All language subtitles for The Ooutfitut

Stil, Soldier.

- Ha, Alma. Wat mag het zijn?
- Volgooien.

- 'n Priester vroeg net naar Eddie.
- Was er nog iemand bij hem?

- Een taxichauffeur.
- Hoe lang geleden?

Ongeveer 20 minuten.

- Ik moet bellen.
- Ga je gang, Alma.

- Hoe gaat het, Bett?
- Hallo, Earl.

Staar niet zo naar me, Earl.

- Hoe is het met je?
- Prima.

- Nee, niet prima. Eenzaam.
- Had je maar 's uit moeten gaan.

Heb ik een paar keer gedaan.
Ik vond het niet zo ...

Er zijn wel wat mannen geweest.
Maar niets bijzonders.

Niets wat je bijblijft.

Luister ...

Ik verwacht niets van je. Ik ben
alleen maar blij dat je vrij bent.

- Schreef je vrouw ooit terug?
- Nee.

- Teleurgesteld?
- Nee.

- Heb je wel van je zoon gehoord?
- Nee.

Het is niet bepaald chic.
Meer een hut. Ik kan er wel koken.

Hoe ver is het?

Halverwege Eddie's huis.

Ik heb nr. 18 vrijgehouden,
zoals u had gevraagd.

Het is weg van de snelweg.
Veel rustiger.

Iets drinken?

Ik heb wat kleren meegenomen
voor als je iets anders aan wilt.

- Wat is er met je?
- Niets.

- Laten we hier weggaan.
- Morgenochtend.

Nu meteen. We gaan naar
het oosten, niet naar Eddie.

Ik moet wel. Zaken.

Ik zet je morgen in de stad af,
maar ik ga verder.

Mijn grootvader was
een vredesrechter.

Greenville, Kentucky, 1882.

Dit is zijn horloge.

Ik wilde het niet.

Ik was zo bang voor hem,
dat ik niet meer wist wat ik deed.

Ik zweer je bij God.

Eddie is dood.

Wie heeft me erbij gelapt?

Kom op, je hebt niet veel tijd.

- Ik heb glas in mijn gezicht.
- De naam van je contactman.

Krijg de klere!

Als ik het vertel,
ben ik er geweest.

- Wie gaf je de opdracht?
- Jake Menner.

- En wie is dat?
- Hij int schulden.

Hij is 'n grote jongen. Werkt met
bookmakers bij dure hotels.

Oké, dat was Menner. Vertel
wie me koud wilde maken.

- Ik kan het niet.
- Ik zou 't proberen.

- Jim Sinclair.
- Waar vind ik hem?

- Dit wordt mijn dood.
- Je bent sowieso dood.

Hij heeft 'n club in Bakersfield,
tussen 14th Street en de snelweg.

The Three Kings.

- Wat heeft hij tegen me, Frank?
- Wij stellen geen vragen.

We gaan Menner bellen en vertellen
hoe je de klus klaarde.

Earl? Doe hem geen pijn meer.

Hij probeerde me te vermoorden,
waarom zou ik 'm geen pijn doen?

Sneller.

Lopen!

- Waar bel je naartoe?
- Het Blackwell Hotel in L.A.

- Welke kamer?
- Suite 11A.

11A.

- Wat moet ik zeggen?
- Dat Macklin dood is.

Met Orlandi.
Geef me Menner.

Menner? Het is gepiept.
Macklin is dood.

Nee, geen problemen.

Tien minuten geleden.

- Hoeveel man?
- Vijf, zes. Soms zeven.

Ze spelen poker.
Het duurt een hele week.

Heb je geld? Zorg dat je wat krijgt
en verdwijn. Heel ver weg.

Is dit je auto?

Probeer 't niet nog eens,
dan weten ze dat je gemist hebt.

- Heb je een zakdoek?
- Start de motor.

- Ik heb glas in mijn gezicht.
- Start de motor.

Start! Donder op.

Ga maar ergens anders dood.

Ik moest je er alleen
naartoe brengen.

Anders sneden ze mijn gezicht stuk.

Ze zouden me niet doodmaken.

Ze hielden een scheermes
voor m'n neus.

Ze waren elke avond in de club.

Er zat elke avond een vent
in een auto bij me voor de deur.

Je weet hoe ze zijn. Ze doen
alsof de wereld van hun is.

Het spijt me.

- Ze komen nu achter mij aan, hè?
- Nou en of.

Is het weer goed tussen ons?

Ja, het is goed.

Wat hebben ze met je gedaan?

- Ze hebben niks gedaan.
- Kom op, laat zien.

Wie heeft dat gedaan?

- Dat doet er niet toe
- Ja, wel. Wie heeft dat gedaan?

Jake Menner.

Die naam blijft maar opduiken.

- Je mag hier niet parkeren.
- Ik ben zo terug.

Opstaan! Ga de hoek om.

- Hoe is het daarbinnen?
- Het zijn grote jongens.

Ze betalen je te weinig
om je mond te houden.

Zeven spelers en twee gorilla's.
Goedkope arbeidskracht.

Als het er meer zijn dan twee,
kom ik terug.

Hoe heet je?
Draai je om, Al.

Naar links,
ik hoor rechts niet zo goed.

Leg je handen plat op tafel.

Pak je portefeuilles. Niets anders
dan jullie portefeuilles.

Je maakt een grote fout, vriend.

Pak de portefeuilles
en het geld van de tafel.

- Pak die van Menner eerst.
- Kent ie je?

Nu wel, lul!

- Wie ben je, vriend?
- Macklin.

- We hoorden dat die dood was.
- Dat hoorden jullie verkeerd.

Stop het in Menners jas.
En de jouwe.

Niet zo slordig, verdomme.

Breng de jas hier.

Niet voor me staan.

Achter de tafel.

- Draai je naar het raam. Jij ook.
- Je bent er geweest.

- Je bent dood.
- Hou je kop.

- Zo praat je niet tegen mij.
- We willen geen herrie.

- De maffia pakt hem.
- Vertel me over die huurmoord.

- De pleures voor je.
- Vertel het. Je bent hier te gast.

Je broer, jij en ene Cody
beroofden een bank.

De Midwest National in Wichita.

De maffia is de eigenaar.
Jij pakt ons, wij pakken jou.

- We wisten van niets.
- Pech.

Je maakte m'n broer koud
en toen kwam je achter mij aan.

De maffia gaat me betalen
voor mijn overlast.

Ik had gedacht aan 250.000
om het goed te maken.

- Weet je tegen wie je het hebt?
- Ja. Hand boven tafel.

Dat is de rekening. 250.
Ik pak jullie tot jullie betalen.

Wat ik in de tussentijd
bij elkaar haal, is extra.

We hebben niets te bespreken.

- Dat is een mooie ring.
- Ga je die ook stelen?

- Fijn dat je zoiets kunt betalen.
- Zeg dat wel.

Je moet de arm van een meisje
niet als asbak gebruiken.

Zitten blijven. Jullie willen
geen herrie in het hotel.

Tot kijk.

- Je zou zo terugkomen.
- Ik werd opgehouden.

- Waar gaan we heen?
- Naar het noorden.

CODY'S SNELBUFFET

- Wilt u ontbijt?
- Koffie.

- En u? Ontbijt?
- Alleen koffie.

- U laat 't breed hangen.
- Waar is Cody?

- Achter.
- Ga hem halen.

Ga hem halen.

Ik ben Cody.
Ik kan jullie niet plaatsen.

- We kennen vrienden van jou.
- Wie zijn dat dan wel?

Het zijn oude vrienden.
Die je vroeger kende.

- Hebben ze geen namen?
- Hun namen zijn niet belangrijk.

Het is altijd leuk om van
ouwe vrienden te horen.

- Gaan jullie op kwarteljacht?
- Ja, kwartels.

Dan zijn jullie te laat.
Daar moet je vroeg voor opstaan.

Als ze naar voedsel zoeken.
Als jullie vogels willen.

Bedankt voor de tip.

Die geweren zijn te groot. Dat
kaliber schiet 'n vogel aan reepjes.

- Is het heus?
- Ja.

Leo.

Als je meer over geweren wilt weten,
vraag 't dan aan Bob. De sheriff.

- Hij weet alles van geweren.
- Dat is waar.

Weet je wat? Jij zou
op de paarden moeten wedden.

Je hebt zo'n mazzel.

Vrienden van je?

Ik ken ze.

Twee lieve jongens.

"Wie in Mij gelooft, zal leven,
ook al is hij gestorven."

"Een ieder die leeft en in Mij
gelooft, zal niet sterven."

We waren niet getrouwd.
Het huis is van zijn zoon.

- Hij heeft 10 jaar niet geschreven.
- 24.000. Er komt meer.

- Waar heb je die vandaan?
- Een partijtje poker.

Denk je dat ik dom ben?
Ik wil er niets van weten.

Hij was met pensioen
tot jij terugkwam.

Geen klussen meer, alleen vissen
en aan het huis werken.

Toen kwam jij. Nog één klus,
omdat je zijn broer was.

En jij moest zo nodig de maffia
bestelen. Maar Eddie is dood.

God vergeve het me,
maar ik wou dat jij het was.

Ja, maar ik ben het niet.
Het wordt goedgemaakt.

Ik heb niets aan geld.
Jij ook niet. Wat moet je ermee?

Je hebt 'n vrouw, je hebt alle tijd.
Maar dat is niet genoeg.

Mannen zoals Eddie en jij
kunnen mensen niet met rust laten.

Ik wil je geld niet, ik wil alleen
met rust gelaten worden.

Eddie was mijn broer.

Je wordt doodgeschoten,
net als hij.

Je hebt je tijd gehad.
Eddie wist dat, waarom jij niet?

- Ik moet weg.
- Nee, ga nog niet.

Dag.

Maak je slag af.
Nog één. Ja.

Oké, nu naar achteren zwaaien.
Dat is iets te hoog.

Evenwijdig aan de grond.
Kijk naar de bal.

Je zwaai is te hoog.
Klaar?

Art, we hebben een probleem.

Nee.

Jíj hebt een probleem.

Ik hoorde over je ongelukje.

Je mag me straks
alles vertellen.

- We zijn gesloten.
- Ik zoek Cody.

Ik ben Macklin.
Zeg tegen Madge dat ik er ben.

Het is in orde, Packard.

- Hallo, Earl. Een biertje?
- Dit is Bett. Madge Coyle.

- Een biertje?
- Nee, bedankt.

- Je ziet er leuk uit.
- Dank je.

Earl weet ze altijd te kiezen. Maar
we hadden je hier niet verwacht.

- Hij werkt nooit met vrouwen.
- De tijden veranderen.

Ik moet oppassen,
dat weet je best.

Harry Laudermilk kwam hier
van de zomer langs.

- Hij moet 15 jaar zitten in Dallas.
- Dat wist ik nog niet.

- En Al Ryan?
- Dood.

God sta ons bij.

Wat een leven.
Op onze afwezige vrienden.

- Waar sta jij naar te kijken?
- Je lelijke smoel, boerenlul.

- Hallo, Earl.
- Pak een biertje, Cody.

- Zie je weleens bekenden?
- Ik hou me gedeisd.

Dit is Bett.
Ze hoort nu bij me.

- Hoe gaat het?
- Hetzelfde.

- Hoe hebben ze je gepakt?
- In een bar. De zedenpolitie.

Ik was ladderzat. Kostte me
twee en 'n kwart jaar brommen.

Da's een zware straf.

Vreemd, de zedenpolitie.

Heb je het gehoord van Eddie?

Een paar gasten zochten mij op
in m'n eettent. Wat betekent dat?

Midwest National is een maffiazaak.
We gaan wraak nemen voor Eddie.

- Ze zijn geen weerstand gewend.
- Ze maken gehakt van je.

- Hoe wil je delen?
- Fifty-fifty. Ik betaal de kosten.

We delen de kosten, zoals altijd.

Het is persoonlijk,
dat hoef jij niet te betalen.

- Dat wil ik.
- Mij best.

- We hoeven die meid er niet bij.
- Ik zei al: ze hoort bij mij.

Meiden kunnen je
van je werk afhouden.

Ik wou je er graag bij hebben.
Maar ik kan ook 'n ander zoeken.

Hoe dan ook, ze blijft.

Je hebt altijd 'n oppas nodig gehad.

- Hallo.
- Hoe gaat het, Amos?

- Niet slecht.
- Earl Macklin, Amos Hoffer.

- Een vriend van Cody ...
- Ja, ja.

- Laat maar eens zien.
- Twee vuurwapens?

Ik heb mooi spul voor jullie.

Een Smith & Wesson .38. Korte loop,
geen vizierkeep, plastic kolf.

Een afgerond vizier, dat niet
in je broekzak blijft haken.

- Is dat het beste wat je hebt?
- Voor de grootte en de prijs, ja.

Als je 'n zwaarder pistool zoekt:
hier is een Colt .357 Magnum.

- Richt veel meer schade aan.
- Hoeveel kost de .38?

- 200.
- Neem liever de Magnum.

- Die kost ¤50 meer.
- We doen de Magnum.

Het is een subliem wapen.

Ik koop 't voor de halve prijs terug
als jullie ermee klaar zijn.

Als we hier langskomen.

- En het andere wapen?
- Een Colt .45 legerpistool.

Krachtig wapen, moeilijk te krijgen.

Maar ik heb 'n juweeltje.
Een koopje voor 300.

Zoals ik al zei:
het is 'n juweeltje.

- We hebben ook munitie nodig.
- Goed.

- 100 patronen voor elk wapen.
- Gaan jullie 'n oorlog beginnen?

- Wat denk je, Cody?
- Je zegt het maar, Amos.

Een Ierse whiskey puur.

- Wat wil je, vriend?
- Ierse whiskey puur.

Ik wil Sinclair spreken.
Ik kom van Jake Menner.

- Menner? Die naam zegt me niets.
- Weet je dat heel zeker?

Je wilt toch geen rotzooi?

- Ik zal het bericht doorgeven.
- Ik vertel 'n vent in schort niks.

Door de gang.

Wacht even. Ik doe de deur open.

Kom binnen.

- Ik ken jou niet.
- Menner stuurde me.

- Die huurmoord van je liep mis.
- Dat hoorde ik. Het is me wat.

Die Macklin is een irritant ventje.

Ze zeiden dat hij misschien
hier zou komen.

- Denk jij dat ook?
- Misschien.

Waarom? De klus was voor Menner.
Ik stuurde alleen een killer.

- Wat moet Macklin met mij?
- Je stuurde een killer op hem af.

Het is niet persoonlijk.

- Jij bent Macklin.
- Precies.

Misschien moeten we 's babbelen.

Blijf staan.
Ga je ribbetjes hakken.

- Waar is je safe?
- Geen safe. Het ligt in de kast.

- De sleutel.
- Hij is open.

Wat 'n flutzooitje. Jullie worden
vast niet vaak beroofd.

- Niemand komt ermee weg.
- Dat zal ik onthouden.

Ga op de grond liggen.
En nu opdrukken. Tellen.

Harder! Ik wil jullie
buiten nog kunnen horen.

Hang niet de held uit.
Je werkt hier alleen.

- Stik! Ze hebben de auto gezien.
- Nou en?

- Dat was goed gedaan.
- Blijf van me af.

- Is Chemey er?
- Wie ben jij?

Earl Macklin uit St. Louis.

Jason? Ga 's kijken
of Chemey beneden is.

Ene Earl Macklin vraagt naar 'm,
en hij heeft iemand bij zich.

Judge!

Hij doet niks als je bij het huis
vandaan blijft.

- Jij bent dus Earl Macklin.
- Ik moet je broer hebben.

- Je vroeg naar Chemey.
- Jij bent Buck.

- Waarom denk je dat?
- Ik wil 'n auto van je broer.

Waffel dicht.

Ik ken jou niet.
Je kan maar beter verdwijnen.

Ik ga nu naar de garage.
Hou die hond bij je ...

- Judge!
- Anders breek ik z'n nek.

Af, Judge!

Geen stap verder, mister!

- Ik ben Earl Macklin.
- Dat is niet genoeg.

Drie jaar geleden verkocht je mijn
broer 'n Dodge uit '68 voor ¤2000.

Hij verkocht 'm terug voor 1250.
Wij waren z'n maats bij een klus.

- Wat voor klus was dat?
- Midwest National, Wichita.

- Waarom is Eddie er zelf niet?
- Hij is dood.

Buck, breng ons wat te drinken.

- Je broer moet 's manieren leren.
- 't Ligt niet aan hem.

Het is die teef van hem.

- Wat is Eddie overkomen?
- Een ongeluk.

- Aardige kerel.
- De beste.

- Zoek je iets speciaals?
- Solide, met schone papieren.

- Gaan jullie over de staatsgrens?
- Nee, maar de Chrysler blijft hier.

- Hoe link is ie?
- Hij is wettig.

Misschien valt er wel iets
te ritselen.

Een paar jongens in de stad haalden
vorige week een Dodge.

Ik kan samen met Buck en jou
een kijkje gaan nemen.

Dit karretje hier is wel een probleem

Er zit een Plymouth-motor uit 1971
in. Gloednieuwe Chevy-remmen.

- Dat rijdt!
- Hij is te licht.

Nee, hoor. Ik heb de voorkant
en de achterkant verzwaard.

- Je hebt overal aan gedacht.
- Nee.

Er mankeert één ding aan.

Ik kan 'm niet laten klinken
als een Volkswagen.

Ik zette er allerlei knalpotten op,
maar 't klonk gewoon niet.

Een Volkswagen heeft een
langzame ontsteking.

Daar zit 'm de kneep.

Maar ik krijg het wel.

Ik kan echt alles met een auto.

Heb je je auto meteen nodig?
Dan moeten we 's gaan kijken.

Wil je binnenkomen
om iets te drinken?

- Nee, dank je.
- Echt niet? We hebben tijd.

Nee, dank u, mevrouw.

Is er iets mis?

Als man leer je het na een tijdje.

Van sommige vrouwen
moet je afblijven.

Jij je zin.

Altijd.

Rijdt oké, hè? De nummerplaten
zijn gestolen in Arizona.

- Zit goed, ze komen van 'n Cord.
- Bestaan Cords nog?

- Ik kan overal aankomen.
- Hoeveel ben ik je schuldig?

Het is 'n goeie wagen, uit Arizona.
Dus geen zoutaanslag.

Wel wat zand in de carburator.
Hoeveel?

4800 plus de auto.

- Heb je papieren?
- Op het dashboard.

Buck! Ik moet met je praten.

Niet nu, schatje.
Je ziet toch dat ik werk.

Ik moet je iets vertellen.

- Hij probeerde me te verkrachten.
- Naar binnen, jij!

Je komt nooit voor me op.
Hij probeerde me te betasten.

Waarom zou ze dat zeggen,
als er niets gebeurd is?

Ze bood het aan,
maar ik zei nee.

- Ik zou het niet doen.
- Ga opzij.

Judge! Hier!

Godverdomme!

Laat mij erbuiten, ik ben neutraal.

Je bent z'n broer. Zij hoopte
dat hij eraan zou gaan.

- Vuille leugenaar!
- Bek dicht! Ik praat wel met 'm.

Ik wil die zak niet achter me aan
hebben met 'n geweer.

De volgende keer maak ik 'm koud.

- Ze heeft 't mij ook aangeboden.
- Je nam het aan, schoft.

- Vertel 'm wat ik net zei.
- Als jullie weg zijn.

- Sorry voor de herrie.
- Praat het uit met je broer.

- Mooie stad.
- Alle steden zijn zo.

Dan haat ik ze allemaal.

Behalve vakantieplaatsen.
Reno, Miami.

- Daar is het net zo. Sigaret?
- Nee, ik wil stoppen.

Ik kan niks meer doen
zonder ademnood te krijgen.

- Wel 's in noord Oregon geweest?
- Toen ik klein was.

Daar kocht ik mijn restauratie.

De sneeuw ligt daar 's winters
tot boven je hoofd.

Presque Isle, Oregon.
Er ligt een legerbasis vlakbij.

Ik verkoop veel uitsmijters aan
die soldaten. Ik bak goeie eieren.

Je kan daar je leven slijten
zonder je zorgen te maken.

- Misschien kom ik 's langs.
- Doe dat. Bak ik een ei voor je.

Ja, ik denk dat ik dat
wel een keer doe.

Weet je, voor we begonnen ...
Het kon me geen moer schelen.

Nu ben ik doodsbang dat ik 'n kogel
in m'n reet krijg.

Er is geen lol meer aan.

Misschien worden we te oud
voor dit soort werk.

Jij kan tenminste ergens naartoe.

Je bent een zakenman.

Je moet af en toe
wat anders gaan doen.

Je kan niet altijd geluk hebben.

Kenilworth Finance.
Een spoedbrief.

Santa Anita? Momentje.

Hialeah? Moment.

- Dit is een particulier kantoor.
- Ik heb 'n brief voor Mr. Wilson.

- Nooit van gehoord.
- Dit is het juiste kantoor.

Hier, kijk zelf maar.

Opstaan, handen in je nek.

De afrekenkamer?

In de gang.

Naar buiten.

Handen omlaag.

Naar binnen!
Laat je handen zien.

Jullie tweeën op de bank.
Handjes, heren.

- De safe?
- Ik weet de combinatie niet.

Trek je schoenen uit.

Iedere keer dat je weigert mee te
werken, schiet ik er een teen af.

- Ik lieg niet.
- Trek zijn schoenen uit.

Oké, ik doe het.

Ga zitten.

Als je 'm binnen 'n minuut open
hebt, raak je geen tenen kwijt.

Jullie tweeën leggen het op tafel.

Ga op de vloer liggen,
gezicht naar de grond.

En nu tot 500 tellen. Langzaam.

Als jullie voor de 500 ook maar
iets doen, zijn jullie dood.

Laat de radio aan. Ik wil het weten
als er gescoord wordt.

- Jij met je stomme football.
- Hou je bek.

Verkocht voor 7000. John,
wat is het stamboek van dit paard?

Een volbloed hengstveulen van
Talking Springs en Arctic Springs.

Wie biedt er tien?

Denk eraan hoeveel dit paard
kan winnen.

Hij heeft 'n broer die ¤206.000
gewonnen heeft.

We zitten nog niet eens
op een tiende daarvan.

U hoort het, dames en heren.

Hij wordt het koopje van de dag.

¤30.000.
Noteer de naam van de koper.

De Rams hebben gescoord.
17-14.

- Stap in de auto.
- Waarom?

Ik wil niet.

Stap in de auto.

Oké, maar ik ga niet naar jouw
stomme football luisteren.

Ik heb me laten vertellen dat dit
paard makkelijk te berijden is.

Het is een mooi paard.

Je ziet wat voor personeel ik
tegenwoordig heb. Nietsnutten.

Je bent hier niet om te knokken,
maar om te handelen.

Menner zal een tijdje
niet kunnen pokeren.

Misschien doet hij nu eindelijk
z'n werk eens.

Het moet niet makkelijk zijn
om 'n grote zaak te runnen.

- Hoe wil je de 250?
- Gebruikte honderdjes, of minder.

- Weet je waarom ik betaal?
- Omdat ik vervelend ben.

'n Kleine ergernis. Op 'n goede dag
halen we 's ochtends al 250 binnen.

Dan ben je hier zo overheen.

Die rooie is mijn vrouw. Ze is niet
zo slim, maar ze is goed voor me.

Ze is erg goed voor me,
begrijp je wat ik bedoel?

Je weet waar ik het over heb.

Met deze dombo's kan iedere zak
mazzelen. Misschien link voor Rita.

Ze was er wel ongeschonden
vanaf gekomen, maar jij niet.

Je hebt zelfvertrouwen.
Dat bevalt me.

Wat jij vindt, zal me worst wezen.
Als je maar betaalt.

Stoere bink.
Je denkt dat je Dillinger bent.

Je bent gewoon een vrijbuiter.
Je berooft banken.

- Wat stelt dat nou helemaal voor?
- Onthoud: hoogstens honderdjes.

Neem contact op,
dan wordt het geregeld.

Macklin?
Klop niet nog eens bij me aan.

Verheug u.
Zing uit volle borst.

- Kijk in het koffertje.
- Stop!

Het is een val!

Ze hebben hun kans gehad.

Hij drukt verdomme op het
brandalarm en jij mist hem?

Stil! Hij komt me te dichtbij,
ik wil 'm in een plastic zak hebben!

Heb je dat? In plastic!

Als je soldaten nodig hebt,
laat je die komen. Hij moet dood.

Dood.

Je sleutels.

Hou je handen omlaag.

- Maak open.
- Wel rustig aan.

Glimlachen.

- Verroer je niet! Handen omhoog.
- Hoe heet jij?

- Walter Kinney.
- We komen de zaak leeghalen.

We willen de politie er niet bij
hebben. Hoe heet jij?

- Jim.
- Rechtop staan.

Laat de safe open.
Walter, maak de safe leeg.

Jullie komen niet ver.
Weet je niet wie deze zaak runt?

Het kan me geen zak schelen,
al runt je moeder 'm. Maak leeg!

Kom op. Opzij.

- Jij draagt het.
- Verroer je niet tot hij terugkomt.

- Doe wat hij zegt.
- Glimlachen, Walter.

Veiligheid voor alles.

Goedenavond, Mr. Kinney.

Het is oké, Gus.

- Laat mij maar.
- Goed, Mr. Kinney.

Lopen, Walter. Stap in.

Stap in.

Zeg dat cijfer nog eens.
Nee, ik heb het.

Bel me hier nooit meer.

Menner? Je hebt m'n nummer
aan iemand gegeven, Jake.

Als je dat nog eens doet,
leg ik je onder de bloembollen.

Ja, ik ken het bedrag.
Ik wil hem hebben.

Controleer alle motels,
alle uitvalswegen en pak hem.

Je hebt nog tijd, maar niet veel.

Centrale?
Ik wil naar Pittsburgh bellen.

Nee, niet Mrs. Harrow.
Ik wil Mr. Harrow spreken.

Hallo, papa.

Met mij gaat het goed,
en met jou?

Zeg, pap ...

Is het goed als ik voor een tijdje
naar huis kom?

Zit zij daar?

En de andere kamer?

Goed.

Oké ...

Niks, het gaat prima.

Nee, je kunt me nergens bereiken.

Ik hou ook van jou.

- Waar ben jij geweest?
- Buiten.

- Ik zei dat je niet weg mocht.
- Waarom niet? Jij gaat ook.

Wil je dat ik hier naar het
plafond blijf zitten staren?

Ik heb sigaretten gekocht.
Voor jou!

- Ga met je voeten van het bed!
- Laat het rusten.

Ik vergeet het niet.

Moet ik vergeten hoe we leven?
We trekken rond als druivenplukkers!

Ik zit alleen in motelkamers en
vraag me af of je dood bent of niet.

Op 'n dag gebeurt het,
zonder dat ik 't weet.

Je komt alleen niet terug.

Luister naar me, verdomme!

- Kom nooit meer aan dit pistool.
- Jij met je klotepistool.

Ik ga toch naar huis.

Ga dan.

Ik heb m'n vader gebeld.
Ik ga naar huis.

- Ik ging alleen sigaretten kopen.
- Ze zoeken jou ook.

- Niemand heeft me gezien. Echt.
- We gaan hier morgen weg.

- Naar het volgende motel.
- Juist.

Juist ...

- Was je grootvader 'n goede man?
- De beste.

Mag ik dit houden, als je weggaat?

Ik ga niet weg.

- Weet je wat ik wou?
- Wat wil je?

Ik wou dat ik niet van je hield.

En ik wou dat er niets was,
waar ik spijt van had.

En ...

Ik wou dat je wat meer haar had.

Laten we eruit stappen.

Dat kan ik niet. Ze laten het
niet toe en ik wil het niet.

Ik moet deze zaak
definitief afmaken.

Dat begrijp je vast niet,
maar het moet.

- Het moet niet.
- Voor mij wel.

Kunnen we ons niet gewoon
verborgen houden?

Dat deed Eddie ook.

De politie?

- Wat denk je? Stoppen of vluchten?
- Stoppen is beter.

Klaar?

Goeiedag.
Mag ik uw rijbewijs zien?

Wilt u het uit
de portefeuille halen?

- Wat is er loos?
- Is dit uw adres?

Ja.

- Wat is er loos?
- Ik moet uw auto doorzoeken.

Het is 'n aanslag!

Hou je gedekt, Bett.

Menner!

Kom mee!

De overlijdensakte is geregeld.
Longontsteking.

- Wil je haar zien?
- Nee.

Mooi meisje.

De papieren kosten wel extra.
Hoe wil je betalen?

- Cash.
- Je kunt krediet krijgen ...

Ze had een horloge. Goud.
Het ligt in mijn kantoor.

- Je mag het houden.
- Zoals je wilt.

- Verzorg jij de begrafenis?
- Maak je geen zorgen.

Bedankt.

- Waar gaan we nu heen?
- Er is nog één plek over.

- Hoe ziet het eruit?
- Erg zwaar bewaakt.

Veel mensen op 't terrein.

Bewakers, dobermannpinchers,
zoeklichten, elektrische poort.

Twee mannen patrouilleren
ieder half uur in de buurt.

- Maken we een kans?
- Eruit komen wordt zwaar.

Het is nu persoonlijk.
Je mag eruit stappen, dat is oké.

Ik blijf.
Kijken hoe het uitpakt.

Waarom zijn de lichten niet aan?

Ik win.

- Hoe lang blijven we hier?
- Kop dicht!

- Ik ga naar bed.
- Goed, als je je bek maar houdt.

Ik moet je auto even lenen.
Achteruit.

Daar gaat ie.

- Waar zijn Harry en Max?
- Zijn ze terug?

Ja, ze zijn terug.

Ga je me vermoorden?

Weet ik nog niet.

Eén geluid
en ik schiet je kop eraf.

- Kunnen we onderhandelen?
- Niet meer.

- Waarom moest je hem vermoorden?
- Hij was me geld schuldig.

Wacht even!

- Dat ding gaat te laat af.
- Heb je 'm wel goed ingesteld?

Ik moet rusten.
Een minuutje maar.

Bemoei je er verder niet mee.
Hij is dood, jullie zijn werkloos.

Ik weet niet
of ik het wel haal, Earl.

Rust even uit.

- Heb je een sigaret?
- Daar stopte je toch mee?

Je kan niet in één klap stoppen,
je moet langzaam minderen.

Eén ding kan ik je wel vertellen:
ik kap met dit werk.

Ga jij maar vooruit.
Ik haal je wel in.

Ik kan nergens naartoe.
Rook je sigaret op.

Tjonge! Deze keer gingen we echt
door tot aan het gaatje, hè?

Zeg dat wel.

Blijven we hier
de hele nacht zitten?

Zeg 't maar als je zover bent.

Ik ben zover.

Ik zorg voor hem.
Er zijn er binnen nog meer.

Help even.

- Wat is er met hem?
- Hij rookte teveel.

En jij zei dat het zwaar zou zijn
om eruit te komen.

Earl, de goeien winnen altijd.