All language subtitles for Korona krolow odc 122

w poprzednim odcinku.

Błagam cię, pani!

Ratuj moją żonę i dziecko!

Podaj nóż!

Oszalałeś? Albo mi pomożesz, albo nic tu
po tobie!

Zostaw tam założe.

Coś cię trapi, panie?

Czeka nas dzisiaj ciężki dzień.

Czuję się, jakbym się sposobił do bitwy.

A mnie się zdaje, że lękasz się, co
zrobi Kachtela.

Nie uważasz, panie, że powinniśmy
najpierw pomówić ze Spytkiem?

Mam go spytać o pozwolenie?

Nie, ale nie zaszkodziłoby upędzić
starego druha, co planuje. Nie cofnę się

przed niczym.

Spytek doskonale wie, że królestwo
potrzebuje silnej ręki.

Zrozumie to. Znam go przecie. To prawda,
jednak... Dość! Decyzja już podjęta.

Sam przekonywałeś mnie do reform,
Zbigniewie. I co? Straszysz mnie gniewem

pytka?

Przybył już ktoś?

Wojewoda krakowski Imram.

Powitałem też sandomierzan.

Kastelana Piotra Nosala i wojewodę Czuja
Skrzelowa.

Powitajmy więc naszych gości.

Przyszedłem sprawdzić, jak ma się
dziecko.

Bez przerwy płacze.

Jak opętane.

Co z mamką?

Żadna nie chce się zgodzić.

Żywe dziecko w martwej matki?

To sprawa szatana.

Szatan nie ma z tym nic wspólnego.

Ale jak to się stało?

Moja żona umarła zanim ono się
narodziło.

Są rzeczy, których nie zrozumiesz.

Ale nie opawiaj się.

Nie zrobiłem niczego niedobrego.

Wprowadziłeś nieszczęście na mój dom.

Myśl, co chcesz. Byłem w mieście, żeby
wprowadzić księdza.

On was has to in exact.

Co mu powiedziałeś? Nie znalazłem go.

Nie znalazłeś.

Nie waż się nikomu o tym powiedzieć.

I tak nikt ci nie uwierzy.

Jasiek jest obecnie łowczym krakowskim.
O, jak to zawołanie, oto i on. Ojcze,

mój syn.

Znasz Piotra Nosala, kasztelana
sandomierskiego i wojewodę Mstuja

Nie poznajesz nas, co? Ale wiele dobrego
od ojca słyszałem. Pamiętam cię jako

pacholę. Wtedy częściej bywaliśmy na
Wawelu.

Jak się człowiek w latach posunął, to
swoje cztery kąty więcej ceni.

Jednakowoż zaproszenia króla odrzucać
nie wypada.

Jaśka po świecie goniło, ale też myślę,
że teraz to się zmieni, skoro się ożenił

i spodziewa się potomka.

Winszuje, winszuje.

Wiecie, o czym chce król z nami
rozmawiać?

Ich pytajcie.

Ostatnio król częściej się naradza z
kanclerzem i Hermanem.

Wiem tyle, co i wy.

O, jest Imram?

Wojewoda krakowski?

Ojcze, to prawda, że szykują się zmiany
na urzędach?

Jeżeli tak, to wojewoda Imram i
podkomorzy Jan.

Na pewno im przyklasną.

Ciągle o tym szepcą między sobą.

Mają tajemnicę przed nami?

To dla mamki.

Jak mała zacznie jeść, przestanie
płakać. Nie starczy.

Od śmierci mojej żony nie ma kto zająć
się resztą dzieci.

I ją trzeba było ratować.

Jestem medykiem, nie cudotwórcą.

Ale dziecko uratowałeś.

Wrócę sprawdzić, co zrobiło jeszcze
Kiepko.

A ty wiesz, jak ma się dziecko, które...
Które uratowałem.

Właśnie od niego wracam.

I żyje? Wszystko z nim dobrze?

Ależ te zioła cuchną.

Ja bym nam tego nie wypiła.

Barze go rozlejesz.

No ale działają, prawda?

Bo po co pić takie paskudztwo, jeżeli
nie działa?

Przestań pawlać.

Janów tam ktoś mignął. A nikogo nie
widzę.

No tak.

Pani?

Martwi się o Egle.

Boi się, że straciła chęć do życia.

Rozumiem wasza miłość.

Ale to zmartwienie nie służy ani tobie,
ani Egle.

Potrzebujesz teraz spokoju. Jak ja mam
być spokojna, kiedy to niewiasta

wszystko okropne?

To było niesprawiedliwe i niepotrzebne.

Egle to silna kobieta. Podniesie się z
tego.

Za bardzo bierzesz to do siebie, pani.

Czy na pewno chodzi o Egle?

Jestem już zmęczona.

Mam dosyć tych ziół.

Tego jedzenia na chwilę.

Tych pytań, czy się udało, tych spojrzeń
pełne litości.

Już dłużej tego nie zniosę.

Nie zniosę.

Rozumiem, pani.

Odstawimy na jakiś czas zioła i tłuste
jadło.

Będzie tak, jak sobie życzysz. Już nie
mam siły.

Wszystko się ułoży.

Odstępujesz tylko z pokoju.

To pilnuję tego.

Eliasz.

Przepraszam.

Nic się nie stało, pani.

Odpoczywaj.

ani żywego ducha.

Nikogo, aby zasięgnąć języka.

Może zatrzymam się na postój, panie.

Nie czas.

Będziemy odpoczywać, a one nam się
oddalą.

Kto wie, że oddalają się od Prokowa,
panie?

Przeczuć.

Robi się posiome nacięcie tu, nad łonem.

To jest najlepsze miejsce, żeby nie
uszkodzić dziecka.

Nigdy bym nie pomyślała, że dziecko może
żyć w ciele martwej matki.

Że można je uratować.

Gdy poznawałem tajniki tej staroszytnej
metody, też wątpiłem.

A robiłeś to już wcześniej?

Nein. To był pierwszy raz.

Ale muszę ci powiedzieć, że jest to
zaskakująco proste. Proste?

Nie zrozum mnie źle.

Matka nie żyje.

Nie musisz martwić się o rozcięcie.

Musisz tylko szybko wyciągnąć dziecko. A
skąd wiesz, że nie skaleczysz dziecka?

Nie wiem.

To wymagałoby praktyki.

Mógłbyś uratować więcej dzieci.

Nikt mi na to nie pozwoli.

Ale jeśli wyjaśnisz królowi, czego
dokonałeś, to może dostaniesz

Raczej zostałbym posądzony o
niedoswalone praktyki.

Rozumiesz? Nie możesz nikomu tego
powiedzieć.

Trzeba było o tym pomyśleć, zanim mi
powiedziałeś. Chcesz, żeby mnie

Wiecie wszyscy, że czasy są niespokojne.

Nie wiadomo, jak przebiegną pretraktacje
z zakonem.

Możliwe, że czeka nas wojna na Śląsku.

Nie wykluczam też kolejnej na Rusji.

Podskarbica świadczy, że królewski
skarbiec nie uniesie choćby jednej z

wojen.

Ale to nie jest koniec kłopotów.

Brak mi dostatecznych informacji o
wojsku. Nie wiem, na ilu zbrojnych mogę

liczyć przy pospolitym ruszeniu.

Nie dostaję również wieści z rubieży
królestwa, ani wpływów z tych ziem.

Dlatego usłuchawszy moich nieocenionych
doradców, doprowadzę szereg zmian, które

pozwolą mi kuternie grozić z królewcem,
a zacznę od urzędu kartelana.

Zaraz przyjdą słuszki, żeby Cię odziać.

Wybacz, panie, nie mam powodu, by się
odziewać.

Pójdziesz między ludzi, od razu twoje
myśli się odmienią.

Hegle.

Ja wiem, że cierpisz.

Nie chcę nawet myśleć o tym, co
przeżyłaś.

Ale wiem też, że musisz znaleźć sobie
siłę i stać.

Chociażby po to, żeby Autry miała do
kogo wracać.

Ja wiem, że ciężko ci to sobie
wyobrazić, ale niedługo poczujesz się

Przynieś odzienie.

Pani, nie chcę zostawać na dworze. Wolę
wrócić do domu. Ale nie powinnaś być

teraz sama.

Dziękuję ci, pani. za twoją troskę, ale
poradzę sobie.

Przejdźmy kogoś do pomocy.

Poproszę Elia, żeby do ciebie zaglądał.

Inaczej nie wypuszczę cię z Wawel.

Specimir od początku moich rządów jest
dla mnie wsparciem.

Niezawodnym doradcą.

Jedną z najtęższych głów w królestwie.
Zresztą sami wiecie, znacie go.

W uznaniu jego zasług wynagradzam go
przychodem z wielickich żółb solnych,

wynosi, Świętosławie, kopę groszy
tygodniowo.

Jednocześnie odbieram mu klucz wsi koło
Myślenic.

Z jakiej przyczyny, panie? To jest teren
przygraniczny, o który w obecnych

czasach powinniśmy szczególnie dbać.

Muszą tam powstać nowe miasta i wsie.

Trzeba wspierać handel z południem. To
po latach wolnizny da nam spory

Panie, klucz myślenicki był zawsze
przypisany kastelanii krakowskiej. Już

będzie.

Muszę uzyskać większy przychód z tych
ziem.

Dla dobra królestwa i nas wszystkich.

Amen.

Nie zamierzam spać, kiedy Audra i Gabia
błąkają się po gościńcach. A ty rób jak

chcesz.

Kto po to wezwa tych wszystkich
urzędników, żeby mnie na ich oczach

Nie bierz tego do siebie.

Król szykuje zmiany na każdym szczeblu.
Ale zaczął ode mnie.

Ode mnie. Po tylu latach wiażnej służby.
Od kogoś musiał.

Już dawno powinien był ruszyć ten stary
porządek. Jasiek, ty też przeciwko mnie?

Ojcze, ja wiem, że to jest trudna
chwila.

Trudna chwila? To jest tak, jakby mi
ktoś toporem w głowę uderzył. Król

Władysław nigdy mi na to nie pozwolił.

Co teraz zamierzasz?

A powiem królowi, co o tym myślę. Proszę
cię, nie rób tego.

Nagadasz głupotę, a potem będziesz
żałował. Wiem, co mówię, bo to ty zawsze

studziłeś moją rozpaloną głowę.

Ojcze!

Spodziewałem się ciebie z pytku.

Wytłumacz, Iwanie, czym sobie zasłużyłem
na karę?

Niczym. Bo to nie jest kara.

Królestwo potrzebuje zmian.

Nie każ mi powtarzać tego, jeśli tam
dobrze wiesz.

Konieczność zmian rozumiem.

Ale nie rozumiem, dlaczego mają zacząć
się ode mnie.

Jakbym był ostatnim... Bo jesteś
pierwszym urzędnikiem w królestwie.

A skoro wszyscy wiedzą, że cię cenię,
zrozumieją, że zmiany nie są przeciwko

nim. Tak samo, jak nie są przeciwko
tobie.

Same myślenicy zostają nadal twoje.

Królewskiego skarbca finansuje lokowanie
miasta.

Otrzymujesz przychód z królewskich żub,
a tracisz obowiązki, na które tak i tak

nie miałeś czasu, bo jesteś zajęty tu na
Wawelu.

Królu.

Zgodziłem się na zmianę, ale nie czuję
się dobrze wobec starych druhów z

młodości, którzy teraz boją się o swoje
urzędy.

Taka jest moja decyzja.

Rozważ mnie, bo wielu młodych liczy na
posady, które trzymają w rękach stary

dostojnicy, a teraz widzą, że mogą one
im przejść koło nosa. Takimi decyzjami

nie zdobędziesz przychylności ani
starych, ani młodych.

Gdzie Audra?

Co z Audremu?

Z jeździą.

Prowadź!