All language subtitles for Hotel Des Fantasmes_PL

Proszę.

Dobry wieczór, panie Durtal,
podać pan kolację?

Nie, nie, tylko kieliszek wina.

Są rezerwacje na dzisiejszy wieczór?

Tak, dwójka wynajęta nowożeńcom.

Goście z jedynki potwierdzili
przyjazd na 21:00.

- Dobrze, a trójka?
- Wolna.

Dobrze, Colin.

Jeśli ktoś chciałby
ten ostatni pokój,

zgłoś mi to przed wynajęciem.

Dobrze, panie dyrektorze.

- To wszystko?
- Niezupełnie.

Dobry wieczór państwu,
mają państwo rezerwację?

- Tak, na Vincenta Rivière.
- Dobrze, zaprowadzę.

- Chcesz od razu pójść na górę, Carole?
- Tak, od razu, Vincencie.

Och, kochany, czy tu nie pięknie?

Ach, Sébastien,

czy nowożeńcy, którzy zarezerwowali
dwójkę, jeszcze nie przyjechali?

Tak, zawiadom mnie...

Telefonicznie.

Bez sygnału telefonicznego.

Dziwny ten hotel,
z tymi wszystkimi lustrami.

Jak złapię oddech,

pokażę ci, jak przydatne
może być to lustro.

Jak znalazłeś ten hotel?
Skąd wiedziałeś, że istnieje?

Otrzymałem reklamę,
gdy podano informacje o bankach.

- Musi być drogi.
- Wcale nie. I to jest ciekawe.

Pocałuj mnie.

Dyrektor zaczyna się niecierpliwić,
bo inni nie przybywają.

- On nigdy nie opuszcza swojego biura?
- Nie, spędza tam całe dnie i noce.

Zawsze mnie intrygował.

- Pracuję tu od roku i...
- Czy nie płaci ci wystarczająco,

żebyś nie był wścibski?

Właśnie to jest dla mnie dziwne.

Pokoje nie są drogie.

Chyba, że prowadzi hotel
dla przyjemności.

To bym zrozumiał.

Ale skąd on ma te pieniądze?

To go spytaj.
No dalej, graj!

To musi być to.

- Dobry wieczór.
- Dobry wieczór.

Zbłądziłam.

Zobaczyłam wasz hotel.

- Macie wolny pokój?
- Obawiam się, że nie.

Bo mamy pokoje
tylko dla nowożeńców.

Słuchaj, jestem wycieńczona.

Naprawdę nie można
dostać łóżka?

- Zobaczę, co da się zrobić.
- Dzięki.

Tak?

Dobrze, daj jej trójkę
i przyjdź do mnie.

A... niech Sébastien czeka
na klientów z dwójki.

- To wszystko?
- Jakieś szczegóły?

Nazywa się Anne Préry,
jest przedstawicielką handlową,

zgubiła drogę,
skończyło jej się paliwo.

W porządku, dziękuję.

- Hej, powiedz...
- Ciii...cho!

Zobacz.

To ja.

Moje uznanie dla
przedstawicieli handlowych.

No cóż, zdaje mi się, że szef
będzie mnie potrzebował.

Hej, lepiej oszczędzaj się,
bo to będzie długa noc.

O nie, Sébastien,
muszę zachować siły,

bo potem nie będę
mogła zaspokoić Durtala.

Ty naprawdę mi się podobasz.

- Nie mieszajmy pracy z zabawą.
- Dobrze, odpuszczam.

- Zagrajmy w karty.
- Ok.

O tak, masz rację,
to fantastyczne... tak dobrze.

Spójrz, jak mnie widzisz,
jak mnie widzisz, to ekscytujące, prawda?

O tak, to mi się podoba,
lubię na to patrzeć.

Przygotuj się.

Kto?
Przyjechali?

Niech Sebastian się zajmie.

Dziękuję państwu.

Co się dzieje?

Halo? Proszę szampana
do pokoju 2.

Ach, kochany...

- Nadal się zgadzasz?
- Całkowicie.

Och, podnieca mnie myśl,
że zrobimy to w noc poślubną.

Jesteś niezłym zbokiem.

Proszę.

- Proszę nam nalać kieliszki.
- Tak, proszę pani.

Dzięki.

Uroczy.

Och, proszę pani...

- Czy mogę?
- Tak, oczywiście.

Proszę poczekać.
Dla pana...

Chodź kochanie.

- Więc zaliczyłeś pannę młodą?
- Tak.

Prawdziwa tygrysica, super.

Widzisz, że miałam rację,
oszczędzając cię przed chwilą.

Prawda, przyznaję.

Jeszcze dali mi 500 franków

Pan młody ma gest.

Mam nadzieję, że szef
będzie zadowolony.

Zrobiłem tak, aby było
przed lustrem.

Och, to żadne osiągnięcie.

Za to ci płaci.

To zabawne, ale kiedy
odpowiadałem na jego ogłoszenie,

nie sądziłem, że moja praca
będzie polegała

na uprawianiu seksu.

Nie narzekaj.

Halo, recepcja?

- Poproszę wodę mineralną.
- Oczywiście.

Tak...
Dobrze.

- Pięć minut przewagi wystarczy?
- Myślę, że tak.

Panie Rivière,

dyrektor hotelu chciałby z panem
chwilę porozmawiać.

Teraz?

Tak, przeprasza, ale nalega.

Powinieneś tam pójść, kochanie.

Będę musiał
zostawić cię samą.

Jeśli mogę sobie pozwolić,

zaproponuje, że dotrzymam
pani towarzystwa.

W takim razie,

gdzie jest biuro
pani dyrektora?

Drugie drzwi po lewo.

No cóż, to idę.

Proszę wejść, panie Rivière,
proszę wejść.

Wybaczy mi pan późną porę...

- Tak, zwłaszcza że to szczególna noc.
- Ma pan rację.

- To wyjątkowa noc.
- Nie musi mi pan tego mówić.

Proszę usiąść.

Chciałbym zaproponować panu
kieliszek szampana.

Jestem mężczyzną
bardzo samotnym.

Ten hotel to
cała moja radość.

Oczywiście...
lubię być dyskretny.

Ale pozwalam sobie

zabrać żonie męża
na 5 minut.

Choćby po to, żeby mógł
trochę odpocząć.

- Chętnie napiję się drinka, panie...
- Durtal.

Henri Durtal.

Wypijmy za pańską uroczą żonę.

Proszę.

Świetnie.
Proszę położyć na stoliku nocnym.

Ma pani kłopoty ze snem?

To nic, wezmę tabletkę.

Mam nadzieję, że nie przeszkadzają pani
osoby z sąsiedniego pokoju.

To ich noc poślubna.

Dziękuję.

- Co robisz?
- Cii...

Oglądam coś bardzo ciekawego.

Jesteś niedyskretny.

Pani powinna to zobaczyć.
Nie pożałuje pani.

- Co widzisz?
- Pospiesz się, bo wszystko przegapisz.

Dlaczego sądzisz,
że mnie to interesuje?

Proszę spojrzeć i powiedzieć,
czy się pomyliłem.

Jesteś uroczym chłopcem.

Mogę jeszcze trochę popatrzeć?

Och, jak cudownie...

Tak... krzycz...

Jak rozumiem, wynajmujecie pokoje
tylko na noc poślubną.

Tak...

Tylko pary w sobie bardzo zakochane,

mogą interesować
kogoś takiego jak ja.

Kocha pan swoją żonę, panie Rivière?

Kocham ją. To oczywiste,
skoro się z nią właśnie ożeniłem.

Jak bardzo ją kochasz?

Nie bardzo rozumiem,
ale nie podoba mi się ta rozmowa.

No, nie gniewaj się.

Chciałbym ci pokazać coś,

co może nie odpowiadać
twoim wyobrażeniom o niej.

Zachowaj spokój.

Patrz i naucz się widzieć,
nie będąc widzianym.

Ta przyjemność, panie Rivière,
może być silniejsza,

niż przyjemność płynąca
z samego seksu.

Ja nie jestem tą drugą.

Zostawcie mnie.

- Chodź.
- Nie.

- Dobrze obciąga?
- O, tak.

Dalej, skarbie.

To dobre dla niej.

- Jest delikatny.
- Delikatny i ciepły.

Kontynuuj, kochanie.

Już za dużo.

Tak, przekonasz się...

Dobrze ssiesz.

Ona to lubi.

Zawsze tak jest, co?

Wciąż czegoś doświadczamy.

- Piękne, prawda?
- O, tak...

Och, tak.

To była udana noc poślubna, prawda?

- Nie ma wątpliwości!
- O, tak.

Wygląda, że jej się to podoba, prawda?

Och, tak.

Oczywiście, że mnie się cieszy.

Spuść się na mnie.

Nie martw się.

Dobrze się bawiłeś, widząc
jak inny ją posuwa. I co z tego?

Myślałem, że wezwie mnie na pomoc.

Zamiast tego krzyczała z rozkoszy.

Poślubiłem nieznajomą.

Tak panie Rivière. Poślubił pan kobietę,
lubiącą uprawiać seks. To wszystko.

Już nigdy nie będę
patrzył na nią jak wcześniej.

Gdzie problem? Czemu nie poznać
wszystkich erotycznych możliwości?

Jest pan diabłem.

Bez przesady...

Nawet gdyby to było piekło,
to nie byłoby tak złe...

Porozmawiam z Carole.

Na twoim miejscu,
nie robiłbym tego.

- Czy to groźba?
- Nie, rada.

Dziwny ten hotel.

Nie podoba się pani?

Nie, nie...
Uważam za niezwykle ekscytujący.

- Chcesz zobaczyć więcej?
- O, tak.

- Proszę ze mną.
- Dobrze.

Spójrz.

- Niesamowite, wszystko widać.
- Absolutnie wszystko.

Poczekajmy chwilę, nie pożałujemy.

- Czujesz?
- O, tak...

- Trochę bardziej.
- Dobrze.

- Co ona tu robi?
- Ja ją zaprosiłem.

Dobrze. Zejdź do recepcji.
Ja z nią zostanę.

Pokażę ci coś.

Powinieneś pójść do tego pokoju, udając, że się pomyliłeś.

- Jestem pewien, że masz na to ochotę.
- Ale...

To sprawia, że tracisz skrupuły wobec swojej żony.

Nie wiem, a raczej już nie wiem.

Nie podoba ci się ta kobieta?

Tak, ale... ale nigdy nie robiłem takich rzeczy.

Śmiało.

Posłuchaj mojej rady.

Halo, pani Rivière?

Dzień dobry, mówi dyrektor.

Pani mąż czeka na panią w biurze.

Zechcieliby pani do nas dołączyć?

Dziękuję.

Przepraszam, pomyliłem pokoje.

Nie, nie, to właściwy pokój.

Proszę... Proszę wejść.

Tak... Ssij go porządnie.

Jeszcze raz, jeszcze.

- Chcesz, żeby cię wziął?
- Tak, powiedz mu.

Jest duży...

Och, jaki wielki.

- Witam panią.
- Ale Vincenta tu nie ma.

Zaraz wróci.
Napije się pani czegoś?

- To znaczy...
- Zostawi mnie pani samego z drinkiem.

Proszę usiąść.

Ale nie rozumiem.
Gdzie jest Vincent?

- Tuż obok.
- A co tam jest?

- Miłość.
- Co?

- Uprawia seks.
- Jeśli to żart, to nie śmieszny.

Proszę pani, ja nie mam
poczucia humoru.

Proszę...
Zapraszam panią.

Brawo, twój mąż jest wytrzymały.
To wspaniały facet.

Pańska instalacja jest niezwykła.

W każdym pokoju są takie lustra?

- Dokładnie.
- I widział pan?

Tak, widziałem wszystko.

A twój mąż widział cię przed chwilą
z tym chłopakiem.

Nie, to straszne.

Pan wszystko zaplanował, prawda?

Oczywiście. Żałuje pani?

A co z Vincentem?

Byłbym zachwycony, gdybyś dołączyła
do niego w pokoju tej pary.

- Nie masz na to ochoty?
- Mam.

Ale dlaczego?
Kim pan jest?

Samotny mężczyzna, który uwielbia
oglądać filmy w zwolnionym tempie.

Pospiesz się,
bo skończą bez ciebie.

To musi być wspaniałe
pracować tutaj.

Tak, bardzo mi tu się podoba.

– Kto to zorganizował?
– Pan Durtal.

Spotkał mnie w sex-shopie
i od razu pomyślał,

że jestem idealną pokojówką
do jego hotelu.

- A co z pomocnikiem?
- Z ogłoszenia.

Chciałabym zobaczyć twojego szefa.

Ok.
Chodź za mną.

Proszę.

Tak? Tak, przyprowadzę ją.
Bardzo dobrze.

Chce się z tobą spotkać.

Co do ciebie, Sébastien,
poczekaj na nas w jednym z pokoi.

W końcu, bo zaczęło mi się nudzić.

Witam, panią.

Nazywam się Henri Durtal,
jestem właścicielem tego hotelu.

- Chciałbym o coś zapytać.
- Słucham.

Chciałbym tu zostać
i pracować z wami.

– Mogę coś powiedzieć?
– Tak.

Moglibyśmy się rozbudować
i przyjmować do pięciu par na noc.

Dlaczego ci zależy na tej pracy?

Bo jest tu wszystko, o czym
marzyłam w moich fantazjach.

- Będziesz mi posłuszna?
- Oczywiście.

W końcu, dlaczego nie?

Proszę pozwolić mi podziękować.

Ciągnij, właśnie tak.

Podnieca mnie, jak obciąga
młoda mężatka.

Ona jest szalona.

Dziś rano tak nie było, prawda?

Cały w ustach.

Myślę, że kocham tę robotę.

Przyjdźcie do mnie.

Dlaczego Sébastien nigdy
nie uprawiał seksu z Olive?

Cóż, chęci mi nie brakuje,

ale podobno muszę się
mieć rezerwy dla klientów.

Chciałbym teraz zobaczyć,
jak się kochacie.

Rozumiem.

Halo, hotel dla nowożeńców.

Tak. Tak.

Tak, dobrze, dzisiaj wieczorem.

O ósmej.

Pan i pani Gardet.

Tak, zgadza się.