All language subtitles for Korona krolow odc 59

Został. Za chwilę świąteczne śniadanie,
panie. Najpierw się zabawić nie mierzę.

Mówią, że nie odzyskał jeszcze
przytomności.

Za nic.

Jarosławie!

Co cię do nas sprowadza?

Nie domyślasz się?

Skagi na ciebie.

Ale nie zawracaj sobie nimi głowy.

Mali ludzie często chcą zaszkodzić
najwierniejszym sługom kościoła. Papież

abym przywołał cię do porządku.

to ja szastam honorem królestwa.

Ja podpisuję zdradzieckie układy i
cudzołoże.

Masz pogodzić się z Kazimierzem. Taka
jest wola kościoła.

Wszystko w odpowiednim czasie.

Uważaj, Anie.

Jeżeli sam nie rozwiążesz sporu z
królem, będziemy musieli sięgnąć po inne

środki.

Nie ma takiej potrzeby.

Jestem z królem na dobrej drodze do
porozumienia.

Już nie pierwszy raz obiecujesz
pojednanie.

Chodźmy na świąteczne śniadanie do
króla.

Przekonasz się, jakie są nasze stosunki.

Co mu jest?

Trudno powiedzieć.

Nie ma żadnych ran na ciele.

Ale dycha więcej.

Trzeba mieć nadzieję.

Zrób coś, Ariaszu.

Błagam, użyj całej swojej wiedzy.

Nie pozwól mu umrzeć.

Szybciej, szybciej, bo nie zdążymy ze
wszystkim.

Siuka małdry.

Obróżnie na rzeką, że stola jeszcze nie
nakryta. Posłał po serwitu, nie wróciła.

Właśnie miałam to mieścić.

Chodź, pomożesz mi.

Matka ci, Siuka.

Jak skończysz w kuchni, to idź do niej.
Dziś Boże Narodzenie.

Mam robocze.

I chyba pamiętasz, że nie jestem
chrześcijanką.

Więc po co namawiasz mnie na świętowanie
czegoś, w co nie wierzę?

Taka jesteś harda.

Jestem jaka jestem. Nic na to nie
poradzę. Chociaż nic.

Bądź inna dla matki.

Spróbuj. Tracę.

Trzeba pokazać, że na kimś się zależy.

Bo inaczej ludzie się zniechęcają i
odchodzą.

Piękna msza, biskupie. Wspaniałe
kazanie.

Życie je napisało nie ja.

Syn Boży się rodzi i widzi świat
pyszałków i cudzołożników.

I oby ich rządy trwały jak najkrócej.
Czego i sobie i wam życzę.

Pokoju i miłości.

Miłości? Bo czym byłoby życie bez niej?

Pięknie. Życzmy więc sobie i wszelkiemu
stworzeniu miłości.

Miłujmy.

Boże Dziecię, które się narodziło i
siebie nawzajem.

Zliwkami z Łącka. Tylko nie zjedz
wszystkich, bo dziewczynki będą

Lubią je przecież tak samo jak ty. Nie,
dziękuję.

Ale to według przepisu Klarysek z Sącza.

Królowa Jadwiga go przysłała.

A gdzie nasze córki?

Zamarzły na mszy i Kachna zrobiła im
gorącą kąpiel. Niedługo przyjdą.

Ja jeszcze nie, bo ja jeszcze mam.

Kazimierzu, pościsz święta?

Musiałeś mnie źle nagrzeszyć, że ja się
aż tak cię ukaram.

na śniadanie.

Chcę być przy nim, jak się obudzi.

To może potrwać.

Zostanę, ile będzie trzeba.

Powiem służący, by ci przyniosła
posiłek.

Chyba żaden królewski rycerz nie miał
tak oddanej żony.

Idź już, Eliaszu.

Na pewno czekają na ciebie.

I za to najbardziej lubię święta, że
każdy u siebie siedzi i głowy nie

Można się takich smakołyków najeść.
Jedz, jedz, jedz.

Bogdan, ktoś puka. Idź, on już.

To można komu w taki dzień gościnę
odmówić? No chodźcie, siadajcie.

Odkąd nie ma ludzi na tym świecie, nie
mamy z kim spędzać. Oj, kucja.

Boję.

Bogdan.

W goście idą.

A wy to? Rodziny was nie chcą? Kto by
nas tam chciał?

Chociaż Tyska rodzinę założył.

Panietkę sobie przygruchał. Sami
zobaczycie jaka dama.

To jest moja dobróżka.

Przecież to dobróżka.

Dobra do kielicha, dobra do łóżka.

Nie grzecz choć w wolne narodzenie,
gościu.

Przynieś do piwa. Ja?

Najedź.

Tylko mi kutii nie zjedzcie.

Gdzie kutia?

Od wieczora do ranka nie ma nic dla
Bogdanka.

Spróbujcie! Udłużałam się jakoś zabawną
historyjkę opowiadać.

Chętnie ja bym się pośmiała.

Ja też.

Dla pani wszystko.

Chrystus się nam narodził, a my zamiast
się radować ciągle tylko o polityce

rozmawiamy. No i macie rację pani.

Załóżcie muzyku.

To może do tańca i sam król stanie.
Właśnie.

Nie dziś.

Król nie ma siły na świętowanie, bo
akurat pości. Jeszcze by nam w tańcu

Nie pozwól pani, żeby inni widzieli twój
smutek. Nie daj im satysfakcji.

Cieszę się, że znalazłaś czas, żeby ze
mną wyjść. Nie miałam nic lepszego do

roboty.

To dla mnie ważne.

Tam jest lisia nora.

Nie ma ich.

Czasami zakradam się tu i obserwuję, jak
lisica wyprowadza swoje małe.

Jest bardzo czujna, ale ja potrafię być
naprawdę cicho.

Lubisz las, prawda?

Tu jest bezpieczniej niż między ludźmi.

Audrey, kto cię skrzypcił?

Nie chcę o tym mówić.

Gabia chwali się, że z nią ciągle o
czymś rozmawiasz. Wypytujesz ją?

Chcę o tobie wiedzieć jak najwięcej. Po
co?

Audrey, jesteś moją córką.

Mnie tam wystarczy, jak popatrzę na
Lisię rodzinę.

I więcej mi nie trzeba.

Audrey, poczekaj.

Najwyższy czas podjąć decyzję w sprawie
Anny.

Co chcesz uczynić, panie?

Cieszę się, że przybył Bogoria. Nikt nie
zna się na prawie jak on.

Przyprowadź go do mnie.

Podobno nie mierza cały czas, leży
nieprzytomny.

Bogu nadzieja, że Jaśko przybył zgonie
na daremku.

Kasztelanie, czy miłą ci była wizyta u
królowej Jadwini?

Oj, wspaniale było ją widzieć w dobrym
zdrowiu i w znakomitym nastroju.

Zapewne dlatego, że bliżej tam do Boga.

Sama bym poszła do klasztoru, gdyby mnie
król Kazimierz nie potrzebował na

dworze.

Taki już nasz los.

Musimy trwać przy królu i jego rodzinie.

Jesteś młody, panie. Twoja małżonka
również.

Wszystko przed wami. Anna nie da mi
syna.

Widziałem dzisiaj królową na śniadaniu
i...

Wygląda jak fitnąco. Medycy tak orzekli.

Dlatego potrzebuję twojej pomocy.

Ale cóż ja mogę zrobić?

Wszystko w rękach pana Boka. Jesteś
biegły w prawie.

Wiesz jak przeprowadzić taką sprawę?

Ale jaką sprawę? Pomyśl.

Poszukaj. Muszę mieć syna.

Następcę. Jeżeli nie mogę go mieć z
Anną, to jedyną nadzieją na to jest

tylko... Inna kobieta.

Inna żona. Chyba to rozumiesz.

Wstawcie tamto na drugą stronę drzwi.

Szybciej.

Nie, nie. Wróćcie z tym tak, jak było.

Dobra, zeparcie to na nic.

Te materiały są do niczego.

A nie ma innych.

To zakupimy nowe, sprowadzimy z
Wyszehradu.

Udekorujemy ścianę. A król co na to
powie?

Nie wiem, jest tak zajęty, że pewnie
niczego nie zauważy. A pani sypialni to

pewnie nie.

Ale jak pani kazała się obróc, inaczej
jej wiadalnie udrapować, to on od razu

poznał. Niech się szykuje na wielkie
zmiany. Bo nie tylko obrósy zmieni, ale

cały wawel powróca do góry nogami.

Chce więcej życia, radości, kolorów. Ja
mam już dosyć tej pustelni.

Nie godzi się tak traktować królowej.
Nie bądź taki surowy.

Kazimierz kieruje się przede wszystkim
dobrem państw. To dopiero wywołał

niepokoje w królestwie od naszych
sąsiadów. Nie, nikt nie znajdzie sposób

unieważnienie tego modelu. Ano, to jest
układ z lewą.

Unieważnienie jest niemożliwe.

Przecież sam mówiłeś, że prawo zna
przypadki rozwodów. Czy ty ogłuchłeś? To

niemożliwe. Dopiero wtedy królestwo
ucierpi.

Wczoraj bałam uciła młodego Giovanni
'ego.

Dzisiaj wdzięczy się do Zbycymira.

Czy przystoi szlachciance takie
zachowanie?

Widać pani Pilecka też otrzymał sobie
zęby na kasztelana.

To jak jej się tak podoba, to niech go
sobie bierze.

Wcale mi na nim nie zależy.

A mówiłaś, że to najlepsza partia na
Wawelu. Myliłam się.

Zresztą Zbytek jest czuły jak wór
kamieni.

Skoro tak, to ja się chętnie za niego
wydam.

Ja otworzę, otworzę.

Już otwieram.

Egle!

Chodźcie, chodźcie, chodźcie. Zabraćcie
za.

Siadajcie tam na lawie. Może miodu?

Ja lipy wam naparzę. Lepiej glanego
piwa.

Pierniczka, pierniczka może.

Pierniczka to może ja.

Pierniczka z próby kochana moja,
kwiatuszku mój, serce moje, duszo moje.

Nie lepiej to się na ręce zmierzyć?

Zamiast na jakieś kisiele. O, zabawa
będzie.

Tak, z takimi mózgułami, panie
karczmarzu, to od razu mu pokażemy, kto

gotuje. A co? Chyba nie służysz, panie
Litwin.

Ja?

Na koniec donoszę, że gniazdo
jaskółeczek,

których treli tak rade byłybyśmy
słuchać, wciąż jest puste.

Pani, ale jak ma nie być, kiedy zima?

Bartłomieju, nie mędrkoj, tylko pies.

Wciąż jest puste.

Smutna wieść, donosi?

że takim pozostanie nawet z nadejściem

wiosny i lata.

Pozostanie nawet.

To przykre.

Wstawiam grosze na karczmarza. Ty nie
masz takich pieniędzy.

To pożytkę. A od kogo? Od karczmarza. A
pewnie.

I nie stracisz.

To ja stawiam na Litwina. Ja też na
Litwina, ale nic nie mam. Dla mojej damy

wszystko.

Dawaj, dawaj.

Dawaj, dawaj.

Dawaj, dawaj.

A ty na kogo wstawiasz? Na Litwina czy
na karczmarza?

Kto wygrał?

Cudno powiedzieć.

Zimno ci?

Trochę.

Ręka.

Co? Zabierz ją z moich pleców.

Chciałem cię ogrzać.

Już myślałam, że się do mnie martwisz.

W życiu.

To dobra, bo nie potrzeba mi mężczyzny.

I też nie.

Znaczy, kobiety.

W ogóle kogo mi nie trzeba?

No, to się rozumiemy.

Ważne.

Nie wychodź.

Niemierza wy dobrze je zobaczysz.

Tyle dla mnie zrobił, a ja?

Nie potrafiłam być nawet wierną żoną.

Nie obwiniaj się.

Dałam mu dom i dzieci.

Ale nigdy prawdziwej miłości.

Oddałam serce innemu.

Od pierwszej chwili, kiedy ojciec
przywiózł mnie jako dziecko na Wawel.

Ale teraz wyrzekam się tej miłości.

Już nigdy nie będę twoja.

Cudko.

Nigdy.

W następnym odcinku.

mówisz o królu. Mówię o człowieku
niegodnym tego miana.