All language subtitles for Atol

...

... ... ...

... ... ... ... ...

...

... ... ... ...

... ... ... ... ...

... ...

...

... ... ... ... ... ... ...

...

... ... ... ... ...
... ... ... ... ...

... ...

...

... ... ... ... ...

...kontur sætl.

Núður blesut.

Mjög langað hittan föður din.

Annir heimaðs mida kirkuna sinna?

Ægj.

Ægj, ég er letla.

Þeir sæja fyrir sunnannfælluninnað
og trúir á útig ánsfraðs.

Þegi komast einkinleðarði fyrir sunnnað.

Og sætt byggurði kirkuna það eingen handun.

Og komann með fyrst þannig það það kér
að klósa það það það er nær isti kirkuna.

Jörðin, eða besta klósa þið.

Þú ég við gushafa byggja
einn svo ernur gústir.

Ég held verðum að láta þetta
hund heinað að alltingi letja fram fyrir.

Það verðum að verðum að fyrir þagir.

Það er níði.

Það er níði istir ákum
að sjúð þur einhjögur.

Sjúður?

Það er níði að er vorannir.

Ég er það þetta svo náj hug.

Úkla verði velkomin til ákkar.

Ég vist.

Gjörður, svo verð.

Þú línkið langa til að þra
sjúður og lær og ákkar.

Það er að held verðum
að plappiðum segja um það.

Það er verður að spegla í
kirkyn aðstur og verður tilbúð.

Þannars er ég komin til að láta
hvoð verðta að funtunum í kvallum.

Það er að lennstórvældi.

Það verðum að finnir allt að miklamenn.

Það er að komaðis í
krínk að bæk við tjöldi.

Það er að verðum beitaðir.

Það er rússatindir.

Það sem ekkið að það
hraðir að til ínið með rússakrilu,

kaipaðir með lumbóðum og mutun.

Það er unn viðt mað
verðbúð að selja að landið

undan fotmókar og
breitaðir í erlenda hérstutt.

Góður hundarmenn.

Nú þegar þjóðin hefur
ændur hint sjálstæðið set.

Bjóður það hvort haikið
færðið til að losnaður fjötrum

allta gámadlarfáttæktar.

Þann við livum að við sjál verðum týmum.

Fjant sem legg stórvældi, tó að gast á
umvöldin í heiminum og lí til vóttlöjstjóð,

verður að beitað
röinsaði til að halda vettli.

Að slikum týmum verðum við að
standa sáman sem ekken maður.

Það er hektulegt að sá með þjóðin í
tórttriknýk á hvert forrstumannumannar.

Með samstöðið höfum við
afturúrðið frjálst þjóð í frjálsurlandi.

Og það er ekki sista
þakka þjóðsgáðin ákar

sem álstu upp hér í
þessarðu blomleg og

svæð og kendi okkur
að sjá fægurð í islands.

Hver trúir því hér að ríkistjóðnin að þeir
að stopna sjálstæðið þjóðarinnar í góðar.

Ég hér verði mörgum sjáppnanum.
Það er ekki fengi fötla þér

ekki ebni góðsintamina
þérinn í fíla til fyrir sjáppnanum.

Hvaðað sentir voru það?

Ég var alveg vóga það aðlega manneski.

Ég er hef ungvarsinn.

Ég er eða það.

Enginn er løsveg sind.

Ég skal betja þérður.

Ákkur.

Jája.

Var gyrra sem ég upp að
herðin fáiri að stríðinu láknu.

Að herrað og umri gérinn
haikto ástand og þar sem h

bekommt ég ein hérverðnurðar
þetta ellu nöðsulegth.

Tú kvá það að buðtur
kef þessur stöði ekkertna?

Omni verður hlæk gurri
hvernar kef verði styrna þið áðar.

Nú gott lir, kálvodala í, með
ágjanspírja forsettðisir á þörhen.

Kváða það greiðrra
þvíð í ictlíningaraf þyss?

Við er mæn skóðan ekkiðtgagnari í.

Við skolnum ekki gleim
að því að við ekkunnust

flugodl, lög því að því
að rísættan í Léðin Hjálf.

Futt komin, all því að lefum flugodl.

Það er því að denn með að tom springjul.

Nei.

Það er því ekki.

Það er því að venniðan að reiða
aðum slikta, og skilniðan lefum á stöður.

Það er reisa stöðurna hvort
sem við viljum, er það ekki.

Það er við mód mellum.

Gjörðum ég það að alfbældis
marnum ég að ég um heimsens.

Ég er það allt í verða heimamfir.

Ég var veitur ykkfenn
að skóla fyrir norðun.

Þyrir ekki allveg löysur meðton að svippa.

Ég þó ekki meðton að svippa að konvulki.

Lítt ég er að mig, ég
er stúten það séringin.

Má ég sjög haurja aðu raskan minnum?

Haldur ég síð lúsur.

Ænni sem ég flytti stólkar lúsin í húsit.

Það er hví ekki násjómani.

Mjöl ég verið þér fann
að verið með kalvunum.

Naður lege kemir ekki
að við kanni stólkuna

minna lefa náttunni, en
húsins vergnaskeljegar.

Húsins vergnaskeljegar.

Kávalir er eru
meisjámiðs? Ænni það.

Hvaðað skólanir hafa
ég þetta? Skólanir, ég.

Úngar.

Við vónum að er enda ekki sallu.

Sallu?

Það ég verið að ég verið að allri
var engin stólka ég meði hættengjeg.

Það er með að þið vestlennir
það að upplöð og tógaða.

Ég gát alltt og mát alltt.

Þið gát mér að sjáði komunisti.

En engin heða lefkona sér því að ég að
sinn dörðnist að þess að fyrir þið svinari.

Varuður að verið að verið ekki komunisti?

Ég að verið að verið að organisti?

Það verið að verið að
minnils funnur heri húsunnið

kvaldið þess að bíðarum
að takka mútti fólkinum.

Vánum þið tekst og hur að kræsta Ír og
úr á dúr á alltingi í kyrkjón ás pappennar.

Svo að vindar nekkið þessungi
meðsví að dálnum þegar alltær komið í Ír.

Ég er að húsum að leira að kyrkja
árgeli þessum að komið sjúður.

Þun að leira að leira árgel.

Við viljum ekki að dálunin fari høðið.

Það þetta er um dútú að gar og
bópó og svo líktla það það ég títi.

Það er einhverj stóðum sem er út að sem...

Það þetta er með að guni,
sordur, sorgunnur og ertingrimur.

Sorgunnur? Góðigur.

Haldið því neð að ám og það
væntar hente mér og fjölskilgum inn

og húsun aðgar og blæszaðið
maður þessu í borðum í því nöjabni.

Það er svo sem eftir ykkur þessun
marlendýn kom að fara að tala við fólk.

Það er ég ekki fólk?

Það er ég við þessu
einhverj stóðum sem þessu.

Og blæszaðið jónu maður þessu að minn.

Og ég að farinn með þetta.

Ég er svo nöjbni.

Það er það þessu sáma, gamla lúthastrú, sem
ég maður bóð að þið kirkinn að kaferinóðan.

Já, er þetta ég ekki.

Ég er vannis það hætt
ædmann sem lað slúttur.

Hann var sálfraingur að skyddur
að við sem þetta er þum klau.

Vá ekki björn kalli?

Láftur meðan þetta að maður minn.

Lúttur er nevill að talin klömmnastir
í þövendur hemsbókmuntarða.

Það við mingja blæsum að niskem.

Ælskan minn ekki bara þess að skálfur.

Þetta er kljó, Patra.

Þunur við er gæsterjókum með mið tyttu ál.

Sjátt, það er ekki ennikið betur að
þess sem hittan að það einhverjina nátt.

Hann segir aldri satt álð.

Hann nefla óa var gúðiði og mannum.

Hanski að hætti það bara við að spila
fyrir Lútturs komin að er við segit álni.

Og spila fyrir sjálu að mig.

Hér og tveir úngir menn sem að fyndi
gúðiðdómin að ondmittlega unga Lútturs.

Það er því sinir eigin gúðið.

Það er því sinir eigin gúðið.

Hvað er því að hvenn mæður þetta?

Þú sem er því þá því að
þetta gæsbirja mannniðskur.

Er glej ápataður einn góða að legandonum?

Því að einn góð?

Món slæm? Veik?

Mæður aldri ná veikur.

Mæst að nætt sem að gera
það ekkið að vera veikur.

Enkur mikið veikur.

Að vil því að ég færu
núláksis að fá graba mennitð.

Ég þá samana.

Hvað þið klæja ápataður að vilja
vera danntalast með tveimur gúðum?

Únnu að við það var sinna þra og týmenn.

Þú að löyslátaðu hvernman
að genu aldri hér gætu þöfyr?

Löyslátaðu hvernur genu það ég því ádru.

Sjömar hvernur svo að þra
átým sinni hjó einum að ní.

Æður að er einu sinni hjó að þra átýmann.

Ún sjömar svo að valga það hér gætu þá?

Dróttin minn, ég valgitli.

Mýðir svintinnu.

Það er mýðir svintinnu.

Má þið fikk að er heim?

Til hvers?

Það er mennna férddlega á náttunni.

Þeir nögæðir.

Það er því að bæri að styrmi?

Sjömsjátt, ég er hengann tíma að dæin.

En þú er því að velkumður og kjöldin.

Ég er að snöma mátana.

Hvað ég er því að
dæin? Mýðir heimir.

Æður að er óbið?

Sjöss það er því.

Þú er ópið að því að
því að leiput pesteinni.

Ég er því að styrsæin.

Það skulum ég að ágjur að því.

Hvondið að?

Það sín að þáttir.

Ænna er heimur.

Það er hvom að í sannbandra svætungaðing.

Því ádskáttir því að sem því að sendum
í danskantöða fyrir hundrað árupp.

Þvó þú ég er? Það rentu.

Það er heimur.

Ég er heigðum í hagi
hveitt í hlája að þessu.

Að ádsklöni við sem ég er.

Aður þvað mér straútingin?

Það er stórskana viljá ég er?

Og hverjum að tókun
kemóti fólkini, svo í sagðiðni.

Og hún er að reina við drenkin.

Hvað að drenk? Að hann svarta.

Við vengum það ússamlja að sannanis.

Þjóð skaldi það hóru frælsis hétjan.

Hefur stál fyrst all.

Hann Úskardess, að Jarnin að skall
leyvar sína verði flúttar frá tannurku.

Og Jarnsættar í íslenskri mål.

Ég nenni ekki að rívast
við keklingu dæn snen.

Ég er að það vannu hver
mæður konður þarokka máur sætt.

Það er því að lovum að það ún með þið.

Þið getur ekki verðar allvarar.

Ég er hefð mér að því að ússum fósættis
raðar, að það er að sjátt til þess.

Að skaldi nú á beinumans verði
hóllan íður á sváma sem leyann átt.

Ég að þetta það ekki að úg.

Ég er verðu ekki að skára sem
þið áðin getur sá meina að stum.

Hvalt, hvalt.

Hvalt, hvalt.

Hvað konfirir? Ég er að meðtur?

Það er því að því að
þú að því hér í húsinu.

Þannig bara ég því að nilástandi.

Pápansinn vinnur lórkustiðurans
þessu gna fæðan heim.

Hvú, Það er eði.

Þannig verð er þkan puffir í þegir.

Þannig verðing við græ eruggin.

Við láttum ekki lakkarallandraða menn af
sjála sjálstaði fjóvarinnar að línifundum við

krævjumst þess að vað við það pærakjérast
við krævjumst því áðar áttkaða greisleðu.

Það er þetta kommunist það.

Lesti gýbluðinn!

Ég er nýk komin í bæjen.

Það gér að fann? Læðra hórkall.

Er því hanske nýja stulfaði hórkinnist það?

Ja.

Sáil, ég er því gunnar.

Ég er það mónki góður
það það það þessum í það.

Það er það mónki góður
það það það þessum í það.

Aftrað þessum í það þér í hvað?

Ég er að skullnisð það.

Það er því þegar þú þessum ági,
þessur hanski hérðaððs kringum pláttir.

Það það þetta við ég
ég er það kringum áttir.

Er þetta forsutis ráðar?

Þú vest var gynni.

Íslendingar!

Góður, íslendingar!

Ég er svér,

ég er allt sem sjól varri, er hælagt.

Islund, skál ekkiðum erna selt.

Alltðið ég atumstér af Islundi!

Alltðið ég atumstér, alltðið ég
atumstér, alltðið ég atumstér,

alltðið ég atumstér, alltðið ég
atumstér, alltðið ég atumstér!

Í fjettunar þetta helst.

Vist hú kjafrækusten ein gunu
var vaffað í nokfa og ég atumstér.

Níð til nokfur kjöba
hatra þetta í smida? Þetta.

Má við sjál?

Það er þengi þess að snæplælskan minn.

Við hittum mannðað í láttunum í það.

Það er verið kommunisti.

Láttum í það það?

Það er begir heldtur kommunisti
argar herfjúðsnað, Það regjhjúð.

Það er getur skannar fram.

Ælskuð journaln minn.

Það er vikt til að ú settingfattlegt brós.

En here agar ekki við.

Þið virið að ljáisars í útt, manna.

Komunisti mér legger undiðið svijhæmin.
Það er við að vita.

Træingun minn. Það er komið
tið með til að senta þegar heiling.

Æjögskar að einn heimsim og þetvern mý.

Ég er ærstundum tónlist
hérðannur herfölkjúnur.

Æstakir akiðis?

Úrganistin lýtturðar
að er að góður hennari.

Í skólanu verðan allt að
látt á unntan ákur hinnu.

Æ mændið þessi á að svává tæjiðin,

því að þurfi að því að harfið
på þetta hemska því óðfilað.

Æn rektar plóum? Æða gáman.

Víldtja rektar því plóum?

Æn rektar plóum.

Æn rektar því að þessan
þannur borðnum í minn.

Ældrar hann gæði gægturðum menn.

Hafturðu að þessmérða hinnur.

No, no.

Fyrst er ekki þú er ekki
þetta búðu þetta í sjál.

Jo, ekki þetta í neit að því.

Ég er við nákarar
bliktoðsur patlum og gætt.

Það er einn kenni góðar að
lystar að sem sem ekki þetta kan,

fyrst er einn gætt að búðu þetta til.

Ég er við varu noð hemskur.

Ég verða að kom að strax.

Þannig mýna þetta að træba sig.

Ég þannig mýna hún í.

Ég múður með álvarar að rúttum ákur.

Ætumstriður haðir.

Góðar ekki þúlkar stútt
og fólkki stegnar livandi.

Ég er ekki hækta stöður að átum búnda.

Það er einn gædblæsa manneskjannis.

Íttu ég hefm.

Ætumstriður haðir.

Þilfinningan að látt ekki að stjórtt.

Róðsinn, rjóð og heidi það er búðit.

Tristram og ísotur láttin.

Þun eiturkallni búna missa röttina.

Það þið viðurum búna missa eirath.

Eirath ákurantaist í híro síma.

Og ég er þú er framar minna enn sjálsmurð.

Þistriður ég ekki öllriðvísun aðirmenn.

Þessan betu fyrirönkvirt fyrirmenn eins.

Æg hef sáður.

ðúður ég er megt.

Ég er stundur rötsinn fýstlar.

Þú er þið ég. Æg er þú.

Ég hef þið hann að einn
hórt brósandi aðaramann.

Það er þið gisða.

Það er þeit að lefina mér.

Æg hef þið við þetta skjæf.

Þú er trá gæð.

Það er við þess.

Það er svein mér þá.

Mjög hef afskaplega að
getur þú er að rangæð.

Þú fyrir þú sjálður er að
rangæð því þess þú sjæður.

Ég er hef trá gæð.

Æg hef aldrei að veiðinni
sjæð mér þú er að rangæð.

Æg hef aldrei að veiðinni sjæður er að veiðinni sjæður er að veiðinni sjæður er að veiðinni sjæður er
að veiðinni sjæður er að veiðinni sjæður er að veiðinni sjæður er að veiðinni sjæður er að veiðinni

sjæður er að veiðinni sjæður er að veiðinni sjæður er að veiðinni sjæður er að veiðinni sjæður er að
veiðinni sjæður er að veiðinni sjæður er að veiðinni sjæður er að veiðinni sjæður er að veiðinni sjæð

Ég er þetta þú.

Ég lesti hestir for slagtovjelen
á miðin tunas lettafur og sjóin.

Kanski var það kodlum.

Hvað er það svona leilet í það?

Fróin í húsinu vil að
ég gæti minna sjómanu.

Ég er enn suklöi.

Elter að penja minna við röi
nú veru altaf dröpa si? Ætti það.

Eil átt altaf hessu heimurun sið að þarast.

En að er hánur ég aftfyririsér
með að tón spríndjuna.

Má þetta er að þetta
með að sé aftfyririsér

húsinu brannna íst og
íst í vennileri loftáros.

Ég er hél porkrirreitni spríndju,
er þetta að vente að lok hensens.

Ég er að að vente að loks tiljálta.

Það gæti vera það óttinu þetta hægilega á
apniði til þessa með þir þeir það kemúthá.

Ég er að sé átt áms til
það séður ég að talum.

Það ég mú verður égst?

Það ég vera það ámakur?

Það er því þeir heim.

Ég er veit bara það að
skefum í þetta siklega morður.

Úf, úf, úf... Úf, úf, úf...

Er því grannuððar mér mamma?

Ækir manni sem höví kuttle?

Þar voru þér í gærkvaldi?
Ívar og fyllti? En þetta, ja.

Það það maðurður þar á dagskramið lefi?

Það vækku stófa? Það vækku stófa?
Það vantar vækku stófi?

Það verðin vantar vækku stófi?
Og verað að upp íkjena?

Það openbjera? Það að openbjera?

Það verað að skepnarið það með lefi?

Ég er þessu upplíðana lös að semir
ípi upp íkiðað, ég er verðið að selvefunti,

Það er verðið að ég verð okkar barfi,

Það er verðið, anspennið
segðum tveim særklössu børnum.

Já, meira segð að koma
fram í kommunist áróðar.

Það í segð, älsku tulla minn.

Það er verðið ekki íkku
líktið sem stjórtmállamennum,

og veraðið að réðiðbúnað að
taga málstad að mótt í íkkast étt.

En úr það ég sem segði
híngað og ekki língra.

Við sem hugum að okkar
børnum, fyrir þú sem að lovum,

eitthvað nú einhvern
að eftirnafað að kosta,

állibna fólk sem eitthvað
bróta húsa að børnum að mókar.

Nei, takk, og bürt.

Á ég að líttas á í segi
língur áðiðin í húsilu.

Élskar minn við verðum í vandræðum,

hver að húsa að um húsilu.

Ég eitthvað einki hundra stórku sem ekki
er að ósibna frámanið með í mine húsilu.

Ég segi kvennmáir hefur hóttu í
svörum aðstaf sem einum kom.

Ég það að líktið.

Já, hverðið það?

Gynnar í það hengann gynnar.

Sá kvennmáir língur hér í húsunu.

Sælir.

Habi segir þú er að er að vera kur,
þá gyrðan að búir að tala beðu þið.

Þúrsku begaðan að vera
svona sættur papastrákar.

Má ég kom vera sællöfund?

Hún er íttur gæskur.

Sægja á að mér að koma sællöfund.

Þur helvíðis komvunist,
þið vil að aldri loa mæni.

Þúrsku að húsum að vera
komvunist í svona sættur kutur.

Þúrkur í leirutljussi að sæa nektu
mér mér að þúrkjenn í húsunu.

Þúrsku sægja beir ég já og nei í húsunu.

Þúrsku ég ég faru.

Ég við bórka er hundra, Káll.

Þúrsku.

Þúrna að hlæsir að múttar fötlortni fólki.

Ég má allt, ég sjá allt og reina allt.

Þúrna mér að sé að vera komvunist, Þúrsku.

Þúrn að papi sé er þúr
ég leir að vera kjúr. Bíða.

Þetta er hverju?

Þúrkur til mama fér.

Fér kvært? Þúrkur.

Þúrsku ég.

Þúrsku.

Þúrsku.

Ég er skál vera kjúr.

Þúrkur til mama fér.

Þúrsku.

Þúrsku, ég er hvernví þess
íslendiðin kálvíð ígí bórka.

Þúrsku ég lemfið að maðnu það hagnuður.

Ég er sann tröja fara og fara hlí.

Þúrsku ég er hvernví þess í hérmöðin íður.

Ég er sús.

Láftur á komið að þann bánbún af fljáftum.

Þúrsku ég er fyrir fljáftum.

Ég er við eða leivið íð að vera særri.

Það férir bürt.

Ég er klin... Mér sinnest Úkla
Þäginu, ég er og í거든요 það í nigeru.

Nei, ég alfíski.

Pábi, þessi við að listedin
að svona er við upp.

Ég er usually avgoðí viðast í tut voru.

If he edges mequ beaneur hlí
mitt myneiha fóraiða við allt aimu.

Það er í búna því?エg

minn ekki actsið veasil 6
bríkindsoft fér meðiðist að

fugant hEM Yngð við að
sjshieldi að því strict platforms,

Það er frællis í saularinnar
kemur og nórlundi.

Nétl doktorin og
húsbundin ónit að vilja konna

sinna sama dag hún
fliður, megnar nórlunding.

Ég er núi enn semni þingkmaður
þess að hóðaðlega hóks.

Kjörðaði mérð. Ég er stilli góming.

Já, nérðað kjörðaðin í saularinnar
með leiði, eðað við með tísbyrja.

Hvað sé rukle?

Hvor tældur hún saulinni sið hatlara
matast í borstóðu ég að það eld húsi?

Það er saulinn býr í maganum?

Það er liðja maul.

Þú saul sem minn blæs það löstnar í
pintist fyriris, býr sveimir ekki maganum.

Það er mótt að sinn til nútt ók sinn það.

Það sem gyrir þessir
nérðan tind, er fráðum vonn.

Það er sveimir ekki maganum?

Þú sveimir ekki maganum?

Þú sveimir ekki maganum?

Þú sveimir ekki maganum?

Þú sveimir ekki maganum?

Þú sveimir ekki maganum?

Þú sveimir ekki maganum?

Þú sveimir ekki maganum?

Þú sveimir ekki maganum?

Þú sveimir ekki maganum?

Þú sveimir ekki maganum?

Þú sveimir ekki maganum?

Þú sveimir ekki maganum?

Það þuntað ég enn á
útif untennum að sá það

rikist hórnina því
þessir að selja á landet.

Það er það saf, unner átt húnstod.

Það er því er ekki sama einhvern politik.

Ég er líði að hvað politík er, er það bara
í hugan fáði minn, kirkyannas og leikur.

Hvað er leikur?

Kanski að vestu á einmet
hvað politík er? Leikur.

Mín politík er östur í að vestur,
og línaðn mitt líöstur svo vesturs.

Líkur ég núlant á sjóv.

En aðleig ég núlmiði
að viðnu tókar sjálvara.

Ég skilir þetta aki.

Hvernig að þetta þú að faraði að
skilir að östur og vestur sem er ímendun.

Líkur er veru leiki.

En að tómsdöður.

Ég er um flink til útlanda á morgunn.

Þú gæði það barnaðan að fyrir með og meðan.

Þú gæði það barnaðan að fyrir meðan.

Þú gæði það barnaðan að fyrir meðan.

Þú gæði það barnaðan að fyrir meðan.

Að er hérum að er.

Skifte er ég af þessin að gald.

Það er hérum að er.

Þú gæði það við er.

Þú gæði það var.

Þú gæði það er.

Þá!

Það er hérum að er.

Dina þið er ennig ég.

Íttur!

Ég har nátt rektur á svoeðar heir...
Þarfa skótt aða... Það er myndamöir!

Það er við allagér myndamöir dðaðann!

Það veiti og ferdíkeða
skótt aða, várðinn ítt.

Þar...

Ít!

Það er hlatsóður.

Er því hlats átt, Grímur?

Hvíst er aftir í pöksutnar?

Það er hlatsóður aftir í pöksutnar.

Það er hlatsóður aftir í pöksutnar.

Það er það það það
það er ferðir að marathla?

Þóða það er það fann máni?

Þannig séð háðir að þeydil,

mætt áðar að íklíða.

Húúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúúú

...má bíðar, Cassie.

Halló.

Halló.

Við er og rétt í þessu ött
góð það níjén snuttling.

Ég verið svo lovann að fá ekki
stærir ég erða þeir að máltsært.

Það góður þún á hús, elskan mið.

Þúr sé fylktist að fólkig ég er.

Ég verið kemi á aftur í kvældu og heldar
áfram að spíja og duka og bjóda kristal.

Hvað ég að takka til praves?

Ég hefta þú er faring frá bú áðlanda.

Nei, þið þá.

Við blaskarar og hórvegbúðar
þessu að druknu krækka skratta.

Sjáðu tilögla minn.

Við verið bístu.

Ég sé því að dekur búð að
það vekk eftan að að gyrann að

skjent að sér, og með að bí
að þeir því að fá upp í hendu.

Það er það sem að
faraðið að við hafa stólig.

Það gyrur að fætt þjórtun að það.

Ég hefta verið til noður
kristall í heiminum.

Þannig það er sem blót að kristall.

Má ég hefta þessu að verið að einn
til einn blindfutlu og skjóda blomindiði.

Heldar það sér ég hefta
að þjórtun að að stúlka að

lóka sér inni með manni
og kom að kefta ágletu út.

Sjáður þið að fjórtun.

Það er blót að hann því heil að tala.

Ég hefta sætt að börn
bærtun að verið að lökum að.

Lítt að með, hér sér að að lökum að.

Verið að rátt að móðið minnskildega
að með sjömaðið eftan og férum tist.

Það er því að með?

Sá ég hefta að rátt?

Ja.

Ég er sér enka ástáð því að
það hlívaðu sem að takka líð.

Sætt er á því að það sæðja þessið að þjóf.

Ég sæðu því að verið þjóf snöjtar.

Og búið að ornland þjófurinn.

Það því að hann ség að öður við sem hinnit?

Ég það hefki búið að ornland.

Hvað veist þú náttu að hverið
að portrun að pannan í landsölni?

Ég er því að leksutgjakti
á þingin á fáttu því

að því að vögustu á
því að því að bædn sín.

Hvað er þú að ég að geð við skein?

Þú eftan þá tréga að það
sem ég um nokkutíma hitt.

Mjög langar að tala
við þeir? Úmkvað.

Ég er við keð tala saman.

Ækkur ég þeir svona við þeir?

Ækkur ég heldur þur?

Ænnar maduru kannski?

Þetta, að það níru og níru.

Ég er göntan að svona hér á.

Frúin í útlandum og ég sé þjá á Púarland.

Úfklai ég myndi þetta ekkur svona.

Úfklai. Ættu það.

Er þetta sásuðum sévurja?

Kannski sévurja ekki
hérna einnum? Vískérur það.

Ækkur ég lestan enginn?

Er ég að kasski því að bjóða
mönnum í myndi minnur nokkutí?

Sjú þvíkist þeir að heilur.

ïsudi á því hasti á다ib aðhyjst
átt uteilligheng mellinðr aðinn.

Akkur í séur það?

An matesa s
miljogurala... Þúður líkur!

Baðolú sviði að ég assur!

Isu að munnur að ég séirata went
recognised bygbrai að apartment know.

Ég er að anja hearta ásaml aggressive.

Hvernig?

Ýi útlandum er þið al
vinegarnið með líkkurum.

Ég er rétt sérum^^
Þessið skaklótti.

Ís þeir að mikið góðgæði.

Það er þið trétida.

Þannig með skatla, enni sé þjað ánum satt.

Sé, svá, mun, svó.

Þessið við löys barð, á þessum aldri.

Hérðið?

Hérðið hérstast þessbúr hætt að
vaksaðað eru með manni á snemma.

Þolg þú mikið barð búðið ný.

Þessið sjöðan fjanta,
og skall í að bæri að.

Þannig trétiði.

Hverðið þetta bara?

Áð hérmana bara.

Góðurðinnið meði?

Hverða það er að sjáðar?

Dynkar í svætni bært?

Jóttum í kyrræk slæftinja!

Ég tróiði kevátlir út
og komi látt frema nátt!

Ég er férum í þessu fikur og verki!

Ég er nákk að til að vitt að það
það það það það að ganki showi!

Þilkvæs þetta þessum kjána láttu!

Það það það kjána látt að þetta í að?

Þú er þegi með að þetta mjátla bært!

Þeftum í út!

Það er að það?

Það þeir nákk að gört?

Ég er aldi kaðu áljett!

Mæn bansar ekkið í mér
hjálkvældu og ég ekkið að er fílgtsvín.

Þeir heima balleni með kvarninusinn!

Það var káttu sæði mér það kvíni minnum.

Múskulevi það kað samar áljokar.

Ég skál... Ég skál í showinu.

Það er á stæsbenn
svo ég að faraði að livan.

Það krakkar nir í og mið í skólanum.

Það verið haist að á ennum
pappa minnum á álfnit.

Í þrinunnsbórum í þið
fara til að það það ennst

er enn kemi fyrir
útljöntum og sægunum állt.

Það ég er í áltræ.

Ég svo að en pappiðin haði
kér áði framustarra að vantam áli.

Nú skál í sægaði nákus.

Ég er nefn áli þetta sjálf.

Það er sátt.
Kættur upp álvaðir upp álvaðir.

Þú það nárra að mig.

Það er kvíni minnum.

Ég skal sægaði að hvað en
pappiðin kérir að þú sægurum állt.

Það sændir þið með næstu flúðvæll
væstur um háttilnar með múðinar.

Þú er því að merik að ég þetta því á ár.

Og sú kemur heim aftur.

Mæstur kvæn kvástur á Íslandi.

Það er bært ní.

Það er því á ár verða þið
búndur að glæma þessu.

Það er því að með þið kjavæntum bært ní.

Ég sátt að bært, bært
með að verðið lykku bært.

Ég sem að búndur lakka sem mikið
til að ganga aftur og ég þetta þessu í.

Katsmönnur stændur á
sáma þú kvónur drepi sig.

Það er nákkur það verðið er fyrknir.

Má ég sú að við biðja því að því að því að
því að sú slæm og tögum en þú sú stærk.

Að sem hjá mærsum miklu
bætsur en orkald krili meitt.

Það er hérta.

Jó.

Ég er byður spila þeir að þeir mikið?

Lóaðu mér að halvtafnað einhverki nú.

Ég er með svo lídehendá ér.

Ærður eitthvað að ég.

Mir?

Kvoð svérna?

Líkarðirann ekki?

Jo, han er mjög fátlur.

En kvá þá?

Han passar ekki.

Það klá.

Að rubvárðin sem við páði fyrir.

Ég bónaðið séðar skjáttasir.

Ég á.

Þessku hún bóna það.

Halló.

Það er ég? Ég er þetta þú.

Þú mátt ekki sæja neitt.

Ég er það struka.

Struka að kvært? Ég er trúlófið.

Þilhá mingur?

Ég sem að gifta okkur
ég að mér í komórkunn.

Flúvjelen fér og mén að ít.

Það er er ekki bara vampunaði?

Nei.

Ég mér með vant að tampusta og náttgurl.

Það er ekki til.

Má ég ekki spurir að kværi
að úr séði að trúlófið kværinni?

Það má ég ekki sæja.

Líði en að er það lúf að
kværi að að finni líkjærkulda.

Það við er verði úln traða
og það er skálja áttri klærmaði.

Tódd þuð lín að lásinnu
týpæði numar það er í zámpanði.

Það er áð.

Óngod al það það lásinn í
kjærkulda og ég helta eða h各in guð.

Að ruhkinn?

Nei.

Þan þess skurrur máður aður útilegts?

Þeir ég var það allast upp bara ein
kjördling gjöðilum bænum sem dræk.

Tælpunni líður áraðileg í verð.
Í þínum spórumindir en að leitann uppi.

Í þínum spórumindir en að leitann uppi.
Í þínum spórumindir en að leitann uppi.

Í þínum spórumindir en að leitann uppi.
Í þínum spórumindir en að leitann uppi.

Í þínum spórumindir en að leitann uppi.
Í þínum spórumindir en að leitann uppi.

Í þínum spórumindir en að leitann uppi.
Í þínum spórumindir en að leitann uppi.

Í þínum spórumindir en að leitann uppi.
Í þínum spórumindir en að leitann uppi.

Evitægir ekki fætlegt球ja
hátt klí lil líður á út sinnelinn.

Wow! river issi moþá út littermøður!

En lýr ítlæðan, fórtrónu að mæru hannur.

Það vera ég hán í nótt.

Það er búiðu hlá.

Og pappið minnleit með vera ég hjölækni.

Það er ég að líka sem módu minn
í kví, kví það ég hér hannur staður.

Það er sku gvíni minn.

Ég viltík að þið kér þegar verðið.

Það er hlá.

Víldu séð mér og hannur svæt?

Hannur svæt?

Og hannur svæt? Sélmira lömpur.

Sélmira lömpur.

Flokkurinn er grænileg á þinu bandi.

Það fenni allan faraði að
komað ég stjegnum þingis.

Láftum ég um það.

Ég er góna bara að við týrfálvur þegér að.

Ég er góna bara að við týrfálvur þegér að.

Thyrku bara
diggur? Það ég hlært.

Það það er bara er þá að
hér að gána dírfær að hér.

Það visionsur, svísur gríkstur
þau skabaðin að það vethað.

Það ég er ekklusíur að að
dírfær á að dírfær á að hér.

Þar mailur það er að hér.

Það að að dírfær á að dírfær og að
dírfær að það er sem í hér magur að dírfær.

Það er gleyði.

Þúklaður træðunni þitt ort?

Þúklað, ég var næstum vunna gleymaði,

en mér tóksta kríja svóret
lafja órethpáður þinkinu,

hann þannig papadinn,
veggnann kirkinu næræls.

Gríkja þetta er þannig blakkarrava
þjóskaldi var í öst? Já, ég.

Og þú ríkvár ekki upp á nál sinna um ér?

Ég er friehtta lúttar sem
estur utti hemsu í kastaðiðtúni.

Það ég var næstum vunnaði.

Þúklaður træðunni.

Ég viss ekki þúar í lúttarstúar.

Það viss ég er núr ændra gældur.

Ég er gætt mér að rækla á
stíði að Jesu katlin á þingi.

Ég er að rækla á þingi að
vera móti órskilgætin børnum?

Hvónutnáraga vilja hafa
skilgætin børn og enka samkérni.

Það er aðra á svo enkvæn
á stíðin á það vakku stólfa.

Það er ekki minn børn.
Ég er gáðu að sinn børn.

Hvað það vel komið
fyrir fjattlúklu ná minna?

Ég var það fara.

Vært?

Heim, ég er ná blólját.

Þið gyrir veitum annun?

Þið gyrir veitum annun?

Þið gyrir veitum annun?

Þið gyrir veitum annun?

Þið gyrir ánum veitum segur?

Ég er því að gyrir fyrir úrklu.

Þúrðu búna segur það það
það þessi gyrir veitum annun?

Ég er það ekki réttu viðinu nákar röjðu.

Níður að það lönku áður
að það gá málniðu báftur.

Ég er skáll tala við minna mæn.

Ég lovaðir.

Það er þessu móljuskalli að
haga mæru svo innblátsin á hvórna.

Það hvórna þið vinnu hvórna?

Hvórna sem ég er það
allt stál frá fyrstustund.

Það lýttur að er eitthvað
sem ég ég er það gyrir fyrir því.

Lóvaðir með bara því
að gyrir að mér aldri neit.

Það er það að mjög vinnu það
fyrir með er svo fyrir áður sem áður.

Það ágir það ekki þegar þegar.

Ég veit ekki því að það að fara það.

Það úrst ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það ég veit ekki líkuna í nú.

Það er ég.

Er því að það svo, ég er það
ekki að það ekki að það ég.

Hvað langa það ég til að sjá tóttur mýna?

Hvórna það er úr þegar áður meður.

Fynir því að hvað það er hvórn í líktin?

Það er því að ílmaðin svo blá.

Ég hef það verið landlík það það?

Það er því að því svo að því.

Er ég ekki fæður að ernðar?

Það er úr því að því sværi að þérir að það.

Þá ég sjá er ílmaðin til þú hvað
ég hef það kevum á línu við?

Það er í friættum að sunnann?

Ég hef því að því.

Hvernig ég enkur að
sjá lía að landík? Það er.

Og aðtum stöði?

Það er hérmast þúðundur boðan.

Það áldingis ég hef boða samt þeit genett.

Úgla, við gifta múkur.

Er því að því að það er?

Það er hákvæntur ákvæði því.

Það er ák? Hákvænt.

Ég er ásúl til að penningun.

Ég mér skos því ná til þess að
við gettum að komað okkur fyrir.

Ég seldi hjörðina heima.

Ég skilur ekki.

Skilur ekki? Ég er ekki neit.

Kanna ekki ert er ekki ert.

Ergi ná á að átt kráka með
þeim sem fyrstur böjstum

að beit ekki grávána
svátt með ég gifta stól?

Má ég ekki vera héraldir í nátt.

Þú kevern mér mér sjöður.

Láte mér kjúra.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Þú ekki vera héraldir í nátt.

Papi, er því að það svému
skóðunar að gúður sjeg hústir?

Æ út skir að gúður var að
haba yngvan gúðun ára mið.

Ég heldu við trígja á kallu trúir, Papi.

Æ út, anum mið.

Við trú mað og okkar gúður.

Það er kannski ekki endilir að svá
sem tiðnendastur er í lesi Pessis.

Okkar gúður þess að smestir
ég er fyrir öll gúða við það við.

Það er veri talinu norsakt.

Æ út ekki handi.

Ekki handi.

Æ út við því að þú fersen margar
kyrkjur það verið restar í heiti.

Þetta er að verið að
lega svo fyrsta sem við

það erum ekki lukka
ég við rastar hundur.

Föga hóru fíðin?

Ja, föga hóru fíðin.

Æ út ekki að trúið það einlega?

Við namin við trúum að landi
sem við þið við gér við okkur.

Og sveitinn að það sem fólkja
okkar ég við rath heima í þúsum það.

Við trúum að greinu
brækuna sem að lífi það heima.

Æ úganum stíru verið til að lífiðs brækuna.

Æ út ekki að verið þessit.

Ég út skarinn að er að til hámið gjöglaði.

Sjá út stíru kemi svo hérur.

Vyðróður.

Ég stírið þig í natni föðurins.

Svona rins.

Úvins hérilega anta.

Ælm að þú gvús.

Það er dróttins voss Jesu krís.

Stírskiði mér nállusinni
til að lífiðs lífiðs.

Fræður sér meðir.

Ælm að mér.

Ælm að mér.

Ælm að mér.

Ælm að mér.

Ælm að mér.

Ælm að mér.

Ælm að mér.

...

... ...

... ... ... ... ... ... ... ... ...
... ... ... ... ... ... ... ... ...

... ... ... ...

Það var þjóðu skaldið dos triðsmaður
islenskfrelsis after heima í tal sinum.

Og nú býðið að einsestir ícistjórniði.

Halló.

Þeir ekki að ég skuði símann í ekómenu.

Úkla. Það röste.

Á stöðinni.
Ég var að búna og við séri mikrövinnu.

Er því að það líftur meðir?

Nei. Þú mérðið frið nárðan
þannig þú finn að komið þirir.

Býttu, ég ég ekki að hafa esternandar takk.

Úkla. Úkla.

Úkla. Úkla.

Úkla.

Úkla.

Úkla.

Úkla.

Úkla.

Það er ekki arast?

Það er óverða segir í því
að stú alltinga svo segir.

Óverða segir?

Það er því að fara.

Það er því að stú virur.

Það er því að slá skóla?

Það er því að stá.

Ég er vel verðið?

Hverki hví plöts ámpátt en
svo konur það er að fátaiku?

Ég er keft matama.

Ég er gætt klátti með því að.

Þú það er hengiðnæt ég arast
kommunist í segir vakust og leisir.

Já í að? Já í að.

Ég er það alltað sönt.

Ég er ég örður því
floks svík að er þinvegna.

Það er að fjetta að fjölskilteni.

Þú frúðar er áframi að mér í guð.

Því að sentei guðun í að plöts þú skóla ég
svík, komvært hún að fyrir og lokaði úsina.

Vils tekiður að sjú elega leipa mér út?

Það mér ég að
guðun að? Já, takk.

Það ákipilð að er
að vera? Nei, takk.

Það er mér påð að vera því að ég ég mordur.

Það er það finn hugjum.

Þe� carrewinga að fyrir чтоðu að ágina.

Yaydur að pararlinga og að værininga,

að virist racingringar á unfinformarum
að þendefj bak давай það að.

Það fyrir applicants að webber
sunnum að ég kappenu að,

Þre Марra rural Australian menn�um
að þCorre Cecil ...for the yonky DALLA.

Oh, you'd like to see
you'd like to see you'd

like to see you'd
carry tomorrow's eyes.

...ið er að hlækningi sidaði að hlurðu
ásperthið sidaði svér það hlækningi súsit.

Og verna segið í mænfjöldanum
hágur grjót kasta húsit og í níðing sálinn.

Löröglumen stóðu í röðsilju hlækningi súsit
og áknadir kilvum, og bara slilstir vel.

En svo að fóraði nennið til að
beta kilvum og rakta múur í nundan.

Varalli löröglumar komu útur
alltingi súsinnu til að stóðar.

Jókstá mjög grjót kasta lörögluna
og í nund glögga alltingi súsins.

Skakkaði löröglanleikin með þárakassi.

Það er því að einhvernig tæmdiðst á
sífstundu og forthaðan narkur röðegur.

Löröglumen stóðu eftir
með gásgrimur sinnar og

aftingbanu það það þegi
fæði til að komast að brót.

Ákvæðið er því að
verðið að gera útt fyrir

þjólskál sísnanding
að við hátt til að að það.

Að verðið múr í
gistjórnarinnar í heimatnilhans.

En enn svo kunnur þegar voru
hjárnaðskar leibar hans plittar heim.

Er nokkul það leiðlega er ein peníkallu
svojtastarfa sinnsið að það verðan manni?

Aðta sem lúbiðurum skastu fá.

Hvaðan er þið sjórt?

Hvað vil það ég eri?

Vil það ég aftalimur að
verðið aftur fáta górn ásmáður?

Þú verður alltaf svo
sinnvánin eðví gertiðg.

Og ég svo sinn gegar.

Ég heiti með þraúin eftir að verðið ekvæð.

Látt ekki bórka fyrir í sig.

Hvar að það vera þið staður fyrir okkur þú?

Hvaðan maður kjústur það?

Bráðan verður að verður
heimurun eftur viðljumann að land.

Og ég sem hélta núvar í
heimsmenningin að byrja?

Það er verðum að byrja verða menn?

Tilröin eða verðið staðu
að fara út um þúfur.

Er það komvun eft minn viðljumanskan?

Það vurgi minn orð.

Aftarum óði munn kapital eft minn draga
heimsmenninguna í djúpið meðsér í fatlinnu.

Það heimur sem ég að vileva því er daimdur.

Ég með séinskist og ég séinskilu við allt.

Þittir það ákveða?

Það er það hvallu égst.

Aft sem du peður um því skapte þá.

Það er þú fættlér fram og tilpeður með.

Það er þú fættlér fram og tilpeður með.

Það er þú fættlér fram og tilpeður með.

Það er þú fættlér fram og tilpeður með.

Það er þú fættlér fram og tilpeður með.

Það er þú fættlér fram og tilpeður með.

Það er það hvallu égst.

Móður minn er dáinn.

Það er það segja neit og að presstóttir.

Og vegti flasta
neitur í églinni til að

beðja gúðið þinna
krissnur að fyrir gívaðsér.

Móður nátturann að
miskun sem ég leftinna dæja.

Þið kefkum tórkiði morgunn.

Það hefur sanns það gært.

Við öður í svíkinn.

Bjórstu við öðru.

Hver ég svoðu ég á?

Það er svoðu flastir ég á.

Líka búi aðurland.

Líka búi aðurland.

Annars kom við til að spíriðiðum en gunnar.

Og hvað sjkelt ég langa til að viðtum hann?

Hanninn að ble að fæðir
en að gúður hún að litle.

Að maður tórkiðin í gæður
að berjastu lörögluna.

Og best get ég að trúað að
hún að veri stungi í steinin.

En svo þarsin og til enkus að berja
lörögluna fyrir þessan ríkistufní gér.

Það er það það fara konða minn?

Ég er að fara leita að mannum minn.

Hvernig férðum ég pló með í.

Gættuð er að með oléva og
prentiðum ég fyrir með þurður það ís.

Það að ég þið að einkri prúður
að verið kefn fathleir ég pló.

Og kontið að kefturin kað vinnan.

Þi gér að flitja.

Hvernig fyrir það?

Það er að með leita að pló minn.

Það er að klöppir í hörst og
þess brett að það að frið vor.

Hvernig fyrir það er að fyrir
það að fyrir það að fyrir það að

fyrir það að fyrir það að fyrir
það að fyrir það að fyrir það.

Hvernig fyrir það er að fyrir það að fyrir það að fyrir það að fyrir það að fyrir það að
fyrir það að fyrir það að fyrir það að fyrir það að fyrir það að fyrir það að fyrir það að

fyrir það að fyrir það að fyrir það að fyrir það
að fyrir það að fyrir það að fyrir það að fyrir

það að fyrir það að fyrir það að fyrir það að
fyrir það að fyrir það að fyrir það að f ... ...

...

... ... ... ... ... ... ...

... ... ...

... ... ...

... ... ... ... ... ... ...

... ... ... ... ... ... ... ... ...
... ... ... ... ... ... ... ... ...

...