér
líkar best. Veldu sjálf.

Þú veist vel
hvort ég kýs heldur.

Mundu að Gísli er bróðir minn.

Eitt af þessu þrennu hafði ég
ætlað þér, Þorkell.

Þau Gísli og Auður
hafa orðið ásátt um

að þú ættir að velja fyrstur.

Ég á tæpast skilið
að hljóta neinar gjafir.

Líttu á gripina og dæmdu svo
hvort þú átt þá skilda.

Hvað hef ég gert til að
verðskulda gjafir?

Ekki neitt.

Þú ert bróðir minn.
-Er það afrekið?

Á að gefa mér gjafir
þess vegna?

Þessi höfuðdúkur er 20 álnir,
gullofinn, sjáið.

Þessar mundlaugar
eru gullslegnar,

þær skalt þú eiga.

Nú og svo er hér refill,
60 álna langur

og nægir til að tjalda
skálann allan.

Jæja, bróðir,
þitt er valið.

Mitt? Nei.

Ég ætti með réttu
að koma síðastur

og raunar ætti ég alls ekki
að koma til greina.

Því hvorki er ég bróðir hans
né mágur.

Söm er lundin að baki boðinu.

Það eitt væri maklegt, að þú
eignaðist þetta allt sjálfur.

Þorkell, þiggðu eitthvað
mín vegna.

Má ég kjósa fyrir þig?

Ég kýs að allt falli
þér í skaut.

Og ég kýs að við
fellum niður þetta tal

og höfum okkur á brott.

Það er ljóst hvaða vinarþel
er hér að finna í okkar garð

og enn ljósara hvert stefnir.

Hingað kom ég ekki
til að kaupa mér frið.

Þar valdirðu illa, bróðir.

Við ætlum að binda niður heyið,
galtarnir fara að fjúka.

Ég skal koma með ykkur.

Nei, það er óþarfi,
við ráðum við þetta.

Ég veit ekki hvort þetta
heldur til morguns.

Færðu þig hingað yfir,

það er allt orðið rennvott
þarna megin.

Vésteinn?
-Já.

Hvað var þetta á milli ykkar,
Ásgerðar?

Það er svo gamalt að ég var
eiginlega búin að gleyma því.

Ekki hún.

Það er nú orðið
deginum ljósara.

Annars var þetta allan tímann
mest í höfðinu á henni.

Og er enn.

Við vorum börn.

Ég er kvæntur annarri,
ég á tvo syni.

Mig varðar ekki lengur um
svo fjarlæga fortíð.

Vésteinn.

Taktu spjótið, Þórður.

Taktu spjótið úr sárinu,
segi ég.

Ég held ég leggi ekki í það.

Þú veist hvað gerist ef þú
verður ekki til þess.

Gísli tekur spjótið, þá er hann
skyldugur til að hefna drápsins.

Þú ert þræll og ekki
skyldugur til neins.

Svona, taktu spjótið.

Þá gengur hann aftur
og ofsækir mig.

Taktu spjótið eða ég slæ þig.

Hann mundi ekki ofsækja þig
af því þú ert systir hans.

Ég eða Gísli, það kemur í
sama stað niður.

Gísli yrði að hefna.

Hvers yrði ég að hefna?

Guðríður.

Guðríður, nú átt þú
að fara að Sæbóli.

Þú ert snemma á ferð í
góðviðrinu.

Vésteinn hefur verið veginn.

Er hann dauður?
-Já.

Hver vann verkið?
-Enginn veit.

Þetta hefði okkur einhvern
tímann þótt tíðindi.

Segðu Gísla að ég bjóðist til
að gera útför Vésteins

og heygja hann.

Þú? -Já, hér er sá maður látinn

sem vér erum skyldir
að veita virðingu.

Hver myrti föður okkar?
Veistu það?

Það er illt að vita ekki
einu sinni

hvar hefndin á að koma niður.

Hefurðu grun um það?

Ekki annan en þann sem draumar
mínir segja fyrir um.

Og hver er það þá?

Er mark takandi á draumum?
-Hver?

Deyr fé,
deyja frændur,

deyr sjálfur ið sama.

En orðstír deyr aldregi

hveim er sér góðan getur.

Það er tíska að binda mönnum
helskó

sem þeir gangi á til Valhallar.

Ekki kann ég skó að binda
ef þessir losna.

Deyr fé,
deyja frændur,

deyr sjálfur ið sama.

Ég veit einn,
að aldrei deyr

dómur um dauðan hvern.

Þið eruð að tapa

þó vantar ykkur besta
liðsmanninn.

Hann verður ekki aftur sóttur
þangað sem hann er nú.

Ekki harma ég það.

Svona burtu með þig, strákur.

Þessi refill er orðinn
hálfgerður forngripur.

Hvaða blettir eru þetta?
-Hvar?

Út um allt.

Svo er hann allur
meira og minna skáldaður.

Það hefur komist raki
í kistuna.

Eigum við ekkert skárra?
-Ekki ég að minnsta kosti.

En refillinn sem Vésteinn
kom með?

Hann á ég ekki.

Hann var boðinn þér,
þú átt tilkall til hans.

Það má orða það sem svo

að það hafi farist fyrir
að þiggja hann.

Þann refil á ég ekki
og óska ekki eftir að eiga.

Er það óhagganleg afstaða?
-Alveg óhagganleg.

Það má þó fá hann að láni?
-Það geri ég ekki heldur.

Ekki það?
-Alls ekki.

Geirmundur, farðu fyrir mig
yfir að Hóli,

þetta er mínu nafni.

Þú getur staðið utan við það
ef þér sýnist.

Biddu Gísla að lána mér
refilinn

sem Vésteinn kom með í haust.

Ég vil beiðast undan að fara
þessa ferð.

Hvað, þú neitar þá?
-Já...

Nú skal ég fara.

Það finnst mér hyggilegt
af þér.

Ég kysi nú frekar að mega
ráða því sjálfur

hvenær mínir eigin þrælar
eru barðir.

Ég slæ hvern þann sem mér
sýnist hvenær sem mér sýnist.

Strekktu svolítið betur
þín megin, Hallvarður.

Þá er bara eftir
þessi hlið hér.

Ekki áttum við gesta von
frá Sæbóli.

Er þetta refillinn
sem Vésteinn kom með? -Já.

Hvernig líst þér á hann?

Þorgrímur vill fá hann
að láni.

Jæja, vill hann það?
-Já.

Það var athyglisvert.

Ræddi hann þetta við Þorkel,
bróður minn?

Hann gerði það.

Var Þorkell eitthvað
tregur til?

Nei, nema hvað hann kærði sig
ekki um að orða það við þig.

Það skil ég mætavel.

Svo þrællinn var sendur
af stað.

Já og þáði verkalaunin
fyrirfram.

Nú já. Í hverju
voru þau fólgin?

Löðrungi úr hendi goðans.

Hvernig líkaði þér
þau verkalaun

svo skilvíslega
af hendi reidd?

Er spurt að því
hvað þrælum líki?

Hvað segir þú, Auður?
Viltu lána tjöldin?

Spyrðu af því þú
vitir ekki svarið?

Ég vil hvorki að þeim sé þetta
gott gert né nokkuð annað.

En Þorkell var þessu meðmæltur?

Hann virtist ekkert hafa
á móti því að ég færi.

Það eitt er ærið nóg.

Takið niður tjöldin, þau verða
öðrum til augnayndis þessi jól.

Á ég ekki að bera þetta?

Þú færð nóg að bera seinna.

Þér finnst væntanlega að ég
hafi gert ferð þína góða?

Í staðinn vildi ég að þú
værir mér leiðitamur

um nokkuð sem mig varðar.

Hvað er það sem þú
vilt að ég geri?

Það er smáræði.

Í kvöld þegar fólk er
gengið til náða

áttu að láta lokur frá
tveimur hurðum.

Á meðan máttu hugsa um

hvernig þú varst beðinn
að fara þessa ferð.

Mun Þorkatli bróður þínum
í engu hætt?

Alls engu.

Þá mun þetta áleiðis snúast.

Hvernig líkar þér refillinn?

Ég held hann hefði sómt sér
betur í skála Gísla.

Það held ég alls ekki.

Gísli hefur ekki
nægilegt húsrými.

Hann er ólíkur öðrum mönnum
að þolinmæði.

Hér er þó nóg veggpláss.

Honum hefur farist betur
en okkur.

Hann kæmi allri þessari lengju
ofureinfaldlega ekki fyrir.

Þú veist að þú getur ætíð
reitt þig á mig.

Enginn veit sína ævina
fyrr en öll er.

Þér er líka óhætt
að reiða þig á mig.

Ætli það verði ekki frekar
á hinn veginn.

Allt þykist þið sjá fyrir,
þessir gömlu karlar.

Þetta heitir ekki
að vera forspár,

þetta heitir að vera varkár.

Suma fyllir aldurinn
spádómsgáfu,

aðrir fara að slá varnagla.

Mér sýnist það koma í
sama stað niður.

Atli sendi ár til Gunnars
kunnan segg að ríða,

Knéfröður var sá heitinn.

Að görðum kom hann Gjúka
og að Gunnars höllu,

bekkjum aringreypum
og að bjóri svásum.

Bjóri svásum.

Ég á eftir að gefa hesti
Þorkels auðga.

Þú lætur loku fyrir hurðina
á eftir mér.

Þú vakir þá og lætur lokuna frá
þegar ég kem? -Já.

Gefðu honum nóg.
-Hvað?

Hestinum hans Þorkels auðga.

Gefðu honum nóg að bíta.

Þér er svo kalt.

Af hverju er þér
svona kalt á höndunum?

Mér er ekkert kalt á höndunum.
-Víst.

Finndu bara.

Ekki kannski þarna.

Á ég að snúa mér að þér.
-Aftur?

Já og svo aftur
og aftur og aftur.

Hvað heldurðu eiginlega
að þú sért?

Ekki stríða mér.

Vaknið, vaknið,
bóndi minn er veginn.

Vaknið, bóndi minn er veginn.

Kveikið ljós alls staðar
í skálanum.

Eyjólfur, gættu að því
að dyrnar út séu lokaðar.

Og þú Helgi, far þú
að fjósdyrunum.

Haldið fast um vopnin.

Morðinginn gæti enn verið
á meðal vor.

Dyrnar voru kyrfilega lokaðar
innan frá.

Þá er hann hér ennþá.
-Uhumm.

Stendur einhver við dyrnar?
-Það standa tveir við dyrnar.

Hann skal ekki sleppa.

Vertu við öllu búinn.

Hafðu gætur á Þorkatli, hann
hefur ekkert haft sig í frammi.

Fjósdyrnar eru lokaðar
hinum megin frá.

Fjósmegin?
-Já.

Þá hefur hann sloppið.
Út allir saman.

Fariði frá.
-Það fer enginn út hérna.

Fariði frá.

Við höfum okkar fyrirmæli.
Hér fer enginn út.

Það var ég sem gaf þau fyrirmæli.

Svona burt með ykkur.

Fariði frá.
Hann er sloppinn út.

Fljótir!

Hann getur ekki hafa
komist langt.

Gafstu honum nóg?

Hann fékk fylli sína
og vel það.

Ekki eyðileggja slóðina.
-Hvaða slóð?

Það hlýtur að vera slóð
í snjónum.

Hér er slóð, hér sé ég slóð,
Börkur.

Þetta er mín slóð.

Húsbóndi, húsbóndi,
það fer her manns að bænum.

Þeir eru allir gráir fyrir
járnum og láta ófriðlega.

Hvað eigum við að gera?

Þeir eru ekki færri en
þrír tugir.

Hjarta þitt, Þórður sæll
er hvítara en þessi mjólk

sem þú ert að demba hér
út um öll gólf.

Við skulum hafa hljótt.

Far þú, Þórður upp í bælið þitt
og haltu þig þar.

Já, en hvað eigum við...

Láttu ekki nokkurn mann heyra
glamrið í tönnunum á þér.

Nú hér fer vasklegt lið á milli
bæja og er snemma á ferðinni.

Hvað kemur til?

Þorgrímur, bróðir minn
var veginn í nótt.

Það er þá skammt milli
illra verka og stórra.

Hver framdi verknaðinn?

Hann var veginn á laun,
illræðismaðurinn komst undan.

Var ekki hægt að sjá í snjónum

hvaðan hann kom
og hvert hann fór?

Fótaspark okkar eigin manna
gerði leitina erfiðari en ella.

Þar fórst ykkur
heldur hrapallega.

Hefur enginn hér orðið
neins var í nótt?

Einskis, utan drauma okkar
ef til vill.

Enginn heyrt til mannaferða?

Nú vil ég bjóðast til að gera
útför Þorgríms.

Það stendur mér næst.

Mér er skylt að gera ekki síður
til Þorgríms

en hann gerði til Vésteins,
fóstbróður míns.

Það skal gert með fullri sæmd.

Hvað finnst þér, Þorkell
um þetta boð?

Einsýnt að það skuli þegið.

Þá skal svo vera.

Ég kann ekki að festa skip
ef þetta tekur upp.

Þú breytist ekki.
-Hvað áttu við?

Alltaf sami grjótkastarinn.

Þórdís?

Hann gerði það.

Það er nú ekki alveg víst,

okkur vantar fleira
því til sönnunar.

Það var hann, bróðir minn
drap bróður þinn.

Hvað ætlarðu að gera?

Það sem mér ber
þegar ég veit vissu mína.

Leita hefnda?
-Já, leita hefnda.

Gott.

En fyrst verð ég
að vita vissu mína.

Ég mun fá Nef til að kalla
bölvun yfir morðingjann

mun sektin brátt koma í ljós.

Nei, fyrst muntu gera annað.
-Hvað er það?

Fyrst muntu biðja þér konu.

Rétt, fyrst mun ég
biðja mér konu.

Sjáið þið, hvað getur
þetta verið?

Var það ekki þarna
sem báturinn brann?

Hvaða bátur?
-Báturinn með goðanum.

Goðanum?
-Já, Þorgrími goða.

Þorgrímur goði
er genginn aftur.

Ísinn bráðnaði
þar sem báturinn brann.

Auðvitað bráðnaði ísinn
undan bátnum.

Nei, núna, ísinn bráðnaði,
ég sá það með eigin augum.

Það bullar og kraumar
í vökinni.

Þá er seiðskrattinn
kominn í spilið.

Þú ferð efri leiðina.

Þarf frekar vitnanna við?

Er nú ekki ljóst
hver sá seki er?

Undarlegur vitnisburður þessi.

En ótvíræður, sá seki
kemur upp um sig

með því að drepa þann
sem efldi seiðinn.

Já, þannig virðist það vera.
-Einmitt.

Þannig virðist það vera.

Hvert ætlarðu?

Út á Eyri að safna liði.

En er þess þörf til þess eins
að stefna manninum?

Annars nær stefnan ekki
fram að ganga.

En er ekki nægur liðsafli hér.

Ekki gegn Gísla.

Ég á erindi við þig, bróðir.

Börkur er farinn út eftir
að safna liði.

Hann ætlar að stefna þér
fyrir víg Þorgríms.

Honum þykir að nú sé
kominn fram seiðurinn

og svo þykir einnig Þórdísi,
systur okkar.

Og hvað þykir þér,
bróður mínum?

Mér þykir ástæða til
að vara þig við.

Þykir þér ástæða til
að standa með mér?

Í þessu máli mun ég ekkert það
gera sem stríðir gegn lögunum.

Jæja, bróðir.

Ég mun vara þig við ef menn
ætla að gera þér aðför.

Ég mun bera þér njósn.

En ég veiti þér engar
þær bjargir

sem mér megi sakir á gera.

Mér þykir mikið að gert við mig
að Þorgrímur er drepinn,

mágur minn og virktarvinur.

Gættu þess að óhreinkast ekki.

Ég þarf að fara héðan
strax í kvöld.

Svo fljótt?
-Börkur er að safna liði.

Hvaðan hefurðu það?
-Frá Þorkatli.

Það mun runnið undan rifjum
systur minnar.

Förum við þá strax í fjörðinn?
-Já.

Ég tek allan okkar fjárhlut
og hef Þórð með mér.

Þú kemur seinna með Guðríði.

Má ég ekki gefa þér þessa kápu?
-Mér?

Já, þú hefur verið mér hlýðinn
og gert vilja minn.

Það er ekki seinna vænna
að launa það í einhverju.

Sestu nú upp á drögurnar,
ég skal leiða hestana.

Þarna fer Gísli, hann er
að reyna að komast undan.

Við náum honum.
Af stað allir.

Reyndu að forða þér hérna
út yfir hraunið.

Það er þrællinn.

Hvar er félagi þinn?

Honum reyndist hraunið
heldur ógreiðfært.

En Gísli?

Hann finnst varla úr þessu.
-Við reynum samt.

Svona, svona.

Þrjú hundruð.

Hvenær hefjist þið handa?
-Sem fyrst.

Nú ætti að vera að styttast í
endalok þessa máls.

Þú færð hana aldrei til
að segja þér hvar hann er.

Hvar er hann?

Hvar er Gísli?

Eyjólfur grái!

Það þarf ekki að beita göldrum
til að ná tali af mér.

Hvað er tíðinda?

Hversu vel viltu gera við mig?

Hvaðeina sem ekki
stríðir gegn lögunum.

Um hvað ertu nú að biðja?

Ekkert sem þér er ofraun
að láta af hendi.

Mig vantar bátshripi að róa á
út í sjóndeildarhringinn.

Ætli ég gæti ekki
orðið við því.

Ég mun launa þér með því
að krefja þig einskis framar.

Enda er mér til efs að við
eigum aftur eftir að sjást.

Réttu mér trogið.

Það stefnir hingað árabátur.

Hver margir menn fara þar?
-Einn sýndist mér.

Mér er þá hollast
að draga mig í hlé.

Ég kenndi mér einskis meins
þegar ég lagði af stað,

nú er ég sárlasinn orðinn.

Er þá ekki best að þú
komir inn fyrir

og þiggir svolitla hressingu?

Eins er þér velkomið
að bíða morguns

ef ekki liggur
því meira við.

Mér verður annars aldrei
misdægurt.

Það gagnar þá lítið
að bjóða þér í stuttan róður.

Ó, nei.

Hvað kom fyrir?
-Það eru beinverkirnir.

Beinverkir?

Já, ég get með engu móti
legið kyrr eitt augnablik.

Reyndu bara að sofna
þá hlýtur þetta að lagast.

Ertu kominn á fætur?

Mér líður miklu betur núna,
ég hef hvílt mig nóg.

Já, en beinverkirnir?
-Horfnir.

Ætli grauturinn,
hann hafi ekki læknað mig.

Ég þakka fyrir mig og skilaðu
kveðju til húsbóndans.

Skip.

Ég hygg að þar muni fara hinn
nýi mágur þinn, Börkur digri.

Hvað er þá til ráða?

Ég vil vita hvort þú
ert svo hygginn

sem þú ert drengurinn góður.

Eitt ráð veit ég þó ég sé
enginn viturleiksmaður

að við róum sem ákafast
að eynni,

göngum síðan upp á
Vaðsteinaberg

og verjumst meðan við
megum uppi standa.

Verri laun sel ég þér þá
fyrir liðveisluna

en að ég hafði ætlað
ef þú skalt láta lífið

fyrir mínar sakir.

Við tökum annað ráð.

Þeir nálgast.

Þú skalt segja að fíflið
sé hér innan borðs.

Ég mun sitja í stalli
og herma eftir því.

Þeir trúa mér aldrei.

Veist þú eitthvert betra ráð?

Er Gísli Súrsson þarna?
-Ha?

Er Gísli Súrsson í eynni?
-Ekki veit ég það.

En hitt veit ég að þar er sá maður
sem mjög ber af öðrum.

Það verður ekki sagt um þann
sem með þér er.

Þetta mun vera Ingjaldsfíflið.

Ó, já, þetta er víst
sonur húsbóndans.

Vertu ný kyrr, fíflið þitt.

En hvar er þá sá stolti faðir?
Hvar er Ingjaldur sjálfur?

Hann er róinn heim.
-Var hann einn?

Einn, við annan mann.
-Hver var það?

Hvað ætli ég viti um það.

Ætli það hafi ekki verið
þræll hans.

Það mun hafa verið Gísli,
róum eftir þeim sem ákafast.

Góða skemmtan með fíflinu.

Hvernig er það, er fíflið
kvenmannsfært?

Þarna eru þeir, drengir.

Ég sé ekki betur en að þeir
eigi okkar von.

Hvar er Gísli?

Mannhundur, nú selur þú fram
Gísla eða segir til hans ella.

Fyrr mun ég láta lífið.

Þú hefur leynt
bróðurbana mínum.

Það væri réttast
að þú yrðir drepinn.

Ég hef vond klæði

og hryggir mig ekki
þó ég slíti þeim eigi gerr.

Við leitum hér í eynni.

Bíðið þið við.

Mikið er sagt frá
fíflinu Ingjalds

enda deilist hann nú
heldur víðar en ég hugði.

Gísli er hin mesta hermikráka.

Það er skömm jafn mörgum mönnum
ef hann skal nú komast undan.

Hér er gull til þess að færa
Ingjaldi en annað Þorgerði

og segðu þeim að þau eigi
að veita þér frelsi og Svarti,

ég vil einnig að honum
sé gefið frelsi.

Nú sleppur hann ekki.

Eltum hann.
-Áfram.

Fljótir nú.

Fleiri spjót.

Refur?

Refur, ætlarðu ekki að fara
að dratthalast inn fyrir?

Á það að taka alla nóttina
að loka bænum?

Endemis sauðsháttur
er þetta.

Hvað ertu að draga inn í
vor hús um miðja nótt?

Hér er kominn Gísli Súrsson,
vinur okkar,

sár á fæti eftir ófétið
hann Börk

sem er hér fyrir utan
að leita hans með fjölda manns.

En hér á Börkur ekki eftir
að finna hann

því nú höfum við mannaskipti í
rekkju þinni, kona góð.

Hvað þá?

Og er hér kominn maður
sem er þín verðari en ég

og hefði átt að ganga í eina
sæng með þér fyrir langalöngu.

Oft var þörf en nú er nauðsyn.

Þið látið ekki óbermið hannBörk
njóta liðsmunar við sáramanninn

heldur veitum eins og
best við getum.

Ég með fláttskap mínum
og bragðvísi

og þú með tungu þinni
og skapillsku

og láttu þá nú heyra allt það
blót og öll þau skattyrði

sem þér koma í hug
og spara nú ekki að.

Og þið látið eins og ekkert sé.

Ég skil svo sem mæta vel,

því meiri ástæðu hafið þið
til að leita annars staðar

ef þið vitið með vissu
að hann er ekki hér.

Hvaða gauragangur er þetta?

Hvaða glópar eru það sem starfa
á mönnum um miðjar nætur.

Svona, svona, þeir eru
að leita að sakamanni.

Og dettur þeim í hug
að hann sé hér að finna?

Þetta tekur fljótt af.

Og þú lætur þetta viðgangast,

þú leyfir þeim
að vaða hér um allt

eins og ekkert sé sjálfsagðara
en að við geymum misyndismenn

í vorum húsum.

Þú ert slík gunga að verja ekki
hús þitt og heiður

og reka þetta ósvífna hyski út
á gaddinn þar sem það á heima.

Svona, þetta eru nú
vinir okkar.

Og þú skalt ekki dirfast
að komast nálægt mér

með þínar lúsugu hendur
og saurugu hugsanir.

Svo þetta er þá tilgangurinn
með heimsókninni

þegar allt kemur til alls

að káfa á heiðvirðum konum
sem lagstar eru til hvílu.

Allt er best í hófi, ljúfan.

Burt með þig, þú þinn
aukvisi og blautböllur

og haltu þínum soralúkum í
klofinu á sjálfum þér

þar sem þér leyfist
að þukla og káfa þína lyst.

Hann er ekki hér.

Því annars staðar færðu víst
örugglega ekki að komast í klof

svo þér er eins gott að gera
þér þitt eigið að góðu.

Aðrir verða ekki til
að bjóða fram sitt,

hvorki konur né karlar

þó svo þú gætir hugsanlega
leitað til karla.

Dreptu hann, Refur,
dreptu hann.

Og höggðu af honum
þennan heimska haus

og sneiddu af honum punginn
og slíttu af honum lókinn

og gefðu hænsnunum að éta.

Dreptu hann, Refur,
dreptu hann.

Refur, hvernig býður hún þér
góðan dag.

O, þú þinn hortittur
og grjónapungur

sem skríður upp í hjá konum
vina þinna.

Við þorum tæpast
að hafa þig hér lengur.

Ég skil.

Ég fer héðan í nótt.

Þið hafið gert mér vel.

Hérna, piltar.

Við vitum að þú ert þarna,
Gísli Súrsson.

Við höfum þig umkringdan.

Gakktu út og taktu
örlögum þínum eins og maður.

Hann er farinn.

Hann var þarna.

Það er til mikils að vera
að fálma hérna upp eftir.

Eigum við að bíða hans?

Það verður bið á því
að hann komi aftur hér.

Við skulum fara.

Nei, svona sverð hef ég aldrei
séð, má ég líta á það?

Ég held að það ætti
að vera í lagi.

Hverjar eruð þið svo,
stúlkur mínar?

Ætli við séum ekki
dætur föður okkar.

Maður skyldi nú aldrei
fullyrða of mikið um það.

Nema við séum synir hans.

Heyrðu, ég leyfði þér aldrei
að bregða sverðinu.

Þorkell.

Þarna fara þeir,
eftir þeim.

Eftir þeim, eftir þeim.

Til vopna.
-Grípið þá.

Mee.

Hvað í ósköpunum
eruð þið að gera hér?

Við vorum að drepa mann.

Drepa mann, hvaða bull
er þetta í þér, drengur?

Alveg satt.

Við vorum að hefna föður okkar.

Hvern drápuð þið?

Þorkel Súrsson.

Þorkel?

Ó, hvílík börn.

Börn, ég hefði frekar haldið
að slíkt stórvirki

þætti á færi fullorðinna.

Stórvirki?

Þetta er óvitaskapur
og ekkert annað.

Var ekki búið að hefna
föður ykkar?

Ekki til fullnustu.

Hvers vegna haldið þið
að við séum hér?

Hvers vegna hrökktumst við
úr byggð?

Hvers vegna er Gísli sekur
skógarmaður?

Vegna þess að hann
hefndi föður ykkar.

Þorkell var sá seki.

Þorkell var bróðir Gísla.

Gísli verður ekki ýkja glaður
við að heyra þessar fréttir.

Hvernig í ósköpunum datt ykkur
í hug að koma hingað?

Gísli var fóstbróðir
föður okkar, hann hefndi hans.

Gísli var líka bróðir Þorkels
og hann mun einnig hefna hans.

Hann er að koma,
komið ykkur í skjól.

Ég heyrði til mannaferða.

Það er ekkert að óttast,
þeir eru farnir.

Farnir?

Það voru bróðursynir mínir.

Synir Vésteins?
-Já.

Hvað voru þeir að vilja hingað?

Þeir hafa líklega verið
að leita ásjár hjá mér.

Þeir eru á flótta,
þeir hafa drepið mann,

Þorkel bróður þinn.

Hvernig tókst þeim það?
-Ég veit það ekki.

Ég spurði þá ekki að því.

Þeir geta ekki verið
langt undan.

Hvaða leið fóru þeir?
-Er ekki komið nóg?

Nóg?

Er hefndin ekki orðin
nógu stór?

Engin enn eftir Þorkel.

Gísli, þeir eru
bróðursynir mínir.

Hvaða leið fóru þeir?

Ég heyrði í þeim hjá Kleifunum,
fóru þeir þar upp?

Þú ert ekki samur og þú varst.

Fóru þeir upp hjá Kleifunum?

Þú hugsar um það eitt að drepa.

Ég fann þá ekki.

Ég ætla upp í fylgsnið.

Fáðu þér eitthvað
að borða fyrst.

Var það ef til vill Þorkell?

Gísli, Eyjólfur grái er kominn
með lið manns

og ég held að hún fóstra mín
sé orðin vitlaus.

Eyjólfur er að kaupa hana
til þess að framselja þig

og hún telur silfrið.

Þú þarft ekki að vera nærri
þegar við tökum hann af lífi.

Fé er best eftir feigan.

Ég mun svo fá þér þann ráðahag
sem er öllu betri en þessi var.

Það þykir mér óvænst um

en nú er mér líklega heimilt

að gera við þetta silfur
það sem mér sýnist?

Hvað sem þú vilt.

Og þá er að segja til Gísla.

Hvorki er það minna né verra
en þú sagðir.

Hvar er maðurinn?

Hafðu þetta fyrir trúgirni þína
og allt ógagn með.

Engin von var til þess
að ég myndi selja bónda minn

í hendur illmenni þínu.

Hafið þið hendur á tíkinni.

Það skaltu muna vesæll maður
á meðan þú lifir

að kona hefur barið þig.

Drepið hundinn
þótt blauður sé.

För okkar hingað
er nógu ill orðin

þó við fremjum ekki
þetta níðingsverk.

Ævinlega ert þú í
veginum fyrir mér.

Hyggðu að hvað þú gerir.

Ég ætla ekki að fara héðan.

En þá koma þeir.
-Já, þá koma þeir.

Heldurðu að þú svæfir ekki
betur uppi í fylgsninu?

Þú ert að minnsta kosti
öruggari þar.

Kibba kibba kibb.

Kibba kibba kibb.

Svona, svona.

Við leitum upp með ánni.

Þarna er hann.

Hér upp.

Nú er ráð að þú farir ekki
lengra undan,

látir elta þig
sem huglausan mann.

Sæktu þá að karlmannlega.
Ég skal ekki fara lengra.

Ég vil að þetta verði
okkar síðasti fundur.

Það er raunar skylda þín
að sækja að mér fyrstur.

Því þú átt meiri sakir við mig
en þeir aðrir sem hér eru í för.

Ég ætla ekki að eiga undir þér
hvernig ég skipa liði mínu.

Farið þið þarna niður fyrir.

Það vissi ég fyrir löngu
að ég væri vel kvæntur.

Þið þarna, reynið að hafa
hendur á kvenfólkinu.

Er hann þá runninn einu sinni
enn, sá blauði þræll.

Hetjurnar.

Þarna er hann.
Hann er þarna uppi.

Þau þrjú hundruð silfurs sem þú
hefur tekið til höfuðs mér

skaltu hafa dýrust keypt.

Og muntu hljóta svívirðing
fyrir mannskaða.

Þar fór mjöðurinn.

Hvað gerirðu kona?
-Hann drap bróður minn.

Það var meira með þínum vilja
en nokkurs annars.

Er þetta mikið sár?
-Einhver skeina er þetta.

Ég sel þig vitaskuld sjálfdæmi
í þessu máli.

Hönd þína upp á það.
-Er þér sjálfrátt, Börkur?

Ertu slíkt lítilmenni.

Tvenn manngjöld.

Tvenn manngjöld.

Ég lýsi því yfir að ég segi
skilið við Börk bónda minn

og kveð alla viðstadda
til vitnis um það.

Mér er sama þótt við teljum
silfrið strax.