All language subtitles for 1972 Across 110th Street (1280x696 DTS).Greek

Ήμουν ένας από πέντε αδέλφια.

Έκανα ό,τι χρειαζόταν,
για να επιβιώσω.

Δεν λέω,
πως ότι έκανα ήταν σωστό.

Προσπαθώντας
να ξεφύγω από το γκέτο.

Ήταν μια καθημερινή πάλη.

Ζώντας για τόσο καιρό εδώ,
δεν μου πέρασε απ’το μυαλό,

ότι υπήρχε κάπου μια καλύτερη ζωή.
Όμως την αναζητούσα.

Δεν ξέρεις τι πρέπει να κάνεις,
μέχρι να βρεθείς υπό πίεση.

Πέρα απ’την 110η οδό,
υπάρχει μια κόλαση από δοκιμασίες.

Πέρα απ’την 110η οδό,

οι νταβατζήδες προσπαθούν
να πιάσουν μια γυναίκα, αδύναμη.

Πέρα απ’την 110η οδό,

οι έμποροι δεν αφήνουν το πρεζόνι
να ξεφύγει.

Πέρα απ’την 110η οδό,

μια γυναίκα προσπαθεί να καταλάβει
την απάτη, στον δρόμο.

Πέρα απ’την 110η οδό,

μπορείς να τα βρεις όλα.

Να τα βρεις όλα στον δρόμο.

Αδελφέ, πρέπει να υπάρχει
μια διέξοδος.

Σνιφάροντας αυτή την κόκα,
χτυπώντας αυτή τη δόση, φίλε.

Παραλογίζεσαι.

Άκου τη συμβουλή μου.
Είναι να ζεις, ή όχι.

Πρέπει να είσαι δυνατός,
για να επιβιώσεις.

Η "φαμίλια",
στην άλλη άκρη της πόλης.

Θα σε πάρει ο διάολος,
χωρίς το γκέτο γύρω σου.

Σε κάθε πόλη,
γίνονται τα ίδια.

Το Χάρλεμ,
είναι η πρωτεύουσα όλων των γκέτο.

Κοίτα γύρω σου.

Η 110η οδός είναι μια λεωφόρος
στην βόρεια μεριά του Σέντραλ Πάρκ,

που χωρίζει τις λευκές "καλές" περιοχές
του νότιου Μανχάταν,

από το γκέτο των Αφρο-Αμερικάνων του Χάρλεμ,
στο βόρειο Μανχάταν.

Αυτοί είναι.

- Είχαμε μια ήρεμη βδομάδα.
- Μια χαρά.

Φέρε και τις εισπράξεις
της Δευτέρας.

Λοιπόν, τι έχουμε εδώ;

Λοιπόν, κύριοι, ξεκινάμε.
Εντάξει.

Πέντε εβδομήντα πέντε.
Πέντε εβδομήντα πέντε.

Πέντε ενενήντα.
Πέντε εβδομήντα πέντε.

Πρώτα, είκοσι από Σαιντ Νίκολας,
μετά εκατόν οκτώ.

Έξι είκοσι πέντε.

- Έξι είκοσι πέντε, έτσι;
- Έξι είκοσι πέντε.

Εφτά ογδόντα τρία.

- Πέντε ενενήντα.
- Πέντε ενενήντα, τσέκαρε.

Πέντε εβδομήντα πέντε,
τσέκαρε.

- Εντάξει.
- Έξι είκοσι τρία.

Έξι είκοσι τρία.

Κάτω απ’το τραπέζι.

Οδηγάει εδώ κανείς,
μια Κάντιλακ του ’68;

- Είναι δύο μπάτσοι.
- Δώσε στους μαλάκες μερικά δολλάρια.

Δώσ’τους είκοσι δολλάρια.

- Όλοι πίσω με την πλάτη στο παράθυρο.
- Τι συμβαίνει;

Έι, τον ξέρω αυτόν.
Είναι ο Τζιμ Χάρις.

- Που’ναι τ’όπλο σου;
- Δεν έχω όπλο.

- Τι τρέχει, φίλε;
- Για τι στο διάολο, μοιάζει;

- Ψηλά τα χέρια.
- Νόμιζα ότι είσαι ακόμη μέσα.

Χάρις, δεν μπορείς να πάρεις τα λεφτά
και να το σκάσεις.

Σκάσε!

Όχι!
Για όνομα του Θεού!

Έλα.

Όχι τόσο γρήγορα.

Εντάξει, πάμε.
Πάμε.

Έλα.

- Τζο, είσαι εντάξει;
- Είμαι μια χαρά.

Έλα, δε γίνεται
να με παρατήσεις τώρα.

Τι στο διάολο συμβαίνει;

Οδήγα, φίλε.
Οδήγα.

Τι έγινε εκεί πάνω;
Σκατά, το φορτηγό.

Τι τρέχει, Χένρυ;
Δεν μπορείς να οδηγήσεις;

- Έσβησε!
- Τότε βάλ’το μπρος!

- Πάμε να φύγουμε από δω.
- Τζιμ, μπάτσος! Μπάτσος!

Οδήγα. Οδήγα!

Έλα, Τόνι,
δώσ’του ένα φιλί.

Μπράβο!
Θυμάσαι τον παππού;

Σου χάρισε το ποδήλατο,
πέρσι τα Χριστούγεννα.

Θες να τον κρατήσεις, παππού;
Τι είναι;

- Θυμάσαι τον θείο Τσάρλι;
- Ποιόν;

Θείε Τσάρλι!
Χαίρομαι που σε βλέπω.

- Γιατί πηγαίνεις έξω;
- Νικ! Πάρε το παιδί.

Πάρε το παιδί!

- Εντάξει. Κάτι άλλο;
- Όχι, μόνο αυτό.

- Είσαι σίγουρος;
- Ναι, είναι εντάξει.

Τερέζα, πάρε τα παιδιά.

Θεέ μου,
πρόσεχε τα λιγάκι.

- Μ’αρέσει.
- Σ’αρέσει αυτό;

Έχω να σε δω τόσο καιρό!
Τι όμορφη.

Νίκι, φέρε στη μαμά σαμπάνια.
Λίγο, έτσι;

Δώσ’της εσύ, Τερέζα. Είμαι απασχολημένος.
Δώσ’της εσύ.

Γεια σου, Νικ.
Τι κάνεις; Χαίρομαι που σε βλέπω.

Γεια.
Με συγχωρείτε.

- Τι τρέχει;
- Νικ, κοίτα.

Τι βλέπεις;

Το Σέντραλ Πάρκ.

Το Σέντραλ Πάρκ, ναι.

Είναι όμως και μια ζώνη,

που μας χωρίζει
απ’τους αράπηδες του Χάρλεμ.

- Ναι.
- Νικ.

Σήμερα μας έκλεψαν απ’το Χάρλεμ,

πάνω από τριακόσιες χιλιάδες
δολλάρια.

Τι;

Σκότωσαν δύο από τη φαμίλια,

δύο μπάτσους
και δύο δικούς τους.

Νικ, δεν είναι ούτε για τα λεφτά,
ούτε για τους ανθρώπους μας,

αλλά πρέπει να τους δώσουμε
ένα μάθημα,

αλλιώς χάνουμε το Χάρλεμ.

Ναι.

Αν χάσουμε το Χάρλεμ,

θα χάσουμε πολύ περισσότερα,
από λεφτά.

Θα χάσουμε το κύρος μας,
την τιμή μας.

Νικ, όποιος ελέγχει το παιγνίδι,

ελέγχει και την πόλη
και ίσως και ολόκληρη την πολιτεία.

Προσπαθούν να μας διώξουν
απ’το Χάρλεμ.

Δουλέψαμε πολύ σκληρά,
για να το πάρουμε.

Αυτή μπορεί να είναι
η τελευταία μας ευκαιρία.

Ίσως να είναι η τελευταία μου,
για να κάνω κάτι για σένα.

Να προσέχεις, Νικ.
Είναι σκληροί αυτοί οι αράπηδες.

Εντάξει;

Νικ, πες την αλήθεια.

- Μπορείς να το χειριστείς;
- Βεβαίως, μπορώ να το χειριστώ.

- Τι;
- Ναι, είμαι σίγουρος ότι μπορείς.

Αστυνόμε Μαρτέλι, έγινε μια κόλαση.
Δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος.

Έτσι έμαθα. Έγινε χαμός, ε;
Που είναι ο Ράιλυ;

Την τελευταία φορά που τον είδα,
ήταν στο ασθενοφόρο.

Ράιλυ.
Γιατί δεν με ειδοποίησες νωρίτερα;

Φρανκ,
ήσουν εκτός βάρδιας,

σε καλέσαμε όσο πιο γρήγορα
μπορούσαμε.

- Εντάξει, καλά. Ενημέρωσε με.
- Εφτά νεκροί.

Εφτά;
Άκουσα για έξι.

Ο Χάνρατυ, στον δρόμο για το νοσοκομείο.
Δεν τα κατάφερε.

- Τίποτα άλλο;
- Για την ώρα, μόνο πτώματα.

Τρείς λευκοί και τέσσερεις μαύροι.
Όλοι νεκροί.

Που τη φάγανε τα παιδιά;

Ο Χάνρατυ, κάπου τριάντα γιάρδες πιο κάτω,
εκεί που είναι το περιπολικό.

Ο Άνταμς,
έρχονταν απ’αυτή την γωνία.

- Που έγινε; Επάνω;
- Ναι.

- Κι αυτό τ’αμάξι;
- Ελέγχουμε την πινακίδα του.

Πρέπει να έφερε κάποιους
απ’αυτούς εδώ.

- Γεια σου, Ντικ.
- Αστυνόμε.

- Από Νέα Υόρκη τ’αμάξι;
- Ναι, είναι ντόπιο.

- Που είναι ο επικεφαλής;
- Ο αρχηγός είναι επάνω.

Ο δήμαρχος ήταν απασχολημένος,
έβαλε υποψηφιότητα για κυβερνήτης.

Ο επίτροπος λείπει σ’ένα συνέδριο,
στο Σαν Φρανσίσκο.

Τι όμορφα που τα κάνουμε όλα,
στη Νέα Υόρκη.

Πολύ ωραία, μια χαρά.

- Βρήκατε τίποτα στην έρευνα;
- Ούτε το παραμικρό.

Κανείς δεν είδε,
κανείς δεν άκουσε τίποτα, έτσι;

- Το περίμενα.
- Ναι.

- Δεν άκουσες τίποτα;
- Όχι. Ήταν φοβερό.

Ο τύπος που φάγανε πρώτο,
κόπηκε στα δύο.

- Πολυβόλο.
- Τους βρήκαν λίγο πιο κάτω στο τετράγωνο.

Εννιά χιλιοστών.
Πάρα πολλοί.

Τζίμι, πάρε μερικές φωτογραφίες,
από μπροστά.

- Γεια σου, Φρανκ.
- Γεια σου, Τσάρλι.

- Έχεις μπόλικους τώρα.
- Τα πράγματα δεν κολλάνε μεταξύ τους.

Δύο λευκοί, τρείς μαύροι.
Τι πιστεύεις;

Τι άλλο μπορεί να φέρει τους λευκούς στο Χάρλεμ,
εκτός από δουλειές;

Ποιός είσαι εσύ;

- Πρέπει να είσαι ο αστυνόμος Ματέλι.
- Σωστά.

Είμαι ο υπαστυνόμος Γουίλιαμ Ε. Ποπ.
Είμαι επικεφαλής εδώ.

Με συγχωρείς.

Τι είπες;

Είπα, ότι είμαι ο υπαστυνόμος Ποπ.
Είμαι επικεφαλής εδώ.

- Τι σημαίνει αυτό;
- Σημαίνει, αστυνόμε,

ότι είμαι ο υπαστυνόμος Ποπ
και είμαι επικεφαλής εδώ.

Φρανκ.

Τζακ.

Μπορώ να σου μιλήσω
για ένα λεπτό;

- Έχουμε τον "Κύριο Σπουδαίο" επικεφαλής, ε;
- Έλα ένα λεπτό. Θέλω να σου μιλήσω.

- Λοιπόν;
- Κλείσε την πόρτα.

- Λοιπόν, Τζακ;
- Φρανκ, αυτό θα είναι ζόρικο.

Στα κεντρικά, φοβούνται
ότι θα έχουμε χειρότερα.

Μ’έφερες εδώ
για να βγάλεις λόγο;

- Άκου. Δε θα σ’αρέσει.
- Σταμάτα τις μπούρδες. Πες μου.

Οι πολιτικοί πιστεύουν ότι αυτός ο τύπος εκεί,
πρέπει ν’αναλάβει αυτήν την υπόθεση.

- Ποιός;
- Εκείνος. Ο μαύρος.

- Γιατί, επειδή είναι μαύρος;
- Επειδή είναι μαύρος, ναι.

Τζακ, ακόμα κι εδώ στο Χάρλεμ,
τις ίδιες πιθανότητες με μένα θα’χει.

Ένας μπάτσος είναι.

Και τι στο διάολο σε νοιάζει;

Μπορεί να σταματήσει έναν πόλεμο,
επειδή είναι μαύρος;

Πέρσι, σταμάτησα έναν μόνος μου,
Τζακ.

- Είναι απλά οι πολιτικοί, Τζακ.
- Χέσε τους πολιτικούς!

Κοίτα, δεν πρόκειται
ν’ακούσω κι άλλα απ’αυτά.

Πρέπει να το βάλεις καλά
στο μυαλό σου, Φρανκ.

Είναι δική του δουλειά.

- Βάλ’το στο μυαλό σου.
- Αν συνεχίσει να μου κολλάς, θα παραιτηθώ.

Θα στο πω στα ίσια.
Θα το’θελαν κάτι τέτοιο.

Πιέζουν όλους
όσοι είναι πάνω απ’τα πενήντα.

Πόσο χρονών είσαι;

Ξέρεις καλά ότι είμαι πενήντα πέντε,
όπως κι εσύ.

Και τι να κάνουμε επειδή είμαστε πενήντα πέντε;
Να ψοφήσουμε;

Δε ξέρω, Φρανκ.

Συμβιβάστηκα
μ’αυτή τη πραγματικότητα.

Κάνε κι εσύ το ίδιο.

Πως τον λένε;

Ήρθε ο μαλάκας, έτοιμος για καυγά,
ο γαμπρός του γέρου.

Νικ.
Πως πάει, Νικ;

Καιρό έχω να σε δω.

Έλα.
Θέλω να σου μιλήσω.

Δεν είχαμε καθόλου φρουρούς,
κάτω;

Δεν βάλατε κάποιον
να προσέχει;

Δεκαπέντε χρόνια,
δεν μας χτύπησε κανείς.

Αλλάξαμε διαμερίσματα.

Δεν το είχαμε χρησιμοποιήσει ποτέ πριν,
νομίζαμε ότι είναι εντάξει.

Νομίζατε;

Έπρεπε να το είχατε σκεφτεί,
γιατί τώρα μας λείπουν τριακόσια.

Άκουσες καλά τι είπα;
Μας λείπουν τριακόσια χιλιάρικα.

Τι θα κάνουμε τώρα;

Δεν κατηγορώ τον γέρο που τσαντίστηκε,
αλλά σ’όλους μπορεί να συμβεί.

Όχι σ’εμάς.

Το Χάρλεμ είναι δικό μας.

Το ανακαλύψαμε, το φτιάξαμε
και θα το κρατήσουμε.

Δεν πρόκειται να ξαναγίνει κάτι τέτοιο.
Με κατάλαβες; Ποτέ.

Ποιός το’κανε;

Τρείς μαύροι.
Οι δύο ήταν ντυμένοι αστυνομικοί.

Δίνουμε αμοιβή για πληροφορίες.
Ένα χιλιάρικο.

- Ο Σέβυ, εδώ, το έχει αναλάβει.
- Ένα χιλιάρικο;

Τι... Τι προσπαθείς να κάνεις;
Προσπαθείς να...;

Μου λες ότι πραγματικά,
θέλεις να βρεις αυτούς τους τύπους;

Τι θες να πεις;

Πέντε.
Πέντε χιλιάρικα.

Πέντε χιλιάρικα.

Εντάξει. Λοιπόν, βρες τους.
Αλλά μην τους αγγίξεις. Είναι δικοί μου.

Θα τους δώσω ένα μάθημα.

Που να πάρει,
Ντι Σάλβιο.

Είμαι επικεφαλής εδώ,
δεκαπέντε χρόνια,

και κανείς δε μου λέει
πως να κουμαντάρω τις δουλειές μου.

Η δουλειά σου, είναι δουλειά μας.
Το κατάλαβες αυτό;

Μπορεί να’σαι σπουδαίος,
εδώ στο Χάρλεμ,

αλλά κάτω απ’την 110η οδό,
δεν είσαι τίποτα παραπάνω,

από ένας πληρωμένος αράπης.

Αυτά.

Δεν είναι έξυπνο για τρείς χαμένους,
να ξεκινήσεις να σκοτώνεις αδέλφια, εδώ πέρα.

Άντε γαμήσου εσύ
και τα αδέλφια σου!

- Έι, Ντι Σάλβιο!
- Ναι;

Ποτέ δε θα τα καταφέρεις.
Το ξέρεις αυτό;

Πόσο είσαι;
Σαράντα, σαράντα πέντε;

Ένα παιδί για τα θελήματα ήσουν,
όταν παντρεύτηκες την κόρη του αφεντικού,

και εξακολουθείς να’σαι,
το παιδί για τα θελήματα!

- Παλιό-μαλάκα.
- Όχι, Νικ!

- Νικ, όχι.
- Εντάξει, εντάξει.

Και τι δε θα’δινα,
για να δω τη φάτσα του Ντοκ,

όταν έμαθε ότι τον ληστέψανε.

Σέβυ, καλώς ήρθες στο 7/11.
Τι να σου φέρω;

Έχεις μια γκόμενα εδώ,
ονόματι Γκλόρια Ρόμπερτς;

Ναι, εδώ είναι.
Εκεί κάτω.

- Ξέρεις ποιός είμαι;
- Ναι.

Δουλεύεις για τον Πόπα Μπίαρ.
Σ’έχω δει εδώ γύρω.

Είσαι σε θέση
να βλέπεις πολλά πράγματα.

Εκατό δολλάρια
για οτιδήποτε ενδιαφέρον.

Ορίστε ο αριθμός.

Γκλόρια.

Αδυνάτισες,
δείχνεις μια χαρά.

Είναι για το σημερινό χτύπημα.
Αυτό είναι. Για το μεγάλο χτύπημα.

Δείχνεις μια χαρά.

Στο επόμενο πάρτι που θα κάνουμε,
θα’ρθεις κι εσύ.

Ναι.

Έχεις έναν γκάγκστερ.
Αυτό που χρειάζεσαι είναι ένας νταβατζής.

"Αργά το απόγευμα..."

"...λήστεψαν ένα διαμέρισμα στο Χάρλεμ,
και σκότωσαν πέντε άτομα".

Που να πάρει, Τζο.

Δε μπορούσες να’ρθεις δύο λεπτά
νωρίτερα;

Αμφιβάλλω.

"...ο Τίμοθυ Χάνρατυ, χτυπήθηκε
στη διάρκεια ανταλλαγής πυροβολισμών".

"Ο αστυφύλακας Άνταμς, πέθανε ακαριαία,
από πολλαπλά τραύματα".

"Ο αστυφύλακας Χάνρατυ,
πέθανε στο χειρουργικό τραπέζι..."

Τι λες γι’αυτό;

Δύο ηλίθιοι, σκότωσαν δύο ακόμα μπάτσους
και ένας απ’αυτούς είναι αδελφός.

Να πάρει.

"Εικάζεται, ότι ο Μαρτέλι
θα αναλάβει τις έρευνες".

Γαμάτο!
Αυτό είναι!

Έχω πρόβλημα.

Να πάρει. Εσύ έχεις πρόβλημα;
Αυτός, πως νοιώθει;

Δε το φορούσε εκείνη την ώρα.
Μπορείς να το φτιάξεις;

Βέβαια.
Περίμενε ένα λεπτό.

Καθαριστήριο Χάιμ.

Τζο. Εγώ είμαι.
Είσαι εσύ;

Μη κλείσεις, περίμενε.

Κοίτα, η γυναίκα που τα φτιάχνει,
είναι εκτός.

Γιατί δε το φέρνεις ξανά το πρωί
και να το πάρεις έτοιμο το βράδυ;

Τι τρέχει, δικέ μου;

Ήθελα απλά να σου πω
ότι τα καταφέραμε, δικέ μου.

Τα καταφέραμε!

- Κοίτα, είσαι φτιαγμένος;
- Φυσικά όχι.

Κοίτα,
είμαστε μέσ’στην καύλα.

- Ναι;
- Ο Χένρυ, φτιάχτηκε πάλι, φίλε.

- Για ποιό λόγο;
- Ο μαλάκας.

Τι θα κάνουμε;

Τίποτα.
Άραξε.

Χάρις, το μαλακισμένο το καζανάκι,
χάλασε ξανά.

Μπορείς να το φτιάξεις σωστά;

Έκανα ότι μπορούσα
και μάλιστα χωρίς καινούργια βαλβίδα.

Και τι θα κάνουμε απόψε;

Γιατί δεν τηλεφωνείς στον ιδιοκτήτη,
στο Μεξικό;

Είναι εκεί συνήθως,
τέτοια εποχή.

Είσαι τυχερός,
νομίζω ότι είναι νερό.

Υπάρχει νόμος
ενάντια στη απόκρυψη πληροφοριών.

Αφού σου λέω
ότι είχαμε το ραδιόφωνο ανοιχτό.

Μένεις ακριβώς απέναντι απ’τον δρόμο
και έπεσαν κάπου εκατό πυροβολισμοί.

- Είχαν δυνατά το ραδιόφωνο.
- Χριστέ μου.

Συγγνώμη, αστυνομικέ,
αλλά δεν μπορούμε να βοηθήσουμε περισσότερο.

Δεν ακούσαμε,
ούτε είδαμε τίποτα.

Ήρεμα, Τζέσαπ.

Αυτά είναι εκατό δολλάρια,
αδελφέ,

και μπορούν να γίνουν δικά σου,
αν το θέλεις.

Ένας τίμιος, δουλεύει σκληρά
για εκατό δολάρια.

Είμαι αδέλφι και σου ζητάω να βοηθήσεις,
με το αζημίωτο.

Άντε, πάρ’τα, Τζέσαπ
και άφησε με να μπω μέσα.

Ή αλλιώς,
μην βγεις ξανά έξω.

Ανοίγω.

Ξέρεις, έκανες πολύ καλά,
που δεν είπες τίποτα στον τύπο.

Τι στο διάολο περίμενες να πω;
Δεν ξέρω το παραμικρό.

Δεν ξέρω τίποτα, φίλε.

Εννοείς ότι δεν άκουσες
ούτε έναν καταραμένο θόρυβο;

Οι περισσότεροι, δεν λένε πολλά,
όταν μπαίνω στο σπίτι τους.

Θες να με δοκιμάσεις;

Τι είδους "κουβέντα", είναι αυτή;
Ράιλυ!

Δεν ξέρω τίποτα.

- Τι στο διάολο συμβαίνει;
- Μάζεψε ένα σωρό σκουπίδια.

Μόλις ήρθε για σένα.
Άνδρας, Καυκάσιος, ένοπλη ληστεία.

- Πέντε Ασιάτες, ε;
- Άκου, Φρανκ, μόλις ήρθε κι αυτό.

Πρέπει να ελέγξουμε το αμάξι
με το οποίο το’σκασαν.

Ένα σκούρο σεντάν,
του ’66 ή του ’67,

τσαλακωμένο δεξί φτερό,
βαμμένο μαύρο, πολύ σκουριά.

- Το ξέρει αυτό ο υπαστυνόμος;
- Όχι. Νόμιζα ότι είναι καλύτερα...

Εκτιμώ αυτό που έκανες.

Γιατί να τον αφήσουμε,
να πάρει εκείνος τα εύσημα;

Ντέηβ, είναι δική του η επιχείρηση.
Σ’ευχαριστώ, πάντως.

Ο αστυνόμος θα’ναι σύντομα εδώ.

- Αστυνόμε.
- Γεια σου, Τσάρλι. Γιατί είσαι εδώ;

Ο Σίντνει είναι εδώ;
Ποιος τον έφερε;

Εντάξει.
Μάρτι, τι κάνεις εδώ;

Είμαι δειλός, αλλά δεν έχω συλληφθεί ποτέ,
για κανέναν λόγο.

- Να συλληφθείς, γιατί;
- Για τίποτα.

- Ποιά είναι η κατηγορία;
- Έφτιαχνε ένα βιβλίο.

Βιβλίο;
Δεν μπορεί ούτε να διαβάσει!

Άσ’τον ελεύθερο.

Ο πατέρας σου;
Πόσες φορές στο’χω πει;

Προχωρήστε, γρήγορα.

- Άσ’τον να φύγει.
- Αρχηγέ, πρέπει να σου μιλήσω.

Δεν έχω να πω τίποτα.
Με φέρανε με το ζόρι εδώ.

Αλήθεια;
Εντάξει, θα το φροντίσω εγώ.

Μωρό μου,
θα καλύψεις το στήθος σου;

- Άκου, είμαι καθαρός.
- Σε προειδοποίησα.

- Λένε ψέματα, φίλε.
- Έχεις καθόλου χόρτο, πάνω σου;

Όχι, φίλε.
Σου’πα, είμαι καθαρός.

Τσάρλι,
δε βλέπεις ότι έχω δουλειά;

- Αλλά κανείς...
- Καλά, καλά, θα το τακτοποιήσω.

- Εσύ, μείνε καθαρός.
- Είπα, θα το τακτοποιήσω, Τσάρλι.

Στο ορκίζομαι,
ότι δεν είδα τίποτα.

Ένα πολυβόλο έριχνε,
κι εσύ δεν άκουσες τίποτα;

Είπα δεν είδα τίποτα.
Φίλε, πρέπει να’σαι καινούργιος εδώ.

Πως πάει, υπαστυνόμε;

- Θα φτάσω, σ’αυτό.
- Ωραία.

- Πως είσαι, Σίντνευ;
- Πως είσαι, αστυνόμε;

Τον ξέρω αυτόν εδώ και χρόνια,
είναι άκακος. Εγγυώμαι εγώ.

Άντε, Σίντνευ.
Ο Τσάρλι έχει πάθει υστερία.

Δόξα τω Θεώ.

Ποπ, τον ξέρω αυτόν τον αλήτη.
Μπορώ να βοηθήσω;

Όχι, σ’ευχαριστώ,
αστυνόμε.

Τσινκ, μας μπέρδεψες, πριν.
Απάντησε στις ερωτήσεις.

Αστυνόμε, σε παρακαλώ.

Απλά προσπαθώ,
να σας βοηθήσω και τους δύο.

Στις 3:47,

πάνω από εκατόν πενήντα πυροβολισμοί,
έπεσαν στο διαμέρισμα σου,

περίπου είκοσι γυάρδες μακριά.

Μερικά λεπτά μετά,

άλλοι πενήντα με εβδομήντα πυροβολισμοί,
έπεσαν στον δρόμο,

ακριβώς απέναντι
απ’το περίπτερο σου.

Δύο αστυνομικοί σκοτώθηκαν.

Ένα αυτοκίνητο κατέβηκε τον δρόμο,
και πέρασε μόλις τρία μέτρα από σένα,

έστριψε δεξιά
και πέρασε από μπροστά σου,

κι εσύ μου λες,
ότι δεν είδες τίποτα;

Αδελφέ, προτιμώ να μιλήσω σε σένα,
παρά σε κάποιο ρατσιστικό γουρούνι.

Γιατί δεν με πιστεύεις,
φίλε;

Άσε κατά μέρος,
τις μαλακίες με τα "αδέλφια".

Είμαι αστυνομικός
και σε ρώτησα κάτι.

Πως γίνεται να είσαι κουφός,
βλάκας και στραβός, για πέντε ώρες;

Τ’ορκίζομαι,
δεν είδα τίποτα.

Θα σου σπάσω όλα τα κόκαλα,
αν δεν απαντήσεις, φίλε.

Καλύτερα να απαντήσεις,
στις ερωτήσεις που σου κάνει.

Είπα ότι δε θέλω τη βοήθεια σου
και το εννοούσα.

Θα παίξουμε με το δικό σου τρόπο,
Ποπ.

Τι συμπέρασμα έβγαλες;

- Θα φτάσουμε και σ’αυτό.
- Α, έτσι, ε;

Οι δικοί μου βρήκαν αυτό.

- Ευχαριστώ.
- Παρακαλώ.

- Ενημέρωσε όλες τις μονάδες γι’αυτό.
- Μάλιστα, κύριε.

Αντίο, αστυνόμε.

Εντάξει, κύριε Ποπ.

Λεφτά, μωρό μου!

Λεφτά!

Πες μου κάτι, Χένρυ.
Πες μου κάτι.

- Τι;
- Που τα βρήκες όλα αυτά;

Κέρδισα το πρώτο βραβείο,
σε διαγωνισμό ομορφιάς!

Λεφτά!

Πρέπει να τρελάθηκες.

Να τρελάθηκα;

Μπορεί.

Αλλά κερδίσαμε, Γκλόρια.

Κερδίσαμε.

Δεν ήθελα να σκοτώσω κανέναν.
Δεν ήταν στο σχέδιο.

Δώσ’τα πίσω.

Προτιμώ να σε δω φυλακή,
παρά νεκρό.

Τουλάχιστον,
θα μπορώ να σε βλέπω.

Δεν έχουν εκτελέσει κανέναν,
εδώ και δέκα χρόνια.

Δώσε τα λεφτά,
πίσω στους μαφιόζους.

Δεν μπορώ να τους δώσω,
τους πέντε που σκότωσα,

ούτε στους μπάτσους,
τους δύο δικούς τους.

- Δεν κάνουν συμφωνίες.
- Τα λεφτά μιλάνε.

Οι νεκροί είναι νεκροί,
αλλά μπορείς να το χειριστείς αυτό.

Γκλόρια.

Πάντα πίστευα,
ότι είσαι πιο μπροστά απ’τις άλλες,

αλλά τώρα φέρεσαι
σαν όλες τις υπόλοιπες χαζογκόμενες.

- Δεν έχεις καμία ελπίδα.
- Δεν δίνω τίποτα πίσω.

Ούτε δεκάρα.

Δεν έχεις καμία πιθανότητα,
να βγάλεις ούτε τη βδομάδα, ζωντανός.

Τι εννοείς, ότι δεν έχω πιθανότητες,
να βγάλω ούτε τη βδομάδα, ζωντανός;

Δεν είχαμε ούτε μια πιθανότητα,
να εντοπίσουμε εκείνη την Κάντιλακ,

αλλά το κάναμε.

Δεν είχαμε ούτε μια πιθανότητα,
να είναι εκείνος ο χοντρός λογιστής,

αλλά ήταν.

Βλέπεις, δεν είχαμε ούτε μια πιθανότητα,
να βγούμε ζωντανοί,

από εκείνο το δωμάτιο,

ειδικά με τα τριακόσια χιλιάρικα,

αλλά τα καταφέραμε.

και τώρα μου λες,

ότι δεν έχουμε πιθανότητες
να βγάλουμε ούτε τη βδομάδα, ζωντανοί;

Καμιά πιθανότητα;

Είμαι ακόμα στο παιγνίδι.

Βλέπεις;

Έπαιξα δέκα φορές σήμερα
και ακόμα κρατάω τα ζάρια.

Και θα συνεχίσω να ρίχνω.

Μάλιστα.

Στην αρχή, μου είπες να μη το δοκιμάσω καν,
αλλά ήσουν λάθος.

Εντελώς λάθος!

Μέχρι τις έξι σήμερα τ’απόγευμα,
τι ήταν σίγουρο για μένα;

Θα σου εγώ.
Η φυλακή!

Ξανά στη φυλακή,
να χτυπάω το κεφάλι μου.

Ή απ’έξω,
σε καμιά σκατοδουλειά,

όπως επιστάτης ή θυρωρός.

Ξέρεις τώρα, να καθαρίζω
τις βρωμιές των λευκών.

Αυτό ήταν σίγουρο.
Ήταν εντελώς σίγουρο.

Κάποια καλή δουλειά θα’βρισκες,
αργά ή γρήγορα.

Κοίταξε με.

Κοίταξε με!

Βλέπεις ένα 42χρονο,
πρώην νέγρο κατάδικο,

αμόρφωτο, αγράμματο,
με προβλήματα υγείας.

Ποιός θα με ήθελε για κάτι άλλο,

απ’το να πλένω αμάξια,
ή να φυλάω τσίλιες;

Πρέπει αν βγάλεις απ’το μυαλό σου,
το όνειρο της λευκής.

Θα’ναι η μια τιποτένια δουλειά,
μετά την άλλη.

Κι εσύ δουλεύεις,
σ’αυτό το κλαμπ,

και δέχεσαι κάθε βράδυ,
διάφορες προτάσεις.

Πόσος καιρός θα χρειαστεί,
μέχρι να...

...έχουμε τόσο πολύ ανάγκη να φάμε,
ώστε να σου πω να το κάνεις;

- Έχει τίποτα αριθμούς;
- Όχι, πουθενά.

- Τι βρήκες;
- Δε μπόρεσα να βρω τίποτα, υπαστυνόμε.

Φύγετε από δω.
Εμπρός.

Ξέρεις που είναι το γκαράζ του τμήματος
της Νέας Υόρκης, στην οδό Σέντραλ;

Είναι ένα ρίσκο,
για το τίποτα.

Δεν κάνω κάτι τέτοιο, χωρίς μια έγγραφη άδεια,
από κάποιον επικεφαλή.

Εγώ είμαι ο επικεφαλής.

Εντάξει, λοιπόν, μέχρι την είσοδο,
ούτε βήμα παρακάτω.

Μαλάκα!
Έλα εδώ!

Σέβυ. Είναι κάποιος στο τηλέφωνο,
που τον λένε Χάουαρντ Τζέλο.

Ναι, τον ξέρω.
Ένας μπάτσος με μεγάλο στόμα.

Γεια σου, φίλε.
Άκουσα ότι σου έλειψα.

- Πότε θα κατέβεις κάτω;
- Όταν με στείλουν.

Πεθαίνω της πείνας
στο κέντρο.

Δουλεύω στα κεντρικά.

Πρέπει να βρούμε τ’αμάξι,
με το οποίο διέφυγαν,

και πρέπει να βρούμε
και τους ιδιοκτήτες.

Άκουσα,
ότι πληρώνεις καλά γι’αυτό.

Ένα χιλιάρικο
για τ’όνομα του ιδιοκτήτη.

Το χιλιάρικο είναι καλύτερο,
απ’αυτά που τραβάω εδώ.

Κύριος και κυρία...

Γκλεν Γ. Φήαρς.

- Ονομάζεσαι Γκλεν Φήαρς;
- Ναι.

Σου ανήκει ένα σεντάν του ’66;

Το ξεφορτώθηκα αυτό,
την περασμένη βδομάδα.

- Εφτά άνθρωποι σκοτώθηκαν.
- Δεν έχω καμία σχέση μ’αυτό.

Γκλεν, εσύ οδηγούσες αυτό τ’αμάξι
όταν το έσκασαν, έτσι;

- Όχι, δεν το οδηγούσα.
- Το ξέρω ότι το οδηγούσες.

Να’σαι σίγουρος
ότι δεν το οδηγούσα!

Ματέλι!

Τι στο διάολο κάνεις;

Αυτό το πρεζόνι,
οδηγούσε τ’αμάξι διαφυγής.

Ορκίζομαι στον Θεό,
ότι δεν το οδηγούσα!

Φήαρς.

Δεν είσαι υποχρεωμένος ν’απαντήσεις
χωρίς δικηγόρο.

Δικαιούσαι δικηγόρο.

Είμαι... φέρτε μου ένα δικηγόρο
και βάλ’τον στον πισινό σου.

Θα σου δώσω εγώ δικηγόρο!

Για κάτι τέτοιο,
βγαίνουν έξω με επιτήρηση.

Κοίτα...

Σιχάθηκα τις φιλελεύθερες
μαλακίες σου.

Αποφάσισε: Είσαι μπάτσος,
ή κοινωνικός λειτουργός;

Εντάξει, αστυνόμε.

Γύρνα πίσω στο 1940.

Άναψε το φυτίλι και τίναξε όλη την κοινότητα
στον αέρα.

Κοίτα, όπως δουλεύω,
φέρνει αποτελέσματα.

Δεν τον άκουσα να παραδέχεται
το παραμικρό.

Σκατά!

Δεν είπε σε κανέναν τίποτα,
έτσι;

Στο’πα ότι δεν είπε τίποτα.

Κυρία Φήαρς,
αυτός είναι ο φίλος μας, ο Νικ.

Κυρία Φήαρς, είναι ευχαρίστηση μου,
να σας βλέπω εδώ.

Πως είστε;

Τώρα, κ. Φήαρς, ο Ντοκ
θα σας δείξει την ευγνωμοσύνη μας,

με τον καλύτερο τρόπο.

Σε ποιόν πούλησε ο σύζυγος σας
το αυτοκίνητο;

Φέρε μου τζιν και σαμπάνια,
εδώ πέρα.

Φέρε μου σαμπάνια.
Έλεος, Θεέ μου!

Σαμπάνια.

Ναι, δώσ’μου ένα ακόμα ποτήρι.

Ήρεμα.

Πως είσαι;

Αράπη!

- Αυτός είναι;
- Μη μου κάνεις την ανήξερη.

Θες τα μυαλά σου στον τοίχο,
αδελφέ;

Σε μένα μιλάς,
ασπρούλη;

Ακριβώς, αράπη,
σε σένα μιλάω.

Ακούω στ’όνομα "Κύριος Τζάκσον".
Και μόνο σ’αυτό απαντάω.

Αλήθεια;

Για κοίτα εδώ.

Δεν είναι χαριτωμένο;
Πολύ χαριτωμένο. Είναι ωραίο.

Είναι πανέμορφο.
Θα μας κεράσεις ένα σνιφάρισμα;

Άκουσα ότι περνιέσαι για σπουδαίος
εδώ πέρα.

- Είναι.
- Σωστά, αγόρι;

Ποιόν αποκαλείς, "αγόρι";

Είναι χαριτωμένος, δεν είναι;
Δεν είναι χαριτωμένος;

Αφήστε τον.
Αφήστε τον.

Σήκω πάνω.
Ψηλά το κεφάλι.

Σήκω πάνω, μπάσταρδε.
Σήκω πάνω.

Φέρε μου το παλτό μου,
Φρανκ.

Πάρτε τον από δω.

Θα τον περιποιηθούμε κι άλλο.
Πάρ’τε τον.

Είδε κανείς εδώ τίποτα;

- Μπορείς να μ’ακούσεις;
- Χρειάζεται αίμα. Κράτα!

Πες μου το όνομα σου,
αδελφέ.

Πες μου ποιός στο’κανε.
Φίλε, προσπαθώ να σε βοηθήσω.

- Θα τα καταφέρει;
- Κάνω ό,τι μπορώ.

Ήταν μαύρος, ή λευκός;
Πες μου, φίλε, προσπαθώ να σε βοηθήσω.

Ήταν αδελφός
ή ασπρουλιάρης;

Βοήθεια!
Βοήθεια! Τζίμπο!

Τζιμ;

- Περίμενε ένα λεπτό. Πες μου φίλε.
- Τζιμ.

Ποιός Τζιμ;

Πρέπει να μου πεις, φίλε,
γιατί πεθαίνεις.

Χαζέ, μπάσταρδε,
σου λέω...

Δεν έχει σφυγμό.

Τέρμα η σταύρωση.

Οι άνθρωποι μου,
δεν σταυρώνουν κανέναν, Φρανκ.

Αυτό το συνηθίζει η Μαφία.

Ντοκ...

όχι άλλες σταυρώσεις.

Σ’άκουσα καλά;

- Με διατάζεις;
- Αυτό ακριβώς κάνω.

- Δείξ’του, Σέβυ.
- Ποιός στο διάολο νομίζεις ότι είσαι;

Κάτσε ήσυχα, αστυνόμε,
αλλιώς θα σου τινάξω τα μυαλά...

Δύο με δύο.
Δίκαιο.

Είσαι τυχερός,
Φρανκ.

Ο τελευταίος που άπλωσε τα χέρια του πάνω μου,
τα έχασε.

Είσαι καινούργιος εδώ,
έτσι;

Από κολλέγιο;

- Δύο χρόνια.
- Μπράβο, φίλε.

Ναι.

Θα μπορούσα να σου δώσω
τη δουλειά του.

Ψάχνουν για νέους, λαμπερούς μαύρους
στο σώμα.

Πόσα δίνουμε αυτού του τύπου,
Σέβυ;

Είναι αυτός που μας γύρισε πίσω
το Χριστουγεννιάτικο δώρο.

Αλήθεια;
Κύριε Ματέλι, μην το κάνεις αυτό.

Του δίνουμε δυόμισι χιλιάρικα το μήνα,
τα τελευταία δύο χρόνια.

Και έρχεται εδώ να μου δώσει διαταγές.
Σκατά.

Δουλεύει για μένα.

Δουλεύει για μένα,
όπως οι πόρνες και οι έμποροι ναρκωτικών.

- Πήρα μόνον λεφτά από τζόγο.
- Ναι, όλοι τα ίδια λένε.

Όχι. Όχι, δεν πήρες λεφτά από πορνεία,
ούτε πήρες βρώμικα λεφτά από πρεζόνια.

Πήρες μονάχα όμορφα,
καθαρά λεφτά.

Από που νομίζεις ότι ήρθαν;
Απ’αυτούς από κάτω.

Βρώμικα λεφτά, καθαρά λεφτά,
το ίδιο είναι.

Και τώρα, εμπρός,
εξαφανίσου από μπροστά μου!

Κοίτα, ήρθα για να σου δώσω
ένα μήνυμα.

Αν είσαι τόσο βλάκας, για να μην το καταλάβεις,
είναι δική σου δουλειά.

Αν βρω άλλα πτώματα, θα σε κυνηγήσω.
Το κατάλαβες;

Πρόσεχε το γαμημένο στόμα σου,
λευκό αγόρι.

Μπορεί να είσαι τίποτα σπουδαίος,
στους χαζούς, στο Τμήμα,

αλλά που να πάρει,
εγώ είμαι τ’αφεντικό.

Ο Ντοκ, ο γαμιόλης, Τζόνσον.

Ήρθες εδώ, γιατί δυο από τους μπάτσους σου,
την έφαγαν.

Ειδικά,
επειδή ο ένας ήταν λευκός.

Ο φίλος σου είναι ένας μαλάκας,
ρατσιστής.

Πάντα ήταν.
Όλοι είναι.

Αν είσαι ξύπνιος,
θα μείνεις μαζί μου.

Σέβυ,

δώσ’του ένα δωράκι.

Άντε.

Μη χαλάς την καριέρα σου στο σώμα,
αγόρι μου.

Πάρε τα λεφτά, αδελφέ.

Βάλ’τα στον κώλο σου,
αδελφέ.

Καλά, εντάξει.

Πάρ’τον γέρο σπίτι.

Σήκω, μπάσταρδε!
Θα σου δείξω εγώ, ποιός είναι ο γέρος!

Εμπρός, τράβα.
Τράβα, παλιό γαμιόλη Τζόνσον.

Εμπρός, τράβα!

Είσαι τρελός, Ματέλι.

Δε θες να συνεχίσεις να ζεις.
Θες να πεθάνεις.

Εγώ δε θα σε βοηθήσω σ’αυτό.

Αγόρι, βλέπεις
που έχω τα χέρια μου.

Σέβυ, βγάλ’τον έξω.

- Κοίτα, Ντοκ...
- Στο καλό, Ματέλι.

Χάρηκα που σε γνώρισα.

Αστυνόμε.

Πάμε.

Καταραμένε κλόουν.

Εντάξει, κ. Ποπ.

Τώρα,
μπορούμε να φύγουμε.

Δε ξέρω γιατί μπαίνω στον κόπο,
να τις καθαρίζω.

"Υπερήφανοι της υπηρεσίας".

Σίγουρα κάποιος μπεκρής,
θα ξεράσει πάνω τους.

Έμαθες ότι βρήκαν έναν φουκαρά,
σταυρωμένο;

Νομίζουν ότι είναι ένας από τους τρείς,
που έκαναν τη ληστεία σήμερα.

- Και πως το ξέρουν αυτό;;
- Αποτυπώματα.

Κάποιον Τζάκσον.

Έλα, έλα.

- Πόσα;
- Ένα και εφτά, με τον φόρο.

Χέσε τον φόρο.
Πάρε ένα δολλάριο.

Του κόψανε και τα αρχίδια.

Πως θα σου φαίνονταν
να ζούσες σ’έναν τέτοιο βόθρο, Ματέλι;

Ζούσα, κ. Ποπ.
Ζούσα.

- Ναι;
- Η κυρία Τζάκσον;

- Ναι;
- Είμαστε αστυνομικοί, κ. Τζάκσον.

- Τι;
- Αστυνομία.

Η κυρία Χένρυ Τζάκσον;

- Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα εδώ.
- Μπορούμε να μπούμε;

Παρακαλώ.

Ήρθαμε για να σας μιλήσουμε,
για έναν φίλο του άντρα σας.

Το όνομα του είναι Τζιμ.

Ρώτα τον Χένρυ.

Πρέπει να γνωρίζετε κάποιον,
με το όνομα Τζιμ.

Ο Χένρυ είναι στο γκαράζ
της 137ης οδού και Σεντ Νίκολας.

Ρώτησε τον.

Δε ξέρω τίποτα,
για κανέναν Τζιμ.

Κυρία Τζάκσον,
είστε χωρισμένοι;

Έχουμε να ειδωθούμε δύο μήνες,
αλλά δεν έχουμε χωρίσει.

Κυρία Τζάκσον, δεν ξέρω
πως να σας το πω αυτό, αλλά...

...ο άντρας σας είναι νεκρός.

Λυπάμαι.

- Πως πέθανε;
- Για την ακρίβεια...

Ήταν ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα.

Πέθανε ακαριαία.

- Ο άντρας της πέθανε;
- Ναι, δυστυχώς.

Κυρία Τζάκσον,

σχετικά μ’αυτόν τον τύπο,
τον Τζιμ.

Γνωρίζετε τίποτα γι’αυτόν;

- Παιδιά, έχετε κάποιον θείο Τζιμ;
- Τα παιδιά δεν έχουν καμιά σχέση μ’αυτό.

Συνήθιζε να τον αποκαλεί,
"Μεγάλο".

"Μεγάλο".
Δεν τον ήξερα.

Δεν τον ήξερα.

Έλεγε ότι είναι δυο μέτρα ψηλός.

Ο Χένρυ, τον αποκαλούσε...
Το όνομα ήταν Τζιμ Χάρις.

Τζιμ...

Τον επισκεπτόταν
ακόμα και στη φυλακή.

Θα’ναι εκεί για πολλά χρόνια.

Κυρία Τζάκσον.

Το γραφείο του ιατροδικαστή,
θα επικοινωνήσει μαζί σας.

Μήπως μου δημιουργήσουν
τίποτα προβλήματα;

Δεν είχαμε χαρτιά.
Είχαμε ποινικό μητρώο.

Το μόνο που θέλουν,
είναι ν’αναγνωρίσετε το πτώμα.

Τίποτα άλλο.

Δεν είναι απαραίτητο.

Αν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα,

πηγαίνετε στο 27ο Τμήμα
και ζητήστε τον Φρανκ Ματέλι, εμένα.

Θέλετε να σας το σημειώσω;

Όχι, το θυμάμαι.
Σας ευχαριστώ.

Τζιμ Χάρις, ε;

Αυτό ήταν στην τσέπη του άντρα σας,
όταν τον βρήκαμε.

Μάλλον σας ανήκει τώρα.

Το όνομα του, είναι Λόγκαρτ.
Τζο Λόγκαρτ.

Τζιμ, εγώ είμαι.

Τζιμ, είσαι μέσα;

Τζιμ, ο Τζο είμαι.

Πιάσανε τον Χένρυ.

Του κόψανε τα αρχίδια.

Κατάλαβες;

Πρέπει να υποθέσουμε
ότι μίλησε.

Ίσως.

Πάντα υπολογίζαμε
ότι θα έπιαναν κάποιον από μας, το ξέρεις;

Κι εγώ αν ήμουνα στη θέση του,
θα μιλούσα.

Ναι.

Πιστεύω ότι τώρα,
θα ψάχνουν ακόμη πιο άγρια στα γκέτο.

Τα παρατάω, φίλε.

- Έχω ένα φίλο στο Νιού Τζέρσεϋ...
- Δε θέλω να ξέρω.

Είσαι εντάξει;

Ήρθα αμέσως να σε δω,
δεν ήρθα;

Σ’ευχαριστώ που μ’έβγαλες απ’αυτό,
φίλε.

- Απλά δεν περίμενα, ότι θα’ναι τόσο ζόρικα.
- Ξέχασε το, Τζο. Τελείωσε...

Πήραμε αυτό που θέλαμε
και είμαστε ακόμη ζωντανοί.

Δεν το πίστευα, μέχρι που αρχίσαμε
ν’ανεβαίνουμε τα σκαλιά, φίλε.

Όλα έδειχναν τόσο επικίνδυνα,
καταλαβαίνεις.

Κι αυτοί οι πυροβολισμοί,
φίλε.

Αυτοί οι πυροβολισμοί.

Και τα πόδια μου,
Τζίμπο.

Τα πόδια μου ένοιωθαν,
σαν ν’άρχιζε να κινείται το πάτωμα.

Είπα, ξέχασε το.
Τελείωσε.

Εντάξει, λοιπόν...

Ότι και να συμβεί,
είμαστε πλούσιοι, φίλε.

Αλλά νεκροί, φίλε.

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος.

Να προσέχεις, αδελφέ.

Γεια σας, παιδιά.

- Γεια σου, Στένερ.
- Αστυνόμε, πως είσαι;

- Τι κάνεις;
- Τσεκάρω τους Χάρις.

- Είναι πάνω από τριακόσιοι.
- Τριακόσιοι Τζιμ Χάρις;

Που κατέληξες;

Αυτός είναι ο Ποπ.
Υπαστυνόμος Ποπ.

Σύμφωνα μ’αυτά που μου είπες,
τους περιόρισα σε τρεις.

Ορίστε οι φωτογραφίες τους.
Τώρα θα φέρω και τους φάκελους τους.

Ξέρεις κανέναν απ’αυτούς;

Όχι, κανέναν τους.

- Νόμιζα ότι θα’ναι φίλοι σου.
- Όχι.

Όλοι είναι ίδιοι, για μένα.

Ήμουν σίγουρος
ότι θα το έλεγες αυτό.

Εντάξει.

B 256-107.

B 256-107.

Δώσ’του το.

B 412-378.

Χάρις, Τζέημς, κλοπή,
τρία χρόνια στην Άττικα.

Είναι μέσα τώρα.

Και μετά έχουμε B 143-671.

Τζέημς "Δαχτυλάκιας" Χάρις,
ή Χάρισον.

Επίθεση με όπλο...

Ο τύπος έχει πεθάνει,
εδώ και τρείς μήνες!

- Αστυνόμε, που να το’ξερα...
- Πάμε στον επόμενο.

Κύριε Ποπ.

Τζέημς Χάρις, 42,
ένοπλη ληστεία.

Κρυμμένα όπλα, διακεκριμένη επίθεση,
διακεκριμένη κλοπή.

Πρώτη κατηγορία, προσπάθησε
να κλέψει ψιλικατζίδικο, στα δώδεκα του.

Καταδικάστηκε
και είναι έξω με αναστολή.

Έχει επιληψία.

Στην τελευταία υπόθεση,
επικεφαλής ήταν ο βοηθός εισαγγελέα, Τόμσον.

Δούλευε για τον Ντοκ Τζόνσον.

Για να το δω αυτό.

- Μπορεί να είναι ο άνθρωπος μας.
- Τι;

- Είπα ότι μπορεί να είναι αυτός.
- Ναι, μπορεί.

Πάρε μερικά αντίγραφα
και φωτογραφίες.

Κεντρικά, σταθμός λεωφορείων,
40-41, στην 8η λεωφόρο.

Εντάξει.
Σταθμός λεωφορείων.

Ταξί 14, αναφέρει.

Είναι η τελευταία κούρσα,
γι’απόψε.

Πάω πέρα απ’την 110η οδό.

Μ’ακούτε;

Πηγαίνω πέρα απ’την 110η οδό,
στον σταθμό των των λεωφορείων.

Σέβυ, βρήκαμε κάτι.
110η και Σέντραλ Πάρκ.

Πάμε.
110η και Σέντραλ Πάρκ.

Το σκας κι εσύ;

Διάολε όχι, δε το σκάω.

Απλά, δεν είμαι ασφαλής εδώ,
άλλο πια.

Βρήκα ένα σπίτι
και τα έχω κανονίσει όλα.

Κανείς δε θα με βρει,
ποτέ.

Είναι εκεί που ζούσα κάποτε.

Κατάλαβες;

Θα’μαστε οι πρώτοι...

Κοίτα...

Θα σου τηλεφωνήσω.
Δεν ξέρω πότε, αλλά...

...θα σου τηλεφωνήσω.
Εντάξει;

Τα φάρμακα μου.

Τα χάπια μου.

Μαλάκα.

Γαμώτο.
Τα φάρμακα μου.

Πρέπει να βρω τα φάρμακα μου,
τα χάπια μου.

- Εντάξει, Νικ, τον έχουμε...
- Εντάξει.

Φέρτε τον εδώ.

Φέρτε τον εδώ.
Ανεβάστε τον πάνω.

Τι είναι αυτό, ε;
Τι είναι αυτό;

Για να δούμε,
τι άλλο έχεις εδώ;

Λόγκαρτ, Τζόζεφ.
311 Δυτική 141η οδός.

Για να δούμε τι είναι στον σάκο,
ομορφόπαιδο.

Για να δούμε και τον σάκο.

Ξέρεις τι κάναμε, σ’αυτόν τον φίλο σου,
τον Χένρυ Τζάκσον;

Ξέρεις τι κάναμε,
σ’αυτόν τον αράπη σακάτη, ε;

- Άντε χάσου.
- Άντε χάσου; Σίγουρα.

Ποιός ήταν ο άλλος ο μάγκας;

Ποιός ήταν ο άλλος ο μάγκας;

- Ποιό είναι το όνομα του;
- Σάμυ Ντέηβις Τζούνιορ! (Τραγουδιστής)

Για κοίτα, έχουμε έναν αστείο αράπη εδώ.
Βάλ’το χέρι του εκεί.

Εντάξει, αράπη,

για να σ’ακούσω να γελάς.

Γελάς;

Έλα εδώ.
Θέλω να σου μιλήσω.

Δε μιλάς, έτσι;

Θες να δεις μια ωραία εικόνα;
Θες να δεις μια όμορφη σκηνή, ε;

Θες να δεις ένα ωραίο τοπίο, ε;
Φέρτε τον εδώ. Εδώ!

Βάλτε τον στην άκρη.

Αυτό είναι.

Μείνε εκεί.
Ακριβώς εκεί.

Ποιός ήταν;
Πες μου ποιός ήταν.

Νομίζεις ότι θα με συγκινήσουν
τα κλαψουρίσματα σου;

Βλέπεις τίποτα κέρατα, εδώ;
Δεν υπάρχουν κέρατα. Δεν είμαστε ζώα.

Δέστε τα πόδια του,
δέστε τα καλά.

Προσπαθούμε να γίνουμε φίλοι,
αυτό είναι όλο.

Αν δεν μιλήσεις, θα με κάνεις
να κάνω κάτι, που δεν θέλω.

Θα με κάνεις να νοιώσω
πολύ άσχημα.

Δε θα μου πεις;
Δε θα μου πεις;

Κρεμάστε τον.

Όχι!

Για κοίτα.
Μπορείς να πετάξεις;

Ναι, ναι, κοίτα αυτό.
Κοίτα το.

Γιατί πρέπει να σε ρίξω
από είκοσι πατώματα...

...αφού θα το μάθουμε,
έτσι κι αλλιώς;

Θα το μάθουμε. Βρήκαμε τον Χένρυ.
Βρήκαμε κι εσένα.

Ποιός ήταν, Τζο;
Μίλα, αλλιώς σε ρίχνω.

Περίμενε.
Περίμενε ένα λεπτό!

Έλα εδώ.
Όχι, μη φοβάσαι.

Απλά πες μου τα πάντα
και όλα θα’ναι μια χαρά.

Όλα είναι εντάξει, απλά πες μου.
Ποιός ήταν;

Ποιός;
Τζιμ... Χάρις.

Ποιός; Χάρις;
Τζιμ Χάρις;

Εντάξει, αγαπούλα.

Τζιμ Χάρις.

Ναι;

Τα φάρμακα μου.
Που στο διάολο έβαλα τα χάπια μου;

Θυμήθηκα. Πήγαινε πίσω στο δωμάτιο.
Έρχομαι.

Αυτή είναι η γκόμενα του Χάρις.
Θα μας πάει κατευθείαν σ’αυτόν.

Τζιμ;

Γκλόρια;

Γκλόρ...

Είναι εντάξει.
Έπειτα απ’όλα όσα σχεδιάσαμε...

Ξέχασα τα φάρμακα μου.

- Εντάξει.
- Γκλόρια...

Αγάπη μου, είναι εντάξει,
μη μιλάς.

Δε θα σε ξαναφήσω ποτέ μόνο.

Εκεί.

637 λεωφόρος Λένοξ.

Είναι κρυμμένος στον πέμπτο όροφο,
σε μια άδεια πολυκατοικία.

- Η κοπέλα είναι ακόμα εκεί;
- Ναι.

Τυχερό κάθαρμα.

Ποπ, μπορώ να σε δω για λίγο;

Πέρασε.

Ήταν μια μεγάλη,
καταραμένη νύχτα.

Ποπ,
θέλω να σου μιλήσω.

Θέλω να καταλάβεις...

Θες ένα ποτό;

Όχι, δεν πίνω.

Θα πιείς, Ποπ,
θα πιείς.

Τη Δευτέρα, θα σου δώσω όλα τα στοιχεία,
ονόματα και αριθμούς.

- Δεν...
- Ένα λεπτό. Γιατί;

Γιατί είμαι πενήντα πέντε χρονών.

Είμαι στο σώμα τριάντα τρία χρόνια,
και...

Νομίζω ότι ήρθε η ώρα
να τα παρατήσω.

Θέλω να αποσυρθώ.
Και δεν θέλω να χρησιμοποιήσεις...

- Σταμάτα να με νταντεύεις.
- Για τι πράγμα μιλάς;

Είσαι πράγματι, ένα ρατσιστικό
κάθαρμα.

Θα παρατήσεις τις μπούρδες
με το ρατσισμό;

Επειδή είμαι μαύρος,
νομίζεις ότι θα πάω με τα νερά σου;

- Θέλεις τη δουλειά μου, έτσι;
- Ναι!

Ναι.

Όχι όμως έτσι, Ματέλι.

Την θέλω,
με τους δικούς μου όρους.

- Νόμιζα ότι...
- Πότε θ’αρχίσεις να με βλέπεις σαν μπάτσο;

Ματέλι.

Έι, Ποπ.
Περίμενε.

Είναι για σένα.

Ποπ.

Αν χρησιμοποιήσεις σωστά,
αυτό που θα σου πω,

μπορείς να γίνεις ντετέκτιβ "Α",
σ’ένα μήνα.

Έχεις πέντε δεύτερα.
Πες το.

Κινήσου γρήγορα
και θα τσακώσεις τον Χάρις.

Είναι κρυμμένος στο πέμπτο πάτωμα,
σε μια άδεια πολυκατοικία,

στο 637,
της λεωφόρου Λένοξ.

Αυτός ο καριόλης,
προσπαθεί να μας τραβήξει σε κάτι.

Απλά σου λέει ότι εσύ είσαι μέσα
και εγώ απ’έξω.

Πόπο, ο λογαριασμός θα’ρθει μετά.

Χέσ’τον.
Δεν τον πληρώνω.

Μπράνκο, Τζέφρις, Μπρούκς,
πάμε!

Ο Χάρις είναι κρυμμένος στο 637,
της λεωφόρου Λένοξ.

Υποθέτω ότι είναι δουλειά
για την ομάδα.

Πάρτε αλεξίσφαιρα γιλέκα,
ελεύθερους σκοπευτές, δακρυγόνα, όλα!

Εντάξει...

Αστυνόμε.

Θα’ρθεις;

Τζιμ;
Τζιμ, κοιμάσαι;

Τζιμ;

Οι νεκροί
σιχαίνονται τη σούπα.

- Απατεώνα.
- Χρειάζονται αγάπη.

- Έλα να κάνουμε έρωτα.
- Όχι.

Θα έχω το νου μου.

Χαλάρωσε.
Πάω για ύπνο.

Ξέρω ήδη,
πως θα καταλήξει αυτό.

Θα τα καταφέρουμε, έτσι;

Ναι.

Θα τα καταφέρουμε.

- Αν μπορούσαμε.
- Μπορούμε.

Ίσως να μπορούμε, ακόμα.

Τζαμάικα.

- Τζαμάικα;
- Εκεί θα πάμε.

Δεν έχω ούτε το μαγιό μου,
αλλά δεν πειράζει.

Θα βρούμε ένα μέρος,
πάνω στα βουνά,

κοντά σ’ένα ρυάκι.

Ίσως σε λίμνη.

Μετά,
θα κόψω μερικούς κορμούς,

και θα φτιάξω μια καλύβα,
με τα χέρια μου.

Θα’χουμε μια αγελάδα,

κάνα δύο γουρούνια
και μερικές γαλοπούλες.

Χελώνες;
Πάντα ήθελα μερικές χελώνες.

Θα φυτέψω καρότα στον κήπο,
γι’αυτές.

Καρότα, για τις χελώνες.

Εντάξει, Χάρις,
αστυνομία!

Βγες έξω με τα χέρια ψηλά
και δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα.

Θα σου δώσω τρία δευτερόλεπτα!

Χάρις,
έχεις τρία δευτερόλεπτα!

Ένα...

δύο...

τρία!

Ξεκίνα τ’αμάξι!
Ξεκίνα!

Μείνετε καλυμμένοι
και σταματήστε να πυροβολείτε!

Ματέλι, κατέβα κάτω.

Κατέβα κάτω.