All language subtitles for Battle At Bloody Beach (1961).Dutch

tijdens de Japanse bezetting
van de Filipijnen

Daar is hij.
-En keurig op tijd.

Open het luik van de voorste
torpedokamer.

Ik stuur de rest zodra ik je sein
krijg. Tot over twee dagen.

Ik hoop het.
Als het langer duurt, hoor je het.

Ben jij Sackler?
Ik ben Craig Benson.

Je gaf toch het sein veilig?
-Soms kun je niet van me op aan.

Dat heb ik gemerkt.
-Er was hier wekenlang geen Jap.

Ze zochten zeker m'n radiohut
en zagen de fakkel.

Ik sein de schipper.
Hij heeft haast.

Hier, een bessenlikeur.

Bedankt voor de waarschuwing.
-Lost alle problemen op...

en je houdt het binnen.

Stuur het bevoorradingsvlot.

Waar kunnen we dit verbergen?
-Dat oude schip is een goede plek.

Wat brengen ze?
-Geweren en munitie...

een radio, medicijnen.
-Voor wie is het?

Dat weet ik nog niet.
Iedereen die de Jappen bestrijdt.

M'n vriend Blanco weet daar meer van.
Hij is hier geboren.

Zo is het wel goed.
Jullie kunnen gaan.

Bedankt. Zeg de schipper dat ik
contact opneem als ik evacu�s vind.

Succes, Mr Benson.
Misschien is ze ditmaal bij hen.

Wie is misschien bij ze?
-M'n vrouw.

Hoe lang voordat ze ze gaan zoeken?
-Twee, drie dagen.

Met wat geluk.
Hoeveel tijd heb je nodig?

Lang genoeg om het verzet
te contacteren. Als dat er is.

De Jappen willen je graag tegenhouden.
De beloning voor je is 50.000 peso's.

Dat betalen ze niet eens
voor generaal MacArthur.

Dat is bij m'n hut.

Dat is m'n hut.

Wacht.

Dat zijn Nahni en Camota,
vrienden van me.

Daarboven.
-Hoeveel?

E�n soldaat.
-Misschien wacht hij daar.

Dat gaan we uitzoeken.

Jullie twee wachten hier.

Jij neemt het raam aan de achterkant.
Ik neem de voorkant.

Blanco?

Ik heb gewacht.
Er kwamen er geen meer.

Morgen.

Ik wilde je niet wekken.
-Ik sliep niet.

Is dat een Japanse kruiser?
-Ja.

En die lijken op het strand?
-Dat heeft Blanco geregeld.

Het ziet er brandschoon uit.
-Neemt hij de radio mee?

Jazeker.

Gelukkig staat hij aan onze kant.
Ik kan hem een paar dagen gebruiken.

Ga je gang.
-Ik was bijna iets vergeten.

Het leger beloont je inspanningen. Je
bent zes maanden geleden bevorderd.

Je achterstallige soldij hoopt zich op,
luitenant Sackler.

Luitenant? Nee maar.

Hier stelt dat toch niks voor.

Ik ga een bericht zenden
over die kruiser.

kruiser vaart langs
koers is

Verkoper doet verzoek.
Ge i nteresseerde koper.

Hennepnoteringen, meest recente
prijzen. Tevens suiker.

Herhaal: suiker.
Rotan, fijnste kwaliteit.

Eens kijken. Jij bent Camota,
en jij Nahni, toch?

Je maakt er een zootje van.
Nahni, m'n nicht Camota.

Ze hebben het opgehaald.
Dit is de ontvangstbevestiging.

Tijd om te bikken.

Onze gast, Camota.

Dat ruikt heerlijk.
-Het is apenstoofvlees.

Ik had toch niet zo'n trek.

Tast toe, wij aten het gisteren.
Opgewarmd smaakt het beter.

Goede koks, h�?
Of wil je liever gebakken sprinkhanen?

Nee, dat hoeft niet.

Koffie, bata?

Dat ben ik. 'Bata' is 'lieverd'.

Geen problemen hier.
E�n gelukkige familie.

Wat een schoonheid. Dit is toch beter
dan een gevangenkamp?

Ik zat met de 1 04e op Mindanao,
tot de overgave.

Niks voor Marty Sackler.
Ik ben allergisch voor prikkeldraad.

Nog wat stoofvlees?

Toen stuurden ze me hierheen
om een kustwachtpost op te zetten.

Het is geen slecht leven.
Ik ben hun bata...

zij zijn mijn camota's.
Zo heet zij ook. Zoete aardappel.

Dat zijn geroosterde pili-noten.
Beter dan echte koffie.

E�n ding mis ik wel. Heb je die?
-Nee, ik gebruik ze niet.

Daar heb ik nooit aan kunnen wennen:
gerolde bananenbladeren.

Voor de rest gaat het je goed af.

Maar ik mis iemand om mee te praten.

Dames, komen jullie even hier?
Kom maar hier.

Wil je ook hun bata zijn?
-Dat klinkt verleidelijk.

Koken, kleren wassen.
-God Bless America voor je zingen.

Je warm houden.
-Nee, dank je. Ik ben hier maar kort.

Soms is kort lang genoeg.

Ik weet het.
Ik ga m'n spullen maar eens pakken.

Ze zijn bang dat ze je beledigd hebben.
-Dat is niet zo.

Je vrouw?
Heb je nog iets gehoord van haar?

Ik ben op 34 eilanden geweest.
Ik heb honderden burgers ge�vacueerd.

Niks. Als ik haar ooit vind...

verlaat ik deze eilanden voorgoed.
-Hoe raakten jullie elkaar kwijt?

Ik speelde golf op de Manila
Country Club toen ze aanvielen.

Er was een probleem met gereedschap
voor de zaak. Ik ging naar de werf.

Er was een bombardement, en ik werd
wakker op een schip naar Australi�.

We waren pas enkele dagen getrouwd.

Soms is kort lang genoeg.

Die golfbaan ligt buiten de stad.
Die is toch niet geraakt?

Ik denk het niet. Ik hoorde later
dat de mensen schuilden in de heuvels.

Bijna alle Amerikanen werden
in concentratiekampen gestopt.

Ze is niet gevangen genomen
of gedood. Dan had ik ervan gehoord.

Ze zit ergens ondergedoken.

Zou kunnen. Misschien doet ze zich
als een Filipijnse voor.

Ik denk niet dat Ruth
makkelijk opgaat in de omgeving.

Blond, blauwe ogen.

Wat een stoot.

Ik trof haar in San Francisco,
op zakenreis.

Ze wilde meteen trouwen.

Het was hier een chaos.
Ik wilde dat ze wachtte.

Ruth houdt niet van wachten.

Toen ik uit het ziekenhuis in Brisbane
kwam...

wilde de marine-inlichtingendienst
m'n lokale kennis gebruiken.

Het leek me een goede manier
om Ruth te vinden.

Dat is Blanco.

Heb je een fortuin vergaard?

Dan kan ik straks 'n nieuw gebit kopen
voor m'n vrouw. Bewaar je ze voor me?

Neem Mr Benson mee de heuvels in.

Hij zoekt mensen die willen vechten
tegen de Jappen.

Er is hier een M'Keever,
een zelfbenoemde generaal.

Ken je hem?
-Hij deugt niet.

Soms vecht hij met de Jappen, maar
hij zet m'n mensen af, of hij doodt ze.

De aloude afpersing.
-Ken je guerrillaleider Julio Fontana?

Hij kwam hier twee maanden geleden.

Hetzelfde type. Hij vecht met M'Keever.
-Het oude liedje.

Ze vechten niet met de Jappen,
maar met elkaar.

Zware artillerie?

De Jappen hebben een groot geschut
aan de andere kant van het eiland.

Ik word onrustig
als ze ermee oefenen.

Dat snap ik. Ik gebruik de radio
alleen indien nodig.

De Jappen werden al wild
van mijn radio.

Als ik weg moet, zie ik je
bij het schip. Anders hier.

Morgenavond horen we terug te zijn.
Bedankt.

Tot ziens, Nahni. Camota.
Zie je, dit keer heb ik het goed.

Pilo's huis.

Z'n dochter?

Blijf als je wilt,
dan ga ik alleen verder.

Ik beloofde Sackler
dat ik je zou helpen.

Op de radio zeggen ze
dat de Amerikanen nooit terugkeren.

Wanneer komen ze terug?

Ik weet het niet, Blanco.

Ik weet het niet.

Rustig, Blanco.

We komen in de buurt.
-Americano?

Spreek je Engels?
-No comprendo.

Generaal M'Keever.
Welkom in ons bastion van de vrijheid.

Mr Benson.
Ja, uw gezicht is goed verspreid.

Drinkt u mee?
-Nee, dank u.

Als mede-voorvechter
van de Filipijnse zaak: proost.

U weet veel van me.

Ik weet dat het leger
u gevolmachtigd heeft...

om guerrillaleiders te selecteren
en te bewapenen.

Daarom zoekt u me toch op?
-Ik neem verzetsstrijders in dienst.

Waarom vielen uw mannen me aan?
-Een vervelende fout.

In dit gebied zit een schoft,
Julio Fontana.

Z'n bende doet zich voor
als guerrilla's.

Ze plunderen, verkrachten,
zaaien angst.

Ik heb gezworen ze te elimineren.
-Vertel eens...

als Amerikaan leidt u Filipijnse
strijders. Wat deed u voor de oorlog?

Het oude liedje.
Wijn, vrouwen, ieder voor zich.

Ik was in Davao
toen de vijand aanviel.

Een wonder openbaarde zich aan me.
Ik weigerde ge�vacueerd te worden.

Ik was herboren met een nieuw doel :
vechten voor de vrijheid.

Tot de dood, indien nodig.
-Heel nobel.

Hoeveel mannen heeft u?
-Ruim 500.

Waar zijn ze?
-Verspreid in groepjes.

Slecht bewapend, dus alles is welkom.
-Nog Amerikaanse burgers gezien?

Ze hebben allemaal passen
geaccepteerd van de Japanners.

Als u me nu vertelt
waar de wapens zijn...

Ik moet eerst uw troepen inspecteren.

Wilt u m'n gids vrijlaten
en m'n uitrusting teruggeven?

Maar natuurlijk.

Als u uitgerust bent,
bereiden we een feestmaal.

En daarna misschien een stukje sport?

Pilo's karbouw.

Is er iets mis?
-Nee.

M'n gids wil graag z'n hakmes terug.

Een Filipijn zonder hakmes
is maar een halve man.

Slijp het voor hem.

En vers water
zodat u zich kunt wassen?

Het is me een eer
m'n tent met u te delen.

Die vogels zijn niet mis.
Instinct, zuiver instinct.

Ze vechten tot ze erbij neervallen.

Geef me de wapens
en ik dood elke Jap op dit eiland.

Dat kan niet zonder inspectie.
-Hoezo? Ik ben te goeder trouw.

Ik had je kunnen uitleveren.
50.000 peso's is veel geld.

Maar het kwam niet in me op.

Ik ben wanhopig.
Ik kan niet vechten met blote handen.

Je krijgt wat je nodig hebt
als ik overtuigd ben van je kunnen.

Je denkt dat ik van twee walletjes eet.

In je eigen woorden:
Het kwam niet in me op.

We moesten maar eens gaan.
-Ga zitten, Mr Benson.

Ik zei: ga zitten.

Nee, Fontana.

Hou hem tegen, Benson.
-Voor Pilo's dochter.

Guerrilla-recht? Geen proces?

Dat verdient hij niet,
maar hij krijgt er een.

Van de goede God.
Vanmiddag doodde hij een oude man.

Hij verkrachtte z'n dochter,
in naam van het verzet.

U zag ze, Mr Benson.
U weet wat voor man hij was.

En nu ben jij de nieuwe generaal.
-Ik heb nog maar weinig ijdelheid.

M'n mannen vechten met
zelfgemaakte geweren, messen...

knuppels. Zelfs met hun blote handen.

Breng me wapens, Mr Benson.
Ik heb ze nodig.

Hij zegt dat je een bandiet bent.
-De Japanners ook.

Ik zoek Amerikanen.
M'Keever zegt dat er hier geen zijn.

Hij heeft gelogen. Ik ken er een paar.

Wil je geweren? Bewijs je dan
door me de Amerikanen te brengen.

Ok�. Joe Blair blijft bij je.
Hij is m'n rechterhand.

Ik zoek je mensen
en breng ze morgen hier.

Morgen.
-Morgen. Kom binnen.

Jullie nemen het er goed van.
Gebraden kip als ontbijt.

Gekookt was beter geweest.
Tast toe.

Hier is niks eetbaars te vinden.

Ik had thuis een meisje dat kip maakte
die zo in je mond smolt.

Thuis is ver weg.
-Nou en of.

Ik kwam boksen tegen Ceferino Garcia.

Ik hield het zes rondes uit
voor hij me vloerde.

Heb je van me gehoord? Tiger Blair.

Tiger Blair? Ja, ik herinner me je.
Hoe heb je Julio ontmoet?

Julio was destijds nogal een playboy.
Z'n ouders waren rijk.

Hij kwam langs met een stel meiden,
en sparde met ons.

Hij kon er aardig wat van.
-De Amerikanen komen.

We konden het niet geloven.
-Kalm aan.

Ik weet hoe jullie je voelen.
Ik ben Craig Benson.

Eindelijk hulp. Ik ben Mrs Thompson,
dit is m'n zoon Timmy.

M'n vader zat in de Philippine Scouts.
Kent u hem?

Nee, sorry.

Ik ben dr. Van Bart, missionaris.
En Miss Delia Ellis, de lerares.

Ze woont hier nog langer dan ik.
Veertig jaar.

Dertig. Ik ben al oud zat.
-Jullie zien er beiden goed uit.

Ik ben Caroline Pelham.
M'n man komt per brancard.

Ik zie er vast niet uit.
-Wij zijn steeds aan het woord.

Ik kan niks vertellen
over de reiswijze...

maar over een paar dagen
zijn jullie in Australi�.

We gaan zodra Julio er is.
Blair en Blanco zorgen voor jullie.

Dat is heel aardig.
-Dank u.

Craig?

Ruth?

Ik had de hoop al bijna opgegeven.

Ik ook.
-Laat me je bekijken.

Twee jaar. Een eeuwigheid.

Ik hoorde pas na maanden dat je
niet was gedood bij die luchtaanval.

Lange tijd wilde ik ook dood zijn.

Ik heb je overal gezocht.

Hoe kwam je zo ver zuidelijk?

Mensen namen me mee
op een vissersboot naar Davao.

Kort daarop werd de boot beschoten.
Sommigen bereikten de oever.

Daarna leefden we
als dieren in de jungle.

Je hebt veel meegemaakt.

Ja. Maar ik heb ook
de goede kant gezien.

Op Luzon namen Filipijnse families
me op. Ze gaven me te eten.

We halen je hier snel weg.
Dan kun je weer leven als mens.

In San Francisco.
Herinner je je San Francisco nog?

Als we in Brisbane zijn,
regel ik een vlucht naar de VS.

Na alles wat je deed voor het verzet
ga je toch niet stoppen?

Jawel. Ik heb alles gedaan
wat ik van plan was.

Ik heb een aanbod van Merrill & Co.

Ik ben niet meer de vrouw
met wie je trouwde.

Ik ben veranderd.
-De oorlog heeft iedereen veranderd.

Maar voor ons is het voorbij.
-Er is zoveel gebeurd.

Ik denk niet dat ik het ooit
kan vergeten.

Heus wel, lieverd. Ik help je.

Ik moet je spreken.
-We waren het toch eens?

Ik weet niet of ik terug kan naar hem.
Het is net een vreemde.

Je wilt toch helpen?
Ik moet die wapens krijgen.

Wisten je vrienden iets?
-De Jappen hebben hier verkend.

We moeten sneller gaan.
Kijk of je kunt helpen, Blanco.

Waarom zei je gisteren niet
dat m'n vrouw bij je was?

Ik wist niet dat ze je vrouw was.
Ze vecht met ons mee sinds het begin.

Wat was je doel?
-Filipijnse onafhankelijkheid.

Ik ken Fontana's in Manilla
die hetzelfde beweren.

Ja, m'n familie.
Dat zijn collaborateurs.

Stop, alsjeblieft.

Mr Benson?

Kunnen we even stoppen?
M'n man heeft rust nodig.

Het spijt me. Ga verder.

Arme schat. Geen idee hoe je het redt,
maar je moet sterk zijn.

Hou toch je mond, Carrie.

Ik red het wel zonder je hulp.
-Hoogmoed komt voor de val, Miss Ellis.

Hoe gaat het, Tim?

We proberen het zo.

Dank je.

Misschien word ik cavalerist.
-Hopelijk krijg je een sneller paard.

Vooruit.

Vandaag lukt het niet meer.

We kamperen hier,
en gaan morgenvroeg weer.

Rotan Twee, Rotan Twee, over.
-Dit is Rotan Twee.

verwittig basis

een dag vertraagd

heb 7 pelgrims bij me

Verkoper stemt in met de prijs.
Over en uit.

Heb je hem bereikt?
-Hij contacteert de onderzee�r nu.

Eten.

Ik weet niet of Jeff dit kan eten.

Hij is zo zwak, de arme schat.

Je boft maar, lieverd.
-Je haat me om hoe ik nu ben, h�?

Hoe kun je dat zeggen,
na alles wat ik heb doorstaan?

Pas op, anders worden die mooie ogen
rood en opgezwollen.

Jij hebt me dit aangedaan.
Jij nam me mee naar de plantage.

Kijk nou naar me. Kijk wat je
gedaan hebt. Ik ben lelijk.

Niemand heeft iets aan je.
Ga toch dood.

Kon ik dat maar.

Jeff, lieverd. Ik meende het niet.
Dat zweer ik.

Kunt u niks voor ze doen, dokter?
-Het spijt me.

Ik heb geen geneesmiddel
voor een ongelukkig huwelijk.

Delia?
-Dank je, schat.

Timmy?

Ja, mevrouw. Bedankt.
-Die juffen blijven maar bezig.

Het kan geen kwaad
om manieren te leren.

Julio.

De onderzee�r komt morgenavond.
-Mooi.

Ik waag het erop. Als we daar zijn,
krijg je de wapens.

We zullen er goed gebruik van maken.
Reken maar.

Ik hoop het.
Begin maar met die radio.

Blair, ga terug naar het kamp.

Dat wordt pas vechten.
-Laat Luis en Pablo de mensen brengen.

Met alle plezier.
-Blijf aan de radio.

Niet zo snel eten.

Wat dacht je van een extra reep?
-Bedankt.

Mr Benson, komt generaal MacArthur?

Hij stuurt iemand anders.
-Wanneer komt hij terug, zoals beloofd?

Snel, hoop ik.
-Hij zal die Jappen aftuigen.

Tot morgenochtend.
-Goedenacht.

Ken je me nog?

Je bent niet veranderd.

Op dat grijze haar na.

Misschien moet je weer even
aan me wennen.

Laat het niet te lang duren.

Ik heb twee jaar van je te goed.

Daar dacht ik net aan.
Hoe het was, voor de oorlog.

Nu lijkt het of het gebeurde
in een ander leven.

We hebben er maar ��n.

Denk daaraan.
-Dat heb ik gedaan.

Het was geweldig en spannend
om naar de eilanden te gaan.

Maar ik werd pas verliefd op je
na ons huwelijk.

Begrijp me niet verkeerd.

Toen ze zeiden dat je gedood was,
werd ik gek.

Andere mensen hielden me in leven.

Een van hen is een vrouw van wie
de man gewond raakte in het verzet.

Ze bracht me naar Julio's kamp.
Ik leerde vechten zoals de rest.

Pas na een jaar hoorden we
dat je nog leefde.

En welk werk je deed.
Ik was erg trots op je, Craig.

Ruth, het enige wat ik wilde,
was jou vinden en wegwezen.

Wegwezen? We kunnen nog niet weg.
Ik voel me een deserteur.

Een deserteur?
Ruth, je bent m'n vrouw.

We moeten het hem vertellen.
Het is niet eerlijk.

Doe ons dit niet aan.
Je weet wat ik wil.

Alles vergeten en bij jou zijn.

Voor mij is het uniek wat wij hadden.

Maar het doet er niet toe wat er met
ons gebeurt. Ik heb z'n hulp nodig.

Ik heb het recht niet je te vragen
om te blijven.

Die beslissing is alleen aan jou.

Ik weet het niet.

Je houdt nog van hem.

Een deel van me behoort
bij elk van jullie. Dat blijft zo.

Daar ligt Sacklers hut.
-Ik zie de onderzee�r niet.

Dat komt nog. Julio, kom mee.
De rest blijft hier.

Mama zegt dat ze elke dag
ijs eten in de marine.

Wat is er, hou je niet van ijs?
-Natuurlijk wel.

Lieverd, we zijn er bijna. Jeff?

Gaat het met hem?
-Benson heeft kinine bij z'n spullen.

Kinine. Hoor je dat, Jeff?
Straks ben je weer gezond en sterk.

Wordt hij beter?
-Zes maanden zonder medicijnen.

De milt ernstig vergroot, en andere
complicaties. Ik weet het niet.

Ze heeft haar man nodig.
-Elke vrouw heeft haar man nodig.

Een prachtig instituut, het huwelijk.
-Dat klinkt hypocriet.

Dat zijn we allemaal. Anders knipte ik
amandelen in Holland...

in plaats van hier Sint Franciscus
te spelen. En jij zou een oma zijn.

In Canton, Ohio.
-Een oma?

Bata, meneer Benson is er.
-Hallo, Benson. Hoe is het gegaan?

Goed. Fontana, luitenant Sackler.
Hij wordt je contactpersoon.

We hebben Jappen gezien.
-Op het strand?

Op de bergkam.
Zeker op zoek naar die anderen.

En de onderzee�r?
-Die komt na zonsondergang.

Er liggen wapens in dat scheepswrak.
-Ik stuur m'n mannen.

Neem de anderen mee,
ik haal je wel in.

Hoeveel Jappen?
-Een hele compagnie.

Je zult wel verhuizen.
-Morgen op z'n laatst.

En de meisjes?
-Die blijven bij mij zolang dit duurt.

En daarna...
Een man heeft iemand nodig.

Als ik je niet meer zie...
-Was je vrouw bij ze?

Dat was ze inderdaad.

Het ligt in de hut
onder het stuurhuis.

M'n mensen wachten bij het strand.
Ga als je klaar bent.

De volgende lading wordt groter.
-Breng jij die?

Dit is m'n laatste tocht.
Ik ben er klaar mee.

Meneer Benson.

De onderzee�r komt vanavond niet.
-Wanneer dan?

Vanavond niet.
-Hij komt nooit.

De kustwacht blijft in contact.
We krijgen snel een nieuwe tijd door.

Dan wachten we maar.
-We verschuilen ons ergens.

Ik weet een goede plek.
-Help me een handje, dokter.

Nou?
-Ik ga niet met je mee.

Jij bent er klaar mee.
Ik niet, ik blijf tot het voorbij is.

Jullie hadden eerlijk kunnen zijn.
-Ik moest die voorraden hebben.

Liegen was een kleine prijs.
-We dachten dat je dood was.

Dat ben ik niet. Sorry.
-We hadden sterk moeten zijn.

Onze kracht was nodig om te overleven.
-Voor de zaak.

Ja. We vochten samen
voor iets waarin we geloofden.

Gefeliciteerd.

Kapitein.

Benson. Kapitein, daar komen ze.

Ze doden ons allemaal.
Dit is jouw schuld.

We gaan naar de wapens.

Mama. Waar is ze?
-Vooruit. Neem hem mee, Julio.

Laat me los.

Laat me los, ik wil m'n mama.

Breng die munitie aan dek.
-Laat me los.

Laat me los.

Goed zo, meiden.
-Amerikaanse luitenants, toch?

Laat ze dichterbij komen.
Ze weten niet wat ze te wachten staat.

Waar is Blanco?
-Geen idee.

Blanco, kom hier.
-Nee. Blanco sterft hier.

Nu.

Stop.

Arme zoete aardappel.

Geen problemen.
E�n grote gelukkige familie.

Binnen is het veiliger. Kom.

Wat doen ze?
-Ze zoeken dekking.

Ze komen wel weer.
-Nu ze weten wat we hebben...

zullen ze niet meer zo roekeloos zijn.
-En die onderzee�r?

Bezig met een Japanse kruiser.
Ze roepen ons op na afloop.

Daar is het te laat voor.
-We houden vol.

Niet lang, zonder voedsel en water.

Daarbuiten liggen veldflessen
en rantsoenen.

Ja. Genoeg voor een dag.

Wat heb je gekregen?

Een paar maaltijden.
Als je van Japanse rantsoenen houdt.

Tja, laten we ze maar proberen.

En jij?
-Nee dank je, ik heb geen trek.

Handig om jou erbij te hebben
in een gevecht.

Jou ook. Je had nooit gedacht
dat ik dit zou kunnen, h�?

Nee. Dat was niet wat ik zocht.

Weet je, nu ik je gezien heb
en bij je was vandaag...

Je bent een dappere man.

Alleen als het moet. Er is weinig kans
dat we dit overleven.

Maar als dat lukt...

dan hoop ik dat je teruggaat met mij.

Even denken. 49?
-Klopt. Zeven maal acht?

Moet dat nu?
Tafels van vermenigvuldiging.

Het houdt hem bezig.
Ga door, Delia.

Zeven maal acht?

Ik wil m'n mama.

Timmy, je mama is er niet meer.
Dat kunnen we niet veranderen.

We hebben je hulp nodig.
Je moet een goede soldaat zijn.

Ok�?
-Ok�, Mr Benson. Ik zal het proberen.

Hoe gaat het met hem?
-Hij reageert op de kinine.

Een goed teken.
-Goed.

Wat maakt het uit,
met die moordenaars daarbuiten.

Niet zo. Ik zal haar wat laten zien.

Hoe lang hebben we nog water?
-Als we zuinig zijn, tot vanavond.

H�, Benson. Kijk eens.

Ik kijk wat hij wil.
-Nee, ga niet.

Wat hebben we te verliezen?
-Ik hou je handje vast.

Mr Benson.

Het is me een groot genoegen.

Kom maar ter zake.
-Ik doe u een genereus aanbod...

gezien uw hopeloze situatie.
We laten mortieren komen.

Daarmee kunnen we jullie zo uitroeien.

Welke garanties krijgen m'n mensen?
-Uzelf krijgt geen enkele garantie.

U gaat naar Manilla voor ondervraging
door de bevelhebber.

Daarna volgt het vuurpeloton.

De rest krijgt Groot-Aziatische
Welvaartssfeer-passen...

en kan leven bij de basis te Magaban.
-Een concentratiekamp?

Helemaal niet.

Geldt dat voor alle anderen?
-Exact.

Op m'n woord als Japanse officier.
-Ik zal erover nadenken.

Mr Benson.
Ik heb niet onbeperkt de tijd.

U kunt me ook op m'n woord geloven dat,
als u niet accepteert binnen een uur...

het aanbod ingetrokken wordt
en uw hele groep uitgeroeid wordt...

zonder kans op overgave.
Onthou: ��n uur.

E�n kort salvo.
-Hou je in, Sackler.

Hij biedt veiligheid en beperkte
vrijheid aan bij overgave.

E�n uur bedenktijd.

Dat zijn loze beloftes.
-Je had binnen moeten blijven.

We staan er hoe dan ook slecht voor.
Ze halen mortieren.

We kunnen beter vechtend sterven,
dan op de knie�n.

Erg hero i sch, maar ik denk ook
aan de vrouwen en het kind.

Ik vraag wat zij ervan vinden.

Je krijgt je wapen terug over een uur.

Het spijt me, Craig.
-Mij ook.

Veel mensen zullen sterven hierdoor.

Neem een slokje.
-Nee, bedankt.

Je kikkert ervan op.

Die fles is kurkdroog.

Ik heb een jaarvoorraad in die hut.

Het kon net zo goed
op de Noordpool zijn.

Ik vraag me af waarom het zo stil is.

Ze wachten rustig op de mortieren.
-Wij niet.

Een man kan om die punt heen
zwemmen, naar je radiohut.

Die zullen ze wel platgebrand hebben.
-Ik heb nog geen rook gezien.

Ik ga niet op die mortieren wachten.
-Je hebt gelijk. Ik zal een poging doen.

Wacht, het is mijn idee.
-Ik ken dat bosje van buiten.

Ik speelde daar verstoppertje
met de meiden.

Nee, bata.

Bata.

Schoften.

Waar is Craig?
-Is hij niet beneden?

Hij is niet op het dek. Misschien wordt
z'n overgave nog geaccepteerd.

Hij zou ons niet in de steek laten.
-Waar is hij dan?

Ik houd de wacht. Ga rusten.

Zijn wil geschiede.
-Amen.

Ik heb Zijn methodes
m'n leven lang betwijfeld.

Nu ik zou kunnen zeggen
dat er geen antwoord is...

geloof ik dat dat er moet zijn.

We hebben veertig jaar verspild.
-Dertig.

Hij zou ons toch niet verlaten
om zichzelf te redden?

Wie weet waartoe een man in staat is.

Probeer het nou niet. Je valt nog.

Waarom maak je geen wandelingetje
op het dek? Dat deed je graag.

Paraderen langs die grote,
sterke mannen.

Het is me gelukt.
Ik houd het niet meer uit...

daar beneden bij haar.

Hoor je dat, Carrie?
Ik kan je niet meer uitstaan.

Naar beneden.

Kom mee.
-Ga naar beneden.

Die oude Jeff houdt ze hier tegen.
Ga nou.

Jeff. Heb je hem daar gelaten?

Daar wil hij zijn.

Dan wil ik dat ook.

Jeff.
-Ga weg.

Jeff, lieverd.
-Lieverd, schatje, engel.

Alsjeblieft, Jeff. Praat niet zo.

Laten we nou samen zijn, lieverd.

Ga weg, Carrie.

Naar voren, naar voren.

Toe, naar voren.

Dertig jaar.

Mr Benson.

Kalm maar, knul.

Je krijgt die voorraden
binnen een maand. Succes.

Tot ziens.

Tot ziens, Ruth.

Craig?

Ik ga met je mee.

Als het mag.

Vertaling: Erik Beckers