All language subtitles for Fall In Love 25
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,001 --> 00:00:02,001
...
2
00:00:15,220 --> 00:00:20,340
♪ยามรุ่ง ฝนประปราย ยามเย็น
ฉันจะรักเธออย่างอ่อนโยนไปตลอดชีวิต♪
3
00:00:23,380 --> 00:00:28,100
♪คนหนุ่มในเครื่องแบบทหารควบม้า
มาพร้อมกับแววตาที่เปรียบดั่งดวงดาว♪
4
00:00:30,060 --> 00:00:35,180
♪สายตาอันแสนอบอุ่นมั่นคง รอยยิ้มที่เปี่ยมล้น♪♪
5
00:00:37,020 --> 00:00:41,900
♪เหมือนทรายอันสวยงามที่ไหลผ่านนิ้ว เมื่อมองกลับไป♪
6
00:00:45,380 --> 00:00:50,260
♪ฤดูหนาว ฤดูกาลที่เกล็ดหิมะค่อย ๆ ปลิดปลิวลงมา♪
7
00:00:50,940 --> 00:00:57,660
♪แต่อ้อมอกของเธอกลับเหมือนฤดูใบไม้ผลิ
ที่มีกลิ่นหอมของมวลบุปผาอบอวลไปทั่วโลก♪
8
00:00:58,180 --> 00:01:05,140
♪ฤดูร้อนที่เต็มไปด้วยช่วงเวลาดี ๆ และฉากที่สวยงาม
ร่มเงาของต้นไม้บดบังความคิดถึงของฤดูใบไม้ผลิไว้♪
9
00:01:06,180 --> 00:01:12,740
♪ปล่อยหัวใจให้จมอยู่กับเธอในฤดูใบไม้ร่วง
ความรักที่ลึกซึ้งร่วงหล่นอย่างไม่ขาดสาย♪
10
00:01:14,100 --> 00:01:18,340
♪ใบไม้เบาบาง กับความรักที่ค่อย ๆ ก่อตัว ♪
11
00:01:27,180 --> 00:01:29,980
รักแรกเจอ เผลอจนหมดใจ
12
00:01:30,140 --> 00:01:32,980
ตอนที่ 25
13
00:01:37,950 --> 00:01:38,720
เป็นไงครับ ผู้บัญชาการ
14
00:01:38,870 --> 00:01:39,760
จัดการธุระสำเร็จไหม
15
00:01:41,120 --> 00:01:41,830
คุณเลี่ยว
16
00:01:41,910 --> 00:01:43,000
กับสำนักหนังสือพิมพ์ต่างชาติสองสามแห่ง
17
00:01:43,120 --> 00:01:43,870
พอจะสนิทกันอยู่
18
00:01:44,400 --> 00:01:45,480
เขารับปากว่าจะช่วยพวกเราลงข่าว
19
00:01:45,480 --> 00:01:46,480
เรื่องการพิจารณาคดีเก่าอีกครั้ง
20
00:01:47,480 --> 00:01:48,590
ดังนั้นภายใต้แรงกดดันนี้
21
00:01:49,440 --> 00:01:50,760
เขาจะถ่วงเวลาต่อไม่ได้แน่
22
00:01:51,310 --> 00:01:52,000
แต่ว่า
23
00:01:52,190 --> 00:01:52,910
คุณหนูมู่ไปยื่นข้อเสนอ
24
00:01:52,910 --> 00:01:54,360
กับเพ๋ยซวินแล้วไม่ใช่เหรอครับ
25
00:01:54,550 --> 00:01:55,680
เรายังต้องบังคับให้เขายอมอีกเหรอ
26
00:01:56,040 --> 00:01:57,230
ไอ้จิ้งจอกเฒ่าแบบนี้
27
00:01:57,910 --> 00:01:59,360
พวกเราต้องใช้ทั้งไม้อ่อนไม้แข็ง
28
00:01:59,480 --> 00:02:00,190
โจมตีจากสองมุมพร้อมกัน
29
00:02:27,080 --> 00:02:27,630
กลับมาแล้วเหรอ
30
00:02:28,160 --> 00:02:28,550
มา
31
00:02:28,550 --> 00:02:29,190
นั่ง ๆ ๆ
32
00:02:31,190 --> 00:02:31,630
เป็นยังไงบ้าง
33
00:02:31,630 --> 00:02:32,130
เขา
34
00:02:32,720 --> 00:02:33,550
ไม่ได้ทำให้คุณลำบากใจใช่ไหม
35
00:02:34,270 --> 00:02:35,270
เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว
36
00:02:39,360 --> 00:02:40,030
ร้อน ร้อน
37
00:02:42,160 --> 00:02:42,750
เจรจาสำเร็จไหม
38
00:02:44,030 --> 00:02:44,670
เจรจาสำเร็จแล้วค่ะ
39
00:02:45,630 --> 00:02:46,130
ถ้างั้น
40
00:02:46,190 --> 00:02:46,960
เจรจาสำเร็จแล้ว
41
00:02:47,190 --> 00:02:48,240
ทำไมถึงดูไม่มีความสุขเลยล่ะ
42
00:02:48,830 --> 00:02:49,520
ถึงจะเคยเจอคนโลภ
43
00:02:49,520 --> 00:02:51,030
แต่ก็ไม่เคยเจอคนที่โลภเท่าเพ๋ยซวินมาก่อนเลย
44
00:02:51,360 --> 00:02:52,440
ไม่ออกเงินสักสตางค์
45
00:02:52,440 --> 00:02:53,390
งานฉันก็เป็นคนทำหมด
46
00:02:53,670 --> 00:02:55,030
ให้เขาแปดส่วนแล้วก็ยังหาว่าน้อยอีก
47
00:02:55,550 --> 00:02:57,880
สุดท้ายคนที่โหดร้ายที่สุด ก็คือพวกแก๊งพกปืนพวกนี้จริง ๆ ด้วย
48
00:02:58,440 --> 00:02:59,800
นี่มันเป็นการซื้อขายที่ไม่ต้องมีทุนแต่ได้กำไรมหาศาลเลยนะคะ
49
00:03:04,240 --> 00:03:04,880
คุณผู้หญิงครับ
50
00:03:05,910 --> 00:03:08,190
แล้วพวกแก๊งพกปืนพวกนี้ที่คุณพูดถึง
51
00:03:09,360 --> 00:03:10,440
รวมผมอยู่ด้วยหรือเปล่า
52
00:03:12,520 --> 00:03:13,240
คุณน่ะเหรอ
53
00:03:14,190 --> 00:03:15,880
คุณไม่เพียงแต่ทำให้ฉันทำเงินไม่ได้
54
00:03:16,000 --> 00:03:17,190
แถมยังทำให้เสียเงินอีก
55
00:03:19,000 --> 00:03:20,390
ลำบากแล้วนะครับคุณผู้หญิง
56
00:03:22,360 --> 00:03:24,320
ใครให้ฉันพูดกันล่ะคะว่าฉันจะเลี้ยงคุณไปทั้งชีวิต
57
00:03:24,520 --> 00:03:25,670
พูดก็พูดออกไปแล้ว
58
00:03:25,960 --> 00:03:27,110
ก็ทำได้แต่ยอมรับผลน่ะสิ
59
00:03:34,110 --> 00:03:34,610
ดีจริง ๆ
60
00:03:41,830 --> 00:03:42,390
พี่รอง
61
00:03:44,750 --> 00:03:47,520
ที่แท้พี่ก็พึ่งให้พี่สะใภ้เลี้ยงมาตลอดนี่เอง
62
00:03:48,550 --> 00:03:49,000
เถิบไป
63
00:03:49,000 --> 00:03:50,390
ถ้างั้นพี่ก็เกาะผู้หญิงกินน่ะสิ
64
00:03:50,470 --> 00:03:51,080
เสี่ยวซื่อ
65
00:03:51,190 --> 00:03:52,910
เธอไม่พูดก็ไม่มีใครว่าเธอเป็นใบ้หรอกนะ
66
00:03:55,880 --> 00:03:57,800
พ่อสามีเธอน่ะโลภสุด ๆ ไปเลย
67
00:03:58,320 --> 00:03:59,190
คุณชายเพ๋ยของเธอล่ะ
68
00:03:59,440 --> 00:03:59,940
จริงสิ
69
00:04:00,000 --> 00:04:00,600
คือว่า
70
00:04:01,630 --> 00:04:02,190
เพ๋ยซวิน
71
00:04:02,910 --> 00:04:04,470
ได้บอกไหมว่าจะเปิดศาลเมื่อไร
72
00:04:05,440 --> 00:04:06,160
ไม่ได้บอกค่ะ
73
00:04:06,470 --> 00:04:08,000
เขาบอกแต่ว่าจะต้องให้ความยุติธรรม
74
00:04:08,000 --> 00:04:08,630
กับพวกเราตระกูลมู่ให้ได้
75
00:04:10,630 --> 00:04:11,390
ความยุติธรรมงั้นเหรอ
76
00:04:14,240 --> 00:04:15,440
ลูกผีลูกคนสินะ
77
00:04:15,670 --> 00:04:16,170
แต่ว่า
78
00:04:16,760 --> 00:04:17,720
ส่วนแบ่งของร้าน
79
00:04:17,920 --> 00:04:19,320
เป็นผลประโยชน์ที่ไม่มีที่สิ้นสุด
80
00:04:19,950 --> 00:04:20,830
ผมเดาว่า
81
00:04:21,640 --> 00:04:23,480
เพ๋ยซวินไม่มีทางรวมหัวกับสวีปั๋วจวินอีกแล้วละ
82
00:04:23,880 --> 00:04:25,000
โอกาสชนะจะเป็นของพวกเรา
83
00:04:26,200 --> 00:04:27,550
โอกาสชนะน่ะมีแน่
84
00:04:28,230 --> 00:04:29,320
แต่จะแพงไปแล้วนะ
85
00:04:31,110 --> 00:04:31,640
พี่สะใภ้
86
00:04:31,920 --> 00:04:33,000
พี่อย่าคิดว่าแพงสิคะ
87
00:04:33,200 --> 00:04:33,760
พี่คิดดูสิคะ
88
00:04:34,160 --> 00:04:36,320
ว่าถ้าหนูกับคุณชายเพ๋ยได้อยู่ด้วยกัน
89
00:04:36,550 --> 00:04:37,760
ถ้างั้นเราก็จะเป็นคนกันเองแล้ว
90
00:04:38,070 --> 00:04:39,270
คำโบราณพูดไว้ได้ดี
91
00:04:39,480 --> 00:04:41,550
เรือล่มในหนอง ทองจะไปไหน
92
00:04:41,640 --> 00:04:42,350
ยัยตัวแสบ
93
00:04:42,640 --> 00:04:43,830
อย่ามาเห็นแก่ตัวนะ
94
00:04:44,040 --> 00:04:45,480
เธอเห็นตระกูลเพ๋ยเป็นบ้านสามีจริง ๆ หรือไง
95
00:04:45,600 --> 00:04:47,790
พี่รอง พี่ยังมีหน้ามาว่าหนูอีกเหรอ
96
00:04:48,040 --> 00:04:50,110
หนูก็แค่พูดแทนตระกูลเพ๋ยไม่กี่ประโยค
97
00:04:50,200 --> 00:04:51,600
พี่ก็ว่าหนูเห็นแก่ตัวแล้ว
98
00:04:51,790 --> 00:04:53,920
แต่ว่าพี่สะใภ้ยังไม่ทันได้แต่งงานกับพี่
99
00:04:53,950 --> 00:04:55,320
ก็ออกเงินให้พี่เยอะขนาดนี้แล้ว
100
00:04:56,230 --> 00:04:58,040
ถ้างั้นพี่จะบอกว่า
101
00:04:58,790 --> 00:05:00,880
พี่สะใภ้ก็เห็นแก่ตัวงั้นสิ
102
00:05:01,110 --> 00:05:02,040
อยากโดนตีใช่ไหม
103
00:05:02,350 --> 00:05:03,320
อยากโดนตีงั้นเหรอ
104
00:05:05,040 --> 00:05:05,510
ไปละ
105
00:05:05,510 --> 00:05:05,880
บ๊ายบาย
106
00:05:05,880 --> 00:05:06,950
เธอกลับมานะ กลับมา
107
00:05:08,830 --> 00:05:09,760
ยัยเด็กดื้อคนนี้
108
00:05:21,200 --> 00:05:22,790
คุณว่าใครเห็นแก่ตัวกันคะ
109
00:05:24,640 --> 00:05:25,230
ใครเหรอ
110
00:05:28,000 --> 00:05:28,920
คุณผู้หญิง มา ๆ ๆ
111
00:05:29,070 --> 00:05:29,670
ใจเย็น ๆ
112
00:05:30,230 --> 00:05:30,830
ใจเย็น ๆ นะครับ
113
00:05:31,920 --> 00:05:33,110
คุณผู้หญิงเหนื่อยมามากแล้ว
114
00:05:33,110 --> 00:05:34,110
มีหลักการสูงส่งขนาดนี้
115
00:05:34,320 --> 00:05:35,200
ผมไม่รู้จะตอบแทนยังไง
116
00:05:35,350 --> 00:05:36,510
ทำได้แต่ถวายตัวเท่านั้น
117
00:05:37,600 --> 00:05:38,100
มา
118
00:05:39,790 --> 00:05:40,640
คุณผู้หญิงดื่มชานะครับ
119
00:05:41,040 --> 00:05:41,640
ร้อน
120
00:05:44,350 --> 00:05:45,000
ขอบใจนะ
121
00:05:56,000 --> 00:05:57,440
เพ๋ยซวิน ไอ้แก่นี่
122
00:05:57,950 --> 00:05:59,950
มันจะเป็นศัตรูกับฉันให้ได้เลยสินะ
123
00:06:00,160 --> 00:06:02,000
เอาหนังสือพิมพ์ต่างชาติมาประณามฉัน
124
00:06:02,000 --> 00:06:03,110
ดูเหมือนว่ามันจะแน่วแน่แล้วสินะ
125
00:06:03,110 --> 00:06:04,790
ว่าจะยืนอยู่ฝั่งเดียวกับถานเสวียนหลิน
126
00:06:06,320 --> 00:06:08,230
ถึงต่อให้เขากับถานเสวียนหลินจะอยู่ฝั่งเดียวกัน
127
00:06:08,440 --> 00:06:09,390
พวกเราก็ไม่ต้องห่วงนี่ครับ
128
00:06:10,110 --> 00:06:11,070
ผมมั่นใจว่า
129
00:06:11,760 --> 00:06:13,160
จะกำจัดหมิ่นต้าเฉิงทิ้งได้ก่อนเปิดศาล
130
00:06:13,790 --> 00:06:14,720
ส่งคำสั่งไป
131
00:06:15,270 --> 00:06:16,550
ให้กองทัพทางเหนือของแม่น้ำแยงซี
132
00:06:16,920 --> 00:06:18,110
ไปรวมตัวกันที่ด่านหานกู่กวน
133
00:06:18,320 --> 00:06:19,270
และออกคำสั่งให้กวงเย่า
134
00:06:19,670 --> 00:06:21,320
รีบไปช่วยคุ้มกันเสบียงและยุทโธปกรณ์
135
00:06:21,480 --> 00:06:22,230
ของทหารทันที
136
00:06:23,350 --> 00:06:23,850
ผู้ตรวจการครับ
137
00:06:24,640 --> 00:06:25,640
แต่ว่าตอนนี้กองกำลังปฏิวัตินี่
138
00:06:25,640 --> 00:06:27,670
กำลังปะทะกับพวกเราอยู่ที่ฝั่งใต้ของแม่น้ำแยงซี
139
00:06:28,550 --> 00:06:30,230
ในเมื่อเจออันตรายทั้งสองด้าน ก็ต้องเลือกที่อันตรายน้อยกว่า
140
00:06:31,160 --> 00:06:32,790
ถ้าไอ้แก่เพ๋ยซวินนี่
141
00:06:32,790 --> 00:06:35,440
กล้าตั้งข้อหาให้ฉันทั้ง ๆ ที่ไม่มีพยาน
142
00:06:35,440 --> 00:06:37,510
ก็เท่ากับว่ามันอยากจะให้ตระกูลสวีของฉันหมดหนทางรอด
143
00:06:38,640 --> 00:06:40,790
ฉันสวีปั๋วจวินไม่มีทางนั่งรอความตายเฉย ๆ หรอก
144
00:06:40,920 --> 00:06:42,320
อยากจะได้ชีวิตฉันงั้นเหรอ
145
00:06:42,600 --> 00:06:44,160
ดูสิว่าแกจะมีปัญญาไหม
146
00:06:56,070 --> 00:06:56,880
นายเป็นอะไรของนาย
147
00:06:58,950 --> 00:06:59,760
ผู้ช่วยสวีบอกแล้วไง
148
00:06:59,880 --> 00:07:01,000
ว่าอย่าเอาหนังสือพิมพ์มาให้จอมพลหนุ่ม
149
00:07:01,230 --> 00:07:01,730
รีบเอาไปซะ
150
00:07:10,160 --> 00:07:10,880
รายงานจอมพลหนุ่ม
151
00:07:11,070 --> 00:07:11,760
ผู้ตรวจการโทรเลขมาครับ
152
00:07:17,440 --> 00:07:17,940
เรื่องอะไร
153
00:07:18,200 --> 00:07:19,320
ผู้ตรวจการให้ท่านคุ้มกันเสบียงและยุทโธปกรณ์
154
00:07:19,350 --> 00:07:19,950
ไปด่านหานกู่กวนครับ
155
00:07:20,230 --> 00:07:21,040
แต่ว่ากองทัพของพวกเรา
156
00:07:21,160 --> 00:07:22,760
กำลังปะทะกับกองกำลังปฏิวัติที่ข้างแม่น้ำแยงซี
157
00:07:23,350 --> 00:07:24,720
ทำไมต้องไปด่านหานกู่กวนเวลานี้ด้วย
158
00:07:24,880 --> 00:07:26,320
ในโทรเลขของผู้ตรวจการไม่ได้บอกครับ
159
00:07:26,600 --> 00:07:27,880
แต่เขาต้องการให้ท่านไปถึงภายในห้าวัน
160
00:07:28,110 --> 00:07:28,640
มิฉะนั้น
161
00:07:28,830 --> 00:07:29,600
จะถูกลงโทษตามกฎทหาร
162
00:07:42,760 --> 00:07:45,160
ช่วงนี้คุณจะมาหาฉันบ่อยไปหรือเปล่าคะ
163
00:07:45,510 --> 00:07:48,230
เป็นเพราะว่าจอมพลสวีกับจอมพลเพ๋ยไม่อยู่กันหมด
164
00:07:48,230 --> 00:07:49,350
ก็เลยว่างจนกลัวใช่ไหมล่ะคะ
165
00:07:52,720 --> 00:07:54,160
ถ้าคุณยินดีกินข้าวเป็นเพื่อนผม
166
00:07:54,350 --> 00:07:56,000
ผมยอมให้พวกเขาไม่อยู่เลย
167
00:07:57,390 --> 00:07:59,230
ฉันว่าเขาสองคนไปทำธุระสำคัญกันหมด
168
00:07:59,230 --> 00:08:00,440
ก็เลยไม่มีเวลาพาคุณเที่ยวมากกว่า
169
00:08:01,670 --> 00:08:02,720
ธุระสำคัญของผม
170
00:08:04,070 --> 00:08:04,920
ก็คืออยู่เป็นเพื่อนคุณ
171
00:08:04,920 --> 00:08:06,720
หนังสือพิมพ์ หนังสือพิมพ์
172
00:08:06,880 --> 00:08:10,070
รื้อคดีเก่าของตระกูลมู่ขึ้นพิจารณาใหม่
หนังสือพิมพ์
173
00:08:11,200 --> 00:08:11,950
มา มานี่
174
00:08:14,270 --> 00:08:14,920
พี่ซื้อสองฉบับ
175
00:08:15,230 --> 00:08:15,730
ครับ
176
00:08:16,480 --> 00:08:16,950
นี่ครับ
177
00:08:16,950 --> 00:08:17,450
ขอบใจจ้ะ
178
00:08:18,110 --> 00:08:18,610
ขอบคุณครับ
179
00:08:19,720 --> 00:08:20,920
ฉบับพิเศษ ๆ
180
00:08:21,000 --> 00:08:22,950
[เปิดศาลพิจารณาคดีเก่าของตระกูลมู่ เบาะแสใหม่ชี้ไปยังผู้ตรวจการเยว่เฉิงสวีปั๋วจวิน]
รื้อคดีเก่าของตระกูลมู่ขึ้นพิจารณาใหม่]
181
00:08:23,110 --> 00:08:24,320
หนังสือพิมพ์
182
00:08:24,720 --> 00:08:26,670
ที่แท้คุณลุงน้อยก็มีแผนนี้นี่เอง
183
00:08:29,040 --> 00:08:30,110
ถานเสวียนหลินคนนี้
184
00:08:30,480 --> 00:08:31,480
มันเป็นคนถ่อย
185
00:08:32,350 --> 00:08:34,000
เสียแรงที่กวงเย่าจับจุดอ่อนเขาได้เยอะขนาดนั้น
186
00:08:34,000 --> 00:08:34,710
แต่ก็ยังปล่อยเขาไป
187
00:08:35,030 --> 00:08:36,470
เขากลับกินบนเรือนขี้รดบนหลังคาแบบนี้
188
00:08:36,880 --> 00:08:38,110
คุณพูดอะไรของคุณน่ะ
189
00:08:38,470 --> 00:08:40,080
คุณไม่เห็นหรือไงว่าบนหนังสือพิมพ์เขียนว่า
190
00:08:40,080 --> 00:08:41,110
เจอพยานและหลักฐานใหม่
191
00:08:41,280 --> 00:08:42,760
ยังไงก็ต้องพิจารณาคดีอีกครั้งสิคะ
192
00:08:43,000 --> 00:08:44,670
คุณลุงน้อยช่วยตระกูลมู่ทวงคืนความยุติธรรม
193
00:08:44,670 --> 00:08:45,350
มันผิดตรงไหนเหรอ
194
00:08:45,520 --> 00:08:47,200
แล้วคุณจะรู้ได้ยังไงว่าพยานกับหลักฐานพวกนี้
195
00:08:47,200 --> 00:08:48,000
ไม่ได้ถูกปลอมขึ้นมา
196
00:08:48,590 --> 00:08:50,150
คุณลุงน้อยของฉันไม่ใช่คนแบบนี้นะ
197
00:08:51,200 --> 00:08:53,110
คุณแก้ต่างให้เขาอย่างกระตือรือร้นซะจริงนะ
198
00:08:53,550 --> 00:08:54,880
เขาได้พาคุณไปปักกิ่งไหม
199
00:08:55,110 --> 00:08:56,760
มีแต่รักใคร่กันปานจะกลืนกินกับมู่หว่านชิง
200
00:09:03,080 --> 00:09:04,710
แล้วคุณไม่พอใจแทนสวีกวงเย่า
201
00:09:04,710 --> 00:09:06,440
คุณเองก็ไม่รู้อะไรเลยอยู่คนเดียวไม่ใช่หรือไง
202
00:09:06,960 --> 00:09:08,350
เขาสองคนเป็นเพื่อนสนิทคุณไม่ใช่เหรอ
203
00:09:08,550 --> 00:09:09,590
เกิดเรื่องใหญ่ซะขนาดนั้น
204
00:09:09,590 --> 00:09:10,640
พวกเขาได้บอกคุณบ้างไหม
205
00:09:15,880 --> 00:09:16,960
ไม่กินแล้ว ฉันจะกลับบ้าน
206
00:09:19,440 --> 00:09:20,670
แต่ผมจองโต๊ะไว้แล้วนะ
207
00:09:20,670 --> 00:09:21,320
โกรธจนอิ่มแล้ว
208
00:09:22,400 --> 00:09:23,520
ผมผิดเองตกลงไหม
209
00:09:24,230 --> 00:09:24,730
คุณ
210
00:09:33,000 --> 00:09:35,450
[พิจารณาคดีเก่าอีกครั้ง]
211
00:09:35,470 --> 00:09:36,000
ผู้ตรวจการ
212
00:09:38,550 --> 00:09:39,110
ผู้บัญชาการถาน
213
00:09:40,080 --> 00:09:40,580
เชิญ
214
00:09:41,150 --> 00:09:41,790
ผู้ตรวจการเพ๋ย
215
00:09:42,440 --> 00:09:43,350
เรียกหาผมซะดึกขนาดนี้
216
00:09:43,590 --> 00:09:44,710
มีเรื่องฉุกเฉินอะไรหรือเปล่าครับ
217
00:09:48,590 --> 00:09:49,280
ผู้บัญชาการถาน
218
00:09:50,710 --> 00:09:51,400
เรื่องนี้
219
00:09:52,400 --> 00:09:53,470
เป็นฝีมือคุณใช่ไหม
220
00:09:56,170 --> 00:09:57,800
[พิจารณาคดีเก่าอีกครั้ง]
221
00:09:59,520 --> 00:10:00,520
ผู้ตรวจการล้อเล่นเหรอครับ
222
00:10:01,520 --> 00:10:02,760
นี่มันสวีปั๋วจวินชัด ๆ
223
00:10:02,760 --> 00:10:04,000
ผมจะเป็นคนทำได้ยังไงกัน
224
00:10:04,000 --> 00:10:05,880
ผมจะไม่รู้เลยเหรอว่านี่คือสวีปั๋วจวิน
225
00:10:07,030 --> 00:10:07,840
คนหนุ่มอย่างคุณ
226
00:10:08,030 --> 00:10:09,880
อย่ามาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ต่อหน้าผมนะ
227
00:10:10,760 --> 00:10:11,590
ผมได้กำชับ
228
00:10:11,640 --> 00:10:12,910
เรื่องคดีนี้
229
00:10:12,910 --> 00:10:14,550
กับหัวหน้าศาลมาตั้งนานแล้ว
230
00:10:14,640 --> 00:10:15,520
ว่าไม่ให้แพร่งพราย
231
00:10:15,640 --> 00:10:17,110
เรื่องนี้ออกไปเป็นการชั่วคราว
232
00:10:17,400 --> 00:10:18,400
แต่ว่าทำไมอยู่ ๆ
233
00:10:18,590 --> 00:10:19,760
บนหนังสือพิมพ์ของคนต่างชาติ
234
00:10:19,760 --> 00:10:20,640
ถึงได้มีข่าวออกมาล่ะ
235
00:10:20,910 --> 00:10:21,590
ถานเสวียนหลิน
236
00:10:21,710 --> 00:10:23,320
คุณสนิทกับสถานกงสุลมาก
237
00:10:23,640 --> 00:10:24,880
เรื่องนี้ถ้าไม่ใช่คุณทำ
238
00:10:25,230 --> 00:10:26,520
ยังจะเป็นใครได้อีกล่ะ
239
00:10:27,960 --> 00:10:28,470
ผู้ตรวจการ
240
00:10:30,840 --> 00:10:31,840
ถ้างั้นผมก็จะพูดตรง ๆ กับท่านแล้วกัน
241
00:10:33,280 --> 00:10:34,000
ผมเป็นคน
242
00:10:34,200 --> 00:10:35,280
ปล่อยข่าวนี้ออกไปเองจริง ๆ
243
00:10:35,840 --> 00:10:36,670
เพราะผมกลัวว่า
244
00:10:36,840 --> 00:10:38,880
ท่านจะพลาดโอกาสที่ดีที่สุดในการเปิดศาล
245
00:10:39,110 --> 00:10:40,150
ดังนั้นผมถึงได้กล้า
246
00:10:40,470 --> 00:10:41,550
ช่วยท่านตัดสินใจ
247
00:10:41,670 --> 00:10:42,470
ถานเสวียนหลิน
248
00:10:43,320 --> 00:10:44,350
คุณอย่าคิดนะว่า
249
00:10:44,470 --> 00:10:46,230
ใช้เงินไม่กี่กระสอบของภรรยาคุณแล้ว
250
00:10:46,350 --> 00:10:48,640
คุณก็จะสามารถทำอะไรโดยพลการต่อหน้าผมได้
251
00:10:50,000 --> 00:10:50,840
ผมไม่กล้าหรอกครับ
252
00:10:50,960 --> 00:10:51,910
คุณไม่กล้า
253
00:10:54,230 --> 00:10:55,350
แต่คุณทำไปแล้ว
254
00:10:55,550 --> 00:10:57,880
คุณยังอยากจะเล่นละครตบตาผมอีกใช่ไหม
255
00:10:57,880 --> 00:10:58,670
ผมบอกแล้วไงครับ
256
00:10:58,960 --> 00:11:00,400
ว่าผมกลัวท่านจะพลาด
257
00:11:00,400 --> 00:11:01,550
โอกาสที่ดีที่สุดในการเปิดศาลไป
258
00:11:01,960 --> 00:11:03,110
ผมทำเพราะหวังดีกับท่านนะครับ
259
00:11:03,110 --> 00:11:03,760
ไร้สาระ
260
00:11:04,840 --> 00:11:05,790
คุณรู้ไหมว่า
261
00:11:06,320 --> 00:11:07,200
กองทัพสองสามหน่วย
262
00:11:07,280 --> 00:11:08,840
ของสวีปั๋วจวินที่รักษการณ์อยู่ที่แม่น้ำแยงซี
263
00:11:08,840 --> 00:11:10,790
ได้เคลื่อนทัพมาทางเหนือแล้ว
264
00:11:11,000 --> 00:11:12,710
ถ้าผมกับสวีปั๋วจวินสู้กันขึ้นมา
265
00:11:14,520 --> 00:11:16,350
ไม่ต้องพูดถึงเงินเล็กน้อยนั่นของร้านเลย
266
00:11:16,470 --> 00:11:18,840
แม้แต่ใช้ตระกูลมู่ทั้งตระกูลมาชดใช้ก็ไม่พอ
267
00:11:19,670 --> 00:11:20,470
เด็กหนุ่มอย่างคุณ
268
00:11:20,910 --> 00:11:23,350
ปากบอกว่าทำเพื่อผม
269
00:11:23,880 --> 00:11:26,030
คุณเห็นผมเป็นเด็กสามขวบหรือไง
270
00:11:28,840 --> 00:11:29,790
คุณอย่าลืมสิ
271
00:11:29,960 --> 00:11:32,280
ว่าตอนนี้คุณอยู่ในอาณาเขตของผม
272
00:11:32,280 --> 00:11:32,880
ไม่ใช่แค่คุณ
273
00:11:33,080 --> 00:11:34,350
แต่ยังมีภรรยาและน้องสาวคุณ
274
00:11:34,350 --> 00:11:36,440
ทั้งสามชีวิตอยู่ในกำมือของผมหมด
275
00:11:37,030 --> 00:11:38,590
ถ้าคุณกล้าเล่นลูกไม้กับผมอีกละก็
276
00:11:38,710 --> 00:11:39,440
ระวัง
277
00:11:39,590 --> 00:11:41,640
ผมจะทำให้พวกคุณไปแล้วไปลับ
278
00:11:44,960 --> 00:11:45,590
ผู้ตรวจการ
279
00:11:47,440 --> 00:11:49,000
ผมเชื่อในความสามารถของผู้ตรวจการอยู่แล้วละครับ
280
00:11:49,230 --> 00:11:50,790
ว่าจะทำให้พวกเราไปแล้วไปลับแน่
281
00:11:53,670 --> 00:11:54,960
ผมขอใจกล้าถามท่านหนึ่งประโยค
282
00:11:56,030 --> 00:11:57,550
ท่านอยากจะให้สวีปั๋วจวิน
283
00:11:57,910 --> 00:11:58,960
ไปแล้วไปลับเหมือนกันหรือเปล่าล่ะครับ
284
00:12:05,030 --> 00:12:05,710
ว่ามาสิ
285
00:12:05,910 --> 00:12:07,320
สวีปั๋วจวินอยู่ที่ปักกิ่งแล้ว
286
00:12:07,790 --> 00:12:09,110
เขาอยู่ที่สโมสรเยว่เฉิง
287
00:12:09,590 --> 00:12:11,000
ตอนนี้เขาอยู่ที่ปักกิ่งงั้นเหรอ
288
00:12:11,230 --> 00:12:12,110
มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ครับ
289
00:12:14,030 --> 00:12:16,150
เขาส่งผู้ช่วยมาแสร้งรับหน้าท่าน
290
00:12:16,550 --> 00:12:18,520
แต่ตัวเองกลับเตรียมการอยู่เบื้องหลัง
291
00:12:19,230 --> 00:12:19,730
ผู้ตรวจการ
292
00:12:20,880 --> 00:12:22,880
ตอนนี้เป็นโอกาสที่หายากมาก ๆ
293
00:12:24,000 --> 00:12:25,110
ขอแค่เปิดศาล
294
00:12:25,590 --> 00:12:26,790
ตั้งข้อหาให้สวีปั๋วจวิน
295
00:12:27,080 --> 00:12:28,670
ก็จะสามารถจับเขาเข้าคุกได้ทันที
296
00:12:29,030 --> 00:12:29,530
พอถึงตอนนั้น
297
00:12:29,960 --> 00:12:31,320
จะตายเพราะป่วยอยู่ในคุก
298
00:12:31,470 --> 00:12:32,760
หรือว่าฆ่าตัวตายเพราะกลัวความผิด
299
00:12:33,000 --> 00:12:34,470
ก็เป็นเรื่องที่ท่านพูดคำเดียวก็จบไม่ใช่เหรอครับ
300
00:12:38,590 --> 00:12:39,150
แต่ว่า
301
00:12:39,760 --> 00:12:40,710
ถ้าถ่วงเวลาต่อไป
302
00:12:41,350 --> 00:12:44,110
รอจนสวีปั๋วจวินไปจากปักกิ่งแล้วลอยนวลไปได้
303
00:12:45,150 --> 00:12:46,550
ทุกอย่างก็จะสายเกินแก้แล้ว
304
00:12:50,840 --> 00:12:52,230
พรุ่งนี้เปิดศาลงั้นเหรอ
305
00:12:53,000 --> 00:12:54,280
แจ้งในคืนเดียวกัน
306
00:12:55,350 --> 00:12:57,110
เห็นได้ชัดว่าไอ้แก่เพ๋ยซวินนี่
307
00:12:57,230 --> 00:12:58,670
มันคิดได้กะทันหัน
308
00:12:59,350 --> 00:12:59,850
ใช่ครับ
309
00:13:00,440 --> 00:13:02,550
ศาลชั้นสูงเองก็แจ้งพวกเราในคืนเดียวกัน
310
00:13:02,640 --> 00:13:04,080
บอกว่าพรุ่งนี้ช่วงสายสิบโมงเปิดศาล
311
00:13:04,320 --> 00:13:04,840
ผู้ตรวจการ
312
00:13:05,590 --> 00:13:07,280
พวกเรารีบตัดสินใจดีไหมครับ
313
00:13:07,470 --> 00:13:09,840
ในเมื่อเพ๋ยซวินลงข่าวไปแล้ว
314
00:13:10,350 --> 00:13:11,840
ไม่ช้าก็เร็วก็ต้องเปิดศาลอยู่ดี
315
00:13:12,320 --> 00:13:13,790
ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนขนาดนี้หรอก
316
00:13:14,790 --> 00:13:15,670
หรือว่า
317
00:13:16,320 --> 00:13:18,000
มันอยากจะจัดการพวกเราโดยไม่ทันตั้งตัว
318
00:13:23,590 --> 00:13:24,760
ทางฝั่งหมิ่นต้าเฉิง
319
00:13:24,790 --> 00:13:25,880
เตรียมการไว้เรียบร้อยแล้วหรือยัง
320
00:13:26,030 --> 00:13:26,670
ผู้ตรวจการวางใจเถอะครับ
321
00:13:27,200 --> 00:13:28,520
พรุ่งนี้จะเป็นวันตายของมัน
322
00:13:55,110 --> 00:13:55,610
ยืนยัน
323
00:13:55,840 --> 00:13:56,470
คนอยู่บนรถ
324
00:14:13,550 --> 00:14:14,440
ขับรถยังไงเนี่ย
325
00:14:15,590 --> 00:14:16,440
ชนแล้วหนีเหรอ
326
00:14:17,230 --> 00:14:18,110
ชนแล้วหนีเหรอ
327
00:14:46,230 --> 00:14:48,050
[โจทก์]
328
00:14:48,100 --> 00:14:49,950
[จำเลย]
329
00:15:18,550 --> 00:15:22,250
[หัวหน้าผู้พิพากษา]
330
00:15:36,150 --> 00:15:38,440
วันนี้ศาลสูงสุดของปักกิ่ง
331
00:15:38,840 --> 00:15:40,550
จะพิจารณาคดีที่
332
00:15:40,910 --> 00:15:42,400
มู่เยวี่ยนหังถูกฆ่า
333
00:15:42,880 --> 00:15:44,760
ในปีที่ห้าของสาธารณะรัฐจีน
334
00:15:45,440 --> 00:15:46,640
โดยมีมู่หว่านชิงเป็นโจทก์
335
00:15:47,000 --> 00:15:48,710
ฟ้องจำเลยสวีปั๋วจวิน
336
00:15:49,230 --> 00:15:51,350
ข้าพเจ้าเป็นหัวหน้าผู้พิพากษา
337
00:15:51,520 --> 00:15:53,230
ตอนนี้ ขอประกาศ
338
00:15:54,550 --> 00:15:55,150
เปิดศาลได้
339
00:15:56,760 --> 00:15:58,230
ก่อนอื่นเสมียนจะเป็นผู้อ่าน
340
00:15:58,550 --> 00:15:59,910
ระเบียบวินัยของศาลให้ทุกท่านได้ทราบ
341
00:16:00,760 --> 00:16:02,910
ตามรัฐธรรมนูญชั่วคราวของสาธารณรัฐจีน
342
00:16:03,350 --> 00:16:05,110
เพื่อรักษาคำสั่งศาล
343
00:16:05,440 --> 00:16:07,230
ผู้ที่อยู่ในศาลทุกท่าน
344
00:16:07,670 --> 00:16:09,400
จะต้องปฏิบัติตามกฎหมายดังต่อไปนี้
345
00:16:25,840 --> 00:16:27,080
ผลของการชันสูตรพลิกศพเมื่อปีนั้น
346
00:16:27,200 --> 00:16:28,710
บอกว่าเวลาตายของพี่ชายฉัน
347
00:16:28,840 --> 00:16:29,960
คือบ่ายโมงตรง
348
00:16:30,910 --> 00:16:32,230
แต่ว่าจากเวลาที่หยุดบน
349
00:16:32,230 --> 00:16:33,550
นาฬิกาข้อมือของพี่ชายฉัน
350
00:16:33,710 --> 00:16:35,320
ตัดสินว่าเวลาที่ท่าเรือระเบิด
351
00:16:35,470 --> 00:16:36,550
คือบ่ายสามโมงตรง
352
00:16:37,230 --> 00:16:37,840
ดังนั้น
353
00:16:38,200 --> 00:16:39,840
สวีปั๋วจวินจึงถูกตัดสินว่าไม่มีความผิด
354
00:16:40,840 --> 00:16:42,910
แต่จากภาพชุดนี้สามารถเห็นได้ชัดเจนว่า
355
00:16:43,640 --> 00:16:46,230
ตอนที่เรือโดยสารของญี่ปุ่นซานตง มารู เข้าเทียบท่า
356
00:16:46,670 --> 00:16:48,110
ท่าเรือได้ถูกระเบิดเรียบร้อยแล้ว
357
00:16:48,760 --> 00:16:50,910
และเวลาที่เรือโดยสารลำนี้เข้าเทียบท่าทุกวัน
358
00:16:50,960 --> 00:16:51,760
มันก็ถูกกำหนดไว้
359
00:16:52,440 --> 00:16:53,670
ซึ่งก็คือบ่ายโมงตรงพอดี
360
00:16:54,470 --> 00:16:55,440
เมื่อดูตามนี้แล้ว
361
00:16:55,550 --> 00:16:57,440
เวลาที่สวีปั๋วจวินระเบิดท่าเรือ
362
00:16:57,670 --> 00:16:59,150
กับเวลาที่พี่ชายฉันตาย
363
00:16:59,150 --> 00:17:00,080
เป็นเวลาเดียวกัน
364
00:17:00,640 --> 00:17:01,960
ถ้าอย่างนั้นก็น่าสงสัยมากว่าสวีปั๋วจวิน
365
00:17:02,150 --> 00:17:04,350
มีส่วนรู้เห็นในการตายของพี่ชายฉัน
366
00:17:05,160 --> 00:17:05,830
จำเลย
367
00:17:06,680 --> 00:17:08,829
คุณมีข้อสงสัยอะไร
368
00:17:08,829 --> 00:17:09,949
กับหลักฐานที่โจทก์ยื่นมาหรือไม่
369
00:17:12,349 --> 00:17:14,559
ความจำของโจทก์นี่แย่จริง ๆ เลยนะครับ
370
00:17:15,160 --> 00:17:17,230
ปีนั้นปัจจัยที่สำคัญที่สุดที่ตัดสินว่า
371
00:17:17,230 --> 00:17:18,640
ผู้ตรวจการสวีไม่มีความผิด
372
00:17:19,109 --> 00:17:20,949
ไม่ใช่เวลาระเบิดท่าเรือสักหน่อย
373
00:17:21,310 --> 00:17:23,310
แต่คือรูกระสุนบนตัวมู่เหยวี่ยนหังต่างหาก
374
00:17:25,000 --> 00:17:27,640
ถ้าบอกว่าการที่ผู้ตรวจการสวีสั่งให้ระเบิดท่าเรือ
375
00:17:27,800 --> 00:17:29,560
ได้ส่งผลให้มู่เยวี่ยนหังตายละก็
376
00:17:29,920 --> 00:17:31,110
ถ้างั้นผมอยากจะถามหน่อยว่า
377
00:17:31,520 --> 00:17:33,680
รูกระสุนบนตัวเขามาจากไหนกันล่ะ
378
00:17:37,760 --> 00:17:38,430
อย่าลืมสิครับ
379
00:17:39,000 --> 00:17:41,640
ว่าตอนนั้นผู้ตรวจการหลัวเป็นคนคุมท่าเรือ
380
00:17:42,230 --> 00:17:43,470
คนของผู้ตรวจการสวีอย่างพวกเรา
381
00:17:44,280 --> 00:17:45,400
เข้าไปไม่ได้ด้วยซ้ำ
382
00:17:50,350 --> 00:17:51,070
โจทก์
383
00:17:51,680 --> 00:17:53,470
คุณมีหลักฐานใหม่จะยื่น
384
00:17:53,800 --> 00:17:55,760
ต่อการคัดค้านของจำเลยหรือไม่
385
00:18:06,110 --> 00:18:07,160
พวกเรามีพยานค่ะ
386
00:18:10,880 --> 00:18:11,760
พาพยานเข้ามา
387
00:18:49,350 --> 00:18:51,110
อยู่ในความสงบ อยู่ในความสงบ
388
00:19:18,520 --> 00:19:19,680
(ผมก่ออาชญากรรมร้ายแรง)
389
00:19:20,280 --> 00:19:22,280
(เดิมทีควรถูกยิงประหารตั้งแต่เมื่อวานแล้ว)
390
00:19:22,680 --> 00:19:23,830
(ได้มีชีวิตอยู่อีกวัน)
391
00:19:24,230 --> 00:19:26,560
(ก็ยังสามารถหาเงินชดเชยให้กับลูกเมียได้)
392
00:19:27,190 --> 00:19:28,430
(ผมไม่เสียใจเลยครับ)
393
00:19:52,830 --> 00:19:54,190
ผมพยานหมิ่นต้าเฉิง
394
00:19:54,350 --> 00:19:55,710
มาเป็นพยานให้การ ณ ศาลแห่งนี้
395
00:19:56,000 --> 00:19:57,400
เพื่อพิสูจน์ตัวฆาตกรตัวจริงที่อยู่เบื้องหลัง
396
00:19:57,400 --> 00:19:59,310
ในคดีลักพาตัวและฆ่ามู่เหยวี่ยนหัง
397
00:19:59,920 --> 00:20:01,280
เมื่อสิบกว่าปีก่อน
398
00:20:04,590 --> 00:20:06,400
ซึ่งก็คือพวกเขาสวีปั๋วจวิน
399
00:20:07,640 --> 00:20:08,640
และมู่เยวี่ยนหัง
400
00:20:08,710 --> 00:20:10,280
ก็ไม่ได้ตายเพราะถูกฆ่าระหว่างลักพาตัว
401
00:20:10,830 --> 00:20:13,230
แต่เป็นเพราะว่าสวีปั๋วจวิน ยุยงผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาของพวกเขา
402
00:20:14,160 --> 00:20:15,920
ให้ทำการระเบิดคลังสินค้า
403
00:20:16,430 --> 00:20:18,190
ทำให้มู่เยวี่ยนหังตาย
404
00:20:18,640 --> 00:20:19,230
ผมพบเห็น
405
00:20:19,760 --> 00:20:21,280
เรื่องนี้มากับตาตัวเอง
406
00:20:22,000 --> 00:20:22,920
ดังนั้นวันนี้
407
00:20:23,400 --> 00:20:25,190
ผมยินดีที่จะบอกความจริงเมื่อปีนั้นออกมา
408
00:20:25,520 --> 00:20:27,190
ณ ศาลแห่งนี้
409
00:20:27,590 --> 00:20:28,400
เพื่อพิสูจน์
410
00:20:28,800 --> 00:20:30,680
ความผิดของสวีปั๋วจวินและผู้ใต้บังคับบัญชา
411
00:20:31,040 --> 00:20:32,160
ขอท่านผู้พิพากษา
412
00:20:32,920 --> 00:20:34,590
โปรดพิจารณาคดีอย่างยุติธรรมด้วย
413
00:20:50,040 --> 00:20:52,160
เปิดศาลได้สองชั่วโมงแล้วสินะ
414
00:20:53,040 --> 00:20:54,000
ใช่ครับ ผู้ตรวจการ
415
00:20:55,110 --> 00:20:56,310
ไม่มีพยาน
416
00:20:58,400 --> 00:21:00,760
ก็ไม่ควรที่จะพิจารณาคดีนานขนาดนี้นี่
417
00:21:08,880 --> 00:21:10,400
ตอนนี้ ผมขอประกาศว่า
418
00:21:10,800 --> 00:21:11,710
สวีปั๋วจวิน
419
00:21:11,880 --> 00:21:12,880
มีความผิดฐาน
420
00:21:13,040 --> 00:21:14,110
ฆ่าคนตาย
421
00:21:14,310 --> 00:21:15,040
และปลอมแปลงหลักฐาน
422
00:22:11,310 --> 00:22:12,430
[สโมสรเยว่เฉิง]
เร็ว กลับไป
423
00:22:12,680 --> 00:22:14,310
เร็ว ๆ ๆ
424
00:22:14,640 --> 00:22:15,140
เร็ว
425
00:22:16,160 --> 00:22:17,040
- อย่าขยับนะ - อย่าขยับ
426
00:22:17,350 --> 00:22:17,880
กลับไปให้หมด
427
00:22:18,000 --> 00:22:19,160
เร็ว ไปในสวนให้หมด
428
00:22:19,190 --> 00:22:20,230
รับการตรวจค้น
429
00:22:20,950 --> 00:22:21,880
เกิดอะไรขึ้นกัน
430
00:22:22,000 --> 00:22:23,230
เร็ว ๆ ๆ
431
00:22:26,280 --> 00:22:26,920
เสนาธิการจั่ว
432
00:22:27,800 --> 00:22:29,190
ตรวจสอบทุกห้องทีละห้อง
433
00:22:29,710 --> 00:22:30,590
พาแขกทั้งหมด
434
00:22:30,680 --> 00:22:31,760
มารวมกันที่ห้องรับแขก
435
00:22:31,830 --> 00:22:32,800
แล้วตรวจสอบทีละคน
436
00:22:33,280 --> 00:22:33,780
ครับ
437
00:22:37,470 --> 00:22:38,760
พวกคุณสองคน ไป
438
00:22:39,110 --> 00:22:40,310
คนอื่น ๆ เร็วเข้า
439
00:22:50,280 --> 00:22:51,110
เจ้าหน้าที่อาวุโสทุกท่าน
440
00:22:51,160 --> 00:22:51,590
นี่มัน
441
00:22:51,590 --> 00:22:52,760
นี่มันเรื่องอะไรกันครับ
442
00:22:52,760 --> 00:22:55,160
สโมสรของพวกเราดำเนินกิจการตามกฎหมายมาตลอดเลยนะครับ
443
00:22:55,160 --> 00:22:56,760
ตามคำสั่งของศาลชั้นสูง
444
00:22:57,350 --> 00:22:59,040
ผู้ตรวจการเยว่เฉิง สวีปั๋วจวิน
445
00:22:59,680 --> 00:23:00,830
ฆ่าพลเรือนโดยไม่เลือกปฏิบัติ
446
00:23:00,920 --> 00:23:03,070
ถูกตัดสินว่ามีความผิด ฐานปลอมแปลงหลักฐาน
447
00:23:03,400 --> 00:23:04,560
และต้องถูกจับกุมโดยทันที
448
00:23:05,520 --> 00:23:07,310
ฆาตกรจะมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน
449
00:23:07,710 --> 00:23:08,280
เจ้าหน้าที่อาวุโสครับ
450
00:23:08,520 --> 00:23:10,000
สโมสรของพวกเราสร้างขึ้นมา
451
00:23:10,160 --> 00:23:12,040
จากเงินของพ่อค้าของเยว่เฉิงสองสามคนในยุคกวงสวี้
452
00:23:12,280 --> 00:23:14,230
ไม่เกี่ยวอะไรกับผู้ตรวจการสวีเลยนะครับ
453
00:23:14,350 --> 00:23:15,070
วางใจเถอะ
454
00:23:15,400 --> 00:23:16,800
ยังไม่ได้บอกสักคำเลยว่าเกี่ยวกับคุณ
455
00:23:17,400 --> 00:23:18,710
พวกเราก็แค่ได้ข่าวมาว่า
456
00:23:19,070 --> 00:23:20,560
ผู้ตรวจการเยว่เฉิง สวีปั๋วจวิน
457
00:23:20,760 --> 00:23:22,160
มาที่ปักกิ่งเมื่อสองสามวันก่อน
458
00:23:22,760 --> 00:23:24,560
แล้วก็เข้าพักที่สโมสรเยว่เฉิงของพวกคุณ
459
00:23:25,470 --> 00:23:25,970
คือว่า
460
00:23:26,040 --> 00:23:26,560
เจ้าหน้าที่อาวุโส
461
00:23:27,000 --> 00:23:28,000
เข้าใจผิดกันหรือเปล่าครับ
462
00:23:28,000 --> 00:23:29,070
ถ้าผู้ตรวจการสวีมาปักกิ่งจริง
463
00:23:29,350 --> 00:23:30,160
ก็ต้องเข้าพัก
464
00:23:30,470 --> 00:23:31,400
ที่โรงแรมลิ่วกั๋วสิครับ
465
00:23:31,520 --> 00:23:31,880
ไม่
466
00:23:31,880 --> 00:23:33,310
จะมาเข้าพักที่สโมสรของพวกเราได้ยังไง
467
00:23:33,470 --> 00:23:34,110
นอกจากนี้
468
00:23:34,230 --> 00:23:35,070
พวกเราที่นี่ก็ไม่มี
469
00:23:35,230 --> 00:23:36,560
บัน ๆ ๆ บันทึกการเข้าพัก
470
00:23:36,560 --> 00:23:37,680
ของผู้ตรวจการสวีอีกด้วย
471
00:23:37,760 --> 00:23:38,800
สวีปั๋วจวิน
472
00:23:38,920 --> 00:23:39,680
มาปักกิ่งครั้งนี้
473
00:23:39,680 --> 00:23:41,280
จะต้องปลอมตัวมาแน่ ๆ
474
00:23:41,760 --> 00:23:43,400
ไม่มีทางใช้ชื่อจริง ๆ ของตัวเองอยู่แล้ว
475
00:23:44,000 --> 00:23:45,350
ทุกคนไม่ต้องตื่นตระหนก
476
00:23:45,830 --> 00:23:47,430
ให้ความร่วมมือกับการตรวจสอบของพวกเรา
477
00:23:47,590 --> 00:23:48,880
เราจับอาชญากรเท่านั้น
478
00:23:49,190 --> 00:23:50,470
จะไม่มีการทำร้ายผู้บริสุทธิ์
479
00:24:07,400 --> 00:24:08,190
ผู้ตรวจการเพ๋ย
480
00:24:12,110 --> 00:24:13,000
คุณวาตานาเบะ
481
00:24:13,400 --> 00:24:14,160
ผู้ตรวจการเพ๋ย
482
00:24:14,800 --> 00:24:15,680
พวกเราได้รับคำร้องขอ
483
00:24:15,680 --> 00:24:17,560
ความช่วยเหลือจากชาวญี่ปุ่นพลัดถิ่นของพวกเรา
484
00:24:17,800 --> 00:24:18,300
บอกว่า
485
00:24:18,950 --> 00:24:19,950
ที่นี่เกิดเรื่องขึ้น
486
00:24:21,310 --> 00:24:23,830
พวกเขาถูกละเมิดเสรีภาพส่วนบุคคล
487
00:24:24,560 --> 00:24:25,400
ผมอยากรู้ว่า
488
00:24:25,560 --> 00:24:26,760
ทำไมมันถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
489
00:24:29,950 --> 00:24:30,800
คุณวาตานาเบะ
490
00:24:31,070 --> 00:24:32,230
เรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่
491
00:24:32,400 --> 00:24:34,160
ไม่เกี่ยวอะไรกับชาวญี่ปุ่นพลัดถิ่นเลย
492
00:24:34,520 --> 00:24:35,350
พวกเรากำลัง
493
00:24:35,830 --> 00:24:37,110
ตามหาตัวอาชญากรรายหนึ่ง
494
00:24:37,470 --> 00:24:38,400
ถ้างั้นก็ดีครับ
495
00:24:39,470 --> 00:24:40,280
แต่ว่า
496
00:24:40,950 --> 00:24:43,640
การปกป้องความปลอดภัยส่วนบุคคลของชาวญี่ปุ่นพลัดถิ่น
497
00:24:44,110 --> 00:24:46,310
เป็นหน้าที่ของสถานทูตอย่างพวกเรา
498
00:24:47,350 --> 00:24:48,230
ตอนนี้ผม
499
00:24:48,560 --> 00:24:49,800
อยากจะพาพวกเขาไป
500
00:24:50,560 --> 00:24:51,280
เพื่อป้องกัน
501
00:24:51,280 --> 00:24:52,710
ไม่ให้พวกเขาตกใจกลัว
502
00:24:52,880 --> 00:24:53,830
ได้แน่นอนครับ
503
00:24:54,040 --> 00:24:54,680
แต่ว่า
504
00:24:55,310 --> 00:24:56,470
ยังไงก็ต้องรอให้พวกเรา
505
00:24:56,640 --> 00:24:57,830
ตรวจสอบหมดก่อนนะ
506
00:24:58,710 --> 00:24:59,640
ไม่ต้องหรอกมั้งครับ
507
00:24:59,880 --> 00:25:00,590
นอกซะจากว่า
508
00:25:00,760 --> 00:25:01,760
คนที่พวกคุณต้องการหา
509
00:25:01,760 --> 00:25:03,400
เป็นพลเมืองญี่ปุ่นของพวกเรา
510
00:25:03,920 --> 00:25:04,520
แต่ว่า
511
00:25:04,590 --> 00:25:07,040
ถึงพลเมืองญี่ปุ่นของพวกเราจะก่อเรื่อง
512
00:25:07,470 --> 00:25:08,590
พวกเขาก็มีสิทธิ์
513
00:25:09,590 --> 00:25:11,190
ในอำนาจศาลกงสุล
514
00:25:11,800 --> 00:25:14,310
ควรที่จะมอบให้พวกเราสถานกงสุลเป็นคนจัดการ
515
00:25:17,230 --> 00:25:18,110
นายกงสุลครับ
516
00:25:18,280 --> 00:25:20,040
ถ้าคุณอยากจะปกป้องคนต่างชาติของคุณ
517
00:25:20,190 --> 00:25:21,000
ก็เข้าใจได้
518
00:25:21,280 --> 00:25:22,040
ติดเพียงแต่
519
00:25:22,110 --> 00:25:23,560
ถ้าไม่ตรวจสอบทีละคนละก็
520
00:25:24,310 --> 00:25:25,760
พอถึงตอนนั้นคนที่ฉวยโอกาสในช่วงชุลมุน
521
00:25:26,230 --> 00:25:27,430
จะกลายเป็นพลเมืองญี่ปุ่นแทนนะครับ
522
00:25:28,310 --> 00:25:30,110
พวกคุณไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้หรอก
523
00:25:30,800 --> 00:25:33,710
สถานกงสุลจะตรวจสอบพาสปอร์ตของพวกเขาทีละคน
524
00:25:34,110 --> 00:25:34,640
พวกคุณ
525
00:25:35,760 --> 00:25:36,640
ไม่มีอำนาจ
526
00:25:36,640 --> 00:25:38,520
ที่จะตรวจค้นชาวญี่ปุ่นของพวกเรา
527
00:25:41,110 --> 00:25:43,680
เชิญพลเมืองญี่ปุ่นมาเข้าแถวตรงนี้
528
00:25:46,920 --> 00:25:49,640
กรุณาแสดงพาสปอร์ตของพวกคุณ
529
00:26:21,350 --> 00:26:22,230
เจ้าหน้าที่อาวุโสท่านนี้
530
00:26:22,950 --> 00:26:24,590
พวกคุณไม่มีสิทธิ์มาแทรกแซง
531
00:26:25,560 --> 00:26:26,920
เรื่องของชาวญี่ปุ่นพลัดถิ่นของพวกเรา
532
00:26:27,470 --> 00:26:28,800
ที่นี่คือสโมสรเยว่เฉิง
533
00:26:29,470 --> 00:26:32,000
เป็นที่พักของพ่อค้าต่างชาติของเยว่เฉิงที่มาจากปักกิ่ง
534
00:26:32,470 --> 00:26:34,070
ทำไมถึงได้มีชาวญี่ปุ่นพลัดถิ่นเยอะขนาดนี้ล่ะ
535
00:26:34,920 --> 00:26:35,830
กลัวว่าจะมีคน
536
00:26:36,040 --> 00:26:37,160
ช้างตายทั้งตัว เอาใบบัวปิดซะมากกว่า
537
00:26:40,830 --> 00:26:41,590
ผู้ตรวจการเพ๋ย
538
00:26:42,350 --> 00:26:43,760
คนคนนี้เหมือนสวีปั๋วจวินมากเลยนะครับ
539
00:26:45,920 --> 00:26:46,950
คุณวาตานาเบะ
540
00:26:48,470 --> 00:26:50,350
คุณผู้ชายท่านนี้ที่สวมแว่น
541
00:26:50,350 --> 00:26:52,070
เหมือนกับอาชญากรที่พวกเรากำลังตามจับตัวมาก
542
00:26:52,680 --> 00:26:54,400
ขอตรวจสอบพาสปอร์ตเขาหน่อยได้หรือเปล่า
543
00:27:05,310 --> 00:27:06,040
ผู้ตรวจการเพ๋ย
544
00:27:06,800 --> 00:27:08,160
ผมตรวจพาสปอร์ตแล้วละ
545
00:27:08,310 --> 00:27:09,230
ไม่มีปัญหา
546
00:27:09,230 --> 00:27:10,900
[ซากาโมโตะ คาซึฮิโกะ]
547
00:27:20,040 --> 00:27:21,680
ขอโทษนะ คุณป๋านเปิ่น
548
00:27:21,920 --> 00:27:23,040
คุณมาทำอะไร
549
00:27:23,230 --> 00:27:23,920
ที่ปักกิ่งงั้นเหรอครับ
550
00:27:25,950 --> 00:27:27,040
ขอโทษนะครับ
551
00:27:27,190 --> 00:27:29,800
ชาวญี่ปุ่นพลัดถิ่นจำนวนมากของพวกเราไม่เข้าใจภาษาจีน
552
00:27:30,590 --> 00:27:31,470
เขาฟังคำที่คุณพูด
553
00:27:31,680 --> 00:27:32,640
ไม่รู้เรื่องหรอกครับ
554
00:27:37,160 --> 00:27:40,110
ชาวญี่ปุ่นทุกท่านไปด้านนอกเถอะครับ
555
00:27:49,280 --> 00:27:50,310
ป๋านเปิ่น เหอเยี่ยน
556
00:27:56,950 --> 00:27:58,110
คุณป๋านเปิ่นท่านนี้
557
00:27:58,710 --> 00:28:00,000
ไม่เหมือนคนฟังภาษาจีนไม่รู้เรื่องเลยนะ
558
00:28:00,430 --> 00:28:01,520
อีกอย่างชื่อภาษาญี่ปุ่นของคุณ
559
00:28:01,520 --> 00:28:02,520
ก็ไม่ได้อ่านแบบนี้ด้วย
560
00:28:03,110 --> 00:28:04,400
อย่ามาทำเป็นฟังภาษาจีนไม่รู้เรื่องเลยน่า
561
00:28:04,830 --> 00:28:05,760
ออกมาคุยกับพวกเราหน่อยสิ
562
00:28:07,280 --> 00:28:08,590
ผมบอกแล้วไงว่า
563
00:28:08,800 --> 00:28:10,350
พวกคุณไม่มีสิทธิ์มาแทรกแซง
564
00:28:11,350 --> 00:28:12,710
เรื่องของชาวญี่ปุ่นพลัดถิ่นของพวกเรา
565
00:28:13,000 --> 00:28:13,950
ที่นี่คือประเทศจีน
566
00:28:14,190 --> 00:28:15,800
มีอาชญากรรายใหญ่ปลอมตัวเข้ามาในกลุ่มชาวญี่ปุ่นของพวกคุณ
567
00:28:16,000 --> 00:28:17,110
ผมมีอำนาจแทรกแซง
568
00:28:27,760 --> 00:28:28,710
คุณก็ลองดูสิ
569
00:28:31,920 --> 00:28:32,560
ถูกต้อง
570
00:28:33,230 --> 00:28:34,590
ที่นี่คือประเทศจีน
571
00:28:35,310 --> 00:28:37,280
ดังนั้นพวกเราพลเมืองญี่ปุ่น
572
00:28:37,470 --> 00:28:39,110
มีสิทธิ์ในอำนาจศาลกงสุล
573
00:28:39,280 --> 00:28:40,880
กับสิทธิ์คุ้มกันทางการทูต
574
00:28:41,160 --> 00:28:43,590
พวกคุณไม่มีสิทธิ์มาตรวจค้นพลเมืองของพวกเรา
575
00:28:47,470 --> 00:28:48,230
และถึงผม
576
00:28:48,680 --> 00:28:50,190
จะยิงคุณตายตอนนี้
577
00:28:51,070 --> 00:28:52,920
พวกคุณก็ไม่มีสิทธิ์มาพิจารณาคดีผม
578
00:29:08,230 --> 00:29:09,000
เสนาธิการจั่ว
579
00:29:10,800 --> 00:29:11,680
วางปืนลง
580
00:29:15,230 --> 00:29:16,000
ผู้ตรวจการเพ๋ย
581
00:29:25,350 --> 00:29:25,920
คุณดูสิ
582
00:29:26,110 --> 00:29:27,470
ผมกล้าใช้ปืนจ่อคุณ
583
00:29:28,000 --> 00:29:28,950
แต่ทหารของพวกคุณ
584
00:29:29,310 --> 00:29:31,110
กลับไม่กล้าใช้ปืนจ่อผม
585
00:29:31,880 --> 00:29:32,520
รู้สึกว่า
586
00:29:32,920 --> 00:29:34,040
ไม่ยุติธรรมสินะ
587
00:29:34,590 --> 00:29:36,110
ผมก็รู้สึกว่าไม่ยุติธรรม
588
00:29:36,310 --> 00:29:37,590
แต่ว่าขอโทษนะ
589
00:29:38,000 --> 00:29:38,640
นี่คือ
590
00:29:38,760 --> 00:29:40,710
สิ่งที่รัฐบาลพวกคุณอนุญาตเอง
591
00:29:41,280 --> 00:29:42,280
คนจีนอย่างพวกคุณ
592
00:29:43,000 --> 00:29:45,070
อยู่บนแผ่นดินของประเทศจีนของตัวเองแท้ ๆ
593
00:29:45,470 --> 00:29:48,160
แต่กลับต่ำต้อยกว่าคนอื่นซะอย่างนั้น
594
00:29:51,520 --> 00:29:54,560
ให้พวกเขารีบขึ้นรถเร็ว
595
00:29:57,000 --> 00:29:57,760
เร็วเข้า
596
00:30:31,160 --> 00:30:31,880
ผู้ตรวจการเพ๋ย
597
00:30:32,710 --> 00:30:34,160
ผมเสร็จธุระแล้ว
598
00:30:34,680 --> 00:30:36,590
คุณสามารถเริ่มทำการตรวจค้นของคุณได้แล้วละ
599
00:30:36,920 --> 00:30:37,520
ขอตัว
600
00:31:02,560 --> 00:31:03,110
ผู้ตรวจการ
601
00:31:03,710 --> 00:31:04,830
จะปล่อยให้พวกเขาไปแบบนี้เหรอครับ
602
00:31:07,470 --> 00:31:08,760
ไม่อย่างนั้นจะให้ผมทำยังไงล่ะ
603
00:31:10,400 --> 00:31:11,800
หรือว่าจะให้ผม
604
00:31:12,110 --> 00:31:13,800
ใช้ความรุนแรงกับคนญี่ปุ่นให้ได้เลยหรือไง
605
00:31:15,280 --> 00:31:16,040
ตอนนี้พวกเขา
606
00:31:16,470 --> 00:31:18,110
จะต้องไปเขตสัมปทานญี่ปุ่นที่เทียนจินแน่ ๆ
607
00:31:18,560 --> 00:31:20,350
ตอนนี้พวกเราสามารถไปขัดขวางเขาระหว่างทางได้นะ
608
00:31:20,880 --> 00:31:22,470
ถ้าให้สวีปั๋วจวินเข้าเขตสัมปทานไปจริง ๆ
609
00:31:22,590 --> 00:31:23,520
ทุกอย่างจะสายเกินไปนะครับ
610
00:31:25,640 --> 00:31:26,350
ผู้บัญชาการถาน
611
00:31:28,310 --> 00:31:29,710
นี่คืออาณาเขตของผม
612
00:31:30,400 --> 00:31:32,640
ยังไม่ถึงตาที่คุณต้องมาชี้นิ้วสั่ง
613
00:31:35,040 --> 00:31:35,540
ผู้ตรวจการ
614
00:31:36,760 --> 00:31:38,000
ผมไม่ได้คิดจะทำอะไรเกินหน้า
615
00:31:38,590 --> 00:31:39,560
แต่ว่าท่านก็รู้นี่ครับ
616
00:31:39,950 --> 00:31:40,830
ว่าสวีปั๋วจวินนี่
617
00:31:41,190 --> 00:31:42,280
ได้เริ่มย้ายทหารแล้ว
618
00:31:43,160 --> 00:31:44,560
ถ้าให้เขาไปแบบนี้จริง ๆ
619
00:31:45,160 --> 00:31:45,800
เกรงว่า
620
00:31:45,880 --> 00:31:46,760
เรื่องนี้จะแก้ไข
621
00:31:47,110 --> 00:31:48,000
โดยสันติไม่ได้ง่าย ๆ แล้ว
622
00:31:50,710 --> 00:31:51,520
วางใจเถอะ
623
00:31:51,710 --> 00:31:52,950
ผมคิดไว้อยู่แล้วละ
624
00:31:53,310 --> 00:31:54,640
ผมได้ให้กองกำลังขนาดใหญ่ของผม
625
00:31:54,640 --> 00:31:56,590
ย้ายจากทางฝั่งใต้ไปที่ริมฝั่งแม่น้ำแยงซี
626
00:31:56,800 --> 00:31:58,710
และทำการล้อมกองกำลังตระกูลสวีไว้แล้ว
627
00:31:59,110 --> 00:31:59,830
ถ้าเขากล้าลงมือ
628
00:32:00,000 --> 00:32:01,070
ผมก็จะเชือดเขา
629
00:32:03,470 --> 00:32:04,280
ผู้ตรวจการวางใจ
630
00:32:04,520 --> 00:32:05,280
พวกเราไม่เคยกลัวที่จะรบ
631
00:32:05,520 --> 00:32:06,520
กับกองกำลังตระกูลสวี
632
00:32:06,920 --> 00:32:07,680
อีกอย่าง
633
00:32:07,710 --> 00:32:09,160
ทางเหนือของแม่น้ำแยงซีก็เป็นอาณาเขตเรา
634
00:32:09,400 --> 00:32:11,040
พวกเราได้เปรียบทั้งด้านเวลาและภูมิศาสตร์
635
00:32:11,350 --> 00:32:11,850
ใช่ครับ
636
00:32:12,110 --> 00:32:13,640
ทันทีที่เรื่องอื้อฉาวของสวีปั๋วจวินระเบิดออกมา
637
00:32:13,880 --> 00:32:15,230
สื่อก็สามารถเหยียบเขาให้จมได้แล้ว
638
00:32:15,560 --> 00:32:16,470
ถ้าเขากล้ายียวนอีก
639
00:32:16,680 --> 00:32:18,230
พวกเราก็มีเหตุผลเพียงพอที่จะส่งทหารไปซะยิ่งกว่าเดิม
640
00:32:21,040 --> 00:32:21,920
ฉันรู้
641
00:32:22,110 --> 00:32:23,880
ว่าไอ้หนูอย่างพวกแกน่ะมันบ้าการสู้รบ
642
00:32:26,040 --> 00:32:27,350
นอกซะจากว่าสวีปั๋วจวิน
643
00:32:27,470 --> 00:32:29,160
มันจะยอมมอบอำนาจและลาออกอย่างง่าย ๆ
644
00:32:29,280 --> 00:32:30,230
มิฉะนั้น
645
00:32:30,590 --> 00:32:31,590
ทั้งด่านหานกู่กวน
646
00:32:31,800 --> 00:32:33,950
ก็จะเป็นที่ตายของกองกำลังตระกูลสวีของมัน
647
00:32:34,830 --> 00:32:35,830
ขอน้อบรับตามคำสั่งสอนของผู้ตรวจการ
648
00:32:35,830 --> 00:32:36,330
ไป
649
00:32:37,190 --> 00:32:37,690
ไป
650
00:32:40,550 --> 00:32:43,470
[ศาลชั้นสูงปักกิ่ง]
651
00:32:58,400 --> 00:32:58,950
เสวียนหลิน
652
00:32:59,070 --> 00:32:59,760
เป็นยังไงบ้างคะ
653
00:33:00,230 --> 00:33:01,280
จับสวีปั๋วจวินได้ไหม
654
00:33:02,520 --> 00:33:03,110
ผมขอโทษนะ
655
00:33:04,830 --> 00:33:05,520
เขาหนีไปได้
656
00:33:10,880 --> 00:33:11,680
ไม่เป็นไรค่ะ
657
00:33:12,110 --> 00:33:13,800
คุณทำให้ทุกคนได้รู้ความจริงแล้ว
658
00:33:14,190 --> 00:33:15,680
พี่ชายเองก็นอนตายตาหลับแล้ว
659
00:33:16,160 --> 00:33:17,470
แต่ว่าผมยังไม่สามารถให้
660
00:33:17,470 --> 00:33:18,400
ความยุติธรรมที่แท้จริงกับคุณได้เลย
661
00:33:19,760 --> 00:33:21,280
คุณทำได้ดีมากแล้วละค่ะ
662
00:33:29,590 --> 00:33:30,280
คุณเลี่ยว
663
00:33:32,760 --> 00:33:34,160
หมิ่นต้าเฉิงไปประทับรอยนิ้วมือแล้ว
664
00:33:34,560 --> 00:33:35,590
รอคำพิพากษาออกมา
665
00:33:35,710 --> 00:33:36,950
คุณก็สามารถพาเขากลับเซี่ยงไฮ้ได้แล้ว
666
00:33:37,110 --> 00:33:37,950
ขอบคุณมาก ๆ นะครับคุณเลี่ยว
667
00:33:38,430 --> 00:33:39,230
ขอบคุณมาก ๆ ที่ช่วยเหลือ
668
00:33:40,430 --> 00:33:41,230
เรื่องเล็กน้อย
669
00:33:42,710 --> 00:33:43,470
ได้ยินมาว่า
670
00:33:44,520 --> 00:33:45,680
สวีปั๋วจวินหนีไปแล้วเหรอ
671
00:33:53,590 --> 00:33:54,470
สถานกงสุลญี่ปุ่น
672
00:33:54,590 --> 00:33:55,710
อ้างว่าปกป้องชาวต่างชาติ
673
00:33:56,640 --> 00:33:58,350
แล้วก็พาเขาไปต่อหน้าต่อตาพวกเรา
674
00:33:58,830 --> 00:33:59,830
กงสุลญี่ปุ่นนั่น
675
00:34:00,110 --> 00:34:02,040
อ้างถึงสิทธิ์คุ้มกันทางการทูตกับอำนาจศาลกงสุล
676
00:34:02,040 --> 00:34:02,880
เพื่อกดดันพวกเรา
677
00:34:03,350 --> 00:34:04,880
ผมได้แต่มองสวีปั๋วจวิน
678
00:34:05,070 --> 00:34:06,470
ขึ้นรถของสถานกงสุลญี่ปุ่นไป
679
00:34:06,710 --> 00:34:07,760
แต่ผมกลับทำอะไรไม่ได้เลย
680
00:34:08,120 --> 00:34:09,120
เรื่องนี้คุณไม่ผิดหรอก
681
00:34:09,870 --> 00:34:12,080
แม้แต่เพ๋ยซวินก็ยังไม่กล้าหือกับคนญี่ปุ่นเลย
682
00:34:12,230 --> 00:34:14,230
เปลี่ยนเป็นใครก็ทำอะไรไม่ได้เหมือนกันนั่นแหละ
683
00:34:14,870 --> 00:34:16,150
กงสุลญี่ปุ่นนั่นยังบอกอีกว่า
684
00:34:16,870 --> 00:34:19,320
คนจีนอย่างพวกเราอยู่ที่ประเทศของพวกเราเองแท้ ๆ
685
00:34:19,600 --> 00:34:20,870
แต่ก็ยังต่ำต้อยกว่าคนอื่น
686
00:34:20,870 --> 00:34:21,950
ทำไมกันครับคุณเลี่ยว
687
00:34:22,469 --> 00:34:23,759
เพ๋ยซวินพาทหารไปด้วยเยอะขนาดนั้น
688
00:34:24,000 --> 00:34:25,840
แม้แต่ตดต่อหน้าคนญี่ปุ่นก็ยังไม่กล้า
689
00:34:26,840 --> 00:34:27,800
คุณเลี่ยว ทำไมประเทศของพวกเรา
690
00:34:27,800 --> 00:34:28,910
ถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้ล่ะ
691
00:34:33,710 --> 00:34:34,520
ที่พวกเราปฏิวัติ
692
00:34:35,760 --> 00:34:37,190
ก็เพื่อที่จะล้มพวกมหาอำนาจ
693
00:34:37,600 --> 00:34:38,390
กำจัดรัฐบาลทหาร
694
00:34:39,000 --> 00:34:41,470
ทำให้ประเทศจีนไม่เป็นแบบตอนนี้อีก
695
00:34:45,000 --> 00:34:46,190
ตอนนี้ผมไม่รู้จริง ๆ
696
00:34:46,670 --> 00:34:48,600
ว่าการที่ผมพยายามอย่างหนักเพื่อทำเรื่องพวกนี้
697
00:34:49,360 --> 00:34:50,280
มันถูกหรือว่าผิดกันแน่
698
00:34:51,360 --> 00:34:52,950
คุณทำให้ความจริงกระจ่างต่อคนทั้งโลก
699
00:34:53,150 --> 00:34:54,430
จะผิดได้ยังไงกันคะ
700
00:34:56,670 --> 00:34:57,230
ใช่แล้ว
701
00:35:00,670 --> 00:35:02,630
เพ๋ยซวินกับสวีปั๋วจวิน
702
00:35:03,390 --> 00:35:04,910
ได้เตรียมตัวที่จะเปิดศึกแล้ว
703
00:35:05,800 --> 00:35:07,280
ถ้าสวีปั๋วจวินไม่ยอมลาออก
704
00:35:07,800 --> 00:35:08,950
ถ้างั้นเพ๋ยสวีสองตระกูล
705
00:35:09,320 --> 00:35:10,150
ก็จะต้องรบกัน
706
00:35:12,520 --> 00:35:14,080
พอถึงตอนนั้นจะต้องมีทหาร
707
00:35:14,080 --> 00:35:15,390
และประชาชนอีกมากเท่าไรที่ต้องล้มตาย
708
00:35:18,520 --> 00:35:20,000
ผมเป็นคนจุดชนวนสงครามนี้ขึ้น
709
00:35:20,360 --> 00:35:22,120
แต่คนที่จะต้องแบกรับผลที่ตามมากลับเป็นพวกเขา
710
00:35:22,120 --> 00:35:22,760
คุณว่า
711
00:35:23,280 --> 00:35:24,080
ผมถูก
712
00:35:24,710 --> 00:35:25,470
หรือว่าผิดล่ะ
713
00:35:29,840 --> 00:35:30,520
เสวียนหลิน
714
00:35:31,710 --> 00:35:32,870
คนที่ทำให้ประชาชนต้องเป็นทุกข์
715
00:35:33,080 --> 00:35:34,230
และทำให้ทหารต้องล้มตาย
716
00:35:34,230 --> 00:35:35,670
คือเพ๋ยซวินกับสวีปั๋วจวิน
717
00:35:36,470 --> 00:35:37,280
ไม่ใช่คุณ
718
00:35:41,710 --> 00:35:43,150
แต่ว่ายุคของการหลอกต้มกัน
719
00:35:43,150 --> 00:35:44,560
และเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
720
00:35:45,190 --> 00:35:47,600
จะดึงพวกเราทุก ๆ คนเข้าไปเกี่ยวด้วย
721
00:35:48,910 --> 00:35:50,520
รังคว่ำไซร้ ไข่ย่อมแตก
722
00:35:52,630 --> 00:35:54,360
ไม่มีใครที่จะสามารถหนีเอาตัวรอดคนเดียวได้
723
00:36:32,710 --> 00:36:33,210
เชิญ
724
00:36:35,390 --> 00:36:36,040
ผู้ตรวจการสวี
725
00:36:36,470 --> 00:36:37,120
ที่นี่
726
00:36:37,190 --> 00:36:38,360
คือเขตสัมปทานญี่ปุ่น
727
00:36:39,360 --> 00:36:40,230
บ้านหลังนี้
728
00:36:40,470 --> 00:36:42,630
คือกิจการส่วนตัวของพวกเราสถานกงสุล
729
00:36:42,910 --> 00:36:43,910
ปลอดภัยมาก ๆ
730
00:36:44,560 --> 00:36:45,060
เชิญ
731
00:36:45,230 --> 00:36:45,730
ตกลง
732
00:36:46,840 --> 00:36:48,000
คุณสามารถพักผ่อน
733
00:36:48,280 --> 00:36:49,520
อยู่ที่นี่อย่างสบายอกสบายใจได้
734
00:36:49,950 --> 00:36:51,320
ผมจะรีบส่งคน
735
00:36:51,520 --> 00:36:53,080
ไปรับสวีเหยวี่ยนกลับมา
736
00:36:55,040 --> 00:36:56,710
ที่ครั้งนี้สามารถหนีภัยอันตรายมาได้
737
00:36:57,000 --> 00:36:59,320
ต้องขอบคุณคุณวาตานาเบะที่ให้การช่วยเหลืออย่างเต็มที่
738
00:36:59,470 --> 00:37:01,630
ผมละไม่รู้จะขอบคุณยังไงดี
739
00:37:02,670 --> 00:37:04,430
คุณกับผมเป็นเพื่อนกันมาตั้งนานแล้ว
740
00:37:05,280 --> 00:37:06,560
ถึงจะเจอกันไม่บ่อย
741
00:37:06,870 --> 00:37:07,470
แต่ว่า
742
00:37:07,630 --> 00:37:09,120
ประธานยามาชิตะบอกผมว่า
743
00:37:09,430 --> 00:37:10,190
หลายปีมานี้
744
00:37:10,390 --> 00:37:13,080
ผู้ตรวจการแย่งชิงผลประโยชน์เพื่อพวกเราตั้งมากมาย
745
00:37:13,360 --> 00:37:15,280
ดังนั้นพวกเราไม่ต้องเกรงใจกันหรอก
746
00:37:15,840 --> 00:37:17,870
แต่ว่าผมมีเรื่องเรื่องหนึ่ง
747
00:37:18,230 --> 00:37:19,360
ที่คิดว่าผู้ตรวจการ
748
00:37:19,560 --> 00:37:21,910
น่าจะอยากรู้มาก ๆ
749
00:37:21,910 --> 00:37:22,840
คุณวาตานาเบะ
750
00:37:23,120 --> 00:37:24,000
มีอะไรก็พูดมาได้เลยครับ
751
00:37:24,600 --> 00:37:25,630
อินุโกะ
752
00:37:26,190 --> 00:37:27,430
กับลูกชายของเพ๋ยซวิน
753
00:37:27,560 --> 00:37:29,230
เคยเป็นเพื่อนร่วมห้องกัน
754
00:37:29,670 --> 00:37:30,910
ตอนที่เรียนอยู่ญี่ปุ่น
755
00:37:31,390 --> 00:37:32,320
สองสามวันก่อน
756
00:37:32,800 --> 00:37:34,630
อินุโกะไปที่เยี่ยมคุณชายเพ๋ย
757
00:37:35,230 --> 00:37:36,600
ที่หน่วยตรวจการมา
758
00:37:36,840 --> 00:37:38,560
แต่กลับถูกปฏิเสธไม่ให้เข้า
759
00:37:39,190 --> 00:37:40,760
ตามที่ลูกน้องของเขาบอก
760
00:37:41,000 --> 00:37:43,150
คุณชายเพ๋ยถูกกักบริเวณ
761
00:37:43,150 --> 00:37:45,120
เพราะว่าทำธุรกิจลักลอบขนอาวุธ
762
00:37:45,360 --> 00:37:46,520
ของตระกูลเพ๋ยพัง
763
00:37:46,630 --> 00:37:47,360
แต่ว่า
764
00:37:47,800 --> 00:37:49,360
ผมได้ข่าวมาจาก
765
00:37:49,430 --> 00:37:50,280
ช่องทางอื่น
766
00:37:51,000 --> 00:37:51,840
ความจริงแล้ว
767
00:37:52,280 --> 00:37:55,230
คนที่ทำให้ธุรกิจค้าอาวุธของตระกูลเพ๋ยพัง
768
00:37:55,470 --> 00:37:56,870
ไม่ใช่คุณชายเพ๋ย
769
00:37:57,120 --> 00:37:58,230
แต่เป็นลูกชายคุณ
770
00:37:59,040 --> 00:38:00,560
คุณสวีกวงเย่า
771
00:38:00,950 --> 00:38:01,710
กวงเย่าเหรอ
772
00:38:04,230 --> 00:38:05,120
ดูเหมือนว่า
773
00:38:06,280 --> 00:38:08,470
ลูกชายจะไม่ได้บอกเรื่องนี้
774
00:38:08,600 --> 00:38:09,840
กับผู้ตรวจการนะ
775
00:38:11,040 --> 00:38:12,150
ผมก็เลยแปลกใจ
776
00:38:12,600 --> 00:38:14,870
คุณชายเพ๋ยเพิ่งกลับมาจากเซี่ยงไฮ้แท้ ๆ
777
00:38:15,080 --> 00:38:16,390
ก็ถูกกักบริเวณซะแล้ว
778
00:38:16,840 --> 00:38:18,520
จากนั้นเพ๋ยซวิน
779
00:38:18,950 --> 00:38:20,630
ก็เริ่มทำการโจมตีคุณ
780
00:38:21,080 --> 00:38:21,630
เรื่องนี้
781
00:38:21,760 --> 00:38:23,670
มันจะเกี่ยวข้องกับธุรกิจ
782
00:38:23,760 --> 00:38:24,520
ของตระกูลเพ๋ยหรือเปล่า
783
00:38:26,150 --> 00:38:26,910
นอกจากนี้
784
00:38:27,600 --> 00:38:28,560
ลูกชายคุณ
785
00:38:29,000 --> 00:38:30,520
สืบเจออะไรเข้า
786
00:38:30,910 --> 00:38:31,560
ดังนั้น
787
00:38:32,600 --> 00:38:34,800
ก็เลยไม่บอกกับคุณที่เป็นผู้ตรวจการงั้นเหรอ
788
00:38:44,710 --> 00:38:46,080
ครั้งนี้ที่สามารถล้มสวีปั๋วจวินได้
789
00:38:47,470 --> 00:38:48,430
คุณได้บำเพ็ญกุศลอันล้ำเลิศ
790
00:38:50,430 --> 00:38:51,870
แต่ยังไงคุณก็มีคดีฆาตกรรมติดตัว
791
00:38:52,560 --> 00:38:53,080
ดังนั้น
792
00:38:53,230 --> 00:38:54,470
ถ้าผมพาคุณกลับไปขังที่เซี่ยงไฮ้
793
00:38:55,040 --> 00:38:56,120
ถึงไม่ถูกโทษประหาร
794
00:38:56,800 --> 00:38:58,320
ก็ต้องถูกโทษจำคุกตลอดชีวิตอยู่ดี
795
00:38:58,950 --> 00:39:00,040
ถ้าคุณไปตอนนี้
796
00:39:01,390 --> 00:39:01,910
บางที
797
00:39:02,040 --> 00:39:03,670
อาจจะยังสามารถปิดบังตัวตนและใช้ชีวิตต่อไปได้
798
00:39:04,710 --> 00:39:05,470
คุณเลือกเองเถอะ
799
00:39:06,710 --> 00:39:07,470
ความจริงตอนนี้
800
00:39:08,280 --> 00:39:09,910
สำหรับผม การมีชีวิตอยู่
801
00:39:10,600 --> 00:39:12,000
ทุกวันก็คือการทรมานรูปแบบหนึ่ง
802
00:39:12,950 --> 00:39:14,760
ถ้าไม่ใช่เพื่อล้มสวีปั๋วจวิน
803
00:39:16,360 --> 00:39:18,280
ผมก็อาจจะไม่เลือกที่จะมีชีวิตอยู่จนถึงวันนี้
804
00:39:20,230 --> 00:39:21,040
คุณวางใจเถอะ
805
00:39:21,670 --> 00:39:23,040
ผมจะดูแลชีวิตของมู่หว่านถิงที่ฮ่องกง
806
00:39:24,520 --> 00:39:25,560
เป็นอย่างดี
807
00:39:26,670 --> 00:39:28,710
คุณจะเป็นคนสุดท้ายที่ผมเชื่อในชาตินี้
808
00:39:30,390 --> 00:39:31,910
หวังว่าผมจะไม่ได้เชื่อใจคนผิดนะ
809
00:39:34,870 --> 00:39:35,630
ผู้บัญชาการถาน
810
00:39:36,600 --> 00:39:37,470
ถึงภายนอกผม
811
00:39:37,710 --> 00:39:38,630
จะดูเหมือน
812
00:39:38,630 --> 00:39:39,910
เถ้าแก่ชั่ว ๆ คนหนึ่ง
813
00:39:40,840 --> 00:39:41,630
แต่สุดท้ายแล้ว
814
00:39:42,320 --> 00:39:43,950
ผมก็เป็นเพียงแค่หุ่นเชิดตัวหนึ่งในมือ
815
00:39:43,950 --> 00:39:45,230
ของสวีปั๋วจวินก็เท่านั้น
816
00:39:46,760 --> 00:39:47,710
หลายปีมานี้
817
00:39:47,870 --> 00:39:49,320
ไม่มีเรื่องไหนเลยที่ผม
818
00:39:49,320 --> 00:39:50,360
สามารถตัดสินใจเองได้
819
00:39:51,470 --> 00:39:53,150
ผมเหลือทนกับชีวิตที่มืดสนิทประเภทนี้
820
00:39:54,360 --> 00:39:55,390
มาตั้งนานแล้วละ
821
00:39:56,840 --> 00:39:57,630
ความจริงแล้ว
822
00:39:58,320 --> 00:39:59,760
เมื่อเทียบกับการดิ้นรนเพื่อหนีความตายที่อยู่ตรงหน้า
823
00:40:00,190 --> 00:40:01,630
ใช้ชีวิตอยู่ต่อโดยปกปิดตัวตน
824
00:40:02,120 --> 00:40:02,840
ก็ยังไม่สู้
825
00:40:04,040 --> 00:40:06,190
ให้ตัวเองสามารถตัดสินความเป็นความตายของตัวเองได้
826
00:40:06,950 --> 00:40:08,280
ซึ่งมันก็คือความสุขในอีกรูปแบบหนึ่ง
827
00:40:13,760 --> 00:40:14,520
เมื่อก่อนผม
828
00:40:14,800 --> 00:40:15,870
ก็เป็นทหารคนหนึ่ง
829
00:40:16,390 --> 00:40:17,560
ถ้าเป็นไปได้ละก็
830
00:40:18,190 --> 00:40:19,950
ผมก็อยากจะจบชีวิตของตัวเอง
831
00:40:20,910 --> 00:40:22,040
ด้วยวิธีการของทหาร
832
00:40:41,190 --> 00:40:42,280
คุณไม่มีทางเชื่อคนผิดแน่ครับ
833
00:41:12,320 --> 00:41:13,080
หาที่ที่เหมาะสม
834
00:41:13,910 --> 00:41:15,080
ที่ชานเมืองของปักกิ่ง
835
00:41:16,190 --> 00:41:16,950
แล้วฝังเขาซะ
836
00:41:19,500 --> 00:41:21,260
♪น้ำตากลายเป็นสายฝนโปรยปรายไปทั่วท้องฟ้า♪
837
00:41:21,540 --> 00:41:25,260
♪กลับไปยังจุดเริ่มต้นที่เราเจอกัน♪
838
00:41:25,900 --> 00:41:28,780
♪แค่มองไปก็เห็นเธอ♪
839
00:41:29,300 --> 00:41:32,180
♪ใบหน้าด้านข้างที่ชวนให้หลงใหล♪
840
00:41:32,980 --> 00:41:36,980
♪ผืนฟ้าและทะเลที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา♪
841
00:41:37,420 --> 00:41:40,220
♪ฉันให้คำสัญญา♪
842
00:41:40,860 --> 00:41:46,220
♪ให้โลกมนุษย์จากไปพร้อมกับพวกเรา♪
843
00:41:47,340 --> 00:41:49,300
♪หากฉันลืมเค้าโครงของเธอ♪
844
00:41:50,100 --> 00:41:51,740
♪จะประกอบกลับคืนมาได้ยังไง♪
845
00:41:51,980 --> 00:41:55,420
♪ให้ความทรงจำทำให้ฉันกลับมา
มีชีวิตอีกครั้งผ่านระยะทางที่ห่างไกล♪
846
00:41:55,780 --> 00:41:59,980
♪โอบกอดเปลวไฟของแสงอาทิตย์อัสดงที่ขึ้นและลง♪
847
00:42:01,940 --> 00:42:05,660
♪โลกใบนี้ที่สับสนวุ่นวาย♪
848
00:42:06,180 --> 00:42:09,700
♪หมดไปกับการอยู่คนเดียวในชีวิตของฉัน♪
849
00:42:09,940 --> 00:42:14,820
♪ถึงต่อให้สายตาที่พร่ามัวจะมองเห็นไม่ชัดเจน♪
850
00:42:15,540 --> 00:42:18,700
♪แต่ฉันก็จะควบม้าและร้องเพลงอย่างสุขหัวใจไปกับเธอ♪
851
00:42:31,380 --> 00:42:33,300
♪น้ำตากลายเป็นสายฝนโปรยปรายไปทั่วท้องฟ้า♪
852
00:42:33,660 --> 00:42:37,340
♪กลับไปยังจุดเริ่มต้นที่เราเจอกัน♪
853
00:42:37,860 --> 00:42:40,860
♪แค่มองไปก็เห็นเธอ♪
854
00:42:41,260 --> 00:42:44,180
♪ใบหน้าด้านข้างที่ชวนให้หลงใหล♪
855
00:42:44,940 --> 00:42:49,100
♪ผืนฟ้าและทะเลที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา♪
856
00:42:49,420 --> 00:42:52,300
♪ฉันให้คำสัญญา♪
857
00:42:52,900 --> 00:42:58,180
♪ให้โลกมนุษย์จากไปพร้อมกับพวกเรา♪
858
00:42:59,060 --> 00:43:01,260
♪หากฉันลืมเค้าโครงของเธอ♪
859
00:43:01,940 --> 00:43:03,700
♪จะประกอบกลับคืนมาได้ยังไง♪
860
00:43:04,100 --> 00:43:07,180
♪ให้ความทรงจำทำให้ฉันกลับมา
มีชีวิตอีกครั้งผ่านระยะทางที่ห่างไกล♪
861
00:43:07,820 --> 00:43:11,980
♪โอบกอดเปลวไฟของแสงอาทิตย์อัสดงที่ขึ้นและลง♪
862
00:43:13,820 --> 00:43:17,540
♪โลกใบนี้ที่สับสนวุ่นวาย♪
863
00:43:18,100 --> 00:43:21,580
♪หมดไปกับการอยู่คนเดียวในชีวิตของฉัน♪
864
00:43:21,980 --> 00:43:26,940
♪ถึงต่อให้สายตาที่พร่ามัวจะมองเห็นไม่ชัดเจน♪
865
00:43:27,340 --> 00:43:33,800
♪แต่ฉันก็จะควบม้า
และร้องเพลงอย่างสุขหัวใจไปกับเธอ♪
92350
