All language subtitles for An.American.Christmas.Carol.1979.Ned_DVD.(25fps)

Subtitles downloaded from www.OpenSubtitles.org

Meneer, ik collecteer voor
het weeshuis. Prettig kerstfeest.

Mevrouw, ik collecteer voor het
weeshuis. Dank u, prettig kerstfeest.

Iets voor het weeshuis, mevrouw?
- Ik heb geen kleingeld. Mag dit ook?

Ja, hoor. Dank u wel.
Prettig kerstfeest, mevrouw.

bent u werkloos?
laat het registreren

Het is bijna twee weken geleden.
- Dat weet ik.

Ik zou met 'm gaan praten
en dat ga ik ook doen.

Echt, ik doe het.

Maar de tijd moet er rijp voor zijn.

Als hij 's wist van ons gesprek.
Ik kom nog te laat zo.

Mr Thatcher, het is een kwestie
van leven of dood voor ons.

Dat weet ik.

Ik collecteer voor het weeshuis.
Dank u wel, meneer.

Iets voor het weeshuis?
- Alsjeblieft.

Dank u wel, meneer. Prettig kerstfeest.

Is Mr Slade toevallig op kantoor?

Mr Slade heeft het erg druk.

Tegen het eind van het jaar
moeten zijn boeken in orde zijn.

Maar als je hem 'n brief stuurt...

Doe niet zo raar.
Stuur die weesjes naar binnen.

Die lieve kinderen hebben
geoefend, hoor ik.

Op de nieuwe piano. Hij is prachtig.
- Dat komt later.

Maar jullie willen vast wel
een kerstcadeautje. Nietwaar?

Ik heb ze op eigen kosten
laten drukken.

Eentje voor jou, eentje voor jou...

Hierin staat hoe de doorzetters
van dit land groot werden.

Morgan, Coolidge...

Zebulon Pike bedwong die berg
stukje bij beetje zonder enige hulp.

Wees zuinig, werk hard en misschien
krijg je dan ooit je eigen berg.

Denk eraan: Rust roest
en niet treuzelen.

Dag en bedankt voor jullie komst.

Dank u wel, meneer.
- Geen dank, ik help kinderen graag.

H�, hou eens op.

Mr Slade denkt echt
dat hij iets goeds doet.

Dus laten we maar tonen
dat we het waarderen.

Volgens mij moeten we
nog wat bezoekjes afleggen.

Heb je de papieren?
- Ja meneer, allemaal.

Zit er benzine in de auto?
- Joe heeft alles nagekeken.

Goedemorgen, Mr Reeves.

Het is nogal koud.

Ik hoef u niet te vertellen
waarom ik hier ben, h�?

Als u een paar maanden uitstel geeft,
redden we 't misschien.

Dan redt u het misschien?

Ga hem niet smeken, Jenny.

Hij staat helemaal in zijn recht.

En wij kunnen daar niks tegen doen.

Thatcher?

Dit is een dwangbevel
van de rechtbank van Merrimack.

districtsweeshuis

Wat wenst u?

Geef dit aan Mr Jessup.
Hij begrijpt het wel.

Herinneringen, Mr Slade?

Dat is de normaalste zaak
van de wereld.

Er is niks veranderd sinds uw jeugd.
- Ik heb hier maar 'n jaar gewoond.

U weet vast nog veel.
- Korter zelfs.

Spelen in het park, gepofte kastanjes
met kerst en kerstliederen.

Die heb ik op kantoor al gehoord.
Kunnen we nu ter zake komen?

Juist. Ik vrees dat de toestand
nog hetzelfde is.

Had dan ook geen schulden gemaakt.

Onze oude piano viel na 42 jaar
uit elkaar. Ik moest wel.

Ik nu ook.
Thatcher?

Dit is een dwangbevel
van de rechtbank van Merrimack.

Chaucer tussen Plato en Socrates in.
Snapt u dat nou?

Ik leende u 5000 dollar voor
een zaak in universiteitsartikelen.

Dus een zaak in
jasjes, dasjes en ukelele's.

Voor mij betekent het
een zaak in kennis, Mr Slade.

Betaalt uw kennis uw schulden soms?
- Nee, maar u mag al m'n geld hebben.

Dat zal ik ook nemen en daarbij
ga ik uw inventaris verkopen.

Kladpapier voor 'n cent per pond.
Ach, het is beter dan niets.

Dit is een gerechtelijk dwangbevel.

Is dit echt leer? Het voelt echt.
- Het is Marokkaans.

Niet doen.
- Toch nog wat geld.

Neem het leer mee.
Scheid het in 't pakhuis.

Alstublieft, laat u die staan.
- Waarom?

Het is 'n originele Charles Dickens.

Ik heb hem van m'n vader wiens opa
een vriend van Mr Dickens was.

Die moet bewaard blijven.

Boeken voor u, Mr Merrivale?
U verzint zelf al verhalen.

Neem de rest ook maar mee.

Langzaam aan, jongens.
Langzaam.

Dit zijn allemaal prachtige goederen.

Breng hier maar naartoe.

Joe, sluit de garage goed af
als je naar huis gaat.

Prettige kerst, Joe.

Thatcher, ik heb hulp nodig met
deze bindingen. Sta daar niet zo.

Hoor je soms niet zo goed meer?

Het is Kerstmis, meneer.
Misschien dat...

Zou ik even met u mogen spreken?
- Moet dat echt?

Het gaat om de crisis in ons stadje.

Daar weet ik alles van.
Kom toch ter zake.

Toen er nog geld was
en de mijn nog in gebruik was...

Je komt niet ter zake.
De mijn is al 'n jaar dicht.

Dat is het 'm juist.

De mijnwerkers hebben me gevraagd
om u een voorstel te doen.

En wat dan nog?

Dit stadje is bijna van u. Als iemand
de mijn weer open krijgt, bent u het.

U heeft het geld.
- Ik steek geen geld in 'n mislukking.

Omdat er hoop voor de toekomst is.

Mr Roosevelt laat wegen, dammen
en openbare gebouwen bouwen.

Er komt weer vraag naar graniet.
- Dan investeer jij toch in die mijn?

Luistert u nou naar me,
die mijnwerkers hebben niks meer.

Komen we in opstand?
- Nee, absoluut niet.

Als de mijn weer in bedrijf is,
profiteert iedereen ervan.

Meer bedrijvigheid en meer koopkracht
en u profiteert er ook van, Mr Slade.

Iedereen zou u op tijd betalen
en dan zou u geen...

Zeg het maar. Wat dan?

Hoef ik de mensen dan niet meer van
hun fonografen of sofa's te beroven?

Jij haat me echt, h� Thatcher?

Nee, meneer.
- Ja, meneer.

Ik ziet 't aan je ogen
als we de auto nemen.

Je doet alsof ik een monster ben
omdat ik terughaal wat van mij is.

Luister, Thatcher...

iemand die zich te zacht opstelt
bij het zakendoen, is niets waard.

Je kiest altijd voor de schuldenaren.

Die dwangbevelen lijken wel
aan je vingers te kleven.

En nu wil je mij leren zakendoen?
- Ik wilde alleen...

Jij konkelt met 'n stel mijnratten
die achter m'n geld aanzitten.

Jij hoeft me niks te vertellen
wat zaken betreft.

Ik heb het geleerd van Jack Latham.

De slimste zakenman die deze staat
ooit heeft gekend...tot nu toe dan.

Weet je wat hij me zei
op z'n sterfbed?

Hij zei: Ben, stop je goede geld
nooit in handel die niks oplevert.

En betaal een werknemer
geen cent meer dan hij waard is.

Vertel maar aan je mijnwerkers...

dat hun leger van werklozen
zonet met ��n man is uitgebreid.

Ik wou echt niet...

Ik wil je gezicht hier
niet meer zien, Thatcher.

Wegwezen.

Ik zal m'n spullen gaan pakken.
- Ja, doe dat.

Goedenavond.
- Dag, schat.

Fijn dat je thuis bent. Alles ok�?
- Ja, is de kerstboom al versierd?

Kijk eens aan, wat een drukte.

Waar is m'n meneer T?
Mijn Sara zie ik wel.

Wie heeft het licht uitgedaan?

Wie zou er onder mijn jas zitten?
Wie zou eronder kunnen zitten?

Het is Jonathan Thatcher.

Hoe gaat het vandaag met jou?
- Prima.

Waarom heb je deze spullen
van kantoor meegenomen?

Ik moet even met je moeder praten.

Alsjeblieft.

We moeten praten.

De duisternis was goedkoop
en hij hield ervan.

Maar voor hij de zware deur sloot,
controleerde hij alle kamers.

In de woon-, slaap- en rommelkamer
was alles in orde.

Toen hoorde hij geratel
van beneden komen.

Alsof iemand met een ketting
over de vaten schuurde.

Hij herinnerde zich het verhaal
dat spoken vaak kettingen dragen.

Wat een onzin.

Verdorie.

Centrale, dit is een noodgeval.

Ik ben Benedict Slade
van Frontstreet 429.

Ik heb geen elektriciteit meer
in mijn pakhuis...

Centrale?

Centrale?

Ben...

Slade.

Ok�, kom meteen tevoorschijn.

Ik weet dat er iemand is.

Ik heb een geweer.

Toe nou, Ben.

Je schiet toch niet
op je ouwe partner?

Wie ben je?
- Dat weet je donders goed.

Ik weet wel op wie je moet lijken.
- Je bent op het goede spoor.

Hij is dood.
- Alweer goed.

Dit is een of ander trucje.

En ik weet welk trucje.

Nog altijd even sluw, h� Ben?

Schmink. Voor die Frankenstein acteur
was twee kilo nodig volgens de krant.

Zo laat jij jezelf op Latham lijken,
Meneer Wie-je-ook-bent.

Maar ik weet dingen die alleen
jij en Latham weten.

Zoals?

Zeggen dat dominee Williams'
antieke stoel nep was...

zodat jij 'm goedkoop kon overnemen
om hem met winst te verkopen.

Moet ik verdergaan?

Maar jij bent toch...
- Dood?

Zeg het maar, hoor. Voor geesten
zijn er maar twee plaatsen.

Ik zit nu in de grote van die twee.

Zit je in de hel?

Maar zo zie je er helemaal niet uit.

De hel bestaat niet uit vuren, zwavel
en duiveltjes met hooivorken.

Godzijdank.

Het is erger.

Je leeft er in je verleden.
Voor altijd.

Er zit een politicus die al z'n oude
redes moet aanhoren zonder oordopjes.

Een koning ziet de mannen
die hij de oorlog instuurde.

Je was wel een keihard zakenman,
maar je hebt nooit kwaad gedaan.

Kwaad is niet iets wat je doet,
maar wat je nalaat.

Een mens heeft elke dag vele kansen.
Die ben je kwijt als je dood bent.

Jij kan de zaken nog veranderen, Ben.
En ik ga je daarbij helpen.

Doe geen moeite voor mij, Jack.

Je wordt nog drie keer bezocht.

Door spoken?
- Nee, dat zijn maar sprookjes.

Zie ze maar als conducteurs
op de lijn van Boston naar Maine.

Je moet gewoon de rit uitzitten.

Je kunt ze verwachten, Ben.

Laat me niet alleen.
Ik heb nog zoveel vragen.

Jack, waar ben je?

Het is de kaas. Ik heb vast niet
gezien dat hij beschimmeld was.

Gewoon een maagprobleempje,
meer niet.

Het is hier veel te stil.

Dames en heren, wij meldden u al dat
de aandelenmarkt zwaar is gekelderd.

Alweer?
- Investeerders voorzien 'n catastrofe.

We wachten nu op de rede
van president Hoover.

Hoover? Roosevelt is nu president.

We zijn ter plaatse en de rede van
de president gaat bijna beginnen.

Die reporter is gek geworden.

Hij stapt uit, zet z'n vliegbril af
en springt op de grond.

Hoort u de menigte? Ze juichen
terecht op deze mooie dag in 1927.

Lindbergh bedwingt als eerste
de Atlantische Oceaan.

1927? Dat is zes jaar geleden.
Is iedereen gek geworden?

Een mooi instrument. Ik speelde ooit
trompet in een oorlog, lang geleden.

U had de muren moeten zien instorten.

Hoe bent u binnengekomen?
- U doet alsof ik ben weggeweest.

Het verleden is altijd dichtbij.
Vooral hier.

Gaat u me nu vertellen dat u
de geest van het oude Kerstmis bent?

Dat zijn uw woorden, niet de mijne.

Hier trap ik echt niet in, hoor.
Ik weet wie je bent.

Waarom ga je niet terug naar dat
rare boekwinkeltje van je, Merrivale?

Het is nu nauwelijks een boekwinkel.
- Ik zei: Ga weg, ga naar buiten.

Goed dan.

Dan gaan we naar buiten.

Wat is dit?
- Genoeg gehad?

Ja, dank je wel. Ik wil naar binnen.
- Sorry hoor, maar je vroeg het zelf.

Jack had 't over bezoek, niet
over doodvriezen. Wat wil je van me?

Het verleden wil herinnerd worden.
- Dat lukt me ook wel zonder je hulp.

Weet je het echt nog of herinner je
je alleen wat je je wilt herinneren?

Ken je deze plek?
- Ja, het is het districtsweeshuis.

Dit is 'n gekostumeerd bal.
- Fout.

Die kleding is van 40 jaar geleden.
- Je wordt al warmer.

Ze komen. Opschieten.
- Iedereen moet zich klaarmaken.

Dat is de bazin, Mrs Tydings.
Onmogelijk, ze is dood.

Niet toen jij hier nog woonde.

Dit zijn de besten, Mr Brewster.
Beleefd, slim en ze verdienen het.

Mooi, Mrs Tydings.
Heel mooi.

Wie we ook nemen,
hij zal onderaan moeten beginnen.

Ik weet zeker dat elk van
deze jongens het uitstekend zal doen.

Wie staat daar achter in de kamer?

O, dat is Benedict Slade.
- Waar?

Hij is hier nog niet zo lang.

Na de dood van z'n ouders,
heeft hij bij ooms en tantes gewoond.

Daarna hebben wij hem gekregen.

Wat mager.
Waarom kreeg ik niet beter te eten?

Hoe is hij met z'n handen?
- Hij vecht vaak.

Kan hij met gereedschap omgaan?

Hij slaat ermee in plaats
van ermee te werken.

Nou, dat is tenminste een begin.
- U moet hem niet nemen, Mr Brewster.

Sorry, Mrs Tydings...

ik doe liever iets voor iemand
in nood dan voor iemand die wat wil.

Zou u hem voor me willen halen?
Dank u wel.

Maar Mrs Tydings kon je overtuigen.

Ja, ze kon goed omgaan met jongens.

Bedankt, Roy.

Uitstappen, jochie.

Hou 'm hier niet te lang, Nathaniel.
We eten om vijf uur.

We zullen er zijn.
Kom mee, knul.

Jij gaat de machines onderhouden.
Je moet ze schoonmaken en smeren.

In de showroom moet je
de meubels natuurlijk ook afstoffen.

En wat nog meer?

Aan 't eind van de dag vegen.
Dat is hard nodig.

Als je de kans krijgt,
kijk dan goed naar de vaklui.

Bekijk ze goed dan heb je zo je
eigen werkbank. Lijkt je dat leuk?

Ik weet het niet.
- Hoezo?

ldioot, dit is een bloeiend bedrijf.
- Ik bied je een kans, jongeman.

Geef die kans maar aan iemand anders.

Het is vast moeilijk geweest
om je ouders zo te verliezen, Ben.

En dan nog dat heen en weer
geschuif tussen je familie.

Net als je je aan iemand
hebt gehecht, word je weggestuurd.

En na een tijdje sluit je je dan
voor iedereen af...

omdat het dan minder pijn doet
als je weer weg moet.

Hoe kon hij in mijn binnenste kijken?
Hoe wist hij hoe ik me voelde?

Als leerjongen woon je bij mijn gezin
en hoef je pas weg als jij dat wilt.

Ik wil nu weg.

Je moet het zelf weten.

Weet je wat dit is?
- Natuurlijk wel, dat is een stok.

Een stok?
Zie je er echt niet meer in?

Dan ben je minder slim dan ik dacht.
Dit kan alles zijn wat ik maar wil.

Het kan een toverstokje
van een goochelaar worden...

of het handvat van
een leeuwentemmerszweep.

Of het is een spaak uit een roer
van een schip dat verre reizen maakt.

Ik kan er zelfs
een fluit van maken...

om ermee voor de mensen
in Old Hamlyn Town te spelen.

Dit kan alles worden wat jij wilt.

Tenzij je nog steeds zo dom bent
dat je alleen een stok ziet.

Ik was bijna vergeten
hoe mooi ze was.

U bent een heleboel vergeten.

Toen zei ik tegen hem: Wat is er zo
belangrijk aan die school in Boston?

Weet je wat hij zei?

Twee lagen vernis.
- Wat?

Met maar twee lagen,
is alles een dag eerder klaar.

Je luisterde niet eens naar me.
- Jawel, hoor.

Echt waar?
- Ja.

Nou, ik had het over het park
en over de natuur.

Wil je graag dicht bij de natuur zijn, Ben?

Ik bedoel echt heel dichtbij.
- Jawel.

Dat zet ik je betaald.

Wat zei je vader?
- Je luisterde dus toch.

Zie je nou wel.
Onderschat me niet, Helen.

Ik heb tegen hem gezegd
dat ik niet naar die school wilde.

Ik zei dat ik niks wilde als ik er
Concord voor zou moeten verlaten.

Dames en heren...
Dank u wel.

U moet nu vast even uitpuffen
dus nu komen de cadeautjes.

Sam Perkins.
Er zit een briefje bij, Sam.

Wat elke voorman thuis nodig heeft.

Essie. Waar is Essie?
- Hartelijk dank, Miss Brewster.

En wat mag dit dan wel zijn?

Aan de Brewsters en hun werknemers.
Afzender: De toekomst.

Laten we 's kijken. Kom, we pakken
het uit en hopen er het beste van.

Ik hoop dat ik het niet stukmaak.

Meubelmakerij Stapleton,
Grand Rapids in Michigan.

Iemand haalt een grapje uit.

Het is geen grap, Mr Brewster.

Komt dit van jou, Ben?
- Ja, het is de stoel van de toekomst.

We kunnen er baat bij hebben
als we erop inspelen.

Hoe dan?

Deze stoel is niet zoals de onze.
Deze is met de lopende band gemaakt.

De lopende band wordt nu ook
voor meubels gebruikt.

Iedere arbeider
doet een stukje van 't werk.

Die stoelen zijn de helft goedkoper
dan de onze.

Wat 'n prutswerk. Spijkers in plaats
van houten pennen en slordig gelijmd.

Vergelijk je deze stoel
met de onze?

De koper zal het verschil niet zien.
- O, jawel.

Mag ik even? De prijs van de stoel
zal de klant overhalen.

Dat kan ik niet geloven, Ben.

Als we kwaliteit vaarwel zeggen,
zijn we de klos.

Goed gezegd.

Wat zat er eigenlijk
in dat pakje van jou?

Mijn zoontje zal ze leuk vinden.
- Wat dacht je van je vrouw?

En zoals altijd is hier
de bonus voor iedereen.

Ben, dat was onbeleefd.
- Ga naar binnen, Helen. Het regent.

Mogen ze 't niet oneens met je zijn?

Dacht je dat dat het was?
Dat is het helemaal niet, Helen.

Het spijt me voor je vader
en zijn werknemers.

Ik wil voorkomen
dat ze de boot missen.

Kom dan dineren
en leg het hem nog eens uit.

Alsjeblieft Ben, doe het voor mij.

Zag je Sam Perkins' gezicht toen
hij die bokshandschoenen uitpakte?

Hij slikte z'n sigaar bijna door.

Mr Brewster?
- Zeg 't eens, jongen.

Die stoel was een stomme streek
van me. Mijn excuses daarvoor.

Geeft niet, je bedoelde het goed.
- En nog steeds.

Als u wilt overleven moet u over
massaproductie na gaan denken.

Dat zal ik nooit doen, Ben.
Ik zou het niet kunnen.

Ik ben te oud en te koppig
om nog te veranderen, denk ik.

Ik moet jullie iets vertellen.
Jullie allemaal.

U haalde me uit het weeshuis en redde
zo m'n leven. Dat vergeet ik nooit.

Ook niet als ik hier vertrek.

Ga je ergens heen?

Zeg het maar, Ben.
Toe, voor de draad ermee.

Ed Stapleton heeft me een baan
aangeboden op de afdeling verkoop.

Het verdient niet veel.

Maar ik weet dat
ik me omhoog kan werken.

Ik haal nog wat zoete aardappelen.

Je begrijpt het niet.

Ik haat je. Over trouwen praten
als je al wist dat je weg zou gaan.

Dat wist ik vanavond pas.
- Had dan wat gezegd.

Ik hinkte nog op twee gedachten.
Echt, ik hou van je.

Laat me meegaan.
- Kan niet.

Ik moet onderaan beginnen.
Ik kan zelf nauwelijks rondkomen.

Ik wil er best wat voor opofferen.
- Ik wil niet dat je dat doet.

Als ik gereed ben, bel ik je.

Wanneer dan?
- Wanneer?

Als we kunnen leven zoals ik wil,
met mooie kleren, een auto en een huis.

De mensen moeten zeggen:
Daar lopen de Slades.

Wij gaan een bijzonder leven tegemoet.
Ik wil iets betekenen.

Succes...

betekent echt alles voor je, h�?

Uitgerust?

Wel als ik een goede nachtrust krijg.

Ben ik nu eigenlijk wel wakker?

Wat ben ik dan?
- Een nachtmerrie, dat kan niet anders.

Sorry dat ik niet 'bedankt' zeg
als je vertrekt.

Vertrekken? Jij bent me er eentje.

Dacht je dat 't erop zat?
Zo makkelijk kom je er niet van af.

Een leven lang, Mr Slade.

Miljoenen momenten
van geven en nemen.

Van vechten en van verliezen.

Elk moment een beslissing.

Elke beslissing be�nvloedt
weer anderen.

Elke daad moet worden verantwoord.

Elke daad?

Wij houden onze boeken goed bij.
Net als u.

stop Duitsland
koop oorlogsobligaties

Hier volgt 't bedrag dat we tot 9 uur
aan obligaties hebben uitgegeven.

Het is een bedrag van 24.150 dollar.

We gaan door tot middernacht om te
proberen de 25.000 dollar te halen.

Miss Brewster.

Miss Brewster,
ik heb hier 850 dollar.

U heeft de 25.000 dollar gehaald.

Hier is het dan.

Je ziet er goed uit, Ben.
- Ik kan hetzelfde van jou zeggen.

O, hier is je geldclip.

Kom hier, dan schrijf ik je in.

Wat is dat toch raar.

Ik wilde je van alles vragen
als ik je weer 's zou zien...

maar ik kom niet verder dan:
Hoe is het met Tandy?

Mijn hond?

Is het nog goed gekomen
na dat ongeluk?

O jawel, hoor.
Maar dat was vier jaar geleden, Ben.

Ik vind het nog steeds jammer.

Waarom? We hebben beiden
niet meer geschreven.

Ben, leuk je te zien.
- Mr Brewster, u ziet er...

Oud uit. Twee hartaanvallen
en nog steeds aan het werk.

Het was lichte angina.

U kunt het kalmer aan doen
en toch verkopen.

We doen het al kalmer aan.

Mijn mannen zitten in 't leger en er
is nu geen markt voor meubilair.

Er is een nieuwe verkoopmethode.
Je koopt wat zonder dat je geld hebt.

Ah, liefdadigheid.
- Nee, termijnbetaling.

Termijnbetaling, interessant.
Het was leuk je weer te zien.

Ben je gelukkig, Ben?
- Succes is een heerlijk gevoel.

De mensen kunnen het ruiken.
Ze voelen het.

Vooral als je het gaat maken.

Wanneer je ster rijzende is.

Daarom neem ik ontslag bij Stapleton.

Het ging daar toch zo goed?
- Dat was ook zo.

Maar toen liep ik tegen
de neefjes Stapleton op.

Het Stapleton motto is: Als je geen
familie bent, is de top onbereikbaar.

Dus ik moet op zoek
naar een andere berg.

Hier in Concord?

Dat is heel goed mogelijk.

Ik wil je dolgraag thuisbrengen.

Dat is goed.

Mr Slade? Jack Latham is de naam.
Ik doe in onroerend goed.

Hoorde ik u zonet nou over
een nieuwe verkoopmethode?

Kunnen we 's samen praten?

Graag, er was me al verteld
dat u hier zou zijn.

Komt u na de kerst 's langs.
- Ik zal m'n agenda raadplegen.

Zo was ik. Het ijzer smeden als het
heet is. Ik had een neus voor zaken.

Latham ook en kijk nu eens
hoe het hem is vergaan.

Daar is het.
Soms mijmer ik er nog wel eens over.

Ben, ik moet je iets vertellen.

Jij zegt dat er niets tussen ons
is veranderd, maar dat is niet waar.

We zijn wel degelijk veranderd.

En �ls je zou blijven...

dan zouden we elkaar helemaal
opnieuw moeten leren kennen.

Dat vind ik ook.

Sterker nog, laten we maar meteen
beginnen met kennismaken.

Wat is dat?

Een draaibank?

Ja, maar op dit moment
hoort daar niemand te zijn.

Ik kijk wel. Wacht hier.
- Ik ga met je mee.

Toe, Helen.
- Ik ga mee, Ben.

Jij verandert ook nooit.

Blijf staan waar je staat.

Ben Slade?

Goedenavond, Sam.

Dat is minstens tien jaar geleden.
Ik schrok me rot.

Wij ook. Aan 't werk op kerstavond?
- Gewoon, werk inhalen.

Weet mijn vader dit?

Hij zou 't afkeuren,
maar de mannen zijn weg, h�?

Ik vind dit erg aardig
maar jij hoort bij je gezin.

Vind ik ook.
- Nog een kwartiertje, dan stop ik.

Je bent veel te goed
voor ons, Sam.

Nog hulp nodig?

Voor een paar tafelpoten? Niks, hoor.

Ik vond het leuk je weer 's te zien.

Goedenacht, Sam.

Vrolijk kerstfeest, Sam.

Roep de hulp in van de brandweer
in Boscawen en Suncook.

Laat me erdoor.

O, mijn god.

Uw man had geluk.
- Was er iemand binnen?

Sam Perkins. Hij is opgenomen
met lichte brandwonden.

Was hij...

Arme man.
Dat had hij niet verdiend.

U ziet wat bleek, Mr Slade.
Scheelt er wat aan?

Breng me terug naar m'n pakhuis.
Ik wil niets meer zien.

Toch zult u wel moeten, Mr Slade.

Ik zal de papieren regelen.
- Het heeft geen haast.

Maar ik heb er wel haast bij.

Ik vind het vreselijk
wat er is gebeurd.

Ik ben zo'n slimme zakenman dat ik
m'n verzekering heb laten verlopen.

Niet te geloven, h�?

We bouwen het ooit wel weer 's op
met wat geluk en hulp van vrienden.

Pas goed op jezelf.
- Allicht.

Kom binnen.
- Leuk u weer te zien.

Zal ik even helpen?

Gaat het wel?
- Ja, hoor. Alles is in orde.

Termijnbetaling, zei je?
- Ook wel het termijnenplan.

De klant betaalt 10% vooraf
en krijgt het product mee.

Hij lost in twee jaar z'n schuld
met rente af...

en aan het eind van de rit heeft u zo
150% van de aankoopprijs binnen.

En als hij niet kan betalen?

U legt beslag op z'n loon of u neemt
het product in om weer te verkopen.

Het is niet ongewoon dat u zo het
dubbele van de verkoopsprijs krijgt.

Klinkt goed, maar ik investeer niet.
Zulke plannen kosten veel geld.

En iedereen weet dat u de machtigste
geldschieter van deze streek bent.

Ik heb m'n geld nu
in allerlei zaken zitten.

Iedereen wil lenen. Neem Brewster, de
bank weigert hem dus komt hij hier.

Hij wil 100.000 of meer
om z'n zaak te herbouwen.

Hem �n jou financieren, gaat niet.
- Mag ik wat zeggen?

Ik heb zelf veel
aan Mr Brewster te danken.

Maar hij doet al 40 jaar hetzelfde.
Hij houdt alle nieuwe dingen af.

Ik geloof oprecht dat de zaken
voor de brand ook niet goed liepen.

Hij zei van wel.

Als ik uw geld
zou mogen investeren...

en ik zou kunnen kiezen uit
star en oud of fris en nieuw...

dan was mijn keus niet moeilijk.

Mij ontbreekt niets. Hij legt mij
te rusten in grazige weiden.

Dit is niet eerlijk, Helen.
Latham nam die beslissing.

Ik zou je vader
voor geen goud kwaad doen.

Als ik nu lieg, moge mijn ziel dan
tot in de eeuwigheid verdoemd zijn.

Ik heb je vader niet vermoord, Helen.

Kom toch binnen, Mr Slade.

Afblijven.
O wee, als je het stukmaakt.

Ga daar ogenblikkelijk af.

Laat maar. Dit werkt niet, Jessup.
- Kerstmis werkt al 2000 jaar.

Het werkt nu ook.

En dan ben jij nu zeker de geest
van het huidige Kerstmis.

U kunt het heel leuk zeggen.
- Nou, vergeet het maar.

Ik weet niet hoe jullie binnen zijn
gekomen, maar die piano blijft hier.

In bezit genomen met een dwangbevel.
Hij is van mij.

Dan mag u de liedjes bepalen.
Heeft u nog voorkeuren?

Ja, ik wil privacy. En die krijg ik
door de politie te bellen.

Jessup, ik sluit m'n ogen
en tel tot vijftien...

en als ik ze weer opendoe
dan moeten jullie...

zijn verdwenen?

Inbeelding.

Kerstmis is niet buiten te sluiten.
Kerst is overal.

Wat wilt u van me?
- Deze mooie feestdag samen delen.

Iemand anders had
dat ook met u kunnen doen.

Iemand anders?

Dat kind komt me zo bekend voor.

Nee, dat kan niet.

Dat kind moet u ook bekend voorkomen.
Zo moeder zo dochter, zeggen ze.

Is dat het kind van Helen?

Is dit Helens huis?
- Nooit meer contact gehouden, h�?

Ze trouwde met een apotheker.
Gelukkig getrouwd, zoals u wel ziet.

Ze is mooier dan ooit.
- Gelukkige vrouwen zijn altijd mooi.

Gaat u mee, Mr Slade?
Dit is een priv�-moment.

Ik had ook zo'n kind kunnen hebben.
Als de zaken anders waren gelopen.

'Als' is het woord van droge rivieren
en van paden begroeid met onkruid.

De paden die we nu bewandelen,
zijn veel belangrijker.

Ik ken het hier, maar ik ben er nog
nooit geweest. Hoe kan dat?

Van een foto?

Bij het bureau van m'n werknemer.
- Uw ex-werknemer, weet u nog?

Zijn ontslag was terecht.
Hij keurt alles af wat ik doe.

Hij aast met anderen op mijn geld.
Wie heeft zo'n man nou nodig?

Hier hebben drie mensen hem nodig.

Mama, papa, vertel ons alsjeblieft
wat er aan de hand is.

Er is niks aan de hand, schat.

Nu raden we ernaar
en dat maakt het veel erger.

We verzinnen van alles.

Mogen je vader en ik geen
geheimpjes hebben?

Ik ben vandaag ontslagen.

We dachten dat 't erger was.

We dachten dat je moest hangen
voor een moord met een bijl.

Ik heb wel iemand op het oog.

Dat meen je niet echt, Doris.

Je krijgt toch wel weer
een andere baan, h� papa?

Ja, natuurlijk.

Uiteindelijk wel.

Ik heb al een baan op het oog.
- Wat dan?

Een baan als spreekstalmeester
bij het circus van Barnum en Bailey.

Maar moet ik het wel aannemen?
- Nou en of.

Ja, zo dacht ik er ook over.

Dames en heren...

circus Barnum en Bailey presenteert:
De vliegende Thatchers.

Laat de tijgers komen.
Luid gebrul.

Muziek maestro.

Laat de zebra's binnenkomen.

Als je geen nieuwe baan vindt,
zullen we dan verhongeren?

H� Sara, wedden dat ik je
kan verslaan met dammen?

Wedden van niet?

Heeft dat jongetje een ongeluk gehad?
- Was het dat maar.

Jonathans reis gaat nu niet door, h�?
- Naar Australi� voor 128 dollar?

En als we het huis
en de inboedel verkopen?

De huizenmarkt is slecht en
met de inboedel halen we Ohio net.

Zijn er andere kansen dan Australi�?

Volgens de dokter biedt alleen
de kliniek van Zuster Kenny uitkomst.

Door haar nieuwe methode hebben
kinderen zoals Jonathan de kans...

om een normaal leven te leiden.

Australi�, dus.
Je vindt heus wel een...

Jonathan, gaat het wel?
- Niks aan de hand, hoor.

Hij raakt zo snel buiten adem.

We vinden samen vast wel werk.
Misschien wel in Boston.

Als we dag en nacht werken,
kan hij op reis.

Ik moet iets weten.
- Wat dan?

Blijft hun zoontje leven
of gaat hij dood?

Vindt u dat belangrijk?
- Allicht.

De toekomst zit vol schimmen
en veranderingen net als het heden.

Zie je die schimmen?
- Zo goed en zo kwaad als dat gaat.

Wat vertellen ze je dan?

Volgend jaar kerst
staan er een paar krukken in de hoek.

Aan deze tafel zit het gezin.
De moeder, de vader en een meisje.

Tussen hen in staat een lege stoel.

Ik had er geen benul van, Thatcher.

Ik wist het gewoon niet.

Er wordt beweerd...

dat met het nieuwe vaccin polio
of kinderverlamming zal verdwijnen.

De felicitaties stromen binnen.

Die stomme doos zal de fonograaf
nooit kunnen vervangen.

En wie zal u vervangen, Mr Slade?

Blijf staan. Je mag die radio gratis
mee terug nemen naar je boerderij.

Vindt u soms dat ik eruitzie
als een boer?

Nee, nee. U bent modern.
- Modern?

Meer dan modern.

De toekomst.

Bent u de geest
van het toekomstige Kerstmis?

Volgens mij bent u er nog niet
helemaal van overtuigd.

O, maar dat ben ik wel.
- Dat is u geraden.

Ik ben geheel overtuigd.

De toekomst komt eraan. Leuk of niet.
De verre toekomst...

en een toekomst die voor u nabij is.
- Waar gaat u heen?

Dit zijn twee bronzen boekensteunen.
Voel die kwaliteit. Wie biedt er wat?

Wie biedt twee dollar?
- 15 cent.

25 cent.
- 25 cent geboden.

30 cent.
- 30 geboden.

40 cent.
- Wie biedt meer voor dit brons?

50 cent.
- 55 cent.

Hoor ik daar 60?

Wat moeten al die mensen
op mijn terrein?

Dit is allemaal legaal.

Eenmaal, andermaal. Niemand meer?
Verkocht voor een dollar.

Wat goedkoop.
Die boekensteunen kostten 3,95.

Hij moet er vanaf
op bevel van de sheriff.

Een prachtbed van mahonie
met verenmatras.

2 pakken, maat 40, 5 overhemden,
6 dassen, schoenen, een dasspeld...

manchetknopen en een geldclip.
En wat voor een geldclip.

Wie doet een bod op dit alles?

Zijn ze gek geworden?
Dit is kwaliteit.

Het lijkt op mijn eigen bezittingen.
Ik bied 500 dollar en geen cent minder.

Ze horen u niet.
- Ik bied duizend. Het is het waard.

Biedt er niemand?

Ik bied tien cent voor de hele zaak.

Beetje hoog, vindt u ook niet?

Ik vind dit bijzonder smakeloos.

Het wordt er niet beter op, Mr Slade.

Wie zou die persoon zijn?
- Kunt u dat echt niet raden?

Dames en heren, even uw aandacht.
Ik heb wat bewaard voor dit moment.

Wat bieden jullie hiervoor?

50 dollar.
- 50 geboden, wie biedt meer?

75 dollar.
- Ik heb 75. Wie biedt?

85.
- Een bod van de dame.

100 dollar.
- 100 geboden.

Dit zijn pas prijzen.
- 100 dollar. Eenmaal, andermaal?

Wie biedt meer?
Verkocht voor 100 dollar.

Maar dat ben ik.

Wat doen jullie nou?
Zijn jullie gek geworden?

Stop.

Alsjeblieft, hou op.
Wat denken jullie wel niet?

Dat ben ik, dat is mijn portret.

Hoe kunnen jullie dit doen?

Haal me hier vandaan. Ik wil weg.

Waarheen?
- Naar een vredige plek.

Haal me hier vandaan.
- Zoals u wenst.

Soms als ik thuiskom, verwacht ik hem
aan te treffen als ik de deur opendoe.

Maar dan herinner ik me weer
dat hij hier is.

Mijn kleine Mr T.

Niet te geloven
dat het alweer 'n jaar geleden is.

Die jongen...

Dat hoeft u niks te verbazen.
Het leven is oorzaak en gevolg.

Aan de oorzaak heeft u
flink bijgedragen.

Dat is nog niet gebeurd.
Dit is niet echt.

Het verdriet van die mensen is echt.

Dit is mijn schuld niet.

Thatcher, zeg haar dat ik niks wist
van je zieke kind. Je zei nooit wat.

We zullen wel vaker afscheid
moeten nemen...

door huwelijken, door lange reizen
en ook weer door de dood.

Maar als we iemand herinneren met
liefde dan sterft hun ziel niet echt.

Laten we niet naar een schuldige
zoeken maar elkaar iets beloven.

Waar we ook zijn
in de komende jaren...

of we nu samen zijn of alleen...

laten we onze kleine Jonathan
voor altijd herinneren.

Beloof je me dat?
- Dat beloof ik.

Ga je mee?

Ik zweer u, als ik alles had geweten,
was alles anders gelopen.

Bestaat er nog een kans
om alles te veranderen?

Dat is niet aan mij.

Laten we maar weer 's gaan.

Wacht, er is iets aan de hand
met deze plek.

Ik word aangetrokken door dat
nieuwe en toch verwaarloosde graf.

Niemand bezoekt dat graf.
- Helemaal nooit?

Om zo in je graf te liggen.

Onbemind en vergeten.

Het is alsof dat leven
nooit geleefd is.

Dat is de enige echte dood.

Wie is die ongelukkige?

Ga maar kijken.

O, nee.

Zeg me dat ik dit nog kan veranderen.

Ik wil niet rusten in 'n graf zonder
dat ik met liefde word herinnerd.

Alstublieft, zeg me dat dit nog
kan veranderen.

Ik ben bereid om te veranderen.

Tijd om te gaan, Mr Slade.

U heeft de toekomst nu gezien.
- Ik ben bereid om te veranderen.

Ik wil dat het anders afloopt.

H� jongens, wat voor dag is het?

Wat is er zo grappig?
Geef gewoon antwoord.

Weet u dan niet dat het Kerstmis is?

Het is Kerstmis.

Er is nog tijd.

Het is Mr Slade.

Prettige kerst, meneer.
U hier?

Ik werk. Heb jij soms vrij genomen?
- Maar ik ben uw werknemer niet meer.

Zeg me niet wat jij wel of niet bent.
Ik ken je beter dan jezelf.

Ga naar de auto en kijk eens wat
ik heb meegenomen. Toe, vooruit.

U en ik moeten zaken bespreken.
- Wat voor zaken?

Wat staat er op het kerstmenu?

Kip en worteltjes.
- Hoe zwaar is de kip?

Vijf pond, maar...
- Dat is toch geen kip voor de kerst.

Probeer deze in de oven te krijgen.
Als 't niet past: in twee keer braden.

Op deze kerstcadeaus heb ik namen...
- Zijn ze voor ons?

Mag ik even uitpraten? Dank je wel.

Om te ontdekken voor wie ze zijn,
heb ik namen op de cadeaus gezet.

Voor papa.

Voor mama.

Voor mama en papa.

Voor mij.
Dank u wel.

Niks voor Jonathan?
Hoe kan dat nou?

Het spijt me.

Wat zou dit dan zijn? Het is niet
erg groot en ook niet erg zwaar.

Wil je wel een ritje in 'n bus maken?
Jawel?

Dit is een buskaartje
voor de bus naar Boston.

Lijkt een treinreis je leuk? Dit is
een kaartje van Boston naar Chicago.

En van Chicago naar San Francisco
in Californi�.

Lijkt het je leuk om een reis
met een grote boot te maken? Ja?

Dit is een kaartje voor 'n stoomschip
van Californi� naar Australi�.

Daar staat de kliniek van
zuster Elisabeth Kenny en ik denk...

dat zij je een stuk beter
zal laten voelen.

Er gaat een verpleegster met hem mee.
U zult hem een poosje moeten missen.

En als hij weer terugkomt,
zit hij gewoon weer in z'n stoel.

Maar dan zonder krukken.

Mr Slade, ik weet niet wat ik moet...

Ho maar, al goed, al goed.

Genoeg, zo is het welletjes.
Dank u wel.

U moet nog koken. Dat gevogelte
moet vier uur in de oven.

U heeft nog tijd genoeg tot 't diner.
Prettige kerst. Ga je mee?

Verwacht je dat je wordt betaald
voor dit overwerk?

O nee, meneer.
- Dat moet je wel verwachten.

Denk voortaan als bedrijfsleider.

Hoofd Nieuwe Projecten is niet
iets om je neus voor op te halen.

Nieuwe projecten?

Ja, ik wil die granietmijn heropenen.

Een paar honderd banen scheppen voor
dit stadje. En dat is pas het begin.

Wat wilt u nu weer hebben?
- Nee Mr Reeves, ik kom wat brengen.

Een allesbrander, een schommelstoel
en een radio. Ik kom ze terugbrengen.

Pakt u maar wat.

Mr Reeves.

U moet oppassen met die radio.
Dat ding vertoont kuren.

Mrs Reeves.

Ik wens u een heel prettige kerst.

Wis en waarachtig.

Thatcher, we moeten nog ver.
Maak de paktouwen vast.

Geen paniek.

Ik heb al een zaak gevonden
voor die boekbindingen.

Een zaak?
- Ik heb boekbinderij Kendal gesproken.

Zij sturen maandag iemand
om alles te herstellen.

Vooral dat boek
dat u van uw vader kreeg.

Uw opa? Het boek wordt
in elk geval goed verzorgd.

Ik heb nog iets voor u.

Een prettige kerst, Mr Merrivale.

Heeft u dat boek gelezen, Mr Slade?

Dat boek over de drie geesten van
Kerstmis, oud, nieuw en toekomstig?

Absoluut pure...

Hoe noemde hij het?
- Onzin?

Wat zullen we nu gaan zingen?
Kennen jullie Deck the Halls?

Geef eens een beginnoot aan.

U heeft iets geweldigs gedaan.
En net op tijd voor ons kerstfeest.

Ja, net op tijd.
Thatcher, laad het andere item uit.

Wat doet u met de feestdagen?
- Niks bijzonders.

Heeft u zin om ze met ons te vieren?
- Dat vind ik heel aardig van u.

Wie is die jongen daar?

Harry Barnes, ons probleemkindje.
- Hoe dan?

Hij is van tehuis naar tehuis gegaan.
Niemand wil hem vanwege z'n gedrag.

Het is dus nogal een vechtersbaasje.
- Klopt.

Hij houdt van gereedschap.
- Alleen om mee te slaan.

Hoe weet u dat?
- Ik begrijp die jongen.

Dit zijn ze.
- Leg ze onder de boom.

Jessup, ik wil een ritje maken
met die jongen.

Met zijn gedrag verdient hij 't niet.
- Doe het voor mij.

Hij wil niet.

Natuurlijk.
Misschien kan ik hem overtuigen.

Nou moet je goed luisteren, maatje.

Ik heb je uitgenodigd voor 'n ritje
en ik ben groter dan jij.

Kies maar. Of je gaat mee
met een glimlach op je gezicht...

of je gaat schoppend en gillend mee.
Wil jij zo'n sc�ne voor je vrienden?

Je krijgt tien tellen om te kiezen.

Ik kan deze zaak herbouwen.
Ik kan het weer laten lopen.

De meeste vaklui die ik ken,
worden te oud.

Ik heb jonge mensen nodig.
Iemand als jij, Harry.

Ik wil een leerjongen
die de machines oliet en onderhoudt.

Iemand die de boel aanveegt.
Wat vind je ervan?

Ik bied je een kans.

En de belofte van een mooie toekomst.

Het wordt anders.
Ik beloof het je, Harry.

Kunnen we nu weer gaan?

Als je me vertelt wat dit is.

Het is een stok.

Een stok? Dan ben je minder slim
dan ik dacht, maatje.

Als je hier alleen een stok in ziet.

Dit kan alles zijn wat ik wil.

Voor mij zou dit een honkbalknuppel
kunnen zijn.

Of het handvat van een zweep
om leeuwen mee te temmen.

Een spaak uit het roer
van een schip...

dat me naar andere landen brengt
met allerlei schatten.

Harry, je kunt hier van alles
van maken.

Nou, jij misschien niet omdat
je er alleen maar een stok in ziet.

Heb jij een mes?
- Nee.

Nu heb je er wel een.

Wat ga je maken?
- Dat zul je nog wel zien.

Is dat een handdoekenrekje?

Een stoelpoot.

Wat maak jij dan?
- Een handdoekenrekje.

Hoe is het eten in het weeshuis?
- Vrij slecht.

Dat was het vroeger ook al.

Als je m'n leerjongen wordt,
kom je bij mij in huis te wonen.

Net als een soort pleegzoon.

Wordt dat echt een handdoekenrekje?
- Uiteindelijk.

Ik vind het er niet erg op lijken.

Je moet me wel 'n kans geven, jochie.

DVDRip by cjdijk
www.nlondertitels.com

Download Movie Subtitles Searcher from www.OpenSubtitles.org