All language subtitles for La.Fille.Au.Bracelet.2019.FRENCH.1080p.BluRay.DTS.x264-UKDHD.nl HOLANDÊS

HET MEISJE MET DE ENKELBAND

TWEE JAAR LATER

Ja?

Ik kom voor Lise.

Waarom?
-Gewoon een bezoekje.

En wie ben jij?
-Ik heet Diego.

Hoe ben je binnengekomen?

De deur stond open, dus...

Sorry, Lise heeft het druk.

Weet u het zeker?
Ze vroeg me te komen.

Je moet je vergissen. Je mag hier niet
zomaar komen, dit is privé.

Wilt u zeggen dat ik langsgekomen ben?
Zodat ze me kan bellen.

En jij bent Diego wie?
-Vraag maar aan Lise.

Diego wie?

Diego Maradona.

Stoor ik?
-Nee.

Wie is Diego?
-Wie?

Een charmeur die hier net was.
Wie is hij?

Een vriend.
-Dat snap ik, maar wie is hij?

Diego wie?

Weet ik niet.
-Weet je niet hoe hij heet?

Diego, dat zei ik net.
-Waar ken je hem van?

Vast niet van een briefwisseling.

Ik ken hem via Noémie.
Zij kent hem van Facebook.

Hij mag hier niet meer komen
en jij mag niet naar buiten.

Dat is dan dat.

Blijf gefocust. Doe daarna wat je wilt,
maar nu geen afleiding.

Niks blijft geheim. Dus
geen Diego, niemand.

Het is hier geen open huis.
Afgesproken?

Ik hoorde je niet.
Afgesproken?

Ja, papa.

Ben je aan het werk?

Ik lees de verhoren na.
Dat vroeg de advocaat.

Gaat het goed met haar?
-Ze is strikt, maar het gaat.

Zeker weten?
-Ja, ik hou van haar stijl.

Dan laat ik je je tekst leren.

Het is geen toneelstuk,
ik lees het alleen maar na.

Moet je niet naar school?

Nee, het is woensdag.

Wat doe je?
-Niets. Ik verveel me.

Zullen we voetballen?
-Nee, ik ben aan het uitrusten.

Zullen we buitenspelen?
-Nee, mijn enkelband zit in de weg.

Je kunt keepen.

Ik heb geen zin, laat me.

Als je naar de gevangenis gaat,
mag ik dan je kamer?

Als je wilt.
Maakt mij niet uit.

Echt waar?
-Ja.

Maar nu wegwezen.

TE KOOP

Hoe voel je je?
-Goed, normaal.

En jij?
-Goed.

Ik kom niet naar je proces.

Heb je me gehoord?
-Ja.

Ben je boos?
-Helemaal niet.

Ik kan niet komen.

Ik heb mijn patiënten...
-Mama, het is goed.

Je hoeft het niet uit te leggen.

Heb je het tegen papa gezegd?
-Ja.

Hij vatte het slecht op.

Hij zal er zijn, je bent niet alleen.
-Ik weet het.

Ik zal aan je denken.
-Ik weet het.

Er zijn zes juryleden.

Probeer ze allemaal aan te kijken
als je spreekt.

Kijk de rechter en de aanklager aan,

maar ook de advocaat van het slachtoffer
tijdens zijn verhoor.

Vergeet niet dat jij ook
de hele tijd bekeken wordt.

En niet altijd door mensen
die het beste met je voor hebben.

Goedemorgen, ik begeleid haar.
We nemen de achterdeur.

Zal ik hier parkeren?
-Als u wilt.

Heb vertrouwen.

Je bent er klaar voor.

Hallo, Lise.
Kom je met mij mee?

Ik kwam net voor 15.00 uur thuis.

Flora had vrienden op bezoek gehad,

dus ik was niet verbaasd
dat er overal flessen lagen.

Daarna wilde ik een glas water inschenken,
maar ze waren allemaal vies.

Ik vond dat het tijd was dat
ze opstond om op te ruimen.

Dus ging ik naar boven.

De deur van haar kamer stond open.

Ik zag haar meteen
toen ik naar binnen ging.

Het was vreselijk.

Ik herinner het me niet meer precies,
slechts flarden.

Er was bloed.

De lakens waren rood.
Het zat ook op de muren en...

op het hoofdeinde.

Haar lichaam was onherkenbaar...

vanwege de verwondingen
over haar hele lichaam.

Alleen haar gezicht
was gespaard gebleven...

en haar ogen waren open.

Enkele aandachtspunten voor de rechtbank.

Uit telefoongegevens blijkt dat Mme Dufour
om 14.52 uur de politie gebeld heeft,

daarna belde ze
om 14.54 uur haar moeder.

Zijn er nog vragen?

Ik heb een vraag voor mijn cliënt.

Flora is uw enige dochter.

U hebt haar alleen opgevoed
en had een sterke band met haar.

Had ze vijanden?

Nee, geen.

Dank u.

Officier van justitie?
-Geen vragen, edelachtbare.

En de verdediging?

Dag mevrouw.
Ik heb ook een vraag, als het mag.

Heb u bij thuiskomst
de voordeur gebruikt?

En was deze deur open?

Ja, de deur was open.

Dus iedereen had die deur van buiten...

zonder sleutel kunnen openen?

Ja.

Bedankt mevrouw.

Ik stel voor dat we het hierbij laten.
Bedankt voor uw getuigenis.

U mag weer gaan zitten.

Mlle Bataille,
wilt u alstublieft opstaan?

Hoe oud bent u?

Ik ben 18 jaar.

Toen was u...?
-16, bijna 17 jaar.

Woonde u in Nantes, bij uw ouders?
-Ja, en bij mijn kleine broertje.

Hebt u eerst
in voorlopige hechtenis gezeten?

Hoelang?
-Zes maanden.

De onderzoeksrechter heeft u
op 21 december 2016 vrijgelaten...

en u onder huisarrest geplaatst
met een elektronische enkelband?

Wat was uw relatie met
het slachtoffer, Flora Dufour?

We waren vrienden, beste vrienden.

U hebt zojuist de getuigenis
van Béatrice Dufour gehoord.

Kunt u ons vanuit uw gezichtspunt
vertellen wat er gebeurd is,

beginnend met de avond ervoor?

We hadden een feestje
bij Flora en ik ben blijven slapen.

Hoe ver ligt uw huis van Flora's huis?

Op ongeveer 5 minuten lopen.

Waarom bent u na het feest
niet naar huis gegaan?

Omdat ik bij Flora wilde slapen.

Heeft Flora u gevraagd te blijven?
-Nee.

Hebt u Flora gevraagd of u mocht blijven?

Het liep gewoon zo.
Ik was moe, ik ben gaan slapen.

Dus u bent uit eigen beweging
bij Flora blijven slapen?

Waar hebt u geslapen?
-In haar kamer.

Weet u of er andere mensen
zijn blijven slapen?

Wij dachten dat we alleen waren.

En 's ochtends?
-Ik ben laat opgestaan...

en moest snel mijn broertje
van school ophalen.

Toen ik wegging, was alles normaal.
Flora sliep nog.

Ik heb de deur niet op slot gedaan
want ik had geen sleutel.

U zei dat u haast had om
uw broertje van school op te halen.

Kunt u ons vertellen hoe laat
u ongeveer vertrokken bent?

Ik was laat en ben tussen
11.20 en 11.30 uur vertrokken.

En toen?

Toen heb ik op mijn scooter
mijn broertje opgehaald.

Het was mooi weer,
dus we zijn naar het park gegaan.

Daar zijn we ongeveer een uur geweest.

Daarna zijn we naar mijn ouders aan
zee gegaan. We hebben daar een huis.

Die middag kwam de politie me halen.

Wilt u nog iets toevoegen?
-Nee, dit is alles.

Mlle Lise Bataille,

u beweert dus dat u
op zaterdag 7 juni 2016...

Flora Dufour niet
aangevallen of gedood hebt?

Ja, inderdaad.

Dit is de staat van het lichaam,

zoals om 15.17 uur gefotografeerd
op de plaats van het delict.

Het lichaam vertoonde zeven verwondingen
van verschillende diepten,

allen veroorzaakt door hetzelfde scherpe,
gekartelde voorwerp, een soort keukenmes.

Alle verwondingen, met uitzondering
van snee A, zijn oppervlakkig.

Snede A is een cilindervormige wond
met scherpe randen...

en bevindt zich aan de rechter-
achterzijde van de nek.

Sectie heeft bloedingen van de rechter-
halsslagader aangetoond.

Het onderzoek heeft bloed
gevonden op de tong,

in de luchtpijp en longen,
in de slokdarm en de maag.

Volgens uw deskundige mening vond het
misdrijf tussen 12.00 en 13.00 uur plaats.

Hoe betrouwbaar is die schatting?

Hoe recenter de misdaad,
hoe beter de schatting.

Om 15.30 uur waren de eerste tekenen
van rigor mortis waarneembaar.

Dan mogen we aannemen dat
de dood drie uur eerder plaatsvond.

Dus, met een ruime foutmarge,
tussen 12.00 en 13.00 uur.

We zijn altijd voorzichtig
met het tijdstip,

maar deze bandbreedte is veilig.

De rechtbank bedankt u.

Dank u.

Zijn er vragen aan de beschuldigde
over dit aspect van de zaak?

Officier van justitie?

Mlle Bataille, blijven staan alstublieft.

Hoelang duurt het met een scooter...

van het huis van het slachtoffer
naar de school?

15 a 20 Minuten.

Eerder 15 minuten,
volgens de meting van...

de politie op verzoek van
de onderzoeksrechter, zie dossier D312.

Hoe laat vertrok u
uit het huis van Flora Dufour?

Om 11.30 uur.

Waarom was u dan niet
om 12.00 uur op school?

Het kan ook 11.40 uur geweest zijn.

Misschien was het ook 11.40 uur?

Kan het ook 11.50 of 12.20 uur
geweest zijn, of zelfs 12.40 uur?

Ik ben om 11.30 uur
of een paar minuten later, vertrokken.

U bent niet erg nauwkeurig.

Stel dat u uw broertje
iets na 12.00 uur ontmoet hebt,

wat hebt u toen gedaan?

Want u bent pas om 13.40 uur
bij benzinestation Villeret gezien...

dat slechts op 20 minuten
van de school ligt.

We zijn naar het park geweest.

Hoe lang hebt u daar doorgebracht?

Ongeveer een uur.

Het was mooi weer.

Bent u een uur in het park gebleven?

Dat is best lang.

Toch vermeldt uw broer in zijn
eerste verklaring het park niet eens.

Hoe verklaart u dat?

Dat kan ik niet uitleggen.

Hij heeft het later genoemd.
-U bent goed geïnformeerd.

Hij vermeldde het zeven maanden later,
toen u niet meer in voorarrest zat.

Deze insinuaties zijn
gemeen en oneerlijk.

Lise Bataille is niet
verantwoordelijk voor...

de getuigenis van
haar acht-jarige broertje.

Gaat u door,
beperk u tot het stellen van vragen.

Stel dat u naar het park geweest bent,
waarvoor geen bewijs is,

wat hebt u daarna gedaan?

Zoals gezegd, zijn we op mijn scooter
naar onze ouders gegaan.

Met een stop bij benzinestation Villeret,
waar u om 13.40 uur gezien bent.

Edelachtbare, ik wil u nu
de videobeelden laten zien.

Prima.
Wilt u de video afspelen?

Mlle Bataille, wilt u ons
vertellen wat u gezien hebt?

Ik betaalde de benzine.
Toen wilde Jules een broodje.

Ik gaf hem geld
en we vertrokken.

Inderdaad. Edelachtbare, ik wil
de beelden nog een keer laten zien,

vanaf camera één, vanaf één minuut 40.

Wilt u alstublieft goed
naar deze beelden kijken?

Kunnen we inzoomen, zodat
de beschuldigde de beelden beter kan zien?

Zit u vaak zo op uw scooter?

Ik was moe.

Zit u zo als u moe bent?

Zo zat ik toen.

Waarom nam u die houding
precies op dat moment aan?

Omdat ik daar zin in had.

Als ik zeg dat u op die beelden niet
op uw gemak lijkt te zijn, wat zegt u dan?

Daar ben ik het niet mee eens.
Ik zei toch dat ik erg moe was.

Maar het is voor u
geen gebruikelijke houding?

Uw zwijgen brengt me
bij mijn laatste vraag.

U hebt tijdens uw voorarrest niets gezegd,
noch tijdens de eerste drie verhoren.

Dat is natuurlijk opmerkelijk.

Wat betekende dat zwijgen?

Was u doodsbang of in shock door
wat u gezien of misschien gedaan hebt?

Bent u klaar, officier van justitie?

Ja, edelachtbare.

Mlle Bataille,

U hebt, net als wij, de
foto's van uw vriendin gezien,

toen de politie op de plaats
van het delict aankwam.

Wat doen deze foto's met u?

Vertel ons gewoon wat
u voelt als u eraan denkt.

Niets?

Probeer het.

Ik weet het niet.

Hoe was het?
-Geweldig.

Moet je de gevangenis in?

Ik hoop het, dan hoef
ik je niet meer te zien.

Moet je de gevangenis in of niet?
-Hou op, je weet wel dat dat niet zo is.

Mag ik morgen met je mee?
-Nee, je bent te klein.

Papa, mag ik morgen mee?

Hou op, Jules.
-Je bent te klein, zei ik toch.

Hoe ging het?

Interesseert je dat?

Waar is Lise?

In haar kamer.
-Ze is niet in haar kamer of bij Jules.

Sorry dat ik stoor, met de vader van Lise.
-Goedenavond.

Is ze bij jou?
-Nee, hoezo?

Ze is gaan wandelen, maar nog niet terug.
Is ze bij Noémie?

We hebben haar niet gezien.

Kan ik met Noémie spreken?
Ik heb haar geprobeerd mobiel te bellen.

Ik zal haar roepen, ogenblikje.
-Bedankt, sorry.

Het is de vader van Lise.

Hallo?
-Is Lise bij jou?

Nee.

Weet je waar ze zou kunnen zijn?
-Ik heb geen idee.

Heeft ze een favoriete plek?
Een café?

Een café?
Waar?

Een café of zoiets.
Ik ben aan het zoeken.

Ze heeft haar enkelband om.
Je kan haar vinden.

Liever niet.

Wil je me Paco's nummer geven?

Van wie?
-Paco, de jongen met krullend haar.

Ik denk niet dat ze bij hem is.
-Ze moet dan wel bij hem zijn.

Ik weet het niet.
-Bij wie anders?

Heeft ze nog een vriend?
-Nee.

Geef me zijn nummer.
-Dat heb ik niet.

Waar woont hij?
-Rue Verte, bij de bushalte.

Hij heet Diego, niet Paco.
-Oké, bedankt.

Ik heb het al gecontroleerd,
Wat doet ze nou?

Ze is net weg,
anders hadden ze al gebeld.

Wat als de gevangenis belt?

Dan antwoord je niet.
-Natuurlijk wel.

Dat is mijn advies.

Ik zoek Lise, ik ben haar vader.
-Er is hier geen Lise.

Ook geen Diego?
-Jawel, maar hij is er niet.

Waar is hij?
-Wat wilt u?

Ik kom voor mijn dochter.
Ze is hier geweest.

Dat is mogelijk.
-Nee, dat is zeker.

Houd me niet voor gek.

Waar is Diego's kamer?
-Daar gaat het niet om.

Jawel.

Waar is zijn kamer?

Kom maar kijken, als u wilt.

Zo is het genoeg.

Kom kijken.

Wat is er?
-De vuurtoren is uit.

Kan me niet schelen.
We gaan terug.

Hoe kan dat?
-Kom.

Ze is niet bij hem.
Ik ga de advocaat inlichten.

We weten waar ze is.
-O ja?

Noémie heeft haar op
Avenue des Frênes gevonden.

Ga haar ophalen.
Ik ben bij Jules.

Wat moet ze daar?
Het gaat niet goed.

Tot zo.

Je mag niet bij Flora's huis komen.
-Niemand heeft me gezien.

Noémie heeft je gezien,
je bent niet onzichtbaar.

Je draagt een elektronische enkelband.
-Dat weet ik.

Wat als de gevangenis had gebeld?
-Hebben ze gebeld?

Dus is het allemaal goed.

Wat zeggen we tegen de rechter?
-Ik was minder dan 500 meter van huis.

Wat was je van plan?

We zijn er om je te helpen.

Maar als je niet meespeelt,
kunnen we niets doen.

Besef je wat er op het spel staat?
-Ja.

Waarom antwoordde je niet toen
de rechter vroeg hoe je je voelde?

Ik had gezegd: het is walgelijk,
het doet me pijn.

Iets om te laten zien
dat ik het erg vind.

Denk je dat ik het niet erg vind?
-Dat zei ik niet.

Je maakt het de rechtbank niet makkelijk.

Nogmaals,
ik zeg dit voor je eigen bestwil.

Als het proces voorbij is, hou je dan op
met te zeggen wat ik moet doen?

Bedankt.

Lise was vrolijk,
helemaal geen stil meisje.

Integendeel, ze was spraakzaam.

We hebben veel gepraat
en we waren close.

U gebruikt echter de verleden tijd.

Flora's dood en wat erna kwam,
heeft natuurlijk alles veranderd.

Je zou kunnen zeggen...

dat ze zich daardoor
teruggetrokken heeft.

Maar tijdens de gebeurtenissen
of net ervoor,

was alles normaal.
Lise was een gewoon meisje,

een harde werker en nieuwsgierig.

U beweert dat ze goed in haar vel zat?
-Absoluut, ja.

Heeft de aanklager nog vragen?

Ik heb geen vragen.

Officier van justitie?

M. Bataille, goedendag.

Waar was u de week voor de misdaad?

Thuis aan het werk.

En waar was uw dochter?

Ze was aan zee aan het studeren
en ging alleen naar Flora's feest.

Op de dag van de misdaad
had u haar een week niet gezien?

Niet sinds de vorige zondag.

U kunt zeggen dat ze normaal
een gewone, brave scholiere is,

maar niet de dagen vóór de misdaad,
omdat u haar niet gezien hebt.

Bovendien zegt u dat uw dochter
graag met u praatte,

dat de communicatie
makkelijk verliep.

Wist u dat Flora en Lise een maand
voor de gebeurtenissen ruzie hadden?

Kunt u zeggen waar ging de ruzie over?

Flora heeft een filmpje online gezet
wat niet had gemogen.

Lise was boos,
maar het was snel opgelost.

U wist destijds dat de ruzie
over een filmpje ging?

Ik wist dat ze ruzie hadden
over een filmpje op het internet.

Maar u wist niet dat het een
pornofilm van uw dochter was?

Ik kende de exacte inhoud niet.

Dus zoveel praatten u niet.

Er is altijd enige afstand
in een vader-dochterrelatie.

U wist niets van een belangrijke
gebeurtenis in het leven van uw dochter.

Een gebeurtenis, die haar raakte en
woedend maakte, zoals u kunt begrijpen.

Ik wist dat ze geraakt was.

Maar niet hoe erg,
omdat u de inhoud van de film niet kende.

Dat is uw interpretatie.

Nu wil ik het over de arrestatie
van uw dochter hebben.

Wilt u uw versie
van de gebeurtenissen geven?

We waren aan zee, de politie wilde
met haar praten en vertrok met haar.

Dus u hebt geen verzet
van uw dochter gezien?

Het ging erg snel.

Precies, daarom heeft
ze zich niet verzet, hè?

Met een zuiver geweten,
hoef je niet te vluchten.

Ze had simpelweg kunnen vragen
waarom ze hier kwamen...

of op zijn minst verbaasd kunnen zijn.
-Ze was verbaasd.

U vond dat ze verbaasd was?
-Natuurlijk.

Hoe liet ze dat merken?

Ze was gewoon verbaasd.
Dat zag je aan haar gezicht.

Wat was uw eerste reactie
toen uw dochter wegliep?

Ik vroeg wat de politie van haar wilde.

U was verrast.
-Uiteraard.

U was dus verrast, u stelde vragen. Hoe
verklaart u dat uw dochter dat niet deed?

Ik zei toch dat ze verrast was.
-Maar dat zei ze niet.

Dat maakt geen verschil.

Officier van justitie,
hebt u nog andere vragen?

Edelachtbare, ik heb nog
een vraag voor M. Bataille.

U beweert nu al twee jaar
dat uw dochter onschuldig is.

Na onderzoek is uw dochter
de enige beschuldigde.

Dus als Lise Flora Dufour
niet vermoord heeft,

wie heeft het dan wel gedaan?

Ik weet het niet.

Dank u.

Nou, rustig aan.

Doe net alsof ik er niet ben, oké?

Wat er gebeurt, is geweldig.

Gaat het goed?
-Het wordt gefilmd.

Commentaar?

Het is mooi geweest.
-Maak het af.

Het is mooi geweest.
-Je kunt nu niet stoppen.

Ik heb het gedaan.
Het is mooi geweest.

Je hebt hem twee seconden gepijpt.

Hij is nog niet klaargekomen.

Kom op.
-Het is goed, ze heeft het gedaan.

Mlle Rigaud, heeft Lise u verteld
over haar ruzie met Flora?

Natuurlijk.
-Wat heeft ze verteld?

Dat het niet oké was.

Iedereen zei dat Lise geen net meisje was,
dat ze een hoer was. Sorry.

Ga door, de rechtbank heeft erger gehoord.
-Dat was het.

Ze wilde dat Flora het niet had gedaan.
-Dat ze haar filmde?

Nee, dat wist ze,
zelfs toen ze Nathan pijpte.

Dat Flora de video plaatste
zonder het haar te zeggen.

U hebt gezegd dat u bij Lise was
toen ze zag dat de video online stond.

Kunt u dat bevestigen?
-Ja, we waren bij haar thuis.

Kunt u daar iets over vertellen?
Wat was haar eerste reactie?

Lise wilde het verwijderen.

Ze kende Flora's wachtwoord,

maar bij inloggen bleek
dat Flora het gewijzigd had.

Ze heeft haar gevraagd
om het meteen te verwijderen.

Via een gesproken bericht?
-Ja.

Flora nam haar telefoon niet op.

Dus Flora heeft de video niet verwijderd?
-Nee.

Omdat de video zich snel verspreidde,
werd ze boos.

Inderdaad, Lise Bataille
schold Flora Dufour uit...

en in het gevloek zei ze:
ik ga je vermoorden.

Hoe heeft ze deze
beledigingen geuit?

Per telefoon?
-Nee, via Snapchat.

Als ze het meende,
had ze dat niet gebruikt.

Lise Bataille zei niet alleen:
ik ga je vermoorden.

Volgens het dossier heeft ze
Flora Dufour schriftelijk bedreigd.

Ik citeer: "ik ga je vermoorden",
opnieuw "ik ga je vermoorden"...

en tenslotte "je bent dood".

Hoe minder Flora reageerde, hoe bozer
Lise werd. Dat zou ik ook zijn geweest.

Het waren maar woorden.
Net als "Ik hou van je"...

ook niets betekent, iedereen zegt het.

Hoe is dit geschil beëindigd?

Is het vergeten, uitgedoofd
of opgelost?

Ze hebben het uitgepraat.

Ik was erbij toen Lise Flora
om uitleg en excuses vroeg.

Flora heeft zich verontschuldigd.

Ze had niet gedacht dat
iedereen het erover zou hebben.

En daarna?

Ze hebben "ik hou van je" gezegd
en alles was als voorheen.

Dank u.

U bent de jongeman met wie
Lise orale seks had...

dat gefilmd en online gezet werd door
Flora, ongeveer een maand voor de misdaad?

Kunt u de context en
uw gemoedstoestand beschrijven...

om deze video te maken?

We hadden een wiskundeproefwerk.

Lise zei dat als ze een slechter cijfer
dan ik zou hebben, ze me zou pijpen.

Ik had een acht en zij een zeven.
-Dus het was het idee van Lise?

Ja, maar ik dacht niet
dat ze het echt zou doen.

Had ze een dergelijke reputatie?

Ik wist dat ze ruimdenkend was.
Vrienden hadden dingen met haar gedaan,

maar toch was ik verrast.

Toen had u nog geen relatie met Flora?
-Nee.

Maar u was al aan het flirten?

We hadden bijna verkering.

Ik wist dat ze het wilde en ik
raakte steeds meer geïnteresseerd.

Hoe wist u dat?

Dat was mij verteld.
-Door wie?

Lise. Ze waren beste vrienden,
dus speelde elkaars spreekbuis.

Dus...

Lise zei dat haar beste vriendin
met u wilde gaan...

en toch gaf Lise u
op eigen initiatief orale seks,

als uitdaging, in het bijzijn van
de betrokkene, correct?

Ja, min of meer.
-Hoe bedoelt u?

Ja, het klopt.

Advocaat, hebt u vragen?

Ja, edelachtbare.

U was voor haar dood vaak bij Flora.
Misschien wel het meest van iedereen.

Was de ruzie tussen Lise en Flora
volgens u en wat u van Flora wist...

ten tijde van de gebeurtenissen voorbij?

Nee, zeker niet.

Waarom zegt u dat?

Flora heeft haar excuses aangeboden,
maar Lise heeft die geweigerd.

Toch leek alles weer normaal.

Dat leek zo,
maar er was iets veranderd.

Ze voelde zich niet op haar gemak.
-Is dat u opgevallen?

Dat heeft ze me ook verteld.
Ze zei dat ze bang voor haar was.

Heeft ze gezegd dat Lise haar bang maakte?
-Ja.

Ze zei: "ze maakt me zo bang",
"ze maakt me gek", dat soort dingen.

Wanneer heeft ze dat gezegd?
-Tenminste twee keer.

De eerste keer was
net na de doodsbedreigingen.

Dus ze nam de dreigementen serieus?
-Heel serieus.

Heeft ze nog een keer gezegd
dat ze bang was?

Ja, de avond voor het feest.
-De avond voor de misdaad?

Dat is alles.
Bedankt, Nathan.

Officier van justitie,
hebt u nog vragen?

Nee, edelachtbare, alles is gezegd.

De advocaat van de verdediging?
-Ja.

Ik volg u niet helemaal.

U beweert dat Flora bang was voor Lise.

Waarom heeft ze haar dan
voor het feest uitgenodigd?

Ze wilde de dingen niet erger maken

Ze dacht dat dat het beste was.
In elk geval het minst slechte.

Waarom bent u die nacht
niet bij Flora blijven slapen?

Waarom hebt u haar alleen met Lise
gelaten, als ze Flora bang maakte?

Ik mocht niet blijven slapen.

Ik moest van mijn ouders naar huis en
ik was er tegen 1.00 uur.

Het feest was nog in volle gang,
maar ik had geen keus.

Ik wist toen niet dat Lise
bij Flora zou blijven slapen.

Edelachtbare, mogen we de video
zien die is gearchiveerd onder D71?

De video stond op de telefoon
van Flora Dufour.

Dat is geverifieerd en de foto's zijn
van de telefoon van Noémie Rigaud,

op 6 juni 2016 om 23.41 uur, tijdens
het feest in het huis van Flora Dufour,

enkele uren voordat ze
dood werd aangetroffen.

Wilt u de video alstublieft starten?

Wat is uw vraag?

Ik heb een vraag voor de rechtbank:
ziet u op deze film twee vijanden?

Het zou evengoed een strategie van Lise
kunnen zijn...

om een goede relatie
met Flora voor te wenden.

Ik richt me tot de jury.

Geeft deze video u de indruk
dat Flora bang is voor Lise?

Er waren 30 mensen op het feest.
Flora kon niet zomaar weggaan.

Zijn er nog meer vragen
voor onze getuige?

Geen vragen meer, edelachtbare.

Ik zou graag willen dat
de beschuldigde opheldering geeft...

over het punt van M. Meurin.

Mlle Bataille, sta alstublieft op.

Wat voelde u toen Flora Dufour
verkering kreeg met Nathan Meurin?

Niets.
Nou ja, ik was blij voor haar.

Dat hij Flora's vriendje zou worden,

had dat geen invloed
op uw verlangen naar hem?

Er waren ook andere jongens.
Ik was nooit alleen op Nathan gericht.

Maar u voelde toch iets voor hem?
-Nee.

U voelde niets voor de jongen
aan wie u orale seks gaf?

Nee, niets.

Vindt u zich wat men noemt
"een makkelijk meisje"?

Wat is dat?

Waarom vraagt u niet aan Nathan
of hij "makkelijk" is?

We hebben het gedaan
omdat we het allebei wilden.

Als Flora het niet zou willen,
hadden we het niet gedaan.

Dat konden we toen niet raden.

Dank u.

Je schrok, hè?
-Ettertje.

Wist je dat ze veel vriendjes had?

Ik wist dat ze er een paar gehad heeft.
-Nee, heel veel.

Ze heeft avontuurtjes.
Dat is normaal.

Dat begint op de middelbare school, toch?
-Dit is wat anders.

Blijkbaar pijpt ze jongens
die ze nauwelijks kent.

Ze praat er zo rustig over.

Wist je dat?

Ik begrijp het niet.

Het was alsof ze het
over iemand anders hadden.

En ik was erbij,

maar niet echt.

Je had gelijk,
ik had niet moeten gaan.

Nee, jij had gelijk.

Vind je?
-Uiteraard.

Wat staat er morgen op de agenda?

Ik weet het niet meer.

Je houdt je mond,
anders krijg je mijn kamer niet.

Ik ga met je mee.

We hebben het lichaam van
het slachtoffer onderzocht...

en natuurlijk ook de lakens,
het dekbedovertrek en de kussenslopen.

We hebben vingerafdrukken
gevonden,

haar- en speekselsporen en
elke keer kwamen de gegevens overeen.

In uw rapport noemt u ook
de nagels van het slachtoffer.

Kunt u daar meer over vertellen?

Van alle stukjes nagel
zijn steriele monsters genomen...

om sporen als gevolg van contact
proberen te ontdekken.

Dat leidde tot dezelfde conclusie.
-Onder de nagels vond u ook sporen?

Ja.
En het DNA is van Lise Bataille.

Flora Dufour had dus in een gevecht
Lise Bataille kunnen krabben?

Dat is een interpretatie.

Ik ga op zoek naar sporen en
stel het genetisch profiel vast.

In dit geval is dat van Lise Bataille.

Juryleden, Flora Dufour is gemolesteerd,
heeft zeven messteken.

Op het lichaam van
het slachtoffer...

is het DNA van één persoon gevonden:
Lise Bataille.

Advocaat van de verdediging?

De openbaar aanklager doet graag
een beroep...

op het interpretatievermogen van de jury,
zo niet op hun verbeeldingskracht.

Mlle Bataille, kunt u bevestigen
wat u altijd gezegd hebt,

dat u in de nacht van 6 op 7 juni
bij Flora Dufour geslapen hebt?

Ja.

Kunt u die nacht beschrijven?
-In detail?

Ja, vertel ons wat er
die nacht gebeurd is.

Ik ging iets voor Flora naar bed.
Ik ben meteen in slaap gevallen.

Later kwam ze bij me,
ik werd daar wakker van.

Dus jullie sliepen in hetzelfde bed?
-Ja, in Flora's bed.

Hoe waren jullie gekleed?

Ik droeg alleen een slipje,
ik had niets meegenomen.

En Flora?

Ze had een groot T-shirt aan, maar dat
deed ze uit omdat we het warm hadden.

Waarom hadden jullie het zo warm?

Ze heeft een klein bed,
we lagen tegen elkaar aan.

Hielden jullie elkaar vast?

Ja.

Heb jullie gezoend?
-Een beetje.

Ze rook naar alcohol.
Ik vond dat lekker.

Hebben jullie geknuffeld?

Ja.

Ging dat zo niet gewelddadig
dan toch krachtig?

Ja, vooral daarbeneden.
-Daarbeneden?

Toen ik haar likte.
Ze hield mijn hoofd vast.

Heeft ze u gekrabd?
-Een beetje.

Het onderzoek de dag na
de gebeurtenissen...

vermeldt geen blauwe plekken,
slechts een kleine schram bij uw oor.

Zie dossiernummer B111.

Krabde ze u omdat ze klaarkwam?

Ja, ze genoot en
hield mijn hoofd zo vast.

En daarna?

Daarna hebben we elkaar gestreeld
en zijn in slaap gevallen.

Heb jullie lepeltje lepeltje geslapen?

Ja, in ieder geval in het begin.

Waren jullie allebei naakt?
-Ja.

De hele nacht?
-Ja, de hele nacht.

Hebt u het DNA van mijn cliënt overal op
het lichaam van het slachtoffer gevonden?

Ja, zeker.

Ook op haar geslachtsdelen?

Ja, sporen van speeksel.

Dus de sporen op het lichaam
van het slachtoffer,

op haar mond en geslachtsdelen, zijn
verenigbaar met het vrijen van die nacht?

Dat kan ik bevestigen.

Kunt u ook bevestigen dat, als
Flora Dufour en Lise Bataille...

tegen elkaar aan geslapen hebben
en elkaar aangeraakt hebben,

het onvermijdelijk is dat DNA van Lise
op het lichaam van Flora komt?

Ja, dat klopt.

Nu hebben we een feit
niet vatbaar voor interpretatie,

met alle respect voor de verdediging.

Alleen het DNA van Lise
zat op het lichaam van het slachtoffer.

Ik vind dat voor de beklaagde
eerder belastend dan ontlastend.

Daarnaast heb ik nog
een vraag over dit voorval.

Gaat u gang, officier van justitie.

Mlle Bataille, hebt u met Flora gepraat
toen ze kwam slapen of 's nachts?

Nee.

Toen we tegen elkaar lagen,
zei ze dat ik lekker rook.

En daarna?

We zijn in slaap gevallen
en toen was het ochtend.

Ik ben weggegaan zonder
haar wakker te maken.

Was dat de eerste keer
dat jullie de liefde bedreven?

We hebben niet echt
de liefde bedreven.

We zijn lief voor elkaar geweest.

Heb jullie vaak zo
de nacht doorgebracht?

Ja, heel vaak.

Gisteren hoorden we
dat Flora Dufour bang voor u was.

Vandaag beweert u dat u een nacht
heel lief voor elkaar geweest bent.

Begrijpt u dat het moeilijk is u
te volgen of zelfs te geloven?

Hoe zou u uw relatie
met Flora omschrijven?

Waren jullie geliefden?

Nee, zeker niet.

We waren vrienden.

Dank u.

Meneer, wat is uw specialiteit?

Mijn onderzoek betreft voornamelijk
de analyse van steekwonden.

Uw rapport is heel duidelijk.

Wat wijst erop dat de steken zijn
gegeven door een linkshandige?

De plek van de verwondingen
op het lichaam...

en de stand van het mes bij het
binnendringen van de huid...

leren ons dat het object vastgehouden
werd door de linkerhand...

van de moordenaar of moordenares.

Kunt u een schatting geven
van de grootte van het lemmet?

Dat zou tussen de 6,5 en 7 cm lang zijn...

en 2,2 tot 2,6 cm breed,

met een puntig uiteinde.

Edelachtbare, mogen we
zegel nummer 39 verbreken?

Het betreft een messenset.

Natuurlijk.
Mme de griffier, alstublieft.

Kunt u het aan de rechtbank laten zien?

Laat het aan de raadsman zien.

Heeft de raadsman
opgemerkt dat zegel 39 intact is?

Perfect.

Wilt u zegel 39 verbreken?

Brengt u het alstublieft
naar de officier van justitie.

Mlle Bataille, herkent
u deze messenset?

Ik weet dat het uit ons huis komt.

Maar herkent u het?
-Ja.

Ziet u net als ik
dat er een mes ontbreekt?

Volgens de fabrikant heeft
het ontbrekende mes een rood handvat.

Interessanter is dat
het een puntig mes is...

met een lemmet van 6,7 cm lang
en 2,3 cm breed,

in overeenstemming met de schatting
van de expert van het moordwapen.

Dus ik wend me tot u:
waar denkt u dat dit rode mes is?

Ik weet het niet.
-U weet het niet.

Hebt u deze messenset in de week
voor de misdaad gebruikt?

Ja, dat is mogelijk.

Zeker, uw vingerafdrukken zijn
op de messenset gevonden.

Ik kook soms, dus misschien
heb ik de messen gebruikt.

Was de set compleet?
-Nee, er ontbrak al een mes.

Weet u het zeker?
-Ja.

Dat is vreemd, in een eerdere
verklaring hebt u gezegd...

dat u deze messenset
nog nooit gezien had.

Weet u zeker dat
er een mes ontbrak?

Wat heeft uw geheugen opgefrist?

Is het een familietrekje?
Dat dingen komen en gaan,

net als uw broer die vergat te melden dat
jullie een uur in het park geweest zijn?

Wat ik zeker weet, is dat het een oude
messenset is die er al lang staat.

Het is een vakantiehuis.
Niets staat echt op zijn plaats.

Het mes zat niet op zijn plek,
dat was al lang zo.

We hebben dit mes niet gevonden.
Hoe verklaart u dat het verdwenen is?

Ik vraag het nogmaals.

Volgens de politie zat het mes niet in set
noch was het ergens anders.

Hoe verklaart u deze verdwijning?

Ik kan niet alles uitleggen.
-Pardon? Dat verstond ik niet.

Iemand moet het hebben gepakt.
-Wie?

Geen idee, iemand
die een mes nodig had.

Niemand herinnert zich dat,
maar zo vaak neem je niet een mes mee.

Misschien was het kapot.

Het rode mes is kapot?

Ik weet niet waar het mes is.
Ik heb het niet gezien of meegenomen.

Irriteren mijn vragen over dit mes u?
Of vergis ik me?

Ik heb niets meer toe te voegen.

Bent u zich ervan bewust dat door
elke betrokkenheid te ontkennen,

u zichzelf de kans ontneemt de reden
van uw woede en uw daden uit te leggen?

Kunt u bevestigen
dat u linkshandig bent?

Ja, ik schrijf met mijn linkerhand.

Mme Bataille,

uw getuigenis staat
niet op de agenda.

Op grond van mijn discretionaire
bevoegdheden...

heb ik ingestemd met het verzoek van uw
dochter's advocaat om u te laten getuigen.

Ik herinner de rechtbank eraan dat u
de moeder van de beschuldigde bent...

en als zodanig geen eed
hoeft af te leggen.

Voordat de rechtbank u vragen mag stellen,
hebt u het woord.

Ik weet zeker dat mijn dochter
niets gedaan heeft.

Kunt u feiten overleggen
die uw punt ondersteunen?

Lise was op het verkeerde moment
op de verkeerde plaats.

Wilt u over de persoonlijkheid
van uw dochter vertellen?

Uw man benadrukte gisteren
hoeveel deze zaak haar veranderd heeft.

Kunt u beschrijven hoe u
de persoonlijkheid van Lise ziet?

Deze beschuldiging heeft alles
voor haar veranderd.

De hechtenis was voor ons
allen een schok, maar zelfs daarna...

leefde ze afgezonderd
van iedereen, van haar vrienden.

Ze had geen sociaal leven meer.

Denkt u dat ze buitengesloten werd?

De situatie heeft haar buitengesloten.

Ze kon haar school hervatten,
maar schriftelijk.

Dat hield haar weg van anderen.

Het was pijnlijk om haar niet meer
te horen praten of lachen,

behalve soms met haar broertje.

Dat was onze enige vreugde
de afgelopen twee jaar.

Zijn er vragen voor Mme Bataille?
-Nee, edelachtbare.

Officier van justitie?

Mme Bataille, u zei dat
uw dochter de pech had...

om op het verkeerde moment
op de verkeerde plaats te zijn.

Hebt u die twee jaar
nooit twijfels gehad?

Als je dochter wordt gearresteerd
en opgesloten,

als iedereen denkt dat ze
schuldig is, ga je nadenken.

Dus natuurlijk heb ik mijn twijfels gehad.

Daarom heb ik alles nog eens
de revue laten passeren.

De maanden voor Flora's dood,

Lise's gedrag voor het feest,
haar terugkeer bij het huis,

haar gedrag toen ze bij ons kwam.

Ik heb het duizenden keren
de revue laten passeren.

De edelachtbare vroeg of ik feiten had.
Ik zei nee, want ik heb niets gevonden.

Geen aanwijzing, geen feiten,
geen geloofwaardige hypothese.

Dat zou kunnen komen,
omdat het over uw dochter gaat.

Je zou ook kunnen zeggen dat u aan mij
twijfelt omdat u de aanklager bent.

Maar met recht.
Iets tastbaars vinden is uw rol.

Dank u.

Laten we iets bespreken dat de rechtbank
en een deel van het publiek zich afvraagt.

Uw man vergezelt uw dochter
sinds het begin van het proces.

Maar u heeft Lise's advocaat gevraagd
uw plaats in te nemen,

en verzocht u te verontschuldigen.

Ik moest werken.
-Dat begrijp ik.

Maar over het algemeen,
hoewel de wet het niet verplicht,

is de familie tijdens het proces aanwezig.

Ik heb niets toe te voegen.

U moest werken en toch bent u hier.

Is het bewijs dat u de rechtbank
verstrekt heeft, ondeugdelijk?

Mme Bataille heeft het bewijs
op correcte wijze verstrekt.

Lise hield van Flora als een zus.

Ze zijn samen opgegroeid.
Ze waren vrienden sinds de kleuterschool.

De dood van Flora was een schok.
We verloren één van ons.

Dat zeg ik met alle respect voor de pijn
van Béatrice, Flora's moeder.

Maar toen Lise gearresteerd werd,
wist ik dat er iets niet klopte.

Terwijl je de gebeurtenissen weer opnieuw
afspeelt, besef je dat het geen zin heeft.

Het vrat aan me.

Dat maakte het leven
voor ons onmogelijk.

Voor mij, voor mijn man,
maar vooral voor Lise.

We probeerden onze zoon te
beschermen, maar dat lukte niet.

Alsof ons leven werd stopgezet.
Er was niets anders.

Wat Flora is aangedaan,
is onvoorstelbaar, afschuwelijk.

Maar nogmaals,
dat mag Lise haar jeugd niet kosten.

Op mijn manier deed ik wat ik kon.
Zodat het leven door kon gaan.

Ik ging weer aan het werk,
vooral omdat...

het moest. Mijn man en ik zijn
ZZP'ers en hij was ook gestopt met werken.

Dat was egoïstisch,
het hield me hiervan weg.

Maar het was ook uit diepe overtuiging.

Wij zijn nergens schuldig aan,
Lise is nergens schuldig aan.

Het leven moet doorgaan,
zelfs als dat onmogelijk lijkt.

Als ik mag, mevrouw,

wat u zegt, verklaart
uw afwezigheid bij het proces niet.

Ik wil benadrukken,
en ik zal open tegen u zijn,

dat uw afwezigheid opgevat kan worden
als in de steek laten,

zelfs als een vorm van
bekentenis van uw kant.

Je zou kunnen zeggen
dat ik het losgelaten heb.

We waren tenslotte met z'n tweeën.

Ik wist dat mijn man zou volhouden,
zelfs als ik het niet zou kunnen.

Ik wist dat hij er altijd
voor mij en Lise zou zijn.

Ik heb te veel op hem geleund.

Hebt u uw dochter in de steek gelaten?

Ik weet dat mijn
dochter onschuldig is.

Ik verwachtte niets van dit proces,
maar was er ook bang voor.

Sorry, maar dat is de waarheid.

Waar bent u bang voor als u zeker weet
dat uw dochter onschuldig is?

Ik dacht dat ik niet de kracht zou hebben
om dit steeds weer te beleven.

Ik heb dat te laat beseft
en ik ben gevlucht.

Ik kon niet anders.

Mme Bataille, de rechtbank bedankt u.

U mag naar uw stoel terugkeren.

Mlle Bataille, wilt u iets toe te voegen?
-Ja.

Sta op.

Ik sta terecht, niet mijn moeder.

Wat bedoelt u?

Ik heb me nooit door mijn moeder
in de steek gelaten gevoeld.

En mijn vader ook niet.

Ze zijn verschillend met ieder
hun eigen manier van opereren.

Ik wil niet naar La Bernerie.

Waarom niet?
Het is daar leuk.

We moeten het huis opruimen.

Als we niets doen, worden we gek.

Wat wil jij?
-Ik wil naar Diego.

Het hele weekend?
-Ja.

Mag dat?
-Natuurlijk.

Echt waar?

Ja, echt waar.

Bedankt.

Ze is geen twaalf meer.

Bedankt, man.

Wat?
-Wat is dat voor een mes?

Het is maar een mes.
-Hoe kom je eraan?

Uit de gereedschapskist in het schuurtje.

Kom, er is werk aan de winkel.
-Kijk.

Die heeft hij in het schuurtje gevonden.

Leg dat mes neer.

Raak niets aan en laat zien
waar je het precies gevonden hebt.

Waar precies?

Niets aanraken.

In de kist.

Onderin?

Jules, het is belangrijk.

Ik rommelde een beetje
en toen zag ik het mes.

Maar waar precies?
Bovenop of onderin?

Dat moet je weten, wees precies.
-Onderin.

Ik opende het en pakte het mes.
Weet je het zeker?

Niets aanraken, Jules.

Niets.

Onmogelijk om dit
tijdens de huiszoeking te missen.

Toch lag het er.
-Heeft iemand het daar neergelegd?

Niet noodzakelijk.
-Dat moet wel.

Ze hebben alles uitgekamd
en zo'n groot mes niet gevonden?

Het lijkt erop.

Je moet naar de woonkamer komen.

Wat is er gebeurd?

Hallo.
-Hallo.

Wacht buiten op me, ik kom zo.

Jules heeft het gevonden.

Waar heb je het gevonden?
-In het schuurtje.

Heel mooi, dan vallen ze er ons
niet meer over lastig.

Heb je me daarom laten komen?
-Natuurlijk.

Wat gaan we met dit mes doen?
-Geef het aan hen.

Aan de rechtbank?

Natuurlijk, zij kunnen het bewaren.

Waar ben je bang voor?

Zeg het.

Ben je bang dat mijn vingerafdrukken
erop staan? Of bloed?

Nee, ik ben niet bang.

Ik wilde zeker weten
dat we het konden geven.

Prima, geen probleem.
Gerustgesteld?

Hou op, alsjeblieft.

Dit is je kans om nog iets te vragen.

Ik heb geen andere vragen.

Het spijt me.

Ik ga de advocaat bellen.

Mag ik met Diego vertrekken?
-Nee.

Wacht tot we haar hebben bereikt.

We gaan naar de recherche,
jij blijft hier.

Ik ging het schuurtje binnen. Ik zocht
een stanleymes om een doos open te maken.

Ik kon geen stanleymes
in de gereedschapskist vinden.

Maar ik had een mes verstopt.

Mijn moeder stelde daar veel vragen over.
-Had je een mes verstopt?

Ja, lang geleden.
Ik was nog klein.

Bij voetballen gebruikten we
een touw als doellat.

Met het mes sneden we
elke keer een stuk touw af.

Waar had je het mes precies verstopt?
-Helemaal onderin.

Er zit een bodem in de gereedschapskist
en ik heb het mes eronder geschoven.

Kan je dat laten zien?
-Ja.

Kom maar.
Kunnen de partijen ook komen?

Dames en heren van de jury,
komt u ook, alstublieft.

Mag ik een schroevendraaier?
-Een schroevendraaier?

Of een potlood.

Hier.

Dank u.

Daar legden we het mes.

Je zei: legden we het mes. Wie is "we"?
-Ik.

Wist je zus dat?
-Nee.

Je moet de waarheid vertellen.

Weet je zeker dat
je zus het niet wist?

Ja, ze voetbalde nooit met ons.

De partijen mogen terug naar hun plaats.
Jules, wil jij terug naar de getuigenbank.

Zijn er vragen voor deze jonge getuige?

Nee, edelachtbare.
-Officier van justitie?

Ik heb geen vragen over dit verhaal.
Dit bewijst absoluut niets.

Het onderzoek dat het openbaar
ministerie verlangd heeft, op uw verzoek,

heeft uitgewezen dat het mes
niet het moordwapen is.

Dat bewijst dat u het fout had
met dit bewijsmateriaal.

Jules, je mag weer gaan zitten.

Mlle Bataille, sta op alstublieft.

Ik wil graag
dat u iets opheldert.

Wat voelde u toen
uw broer dit mes vond?

Niets speciaals.

Was u niet opgelucht toen uit onderzoek
bleek dat het niet het moordwapen was?

Niet echt.
-Waarom niet?

Voor mij verandert het niets.

Dit verdwenen mes had tegen u
gebruikt kunnen worden.

De officier van justitie
heeft dat ook gedaan.

Ik weet dat dit mes niets met
de misdaad te maken heeft.

Waar is het mes van de misdaad volgens u?

Zeker niet bij mij thuis.

Waarom zegt u dat?

Als ik iemand vermoord had, zou ik
het wapen niet mee naar huis nemen.

Wat zou u doen?

Geen idee.

Ik zou het in zee gooien
of in de Loire.

Voor de zekerheid.

Denkt u dat het moordwapen
in de Loire ligt?

Geen idee.

Als ik het wist, zou ik hier
niet zitten wachten tot dit voorbij is.

Zijn er nog laatste vragen
voor de beschuldigde?

Ik verklaar de verhoren voor gesloten.

De hoorzitting wordt hervat met...

het pleidooi van
de openbaar aanklager.

Wat is een samenleving?

Het is de kunst
van het samen leven.

Omdat ik hier de
samenleving vertegenwoordig...

laat de houding van Mlle Bataille
mij niet onberoerd.

Uw kilte baart me zorgen en
uw talrijke stiltes zijn oorverdovend.

We hebben de intelligentie
van Mlle Bataille vaak benadrukt.

Intelligentie is geen reden
voor een aanklacht of kwijting,

het gaat erom hoe
intelligentie wordt gebruikt.

Mlle Bataille blinkt uit in verdoezelen.

Ze was stil
als ze zich niet wilde blootgeven,

ze liet haar naasten het woord doen,

vooral haar broertje Jules,
als ze een goed woordje nodig had,

ook al was dat in tegenspraak met
eerdere verklaringen.

Is de aanklacht te zwaar
voor zo'n jonge vrouw?

Dit was een brute misdaad.
Flora Dufour is meedogenloos neergestoken.

Zeven messteken en geen spoor
van spijt van de verdachte.

Lise Bataille hult zich liever in stilte,
om aan haar demonen te ontsnappen allicht.

Het minste wat je kan zeggen is dat
Mlle Bataille veel minder gesloten was...

in het filmpje op het internet.

Lise heeft haar misdaad aangekondigd
door haar slachtoffer bang te maken.

Ze heeft Flora Dufour
geïsoleerd en de situatie letterlijk...

naar haar hand gezet
om haar uiteindelijk te vermoorden.

Flora is niet gedood door
de Heilige Geest of een boze geest.

Ze stierf door de vastberaden handen
van Lise Bataille.

Lise Bataille is schuldig
aan de moord op Flora.

Het was een misdaad
met voorbedachten rade.

Op basis van al deze factoren
eis ik voor Lise Bataille...

een gevangenisstraf van 15 jaar.

Ik wacht uw beslissing in vertrouwen af.

Van mijn kant ben ik ervan
overtuigd dat Lise vandaag niet...

in de beklaagdenbank zou zitten als ze
niet zulke vrije zeden had vertoond,

hoe banaal ook, waarbij de aanklager
zo nadrukkelijk heeft stilgestaan.

Ik wil niemand beledigen,

maar men kan zestien zijn
en een seksleven hebben.

Zestien en een verlangen hebben
om te leven en te lachen.

Beiden zijn van Lise Bataille afgenomen.

Wat weten we over
adolescenten van 16, 17, 18 jaar?

Wat weten we van hun codes?

Van de relatie met hun lichaam?

Wat weten we van hun verlangens,
hun fantasieën, van hun pijn en verdriet?

Wat weten we van hun vriendschappen,
van hun geliefden?

Hoe dan ook,
seksuele vrijheid is een verworvenheid,

sinds lange tijd.

Dus...

laten we hierover geen proces voeren.

Het hof van Assisen is de meest nobele
en hoogste rechterlijke macht,

maar geeft geen moreel oordeel.

Als u Lise Bataille veroordeelt,

hebt u geoordeeld,

maar geen recht gesproken.

Dit proces heeft geen bewijs opgeleverd.

Het is aan u om op basis van het Wetboek
van Strafrecht conclusies te trekken.

Door vrijspraak...

spreekt u niet alleen recht,
maar toont u karakter.

Door vrijspraak...

rehabiliteert u een jonge vrouw
die ten onrechte beschuldigd is.

Door vrijspraak bevestigt u
niet alleen een diepe overtuiging,

maar ook het beginsel van de rechtspraak.

Mlle Bataille,

gaat u staan, alstublieft.

Hebt u nog iets toe te voegen
aan het pleidooi van uw advocaat?

Ja.

Ja?

Ik zou nog twee dingen willen zeggen.

De wet staat dat toe.
Neem het woord.

Op de eerste avond van het proces...

ben ik naar Flora's huis gegaan,
naar haar straat.

Ik weet dat Béatrice me heeft gezien.

Ik had niet moeten komen.

Ten eerste omdat het verboden was,

maar ook omdat het u gekwetst heeft.

Ik wilde u zeggen
dat ik gekomen ben...

omdat ik Flora mis.

Het tweede wat ik u wilde vertellen, is...

dat ik besef dat ik niet meer
gekomen ben nadat Flora vermoord is.

Ik heb u niet meer gesproken
en niet geschreven.

Ik voelde me er niet toe in staat.

Als ik u zag, zag ik Flora weer
en dat was ondraaglijk.

Maar het spijt me.

Ik had het moeten doen.

Ik leef elke dag met spijt.

Als ik het terug kon draaien,
zou ik niet zijn weggegaan.

Ik zou die ochtend
bij Flora zijn gebleven.

Maar ik kan het niet terugdraaien.

Als ik het kan, kom ik u
opzoeken, dat beloof ik.

De verhoren zijn beëindigd.

De rechtbank gaat zich nu beraden
over de vragen in de aanklacht.

Deze zitting is geschorst.

Allen opstaan.
De rechtbank trekt zich terug.

De rechtbank moest
twee vragen beantwoorden.

Is Lise Bataille schuldig
aan moord op Flora Dufour,

zoals gedefinieerd in artikel 221.1
van het Wetboek van Strafrecht?

Zo ja, handelde Lise Bataille
met voorbedachten rade?

Gezien de context van de gebeurtenissen
en de persoonlijkheid van de beschuldigde,

zegt de rechtbank "nee" met een
meerderheid van tenminste vier stemmen.

Daarom wordt Lise Bataille
vrijgesproken van de aanklacht tegen haar.