All language subtitles for X.Men.Days.of.Future.Past.2014.720p.BluRay.x264.YIFY

De toekomst.

Een donkere en troosteloze wereld.

Een wereld van oorlog en leed...

en verliezen, aan beide kanten.

Mutanten en de mensen
die hen durfden te helpen.

Vechtend tegen een vijand
die we niet kunnen verslaan.

Zijn wij voorbestemd tot dit pad?

Voorbestemd om onszelf te vernietigen,
zoals zo veel soorten voor ons?

Of kunnen we ons snel genoeg ontwikkelen
om onszelf te veranderen?

Om ons lot te veranderen?

Staat de toekomst echt al vast?

Ze zijn er.

De tijd is om.
- Sentinels.

Sunspot.

Wegwezen.

Te laat, klootzakken.

Zo weinigen van ons zijn overgebleven.

Professor?
- Ik heb hen gevonden.

Professor.

Bobbie.
- Hallo, Storm.

Hallo, jongen.

Professor. U heeft het gehaald.

Elke keer als de sentinels ons aanvallen,
ziet Warpath ze.

Dan stuur ik Bishop terug om ons
te waarschuwen voordat de aanval begint.

Blink verkent onze nieuwe basis en...

we zijn weer weg voordat ze het doorhebben.

Omdat we er nooit zijn geweest.
- Hoezo zijn jullie er nooit geweest?

Ze projecteert Bishop een paar dagen terug
om de anderen voor de aanval te waarschuwen.

Ze stuurt Bishop terug in de tijd?
- Nee, alleen zijn bewustzijn.

In zijn jongere versie,
zijn jongere lichaam.

Dit zou kunnen werken, Charles.

Wat zou kunnen werken?

Het Sentinel-programma is ontworpen
door dr. Bolivar Trask.

Begin jaren 70 was hij een van de toonaangevende
ontwikkelaars op het gebied van wapens.

Maar in het geheim was hij begonnen
met het experimenteren op mutanten.

Hij gebruikte hun gaven voor zijn onderzoeken.

Er was een mutant die had ontdekt
waar hij mee bezig was.

Een mutant met de mogelijkheid
om zichzelf te transformeren in wie dan ook.

Mystique.
- Ik kende haar als Raven.

We hebben elkaar als kind ontmoet,
zijn samen opgegroeid.

Ze was als een zusje.

Ik heb geprobeerd om haar te helpen,
met als gevolg dat ze van me vervreemdde.

Ze joeg op Trask over de hele wereld.

Tijdens het vredesakkoord van Parijs in 1973,
na de Vietnamoorlog...

vond ze Trask.

En heeft ze hem gedood.

Het was de eerste keer dat ze iemand doodde.
- En niet de laatste.

Maar het doden van Trask
had niet de uitkomst die ze verwachtte.

Het overtuigde de regering
dat zijn programma noodzakelijk was.

Ze werd die dag gevangengenomen.

Ze martelden haar, experimenteerden op haar.

In haar DNA ontdekten ze het geheim
van haar gave om te transformeren.

Dat was de sleutel die ze nodig hadden
om wapens te maken...

die zich konden aanpassen aan elke mutantengave.

En in minder dan 50 jaar...

werden de machines gecre�erd,
die zovelen van onze soort hebben vernietigd.

En dat begon allemaal op die dag in 1973.

De dag dat ze voor het eerste iemand doodde.
De dag dat ze echt Mystique werd.

U wilt daarheen terug.
- Als ik bij haar kan komen..

de moordaanslag kan voorkomen,
haar uit hun handen kan houden...

dan kunnen we voorkomen dat
de sentinels ooit worden geboren.

En deze oorlog be�indigen,
voordat het ooit gaat beginnen.

Ik kan iemand een paar weken terugsturen.

Misschien een maand,
maar jullie hebben het over decennia.

U heeft het krachtigste brein
in de wereld, professor...

maar dat kan maar beperkt
worden uitgerekt, voordat het knapt.

Het zal u verscheuren. Het spijt me.

Niemand kan die trip overleven.

Wat als iemands brein terug kan veren?

Wat als iemand net zo snel kan genezen
als dat hij kapot wordt getrokken?

Verspreiden.
- Neem je plaats in.

Ik ga wakker worden in een jonger lichaam,
God mag weten waar. En dan?

Dan moet je naar mijn huis gaan en mij vinden.

Overtuig me, van dit alles.
- Kunt u mijn gedachten dan niet lezen?

Ik had mijn gave nog niet in 1973.

Logan, je moet voor mij doen
wat ik ooit voor jou heb gedaan.

Leid me, begeleid me.

Ik was toen een heel andere man.
Je zult geduld met me moeten hebben.

Geduld is niet mijn sterkste kant.

Je zult mij ook nodig hebben.

Nadat Mystique Charles verliet,
ging ze met mij mee.

En ik zette haar op een gevaarlijk pad.

Een donker pad.
Je zult ons allebei nodig hebben.

Zij aan zij in een tijd
waarin we lijnrecht tegenover elkaar staan.

Geweldig. En waar kan ik jou vinden?

Dat is wat gecompliceerder.

In feite slaapt je lichaam
en gaat alleen je geest terug in de tijd.

Zolang je daar bent,
zullen verleden en heden blijven bestaan.

Maar als je eenmaal wakker wordt...

Wat je dan gedaan hebt,
zal de geschiedenis worden.

Voor ons zal dat de enige geschiedenis zijn
die we kennen.

Dan is het alsof de laatste 50 jaar
niet zijn gebeurd.

Deze wereld, deze oorlog...

De enige persoon
die het zich zal herinneren, ben jij.

Goed, Logan. Ik wil dat je je hoofd leegmaakt
en zo kalm mogelijk blijft.

Hoe bedoel je?
- Als je geest instabiel is..

wordt het lastiger om je vast te houden.
Je kunt dan schuiven tussen verleden en toekomst.

Wat als ik wel instabiel moet worden?

Denk vredelievende gedachten.

Heb je ook goed nieuws?

Je wordt niet echt ouder,
dus je ziet er nog hetzelfde uit.

Je zult niet veel tijd hebben. De sentinels
zullen je vinden. Dat doen ze altijd.

In deze tijd kunnen we niet
aan hen ontsnappen.

Dit is onze laatste kans.

Denk je echt dat dit gaat werken?
- Ik heb vertrouwen in hem.

Ik maak me geen zorgen om hem,
maar om ons.

We waren jong. We wisten niet beter.

Nu wel.

Zie jullie zo weer.
- Dit kan even prikken.

Het heeft gewerkt.

Wat is er aan de hand?
- Gwen, kleed je aan.

Ik weet niet wat er aan de hand is.
- Je moest haar beschermen, niet neuken.

Ik heb niet met haar geslapen.
- Niet?

Natuurlijk ben ik vaak genoeg
met haar naar bed geweest...

maar dat was ik niet, dat was de oude ik.

Ik ben hier net twintig seconden.
- Is dat zo?

Wat is er dan met je kleren gebeurd?

Zou je me geloven als ik zei
dat ik uit de toekomst kom?

Ga weg, lieverd. Wij rekenen met deze komiek af.
- Nee, dat doe je niet.

Je gaat me je autosleutels en benzinegeld geven
of je wordt wakker in het ziekenhuis.

Geloof me, ik weet hoe dit afloopt.
- Omdat je uit de toekomst komt?

Nee. Door deze.

Wat is dit?

Verdomme.

Vredelievende gedachten.

We herzien onze defensie-uitgaven.
Alle geheime boeken gaan open.

We kunnen geen steun geven aan een wapen dat
het voorzien heeft op onze eigen inwoners.

Als deze mutanten, zoals u hen omschrijft,
al onder ons leven...

dan leven ze hier in vrede.
- We hebben al tien jaar geen incident gehad.

Na wat er in Cuba is gebeurd?
- Dat is nooit bevestigd.

We hebben echte vijanden:
de Russen, de Chinezen.

We hebben het over een tiende van een tiende
van een tiende van de bevolking.

Mag ik u wat voorlezen?
- Ga uw gang.

Dit is gevonden door onze vrienden van de CIA.

Het is een proefschrift, geschreven
door een mutant aan de universiteit van Oxford.

En ik citeer:

"Voor de homo neanderthalensis
was zijn mutantenneef, de homo sapiens"...

Dat zijn wij. "Een afwijking".

"De komst van de gemuteerde soort,
de homo sapiens"...

"werd gevolgd door de onmiddellijke uitroeiing
van hun minder ontwikkelde verwanten".

Nu zijn wij de neanderthalers.

Spreek voor uzelf, dr. Trask.

Toen u onze soldaten naar Vietnam stuurde
zonder de wapens die nodig waren om te winnen...

heeft u uw vijand onderschat.

Als u dat met deze vijand doet...

dan gaat het niet om schermutselingen
aan de andere kant van de wereld.

Deze keer gaat de oorlog
om onze straten, onze steden, onze huizen.

En tegen de tijd dat u de noodzaak
van mijn programma inziet...

zal het te laat zijn.

Dan heeft u twee oorlogen verloren
tijdens uw levensduur.

Het spijt ons, dr. Trask,
maar uw Sentinel-programma...

Dat gaat niet gebeuren.

Kan ik u helpen, kolonel?
- Ik kom onze jongens uitzwaaien.

Het spijt me, maar wij hebben onze bevelen.
Dit is een quarantainegebied.

Stap opzij, soldaat. Dat is een bevel.

Attentie.
- Plaats rust.

Wat is dit?
- Labverslagen, bloeduitslagen.

Alles wordt ingepakt en teruggestuurd.
- Waar gaat het heen?

Dezelfde plek als zij: Trask Industries.

Opschieten, heren.
We halen jullie uit dit klerehol.

Worden we naar huis gestuurd?
- Nog niet.

Wat ga je daarmee doen?
- Dat is om de rit wat aangenamer te maken.

We brengen jullie naar een priv� faciliteit,
voor nog wat testen.

Je mannen zijn geen militairen.

Geprivatiseerd. We zijn geautoriseerd
om deze mannen mee te nemen.

Deze soldaten gaan naar huis.
- Nou, kolonel...

ik geloof niet dat u
hier iets over te zeggen heeft.

Ik ben bang van wel.

Wie bent u eigenlijk?
- De vraag is, majoor:

Wie ben jij?

Raven.
- Zo heet ik niet.

Ik had ze.
- Dat weet ik.

We gaan. Kom op.

Waar is Erik?
- Ik werk nu voor mezelf.

Hou dat vliegtuig tegen.

Ik laat deze jongens
niet in dit godvergeten land achter.

Je gaat zeker niet met ons mee?

Mijn oorlog is nog niet voorbij.
De vijand is er nog steeds.

Waar zijn die vier soldaten?
- Ze gingen richting het platform.

PRIV�TERREIN
VERBODEN TOEGANG

Kan ik u helpen?

Wat is er met de school gebeurd?

De school is al jaren dicht.
Bent u een ouder?

Ik mag hopen van niet. Wie ben jij?

Ik ben Hank McCoy. Ik pas op het huis.

Jij bent Beast? Kijk nou toch eens.
Ik denk dat je een laatbloeier bent.

Ik weet niet waar u het over heeft.
Ik zou graag willen dat u weggaat.

Waar is de professor?
- Er is hier geen professor.

Je bent vrij sterk voor een scharminkel.
Weet je zeker dat er geen beest in je zit?

Kom op, Beast.
- Hij is hier niet.

De school is dicht, u moet vertrekken.
- Niet voordat ik de professor heb gesproken.

Er is hier geen professor. Dat had ik al gezegd.

Luister, knul. Jij en ik worden goede vrienden.

Je weet het alleen nog niet.

Professor?

Hank, wat is er aan de hand?

Professor?
- Noem me alsjeblieft niet zo.

Ken je die gast?
- Hij komt me vaag bekend voor.

Kom van die verdomde kroonluchter af.

Je kan lopen.
- Jij bent echt oplettend.

Ik dacht dat Erik...
- Gek dat je het bord bij de ingang hebt gemist.

Dit is priv�terrein. Ik zal hem verzoeken
om jou te verzoeken om weg te gaan.

Ik ben bang dat dat niet gaat, want...

ik ben hiernaartoe gestuurd voor jou.
- Zeg diegene dan maar dat ik...

het druk heb.
- Dat zal lastig gaan.

Diegene die me gestuurd heeft, was jij.

Over ongeveer 50 jaar van nu.
- Als in '50 jaar in de toekomst van nu'.

Ik heb je gestuurd vanuit de toekomst.

Rot op.

Als je je krachten nog had,
zou je weten dat ik de waarheid spreek.

Hoe weet jij dat ik mijn krachten niet...

Wie ben je? Ben je van de CIA?
Houd je mij in de gaten?

Ik ken je, Charles. We zijn al jaren vrienden.

Je kreeg je krachten toen je negen was.

Toen het begon, dacht je dat je gek werd
van al die stemmen in je hoofd.

Pas op je twaalfde kwam je erachter
dat die stemmen uit andere hoofden kwamen.

Moet ik doorgaan?

Dat heb ik nooit aan iemand verteld.
- Nog niet nee, maar...

dat komt nog wel.

Je hebt mijn interesse gewekt. Wat wil je?

Je moet Raven tegenhouden.

Ik heb je hulp nodig.

Wij hebben je hulp nodig.

Ik zou nu graag wakker willen worden.

Wat heeft zij hiermee te maken?

Dus jij zegt dat ze Ravens gave
hebben genomen...

en dat ze er wapens van hebben gemaakt?

Ze is uniek.
- Dat is ze zeker, Hank.

In het begin zochten de sentinels
alleen maar naar mutanten.

Toen begonnen ze met het identificeren
van genetica bij niet-mutanten...

die uiteindelijk mutantkinderen
zouden kunnen krijgen. Kleinkinderen.

Veel mensen probeerden ons te helpen.
Het was een slachtpartij.

Ze lieten het uitschot van de mensheid
de boel regelen.

Ik heb veel oorlogen meegemaakt...

maar dit heb ik nog nooit gezien.

En het begint allemaal met haar.
- Laten we nu even zeggen...

dat ik kies om je te geloven
en dat ik je wil helpen.

Raven luistert toch niet naar me.

Haar hart en ziel behoren nu
aan iemand anders toe.

Ik weet het.

Daarom hebben we Magneto ook nodig.

Erik?
- Je weet toch wel waar hij is?

Hij is waar hij hoort te zijn.

Dus je loopt gewoon weg?
- Zoals ik al zei: je bent erg oplettend.

De professor die ik ken zou iemand
die de weg kwijt was niet laten stikken.

Zeker niet iemand waar hij van houdt.

Ik begin me jou weer te herinneren.

We kwamen lang geleden naar je toe voor hulp.

Ik zal tegen je zeggen
wat je toen tegen ons zei:

Rot op.

Luister goed, kleine etterbak.

Ik ben van ver gekomen en heb veel
goede mensen zien sterven. Vrienden.

Als je niet ophoudt met je zelfmedelijden
zal je hetzelfde meemaken. Begrijp je dat?

We gaan allemaal een keer dood.

Ik zei je toch dat er geen professor was.

Wat is er met hem gebeurd?

Hij heeft alles verloren.
Erik, Raven, zijn benen.

We hebben de school
en het lab gebouwd. Dit alles.

Na het eerste semester...

werd de oorlog in Vietnam erger.

Veel leraren en oudere studenten
werden opgeroepen.

Hij was er kapot van.

Hij trok zich steeds meer in zichzelf terug.

Ik wilde hem helpen, iets doen.

Ik ontwierp een serum voor zijn ruggengraat.

Met dezelfde formule die mij helpt
bij het controleren van mijn mutatie.

Ik gebruik net genoeg
om mijn balans te vinden, maar...

hij gebruikt te veel.

Ik heb geprobeerd hem te laten minderen,
maar hij kon niet tegen de pijn, de stemmen.

Door de behandeling kan hij lopen, maar...

het is niet genoeg.

Hij heeft te veel verloren.

Ben je niet bang voor mij?

Ik dacht altijd
dat ik de enige in de wereld was.

Charles Xavier.

Raven.

Heb je honger? Ben je alleen?
Pak maar wat je wil.

We hebben genoeg te eten.
Je hoeft niet te stelen.

Je hoeft nooit meer iets te stelen.

Dat beloof ik je.

Ik help je haar te pakken.

Niet om de toekomst te redden,
maar voor haar.

Prima.

Je kent Eric niet echt.
Die man is een monster, een moordenaar.

Je denkt dat je Raven kunt overtuigen
om te veranderen, om naar huis te komen.

Uitstekend. Maar waarom denk je
dat je hem kunt veranderen?

Omdat jij en Erik mij samen
terug hebben gestuurd.

De kamer waarin hij vastzit
is gebouwd tijdens de Tweede Wereldoorlog...

toen er een tekort was aan staal. Het fundament
bestaat uit beton en zand. Geen metaal.

Hij wordt honderd verdiepingen onder het meest
beveiligde gebouw in de wereld vastgehouden.

Waarom zit hij daar?

Hadden we dat niet gezegd?

JFK.
- Hij vermoordde...

Hoe wil je anders een kogel verklaren
die miraculeus door de lucht slingert?

Erik kon altijd al goed met geweren overweg.
Weet je zeker dat je hiermee door wil gaan?

Dit is jouw plan, niet de mijne.
- We hebben geen middelen om binnen te komen.

Of er weer uit. We zijn maar met z'n twee�n.

Ik weet nog wel iemand. Hij zal nu
een jongeman zijn, ergens buiten Washington.

Hij kan overal in komen.
Ik weet alleen niet hoe we hem kunnen vinden.

Is Cerebro echt uitgesloten?

We hebben een telefoonboek.

Ik dacht dat u zich klaar zou maken voor uw reis?
- Ik kom nog even wat dossiers ophalen.

Is dat een nieuwe sjaal? Hij is mooi.

Dank u.

Autopsieverslag

Dr. Trask?
- Ogenblikje.

We hebben nog wat namen
aan de vergadering toegevoegd.

Dank u.

Is er iets mis?
- Nee, het is niets.

Zou u mijn agenda willen uittypen?
Ik wil niets missen.

Wat heeft hij gedaan? Ik schrijf wel
een cheque voor wat hij heeft meegenomen.

We willen alleen met hem praten.

Peter, de politie is er. Alweer.

Ik heb niets gedaan. Ik ben hier al de hele dag.

Rustig, Peter. We zijn niet van de politie.
- Tuurlijk niet. Jullie rijden in een huurauto.

Hoe weet je dat het een huurauto is?
- Ik heb het bij binnenkomst gecontroleerd.

Ik had tijd over, dus ik ben door jullie
gegevens gegaan. Jullie komen niet uit de stad.

Zijn jullie FBI?

Nee, geen agenten.
Wat is de 'School voor hoogbegaafde kinderen'?

Dat is een oude kaart.

Hij is fascinerend.
- Hij is een lastpak.

Is hij een teleporter?
- Nee, gewoon snel.

Toen ik hem leerde kennen
was hij niet zo... jong.

Jong? Jij bent gewoon oud.

Je bent niet bang bent je krachten te laten zien.
- Krachten? Waar heb je het over?

Zie je hier dan iets raars?

Niets wat iemand zou geloven
als je het zou vertellen.

Wie zijn jullie en wat willen jullie?
- We hebben je hulp nodig.

Inbreken in een zwaarbeveiligd gebouw
om er iemand uit te halen.

Gevangenisuitbraak? Dat is illegaal.

Alleen als je gepakt wordt.
- Wat hou ik eraan over?

Jij, kleptomaantje,
mag bij het Pentagon inbreken.

Hoe weet ik dat ik jullie kan vertrouwen?
- Omdat we net zoals jij zijn.

Laat maar zien.

Dat is stoer, maar walgelijk.

Gebouwd in 1943. Het Pentagon
is het grootste kantoorgebouw ter wereld.

Met 25.000 militaire werknemers,
verdeeld over 550.000 vierkante meter.

Waar is het toilet?
- Jij moet altijd plassen.

Gelukkig voor jou hebben we toiletten genoeg.

GEEN METALEN VOORWERPEN

We krijgen tv-beelden te zien.
- Laat meteen de storingsdienst komen.

PAS OP VOOR HET GLAS

...en veroverde het eiland Iwo Jima
van het Japanse Keizerrijk.

De strijd duurde een maand
en was een van de zwaarste van de oorlog.

Over drie seconden gaan deze deuren open
en stormen 20 bewakers schietend naar binnen.

Ik weet het, ik reken er op.
- Wat doe je?

Ik ondersteun je nek
zodat je geen whiplash krijgt.

Whip-lash.

Je bent in orde. Het overkomt iedereen.

Je moet iets heel ergs hebben gedaan.
Wat heb je gedaan?

Waarom ben je hier?
- Voor het vermoorden van de president.

Het enige waar ik schuldig aan ben,
is het vechten voor mensen zoals wij.

Doe je aan karate?
- Ik weet niks van karate...

maar ik herken waanzin.

Dames en heren, jongens en meisjes,
we hebben code Rood.

We evacueren de hele verdieping...

zodat wij de gevangene kunnen beschermen.

Wie zijn jullie?
- Wij zijn van een speciale eenheid: CBFBCIAB...

Misschien heb je me niet goed begrepen,
maar deze verdieping is afgesloten.

Jullie moeten naar de derde verdieping...

Sorry. Was je klaar?

Ze zeiden dat je metaal kan controleren.
- 'Ze'?

Mijn moeder kende een man die dat kon.

Sorry, ik kan niet zo goed tegen geweld.

Charles?

Ook goed om jou te zien, oude vriend. En lopend?
- Niet dankzij jou.

Jij bent wel de laatste
die ik verwacht had te zien.

Geloof me, ik zou hier niet zijn
als het niet nodig was.

We halen jou hier op mijn manier uit:
geen doden.

Geen helm. Ik moet wel gehoorzamen.

Ik zal nooit meer in dat hoofd komen.

Je moet het beloven, Erik.

Niet bewegen.
- Blijf staan.

Niet bewegen. Handen omhoog of we schieten.

Bevries ze.
- Dat kan ik niet.

Niet doen.

Bedankt, knul.

Heel erg bedankt, Peter.
Zorg goed voor jezelf.

Ik zag het vliegschema in de cabine.
Waarom ga je naar Parijs?

VREDESVERDRAG WORDT IN PARIJS ONDERTEKEND

Moet je voorstellen als ze van metaal waren.

Wil je hem voor mij terugbrengen?
En Peter, doe het rustig aan.

Waar hebben ze jou gevonden?

Je zal het niet geloven,
maar jij hebt me gestuurd.

Jij en Charles, vanuit de toekomst.

Hoe heb je ze verloren?

De behandeling van mijn wervelkolom
be�nvloedt mijn DNA.

Je gaf je krachten op om te kunnen lopen?

Ik gaf mijn krachten op, zodat ik...

Wat weet jij nou?
- Ik heb ook verliezen geleden.

Veeg je tranen weg, Erik
Niks kan rechtvaardigen wat je hebt gedaan.

Je weet niet wat ik heb gedaan.
- Je hebt mij alles wat ik liefhad afgenomen.

Misschien had je harder voor ze moeten vechten.

Als je wil vechten,
dan zal ik je een gevecht geven.

Laat maar komen.
- Je hebt mij in de steek gelaten.

Je nam haar mee en liet mij alleen achter.

Angel, Azazel...

Emma, Banshee.

Mutantenbroers en -zussen. Allemaal dood.

En honderden meer.
Er is op ze getest, ze zijn afgeslacht.

Waar was jij, Charles?
We hadden ze moeten beschermen.

Waar was jij toen je mensen jou nodig hadden?
Verstopt. Jij en Hank.

Je voordoen als iets wat je niet bent.

Jij hebt ons allemaal in de steek gelaten.

Dus je was altijd al een eikel.

In de toekomst zijn wij zeker goede vrienden?

Ik heb lang geprobeerd om jou te verslaan.

Hoe is dat afgelopen voor jou?
- Je bent net als ik...

een overlever.

Ruim je de rommel nog op?

Generaal, misschien moet u rustig aan doen.
Het is morgen een belangrijke dag.

Het is feest, kapitein. Je wint niet elke dag
een oorlog. Zeker niet van Amerika

Ik ga nog een fles halen.

Sorry.
- Het was mijn fout.

Spreek je Vietnamees?
- Ik ben een tolk.

Ik spreek vele talen.

Laat me je trakteren op een drankje.
Of ben je al met iemand?

Ik ben hier alleen.

Een fles Johnnie Walker, alstublieft.

Gaat u morgen ook naar het vredesoverleg?

Een mooie vrouw
die ge�nteresseerd is in politiek.

Schijn kan bedriegen.

Laat me wat zien, schatje.

Kleren uit.

Wat is er, schatje?
Vind je me zo niet mooi meer?

Zin in een potje? Het is lang geleden.
- Ik ben niet in de stemming voor spelletjes.

Ik heb de afgelopen tien jaar
niks goeds te drinken gehad.

Ik heb de president niet vermoord.
- De kogel ging met een boog.

Omdat ik hem probeerde te redden.
Ze pakten me op voordat ik het kon.

Waarom probeerde je hem te redden?
- Omdat hij een van ons was.

Je denkt zeker dat ik gek ben?

Je was ervan overtuigd
dat ze achter ons aan zouden komen.

Ik had niet verwacht
dat ze Ravens DNA zouden gebruiken.

Wanneer heb je haar voor het laatst gezien?

Toen ik naar Dallas vertrok.

Hoe was ze?

Sterk, gemotiveerd, loyaal.

Hoe was zij?

Ze was...

Zij en ik...

Ik snapte waarom ze zo veel
voor je betekende.

Je zou trots op haar moeten zijn.

Ze vecht voor onze zaak.
- Jouw zaak.

Het meisje dat ik heb grootgebracht
was niet in staat te doden.

Niet grootgebracht, samen opgegroeid.
Ze was geen meisje meer, daarom vertrok ze.

Ze vertrok, omdat jij in haar hoofd ging zitten.

Dat is niet mijn gave.
Ze heeft een keuze gemaakt.

Maar nu weten we wat die keuze nodig heeft.

Ze gaat Trask vermoorden.
Ze zullen haar pakken en ons daarna uitroeien.

Niet als wij haar te pakken krijgen.

Niet als we morgen de geschiedenis veranderen.

Het spijt me, Charles.

Voor wat er gebeurd is. Dat meen ik.

Het is lang geleden dat ik heb gespeeld.

Ik zal me inhouden.

Dan wordt het een eerlijk gevecht.

Jij mag beginnen.

Diplomaten vanuit de hele wereld
komen aan in Hotel Royal.

Het is een historische dag. Het is het offici�le
einde van de Amerikaanse aanwezigheid in Vietnam.

Daar is de Zuid-Vietnamese minister
van Buitenlandse Zaken en andere officials.

Het overleg begint over een uur.

Het hotel heeft een kamer voor u geregeld.
- We hebben tijd genoeg.

Goedemiddag, iedereen. Bedankt voor uw komst.

Gefeliciteerd met het winnen van deze oorlog.

U moet handen schudden en foto's maken,
dus ik zal meteen ter zake komen.

Er is een nieuwe vijand,
waarbij uw arsenaal nutteloos is...

uw leger machteloos en uw land weerloos.

U zult een nieuw wapen nodig hebben.
Ik noem ze sentinels.

Vernoemd naar de oude bewakers van de Citadel.

Ze hebben de kwaliteiten van een Harrier jet.

Met wapens die 2000 keer per minuut...

thermokeramische kogels af kunnen vuren.

Maar grootte, kracht en snelheid
vind je ook bij Lockheed en Boeing.

Wat de sentinels zo speciaal maakt,
is dat ze het mutantengen op kunnen sporen.

Een genetisch volgsysteem
dat een doelwit vanaf 800 meter kan volgen.

Het vuurt niet voordat hij het doel
heeft ge�dentificeerd.

Met dit wapen
vallen er geen menselijke slachtoffers.

Als ik hem aanzet zal het systeem niet reageren.

Tenzij er een mutant in de kamer is.

Dat moet een vergissing zijn.

Mijn machines vergissen zich niet.

Wat ben je?

Ik verzeker u...

Niet schieten.

Ik weet niet wat u bedoelt.

Raven.

We komen je halen, Erik en ik. Samen.

Ik had niet gedacht jou ooit nog te zien.

Ik had je beloofd dat ik je zou beschermen
en dat ben ik niet nagekomen.

Ik zorg dat je veilig bent,
ik bescherm je tegen hen.

Erik, wat doe je?

Onze toekomst veiligstellen.

Vergeef me, Mystique, maar zolang jij leeft
zullen we nooit veilig zijn.

Gebruik je krachten, Charles. Stop hem.
- Dat kan hij niet.

Hij glijdt weg. Ik raak hem kwijt.

Stryker.

Het is allemaal met hem begonnen. Hij was het.

Bind hem vast.

Niet doen.

Waar ben ik?

Hoe ben ik hier gekomen?
- Je kwam naar ons.

Wie ben jij?
- Charles.

Charles Xavier.
- Ik ken je niet.

Wat is dat?
- Ik regel het.

Ga. Houd Erik tegen.

Het spijt me.

Jij bent Logan, dat is Hank en ik ben Charles.
Je bent al een tijdje bij ons.

Je gebruikt lsd.

Iemand gaf je slechte lsd.

Rustig aan. We komen er samen wel uit.

Mijn god. Kitty.

Ze is zwaar gewond.

Ik heb hem terug.

Professor?
- Wat is er met jou gebeurd?

Ik zag iemand die mij ooit veel pijn zal doen.

Waar is Raven?
- Weg.

We moeten vertrekken.

Het vredesoverleg in Parijs werd verstoord
door het optreden van onbekende aanvallers.

Van het soort dat de wereld niet eerder zag.

Angst houdt de natie in zijn greep,
terwijl mensen zich afvragen...

waar ze vandaan komen en of ze nog terugkeren.
En het allerbelangrijkste:

Zijn het vrienden of vijanden?

Dat was onze correspondent vanuit Parijs.

Waar hebben we mee te maken? Onofficieel.

Twee dagen geleden ontsnapte Erik Lehnsherr...

uit de gevangenis van het Pentagon.

We denken dat die vrouw
een partner van hem is.

Ze waren samen in Cuba
tijdens de crisis in 1962.

Hij zat ook vast voor betrokkenheid
bij de moord op Kennedy.

En dat ding?
- Ik weet niet wat dat is, meneer.

Eigenlijk weten we helemaal niks over hen.

Dat weten we wel. Het zijn mutanten.

Hij kan metaal controleren.

De laatste keer dat ik keek,
is dat waar wapens van worden gemaakt.

En zij kan in iedereen veranderen.

Een generaal, iemand van de geheime dienst.
Zelfs in u, meneer de president.

Ze kan dit kantoor binnenlopen
en een nucleaire aanval bevelen.

En dat zijn er maar twee.

Hebben we al een plan om ons te verdedigen?
- Op die vraag zat ik al te wachten.

Dat is een experimenteel programma.
Buiten de boeken om.

Wil je zeggen dat deze mutanten gewoon rondlopen
en onze beste verdediging zijn deze grote robots?

Veel van deze mutanten lijken op ons.
Mijn sentinels herkennen het verschil.

Ik heb acht prototypes klaarstaan.

Ze zijn gemaakt van een speciaal soort polyester.
Er zit geen grammetje metaal bij.

Ik wil een demonstratie. De wereld moet weten
dat wij ze kunnen beschermen.

Wat heb je nodig
om deze dingen operationeel te maken.

Ik heb het Congres het bedrag genoemd,
maar zij besloten mij niet te steunen.

Het kost iets meer om ze aan te zetten.
- Wat je maar nodig hebt.

Nog ��n ding: als het lukt om ze te pakken,
dan wil ik haar hebben.

Voor mijn onderzoek, natuurlijk.

Wat verschrikkelijk.

Hoezo?

Om zo geboren te worden.
- Is dat zo?

Kun je het je voorstellen dat je in de
spiegel kijkt en dat dat ding terugkijkt?

Ja, dat kan ik.

Waar denk je dat ze vandaan komt?

Denk je dat ze familie heeft?

Ja, die heeft ze.

Als ik ook maar ��n schroef zie bewegen,
ram ik dit in je keel.

Hoe heb je me gevonden?
- Je was een goede leraar.

Het is lang geleden
dat we zo dicht bij elkaar waren.

Ik heb je gemist.
- Je probeerde me te vermoorden.

Zodat de rest van ons kon leven.

Hoe bedoel je?

We hebben een bericht uit de toekomst gekregen.
- Lieg niet tegen me.

Ik heb nooit tegen je gelogen
en zal dat ook nooit doen.

De mensen gebruiken jouw bloed, jouw genen,
om een wapen te maken dat ons zal wegvagen.

Ik deed wat ik dacht dat nodig was
om onze toekomst veilig te stellen.

Wat weerhoudt mij er van om jou te doden
en mijn toekomst veilig te stellen?

Niets.

Het maakt niet meer uit. Ze hebben jouw DNA.
Jouw bloed lag op straat.

En wiens schuld is dat?

Mijn schuld.

Ik heb hun plannen gezien. Ze maken een wapen.

En nu hebben ze wat ze nodig hebben
om het af te maken.

We moeten nu toeslaan,
nu we nog steeds in het voordeel zijn.

Ik heb te veel vrienden zien sterven.

Ik wil geen oorlog.

Ik wil alleen de man die ze vermoordde.
- Dit is oorlog.

Wat is er met je gebeurd?

Ben je de weg kwijtgeraakt
toen ik weg was?

Ben je nog steeds de Raven van Charles?

Of ben je Mystique?

Trask is de vijand.

E�n man vermoorden is niet genoeg.
- Dat was het nooit voor jou.

Tot ziens, Erik.

Wat is er gebeurd? Kan hij lopen?

Hij heeft zijn medicijnen nodig.
- Hank, ik kan ze horen.

Laat ze stoppen.
- Ik ga het halen.

Verman jezelf. Het is nog niet voorbij.

Dat geloof je niet.

Hoe weet je dat?
- Wanneer die verdwijnen...

komt dit terug.

Ze komen allemaal terug.

Luister, ik...

ik ben er nog.

En ze is nog steeds daarbuiten ergens.

We hebben jouw hulp nodig. Ik heb jou nodig.

Wij kunnen Raven niet vinden.
Niet zonder jouw krachten.

Ik heb wat meer gedaan,
omdat je een dosis hebt gemist.

Hank, wil je wat voor me doen?

Wil je me naar mijn studeerkamer brengen?

Weet je het zeker?

Absoluut niet.

Dit wezen is buitengewoon.

Haar genen kunnen de sleutel
voor de mutatie zijn.

Ik heb meer nodig.
- Dat is alles wat we hebben uit Parijs.

Meer dan bloed. Ik heb hersenweefsel nodig.

Ruggenmergvocht, beenmerg.

Stel je voor dat de sentinels kunnen veranderen.
Zich aanpassen aan elk doelwit.

Als ik maar krijg wat ik nodig heb.
Dit meisje...

helpt het programma jaren vooruit.
Tientallen jaren de toekomst in.

Hoe oud is uw zoon, majoor?

Jason? Die wordt binnenkort tien.
- Nog acht jaar tot zijn dienstplicht.

Hoeveel zonen en broers hebben we
in lijkzakken naar huis verstuurd?

55.000? En hoeveel van de tegenpartij?

Nooit eerder in de geschiedenis
van de mens...

was er iets wat ons als soort
kon samenbrengen.

Tot nu.

U moet de mutanten wel erg haten, dokter.
- Integendeel. Ik bewonder ze.

De dingen die ze kunnen.

Ik zie mutanten als onze redding.

Een gemeenschappelijke vijand?
- Een gemeenschappelijke strijd.

Tegen de grootste vijand: uitsterven.

Onze nieuwe vrienden zullen ons helpen
een nieuw tijdperk binnen te treden.

Een tijdperk van ware en eeuwige vrede.

Attentie. Vertrek is over twee uur.

Ik herhaal: vertrek is over twee uur.

Wanneer was je hier voor het laatst?

De laatste keer dat we naar studenten zochten.
- Lang geleden.

Welkom, professor.

Raven is gewond. Ze zal niet snel zijn.

Dit zijn spieren die ik lang niet heb gebruikt.

Charles, het is in orde.

Ik ga de generator controleren.

Het is niet de machine, of wel?

Ik kan dit niet. Mijn geest...
- Dat kun je wel.

Ik kan het niet aan.
- Je moet er weer even inkomen.

Je snapt het niet. Ik hoef er niet in te komen,
ik kan aan de knoppen draaien...

maar mijn macht komt van hier.
Het komt van...

Het is gebroken.

Ik voel me net een student. Hulpeloos.

Het was een vergissing om hier te komen.
Het was een vergissing om Erik te bevrijden.

Dit alles was een grote vergissing.
Sorry, Logan, maar ze stuurden de verkeerde man.

Daar heb je gelijk in.

Dat ben ik.

Jij had het eigenlijk moeten zijn.

Maar ik was de enige die de reis aankon.

Ik weet niet hoelang ik hier nog heb,
maar ik weet wel dat lang geleden...

eigenlijk een lange tijd vanaf nu...

was ik jouw meest hulpeloze student.

Jij ontgrendelde mijn geheugen. Jij...

liet me zien wie ik was, wie ik kon zijn.

Ik weet niet hoe ik dat voor jou moet doen.
Je hebt gelijk, dat weet ik niet.

Maar ik weet iemand die dat misschien wel kan.

Kijk in mijn gedachten.

Je zag wat er met Cerebro gebeurde.
Je wil me niet in je hoofd.

Meer schade aanrichten
in mijn hersenen is niet mogelijk.

Vermoord me.
- Ik hou van je.

Arme...

arme man.
- Kijk langs mij heen.

Ik wil jouw lijden niet.
Ik wil jouw toekomst niet.

Kijk voorbij mijn toekomst.
Kijk naar jouw toekomst.

Zo gaat het goed.

Dus dit is wat wij worden.

Erik had gelijk.

De mensheid doet ons dit aan.
- Niet als we ze een betere weg laten zien.

Geloof je nog steeds?
- Alleen omdat iemand onderweg struikelt...

betekent dat niet dat
ze voor altijd verdwaald zijn.

Op een gegeven moment
hebben we allemaal een beetje hulp nodig.

Ik ben niet meer de man die ik was.

Ik open mijn gedachten
en het overweldigt me bijna.

Je bent bang en Cerebro weet dat.

Al die stemmen.

Zo veel pijn.

Je bent niet bang voor hun pijn...

maar voor jouw eigen pijn, Charles.

Hoe beangstigend dat ook is...

hun pijn maakt jou sterker.

Als je jezelf toestaat om het te voelen.

Omarm het.

Het zal je sterker maken
dan je je ooit kon voorstellen.

Dat is onze grootste gave.

Hun pijn verdragen zonder te breken.

Het komt uit de meest menselijke kracht:

Hoop.

Alsjeblieft.

We hebben je nodig. Je moet weer gaan hopen.

Gevonden waar je naar op zoek was?

We hebben weer energie.

Dat hebben we zeker.

Ze heeft te veel bloed verloren.

Ze kan niet veel langer zo doorgaan.
- We hebben geen keuze, Bobby.

We kunnen hem wakker maken.
- Nee.

Ze hebben meer tijd nodig. Ik had...

een vluchtige blik in het verleden.

Als we Logan nu wakker maken
zetten we ons lot op een donkerder pad.

Ze hebben meer tijd nodig.

Raven, stop. Stop met wegrennen.

Waar ben je?
- In het huis.

Waar jij hoort te zijn.
Je moet naar huis komen.

Ik weet wat ik moet doen.

Als je Trask vermoordt,
cre�er je ontelbare mensen zoals hij.

Dan vermoord ik hen ook.
- Dat zijn Eriks woorden, niet de jouwe.

Het meisje waar ik mee opgroeide
was niet in staat om te moorden.

Ze was goedaardig, eerlijk en vol medeleven.

Ik heb medeleven, alleen niet voor Trask.

Hij heeft te veel soortgenoten vermoord.

Schakel haar uit, Charles. Ga in haar hoofd.

Ze laat me niet binnen.
Ik ben nog niet sterk genoeg.

Ik weet wat Trask heeft gedaan.

Maar hem vermoorden brengt hen niet terug.

Het zet je op een pad
waarvan geen terugkeer mogelijk is.

Een eindeloze cyclus van moorden.
Wij en zij, tot er niets meer over is.

Maar jij en ik kunnen het nu direct stoppen.

Je moet gewoon naar huis komen.

Ik 'moet'? Je bent niets veranderd, Charles.

Zoals ik al zei:
Ik weet precies wat ik moet doen.

Waar is ze?

Op een vliegveld. Ze heeft een vlucht geboekt.

Een vlucht waarnaartoe?

Washington DC.

Jongens, er is iets
wat ik jullie moet laten zien.

We gaan terug in de tijd.

Een systeem dat ik ontworpen heb
om al het nieuws over Parijs op te nemen.

Van alle drie de netwerken en PBS.

Alle drie?
- Ja, en PBS.

Kijk eens wat ik heb gevonden.

Morgen, voor het Witte Huis,
zal de president zijn aankondiging doen.

Hij zal vergezeld worden
door de minister van Buitenlandse Zaken...

en heeft zelfs de hulp ingeroepen
van wetenschapper Bolivar Trask...

zijn adviseur voor het bestrijden
van dit mutantenprobleem.

Het Witte Huis heeft gevraagd...

Raven realiseert zich niet dat als zij Trask
vermoordt terwijl de hele wereld toekijkt...

Dan ben ik voor niets hierheen gekomen.

Er is meer slecht nieuws. Ik zag in een rapport
dat ze haar bloed hebben gevonden in Parijs.

Zover wij weten hebben ze haar DNA al.

Zij is alles wat ze nodig hebben...
- Om de sentinels van de toekomst te maken.

Er is een theorie in kwantumfysica
dat tijd onveranderlijk is.

Net als een rivier. Je gooit er een steen in,
cre�ert een rimpeling...

maar de stroom herstelt zichzelf altijd.

Wat je ook doet, de rivier
blijft in dezelfde richting stromen.

Wat wil je zeggen?
- Wat ik wil zeggen is...

Wat als de oorlog onvermijdelijk is?
Dat het de bedoeling is dat ze Trask vermoordt?

Wat als dit nou eenmaal is wie ze is?

Omdat iemand onderweg struikelt betekent dat niet
dat ze voor altijd verdwaald zijn.

Ik geloof niet in die theorie, Hank.

En ik kan niet geloven dat dat is wie ze is.

Maak het vliegtuig gereed.
We gaan naar Washington.

Gaat het?
- Zo ongeveer.

Wat er vandaag ook gebeurt,
je moet me wat beloven.

Je hebt in mijn gedachten gekeken
en veel slechts gezien, maar...

je hebt ook het goede gezien.

De X-Men.

Beloof me dat je ons zult vinden.

Gebruik je krachten, breng ons samen.

Begeleid ons, leid ons.

Storm, Scott...

Jean.

Onthoud die namen.

We zijn met zovelen.

We hebben je nodig, professor.

Ik zal mijn best doen.

Jouw best is voldoende.

Geloof me.

Twaalf carriers inkomend. 16 kilometer.

Ze hebben ons gevonden.

Duizenden mensen zijn hier vandaag bijeengekomen.

Ze komen van over de hele wereld
om dit moment mee te maken.

Samen met nieuwsteams
uit minimaal vijftig verschillende landen.

Mag ik uw uitnodigingen zien?
- Ja, dat mag.

Deze twee horen bij mij.
- Ga uw gang.

Deze kant op, meneer.

Ik heb haar nog niet gevonden,
maar ze moet hier zijn.

De president van de Verenigde Staten.

Beste landgenoten.

Vandaag hebben we te maken
met de grootste dreiging aller tijden:

Mutanten.

We hebben ons voorbereid op deze dreiging.

Met de onsterfelijke woorden
van Robert Oppenheimer:

"Aanschouw. De wereld
zal nooit meer hetzelfde zijn".

Kan ik u helpen?

Nee, dat kan je niet.

Daar komen ze.

Dit is voor jullie, broeders en zusters.

Ik heb haar.
- Laat me gaan, Charles.

Daar. Zie je?

Geheime dienst. Links van het podium.
- Begrepen.

Wat ben je aan het doen?
Ik zei niet dat je ze mocht activeren.

Dat heb ik ook niet gedaan.

Raven, luister alsjeblieft naar me.

Je hebt een tweede kans gekregen
om te defini�ren wie wij zijn.

Doe dit niet.

Heren, u mag hier niet langs.

We kunnen er niet zo veel tegenhouden.

Maar we kunnen ze wel vertragen.

Breng ons naar DEFCON 3.
- We zijn code Rood.

Hoe staat het met onze luchtverdediging?
- Klaar voor lancering.

Wat gebeurde er daarbuiten?
- Ik maak het in orde.

Dat heb je al eerder gezegd.
Ik wilde een statement maken.

Nu weet de hele wereld
dat we ze niet kunnen beschermen.

Ik maak het in orde.
- Dat is je geraden.

Is iedereen in orde?

Achter je.

Nu.

Ik moet dit denk ik niet vragen, maar...

In de toekomst, leef ik dan nog?

Nee.

Maar dat kunnen we veranderen, toch?

Doe waarvoor je gemaakt bent.

Waar ben je?

Ik heb dit. Ga.

Nee.

Blijkbaar dus toch geen overlever.

Een van hen is hier binnen.

Vermoord het niet. Ik wil het levend hebben.

Wat gebeurt er?

Jullie hebben deze wapens gebouwd
om ons te vernietigen.

Waarom?

Omdat jullie bang zijn voor onze gaven.

Omdat wij anders zijn.

De mensheid heeft altijd gevreesd wat anders is.

Ik ben hier om jullie te vertellen,
om de wereld te vertellen...

dat jullie ons terecht vrezen.

Wij zijn de toekomst.

Wij zullen deze aarde erven.

En wie in de weg staat...

zal hetzelfde lot delen
als deze mannen die u hier ziet.

Deze dag was bedoeld voor jullie machtsvertoon.

In plaats daarvan laat ik een glimp zien...

van de verwoesting die ons ras
op jullie los kan laten.

Laat dit een waarschuwing zijn voor de wereld.

En tegen mijn mutantenbroeders en -zussen...

zeg ik dit:

Verstoppen hoeft niet meer.

Lijden hoeft niet meer.

Jullie hebben te lang in de schaduwen
van schaamte en angst geleefd.

Kom naar buiten.

Vergezel mij. Vecht samen
in het broederschap van onze soort.

Een nieuwe morgen...

die vandaag begint.

Al die verspilde jaren
dat we tegen elkaar vechten.

Om er daar een paar van terug te hebben.

Laat me gaan.

Wil je een statement maken?

Vermoord mij. Prima.

Maar spaar de rest.

Erg dapper, meneer de president.

Maar het was uw bedoeling ook niet
om onze levens te sparen.

De toekomst van onze soort begint nu.

Je kon vroeger beter richten.
- Geloof me, dat kan ik nog steeds.

Ga uit mijn hoofd, Charles.

Maak ons niet de vijand vandaag.

Kijk om je heen, dat zijn we al.

Je bent niet 'iedereen'.

Wat je tot nu toe hebt gedaan,
is de levens van deze mannen redden.

Je kunt ze een beter pad laten zien.

Schakel haar uit, Charles.

Ik heb geprobeerd jou te leiden
vanaf de dag dat we elkaar ontmoetten.

En kijk wat dat ons heeft opgeleverd.

Alles wat er nu gaat gebeuren...

ligt in jouw handen.

Ik geloof in je, Raven.

Jij mag hem hebben, Charles.

Als je mij aan hen overdraagt
ben ik zo goed als dood. Dat weet je.

Dat weet ik.

Vaarwel, mijn vriend.

Vaarwel, Erik.

Weet je zeker dat we hen moeten laten gaan?

Ik heb hoop voor hen.

Er komt een dag waarop we allen samen zijn.

En Logan dan?

Goedemorgen, Logan. Late start?

Gaat het?

Je bent hier.

Waar zou ik anders moeten zijn?

Rustig aan, makker.

Sommige dingen veranderen ook nooit.

Fijn om je te zien, Scott.

Tot straks, Jean.

Is alles in orde?

Ja, ik denk van wel.

Het is je gelukt.
- Wat is me gelukt?

Logan, moet jij nu niet lesgeven?
- Lesgeven?

Geschiedenis.

Daar kan ik wat hulp bij gebruiken.

Hulp waarmee?
- Eigenlijk alles na 1973.

De geschiedenis die ik ken is iets anders.

Welkom terug.

Fijn om je te zien, Charles.

Het is fijn om iedereen weer te zien.

Ik moest een belofte nakomen.

Jij en ik moeten behoorlijk veel bijpraten.

Wat is het laatste wat je je herinnert?

Verdrinking.

Het verleden.

Een nieuwe en onzekere wereld.

Een wereld met oneindige mogelijkheden.

MUTANT REDT PRESIDENT
SENTINEL-PROGRAMMA GESCHRAPT

En oneindige gevolgen.

Hij leeft nog.

Oneindige keuzes defini�ren ons lot.

Iedere keuze, ieder moment,
een rimpel in de rivier des tijds.

Wat moeten we met hem doen, majoor Stryker?

Genoeg rimpels en je verandert de stroming.

Ik neem hem over.

Want de toekomst staat nooit echt vast.