All language subtitles for Fall In Love 23
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,001 --> 00:00:02,001
3
00:00:23,380 --> 00:00:28,100
♪คนหนุ่มในเครื่องแบบทหารควบม้ามาพร้อมกับแววตาที่เปรียบดั่งดวงดาว♪
4
00:00:30,060 --> 00:00:35,180
♪สายตาอันแสนอบอุ่นมั่นคง รอยยิ้มที่เปี่ยมล้น♪
5
00:00:37,020 --> 00:00:41,900
♪เหมือนทรายอันสวยงามที่ไหลผ่านนิ้ว เมื่อมองกลับไป♪
6
00:00:45,380 --> 00:00:50,260
♪ฤดูหนาว ฤดูกาลที่เกล็ดหิมะค่อย ๆ ปลิดปลิวลงมา♪
7
00:00:50,940 --> 00:00:57,660
♪แต่อ้อมอกของเธอกลับเหมือนฤดูใบไม้ผลิ ที่มีกลิ่นหอมของมวลบุปผาอบอวลไปทั่วโลก♪
8
00:00:58,180 --> 00:01:05,140
♪ฤดูร้อนที่เต็มไปด้วยช่วงเวลาดี ๆ และฉากที่สวยงาม
ร่มเงาของต้นไม้บดบังความคิดถึงของฤดูใบไม้ผลิไว้♪
9
00:01:06,180 --> 00:01:12,740
♪ปล่อยหัวใจให้จมอยู่กับเธอในฤดูใบไม้ร่วง ความรักที่ลึกซึ้งร่วงหล่นอย่างไม่ขาดสาย♪
10
00:01:14,100 --> 00:01:18,340
♪ใบไม้เบาบาง กับความรักที่ค่อย ๆ ก่อตัว ♪
11
00:01:27,180 --> 00:01:29,980
รักแรกเจอ เผลอจนหมดใจ
12
00:01:30,140 --> 00:01:32,980
ตอนที่ 23
13
00:01:34,360 --> 00:01:35,360
สวีปั๋วจวิน
14
00:01:36,120 --> 00:01:37,630
มันเก็บเบี้ยเลี้ยงไว้คนเดียว
15
00:01:38,480 --> 00:01:40,680
แถมยังลากมือดีที่สุดของพ่อไปสู้ศึกหนัก
16
00:01:41,040 --> 00:01:43,720
ทำเอากองกำลังตระกูลเพ๋ยของพ่อสูญเสียคนดี ๆ ไปเป็นพัน ๆ คน
17
00:01:44,480 --> 00:01:45,590
ทหารพวกนี้ของพ่อ
18
00:01:45,720 --> 00:01:47,510
พ่อเลี้ยงมากับมือ
19
00:01:48,040 --> 00:01:48,870
พวกเขาตาย
20
00:01:49,400 --> 00:01:50,950
ลูกชายของเขาก็จะตายไม่ได้หรือไง
21
00:01:50,950 --> 00:01:53,190
ดังนั้นพ่อก็เลยส่งมือสังหารไปลอบฆ่ากวงเย่า
22
00:01:53,630 --> 00:01:55,680
เตรียมที่จะปรักปรำกองกำลังปฏิวัติ
23
00:01:56,310 --> 00:01:57,910
และก็ใช้โอกาสนี้ในการยั่วโมโหสวีปั๋วจวิน
24
00:01:58,630 --> 00:02:00,440
ให้เขากับกองกำลังปฏิวัติสู้จนตัวตาย
25
00:02:00,870 --> 00:02:01,800
กองกำลังตระกูลเพ๋ยของเรา
26
00:02:01,800 --> 00:02:03,270
จะได้ถอนกำลังกลับมาจากแนวหน้าง่าย ๆ ใช่ไหม
27
00:02:03,440 --> 00:02:04,040
ถูกต้อง
28
00:02:05,510 --> 00:02:07,190
สวีปั๋วจวิน ไอ้แก่นั่น
29
00:02:07,360 --> 00:02:08,720
เอาแต่ปกป้องตัวเองมาตลอด
30
00:02:09,000 --> 00:02:10,800
ถ้าพ่อไม่ทำให้มันเจ็บจนถึงกระดูกดำ
31
00:02:10,800 --> 00:02:13,110
มันจะไปสู้ศึกหนักกับกองกำลังปฏิวัติได้ยังไง
32
00:02:13,470 --> 00:02:14,320
แต่ว่ากวงเย่า
33
00:02:14,960 --> 00:02:16,390
เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของผมนะ
34
00:02:16,750 --> 00:02:17,550
ลูกพ่อ
35
00:02:18,110 --> 00:02:19,520
ในระบบข้าราชการไม่มีคำว่าเพื่อน
36
00:02:19,960 --> 00:02:20,800
เข้าใจไหม
37
00:02:21,110 --> 00:02:22,880
สวีกวงเย่าเป็นลูกชายของสวีปั๋วจวิน
38
00:02:22,960 --> 00:02:24,720
หนี้ของพ่อ ลูกก็ต้องใช้แทน
39
00:02:25,670 --> 00:02:27,160
หนี้ของพ่อ ลูกก็ต้องใช้แทน
40
00:02:28,750 --> 00:02:30,720
เสียแรงจริง ๆ ที่กวงเย่าอุตส่าห์เป็นห่วง
41
00:02:31,190 --> 00:02:32,520
ตรวจเจอพวกเราแล้ว
42
00:02:32,600 --> 00:02:33,720
แต่ก็ยังปิดบังพ่อเขาอยู่
43
00:02:34,470 --> 00:02:36,440
ทำทุกอย่างเพื่อเปลี่ยนศัตรูเป็นมิตร
44
00:02:36,630 --> 00:02:37,910
จะได้ไม่เกิดเหตุการณ์อะไรอีก
45
00:02:38,080 --> 00:02:39,000
ไอ้เด็กโง่
46
00:02:39,910 --> 00:02:41,110
แกคิดว่าสวีกวงเย่า
47
00:02:41,470 --> 00:02:44,030
จะปิดบังสวีปั๋วจวินไอ้จิ้งจอกเฒ่าตัวนั้นได้หรือไง
48
00:02:46,190 --> 00:02:47,000
เป็นไปไม่ได้หรอก
49
00:02:47,880 --> 00:02:49,550
แกแซ่เพ๋ย เขาแซ่สวี
50
00:02:49,670 --> 00:02:50,440
ตั้งแต่พวกแกเกิดมา
51
00:02:50,440 --> 00:02:52,080
ก็ถูกมัดไว้กับรถถังของตัวเองแล้ว
52
00:02:52,080 --> 00:02:52,580
พ่อ
53
00:02:53,750 --> 00:02:54,910
พวกเราไม่สู้ไม่ได้หรือไงครับ
54
00:02:55,160 --> 00:02:55,960
ไม่ได้
55
00:02:58,630 --> 00:02:59,440
ถ้าไม่สู้
56
00:03:00,030 --> 00:03:00,910
ก็ต้องตาย
57
00:03:01,360 --> 00:03:02,360
นี่คือชีวิตของพ่อ
58
00:03:02,520 --> 00:03:03,360
แล้วก็เป็นชีวิตของแกด้วย
59
00:03:03,910 --> 00:03:04,630
ผมไม่ยอมรับ
60
00:03:10,110 --> 00:03:10,720
จอมพลน้อย
61
00:03:11,830 --> 00:03:12,390
ขอโทษนะครับ
62
00:03:14,240 --> 00:03:14,750
พ่อ
63
00:03:15,390 --> 00:03:16,270
พ่อจะทำอะไรน่ะ
64
00:03:16,830 --> 00:03:17,520
ลูกพ่อ
65
00:03:18,550 --> 00:03:19,830
แกคิดจะกลับเซี่ยงไฮ้
66
00:03:19,830 --> 00:03:21,440
ไปเป็นตัวประกันให้สวีปั๋วจวินใช่ไหม
67
00:03:21,750 --> 00:03:23,110
กวงเย่าเขาไม่มีทางคืนคำ
68
00:03:24,550 --> 00:03:25,470
ผลประโยชน์อยู่ตรงหน้า
69
00:03:25,600 --> 00:03:27,080
จะไปเชื่อเขาง่าย ๆ ได้ยังไง
70
00:03:27,160 --> 00:03:28,240
ผมรับปากไปแล้ว
71
00:03:28,390 --> 00:03:29,750
ว่าจะส่งเพื่อนคนหนึ่งกลับเซี่ยงไฮ้
72
00:03:30,270 --> 00:03:31,750
น้องสาวของถานเสวียนหลินสินะ
73
00:03:34,110 --> 00:03:37,000
พ่อส่งคนพาเธอกลับไปหน่วยตรวจการแล้วละ
74
00:03:37,190 --> 00:03:37,750
พ่อ
75
00:03:38,110 --> 00:03:39,600
คุณหนูถานไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
76
00:03:39,670 --> 00:03:40,910
พ่ออย่าดึงผู้บริสุทธิ์เข้ามาเกี่ยวข้อง
77
00:03:41,080 --> 00:03:41,750
วางใจเถอะ
78
00:03:42,520 --> 00:03:44,720
พ่อจะต้อนรับดูแลเธอเป็นอย่างดี
79
00:03:51,030 --> 00:03:51,530
ผู้ตรวจการ
80
00:03:52,110 --> 00:03:52,880
คุณหนูถานมาแล้วครับ
81
00:03:53,360 --> 00:03:53,880
คุณหนูถาน
82
00:03:54,390 --> 00:03:54,890
เชิญ
83
00:03:56,520 --> 00:03:57,240
คุณหนูถาน
84
00:03:57,830 --> 00:03:59,080
ที่งานเลี้ยงเต้นรำของตระกูล
85
00:03:59,440 --> 00:04:00,190
ลุงเคยเจอเธอแล้ว
86
00:04:00,320 --> 00:04:01,110
คุณลุงเพ๋ย
87
00:04:01,520 --> 00:04:03,110
คุณลุงเองก็ดูสดใสกว่าคราวก่อน
88
00:04:03,110 --> 00:04:04,030
ที่หนูเจอคุณลุงอีกนะคะ
89
00:04:05,000 --> 00:04:06,440
คุณลุงกับคุณชายเพ๋ยยืนอยู่ด้วยกัน
90
00:04:06,720 --> 00:04:07,670
ไม่เหมือนพ่อลูก
91
00:04:08,080 --> 00:04:09,190
แต่เหมือนพี่ชายน้องชายเลยค่ะ
92
00:04:12,880 --> 00:04:13,720
สาวน้อย
93
00:04:13,720 --> 00:04:14,830
ปากหวานจริง ๆ นะ
94
00:04:15,190 --> 00:04:17,790
เพราะตั้งแต่หนูเจอคุณลุงก็รู้สึกสนิทสนมมาก
95
00:04:18,440 --> 00:04:20,640
ดังนั้นก็เลยพูดจาไม่รู้จักเด็กจักผู้ใหญ่ไปชั่วครู่
96
00:04:21,040 --> 00:04:22,720
หวังว่าคุณลุงจะไม่ถือสานะคะ
97
00:04:23,200 --> 00:04:24,230
ไม่ถือสา ๆ
98
00:04:24,350 --> 00:04:25,110
มา ๆ ๆ นั่งสิ
99
00:04:30,790 --> 00:04:33,070
หนูขอยืนอยู่กับคุณชายเพ๋ยดีกว่าค่ะ
100
00:04:33,390 --> 00:04:34,550
เพราะยังไงต่างก็เป็นเด็กเหมือนกัน
101
00:04:34,830 --> 00:04:37,350
จะไปกล้าเทียบเท่าคุณลุง ที่มีศักดิ์ศรีคุณธรรมสูงส่งได้ยังไงล่ะคะ
102
00:04:37,760 --> 00:04:39,070
สาวน้อยอย่างเธอ
103
00:04:39,110 --> 00:04:40,510
รู้จักกฎระเบียบซะจริงนะ
104
00:04:40,670 --> 00:04:41,880
หงส์ก็ต้องอยู่รวมกันกับหงส์สิคะ
105
00:04:42,320 --> 00:04:43,350
ถ้าไม่รู้จักกฎระเบียบ
106
00:04:43,550 --> 00:04:44,350
ไม่รู้ความ
107
00:04:44,760 --> 00:04:46,720
จะเป็นเพื่อนกับคุณชายเพ๋ยได้ยังไงล่ะคะ
108
00:04:50,200 --> 00:04:50,720
ดี
109
00:04:51,230 --> 00:04:53,270
นิสัยเปิดเผย ไม่เสแสร้ง
110
00:04:53,440 --> 00:04:54,640
ถูกใจลุงจริง ๆ
111
00:04:57,440 --> 00:04:59,070
ช่วงนี้ผู้บัญชาการถานสบายดีไหมล่ะ
112
00:05:01,790 --> 00:05:02,720
ไม่ค่อยดีเลยค่ะ
113
00:05:03,110 --> 00:05:05,200
พี่ชายหนูกับคุณหนูมู่มีข่าวฉาว
114
00:05:05,440 --> 00:05:06,760
ทำให้ผู้ตรวจการสวีขุ่นเคือง
115
00:05:08,040 --> 00:05:09,830
ก็เลยถูกผู้ตรวจการสวีคอยจับตามอง
116
00:05:10,880 --> 00:05:13,320
ทุกคนต่างก็คิดว่าตอนนี้พี่ชายหนูสุขสมหวังแล้ว
117
00:05:13,480 --> 00:05:15,550
อีกไม่นานก็จะกลายเป็นลูกเขยในอุดมคติของตระกูลมู่
118
00:05:16,480 --> 00:05:18,600
แต่ความจริงตอนนี้เขาก็เหมือนกับถูกไฟเผา
119
00:05:19,230 --> 00:05:20,230
ถ้าก้าวผิดหนึ่งก้าว
120
00:05:20,720 --> 00:05:22,510
ก็เป็นไปได้ว่าจะนำมาซึ่งภัยพิบัติที่ร้ายแรง
121
00:05:23,000 --> 00:05:23,920
พูดแบบนี้แสดงว่า
122
00:05:24,760 --> 00:05:26,440
ช่วงนี้ชีวิตของผู้บัญชาการถาน
123
00:05:26,720 --> 00:05:27,720
ไม่ค่อยสุขสบายสินะ
124
00:05:27,790 --> 00:05:29,670
พี่ชายหนูเขาก็แค่ดื้อด้าน
125
00:05:30,670 --> 00:05:32,760
อยากจะหาทางรอดไปวัน ๆ ภายใต้สายตาของ
126
00:05:32,880 --> 00:05:34,040
หน่วยตรวจการ
127
00:05:34,790 --> 00:05:35,760
แถมเขายังลงมือกับหนู
128
00:05:35,880 --> 00:05:37,320
เหมือนลงมือที่กับหน่วยตรวจการด้วย
129
00:05:38,320 --> 00:05:39,600
ดีนะคะที่หนูฉลาด
130
00:05:39,760 --> 00:05:40,720
ก็เลยหนีมาที่ปักกิ่งได้
131
00:05:42,550 --> 00:05:44,670
สาวน้อยอย่างเธอนี่ไม่รู้จักเกรงกลัวบ้างซะเลยนะ
132
00:05:45,720 --> 00:05:46,720
ไหนบอกลุงมาสิ
133
00:05:46,790 --> 00:05:48,000
ว่ามาทำอะไรที่ปักกิ่ง
134
00:05:49,480 --> 00:05:50,160
หนู
135
00:05:52,200 --> 00:05:53,480
หนูอยากจะจีบลูกชายคุณลุงค่ะ
136
00:05:57,950 --> 00:05:58,790
คุณหนูถาน
137
00:06:00,160 --> 00:06:01,440
ลูกชายคนนี้ของลุง
138
00:06:02,000 --> 00:06:03,600
นิสัยเย็นชามาก
139
00:06:04,320 --> 00:06:06,640
ลูกสาวของตระกูลเก่าแก่กี่คนต่อกี่คนก็จีบเขาไม่สำเร็จ
140
00:06:08,760 --> 00:06:11,830
เด็กซุกซนคนหนึ่งที่เกิดมาจากรังโจรอย่างเธอ
141
00:06:11,920 --> 00:06:12,920
ก็อยากจะจีบเขา
142
00:06:13,040 --> 00:06:14,230
ลุงละเป็นทุกข์แทนเธอจริง ๆ
143
00:06:15,230 --> 00:06:16,160
หนูรู้ค่ะ
144
00:06:16,320 --> 00:06:18,070
ว่าหนูมาจากรังโจร
145
00:06:18,350 --> 00:06:19,110
สถานะครอบครัวต่ำต้อย
146
00:06:19,510 --> 00:06:21,350
แต่ว่ามู่กุ้ยอิงก็เป็นโจร
147
00:06:21,350 --> 00:06:22,040
เหมือนกันนะคะ
148
00:06:22,600 --> 00:06:25,040
แถมยังปล่อยเรื่องหลอกลวงออกมาเหมือนกับหยางจงเป่าอีก
149
00:06:25,640 --> 00:06:26,350
ยังไงพี่ชายหนู
150
00:06:26,510 --> 00:06:28,110
ก็เป็นผู้บัญชาการของเซี่ยงไฮ้
151
00:06:29,200 --> 00:06:30,160
อย่างน้อยคุณลุง
152
00:06:30,550 --> 00:06:32,000
ก็ให้โอกาสหนูสักครั้งเถอะนะคะ
153
00:06:34,760 --> 00:06:35,550
มู่กุ้ยอิง
154
00:06:36,070 --> 00:06:37,510
สามารถเป็นผู้นำในการรบได้
155
00:06:38,160 --> 00:06:38,670
เธอ
156
00:06:39,160 --> 00:06:40,040
ทำอะไรได้บ้างล่ะ
157
00:06:41,440 --> 00:06:42,350
หนูน่ะเหรอ
158
00:06:48,640 --> 00:06:50,760
หนูเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่ชิ้นหนึ่งไว้ให้คุณลุงค่ะ
159
00:07:02,600 --> 00:07:03,440
นี่คืออะไรเหรอ
160
00:07:04,550 --> 00:07:06,550
ความจริงเรื่อง
161
00:07:06,720 --> 00:07:07,920
การตายของคุณชายตระกูลมู่
162
00:07:08,760 --> 00:07:10,230
มู่เยวี่ยนหัง
163
00:07:16,390 --> 00:07:17,600
ทำไมคุณถึงได้ให้คุณหนูซื่อ
164
00:07:17,600 --> 00:07:19,070
ไปทำเรื่องอันตรายแบบนี้ล่ะคะ
165
00:07:20,830 --> 00:07:21,950
เธอฉลาดมากนะ
166
00:07:22,160 --> 00:07:23,350
เธอชินกับพวกกลยุทธ์
167
00:07:23,350 --> 00:07:24,390
ปิดฟ้าข้ามทะเล
168
00:07:24,830 --> 00:07:25,760
ลอบตีเฉินชางแล้วละ
169
00:07:28,440 --> 00:07:29,160
จะว่าไปแล้ว
170
00:07:30,830 --> 00:07:32,040
รางวัลอันนั้นของผม
171
00:07:32,040 --> 00:07:33,390
ควรที่จะได้รับแล้วจริงไหม
172
00:07:33,790 --> 00:07:35,070
รางวัลอะไรคะ
173
00:07:43,950 --> 00:07:45,200
แล้วถ้าฉันชนะล่ะ
174
00:07:45,350 --> 00:07:46,640
คุณจะให้รางวัลอะไรฉัน
175
00:07:48,350 --> 00:07:49,830
ถ้าคุณชนะเหรอ
176
00:07:54,270 --> 00:07:55,790
คุณทำแบบนี้มันขี้โกงนะคะ
177
00:07:55,950 --> 00:07:56,920
นี่มันยุติธรรมต่างหากล่ะ
178
00:07:59,920 --> 00:08:01,110
แต่ว่าจะว่าไปแล้ว
179
00:08:01,550 --> 00:08:03,110
ก่อนหน้าคุณจับตาดูคุณหนูซื่อซะเข้มงวดขนาดนั้น
180
00:08:03,390 --> 00:08:04,550
เธอจะไปหาเพ๋ยซ่าวจวิน
181
00:08:04,720 --> 00:08:05,760
คุณก็ไม่ยอมให้ไปจะเป็นจะตาย
182
00:08:06,270 --> 00:08:07,510
ตอนนี้เธอจะไปปักกิ่ง
183
00:08:07,760 --> 00:08:08,670
คุณกลับอนุญาตซะงั้น
184
00:08:09,230 --> 00:08:10,790
แต่สวีปั๋วจวินจับตาดูผมอย่างไม่คลาดสักฝีก้าวขนาดนั้น
185
00:08:11,070 --> 00:08:11,880
ผมจะไปทำอะไรได้อีกล่ะ
186
00:08:12,350 --> 00:08:13,200
แล้วถ้าเป็นคุณ
187
00:08:13,350 --> 00:08:14,000
คุณจะทำยังไง
188
00:08:15,950 --> 00:08:18,040
โชคดีที่คุณหนูซื่อยินดีช่วยคุณ
189
00:08:18,390 --> 00:08:18,920
เธอน่ะเหรอ
190
00:08:20,440 --> 00:08:21,790
เธออยากจะไปเจอ
191
00:08:21,920 --> 00:08:22,920
เพ๋ยซ่าวจวินที่ปักกิ่งจะแย่
192
00:08:23,950 --> 00:08:25,720
สมกับที่เป็นพี่ชายน้องสาวแท้ ๆ
193
00:08:25,830 --> 00:08:26,830
ชอบทรมานตัวเองกันจริง ๆ
194
00:08:29,920 --> 00:08:31,200
พวกเราไม่ได้ชอบทรมานกันสักหน่อย
195
00:08:33,400 --> 00:08:34,590
ผมเป็นพี่ชายเพียงคนเดียวของเธอ
196
00:08:35,150 --> 00:08:36,910
ถ้าผมเลี้ยงเธอไว้ในไข่
197
00:08:37,280 --> 00:08:38,960
ไม่ให้เธอผจญกับลมฝนเลย
198
00:08:40,150 --> 00:08:42,110
ถ้างั้นเธอก็จะไม่มีทางรู้วิถีของโลกและจิตใจของคน
199
00:08:43,789 --> 00:08:44,350
ดังนั้น
200
00:08:44,640 --> 00:08:45,790
ถ้าอยากจะให้เธอปลอดภัยไปตลอดชีวิต
201
00:08:47,000 --> 00:08:48,320
ก็ต้องให้เธอได้มีประสบการณ์บ้าง
202
00:08:48,910 --> 00:08:50,030
รู้จักเอาตัวรอด
203
00:08:58,710 --> 00:08:59,910
คุณเป็นพี่ชายที่ดีนะคะ
204
00:09:03,230 --> 00:09:04,470
สมกับเป็นภรรยาคนดีของผมจริง ๆ
205
00:09:04,550 --> 00:09:05,910
รู้จักเป็นห่วงสามีซะแล้ว
206
00:09:05,960 --> 00:09:07,590
ใครจะแต่งงานกับคุณกันคะ
207
00:09:08,840 --> 00:09:09,340
เดี๋ยวสิ
208
00:09:10,150 --> 00:09:10,550
งั้น
209
00:09:10,550 --> 00:09:11,400
จูบก็จูบแล้ว
210
00:09:11,590 --> 00:09:12,550
หนังสือพิมพ์ก็ลงแล้ว
211
00:09:13,280 --> 00:09:14,280
ถ้าคุณไม่ตกลง
212
00:09:14,590 --> 00:09:15,840
ก็ไม่มีใครเอาคุณแล้วนะ
213
00:09:34,640 --> 00:09:35,280
ว่าไงนะ
214
00:09:36,080 --> 00:09:37,880
ทำไมถึงค้นไม่เจออะไรเลยล่ะ
215
00:09:38,030 --> 00:09:38,550
ครับ
216
00:09:39,150 --> 00:09:40,670
พวกเธอค้นทั้งตัวรถ
217
00:09:40,670 --> 00:09:41,520
อย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว
218
00:09:41,760 --> 00:09:42,880
นอกจากพวกเสื้อผ้า
219
00:09:43,080 --> 00:09:44,000
กับของมีค่าบางส่วน
220
00:09:44,080 --> 00:09:45,790
ก็ไม่พบสิ่งของต้องสงสัยอะไรเลยครับ
221
00:09:46,670 --> 00:09:47,170
ผู้ตรวจการ
222
00:09:48,230 --> 00:09:50,230
ท่านว่าเขาจะไปปักกิ่งเพื่อไปหา
223
00:09:50,230 --> 00:09:51,230
ถานซางอวี๋จริง ๆ หรือเปล่า
224
00:09:52,230 --> 00:09:53,440
หน่วยสอดแนมที่ติดตามบอกว่า
225
00:09:53,840 --> 00:09:55,670
เดิมทีถานเสวียนหลินต้องการส่งน้องสาวเขา
226
00:09:55,670 --> 00:09:56,470
กลับเจียงเฉิง
227
00:09:57,000 --> 00:09:58,710
ใครจะรู้ว่าน้องสาวเขาจะสลัดคนของ
228
00:09:58,710 --> 00:09:59,910
ถานเสวียนหลินที่สถานีรถไฟ
229
00:10:01,590 --> 00:10:02,910
แล้วขึ้นรถไฟที่ไปปักกิ่ง
230
00:10:06,670 --> 00:10:08,030
เรื่องมันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก
231
00:10:08,470 --> 00:10:10,590
ให้คนของแกจับตาดูต่อหลังจากที่ไปถึงปักกิ่ง
232
00:10:11,150 --> 00:10:13,110
และรายงานทุกการกระทำของถานเสวียนหลินตลอดเวลา
233
00:10:13,910 --> 00:10:14,410
ครับผม
234
00:10:32,840 --> 00:10:34,110
ทำไมคุณมาอีกแล้วล่ะคะ
235
00:10:35,080 --> 00:10:36,150
ผมเห็นข่าวบนหนังสือพิมพ์
236
00:10:36,350 --> 00:10:37,400
ก็เลยรีบวิ่งมาน่ะ
237
00:10:38,350 --> 00:10:39,840
กลัวคุณจะไปดื่มเหล้าคนเดียวอีก
238
00:10:40,640 --> 00:10:42,000
แล้วลื่นล้มแต่ไม่มีใครประคอง
239
00:10:49,080 --> 00:10:49,670
เจ็บนะ
240
00:10:51,790 --> 00:10:52,550
คุณเป็นอะไรเหรอคะ
241
00:10:53,110 --> 00:10:53,640
ไม่เป็นไร
242
00:10:54,440 --> 00:10:55,840
ก็แค่วันนั้นได้รับบาดเจ็บนิดหน่อย
243
00:11:05,790 --> 00:11:06,670
ขอโทษนะคะ
244
00:11:06,960 --> 00:11:07,790
วันนั้น
245
00:11:08,150 --> 00:11:08,880
ขอบคุณคุณนะ
246
00:11:17,150 --> 00:11:18,110
ถ้างั้นคุณเตรียมจะ
247
00:11:18,640 --> 00:11:19,590
ขอบคุณผมยังไงล่ะ
248
00:11:20,760 --> 00:11:21,280
ไม่อย่างนั้น
249
00:11:21,670 --> 00:11:22,590
เราสองคนไปทานข้าวกันสักมื้อ
250
00:11:23,150 --> 00:11:24,590
แผลจะได้หายเร็ว ๆ หน่อย
251
00:11:25,000 --> 00:11:26,280
พูดจาไร้สาระอีกแล้ว
252
00:11:27,000 --> 00:11:29,640
แต่คุณขอบคุณผม ก็ต้องมีความจริงใจหน่อยสิ
253
00:11:30,640 --> 00:11:32,200
จะเอาแต่พูดไม่ได้หรอกจริงไหม
254
00:11:38,760 --> 00:11:39,260
งั้นก็ได้ค่ะ
255
00:11:39,350 --> 00:11:40,000
ไม่มีปัญหา
256
00:11:40,320 --> 00:11:41,520
ตอนดึกฉันจะเลี้ยงอาหารตะวันตกคุณ
257
00:11:47,710 --> 00:11:48,790
ถานเสวียนหลิน
258
00:11:49,110 --> 00:11:50,110
จัดการเรื่องนี้ไม่ได้เรื่องซะเลย
259
00:11:51,150 --> 00:11:51,840
ถ้าผมเป็นเขา
260
00:11:52,790 --> 00:11:54,520
มีคนสวยอย่างคุณรักผม
261
00:11:56,640 --> 00:11:58,000
ผมจะไม่มีทางยอม
262
00:11:58,000 --> 00:11:59,590
ให้คุณเสียใจแม้แต่นิดเดียว
263
00:12:01,880 --> 00:12:02,790
โทษเขาไม่ได้หรอกค่ะ
264
00:12:04,520 --> 00:12:06,520
ความจริงฉันก็ไม่เคยบอกเขาเลย
265
00:12:07,840 --> 00:12:08,840
ว่าฉันชอบเขา
266
00:12:09,320 --> 00:12:10,280
คุณไม่ได้บอกเขาเหรอ
267
00:12:14,590 --> 00:12:16,550
เรื่องบางเรื่องก็ไม่จำเป็นต้องพูดออกมา
268
00:12:17,280 --> 00:12:18,960
ตอนที่ฉันอายุสิบขวบก็ติดตามเขาแล้ว
269
00:12:19,470 --> 00:12:21,320
กินนอนด้วยกันในสนามรบ
270
00:12:22,960 --> 00:12:25,000
ถ้าเขาคิดอะไรกับฉันสักนิด
271
00:12:26,550 --> 00:12:28,080
ฉันก็คงเป็นคนของเขาไปตั้งนานแล้ว
272
00:12:37,280 --> 00:12:38,230
ผมละอิจฉาเขาจริง ๆ
273
00:12:44,080 --> 00:12:45,790
ความจริงฉันมองออกตั้งนานแล้วละ
274
00:12:47,080 --> 00:12:48,520
ว่าเขาไม่ได้คิดอะไรกับฉัน
275
00:12:50,440 --> 00:12:51,790
สายตาที่เขามองฉัน
276
00:12:52,760 --> 00:12:54,000
กับที่มองคุณหนูมู่
277
00:12:56,470 --> 00:12:57,520
มันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
278
00:13:02,960 --> 00:13:04,790
ถ้างั้นคุณมองสายตาที่ผมมองคุณสิ
279
00:13:05,440 --> 00:13:06,670
มันเหมือนกับสายตาที่
280
00:13:06,670 --> 00:13:08,110
ถานเสวียนหลินมองคุณหนูมู่หรือเปล่า
281
00:13:19,790 --> 00:13:22,110
ฉันไม่เคยอ่านสายตาของเขาออกเลย
282
00:13:23,150 --> 00:13:24,440
แต่ว่าของคุณ
283
00:13:25,320 --> 00:13:26,910
แค่ฉันมองแวบเดียวก็อ่านออกแล้ว
284
00:13:28,440 --> 00:13:29,320
อ่านอะไรออกเหรอ
285
00:13:34,590 --> 00:13:35,910
โม้ว่าเป็นคนดี
286
00:13:36,030 --> 00:13:37,230
แต่จริง ๆ ก็เป็นแค่หนุ่มเจ้าสำราญคนนึง
287
00:13:38,200 --> 00:13:39,590
คุณเข้าใจผมผิดแล้วนะ
288
00:13:50,150 --> 00:13:51,030
คุณลองดูนี่สิ
289
00:13:54,590 --> 00:13:56,200
คุณเคยเห็นลูกคนรวยที่ไหน
290
00:13:57,150 --> 00:13:59,440
สวมจี้เงินประเภทนี้ที่ทำด้วยช่างฝีมือธรรมดา ๆ ไหมล่ะ
291
00:14:01,670 --> 00:14:02,760
นี่คือ
292
00:14:04,960 --> 00:14:06,110
นี่คือของดูต่างหน้าของแม่ผม
293
00:14:08,470 --> 00:14:09,790
แม่ผมเป็นนักแสดงงิ้ว
294
00:14:10,200 --> 00:14:11,590
เป็นเมียน้อยที่พ่อผมรับมา
295
00:14:13,200 --> 00:14:14,030
ตั้งแต่เด็ก
296
00:14:14,960 --> 00:14:16,030
ผมกับแม่ผมก็อาศัยอยู่ที่
297
00:14:16,030 --> 00:14:17,520
บ้านสวนหลังหน่วยตรวจการ
298
00:14:18,400 --> 00:14:19,880
เมื่อไรที่ผมไปหน้าบ้านใหญ่
299
00:14:21,000 --> 00:14:22,590
ก็จะถูกลูก ๆ ของเมียหลวงต่อยตี
300
00:14:23,400 --> 00:14:24,710
แถมพวกเขายังเรียกผมว่า
301
00:14:25,910 --> 00:14:27,200
ไอ้ลูกนักแสดงงิ้วอย่างเต็มปากเต็มคำ
302
00:14:29,000 --> 00:14:30,280
แล้วก็เป็นเพราะว่าเรื่องนี้
303
00:14:31,030 --> 00:14:33,110
ตอนอายุสิบสองผมถึงได้ไปโรงเรียนทหารเป่าติ่ง
304
00:14:34,790 --> 00:14:35,670
จุดประสงค์ก็คือ
305
00:14:37,230 --> 00:14:38,640
เพื่อออกจากบ้านที่หนาวเหน็บหลังนี้
306
00:14:40,910 --> 00:14:42,440
กับคนพวกนั้นที่เหยียดหยามผม
307
00:14:54,400 --> 00:14:55,470
คิดไม่ถึงเลยว่า
308
00:14:56,470 --> 00:14:57,840
คุณจะมีประสบการณ์ชีวิตแบบนี้ด้วย
309
00:14:59,030 --> 00:15:00,000
แม่ผมเป็นคน
310
00:15:02,280 --> 00:15:03,640
ทิ้งจี้อันนี้ไว้ให้ผม
311
00:15:06,840 --> 00:15:08,840
ก่อนจะตาย เธอยัดมันไว้ในมือผมแล้วบอกว่า
312
00:15:10,960 --> 00:15:12,280
ชีวิตของหน่วยตรวจการ
313
00:15:13,150 --> 00:15:14,520
ก็เหมือนกับความฝัน
314
00:15:16,350 --> 00:15:18,910
ชาติหน้าขอเกิดเป็นคนหาเช้ากินค่ำ
315
00:15:20,350 --> 00:15:22,590
ยังดีกว่าต้องมาทนทุกข์อยู่ในบ้านหลังใหญ่โต
316
00:15:38,910 --> 00:15:40,440
อย่าคุยเรื่องเก่า ๆ ที่ผ่านมานานแล้วแบบนี้เลยเนอะ
317
00:15:40,880 --> 00:15:42,080
คุณจะได้ไม่รำคาญใจไปกว่าเดิม
318
00:15:43,080 --> 00:15:43,790
ที่ผมมาที่นี่
319
00:15:44,280 --> 00:15:45,670
ก็เพื่อทำให้คุณมีความสุข
320
00:15:49,110 --> 00:15:49,840
ที่แท้
321
00:15:50,080 --> 00:15:51,520
คุณก็ไม่ได้ไร้หัวใจนี่นา
322
00:15:52,350 --> 00:15:53,470
คุณก็แค่
323
00:15:54,200 --> 00:15:55,640
เก็บทุกอย่างไว้ในใจหมด
324
00:15:56,470 --> 00:15:57,710
ชีวิตก็ลำบากอยู่แล้ว
325
00:15:59,030 --> 00:16:00,150
ถ้าไร้หัวใจบ้าง
326
00:16:00,710 --> 00:16:01,960
ชีวิตก็จะยังพอไปรอด
327
00:16:03,200 --> 00:16:03,700
มา
328
00:16:04,110 --> 00:16:05,400
อวยพรให้กับชีวิตที่ไร้หัวใจ
329
00:16:08,030 --> 00:16:08,530
ค่ะ
330
00:16:08,960 --> 00:16:10,440
อวยพรให้พวกเราที่ไร้หัวใจ
331
00:16:15,000 --> 00:16:16,000
คุณเพิ่งบอกว่า
332
00:16:17,710 --> 00:16:19,150
อวยพรให้อะไรที่ไร้หัวใจนะ
333
00:16:19,670 --> 00:16:20,280
พวกเราไงคะ
334
00:16:21,880 --> 00:16:22,520
พวกเรา
335
00:16:27,110 --> 00:16:28,470
ในที่สุดในสายตาคุณก็มีผมแล้ว
336
00:16:29,400 --> 00:16:30,320
คุณนี่น่ารำคาญจริง
337
00:16:30,320 --> 00:16:31,000
รีบดื่มเถอะค่ะ
338
00:16:46,670 --> 00:16:47,200
จอมพลน้อยล่ะ
339
00:16:47,710 --> 00:16:48,230
อยู่นั่นไง
340
00:16:59,000 --> 00:16:59,500
จอมพลน้อย
341
00:17:11,589 --> 00:17:13,309
ใครให้นายเอาหนังสือพิมพ์พวกนี้ให้จอมพลน้อยกัน
342
00:17:13,829 --> 00:17:14,759
ตาบอดหรือไง
343
00:17:15,069 --> 00:17:16,039
จอมพลหนุ่มเป็นคนบอกว่า
344
00:17:16,040 --> 00:17:17,230
อยากจะดูหนังสือพิมพ์ของเซี่ยงไฮ้เองนะครับ
345
00:17:17,230 --> 00:17:17,730
เอาไป
346
00:17:18,640 --> 00:17:20,470
ต่อไปนายอย่าเอาข่าวพวกนี้มาทำให้จอมพลหนุ่มรำคาญใจอีก
347
00:17:21,160 --> 00:17:21,660
ครับ
348
00:17:23,069 --> 00:17:23,569
ไปสิ
349
00:17:34,470 --> 00:17:35,000
จอมพลหนุ่ม
350
00:17:40,070 --> 00:17:40,640
ไม่เป็นไร
351
00:17:41,830 --> 00:17:42,470
พวกเขาไม่ผิดหรอก
352
00:17:43,400 --> 00:17:44,560
ฉันอยากจะดูเอง
353
00:17:45,710 --> 00:17:46,950
ท่านจะทำให้ทุกข์ไปทำไมกันครับ
354
00:17:53,680 --> 00:17:55,070
ขอแค่รู้ว่าเธออยู่ดีมีความสุข
355
00:17:57,160 --> 00:17:58,110
ฉันก็วางใจแล้วละ
356
00:18:25,070 --> 00:18:25,680
พี่รอง
357
00:18:25,710 --> 00:18:26,230
แถวตรง
358
00:18:28,470 --> 00:18:29,000
ผู้ตรวจการเพ๋ย
359
00:18:29,710 --> 00:18:31,040
ท่านสามารถมาต้อนรับได้ด้วยตัวเอง
360
00:18:31,560 --> 00:18:32,830
ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง
361
00:18:34,430 --> 00:18:35,000
ผู้บัญชาการถาน
362
00:18:35,470 --> 00:18:37,830
ตอนนี้สมกับที่เป็นผู้กุมอำนาจแห่งเซี่ยงไฮ้จริง ๆ เลยนะ
363
00:18:38,430 --> 00:18:41,070
สามารถขึ้นเหนือมาปักกิ่งกับลูกสาวของตระกูลมู่ได้
364
00:18:41,520 --> 00:18:44,040
ผมก็ต้องทำหน้าที่เป็นเจ้าภาพอย่างเต็มความสามารถสิ
365
00:18:44,280 --> 00:18:44,780
ผู้ตรวจการ
366
00:18:45,310 --> 00:18:46,280
ครั้งนี้ที่ผมมา
367
00:18:46,680 --> 00:18:47,880
เพื่อจะมาพาน้องสาวกลับไป
368
00:18:48,800 --> 00:18:50,400
ยัยเด็กคนนี้แอบหนีออกไป
369
00:18:50,590 --> 00:18:51,880
สร้างปัญหาให้ท่านไม่น้อย
370
00:18:52,280 --> 00:18:53,280
คนที่เป็นพี่ชายอย่างผม
371
00:18:53,950 --> 00:18:55,280
รู้สึกขายหน้าจริง ๆ
372
00:18:55,430 --> 00:18:56,520
ไม่ถึงกับสร้างปัญหาหรอก
373
00:18:57,760 --> 00:18:58,920
คุณหนูถาน
374
00:18:59,000 --> 00:19:00,040
นิสัยร่าเริง
375
00:19:00,430 --> 00:19:01,040
ตรงไปตรงมา
376
00:19:01,560 --> 00:19:03,680
เข้ากันได้ดีกับผมมาก ๆ
377
00:19:04,070 --> 00:19:05,000
ตอนนี้พวกเราสองคน
378
00:19:05,000 --> 00:19:06,040
เป็นเพื่อนกันได้ทั้ง ๆ ที่อายุต่างเลยนะ
379
00:19:07,640 --> 00:19:08,310
ผู้บัญชาการถาน
380
00:19:08,400 --> 00:19:09,110
คุณหนูมู่
381
00:19:09,520 --> 00:19:11,800
หน่วยตรวจการได้เตรียมไวน์อ่อน ๆ
382
00:19:11,800 --> 00:19:14,000
เอาไว้เลี้ยงต้อนรับท่านทั้งสองแล้ว
383
00:19:14,160 --> 00:19:14,710
เชิญเถอะ
384
00:19:14,950 --> 00:19:15,450
เชิญครับ
385
00:19:23,880 --> 00:19:24,590
คุณลุงเพ๋ย
386
00:19:30,230 --> 00:19:30,730
เชิญค่ะ
387
00:19:32,190 --> 00:19:32,830
คุณดูยัยเด็กคนนี้สิ
388
00:19:38,640 --> 00:19:39,160
พี่รอง
389
00:19:40,040 --> 00:19:40,540
ใช้ได้นี่
390
00:19:41,040 --> 00:19:42,230
เลียแข้งเลียขาเก่งจริงนะ
391
00:19:42,470 --> 00:19:44,160
เขาคือพ่อสามีในอนาคตของหนูเลยนะ
392
00:19:44,400 --> 00:19:45,880
หนูก็ต้องเอาอกเอาใจหน่อยสิ
393
00:19:47,280 --> 00:19:48,000
พี่จะบอกเธอให้นะ
394
00:19:48,430 --> 00:19:50,190
ว่าจัดการเรื่องนี้เสร็จก็ให้รีบกลับไปซะ
395
00:19:51,590 --> 00:19:52,800
ที่นี่ไม่ใช่อาณาเขตของพี่สักหน่อย
396
00:19:53,000 --> 00:19:53,830
หนูจะกลับหรือไม่กลับ
397
00:19:54,000 --> 00:19:55,520
พี่ไม่มีสิทธ์มาสั่ง
398
00:19:55,680 --> 00:19:56,180
พี่
399
00:19:58,190 --> 00:19:58,710
ยัยตัวแสบ
400
00:19:58,710 --> 00:19:59,230
พอเถอะค่ะ
401
00:20:00,280 --> 00:20:00,780
ไปเถอะ
402
00:20:12,070 --> 00:20:13,310
พวกนายไปแถว ๆ หน่วยตรวจการ
403
00:20:13,470 --> 00:20:14,310
คอยจับตาดูถานเสวียนหลินไว้ให้ดี
404
00:20:14,430 --> 00:20:15,880
ฉันจะไปส่งโทรเลขให้ผู้ช่วยสวี
405
00:20:16,040 --> 00:20:17,880
ถ้ามีเรื่องอะไรให้พวกเราไปรวมตัวกันที่หอเยว่เฉิง
406
00:20:17,880 --> 00:20:18,380
ตกลง
407
00:20:25,400 --> 00:20:25,950
เสี่ยวซื่อ
408
00:20:26,640 --> 00:20:27,280
ทำไมถึงไม่เห็นเพ๋ยซ่าวจวิน
409
00:20:27,280 --> 00:20:28,760
ที่เธอรักจนปานจะกลืนกินเลยล่ะ
410
00:20:29,520 --> 00:20:30,590
พี่หยุดพูดถึงเถอะ
411
00:20:31,070 --> 00:20:32,400
เขาทำให้ผู้ตรวจการเพ๋ยโกรธ
412
00:20:32,590 --> 00:20:33,920
ตอนนี้ก็เลยถูกกักตัวไว้
413
00:20:34,920 --> 00:20:36,520
เขาถูกพ่อเขากักตัวไว้
414
00:20:36,760 --> 00:20:38,160
แต่เธอยังสามารถอยู่อย่างสุขสบาย
415
00:20:38,160 --> 00:20:39,110
ต่อหน้าเพ๋ยซวินได้
416
00:20:39,110 --> 00:20:39,760
สุดยอดนี่นา
417
00:20:40,160 --> 00:20:40,830
แน่นอนสิคะ
418
00:20:41,400 --> 00:20:42,830
พี่ยังไม่รู้จักน้องสาวตัวเองอีกเหรอ
419
00:20:43,590 --> 00:20:44,680
บนโลกใบนี้
420
00:20:45,000 --> 00:20:46,560
ขอแค่เป็นคนที่หนูอยากจะเอาใจ
421
00:20:46,830 --> 00:20:47,830
ใครหน้าไหนก็หนีไม่ได้
422
00:20:49,190 --> 00:20:50,710
อายุไม่มาก แต่สติปัญญาไม่น้อยนี่นา
423
00:20:51,280 --> 00:20:51,950
พี่รอง
424
00:20:53,470 --> 00:20:55,680
แต่หนูก็กะล่อนปลิ้นปล้อนไม่เท่าพี่นะ
425
00:20:57,400 --> 00:20:59,560
ลูกสาวเศรษฐีอันดับหนึ่งของเซี่ยงไฮ้ก็หลอกมาได้
426
00:20:59,880 --> 00:21:00,400
สุดยอด
427
00:21:01,280 --> 00:21:01,830
พี่สะใภ้
428
00:21:02,950 --> 00:21:03,710
กลับไปเธอเจอดีแน่
429
00:21:05,760 --> 00:21:06,920
หนูจะบอกพี่ให้นะ พี่รอง
430
00:21:07,070 --> 00:21:08,880
ตอนนี้หนูเป็นคนที่มีพี่สะใภ้แล้ว
431
00:21:09,070 --> 00:21:10,280
ถ้าพี่กล้าตีหนูอีก
432
00:21:10,560 --> 00:21:12,280
หนูก็จะให้พี่สะใภ้หนูจัดการพี่เลย
433
00:21:14,640 --> 00:21:15,190
พี่สะใภ้คะ
434
00:21:15,710 --> 00:21:18,000
พี่รองหนูหลอกพี่มาได้ยังไงน่ะ
435
00:21:18,070 --> 00:21:19,310
เธออย่าถามเรื่องไม่เป็นเรื่องจะได้ไหม
436
00:21:24,000 --> 00:21:25,830
ไอ้เพ๋ยซวินนี่ไปรับถานเสวียนหลิน
437
00:21:25,830 --> 00:21:26,760
ที่สถานีรถไฟด้วยตัวเองเลยงั้นเหรอ
438
00:21:26,760 --> 00:21:27,260
ใช่ครับ
439
00:21:27,470 --> 00:21:28,920
คนของพวกเราเห็นมากับตา
440
00:21:29,310 --> 00:21:30,760
เพ๋ยซวินพาถานซางอวี๋
441
00:21:30,760 --> 00:21:31,830
ไปรับถานเสวียนหลิน
442
00:21:32,920 --> 00:21:34,560
อีกอย่างคนของพวกเรายังได้ข้อมูลมาอีกว่า
443
00:21:34,800 --> 00:21:36,640
น้องสาวของเขาเข้าพักที่บ้านตระกูลเพ๋ยตั้งแต่วันก่อน
444
00:21:37,160 --> 00:21:38,430
ได้ยินมาว่าตอนนี้ยัยเด็กคนนี้
445
00:21:38,430 --> 00:21:40,160
ตามจีบเพ๋ยซ่าวจวินแจเลยนะครับ
446
00:21:42,520 --> 00:21:44,560
ไอ้ถานเสวียนหลินนี่เพิ่งได้มู่หว่านชิงมา
447
00:21:44,640 --> 00:21:45,800
ก็ให้น้องสาวของตัวเอง
448
00:21:45,920 --> 00:21:47,070
ไปเกาะเพ๋ยซ่าวจวินซะแล้ว
449
00:21:47,560 --> 00:21:49,110
มันอยากจะดองกับตระกูลเพ๋ย
450
00:21:49,110 --> 00:21:51,430
อยากจะทำให้ตำแหน่งผู้กุมอำนาจของเซี่ยงไฮ้
ของตัวเองนั่งได้มั่นคงยิ่งกว่าเดิม
451
00:21:52,880 --> 00:21:54,190
ก็เป็นไปได้นะครับ
452
00:21:55,560 --> 00:21:57,710
เดินทางไปปักกิ่งอย่างยิ่งใหญ่ขนาดนี้
453
00:21:57,710 --> 00:21:58,920
เพียงเพื่อเรื่องแต่งงาน
454
00:21:59,160 --> 00:22:00,070
ก็เป็นไปไม่ได้หรอก
455
00:22:00,590 --> 00:22:01,880
ครอบครัวเพ๋ยซวินเป็นนายพลมากี่รุ่นต่อกี่รุ่น
456
00:22:01,880 --> 00:22:04,040
หัวขโมยอย่างตระกูลถานดองด้วยไม่ได้ง่าย ๆ หรอก
457
00:22:05,190 --> 00:22:07,040
แกส่งคนไปจับตาดูถานเสวียนหลินไว้ให้ดี
458
00:22:07,160 --> 00:22:08,680
ดูว่ามันอยากจะทำอะไรกันแน่
459
00:22:09,640 --> 00:22:10,140
ครับ
460
00:22:29,400 --> 00:22:31,070
นี่เป็นครั้งแรกที่ผู้บัญชาการถาน
461
00:22:31,350 --> 00:22:32,590
มาปักกิ่งหลังจากที่ขึ้นรับตำแหน่งเลยนะ
462
00:22:33,070 --> 00:22:33,640
มีความสุข
463
00:22:34,070 --> 00:22:34,640
ดื่มเหล้า
464
00:22:34,800 --> 00:22:35,190
มา
465
00:22:35,190 --> 00:22:36,470
ทุกคนยกแก้วขึ้นพร้อม ๆ กันนะ
466
00:22:37,520 --> 00:22:38,470
ผู้ตรวจการเพ๋ยมีน้ำใจอย่างยิ่ง
467
00:22:38,640 --> 00:22:40,040
ถ้างั้นผมก็จะไม่ขอปฏิเสธละนะ
468
00:22:40,760 --> 00:22:41,260
เชิญ
469
00:22:49,110 --> 00:22:50,040
คุณหนูมู่
470
00:22:50,230 --> 00:22:51,560
ผมได้ยินเรื่องของคุณกับผู้บัญชาการถาน
471
00:22:51,830 --> 00:22:53,190
มาตั้งนานแล้ว
472
00:22:53,590 --> 00:22:54,950
สาวงามคู่กับวีรบุรุษ
473
00:22:55,560 --> 00:22:56,800
ขอแสดงความยินดีด้วยนะ
474
00:22:58,350 --> 00:22:59,310
ขอบคุณค่ะผู้ตรวจการเพ๋ย
475
00:22:59,640 --> 00:23:01,160
ฉันกับผู้บัญชาการถาน
476
00:23:01,190 --> 00:23:02,070
ระมัดระวังตัวที่เซี่ยงไฮ้มาตลอด
477
00:23:02,280 --> 00:23:03,560
ตั้งแต่ที่เรื่องของพวกเราขึ้นหนังสือพิมพ์
478
00:23:03,710 --> 00:23:05,160
ท่านเป็นคนแรกเลยนะคะที่อวยพรพวกเรา
479
00:23:06,430 --> 00:23:07,190
มันแน่นอนอยู่แล้วละ
480
00:23:07,830 --> 00:23:08,800
เรื่องชายหญิง
481
00:23:09,000 --> 00:23:10,710
สำคัญที่ทั้งคู่เต็มใจ
482
00:23:10,920 --> 00:23:12,070
ขอแค่คุณสองคนมีความสุข
483
00:23:12,110 --> 00:23:13,470
ใครจะใหญ่มาจากไหนก็คุมไม่ได้
484
00:23:15,160 --> 00:23:16,760
ไอ้ขโมยเฒ่าอย่างสวีปั๋วจวิน
485
00:23:16,800 --> 00:23:18,710
อยากจะใช้อำนาจบังคับให้คุณยอม
486
00:23:19,110 --> 00:23:20,110
เขานั่นแหละที่เป็นคนผิด
487
00:23:21,430 --> 00:23:23,000
ถึงตัวผมเองจะเป็นคนหยาบ
488
00:23:23,430 --> 00:23:24,760
แต่ก็ทนเห็นวิธีละโมบโลภมาก
489
00:23:25,160 --> 00:23:27,190
ที่ต้องการจะเป็นเสี้ยนหนามความรักแบบนี้ไม่ได้
490
00:23:30,430 --> 00:23:31,230
ผู้ตรวจการเพ๋ย
491
00:23:32,000 --> 00:23:34,000
ในเมื่อคุณลุงก็ไม่อยากที่จะเป็นเสี้ยนหนามความรัก
492
00:23:34,470 --> 00:23:37,000
ถ้างั้นเรื่องของหนูกับลูกชายคุณลุงคุณชายเพ๋ยก็...
493
00:23:38,190 --> 00:23:38,690
เสี่ยวซื่อ
494
00:23:40,070 --> 00:23:40,570
เงียบไปเลย
495
00:23:44,160 --> 00:23:44,660
ผู้ตรวจการเพ๋ย
496
00:23:44,680 --> 00:23:45,430
ต้องขอโทษจริง ๆ นะครับ
497
00:23:46,920 --> 00:23:47,710
ตั้งแต่เด็ก ยัยเด็กคนนี้
498
00:23:48,000 --> 00:23:49,110
ก็ขาดการอบรมสั่งสอน
499
00:23:49,640 --> 00:23:50,140
พี่
500
00:23:53,760 --> 00:23:54,800
ถ้ากระทำการหลบลู่ไป
501
00:23:55,160 --> 00:23:55,950
ผมก็ขอประทานโทษ
502
00:23:55,950 --> 00:23:56,760
แทนเธอด้วยนะครับ
503
00:23:56,830 --> 00:23:57,680
ที่ไหนกันล่ะ
504
00:23:58,000 --> 00:23:58,800
แค่นี้ไม่เป็นไรหรอก
505
00:23:59,000 --> 00:24:00,040
หนูไม่ได้ลบหลู่อะไรสักหน่อย
506
00:24:00,680 --> 00:24:02,110
คุณลุงเพ๋ยชอบหนูจะตายไป
507
00:24:02,760 --> 00:24:04,430
พูดได้ถูกต้อง
508
00:24:10,000 --> 00:24:11,470
ผมชอบเธอมากจริง ๆ
509
00:24:13,950 --> 00:24:15,110
สาวน้อยคนนี้
510
00:24:15,280 --> 00:24:17,040
น่าเอ็นดูจริง ๆ
511
00:24:22,430 --> 00:24:24,710
เดินทางมาไกลเพื่อมาหาผมที่ปักกิ่ง
512
00:24:25,430 --> 00:24:28,190
แถมยังเอาของขวัญพบหน้ามาให้ผมด้วยชิ้นหนึ่ง
513
00:24:43,800 --> 00:24:44,300
ผู้ตรวจการเพ๋ย
514
00:24:45,040 --> 00:24:45,760
คุยกันตามลำพังหน่อยไหม
515
00:24:46,950 --> 00:24:47,560
ดี
516
00:24:48,640 --> 00:24:49,350
เสนาธิการจั่ว
517
00:24:50,230 --> 00:24:51,560
ดูแลพาทุกคนดื่มเหล้าซะนะ
518
00:24:52,760 --> 00:24:53,350
คุณหนูมู่
519
00:24:53,800 --> 00:24:54,710
ขอตัวก่อนนะครับ
520
00:24:55,880 --> 00:24:56,380
เชิญ
521
00:24:56,430 --> 00:24:56,930
เชิญ
522
00:25:01,640 --> 00:25:02,310
ผู้บัญชาการถาน
523
00:25:02,710 --> 00:25:04,830
คุณทำให้สวีปั๋วจวินขุ่นเคืองเพราะว่าคุณหนูมู่
524
00:25:05,160 --> 00:25:06,680
ตอนนี้อะไร ๆ ก็เกิดขึ้นได้
525
00:25:07,110 --> 00:25:08,430
เป็นห่วงว่าตัวเอง
526
00:25:08,430 --> 00:25:09,760
จะไม่มีทางหนีแล้วสินะ
527
00:25:10,710 --> 00:25:11,310
ผู้ตรวจการ
528
00:25:11,950 --> 00:25:12,950
คนที่ไม่มีทางหนี
529
00:25:13,400 --> 00:25:14,830
คงจะไม่ใช่แค่ผมคนเดียวหรอกมั้ง
530
00:25:18,000 --> 00:25:19,920
คุณอยากจะให้ผมตรวจสอบคดีที่
531
00:25:20,190 --> 00:25:21,880
มู่เยวี่ยนหังถูกลอบฆ่าเมื่อสิบปีก่อนอีกครั้ง
532
00:25:22,000 --> 00:25:23,160
เพื่อล้มสวีปั๋วจวินงั้นเหรอ
533
00:25:24,040 --> 00:25:24,830
สวีกวงเย่า
534
00:25:24,950 --> 00:25:27,040
ได้ตรวจสอบเรื่องมือสังหารตอนงานเลี้ยงฉลองชัยชนะแล้ว
535
00:25:28,710 --> 00:25:30,430
ภายนอกท่านกับสวีปั๋วจวิน
536
00:25:30,880 --> 00:25:31,640
ดูสมัครสมานสามัคคีกัน
537
00:25:32,070 --> 00:25:32,880
แต่ความเป็นจริง
538
00:25:32,950 --> 00:25:34,000
จะทนกันไปได้อีกสักกี่น้ำ
539
00:25:34,560 --> 00:25:35,800
ถ้าถูกกระทำแล้วต้องป้องกัน
540
00:25:35,800 --> 00:25:36,920
ไม่สู้โจมตีก่อน
541
00:25:37,760 --> 00:25:38,350
ตามที่ว่ากันว่า
542
00:25:38,350 --> 00:25:39,430
ใครลงมือก่อนได้เปรียบกว่า
543
00:25:39,680 --> 00:25:41,280
คุณอยากจะยืมมือผม
544
00:25:41,680 --> 00:25:43,640
ไปกำจัดภัยคุกคามของตัวเองงั้นเหรอ
545
00:25:44,040 --> 00:25:44,950
สวีปั๋วจวินเอง
546
00:25:45,560 --> 00:25:47,160
ก็เป็นภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดของท่านไม่ใช่เหรอ
547
00:25:51,430 --> 00:25:52,350
เรื่องนี้
548
00:25:52,560 --> 00:25:54,040
ก็ไม่ใช่จะทำไม่ได้
549
00:25:54,830 --> 00:25:56,920
ผมเองก็ตัดสินใจจะจัดการกับสวีปั๋วจวินมาตั้งนานแล้ว
550
00:25:57,350 --> 00:25:57,850
แต่ว่า
551
00:25:58,590 --> 00:26:00,310
ถ้าผมล้มสวีปั๋วจวินได้จริง ๆ
552
00:26:00,680 --> 00:26:01,800
ถ้างั้นทุกอย่างของตระกูลสวี
553
00:26:01,880 --> 00:26:03,590
ก็ตกจะเป็นของกองกำลังตระกูลเพ๋ยของผมหมด
554
00:26:04,040 --> 00:26:04,640
รวมถึง
555
00:26:04,920 --> 00:26:08,230
เซี่ยงไฮ้ที่เป็นหนึ่งในเขตปกครองทั้งหมดของหน่วยตรวจการเยว่เฉิง
556
00:26:10,310 --> 00:26:11,040
ท่านต้องรู้ว่า
557
00:26:11,880 --> 00:26:13,350
ผมเป็นคนหาฟิล์มหลักฐานที่สำคัญ
558
00:26:13,350 --> 00:26:14,310
ที่สุดนี้มาได้
559
00:26:14,920 --> 00:26:16,560
ท่านจะไม่จดจำผลงานผมก็ไม่เป็นไร
560
00:26:17,470 --> 00:26:18,470
แต่ถ้าคิดอยากจะได้เซี่ยงไฮ้
561
00:26:18,800 --> 00:26:19,760
มันก็คงจะไม่เหมาะสมหรอกจริงไหม
562
00:26:20,000 --> 00:26:20,590
ผู้บัญชาการถาน
563
00:26:21,760 --> 00:26:22,560
ตอนนี้
564
00:26:22,760 --> 00:26:24,800
หลักฐานอยู่ในมือผมนะ
565
00:26:25,040 --> 00:26:26,920
คุณมีสิทธิ์อะไรมาต่อรองกับผมงั้นเหรอ
566
00:26:27,470 --> 00:26:28,070
ถูกต้อง
567
00:26:29,280 --> 00:26:31,110
แต่ว่าต้องมีทั้งพยานและหลักฐาน
568
00:26:31,400 --> 00:26:32,920
ถึงจะมีโอกาสพลิกคดีจริงไหม
569
00:26:33,400 --> 00:26:33,920
ใช่
570
00:26:34,070 --> 00:26:35,560
หลักฐานอยู่ในมือท่านก็จริง
571
00:26:35,950 --> 00:26:36,760
แต่ว่าพยาน
572
00:26:37,920 --> 00:26:38,950
อยู่ในมือผมนะ
573
00:26:39,400 --> 00:26:40,710
คุณยังมีพยานอีกเหรอ
574
00:26:42,920 --> 00:26:45,680
หมิ่นต้าเฉิงที่เป็นผู้ช่วยของผู้ตรวจการหลัวเมื่อปีนั้นยังไม่ตาย
575
00:26:45,950 --> 00:26:46,640
เขานั่นแหละ
576
00:26:46,800 --> 00:26:48,640
ที่ปกปิดความจริงแทนสวีปั๋วจวิน
577
00:26:52,350 --> 00:26:53,590
ถ้างั้นพยานอยู่ไหนล่ะ
578
00:26:54,070 --> 00:26:54,570
ปักกิ่ง
579
00:26:57,280 --> 00:26:57,800
แน่นอน
580
00:26:58,400 --> 00:27:00,230
ว่าขอแค่ผู้ตรวจการเพ๋ยรับปากเงื่อนไข
581
00:27:00,230 --> 00:27:01,760
เล็ก ๆ ข้อหนึ่งของผม
582
00:27:03,070 --> 00:27:05,000
ขอแค่ท่านส่งหนังสือแต่งตั้งฉบับหนึ่งด้วยตัวเอง
583
00:27:05,680 --> 00:27:08,350
และมอบอำนาจทั้งหมดของเซี่ยงไฮ้ให้ผมเป็นคนควบคุม
584
00:27:09,110 --> 00:27:09,920
ผมก็จะใช้สองมือประเคน
585
00:27:10,110 --> 00:27:11,070
พยานคนนี้ให้เลย
586
00:27:12,590 --> 00:27:14,680
ในเมื่อพยานอยู่ที่ปักกิ่ง งั้นก็จัดการง่าย
587
00:27:14,680 --> 00:27:15,310
ถึงคุณไม่บอก
588
00:27:15,310 --> 00:27:16,520
ผมก็หาเจออยู่แล้ว
589
00:27:18,350 --> 00:27:20,160
ผมเชื่อในความสามารถของผู้ตรวจการเพ๋ยอยู่แล้ว
590
00:27:20,950 --> 00:27:21,590
แต่ว่า
591
00:27:22,470 --> 00:27:23,430
ถึงท่านหาเจอ
592
00:27:23,920 --> 00:27:24,920
ก็พาไปไม่ได้หรอกครับ
593
00:27:25,070 --> 00:27:26,000
ตลกดีนะ
594
00:27:26,560 --> 00:27:27,560
ที่เมืองปักกิ่ง
595
00:27:27,560 --> 00:27:29,430
ไม่มีใครที่ผมพาไปไม่ได้หรอก
596
00:27:30,070 --> 00:27:30,640
ผู้บัญชาการถาน
597
00:27:31,160 --> 00:27:31,680
คุณ
598
00:27:33,000 --> 00:27:34,310
ไม่รู้จักประเมินตัวเองเอาซะเลยนะ
599
00:27:38,470 --> 00:27:39,470
ฟิล์มม้วนนั้น
600
00:27:40,430 --> 00:27:41,920
พิสูจน์ได้แค่ว่าเวลาที่สวีปั๋วจวิน
601
00:27:41,920 --> 00:27:43,710
ระเบิดท่าเรือถูกเลื่อนให้เร็วขึ้น
602
00:27:43,800 --> 00:27:44,800
แต่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่า
603
00:27:44,880 --> 00:27:46,230
ระเบิดของเขาทำให้มู่เยวี่ยนหังตาย
604
00:27:46,590 --> 00:27:47,710
ถ้าหลักฐานไม่เพียงพอ
605
00:27:47,830 --> 00:27:49,950
ถึงต่อให้ท่านจะมีความสามารถในการควบคุมศาล
606
00:27:50,430 --> 00:27:51,640
และตั้งข้อหาให้กับสวีปั๋วจวินได้
607
00:27:52,280 --> 00:27:53,760
แต่ก็โน้มน้าวทุกคนไม่ได้อยู่ดี
608
00:27:54,310 --> 00:27:54,920
ผมกลัวว่า
609
00:27:55,310 --> 00:27:56,800
เขาจะมาแว้งกัดท่านเอานะ
610
00:28:04,230 --> 00:28:04,760
หยุด
611
00:28:04,950 --> 00:28:05,590
จะทำอะไรน่ะ
612
00:28:05,880 --> 00:28:06,470
ผู้ตรวจการเพ๋ย
613
00:28:06,470 --> 00:28:08,160
กำลังคุยเรื่องสำคัญกับแขก
614
00:28:08,430 --> 00:28:09,880
ฉันก็เลยเอาข้าวมาให้คุณชายเพ๋ย
615
00:28:10,560 --> 00:28:11,880
ถ้าคุณไม่ให้ฉันเข้าไป
616
00:28:12,350 --> 00:28:14,560
ฉันกลับไปทำเรื่องใหญ่ของผู้ตรวจการเพ๋ยเสีย
617
00:28:14,920 --> 00:28:16,430
ถ้าเขาโทษขึ้นมา
618
00:28:17,190 --> 00:28:18,280
คุณจะรับผิดชอบไหวงั้นเหรอ
619
00:28:27,920 --> 00:28:28,590
คุณชายเพ๋ย
620
00:28:29,350 --> 00:28:30,920
นี่คือของที่ฉันตั้งใจทำมาให้คุณค่ะ
621
00:28:33,350 --> 00:28:34,280
อร่อยมากเลยนะ
622
00:28:35,800 --> 00:28:36,470
คุณลองชิมดูสิ
623
00:28:37,800 --> 00:28:38,430
ผมไม่หิว
624
00:28:41,350 --> 00:28:43,280
พวกเราเองก็รู้จักกันมานานนมแล้ว
625
00:28:43,710 --> 00:28:45,310
คุณเองก็ถูกขังมาวันหนึ่งแล้ว
626
00:28:45,880 --> 00:28:47,070
จะไม่หิวได้ยังไงกัน
627
00:28:51,040 --> 00:28:52,160
คุณไม่ต้องเกรงใจฉันหรอก
628
00:28:52,430 --> 00:28:53,920
ฉันเป็นคนทำอาหารพวกนี้มากับมือเลยนะ
629
00:29:00,560 --> 00:29:01,060
ลองชิมดูสิ
630
00:29:02,310 --> 00:29:04,280
ถ้าคุณชอบกินละก็
631
00:29:04,830 --> 00:29:06,110
ต่อไปฉันจะทำให้คุณทุกวันเลย
632
00:29:07,000 --> 00:29:07,560
ตกลงไหมคะ
633
00:29:11,280 --> 00:29:11,800
ไม่ต้องหรอก
634
00:29:13,190 --> 00:29:14,310
เล่นละครตบตามานานขนาดนี้
635
00:29:15,520 --> 00:29:16,640
คุณคงจะเหนื่อยมากสินะ
636
00:29:17,470 --> 00:29:18,950
ใครเล่นละครกันคะ
637
00:29:19,560 --> 00:29:21,400
คุณวางแผนเข้าหาผม
638
00:29:21,950 --> 00:29:24,040
ก็เพื่อที่จะปูทางให้ผู้บัญชาการถานไม่ใช่หรือไง
639
00:29:28,520 --> 00:29:30,640
ตอนที่ฉันรู้จักคุณตอนชุมนุมประท้วงปีที่แล้ว
640
00:29:30,760 --> 00:29:32,430
พี่ชายฉันยังไม่เป็นผู้บัญชาการของเซี่ยงไฮ้เลยด้วยซ้ำ
641
00:29:32,430 --> 00:29:33,800
ฉันจะไปปูทางอะไรกัน
642
00:29:34,520 --> 00:29:36,190
เพราะว่าเคยเจอกันตอนชุมนุมประท้วงโดยบังเอิญ
643
00:29:36,800 --> 00:29:38,520
ดังนั้นคุณถึงได้ตัดสินใจเข้าหาผม
644
00:29:38,800 --> 00:29:39,430
ถูกไหม
645
00:29:47,640 --> 00:29:48,920
คุณเข้าใจฉันผิดแล้ว
646
00:29:49,560 --> 00:29:51,350
ฉันจริงใจกับคุณนะคะ
647
00:29:52,280 --> 00:29:53,190
ผมจะอ่านหนังสือ
648
00:29:53,560 --> 00:29:54,430
กรุณาออกไปด้วย
649
00:30:00,400 --> 00:30:01,350
ฉันจะบอกคุณให้นะ
650
00:30:01,830 --> 00:30:03,070
คุณน่ะใส่ร้ายฉัน
651
00:30:04,040 --> 00:30:05,520
ฉันจะต้องพิสูจน์ให้คุณเห็นให้ได้
652
00:30:05,710 --> 00:30:06,800
ว่าคุณผิด
653
00:30:28,830 --> 00:30:29,560
(ให้อภัยผมด้วยนะ)
654
00:30:30,680 --> 00:30:31,920
(แต่คุณมีอิสระ)
655
00:30:33,110 --> 00:30:34,430
(คุณไม่ควรที่จะอยู่ที่นี่)
656
00:30:35,160 --> 00:30:35,880
ดังนั้น
657
00:30:36,350 --> 00:30:38,070
พยานคนนี้ของผมจึงสำคัญสุด ๆ
658
00:30:38,680 --> 00:30:40,040
ขอแค่ท่านยอมปล่อยเซี่ยงไฮ้
659
00:30:40,400 --> 00:30:41,760
ก็จะมีโอกาสชนะร้อยเปอร์เซ็นต์
660
00:30:42,230 --> 00:30:43,070
ข้อแลกเปลี่ยนนี้
661
00:30:43,710 --> 00:30:44,400
คุ้มจริงไหมล่ะ
662
00:30:45,070 --> 00:30:45,800
ผู้บัญชาการถาน
663
00:30:47,230 --> 00:30:49,470
คุณรู้ผลที่จะตามมาจากการต่อรอง
664
00:30:49,470 --> 00:30:50,560
กับผมหรือเปล่า
665
00:31:01,800 --> 00:31:02,400
ผู้ตรวจการ
666
00:31:02,800 --> 00:31:03,830
ข้ามแม่น้ำแล้วก็ตัดสะพานเลยเหรอครับ
667
00:31:04,230 --> 00:31:04,920
ผู้บัญชาการถาน
668
00:31:05,800 --> 00:31:06,560
ให้ความร่วมมือมากกว่านี้หน่อย
669
00:31:06,880 --> 00:31:07,800
ส่งตัวพยานมา
670
00:31:08,040 --> 00:31:09,710
แล้วผมจะพาคุณข้ามแม่น้ำด้วยกัน
671
00:31:22,710 --> 00:31:23,470
เป็นอะไรไป
672
00:31:23,830 --> 00:31:25,000
ดูไม่มีความสุขเลย
673
00:31:25,470 --> 00:31:26,800
ไอ้คนหัวดื้อนั่นน่ะสิคะ
674
00:31:26,950 --> 00:31:28,800
หนูทำดีกี่ครั้งต่อกี่ครั้งแต่ก็ได้แต่ความเย็นชากลับคืนมา
675
00:31:29,560 --> 00:31:31,560
ไม่รู้จริง ๆ ว่าชาติที่แล้วหนูติดค้างอะไรเขาไว้
676
00:31:32,160 --> 00:31:33,950
ถ้างั้น ก็กลับเซี่ยงไฮ้กับพี่ไหมล่ะ
677
00:31:34,560 --> 00:31:35,520
ไม่ได้นะ
678
00:31:38,920 --> 00:31:40,070
คนอย่างหนูน่ะ
679
00:31:40,400 --> 00:31:41,560
ให้ความสำคัญกับชื่อเสียงมาก
680
00:31:42,160 --> 00:31:43,310
สิ่งที่ติดค้างเมื่อชาติที่แล้ว
681
00:31:43,520 --> 00:31:44,830
งั้นยังไงชาตินี้ก็ต้องคืนให้ได้
682
00:31:45,710 --> 00:31:46,590
จะปล่อยหนี้ทิ้งไว้ไม่ได้
683
00:31:46,950 --> 00:31:48,800
ปากเธอพูดว่าไอ้คนหัวดื้อ
684
00:31:48,950 --> 00:31:50,470
แต่ในใจก็ยังอาลัยอาวรณ์สินะ
685
00:31:54,590 --> 00:31:55,560
พี่สะใภ้คะ
686
00:31:55,760 --> 00:31:57,310
พี่ช่วยโน้มน้าวพี่ชายหนูให้ยอม
687
00:31:57,310 --> 00:31:58,830
ให้หนูอยู่ต่อเถอะนะคะ
688
00:32:11,070 --> 00:32:11,920
คุณลุงเพ๋ยคะ
689
00:32:13,280 --> 00:32:13,780
เดี๋ยวสิ
690
00:32:14,830 --> 00:32:15,280
คุณ
691
00:32:15,280 --> 00:32:16,920
คุณลุงจะพาพี่ชายหนูไปไหนคะ
692
00:32:17,310 --> 00:32:18,070
ผู้ตรวจการเพ๋ย
693
00:32:18,160 --> 00:32:19,280
มีอะไรก็คุยกันดี ๆ สิคะ
694
00:32:19,400 --> 00:32:20,470
ทำไมต้องใช้ปืนด้วย
695
00:32:20,760 --> 00:32:21,680
พูดได้ดี
696
00:32:21,880 --> 00:32:23,000
มีอะไรก็คุยกันดี ๆ
697
00:32:23,710 --> 00:32:24,800
แต่ว่าผู้บัญชาการถานน่ะ
698
00:32:24,800 --> 00:32:26,430
เขาวางแผนมาดีแต่แรกแล้ว
699
00:32:26,590 --> 00:32:29,000
เขาไม่ได้อยากจะปรึกษากับผมมาตั้งแต่ต้น
700
00:32:30,590 --> 00:32:31,560
คุณลุงเพ๋ย
701
00:32:31,880 --> 00:32:33,880
พี่ชายหนูคนนี้เขาก็แค่ปากเสีย
702
00:32:34,760 --> 00:32:36,400
ถ้าเขาพูดอะไรที่ทำให้คุณลุงไม่พอใจ
703
00:32:36,400 --> 00:32:37,110
ทำให้คุณลุงโกรธ
704
00:32:37,520 --> 00:32:38,430
หนูก็ขอโทษ
705
00:32:38,430 --> 00:32:40,000
แทนเขาด้วยนะคะ
706
00:32:40,590 --> 00:32:41,520
เธอพูดอะไรของเธอน่ะ
707
00:32:41,920 --> 00:32:42,470
พี่หุบปากเลยนะ
708
00:32:43,280 --> 00:32:44,040
คุณหนูถาน
709
00:32:44,230 --> 00:32:44,880
คุณหนูมู่
710
00:32:45,280 --> 00:32:46,280
เชิญทั้งสองท่านหลีกทางให้ด้วย
711
00:32:46,680 --> 00:32:47,800
ตระกูลเพ๋ยของเรา
712
00:32:47,880 --> 00:32:49,880
ไม่เคยทำร้ายผู้หญิงมาก่อน
713
00:32:51,040 --> 00:32:51,540
ไป
714
00:32:53,070 --> 00:32:54,280
นายถอยนะ
715
00:32:55,560 --> 00:32:56,310
วันนี้พวกคุณ
716
00:32:56,310 --> 00:32:57,520
ใครหน้าไหนก็อย่าคิดพาตัวพี่ชายหนูไปทั้งนั้น
717
00:32:58,560 --> 00:32:59,560
หนูเป็นผู้หญิง
718
00:33:00,000 --> 00:33:00,950
พวกคุณมีใครกล้าแตะหนูงั้นเหรอ
719
00:33:02,760 --> 00:33:03,680
พอแล้ว เสี่ยวซื่อ
720
00:33:04,280 --> 00:33:05,400
พี่จะไปทำเรื่องสำคัญ
721
00:33:05,400 --> 00:33:06,350
กับผู้ตรวจการเพ๋ย
722
00:33:06,520 --> 00:33:07,560
วางใจเถอะ ไม่เป็นไรหรอก
723
00:33:09,680 --> 00:33:10,680
คุยเรื่องสำคัญ
724
00:33:10,830 --> 00:33:11,830
ทำไมต้องพกปืนกันเยอะขนาดนี้ด้วย
725
00:33:13,560 --> 00:33:15,400
ก็เพราะว่าตกลงราคากันไม่ได้น่ะสิ
726
00:33:16,830 --> 00:33:18,310
พวกเขากะจะใช้กำลังบีบบังคับสินะ
727
00:33:18,680 --> 00:33:19,230
ใช่ไหม
728
00:33:22,040 --> 00:33:23,880
เอาละ ๆ เสี่ยวซื่อ
729
00:33:24,190 --> 00:33:25,430
พี่ชายเธอกำลังทำเรื่องสำคัญนะ
730
00:33:25,430 --> 00:33:26,230
อย่าสร้างปัญหาสิ
731
00:33:30,680 --> 00:33:31,280
พาไป
732
00:33:31,400 --> 00:33:31,800
เรื่องสำคัญเหรอ
733
00:33:31,800 --> 00:33:32,300
พาไป
734
00:33:32,640 --> 00:33:33,800
วางใจเถอะ อีกเดี๋ยวก็กลับมาแล้ว
735
00:33:43,230 --> 00:33:43,730
พี่คะ
736
00:33:48,110 --> 00:33:48,830
วางใจเถอะ
737
00:33:49,000 --> 00:33:49,880
เขารู้ตัวเองดี
738
00:34:06,350 --> 00:34:06,950
ผู้บัญชาการถาน
739
00:34:07,590 --> 00:34:09,670
คุณคงไม่ได้ซ่อนคนไว้ที่นี่หรอกนะ
740
00:34:10,469 --> 00:34:10,999
ผู้ตรวจการ
741
00:34:11,389 --> 00:34:12,709
เพื่อรับประกันความปลอดภัยที่แน่นอน
742
00:34:13,320 --> 00:34:14,080
ก็เลยต้องขายหน้าท่านแบบนี้
743
00:34:15,870 --> 00:34:18,000
คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะมีเส้นสายกับสถานกงสุลด้วย
744
00:34:18,150 --> 00:34:18,910
ไม่ใช่เส้นสายหรอกครับ
745
00:34:19,280 --> 00:34:20,080
ก็แค่เพื่อนเยอะเท่านั้น
746
00:34:23,949 --> 00:34:25,599
คุณคงไม่ได้หลอกผมอยู่ใช่ไหม
747
00:34:30,469 --> 00:34:30,999
นี่ครับ
748
00:34:45,600 --> 00:34:46,600
ผู้บัญชาการถานมาแล้วเหรอ
749
00:34:47,080 --> 00:34:47,910
ล่ามเลี่ยว
750
00:34:48,840 --> 00:34:49,430
ผู้บัญชาการถาน
751
00:34:49,670 --> 00:34:51,150
ผมหาที่ทางให้เพื่อนของคุณแล้วนะ
752
00:34:51,280 --> 00:34:52,150
ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วละ
753
00:34:52,360 --> 00:34:53,190
ลำบากล่ามเลี่ยวแล้วนะครับ
754
00:34:56,389 --> 00:34:57,190
ท่านนี้
755
00:34:59,080 --> 00:35:00,600
ท่านนี้คือผู้ตรวจการเพ๋ยสินะ
756
00:35:01,600 --> 00:35:03,360
ผมเคยเห็นภาพของท่านบนหนังสือพิมพ์
757
00:35:03,560 --> 00:35:04,670
ท่านมาด้วยตัวเองแบบนี้
758
00:35:04,870 --> 00:35:06,430
มีธุระสำคัญกับนายกงสุลหรือเปล่าครับ
759
00:35:06,670 --> 00:35:07,870
ให้ผมไปรายงานให้ท่านไหม
760
00:35:08,000 --> 00:35:08,600
ไม่ต้องหรอก
761
00:35:09,600 --> 00:35:10,390
ผมเอง
762
00:35:11,670 --> 00:35:13,520
ก็แค่มาเยี่ยมเพื่อนเป็นเพื่อนผู้บัญชาการถานน่ะ
763
00:35:13,910 --> 00:35:14,410
ใช่
764
00:35:14,840 --> 00:35:16,760
เพื่อนของผู้บัญชาการถานได้ที่ทางแล้วละ
765
00:35:16,840 --> 00:35:17,760
ที่นี่ปลอดภัยเป็นอย่างมาก
766
00:35:17,840 --> 00:35:18,710
พวกคุณวางใจได้
767
00:35:19,840 --> 00:35:20,600
ล่ามเลี่ยวงั้นเหรอ
768
00:35:21,150 --> 00:35:21,650
ใช่ครับ
769
00:35:22,870 --> 00:35:25,080
คุณรู้จักกับผู้บัญชาการถานได้ยังไงกัน
770
00:35:25,470 --> 00:35:26,560
ผมกับผู้บัญชาการถาน
771
00:35:26,560 --> 00:35:27,910
รู้จักกันโดยการแนะนำของนายกงสุล
772
00:35:28,000 --> 00:35:30,280
ก่อนหน้านายกงสุลคนนี้เคยเป็นนักข่าวในสนามรบ
773
00:35:30,560 --> 00:35:31,950
ผู้บัญชาการถานเคยช่วยชีวิตเขาไว้
774
00:35:32,670 --> 00:35:34,950
ดังนั้นพวกเราก็เลยไม่กล้าละเลยเรื่องที่
775
00:35:35,280 --> 00:35:37,280
ผู้บัญชาการถานกำชับกับพวกเราไว้
776
00:35:39,800 --> 00:35:41,710
คุณนี่มีคนคบค้าสมาคมเยอะจริง ๆ เลยนะ
777
00:35:42,230 --> 00:35:43,190
คนคบเยอะอะไรกันครับ
778
00:35:43,360 --> 00:35:44,360
ผู้สนับสนุนไม่ใหญ่พอ
779
00:35:44,600 --> 00:35:45,630
ก็เลยไม่กล้าทำให้คนอื่นขุ่นเคืองน่ะสิ
780
00:35:45,950 --> 00:35:47,360
เพื่อนเยอะหนึ่งคนอทางก็เพิ่มอีกหนึ่งทาง
781
00:35:47,630 --> 00:35:48,710
พูดได้ดี
782
00:35:50,630 --> 00:35:51,130
ดี
783
00:35:51,600 --> 00:35:52,360
ผมหวังว่า
784
00:35:52,630 --> 00:35:53,470
หลังจากครั้งนี้
785
00:35:53,600 --> 00:35:55,230
พวกเราก็จะสามารถกลายเป็นเพื่อนกันได้เหมือนกันนะ
786
00:35:55,230 --> 00:35:55,800
ผู้ตรวจการ
787
00:35:56,320 --> 00:35:57,630
ผมยินดีเป็นล้นพ้น
788
00:35:57,840 --> 00:35:58,710
ที่ได้รับความเอ็นดูจากท่าน
789
00:36:00,710 --> 00:36:01,470
ล่ามเลี่ยว
790
00:36:02,280 --> 00:36:03,000
ไม่รบกวนคุณแล้ว
791
00:36:03,600 --> 00:36:04,190
ขอตัวนะ
792
00:36:04,910 --> 00:36:05,840
ผู้ตรวจการเพ๋ยไปดีมาดีนะครับ
793
00:36:06,760 --> 00:36:07,260
เชิญ
794
00:36:15,710 --> 00:36:16,320
ผู้ตรวจการ
795
00:36:17,000 --> 00:36:18,320
ท่านว่าถานเสวียนหลินคนนี้
796
00:36:18,560 --> 00:36:20,280
เคยช่วยชีวิตนายกงสุลไว้จริง ๆ เหรอครับ
797
00:36:24,430 --> 00:36:25,800
เชื่อว่ามันมี
798
00:36:26,360 --> 00:36:27,470
ดีกว่าไม่มี
799
00:36:28,000 --> 00:36:28,670
คนที่พวกเรา
800
00:36:28,800 --> 00:36:30,360
จะต้องรับมือคือสวีปั๋วจวิน
801
00:36:31,520 --> 00:36:32,840
ไม่จำเป็นต้องทำให้คนต่างชาติขุ่นเคืองหรอก
802
00:36:34,280 --> 00:36:35,910
ถานเสวียนหลินต้องการหนังสือแต่งตั้ง
803
00:36:36,040 --> 00:36:36,870
ก็ให้เขาไป
804
00:36:38,710 --> 00:36:39,600
อีกไม่นานกองกำลังปฏิวัติ
805
00:36:39,910 --> 00:36:41,390
ก็จะข้ามแม่น้ำแยงซีแล้ว
806
00:36:42,000 --> 00:36:43,470
ฉันว่าผู้กุมอำนาจแห่งเซี่ยงไฮ้อย่างเขา
807
00:36:44,040 --> 00:36:45,430
ก็อยู่ได้อีกไม่นานหรอก
808
00:36:54,470 --> 00:36:54,970
เลี่ยว
809
00:36:55,190 --> 00:36:56,430
คุณไปไหนมา
810
00:36:56,910 --> 00:36:59,600
นี่คือใบอนุญาตใช้แอสไพรินที่คุณต้องการ
811
00:37:00,360 --> 00:37:01,950
ผมประทับตราเรียบร้อยแล้วนะ
812
00:37:02,230 --> 00:37:02,910
คุณเอาไปเถอะ
813
00:37:04,670 --> 00:37:05,280
อาลิโยชา
814
00:37:06,360 --> 00:37:08,280
ผมขอขอบคุณคุณแทนสหายที่อยู่ด่านหน้า
815
00:37:08,910 --> 00:37:09,870
ขอบคุณอะไรกัน
816
00:37:10,230 --> 00:37:12,630
ปีนั้นตอนที่ผมเป็นนักข่าวในสงคราม
817
00:37:13,150 --> 00:37:15,000
ถ้าคุณไม่ช่วยชีวิตผมไว้
818
00:37:15,470 --> 00:37:19,430
ตอนนี้หญ้าบนหลุมศพผมก็คงสูงลิ่วแล้ว
819
00:37:21,000 --> 00:37:22,600
ตอนนี้คุณพูดภาษาจีน
820
00:37:22,600 --> 00:37:24,320
เหมือนคนท้องถิ่นขึ้นเรื่อย ๆ แล้วนะ
821
00:37:25,950 --> 00:37:27,560
ก็เรียนกับบอลเชวิคเก่า
822
00:37:27,560 --> 00:37:29,520
อย่างคุณไม่ใช่หรือไงกัน
823
00:37:31,430 --> 00:37:31,930
แต่ว่า
824
00:37:32,120 --> 00:37:35,600
ได้ยินมาว่าหน่วยของคุณรบชนะมาไม่น้อยเลยนี่
825
00:37:36,000 --> 00:37:37,630
คุณจะไม่ไปโชว์ฝีมือที่ด่านหน้า
826
00:37:38,000 --> 00:37:39,560
เอาเหรียญทหารกลับมาสักเหรียญบ้างเหรอ
827
00:37:41,470 --> 00:37:43,430
คนของพรรคคอมมิวนิสต์อย่างเราไม่เอาผลงานหรอก
828
00:37:44,150 --> 00:37:45,840
ผมส่งยาล็อตนี้ไปที่ไปด่านหน้า
829
00:37:46,040 --> 00:37:48,000
สามารถช่วยสหายที่ได้รับบาดเจ็บได้
830
00:37:48,470 --> 00:37:50,840
สิ่งนี้มันคุ้มค่าซะยิ่งกว่าเหรียญทหารอะไรอีก
831
00:37:52,600 --> 00:37:53,710
พี่สะใภ้คะ
832
00:37:54,430 --> 00:37:55,870
พี่ชายหนูจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม
833
00:37:56,040 --> 00:37:56,800
ไม่เป็นไรหรอก
834
00:37:57,000 --> 00:37:57,630
พี่ชายเธอน่ะ
835
00:37:57,630 --> 00:37:59,150
ไม่เคยรบศึกที่ไม่ได้เตรียมตัวมาอยู่แล้ว
836
00:37:59,320 --> 00:38:00,320
เขามีความมั่นใจ
837
00:38:00,760 --> 00:38:01,280
วางใจเถอะนะ
838
00:38:04,360 --> 00:38:05,560
ดี ผู้บัญชาการถาน
839
00:38:05,560 --> 00:38:06,060
พี่คะ
840
00:38:06,360 --> 00:38:09,520
พรุ่งนี้ผมจะให้ศาลฎีกาเริ่มทำการพิจารณาคดีใหม่
841
00:38:09,910 --> 00:38:11,870
และจะส่งหมายเรียกให้กับหน่วยตรวจการเยว่เฉิง
842
00:38:12,280 --> 00:38:14,230
ให้สวีปั๋วจวินมาที่ปักกิ่งเพื่อให้ความร่วมมือ
843
00:38:14,910 --> 00:38:16,000
กับการสอบสวนโดยเร็วที่สุด
844
00:38:16,760 --> 00:38:17,630
ผู้ตรวจการเพ๋ยวางใจได้
845
00:38:18,190 --> 00:38:19,390
เรื่องพยานให้เป็นหน้าที่ผมเถอะ
846
00:38:19,560 --> 00:38:20,670
จะไม่มีอะไรผิดพลาดอย่างแน่นอน
847
00:38:22,120 --> 00:38:23,630
วันนี้ที่ยังดื่มเหล้าไม่หนำใจ
848
00:38:23,840 --> 00:38:24,520
ยังไม่นับนะ
849
00:38:25,120 --> 00:38:26,320
รอล้มสวีปั๋วจวินได้เมื่อไร
850
00:38:26,560 --> 00:38:28,280
พวกเราค่อยดื่มฉลองชัยชนะกัน
851
00:38:28,910 --> 00:38:29,410
ตกลงครับ
852
00:38:32,600 --> 00:38:33,100
เชิญ
853
00:38:35,840 --> 00:38:36,340
ไม่เป็นไรนะคะ
854
00:38:36,520 --> 00:38:37,020
ไม่เป็นไร
855
00:38:38,040 --> 00:38:40,280
ที่แท้นอกจากผู้ชายคนนี้จะเปลี่ยนง่ายแล้ว
856
00:38:41,360 --> 00:38:43,040
แถมยังไม่แน่นอนอีก
857
00:38:44,670 --> 00:38:45,170
พี่รอง
858
00:38:46,320 --> 00:38:48,080
เกิดอะไรขึ้นกับพี่กับผู้ตรวจการเพ๋ยกันแน่
859
00:38:48,360 --> 00:38:50,430
เมื่อกี้พวกพี่ยังจับปืนถือมีดอยู่แท้ ๆ
860
00:38:50,670 --> 00:38:52,670
ทำไมอยู่ ๆ ถึงได้ญาติดีกันได้ล่ะ
861
00:38:53,670 --> 00:38:55,120
ความสัมพันธ์ของพวกพี่สองคน
862
00:38:55,470 --> 00:38:57,230
นี่น่าสับสนจริง ๆ
863
00:38:57,360 --> 00:38:58,040
เรียนรู้เอาไว้ละ
864
00:38:58,560 --> 00:39:00,150
โลกของผู้ใหญ่ เธอไม่เข้าใจหรอก
865
00:39:00,520 --> 00:39:01,560
โลกของผู้ใหญ่ก็คือ
866
00:39:01,800 --> 00:39:02,710
เดี๋ยวจริงเดี๋ยวปลอม
867
00:39:02,910 --> 00:39:03,710
เดี๋ยวปลอมเดี๋ยวจริง
868
00:39:05,000 --> 00:39:06,390
หยุดล้อคุณหนูซื่อเถอะค่ะ
869
00:39:06,630 --> 00:39:07,670
จัดการธุระเป็นยังไงบ้างคะ
870
00:39:08,040 --> 00:39:08,600
เรียบร้อย
871
00:39:10,000 --> 00:39:10,670
เขารับปากแล้วละ
872
00:39:10,870 --> 00:39:11,760
ว่าหลังจากเรื่องสำเร็จ
873
00:39:12,150 --> 00:39:13,280
จะไม่มายุ่งกับเซี่ยงไฮ้อีก
874
00:39:14,120 --> 00:39:15,840
คุณซื้อใจเขาได้ตามคาดจริง ๆ ด้วย
875
00:39:16,360 --> 00:39:17,760
แล้วทุกอย่างก็อยู่ในการคาดการของคุณหมด
876
00:39:19,520 --> 00:39:20,320
เดี๋ยวสิ พี่สะใภ้คะ
877
00:39:20,470 --> 00:39:22,600
ทำไมหนูถึงยิ่งฟังยิ่งไม่เข้าใจล่ะ
878
00:39:23,390 --> 00:39:25,320
ความสัมพันธ์ของพวกพี่สองคนไม่ดีไม่ใช่เหรอ
879
00:39:25,670 --> 00:39:27,120
ทำไมเขาถึงประนีประนอมกับพี่ได้ล่ะ
880
00:39:27,600 --> 00:39:28,710
ที่เขาเอาปืนจ่อพี่
881
00:39:30,360 --> 00:39:31,910
ก็เพราะอยากจะหาตัวหมิ่นต้าเฉิง
882
00:39:33,040 --> 00:39:35,080
อยากจะเขมือบผลประโยชน์ทั้งหมดคนเดียว
883
00:39:35,560 --> 00:39:36,520
แล้วพี่ได้ให้ไปไหมล่ะ
884
00:39:37,390 --> 00:39:38,360
เธอโง่หรือไง
885
00:39:39,000 --> 00:39:40,040
พี่ก็ต้องไม่ให้น่ะสิ
886
00:39:41,630 --> 00:39:43,560
แถมพี่ยังเอาตัวหมิ่นต้าเฉิงไปซ่อน
887
00:39:43,560 --> 00:39:44,520
ไว้ในสถานที่ที่เขา
888
00:39:44,600 --> 00:39:45,630
อยากพาไปก็พาไปไม่ได้ด้วย
889
00:39:46,430 --> 00:39:47,710
ที่ปักกิ่ง
890
00:39:47,950 --> 00:39:49,630
ยังมีสถานที่ที่ผู้ตรวจการเพ๋ยหาไม่เจอด้วยเหรอ
891
00:39:50,230 --> 00:39:50,800
หนูไม่เชื่อหรอก
892
00:39:53,670 --> 00:39:55,840
สถานทูตต่างประเทศไง
893
00:39:58,320 --> 00:39:59,080
พี่รอง
894
00:39:59,710 --> 00:40:01,600
พี่นี่มันเจ้าเล่ห์
895
00:40:02,080 --> 00:40:02,910
เพทุบายจริง ๆ
896
00:40:06,040 --> 00:40:07,080
แต่ว่า
897
00:40:09,000 --> 00:40:10,670
พี่ชายหนูวางแผนกับผู้ตรวจการเพ๋ยแบบนี้
898
00:40:11,520 --> 00:40:14,280
แล้วถ้าหากเขาคิดว่าเราสองคนเป็นคนประเภทเดียวกันขึ้นมา
899
00:40:16,390 --> 00:40:19,320
ถ้างั้นภาพลักษณ์ของหนูในสายตาว่าที่พ่อสามี
900
00:40:19,630 --> 00:40:21,230
คุก็ป่นปี้เพราะพี่หมดน่ะสิ
901
00:40:22,600 --> 00:40:23,430
พ่อสามีอะไรกัน
902
00:40:23,430 --> 00:40:24,870
หลังจากเสร็จธุระแล้วก็รีบกลับไปเลยนะ
903
00:40:24,870 --> 00:40:25,430
เข้าใจไหม
904
00:40:26,000 --> 00:40:26,950
กลับอะไรกัน
905
00:40:27,150 --> 00:40:27,470
เธอ
906
00:40:27,470 --> 00:40:28,390
พี่สะใภ้คะ
907
00:40:28,600 --> 00:40:30,120
พี่ดูพี่ชายหนูเขาจ้องหนูสิ
908
00:40:30,670 --> 00:40:31,950
คนแก่ คนอ่อนแอ ผู้หญิง เด็ก
909
00:40:32,120 --> 00:40:33,150
หนูก็เป็นตั้งสามอย่างแล้ว
910
00:40:33,390 --> 00:40:34,430
พี่ยังกล้าอีกเหรอ
911
00:40:35,470 --> 00:40:37,230
พี่สะใภ้ พี่ดูสิเขายังจ้องหนูอยู่เลย จ้องเหรอ
912
00:40:37,760 --> 00:40:38,630
อยากตายใช่ไหม
913
00:40:38,800 --> 00:40:39,840
พี่ยังไม่ได้อัดเธอสินะ
914
00:40:40,150 --> 00:40:40,910
เธอรอไว้เลย
915
00:40:42,430 --> 00:40:43,520
ยัยเด็กตัวแสบ
916
00:40:44,150 --> 00:40:45,120
ถ้ารู้ว่าเธอจะเป็นแบบนี้
917
00:40:45,390 --> 00:40:46,520
ผมน่าจะเอาเธอไว้ข้าง ๆ ตัว
918
00:40:46,800 --> 00:40:48,600
คุณไม่รู้หรอกว่าตอนที่คุณไม่อยู่
919
00:40:48,600 --> 00:40:49,670
เธอเป็นห่วงคุณมากแค่ไหน
920
00:40:49,870 --> 00:40:51,430
เธอน่ะ ก็แค่ปากแข็งไปอย่างนั้นแหละค่ะ
921
00:40:53,760 --> 00:40:54,320
หว่านชิง
922
00:40:56,040 --> 00:40:56,760
ผมจะบอกคุณให้นะ
923
00:40:56,800 --> 00:40:57,470
หลังจากเรื่องสำเร็จ
924
00:40:58,120 --> 00:40:59,390
ถ้าเธอไม่ยอมกลับเซี่ยงไฮ้
925
00:40:59,630 --> 00:41:00,840
คุณต้องช่วยผมโน้มน้าวเธอนะ
926
00:41:01,150 --> 00:41:01,760
สรุปก็คือ
927
00:41:02,190 --> 00:41:03,190
เธอจะอยู่ที่นี่ต่อไม่ได้
928
00:41:03,670 --> 00:41:05,230
เธอเองก็จะให้ฉันโน้มน้าวคุณอยู่เลยนะ
929
00:41:05,230 --> 00:41:06,600
พวกคุณพี่ชายน้องสาวตีกันเป็นเด็ก
930
00:41:06,670 --> 00:41:08,630
ให้คนนอกอย่างฉันต้องตกที่นั่งลำบาก
931
00:41:09,840 --> 00:41:10,950
คุณจะเป็นคนนอกได้ยังไงกัน
932
00:41:11,470 --> 00:41:11,970
คุณ
933
00:41:12,390 --> 00:41:15,150
เป็นว่าที่ภรรยา ว่าที่คู่หมั้นของผมนะ
934
00:41:15,520 --> 00:41:16,630
จะไปเป็นคนนอกได้ยังไงกัน
935
00:41:17,360 --> 00:41:18,710
คุณคงจะไม่ได้อยากเปลี่ยนใจหรอกใช่ไหม
936
00:41:19,600 --> 00:41:20,760
ถ้างั้นผมคงต้องประทับตรา
937
00:41:21,000 --> 00:41:22,280
เพื่อประกาศความเป็นเจ้าของแล้วละ
938
00:41:22,800 --> 00:41:23,760
คุณอย่าเล่นสิคะ
939
00:41:23,760 --> 00:41:25,840
ที่นี่คนอยู่เยอะซะขนาดนี้ ถูกเห็นเข้าจะไม่ดีนะคะ
940
00:41:26,000 --> 00:41:27,040
ก็อยากจะให้พวกเขาเห็นนี่แหละ
941
00:41:32,860 --> 00:41:34,620
♪น้ำตากลายเป็นสายฝนโปรยปรายไปทั่วท้องฟ้า♪
942
00:41:34,900 --> 00:41:38,620
♪กลับไปยังจุดเริ่มต้นที่เราเจอกัน♪
943
00:41:39,260 --> 00:41:42,140
♪แค่มองไปก็เห็นเธอ♪
944
00:41:42,660 --> 00:41:45,540
♪ใบหน้าด้านข้างที่ชวนให้หลงใหล♪
945
00:41:46,340 --> 00:41:50,340
♪ผืนฟ้าและทะเลที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา♪
946
00:41:50,780 --> 00:41:53,580
♪ฉันให้คำสัญญา♪
947
00:41:54,220 --> 00:41:59,580
♪ให้โลกมนุษย์จากไปพร้อมกับพวกเรา♪
948
00:42:00,700 --> 00:42:02,660
♪หากฉันลืมเค้าโครงของเธอ♪
949
00:42:03,460 --> 00:42:05,100
♪จะประกอบกลับคืนมาได้ยังไง♪
950
00:42:05,340 --> 00:42:08,780
♪ให้ความทรงจำทำให้ฉันกลับมา
มีชีวิตอีกครั้งผ่านระยะทางที่ห่างไกล♪
951
00:42:09,140 --> 00:42:13,340
♪โอบกอดเปลวไฟของแสงอาทิตย์อัสดงที่ขึ้นและลง♪
952
00:42:15,300 --> 00:42:19,020
♪โลกใบนี้ที่สับสนวุ่นวาย♪
953
00:42:19,540 --> 00:42:23,060
♪หมดไปกับการอยู่คนเดียวในชีวิตของฉัน♪
954
00:42:23,300 --> 00:42:28,180
♪ถึงต่อให้สายตาที่พร่ามัวจะมองเห็นไม่ชัดเจน♪
955
00:42:28,900 --> 00:42:32,060
♪แต่ฉันก็จะควบม้าและร้องเพลงอย่างสุขหัวใจไปกับเธอ♪
956
00:42:44,740 --> 00:42:46,660
♪น้ำตากลายเป็นสายฝนโปรยปรายไปทั่วท้องฟ้า♪
957
00:42:47,020 --> 00:42:50,700
♪กลับไปยังจุดเริ่มต้นที่เราเจอกัน♪
958
00:42:51,220 --> 00:42:54,220
♪แค่มองไปก็เห็นเธอ♪
959
00:42:54,620 --> 00:42:57,540
♪ใบหน้าด้านข้างที่ชวนให้หลงใหล♪
960
00:42:58,300 --> 00:43:02,460
♪ผืนฟ้าและทะเลที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา♪
961
00:43:02,780 --> 00:43:05,660
♪ฉันให้คำสัญญา♪
962
00:43:06,260 --> 00:43:11,540
♪ให้โลกมนุษย์จากไปพร้อมกับพวกเรา♪
963
00:43:12,420 --> 00:43:14,620
♪หากฉันลืมเค้าโครงของเธอ♪
964
00:43:15,300 --> 00:43:17,060
♪จะประกอบกลับคืนมาได้ยังไง♪
965
00:43:17,460 --> 00:43:20,540
♪ให้ความทรงจำทำให้ฉันกลับมา
มีชีวิตอีกครั้งผ่านระยะทางที่ห่างไกล♪
966
00:43:21,180 --> 00:43:25,340
♪โอบกอดเปลวไฟของแสงอาทิตย์อัสดงที่ขึ้นและลง♪
967
00:43:27,180 --> 00:43:30,900
♪โลกใบนี้ที่สับสนวุ่นวาย♪
968
00:43:31,460 --> 00:43:34,940
♪หมดไปกับการอยู่คนเดียวในชีวิตของฉัน♪
969
00:43:35,340 --> 00:43:40,300
♪ถึงต่อให้สายตาที่พร่ามัวจะมองเห็นไม่ชัดเจน♪
970
00:43:40,700 --> 00:43:44,060
♪แต่ฉันก็จะควบม้าและร้องเพลงอย่างสุขหัวใจไปกับเธอ♪
101841
