subtitlecat.com

All language subtitles for Shinzanmono Ep 01

Afrikaans

Albanian

Amharic

Arabic

Armenian

Azerbaijani

Basque

Belarusian

Bengali

Bosnian

Bulgarian

Catalan

Cebuano

Chichewa

Chinese (Simplified)

Chinese (Traditional)

Corsican

Croatian

Czech

Danish

Dutch

English Download

Esperanto

Estonian

Filipino

Finnish

French

Frisian

Galician

Georgian

German

Greek

Gujarati

Haitian Creole

Hausa

Hawaiian

Hebrew

Hindi

Hmong

Hungarian

Icelandic

Igbo

Indonesian

Irish

Italian

Japanese

Javanese

Kannada

Kazakh

Khmer

Korean

Kurdish (Kurmanji)

Kyrgyz

Lao

Latin

Latvian

Lithuanian

Luxembourgish

Macedonian

Malagasy

Malay

Malayalam

Maltese

Maori

Marathi

Mongolian

Myanmar (Burmese)

Nepali

Norwegian

Pashto

Persian

Polish

Portuguese

Punjabi

Romanian

Russian

Samoan

Scots Gaelic

Serbian

Sesotho

Shona

Sindhi

Sinhala

Slovak

Slovenian

Somali

Spanish

Sundanese

Swahili

Swedish

Tajik

Tamil

Telugu

Thai

Turkish

Ukrainian

Urdu

Uzbek

Vietnamese

Welsh

Xhosa

Yiddish

Yoruba

Zulu

Odia (Oriya)

Kinyarwanda

Turkmen

Tatar

Uyghur

Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:14,400 --> 00:00:15,450 คุณยาย! 2 00:00:15,610 --> 00:00:16,940 โอ๊ย! โอ๊ย! 3 00:00:17,030 --> 00:00:17,860 คุณยาย! 4 00:00:18,090 --> 00:00:18,910 คุณยาย! 5 00:00:19,930 --> 00:00:21,810 เธอไม่ต้องมากับฉันหรอก! 6 00:00:21,910 --> 00:00:23,890 ไม่เอา! หนูจะไปด้วย! 7 00:00:24,350 --> 00:00:25,740 เธอรออยู่ที่บ้านนั่นแหละ! 8 00:00:47,620 --> 00:00:46,040 เมืองนินเงียว, นิฮนบาชิ 9 00:00:46,040 --> 00:00:48,640 เหมือนกับที่มนุษย์มียีนเฉพาะตัว 10 00:00:50,320 --> 00:00:52,730 เมืองแต่ละเมืองก็อาจจะ มีได้เหมือนกัน 11 00:00:54,380 --> 00:00:57,710 ถ้าเดินไปรอบๆ เมืองนี้ ก็จะรู้ว่า 12 00:00:57,710 --> 00:01:01,890 มีอะไรที่แตกต่างจากเมืองอื่นๆ 13 00:01:07,860 --> 00:01:10,160 หากนักสืบสักคนย่างเท้าเข้ามาที่นี่ 14 00:01:11,280 --> 00:01:14,510 เขาจะเห็นแต่ตราบาปของผู้คน 15 00:01:38,210 --> 00:01:39,360 คนเรานั้นโกหก... 16 00:01:43,930 --> 00:01:45,590 จากบาปที่พวกเขาได้ก่อไว้ 17 00:01:46,380 --> 00:01:48,690 และดำเนินชีวิตต่อไป 18 00:02:08,600 --> 00:02:10,640 คำโกหกคือเงาของความจริง 19 00:02:12,820 --> 00:02:15,850 คิดดูดีๆ แล้ว ฉันอาจจะรู้ล่วงหน้าแล้วก็ได้ 20 00:02:16,440 --> 00:02:18,750 ว่าคุณจะมาที่เมืองนี้ 21 00:02:20,130 --> 00:02:24,520 สำนักงานบรรณาธิการ นิตยสารดอลทาวน์ (เมืองตุ๊กตา) (นินเงียว ภาษาญี่ปุ่นแปลว่า ตุ๊กตา) 22 00:02:28,270 --> 00:02:31,830 นักข่าว อาโอยามะ อามิ 23 00:02:37,500 --> 00:02:41,060 อามิจัง ดื่มชาได้งดงามจริงๆเลยนะ 24 00:02:41,250 --> 00:02:42,550 อย่าสิคะ 25 00:02:42,780 --> 00:02:44,420 จริงๆแล้วมันก็ใช่น่ะค่ะ 26 00:02:51,610 --> 00:02:55,070 คุณก็น่าจะรู้.... 27 00:02:56,320 --> 00:03:00,080 ว่ามีนักล่าอยู่ท่ามกลาง ชาวเมืองแห่งนี้ 28 00:03:03,180 --> 00:03:05,060 เชิญเลยค่า! เชิญเลยค่า! 29 00:03:05,750 --> 00:03:08,290 ลองชิมไทยากิชื่อดังของเมืองนินเงียวค่ะ! 30 00:03:09,180 --> 00:03:10,460 ขอบคุณมากค่ะ! 31 00:03:11,120 --> 00:03:12,740 เชิญเลยค่า! เชิญเลยค่า! 32 00:03:13,660 --> 00:03:16,660 ลองชิมไทยากิชื่อดังของเมืองนินเงียวค่ะ! 33 00:03:17,780 --> 00:03:19,260 ขอบคุณมากค่า! 34 00:03:20,090 --> 00:03:21,040 อร่อยจัง! 35 00:03:30,930 --> 00:03:32,540 เธอไม่ขยับตัวเลยใช่ไหมเนี่ย? 36 00:03:33,890 --> 00:03:34,920 น่ากลัวจังเลย 37 00:03:40,650 --> 00:03:43,780 วันต่อมา 38 00:03:43,780 --> 00:03:47,010 ช่างเป็นเรื่องบังเอิญที่แปลกมากๆเลยนะ 39 00:03:47,900 --> 00:03:51,490 ที่แม่คุณรอดมาจาก รถชนซะขนาดนั้นได้เนี่ย 40 00:03:51,820 --> 00:03:55,480 แต่แมวที่น่ารักของท่าน มาตายในวันเดียวกัน 41 00:03:55,610 --> 00:03:59,400 เราคิดว่าทามะ ตายแทนท่านน่ะ 42 00:04:03,990 --> 00:04:05,010 แมวที่ตายแล้วอยู่ไหนล่ะ? 43 00:04:05,110 --> 00:04:07,220 เราฝังมันไว้ตรงสนามครับ 44 00:04:10,280 --> 00:04:12,090 เฮ้ย ทำอะไรอยู่น่ะ? 45 00:04:14,730 --> 00:04:16,610 คางะคุง...ใช่ไหม? 46 00:04:16,770 --> 00:04:17,800 อันนี้รสชาติไม่เลวเลยนะครับ 47 00:04:17,930 --> 00:04:20,700 "ไม่เลวเลย"? นี่อาหารแมวนะครับ 48 00:04:21,260 --> 00:04:22,510 คางะ เคียวอิจิโร่ ครับ เพิ่งย้ายมาสถานีตำรวจนิฮนบาชิได้ไม่นานครับ 49 00:04:22,510 --> 00:04:26,270 สถานีตำรวจนิฮนบาชิ คางะ เคียวอิจิโร่ 50 00:04:27,320 --> 00:04:29,630 ยังสืบทอดกิจการมาได้ถึง 150 ปี 51 00:04:29,960 --> 00:04:34,370 เก็บรักษาวัฒนธรรมให้ยังคงอยู่ มันยากจริงๆเลยนะครับในสภาพเศรษฐกิจแบบนี้ 52 00:04:34,470 --> 00:04:36,320 ก็งั้นล่ะครับ 53 00:04:37,670 --> 00:04:39,320 แม่คุณเป็นคนให้อาหารแมวหรอครับ? 54 00:04:39,420 --> 00:04:40,210 ครับ 55 00:04:40,240 --> 00:04:43,340 -ในวันที่เกิดอุบัติเหตุด้วยหรอครับ? -คิดว่างั้นล่ะครับ 56 00:04:43,730 --> 00:04:45,940 แล้วคุณภรรยาเคยให้อาหารแมวบ้างหรือเปล่าครับ? 57 00:04:46,040 --> 00:04:47,920 ไม่เลยค่ะ ทำไมหรอคะ? 58 00:04:49,860 --> 00:04:51,480 แค่ลองถามดูครับ 59 00:04:54,580 --> 00:04:57,580 เรื่องแมวเอาไว้ก่อนเถอะครับ มาคุยเรื่องอุบัติเหตุก่อนดีกว่า 60 00:04:58,000 --> 00:05:02,520 เราไม่พบรอยเบรคตรงจุดเกิดเหตุ และพบว่าคุณแม่คุณอยู่ในสภาพที่หลับอยู่ตรงที่นั่งคนขับ 61 00:05:02,590 --> 00:05:05,820 ราวกับว่าคุณแม่คุณ \ถูกทำให้หลับไปเพราะยานอนหลับ 62 00:05:06,280 --> 00:05:10,890 ผมได้ยินมาว่าคุณแม่คุณ มักจะมีนิสัยติดตัวแปลกๆเวลาให้อาหารแมวด้วย 63 00:05:10,990 --> 00:05:12,600 -นิสัยติดตัวแปลกๆ? -ครับ 64 00:05:13,760 --> 00:05:15,140 เปิดแล้ว 65 00:05:15,770 --> 00:05:18,210 จริงๆ แล้ว เหมือนเป็น ความหมกมุ่นซะมากกว่า 66 00:05:18,770 --> 00:05:21,770 เธอมักจะหยิบเอา อาหารแมวมากินด้วย 67 00:05:22,000 --> 00:05:22,690 เอ๊ะ?! 68 00:05:24,110 --> 00:05:26,320 -แต่คุณภรรยาทราบใช่ไหมครับ? -ไม่นะคะ 69 00:05:27,010 --> 00:05:29,840 เธอบอกผมว่าคุณมักจะ มองมาอย่างรังเกียจเสมอ 70 00:05:29,970 --> 00:05:31,950 เอ่อ...ฉันไม่ทราบเลยค่ะ 71 00:05:37,130 --> 00:05:39,660 เขาดูเป็นคนแปลกๆ...นะครับ 72 00:05:39,990 --> 00:05:41,480 จะว่างั้นก็ได้ 73 00:05:45,600 --> 00:05:47,610 งั้นคุณคงจะทราบนะครับ ว่านี่คืออะไร? 74 00:05:48,100 --> 00:05:49,650 ผมเจอมันอยู่ตรงนั้น 75 00:05:50,050 --> 00:05:53,470 นี่คือยี่ห้อที่แม่คุณซื้อ ที่ร้านขายยาใช่ไหมครับ 76 00:05:54,030 --> 00:05:59,340 ฝามันจะอยู่ด้านล่าง สติกเกอร์ราคาอยู่ด้านบนแบบนี้ 77 00:06:02,400 --> 00:06:06,890 ผมเจอรูเล็กๆ ตรงใต้สติ๊กเกอร์นี้ 78 00:06:14,370 --> 00:06:15,750 นี่มัน..? 79 00:06:17,140 --> 00:06:18,520 หรือว่าจะเป็น... 80 00:06:24,650 --> 00:06:26,730 มันทำให้คนหลับได้ 81 00:06:27,090 --> 00:06:29,500 มันแรงพอ ที่จะฆ่าแมวได้ 82 00:06:30,420 --> 00:06:32,830 ศพของแมวที่ถูกฝังตรงสนาม เราจะขุดขึ้นมาตรวจสอบ 83 00:06:32,960 --> 00:06:34,340 นี่มันหมายความว่ายังไง? 84 00:06:35,130 --> 00:06:37,440 ผมได้ยินมาจากเพื่อนบ้านของคุณว่า... 85 00:06:38,430 --> 00:06:42,450 พวกคุณวางแผนว่าจะปิดกิจการร้านนี้ แล้วจะสร้างเป็นแมนชั่นแทน 86 00:06:42,650 --> 00:06:49,010 แต่คุณแม่ของคุณยืนกรานว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็จะยังอยู่ที่นี่ 87 00:06:53,420 --> 00:06:54,540 ทาคาโกะ... 88 00:06:56,520 --> 00:06:59,290 อย่าบอกนะว่าเธอ... 89 00:07:03,940 --> 00:07:05,190 คุณนั่นแหละ... 90 00:07:07,500 --> 00:07:09,710 ที่เป็นคนพูดเมื่อคืนว่า... 91 00:07:11,680 --> 00:07:14,720 คุณอยากให้ท่าน จากไปไม่ใช่เหรอ 92 00:07:15,610 --> 00:07:18,440 ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นสักหน่อย! 93 00:07:18,540 --> 00:07:23,120 ก็เหมือนกันน่ะแหละ! คุณยังบอกอีกว่า\ ไม่อยากให้ลูกๆ ทำร้านนี้ต่อ! 94 00:07:23,220 --> 00:07:27,770 แล้วก็บอกว่า ถึงคุณแม่จะไม่ยอม คุณก็จะขายร้านอยู่ดี! 95 00:07:27,930 --> 00:07:31,360 แต่ว่านะคะคุณตำรวจ มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะคะ 96 00:07:32,120 --> 00:07:37,560 ฉันอยากจะฆ่าเจ้าแมวบ้านั่นต่างหาก เพราะว่ามันไม่ชอบฉัน! 97 00:07:37,620 --> 00:07:39,570 ฉันไม่รู้เรื่องนิสัยส่วนของคุณแม่เลยนะ! 98 00:07:39,660 --> 00:07:42,270 ฉันไม่รู้จริงๆนะคะ! ฉันไม่รู้อะไรเลย! 99 00:07:42,370 --> 00:07:44,110 ถ้าที่คุณพูดมันจริงล่ะก็ 100 00:07:44,340 --> 00:07:46,420 คุณแม่คุณก็คงจะโล่งใจ 101 00:07:48,400 --> 00:07:50,380 สัญชาตญาณเธอดีมากนะครับ 102 00:07:51,500 --> 00:07:55,580 พอผมถามเรื่องอาหารแมวมากๆ เข้า เธอคงรู้สึกอะไรขึ้นมาได้ 103 00:07:55,950 --> 00:08:00,160 ก็เลยเปลี่ยนคำพูดกะทันหัน บอกว่าเมื่อวานไม่ได้ให้อาหารแมว 104 00:08:01,090 --> 00:08:04,680 โกหกว่ายังไงๆ ก็ไม่ได้ให้ 105 00:08:06,590 --> 00:08:12,190 ถ้าเธอไม่รู้เจตนาที่แท้จริงของคุณ เธอก็คงไม่ต้องโกหกแบบนั้น 106 00:08:15,660 --> 00:08:21,950 พูดออกมาสิครับ พูดต่อหน้าเธอ คนที่อยากปกป้องคุณและร้านนี้เอาไว้ 107 00:08:23,830 --> 00:08:26,500 พูดว่าคุณอยากจะฆ่าแมวตัวนั้น ไม่ใช่เธอ 108 00:08:43,900 --> 00:08:46,440 ทำได้ดีนะสำหรับคดีแรกของนาย 109 00:08:46,870 --> 00:08:48,510 แล้วนายรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่? 110 00:08:48,650 --> 00:08:52,730 ตอนที่ได้ยินว่าเจอแมวตัวนั้น นอนตายในที่แจ้ง 111 00:08:53,060 --> 00:08:56,060 เพราะแมวมักจะเลือกไป นอนตายในที่ลับตาคนเสมอ 112 00:08:59,850 --> 00:09:01,700 ผมขอไปแวะสักที่ก่อนได้ไหมครับ? 113 00:09:01,800 --> 00:09:03,610 ยังมีอะไรคาใจนายอยู่เหรอ? 114 00:09:03,740 --> 00:09:04,430 นิดหน่อยครับ 115 00:09:04,530 --> 00:09:05,490 อะไรเหรอ? 116 00:09:06,480 --> 00:09:11,160 มีร้านไทยากิในเมืองนินเงียว ที่คนต่อแถวกันยาวมากเลยน่ะครับ (ไทยากิ - ขนมรูปปลา มักใส่ไส้ถั่วแดง) 117 00:09:11,390 --> 00:09:14,160 ผมอยากรู้ว่าทำไมมันถึงขายดีนัก 118 00:09:14,290 --> 00:09:16,460 นายยังไม่เคยกินหรอ? 119 00:09:16,790 --> 00:09:17,520 ครับ 120 00:09:17,750 --> 00:09:19,330 ผมเป็นหน้าใหม่ในเมืองนี้นี่ครับ Shinzanmono: ตำรวจหน้าใหม่ ไขคดีป่วน 121 00:09:24,080 --> 00:09:26,380 ห้ามนำไปใช้เพื่อการค้า 122 00:09:29,680 --> 00:09:33,600 - ตอนที่ 1 - "ลูกสาวร้านขนมเซมเบ้" 123 00:09:39,010 --> 00:09:44,770 ฉันจะทำให้พวกปารีสเห็น จิตวิญญาณแบบญี่ปุ่น! 124 00:09:47,580 --> 00:09:49,190 จะทำให้เต็มที่ไปเลย! 125 00:09:49,650 --> 00:09:51,600 นาโฮะจัง กลับมาแล้วเหรอ 126 00:09:51,700 --> 00:09:52,750 กลับมาแล้วค่า 127 00:09:52,850 --> 00:09:57,460 เธอใกล้จะไปฝึกที่ปารีสแล้วใช่ไหม\ - ใช่ ต้องรีบเก็บของแล้วล่ะ 128 00:09:57,560 --> 00:10:00,100 ซื้อของฝากมาด้วยนะ 129 00:10:00,200 --> 00:10:00,890 ของฝากเหรอ? 130 00:10:01,020 --> 00:10:02,970 เอาเงินมาก่อนสิ 131 00:10:03,030 --> 00:10:04,060 จ้างก็ไม่ให้ 132 00:10:04,190 --> 00:10:05,700 -ขอโทษนะคะ -ค่ะ 133 00:10:05,800 --> 00:10:07,880 -ขอชิ้นนี้ด้วยค่ะ -ขอบคุณมากค่ะ 134 00:10:18,620 --> 00:10:20,860 135 00:10:23,470 --> 00:10:24,850 อ๊ะ! ขอโทษครับ! 136 00:10:25,080 --> 00:10:25,870 ขอโทษครับ 137 00:10:31,920 --> 00:10:33,060 เป็นอะไรหรือเปล่าครับ? 138 00:10:33,620 --> 00:10:34,440 ไม่เป็นไรครับ 139 00:10:35,000 --> 00:10:35,930 ค่อยยังชั่ว 140 00:10:36,750 --> 00:10:38,360 -อันนี้ด้วยครับ -ขอบคุณค่ะ 141 00:10:41,100 --> 00:10:42,550 ทำอะไรอยู่น่ัะ! 142 00:10:42,680 --> 00:10:43,800 กลับมาแล้วเหรอ 143 00:10:46,310 --> 00:10:45,450 อามาคาระ, อามาซาเกะ-โยโคโจ 144 00:10:45,450 --> 00:10:49,040 หนูบอกแล้วไม่ใช่เหรออว่าอย่าเพิ่งทำงาน ยายเพิ่งออกมาจากโรงพยาบาลเองนะ 145 00:10:49,080 --> 00:10:51,480 ฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้วสักหน่อย 146 00:10:51,580 --> 00:10:53,720 แต่วันก่อนยายก็เป็นลมไปนะ! 147 00:10:53,860 --> 00:10:57,680 -ฟังหนูบ้างสิ! -ก็ฉันเป็นสาวน้อยที่จะดึงดูดใจลูกค้านะ! 148 00:10:57,780 --> 00:10:59,920 -สาวน้อยคนนี้อายุเท่าไหร่แล้วเหรอคะ? -45 ปี ค่ะ 149 00:11:00,020 --> 00:11:02,090 เข้าไปในร้านเลยไป! 150 00:11:02,130 --> 00:11:04,640 ไป ไป ไป! 151 00:11:04,930 --> 00:11:06,680 ใจเย็นก่อนสิ 152 00:11:06,810 --> 00:11:08,520 เป็นซะอย่างนี้ หนูก็ไปปารีสไม่ได้น่ะสิ 153 00:11:08,610 --> 00:11:09,640 ปารีสเหรอ 154 00:11:09,770 --> 00:11:11,590 มันดูเหมือนกับรังนกมากกว่านะ 155 00:11:11,720 --> 00:11:15,410 ไอ้รังนกนี่มันทำให้หนูได้ไปปารีสนะ 156 00:11:15,480 --> 00:11:18,240 ฉันว่าแกคงจะไปไม่รอดในปารีสซะล่ะมั้ง 157 00:11:18,380 --> 00:11:22,830 -ก็ยายรู้แค่เรื่องเซมเบ้น่ะสิ -ใช่สิก็ฉันขายเซมเบ้ แล้วมันมีปัญหาตรงไหนเหรอ? 158 00:11:22,990 --> 00:11:27,180 ปารีสน่ะไม่เหมาะกับเด็กบ้านนอก อย่างแกหรอกจะบอกให้ 159 00:11:27,210 --> 00:11:28,130 พูดยังกับหนูเลือกเมืองเกิดได้งั้นแหละ 160 00:11:28,130 --> 00:11:29,380 ทะเลาะกันอีกแล้ว 161 00:11:29,520 --> 00:11:30,900 หนูล่ะเกลียดเซมเบ้จริงๆเลย! 162 00:11:30,970 --> 00:11:33,730 ปากเสียแบบนี้มันเด็กบ้านนอกชัดๆ 163 00:11:33,830 --> 00:11:35,580 -เงียบไปเลยน่ายายแก่! ว่าไงนะ! 164 00:11:39,830 --> 00:11:41,550 ยินดีต้อนรับค่ะ 165 00:11:41,780 --> 00:11:42,800 อะไรอร่อยครับ? 166 00:11:42,960 --> 00:11:44,020 อามาคาระ¹. (ama = หวาน + kara = เผ็ด) 167 00:11:45,730 --> 00:11:46,650 168 00:11:46,650 --> 00:11:48,400 -มันหมดแล้วน่ะ -อ๊ะ! 169 00:11:48,930 --> 00:11:50,250 คิวสุเกะก็อร่อยนะ 170 00:11:50,410 --> 00:11:51,430 คิวสุเกะ? 171 00:11:51,600 --> 00:11:54,430 เซมเบ้แตกๆ น่ะค่ะ พวกที่หักแล้วอะไรแบบนั้น 172 00:11:54,560 --> 00:11:55,620 แตกๆ หักๆ เหรอ? 173 00:12:33,610 --> 00:12:35,330 คุณหมายความว่า 174 00:12:35,660 --> 00:12:39,920 ผู้รับผลประโยชน์จะเป็นใครก็ได้ ไม่ใช่ญาติก็ได้หรือคะ 175 00:12:40,080 --> 00:12:40,970 ใช่ครับ 176 00:12:41,430 --> 00:12:45,250 ถ้ามีเหตุผลตามกฎหมาย และเป็นไปตามหลักเกณฑ์ครับ 177 00:12:48,420 --> 00:12:49,410 แล้ว... 178 00:12:50,400 --> 00:12:52,270 การตายของฉันก็จะสมบูรณ์ 179 00:14:21,950 --> 00:14:24,360 กรมตำรวจ หน่วยสืบสวนสอบสวนที่ 1 มัตสึมิยะ ชูเฮย์ 180 00:14:26,270 --> 00:14:27,390 เชิญครับ สารวัตร 181 00:14:28,710 --> 00:14:31,410 กรมตำรวจ หัวหน้าหน่วยสืบสวนสอบสวนที่ 1 โคจิมะ คาสุมิจิ 182 00:14:34,150 --> 00:14:35,300 ใครเป็นคนพบศพเธอ? 183 00:14:35,430 --> 00:14:36,690 เพื่อนของผู้ตายครับ 184 00:14:36,750 --> 00:14:39,520 อุเอสึงิกำลังสอบปากคำเธอ อยู่ในรถตำรวจครับ 185 00:14:41,590 --> 00:14:44,400 ฉัน...ปล่อยให้มันเกิดขึ้น 186 00:14:46,240 --> 00:14:47,960 ฉันปล่อยให้เธอถูกฆ่าตายค่ะ 187 00:14:48,850 --> 00:14:51,390 กรมตำรวจ หน่วยสืบสวนสอบสวนที่ 1 อุเอสึงิ ฮิโรฟุมิ 188 00:14:51,390 --> 00:14:52,770 หมายความว่ายังไงเหรอครับ? 189 00:14:54,520 --> 00:14:55,410 ถ้าเพียงแต่... 190 00:14:57,150 --> 00:14:58,540 ฉันไม่ได้ทรยศเธอ... 191 00:15:02,060 --> 00:15:03,120 ทรยศ? 192 00:15:04,500 --> 00:15:05,790 หมายความว่ายังไงกันครับ? 193 00:15:12,310 --> 00:15:13,340 สาเหตุการตายล่ะ? 194 00:15:14,190 --> 00:15:17,320 ถูกรัดคอจากด้านหลัง ด้วยบางอย่างที่เป็นเส้นเล็กครับ 195 00:15:17,980 --> 00:15:20,390 ไม่มีร่องรอยการรื้อค้น... 196 00:15:21,410 --> 00:15:23,090 บางทีอาจจะเป็นคนรู้จัก... 197 00:15:25,530 --> 00:15:26,780 นินเกียวยากิ¹... (นินเงียวยากิ - ขนมอบทำจากแป้ง ไส้ถั่วแดง) 198 00:15:31,030 --> 00:15:32,320 นายเป็นใครน่ะ? 199 00:15:32,650 --> 00:15:34,130 อย่ากินหลักฐานสิ! 200 00:15:34,760 --> 00:15:37,400 -คางะจากสถานีตำรวจนิฮนบาชิครับ -หยุดกินนะ! 201 00:15:37,730 --> 00:15:39,110 อันนี้ของผมเองครับ 202 00:15:39,340 --> 00:15:40,790 อย่าทำให้สับสนสิ 203 00:15:43,200 --> 00:15:44,750 รู้จักหมอนี่เหรอ? 204 00:15:44,880 --> 00:15:46,490 นิดหน่อยครับ... 205 00:15:47,220 --> 00:15:48,240 เอาหน่อยไหมครับ? 206 00:15:49,060 --> 00:15:51,010 ของหวานจะช่วยกระตุ้นสมองนะครับ 207 00:15:52,750 --> 00:15:55,620 -คุณทานลงได้ยังไงเนี่ย... นายก็ลองดูบ้างสิ 208 00:15:57,200 --> 00:15:59,710 นินเกียวยากิของเหยื่อ ซื้อมาจากชิเงโมริ 209 00:16:00,170 --> 00:16:01,550 ดูแค่นี้แล้วนายรู้ได้ยังไงน่ะ? 210 00:16:01,650 --> 00:16:03,600 แต่ละร้านจะใช้กระทะไม่เหมือนกัน 211 00:16:03,830 --> 00:16:04,980 จะบอกให้รู้ไว้ 212 00:16:05,110 --> 00:16:08,180 อย่างของผมมาจากร้านคาเมอิโดะ เป็นรูปหน้านักซูโม่ 213 00:16:09,330 --> 00:16:11,870 ส่วนอันนี้มาจากอิตะคุรายะ 214 00:16:12,230 --> 00:16:14,050 น่ากลัวกว่าของชิเงโมริอีก 215 00:16:14,280 --> 00:16:14,970 อ๋อ... 216 00:16:15,100 --> 00:16:17,140 คุณไปสืบเรื่องนี้มาเลยหรอครับ? 217 00:16:17,870 --> 00:16:18,890 งานอดิเรกผมน่ะ 218 00:16:19,950 --> 00:16:21,100 งานอดิเรกพิลึกจริงๆ 219 00:16:23,740 --> 00:16:24,660 หนึ่ง..สอง.. 220 00:16:41,530 --> 00:16:45,220 ชินโตไลฟ์ประกันภัย ทาคุระ ชินอิจิ 221 00:16:46,610 --> 00:16:47,600 ผู้ชายคนนี้... 222 00:16:50,040 --> 00:16:51,420 ทาคุระ 223 00:17:25,880 --> 00:17:30,850 Timing, Translating, Typesetting by Chuks 224 00:17:30,850 --> 00:17:34,880 Editing by hubby_b 225 00:17:41,710 --> 00:17:43,130 กรมตำรวจนครบาล เขตนิฮมบาชิ 226 00:17:43,130 --> 00:17:45,440 ผู้ตายคือมิตสึอิ มิเนโกะ อายุ 45 ปี 227 00:17:45,540 --> 00:17:48,500 ผ่านการหย่าร้างมาแล้ว อาศัยอยู่คนเดียว 228 00:17:48,850 --> 00:17:51,960 ย้ายเข้ามาอยู่อพาทเมนท์ ในโคเดนมะเมื่อสองเดือนก่อน 229 00:17:52,130 --> 00:17:54,270 เธอก็เป็นชินซันโมโนะเหมือนผมเลยนะครับ 230 00:17:56,840 --> 00:18:01,750 คนที่พบศพเธอคือ โยชิโอกะ ทามิโกะ เธอโทร.หาผู้ตายตอน 17.30 น. 231 00:18:01,920 --> 00:18:05,410 และมีนัดกับผู้ตายตอน 18.30 น. 232 00:18:05,640 --> 00:18:07,950 แต่เปลี่ยนใจเป็น 19.30 น. 233 00:18:08,050 --> 00:18:11,710 เธอมีหลักฐานอ้างที่อยู่ แต่ผมจะลองเช็คดูอีกที 234 00:18:11,940 --> 00:18:13,900 มีคนเห็นผู้ชายออกจากบ้านผู้ตายไป 235 00:18:13,900 --> 00:18:15,050 มิตสึอิ 236 00:18:16,620 --> 00:18:21,590 ผมให้พยานดูรูปทาคุระ และเธอยืนยันว่าเป็นเขา 237 00:18:21,830 --> 00:18:27,230 กระดุมเม็ดนี้ที่พบใกล้ศพ ตรวจสอบแล้ว ว่าไม่ได้มาจากเสื้อผ้าของผู้ตาย 238 00:18:27,360 --> 00:18:31,350 อาวุธสังหารที่เป็นของคล้ายเชือก ยังหาไม่พบ 239 00:18:31,580 --> 00:18:35,500 แปลว่าตอนนี้เขาเป็น ผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่งสินะ 240 00:18:35,700 --> 00:18:40,380 ถ้าพวกนายยิ้มได้แบบนี้ ก็คงจะสืบคดีกันง่ายขึ้นเยอะ 241 00:18:40,580 --> 00:18:43,050 มัตสึมิยะ นายออกไปสืบคดีกับคางะละกัน 242 00:18:43,510 --> 00:18:44,200 เอ๊ะ? 243 00:18:47,330 --> 00:18:48,130 ฝากตัวด้วยครับ 244 00:18:49,310 --> 00:18:51,220 ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ 245 00:19:05,990 --> 00:19:08,160 ต้องทำงานด้วยกันอีกแล้วเหรอเนี่ย? 246 00:19:16,570 --> 00:19:18,280 คางะ เคียวอิจิโร่ 247 00:19:22,300 --> 00:19:23,360 ฮัลโหล 248 00:19:24,020 --> 00:19:26,320 ขอโทษนะ ที่ต้องทำงานด้วยกันอีกครั้ง 249 00:19:34,270 --> 00:19:37,040 นายรู้รึเปล่าว่าห้องนั้น กระดาษชำระมันหมดน่ะ 250 00:19:43,170 --> 00:19:45,930 ฉันจะทำตามคำสั่งของนายละกันนะ (คางะขึ้นกับตำรวจท้องถิ่น แต่มัตสึยามะอยู่กรมตำรวจนครบาล จึงถือว่ามัตสึยามะมีตำแหน่งสูงกว่า) 251 00:19:46,070 --> 00:19:48,140 คุณคางะ ส่งกระดาษชำระให้ผมหน่อยสิครับ! 252 00:19:48,340 --> 00:19:49,260 นี่! 253 00:19:49,690 --> 00:19:50,380 กระดาษ! 254 00:19:50,520 --> 00:19:51,670 ฉันวางไว้ให้แล้ว 255 00:19:54,410 --> 00:19:55,430 ตรงไหนเหรอครับ? 256 00:19:56,020 --> 00:19:57,770 วางเอาไว้ตรงไหนเหรอครับ? 257 00:19:57,960 --> 00:19:58,920 บอกหน่อยสิ! 258 00:20:00,040 --> 00:20:03,470 ชินโตไลฟ์ประกันภัย เขตฮามะ 259 00:20:15,170 --> 00:20:16,920 นินเงียวยากิอร่อยไหมครับ? 260 00:20:23,570 --> 00:20:26,240 เธอถูก...ฆาตกรรมเหรอครับ? 261 00:20:27,500 --> 00:20:29,670 ผมยังไม่ได้พูดอย่างนั้นเลยนะครับ 262 00:20:32,270 --> 00:20:33,100 ฆ่าตัวตาย? 263 00:20:33,160 --> 00:20:33,960 เปล่าครับ 264 00:20:34,680 --> 00:20:35,930 เธอถูกฆาตกรรมครับ 265 00:20:37,180 --> 00:20:38,570 สีหน้าคุณน่ากลัวมากนะ 266 00:20:39,260 --> 00:20:40,650 เรื่องปกตินี่ครับ 267 00:20:40,940 --> 00:20:41,870 แล้ว.. 268 00:20:42,330 --> 00:20:43,690 ต้องการทราบอะไรเหรอครับ? 269 00:20:43,840 --> 00:20:45,690 ทำไว้นะครับ.. 270 00:20:45,840 --> 00:20:48,230 ทำหน้าอย่างนั้นไว้นะครับ 271 00:20:50,730 --> 00:20:53,270 รอยยิ้มนี้...ใช่คุณจริงๆด้วยสินะ 272 00:20:53,430 --> 00:20:54,850 คุณไปเอามาจากไหนครับ? 273 00:20:58,380 --> 00:20:59,170 หา? 274 00:21:01,240 --> 00:21:02,300 อย่างนี้ครับ... 275 00:21:03,220 --> 00:21:04,840 มันถูกพบอยู่ใต้ศพน่ะ 276 00:21:07,970 --> 00:21:10,180 ผมไปพบเธอเพื่อจะ ขายประกันชีวิตน่ะครับ 277 00:21:10,280 --> 00:21:11,490 คุณไปพบเธอมาเหรอ? 278 00:21:11,990 --> 00:21:13,110 ที่ห้องเธอเหรอ? 279 00:21:23,460 --> 00:21:24,840 มิเนโกะ.. 280 00:21:29,650 --> 00:21:27,280 ถูกฆ่าที่ไหนเหรอครับ? 281 00:21:27,280 --> 00:21:30,940 คิโยเสะ นาโอฮิโระ (อดีตสามีมิเนโกะ) 282 00:21:31,960 --> 00:21:33,840 -ในบ้านของเธอครับ -ที่คามาตะเหรอ? 283 00:21:34,270 --> 00:21:35,090 เปล่าครับ 284 00:21:35,220 --> 00:21:39,580 เธอย้ายเข้ามาอยู่อพาทเมนท์ในโคเดนมะโจ ในเขตนิฮนบาชิเมื่อสองเดือนก่อน 285 00:21:39,900 --> 00:21:41,090 โคเดนมะโจ? 286 00:21:41,650 --> 00:21:42,480 ครับ 287 00:21:43,160 --> 00:21:44,390 คุณไม่ทราบมาก่อนเหรอครับ? 288 00:21:50,320 --> 00:21:55,030 ผมไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับชีวิตเธอเลย หลังจากที่เราแยกทางกัน 289 00:21:55,230 --> 00:21:58,460 แล้วคุณพอจะทราบบ้างไหมครับ ว่ามีใครต้องการจะเอาชีวิตเธอบ้าง? 290 00:22:00,370 --> 00:22:01,290 ไม่มีเลยครับ 291 00:22:03,010 --> 00:22:05,780 เท่าที่ผมทราบนะ 292 00:22:14,840 --> 00:22:16,550 เลขาส่วนตัว มิยาโมโตะ ยูริ 293 00:22:20,380 --> 00:22:23,710 ไม่ทราบว่า...ตอนนี้ลูกชายคุณอยู่ที่ไหนเหรอครับ? 294 00:22:26,010 --> 00:22:27,170 ผมไม่ทราบครับ 295 00:22:27,830 --> 00:22:28,880 คุณไม่รู้เหรอ? 296 00:22:29,570 --> 00:22:33,000 ลูกชายผมออกจากบ้านไป ตั้งแต่ปีที่แล้วครับ 297 00:22:34,950 --> 00:22:37,050 เขายังเปลี่ยนเบอร์มือถือด้วย 298 00:22:39,950 --> 00:22:41,340 จะว่าไปก็น่าอายนะครับ 299 00:22:43,570 --> 00:22:44,670 คุณคิโยเสะครับ 300 00:22:45,950 --> 00:22:49,280 เมื่อคืนตอนประมาณ 6 โมงเย็น ถึง 2 ทุ่มคุณอยู่ที่ไหนครับ? 301 00:22:52,080 --> 00:22:53,800 ผมอยู่ที่นี่จนถึง 3 ทุ่มครับ 302 00:22:53,990 --> 00:22:56,340 มีใครเป็นพยานให้คุณได้ไหมครับ? 303 00:22:58,510 --> 00:22:59,470 เธอคนนี้ครับ 304 00:23:00,390 --> 00:23:02,000 เลขาฯของผม มิยาโมโตะ 305 00:23:03,620 --> 00:23:04,900 ดิฉันยืนยันได้ค่ะ 306 00:23:10,080 --> 00:23:12,060 สถานีตำรวจ นิฮนบาชิ 307 00:23:12,060 --> 00:23:16,040 เมื่อวานคุณได้พบกับคุณมิตสึอิ เป็นครั้งแรกใช่หรือเปล่าครับ? 308 00:23:20,330 --> 00:23:21,150 ึีครับ 309 00:23:23,360 --> 00:23:24,650 มิตสึอิ มิเนโกะ อพามเมนท์ โกเทนมะ 310 00:23:24,650 --> 00:23:28,300 เธอโทรมาบอกว่าอยากคุยเรื่องประกันน่ะครับ 311 00:23:28,580 --> 00:23:30,710 ตอน 5 โมงครึ่งผมก็ออกมาจากอพาทเมนท์ 312 00:23:30,810 --> 00:23:33,510 แล้วผมก็ไปอามาคาระ ที่อามาซาเกะ-โยโคโจ 313 00:23:33,510 --> 00:23:36,020 อามาคาระ อามาซาเกะ-โยโคโจ 314 00:23:36,210 --> 00:23:40,240 ผมไปเก็บเอกสารเรียกร้องสินไหม กรณีเข้าโรงพยาบาล แล้วก็กลับออฟฟิศ 315 00:23:40,330 --> 00:23:41,720 ชินโตไลฟ์ประกันภัย เขตฮามะ 316 00:23:41,720 --> 00:23:44,780 ผมเอาเอกสารให้คุณมาเอบาชิ แล้วก็กลับออกมา 317 00:23:45,570 --> 00:23:47,750 ผมจำเวลาที่แน่นอนไม่ได้ 318 00:23:49,170 --> 00:23:51,800 แต่ผมคิดว่าออกมาก่อน 6 โมงครึ่ง 319 00:23:53,220 --> 00:23:55,230 หลังจากนั้นผมก็ไปโรงฝึกเคนโด้ 320 00:23:59,420 --> 00:24:00,570 แค่นั้นล่ะครับ 321 00:24:00,800 --> 00:24:01,960 มีปัญหาตรงไหนหรือเปล่า? 322 00:24:02,150 --> 00:24:03,110 ปัญหาใหญ่เลยครับ 323 00:24:05,710 --> 00:24:10,890 คุณทาคุระกลับมาที่นี่ ตอนประมาณ 5 โมง 50 นาทีค่ะ 324 00:24:11,280 --> 00:24:13,660 แล้วก็ออกไปตอนประมาณ 6 โมงเย็น 325 00:24:14,020 --> 00:24:18,140 ตั้งแต่คุณทาคุระออกไปข้างนอกช้าแล้ว เขาจะทำงานเกินเวลาตลอดค่ะ 326 00:24:18,700 --> 00:24:21,760 อันนี้เป็น "เมลล์ขอโทษ" ที่ฉันส่งไปให้แฟนฉันค่ะ 327 00:24:27,660 --> 00:24:30,070 คุณบอกว่าคุณออกไปก่อน 6 โมงครึ่ง 328 00:24:30,660 --> 00:24:32,740 คุณมาเอบาชิบอกว่าคุณออกกไปตอน 6 โมง 329 00:24:32,970 --> 00:24:35,370 นั่นมันต่างกันตั้ง 30 นาทีเลยนะครับ 330 00:24:35,740 --> 00:24:37,810 แสดงว่าคุณไม่มีหลักฐานที่อยู่หลัง 6 โมงเย็น 331 00:24:38,210 --> 00:24:41,340 ประมาณการณ์เวลาเสียชีวิต อยู่ระหว่าง 6 โมงเย็นถึง 6 โมงครึ่ง 332 00:24:41,440 --> 00:24:45,200 ถ้าคุณออกจากบริษัทตั้งแต่ 6 โมงเย็น คุณก็สามารถฆ่าเธอได้ 333 00:24:49,940 --> 00:24:51,690 ผมเป็นผู้ต้องสงสัยเหรอครับ? 334 00:24:54,620 --> 00:24:57,260 คุณอยู่ที่บ้านผู้ตายตลอดเลยหรือครับ 335 00:24:57,390 --> 00:24:59,570 เธออยากจะรู้รายละเอียด เกี่ยวกับสัญญาครับ 336 00:24:59,700 --> 00:25:00,620 เช่นอะไรครับ? 337 00:25:01,640 --> 00:25:03,160 ผมคงบอกคุณไม่ได้หรอกครับ 338 00:25:03,290 --> 00:25:05,270 มันเป็นความลับของลูกค้า 339 00:25:05,430 --> 00:25:07,150 นโยบายบริษัทน่ะครับ 340 00:25:09,030 --> 00:25:10,770 คุณนี่ปากหนักน่าดู 341 00:25:12,160 --> 00:25:16,940 เอกสารเรียกร้องสินไหมของอามาคาระนั่น เป็นของคุณยายใช่ไหม 342 00:25:18,780 --> 00:25:20,070 คุณรู้จักอามาคาระด้วยหรอครับ? 343 00:25:20,300 --> 00:25:22,040 ผมว่าคุณยายก็ดูสบายดีนะ 344 00:25:22,410 --> 00:25:23,920 เธอเข้าโรงพยาบาลจริงๆ เหรอ 345 00:25:26,830 --> 00:25:28,900 ไม่เห็นเกี่ยวอะไรกับ อามาคาระเลยนี่ครับ 346 00:25:29,230 --> 00:25:31,400 แค่ลองถามดูครับ 347 00:25:34,630 --> 00:25:35,330 เอ๊ะ? 348 00:25:42,540 --> 00:25:43,430 โกหกน่า.. 349 00:25:45,250 --> 00:25:46,990 นายนี่มันไร้ตัวตนจริงๆ 350 00:25:49,810 --> 00:25:51,440 เรื่องความแตกต่างของเวลา 30 นาที 351 00:25:51,540 --> 00:25:54,150 เป็นธรรมดาที่จะคิดว่า ทาคุระโกหกสินะครับ 352 00:25:54,640 --> 00:25:56,720 การโกหกเป็นเงาของความจริง 353 00:25:57,050 --> 00:25:57,770 เอ๊ะ? 354 00:25:58,460 --> 00:26:00,870 ถ้าเจอล่ะก็ เหยียบให้มั่น อย่าปล่อยเด็ดขาด 355 00:26:06,040 --> 00:26:08,020 "เหยียบให้มั่น อย่าปล่อยเด็ดขาด" 356 00:26:08,120 --> 00:26:09,210 พูดได้ดีนี่ 357 00:26:13,620 --> 00:26:14,650 ปล่อยมานะ 358 00:26:15,240 --> 00:26:16,060 นี่ 359 00:26:16,660 --> 00:26:17,480 เฮ้ย 360 00:26:18,730 --> 00:26:19,790 โอ๊ย! 361 00:26:20,150 --> 00:26:21,270 เป็นอะไรรึเปล่าครับ?! 362 00:26:21,760 --> 00:26:22,690 หัวหน้า? 363 00:26:23,940 --> 00:26:24,860 เอาคืนมานะ 364 00:26:24,990 --> 00:26:26,250 ขอบคุณมากค่ะ! 365 00:26:30,730 --> 00:26:32,340 "อย่าปล่อยเด็ดขาด" 366 00:26:32,570 --> 00:26:34,190 แล้วเงามันอยู่ที่นี่เหรอครับ? 367 00:26:34,420 --> 00:26:35,240 เงาเหรอ? 368 00:26:35,470 --> 00:26:37,420 เรามาที่นี่เพื่อซื้อ ไทยากิต่างหาก 369 00:26:37,650 --> 00:26:39,860 อยากรู้ว่าอีกกี่คิวนี่กว่าจะมาถึง 370 00:26:40,020 --> 00:26:41,510 ผมไปดูให้ไหมครับ? 371 00:26:41,640 --> 00:26:42,460 ไปสิ 372 00:26:48,430 --> 00:26:49,580 ขอบคุณมากค่ะ 373 00:26:49,780 --> 00:26:50,930 ขอบคุณมากค่ะ 374 00:27:02,040 --> 00:27:03,290 รุ่นพี่คางะ! 375 00:27:03,420 --> 00:27:04,250 ว่าไง 376 00:27:04,450 --> 00:27:06,490 ไม่นึกว่าจะได้มาเจอรุ่นพี่แถวนี้ 377 00:27:06,550 --> 00:27:08,760 ไม่เจอกันนานเลยนะ สบายดีรึเปล่า? 378 00:27:08,760 --> 00:27:09,460 ค่ะ 379 00:27:10,810 --> 00:27:11,730 แล้วนั่น..? 380 00:27:13,540 --> 00:27:18,090 ฉันกำลังเขียนถึงงร้านนี้ ในนิตยสารท้องถิ่นน่ะค่ะ 381 00:27:18,420 --> 00:27:19,210 เอ๊ะ? 382 00:27:19,440 --> 00:27:20,730 เป็นนักข่าวอยู่เหรอ? 383 00:27:21,650 --> 00:27:23,000 ก็ประมาณนั้นล่ะค่ะ 384 00:27:29,230 --> 00:27:31,310 อ๊ะ! ทานไหมคะ? 385 00:27:32,330 --> 00:27:33,050 ไม่ละกัน 386 00:27:35,590 --> 00:27:36,510 คุณคางะ 387 00:27:37,110 --> 00:27:38,490 อีกประมาณ 30 คิวครับ 388 00:27:39,550 --> 00:27:40,800 อีก 30 เท่านั้น.. 389 00:27:42,410 --> 00:27:43,240 สวัสดีครับ 390 00:27:43,340 --> 00:27:46,570 ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันอาโอยามะ อามิ จากดอลล์ทาวน์ค่ะ 391 00:27:47,590 --> 00:27:52,990 มัตสึมิยะ ชูเฮย์ หน่วยสืบสวนสอบสวนที่ 1 กรมตำรวจ(MPD)ครับ MPD: Metropolitan Police Department 392 00:27:57,310 --> 00:28:00,180 รุ่นพี่คางะเคยอยู่ชมรมเดียวกันน่ะค่ะ 393 00:28:00,410 --> 00:28:03,180 -งั้นคุณอยู่ชมรมเคนโด้เหรอครับ? -เปล่าค่ะ อยู่ชมรงชงชา 394 00:28:03,640 --> 00:28:04,690 ชงชาเหรอ?! 395 00:28:06,080 --> 00:28:10,200 เขาบอกว่าการเรียนการชงชา ช่วยให้อ่านจิตใจของคนได้ค่ะ 396 00:28:10,330 --> 00:28:11,250 อ่อ.. 397 00:28:11,940 --> 00:28:14,610 แต่ฉันก็อ่านใจใครไม่ได้หรอกค่ะ 398 00:28:17,910 --> 00:28:19,850 ลองทานนี่ดูไหมคะ? อร่อยนะ 399 00:28:19,990 --> 00:28:21,010 งั้นทานละนะครับ 400 00:28:25,500 --> 00:28:27,470 อื้มม! อร่อยมากเลยนะครับ! 401 00:28:29,250 --> 00:28:31,320 -ไม่กินจริงๆเหรอคะ? -เอ๊ะ? 402 00:28:32,050 --> 00:28:34,590 -เดี๋ยวผมซื้นกินเองได้ -วันนี้หมดแล้วค่ะ! 403 00:28:37,920 --> 00:28:38,840 เอาสิคะ 404 00:28:38,940 --> 00:28:39,630 เอ๊ะ? 405 00:28:39,760 --> 00:28:40,680 ไม่เอาหรอก 406 00:28:40,830 --> 00:28:41,710 ทำไมล่ะคะ? 407 00:28:42,660 --> 00:28:46,680 คุณค่าที่แท้จริงน่ะ ถ้าไม่ได้รอคิวซื้อเอง ก็สัมผัสไม่ได้หรอก 408 00:28:46,810 --> 00:28:49,320 นายบอกว่าอร่อย แต่นั่น ไม่ใช่คุณค่าที่แท้จริงซะหน่อย 409 00:28:49,420 --> 00:28:51,860 นายเพิ่งพลาดสิ่งสำคัญในชีวิตไปเลยล่ะ 410 00:28:52,450 --> 00:28:53,470 ชีวิตเลยเหรอ? 411 00:28:54,030 --> 00:28:55,880 รุ่นพี่ยังเป็นรุ่นพี่คนเดิมเลยนะคะ 412 00:28:58,150 --> 00:28:59,170 อร่อย 413 00:29:01,810 --> 00:29:03,060 เชิญข้างในเลยค่ะ 414 00:29:03,750 --> 00:29:05,670 พ่อคะ คุณยายด้วย มานี่เร็ว 415 00:29:06,260 --> 00:29:07,870 คุณเป็นตำรวจหรอกเหรอ? 416 00:29:10,830 --> 00:29:13,180 เมื่อวานคุณทาคุระมาที่นี่จริงๆค่ะ 417 00:29:13,940 --> 00:29:16,940 นี่ค่ะ ใบเสร็จค่ายา ฝากด้วยนะคะ 418 00:29:18,320 --> 00:29:20,130 ผมจะจัดการให้ครับ 419 00:29:23,830 --> 00:29:26,360 ถุงน้ำดีคุณป้าอักเสบใช่ไหม 420 00:29:26,430 --> 00:29:27,810 หายดีก็ดีแล้วนะครับ 421 00:29:27,950 --> 00:29:31,670 เพราะมันอักเสบนี่ล่ะ ฉันถึงต้อง เลื่อนการผ่าตัดหัวใจออกไป 422 00:29:31,930 --> 00:29:34,700 แต่ในที่สุดก็จะผ่าใช่ไหมครับ... - ใช่จ้ะ 423 00:29:34,770 --> 00:29:37,540 ถ้าแข็งแรงดีแล้วก็จะผ่า 424 00:29:37,640 --> 00:29:40,700 แต่หัวใจฉันน่ะอึดยังกะช้าง ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ 425 00:29:40,800 --> 00:29:42,880 คุณพอจะจำได้หรือเปล่าครับ ว่าเขามาประมาณกี่โมง? 426 00:29:43,240 --> 00:29:47,690 เอ.. น่าจะประมาณห้าโมงครึ่ง ถึงหกโมงนะคะ 427 00:29:47,920 --> 00:29:49,760 อื้อ ประมาณนั้นล่ะค่ะ 428 00:29:49,930 --> 00:29:51,770 บอกให้เจาะจงกว่านั้นได้ไหมครับ 429 00:29:52,010 --> 00:29:54,350 ฉันไม่ได้ดูนาฬิกาตลอดนี่ 430 00:29:54,910 --> 00:29:56,390 แล้วคุณสามีล่ะครับ 431 00:29:57,340 --> 00:30:00,830 ผมไปพบพ่อค้าขายส่งครับ 432 00:30:01,270 --> 00:30:03,010 งั้นหรือครับ 433 00:30:04,040 --> 00:30:06,240 เธอจะไปปารีสเมื่อไหร่ล่ะ 434 00:30:07,230 --> 00:30:08,910 มะรืนนี้ค่ะ 435 00:30:09,490 --> 00:30:10,560 คุณรู้ได้ยังไง 436 00:30:10,660 --> 00:30:12,640 เธอพูดกันดังนี่เมื่อวันก่อน 437 00:30:12,640 --> 00:30:14,610 อุ๊ย คุณได้ยินด้วย 438 00:30:14,710 --> 00:30:18,540 คุณนักสืบดูรูปพวกนี้สิคะ 439 00:30:19,330 --> 00:30:22,500 ยังกะรังนกเลย - อาร์ตจะตายยาย 440 00:30:22,590 --> 00:30:25,150 - อาร์ตเรอะ - ศิลปะน่ะ ศิลปะ 441 00:30:25,230 --> 00:30:28,360 ร้านเราน่ะขายเซมเบ้ จะทำทรงนี้ไปทำไมกันฮึ 442 00:30:28,460 --> 00:30:30,670 คนแก่ไม่เข้าใจวัยรุ่นหรอก จริงมั้ยคะ 443 00:30:32,410 --> 00:30:34,620 - ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน - ไงล่ะ 444 00:30:34,850 --> 00:30:36,700 โธ่ คุณนักสืบ 445 00:30:36,800 --> 00:30:37,830 เอาล่ะครับๆ 446 00:30:38,050 --> 00:30:39,660 แล้วมีอะไรผิดปกติอีกบ้างไหม 447 00:30:39,760 --> 00:30:41,870 เช่นว่าเขากำลังรีบ หรือเสื้อผ้าหลุดลุ่ย... 448 00:30:41,970 --> 00:30:43,590 เขาก็เหมือนเดิมนะ 449 00:30:46,490 --> 00:30:49,090 มาคิดอีกที เสื้อโค้ตเขา... 450 00:30:50,740 --> 00:30:51,760 คุณทาคุระ 451 00:30:51,990 --> 00:30:53,560 กระดุมแขนเสื้อหายน่ะค่ะ 452 00:30:56,370 --> 00:30:56,970 โอ๊ะ 453 00:30:57,160 --> 00:30:58,220 เมื่อไหร่นะ... 454 00:30:58,680 --> 00:31:00,200 เสื้อโค้ตทำไมหรือครับ 455 00:31:00,430 --> 00:31:03,160 - หรือว่า กระดุมหายใช่ไหมครับ - เอ๊ะ 456 00:31:07,880 --> 00:31:09,290 ไม่นี่คะ กระดุมก็อยู่ดี 457 00:31:12,130 --> 00:31:15,420 แค่เสื้อโค้ตกับเนคไท สีเหมือนกันเท่านั้นเอง 458 00:31:16,020 --> 00:31:18,950 แล้วปรกติก็จะถือเสื้อ แต่คราวนี้ใส่มาค่ะ 459 00:31:21,390 --> 00:31:23,370 เหลวไหลน่า! 460 00:31:23,700 --> 00:31:26,630 คุณทาคุระไม่มีทางที่จะ ไปเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมหรอก 461 00:31:26,730 --> 00:31:27,880 -จริงด้วย -ใช่ไหมล่ะ? 462 00:31:28,010 --> 00:31:31,140 ถ้ามาสงสัยคุณทาคุระล่ะก็ ฉันจะไม่ยกโทษให้เลยนะ 463 00:31:33,420 --> 00:31:35,030 งั้นคำถามสุดท้ายครับ... 464 00:31:36,320 --> 00:31:38,400 คุณทาคุระใส่เสื้อโค้ทมาที่นี่ใช่ไหมครับ? 465 00:31:39,650 --> 00:31:40,800 ใส่มาค่ะ 466 00:31:41,060 --> 00:31:42,090 แล้วยังไงหรอคะ? 467 00:31:43,570 --> 00:31:45,250 แค่ลองถามดูครับ 468 00:31:54,350 --> 00:31:55,730 อ้าว มีอะไรเหรอ? 469 00:31:55,830 --> 00:31:58,010 ฉันอยากจะเจอคุณ ก่อนที่ฉันจะไปปารีสน่ะ 470 00:31:58,140 --> 00:32:00,350 ฝากดูแลคุณยายด้วยนะคะ 471 00:32:01,000 --> 00:32:02,520 วางใจฉันได้เลย 472 00:32:08,680 --> 00:32:09,970 คุณทาคุระคะ 473 00:32:10,560 --> 00:32:13,790 คุณไม่มีแฟนที่จะคอยซ่อมกระดุมให้คุณใช่ไหมคะ? 474 00:32:13,920 --> 00:32:16,730 ผมหากระดุมไม่ได้น่ะ อย่าว่าแต่เรื่องแฟนเลย 475 00:32:20,580 --> 00:32:22,200 หรอคะ งั้น ฉันไปก่อนนะคะ 476 00:32:53,440 --> 00:32:54,630 กำลังจะกลับหรอครับ 477 00:32:54,830 --> 00:32:56,740 ครับ คุณมีอะไรหรอครับ? 478 00:32:56,840 --> 00:33:01,420 ผมไม่สามารถยืนยันข้อแก้ตัวของคุณได้ เพราะว่า คนจากอามาคาระนั้นไม่ชัดเจน 479 00:33:02,570 --> 00:33:05,570 ผมได้ข้อมูลสำคัญมา \ จากคำให้การของนาโฮะ 480 00:33:06,390 --> 00:33:07,650 ข้อมูลสำคัญ? 481 00:33:09,490 --> 00:33:11,110 และมันก็พึ่งได้รับการยืนยันครับ 482 00:33:43,340 --> 00:33:45,050 นินเกียวยากิแบบจำนวนจำกัดหมดอีกแล้ว... 483 00:33:49,640 --> 00:33:51,480 -เอาอันนี้ครับ -ขอบคุณมากค่ะ 484 00:34:19,360 --> 00:34:20,420 อีกนานแค่ไหนคะ. 485 00:34:21,440 --> 00:34:23,750 คุณคิดว่าเราจะต้อง โกหกไปอีกนานแค่ไหนคะ? 486 00:34:31,200 --> 00:34:31,790 ค่ะ 487 00:34:36,210 --> 00:34:39,700 พนักงานบัญชี คิชิดะ โยซากุ 488 00:34:39,700 --> 00:34:40,950 เรียกผมมาเหรอครับ? 489 00:34:50,340 --> 00:34:54,760 ผมได้ยินมาว่า คุณไขคดียากๆมาเยอะเลยนี่ 490 00:34:56,840 --> 00:34:58,320 นั่นมันก็นานมาแล้วครับ 491 00:35:00,030 --> 00:35:04,450 แต่คุณก็ยังเป็นตำรวจท้องที่ ยศร้อยโทอยู่เลย 492 00:35:05,640 --> 00:35:07,980 นายคงจะมีเหตุผลของตัวเองสินะ 493 00:35:09,490 --> 00:35:11,110 แล้วคุณอุเอสึงิล่ะครับ? 494 00:35:11,570 --> 00:35:14,110 คุณก็ยังคงทำงานภาคสนามอยู่เลย 495 00:35:14,900 --> 00:35:17,300 ผมแน่ใจว่าอย่างคุณน่าจะได้รับ ข้อเสนอดีๆอยู่บ้างนะครับ 496 00:35:17,300 --> 00:35:18,590 มีอะไรเกิดขึ้นเหรอครับ? 497 00:35:20,400 --> 00:35:24,790 ที่ฉันต้องการก็คือ ทำงานอย่างสงบสุขอย่างนี้ไปจนกว่าเกษียณ 498 00:35:25,150 --> 00:35:26,630 อย่างนี้ก็ดีแล้วล่ะ 499 00:35:33,150 --> 00:35:35,760 เกี่ยวกับครอบครัวผู้ตายเป็นยังไงบ้างครับ? 500 00:35:35,930 --> 00:35:38,920 ครอบครัวของคุณมัตสึอิ มิเนโกะ แยกทางไปกันหมดเลยครับ 501 00:35:39,020 --> 00:35:42,320 สามีเก่าของเธอไม่เคยรู้เลย ว่าลูกชายของตัวเองไปอยู่ที่ไหน 502 00:35:44,240 --> 00:35:47,690 คนเราบางคนไม่เคยแม้แต่จะใส่ใจพ่อของตัวเอง จนกระทั่งเขาได้ตายจากไปแล้วน่ะครับ 503 00:35:47,860 --> 00:35:49,570 หมายถึงคางะน่ะเหรอ? 504 00:35:50,360 --> 00:35:51,020 เอ๊ะ? 505 00:35:51,610 --> 00:35:55,440 พ่อของเขาก็เป็นตำรวจเหมือนกันนะ รู้รึเปล่า? 506 00:35:57,780 --> 00:35:58,470 ครับ 507 00:36:00,250 --> 00:36:02,560 แล้วนายเกี่ยวข้องกันยังไงกับคางะล่ะ? 508 00:36:03,480 --> 00:36:04,730 เป็นญาติกันครับ 509 00:36:05,160 --> 00:36:07,570 -อย่าทำงานหนักละกันนะครับ -รู้แล้วล่ะน่า! 510 00:36:07,660 --> 00:36:09,970 -เข้าใจที่ผมบอกนะครับ? -รู้แล้ว รู้แล้ว! 511 00:36:18,180 --> 00:36:20,120 วันนี้ก็มาที่นี่เหรอครับ? 512 00:36:21,080 --> 00:36:22,460 ไม่เห็นเป็นไรนี่ 513 00:36:23,350 --> 00:36:25,660 ผมก็แค่แวะมาดูลูกค้า ดูว่าเขาเป็นยังไงบ้าง 514 00:36:25,790 --> 00:36:27,180 ก็ผมเป็นเซลล์แมนนะ 515 00:36:28,430 --> 00:36:30,740 -คุณมีอะไรจะถามผมอีกงั้นเหรอ? -เปล่าครับ 516 00:36:31,000 --> 00:36:32,490 ผมจะมาซื้อเซมเบ้ 517 00:36:32,910 --> 00:36:34,360 โกหกเก่งจังเลยนะครับ 518 00:36:56,940 --> 00:36:59,280 มาถามเรื่องคุณทาคุระอีกแล้วเหรอ? 519 00:37:02,900 --> 00:37:04,650 อันนั้นก็เซมเบ้เหรอครับ? 520 00:37:04,750 --> 00:37:07,710 อันนั้นมันของที่บ้านฉัน ไม่ใช่ของขายหรอก 521 00:37:08,080 --> 00:37:10,490 ถ้าจะเอาอามาคาระละก็ มันอยู่บนชั้นน่ะ 522 00:37:13,120 --> 00:37:14,540 วันนี้ก็หมดอีกแล้วครับ 523 00:37:15,560 --> 00:37:16,710 รู้แล้วล่ะน่า 524 00:37:17,310 --> 00:37:18,690 รอแป๊บนึงนะ 525 00:37:19,160 --> 00:37:20,770 ดูเชี่ยวชาญจังเลยนะครับ 526 00:37:21,030 --> 00:37:22,550 ก็ฉันเป็นคนทำเซมเบ้มาตลอดเลยนี่นา 527 00:37:24,000 --> 00:37:26,300 ที่ฉันทำได้ดีก็มีแต่เซมเบ้นี่แหละ 528 00:37:32,860 --> 00:37:34,440 นี่เทศกาลฤดูร้อนเหรอครับ? 529 00:37:34,480 --> 00:37:36,520 เทศกาลโอเอโดะเมื่อเดือนสิงหาคมปีที่แล้วน่ะ 530 00:37:36,690 --> 00:37:40,510 คุณทาคุระมาช่วยเราขายเซมเบ้ด้วยนะ ทุกครั้งที่มีงานเทศกาลเลยล่ะ 531 00:37:40,610 --> 00:37:43,050 ฉันไม่รู้ว่าปีนี้จะเป็นยังไงเลยนะ 532 00:37:45,550 --> 00:37:47,200 ตั้งแต่นาโฮะจะไม่อยู่ที่นี่ 533 00:37:50,360 --> 00:37:53,130 ฉันอยากจะรู้นักว่าเธอ จะทำมันได้ที่ปารีสไหม 534 00:37:53,590 --> 00:37:56,590 คุณไม่ได้ชื่นชมเธอ นอกซะจากว่ามันเป็นคำโกหกน่ะ 535 00:37:56,860 --> 00:38:01,240 ฉันชอบที่จะซื่อสัตย์และรู้สึกก็เกลียดมากกว่า ที่จะทำให้เธอดีใจด้วยคำโกหก 536 00:38:02,920 --> 00:38:05,000 คำโกหกมันรสชาติดี แต่มันเสียเร็ว 537 00:38:05,130 --> 00:38:07,760 ความจริงน่ะ รสชาติไม่ดี แต่มันอยู่ได้ตลอดไป 538 00:38:10,960 --> 00:38:12,250 ให้ผมเหรอครับ? 539 00:38:12,580 --> 00:38:13,770 ขอบคุณครับ 540 00:38:15,970 --> 00:38:17,850 อืม แต่ถึงอย่างงั้น... 541 00:38:18,340 --> 00:38:21,810 ฉันก็มั่นใจว่าเธอจะต้องเจอกับ ความลำบากอีกมากที่ปารีส 542 00:38:22,040 --> 00:38:27,340 แต่ฉันอยากให้เธอเอาชนะมันให้ได้ และได้เป็นช่างเสริมสวยที่น่านับถือ 543 00:38:27,470 --> 00:38:30,700 จากนั้นฉันจะได้หมดห่วงซะที แล้วจะได้นอนตายตาหลับ 544 00:38:38,480 --> 00:38:40,490 คุณสงสัยคุณทาคุระเหรอ? 545 00:38:42,370 --> 00:38:43,490 ก็ผมเป็นตำรวจนี่ครับ 546 00:38:43,620 --> 00:38:45,240 งานอะไรกัน 547 00:38:46,060 --> 00:38:48,240 ผมยังเป็น คนที่พึ่งมาใหม่ อยู่น่ะครับ 548 00:38:48,470 --> 00:38:50,450 แล้วคนที่มาที่นี่ก่อนผม ก็ไม่เหมือนผมซะด้วย 549 00:38:50,540 --> 00:38:53,770 คุณทาคุระก็เป็นเหมือนครอบครัวเรานะ 550 00:38:54,010 --> 00:38:57,760 บางครั้งคนเราก็โกหก ก็เพราะเป็นครอบครัวของเขาครับ 551 00:38:57,890 --> 00:39:01,090 หมายความว่าคุณก็สงสัยพวกเราด้วยอย่างนั้นเหรอ? 552 00:39:02,670 --> 00:39:04,060 คงจะอย่างนั้นล่ะครับ 553 00:39:08,050 --> 00:39:11,110 ฉันก็บอกไปแล้วไงว่าคุณทาคุระ ไม่เกี่ยวยข้องอะไรกับคดีฆาตกรรมนั่น 554 00:39:13,490 --> 00:39:14,930 ฉันไม่ได้พูดโกหกนะ 555 00:39:22,280 --> 00:39:24,920 ฉันไม่ให้เซมเบ้เธอแล้ว! 556 00:39:35,340 --> 00:39:36,620 กลับมาแล้วค่ะ! 557 00:39:40,910 --> 00:39:42,160 อ๊ะ! 558 00:39:43,600 --> 00:39:45,160 หนูบอกแล้วไงว่าอย่าเพิ่งทำงาน! 559 00:39:45,260 --> 00:39:46,970 รู้แล้ว รู้แล้ว! 560 00:39:47,170 --> 00:39:48,780 ไม่ต้องมาตวาดใส่ฉันเลยนะ 561 00:39:48,880 --> 00:39:51,420 -กลับเข้าไปข้างในเลย -ฉันไม่ใช่แมวนะ 562 00:39:51,550 --> 00:39:52,800 เข้าไปเลยไป 563 00:40:27,900 --> 00:40:29,750 คุณจับตาดูพวกเราอยู่เหรอคะ? 564 00:40:30,540 --> 00:40:31,590 ไม่ใช่สักหน่อย 565 00:40:31,690 --> 00:40:35,620 งั้นคุณกำลังทำอะไรอยู่คะ? คุณเป็นพวกโรคจิตคอยตามฉันงั้นเหรอ? 566 00:40:36,180 --> 00:40:38,580 -อยากดื่มอะไรไหม? -ไม่ค่ะ 567 00:40:38,680 --> 00:40:40,760 ยังไงก็ไม่ต้องจ่ายเองหรอก มันอยู่ในงานน่ะ 568 00:40:40,890 --> 00:40:44,450 อยู่ในงาน...หมายความว่า คุณจับตาดูพวกเราอยู่จริงๆด้วย 569 00:40:57,160 --> 00:40:59,350 นี่ แล้วคุณจับตาดูอะไรอยู่เหรอ? 570 00:41:00,370 --> 00:41:02,670 ตอบคำถามฉันมาก่อน แล้วฉันจะบอกเธอ 571 00:41:04,290 --> 00:41:05,440 อะไรเหรอคะ? 572 00:41:06,730 --> 00:41:08,710 แม่ของเธอก็เป็นช่างเสริมสวยใช่ไหม? 573 00:41:09,960 --> 00:41:11,240 รู้ได้ยังไงคะ? 574 00:41:11,710 --> 00:41:12,730 ลางสังหรณ์น่ะ 575 00:41:13,060 --> 00:41:15,000 เธอก็เลยอยากเป็นช่างเสริมสวย 576 00:41:15,130 --> 00:41:18,000 คุณแม่ของเธอ เสียชีวิตไปแล้วเหรอ? 577 00:41:19,480 --> 00:41:23,040 ฉันอยากจะเป็นช่างเสริมสวย เหมือนกับแม่ค่ะ 578 00:41:23,930 --> 00:41:25,750 แต่คุณยายไม่เห็นด้วย 579 00:41:25,750 --> 00:41:29,540 โจทย์ข้อนี้ 12 หารเลขอะไรได้ลงตัวบ้างจ๊ะ 580 00:41:29,770 --> 00:41:31,650 ที่นี่คุณยายดูประหลาดมาก 581 00:41:31,840 --> 00:41:32,770 ดูกระดานสิ! 582 00:41:32,830 --> 00:41:36,290 ตั้งแต่คุณแม่เสียไป คุณยายก็ทำหน้าที่แทนแม่มาตลอด 583 00:41:36,890 --> 00:41:42,290 ป้าแก่ๆที่มีกลิ่นซอสติดตัวยืนอยู่ท่ามกลางบรรดาคุณแม่สาวๆที่เต็มไปด้วยกลิ่นน้ำหอม 584 00:41:42,390 --> 00:41:43,640 ฉันไม่ชอบเลย 585 00:41:44,330 --> 00:41:47,170 ขนมที่ได้กินก็มีแต่เซมเบ้ 586 00:41:47,500 --> 00:41:49,940 จริงๆแล้วฉันชอบเค้กกับคุกกี้มากกว่า 587 00:41:50,860 --> 00:41:51,450 เอาสิ 588 00:41:51,450 --> 00:41:55,380 วันนี้คุณยายได้ทำ เซมเบ้เคลืบน้ำตาล 589 00:41:55,540 --> 00:41:59,070 คุณยายบอกว่ามันเป็นเซมเบ้พิเศษ กินแล้วจะฉลาดขึ้น 590 00:42:00,680 --> 00:42:01,340 แล้วฉันก็ได้คะแนนดีขึ้นอย่างที่คุณยายบอก 591 00:42:01,340 --> 00:42:02,360 คุณยาย! 592 00:42:02,400 --> 00:42:04,410 โห! เก่งมากจ้ะ! 593 00:42:04,900 --> 00:42:09,180 คุณยายเริ่มทำอามะอามะ* ทุกครั้งที่มีโอกาสพิเศษ Amaama=Ama(หวาน)+Ama(หวาน) 594 00:42:10,800 --> 00:42:13,700 งานแข่งกีฬา งานวัฒนธรรม เดทครั้งแรก... 595 00:42:13,700 --> 00:42:15,780 มันเหมือนกับว่าฉันถูกล้างสมอง 596 00:42:16,700 --> 00:42:20,490 แต่หลังจากที่ฉันตัดสินใจจะเป็นช่างเสริมสวย คุณยายก็ไม่เคยทำมันอีกเลย 597 00:42:21,610 --> 00:42:24,940 ทำไมถึงเกลียดช่างเสริมสวยขนาดนั้นก็ไม่รู้ ยายแก่หัวโบราณ! 598 00:42:25,000 --> 00:42:26,290 อามะอามะเหรอ.. 599 00:42:27,410 --> 00:42:28,660 ฟังดูหวานมากนะ 600 00:42:31,100 --> 00:42:33,080 นี่ แล้วคุณกำลังจับตาดูอะไรอยู่เหรอ? 601 00:42:34,330 --> 00:42:35,580 ความหนาว 602 00:42:36,180 --> 00:42:37,130 ความหนาว? 603 00:42:38,720 --> 00:42:40,790 ผู้ชายคนนั้นใส่เสื้อโค้ท 604 00:42:41,880 --> 00:42:44,380 แ้ล้วดูสองคนนั้นถือเสื้อโค้ทเอาไว้อยู่ 605 00:42:45,210 --> 00:42:48,440 สภาพอากาศเดียวกันแท้ๆ 606 00:42:48,570 --> 00:42:51,210 บางคนใส่เสื้อโค้ท แต่บางคนก็ไม่ใส่เสื้อโค้ท 607 00:42:51,470 --> 00:42:52,590 น่าสนใจไหมล่ะ? 608 00:42:52,760 --> 00:42:53,780 เอ่อ คือว่า... 609 00:42:54,240 --> 00:42:55,520 เบื่องานหรอคะ? 610 00:42:55,720 --> 00:42:57,570 ทำงานมันก็ดีนะ สำหรับตำรวจเขต 611 00:42:57,700 --> 00:43:01,490 ถ้าผมมาจาก MPD คงมีปัญหา 612 00:43:02,740 --> 00:43:06,730 ยังไงก็เถอะ คุณทาคาคุระไม่ใช่ คนแบบที่จะเป็นฆาตกรได้หรอกนะคะ 613 00:43:06,860 --> 00:43:08,480 ผมเคยได้ยินมาก่อนแล้วล่ะ 614 00:43:08,610 --> 00:43:10,190 เขาไม่มีแรงจูงใจนะคะ! 615 00:43:10,360 --> 00:43:12,860 เราไม่รู้หรอก จนกว่าเขาจะพูด 616 00:43:12,990 --> 00:43:15,430 คนเราสร้างข้อสมมุติขึ้นมา 617 00:43:15,630 --> 00:43:20,840 ถึงคุณเชื่อใจใครซักคน คุณก็ไม่รู้หรอก ถ้าเขากำลังพูดความจริงอยู่จริงๆ 618 00:43:27,890 --> 00:43:29,700 ทานให้หมดด้วยล่ะ 619 00:43:41,670 --> 00:43:42,820 คุณทาคุระ 620 00:43:45,090 --> 00:43:46,610 ดวลสักตาไหมครับ 621 00:43:49,480 --> 00:43:50,600 ไม่ดีกว่าครับ 622 00:43:50,700 --> 00:43:52,210 ผมอยากเล่นด้วยน่ะ 623 00:43:52,870 --> 00:43:54,160 อย่ามาล้อเล่นกันน่า 624 00:43:56,160 --> 00:43:57,750 คิดจะหนีอีกแล้วเหรอครับ? 625 00:45:03,930 --> 00:45:05,450 เคนโด้คุณดั้งไหนเหรอครับ? 626 00:45:07,060 --> 00:45:08,210 ดั้ง 6 ครับ โดยเฉลี่ย การผ่านระดับ6 คือ10% \ คุณต้องฝึกอย่างน้อย 5ปีก่อนจะลงสอบ 627 00:45:09,600 --> 00:45:13,320 มันไม่เกี่ยวหรอกครับ แต่ผมเคยเป็นแชมป์ การแข่งระดับมัธยมทั่วประเทศน่ะ 628 00:45:16,160 --> 00:45:17,540 แต่มันก็นานมาแล้วครับ 629 00:45:21,890 --> 00:45:23,840 คุณมาที่นี่ทำไมเนี่ย? 630 00:45:30,100 --> 00:45:31,380 "โคเคนจิไอ" 631 00:45:31,680 --> 00:45:33,690 คุณรู้ความหมายใช่ไหมครับ? 632 00:45:35,150 --> 00:45:37,680 การเข้าใจผู้อื่น ผ่านการต่อสู้ 633 00:45:39,030 --> 00:45:40,320 ตีถูกจุดเลยล่ะครับ 634 00:45:56,170 --> 00:45:59,170 เขากำลังเดินออกจากร้าน และกำลังเดินไปทางสถานี 635 00:46:00,830 --> 00:46:02,360 สะกดรอยตามไป 636 00:46:02,790 --> 00:46:03,720 รับทราบครับ 637 00:46:23,490 --> 00:46:24,280 กระดุมเหรอ? 638 00:46:24,840 --> 00:46:27,870 - หรือว่า กระดุมหายใช่ไหมครับ - เอ๊ะ? 639 00:46:29,880 --> 00:46:31,370 ไม่นี่คะ กระดุมก็อยู่ดี 640 00:46:32,490 --> 00:46:34,830 กระดุมของเขาหายไป รายงานให้คุณโคจิมะทราบด้วย 641 00:46:55,260 --> 00:46:59,480 ผมไปที่อามาคาระ เพื่อเก็บเอกสารเกี่ยวกับผลกำไร 642 00:46:59,710 --> 00:47:03,730 และผมก็ให้มันกับคุณมาเอบาชิไป \ แล้วออกจากออฟฟิสก่อน6โมงครึ่ง 643 00:47:03,730 --> 00:47:07,890 เขาออกไปตอนประมาณ 6 โมงเย็น 644 00:47:08,910 --> 00:47:10,650 เวลามันต่างกันตั้ง 30 นาทีเลยนะครับ 645 00:47:10,820 --> 00:47:12,570 คุณอ้างว่าคุณออกมาหลัง 6 โมงเย็น 646 00:47:12,660 --> 00:47:15,200 ประมาณการณ์เวลาเสียชีวิต อยู่ระหว่าง 6 โมงเย็นถึง 6 โมงครึ่ง 647 00:47:15,370 --> 00:47:18,400 ถ้าคุณออกจากบริษัทตั้งแต่ 6 โมงเย็น คุณก็สามารถฆ่าเธอได้ 648 00:47:18,530 --> 00:47:19,550 แล้วมันก็พึ่งได้รับการยืนยัน 649 00:47:19,650 --> 00:47:21,300 คุณทาคุระใส่เสื้อโค้ทมาที่นี่ใช่ไหมครับ? 650 00:47:21,530 --> 00:47:22,590 ใส่มาค่ะ 651 00:47:22,720 --> 00:47:24,330 การโกหกเป็นเงาของความจริง 652 00:47:24,430 --> 00:47:26,640 ถ้าเจอล่ะก็ เหยียบให้มั่น อย่าปล่อยเด็ดขาด 653 00:47:53,630 --> 00:47:54,420 สวัสดีครับ 654 00:47:54,490 --> 00:47:55,380 คุณทาคุระ 655 00:47:56,240 --> 00:47:59,240 คุณทาคุระกำลังปิดบัง อะไรบางอย่างอยู่ใช่ไหมคะ? 656 00:47:59,930 --> 00:48:00,850 อ่า.. 657 00:48:01,310 --> 00:48:02,100 นี่ครับ 658 00:48:02,990 --> 00:48:04,410 หมายถึงนี่ใช่ไหม? 659 00:48:05,490 --> 00:48:06,490 นี่คือ? 660 00:48:06,820 --> 00:48:08,330 ของขวัญอำลา 661 00:48:08,840 --> 00:48:10,180 ของขวัญ? 662 00:48:16,700 --> 00:48:17,960 ขอบคุณค่ะ 663 00:48:18,190 --> 00:48:20,590 จริงๆแล้วผมมีเรื่องอยากจะรบกวนหน่อยครับ.. 664 00:48:21,650 --> 00:48:24,980 ช่วยเย็บกระดุมบนเสื้อโค้ท ให้ผมหน่อยได้ไหมครับ? 665 00:48:25,670 --> 00:48:27,410 ก่อนที่คุณจะไปปารีส 666 00:48:27,610 --> 00:48:28,570 คุณทาคุระ 667 00:48:28,670 --> 00:48:30,710 คุณเพิ่งซื้อกระดุมนั่นมาใช่ไหมครับ? 668 00:48:30,840 --> 00:48:33,250 แล้วคุณนาโฮะ คุณโกหกพวกเรา 669 00:48:35,880 --> 00:48:38,520 กระดุมเสื้อโค้ทของคุณทาคุระ มันหายไปใช่ไหมครับ? 670 00:48:38,650 --> 00:48:39,940 ฉันไม่ทราบค่ะ 671 00:48:40,760 --> 00:48:42,480 ผมขอเอาไปตรวจสอบนะครับ 672 00:48:42,580 --> 00:48:43,730 หา อะไรกันน่ะ?! 673 00:48:43,860 --> 00:48:46,930 คุณทาคุระ ถ้าคุณกำลังปิดบังอะไรอยู่ บอกพวกเรามาเถอะค่ะ 674 00:48:47,060 --> 00:48:48,470 ฉันกำลังจะไปปารีสแล้วนะ 675 00:48:48,570 --> 00:48:51,770 -ผมไม่ได้ปิดบังอะไรสักหน่อย -งั้นคงให้เรานำเสื้อโค้ทไปตรวจสอบได้สิครับ 676 00:48:51,900 --> 00:48:55,330 -ถ้ากระดุมนี่มันไม่เข้ากันกับเสื้อโค้ทของคุณ... -เดี๋ยวก่อนสิครับ 677 00:48:55,460 --> 00:48:56,950 ไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้นหรอก 678 00:48:58,430 --> 00:48:59,350 คุณคางะ... 679 00:49:01,430 --> 00:49:02,350 คุณทาคุระ 680 00:49:03,270 --> 00:49:04,760 ผมรู้ว่าคุณโกหกเราอยู่ 681 00:49:10,490 --> 00:49:15,400 คุณบอกว่าคุณออกมาจากอพาทเมนท์ผู้ตายตอนประมาณ 5 โมงครึ่ง และแวะมาเก็บข้อมูลที่อามาคาระ 682 00:49:15,530 --> 00:49:20,150 แล้วคุณก็กลับไปที่บริษัท แล้วออกมาตอน 6 โมงครึ่งไปโรงฝึกเคนโด้ 683 00:49:20,710 --> 00:49:21,730 ใช่แล้วครับ 684 00:49:21,860 --> 00:49:23,340 มันไม่ใช่อย่างนั้นครับ 685 00:49:23,670 --> 00:49:24,600 เสียใจด้วยนะครับ 686 00:49:27,930 --> 00:49:29,280 ตอนนี้ 5 โมงครึ่งครับ 687 00:49:30,000 --> 00:49:30,750 หา? 688 00:49:33,070 --> 00:49:35,490 แม้ว่าจะอยู่ในที่ ที่สภาพอากาศเหมือนกัน 689 00:49:36,200 --> 00:49:38,470 บางคนใส่เสื้อโค้ท แต่บางคนก็ไม่ใส่เสื้อโค้ท 690 00:49:39,030 --> 00:49:40,050 ใช่ไหมล่ะครับ? 691 00:49:41,800 --> 00:49:44,040 จำได้ไหมว่าเมื่อวาน คุณพูดเกี่ยวกับเสื้อโค้ทว่ายังไง? 692 00:49:45,330 --> 00:49:47,870 ผู้ชายคนนั้นใส่เสื้อโค้ท 693 00:49:48,100 --> 00:49:50,240 สองคนนั้นถือเสื้อโค้ทเอาไว้อยู่ 694 00:49:51,390 --> 00:49:53,010 คุณพยายามจะบอกอะไรเหรอครับ? 695 00:49:54,950 --> 00:49:57,260 ทางขวา มีย่านการค้าอยู่ 696 00:49:57,460 --> 00:50:02,570 คนที่ใส่สูทที่เดินไปทางขวา กำลังกลับไปที่ทำงาน หรือไปกลับจากพบลูกค้ามา 697 00:50:02,730 --> 00:50:06,520 พวกเขาไม่ได้ใส่เสื้อโค้ท ตั้งแต่ที่พวกเขารู้สึกร้อนจากการเดิน 698 00:50:06,620 --> 00:50:09,620 ขณะที่คนที่เดินอยู่ทางตรงข้าม พึ่งจะออกมาจากที่ทำงาน 699 00:50:09,720 --> 00:50:13,240 พวกเขาใส่เสื้อโค้ท \ เนื่องจากอากาศเย็นในช่วงนี้ของปี 700 00:50:15,350 --> 00:50:16,370 คุณทาคุระ 701 00:50:17,100 --> 00:50:18,480 คุณพูดโกหกครับ 702 00:50:19,940 --> 00:50:23,360 ในวันที่เกิดเหตุฆาตกรรมนั้น คุณได้ใส่เสื้อโค้ทมาที่นี่ 703 00:50:23,690 --> 00:50:25,440 เพราะคุณเพิ่งออกมาจากบริษัทครับ 704 00:50:27,150 --> 00:50:30,510 คุณไม่ได้มาที่นี่หลังจากที่ ออกมาจากอพาทเมนท์ของผู้ตาย 705 00:50:30,980 --> 00:50:32,950 คุณออกมาจากบริษัทก่อนที่จะมาที่นี่ 706 00:50:37,630 --> 00:50:40,400 คุณออกมาจากอพาทเมนท์ของผู้ตายตอนประมาณ 5 โมงครึ่ง 707 00:50:40,730 --> 00:50:44,190 แล้วคุณก็กลับเข้าไปที่บริษัท 708 00:50:44,750 --> 00:50:46,830 คุณไปถึงที่นั่นประมาณ 5 โมง 50 นาที 709 00:50:46,990 --> 00:50:49,530 แล้วเอาเอกสารให้คุณมาเอบาชิจัดการต่อ 710 00:50:50,910 --> 00:50:52,790 คุณออกมาจากบริษทตอน 6 โมงเย็น 711 00:50:53,350 --> 00:50:55,430 แน่นอน..คุณใส่เสื้อโค้ทออกมาด้วย 712 00:50:57,110 --> 00:50:59,550 คุณมาที่นี่หลังจากที่ คุณออกมาจากบริษัท 713 00:51:00,280 --> 00:51:03,870 คุณอาจจะปรึกษาเรื่องเอกสาร อย่างที่คุณบอก 714 00:51:03,900 --> 00:51:06,240 คุณอยู่ที่นี่จนกระทั่ง 6 โมง 20 นาที 715 00:51:06,700 --> 00:51:08,550 แล้วคุณก็ไปที่โรงฝึกเคนโด้ 716 00:51:09,110 --> 00:51:11,710 ช่วงเวลานั้นตรงกัน กับหลักฐานทั้งหมด 717 00:51:15,040 --> 00:51:19,230 ถ้าึุคุณยอมรับว่ามันจริง คุณก็จะมีหลักฐานที่อยู่ 718 00:51:21,670 --> 00:51:24,070 หรือคุณจะไปที่สถานีตำรวจ กับพวกเราก็ได้นะครับ 719 00:51:25,360 --> 00:51:26,150 แต่ว่า.. 720 00:51:26,250 --> 00:51:28,220 มีบางอย่างที่คุณพลาดไปนะครับ 721 00:51:28,720 --> 00:51:32,570 ถ้าตามที่ว่ามาเป็นจริง เขาต้องได้.... 722 00:51:37,550 --> 00:51:39,530 เอกสารจากคุณนาโฮะมาก่อน 723 00:51:48,690 --> 00:51:50,170 ผมจะไปสถานีตำรวจด้วยครับ 724 00:51:50,310 --> 00:51:52,150 ผมจะตอบให้หมดทุกคำถามเลยครับ 725 00:51:52,250 --> 00:51:54,000 คุณทาคุระตอบคำถามมาตอนนี้เลยสิคะ 726 00:51:54,230 --> 00:51:56,630 -งั้นฉันก็ไปปารีสไม่ได้นะ! รอก่อนค่ะ คุณทาคุระ 727 00:51:58,610 --> 00:51:59,630 คุณทาคุระ 728 00:52:00,460 --> 00:52:02,430 คุณปิดบังอะไรเราอยู่ใช่ไหม? 729 00:52:03,290 --> 00:52:04,350 เอ๊ะ? 730 00:52:06,060 --> 00:52:08,890 ฟุมิทากะ เธอรู้อะไรใช่ไหม? 731 00:52:09,850 --> 00:52:12,060 คุณแม่ครับ ผมไม่รู้จริงๆว่ากำลังพูดเรื่องอะไร? 732 00:52:12,170 --> 00:52:16,010 การปกปิดเรื่องโกหกกับคนอื่นน่ะ \มันไม่ใช่ทางออกนะ 733 00:52:16,010 --> 00:52:18,390 คุณตำรวจ คุณรู้หมดทุกอย่างใช่ไหมคะ? 734 00:52:27,250 --> 00:52:28,080 โกหกน่า..? 735 00:52:29,000 --> 00:52:30,150 นี่มันอะไรกัน? 736 00:52:31,150 --> 00:52:34,070 การโกหกมันรสชาติดี \ แต่มันเน่าเสียเร็ว 737 00:52:34,270 --> 00:52:36,880 ความจริงรสชาติแย่ แต่มันอยู่ได้ตลอดไป 738 00:52:37,370 --> 00:52:38,520 ใช่ค่ะ 739 00:52:44,500 --> 00:52:48,020 ชิ้นส่วนที่หายคือ \ มีใบรับรองแพทย์สองใบ 740 00:52:49,200 --> 00:52:51,410 แต่มันต่างกันอย่างสิ้นเชิง 741 00:52:51,670 --> 00:52:53,750 อันนึงมีชื่อจริง ของโรคที่เธอเป็นอยู่ 742 00:52:53,950 --> 00:52:55,230 แต่อีกอันเป็น... 743 00:52:55,790 --> 00:52:57,870 ของปลอม 744 00:52:58,130 --> 00:53:00,700 ผมได้รับการยืนยัน จากทางโรงพยาบาลแล้ว 745 00:53:07,200 --> 00:53:09,410 เธอมีของจริงใช่ไหม? 746 00:53:10,920 --> 00:53:11,840 ครับ 747 00:53:12,440 --> 00:53:13,590 อะไรกัน... 748 00:53:14,150 --> 00:53:17,910 ถ้างั้น ที่หนูมีก็เป็นของปลอมน่ะสิ ใช่ไหม? 749 00:53:18,500 --> 00:53:24,200 ฉันให้ของจริงคุณทาคาคุระไป ระหว่างทางไปร้านขายส่ง ในวันนั้น 750 00:53:24,200 --> 00:53:25,620 (โรงพยาบาลชินโอบาชิ) 751 00:53:28,030 --> 00:53:29,740 ฝากด้วยนะครับ 752 00:53:30,430 --> 00:53:31,460 เข้าใจแล้วครับ 753 00:53:32,050 --> 00:53:34,590 หลังจากที่คุณให้เอกสารกับคุณมาเอบาชิไป 754 00:53:34,830 --> 00:53:40,820 คุณมาที่นี่เพื่อเอาใบรับรองแพทย์ปลอมจากคุณนาโฮะ 755 00:53:41,970 --> 00:53:44,410 คุณหมายความว่า เขารู้ว่ามันเป็นของปลอมหรอคะ? 756 00:53:45,960 --> 00:53:47,570 คุณทำแบบนั้นทำไม? 757 00:53:48,500 --> 00:53:50,600 ของจริงเขียนว่ายังไงคะ? 758 00:53:51,790 --> 00:53:54,260 ไม่ได้ไปรักษาถุงน้ำดีอักเสบหรอคะ? Cholecystitis : อาการถุงน้ำดีอักเสบ 759 00:54:07,710 --> 00:54:09,690 คำโกหกมันรสชาติดี แต่มันเสียเร็ว 760 00:54:09,820 --> 00:54:11,860 ความจริงมันรสชาติไม่ดี แต่มันอยู่ได้ตลอดไป 761 00:54:13,050 --> 00:54:18,290 ฉันมั่นใจว่าเธอจะต้องเจอกับ ความลำบากอีกมากที่ปารีส 762 00:54:19,150 --> 00:54:24,580 แต่ฉันก็อยากให้เธอเอาชนะมันให้ได้ และได้เป็นช่างเสริมสวยที่น่ายกย่อง 763 00:54:24,650 --> 00:54:28,110 จากนั้นฉันจะได้หมดห่วงซะที แล้วจะได้นอนตายตาหลับ 764 00:54:34,160 --> 00:54:36,450 จริงๆแล้ว ฉันเป็นมะเร็ง 765 00:54:36,590 --> 00:54:39,780 และฉันมีเวลาอย่างมากอีก 6 เดือน ถูกไหม? 766 00:54:40,930 --> 00:54:41,990 มะเร็งเหรอ? 767 00:54:43,210 --> 00:54:44,160 ใช่แล้วล่ะ 768 00:54:45,180 --> 00:54:46,630 แม่ต้องทุกข์ทรมานจาก... 769 00:54:48,020 --> 00:54:49,070 มะเร็งถุงน้ำดี 770 00:54:59,680 --> 00:55:00,740 ฟุมิทากะ 771 00:55:01,500 --> 00:55:06,510 เธอไปปรึกษาหมอ แล้วคุณทาคาคุระเอามาให้ฉันใช่ไหม 772 00:55:07,330 --> 00:55:08,120 ครับ 773 00:55:09,180 --> 00:55:10,400 ผมผิดเองล่ะครับ 774 00:55:10,960 --> 00:55:15,170 -ผมให้ความคิดเรื่องของปลอมกับเขาเอง... -พูดอะไรน่ะ? 775 00:55:15,410 --> 00:55:20,350 คุณรู้ว่าคุณอาจถูกตำรวจสงสัย ถ้าคุณโกหกเกี่ยวกับข้ออ้างของคุณ 776 00:55:20,480 --> 00:55:22,790 ขอโทษด้วยนะ คุณทาคุระ 777 00:55:24,070 --> 00:55:29,080 ฉันตั้งขอโทษคุณตำรวจด้วยนะคะ เรื่องยุ่งยากทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะฉันเอง 778 00:55:32,210 --> 00:55:33,370 เดี๋ยวก่อนสิ! 779 00:55:33,830 --> 00:55:35,910 ทำไมทุกคนต้องปิดบังหนูด้วยล่ะ?! 780 00:55:36,660 --> 00:55:38,740 -หนูจะไม่ไปปารีสแล้ว -นาโฮะ 781 00:55:39,100 --> 00:55:42,070 เธอก็น่าจะรู้ดีไม่ใช่เหรอ ว่าทำไมทุกคนถึงต้องปิดบังเธอ 782 00:55:42,170 --> 00:55:45,300 ผมรับมันจากเธอ เพราะเธอจะไปปารีส ผมขอโท.. 783 00:55:45,400 --> 00:55:48,400 มันไม่ยุติธรรมเลยนะ ที่จะทิ้งหนูไว้ในความมืด! 784 00:55:48,500 --> 00:55:51,130 -ทำไมเธอไม่เข้าใจ ความตั้งใจของพวกเราเลยล่ะ? -จะให้หนูทำยังไงคะ? 785 00:55:51,360 --> 00:55:53,770 คุณยายเองก็คัดค้านเรื่องที่หนู จะเป็นช่างเสริมสวยอยู่แล้ว 786 00:55:53,900 --> 00:55:56,010 หนูจะไม่หรือไม่ไปมันก็มีค่าเท่ากันไม่ใช่เหรอ?! 787 00:55:56,080 --> 00:55:57,820 ยังไงเธอก็ต้องไป เจ้าเด็กบ้า! 788 00:55:57,920 --> 00:55:59,310 ใครกันแน่ที่บ้า?! ช่างมันเหอะ! 789 00:55:59,440 --> 00:56:00,490 ขอผมพูดอะไรหน่อยครับ? 790 00:56:00,820 --> 00:56:01,750 อะไรล่ะ! 791 00:56:02,340 --> 00:56:04,320 ถ้าคุณไม่ไปปารีสแล้ว 792 00:56:05,010 --> 00:56:07,280 ผมขอ อามะอามะ ได้ไหม? อามาะอามะ=อามะ(หวาน)+อามะ(หวาน) 793 00:56:09,190 --> 00:56:10,350 อามะอามะ? 794 00:56:10,940 --> 00:56:13,480 คุณป้าครับ ขนมที่คุนป้าทำเมื่อวาน 795 00:56:13,840 --> 00:56:15,520 คืออามะอามะใช่ไหมครับ? 796 00:56:15,850 --> 00:56:16,680 อามะอามะ? 797 00:56:45,740 --> 00:56:49,570 ฉันจะคิดถึงเธอ 798 00:56:54,570 --> 00:56:58,470 แต่ฉันไม่ได้อยากจะไปขวางทางการเป็นช่างเสริมสวยของเธอนะ 799 00:57:01,070 --> 00:57:04,490 ฉันเคยดูถูกงานของเธอ \ ที่ฉันเรียกมันว่า \"รังนก\" 800 00:57:04,660 --> 00:57:07,600 แต่จริงๆแล้วในใจฉัน ฉันก็อยากจะคุยอวดใครๆเรื่องเธอ 801 00:57:08,060 --> 00:57:12,970 เธอหาเงินจากการฝึกฝนในปารีส \ ได้ด้วยตัวเธอเอง 802 00:57:15,840 --> 00:57:20,520 ความลำบากมากมาย กำลังรอเธออยู่ที่ปารีส 803 00:57:20,650 --> 00:57:26,090 แต่เธอก็กำลังจะยอมแพ้แล้วใช่ไหม? 804 00:57:29,170 --> 00:57:35,150 ยาวิเศษของฉันน่ะคือการได้เห็นได้เธอ เป็นช่างเสริมสวยที่น่ายกย่องนะ 805 00:57:35,580 --> 00:57:37,090 เพราะฉะนั้น...นาโฮะ 806 00:57:38,710 --> 00:57:42,660 ฉันจะนั่งทำเซมเบ้รอเธออยู่ที่นี่ 807 00:58:10,650 --> 00:58:12,160 หวานเกินไปแล้วนะ 808 00:58:12,620 --> 00:58:15,030 ยายจะเลี้ยงหนูต่อไป อย่างกับ.... 809 00:58:20,070 --> 00:58:21,690 พยายามเข้านะ นาโฮะ 810 00:58:21,850 --> 00:58:23,100 พยายามให้เต็มที่นะ 811 00:58:23,240 --> 00:58:25,900 ฉันรู้ว่าเธอต้องทำได้แน่ๆ 812 00:58:26,490 --> 00:58:29,660 -อย่าเพิ่งตายนะ -ฉันจะรอเธอแน่นอน 813 00:58:34,610 --> 00:58:35,760 ฉันจะรอเธอกลับมานะ 814 00:58:46,870 --> 00:58:49,870 ดูขาของเธอสิคะ ขาเด็กคนนี้สวยนะ? 815 00:58:50,490 --> 00:58:53,060 พูดเรื่องบ้าอะัไรล่ะเนี่ย? 816 00:58:55,150 --> 00:58:56,520 ฉันภูมิใจในตัวเธอนะ 817 00:58:56,720 --> 00:58:57,540 นะ? 818 00:59:01,470 --> 00:59:02,390 อามาคาระอร่อยจังเลยนะครับ 819 00:59:02,520 --> 00:59:06,050 ใช่ไหมล่ะครับ? การกินทำให้ผมมีความสุข 820 00:59:08,190 --> 00:59:09,110 ยังไงก็เถอะ 821 00:59:10,370 --> 00:59:13,130 คุณรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ ว่าผมไม่ใช่คนร้าย? 822 00:59:14,190 --> 00:59:15,540 ตอนเล่นเคนโ้ด้ครับ 823 00:59:19,590 --> 00:59:22,000 สาเหตุการตาย คือถูกบีบคอ 824 00:59:22,460 --> 00:59:25,590 ถ้าคนร้ายรู้สึกผิดละก็ 825 00:59:25,820 --> 00:59:27,870 เขาจะไม่ตีที่คอผม 826 00:59:28,100 --> 00:59:30,170 จิตวิทยาอาชญากรรมน่ะ 827 00:59:33,470 --> 00:59:34,430 งั้น 828 00:59:35,350 --> 00:59:37,890 จุดประสงค์ของคุณคือ ทำให้ผมตีที่คอคุณใช่ไหม? 829 00:59:37,980 --> 00:59:39,500 นั่นผมพูดเล่นครับ 830 00:59:39,960 --> 00:59:42,760 ผมแค่กลับมาหาคุณ เพื่อเอานินเกียวยากิที่ผมทำหายมาให้ 831 00:59:42,900 --> 00:59:43,690 เอ๊ะ? 832 00:59:44,050 --> 00:59:45,330 จำกระดุมนี้ได้ไหมครับ? 833 00:59:47,180 --> 00:59:48,330 เจอมันที่ไหนเหรอครับ? 834 00:59:50,280 --> 00:59:52,750 มันหล่นมาตอนนั้นน่ะครับ 835 00:59:53,480 --> 00:59:54,660 ขอโทษครับ! 836 00:59:55,120 --> 00:59:55,910 ขอโทษครับ! 837 01:00:17,440 --> 01:00:18,720 คนละอันกันนี่นา... 838 01:00:22,580 --> 01:00:28,250 เกี่ยวกับคนที่ได้ประโยชน์ ที่คุณมิทสึอิพยายามจะเพิ่มเข้าไปในประกันชีวิต 839 01:00:28,940 --> 01:00:29,860 แ้ล้ว... 840 01:00:30,980 --> 01:00:32,930 การตายของฉันก็จะสมบูรณ์ 841 01:00:39,190 --> 01:00:40,870 ฉันล้อเล่นนะคะ 842 01:00:41,960 --> 01:00:44,630 ฉันควรจะอยู่ต่อไปเพื่อผลประโยชน์ของคนคนนั้น 843 01:00:46,770 --> 01:00:48,020 แต่ว่า.. 844 01:00:48,380 --> 01:00:51,910 ฉันไม่รู้ชื่อหรือที่อยู่เลยน่ะค่ะ 845 01:01:04,900 --> 01:01:07,400 งั้นคุณก็ไม่ทราบสิครับ ว่าใครเป็นผู้รับผลประโยชน์? 846 01:01:11,160 --> 01:01:13,400 ทำไมคุณเพิ่งมาบอกเราตอนนี้ล่ะครับ? 847 01:01:16,160 --> 01:01:18,280 ผมคิดว่าผู้รับผลประโยชน์จะเป็น... 848 01:01:22,690 --> 01:01:25,430 เหตุผลของเธอที่จะมีชีวิตต่อไป 849 01:01:29,220 --> 01:01:30,170 เพราะฉะนั้น 850 01:01:31,030 --> 01:01:35,050 ผมเลยอยากให้คุณสืบว่า ใครเป็นผู้รับผลประโยชน์ของคุณมิตสึอิ 851 01:01:36,540 --> 01:01:38,250 สิ่งที่เธอกำลังคิด 852 01:01:40,490 --> 01:01:42,140 เหตุผลของเธอที่จะมีชีวิตอยู่ต่อหรอครับ 853 01:01:48,270 --> 01:01:51,070 ขอโทษนะครับที่มารบกวน 854 01:01:51,660 --> 01:01:56,280 ผมไม่คิดออกเลยครับว่าทำไมคุณมิเนโกะ \ ถึงต้องย้ายออกจากโกเทนมะ 855 01:01:57,500 --> 01:02:00,070 ผมก็อยากจะทราบเหมือนกันครับ 856 01:02:00,600 --> 01:02:01,390 ครับ 857 01:02:02,080 --> 01:02:04,020 คุณพอจะทราบบ้างไหมครับว่า.. 858 01:02:05,080 --> 01:02:06,790 ลูกชายคุณน่าจะไปอยู่ไหน? 859 01:02:08,010 --> 01:02:08,700 ครับ 860 01:02:12,790 --> 01:02:14,830 801 7-3-2 อาซาคุสะบาชิ เขตไทโตะ โตเกียว 861 01:02:27,160 --> 01:02:28,280 เดี๋ยวฉันไปเปิดเอง 862 01:02:29,340 --> 01:02:31,830 ใครกันนะมาป่านนี้? 863 01:02:34,410 --> 01:02:35,330 มาแล้วครับ 864 01:02:35,990 --> 01:02:38,040 ขอโทษนะครับที่มาหาตอนดึกขนาดนี้ 865 01:02:38,370 --> 01:02:40,310 ผม คิชิดะ โยซากุ ครับ 866 01:02:40,490 --> 01:02:42,980 คุณคิโยเสะ โคคิอยู่ไหมครับ? 867 01:02:52,830 --> 01:02:54,020 ลุงคิชิดะ... 868 01:02:54,450 --> 01:02:56,620 ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ 869 01:02:58,110 --> 01:03:00,410 ขอโทษนะที่มาโดยไม่บอกก่อน 870 01:03:01,960 --> 01:03:03,320 มาที่นี่ทำไมครับ? 871 01:03:03,480 --> 01:03:05,520 พ่อเธอให้มาน่ะ 872 01:03:15,440 --> 01:03:16,270 คดีฆาตกรรมมัตสึอิ มิเนโกะ 873 01:03:16,270 --> 01:03:18,150 คดีฆาตกรรมมัตสึอิ มิเนโกะ 874 01:03:19,140 --> 01:03:22,040 การตายของคนมาใหม่ 875 01:03:23,650 --> 01:03:26,090 ตำรวจสืบสวน ก็เป็นคนที่มาใหม่ 876 01:03:27,610 --> 01:03:28,860 คางะ เคียวอิจิโร่ 877 01:03:30,930 --> 01:03:33,700 เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญ ในการอ่านใจคน 878 01:03:34,460 --> 01:03:36,310 ไม่มีชื่อ 879 01:03:43,750 --> 01:03:45,270 แต่จริงๆแล้วฉันรู้ว่า... 880 01:03:46,980 --> 01:03:49,820 ยังไม่บางคนที่ไม่สามารถ จะอ่านใจได้ 881 01:03:56,940 --> 01:03:57,630 โย่! 882 01:03:58,550 --> 01:04:00,230 ฉันจะออกไปร้านสะดวกซื้อหน่อยนะ 883 01:04:12,300 --> 01:04:13,190 นินเกียวยากิ? 884 01:04:13,190 --> 01:04:14,110 ปริศนาของนินเกียวยากิ 885 01:04:14,110 --> 01:04:17,210 นินเกียวยากิด้านซ้ายนี้ เป็นของที่สั่งทำเป็นพิเศษ 886 01:04:17,270 --> 01:04:17,950 ปริศนาของลายนิ้วมือ 887 01:04:17,950 --> 01:04:19,330 มีลายนิ้วมืออยู่ 3ชุด 888 01:04:19,430 --> 01:04:20,380 ผมยังไม่ได้ระบุตัวพวกเขาครับ 889 01:04:20,580 --> 01:04:21,180 คนเรานั้นโกหก 890 01:04:21,310 --> 01:04:22,910 ผมตกเป็นผู้ต้องสงสัยสินะ? 891 01:04:22,910 --> 01:04:24,170 ปริศนาเหล่านี้มีอะไรซ่อนอยู่เบื้อหลัง? 892 01:04:24,170 --> 01:04:25,000 ไม่จริงใช่ไหม? 893 01:04:25,100 --> 01:04:26,710 เพื่อปกป้องเขาหรอ? 894 01:04:26,810 --> 01:04:28,200 การโกหกเป็นเงาของความจริง 895 01:04:28,290 --> 01:04:30,200 ฉันเข้าใจแล้ว มัตสึมิยะ 896 01:04:30,200 --> 01:04:32,200 -- 897 01:04:36,000 --> 01:04:40,000 www.thaisubtitle.com 898 01:04:44,000 --> 01:04:48,000 บรรยายไทยโดย hitoride, Waya, wawamomo 107069