All language subtitles for horror_in_the_attic

Ik heb zo raar gedroomd.

Kwam ik er ook in voor ?
- Ik geloof het wel.

Hij begint nu al weer te vervagen.

Trevor. Ik wil altijd bij je blijven.

Ik meen het.
Ik wil echt altijd bij je blijven.

Dat gebeurt ook. Dat beloof ik je.

Ik hou van je, Trevor.
- En ik van jou, Faith.

Kus me.

Mr. Blackburn, toe.
Deze behandeling is pijnloos.

Waar ben ik ?

Wilt u alstublieft inademen ?

Wacht. Kan iemand me vertellen
wat er gebeurt ?

Hoe kom ik hier ? Waar ben ik ?

Niet lastig doen.
Je bent 't gewoon vergeten.

Je bent bang,
maar dat is nergens voor nodig.

Je kunt me vertrouwen. Ik ben je arts.
- Ik ben kaalgeschoren.

Is er soms iets mis met m'n brein ?
- Welnee. Helemaal niet.

We gaan wat kleine aanpassingen
verrichten.

U kunt me niet opensnijden
zonder dat ik weet waarom.

Jullie kunnen me niet dwingen.
- Jawel. Je voorzag dit.

Je hebt zelfs van tevoren
'n verklaring opgesteld.

Zie 't zo: Als je straks onder narcose
bent, ben je ook niet meer bang.

Daar zit iets in.

Daarna zul je je alles weer herinneren.

Dus ontspan
en haal 'n paar keer diep adem.

Geloof me,
het komt allemaal best in orde.

Ga uw gang, zuster.

Ik wil dat u terugtelt van tien
naar een. Wilt u dat voor me doen ?

Faith, wat doe je ?

Faith, hou daarmee op.

Hallo ? De politie, graag.

Geef me de politie.
Ik wil een moord aangeven.

Goeiemorgen.

Doet dat apparaat 't nou ?

Dus dit is 'm dan.
- Heb je z'n staat gelezen ?

Hij zal wel een hoop te vragen hebben.
- Maar voorlopig wordt hij niet wakker.

Hallo ? Ben ik...

Waar...

Heb ik 't gered ?

Ik ga uitklokken.
- Nee maar, je bent wakker.

Ik heet Trevor Blackburn.
- Ik ga er een arts bij halen.

Blijf kalm. Ze gaat er een arts bij halen.

Met het kantoor van Dr. Ek.

Hij verwachtte u al. Een moment graag.

Ik ben een min, geen piccolo.

Hier is uw pati�nt.

Mr. Levinthal, wat...
- Ik geef toe: Ik wilde ontsnappen.

Het kwam door die taxi. Al had ik 't ook
gedaan als die er niet was geweest.

Twee keer code 7.

Ik ben hier geen pati�nt.
Ik ben arts. Ik ben hier voor zaken.

Het komt door de medicijnen.
Ze geven me de verkeerde dosis.

Maar ik mag niet naar 'n arts.
Ik voel me verder geweldig.

Behalve dan dat ik krimp.
- Voer ze allebei af.

Ik ben arts. Ik word verwacht.
- Ik verwacht dat u meewerkt.

Ik wil gemeten worden.

Heren, toe. Ik ben Dr. Coffee. Kijk
maar in m'n tas. Ik kom voor Dr. Ek.

Heb je nieuws ?
- Ik moet hem spreken.

Dat is Ed Coffee. Ik ken hem
van de universiteit. Waar gaat hij heen ?

We kunnen niet op alles voorbereid zijn.

We hadden weinig tijd.
Ik denk dat we vandaag...

Hij is bij. Ik moet weg.

Dr. Ek ?
- Maakt u maar 'n afspraak.

Dr. Ek, dit is Dr. Coffee.

Had dat dan meteen gezegd.
Ik verwachtte u al.

Wat vind u van m'n sanatorium ?
- Heel sfeervol.

Uw werk is 'n bron van inspiratie
voor me.

Ik verheug me op onze samenwerking.
Uw timing is perfect.

Wilt u meteen beginnen ?
Kan ik me eerst opfrissen ?

Phyllis zal u uw kamer wijzen,
maar ik wil snel beginnen.

Ik ga nu weer naar de pati�nt toe.

Het is me een waar genoegen.

Doet u dat nou maar niet.

Hij probeert overeind te komen.

Denk je dat je kunt staan ?

Hoe voel je je ?
Ik ben je behandelend arts: Dr. Ek.

Trevor Blackburn.
- Een hernieuwde kennismaking.

Ik voel me best goed,
maar ik herinner me niets.

Heb ik 'n ongeluk gehad ?
- Wat weet je nog wel ?

Ik geloof dat ik me herinner dat er
inderdaad sprake was van 'n ongeluk.

Een vreselijk ongeluk.

Welk jaar is het ?
Weet je wat de datum is ?

Het jaar 2000.

Ik ben bang
dat ik slecht nieuws voor je heb.

Het is 2004.

Het jaar 2004.
23 november, om precies te zijn.

Is het 2004 ?
- Ik ben bang van wel.

Ben ik vier jaar van m'n leven kwijt ?

Is het echt 2004 ?

Je moest maar even met me
meekomen. Kom maar.

Vooruit, uit de weg allemaal.

Ga maar zitten.

Vind je 't erg als ik rook ?
- Ik denk 't niet.

Het is 'n slechte gewoonte.
En tegen de regels.

Het is weliswaar mijn hospitaal
en 't zijn mijn regels, maar toch.

Mr. Blackburn,
vertel me nu eens wat u weet.

Of wat u denkt te weten.
- Dat moet lukken.

Ik heet Trevor Blackburn.

Dokter, wat is er met me aan de hand ?
- Kijk maar eens goed.

Je bent hier nu iets langer dan vier jaar
onder behandeling.

Dit is een priv�-kliniek.

Een instelling
voor geesteszieke criminelen.

Je bent hier op last van de rechter.

Je hebt een halsmisdrijf begaan.

Daar weet ik niets meer van.
Wat heb ik gedaan ?

Daar kom ik nog op.
Toen je hier arriveerde...

... leed je aan waandenkbeelden, je was
gewelddadig en onhandelbaar.

Ik besloot je te opereren.
- Gaat u verder.

Het was 'n routinegeval. Maar we
werkten met 'n anesthesist van buiten.

Je kreeg 'n allergische reactie en
je hebt vier jaar lang in coma gelegen.

Dat klinkt niet als iets
wat mij zou overkomen.

Maar dat kan ik kennelijk
niet beoordelen.

Vertel me wat er is gebeurd.
- Je was verloofd met ene Faith.

Je kocht � contant een huis.

Zes maanden later
vermoordde je haar daar.

Ik heb getuigd dat je niet
toerekeningsvatbaar was.

Jij beweerde dat je een magisch boek
had geschreven...

... of in je bezit had.
Doet dat een belletje rinkelen ?

Ergens wel.

Ik kon het beeld steeds niet plaatsen.

Je dacht
dat je die misdaad had begaan...

... tijdens een mislukt magisch ritueel.

Kunt u me niet meer vertellen ?

Heb ik nog familie ?
Komen ze naar me toe ?

Ik ben bang van niet.
Je bent een wees.

Je had geen vrienden, maar 'n paar
kennissen en 'n minnares.

Meer weet ik ook niet.

U zou 't net zo goed
over 'n vreemde kunnen hebben.

Maar dat ben ik nu ook.

Het menselijk brein is amper in staat
zichzelf te doorgronden.

Maar we zullen het
ermee moeten doen.

Wat gaat er nu gebeuren ?

Ik hou je hier een maand
ter observatie.

En dan stuur ik je
naar het Huis der Liefde.

Daar kan je weer leren jezelf te zijn,
tussen andere herstellende pati�nten.

Daar heb je een hoop mee gemeen.

Jullie kunnen elkaar helpen.

Je behandeling is volstrekt uniek.

Jij moet Trevor zijn.

Ik ben Dr. Thalama. Zeg maar Abby.
Dit is m'n huis.

Ik zie m'n pati�nten
graag als vrienden, als familie.

Trevor, welkom thuis.

Het is lang geleden dat ik een huis had.

Het is een prachtig huis.
Het is heel oud.

Daar zijn de keuken
en m'n priv�-vertrekken.

Die deur blijft voor je gesloten.
Verder mag je overal komen.

We houden hier niet
van gesloten deuren.

Dit is de stiltekamer.

Hier kan je rustig nadenken
en je ontspannen.

Hier beleven we
onze gelukkigste momenten.

Amy, kom eens kennismaken
met onze nieuwe bewoner.

Amy, dit is Trevor.
Hij komt bij ons wonen.

Dank je wel, Amy.

Mag ik 't aan Trevor laten zien ?

Is 't al weer lunchtijd ?
- Dit is de speelkamer.

Dag, kleine visjes.
Jullie zijn het menu van de dag.

Het spijt me, Abby.

Liz zei dat 't mocht.

Ze heeft vast niet gezegd
dat je de vissen bang mocht maken.

Trevor, dat was Ronald.

En dit is Douglas.

Vertrouw niemand: iedereen is gek.
Zelfgemaakte kauwgom ?

We komen om zes uur bij elkaar
in de spelkamer.

Als je nog vragen hebt,
kom dan vooral naar me toe.

Dank u.

Je moet mij niet bedanken,
maar jezelf.

Het was hard werken,
maar nu heb je weer een thuis.

Een thuis.

Toen, in een van m'n laatste
heldere momenten...

... besefte ik waar die muziek
vandaan kwam.

En ik gilde.

Ik gilde.

Ik gilde, maar die ogen knipperden niet.

De violen lieten snerpend
de waarheid horen.

Ik herinnerde me veel te laat de
woorden van de heks die ik beminde.

Over onze innerlijke blik.

Alleen daarmee kunnen we
de waarheid onderscheiden.

Onze dromen kennen diepere lagen.

Ik ontvluchtte dat vervloekte huis
en rende 't bos in...

... waar de heidense eiken
hun oerdans dansten...

... en vreemde vogels
kakelden in het duister.

Heeft er iemand 'n opmerking
over 't verhaal van Liz ? Douglas ?

Is het waar ?
- Douglas, toe.

Het komt me voor alsof ik dat verhaal
lang geleden ergens gelezen heb.

Weet je nog waar je het gelezen hebt ?

Of denkt dat je het gelezen hebt ?

Nee, ik herinner me niets meer
van voor het ziekenhuis.

Van voor die operatie.

Weet u, Dr. Ek ? Ik heb in mijn centrum
net zo'n opstelling.

Ik heb al uw publicaties gelezen.

Maar desondanks
was ik hier niet op voorbereid.

Dit is geweldig.
En dat allemaal voor een pati�nt ?

Zo'n individuele therapie
is erg veelomvattend.

Het kost een vermogen
om deze omgeving te simuleren.

Mag ik vragen wat het kost ?
- Ja.

Het is 'n exorbitant bedrag.

Daarom wil ik ook graag
snel resultaten zien.

We zullen hier de komende dagen
veel tijd aan besteden.

Wie is het ?

Trevor Blackburn.
Hij leidt aan acute schizofrenie.

Hij was niet tot rationeel denken
in staat.

Dat huis is hem op het lijf geschreven.

Tot zover verloopt alles dan ook
precies volgens plan.

Denkt u dat hij liegt ?
Dat hij zich wel iets herinnert ?

Dat is moeilijk te zeggen.

Frank, ingrijpen.
Ze zijn beneden bijna klaar.

Het is onduidelijk hoe hij reageert
op de implantaten. Dat hebt u gezien.

We kunnen proberen voorspellingen
te doen en vooruit te kijken.

Konden we maar in z'n hoofd kijken.

We zullen nooit weten
hoe hij zich echt voelt.

Daar hebben we Trevor.
- Kom binnen en doe de deur dicht.

Je kunt lepels verplaatsen zonder
ze aan te raken. Dat is bewezen.

Maar ik kan het nog steeds niet.
Ik oefen al 17 jaar.

Ik weet waarom het 'n lepel moet zijn.
- Ik volg je.

Als je met 'n gek kunt praten, besef je
pas dat je er zelf geen bent.

Je bent echt een knappe jongen.

De knapste man van het huis.
- Dank je. Je mag er zelf ook zijn.

Pas maar op. Amy is echt gek.
- Hou je kop, Doug.

Ik ben niet gek.

Ik ben niet gek.
- Je bent niet gek.

Je krijgt 'n welkomstcadeau van me.
- Wat 'n grote woorden.

Ik ga het nu meteen halen.

Daar gaat 17 jaar van m'n leven.

Je kent me niet,
maar je moet me vertrouwen.

Wees op je hoede voor Amy.

Ik vertrouw niemand. Nog niet.

Maar je lijkt me wel ok�.
- Ja, h� ?

Goeiemorgen, Trevor.

Sorry.
Ik wilde je niet laten schrikken.

Geeft niks.

Je ziet er belazerd uit.

Ik heb niet best geslapen vannacht.

Niemand slaapt hier de eerste nacht
goed. Ik had vreselijke nachtmerries.

En gisteren heb ik
helemaal niet geslapen.

Maar wees op je hoede voor Amy.

Ze lijkt me anders wel aardig.
Bijna te aardig.

Ze heeft vast 'n trieste
voorgeschiedenis.

Verkrachtingsfantasie�n.

Ze versierde kerels in bars,
ging met ze naar bed...

... en liet ze dan afvoeren
door de politie.

De eerste keren viel het niemand op.

Maar een van die lui
is zes maanden de bak in gedraaid.

Hij is nu weer vrij en zij zit hier.

En bovendien is ze je type niet.

Ik ken jou pas 'n dag. En ik heb
in geen vier jaar 'n vrouw gezien.

Ik weet zelf niet eens wat m'n type is.

Dit is dag een. Zo zet ik hem ook neer
op je conduitestaat.

Ik ga 't niet met je
over straffen hebben tot 't nodig is.

Hopelijk komt 't niet zover.

Er is hier maar een regel: dat je
elke dag 'n beetje beter moet worden.

kan je dat, Trevor ?
- Ik zal m'n best doen.

Mag ik ?
- Het is gewoon koffie, hoor.

Ik dacht, met mijn medicatie...
- Je krijgt hier niks sterks.

Ga zitten. Alsjeblieft.

Melk en suiker ?
- Graag.

Ik probeer elke dag met iedereen
een persoonlijk gesprek te voeren.

Om bij te houden hoe het gaat.
Dus vertel, hoe bevalt het je hier ?

Het gaat prima. Echt waar.

Dit huis doet me denken aan
waar ik eerst woonde.

Met Faith.

Toen we nog gelukkig waren.

Het voelt als thuis.
- Fijn.

Dat is het ook. Het voelt echt als thuis.

En je nachtmerries ?
- Die herinner ik me niet.

Volgens mij ligt dat aan m'n medicijnen.
- Mooi.

Niet dat je niet droomt,
maar dat je geen nare dromen hebt.

Die heb ik niet.

Trevor, iedereen droomt.

Soms herinneren we 't ons niet.
Maar we dromen altijd.

Dat is de kamer van Liz.
- Ik weet 't. Ik hoorde haar typen.

Weet je waarom Liz hier zit ?
- Omdat ze gek is ?

Liz is altijd aan 't schrijven.
Echt altijd.

Ze denkt dat alles stopt
als zij stopt met schrijven.

Ze denkt dat zij het script schrijft
voor alles wat er op de wereld gebeurt.

Wat doet ze nu dan ?
Ik hoor de typemachine niet meer.

Dat is 'n goeie vraag.

Liz, wat ben je aan het doen ?
- Aan het redigeren.

Goed antwoord.

Zij is ook je type niet.

Wil je met me praten ?
- Trevor, ik ben bang.

Bang ?

Ja, bang.

Waar ben je bang voor, Ronald ?
Zo heet je toch ?

Ja, ik heet Ronald. En jij bent Trevor.

Trevor, ik weet niet wie ze is.
- Sorry.

Ik ben de professor.
Ik weet ook niet wie ze is.

Hou nou eens een keer je kop.
Dit is belangrijk.

Ik moet je dingen vertellen, Trevor.
Dingen die je moet weten.

Rustig maar.

Hij vergist zich. Luister naar mij.
- Het spijt me.

Je hebt altijd in dit huis gewoond.

Toen Dr. Thalama hier aankwam...

... had ze een groot boek bij zich.

Het zag eruit
als een grote, ge�llustreerde bijbel.

Zo eentje heb ik er pas nog gezien.

Op een rolschaatsbaan.

Maar het was geen bijbel.

Ik had nog nooit zoiets gezien.

Het zag er oud uit. Veel te oud
om zomaar mee rond te sjouwen.

Snap je wel, Trevor ?
- Laat hem nou uitpraten.

Abby las ons elke dag voor
uit dat boek.

Ze zei dat we 't moesten zien
als een soort dagspreuk.

Maar dat was 'n smoes.

Ze kon doen wat ze wou
zonder dat iemand er wat van zei.

Ze liet ons ook gewoon roken.

Daar heb ik wat van gezegd.

Ja, ja. En waarom zitten we
hier dan nog ?

Haal me hier weg.
Ik weet niet wat me overkomt.

Ik kan je niet zeggen wie ik ben,
want m'n poppenbrein doet 't niet.

Maar ik zweer je:
Het is niet zijn hand die me beweegt.

Ik ben echt. Ik leef.

Help me.

Ik kan hier niet tegen.

Er stond niks in dat boek.
De bladzijden waren allemaal leeg.

Sindsdien heeft ze
't boek niet meer gebruikt.

Toen kwam Liz.
Waar vandaan weet niemand.

Haar verhalen zijn net
als die uit het boek.

Je mag haar papieren nooit zien.
Die zijn leeg, net als dat boek.

Ronald, hou je mond.

Ik probeerde je alleen te helpen.
Doe me alsjeblieft geen pijn.

Dat geweld was onverwacht,
maar zeker niet ongebruikelijk.

Antipsychotica zijn lastig te doseren.

Het is erg moeilijk om de medicatie
precies af te stemmen.

Wat bent u met 'n van plan ?
- Ik ga weer opereren.

En dan passen we
de dosis opnieuw aan.

Dr. Ek, ik ben hier alleen
om uw werkwijze te observeren.

Ik wil dan ook niet oordelen.
Maar ik vind dit nogal grofmazig.

Logisch dat uw pati�nt doordraait.
Er zijn te veel variabelen.

Zo is dit experiment niet te herhalen.

Ik waardeer uw bezorgdheid,
maar er zijn hier factoren in het spel...

... die uw begrip te boven gaan.
Voorlopig, althans.

Het draait allemaal
om esoterische kennis.

Het gaat me namelijk niet alleen
om Trevors brein...

... maar om z'n ziel.

Schrijf dat maar niet op.

Hallo, je hebt mijn kamer nog niet
gezien. Zou je dat willen ?

Wat vind je ervan ?
Eerlijk zeggen, ik vind het niet erg.

Ik denk dat ik er eerst
eens goed over na moet denken...

... voor ik er iets over kan zeggen.

Wacht even, Amy.
Waarom ben je hier ?

Wat heb je gedaan
om hier terecht te komen ?

Wacht even.

Ik wil het gewoon weten.
Voor er echt iets gebeurt.

Het geeft niks, Amy.
Ik begrijp het heus wel.

Ik zit hier toch ook ?

Het maakt niet uit wat je zegt.
Of wat ik zeg, of wie dan ook.

Als 't echt is, dan is dat zo.

En als dat niet zo is,
dan hebben we niets.

Dit is toch zeker echt ?

Leg je hand op m'n mond of ik ga gillen.

Wie schreeuwde daar zo ?
- Ronald is dood.

Wacht. Maak open.

Wat denk jij dat je aan 't doen bent ?
- Wie was dat ? Wat verbergt u ?

Als je weer bij die deur komt, dan
zet ik je in de isoleer. Is dat duidelijk ?

M'n hoofdpijn is verdwenen.
Zomaar ineens.

Ik heb niemand ooit bij die voetbaltafel
gezien. En ik ben hier al eeuwen.

Dan wijden wij 'm toch in ?

Misschien is hij niet echt.
Een groepshallucinatie of 'n hologram.

Hij is wel echt.
Ik heb 'm gisteren aangeraakt.

Je moet niet van die goedkope leugens
vertellen.

Doug.
- Ik vind Douglas mooier.

Goed, Douglas dan. Luister.

Ik wil je iets vragen, waar je nooit
eerlijk antwoord op kunt geven.

Maar ik moet 't toch vragen.
- Een vervelend dilemma.

Ik heb geprobeerd te bedenken
welke van m'n herinneringen echt zijn.

Ik heb 't rationeel benaderd.
Veel helderheid schept 't niet.

Maar dat was je vraag niet, of wel ?

Als iemand iets uitvreet met m'n brein
wil je het me dan zeggen ?

We kunnen het onder ons houden en 't
spel meespelen, maar 't vreet aan me.

Ik heb nergens meer houvast.

Ik denk steeds: Als ik maar beter word,
mag ik naar huis.

Maar ik voel me goed en dit huis...

Wacht. We gaan terug naar je vraag en
we vergeten dit moment van zwakheid.

Ik krijg toch geen
eerlijk antwoord van je.

Je vraagt de mening van 'n vreemde
in 'n inrichting.

Je kunt 't krijgen
zoals je 't hebben wilt.

Achterdocht kan gezond zijn,
maar je moet 't niet te ver voeren.

Ik wijs je er nu op.
Maar hou er verder over op.

Want als je erover praat,
geef je 't macht over je.

Geef nou gewoon duidelijk antwoord.
- Vooruit dan maar.

Niemand die je kent
of om wie je ooit gegeven hebt...

... en die je 't gevoel gaven
dat ze echt waren...

... heeft ooit bewezen
dat wij niet allemaal tegen je zijn.

Daar zijn geen uitzonderingen op.

Als ik nou zeg dat wij er met zes miljard
op uit zijn om je te pakken.

Dat klinkt vergezocht,
maar wie zegt dat 't niet zo is ?

Als je erover praat, maak je 't erger.
Maar ik denk er veel over na.

En dat zul jij nu ook doen. Want
dat idee gaat z'n eigen leven leiden.

Dat vergeet je nooit meer.

Maar geef mij er niet de schuld van.
Je vroeg er zelf om.

Dank je wel, Doug.
Nu kan ik weer rustig slapen.

Ik heb er nog meer, als je wilt.
- Dat kan ik niet aan.

Zullen we tafelvoetballen ter afleiding ?

Dan blijk ik Ronalds moordenaar
en ben jij de volgende.

Je bent 'n toffe gozer. Maar je weet
nog altijd niet waarom ik hier zit.

Dat weet ik wel. Jij werkt voor die lui.

Ik moet jou gaan vertrouwen
en m'n hart luchten.

Ik heb m'n ballen afgesneden
toen ze me uit Pink Floyd gooiden.

Binnen.

Trevor, je bent hier nieuw.

Ik wil je een paar huisregels uitleggen.

We zijn niet tegen gemeenschap.
Dat kan therapeutisch werken.

Dit is tenslotte het Huis der Liefde.

Wat denk je zelf, Trevor ?

Wat zal ik zeggen, Amy ?

Amy zegt dat je haar dwong tot seks
toen die moord plaatsvond.

Ik dwong haar niet. We deden 't
met wederzijdse instemming.

Elk van ons kan de dader zijn.
Maar jij bent de enige moordenaar hier.

Ik zal alles doen
wat in m'n vermogen ligt...

... om nog een moord te voorkomen.
- U loopt wel hard van stapel.

Dat zijn niet mijn woorden,
maar de jouwe.

Deed ik het goed ?

Waar ga jij nou naartoe ?
- Nou, gewoon...

Ik ben net verhoord.

En dat weet je al snel niet meer
wat je verzonnen hebt en wat waar is.

Ik had een alibi.

Ik kan wel 'n borrel gebruiken.
Dat heeft God me verteld.

Ik zit hier al zo lang,
dat ik 'n eigen stoel heb.

Ga je gang.

Wil je er ook een ?

Je kunt er niet zo makkelijk aankomen.
Maar neem vooral.

Zoveel je maar wilt.

Dat is Liz. Ze houdt nooit op met typen.

Je wordt er gierend gek van.

Hoe lang zat Ronald hier al ?

Wanneer ze 'm brachten ?
Een tijdje terug. Ik was hier toen al.

De tijd verloopt hier anders
dan zou moeten.

Ik weet wat je bedoelt.

Trevor, vertel op.

Heb jij Ronald aan reepjes gesneden ?

Jij leest toch 'n hoop boeken ?

Boeken zijn goedkoop.

M'n toelage is niet toereikend
voor hippe muziek.

Dus lees ik.

Weet je iets over magie ?
- Met kaarten ? Of met konijnen ?

Magie met 'n hoofdletter ?

Zoals toverspreuken en bezetenheid.

En ceremonies.

Je hebt mijn vraag niet beantwoord.

Ben je wel eens op zolder geweest ?

Op zolder. Nee.

De zolder is in mysteri�n gehuld.
Ik heb er wel over gedroomd.

Dat is waanzin.
- Nachtmerries. Toen ik hier net was.

Ik kwam altijd alleen op de zolder
in m'n dromen.

Heb je die hutkoffer ooit open
gekregen ? En gezien wat erin zat ?

Ik heb dezelfde nachtmerries gehad.

Het had erger gekund.

Als 't ons allebei overkomt,
moet 't wel echt zijn.

Tenzij een van ons liegt.

In mijn dromen
was die hutkoffer altijd op slot.

Maar er was iets
wat eruit probeerde te ontsnappen.

Ik heb 'm gisteravond open gekregen.

Gisteravond ?
Toen Ronald werd vermoord ?

Ja, precies.

Heb jij hem vermoord ?
- Ik denk het niet.

Liz, ik ben het: Trevor. kan je even
hier komen ? Ik wil je iets vragen.

Als je me stoort,
verspil je de tijd van iedereen.

Ik wil dat je me iets uitlegt.
Het hoeft niet lang te duren.

Je bent aan 't verkeerde adres.

Jij schrijft niks wat ik niet al eerder
heb geschreven. Laat me nou binnen.

Ik dacht dat je bij mij aanklopte.
- Dat was niet zo.

Als het wel zo was, kon je misschien
even binnenkomen om te praten.

Maar misschien heb je wel iets anders
te doen of moet je ergens heen.

Alsjeblieft, Trevor ?

Wat moet je van me, Amy ?

Ik ben gewoon bang
en ik wil graag dat je...

Ik wil echt beter worden.
Dat snap je toch wel ?

Ik wil het voor jou niet moeilijker maken
dan 't al is. Echt niet.

Waarom zei je dat ik je verkracht heb ?
- Wat moest ik dan zeggen ?

Ik heb elke man die me ooit
heeft aangeraakt daarvan beschuldigd.

Dacht je dat ze me
anders zou geloven ?

Als ik had gezegd dat je bij mij was
ten tijde van de moord ?

Snap je 't nou ?

Ze gelooft niet
dat je me hebt verkracht...

... maar ze weet
dat je die moord niet kon begaan.

Het was 'n leugen om bestwil.

Wat is er gisteravond precies
voorgevallen ? Tussen ons, bedoel ik.

Het was volmaakt.

Zo volmaakt als nooit tevoren.

Ik had 't niet mogen doen.
Maar ik heb 't juiste besluit genomen.

Voor ons allebei.

Ben je er klaar voor ?
Ik wel, dus laten we gaan.

Heb je de rest van die whisky
opgedronken ?

Min of meer, maar ik heb
twee flinke borrels overgelaten.

Als jij de deur inbeukt,
ga ik wel eerst op de trap.

Dit is wat ik gedroomd heb.
- Ik ook.

Waarom fluisteren we eigenlijk ?

Maar kijk wel uit waar je loopt.

Je wilt niet bij Liz in bed belanden,
of zo.

Laten we gaan, voor er iets gebeurt.
- Niet zo snel.

Als ik hard genoeg tegen dat slot trap,
gaat 't wel open.

Rustig maar, het stelt niks voor.
Wacht jij maar bij de trap.

Trevor.
- Zij zit in die koffer. Ik heb 'r vermoord.

Ze wil me er ook in trekken.
- Zeg, hou eens op.

Je hoorde haar toch ? Dat was Faith.
Ze is dood.

Dat weet ik. Maar ik sta er vlak naast
en ik heb niks gehoord.

Laat me eruit.
- Maar dit hoorde wel. Zeker weten.

Zeg, draaf eens niet zo door.

Ik heb niks gehoord. Je hallucineert.

Er gaat iets gebeuren.
Ik wil weg.

Ga maar vast. Ik heb dat ding
binnen vijf minuten open.

Ik beloof
dat ik de schat met je zal delen.

Intussen zorg ik wel
dat ze jou niet te pakken krijgt.

Gaat het wel ?

Beschadig die koffer niet.
Dat is m'n hoofd.

Je probeerde net
m'n hoofd open te trappen.

Hou je haaks, Trevor.
Het komt allemaal goed.

Niet doen. Alsjeblieft.

Liz, hou op met schrijven.
Hou daar onmiddellijk mee op.

Liz, doe die deur open. Laat me erin.

Doe die deur open.

Het is allemaal bedrog. Ik word
er ingeluisd. Dit zijn mijn verhalen.

Het kan me niet meer schelen
wat echt is. Dit is mijn schuld niet.

Maar probeer me niet zo bang
te maken. Alsjeblieft.

Probeer me niet bang te maken.

Heren, zeg tegen Dr. Thalama
dat ze 'm nu het Amanita-extract geeft.

De Amanita-injectie ? Nu ?
Is dat echt nodig ?

Het is 't sterkste hallucinerende middel.
- Precies. En hij is nu al zo verward.

Precies. Daarom is hij er nu aan toe.

Waar gaan we naartoe ?
- Ik neem je mee naar huis.

Het is zo'n tijd geleden.
Zullen we ergens wat gaan drinken ?

Ik hou van je.
Maar ik heb je 'n hoop te vertellen.

En ik weet niet hoe lang dit goed gaat.

Ze zeggen dat je dood bent.
Dat ik je heb vermoord.

Mijn dood was je eerste fout.

We maken allemaal fouten.

Ze hebben je
'n heel sterk medicijn gegeven.

Maar laat het je er niet onder krijgen.

Ik ben hier omdat je af moet maken
wat je bent begonnen. In je eentje.

Ik ben bij je, schat. Ik ben er echt.

En we zijn er.

Welkom thuis, Trevor.

Waanzin.

Trevor, je bent er nog niet.

De dag van morgen behoort ons toe.
Aan ons.

Het geeft niet.
Dit huis heeft vele kamers.

Doe het gewoon rustig aan.
- Laat m'n hand niet los.

Ik heb nu allebei m'n handen nodig.

Hij wil niet scherpstellen op jou.

Wacht, ik herinner me ineens iets.

De lijn is dood.

Ik vraag me af wat er op die band
stond dat ze denken dat jij 't was.

Het kan geen moord geweest zijn.

Maar ze hadden je toch wel veroordeeld.

Zo, daar gaat ie dan.

Wat is er ?
- Blijf daar. Niet kijken.

Ik kan hierin zien waar je echt bent.

Wat herinner je je nog, Trevor ?
- Ik herinner me het ongeluk.

Het was geen ongeluk.
Het was een ceremonie.

Jij was de Magus en ik je leerlinge.

Die rituelen zijn psychische abstracties.

Ik weet niet wat je bedoelt.

Hou op, verdomme.
Weet je niet meer waar het boek is ?

Het boek ?

Faith. Het boek.

Zei hij nou net 'Faith' ?

Interessant.

Moet je horen. Dat is heel interessant.

Lag de toestand waarin hij zich bevindt
in de lijn der verwachting ?

Onder andere.

Het is zeker geen
negatieve ontwikkeling.

Er doen zich voortdurend
nieuwe mogelijkheden voor.

Na wat ik net gezien heb,
kan ik wel zeggen...

... dat het fatsoenlijk zou zijn
'm enige privacy te gunnen.

Kent u dat begrip ? Fatsoen ?

Ik ben me zeer bewust
van fatsoensnormen.

Privacy is 'n mythe
en ik ben geautoriseerd.

U hanteert dubieuze methoden.

En ik vrees dat 't schadelijke gevolgen
heeft voor uw pati�nt.

Ik begrijp het.

Waar gaat u naartoe ?
- Ik ga met hem praten.

Daar schiet hij vast
heel veel mee op.

Ik ben bezig met 'n doorbraak
op 't gebied van ons geestelijk welzijn.

U bent kleinzielig bezig.

Wat Trevor nu ook ervaart,
hij zal me dankbaar zijn...

... als ik 'm weer gezond heb gemaakt.

Stuur hem maar door.

Kom binnen.

Ga zitten.

De transformatie kan slechts op
een moment in de cyclus plaatsvinden.

Laat lichaam en geest van
de ontvanger zich openstellen...

... binnen de begrenzingen
van 't pentagram...

... en spreek 't sleutelwoord: de
vervloeking van goden en mensen.

Dat heb ik lang geleden geschreven.
- Niet waar, al lijkt 't wel op jouw werk.

Weet je dat nog ?

Roept die passage iets bij je op ?

Volgens mij herinner ik me wel iets.

Ik wil je verhaal nog eens horen.

Misschien kan je er inmiddels
iets nieuws aan toevoegen.

Ik woonde samen met m'n verloofde.
We waren vreselijk verliefd.

We hadden net 'n huis gekocht.

Er was iets met 'n ceremonie.
Ik dacht dat ze me wilde vermoorden.

Ik heb net zo'n vreemde droom gehad.

Kwam ik er ook in voor ?
- Volgens mij wel. Hij vervaagt al weer.

Ik wil altijd bij je blijven, Faith.

Ik wil altijd samen zijn.

Ik beloof je dat dat ook gebeurt.

Ik hou van je, Faith.
- En ik van jou.

Kus me.
- Laten we 'n huis kopen.

Een huis ?
- Ja.

Een groot huis met veel kamers
voor ons alleen.

Met twee keer zoveel kamers
als we nodig hebben.

Een huis dat zo groot is dat je
er voor eeuwig in kunt verdwalen.

Waar we ons samen
in kunnen verstoppen.

Het boek is leeg, tenzij je
voorbestemd bent om 't te lezen.

Alleen jij kon 't boek lezen. Het leerde
je dingen en die leerde je mij.

Je overtuigde me
om die ceremonie uit te voeren.

Als je me er meer over vertelt,
begrijp ik 't misschien.

Nu snap ik er niks van.
- De versmeltingsceremonie.

Die had je uit dat boek.
Is 't hier in deze kamer ?

Deze kamer bestaat niet eens.
- Natuurlijk wel. Die was hier altijd al.

Dit huis was van ons
voor zij erin kwamen.

Vertel, waar heb je dat boek verstopt ?
- Dit is niet echt. Ik verzin dit zelf.

Jij bent hier niet echt.
- Het zit in je hoofd. Net als ik.

Ik verzin het ook.

Ik hou van je, Trevor.

Elke keer dat ik je heb aangeraakt
heb je hier opgeslagen.

We hoeven alleen maar
die herinneringen op te halen.

We kunnen ons hier
niet veel langer verbergen.

Wie vermoordt al die mensen ?

Dat is allemaal in sc�ne gezet voor jou.

De andere pati�nten zijn allemaal
acteurs. Dr. Ek aast op 't boek.

Wat moet ik doen ?
- Je moet de ceremonie voltooien.

Als jij dood was in mijn plaats, zou je
over ongekende krachten beschikken.

Je hebt je onvoldoende
geconcentreerd.

We hadden samen in mijn lichaam
terecht moeten komen.

Geef mij het boek en laat me afmaken
wat jij begonnen bent.

Wat heb je er aan
als ik 't alleen kan lezen ?

Om mij te bevrijden moet jij sterven.

Dat is 't enige
wat je voor me kunt doen.

Ik kan niet leven zonder jou. Maar ik
kan ook niet sterven zonder jou.

We hebben vreselijke dingen gedaan.

Ik zie dingen
die jij je niet kunt voorstellen.

Het boek is goed verstopt.
Jij en Ek hebben er niets aan.

Alleen ik kan 't lezen.
Tenzij Ek iets weet dat ik niet weet.

Als jij je niet van kant maakt, doe ik het.
Ik kan me bedienen van wie ik wil.

Ik kan bezit nemen van wie ik maar wil.
Van Amy, bijvoorbeeld.

Ik heb je met haar samen gezien.

Dan kunnen we weer geliefden zijn.
- Laat Amy met rust.

Ik ben straks ook in 't Huis der Liefde.
Verscholen in 'n warm lichaam.

Dan vermoord ik je
en dan staan we quitte.

Ik ken je duidelijk niet erg goed.
Je houdt niet van me.

Dat deed ik wel degelijk.
Tot je je belofte brak.

Welke belofte ?

Je had me beloofd dat we altijd
samen zouden zijn. Voor eeuwig.

Ik kom je nog wel tegen.

Ik heb je in de gaten gehouden.
En alles opgenomen.

Je sprak hardop, maar ik kon er
niks mee. Het was zo verward.

Je had 't over 'n boek. Weet je nog ?
- Een boek ?

Dat je had geschreven
of in je bezit had.

Dat was nooit duidelijk.

Herinner je je dat boek ?

Wat herinner je je wel ?

Ik weet niet veel meer
van wat er is gebeurd.

En van wat er echt was en wat niet.

Maar ik weet dat ik door m'n daden
de vrouw van wie ik hield heb verloren.

En dat heeft me veranderd, Dr. Ek.

Het menselijk brein is niet in staat
zichzelf te doorgronden.

Maar ik zal 't ermee moeten doen.
- Zoals wij allemaal.

Ik stuur je naar 't Huis der Liefde.

Daar kan je weer leren jezelf te zijn,
tussen andere herstellende pati�nten.

Daar heb je een hoop mee gemeen.

Jullie kunnen elkaar helpen.

Jij moet Trevor zijn.
- Waarom ben ik weer hier ?

Ik ben Dr. Thalama. Zeg maar Abby.
Dit is m'n huis.

Kent u me niet meer ?
- We komen om zes uur bijeen.

Als je nog vragen hebt,
kom dan vooral naar me toe.

Ik bewaar m'n vragen wel
voor de groep.

We moeten praten, Amy.
Of hoe je ook heten mag.

Je bent zo knap, Trevor.

Genoeg. Ik weet niet hoe ze je hebben
overtuigd dat ik dit verdien.

Maar ik snap niet dat je je ervoor leent
om 'n ander tot waanzin te drijven.

Je bent vast 'n actrice.
Nou, je hebt je werk goed gedaan.

Als er iemand verantwoordelijk is
voor hoe ik me nu voel, dan ben jij dat.

Het maakt niet uit wat je zegt.
Of wie dan ook.

Hou op. Zie je dan niet
wat deze farce met me doet ?

Het is het jaar 2000.

Het is afgelopen.

En wie ik ook was
en wat ik ook gedaan heb...

... ik gaf om je. En jij neukte me
om een doorbraak te forceren.

Ik ga door 'n hel
en jij wordt hiervoor betaald.

Het moest je helpen
om beter te worden.

Ik heet geen Amy, maar Karen.

Ik twijfelde, maar ze zeiden
dat je er beter van zou worden.

Volgens 't draaiboek
zou 't nooit tot seks komen.

Dat vroegen ze niet van me.

Maar jij wilde het graag
en ik was om je gaan geven.

Ik geef om je, Trevor.
Niet als Amy, maar als mezelf.

Krijg de kolere, wie je ook mag zijn.

Ik sta aan jouw kant.
We moeten dit oplossen.

Door jou ben ik uit m'n rol gevallen.
- Niemand staat aan mijn kant.

Door uw behandeling
verergert z'n schizofrenie.

Trevor begint achter de waarheid
te komen. Dat is juist 'n succes.

Het is een mislukking.
- Hou toch op.

Doorgaan is niet alleen zinloos,
maar ook immoreel.

Doe niet zo belachelijk.

Ik dacht dat ik u kende, in theorie
althans. Maar dat is duidelijk niet zo.

En nu wil ik dat ook niet meer.

Ik ben gedesillusioneerd.
- Ach, gut.

Zwaar gedesillusioneerd.

En denk maar niet dat ik m'n mond hou
tegen de inspectie.

En wat uw medicatie betreft:
Ik ben zelf arts.

En ik heb nog nooit zo'n onbezonnen...

U bent hier te gast geweest.

Begrijpt u wel ?

U bent hier alleen
dankzij mijn welwillendheid.

Ik duld dit niet.
Ik wil niemand kwaaddoen.

En dat is ook niet gebeurd.

We gaan door tot we weten
wat we willen weten.

Hij is geen proefkonijn.
- En wat betreft uw desillusie:

U bent nog lang niet echt
gedesillusioneerd geraakt.

Jawel.
- Helemaal niet.

Maar dat komt nog wel,
onbeschaamde vlerk.

Dat komt nog wel.
Ik ben nog niet klaar met jou.

Welkom, Trevor. Ga zitten.
Liz gaat net...

Ik weet er alles van, Abigail.
Als je tenminste echt zo heet.

Wie heeft hier de leiding ? Jij soms ?

Ik ? Nee.
Grappig dat je dat vraagt.

Ik weet dat jullie allemaal acteurs zijn.

Ik weet
dat ik de enige echte pati�nt ben.

Maar ga vooral zo door.
Jullie zijn erg goed.

Maar ik wil dat degene die hier
de baas is, hoort wat ik te zeggen heb.

We zijn een en al oor.

Ik verloochen je bij de machten
waarover ik op 't astrale vlak beschik.

Je weet wel. Ik hoef die litanie
toch niet helemaal af te draaien ?

Luister je nu ook, Ek ?

Luister je ?

Wil je nu een keer
officieel naar me luisteren ?

Ik ben geestelijk gezond en jij hebt
je verplichting als gastheer verzaakt.

Je verplichting als gastheer.

Je wilt me vast iets vragen.
Ga je gang.

Dood me alsjeblieft niet.
- Het heeft dus geen effect op jou ?

De Macht van de Ouden.

De Duistere Machten, zo je wilt.

Ik wil dat boek van hem.

Je ziet de ironie er toch wel van ?

Een wetenschapper denkt niet
in termen van goed en kwaad.

Wat waar is, is waar. Feiten kennen
geen moraal. Een feit is 'n feit.

Het concept magie
bestaat niet voor hem.

Maar wat als er wel magie bestond ?
Zwarte, dan wel witte ?

Wat zou magie dan anders zijn...

... dan esoterische kennis
die we nog niet kunnen bewijzen ?

Alle wetenschap werd ooit
als magisch gezien.

Nog geen 500 jaar geleden hadden ze
ons op de brandstapel gezet.

Zeker weten.

Binnen.

Ik zal voor je doen wat ik kan.

Dit project is mislukt en ik vind
dat ik je dat verplicht ben.

Ik zal je vertellen wat ik weet.
Zoals wie hierover gaat.

Dr. Ek. Ik heb 'm
maar een keer ontmoet.

Maar vanaf 't begin
houdt hij ons allemaal in de gaten.

En hij neemt alles op op video.

Maar nu jij 't door hebt, zit 't erop.
Om middernacht gaan we naar huis.

Iemand zal proberen me te
vermoorden. Iemand in dit huis.

Iemand die in iemands hoofd zit.

Vermoedelijk Amy,
maar dat weet ik niet zeker.

Aha, maar dat is iets
tussen jou en Dr. Ek.

Hij kan je horen. Hij hoort alles.

Ik weet niet hoe gestoord je bent.

Maar wat ze je aandoen,
kan niet goed zijn.

Ik zou 'n advocaat in de arm nemen.

Ik ken haar.

Ze wil geheid met me neuken
voor ze me doodt.

Zo is Faith wel.
- Wie ?

Ik weet dat 't gestoord klinkt.

Je zei dat Ek luistert ?
- Hij hangt aan je lippen.

Ik kan je wel vertellen...

... dat ik veel te ego�stisch ben
om m'n technieken te delen.

En als ik dat boek eenmaal heb,
dan krijg ik 't vreselijk druk.

Dank je. Heel fijn.

Hoe jammer het ook is...

... maar je zult m'n methode
niet empirisch kunnen toetsen.

Omdat je, laten we zeggen...

... nooit meer helder genoeg zult zijn
om ze je te herinneren.

Het zit namelijk zo, dokter:

Ik kan je verder niet meer gebruiken.

Er heeft iemand geprobeerd te
ontsnappen. Ik heb 'm al verdoofd.

Maar hij moet teruggebracht worden
naar zaal 23.

Liz, ik ben het: Douglas.
- Kom binnen.

Hoi Terry, alles goed ?

Ik moest Dr. Thalama
de typmachine brengen.

Carol ? Ze zal die ouwe wel bedoelen.
- Die ouwe ?

Hij is 't. De acteur die Douglas speelt,
is alle namen vergeten.

Laat ze 'm verdoven
en onmiddellijk hierheen brengen.

Ik weet niet of 't nog uitmaakt
of hij 'm ziet ?

Jazeker.

Dit is echt 't vreemdste baantje
dat ik ooit heb gehad. Wat jij ?

Wat maakt 't uit ?
Als ik er maar op los mag rammen.

Daar hoorde ik toch echt iemand.

Gaan we achterom ?
- Nee, laten we de deur intrappen.

Fijn, jullie zijn net op tijd.
Kom binnen.

Dit is 'm toch ? Jij bent toch Douglas ?

Nee, ik ben Ronald.
Die dikzak boven, dat is Douglas.

Jullie moeten 'm stevig aanpakken.

Schiet op. Ik wijs jullie de weg wel.

Hier ben ik.

Daar zijn we dan.

Neuk me nog een keer.
- Dat heb ik al gedaan.

Ik hou van je.
- Faith ?

Dokter, hij is bijgekomen.

Had je je mond maar moeten houden,
bolle.

Waar is je maat ?
- Vast op zoek naar de plee.

We zijn altijd maar onderweg en...
Wou je er soms nog een ?

Ik zou er zelf heen kunnen gaan.
Het is maar 20 minuten rijden.

Maar dat is zinloos. Volstrekt zinloos.
Verdomme.

Laat ze naar de hel lopen.

Rennen, Liz. Hij is gek geworden.

Waar ga je heen ?
- Weet ik niet. Weg.

Nou zullen ze ervan lusten.

Al m'n papieren en floppy's.

Alles wat als bewijs kan dienen.
- Wat zullen we ermee doen ?

Jullie weten ook te veel.
Ik zou maken dat ik wegkwam.

Maar iemand moet toch
de verslaglegging afhandelen.

Hoe kom je aan die knuppel ?

Ik heb degene van wie hij was vermoord.

Het voelt niet alsof ze echt doodgaan...

... als je niet echt de moordenaar bent
die je bent.

Is iedereen nu dood ?
- Ron en Liz zijn ontsnapt.

Maar verder iedereen.
Behalve jij en ik.

Ik ben Faith. Ik besloot je
toch maar niet te neuken...

... maar je gewoon
direct te vermoorden.

En nu ga ik je aan je belofte houden.

Heel goed. Wacht daar maar op me
terwijl ik de deur inbeuk.

Je zit vast in 'n fantasiewereld.
Maar ik moet je wel echt vermoorden.

Want als jij mij doodt...

... dan blijft er niets anders over
dan jij en je waanidee�n.

Dan zit je hier vast. Voor eeuwig.

Voor eeuwig.
Weet je wel hoe lang dat is ?

Je mag blij zijn dat ik zoveel van je hou
dat ik dit voor je over heb.

Trevor, ik hield echt van je.

Kus me.

Kus me.

Ik wil een moord aangeven.

Een moord, ja. Dat zei ik toch ?

De versmolten zielen zijn veiliggesteld.

Onzin, ik ben in m'n opzet geslaagd.

Als ik Trevor niet had gebroken, had
hij dat boek nooit teruggevonden.

Nu hoef ik 't alleen nog maar
terug te halen.

Goeiemorgen.

Doet dat apparaat 't nou ?
- Dat doet 't.

Dus dit is 'm dan.
- Heb je z'n staat gelezen ?

Hij zal wel een hoop te vragen hebben.
- Maar voorlopig wordt hij niet wakker.

Ik ga uitklokken.

Nederlandse ondertiteling bewerkt door : Black Phantom