All language subtitles for Fall In Love 24
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,001 --> 00:00:02,001
3
00:00:23,380 --> 00:00:28,100
♪คนหนุ่มในเครื่องแบบทหารควบม้า
มาพร้อมกับแววตาที่เปรียบดั่งดวงดาว♪
4
00:00:30,060 --> 00:00:35,180
♪สายตาอันแสนอบอุ่นมั่นคง รอยยิ้มที่เปี่ยมล้น♪
5
00:00:37,020 --> 00:00:41,900
♪เหมือนทรายอันสวยงามที่ไหลผ่านนิ้ว เมื่อมองกลับไป♪
6
00:00:45,380 --> 00:00:50,260
♪ฤดูหนาว ฤดูกาลที่เกล็ดหิมะค่อย ๆ ปลิดปลิวลงมา♪
7
00:00:50,940 --> 00:00:57,660
♪แต่อ้อมอกของเธอกลับเหมือนฤดูใบไม้ผลิ
ที่มีกลิ่นหอมของมวลบุปผาอบอวลไปทั่วโลก♪
8
00:00:58,180 --> 00:01:05,140
♪ฤดูร้อนที่เต็มไปด้วยช่วงเวลาดี ๆ และฉากที่สวยงาม
ร่มเงาของต้นไม้บดบังความคิดถึงของฤดูใบไม้ผลิไว้♪
9
00:01:06,180 --> 00:01:12,740
♪ปล่อยหัวใจให้จมอยู่กับเธอในฤดูใบไม้ร่วง
ความรักที่ลึกซึ้งร่วงหล่นอย่างไม่ขาดสาย♪
10
00:01:14,100 --> 00:01:18,340
♪ใบไม้เบาบาง กับความรักที่ค่อย ๆ ก่อตัว ♪
11
00:01:27,180 --> 00:01:29,980
รักแรกเจอ เผลอจนหมดใจ
12
00:01:30,140 --> 00:01:32,980
ตอนที่ 24
13
00:01:34,310 --> 00:01:35,120
หลังจากเรื่องสำเร็จ
14
00:01:35,590 --> 00:01:36,830
ถ้าเธอไม่ยอมกลับเซี่ยงไฮ้
15
00:01:37,190 --> 00:01:38,310
คุณต้องช่วยผมโน้มน้าวเธอนะ
16
00:01:38,800 --> 00:01:39,310
สรุปก็คือ
17
00:01:39,830 --> 00:01:40,720
เธอจะอยู่ที่นี่ต่อไม่ได้
18
00:01:41,190 --> 00:01:42,680
เธอเองก็จะให้ฉันโน้มน้าวคุณอยู่เลย
19
00:01:42,800 --> 00:01:44,080
พวกคุณพี่ชายน้องสาวตีกันเป็นเด็ก
20
00:01:44,230 --> 00:01:46,160
ให้คนนอกอย่างฉันต้องตกที่นั่งลำบาก
21
00:01:47,360 --> 00:01:48,440
คุณจะเป็นคนนอกได้ยังไงกัน
22
00:01:49,040 --> 00:01:49,630
คุณ
23
00:01:49,870 --> 00:01:52,630
เป็นว่าที่ภรรยา ว่าที่คู่หมั้นของผมนะ
24
00:01:53,040 --> 00:01:54,080
จะไปเป็นคนนอกได้ยังไงกัน
25
00:01:55,000 --> 00:01:56,190
คุณคงจะไม่ได้อยากเปลี่ยนใจหรอกใช่ไหม
26
00:01:57,120 --> 00:01:58,310
ถ้างั้นผมคงต้องประทับตรา
27
00:01:58,440 --> 00:01:59,910
เพื่อประกาศความเป็นเจ้าของแล้วละ
28
00:02:00,190 --> 00:02:01,160
คุณอย่าเล่นสิคะ
29
00:02:01,310 --> 00:02:02,080
ที่นี่คนอยู่เยอะซะขนาดนี้
30
00:02:02,160 --> 00:02:03,360
ถูกเห็นเข้าจะไม่ดีนะคะ
31
00:02:03,480 --> 00:02:04,550
ก็อยากจะให้พวกเขาเห็นนี่แหละ
32
00:02:09,240 --> 00:02:09,830
คุณจั๊กจี้ผมเหรอ
33
00:02:09,880 --> 00:02:10,380
คุณ
34
00:02:10,669 --> 00:02:11,630
หยุดนะ อย่าหนี
35
00:02:16,630 --> 00:02:17,800
ถานเสวียนคนนี้
36
00:02:18,630 --> 00:02:20,160
ไม่รู้จักอายหน้าอินทร์หน้าพรหมบ้างเลย
37
00:02:21,160 --> 00:02:22,440
เขาอยากจะบอกพวกเรา
38
00:02:22,830 --> 00:02:24,000
ว่าเพราะมู่หว่านชิง
39
00:02:24,190 --> 00:02:26,360
หน้าอันน้อยนิดที่อยู่ภายนอกของเขากับตระกูลสวี
40
00:02:26,470 --> 00:02:28,320
ได้ถูกฉีกจนไม่เหลืออะไรตั้งนานแล้ว
41
00:02:29,630 --> 00:02:30,670
ถ้าจะรับมือกับสวีปั๋วจวิน
42
00:02:31,630 --> 00:02:33,240
เขาคือพันธมิตรที่ดีที่สุดของพวกเรา
43
00:02:34,240 --> 00:02:35,910
แต่ไอ้หมอนี่มันเจ้าเล่ห์เพทุบาย
44
00:02:36,080 --> 00:02:37,320
เดาใจไม่ได้
45
00:02:37,440 --> 00:02:38,550
ไม่ใช่คนที่ควรคบเลยนะครับ
46
00:02:39,240 --> 00:02:40,240
อยู่ด้วยกันเมื่อมีผลประโยชน์
47
00:02:40,630 --> 00:02:41,750
เมื่อหมดผลประโยชน์ก็แยกกัน
48
00:02:43,390 --> 00:02:45,390
ฉันจะต้องใช้ไพ่ดีใบนั้นในมือของเขา
49
00:02:45,630 --> 00:02:46,670
แล้วก็เล่นเกมนี้
50
00:02:47,440 --> 00:02:48,320
อย่างจริง ๆ จัง ๆ
51
00:02:56,960 --> 00:02:57,670
แกบอกว่า
52
00:02:58,000 --> 00:02:58,830
ถานเสวียนหลิน
53
00:02:59,240 --> 00:03:00,440
พาเพ๋ยซวินไป
54
00:03:00,440 --> 00:03:01,910
เขตกงสุลที่หมินเซี่ยงทางชานเมืองทิศตะวันออก
55
00:03:01,910 --> 00:03:02,410
ใช่ครับ
56
00:03:03,030 --> 00:03:04,270
อีกอย่างเพ๋ยซวิน
57
00:03:04,270 --> 00:03:05,470
เป็นคนคุมตัวไอ้แซ่ถานไปเอง
58
00:03:05,880 --> 00:03:07,960
แต่ว่าพวกเขาถูกปฏิเสธไม่ให้เข้าสถานกงสุล
59
00:03:08,390 --> 00:03:09,880
เขาก็เลยพาไอ้แซ่ถานไป
60
00:03:10,080 --> 00:03:10,910
ที่ปักกิ่ง
61
00:03:11,240 --> 00:03:13,750
เขตกงสุลเป็นสถานที่เดียวที่เพ๋ยซวินเข้าไปไม่ได้
62
00:03:14,000 --> 00:03:15,240
พวกเขาไปทำอะไรที่นั่นกันนะ
63
00:03:16,190 --> 00:03:18,270
เพ๋ยซวินกับคนของสถานกงสุลคุยกันแค่ไม่กี่ประโยค
64
00:03:18,470 --> 00:03:19,880
แต่คนของพวกเราอยู่ห่างเกินไป
65
00:03:20,110 --> 00:03:21,000
ก็เลยฟังไม่ชัดครับ
66
00:03:23,030 --> 00:03:24,520
ถานเสวียนหลินไปหาเพ๋ยซวิน
67
00:03:24,630 --> 00:03:26,720
คงจะอดใจไม่ไหวที่จะจัดการฉันแน่
68
00:03:28,360 --> 00:03:29,470
ไอ้ถานเสวียนหลินคนนี้
69
00:03:29,670 --> 00:03:31,080
เดินหนึ่งก้าวมองสามก้าว
70
00:03:31,320 --> 00:03:32,470
ดูเหมือนจะคิดแผนได้อย่างกะทันหัน
71
00:03:32,470 --> 00:03:33,910
แต่ความจริงแล้วคิดวางแผนอย่างดีถึงได้ลงมือ
72
00:03:34,470 --> 00:03:35,520
ดังนั้นครั้งนี้เขา
73
00:03:35,750 --> 00:03:36,960
จะต้องเตรียมตัวมาพร้อมแน่ ๆ
74
00:03:37,440 --> 00:03:38,960
แกส่งคนไปสืบอย่างละเอียด
75
00:03:39,160 --> 00:03:41,600
ดูว่าถานเสวียนหลินกำลังทำอะไรไม่ชอบมาพากลกันแน่
76
00:03:43,240 --> 00:03:46,270
หรือว่ามันจะเอาหมิ่นต้าเฉิงซ่อนไว้ในสถานกงสุล
77
00:03:47,910 --> 00:03:48,470
ผู้ตรวจการ
78
00:03:49,320 --> 00:03:51,600
แม้แต่คนของเพ๋ยซวินก็ยังเข้าเขตกงสุลไม่ได้
79
00:03:51,960 --> 00:03:53,240
เราสองสามคน
80
00:03:53,520 --> 00:03:54,240
กลัวว่า
81
00:03:56,320 --> 00:03:57,030
สองปีมานี้
82
00:03:57,470 --> 00:03:58,550
พวกเรากับโซเวียต
83
00:03:58,880 --> 00:03:59,830
ได้ฟื้นฟูความสัมพันธ์ทางการฑูต
84
00:04:00,190 --> 00:04:02,190
คนที่ทำธุรกิจที่ชายแดนก็เยอะขึ้นเรื่อย ๆ
85
00:04:02,520 --> 00:04:03,880
ไปทำวีซ่าที่สถานกงสุล
86
00:04:04,440 --> 00:04:05,360
ทำธุรกิจ
87
00:04:05,670 --> 00:04:06,830
คงไม่ยากเกินไปหรอกจริงไหม
88
00:04:09,110 --> 00:04:10,030
ผมเข้าใจแล้วครับ
89
00:04:10,830 --> 00:04:11,800
ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้
90
00:04:19,399 --> 00:04:21,999
[ศาลสูงปักกิ่ง]
91
00:04:22,070 --> 00:04:23,320
คุณลองดูคำฟ้องเล่มนี้
92
00:04:23,550 --> 00:04:24,270
ศาลของพวกคุณ
93
00:04:24,640 --> 00:04:26,880
สามารถพิจารณาคดีนี้ได้หรือเปล่า
94
00:04:31,280 --> 00:04:33,480
[หมิ่นต้าเฉิง ที่อยู่ เป็นความลับ]
95
00:04:45,440 --> 00:04:46,040
ผู้ตรวจการเพ๋ย
96
00:04:48,200 --> 00:04:49,640
เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่
97
00:04:49,830 --> 00:04:51,320
ถ้าไม่มีความมั่นใจละก็
98
00:04:51,480 --> 00:04:52,550
ถ้างั้นผู้พิพากษาเล็กใหญ่
99
00:04:52,550 --> 00:04:53,950
เลขา
100
00:04:54,110 --> 00:04:54,640
ของศาลพวกเรา
101
00:04:55,510 --> 00:04:57,160
ก็จะต้องเสี่ยงชีวิตนะครับ
102
00:04:59,760 --> 00:05:00,950
น่าขำจริง ๆ
103
00:05:01,390 --> 00:05:03,480
นี่มันอาณาเขตของผม
104
00:05:03,920 --> 00:05:06,320
แต่คุณกลัวสวีปั๋วจวินถึงขนาดนี้เลยเหรอ
105
00:05:07,110 --> 00:05:09,830
เสียแรงจริง ๆ ที่คุณมีชื่อว่าเป็นผู้พิพากษาใหญ่
106
00:05:11,880 --> 00:05:12,550
ผู้ตรวจการ
107
00:05:13,200 --> 00:05:13,700
ท่าน
108
00:05:14,040 --> 00:05:15,760
กำลังทำให้พวกเราลำบากใจนะครับ
109
00:05:16,270 --> 00:05:17,920
ทั้งพยานทั้งหลักฐานก็มีหมด
110
00:05:18,510 --> 00:05:20,160
มันมีอะไรให้น่าลำบากใจงั้นเหรอ
111
00:05:22,270 --> 00:05:23,510
ถ้าคุณไม่กล้าพิจารณาใหม่
112
00:05:24,350 --> 00:05:25,200
ตอนนี้
113
00:05:25,720 --> 00:05:27,110
ผมเหล่าเพ๋ย
114
00:05:27,510 --> 00:05:29,040
จะทำให้พวกคุณได้ลำบากใจจริง ๆ ดู
115
00:05:30,110 --> 00:05:31,110
ภรรยาและลูก
116
00:05:31,200 --> 00:05:33,440
ของเพื่อนร่วมงานทั้งหมดของศาลพวกคุณ
117
00:05:34,040 --> 00:05:35,670
ใช้ชีวิตอยู่ภายใต้
118
00:05:35,670 --> 00:05:37,200
สายตาของผมนะ
119
00:05:47,830 --> 00:05:48,640
ผู้พิพากษาหลิว
120
00:05:51,000 --> 00:05:51,880
เป็นเพราะว่าปกติ
121
00:05:51,880 --> 00:05:53,640
ผมเหล่าเพ๋ยใจดีกับพวกคุณมากเกินไปใช่ไหม
122
00:05:54,640 --> 00:05:56,070
พวกคุณถึงได้กลัวแต่สวีปั๋วจวิน
123
00:05:57,070 --> 00:05:58,480
แต่ไม่กลัวผมเพ๋ยซวิน
124
00:06:01,320 --> 00:06:01,950
ผู้ตรวจการ
125
00:06:02,200 --> 00:06:03,040
พวกเราไม่กล้าจริง ๆ
126
00:06:03,230 --> 00:06:04,270
ไม่กล้าจริง ๆ ครับ
127
00:06:11,390 --> 00:06:13,480
ถ้างั้นก็พิจารณาคดีนี้ใหม่อย่างว่านอนสอนง่ายซะ
128
00:06:14,510 --> 00:06:15,950
ผมจะรับประกันความปลอดภัยของ
129
00:06:16,070 --> 00:06:17,200
ครอบครัวทั้งหมดของพวกคุณเอง
130
00:06:17,550 --> 00:06:18,160
ครับ
131
00:06:18,320 --> 00:06:19,320
ทุกอย่างเป็นไปตามที่ผู้ตรวจการว่า
132
00:06:19,510 --> 00:06:20,350
เปิดศาลพิจารณาคดีใหม่
133
00:06:20,640 --> 00:06:21,600
เปิดศาลพิจารณาคดีใหม่
134
00:06:22,160 --> 00:06:24,000
ส่งหมายเรียกให้สวีปั๋วจวินทันที
135
00:06:24,640 --> 00:06:25,670
เรียกให้เขามาปักกิ่ง
136
00:06:27,230 --> 00:06:28,320
เพื่อให้ความร่วมมือกับการพิจารณาคดี
137
00:06:40,320 --> 00:06:41,720
ธุระก็จัดการได้การราบรื่น
138
00:06:41,790 --> 00:06:42,790
ทำไมคุณถึงยังไม่ดีใจอีกล่ะคะ
139
00:06:45,760 --> 00:06:46,790
เรื่องราบรื่นก็จริง
140
00:06:48,480 --> 00:06:50,640
เดิมทีผมอยากจะยืมอำนาจเขาในการล้มสวีปั๋วจวิน
141
00:06:51,200 --> 00:06:52,350
แต่ว่าผมคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่า
142
00:06:52,880 --> 00:06:54,640
ผู้พิพากษาพวกนี้จะคุกเข่าต่อหน้าเขา
143
00:06:55,600 --> 00:06:56,440
ที่ผมคิดไม่ถึงซะยิ่งกว่า
144
00:06:56,790 --> 00:06:57,790
ก็คืออาวุธสาธารณะของประเทศ
145
00:06:58,040 --> 00:06:59,760
ถูกเขาเล่นอยู่ในอุ้งมือ
146
00:07:00,160 --> 00:07:00,720
ใช่ค่ะ
147
00:07:01,670 --> 00:07:02,640
เพ๋ยซวินคนนี้
148
00:07:03,040 --> 00:07:04,670
ไม่ได้ดีไปกว่าสวีปั๋วจวินเลย
149
00:07:05,640 --> 00:07:06,670
พวกเขาก็เลวพอ ๆ กัน
150
00:07:08,550 --> 00:07:09,670
แต่นี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เปลี่ยนแปลงได้
151
00:07:09,670 --> 00:07:10,720
ในวันเดียวนะคะ
152
00:07:11,390 --> 00:07:11,950
ค่อยเป็นค่อยไป
153
00:07:12,480 --> 00:07:13,110
ไม่ต้องรีบร้อน
154
00:07:13,510 --> 00:07:14,040
ตกลงไหมคะ
155
00:07:18,760 --> 00:07:19,260
ถูกต้อง
156
00:07:20,160 --> 00:07:21,230
ชนะศึกคราวนี้ค่อยว่ากัน
157
00:07:22,230 --> 00:07:22,760
ไปกันเถอะ
158
00:07:37,830 --> 00:07:38,330
ฮัลโหล
159
00:07:38,720 --> 00:07:40,350
ต่อสายหน่วยตรวจการเยว่เฉิงให้ฉันที
160
00:08:03,720 --> 00:08:04,600
คุณมาทำไมอีก
161
00:08:05,000 --> 00:08:06,880
คุณสงสัยว่าฉันมีแผนอื่นไม่ใช่หรือไง
162
00:08:07,320 --> 00:08:08,760
นี่คือใบจบการศึกษาของฉัน
163
00:08:13,880 --> 00:08:14,830
ครั้งนี้ที่ฉันมา
164
00:08:15,160 --> 00:08:16,160
ไม่ได้คิดจะกลับไปแล้ว
165
00:08:16,950 --> 00:08:18,830
ถ้าเพียงเพื่อจะยื่นฟ้องกับพี่ชายฉัน
166
00:08:19,200 --> 00:08:21,230
ฉันจะต้องเอาใบจบของฉันมาด้วยหรือไง
167
00:08:31,000 --> 00:08:34,000
[ใบจบการศึกษา]
168
00:08:36,760 --> 00:08:39,000
ความจริงพวกนี้มันก็เป็นแค่ข้อแก้ตัวใช่ไหม
169
00:08:41,960 --> 00:08:43,200
ฉันรู้สึกได้
170
00:08:45,000 --> 00:08:46,440
ว่าคุณเองก็ชอบฉัน
171
00:08:53,550 --> 00:08:55,080
ยังไงคุณก็กลับเซี่ยงไฮ้กับผู้บัญชาการถานเถอะ
172
00:08:59,030 --> 00:08:59,840
ถ้างั้นคุณก็บอกฉันมาสิ
173
00:09:00,790 --> 00:09:02,400
ว่าคุณไม่ชอบฉันเลยสักนิด
174
00:09:04,640 --> 00:09:05,840
คุณเกลียดฉัน
175
00:09:07,550 --> 00:09:09,550
คุณรู้สึกว่าบนโลกใบนี้ ฉันเป็นคน
176
00:09:12,790 --> 00:09:14,350
ที่ทำให้คุณรู้สึกรำคาญที่สุด
177
00:09:27,440 --> 00:09:28,350
คุณลังเล
178
00:09:31,000 --> 00:09:32,350
แสดงว่าคุณไม่ได้เกลียดฉัน
179
00:09:32,590 --> 00:09:33,550
คุณอย่างี่เง่าน่ะ
180
00:09:33,790 --> 00:09:35,320
คุณกับผมอยู่ด้วยกันไม่มีทางที่จะมีความสุขหรอก
181
00:09:35,640 --> 00:09:37,230
แต่ฉันรู้สึกว่าการอยู่กับคุณนี่แหละก็คือความสุข
182
00:09:37,230 --> 00:09:38,080
คุณไม่เข้าใจ
183
00:09:39,790 --> 00:09:41,350
หน่วยตรวจการนี่มันก็เป็นแค่กรง
184
00:09:42,080 --> 00:09:43,880
ผมอยู่ที่นี่ไม่มีปัญญาทำอะไรด้วยซ้ำ
185
00:09:44,200 --> 00:09:44,880
คุณอยู่ต่อ
186
00:09:45,350 --> 00:09:46,840
ก็ได้แต่ถูกขังเป็นเพื่อนผมก็เท่านั้น
187
00:09:49,880 --> 00:09:51,470
ใครบอกว่าคุณไม่มีปัญญาทำอะไรกัน
188
00:09:51,960 --> 00:09:53,840
ถ้าคุณไม่ใช่จอมพลหนุ่มของหน่วยตรวจการ
189
00:09:54,280 --> 00:09:55,910
คุณจะช่วยนักเรียนพวกนั้นได้ยังไงกัน
190
00:09:58,280 --> 00:10:00,200
นั่นเป็นเพราะว่าคุณไม่รู้ต่างหากว่าต่อมาเกิดอะไรขึ้น
191
00:10:00,590 --> 00:10:01,550
ฉันรู้สิ
192
00:10:02,110 --> 00:10:03,550
พ่อคุณจับนักเรียนพวกนั้นไง
193
00:10:06,470 --> 00:10:07,790
ตั้งแต่หลังจากที่ได้เจอคุณ
194
00:10:08,550 --> 00:10:10,280
ฉันก็ติดตามข่าวของคุณจากทุกที่
195
00:10:10,960 --> 00:10:13,030
ดังนั้นฉันเคยอ่านหนังสือพิมพ์ของปักกิ่งหมดแล้ว
196
00:10:13,710 --> 00:10:15,230
ฉันรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น
197
00:10:15,960 --> 00:10:17,230
ในเมื่อคุณรู้แล้ว
198
00:10:17,910 --> 00:10:19,030
ก็ควรที่จะเข้าใจ
199
00:10:20,280 --> 00:10:22,230
ว่าคนคนนั้นที่ช่วยนักเรียนจากอันตรายคือผม
200
00:10:23,000 --> 00:10:24,440
และไอ้งั่งคนนั้นที่ถูกพ่อหลอก
201
00:10:24,520 --> 00:10:26,880
และทำให้นักเรียนเดินเข้ากับดักเองก็คือผมเหมือนกัน
202
00:10:28,470 --> 00:10:29,230
ตอนนี้เป็นแบบนี้แล้ว
203
00:10:29,760 --> 00:10:31,080
คุณยังอยากจะอยู่กับผมอีกไหม
204
00:10:31,470 --> 00:10:33,200
คุณไม่ใช่ไอ้งั่งนะ
205
00:10:33,670 --> 00:10:35,880
เรื่องนี้ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่น ก็ไม่มีใครทำได้ดีเท่าคุณทั้งนั้น
206
00:10:36,280 --> 00:10:37,670
ถ้าคุณไม่ได้ห้ามความขัดแย้ง
207
00:10:37,670 --> 00:10:38,640
ระหว่างนักเรียนกับตำรวจทหาร
208
00:10:38,790 --> 00:10:40,440
ถ้าคุณไม่ได้ช่วยนักเรียนพวกนั้นไว้
209
00:10:41,030 --> 00:10:42,080
ถ้างั้นวันที่ชุมนุม
210
00:10:42,320 --> 00:10:44,150
นักเรียนที่ตายก็คงมีจำนวนนับไม่ถ้วน
211
00:10:47,590 --> 00:10:49,080
ดังนั้นในใจฉัน
212
00:10:51,150 --> 00:10:52,470
คุณก็คือวีรบุรุษ
213
00:11:01,000 --> 00:11:01,500
ดังนั้น
214
00:11:02,470 --> 00:11:03,520
การกระทำของคุณ
215
00:11:04,670 --> 00:11:05,760
จะถูกวิจารณ์ไม่ได้
216
00:11:10,470 --> 00:11:11,710
คุณคิดว่าคนอย่างผม
217
00:11:12,960 --> 00:11:13,710
เป็นวีรบุรุษงั้นเหรอ
218
00:11:16,640 --> 00:11:18,230
คุณเป็นลูกชายของผู้ตรวจการเพ๋ย
219
00:11:18,840 --> 00:11:19,880
คุณสามารถยืมอำนาจของพ่อ
220
00:11:19,880 --> 00:11:21,670
เพื่อเลื่อนขั้นได้แท้ ๆ
221
00:11:21,910 --> 00:11:23,470
หรือจะเป็นเหมือนแบบจอมพลซู
222
00:11:23,470 --> 00:11:24,710
ที่ใช้ชีวิตสบาย ๆ ไปวัน ๆ
223
00:11:28,590 --> 00:11:30,760
แต่คุณกลับเลือกเส้นทางที่ยากที่สุด
224
00:11:31,840 --> 00:11:33,230
คุณพยายามสุดความสามารถของตัวเอง
225
00:11:33,400 --> 00:11:34,880
เพื่อช่วยนักเรียนพวกนั้น
226
00:11:35,400 --> 00:11:37,150
ก็เพราะว่าคุณคิดว่าพวกเขาถูก
227
00:11:37,840 --> 00:11:39,840
ถึงพวกเขาจะไม่เกี่ยวกับคุณเลย
228
00:11:41,150 --> 00:11:41,960
คุณบอกฉันมาสิ
229
00:11:42,550 --> 00:11:44,440
ว่าถ้าอย่างคุณไม่นับว่าเป็นฮีโร่
230
00:11:45,280 --> 00:11:46,760
แล้วแบบไหนถึงจะนับว่าเป็นฮีโร่ล่ะ
231
00:11:49,530 --> 00:11:51,830
♪ฉันยินดีจะยืนหยัดเพื่อเธอ♪
232
00:11:53,320 --> 00:11:54,350
แต่ฮีโร่
233
00:11:54,880 --> 00:11:56,030
ก็ไม่ใช่คนที่สมบูรณ์แบบ
234
00:11:57,320 --> 00:11:59,350
ยังไงก็ต้องมีตอนที่ทำอะไรไม่ได้
235
00:12:00,470 --> 00:12:01,550
ถ้าฮีโร่
236
00:12:01,840 --> 00:12:02,960
ต้องเป็นแค่คนพวกนั้น
237
00:12:03,080 --> 00:12:04,000
ที่ไม่กลัวอะไรเลย
238
00:12:04,670 --> 00:12:06,280
ที่ทำอะไรก็ได้
239
00:12:07,840 --> 00:12:09,030
ถ้างั้นบนโลกใบนี้
240
00:12:10,200 --> 00:12:11,320
ก็ไม่มีฮีโร่แล้วละ
241
00:12:17,230 --> 00:12:18,030
ขอบคุณคุณนะ
242
00:12:20,350 --> 00:12:21,880
ขอบคุณที่มองผมเป็นฮีโร่
243
00:12:23,320 --> 00:12:24,320
ถ้างั้นตอนนี้
244
00:12:25,640 --> 00:12:26,880
ฉันสามารถอยู่ต่อ
245
00:12:27,670 --> 00:12:29,280
กับฮีโร่ของฉันได้หรือยังคะ
246
00:12:33,880 --> 00:12:35,670
คุณควรจะไปมีชีวิตที่อิสระกว่านี้
247
00:12:36,200 --> 00:12:38,400
ไม่ใช่มาถูกขังอยู่ในกรงนี้กับผม
248
00:12:40,590 --> 00:12:41,090
ถ้างั้น
249
00:12:42,080 --> 00:12:42,760
ถ้างั้นคุณล่ะ
250
00:12:47,760 --> 00:12:49,080
ผมคือลูกชายของตระกูลเพ๋ย
251
00:12:51,760 --> 00:12:52,910
ผมไม่มีทางเลือกอื่น
252
00:13:03,440 --> 00:13:03,940
ผู้ตรวจการ
253
00:13:04,400 --> 00:13:05,760
สายลับของพวกเรา
254
00:13:05,760 --> 00:13:07,440
ที่อยู่ในศาลชั้นสูงส่งข่าวมาครับ
255
00:13:07,640 --> 00:13:08,590
บอกว่ามู่หว่านชิง
256
00:13:08,960 --> 00:13:10,350
เขียนในคำฟ้องอย่างชัดเจนว่า
257
00:13:10,350 --> 00:13:12,400
พวกเขาไม่เพียงแต่มีพยาน แต่ยังมีหลักฐานอีกด้วย
258
00:13:12,590 --> 00:13:15,110
เพ๋ยซวินพาถานเสวียนหลินกับมู่หว่านชิง
259
00:13:15,280 --> 00:13:16,520
ไปหาผู้พิพากษาหลิวด้วยตัวเอง
260
00:13:16,960 --> 00:13:18,640
ผู้พิพากษาหลิวก็ทำได้แต่รับปาก
261
00:13:19,440 --> 00:13:20,790
เป็นไปตามที่คาด
262
00:13:21,440 --> 00:13:22,960
หมิ่นต้าเฉิงมันยังไม่ตาย
263
00:13:23,520 --> 00:13:25,400
ถานเสวียนหลินเอามันซ่อนไว้ในสถานกงสุล
264
00:13:26,030 --> 00:13:26,590
เพราะกลัวว่า
265
00:13:27,030 --> 00:13:28,200
เพ๋ยซวินจะเขมือบทุกอย่างคนเดียว
266
00:13:28,200 --> 00:13:29,760
ดังนั้นก็เลยหาทางหนีไว้
267
00:13:29,760 --> 00:13:30,760
ผมมันไร้ความสามารถเอง
268
00:13:31,200 --> 00:13:32,550
ที่ทำให้หมิ่นต้าเฉิงปิดปากไม่ได้
269
00:13:33,080 --> 00:13:35,280
แต่ว่าสถานกงสุลนี่ถูกกำบังไว้แน่นหนาเกินไป
270
00:13:35,670 --> 00:13:37,000
ผมส่งคนเข้าไปตั้งหลายครั้ง
271
00:13:37,440 --> 00:13:39,280
ก็สืบข่าวอะไรออกมาไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว
272
00:13:41,080 --> 00:13:42,200
เรื่องนี้ไม่โทษแก
273
00:13:43,440 --> 00:13:45,080
ถึงจะสืบข่าวมาได้
274
00:13:45,440 --> 00:13:47,440
พวกเราก็ทำอะไรหมิ่นต้าเฉิงมันไม่ได้อยู่ดี
275
00:13:48,350 --> 00:13:51,000
ติดเพียงแต่หลักฐานนี่มันคืออะไรกันแน่
276
00:13:51,440 --> 00:13:53,760
หรือว่าหมิ่นต้าเฉิงมันจะเล่นไม่ซื่อตั้งแต่แรก
277
00:13:54,710 --> 00:13:56,230
แล้วเก็บจุดอ่อนของพวกเราไว้
278
00:13:57,080 --> 00:13:58,910
เรื่องของคุณชายตระกูลมู่เมื่อปีนั้น
279
00:13:59,280 --> 00:14:01,550
พวกเรากับหมิ่นต้าเฉิงก็แค่พูดจาแลกเปลี่ยนกัน
280
00:14:02,230 --> 00:14:03,790
ไม่ได้ทิ้งคำพูดที่เป็นลายลักษณ์อักษรไว้
281
00:14:04,230 --> 00:14:05,400
เขาจะไปมีหลักฐานอะไรได้
282
00:14:07,960 --> 00:14:08,960
เรื่องมาจนถึงตอนนี้
283
00:14:09,470 --> 00:14:11,280
ก็ทำได้แต่โต้ตอบทุกอย่างนั่นแหละ
284
00:14:11,280 --> 00:14:12,350
คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่า
285
00:14:12,350 --> 00:14:13,960
ไอ้คนแซ่ถานนี่จะสามารถ
286
00:14:13,960 --> 00:14:15,670
กระตุ้นให้เพ๋ยซวินพิจารณาคดีเก่าอีกครั้งได้
287
00:14:16,550 --> 00:14:18,320
ไม่รู้ว่ามันให้ข้อเสนออะไรกับเพ๋ยซวิน
288
00:14:19,590 --> 00:14:20,790
เรื่องนี้ฉันไม่แปลกใจหรอก
289
00:14:20,960 --> 00:14:22,840
เพ๋ยซวินมันคิดจะขึ้นแทนฉันมาตั้งนานแล้ว
290
00:14:23,000 --> 00:14:25,110
โอกาสดีแบบนี้มันไม่ปล่อยไปแน่
291
00:14:25,230 --> 00:14:26,960
แต่ที่ฉันคิดไม่ถึงก็คือ
292
00:14:27,440 --> 00:14:28,960
ไอ้หัวขโมยจอมวายร้ายอย่างถานเสวียนหลิน
293
00:14:28,960 --> 00:14:30,670
ทำไมมันถึงได้มีความสัมพันธ์กับคนต่างชาติได้
294
00:14:31,030 --> 00:14:31,710
ใช่ครับ
295
00:14:32,520 --> 00:14:34,080
ซ่อนคนในสถานกงสุลได้
296
00:14:34,550 --> 00:14:36,230
ความสัมพันธ์ขั้นนี้จะต้องไม่ธรรมดาแน่
297
00:14:37,880 --> 00:14:39,440
ตอนนี้รัฐมนตรีญี่ปุ่น
298
00:14:39,640 --> 00:14:40,880
นายวาตานาเบะอยู่ที่ปักกิ่ง
299
00:14:41,080 --> 00:14:42,280
เขาเป็นเพื่อนเก่าของฉัน
300
00:14:42,760 --> 00:14:44,080
แกไปไหว้วานเขาให้สอบถามข้อมูล
301
00:14:44,280 --> 00:14:46,670
ว่าถานเสวียนหลินกับสถานกงสุล มีความสัมพันธ์อะไรกันแน่
302
00:14:47,200 --> 00:14:47,700
ครับ
303
00:14:48,760 --> 00:14:49,470
จริงด้วยครับ ผู้ตรวจการ
304
00:14:51,200 --> 00:14:52,230
จะทำยังไงกับหมายเรียกนี่ดีครับ
305
00:14:55,760 --> 00:14:56,520
ตอนนี้แก
306
00:14:56,840 --> 00:14:58,670
ไปส่งโทรเลขหาศาลชั้นสูงซะ
307
00:14:59,200 --> 00:15:00,640
บอกว่าฉันเป็นโรคเรื้อรังลุกไม่สะดวก
308
00:15:01,280 --> 00:15:02,790
สุขภาพไม่เหมาะที่จะออกไปข้างนอก
309
00:15:03,200 --> 00:15:03,840
และให้แก
310
00:15:04,590 --> 00:15:05,670
เป็นคนขึ้นศาลแทน
311
00:15:06,320 --> 00:15:06,880
ผมเหรอครับ
312
00:15:17,000 --> 00:15:17,790
สวีปั๋วจวิน
313
00:15:18,760 --> 00:15:20,880
ใช้ข้ออ้างว่าป่วยมาหลอกพวกเราจริง ๆ ด้วย
314
00:15:21,640 --> 00:15:23,230
ดูท่าไอ้แก่นี่จะกลัวขึ้นมาแล้วสินะ
315
00:15:23,880 --> 00:15:25,790
มันรู้ว่าตัวเองไม่มีโอกาสชนะ
316
00:15:25,790 --> 00:15:27,030
กลัวว่ามาแล้วจะมาลับ
317
00:15:27,470 --> 00:15:29,000
ดังนั้นถึงได้ส่งผู้ช่วยคนหนึ่ง
318
00:15:29,150 --> 00:15:30,280
มาขึ้นศาลแทนมัน
319
00:15:30,470 --> 00:15:31,080
ผู้ตรวจการ
320
00:15:32,400 --> 00:15:33,910
ผมรู้สึกว่าเรื่องนี้มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
321
00:15:34,520 --> 00:15:35,470
ถ้าสวีปั๋วจวิน
322
00:15:35,840 --> 00:15:37,150
ไม่มีหวังต่อการพิจารณาคดี
323
00:15:37,640 --> 00:15:38,520
เขาก็สามารถที่จะไม่สนใจ
324
00:15:38,520 --> 00:15:39,710
หมายเรียกนี่ก็ได้
325
00:15:40,350 --> 00:15:42,000
ทำไมต้องส่งสวีเหยวี่ยนที่เป็นมือขวาของตัวเอง
326
00:15:42,640 --> 00:15:43,400
มาขึ้นศาลแทนด้วย
327
00:15:44,200 --> 00:15:44,840
ผมสงสัยว่า
328
00:15:45,200 --> 00:15:46,440
ครั้งนี้ที่สวีเหยวี่ยนมา
329
00:15:47,030 --> 00:15:48,150
เพราะมีจุดประสงค์อื่น
330
00:15:48,230 --> 00:15:49,470
ถ้างั้นคุณคิดว่า
331
00:15:50,840 --> 00:15:52,110
เขามีแผนจะทำอะไรล่ะ
332
00:15:53,200 --> 00:15:53,710
ตอนนี้
333
00:15:54,000 --> 00:15:55,520
ผมยังไม่กล้าตัดสินใจเรื่องนี้โดยทันที
334
00:15:55,910 --> 00:15:56,790
แต่สวีปั๋วจวิน
335
00:15:56,790 --> 00:15:58,590
ไม่ใช่คนที่จะนั่งรอความตายเฉย ๆ แน่
336
00:15:59,320 --> 00:15:59,820
ผู้ตรวจการ
337
00:16:01,110 --> 00:16:02,030
ดังนั้นผมขอแนะนำ
338
00:16:02,150 --> 00:16:02,960
ให้เปิดศาลโดยเร็วที่สุด
339
00:16:03,550 --> 00:16:04,790
เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่จะตามมา
340
00:16:40,000 --> 00:16:40,500
ขอบคุณนะ
341
00:16:44,670 --> 00:16:45,520
ทำไมคุณถึงยังไม่นอนอีกล่ะ
342
00:16:46,760 --> 00:16:48,520
คุณนั่งอยู่ตรงนี้มาครึ่งชั่วโมงแล้วนะคะ
343
00:16:48,670 --> 00:16:49,550
คุณกำลังคิดอะไรอยู่เหรอ
344
00:16:54,200 --> 00:16:54,880
ผมกำลังคิดว่า
345
00:16:56,910 --> 00:16:57,880
การที่สวีปั๋วจวินนี่
346
00:16:58,880 --> 00:17:00,400
ส่งสวีเหยวี่ยนมาขึ้นศาลแทน
347
00:17:02,590 --> 00:17:03,960
ผมรู้สึกว่ามันมีอะไรบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง
348
00:17:04,880 --> 00:17:06,950
ในเมื่อศาลชั้นสูงตัดสินใจที่พิจารณาคดีใหม่
349
00:17:07,520 --> 00:17:08,760
ถ้าเขาปฏิเสธที่จะขึ้นศาล
350
00:17:09,040 --> 00:17:10,190
ก็เท่ากับว่าสารภาพออกมาเองไม่ใช่เหรอ
351
00:17:11,160 --> 00:17:12,190
เขาไม่มาเอง
352
00:17:12,310 --> 00:17:13,310
แต่ส่งผู้ช่วยคนหนึ่งมา
353
00:17:13,589 --> 00:17:14,879
ถึงต่อให้แพ้คดี
354
00:17:15,040 --> 00:17:16,310
ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะตาย
355
00:17:16,880 --> 00:17:17,380
ถูกต้อง
356
00:17:17,829 --> 00:17:18,519
คุณพูดถูก
357
00:17:19,829 --> 00:17:21,159
แต่ปัญหาอยู่ที่
358
00:17:21,829 --> 00:17:23,279
ทำไมเขาต้องส่งสวีเหยวี่ยนมาด้วย
359
00:17:28,109 --> 00:17:28,610
ช้าหน่อย
360
00:17:29,710 --> 00:17:30,210
ไม่เป็นไร
361
00:17:33,680 --> 00:17:34,430
คุณคิดดูนะ
362
00:17:35,230 --> 00:17:36,880
ตอนนี้พวกเรามีทั้งพยานและหลักฐาน
363
00:17:37,950 --> 00:17:39,760
แต่ว่าสวีปั๋วจวินจะต้องรู้อยู่แก่ใจแน่
364
00:17:41,000 --> 00:17:42,470
ว่าการพลิกคดีครั้งนี้ ผม
365
00:17:43,350 --> 00:17:44,110
กับเพ๋ยซวิน
366
00:17:44,520 --> 00:17:45,880
อยากที่จะร่วมมือกันเพื่อกำจัดเขา
367
00:17:46,520 --> 00:17:47,590
ถ้าเขาไม่ทำอะไรเลย
368
00:17:48,280 --> 00:17:49,400
ก็ต้องแพ้แน่ ๆ
369
00:17:50,590 --> 00:17:52,040
ถ้าเขาใช้เหตุผลว่าป่วย
370
00:17:52,710 --> 00:17:53,920
เพื่อเลื่อนเวลาเปิดศาล
371
00:17:55,230 --> 00:17:56,710
ถ้างั้นก็ทำได้แต่
372
00:17:56,710 --> 00:17:57,920
หาเวลากอบกู้สถานการณ์ด้วยตัวเอง
373
00:18:00,070 --> 00:18:00,950
แต่ว่าตอนนี้
374
00:18:01,640 --> 00:18:02,760
เขาไม่ได้ทำอะไรเลย
375
00:18:03,760 --> 00:18:05,160
นี่มันเป็นการปล่อยให้ตัวเองถูกกระทำนะ
376
00:18:06,470 --> 00:18:07,640
ที่คุณพูดก็มีเหตุผลนะคะ
377
00:18:13,310 --> 00:18:14,160
ความจริงแล้ว
378
00:18:15,230 --> 00:18:16,560
ผมก็เตรียมใจไว้แล้วว่าสวีปั๋วจวิน
379
00:18:16,560 --> 00:18:17,680
จะปฏิเสธไม่ขึ้นศาล
380
00:18:18,880 --> 00:18:20,830
สายตาของตระกูลสวีคอยตามติดพวกเราอยู่ตลอด
381
00:18:21,880 --> 00:18:22,680
ตอนที่ผมพาเพ๋ยซวิน
382
00:18:22,880 --> 00:18:24,470
ไปหาหมิ่นต้าเฉิงที่สถานกงสุล
383
00:18:24,560 --> 00:18:26,070
ผมยังจงใจทิ้งร่องรอยไว้ให้พวกเขาด้วย
384
00:18:26,680 --> 00:18:27,640
เดิมทีผมคิดว่า
385
00:18:28,160 --> 00:18:29,110
สวีปั๋วจวินนี่
386
00:18:29,280 --> 00:18:30,880
จะคิดหาวิธีฆ่าหมิ่นต้าเฉิงทิ้งก่อน
387
00:18:32,190 --> 00:18:33,920
ขอแค่เขาลงมือที่เขตกงสุล
388
00:18:34,590 --> 00:18:36,230
ผมก็จะจับเขาได้คาหนังคาเขา
389
00:18:36,920 --> 00:18:38,710
ถึงสวีปั๋วจวินจะปฏิเสธไม่ขึ้นศาล
390
00:18:39,110 --> 00:18:40,950
พวกเราก็สามารถเปิดศาลเพื่อพิจารณา
391
00:18:41,800 --> 00:18:43,070
คดีที่เขาจะฆ่าพยานได้ทันที
392
00:18:43,710 --> 00:18:44,280
แล้วก็
393
00:18:44,560 --> 00:18:46,190
เปิดคดีเก่าเมื่อสิบปีก่อนขึ้นมาด้วย
394
00:18:46,830 --> 00:18:47,950
แต่ผมคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่า
395
00:18:49,280 --> 00:18:51,310
เขาจะส่งมือขวาของเขาอย่างสวีเหยวี่ยนมาขึ้นศาล
396
00:18:51,470 --> 00:18:52,470
ง่าย ๆ แบบนี้
397
00:18:53,800 --> 00:18:54,520
ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย
398
00:18:55,880 --> 00:18:56,590
นอกซะจากว่า
399
00:18:57,230 --> 00:18:58,230
เขาจะส่งสวีเหยวี่ยนมา
400
00:18:58,710 --> 00:19:00,110
เพื่อกอบกู้สถานการณ์
401
00:19:06,600 --> 00:19:09,100
[สถานีรถไฟปักกิ่ง]
402
00:19:13,040 --> 00:19:13,920
เสนาธิการจั่ว
403
00:19:14,000 --> 00:19:14,880
ไม่เจอกันนานเลยนะ
404
00:19:15,310 --> 00:19:16,590
สหายสวีเหยวี่ยนคงเดินทางมาเหนื่อยสินะ
405
00:19:17,070 --> 00:19:18,520
ผู้ตรวจการเพ๋ยของพวกเราได้เตรียมห้อง
406
00:19:18,520 --> 00:19:19,310
ไว้ที่โรงแรมลิ่วกั๋วแล้ว
407
00:19:19,640 --> 00:19:20,520
เรากลับไปพักผ่อนกันก่อนเถอะ
408
00:19:21,400 --> 00:19:22,680
ลำบากเสนาธิการจั่วแล้ว
409
00:19:23,000 --> 00:19:24,800
ผู้ตรวจการสวีของพวกเรากำลังป่วยอยู่
410
00:19:24,800 --> 00:19:25,520
ก็เลยไม่สะดวกขึ้นศาล
411
00:19:26,040 --> 00:19:28,000
หวังว่าผู้ตรวจการเพ๋ยจะไม่ถือสานะ
412
00:19:29,000 --> 00:19:30,520
สหายสวีพูดอะไรกัน
413
00:19:30,680 --> 00:19:31,560
คุณน่ะเป็นถึง
414
00:19:31,560 --> 00:19:33,070
ผู้ช่วยข้างกายของผู้ตรวจการสวีเลยนะ
415
00:19:33,920 --> 00:19:34,950
คุณขึ้นศาลแทนเขา
416
00:19:35,040 --> 00:19:36,310
มันก็เป็นเรื่องที่แน่นอนอยู่แล้ว
417
00:19:37,470 --> 00:19:39,110
ผู้ตรวจการของพวกเราเป็นผู้บริสุทธิ์
418
00:19:39,920 --> 00:19:41,680
อีกอย่างยังมีผู้ตรวจการเพ๋ยอยู่อีกคน
419
00:19:42,040 --> 00:19:43,590
ผมเชื่อว่าศาลชั้นสูง
420
00:19:43,590 --> 00:19:45,230
จะตัดสินคดีอย่างยุติธรรมนะ
421
00:19:45,830 --> 00:19:46,640
แน่นอนอยู่แล้ว
422
00:19:47,110 --> 00:19:48,560
สหายพักผ่อนให้สบายใจก่อนเถอะ
423
00:19:48,560 --> 00:19:49,640
รอเวลาเปิดศาลออกเมื่อไร
424
00:19:49,640 --> 00:19:50,280
ผมจะแจ้งคุณ
425
00:19:50,560 --> 00:19:51,350
ไปกัน เชิญ
426
00:19:51,800 --> 00:19:52,300
เชิญ
427
00:19:58,560 --> 00:19:59,060
ออกรถ
428
00:20:16,760 --> 00:20:17,260
แถวตรง
429
00:20:19,400 --> 00:20:20,280
ขวาหัน
430
00:20:20,830 --> 00:20:21,710
หน้าหัน
431
00:20:22,070 --> 00:20:22,570
ตามระเบียบพัก
432
00:20:24,560 --> 00:20:25,070
แถวตรง
433
00:20:27,310 --> 00:20:27,810
ตามระเบียบพัก
434
00:20:32,280 --> 00:20:33,000
ผู้บัญชาการถาน
435
00:20:34,470 --> 00:20:35,760
ลองดูกองกำลังตระกูลเพ๋ยของผมสิ
436
00:20:36,110 --> 00:20:37,520
เทียบกับกองกำลังตระกูลถานของคุณแล้ว
437
00:20:37,710 --> 00:20:38,400
เป็นยังไงบ้าง
438
00:20:40,110 --> 00:20:41,230
ครอบครัวของผู้ตรวจการเป็นนายพลมาตั้งกี่รุ่นต่อกี่รุ่น
439
00:20:41,950 --> 00:20:43,350
อานุภาพและวินัยทางทหารของกองกำลังตระกูลเพ๋ย
440
00:20:43,640 --> 00:20:44,760
ทหารเบ็ดเตล็ดอย่างพวกเรา
441
00:20:44,760 --> 00:20:45,470
เทียบไม่ได้หรอกครับ
442
00:20:47,680 --> 00:20:49,040
ผู้บัญชาการถานอย่าล้อเล่นน่ะ
443
00:20:49,800 --> 00:20:52,040
ตอนนี้คุณไม่ใช่ทหารเบ็ดเตล็ดอะไรแล้วละ
444
00:20:52,470 --> 00:20:53,950
มีเซี่ยงไฮ้ที่คึกคักและเป็นสากล
445
00:20:54,000 --> 00:20:55,160
แล้วอีกไม่นานก็จะกลายเป็น
446
00:20:55,520 --> 00:20:57,400
ลูกเขยในอุดมคติของตระกูลมู่แล้ว
447
00:20:57,560 --> 00:20:59,070
คุณน่ะยิ่งใหญ่กว่าผมซะอีกนะ
448
00:20:59,950 --> 00:21:01,000
ผู้ตรวจการท่านอย่าล้อเล่นเลยครับ
449
00:21:01,230 --> 00:21:02,470
ผมก็มีแค่สองพันคน
450
00:21:02,640 --> 00:21:04,470
จะไปเปรียบเทียบกับกองทัพเป็นแสนของท่านได้ยังไง
451
00:21:06,350 --> 00:21:08,310
แต่ละบ้านก็มีความลำบากของตัวเอง
452
00:21:08,470 --> 00:21:10,400
คุณคงไม่รู้ความลำบากของผม
453
00:21:11,000 --> 00:21:12,040
กองทัพเป็นแสน
454
00:21:12,280 --> 00:21:13,520
ทั้งคนทั้งม้าก็ต้องกิน
455
00:21:13,680 --> 00:21:15,640
ปีหนึ่งจะต้องใช้เงินไปสักเท่าไร
456
00:21:16,040 --> 00:21:16,800
สวีปั๋วจวิน
457
00:21:17,000 --> 00:21:19,590
อารักขาสถานที่ที่ในน้ำมีปลาในนามีข้าวอย่างเจียงหนานที่อุดมสมบูรณ์
458
00:21:20,000 --> 00:21:20,950
เขาซูจิ่ง
459
00:21:21,110 --> 00:21:23,590
ก็มีเหมืองถ่านหินขนาดใหญ่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของมณฑลซานซี
460
00:21:23,710 --> 00:21:25,280
ผมไปเปรียบกับพวกเขาไม่ได้หรอก
461
00:21:26,830 --> 00:21:28,160
บวกกับหลายปีมานี้
462
00:21:28,430 --> 00:21:30,920
ทั้งภัยแล้ง ภัยตั๊กแตนก็มากันติด ๆ
463
00:21:31,590 --> 00:21:34,230
ชาวนาพืชผลล้มเหลว เบี้ยเลี้ยงอยู่ในภาวะวิกฤต
464
00:21:36,160 --> 00:21:37,430
นั่นคงเพราะท่านใจดีไปแล้วละครับ
465
00:21:37,590 --> 00:21:39,230
ไม่เหมือนผู้ตรวจการกับทหารรักษาการณ์บางคน
466
00:21:39,590 --> 00:21:41,760
ที่เก็บภาษีของหลายสิบปีล่วงหน้าไว้ก่อนแล้ว
467
00:21:41,760 --> 00:21:43,040
คุณคิดว่าผมไม่อยากหรือไง
468
00:21:43,830 --> 00:21:45,000
ถ้าผม
469
00:21:45,430 --> 00:21:47,160
สามารถเป็นอย่างสวีปั๋วจวิน
470
00:21:47,520 --> 00:21:49,430
ที่มีเยว่เฉิงที่อุดมสมบูรณ์
471
00:21:49,680 --> 00:21:50,760
ผมก็คงทนไม่ไหวที่จะ
472
00:21:50,920 --> 00:21:52,520
เก็บกำไรจากพวกมาเฟียท้องถิ่น
473
00:21:52,520 --> 00:21:53,640
พวกนั้นให้หมด
474
00:21:54,280 --> 00:21:55,350
แต่ว่าไม่ได้หรอก
475
00:21:55,640 --> 00:21:56,830
บนตัวประชาชน
476
00:21:57,350 --> 00:21:58,920
จะไปมีกำไรให้เก็บได้ยังไง
477
00:21:59,070 --> 00:22:01,000
ถ้าบีบบังคับให้ประชาชนโกรธขึ้นมา
478
00:22:01,190 --> 00:22:02,040
ถ้างั้นเบี้ยเลี้ยงของผม
479
00:22:02,040 --> 00:22:03,470
ก็ยิ่งจบเห่กันพอดี
480
00:22:03,950 --> 00:22:04,560
ใช่ครับ
481
00:22:06,590 --> 00:22:07,190
ผู้ตรวจการ
482
00:22:08,590 --> 00:22:10,070
คดีของสวีปั๋วจวิน
483
00:22:10,070 --> 00:22:11,110
จะขึ้นศาลเมื่อไรเหรอครับ
484
00:22:15,230 --> 00:22:16,190
ผมรู้ว่าคุณ
485
00:22:16,560 --> 00:22:18,110
ห่วงว่าจะมีปัญหาตามมา
486
00:22:18,710 --> 00:22:20,640
แต่ว่าเรื่องนี้จะรีบร้อนไม่ได้จริง ๆ
487
00:22:21,000 --> 00:22:22,470
เพราะว่าคดีมันใหญ่มาก
488
00:22:23,470 --> 00:22:24,400
พวกเราจำเป็นต้องให้
489
00:22:24,760 --> 00:22:26,000
เวลากับ
490
00:22:26,430 --> 00:22:27,430
ศาลชั้นสูงสักหน่อย
491
00:22:27,640 --> 00:22:28,880
ให้พวกเขาได้เตรียมตัว
492
00:22:29,190 --> 00:22:31,280
พอถึงตอนนั้นจะได้ไม่มีคำวิพากย์วิจารณ์ด่าพวกเรา
493
00:22:31,590 --> 00:22:32,950
หาว่าพวกเราเตรียมการไว้ล่วงหน้า
494
00:22:32,950 --> 00:22:33,280
ผู้ตรวจการ
495
00:22:33,280 --> 00:22:34,560
เพื่อตั้งข้อหาสวีปั๋วจวิน
496
00:22:36,520 --> 00:22:38,000
เสนาธิการจั่วกำลังรอท่านอยู่ที่ห้องหนังสือครับ
497
00:22:38,230 --> 00:22:39,230
บอกว่ามีเรื่องด่วน
498
00:22:41,520 --> 00:22:42,310
ผู้บัญชาการถาน
499
00:22:42,710 --> 00:22:43,400
ผมมีเรื่องด่วน
500
00:22:43,710 --> 00:22:44,520
ขอตัวก่อนล่ะ
501
00:22:44,680 --> 00:22:46,000
คุณ ตามสบายนะ
502
00:22:46,640 --> 00:22:47,140
ครับ
503
00:22:59,710 --> 00:23:00,560
สวีเหยวี่ยนถึงแล้วครับ
504
00:23:01,110 --> 00:23:02,280
เสนาธิการจั่วไปรับที่สถานี
505
00:23:02,590 --> 00:23:04,560
แถมยังพาพวกเขาไปส่งที่โรงแรมลิ่วกั๋วด้วยตัวเอง
506
00:23:05,040 --> 00:23:06,040
เดิมทีเสนาธิการจั่วคนนี้
507
00:23:07,000 --> 00:23:08,590
เป็นผู้ช่วยของเพ๋ยซวิน
508
00:23:10,430 --> 00:23:12,430
น่าจะรู้จักกับสวีเหยวี่ยนมานานแล้ว
509
00:23:13,710 --> 00:23:15,640
ผมคิดว่าอีกไม่นานก็จะฟ้องร้องกันแล้ว
510
00:23:16,400 --> 00:23:18,350
ทำไมเพ๋ยซวินถึงยังได้เกรงใจสวีเหยวี่ยนขนาดนี้อยู่อีก
511
00:23:23,280 --> 00:23:25,070
ดูเหมือนว่าขอแค่ไม่เปิดศาลหนึ่งวัน
512
00:23:25,280 --> 00:23:26,400
ก็จะมีตัวแปรเพิ่มมากขึ้น
513
00:23:28,230 --> 00:23:28,880
ตัวแปรเหรอครับ
514
00:23:30,000 --> 00:23:31,400
เพ๋ยซวินก็คือตัวแปลนี้นั่นแหละ
515
00:23:33,710 --> 00:23:34,350
ถานซื่อ
516
00:23:34,760 --> 00:23:36,040
นายส่งคนไปจับตาดูสวีเหยวี่ยนไว้
517
00:23:36,680 --> 00:23:38,310
ถ้ามีสถานการณ์อะไร ให้รายงานทันที
518
00:23:39,400 --> 00:23:39,900
ครับ
519
00:23:43,470 --> 00:23:44,800
ผู้ช่วยคนนั้นของสวีปั๋วจวิน
520
00:23:44,950 --> 00:23:46,000
พูดแบบนี้จริง ๆ เหรอ
521
00:23:46,710 --> 00:23:47,210
ใช่ครับ
522
00:23:47,880 --> 00:23:50,000
เขาบอกว่าช่วงนี้สวีปั๋วจวินสุขภาพไม่แข็งแรง
523
00:23:50,470 --> 00:23:52,430
จัดการธุระปะปางของเซี่ยงไฮ้ได้ไม่มากนัก
524
00:23:53,110 --> 00:23:55,040
ถานเสวียนคนนี้ก็เป็นคนที่ชอบหาเรื่องอีก
525
00:23:55,590 --> 00:23:56,800
ตั้งแต่เขารับตำแหน่ง
526
00:23:57,000 --> 00:23:58,400
ก็ทำให้สวีปั๋วจวินปวดหัวสุด ๆ
527
00:23:58,950 --> 00:24:00,590
การพลิกฟื้นคดีเก่าเมื่อสิบปีที่แล้วขึ้นมาในครั้งนี้
528
00:24:00,880 --> 00:24:02,190
ก็เพื่อที่จะปรักปรำตระกูลสวี
529
00:24:02,470 --> 00:24:02,970
ผู้ตรวจการ
530
00:24:03,310 --> 00:24:05,350
ครั้งนี้ถ้าท่านสามารถยืนอยู่ฝั่งตระกูลสวีได้
531
00:24:05,800 --> 00:24:07,640
แล้วตั้งข้อหาให้ถานเสวียนหลินว่าปรักปรำเจ้าหน้าที่อาวุโส
532
00:24:08,110 --> 00:24:08,680
ถ้างั้น
533
00:24:09,110 --> 00:24:10,070
สวีปั๋วจวินบอกว่า
534
00:24:10,470 --> 00:24:12,590
จะให้ท่านเป็นคนเลือกผู้เข้าชิงตำแหน่งผู้บัญชาการของเซี่ยงไฮ้
535
00:24:18,640 --> 00:24:20,230
กะอีกแค่ผู้บัญชาการของเซี่ยงไฮ้
536
00:24:21,640 --> 00:24:23,590
คิดว่าแค่นี้จะทำให้ฉันยอมวางมืองั้นเหรอ
537
00:24:24,000 --> 00:24:24,520
ถ้างั้น
538
00:24:24,560 --> 00:24:25,560
ท่านว่าเราเจรจาเงื่อนไข
539
00:24:25,560 --> 00:24:26,560
กับเขาอีกทีดีไหมครับ
540
00:24:26,880 --> 00:24:28,040
ล้มสวีปั๋วจวิน
541
00:24:28,560 --> 00:24:29,920
กับล้มถานเสวียนหลิน
542
00:24:30,470 --> 00:24:31,830
อันไหนส่งผลดีกับพวกเรามากกว่า
543
00:24:32,190 --> 00:24:33,640
ก็ต้องล้มสวีปั๋วจวินสิครับ
544
00:24:33,710 --> 00:24:34,210
ไม่ใช่
545
00:24:34,710 --> 00:24:37,520
ที่ส่งผลดีมากว่าก็คือทั้งล้มสวีปั๋วจวิน
546
00:24:37,590 --> 00:24:39,880
แล้วก็ยังได้ผลประโยชน์จากถานเสวียนหลินด้วยต่างหาก
547
00:24:40,230 --> 00:24:41,310
ท่านหมายความว่า
548
00:24:41,520 --> 00:24:43,190
จะให้ถานเสวียนคนนี้เสียเลือดงั้นเหรอครับ
549
00:24:44,400 --> 00:24:45,040
ตอนบ่าย
550
00:24:45,680 --> 00:24:47,000
ฉันได้บอกใบ้เขาแล้ว
551
00:24:47,710 --> 00:24:50,000
ถ้าไอ้หมอนี่มันฉลาดก็น่าจะเข้าใจ
552
00:24:50,520 --> 00:24:51,520
จะเร่งให้ฉันเปิดศาล
553
00:24:52,590 --> 00:24:53,350
จำเป็น
554
00:24:53,560 --> 00:24:54,950
ต้องแสดงความจริงใจของเขาออกมา
555
00:24:55,040 --> 00:24:56,160
ถ้างั้น ถ้างั้นทางฝั่งผู้ช่วยสวีละครับ
556
00:24:56,560 --> 00:24:57,590
แกรับปากไปก่อน
557
00:24:57,800 --> 00:25:00,830
ถ้าสวีปั๋วจวินเร่งให้พวกเราลงมือกับถานเสวียนหลิน
558
00:25:00,880 --> 00:25:01,800
แกก็บอกมันว่า
559
00:25:01,950 --> 00:25:04,560
ฉันจะเลือกผู้ชิงตำแหน่งผู้บัญชาการของเซี่ยงไฮ้ที่เหมาะสม
560
00:25:04,920 --> 00:25:05,920
บอกพวกเขาว่าอย่าเร่ง
561
00:25:06,760 --> 00:25:07,680
ผมเข้าใจแล้วครับ
562
00:25:07,920 --> 00:25:08,420
ไป
563
00:25:08,710 --> 00:25:09,760
เรียกเพ๋ยหย่งมาหาฉัน
564
00:25:09,800 --> 00:25:10,300
ครับ
565
00:25:10,880 --> 00:25:11,380
จอมพลน้อย
566
00:25:11,760 --> 00:25:12,710
นี่คือหนังสือที่ท่านต้องการครับ
567
00:25:13,160 --> 00:25:14,350
ผมรู้ว่าวันนี้ผมมาสาย
568
00:25:14,430 --> 00:25:15,230
แต่ว่าวันนี้
569
00:25:15,350 --> 00:25:16,560
กลางวันยุ่งมากจริง ๆ
570
00:25:17,520 --> 00:25:18,520
วันนี้คุณไปไหนมาล่ะ
571
00:25:19,520 --> 00:25:21,000
ทำไมทั้งวันถึงไม่เห็นเงาคุณเลย
572
00:25:21,640 --> 00:25:22,310
อย่าพูดถึงเลยครับ
573
00:25:24,160 --> 00:25:25,040
ตัวแทนขึ้นศาล
574
00:25:25,710 --> 00:25:27,040
ของผู้ตรวจการสวีมาแล้วน่ะสิครับ
575
00:25:27,640 --> 00:25:28,430
เสนาธิการจั่ว
576
00:25:28,710 --> 00:25:29,560
ทั้งต้องไปรับที่สถานี
577
00:25:30,070 --> 00:25:31,350
ทั้งต้องหาที่ทางให้เขา
578
00:25:31,640 --> 00:25:32,230
อีกอย่าง
579
00:25:32,230 --> 00:25:33,710
ยังต้องวิ่งเข้าวิ่งออกเพื่อส่งข้อความให้ผู้ตรวจการอีก
580
00:25:33,800 --> 00:25:34,880
ไปไหนไม่ได้เลยจริง ๆ
581
00:25:34,950 --> 00:25:36,640
ดังนั้น ก็เลยให้ผมเปลี่ยนกะ
582
00:25:37,590 --> 00:25:38,880
คนของสวีปั๋วจวิน
583
00:25:38,880 --> 00:25:40,230
ไม่ได้มารอเปิดศาลหรือไง
584
00:25:40,830 --> 00:25:42,350
คุณพ่อมีอะไรที่ต้องพูดกับพวกเขาด้วยเหรอ
585
00:25:42,760 --> 00:25:43,640
ก็ไม่ได้มีอะไรครับ
586
00:25:43,680 --> 00:25:44,760
ก็แค่คำพูดเล็ก ๆ น้อย ๆ
587
00:25:45,040 --> 00:25:46,190
ก่อนขึ้นศาลน่ะครับ
588
00:25:48,520 --> 00:25:49,020
เอาละ
589
00:25:49,430 --> 00:25:50,110
ไม่มีธุระอะไรแล้ว
590
00:25:50,350 --> 00:25:51,310
คุณไปทำงานของคุณเถอะ
591
00:25:53,920 --> 00:25:54,420
จริงสิ
592
00:25:57,230 --> 00:25:58,830
คุณให้คุณหนูถานมาหาผมหน่อย
593
00:25:59,230 --> 00:26:00,640
มีหนังสือสองสามเล่มที่เธอต้องการ
594
00:26:01,400 --> 00:26:01,900
รับทราบครับ
595
00:26:13,830 --> 00:26:14,590
นายกำลังจะบอกว่า
596
00:26:16,880 --> 00:26:17,880
เสนาธิการจั่ว
597
00:26:18,190 --> 00:26:19,800
ออกมาจากห้องของเพ๋ยซวิน
598
00:26:20,520 --> 00:26:22,110
จากนั้นก็ไปโรงแรมลิ่วกั๋ว
599
00:26:22,590 --> 00:26:23,110
ใช่ครับ
600
00:26:24,160 --> 00:26:25,830
แถมยังคุยนานมากว่าจะออกมา
601
00:26:26,160 --> 00:26:26,680
สวีเหยวี่ยนล่ะ
602
00:26:27,310 --> 00:26:29,000
ผมส่งคนไปจับตาดูที่โรงแรมลิ่วกั๋วแล้วครับ
603
00:26:29,590 --> 00:26:30,230
มีการเคลื่อนไหวเมื่อไร
604
00:26:30,430 --> 00:26:31,190
จะรายงานทันที
605
00:26:35,760 --> 00:26:36,430
มิน่าล่ะ
606
00:26:36,710 --> 00:26:37,800
ตอนบ่ายที่สนามซ้อมทหาร
607
00:26:40,310 --> 00:26:42,400
เพ๋ยซวินถึงได้ตัดพ้อกับฉันตลอด
608
00:26:43,190 --> 00:26:44,190
แต่พอฉันพูดว่า
609
00:26:44,400 --> 00:26:45,470
เมื่อไรจะเปิดศาล
610
00:26:45,680 --> 00:26:46,920
สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปทันที
611
00:26:49,400 --> 00:26:51,110
ที่แท้ก็จะเหยียบเรือสองแคมนี่เอง
612
00:26:52,110 --> 00:26:53,040
ถ้างั้นพวกเราจะทำยังไงดีครับ
613
00:26:53,560 --> 00:26:54,800
ที่นี่เป็นถึงอาณาเขตของเพ๋ยซวิน
614
00:26:55,470 --> 00:26:56,430
ถ้าเขาโกงขึ้นมา
615
00:26:57,000 --> 00:26:58,560
พวกเราไม่เหลือทางแน่
616
00:27:02,000 --> 00:27:02,560
ง่ายมาก
617
00:27:04,640 --> 00:27:05,310
ก็แค่บีบบังคับเขาสักหน่อย
618
00:27:06,310 --> 00:27:07,280
ขี่หลังเสือแล้วลงไม่ได้ง่าย ๆ หรอก
619
00:27:16,470 --> 00:27:17,110
พี่สะใภ้คะ
620
00:27:18,640 --> 00:27:19,830
พี่จินตนาการ
621
00:27:20,000 --> 00:27:21,000
ถึงความรู้สึกที่ว่าตัวเองอยู่บ้าน
622
00:27:21,400 --> 00:27:23,280
แต่ก็เหมือนอยู่คุกได้หรือเปล่าคะ
623
00:27:24,190 --> 00:27:25,640
หาว่าพี่ชายเธอคุมเธอเยอะไปอีกแล้วเหรอ
624
00:27:26,430 --> 00:27:28,190
หนูไม่ได้ว่าพี่ชายหนูสักหน่อย
625
00:27:29,040 --> 00:27:30,070
หนูก็แค่กำลังคิดว่า
626
00:27:30,880 --> 00:27:32,230
เพ๋ยซ่าวจวินคนนี้
627
00:27:32,520 --> 00:27:34,110
เขาเองอยู่หน่วยตรวจการ
628
00:27:35,920 --> 00:27:37,070
ก็เหมือนกับติดคุกเลย
629
00:27:37,640 --> 00:27:38,640
เห็นใจเขาเหรอ
630
00:27:40,040 --> 00:27:40,710
คุณหนูถาน
631
00:27:44,680 --> 00:27:45,180
คุณหนูมู่
632
00:27:45,710 --> 00:27:46,710
จอมพลหนุ่มของผม
633
00:27:47,190 --> 00:27:48,190
อยากเชิญคุณไปสักหน่อย
634
00:27:49,430 --> 00:27:49,930
เพ๋ย...
635
00:27:50,070 --> 00:27:51,160
เพ๋ยซ่าวจวินเรียกหาฉันเหรอ
636
00:27:53,110 --> 00:27:54,230
จอมพลหนุ่มมีหนังสือบางเล่ม
637
00:27:54,520 --> 00:27:55,430
ที่อยากให้คุณดูสักหน่อย
638
00:27:59,950 --> 00:28:00,710
บอกเขา
639
00:28:00,950 --> 00:28:02,000
ว่าให้เขารอไป
640
00:28:02,280 --> 00:28:02,780
ได้ครับ
641
00:28:03,000 --> 00:28:03,950
ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
642
00:28:04,190 --> 00:28:04,710
คุณก็รีบเข้าล่ะ
643
00:28:11,760 --> 00:28:12,350
พี่สะใภ้คะ
644
00:28:13,070 --> 00:28:13,920
ประเด็นก็คือ
645
00:28:14,160 --> 00:28:15,920
หนูไม่ได้บอกว่าจะไปอ่านหนังสือกับเขาสักหน่อย
646
00:28:18,470 --> 00:28:19,310
หนูรู้แล้ว
647
00:28:19,800 --> 00:28:21,430
เขาจะต้องถูกหนูทำให้หวั่นไหวแน่
648
00:28:22,680 --> 00:28:24,070
คำโบราณพูดไว้ได้ดี
649
00:28:24,520 --> 00:28:26,590
ไม่เจอหนึ่งวัน เหมือนห่างกันสามฤดูใบไม้ร่วง
650
00:28:26,950 --> 00:28:27,450
พี่สะใภ้
651
00:28:28,350 --> 00:28:30,470
พี่ว่าเพ๋ยซ่าวจวินคนนี้
652
00:28:30,710 --> 00:28:32,310
เขากำลังหาข้ออ้างหรือเปล่า
653
00:28:32,800 --> 00:28:34,350
ความจริงแล้วเขาก็แค่อยากเจอหนูก็เท่านั้น
654
00:28:35,680 --> 00:28:37,000
แต่พี่รู้สึกว่า
655
00:28:37,160 --> 00:28:39,310
นี่มันไม่เหมือนเรื่องที่คุณชายเพ๋ยจะทำนะ
656
00:28:42,590 --> 00:28:43,920
ให้พี่ไปเป็นเพื่อนเธอดีกว่านะ
657
00:28:44,110 --> 00:28:46,230
ผู้หญิงตัวคนเดียวอย่างเธอไปดึกขนาดนี้ก็ไม่ดี
658
00:28:46,590 --> 00:28:47,190
จริงเหรอคะ
659
00:28:48,280 --> 00:28:49,350
พี่นี่เป็นพี่สะใภ้แท้ ๆ ของหนูเลย
660
00:28:49,520 --> 00:28:50,760
เธอเนี่ยนะ
661
00:28:56,920 --> 00:28:57,710
คุณชายเพ๋ย
662
00:28:57,920 --> 00:28:59,000
พวกเรามาเอาหนังสือ
663
00:28:59,190 --> 00:29:00,110
เข้าไปได้หรือยังคะ
664
00:29:03,430 --> 00:29:03,930
เข้ามา
665
00:29:07,310 --> 00:29:07,880
คุณชายเพ๋ย
666
00:29:09,280 --> 00:29:09,920
คุณชายเพ๋ย
667
00:29:13,160 --> 00:29:14,160
คุณชายเพ๋ยอย่าถือสาเลยนะคะ
668
00:29:14,640 --> 00:29:15,830
นี่มันก็ดึกมากแล้ว
669
00:29:16,000 --> 00:29:17,760
คุณให้ผู้หญิงตัวคนเดียวอย่างซางอวี๋มาเอง
670
00:29:17,760 --> 00:29:18,760
มันไม่สะดวกจริง ๆ
671
00:29:19,310 --> 00:29:20,520
คนอื่นจะได้ไม่นินทา
672
00:29:21,350 --> 00:29:22,880
คุณหนูมู่ พูดถูกแล้วละ
673
00:29:23,310 --> 00:29:23,880
ผมเอง
674
00:29:24,310 --> 00:29:25,160
ที่คิดไม่รอบคอบ
675
00:29:29,190 --> 00:29:29,920
คุณชายเพ๋ย
676
00:29:30,760 --> 00:29:32,190
คุณคิดถึงฉันแล้วใช่ไหม
677
00:29:32,680 --> 00:29:34,760
ถ้าคุณคิดถึงฉันก็พูดมาตรง ๆ เถอะ
678
00:29:36,070 --> 00:29:37,230
จะหาข้ออ้างทำไมกัน
679
00:29:37,640 --> 00:29:38,310
คุณหนูถาน
680
00:29:39,040 --> 00:29:39,950
ที่ผมเรียกคุณมา
681
00:29:40,400 --> 00:29:41,280
ก็เพราะว่ามีเรื่องเรื่องหนึ่ง
682
00:29:42,160 --> 00:29:43,310
ที่รู้สึกว่าคุณควรจะรู้ไว้
683
00:29:50,800 --> 00:29:52,160
ดึกขนาดนี้แล้วพวกคุณจะไปไหนคะ
684
00:29:55,230 --> 00:29:55,830
ถานซื่อ
685
00:29:55,920 --> 00:29:56,680
นายเฝ้าอยู่ตรงนี้นะ
686
00:30:06,680 --> 00:30:08,280
เป็นผู้กุมอำนาจแห่งเซี่ยงไฮ้แล้วยังไงล่ะ
687
00:30:08,470 --> 00:30:09,950
ก็ต้องถูกเมียคุมอยู่ดี
688
00:30:10,760 --> 00:30:11,260
ทำไมเหรอ
689
00:30:11,280 --> 00:30:12,640
ฉันเพิ่งมาจากห้องจอมพลเพ๋ย
690
00:30:12,830 --> 00:30:15,000
เขาบอกว่าเพ๋ยซวินกับสวีเหยวี่ยนกำลังติดต่อกันเป็นการส่วนตัว
691
00:30:18,800 --> 00:30:19,520
ดึกขนาดนี้แล้ว
692
00:30:20,470 --> 00:30:21,640
คุณไปห้องเพ๋ยซ่าวจวินทำไมกัน
693
00:30:22,640 --> 00:30:23,950
คุณตั้งสติหน่อยได้ไหมคะ
694
00:30:23,950 --> 00:30:25,310
จนถึงตอนนี้แล้วยังจะหึงไม่เข้าเรื่องอีก
695
00:30:25,400 --> 00:30:26,710
ถ้าหากเพ๋ยซวินขายคุณไปล่ะคะ
696
00:30:28,040 --> 00:30:28,800
เพราะว่าเรื่องนี้หรอกเหรอ
697
00:30:29,880 --> 00:30:31,070
เพ๋ยซ่าวจวินถูกขังอยู่
698
00:30:31,310 --> 00:30:32,190
แม้แต่เขาก็ยังรู้ได้
699
00:30:33,230 --> 00:30:34,400
ผู้ชายของคุณจะไม่รู้เลยหรือไง
700
00:30:35,470 --> 00:30:36,880
ถ้างั้นคุณคิดวิธีแก้หรือยังล่ะคะ
701
00:30:36,880 --> 00:30:38,110
ถ้าหากพวกเขาแอบรวมหัวกัน
702
00:30:38,310 --> 00:30:39,470
แล้วเปลี่ยนมาจัดการคุณแทนล่ะคะ
703
00:30:40,920 --> 00:30:41,420
มา
704
00:30:41,830 --> 00:30:43,110
คุณไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้หรอกนะ
705
00:30:46,470 --> 00:30:47,880
ไม่ว่าสวีปั๋วจวินจะยื่น
706
00:30:47,880 --> 00:30:49,000
ข้อเสนอแบบไหนให้กับเพ๋ยซวิน
707
00:30:49,520 --> 00:30:50,800
ก็ไม่สู้เขาหมดอำนาจเอง
708
00:30:51,160 --> 00:30:52,160
มันจะส่งผลดีต่อตระกูลเพ๋ยมากกว่า
709
00:30:52,680 --> 00:30:54,560
ที่เพ๋ยซวินติดต่อกับเขาเป็นการส่วนตัว
710
00:30:54,760 --> 00:30:56,400
ก็เพื่อจะเพิ่มแรงกดดันให้กับผมก็เท่านั้น
711
00:30:56,640 --> 00:30:58,280
บังคับให้ผมให้ผลประโยชน์ที่ใหญ่กว่านี้
712
00:30:58,710 --> 00:31:00,000
คุณมั่นใจขนาดนี้เลยเหรอคะ
713
00:31:01,040 --> 00:31:01,560
คุณคิดดูนะ
714
00:31:02,470 --> 00:31:04,280
ตอนนี้เพ๋ยซ่าวจวินออกไม่ได้แม้กระทั่งประตูห้อง
715
00:31:04,680 --> 00:31:06,310
ถ้าเพ๋ยซวินไม่อยากให้เขารู้
716
00:31:07,760 --> 00:31:08,680
เขาจะเอาข่าวมากจากไหนกันล่ะ
717
00:31:10,040 --> 00:31:10,560
แล้วก็
718
00:31:11,520 --> 00:31:12,880
สวีปั๋วจวินกับเพ๋ยซวินก็เข้าร่วม
719
00:31:12,880 --> 00:31:14,000
งานเลี้ยงเต้นรำของตระกูลมู่ด้วยกัน
720
00:31:14,040 --> 00:31:15,280
ก็เพื่อจะรวบรวมเบี้ยเลี้ยงไม่ใช่หรือไง
721
00:31:16,280 --> 00:31:17,070
ก็จริงนะคะ
722
00:31:18,040 --> 00:31:19,070
ถ้างั้นคุณวางแผนจะทำยังไงคะ
723
00:31:26,760 --> 00:31:27,880
ผมกำลังจะไปหาคุณเลี่ยว
724
00:31:28,800 --> 00:31:29,880
ใช้ความสัมพันธ์กับสถานกงสุล
725
00:31:30,000 --> 00:31:31,070
ลงข่าวเรื่องคดีเก่าของสวีปั๋วจวินจะถูก
726
00:31:31,280 --> 00:31:32,920
พิจารณาคดีใหม่บนหนังสือพิมพ์ต่างชาติ
727
00:31:33,190 --> 00:31:34,190
ปล่อยข่าวออกไป
728
00:31:34,350 --> 00:31:35,350
สร้างแรงกดดันจากสาธารณะ
729
00:31:36,190 --> 00:31:37,160
บังคับให้เพ๋ยซวินเปิดศาล
730
00:31:37,280 --> 00:31:37,830
ไม่ได้นะคะ
731
00:31:38,070 --> 00:31:39,110
คุณเล่นไม้แข็งแบบนี้กับเขา
732
00:31:39,310 --> 00:31:40,280
ถ้าบีบจนเขาโกรธขึ้นมา
733
00:31:40,470 --> 00:31:41,710
ถึงต่อให้เขาล้มสวีปั๋วจวินแล้ว
734
00:31:41,920 --> 00:31:43,190
ก็จะหันกลับมาจัดการคุณนะคะ
735
00:31:43,590 --> 00:31:44,800
ในเมื่อสิ่งที่เขาต้องการก็คือเบี้ยเลี้ยง
736
00:31:45,000 --> 00:31:46,070
ถ้างั้นเราก็จะให้เบี้ยเลี้ยงเขา
737
00:31:46,640 --> 00:31:48,110
ถึงต่อให้เขาจะเห็นแก่เงิน
738
00:31:48,110 --> 00:31:49,560
ยังไงก็ต้องปล่อยเรากลับเซี่ยงไฮ้อยู่ดี
739
00:31:51,040 --> 00:31:51,560
หว่านชิง
740
00:31:52,070 --> 00:31:53,160
มันไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ นะ
741
00:31:54,000 --> 00:31:54,560
ไม่ต้องกลัว
742
00:31:54,760 --> 00:31:55,430
ฉันจ่ายไหว
743
00:31:56,640 --> 00:31:57,400
คุณจ่ายงั้นเหรอ
744
00:32:01,310 --> 00:32:03,040
คุณลืมที่คุณพูดที่คลับไป่เล่อแล้วเหรอคะ
745
00:32:03,230 --> 00:32:04,880
ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณก็คือคนของฉัน
746
00:32:05,070 --> 00:32:05,950
ฉันจะเลี้ยงคุณเอง
747
00:32:07,880 --> 00:32:08,400
คุณทำแบบนี้
748
00:32:08,760 --> 00:32:10,040
ผมก็กลายเป็นคนเกาะผู้หญิงกินจริง ๆ น่ะสิ
749
00:32:10,430 --> 00:32:10,950
อีกอย่าง
750
00:32:11,310 --> 00:32:12,470
คุณลุงมู่จะยอมตกลงงั้นเหรอ
751
00:32:12,920 --> 00:32:14,880
ตอนนี้ที่ตระกูลมู่ฉันเป็นคนตัดสินใจ
752
00:32:15,070 --> 00:32:16,400
อีกอย่างการฟ้องร้องครั้งนี้
753
00:32:16,590 --> 00:32:18,680
พวกเราจะต้องฉีกหน้ากากของสวีปั๋วจวินออกให้ได้
754
00:32:18,920 --> 00:32:19,920
ถ้าสามารถใช้เงินซื้อ
755
00:32:19,920 --> 00:32:21,160
การสนับสนุนของเพ๋ยซวินต่อตระกูลมู่ได้
756
00:32:21,400 --> 00:32:22,160
มันก็คุ้มนี่คะ
757
00:32:27,560 --> 00:32:28,060
ตกลง
758
00:32:28,800 --> 00:32:29,470
ถ้างั้นพรุ่งนี้
759
00:32:30,040 --> 00:32:31,310
ผมจะไปลองใจเพ๋ยซวินดู
760
00:32:31,830 --> 00:32:32,710
คุณไม่ต้องไปหรอกค่ะ
761
00:32:32,710 --> 00:32:33,430
เดี๋ยวฉันไปเอง
762
00:32:34,350 --> 00:32:35,000
คุณจะไปเหรอ
763
00:32:37,350 --> 00:32:39,000
ด้วยนิสัยของชายชาตรีอย่างผู้ตรวจการเพ๋ย
764
00:32:39,110 --> 00:32:39,920
ถ้าคุณไปละก็
765
00:32:40,040 --> 00:32:41,350
เขาจะต้องต่อรองทุกเรื่องแน่
766
00:32:41,350 --> 00:32:42,430
แต่ฉันไม่เหมือนกัน
767
00:32:42,830 --> 00:32:43,880
ฉันเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง
768
00:32:43,920 --> 00:32:45,560
ถ้าเขาต่อรองทุกอย่างกับสาวน้อยคนหนึ่ง
769
00:32:45,800 --> 00:32:46,950
จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนล่ะคะ
770
00:32:47,710 --> 00:32:49,640
อีกอย่างดูจากทัศนคติของเขาที่มีต่อน้องสาวคุณ
771
00:32:49,920 --> 00:32:51,760
เขาเป็นคนที่ใจอ่อนกับผู้หญิงง่ายจะตาย
772
00:32:51,920 --> 00:32:52,430
ไม่ได้
773
00:32:52,950 --> 00:32:54,710
จะต่อรองทุกเรื่องก็ช่างมันปะไร
774
00:32:55,190 --> 00:32:55,830
ผมไม่เห็นด้วย
775
00:32:58,640 --> 00:32:59,280
ทำไม
776
00:32:59,280 --> 00:33:00,920
อนุญาตให้แค่คุณเต้นรำเล่นไพ่กับพวกคุณนายรวย ๆ
777
00:33:00,920 --> 00:33:02,040
เข้าทางคุณนาย
778
00:33:02,190 --> 00:33:04,040
แต่จะไม่อนุญาตให้ฉันทำธุรกิจอย่างคุณนายงั้นเหรอคะ
779
00:33:04,760 --> 00:33:05,260
ผม
780
00:33:07,110 --> 00:33:07,880
ผมก็แค่ล้อเล่นน่ะ
781
00:33:08,920 --> 00:33:09,800
ผมไม่อยากให้คุณไป
782
00:33:12,160 --> 00:33:14,160
ตอนนี้คุณยังไม่ได้เป็นลูกเขยของตระกูลมู่ของฉัน
783
00:33:14,310 --> 00:33:15,110
ถ้าคุณไป
784
00:33:15,280 --> 00:33:16,520
มันก็จะเป็นการใจกว้างกับทรัพย์สินคนอื่นนะคะ
785
00:33:16,710 --> 00:33:17,640
อีกอย่างตอนนี้ฉันมู่หว่านชิง
786
00:33:17,640 --> 00:33:19,070
ก็เป็นคนรับผิดชอบตระกูลมู่แล้ว
787
00:33:19,400 --> 00:33:20,920
ฉันจะเป็นเหมือนสาว ๆ ที่เพิ่งแต่งงาน
788
00:33:21,070 --> 00:33:22,710
ที่พอเจอเรื่องแล้วก็หลบอยู่หลังผู้ชายไม่ได้หรอกนะคะ
789
00:33:23,000 --> 00:33:24,430
แบบนั้นฉันจะดูไร้ความสามารถเกินไป
790
00:33:24,880 --> 00:33:25,380
แต่
791
00:33:25,560 --> 00:33:26,230
เอาน่า
792
00:33:26,400 --> 00:33:27,640
ฉันรู้ว่าควรทำอะไรค่ะ
793
00:33:37,560 --> 00:33:40,460
[คลับเยว่เฉิง]
794
00:33:48,950 --> 00:33:49,560
เปิดประตูเถอะ
795
00:34:00,590 --> 00:34:02,190
สวีเหยวี่ยนไปคลับเยว่เฉิงงั้นเหรอ
796
00:34:02,590 --> 00:34:03,190
ครับ
797
00:34:04,040 --> 00:34:05,280
อีกอย่างเขายังเปลี่ยนเป็นชุดธรรมดา
798
00:34:05,350 --> 00:34:06,230
แล้วก็สวมหมวกอีกด้วยครับ
799
00:34:06,590 --> 00:34:07,920
ระมัดระวังตัวตลอดทาง
800
00:34:08,429 --> 00:34:10,389
คนของพวกเราตามอยู่ไกล ๆ ถึงไม่ถูกเจอเข้า
801
00:34:15,120 --> 00:34:16,840
เขากับเสนาธิการจั่วคุยกันเสร็จ
802
00:34:17,710 --> 00:34:18,520
แล้วไปไหนอีก
803
00:34:19,120 --> 00:34:20,230
คนของพวกเราจับตาดูอยู่ตลอด
804
00:34:20,429 --> 00:34:21,559
หลังจากที่เสนาธิการจั่วไปแล้ว
805
00:34:21,800 --> 00:34:23,000
เขาก็ไม่ได้ออกมาอีกเลย
806
00:34:23,520 --> 00:34:24,360
จนกระทั่งฟ้ามืด
807
00:34:24,710 --> 00:34:25,910
ถึงได้ไปคลับเยว่เฉิง
808
00:34:30,670 --> 00:34:33,080
เขาไม่ไปส่งโทรเลขให้สวีปั๋วจวิน
809
00:34:34,800 --> 00:34:36,470
ไปคลับเยว่เฉิงทำไมกันนะ
810
00:34:44,230 --> 00:34:45,760
สวีปั๋วจวินมาปักกิ่งแล้วงั้นเหรอ
811
00:34:57,870 --> 00:34:58,800
ตอนที่แกมา
812
00:34:59,040 --> 00:35:00,120
ไม่มีใครเห็นแกใช่ไหม
813
00:35:00,840 --> 00:35:01,760
ผู้ตรวจการวางใจเถอะครับ
814
00:35:02,040 --> 00:35:03,870
ตอนที่ผมเข้ามาอ้อมอยู่ตั้งหลายรอบ
815
00:35:04,230 --> 00:35:05,120
แน่ใจว่าไม่มีคนตาม
816
00:35:05,120 --> 00:35:06,150
ผมถึงได้เข้ามา
817
00:35:12,470 --> 00:35:13,760
ทางฝั่งเพ๋ยซวินบอกว่ายังไงบ้าง
818
00:35:14,840 --> 00:35:16,080
คำพูดที่เสนาธิการจั่วส่งมา
819
00:35:16,230 --> 00:35:18,470
บอกว่าผู้ตรวจการเพ๋ยสนใจข้อเสนอของพวกเรามาก
820
00:35:18,470 --> 00:35:19,670
จะลองคิดเรื่องร่วมมือกับพวกเราดู
821
00:35:20,390 --> 00:35:23,080
ถ้างั้นเขาจะลงมือกับถานเสวียนหลินเมื่อไรล่ะ
822
00:35:23,080 --> 00:35:24,800
พวกเขาบอกว่ายังต้องการเวลาพิจารณาตัว
823
00:35:24,800 --> 00:35:26,040
ผู้เข้าชิงตำแหน่งผู้บัญชาการของเซี่ยงไฮ้สักหน่อย
824
00:35:26,280 --> 00:35:27,560
ให้พวกเราไม่ต้องรีบร้อน
825
00:35:29,150 --> 00:35:30,950
มีแต่คำคุยโวให้ดูดีทั้งนั้น
826
00:35:31,560 --> 00:35:32,870
ไอ้จิ้งจอกเฒ่าเพ๋ยซวินนี่
827
00:35:33,190 --> 00:35:34,760
จะต้องกำลังถ่วงเวลาอยู่แน่ ๆ
828
00:35:35,230 --> 00:35:36,040
คงอยากจะดูว่า
829
00:35:36,150 --> 00:35:37,600
ฝั่งไหนจะให้ราคาสูงกว่า
830
00:35:37,910 --> 00:35:39,280
ผู้ตรวจการรู้ตั้งนานแล้วเหรอครับ
831
00:35:40,670 --> 00:35:42,950
ฉันก็แค่ลองเดาใจเพ๋ยซวินก็เท่านั้น
832
00:35:44,560 --> 00:35:46,000
ถ้ามันรับปากฉันอย่างจริงใจ
833
00:35:46,000 --> 00:35:46,710
ก็ต้อง
834
00:35:47,040 --> 00:35:48,120
ได้คืบจะเอาศอกแน่
835
00:35:48,800 --> 00:35:49,950
กะอีแค่ผู้บัญชาการของเซี่ยงไฮ้
836
00:35:49,950 --> 00:35:51,670
ตอบสนองความต้องการของมันไม่ได้หรอก
837
00:35:51,670 --> 00:35:52,390
ครั้งนี้
838
00:35:52,630 --> 00:35:53,950
ไม่ทันไรก็รับปากซะแล้ว
839
00:35:54,520 --> 00:35:55,800
มันอยากจะใช้พวกเรา
840
00:35:55,840 --> 00:35:57,000
เพื่อกดดันถานเสวียนหลินน่ะสิ
841
00:35:57,360 --> 00:35:58,760
เพราะอยากจะได้ผลประโยชน์
842
00:35:58,870 --> 00:36:00,320
จากไอ้แซ่ถานมากกว่านี้
843
00:36:06,520 --> 00:36:07,020
หยุด
844
00:36:07,120 --> 00:36:07,630
ทำอะไรน่ะ
845
00:36:08,390 --> 00:36:10,000
ผมก็แค่เอากาน้ำร้อนมาให้แขกน่ะ
846
00:36:13,000 --> 00:36:14,040
ทิ้งกาน้ำไว้
847
00:36:14,760 --> 00:36:15,260
แก
848
00:36:15,520 --> 00:36:16,040
ไป
849
00:36:18,080 --> 00:36:19,150
ได้ ๆ ๆ
850
00:36:53,430 --> 00:36:53,930
ผู้ตรวจการ
851
00:36:54,190 --> 00:36:55,430
ถ้างั้นต่อไปพวกเราควรทำยังไงดีครับ
852
00:36:59,120 --> 00:36:59,800
ถ้า
853
00:37:00,120 --> 00:37:02,520
ถานเสวียนหลินตอบสนองความต้องการของเพ๋ยซวินไม่ได้
854
00:37:03,280 --> 00:37:04,520
ด้วยนิสัยของเพ๋ยซวิน
855
00:37:04,710 --> 00:37:05,800
มันไม่ทางเปิดศาลแน่
856
00:37:06,760 --> 00:37:08,470
พวกเรายังมีโอกาสจะดึงมันมาอยู่ฝั่งอยู่
857
00:37:08,630 --> 00:37:10,670
ถ้าถานเสวียนหลินกับเพ๋ยซวินตกลงกันสำเร็จ
858
00:37:10,870 --> 00:37:12,800
ถ้างั้นพวกเราก็ต้องกำจัดหมิ่นต้าเฉิงทิ้งซะ
859
00:37:13,230 --> 00:37:15,150
ถ้าไม่มีพยานมันก็จะไม่มีหลักฐานที่หักล้างไม่ได้
860
00:37:15,320 --> 00:37:16,800
พวกเราก็จะยังมีทางหนี
861
00:37:19,080 --> 00:37:19,910
แต่ว่า
862
00:37:20,520 --> 00:37:21,950
สถานกงสุลถูกกำบังไว้แน่นหนาซะขนาดนี้
863
00:37:22,080 --> 00:37:23,230
ก่อนหน้าที่พวกเราส่งคนไปสืบ
864
00:37:23,230 --> 00:37:24,190
ข่าวของหมิ่นต้าเฉิง
865
00:37:24,190 --> 00:37:25,320
ก็ไม่ได้อะไรกลับมาเลย
866
00:37:26,040 --> 00:37:27,320
ถ้าอยากจะกำจัดหมิ่นต้าเฉิง
867
00:37:27,840 --> 00:37:28,910
กลัวว่าจะไม่ง่ายขนาดนั้น
868
00:37:29,150 --> 00:37:31,040
ทางฝั่งวาตานาเบะมีข่าวอะไรไหม
869
00:37:31,630 --> 00:37:32,230
แล้วก็
870
00:37:32,870 --> 00:37:34,600
ถานเสวียนหลินกับสถานกงสุล
871
00:37:34,800 --> 00:37:35,910
เกี่ยวข้องยังไงกันแน่
872
00:37:36,560 --> 00:37:38,040
ทางฝั่งคุณวาตานาเบะบอกว่า
873
00:37:38,910 --> 00:37:39,950
รัฐมนตรีโซเวียตรัสเซีย
874
00:37:40,000 --> 00:37:41,280
กับถานเสวียนหลินไม่ได้รู้จักกัน
875
00:37:41,390 --> 00:37:42,910
ช่วงนี้พวกเขาก็แค่มีเพื่อนใหม่คนหนึ่ง
876
00:37:43,190 --> 00:37:44,910
ดูเหมือนว่าจะมาจากกว่างโจวนะครับ
877
00:37:46,760 --> 00:37:48,040
มาจากกว่างโจวงั้นเหรอ
878
00:37:49,150 --> 00:37:50,670
หรือว่าจะเป็นพรรคปฏิวัติ
879
00:37:51,320 --> 00:37:52,630
ถ้าเป็นแบบนี้จริง
880
00:37:52,630 --> 00:37:53,560
ถ้างั้นถานเสวียนหลิน
881
00:37:53,910 --> 00:37:55,710
มันก็ไม่ได้มีเส้นสายเยอะ
882
00:37:56,320 --> 00:37:57,760
แต่มันสมรู้ร่วมคิดกับศัตรู
883
00:37:59,760 --> 00:38:00,600
ไม่น่าจะใช่นะครับ
884
00:38:01,360 --> 00:38:02,910
ถานเสวียนหลินนี่กับพรรคปฏิวัติ
885
00:38:02,950 --> 00:38:04,190
ไม่เคยคบค้ากันมาก่อน
886
00:38:04,630 --> 00:38:06,040
จะไปรู้จักกันได้ยังไงล่ะครับ
887
00:38:09,710 --> 00:38:10,800
ฉันคิดออกแล้ว
888
00:38:12,040 --> 00:38:13,870
ตอนงานฉลองชัยชนะตอนที่
889
00:38:14,280 --> 00:38:15,520
กวงเย่าอยู่ที่หน่วยบัญชาการเซี่ยงไฮ้
890
00:38:15,560 --> 00:38:17,080
เกือบจะถูกพรรคปฏิวัติลอบฆ่า
891
00:38:17,080 --> 00:38:18,470
ตอนนั้นฉันสั่งให้ถานเสวียนหลิน
892
00:38:18,470 --> 00:38:20,000
จับตัวพวกพรรคปฏิวัติให้หมดทั้งเมือง
893
00:38:20,230 --> 00:38:21,430
หรือว่าตอนนั้น
894
00:38:21,470 --> 00:38:23,470
มันจะปล่อยพวกพรรคปฏิวัติไป
895
00:38:23,870 --> 00:38:25,120
ถ้าเป็นแบบนี้จริงละก็
896
00:38:25,520 --> 00:38:26,470
ถานเสวียนหลินนี่
897
00:38:27,000 --> 00:38:27,870
ก็นับว่าสมรู้ร่วมคิดกับศัตรูจริง ๆ
898
00:38:28,280 --> 00:38:28,780
ไม่
899
00:38:29,560 --> 00:38:31,670
ไม่ว่าตอนนี้ถานเสวียนหลินจะสมรู้ร่วมคิดกับศัตรูหรือไม่
900
00:38:32,430 --> 00:38:34,470
เรื่องที่สำคัญที่สุดตอนนี้ก็คือต้องกำจัดหมิ่นต้าเฉิง
901
00:38:34,800 --> 00:38:36,360
ถ้าที่เขตกงสุลลงมือยาก
902
00:38:36,560 --> 00:38:37,760
ถ้างั้นก่อนที่จะเปิดศาล
903
00:38:38,230 --> 00:38:39,760
ก็กำจัดมันทิ้ง
904
00:38:40,800 --> 00:38:41,520
ระหว่างทางไปศาลซะ
905
00:38:42,080 --> 00:38:43,080
ผมเข้าใจแล้วครับ
906
00:38:43,560 --> 00:38:44,230
ผมจะไปจัดการ
907
00:38:44,320 --> 00:38:45,230
รับรองจะไม่มีอะไรผิดพลาด
908
00:38:57,650 --> 00:38:58,700
[ส่วย]
909
00:38:59,390 --> 00:39:01,230
นี่คือบุหรี่พิเศษของหน่วยตรวจการ
910
00:39:02,080 --> 00:39:03,710
ที่สวีกวงเย่าสูบก็คือประเภทนี้แหละ
911
00:39:04,800 --> 00:39:05,390
ตามคาด
912
00:39:07,280 --> 00:39:08,040
สวีปั๋วจวิน
913
00:39:08,520 --> 00:39:09,230
มาปักกิ่งแล้ว
914
00:39:11,040 --> 00:39:12,520
แล้วก็พักอยู่ที่คลับเยว่เฉิง
915
00:39:13,520 --> 00:39:14,120
ผู้บัญชาการ
916
00:39:14,670 --> 00:39:16,470
ถ้างั้นพวกเราจะลงมือก่อนเพื่อความได้เปรียบดีไหมครับ
917
00:39:21,150 --> 00:39:22,800
อย่าเพิ่งแหวกหญ้าให้งูตื่นเลย
918
00:39:24,470 --> 00:39:25,320
เขาหนีไม่ได้หรอก
919
00:39:37,360 --> 00:39:39,230
หลายปีมานี้การค้าที่ชายแดนหยุดชะงัก
920
00:39:39,560 --> 00:39:41,390
สาขาสมาคมนักธุรกิจของตระกูลมู่ของเราที่ปักกิ่ง
921
00:39:41,390 --> 00:39:42,360
ก็พักกิจการมาตลอด
922
00:39:42,800 --> 00:39:44,630
เหลือแต่ลูกจ้างเก่า ๆ ไม่กี่คนคอยดูร้าน
923
00:39:45,280 --> 00:39:47,080
แต่ตอนนี้เปิดกว้างมากขึ้นแล้วนี่คะ
924
00:39:47,470 --> 00:39:49,800
ฉันก็เลยอยากเปิดร้านนี้ขึ้นมาใหม่
925
00:39:50,710 --> 00:39:52,470
อีกอย่างได้ยินมาว่าช่วงนี้ปริมาณการค้า
926
00:39:52,470 --> 00:39:53,670
ของท่าเรือเฮยเหอก็ขยายใหญ่ขึ้น
927
00:39:53,910 --> 00:39:54,670
กำไรก็เพิ่มมากขึ้น
928
00:39:55,080 --> 00:39:55,910
ฉันก็เลยคิดว่า
929
00:39:56,120 --> 00:39:57,600
ยังไงสงครามทางฝั่งใต้ก็เกิดขึ้นบ่อย
930
00:39:57,800 --> 00:40:00,000
ไม่สู้ทำธุรกิจที่ทางฝั่งเหนือที่สงบกว่า
931
00:40:02,520 --> 00:40:03,630
ผมไม่รู้จริง ๆ เลยว่า
932
00:40:03,710 --> 00:40:05,190
ตระกูลมู่ของพวกคุณมี
933
00:40:05,320 --> 00:40:06,710
อุตสาหกรรมที่ใหญ่ขนาดนี้ที่ปักกิ่งด้วย
934
00:40:07,840 --> 00:40:08,600
คุณหนูมู่
935
00:40:08,950 --> 00:40:09,950
คุณบอกว่ามีธุระ
936
00:40:10,150 --> 00:40:11,430
อยากจะปรึกษากับผม
937
00:40:11,710 --> 00:40:12,560
ก็คือ
938
00:40:12,670 --> 00:40:14,710
อยากจะเปิดสาขาที่ปักกิ่งงั้นเหรอ
939
00:40:16,040 --> 00:40:18,230
ตระกูลมู่ของฉันเองก็มีชื่อเสียงทางฝั่งใต้อยู่บ้าง
940
00:40:18,600 --> 00:40:19,840
แต่พอมาฝั่งเหนือ
941
00:40:19,950 --> 00:40:21,390
จะทำการค้าข้ามชายแดนกับโซเวียต
942
00:40:21,560 --> 00:40:23,000
ก็เกรงว่าคนฝรั่งจะไม่รู้จักพวกเรา
943
00:40:23,280 --> 00:40:24,840
แต่ผู้ตรวจการไม่เหมือนกัน
944
00:40:25,190 --> 00:40:27,470
ยังไงพวกเขาก็ต้องรู้จักเกียรติยศทางทหารของท่าน
945
00:40:27,710 --> 00:40:28,840
ดังนั้นฉันก็เลยกล้าที่จะ
946
00:40:29,120 --> 00:40:31,120
ขอให้ผู้ตรวจการมาเป็นผู้ถือหุ้นของสาขาย่อยที่ปักกิ่งของฉัน
947
00:40:34,630 --> 00:40:35,670
สาวน้อยอย่างคุณเนี่ย
948
00:40:36,630 --> 00:40:38,840
อยากจะยืมหนังเสือมาคลุมตัวอย่างนั้นเหรอ
949
00:40:40,520 --> 00:40:42,000
ไหนคุณบอกผมมาสิ
950
00:40:42,630 --> 00:40:43,710
ว่าทำไมผม
951
00:40:43,950 --> 00:40:45,840
จะต้องออกหน้าให้คุณด้วย
952
00:40:46,470 --> 00:40:48,230
ท่านไม่ต้องออกเงินสักสตางค์
953
00:40:48,470 --> 00:40:49,600
งานฉันก็เป็นคนทำหมด
954
00:40:49,870 --> 00:40:51,360
กำไรของสาขาที่ปักกิ่ง
955
00:40:51,520 --> 00:40:53,430
ฉันก็จะเอาแค่สองส่วนมาเป็นทุนค่าแรง
956
00:40:53,670 --> 00:40:56,040
ส่วนที่เหลือ เป็นของผู้ตรวจการท่านทั้งหมด
957
00:41:00,190 --> 00:41:02,000
แล้วคุณต้องการอะไรกันแน่ล่ะ
958
00:41:02,280 --> 00:41:04,710
ฉันขอแค่ผู้ตรวจการสามารถช่วยให้พี่ชายฉันได้นอนตายตาหลับ
959
00:41:05,040 --> 00:41:06,230
ทวงความยุติธรรมให้กับตระกูลมู่ของฉัน
960
00:41:06,600 --> 00:41:07,190
เข้าใจแล้วละ
961
00:41:08,560 --> 00:41:09,360
แต่ว่า
962
00:41:09,870 --> 00:41:11,870
ทำไมคุณต้องอ้อมไปอ้อมมาขนาดนี้ด้วยล่ะ
963
00:41:13,430 --> 00:41:15,080
ถ้าตระกูลมู่ของฉันออกเงิน
964
00:41:15,360 --> 00:41:17,080
คนอื่นก็จะคิดว่าฉันติดสินบนท่านแน่
965
00:41:17,320 --> 00:41:18,840
ตระกูลมู่อย่างฉันก็เป็นแค่นักธุรกิจ
966
00:41:18,840 --> 00:41:20,120
จะถูกใครประณามก็ไม่เป็นอะไร
967
00:41:20,560 --> 00:41:22,470
แต่ถ้าชื่อเสียงของผู้ตรวจการถูกทำลาย
968
00:41:22,710 --> 00:41:24,000
ฉันคงจะทำใจไม่ได้
969
00:41:24,320 --> 00:41:26,120
แต่ถ้าผู้ตรวจการสามารถเข้าร่วมสมาคมนักธุรกิจได้
970
00:41:26,360 --> 00:41:28,520
ถ้างั้นการได้ส่วนแบ่งก็เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลอยู่แล้ว
971
00:41:28,800 --> 00:41:30,760
ถ้างั้นคนอื่น ก็จะนินทาไม่ได้
972
00:41:33,670 --> 00:41:34,470
คุณหนูมู่
973
00:41:34,710 --> 00:41:36,670
คุณพิจารณาได้รอบคอบจริง ๆ เลยนะ
974
00:41:38,910 --> 00:41:40,520
ผู้หญิงข้างตัวผู้บัญชาการถาน
975
00:41:40,760 --> 00:41:43,190
ช่างล้วนฉลาดเกินคาดอย่างที่คิดเลยจริง ๆ
976
00:41:43,520 --> 00:41:45,150
ถ้างั้นฉันจะถือว่าผู้ตรวจการรับปากแล้วนะคะ
977
00:41:45,150 --> 00:41:45,710
อย่ารีบร้อน
978
00:41:46,190 --> 00:41:46,840
คุณหนูมู่
979
00:41:47,430 --> 00:41:49,000
ผมว่าร้านของพวกคุณที่ปักกิ่ง
980
00:41:49,000 --> 00:41:50,150
ก็ไม่ได้มีลูกจ้างสักกี่คน
981
00:41:50,600 --> 00:41:51,470
ต้นทุนแรงงาน
982
00:41:52,760 --> 00:41:54,560
ผมให้คุณแค่หนึ่งส่วนเป็นไง
983
00:41:57,560 --> 00:41:58,230
ไม่มีปัญหา
984
00:41:58,430 --> 00:41:59,670
เอาตามที่ผู้ตรวจการว่าเลยค่ะ
985
00:42:00,870 --> 00:42:02,080
คุณหนูมู่
986
00:42:02,600 --> 00:42:03,710
ฉลาดสุด ๆ
987
00:42:04,040 --> 00:42:05,280
แถมยังใจดีและมีเหตุผลด้วย
988
00:42:05,760 --> 00:42:06,280
ดี
989
00:42:07,000 --> 00:42:08,080
ถ้างั้นผม
990
00:42:08,870 --> 00:42:10,120
ก็จะไม่เกรงใจละนะ
991
00:42:10,910 --> 00:42:12,190
สามารถร่วมงานกับผู้ตรวจการได้
992
00:42:12,280 --> 00:42:13,630
ถือเป็นเกียรติของตระกูลมู่ของฉันค่ะ
993
00:42:18,500 --> 00:42:20,260
♪น้ำตากลายเป็นสายฝนโปรยปรายไปทั่วท้องฟ้า♪
994
00:42:20,540 --> 00:42:24,260
♪กลับไปยังจุดเริ่มต้นที่เราเจอกัน♪
995
00:42:24,900 --> 00:42:27,780
♪แค่มองไปก็เห็นเธอ♪
996
00:42:28,300 --> 00:42:31,180
♪ใบหน้าด้านข้างที่ชวนให้หลงใหล♪
997
00:42:31,980 --> 00:42:35,980
♪ผืนฟ้าและทะเลที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา♪
998
00:42:36,420 --> 00:42:39,220
♪ฉันให้คำสัญญา♪
999
00:42:39,860 --> 00:42:45,220
♪ให้โลกมนุษย์จากไปพร้อมกับพวกเรา♪
1000
00:42:46,340 --> 00:42:48,300
♪หากฉันลืมเค้าโครงของเธอ♪
1001
00:42:49,100 --> 00:42:50,740
♪จะประกอบกลับคืนมาได้ยังไง♪
1002
00:42:50,980 --> 00:42:54,420
♪ให้ความทรงจำทำให้ฉันกลับมา
มีชีวิตอีกครั้งผ่านระยะทางที่ห่างไกล♪
1003
00:42:54,780 --> 00:42:58,980
♪โอบกอดเปลวไฟของแสงอาทิตย์อัสดงที่ขึ้นและลง♪
1004
00:43:00,940 --> 00:43:04,660
♪โลกใบนี้ที่สับสนวุ่นวาย♪
1005
00:43:05,180 --> 00:43:08,700
♪หมดไปกับการอยู่คนเดียวในชีวิตของฉัน♪
1006
00:43:08,940 --> 00:43:13,820
♪ถึงต่อให้สายตาที่พร่ามัวจะมองเห็นไม่ชัดเจน♪
1007
00:43:14,540 --> 00:43:17,700
♪แต่ฉันก็จะควบม้าและร้องเพลงอย่างสุขหัวใจไปกับเธอ♪
1008
00:43:30,380 --> 00:43:32,300
♪น้ำตากลายเป็นสายฝนโปรยปรายไปทั่วท้องฟ้า♪
1009
00:43:32,660 --> 00:43:36,340
♪กลับไปยังจุดเริ่มต้นที่เราเจอกัน♪
1010
00:43:36,860 --> 00:43:39,860
♪แค่มองไปก็เห็นเธอ♪
1011
00:43:40,260 --> 00:43:43,180
♪ใบหน้าด้านข้างที่ชวนให้หลงใหล♪
1012
00:43:43,940 --> 00:43:48,100
♪ผืนฟ้าและทะเลที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา♪
1013
00:43:48,420 --> 00:43:51,300
♪ฉันให้คำสัญญา♪
1014
00:43:51,900 --> 00:43:57,180
♪ให้โลกมนุษย์จากไปพร้อมกับพวกเรา♪
1015
00:43:58,060 --> 00:44:00,260
♪หากฉันลืมเค้าโครงของเธอ♪
1016
00:44:00,940 --> 00:44:02,700
♪จะประกอบกลับคืนมาได้ยังไง♪
1017
00:44:03,100 --> 00:44:06,180
♪ให้ความทรงจำทำให้ฉันกลับมา
มีชีวิตอีกครั้งผ่านระยะทางที่ห่างไกล♪
1018
00:44:06,820 --> 00:44:10,980
♪โอบกอดเปลวไฟของแสงอาทิตย์อัสดงที่ขึ้นและลง♪
1019
00:44:12,820 --> 00:44:16,540
♪โลกใบนี้ที่สับสนวุ่นวาย♪
1020
00:44:17,100 --> 00:44:20,580
♪หมดไปกับการอยู่คนเดียวในชีวิตของฉัน♪
1021
00:44:20,980 --> 00:44:25,940
♪ถึงต่อให้สายตาที่พร่ามัวจะมองเห็นไม่ชัดเจน♪
1022
00:44:26,340 --> 00:44:32,800
♪แต่ฉันก็จะควบม้าและร้องเพลงอย่างสุขหัวใจไปกับเธอ♪
111680
