All language subtitles for The.Unlock.2025

- No cóż, myślę, że to jest
właśnie to, ta wielka sprawa, ludzie,

ten, o którym wiedzieliśmy, że nadejdzie
i którego nigdy nie chcieliśmy zobaczyć.

To tylko ja, wujek Joe, jak
zwykle rzucający bomby prawdy.

Nieopłacane przez media,
rząd ani wielki biznes,

Jestem tylko waszym sługą,
mojego lojalnego plemienia.

Siedzę tu z Jackiem,

gotowy przeczekać to do Armagedonu,

i jak zawsze, staram się
przekazać wam prawdę.

Widziałem, że Ukraina nadchodzi za rok,

a establishment się ze mnie śmiał,

Wujek Joe, szalony
zwolennik teorii spiskowych.

No
to pieprzyć ich, kolesie.

Ponieważ mówiłem o kryzysie kaliningradzkim

również przez jakiś czas.

Kaliningrad, gdzie ukrywała się Rosja,

pod naszym nosem, w samym sercu Europy.

I aż do tej pory nikogo to nie obchodziło.

Rosyjska flota bałtycka jest tam,

i w ciągu ostatnich kilku miesięcy,

Czerwoni zalewają ten obszar

z wojskiem i zbroją,

jak rak rozprzestrzeniający
się w regionie NATO.

Putin mówi nam, że to ćwiczenia wojskowe.

No cóż, spieprzaj,
Vlad. Słyszeliśmy to już wcześniej.

Ani wtedy, ani teraz tak nie było.

I nic, czego NATO nie lubi najmniej

niż pieprzona duża grupa Ruskich

pochylając się nad płotem.

Ale Litwa jest pełnoprawnym członkiem NATO,

i to, moi przyjaciele,
to zupełnie inna bajka.

Zaledwie kilka godzin temu
rak osiągnął czwarte stadium.

Litwa się zaangażowała.

Samochód ministra spraw
zagranicznych Rosji Michaiła Pietrowa

został znaleziony w pobliżu
granicy litewskiej, pusty,

z wystarczającą ilością krwi i kul

aby uszczęśliwić rodzinę Corleone.

To dzieło Skydas.

Wstawili filmik

na stronie WWW jest napisane,
że Pietrow zostanie stracony

w 90 minut, na żywo, aby
mógł zobaczyć to cały świat.

Kim są Skydas? No cóż, litewscy terroryści.

Twardziele, prawicowcy tak
bardzo, jak to tylko możliwe.

Są uzbrojeni na maksa i nie obijają się.

To na razie tyle.

Tutaj wujek Joe. Będę
oglądał następnych 90 minut.

Linie otwarte.

Daj mi znać i zrób to, co trzeba.

Może to być twoja ostatnia
szansa.

Dwa, trzy, zero.

Jeden zero siedem, twój obrót
w powietrzu to.

- Robiłeś to już wcześniej?

Oficjalnie: nie.

Nieoficjalnie – tak.

- I zadziałało?

- Dostaliśmy to, czego potrzebowaliśmy.

- A co z zatrzymanym?

- Oficjalnie czy nieoficjalnie?

- Oh.

A moce, które są nad nami,

Oni nie mają nic przeciwko
temu, żebyśmy to robili, prawda?

- Na ile nam wiadomo, tak.

Ale posłuchaj, bez urazy,

ale nie byłeś dokładnie
pierwszym wyborem, jasne?

Tak, jestem tego w pełni
świadomy.

Ty?

- No cóż, powiedzmy, że mam reputację

do tego typu spraw, jasne?

- Tego typu rzeczy?

- Kreatywne podejście do konwencji

wszelkimi niezbędnymi sposobami.

- Cóż, my tego nie robimy.

- Kurwa, nie zrobisz tego.

Posłuchaj, Max.

To Max, prawda, Maxine?

- Maksymalnie.

- Tak.

Mój paszport i pasek wypłaty
mogą wskazywać Stany Zjednoczone,

ale posłuchajcie mojego akcentu.

Wcale nie byłam tak długo poza domem.

Kiedyś byłem taki sam jak ty.

- Co, kobieta?

- Szczerze mówiąc, po tej
stronie oceanu płacą lepiej.

- Tak, i myślę, że dzięki temu
będziesz miał więcej zajęć.

Tak.

- Jest jakaś część świata, której
Jankesi nie mają w swoich łapach?

- Słuchaj, Max, nasz
człowiek tam był ochroniarzem

dla rosyjskiego ministra
spraw zagranicznych.

- Tak, tak. - W porządku?

W najlepszym razie jest
najemnikiem. W najgorszym zdrajcą.

- A jak definiujesz tutaj najemnika?

Ktoś, kto zamienia swoją
wierność na pieniądze?

- Tak, Ed?

Co tam, kolego? Jest tam?

Tak, jest tutaj.

Włóż ją.

- Dobrze, zaczekaj.

Jesteście tam oboje?

- Tak.

- Tak.

Słuchaj, nie będę owijał w bawełnę.

Sprawy stały się o wiele pilniejsze.

Wyślę ci fragment
wiadomości, i ogarnij się.

Nie mamy dużo czasu.

Nasze informacje mówią nam,
że Rosjanie zamierzają tego użyć

jako pretekst do przeprowadzenia
ataku na Kłajpedę,

jeśli minister spraw
zagranicznych nie powróci.

Kontynuuj eskalację zgodnie z ustaleniami.

- Zrozumiano.

- Dobra.

- Zrozumiałeś?

- Tak.

Jasne, jasne. Daj mi chwilę, okej?

- No dalej, no dalej, podnieś słuchawkę.

Podnieś telefon.

Och, Boże.

Cześć?

- O Jezu.

Mamo, nie bez powodu nazywają
się telefonami komórkowymi.

Nosisz je gdzieś przy sobie.

Przepraszam,
nie słyszę telefonu w torbie.

- Tak, co? - Co mówisz?

Nic. Gdzie jesteś?

Jesteśmy na plaży,

miło spędzając czas.
- Okej, nie, posłuchaj.

Słuchaj. - Idę na lody,

jedna minuta. - Nie, potrzebuję cię

żeby mnie posłuchać. - Nie kop piasku

prosto w twarz swojej siostry, Louie!

Louie, podejdź tu na chwilkę. - Mamo!

Mamo, czy mogłabyś
przestać robić to, co robisz?

I słuchasz? - Opiekuję się dziećmi!

- Musisz zejść z plaży

i opuścić Kłajpedę.
- Ale dopiero co tu dotarliśmy

i miło spędzamy czas. - Mamo, proszę.

Czy mógłbyś po prostu... Pójdziemy na lody.

Jedna minuta. - Zrób o co proszę.

Louie, nie rzucaj
piaskiem w twarz swojej siostry.

- Mamo?
- Nie mogę, Oddzwonię. - Mamo!

Boże.

Pierdolić.

- Och, no cóż, bo nagle
wszystko jest w porządku

zrobić to po swojemu, tak?

Nie mam żadnego komentarza
na temat twojego podejścia.

- Cóż, to zabawne, prawda?

Ponieważ wykorzystujesz mnie do robienia
rzeczy, których ty nie możesz zrobić.

Po prostu nie rozumiem,
dlaczego mnie sparowałeś

z tym pieprzonym lekarzem,
który powinien być na wakacjach

z jej rodziną, na litość boską.

Musieliśmy, żeby
Londyn włączył się w tę sprawę,

i była najbliższą opcją.

Wiesz, że gdybyśmy byli
sami, zrobilibyśmy to inaczej.

- Powiem ci coś, Ed,

i pozwólcie mi to
cholernie jasno powiedzieć.

Robię coś dla ciebie, jasne?

Coś, czego nikt inny nie potrafi zrobić,

i mam nadzieję, że możesz to przyjąć

pod uwagę, gdy nadejdzie czas, jasne?

Zobaczę, co da się zrobić.

- Dobry.

Co się stało, Ed, co?
Wyglądasz na spiętego.

Ach, reżyser

i sekretarz stanu obaj się w to wplątują

o naszej małej sytuacji w domu, kolego.

Czy muszę to pisać wprost?

Okej, gotowi, kiedy ty będziesz.

Już najwyższy czas, kurwa.

Nie musimy tego źle rozumieć.

Wszyscy patrzą.

No cóż, ty jesteś lekarzem.

Jestem medykiem.

To było dawno temu i nie
byłem w tym zbyt dobry.

Joe.

W porządku.

Miło i łatwo.

- Dobrze, dobrze, mam cię.

Mam cię, mam cię, mam cię.

Uspokój się. Spójrz na mnie,
spójrz na mnie, spójrz na mnie.

Spójrz na mnie, spójrz
na mnie, spójrz na mnie.

Spójrz na mnie.

Spójrz na mnie. Spójrz na mnie.

Oddychać.

Słuchaj, nie jesteś
wystarczająco silny, jasne?

Nie jesteś wystarczająco silny.

Grzeczny chłopiec, to tyle.

Spokój, spokój, spokój, spokój.

Czy jesteś ze mną?

- Stephen, chcemy tylko z
tobą porozmawiać, dobrze?

- Czy wiesz kim jesteś?

Czy wiesz gdzie jesteś?

Masz pojęcie jak się tu znalazłeś?

Co jest ostatnią rzeczą, którą pamiętasz?

On jest cholernie pusty.

Max, weź plik.

- Tak, tak, tak.

- Będziemy musieli dać panu
Memento intensywny kurs

o tym, jak bardzo jest przejebany.

Wiesz, Stephen.

Spójrz na mnie.

Spójrz na mnie.

Spójrz na mnie.

Dobra.

Ty pukasz

z kilkoma naprawdę wrednymi dupkami.

Coś Ci się kojarzy?

Czy to nie?

No i czyż to nie jest cholernie wygodne?

Widzisz, ja też bym o
tym zapomniał, Stephenie.

Gdybym był płatnym
zabójcą rosyjskiej hierarchii.

Byłeś żołnierzem

w służbie Jej Królewskiej Mości.

Spójrz na to.

To ty. Spójrz na to.

Wysłali cię w
naprawdę paskudne miejsca.

Zrobiłeś parę okropnych rzeczy.

Okej, spójrz na to, Stephen.

Czy rozpoznajesz tu kogoś?

- Tu jest napisane, Stephenie,

jesteś kierowcą rosyjskiego
ministra spraw zagranicznych.

Ale udało ci się to znaleźć.

Jeśli więc nie planowaliście
wspólnego strzelania do gołębi,

Myślę, że to jest częściowo prawda.

Ci skurwysyni tutaj, Stephen,

są prawicowymi nacjonalistami litewskimi.

Nie rozpoznaje żadnego z nich.

- On rozpozna.

Kurwa, jestem pierwszy, tak?

Ten skurwiel jeden tutaj mówi

że Litwa nigdy nie da się
zastraszyć imperialistom.

Jeśli ich rząd nie ma kręgosłupa

zatroszczyć się o Rosję, to
zrobią to również ich ludzie.

Shady Fucker Two, właśnie tam,

Mówi, że wpakuje twojemu szefowi kulę w łeb

w ciągu następnych 90 minut.

- Stephen, czy to coś dla ciebie znaczy?

- Nasz wywiad, Stephen, sugeruje, że...

jeśli żądni ognia Rosjanie
przekroczą granicę,

do granicy litewskiej,

to nie będzie jak na Ukrainie, Stephen,

bo nie zapominajmy, że ludzie z
państwa członkowskiego NATO

egzekucja rosyjskiego ministra spraw
zagranicznych na żywo w internecie

jest aktem wojny.

I to wszystko, czego potrzebują
Czerwoni, aby utorować drogę

za pełnowymiarową,
legalną inwazję na Litwę!

Co o tym myślisz, Stephen?

Myślisz, że wujek Sam

a jego kumple tutaj będą stać z tyłu

i pozwolić im tratować jednego ze swoich?

- W porządku.

Dobrze, Stephen? W porządku?

Spójrz na mnie.

Spójrz na mnie.

Teraz widzisz, dlaczego
to jest najważniejsze

że opowiesz nam wszystko, co pamiętasz,

czegokolwiek na temat
tego, gdzie go zabrano.

Wszystko.

- Dobra, pieprzyć to. Zejdź mi z drogi!

Wypierdalaj stąd!

Wiesz. - Nie.

- Jay, - Wiesz, Stephen.

- To już wystarczy.

- Posłuchaj, Stephen, zrobimy
wszystko, co będzie trzeba.

- O, Jezu.

- Żebyś zapamiętał. Okej?

- Jay'u?

Muszę się trochę uspokoić.

- Cokolwiek to kurwa
będzie! Rozumiesz mnie?

- Dobra, puść go. - Odpieprz się, Max!

Spieprzaj! Spieprzaj! - Puść. Okej.

- Pieprz się! - To już zaszło za daleko.

- Nie mamy czasu na te wszystkie
bzdury o dobrym i złym gliniarzach.

Czy Pan rozumie?

Kogo to obchodzi

a co jeśli ten zdrajca dostanie
w twarz trochę po tyłku?

- Spójrz na niego, spójrz na
ten stan, - Tak, spójrz na niego!

- Okej, już raz próbowali, jasne?

To nie działa.

Jay, róbmy tak jak ustaliliśmy.

W porządku?

To jest w każdym razie
twój proces. Nie mój.

- O, podoba ci się ten pomysł, prawda?

Ech?

No to chodźmy.

No cóż, możesz nic nie pamiętać, jasne?

Ale mamy dostęp

całe twoje pieprzone życie.

- Stefanie?

Stephen, wierzymy, że
istnieje jakiś wyzwalacz

które odblokuje twoją pamięć.

I dzięki temu poda nam lokalizację

gdzie Skydas przetrzymują
Michaiła Pietrowa.

Dobrze? I to jest to, czego szukamy, okej?

To tylko drobna rysa,
która, gdy ją otworzymy,

możemy pomóc Ci cofnąć się
w czasie i przejść przez traumę.

- Stefan,

zrobimy wszystko, co
trzeba, komukolwiek chcemy,

żeby to od ciebie wyciągnąć.

Czy mnie rozumiesz?

Jasne, że tak.

Tak, prawda?

No dalej, Stephen!

Nikt nawet nie wie, że tu jesteś.

Nikt!

Jak myślisz, Stephen, jak to się skończy?

Powiedz mi, porozmawiaj ze mną.

No cóż, pozwól, że dam ci wskazówkę.

Nie jest to przyjemna filiżanka
herbaty i ciasteczka z Maxine,

pozwól, że ci powiem.

Jezu, naprawdę to jest konieczne?

Oczywiście, że
to cholernie konieczne.

Czy ty sobie, kurwa, żartujesz?
- Dobra, dobra, Jay.

Wszystko jest konieczne.

- Pomóż mi proszę z
tym stołem. Jay , Proszę?

Pozwól mi kontynuować. - Stephen.

Stephen, czas ucieka.

Jay.

- Czas ucieka.

Jay?

- Uważaj na niego.

- Dobrze, Stephen, pokażę ci

A teraz kilka zdjęć, dobrze?

I chcę, żebyś mi powiedział

Jeśli ktoś tutaj wydaje Ci
się znajomy, w porządku?

Rozumiesz?

No dobrze, zaczynamy.

To jest Daisy. To twoja córka.

Dobra.

Mamy Danny'ego, twojego syna.

Dobrze, to jest Karen. To twoja była żona.

W porządku.

To jest Jennifer, twoja matka.

A to jest Dawid.

- Twój ojciec, David.

- Jasne. Okej, Jay. - Ten, który kurwa

zostawiłem cię w tyle.

Czy możesz
mnie tak zostawić, proszę?

Jay. - Twój stary.

Dobry człowiek, twój staruszek, prawda?

Hej? Dobry człowiek?

- Przykro mi, ale zmarł.

To jest Phil, twój najlepszy przyjaciel.

Nie? Okej, i na koniec, to jest Mark.

W porządku.

Miałeś te rzeczy przy
sobie, kiedy cię odbieraliśmy.

Tutaj jest pistolet.

Spójrz na to. Czy to coś znaczy?

I ta wizytówka tutaj.

Doktor Palmer.

Dobrze, nie martw się.

Okej, spójrz, to może
nic dla ciebie nie znaczyć

teraz, ale wierzymy, że kluczem

odblokowanie twojej pamięci
jest gdzieś tutaj ukryte.

Umysł nie usuwa informacji

w takich sytuacjach, w Twojej sytuacji.

Po prostu ukrywa to przed nami.

I tak oto zrobimy,

będziemy stosować metody hiperstymulacji

aby spróbować uzyskać
dostęp do twoich wspomnień.

Posłuchaj, nie zrobilibyśmy tego

chyba że było to absolutnie konieczne.

Nie, nie zrobilibyśmy
tego. Nie zrobilibyśmy tego.

Ale nie będę ci kłamać.

Istnieje ryzyko, że będzie to miało
zarówno charakter emocjonalny

i fizycznie bolesne.

Co?

- Nie wiem, - Nie wiesz co? Co?

- Nic nie wiem.

- Nie wiesz co?

- Nic nie wiem, nie wiem.

- Nic nie wiesz?

Okej. W porządku.

Okej, zaczekaj chwilkę. Jay?

Czy możesz zdobyć pierwszy?

- Z przyjemnością.

- Joe, mogę mieć, hm, sekundę?

Dobrze, Stephen, to jest,

nie, nie martw się, nie martw się.

To tylko, nie, nie,
nie, to tylko na chwilkę.

Spójrz na mnie.

Spójrz na mnie.

Nic ci się nie stanie, okej?

W porządku.

To tylko na chwilę.

Zaczynamy.

Pierdolić.

- No cóż, wciąż tu
jesteśmy, a minuty mijają

i słyszymy od naszego rządu bzdury

to sprawia, że czujemy się lepiej.

Ale to żadna
niespodzianka, prawda?

Mój przyjaciel Jack ma
jeszcze trochę życia w sobie,

i nadal tu jestem i kręcę się.

Hej, linie telefoniczne też migają,

więc nadal działasz.

Zobaczmy, kto mówi.

Hej, skończyłem?

- Jasne, stary, już po tobie.

Jak masz na imię i co cię gryzie?

Cześć Joe, tu Jared.

Słucham tego programu od dłuższego czasu.

Uwielbiam to, człowieku.

Wielkie dzięki za
ujawnienie prawdy, bracie.

Ale nigdy wcześniej nie dzwoniłem,
ale siedząc tu dziś wieczorem,

Pomyślałem sobie: „pieprzyć to”.

Wiesz, to może być teraz albo nigdy.

- Amen, bracie.

Miło Cię gościć w programie.

Jestem przekonany,
że to już koniec, Joe.

W stu procentach przekonany.

Jest kot w piekle szans

ten szalony Vlad tym razem nie odpuści.

To się po prostu nie wydarzy, człowieku.

Już wcześniej dostał w kość.
Nie pozwoli, żeby to się powtórzyło.

Zapamiętaj moje słowa.

To kryzys kubański na sterydach.

A ten szalony skurwiel, gra na stałe.

- Obawiam się, że możesz mieć rację, Jared.

Możesz mieć rację.

- Jesteś na to gotowy?

- Myślę, że tak.

Okej. Stephen, to tylko ja.

W porządku?

- Och, Stephen. Co oni ci zrobili?

To nie my.

- Co mu zrobiłeś?

To nie my.

Stephen, wiesz kto to jest?

Co mam zrobić?

No to po prostu z nim porozmawiaj,

cokolwiek, co mogłoby przywrócić mu pamięć.

- Okej, Stephen, to ja, Karen,
twoja irytująca była żona.

Wiesz, ten, którego nieustannie goniłeś

i potem zostawione

kiedy poszedłeś walczyć za swój kraj?

Karen, może spróbuj czegoś

trochę mniej konfrontacyjny.

Cóż, on wie,
że nie mówię poważnie.

On wie, że to akceptuję.

No cóż, on wiedział.

Co chcesz, żebym powiedział?

Rzeczy niedawne, rzeczy stare czy?

Cóż, nie jesteśmy pewni,
jak daleko sięga jego amnezja,

ale podejrzewamy, że stracił
większość swojego dorosłego życia.

Jezu Chryste.

No więc, co powiesz
na to, jeśli się skupisz?

W szczęśliwszych czasach, tak?

Dlaczego nie spróbujesz?

- Okej. - Tak?

- Pamiętam, jak byłeś
dumny, kiedy odszedłem

i dostałam pierwszą pracę
jako pomocnik szefa kuchni?

I jak od razu wstąpiłeś do wojska

ponieważ to było twoje marzenie,

pójść w ślady swojego taty?

O tym, jak odłożyłeś to
na bok, żeby mi pomóc?

Jak wtedy, gdy próbowałem ci podziękować,

po prostu wzruszyłeś
ramionami, jakby to było normalne,

jakby normalne było
parkowanie własnych marzeń

aby pomóc komuś innemu w jego potrzebach.

I mieliśmy Daisy i Danny'ego.

Kiedy Daisy stawiała pierwsze
kroki w dniu Twoich urodzin,

niesamowite, że to zrobiła i
byłeś tam w tym momencie.

Ponieważ wiem, że jako tata,

miałeś wrażenie, że wiele cię ominęło.

- To nie działa. Nie mamy na to czasu.

Teraz wiesz, co musisz zrobić.

- Idę tam.

- I wiesz, co musi zrobić.

Idź tam. Zrób swoją pieprzoną robotę.

- Jakiś tęgi facet
zrzucił cię z Wieży Eiffla,

i prawie wypadło ci z rąk

ale tak się dowiedziałem,
że miałeś nam się oświadczyć

Czy coś, co mówi
Karen, brzmi znajomo?

Do ciebie w ogóle?

Wszystko?

- Stephen, nigdy ci
należycie nie podziękowałam.

- Tak.

- Ale ja tak mam,

Jestem bardzo wdzięczny, Stephenie,

za wszystko co zrobiłeś.

Kiedy usłyszałem diagnozę

i zawiozłeś mnie do szpitala,

a gdy już byliśmy w pokoju,

a lekarz powiedział,
że to rak, a ty po prostu,

słyszysz tylko raka,

i twój umysł staje się
zupełnie pusty, prawda?

Więc właśnie usłyszałem,
jak porusza ustami,

i czułam jakby mnie
ciągnęło do tej ciemnej studni.

Ale wziąłeś mnie za rękę

i mówiłeś, że wszystko będzie dobrze

i nie sądzę, żeby słowa
kiedykolwiek mogły to podsumować

jak bardzo jestem wdzięczny
za ciebie w tej chwili.

Ponieważ wydawało się, że świat się wali,

ale byłeś po prostu tym, byłeś tą skałą.

Mówiłeś, że znajdziemy
sposób, żeby to pokonać,

i naprawdę, naprawdę ci wierzyłam.

I jestem ci za to bardzo wdzięczny.

Bo gdyby to dotyczyło
tylko mnie, gdybyś ty,

Nie wiem, co bym zrobił.

Stephen, naprawdę nie mam zdania.

Dziękuję. Jesteś fantastyczny.
- Dobrze, posłuchaj mnie!

Posłuchaj mnie, nie mamy na to czasu, okej?

Więc albo nam pomożesz

albo wyrzucę cię z tego pieprzonego pokoju

i znaleźć kogoś, kto będzie
bardziej, kurwa, chętny do współpracy!

A ty!

Teraz chcesz mi powiedzieć

że nie poznajesz swojej własnej żony?

Twoja własna, kurwa, żona! Spójrz na mnie!

- Dobrze, dobrze.

Stefan, Stefan, Stefan.

Stój, stój, stój!

- A teraz posłuchaj mnie!

Posłuchaj mnie!

- Wypierdalaj!

Stephen. - Kurwa!

Nie mogę tego
zrobić. Przepraszam.

Nie jestem wystarczająco silny.

- Stephen, okej. Tutaj, tutaj.

Dupek.

- Okej, trzymaj się tego,
Joe. Trzymaj się tego.

Wstań ze mną. Wstań.

To tyle, to tyle, powoli, powoli.

Powolny.

Dobrze, dobrze, dobrze. Zaczynamy.

No to zaczynamy. Okej?

Posadzę cię.

Posadzę cię.

No to zaczynamy. No to zaczynamy.

W porządku.

Słuchaj, słuchaj, spójrz na mnie.

Dobrze. Jeszcze coś takiego, okej?

Co się z tobą dzieje?

- On cię położy.

W porządku? Spójrz na mnie.

Nie chcę, żeby to zrobił. Chcę ci pomóc.

Musicie nas posłuchać.

Posłuchaj, co zostało powiedziane.

Jeśli cokolwiek brzmi
znajomo, daj nam znać, okej?

A teraz zostań tam.

- Czy mogę się do niego
zbliżyć? Czy to w porządku?

- Tak, w porządku. W porządku.

No dobra, zaczynamy.

Stephen, czy to w porządku, żebym wszedł?

Tak?

W porządku.

Nie zrobisz Karen krzywdy, prawda?

Nie tkniesz jej, prawda?

No dobrze, zaczynamy.

Czy to w porządku?

Tak?

Dziękuję.

Dobrze.

- Stefanie?

Nie ma to znaczenia.

- Przepraszam, Karen.

- Ja też przepraszam.

Przepraszam ja też.

Wiem, że nie miałbyś nic do roboty

z tymi ludźmi, gdybyś nie musiał.

Wszystko w porządku.

Więc stąd pochodziły pieniądze.

Podobno odmówiono.

Już dość przeszedłeś.

Obiecaj mi, że zaprowadzisz ich tam.

- Nie wiem, czego chcą.

Nie wiem, czego chcą.

- Tak.

Tak, masz rację.

To jest tam.

To jest tam.

Jest tutaj.

Jeśli ktoś może to zrobić, to właśnie ty.

Zabierz ją stąd.

- Jay? - Zabierz ją stąd.

- Okej. No dalej.

To wystarczy. To wystarczy.

Przepraszam. Okej, chodź.

Zabierz ją stąd.

Muszę odebrać teraz telefon.

Dobrze. Okej.

- Zrób to. Pomyśl, dla
dobra dzieci, proszę.

- Tak.

Poczekaj chwilę. Dobrze?

Zostań tam.

Dziękuję.

- No, mów dalej. Co?

Jesteśmy trochę zajęci.

No wiesz, o co chodzi, kolego.

Musisz się zameldować.

Mam cię trzymać krótko.

- Ach, oto i on w swoim
prawdziwym wydaniu, co?

No cóż, co powiesz na to, Ed?

Obiecujesz mi immunitet albo wyjdę za drzwi

i zabiorę ze sobą tę pustą kartkę

i wyrzucę go na środek niczego.

Zrozumiano?

Oboje
wiemy, jak to się kończy.

- Tak? No to powiedz mi, dlaczego
miałbym się tym przejmować.

No cóż, moje życie i tak się skończyło.

To tylko oznacza, że zabiorę
ze sobą resztę was, dziwek,

Chyba że mi pomożesz.

Widzisz, Ed,

Ja robię za ciebie brudną robotę,

ponieważ wy, psy, nie
lubicie brudzić sobie rąk

i sprawisz, że wszystkie opłaty znikną.

Co sprawia, że
myślisz, że mógłbym ci pomóc?

Nawet gdybym mógł?

- Bo jeśli tego nie zrobisz,

Sprawię, że cały ten
pieprzony świat spłonie.

Wiesz, że to ponad moje uprawnienia.

Muszę porozmawiać z ludźmi,

i muszą się nad tym zastanowić.

- Tak, tak, tak, tak.

No cóż, nie pozwól im za dużo myśleć, okej?

Dobrze. Zadaję pytanie.

Teraz, czy możemy się
skupić? Co zrobił Walet Karo?

- Nie tak bardzo, jak potrzebowaliśmy.

A teraz posłuchajcie, musimy
natychmiast podjąć eskalację.

Cóż, mam pewne obawy

że posunąłeś się za daleko i za wcześnie

i zmarnowałeś jedną z niewielu kart,
które nam pozostały do rozegrania.

Jeśli eskalujemy,

Potrzebuję gwarancji,
że niczego nie zepsujesz.

- To jedyna rzecz, którą możesz
zagwarantować, mój człowieku, prawda?

Czy zrobię wszystko, co muszę zrobić?

Żeby ten dupek wykrztusił to, co wie.

I Jay, nie będziemy
mieć drugiego Mogadiszu,

jesteśmy?

- Nie może być drugiego Mogadiszu

jeśli sprawisz, że pierwszy zniknie.

Dzieci nie będą dla
ciebie czynnikiem wyzwalającym?

- Potrzebujesz mnie i wiesz o tym.

Zielone światło dla
tej pieprzonej eskalacji

i przestań marnować mój cholerny czas.

Aha, masz zielone światło

aby wprowadzić do gry Królową Kier.

- Dobry.

A, i Ed?

Jasne, kolego?

- Są drzwi, więc z nich skorzystam.

Dostaliśmy zielone światło na eskalację.

- Dobra.

Czy zgadzasz
się ze mną w tej sprawie?

Tak. Tak.

Ja po prostu, to tylko
ja, - To nic, Max.

Rosjanie gromadzą wojska.

W Kłajpedzie padają strzały.

Jeśli źle to zrozumiemy,
to nastąpi Armagedon.

- Daj mi tylko minutę. Dobrze?

To możemy kontynuować, tak?

Proszę
odczekać chwilę po usłyszeniu sygnału.

- Mama?

Wiem, że ostatnio dużo na ciebie narobiłem,

i wiem, że jesteś na mnie zły,

ale czy możemy na chwilę
odłożyć to wszystko na bok?

Musisz odebrać telefon.

Nie żartuję.

Są rzeczy, które nas oboje przerastają.

I chcę tylko, żebyś do mnie oddzwonił.

Proszę, to bardzo, bardzo pilne.

Jezu.

Po prostu oddzwoń, kiedy
otrzymasz tę wiadomość. Okej?

Jack zaczyna
wyglądać na trochę zmartwionego

dla siebie tutaj.

Uczyńmy to cholernie jasnym

że Wujek Joe nigdzie się nie wybiera.

Jestem tu dla ciebie aż do gorzkiego końca,

z napisem „Absolutnie Zippo”

ministra spraw zagranicznych Rosji Pietrowa

został uwolniony przez porywaczy.

To może być bliżej, niż
my dwaj byśmy chcieli.

Teraz NATO i Rosjanie mówią właściwą rzecz,

badane są kanały
dyplomatyczne i bla, bla, kurwa bla.

Ale nie oszukujmy się, ludzie.

Skydas zabije go, jak mówią, że to zrobią,

wtedy ptaki będą latać,

a niebo będzie pomalowane na czerwono.

Dobra, kolejka druga, jesteście na miejscu.

Jakie, kurwa,
kanały dyplomatyczne?

Rosjanie nie mają zamiaru
robić niczego innego

niż przekroczenie tej granicy.

- No cóż, dzień dobry, rozmówco.

Od razu wskakujesz, co?

Jak masz na imię?

Cóż, przepraszam, Joe,

ale wydaje się, że to nie jest właściwe

tracić czas na grzeczności.

- Zawsze jest na to czas.

Nie mogę nazywać cię przyjacielem,
jeśli nie znam twojego imienia.

Tak, tak. Przepraszam Joe.

Dobrze. Masz rację.

Gina, mam na imię Gina.

- Witamy w programie, Gina.

A co masz dla mnie?

Jak mówiłam,

Nie wierzę w bzdury o
kanale dyplomatycznym.

Komuniści budują szpitale.

Nie buduje się szpitali

jeśli nie spodziewasz się ofiar.

Czy on myśli, że wszyscy jesteśmy głupi?

Czy on oczekuje, że damy
się nabrać po raz drugi?

Cóż, nie jesteśmy. I nie będziemy.

Wiemy, co on robi,

i nie będziemy stać z boku i
pozwalać mu na to ponownie.

Brak korekty.

Wujek Sam ma swoją kartę oznaczoną,

a Putin odczuje swój gniew,
jeśli przekroczy tę granicę.

- Spokojnie i przyjemnie,
Stephen. Spokojnie i przyjemnie.

- Tata?

Co?

- Tak, nie martw się o to. Okej?

Wszystko będzie dobrze.

Stephen, rozpoznajesz ich?

To są Daisy i Danny.

To są twoje dzieci.

- Tato!

Kocham Cię, Tato.

Tatuś.

Proszę, spróbuj zapamiętać.

Tato, proszę.

Proszę.

- Stefanie?

Podejdź tu, Daisy.

- Tato!

- Stefanie?

Czy rozpoznajesz te dwie osoby?

Wszystko w porządku.

Dobrze, dobrze. Tutaj.

Tutaj.

- Wszystko w porządku. On wie, kim jesteś.

On wie, kim jesteś.

On będzie pamiętał.

Obiecuję, że on będzie pamiętał, okej?

Tak, tak zrobi.

O co chodzi, Max?

- To już za daleko idące.

- Kurwa. Właśnie o tym rozmawialiśmy.

- To dzieci.

- Przeżyją.

Masz dzieci?

- Nie? No cóż, ja tak.

- A dlaczego to jest istotne?

- Nie działa.

- To zadziała.

- Tak, ale jakim kosztem?

- Czy to ma znaczenie?

- Nawet nie wiemy, czy
to pobudzi jego pamięć.

- Może nie to, ale coś na pewno.

Musimy spróbować wszystkiego, kurwa, Max.

Słuchaj, mamy pozwolenie

robić cokolwiek, kurwa, chcemy.

Więc o co chodzi? Hej?

Co to jest?

Oh okej.

Rozumiem. To ja.

Nie lubisz mnie?

Bingo. To jest to.

Aha, rozumiem.

Twój mąż był trochę niegrzeczny,

a teraz uważasz, że
wszyscy faceci to palanci.

Czy to prawda? - Pieprz się, Jay.

Pieprzyć cię. - Hej?

Uciekłeś do swojej mamusi.

Twoja mama opiekuje
się twoimi dziećmi. I tyle?

Kto w ogóle przyjeżdża na wakacje na Litwę?

A potem co?

Niektórzy urzędnicy wykonują kilka numerów,

nacisnąłem kilka przycisków,
znalazłem cię i skierowałem do mnie.

Słuchaj, Max, masz
doświadczenie w tej dziedzinie.

Nawet jeśli nie masz wprawy.

- Czy to sprawia, że
czujesz się lepiej? Tak?

Wiesz, że masz rację?

- Cóż, jeśli to coś znaczy, to tak.

To sprawia, że czuję się lepiej,

do tego stopnia, że
nie utknąłem tu, kurwa

z jakimś pieprzonym amatorem.

Nawet jeśli jesteś trochę poza wprawą.

Słuchaj, Max, nie
jesteśmy wszyscy tacy sami.

W porządku? - O kurczę.

Nie traktuj mnie protekcjonalnie, Jay.

- Cóż, nie jesteśmy. - Nie.

Nie, nie jesteście wszyscy tacy sami.

Ale istnieje pewien typ i ty nim jesteś.

Myślisz, że jesteś mądry, bo to odkryłeś?

Jesteś CIA. Byłbym
rozczarowany, gdybyś nim nie był.

Wiesz co, spędziłem lata
próbując uciec z tego fiuta

a potem ląduję uwięziony
w pieprzonym magazynie

z jego pieprzoną kopią.

- Urocze. - Jasne. No chodź.

No dalej! - Uroczo.

Kurwa mać.

Co teraz, Stephen? Hej?

Twoje własne ciało i krew
w pieprzonych kawałkach.

Nie chcę cię kurwa
skrzywdzić. Jestem wyczerpany.

- Okej. W porządku.

Stephen, czy w ogóle ich rozpoznałeś?

No wiesz, po prostu nie wiem.

- Stephen, spójrz na mnie przez chwilę.

Czy masz dzieci?

Masz dwójkę dzieci, dziewczynkę i chłopca?

Nie pamiętasz?

- Wróć zaraz. Czy
pamiętasz, kiedy się urodzili?

Pamiętasz siebie,
pamiętasz Karen w szpitalu?

Dobrze? Może wyobraź
sobie szpital jeszcze raz.

Chcemy cię stąd
wydostać, Stephenie,

abyś mógł ponownie
dołączyć do swojej rodziny,

żebyś mógł położyć dzieci spać wieczorem.

Chcemy cię stąd wydostać
i chcemy się stąd wydostać.

A my wszyscy chcemy
wrócić do domu, Stephenie.

- Była chora.

Powtórz to jeszcze raz, Stephen.

Trochę głośniej, przepraszam.
Powiedz to jeszcze raz.

- Była chora.

Kto był chory?

- Karen. Karen była chora.

- Karen była chora. Okej.

- Była w szpitalu.

Potrzebowała leczenia. - Dobrze.

- Dobrze. Dobrze.
- Dobrze, Stephen. Dobrze.

Co jeszcze pamiętasz, Stephen?

- Podjąłem pracę.

- Jakie było zadanie?

- Byłem kierowcą

Rosyjskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

- Zostawiłeś Karen, żeby wykonać tę pracę?

- Tak.

Czy zostawiłeś swoje dzieci?

- Nie wiem. Nie wiem.

- Nie pamiętasz tego fragmentu? Okej.

Nie pamiętam tego fragmentu. W porządku.

Skupmy się na Karen.

Więc zostawiłeś Karen, żeby
wykonała tę pracę, a ona była chora.

Jeśli Karen była chora,
dlaczego przyjąłeś tę pracę?

- Potrzebowałem pieniędzy.

Po co?

- Leczenie. Potrzebowała
pieniędzy na leczenie.

Ona jest dobrą matką. Wiesz?

Ona jest... dzieci jej potrzebują.

- Tak.

Tak, potrzebują jej.

- Stefanie?

Stephen, spójrz na mnie.

Dokąd zabrałeś rosyjskiego
ministra spraw zagranicznych?

- Byłem tylko kierowcą.

- Dobrze, ale ty, - Dobrze. Ale gdzie?

Gdzie byłeś? Gdzie poszedłeś?

Gdzie poszedłeś?

Czy pamiętasz jakieś pola,
budynki, cokolwiek, znaki?

- Więc pamiętasz, że
siedziałeś za kierownicą.

Pamiętasz to?

Jasne. Jasne, że tak.

- Tak? Tak?

Dobra.

Więc patrzysz w górę
i patrzysz przed siebie.

- Pola.

- Pola?

- Dobrze. Dobrze.

W porządku.

- To wieś.

- Okej. Wieś.

A widzisz w ogóle jakieś
znaki? Jakieś znaki dookoła?

- Wzgórza? Są wzgórza.

- Dobrze, dobrze.

Jakieś budynki?

- Jest zmierzch. Jest wieczór.

- Jest wieczór.

- Minister spraw zagranicznych
siedzi z tyłu samochodu.

Okej.

- Dobra.

- Czy on rozmawiał przez telefon, Stephen?

Czy go zrozumiałeś?

Czy on coś powiedział, Stephen?

Coś w ogóle?

Musimy wiedzieć, co się stało w
tym samochodzie, kolego. No dalej.

Radzisz sobie świetnie.

- Stefanie?

Spójrz na to.

Co to dla Ciebie oznacza?

Czy wiesz, co to za flaga?

Naprawdę?

Okej. Pamięć mu wraca.

- Dobrze, dobrze.

- Pamięć mu wraca.

To jest dobre, Stephen.
To jest bardzo dobre.

- To naprawdę bardzo dobre, kolego.
- Tak, tak.

- W porządku? Po prostu
oddychaj, uspokój się.

- Wróćmy więc do tej drogi, którą podążasz.

No dobrze, zapada zmrok.

Jedziesz tą drogą.

Wszędzie dookoła są wzgórza.

Czy widzisz już jakieś znaki drogowe?

No dobrze, rosyjski minister
spraw zagranicznych jest z tyłu.

A widzisz jakieś samochody za sobą?

Czy ktoś Cię śledzi?

- Stephen, tutaj.
Tutaj, tutaj, tutaj, tutaj.

Pij. Dobrze, dobrze.

Dobrze, dobrze.

Dobra?

W porządku?

Potrzebujesz więcej?

Okej. W porządku.

Okej. W porządku.

- Dobra.

Więc nikt nie śledzi? Nie?

Jak się czujesz, Steve?

Co się dzieje?

- Moja głowa.

Głowa?

- Tak. Głowa.

- Tak.

Masz wstrząs mózgu.

- Nic nie pamiętam.

- Jak dotąd radzisz sobie naprawdę dobrze.

Wspominałeś małe chwile.

Teraz wszystko wraca do ciebie. W porządku?

Jestem pewien, że jeśli
będziemy tak dalej postępować,

coraz więcej wspomnień
powróci do ciebie, okej?

Musimy po prostu zachować
spokój na tym poziomie. W porządku?

Kiedy zachowujemy spokój na tym
poziomie, jest to najlepsza sytuacja

abyś był w środku, aby móc przywołać pamięć

Czy w ogóle je rozpoznałeś?

- Było dwóch, co najmniej dwóch facetów.

Był tam wielki facet i oni to zerwali,

zdjąć mundur.

- Tak?

- Chociaż nie wiem, czyje to było.

- Ramię, ramię munduru. Tak?

- Zerwali to. - Dobrze, dobrze, dobrze.

- Załóż coś innego.

To wszystko. To wszystko, co pamiętam.

- To operacja pod fałszywą flagą.

Szukamy niewłaściwych ludzi, prawda?

To Rosjanie.

Próbują zrzucić winę na Litwinów.

Zwalają winę na Litwinów!

Dobra robota, kolego.

- Tak.

- Dobra robota, kolego.

- Dobrze, chodźmy,

Co, musimy to zrobić?

Na razie tak.

Na razie tak.

- Dobrze. Okej.

Stephen, nic ci się nie stanie. W porządku?

On po prostu... - Mam cię.

- W porządku? - Mam cię.

Nic się nie stanie.

Nic się nie stanie.
- Spokojnie i przyjemnie.

- W porządku.

- Muszę się zameldować.

Jak się czuje Brytyjczyk?

- Ona się chwieje.

Myślę, że ona wie, że
jesteśmy już blisko granicy.

Jesteś panem Cel uświęca środki.

Przyglądamy się temu z
prawnego punktu widzenia.

- Jeśli coś pójdzie nie tak, to nie
ma to żadnego znaczenia prawnego.

I staje się to publiczne, Ed.

W porządku?

Słuchaj, chcę tylko
wiedzieć, co z tego będę miał.

Poza wypełnianiem swoich obowiązków?

- Słuchaj, Ed, to już za nami.

Oboje wiemy, że jest duża szansa

Być może nie będę mógł wykonywać
tej pracy w przyszłym tygodniu.

Potrzebuję tylko wiedzieć,
że spełniłeś moją prośbę

w górę łańcucha.

To nie jest takie
proste i wiesz o tym.

Są więksi gracze
niż ty i ja w tym teraz.

- Pieprzyć to. Ja planuję tę sztukę, Ed.

W porządku?

Wiem, co się wydarzy w każdym
momencie, także w przypadku dzieci.

Czemu miałbym się tym przejmować?

Och, zabiłeś nieuzbrojone dziecko.

- Myślałem, że ma broń.

Tak mówisz.

- Myślałem, że ma kurwa pistolet. Jasne?

To nie mnie musisz
przekonywać, kolego.

- Tak, masz rację.

Bo co powiesz na to,
żeby zabrać je ze sobą?

Biorąc pod uwagę, że to ty
kurwa rządziłeś tym show.

Oboje wiemy, że nie trzymałeś
się scenariusza i mogę to udowodnić.

Ty nie jesteś panem
Papierkową Robotą, ale ja tak.

Nic nie łączy mnie z tym, co zrobiłeś.

Próbuję jakoś przetrwać dzisiejszy dzień

bez wyrządzania przez Ciebie
jakiejkolwiek szkody mojej karierze.

Nie mam innego wyboru, jak
ci zaufać, ale tego nie robię.

- Słuchaj, potrzebuję
tylko, żebyś mnie uspokoił

że zamierzasz to zrobić

powiedziałeś, że kurwa to zrobisz.

Zawsze robię to, co mówię.

Twoja wiadomość została przekazana dalej.

- Ale pozwól, że ci przypomnę

że jestem na pierwszej linii
frontu, ryzykując swoje byki

dla Ciebie i dla nich.

Nie kwestionuj mnie, kurwa

i pozwól mi wykonywać
moją pieprzoną robotę.

Już niedługo będę musiał
zagrać kolejną kartą.

Król Pik ma zielone światło.

Jesteśmy gotowi, kiedy Ty będziesz.

- Dobry.

- O mój Boże. Jezu, mamo.

Słuchaj, nie mam czasu
na grzeczności. Okej?

Gdzie jesteś?

Muszę wiedzieć, gdzie jesteś.

Nie słyszę cię.

- Zapytałem, gdzie jesteś?

Co? Powiedz jeszcze raz.

Nie słyszę cię.

- Okej, to po prostu jedź.

Tak, po prostu jedź.
- Sygnał jest bardzo zły.

- Po prostu zjedź z głównej
drogi i opuść miasto. Okej?

Nie słyszę cię.

- Kurwa, na litość boską.

Słyszałam.

- Oczywiście, że tak.

Bardzo lekceważące.

- Nie, posłuchaj mnie. Dobrze?

Musisz zjechać z głównej
drogi i opuścić miasto.

- Nie słyszę cię.
- Nie potrafię ci powiedzieć dlaczego.

Ale potrzebuję, żebyś odszedł
tak daleko, jak to możliwe

w ciągu najbliższej godziny. - Co mówisz?

- Mamo?

Mama?

Kurwa mać.

Wujek Joe
jest więc już stary jak świat

i siwe włosy, to co z nich zostało.

I powiem wam, ludzie,

Nigdy czegoś takiego nie widziałem.

Nawet w szczytowym okresie zimnej wojny.

Słychać brzęczenie
szabelką, a potem jest to.

To narastanie sił zbrojnych

w tym obszarze nie ma precedensu,

i będzie potrzeba czegoś
naprawdę wyjątkowego

aby wciągnąć nas z powrotem
do krainy tego, co poprzednie

gdzie wszyscy czujemy
się przytulnie i ciepło.

Linia trzecia, jesteś tam?

Idziemy po
was, komunistyczni oszuści.

Powinniśmy byli po ciebie przyjść w '62.

Ale Kennedy nie postępował
tak za życia jak po śmierci.

To nie będzie kolejna Zatoka Świń.

- Jak masz na imię, bracie?

- Jestem patriotą.
- Jesteśmy gotowi na pana, panie Putin.

Cała Rosja i jej sojusznicy
będą żałować tego dnia.

Zapamiętaj moje słowa.

- Dobrze, patrioto, ty, eee...
- Ezechiel 13:14.

„Więc zburzę mur, którym go otynkowałeś

wybielić i przycisnąć do ziemi

tak że jego fundamenty zostały odsłonięte.

A gdy upadnie, zostaniesz w nim zniszczony,

i poznacie, że Ja jestem Pan.

- Amen, bracie.

Z tego co zobaczyłem na ekranie,

Patriotyzm nie jest aż tak
daleki od idei naszego rządu.

A jeśli tak jest,

Następnie zegar odlicza
dni do III wojny światowej.

- Czy to wszystko jest konieczne?

Czy nie możemy go uwolnić z liny?

- Stephen? To tylko ja.

Zdejmę ci kaptur. Okej?

Zaczynamy.

- Cześć, Stephen.

Kurwa, kolego.

Kolego, co się, kurwa, dzieje?

- Posłuchaj mnie. Masz
jedno zadanie do wykonania.

W porządku?

No więc, on jest twoim kumplem? Tak?

Dobra?

Musisz mi pomóc, żebyś
mu przemówił do głowy.

Muszę wiedzieć, gdzie był
przez ostatnie 24 godziny.

Czy możesz to zrobić?

- Tak, mogę to zrobić.

- No chodź, Big Phil. Idziemy.

- Kurwa mać, człowieku.

Hej, porozmawiaj ze mną.

- A ty go w ogóle znasz?

Hej?

To ja. To twój główny człowiek.

Czy popełniliśmy tu jakiś błąd?

Zostaw go na chwilę. Dobrze?

- Czy ja go znam? - To twój kumpel czy co?

- Tak, znam go.

- No to wejdź mu do głowy.

- Uratowałeś mi życie. - Przestań pieprzyć.

- W Afganistanie, gdy mój Jackal
został trafiony ładunkiem wybuchowym.

Przegoniłeś Terry'ego
Talibana za pomocą RPG.

Jakiś facet mnie pyta: czy cię znam?

Tak. Znam go.

- Wygląda mi na pozbawionego wyrazu.
- To mój brat.

Tak jak my wszyscy.

- Masz tatuaż na klatce piersiowej.

Spójrz, mój przyjacielu.

Widzisz to?

Mam ten sam tatuaż, Steve.

Ten sam.

Ty i ja byliśmy częścią tego samego pułku.

Ty, ja, Lanky Len, Wes, Chico.

Byliśmy grupą braci.

Tacy właśnie byliśmy,
człowieku. Byliśmy rodziną.

Nie wiem, jak się w to wpakowałeś,

ale kurwa, jeśli wiesz cokolwiek

jakby ten facet mówił, że wiesz,

teraz jest czas, żeby mu to powiedzieć.

Porozmawiaj ze mną.

- Stephen? - Hej!

Porozmawiaj ze mną. - Stephen.

Czy to coś Ci mówi?

Czy znasz tego mężczyznę?

- Ignoruj go. Spójrz na mnie.

Co się dzieje?

- Nie wiem.

Nie pamiętam.

Nic nie pamiętam.

- Co pamiętasz?

- Małe kawałki, nie za dużo.

Karen, pamiętam.

Ona jest chora.

- Twoja była żona?

- Czy mam dzieci?

- Masz dwójkę dzieci.

- Dziewczynka i chłopiec?

- Dziewczynka i chłopiec, Daisy i Danny.

Byłem ojcem chrzestnym Danny'ego.

Kto ci to zrobił? Czy
on położył na tobie ręce?

- Tak, ale nie wiem.

Właśnie się obudziłem i
miałem kaptur na głowie,

i nie wiem co się dzieje.

- No cóż, już jestem.
Wszystko będzie dobrze.

Wyciągnę cię z tego.

Cóż, czas nam się kończy, Phil.

- Hej, Kucyku, chcesz

żeby się kurwa uspokoić?
- Pieprz się, człowieku. Kucyk.

- Daj mi porozmawiać z moim przyjacielem.
- Czas nam się kończy.

- Co ci jest? - Rób swoją pieprzoną robotę.

- Robię to, robię to.
- Jedna, kurwa, robota.

Masz jedno zadanie, idź i je wykonaj.

- Zejdź mi z pleców, ja to robię,

pozwól mi zająć się moim przyjacielem.
- Odwróć się i idź

i kurwa zrób to wtedy.

- Nie podoba mi się twoje nastawienie.

- No dalej. Odwróć się i idź
robić swoją pieprzoną robotę.

Idź i zrób to

Kurwa, wsadzę ci jednego w łeb.

Zrób to!

Wpakuję ci kulę w łeb!

Zabierz się do tej cholernej roboty.

Jedź tam i weź się do roboty.

Pieprzony palant!

- Zrób to, o co cię prosiliśmy.

- Hej, robię to.
- Zrób to, o co cię prosiliśmy

co robić.
- Idź tam i kontroluj swojego psa.

- Phil? Porozmawiaj ze swoim przyjacielem.

Dobrze? - Staram się.

Próbuję. - Zrób to, o co cię prosiliśmy

zrobić. - Wy mi nie pozwalacie.

- Okej. - Dlaczego się nie cofniecie?

I pozwól mi to zrobić

co mam zrobić? - On odszedł. W porządku?

Teraz jestem tu tylko ja. Okej?

To tylko ja.

- Nie obchodzą mnie te dwa. Okej?

Jestem tu dla ciebie.

Zależy mi tylko na tobie.

Ale jeśli cokolwiek wiesz, teraz
jest czas, żeby jej o tym powiedzieć.

Dobrze, przyjacielu?

Co pamiętasz?

- Przyjąłem tę pracę u Rosjan.

- Tak.

- Nic podejrzanego ani nic takiego,

oni po prostu płacili dużo
pieniędzy, jakieś głupie pieniądze.

- Dobra.

- Zarabiam trzydzieści tysięcy
miesięcznie bez problemu, jeżdżąc.

Potrzebowałem pieniędzy.

Karen, ona jest

- Tak.

- Po prostu odbieraliśmy ludzi,
odwoziliśmy ich. To wszystko.

- Dlaczego nie przyszedłeś
do któregoś z chłopaków?

Kiedy potrzebowałeś pieniędzy?

Bylibyśmy tam dla ciebie. Jesteśmy rodziną.

- Nie pamiętam żadnych, nie
mogę sobie tego przypomnieć.

Pamiętam, - Czy pamiętasz
2014, Operację Shader?

Ty i ja walczyliśmy z terrorystami
z Państwa Islamskiego.

2015 rok?

Uderzenie, które otrzymaliśmy,
gdy nacisnąłeś przycisk

w barze?

Potem poszliśmy i zrobiliśmy
sobie pasujące tatuaże,

ponieważ powiedziałeś,

Ważne jest, żeby wiedzieć, skąd pochodzisz.

To byłeś ty.

Jak powiedziałem, jesteśmy rodziną.

Umarlibyśmy za ciebie.
Dlatego teraz tu jestem.

Jestem tu dla ciebie.

Wiem, że było ci ciężko,
kiedy wróciłeś do domu.

Wes mówił mi, że masz
problemy z życiem w cywilu,

i powinnam tam być dla ciebie.

Powinienem był.

Ale nie byłem.

I jest mi z tego powodu przykro.

Ale teraz jestem tutaj i upewnię
się, że wszystko z tobą w porządku.

Ale ty, ale ty, ale ty potrzebujesz

powiedzieć tym ludziom to, co chcą wiedzieć

ponieważ to ważne.

I wiem, że Ty też o tym wiesz.

Wiem, że o tym wiesz.

Będzie dobrze. Już tu jestem.

Wszystko będzie dobrze.

Słuchaj, czy możemy go uwolnić z tej liny?

- Phil,

- Ten facet uratował mi życie.
Nie lubię go widzieć w takim stanie.

- Wiem. - To nieludzkie.

Gdybym mógł,
zrobiłbym to, po prostu...

- No to porozmawiaj ze swoimi przełożonymi.

- Tak, nie mogę - Otwiera się przede mną.

- Phil. Phil, proszę. - Tylko.

Jasne.

Musisz po prostu cały
czas ze mną rozmawiać.

- No, słuchaj. - Kurwa mać.

To dzieciak.
- Mam już dość tego pieprzonego gówna.

Stefanie!

Musisz się teraz z tego otrząsnąć, synu.

Joe, osłaniaj go.

Jay, co robisz?

Daisy? Nie martw się, dobrze?

Wszystko będzie dobrze.
On cię nie skrzywdzi.

Nie chcę jej
skrzywdzić, ale to zrobię.

Odłóż broń.

Daisy, nie martw się. - Tak właśnie

To się wydarzy. - On ci nie zrobi krzywdy.

W porządku? - Tak właśnie

to się wydarzy, Maxine.
- Odłóż broń, proszę. Jay.

- Posłuchaj mnie i pozwól
mi to cholernie jasno wyjaśnić.

Każdy jest zbędny.

Widzisz tamten pistolet?

Włożysz mu ręce. To jest to.

Daj mu to.

- Nie, nie. - Daj to Stephenowi.

Nie zrobię tego, Jay.

- Oddaj broń i odejdź!

Cofnąć się.

Dobrze, dobrze.

Dobra, dobra. - Kurwa, skończę z tobą.

- Dobrze. Uspokój się.

Daj broń Stephenowi, Maxine.

Nie zrobię tego. Nie, nie ma mowy.

Daj broń Stephenowi, Maxine.

- Nie, nie ma w jego rękach pistoletu.

Czy straciłeś rozum?

- Daj ten pieprzony pistolet.
- Dobra, dobra.

I włóż mu to w
ręce. Odczep się teraz!

- Robię to. Robię to.

Po prostu to odłóż.

Odłóż to. - Dobrze.

- Joe wycelował w ciebie bronią.

W porządku?

Jeśli tego użyjesz, jesteś martwy.

Odczep się. Nie żartuję, kurwa.

- Jeśli tego użyjesz, to
nie będę w stanie ci pomóc.

W porządku?

Proszę, nie.

Nie.

- Teraz posłuchaj mnie, Stephenie,

Daję ci 20 sekund na dokonanie wyboru.

20 pieprzonych sekund.

Dam ci trzy opcje.

Opcja pierwsza,

powiedz mi co muszę wiedzieć,

i możemy wszyscy spieprzać do domu.

Opcja druga,

wiesz, ale mi nie mówisz,

i kurwa zabiję twoją córkę.

- Hej! - Stephen, nie.

- Opcja trzecia,

dzika karta.

Nie wiesz i nie możesz mi powiedzieć,

więc zamiast tego zastrzel tego dupka.

- Jesteś psychiczny.
- Przestań. Nie możesz tego zrobić.

Jay. - No dalej, Stephen.

Dokonaj wyboru. Dokonaj kurwa wyboru.

W przeciwnym razie

Dobra?

Dobrze. Dobrze.

Wszystko w porządku. Zrelaksuj się.

Teraz wiesz, że nie zrobiłbym
ci krzywdy, kochanie, prawda?

- O Jezu.

Dobrze. O, dobrze.

Daj mi to. Daj mi to, Steve.

No i gotowe.

Dobrze, dobrze.

Wróć tu. No dalej.

Daisy, wyciągnijmy cię stąd. Okej?

Chodź. Wydostaniemy cię stąd.

W porządku? No chodź.

No dalej, Steve.

No dalej. Wszystko w porządku.

Wszystko w porządku. Okej, Stephen.

Stephen, muszę ją stąd wydostać. Okej?

Pospiesz się.

No dalej, no dalej.

Wydostańmy cię stąd. Dobrze?

Nie patrz tam. Okej?

To wszystko. No dalej, Daisy.

Daisy, proszę cię.

To wszystko. Okej, Daisy.

Tędy ze mną. No dalej, szybko, szybko.

Nie, nie, nie patrz. Nie patrz.

Tędy, tędy, tędy.

Pospiesz się.

- Nie chodzi o ciebie! - Odwal się, Jay.

- Nie chodzi tu o ciebie ani o
jakiegoś nieudacznika, byłego żołnierza

lub jakiekolwiek dzieci.

Co jest z tym telefonem?

Bo kurwa, wyciągnę to z ciebie.

- Tak? Przepraszam. - Tak!

- Tak. - Tak.

- Co, myślisz, że nie
przeczytałem twojego pliku?

Zanim się na to zgodziłem?

- Nie masz o tym zielonego pojęcia.

- O, racja. Okej, w porządku.

No cóż, wyjaśnij mi,
dlaczego to było uzasadnione

i wyjaśnij mi, dlaczego
po prostu cię nie zabiorą

jak tylko skończymy.

- Czy słyszałeś o stratach ubocznych?

- Nie wciskaj mi kitu.

Była nieuzbrojona i wiedziałeś o tym.

- Cóż, gdybym to wiedział,
nie byłoby mnie tutaj. Czyż nie?

Ale porozmawiajmy o twoim pliku, Max.

- O, racja. Tak. - Tak?

Porozmawiajmy o twoim pieprzonym pliku.

Kiedy ostatnio miałeś?

Podjąć decyzję w ułamku sekundy

jeśli od tego zależało
czyjeś, kurwa, życie?

- Nie wciskaj mi kitu.

Wiesz, że widziałem tego sporo, Jay!

- Tak? - Tak.

- No cóż, lepiej sobie
przypomnij, jak się wtedy czułeś.

- Spieprzaj. Spieprzaj!
- Przestań wytykać palcem

do mnie z powodu rzeczy, o
których nie masz zielonego pojęcia!

Powiem ci coś, Max.

Będzie cholernie brzydko
zanim poczują się lepiej.

Chcesz kurwa odejść?

- Myślisz, że chcę? - Chcesz się pieprzyć

odejść? - Myślisz, że chcesz odejść?
- Proszę bardzo!

Proszę bardzo! Kurwa, odejdź!

- Ta plaża, która zostanie
ostrzelana za niecałą godzinę?

Moja mama i dzieci są na tej plaży.

W porządku?

Więc lepiej przestańmy
z tym pieprzeniem, okej?

I lepiej, żebyśmy mogli
cofnąć się w czasie do

historii tego nieudacznika,
byłego żołnierza

ponieważ teraz nie mogę ich zdobyć

powiedzieć im, żeby
się stamtąd odpieprzyli.

- Dobrze. Dobrze.

- W porządku? Tak pamiętam.

Pamiętam, jak to było.

Pieprzyć cię. Pamiętam,
jak się wtedy czułeś.

Sójka,

Jay, mamy lepsze karty do rozegrania.

- No to bierzmy się do pracy.

Co pamiętasz? Pomyśl.

Pospiesz się.

- Proszę, Stephen. Nie
mamy dużo czasu, proszę.

- Stephen, proszę cię, pomyśl.

Stefan.

- Dobrze, dobrze. - Nie naciskaj, Stephen.

Musisz mi coś przypomnieć.

- Puść ją.

Puścimy ją.

Dobrze? - Pozwól jej.

- Puścimy ją. - Puszczę ją.

Puszczę ją. Masz moje słowo.

Masz moje słowo.

Masz moje słowo.

Co pamiętasz?

No dalej, kolego.

- Powiedz nam po prostu, co pamiętasz.

Puścimy ją.

Obiecujemy. - Spójrz.

- To firma naftowa.

- Spółka naftowa?

Firma naftowa. Stephen? Firma naftowa, tak.

- Kłajpeda, Kłajpeda Olej.

- Kłajpeda, Kłajpeda. - Kłajpeda?

- Klaipedos Oil. - Przeszukaj.

- Tak. Okej.

Klaipedos Oil ma pięć
magazynów w promieniu 50 mil

skąd go odebraliśmy.

- O tak. - Zadzwonisz?

- Jestem. - Okej.

Dobrze.

Wszystko w porządku. - Ed? Tak.

- Wszystko będzie dobrze.

- Jasne. Ed, Ed?

Co więc dla mnie masz?

- Mamy solidną przewagę.

Prosto?

- Tak, ma częściowe
rozpoznanie lokalizacji.

To magazyn należący do
litewskiej spółki naftowej.

Jest ich pięć w pobliżu
miejsca, w którym go znaleźliśmy.

Pięć? Musimy zredukować do jednego.

- No cóż, Ed, nie ma sprawy.

W powietrzu jest tylko jeden ptak

i nie mamy czasu, żeby
je wszystkie splądrować.

- Pozwolenie na zagranie asa?

To nasz ostatni rzut kostką, Jay.

Nie zapomnij o tym. Zgoda udzielona.

- Dobry.

W porządku.

- Max? - Okej. Tak?

- Przykryj go.

- Co?

- Przykryj go.

- Co, mamy go przykryć!

- Kurwa mać.

- Joe? - Joe?

- Pozbądź się tego guza. Wyciągnij go stąd.

- Tutaj. Okej.

Dobrze? Tylko na sekundę.

Dobrze. Dobrze.

Jezu Chryste.

Czy czujesz się zadowolony z siebie?

- Zadziałało, prawda?

Słuchaj Max, jesteśmy naprawdę
cholernie blisko granicy. Okej?

A potem kończymy.

- Tak, ale nie interesuje
cię końcowy wynik, prawda?

Robisz to tylko po to,
żeby oczyścić swoje imię.

- A co kurwa z tego, że tak?

Słuchaj, nie oceniaj mnie. Okej?

Popełniłem błąd i teraz
próbuję go naprawić.

- Tak, czyniąc dobro

czy ujdzie to na sucho?
- Czy to ma znaczenie?

Czy to ma znaczenie? - Powinno, tak.

Jasne, że powinno.

- No cóż, to nie twoja pieprzona sprawa.

W porządku?

- Ale mamy 30 minut do końca terminu.

W porządku? - Tak, tak.

- No to do dzieła.

Dobra?

- Potrzebuję tylko kilku minut.

Muszę uporządkować myśli.

- Hm, czy to jest
przyznanie się do słabości?

- Wygląda na to, że do terminu
zostało już niewiele czasu, ludzie.

Nadal nie ma oznak
rozwiązania, wytchnienia,

lub kawaleria przybywająca,
żeby nas wszystkich uratować.

A oto jak według wujka
Joego to się potoczy.

I ostrzegam, nie będzie przyjemnie.

Gdy tylko Pietrow pojawi się w sieci WWW,

Vlad zamierza sprawić, że ptaki będą latać

i buty maszerujące po całej małej Litwie.

Wujek Sam i jego kumple
z NATO podpisali umowę

Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego.

Więc odpowiedzą ciosem, a nikt nie ustąpi.

Budowano przez dziesięciolecia,

ale to może się skończyć
za kilka dni.

Najlepszy scenariusz?

To są buty na ziemi

i wielka, staromodna wojna w Europie

to może pójść w obie strony.

Ale Vlad nie będzie już żył zbyt długo.

Jest chory. Chce swojego
miejsca w podręcznikach historii.

Powodem jest to, że w naszych
szkołach uczymy się więcej o Hitlerze,

Stalina i Bin Ladena niż
Lincolna, Gandhi i Mandela.

Więc stawiam na to, że
naciśnie duży czerwony przycisk.

A kiedy to zrobi,

jest cała masa innych, które
również zostaną dotknięte.

A potem bum!

Nic już nie będzie takie samo.

Jeśli więc nadszedł czas czerwonego
przycisku, to chcę po prostu powiedzieć:

dziękuję wam wszystkim za poświęcenie czasu

ze staruszkiem dzielącym
się swoimi wędrówkami

za pośrednictwem fal radiowych.

Byliście moimi spowiednikami, moimi
przeciwnikami, moimi towarzyszami,

a ja i Jack wznosimy
za was wszystkich toast.

Nie mamy już nic do powiedzenia

oprócz tego, żeby Bóg nam
wszystkim pomógł i błogosławił Ameryce.

- Cześć, Stephenie.

Och, to.

Jest w porządku.

Ciiii. Wszystko w porządku.

Dobrze, dobrze.

Dobrze, wszystko w porządku, synu.

Jesteś bezpieczny.

Jesteś bezpieczny.

Jesteś bezpieczny, synu.

Teraz jesteś bezpieczny.

No cóż, Davidzie,
wiesz, czego nam potrzeba.

- Dobrze, po prostu, - Dobrze?

- To mój syn.

Postaram się wyjaśnić to
najlepiej jak potrafię, Stephenie.

Pewnie masz wiele pytań,

ale mnie rozpoznajesz.

Więc ta część twojej pamięci
jest nadal nienaruszona.

To dobrze.

To dobrze.

Stephenie?

Chcę, żebyś wiedział, że
chcę spróbować ci pomóc,

ale nam brakuje, mamy mało czasu,

ale chcę, żebyś wiedział, że wszystko

przed moją śmiercią było prawdą.

Rozumiesz?

Dobry.

- Pani Fairfax?

- Tak?

- Pracowałam z twoim mężem.

Obawiam się, że mam złe wieści.

- Wiem, że musisz być zły.

Byłbym.

Musiałem cię chronić.

Nie wiem, ile wiesz o moim
wojskowym pochodzeniu,

ale w tym czasie pracowałem

dla brytyjskiego wywiadu w Kosowie.

Musiałem dokonać wyboru, Stephenie.

Musiałem dokonać wyboru

pomiędzy utrzymaniem mojej rodziny
a utrzymaniem mojej rodziny przy życiu.

To nie jest żaden wybór, Stephen.

Chcę, żebyś wiedział,

Wybór, którego dokonałem, by zniknąć

ze swojego życia, ponieważ
żyłam według tej mantry.

Widzisz, kiedy zostałem skompromitowany,

moja śmierć była nieunikniona.

Ludzie, którzy mnie ścigali, Stephen,

Nie przestaliby, dopóki bym nie umarł.

Nie miałem wyboru.

Musiałem się na to zgodzić.

Sfingowałem swoją śmierć,

najemnik biorący
pieniądze od naszego rządu,

zażądał mojej głowy,
wziął nagrodę, a ja uciekłem.

Musisz zrozumieć, Stephen,

że ci ludzie by się nie zatrzymali.

Nie cofnęliby się przed
zabiciem was wszystkich.

I zrobiliby to w taki sposób

przez co te osoby wyglądają jak harcerki.

Obserwowałem cię z daleka.

Ja mam.

Byłem na twoim ślubie.

Byłem obecny przy
narodzinach twoich dzieci.

Byłem tam, kiedy zostałeś żołnierzem.

Nie widziałeś mnie, ale ja tam byłem.

Synu, jestem z ciebie taki dumny.

Ty i ja będziemy mieli szansę
zrobić coś niesamowitego,

tak, nigdy nie będzie to
wiadome poza tym pokojem,

ale my, my możemy to zrobić razem.

Stephen, musisz zajrzeć
głęboko w głąb siebie.

Musisz dać im to, czego chcą.

Stephen, spójrz na mnie.

Wiesz, że to tam jest,
synu. Wiem, że to tam jest.

Wiedzą, że to tam jest.

W przeciwnym razie nie
postępowaliby w ten sposób.

Stawiają wszystko na ciebie, Stephen.

Stephen, ważne jest, aby zdać sobie sprawę,

Nie ma planu B, Stephen.

Potrzebują informacji.

- Nie mogę, nic nie pamiętam.

Nie pamiętam.

- Tak, Stephenie.

Tak, Stephen. Wiesz, że to tam jest.

Stawiają wszystko na ciebie.

Dasz radę, Stephen.

Musisz znaleźć adres.

Synu? Synu, posłuchaj.

Życie, życie nie daje nam drugiej szansy.

Ale to, to jest druga
szansa, Stephen, dla nas.

Przerabiałem to tysiąc razy.

Co bym zrobił?

Co powiedziałbym swojemu synowi,
gdybym mógł go znowu zobaczyć?

Nigdy nie sądziłem, że dostanę taki telefon

aby tu przyjść i cię zobaczyć.

Możesz tak myśleć,

możesz myśleć, że cię torturowali, Stephen,

ale tego nie zrobili.

To nie są tortury.

Próbują pobudzić twoją pamięć, Stephen.

I to działa. Widzę to w
twoich oczach, Stephen.

Działa.

Musisz tylko dotrzeć
do tego ostatniego kroku

i powiedz to, Stephenie.

A potem możemy wrócić do domu.

Możemy razem dokonać
czegoś przełomowego, ty i ja,

możemy znaleźć się w kolejnym
przełomowym momencie historii.

Tym razem to ty jesteś osią, Stephen.

Jesteś osią.

Uratujesz świat, Stephenie.

Możemy iść do domu, Stephen.

Możemy iść do domu, synu.

No dalej, Stephenie.

No dalej.

Już nadchodzi. - Okej.

B, U, R, I, Y.g,

Pochowaj G.

- Bury G. - Bury G.

- Bury G.

- Bury G.

- Dobra robota, Stephenie.

Dobra robota. - Tak.

Dziękuję, Stephen.

- Joe, przygotuj wojsko.

- To mój syn.

Robisz sobie żarty z mojego syna.

Teraz masz to, czego chciałeś.

A teraz pozwól mu odejść,
tak jak się umówiliśmy.

- Tak. - Okej.

No dalej, no dalej.

- Nie mogę zostać.

- Ed?

Mam nadzieję, że
masz dla mnie dobre wieści.

To cała talia kart. Skończył nam się czas.

- Mamy adres.

Żartujesz sobie?

- Nie, nie żartuję.

- No to wygadaj się.
- Mamy gotowe drużyny SEAL.

Potrzebuję tylko lokalizacji.

- Ed, posłuchaj mnie.

Chcę, aby to skazanie zostało uchylone.

- Zrobię wszystko, - Zrozumiano?

Zrobiłem co mogłem,
kolego. Zrobiłem co mogłem.

To, co zrobiłeś dziś,
zostanie wzięte pod uwagę.

- W porządku.

Znajduje się w magazynie
Buriy G, Klaipedos Oil w Buriy G.

Poczekaj, dam ci znać.

Jesteś dobrym żołnierzem, Jay.

- Dzięki, Ed.

Dbaj o siebie, kolego.

- Wszystko w porządku?

Co się teraz stanie?

- Mam nóż, Stephen.

Nie panikuj, Stephen.

- Ptaki są w powietrzu.

To już koniec.

- O kurczę.

Naprawdę zadziałało?

- Dziękuję.

Kontynuować.

Idź i zadzwoń do mamy.

- Tak.

Tak, tak. - Co się dzieje?

Co się stało? - Wszystko w porządku.

Wszystko w porządku.
- Czy wszystko w porządku?

- Chcę tylko powiedzieć, dziękuję.

Dziękuję za co?

- Za to, że byłaś przy
mnie i dzieciach, rozumiesz?

- Musisz się stąd wydostać, synu.

Oczywiście, że
jestem dla dzieci i dla ciebie.

Co się dzieje?

- Nie, nie, wszystko w
porządku. Wszystko w porządku.

Jasne, do zobaczenia później.

- Muszę po prostu stąd wyjść, Stephen.

Dobrze, do zobaczenia później.

- Okej, cześć.

- Joe! Na mnie!

Nie, nie strzelaj!

- Hej, Stephen.

Hej, stary, wszystko będzie dobrze.

Wszystko w porządku.
Wszystko w porządku, Stephen.

Jestem tylko aktorem.

- Wszyscy na dół!

Wszyscy na dół. Wszyscy kurwa na dół!

Wszyscy na dole. Wszyscy na dole.

Wszyscy na dół i nie
ruszać się, do cholery.

Nie ruszaj się, kurwa.

Nie ruszaj się, kurwa.

Nie ruszaj się, kurwa.

Nie ruszaj się, kurwa.

- Wychodzę.
- Stephen, nie trać pan nad sobą kontroli.

Kurwa, Stephen.

Mieliśmy umowę, David, ręce nad głową!

Teraz!

Mieliśmy umowę!

- Ten facet mnie pyta, ten facet mnie pyta.

Tak, znam go.

Cokolwiek kurwa
zrobisz, tak, dobrze, dobrze.

David, wszystko będzie dobrze.

Ach, tak, proszę pana.

Odkurz.

Jasne, echo
bezpieczeństwa, wykonane na miejscu.

Słyszysz?

Jednostka
druga zajmuje pozycję.

Jednostki trzy i cztery utrzymują zasięg.

Roger, sektor szósty.

Ktoś wychodzi, kolego.

Na mój sygnał.

Tu
echo-zero-dziewięć. Mamy wrogów.

Zero-18-fox, patrzcie bravo.

- Rzuć broń. - Kontakt, czekaj.

Zero, tu 18 Alpha.

Jackpot na Bravo One.

Ręce precz ode mnie, mnie, mnie

Początkowo niewyraźne, ale
wizja staje się coraz wyraźniejsza

Nie ufam nikomu, oprócz
mężczyzny, którego widzę w lustrze

Czuję presję, tak,
ciężar na moich plecach

Chcę tylko spokoju

Nie jestem tak za przemocą jak Max

Wyciągnij to, jesteśmy na mapie

Ale oni nienawidziliby
tego, gdzie jesteśmy

Trzeba myśleć nieszablonowo

Nie mogą nienawidzić planu

Jestem kreatywny, tak jak Jay

Nie mogą przeszkadzać

Nie próbuję przekręcać faktów w mediach

Roznoszą gówno przez wiele dni

Powiedz prawdę, a
teraz będą się nienawidzić

Korupcja w tym życiu psuje moich braci

Bez kłamstwa, wolałbym umrzeć

Nie mogę zadzierać z tajniakami

Im więcej czasu, tym
bardziej się chowają

- Ruszaj się. Jakby się wychładzali

Pod przykrywką - Dobrze.

Oni tylko próbują

I złam mnie - Tnij, tnij.

Zabierasz mnie na randkę

Wszystko, co próbują
zrobić, to rozbić mój grosz

Ale ja nie jestem Paddym McGuinnessem,

Więc mnie nie zabierzesz

Więc życie może się zmienić

Tak, wiesz, że to gówno jest trudne

Z Liverpoolu przeszedł do
bycia czyimś ochroniarzem

Nie, nie będziemy
siedzieć w tym małym pokoju

Żyjąc na bogato, stracił wątek

Teraz naprawdę siedzi w ciemnościach

Ach, i teraz jego umysł jest rozwalony

Nie wie, komu ufać, a życie
staje się dla niego zbyt trudne

Próbuje to wszystko rozbić

On nie może tego pojąć

Teraz trzymają go za gardło

Nie wydaje żadnego dźwięku

Uważam na siebie, bo oni obserwują mnie

Na mnie jak własność

Trzeba to utrzymać w
ruchu jak w Monopoly

Uważałem na siebie,
nie ma w tym uczciwości

Zrozum zasady

Nie pęknę jak gliniana glina

Cóż

I nie pozwoli, żeby to się wymknęło

Pewnie myślisz, że jest jakiś dziwny

Ale naprawdę został do tego stworzony

Nie, i nie pozwoli,
żeby to się wymknęło

Pewnie myślisz, że jest jakiś dziwny

Ale naprawdę został do tego stworzony

Widzisz, dzisiaj już nikomu nie ufamy

Powiedziałem, że skończyłem

Mam mądrość i wyciskam ją z płuc

Więcej czasu, oni w
wewnętrznych dyskusjach

Robi się napięta, teraz
rozmawiają z Rosjanami

Mniej znaczy więcej, muszę
im powiedzieć, jaki jest wynik

Rozbij to na surowo, ale jest
kwaśne, gdy przychodzisz po wszystko

Ale nikt nigdy nie chce ustąpić

Zawsze chce się wyróżniać

Więcej czasu, skończę w tle

Powiedz mu, uważaj z kim się zadajesz

Obudził się w szalonym mieście

Wszystko wygląda na zniszczone