All language subtitles for Korona krolow odc 60

Musisz jeść.

Poczujesz się lepiej.

Nabierzesz sił.

Wracasz.

Chciałabym ci pomóc.

Kanclerzu, zapraszamy na śniadanie. Tak,
tak. Dajcie mi jeszcze chwilę.

Mogę przekazać wujowi, ale to strach. A
wuj głodny to wuj zły.

Cóż jest tak pilnego, Jarosławie, że nie
dbasz o dobrze doprawioną kaszę i

ciepłą polewkę?

Praca duszpasterka, Janie. Cóż by
innego?

Cóż to za zagubioną duszyczkę chcesz
wybawić z opresji?

Doszły mnie słuchy, że ostatnio nie żyje
w zgodzie z królową.

Widzę, że oczy i łupy masz otwarte.

Oczywiście. To sprawy królestwa.

Czyżby król szukał sposobu, jak rozerwać
święty węzeł małżeński? Dobrze wiesz,

że na nic podobnego nie można się
zgodzić.

A więc to jednak prawda.

Chcę wreszcie móc dowoli oddawać się
rozpłycie, w której, jak wiemy, gustuję.

I przy tym pogrążać kraj w zamęcie.
Chcesz do tego przyłożyć rękę? Mierkuj

słowa, Janie. Mówisz o królu.

Mówię o człowieku niegodnym tego miana.

A ostrzegałem?

Jak wygodny, to zły.

Mam dobre wieści, panie. Nie mierza się
ocknął.

Dziękuję, Eliaszu.

Do panu Bogu należył się podziękowania,
wysłuchow twoich modlitw.

Pamiętę, panie, że nigdy nie jest za
późno, żeby naprawić błędy.

Nie czknę miodu przez trzy niedzielę.

Nie tylko o miodzie mówię, miłościwy
panie.

Spójrz, Bożeno, stąd zaczną odnawiać
ściany.

Wawli chciałabym coś specjalnego.

Malowidło na całą ścianę, ale jeszcze
nie wiem jakie.

Wspaniale.

Zawsze powtarzam, że jak nas widzą, tak
o nas mówią.

Wawel powinien prezentować się okazale.

Król wie, co robi.

Król jeszcze o niczym nie wie, ale
przecież jako królowa odpowiadam za

A jako żona za wasz dom? Właśnie. On ma
swoje polityczne układy, nowe zamki,

kodeksy, a ja muszę cię czymś zająć.

Chyba mąż mi nie odmówi tej drobnej
przyjemności.

Pamiętam Wawel, zanim przyjechała Anna.

To było smutne miejsce.

Królowa cnę ma w niego życie.

I nie zapominaj, że sama obroniła zamek
przed biskupem Grotem.

I przyjechałeś tutaj, żeby wychwalać
przede mną moją żonę?

Nie możesz za jej plecami szukać
sposobu, żeby ją oddalić.

Znam zalety Anny.

Wiem, że jest dobrą matką, oddaną żoną,
że ma serce dla poddanych.

Wiem, ile jej zawdzięczam.

Ale muszę myśleć o sukcesji, zanim
pomyślą o tym moi wrogowie.

A to już z Litwą?

To ma być twoja pomoc? Byli królowie,
którzy swoje bezpłodne żony kazali

Jeszcze słowo. Wybacz mi śmiałość, ale
mówisz jak człowiek, który zapomniał jak

się miłuje.

A ty o tym wiesz najlepiej, prawda?

Sam za niewiasty zaryzykowałeś wszystko
i ją od wszystkiego nie straciłeś.

Tylko, że ja odpowiadam za królestwo.

Mam jej oddać w obce ręce, tak? To
uważasz za słuszne?

Masz rację.

Jestem ostatnim, który powinien ci
radzić.

Myślisz, że to jest dla mnie łatwe?

Myślisz, że tylko sojusz z Litwą trzyma
mnie przy Annie?

Panie Boże, błagam, spraw, żeby odzyskał
zdrowie.

Nie każ go za moje winy.

Wybacz mi.

Cóż to?

Król chce odnowić zamek?

Królowa nas najeła, miłościwa pani.

To dlaczego nie pracujecie?

Czekamy.

A co zamierzacie tu zrobić?

To nie my, miłościwa pani, to malarz
artysta.

Piękne malowidła, zamku pani nie
poznasz.

To musi być bardzo kosztowne.

Ma być pięknie, to będzie.

Papież chyba nie czytał moich listów
dość uważnie.

Za to, co wyczynia biskup Grot,
przeniesienie do Wrocławia to żadna

Przeciwnie, panie. Papież przeczytał
twoje listy bardzo wnikliwie i upomniał

biskupa Grota w ostrym tonie.

Nakazuje mu pojednać się z tobą i
ukorzyć przed majestatem twojej władzy.

Papież jest ci przychylny, królu.

Zatem powinien podobnie odnieść się do
moich planów dotyczących...

Anna.

Kościół podkreśla nierozerwalność więzów
małżeńskich. To nie jest mój kaprys.

To wyższa konieczność.

Anna nie może dać królestwu dziedzica
tronu.

Co będzie, jeśli mnie zabraknie?

Rozumiem cię, panie, ale powinniśmy
zaufać Bożej mądrości, która postawiła

twojej drodze Annę. O zaufaniu mówisz.

Anna ukrywała przede mną, że nie może
być już brzemienna.

Czy to nie unieważnia naszej przysięgi?

Tak, to prawda, źle zrobiła, ale nie.

Nie unieważnia. Dziś papież uznałby taki
akt za barbarzyństwo, ale pomyśl o

umowie z Węgrami.

Twoja siostra Elżbieta ma trzech synów.

Któryś z nich mógłby cię zastąpić na
tronie?

Już twój ojciec. Wystarczy.

Rozumiem dekoracje w kościele, żeby
przybliżyć wiernym Pana Boga.

Świętych, których nie mogą zobaczyć. To
ma głęboki sens.

Ale dekoracje murów?

Czemu to ma służyć?

To chyba tylko próżności. A to jest
ciężki grzech.

Nigdy tak o tym nie myślałem, Katarzyna.
Bo jesteś ufny, Zbigniewicz. I chcesz

świat widzieć dobrym. Ale diabeł nas
kusi na różne sposoby.

To prawda.

Nawet Jezusa Chrystusa kusił na pustyni
przepychem wszystkich królestw świata.

Sam widzisz.

Powiedz, czy skarpiec królewski jest po
to, żeby brać z niego na różne

zachcianki i potem pychnić się
niepotrzebnym przepychem?

Odpowiedź nasuwa się sama.

Peń Pilecka to mądra niewiasta.

Oszczędna, oddana Bogu, przewidująca.

Marnuje się jako wdowa.

Myślałem dotąd, żeś głuchy i ślepy.

No nie wiesz się powaby.

Powa... Ty myślisz, że ja?

Nie, broń Boże.

Żeś mnie obawił z pytku.

To nie jest mój naszyjenik?

Podarowałaś mi go, gdy jeżdżałyśmy na
Wawel.

Pożyczyłam tylko.

W takim razie oddaję.

Wniewasz się na mnie, matko?

Bądź ze mną szczera.

Chodzi o kasztelana, prawda?

Powiedziałaś, że nie dbasz już o to, czy
pani Pilecka zostawia na niego sidła.

Kłamałam.

Kłamałaś też, kiedy obiecywałaś wydać
mnie za mąż za najlepszą partię na

Tak przecież mówiłaś przed naszym
przyjazdem, Melesia.

Nie.

Kasztelan Krakowski jest najlepszą
partią.

To go sobie weź. Tylko nie licz na to,
że będę ci w tym pomagać.

I dodam jeszcze, że łatwo nie będzie.

Obiecywałaś, matko.

Całe życie przekonywałaś mnie o tym,
jakie to ważne dla panny wyjść dobrze za

mąż. A ja robiłam wszystko, żeby
zasłużyć na najlepszego mężczyznę. I nie

tego.

Ale spytek nie jest dla ciebie,
Małgorzata. Bo chcesz go dla siebie,

A ty już miałaś męża, ja nie.

Niestabilnie.

Różnicą, że ja go miłuję.

No i podskarbie mówi, że słona mieć z
Węgier przynosi bardzo dobre zyski. I

dobrze.

Na dziś starczy.

Panie, mógłbym Ci zająć jeszcze chwilę?

Sprawa jest natury prywatnej. Słucham.

Rzecz w tym, że... Chodzi o to, że... To
serna, z pytką.

Panie...

Jestem wdowcem.

Bardzo samotnym wdowcem.

Radłbym to zmienić.

Krótko mówiąc, chcesz się ożenić.

Ale to... Potrzebujesz mojej porady, czy
może już masz kogoś na oku? Dali Bóg,

mam.

Panią Katarzynę Pilecką.

Powiedziałem już o tym królowej
Jadwidze, jak byłem u niej z wizytą w

Bardzo jej się spodobał ten pomysł.

Ale nie ukrywam, panie, że twoje
poparcie też jest dla mnie ważne.

A więc bądź spokojny, masz się.

Dziękuję, panie.

A co na to dama twojego srebra?

A nie wiem.

Jeszcze z nią nie rozmawiałem.

A to trudno tak od razu.

Ale niedźwiedź, który boi się pokąsania
przez pszczoły, nie dostanie się do

miodu.

Nie wrócił.

Pani Tańczyńska też widziała, jak
wyjeżdżał.

Nie wróci.

I nie obchodzi mnie to.

Nie znam się zbyt dobrze na złamanych
sercach.

Ale jedno wiem na pewno.

Ten smutek minie.

Ochunęły mnie myśli, które niczemu nie
służą.

Teraz zamęt czuję i dziwny żal.

Smutek mnie ogarnia, w niczym nie
znajduję pocieszenia.

Wprowadzę kalendarz babelski.

Kronikę.

Szukam mądrego pomocnika.

Pomyślał o mnie?

I jeszcze to.

Pani, nic ci nie zostanie.

To tylko świecidełka, mam ich mnóstwo.

A przecież wiesz, że im bardziej król
mnie zaniedbuje, tym więcej prezentów

daje. Pani, szkatuła już prawie puszcza.
Dobrze, będę miała miejsce na nowe

klejnoty. Król może grzeszyć dowoli.

Egle, dasz to podskarbie mu?

Powiedz, żeby sprzedał, a pieniądze
przeznaczył na opłacenie rzemieślników,

których najęłam do ozdobienia zamku.

Krótko.

Nie zadręczaj się.

Z każdym dniem twój mąż będzie czuł się
coraz lepiej.

Aż w końcu odzyska siły i weźmie cię w
ramiona.

No już.

Uśmiechnij się.

Królu, czy zabierzesz mnie i pokażesz mi
ten zamek, który budujesz?

Nie prędko. O, tu życie.

Panowie, nie prędko.

Pierogi.

Dosyć cicho.

Katarzyno, oboje pochowaliśmy swoich
małżonków i wychowaliśmy już dzieci.

Ale życie się dla nas nie skończyło.

Wiem, że tak jak ja, miewasz bezsenne
noce i byłbym zaszczycony,

mogąc dotrzymać wtedy towarzystwa.

Katarzyno...

Czy zostaniesz moją żoną?

W przyjemnością, Pitymirze.

Nie mogę sobie poradzić.

Przez przypadek usłyszałem zbyt wiele
i... I co Mazemel zrobi z tą wiedzą?

Od dziecka nas się uczy, że królowi się
nie odmawia.

Słyszałbym, jak cudka powiedziała mu, że
to koniec.

Powinienem jej wybaczyć, skoro tego
oczekuje ode mnie Pan.

Ale nie wiem, czy potrafię.

Módl się o tę łaskę i ją trzymasz.

Sam króla zdradziłem.

Bałem się o pełkę.

Ale nagrodę od Czechów nie odmówiłem.

Powiedz mi, Lejaszu.

Czy to jaka raza moją winę?

Oboje ich miłuję.

Ale zarazem... Bóg ja nienawidzę.

Nie powinieneś jeszcze wstawać.

Muszę.

Nie widzę to.

Wybacz mi.

Zaniedbywałem cię.

To ja winnam cię przepraszać i błagać o
wybaczenie, nie ty.

Muszę ci coś wyznać. Nic nie musisz.

Słyszałem, że rozmawiam z królem.

I nadal mnie chcesz?

Bardzo mi nie chciałem.

Jestem, skoro chcesz ze mną mówić.

Cieszę się, że jesteś.

Pamiętasz, jak tu przyjechałaś?

Baliśmy się siebie.

Ale potem byliśmy blisko, tak blisko,
jak tylko mąż i żona być mogą.

Ostatnio oddaliliśmy się od siebie.

Próbowałam. Wiem.

Chciałaś to naprawić.

Popełniliśmy wiele błędów.

Nie wypieram się własnych, ja... Wiem.

Rozumiem.

Naprawdę?

Nie chcę, żebyś się przede mną
tłumaczył.

Pragnę zachować miłe wspomnienie.

Przez te wszystkie lata tutaj.

Czułam, że jestem dla was poganką pomimo
chrztu.

Chcieliście mnie dopasować do swoich
potrzeb i oczekiwań.

Nie udało się.

Jeśli chcesz mnie odesłać, to po prostu
to powiedz.

Anna... Może uda się zachować sojusz z
Litwą mimo wszystko.

Nie jesteś poganką i nie chcę cię
odesłać.

prosić, żebyśmy sobie nawzajem
przebaczyli i spróbowali zapomnieć o

dzieliło.

Kochmistrzyni za nie mogła. Gwałcą i
mordują. Wiecie, kto to był? Synowie

Giedymina. Nie pójdziemy przecież z
odwetem na Litwę. Jedyny sposób to

Olgierda na Wawel.

Nie upuszczę Gabini.

Okazała mi więcej serca niż ktokolwiek
inny. Zaproszenie na polowanie.

Obaj lubimy zapuścić się z psami w
knieję. Zaraz powiem Bartłomiejowi, żeby

przygotował stosowny list. A ja od jutra
wprawiam się w strzelaniu z łuku.

Książę Pogański nie może pokonać króla
chrześcijańskiego państwa.