All language subtitles for Trust.Me.2017.E03.1080p.WEB-DL.DD.5.1.H.264-SbR.dut

Dat ze je dit aandoen.

Je bent een prima verpleegster.
Als ik iets voor je kan doen, doe ik het.

Hallo, papa.
- Cathy.

Je bent altijd een
lieve meid geweest.

Ik word arts.

Ik weet dat ik het kan.
- Wilt u dit echt?

Absoluut.

Daar zit iets achter.

Ik ben geen echte arts.
- Omdat je een vrouw bent?

Sam Kelly, Sheffield Express.
- Bel me niet meer.

Karl weet niet waar je bent.
Sloeg hij je?

Ik wil hier opnieuw beginnen.
- Papa.

Ze hebben een vestiging in Edinburgh.
- Overhaast nu niets.

Wanneer ging je me vertellen
over jou en dokter Perfect?

Je hoeft niets te kopen. Ik heb een flat.
- Je kent me niet.

Kan ik Miss Hardacre spreken?

Mag ik Cath even?
- Wie?

M'n vader is naar het ziekenhuis
gebracht. Ik moet erheen.

Welke verdieping? Hé.

Vijf.

Papa?

Ik ben bij je.

Molly is er ook.

Hij slaapt.
We mogen hem niet wakker maken.

Je hebt gelijk.

Ga hier maar even zitten, schatje.

Mogelijke urosepsis.
Het bloed is vrijdag onderzocht.

Recente hoest, maar wel stabiel.
- NTBR?

Staat in z'n dossier.

Ik ben z'n dochter.

Amira Shah, behandelend arts.
We bespreken uw vader net.

We denken aan een urineweg...
- Ik zit meer in over z'n kaliumgehalte.

En wanneer is er een longfoto gemaakt?

Zullen we naar de gang gaan?
- Dat hoeft niet.

Kan ik u even spreken, Miss...
- Cath. Cath Hardacre.

Loopt u even mee?

Bent u medisch onderlegd?
- Verpleegkundige. Of dat was ik.

Dan weet u hoe het ervoor staat.
Uw vader is stervende.

Naast de urineweginfectie
heeft hij een longontsteking...

en een achtergrond
van ernstige Parkinson-dementie.

Hij was erg trots, begrijp ik.
- Nog steeds.

U hebt gelijk dat u me corrigeert.

Wees z'n dochter, zuster Hardacre.
Niet z'n verpleegster.

Het patiëntvervoer is er.
Mogen ze binnenkomen?

Als je iemand wil bellen,
kan dat bij ons. Familie?

Dat hoeft niet.

Alleen ik ben er nu nog.

Met Andy Brenner. We hebben elkaar
ontmoet op de conferentie in Cardiff.

Prima. Ik wil een referentie natrekken.

Dr. Alison Sutton.
Ze heeft voor u gewerkt.

Weet u heel zeker
dat ze is geëmigreerd?

Kan ze zich hebben bedacht?

Oké. Dan heb ik me blijkbaar vergist.
Bedankt voor uw tijd.

Hoe gaat het?
- Hij is net overleden.

Ze zijn nu... Ze zijn aan het...
- Wat erg.

Hoe is het met je?
- Ik blijf nog even. De uitvaart en zo.

Natuurlijk. Ik geef het wel door.

Hoe is het met Molly?
- Die wordt verwend door 'n verpleegster.

Ik denk niet dat ze het snapt.
Of ik heb een psychopaatje gebaard.

Neem zoveel tijd als je nodig hebt.

Ik bel je vanavond.

Ik lig er alweer uit.
Iets met een aansluiting.

Ik moet nog twintig brieven
en ga niet weer die IT-hobbit bellen.

Ik moet je spreken.

Het gaat over Ally.

Een obductie is gelukkig niet nodig.

Er is al getekend,
dus we kunnen het lichaam vrijgeven.

Hebt u een voorkeur?
- Pardon?

Voor een uitvaartondernemer.
Soms is alles al gepland.

Niet echt. Ik ben weggeweest.

Ze zijn erg goed. Niet al te duur.

En ze laten je niet wachten.
Ik ken z'n zus van de bingo.

Hé, moppie.

Alles goed?

Wat erg.

Hadden ze een hechte band?
- Geen idee.

Ze werd vannacht gebeld.
Hij is al even ziek.

Parkinson-dementie.
- Oké. Ik laat wel bloemen bezorgen.

Ik ga proberen vervanging te regelen.
Sue is weer in het land, denk ik.

Kijk eens.
- Bedankt.

Wat vind je van haar?
- Van Sue? Ze doet haar best...

Nee, van Ally.
Daar ben ik benieuwd naar.

Als arts of als mens?
- Beroepsmatig.

Is er een probleem?

Je hebt haar zien werken.
Hoe doet ze het?

Geweldig. Iedereen mag haar en ik eet
me rond aan de chocolade die ze krijgt.

Heeft er iemand geklaagd?
- Nee, nee.

Ik vroeg het me gewoon af.
- Zomaar ineens? Uit het niets?

Haar functioneringsgesprek is zo.

Eerlijk? Ik denk dat dokter Sutton
veel te goed is voor ons ziekenhuis.

Ik wil een gegeven paard
niet in de bek kijken. Mee eens?

Ja, ja. Afgaande op wat ik heb gezien,
is ze erg kundig.

Haar referenties...
- Prima.

Luister. Als jouw penis
dit voor ons gaat verpesten...

verzoek ik hem dringend
dat te heroverwegen.

Arthur Hardacre
was een echte vakbondsman.

Een ware voorvechter van de beweging.

Een oprecht man die niet alleen
eerlijk zei waar het op stond...

maar die ook niet te beroerd was
om de handen uit de mouwen te steken.

Ik was er trots op
dat Arthur m'n vriend was.

Hij deed zich niet mooier voor
dan hij was.

En wat hij was, was een prachtkerel.

We zijn een uitstervend ras.
Maar ik herinner me alles.

Het ga je goed, Arthur. Bedankt.

Sorry.
Hé. Alles goed met jou?

Gaat u allen staan.
- Kom, schatje.

Ik had je hier niet verwacht.

Dat hoort erbij. De laatste eer bewijzen.
Ook al zag hij me nooit staan.

Jullie klikten niet echt, nee.
- Je pa haatte me.

Hij had er alle reden toe.

Gaat het wel?
- Het is beter zo, toch?

Dat zegt iedereen.
Gezien z'n toestand.

Het was altijd hij en ik.
Na de dood van m'n moeder.

Hij kocht tampons voor me
toen ik ongesteld werd.

Dat meen je niet.
- Ik was twaalf. En hij gaf ze zo.

Ik heb overplaatsing
naar Edinburgh aangevraagd.

Dan kan ik Molly vaker zien,
hoef ik niet te reizen.

Wat zeiden ze?
- Dale zou het overwegen.

Het ziet er goed uit.

Je had het me moeten vragen.
Ik wil niet terug naar af.

Dat gebeurt niet.
Ik drink al maanden niet meer.

Dat is eerder gebeurd.
- Deze keer is anders.

Tussen ons is het voorbij.
Dat heb ik geaccepteerd.

Maar Molly is mijn kind.

Ik wil iets bijdragen. Hier.
Een paar honderd pond.

Dat wil ik niet.
- Het is voor Molly. Dat had ze te goed.

Alsjeblieft.

Geen woorden, maar daden. Toch?

Zo. Lief zijn, hè?
Het is een lange rit.

Ja.

Ik laat nog wel weten wat Dale zegt.
- Oké.

Tot ziens, moppie.

Ik hou van je.

Ga je mee naar huis?

Jij had toch verlof?
- Zelfkwelling.

Ik heb het gehoord. Wat erg.
- Bedankt. Het zat eraan te komen.

Wie is dit?
- Annie Gilmarsh, astma.

Ze heeft meer last.
Ze gebruikt salbutamol en becotide.

Ik ben dokter Sutton.
Ik ga even luisteren. Zucht maar diep.

Nog eens.

Bedankt. En nu de borst.

Vernevelaars en 200 mg hydrocortison.
- Alsof je met een gedachtelezer werkt.

Tekenen op de stippellijn.

Een toeristische bus als afspraakje?
- Hij had broodjes en wodka bij zich.

Dan kon hij mij en m'n stad
tegelijk leren kennen, zei hij.

Best slim. Dat schrijf ik op.

Hoe is het met de astmapatiënt?
- Al beter.

Ik ga zo kijken.
- Ik ga weer aan de slag.

En?
- Hij is schattig. Het is niet serieus.

Kijk me aan als je dat zegt.
- Het is niet serieus.

Pas op als hij doktertje wil spelen.
- Dat doen we al.

Annie heeft vandaag meer last
van haar astma. Haar foto is in orde.

Uitademingsvolume?
- Niet te meten.

Voorspeld?
- Ik kijk even.

Is ze dit jaar opgenomen?
- Twee keer.

Pneumothorax?

Zo te zien niet.
- Ja of nee?

Ja of nee?

Nee. Wat krijgt ze?
- Vernevelaars en steroïden.

Fout. Ze heeft magnesium nodig.
Is de IC gebeld?

Nog niet.
- De supervisor?

Dat was het plan.
- Ik bel wel.

Dien twee gram magnesium toe, Karen.
En vocht.

Zorg dat ze in beeld is bij de thuiszorg.
Ik neem het wel over.

Charlie heeft hulp nodig op Niet-acuut.

Mag ik de supervisor?
En geen drankjes op Trauma.

Je kent de regels.

Heeft ze je gedumpt?
Het was onder controle.

Zei ik dan van niet?
- Nee. Je deed of ze achterlijk was.

Dus? Bel de krant maar.
'Verpleegster op de bres voor arts.'

Ze is goed.
Ik heb genoeg sukkels langs zien komen.

Ally is respectvol. En verdient respect.
- Je hebt gelijk.

Het was een rotdag.
- Voor wie niet?

Iedereen weet het van jullie,
dus ik zou maar snel inbinden.

Want als ik moet kiezen, weet ik het wel.

Je moet helpen met deze pols.
Ze is bang voor naalden. Hysterisch.

Wilde me bijten.
Niet op de goede manier.

Ik kan reponeren.
Met Entonox of pijnstillers.

Prima. Ga maar voor.

Wat is dit?
- Stikstofoxide. Lachgas.

Alsof je zus gin-tonics drinkt.
- Ik hou meer van Bacardi.

Het helpt niet.
- Je moet doorademen. In en uit.

Ho. Rustig en diep.
Hou hem in je mond.

Dat zeggen alle mannen.
- Niet praten.

We trekken zacht aan je pols
om het bot recht te zetten. En dan...

doet Paul er gips om.
- Geen probleem.

Ik voel me raar.
Wat voor pil heb je me gegeven?

Diazepam. Om te ontspannen.
- Rustig en diep, weet je nog?

Draai hem maar.

Hoe heette je ook alweer?
- Ally. Dit is Charlie.

Hoe kun jij hier nou werken?
Hoe oud ben je? Twaalf?

Eerder 42.
Het geheim is moisturizer.

Echt niet.

Weet je moeder
dat je je voordoet als arts?

Vertel een mop.
Een beter publiek krijg je nooit meer.

Hoe noem je een man zonder armen
en benen die in zee zwemt?

Bob.

Kijk eens aan.
- Wat doet 'moez, moez'?

Een bij die achteruit vliegt.

Gaan we beginnen?
- We zijn al klaar.

Nee. Nog vijf minuten.

Dat was leuk.
- Je moppen niet.

Ze stierf van het lachen.
- Dan geef ik je aan bij de tuchtraad.

En ik jou. Als ik ten onder ga,
sleur ik jou mee.

Sorry.
- Ik kon het aan.

Dat weet ik.
- Waar sloeg dat op?

Het was gewoon een rotweek.
- Je meent het.

Sorry. Al is het niet gek
dat ik het vergeet.

Je praat nooit over hem.
Of over wie dan ook.

Is dat een probleem?
- Ja. Je vertelt nooit iets.

Er is niets te zeggen.
- Ik wil deel uitmaken van je leven.

Dat doe je. Al ga ik nu twijfelen.
- We moeten eerlijk tegen elkaar zijn.

Ben je dit weekend vrij?

Ja, denk ik.
- Dan gaan we ergens heen.

Met Molly. Het is er leuk.
Dan kunnen we praten.

Oké. Best.

Wat gaan we doen?
- Dat is een verrassing.

We gaan naar het noorden.
Misschien wel voor altijd.

Wie weet wat we vinden.
- Monsters?

Honderden. Het wemelt ervan.
Op de meest onverwachte plekken.

Best leuk. Breng je al je meisjes hier?

Absoluut niet. Jij bent de eerste.
- Ik voel me vereerd.

Soms ben ik even kwijt
dat de rest van de wereld er zo uitziet.

En dan kom je hier...

en valt alles weer op z'n plek.

Althans, voor mij.

Kom snel, mama.
We gaan op monsterjacht.

Het is ijskoud buiten.
Ik wist niet dat we op jacht gingen.

Geen smoesjes.
We vinden wel iets voor haar.

Laarzen. En een jas.

Kom op, mama.
- Je hebt haar gehoord.

Ik heb niet de juiste kleren bij me.
- Sorry. Ik dacht...

Dat ik kon raden wat ik moest pakken?
- Nee. Sorry.

Ik kom eraan.

Kom, we gaan verder.

Ziet ze haar vader nog?
- Soms. Hij doet z'n best.

Wat ging er mis?
- Ik kon hem niet vertrouwen.

Er verdween geld. Of hij was dagenlang
weg en dook dan ineens weer op.

Uiteindelijk had ik er genoeg van.

Brigitte zei dat hij agressief was.
Of dat impliceerde ze.

Het is vast moeilijk om erover te praten.

Je schaamt je ervoor.

Belachelijk genoeg.

Maar zo voelt het.
- Ik ben niet zo.

Dat is gek om te zeggen, maar het is zo.
- Dat weet ik.

Ik heb nooit ruzie gemaakt.
Zelfs niet op school.

Wat ik bedoel is: Je hoeft me niet
buiten te sluiten. Wat er ook is.

Je zult je kinderen wel missen.
- Ja. Maar ze zijn gelukkig bij Sarah.

Vond zij het hier ook fijn?
- Ze had liever een warm bad.

Waarom praten we nu over m'n ex?
- Jij begon over Karl. En dit is haar jas.

Nee. Dat is een jas.
- We kunnen het verleden niet negeren.

Ik ben haar niet.
- Dat weet ik.

Het gaat allemaal te snel.
- Gaat dit om Sarah? Dat is voorbij.

Ik ga door. Ik hield van haar,
maar dingen veranderen.

Het ging mis en toen kwam jij.

Simpel.
- Het is de waarheid.

Praat met me. Alsjeblieft.

Het is koud. Ik ga terug.

We zijn bijna boven.
Het is de moeite waard.

Ga jij maar. Ik ga terug.
Kom mee, Molly.

Kom op. Praat met me.

Praat met me.
- Ik moet weg.

Naar een andere stad?
Een ander ziekenhuis?

Laat me met rust.
- Verdomme. Ik weet wie je bent.

Cath Hardacre, verpleegster. Dr. Sutton
zit al een half jaar in Nieuw-Zeeland.

Hoelang weet je dat al?
- Sinds dat telefoontje.

Waarom zijn we dan hier? Wat wil je?

Ik wil je helpen.

Je kent me niet.
- Dat is wel duidelijk.

Is dit überhaupt echt?
- Denk je dat ik je heb gebruikt?

Heb je dat?
- Ik was hier helemaal niet op uit.

Maar je hield het ook niet tegen.
Had het dan afgekapt.

Ik heb je niet onder druk gezet.

Het voelde zo vanzelfsprekend
en gemakkelijk. En goed.

Dat was het ook.

Ik snap het niet.
Waarom zijn we hier?

Ik wilde het Brigitte vertellen.
Ik stond al in haar kantoor.

Waarom heb je dat niet gedaan?
- Door iets wat ze zei.

Wat we allebei denken.

Je bent een goede arts. Je bent slim,
betrokken en maakt de juiste keuzes.

Ik wil weg. Ik kan jou hier niet
bij betrekken. Dit was mijn fout.

Oké, ik snap het. Dat is aan jou.
Maar eerst...

moet je zeggen waarom.
Waarom heb je dit gedaan? Kom op.

In de verpleging zag ik allerlei
misstanden. Patiënten die stierven.

Ik zei er iets van.
Dat had ik geleerd van m'n vader.

Je kiest de juiste weg, niet de
gemakkelijkste. En ik raakte alles kwijt.

Geen werk, geen toekomst
voor mij en m'n kind.

Dat is m'n dank. Is dat wat ik verdien,
na al die jaren hard werken?

Weet je wat ze zei toen ze vertrok?
De echte Ally?

'Fuck de NHS.' Daar moesten ze
allemaal erg om lachen.

Ze was arts.
Ze had alles wat ik niet had...

en ze vergooide het.
Haar leven, haar carrière.

En dus pakte jij het maar?
- Dat deed ik, ja.

Omdat ik wist dat ik het kon.
Niet alleen voor mij.

Ook om Molly een leven te geven dat ze
gewoon kan vergooien als ze dat wil.

Dat is een echte keuze, of niet dan?

Dokter Sutton is de beste arts
die we ooit hebben gehad.

We hebben je nodig. Je bent goed.
Beter dan we durfden te hopen.

Denk je dat ik wil dat dit uitkomt? Het
ziekenhuis dat een oplichter aannam?

Ik had je allang kunnen verraden.
Ga maar, als je dat wil.

Zoek iets anders.
Ik zou je zo aannemen.

Maar uiteindelijk loop je tegen de lamp.

Ga mee naar huis.

Trek bij me in.
Ik kan je beschermen.

Waarom zou je dat doen?

Ik wil jullie niet kwijt. Jou en Molly.

Ik hou van je. Ik ben bereid
alles op het spel te zetten.

Maar dan moet ik wel zeker weten
dat jij hetzelfde voelt.

Mag ik je hiermee helpen?

Ik weet het niet.

En?

Oké. We gaan naar huis.

Beloof je dat je soms langskomt?
- Natuurlijk.

Ik heb iets voor je.

Weet je wat dit waard is?

Twaalfduizend pond.
- Minstens.

Zoals je weet, is dit een kostbaar stuk
antiek dat al jaren in m'n familie is.

Maar omdat jij het zo mooi vindt,
heb ik besloten het aan jou te geven.

Op één voorwaarde. Dat ik er
soms even naar mag komen kijken.

Afgesproken.

Bedankt.
- Uiteindelijk gaan ze allemaal.

Meestal ben ik er niet rouwig om.

Niet vergeten:
Zaterdagavond kijken we 'Strictly'.

Dan verwacht ik je hier.
- Beloofd.

Pas goed op jezelf, meid.

Dag, schatje.
- Geef dat maar aan mij.

Kruip er maar in.

Alles goed?

Welterusten, moppie.

Oké. AF.
Vijf mogelijke oorzaken.

Ischemische hartziekte.

Mitralisstenose.
- Zijn dit de jaren 50?

Hoge bloeddruk.
Thyreotoxicose. Atriaal myxoom.

Heel goed. Indrukwekkend.
- Alcohol.

Natuurlijk.
Je vergeet de ziekte van Chagas.

Infectie, Zuid-Amerika.

De bacterie wordt verspreid
door de dodelijke 'kissing bug'.

Dat vond ik wat vaag en flauw.

Chagas was vroeger al grappig
en dat zal het altijd blijven.

Het is een protozoaire infectie.
- Nee, bacterieel.

Protozoair. Kijk maar,
als je me niet gelooft.

Ik heb overlegd met de Schotten.
Het is in principe geen probleem.

Ze hebben een zieke,
dus het is voor langer.

Geweldig.

Overplaatsingsformulier, blabla.
Vul maar in.

Niet hier.

Natuurlijk. Sorry.

Er moet woensdag
iets worden bezorgd in Edinburgh.

Als je het weet te vinden,
is de baan voor jou.

Dat was het.
- Bedankt, Dale.

Ik vind het achterbaks.
Wat als het niet klopt?

Dan gebeurt er niets. Geen drama,
geen slechte publiciteit.

Paul is een gediplomeerd verzorger. Hij
rapporteert aan mij, maar werkt voor jou.

Ik zou er niet te moeilijk over doen.

Even een prikje, zeggen jullie toch?
- Wat je zegt.

Welke snelheid?
- Hoog. Eens kijken wat dat doet.

Mohammed heeft alweer een bruiloft.
Er trouwt elke week wel een familielid.

We zijn vanavond met z'n tweeën.

Op vrijdag, ook nog.

Een soort meidenavond
vol muziek, dans, braaksel en bloed.

En uitzendkrachten?
- Zo nuttig als een chocoladetheepot.

Of is dat racistisch?
Dat zei m'n oma altijd.

Maar die was zo racistisch als wat.

En het is nog volle maan ook.
Dus wees gewaarschuwd.

Mr Kennedy?

Gaat u voor. Deze kant op.

Mr Kennedy?
Ik ben dokter Sutton. Ally.

Is het hier altijd zo?
- Alleen op vrijdag bij volle maan.

En dan kom ik ook nog eens.
- Uw pols hoeft niet te worden gezet.

Zodra het is ingegipst, kunt u gaan.
- Oké. Kan dat nu meteen?

Sorry. U moet nog even wachten.
- Kan dat hier?

We hebben te weinig bedden.
Kunt u buiten wachten?

Dat moet dan maar.
- Sorry.

Gaat u maar zitten.

Mr Gerrard?

Ik word eindelijk geroepen. En als het
zo moet, kan Dubai m'n kont kussen.

Dat is een flink abces. En heeft
uw tandarts die zwelling al gezien?

Ik ben net terug van een zakenreis.
- Ik laat kaakheelkunde ernaar kijken.

Allemachtig.
Dat is absoluut niet acceptabel. Hé.

Geen mobiele telefoons. Sorry.
Wat is het probleem?

Abces in de kaak, submandibulaire
zwelling. Ik bel kaakheelkunde zo.

Amoxicilline en metronidazol.
En dan de tandarts.

Loop je even mee?

Er liggen zes mensen bij Acuut,
er komen twee ambulances aan.

Dokter Rayne?
- Ik kom eraan.

Kijken, behandelen en wegsturen.
Zo snel mogelijk.

Er komt een hartstilstand aan.
Aankomst over zes minuten.

Stuur hem weg en ga naar Trauma.
Wie kan er verplaatst?

Alles goed?

En? Gaan we winnen?
- Was het maar zo'n feest.

Suffe trainer.
Dat ze Big Sam maar bellen.

Hoe is het met je knie?
- Prima. Bedankt.

Je zult me hier niet vaak meer zien.
Ik verhuis naar het noorden.

Naar Schotland. Zie ik de kleine vaker.
- Hoe vindt Cat dat?

Heeft ze iets over me gezegd?
- Laat maar. Het beste.

Wat je laatst zei. Dat ik mensen moest
pakken die terug konden vechten.

Hoezo? Wat heeft ze gezegd?
- Niets.

Klets niet.

Oké. Ze zei dat ze was verhuisd
omdat je haar sloeg.

Heeft ze dat gezegd?
- Zoiets.

Ze voelde zich niet meer veilig
en dus is ze vertrokken.

Dat is niet waar.
- Hoe dan ook: Het gaat mij niets aan.

Ze liegt. Waarom zegt ze zoiets?

Ik heb haar nooit aangeraakt.
Dat zweer ik.

Dat is tussen jullie.
- Ik snap het niet. Cath liegt nooit.

Ze haat leugens.
Waarom denk je dat we uit elkaar zijn?

Mensen zeggen zo vaak rare dingen.

Trauma 2 is naar de IC.
- Bloeddruk?

Beter. Z'n temperatuur ook.
- Niet ons probleem.

Hoe laat is het?
- Bijna twee uur.

Even diep ademhalen.
We hebben het overleefd.

Hoe staat het met de huizenjacht?

Ik ben bij Andy ingetrokken.

Vorige week.
- Moet ik een hoed kopen?

We kijken even hoe dit gaat.

Zeg maar dat we bezig zijn. Of dood.
Als het maar overtuigend is.

Man van 40. Luchtwegobstructie,
mogelijk tandabces.

Opgehaald in New Town.
Stridor, later verstopte luchtweg.

Hij ademt al drie minuten niet meer.
- Dat is die man met de tandpijn.

Saturatie niet te meten.
- Piep een anesthesist op.

KNO.
- Welke?

Weet ik niet.
Een van de twee. Allebei.

Laryngoscoop.
- Noodoproep voor Trauma.

Anesthesie en KNO.

Succinylcholine en propofol.
- Geen toegang.

We moeten de luchtweg vrijmaken.

Zitten we erin, Ally?
- Bijna.

Saturatie is 60 procent.

Ik zit erin.
- Waar blijft de anesthesist?

Oké, succinylcholine.
En een laryngoscoop. Nu.

De spierverslapper werkt.

Dat kan niet.
We hebben nu iemand nodig.

De anesthesisten zitten bij Verloskunde.

Hoelang?
- Twee minuten.

Het is te opgezwollen.

Hij heeft nu zuurstof nodig.
- Ik zie niets. Afzuigen.

Drie minuten.
- Ik kan het niet.

Probeer jij het maar.

We hebben KNO nodig.
Bel ze opnieuw.

Spoedoproep. KNO naar Trauma.
Luchtwegobstructie.

Vier minuten. Wat wilt u doen?

Dokter Rayne?
- Coniotomie. Nu.

Ja. Goed.

Gaasje.

Afzuigen.

Dieper.

Slagader.

Meer gaasjes.

Geef me dat ding.

Oké. Hij wordt beademd.

Haal een tracheotomieset.
Hoelang is hij al weg?

Ruim vijf minuten.

Het spijt me.
- IC doet een onderzoek.

Het was een abces.
Het was een tandabces, verdomme.

Ik stuurde hem weg.

Je moet m'n verhaal bevestigen.
Het was een ongecompliceerde...

Wil je soms de inquisitie op je nek?
Het was een gewone...

We moeten elkaar steunen.

Je moet dit veranderen.
Met dezelfde pen.

Het was plotseling. Niet te voorzien.
Als alles klopt, waait het wel over.

Een klacht leidt tot een onderzoek.
Dat duurt maanden.

Dat worden we volledig binnenstebuiten
gekeerd. Ik weet wat ik zeg.

Wodka

Op uw afdeling heeft
een incident plaatsgevonden.

Bij dr. Rayne en dr. Sutton.
- We moeten elkaar steunen.

Ze mogen jou niet natrekken.
Laat Brigitte vallen.

Wat ga je doen?

Ze hebben ons nodig.
Laat zien hoe een echte arts werkt.

Ze gaat met mij mee.

Waar is Molly?

Ik nam iets wat niet van mij is.